„Żona modna” jest ósmą satyrą napisaną w 1779 roku przez Ignacego Krasickiego.

Narratorem w tym utworze jest świeżo ożeniony pan Piotr. Jego styl opowiadania jest bardzo
emocjonalny. Początek utworu wprowadza nas w sam środek rozmowy pana Piotra z przypadkowo
spotkaną osobą. Można wywnioskować, że Piotr nie jest zadowolony ze ożenku. Okazuje się, że jego
narzeczona pochodzi z miasta. Jest zafascynowana francuską kulturą, nie rozumie i nie szanuje
zwyczajów staropolskich. Własnego męża uważa za zwykłego prostaka. Piotr już wie, że nie będzie to
miłość jego życia, jednak mimo wymagań oraz poglądów jakie ma jego żona, i tak zdecydował się na
dalsze życie z Filis, przed obawą jej odejścia. Niestety, nie kieruje się uczuciami, tylko chęcią zysku.

Głównym przesłaniem tej satyry są nieprzemyślane do końca decyzje, które decydują o

naszym życiu. Małżeństwo bowiem zawarte z rozsądku i poklasku nigdy nie będzie szczęśliwe. W
„Żonie Modnej” Krasicki przedstawił satyrę na „modne życie”, poprzez ukazanie zachowania postaci
żony bohatera. W sposób groteskowy, pokazał świat francuskiej mody jako śmieszny i infantylny.
Ukazał, że życie zupełnie różnych kultur i różnych światopoglądów jest skazane na niepowodzenie.