Professional Documents
Culture Documents
Black Butterfly - 001
Black Butterfly - 001
© bloodberry09
CHARACTERS
JUAN CLAUDIO BUENAVISTA III – aka Clyde – ang nag-iisang tagapagmana ng lahat ng
kayamanan ng mga Buenavista, captain ball ng basketball varsity team, love interest
ng lahat ng tao, matalino, gwapo, mahangin, at ang pinakasikat na lalake sa St.
Vincent Academy
MIGUEL ANTONIO VILLARINO – aka Jel – ang baklang best friend ni Ice na isa ring
anak-mayaman pero hindi mayabang, lahat ng kaaway ni Ice ay kaaway niya rin, knight
in shining armor ni Ice tuwing wala siyang baon, matapang, palaban, at matalino
ring tulad ni Ice
JAMAICA CELINE MONTELIBANO – aka Mykee – ang maarteng girlfriend ni Clyde na mortal
enemy 101 ni Ice, laging out to destroy simple people’s lives, captain ng
cheerleading team, pantasya ng kalalakihan, mahangin ding tulad ng boyfriend niya,
at syempre anak-mayaman
EXTRAS
ANG SIMULA
Sa school…
JEL: Panginoon ko! Sinisi pa ang traffic. Kahit ano pang gawin mo eh hindi na
matatanggal ang traffic sa Pilipinas noh! Dapat kasi lumalakad ng maaga eh!
ICE: ARAY!
CLYDE: (kinalas ang pagkakahawak ni Ice kay Mykee) Ano ba?! Bitiwan mo nga ang
girlfriend ko!
ICE: Hay nako! To the rescue naman si knight in shining plato! Hoy unggoy, paki
sabi nga dyan sagirlfriend mo na wag siyang aastang kala mo reyna siya ng Quezon
City at baka ipakain ko pa yung bulok niyang korona sa kanya!
CLYDE: Ang tapang mo ah. Hindi mo ata kilala kung sinong kinakalaban mo.
ICE: Ha! Wag mo nga akong itulad sa girlfriend mong tanga. Kilala ko kayo at kung
sa tingin mo eh matatakot ako sa inyo dahil sa mayaman at makapangyarihan kayo,
nagkakamali ka. Ibahin mo ako! Kayang-kaya kitang bigyan ng black eye kahit anong
oras ko mang gustuhin!
Sa kalagitnaan ng klase…
ICE: |Patay!|
JEL: |Good luck, best friend!|
Sa principal’s office…
(upo si Ice)
PRINCIPAL: Wag ka ngang pilosopo! Hindi komo scholar ka rito eh pwede ka nang
manggulo ng buhay ng ibang estudyante! My goodness, Ice! Sa lahat ng scholar ng
SVA, ikaw lang ang siga!
ICE: Ninong, hindi naman po ako ang may kasalanan eh. Yung babaeng yun kasi! Wala
nang ginawa kundi inisin ako!
Uwian na…
ICE: Pag hindi raw ako tumigil, tutulong daw siya sa pag-forfeit ng scholarship ko.
ICE: Yun nga rin yung sinabi ko sa kanya eh pero ewan ko ba! Parang kakampi ata ng
mundo yung babaeng yun!
JEL: Don’t worry, best friend. Kung sakaling matanggal ang scholarship mo, tutulong
naman ang parents ko na mapag-aral ka eh.
ICE: Kasi naman all my life nakaasa na lang ako sa tulong ng iba. Gusto ko namang
tulungan yung sarili ko noh.
Pagdating sa apartment…
ICE: |HOME SWEET HOME! Teka. Bakit parang may tao yata?|
(kinuha ni Ice ang kanyang bat at may nakitang tao na naghahalungkat ng pagkain sa
ref)
(bago nakatakbo ang magnanakaw eh tinulak ni Ice ang pinto ng ref kaya naipit siya)
ICE: Sira ulo ka! Hirap na nga ako sa buhay, nanakawan mo pa ako!
ICE: Ay sorry. (pinakawalan ni Ice si Chad) Ano ba kasing ginagawa mo dyan? Sana sa
sala ka kumain di ba?
CHAD: Oo. Sa September. Sa school niyo yata gaganapin eh. Sa foundation day niyo.
ICE: Kelan?
CHAD: Ngayon.
CHAD: Sinong may sabi na mamamasahe tayo? Dala ko kotse ko. Dun ko lang sa may
bakanteng lote iniwan.
ICE: Ah. Sabi ko nga eh. Teka lang. Magbibihis lang ako.
Sa bahay ni Domeng…
DOMENG: Hay nako! Kanina pa rito sila Pao tsaka si Bry! Naubos na nga yung
spaghetti kahihintay sa inyo eh!
Ito ang mundo ko. Umiikot lang sa mga kabanda ko at sa family ni Jel pati na rin sa
mga kontrabidang tulad ng Mykee na yon tsaka yung boyfriend niya. Wala akong
pamilya. Sabi ng ninong ko (yung principal), namatay daw ang daddy ko sa isang
plane crash samantalang ang mommy ko eh sumama sa ibang lalake dahil hindi raw siya
marunong maging poor. Eto. Naiwan ako. Buti na lang nakilala ko si Jel at ang
pamilya niya. At least, nagkaroon na rin ako ng matatawag kong family. Napabilang
din ako sa isang banda na aking circle of friends. Masaya na rin kahit papano kahit
na minsan eh isang kahig, isang tuka ako dahil walang sumusuporta sa akin kundi
yung mga delehensiya namin sa tugtog at yung ibinibigay sa akin ng ninong ko pati
na rin ng parents ni Jel. Nakakahiya na nga eh kaya naisipan kong umextra bilang
crew sa isang fastfood. Ok na rin kahit medyo nakakapagod.
Pagkatapos ng practice…
ICE: Wag na. Kahit ibaba mo na lang ako dyan sa may intersection.
CHAD: Ah ok.
Walang nakakaalam kung saan ako nagpupunta pag bumababa ako sa may intersection
kahit si Jel. Wag niyo nang tanungin kung saang intersection dahil baka i-trace
niyo pa ako! MAHIRAP NA! Malapit kasi dun ang sementeryo na pinaglibingan sa daddy
ko. Dun ako nagpupunta para makipagkwentuhan sa kanya. Hindi ko kasi siya nakilala
eh. Medyo close na kami ngayon. Bakit? Kasi lagi siyang nagpaparamdam eh. Secret
lang ha pero tuwing umuupo ako sa tabi ng puntod niya, laging may dumadapong itim
na paru-paro sa balikat ko. Yun palagi yung kinakausap ko. Pag aalis na ako, aalis
na rin siya. Para nga talagang may connection kami ng daddy ko sa lugar na yon.
Alam kong medyo weird pero totoo.
ICE: Hi Dad! Musta na? Pasensya na ha. Wala kong dalang flowers at kandila. Galing
pa kasi ako ng practice eh.
ICE: Buti pa kayo, Dad. Palipad-lipad na lang kayo. Eh ako araw-araw kong
pinoproblema kung may kakainin ba ako o wala. Buti na lang binigyan na ako ni
Ninong Joey ng matitirahan. Wala na akong problema sa renta. Sarili ko na yung
apartment. (sighs) Sayang Dad noh? Hindi tayo nagkakilala. Siguro kung naging
matagal lang ang time mo rito sa mundo, masaya tayong magkasama ngayon. (iiyak na)
Black Butterfly
/ 73
Samantala…
CLYDE: |Pagabi na. Bakit kaya nandito pa tong babaeng to? Masubaybayan nga.|
ICE: Sige na, Dad. Uwi na ako. Baka gabihin pa ako sa daan. Mahirap na.
(fly away na si Black Butterfly at umuwi na si Ice pero hindi niya nakita si Clyde
na nagtatago sa isang sulok)
Palapit na ng palapit ang battle of the bands kaya palupit na rin ng palupit ang
practice. Kailangan naming manalo. Syempre para maka-delehensiya. Sayang din yun
noh! Ang laki kaya ng premyo para sa champion! Php 10,000! Pwede rin yung maidagdag
sa ipon pero bago ang foundation day sa St. Vincent Academy, meron munang St.
Vincent’s Week kung saan nagkakaroon ng maraming contests tulad ngdeclamation
contest, essay-writing, quiz bee, at debate.
Sa section IV-Chastity…
TEACHER: Class, as you all know, malapit na ang St. Vincent Week. Kailangan natin
ng representatives para sa mga contests at nakapili na rin naman ako. We’ll have
Jel Villarino for the declamation contest, Dahlia Del Mundo for essay-writing,
Joanna Santos for quiz bee, and Ice Serrano for debate. Please see me after class
para malaman niyo kung saan ang venue ng contests.
TEACHER: I’ve already chosen representatives for the contests for St. Vincent Week
maliban na lang dun sa debate. Any volunteer?
At dismissal time…
ICE: (binabasa yung note) All contestants for the debate, please proceed to the
audio-visual room. Ayos!
ICE: IKAW?!
CLYDE: IKAW RIN?!
Contestant pala tong unggoy na to sa debate! Ano kayang nakain ng teacher nito at
siya ang napili eh wala namang alam yan kundi basketball tsaka makipaglandian dun
sa girlfriend niyang mukhang paang may alipunga!
TEACHER-IN-CHARGE: Group one consists of Serrano, Galvez, and Luna. Group two
consists of Buenavista, Mercado, and Valdez.
ICE: |Yes!|
TEACHER-IN-CHARGE: Well…
ICE: Religion kami, ma’am. |Kahit kailan ka talaga, Juan Claudio Buenavista III!|
INTRODUCING
On a Saturday morning…
Hay…walang pasok! Teka. Meron pala! SA FASTFOOD! Patay! Alas-sais na! Waaahhh!
Male-late ako!Hindi pwedeng marumihan ang record!
Sa fastfood…
ICE: Sure!
CLYDE: Serrano?!
ICE: |Wag mong patulan, Ice! Nasa trabaho ka, remember?!| Eto na order mo. (walks
out) |Mabulunan ka sana!|
(lapit si manager)
ICE: Ok.
BLAG!
ESSIE: Ok ka lang?
ICE: Oo. Schoolmate ko yun. Siya yung sinasabi kong girlfriend ni Buenavista na
mukhang nasabugan ng bulkan. Mortal kong kaaway yun.
ESSIE: Ang sama naman nun. Nabawas pa tuloy sa sweldo mo yung mga natapon kanina.
ICE: Ha! Kala naman niya nagwagi na siya. May araw rin sa akin yun. Hindi ko lang
siya matira sa school dahil maraming kampi sa kanya. Palibhasa anak-mayaman ang
bruha!
(sasampalin na sana ni Mykee si Jel pero nahawakan ni Ice yung kamay niya)
MYKEE: Aray!
ICE: And what makes you think na pwede mong saktan ang best friend ko?
ICE: Tandaan mo to, Mykee. Wala na akong pakialam kung matanggal ang scholarship ko
dahil sa yo. Ayoko lang na tinatapak-tapakan ako pati yung mga taong malapit sa
akin!
ICE: Ha! Magsusumbong ka? Sige! Gusto mo samahan pa kita eh! Let’s go, best friend!
(walks out)
Bwiset talaga yung babaeng yun! At sasampalin pa talaga si Jel! Pasalamat siya yun
lang ang inabot niya sa akin kundi nako! Talagang magsisisi siyang pinanganak pa
siya! Hindi ko nga maintindihan kung bakit galit na galit siya sa akin. Ever since
nag-aral ako sa SVA, lagi na niyang ginugulo ang buhay ko. Ewan ko ba dun! Anyway,
after school, diretso na ako sa bahay ni Domeng para mag-practice.
Sa bahay ni Domeng…
PAO: Tsong, sa tingin ko mas maganda kung mabigat yung tutugtugin natin.
BRY: Agree ako, pare. Para kasing ang conventional na nung pop rock eh.
ICE: Hindi naman puro Cradle Of Filth. Baka hindi natin kayanin.
BRY: Since si Domeng at Ice ang mga vocalist natin, gawin na lang natin na yung
unang song, babae ang vocals tapos yung second lalake naman. Finale na lang natin
yung Cradle Of Filth kasi babae at lalake vocalist nun eh. Parang salitan tapos
sabay.
DOMENG: Then it’s settled. Kailangan na lang nating pag-isipan yung first two
songs.
Arrhythmia nga pala ang name ng banda namin. Tsaka niyo na malalaman kung bakit!
/ 7
Kinabukasan…
Tuesday na ngayon. Bukas na pala yung debate. Buti na lang nagkausap kami nung mga
ka-team ko kanina. Planado na ang strategy. Siguradong luluwa ang mata nung Clyde
na yon sa mga sasabihin namin bukas! Ha! Katapusan mo na, Buenavista! Anyway, wala
raw muna practice ngayon dahil naubos namin yung grocery kila Domeng last time!
Haha! Nagalit ata ermats niya. Si Jel naman umuwi ng maaga dahil may pupuntahan daw
sila ng parents niya. Syempre, commute ako pauwi sa aking homesweet home.
(naglalakad na papunta sa apartment niya si Ice nang biglang may dalawang lalaking
humarang sa kanya)
Next thing I know, madilim. Ang sakit ng ulo ko. Tapos may nakita akong apat na
babae sa harap ko. Malabo. Hindi ko sila nakilala. Tapos may humampas sa ulo ko.
Blackout!
Tulog ako. Nakita ko ang sarili ko sa tabi ng puntod ng daddy ko. Nandun siya. Yung
itim na butterfly. Nakadapo sa balikat ko. Patay na ba ako? Hindi! Hindi pwede!
Lalampasuhin ko pa si Clyde bukas! Idinilat ko yung mata ko.
ESSIE: Oo.
ESSIE: Galing ako ng school kagabi. Papasok na sana ako ng apartment ko nung makita
kita sa harap ng apartment mo. Nakabulagta ka dun sa may pinto. Nung nilapitan
kita, puro pasa ka tapos may dugo pa. Wala ka bang natatandaan?
ICE: Pauwi na ako tapos may humarang sa akin na dalawang mama. Tapos may panyo na
may pampatulog. Yung parang sa pelikula na ginagawa sa mga kini-kidnap. Tapos
pagdilat ko, madilim. Parang bodega yung lugar tapos may apat na babae. Pagkatapos
nun, blackout. Wala na akong matandaan na nangyari pagkatapos nun.
ESSIE: Bakit may mga nagtatangka sa buhay mo? Baka naman may inaway ka.
ICE: Sa dami ng mga nakakaaway ko, hindi ko na alam kung sino sa kanila yung
posibleng gumawa nito sa akin. Teka. Anong araw ngayon?
ESSIE: Wednesday.
ICE: Kaya ko to! Salamat nga pala ha. Sige alis na ako. Babawi ako sa yo next time!
(nasa lecture room na ang mga taong manonood sa debate at syempre, nandun si Jel)
JEL: Bakit ganyan hitsura mo, best friend? Hindi wagi! Ang shonget!
Sa backstage…
TEACHER-IN-CHARGE: Si Ice na lang ang wala. Pag hindi siya dumating, we will
declare Mr. Buenavista’s team the winner.
(Ice approaches)
TEACHER-IN-CHARGE: What happened to you, Ms. Serrano? Bakit ganyan ang hitsura mo?
ICE: Kaya ko to. Wag kayong mag-alala. Don’t forget yung strategy. Luluhod yang
sila Buenavista sa atin mamaya.
ICE: Syempre!
At 2 PM…
EMCEE: Let me introduce to you the members of group one, the side of religion.
Chrysthienne Serrano, Joseph Luna, and Erich Galvez.
(palakpakan)
EMCEE: For group two, the side of science, Clyde Buenavista, Sandra Mercado, and
Ralph Valdez.
/
(palakpakan ulit)
EMCEE: The guidelines are simple. Any member of the team can speak up with the go
signal of the judges. It may be in English or in Filipino provided that it is
expressed clearly for the audience. Each group is expected to wait for their turn.
All contestants must remember that the judges are in control of the contest. No one
should speak unless the judges say so. The judges will determine the winning group
and the best debater after the contest that will last for the next 60 minutes.
Lastly, the decision of the board of judges is final. No objections whatsoever will
be entertained after the contest has taken place. Are you ready contestants? Let’s
begin!
CLYDE: We’re all familiar with the saying, “To see is to believe.” My teammates and
I believe in that saying. We are to believe what our eyes see and our mind
interprets.
ICE: To see is to believe. Anything unseen cannot be of any existence at all. Ok.
Let’s take the wind for example. Has anyone in this room seen the wind?
(walang nagsalita)
ICE: I’ll take that as a no. Alam nating lahat na ang hangin ay hindi nakikita
ngunit saan man tayo magpunta ay may hangin and I assume that everyone in this room
would agree with me if I say there is such thing as the wind. Kayo ba ay naniniwala
na may hangin?
(sumang-ayon lahat)
ICE: Now tell me. How can you say that the wind is non-existent when everyone
believes it does exist even if they don’t see it?
CLYDE: Naniniwala ang lahat na may hangin dahil nararamdaman nila ito kahit hindi
nila ito nakikita.
ICE: Exactly my point! Nararamdaman. Therefore, we don’t only use our eyes to
determine a certain thing’s existence. We have to accept the fact that some things
in this world are unseen and yet we have to believe in them by feeling them.
(palakpakan)
JOSEPH: Hence, we have to feel God and accept the fact that we are incapable of
seeing Him.
ERICH: Our senses can never define God. It is only by our faith that we could see
Him.
ICE: |Ayos!|
60 minutes later…
EMCEE: Time is up! Contestants, please go to the backstage and wait for the results
of the contest. For the mean time, I give you the St. Vincent Academy cheering
squad!
ICE: Wag kayong matakot. Manalo man o matalo, alam ng lahat na na-corner natin sila
sa strategy natin. Tsaka mas may sense naman lahat ng sinabi natin noh!
EMCEE: And the moment we’ve all been waiting for has finally come! May we call on
Mr. Dionisio Dela Fuerte, the chairman of the board of judges, to announce the
winners.
MR. DELA FUERTE: For the best debater, we have Ms. Chrysthienne Serrano.
(palakpakan at sigawan)
MR. DELA FUERTE: And for the winning team, we have Ms. Serrano’s group.
(palakpakan ulit)
ICE: |Ang cute niya pala ngumiti.| (shakes his hand) Salamat. Magaling din grupo
mo.
Samantala…
GIRL1: Matigas talaga ang babaeng yon! Nagawa pa niyang makarating dito pagkatapos
ng inabot niya sa atin! Ibang klase!
GIRL3: Gustuhin man natin, hindi pwede. Wala yun sa gusto ni Barbie.
/
GIRL4: Wag niyo na nga nating pag-awayan to! Kahit ano pang gawin natin, siguradong
lagot tayo kayBarbie.
CLYDE: Wala na. Binigay ko lang yan para mapabilis recovery mo. Mukhang hindi ka pa
ok eh.
Ano bang nangyayari sa akin?! Kaaway ko siya, di ba? Bakit ang bait ng approach ko
sa kanya?! I mean, bakit ko sinuklian yung kabaitan niya?! WAAHHH! Hindi! Pusong
bato ako! Pusong bato ako!
ICE: AAARRRAAAYYY!
JEL: Ay! Sorry, best friend! Pano naman kasi kanina pa kita hinahanap noh! Nandito
ka lang pala. (napatingin sa box) BEST FRIEND! BAKIT NASA YO YAN?!
ICE: Bakit?
JEL: Bruha! Ang sabi ko nakikita! Hindi tinitignan! Bakit nga nasa yo yan?
JEL: Nino?
JEL: Mhmm! At kelan pa na-touched ang isang pusong batong tulad ni Chrysthienne
Jazrelle Serrano?! Naniwala ka naman?! Kunwari lang yon! Tara na. Hatid na kita sa
apartment mo bago ka pa lumipad ng tuluyan dyan.
Sa parking lot…
(pauwi na sana si Clyde nang biglang sumulpot si Mykee)
MYKEE: Hi honey! (sabay yakap kay Clyde) Aren’t we going out today?
MYKEE: Kasi naman yung babaeng yun eh! Lahat na lang inaagaw niya! You should’ve
won that contest.
CLYDE: (starts the engine) May kotse ka, di ba? Eh di mag-drive ka papunta sa inyo.
(drives away)
JEL: Ano ka ba?! Baka mamaya nandun yung mga bumugbog sa yo! Ma-chugi ever ka pa!
ICE: Oo.
Nanghihina ako. Alam kong anytime, magko-collapse na ako pero gusto kong makausap
si Daddy. Gusto ko siyang makasama. Gusto kong sabihin sa kanya lahat ng galit ko
sa mga taong gumawa nito sa akin. Gusto kong ikwento sa kanya yung “thoughtful deed
ever” ni Clyde (WOW! Hindi na Buenavista ang tawag ko sa kanya!). Gusto ko umiyak
at hindi ko alam kung bakit.
ICE: Hi Dad! Pasensya na ulit ha. Taghirap kasi ako ngayon eh. Di bale, next time,
magdadala na talaga ako ng flowers tsaka kandila. May kasama pang pagkain kamo!
Mananalo ata kami sa battle of the bands!
ICE: Buti na lang butterfly kayo, Dad. Kahit nandyan kayo sa balikat ko, hindi ako
nasasaktan. Sariwa pa kasi yung mga pasa ko dyan eh. Ang sama nilang lahat, Dad!
Binugbog nila ako. Natigpas tuloy ang beauty ko! Pag nakilala ko yung mga gumawa
nito sa akin, mas matindi pa rito ang aabutin nila! Kala nila! Matapang ata to!
(show off ng biceps kahit wala naman) MAY LAHING AMAZONA ATA SI CHRYSTHIENNE
JAZRELLE SERRANO! Kaya lang, Dad, medyo low batt na ako eh. (yawns) Idlip muna ako
sa tabi mo ha tapos kukwentuhan kita pagkagising ko.
Malamig. Teka. Bakit malambot yung hinihigaan ko? Ang alam ko sa damuhan ako
natulog. Ang sakit pa nga sa balat eh. Tsaka bakit ang lambot nung unan eh hindi
naman malambot yung bag ko? Tsaka bakit parang wala nang masakit sa akin? Makadilat
nga.
/
Kisame. Kulay puti. May aircon tapos dalawang pinto. Ang ganda ng lampshade. Ang
lambot ng kama pati nung unan. Medyo nakakasilaw yung liwanag. Langit ba to?!
May boses…
Nyay! Nasa laboratoryo ba ako?! Baka ginagawa na nila akong experiment! Ayoko!
AYOKO!
ICE: Juan Claudio Buenavista III?! Anong ginagawa mo rito?! Anong ginawa niyo sa
akin?! Nasan ako?!
CLYDE: (turns to the maid) Iwan niyo na po kami, manang. (turns to Ice) Cool ka
lang. (umalis ang maidat umupo si Clyde sa chair sa tabi ng kama)
ICE: Wag kang lalapit! Kahit medyo lamog pa ako, bubugbugin talaga kita! Kahit
medyo mas…(pinakiramdaman ang braso) Bakit hindi na masakit?!
ICE: Ah…sorry…
ICE: |Wow! Parang Meteor Garden! In fairness, ang ganda ng bahay niya ah. Type kong
maging prinsesa rito! Hahaha! Waaahhh! BAD, ICE! BAD!|
Natural na talaga sa kanya yung pagiging matapang niya. Parang kahit sino kaya
niyang sapakin kung gustuhin niya. Kaya nga surprising yung nakita ko kanina…
FLASHBACK – sa sementeryo
Pauwi na ako pero nakita ko si Ice na nakahiga sa tabi ng isang puntod. Akala ko
trip niya lang pero nung nilapitan ko siya, tulog pala talaga. Tinitigan ko siya
nung mga oras na yon. Tearstained yung mukha niya. Parang umiiyak siya habang
natutulog. Pinahid ko yung luha sa mukha niya. Binuhat ko siya papunta sa kotse ko.
At that moment, I felt sorry for her. Sino naman kayang gagawa sa kanya nito? At
ano bang ginawa niya para danasin ito?
END OF FLASHBACK
Sa dining hall…
CLYDE: Bakit suot mo pa rin yung uniform mo? Hindi ka ba binigyan ni manang ng
damit?
Umupo ako sa kabilang dulo ng mesa. Grabe! Parang royal dinner. First time kong
makaranas ng ganito sa buong buhay ko!
Maya-maya, nag-serve na ng dinner. Ang dami! Parang fiesta! Parang gusto kong
malunod sa dami ngpagkain. Ang sasarap! Parang gusto ko tuloy mag-take-out!
After dinner…
CLYDE: Kung gusto mong matulog, pumunta ka na dun sa kwartong tinulugan mo kanina.
CLYDE: Wag mo nang problemahin yun. Ako nang bahala. Sige na. Matulog ka na.
Hindi ako makatulog! Parang kasalanan para sa isang katulad ko ang matulog sa
ganitong klaseng pamamahay. Gusto ko nang umuwi! Alam ko na! Dun na lang ako sa
terrace.
Sa terrace…
Hay…ang ganda ng moon! Ang liwanag! Kailan kaya ako magkakaroon ng ganito kagandang
bahay? Panaginip na lang siguro. Ang boring naman! Makapagsalita na nga lang mag-
isa!
ICE: Hay nako, Chrysthienne Jazrelle Serrano! Ano bang ginagawa mo rito? Di ba
dapat nasa bahay ka? Sa dinami-dami ng pwedeng makapulot sa yo eh si Clyde pa! Baka
mamaya ibenta ka pa nun sa sindikato tapos gawin kang pulubi sa Quiapo. Shungaers
ka rin minsan eh! Pero in fairness, ang bait niya sa yo ah. Bakit kaya biglang
nagbago ang ihip ng hangin? Dati type na type ka niyang awayin sa school tapos
ngayon concerned pa siya sa yo dahil nga nabugbog ka. Iba talaga ang nagagawa
ngdisaster noh?
CLYDE: Sorry. May narinig kasi akong nagsasalita eh kaya pinuntahan ko na. Baka
mamaya magnanakaw pa eh.
CLYDE: Wala lang. Ayoko lang na may mawala o masira dito sa bahay.
CLYDE: Ayoko lang kasi yung may mga inosenteng tao na nasasaktan. Ganyan ang mommy
ko noon. Ayaw niyang may nasasaktan na walang kasalanan.
ICE: Buti ka pa. May mommy kang ganon. Eh ako wala.
ICE: I mean, meron nga pero sinaktan naman niya ako kahit wala akong kasalanan.
Namumuo na ang luha sa mga mata ko. Ayokong umiyak! Hindi pwede! At least hindi sa
harapan ng mokong na to!
(kinwento lahat ni Ice kay Jel yung nangyari from the bugbugan to the house-ni-
Clyde happening)
JEL: At kapag hindi ka umalis ditong bruha ka, gagawin kitang mushroom soup!
MYKEE: Matapang din kayong dalawa noh? Hoy babae, kung iniisip mo na makukuha mo sa
akin ang boyfriend ko, nagkakamali ka. Over my dead body!
ICE: Hindi pa magaling yung mga sugat ko sa mukha, Mykee. Wag mong hintaying ilipat
ko to lahat sa yo.
MYKEE: Did you see that?! Wala talaga siyang modo! I can get her kicked out from
this school!
CLYDE: She’s not even doing anything to you tapos wala ka nang ginawa kundi guluhin
siya. Tandaan mo to, Mykee. If she loses her scholarship because of you, ako ang
makakalaban mo.
MYKEE: Ha! Bakit?! Kayo na ba ng babaeng yon?! Bakit parang biglang bumaba ata ang
level ng taste mo, Juan Claudio Buenavista III?!
MYKEE: How could you say that, Clyde?! I’m your girlfriend!
CLYDE: And it will be ex-girlfriend if you don’t stop threatening Ice. (walks out)
Sa practice…
ICE: Haha! Cool lang, mga pare! Ok na ako. Hayaan niyo na yung mga yun. May araw
rin sila.
