ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗΣ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΒΑΠΤΙΣΗΣ ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
ΜΕΛΩΝ
ΙΕΡΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΙ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ –

ΓΑΜΟΥ – ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΥ – ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ
ΥΜΝΟΥ – ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ
μετὰ πλῆρους τυπικὴς διατάξεως
ΥΠΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΖΑΡΗ
ΝΕΑ ΠΕΝΤΕΛΗ 2019

© 2010 Ἀθανάσιος Χρ. Παπαζαρῆς, Ἔλλης 10, 15236 Ν. Πεντέλη .
2019 (2η ἔκδοση) ἐπαυξημένη καὶ βελτιωμένη.
Στοιχειοθεσία Παρασημαντικῆς: πραγματοποιήθηκε ἀπὸ τὸν συντάκτη

μὲ τὸ πρόγραμμα “ Μελωδός “ www.melodos.com
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Εἰς τὸ πλαίσιο τῶν ἐργασιῶν μου μὲ τὸν τίτλο

“ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΜΕΛΩΝ “
εκπονήθηκε καὶ ἡ παροῦσα εργασία μου ἡ ὁποῖα
περιλαμβάνει τὰς Ἱερὰς Ἀκολουθίας τοῦ Ἁγίου
Βαπτίσματος, τοῦ Γάμου, τῆς Ἐξοδίου, τοῦ Ἀκαθίστου
Ὕμνου καὶ τῶν Παρακλητικῶν Κανόνων τῆς Ὑπεραγίας
Θεοτόκου, μετὰ πλήρους τυπικῆς διατάξεως.
Ἡ ἐργασία μου αυτὴ, ὅπως καὶ ὅλες οἱ μέχρι σήμερα

δημοσιευμένες ἐργασίες μου, εκπονήθηκαν μὲ τὴν
προσήκουσαν προσήλωσιν στις μουσικές γραμμές τῆς
παραδόσεως, ἔτσι ώστε να τηρεῖται τὸ ἀρχαιοπρεπές καὶ
λιτὸ ἐκκλησιαστικό ὕφος καὶ ἤθος, πράγματα τὰ ὁποῖα
θὰ πρέπει νὰ ἀρμόζουν εἰς τὶς Ἀκολουθίες αυτές.
Ἐλπίζω, καὶ η προσπάθειά μου αυτὴ, νὰ τύχῃ τῆς

εὐμενοῦς ἀνταπόκρισης τῶν ἀπασχολουμένων μὲ τὴν
Ἐκκλησιαστικήν Βυζαντινὴν Μουσικήν καὶ ἰδιαιτέρως
μὲ τὴν Ψαλτικὴν Τέχνην καὶ νὰ καταστεῖ ἕνα πολύτιμον
ἐργαλεῖον εἰς τὰς χεῖρας τῶν συναδέλφων Ἱεροψαλτῶν.
Νέα Πεντέλη 2012

Ὁ Πονήσας
Αθανάσιος Χρ. Παπαζαρῆς
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος
Α/Α ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΣΕΛΙΣ
1. ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ 1
2. ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ 15
3. ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΣ - ΕΞΟΔΙΟΣ 35
4. ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ 66
5. ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ
ΚΑΝΟΝΟΣ 148
6. ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ
ΚΑΝΟΝΟΣ 189
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ
Μετὰ τὴν τάξιν τὴν γενοµένην πρὸ τοῦ Ἁγίου Βαπτίσµατος.
Εἰσέρχεται ὁ Ἱερεύς, καὶ ἀλλάσσει λευκὴν ἱερατικὴν στολήν, ἤτοι
ἐπιτραχήλιον καὶ φελώνιον καὶ ἁπτοµένων πάντων τῶν κηρῶν,
λαβὼν θυµιατόν, ἀπέρχεται ἐν τῇ Κολυµβήθρᾳ, καὶ θυµιᾷ κύκλῳ καὶ
ἀποδοὺς τὸ θυµιατόν, προσκυνεῖ.
Εἶτα λέγει ὁ Διάκονος· Εὐλόγησον Δέσποτα.
Ὁ Ἱερεὺς ἐκφώνως·
Εὐλογηµένη ἡ βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου
Πνεύµατος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀµήν.
Ὁ Διάκονος ἤ ὁ Ἱερεὺς ἐκφώνως τὰ Εἰρηνικά. Ἐν εἰρήνῃ τοῦ
Κυρίου δεηθῶµεν.
Ὁ χορὸς· Κύριε, ἐλέησον.
Μετὰ δὲ τὸ συµπληρωθῆναι τὰ Εἰρηνικά, ἄνευ Ἐκφωνήσεως, λέγει
ὁ Ἱερεὺς τὴν Εὐχὴν ταύτην µεγαλοφώνως καὶ µετὰ φόβου Θεοῦ καὶ
ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ συντετριµµένης καρδίας.
Μέγας εἶ, Κύριε, καὶ θαυµαστὰ τὰ ἔργα σου, καὶ οὐδεὶς λόγος
ἐξαρκέσει πρὸς ὕµνον τῶν θαυµασίων σου (ἐκ γ΄).
Ήχος Γα
(Γ)
Δο ξα σοι Κυ υ ρι ε δο ο ξα σοι
(δίς)
(Π) (Γ) 4
τό τρίτον
Δο ξα σοι Κυ υ ρι ε Δο ξα
(Ν) (Γ)
4
σοι οι οι οι
Συνεχίζεται ἡ εὐχή ὑπὸ τοῦ ἱερέως, ἕως τοῦ·

Αὐτὸς οὖν, φιλάνθρωπε Βασιλεῦ, πάρεσο καὶ νῦν διὰ τῆς
ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου σου Πνεύµατος καὶ ἁγίασον τὸ ὕδωρ τοῦτο
2 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ
(τρίς).
Ὁ χορὸς· Ἀµὴν.
Καὶ ὁλοκληρώνεται ἡ εὐχή ὑπὸ τοῦ Ἱερέως.
Ἀκολούθως ὁ Ἱερεύς ἐµφυσᾷ τὸ ὕδωρ τρίς· καὶ σφραγίζει τῇ δεξιᾷ
τρίτον καὶ ἐπεύχεται, λέγων·
Συντριβήτωσαν ὑπὸ τὴν σηµείωσιν τοῦ τύπου τοῦ τιµίου Σταυροῦ
σου πᾶσαι αἱ ἐνάντιαι δυνάµεις (τρίς).
Ὁ χορὸς· Ἀµὴν.
Ὁ Ἱερεὺς συνεχίζει τὴν εὐχήν·
Ὑποχωρησάτωσαν ἡµῖν πάντα τὰ ἐναέρια καὶ ἀφανῆ εἴδωλα,...
Ὅτι σοὶ πρέπει δόξα, κράτος, τιµὴ καὶ προσκύνησις, ἅµα τῷ ἀνάρχῳ
σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύµατι,
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορὸς· Ἀµήν.
Ὁ ἱερεὺς· Εἰρήνη πᾶσι.
Ἦχος Νη
(Ν) (Δ)↓ (Ν)
Και τω Πνευ µα τι σου

Ὁ Ἱερεὺς· Τὰς κεφαλὰς ἡµῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωµεν.
Ὁ χορὸς·
Σοι Κυ ρι ε
Καὶ ἐµφυσᾷ ὁ Ἱερεὺς εἰς τὸ ἀγγεῖον τοῦ ἐλαίου, βασταζόµενον ὑπὸ
τοῦ Διακόνου καὶ σφραγίζει διὰ τῆς χειρὸς τρὶς τοῦτο, ἤτοι τὸ ἔλαιον.
(Μ)
Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν.
Κυ ρι ε ε λε η σον
Ὁ Ἱερεὺς λέγει τὴν Εὐχὴν τοῦ ἐλαίου µυστικῶς.
Ὁ Διάκονος ἤ ὁ ἱερεὺς· Πρόσχωµεν.
Ὁ δὲ Ἱερεύς, λαβὼν τὸ ἀγγεῖον τοῦ ἐλαίου καταχέει ἐξ αὐτοῦ ἐν τῇ
κολυµβήθρᾳ, ποιῶν σταυροὺς γ' καὶ ὁ χορὸς ψάλλει ἐν ἑκάστῳ
σταυρῷ τὸ Ἀλληλούϊα (γ').
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ 3
Ήχος Γα
Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α Αλ
4
λη η λου ι ι α
Εἶτα ἐκφωνεῖ· Εὐλογητὸς ὁ Θεός, ὁ φωτίζων καὶ ἁγιάζων πάντα
ἄνθρωπον, ἐρχόµενον εἰς τὸν κόσµον, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Α µην
Καὶ προσφέρεται ὁ βαπτιζόµενος. Ὁ δὲ Ἱερεὺς λαµβάνει ἐκ τοῦ
ἁγίου ἐλαίου διὰ τῶν τριῶν δακτύλων τῆς δεξιᾶς καὶ ποιεῖ Σταυροῦ
τύπον ἐπὶ τοῦ µετώπου, καὶ τοῦ στήθους, καὶ τῶν µεταφρένων τοῦ
βαπτιζοµένου, λέγων·
Χρίεται ὁ δοῦλος (ἡ δούλη) τοῦ Θεοῦ (ὁ ἢ ἡ δεῖνα), ἔλαιον
ἀγαλλιάσεως, εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου
Πνεύµατος. Ἀµήν.
Καὶ σφραγίζων αὐτοῦ (αὐτῆς) τὸ στῆθος καὶ τὰ µετάφρενα, λέγει·
Εἰς µὲν τὸ στῆθος· Εἰς ἴασιν ψυχῆς καὶ σώµατος.
Εἰς δὲ τὰς ἀκοάς· Εἰς ἀκοὴν πίστεως.
Εἰς τοὺς πόδας· Τοῦ πορεύεσθαι τὰ διαβήµατά σου.
Εἰς τὰς χεῖρας· Αἱ χεῖρές σου ἐποίησάν µε, καὶ ἔπλασάν µε.
Καὶ ὅταν χρισθῇ ἐκ τοῦ ἐλαίου ὅλον τὸ σῶµα ὑπὸ τοῦ Ἀναδόχου,
βαπτίζει αὐτόν ὁ Ἱερεύς, ὄρθιον αὐτόν κατέχων καὶ βλέποντα κατὰ
ἀνατολὰς καὶ λέγων·
Βαπτίζεται ὁ δοῦλος (ἡ δούλη) τοῦ Θεοῦ (ὁ ἢ ἡ δεῖνα) εἰς τὸ ὄνοµα
τοῦ Πατρός, Ἀµήν· καὶ τοῦ Υἱοῦ, Ἀµήν· καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος,
Ἀµήν. (ἑκάστῃ προσρήσει κατάγων αὐτόν καὶ ἀνάγων).
Καὶ µετὰ τὴν βάπτισιν νίπτεται ὁ Ἱερεύς, ψάλλων σὺν τῷ λαῷ· Τὸ
Μακάριοι, ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνοµίαι, καὶ ὧν ἐπεκαλύφθησαν αἱ
ἁµαρτίαι (ἐκ γ').
Ἦχος Πα
(Ν) (Π)
Μα κα ρι οι ων α φε θη σαν αι α α
(Μ) (Π) (Ν) (Π)
α α νο ο µι ι ι αι και ων ε πε κα
(Μ) (Ν) (Π)
λυ φθη η σα α αν αι α α µαρ τι
( ἐκ γ΄)
ι ι ι αι
Καὶ µετὰ τοῦτο λέγει ὁ Ἱερεὺς τὴν
ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΜΥΡΟΥ
Καὶ µετὰ τὴν Εὐχήν, χρίει τὸν βαπτισθέντα ὁ Ἱερεὺς τῷ ἁγίῳ
Μύρῳ, ποιῶν τοῦ Σταυροῦ τύπον ἐπὶ τοῦ µετώπου, τῶν ὀφθαλµῶν,
τῶν µυκτήρων, τοῦ στόµατος, τῶν δύο ὤτων, τοῦ στήθους, τῶν
χειρῶν καὶ τῶν ποδῶν, λέγων·
Σφραγὶς δωρεᾶς Πνεύµατος Ἁγίου. Ἀµήν.
Εἶτα ἐνδύων αὐτόν τὸν χιτῶνα λέγει.
Ἐνδύεται ὁ δοῦλος (δούλη) τοῦ Θεοῦ (ὁ ἢ ἡ δεῖνα) χιτῶνα
δικαιοσύνης, εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου
Πνεύµατος. Ἀµήν.
Καὶ ψάλλεται Τροπάριον εἰς ἦχον πλ. δ'.
Ήχος Γα
(Ν) (Γ) (Ν) (Γ)
Χι τω να µοι πα ρα σχου φω τει νον ο

(Δ)↓
α να βαλ λο µε νος φως ως ι µα α

(Ν)
τι ι ι ον πο λυ ε λε ε Χρι στε ε
(Μ) (Γ)
4
ο Θε ε ος η η µων
Δεῖ γιγνώσκειν ὅτι ἐν τῷ νίπτεσθαι τὸν Ἱερέα, µετά τὸ Βάπτισµα
και το χρῖσµα τοῦ Παιδίου, ἔθος ἐστὶ παρά τισι ψάλλειν, ἐν µὲν τῇ
Διακαινησίµῳ Ἑβδοµάδι, καὶ µέχρι τῆς Ἀποδόσεως τοῦ Πάσχα, τὰς
Καταβασίας τῆς Ἀναστάσεως, ἐν δε τῷ λοιπῷ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὰς
καταβασίας τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιµίου Σταυροῦ.
Ήχος Γα
(Μ) (Γ)
ᾨδὴ α΄.
Σταυ ρον χα ρα ξας Μω σης επ
ευ θει ας ραβ δω την Ε ρυ θραν δι ε τε

(Ν)
µε τω Ι σρα ηλ πε ζευ σαν τι τη ην

(Π) (Μ) (Γ)
δε ε ε πι στρε πτι κως Φα ρα ω τοις
αρ µα σι κρο τη σας η νω σεν επ ευ ρους

(Δ)↓ (Μ)
δι α γρα ψας το α ητ τη τον ο ο πλον

(Γ)
δι ο Χρι στω ω α σω µεν τω 0ε ω
η µων ο ο τι δε δο ξα σται
4
(Ν)
ᾨδὴ γ΄.
Ρα α βδος εις τυ υ 2 πον του µυ στη
(Δ)↓
ρι ου πα ρα λαµ βα α νε ε ε ται
4
(Π)
τω βλα στω ω γαρ προ κρι ι ι νει ει τον

2
(Ν)
ι ε ρε α τη στει ρευ ου ση δε πρω

(Β) (Δ)↓
ω ην Εκ κλη σι α νυν ε ξην θη η σε

2 (Μ) (Γ)
ξυ υ λον Σταυ ρου εις κρα τος και στε ε

(Γ)
2
ρε ε ω ω µα
(Μ) (Γ)
ᾨδὴ δ΄.
Ει σα
2
κη η κο α Κυ ρι ε
(Μ) (Γ) (Δ)↓
της οι κο νο µι ι ι ας σου το µυ στη

(Ν) (Δ)↓
ρι ι ι ον κα τε νο η σα τα ερ γα
(Γ) (Μ)
σου και ε δο ξα σα σου την Θε ο τη τα

(Γ) (Π)
ᾨδὴ ε΄.
Ω ω τρι σµα κα ρι ι στον
(Ν)
ξυ υ υ υ λο ον εν ω ε τα
(Π) (Ν)
α θη Χρι στος ο Βα σι λευς και Κυ ρι ος 2

(Ν) 2
δι ου πε πτω κεν ο ξυ λω α πα τη
2
(Δ)↓ 2 (Γ) (Γ)
(Δ)↓
η η σας το εν σοι δε λε ασ σθεις Θε ω

2
(Δ)↓
τω προ σπα γεν τι σαρ κι τω πα ρε ε χο

(Π) (Ν)
ο ον τι την ει ρη νην ταις ψυ χαι αις
η η µων
(Π) (Ν)
ᾨδὴ στ΄.
Νο τι ου θη ρο ος εν σπλα α α
αγ χνοις πα λα µας Ι ω νας σταυ ρο ει δως

2
δι εκ πε τα σας το σω τη ρι ον πα
(Π) (Ν) (Δ)↓
α θος προ δι ε τυ υ που σα φως ο

2
ο θεν τρι η µε ρος εκ δυς την υ περ κο

2
2 (Γ) (Δ)↓
σµι ον Α να στα σιν υ περ ζω γρα φη η

2 2
(Π)
σε του σαρ κι ι προ σπα γε εν τος Χρι

(Γ) 2
(Ν) (Δ)↓
στου ου του Θε ου και τρι η µε ρω ε

2
(Π) (Ν)
γε ε ε ε ερ σει το ον κο ο σµον φω τι
(Δ)↓ (Ν)
ι σα αν τος
(Ν)
ᾨδὴ ζ΄.
Ε εκ νο
2
ον προ σταγ µα τυ ραν νου
(Π)
δυσ σε βους λα ους ε κλο νη σε πνε ον

(Ν)
α πει λης και δυσ φη µι ι ι α ας θε ο

2
(Γ)
στυ γους ο ο µως τρεις παι αι δας ουκ

2
(Δ)↓ 2 (Ν)
ε δει µα τω ω σε θυ υ µο ος θη ρι
5
ω δης ου πυ υρ βρο µι ον αλλ αν τι

2
χου ου ουν τι δρο σο βο λω Πνευ µα τι

2
(Γ) (Δ)↓
πυ ρι συ νον τες ε ψα αλ λον ο υ περ

2
(Π) (Ν)
υ υ µνη η η τος των πα τε ρων και η

(Δ)↓ (Ν)
µων Θε ος ευ λο γη το ο ος ει
(Π) (Ν)
ᾨδὴ η΄.
Ευ λο γει ει ται παι αι αι
αι αι δες της τρι α δος ι σα ρι θµοι δη

µι ουρ γον Πα τε ε ρα Θε ον υ
2
µνει ει τε τον συγ κα τα βαν τα λο ο ο

2
γον και το πυρ εις δρο ο σον µε τα α ποι
η σαν τα και υ πε ρυ ψου ου ου ται το

2
(Β) (Δ)↓
πα α σι ζω ην πα ρε χων Πνε ε ε ευ
2
(Ν)
2
µα α α πα να γι ον εις τους αι ω ω ω
(Δ)↓ (Μ)
να α α ας
2
(Ν)
ᾨδὴ θ΄.
Μυ στι κος ει ει ει Θε ο το
ο κε ε πα ρα δει σος α γε ωρ
(Δ)↓
γη η η τως βλα στη σα σα Χρι στον υφ

2 (Γ) (Δ)↓
4
ου το του Σταυ ρου ζω η φο ο ρον εν γη
(Μ) (Ν)
πε φυ του ουρ γη ται δεν δρον δι

2
2
(Δ)↓
ου νυν υ ψου µε νου προ σκυ νου ουν τες

(Ν) (Π) (Δ)↓
αυ τον σε µε γα λυ υ νο ο ο µε ε
(Μ)
ε ε ε ε εν
Ὁ Ἱερεὺς νιψάµενος, θυµιᾷ τὴν Κολυµβήθραν, περιερχόµενος
αὐτὴν γύρωθεν µετὰ τοῦ Ἀναδόχου, κατ’ ἐνώπιον ἱσταµένου καὶ
βαστάζοντος τὸ νεοφώτιστον βρέφος καὶ ψάλλων·
Ἦχος Πα
(Π)
Ο σοι εις Χρι στον ε βα πτι σθη τε Χρι
στον ε νε δυ σα σθε Αλ λη λου ου ι ι ι

(τρίς)
α
(Π)
3
Δο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω
Πνευ µα τι
Και νυν και α ει ει και εις τους αι ω νας
των αι ω νων Α µην

(Δ)↓ (Π)
Χρι στο ον ε νε δυ σα σθε ε Αλ λη
λου ου ου ου ου ου ι ι ι ι α
Δύναµις
(Μ) (Π)
ε ε ε ε Δυ υ υ υ να α α α
µις
(Ν)
(Π)
Ο ο ο σοι οι εις Χρι στον ε ε βα
4
πτι ι ε ε βα πτι ι σθη η η τε ε
4
ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε Χρι
(Δ)↓ (Κ)↓ (Δ)↓ (Π)
στο ο ο ον ε ε νε ε δυ σα α σθε
ε Αλ λη λου ου ου ου ου ι ι ι ι α
ὁ Ἀπόστολος
Προκείµενον. Ήχος γ'.
Κύριος φωτισµός µου καὶ σωτήρ µου.
Στίχ. Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς µου.
Πρὸς Ῥωµαίους ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσµα.
(Κεφ. στ΄ 3-11)
Ἀδελφοί, ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθηµεν, εἰς τὸν θάνατον
αὐτοῦ ἐβαπτίσθηµεν. Συνετάφηµεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ
βαπτίσµατος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα, ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ
νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ Πατρός, οὕτω καὶ ἡµεῖς ἐν καινότητι
ζωῆς περιπατήσωµεν. Εἰ γὰρ σύµφυτοι γεγόναµεν τῷ ὁµοιώµατι
τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόµεθα, τοῦτο
γινώσκοντες, ὅτι ὁ παλαιὸς ἡµῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη, ἵνα
καταργηθῇ τὸ σῶµα τῆς ἁµαρτίας, τοῦ µηκέτι δουλεύειν ἡµᾶς,
τῇ ἁµαρτίᾳ. Ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁµαρτίας. Εἰ
δὲ ἀπεθάνοµεν σὺν Χριστῷ, πιστεύοµεν ὅτι καὶ συζήσοµεν αὐτῷ,
εἰδότες ὅτι Χριστός, ἐγερθεὶς ἐκ νεκρών, οὐκέτι ἀποθνῄσκει,

θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει. Ὃ γὰρ ἀπέθανε τῇ ἁµαρτίᾳ,
ἀπέθανεν ἐφάπαξ, ὁ δὲ ζῇ, ζῇ τῷ Θεῷ. Οὕτω καὶ ὑµεῖς λογίζεσθε
ἑαυτοὺς νεκροὺς µὲν εἲναι τῇ ἁµαρτίᾳ, ζῶντας δὲ τῷ Θεῷ ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡµῶν.
Ὁ Ἱερεὺς· Εἰρήνη σοι τῷ ἀναγινώσκοντι.
Ὁ χορὸς·
Ἦχος Δι
(Δ)↓
Αλ λη λου ι
4
α Αλ λη λου ου ι ι ι
4
α Αλ λη λου ου ου ι ι α α α
α α α
Ὁ Ἱερεύς· Σοφία ὀρθοί· ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ειρήνη
πᾶσι.
Ὁ χορὸς·
Ἦχος Νη
(Ν)
Και τω Πνευ µα τι σου

Ὁ ἱερεὺς· Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ
Ἀνάγνωσµα.
(Κεφ. κη΄ 16-20)
Ὁ Ἱερεὺς· Πρόσχωµεν. Ὁ χορὸς· Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, οἱ ἕνδεκα Μαθηταὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν
Γαλιλαίαν, εἰς τὸ ὅρος, οὗ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς. Καὶ ἰδόντες
αὐτόν, προσεκύνησαν αὐτῷ· οἱ δὲ ἐδίστασαν. Καὶ προσελθὼν ὁ
Ἰησοῦς ἐλάλησεν αὐτοῖς, λέγων· Ἐδόθη µοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ
καὶ ἐπὶ γῆς. Πορευθέντες οὖν, µαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη,
βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ
Ἁγίου Πνεύµατος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα
ἐνετειλάµην ἡµῖν καὶ ἰδού, ἐγὼ µεθ’ ὑµῶν εἰµι πάσας τάς ἡµέρας,
ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀµήν.
Ὁ χορὸς·
Δο ξα α σοι Κυ υ ρι ι ε ε
Δο ξα α α Σοι οι οι οι οι οι οι
ΕΥΧΑΙ ΑΠΟΛΥΣΕΩΣ
Τό κάτωθι ψάλλεται, ὅταν ὁ ἀνάδοχος προσφέρη τό βαπτισθέν
παιδίον εἰς τήν µητέρα του.
Ἦχος Πα
Κ. Ι. Πανᾶ
(Μ) 2
(Π)
ε Πα α τερ Πα αν το κρα α α α
4
α α τω ωρ και αι λο ο ο ο γε ε ε
και αι αι Πνε ε ε ευ µα α α α α
(Κ)↓ (Δ)↓
4 4
τρι σι ιν ε νι ι ι ζο ο µε ε ε
4 (Π)
ε νη η εν υ υ υ πο ο στα α
4
α α σε ε σι ι ι φυ υ υ υ υ υ
4
(Κ)↓
σις υ πε ρου σι ι ε ε ε και

2
αι αι υ υ υ πε ερ θε ε ε ε ε
(Π)
εις σε ε ε ε βε ε βα α α πτι
(Ν) (Π)
ι ι σµε ε θα α και σε ε ε ε
ευ λο ο γου ου ου ου µε ε εν ει ει εις
πα α α α α αν τας του ου ους αι αι
αι ω ω ω ω ω να α α α ας
Τὸ αὐτὸ εἰς σύντοµον εἱρµολογικόν εἶδος.

(Μ) (Π)
ε Πα τερ Παν το κρα τωρ και Λο γε και

(Δ)↓ (Π)
Πνευ µα τρι σιν ε νι ζο µε ε νη εν υ

(Ν) (Π)
πο στα α σε σι φυ σις υ πε ρου σι ε
και υ περ θε ε εις σε βε βα πτι σµε θα
και σε ευ λο γου ου µεν εις παν τας τους αι

(Ν) (Π)
ω ω ω να α ας
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ 15
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΓΑΜΟΥ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΠΙ ΜΝΗΣΤΡΟΙΣ ΗΤΟΙ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ
Ἐν τῆ εἰσόδῳ τῶν νεονύµφων ἐν τῷ Ναῷ, ψάλλεται τὸ "Ἄξιον
ἐστιν". Μέλος Αρχαῖον τὸ επιλεγόµενον συνηθισµένον Γρηγορίου
Πρωτοψάλτου "Τὸ Πατριαρχικόν".
Ἦχος Δι
4
(Δ)↓
Α ξι ον ε ε στιν ως α α λη
4
η η θω ω ω ως µα κα ρι ζειν σε
(Μ) (Μ)
την Θε ε ε ο το ο ο κον την α

(Δ)↓
ει µα κα α ρι ι στο ο ον και αι πα
να µω ω µη η η το ο ο ον και
(Δ)↓
αι αι µη η τε ε ε ρα α του Θε ου
4
ου η η η µω ω ω ων τη η ην τι
µι ι ι ω τε ε ε ραν των χε
ε ρου ου ου βι ι ι ιµ και αι αι
ε εν δο ο ο ξο τε ε ε ρα αν α
16 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ
συγ κρι ι τως των Σε ε ρα α α φι
4
ι ι ιµ τη η ην α δι ι ι α φθο ο
4
ο ρω ω ως Θε ο ο ο ον Λο γον τε
ε ε κου ου ου ου ου σαν την ο ο ον
τω ω ως Θε ε ε ο το ο ο κον Σε µε
γα λυ υ νο ο ο ο µε ε ε εν
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ

Ὁ Διάκονος· Εὐλόγησον, Δέσποτα.
Ὁ Ἱερεὺς· Εὐλογητος ὁ Θεος ἡµῶν, πάντοτε· νῦν και ἀεὶ και εἰς
τους αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Χορὸς·
Ἦχος Δι
(Μ) (Δ)↓ (Β)
Α ΤουΣταυ ρου σου τον

4 4
µην τυ πον εν
4
ου ρα νω θε α σα µε νος και ως ο Παυ
λος την κλη σιν ουκ εξ αν θρω πων δε ξα µε

(Μ)
(Δ)↓
4
νος ο εν βα σι λευ σιν α πο στο λος σου
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ 17
Κυ υ ρι ε βα σι λευ ου σαν πο λιν τη

(Β) (Μ) (Δ)↓
4
χει ρι σου πα ρε θε το ην πε ρι σω ζε
δι α παν τος εν ει ρη η νη πρε σβει αις

