ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΧΡΟΝΩΝ

Αρκτικοί χρόνοι στη Λατινική = α) ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ

β) ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ με
σημασία ΕΝΣΤ.
γ) ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ
(απλός + συντελεσμ.)
Ιστορικοί χρόνοι στη Λατινική = α) ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ
β) ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ
γ) ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ με
σημασία ΑΟΡΙΣΤΟΥ

Ακολουθία των χρόνων είναι ο καθορισμός του ΧΡΟΝΟΥ του ρήματος της δευτερεύουσας
πρότασης που εκφέρεται με ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ από το χρόνο του ρήματος της κύριας πρότασης
που την εξαρτά.

Για να έχουμε ακολουθία των χρόνων πρέπει στο κείμενο να υπάρχει το σχήμα:

Κύρια πρόταση + δευτερεύουσα πρόταση με ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ

Έτσι, στην ακολουθία χρόνων έχουμε:

1) αρκτικός χρόνος + δευτερεύουσα πρόταση σύγχρονο στο παρόν
με ΥΠΟΤ. ΕΝΕΣΤΩΤΑ

2) αρκτικός χρόνος + δευτερεύουσα πρόταση προτερόχρονο στο παρόν

με ΥΠΟΤ. ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝ.

3) αρκτικός χρόνος + δευτερεύουσα πρόταση υστερόχρονο

με ΥΠΟΤ. ΕΝΕΣΤ
ενεργ. περιφραστικής
συζυγίας

1) ιστορικός χρόνος + δευτερεύουσα πρόταση σύγχρονο στο παρελθόν

με ΥΠΟΤ. ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ
2) ιστορικός χρόνος + δευτερεύουσα πρόταση προτερόχρονο στο παρελθόν
με ΥΠΟΤ. ΥΠΕΡΣΥΝΤ.
3) ιστορικός χρόνος + δευτερεύουσα πρόταση
με ΥΠΟΤ. ΠΑΡΑΤΑΤ. υστερόχρονο
ενεργ. περιφραστικής
συζυγίας
 Σημ. 1 : Οι δευτερεύουσες προτάσεις:
βουλητικές
ενδοιαστικές
πλάγιες ερωτηματικές εκφέρονται πάντα με
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ συμπερασματικές
τελικές
Σημ. 2 : σύγχρονο = πράξη σύγχρονη με εκείνη του ρήματος της κύριας πρότασης.
προτερόχρονο = πράξη προτερόχρονη (που προηγείται χρονικά) από εκείνη του
ρημ. της κύριας πρότασης
υστερόχρονο= πράξη υστερόχρονη (που έγινε μετά) απ΄αυτή του ρήματος της
κύριας πρότασης.
Δευτερεύουσες προτάσεις στις οποίες ισχύει κανονικά η ακολουθία των χρόνων:
1. αναφορικές (όταν εκφέρονται με υποτακτική)
2. αιτιολογικές (΄΄ ΄΄ ΄΄ ΄΄ )
3. εναντιωματικές ( ΄΄ ΄΄ ΄΄ ΄΄ )
4. παραχωτητικές ( ΄΄ ΄΄ ΄΄ ΄΄ )
5. πλάγιες ερωτηματικές(πάντα, γιατί εκφ. πάντα με ΥΠ.)
6. χρονικές (όταν εκφέρονται με ΥΠΟΤ. )
Δευτερεύουσες προτάσεις στις οποίες ισχύει ιδιόμορφα η ακολουθία των χρόνων:
Δηλ. (αρκτικός χρόνος + δευτερ. με ΥΠΟΤ. ΕΝΣΤ.
ιστορικός χρόνος + δευτερ. με ΥΠΟΤ. ΠΡΤ).
1. τελικές
2. συμπερασματικές (ουσιαστικές + επιρρηματικές)
3. βουλητικές
4. ενδοιαστικές
5. προτάσεις του quominus & του quin.
Δευτερεύουσες προτάσεις στις οποίες δεν ισχύει η ακολουθία των χρόνων:
1. απλές παραβολικές
2. υποθετικές παραβολικές
3. υποθετικές
Σημ: Το απαρέμφατο του ΕΝΕΣΤΩΤΑ & το απαρέμφατο του ΜΕΛΛΟΝΤΑ, λογίζονται ως
αρκτικός χρόνος μετά από ρήμα αρκτικού χρόνου και ως ιστορικός χρόνος μετά από ρήμα
ιστορικού χρόνου.
Δηλαδή: ρήμα αρκτικού χρόνου + απρμφ. ΕΝΣΤ./ ΜΕΛΛ. = αρκτικός χρόνος
ρήμα ιστορικού χρόνου + απρμφ. ΕΝΣΤ. / ΜΕΛΛ. = ιστορικός
χρόνος