ICE: Yun nga eh. Wala. Malabo paningin ko nung mga oras na yun eh. Wag na nating
intindihin yun! Practice na lang tayo para sa battle.
ICE: Maiba ako. Ok lang ba to sa ermats mo, Doms? Baka mamaya magalit eh.
Tumpak! Ako lang ang dukha sa grupo namin. Lahat sila from well-to-do families.
Lahat sila anak ng mga mayayamang negosyante and obviously, hindi kami nag-aaral sa
same school. Nakilala ko lang si Chad dahil sa isang StarCraft tournament tapos
pinakilala niya ako kila Domeng, Pao, at Bry. Tapos bumuo kami ng banda dahil lahat
kami may hilig sa music. Oh di ba? Friendship na kaagad!
Samantala…
“Mga wala kayong kwenta! Mga walang silbi!”
“Boba! Ang sabi ko yung hindi na siya makakalakad! Bakit nagawa pa niyang pumunta
sa eskwelahan nung araw na yon?!”
GIRL2: Bakit ba ang laki ng galit mo sa babaeng yun? Ano bang ginawa niya sa yo?
“Palamigin muna natin ang sitwasyon. Parang nakukuha na niya ang simpatya ng iba.
Mahirap nang mabuko.”
GIRL4: Basta sabihin mo lang sa amin kung kelan siya titirahin, Barbie. Kami nang
bahala.
INTRODUCING
ELIZABETH FELICITY LOPEZ – aka Livie – ang nakatatandang pinsan ni Clyde na isang
international model at close na close sa kanya, parang kapatid na rin ito ni Clyde
kaya ang tawag niya kay Clyde ay baby brother
Sa bahay ni Clyde…
LIVIE: Eh totoo naman ah. You are my baby brother. So what’s up?
CLYDE: Nothing.
CLYDE: Hindi.
CLYDE: Si Mykee.
LIVIE: WHAT?!
CLYDE: What’s the surprise? Ok naman siya. She’s sweet, intelligent and…
LIVIE: And a total pain in the patella! MY GOD, CLAUDIO! Bakit siya pa?!
LIVIE: (grins) …
INTRODUCING
Papunta sa fastfood…
ICE: Bitiwan mo na nga ako! Salamat. Late na ako dahil sa yo. (walks out)
Sa fastfood…
ICE: Kung hindi niya ako binangga at hindi ako na-late dahil sa kanya, pwede na
siyang prince charmingko noh!
INTRODUCING
BENJAMIN ELIJAH ROZA – aka Jin – ang nakabangga ni Ice na naging dahilan ng kanyang
kauna-unahang late sa kanyang trabaho, potential prince charming sa ating matapang
na prinsesang namatayan ng kapasidad na magmahal, bagong empleyado ng fastfood
(shocked si Ice)
Bwiset na lalakeng yun! Prince charming niya mukha niya! Pero…may kasalanan din ako
dun eh! Bakit ko nga ba sinabing pwede siyang prince charming…?
Teka. Patay na ba ako? Nasa Mt. Olympus ba ako? Bakit may napakagandang nilalang sa
harapan ko? Ang gwapo niya grabe. Ngayon lang ako nakakita ng kasing gwapo niya.
Grabe. Parang magkaka-love life na ako. WAAHHH! HINDI! NO WAY! PUSONG BATO AKO!
Teka lang. LATE NA AKO! WAAHHH! GWAPO KA SANA, DINUMIHAN MO NAMAN ANG RECORD KO!
WAAHHH! I’M SORRY BUT I HAVE TO MAKE TARAY TO YOU EVER!
/
END OF FLASHBACK
Hay. Uuwi na naman akong mag-isa. May pupuntahan daw kasi si Essie kaya hindi kami
sabay na makakauwi ngayon. Syempre mega ingat na naman ang lola mo dahil baka
mamaya eh balikan ako nung mga bumugbog sa akin dahil nga hindi pa ako lumpo.
JIN: Oo.
ICE: Ice. Just call me Ice and if you don’t mind, uuwi na ako.
JIN: Oo.
JIN: Ha?
ICE: |Eh taga-bundok ata to eh!| Ang sabi ko may kotse ka ba?
ICE: Ang lakas ng loob mong mag-offer ng hatid eh wala ka naman palang wheels!
JIN: Gusto ko lang masiguro na safe ka. Tsaka baka mabugbog ka uli.
ICE: Pano mo nalaman yung tungkol dyan?!
ICE: Ha! Ibang klase ka rin noh? Natanong mo na kay Essie yung mga latest na
nangyari sa buhay ko tapos pangalan ko nakalimutan mong itanong.
Sa school…
JEL: Exactly! Ngayon ko lang narinig yan sa yo! I’m happy for you, best friend! Oh
ano? Kayo na?
ICE: Ewan.
JEL: Mhmm! Ikaw na rin ang nagsabing bakla ka! OLYMPIC BEAUTY!
ICE: Thanks, Jel ha. I don’t know what I’d do pag wala kayo. (hugs Jel)
JEL: Nagdrama pa ang loka! Ok lang noh! What are friendly friends for di ba?
Sa classroom…
Ang RED SLIP sa St. Vincent Academy ay ibinibigay lamang sa mga estudyanteng may
matitinding offenses. Dalawa lamang ang pwedeng maging effect ng pagkakatanggap ng
isang red slip. Expulsion o suspension. Sa kaso ni Ice, pwedeng ma-forfeit ang
kanyang scholarship.
Sa principal’s office…
ICE: Ninong naman! Wala akong ginawa! Bakit naman ako gagawa ng isang bagay na
ikaka-forfeit ng scholarship ko?!
PRINCIPAL: Ice, malaking tao ang binangga mo. Mykee’s parents are part-owners of
this school at sa puntong ito, siya ang tama at ikaw ang mali. I’m sorry, hija.
Tutulong na lang siguro ako sa pagbabayad ng tuition fee mo rito sa SVA.
ICE: Ninong, sa fastfood lang ang raket ko ngayon. Hindi pa nga sapat yung kinikita
ko dun para sa pang-araw-araw na kailangan ko tapos matatanggal pa ang scholarship
ko! WALA NAMANG GANYANAN! (naluluha na)
/ 7
/ 73
PRINCIPAL: It’s the decision of the admin and I can’t do anything, hija. I’m sorry.
You may go back to your class now.
Lumabas ako ng principal’s office na isa lang ang gustong gawin…ANG KALBUHIN SI
MONTELIBANO! Umiyak ako. Syempre, walang nakakita. Hindi ata to umiiyak sa harap ng
ibang tao maliban kay Jel. Lalaban ako! E-extra ako sa ibang trabaho para pang-
tuition. Hindi pwedeng palagi na lang akong nakaasa sa ibang tao. Laban, Ice!
LABAN!
ICE: Dad, una sa lahat, sorry kasi hindi na ako nakabili ng flowers and candles
kahit na meron akong pera. Nagdilim na kasi ang paningin ko sa sobrang inis eh. Na-
forfeit ang scholarship ko dahil dun sa babaeng yun! Sabihin ba namang sinampal ko
siya?! Ang swerte naman niya kung dumapo sa mukha niya tong napakaganda kong kamay!
Nakakainis talaga. Doble kayod tuloy ako ngayon. Di bale, Dad. Makakapagtapos ako
ng high school kahit wala nang scholarship. Kala nila! MATAPANG ATA TO!
Sa bahay ni Clyde…
LIVIE: Wala lang. Boring dito sa house eh. Dinalaw ko lang si tita.
LIVIE: Yeah. She was there. Sino bang dinadalaw niya dun?
CLYDE: Di ko alam.
LIVIE: I heard her say something about her scholarship and everything. Ang galing
niya ngang mag-emote mag-isa eh. (ginaya si Ice) MATAPANG ATA TO!
CLYDE: Scholarship?
Calling…
CLYDE
MYKEE: (dali-daling sinagot ang phone) HI HONEY! Did you miss me?
CLYDE: Lumabas ka rito. Nandito ako sa tapat ng house mo. We’ll go somewhere.
MYKEE: (shocked kaya pumasok na lang sa kotse) |What’s gotten into him?|
CLYDE: Baba.
MYKEE: Anong gagawin natin dito? Pwede naman tayong mag-usap sa bahay ah.
CLYDE: BABA!
CLYDE: Pwede ba, Mykee?! Don’t act like you’re so innocent! Anong ginawa mo sa
scholarship ni Ice?!
CLYDE: Bakit?!
MYKEE: Coz she’s destroying my life!
CLYDE: How can you say that she’s destroying your life eh ikaw nga tong laging
gumugulo sa kanya?!
MYKEE: Dahil mahal kita, Clyde! Ayokong mawala ka sa akin! I don’t wanna lose to
her! Never!
CLYDE: I told you to back off di ba? Why are you so scared ba na mawala ako sa yo?
My parents made a stupid agreement with your parents remember?
MYKEE: Ayokong mahalin mo ako dahil sa kasunduan. I want you to love me because you
really do.
CLYDE: Hindi ko na alam, Mykee at wala na rin akong pakialam kung i-disinherit ako
ng daddy ko dahil sa yo. From the start, alam mo na si Ice ang mahal ko at hindi
ikaw. But then my parents made an agreement with your parents na tayo ang pakakasal
kahit anong mangyari. Hanggang ngayon, I can’t let go of Ice. Nahihirapan na ako,
Mykee and you don’t even give a freakin’ damn about it! ALL YOU CARE ABOUT IS
YOURSELF!
MYKEE: (umiiyak na) I will tell my parents na wag nang makialam. I promise, Clyde.
I won’t touch Ice again. Please. Please stay.
CLYDE: I guess we need some space para makapag-isip. Get in the car. Iuuwi na kita
sa inyo.
CLYDE: Get in the car, Mykee or else iiwan kita rito. I MEAN IT!
JIN: Hi!
JIN: Dumadalaw.
JIN: So?
JIN: (ngumiti) Joke lang. Sorry sa istorbo ha. Gusto ko lang namang ibigay to eh.
(nagbigay ng bouquet of white roses)
JIN: Sige. Una na ako. Dumaan lang ako para dyan. (turns to leave)
ICE: Jin!
ICE: Best friend, may alam ka bang pwede kong pag-extrahan ng trabaho?
ICE: Nakakahiya na kasi eh. From the start, sila na lang palagi nakasalo sa akin.
JEL: Coz I’m your best friend, girl. Wala namang kaso dun.
ICE: Thanks talaga best friend ha pero kailangan ko talaga ng trabaho. Baka naman
sabihin ng parents mo super asa ako sa kanila.
JEL: Ok fine. I’ll try best to find you one, ok? For now, wag ka munang masyadong
mag-isip.
ICE: Kailangan magkapera ako bago matapos ang foundation day. Exams na after nun di
ba?
JEL: WHAT?!
ICE: Hindi.
I went totally blank after ng tanong na yon ni Jel. Don’t I like him? Parang
napigtal lahat ng ugat ko sa katawan. Walang lumabas na sagot pero one thing’s for
sure. My body went numb which I never felt before pag nag-uusap kami ni Jel tungkol
sa isang lalake.
(kinahapunan, nagpunta si Ice sa kanyang daddy and you know na what to expect…ang
ating special na special na si Black Butterfly)
ICE: Hahaha! Alam niyo na siguro Dad na magso-sorry na naman ako sa hindi pagdadala
ng flowers at kandila kaya kayo na lang ang nag-provide. Teka. Pano niyo naman to
madadala rito eh butterfly kayo?! WAAHHH! DAD! DON’T TELL ME MAY ANAK KA SA LABAS!
LIVIE: (labas sa hiding place) Relax, girl. Hindi ako anak sa labas ng daddy mo.
ICE: Cousin?
LIVIE: Yes. I heard you kasi last time eh. Nagso-sorry ka kasi wala kang dalang
flowers and candles so I brought na lang for your dad. I understand your situation.
My cousin told me almost everything about you. (napatingin sa butterfly sa balikat
ni Ice) Is he your friend?
ICE: Pasensya ka na ha. Ganito lang talaga ako kabaliw. Pati itim na paru-paro,
friendly friends ko.
LIVIE: No. I find it unique. At least, you have a connection with your dad kahit na
hindi na kayo physically magkasama.
ICE: Talaga?
LIVIE: Oo and because of his stories about you, I began to think na you will make
an amazing friend.
LIVIE: Tao rin naman ako, JC. You don’t have to worry about being with an
international model. I like being with people like you.
ICE: JC?
ICE: CJ pwede pa kasi yun yung initials ng pangalan ko pero hindi JC.
ICE: Ice.
LIVIE: Nice name, Ice. Just call me Livie kasi I don’t like being called by my
whole name. (smiles) Let’s go?
Sumama na lang ako. Hindi naman siya masamang tao tsaka hindi naman siguro siya isa
dun sa mga bumugbog sa akin. Sino kaya yung cousin na sinasabi niya at bakit JC ang
pakikilala nun sa akin?
Pagdating sa bahay…
CLYDE: Nandyan ka na pala. Kanina pa kita… |OH GOD! WHAT IS SHE DOING HERE?!|
LIVIE: Ay oo nga pala! I forgot to tell you who my cousin is. Well yes. Clyde’s my
cousin.
After dinner…
LIVIE: Thanks for coming, Ice. Next time, gimik tayo. Sama natin si Clyde.
CLYDE: WHAT?!
LIVIE: Eh medyo inaantok na ako eh. You wouldn’t want me and Ice to meet an
accident.
Sa car ni Clyde…
ICE: |Ang suplado ng mukha niya. Wala namang kwentang kasama to! Paiba-iba ng mood!
Dati mabait sa akin tapos ngayon, suplado! BAHALA KA NGA SA BUHAY MO!| ...
ICE: Sa sementeryo.
CLYDE: It’s just what Livie said to you. No big deal naman kung malaman ko di ba?
ICE: Well, sinabi lang naman niya na ako lagi ang kinukwento mo sa kanya.
CLYDE: Bakit?
CLYDE: Ice…
***
CLYDE: Ice?
ICE: Ano?
ICE: Hindi. Bakit naman kita kakausapin? Eh may sarili kang mundo dyan. Magmumukha
lang akong eng-eng sa yo.
(nasa tapat na sila ng apartment ni Ice kaya hininto na ni Clyde yung kotse)
CLYDE: Ice!
ICE: Ano?
Wala akong mahanap na ibang trabaho. Sa ngayon, yung fastfood at battle lang ang
pag-asa ko para makapag-exam after ng fair. Kailangang makakalap ng salapi ang lola
mo! KAILANGANG MANALO KAMI SA BATTLE OF THE BANDS!
CHAD: Last week lang. Sinampal niya raw yung anak ng part-owner ng school nila.
DOMENG: Hindi ganon si Ice, pare. Hindi yun mananapak ng walang reason.
CHAD: Connections.
CHAD: Wala noh! Basta pare, kailangan nating manalo. Exams na after ng school fair
sa SVA. Pag hindi nakabayad ng tuition si Ice, hindi siya makakapag-exam. Php
10,000 is big enough para makatulong.
DOMENG: Alam mo naman ako, pare. Basta para kay Ice, ok sa akin.
CHAD: Then it’s settled. Ipapanalo natin ang battle para kay Ice!
“Sabotage.”
Saturday na…
Ano ba yan?! Parang nakakatamad na tuloy pumasok. Nasira na kasi yung pinakamamahal
na record na iniingatan ko. Nawala tuloy si perfect attendace! Si Jin kasi eh!
WRONG TIMING! Bwiset talaga! Kahit na medyo tinatamad pa, naghanda na ako para
pumasok sa aking work.
Pagbukas ng pinto…
JIN: Hi!
JIN: Nakakahiya namang mang-istorbo ng ganito kaaga noh tsaka ano bang malay ko
kung may ritwal ka pang ginagawa kaya ang tagal mong lumabas.
Sa fastfood…
JIN: Talaga?
ICE: Subukan niyang patirin ako ulit at isasaksak ko sa bunganga niya lahat ng
madampot ko!
Kung iniisip mo na ito talaga ang pangalan ng grupo ni Mykee, nagkakamali ka. Yan
ang trip kong tawag sa kanila. Ang mga members ay sina Alex, Marie, Sandra, Betty,
at syempre ang malditang si Mykee.
SANDRA: We went out to have some fun. Hindi para magmukmok noh!
MYKEE: Clyde almost dumped me because of that loser! (sabay tingin ng masama kay
Ice)
MYKEE: I won’t walk out of this store hangga’t wala akong nagagawa sa kanya.
Balik sa counter…
ICE: Ako na. Baka sabihin ng babaeng yan takot ako sa kanya.
ICE: |Ice, wag ka ngang tatanga-tanga this time! Watch out for all possible
disruptions!| …
(sa sobrang taranta, yung basahan na pamunas ng table yung naipamunas ni Ice kay
Mykee)
MYKEE: I accept no apologies! (stands up) LET’S GO, GIRLS! (walk out ang PCD)
MANAGER: Do you have any idea kung sino yung babaeng tinapunan mo ng softdrinks
kanina? JAMAICAMONTELIBANO! My goodness, Ice!
ICE: (natahimik na lang sa sobrang shock) |ANG TINDI NAMAN NG LAHI NG BABAENG YON!|
…
MANAGER: Ano bang nangyayari sa yo, Ice? You used to be the most valuable employee
in this establishment!
ICE: Ma’am, maniwala kayo sa akin. Wala akong ginawa para maligo siya ng
softdrinks.
ICE: Ma’am, hindi ko magagawa yun! Bakit naman ako gagawa ng isang bagay na pwedeng
ikawala ngtrabaho ko? Ma’am naman!
MANAGER: Gustuhin ko mang maniwala sa yo, hindi pwede. She’s the niece of the
owner, Ice!
MANAGER: Ice, the customer is always right. Yan ang motto natin. Don’t tell me
nakalimutan mo na.
ICE: Pero ma’am, kung ganyan rin lang ang klase ng customer eh may karapatan naman
tayong maging tama!
ICE: Ma’am, tao rin naman tayo! Ipaglaban naman ang karapatan!
ICE: Ma’am, nawala na po ang scholarship ko dahil sa kanya. Ayoko namang mawala ang
trabaho ko dahil na naman sa kanya!
MANAGER: I can’t promise you anything at this point, Ice. You may go now.
Paglabas ng fastfood…
(balisang-balisa si Ice)
JIN: Ok ka lang?
JIN: Hindi.
ICE: Saan?
ICE: BASTA GUSTO KO DON! UTANG NA LOOB, JIN! IALIS MO AKO RITO!
Sa Baywalk…
ICE: |Hindi! Hindi ako iiyak! Kaya ko to! Makakahanap din ako ng ibang trabaho!| …
ICE: Wala.
JIN: Wala.
ICE: Alam mo hindi tayo pwedeng mag-stay dito buong magdamag ng walang pinag-
uusapan.
JIN: Saan?
ICE: Wala naman talaga akong ginawa eh. May tumapik nung tray at nagkataon na
nakaharang yung babaeng yun sa babagsakan nung lumilipad na softdrinks. Kasalanan
ko ba kung sentro siya ngdisgrasya?
ICE: Buti ka pa. Feeling ko nga sa susunod na pumasok ako sa fastfood, itataboy na
ako ngmanagement. Pamangkin pala ng may-ari yung bruhang yun. |ARGH! ANAK NG
TIPAKLONG, ICE! PIGILIN MO YANG LUHA MO!| (sabay tungga) Siguro by now,
nakapagsumbong na yung babaeng yun.
Iba ang aura ni Ice. Hindi ko alam. Parang na-drain lahat ng katapangan niya sa
katawan. Parang gusto niyang umiyak. Nararamdaman ko na pinipigil niya yung
emotions niya. I sat close to her. So close that our shoulders touched.
JIN: Tao ka. Wag kang magpaka-superwoman. Kung gusto mong umiyak, yan. Umiyak ka sa
balikat ko.
Hindi ako nakapagsalita. I mean, marami nang tao ang nag-offer ng shoulder nila
para iyakan ko namely Essie and Jel. Tinawanan ko lang sila at kinumbinsi na hindi
ako umiiyak. Never. Pusong bato ata to! Pero when Jin offered his shoulder, parang
natunaw lahat ng internal organs ko. At that time, all I wanted to do is cry at
isigaw lahat ng galit ko sa mundo.
Alam kong she’ll refuse it one way or another but I wanted to show her na nandito
ako para sa kanya. She can’t hide her feelings from the world forever. She has to
let it out!
Her head fell onto my shoulder. Naramdaman ko ang pagtulo ng luha niya.
/
For the first time in my entire life, umiyak ako sa harap ng isang tao at hindi sa
tabi ng puntod ng daddy ko. Umiyak ako ng umiyak. Yun lang. Umiyak ako ng umiyak.
Linggo ng umaga…
LIVIE: Hi Ice!
ICE: Livie? Anong ginagawa mo rito? Tsaka pano mo nalaman kung saan ako nakatira?
LIVIE: Clyde took you home last time, remember? So I asked him for directions.
LIVIE: (scans the apartment) You call this magulo? Eh mas magulo pa nga kwarto ko
rito noh!
ICE: Wala naman. Tapos na rin naman ako sa homework tsaka mag-practice.
LIVIE: Practice?
ICE: Sasali kasi kami sa battle of the bands sa school fair two weeks from now.
ICE: Oo naman.
ICE: Uh…kasi…
LIVIE: My treat.
LIVIE: Hay nako, Ice! Hindi bagay sa yo! So you’ll go with me na?
Sa mall…
Nagtinginan lahat ng mga tao nung pumasok kami ni Livie sa mall. Grabe. May mga
lumapit pa nga para magpa-autograph eh. Naging photographer pa tuloy ako. Ok lang
naman. Mabait naman si Livie eh tsaka hindi siya gaanong showbiz. You know what I
mean.
ICE: |Anong ginagawa namin dito? Eh hindi naman mukhang mahilig sa Tribal tong
babaeng to.| …
LIVIE: Clyde told me na you’re the “campus rocker girl”. I assume mahilig ka sa mga
ganyang damit.
ICE: Salamat.
LIVIE: We’re here in Tribal. My God! Bilisan mo na noh! Dapat nga ikaw ang
maghahatid sa amin dito eh. Bilisan mo na.
LIVIE: Wow! You look great, Ice! What can you say, Claudio?
LIVIE: How can you say it’s ok lang?! She looks stunning in it! Do you want that
outfit, Ice?
LIVIE: Ano ka ba?! I said it’s my treat di ba? Besides, you can wear that sa battle
of the bands. (turns to the saleslady) Miss, we’ll take those.
ICE: |Bwiset! Ok lang pala ha! If I know, nalaglag ang panga mo!| …
CLYDE: |I’ve never seen her like that before. Ang ganda niya. Mukha siyang goddess
of rock. For sure, she will the be rockstar of the night sa battle of the bands.| …
(bumalik na si Livie)
LIVIE: Ice, you can take those off na para maibalot nila.
CLYDE: You have a nice taste in clothes at sa kahit anong genre pa.
LIVIE: I didn’t ask you to comment about me. What do you think of Ice?!
CLYDE: Ok lang.
LIVIE: Isa na lang, Claudio babatukan na talaga kita.
LIVIE: Don’t mention it. (smiles and turns to Clyde) Since you’re late, you’re
going to treat us for lunch. Where do you want to eat, Ice?
ICE: WAG!
LIVIE: Bakit?
LIVIE: Wag mo akong itulad sa yo, Claudio! I’m willing to try. They say masarap daw
eh.
LIVIE: Oo naman!
ICE: (chuckles) …
Ibang klase talaga tong si Livie. Isipin mo, isang international supermodel pupunta
sa isang turo-turo para kumain. Mayaman siya pero pusong simpleng mamamayan. Buti
pa siya game di tulad ng isa dyan! KJ! Hmph!
ICE: Kwek-kwek.
CLYDE: No thanks.
LIVIE: Bahala ka. Ikaw naman ang magugutom eh. Bili tayo, Ice.
LIVIE: Tara.
Ang daming in-order ni Livie. Menudo, adobo, kaldereta, pati talangka! Ang dami
pang kanin! Parang fiesta! Pinagtitinginan kami ng mga tao sa carinderia. Siguro
namumukhaan nila si Livie.
ICE: Talangka yan. Baby crabs. Ititinda ba yan dito kung hindi pwedeng kainin?
LIVIE: Alam mo, Claudio you should try it. It’s fun. Masarap pa.
(medyo nag-aalangan pa si Clyde pero in the end, napakain rin siya ng talangka)
CLYDE: Ok lang.
Sa Baywalk…
LIVIE: So this is what they call Baywalk. Maganda naman pala eh. Ang sarap mag-stay
dito.
(tumayo si Livie)
LIVIE: Oh somewhere. Bibili ng souvenir or whatever. Dyan na lang kayo. Hindi naman
ako magtatagal eh. (leaves)
(tumahimik)
LOLA: Wag na. Salamat na lang. Tsaka baka hinihintay ka na nung nobyo mo.
ICE: Nobyo?
ICE: Nakita mo na ngang nahulog yung mga dala nung matanda, hindi ka pa kumilos
dyan!
CLYDE: Ha! Kala mo hindi ko narinig? Sinabi mo dun sa matanda na driver mo ako!
Masaya ka!
ICE: Aray! Ano ba?! Nasasaktan ako! (sumigaw) TULUNGAN NIYO AKO! SAKLOLO!
ICE: Mm…mm…mmm!!!
CLYDE: Ok! Fine! Fine! I’ll release you pero pag nag-iskandalo ka, babaliin ko tong
braso mo.
(umupo si Ice dun sa may tabing-dagat, dun sa semento…basta alam niyo na yun!
BAYWALK NGA EH!)
ICE: |Bwiset na lalakeng yun! Babaliin pala ang braso ko ha! Tignan natin kung
sinong mababalian kay Livie mamaya! Speaking of Livie, nasan na kaya yung babaeng
yun?| …
ICE: Che!
ICE: |WAAHHH! MANGGANG HILAW! FAVORITE KO! Pero hindi! Taasan mo pride mo, Ice! Wag
mong tatanggapin yan kahit naglalaway ka na!| Hindi mo ko makukuha dyan sa pa-
mangga-mangga mo!
/
CLYDE: Alam ko namang favorite mo to eh.
(lalayas na sana ang lolo niyo kaya lang nakapitan ni Ice yung damit niya)
(maya-maya nagtawanan)
ICE: Matagal na noh! Ikaw lang tong pormal na pormal dyan eh.
ICE: Thanks nga pala nung pinagamot mo ako ha. Hindi ko na kasi namalayan na
nakatulog na pala ako dun sa puntod ng daddy ko.
ICE: Plane crash. Wag mo nang tanungin kung nasan ang mommy ko dahil hindi ko rin
alam.
ICE: Oo.
CLYDE: Ah ok.
CLYDE: Sure.
ICE: Alam mo ba kung bakit galit na galit sa akin yung jowa mo?
CLYDE: |HINDI! HINDI KO PWEDENG SABIHIN YUNG REASON!| Hindi ko alam. Baka naman may
ginawa ka sa kanya in the past.
ICE: Wala noh! Wala akong pakialam sa mga kagaya niyang walang kwenta. |Nyay!
Boyfriend pala niya yung kausap ko ngayon! Baka majombag ako!|
ICE: (chuckles) …
ICE: Wala. Parang teleserye rin pala buhay mo. Hindi pala ako nag-iisa.
ICE: Ok. Sabi ng ninong ko, I used to be from a well-to-do family. Nung mamatay ang
daddy ko sa plane crash, nawala lahat ng pagka-well-to-do ng pamilya. Ang mommy ko
sumama sa ibang lalake dahil hindi niya raw alam maging mahirap. Naiwan ako sa
pangangalaga ng ninong ko pati na rin ng family ni Jel. |HOY ICE! BAKIT MO
KINUKWENTO SA KANYA YAN?!|
CLYDE: Pero bilib ako sa yo ha. Sa dami ng nangyari sa buhay mo na hindi maganda,
you stayed strong. Bihira na nga lang ang mga babaeng kasing tapang mo.