(Β) (Γ)
4
της Θε ο το κου µο νε φι λα αν θρω πε
(Δ)↓
ε ε
Ὁ Διάκονος· Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν. Καὶ ἐν συνεχείᾳ τὴν
Μεγάλην Συναπτὴν.
Ἦχος Νη
(Ν) (Δ)↓ (Ν)
Κυ ρι ε Ε λε ε η σον
(Ν) (Π) (Ν)
(Δ)↓ (Ν)
Κυ υ ρι ε Ε λε ε ε η σον
(Ν) (Ν)
(Δ)↓
Κυ υ ρι ε Ε λε ε ε ε ε η σον
(Ν)
Κυ ρι ε Ε λε ε ε η η η η σον
(Π) (Ν)
Κυ υ
2
υ ρι ε Ε λε ε ε η η σον
(Ν)
(Ν) (Δ)↓
Κυ υ ρι ε Ε λε ε ε ε η σον
18 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΑΒΩΝΟΣ
(Ν) (Δ)↓ (Ν)
Σοι Κυ ρι ε
Ὁ Διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν.
Εἶτα,ὁ ἱερεὺς, λέγει τὴν Εὐχὴν ταύτην µεγαλοφώνως.
Ὁ Θεὸς ὁ αἰώνιος, ὁ τὰ διῃρηµένα συναγαγὼν εἰς ἑνότητα καὶ
σύνδεσµον διαθέσεως τιθεὶς ἄῤῥηκτον· ὁ εὐλογήσας Ἰσαὰκ καὶ
Ῥεβέκκαν, καὶ κληρονόµους αὐτοὺς τῆς σῆς ἐπαγγελίας ἀναδείξας·
αὐτὸς εὐλόγησον καὶ τοὺς δούλους σου τούτους, ὁδηγῶν αὐτοὺς ἐν
παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ. Ὅτι ἐλεήµων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις,
καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέµποµεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ
Πνεύµατι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Ἱερεὺς· Εἰρήνη πᾶσι.
Ὁ χορὸς· Καί τῷ πνεύµατί σου.
Ὁ Ἱερεὺς· Τὰς κεφαλὰς ὑµῶν τῷ Κυρίω κλίνατε.
Ὁ χορὸς· Σοί Κύριε.
Ὁ ἱερεὺς ἐκφώνως.
Κύριε ὁ Θεὸς ἡµῶν, ὁ τὴν ἐξ ἐθνῶν προµνηστευσάµενος
Ἐκκλησίαν παρθένον ἁγνήν, εὐλόγησον τὰ µνῆστρα ταῦτα, καὶ
ἕνωσον, καὶ διαφύλαξον τοὺς δούλους σου τούτους ἐν εἰρήνῃ καὶ
ὁµονοίᾳ. Σοὶ γὰρ πρέπει πᾶσα δόξα, τιµὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ
καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύµατι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων. Ὁ χορὸς· Ἀµήν.
Εἶτα, λαβὼν ὁ Ἱερεὺς τοὺς δακτυλίους τοὺς ἐν τῷ δισκελίῳ,
ἐπιδίδωσι πρῶτον τῷ ἀνδρὶ τὸν χρυσοῦν καὶ λέγει αὐτῷ·
Ἀῤῥαβωνίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (ὁ δεῖνα) τὴν δούλην τοῦ Θεοῦ
(τὴν δεῖνα), εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου
Πνεύµατος. Ἀµήν. (τρίς).
Καὶ ποιεῖ Σταυρὸν µετὰ τοῦ δακτυλίου ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ.
Εἶτα καὶ τῇ γυναικὶ λέγει, λαβὼν τὸν ἀργυροῦν·
Ἀῤῥαβωνίζεται ἡ δούλη τοῦ Θεοῦ (ἡ δεῖνα) τὸν δοῦλον τοῦ Θεοῦ
(τὸν δεῖνα), εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου
Πνεύµατος. Ἀµήν. (τρίς)
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΩΜΑΤΟΣ 19
Καὶ ὅταν εἴπῃ εἰς ἕκαστον τρίς, ποιεῖ Σταυρὸν µετὰ τοῦ δακτυλίου
ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν καὶ ἐπιτίθησιν αὐτοὺς ἐν τοῖς δεξιοῖς αὐτῶν
δακτύλοις.
Εἶτα ἀλλάσσει τοὺς δακτυλίους τῶν Νυµφίων ὁ Παράνυµφος.
Κύριε ὁ Θεὸς ἡµῶν, ὁ τῷ παιδὶ τοῦ Πατριάρχου Ἀβραὰµ
συµπορευθεὶς ἐν τῇ Μεσοποταµίᾳ, στελλοµένῳ νυµφεύσασθαι τῷ
κυρίῳ αὐτοῦ Ἰσαὰκ γυναῖκα, καὶ διὰ µεσιτείας ὑδρεύσεως
ἀῤῥαβωνίσασθαι τὴν Ῥεβέκκαν ἀποκαλύψας· Αὐτός, + εὐλόγησον
τὸν ἀῤῥαβῶνα τῶν δούλων σου (τοῦ δε) καὶ (τῆς δε) καὶ στήριξον τὸν
παρ᾿ αὐτοῖς λαληθέντα λόγον. Βεβαίωσον αὐτοὺς τῇ παρὰ σοῦ ἁγίᾳ
ἑνότητι· σὺ γὰρ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐδηµιούργησας ἄρσεν καὶ θῆλυ, καὶ παρὰ
σοῦ ἁρµόζεται ἀνδρὶ γυνὴ εἰς βοήθειαν καὶ διαδοχὴν τοῦ γένους τῶν
ἀνθρώπων. Αὐτὸς οὖν, Κύριε ὁ Θεὸς ἡµῶν, ὁ ἐξαποστείλας τὴν
ἀλήθειαν ἐπὶ τὴν κληρονοµίαν σου, καὶ τὴν ἐπαγγελίαν σου ἐπὶ τοὺς
δούλους σου, τοὺς πατέρας ἡµῶν, εἰς καθ᾿ ἑκάστην γενεὰν καὶ
γενεὰν τοὺς ἐκλεκτούς σου, ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου (τόν δε),
καὶ τὴν δούλην σου (τήν δε), καὶ στήριξον τὸν ἀῤῥαβῶνα αὐτῶν ἐν
πίστει καὶ ὁµονοίᾳ καὶ ἀληθείᾳ καὶ ἀγάπῃ· σὺ γάρ, Κύριε, ὑπέδειξας
δίδοσθαι τὸν ἀῤῥαβῶνα καὶ στηρίζεσθαι ἐν παντί. Διὰ δακτυλιδίου
ἐδόθη ἡ ἐξουσία τῷ Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ· διὰ δακτυλιδίου ἐδοξάσθη
Δανιὴλ ἐν χώρᾳ Βαβυλῶνος· διὰ δακτυλιδίου ἐφανερώθη ἡ ἀλήθεια
τῆς Θάµαρ· διὰ δακτυλιδίου ὁ Πατὴρ ἡµῶν ὁ οὐράνιος οἰκτίρµων
γέγονεν ἐπὶ τὸν ἄσωτον υἱόν· «Δότε γάρ, φησι, δακτύλιον εἰς τὴν
χεῖρα αὐτοῦ καὶ ἐνέγκαντες τὸν µόσχον τὸν σιτευτὸν θύσατε, καὶ
φαγόντες εὐφρανθῶµεν». Αὕτη ἡ δεξιά σου, Κύριε, τὸν Μωϋσῆν
ἐστρατοπέδευσεν ἐν Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ· διὰ γὰρ τοῦ λόγου σου τοῦ
ἀληθινοῦ οἱ οὐρανοὶ ἐστερεώθησαν καὶ ἡ γῆ ἐθεµελιώθη· καὶ ἡ δεξιὰ
τῶν δούλων σου εὐλογηθήσεται τῷ λόγῳ σου τῷ κραταιῷ καὶ τῷ
βραχίονί σου τῷ ὑψηλῷ. Αὐτὸς οὖν καὶ νῦν, Δέσποτα, + εὐλόγησον
τὸ δακτυλοθέσιον τοῦτο εὐλογίαν οὐράνιον· καὶ Ἄγγελος Κυρίου
προπορευέσθω ἔµπροσθεν αὐτῶν πάσας τὰς ἡµέρας τῆς ζωῆς
αὐτῶν. Ὅτι σὺ εἶ ὁ εὐλογῶν καὶ ἁγιάζων τὰ σύµπαντα, καὶ σοὶ τὴν
δόξαν ἀναπέµποµεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύµατι,
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀµήν.
Εἶτα Ἐκτενὴς, καὶ Ἀπόλυσις.
20 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΩΜΑΤΟΣ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΩΜΑΤΟΣ

Εἰ µὲν βούλονται ἐνταυτῷ στεφανωθῆναι, εἰσέρχονται ἐν τῷ Ναῷ µετὰ
κηρῶν ἁπτοµένων, προπορευοµένου τοῦ Ἱερέως µετὰ τοῦ Θυµιατοῦ, καὶ
ψάλλοντος τὸν ἑπόµενον Ψαλµὸν οὕτω·
Μακάριοι πάντες οἱ φοβούµενοι τὸν Κύριον.
Ὁ χορὸς· Ἐν ἑκάστῳ στίχῳ λέγει· Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡµῶν, δόξα σοι.
Ήχος Γα
(Μ)
2
Δο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ο
ξα Σοι
Οἱ πορευόµενοι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ.
Τοὺς πόνους τῶν καρπῶν σου φάγεσαι.
Μακάριος εἶ, καὶ καλῶς σοι ἔσται.
Ἡ γυνή σου ὡς ἄµπελος εὐθηνοῦσα ἐν τοῖς κλίτεσι τῆς οἰκίας σου.
Οἱ υἱοί σου ὡς νεόφυτα ἐλαιῶν, κύκλῳ τῆς τραπέζης σου.
Ἰδοὺ οὕτως εὐλογηθήσεται ἄνθρωπος ὁ φοβούµενος τὸν Κύριον.
Εὐλογήσαι σε Κύριος ἐκ Σιών, καὶ ἴδοις τὰ ἀγαθὰ Ἱερουσαλὴµ
πάσας τὰς ἡµέρας τῆς ζωῆς σου.
Καὶ ἴδοις υἱοὺς τῶν υἱῶν σου. Εἰρήνη ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
(Π)
Δο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα
(Ν) (Γ)
Σοι οι οι οι
Ὁ Διάκονος· Εὐλόγησον, Δέσποτα.
Ὁ Ἱερεύς, στραφεὶς κατὰ ἀνατολὰς καὶ ὑψῶν, ὡς συνήθως, τὸ
ἅγιον Εὐαγγέλιον, ἐκφωνεῖ·
Εὐλογηµένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου
Πνεύµατος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορὸς·
Ἦχος Γα
(Ν) (Π) (Ν)
Κων σταν τι ι ι νος ση η µε ρον συν

(Π) (Ν) (Π)
τη µη τρι τη Ε λε ε ε νη τον Σταυ

(Ν) (Π)
ρο ο ον εκ φαι αι νου σι το παν σε βα
2
σµι ον ξυ υ υ 4λον πα α αν των µε των
Ι ου δαι αι αι ω ω ων αι σχυ νην ο

(Ν)
(Π)
ο ον τα ο ο πλον δε ε πι στων α
να κτων κατ ε ναν τι ι ι ων δι η

(Ν)
µας γαρ α νε δει ει χθη ση µει ον µε

(Δ)↓ (Ν)
4
ε ε γα και εν πο λε µοις φρι κτο ο ο ο
ο ο ον
Ὁ Διάκονος· Τὴν Μεγάλην Συναπτὴν.
Ὁ χορὸς· Κύριε, ἐλέησον (βλ. σ.82 ).
Ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν· "Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα,... τιµὴ καὶ
προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύµατι, νῦν καὶ
ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀµήν.
Ὁ ἱερεὺς λέγει µεγαλοφώνως τὰς κεκανονισµένας εὐχάς.
Καὶ λαβὼν ὁ Ἱερεὺς τὰ Στέφανα, στέφει πρῶτον τὸν Νυµφίον,
λέγων·
Στέφεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (ὁ δεῖνα), τὴν δούλην τοῦ Θεοῦ (τήν
δε), εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος.
Ἀµήν. (γ΄)
Α µην Α µην Α µην

Εἶτα στέφει καὶ τὴν Νύµφην, λέγων·
Στέφεται ἡ δούλη τοῦ Θεοῦ (ἡ δεῖνα), τὸν δοῦλον τοῦ Θεοῦ (τόν δε),
εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος.
Ἀµήν. (γ΄)
Εἶτα τίθησι τὰ Στέφανα ἐπὶ τὰς κεφαλὰς τῶν Νυµφίων, ψάλλων ἐκ
τρίτου·
Κύριε ὁ Θεὸς ἡµῶν, δόξῃ καὶ τιµῇ στεφάνωσον αὐτούς.
Εἶτα τίθησι τὰ Στέφανα ἐπὶ τὰς κεφαλὰς τῶν Νυµφίων, ψάλλων ἐκ
τρίτου·
Ήχος Γα
(Γ) 4
(Ν)
1
Κυ ρι ε ο Θε ος η µων δο ξα και
(Μ)
4
τι µη στε φα νω σον αυ τους
(Γ) 4 (Ν)
1
δο ξα και τι µη στε φα νω σον αυ

(Μ)
2
του ου ου ους
Εἶτα τὸ Προκείµενον τοῦ Ἀποστόλου. Ἦχος πλ.δ'.
Ἔθηκας ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῶν στεφάνους ἐκ λίθων τιµίων.
Στίχ. Ζωὴν ᾐτήσαντό σε, καὶ ἔδωκας αὐτοῖς µακρότητα ἡµερῶν.
Πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσµα
(Κεφ. ε´ 20-33).
Ἀδελφοί, εὐχαριστεῖτε πάντοτε ὑπὲρ πάντων, ἐν ὀνόµατι τοῦ

Κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ Πατρί, ὑποτασσόµενοι
ἀλλήλοις ἐν φόβῳ Χριστοῦ. Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν
ὑποτάσσεσθε ὡς τῷ Κυρίῳ, ὅτι ὁ ἀνήρ ἐστι κεφαλὴ τῆς γυναικός, ὡς

καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ αὐτός ἐστι σωτὴρ τοῦ
σώµατος. Ἀλλ᾿ ὥσπερ ἡ Ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτω καὶ
αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ἐν παντί. Οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς
γυναῖκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν Ἐκκλησίαν καὶ
ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς, ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ, καθαρίσας τῷ
λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήµατι, ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον
τὴν Ἐκκλησίαν, µὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ᾿
ἵνᾳ ᾗ ἁγία καὶ ἄµωµος. Οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τὰς
ἑαυτῶν γυναῖκας, ὡς τὰ ἑαυτῶν σώµατα· ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ
γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ· οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐµίσησεν,
ἀλλ᾿ ἐκτρέφει καὶ θάλπει αὐτήν, καθὼς καὶ ὁ Κύριος τὴν Ἐκκλησίαν·
ὅτι µέλη ἐσµὲν τοῦ σώµατος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν
ὀστέων αὐτοῦ· ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ
καὶ τὴν µητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ
ἔσονται οἱ δὺο εἰς σάρκα µίαν. Τό µυστήριον τοῦτο µέγα ἐστίν, ἐγὼ
δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Πλὴν καὶ ὑµεῖς οἱ καθ᾿
ἕνα, ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δὲ
γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.
Ὁ ἱερεὺς· Εἰρήνη σοι τῷ ἀναγινώσκοντι.
Εἶτα τὸ "Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα".
Ἦχος Δι
(Δ)↓
Αλ λη λου ι
4
4
α α α
Στίχ. Σύ, Κύριε, φυλάξαις ἡµᾶς καὶ διατηρήσαις ἡµᾶς.

Ὁ ἱερεὺς· Σοφία· ὀρθοί· ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Εἰρήνη
πᾶσι.
Ἦχος Νη
(Ν)
Και τω Πνευ µα
4
τι σου
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ Ἀνάγνωσµα.
(Κεφ. β´ 1-11)
Ὁ ἱερεὺς· Πρόσχωµεν
Ὁ χορὸς· Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, γάµος ἐγένετο ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦν ἡ
µήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ· ἐκλήθη δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ µαθηταὶ αὐτοῦ
εἰς τὸν γάµον. Καί ὑστερήσαντος οἴνου, λέγει ἡ µήτηρ τοῦ Ἰησοῦ
πρὸς αὐτόν· Οἶνον οὐκ ἔχουσι. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Τί ἐµοὶ καὶ σοί,
γύναι; οὕπω ἥκει ἡ ὥρα µου. Λέγει ἡ µήτηρ αὐτοῦ τοῖς διακόνοις·
Ὅ,τι ἂν λέγῃ ὑµῖν, ποιήσατε. Ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίαι λίθιναι ἓξ κείµεναι
κατὰ τὸν καθαρισµὸν τῶν Ἰουδαίων, χωροῦσαι ἀνὰ µετρητὰς δύο ἢ
τρεῖς. Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Γεµίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος. Καὶ
ἐγέµισαν αὐτὰς ἕως ἄνω. Καὶ λέγει αὐτοῖς· Ἀντλήσατε νῦν καὶ
φέρετε τῷ ἀρχιτρικλίνῳ. Καί ἤνεγκαν. Ὡς δὲ ἐγεύσατο ὁ
ἀρχιτρίκλινος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενηµένον (καὶ οὐκ ᾔδει πόθεν ἐστίν·
οἱ δὲ διάκονοι ᾔδεισαν οἱ ἠντληκότες τὸ ὕδωρ) φωνεῖ τὸν νυµφίον ὁ
ἀρχιτρίκλινος καὶ λέγει αὐτῷ· Πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν
οἶνον τίθησι, καὶ ὅταν µεθυσθῶσι, τὸτε τὸν ἐλάσσω· σὺ δὲ τετήρηκας
τὸν καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι. Ταύτην ἐποίησε τὴν ἀρχὴν τῶν σηµείων ὁ
Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ
ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ.
Ὁ χορὸς· Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
(Ν)
Δο ξα Σοι Κυ ρι ε Δο ξα Σοι οι οι οι
οι οι οι
Ὁ Διάκονος· Τὴν Ἐκτενῆ. Ὁ ἱερεὺς· τὴν ἐκφώνησιν "Ὅτι ἐλεήµων...".
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχήν· "Κύριε ὁ Θεὸς ἡµῶν,...". Εἶτα τὰ Πληρωτικὰ.
Ὁ χορὸς, µεθ'ἑκάστην δέησιν ψάλλει τὸ Παράσχου Κύριε.
Ὁ ἱερεὺς, ἐκφώνως· Καὶ καταξίωσον ἡµᾶς, Δέσποτα, µετὰ

παῤῥησίας, ἀκατακρίτως, τολµᾶν ἐπικαλεῖσθαί σε τὸν ἐπουράνιον
Θεὸν Πατέρα, καὶ λέγειν.
Ὁ χορὸς· Πάτερ ἡµῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς· ἁγιασθήτω τὸ ὄνοµά
σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέληµά σου, ὡς ἐν
οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡµῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡµῖν
σήµερον· καὶ ἄφες ἡµῖν τὰ ὀφειλήµατα ἡµῶν, ὡς καὶ ἡµεῖς
ἀφίεµεν τοῖς ὀφειλέταις ἡµῶν· καὶ µὴ εἰσενέγκῃς ἡµᾶς εἰς
πειρασµόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡµᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Ὁ ἱερεὺς· Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναµις καὶ ἡ δόξα, τοῦ
Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀµήν.
Ὁ ἱερεὺς· Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ χορὸς· Καί τῷ πνεύµατί σου.
Ὁ ἱερεὺς· Τὰς κεφαλὰς ἡµῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωµεν.
Ὁ χορὸς· Σοί, Κύριε.
Ὁ ἱερεὺς· Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν.
Ὁ Ἱερεὺς , εὐλογῶν τὸ ποτήριον, λέγει τὴν Εὐχὴν ταύτην·
Ὁ Θεός, ὁ πάντα ποιήσας τῇ ἰσχύϊ σου, καὶ στερεώσας τὴν
οἰκουµένην, καὶ κοσµήσας τὸν στέφανον πάντων τῶν πεποιηµένων
ὑπὸ σοῦ, καὶ τὸ ποτήριον τὸ κοινὸν τοῦτο παρεχόµενος τοῖς
συναφθεῖσι πρὸς γάµου κοινωνίαν, + εὐλόγησον εὐλογίᾳ
πνευµατικῇ. Ὅτι ηὐλόγηταί σου τὸ ὄνοµα, καὶ δεδόξασταὶ σου ἡ
βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος, νῦν καὶ
ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀµήν.
Εἶτα, λαβὼν ὁ Ἱερεὺς ἐπὶ χεῖρας τὸ κοινὸν ποτήριον, µεταδίδωσιν
αὐτοῖς ἐκ γ´, πρῶτον τῷ ἀνδρί, καὶ αὖθις τῇ γυναικί, ψάλλων εἰς
ἦχον α´.
Ποτήριον σωτηρίου λήψοµαι, καὶ τὸ ὄνοµα Κυρίου ἐπικαλέσοµαι.
Ἦχος Πα
(Π) (Μ) (Π)
Πο ο τη η η ρι ι ι ι ο ον σω
τη ρι ι ου ου ου λη η ψο ο ο ο
µαι και το ο ο νο µα α Κυ υ ρι
(Ν) (Π)
ι ου ε πι κα λε ε ε σο ο ο ο
µαι
Τὸ ἴδιον ἐπαναλαµβάνεται ἕως ὅτου τελειώσει ἡ γεῦσις τῶν
νεονύµφων.
Καὶ εὐθέως λαβὼν αὐτοὺς ὁ Ἱερεύς, τοῦ Παρανύµφου κρατοῦντος
ὄπισθεν τοὺς στεφάνους, στρέφει ὡς ἐν σχήµατι κύκλου περὶ τὸ ἐν
τῷ µέσῳ τραπεζίδιον ἐκ τρίτου καὶ ψάλλοµεν τὰ κάτωθι.
Ήχος Κε
(Δ)↓ (Κ)↓
Η σα
2
ι α χο ρευ ε η παρ θε ε
(Μ)
νος ε ε σχεν εν γα στρι και ε τε κεν υι

(Δ)↓ (Κ)↓
ον τον Εµ µα νου ηλ Θε ο ον τε και αν

(Μ) (Κ)↓ (Δ)↓ (Κ)↓
θρω πον α να το λη η ο νο µα αυ τω
(Δ)↓
ον µε γα α λυ νον τες την Παρ θε νον

(Κ)↓
µα κα ρι ι ζο ο µεν
Ήχος Γα
(Ν)
Α α
4
γι οι µαρ τυ ρες οι κα λως α θλη
(Γ)
4
2 2
σαν τε ες και αι στε φα νω θε εν τες πρε
(Ν)
σβευ σα τε προς Κυ ρι ον ε λε η θη ναι

(Γ) (Μ)
4
τας ψυ χα ας η η µων
(Ν) (Γ)
(Γ)
Δο ξα σοι Χρι στε ο Θε ος α πο στο

(Δ)↓
λων καυ χη µα µαρ τυ ρων α γαλ λι α µα

4 (Ν) (Π)
(Κ)↓
ων το κη η ρυ υγ µα Τρι ας η ο µο
(Ν)
4 (Μ)
4
ου σι ο ο ο ος
Εἶτα ὁ Ἱερεὺς ἐπαίρει τοὺς στεφάνους· καὶ ἐπάρας τὸν στέφανον
τοῦ Νυµφίου, λέγει·
Μεγαλύνθητι, Νυµφίε, ὡς ὁ Ἀβραὰµ, καὶ εὐλογήθητι ὡς ὁ Ἰσαάκ,
καὶ πληθύνθητι ὡς ὁ Ἰακώβ, πορευόµενος ἐν εἰρήνῃ καὶ ἐργαζόµενος
ἐν δικαιοσύνῃ τάς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ.
Καὶ ἐν τῷ τῆς Νύµφης λέγει·
Καὶ σύ, Νύµφη, µεγαλύνθητι ὡς ἡ Σάῤῥα, καὶ εὐφράνθητι ὡς ἡ
Ῥεβέκκα, καὶ πληθύνθητι ὡς ἡ Ῥαχήλ, εὐφραινοµένη τῷ ἰδίῳ ἀνδρί,
φυλάττουσα τοὺς ὅρους τοῦ νόµου, ὅτι οὕτως ηὐδόκησεν ὁ Θεός.
Ὁ ἱερεὺς· Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν. Ὁ χορὸς· Κύριε, ἐλέησον
Ὁ ἱερεὺς· Ὁ Θεὸς, ὁ Θεὸς ἡµῶν, ὁ παραγενόµενος ἐν Κανᾷ τῆς
Γαλιλαίας, καὶ τὸν ἐκεῖσε γάµον εὐλογήσας, εὐλόγησον καὶ τοὺς
δούλους σου τούτους, τοὺς τῇ σῇ προνοίᾳ πρὸς γάµου κοινωνίαν
συναφθέντας. Εὐλόγησον αὐτῶν εἰσόδους καὶ ἐξόδους· πλήθυνον ἐν

ἀγαθοῖς τὴν ζωὴν αὐτῶν· ἀνάλαβε (ἐνταῦθα ὁ Ἱερεὺς αἴρει τοὺς
στεφάνους ἀπὸ τῶν κεφαλῶν τῶν Νυµφίων, καὶ τίθησιν αὐτοὺς ἐπὶ
τῆς τραπέζης) τοὺς στεφάνους αὐτῶν ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου, ἀσπίλους
καὶ ἀµώµους καὶ ἀνεπιβουλεύτους διατηρῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
αἰώνων.
Ὁ ἱερεὺς· Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ χορὸς· Καὶ τῷ πνεύµατί σου.
Ὁ ἱερεὺς· Τὰς κεφαλὰς ὑµῶν τῷ Κυρίῳ κλίνατε. Ὁ χορὸς· Σοί Κύριε.
Ὁ ἱερεὺς· Ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦµα, ἡ παναγία καὶ
ὁµοούσιος καὶ ζωαρχικὴ Τριάς, ἡ µία Θεότης καὶ Βασιλεία,
εὐλογήσαι ὑµᾶς, καὶ παράσχοι ὑµῖν µακροζωΐαν, εὐτεκνίαν,
προκοπὴν βίου καὶ πίστεως, καὶ ἐµπλήσαι ὑµᾶς πάντων τῶν ἐπὶ γῆς
ἀγαθῶν, ἀξιώσαι δὲ ὑµᾶς καὶ τῶν ἐπηγγελµένων ἀγαθῶν τῆς
ἀπολαύσεως, πρεσβείαις τῆς ἁγίας Θεοτόκου, καὶ πάντων τῶν
Ἁγίων. Ἀµήν.
Εἶτα εἰσέρχονται καὶ εὔχονται αὐτοῖς. Καὶ ἀσπασαµένων
ἀλλήλους, γίνεται παρὰ τοῦ Ἱερέως τελεία Ἀπόλυσις οὕτως·
Ὁ ἱερεὺς· Δόξα σοι, ὁ Θεὸς, ἡ ἐλπὶς ἡµῶν, δόξα σοι.
Ὁ Ἀναγνώστης· Δόξα... Καί νῦν... Κύριε, ἐλέησον (γ´). Πάτερ ἅγιε,
εὐλόγησον.
Ὁ ἱερεὺς· Ὁ διὰ τῆς ἐν Κανᾷ ἐπιδηµίας τίµιον ἀναδείξας τὸν γάµον,
Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡµῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου
αὐτοῦ Μητρός, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήµων Ἀποστόλων,
τῶν ἁγίων θεοστέπτων βασιλέων καὶ ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου
καὶ Ἑλένης, τοῦ ἁγίου µεγαλοµάρτυρος Προκοπίου, καὶ πάντων τῶν
Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡµᾶς ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ
ἐλεήµων Θεός.
Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων...
Μετὰ τὸπέρας τοῦ µυστηρίου, οιἱ συγγενεῖς καὶ φίλοι τῶν
νεονένφων προσέρχονται καὶ εὔχονται αὐτοῖς.
Οἱ χοροὶ δὲ ὁµοῦ ψάλλουσι τὸ κάτωθι Θεοτοκίον.
Ἦχος Πα
(Π)4 (Κ)↓ (Π)
Δο ο ο ο ο ξα α Πα α τρι ι ι ι
ι και αι Υι υι ω και α α γι ι ω
Πνε ευ µα α α τι
(Π) (Δ)↓
Και νυ υ υ υ υν και αι α α ει και

(Π)
εις τους αι αι αι ω ω ω νας των αι ω
ω ω νω ων α α α µην
4
(Π)
Εν τη η ε ρυ θρα α θα λα α α α
(Δ)↓
α ασ ση της α πει ρο γα α µου ου νυ

(Π)
υ υµ φης ει κω ων δι ι ι ι ε γρα α
(Κ)↓
α α α φη η πο ο ο τε ε ε κει
ει Μω υ ση ης δι αι ρε ε ε τη ης
(Μ) (Κ)↓
4
του ου υ υ υ δα α α α τος εν
(Π)
θα δε Γα βρι ηλ υ πη η ρε ε τη
η ης του θα α α α αυ µα α α α τος
(Κ)↓
το ο τε ε τον βυ υ υ θον ε πε ε
4
ζε ε ε ευ σεν α βρο ο ο χω ως
(Δ)↓ (Κ)↓
Ι σρα α ηλ νυ υ υν δε τον Χρι στον

(Δ)↓
(Π)
ε γε εν νη η η σεν α α σπο ο ο
(Π)
ρω ως η η Παρ θε ε ε ε νος η
θα α α α α α α λα ε η θα α α
λα ασ σα µε τα την πα ρο δο ον του ου
(Κ)↓ (Μ)
4
Ι σρα α η ηλ ε ε ε µει ει νε εν
(Κ)↓
α α α βαα α α τος η α α
(Κ)↓
α α α α α µε ε ε ε η α α
(Δ)↓ (Κ)↓ (Δ)↓
µε εµ πτο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο
(Π) (Δ)↓ (Π)
ος µε τα την κυ η σιν του Εµ µα νου η

ηλ ε ε µει ει ει ει νεν α α α α
φθο ο ο ο ρος ο ω ω ω ω ω ων
(Δ)↓
και προ ο ων και φα νεις ως α α αν

(Π)
θρω ω ω πο ος Θε ε ος ε λε
4 (Π)
(Δ)↓
ε η η σο ον η η η µα α α α αα
(Μ)
α α α ας
Ἀντὶ τοῦ ὡς ἄνω Δοξαστικοῦ, δύναται να ψαλλῇ ἡ κτωτέρω γαµήλιος

ἀσµατικὴ εὐχή, µελοποιηθεῖσα τὸ πρῶτον ὑπὸ Μισαηλίδου πρωτοψάλτου
Σµύρνης. Ἡ αυτὴ εὐχῆ ἐπεξεργασµένη µὲ διασλευὴν κατὰ τὴν ὀρθὴν
γραφὴν καὶ ῥύθµισιν ὑπὸ τοῦ ἀειµνήστου Μουσικοδιδασκάλου Κ.Ι.Πανᾶ.
Ἦχος Νη
(Δ)↓
Αῃ στροφή.
Ευ λο ο γη η
4
η σο ον
4
4
Κυ υ υ ρι ε ε ο Θε ε ε ος
4 4
νε ε ε ε ο νυ υµ φου ου ους του ου
ου τους ως ευ λο ο ο ο ο γη σας
4 4 2
Α βρα α α αµ και την Σα α α α
4
ραν πα λαι Ι σα α ακ και Ρε βε ε
4 4
ε ε ε ε καν και εκ παν τοι οι α ας
βλα α α α α α βης αυ του ου ους
αυ του ου ους αυ του ου ους πε ρι σω σε
Βῃ στροφή.
Χα α
4
ρι ι ι σαι αι τοις
2 2 2
δου ου λοις σου Ι η η η σου ου ου ου
2 4
νε ε ε ε ο νυµ φοις του ου ου ου
ου τοις ευ θυ νι ι ι ι ι αν των
4
α γα α θω ω ω ων και πο λυ υ τε
4
κνι αν ο ο µου και ευ τε κνι ι ι ι
4 4
ι ι αν και βα σι λει ει α α ας θει
4
ει ει ει ει α α ας αυ τοι οι οις α
2
ξι ω σον αυ τοι οι οι οις αυ τοι οι οι
οις α ξι ω σον
Γῃ στροφή. Τίµιον τὸν γάµον τοῦτον, Χριστὲ ἐν πᾶσι συντήρει καὶ
ἀµίαντον καὶ ἀγνὴν φύλαττε τὴν κοίτην τῶν νῦν στεφανωθέντων καὶ
τέλους θεαρέστου αὐτοὺς ἀξίωσον.
ΕΠΙΦΩΝΗΜΑ: Ἐξαγγελόµενον εἰς ἀργότερον χρόνον.
(Δ)↓
Να φυ υ
4
λα α α α α α ξης
2 2
ε εν υ υ γει ει ει ει ει ει α
2
και εν α κρα ευ τυ χι ι α νε ε ο νυ
υµ φους πα α ρα νυ υ υµ φους φι
ι ι ι ι ι φι ι ι ι ι ι λους τε ε
4
φι ι λουςτε µι κρου ους µε γα α λους και προ
στα α τας και αι γο νει ει ει εις και ο ο λους
4
τους συ υγ γε νεις
Τε ε
2 2
ε τε ε ε ε ρι ρε ε ε ρι
2 2 4 2
ρε ε εµ ρε ε ρε ε ε ε ε ρι ι ι
2 4
ρεµ τε ερ ρεµ τε ερ ρεµ τε ε ρεµ τε
ερ ρεµ τε ερ ρεµ τε ερ ρε ε ε ρι ρε ρι
ρι ι ρε ρε ε ρεµ
Η ΕΞΟΔΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ 35
Η ΕΞΟΔΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
Στάσις Α΄
Ήχος Βου
(Μ) (Δ)↓
Α Α µω µοι
4 4 4
µην εν ο δω αλ λη
4
λου ου ι ι α ευ λο γη τος ει Κυ ρι
ε δι δα ξον µε τα δι και ω ω ω ω
4 4
µα τα α σου Α αλ λη λου ου ι ι
α α α
(Μ) (Δ)↓
Ε πε
4 4
πο θη σεν η ψυ χη η µου
4 4
του ε πι θυ µη η σαι τα κρι µα τα σου
4
2
εν παν τι ι και αι ρω Α αλ λη λου ου
ι ι α α
(Μ) (Δ)↓
Ε
4 4
νυ στα ξεν η ψυ χη η µου α
4
πο α κη δι ι ας βε βαι ω σον µε εν
4
τοις λο ο γοι οις σου Α αλ λη λου ου ι

36 Η ΕΞΟΔΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ι α α α
(Δ)↓
4 4
Κλι νον την καρ δι α αν µου εις τα µαρ
τυ ρι α σου και µη εις πλε ο ο ο νε

4 4
ξι ι αν Α αλ λη λου ου ι ι
α α α
(Μ) (Δ)↓
Α θυ
4 4
µι α κα τε ε σχε ε µε α
πο α µαρ τω λων των εγ κα τα λιµ πα

