Βασικές αρχές

χαρακτηρισμού
παραδοσιακών πλοίων

Πρωτέας
Σωματείο για τη Διατήρηση και Διάσωση της
Παραδοσιακής Ναυπηγικής & Ναυτικής
Κληρονομιάς
email: proteas-hmh@proteas-hmh.org
|
Βασικές αρχές χαρακτηρισμού παραδοσιακών πλοίων

Περίληψη

Αυτό το έγγραφο παρέχει μια συνοπτική περιγραφή του τρόπου που θα πρέπει να χαρακτηριστούν
τα παραδοσιακά πλοία τα οποία σχεδιαστήκαν και να κατασκευάστηκαν από τους απλούς
εμπειροτέχνες ναυπηγούς μιας κοινότητας ανθρώπων για τις ανάγκες διεκπεραίωσης των αναγκών
επικοινωνίας τους με άλλες κοινότητες, Όπως αναγκαία είναι και η καταγραφή αυτή των γεγονότων
τα οποία διαμόρφωσαν ένα ναυπήγημα και είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον ναυπηγό τον
ιδιοκτήτη σε αυτές τις δραματικές περίοδούς τόσο της ευρωπαϊκής όσο και της ελληνικής
ιστορίας. Θα πρέπει να εξετάζει και να αιτιολογεί το λόγο που προκύπτει η απόφαση να διατηρηθεί
και να αποκατασταθεί ή να ανακατασκευαστεί ένα πλοίο πάνω στις βασικές αρχές τις οποίες θα
πρέπει να ακολουθηθούν για την ολοκλήρωση ενός τέτοιου έργου, με την πιστοποίηση και το
χαρακτηρισμό του. Κατά κύριο λόγο περιγράφει τις αρχές της διατήρησης και της αποκατάστασης
του σκάφους στην αρχική δομημένη του μορφή ως ένα μουσειακό χρηστικό έκθεμα. Πρέπει να
αποτυπώνονται να αιτιολογούνται και να καταγράφονται όλες οι διαφορετικές προσεγγίσεις που
πρέπει να ληφθούν υπόψη για την επίτευξη αυτού του στόχου. Με Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα πρέπει
να καταγράφονται για να διαφυλαχτούν όλα τα ευρήματα σε σχέση με την κατάσταση του
σκάφους και τις διάφορες διαδικασίες οι οποίες θα εξετάζονται και θα λαμβάνονται σωστές, κοινά
αποδέκτες τεχνικές προδιάγραφες για την αποκατάσταση στη προσπάθεια με γνώμονα να σωθεί
όσο το δυνατόν μεγάλο μέρος τους

Με την πάροδο του χρόνου η ανησυχία μας αυξήθηκε σε σχέση με την απαξίωση παραχάραξη και
την προφανή παραμέλησή της ναυτικής μας παράδοσης με πολλούς από εμάς να απογοητεύονται
από την επικρατούσα κατάσταση, η οποία μέρα με τη μέρα επιδεινώνεται καταστρέφοντας και
χάνοντας κυριολεκτικά την ναυτική υπόσταση και ιστορία του έθνους μας, μέσα από τις αυθαίρετες
μεθοδεύσεις των οικονομικών συμφερόντων του μεγάλου συνόλου των επαγγελματιών του είδους.

Πρέπει η Ελληνική κυβέρνηση, δεδομένης της δραματικής κατάστασης στην οποία έχει περιπέσει η
παραδοσιακή ναυπηγική, να ορίσει έναν μη κρατικό φορέα επικεφαλή υπεύθυνο για τη διατήρηση
και διάσωσης της. Με ξεκάθαρη αρμοδιότητα στο έργο διάσωσης και προστασίας της, με
αυστηρό πλαίσιο, μέσα στο οποιο θα δραστηριοποιείται για την διατήρηση αυτών των μουσειακής
σημασίας πλοίων.

Η όλη υπόθεση θα πρέπει να ερευνηθεί και να δοθεί μια αναφορά η οποία θα περιλαμβάνει
επιλέξιμες προτάσεις για τη μελλοντική διάσωση της ναυτικής μας κληρονομίας. Η εμπλοκή του
ΥΠΠΟ&Α πρέπει σταδιακά να απεμπλακεί, διότι το γνωστικό επίπεδο των διευθύνσεων του, σε
σχέση με την ναυτική κληρονομιά έχει αποδειχτεί ανεπαρκές, καθ' όλη τη διάρκεια, πλέον της
20ετίας λειτουργείας τους, με αποτέλεσμα τελικά να έχουν αδρανήσει και υποβαθμίσει κάθε
σχετική δραστηριότητα. Επιτρέποντας έτσι, με την έλλειψη της αναγκαίας τεχνογνωσίας τη
δημιουργία διαφορετικών απόψεων από αυτές της πραγματικότητας και ανεξέλεγκτων
δραστηριοτήτων στο χώρο. Για αρκετά χρόνια συνεχίζεται μια ζωηρή αέναη και άκαρπη συζήτηση,
τόσο μέσω κατευθυνόμενων δημοσιεύσεων στο διαδίκτυο όσο και στον εθνικό Τύπο, επηρεάζοντας
έτσι την κοινή γνώμη περί της ανάγκης για τη πραγματική διάσωση της ναυτικής μας κληρονομίας.
Αυτή η μεθοδευμένη άποψη επεκτάθηκε στα υψηλότερα κλιμάκια της κυβέρνησης και παγιώθηκε
μια λάθος αντίληψη του τι είναι η παράδοση στη ναυτική μας κληρονομιά η κάθε δράση και η
προσέγγιση σε κάθε προγραμματισμένη ενέργεια διατήρησης της.

Σελίδα 1 από 11
Αυτό που έχουμε κερδίσει από αυτή τη συζήτηση, για τη διάσωση της, είναι η αποδοχή του ότι και
όπως βολεύει τον καθένα έτσι να πρέπει να είναι το παραδοσιακό σκάφος με μοναδικό μέλημα
όλων, το ότι η κακή Ευρωπαϊκή Ένωση καταστρέφει την ναυτική μας παράδοση. Ωστόσο, το
αποδεδειγμένο γεγονός είναι ότι, η αποκατάσταση της ναυτικής μας κληρονομίας, όπως έχει γίνει
αποδεκτή αυτή η έννοια, θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της μεγάλης πλειοψηφίας των
εναπομείναντων πλοίων και την εξαφάνιση κάθε ίχνους των παλαιοτέρων εποχών ζωντανών μέχρι
τις μέρες μας δεξιοτήτων.

