ძუძუმწოვრების გვარი ძაღლისებრთა მელა ოჯახისა. გავრცელებულია ყველგან, ანტარქტიდის გარდა. ავსტრალიაში შეყვანილია. გვარში 6 სახეობაა. ჩვეულებრივი მელა (Vulpes vulpes) ტანად ყველაზე დიდია.
საქართველოში გვხვდება ჩვეულებრივი
მელის 3 სახეობა. სამხრეთი რასები უფრო ღია ფერისანი არიან, გვხვდება სრულიად თეთრი (ალბინოსები) ან შავი ინდივიდები (მელანისტები). განსაკუთრებით მეცნიერული კლასიფიკაცია მრავალრიცხოვანია ველებსა და სამეფო: ცხოველები უდაბნოებში. ბინადრობენ აგრეთვე ტყეში და ტიპი: ქორდიანები სხვა ადგილებში. ცხოვრობენ სოროში, ქვეტიპი: ხერხემლიანები რომელსაც თვითონ თხრის, ზოგჯერ მაჩვის კლასი: ძუძუმწოვრები ან სხვა ცხოველის სოროს იკავებს. იყენებს რიგი: მტაცებლები ბუნებრივ თავშესაფრებს — მღვიმეებს, ოჯახი: ძაღლისებრნი გვარი: მელა კლდის ნაპრალებს, წაქცეული ხეების ფუღუროებს და სხვა ადგილებს. აქტიურია ლათინური სახელი დღისითაც და ღამითაც. Vulpes სახეობა მხედველობა შედარებით სუსტი აქვს, სმენა და ყნოსვა — კარგი. გამოირჩევა Vulpes bengalensis სიფრთხილით და მოხერხებულობით. Vulpes cana იკვებება როგორც ცხოველური, ისე Vulpes chama მცენარეული საკვებით, ძირითადად კორსაკი (Vulpes corsac) თაგვისებრი მღრღნელებით. წელიწადში ერთხელ მრავლდება. შობს 3-12 ლეკვს, Vulpes ferrilata რომელთაც 1,5 თვე რძით კვებავს. Vulpes macrotis სქესობრივ სიმწიფეს აღწევს 10-11 თვისა. Vulpes pallida ტყვეობაში 15-20 წელი ცოცხლობს, ბუნებაში — სულ რამდენიმე წელი. Vulpes rueppelli Vulpes velox მელა რეწვის მნიშვნელოვანი ობიექტია ჩვეულებრივი მელა (Vulpes vulpes) (იყენებენ ბეწვს). სარგებლობა მოაქვს მავნე მღრღნელების განადგურებით. ფენეკი (Vulpes zerda) ITIS 180603 NCBI 9625 ლიტერატურა სისტემატიკა სურათები EOL 46559216 ვიკისახეობებში ვიკისაწყობში FW 41248 ავალიანი რ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 554.
ეს გვერდი ბოლოს დარედაქტირდა: 13:35, 3 ივნისი 2020.
ტექსტი ვრცელდება Creative Commons Attribution-ShareAlike ლიცენზიით; და შესაძლოა არსებობდეს
დამატებითი პირობები. იხილეთ გამოყენების პირობები დამატებითი ინფორმაციისთვის. ვიკიპედია® არის არამომგებიანი ორგანიზაცია Wikimedia Foundation, Inc.-ის რეგისტრირებული სავაჭრო ნიშანი.