ICE: Ha! Walang mangyayari sa yo kung duduwag-duwag ka! Ang kailangan ngayon,
matapang!
Calling…
LIVIE
CLYDE: Hello?
LIVIE: Eh tinamad na akong bumalik eh. Ihatid mo na lang si Ice sa apartment niya
ok? Bye! Have fun! (hangs up)
***
SANDRA: (on the phone) I’m not kidding, girl! I saw them! I saw them together!
Pagdating sa apartment…
(papasok na sana si Ice sa apartment nang may makita siyang bouquet of flowers sa
may pinto)
ICE: (pinulot ang flowers) |Kanino naman kaya galing to?| (reads the note)
Hi! I just hope ok ka na. Don’t worry. Tutulungan kitang wag matanggal sa work.
Don’t stress yourself too much, ok?
ICE: |Nako, Jin! Tama ka na! Mai-in love na talaga ako sa yo!| …
ICE: |Bakit sira yung lock? May susi naman yung mga kabanda ko. Nyay! Baka yung mga
bumugbog sa akin yung nandito ah!| …
ICE: |Mukhang wala namang tao. Wala namang nawala. Maayos naman yung apartment.
Sino naman kayang papasok dito?| …
Kinabukasan...
Physics class…
TEACHER: For today, we’re going to discuss fluid statics. You will be needing your
scientific calculators for this lesson.
ICE: Ha?
On her way…
CLYDE: Ice!
(lapit si Clyde)
ICE: Sa clinic.
CLYDE: Bakit? May sakit ka ba?
CLYDE: Ice!
At dismissal time…
JEL: Tapos?
ICE: Yung pumasok sa apartment ko kagabi, (sniffs) winasak yung gitara ko. Pati
amplifier wasak! (sniffs) Hindi ko na alam gagawin ko, Jel. Alam mo naman kung
gaano kahalaga sa akin yung gitara na yun di ba? Hindi ako makakatugtog sa battle
of the bands! (sniffs)
Sa bahay ni Clyde…
CLYDE: Nahimatay siya. Dinala ko siya sa clinic. Nung dismissal time, babalikan ko
sana siya kaya lang narinig ko na nag-uusap sila ng best friend niyang si Jel.
Pinasok yung apartment niya kagabi. She found her guitar broken pati amplifier.
CLYDE: She needs a new guitar for the battle of the bands. So you’re gonna go with
me sa mall para ibili siya ng bago.
Sa music store…
LIVIE: Ano ka ba?! Hindi damit ang bibilhin natin! Look for a black one or kahit
anong dark-colored. (may nakitang may design ang body) Look at that, Claudio! Ang
ganda! Parang galing sa Tribal.
MYKEE: Where?
ALEX: Yun oh! Sa loob. Sino yung kasama niya? OMG! SI ELIZABETH LOPEZ!
MYKEE: Hi Clyde!
ALEX: (excited ang lola mo) Are you Ms. Elizabeth Lopez? Oh my God! I’m your
biggest fan! Can I have an autograph.
ALEX: Thank you. (sobrang saya to the point na parang baliw na)
MYKEE: Kanino?
LIVIE: (biglang sumingit) Clyde, I think we should get the tribal one na. She’ll
like it.
LIVIE: Please excuse us. We have work to do. Let’s go, Clyde. (walk out si Clyde at
Livie)
ICE: |Kakatok lang, sakto pa dun sa nakakatakot na part! Bwiset talaga!| Nandyan
na!
JIN: Hi! (napatingin sa loob ng apartment) At kelan pa naging popcorn bowl ang
sahig?
ICE: Eh pano naman kasi nung kumatok ka, nasa nakakatakot na part na yung
pinapanood ko! Nagulat ako kaya yan! Natapon! Wala na tuloy akong kakainin dahil sa
yo!
JIN: Sorry na. May dala naman ako eh. (naglabas ng bouquet of flowers)
ICE: (kinuha ang flowers-slash-cholocates) Salamat. |ANO BA?! KINIKILIG AKO!| Pasok
ka.
JIN: (grins) …
JIN: Ice…
ICE: Ano?
JIN: May phobia ako sa dilim eh. Dito ka sa tabi ko. Dali.
ICE: Ok ka na?
JIN: Ok na.
Saturday…
Ito na ang araw na kinatatakutan ko. Pano kung matanggal ako sa trabaho? Wala na.
Game over, Ice! So much for your dream of finishing school and going out to the
real world to become a real rockstar! Kahit na kinakabahan and everything, pumasok
pa rin ako. This time, mag-isa lang ako kasi nauna na si Jin.
Pagdating sa fastfood…
Sa manager’s office…
MANAGER: I called you in here para sabihin sa yo na you have nothing to worry
about. Nakausap ko si Mr. Montelibano. Jamaica did tell him tungkol dun sa nangyari
last week. Sabi naman ni Mr. Montelibano, he doesn’t care about his niece’s
stories. He doesn’t want to lose another valuable employee. Alam naman daw niya na
hindi mo sinadya yung nangyari.
ICE: (sobrang saya ng lola mo) THANK YOU, MA’AM! THANK YOU SO MUCH!
MANAGER: (smiles) It’s ok, Ice. You may go back to work now.
Paglabas ng office…
ICE: Oo…
MANAGER: I know you’re very happy, Ice but it’s time for work.
Hay salamat! Nabunutan din ako ng tinik sa dibdib! Wala nang problema. Isa na lang.
Yung gitara ko! Waaahhh! Pag naiisip ko, parang gusto kong magwala at umiyak.
Siguro may kinalaman dito yung mga bumugbog sa akin. Humanda talaga sila pag
nakilala ko sila! Kaya lang…san naman ako kukuha ng pambili ng electric guitar?!
Sa practice…
BRY: Hindi pwedeng hindi ka kasama sa amin, Ice. Ikaw ang nagpapaganda ng tunog eh.
CHAD: Nung una, muntik ka nang mamatay sa bugbog. Ngayon naman, gitara mo ang
sinira. Mga halang talaga kaluluwa ng mga gumugulo sa yo eh!
ICE: WAG!
PAO: We’re going to buy you a new guitar. Hindi kumpleto ang Arrhythmia pag wala si
Ice Serrano!
ICE: Ako na lang gagawa ng paraan para sa gitara. Wag niyo nang i-sacrifice yang
mga allowance niyo.
BRY: Nandito lang naman kami kung kailangan mo ng pera eh. We’re always ready to
help.
ICE: Ayokong lagi na lang nakaasa sa charity. Kaya nga ako binigyan ng Diyos ng
katawan at katapangan eh para gamitin.
ICE: TAMA NA NGA YAN! |Nice one, Ice! San ka kukuha ng pera ngayon na pambili ng
gitara?! Wala namang gitara si Essie, si Jel at lalo naman si Jin! Hay! Naloko na!
Ang taas kasi ng pride mo eh!|
Sa school…
(papunta na sana si Ice sa classroom nang makita niya yung malaking school activity
board na nasa may lobby)
ICE: |WHAT?!| …
At lunch time…
JEL: Hindi naman problema yun eh. Marami ka namang makakatulong para manalo ka.
Nandito naman ako, si Essie, yung mga bandmates mo! May Olympic Beauty ka pa! Ano
pang nginangawa-ngawa mo dyan?!
ICE: MIGUEL ANTONIO VILLARINO! May battle of the bands ako next week sa fair! Hindi
pa nga solved yung problema ko sa gitara eh tapos meron ka pang FAIR QUEEN na
nalalaman dyan!
JEL: Eh wala akong ibang alam na pwedeng i-nominate para dun eh. Maganda ka naman.
Beauty queen material ka naman. Ano bang problema mo?!
JEL: MAY LABAN KA DON, CHRYSTHIENNE JAZRELLE SERRANO! Ako nang bahala! Kung
kinakailangang ibenta ko lahat ng banga sa amin, gagawin ko para lang manalo ka!
MYKEE: MY GOD! I can’t believe someone nominated her for fair queen!
ALEX: Why are you so worried ba? Eh sigurado namang mananalo ka noh!
SANDRA: What makes you think na she’ll win? Eh pambayad nga ng tuition niya rito,
wala siya!
/
MYKEE: I’m sure yung bakla na naman na yon ang may kagagawan kung bakit napasok
yung babaeng yun sa nominations! What if siya ang manalo tapos king niya si Clyde?!
OMG! I wanna kill her already!
BETTY: Relax. She’ll never be Clyde’s queen coz she’s not like you.
MARIE: And for heaven’s sake, Mykee! Stop stressing yourself too much on this
matter. The crown is yours and only yours pati na rin si Clyde.
Dismissal time…
JEL: Nandun na yung fashion designer ni Mommy. Patatahian kita ng damit para sa
fair king and queen.
ICE: ANO?!
JEL: Hay nako! Wala nang oras! Kailangan na niyang simulan yun noh dahil next week
na ang big night mo! Tara na!
Sa bahay ni Jel…
JEL: Hi Mommy!
JEL’S MOM: Nandyan na si Luwee. Siya ang magde-design ng gown mo for the fair king
and queen. I know you’re going to win it, hija.
ICE: Maraming salamat po talaga, tita. Hindi ko na po alam kung pano makakabayad sa
lahat ng ginawa niyo para sa akin.
JEL’S MOM: Don’t mention it, hija. You’ve always deserved the best! Sige na.
Pumunta na kayo dun sa living room. Nandon na si Luwee.
ICE: Buti hindi mo binanggit sa kanya yung tungkol dun sa scholarship ko pati na
rin yung sa gitara.
JEL: Nasa Singapore kasi ngayon si Daddy eh. Gusto ko kung sasabihin ko, sa
kanilang dalawa.
JEL: Ok fine! Sabi mo eh! Basta pag worst case scenario na, sila na talaga ang
pagbabayarin ko ng tuition mo at pabibilhin ng gitara mo!
Sa sala…
JEL: Of course.
LUWEE: Maganda naman pala siya eh. Sigurado akong babagay sa kanya ang Trojan
princess na costume.
JEL: I forgot to tell you nga pala, best friend. May theme this year ang fair king
and queen. Lahat ng nominated required magsuot ng costume basta may connection sa
mythology.
ICE: WHAT?!
JEL: Yes! And for that, Luwee’s gonna make you a Trojan princess costume!
LUWEE: Siguro naman you’re familiar with Troy noh? Yung movie ni Brad Pitt. Yung
dress ng gumanap na Helen dun yung dress na gagawin ko para sa yo at complete with
accessories and everything!
LUWEE: Don’t worry. I assure you na you’ll look good in the costume.
JEL: We trust Luwee with all our hearts, Ice. She’ll make you pretty.
Samantala…
LIVIE: Whatever. Why don’t you dress up like Orlando Bloom dun sa Troy?
CLYDE: Paris?
LIVIE: For sure naman may magsusuot ng costume ni Helen noh! Wag nga lang sana si
Mykee.
Days passed at dumating na rin ang pinakahihintay na SVA School Fair. Mangyayari
ito from Wednesday to Friday. Thursday ang battle of the bands at Friday naman ang
fair king and queen. Excited na ang lahat pero wala pa ring gitara si Ice.
Monday…
(kinakausap ni Ice ang sarili niya habang naglalakad papunta sa classroom niya)
ICE: |Isip pa, Ice! Kaya mo yan! Magkaka-gitara ka bago mag-Thursday! GO! KAYA MO
YAN! ISIP PA NG PARAAN!|
ICE: |Iwanan ba ako?! Kanino kaya galing to?| (reads the note)
You don’t have anything to worry about. I have everything under control. I’ll be at
your place tonight to bring you something you’ll love. Take care coz I care.
ICE: |Kung gitara yung dadalhin mo, uuwi ako ngayon din! Pero in fairness, ang
sweet ng nagpadala nito ha. May white rose pa. Kinikilig tuloy ako! Teka. Waahhh!
MALE-LATE NA AKO!| (karipas ng takbo)
/
Sa apartment ni Ice…
ICE: |Ang tagal naman nung magdadala ng something I’ll love.| ...
ICE: |San naman kaya papunta to? Ibang klase rin tong stalker ko ha.| ...
MR. LBC: May package po kayo. Paki pirma na lang po. (gives Ice the pipirmahan
thing)
This is just my simple way of saying good luck. Hope you’ll like it.
ICE: |Simple way ka dyan! Eh pano kung bomba laman nitong box na to?! Eh di namatay
ako! Hmph! Mabuksan nga.| ...
ICE: LORD! SABIHIN NIYO PO SA AKIN NA HINDI PANAGINIP ITO! UTANG NA LOOB!
Ang ganda. May design pa yung body. Tribal theme. Kulay itim. Ang ganda. Ang ganda
ng string. Ang ganda ng tunog. ANG GANDA NG GITARA! KUMPLETO PA SA EFFECTS AT
ACCESSORIES! HULOG NG LANGIT!
Tuesday…
Sa school…
ICE: Sira! Hindi! May nagpadala sa akin ng gitara kagabi. Secret admirer ata.
JEL: OMG BEST FRIEND! Magkaka-love life ka na! Teka. Pano na si Olympic Beauty?
JEL: Eh pano kung magkakilala kayo ni secret admirer? AKIN NA LANG SI OLYMPIC
BEAUTY MO HA!
(at the end of the day, sumugod si Ice sa bahay ni Domeng para sa last practice at
para sa good news)
CHAD: Patingin!
ICE: Oh bakit?
ICE: ANO BA?! Regalo sa akin yan. Ang sasama naman ng mga iniisip niyo!
“Wala na tayong oras para guluhin ang buhay ng babaeng yan! Malapit na ang battle
of the bands.”
“Magpahinga muna kayo! Nauubos ang pera ko sa inyo na walang nangyayari! May
kailangan pa akong asikasuhin!”
Thursday…
PAO: Wow!
DOMENG: Bakulaw!
ICE: Che! Tigil-tigilan niyo nga ako! Pag di ako kumanta mamaya, makikita niyo!
(todo-porma ang mga lolo’t lola mo kaya naman nagtinginan ang lahat nung pumasok
sila)
(kilig na kilig naman ang mga girls nang makita ang mga bandmates ni Ice)
DOMENG: Pare, sino yung tinutukoy nung babae sa atin eh lahat tayo naka-black?!
ICE: Haha! Tama na nga kayo! Punta na tayo dun sa may gym. Dun gaganapin yung
battle!
JEL: Wow, best friend! ANG GANDA MO NAMAN NGAYON! Dumating na nga pala si Essie at
may kasama ha. Ang gwapo! Makalaglag-panty!
ESSIE: Hi Ice! Wow! Ang ganda mo today ha! Avril Lavigne na Avril Lavigne!
(kilig na kilig naman si Jel dahil finally, na-meet na niya si Olympic Beauty)
LIVIE: Ice!
LIVIE: Ano ka ba?! Don’t mention it noh! Good luck ha! I know you can do it.
(at sa wakas, nagsimula na ang battle of the bands na talaga namang inaabangan ng
lahat)
JENNY: For sure, hindi na makapaghintay ang ating audience pati na rin ang ating
mga competing bands.
ENZO: I agree, Jenny dahil matagal nilang hinintay to. Am I right, guys?
(sigawan)
JENNY: But before we begin, syempre we have to read the guidelines of the contest.
ENZO: That’s right. In fact, I have it now. (buklat ng papel) Well, the guidelines
are very simple. Bands need not be students of SVA since this event is not solely
sponsored by SVA. Each band is to play three songs of any genre. We’ve invited
guest judges to choose the winners of the following awards. The champion will
receive Php 10,000 cash and a trophy while the first and second runners-up will
receive Php 5,000 consolation prize and of course trophies. There are also special
awards namely best vocalist, best guitarist, best drummer, best bassist, and the
rockstar of the night. Whoever wins those special awards will receive a trophy and
a gift pack from our sponsors.
JENNY: Talaga namang sosyal na sosyal ang ating this year’s battle of the bands.
(sigawan uli)
JENNY: Well, wag na nating patagalin! Let’s call on our first band!
(number five ang nabunot ng banda ni Ice kaya medyo matatagalan pa bago sila)
ENZO: One of the members ng ating next band ay mula rito SVA.
JENNY: So let’s not keep our audience waiting. May we call on Arrhythmia!
(sigawan)
(syempre, medyo matagal ang set-up kaya super in-interview muna si Ice)
ENZO: Maitanong ko nga lang. Bakit Arrhythmia ang name ng band niyo? Tsaka what is
Arrhythmia ba?
ICE: Hindi naman namin gagawin yun kahit na wala na kaming makain.
(tawanan)
ICE: Hi, everyone! We’re Arrhythmia. I’m Ice on vocals and guitars. Domeng on
vocals and guitars, Pao on bass, Chad on drums, and Bry on keyboards.
/
ENZO: That’s right, Jenny. In a short while, malalaman na natin kung sinu-sino ang
mga nanalo. For the mean time, we bring you the SVA cheering team.
ICE: Wag niyo na lang pansinin. Masisira lang gabi natin nyan eh!
JENNY: And of course, Mr. Renato Ramos, the chairman of the board of judges to
announce the winners.
MR. RAMOS: And of course, for the rockstar of the night, we have Ice of Arrhythmia!
(palakpakan, sigawan)
CLYDE: |I knew it from the start.| (no comment ang lolo mo)
(pati sila Jel, naging chaotic din ang sitwasyon sa sobrang saya)
Pagkatapos ng lahat-lahat…
(nagpunta ng CR si Ice)
LIVIE: Hi.
LIVIE: Sinundan ka. Masyadong naging excited lahat ng tao kanina kaya I never had
the chance to say congratulations.
ICE: Salamat. Kung di naman dahil sa yo, hindi ako magiging rockstar of the night.
LIVIE: Don’t mention it. You deserve to be the rockstar of the night. Ang galing ng
tugtog niyo kanina ha.
Sa table ng barkada…
(bumalik si Ice na kasama na si Livie, susunod na lang daw si Clyde)
PAO: Oo nga.
DOMENG: Si…
LAHAT: ELIZABETHLOPEZ?!
ICE: Wow! Salamat ha. (sabay kuha sa mga flowers) Magkakilala na ba kayo?
ICE: Hahaha!
JIN: |Ako na nga lang ang magpapakilala!| Pare, Jin. (extends his hand) Ang prince
charming ni Ice.
CLYDE: |Ayos mangarap ah!| (shakes Jin’s hand) Clyde. Schoolmate ako ni Ice.
Ayos rin tong lalakeng to ah! Ang lakas ng loob tumabi kay Ice! Mukhang close na
close na sila. Totoo kaya yung sinabi nung asungot na yun na siya ang prince
charming ni Ice?
Ha! Tingin siya ng tingin! Malusaw ka sa inggit! AKIN SI ICE! AKIN LANG!
Mukhang hindi maganda ang connection ng dalawang to ah. In fairness, ang sweet
naman ni Clyde. Binigyan pa talaga ako ng flowers. May card pa nga eh. Sa bahay ko
na lang babasahin para masaya. Yung kay Jin flowers lang. Tamad magsulat ng letter
eh. Bwiset!
/
Sa kotse ni Clyde…
LIVIE: Of course not ka dyan. Hoy Claudio, I saw you watching them kanina!
CLYDE: Elizabeth!
LIVIE: Claudio!
CLYDE: Fine! Fine! Yung lalakeng yun kasi eh! Kulang na lang pumulupot kay Ice!
LIVIE: Ang bagal mo kasi eh! Marami na ngang opportunity, hindi ka pa nag-take
advantage! Besides, Ice has all the reason to fall in love with that guy. Mabait
siya and sweet. Not to mention, gwapo pa!
LIVIE: Kumakampi ako dun sa mga may diskarte sa buhay! Ikaw kasi eh! Puro pride ang
pinapaandar mo! If I were you, I’ll break up with Mykee and I’ll take a chance with
Ice. No matter what happens, ipaglalaban ko yung real feelings ko!
PAO: Yan yung cash prize sa battle. Sa yo na lang. Alam naman namin na kailangan mo
eh.
ICE: (binalik yung envelope) Pare, hati dapat tayo dyan. Tulong-tulong naman tayo
dyan eh.
ICE: (tinanggap na rin sa wakas) Salamat ha. Eh pano tong kinain natin?
(sabay nang umuwi si Ice at Essie since neighbors lang naman sila)
On their way…
(tuwang-tuwang pinagmamasdan ni Ice yung mga flowers na bigay nina Clyde at Jin)
ESSIE: Uuyyy…kinikilig!
ICE: (deny ang lola mo) Hindi ah! Natutuwa lang ako sa kanilang dalawa.
ESSIE: At si Jin?
ESSIE: Come on, Ice! Don’t tell me hindi mo napapansin yung mga titig niya sa yo!
ESSIE: Alam mo hindi pa sumisikat yung banda niyo, showbiz na showbiz na ang dating
mo! Di ba ikaw na rin ang nagsabi na gwapo si Jin!
ICE: Oo nga pero what’s the point of loving kung masasaktan ka lang rin naman di
ba?
ICE: Lahat naman ng tao may capacity na manakit ng kapwa noh. What makes Jin any
different?
ESSIE: Sa bagay. May point ka dun. Pero in fairness, mabait na sa yo yung Clyde ha.
Ang gwapo pala niya!
ESSIE: He can always break up with his girlfriend! Besides, na-witness ko na kung
gaano ka-jurassic yung babaeng yun noh! Bagay nga kayo, girl eh! Hehehe!
ICE: Tigilan mo nga ako! Kung iibig rin lang ako, dun na sa taong may pagpapahalaga
noh! Kahit naman ganito ako katapang, takot din akong masaktan.
Sa apartment ni Ice…
ICE: |Oo nga pala! Hindi ko pa nababasa yung card dun sa binigay ni Clyde.| …
Of all the girls in the gym earlier, you’re the most captivating. You indeed rocked
the night as well as my world. Congratulations to you and your band.
(ibababa na sana ni Ice yung card kaya lang may bigla siyang naalala)
/
(kinuha niya yung mga note na natanggap niya nung nakaraan…yung galing sa freshman
tsaka yung kasama nung gitara)
Sa backstage…
JEL: Ang ganda mo na naman ngayon, best friend! Bagay na bagay sa yo ang maging
Trojan princess!
JEL: Huy!
ICE: Ha?
JEL: Ano bang problema mo, girl? Kanina ka pa mukhang bangag dyan!
ICE: Uh kasi…
JEL: Hello!
JEL: Hindi mo ba alam, best friend? Nominated rin siya for fair king!
ICE: ANO?!
ICE: Oo.
LIVIE: OH MY GOD! I told Clyde to dress as Paris! Gosh! Is this destiny?! There’s
no doubt na kayong dalawa ang magiging fair king and queen!
Sa Greek mythology, si Paris ang ka-love team ni Helen. Actually, dinekwat lang ni
Paris si Helen sa asawa nitong si Menelaus na naging sanhi ng Trojan war.
Nung tinawag yung mga nominees sa stage, I can’t believe sa nakita ko. Is that Ice?
Ang ganda niya. Mukha siyang prinsesa. Sobra siyang naging different from the way
she looked last night sa battle of the bands. Grabe! Kahit ano atang ipasuot mo sa
kanya, bagay! Ang ganda niya! I can’t take my eyes off her.
Why is Clyde staring at that trash?! He’s supposed to be staring at me! I’m his
queen! Ako lang! Hindi pwedeng maging si Ice! HINDI PWEDE!
Nagtinginan lahat ng mga tao nung tinawag yung pangalan ko sa stage. Bakas sa mga
mukha nila ang disbelief. Para bang sinasabi ng mga tingin nila na, “Bakit nandyan
si Chrysthienne Serrano?!” In a way, I felt different. I felt proud. May narinig
akong magagandang comments about me. Ganito pala ang maging prinsesa for a night.
Sobrang iba kasi ang get-up ko ngayon sa personality ko eh. I looked to helpless
and mahinhin in this gown. Naglakad ako sa stage as everyone’s eyes adored me. Wala
yung mga kabanda ko pati na rin sina Jin at Essie. I don’t want them to see na
ganito ako dahil siguradong pang-aasar ang aabutin ko sa mga yon!
(palakpakan)
EMCEE: And of course, our fair queen is Chrysthienne Serrano dressed as Helen!
(palakpakan)
I kissed her hand and led her to her throne. She sat and I stood beside her. That
time, I felt like I’m her knight in shining armor. Parang lahat ng magtatangkang
manakit sa kanya, mapapatay ko. That feeling na tinago ko sa kanya for almost four
years eh nagsisimula nang mabuo sa loob ko. That time I said to myself, “She’s the
one I want. Kaya kong kalimutan ang pagiging Buenavista ko para sa kanya!”
ICE: Sira! Muntik pa nga akong matapilok dun sa high heels na pinilit-pilit mo pang
ipasuot sa akin noh!
CLYDE: Thanks.
LIVIE: You know what you guys look good together. Give me your phone, Clyde.
ICE: Ha?!
CLYDE: (hinila naman si Ice) Halika na. You’re my queen tonight, remember?
Napadikit yung katawan ko sa katawan niya nung hinila niya ako palapit sa kanya.
Ang bango niya grabe! Parang gusto kong himatayin sa sobrang mixed emotions na
nararamdaman ko! Masaya na ewan! Basta!
LIVIE: One…two…three! (click!) Tignan mo, Jel. Don’t they look perfect?
ICE: Ha?
CLYDE: Ok ka lang?
JEL: Dun kayo sa garden. Maraming fresh air dun! Libre pa!
LIVIE: Well, siguro magmemeryenda muna kami ni Jel. You guys enjoy, ok? (bigay ng
cellphone) Here’s your phone, Clyde. Just bring Ice home, ok? Pupunta muna kami ni
Jel somewhere.
CLYDE: Garden?
ICE: Tara.
Sa school garden…
(sobrang tahimik)
CLYDE: Umm…Ice…
ICE: Salamat. Ikaw rin. Orlando Bloom na Orlando Bloom ang dating.
CLYDE: Thanks.
CLYDE: Ice…
ICE: Yeah?
ICE: Alam ko. Ikaw yung nagpadala nung gitara. Pano mo nalaman yung tungkol dun?
CLYDE: The day I brought you to the clinic, babalikan sana kita nung dismissal
time. I didn’t mean to pero narinig ko yung conversation niyo ni Jel. I’m sorry.
ICE: Ok lang. Salamat nga pala dun sa gitara ha. Wag kang mag-alala. Babayaran ko
yun sa yo. Nakakahiya naman eh.
CLYDE: Don’t worry about it. Para sa yo talaga yun. Gift namin ni Livie. She was so
worried nga nung sinabi ko sa kanya na pinasok yung apartment mo tapos winasak yung
gitara mo. Kasama ko siya nung binili ko yung gitara.
ICE: Salamat talaga ha. Hindi ko na alam kung pano makakabawi sa inyo.
CLYDE: Don’t worry about it. Hindi naman utang yun eh. Para sa yo talaga yun.
(tumahimik ulit)
CLYDE: Ha?
ICE: Yan. Kunwari nasa royal ball tayo. I’m the queen and you’re my slave este king
pala.
ICE: Ano ka ba?! Lahat ng tao marunong sumayaw! Sumunod ka lang sa akin.
ICE: Yan! Marunong ka naman pala eh. Ganito kasi ang ginagawa namin ni Jel pag
naubusan na kami ng pag-uusapan. Ang saya di ba?
ICE: Well, ngayon marunong ka na. Yan na lang yung kabayaran nung gitara. Hehe!
Umm…Clyde?
CLYDE: Yeah?
