manos kallitzakis (2015) ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΟΝΟΤΟΝΙΚΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ. Available at: https://www.youtube.com/watch?v=-27T-

2nxnhY

Δεν είναι ουσιαστικά καν μονοτονικό το σύστημα που έχουμε, γιατί ούτε καν κάνει διαχωρισμό
στον τονισμό ή μη τονισμό μονοσύλλαβων λέξεων. Αν με ένα σύμβολο τονιζόταν ό,τι τονίζουμε
στον προφορικό λόγο τότε θα ήταν μονοτονικό.

http://www.polytoniko.org

Οἱ μονοσύλλαβες λέξεις ποὺ δὲν τονίζονται εἶναι οἱ ἑξῆς 14:

1. τὰ ἄρθρα: ὁ, ἡ, οἱ·
2. οἱ κτητικὲς ἀντωνυμίες (ποὺ ἀκολουθοῦν τὸ οὐσιαστικό): μου, σου, του, της, μας, σας, τους.
Προσοχή: ὅταν εἶναι προσωπικὲς ἀντωνυμίες (καὶ μπαίνουν πρὶν τὸ ρῆμα) τονίζονται: «ὁ πατέρας
μου μοῦ εἶπε», «οἱ δάσκαλοί τους τοὺς μάθαιναν», «μᾶς ἀκοῦνε τὰ παιδιά μας;»·
3. οἱ προθέσεις ἐκ, ἐν, εἰς, ἐξ. Προσοχή: τὰ ὁμόηχα ἀριθμητικὰ ἓν (= ἕνα), εἷς (= ἕνας) καὶ ἓξ (= ἕξι)
τονίζονται·
4. ἡ σύμπτυξη κι τοῦ «καὶ»·
5. ἡ πρόθεση ὡς (= σὰν). Προσοχή: ὁ σύνδεσμος ὣς (= ἕως, μέχρι) τονίζεται.

Ὅλες οἱ ὑπόλοιπες μονοσύλλαβες λέξεις τονίζονται.

Επίσης στο μονοτονικό έχουν κόψει γράμματα, τα πνεύματα (που δεν είναι τόνοι) αλλά και
τονίζονται πράγματα που δεν πρέπει. Πχ το τί το ερωτηματικό θα πρέπει να τονίζεται, το αόριστο
όχι. Το κάθε τι είναι δύο λέξεις, η 2η δεν τονίζεται. Τώρα το έχουν κάνει το καθετί που τονίζεται στο
ι! Έκτρωμα.

Καταστρέφεται η μουσικορυθμική διάσταση της γλώσσας, γίνονται σφαλματα μεταξύ λέξεων που
φαίνονται ίδιες χωρίς τόνους αλλά τονίζονται διαφορετικά.

manos kallitzakis (2015) ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ Η ΔΑΣΕΙΑ 1. Available

at: https://www.youtube.com/watch?v=CfaWML1dkjM
Τα δασέα για να τα βρεις, δεν ειναι πολλες λεξεις με δασεια ειναι γυρω στις 100 λέξεις. Για να μη
χρειάζεται να τα θυμάσαι μπορείς είτε να δοκιμάσεις να τα συνθέσεις για να δεις αν αλλάζουν ή όχι
(πενθήμερη πχ, ανθυπολοχαγός, εφίδρωση κτλ) είτε να δεις σε μία ξένη γλώσσα αν τα γράφουν με
h.

Η κάθε κατηγορία συμφώνων είναι ένα γράμμα, ένας τόνος. Πχ τα πβφ είναι το β το φυσικό
γράμμα-νότα, το φ είναι το β# και το π το β♭.

Συνθετουμε μουσικούς φθόγγους στη μουσική, φωνητικούς φθόγγους στη γλώσσα. Οι σύνθετες
λέξεις είναι και αυτές ‘μουσικές’ συνθέσεις.

Στην ελληνική γλώσσα η αυδη (=φωνή) είναι ωδή (=τραγούδι).

Οι δασείες λέξεις έχουν να κάνουν με το νόημά τους.

Το επι κεφαλής δεν είναι επίθετο, δεν κλίνεται, είναι επίρρημα.

Άλωση = από το αλς. Όταν κάτι το αρπάζει το κύμα, το κατακλύζει.

Το αλώνι με τη δασεία γίνεται σαλόνι, saloon.

Επι και άπτομαι = εφάπτομαι

Επι+αφη = εφάφη; Όχι γιατί δεν συσσωρεύονται δασείες. Μπαίνει αναίρεση μετά για να
διαφοροποιηθεί.

manos kallitzakis (2015) ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΩΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΛΟΓΟ ΠΟΛΥΝΗΣΙΑΚΑ. Available at:
https://www.youtube.com/watch?v=mGhyiCkp_bM
κεύθω (=καλύπτω) => καύκαλο (=> κιθάρα, γιατί από καύκαλο χελώνας φτιάχθηκε η πρώτη κιθάρα
απο τον Ερμή και δόθηκε στον Απόλλωνα => κιθαρίς =>κιθάρα) =>κιθών=>(δασεία στο κ και
αναίρεση δασείας στο θ) χιτών

εκμαγείον, μάγειρος κτλ <=Μάγος <= Ματτω/μασσω <= μαλασσω = ζυμώνω?

Μαρμαίρω = λαμπυρίζω => μάρμαρο, πιθανώς και το μάλαμα

Μέλος = γλυκή αυδή => Μελωδία => Μέλι

Εσθηω => νησ(θ)εια=νηστεία

Νυττω =? Νυξ (νυχτα)

Μογος = μεγας κόπος

Οψ = σημαίνει και οπή/μάτι, και την όψη, και τη φωνή. => οφις (απο το βλέμμα)

Αορ = σπαθι <= αιρω, σηκωνω

Ψιλά Μέσα Δασέα

Π Β Φ
Κ Γ Χ
Τ Δ Θ

Ηττα = απο το ησσον που θα πει λιγοτερος. Δηλαδη σε μια αναμετρηση βρισκομαι λιγος.

Ειμαι => καθιμαι (κατω=ειμαι). Άρα αυτό είναι όταν κάποιος βρίσκεται κατω, στο χωμα. Παρειμαι
αν είμαι σε καρέκλα επομενως, οχι καθειμαι.

Δευτατος = ο τελευταιος

Αηδια = απο το α+ηδυς, χωρις γλυκα, χωρις ηδονη.

Ποθος = ελλειψις και αναζητησις. Απο το ποθει; Που βρίσκεται;

Ίμερος = ερωτική επιθυμία

Ιεραξ = απο το ιερος, το πουλι του δια

manos kallitzakis (2013) ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΑΣΥΝΟΜΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ.

Available at: https://www.youtube.com/watch?v=_gjWEflOFJI
Sελλας (με δασεία)
Σελ = φως

Ελλανία, η φωτεινή χώρα, το αρχαιότερο όνομα της Ελλάδας.

Ηβη = η νεότητα. Επι+ηβη = έφηβος, εφηβεία

Ήμερος = αυτός που βλέπεις την ημέρα και δεν τον φοβάσαι (για τα κτήνη)

Ηφαιστος = αυτός που απτει την εστία, τη φωτιά. Απ+εστος = αφαιστος= ηφαιστος

Γερος/ γρια = από τι ιερός/ιερά, οι ηλικιωμένοι είναι ιερά πρόσωπα άξια δέους και σεβασμού.

Εγκλημα καθοσιοσεως = εσχατη προδοσια, εγκλημα κατα των οσιων