www.pennymilia.

gr

Let’s talk
about
burnout in
parenting

Πέννυ Μηλιά
Σύμβουλος ψυχικής υγείας
Ψυχοθεραπεύτρια
 Γονεϊκή
Εξουθένωση;
Ανάκτησε
δυνάμεις!
Αγαπητές φίλες,
καταφέραμε να συζητήσουμε τι συνιστά γονεϊκή εξουθένωση,
τι σημαίνει για εμάς προσωπικά γονεικότητα στην δική μας εποχή και πως
επηρεάζει η κληρονομιά μας από το δικό μας μεγάλωμα τις πεποιθήσεις
μας για το τι θεωρούμε “καλό” ή “κακό” γονέα, ρίξαμε μια λοξή ματιά στο
“επάγγελμα” της σούπερμαμά-ρομπότ, δοκιμάσαμε τις δυνάμεις μας στον
“εσωτερικό μας κριτή” για να βρούμε τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία
μας και μοιραστήκαμε με θάρρος και ενθουσιασμό συμπεράσματα και
εμπειρίες.
Μοιράζομαι μαζί σας κάποιες ιδέες και γενικές κατευθύνσεις που ίσως
σας φανούν χρήσιμες και σας προσκαλώ να επικοινωνήσετε μαζί μου για
να συζητήσουμε τα θέματα που σας απασχολούν σε μια συνεδρία που
προσφέρω δωρεάν στις συμμετέχουσες των Women Do Business,
συμβάλλοντας στην αφύπνιση και στην ενδυνάμωση των γυναικών και
την καταπολέμηση των στερεοτύπων.

Με εκτίμηση,
Πέννυ Μηλιά

©2021 Πέννυ Μηλιά για τις WOMEN Do Business

Πέννυ Μηλιά
Βείκου 79-81
11741 Αθήνα
📧 pmiliatherapy@gmail.com
☎ 6989531461
www.pennymilia.gr
Παράγοντες που συμβάλλουν
στη γονεϊκή εξουθένωση
Συχνά δεν είναι ο ίδιος ο γονεϊκός ρόλος που εξουθενώνει
αλλά οι πεποιθήσεις που κουβαλάμε για το πως είναι ο
ιδανικός γονέας που επιθυμούμε να είμαστε σήμερα. Τα
κοινωνικά δίκτυα συχνά ενισχύουν αυτά τα πρότυπα
δημιουργώντας μια ψευδή εικόνα γονεϊκής τελειότητας. Και
μια εικόνα μπορεί να είναι όντως “τέλεια” “άψογη”, όμως δεν
υπάρχει “τέλειος” γονιός, όπως δεν υπάρχει “τέλειο” παιδί ή
και “τέλειος” άνθρωπος. Όλοι έχουμε όρια στις ικανότητές
μας, καλές και κακές μέρες, αδυναμίες και προσωπικά
ψεγάδια και χαρακτηριστικά που μας κάνουν μοναδικούς,
ιδιαίτερους, ενδιαφέροντες και ανθρώπινους.
Πολλές φορές οι απαιτήσεις του στενού μας κύκλου ή και του
ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος έχουν συμβάλλει στην
διαμόρφωση μιας “αγιοποιημένης” εικόνας του γονεϊκού
ρόλου στον οποίο νιώθουμε πίεση και “εσωτερικά” να
συμμορφωθούμε και να ακολουθήσουμε χωρίς να μας
ταιριάζει ή να είναι ακριβώς χρήσιμος. Σήμερα, περισσότερο
μας εξουθενώνουν οι συναισθηματικές απαιτήσεις και τα
ζητήματα σωστής ανατροφής και εκπαίδευσης, για τα οποία
όμως ως γονείς δεν έχουμε λάβει κάποια εκπαίδευση, ούτε
ανάλογη ανατροφή. Αν δεν έχουμε από την δική μας
ανατροφή -που μπορεί να είναι ανεπαρκής και μιας άλλης
εποχής- να αντλήσουμε τις πρακτικές γνώσεις και κυρίως αν
δεν εκπαιδευτούμε σε ψυχικές και κοινωνικές δεξιότητες που
απαιτεί η σύγχρονη εποχή και κοινωνία υπάρχει μεγαλύτερη
πιθανότητα να νιώσουμε μπερδεμένοι, ανεπαρκείς και
εξαντλημένοι.
 Τι να κάνω;

