1.

Ofiary w Starym Testamencie

Zwierzęta miały być bez skazy (roczne)
najczystszej mąki zaprawionej oliwą

2. Ofiara w Nowym Testamencie

Pan Jezus doskonała ofiara

Hbr.10:14

Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są

uświęceni.

Rz.12.1
Życie chrześcijańskie służbą Bożą
12:1

Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę
żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza.
12:2

A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego,
abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe.

(5 rozdział kazanie na górze) Zakończenie kazania (policzek, mila, szata)

Mt.5:48
Bądźcie wy tedy doskonali, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest.
 3. Bogaty młodzieniec (Mt.19.16-22)

Mt. 19:16
I oto ktoś przystąpił do niego, i rzekł: Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby osiągnąć
żywot wieczny?
Mt. 19:17
A On mu odrzekł: Czemu pytasz mnie o to, co dobre? Jeden jest tylko dobry, Bóg. A jeśli
chcesz wejść do żywota, przestrzegaj przykazań.
Mt. 19:18
Mówi mu: Których? A Jezus rzekł: Tych: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie mów
fałszywego świadectwa,
Mt. 19:19
Czcij ojca i matkę, i miłuj bliźniego swego, jak siebie samego.
Mt. 19:20
Mówi mu młodzieniec: Tego wszystkiego przestrzegałem od młodości mojej; czegóż mi
jeszcze nie dostaje?
Mt. 19:21 .
Rzekł mu Jezus: Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a
będziesz miał skarb w niebie, potem przyjdź i naśladuj mnie.
Mk 10.21 Zaręba – Wtedy Jezus przyjrzał mu się z miłością i powiedział: Jednego ci brak
Mt. 19:22
A gdy młodzieniec usłyszał to słowo, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele majętności.

Greckie słowo oznaczające doskonały to teleios, które oznacza „doskonały, bez wad,
kompletny, pełny, rozwinięty, dojrzały, wydający owoce – plony, osiągający przeznaczenie
lub cel.
Kiedy coś jest w pełni dorosłe i osiągnęło swój cel, jest określane jako teleios — doskonałe’.

Tylko w ewangelii Mt człowiek ten jest nazwany młodzieńcem. – w innych jest dostojnikiem,
człowiekiem.
 4. Św. Paweł
Paweł przed królem Agryppą Dz.26

26:24

A gdy on to mówił ku swojej obronie, zawołał Festus donośnym głosem: Szalejesz, Pawle!
Wielka uczoność przywodzi cię do szaleństwa.
26:25

A Paweł rzecze: Nie szaleję, najdostojniejszy Festusie, lecz wypowiadam słowa prawdy
i rozsądku.

List do Filipian
Księga: List św. Pawła do Filipian 3:1

3:1

Ponadto, bracia moi, radujcie się w Panu. Pisać do was jedno i to samo nie przykrzy mi się,
dla was zaś jest to zabezpieczeniem.
3:2

Strzeżcie się psów, strzeżcie się złych pracowników, strzeżcie się przesady w obrzezywaniu.
3:3

My bowiem jesteśmy obrzezani, my, którzy czcimy Boga w duchu i chlubimy się w
Chrystusie Jezusie, a w ciele ufności nie pokładamy.
3:4

Chociaż ja mógłbym pokładać ufność w ciele. Jeżeli ktoś inny sądzi, że może pokładać
ufność w ciele, to tym bardziej ja:
3:5

Obrzezany dnia ósmego, z rodu izraelskiego, z pokolenia Beniaminowego, Hebrajczyk z

Hebrajczyków, co do zakonu faryzeusz,
3:6

Co do żarliwości prześladowca Kościoła, co do sprawiedliwości, opartej na zakonie, człowiek

bez nagany.
3:7

Ale wszystko to, co mi było zyskiem, uznałem ze względu na Chrystusa za szkodę.