ICE: Bakit dati gustong-gusto mo akong inaaway? Yung tipong konting sumbong lang sa
yo ni Mykee, susugurin mo na agad ako…
CLYDE: Sinasakyan ko lang naman yang si Mykee eh. I just realized na there’s no
reason for me na awayin ka. Mabait ka naman eh and you’re sweet. Hindi lang siguro
sa lahat pero you are sweet.
CLYDE: But you know what…you look cute pag lumalabas yung katapangan mo…that’s one
of the reasons kung bakit gustong-gusto kitang awayin dati…
ICE: Oo. Dumarating palagi siya pag nagpupunta ako sa puntod niya.
ICE: Dad, si Clyde nga pala. Pinsan siya ni Elizabeth Lopez. Yung pinakilala ko sa
yo last time. Clyde, si Daddy.
ICE: Ano ka ba?! Butterfly nga eh! Pano naman makakapagsalita yun?!
MYKEE: Ilusyonada pa! She thinks she can be Clyde’s queen eh mukha naman siyang
basura!
ICE: |Wag mong pansinin, Ice! Wag mo nang dagdagan atraso mo sa admin!| …
(nagpumiglas si Ice)
MYKEE: (pang-asar mode) What’s wrong, Chrysthienne Jazrelle Serrano? Bakit hindi ka
lumaban? Takot ka bang ma-expel?
SANDRA: Look. The poor girl’s bleeding!
ICE: |BAKIT NGA BA HINDI KA LUMABAN, ICE?! IKAW NA ANG INARGABYADO AH!| …
ICE: ARAY!
MYKEE: Tandaan mo to, Ice! If Clyde breaks up with me, you’ll be…
MYKEE: Clyde? What are you doing here? Di ba may practice ka?
(syempre, nakaalalay ang lolo niyo kasi nga nahihilo pa si Ice dun sa tadyak at
sampal nung bruha)
(natulala si Mykee)
JEL: Bakit hindi mo pinatulan yung loka-lokang yun?! Ikaw na nga tong nasaktan
tapos hindi ka man lang gumanti!
JEL: Best friend naman! Ikaw na rin ang nagsabi sa akin noon na kahit kamatayan pa
ang maging kapalit, handa kang ipagtanggol ang sarili mo!
ICE: |ANO BA?! BAKIT KA KINIKILIG, ICE?!| Uh…ok na…salamat nga pala ha…
JEL: Umm…best friend, mauna ako ha kasi may meeting pa ako eh! Bye, Clyde!
CLYDE: SERYOSO?
Pag-uwi ni Clyde…
LIVIE: Huy!
CLYDE: Wala.
LIVIE: Talagang masama lalo na pag may nakakita sa yo! Mapagkamalan ka pang baliw
dyan! What’s up?
LIVIE: SERYOSO?
CLYDE: Oo. I saw her beat the hell out of Ice yesterday kaya nagdilim ang paningin
ko.
CLYDE: I warned her. I told her not to touch Ice pero ginawa niya pa rin.
CLYDE: What?!
Saturday…
JIN: Pwede namang ibig sabihin na may gusto siya sa akin di ba?
ESSIE: Hindi ko alam. Good luck na lang ok? |Magkaroon ka ba naman ng karibal na
tulad ni Clyde eh! Ewan ko lang!|
ESSIE: Basta pag binasted ka, wag kang magpapakamatay ha. Hahaha!
CLYDE: Ice!
Sa isang sulok ng lugar na iyon, may isang taong nagtapon ng isang bouquet of
flowers sa basurahan, tulala, at naglakad papalayo.
Sa isang bar…
Hindi ako makapaniwala sa nakita ko. Magkasama sila. Hinalikan pa ng mokong na yun
si Ice sa pisngi. Ang sakit! Hindi ko alam kung magagalit ako o iiyak sa nakita ko.
Sa ngayon, isa lang ang gusto kong gawin. Ang maglasing at umuwing hindi na alam
ang sariling pangalan.
Ang ganda nung babae. Mukhang may problema rin. Hilam yung mga mata niya. Mukhang
kaiiyak niya lang. Ang tindi ha. Scotch on the rocks. Samantalang ako beer lang.
Palibhasa walang pera. Mukhang mayaman yung babae. Bata pa at mukhang broken-
hearted.
JIN: Pasensya na. Nag-aalala lang. (sabay layas) |Malas ka talaga sa mga
magagandang babae, Benjamin! Wag ka nang magpaka-gentleman dyan! Mapapahiya ka
lang!|
/
GIRL: Ah ok. Sorry kanina ha. Wala lang talaga ako sa mood. Touched naman ako sa
pagiging concerned mo. Sorry talaga ha.
JIN: Basta ako ngayon lang kita nakita. Ewan ko kung san mo ako nakita.
JIN: Ang kapal naman ng mukha nun! Siya pa nakipag-break! Kaya pala ang hard ng
iniinom mo.
GIRL: Sana nga makatulong para makalimutan ko yung unggoy na yun! Patay na patay
kasi ako sa syota kong yun eh!
JIN: Alam mo kung ako ang naging boyfriend mo, hinding-hindi kita gaganunin.
GIRL: Hindi naman sa ganon. I just can’t believe na may lalake pa palang tulad mo.
JIN: Yan ang hirap eh! Kayo talagang mga babae! Wala na kayong ginawa kundi i-
classify ang mga lalake sa iisang genre! Hindi lahat ng lalake tulad ng syota mong
sira ulo!
GIRL: Mahal na mahal ko yun eh! Mahal na mahal ko siya! Hindi siya pwedeng mapunta
sa iba!
(papasok na sana ng kotse niya si girl kaya lang bigla siyang nahimatay)
(dinala ni Jin si girl sa isang motel since hindi alam ni Jin kung saan nakatira si
girl)
Pagdating sa room…
(at dahil nga mabait ang lolo niyo, pinunasan niya si girl para mahimasmasan)
JIN: Ogags rin yung boyfriend mo noh? Sa ganda mong yan, iniwan ka pa! Pano pa kaya
yung ipapalit niya sa yo? Ang malas ng babaeng yun! Sayang. Sana nagkakilala na
tayo dati. Umasa-asa pa ako sa prinsesa na mga palaka pala ang type. Grabe. Parang
gusto ko na ngang magpakamatay eh kaya langnakilala kita.
GIRL: Hindi siya pwedeng mapunta sa iba. Akin lang siya. Mahal na mahal ko siya.
JIN: May pagka-tanga ka rin eh. Iniwan ka na, mahal mo pa. Buhay nga naman.
JIN: |Kahit kailan talaga wala kong tiwala sa mukha nung unggoy na yon!| …
Kinabukasan…
Napanaginipan ko siya. He’s walking away from me. Umiyak ako. Hindi ko kaya. He’s
my life. Nung mga oras na yon, parang gusto ko nang mamatay. Kahit kailan hindi ko
mapapatawad ang babaeng yon! Magbabayad siya! Magbabayad siya!
MYKEE: Huh? (sabay tingin sa sahig) Waaahhh! Sino ka?! Anong ginagawa mo rito sa
kwarto ko?!
JIN: Pwede ba wag kang maingay?! Baka isipin ng mga tao rito nire-rape kita!
MYKEE: Mm…mm…mm!!!
JIN: Unang-una, hindi ako magnanakaw at wala ka sa bahay mo. Ako si Jin. Ako yung
nakainuman mo kagabi.
MYKEE: WHAT?!
JIN: Umiiyak ka kagabi tapos kung ano-ano na sinasabi mo. Eh dahil maawain ako,
tinabihan na kitamatulog. Nanginginig ka pa nga kagabi eh. Lasing na lasing ka.
(nilingon-lingon ni Mykee ang paligid)
JIN: Sa motel.
MYKEE: MOTEL?!
JIN: |Aba! Hindi man lang nagpasalamat!| Wala kasi akong pera kaya dito na lang
kita dinala.
MYKEE: Ano ba yan?! Sa dinami-dami ng makakainuman ko, ikaw pa! Sana sa mayamang
DOM na langako nakipag-usap kagabi!
JIN: Malaki ka na. Alam mo na gagawin para makauwi sa inyo. Isa pa, may wheels ka
naman eh. Kaya mo na yan.
(pumunta na ang lolo niyo sa may pinto pero bago siya lumabas, binitiwan niya muna
ang line niya)
JIN: Salamat nga pala ha dahil dinala kita rito at hindi ka napahamak.
JIN: |Ganon pala ugali ng babaeng yun! Kaya pala iniwan siya ng Clyde na yon!| ...
JIN: Sorry doesn’t change anything! Nakaka-insulto ka namang magsalita! Ako na nga
tong nagmagandang-loob, ni thank you wala akong natanggap mula sa yo! Tapos ngayon
nagtataka ka kung bakit ka iniwan ng syota mo! Anong klase ka?!
MYKEE: Sorry po. Kasi po itong boyfriend ko, iiwanan ako eh!
JIN: |BOYFRIEND?!| …
GUY: Siya! Siya! Wala akong pakialam sa problema niyong dalawa! Basta wag kayong
maingay!
MYKEE: Pasensya na po ulit. (humawak sa braso ni Jin) Let’s go, honey. Balik na
tayo sa room natin.
Hay! Grabe! Ang saya pala kasama ni Clyde! Nawala tuloy lahat ng inis ko sa kanya.
Tama si Jel. Sooner or later, magkakaroon na ako ng love life! Waaahhh! BAD, ICE!
BAKIT MO PINAGPAPANTASYAHAN SI CLYDE?! WAAAHHH! BAD! BAD!
ICE: |Siguro si Jin na naman to! Teka. Bakit bigla kong naisip yun?| …
LIVIE: Hi!
LIVIE: Kasi it’s my birthday next, next week. I’m planning to throw a party sa
bahay. I want your band to be there. Gusto ko kayo ang tutugtog.
ICE: Talaga?
ICE: Umm…sasabihin ko muna sa mga bandmates ko tapos I’ll tell you kung ok lang…
LIVIE: Ok!
ICE: Don’t worry. Mahilig naman sa mga party yung mga yun eh at siguradong hindi
sila tatanggi pag nalaman pa nilang ikaw ang nagsabi na tumugtog kami.
ICE: Sure!
LIVIE: Wala lang. Just curious. Hehehe! Sige. I have to go na. I just dropped by to
inform you about the band thing.
ICE: Sure ka? Ayaw mong kumain? Almost lunch time na rin eh. Nagluto ako ng
spaghetti.
LIVIE: Spaghetti?!
ICE: Oo.
ICE: Yan Dad! May dala akong flowers and candles ha.
ICE: Nanalo nga pala kami sa battle of the bands, Dad. Tuwang-tuwa nga yung mga
bandmates ko eh. Ang babait pa ng mga mokong na yun! Imbes na paghatian namin yung
pera, binigay na lang nila sa akin lahat pati yung trophy. Alam naman daw kasi
nilang mas kailangan ko dahil nga natanggal yungscholarship ko. Muntik pa nga akong
maiyak nun eh. Pati sa fair queen, nakachamba rin ako! Natatawa pa nga ako nun eh
dahil parang imposible na ako yung nanalo. Yun yung araw na bigla kayong dumating.
Sabi nga po ni Clyde, ayaw niyo raw po sa kanya eh. Ayaw niyo nga ba sa kanya, Dad?
(at dahil butterfly nga ang kausap ng lola niyo, hindi ito sumagot)
ICE: Alam niyo, Dad…feeling ko nanliligaw na sa akin yung mokong na yun! Ok naman
siya. Mabait, sweet, matalino, thoughtful. I can’t ask for more na nga eh. Kaya
lang, may girlfriend siya eh at yunggirlfriend niya eh yung mortal ko pang kaaway!
Sa bagay, hindi ko naman siya masisisi dahil sabi nga niya, dahil lang daw sa
kasunduan kaya naging sila. Nakakaawa naman yung lalakeng yun. May mga magulang nga
pero pinupwersa naman siya dun sa bagay na hindi niya gusto. Hindi naman siguro
kayo ganon, Dad noh?
“Syempre, hindi.”
CLYDE: Pupunta sana ako sa mommy ko eh nakita kitang nagsasalita rito kaya
pinuntahan na kita. (kinausap ang butterfly) Good afternoon po, Mr. Serrano.
CLYDE: Ano?
ICE: Wala.
ICE: Saan?
CLYDE: Sa mommy ko para maipakilala na rin kita. Di ba, Dad este Mr. Serrano?
Sa mausoleum…
CLYDE: Hi Mom!
(nagsindi na ng candles ang lolo niyo at nilapag yung binili niyang flowers)
ICE: GIRLFRIEND?!
JIN: What?!
JIN: Ayos ka rin noh! Pagkatapos mo akong insultuhin and everything, may gana ka
pang utusan ako na ipag-drive ka pauwi sa inyo!
MYKEE: Wait!
JIN: What?
JIN: Ano?!
MYKEE: Look. I’m not making you panakip-butas ok? I just like you.
MYKEE: Wait!
Ibang klaseng babae yung Mykee na yon! Siya pa raw ang manligaw! Grabe! I can’t
resist her charm! Maganda siya and everything kahit na medyo tagilid pagdating sa
ugali. Hindi ko alam pero there’s this something in me na nagsasabing I’m looking
forward to seeing her again. At least, alam ko na kung saan ang bahay niya at ang
number niya. Bahala na!
/
ICE: (tulala) …
JEL: Huy! (tinulak si Ice pero mahina lang)
ICE: Ha?
ICE: Wala.
CLYDE: Ice…
ICE: I’m sorry kung iniwan kita kahapon. Bigla kasing sumakit ang ulo ko eh.
ICE: Us?!
CLYDE: Well, I’m telling you now! I like you and I want you to be mine!
ICE: What?!
CLYDE: I broke up with Mykee because of you. Matagal na kitang gusto at ngayong
naka-gather na ako ng courage para sabihin sa yo, I won’t take no for an answer.
Hindi matanggal sa isip ko yung sinabi ko kay Clyde. “Hindi ko alam.” Ano yon?!
It’s not that I don’t like him pero hindi pwede. Hindi talaga pwede. Well, pwedeng
akala ko lang pero hindi talaga pwede. Kailangan ko muna makasiguro. ARGH! AYOKO NA
MAG-ISIP! Teka. Kailangan ko nga palang makausap sila Domeng tungkol dun sa party
ni Livie.
ICE: Hello? Good evening po. Pwede pong makausap si Domeng? Si Ice po ito. Yung
kabanda niya.
ICE: Birthday party kasi niya next week. Gusto niyang tumugtog tayo.
DOMENG: Sige. Punta ka na lang dito bukas after ng classes mo. Ako nang bahala dun
sa tatlong itlog.
Samantala…
MYKEE: Sino?
MYKEE: It’s ok. It’s the thought that counts. Tara. Dun tayo sa veranda.
Sa veranda…
(biglang tumabi ang lola niyo kay Jin at sumandal sa shoulder niya)
JIN: Anong ginagawa mo?! Baka makita tayo ng mga katulong niyo!
JIN: Mykee…
JIN: Hindi kaya nabibigla ka lang dahil iniwan ka ng unggoy mong boyfriend…
MYKEE: I don’t care about him anymore! It’s about you now! About us!
JIN: Pero…
JIN: Uh…kasi…
One Saturday…
Himala. Hindi ata ako sinundo ni Jin ngayon. Ang tagal na ring hindi nagpaparamdam
nung unggoy na yon. Grabe! In fairness, na-miss ko ang lolo mo! Excited na tuloy
ako pumasok sa trabaho.
Pagdating sa fastfood…
ICE: Hi Jin!
ESSIE: Ewan ko. Nagtataka nga rin ako sa inyong dalawa kung bakit hindi kayo
nagpapansinan eh.
ICE: Pinansin ko naman siya ah. Siya nga tong ayaw mamansin eh!
ESSIE: |Siguro may nangyaring hindi maganda.| Wala lang siguro sa mood. Mamaya
kukulit na rin yan.
JIN: Nakita ko kayo ni Clyde last week! Hinatid ka niya sa apartment mo! May kiss
pa sa pisngi! Wow! Wag mong sabihing wala lang yon?!
ICE: Niyaya lang akong lumabas ni Clyde. Wala namang ibig sabihin yun eh.
Nakikisama lang naman ako.
JIN: Ikaw! Bakit ba ang manhid mo, Ice?! Hindi pa ba sapat lahat ng ginagawa ko
para maisip mo na mahal na kita?! Akala mo ba biro lang ang lahat?!
Nung mga oras na yon, hindi ko na napigilan ang umiyak. Hindi ko alam pero somehow,
na-guilty ako sa mga sinabi niya. Oo nga naman. Lahat ng flowers, notes pati na rin
yung sa Baywalk na hinayaan niya akong umiyak sa balikat niya. Lahat ng moments na
magkasama kami. Manhid nga ba ako? Patuloy ang pagdaloy ng luha mula sa mga mata
ko. Hindi ko mapigil.
ICE: Jin…
JIN: Sorry, Ice! It’s too late! If you don’t mind, hinihintay na ako ng girlfriend
ko!
Nung makita ko siyang umiyak, parang gusto ko siyang yakapin at mag-sorry sa lahat
ng sinabi ko pero something within me says na ayoko na. Kung san siya masaya, dun
na siya. Hindi ko na sila guguluhin ng Clyde niya. Tutal may Mykee na rin naman ako
pero parang may mali pa rin eh. Naglakad ako palayo sa kanya pero parang gusto kong
bumalik at yakapin siya ng mahigpit. Hindi! That time, pinaandar ko ang pride ko.
Lumayo ako. Goodbye, Ice. Sana masaya ka na kay Clyde.
I was praying that he would turn back and come to my rescue pero hindi. Nagpatuloy
siya sa paglalakad. Pinanood ko siya habang nagpapaalam sa pinagsamahan namin.
Umiyak ako ng umiyak. That time, I felt so helpless. Parang anytime, pagbabagsakan
ako ng langit. Umupo ako sa daan na parang pulubi at umiyak ng umiyak.
Kinabukasan…
CLYDE: Mm…!
Sa dining hall…
CLYDE’S DAD: Napaaga yung pag-close ng deal. Bakit ba parang ayaw mo akong umuwi?
CLYDE’S DAD: Ikaw naman, Elizabeth. Wala ka bang modeling activity ngayon?
LIVIE: Wala pa naman, Tito. They would call me up naman kung meron.
CLYDE’S DAD: Mabuti naman at ng may makasama tong si Clyde dito sa bahay.
CLYDE: Umm…Dad…
(nagdasal naman sina Livie at Clyde na sana eh hindi magalit si Mr. Buenavista)
CLYDE: Dad…
CLYDE’S DAD: That agreement has been long forgotten, hijo. Of course you can choose
any girl you like para maging girlfriend mo. Meron na bang kapalit si Jamaica?
CLYDE’S DAD: Then I want to meet her. Elizabeth told me that she is throwing a
party next weekend. Dun mo na lang siya ipakilala sa akin.
LIVIE: Oo naman, Tito! I say she’s one of the best people I’ve ever met.
CLYDE’S DAD: If that’s the case, I want to meet her as soon as possible.
LIVIE: |Yes!|
CLYDE: |Ayos!|
ICE: |Si Jel talaga! Kung kelan kailangan ko siya, tsaka siya wala! Kainis naman!|
…
(papunta na sana si Ice sa classroom nang may makita siyang trail ng dried leaves)
CLYDE: Ice…
ICE: May klase pa ako, Clyde. Pwede mo naman akong kausapin pagkatapos ng classes
eh. Hindi mo na ako kailangang daanin sa trail of dried leaves mo. Sorry but I have
to go.
(disappointed naman si Clyde dahil hindi gumana for the second time around ang
gimik niya)
Pagkatapos ng classes…
(nasa daan pauwi na ang malungkot nating bida nang biglang may mamang humila sa
braso niya)
Panginoon ko! May part two pa pala ang lahat ng pambubugbog series ng mga loko-
lokong to! Ha?! AYOKO! AYOKO PA PONG MAGISING! WAG PO! PLEASE! WAG NIYONG BUKSAN
ANG MGA MATA KO! WAG!
(dumilat si Ice)
ICE: |Miss Ice?! DIYOS KO! KUNG MAYAMAN NA AKO, WAG NIYONG SABIHING PANAGINIP LANG
TO!| …
Sa terrace…
ICE: (sigaw mode) SINABI KO NAMAN SA YO SA PWEDE MO AKONG KAUSAPIN AFTER CLASSES DI
BA?! BAKIT BA KAILANGANG IPA-KIDNAP MO PA AKO?! HINDI TULOY AKO NAKAPUNTA SA
PRACTICE NAMIN NILA DOMENG!
ICE: WHAT?!
ICE: |Gosh! Hindi ko pa siya nakikitang ganito! Ngayon pa lang! Patay! Lagot ka na,
Ice!| Umm…Clyde…I’m…
ICE: Uh kasi…
CLYDE: Ang kulit kasi ng mukha mo pag natatakot! (tuloy pa rin sa tawa)
(hindi niya rin tinanggal yung eye contact niya kay Ice)
(susuntukin na sana ni Ice with her other hand si Clyde kaya lang…)
(nasa kalagitnaan ng moment ang dalawa nang biglang nag-appear si Livie na napansin
agad ni Ice)
ICE: Livie?
CLYDE: What are you doing here? Akala ko nasa labas ka.
LIVIE: (nakangiti pa rin) I just got home. Tito called me up. He’s coming home na
raw from work.
ICE: Tito?
LIVIE: Yeah.
(hindi makapalag ang lola niyo dahil wala siya sa teritoryo niya)
ICE: Patay na po ang daddy ko. I don’t know where my mom is right now. I live
alone.
CLYDE’S DAD: That’s impressive. You know Clyde can’t do that. (sabay tawa)
LIVIE: She’s a band guitarist and vocalist, Tito. As a matter of fact, they won the
last battle of the bands sa school nila. Ang galing nga ng tugtog nila eh.
CLYDE’S DAD: Really? I’ve always wanted to have a son na may hilig sa music. I’m a
music fan myself. Kaya lang itong si Claudio eh walang pakialam sa music. Panay
basketball ang nasa utak.
CLYDE: |Gggrrrhhh!| …
CLYDE’S DAD: Elizabeth said that she invited you to her party next weekend.
ICE: Kami po ng band ko ang tutugtog sa party niya. Request niya po.
CLYDE’S DAD: I see. I can’t wait to see you perform, hija. Siguradong mapapahiya si
Clyde sa yo.
CLYDE: Dad…
(papasok na sana si Ice ng school gate nang bigla siyang sinalubong ni Jel)
JEL: Basta! Sige na! May mangyayaring hindi maganda kapag hindi ka umuwi!
(papalapit si Mykee)
ICE: Ano na naman bang ginawa ko sa yo at parang may naghihintay na namang panganib
sa buhay ko?!
(nasa gitna ng pagkainis si Ice nang dumating ang iba pang members ng PCD)
MYKEE: You know me, Ice. Hindi ako basta-basta tumatanggap ng pagkatalo. Lulumpuhin
muna kita bago kita ibigay ng tuluyan kay Clyde.
ALEX: If I were you, susundin ko ang sinabi ng baklang to. Run for your life!
MYKEE: Ano?! Lumaban ka! Show us what a kanto girl you are!
(nagsisimula nang mag-gather ang mga tao para panoorin ang nangyayari)
(hindi na ma-take ni Jel ang mga nangyayari kaya minabuti na niyang tawagin si
Superman)
ICE: |Grabe! Seryoso na naman siya! Nakakatakot at sure ako na this time, hindi na
to joke!| …
/
73
MYKEE: Clyde…
CLYDE: (announcement mode) Whatever you guys heard about me and Ice, totoo yun.
Girlfriend ko na si Ice Serrano. Malalagot ang sinumang manakit sa kanya. Maliwanag
ba?
(tumango na lang lahat ng mga tao dahil na-terrorize rin sila sa super serious face
ni Clyde)
(si Ice naman eh parang gustong matunaw sa kahihiyan pero happy rin siya at the
same time)
At dismissal time…
(nauna nang umuwi si Jel dahil sinundo ni Clyde si Ice sa classroom niya)
(paalis na sana ang dalawa nang may narinig na churning sound si Clyde)
CLYDE: Listen to me. Ayokong nagmi-miss ka ng meal mo. Makakasama sa yo yan. Kita
mo nang nabugbog ka kanina tapos hindi ka pa kumain. Mahirap na pag nagkasakit ka.
ICE: Ganito pala feeling ng may tatay. (smile pa rin na parang baliw)
ICE: Nagbibiro lang naman ako eh. Masyado ka namang pikon dyan.
(biglang na-realize ni Ice na matagal na siyang nakayakap kay Clyde kaya super
bitiw naman siya kaagad)
ICE: (blushing-blushing) Eh kasi ang bilis mo maglakad eh. Yun lang yung naisip
kong paraan para tumigil ka. |ICE! ANO BA?! BAKIT KA NAHIHIYA?!|
ICE: |HOY ICE! ANO BA?! HINDI KA PWEDENG MANGHINA! REMEMBER! HINDI PA OFFICIALLY
KAYO! KUMILOS KA DYAN!| …
ICE: Ha?
First of all, gusto ko nang tigilan ang paglaban sa nararamdaman ko. Alam ko rin
namang matatalo ako sa huli eh. Besides, wala na si Jin. I bet masaya na siya sa
kung sino man ang girlfriend niya and I have to admit na lamang si Clyde sa race.
Kaya eto na…THIS IS REALLY IT!
ICE: Clyde…
CLYDE: Ha?
ICE: Oo.
CLYDE: Really?
Sa apartment ni Ice…
JEL: (sigaw mode) Ano ba, Chrysthienne?! Lalabas ka ba dyan o gigibain ko tong
pinto?! Nandito na si Essie! Ano ba?! Late na tayo! Hindi ko type ang mag-grand
entrance sa party ni Livie noh!
ICE: (sigaw from inside her room) Nandyan na! Hindi makapaghintay!
JEL: Yan lang ang suot mo tapos inabot ka ng halos limang oras sa pagbibihis?
(ito ang suot ni Ice – black shirt with baby sleeves, jeans, and sneakers – Kitchie
Nadal ang drama ng lola niyo ngayon pero nakalugay ang kanyang long black hair)
PAO: Wow!
ICE: Sira! Hindi naman kasi to battle kaya walang dahilan para pumorma ng todo.
Nasan sina Bry at Chad?
(nakita naman ni Ice na nagpapa-cute nga yung dalawa sa dalawang bisitang babae)
(papalit si Livie)
LIVIE: Hi guys!
LIVIE: Ano ka ba?! You’ll be singing for me later naman eh. Yun na lang gift mo sa
akin. (whispers) Balita ko kayo na raw ah…
LIVIE: Pinagtawanan ko pa nga eh kasi hindi pala totoo yung sinabi niya kay Tito
nung sabay-sabay tayong nag-dinner the other night. Hindi pa pala kayo on nun tapos
sinabi niya na kayo na. Sira talaga yun.
CLYDE: Hi Ice.
(nag-alisan sina Domeng, Pao, Jel at Essie na nakangiti kay Ice na parang mga
baliw)
LIVIE: Ehem!
LIVIE: Ang plastik mo talaga kahit kailan, Claudio! Oh siya! Iwan ko na kayong
dalawa! (sabay kindat kay Ice) Enjoy my night! (leaves)
ICE: Oo.
LIVIE: This is such a pleasant surprise, Jamaica. I don’t remember inviting you.
(tingin sa kasama ni Mykee) Sino siya? Bodyguard mo?
LIVIE: (natuwa naman) Same here. I thought you were courting Ice. Si Jamaica na
pala ngayon ang girlfriend mo. Ang swerte niya naman sa yo.
LIVIE: |Ang plastik mo ha!| Well, I can’t do anything about that. Anyway, enjoy the
night ok? Pupuntahan ko lang yung ibang bisita. Thanks for the gift, by the way.
Excuse me. |Mas mabuti nang umalis kaysa makipagplastikan sa mga basura!|
MYKEE: I like what you’re wearing. Sobrang simple. It’s so not you. Hindi kasi yan
para sa mga social climber na katulad mo eh.