Συχνά η παραδοχή ότι κάτι δεν πάει καλά, είναι και η πιο
δύσκολη.
Αν αναγνωρίζεις τα σημάδια, αν ο στενός σου κύκλος, τα
παιδιά ή ο/η σύζυγος σου επιβεβαιώνουν την δυσκολία σου
να ανταποκριθείς, αν δοκιμάσεις τις πρακτικές συμβουλές
αλλά νιώθεις ότι δεν είναι αρκετό, μην διστάσεις να μιλήσεις
με κάποιον ειδικό, να λάβεις εκπαίδευση και βοήθεια για τον
γονεϊκό ρόλο. Ανάλαβε δράση, κινητοποιήσου και
“επένδυσε” στην πρόληψη. Μπορεί να είναι ένα βήμα που θα
ωφελήσει και θα αλλάξει την ποιότητα ζωής όλων σας.

Δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου να πάρει ανάσες

και να σκεφτεί.
Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο. Αλλά δεν χρειάζεται να γίνει
μεγάλο από την αρχή. 20 λεπτά νωρίτερα ξύπνημα για να
πιείς με την ησυχία τον καφέ ή να καθίσεις στον ήλιο, ακόμα
και για να χουζουρέψεις λιγάκι ακόμα, μπορούν να βρεθούν
και πρέπει να τα δημιουργήσεις. Την επόμενη εβδομάδα βάλε
ακόμα ένα τέτοιο διάλειμμα μέσα στο πρόγραμμα. Ξεκίνησε
έστω και για 5 λεπτά στην αρχή και βάλε στην
καθημερινότητά σου συνήθειες που σε αποφορτίζουν και σε
γεμίζουν με τον δικό σου ρυθμό και στον δικό σου χρόνο.
 Βρες τι είναι αυτό που στα αλήθεια χρειάζεσαι για να
φορτίσεις
και μην νιώθεις ενοχές αν δεν είναι κάτι χρήσιμο για τους
άλλους. Παραπάνω ύπνος; Τηλεφώνημα σε μια φίλη; Η
αγαπημένη σειρά στην τηλεόραση; Μια βόλτα στις βιτρίνες;
Άφησε τον εαυτό σου να απολαύσει ό,τι τον χαλαρώνει
πραγματικά. Μόνο προσοχή στα κοινωνικά δίκτυα: αν μετά
από 5-10 λεπτά νιώσεις χειρότερα από πριν, ένταση αντί
χαλάρωση, βάλτο στην άκρη. Δεν το χρειάζεσαι. Κάνε το ίδιο
και με τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι. Αν στο τέλος
της συνομιλίας ή της συνάντησης σας δεν νιώθεις και τόσο
καλά με τον εαυτό σου, πάρε λίγη απόσταση για ένα
διάστημα, έστω και συναισθηματικά.

Αποδέξου πως νιώθεις και συζήτησέ το.

Όλοι έχουμε δικαίωμα στην κούραση, στην βαρεμάρα, στις
δύσκολες φάσεις. Δεν σημαίνει ότι είμαστε κακοί γονείς ή ότι
δεν αγαπάμε τα παιδιά μας. Μπορείς να μιλήσεις στον
σύζυγο, σύντροφό σου, στους φίλους σου ακόμα και στα
παιδιά σου και να μοιραστείς ότι νιώθεις κουρασμένη αυτόν
τον καιρό. Μπορεί σε άλλες μαμάδες ή και σε κοντινούς σου
και γνωστούς να βρεις έναν απρόσμενο σύμμαχο, πολλοί
περνάμε τα ίδια. Μην το κρατάς μέσα σου, δεν είσαι η μόνη.

