You are on page 1of 5

KHUTBAH IDUL ADHA 1443 H

NGGATRA KESALEHAN PERSONAL LAN SOSIAL


Dening. Mukhlisin Purnomo, S,Th.I, M.Pd.I
Penyuluh Agama Islam Kankemenag Kulonprogo

ِ ِ ِ ِ ِ ِ ْ ‫هللاُ أَ ْك ََبُ اَهللُ أَ ْك ََبُ اَهللُ أَ ْك ََبُ اَهللُ أَ ْك َ َْب َكبِ ْ ًْيا َو‬
ُ‫ ََلإلهَ إَلَّ هللا‬،ً‫اْلَ ْم ُد هلل َكث ْ ًْيا َو ُسْب َحا َن هللا بُكَْرةً َوأَصْيال‬
ِ ِ
ُ‫ اَهللُ أَ ْك ََب‬،ُ‫ َلَإلهَ إَلَّ هللاُ َوهللاُ أَ ْك ََب‬،ُ‫اب َو ْح َده‬ َ ‫َحَز‬ ْ ‫صَر َعْب َدهُ َوأ ََعَّز ُجْن َدهُ َوَهَزَم ْاْل‬ َ َ‫ص َد َق َو ْع َدهُ َون‬ َ ،ُ‫َو ْح َده‬
۟
‫صَٰلِ ًحا َوََل يُ ْش ِرْك بِعِبَ َادةِ َربِِهٓۦ‬ ‫ال‬ ‫م‬ ‫ع‬ ‫ل‬ ‫م‬ ‫ع‬ ‫ي‬‫ل‬ْ ‫ف‬ ‫ۦ‬ ِ
‫ه‬ ِ
‫ب‬‫ر‬ ‫ء‬ ٓ‫ا‬ ‫ق‬ِ
‫ل‬ ‫ا‬
‫و‬ ِ ِ
َ ً َ َ ْ َ ْ َ َ َ َ َ ‫ اَ ْْلَ ْم ُد هلل الْ َقائ ِل ( َمن َكا َن يَْر ُج‬.‫َوهلل اْْلَ ْم ُد‬
ِ
ًۢ
‫الصالَُة‬ ‫و‬ ، ‫ه‬ ‫ل‬‫و‬ ‫س‬ ‫ر‬ ‫و‬ ‫ه‬ ‫د‬ ‫ب‬ ‫ع‬ ‫ا‬‫د‬ ‫م‬ ‫ُم‬ ‫ا‬ ‫ن‬ ‫ي‬ِ
‫ب‬ ‫ن‬ َّ
‫َن‬ ‫أ‬ ‫د‬ ‫ه‬ ‫ش‬ َ
‫أ‬‫و‬ ، ‫ه‬ ‫ل‬ ‫ك‬ ‫ي‬ ِ
‫ر‬ ‫ش‬ ‫َل‬ ‫ه‬ ‫د‬ ‫ح‬ ‫و‬ ‫هللا‬ َّ
‫َل‬ ِ
‫إ‬ ِ
َ َ ْ ُ َ ْ َ ً ‫َح‬
‫له‬ ‫إ‬‫َل‬ ‫ن‬ ‫أ‬ ‫د‬ ‫ه‬ ‫ش‬ َ
‫أ‬‫و‬ ،) ‫ا‬‫د‬
َّ َ ُ ُ ْ ُ َ َ ُ ُ َْ ً َّ َُ َ َّ َ ُ َ ْ َ ُ َ َ ْ َ َ ُ َ ْ َ ُ َ‫أ‬
.)‫ (أ ََّما بَ ْع ُد‬.‫الديْ ِن‬ ِ ‫ان إِ ََل ي وِم‬ ٍ ‫السالَم علَى سيِ ِد ََن ُُمَ َّم ٍد وعلَى آلِِه وأَصحابِِه والتَّابِعِْي ومن تَبِعهم ِبِِحس‬
َْ َ ْ ْ َُ ْ ََ َْ َ َ ْ َ ََ َ َ ُ َّ ‫َو‬
.‫اعتِ ِه لَ َعلَّ ُك ْم تُ ْر ََحُْو َن‬ ِ ِ ِ ِ ِ ِ
َ َ‫َحثُّ ُك ْم َعلَى ط‬
َ ‫ أ ُْوصْي ُك ْم َونَ ْفس ْي بتَ ْق َوى هللا فَ َق ْد فَ َاز الْ ُمتَّ ُق ْو َن َوأ‬،‫فَيَا عبَ َاد هللا‬
Jamaah Idul Adha Rahimakumullah
Dinten punika kita sareng lenggah simpuh sumungkem takluk, tundhuk, dhedhepe
sarta ngegungaken Ian ngluhuraken, ingkang dipun kantheni raos ajrih ing walat utawi
pangajeng-ajeng ing berkah Ian sawab saking ngarsaning Allah s.w.t. kanthi waosan takbir,
tahmid lan tahlil minangka wujud syukur awit saking lumeberipun nikmat saha