Διεθνώς, υπάρχουν τρεις κατηγορίες παλαιοτέρων εποχών πλοία τα οποία, όλα τα κράτη
προσπαθούν να διασώσουν με κοινώς αποδέκτες ενέργειες, διότι αυτά αποτελούν τεκμήρια της
ναυτικής τους δραστηριότητας.

1. Τα παραδοσιακά*i Αυτά είναι μόνο ξύλινα πλοία. Όσα έχουν διασωθεί μέχρι τις μέρες μας,
σε οποιαδήποτε κατάσταση και μπορούν να επισκευαστούν επαναφέροντας τα σε μια
παλαιότερη κατάσταση. Όσα ξανακατασκευαστήκαν από την αρχή ακολουθώντας αυστηρά
τις παλαιότερες τεχνικές, εκείνης, της εποχής του πρότυπου όπως αυτό παρουσιάζεται στης
παραπομπές για το τι είναι παραδοσιακό πλοίο. χαρακτηρίζεται ως παραδοσιακό.

2. Κλασικά*ii Αυτά είναι, ξύλινα ή χαλύβδινα συνήθως ναυταθλητικά ή και θαλαμηγά,

ιστιοφόρα ή μηχανοκίνητα. Όσα έχουν διασωθεί μέχρι τις μέρες μας σε οποιαδήποτε
κατάσταση και μπορούν να επισκευαστούν επαναφέροντας τα στη παλαιότερη τους
κατάσταση χωρίς διαφοροποιήσεις παρεμβάσεις και μετασκευές οι οποίες αλλοιώνουν τα
ειδικά και γενικά χαρακτηριστικά τους.

Όσα ξανακατασκευαστήκαν από την αρχή σύμφωνα με ένα παλαιότερο πρότυπο η με τους
βασικούς κανόνες σχεδιασμού και κατασκευής αυτών των πλοίων.

3. Βιομηχανικής παραγωγής*iii Αυτά ήταν ξύλινα, σιδερένια ή χαλύβδινα, ή και σύνθετης

κατασκευής, είναι τα πλοία τα οποία τα χαρακτηρίζει μια συγκεκριμένη κλάση ή ένα
μεμονωμένο μοντέλο τα οποία κατασκευαστήκαν από μεγάλα ναυπηγεία με βιομηχανική
παραγωγή για εμπορική πολεμική ή άλλη τεχνική χρήση ή αναψυχή. Όσα έχουν διασωθεί
μέχρι τις μέρες μας σε οποιαδήποτε κατάσταση και μπορούν να επισκευαστούν
επαναφέροντας τα στη πρότερη τους κατάσταση, σύμφωνα με το πρότυπο.

Όσα ξανακατασκευαστήκαν από την αρχή σύμφωνα με ένα παλαιότερο πρότυπο ή με τους
βασικούς κανόνες σχεδιασμού και κατασκευής αυτών των πλοίων.

Στις παραπάνω τρεις κατηγορίες μπορούν ενταχθούν ως υποκατηγορία τα Ιστορικά και τα πολεμικά
πλοία

Ιστορικά

Τα πολεμικά*5 Αυτά ήταν ξύλινα, σιδερένια ή χαλύβδινα ακόμα και σύνθετα, Είναι τα πλοία τα
οποία τα χαρακτηρίζει μια συγκεκριμένη μορφή και χρήση, τα οποία κατασκευαστήκαν από
μεγάλα ναυπηγεία με βιομηχανική παραγωγή για πολεμική δράση.

Όσα έχουν διασωθεί μέχρι τις μέρες μας σε οποιαδήποτε κατάσταση και μπορούν να
επισκευαστούν επαναφέροντας τα σε πρότερα τους κατάσταση.

Όσα ξανακατασκευαστήκαν από την αρχή σύμφωνα με ένα παλαιότερο πρότυπο ή με τους
βασικούς κανόνες σχεδιασμού και κατασκευής αυτών των πλοίων.

Σελίδα 2 από 11
Για κάθε περασμένης εποχής πλοίο, νέο αντίγραφο ή παλαιό, αναπαλαιωμένο πρέπει να υπάρχει
μια πλήρη και τεκμηριωμένη ιστορική και κατασκευαστική μελέτη με σχέδια και φωτογραφίες η
οποία θα ακολουθεί το συγκεκριμένο πλοίο. Οι όποιες αλλαγές προκύπτουν στο μέλλον θα πρέπει
να αποτυπώνονται και να καταγράφονται λεπτομερώς.

Το Σκαρί, το σκάφος ή η γάστρα: Είναι Το καταλληλά σχεδιασμένο και κατασκευασμένο σώμα για
πλεύση στο νερό

Το σκαρί περιλαμβάνει το σύνολο των τμημάτων τα οποία καθιστούν ένα κατασκεύασμα άκαμπτο,
στεγανό και αξιόπλοο για την χρήση την οποία το έχει μελετήσει και σχεδιάσει ο ναυπηγός, ή τη
μορφή αυτή όπως διασώθηκε μέχρι τις μέρες μας και έχει προκύψει μέσα από τις ανάγκες μιας
ομάδας ανθρώπων ή μιας κοινωνίας.

Το μήκος ενός πλοίου πρέπει να μετριέται όπως μετριόταν παλαιότερα*1 για να μην προκύπτει
σύγχυση και με τις νέες μεθόδους όπως αυτές αναγράφονται σήμερα στο Έγγραφο Εθνικότητας και
στο Π.Γ.Ε.

Ναυπήγηση ξύλινου παραδοσιακού πλοίου

Είναι το σύνολο των απαιτούμενων εργασιών σχεδιασμού και διαμόρφωσης της κατάλληλης
ακατέργαστης ναυπηγικής ξυλείας, της σύνδεσης όλων αυτών των τμημάτων σε ένα συνολικό
κατασκεύασμα, το πλοίο.

Νέα ναυπήγηση

1. Οι ναυπηγικές γραμμές του υπό ναυπήγηση πλοίου πρέπει να είναι όμοιες με το

πρότυπο αντιγραφόμενο και με αυτές της εποχής και του αρχικού κατασκευαστή
ναυπηγού του.

2. Η ναυπηγικές τεχνικές και το διαστασιολόγιο να μην διαφέρει από το αναφερόμενο

πρότυπο.

3. Τα υλικά να είναι όμοια με αυτά του πρότυπου.

4. Ο τρόπος κατασκευής και οι τεχνικές να είναι όμοιες με αυτές του πρότυπου,

λεπτομερώς καταγεγραμμένες και αποτυπωμένες από ναυπηγό.

Παλαιά ναυπήγηση

1. Τεκμηρίωση χρονολογίας αρχικής ναυπήγησης, σημαντικά στοιχεία, ιστορικά γεγονότα,

ναυπηγός, τοποθεσία. κλπ.