Βάλε προτεραιότητες.
Αξιολόγησε τι είναι σημαντικό. Δεν γίνεται να είναι όλες τις
ώρες και μέρες το σπίτι καθαρό, τα παιδιά διαβασμένα,
ταϊσμένα με σπιτικό φαγητό από τα χεράκια σου. Αυτό δεν
σημαίνει πως είσαι κακή μητέρα. Προσπάθησε να σωπάσεις
τον “εσωτερικό” κριτή, τη φωνή που ακούς να σου μιλάει
άσχημα, υποτιμητικά και απαξιωτικά μέσα σου, όπως θα
έκανες με κάποιον άγνωστο. Όρισε ξεκάθαρα μέσα στη
ρουτίνα της ημέρας και της εβδομάδας και των παιδιών τις
ώρες που είναι δικές τους για χαλάρωση και παιχνίδι και
κάνε το ίδιο και με εσένα. Μπορείς να κάνεις και μια λίστα
για αυτά που είναι σουπερ απαραίτητα να γίνουν στην μέρα
ή στην εβδομάδα μέχρι τα λιγότερο απαραίτητα και να
σβήνεις αυτά που ολοκληρώνεις ή προχωράς. Θα δεις πόσα
πράγματα κάνεις κάθε μέρα ως γονιός που τα θεωρείς
δεδομένα. Θα διαπιστώσεις πόσο αποτελεσματικός γονέας
είσαι.

Μην δίνεις όλες τις μάχες.

Κράτα δυνάμεις για να κερδίσεις τον πόλεμο. Μάθε την αξία
της διαπραγμάτευσης. Το όρια και οι κανόνες είναι για να
ορίζουν έναν χώρο ασφαλή και όχι για να γίνουν η φυλακή
μας. Επέτρεψε κάποιες φορές μικρές παρασπονδίες,
παρεκκλίσεις από τους κανόνες, αντί να τρως όλη σου την
ενέργεια με τσακωμούς ή τιμωρίες. Γράψε και όρισε
ξεκάθαρους κανόνες, αλλά όχι ανελαστικούς.

Ζήτησε βοήθεια.
Αν αναρωτιέσαι τόση ώρα που θα βρεις χρόνο και τρόπο να
κάνεις όλα αυτά υπάρχει λύση: ζήτησε βοήθεια. Δεν είσαι
μόνη/μόνος. Γύρω σου υπάρχουν άνθρωποι να σε ακούσουν
να σε στηρίξουν να σε βοηθήσουν. Από τον/την σύντροφο,
τους γονείς, τα πεθερικά, τους φίλους, τον γείτονα. Αν δεν
υπάρχει κάποιος κοντινός, υπάρχουν δομές στο σχολείο,
στους δήμους, στην πολιτεία, στην γειτονιά όπου μπορεί να
λάβεις αυτό που χρειάζεσαι είτε πρακτική βοήθεια, πχ
τρόφιμα, σχολικά είτε άλλη στήριξη. Έστω και μια φορά το
μήνα ή μια ωρίτσα την εβδομάδα αν μπορεί κάποιος να
κρατήσει τα παιδιά, μπορεί να ανακουφίσει μεγάλο βάρος.