3:8

Lecz więcej jeszcze, wszystko uznaję za szkodę wobec doniosłości, jaką ma poznanie Jezusa
Chrystusa, Pana mego, dla którego poniosłem wszelkie szkody i wszystko uznaję za śmiecie,
żeby zyskać Chrystusa
 3:9

I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, opartej na zakonie, lecz tę, która się
wywodzi z wiary w Chrystusa, sprawiedliwość z Boga, na podstawie wiary,
3:10

Żeby poznać go i doznać mocy zmartwychwstania jego, i uczestniczyć w cierpieniach jego,

stając się podobnym do niego w jego śmierci,
3:11

Aby tym sposobem dostąpić zmartwychwstania.

3:12

Nie jakobym już to osiągnął albo już był doskonały, ale dążę do tego, aby pochwycić,
ponieważ zostałem pochwycony przez Chrystusa Jezusa.
3:13

Bracia, ja o sobie samym nie myślę, że pochwyciłem, ale jedno czynię: zapominając o tym, co
za mną, i zdążając do tego, co przede mną,
3:14

Zmierzam do celu, do nagrody w górze, do której zostałem powołany przez Boga w

Chrystusie Jezusie.

Tłumaczenie angielskie 3.12

Przyznaję że nie osiągnąłem jeszcze absolutnej pełni, do której dążę, ale z pasją biegnę w
jego obfitość, aby osiągnąć cel, dla którego pochwycił mnie Chrystus Jezus, aby uczynić
mnie swoim.

Paweł z pasją biegnie aby osiągnąć absolutną pełnię i obfitość

Dwie różne postawy bogaty młodzieniec odrzucił doskonałość (możliwość stania się
doskonałym), natomiast Paweł z pasą biegnie aby osiągnąć doskonałość
 5. Przypowieść o ziarnie
Pewnego dnia Jezus Chrystus opowiedział przypowieść, w której
opisał siewcę rozrzucającego ziarna na rolę. Niektóre z nich padły na drogę, gdzie wydziobały
je ptaki; inne na skałę pokrytą warstewką ziemi – te zostały wypalone przez słońce; kolejne
wpadły pomiędzy chwasty i nie zdołały przetrwać, gdyż wątłe młode rośliny zagłuszyły
ciernie.

Łk.8.14
8:14
A to, które padło między ciernie, oznacza tych, którzy usłyszeli, ale idąc drogą wśród trosk,
bogactw i rozkoszy życia, ulegają przyduszeniu i nie dochodzą do dojrzałości.
(doskonałości)

Mk. 4:18-19
4:18
A innymi, zasianymi między ciernie, są ci, którzy usłyszeli słowo,
4:19
Ale troski tego wieku i ułuda bogactw i pożądanie innych rzeczy owładają nimi i zaduszają
słowo, tak iż plonu nie wydaje.

Ten młody człowiek łudził się swoim bogactwem i odrzucił i odrzucił doskonałość

6. Wersety doskonałość
Ef.4.11-13
4:11
I On ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych
pasterzami i nauczycielami,
4:12
Aby przygotować świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusowego,
4:13
Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości,
i dorośniemy do wymiarów pełni Chrystusowej,

(męskiej doskonałości – nie młodzieńczej fantazji)

Kol.4.12
4:12
Pozdrawia was Epafras, który pochodzi spośród was, sługa Chrystusa Jezusa, który
nieustannie toczy za was bój w modlitwach, abyście byli doskonali i trwali we wszystkim, co
jest wolą Bożą.

Jk.1.1-4
1:1
Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, pozdrawia dwanaście pokoleń, które żyją w
rozproszeniu.
1:2
Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie,
1:3
Wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość,
1:4
Wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali
i nienaganni, nie mający żadnych braków.

Jk.3.1-2 (O powściągliwości języka)

3:1
Niechaj niewielu z was zostaje nauczycielami, bracia moi, gdyż wiecie, że otrzymamy
surowszy wyrok.
3:2
Dopuszczamy się bowiem wszyscy wielu uchybień; jeśli kto w mowie nie uchybia, ten jest
mężem doskonałym, który i całe ciało może utrzymać na wodzy.