Ιωάννης Κωλέττης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Ιωάννης Κωλέττης

Ο Ιωάννης Κωλέττης

Πρόεδρος Υπουργικού Συμβουλίου (Πρωθυπουργός)

Περίοδος
31 Μαΐου 1834 – 9 Μαΐου 1835
Πρωθυπουργός Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1834
Προκάτοχος Σπυρίδων Τρικούπης
Διάδοχος Κόμης Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσμπεργκ
Περίοδος
6 Αυγούστου 1844 – 31 Αυγούστου 1847
Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1844 και
Πρωθυπουργός
Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1847
Προκάτοχος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Διάδοχος Κίτσος Τζαβέλας
Μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του 1831 και
Μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του 1832
Περίοδος
Δεκέμβριος 1831 – Ιανουάριος 1833
Προκάτοχος Κυβέρνηση Καποδίστρια
Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Τρικούπη
Διάδοχος
Φεβρουαρίου 1833
 Επί του Βασιλικού Οίκου και των Εξωτερικών
Υποθέσεων Γραμματέας της Επικράτειας
Περίοδος
6 Αυγούστου 1844 – 31 Ιουλίου 1847
Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1844 και
Πρωθυπουργός
Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1847
Προκάτοχος Κίτσος Τζαβέλας
Διάδοχος Γεώργιος Γλαράκης
Επί των Εσωτερικών Γραμματέας της Επικράτειας
Περίοδος
12 Οκτωβρίου 1833 – 9 Μαΐου 1835
Κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου
Πρωθυπουργός 1833 και Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη
1834
Προκάτοχος Γεώργιος Ψύλλας
Διάδοχος Γεώργιος Πραΐδης
Περίοδος
6 Αυγούστου 1844 – 2 Νοεμβρίου 1846
Πρωθυπουργός Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1844
Προκάτοχος Ανδρέας Λόντος
Διάδοχος Νικόλαος Πονηρόπουλος
Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας
Εκπαιδεύσεως Γραμματέας της Επικράτειας
Περίοδος
6 Αυγούστου 1844 – 6 Απριλίου 1847
Πρωθυπουργός Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1844
Διάδοχος Γεώργιος Γλαράκης
Επί των Ναυτικών Γραμματέας της Επικράτειας
Περίοδος
3 Απριλίου 1833 – 12 Οκτωβρίου 1833
Κυβέρνηση Σπυρίδωνος Τρικούπη
Πρωθυπουργός
Απριλίου 1833
Προκάτοχος Σπυρίδων Τρικούπης
Διάδοχος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Πρεσβευτής του Βασιλέα Όθωνα στο Παρίσι
Περίοδος
 1835 – 1844
Μονάρχης Όθων Α΄ της Ελλάδας
Μέλος του Πανελληνίου Σώματος
Περίοδος
23 Απριλίου 1828 – 6 Αυγούστου 1829
Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση 1773 ή 1774, Συρράκο Ιωαννίνων
31 Αυγούστου 1847 (~74 ετών)
Θάνατος
Αθήνα
Εθνότητα Ελληνική
Πολιτικό κόμμα Γαλλικό κόμμα
Μαρκησία ντε Πουιζερόν
Μαρία Παλάσκα
Παιδιά Μαρία Ξάνθη Κωλέττη
Σπουδές Πανεπιστήμιο της Πίζας
 Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ιωάννης Κωλέττης (Δήμας) (1773 ή 1774 - 31 Αυγούστου 1847) ήταν Έλληνας

πολιτικός στα πρώτα χρόνια του νεοελληνικού κράτους, ιδρυτής του Γαλλικού
Κόμματος και πρωθυπουργός της χώρας κατά τις περιόδους 1834 - 1835 και 1844 -
1847. Αποτελεί έναν από τους περισσότερο αμφιλεγόμενους πολιτικούς της περιόδου,
καθώς συνδέθηκε - ανάμεσα σε άλλα - με διαφθορά, δωροδοκίες και συναλλαγές[1][2],
νοθεία στις εκλογές[3], την απόκτηση μεγάλης περιουσίας από την πολιτική,[4] τη
δίωξη και την εξορία της Μαντώς Μαυρογένους[5] και τη συκοφάντηση και τη
δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου.[6][7] Σύμφωνα με τη μεταγενέστερη λογική
αποτέλεσε ένα άτομο άκρως επικίνδυνο και εχθρικό για την πατρίδα, που
καταχράστηκε δημόσια περιουσία και υπήρξε ηθικός αυτουργός για πολλών ειδών
εγκλήματα.

