Professional Documents
Culture Documents
Άγιος ο Θεός Έλα Χριστέ και Παναγιά Πέφτω, κάνω το σταυρό µου
Άγιος ισχυρός και κάθισε κοντά µας κι άγγελο έχω στο πλευρό µου.
Άγιος αθάνατος ευλόγησε το τραπέζι µας Δούλος του Θεού λογιούµαι
Ελέησον ηµάς (x3) µε όλα τα φαγητά µας και κανέναν δε φοβούµαι.
Να φάµε να χορτάσουµε
Το πρωί µε την αυγούλα κι εσένα να δοξάσουµε Όνειρα γλυκά!
χαρούµενα ξυπνώ
και στέλνω προσευχούλα Καλή µας όρεξη!
ψηλά στον ουρανό
Αξίωσέ µε Θεέ µου
να ‘µαι καλό παιδί
και πάντα χάριζέ µου
χαρά και προκοπή
Καληµέρα τι κάνεις
Καληµέρα όλη µέρα Στην παρεούλα µας σαν καθίσω
να 'σαι πάντα καλά
καληµέρα πέρα ως πέρα το στοµατάκι µου έχω κλειστό,
κι όταν είσαι κοντά µου
καληµέρα στις µαµάδες µα το χεράκι µου αν σηκώσω
κι όταν είσαι µακριά
καληµέρα στους µπαµπάδες τη σκέψη µου µπορώ να πω!
να 'ναι η κάθε σου µέρα
καληµέρα στους παππούδες Μίλα εσύ, µιλώ κι εγώ
µια καινούργια αρχή
καληµέρα στις γιαγιάδες µα προσοχή µην πεταχτώ!
Καληµέρα τι κάνεις
σ' αγαπάω πολύ
Καληµέρα όλη µέρα Τα µάτια µου έχω ανοιχτά
καληµέρα πέρα ως πέρα τα αυτάκια µου είναι ανοιχτά,
στις δασκάλες στους δασκάλους για να ακούσω ό,τι θα πουν
στους µικρούς και στους µεγάλους όµορφες σκέψεις θα µοιραστούν!
στα γατάκια στα σκυλάκια Τη θέση µου γνωρίζω εγώ
και στου κόσµου τα παιδάκια χέρια και πόδια δεν κουνώ!
Καληµέρα όλη µέρα Έχουµε τώρα την πιο ωραία
καληµέρα πέρα ως πέρα στην τάξη µας γλυκιά παρέα!
καληµέρα στην παρέα Η παρεούλα µας αυτή
να περάσουµε ωραία σαν µια φωλιά είναι ζεστή!
µε βροχή και µε λιακάδα Κι όλα όσα είπα τα τηρώ
καληµέρα στην Ελλάδα µετά το 10 που θα πω!
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10! Σσσσσσς!
Το τραγούδι
Αλφαβητάρι
με τα χρώματα
Το µικρό µου το σκυλάκι, την γατούλα την καλή Έχω ένα µικράκι ελεφαντάκι Ποτέ δε θα πειράξω
το χοντρό το γουρουνάκι πού ναι µέσα στην αυλή τα ζώα τα καηµένα·
και το γάιδαρο το φίλο, που φωνάζει γκα, γκα, γκα τετρακόσια είκοσι κιλά
µην τάχα σαν εµένα,
και χαλάει όλο τον κόσµο από τα ξεφωνητά τρώει εφτά κασόνια µακαρόνια
κι εκείνα δεν πονούν;
κι όλο κάνει τούµπες και γελά Θα τα χαϊδεύω πάντα,
Η µικρή µας η κοτούλα που µας κάνει το αυγό
σαν ξυπνάει κακαρίζει και φωνάζει κοκοκό Όταν ανεβαίνει στην τραµπάλα προστάτης τους θα γίνω.
και ο κόκορας στο πλάι κικιρίκου, κικιρί µε πετάει ψηλά στον ουρανό Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω
µε τη φουντωτή ουρά του και το κόκκινο λειρί
κι όποτε βουτάει στην πισίνα στους δρόµους να πεινούν.
