Professional Documents
Culture Documents
April 16, 2018
April 16, 2018
thelicham.com/literature/story-3/
FictionShort Story
Editor Thelicham
February 12, 2021
3 min read
തോരാത്ത രാവിലെ കെട്ട തീയിന്റെ മണമുള്ള നഗരത്തില് അയാള് ബസ്സിറങ്ങി. സര്ക്കാര് ബസ്സിന്റെ നീളന്
കമ്പി പിടിച്ച് തൂങ്ങിയ ഉറക്കം ബാക്കി പീള കെട്ടിയ കണ്ണുമായി ചായച്ചണ്ടി കേറ്റി വെച്ച സമോവറിനടുത്തേക്ക്
അയാള് ചെന്നു. ഒട്ടിപ്പിടിച്ച വിരലടയാളങ്ങളുള്ള ചില്ലു ഗ്ലാസില് കടുംനിറത്തിലുള്ള ചായയും,
തലേന്നത്തേതാവണം, പാതി മാത്രമുള്ളൊരു തണുത്ത പരിപ്പുവടയും കഴിച്ച് ചായക്കടയുടെ ഓരത്തെ പഴയ
ചൂടിക്കസേരയില് അയാളിരുന്നു.
അയാള് മുമ്പ് ജോലി ചെയ്തിരുന്ന സ്ഥാപനങ്ങളിലെ പോലെ തന്നെ ആക്രോശിച്ചു മാത്രം സംസാരിക്കുന്ന
മേലധികാരികള് ഇവിടെയും അയാള്ക്കുണ്ടായിരുന്നു. ചില നേരങ്ങളില്, ഔട്ട് പാസില്ലാതെ ഗേറ്റിനടുത്തേക്ക്
വരുന്ന കുട്ടികളെ കാണുമ്പോള് പുല്പായയിലിരുന്ന് ഒരു കളളച്ചിരിയുമായി വിജയന് അയാളെ നോക്കി
കണ്ണിറുക്കും. അത് കാണുമ്പോള് കുട്ടികളെ നോക്കി അയാളും കണ്ണിറുക്കും.
1/3
കണ്ണിറുക്കലുകളിങ്ങനെ കൂടിക്കൂടി വരുമ്പോള് വാട കെട്ടിയ ഒറ്റ മുറിയില് നിന്നും എ.സി തണുപ്പുള്ള
വിചാരണാമുറിയിലേക്ക് അയാളെ വിളിപ്പിക്കും. പിന്നീടങ്ങോട്ട് ആക്രോശങ്ങളുടെയും താക്കീതുകളുടെയും
മലവെള്ളപ്പാച്ചിലായിരിക്കും. തിരിച്ചു റൂമിലേക്കെത്തിയാല് പിന്നെ വിജയനോടും കുട്ടികളോടും അയാള് മുഖം
വീര്പ്പിച്ചിരിക്കും. എന്നാലും, രണ്ടാം ദിവസമാകുമ്പോഴേക്കും ഊശാന്താടിയുഴിഞ്ഞുള്ള വിജയന്റെ ചിരിയില്
അയാളുടെ പരിഭവമൊക്കെ അലിഞ്ഞില്ലാതാവുകയും ചെയ്യും.
ഡൈ ചെയ്ത കറുത്ത മുടിയും കട്ടി മീശയും തീക്ഷ്ണമായ കണ്ണുകളും അയാള്ക്കെപ്പോഴും ഗൗരവമാര്ന്ന ഒരു
മുഖഭാവം സമ്മാനിച്ചിരുന്നു. പരാജയപ്പെട്ട പ്രവാസത്തിന് ശേഷം പാളയം ബസ് സ്റ്റാന്റിനടുത്തെ പഴയ ബുക്
ഷോപ്പില് നിന്നും ഖസാക്കിലേക്ക് തിരക്കിട്ട് പോവുന്ന വിജയനെ അയാള് കണ്ടു. വിജയനാണ് പറഞ്ഞത്
അയാളുടെ ദൗത്യം കാവലാണെന്ന്. പിന്നീടങ്ങോട്ടുള്ള അയാളുടെ കാവല്ജീവിതങ്ങളിലൊക്കെയും അയാള്ക്ക്
വിജയന് കൂട്ടിനുണ്ടായിരുന്നു.
2/3
Editor Thelicham
Thelicham monthly
3/3