Με λένε Διονύση Δάγλα, είμαι δεκαπέντε χρονών, και είμαι ένα από τα χιλιάδες άτομα στον κόσμο που

βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού. Είναι κάτι που έχω αποδεχτεί όμως μου δημιουργεί πολλές
δυσκολίες που με προβληματίζουν, με στεναχωρούν και δεν με αφήνουν να νιώσω ελεύθερος. Η
μεγαλύτερη δυσκολία μου οφείλεται στην δυσκολία μου. Δυσκολεύομαι πολύ να εκφραστώ και αυτό
έχει σαν αποτέλεσμα να συσορεύω πολύ θυμό και να βγάζω πολλά νεύρα. Με τους περισσότερους
φίλους που έχω γνωρίσει ευτυχώς έχουμε καλή σχέση αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβω
μερικά πράγματα όταν συζητάμε. Πολλές φορές καταλαβαίνω τα πράγματα με την κυριολεκτική
σημασία γεγονός που μπορεί να με κάνει αρκετές φορές να παρεξηγώ αυτά που ακούω. Ακόμη νιώθω
ότι πολλά πράγματα δεν τα κάνω σωστά με αποτέλεσμα να νιώθω τήψεις στην συνέχεια. Στα
μαθήματά μου δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ και ο ρυθμός μου όταν γράφω είναι πιο αργός από των
συμμαθητών μου. Αυτό είναι ένα πρόβλημα γιατί ο χρόνος περνάει χωρίς εγώ να το καταλαβαίνω. Ο
αυτισμός λοιπόν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζω. Ξέρω ότι πρέπει να ζήσω μ’ αυτό
όμως εύχομαι ότι θα τα καταφέρω να καλυτερέψω τις δυσκολίες μου και ελπίζω ότι στο μέλλον θα
μπορέσω να ζήσω μια φυσιολογική ζωή.