(nainis si Ice sa comment kaya binalandra niya kay Mykee yung inis niya pero in a
sarcastic way)
ICE: Thanks. Ikaw rin. Para kang daing na nakabilad. In fairness, bagay na bagay na
sa yo. Gusto mo namang palagi kang exposed di ba?
(pano naman kasi…TUBE AT BACKLESS NA, MAIKLI PA ANG SUOT NG MALDITANG LOLA MO!)
(sobra talagang nainis si Mykee kaya kumuha siya ng isang basong tubig na nakita
niya within reach at pormang itatapon niya sa mukha ni Ice…BITUING WALANG NINGNING
ANG DRAMA!)
ICE: Subukan mong itapon sa akin yan at ipapanguya ko sa yo ang bawat kristal na
bumubuo sa basong yan!
(natakot si Mykee kaya ibinaba niya ang baso, hinatak si Jin, at nag-walk out)
Sa labas naman…
(walang imik si Mykee kaya hindi na lang din siya tinanong ni Jin)
(dinala ni Jin si Mykee sa isang lugar na sort of mountain top overlooking the
city…imagine na lang kayo!)
73
(hindi naman mapakali si Jin dahil sa sobrang tahimik…may fear of silence siya,
remember?)
MYKEE: I’m sorry for bothering you to go to that stupid party. Kung alam ko lang na
masasali ka sa kahihiyan ko, hindi na lang sana tayo pumunta.
JIN: Bakit nga ba tayo nagpunta dun kahit wala namang invitation?
MYKEE: Wala lang. I just want to see Clyde. I want to know how he’s doing.
Hindi ko alam pero something tells me na kailangan ko siyang yakapin nung mga oras
na yon. Naramdaman kong sincere yung mga sinabi niya. Iyak siya ng iyak. The other
part of me says na dapat magalit ako dahil ginamit niya ako para makalimutan niya
si Clyde. Kung tutuusin, isa rin akong tanga. Alam ko nang kaka-break lang nila,
pumatol naman agad ako. One thing’s for sure nung mga oras na yon. Sugatan si Mykee
at kailangan niya ako.
I cried my heart out. Nilabas ko na lahat ng hinanakit ko nung mga oras na yon.
Nararamdaman kong umaakyat na yung dugo sa ulo ko. Hindi ko na nakayanan na
magtapang-tapangan. Nanghina ako and I found refuge inside Jin’s arms. Sobrang
nasaktan ako lalo na nung in-announce pa ni Clyde sa crowd na sila na ni Ice. Gusto
kong gumanti pero right this time, I felt so helpless. It’s like I just need
someone to hold on to and Jin’s right here with me, embracing me like he has never
embraced a girl before. I’m sorry was all I can say pero at the back of my mind, I
want to say I love you.
(umupo silang dalawa ni Jin sa may edge ng mountain top para mas makita nila yung
view)
Nung mga oras na yon, para siyang bata. Nakasandal siya sa akin pero more of
nakayakap. Para siyang batang nakakapit sa nanay niya. Gusto ko siyang bitiwan for
the fact na hindi talaga ako ang mahal niya pero at the same time ayoko. All she
has is me right now. Ayoko siyang iwanan dahil sa totoo lang, natutunan ko na rin
siyang mahalin kahit na may pagka-maldita siya.
JIN: |Oo nga pala! Sinabi ni Livie kanina!| Oo. Tapos na yon. I don’t want to have
anything to do with her anymore.
MYKEE: Ako rin. I used to love Clyde at aaminin ko na I’m still not over him. Siya
kasi ang kauna-unahang lalake na minahal ko.
MYKEE: Actually, we have been engaged. Alam mo na. Fixed marriage. Pero matagal na
pala siyang may gusto kay Ice and now he decided to pursue her. Iniwan niya ako.
Wala pala talagang effect yung agreement ng parents namin. Parang biruan lang pala
pero sobra kong minahal si Clyde. I loved him so much that I would kill just to
have him back.
JIN: Hindi ka tanga, Mykee. Binigay mo lang sa kanya yung alam mong meaning ng
pagmamahal. Problema niya kung hindi niya yun masuklian.
JIN: Kung di niya yun kayang ibigay sa yo, ako ang magbibigay kung bibigyan mo ako
ng pagkakataon. (sabay tingin kay Mykee)
MYKEE: Jin…
(after ten years, binitiwan rin ni Jin yung pagkakahalik niya kay Mykee)
ICE: Hindi naman ata ako papayag na guluhin niya ang gabi mo noh!
(at pumunta na nga ang banda sa stage dahil umpisa na ng tugtog nila)
73
(sa dako paroon ay ang daddy ni Clyde kasama ang ibang mga friends niya)
FRIEND1: That girl looks stunning. (tinutukoy si Ice) Is she your son’s girlfriend?
CLYDE’S DAD: Yes. My son never fails to choose the best choice.
FRIEND2: She’s really pretty and she has a band. She’s all-in-one. She looks
familiar though.
Sa school…
At dismissal time…
Calling…
DADDY
CLYDE: Dad?
CLYDE’S DAD: Pagkatapos mong ihatid si Ice, dumiretso ka rito sa office ko. I need
to talk to you about something.
(pagkahatid nga ni Clyde kay Ice, dumiretso ito sa office ng daddy niya)
(on his way to the elevator, may dumating na bisita…SI BLACK BUTTERFLY)
(dun lang na-realize ni Clyde na nakadapo nga sa balikat niya si Black Butterfly)
EMPLEYADA: Masama raw pong pangitain ang mga ganyang klaseng butterfly. Maganda nga
sila pero may darating raw po na kamalasan sa sinumang madadapuan nito.
CLYDE: Salamat.
(nakarating na rin si Clyde sa office ng daddy niya pero umalis si Black Butterfly
pagkababa niya ng elevator)
CLYDE: What’s up with the serious face, Dad? Tinakasan ka na naman ba ng may mga
utang sa yo?
CLYDE’S DAD: That came from a very reliable source, hijo. Kahit ako hindi
makapaniwala.
CLYDE’S DAD: Ibig sabihin, she was married nung pinakasalan niya ako?
SECRETARY: Her husband died on a plane crash, sir. That time, she was pregnant.
After niyang manganak, iniwan niya ang bata sa ninong nito and she never came back.
(parang gustong magwala ni Mr. Buenavista pero syempre, ayaw niyang madamay sa mga
sentimyento niya sa buhay ang kanyang secretary)
CLYDE’S DAD: Thanks for the info. You may leave now.
(at iniwan na nga ng secretary ang kanyang boss sa loob ng office nito)
END OF FLASHBACK
CLYDE’S DAD: She is, hijo. I’m sorry pero kailangan mong putulin anuman ang
namamagitan sa inyong dalawa. Hindi kayo pwedeng magkatuluyan. Magkapatid kayo.
3
CLYDE: This can’t be, Dad! Mahal ko si Ice!
CLYDE’S DAD: But she is your sister. Ayokong malagay sa kahiya-hiyang sitwasyon.
You will be the future owner of all our businesses worldwide. Someday, you’ll be a
big man and I don’t want to hear other people say that my son is committing a
serious case of incest! You must listen to me, Claudio!
CLYDE: ALL MY LIFE I’VE BEEN LISTENING TO YOU! Lahat ng gusto mo ginawa ko and what
did I get?! Wala! Ni konting appreciation, wala! I grew up na may tatay nga pero
palagi na lang nasa Australia, nasa Singapore, nasa kung saang lupalop ng planeta!
Then here comes this one person who makes me feel loved and you want me to leave
her?!
CLYDE’S DAD: This is for your own good, son. Balang araw, pasasalamatan mo ako.
CLYDE: There’s no way I’m leaving Ice, Dad! I love her too much to leaver her!
CLYDE: This is a joke, right Ma? Hindi ko naman siya kapatid, di ba? Tell them na
hindi ko kapatid ang girlfriend ko! Please, Ma! Tell them!
(it was then na naramdaman ni Clyde ang presence ng isang tao sa mausoleum)
CLYDE: Ice?
CLYDE: Ice…
ICE: GIRLFRIEND?!
END OF FLASHBACK
ICE: Pero hindi ko nagawang pigilan ang feelings ko para sa yo. Simula nung araw na
dinala mo ako rito at natuklasan ko na iisa ang mommy natin, I prayed hard na hindi
totoo ang lahat ng nakita ko and I prayed for this day na ma-stuck sa timeline ng
mundo. Dumating pa rin. Wala na tayong magagawa.
CLYDE: Ice…
ICE: Magkapatid tayo, Clyde. Magkapatid tayo.
Sa principal’s office…
PRINCIPAL: I just figured na baka ikaw ang nakakaalam kung nasaan si Clyde.
(nagulat si Ice)
PRINCIPAL: Hindi siya sumama sa interschool, Ice. Wala naman kaming nagtatanggap na
tawag kung anong nangyari sa kanya.
ICE: Ako na lang po ang aalam kung anong nangyari tapos ire-report ko na lang po sa
inyo.
PRINCIPAL: Ok. Thanks, hija. You may go back to your class now.
LIVIE: Ice? (sabay lapit kay Ice) What are you doing here?
ICE: Two weeks na raw kasing hindi pumapasok si Clyde. Ano bang nangyari sa kanya?
LIVIE: Well, I guess hindi ko na pwedeng itago sa yo. Come with me. We’re going
somewhere.
(kinakabahan naman si Ice dahil hindi niya alam kung saan sila pupunta)
ICE: Ospital?
LIVIE: He’s been here for two weeks. Ayaw niyang ipaalam sa kahit na sino kung
anong nangyari.
Pumasok ako sa room ni Clyde. Normal lang siya na hospital room pero somehow,
bumigat yung pakiramdam ko nung pumasok ako sa loob. Parang na-guilty ako na hindi
ko maintindihan. Nandun siya. Nakahiga. Natutulog. Parang wala ngang problema sa
kanya eh. Everything looks perfectly normal.
73
ICE: Livie?
ICE: Ha?
LIVIE: Madali siyang ma-overpower ng emotions niya. Madalas, humihina ang mga vital
signs niya. So far, ito na ang pinakamatagal na na-confine siya sa ospital. Masyado
niyang dinamdam ang lahat ng nalaman niya kaya sobrang affected halos lahat ng
systems niya.
LIVIE: Ice…
ICE: Kung hindi ako pumayag na magkamabutihan kaming dalawa, hindi mangyayari to.
ICE: Ok.
LIVIE: Tito…
LIVIE: We?
CLYDE’S DAD: Ako at si Clyde. For good. I want him to study there para magkaroon
siya ng focus sa negosyo.
CLYDE’S DAD: No more buts. I’ve decided already. Now get rid of Ice.
(bumalik si Livie sa loob para pauwiin na si Ice tulad ng sinabi ng daddy ni Clyde)
(agad namang umalis si Ice na nakahalatang ayaw ni Mr. Buenavista na nandun siya)
CLYDE: Livie?
CLYDE: Si Ice…
LIVIE: Clyde…
CLYDE’S DAD: You better take good hold of your temper. Baka makasama sa yo yan.
CLYDE’S DAD: I’m doing this para hindi na lumala pa lahat ng to.
CLYDE’S DAD: I’ve explained this to you a thousand times, Claudio. Makakasira siya
sa maganda nating pangalan. Did Elizabeth tell you?
CLYDE: Tell me what? (sabay tingin kay Livie) What is it, Livie?
CLYDE: For good?! Are you kidding me?! (tingin sa daddy) Dad?!
CLYDE’S DAD: Tama ang narinig mo, hijo. Sooner or later, you have to be well-
acquainted with the systems of our family businesses. You need to train in
Australia.
CLYDE: Ayoko.
CLYDE’S DAD: I’m not asking for your permission. I’m telling you that we’re
migrating to Australia whether you like it or not.
ALE: Chrysthienne?
ALE: Wag kang mag-alala. Hindi ako masamang tao. May kailangan lang tayong pag-
usapan. Importante. Tungkol sa yo.
Dinala ni ale si Ice sa isang coffee shop kung saan nag-usap sila ng masinsinan.
ROWENA: Biyudo na si Don Fernando Serrano nang mapangasawa niya ang mama mo.
Namatay ang una niyang asawa sa panganganak kasama ang dapat sana'y magiging anak
nila. Nang ikasal ang mama mo at si Don Fernando, nagpasya si Don Fernando na mag-
aampon na lamang sila ng mama mo imbis na mag-anak. Natakot si Don Fernando na
magbuntis ang mama mo dahil baka maulit ang nangyari sa una niyang asawa. Mabilis
ang naging mga pangyayari. Namatay sa plane crash si Don Fernando dalawang araw
matapos ka nilang ampunin. Iniwan ka ng mama mo sa ninong mo at sumama sa isang
Buenavista.
ICE: Kung ampon lang ako, sino ang tunay kong mga magulang?
ROWENA: Namatay sa panganganak sa iyo ang tunay mong ina. Sa sobrang kalungkutan,
namatay ang iyong ama isang buwan matapos ka niyang ibigay sa bahay-ampunan.
(tuluyan na ngang napaiyak si Ice habang kino-comfort naman siya ni Aling Rowena)
(may isang lalakeng nasa loob ng isang sasakyan na may kausap sa telepono)
...
Masaya ako pero hindi ko alam kung bakit ako umiiyak. Ibig bang sabihin nito hindi
talaga ako anak ng taong araw-araw kong dinadalaw? Hindi ko maintindihan pero
somehow, galit ako ngayon sa tunay kong ama. Bakit niya ako kinailangang ipamigay?
Di ba dapat inalagaan niya ako? Bakit?! Bakit?!
(unconsciousness)
GIRL: Maraming utang sa akin yang babaeng yan. Dapat lang na magbayad siya.
GIRL: Gusto mong makulong pagkatapos nito? It all ends here! Wala na siyang
makikitang sikat ng araw bukas!
GIRL: Finally...
MYKEE: Kami nga. Judging from the tone of your voice, I don't think na-miss mo
kami.
ICE: |Hindi! Panaginip lang to! Kailangan ko lang gumising! GISING, ICE!| ...
MYKEE: Don't bother, Ice. Sayang lang ang lakas mo. No one's coming to save you
now. Clyde's leaving after everything finally came out. You can't be committing
that kind of sin, Ice. Clyde can't be your boyfriend!
ICE: |Kung alam mo lang kung anong nalaman ko ngayon!| Ano na naman bang problema
mo ha?! At bakit nandamay ka pa ng ibang tao?!
MYKEE: Hindi ko dinamay si Jin, Ice. He decided to work with me. Lintik lang ang
walang ganti, Ice. Don't you ever forget that.
ICE: Sige. Kung gusto mo akong bugbugin, gawin mo. Tandaan mo to...BABALIKAN KITA!
BABALIKAN KITA!
Nung mga oras na yon, takot ang nangingibabaw sa loob ko. Hindi ko alam pero parang
gusto kong umiyak sa sobrang takot. Wala si Clyde, si Jel, si Livie o kaya si
Essie. Walang tutulong sa akin. Si Jin! Bakit?! Pano niya nagawa to?!
ICE: Jin...
MYKEE: It's too late to persuade him, Ice. Don't waste your energy. You're going to
need it to fight back.
ICE: |Hindi! Hindi ako magpapaapekto! Kaya ko to! Humanda siya pagkatapos
nito!| ...
(papaluin na sana ni Mykee si Ice sa ulo para tapusin ang lahat nang biglang...)
JIN: ANG SABI KO TAMA NA! (sabay hila ng tuluyan sa bat at hinagis ito palayo) TAMA
NA TO, MYKEE! TAMA NA!
MYKEE: Jin...
JIN: UMALIS KA NA BAGO KO PULUTIN ULIT YANG BAT NA YAN! Walang makakaalam nito.
Umalis ka na lang at tatahimik ako.
JIN: Tapos na, Mykee. Nakaganti ka na. Umalis ka na at wag mo nang guguluhin si Ice
kahit kailan. (sabay kalas sa pagkakayakap ni Mykee)
(super breakdown naman ang lola niyo with matching luhod effect pa)
Sa bahay ni Clyde...
LIVIE: Ready?
CLYDE: Almost.
CLYDE: No.
LIVIE: Clyde...
CLYDE: I know, all right?! Hindi na naman ako nagko-complain di ba?! Aalis na kung
aalis!
LIVIE: I just...
CLYDE: It won't change anything, Livie! All I'm thinking about right now is Ice.
(nasa kalagitnaan ng drama ang dalawa nang biglang may kumatok sa pinto at
pinagbuksan naman ni Livie)
CLYDE: Sino?
Downstairs...
(may nakitang envelope si Clyde sa may mesa sa sala na may pangalan niya)
To Clyde
You are the only person to make me feel that I'm loved.
You are the only one who made me see the belongingness that I'm seeking.
You are the only reason why I tried to kill and steal.
You are my everything and I'm sorry for being the person you would call nothing.
Mykee
Sa kabilang dako...
Katapusan ko na. Hindi! Hindi pwede! Kailangan ko pang sabihin kay Clyde ang lahat.
Hindi niya ako pwedeng iwan! Hindi! Hindi!
JEL: OMG BEST FRIEND! Akala ko hindi ka na magigising! Ok ka lang ba? Natatandaan
mo ba ako?
JEL: Ospital.
ICE: Panong...
JEL: Sinabi na sa akin ni Jin ang lahat. Muntik ko pa ngang jombagin ang lolo mo
pero sabi ko, mabuti naman at natauhan siya. Siya ang magdamag na nagbantay sa yo.
Kanina lang ako dumating.
I'm sorry.
JEL: Ang tamad namang magsulat nun! Hinayaan ka niyang mabugbog ng ganyan at lahat-
lahat tapos sorry lang ang sasabihin! Hay ewan!
Sa kwarto ni Clyde...
(nakatitig ang lolo niyo sa picture nila ni Ice nung fair - YUNG FAIR KING AND
QUEEN! REMEMBER?!)
CLYDE: What?
CLYDE: Why?!
LIVIE: Clyde...
SENDER: +639275881269
(hindi tinawag ni Jel si Clyde dahil may nakasalubong itong isang ale na umiiyak na
mukhang kakilala naman ni Clyde)
(dumiretso si Clyde at ang ale sa isang kwarto)
Kahit hindi ko kilala yung nagtext, pumunta pa rin ako sa sinabi na puntahan. Ayoko
nang mag-stay sa bahay. Lalo lang sumasama ang loob ko. Kung alam ko lang na dagdag
sama ng loob lang ang makikita ko rito sa Santa Isabel Hospital, sana nagkulong na
lang ako sa kwarto ko.
MYKEE'S MOM: (iyak pa rin) We found her in her bedroom last night with her wrist
bleeding. Buti na lang talaga umabot pa siya rito.
/ 73
MYKEE'S MOM: Stable na raw ang kalagayan niya. Buti raw naitakbo agad siya rito
kundi baka wala na siya ngayon.
MYKEE'S MOM: Ano bang nangyari, hijo? May samaan ba kayo ng loob ni Mykee?
CLYDE: |Ibig sabihin hindi sinabi ni Mykee sa parents niya yung break-up namin?!| I
broke up with her, Tita pero matagal na yon. Parang wala ngang epekto sa kanya yung
paghihiwalay namin. Why would she do this?
MYKEE'S MOM: Hindi ko rin alam, hijo. Ibang klase kasi ang batang to! Ikamamatay
niya pag nawala sa kanya ang isang bagay na mahal na mahal niya.
MYKEE'S MOM: May business conference pa siya sa Indonesia. I can't ruin his
composure. Importante ang inaasikaso niya don kaya siguro sasabihin ko na lang
pagdating niya rito. Anyway, mabuti na rin ang lagay ni Mykee.
CLYDE: Tita, mas mabuti siguro kung umuwi muna kayo. Ako na lang po ang magbabantay
kay Mykee.
MYKEE'S MOM: Salamat, hijo. I know you would take care of her. Sige. Mauna na ako.
(since wala pang malay si Mykee eh naisip muna ni Clyde na lumabas para bumili ng
pagkain dahil nagugutom na siya)
(with some twist of fate, nagkasalubong sila ni Jin na papunta naman sa kwarto ni
Ice)
JIN: Oo.
JIN: What?!
CLYDE: Mykee tried to kill herself last night! Anong ginawa mo?!
JIN: Wait...I didn't ask you to come here to see Mykee...I asked you to come here
because of Ice...
JIN: Room 421 ang room ni Ice. Sige na. Puntahan mo na siya. Pupuntahan ko si
Mykee.
Sa kwarto ni Ice...
ICE: Tita...?
JEL: CLYDE?!
CLYDE: Sinabi sa akin ni Jin. What happened? Sinong may gawa nito sa yo?
ICE: Si...
JEL: Well, actually, silang dalawa ni Jin pero at the last minute, chugi de
konsensya ang drama ni Jin. Ang lolo mo ang nagdala kay Ice dito. Siya nga pala,
sino yung pinuntahan mo dun sa third floor?
CLYDE: Si Mykee. She committed suicide.
MYKEE: MAGPAPAKAMATAY NA LANG, PALPAK PA! TANGA! ANG LAKI KONG TANGA!
MYKEE: Sabihin mo nga! What's wrong with me?! Ano bang mali?! Bakit?! Ano bang
ginawa ko para iwanan ako lahat ng taong mahal ko?! Tell me, Jin! Tell me!
MYKEE: If I'm wonderful, bakit ako iniwan ni Clyde?! Bakit mo ako iniwan?! Why does
it always have to be me?! Mahirap ba akong mahalin?! Mahirap ba?!
(for the second time around, niyakap na lang ni Jin ang humahagulgol na si Mykee)
(habang umiiyak si Mykee inside Jin's arms, may umentra sa hospital room niya)
MYKEE: Tito...?
CLYDE'S DAD: Why, Jamaica? You know better than doing what you just did.
(hindi na lang nagsalita si Mykee dahil guilty rin siya sa mga trip niya sa buhay)
CLYDE'S DAD: I know how much you love him, hija and for that I'm going to help you
win him back.
MYKEE: Tito...
CLYDE'S DAD: Gusto kong makasiguro na nasa mabuting kamay ang kaisa-isa kong anak
and I won't let him end up with an ordinary girl. Ikaw ang nararapat sa kanya. My
son can't marry someone who's of kin by accident. Don't worry, hija. Ikaw ang
makakatuluyan ng anak ko.
(umaandar na naman ang animalistic instinct ni Mykee dahil finally, magiging sila
na ulit ni Clyde at bye-bye na kay Ice)
(lalaban pa sana ang lolo niyo pero may dala palang bodyguards ang kanyang daddy)
Sa bahay ni Clyde...
(narinig ni Livie ang mga pangyayari kaya syempre enter siya sa eksena)
CLYDE'S DAD: Wala ka talagang kahihiyan! Kapatid mo siya! You can't be together!
CLYDE'S DAD: You've gone far enough, Claudio and I won't let you go any farther!
Kung kailangan kong itali ka ng mahigpit para lang maisama ka sa Australia, gagawin
ko!
***
Lumipas ang mga araw. Nalaman na lang ni Ice sa mga tao na sumama nga si Clyde sa
daddy niya. Napabalita rin na sumunod si Mykee sa kanila sa Australia matapos
gumaling sa isang desperadong suicide attempt para makuha ulit si Clyde. May mga
tsismis rin na lumabas na meron nang formal engagement sina Clyde at Mykee na
ginanap sa Australia sa 18th birthday celebration ni Mykee. Syempre, super sad ang
ating bida at eto siya ngayon at tulala sa kalagitnaan ng practice sa bahay nila
Domeng para sa isang gig sa isang bar courtesy of Chad.
Hindi umuwi si Ice. Nagpunta muna siya sa kanyang daddy sa sementeryo at syempre,
nandun si BlackButterfly. Umupo lang si Ice sa tabi ng puntod ng kanyang ama-
amahan. Hindi na niya namalayan na flowing na pala ang tears from her eyes. Yumuko
siya. Sa kalagitnaan ng kanyang drama, naramdaman niyang may tumabi sa kanya.
"Kaibigan."
"Hindi ako aalis. Hindi ka pwedeng maiwan ulit. Kung iniwan ka niya, ako hindi.
Hindi kita iiwan kahit anong mangyari."
(finally, inangat na rin ni Ice ang kanyang face with flowing tears pa rin)
(tumambad sa kanya ang isang stem ng rose made of chocolate...ALAM NIYO NA YUN!
YUNG USO TUWING VALENTINE'S DAY!)
ICE: Jin...
JIN: Sorry sa lahat. Desperado akong makuha ha. Hindi ko na kasi alam ang gagawin
ko. Nung una kitang makita na papunta sa fastfood, sinabi ko sa sarili ko na gusto
kita at gagawin ko lahat para maging akin ka. Sa yo lang ako nakaramdam ng ganon.
For the first time, naging sigurado ako sa gusto ko sa buhay at ikaw yon. (sabay
tingin kay Ice)
73
JIN: ARAY!
(natawa pa si Ice)
JIN: Ang bad trip mo! Sincere na ngang nagso-sorry yung tao eh!
JIN: Ako rin! Para ka palang kabayong pinapalo sa pwet kung tumakbo! Ang bilis!
(hinabol muna ng dalawa ang kanilang mga hininga bago nag-usap ulit)
JIN: Ok ka na?
(biglang naging serious ang mukha ni Ice na may konting smile...ANG GULO! BASTA
GANON!)
JIN: Ok lang yun. Mahal naman kita eh pero hindi kita pipilitin na mahalin ako. Ok
na sa akin yung masaya ka. Basta nandito lang ako.
JIN: No problem.
Nung umalis si Clyde, bumalik sa normal ang lahat although may mga times pa rin na
medyo madrama ang lola niyo dahil nga mahal na mahal niya ang lolo niyong pumayag
magpa-engage sa isang mangkukulam. Hehehe! Ordinary days na ngayon sa Saint Vincent
Academy lalo na para sa mga graduating students. Malapit na kasi ang graduation at
ibig sabihin non eh malapit na ang exam at kasabay nun eh ang nalalapit na birthday
ni Ice at hindi lang basta birthday ha kundi ang kanyang...tentenenentenen! DEBUT!
Para paghandaan yun, nag-meeting ang mga friendly friends ni Ice nang hindi niya
alam.
Sa bahay ni Domeng...
(ang buong banda ni Ice ay nandito ngayon kasama si Essie at si Jel pati na rin si
Jin)
JEL: Korek!
JIN: Ehem!
BRY: Yan?!
ESSIE: Easy lang, mga boys! Wag niyo na lang banggitin yung lalakeng yun sa harap
ni Ice. Medyo ok na nga siya ngayon eh. Wag na lang natin ibalik sa kanya lahat.
Just forget it.
Tuloy pa rin ang lahat sa pagpaplano. At long last, kumpleto na ang lahat at
syempre, walang alam ang ating bida tungkol sa mga events going on. Moving on with
the story, dumating rin ang araw ng gig ng banda nila Ice. Syempre, join lahat ng
mga tao.
73
Sa bar...
HOST: Good evening po sa inyong lahat! Alam kong excited na kayong ma-meet ang
ating guest band for tonight kaya hindi ko na patatagalin. Please
welcome...ARRHYTHMIA!
ICE: Good evening po sa inyong lahat. Ako po si Ice on vocals and guitars and here
are my bandmates, Chad on drums, Pao on bass, Domeng on vocals and guitars, and Bry
on keyboards.
(sigawan naman ang mga tao pati na rin ang cheering squad ni Ice na si Jel lang ang
member)
ICE: Actually, first time po naming tumugtog talaga sa isang bar so medyo kabado pa
po kami pero don't worry...handa po kami sa lahat ng request! Hehehe! Handa na ba
kayo?
ICE: This first song is dedicated to my one and only best friend Jel who's in the
audience right now. Hi,best friend!
