Υπ.

Ρήματος προσωπικού συνήθως λέξη σε ονομαστική (Προσέχω)

Υπ. Ρ. απροσώπου / έκφρασης Απαρέμφατο άναρθρο / Δευτ. ονοματική

πρόταση

Υπ. Απαρεμφάτων Ταυτοπροσωπία/ Ετεροπροσωπία

Υποκ. Μετοχών Συνημμένη / Απόλυτη

Ρ. απρόσωπο / απρόσωπη έκφραση 1) Απαρέμφατο άναρθρο

Χρή, δεῖ, προσήκει, ἔξεστι, καλόν ἔστι 2) Δευτερεύουσα ονοματική πρόταση

Λέγεται (ὅτι Κῦρος τέθνηκε)

Ρ.απρ. Δ. ειδική / Υπ. Απρ. Ρ.

Λέγεται Κῦρον τεθνηκέναι

Ρ.απρ. ειδ. Απαρ. / Υπ. Απρ.ρ

Υπ. Απαρεμφάτου

Σωκράτης λέγει εἶναι σοφός.

Υπ.ρ πρ./ Υπ. Απαρ. Ρ. Απρ. Αντ.ρ ταυτοπρ.

Σωκράτης λέγει τούς νέους μανθάνειν μουσικήν

Υπ.ρ πρ. Ρ. Υπ. Απρ. Απαρ. ειδ. Αντ. Ρ ετεροπρ.

Υποκείμενο μετοχής
α) συνημμένη: το υποκείμενο της μετοχής έχει παράλληλα και άλλο συντακτικό ρόλο (υποκείμενο ή
αντικείμενο του ρήματος, άλλη θέση….)

π.χ. Κῦρος ἀνέβη τὸ ὄρος ἀσθμαίνων (συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος).
Υπ.ρ/μτχ. Ρ. Μτχ.

β) απόλυτη: το υποκείμενο της μετοχής δεν έχει καμία άλλη συντακτική θέση στην πρόταση.

 Η απόλυτη μετοχή ενός προσωπικού ρήματος τίθεται σε πτώση γενική (γενική απόλυτη):
π.χ. Θεοῦ θέλοντος, νικήσομεν τούς πολεμίους .
Υπ.μτχ.