4
νον των τον νο ο µο ον σου Α αλ λη λου
ου ι ι α α α
(Δ)↓
Με το χος ε
4
γω ω ει ει µι παντων των
4
φο βου µε νων σε και των φυ λασ σον των τας
4 4
ε ε εν το λα ας σου Α αλ λη λου ου
ι ι α α α
(Δ)↓
Δο ξα Πα
4
τρι και Υι ω και Α γι ω
4
Πνε ευ µα τι
Και νυν και

4 4
α ει και εις τους αι ω νας
των αι ω νων α µην ε ε ε Αλ λη λου
4
ου ι α α α α
Ὁ διάκονος· Ἐλέησον ἡµᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ µέγα ἔλεός σου,
δεόµεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.
Κύριε, ἐλέησον (τρὶς).
Ἔτι δεόµεθα ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ κεκοιµηµένου δούλου
(τῆς κεκοιµηµένης δούλης) τοῦ Θεοῦ (Ν), καὶ ὑπὲρ τοῦ
συγχωρηθῆναι αὐτῷ (αὐτῇ) πᾶν πληµµέληµα ἑκούσιόν τε καὶ
ἀκούσιον.
Κύριε, ἐλέησον.
Ὅπως Κύριος ὁ Θεός, τάξῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ (αὐτῆς) ἔνθα οἱ δίκαιοι
ἀναπαύονται, τὰ ἐλέη τοῦ Θεοῦ, τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, καὶ
ἄφεσιν τῶν αὐτοῦ (αὐτῆς) ἁµαρτιῶν, παρὰ Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ
Βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡµῶν αἰτησώµεθα.
Κύριε, ἐλέησον.
Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή, καὶ ἡ ἀνάπαυσις τοῦ κεκοιµηµένου
δούλου (τῆς κεκοιµηµένης δούλης) σου (Ν), Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡµῶν, καὶ
σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέµποµεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ
παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύµατι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Εἶτα, ἄρχεται ὁ β' χορὸς τὴς Β΄Στάσεως.
Στάσις Β΄
Ἦχος Πα
(Μ) (Π)
Α µην Αι χει ρε ες σου ε ποι η σαν

4
µε και ε ε πλα α σα α αν µε συ
4
4
νε τι σον µε και µα θη σο µαιτας εν το ο
4
4
2
λα α ας σου ε λε ε η σον µε ε Κυ υ
4
ρι ι ε
(Π)
2
Ο
4
τι ε γεν νη θην ως α σκος εν πα α
2
χνη τα δι και ω µα τα
4
σου ουκ ε πε ε λα
2 2 2
α θο ο ο ο µην ε λε ε η σον µε ε
4
2
Κυ υ ρι ι ε
(Π)
Σος ει µι ε γω σω σον µε ο ο τι
2
τα δι και ω µα τα σου ε ε ξε ε ζη
4
4
2
η τη η σα ε λε ε η σον µε ε Κυ υ
2
ρι ι ε
(Π)
Α πο
2
των κρι µα των σου ουκ ε ξε κλι ι
2
να ο τι συ 4
ε νο µο θε ε τη η σα
4
2 2
α α ας µε ε λε ε η σον µε ε Κυ υ
2
ρι ι ε
(Π)
Ε κλι να την καρ δι αν µου του ποι η η
η σαι τα δι και ω µα τα α σου εις τον αι
ω να δι ι α αν τα α µει ει ψιν
4
4
2 2
ε λε ε η σον µε ε Κυ υ ρι ι ε
(Π)
Και ρος του ποι η η σαι τω Κυ ρι ι ι
ω δι α σκε δα σα αν το ον νο ο µο
4
4
2 2
ον σου ε λε ε η σον µε ε Κυ υ ρι ι
ε
(Π)
Δο ξα Πα τρι και Υι
2
ω και Α γι ω
Πνευ µα τι
2 2
Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των
αι ω νων α µην
2 2
Ε
4
λε η σον µε Κυ ρι ε Κυ ρι ε ε
λε ε ε η σο ο ο ο ο ον
Ὁ Διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν. Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Ὁ Ἀρχιερεύς ἤ ὁ Ἱερεύς· "Ὅτι εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή καί ἡ
ἀνάπαυσις...". Ἐὰν εἶναι δὺο ἤ περισσότεροι Ἱερείς, διαφορετικά,
µετά τό " Ἔλέησον µε Κύριε", ἀρχίζει αµέσως ὁ α΄χορὸς τὴν Γ΄
Στάσιν.
Στάσις Γ΄
Ήχος Γα
(Γ) 2
Και ε
4 2
λε η σον µε α αλ λη η λου
2
2 2 4
ου ι ι α Ε πι ι βλε ψον ε πε µε
2
(Ν) (Γ)
2
και ε λε η σο ον µε κα τα το κρι µα
4 2
των α γα πω ντων το ο νο µα σου αλ λη η
2
λου ου ι ι α
(Γ) 2 (Ν)
Νε
4 2 2
ω τε ρος ε γω ει µι και ε ξου
(Γ)
δε νω µε νος τα δι και ω µα τα σου
2 2
ουκ ε πε λα θο µην αλ λη λου ου ι ι
α
(Γ)
Της φω νη η η η η η η η ης
4
2
µου α α κου σον Κυ ρι ε κα τα το
ε λε ος σου κα τα το κρι µα σου ζη σον
2 2
µε ε αλ λη λου ου ι ι α
(Ν)
Αρ χον τες κα τε
4
δι ω ξαν µε δω ρε αν
(Γ) 4
4
και α πο των λο γων σου ε δει λι α σεν
4 2 2
η καρ δι α µου αλ λη η λου ου ι ι
α
(Ν)
Ζη σε τα αι η ψυ χη µου και αι νε σει

(Γ) (Ν)
σε και τα κρι µα τα σου βο η θη σει µι

4
ε πλα νη θην ως προ βα τον α πο λω λος
4
ζη τη σον τ δου λ σου ο τι τας εν το
2
4 4
λας σου ουκ ε πε λα θο µη η η η
η η ην
Ὁ Διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν. Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Ὁ Ἀρχιερεύς ἤ ὁ Ἱερεύς· "Ὅτι εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή καί ἡ
ἀνάπαυσις...". Ἐὰν εἶναι δὺο ἤ περισσότεροι Ἱερείς, διαφορετικά,
µετά τό "οὐκ ἐπελαθόµην", ψάλλονται ἀµέσως
ΤΑ ΝΕΚΡΩΣΙΜΑ ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ
Ήχος Κε
(Κ)↓
Ευ
2
λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξο
ον µε τα δι και ω µα τα α σου
Των Α γι ων ο χο ρος ευ ρε πη γη
2
ην της ζω ης και αι θυ ραν πα ρα δει σου
ευ ρω κα γω την ο δον δι α της µε
τα νοι οι ας το α πο λω λο ος προ βα
τον ε γω ει µι α να κα λε σαι µε Σω
2
τηρ και σω ω σο ο ον µε
(Κ)↓
Ευ
2
(Κ)↓
Ει κων ει µι
2
της αρ ρη του δο ξης σου ει
και στιγ µα τα φε ρωνπται σµα α α των οι
κτει ρη σον το σον πλα σµα Δε σπο τα και κα
θα ρι σον ση ευ σπλα χνι α και την πο θει
νην πα τρι ι δα πα ρα σχουµοι πα ρα δει
2
σου πα α λιν ποι ων πο λι ι τη ην µε
(Κ)↓
Ευ
2
λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα
ξο ον µε τα δι και ω µα τα α σου
Ο
2
πα λαι µεν εκ µη ον των πλασας µε και
ει κο νι σου θει α τι µη σας πα ρα
βα σει εν το λης δε πα λιν µε Ε πι στρε
ψας εις γην εξ ης ε λη η φθην εις το καθ
ο µοι ω σιν ε πα να γα γε το αρ
2
χαι ον καλ λος α να µορ φω ω σα α α σθε
(Κ)↓
Ευ
2
(Π) (Κ)↓
Α να α πα αυ σον ο Θε ος τον δου
2
λον σου και κα τα τα ξον αυ τον εν πα ρα
δει ει σω ο που χο ροι των α γι ων

2
2 2
Κυ ρι ε και οι δι και οι εκ λα
αµ ψου σιν ως φω στη η ρες τ κε κοι µη

2
µε ν δου λ σου α να παυ σον πα ρο ρων
2
αυ του παν τα τα εγ κλη η µα α α τα
Δο ξα Πα τρι ι και Υι ω και Α γι ω
Πνευ µα τι
Το τρι λαµ πες της µι

2
ας Θε ο τη τος
ευ σε βως υ µνη σω µεν βο ω ων τες
2
Α α γι ος ει ο Πα τηρ ο α ναρ χος
ο συ ναν αρ χος Υι ος και θει ον Πνε ε ευ
2
µα φω τι σον η µας πι στει σοι λα τρευ
2
ον τας και του αι ω νι ι ου πυ ρος ε
ξα αρ πα α α σον
Και νυ υν και α ει και εις τους αι ω

νας των αι ω νων α µην
Χαι αι ρε σε
2
µνη η Θε ον σαρ κι τε κου
σα εις παν των σω τη ρι ι αν δι ης γε
νος των αν θρω πων ευ ρα το την σω τη ρι ι
αν δι α σου ου ευ ροι µεν Πα ρα δει σον
2
Θε ο το ο κε α γνη ευ λο γη µε ε
ε ε ε νη
Αλ λη
2
λου ου ι α Αλ λη λου ι α
2 2
Αλ λη λου ι α δο ο ο ξα σοι ο Θε
(δὶς)
ος
Τὸ τρίτον.
Αλ λη λου ου
2
ι α Αλ λη λου ι α
Αλ λη λου ου ι ι ι α α δο ο ξα σοι
2
ο Θε ο ο ο ο ο ο ο ος
Μετὰ τὴν εκφώνησιν τοῦ ἱερέως τὸ Κοντάκιον

Ἦχος Νη
Κ. Ι. Πανᾶ
Με 4 2 4 2
ε τα α α α α των Α α γι
4 2
ων α να α πα α α αυ σον Χρι ι ι
4 4
στε ε ε ε την ψυ υ χη ην του δου ου ου
ου ου λ σου ε ε εν θα
4
ουκ ε στι ι ι πο ο ο ο νος ου

(Π) (Ν) (Π)
λυ υ πη ου στε ε να α αγ µο ο ο
4
ος αλ λα α ζω ω ω η η η α α
4
τε ε λε ε ε ε ε ε ευ τη η η η
το ο ο ος
Ἕτερον. Εὐστρατίου Παπαδοπούλου
τοῦ ἐπιλεγόµενου Καµπούρη.
Ἦχος Πα
4
(Π)
Με τα α των Α γι ι ι ων α να
α πα αυ σον Χρι ι στε την ψυ χη ην τ

4
δου 2 ου 2
λ σου ε εν θα ουκ ε
2 (Κ)↓
στι πο ο νος ου ου λυ υ υ υ υ πη ου
(Π)
στε να αγ µος αλ λα ζω η η α
(Ν) (Π)
4
τε ε λε ευ τη η η το ο ο ο ος
Μετὰ τὴν ἐκφώνησιν οἱ χοροὶ ἄρχονται τῶν κατ'ἦχον

Νεκρωσίµων ἰδιοµέλων.
Ἦχος Πα
(Π)
Ποι α του βι ου τρυ φη δι α µε νει

4
λυ πης α µε το χος ποι α δο ξα ε στη
κεν ε πι γη ης α µε τα θε τος παν τα
σκι α ας α σθε νε στε ρα παν τα ο νει
ει ρων α πα τη λο τε ρα µι α ρο πη
4
και ταυ τα παν τα θα να τος δι α δε
χε ται αλλ εν τω φω τι Χρι στε του προ

σω που σου και τω γλυ κα σµω της ση ης

4
ω ραι ο τη τος ν ε ξε λε ξω α
(Μ)
να παυ σον ως φι λα αν θρω ω πος
Ήχος Πα
(Π)
Ως αν θος µα ραι νε ται και ως ο ο ναρ
πα ρερ χε ται και δι α λυ ε ται πας αν
θρω πος πα λιν δε η χου ου σης της σαλ πιγ
γος νε κροι οι ως εν συσ σει σµω παν τες α
να στη σον ται προς την σην υ παν τη σιν Χρι
στε ο Θε ος το τε Δε σπο τα ν µε
τε στη σας εξ η µων εν ταις των Α γι ων
σου κα τα τα ξον σκη ναις το πνευ µα τ σ
δου λ Χρι στε

Ἄλλο ἐκτὸς τοῦ τυπικοῦ.

Ἦχος ὁ αὐτὸς.
(Π)
Οι οι οι µοι οι ον α γω να ε χει
η ψυ χη χω ρι ζο µε νη εκ του ου σω µα
τος οι µοι το τε πο ο σα δα κρυ υ ει
και ουχ υ παρ χει ο ε λε ε ων αυ την
προς τους Αγ γε λους τα ο οµ µα τα ρε πον
4
τα α πρα κτα κα θι κε τε ευ ει προς
τους αν θρωπους τας χει ει ρας εκ τει νου σα
ουκ ε ε χει τον βο η θου ουν τα δι
ο α γα πη τοι µου α δελ φοι εν νο η
σαν τες η µων το βρα χυ υ της ζω ης

4
τ µε τα στα την α να παυ σιν πα ρα
Χρι στου ου αι τη σω µε θα και ταις ψυ

4
χαις η µων το µε γα ε λε ος
Ἦχος Γα
(Γ)
Παν τα µα ται
2
ο της τα αν θρω πι να
(Π)
ο σα ουχ υ παρ χει µε τα α θα α να α

(Ν) (Γ)
2
το ον ου ου πα ρα µε ε νει ο πλουου τος
(Π) (Ν)
(Γ)
ου συ νο δευ ει η δο ο ξα ε πελ θων
γαρ ο θα να τος ταυ τα παν τα ε ξη η

(Π)
(Ν)
φα α νι ι σται δι ο Χρι στω τω α θα

4
(Γ)
4
να τω βα σι λει βο η σω µεν τ µε4 τα
στα εξ η µων α να παυ σον εν θα4

2
παν των ε στι ευ φραι νο µε νων η κα
α τοι κι α
Ἦχος
(Β) (Μ) (Β)
Ον τως φο βε
2
ρω τα τον το του θα να του
(Μ) (Β)
µυ στη ρι ον πως ψυ χη εκ του σω µα τος
βι αι ως χω ρι ζε ται εκ της αρ µο νι
ι ας και της συµ φυ ι ι ι ας ο
φυ σι κω τα τος δε σµος θει ω βου λη
η µα τι α α πο τε µνε ται δι ο σε ι
κε τευ ο µεν τ µε τα στα α α να παυ
σον εν σκη ναι αις των δι και ων σου ζω ο
δο ο τα φι λαν θρω πε
Ἄλλο ἐκτὸς τοῦ τυπικοῦ.

Ἦχος ὁ αὐτὸς.
4
(Β)
Που ε στιν η του κο ο σµου προ σπα θει α

4
που ε στιν η των προ σκαι ρωνφαν τα σι α

4
2
που ε στιν ο χρυ σος και ο αρ γυ ρος που
ε στιντων ι κε των η πληµ µυ ρα και ο
θο ρυ βος πν τα κο νις παν τα τε φρα πα

4
4
αν τα σκι α αλ λα δε ευ τε βο η σω
(Π)
µεν τω α θα να τω βα σι λει Κυ ρι ι ε
(Β) (Δ)↓
των αι ω νι ων σου α γα θων α ξι ω

4
(Β)
ω σον τ µε τα στα εξ η µων α
4
να πα αυ ων αυ τ εν τη α γη η ρω
µα κα ρι ι ο τη τι
Ήχος Κε
(Κ)↓ 2
Ε µνη σθην του προ φη η του βο ω ων τος

(Δ)↓ (Κ)↓
ε γω ω ει µι γη η και σπο δος και πα

(Π)
λιν κα τε νο η σα εν τοις µνη η µα α σι

(Κ)↓ (Δ)↓ (Κ)↓
και ει δον τα ο στα τα γε γυ µνω µε ε
να και ει ει πον α ρα τις ε στι ι βα

σι λευς η στρα τι ω ω της η πλου σι ος
η πε ε νης η δι ι και ος η α µαρ τω
λος αλ λα α να παυ σον Κυ ρι ι ε µε

(Δ)↓ (Μ)
4
τα δι και ων τ δου ου λ σου ως φι
(Κ)↓
λα αν θρω ω ω πος
Ήχος Δι
(Ν) (Δ)↓ (Β)
Αρ χη µοι και υ πο στα σις το πλαστουργον
σου γε ε ε γο ο νεν προσταγ µα βου λη

(Δ)↓
θεις γαρ εξ α ο ρα του τε και ο ρα της

(Β)
µε ζω ω ω ον συµ πη ξαι φυ σε ως
(Δ)↓
γη θεν µου το σω µα δι ε πλα σας δε δω

(Μ)
κας δε µοι ψυ χην τη θει α σου και ζω ο

(Β) (Δ)↓
ποι ω εµ πνε ευ σει δι ο Χρι στε τ δου

λ σου εν χω ρα ζων των εν σκη ναις δι και

(Β)
αι ων α να πα αυ σο ο ον
Ἦχος Βαρύς Γα
(Ν)
(Γ)
Α να παυ σον Σω τη ηρ η η µων ζω ο

(Μ) (Ν)
δο ο τα ν µε τε ε στη σας α δελ φ

4
(Γ)
η µων εκ των προ σκαι ρων κρα α ζον τα
4
δο ο ξα α σοι
Ἦχος Νη
(Ν) 4 4
Θρη νω ω και ο δυ ρο µαι ο ταν εν
4
νο η η η σω τον θα να τον και ι δω
4
εν τοις τα φοις κει µε ε νην την κατ ει
κο να Θε ου πλα σθει σαν η µιν ω ραι

4
ο τη τα α α µορ φον α δο ξον µη ε

(Δ)↓ 4
ε χου σα ει δος ω του θαυ µα α τος τι

(Π)
(Ν)
ι το πε ρι η µας του το γε γο νε ε
(Π)
(Ν)
µυ στη ρι ον πως πα ρε δο ο θη µεν τη

(Ν)
φθο ρα και συ νε ζε ευ χθη µεν τω θα
4
να τω ον τως Θε ου προ στα α ξει ως
4 (Δ)↓
γε γραπται του πα ρε χο ον τος τ µε τα

(Π) (Ν)
στα την α να α πα α αυ σιν

(Ν)
Δο ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α
γι ω Πνευµα τι
(Ν)
Ο θα να τος σου
2
Κυ ρι ε α θα να σι
(Π)
ας γε ε ε γο νε προ ξε νος ει µη γαρ

(Ν)
εν µνη µα τι κα α τε τε ε ε θης ουκ
α αν ο πα ρα δει σο ος η νε ω κτο
(Π)
δι ο τ µε τα στα α α να παυ σον ως

(Ν)
φι λα αν θρω ω ω πος
(Ν) (Π)
Και νυ υν και α
4
ει και εις τους αι ω
(Ν)
νας των σαι ω ω νων Α µην

(Ν) (Ν)
(Π)
Α
4
γνη Παρ θε νε του Λο ο γου Πυ υ
2
υ λη του Θε ου η µων Μη η τερ ι
4
κε τευ ε ε λε η θη ναι την ψυ χην αυ
2
τ
ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ
Ήχος Δι
Ἐν τῇ βασιλείᾳ σου, µνήσθητί ἡµῶν, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ
βασιλεία σου.
Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύµατι, ὅτι αὐτῶν ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν
οὐρανῶν.
Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται.
Μακάριοι οἱ πρᾳεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονοµήσουσι τὴν γῆν.
Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ
χορτασθήσονται.
(Δ)↓
Μακάριοι οἱ ἐλεήµονες
ο τι αυ τοι ε
λε η θη σον ται
(Δ)↓
Λη στην του πα ρα δει ει σου Χρι στε πο
4
λι ι ι την ε πι Σταυ ρου Σοι βο η σαν
(Β)
4
τα το µνη σθη τι ι µου προ α πειρ γα α σω
(Δ)↓
αυ του της µε τα νοι οι οι ας α ξι ω
4
σον κα µε ε τον α να ξι ι ο ο ον
Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ
ο τι αυ τοι
τον Θε ο ον ο ψον ται

4
(Δ)↓ (Β) (Μ)
Ζω ης ο κυ ρι ε ευ ων και του θα να
(Δ)↓
4
α α του εν ταις αυ λαις α γι ων α να
4
(Β)
4 4
παυ σον ον προ σε λα α βου εκ των προ
(Δ)↓ 4
και αι ρων βο ων τα µνησθη τι ι ι µου

4
4
ο ταν ελ θης εν τη βα σι λει α α
Σου ου ου
Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί
ο τι αυ τοι υι οι
4
Θε ου κλη θη σον ται
4
(Δ)↓ (Β) (Μ)
Ο
4
των ψυ χων δε σπο ο ζων και των σω µα
(Δ)↓
4
α α των ου εν τη χει ρι η πνο η η
(Β)
4 4
µων των θλι βο µε ε νων πα ρα µυ θι ι
(Δ)↓
4
α α να παυ σον εν χω ρα δι και αι αι
4
ων ον µε τε ε στη σας δου ου λο ον
σου ου
(Δ)↓
Μακάριοι οἱ δεδιωγµένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης
ο τι
(Β) (Μ)
4 4 4
αυ των ε στιν η βα σι λει α των ου ρα α
νων
4
(Δ)↓
Χρι στος σε α να
4
πα αυ σοι εν χω ρα ζω
4
ω ων των και πυ λας πα ρα δει σου α νοι
(Β)
4
ξοι σοι και βα σι λει ας δει ει ξαι πο
(Δ)↓
λι ι την και α φε σιν σοι δω η ων η
4
µαρ τες εν βι ι ω φι λο ο χρι ι στε
Μακάριοί ἐστε, ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑµᾶς, καὶ διώξωσι, καὶ εἴπωσι

(Δ)↓
πᾶν πονηρὸν ῥῆµα καθ' ὑµῶν,
ψευ δο µε νοι ε
4
νε κεν ε µου
4
(Δ)↓ (Β) (Μ)
Ε ξελ θω µεν και

4
ι ι δω µεν εν τοις τα
(Δ)↓
α α φοις ο τι γυ µνα ο στε α ο

(Ν)
αν θρω πος σκω λη κων βρω ω µα και δυ σω

(Δ)↓
δι α και γνω µεν τις ο πλου τος το κα α
4
αλ λος η ι σχυς και η ε ευ πρε ε πει
ει α α
(Δ)↓
Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ µισθὸς ὑµῶν
πο λυ
4 4
υς εν τοις ου ρα α νοις
4
(Δ)↓ (Β) (Μ)
2
Α κου σω µεν τι κρα α ζει ο Παν το κρα
4
α α τωρ ου αι οι εκ ζη τουντες θε α
(Β)
4
σα σθαι την φο βε ε ραν η µε ε ραν Κυ
(Δ)↓ (Ν) (Δ)↓
ρι ου αυ τη γαρ ε στι ι σκο ο τος πυ

(Β)
4
ρι γαρ δο κι µα α σει τα α συ υµ πα αν
τα α
(Δ)↓
Δο ξα Πα
4
4
Πνευ µα τι
(Ν) (Δ)↓ 4
(Β) (Μ)
Α ναρ χω και γεν

4
νη η σει τε και προ ο
(Δ)↓ (Γ) (Δ)↓
ο ο δω Πα τε ρα προ σκυ νω τον γεν

(Β)
4 4
νη σαν τα Υι ον δο ξα α ζω τον γεν
(Δ)↓
νη θε εν τα υ µνω το συν ε κλα α αµ

(Β)
πον Πα τρι τε και Υι ω ω Πνευ µα α Α
α γι ι ο ον
Και νυν και α

4
ει και εις τους αι ω νας
4
των αι ω νων α µην
(Δ)↓ (Β) (Μ)
Πως εκ µα
4
ζων σου γα α λα βρυ εις Παρ
4
(Δ)↓ (Γ) (Δ)↓
4
θε ε ε νε πως τρε φεις τον τρο φε α
(Β)
4
της κτι σε ως ως ει δεν ο πη γα α σας
(Δ)↓
υ δωρ εκ πε τρας τας φλε βας των υ δα

(Β)
4
α α των δι ψων τι τω λα ω ω κα θω ως
γε ε γρα α πται αι
Προκείµενον τοῦ Ἀποστόλου
(Δ)↓
Μα κα
4 4 4
ρι α η ο δος η πο ρευ ει
4
ση µε ρον ο τι η τοι µα σθη σοι
(Β)
( ἐκ γ΄).
4
το πος α να παυ σε ε ω ως
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
Πρὸς σέ, Κύριε, κεκράξοµαι, ὁ Θεός µου.
Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Α' Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ ἀνάγνωσµα.
(Κεφ. 4, 13-17)
Ἀδελφοί, οὐ θέλω ὑµᾶς ἀγνοεῖν περὶ τῶν κεκοιµηµένων, ἵνα µὴ
λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ µὴ ἔχοντες ἐλπίδα. Εἰ γὰρ
πιστεύοµεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὀς
τοὺς κοιµηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ. Τοῦτο γὰρ ὑµῖν
λέγοµεν ἐν λόγῳ Κυρίου, ὅτι ἡµεῖς οἱ ζῶντες, οἱ περιλειπόµενοι
εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου, οὐ µὴ φθάσωµεν τοὺς
κοιµηθέντας, ὅτι αὐτὸς ὁ Κύριος, ἐν κελεύσµατι, ἐν φωνῇ
ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι Θεοῦ, καταβήσεται ἀπ' οὐρανοῦ καὶ
οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον, ἔπειτα ἡµεῖς οἱ
ζῶντες οἱ περιλειπόµενοι, ἅµα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόµεθα ἐν
νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, καὶ οὕτω πάντοτε
σὺν Κυρίῳ ἐσόµεθα.
Ἀλληλούϊα
Ἦχος Δι
(Δ)↓
Αλ λη λου ι
4
(Β) (Γ)
4
(Δ)↓
α α α
Εὐαγγέλιον.
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα.
(Κεφ. 5, 24-30)
Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους· Ἀµήν,

ἀµὴν λέγω ὑµῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον µου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ
πέµψαντί µε, ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ
µεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν. Ἀµήν, ἀµὴν λέγω ὑµῖν
ὅτι ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ νεκροὶ ἀκούσονται τῆς φωνῆς
τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ ἀκούσαντες ζήσονται· ὥσπερ γὰρ ὁ Πατὴρ
ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτῷ, οὕτως ἔδωκε καὶ τῷ Υἱῷ ζωὴν ἔχειν ἐν ἑαυτῷ καὶ
ἐξουσίαν ἔδωκεν αὐτῷ καὶ κρίσιν ποιεῖν, ὅτι υἱὸς ἀνθρώπου ἐστι. Μὴ
θαυµάζετε τοῦτο, ὅτι ἔρχεται ὥρα, ἐν ᾖ πάντες οἱ ἐν τοῖς µνηµείοις
ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ, καὶ ἐκπορεύσονται, οἱ τὰ ἀγαθὰ
ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς
ἀνάστασιν κρίσεως, οὐ δύναµαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ' ἐµαυτοῦ οὐδέν.
Καθὼς ἀκούω κρίνω, καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐµὴ δικαία ἐστίν, ὅτι οὐ ζητῶ τὸ
θέληµα τὸ ἐµὸν ἀλλὰ τὸ θέληµα τοῦ πέµψαντός µε Πατρός.
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Ὁ ἱερεὺς·Ἐλέησον ἡµᾶς. Ὁ Θεὸς τῶν πνευµάτων.
Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις,...
Αἰωνία σου ἡ µνήµη ἀξιοµακάριστε καὶ ἀείµνηστε ἀδελφὲ ἡµῶν.
(γ')
Γιὰ γυναίκα:
Αἰωνία σου ἡ µνήµη ἀξιοµακάριστος καὶ ἀείµνηστος ἀδελφὴ
ἡµῶν. (γ΄)
Εἰς τὸν Ἀσπασµόν.
Ήχος Δι
(Δ)↓
4
Δε ε
4
ευ τε ε τε ε λευ ται ον α σπα
(Γ) (Δ)↓
4
σµον δω µεν α δελ φοι τω θα νο ο ον τι
4
4
ι ευ χα ρι στουου ουν τες Θε ω ου τος
γαρ ε ε ξε λι πε ε της συγ γε νει ει

(Γ)
4
ας αυ του και προς τα φον ε πει γε ται
(Δ)↓
4
ουκ ε τι ι φρο ον τι ι ι ζων τα της
µα ται αι ο τη το ος και πο λυ µο ο
4
χθου σαρ κος που ου ου ου νυν συγ γε νεις
4
τε ε και αι φι ι ι λοι αρ τι χω ρι
4 4
ζο µε θα ο ο ον περ α να παυ σαι Κυ
υ ρι ος ε ευ ξω µε θα
Ποῖος χωρισµός, ὦ ἀδελφοί, ποῖος κοπετός, ποῖος θρῆνος, ἐν τῇ

παρούσῃ ῥοπῇ ! Δεῦτε οὖν ἀσπάσασθε τόν (τήν) πρὸ µικροῦ µεθ'
ἡµῶν· παραδίδοται τάφῳ γάρ, καλύπτεται λίθῳ, σκότει κατοικίζεται,
νεκροῖς συνθάπτεται· πάντες συγγενεῖς τε καὶ φίλοι, ἄρτι
χωριζόµεθα ὅνπερ (ἥνπερ), ἀναπαῦσαι Κύριος εὐξώµεθα.
Δόξα... Καὶ νῦν... Θεοτοκίον
Σῷζε τοὺς ἐλπίζοντας εἰς σέ, Μήτηρ τοῦ ἀδύτου Ἡλίου,
Θεογεννήτρια, αἴτησαι πρεσβείαις σου τὸν Ὑπεράγαθον, ἀναπαῦσαι
δεόµεθα, τὸν νῦν µεταστάντα (τὴν νῦν µεταστᾶσαν), ἔνθα
ἀναπαύονται αἱ τῶν δικαίων ψυχαί, θείων ἀγαθῶν κληρονόµον,
δεῖξον ἐν αὐλαῖς τῶν δικαίων εἰς µνηµόσυνον, Πανάµωµε, αἰώνιον.
Δι' εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡµῶν, Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός,
ἐλέησον καὶ σῶσον ἡµᾶς. Ἀµήν.
66 Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ
Ὁ Ἀκάθιστος ὕµνος ψάλλεται, ὡς γνωστόν, τµηµατικῶς, τῇ α΄ β΄
γ΄ καὶ δ΄ Παρασκευῇ τῶν Νηστειῶν µετὰ τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου.
Τῇ Ε΄ Παρασκευῇ τῶν Νηστειῶν ψάλλεται ὁλόκληρος ὁ Άκάθιστος
Ύµνος, συνήθως µὲν µετὰ Μικροῦ Ἀποδείπνου, ἐνιαχοῦ ὅµως
ψάλλεται καί ἐν Ὄρθρῳ.
Ὁ Ἀκάθιστος µετ' Ἀποδεὶπνου.
Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως, ἀρχόµεθα τῆς ἀναγνώσεως τοῦ Μικροῦ
Ἀποδείπνου. Μετὰ τὸ "Ἀξιον ἐστιν" ψάλλοµεν "Τὸ προσταχθὲν
µυστικῶς". Καὶ ἀναγινώσκεται ὑπό τοῦ Ἱερέως ἡ Α΄ Στάσις τῶν
Οἴκων τῆς Θεοτόκου. Εἶτα ψάλλεται ἡ Α΄ καὶ Γ΄ᾠδὴ τοῦ Κανόνος, ὡς
καὶ τὸ σύντοµον "Τῇ Ὑπερµάχῳ". Καὶ ἀναγινώσκεται ἡ Β΄ Στάσις
τῶν Οἴκων τῆς Θεοτόκου, ὡς καὶ τὸ σύντοµον "Τῇ Ύπερµάχῳ", µεθ’
ἥν ὁ Β΄ χορός ἄρχεται τῆς Δ΄ Ὠδῆς τοῦ Κανόνος ἕως καί τῆς ΣΤ΄. Εἶτα
ψάλλεται τὸ Κοντάκιον "Τῇ Ὑπερµάχῳ". Καὶ ἀναγινώσκεται ἡ Γ΄
Στάσις τῶν Οἴκων τῆς Θεοτόκου καὶ ἀκολούθως αἱ λοιπαί ὠδαί τοῦ
Κανόνος, ὡς καὶ τὸ σύντοµον "Τῇ Ύπερµάχῳ". Καὶ ἀναγινώσκεται ἡ
τελευταία Δ΄ Στάσις τῶν Οἴκων τῆς Θεοτόκου καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ
πρῶτος Οἶκος. Αὖθις "Τῇ Ὑπερµάχῳ". Εἶτα τὸ Τρισάγιον κ.τ.λ. τοῦ
Μικροῦ Ἀποδείπνου.
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΥ
Ὁ ἱερεὺς· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡµῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς
Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡµῶν, δόξα σοι.
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦµα τῆς ἀληθείας ὁ πανταχοῦ
παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς
χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡµῖν καὶ καθάρισον ἡµᾶς ἀπὸ πάσης
κηλῖδος καὶ σῶσον ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡµῶν.
Ὁ ἀναγνώστης· Ἀµήν.
Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος ἐλέησον ἡµᾶς. (Ἐκ γ΄)
Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ 67
Δόξα... Καὶ νῦν...