Kumustahin naman natin ngayon ang lolo niyong engaged na at sira na ang buhay!
Hehehe! Sa ngayon eh nasa terrace siya ng kanilang bahay sa Australia at nakatitig
sa picture nila ni Ice. Nasa gitna ng kanyang sentimyento de asukal ang lolo niyo
nang biglang...
MYKEE: Hi!
CLYDE: (di man lang tumingin kay Mykee) What are you doing here?
(lingon naman ang lolo niyo sa direksyon ni Mykee na may dalang cake)
CLYDE: Ayoko!
MYKEE: Please...
(sa sobrang inis, hinampas ni Clyde ang tray at nag-splatter ang cake sa floor na
pinaghirapang gawin ni Mykee...wawa naman...yung cake...wahahahaha!)
That night, merong special dinner na naganap. Syempre, nandon ang parents ni Mykee
at ang daddy ni Clyde pati na rin si Livie. Pinag-uusapan na ng angkan ang kasal
nila Clyde at Mykee in the future. Sa isang hotel naganap ang bonggang meeting.
MYKEE'S MOM: Mas maganda kung sa Pilipinas natin gagawin ang kasal. At least,
everyone will be witnesses to this perfect union.
MYKEE'S DAD: Kahit saan naman, ok lang. Basta ba magiging masaya sa kanilang
memorable day ang future couple. (sabay tingin kila Clyde at Mykee na magkatabi)
(nagtanong-tanong siya sa mga tao kung nakakita sila ng babaeng naka-black cocktail
dress na curly ever ang hair...syempre in English noh! AUSTRALIA KAYA ITECH!)
Natapos ang meeting at syempre, nag-uwian na ang mga tao. Tahimik si Mykee the
whole time kaya naman super alala naman ang kanyang parents.
MYKEE'S DAD: Sigurado ka? Bakit parang kanina ka pa walang kibo dyan?
CLYDE: I get it, all right?! I just wasn't in the mood nung pumasok siya.
LIVIE: Tito...
Muntik na namang magsuntukan ang mag-ama pero thanks to Livie dahil naagapan. Ganon
lang naman ang mga happenings sa Australia dahil hindi ma-get over ni Clyde ang
kanyang kasawian sa buhay. Si Mykee naman eh suicidal na naman pero ayaw na niyang
maglaslas ulit dahil baka pumalpak na naman siya. Hehehe!
Lumipas ang mga araw at sa wakas, dumating na rin ang pinakahihintay na debut ng
ating bida! Ang event ay gaganapin sa isang hotel pero syempre, walang kaalam-alam
dito si Ice. Ayos na ang plano. Execution na lang ang kailangan.
Saturday...
Sa bahay ni Ice...
ICE: Pupunta lang ako kay dad tapos magsisimba tapos jamming na lang siguro dito sa
bahay.
ICE: Oo.
Sa car...
JEL: Best friend, tikman mo to! (sabay abot ng mineral water bottle kay Ice)
ICE: Ang sarap ha! Papaturo akong gumawa nito kay Tita.
JEL: Huy!
ICE: Ha?
Bakit kaya ako biglang inantok? Hindi naman ako puyat kagabi. Grabe! Nanghihina
ako. Malapit na kaya kami sa mall? Bakit parang hindi naman ako ginigising ni Jel?
Naman! Makamulat nga!
(pagmulat ng ating bida, isang magandang hotel room ang tumambad sa kanya)
JIN: Hi!
ICE: Jin?!
JIN: Buti naman kilala mo pa ako. Sabi kasi ni Jel matapang daw yung gamot eh.
ICE: Gamot?!
(may kinuha siyang bouquet of white roses sa may window at binigay ito kay Ice)
JIN: Magbihis ka na. Hinihintay ka na nila sa baba. Magbibihis na rin ako. Nandun
yung damit mo sa CR. Tatawagin ko na rin si Ate Zeny.
(umalis na si Jin at maya-maya ay dumating na rin si Ate Zeny, ang make-up artist
na magpapaganda sa ating bida para sa kanyang birthday ever!)
(at dahil parang walang naririnig na tanong ang kausap niya, hindi na lang humirit
si Ice)
(inayusan na rin ang ating bida - light make-up at curly, long hair ang drama ng
lola niyo ngayon)
ICE: Gown?
(bumalik si Ate Zeny na may dalang sapphire blue gown sa super kaduper sa ganda)
ICE: Ate, pwede ko bang malaman kung anong nangyayari kasi medyo mababaliw na
talaga ako eh!
(si Ice ngayon ay nasa harap pa rin ng salamin at sinisikap pa ring isipin ang
cause ng mga happenings)
73
JIN: Ready?
Nung mga oras na yon, naisip ko kung gaano katanga si Clyde para iwanan si Ice.
Grabe! Kung akin lang siya, hinding-hindi ko siya iiwan tulad ng ginawa nung
asungot na yon! She's wow! Para akong nasa harap ng isang diyosa!
ICE: HUY!
JIN: Ha?
ICE: Ano bang nangyayari ha?! Bakit may ganito?! May ikakasal ba or whatever?!
ICE: Saan?!
Bago tayo magpatuloy, ide-describe ko muna yung reception. Isipin niyo yung dance
sa A Cinderella Story na may hagdan papunta sa dancefloor chorva. Ganon! Ok. Moving
on.
JIN: Basta...
(at ang music ay ang I Could Not Ask For More ni Edwin McCain)
ICE: Jin...
(at bumaba na nga ang dalawa sa mahiwagang hagdan ng buong sapphire blue gazebo)
Samantala...
CLYDE: No.
LIVIE: Clyde...
LIVIE: Oh...
ANNOUNCEMENT
From this point of the story, I would like to use the POV format para mas clear
yung sentiments ng mga characters. Just tell me kung nakakalito or anything.
Salamat sa mga patuloy na sumusuporta!
That night was the best night of my life. It felt like everything's okay. Kahit
papano, nabawasan yung sakit sa loob ko pagkatapos ng ginawa sa akin ni Clyde.
Marami nang nangyari. Ang sakit pero masaya ako dahil may mga kaibigan ako na
laging nandyan para sa akin. Ilang araw na rin ang lumipas matapos ang debut party
na inihanda nila para sa akin. Back to normal ang lahat. I made my way to school.
Aral ulit. Konting tiis na lang, graduation na!
The day ended as usual. Uwian na. I was on my way home nang biglang may pumaradang
kotse sa harap ko. Pamilyar. May babaeng lumabas galing sa kotse. Si Mykee.
Lumapit siya sa akin. Hinanda ko na ang sarili ko sa anumang pwedeng mangyari. Baka
mamaya, isang batalyong bubugbog sa akin na naman ang nirentahan nitong babaeng to!
Hay nako! Utang na loob ha! Ganito ang hitsura niya ngayon - PAAWA EFFECT! In
fairness, hindi bagay sa kanya ang mukhang mabait dahil isa siyang demonya! DEMONYA
NA, MANG-AAGAW PA! ARGH! PIGILAN NIYO KO!
MYKEE: Please, Ice. Give me a chance to explain. Importante lahat ng kailangan kong
sabihin sa yo. Please.
ICE: Pwede ba?! Hindi bagay sa yo! What makes you think na makikinig pa ako sa yo?!
Hindi siya nagsalita. Yumuko lang siya at lumapit sa akin. To my surprise, lumuhod
siya sa harap ko. Ano na namang drama to?!
MYKEE: Please...
Hinawakan ko ang magkabilang balikat niya. Ewan ko kung naawa ako o ano pero
something told me na kailangan ko siyang pakinggan. Sumama ako sa mortal kong
kaaway. Nagpunta kami sa isang coffee shop para makapag-usap ng masinsinan.
Pagkatapos mag-order ni Mykee ng inumin para sa aming dalawa, sinimulan niya ang
usapan.
Nagsisimula na namang mamilog ang luha sa mga mata niya. Naririnig kong nagsisimula
nang mabasag ang boses niya. Ang bigat ng dinadala niya. Hindi ako kumibo.
MYKEE: I know I've caused you and Clyde all the pain in the world. Ginawa ko lahat
para agawin siya sa yo. Mahal ko siya, Ice. Mahal na mahal. Kaya kong pumatay para
sa kanya pero no matter what I do, ikaw talaga ang laman ng puso niya at wala akong
magagawa don. Anytime now, darating na rito sila mommy at daddy kasama si Clyde
para hanapin ako. Wala naman kasi akong ibang pwedeng mapuntahan kundi dito sa
Pilipinas. Lumayas ako at bumalik dito to clear things out once and for all. Suko
na ako. I'm letting him go now.
73
ICE: Mykee...
MYKEE: No. Let me finish first. May engagement nga na nangyari. I won't deny that
pero kung nakita molang ang lungkot at galit sa mga mata ni Clyde nung araw na yon,
masasabi mo talagang mahal ka niya, Ice. Parang gusto niya akong patayin para lang
makabalik siya sa yo. All throughout our stay in Australia, puro pagtataboy ang
ginawa niya sa akin. Masakit pero tiniis ko dahil mahal ko siya. Gusto ko we'll end
up together pero imposible. Ayaw niya sa akin, Ice. It's just because of a stupid
deal kaya naging kaming dalawa. Ikaw ang gusto niya. Kung galit ka sa kanya dahil
akala mo iniwan ka niya, don't be. Ako ang may kasalanan. He loves you more than
anything else.
MYKEE: Gusto kong magkabalikan kayong dalawa. You two deserve each other.
MYKEE: SO WHAT?! WON'T YOU FIGHT FOR HIM?! WAG KANG TANGA, ICE! PINAGLABAN KA NI
CLYDESA SARILI NIYANG AMA! DO THE SAME THING! MAHAL KA NIYA, ICE! MAHAL KA NIYA!
MYKEE: I'm sorry. I'm such a f*ckin' b*tch for messing everything up!
Tuloy-tuloy ang pag-iyak ni Mykee. Hindi niya mapigil. Pati ako parang gusto nang
mapaiyak. Sincere siya. Alam ko.
MYKEE'S MOM: Nagising na lang ako at nakitang wala na siya sa kwarto niya. Pati mga
gamit niya wala na.
MYKEE'S MOM: Yes. He sent every guy in the police to search for her. Hanggang
ngayon, wala pa rin kaming updates tungkol sa kanya.
Natigilan si Tita sa sinabi ko. Binuksan niya ang bedside table ni Mykee. Wala doon
ang passport. Positive. Bumalik nga siya ng Pilipinas.
Umuwi muna ako saglit para kumuha ng mga gamit. Wala si Daddy sa bahay dahil may
pinuntahan siyang importante. Business as usual. Same with Livie. Resume na kasi ng
trabaho niya. After mag-gather ng ilang importanteng gamit, dumiretso na ako sa
airport. Nandon na ang parents ni Mykee pagdating ko. Then, we left for the
Philippines.
Pagkalapag namin sa bansa, bahay agad nila Mykee ang pinuntahan namin. Wala siya
pero sabi ng mga caretakers ng bahay, dumating daw si Mykee. Umalis din daw agad
pagdating niya. Napanatag na rin ang loob nila Tito't Tita. Same with me.
Napagpasyahan nilang hintayin na lang dumating si Mykee. Ako naman eh umuwi muna sa
bahay namin para magpahinga. Babalik na lang siguro ako pag nakauwi na si Mykee
just to make sure she's fine. I want to see Ice pero hindi ko pa siya kayang
harapin. Baka suntukin lang ako nun pag nagkita kami. Natulog na lang ako.
{*}~~~{*}~~~{*}~~~{*}~~~{*}
It was such a tedious job talking to Ice. I can't control myself. Every now and
then, napapaiyak talaga ako. Ako naman talaga ang may kasalanan eh. Inagaw ko ang
dapat na sa kanya. Hindi ko na rin kasi kayang nakikita si Clyde na parang laging
galit sa mundo dahil sa akin. And so, I decided to let go. All I need to do now is
to set-up a plan para makapag-usap silang dalawa. That's the least I can do para
makabawi.
After naming mag-usap ni Ice, umuwi na rin ako. As expected, nakita ko ang parents
ko na naghihintay sa akin. They don't look angry or anything. They're more of
relieved dahil nakita na nila ako.
/ 73
My mom embraced me. Pakiramdam ko para akong batang nawala at nakabalik. Somehow,
parang naiiyak na naman ako.
MYKEE'S MOM: Clyde was so worried about you and he was the one who thought na baka
dito ka nagpunta kaya sinundan ka namin dito.
MYKEE: Si Clyde...?
MYKEE'S DAD: Yes, hija. Sumama siya sa amin pabalik dito. Nung sabihin sa amin ng
mga caretakers ng bahay na nakabalik ka na, he decided to go home first para
makapagpahinga. Babalik raw siya ditomamaya.
I wasn't able to continue. Napaiyak na lang ako habang yakap ako ng mommy ko. Hindi
na naman nila ako tinanong. Hinayaan lang nila akong umiyak.
With that, iniyak ko lahat ng matagal ko nang dapat na iniyak. Ang sakit. Ang
sakit-sakit.
Dahil sa jetlag, hindi na ako nakagising para makabalik kila Mykee. So I decided na
pumunta sa kanila first thing in the morning. Naligo na ako at nagbihis. Lalabas na
lang ako ng bahay nang biglang tinawag ako nung maid namin.
Shoot!
CLYDE: She ran away. Sinamahan ko ang parents niya para sundan siya rito. In fact,
I was about to leave when you called. Pupuntahan ko sana siya to make sure she's
fine.
CLYDE: Ok.
Hindi ko alam kung bakit biglang naging mabait si Dad pero for sure, nangyari lang
yon dahil si Mykee ang binanggit ko sa kanya. Kung Ice ang pangalan na sinabi ko,
siguradong ora-mismong lilipad yun pabalik ng Pilipinas para suntukin ako.
Dumiretso na rin ako kila Mykee. Pagdating ko dun, wala sila Tita. Nasa kwarto pa
si Mykee. Para full effect at wala na siyang masabi, nagdala na rin ako ng flowers.
Tinawag nung maid si Mykee at bumaba naman siya agad. Malungkot ang hitsura niya
nung makita ako. Para siyang nanghihina. She went to me and gave me a kiss on the
cheek and a weak smile.
CLYDE: I just want to make sure you're fine. For you nga pala.
MYKEE: (kuha ng flowers) Thanks. Do you want to stay outside? Mainit dito eh.
CLYDE: Sure.
MYKEE: Yeah. I just need some place to think things out. I'm planning to go back to
Australia as soon as I accomplish my mission.
CLYDE: Mission?
MYKEE: Yeah. I don't want to talk about it though. So what brings you here?
CLYDE: Mykee...
MYKEE: Clyde, malalaman mo rin lahat ng sagot sa tanong mo balang araw. I'll let
you know, okay? Don't worry. By the way, are you planning to go back to school?
MYKEE: Sa bagay.
Hindi ko siya mabasa. From the time na nagsimula ang conversation namin, hindi siya
tumitingin sa mata ko. It seems like she's so far away. I want to know what's wrong
pero judging from the way she acts, parang wala namang mali.
Tinignan niya ako. As in straight into my eyes. Then, she smiled. A smile that made
me feel guilty of everything I did to her nung nasa Australia kami. It's a very
sincere smile. Yung tipo ng smile na hindi kayang ibigay sa isang tao ng isang
Jamaica Celine Montelibano. After that, she looked away again.
Para akong tinamaan ng kidlat sa tanong na yon. At first, hindi ko alam kung anong
isasagot ko. Did I actually ever love Mykee?
73
Natigilan ako. I don't know if she meant that the negative way or what. Hindi ako
nagsalita. Hinintay ko na lang na paalisin niya ako but no words came out of her. I
felt more guilty than ever.
Hindi natinag si Mykee sa kinalalagyan niya. And so, we stayed where we are. The
rain started pouring violently. In minutes, we're soaked. I looked at her while the
rain bathes her face. That smile-less face.
MYKEE: I just want to say sorry for everything. Sana mapatawad mo ako.
Niyakap ko si Mykee. That's the best I could do. Then, it all came clear to me.
That apology under the pouring rain was Mykee's desperate attempt to hide her tears
from me.
Another school day has passed. Hay. Hirap talaga pag graduating! Daming pinapagawa!
Umuwi na ako agad dahil siguradong duduguin na naman akong kaka-solve ng problems
sa Calculus. Pagdating ko sa bahay, bukas yung mga ilaw at nakaparada yung kotse ni
Chad dun sa bakanteng lote. Naman! Wrong timing namang manggulo nitong mga to!
CHAD: ICE!
Binaba ko muna yung bag ko at umupo sa sofa. Yung apat na mokong naman eh
nakapaligid sa akin ngayon na para akong pusakal na kriminal under interrogation.
Kinakabahan tuloy ako sa pinaggagawa nila.
ICE: Ano ba?! Lumayo nga kayo kahit konti! Ninenerbyos ako sa ginagawa niyo eh!
Biglang may nilabas na papel si Domeng. Diyos ko! Papatayin pa nila ako sa nerbyos
dahil lang sa papel! Pinagbabatukan ko nga!
ICE: Oh tapos?
ICE: WHAT?!
Kinuha ko agad yung papel kay Domeng. Kontrata nga! OMG! RECORDING ARTISTS NA KAMI!
OMG! OMG TALAGA! Nagtatalon kaming lima sa tuwa. Matagal na kasi naming pangarap
ang maging recording artists. Grabe! This is the best graduation gift for all of
us.
Aba! Talagang prepared tong mga mokong na to ah! Nagdala talaga ng Vodka! Well,
Vodka Ice lang naman hindi naman yung Absolut. Buti na lang.
At nag-inuman nga kaming lahat pero wala namang nabangag sa sobrang kalasingan.
Nakapasok pa naman ako the next day kaya walang problema. Hindi ko nga lang sure
kung papasa ako sa quiz ko sa Calculus! Hehe!
ICE: Syempre naman noh! Si Domeng pa! Alam mo namang desperado nang sumikat yun
noh!
JEL: I'm so happy for you naman, best friend! Basta sa concert niyo, dapat ako ang
unang mabibigyan ng ticket ha! VIP SEAT!
*bell rings*
Bumalik na kami sa classroom ni Jel after that conversation during the break.
Grabe! Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang may manager na kami at
talaga namang recording artists na kami. Bukas namin makikilala yung manager namin.
Excited na ako! Grabe! Hindi ko talaga tine-take ang mga pangyayari!
*phone rings*
*unknown number*
Nagpunta ako malapit sa CR para sagutin yung tawag. Sino kaya to?
MYKEE: Kita tayo sa coffee shop. Dun sa last na pinuntahan natin. Importante lang.
73
Ok, guys! Wag kayong mag-alala dahil hindi na halimaw si Mykee ngayon dahil
tinanggal na niya sa sistema niya ang dugong Ravena! Mwahahahaha! Pero seryoso
talaga. Bati na kami kaya hindi na ako natatakot makasama siya dahil alam kong
hindi na niya ako ipapabugbog or anything.
After class, umuwi agad si Jel at ako naman eh dumiretso dun sa coffee shop. Wala
pa si Mykee. Nag-order na lang ako ng kape (SYEMPRE! ANO BANG BINIBILI SA COFFEE
SHOP?!) at umupo sa isang table. Maya-maya, dumating rin si Mykee.
*phone rings*
Tumayo si Mykee para sagutin yung call. Ang busy ng dating niya. Parang hindi pa
ata siya kumakain tapos parang tensyonadong-tensyonado yung mukha niya. Kinakabahan
tuloy ako. Medyo natagalan yung call. Ano kayang meron?
May napansin akong kotseng huminto sa labas. Pamilyar. Biglang naglabasan ang apat
na mga naggagwapuhang kalalakihan. Tinitigan ko sila. Mga artistahin. Pumasok sila
ng coffee shop at sabay-sabay na naghubad ng shades. Ayos.
DOMENG: Eh pinatawag kami ng manager natin eh. Hindi na nahintay yung bukas para i-
meet tayo. Dito raw magkikita-kita.
Tinignan nilang lahat ng masama si Mykee. Bad shot kasi sa kanila si Mykee.
Remember nung battle of the bands? Nung sinabihan ako ni Mykee na pang-Quiapo lang
ever ang banda namin? Yun! Yun ang sobrang tindi na ikina-bad trip nilang lahat!
CHAD: Oh baka naman ginugulo mo na naman si Ice. Better change your mind. Kami
makakalaban mo.
ICE: HOLD IT! WAIT LANG! Bago kayo mag-transform lahat, mag-e-explain muna ako.
Mykee's sorry for everything tsaka ok na kami. Friend natin siya.
MYKEE: Peace?
Nagtinginan naman ang mga mokong at nag-meeting pa. Sira talaga tong mga to!
LAHAT: Ano?!
PAO: Sige. Domeng, meron akong tatlong chocolate. Hiningi mo yung isa. Ilan ang
natira?
DOMENG: Duh?! Eh di dalawa!
PAO: Mali.
LAHAT: BAKET?!
PAO: Tatlo pa rin ang matitira! Ano ako?! Bale?! Mamimigay ng chocolate?! ASA!
Tawa kami ng tawa sa loob ng coffee shop. Nakakahiya na nga eh pero ang saya
talaga. Hindi ko akalain na magiging ganito kami kasaya ng banda kasama ang dating
mortal enemy 101 ko. Maya-maya, may dumating na lalake at dumiretso sa mesa namin.
Nagbeso pa nga kay Mykee eh. In fairness ha, gwapo siya. Boyfriend kaya ni Mykee?
CARLOS: Hi guys!
LAHAT: Hello!
LAHAT: MANAGER?!
ICE: Mykee...
MYKEE: Yes. I was the one who planned everything. It's time to get out of the
shell. Magaling ang banda niyo at you guys deserve to be heard. Si Carlos na ang
bahala sa inyo. Besides, this is the only way I know para makabawi ako sa lahat.
Right, Ice?
Hindi ako makapaniwalang nagawa yun ni Mykee. Grabe! Convinced na ako. Convinced na
convinced na. Pati nga bandmates ko, hindi na makapagsalita. Ang kaninang magulo eh
biglang natahimik sa sobrang shock.
Natawa si Mykee sa pinagsasabi naming lahat. Syempre! Sino bang hindi matatawa sa
kabaliwang pinagsasabi ng mga unggoy na to?!
MYKEE: Don't mention it, guys. So shall we start, Carlos?
73
CARLOS: Absolutely.
At yun nga. Nagsimula na ang mahabang usapan tungkol sa ginagawa sa showbiz world.
Excited na excited ang mga mokong. Ako naman eh hindi pa rin makapaniwala. Grabe!
Pag panaginip lang to, makakatadyak ako ng wala sa oras!
Kinakabahan ako.
Seryoso.
MYKEE: That’s the seventh time na sinabi mo sa akin yan for the past half hour.
MYKEE: You just have to relax, okay? Sige ka! Baka pumiyok ka mamaya nyan!
In fairness, may point dun si Mykee. Sinubukan kong mag-relax at umupo sa isang
sulok ng dressingroom. Hindi ko maintindihan kung bakit ako lang sa banda ang
nakakaramdam ng takot. Nasa isang studio kami ngayon dahil inimbitahan kami ng
isang segment producer na tumugtog sa isang TV program. Astig di ba? Lalabas na
kami sa TV! Kaya nga parang sinisilaban pwet ko ngayon eh! Habang nasa kalagitnaan
ako ng pagkakalma sa sarili ko, biglang pumasok ang assistant ng segmentproducer.
Malapit na raw kaming isalang. Waaahhhh!
MYKEE: Hay nako, Ice! Ikaw na rin ang nagsabi na hindi ka ganyan dati sa mga
performances niyo! You’re just disturbed by the idea na lalabas kayo sa TV. Maybe
because ayaw mong makita ka ni Clyde.
MYKEE: Ok ka lang?
ICE: Oo naman.
Biglang lumungkot ang expression ng mukha ni Mykee. Guilt ang nabasa ko sa mga mata
niya.
ICE: Mykee, wag na muna nating pag-usapan si Clyde. Hindi ako galit sa kanya at
hindi rin ako galit sa yo. Tapos na yon. Friends na tayo di ba?
Nginitian na lang ako ni Mykee at kasabay non ang pagdating ng segment producer
para sabihin sa akin na it’s time. Sakto naman ang dating mga unggoy galing sa CR
at mukhang ready na sila dahil over na sa pagwapo ang ginawa nila sa mga sarili
nila. After that, nagsimula na ang aming first ever TV appearance. Parang magic nga
eh! Pagtungtong namin ng stage, nawala lahat ng kaba ko. Kitang-kita ko si Mykee
mula sa spot ko. Nasa audience siya kasama si Carlos, ang manager namin. Tuwang-
tuwa ang mga tao sa performance namin. Fulfilling! Astig!
HOST: Ladies and gentlemen, please welcome the newest band in town – ARRHYTHMIA!
MYKEE: Boys, it's a girls' day-out. Kung gusto niyo, mag-boys' night out kayo
mamaya.
Natawa si Mykee pati ako. Grabe talaga tong mga kabanda kong to! Kaya love na love
ko tong mga unggoy na to eh! In the end, binigyan na rin ni Mykee ng pang-kape ang
magigiting na bouncers ng Arrhythmia at kami naman ni Mykee eh pumunta na ng coffee
shop. Syempre, kwentuhan dito, tawanan doon. Sa gitna ng usapan, biglang napunta sa
topic na ayokong pag-usapan. Sabi na eh.
ICE: Syempre, may career na ako and everything. Magandang simula na to! Thanks to
you and Carlos syempre!
MYKEE: That's not what I meant.
ICE: Eh ano?
MYKEE: Si Clyde. Aren't you going to talk to him? I mean, just to have closure and
everything. After all, magkapatid kayo.
MYKEE: WHAT?!
Ngayong alam na ng lola niyong si Mykee na hindi talaga magkapatid ang lolo niyong
si Clyde at ang bonggang-bongga niyong lola na si Ice, ano na kaya ang susunod na
magaganap? ABANGAN! Haha!
73
Comments pls...:)
Hinatid ko muna si Ice sa apartment niya then left. Ayoko pa umuwi. I have a lot of
things to think over right now. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin ma-get over yung
confession ni Ice kanina. All this time, everyone thought na magkapatid sila pero
hindi pala. Hindi sila magkapatid. God! Until now, it still takes few more seconds
to sink in! Deep inside, natutuwa ako dahil parang in favor si God sa gusto kong
mangyari. Sabi ko naman sa inyo babawi ako kila Ice and Clyde di ba? Well, parang
parating na yung pagkakataon na yon. Mukhang maagang matatapos ang misyon ko.
However, there are still factors that I have to consider at isa na don ang daddy ni
Clyde. Kilala ko ang mga taong tulad niya. Magagawa niyang pumatay wag lang
madumihan ang pangalan niya and he's the kind of person who's very cynical about
everything. Kahit pa sabihin kong hindi talaga magkapatid sila Ice at Clyde, hindi
siya maniniwala dahil kailangan may evidence. Yun pa ang isang problema ko! Sinabi
sa akin ni Ice na some friend of her mom told her the whole story and the only
information she could give me is a name - Rowena. I mean, how could I possibly find
a woman whose name is Rowena and knows the whole story behind Ice's past in one
snap of a finger?! Time's running out. Pag hindi ako kumilos, it'll be too late!
ARGH! ANG SAKIT NAMAN SA ULO NITO!
Nandito nga pala ako ngayon sa Baywalk with a can of Coke in my hand, under the
bright multicolored lights and in front of the pitch black sea. Nakaka-relax palang
tumambay dito. Syempre, I thought of things to do. Desperado na akong makabawi sa
mga nasaktan ko.
"Hi!"
Kung sino man siya, hindi ko siya pinansin. Baywalk is not only known for the
lights and the sea but also for the bad people, you know. Di bale! May tear gas
naman ako dito sa bag ko eh at hindi ako magdadalawang-isip na ubusin to sa taong
kumakausap sa akin ngayon pag hinawakan niya ako!
