NJERIU I SHEKULLIT TE 20 NE

KERKIM TE VETVETES.

Qe ne fillimet e njerezimit ,kerkimi per me

shume siguri,rehati dhe me mire se me pare
,se shume te tjere ka qene i pranishem ne
thelbin primitiv te njeriut.
A eshte kerkesa per nje version me te mire
te vetes ,nje cikel vicioz apo nje bilete per
liri totale ?
“Njeriu është e vetmja krijesë që refuzon të
jetë çfarë është.”-thote Albert
Kamy ,interpretimin e te cilit e permbledh
ne shembullin e Merso-s nje burre me
indiference te bute dhe apatike (“I huaji”)
qe nuk shfaq nje refuzim agresiv te
karakterit te formuar deri ne momentet e
reflektimit por duket se ka humbur deshiren
per reflektim mbi veten shume kohe me
pare .Pra me pak fjale per shkak te nje
sjellje kaq te panjohur nga “norma” ne
kuptojme shpejt se Merso nuk eshte nje
njeri ne kerkim te vetvetes por me shume
ne kerkim te nje ideje,nje objekti te
paprekshem .

”Nuk mund ta shpjegoj cfare dua te

shpreh.Edhe nese do mundesha ,nuk jam i
sigurt nese do ndihesha ashtu sic do
shprehesha...”.Duket sikur edhe pse ne nje
kohe krejt ndryshe nga ekzistencializmi dhe
absurdi ,shfaqen fillesat e nje boshlliku ne
shprehi dhe komunikim .Duket sikur
Holden-i ne “Roje ne thekerishten buze
gremines ” ka konkretisht ate qe Merso e
kerkon por nuk di si ta ndaj me
miqte ,familjen me njeriun e zemres.

Pasi