Ćwiczenie nr 1

Teoria Konstrukcji Mostowych

Budownictwo, Semestr II, spec. Mosty

1. Temat: Wpływ nieliniowości geometrycznej na wyznaczanie przemieszczeń na

przykładzie kratownicy Misesa
2. Czas trwania: 2h
3. Miejsce: sala dydaktyczna
4. Opis ćwiczenia:
W ramach ćwiczenia omawiany jest problem nieliniowości geometrycznej układów statycznych na
przykładzie kratownicy Misesa. Na rysunku 1 przedstawiono analizowany schemat statyczny wraz
obciążeniem.

Rys. 4.1. Schemat statyczny analizowanej na ćwiczeniach kratownicy Misesa z przykładowymi danymi

Kratownica Misesa jest przykładem nieskomplikowanej konstrukcji, w której można wywołać typowy
problem nieliniowej mechaniki konstrukcji w postaci tak zwanego „przeskoku” [1]. Jest to osobliwy
punkt analizy, w którym standardowo stosowane algorytmy rozwiązywania układów równań
liniowych zawodzą. Na rysunku 4.2 przedstawiono wyniki wykresy prezentujące charakterystyczne
zachowanie dla układów nieliniowych geometrycznie. Opisano nimi współzależności
charakterystycznymi parametrami układu: p – parametr obciążenia, d – parametr przemieszczenia, k
– parametr sztywnością, F – jest w ogólności wektorem sił węzłowych.
Do rozwiązania problemów nieliniowych stosuje się metody przyrostowe. Z uwagi na przybliżony
charakter takiego rozwiązania najczęściej w każdym kroku zachodzi konieczność iteracyjnego
poprawiania rozwiązania aż do spełnienia żądanego warunku dokładności. W tym celu często
używanymi algorytmami są: metoda Newtona-Raphsona oraz zmodyfikowana metod Newtona-
Raphsona. Na rysunku 4.3. pokazano ideę poprawiania rozwiązania dla metody oryginalnej oraz
zmodyfikowanej Newtona-Raphsona.

„Zintegrowany Program Rozwoju Politechniki Gdańskiej”

POWR.03.05.00-00-Z044/17
 Rys. 4.2. Zależność parametrów obciążenia, sztywności i przemieszczenia dla zagadnienia przeskoku [na podstawie [1]]

(a) (b)
Rys. 4.3. Iteracyjne metody poprawy rozwiązania w metodach przyrostowych rozwiązywania mechanicznych układów
liniowych: (a) metoda Newtona-Raphsona, (b) zmodyfikowana metoda Newtona-Raphsona [na podstawie [1]]

Każdy ze studentów otrzymuje indywidualny zestaw z danymi opisującymi kratownicę Misesa. Za

pomocą metody sił należy wyznaczyć w jednym kroku przemieszczenia punktu środkowego
kratownicy Misesa. Metodą Newtona-Raphsona należy iteracyjnie poprawić dokładność otrzymanego
rozwiązania aż do osiągniecia warunku dokładności <1%.
5. Literatura

[1] Kleiber, M. (1985). Metoda elementow skonczonych w nieliniowej mechanice kontinuum.

Panstwowe wydawnictwo naukowe.

„Zintegrowany Program Rozwoju Politechniki Gdańskiej”

POWR.03.05.00-00-Z044/17