Professional Documents
Culture Documents
1. 'k Wil ver tel len, een his to rie, van een kroeg, on e le
2. 't Zijn al tijd de zelf de gas ten, die der zaten al ja ren
3. Ze ver sle ten er hun da gen, en ze verdoof den hun nen
4. Maar ne zee man oud van ja ren, kwam eens bin nen met de
5. Scheidt toch uit mee u te pla gen, gaat toch mee met heel de
6.'k Zen de weg al lank ver ge ten, naar da re gen ach tig
Am G
gant. In een stad stil en ver lo ren, in een re gen ach tig
lank. Die er zo pen en er bras ten, sa men ging en hun ne
tijd. Ge nen é ne stel de vra gen, ge nen é ne voel de
wind. Om wa' moed te gaan ver ga ren, bij een bor rel en een
ploeg. On der zeil, één van deez da gen, op mijn schip is plaats ge
land. Naar die stad, stil en ver la ten, en die kroeg, on e le
Am C G Am
land. Tus sen le ge ma ga zij nen met ne reuk van ver zuur de
gank. Die op lank ver ge ten gron den, nog een kroeg had den ge
spijt. En ze gin gen me di te ren, o ver ster ven of cre
pint. En hij las er de ge dach ten, de ver ve ling van le ge
noeg. En het is zo ver ge ko men, dat 'm z'al' maal heeft mee ge
gant. 'k Heb ge zocht tu sen ma ga zij nen, me ne reuk van ver zuur de
Fin.
Em C G Am G Am
wij nen. Tus sen mu ren van be ton, ach ter ven sters zon der zon.
von den. Klein en ver van e le gant, in een re gen ach tig land.
pe ren. Dat ca fé ke zon der naam, was het eind van hun be staan.
nach ten. In het uit ge stor ven oog, van de men sen aan de toog.
no men. Het ca fé ke zon der naam, is ver la ten blij ven staan.
wij nen. Maar 't ca fé ke zon der naam, schijnt voor goed, te zijn ver gaan.
Fin.