Era dhe Dielli vune bast se kush do te detyronte njeriun te hiqte
pallton me pare. Era fryu e fryu por njeriu u mbeshtjell fort dhe vazhdoi rrugen. Ndryshe nga Era ,Dielli zgjodhi te qendronte mbi njeriun ,dukeepare nga larte ,dukeirrezatuar nxehtesi,edhe me shume nxehtesi derisa njeriu nuk pati zgjidhje tjeter vetem te dorezohej. Morali: Miresia,xhentilesa dhe bindjafitojne aty ku forca humb. Bodrumi. Kur pyetesh se cfare te shqeteson,kupton se ne jete shfaqen njerez tek te cilet mund te hapesh. Nis te nxjerresh fjaletepara por humbet konkretizimin gjate rruges. Duket sikur ky shqetesim qe ke patur eshte ruajtur ne bodruminendjenjave per aq shume kohe ,sa tani ,edhe po te duash ta nxjerresh nga vorbullaendjenjave te tjera qe jane mbledhur bashkeeber nje, ti nuk mundesh. Pluhuri,rrjetatemerimangave,koha... Te gjitha formojne nje mjegull kur mundohemi ti nxjerrim ndjenjat nga kutiteebodrumit. Kjo sepse ,ndjenjat nuk duan te dalin jashte jane mesuar aty,tanime dritaediellit nukIzbukuron po tregon imperfeksionet,mangesite. Materiale te demtuara jane dhimbjet tona.Kaq te bukura,me kaq potence,kaq nostalgji.Por prap do kishim turp ti vendosnim ne komodinenegjumit apo salloninendenjes. Pse? Sepse nuk jane miqesore per syrineperditshmerise, Ato duan kohe te pertypen,mendime te reflektohen. Per shkak se duan kaq shume kohe ,une dhe ti bashke zgjedhim ti leme ne bodrum,ne qetesinemje