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡµᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁµαρτίαις
ἡµῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνοµίας ἡµῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ
ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡµῶν ἕνεκεν τοῦ ὀνόµατός σου.
Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα... Καὶ νῦν...
Πάτερ ἡµῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνοµά σου· ἐλθέτω
ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέληµά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπί τῆς
γῆς· τὸν ἄρτον ἡµῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡµῖν σήµερον· καὶ ἄφες ἡµῖν
τὰ ὀφειλήµατα ἡµῶν, ὡς καὶ ἡµεῖς ἀφίεµεν τοῖς ὀφειλέταις ἡµῶν·
καὶ µὴ εἰσενέγκῃς ἡµᾶς εἰς πειρασµόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡµᾶς ἀπὸ τοῦ
πονηροῦ.
Ὁ ἱερεὺς· Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...
Ὁ ἀναγνώστης· Ἀµήν.Κύριε ἐλέησον ιβ'. Δόξα, καὶ νῦν.
Δεῦτε προσκυνήσωµεν καὶ προσπέσωµεν τῷ βασιλεῖ ἡµῶν Θεῷ.
Δεῦτε προσκυνήσωµεν καὶ προσπέσωµεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡµῶν
Θεῷ.
Δεῦτε προσκυνήσωµεν καὶ προσπέσωµεν αὐτῷ Χριστῷ τῷ βασιλεῖ
καὶ Θεῷ ἡµῶν.
Ψαλµὸς Ν΄ 50ὸς
Ἐλέησόν µε, ὁ Θεὸς, κατὰ τὸ µέγα ἐλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος
τῶν οἰκτιρµῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόµηµά µου.
Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν µε ἀπὸ τῆς ἀνοµίας µου καὶ ἀπὸ τῆς ἁµαρτίας
µου καθάρισόν µε.
Ὅτι τὴν ἀνοµίαν µου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁµαρτία µου ἐνώπιόν
µού ἐστι διὰ παντὸς.
Σοὶ µόνῳ ἥµαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν
δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.
Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνοµίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁµαρτίαις ἐκίσσησέ µε ἡ
µήτηρ µου.
Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας
σου ἐδήλωσάς µοι.
Ῥαντιεῖς µε ὑσσώπῳ καὶ καθαρισθήσοµαι· πλυνεῖς µε, καὶ ὑπὲρ
χιόνα λευκανθήσοµαι.
Ἀκουτιεῖς µοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα
τεταπεινωµένα.
Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁµαρτιῶν µου καὶ πάσας

τὰς ἀνοµίας µου ἐξάλειψον.
Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐµοὶ, ὁ Θεὸς, καὶ πνεῦµα εὐθὲς
ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις µου.
Μὴ ἀπορρίψῃς µε ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ πνεῦµα σου τὸ
ἅγιον µὴ ἀντανέλῃς ἀπ' ἐµοῦ.
Ἀπόδος µοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύµατι
ἡγεµονικῷ στήριξόν µε.
Διδάξω ἀνόµους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.
Ῥῦσαί µε ἐξ αἱµάτων, ὁ Θεὸς, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας µου·
ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά µου τὴν δικαιοσύνην σου.
Κύριε, τὰ χείλη µου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόµα µου ἀναγγελεῖ τὴν
αἴνεσίν σου.
Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἂν· ὁλοκαυτώµατα οὐκ
εὐδοκήσεις.
Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦµα συντετριµµένον· καρδίαν συντετριµµένην
καὶ τεταπεινωµένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.
Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν, καὶ οἰκοδοµηθήτω
τὰ τείχη Ἱερουσαλὴµ.
Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ
ὁλοκαυτώµατα.
Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου µόσχους.
Ψαλµὸς ΞΘ΄ 69.
Ὁ Θεός, εἰς τὴν βοήθειάν µου πρόσχες· Κύριε, εἰς τὸ βοηθῆσαί µοι
σπεῦσον. Αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντες τὴν
ψυχήν µου. Ἀποστραφήτωσαν εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ καταισχυνθήτωσαν
οἱ βουλόµενοί µοι κακά. Ἀποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόµενοι
οἱ λέγοντές µοι· εὖγε, εὖγε. Ἀγαλλιάσθωσαν καὶ εὐφρανθήτωσαν
ἐπὶ σοὶ πάντες οἱ ζητοῦντές σε, ὁ Θεός· καὶ λεγέτωσαν διὰ παντός,
µεγαλυνθήτω ὁ Κύριος, οἱ ἀγαπῶντες τὸ σωτήριόν σου. Ἐγὼ δὲ
πτωχός εἰµι καὶ πένης, ὁ Θεός, βοήθησόν µοι. Βοηθός µου καὶ ῥύστης
µου εἶ σύ, Κύριε, µὴ χρονίσῃς.
Ψαλµὸς ΡΜΒ΄ 142.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς µου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν µου ἐν
τῇ ἀληθείᾳ σου, ἐισάκουσόν µου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου.
Καὶ µὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν µετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ
δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν.

Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν µου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν
ζωήν µου.
Ἐκάθισέ µε ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος, καὶ ἠκηδίασεν ἐπ'
ἐµὲ τὸ πνεῦµά µου, ἐν ἐµοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία µου.
Ἐµνήσθην ἡµερῶν ἀρχαίων, ἐµελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν
ποιήµασι τῶν χειρῶν σου ἐµελέτων.
Διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς µου, ἡ ψυχή µου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι.
Ταχὺ εἰσάκουσόν µου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦµά µου.
Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ' ἐµοῦ, καὶ ὁµοιωθήσοµαι τοῖς
καταβαίνουσιν εἰς λάκκον.
Ἀκουστὸν ποίησόν µοι τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα .
Γνώρισόν µοι, Κύριε, ὁδὸν, ἐν ᾗ πορεύσοµαι ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν
ψυχήν µου.
Ἐξελοῦ µε ἐκ τῶν ἐχθρῶν µου, Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον· δίδαξόν
µε τοῦ ποιεῖν τὸ θέληµά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός µου.
Τὸ Πνεῦµά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει µε ἐν γῇ εὐθείᾳ· ἕνεκεν τοῦ
ὀνόµατός σου, Κύριε, ζήσεις µε.
Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν µου, καὶ ἐν τῷ
ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς µου.
Καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν µου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός
σού εἰµι.
Δοξολογία Μικρὰ
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.
Ὑµνοῦµέν σε, εὐλογοῦµέν σε, προσκυνοῦµέν σε, δοξολογοῦµέν σε,
εὐχαριστοῦµέν σοι διὰ τὴν µεγάλην σου δόξαν.
Κύριε βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υἱὲ
µονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ ἅγιον Πνεῦµα.
Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀµνός τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱός τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τὴν
ἁµαρτίαν τοῦ κόσµου, ἐλέησον ἡµᾶς ὁ αἴρων τὰς ἁµαρτίας τοῦ
κόσµου.
Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡµῶν, ὁ καθήµενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, καὶ
ἐλέησον ἡµᾶς.
Ὅτι σὺ εἶ µόνος ἅγιος, σὺ εἶ µόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς
δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀµήν.
Καθ' ἑκάστην ἡµέραν εὐλογήσω σε, καὶ αἰνέσω τὸ ὄνοµά σου εἰς
τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡµῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ. Ἐγὼ εἶπα·
Κύριε, ἐλέησόν µε, ἴασαι τὴν ψυχήν µου, ὅτι ἥµαρτόν σοι.
Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξόν µε τοῦ ποιεῖν τὸ θέληµά σου,
ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός µου.
Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόµεθα φῶς.
Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε.
Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ νυκτὶ ταύτη ἀναµαρτήτους φυλαχθῆναι
ἡµᾶς.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡµῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ
δεδοξασµένον τὸ ὄνοµά σου εἰς τους αἰῶνας. Ἀµήν.
Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεος σου ἐφ' ἡµᾶς, καθάπερ ἠλπίσαµεν ἐπὶ σέ.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν µε τὰ δικαιώµατά σου.
Εὐλογητὸς εἶ, Δέσποτα, συνέτισόν µε τὰ δικαιώµατα σου.
Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν µε τοῖς δικαιώµασί σου.
Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου µὴ
παρίδῃς.
Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕµνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ Πατρὶ καὶ
τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύµατι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας τῶν
αἰώνων. Ἀµήν.
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ

καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τὸν
Μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων.
Φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ γεννηθέντα, οὐ
ποιηθέντα, ὁµοούσιον τῷ Πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
Τὸν δι' ἡµᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡµετέραν σωτηρίαν
κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύµατος Ἁγίου
καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡµῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου καὶ παθόντα καὶ
ταφέντα.
Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡµέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς.
Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς Οὐρανοὺς καὶ καθεζόµενον ἐκ δεξιῶν τοῦ
Πατρός.
Καὶ πάλιν ἐρχόµενον µετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς
βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
Καὶ εἰς τὸ Πνεῦµα τὸ Ἅγιον, τὸ Κύριον, τὸ Ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ
Πατρὸς ἐκπορευόµενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συµπροσκυνούµενον
καὶ συνδοξαζόµενον, τὸ λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν.
Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
Ὁµολογῶ ἓν Βάπτισµα εἰς ἄφεσιν ἁµαρτιῶν.
Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
Καὶ ζωήν τοῦ µέλλοντος αἰῶνος. Ἀµήν.
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς µακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν
ἀειµακάριστον καὶ παναµώµητον καὶ µητέρα τοῦ Θεοῦ ἡµῶν. Τὴν
τιµιωτέραν τῶν Χερουβεὶµ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν
Σεραφίµ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως
Θεοτόκον, σὲ µεγαλύνοµεν.
Τήν Ε΄ Παρασκευήν µετὰ τὸ Ἀξιὸν ἐστιν ψάλλοµεν "Τὸ
προσταχθέν µυστικῶς".
Ἦχος Νη
(Ν) (Π) (Ν)
Το προ στα χθε ε εν µυ στι κως λα βων εν

4
(Π)
γνω ω ω σει εν τη σκη νη η η του Ι

(Ν)
5
4
ω φ σπου δη ε πε ε ε στη ο α σω
4 2
4
µα τος λε ε γων τη η α πει ρο γα µω
(Π) (Ν)
ο κλι ι ι νας τη κα τα βα α σει

(Π)
4
τους ου ρα νους χω ρει ει ει ται α ναλ
4
λοι ω ω τως ο λος εν σοι ον και βλε
2
(Μ)
4
ε ε πω ων εν µη τρα σου λα βον τα
2
(Δ)↓
4 2
δου λου µορ φην ε ξι στα µαι κραυ γα ζει
2
2
ειν Σοι χαι ρε Νυ υµ φη α νυ υµ φε ευ
4
τὸ τέλος 2 2
τε νυµ φευ τε ε ε ε
Ο ΚΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ

Ἦχος
(Β) (Μ) (Ζ)↓
ᾨδὴ α΄.
Α νοι ξω το στο µα µου και πσλη
(Β) (Δ)↓
8
ρω θη σε ται Πνευ µα τος και λο γον ε ρευ

(Β) 2
4
ξο µαι τη βα σι λι δι Μη τρι και ο φθη
(Π) (Δ)↓
σο µαι φαι δρως πα νη γυ υ ρι ζων και α σω

(Β)
γη θο µε νος τα αυ της τα θαυ µα τα

(Β) (Μ) (Β)
Υ πε ρα γι α Θε ο το κε σω σον
η µας
(Β) (Μ) (Β)
Χρι στου βι βλον εµ

4
ψυ χον ε σφρα γι σµε
(Δ)↓
8
νην σε Πνευ µα τι ο µε γας Αρ χαγ γε λος

4 4
Α γνη θε ω µε νος ε πε φω νει σοι

(Δ)↓
χαι ρε χα ρας δο χει ον δι ης της προ µη

(Β) 4
το ρος α ρα λυ θη σε ται
(Β) (Μ) (Β)
2 3
η µας
(Β) (Μ)
8
Α δαµ ε πα νορ θω σις χαι ρε Παρ θε νε

(Δ)↓ 4
θε ο νυµ φε του Α δου η νε κρω σις χαι ρε

4 (Π)
πα να µω µε το πα λα τι ον του µο νου
(Β) 4
Βα σι λε ως χαι ρε θρο νε πυ ρι νε του
Παν το κρα το ρος

(Β)
Δο ξα Πα
4
Πνευµα τι
(Β) (Μ) (Β)
Ρο δον το α µα ραν τον χαι ρε η µο νη

(Δ)↓
(Β)
βλα στη σα σα το µη λον το ευ ο σµον χαι ρε

2 (Π)
η τε ξα σα το ο σφρα δι ον του παν των

(Β)
βα σι ι λε ως χαι ρε α πει ρο γα µε
κο ο σµου δι α σω σµα
(Β)
Και νυ υν και
4
α ει και εις τους αι ω
(Β)

(Β) (Μ) (Β)
3
Α γνει ας θη σαυ ρι σµαχαι ρε δι ης εκτ

(Μ) (Β)
4
ου πτω µα τος η µων ε ξα νε στη µεν χαι
4
ρε η δυ πνο ον κρι νον Δε σποι να πι

(Π) (Δ)↓
στους ευ ω δι ι α ζων θυ µι α µα ευ ο
(Β)
σµον µυ υ ρον πο λυ τι µον

(Δ)↓
(Β)
ᾨδὴ γ΄. 4
Τους σου ους υ µνο λο γους Θε ο το

(Β)
ο ο κε ως ζω ω σα και α φθο νος πη γη
θι α σον συγ κρο τη σα αν τας πνευ µα τι

(Π) (Β)
4
κον στε ρε ω ω ω σον και εν τη θει α
4
δο ξη σου στε φα νων δο ο ξης α ξι ω
σον
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β) (Δ)↓
Στα χυν η βλα στη σα σα το θει ει ει ον

(Β)
ως χω ω ρα α νη ρο τος σα φως χαι ρε
εµ ψυ χε τρα πε ε ζα αρ τον ζω
(Π) (Β)
4
ης χω ρη σα α α σα χαι αι ρε του
ζων τος υ δα τος πη γη α κε ε νω τος

Δε σποι να
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β) (Δ)↓
Δα µα λις τον µο σχον η τε κου ου ου σα

(Β)
4
τον α α µω µον χαι ρε τοις πι στοις χαι ρε
(Μ)
α µνας κυ η σα α σα Θε ου α µνον τον

(Π) (Β)
4
αι ρο ο ον τα κο ο σµου παν τος τα πται
σµα τα χαι ρε θερ µον ι λα στη ρι ον

(Β)
Πνευµα τι
(Μ) (Δ)↓
(Β)
Ορ θρος φα
4
ει νος χαι ρε η µο ο ο νη
4
τον η η λι ον φε ρου σα Χρι στον φω
(Β) (Π)
τος κα τοι κη τη ρι ι ον χαι ρε το

(Π) (Δ)↓
(Ν) (Μ)
4
σκο τος λυ σα α α σα και τους ζο φω δεις
(Β)
δαι µο νας ο λο τε λω ως εκ µει ω σα
σα
(Β)

(Δ)↓
(Β)
Χαι ρε πυ λη
4
µο νη ην ο Λο ο ο γος
(Β)
4
δι ω ω δευ σε µο νος η µο χλους και
πυ λας α δου Δε σπο ιοι να τω το κω

(Ν) (Π) (Β)
2
σου συν τρι ψα α α σα χαι ρε η θει α
4
τὸ τέλος ὁ α΄χορός
ει σο δος των σω ζο µε ε
νων πα νυ µνη τε
(Β)
ᾨδὴ δ΄. 4
Ο
4
κα θη µε νος εν δο ο ξη ε
4
πι θρο ο νου θε ο τη τος εν νε φε λη

κου ου φη ηλ θεν Ι η σου ους ο ο υ

(Μ)
(Π)
περ θε ος τη α κη ρα τω πα λα µη και
(Β) 4 4
δι ε σω ω σε τους κραυ γα ζον τας δο
ξα Χρι στε τη δυ να µει σου

(Β) (Μ) (Β)
η µας
4
(Β)
4
Εν φω ναις α σµατων πι ι στει σοι βο
ω ω µεν πα νυ µνη τε χαι ρε πι ον

4
ο ο ρος και τε τυ ρω µε ε νο ον εν
(Π)
πνευ µα τι χαι ρε λυ χνι α και στα µνε µα

(Δ)↓ (Β)
4
να φε ρου σα το γλυ υ και αι νον τα των
ευ σε βω ων αι σθη τη ρι α
(Β) (Μ) (Β)
η µας
4
(Β)
4
Ι λα στη ρι ον του κο ο σµου χαι ρε
α α χραν τε Δε σποι να χαι ρε κλι µαξ

4
γη η θεν παν τας α νυ ψω ω σα α σα

(Π)
χα ρι τι χαι ρε η γε φυ ρα ον τως η
(Β)
µε τα γου ου σα εκ θα να του πα α αν
4
τας προς ζω η ην τους υ µνουντας σε
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)
4
0υ ρα νω ω ων υ ψη λο τε ε ρα α
(Μ)
χαι ρε γη ης το θε µε λι ον
(Β) 4
εν τη ση νη δυ υ ι α χραν τε α
(Π)
κο ο πω ως βα στα σα σα χαι ρε κογ χυ λη

(Β) 4
πορ φυ ραν θει αν βα ψα σα εξ αι µα των
4
σου τω βα σι λει ει των δυ να µε ων
(Β) 4
Δο ξα Πα
4
Πνευµα τι
(Β)
4
Νο µο
4
θε την η τε κου ου σα α λη
4 (Μ)
θω ως χαι ρε Δε σποι να τον τας α νο

4
(Β)
4
µι ι ας παν των δω ρε α αν ε ε ξα
(Μ) (Π)
λει φον τα α κα τα νο η τον βα θος υ

(Β) 4
ψος αρ ρη τον α πει ρο γα µε δι ης η
µει εις ε θε ω θη µεν

(Β)
4

4
4
Σε την
4
πλε ξα σαν τω κο ο σµω α χει
4 (Μ)
ρο ο πλο κον στε φα νον α νυ µνο λο

(Β) 4
γου ου µεν χαι ρε σοι Παρ θε ε νε ε κραυ

(Μ) (Π)
γα ζον τες το φυ λα κτη ρι ον παν των και

(Δ)↓
χα ρα α κω ω µα και κρα ται ω ω µα

(Μ) (Β)
τό τέλος ὁ β΄ χορός
4
και ι ε ρο ον κα τα φυ γι
ον
(Β)
ᾨδὴ ε΄.
Ε ξε στη τα συµ παν τα ε πι τη
(Δ)↓ (Β)
4
θει α δο ξη σου συ υ γαρ α πει ρο γα
(Δ)↓
µε Παρ θε ε νε ε σχες εν µη τρα τον ε

(Β)
πι πα αν των Θε ον και τε ε το κας α χρο

4
(Ζ)↓
4
νον υι ον πα σι τοις υ µνου σι σε σω
(Β)
2
4
τη ρι ι αν βρα α βευ ον τα
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)
Ο δον η κυ η σα σα ζω ης χαι
4
ρε πα να µω µε η κα τα κλυ σµου της
α µαρ τι ι ας σω σα σα κο ο σµον
χαι ρε Θε ο ο νυ υ υµ φε α κου σµα
4
και λα λη µα φρι κτον χαι ρε εν δι
(Μ) (Β)
4 4
αι τη µα του Δε σπο ο του της κτι σε ως
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)
Ι σχυς και ο χυ ρω µα αν θρω πων
4
χαι ρε α χραν τε το ο πε α γι α σµα
(Ν) (Δ)↓
τος της δο ο ξης νεκ ρω σις Α α δου νυµ
4
φων ο λο ο φω ω ω τε χαι ρε των Αγ
4
γε λων χαρ µο νη χαι ρε η βο η θει α
(Μ) (Β)
4 4
των πι στω ως δε ο µε νων σου
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)
Πυ ρι µορ φον ο χη µα του λο γου
4
χαι ρε Δε σποι να ε εµ ψυ χε πα ρα δει
(Δ)↓
4
σε το ξυ υ λον εν µε σω ε χων ζω ης
τον Κυ υ ρι ι ι ον ου ο γλυ κα σµος

(Β)
4
ζω ο ποι ει πι στει τους µε τε χον τας
(Μ) (Β)
4 4
και φθο ρα α υ πο κυ ψαν τας
(Β)
Πνευµα τι
(Β)
Ρω νυ µε νοι σθε νει σου πι στως α

4 4
να βο ω µεν σοι χαι ρε πο ο ο λις του
(Δ)↓
4
παµ βα σι λε ε ως δε δο ξα σµε να και
4 4
α ξι α α κου ου στα πε ρι η η ης
(Β)
4
λε λα λην ται σα φως ο ρος α λα το µη
(Ν) (Β)
τον χαι ρε βα θος α µε τρη τον

(Β)
4

(Β)
Ευ ρυ χω ρον σκη νω µα του λο γου
4
χαι ρε α χραν τε κο ο χλος η τον θει ον
(Δ)↓
4 4
µαρ γα ρι ι την προ α γα γου σα χαι ρε
παν θα αυ µα α στε παν τωνπρος Θε ον κα ταλ

(Β)
τὸ τέλος ὁ
4
λα γη των µα κα ρι ζον των σε
α΄χορός
4 4
Θε ο το ο κε ε κα στο τε
(Π)
ᾨδὴ στ΄.
Την θει ει αν ταυ την και παν τι µον
τε λουντες ε ορ την οι θε ο φρο νες της Θε

(Β)
ο µη το ρος δευ τε τας χει ρας κρο τη σω

4 4 4
µεν τον εξ αυ της τε χθε εν τα Θε ον δο
ξα ζον τες
(Π)
Υ πε ρα γι α Θε ο το κε σω σον η
µας
(Π)
Πα στα ας του Λο γου α µο λυν τε αι τι
α της των παντων θε ω σε ως χαι ρε πα α

(Β)
να χραν τε των προ φη των πε ρι η χη
µα χαι ρε των Α πο στο λων το ο εγ κα
λω πι σµα
(Π)
µας
(Π)
Εκ σου ου η δρο σος α πε στα ξε φλο γµονπο
λυ θε ι ας η λυ σα σα ο θεν βο ω µεν
(Β) (Ζ)↓
σοι χαι ρε ο πο κος ο εν δρο σος ον Γε

4
δε ων Παρ θε ε νε προ ε θε α σα το
(Π)
Πνευ µα τι
(Π)
Ι δου ου σοι χαι ρε κραυ γα ζο µεν λι µην

7
η µιν γε νου θα λατ τευ ου σι και ορ µη τη

4
(Β)
ρι ον εν τω πε λα γει των θλι ψε ων και
των σκαν δα λων πα αν των του πο λε µη το ρος

(Π)
Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας

(Π)
Χα ρα ας αι τι α χα ρι τω σον η µων
τον λο γι σµον του κραυ γα ζειν σοι χαι ρε η
α φλε κτο ος βα τος νε φε ε λη ο λο

4
(Β)
τὸ τέλος ὁ β'χορός
4
φω τε η τους πι στους α πα αυ
στως ε πι σκι α ζου σα

(Β)
ᾨδὴ ζ΄.
Ουκ ε λα τρευ σαν τη κτι σει οι θε
(Μ)
4
ο φρο νες πα ρα τον κτι ι σα αν τα αλ
2
λα πυ ρο ος α πει λην αν δρει ως πα τη
4
(Β) (Π)
σαν τες χαι ρον τες ε ψαλ λον Υ πε ρυ

(Β) 4
υ µνη η τε ο των Πα τε ρων Κυ ρι ος
και Θε ος ευ λο γη το ο ος ει
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)
Α νυ µνου ου µεν σε βο ων τες χαι ρε
4 4
ο χη µα η λι ου του νο η του αµ πε
2
4
λος α λη θι νη τον βο τρυν τον πε πει ρον
(Β)
(Π)
η γε ωρ γη σα σα οι νον στα α ζο ον
4
4 4
τα τον τας ψυ χας ευ φραι νον τα των πι
στως σε δο ξα ζο ο ον των
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)
Ι α τη η η ρα των αν θρω πων η
4
κυ η σα σα χαι ρε Θε ο ο νυ υµ φε
(Δ)↓
4 4
η ρα α βδος η µυ στι κη αν θος το α
(Β)
(Π)
µα ραν τον η ε ξαν θη σα σα χαι ρε

4
(Β)
Δε ε σποι οι να δι ης χα ρας πλη ρου µε

4
θα και ζω ην κλη ρο νο µου ου ου µεν
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)
Ρη το ρευ ου σα ου σθε νει γλωσ σα Δε σποι
4 4 2
να υ µνο λο γη η σαι αι σε υ πε ερ γαρ
2 (Δ)↓ (Β)
4
τα Σε ρα φειµ υ ψω θης κυ η σα σα τον
(Π)
βα σι λε α Χρι στον ον ι κε ε τε ευ
(Β)
4 4
ε πα σης νυν βλα βη ης ρυ σα σθαι τους πι
στως σε προ σκυ νου ου ουν τας

(Β)
Πνευµα τι
(Β)
Ευ φη µει ει ει σε µα κα ρι ζον τα
4 4 4
τα πε ρα τα και α να κρα ζει ει Σοι
(Δ)↓
4
χαι ρε ο το µος εν ω δα κτυ λω εγ
(Β)
(Π)
γε γραπται πα τρος ο λο γος Α γνη ον ι

(Β) (Δ)↓
4
κε ε τε ευ ε βι ι βλω ζω ης τους δου
4
λου ςσου κα τα γρα ψαι Θε ο το ο ο κε
(Β)

(Β)
Ι κε τε ευ ο ο µεν οι δου λοι σου και
4
κλι νο µεν γο νυ καρ δι ι ας η µων
(Δ)↓
4
κλι ι νον το ου ους σου Α γνη και σω σον
(Β)
(Π)
4
τους θλι ψε σι βυ θι ζο µε νους η µας και
(Β)
συν τη η ρη η σον πα α σης εχ θρων α

τὸ τέλος ὁ Α΄ χορός.
λω σε ως την σην πο λιν Θε
ο το ο ο κε
(Β)
ᾨδὴ η΄.
Παι αι δας ευ α γεις εν τη κα
(Δ)↓ (Β)
µι ι νω ο το ο κος της Θε ο το κου δι
ε σω σα το το τε µε εν τυ που µε νος
(Π) (Μ) (Β)
νυν δε ε νερ γου µε ε νος την οι κου

(Δ)↓
4
µε νην α πα σαν α γει ρει ψα αλ λου ου
(Π)
σαν τον Κυ ρι ο ον υ µνει τε τα α ερ

(Β)
4
γα και υ πε ρυ ψου ου ται εις παν τας τους
αι ω ω νας
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)
4
Νη δυ υ ι τον λο γον υ πε δε ε ξω
(Δ)↓ (Β)
τον πα αν τα βα στα ζον τα ε βα στα σας

(Π)
γα λα κτι ι ε ξε θρε ψας νευ µα τι τον

(Μ) (Β) (Δ)↓
τρε φο ον τα την οι κου µε νην α πα

(Β) 4
4
σαν Α γνη ω ψαλ λο ο µεν τον Κυ ρι
(Π) (Β)
4
ο ον υ µνει τε τα α ερ γα και υ πε
ρυ ψου ου τε εις παν τας τους αι ω ω νας

(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)
4
Μω ση ης κα τε νο η σεν εν βα α τω
(Δ)↓ (Β)
το µε ε γα µυ στη ρι ον του το κου σου

(Π)
παι δες προ ο ει κο νι σαν του το εµ φα

(Μ) 4
(Δ)↓
νε στα α τα µε σον πυ ρος ι στα µε νοι

(Π) 4
(Δ)↓
και µη φλε γο ο µε ε νοι α κη ρα

(Β)
τε ε α γι α πα αρ θε νε ο θεν σε
4
υ υ µνου ου µεν εις παν τας τους αι ω ω
νας
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)
4
Οι πρω ω ην α πα τη γυ µνω θε εν τες

(Δ)↓ (Β)
στο λη ην α φθαρ σι ας ε νε δυ θη µεν

(Π)
τη κυ ο ο φο ρι α σου και οι
(Δ)↓
(Μ)
4
κα θε ζο µε ε νοι εν σκο τει πα ρα πτω
(Μ)
σε ων φως κα το πτευσα α µεν φω τος κα

(Β)
(Π)
4
τοι κη τη ρι ο ον κο ρη ο θεν σε υ υ
µνου ου µεν εις παν τας τους αι ω ω νας

(Β)
Πνευµα τι
(Β)
4
Νε κροι οι δι α σου ζω ο ποι ου ουν ται

(Δ)↓ (Β)
2
ζω η ην γαρ την ε νυ πο στα τον ε κυ

(Π)
η σας ευ λα λοι οι οι α λα λοι πρω

(Μ)
4
ην χρη µα τι ζο ον τες λε προι α πο κα
(Δ)↓
θαι ρον ται νο σοι δι ω ω κο ο ον ται

(Π) (Β)
πνευ µα των α ε ρι ων τα α πλη θη ητ
4 4
την ται Παρ θε ε νε βρο των η σω τη ρι
ι α
(Β)

(Β)
4
Η κο ο σµω τε κου σα σω τη ρι ι αν
(Δ)↓
δι η ης α πο γης εις υ ψος ηρ θη µεν