Τα µικρά τα κουνελάκια τι γλυκά, τι ζωηρά φεύγει από µέσα το νερό
µε τα πονηρά µατάκια, τα µεγάλα τα αυτιά Αν δεν µιλούν κι εκείνα
Έχω ένα µικράκι ελεφαντάκι
έχουµε και µια χελώνα που γυρίζει στην αυλή κι ο λόγος αν τους λείπει,
µε το καύκαλο που έχει για να τρέξει δεν µπορεί τετρακόσια είκοσι κιλά µήπως δεν νιώθουν λύπη,
πίνει εφτά κουβάδες λεµονάδες δεν νιώθουν και χαρά;
Τα κοκόρια, τις κοτούλες, τα κουνέλια τα µικρά
µε τα µακριά τ’ αυτιά τους, τη χελώνα τη βαριά, κι όλο κάνει τούµπες και γελά Μήπως καρδιά δεν έχουν,
το σκυλάκι, τη γατούλα, το γουρούνι το χοντρό, Παίζουµε τ' απόγευµα στον κήπο στα στήθη τους κρυµµένη,
και το γάιδαρο το φίλο, όλους, όλους αγαπώ
τρέξιµο και µπάλα και κρυφτό που τη χαρά προσµένει
κι αγάπη λαχταρά;
Πάντα θα τραγουδάω για τα ζώα τα καλά κι ύστερα στο µπάνιο µου πετάει
είναι µία παρέα που έχω στην αυλή µε την προβοσκίδα το νερό
όλα τα αγαπάω και µε αγαπούν κι αυτά Ακόµα κι όταν βλέπω
δεν τους κάνω κακό γιατί τα αγαπώ Έχω ένα µικράκι ελεφαντάκι πως τα παιδεύουν άλλοι,
τετρακόσια είκοσι κιλά εγώ θα τρέχω πάλι
θέλει κόπο µα θα βρω τον τρόπο µε θάρρος σταθερό,
να το πάρω κάποτε αγκαλιά θα προσπαθώ µε χάδια
τον πόνο τους να γιάνω,
κι ό,τι µπορώ θα κάνω
να τα παρηγορώ.
Τσιριτρό
Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του Με το χαµόγελο στα χείλη Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν
και τη σκούφια την ψηλή του παν’ οι φαντάροι µας µπροστά σαν το Λίβα που καίει τα σπαρτά
µ' όλα τα φτερά. και γίναν οι Ιταλοί ρεζίλι
µε κανόνια τις πόλεις χαλάσαν
Και µια νύχτα µε φεγγάρι γιατί η καρδιά τους δε βαστά.
την Ελλάδα πάει να πάρει Κορόιδο Μουσολίνι µας ανάψαν φωτιές στα χωριά
βρε το φουκαρά. κανένας δε θα µείνει, Μα οι εχθροί µας πια τώρα σκορπίσαν
Τον τσολιά µας το λεβέντη βρίσκει στα εσύ και η Ιταλία, η πατρίδα σου η γελοία, και ξανάρθε για µας λευτεριά
βουνά τρέµετε όλοι τα χακί. για να φτιάξουµε τα όσα γκρεµίσαν
και ταράζει τον αφέντη το µακαρονά. Δεν έχεις διόλου µπέσα ας κοιτάξουµε τώρα µπροστά
Αχ! Τζιάνο, θα τρελαθώ, Τζιάνο, κι όταν θα µπούµε µέσα
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει
µε τους τσολιάδες ποιος µου είπε να τα ακόµα και στη Ρώµη γαλανόλευκη θα
βάλω. υψώσουµε σηµαία Ελληνική. δεν τη σκιάζει φοβέρα καµιά
Ξεκινάει την άλλη µέρα, Βρέχει και κάτω από την τέντα µόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει
µα και πάλι ακούει αέρα δεν κάνουν βήµα προς τα µπρος και ξανά προς τη δόξα τραβά, τραβά,
από τον τσολιά. και λένε τ ανακοινωθέντα: τραβά
Δρόµο παίρνει και δροµάκι φταίει ο κακός µας ο καιρός. και ξανά προς τη δόξα τραβά
και πηδάει το ποταµάκι, Κορόιδο Μουσολίνι
Νέα δύναµη το έθνος θα πάρει
ξέρει τη δουλειά. κανένας δε θα µείνει,
Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον εσύ και η Ιταλία, η πατρίδα σου η γελοία, σαν και πριν να βαδίσουµε εµπρός
τσολιά τρέµετε όλοι τα χακί. κι ο καινούργιος στρατός µε καµάρι
κι όλο στρατηγούς αλλάζει για να βρει Δεν έχεις διόλου µπέσα θα σταθεί των συνόρων φρουρός
δουλειά. κι όταν θα µπούµε µέσα Όλη ορθή µες στον ήλιο προβάλει
Αχ! Τζιάνο, θα τρελαθώ Τζιάνο, ακόµα και στη Ρώµη γαλανόλευκη θα και ψηλά το κεφάλι κρατεί
και στείλε γρήγορα τα µαύρα µου να υψώσουµε σηµαία Ελληνική.