Πάρτο αλλιώς
Όταν έχουμε δοκιμάσει πολλές στρατηγικές αλλά δεν
φαίνεται να δουλεύει, τότε έρχεται η αγαπημένη μου ώρα για
τις κάπως ανορθόδοξες λοξές πρακτικές. Κάποιες φορές
συμβαίνει ένα μικρό κλικ και περνάμε απέναντι, το
παίρνουμε αλλιώς. Αν σας βρίσκω σε αυτή την στιγμή τότε
έχω κάποιες ανορθόδοξες προτάσεις να σας κάνω, που ίσως
δουλέψουν.
Πολλές φορές αυτό που μπλοκάρει και εμποδίζει την χαρά
στην γονεικότητα, είναι το δικό σας εσωτερικό παιδί, που δεν
έχει φροντιστεί με τον τρόπο που είχε ανάγκη και επιθυμούσε
όταν είσασταν εσείς παιδί. Δοκιμάστε να το ακούσετε, να το
αφουγκραστείτε, να το συναντήσετε. Μπορεί να είναι γεμάτο
παράπονα, θυμό και στεναχώρια. Μπορεί να του λείπει το
παιχνίδι και η χαλάρωση, η ανεμελιά της παιδικότητας.
Πάρτε το λοιπόν από το χέρι και παίξτε, μαζί με τα παιδιά
σας. Γελάστε. Αστειευτείτε. Σκαρφαλώστε. Σπρώξτε.
Αγωνιστείτε. Παίξτε κυνηγητό, κρυφτό και επιτραπέζια.
Μάθετε στα παιδιά σας παιχνίδια που παίζατε όταν ήσασταν
εσείς παιδί και επιτρέψτε στον εαυτό σας να χαρεί. Το
ελεύθερο ομαδικό παιχνίδι ή και το messy play (το
ακατάστατο, “βρώμικο” παιχνίδι) ανάλογα την ηλικία, όπου
θα λερωθείτε με λάσπες, χώμα, ή νερό, μπορεί να γίνουν οι
στιγμές που θα πολλαπλασιάσουν την χαρά, θα φορτίσουν τις
μπαταρίες σας και θα αδημονείτε να έρθουν.
Μια άλλη πρόταση, ανάλογα την ηλικία των παιδιών, είναι
για λίγη ώρα να αλλάξετε ρόλους και να είστε εσείς το παιδί
και αυτά οι γονείς σας που πρέπει να σας φροντίσουν. Να
κάνουν όλα αυτά που κάνετε εσείς κάθε μέρα για αυτά και
να απολαύσετε την φροντίδα τους. Ή να παίξετε
“κομμωτήριο”, “περιποίηση” όπου θα διαλέξουν τα ρούχα
σας, θα φτιάξουν τα μαλλιά σας ή τα νύχια σας.
Με τα πολύ μικρά παιδιά μπορείτε να φτιάξετε μαζί μια
κούκλα-μαμά με παρόμοια με εσάς χαρακτηριστικά που θα
είναι το αντίγραφο σας και θα τα προσέχει και θα της μιλάνε
όταν εσείς πχ είστε στη δουλειά ή πρέπει να πάρετε λίγο
χρόνο στο μπάνιο. Μπορεί να κάνετε πως τα χαδεύει τα
παίρνει αγκαλιά και τους μιλάει, όπως εσείς.Έτσι θα νιώθουν
ότι είστε μαζί τους και θα ανακουφίζουν τον φόβο του
αποχωρισμού.
Με παιδιά εφηβικής ηλικίας ή και δημοτικού μπορείτε να
μοιραστείτε την αγαπημένη τους δραστηριότητα πχ το
αγαπημένο τους παιχνίδι στον υπολογιστή και να παίξετε
μαζί τους. Αντίστοιχα το να περάσουν και αυτά χρόνο
κάνοντας μαζί την δική σας αγαπημένη ασχολία, θα σας
φέρει κοντά και θα σας δώσει ώθηση.
 About the Author

Η Πέννυ Μηλιά είναι σύμβουλος ψυχικής υγείας, ψυχοθεραπεύτρια και

μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αναλυτικής Ομαδικής και Οικογενειακής
Ψυχοθεραπείας. Διατηρεί ιδιωτικό γραφείο στην Αθήνα, αλλά εργάζεται
και διαδικτυακά, με άτομα, ομάδες, ζευγάρια και οικογένειες και
συντονίζει ομάδες γονέων σε σχολεία, νηπιαγωγεία, εκπαιδευτικούς
οργανισμούς και θεραπευτικά κέντρα. Η μεταμόρφωση του πόνου σε
δύναμη και η χαρά του ανθρώπου όταν συναντά τον αυθεντικό εαυτό
του, είναι το ισχυρότερο κίνητρο, η μεγαλύτερη επαγγελματική πρόκληση
και το δυνατό της σημείο