Professional Documents
Culture Documents
Test 8a
Test 8a
Drejtësia mbizotëron
Kjo ngjarje ka ndodhur shumë kohë më parë, atëherë kur Tokion e quanin Yedo dhe
rrëfimtarët tregonin histori të mrekullueshme për urtësinë dhe mençurinë e Okas.
Ky gjykatës i famshëm asnjëherë nuk refuzoi ndonjë ankesë, madje, edhe kur ajo mund të ishte
e çuditshme apo e paarsyeshme. Mund të ndodhte që njerëzit t’i drejtoheshin gjykatës për
zgjidhjen e çështjeve krejt të pazakonta, por Oka gjithmonë pranonte t’i dëgjonte. Dhe rasti më i
çuditshëm ishte ai i vjedhjes së aromës. Gjithçka filloi kur një student i varfër mori me qira një
dhomë, që ndodhej mbi një dyqan ku njerëzit blinin ushqime të pjekura. Studenti ishte një
djalosh shumë i këndshëm, por pronari i dyqanit ishte një koprrac që dyshonte se të gjithë donin
të përfitonin prej tij. Një ditë, ai dëgjoi studentin, teksa po bisedonte me një shok.
- Është e trishtueshme të jesh i varfër e të hash vetëm oriz të zier, - po ankohej shoku i tij .
-Oh, - tha studenti, - unë kam zbuluar një zgjidhje të kënaqshme për këtë problem: çdo ditë ha
oriz, në kohën kur pronari poshtë pjek peshkun. Aroma vjen lart dhe orizi im i thjeshtë më duket
tepër i shijshëm. Është aroma ajo që i bën ushqimet të kenë shije të mirë. Dyqanxhiu u xhindos
vetëm se mendoi që dikush po kënaqej me aromën e peshkut të tij, pa paguar asgjë!
-Hajdut!- bërtiti ai. - Kërkoj të më paguash për aromën që më ke vjedhur .
- Është thjesht një aromë, - u mbrojt studenti. - Çdo njeri është i lirë të nuhasë ç’të dojë. Nuk
kam pse t’ju paguaj gjë! I skuqur nga zemërimi, dyqanxhiu vrapoi te gjykatësi Oka dhe e
akuzoi studentin për vjedhje. Sigurisht, që të gjithë qeshën me të. Si mundej dikush të vidhte
aromën?! Por, sa u habitën njerëzit, kur gjykatësi pranoi ta dëgjonte.
- Çdo njeri ka të drejtë të dëgjohet, - tha ai. - Nëse ky njeri mendon se duhet të ankohet për
vjedhjen e diçkaje, atëherë unë, si gjykatës i qytetit, duhet ta shqyrtojë rastin e tij. Ai vështroi i
pakënaqur spektatorët e habitur, pastaj rëndë- rëndë u ul në podium dhe dëgjoi palët. Në fund
dha vendimin e tij.
- Nuk ka dyshim që studenti është fajtor, - tha me ashpërsi. - Të marrësh pronën e dikujt tjetër,
quhet vjedhje dhe unë e pranoj që aroma është si të gjitha pronat e tjera. Dyqanxhiu dukej i
kënaqur, ndërsa studenti i tmerruar. Ai ishte shumë i varfër. Ndërkohë,ai i detyrohej dyqanxhiut
t’i paguante aromën e nuhatur për tre muaj. Studenti ishte i sigurt se do të përfundonte në burg.
- Sa para ke?- e pyeti Oka. - Shumë pak, i nderuar zoti Gjykatës,- u përgjigj djali, - dhe ato më
duhen të paguaj qiranë, përndryshe do të më flakin në rrugë.
- M’i trego paratë, - tha Oka. Djali i nxori nga xhepi dhe ia tregoi. Gjykatësi tundi kokën dhe i tha
t’i kalonte paratë nga një dorë në tjetrën. Kur dëgjoi kërcitjen e parave, iu kthye pronarit:
- Ja dhe pagesa për ty. Nëse në të ardhmen keni përsëri ndonjë ankesë, ju lutem, drejtojuni
sërish gjykatës. Dëshira jonë është që të gjitha padrejtësitë të ndëshkohen. -
Por, i nderuari gjykatës,- protestoi pronari, - unë nuk i mora paratë! Hajduti vetëm sa i kaloi ato
nga një dorë në tjetrën. Shiko! Unë nuk kam asgjë, - dhe i tregoi duart e tij të zbrazura.
Oka e vështroi ngultas dhe me ashpërsi. - Vendimi i gjyqit është që dënimi duhet të përputhet
me krimin. Unë kam vendosur që çmimi i aromës së ushqimit do të jetë po aq i shtrenjtë sa
tringëllima e monedhave. Si gjithmonë, në gjykatën time mbizotëron drejtësia!
Qarkoni përgjigjen e saktë.
Njёjёs (asnjanës)_______________________________________________________
Shumёs(emra që tregojnë vende)
_________________________________________________________________________
Bёni analizёn fjalёformuese tё fjalёs: rivlerësimi 5 pikё