OH NO HE DIDN'T!
It's Jin! Nagulat ako. It took like ten seconds for me to recognize him. Ibang-iba
na yung hitsura niya compared to the last time na nagkausap kami which is in the
hospital after I committed a seriously pathetic and desperate suicide attempt.
Niyakap ko siya. Ewan ko kung bakit. Reflex lang siguro. Nakaka-miss rin pala tong
mokong na to!
In the middle of all the troubles that I'm in right now, I felt safe in Jin's
presence. Somehow, masaya ako na nandito siya ngayon. Grabe! Ang sarap ng feeling.
Hindi ko ma-explain!
JIN: Galing kasi ako sa fastfood eh naisipan kong dumaan dito para mag-unwind.
Hindi ko naman alam na nandito ka. Siguro bonus na yon! Haha!
The conversation went on and on. He even asked about me, Clyde and Ice. Syempre,
kinuwento ko na sa kanya lahat. Na everything's okay na between me and Ice and I'm
trying to patch things up between her and Clyde. Natawa pa nga si Jin dahil naalala
niya yung mga times na nag-connive kaming dalawa para lang sirain sila Clyde and
Ice kasi may gusto siya kay Ice at ako naman eh may gusto kay Clyde. Maraming times
na rin na pinagtagpo kami ni Jin ng tadhana and in the process of using Jin to
destroy the relationship between Clyde and Ice, I learned something. I learned to
need him. ANG DRAMA KO!
JIN: WHAT?!
MYKEE: Eh kasi naman puro ka kalokohan eh! I'm planning to bring Ice and Clyde back
together kaya lang parang suntok sa buwan eh.
Somehow, parang nalungkot yung expression ni Jin. I forgot. He loves Ice like crazy
and it's killing me. Naman! Selos mode na naman ako!
/ 73
MYKEE: Would you mind? I mean, me bringing Ice and Clyde back together?
JIN: Joke lang! Ito naman! Well, syempre gusto ko masaya si Ice. Kahit pa nung
umalis si Clyde tapos ako yung laging nandyan para sa kanya, nararamdaman ko naman
na si Clyde lang talaga ang mahal niya eh. Kaya kung san siya masaya, dun na rin
ako. Nandyan ka naman eh. Alam ko namang obsessed na obsessed ka sa akin mula nung
una tayong magkita! Haha!
And then, he laughed like there's no tomorrow. Alam kong may pagka-dimonya ako at
the start pero nasasaktan rin naman ako noh! I walked out without saying anything.
Ang sakit kaya non! Grabe! Mangiyak-ngiyak na ako!
Hinabol ako ni Jin at nung naabutan niya ako, he grabbed me by my left hand. He was
shocked when he saw tears flowing down my face! That should show him!
MYKEE: You know what, don't bother dahil pagkatapos na pagkatapos magkabalikan nila
Ice at Clyde, aalis na ako papuntang Australia and I'll stay there for good!
Masyado nang magulo buhay ko dito! Ayoko na! And no one really loves me in this
damn place! Masyado akong maraming nasaktan dito! Si Ice, si Clyde, ikaw at marami
pang iba! Ang tanga ko talaga! How could I possibly expect you to really love me sa
kabila ng lahat ng ginawa ko sa yo at sa babaeng talagang mahal mo?! Damn! So
stupid! So damn stupid!
I broke down. I know right. I shouldn't be breaking down in a public place like
this kasi baka akalain ng mga tao kung anong ginawa sa akin ni Jin but whatever.
Nasasaktan ako! Nasasaktan na naman ako! Ayoko ng ganitong pakiramdam!
MYKEE: Oh? Bakit parang malungkot ka? You should be happy that I'm leaving! Wala
nang manggugulo sa buhay mo!
I broke free from his grip and walked away. Grabe! Ang sakit! Parang hindi na ako
makahinga sa sobrang sakit! Tama lang to sa akin! Kulang pa tong parusa sa lahat ng
ginawa ko!
While I'm in the middle of concentrating to keep my pace fast and straight, I felt
someone grab me from behind. Judging from the firmness of the grip, I can tell na
lalake yung nag-grab sa akin. That someone made me face him and kissed me with
passion and intensity so memorable I couldn't be wrong if I name the person behind
it.
Nanghina ako...
Embraced me so tight...
In the middle of the sea of tears that I'm crying, a smile broke out of my tensed
lips. I returned Jin's warm embrace and whispered back.
MYKEE: I won't.
We're caught up in each other's arms for like forever. It's ecstatic. That time, I
saw eternity flash right before my very eyes and that was when I knew - this is
where I'm meant to be.
Secure...
Loved...
Valued...
Hehe! Mukhang napatagal ata yung eksena namin ni Jin ah! Ginawa na kaming palabas
ng mga tao! Naman!
JEL: BEST FRIEND! BONGGACIOUS NA BONGGACIOUS ANG PERFORMANCE EVER MO SA TV! I’M SO
PROUD OF YOU!
ICE: Salamat!
Grabe! Hanggang ngayon, I still can’t believe that I made an appearance just
recently on TV. Kung dati, hindi ako tinitignan ng mga tao sa school, ngayon
nagkakagulo na sila pag dumadaan ako. May mga freshmen nga na hinahabol pa ako sa
CR para lang magpa-autograph. Grabe! Sikat na ako! Until now, it still takes thirty
seconds to digest everything! Grabe! Grabe talaga!
Syempre, sinabi ko na kay Jel ang lahat and at first, he had the same reaction as
my bandmates. Hindi siya makapaniwalang tinulungan kami ni Mykee na makakuha ng
kontrata sa isang recording company. Sinabihan ko na rin si Essie na ayos na ang
lahat. Buhay na ako ulit – just without Clyde. And Jin? I don’t know where the hell
he’s gone. Sabi ni Essie nag-resign na raw siya sa fastfood at wala na siyang
balita. I felt kinda guilty dahil si Jin yung nandyan para sa akin nung hard times.
Alam niyo na. Yung mga times na sobrang hindi ko matanggap yung pag-iwan sa akin ni
Clyde. But then, I made him feel na I need Clyde more than him and it drives me
crazy when I think of it! I know Jin loves me so bad but I just can’t love him the
way I love Clyde. ANG HABA KASI NG HAIR KO EH! ANO BA YAN?!
JEL: Grabe ah! Hindi ko ma-believe ang transformation ng mangkukulam mong karibal
ever kay Fafa Clyde! Pwede rin pala siyang maging anghel noh?
ICE: Ang sama mo talaga! Kung ano man yung nangyari sa amin in the past, wala na
yon.
JEL: So ano namang plano mo ngayon kay Clyde? Forever ka na lang bang matatakam sa
kanya?
JEL: Best friend naman eh! I know you more than anyone else in this world! When I
talk to you about him, nase-sense ko na nanghihina ka.
Ang labo ko di ba? Bakit ba ayokong naririnig yung pangalan ni Clyde at bakit ba
ako nanghihina pag naririnig ko yung pangalan niya?! Tss! This so sucks! Oo na!
Sige na! Inaamin ko! Mahal ko pa rin siya at gusto ko siyang balikan ngayong wala
nang manggugulo sa amin pero something’s pulling me away from it!
MYKEE: Hi!
Mykee suddenly appeared from nowhere. Naka-civilian pa nga siya eh at hindi na ako
magtataka kung bakit siya pinapasok dahil part-owner naman ang pamilya niya sa
eskwelahan na to. She kind of pulled back when she saw Jel with me. Parang may
pinaghalong guilt and fear ang expression niya ngayon.
To my surprise, Jel hugged Mykee and Mykee was like, “What the hell is happening?!”
JEL: Alam mo kung dati ka nang naging mabait, eh di sana walang bad memories
between the three of us noh! Masyado ka kasing obsessed sa sarili mo!
I can tell Mykee wanted to cry. Kung gaano katindi ang galit sa akin ni Mykee dati,
ganon rin ang galit niya kay Jel. Package deal kasi kami ni Jel and we both endured
Mykee’s wrath. Now that I’m looking at them in that gesture, I can tell that
Mykee’s starting to fall apart.
Jel let go of Mykee and voila! Friends! Pinahid pa nga ni Jel yung luha ni Mykee
noh! Grabe! Parang gusto ko na ring umiyak sa sobrang drama ng eksena!
JEL: OH MY GOD!
Mykee blushed! I knew it! Kaya pala hindi nagpapakita sa akin yung lokong yun! Sila
na pala ni Mykee! Well, that wasn’t really a shocker since meron ring time in the
past na hindi nagpakita sa akin si Jin for so many days dahil he’s dating Mykee.
Nalaman ko na lang nung pumunta sila sa party ni Livie na ginanap sa bahay ni
Clyde. Tanda niyo? Grabe! Bakit hindi ko naisip yon?! I have to admit that I was
kinda hurt by that dahil mawawalan na ako ng isang lalakeng nakikipagpatayan para
maging girlfriend ako! Hahaha! But seriously, I’m happy for Mykee! She finally
found her match!
When lunch break ended, nagpaalam na sa amin si Mykee pero bago yon, kinuha na muna
niya yung number ni Jel at ng makapagkwentuhan naman daw sila some time! Grabe ah!
Isang oras lang silang nag-usap, sobrang magkasundo na sila! I can’t believe it. I
just can’t.
After visiting Ice sa school and finally making peace with her best friend Jel,
dumiretso na ako sa bahay ni Clyde feeling energetic and excited to do the first
step of my mission. Well, there has been a change of plans since that day with Jin
at Baywalk. Pagkatapos ng misyon ko, hindi na ako babalik ng Australia. I’ll stay
here and make my life as productive as I want it to be and I’m going to start my
new life with Jin. Amazing ba? Well, to tell you guys the truth, I’m crazily in
love with Jin right now and it’s not about forgetting what I’ve felt for Clyde for
almost half of my life. I just realized that I can’t force myself to someone who
just can’t love me. Period. Bakit pa di ba? Eh there’s someone naman who really
loves me? So we’ll take it from there.
In the middle of my conversation with the maid, Clyde’s dad showed up and I was
like, “What the hell is he doing here?!”
MYKEE: Tito?!
He went over to me and made beso-beso. Ako naman sobrang hindi alam ang gagawin. In
one snap of a finger, my whole carefully planned mission crumbled. Clyde’s dad
wasn’t supposed to be here right now! Di ba dapat nasa Australia siya?! But then,
he followed Clyde! ARGH!
MYKEE: I just didn’t know you were going to follow Clyde here.
CLYDE’S DAD: Hija, I witnessed how he treated you back in Australia. He needs some
serious lessons to attend with me as his teacher.
Oh no!
MYKEE: Tito, I’m totally fine! Clyde’s just having his mood swings that time. I
completely understand.
CLYDE’S DAD: If you were to marry my son in the future, hija, he should have the
right Buenavista attitude when it comes to treating girls. I treated your Tita Ranz
like a queen when she was alive. I don’t want my son treating you like poo in the
future.
CLYDE’S DAD: There you are. Siguro naman you wouldn’t mind entertaining your
fiancée while she spends time here in our home, wouldn’t you Claudio?
CLYDE’S DAD: Good. Excuse me, hija. I still have to head to work.
When Tito left, dinala ako ni Clyde sa may pool. Being with him is so different
now. It’s like I’m not so desperate to impress him and everything. Parang normal na
lang. But still, I’m worried about my mission. Pano na to?! Grabe! The pressure is
starting to build up right now and I’m afraid it’ll be too much to take for me.
MYKEE: I helped her and her band get a contract. I asked Carlos to do the work.
MYKEE: Clyde, you can’t just ask people why they’re doing things and if you’re
thinking that I’m plotting something against Ice again, let me tell you now that
you’re deeply mistaken.
CLYDE: She’s still in Australia working her butt off. Ang hirap rin pala ng
modeling stuff na yan!
Okay. This was the original plan. Since malapit na ang graduation, I organized a
post-graduation beach party for everyone – Ice, the guys from her band, Essie, Jin,
and Jel. I’m going to collaborate with everyone except for Ice dahil this will be
the ultimate comeback for her and Clyde. You know. Yung pagbabalikan nila and
everything and I want it to be the most romantic of the century! Syempre, I’m going
to invite Clyde but I’m going to deprive him of the important details like Ice will
be there and everything. Sasabihin ko lang sa kanya na his friends from school and
from the varsity team will be there. I’ll make sure that Clyde will form another
idea of a boring post-graduation party in his head and BAM! Exquisite!
But it wouldn’t be easy now that Clyde’s dad is around. I have to get rid of him
first.
MYKEE: When you were treating me like crap back in Australia. I spent like my whole
time studying recipes and all just to impress you. Remember that cake you almost
splattered all over my face dahil galit na galit ka? Ginawa ko talaga yun noh!
CLYDE: Mykee…
MYKEE: Oh please, Clyde! That’s over and done with, okay? So pwede pumunta na tayo
sa grocery to buy some ingredients?
73
Di nagtagal, natapos na ring mamili ng stuff si Mykee. Ang dami niyang pinamili.
Siguradong masasagad na naman ang credit limit niya nito. Kaya laging napapagalitan
ng parents niya eh. Anyway, nagpunta na kami sa parking lot. Tinulungan kami nung
grocery boy na magdala nung mga pinamili sa kotse. Pagkatapos nun, dumiretso na
kami sa bahay. Halos 6 PM na nung makarating kami ni Mykee sa bahay. Pagkababa
namin nung mga pinamili, dumiretso na si Mykee sa kusina at nagsuot ng apron.
Nagsimula na siyang magluto. The whole time I just watched her work. Ito lang pala
yung pinagkaabalahan niya nung nasa Australia kami.
Mykee held a spoon to my mouth. Stew ata yung niluluto niya. Favorite kasi ni
Daddy. Tinikman ko yung stew niya. Not bad. Masarap actually.
Mykee seemed so happy today. Sa sobrang saya niya, parang hindi na normal. Nagluto
lang siya. Ang dami niya nga niluto eh – from appetizer to dessert! Grabe! Pwede na
mag-asawa!
Mykee started getting the table ready habang ako naman eh sinundo si Daddy sa
labas. Sinabi ko sa kanya na Mykee prepared dinner for him. Syempre, tuwang-tuwa si
Daddy. Ito lang naman ang nagpapasaya sa kanya eh – me and Mykee together kahit
alam niyang ayoko. Don’t get me wrong, okay? I’ve forgiven Mykee and all. Ayoko
lang na pinipilit pa ng daddy ko na maging kami dahil hindi na mangyayari yon ever.
Mykee accepted defeat already and I’m starting to get this idea na may balak na
naman siya. Siguro ito na yung mission that she’s been talking about. I don’t know.
MYKEE: It’s okay, Tito. I really wanted to cook something for you and Clyde.
After Mykee set the table up, kumain na kami ng dinner. Kwentuhan lang sila ng
kwentuhan ni Daddy. Parang sila yung mag-ama. Ako naman nakitawa na lang sa kanila.
Then, in the middle of the conversation, Dad brought up the issue between me and
Mykee again. Bad trip!
CLYDE’S DAD: I hope you’ve already forgiven my son, hija. May pagka-sira ulo rin
yan eh!
MYKEE: It’s the past, Tito. Let’s just not talk about it.
My world froze. Gusto kong sumagot but somehow, something told me not to do so.
Mykee looked at me and smiled. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko but one
thing’s for sure – Mykee’s up to something.
CLYDE’S DAD: What are you talking about, Jamaica? You’re a perfect couple!
The next thing that Mykee said almost knocked me off my seat.
It’s the craziest move ever but I have no choice. Kailangan kong panindigan to
kahit anong mangyari.
MYKEE: My boyfriend.
MYKEE: Tito, matagal na po kaming wala ni Clyde and I found someone na sobrang
mahal ko talaga. I’m sorry, Tito. Hindi ko pwedeng pakasalan ang anak niyo in the
future tulad ng gusto niyong mangyari. I think we’re better off as friends.
CLYDE’S DAD: And who do you want my son to marry?! Yung babaeng kapatid niya by
accident?!
Temper’s rising and I’m starting to get scared. Si Clyde naman shocked pa rin sa
fake confession ko. Wala siyang magawa. That’s okay. I can handle this.
Tumayo ang daddy ni Clyde at nag-walk out. Halatang disappointed siya sa mga
pangyayari. That’s the way I like it. I want him to hate me para hindi na niya ako
ipilit sa anak niya. Naiwan naman kaming dalawa ni Clyde sa dining table.
CLYDE: Mykee…
MYKEE: Don’t make this about me, Clyde. Hindi kayo magkapatid ni Ice and I can
prove it to you. Give me time and I’ll show the world na kayo dapat ni Ice. I’m
gonna step out of the picture once and for all.
73
With that, I left. Eto na to. There’s no turning back. Nilabas ko yung cellphone ko
to send a text message kay Jin. I instructed him to meet me sa coffee shop.
Pagdating ko sa coffee shop, nandun na siya.
JIN: ANO?!
MYKEE: Kailangan kong i-prove sa daddy ni Clyde at kay Clyde na hindi niya kapatid
si Ice. May sinabi sa akin si Ice na pangalan eh – Rowena. Yung babae raw na yon
ang nagsabi sa kanya na hindi talaga niya kapatid si Clyde. Any ideas?
JIN: Nasa isang coffee shop siya tapos may kausap na middle-aged na babae. Baka yun
na yon!
JIN: Oo.
Sa gitna ng usapan namin, natigilan si Jin. He’s staring at something out the
coffee shop’s glass windows.
MYKEE: What is it?
ESSIE: Ang arte nito! Graduation mo ngayon kaya dapat maganda ka!
Pagkatapos kong batukan si Pao, nakita ko naman na may papalapit sa amin – si Mykee
at kasama pa si Jin. Ang gwapo ni Jin! Parang nagselos pa tuloy ako na sila na ni
Mykee pero syempre, joke lang yun! Hahaha! Anyway, nagbeso naman si Mykee sa mga
boys pati na rin kina Essie at Jel.
Syempre, kwentuhan at kung ano-ano bago magsimula ang graduation proper. Nag-speech
yung salutatorian who happens to be Jel tapos kung ano-ano pang ka-ek-ekan. Sa dulo
ng seremonyas, nag-speech yung valedictorian at hindi ako yon. Asa pa ako. Simpleng
mamamayan lang ako sa school pero nakatanggap naman ako loyalty award. Hahaha! At
di hamak naman na ako ang may pinakamalaking cheering squad sa lahat ng tumanggap
ng diploma. Akalain niyong katumbas ng buong Araneta Coliseum ang sigaw ng apat na
mokong nung tinawag yung pangalan ko para tanggapin yung diploma ko sa stage. Sa
wakas! Tapos na rin ang paghihirap! Graduate na ako! Mas masaya sana kung…ARGH!
NEVER MIND! Kalimutan niyo nang sinabi ko yon!
MAY-ARI NG RESTO-BAR: That’s settled then! May I ask our guests for tonight, the
members of Arrhythmia, to sing us some songs?
Di nagtagal, nasa stage na kaming lahat. Syempre, pinakilala ko yung banda tapos
sigaw ng sigaw sila Jel at Essie. Si Mykee naman proud na proud kaming pinapanood
mula sa kinauupuan niya. Same with Jin.
ICE: Hindi rin po namin expected to pero handa naman po kami kahit papano so are
you ready to rock the night away?
73
Pagkatapos ng tugtog namin, bumalik na rin kami sa mesa at balik sa kwentuhan kahit
na may mga lumalapit pa rin para magpa-picture. Akalain mong may isa pang babae na
humalik kay Chad! Talaga naman!
Tumingin kaming lahat kay Mykee at isa-isang nag-speculate ang mga boys like they
always do.
Natawa na lang si Mykee. Tig-i-isang batok ang inabot sa akin ng mga unggoy!
Natahimik ang lahat at matapos ang ilang segundo, sabay-sabay na nag-yes ang lahat
sa sobrang tuwa lalo na yung mga kabanda kong kala mo gimik ang ikinabubuhay.
DOMENG: Don’t worry, Mykee! Kami pa! Ang saya kaya nun!
OF FAKE ROSES!
Ewan ko kung bakit pero na-bad trip ako! Ayoko kasi nung mga fake na bulaklak!
Siguro nanggu-good time lang to! Binuksan ko yung card para basahin kung anong
message. Apat na salita lang ang nakita ko written in a very unfamiliar
handwriting.
Pagkatapos ng kasiyahan, sabay kaming umuwi ni Essie. Hawak ko pa rin ang bouquet
of fake roses. Kahit pa gusto kong isipin na kay Clyde galing to, parang hindi pa
rin ako masaya. I mean, who would give anyone fake roses?! What’s that supposed to
mean?!
Something’s really weird about stuff. I mean, ayoko naman pagbintangan yung mga
kabanda ko or si Essie or si Jel or si Mykee or si Jin pero ewan. Para kasing OA
yung reaction nila kanina nung natanggap ko yung flowers sa resto-bar. They were
utterly overexcited. Di kaya may connivance dito?
ESSIE: Ice!
ICE: Huh?
Matapos magpaalan kay Essie eh pumasok na rin ako sa apartment ko. Haayyy! Kahit
medyo pagod, ayos na rin! Tapos na ang paghihirap! Umakyat na ako sa kwarto ko para
magpahinga. Nilapag ko ang mga pekeng rosas sa bedside table ko. Muntik na akong
mahimatay sa nakita ko.
“Love is immortal.”
Okay…
Black butterfly.
Love is immortal.
Waaahhhh!
Since wala na talagang pag-asang ma-figure out kung ano ba talagang trip to, bumaba
na lang ako para maghanda ng pagkain. Nagutom akong kakaisip. Habang papababa ako
ng hagdan, may narinig akong nagsasalita. English. Malamang hindi tao. Baka
nakabukas yung TV. Sino naman kayang makikinood ng TV sa apartment ko ng ganitong
oras?
/ 73
DOMENG: Pare, ang corny naman nyang pinapanood mo eh! Palitan mo na nga!
Great.
Speaking of asungot.
CHAD: Bry naman! Sa daming beses ko nang pinanood yan, kabisado ko na mga linya!
Palitan mo na nga!
BRY: HINDE!
Nagtinginan silang lahat sa direksyon ko. After a brief second, nagsibalikan silang
lahat sa mga ginagawa niya. Si Pao naman bumalik na may dalang tatlong box ng
pizza. Natuwa ako na hindi. Natuwa ako dahil may pizza para sa gutom kong sikmura
at hindi ako natuwa dahil parang wala silang pakialam sa may-ari ng bahay.
CHAD: Bonding.
Sinabi ni Pao yon habang sinusubo ang isang buong slice ng pizza.
Huminto ang sound na galing sa TV. All of a sudden, nakatayo na silang lahat sa
harap ko. Kahit na matagal na kaming magkakakilala ng mga asungot na to,
kinikilabutan pa rin ako sa tuwing sabay-sabay silang magfo-form ng line sa harapan
ko. As in sabay-sabay at pare-parehas pang seryoso ang mga mukha nila. Pag may
biglang nagtawa rito, maraming mapapalayas sa bahay ni Chrysthienne Jazrelle
Serrano!
ICE: What?!
Nag-sigh si Chad.
Agad naman akong nag-isip kung anong araw na. Sunday. Malamang. Saturday kasi
kahapon at as far as I know, tapos na ang pinakahihintay na moment ng buhay ko –
ang high school graduation. Inisip ko naman yung mga birthday. Wala namang may
birthday sa aming lahat ngayon. Hindi naman birthday ni Jel, ni Essie, ni Jin or ni
Mykee. I’m just not sure about Jin and Mykee pero kung birthday nila, sana
tinawagan na nila ako di ba? As much as I hate to remember, hindi naman birthday
ni…
BRY: Don’t freak out, Ice. Wala namang happening ngayon. Gusto ka lang naming
pagtripan.
Kami lang ni Pao ang nag-uusap ngayon dahil busy pa rin yung tatlo sa pagtatalo
kung anong pelikula yung papanoorin. Natawa na lang ako sa sarili ko nung malaman
kong Batman Returns pala yung pinapanood ni Bry na gustong palitan nila Domeng at
Chad.
PAO: Well, I know you want to rest and everything kaya lang kasi si Domeng
tumanggap na naman ng booking.
PAO: You haven’t heard the part that’s very important yet. At least to you.
Seryoso na si Pao.
ICE: Why do I get the idea na dapat akong kabahan sa sasabihin mo?
PAO: I know this will hit a nerve. Sinabi ko nga kay Domeng na wag tanggapin eh.
ICE: Tapos?
Great.
Dumaan ang maraming practices na wala ako sa sarili ko. Hindi ko maintindihan kung
bakit tinanggap ni Domeng to. Nananadya ba siya? As much as I want to hate him for
this, I can’t. He’s my friend and he matters more than my “past”. So eto, practice
lang kami sa bahay ni Domeng as usual na parang ordinary event lang tong pupuntahan
namin. Ang ipinagtataka ko lang eh mga old songs yung mga tinutugtog namin.
Something’s fishy.
Kanina pa yan! Eh ano naman kung hindi perfect yung tugtog?! Sus!
Gustuhin ko mang magreklamo eh hindi ko na lang ginawa. Nakisama na lang ako sa mga
kabanda ko na careful na careful not to mention his name. I won’t mind actually
pero it still stung whenever I hear it. Minsan nga iniisip ko – why can’t things be
all right already? Ang hirap kasi ng ganito! Nakakainis!
Wala akong idea kung saan gaganapin yung party. Ang sabi lang nila Domeng sa isang
hotel daw so kailangan formal and everything. What do you expect? Mayaman eh. Tsaka
importante raw tong party na to. Ewan ko ba. Lahat sila tensed na tensed. Alam kasi
nila lahat ng details samantalang ako eh kakapiranggot lang na detalye ang alam.
Bahala na nga!
Dumating na ang gabi ng party – Friday night. Tuwang-tuwa naman si Jel at Essie na
ayusan ako. Nakaayos na rin sila and stuff. Hindi ko nga alam kung invited ba si
Mykee at si Jin sa party. Hindi naman kasi sila tumatawag tungkol dito pero for
sure naman nandun din sila. Importanteng party nga di ba?
Ayoko nang i-describe kung anong suot ko ngayon dahil alam kong hindi ko rin kayo
mabibigyan ng idea. Isipin niyo na lang yung sinabi ni Essie na “formal pero
rockstar ang dating” thing. Bahala na kung anong ma-picture niyo! Hehe! Joke lang!
Pagkatapos ng mga kung ano-anong arrangements, sabay-sabay na kaming tatlo nila Jel
at Essie na pumunta ng hotel. Sabi naman ni Domeng sa text na nandun na raw sila ng
banda at nagsisimula nang mag-set up. Wala pa naman daw tao kaya pwede pa raw
kaming mag-practice kahit konti.
Pagdating namin sa venue, wala pa ngang tao. Mukhang kami nga yung mag-aayos ng
party eh dahil sobrang aga naming dumating. Naka-set up na yung instruments nung
makarating kami kaya naman nagkaroon pa kami ng rundown para dun sa mga kantang mas
matanda pa sa amin. So far, ok naman kahit na alam kong magka-crack ako mamaya pag
nakita ko siya. Argh! Bahala na talaga si Batman!
Nagsimula nang dumami yung tao for a moment. Lalo pa akong nagulumihanan dahil
hindi mga youngsters yung dumarating. Sa halip, mga middle-aged men na naka-
Americana and everything kasama mga asawa nila. Mukhang mali ata kami ng pinasukang
hotel!
ICE: Doms, sigurado ka bang tama tong venue natin?
DOMENG: Oo naman.
DOMENG: Siguro naman pwedeng imbitahin ni Clyde yung mga kamag-anak niya di ba?