kanugrahan ingkang tanpa wilangan. Lumantar syukuring nikmat kasebat mugi Allah
kepareng ngrentahaken nikmat-nikmat kabecikan sanesipun.

ِ ِ َ‫اِ ََّنٓ اَعطَي نَٰك الْ َكوثَر ف‬


َ َ‫ك َو ْاْنَْر ا َّن َشانِئ‬
ُ‫ك ُه َو ْاَلَبَْت‬ َ ِ‫ص ِل لَرب‬
َ َْ َ ْ ْ
"Temen Ingsun wus maringi ing sira Muhammad, nikmat kabecikan kang akeh, Mula saka
iku, sira nindakna Shalat ing Allah Pangeranira, lan nyembeleha Qurban, Sayekti wong kang
gething marang sira iku wong kangcures, pedhot saka nikmat kabecikan tur entek turunane!
(QS. al-Kausar:1-3).
Ing surat AI-Kautsar anyuraosaken, bilih Gusti Allah sampun kathah sanget paring
berkah kanikmatan awujud punapa kemawon dhumateng sedaya umat manungsa. pramila
sumangga samiya manembah ibadah sarta dhedhepe ing Allah, Ian amal shaleh. supados
langkung sampurna kita lajengaken kanthi nyisihaken sebagean saking bandha kita
kangge mragad kewan Qurban.
Ibadah Qurban punika miturut Ulama Jumhur, kadosta Ulama Malikiyah lan
Syafi’iyyah hukumipun sunnah muakkaddah, lan naming ulama-ulama pendherekipun
Imam Abu Hanifah ingkang ngukumi wajib. Syaikh Muhammad Al-Amin Asy Syinqithi
ing kitab Adhwaul Bayan fi Idhahil Qur'an bil Qur'an mratelakaken “aja pisan-pisan
ninggalaken qurban menawa wong kuwi anduweni kemampuan qurban. Amarga
kanthi ibadah qurbam bisa anjalari dadi tentreming atis lan bisa ambengkas
tanggungan. Lajeng, sinten tiyang ingkang kaanggap mampu? Syekh Sulaiman bin
Muhammad bin Umar al-Bujairimi, ing Kitab Hasyiyah al Bujairami ‘Ala Syarh Manhaj
at-Thulab paring katrangan:
ِ ِِ ِ ِ ِ َ‫والْمراد بِلْق ِاد ِر من مل‬
َ‫ض ِحيَّة‬
ْ ُ‫ص ُل بِِه ْاْل‬
ُ ‫اجهُ يَ ْوَم الْعْيد َولَْي لَته َوأََّّيم التَّ ْش ِريْ ِق َما َْي‬
ُ َ‫ئدا َع َّما َْيت‬
ً ‫ك َزا‬
َ َ ْ َ َ ُ َُ َ
“kang den maksud tumramping wong sing mampu yaiku wong kang anduweni bandha
kang cukup kanggo qurban lan ngluwihi saka kabutuhane nalika ing dina riyaya tekane
dina tasyriq”.