Πίνακας περιεχομένων
 1 Πρώτα χρόνια
 2 Τεκτονισμός
 3 Ένταξη στην πολιτική
 4 Στρατιωτική δράση
 5 Ρήξη με τον Κολοκοτρώνη
 6 Απόπειρα δολοφονίας Οδυσσέα Ανδρούτσου
 7 Δίωξη Μαντούς Μαυρογένους
  8 Επαφές με Γάλλους και επιρροές
 9 Διοικητικές θέσεις
 10 Πολιτική δράση την περίοδο της Απόλυτης Μοναρχίας
o 10.1 Πρέσβης στη Γαλλία
o 10.2 Επιστροφή στην Ελλάδα
o 10.3 Ο Κωλέττης και η Μεγάλη Ιδέα
 11 Εκλογές 1844 και νοθεία
 12 Πρώτος συνταγματικός Πρωθυπουργός
 13 Θάνατος
 14 Πολιτικές απόψεις
 15 Αρνητική κριτική
 16 Αποφθέγματα
 17 Παραπομπές
 18 Πηγές
 19 Βιβλιογραφία
 20 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1787 ή στο τέλος του 1788 στο χωριό Συρράκο των
Ιωαννίνων και ήταν γιος του Προεστού Νικόλαου Ιωάννη Δήμα και της Ξανθής
Τσομάγκα από το Χαλίκι Τρικάλων, συγγενής της οικογενειας Χατζηπέτρου και
δεύτερη εξαδέλφη του Γεώργιου Τουρτούρη.[8][9][10] Στο Συρράκο είχε έλθει η
οικογένειά του από το Δελβινάκι, όπου είχε γεννηθεί ο παππούς του Ιωάννης.[10] Το
πραγματικό επώνυμο της οικογένειάς του ήταν Δήμας και το προσωνύμιο Κωλέττης
προήλθε από τη νεανική του ηλικία όταν αποκαλούταν Νικολέτος (μικρός Νικόλαος)
[11]
. Κατά τις σπουδές του στην Ιταλία, τον αποκαλούν αντί για Νικολέτο, Κολέτο και
τελικά Κολέτη[12]. Αδέλφια του ο μεγαλύτερος Χρήστος, η Αικατερίνη (μετέπειτα
Αικατερίνη Μασκλαβάνη) και η Μαρία.[13] Φοίτησε στο τοπικό Σχολείο και στους
γειτονικούς Καλαρρύτες.[10]

Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στα Ιωάννινα, όπου εργάστηκε μαθητευόμενος στο

εμπορικό κατάστημα του συγγενή του Κώστα Δήμα, ενώ φοιτούσε παράλληλα στην
Καπλάνειο Σχολή επί σχολαρχίας Αθανάσιου Ψαλίδα.[9] Με προτροπή και οικονομική
ενίσχυση του θείου του, Γεωργίου Τουρτούρη, μετέβη στην Πίζα, τη Φλωρεντία, το
Μιλάνο, την Παβία, από το πανεπιστήμιο της οποίας έλαβε το δίπλωμά του στις 7/19
Ιουνίου 1808. Σύμφωνα με ισχυρισμούς του ίδιου στην Ιταλία συμμετείχε σε
πατριωτική μυστική ομάδα ενώ την ίδια εποχή συνδέθηκε με στενή φιλία με τον
λόγιο κληρικό Θεόφιλο Καΐρη, τον οποίο αργότερα υπερασπίστηκε σθεναρά στις
εναντίον του διώξεις.[9] Λόγω της παραμονής του στην Πίζα εκείνη την περίοδο το
όνομα του συνδέεται από τους ερευνητές με τη συγγραφή της επαναστατικής
φυλλάδας Ελληνική Νομαρχία Ανωνύμου του Έλληνος, πρωτοδημοσιευμένης το 1806
στην Ιταλία.[14]Ωστόσο για άλλους ερευνητές ο Κωλέττης ήταν πολύ νέος ώστε να
είναι σε θέση να συντάξει ένα τέτοιας ωριμότητας έργο. Επίσης η εκπεφρασμένη
Γαλλοφιλία του και ο θαυμασμός του για τον Ναπολέοντα εκείνη την περίοδο δεν
συμβιβάζεται με όσα εκφράζει η Ελληνική Νομαρχία σε βάρος του Γάλλου δυνάστη.
[15]
Όπως παρατηρεί ο ιστορικός Βασίλης Κρεμμυδάς, «για να λεχουμε βεβαιότητες ή,
τουλάχιστον πιθανότητες πρέπει να συγκρίνουμε φιλολογικά το κείμενο (ενν της
Ελληνικής Νομαρχίας) με άλλα σύγχρονα κείμενα (ενν του Ιω. Κωλέττη)» τα οποία
όμως δεν υπάρχουν. [16] Γύρω στα 1810 επέστρεψε στα Ιωάννινα ιδιωτεύοντας ως
ιατρός. Μετά από σχετική σύσταση του θείου του Τουρτούρη και λόγω της καλής
φήμης που είχε αποκτήσει ο Αλή Πασά τον προσέλαβε ως προσωπικό του γιατρό,
εισερχόμενος έτσι στην Αυλή του Αρβανίτη ηγεμόνα[17] και αποκτώντας μεγάλη
περιουσία: ενοικίαζε αγροτικές εκτάσεις στις περιοχές Ιωαννίνων, Άρτας, Τρικάλων
και Πραστού Πελοποννήσου