Di nagtagal, nagsimula na yung party at nagsimula na rin yung tugtog namin. I was
very careful not to look around so much dahil baka biglang may maka-eye contact ako
tapos mahulog ako sa stage. In front of us was a sea of strangers. Wala akong
namukhaan ni isa sa kanila at definitely walang mga teenagers. So that explains the
oldies set-up! Kinakabahan na tuloy ako!
Pagkatapos ng isang set namin, nagpalakpakan yung mga strangers. Merong isang table
na reserved sa amin sa isang gilid – ako, si Jel, si Essie at yung mga kabanda ko.
Wala sila Mykee at Jin. Hindi kaya sila naimbitahan dito? Galit pa rin kaya si
Clyde kay Mykee kaya ganon? Isa lang ang sagot dyan – ewan ko!
Kwentuhan lang naman ang nangyari sa table namin samantalang nagsasayaw sa gitna
yung mga oldies. Seryoso talagang natatakot na ako dahil hindi ko pa rin nakikita
ang anino ni Clyde. Feeling ko talaga mali yung pinuntahan namin. Maya-maya lang,
may lumapit na waiter sa table namin.
Nagtayuan naman yung mga boys pagkatapos sabihin yun ng waiter. Susunod na rin sana
ako kaya lang…
ICE: Fine!
Seriously! What’s the deal?! Ngayon naman OP na ako sa banda at kailangan eh yung
mga boys lang yung nasa backstage! Aba! Ang hirap ring kumanta ng mga kantang hindi
mo masyadong gamay dahil sobrang luma na noh! Nakakaasar naman! Well, imbis na
maging immature, naupo na lang ako dun sa table namin and pretended to be amused
with the party. Buti na lang at nandun sila Jel at Essie to keep me company.
Pumayag naman yung dalawa. Eh may magagawa ba sila? Anyway, maraming nag-smile sa
akin na oldies on my way. Smile na lang rin ako. Parang gusto ko ngang matunaw
dahil iniisip ko na ang yayaman nitong mga kaharap ko ngayon. Ang ipinagtataka ko
lang talaga eh bakit walang mga teenagers? This was supposed to be Clyde’s
despedida party right? I hate thinking now dahil sa sobrang pag-iisip ko, hindi ko
na namalayan na may kumakausap pala sa akin na katabi ko sa harap ng mirror.
Middle-aged woman. Mukhang asawa ng isa sa mga business tycoons doon sa ballroom.
73
MIDDLE-AGED WOMAN: Are you the girl who sang earlier?
MIDDLE-AGED WOMAN: You really have a talent in singing and you really look
wonderful. By the way, my daughter’s really fond of you and your band. Do you mind
if I ask for your autograph?
Binigay naman niya sa akin yung para bang organizer niya tapos pinirmahan ko. Grabe
ah! Flattered ang lola niyo! Nagkwento naman si Middle-Aged Woman nung kung ano-ano
in straight English kaya hindi ko naintindihan yung iba. Panay ngiti na lang ang
nagawa ko. Well, nakalabas naman ako sa CR ng hindidumudugo ang ilong kaya naman
bumalik na ako sa ballroom.
Hala!
Out of the blue, tumapat yung spotlight kay Domeng. Nun ko lang na-realize na nasa
stage sila at kakanta ng isa pang set. Great. Dapat kasama ako di ba?
Nagsimulang tumugtog ang banda at kumanta naman si Domeng. Oldies pa rin pero
lalake ang vocals. Alam ko yung song. “She” ata yung title. Basta kasama yun sa
original soundtrack ng Notting Hill! Ang dilim pa rin sa ballroom. Si Domeng lang
at yung mga kabanda ko yung nakikita ko. Hindi ako umalis sa kinatatayuan ko dahil
ayokong mapatid at agawin ang spotlight sa banda. Pinanood ko lang sila from where
I stood.
I can’t make out anything from my surroundings dahil sobrang bright nung ilaw…
Bago ako sumagot, inisip ko muna kung nagkakamali lang ako. Clyde’s dad doesn’t
know me as Chrysthienne. I squinted so that my eyes could adjust. Hindi nga ako
nagkakamali. Daddy nga to ni Clyde. Hindi ko alam kung bakit pero inabot ko yung
kamay ko sa kanya. My mind is so clouded up right now. I can’t think straight. Ang
alam ko lang eh kasayaw ko ngayon ang isa sa mga taong hindi ko alam kung
kinatatakutan ko ba o ano. I avoided making eye contact with him the whole time.
CLYDE’S DAD: I’m glad you came. I wasn’t really expecting you to. You’re stronger
than I thought.
Gustuhin ko mang itago ang confusion, ayoko na talaga. Sasabog na utak ko!
He smiled at me.
ICE: Huh?
CLYDE’S DAD: I’m sorry you had to endure all the mystery, Ice. I want to take this
opportunity to apologize to you for everything that I’ve done.
CLYDE’S DAD: You will know soon enough, hija. Will you forgive me?
ICE: If that’s what’s going to make you happy kahit na alam kong wala naman po
kayong kasalanan.
Nagsayaw lang kami doon ng daddy ni Clyde in awkward silence. Pag magsasalita siya,
it’s either bibigyan niya ako ng compliment or pupunahin niya yung performance ng
banda. Hindi ko alam pero feeling ko meron siyang iniiwasang mapag-usapan namin.
After ng dance namin ng daddy ni Clyde which practically lasted for the whole
duration of the song, umupo na rin ako sa table namin. Bumalik na rin yung banda sa
table pagkatapos nung kanta. Now I need some explanation. Tinignan ko lahat ng mga
taong kaharap ko ng sobrang tindi at imposibleng mami-miss nila kung anong gusto
kong mangyari.
CHAD: Nakiusap lang sa amin yung daddy ni Clyde para makausap ka.
DOMENG: At gusto niya eh yung tipong nasa harap kayo ng maraming tao pero hindi
halatang may importanteng something.
Kahit na hindi ko pa rin gets kung bakit nag-sorry sa akin ang daddy ni Clyde,
laglag ang panga ng lola niyo sa sahig. Ang gastos ng apology niya ha!
73
EMCEE: Ladies and gentlemen, please welcome our dear president and CEO of
Buenavista Group of Companies, Mr. Juan Claudio Buenavista Jr.
CLYDE’S DAD: I would also like to specially mention the presence of Ms.
Chrysthienne Jazrelle Serrano, the beautiful young lady whom I danced with just
earlier.
Nagtinginan sa akin lahat ng mga tao sa loob ng ballroom. My face felt hot and what
Clyde’s dad said after that made my whole body burn in sheer embarrassment and
somehow flattery.
Nagpalakpakan ang mga tao pagkatapos sabihin yun ng daddy ni Clyde. Tinapat ulit sa
akin yung spotlight. Naman! Kailangan ba talagang may ganon pang effect?!
The party ended smoothly kahit na medyo inasar lang naman ako the whole time ng mga
friendly friends ko dahil hindi nila ma-get over ang speech ng isa sa mga
pinakamayayamang tao sa bansa tungkol sa akin at sa anak niya. Tuwang-tuwa naman
ang mga boys dahil hindi lang kami mga recording artists ngayon! Aba! Akalain mong
endorser pa kami ng isang mobile network na pag-aari ng mga Buenavista – ang Link!
Wow! Hindi ko pa rin nakakabit yung panga ko sa sobrang shock! Kinausap naman kami
nung agent ng company na kasama sa creative team para sa advertisement ng Link at
syempre, nag-spend rin kami (well, actually most of the time ako lang) ng quality
time with Clyde’s dad. Fun naman pala siyang tao. Masyado lang talaga silang
galante. Alam na rin daw niya yung tungkol sa beach party ni Mykee bukas kaya naman
hindi niya kami pinauwi ng late dahil alam niyang maaga kaming pupunta sa rest
house nila Mykee para one to sawa ang saya! Hinatid pa nga niya kami palabas ng
hotel with all the bodyguards around! Talaga naman! Nauna na yung mga tao sa
sasakyan. Naiwan naman ako kasama yung daddy ni Clyde.
Out of the blue, niyakap ako ng daddy ni Clyde. Parang gusto ko pa ngang maiyak
dahil for the first time in my life, naramdaman ko kung pano mayakap ng isang ama.
CLYDE’S DAD: I’m really sorry, hija for causing you such pain that you didn’t
deserve. I just want you to know that I want you to be happy. This time, I won’t
interfere.
Parang gets ko na yung gusto niyang sabihin but I’m just too scared to admit it to
myself. Niyakap ko na lang siya na parang sarili ko siyang ama. That’s what
mattered at that moment.
Umuwi na rin kami pagkatapos ng party ni Tito Jay (the name he insisted me on
calling him instead of Mr. Buenavista). Nagyayaya pa ngang mag-shopping ng food si
Domeng para sa beach party ni Mykee bukas para naman may contribution daw kami kaya
lang pagod na talaga ang mga tao so ang arrangement eh bukas na lang bago pumunta
sa rest house nila Mykee and speaking of Mykee, hindi ko pa rin ma-gets kung bakit
wala siya sa party kanina. Hay! Ayoko na mag-isip dahil sobrang pagod na talaga ang
lola niyo!
It’s a great dreamless night. Halatang pagod na pagod ang lola niyo kagabi. Syempre
dahil excited, naghanda na ako para sa beach party so impake dito, impake doon.
Maya-maya lang, dumating na rin sila Domeng at talaga namang hindi halatang excited
sila – naka-all Hawaiian-inspired beach attire silang lahat! Parang sasayaw lang sa
TV!
Pagkatapos i-check kung wala na akong nakalimutan, sumakay na rin ako sa Crosswind
na dala ni Domeng. Si Chad ang nasa wheel at talaga namang hindi na mapakali ang
mga boys. Pagtingin ko sa likod ng sasakyan, nakakita ako ng supermarket.
BRY: Tara na! Swimming na swimming na ako eh! Mamaya niyo na pag-awayan yung
grocery!
According to Domeng, nauna na raw sila Essie at Jel kasabay sina Mykee at Jin.
Medyo matagal rin papunta sa rest house nila Mykee. Bandang probinsya na ata.
Habang naghihilik si Bry at Pao sa tabi ko, nag-imagine na lang ako ng pwedeng
magawa sa beach sa loob ng tatlong araw. Medyo matagal na rin nung huli akong
nakarating sa beach. Excited na excited na rin ako! Sa sobrang excited ko, hindi ko
na namalayan na namatay na pala yung makina ng Crosswind.
73
CHAD: Ang kulit mo talaga, Domeng! Sinabi na kasing wag ito dalhin natin eh!
Bumaba si Chad para i-check yung makina. Happily snoring pa rin ang dalawa sa tabi
ko. Buti na lang nasa window seat ako kundi hindi talaga ako makakalabas. Sumunod
ako kay Chad para makitingin rin kahit wala naman akong alam sa mga makina ng
sasakyan.
Tumingin ako sa paligid. We’re in the middle of nowhere. Puro puno na ang meron sa
gilid ng highway. Almost four o’clock na rin. Walang masyadong dumadaan na
sasakyan. Well, so much for the beach being too soon to make contact with my skin.
CHAD: Dito lang kayo, Ice. Bantayan niyo tong sasakyan. Maghahanap lang kami ni
Domeng ng ilog. Meron naman siguro dyan.
Pumunta si Chad sa likod para kunin ang isang timba. Dala raw ni Bry kasi gusto
niya raw magtayo ng sand castle. Umalis na rin sila pagkatapos nun. Well, hindi
naman siguro masyadong delikado dahil maliwanag pa naman. Ang hirap naman ng walang
kausap. Sound asleep pa rin yung dalawa sa loob ng sasakyan. Di nagtagal, inantok
na rin ako. Umupo ako sa tabi ng driver’s seat para hindi ako maka-istorbo dun sa
dalawa. The last thing I remembered was staring blankly at the windshield.
Nasa isang lugar ako na hindi ko alam kung saan. Hindi ako pamilyar. Ang alam ko
lang maganda yung lugar. Hilltop overlooking the sea. The sun is about to set. Ako
lang mag-isa sa lugar. Wala na akong pakialam kung nasan ako. Ang ganda ng horizon.
Umupo ako sa damuhan at pinanood na lumubog ang araw. Ilang sandali lang, may
naramdaman akong tumabi sa akin. Pagtingin ko, lalake. Hindi ko kilala pero
something told me na kilala ko siya from somewhere. Hindi ako kumibo.
ICE: A while?
Itim.
Lumilipad.
Butterfly.
Huminto yung puso ko. Tinitigan ko siya. Kahit kailan hindi ko nakilala si Don Jose
Fernando Serrano pero somehow, sinasabi ng sarili ko na nakita ko na siya in the
faint memories of my childhood – yung araw na kinuha niya ako at ng bago niyang
asawa sa bahay-ampunan. Nakadilat ako nung binuhat niya ako and I saw that smile,
that ecstatic smile. Nangingilid na ang mga luha sa mga mata ko and in the middle
of all of it, I was able to choke out one word…
ICE: Dad…
I threw my arms around his waist and he wrapped his around my shoulders. Iyak na
ako ng iyak. Matagal kong pinangarap na makita ang mukha ng lalakeng kinilala kong
ama. Ngayon, nandito na siya. Malinaw na malinaw. Yakap ko siya. Yakap niya rin
ako.
DON JOSE: I just want you to know that I’m not mad about the flowers and candles.
You seem to be so paranoid about it every time you visit me.
Narinig ko ang ngiti sa boses niya. Hindi ko na pinansin ang anumang nangyayari sa
paligid ko. Nag-concentrate lang ako sa boses ng daddy ko at nilagay sa utak ko ang
tunog na yon na pagkatapos nito, hindi ko na maririnig kahit kailan. Nandun lang
kaming dalawa. Magkayakap. Hindi nagsasalita. In the silence, we simply sat and
felt. Walang usapan pero sa mga sandaling yon na magkayakap kami ng daddy ko, alam
kong alam na niya lahat ng gusto kong malaman niya at ganon rin siya sa akin. I let
go to look at him. He’s smiling down at me.
ICE: Dad…
Pinahid niya ang luha sa mukha ko. His touch is strangely warm. Fatherly.
DON JOSE: I’ll always watch over you. Always make me proud because I’m proud of you
so much.
73
Nagising ako sa ingay. Pagtingin ko sa paligid, nasa harap na kami ng isang bahay.
Malamang ito na yung rest house nila Mykee. Nag-isip ako saglit. Ang tagal ko na
palang nakatulog. Hindi na nag-abala sila Domeng na gisingin ako para palipatin sa
likod. Hindi ko alam pero sunset agad ang una kong naisip. Baliw na ata ako.
Pagtingin ko sa relo, halos magse-seven na ng gabi. Ang tagal pala ng byahe.
MYKEE: Dinner’s ready, boys! Bonfire tayo by the beach after dinner!
JEL: Luz Valdez tayo dyan sa hitsura mo, girl! Ang sabog mo!
ICE: Nakatulog ako sa byahe eh.
Kahit na ayokong aminin sa sarili ko, I secretly scanned the room for someone I’ve
been dying to see. Inimbita rin kaya ni Mykee si Clyde? Ok na kaya sila?
Nagtakbuhan ang mga boys palabas ng rest house papunta sa beach. Sila na raw mag-
aayos dun. Turns out na nasa beach yung bahay nila Mykee. Ngayon ko lang napansin.
White sand. Siguradong malinaw yung tubig though it’s hard to tell dahil nga
madilim na. Nagpunta ako sa terrace na tanaw yung beach. Si Jel at Essie naman eh
nag-gather ng pwedeng kainin habang bonfire. Hindi ko nga ma-gets dahil kakakain
lang namin tapos kain na naman. Sa bagay, matakaw naman yung mga kabanda ko kaya
wala talagang masasayang na pagkain sa kanilang lahat. Nag-concentrate lang ako sa
simoy ng hangin. Malamig but at the same time comforting.
ICE: Si Mykee?
ICE: Ah.
Bumalik ako sa pagtitig ko sa beach. Nag-pop na naman sa ulo ko yung sunset. Alam
kong may nangyari at sunset eh. Hindi ko lang matandaan.
JIN: Don’t stress yourself too much. This is supposed to be a beach party.
Oo nga naman. Tumingin ako kay Jin. He has the same old face. He’s still the same
Olympic Beauty na sumira ng attendance record ko sa fast food. Siya pa rin yung
kaibigan ko, ang prince charming ko according to him. Nung mga oras na yon na
nakatingin ako sa kanya, there’s only one thing I can be sure of – masaya siya kay
Mykee and I’m happy that he is happy. I can’t help feeling sorry for myself.
JIN: Sorry?
JIN: Ok! Sabi mo eh! Pero sa totoo lang, bagay sa yo maging artista. Proud ako sa
yo, my princess.
Natawa na lang ako. Nagulat na lang ako nung niyakap ako ni Jin. At that time, I
just felt good. No restraint. Not even worried na baka masaktan ko si Mykee dahil
sa ganitong gesture. That time, I’m his friend and he is to me as well.
JIN: I can’t be your BF, Ice but I can be your BFF. Best friends forever?
ICE: Best friends forever.
Habang stuck kaming dalawa ni Jin sa yakap ng isa’t isa, biglang may sumali kaya
naging group hug na.
At group hug lang ang drama naming tatlo dun hanggang sa magsigawan na yung mga
boys na ok na raw yung bonfire. Nauna nang lumabas si Jin. Sabay naman kami ni
Mykee na lumabas.
MYKEE: I got my happy ending, Ice at hindi ako papayag na hindi mo makuha yung sa
yo.
Whatever she said, hindi ko naintindihan dahil sunset na naman ang nasa utak ko na
hindi ko ma-get over.
The night went by fast and fun-filled. Nag-set up lang naman ng mini gag show ang
mga kabanda ko. That explains why they’re huddled nung dinner. Halos mamatay sa
kakatawa lahat ng tao. Syempre, meron ring mga kantahan moments. Inintriga naman
namin ang couple na sina Mykee at Jin at syempre, ubos ang pagkain dahil sa mga
boys.
Kahit papano, nag-clear na rin yung utak ko. Naalala ko na yung sunset. May
nagbigay sa akin ng bouquet of fake roses at may note na “see you at sunset” at
hanggang ngayon eh hindi ko pa rin alam kung sino yun at wala na rin akong pakialam
dahil sumasakit ang ulo ko sa kakaisip. Nag-concentrate na lang ako sa fun at hand.
Excited na akong makita yung beach bukas. Hindi ko kasi masyado ma-appreciate
ngayon dahil ang dilim. Well, after ng bonfire, nagpuntahan na sa kani-kanilang
kwarto ang lahat – apat kami nina Jel, Essie at Mykee sa isang room at yung ibang
boys naman eh sa isa pang room. Ayaw ni Jel na sumama sa mga boys kasi girl rin
naman daw siya so walang kaso. Hehe!
/ 73
Dahil nga pagod na kaming lahat, wala nang part two ang kwentuhan. Knock out ang
mga tao!
The next day, nagising akong wala nang kasama sa kwarto. Nung dumungaw ako sa
bintana, nakita ko silang nasa beach na at nagsasaya. Pagtingin ko sa orasan, alas-
otso pa lang ng umaga. Dahil excited na rin ako, I pulled up my swimming get-up and
went outside to join the fun. Ang ganda ng beach. Malinaw ang tubig as I’ve
imagined it. Paradise.
At yun nga! Swimming-swimming tapos magpapahinga tapos swimming ulit tapos kakain
at kwentuhan tapos tawanan. Nag-fake pa nga si Domeng na nalulunod siya eh.
Nataranta naman si Pao kaya sugod agad. Next thing we know, hinahabol na ng itak ni
Pao si Domeng habang si Domeng naman eh tawa ng tawa na mukhang ewan.
At lunchtime, umalis na kami sa beach dahil medyo mainit na. Nag-stay muna kami sa
rest house nila Mykee at nag-DVD marathon. While watching, binigyan kami ni Mykee
ng mango shake. Siya raw ang may gawa. Ang sarap nga eh! Kaya lang, bigla na naman
akong inantok. Ano bang nangyayari sa akin?!
JEL: Pagod ka lang siguro. Tulog ka muna. Gigisingin ka na lang namin mamaya.
Nag-agree naman ang lahat at dahil nga wala na akong laban at inaantok na talaga
ako, umakyat na lang ako sa kwarto at natulog.
O5:24 PM
Ang tahimik nung nagising ako at nung nagising ako eh wala na ako sa kwarto. Nasa
loob ako ng isang tent. Dahil sa sobrang takot, lumabas ako agad ng tent and guess
kung nasan ang lola niyo ngayon – hilltop overlooking the sea. Alam kong nanggaling
na ako dito pero hindi ko matandaan. Malapit nang lumubog yung araw at dahil na-
fascinate na naman ako, umupo ako sa damuhan para panoorin yung sunset. Ang ganda.
All of a sudden, may nag-block sa paningin ko. A pair of hands. An unfamiliar pair
of hands distant in the faint clouds of my memory. Then, may bumulong sa akin.
“Stand up.”
Sunod na lang ako. Baka mamaya mabugbog na naman ako eh! Wala pa rin akong makita.
Bumulong siya ulit.
“Tatanggalin ko tong kamay ko pero wag kang haharap agad hangga’t hindi ko
sinasabi. Okay?”
Tinanggal niya yung kamay niya. Hindi ako humarap agad tulad ng sinabi niya.
Kinakabahan ako. Something tells me na magugustuhan ko ang makikita ko pero ewan.
Natatakot ako. Then, may narinig akong tumutugtog at may nagsimulang kumanta. Si
Domeng yun. Siya lang naman ang may boses na ganon eh.
I stared at the sun blending with the orange, red and purple hues of the sky. Next
thing I know, maybouquet na sa harap ko na inaabot sa akin ng kung sino mang nasa
likod ko. Fake roses.
“You came.”
ICE: For your information, hindi ako ang nagdala sa sarili ko dito. Malamang may
pampatulog yung shake kanina kaya napunta ako dito. Pwede na ba akong humarap kasi
sobrang hindi na talaga ako mapakali eh!
Humarap ako.
He smiled.
Natunaw ako.
Itim.
Butterfly.
ICE: Clyde…
Lumapit siya sa akin. It took a while for me to accept na hindi ako nananaginip.
Nandito na siya. Nandito na si Clyde. After all those times, nandito na siya
ngayon. Kasama ko in the most beautiful setting.
I took his hand and revived the memories of the fair kung saan naging queen ako at
siya ang king ko. We danced while my band in one side of the hilltop was
accompanying us.
CLYDE: I’m sorry, Ice. I should’ve made sure first. Mykee told me everything and
she explained to my dad. I’m so sorry.
73
Hindi ako makapagsalita. I just looked into his eyes and counted all the days na
hindi ko siya nakita. Nothing matters now. Nandito na siya. Nandito na kami. No
more explanations. Biglang lumipad papalayo ang butterfly na nakadapo sa balikat ni
Clyde and some distant memory echoed in my head.
Niyakap ko si Clyde after a very long time. Niyakap niya rin ako. The sun is just
about to leave the horizon.
He let go and looked into my eyes, the remaining rays from the sun bouncing off his
lovely face. In that moment, we’re just stuck in each other’s worlds. Walang
salita. Nakatingin lang kami sa isa’t isa. As the song drifted off the horizon
together with the sun, he leaned towards me and closed the gap between us.
Ewan ko. Ang alam ko kasi hindi namamatay ang pag-ibig. Tulad nga ng sabi sa Bible,
love is immortal. Dun ako naniniwala.
Guess kung nasan kami ngayon. Well, it’s our first day in college kaya naman
picture dito, picture doon. Ang mga boys naman eh as usual magugulo pa rin at join
din sa kanila ang mga lalake sa buhay namin ni Mykee – si Jin at si Clyde. At
syempre, hindi mawawala sina Essie at Jel. Kumusta na nga ba kaming lahat
pagkatapos ng isang taon ng halo-halong events? Well, let me tell you.
Pagkatapos ng madramang tagpo sa hilltop, naayos na ang lahat. Clyde and I are back
for good at ipinakilala na niya ako ng pormal sa daddy niya as his girlfriend.
Tuwang-tuwa naman si Tito Jay at talaga namang gusto pang magpa-party ng bonggang-
bongga pero sabi ko wag na dahil hindi pa naman kami ikakasal ng anak niya. As for
Mykee and Jin, happy naman silang dalawa. Jin decided to go to the same school as
Mykee para daw lagi silang magkasama. Para naman sa mga boys, makukulit pa rin.
Balita ko may nililigawan na si Chad na nakilala niya nung isang gig namin. Para
naman dun sa tatlo, busy sila sa pagiging artista kaya naman career daw muna at
tsaka na ang girlfriend dahil marami naman daw nagkakandarapa sa kanila. Mga
feelingero talaga. Haha! Si Essie at Jel naman eh nakapag-decide na magpapaka-busy
sa pag-aaral. As for the whole barkada, masaya as always and we’re ready for a
whole new adventure – COLLEGE! Kung ano man ang mangyayari sa amin sa mundo ng
kolehiyo eh hindi namin alam but one thing’s for sure – we’ll stick together for
all the days to come. That’s what friends are for. Si Livie naman eh balik na sa
kanyang modeling world pero isa siya sa mga taong talaga namang tuwang-tuwa ng
malalang-malala nung malamang ayos na kami ni Clyde. Well, what do you expect?
It’s been a year full of exciting moments. May nag-away, nagkabati, nagkahiwalay,
nagkabalikan, nanalo at natalo. But do you know what’s amazing about this life?
There are things na kahit anong gawin mo, hindi talaga magbabago tulad nito – ako
at ang mga kaibigan ko. Buo kami through thick and thin not to mention the latest
addition – Mykee, Jin and of course Clyde and Livie.
Dinala kami ni Domeng sa isang branch ng Yellow Cab na malapit sa school. Syempre,
natuwa ang mga tao nung pumasok kami at maraming nagpa-picture. Sa totoo lang, I’m
starting to get used to all that picture-taking at autograph-signing thing pero
hindi pa naman ako nagfi-feeling tulad ng mga kabanda ko.
Syempre, kulitan dito, kulitan doon. Kung ganito ba naman ang mga kasama mo eh
talaga namang mababaliw ka noh! Pagkatapos naming kumain, bumalik na kami sa school
para pumasok sa kanya-kanya naming klase.
Ayos naman ang first day of school. Hindi kami magkaklase ni Clyde dahil magkaiba
kami ng kurso – sa College of Commerce siya at ako naman eh sa Conservatory of
Music kasama yung apat na mokong. Maraming nakipagkilala at nagkaroon kami agad ng
instant friends. Pagkatapos ng klase, hinatid na ako ni Clyde. Just when I thought
na sa bahay na nga talaga niya ako dadalhin, bigla niyang nilihis yung daan. Hay
nako! He’s full of surprises!
73
Last Saturday ang shooting ng Link, ang first ever commercial ng banda pero right
after the shooting, bigla akong sinalang sa isang photo shoot. Nagtampo nga yung
mga mokong eh! Bakit daw hindi sila kasali eh model material rin naman daw sila!
Parang mga sira lang! Hahahaha!
CLYDE: Basta.
After that, hindi na ako kinausap ni Clyde. Tuloy-tuloy lang siya sa pagda-drive.
Next thing I know, hininto niya na yung sasakyan at bigla siyang lumabas para
buksan yung pinto para sa akin.
ICE: FINE!
ICE: Whatever.
CLYDE: Ready?
ICE: Ready.
My billboard.
Nasa gitna rin ako ng picture in my so-called “rockstar” look na talaga namang may
hawak pang gitara so bale parang pakpak ko yung wings ng butterfly.
CLYDE: Clyce.
Clyce.
CLYDE: Baka kasi hindi ka pumayag pag sinabi ko sa yo kung anong gagawin sa
pictures eh. I just figured you’d be the best model for this.
I looked at the billboard again at dun ko na-realize na meron pala akong little
detail na na-miss. It’s a phrase written under the brand name.
“Love is immortal.”