2. Καταγραφή της σημερινής κατάστασης του πλοίου, των μελλοντικών εργασιών

αποκατάστασης, (με αναλυτικό χρονοδιάγραμμα) σύμφωνες με αυτές της εποχής του
πλοίου.

3. Αποτύπωση των ναυπηγικών γραμμών του.

Οι ναυπηγικές τεχνικές και το διαστασιολόγιο να μην διαφέρει από το αναφερόμενο πρότυπο.

Τα υλικά να είναι όμοια με αυτά του αρχικού.

Σελίδα 3 από 11
Ο τρόπος αποκατάστασης και οι τεχνικές να είναι όμοιες με αυτές του αρχικού, λεπτομερώς
καταγεγραμμένες και αποτυπωμένες από ναυπηγό.

Τα παραπάνω να τεκμηριώνονται με έκθεση ναυπήγησης από ναυπηγό, συμπεριλαμβανομένων και

των ναυπηγικών γραμμών του προς ναυπήγηση – αποκατάσταση πλοίου.

Απαγορεύεται η κάθε αυθαίρετη κατασκευή ή προσθήκη η οποία δεν είναι τεκμηριωμένη,

καταγεγραμμένη και δεν συνάδει με την εποχή και τον τρόπο κατασκευής ή δεν αντιστοιχεί
χρονολογικά με το επιλεγμένο πρότυπο.

Η κάθε εργασία μετασκευής ή επισκευής εκτός από αυτές της ετήσιας συντήρησης, θα πρέπει να
έχουν βεβαίωση – αδειοδότηση για τις συγκεκριμένες εργασίες από την επιβλέπουσα αρχή.

Οι εργασίες επισκευής- μετασκευής, να εκτελούνται από πιστοποιημένο, έμπειρο προσωπικό, ή

από τον πλοιοκτήτη ο οποίος έχει λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση. Για εργασίες που απαιτούνται
εκτός της θάλασσας αυτές θα πρέπει να γίνονται σε πιστοποιημένο παραδοσιακό καρνάγιο. Όλες οι
εργασίες θα γίνονται υπό την επίβλεψη-παρακολούθηση και ευθύνη του υπογράφοντος τη μελέτη
ναυπηγού και η παρακολούθηση του έργου, όπως αυτό ισχύει και σήμερα.

Υλικά:

Ξυλεία.

Η χρήση ανάλογης με το πρότυπο ενδημικής ξυλείας επιβάλλεται για κάθε πλοίο παραδοσιακής
ναυπήγησης.

Επιλογή της σωστής ξυλείας σύμφωνα με τη μελέτη, με σαφή καταγραφή και τεκμηρίωση του
ναυπηγού.

Η χρήση τροπικής ξυλείας για χαρακτηρισμένο ως παραδοσιακό πλοίο απαγορεύεται.

Το κατάστρωμα:

Το κατάστρωμα αποτελεί το επάνω επίπεδο (πέλμα) της καρίνας, συμβάλλοντας έτσι στη διαμήκη
αντοχή της αφενός και αφετέρου στην ενίσχυση και στήριξη των πλευρών του πλοίου,
εξασφαλίζοντας την στεγανότητα των εσωτερικών χώρων του πλοίου, αλλά και την στήριξη αυτών
των διαφραγμάτων.

Το κατσάρωμα (η κουβέρτα) περιλαμβάνει όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τεχνικά στοιχεία τα

οποία ήταν απαραίτητα για την χρήση του σκάφους, σύμφωνα με την εποχή κατασκευής του
πρότυπου και τεκμηριώνεται στην μελέτη ναυπήγησης ή αποκατάστασης του συγκεκριμένου
πλοίου.

Πέτσωμα καταστρώματος:

Οι επιγκενίδες (τα μαδέρια) του καταστρώματος είναι από εδώδιμη ισόβενη ξυλεία χωρίς ρόζους,
σύμφωνα με τις προδιάγραφες παραδοσιακής ναυπήγησης, συνδεδεμένα στα καμάρια της γάστρας
με μεταλλικούς συνδέσμους ή ξύλινους γόμφους (πείρους). Όλοι οι αρμοί να είναι διανακτησμένοι
(καλαφατισμένοι) με τον παραδοσιακό τρόπο και στοκαρισμένοι για την πλήρωση - σφράγιση και
προστασία του καλαφατίσματος. Ο στόκος και γενικά τα υλικά βαφής πρέπει να είναι σύμφωνα με
την εποχή κατασκευής του πρότυπου.

Σελίδα 4 από 11
Στο κατάστρωμα, για καλύτερη στεγανότητα και ενδυνάμωση της κατασκευής, επιτρέπεται η
επίστρωση με 2 λεπτά φύλλα κοντραπλακέ πριν την τελική τοποθέτηση των μαδεριών του. Τα
μαδέρια του καταστρώματος να είναι πάντα βαμμένα.

Τα ανοίγματα ή οι κάθοδοι του καταστρώματος (τα κουβούσια) πρέπει να συμμορφώνονται ως

προς το μήκος τους ανάλογα με το μήκος του πλοίου*1.

Το κύριο κουβούσι: Πρέπει να είναι όσο το μήκος εννέα (9) νομέων (πόστες), ή η συνολική
απόσταση από ζυγό σε ζυγό (καμάρι) η οποία δεν θα ξεπερνά το 0.25 του μήκους καταμέτρησης
μεταξύ καθέτων ή άλλου σταθερού μήκους του πλοίου*1

Τα κουβούσια πλώρης - πρύμνης ή μηχανοστασίου*2 να μην ξεπερνούν σε εξωτερικό μήκος την

απόσταση τριών (3) νομέων ή τη συνολική απόσταση από καμάρι σε καμάρι ή οποία δεν θα
ξεπερνά το .068 του μήκους καταμέτρησης μεταξύ καθέτων ή άλλου σταθερού μήκους του
πλοίου*1 ή όπως αυτό θα οριστεί.

Σε περιπτώσεις μεγάλων πλοίων, τα κύρια κουβούσια μπορεί να είναι δυο, διατηρώντας όμως τις
παραπάνω διαστάσεις του μήκους μεταξύ εννέα νομέων ή το συνολικό μήκος τους να μην ξεπερνά
το .25 του μήκους καταμέτρησης μεταξύ καθέτων ή άλλου σταθερού μήκους του πλοίου*1

Οι ιστοπέδες, (τρύπες των καταρτιών) εκεί οπού ο ιστός, (κατάρτι) εισέρχεται στο κήτος και εδράζει
στο λήνο, (σκάτσα) πάνω στο εσωτρόπιον (σωτρόπι), και υποστηρίζεται το κατάρτι, πρέπει να
βρίσκονται πάνω στο κατάστρωμα. Το κατάρτι ακινητοποιείται με σφήνες στις τρύπες των
καταρτιών και το διάκενο μεταξύ καταρτιού και τρύπας, να στεγανοποιείται με κατάλληλα ραμμένο
μουσαμά.