(Β) (Π)
χαι ροις πα αν τευ λο γη τε σκε πη και κρα

(Μ) (Δ)↓
4
ται ω ω µα τει χος και ο χυ ρω µα των
(Π) 4
4
µε λω δου ουν των Α γνη τον Κυ ρι ο
τὸ τέλος ὁ Β΄χορός
ον υ µνει τε τα α ερ γα
(Β)
και υ πε ρυ ψου ου ται εις παν τας τους αι
ω ω νας
(Β) (Μ) (Β)
ᾨδὴ θ΄.
Α πας γη γε νη ης σκιρ τα τω τω
(Μ)
πνευµα τι λαµ πα α δου χου µε νος πα νη

(Π) (Β)
γυ ρι ζε τω ω ω δε α υ λων
4 (Μ)
4
4
νο ο ων φυ σις γε ραι ρου σα την ι
(Δ)↓
4
ε ραν πα νη γυ ριν της Θε ο µη η το
4
(Β)
ο ρος και βο α α α α τω χαι ροιςπαµ
µα κα ρι στε Θε ο το κε α γνη η α
ει παρ θε νε
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)4 (Μ) (Β)
Ι να σοι πι 4
στοι οι το χαι ρε κραυ γα ζο
µεν οι δι α σου της χα ρας µε το χοι
γε νο µε νοι της α ι δι ου ρυ σαι

(Π) (Μ)
4
η µα ας πει ρα σµου βαρ βα ρι κης α
(Δ)↓
4
λω σε ως και πα σης α αλ λης πλη γης
4
(Β)
δι α πλη η η η θος Κο ρη πα ρα πτω
σε ων ε πι ου σης βρο τοι οις α µαρ
τα νου σιν
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)4 (Μ) (Β)
Ω φθης φω τι 4
σµο ος η µων και βε βαι ω
4
(Π)
σις ο θεν βο ω µεν σοι χαι ρε α στρον

(Β)
4
α δυ υ υ τον ει σα γον κο ο σµω

(Μ)
τον µε γαν η λι ον χαι ρε Ε δεµ α

(Δ)↓
4
νοι ξα σα την κε κλει σµε ε νην Α γνη χαι
(Β)
ρε στυ υ υ υ υ υ υ λε ε πυ ρι νε
(Δ)↓
5
ει σα γου σα εις την α α νω ζω η η

(Μ) (Β)
ην το
4 αν θρω πι νον
(Β) (Μ) (Β)
η µας
(Β)4
Στω µεν ευ
4
λα βω ω ως εν οι κω Θε
(Π)
ου η µων και ε εκ βο η σω µεν χαι ρε

(Β)
4
κο σµου Δε σποι οι να χαι ρε Μα ρι ι α

(Μ)
Κυ ρι α παν των η µων χαι ρε η µο νη

(Δ)↓
4
α µω µος εν γυ ναι ξι ι και κα λη
4
(Β)
χαι ρε σκε ε ε ευ ος µυ ρον το α κε

4
νω τον ε πι σε κε νω θε εν εισ δε
ξα µε νον
(Β) 4
Πνευµα τι
(Β)
Η πε ρι στε ρα η τον ε λε η µο
(Π)
να α πο ο κυ η σα σα χαι ρε α ει
(Β)
4
πα αρ θε ε ε νε ο σι ων πα αν
4 (Μ)
των χαι ρε το καυ χη µα των α θλη των στε

(Δ)↓
φα νω µα χαι ρε α πα αν τω ω ων τε
(Β)
των δι και αι αι αι ων θει ον εγ κα λω

4
πι σµα και η µων των πι στω ων το δι

α σω σµα
(Β)

(Β)4 (Μ) (Β)
Φει σαι ο Θε ος της κλη ρο νο µι ας

(Π)
4
σου τας α µαρ τι ας η µων πα σας πα ρα
(Β)
4
βλε πω ω ων νυν εις του το ε ε

(Μ)
4
χων εκ δυ σω που σα σε την ε πι γης α
(Δ)↓
4
σπο ρως σε κυ ο φο ρη η σα α σαν
4
(Β)
δι α µε ε ε ε γα ε λε ος θε λη
σαν τα µορ φω θη ναι Χρι στε ε το αλ
λο τρι ον
Κατὰ τὴν α΄, β΄, γ΄ καὶ δ΄ Παρασκευὴν µετὰ τὴν Θ΄ ᾠδὴν

ψάλλεται τὸ Κοντάκιον "Τῇ Ὑπερµάχῳ" ἀργῶς.
Δηµητρίου Παναγιωτόπουλου -Κούρου.
Ήχος Νη
(Ν)
4
Τη 4 4
Υ υ πε ε ε ε ερ µα α
4 (Π)
4
α α α α α α α α α α α α
(Ν)
4
χω ω ω ω ω ω ω ω στρα α
(Δ)↓
(Ν)
τη η γω ω τα α νι κη η η τη η η
2
ρι τα νι ι ι κη τη η ρι α α α
(Δ)↓ (Ν) 2
2
α α α α α α α
(Ν)
4
Ως 4 4
λυ υ τρω ω ω ω ω θει ει
4 (Π)
4
ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει
(Ν)
σα α α α α α α α τω ων
(Δ)↓
(Ν)
δει ει νω ων ε ευ χα ρι ι ι στη η η
ρι ευ χα α α ρι στη η ρι α α α
(Δ)↓ (Ν)
2
α α α α α α α
(Ν)
4
Α να γρα α α α α α α α
4
4
α α α α α α α α α α α α α
(Π) (Δ)↓
(Ν)
2
α α α α α α α να γρα φω ω σοι οι
(Ν) (Δ)↓
η πο ο λι ις σου ου Θε ο το ο
4
ο ο ο ο ο ο Θε ε ε ο ο
2
4 4
το ο ο ο ο ο ο Θε ο ο ο το
4 4
ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο
4 4
ο ο ο ο ο Θε ε ε ο το ο
(Π) 2
κε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
(Ν)
4
Αλ λως ε ε ε ε ε ε ε ε
4 4
ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
(Π) (Δ)↓
(Ν)
2
ε ε ε ε ε ε αλ λως ε χου ου σα α
(Ν) 2 (Δ)↓
το κρα α α α το ος α προ σµα α

4
α α α α α α α α α προ ο
2
4 4
σµα α α α α α α χη η η η το
4 4
ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο
ο ο ο ο ο α α α προ σµα α χη η
(Π) 2
(Δ)↓
4
το ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ον
(Ν)
4
Εκ παν τοι οι οι οι οι οι οι οι
4
4
οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι οι
(Π) (Δ)↓
(Ν)
οι οι οι οι οι οι εκ παν τοι ω ων µε ε
(Ν) 2 (Δ)↓
κιν δυ υ υ υ νω ων ε λευ θε ε
4
ε ε ε ε ε ε ε ε ε λε ευ
2
4 4
θε ε ε ε ε ε ε Ε λε ε ευ θε
4 4
ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ε ε ρω Ε ε λευ θε ε ε ρω σο ο
(Π) 4
4
ο ο ο ο ο ο ο ο ο ον
(Ν) 4
Ι να κρα α α α α α αα α α α
4
(Π) (Ν)
α α α ι να κρα α ζω ω σοι οι
4 4
Χαι αι
4
αι αι αι ρε Νυ υ υ υ υ
4
υ υ υµ φη α νυ υµ φε ε ευ τε ε
(Μ) (Ν)
2
4
ε ε ε ε ε ε ε ε ε
Ἕτερον, συντοµώτερον, παρὰ Γεωργίου Ραιδεστινοῦ.

(Ν) (Δ)↓
Τη υ περ µα α α α α α χω
(Ν)
2 4 4
Στρα α α τη γω ω τα α νι ι κη τη η
4 4
η η η ρι σι ι α α α α
(Ν) (Δ)↓ (Ν)
Ως λυ τρω θει ει ει ει ει ει σα τω
ω ων δει νω ων ε ευ χα α ρι στη η η
4 4
η η ρι ι ι α α α
(Ν) (Π)
Α να γρα α φω ω ω Σοι οι η πο
(Ν)
ο ο ο λις σου ου Θε ε ο ο ο το
ο ο ο ο κε
(Ν) (Δ)↓ (Ν)
Αλ λως ε ε ε ε ε ε χου σα α α
4 4 4
το κρα α το ος α α προ σµα α α α
4
α χη η η το ον
4
(Ν)
4
Εκ παν τοι οι ω ω ων µε ε κιν δυ
υ νω ων ε ε λε ε ευ θε ε ρω ω
ω σον
(Δ)↓ (Ν)
Ι
2
να κρα α α ζω ω ω ω σοι οι
4 (Μ)
Χαι ρε νυ υ υµ φη α νυ υµ φ ευ τε ε
4
ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
2
ε σε ε ε
Τὸ αὐτὸ δίχορον, κατὰ τὴν γραφήν τῆς ἐξαγγελίας τοῦ
Γεωργίου Σύρκα.
(Ν) (Π) (Δ)↓ (Ν)
Τη υ περ µα α α α α α χω στρα α
4
4
τη γω ω ω τα νι ι ι ι κη τη η
4
η η η η η η ρι ι ι α α α
(Ν) (Π) (Δ)↓ (Ν)
Ως λυ τρω θει ει ει ει ει ει σα τω ων
4
4
δει νω ω ων ευ χα α α α ρι στη η
(Ν)
4
η η η η η η ρι ι ι α α α
4
(Ν)
4
Α
4
να γρα α φω ω ω σοι οι η
(Π) (Ν)
4
πο ο ο ο ο ο λις σου ου ου Θε
4
ε ε ο ο ο το ο ο ο ο κε
(Ν)
(Ν) (Π)
Αλ λως ε ε ε ε ε ε χου σα α το
4
4
κρα α α α τος α α α α προ σµα α
(Π) (Ν)
4
α α α α α α χη η η το ο ον εκ
4
παν τοι οι ω ω ων µε ε κιν δυ υ υ
4
υ νων ε λευ θε ε ε ρω σο ο ο ο
(Μ)
2
ο ο ο ο ον
(Δ)↓
Ι να κρα α α ζω ω ω ι ι να κρα
(Ν)
4
α ζω ω ω σοι χαι αι αι αι αι ρε
4
Νυ υ υ υ υ υ υ υµ φη η νυµ
(Δ)↓
φη α νυ υ υ υµ φε ε ε ευ τε ε
(Ν) (Μ) (Ν) (Δ)↓ (Ν)
Ἕτερον, ὑπὸ Κ. Α. Ψάχου.
Ἦχος Νη
(Ν) (Π)
Τη 4 4
υ υ πε ε ε ε ε ε ερ µα α
(Ν)
2
α α α α α χω ω ω ω Στρα τη η
4
γω ω τα α νι ι ι κη τη η ρι
4
α α α α α α α α
(Ν) (Π)
Ως λυ 4 4
υ τρω ω ω ω ω ω ω θει ει
(Ν)
2
ει ει ει ει ει σα α α α των δει ει
2
4
νω ων ε ευ χα α α ρι στη η ρι
4
2 2
Α να α γρα α
4
α α α α α α φω ω
σοι οι οι οι οι οι η πο ο ο η πο ο
4 4
(Δ)↓
2 4
λι ις σου ου Θε ε ο ο το ο ο ο ο
(Π) (Δ)↓
2 4
ο κε ε ε ε ε ε ε ε
(Ν) 2 2
Αλλ ω ως
4
ε ε ε ε ε ε ε ε χου ου
σα α α α α α το κρα α α το κρα α α
4 4
(Δ)↓
2 4
α το ος α α προ ο σµα α α α α
2 (Π)
α α α α χη α προ σµα α χη το ο
(Δ)↓
2 4
ο ο ο ο ον
(Ν) 2 2
Εκ πα αν τοι οι οι οι
4
οι οι οι οι ω ων
µε ε ε ε ε ε κιν δυ υ υ κιν δυ υ
4 4
(Δ)↓
4 2 4
υ υ νω ων ε ε λε ευ θε ε ε ε ε
2 (Π)
ε ε ε ρω ε λευ θε ε ρω σο ο ο
(Δ)↓
2 4
ο ο ο ον
(Ν) 2 2
Ι
4
να α κρα α α α α α ζω ω ω ω
σοι οι Χαι αι αι αι αι ρε Νυ υ Χαι ρε
4
Νυ υ υ υµ φη η α νυµ φε ε
5 4
2
ε α νυµ φε ε ε τε ε ε ε ε
2 4
4
ε ε ε ε ε
Ἕτερον, σύντοµον, ὡς συνήθως ψάλλεται παρὰ τοῦ λαοῦ.

(Ν) (Π) (Ν) (Ν)
Τη υ περ µα α α χω στρα α τη
4 4
γω τα νι κη τη ρι ι α ως λυ τρω
(Π) (Ν)
4
θει ει ει σα τω ων δει νων ευ χα ρι στη
2
4 4
ρι ι α α να γρα φω σοι η πο λι ις
(Π)
σου Θε ο το κε αλ λως ε ε ε χου

(Ν)
4 4
σα α το κρα τος α προ σµα χη η τον
(Π) (Ν)
4
εκ παν τοι ων µε κιν δυ νων ε λευ θε ε
(Δ)↓ 2 4
(Ν)
4
ρω ω ω σον ι να κρα ζω ω σοι χαι
ρε Νυ υµ φη α νυ υµ φε ε ευ τε
4 (Δ)↓
τὸ τέλος 4
χαι ρε νυ υµ φη α νυ υµ φε ευ
(Ν)
2
4
τε ε ε
Εἶτα, ὁ ἱερεύς πρὸ τῆς εἰκόνος τῆς Θεοτόκου, ἀπαγγέλει ἐµµελῶς

τὴν ὁρισµένην στάσιν τῶν Οἴκων.
ΟΙ ΟΙΚΟΙ
[Ἀκροστιχίς: κατ' ἀλφάβητον]
Ἄγγελος πρωτοστάτης,
οὐρανόθεν ἐπέµφθη,
εἰπεῖν τῇ Θεοτόκω τὸ Χαῖρε·
καὶ σὺν τῇ ἀσωµάτῳ φωνῇ,
σωµατούµενόν σε θεωρῶν, Κύριε,
ἐξίστατο καὶ ἵστατο,
κραυγάζων πρὸς Αὐτὴν τοιαῦτα·
Χαῖρε, δ' ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάµψει,
χαῖρε, δι' ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.
Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδάµ ἡ ἀνάκλησις,
χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.
Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀθρωπίνοις λογισµοῖς,
χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλµοῖς.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,
χαῖρε, ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα.
Χαῖρε, ἀστὴρ ἐµφαίνων τὸν ἥλιον,
χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως.
Χαῖρε, δι' ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις,
χαῖρε, δι' ἧς βρεφουργεῖται ὁ Κτίστης.
Χαῖρε, Νύµφη ἀνύµφευτε.
Βλέπουσα ἡ Ἁγία,
ἑαυτήν ἐν ἁγνείᾳ,
φησὶ τῷ Γαβριὴλ θαρσαλέως·
τὸ παράδοξόν σου τῆς φωνῆς,
δυσπαράδεκτόν µου τῇ ψυχῇ φαίνεται·
ἀσπόρου γὰρ συλλήψεως,
τὴν κύησιν πὼς λέγεις κράζων·
Ἀλληλούϊα.
Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι,

ἡ Παρθένος ζητοῦσα,
ἐβόησε πρὸς τὸν λειτουργοῦντα·
ἐκ λαγόνων ἁγνῶν,
υἷον πῶς ἔσται τεχθῆναι δυνατόν;
λέξον µοι.
Πρὸς ἥν ἐκεῖνος ἔφησεν ἐν φόβῳ,
πλὴν κραυγάζων οὕτω·

Χαῖρε, βουλῆς ἀπορρήτου µύστις,
χαῖρε, σιγῆς δεοµένων πίστις.
Χαῖρε, τῶν θαυµάτων Χριστοῦ τὸ προοίµιον,
χαῖρε, τῶν δογµάτων αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον.
Χαῖρε, κλῖµαξ ἐπουράνιε, δι' ἧς κατέβη ὁ Θεός,
χαῖρε, γέφυρα µετάγουσα ἀπὸ γῆς πρὸς οὐρανόν.
Χαῖρε, τὸ τῶν Ἀγγέλων πολυθρύλητον θαῦµα,
χαῖρε, τὸ τῶν δαιµόνων πολυθρήνητον τραῦµα.
Χαῖρε, τὸ φῶς ἀρρήτως γεννήσασα,
χαῖρε, τὸ πῶς µηδένα διδάξασα.
Χαῖρε, σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν,
Χαῖρε, πιστῶν καταυγάζουσα φρένας.
Χαῖρε, Νύµφη Ἀνύµφευτε.
Δύναµις τοῦ Ὑψίστου,
ἐπεσκίασε τότε,
πρὸς σύλληψιν τῇ Ἀπειρογάµω·
καὶ τὴν εὔκαρπον ταύτης νηδύν,
ὡς ἀγρὸν ὑπέδειξεν ἡδὺν ἅπασι,
τοῖς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν,
ἐν τῷ ψάλλειν οὕτως·
Ἔχουσα θεοδόχον,
ἡ Παρθένος τὴν µήτραν,
ἀνέδραµε πρὸς τὴν Ἐλισάβετ.
Τὸ δὲ βρέφος ἐκείνης εὐθὺς ἐπιγνόν,
τὸν ταύτης ἀσπασµὸν ἔχαιρε,
καὶ ἅλµασιν ὡς ἄσµασιν,
ἐβόα πρὸς τὴν Θεοτόκον·
Χαῖρε, βλαστοῦ ἀµάραντου κλῆµα,
χαῖρε, καρποῦ ἀκήρατου κτῆµα.
Χαῖρε, γεωργὸν γεωργοῦσα φιλάνθρωπον,
χαῖρε, φυτουργὸν τῆς ζωῆς ἠµῶν φύουσα,
Χαῖρε, ἄρουρα βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρµῶν,
χαῖρε, τράπεζα βαστάζουσα εὐθηνίαν ἱλασµῶν.
Χαῖρε, ὅτι λειµῶνα τῆς τρυφῆς ἀναθάλλεις,
χαῖρε, ὅτι λιµένα τῶν ψυχῶν ἑτοιµάζεις.
Χαῖρε, δεκτὸν πρεσβείας θυµίαµα,
χαῖρε, παντός τοῦ κόσµου ἐξίλασµα.
Χαῖρε, Θεοῦ πρὸς θνητοὺς εὐδοκία,
χαῖρε, θνητῶν πρὸς Θεὸν παρρησία.

Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων,
λογισµῶν ἀµφιβόλων,
ὁ σώφρων Ἰωσὴφ ἐταράχθη·
πρὸς τὴν ἄγαµόν σὲ θεωρῶν,
καὶ κλεψίγαµον ὑπονοῶν Ἄµεµπτε·
µαθὼν δέ σου τὴν σύλληψιν,
ἐκ Πνεύµατος Ἁγίου,
ἔφη·
Ἤκουσαν oἱ ποιµένες,
τῶν Ἀγγέλων ὑµνούντων,
τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν·
καὶ δραµόντες ὡς πρὸς ποιµένα,
θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀµνὸν ἄµωµον,
ἐν γαστρὶ τῆς Μαρίας βοσκηθέντα,
ἥν ὑµνοῦντες εἶπον·
Χαῖρε, Ἀµνοῦ καὶ Ποιµένος Μῆτερ,
χαῖρε, αὐλὴ λογικῶν προβάτων.
Χαῖρε, ἀοράτων ἐχθρῶν ἀµυντήριον,
χαῖρε, Παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον.
Χαῖρε, ὅτι τὰ οὐράνια συναγάλλεται τῇ γῇ,
χαῖρε, ὅτι τὰ ἐπίγεια συγχορεύει οὐρανοῖς.
Χαῖρε, τῶν Ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόµα,
χαῖρε, τῶν Ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον θάρσος.
Χαῖρε, στερρὸν τῆς πίστεως ἔρεισµα,
χαῖρε, λαµπρὸν τῆς Χάριτος γνώρισµα.
Χαῖρε, δι' ἧς ἐγυµνώθη ὁ Ἅδης,
χαῖρε, δι' ἧς ἐνεδύθηµεν δόξαν.
Θεοδρόµον ἀστέρα,
θεωρήσαντες Μάγοι,
τῇ τούτου ἠκολούθησαν αἴγλῃ·
καὶ ὡς λύχνον κρατοῦντες αὐτόν,
δι' αὐτοῦ ἠρεύνων κραταιὸν Ἄνακτα,
καὶ φθάσαντες τὸν ἄφθαστον,
ἐχάρησαν αὐτῷ βοῶντες·
Ἴδον παῖδες Χαλδαίων,
ἐν χερσὶ τῆς Παρθένου,
τὸν πλάσαντα χειρὶ τοὺς ἀνθρώπους·

καὶ Δεσπότην νοοῦντες αὐτόν,
εἰ καὶ δούλου µορφὴν ἔλαβεν,
ἔσπευσαν τοῖς δώροις θεραπεῦσαι,
καὶ βοῆσαι τῇ Εὐλογηµένῃ·
Χαῖρε, ἀστέρος ἀδύτου Μήτηρ,
χαῖρε, αὐγὴ µυστικῆς ἡµέρας.
Χαῖρε, τῆς ἀπάτης τὴν κάµινον σβέσασα,
χαῖρε, τῆς Τριάδος τοὺς µύστας φωτίζουσα.
Χαῖρε, τύραννον ἀπάνθρωπον ἐκβαλοῦσα τῆς ἀρχῆς,
χαῖρε, Κύριον φιλάνθρωπον ἐπιδείξασα Χριστόν.
Χαῖρε, ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουµένη θρησκείας,
χαῖρε, ἢ τοῦ βορβόρου ρυοµένη τῶν ἔργων.
Χαῖρε πυρὸς προσκύνησιν παύσασα,
χαῖρε, φλογὸς παθῶν ἀπαλλάττουσα.
Χαῖρε, πιστῶν ὁδηγὲ σωφροσύνης,
χαῖρε, πασῶν γενεῶν εὐφροσύνη.
Κήρυκες θεοφόροι,
γεγονότες οἱ Μάγοι,
ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Βαβυλῶνα,
ἐκτελέσαντές σου τὸν χρησµόν,
καὶ κηρύξαντές σε τὸν Χριστὸν ἅπασιν,
ἀφέντες τὸν Ἡρώδην ὡς ληρώδη,
µὴ εἰδότα ψάλλειν·
Λάµψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ,
φωτισµὸν ἀληθείας ἐδίωξας,
τοῦ ψεύδους τὸ σκότος·
τὰ γὰρ εἴδωλα ταύτης Σωτήρ,
µὴ ἐνέγκαντά σου τὴν ἰσχὺν πέπτωκεν,
οἱ τούτων δὲ ρυσθέντες,
ἐβόων πρὸς τὴν Θεοτόκον·
Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων,
χαῖρε, κατάπτωσις τῶν δαιµόνων.
Χαῖρε, τὴν ἀπάτης τὴν πλάνην πατήσασα,
χαῖρε, τῶν εἰδώλων τὴν δόξαν ἐλεγξασα.
Χαῖρε, θάλασσα ποντίσασα Φαραὼ τὸν νοητόν,
χαῖρε, πέτρα ἡ ποτίσασα τοὺς διψῶντας τὴν ζωὴν.
Χαῖρε, πύρινε στῦλε ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει,
χαῖρε, σκέπη τοῦ κόσµου πλατυτέρα νεφέλης.
Χαῖρε, τροφὴ τοῦ µάνα διάδοχε,

χαῖρε, τρυφῆς ἁγίας διάκονε.
Χαῖρε, ἡ γῆ τῆς ἐπαγγελίας,
χαῖρε, ἐξ ἧς ρέει µέλι καὶ γάλα.
Μέλλοντος Συµεῶνος,
τοῦ παρόντος αἰῶνος,
µεθίστασθαι τοῦ ἀπατεῶνος,
ἐπεδόθης ὡς βρέφος αὐτῷ,
ἀλλ' ἐγνώσθης τούτω καὶ Θεὸς τέλειος·
διόπερ ἐξεπλάγη σου τὴν ἄρρητον σοφίαν,
κράζων·
Νέαν ἔδειξε κτίσιν,
ἐµφανίσας ὁ Κτίστης,
ἡµῖν τοῖς ὑπ' αὐτοῦ γενοµένοις·
ἐξ ἀσπόρου βλαστήσας γαστρός,
καὶ φυλάξας ταύτην,
ὥσπερ ἦν ἄφθορον,
ἵνα τὸ θαῦµα βλέποντες,
ὑµνήσωµεν αὐτὴν βοῶντες·
Χαῖρε, τὸ ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας,
χαῖρε, τὸ στέφος τῆς ἐγκρατείας.
Χαῖρε, ἀναστάσεως τύπον ἐκλάµπουσα,
χαῖρε, τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐµφαίνουσα.
Χαῖρε, δένδρον ἀγλαόκαρπον, ἐξ οὗ τρέφονται πιστοί,
χαῖρε, ξύλον εὐσκιόφυλλον, ὑφ' οὗ σκέπονται πολλοί.
Χαῖρε, κυοφοροῦσα ὁδηγὸν πλανωµένοις,
χαῖρε, ἀπογεννῶσα λυτρωτὴν αἰχµαλώτοις.
Χαῖρε, Κριτοῦ δικαίου δυσώπησις,
χαῖρε, πολλῶν πταιόντων συγχώρησις.
Χαῖρε, στολὴ τῶν γυµνῶν παρρησίας,
χαῖρε, στοργὴ πάντα πόθον νικῶσα.
Ξένον τόκον ἰδόντες,
ξενωθῶµεν τοῦ κόσµου, τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν µεταθέντες·
διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς Θεός,
ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος·
βουλόµενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος,
τοὺς αὐτῷ βοώντας·
Ὅλως ἦν ἐν τοῖς κάτω,
καὶ τῶν ἄνω οὐδόλως ἀπῆν,
ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος·
συγκατάβασις γὰρ θεϊκή,
οὐ µετάβασις τοπικὴ γέγονε,
καὶ τόκος ἐκ Παρθένου θεολήπτου,
ἀκουούσης ταῦτα·
Χαῖρε, Θεοῦ ἀχωρήτου χώρα,
χαῖρε, σεπτοῦ µυστηρίου θύρα.
Χαῖρε, τῶν ἀπίστων ἀµφίβολον ἄκουσµα,
χαῖρε, τῶν πιστῶν ἀναµφίβολον καύχηµα.
Χαῖρε, ὄχηµα πανάγιον τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβείµ,
χαῖρε, οἴκηµα πανάριστον τοῦ ἐπὶ τῶν Σεραφείµ.
Χαῖρε, ἡ τἀναντία εἰς ταὐτὸ ἀγαγοῦσα,
χαῖρε, ἡ παρθενίαν καὶ λοχείαν ζευγνῦσα.
Χαῖρε, δι' ἧς ἐλύθη παράβασις,
χαῖρε, δι' ἧς ἠνοίχθη παράδεισος.
Χαῖρε, ἡ κλεὶς τῆς Χριστοῦ βασιλείας,
χαῖρε, ἐλπὶς ἀγαθῶν αἰωνίων.
Πᾶσα φύσις Ἀγγέλων,
κατεπλάγη τὸ µέγα,
τῆς σῆς ἐνανθρωπήσεως ἔργον·
τὸν ἀπρόσιτον γὰρ ὡς Θεόν,
ἐθεώρει πᾶσι προσιτὸν ἄνθρωπον,
ἡµῖν µὲν συνδιάγοντα,
ἀκούοντα δὲ παρὰ πάντων οὕτως·
Ρήτορας πολυφθόγγους,
ὡς ἰχθύας ἀφώνους,
ὁρῶµεν ἐπὶ σοὶ Θεοτόκε·
ἀποροῦσι γὰρ λέγειν,
τὸ πῶς καὶ Παρθένος µένεις,
καὶ τεκεῖν ἴσχυσας·
ἡµεῖς δὲ τὸ µυστήριο ν θαυµάζοντες,
πιστῶς βοῶµεν·
Χαῖρε, σοφίας Θεοῦ δοχεῖον,
χαῖρε, προνοίας αὐτοῦ ταµεῖον.
Χαῖρε, φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα,
χαῖρε, τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα.
Χαῖρε, ὅτὶ ἐµωράνθησαν οἱ δεινοὶ συζητηταί,

χαῖρε, ὅτι ἐµαράνθησαν οἱ τῶν µύθων ποιηταί.
Χαῖρε, τῶν Ἀθηναίων τὰς πλοκὰς διασπῶσα,
χαῖρε, τῶν ἁλιέων τὰς σαγήνας πληροῦσα.
Χαῖρε, βυθοῦ ἀγνοίας ἐξέλκουσα,
χαῖρε, πολλοὺς ἐν γνώσει φωτίζουσα.
Χαῖρε, ὁλκὰς τῶν θελόντων σωθῆναι,
χαῖρε, λιµὴν τῶν τοῦ βίου πλωτήρων.
Σῶσαι θέλων τὸν κόσµον,
ὁ τῶν ὅλων κοσµήτωρ,
πρὸς τοῦτον αὐτεπάγγελτος ἦλθε·
καὶ ποιµὴν ὑπάρχων ὡς Θεός,
δι' ἡµᾶς ἐφάνη καθ' ἡµᾶς ἄνθρωπος·
ὁµοίῳ γὰρ τὸ ὅµοιον καλέσας,
ὡς Θεὸς ἀκούει·
Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων,
Θεοτόκε Παρθένε,
καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων.
Ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς,
κατεσκεύασέ σε ποιητής, Ἄχραντε,
οἰκήσας ἐν τῇ µήτρα σου,
καὶ πάντας σοι προσφωνεῖν διδάξας·
Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς παρθενίας,
χαῖρε, ἡ πύλη τῆς σωτήριας.
Χαῖρε, ἀρχηγὲ νοητῆς ἀναπλάσεως,
χαῖρε, χορηγὲ θεϊκῆς ἀγαθότητος.
Χαῖρε, σὺ γὰρ ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας αἰσχρῶς,
χαῖρε, σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν.
Χαῖρε, ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα,
χαῖρε, ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα.
Χαῖρε, παστάς ἀσπόρου νυµφεύσεως,
χαῖρε, πιστοὺς Κυρίῳ ἁρµόζουσα.
Χαῖρε, καλὴ κουροτρόφε παρθένων,
χαῖρε, ψυχῶν νυµφοστόλε ἁγίων.
Ὕµνος ἅπας ἡττᾶται,

συνεκτείνεσθαι σπεύδων,
τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρµῶν σου·
ἰσαρίθµους γὰρ τῇ ψάµµῳ ὠδάς,

ἂν προσφέρωµέν σοι, Βασιλεῦ ἅγιε,
οὐδὲν τελοῦµεν ἄξιον,
ὧν δέδωκας ἡµῖν τοῖς σοὶ βοῶσιν·
Φωτοδόχον λαµπάδα,
τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν,
ὁρῶµεν τὴν ἁγίαν Παρθένον·
τὸ γὰρ ἄυλον ἅπτουσα φῶς,
ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν θεϊκὴν ἅπαντας,
αὐγῇ τὸν νοῦν φωτίζουσα,
κραυγῇ δὲ τιµωµένη ταῦτα·
Χαῖρε, ἀκτὶς νοητοῦ ἡλίου,
χαῖρε, βολὶς τοῦ ἀδύτου φέγγους.
Χαῖρε, ἀστραπὴ τὰς ψυχὰς καταλάµπουσα,
χαῖρε, ὡς βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα.
Χαῖρε, ὅτι τὸν πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισµόν,
Χαῖρε, ὅτι τὸν πολύρρυτον ἀναβλύζεις ποταµόν.
Χαῖρε, τῆς κολυµβήθρας ζωγραφοῦσα τὸν τύπον,
χαῖρε, τῆς ἁµαρτίας ἀναιροῦσα τὸν ρύπον.
Χαῖρε, λουτὴρ ἔκπλυνων συνείδησιν,
χαῖρε, κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν.
Χαῖρε, ὀσµὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδίας,
χαῖρε, ζωὴ µυστικῆς εὐωχίας.
Χάριν δοῦναι θελήσας,
ὀφληµάτων ἀρχαίων,
ὁ πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων,
ἐπεδήµησε δι’ἑαυτοῦ,
πρὸς τοὺς ἀποδήµους τῆς αὐτοῦ Χάριτος·
καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον,
ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως·
Ψάλλοντές σου τὸν τόκον,

ἀνυµνοῦµέν σε πάντες,
ὡς ἔµψυχον ναόν, Θεοτόκε.
Ἐν τῇ σῇ γὰρ οὶκήσας γαστρί,
ὁ συνέχων πάντα τῇ χειρὶ Κύριος,
ἡγίασεν, ἐδόξασεν, ἐδίδαξε βοᾶν σοὶ πάντας·
Χαῖρε, σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου,
χαῖρε, Ἁγία ἁγίων µείζων.