Menawi ukuran mampu kados ingkang kasebat ing nginggil mesthi kemawon
kathah saking kita punika kagolong tiyang ingkang mampu lan kalebet wajib qurban.
Lajeng perkawis punapa malih ingkang anjalari kita punika dereng kersa nyembadani
dhawuhipun pangeran arupi qurban. Punapa kita dereng yakin dhateng janjinipun
Allah
ِ‫اَّلل‬
َّ ‫ب إِ ََل‬ ِ ِ ‫ال ما ع ِمل‬ ِ َّ ‫اَّللِ صلَّى‬ َّ ‫َع ْن َعائِ َشةَ أ‬
َ ‫َّح ِر أ‬
َّ ‫َح‬ َ َ َ َ َ َ‫اَّللُ َعلَْيه َو َسلَّ َم ق‬
ْ ‫آدم ٌّي م ْن َع َم ٍل يَ ْوَم الن‬ َ َّ ‫ول‬ َ ‫َن َر ُس‬
ٍ ‫اَّللِ ِِبَ َك‬
‫ان قَ ْب َل أَ ْن‬ َّ ‫َّم لَيَ َق ُع ِم ْن‬ َّ ‫ِم ْن إِ ْهَر ِاق الدَِّم إِ ََّّنَا لَتَأِِْت يَ ْوَم الْ ِقيَ َام ِة بِ ُق ُروَِّنَا َوأَ ْش َعا ِرَها َوأَظْ َالفِ َها َوأ‬
َ ‫َن الد‬
‫ض فَ ِطيبُوا ِِبَا نَ ْف ًسا‬ ِ ‫يَ َق َع ِم ْن ْاْل َْر‬
Aisyah menuturkan dari Rasulullah shallallâhu ‘alaihi wasallam bahwa beliau
bersabda, “ora ana amalan kang dilakoni dening tedhak turune Adam (manusia) ing
dina riya Idul kang luwih di tresnani dening Allah saliyane nyembelih kewan. Amarga
kewan iku bakal teka ing dina kiamat kanthi sungu kang komplit, wulu-wulune, lan
kuku-kuku sikile. Getih kang disembelih bakal sowan ing Ngarsane Pangeran
sadurunge tumetesing getih ing lemah. Mula saka iku padha jembarna jiwamu
anggone nglakoni.” (HR.Tirmidzi).
Ananging kenging punapa sebagean kita taksih owel, rumaos awrat
ngedalaken bandha kangge kurban, taksih ajrih menawi kecalan modal, khawatir
bandhane kirang lan telas, rumaos dereng cekap anggenipun caos nafkah kaluarga?
Ing kamangka lumantar Qurban saged anjalari tuwuhing kaberkahan, sedaya reribed
lan rubeda kaangkat. Ugi sampun kabukten bilih tiyang medhit mesthi bakal pailit,
kosok wangsulipiun tiyang ingkang loman tambah makmur, tansaya rezekinipun
berkah.
‫اَهللُ أَ ْك ََبُ اَهللُ أَ ْك ََبُ اَهللُ أَ ْك ََبُ َوهللِ اْْلَ ْم ُد‬
Bapak/ibu ingkang minulya
Ibadah Qurban mboten naming saderma mragad kewan Qurban, ananging
wonten piwucal ageng saha ujian kesetiaan lan kaimanan. Perkawis punika tetela
saking tembung qurbān ingkang suraosipun inggih punika tumindaking tiyang
anggenipun ngupados karidhaning Allah, lan minangka piwucal-piwucal agami
supados kita tansah caket kalayan Allah (taqarrub). Kita saged nuladh dhateng Nabi
Ibrahim ingkang nampi wahyu supados mragad Ismail ingkang saweg rumagang ing
gawe. Nalika kekalihipun sampun sami sumarah dhateng Allah, Ian putranipun sampun
badhe dipun pragad lajeng (Allah) nimbali: "He Ibrahim! ". Temen sira wus angestokake
Wahyu sajeroning impen! Kaya mangkono uga lngsun angganjar wong-wong kang tumindak
becik". Inggih punika ingkang kawastanan hablun minallah, tegesipun tresna lan mituhu
dhateng Allah ngungkuli sanes-sanesipun. Mila mragad kewan punika minangka
pralambang saking Ibrahim ing babagan kethaatan dhateng Allah. Pramila
panjenenganipun wau wajib dipun estokaken piwulangipun, dipun dherek pitedahipun, Ian
dipun tulad watak-wantunipun anggenipun tansah setya tuhu nglampahi dhawuhipun Allah.