Το Ύψος των κουβουσιών πρέπει να μην είναι μικρότερο από το επιτρεπτό όριο όπως αυτό ορίζεται
στο ΠΔ 399 περί γραμμών φόρτωσης.

Το εξωτερικό φάρδος των κουβουσιών δεν πρέπει να ξεπερνά το .58 του φάρδους του μεσαίου
νομέα (πόστας), μετρούμενο από την εξωτερική πλευρά των στάμινων (σκαρμών) στο ύψος του
τρυπητού.

Οι υπερκατασκευές: Όλες οι κατασκευές, επίστεγο (κάσαρο), μεσόστεγο (ταμπούκι), πρόστεγο

(καμπούνι) πρέπει να είναι από συμπαγή εδώδιμη ξυλεία και να αποτυπώνονται από ναυπηγό στα
κατασκευαστικά σχέδια με όλες οι λεπτομέρειες, οι οποίες πρέπει να είναι τεκμηριωμένες
χρονολογικά σύμφωνα με το πρότυπο. Οι εξωτερικές διαστάσεις των υπερκατασκευών ως προς το
φάρδος πρέπει να ακολουθούν αυτές των κουβουσιών, ως προς το μήκος μπορούν να είναι, το μεν
κάσαρο και το καμπούνι μέχρι μια πόστα μεγαλύτερα, το δε ταμπούκι και κατά δυο (2) πόστες
μεγαλύτερο.

Το ολικό τους ύψος δεν πρέπει να ξεπερνά το .47 του ύψους των σκαρμών, μετρούμενο από το
πάνω μέρος της υδρορρόας (κουρζέτο ή τρυπητό) στο μέγιστο νομέα (μάστορη) έως το πάνω
κόμμα (σόκορο) του σκαρμού.

Όλες οι υπερκατασκευές μπορούν να έχουν στην οροφή τους ξύλινους ανοιγόμενους φεγγίτες
(σπιράγια) και ανεμοδόχους, τα οποία πρέπει να ασφαλίζουν στεγανά και να μην δημιουργούν
πρόβλημα κατά τη χρήση των ιστών (πανιών).

Στις πλευρές τους οι υπερκατασκευές μπορούν να έχουν παραφωτίδες (γυαλιά της μπάντας –
φινιστρίνια) όχι μεγαλύτερα του .25 του συνολικό ύψους των πλευρών, τα οποία πρέπει να
σφραγίζουν στεγανά, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς.

Σελίδα 5 από 11
Εξαρτισμός Αγκυροβολίας - Σωστικά: Ο εξαρτισμός αγκυροβολιάς και οι άγκυρες είναι το σύνολο
των υλικών μηχανισμών και εργαλείων τα οποία χρησιμεύουν για την ασφαλή πρόσδεση η
αγκυροβολιά ενός πλοίου. Αυτός ο εξαρτισμός πρέπει να είναι όμοιος με αυτόν που έφεραν τα
πλοία σύμφωνα με την επιλεγμένη χρονολογία. Κάθε εργάτης μπορεί να είναι υποβοηθούμενος
από ηλεκτρική η άλλης ενέργειας πρόσθετο μηχανισμός, ο οποίος όμως δεν θα αλλοιώνει την
χαρακτηριστική του πρότυπη αυτούσια λειτουργία και εμφάνιση.

Το κάθε πλοίο μπορεί να έχει βοηθητικό, μοντέρνο εξαρτισμό αγκυροβολιάς τοποθετημένο σε μη

εμφανή σημείο.

Κάθε παραδοσιακό πλοίο πρέπει να φέρει τον ακριβή αριθμό ξύλινων ή όπως ήταν το πρότυπο
κίονες (μπαμπάδες) για την πρόσδεση.

Ο μηχανισμός του εργάτη πρέπει να είναι χαρακτηριστικός της εποχής όπως το υπόλοιπο σύνολο
του σκάφους, όπως αυτός καταγράφεται, τεκμηριώνεται και είναι σχεδιασμένος από το ναυπηγό
σύμφωνα με το πρότυπο.

Τα αναγκαία Σωστικά μέσα της εποχής, πρέπει να επιδεικνύονται και να είναι πάντα σε τέλεια
χρηστικότητα. Το πλοίο πρέπει να συμμορφώνεται σύμφωνα με τους ισχύουσες διατάξεις και
κανονισμούς. Με ιδική μελέτη ο ναυπηγός θα πρέπει να τοποθετεί τα αναγκαία σωστικά μέσα σε
μη περίοπτη θέση αλλά ταυτόχρονα να είναι λειτουργικά και σε άμεση χρήση.

Τα άρμενα ή τα σκεύη (η Αρματωσιά του πλοίου)

Η εξαρτία (η αρματωσιά)iv Η αρματωσιά του κάθε πλοίου απαιτεί μεγάλη εκπαίδευση και εμπειρία
διότι είναι μια ιδιαίτερα εξειδικευμένη τέχνη.

Ιστοί (κατάρτια) αυτά είναι ξύλινες κολώνες διαφορετικών διατομών ύψους και μορφής, ανάλογα
με τον τύπο της κάθε ιστιοφορίας.

Υπάρχουν δυο βασικοί τύποι για τα πλοία

Α. Τα μονοκόμματα με μια μόνο κολώνα.

Β. Τα σύνθετα, ανάλογα με τον τύπο της κάθε ιστιοφορίας, σε αυτά μπορεί το κάθε κατάρτι να έχει
από δυο(2) ή τρία (3) ή και περισσότερα επιστήλια (τσιμπούκια).

Οι διαστάσεις των καταρτιών κατασκεπάζονται πάνω σε μια και βασική αρχή. Αν τα εξάρτια (Τα
ξάρτια ή τα κρεμάμενα) ή οι ανάδρομοι (τα στράλια) κοπούν να μην πέσει το κατάρτι ενώ το πλοίο
είναι εν πλω.

Οι διατομές των σφηκίσκων (τα αντενοκάταρτα) δεν πρέπει είναι μικρότερες από αυτές στον
επισυναπτόμενο πίνακα*. Πρέπει ο ναυπηγός για διαφορετικές διαστάσεις καταρτιών από αυτές
του πίνακα λόγο εποχής και χρήσης να τεκμηριώνει και με φωτογραφίες στην μελέτη του ότι το
πρότυπο πλοίο έφερε κατάρτια με διαφορετικές διαστάσεις. Οι διαστάσεις αυτές να
αποτυπώνονται σε λεπτομερή σχέδια με την μορφή “βαρελιού” του οποίου το μήκος
πολλαπλασιαζόμενο επι 10 μας δίνει το συνολικό μήκος τους.