Χαῖρε, κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῷ Πνεύµατι,
χαῖρε, θησαυρὲ τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε.
Χαῖρε, τίµιον διάδηµα βασιλέων εὐσεβῶν,
χαῖρε, καύχηµα σεβάσµιον ἱερέων εὐλαβῶν.
Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος,
χαῖρε, τῆς Βασιλείας τὸ ἀπόρθητον τεῖχος.
Χαῖρε, δι' ἧς ἐγείρονται τρόπαια,
χαῖρε, δι' ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι.
Χαῖρε, χρωτὸς τοῦ ἐµοῦ θεραπεία,
χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐµῆς σωτηρία.
Ὦ πανύµνητε Μῆτερ,
ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων,
ἁγιώτατον Λόγον·
δεξαµένη γὰρ τὴν νῦν προσφοράν,
ἀπὸ πάσης ρῦσαι συµφορᾶς ἅπαντας,
καὶ τῆς µελλούσης λύτρωσαι κολάσεως,
τοὺς σοὶ βοῶντας·
Καὶ ἐν συνεχεία τὸν πρῶτον Οἶκον.

Ἄγγελος πρωτοστάτης,
οὐρανόθεν ἐπέµφθη,
εἰπεῖν τῇ Θεοτόκω τὸ Χαῖρε·
καὶ σὺν τῇ ἀσωµάτῳ φωνῇ,
σωµατούµενόν σε θεωρῶν, Κύριε,
ἐξίστατο καὶ ἵστατο,
κραυγάζων πρὸς Αὐτὴν τοιαῦτα·
Χαῖρε, δ' ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάµψει,
χαῖρε, δι' ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.
Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδάµ ἡ ἀνάκλησις,
χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.
Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀθρωπίνοις λογισµοῖς,
χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλµοῖς.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,
χαῖρε, ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα.
Χαῖρε, ἀστὴρ ἐµφαίνων τὸν ἥλιον,
χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως.
Χαῖρε, δι' ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις,
χαῖρε, δι' ἧς βρεφουργεῖται ὁ Κτίστης.

ΕΠΩΔΟΙ ΤΩΝ ΟΙΚΩΝ

"Χαῖρε νύµφη" καὶ "Ἀλληλούϊα", εἰς ὅλους τοὺς Ἦχους.
Ήχος Νη
Μέλος Αρχαῖον κατά προσαρµογήν Ἀντωνίου Σύρκα
4
(Ν)
4
Χαι αι αι αι
4
αι ρε Νυ υ υ υ υ
4 (Δ)↓
4
υ υ υµ φη η Νυµ φη α νυ υ υµ
(Γ) 4 4
(Δ)↓
φε ε ε ευ τε ε ε ε ε ε ε
4
(Μ) (Ν)
2
4
4
(Ν)
4
Α
4
α α α αλ4 λη λου ου ου (Δ)↓ ου ου
4
ου ου ου ι ι ε αλ
(Γ)
λη
(Δ)↓
4 λου ου 4 ου
ι ι ι ι α α α α α α α α
4
α(Μ) α α
(Ν)
α α α α α α α α α
2
4
Ἕτερον, κοινόν, ἦχος ὁ αὐτός.

(Ν)
Χαι ρε
4
Νυ υ υ υ υ υ υ υ υµ
4
φη η Νυµ φη η η α νυ υ υµ φε
4
ε ευ τε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
(Μ)
4
ε ε ε ε ε ε
(Ν)
Αλ λη
4
λου ου ου ου ου ου ου ου ου
4
ι ι ε α α αλ λη λου ου ου ι
4
ι ι α α α α α α α α α α
(Μ)
4
α α α α α α
Ἕτερον ὑπὸ Κ. Πρίγγου. Ἦχος ὁ αὐτός.

(Ν)
Χαι ρε Νυ υ υ υµ φη α νυ υ
(Δ)↓
(Γ)
υµ φε ε ευ τε ε ε ε ε ε ε ε
(Ν)
(Β) 5
ε ε ε ε ε ε ε ε
(Ν)
Αλ λη λου ου ου ου ι Αλ λη λου ου
(Δ)↓
(Γ) 4
ου ι ι ι α α α α α α α α
(Ν)
(Β) 5
Ἕτερον, ὑπὸ Κ.Ι.Πανᾶ, ἦχος ὁ αὐτός.

(Ν)
4
Χαι αι αι ρε νυ υυµ φη α νυ υµ φε
(Γ) (Δ)↓ (Ν)
ε ευ τε ε ε ε ε ε σε ε ε
4
ε ε ε ε ε
(Γ)
(Ν)
4
(Δ)↓ Α α αλ λη λου (Ν)

ου ου ι ι ι ι α
4
α
Ἕτερον, ὑπὸ Κ.Ι.Πανᾶ, ἦχος πλ.δ΄ φθορικός, ἤτοι χρωµατικός.
Ἦχος χρωµατικός Νη
4
4 4
Χαι ρε Νυ υ υ υ υ υµ φη η α
νυ υ υ υ υ υ υ υ υµ φε Νυµ φη η
2
η α α νυ υµ φε ε ε ευ τε ε ε
4
ε
4
4 4
Αλ λη λου ου ου ου ου ου ι ι Αλ
λη λου ου ου ου ου ι ι ι ι α ε
2
Α α αλ λη η λου ου ι ι ι ι α α
4
α α α α α α α α α α
α α α
Ἦχος χρωµατικός Νη
Χαι αι αι ρε Νυ υ υ υ υ υ υ υ υµ
φη α νυµ φε ευ τε ε ε ε ε ε
2
Α α αλ λη λου ου ου ουου ου ου ου ου
ι Αλ λη
2
λου ι ι ι ι ι α α α
α α α α α α α α α
\Ἕτερον, ἦχος πλ.α΄ ὑπὸ Ἀντωνίου Σύρκα.

Ήχος Πα
(Π) 7
Χαι ρε Νυ υ
2
υ υυ υ υ Νυ υ (Κ)υµ
↓
φη α
νυ υ υ υ υµ
(Κ)↓
φε ε ευ τε ε ε ε
ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε α α νυ υµ
4
φευ τε ε ε ε
(Π)
Αλ λη λου ου ου ου ου Αλ λη λου ου ι
2
α
(Κ)↓
ε α αλ λη λου ου ου ι ι ι α α
(Κ)↓
α α α ααα α α α α α α α Αλ
4
λη λου ου ι α α α α
Ἕτερον, ἦχος ὁ αὐτός. Κ. Ι. Πανᾶ

(Π)
Χαι αι
4 4
αι αι αι αι αι ρε Νυ υ υ
(Κ)↓ (Π)
υ υ υµ φη α νυ υ υ υ υµ φε ε ευ
τε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
4
ε ε ε ε
(Π)
Α
4 4
α α α α α αλ λη λου ου ου
(Κ)↓ (Π)
ου ου ου ι Αλ λη λου ου ου ου ου ι
4
ι ι ι ι α α α α α α σα α
4
4
α α α α α
Ἕτερον, εἰς ἦχον πλ.β΄. Ἀντωνίου Σύρκα.
Ήχος Πα
(Π)
Χαι ρε Νυ υ υ υ υ υ υµ φη η
η Νυµ φη η η α νυ υ υµ φε ε ευ
(Κ)↓ (Π)
τε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
(Μ)
ε ε ε ε ε ε ε ε
(Π)
Αλ λη λου ου ου ου ου ου ου ι ι
α ε α α αλ λη λου ου ου ι ι ι
(Κ)↓ (Π)
α α α α α α α α α α α
(Μ)
Ἕτερον, εἰς τὸν αὐτόν ἦχον µὲ βάσιν τοῦ ἱερέως ὡς Δι καὶ

χαµηλοτέρα κατά τριφωνίαν
ἤτοι Δι - Πα
(Π)
Χαι αι ρε Νυ υ υ υ υ υ υ υµ φη
(Κ)↓
2
α νυ υ υ υ υ υ υ υ υµ φε ε ε ε
(Μ)
4
ε ε ε ε ε ευ τε ε ε ε
(Π) (Μ)
4
ε ε ε ε ε ε ε χε ε ε ε
Α αλ λη λου ου ου ου ου ου ου ου ι
4
ε ε ε Αλ λη λου ου ου ου ου ουου ου ου
2 4
ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι α α
4
α α α α α α α α α χα α α
α
Ἕτερον, ἦχος ὁ αὐτός.
Χαι αι
4
ρε ε ε Νυ υ υ υ υ υ υµ
4
4
φη η η α νυ υ υµ φε ε ε τε
4 4 4
ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε χε
ε ε ε
Α αλ
4
λη η η λου ου ου ου ου ου ου
4 4 4
ι ι Αλ λη λου ου ι ι ι α α α
4 4
Ἕτερον, ἦχος βαρὺς. Τοῦ αυτοῦ.
Ήχος Ζω
(Ζ)↓
Χαι ρε ε Νυ υ υ υ υυ υµ φη Νυµ
φη η η η α α νυ υµ φε ε ευ
4 4
τε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
4 4
ε ε ε ε ε ε ε
(Ζ)↓
Αλ λη η λου ου ου ου ου ου ι ε
Α α α αλ λη η λου ου ι ι ι
4 4
4 4
α α α αα α α
Ἕτερον ἦχος ὁ αὐτός. Ἀντωνίου Σύρκα.

(Ζ)↓
Χαι ρε Νυ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ
υ υ υ υ υ υ υµ φη η Νυµ
φη α νυ υ υµ φε ε ευ τε ε ε ε ε
5
(Μ)
4
ε
Αλ λη λουου ου ου ου ου ου ου ου ου ου
2
ου ου ου ου ου ου ου ι ι ε
αλ λη λου ου ου ι ι ι α α α α α
5
(Μ)
4
α α α α α α α α α α α
α
Ἕτεροι Ἐπωδοί τῶν Οἴκων ὑπὸ Κ.Ι.Πανᾶ.
Ήχος Κε
Ἦχος τετράφωνος, ἤτοι ὁ Κε ὡς Πα µε βάσιν τοῦ ἱερέως, ὡς ἄνω Πα κατὰ
τριφωνίαν χαµηλοτέρα.
4
Χαι αι
4
αι αι αι αι αι ρε ε ε ε
χαι ρε Νυ υ υµ φη Νυµ φη η α νυ
4
υ υ υ ε α νυ υ υµ φε ε ευ
τε ε ε ε ε ε
4
Α
4
α αλ λη λου ου ου ι ι ι α
Α α α αλ λη η η λου ου ου ι
ι ι α α α α Αλ λη λου ου ου ι
ι ι α α α α α α
Ήχος Δι
(Δ)↓ 4
Χαι αι
4
αι αι ρε ε ε ε ε Νυ υ υ
4 4
υ υ υµ φη α α νυ υ υ υ υ υ υ
υµ φε ε ε Νυµ φη α νυ υ υµ φε ευ
4
τε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε
(Δ)↓ 4
Α α
4
α αλ λη η η η η λου ου ου
4 4
ου ου ου ι Αλ λη λου σου ου ου ου ου ου
ου ι ι ι ε αλ λη λου ου ου ι ι
4
α
Ἦχος Δι ἐν µίξει µὲ Πα (Δευτερόπρωτος)
(Δ)↓
Χαι αι ρε Νυ υ υ υ υ υ υ υµ φη
(Π)
α νυ υ υ υ υ υ υ υ υ ε α
(Μ) (Δ)↓
νυ υ υµ φε ευ τε ε ε ε ε ε ε
ε ε ε ε ε
(Δ)↓
Α αλ λη λου ου ου ου ου ου ου ου ι α
(Δ)↓ (Π)
Αλ λη λου ου ουου ου ου Αλ λη λου ου ου

(Μ) (Δ)↓
ι ι α α α α α α α α α α α
α
Ἦχος Γα
(Γ)
Χαι ρε Νυ υ υ υ υ υ υ υµ
φη η η η Νυµ φη α νυ υµ φε ε ε ευ
2
2
τε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε
(Γ)
Αλ λη λου ου ου ου ου ου ου ου
ι ι ι ι ε Αλ λη λου ου ι ι ι ι
2
2
α
Μετὰ τὸ πέρας τῶν Οἴκων, οἱ Χοροὶ ψάλλουν τὸ "Τῇ
Ὑπερµάχῳ", σύντοµον, δίχορον.
Ἦχος Νη
(Ν) (Π) (Ν) (Ν)
Τη υ περ µα α α χω στρα α τη
4 4
γω τα νι κη τη ρι ι α ως λυ τρω
(Π) (Ν)
4
θει ει ει σα τω ων δει νων ευ χα ρι στη
2
4 4
ρι ι α α να γρα φω σοι η πο λι ις
(Π)
σου Θε ο το κε αλ λως ε ε ε χου

(Ν)
4 4
σα α το κρα τος α προ σµα χη η τον
(Π) (Ν)
4
εκ παν τοι ων µε κιν δυ νων ε λευ θε ε
(Δ)↓ 2 4
(Ν)
5
ρω ω ω σον ι να κρα ζω ω σοι χαι

ρε Νυ υµ φη α νυ υµ φε ε ευ τε
4 (Δ)↓
τὸ τέλος 5
χαι(Ν) ρε νυ υµ φη α νυ υµ φε ευ
2
4
τε ε ε ε
Καὶ εὐθὺς ὁ Ἀναγνώστης·
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡµᾶς

(ἐκγ΄).
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύµατι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡµᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁµαρτίαις
ἡµῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνοµίας ἡµῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι και
ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡµῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόµατός σου.
Κύριε, ἐλέησον (ἐκ γ΄).
Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύµατι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶκαὶ εἰς
Πάτερ ἡµῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἁγιασθήτω τὸ ὄνοµά σου. Ἐλθέτω
ἡ βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέληµά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, και ἐπὶ τῆς
γῆς. Τὸν ἄρτον ἡµῶν τὸν ἐπιούσιον δος ἡµῖν σήµερον. Καὶ ἄφες ἡµῖν
τὰ ὀφειλήµατα ἡµῶν, ὡς καὶ ἡµεῖς ἀφίεµεν τοῖς ὀφειλέταις ἡµῶν.
Καὶ µὴ εἰσενέγκῃς ἡµᾶς εἰς πειρασµόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡµᾶς ἀπὸ τοῦ
πονηροῦ.
Ὁ Ἱερεύς· Ὅτι Σοῦ ἐστίν ἡ βασιλεία...
Ὁ Ἀναγνώστης τὸ Κοντάκιον.
Τῇ Παρασκευῇ τῆς Α΄ Ἑβδοµάδος, τό ἀκόλουθον τοῦ Ἁγίου
Θεοδώρου.
Πίστιν Χριστοῦ ὡσεὶ θώρακα, ἔνδον λαβων ἐν καρδίᾳ σου, τὰς
ἐναντίας δυνάµεις κατεπάτησας, Πολύαθλε, καὶ στέφει οὐρανίῳ
ἐστέφθης, αἰωνίως ὡς ἀήττητος.
Τὰς ἄλλας Παρασκευάς τὸ ἀκόλουθον κοντάκιον.
Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως, τῷ Φυτουργῷ τῆς κτίσεως, ἡ οἰκουµένη
προσφέρει σοι, Κύριε, τούς θεοφόρους Μάρτυρας. Ταῖς αὐτῶν
ἱκεσίαις, ἐν εἰρήνῃ βαθείᾳ τήν Ἐκκλησίαν σου, διά τῆς Θεοτόκου

συντήρησον Πολυέλεε.
Τῇ Ε΄ Παρασκευῇ τοῦ Ἀκαθίστου ὕµνου, τὸ κάτωθι.
Τῇ Ὑπερµάχῳ Στρατηγῷ τά νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν,
εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου Θεοτόκε. Αλλ' ὡς ἔχουσα
τὸ κράτος ἀπροσµάχητον, ἐκ παντοίων µε κινδύνων ἐλευθέρωσον,
ἵνα κράζω σοι. Χαῖρε, Νύµφη ἀνύµφευτε.
Εὐθύς ὁ Ἀναγνώστης τὸ Κύριε ἐλέησον µ΄ (40)
Ὁ ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς
προσκυνούµενος καὶ δοξαζόµενος, Χριστὸς ὁ Θεός, ὁ µακρόθυµος, ὁ
πολυέλεος, ὁ πολυεύσπλαγχνος, ὁ τοὺς δικαίους ἀγαπῶν καὶ τοὺς
ἁµαρτωλοὺς ἐλεῶν, ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν δια τῆς
ἐπαγγελίας τῶν µελλόντων ἀγαθῶν. Αὐτός Κύριε, πρόσδεξαι καὶ
ἡµῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τὰς ἐντεύξεις καὶ ἴθυνον τὴν ζωὴν ἡµῶν πρὸς
τὰς ἐντολάς Σου. Τὰς ψυχὰς ἡµῶν ἁγίασον· τὰ σώµατα ἅγνισον·
τοὺς λογισµοὺς διόρθωσον· τὰς ἐννοίας κάθαρον· καὶ ῥῦσαι ἡµᾶς
ἀπο πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης. Τείχισον ἡµᾶς ἁγίοις Σου
Ἀγγέλοις, ἵνα τῇ παρεµβολῇ αὐτῶν φρουρούµενοι καὶ ὁδηγούµενοι,
καταντήσωµεν εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν
τῆς ἀπροσίτου Σου δόξης· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
αἰώνων. Ἀµήν.
Κύριε, ἐλέησον (εκ γ΄). Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύµατι.
Καὶνῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀµήν.
Τὴν Τιµιωτέραν τῶν Χερουβείµ, και ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν
Σεραφείµ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως
Θεοτόκον, Σὲ µεγαλύνοµεν.
Ἐν ὀνόµατι Κυρίου εὐλόγησον Πάτερ.
Ὁ Ἱερεύς· Ὁ Θεὸς οἰκτιρήσαι ἡµᾶς...
Καὶ τὴν εὐχὴν τοῦ Ὁσίου Ἐφραίµ·
"Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς µου. . ."
Ὁ Ἀναγνώστης· Κύριε, ἐλέησον (ἐκ γ΄), καὶ σῶσον καὶ βοήθησον
ἡµᾶς, Παναγία Παρθένε.
ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

Ἅσπιλε, ἀµόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε, Θεόνυµφε
Δέσποινα· ἡ Θεὸν Λόγον τοῖς ἀνθρώποις τῇ παραδόξῳ Σου κυήσει
ἑνώσασα, καὶ τὴν ἀπωσθεῖσαν φύσιν τοῦ γένους ἡµῶν τοῖς
οὐρανίοις συνάψασα· ἡ τῶν ἀπηλπισµένων µόνη ἐλπὶς καὶ τῶν
πολεµουµένων βοήθεια· ἡ ἑτοίµη ἀντίληψις τῶν εἰς Σὲ
προστρεχόντων και πάντων τῶν Χριστιανῶν τὸ καταφύγιον· µὴ
βδελύξῃ µε, τὸν ἁµαρτωλόν, τὸν ἐναγῆ, τον αἰσχροῖς λογισµοῖς καὶ
λόγοις καὶ πράξεσιν ὅλον ἐµαυτὸν ἀχρειώσαντα, καὶ τῇ τῶν ἡδονῶν
τοῦ βίου ῥαθυµίᾳ γνώµῃ δοῦλον γενόµενον· Ἀλλ ὡς τοῦ
φιλανθρώπου Θεοῦ Μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαγχνίσθητι ἐπ ἐµοὶ
τῷ ἁµαρτωλῷ καὶ ἀσώτῳ καὶ δέξαι µου την ἐκ ῥυπαρῶν χειλέων
προσφεροµένην Σοι δέησιν. Καὶ τὸν Σὸν Υἱόν, καὶ ἡµῶν Δεσπότην
καὶ Κύριον, τῇ µητρικῇ Σου παρρησίᾳ χρωµένη δυσώπησον, ἵνα
ἀνοίξῃ κἀµοὶ τὰ φιλάνθρωπα σπλάγχνα τῆς Αὐτοῦ ἀγαθότητος· καὶ
παριδών µου τὰ ἀναρίθµητα πταίσµατα, ἐπιστρέψῃ µε πρὸς
µετάνοιαν καὶ τῶν Αὐτοῦ ἐντολῶν ἐργάτην δόκιµον ἀναδείξῃ µε.
Καὶ πάρεσό µοι ἀει ὡς ἐλεήµων καὶ συµπαθὴς καὶ φιλάγαθος· ἐν µὲν
τῷ παρόντι βίῳ θερµη προστάτις καὶ βοηθός, τὰς τῶν ἐναντίων
ἐφόδους ἀποτειχίζουσα καὶ πρὸς σωτηρίαν καθοδηγοῦσά µε· και εν
τῷ καιρῷ τῆς ἐξόδου µου, τὴν ἀθλ’ ν µου ψυχὴν περιέπουσα καὶ τὰς
σκοτεινὰς ὄψεις τῶν πονηρῶν δαιµόνων πόρρω αὐτῆς ἀπελαύνουσα·
ἐν δὲ τῇ φοβερᾷ ἡµέρᾳ τῆς Κρίσεως, τῆς αἰωνίου µε ῥυοµένη
κολάσεως, καὶ τῆς ἀπορρήτου δόξης τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ ἡµῶν
κληρονόµον µε ἀποδεικνύουσα. Ἧς καὶ τύχοιµι, Δέσποινά µου,
Ὑπεραγία Θεοτόκε, διὰ τῆς Σῆς µεσιτείας καὶ ἀντιλήψεω , χάριτι
καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Μονογενοῦς Σου Υἱοῦ, τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ
καὶ Σωτῆρος ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὧ πρέπει πᾶσα δόξα, τιµὴ καὶ
προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ Αὐτοῦ Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ και
ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ Αὐτοῦ Πνεύµατι, νῦν καὶ ἀεὶ, καὶ εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀµήν.
ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Καὶ δὸς ἡµῖν, Δέσποτα, πρὸς ὕπνον ἀπιοῦσιν, ἀνάπαυσιν σώµατος
καὶ ψυχῆς, καὶ διαφύλαξον ἡµᾶς ἀπὸ τοῦ ζοφεροῦ ὕπνου τῆς
ἁµαρτίας και ἀπὸ πάσης σκοτεινῆς καὶ νυκτερινῆς ἡδυπαθείας.
Παῦσον τὰς ὁρµὰς τῶν παθῶν, σβέσον τὰ πεπυρωµένα βέλη τοῦ
πονηροῦ, τὰ καθ' ἡµῶν δολίως κινούµενα· τὰς τῆς σαρκὸς ἡµῶν
ἐπαναστάσεις κατάστειλον καὶ πᾶν γεῶδες καὶ ὑλικὸν ἡµῶν

φρόνηµα κοίµισον. Καὶ δώρησαι ηµῖν, ὁ Θεός, γρήγορον νοῦν,
σώφρονα λογισµόν, καρδίαν νήφουσαν, ὕπνον ἐλαφρόν, καὶ πάσης
σατανικῆς φαντασίας ἀπηλλαγµένον. Διανάστησον δὲ ἡµᾶς ἐν τῷ
καιρῷ τῆς προσευχῆς ἐστηριγµένους ἐν ταῖς ἐντολαῖς Σου και τὴν
µνήµην τῶν Σῶν κριµάτων ἐν ἑαυτοῖς ἀπαράθραυστον ἔχοντας.
Παννύχιον ἡµῖν τὴν Σὴν δοξολογίαν χάρισαι, εἰς τὸ ὑµνεῖν καὶ
εὐλογεῖν και δοξάζειν τὸ πάντιµον καὶ µεγαλοπρεπὲς ὄνοµά Σου,
τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ και τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ
εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀµήν.
Ὑπερένδοξε, ἀειπάρθενε, εὐλογηµένη Θεοτόκε, προσάγαγε τὴν
ἡµετέραν προσευχην τῷ Υἱῷ Σου καὶ Θεῷ ἡµῶν καὶ αἴτησαι ἵνα
σώσῃ δια Σοῦ τὰς ψυχὰς ἡµῶν.
Ἡ ἐλπίς µου ὁ Πατήρ, καταφυγή µου ὁ Υἱός, σκέπη µου τὸ
Πνεῦµα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα µου εἰς Σὲ ἀνατίθηµι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ,
φύλαξόν µε ὑπὸ τὴν σκέπην Σου.
Τῇ Α΄ Παρασκευῇ τῶν Χαιρετισµῶν, ὁ Ἱερεύς ἀναγινώσκει τήν
Ευαγγελικήν περικοπήν τῆς Παννυχίδος ( Ἰωάννου ιε΄ 1-7 ).
Ἀκολουθεῖ ἡ ἀπόλυσις. Πρὸ τοῦ "Δι'εὐχῶν...", οἱ χοροὶ ψάλλουν τὸ
ἐπόµενον.
Ήχος Γα
(Μ) (Γ)
ε Την ω ραι αι αι ο ο ο ο τη
4
(Ν)
4
η η τα σα α α α τη ης πα αρ θε
4
σε νι ι ι ι ι ι ι ας Σου ου
(Γ)
4 4
ου και το υ υ υ πε ε ε ερ λα α αµ
4
(Ν)
προ ο ο ο ον το ο τη ης α α
γνει ει ει ει ει ει ει ας Σου ου ου
(Γ)
4 4
ο Γα α βρι η η ηλ κα τα α α
(Π)
πλα α α γει ει εις ε βο ο ο ο ο
2
α σα α Σοι Θε ε ε ο ο το ο ο
(Γ)
4 4
ο ο κε ε ποι οι οι ο ον Σοι ε ε εγ
4
4
κω ω ω ω ω µι ι ι ο ο ο ο ον
(Ν)
προ ο σα α γα α γω ω ε ε ε πα
4
α α α α α α ξι ο ο ον
(Δ)↓ 4 4 4
4 4 2
τι ι δε ο νο ο ο µα α σω ω ω
(Ν)
4
ω σε ε α πο ο ο ρω ω ω ω και αι
(Π)
ε ε ξι ι στα α µαι αι δι ο ω ως
(Μ) (Γ)
2 4
προ ο σε τα α α α γη η η ην βο ο
ω ω ω σοι χαι αι ρε ε η η
(Ν)
7
Κε ε χα ρι ι ι τω µε ε ε νη
(Γ)
2
η η η η η η η
Τὸ αὐτὸ σύντοµον. Ἦχος ὁ αὐτός.

(Μ) (Γ)
5
Την ω ραι αι αι ο ο τη τα α α α
(Ν) 8
(Γ)
4 4
α της Παρ θε νι ι ας σου και το υ υ
(Ν)
υ πε ερ λαµ προ ο ο ο ον το της α
4 2
γνει ει ας σου ο Γα βρι ηλ κα τα πλα γεις
(Π) (Μ)
ε βο α σοι Θε ο το ο ο κε ποι ον
(Γ) (Ν)
σοι ε ε εγ κω ω µι ο ο ο ο ον προ
4 4
σα γα γω ε πα α ξι ον τι δε ο νο
(Ν) 4
µα σω ω ω σαι α πο ρω και αι ε ξι στα

(Γ)
4
µαι δι ο ως προ σε τα α γην βο
ω ω ω ω σοι χαι αι αι ρε η Κε χα
(Ν) 4 (Γ)
2
ρι ι τω µε ε ε νη η η η
Εἰς τὴν Ἀπόλυσιν. Εὐλογοῦντος Ἀρχιερέως.

Ἦχος Δι
(Δ)↓
Τον Δε σπο
4 4
την και Αρ χι ε ρε α η
(Μ)
4
µων Κυ ρι ε φυ λατ τε εις πολ λα
4
ε τη Δε σπο τα εις πολ λα ε τη
(Β)
4
Δε ε σπο τα εις πολ λα ε τη Δε
(Μ) (Δ)↓
4
ε σπο τα α α
Εὐλογοῦντος Ἱερέως.
Ἦχος Δι
(Δ)↓ (Γ) (Δ)↓
Τον ευ λο γουν τα και α γι ι α ζον

(Γ) (Δ)↓ (Β) (Γ) (Δ)↓ (Μ) (Δ)↓
4
τα η µας Κυ ρι ε φυ λατ τε εις πολ
(Γ)
(Δ)↓
4 2
λα α α ε ε ε τη η η η
ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ.

