akapismak

Bize kötü hissetmenin kötü bir şey olduğu öğretilmiş.

Oysa iyi hissetmek kadar kötü hissetmekte beynimize faydalı.
Önemli olan bunu bilinçle yapabilmek.
Beynimiz doğduğumuz andan beri aile ve çevreden aldığı kötü duyguları
taşır, travmaların duyguları duygu beyni oan amigdala da bekler.
Çocuk büyürken ailesinde yaşanılan tüm zorlayıcı duyguları kopyalar.
İnsanların kader diye bildiği şey, çocukken zihnimize yerleşen duygularıdır.
Yaşam hikayemiz içimizde derinlerde olan o duyguları tekrar bize yaşaracak
insanları ve olayları hayatımıza çekmemizle devam eder.
Çocuğumuz başkalarının kötü duygularını bize aitmiş gibi yaşarız farkında
olmadan.
Dipteki kötü duygular gün içinde sık sık farklı deneyimlerle ortaya çıkarlar. Bu
da bizim ruh halimizi oluşturur.
Bazen iyice kaçmak isteriz ama daha da batarız.
Etkili olan ise kendimizi kötü hissettiğimizde o duyguda kalabilmek.
Diyelim ki kendimizi sık sık yalnız hissediyoruz, arada bir hissetmek
normaldir ama sık yaşıyorsak amigdala da bu duygunun sebebi olan
travmalar var demektir.
Ve beynimiz şifalanmak için bize kendinizi kötü hissettirerek iletişim kurar.
Hissettiğimiz duyguda bi süre kalalım.
Daha sonra bu duyguyu daha uzak geçmişte kimlerle yaşadığımızı hatırlayalım.
Bunu yaparken o anının içine iyice girelim.
O duyguda kalıp bedenimiz serbest bırakalım.
İçimizden geldiği gibi duyguyu derince yaşayalım.
Bi süre sonra zihin yorulacak ve kendimize geleceğiz.
Bu çalışmayı o duygular azalana kadar yapmamız gerekiyor.
Çünkü amigdala travmalarla doludur.
Bunu yapmazsak beynimiz bize aynı duyguları yaşatacak insanlara tutulur.
Özellikle aşk çocukluk travmaların tekrar ettirir.
Genelde insanlar şimdiki zamandaki insanlara olaylara takılıyorlar.
Oysa bizi şimdilerde çok zorlayan olaylar geçmişin türevidir.
Aynı hikayeleri tekrar yaşamamak için kötü hissetmekten korkmadan orda
kalmak şifa verir.
3-6 ay düzenli kişi kendisiyle çalışırsa, zamanla farklı insanlardan etkilenmeye
başlayacaktır.
Bazıları başaramaz çünkü onlara kendisiyle çalışmak zor gelir, başkalarına
kızgın yaşamak daha konforlu.
Bi de anılara gitmek herkesin cesaret edeceği şey değildir.