Στη μελέτη περί εξαρτισμού του ναυπηγού, όλα τα υλικά και η τεχνικές κατασκευής τους θα
αποτυπώνονται λεπτομερώς, θα καταγράφονται σε ιδικό πίνακα και θα τεκμηριώνεται η χρήση
χωρίς αυθαίρετες προσθαφαιρέσεις σύμφωνα με την χρονολογία του πρότυπου. Επιβάλλεται
ρητώς να είναι κατασκευασμένα σύμφωνα με την μελέτη του ναυπηγού. Απαγορεύεται κάθε
μοντέρνα βιομηχανοποιημένη τελικη παρέμβαση ή κατασκευή.

Σελίδα 6 από 11
Τα ξάρτια, όλος ο σταθερός εξαρτισμός ενός του πλοίου, το σύνολο των σχοινιών, τα οποία
επιτονίζουν τα κατάρτια. Μέχρι τις τελευταίες μέρες χρήσης των ξύλινων καταρτιών στους
παραδοσιακούς χαρακτηριστικούς εμπορικούς τύπους πλοίων αυτά είχαν έναν και μοναδικό τρόπο
τοποθέτησης. Αυτός ονομάζεται τραχήλωμα (καπελαδούρα) και το τέντωμα γινόταν με τριόπες
(καρπούζια) και εντόνια (φιλαδούρια).

Η επιχειρία, τα αγόμενα (τα σερνάμενα) είναι το σύνολο της κινητής αρματωσιάς για την
κατάλληλη διευθέτηση και υποστήριξη των αντενοκάταρτων κατά τις ανάγκες πλεύσης
χρησιμοποιούν σύσπαστα (παλάγκα) με ξύλινους Μακαραδες.

Τα καλώδια (τα σερβίτσια) είναι το σύνολο της κινητής αρματωσιάς για το κατάλληλο χειρισμό των
ιστίων.

Τα άρμενα παρουσιάζουν κάποιες σοβαρές διάφορες οι οποίες χαρακτηρίζουν την εποχή της
κατασκευής του πρότυπου πλοίου και αυτό πρέπει να παραμένει πρωταρχικό μέλημα του μελετητή
ναυπηγού, του κατασκευαστή και του επιθεωρητή ναυπηγού ως προς την σωστή αποκατάσταση
του πλοίου.

https://docs.google.com/presentation/d/10U5bl5MHwGAollW886wuF9JD_a_us0Ar/edit#slide=id.p1

Ανάλογα τη χρήση έχουμε, τα μονόπλοκα (σπαρτσίνα) για επιχεΐρια η (σερνάμενα), τα έντριτα

(τρίκλωνα) ή εντέταρτα (τετράκλωνα), ή δεξιόπλοκα, και τα δίπλοκα ή αριστερόπλοκα για τον
σταθερό εξαρτισμό. μετα την τελευταία δεκαετία του 1800 αρχίσαν να χρησιμοποιούν στα μεγάλα
πλοία, (σύρματα). Ο σχεδιασμός και η κατασκευή της αρματωσιάς, και των καταρτιών μαζί με τη
μελέτη ιστιοφορίας πρέπει είναι σύμφωνα με τις πρακτικές της εποχής του πρότυπου και να
συνοδεύει το πλοίο εφόσον αυτό είχε ως μέσο πρόωσης τα ιστία. Ο εξαρτισμός στα μικρά και
μεσαίου μεγέθους παραδοσιακά πλοία κατασκευαζόταν ακόμα και μέχρι τις πρώτες δεκαετίες το
20ου αιώνα με σχοινιά από ίνες φυτικής προέλευσης*.

Τα ιστίαv Τα ιστία, όπως και κατά μεγάλο ποσοστό ένα παραδοσιακό πλοίου είναι κατασκευασμένο
στο χέρι έτσι και τα πανιά έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά χειροποίητης δεξιοτεχνίας, τα οποία
διαφοροποιούνται ανάλογα την χρονολογία της κατασκευής του πανιού. Η μελέτη της ιστιοφορίας
από το ναυπηγό θα πρέπει να περιγράφει με σαφήνεια και τεκμηρίωση την χρονολογική συνάφεια
με το πλοίο πρότυπο. Οποιοδήποτε το πλοίο, εφόσον φέρει ιστία όπως το πρότυπο θα πρέπει να
έχει χαρακτηριστεί ιστιοφόρο σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.

https://docs.google.com/presentation/d/10QUkdp5JH95Qs9vC0RG06YWE7MLRvksT/edit#slide=id.p
1

Τα ιστία έχουν σταδιακά εξελιχθεί μέχρι τις μέρες μας από ένα απλό κομμάτι δέρμα μέχρι
εξελιγμένης μορφής συνθετικά υλικά. Τα πλοία, των οποίων η τέχνη μας ενδιαφέρει να
διασώσουμε, ήταν υφασμένα από φυσικές ίνες. Μαζί με την εξέλιξη της υφαντουργίας εξελίχτηκε
και η ναυτική τέχνη, τα κατάρτια και οι αρματωσιές. Ήταν η ανθεκτικότητα του υφάσματος η οποία
και προσδιόρισε το μέγεθος των ιστίων και των πλοίων και έπαιξε σημαντικό ρολό στη μορφή των
ιστών, ακόμα και των ναυπηγικών γραμμών της γάστρας, η οποία μετέτρεπε την αυξανομένη
δύναμη των ιστίων σε ταχύτητα. Χαρακτηριστική διαφορά των υφασμάτων των παραδοσιακών
εμπορικών πλοίων είναι το φάρδος του υφάσματος η και η διαφορά διαγώνιου εφελκυσμού σε
σχέση με τα σύγχρονα συνθετικών ινών υφάσματα. Σήμερα λόγο της δυσκολίας που
αντιμετωπίζουν τα πληρώματα σε όλο το κόσμο για τη προστασία των εκ φυσικής ίνας σχοινιά και
υφάσματα (μια αρκετά δύσκολη και βρόμικη εργασία με πολλές δυσάρεστες καταστάσεις. Σήμερα
μπροστά σε αυτή τη πρόκληση πολλές εταιρίες έχουν κατασκευάσει σχοινιά και υφάσματα για

Σελίδα 7 από 11
πανιά τα οποία έχουν τις ιδίες προδιάγραφες και εμφάνιση με τα φυσικά, από συνθετικές ύλες τα
οποία ξεπερνούν αυτά τα προβλήματα, απολυτά αποδεκτά από όλους τους οργανισμούς και
μουσεία για εκτεταμένη χρήση σε πλοία τα οποία μεταφέρουν ή εκπαιδεύουν ανθρώπους στην
παραδοσιακή ναυτική τέχνη.