Ἦχος Νη
Α σπι λε α µο λυν τε α φθο ρε α
α χρα ντε α γνη η Παρ θε νε Θε ο νυµ φε
Δε σποι να η Θε ον Λο γον τοις αν θρω ποις

3
τη πα ρα δο ο ξω σου κυ η σει ε νω
3
ω ω ω σα σα και την α πο σθει σαν φυ σιν
του γε νους η µων τοις ου ρα νι οις συ να α
α ψα σα η των α πηλ πι σµε νων µο ο
ο ο νη ελ πις και των πο λε µου µε νων βο
η θει α η ε τοι µη αν τι λη ψις
των εις σε ε προ στρε χο ο ο ον των και παν
τωντ ων χρι στι α νων το κα τα φυ γι ον
µη βδε λυ ξη µε τον α µαρ τω λον τον ε

να γη τον αι σχροι οις λο γι σµοις και λο γοις
και πρα ξε σιν ο λον µε αυ τον α χρει ω

4
ω σαν τα και τη των η δο νων του βι ου
ρα θυ µι α γνω ω µη η δου λον γε νο ο
ο µε νον αλλ ω ως του φι λαν θρω που Θε
ου Μη τηρ φι λαν θρω πωςσπλαγχνι σθη τι
επ ε µοι οι τω α µαρ τω λω και α σω
ω ω ω τω και δε ξαι µου ου την εκ ρυ πα
ρων χει λε ων προ σφε ρο µε νην σοι δε ε
η σιν και τον σο ον Υι ον και η µων Δε

4
σπο την και Κυ υ ρι ον τη µη τρι κη
σου σου πα ρη σι α χρω µε νη δυ σω πη σον

4
ι να α νοι ξη κα µοι τα φι λανθ ρω πα

σπλα γχνα της αυ του α γα θο τη τος και πα
ρι δων µου τα α να ρι ι θµη τα πται αι
αι αι σµα τα ε πι στρε ψη µε προς µε τα
νοι α αν και των αυ του εν το λων ερ γα την
δο κι µο ον α να δει ει ει ει ει ξη µε
και πα ρε σο µοι α ει ως ε λε η η
µων και συµ πα θης και φι λα α α α γα
θος εν µε εν τω πα ρον τι βι ω θερ µη
προ στα α α της και βο η θος τας των ε
ναν τι ων ε φο δους α πο τει χι ζου σα α

4
και προς σω τη ρι αν κα θο δη γου ου σα
µε και εν τω και ρω της ε ξο δου µου

2
την α θλι αν µου ψυ χην πε ρι ε ε που σα

και τας σκο τει νας ο ψεις των πο νη ρων δαι
µο νωνπορ ρω αυ τη ης α πε λα α α α αυ
νου σα εν δε ε τη φο βε ρα η µε ρα
4
της κρι σε ως της αι ω νι ου µε ρυ ο
µε νη κο λα α α α σε ως και της α
πορ ρη του δο ξης του σου Υι ου και Θε ου
η µω ων κλη ρο νο µον µε α πο δει κνυ
υ ου σα Ης και τυ χοι µι Δε σποι να α

4
α α µου υ πε ρα γι α Θε ο το κε
4
δι α της σης µε σι τει ας και αν τι λη
η η η ψε ως χα ρι τι και φι λαν θρω
πι α του µο νο γε νους σου Υι ου του
Κυ ρι ου και Θε ου και Σω τη ρος η µων

Ι η σου Χρι στου Ω πρε πει πα σα δο ξα
τι µη και προ σκυ υ υ υ νη σις συν τω α

4
ναρ χω αυ του Πα τρι και τω πα να γι ω
και α γα θω και ζω ο ποι ω αυ του ου
Πνε ε ε ευ µα α τι νυν και α ει

4
και εις τους αι ω νας τω ων αι ω νων
Α µην
ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ.
Και δο ος η µιν Δε σπο τα προς υ πνον α
πι ου ου ου σιν α να α παυ σιν σω µα
4
το ος και ψυ χης και δι α φυ λα ξον η
µας α πο του ζο φε ρου υ πνου της α µαρ

4
τι ι ι ας και α πο πα σης σκο τει νης

και νυ κτε ρι νης η δυ πα θει ει ει ας

2
παυ σον τας ορ µας των πα θων σβε σον τα πε
πυ ρω µε να βε ε ε λη του πο νη ρου τα
καθ η µων δο λι ι ι ι ως κι νου ου ου

4
ου ου µε να τα της σαρ κος η µων ε πα
να στα σεις κα τα α στει λον και παν γε ω
δες και υ λι κον η µω ων φρο νη µα α
κοι οι οι οι οι µη σον και δω ω ρη
σαι η µιν ο Θε ος γρη γο ρον νουν σω φρο
να λο γι σµον καρ δι αν νη η φου σαν
4
υ πνον ε λα φρο ο ο ον και πα σης σα
2
τα νι κης φαν τα σι ι ι ι ας α πηλλαγ
µε ε ε ε ε ε νον δι α να α α στη
σον δε η µας εν τω και ρω της προ σευ χης

4
ε στη ριγ µε νους εν ταις εν το λαι αι αις
σου και την µνη µην των σων κρι µα των εν ε
αυ τοις α πα ραθραυστον ε ε ε χον τας
Παν νυ υ υ χι ον η µιν την σην δο ξο

2
λο γι αν χα α α α α ρι σαι εις το
υ µνειν και ευ λο γειν και δο ξα ζειν το πα αν

4
τι µον και µε γα λο πρε πες ο νο µα
α α σου του Πα τρος και του Υι ου και του
Α γι ου Πνε ευ µα τος νυν και α ει
και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω ω
νων Α µην
Υ πε ρεν δο ξε α ει πα αρ θε νε ευ
λο γη µε νη Θε ο το ο ο ο κε προ σα
γα γε την η µε τε ραν προ σευ χην τω Υι
ω σου και Θε ω ω ω ω ω ω η η µων
και αι τη σαι αι ι να σω ση δι α σου
τας ψυ χα ας η µων
Η ελ πις µου ο Πα τηρ κα τα φυ γη η
η µου ο Υι ος σκε πη µου το Πνευ µα το
Α α α α γι ον τρι ας α γι ι α
δο ξα σοι
4
Την πα σαν ελ πι δα µου εις σε α να τι
ι ι ι θη µι Μη τερ του Θε ου φυ λα ξον
η µας υ πο την σκε ε ε ε ε πην
σου
148 ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ
Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ

ΚΑΝΟΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ
Ὁ ἱερεὺς· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡµῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεὶ, καὶ εἰς
Ψαλµὸς 142
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς µου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν µου ἐν
τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν µου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου.
Καὶ µὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν µετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ
δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν.
Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν µου ἐταπείνωσεν εἰς
γῆν τὴν ζωήν µου.
Ἐκάθισέ µε ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος, καὶ
ἠκηδίασεν ἐπ' ἐµὲ τὸ πνεῦµά µου ἐν ἐµοὶ ἐταράχθη ἡ
καρδία µου.
Ἐµνήσθην ἡµερῶν ἀρχαίων ἐµελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς
ἔργοις σου ἐν ποιήµασι τῶν χειρῶν σου ἐµελέτων.
Διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς µου ἡ ψυχή µου ὡς γῆ
ἄνυδρός σοι.
Ταχὺ εἰσάκουσόν µου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦµά µου.
Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ' ἐµοῦ, καὶ
ὁµοιωθήσοµαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον.
Ἀκουστὸν ποίησόν µοι τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ
ἤλπισα.
Γνώρισόν µοι, Κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσοµαι, ὅτι πρὸς σὲ
ἦρα τὴν ψυχήν µου.
Ἐξελοῦ µε ἐκ τῶν ἐχθρῶν µου, Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον·
δίδαξόν µε τοῦ ποιεῖν τὸ θέληµά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός µου.
Τὸ Πνεῦµά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει µε ἐν γῇ εὐθείᾳ·
ἕνεκεν τοῦ ὀνόµατός σου, Κύριε, ζήσεις µε.
Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν µου,
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ 149
καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς µου.

Καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν µου, ὅτι
ἐγὼ δοῦλός σού εἰµι.
Καὶ εὐθὺς τὸ Θεὸς Κύριος µετὰ τῶν στίχων.
Ἦχος ΔΙ
(Β) (Δ)↓
Θε
4
ος Κυ ρι ος κα ε πε φα νεν η
4 4 4 4
µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν
(Β)
ο νο µα τι Κυ ρι ι ι ου
Ε ξο µο λο
4
γει σθε τω Κυ ρι
ω και ε πι κα λει σθε το ο νο µα το
α γι ον αυ του
Παν τα
4
τα Ε θνη ε κυ κλω
4
σαν µε και τω ο νο µα τι Κυ ρι ου
η µυ να µην αυ τους
(Δ)↓
Θε ο ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η
2
µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν
ο νο µα τι Κυ ρι ι ου
Πα ρα Κυ
4
ρι ου ε γε νε το
4
αυ τη και ε στι θαυ µα στη εν ο φθαλ
µοις η µων
Εἶτα τὰ παρόντα τροπάρια. Ἦχος δ΄.

Ἦχος ΔΙ
(Μ) (Δ)↓ (Β) 6
7
Τη Θε
4
ο το κω εκ τε νως νυν προ σδρα
(Μ) (Δ)↓
4 4 4
µω µεν α µαρ τω λοι και τα πει νοι και προ
(Β) (Δ)↓
σπε σω µεν εν µε τα νοι νοι οι α κρα

5
4
ζον τες εκ βα θους ψυ χης Δε σποι να βο
4 4
η θη η η σον εφ η µι ιν σπλα γχνι σθει
4
σα σπευ σον α πολ λυ υ µε ε ε θα
6
4 4
υ πο πλη η θους πται σµα των µη α πο στρε
(Β)
3 6
4 4
ψηςσους δου λους κε νους σε γαρ και µο νην ελ
πι δα κε κτη η µε θα
Δόξα. Τὸ Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ.
Και
4
νυν και α ει και εις τους αι ω
4
(Δ)↓
Ου
4
σι ω πη η σω ω µεν πο τε ε
4 4
Θε ο το κε τας δυ να στει ει α ας σου
(Μ)
4 4
λα λει ειν οι α να ξι οι ει µη γαρ συ
(Δ)↓
4
4
προ ι στα σο πρε σβε ε ευ ου σα
4 4
τις η µας ερ ρυ σα α α το εκ το
4 4
σου ου των κιν δυ νων τις δε δι α φυ
(Μ) (Δ)↓
2
λα α α ξεν ε ως νυ υν ε λευ θε
4
ε ε ε ρους ουκ α πο στω µεν Δε σποι
4 4 4
να εκ σου σους γαρ δου λους σω ζεις α ει
(Δ)↓
4 4
εκ παν τοι ων δει νω ω ων
Ὁ Ἀναγνώστης τὸν Ν΄ ψαλµόν Χῦµα.

Ἐλέησόν µε ὁ Θεὸς κατὰ τὸ µέγα ἐλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος
των οἰκτιρµῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόµηµά µου.
Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν µε ἀπὸ τῆς ἀνοµίας µου καὶ ἀπὸ τῆς ἁµαρτίας
µου καθάρισόν µε.
Ὅτι τὴν ἀνοµίαν µου ἐγὼ γινώσκω καὶ ἡ ἁµαρτία µου ἐνώπιόν µού
ἐστι διὰ παντὸς.
Σοὶ µόνω ἥµαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα ὅπως ἂν
δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.
Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνοµίαις συνελήφθην καὶ ἐν ἁµαρτίαις ἐκίσσησέ µε ἡ
µήτηρ µου.
Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας
σου ἐδήλωσάς µοι.
Ῥαντιεῖς µε ὑσσώπῳ καὶ καθαρισθήσοµαι, πλυνεῖς µε καὶ ὑπὲρ χιόνα
λευκανθήσοµαι.
Ἀκουτιεῖς µοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα
τεταπεινωµένα.
Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁµαρτιῶν µου καὶ πάσας
τὰς ἀνοµίας µου ἐξάλειψον.
Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐµοὶ ὁ Θεὸς καὶ πνεῦµα εὐθὲς
ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις µου.
Μὴ ἀπορρίψῃς µε ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ τὸ πνεῦµά σου τὸ
ἅγιόν µὴ ἀντανέλῃς ἀπ' ἐµοῦ.
Ἀπόδος µοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύµατι
ἡγεµονικῷ στήριξόν µε.
Διδάξω ἀνόµους τὰς ὁδούς σου καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.
Ῥῦσαί µε ἐξ αἱµάτων ὁ Θεὸς, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας µου ἀγαλλιάσεται
ἡ γλῶσσά µου τὴν δικαιοσύνην σου.

Κύριε τὰ χείλη µου ἀνοίξεις καὶ τὸ στόµα µου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν
σου.
Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἂν, ὁλοκαυτώµατα οὐκ εὐδοκήσεις.
Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦµα συντετριµµένον καρδίαν συντετριµµένην καὶ
τεταπεινωµένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.
Ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν καὶ οἰκοδοµηθήτω τὰ
τείχη Ἱερουσαλήµ.
Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώµατα.
Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου µόσχους.
Καὶ ἀρχόµεθα τοῦ Κανόνος, ἄνευ τῶν Εἱρµῶν.

Ήχος Γα
ᾨδὴ α΄.
"Ὑγρὰν διοδεύσας"
(Μ) (Γ)
µας
(Μ) (Ν) (Γ)
Πολ λοις συ νε
4 2
χο ο µε νος πει ρα σµοις
(Π) (Ν)
προς σε κα τα φε ευ γω σω τη ρι ι αν
(Γ) (Ν)
4 2
ε πι ζη των ω Μη τερ του Λο γου και Παρ
(Γ)
θε ε νε των δυ σχε ρων και δει νω ων µε
δι α σω σον
(Μ) (Γ)
µας
(Μ) (Ν)
Πα θων µε τα
4 2
ρα α του σι πσρο σβο λαι
(Π) (Ν)
πολ λης α θυ µι ας εµ πι πλω ω σαι
4 2
µου την ψυ χην ει ρη νευ σον κο ρη τη γα
λη η νη τη του υι ου και Θε ου ου σου
πα να µω µε
(Γ)
Δο ξα πα τρι και υι ω και α γι ω
πνευ µα τι
(Μ) (Ν)
Σω τη ρα τε
4 2
κου ου σαν σε και Θε ον δυ
(Π) (Ν)
σω πω Παρ θε νε λυ τρω θη η ναι µε

(Γ) (Ν)
4 2
των δει νων σοι γαρ νυν προ σφευ γων α να
(Γ)
7
τει ει νω και την ψυ χην και την δι α νοι

αν
8

(Μ) (Ν) (Π)
(Γ)
Νο σουν τα το
4 2
σω ω µα και την ψυ χην ε
(Μ)
πι σκο πης θει ει ας και προ νοι οι ας της

(Γ) (Ν)
(Γ)
4 2
πα ρα σου α ξι ω σον µο νη Θε ο
µη η τωρ ως α γα θη α γα θου ου τε
λο χευ τρι α
ᾨδὴ γ΄.
"Οὐρανίας ἀψίδος"
(Μ)
(Γ)
µας
(Ν)
Προ στα
4
σι αν και σκε πην ζω ης ε µη
(Γ)
ης τι θη µι σε Θε ο γεν νη τορ Παρ θε

νε συ µε κυ βερ νη σον προς τον λι µε να

(Ν) (Π) (Γ)
σου των α γα θων η αι τι α των πι
στων το στη ρι γµα µο ο νη πα νυ µνη τε

(Ν)
(Γ)
µας
(Ν)
Ι
4
κε τευ ω Παρ θε νε τον ψυ χι κον
(Γ)
τα ρα χον και της α θυ µι ας την ζα λην

(Ν) (Γ) (Ν)
δι α σκε δα σαι µου συ γαρ Θε ο νυµ φε

(Π) (Ν) (Γ)
τον αρ χη γον της γα λη νης τον Χρι στον

(Ν) (Γ)
2
ε κυ η σας µο ο νη πα ναχραν τε
(Γ)
Πνευ µα τι
(Ν) (Γ)
Ευ ερ
4
γε την τε κου σα τον των κα λω ων
αι τι ον της ευ ερ γε σι ας τον πλουτον

(Ν) (Γ) (Ν)
πα σιν α να βλυ σον παν τα γαρ δυ να σαι

(Π) (Ν) (Γ)
ως δυ να τον εν ι σχυ ει τον Χρι στον

(Ν) (Γ)
κυ η σα σα Θε ο µα κα ρι στε
(Ν)
(Γ)
Χα λε παις αρ ρω στι αις και νο σε ροι οις

4
πα θε σιν ε ξε τα ζο µε νω Παρ θε νε
συ µοι βο η θη σον των ι α µα των
γαρ α νελ λι πη σε γι νω σκω θη σαυ
ρον πα να µω µε τον α δα πα νη τον
Δι α α α σω σο ον α πο κιν δυ
νων τους δου λους σου Θε ο το ο κε ο τι

παν τες µε τα Θε ον εις σε ε κα τα φευ
γο µεν ως αρ ρη κτον τει χος και προ
ο στα σι ι αν
Ε
4
πι ι ι βλε ψο ον εν ευ µε νει α
τους δου λους σου Θε ο το ο κε ε πι την
4
ε µην χα λε πην του σω ω ω µα τος κα
κω σιν και ι α σαι της ψυ χη ης µου το

2
4
α αλ γο ο ο ος
Εἶτα ὁ ἱερεὺς µνηµονεύει, δι' οὕς ἡ παράκλησις γίνεται καὶ οἱ
χοροὶ ψάλλουσι τὸ "Κύριε, ἐλέησον" τετράκις ἀνὰ τρὶς.
Ήχος Δι
Κυ ρι ε λε η σον Κυ ρι ε ε
λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον
Κυ ρι ε λε η σον Κυ ρι ε ε
2
λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η η η
4
σο ο ο ον
Μετὰ τὴν ἐκφώνησιν, τὸ ἑπόµενον Κάθισµα.
Ήχος Δι
Α Πρ εσβει α θερ
4 4
µην µη και τει χος
4
α προ σµα α χη τον ε λε ους πη γη του
4
κο σµου κα τα φυ υ γι ον εκ τε νως
4
βο ων µεν σοι Θε ο το κε Δε σποι να
4
4
προ ο φθα σον και εκ κιν δυ νων λυ τρω
4
σαι η µας η µο νη τα χε ως προ στα
τευ ου σα
ᾨδὴ δ΄.
Ήχος Γα
(Μ)
(Γ)
µας
Των πα
4
θω ων µου τον τα ρα χον η τον
Κυ βερ νη η την τε κου σα Κυ ρι ον και
τον κλυ υ δω να κα τε ναυ σον των ε µων
πται σµα των Θε ο νυµφευ τε
µας
Ευ σπλαγ χνι ας την

4
α βυσ σον ε πι κα
λου µε ε νω της σης πα ρα σχου µοι η τον
ευ σπλ αγχνο νκυ η σα σα και Σω τη ρα
παν των των υ µνουντων σε

Δο ξα Πα τρι και υι ω και α γι ω
Πνευ µα τι
Α πο
4
λα αυ ον τες πα να γνε των σων δω
2
ρη µα α των ευ χα ρι στη ρι ον α να
µε ελ πο µεν ε φυ µνι ον οι γι νω σκον
τες σε Θε ο µη το ρα
4
Οι ελ
4 2 4
πι δα και στη ρι γµα και της σω
τη ρι ας τει χος α κρα δαν τον κε κτη
µε νοι σε πα νυ µνη τε δυ σχε ρει ας πα
σης εκ λυ τρου µε θα
ᾨδὴ ε΄.
(Ν)
(Γ)
µας
(Ν)
Εµ πλη σον Α γνη ευ φρο συ νης την καρ δι

(Γ)
αν µου την σην α κη ρα τον δι δου σα χα ραν
της ευ φρο συ νης η γεν νη σα σα τον αι
τι ον
(Ν)
(Γ) 3
Υ πε ρα
4
γι α Θε ο το κε σω σον η
µας
(Ν) (Γ)
Λυ τρω σαι η µας εκ κιν δυ νων Θε ο το
4
ο κε Α γνη η αι ω νι αν τε κου σα
λυ τρω σιν και την ει ρη νην την παν τα
νου ουν υ πε ρε χου σαν

(Γ)

Πνευ µα τι
(Ν)
Λυ σον την α χλυν των πται σµα των µου Θε

(Γ)
4
ο νυµ φε τω φω τι σµω της σης λαµ προ
τη τος η φως τε κου σα το θει ει ον και
προ αι ω νι ον
(Ν)
(Γ)

(Ν)
Ι α σαι Α γνη των πα θων µου την α σθε
4
νει αν ε πι σκο πης σου α ξι ω σα σα
και την υ γει αν τη πρε σβει α σου πα ρασχου
µοι
ᾨδὴ ς΄.
(Ν)
(Γ)
µας
(Γ)
4
Θα να α α του ου και της φθο ρας ως

(Ν)
ε σω σεν ε αυ τον εκ δε δω κω ως τω
θα να τω την τη φθο ρα και θα να τω
µου φυ υ σιν κα τα σχε θει σανΠαρ θε νε
δυ σω πη σον τον Κυ ρι ον σου και υι ον
της εχ θρωνκα κου ργι ι ας µε ρυ σα σθαι

(Ν)
(Γ)
µας
(Γ)
4
Προ στα α α τη ην σε της ζω ης ε

(Ν)
πι στα µαι και φρου ραν α σφα λε στα α την

(Γ)
Παρ θε νε των πει ρα σµων δι α λυ ου
σαν ο ο ο χλον και ε πη ρει ας δαι
µο νων ε λαυ νου σαν και δε ο µαι δι α

(Ν) (Γ)
4
παν τος εκ φθο ρας των πα θω ων µου ρυ σθη
ναι µε
(Γ)
πνευ µα τι
(Γ)
Ως τει ει ει χο ος κα τα φυ γης κε
(Ν)
κτη µε θα και ψυ χων σε παν τε λη η σω

(Γ)
4
τη ρι αν και πλα τυ σµο ο ον εν ταις

(Ν) (Γ)
θλι ψε σι κο ο ρη και τω φω τι σου α
ει α γαλ λο µε θα ω Δε σποι να και νυν

(Ν) (Γ)
4
η µας των πα θων και κιν δυ υ νων δι α
σω σον
(Ν)
(Γ)
4
Εν κλι ι ι νη η νυν α σθε νων κα

(Ν)
τα κει µαι και ουκ ε στιν ι ι α σις
τη σαρ κι µου αλ λη Θε ον και Σω τη

(Ν) (Γ)
ρα του κο ο σµου και τον λυ τη ρα των νο
σων κυ η σα σα σου δε ο µαι της α γα

(Ν) (Γ)
θης εκ φθο ρας νο ση µα των δι α σω σον
Δι α α α σω σο ον α πο κιν δυ νων
(Ν)
τους δου λους σου Θε ο το ο κε ο τι παν
τες µε τα Θε ον εις σε ε κα τα φευ γο µεν
ως αρ ρη κτον τει χος και προ ο στα σι
ι αν
(Γ)
4
Α α α χραν τε ε η δι α λο γου τον

(Ν)
Λο γον α νερ µη νε ευ τως επ ε σχα των

2 4
των η µε ρων τε κου ου ου σα α δυ σω πη
(Π)
σον ως ε χου σα µη τρι κη ην πα ρρη σι

(Ν)
4
ι α α α αν
Ὁ ἱερεύς µνηµονεύει, ὅπως ἀνωτέρῳ. Μετὰ δὲ τὴν ἐκφώνησιν
ψάλλει ὁ Β΄χορός τὸ Κοντάκιον
Ήχος Δι
(Μ) (Δ)↓
Προστα
4 4
σι α των Χρι στι α νων α κα ται
4 4
αι σχυ ντε µε σι τει α προς τον ποι η η
(Β)
την α µε τα α θε τε µη πα ρι ι ι
(Π)
4
δης α µαρ τω λων δε η σε ων φω νας
(Ν) (Δ)↓
αλ λα προ φθα σον ως α γα θη εις την

(Β)
4 4
βο η θει αν η µων των πι ι στωςκραυ γα
(Π) (Δ)↓
(Μ)
4
ζο ον των σοι τα χυ νον εις πρε σβει αν
(Π) (Δ)↓
(Μ)
4
και σπευ σον εις ι κε σι αν η προ στα
(Β)
4
τευ ου σα α ει Θε το το κε των τι
µωντων σε
\Καὶ εὐθύς τὸ προκείµενον
(Β) (Δ)↓
Μνη
4
σθη σο µαι του ο νο µα το ος σου
(Β)
εν πα σι γε νε α και γε νε α
ὁ β΄χορὸς Ἄκουσον, θύγατερ, και ίδε, καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου,
τὸ ἴδιο.
Ὁ α' χορὸς Καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου, καὶ τοῦ οἴκου τοῦ
πατρός σου, καὶ ἐπιθυµήσει ὁ Βασιλεὺς τοῦ κάλ λους σου.

(Δ)↓
Του ο νο µα το ο ος σου εν
4
πα ση γε νε α α α και γε νε α
(Β) (Δ)↓
(Γ)
4
µνη σθη η σο µαι αι αι
Ὁ Ἱερεὺς ἀναγινώσκει Τὸ Εὐαγγέλιον.

ὁ Β΄ χορὸς ψάλλει τὸ "Δόξα σοι Κύριε..."
Δο ξα σοι Κυ ρι ε δο ξα σοι
Ἀκολούθως ὁ δεξιὸς χορὸς τὰ κατωτέρω.

Ήχος Δι
(Δ)↓
Δο ξα Πα
2 2 4
Πνευ µα τι
(Δ)↓
Πα τερ Λο γε Πνε ευ µα τρι ας η ε
2
εν µο να δι ε ξα λει ψον τα πλη θη
των ε µω ων εγ κλη µα α α των

(Δ)↓
Και νυν και α

4 4
ει και εις τους αι ω νας
4 4
(Δ)↓
Ταις της Θε ο το ο ο κου πρε σβει αις
2
ε ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη
των ε µω ων εγ κλη µα α α των

(Μ) (Δ)↓
Ε λε
4
η σον µε ο Θε ος κα τα
4
το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη
θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α
νο µη µα α α µου
(Δ)↓
Μη κα τα
4
πι στευ σης µε αν θρω πι νη
4
4 4
προ στα σι ι ι α Πα να γι α Δε
4
σποι να αλ λα δε ξαι δε ε η σιν του ου
(Δ)↓
(Β)↓
4
ι κε του σου θλι ψις γα αρ ε χει µε
4
φε ε ρειν ου δυ να µαι των δαι µο ο νων
(Γ) (Δ)↓
τα το ξευ µα τα σκε πην ου κε κτη µαι ου

(Ν)
δε που προ σφυ υ υ γω ο α θλι ος

(Δ)↓ (Β)
παν το θεν πο λε µου µε νος και πα ρα

(Δ)↓
µυ θι αν ουκ ε ε χω πλην σου Δε σποι να
4
του κο ο ο σµου ελ πις και προ στα σι α
4
των πι στων µη µου πα ρι δης την δε η σιν
4
το συµ φε ρον ποι η η σο ον
(Δ)↓
Ου
4
δεις προσ τρε χων ε πι σοι κα τη σχυ
µε νος α πο σου εκ πο ρευ ε ται Α γνηΠαρ

(Β) (Μ) (Δ)↓
4
θε νε Θε ο το κε αλλ αι τει ει ει ται
4
την χα ριν και λαµ βα νειν το δω ρη µα προς
(Β)
το συµ φε ρον της αι τη η σε ε ω
ως
(Π) 4
Με τα βο λη των θλι βο µε ε νων α
παλ λα γη των α σθε νου ουν των υ παρ χου

4
σα Θε ο το κε Παρ θε ε νε σω ζε
4 4
πο λιν και λα ον των πο λε µου µε νων η
4 (Β)
ει ρη η η νη των χει µα ζο µε νων

(Δ)↓
η γα λη νη η µο νη προ στα σι α
(Γ) (Δ)↓
4
των πι στω ω ω ων
Ὁ ἱερεὺς : "Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου" καὶ οἱ χοροὶ ψάλλουσιν

τὸ Κύριε, ἐλέησον".
(Δ)↓
Κυ ρι ε Ε λε η σον Κυ ρι ε
(Β)
Ε λε η σον Κυ ρι ε Ε λε η σον
(Μ) (Δ)↓
Κυ ρι ε Ε λε η σο ον Κυ ρι ε Ε
(Β)
3
λε η σον Κυ ρι ε Ε λε η σον
(Β) (Μ)
3
4 4
Κυ ρι ε Ε λε ε ε η η η σο ο
ον
Ὁ ἱερεὺς "Ἐλέει καὶ οἰκτιρµοῖς" καὶ ὁ Α΄χορὸς ἄρχεται τὰς
λοιπὰς ᾠδάς τοῦ κανόνος.
ᾨδὴ ζ΄.
Ήχος Γα
(Ν)
(Γ)
µας
(Ν) (Γ)
Την η
4
µων σω τη ρι αν ως η θε λη
σας Σω τερ οι κο νο µι σα σθαι εν µη τρα
της Παρ θε νου κα τω κη σας τω κο ο σµω

(Ν) (Γ)
4
ην προ στα α τιν α νε δει ξας ο των
πα τε ε ε ρων η µων Θε ος ευ λο γη
τος ει
(Ν)
(Γ)
µας
(Ν) (Γ)
Θε λη
4
την του ε λε ους ον ε γεν νη
σας Μη τερ α γνη δυ σω πη σον ρυ σθηναι
των πται σµα των ψυ χης τε µο λυ σµα α των
τους εν πι ι στεικραυ γα ζον τας ο των
πα τε ε ε ρων η µων Θε ος ευ λο γη
τος ει
(Γ) (Ν) (Γ)
Πνευ µα τι
(Ν) (Γ)
Θη σαυ ρον σω τη
4
ρι ας και πη γην α
φθαρ σι ας την σε κυ η σα σαν και πυρ
γον α σφα λει ας και θυ ραν µε τα νοι ας τοις
κραυ γα α ζου σιν ε δει ξας ο των πα
τε ε ε ρων η µων Θε ος ευ λο γη τος
ει
4
(Π) (Ν) (Γ)
Σω µα
4 2
των µα λα κι ας και ψυ χων αρ
ρω στι ας Θε ο γεν νη τρι α των πο θω
προ σι ον των τη σκε πη σου τη θει ει α

4
θε ρα πε ευ ειν α ξι ω σον Ο τον
Σω τη η η ρα Χρι στον η µιν α πο τε
κου ου σα
ᾨδὴ η΄.
(Ν)
(Γ)
µας
(Γ)
Τους
4
βο η θει ει ει ας της πα ρα σου
(Ν)
δε ο µε ε νης µη πα ρι δηςΠαρ θε ε νε
(Γ)
υ µνουντας και υ πε ρυ ψουν τας σε κο
ρη εις αι ω νας
(Γ)
µας
Των
4
ι α µα α α των το δα ψι λες
(Ν)
ε πι χε ε εις τοις πι στως υ µνου σι σε Παρ

(Γ)
θε νε και υ πε ρυ ψου σι τον α φρα
στονσου το κον
(Γ)
Πνευ µα τι
(Γ)
Τας
4 4
α σθε νει ει ει α ας µου της ψυ
(Ν)
χης ι α τρε ευ εις και σαρ κος τας ο δυ

(Γ)
υ ναςΠαρ θε νε ι να σε δο ξα ζω την
κε χα ρι τω µε νην
(Ν)
(Γ)
4
Των πει ρα σµω ω

4
ω συ τας προ σβο λας
(Ν)
εκ δι ω ω κεις και πα θων τας ε φο ο

(Γ)
δουςΠαρ θε νε ο θεν σε υ µνου µεν εις

παν τας τους αι ω νας

ᾨδὴ θ΄.
(Π) (Ν) (Γ)
Κυ
4 4
ρι ι ως Θε ο το κον σε ο µο
λο γου ου µεν οι δι α σου σε σω σµε νοι

4
4
Παρ θε ε νε α γνη συν Α σω µα
4 4
τοις χο ρει αις σε µε γα λυ νο µεν
(Ν)
(Γ)
µας
(Π) 4 (Γ)
(Ν)
Ρο
4
η ην µου των δα κρυ υ ων µη α
4
πο ποι η η σης η του παν τος εκ προ
4
σω που παν δα κρυ ον α φη ρη κο
τα Παρ θε νε Χρι στον κυ η σα σα

(Ν)
(Γ)
µας
(Π) (Γ)
Χα
2 4
ρα ας µου την καρ δι αν πλη ρω
σον Παρ θε ε νε η της χα ρας δε ξα µε
νη 4 το πλη ρω µα της α µαρ τι ας την
λυ σιν ε ξα φα νι σα σα
(Ν)
(Γ)
Υ
2
πε ρα γι α Θε ο το κε σω σον η
µας
(Π) (Γ)
Λι µη ην και προ στα σι αν των σοι προ
σφευ γο ον των γε νου Παρ θε νε και τει χος

4
2
α κρα δαν τον κα τα φυ γη τε και σκε
πη και α γαλ λι α µα
(Γ)
Πνευ µα τι
(Π) (Γ)
Φω
4
το ος σου ταις ακ τι σι λαµπρυ νον
4
Παρ θε ε νε το ζο φε ρον της α γνοι οι
ας δι ω κου σα τους ευ σε βως Θε ο
το ο κον σε κα ταγ γελ λον τας
4
(Π) (Γ)
Κα
4
κω ω σε ως εν το πω τω της α
4 4
σθε νει ει ας τα πει νω θεν τα Παρ θε νε
θε ρα πευ σον εξ αρ ρω στι ας εις ρω
σιν µε τα σκευ α ζου σα
Ἀκολούθως τῆς Θ΄ ᾠδῆς συνάπτονται τὰ µεγαλυνάρια.