Sumangga tansah kita penggalihaken dhawuh punika:
۟
‫ك َس َّخَرَها لَ ُك ْم لِتُ َكَِبُوا ٱ ََّّللَ َعلَ َٰى َما‬ ِ ِ
َ ‫وم َها َوََل د َمآُؤَها َوَٰلَ ِكن يَنَالُهُ ٱلتَّ ْق َو َٰى ِمن ُك ْم ۚ َك ََٰذل‬
ُ ُ‫ال ٱ ََّّللَ ُْل‬
َ َ‫لَن يَن‬
ِِ ِ
َ ‫َه َدىَٰ ُك ْم َوبَش ِر ٱلْ ُم ْحسن‬
‫ْي‬
“Ora bakal katampa ing Allah daginge Ian getihe Qurban utawa Hidyah mau, ananging kang
bakal katampa ing Panjenenga-Ne, yaiku wedinira kabeh. Kaya mangkono anggone wus
nguwasakake unta mau marang sira, supaya sira padha ngegungna Allah, marga anggone
wus paring pituduh marang sira kabeh. Muhammad! Ian bebungahen wong kang padha gelem
agawe becik. ”. (QS.al-Hajj:37)
Rasulullah saw ugi paring dhawuh:
‫ َولَ ِك ْن‬،‫ص َوِرُك ْم َوأ َْم َوالِ ُك ْم‬ ِ
ُ ‫ إِ َّن هللاَ ََل يَْنظُُر إِ ََل‬:‫صلَّى هللاُ َعلَْيه َو َسلَّ َم‬
ِ ُ ‫ال رس‬
َ ‫ول هللا‬ ُ َ َ َ‫ ق‬:‫ال‬ َ َ‫ ق‬،َ‫َع ْن أَِِب ُهَريْ َرة‬
‫يَْنظُُر إِ ََل قُلُوبِ ُك ْم َوأ َْع َمالِ ُك ْم‬
Riwayat saking Abu Hurairah, bilih : Rasulullah shallallahu 'alaihi wa sallam paring
dhawuh: sanyata Allah ora bakal mirsani marang wujuding rupa nira kabeh uga
bandhanira kabeh, ananging Piyambakke tansah mirsani marang ati lan tumindake
nira kabeh". (HR.Muslim)
Manembah saha Dhedhepe dhateng Allah tansah kita lampahi saben dinten
kanthi istiqamah. Amargi saking punika agama (Islam) kawastanan “margi” (tembung
ing al-Qur’an: syarī‘ah, tharīqah, shirāth, sabīl, mansak, dan minhāj, sedaya tembung
punika tegesipun “margi”, inggih punika margi ingkang tumuju lan taqarrub dhateng
Allah. Amila nindakaken ibadah “qurbān”, tegesipun dhedhepe dhateng Allah punika
tansah lumampah dinamis, datan kendhat-kendhat anggenipun nempuh margi
ingkang tumuju dhateng karidhaning Allah. Asiling pangurbanan ingkang wigatos
inggih punika tuwuhing tumindak becik kita. Naming kanthi mekaten kita saged caket
kaliyan Allah :
ًۢ ِ ِ ِ ِِ‫من َكا َن ي رج ۟وا لَِقآء رب‬
‫َح ًدا‬‫أ‬ ‫ۦ‬ٓ‫ه‬ِ‫صَٰلِحا وََل ي ْش ِرْك بِعب َادة رب‬ ‫ال‬
ً ‫م‬ ‫ع‬ ‫ل‬‫م‬ ‫ع‬ ‫ي‬‫ل‬ْ ‫ف‬
َ ‫ۦ‬ ‫ه‬
َ َ َ ُ َ ً َ َ َ ْ َ ْ َ َ َ ُ َْ َ
“MuIane sapa wonge ngarep-arep sowan marang ngarsaning Allah Pangerane, supaya
nindakake laku becik, Ian aja nyakuthokake sawiji bae anggone nyembah marang Pangerane
iku.” (QS. Al-Kahfi:110).