Η μηχανική πρόωση, Η μηχανική πρόωση θα πρέπει στα ιστιοφόρα να είναι βοηθητική. Το μεγάλο
βάρος των μηχανών και η μεγάλη ιπποδύναμη σε ένα ξύλινο πλοίο τοποθετημένων σε λάθος
σημείο, (συνήθως λόγο διαρρύθμισης ευρύχωρων για θαλαμίσκο χώρων, η μηχανή τοποθετείται
πολύ πρίμα όπου η προσφερόμενη άνωση είναι μικρή) μόνιμα εγκατεστημένες, δημιουργεί
ανεπανόρθωτες βλάβες και αλλοιώσεις στη μορφή του, όπως η κύρτωση. Οι καταπονήσεις αυτές
πολλαπλασιάζονται και από την μεγάλη ταχύτητα πλεύσης, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις τρικυμιάς.
Υπάρχει εν ισχύ σχετικός νόμος με σχετικές διατάξεις

Τα εναπομείναντα πλοία στα οποία θα γίνει αποκατάσταση και στα αντίγραφα νέο -ναυπηγημένα
θα πρέπει αυτά να είναι αντιπροσωπευτικά αυτών των χρονικών περιόδων, τα οποία είχαν ως
κύρια πρόωση μηχανές, ατμού ή εσωτερικής καύσης, θα πρέπει αυτές, οι κυρίες μηχανές να είναι
οι ιδίες με αυτές του πρότυπου μετα από τη σχετική μελέτη τεκμηρίωσης από το ναυπηγό
μελετητή.

Σε όλα τα χαρακτηρισμένα με αυτή την ΥΑ ιστιοφόρα ή μηχανοκίνητα παραδοσιακά, κλασικά ή

ιστορικά πλοία οι βοηθητικές ή οι κύριες μηχανές θα πρέπει να εξαιρεθούν από την υποχρέωση
αυτές να έχουν πιστοποιητικά CE ή πιστοποιητικό Ελέγχου Εκπομπών Οξειδίων του Αζώτου από
Ναυτικές Μηχανές Diesel (Τεχνικός Κώδικας NOx),

Θα πρέπει στα παραδοσιακά πλοία ή λέμβους να επιτρέπονται δραστηριότητες που θα τους

επιφέρουν έσοδα τα οποία δεν θα πρέπει να απομυζούνται από τους τόσους περιοριστικούς
κανονισμούς , (δες κανονισμοί ασφάλειας πλοίων, περιοδικές επιθεωρήσεις συστημάτων, αξόνων,
φορολογία) κλπ, προκειμένου αυτά τα οφέλη να χρησιμοποιούνται, όμως αποδεδειγμένα σε
εργασίες αποκατάστασης κλπ. Για αυτό το λόγο, συνιστάται όπως κάποιες νομοθετικές ρυθμίσεις,
όσο αφορά το ύψος εξάλων κλπ. να παραλείπονται σε αυτές τις περιπτώσεις και η επαγγελματική
τους χρήση και δραστηριότητα να διασφαλίζεται μέσα από ένα ευέλικτο απλουστευμένο
νομοθετικό πλαίσιο, που θα επιτρέπει τη λειτουργία του σκάφους με πανιά ή ατμό χωρίς να
καταστρέφεται η εγγενής αξία του τεχνήματος που πρέπει να συντηρηθεί για να διασωθεί και το
βάρος των επιθεωρήσεων να επιδρά στην συντήρηση, και διασφάλιση της αξίας του
τεχνουργήματος.

Διεθνώς πιστεύεται ότι η εκπαίδευση των μελλοντικών γενεών και το ενδιαφέρον τους για τη
ναυτική κληρονομιά θα βελτιωθούν και μάλιστα θα εξαρτηθούν από τη σωστή και τεκμηριωμένη
λειτουργία των παραδοσιακών σκαφών, που εάν συμμορφώνονται με τους όρους της Χάρτας, θα
βοηθήσει στη γενικότερη κατανόηση του γεγονότος ότι τα εν λόγω σκάφη βοηθούν στην τόνωση
του δημόσιου ενδιαφέροντος για τη διατήρηση τόσο των τεχνημάτων όσο και των παραδοσιακών
δεξιοτήτων των ναυτικών. Οι έννοιες «παραδοσιακή ναυσιπλοΐα, ναυτική τέχνη και ναυτική
δεξιοτεχνία» συνδέονται ιδιαίτερα με τις εν λόγω δραστηριότητες, που δεν αποτελούν πλέον
κομμάτι των συνηθισμένων ναυτικών δραστηριοτήτων και απαιτούν ειδικές γνώσεις, οι οποίες θα
ξεχαστούν αν δεν συνεχιστεί η χρήση τους και η «συντήρηση, αποκατάσταση και λειτουργία» θα
πρέπει να αποτελούν την κυρίως πρακτική με επίδειξη ιστορικών μεθόδων. Η σύγχρονη επιστήμη,
οι σύγχρονες τεχνικές και τα σύγχρονα μέσα δεν θα αποκλείονται εντελώς. Όπου αρμόζει, θα
πρέπει να χρησιμοποιούνται τα προϊόντα της έρευνας, που μπορούν να συμβάλουν στη
μακροχρόνια συντήρηση. Ωστόσο, αυτό δεν θα δικαιολογεί την χρήση σύγχρονων υλικών απλά και
μόνο επειδή η χρήση τους διευκολύνει τη συντήρηση.

Σελίδα 8 από 11
Τροποποίηση του

4256/2014 - ΦΕΚ 92/Α/14-4-2014

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ'

ΤΕΛΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 14

Τελικές διατάξεις

1. α. Τα χαρακτηρισμένα ως ναυταθλητικά σκάφη, κάθε τύπου ιστιοφόρα ή κωπήλατα με ελληνική

σημαία, τα οποία ανήκουν στους αναγνωρισμένους ναυτικούς Ομίλους ή ναυτικά σωματεία… τι
είναι τα ναυτικά σωματεία; (εδώ θα πρέπει να γίνει τροποποίηση και να αναφέρει και μουσεία,
πολιτιστικούς συλλόγους ή και σε ΑΜΚΕ με σκοπό δραστηριοτήτων τους τη ναυτική κληρονομιά.)
σε μέλη τους, τα οποία είναι καταχωρημένα στα μητρώα αυτών και προορίζονται αποκλειστικά είτε
για την προπόνηση των ναυταθλητών, είτε για τη συμμετοχή σε αγώνες, απαλλάσσονται της
φορολογίας που επιβάλλεται σε ιδιωτικά πλοία αναψυχής βάσει του ν. 27/1975 (Α' 77), με την
προϋπόθεση της εγγραφής τους στο Μητρώο του άρθρου 2.