(Γ) (Ν)
Α
4 2
ξι ον ε στιν ως α λη θως µα κα
(Γ)
ρι ζειν σε την Θε ο το ο κον την α ει

(Ν)
2
µα κα ρι στον και πα να µω µη τον και µη
(Γ) (Ν) (Γ)
τε ρα του Θε ου η µων Την τι µι ω

(Π)
4 2
τε ε ραν των χε ρου βιµ και εν δο ξο
4 2
τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα
(Π) (Ν)
φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον

(Γ)
τε κου σαν την ον τως Θε ο το ο ο κον
σε µε γα λυ νο µεν
(Γ)
Την υ
4 2
ψη λο τε ε ραν των ου ρα νων
(Π) (Ν)
και κα θα ρω τε ε ραν λαµ πη δο

(Γ) (Π) (Ν)
4 2
ο νων η λι α κων την λυ τρω σα µε
(Γ)
νην η µας εκ της κα τα ρας την Δε σποι να
του κο ο ο σµου ου υµ νοις τι µη σω µεν

(Γ)
Α πο των πολ λω ων µου α µαρ τι

4 2
ων α
2 (Π) 2
(Ν)
σθε νει το σω ω µα α σθε νει ει µου και

(Γ) (Ν) (Ν) (Γ)

(Γ)
4 2
η ψυ χη προς σε κα τα φευ γω την κε
χα ρι τω µε νην ελ πις α πηλ πι σµενων
συ µοι βο η θη σον
(Γ)
Δε σποι να και µη
4 2
η τηρ του Λυ τρω του
(Π)
(Ν)
δε ξαι πα ρα κλη η σεις α να ξι

2
(Π)
(Γ) (Ν)
2
ι ων σων ι κε των ι να µε σι τευ
(Γ)
σεις προς τον εκ σου τε χθεν τα ω Δε σποι
να του κο ο ο σµου γε νου µε σι τρι α

(Γ)
Ψαλ λο µεν προ θυ

4 2
υ µως σοι την ω δην
(Π) (Ν)
νυν τη πα νυ µνη η τω Θε ο το ο κω
(Γ) (Π) (Ν)
4 2
χαρ µο νι κως µε τα του Προ δρο µου και
(Γ)
παν των των α γι ων δυ σω πει Θε ο
2
το ο ο κε του οι κτει ρη η σαι η µας
Α λα
4 4
λα τα χει ει λη των α σε βων
(Π) (Ν)
των µη προ σκυ νου ουν των την ει κο

(Γ) (Π)
4 2
ο να σου την σε πτην την ι στο ρη θει
(Ν) (Γ)
σαν υ πο του α πο στο λου Λου κα ι ε
ρω τα α α του την ο δη γη τρι αν
Τό αὐτό ἀργόν ὅταν προσκυνεῖ ὁ Αρχιερεύς. Κ. Ι. Πανᾶ
Α 2 4
α λα α λα α τα χει ει
4
ει ει ει λη τω ων α α σε ε βων
των µη η η προ ο ο ο σκυ νου ου ου ου
ου ουν τω ω ων την ει κο ο ο ο
4
να α σου ου τη ην σε ε πτην τη
2 4
ην ι στο ο ρη θει ει ει ει ει ει σαν υ
πο ο σο ο ο του Α πο στο ο ο ο ο
λου ου ου Λου κα α ι ε ρω τα α α
α α του ου τη η ην ο δη η γη η
η η η η τρι ι ι ι αν
Μετὰ τόν ἀσπασµὸν ἐπιστρέφων ὁ Ἀρχιερεὺς ε'ς τὸν θρόνον του,
εὐλογεῖ τὸ ἐκκλησίασµα, τῶν χορῶν ψαλλόντων τὸ "Εἰς πλλὰ ἔτη
Δέσποτα"
Ἦχος Δι
(Δ)↓ (Γ)
Εις πο
4 4
ο ολ λα α α α α α α
4
4
α ε ε ε τη η η Δε ε ε
ε ε ε σπο ο α α α
Μεγαλυνάριον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ
(Π) (Ν)
4
Πα α σαι των Αγ γε ε λων αι στρα
(Π)
(Γ) (Ν)
2
τι αι Προ δρο µε Κυ ρι ι ου Α πο
(Μ) (Γ) (Ν)
4 2
στο ο λων η δω δε κας οι Α γι οι
(Π) (Ν) (Γ)
Παν τες µε τα της Θε ο το κου ποι η
σα τε πρε σβει ει ει αν εις το σω θη ναι η

2
4
µα α α ας
Εἶτα ὁ Ἀναγνώστης τὸ Τρισάγιον, Παναγία Τριάς, Πάτερ ἡµῶν. Ὅτι σοῦ

ἐστιν... κλπ, ὁ χορὸς τὸ Ἀπολυτίκιον.
Μετὰ τὰ Ἀπολυτίκια τῆς ἡµέρας, αἴτησις ὑπὸ τοῦ ἱερέως, κατὰ τὴν
ὁποῖαν µνηµονεύει τὰ ὀνόµατα τῶν ἐπιτελούντων τὴν Παράκλησιν. Οἱ
χοροὶ τὸ "Κύριε, Ἐλέησον.
Ἦχος Δι
(Δ)↓ (Μ)
Κυ ρι ε Ε λε η σον Κυ ρι ε
(Β)
Ε λε η σον Κυ ρι ε Ε λε η σον
Κυ ρι ε Ε λε η σο ον Κυ ρι ε Ε
(Β)
λε η σον Κυ ρι ε Ε λε η σον
Πρό τοῦ Δι’ εὐχῶν ψάλλεται τό κάτωθι

Ἦχος Δι
Κ. Πανᾶ
(Δ)↓
4
Πα α
4
α αν τω ω ω ων προ ο στα α α
τε ευ ει ει εις α α γα α α θη η
4
η τω ω ων κα α α τα φε ευ γο
ο ο ον τω ων ε εν πι ι ι ι στει
4
τη κρα α ται αι α α α α α Σου ου
4
χει ει ρι ι α α α αλ λην γα αρ
ου ου ουκ ε ε ε ε ε χο ο ο ο
µε εν α µα αρ τω λοι οι οι οι οι προ
ος Θε ε ο ο ον εν κιν δυ υ υ
4
υ νοι οις και αι αι θλι ι ι ι ι ψε

4
ε ε σι ι ιν α ει ει ει ει ει µε ε
σι ι τει ει ει ει ει ει ει αν
4
οι κα τα α κα α πτο ο ο µε ε ε
νοι οι οι οι υ πο ο πται σµα α α α
α τω ων πο ολ λω ω ων Μη η
4
η η τε ε ε ε ε ερ του ου Θε
4
ου ου ου ου ου του ου υ υ ψι ι ι ι
στου ο ο ο θεν Σοι προ ο σπι ι ι

4 4
ι πτο ο µε εν ρυ υ υ σαι αι αι πα
α α σης πε ρι στα α α σε ω ως του
ου ους δου ου λου ου ους Σου ου ου ου
ου
Κατὰ τὴν περίοδον τοῦ 15 Αυγούστου εἴθισται ἵνα ψάλλωνται, ἀντί
τοῦ ἀνωτέρῳ Θεοτοκίου, τὰ κατωτέρω Ἐξαποστειλάρια.
Ἦχος Γα
4 (Π) 4
(Γ)
Α
4
πο στο λοι εκ πε ρα α α 4
τω
(Ν)
(Γ)
ω ω ω ω ω ων συ να θροι σθεν τε
(Ν) 4
(Γ)
ες εν θα α α δε Γεθ ση µα νη τω
(Π) 4 (Ν)
4
χω ρι ι 4
ι ω ω ω ω ω ω ω κη
(Γ)
δευ σα τε µου ου το σω ω ω µα και

(Δ)↓ (Ν)
συ Υι ε και αι4 Θε ε ε ε µου πα

(Γ)
ρα λα α βε µου ου το πνε ε ευ µα
(Γ) 4 (Π) 4
Ο
4 4
γλυ κα σµος των Αγ γε ε ε λω
4
(Ν)
(Γ)
ω ω ω ω ω ων των θλι βο µε ε
4 (Π)
3
4 4
νω η χα ρα Χρι στι α νων η προ στα
2 (Ν)
(Γ)
α α τι ι ι ι ι ι ις παρ θε νε
4
Μη τη ηρ Κυ ρι ι ι ου αν τι λα
(Δ)↓ (Ν)
(Γ)
βου µου ου και ρυ υ σαι των αι ω ω

4
4
νι ω ων βα σα α νων
(Γ) 4 (Π) 4
Και
4 4
σε µε σι τρι αν ε ε ε χω
(Ν)
(Γ)
ω ω ω ω ω ω προς τον φι λα
4
αν θρω πο ον Θε ε ε ον µη µου ε
4 (Π) 4
λεγ ξει τας πρα α α α ξει ει ει ει

(Ν) (Γ)
ει ει εις ε νω πι ον τω ων Αγ γε ε
(Δ)↓
ε λων πα ρα κα λω σε ε Παρ θε
4
(Ν)
(Γ)
ε ε νε βο η θη η σον µοι οι εν
τα α α χει
(Γ) 4 (Π) 4
Χρυ
4
σο πλο κω τα τε πυ υ υρ γε
(Ν)
(Γ)
ε ε ε ε ε ε και δω δε κα τει
4
4
ει χε πο ο ο λις η λι ο στα λα
(Π) 4 (Ν)
κτε θρο ο ο νε ε ε ε ε ε ε κα
(Γ)
θε δρα του βα α σι λε ε ε ως α
(Δ)↓ (Ν)
κα τα νο η η τον θα α αυ µα πως γα
(Π) (Ν) (Μ)
2
4
λου χει εις τον Δε σπο ο τη η η ην
Εἶτα ὁ Ἱερεύς: Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡµῶν, Κύριε Ἰησοῦ
Χριστέ ¨ο Θεὸς, ἐλέησον καί σῶσον ἡµᾶς.
Ὁ χορός· Αµήν.
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 189
Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ

ΚΑΝΟΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ
Μετὰ τὸν Εὐλογητὸν, καὶ τὰ λοιπά ὅσα προεγράφησαν εἰς τὸν

µικρὸν παρακλητικὸν Κανόνα.
Ήχος Γα
ᾨδὴ α΄.
(Ν) (Γ)
µας
(Μ) (Γ) 4
Των
2
λυ πη ρων ε πα γω γαι χει µα ζου
(Ν) (Π)
(Γ)
4
σι την τα πει νη ην µου ψυ χην και συµ
(Γ) 4
φο ρω ων νε ε φη την ε µην κα λυ πτου
σι καρ δι αν Θε ο νυµ φευ τε αλλ η φως

(Π)
(Ν) (Γ)
τε το κυι υι α το θει ον και προ αι ω νι
ον λαµψον µοι το φως το χαρ µο συ νον

(Ν)
(Γ)
190 Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ
µας
(Γ) 4
Εξ
4
α µε τρη των α ναγ κων και θλι ψε
4 4
ων και εξ εχ θρω ων δυ σµε νων και συµ φο
ρων βι ι ου λυ τρω θεις πα να χραν τε τη
κρα ται α δυ να µει σου α νυ µνω µε γα

4
λυ νω την α µετ ρον σου συµ πα θει αν και
την εις ε µε ε σου πα ρα κλη σιν
Δο ξα πα τρι και υι ω και Α γι ω
Πνευ µα τι
Νυν πε ποι θως ε

4
πι την σην κα τε φυ γον
4 2 2
αν τι ι λη ψιν κρα ται αν και προς την σην
4
σκε ε πην ο λο ψυ χως ε δρα µον και
4
γο νυ κλι νω Δε σποι να και θρη νω και στε

4 2
να α ζω µη µου πα ρι δης τον α θλι ον
των Χρι στι α νω ων κα τα φυ γι ον

(Ν)
(Γ)
2 4
Ου σι
4
ω πη σω του βο αν τρα νω τα τα
4
τα µε γα λει ει α τα σα ει µη γαρ συ
Κο ο ρη παν το θεν πρ ι στα σο υ περ
ε µου πρε σβευ ου σα τω υι ω και Θε ω
σου τις εκ το σου του µε κλυ δω νος και
δει νων κιν δυ υ νων ερ ρυ σα το
ᾨδὴ γ΄.
(Ν)
(Γ)
µας
Α πο
4 4
ρη σας εκ παν των ο δυ νη ρως
4
κρα ζω σοι προφθα σον θερ µη προ στα σι α
και σην βο η θει αν δος µοι τω δου λω σου τω

4
τα πει νω και α θλι ι ω τω την σην
4
αν τι λη ψιν ε πι ζη του ουν τι θερ
µως
(Ν)
(Γ)
Υ
4
πε ρα γι α Θε ο το κε σω σον η
µας
Ε θαυ
4 2
µα στω σας ον τως νυν ε πε µοι
4
Δε σποι να τας ευ ερ γε σι ας σου Κο ρη
και τα ε λε η σου ο θεν δο ξα ζω
σε και α νυ µνω και γε ραι αι ρω την πολ
λην και α µε τρον κη δε µο νι αν σου

Πνευ µα τι
4
Κα ται γις µε χει µα α ζει των συµ φο ρω
4
ων Δε σποι να και των λυ πη ρων τρι κυ µι
αι κα τα πον τι ζου σιν αλ λα προ φθα σα σα
χει ρα µοι δος βο η θει ας η θερ µη
αν τι λη ψις και προ στα σι α µου
4
Α λη
4
θη Θε ο το κον ο µο λο γω Δε
σποι να σε την του θα να του το κρα τος ε
ξα φα νι σα σαν ως γαρ φυ σι ζω ος
εκ των δε σµωντων του Α α δου προς ζω ην

α νη γα γες εις γην µε ρευ σαν τα
Δι α α α σω σο ον α πο κιν δυ νων
τους δου λους σου Θε ο το ο κε ο τι παν
τες µε τα Θε ον εις σε ε κα τα φευ γο µεν
ως αρ ρη κτον τει χος και προ ο στα σι
ι αν
Ε
4
4

2
4
Εὶτα ὁ ἱερεὺς µνηµονεύει τῶν πιστῶν, δι'οὕς ἡ παράκλησις γίνεται· καὶ οἱ

χοροὶ ψάλλουν τὸ "Κύριε, Ἐλέησον". (βλ. σ. 158).
Μετὰ δὲ τὴν ἐκφώνησιν, ὁ α' χορός τὸ κάθισµα "Πρεσβεία Θερµή" (βλ. σ.
159).
Εἶτα ὁ β΄χορός ἄρχεται τὴν δ΄ ᾠδὴν.
ᾨδὴ δ΄.
(Ν)
(Γ)
η µας
Και που λοι πον αλ λην ευ ρη σω αν τι λη
ψιν που προσ φυ υ γω που δε και σω θη
4
σο µαι τι να θερ µην ε ξω βο η θον
θλι ψε σι του βι ι ου και ζα λαις οι µοι

2
κλο νου µε νος εις σε ε µο νην ελ πι ζω

3
4
και θαρ ρω και καυ χω ω µαι και προ στρε
4
χω την σκε ε ε πη σου σω σον µε
(Ν)
(Γ)
µας
Τον πο τα µον τον γλυ κε ρον του ε λε ους
σου τον πλου σι ι αις δω ρε αις δρο σι σαν

4 2
τα την πα να θλι ι αν και τα πει νην πα
να γνε ψυ χη η µου των συµ φο ρων και αι των
θλι ψε ων κα µι ι νω φλο γι σθει σαν µε
4 4 4
γα λυ νω κη ρυ υτ τω και προ στρε χω τη
σκε πη σου σω σον µε
Πνευ µα τι
Σε την α γνην Σε την παρ θε νον και α σπι
4
λον µο νην φε ρω τει χος α προ σµα χη
4 4
τον κα τα φυ γη σκε πην κρα ται αν ο πλον
4
σω τη ρι ι ας µη µε πα ρι δης τον α
σω τον ελ πις α πηλ πι σµε νων α σθε νων
4
συµ µα χι α θλι βο µε νων χα ρα α
και αν τι λη ψις
2 4
Πως ε ξει πειν σου κα τα ξι αν δυ νη
σο µαι τους α µε ε τρους οι κτιρµους ω Δε
4
σποι να τους την ε µην παν το τε ψυ χην
δει νως πυ ρου µε ε νην ως υ δωρ πε
ρι δρο σι σαν τας αλλ ω της σης προ νοι ας
και της ευ ερ γε σι ας ης α φο
4
νως αυ το ος πα ρα πη λαυ σα
ᾨδὴ ε΄.
(Ν)
(Γ)
µας
Ευ χα
4 4
ρι στως βο ω σοι χαι ρε Μη τρο
παρ θε νε χαι ρε θε ο νυµ φε χαι ρε θει
α σκε πη χαι ρε ο πλον και τει χος α πορ θη
τον χαι ρε προ στα σι α και βο η θε
4
ε και σω τη ρι α των εις σε προστρε
χο ον των εκ πι στε ως
(Ν)
(Γ)
µας
Οι µι σουν τες µε
4 4
µα την βε λε µνα και
4
ξι φη και λακ κον ηυ τρε πι σαν και ε πι
4
ζη του ου σι το πα να θλι ον σω µα σπα
2
ρα ξαι µου και κα τα βι βα σαι προς γην
Α γνη η ε πι ζη του σι αλλ εκ του

4
των προ φθα α σα σα σω σον µε
Πνευ µα τι
Α πο πα σης α
2
ναγ κης θλι ψε ως και νο
σου και βλα βης µε λυ τρω σαι και τη ση δυ
να µει εν τη σκε πη σου φυ λα ξον α τρω
τον εκ παν τος κιν δυ νου και εξ εχ θρω
4
ων των πο λε µουν των και µι σουν των µε
κο ο ρη πα νυ µνη τε
(Ν)
(Γ)

(Γ)
Τι σοι δω ρον προ

2
σα ξω της ευ χα ρι
στι ας αν θων περ α πη λαυ σα των σων

4 4
δω ρη µα α των και της σης α µε τρη του
χρη στο τη τος τοι γα ρουν δο ξα ζω υ
µνο λο γω ω και µε γα λυ νω Σου την
4
α φα τον προ ος µε συµ πα θει αν
ᾨδὴ ς΄.
(Ν)
(Γ)
µας
(Ν)
(Γ)
Τα
4
νε ε ε φη η η των λυ πη ρων
ε κα λυ ψαν την α θλι αν µου ψυ χη ην και
καρ δι αν και σκο τα σµον εµ πι ου σι
2 4
µοι κο ο ρη αλλ η γεν νη σα σα φως το
4 2
α προ σι τον α πε λα σον ταυ τα µα κραν
4
τη εµ πνευ σει της θει ει ει ας πρε σβει ας
σου
(Ν)
(Γ)
η µας
(Ν)
(Γ)
Πα ρα
4
α α κλη η σιν εν ταις θλι ψε
4
σι οι οι δα και των νο σων ι α τρο ον
4
σε γι νω σκω και παν τε λη συ ντρι µον
2 4
του θα να α α του και πο τα µον της ζω
4
ης α νε ξαντλη τον και παντων των εν συµ φο
ραις τα χι νην και ο ξει αν αν τι λη
ψιν
(Γ)
Πνευ µα τι
Ου κρυ υ
4
υ πτω σου τον βυ θον του ε
λε ε ους και την βρυ σιν των α πει ει ρων

4
θαυ µα των και την πη γην την α εν να
2
ον ο ον τως της προς ε µε συ µπα θει ας
4
σου Δε σποι να αλ λα πα σιν ο µο λο γω
4
και βο ω και κη ρυ υτ τω και φθεγγο µαι
(Ν)
(Γ)
4
Ε
4
κυ υ υ κλω ω σαν αι του βι ου
4
µου ζα α λαι ω σπερ µε λισ σαι κη ρι ι
4 4
ον Παρ θε νε και την ε µην κα τα
4
σχου σαι καρ δι αν κα τα τι τρω σκου σι
βε ε λη των θλι ψε ων αλλ ευ ροι µι σε
βο η θον και δι ω κτην και ρυ στην πα να
χρα ντε
Δι α α α σω σο ον α πο κιν δυ
νων τους δου λους σου Θε ο το ο κε ο τι
παν τες µε τα Θε ον εις σε ε κα τα φευ
γο µεν ως αρ ρη κτον τει χος και προ
ο στα σι ι αν
Ε
4
4

2
4
'Ἐν συνεχείᾳ ὅπως καὶ ἐν τῇ µικρᾷ Παρακλήσει ὁ ἱερεύς µνηµονεύει ὡς

δεδήλωται, καὶ οἱ χοροί ψάλλουν τὸ "Κύριε, Ἐλέησον" (βλ.σ. 158).
ᾨδὴ ζ΄.
Ἦχος Νη
Υ πε ρα
4
γι α Θε ο το κε σω σον η
µας
4
4
Φω ως η
2
τε κου σα Θε ο το ο ο κε
4
σκο τι σθεν τα µε νυ κτι α µαρ τη µα των 4
2
4 4
φω τα γω γη σον συ φω τος ου σα δο χει
4
(Δ)↓
4
ει ει ον το κα θα ρον και α α µω ω
(Ν)
4
µον ι να πο θω σε δο ξα ζω
µας
4
2
Σκε ε πη γε νου και προ στα σι ι ι α

4
2
και αν τι λη ψις και καυ χη µα Παρ θε νε 4
2
4
γυ µνω θεν τι µοι νυν α πα σης βο η θει
4 4
ει ει ας α βο η θη των δυ υ να α
4
µις και ελ πις α πηλ πι σµε νων
Δο ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι

2
ω Πνευ µα τι
2 4
Ο ο λη ψυ
4
χη και δι α νοι οι α και
4
2
καρ δι α σε και χει λε σι δο ξα ζω α
4
4
πο λαυσας των σων µε γα λων χα ρι σµα α
4
4 4
των αλ λω της σης χρη στο ο τη η τος
4
και α πει ρων σου θαυ µα των
νας των αι ω νων Α µην

4
2
Βλε ε ψον ι
4
λε ω οµ µα τι ι ι σου
4
2
και ε πι σκε ψαι την κα κω σιν ην ε χω
2
και δει νων συµ φο ρων και βλα βης και κιν
4
4 4
δυ υ νων και πει ρα σµων µε λυ υ τρω ω
4
σαι α µε τρη των σου ε λε ει
ᾨδὴ η΄.
η µας
4
Δι α σπλαγχνα ε
4
λε ους σου Παρ θε ε νε
4
2
µη πα ρι ι δης σε µνη πον του µε νον µε
σα α α λω βι ω τι κων κυ µα α των
4
4
4
αλ λα α δι δου µοι χει ρα βο η θει ας
κα τα πο νου µε ε νω κα κω σε σι του
4
βι ου
µας
4
Πε ρι
4
στα α σεις και θλι ψεις και α να αγ
4
και ευ ρο σα αν µε Α γνη και συµ φο
ραι του βι ι ου και πει ρα σµοι µε παν

4
4
το θεν ε κυ κλω σαν αλ λα προ στι θι µοι
4
4 4
και αν τι λα βου µου τη κρα ται α σου σκε
πη
Δο ο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι

4
ω Πνευ µα τι
4
Εν ταις
4
ζα λαις ε φευ ρον σε λι µε ε να
4
2
εν ταις λυ υ παις χα ραν και ευ φρο συ νην
4
και εν ταις νο σοις τα χι νην βο η θει

4
2 2
αν και εν τοις κιν δυ νοις ρυ στην και προ
4
2 2
στα α την εν τοις πει ρα τη ρι οις
(Ν)
4

4
4
Χαιρε θρο ο
4
ο νε πυ ρι µορ φε Κυ ρι
4
2
ι ου χαι ρε θει ει α και µα να δο χε
4
στα α µνε χαι ρε χρυ ση λυ χνι ι α
λαµ πας α σβε στε ε χαι ρε των παρ θε ε

4 4
νων δο ξα και µη τε ε ρων ω ρα ι
4
σµα και κλε ο ο ος
ᾨδὴ θ΄.
(Ν)
(Γ)
µας
(Π) (Ν)
Προς τι ι να κα τα φυ υ γω αλ λην
(Γ)
4
Α γνη που προσ δρα µω λοι πον και σω θη
(Ν)
2
σο µαι που πο ρευ θω ποι αν δε ε φε ευ

(Γ)
4 2
ρω κα τα φυ γην ποι αν θερ µην αν τι λη
(Ν) (Γ)
4 2
ψιν ποι αν εν ταις θλι ι ψε σι βο η θον
(Ν)
(Γ)
εις σε ε µο νην ελ πι ζω εις σε µο
νην καυ χω ω µαι και ε πι σε θαρ ρων κα
τε φυ γον
(Ν)
(Γ)
µας
Ουκ
4
ε ε στιν α ρι θµη η σα σθαι δυ
2
να τον µε γα λει α τα σα θε ο νυµ
φευ τε και τον βυ θον τον α νε ξε ρε ευ
4 2
νη τον ε ξει πειν των υ περ νουνθαυ µα των
4 4
σου των τε τε λε σµε ε νων δι η νε κως
τοις πο ο θω σε τι µων σι και πι ι
στει προ σκυ νου σιν ως α λη θη θε ου λο
χευ τρι αν
Δο ξα πα τρι και Υι ω και Α γι ω
Πνευ µα τι
(Π) (Ν)
Εν
4 2
υ υ µνοις ευ χα ρι ι στοις δο ξο λο
(Γ)
γω και γε ραι ρω το α µε τρον ε λε

(Π) (Ν)
ος και την πολ λην δυ να µιν σου πα α σιν ο

(Γ) (Ν)
4 2
µο λο γω και τας ευ ερ γε σι ας σου
(Γ)
4 2
ας υ πε ρε κε ε νω σας εις ε µε κη
(Π) (Γ) (Ν)
(Ν) (Γ)
ρυ υτ τω µε γα λυ νω ψυ χη τε και
καρ δι ι α και λο γι σµω και γλωσ ση παν
το τε
(Ν)
(Γ)
4
Την
4 2
δε ε η σιν µου δε ξαι την πε νι
χραν και κλαυ θµον µη πα ρι δης και δα κρυ

(Π) (Π) (Ν)
α και στε να γµον αλλ αν τι λα βου ου µου

(Μ) (Γ) (Ν)
4 2
ως α γα θη και τας αι τη σεις πλη ρω σον
(Γ) (Ν)
4 2
δυ να σαι γαρ πα αν τας ως παν σθε νους Δε
(Γ)
σπο του Θε ου Μη η τηρ ει νευ σεις ε τι

(Ν) (Γ)
µο νον προς την ε µην οι κτραν τα πει νω
σιν
Καὶ ἀκολούθως τὰ Μεγαλυνάρια ὡς ἐν τῷ Μικρῶ Παρακλητικῷ κανόνα

προεγράφησαν ἐν σελ. 179.
Μετὰ τὰ Μεγαλυνάρια, ὁ ἀναγνώστης: τὸ Τρισάγιον, Παναγία Τριάς.
Πάτερ ἡµῶν. Οἱ χοροὶ, τὰ Απολυτίκια καὶ τὰ λοιπὰ τῆς Παρακλήσεως, ὡς
ἐν τῇ σελίδι 186.

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗΣ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΒΑΠΤΙΣΗΣ ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗΣ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΒΑΠΤΙΣΗΣ ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ

ΙΕΡΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΙ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ –

ΥΠΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΖΑΡΗ

ΝΕΑ ΠΕΝΤΕΛΗ 2019

2019 (2η ἔκδοση) ἐπαυξημένη καὶ βελτιωμένη.

Στοιχειοθεσία Παρασημαντικῆς: πραγματοποιήθηκε ἀπὸ τὸν συντάκτη

Εἰς τὸ πλαίσιο τῶν ἐργασιῶν μου μὲ τὸν τίτλο

Ἡ ἐργασία μου αυτὴ, ὅπως καὶ ὅλες οἱ μέχρι σήμερα

Ἐλπίζω, καὶ η προσπάθειά μου αυτὴ, νὰ τύχῃ τῆς

Νέα Πεντέλη 2012

Συνεχίζεται ἡ εὐχή ὑπὸ τοῦ ἱερέως, ἕως τοῦ·

Και τω Πνευ µα τι σου

Χι τω να µοι πα ρα σχου φω τει νον ο

α να βαλ λο µε νος φως ως ι µα α

ευ θει ας ραβ δω την Ε ρυ θραν δι ε τε

µε τω Ι σρα ηλ πε ζευ σαν τι τη ην

δε ε ε πι στρε πτι κως Φα ρα ω τοις

αρ µα σι κρο τη σας η νω σεν επ ευ ρους

δι α γρα ψας το α ητ τη τον ο ο πλον

δι ο Χρι στω ω α σω µεν τω 0ε ω

τω βλα στω ω γαρ προ κρι ι ι νει ει τον

ι ε ρε α τη στει ρευ ου ση δε πρω

ω ην Εκ κλη σι α νυν ε ξην θη η σε

ξυ υ λον Σταυ ρου εις κρα τος και στε ε

της οι κο νο µι ι ι ας σου το µυ στη

σου και ε δο ξα σα σου την Θε ο τη τα

α θη Χρι στος ο Βα σι λευς και Κυ ρι ος 2

η η σας το εν σοι δε λε ασ σθεις Θε ω

τω προ σπα γεν τι σαρ κι τω πα ρε ε χο

ο ον τι την ει ρη νην ταις ψυ χαι αις

αγ χνοις πα λα µας Ι ω νας σταυ ρο ει δως

α θος προ δι ε τυ υ που σα φως ο

ο θεν τρι η µε ρος εκ δυς την υ περ κο

σµι ον Α να στα σιν υ περ ζω γρα φη η

σε του σαρ κι ι προ σπα γε εν τος Χρι

στου ου του Θε ου και τρι η µε ρω ε

δυσ σε βους λα ους ε κλο νη σε πνε ον

α πει λης και δυσ φη µι ι ι α ας θε ο

στυ γους ο ο µως τρεις παι αι δας ουκ

ω δης ου πυ υρ βρο µι ον αλλ αν τι

χου ου ουν τι δρο σο βο λω Πνευ µα τι

πυ ρι συ νον τες ε ψα αλ λον ο υ περ

υ υ µνη η η τος των πα τε ρων και η

αι αι δες της τρι α δος ι σα ρι θµοι δη

µνει ει τε τον συγ κα τα βαν τα λο ο ο

γον και το πυρ εις δρο ο σον µε τα α ποι

η σαν τα και υ πε ρυ ψου ου ου ται το

γη η η τως βλα στη σα σα Χρι στον υφ

πε φυ του ουρ γη ται δεν δρον δι

ου νυν υ ψου µε νου προ σκυ νου ουν τες

(Ν) (Π) (Δ)↓

Ο σοι εις Χρι στον ε βα πτι σθη τε Χρι

στον ε νε δυ σα σθε Αλ λη λου ου ι ι ι

Δο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω

Και νυν και α ει ει και εις τους αι ω νας

των αι ω νων Α µην

Χρι στο ον ε νε δυ σα σθε ε Αλ λη

Ο ο ο σοι οι εις Χρι στον ε ε βα

εἰδότες ὅτι Χριστός, ἐγερθεὶς ἐκ νεκρών, οὐκέτι ἀποθνῄσκει,

Και τω Πνευ µα τι σου

σις υ πε ρου σι ι ε ε ε και

πα α α α α αν τας του ου ους αι αι

Τὸ αὐτὸ εἰς σύντοµον εἱρµολογικόν εἶδος.

ε Πα τερ Παν το κρα τωρ και Λο γε και