µια πατρίδα πολύ πιο µεγάλη,
βάλω.
µια πατρίδα πολύ πιο τρανή
Περνάει ο Στρατός της Ελλάδος φρουρός Μέσα µας βαθιά για σένα Δε χορταίνω να βλέπω τον ήλιο,
του κάθε της εχθρού ο σκληρός τιµωρός µια λαχτάρα πάντα ζει που το φως του σκορπάει στην πλάση,
στο πέρασµά του τρέµει η γη που πατεί
την πατρίδα συµβολίζει δε χορταίνω να βλέπω τους κάµπους,
και προς τη Δόξα περπατεί
Περνάει ο στρατός κι οι τροµπέτες ηχούν και τη λευτεριά µαζί τις πλαγιές, τα βουνά και τα δάση.
και Δόξες µας παλιές στην ψυχή µας
τηχούν Γαλανόλευκη η θωριά σου Δε χορταίνω να βλέπω ακρογιάλια,
στο διάβα του η Νίκη πετά χαρωπά και φαντάζει µες στο νου και πανώρια νησιά στην αράδα,
και δαφνοστέφανα σκορπά σαν το κύµα σαν το γέλιο δε χορταίνω να βλέπω εσένα,
Καµαρωτά περνούν τα φανταράκια µας
του πελάγου και τ’ ουρανού ω πατρίδα, Ελλάδα, Ελλάδα.
γεµάτο λεβεντιά το Ιππικό
το πυροβολικό και τα «γεράκια» µας
που στον εχθρό σκορπούν θανατικό Της τιµής και της ανδρείας
Περνούν λεβέντες της Μακεδονίας µας, την αστείρευτη πηγή
της Θράκης, των Νησιών και του Μοριά, του λευκού σταυρού σου η χάρη
της Ρούµελης κι Ηπειρο-Θεσσαλίας µας, δυναµώνει κι ευλογεί
παντού σκορπώντας Λευτεριά
Με τέτοιο λαµπρό Στρατό
νικούµε κάθε µας εχθρό Κι όσοι χάνονται για σένα
και σαν ξαναχρειασθεί σπαν’ τα σίδερα βαριά
η Ελλάδα µας να δοξασθεί ξεψυχούν και τραγουδούνε
τότε όλοι µαζί Χαίρε ω χαίρε λευτεριά
θα τρέξουµε στη Γραµµή
και στη γενναία µας ορµή
τα όπλα µας θα στέψει
η Νίκη κι η Τιµή
Περιστεράκι πέταξε
βρήκε πύργο κι έκατσε
και χαµοκελάηδησε
Μάρτη Μάρτη µου, καλέ
και Φλεβάρη φοβερέ
κι αν χιονίσεις κι αν φλεβίσεις
πάλι Άνοιξη θα 'ρθει
Μάρτη Μάρτη βροχερέ
και Απρίλη δροσερέ
τα πουλάκια κελαηδούν
τα δεντράκια φύλλα ανθούν
τα πουλάκια αβγά γεννούν
κι αρχινούν να τα κλωσούν
Βιβλιοφάτε, βιβλιοπιείτε
βιβλιο-ονειρευτείτε
παίξτε, βιβλιοχαρείτε
βιβλιοαγαπηθείτε