1Καὶ εἰσῆλθεν πάλιν εἰς τὴν συναγωγήν.

καὶ ἦν ἐκεῖ ἄν
θρωπος ἐξηραμμένην ἔχων τὴν χεῖρα: καὶ παρετήρο
2

υν αὐτὸν εἰ τοῖς σάββασιν θεραπεύσει αὐτόν, ἵνα κατ

ηγορήσωσιν αὐτοῦ. καὶ λέγει τῷ ἀνθρώπῳ τῷ τὴν ξη
3

ρὰν χεῖρα ἔχοντι, Ἔγειρε εἰς τὸ μέσον. καὶ λέγει αὐτοῖ

4

ς, Ἔξεστιν τοῖς σάββασιν ἀγαθὸν ποιῆσαι ἢ κακοποιῆ

σαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀποκτεῖναι; οἱ δὲ ἐσιώπων. καὶ
5

περιβλεψάμενος αὐτοὺς μετ' ὀργῆς, συλλυπούμενος

ἐπὶ τῇ πωρώσει τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγει τῷ ἀνθρώπ
ῳ, Ἔκτεινον τὴν χεῖρα. καὶ ἐξέτεινεν, καὶ ἀπεκατεστά
θη ἡ χεὶρ αὐτοῦ. καὶ ἐξελθόντες οἱ Φαρισαῖοι εὐθὺς μ
6

ετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν συμβούλιον ἐδίδουν κατ' αὐτοῦ

ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν. Καὶ ὁ Ἰησοῦς μετὰ τῶν μα
7

θητῶν αὐτοῦ ἀνεχώρησεν πρὸς τὴν θάλασσαν: καὶ π

ολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας [ἠκολούθησεν]: καὶ ἀ
πὸ τῆς Ἰουδαίας καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆς Ἰ
8

δουμαίας καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ περὶ Τύρον καὶ

Σιδῶνα, πλῆθος πολύ, ἀκούοντες ὅσα ἐποίει ἦλθον
πρὸς αὐτόν. καὶ εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα πλοιά
9

ριον προσκαρτερῇ αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἵνα μὴ θλίβωσ

ιν αὐτόν: πολλοὺς γὰρ ἐθεράπευσεν, ὥστε ἐπιπίπτει
10

ν αὐτῷ ἵνα αὐτοῦ ἅψωνται ὅσοι εἶχον μάστιγας. καὶ τ

11

ὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, ὅταν αὐτὸν ἐθεώρουν, προ

σέπιπτον αὐτῷ καὶ ἔκραζον λέγοντες ὅτι Σὺ εἶ ὁ υἱὸς
τοῦ θεοῦ. καὶ πολλὰ ἐπετίμα αὐτοῖς ἵνα μὴ αὐτὸν φα
12

νερὸν ποιήσωσιν. Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος καὶ προ

13

σκαλεῖται οὓς ἤθελεν αὐτός, καὶ ἀπῆλθον πρὸς αὐτόν

. καὶ ἐποίησεν δώδεκα, [οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμα
14
σεν,] ἵνα ὦσιν μετ' αὐτοῦ καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτοὺς κ
ηρύσσειν καὶ ἔχειν ἐξουσίαν ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια:
15 16

[καὶ ἐποίησεν τοὺς δώδεκα,] καὶ ἐπέθηκεν ὄνομα τῷ

Σίμωνι Πέτρον, καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰ
17

ωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου, καὶ ἐπέθηκεν αὐτ

οῖς ὀνόμα[τα] Βοανηργές, ὅ ἐστιν Υἱοὶ Βροντῆς: καὶ18

Ἀνδρέαν καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖον καὶ Μαθθαῖ

ον καὶ Θωμᾶν καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἁλφαίου καὶ Θαδ
δαῖον καὶ Σίμωνα τὸν Καναναῖον καὶ Ἰούδαν Ἰσκαριώ
19

θ, ὃς καὶ παρέδωκεν αὐτόν. Καὶ ἔρχεται εἰς οἶκον: κα

20

ὶ συνέρχεται πάλιν [ὁ] ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτο

ὺς μηδὲ ἄρτον φαγεῖν. καὶ ἀκούσαντες οἱ παρ' αὐτοῦ
21

ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν, ἔλεγον γὰρ ὅτι ἐξέστη. καὶ 22

οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντες ἔλεγο

ν ὅτι Βεελζεβοὺλ ἔχει, καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμο
νίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. καὶ προσκαλεσάμενος αὐ
23

τοὺς ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν αὐτοῖς, Πῶς δύναται Σατ

ανᾶς Σατανᾶν ἐκβάλλειν; καὶ ἐὰν βασιλεία ἐφ' ἑαυτὴ
24

ν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ βασιλεία ἐκείνη: κ 25

αὶ ἐὰν οἰκία ἐφ' ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δυνήσεται ἡ οἰκία

ἐκείνη σταθῆναι. καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς ἀνέστη ἐφ' ἑαυτὸν
26

καὶ ἐμερίσθη, οὐ δύναται στῆναι ἀλλὰ τέλος ἔχει. ἀλλ 27

' οὐ δύναται οὐδεὶς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελθ

ὼν τὰ σκεύη αὐτοῦ διαρπάσαι ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἰσχ
υρὸν δήσῃ, καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει. Ἀμ 28

ὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθ

ρώπων, τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ βλασφημίαι ὅσα ἐὰν β
λασφημήσωσιν: ὃς δ' ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ πνεῦμα
29
 τὸ ἅγιον οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ ἔνοχός
ἐστιν αἰωνίου ἁμαρτήματος ὅτι ἔλεγον, Πνεῦμα ἀκάθ
30

αρτον ἔχει. Καὶ ἔρχεται ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ

31

αὐτοῦ καὶ ἔξω στήκοντες ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν κα

λοῦντες αὐτόν. καὶ ἐκάθητο περὶ αὐτὸν ὄχλος, καὶ λέ
32

γουσιν αὐτῷ, Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου [κ

αὶ αἱ ἀδελφαι σου] ἔξω ζητοῦσίν σε. καὶ ἀποκριθεὶς α
33

ὐτοῖς λέγει, Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί [μου]

; καὶ περιβλεψάμενος τοὺς περὶ αὐτὸν κύκλῳ καθημ
34

ένους λέγει, Ἴδε ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου. ὃς

35

[γὰρ] ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, οὗτος ἀδελφός

μου καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.