Verwerkingsopdracht CA

bij de film ‘Das Wad’

Objectieve opmerkingen
Deze korte film heet ‘Das Wad’ en hij duurt tien minuten. De regisseur van de film is Rob
Lücker en de hoofdpersoon is gespeeld door René van ’t Hof. De andere personages waren
gespeeld door Heinz Lieven, Simon de Jager, Robert Linschoten en Joris Maussen. De film
was uitgebracht in september in 2014. Ik heb deze film gekeken in een CKV les. De genres
van de film zijn komedie, kort, avontuur en western.
De film is fictie. Het is namelijk een door de schrijver verzonnen verhaal en er komen dingen
in voor die in het echt nooit zouden kunnen gebeuren. Bijvoorbeeld, nadat de joodse
goudzoeker Salomon een onderzeeër had gevonden en geopend, kwamen er een aantal
bejaarden uit. Deze bejaarden waren Duitsers en waren waarschijnlijk gestrand tijdens de
Tweede Wereldoorlog. In het echt zouden deze mensen het nooit zo lang hebben overleefd.
Ze zouden niet genoeg water en eten hebben voor vier mensen om het zo lang, denk aan
minimaal 20 jaar, te overleven. Ook het feit dat het water van de zee zo snel steeg kan in de
werkelijkheid helemaal niet gebeuren.
Het verhaal is in chronologische volgorde. Alles gebeurd in de goede volgorde qua tijd.
Het plot maakt het verhaal spannend, omdat de bejaarde Duitsers de Jood willen
vermoorden. Ze proberen een granaat naar hem te gooien en hem neer te schieten. Dit is
spannend, want je weet niet of hij dit gaat overleven. Hij moet uiteindelijk heel hard terug
rennen naar zijn boot om daar te schuilen tegen de schietpartij en omdat het water weer
stijgt. Hierdoor wordt het verhaal ook spannend, omdat hij op tijd terug moest zijn in zijn
bootje, anders zou hij verdrinken in het water.
In de film is er gebruik gemaakt van verschillende camerastandpunten. Soms zie je hem van
dichtbij, dan weer van ver weg waarbij je ziet hoe groot het wad daar wel niet is en je ziet
hem zelfs ook een keer vanuit de periscoop. Hij wordt soms ook van onder en op het eind
van boven gefilmd.
Er zijn ook een paar special effects toegevoegd. Als één van de bejaarden een granaat gooit,
ontploft die in de buurt van een andere bejaarde. De ontploffing van deze granaat is
gemaakt met behulp van special effects. Ook de enorme explosie op het eind is gemaakt met
behulp van special effects.
Ze hebben ook aan de verlichting gedacht. De meeste tijd zie je Salomon en de Duitsers in
normaal daglicht op het wad, maar soms wordt de zon in beeld gebracht. De zon is dan zo fel
dat je Salomon bijna niet meer ziet.
Tijdens de film hoor je verschillende muziekstukken. Als Salomon het muntje of de periscoop
vindt hoor je heel mysterieus muziek, omdat je nog niet weet wat het is. Wanneer de
bejaarden hem proberen te vermoorden hoor je spannende muziek, omdat het natuurlijk
een spannend stukje is. Op het eind, wanneer hij rustig op zijn opblaasbare eilandje ligt, hoor
je een heel relaxt muziekje.

Subjectieve opmerkingen
Mijn eerste indruk van de film was dat het er heel ouderwets uit zag. Je zag een
vergrootglas, een bellenwekker en een aantal apparaten waarvan ik niet eens weet wat het
zijn. De man was een liedje half aan het neuriën en half aan het zingen. Ik vroeg me af wat
hij ging doen en waar hij die spullen bij nodig had.
Ik vond de film best wel raar. Het is niet een film die je zomaar kijkt op een normale dag,
want er gebeurden nog al wat absurde dingen in. Het doel van de regisseur is om je echt te
laten denken over wat je ziet en over wat er gebeurd. Dit is goed gelukt, want ik kreeg heel
veel vragen: Hoe is hij daar gekomen? Waarom een Jood? Wat gaat hij daar doen? Waarom
ligt er een onderzeeër onder het zand? Op de meeste vragen kreeg ik antwoord, maar het
bleef een raar verhaal.
Ik moest wel lachen toen de bejaarden tevoorschijn kwamen. Ik verwachtte dit namelijk niet.
Toen ze super onhandig bezig waren, omdat ze al heel oud waren, was dat best wel grappig.
Ze vermoorden namelijk elkaar, in plaats van Salomon.
Het was leuk om een keer een film te zien met een slecht einde, dit komt namelijk bijna niet
voor. Ik dacht dat de film goed was geëindigd, omdat Salomon veilig op een opblaasbaar
eiland lag, maar toen kwam de bom. De enorme explosie van deze bom heeft hij natuurlijk
niet kunnen overleven.
Ik denk dat de nadruk ligt op het feit dat Salomon een (orthodoxe) Jood is. De Duitse
bejaarden wilden in de Tweede Wereldoorlog de Joden uitroeien. Ze hebben niks
meegekregen van de veranderde wereld, dus wanneer ze Salomon zien is het eerste wat ze
denken: hij moet dood. Dit zat nog zo goed in hun geheugen dat dat hun enige doel was op
dat moment.
Er zit ook een betekenis in de film, namelijk dat je blij moet zijn met wat je hebt en niet altijd
meer wilt hebben. Salomon was niet erg blij met het muntje dat hij vond. Hij vond de
periscoop en wilde weten wat er onder het zand verborgen was. Het kon heel kostbaar zijn,
want zijn metaaldetector ging zelfs kapot. De bejaarden kwamen uit de onderzeeër en
uiteindelijk betekende dit zijn ondergang. Hij had het beter bij het muntje kunnen laten.
De technieken die ze in deze film hebben gebruikt passen goed bij de film. Ze zorgen er
allemaal voor dat de film mysterieuzer en spannender wordt, daarom vind ik dat ze dat goed
hebben gedaan. Vooral de muziek maakte echt de sfeer van de film.