β. Για το χαρακτηρισμό σκάφους ως ναυταθλητικού, απαιτείται έγγραφη βεβαίωση του οικείου

ναυτικού ομίλου ή σωματείου, εγκεκριμένη από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού του Υπουργείου
Πολιτισμού και Αθλητισμού, (Δεν θα πρέπει να εμπλέκεται το ΥπΠο&Α σε αυτή την διαδικασία με
τα παραδοσιακά πλοία.) από την οποία να προκύπτει ότι χρησιμοποιείται για εξάσκηση μέλους και
συμμετοχή σε ναυτικούς αγώνες. (Ένα παραδοσιακό πλοίο δεν πρέπει και δεν μπορεί να έχει ως
κύριο λόγο δραστηριότητας του τη συμμέτοχη σε αγώνες, αλλά την ναυτική εκπαίδευση).

Για τη σωστή αντιμετώπιση όλων αυτών των απαιτουμένων προδιαγραφών θα πρότεινα να

προχωρήσουμε σε μια έκδοση τριών συμβουλευτικών και κατευθυντήρων εκδόσεων:

• Αποτύπωση, καταγραφή και τεχνική μελέτη αποκατάστασης των πολιτιστικού

ενδιαφέροντος πλοίων.

• Τρόποι και μέθοδοι διάσωσης των πολιτιστικού ενδιαφέροντος πλοίων.

• Μέθοδοι ναυπήγησης, αποκατάστασης και συντήρησης των πολιτιστικού ενδιαφέροντος

πλοίων.

Στις οποίες θα μπορεί να βασιστεί μια σειρά εκπαιδευτικών σεμιναρίων για την καλύτερη
κατανόηση του σκοπού των απαιτήσεων και των ελέγχων, αλλά και θα είναι μια ολοκληρωμένη και
τεκμηριωμένη προσέγγιση η οποία θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στις υπό ίδρυση σχολές
ναυπηγικών δεξιοτήτων και ίσως και για την αναγκαία αξιολόγηση των καρναγιέρηδων και των
καραβομαραγκών οι οποίοι θα ασχολούνται με αυτές τις ιδιαίτερα απαιτητικές και δύσκολες
εργασίες αποκατάστασης αυτών των πλοίων.

Παραπομπές

1833 -ΦΕΚ 41, περί του τρόπου καθ’ ον θέλει καταμετρείσθαι του λοιπού η των πλοίων
χωρητικότης.

https://drive.google.com/drive/folders/1-rlpgM1qrA_puSSwfKLPsCP1b3iRQ28m

1834 -ΦΕΚ 6, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΤΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΠΛΗΡΩΤΕΟΥ
ΤΕΛΟΥΣ.

Σελίδα 9 από 11
https://drive.google.com/drive/folders/1-rlpgM1qrA_puSSwfKLPsCP1b3iRQ28m

1858 -ΦΕΚ 8, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ
ΤΑΞΕΩΣ.

https://drive.google.com/drive/folders/1-rlpgM1qrA_puSSwfKLPsCP1b3iRQ28m

1867 -ΦΕΚ 19, ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ.

https://drive.google.com/drive/folders/1-rlpgM1qrA_puSSwfKLPsCP1b3iRQ28m

Δεν είμαι σίγουρος για το αν υπάρχουν κάποιες επιπλέον διευκρινίσεις στους νόμους του 1836
διότι δεν έχω πρόσβαση σε αυτά τα ΦΕΚ.

-ΦΕΚ 38, ΠΕΡΙ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΣ ΤΟΥ 194΄ ΝΟΜΟΥ, ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ
ΠΛΟΙΩΝ

-ΦΕΚ 56, ΠΕΡΙ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΩΝ.

-ΦΕΚ 68, ΠΕΡΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ.

-ΦΕΚ 75, ΠΕΡΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ .

i
Τι σημαίνει η λέξη αυτή καθ’ αυτή «παράδοση», τι εννοεί και πως τη κατανοεί ο απλός άνθρωπος, πρώτα
από όλα «αυτήν», με τέτοιο μεγαλείο, κουρελιασμένη λέξη;
Είναι η προσφορά, η κατάθεση βιωμάτων, γνώσεων, εμπειριών και επιτευγμάτων, όλα αυτά σε διαρκή
διαμόρφωση, με μαρτυρίες αγώνων, ποικίλων στην σημασία και την έκφρασή τους, που μεταδίδονται από
γενιά σε γενιά, όχι μόνο σαν προσπάθεια και δείγμα επιβίωσης, αλλά και σαν αγώνας των ανθρώπων να
καταλάβουν το νόημα της ύπαρξή τους, καθώς αντιμετωπίζει τα διαφοροποιημένα γεγονότα στη ροή του
χρόνου, τα όσα προετοιμάζει ή προκαλεί ο ίδιος, και τα αναπάντεχα γεγονότα που τον συνταράζουν.
Και πάνω σ’ αυτό ακριβώς το σημείο μπορεί να αναγνωρίσει κανείς τις περιπέτειες του ελληνικού πνεύματος,
και της ελληνικής ναυτικής παράδοσης, εκείνη την αντίληψη και φωτεινή σκέψη που αφομοιώνει τα
καινούργια στοιχεία, φωτίζεται από αυτά και παίρνει νέες δυνάμεις που η ίδια προσφέρει. Αυτά για την
παράδοσή μας.
Παραδοσιακό θεωρείται διεθνώς κάθε τι το οποίο αφορά ή βασίζεται σε πολύ παλιά έθιμα, σε πεποιθήσεις, ή
ιστορίες
Απλά και τυπικά πράγματα που οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν συνήθως στην καθημερινότητα τους.
Παράδοση είναι η μετάδοση πληροφοριών, πρακτικών από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά μέσα στα
μέλη της ίδιας κοινωνίας με ίδια έθιμα, πεποιθήσεις, κλπ,
τα έθιμα οι σκέψεις, οι πρακτικές κλπ, που ανήκουν σε μια συγκεκριμένη χώρα, τους ανθρώπους, την
οικογένεια, για μια σχετικά μακρά περίοδο, ένα συγκεκριμένο έθιμο μακροχρόνιας πρακτικής.
Η παράδοση είναι μια πεποίθηση ή συμπεριφορά η οποία πέρασε σε μια ομάδα ή στην κοινωνία με
συμβολική σημασία ή ακόμα και ιδιαίτερη σημασία με προέλευση από το παρελθόν . Μια ιστορία που έχει
έρθει σε μας μέσα από τη λαϊκή παράδοση.
Σε όλες τις χώρες, γίνονται συντονισμένες προσπάθειες για την διατήρηση των παραδόσεων που βρίσκονται
σε κίνδυνο να χαθούν. Μια σειρά από παράγοντες μπορεί να επιδεινώσουν την απώλεια της παράδοσης,
συμπεριλαμβανομένης της εκβιομηχάνισης, η την παγκοσμιοποίηση, καθώς και την αφομοίωση ή την
περιθωριοποίηση των συγκεκριμένων πολιτιστικών ομάδων.
Παράδοση είναι η μετάδοση πληροφοριών, πρακτικών από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά μέσα στα
μέλη της ίδιας κοινωνίας με ίδια έθιμα, πεποιθήσεις, κλπ, τα έθιμα οι σκέψεις, οι πρακτικές, κλπ, που
ανήκουν σε μια συγκεκριμένη χώρα, τους ανθρώπους, την οικογένεια, για μια σχετικά μακρά περίοδο, ένα
συγκεκριμένο έθιμο μακροχρόνιας πρακτικής. Μια μακροχρόνια καθιερωμένη πρακτική, μια κληρονομία ένας
τρόπος σκέψης ή ενεργείας.
Απλά και τυπικά πράγματα που οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν συνήθως στην καθημερινότητα τους.
Σε όλο τον κόσμο, έτσι θα έπεμπε και για εμάς, παράδοση είναι μια πεποίθηση, ή συμπεριφορά η οποία
πέρασε σε μια ομάδα ή στην κοινωνία με συμβολική σημασία ή ακόμα και ιδιαίτερη σημασία με προέλευση
από το προ-βιομηχανικό παρελθόν.