Ambok bilih kados mekaten jawaban filosofis ingkang saged kita aturaken
dhateng pinyuwunan pirsa kenging punapa ibadah qurban kedah kita tindakaken
saben tahun, wosipun atur menawi kita kepingin tansah caket kaliyan Allah, tansah
pinaringan karaharjan saha kabegjan kita kedah tansah tunduk lan takluk dhateng
dhawuhipun Allah lan kersa kurban kanthi makna lan teges ingkang langkung wiyar.
‫اَهللُ أَ ْك ََبُ اَهللُ أَ ْك ََبُ اَهللُ أَ ْك ََبُ َوهللِ اْْلَ ْم ُد‬
Jama’ah Idul adha ingkang minulya
Ibadah kurban saged kangge mujudaken visi moderasi beragama punapa
malih riyadi Idul Adha 1443 H dintenipun benten, Muhamadiyah netepaken tanggal
10 Dzul Hijjah dumawah ing dinten Sabtu Legi, tanggal 9 Juli, dene Pamarintah ing
dinten Ahad Kliwon. Ananging prabedan menika kedah katampi kanthi ngetrepake
budaya toleransi kurmat-kinurmatan, tepa selira, tetep guyup rukun. Panci pandoming
gesang manungsa setunggal kaliyan sanesipun boten sami, pramila benten-bentening
pandoming gesang punika ampun ngantos nuwuhaken padudon utawi pasulayan ing
salebeting gesang bebrayan.
Ibadah Kurban punika satunggaling amaliah ingkang sayektos nuwuhaken
solidaritas sosial, pasedherakan, perdamaian, toleransi, lan karukunan.
Lumantar pengorbanan, semangat pasedherakan lan persatuan bangsa (ukhuwwah
sya'biyyah) punika sasaget-saget terus dipundhudhah lan dipun ngrembakakaken
sarta dipuntancepaken ing jiwa kita. Nuladhani pesen moral saking pangorbananing
Nabi Ibrahim AS, umat Islam dipun ajak sinau ngurmati hak asasi manungsa, amargi
selaras kaliyan pesen pangaji-aji qurban, ingkang dipun atureken dening Nabi
Muhammad SAW nalika Wada ingkang supados ndhudah aktualisasi hak kasebat.
Kangge pagesangan ingkang aman, tentrem, harmonis, harmoni tanpa nyenyamah.
Ing wusana, salebeting ibadah qurban kinandhut nilai-nilai adi luhung
ingkang kebak piwucal lan tuntunan gesang ing bebrayan agung. Nilai-nilai luhur ing
salebetipun Qurban perlu dipun dhudhah , dipun onceki, lan dipuntancepaken ing jiwa
kita minangka pandoming pagesangan. Nilai-nilai adi luhung ingkang perlu
dipundhudhah inggih punika: nilai luhur ingkang magepokan kaliyan panembahipun
dhumateng Gusti Ingkang Maha Kuwaos lan nilai luhur ingkang magepokan kaliyan
pasrawungan ing bebrayan agung.
