Escher museum

Ik ben op 21 november naar het Escher museum geweest in Den Haag. Het
museum was bij Lange voort in Het Paleis in Den Haag. Het was natuurlijk in
corona tijd, dus we moesten op afspraak naar binnen. Je moest er op een
bepaalde tijd naar binnen, maar je mocht zelf weten hoelang je er binnen bleef.
Hierbij een recensie over het museum.
https://www.dagjeweg.nl/reviews/3069/Escher-in-Het-Paleis---Den-Haag
Het museum was in Het Paleis, dus je kwam binnen in een grote gang. Alle
tekeningen/kunstwerken hingen in kamers van het paleis en bij elke kamer was dan weer
een verhaal. Er hebben vroeger mensen in dat paleis gewoond en daar gingen die verhalen
over, over wat er in die kamers was en gebeurde. In het museum ging het dus niet alleen om
de kunstwerken, maar ook om het paleis zelf en over het verleden van het paleis. Het
“gebouw” waar Escher hangt is dus niet speciaal hiervoor gebouwd maar het hangt er al wel
lang en gaat denk ik voorlopig nog niet weg. De route die je loopt door het paleis mag je
bijna zelf kiezen. Als je bij een verdieping begint dan mag je zelf kiezen in welke kamer je
begint, maar als je dan een kamer hebt gekozen loop je een route zodat je alle kamers ziet
met de kunstwerken. Zo mag je ook kiezen op welke verdieping je begint.
In het museum hangen kunstwerken/tekeningen van vooral Escher.
Maurits Cornelis Escher is ook wel genoemd een Graficus. Hij staat bekent
om zijn onbestaanbare situaties. Hij maakt tekeningen van iets wat niet
kan bestaan of wat niet klopt. Niet alleen doet hij iets met tekenen, maar
Escher vind het ook heel leuk om iets te doen zelf, maar zie je de andere
kan, dus wat er tegen over je is. Is sommige kamers van het museum hing
wat kunst van andere kunstenaar. De naam van het museum is Escher, het
zegt niet speciaal iets over de inhoud van het museum alleen dat er veel
toekenningen van hem hangen. Ik had niet echt het gevoel dat ze de kamers zo hadden
ingedeeld dat het leuk bij elkaar past of wat op elkaar lijkt qua kunst en tekeningen. De
kamers zij niet propvol met kunstwerken, maar precies dat het niet te druk is, maar dat er
geen lege plekken over blijven. De naam van wie het kunstwerk is en de datum dat het is
gemaakt staat onder het kunstwerk. Bij sommige kunstwerken staat ook een stukje
informatie zoals waar het is gemaakt en welk materiaal er is gebruikt.
Als je in een kamer kwam stond er op een meer een lange tekst die over die
kamer ging. In die tekst stond wat die kamers vroeger inhouden. De informatie
kon je bij binnenkomst niet missen, het stond namelijk in dikgedrukte letters met
een foto hoe het er toen uit zag. Persoonlijk vond ik die informatie heel
interessant , omdat je zo een beeld kreeg hoe ze toen in die tijd leefde. Koningin-
moeder Anna leefde in 1893 in het paleis en hoe zij in het paleis leefde daar ging
de tekst over.
Ik denk dat het doel van de opstelling vooral gaat over het tonen van de geschiedenis, omdat
ze daar echt wel hun aandacht op richten vooral met die teksten op de muur. Ook denk ik
dat het voor sommige mensen genieten is om naar al die kunstwerken te kijken. doordat
Escher dingen tekent die niet mogelijk zijn denk ik dat eigen interpretatie zeker ook een rol
speelt bij het doel. Iedereen ziet wat diegene denkt of wil zien.
Toen mijn moeder ons vertelde dat we naar het Escher museum
zouden gaan, had ik nog geen idee waar ze het over had. Ik wist er
helemaal niks over. Ik wist niet eens wie of wat Escher was. Ik ging
op internet kijken wat het nou precies was en toen zag ik dat het
een museum was met de kunstwerken van Escher. Meestal vind ik
dit soort musea niet leuk om naar te kijken. mijn verwachtingen
waren ook niet heel hoog toen ik daar heen ging. Wat mij het
meeste indruk maakte, waren de foto’s en teksten over het paleis
vroeger. Ik vond dat gewoon heel interessant. Toen ik binnen kwam in het paleis vond ik de
binnen kant van het paleis heel mooi. Toen we de eerste kamer binnen kwamen dacht ik
gelijk ohnee. Je zag gelijk allemaal kustwerken en ik vond het gewoon echt niet heel leuk. de
kamers met de teksten en foto’s kwamen pas later, maar toen we die binnen kwamen vond
ik het opeens heel leuk. voor mij waren eerlijk gezegd de teksten en foto’s veel leuker en
interessanter dan waar het eigenlijk om ging namelijk de kunstwerken. Uiteindelijk waren
mijn verwachtingen over de kunstwerken zelf wel kloppend, maar over het hele museum
niet. Ik vond het ook leuke dan gedacht.