Σελίδα 10 από 11
Μια ιστορία που έχει έρθει σε μας μέσα από τη λαϊκή παράδοση.
1. Παραδοσιακό σκάφος διεθνώς, ορίζετε αυτό του οποίου η μορφή, τα υλικά, και η μέθοδος κατασκευής του
ακολουθεί ένα τρόπο που μαζί με τα έθιμα πέρασε σε μια ομάδα ανθρώπων ακόμα και στην κοινωνία. Είναι
και θεωρείται αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία για την διαιώνιση της κληρονομιάς ενός τόπου ενός έθνους
ενός λάου.

2. Ελληνικό παραδοσιακό είναι ένα σκάφος που χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες μιας ομάδας ή μιας
κοινωνίας, για τους σκοπούς της εργασίας τους, και η ναυπηγική του ιδιορρυθμία επικεντρώνεται στον
Ευρύτερο Ελλαδικό χώρο, ως εμπορικό ή αλιευτικό, καθώς και για κάθε ανάγκη διαπεραίωσης επικοινωνίας
για μεταφορά προμηθειών και όχι ένα σκάφος που χρησιμοποιείται για τον αθλητισμό, ως μέσω μαζικής
μεταφοράς ή για στρατιωτικούς σκοπούς.

3. Η έννοια της ζωντανής ναυτικής κληρονομιάς περιλαμβάνει το απλό παραδοσιακό πλοίο, στο οποίο
υπάρχουν στοιχεία ενός συγκεκριμένου πολιτισμού ή μιας σημαντικής εξέλιξης της παραδοσιακής
ναυσιπλοΐας, ναυτικής τέχνης και ναυπηγικής δεξιοτεχνίας. Αυτό πρέπει ισχύει τόσο για τα μεγαλύτερα πλοία
όσο και για τα μικρότερα σκάφη παλαιότερων εποχών, που απέκτησαν πολιτισμική σημασία με το πέρασμα
του χρόνου.

5. Για την συντήρηση, την αποκατάσταση και την λειτουργία των παραδοσιακών πλοίων, θα πρέπει να
ανατρέξουμε στις επιστήμες, τις τεχνικές και τα μέσα, που μπορούν να συμβάλουν στη μελέτη και τη
διασφάλιση της ναυτικής κληρονομιάς όπως αυτά αναλυτικά αναφέρονται στη ΧΑΡΤΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ

ii
Είναι σκάφη που χρησιμοποιούνται για τον αθλητισμό, ως μέσα μαζικής μεταφοράς (ακτοπλοϊκά –
επιβατηγά - ή για στρατιωτικούς σκοπούς.
Τα τελευταία, ( Θαλαμηγά , ναυταθλητικά, επιβατηγά, πολεμικά) είναι πλοία τα όποια μπορούν, εφ’ όσων
χαρακτηριστούν από τις οικίες τους αρχές πιστοποίησης (χώρα προέλευσης) ως αξιόλογα προς διάσωση
πλοία, και βρίσκονται στην Ελλάδα και φέρουν Ελληνική σημαία να ευεργετούνται όπως και τα Ελληνικά
παραδοσιακά από τις όποιες οικονομικές διατάξεις, διότι και αυτά έχουν μεγάλη πολιτιστική αξία και είναι
αναπόσπαστο κομμάτι του παγκόσμιου βιομηχανικού πολιτισμού. Τα πλοία αυτά δεν θα πρέπει να τα
χαρακτηρίζουμε εμείς ως παραδοσιακά, παρά μόνο αν είναι έτσι χαρακτηρισμένα από τον εθνικό τους
φορέα πιστοποίησης.

iii
Είναι σκάφη που χρησιμοποιούνται για τον αθλητισμό, ως μέσα μαζικής μεταφοράς (ακτοπλοϊκά –
επιβατηγά - ή για στρατιωτικούς σκοπούς.
Τα τελευταία, ( Θαλαμηγά , ναυταθλητικά, επιβατηγά, πολεμικά) είναι πλοία τα όποια μπορούν, εφ’ όσων
χαρακτηριστούν από τις οικίες τους αρχές πιστοποίησης (χώρα προέλευσης) ως αξιόλογα προς διάσωση
πλοία, και βρίσκονται στην Ελλάδα και φέρουν Ελληνική σημαία να ευεργετούνται όπως και τα Ελληνικά
παραδοσιακά από τις όποιες οικονομικές διατάξεις, διότι και αυτά έχουν μεγάλη πολιτιστική αξία και είναι
αναπόσπαστο κομμάτι του παγκόσμιου βιομηχανικού πολιτισμού. Τα πλοία αυτά δεν θα πρέπει να τα
χαρακτηρίζουμε εμείς ως παραδοσιακά, παρά μόνο αν είναι έτσι χαρακτηρισμένα από τον εθνικό τους
φορέα πιστοποίησης.

Νικόλας Βλαβιανός

Σελίδα 11 από 11