ِ ‫ال تَعاَل ِِف ال ُق‬ ِ ِِ ِ ِ ِ ُّ ‫جعلَنا هللا وإِ َّّي ُكم ِمن‬
‫رآن‬ َ َ َ‫ ق‬.‫ْي‬ َ ْ ‫ْي َوأ َْد َخلَنَا َوإِ َّّي ُك ْم ِ ِْف ُزْمَرةِ عباَده املُتَّق‬ َ ْ ‫الس َع َدآء املَْقبُ ْول‬ َ ْ َ ُ َ ََ
ٌَ ْ ُ ََّ ِ‫ قُ ْل إََِّّنَا أ َََنْ بَ َشٌر ِمثْ لُ ُك ْم يُ ْو َحى إ‬. ‫الرِجْي ِم‬
ِ ‫َل أَََّّنَآ إِهل ُكم إِله و‬
‫اح ٌد فَ َم ْن َكا َن‬ َّ ‫ان‬ِ َ‫الع ِظي ِم أَعوذُ ِبهللِ ِمن الشَّيط‬
ْ َ ُْ ْ َ
ِِ ِ ِ ِ ِ ً‫ي رجولَِقآء ربَِّه فَ ْلي عمل عمال‬
َ ‫صاْلًا َوَلَيُ ْش ِرْك بعبَ َادة َربه أ‬
‫َح ًدا‬ َ َ َ ْ َ ْ َ َ َ ْ ُ َْ
‫‪Khutbah II‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِِ ِ‬
‫هللا أكَب – هللا أكَب – هللا أكَب – هللا أكَب َكبِ ْ ًْيا َواْلَ ْم ُد َّلل َكث ْ ًْيا َو ُسْب َحا َن هللا بُكَْرةً َوأَصْيالً َلَ إِلَهَ‬
‫اب َو ْح َدهُ َلَ إِلَهَ إَِلاَهللُ َوَلَ نَ ْعبُ ُد إَِلَّ إِ َّّيهُ‬ ‫َحَز َ‬ ‫صَر َعْب َدهُ َوأ ََعَّز ُجْن َدهُ َوَهَزَم اْل ْ‬ ‫ص َد َق َو ْع َدهُ َونَ َ‬ ‫إَِلاَهللُ َو ْح َدهُ َ‬
‫الديْ َن َولَ ْوَك ِرهَ امل ْش ِرُك ْو َن َولَ ْوَك ِرهَ الكاَفُِرْو َن َولَ ْوَك ِرهَ املناَفِ ُق ْو َن‪ .‬اْلَ ْم ُد َِّللِ ََحْداً َكثِ ْ ًْيا َكماَ أ ََمَر‪.‬‬ ‫صْي لَه ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬
‫ُمُْلِ ِ‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َن َسيِ َدَنَ ُُمَ َّمداً َعْب ُدهُ‬ ‫ك لَهُ إ ْرغاَماً ل َم ْن َج َح َد به َوَك َفَر‪َ .‬وأَ ْش َه ُد أ َّ‬ ‫َوأَ ْش َه ُد أَ ْن َلَإِلَهَ إَِلَّ هللاُ َو ْح َدهُ َلَ َش ِريْ َ‬
‫صابِْي َح الغَُرِر‪ .‬أ ََّما بَ ْع ُد‪:‬‬ ‫ِ‬ ‫ِِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َص َحابِه َم َ‬ ‫صلَّى هللاُ َعلَْيه َو َعلَى آله َوأ ْ‬ ‫َوَر ُس ْولُهُ َسيِ ُد اخلَََلئ ِق َوالبَ َش ِر‪َ .‬‬
‫السيِ ِ‬‫اجتَنِبُ ْوآ َع ِن َّ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫آت‪.‬‬ ‫فَيآأَيُّهاَاْلاَض ُرْو َن‪ .‬أ ُْوصْي ُك ْم َونَ ْفس ْي بِتَ ْق َوى هللا فَ َق ْد فَ َاز املُتَّ ُق ْو َن‪َ .‬وافْ َعلُ ْوااخلَْ َْي َو ْ‬
‫َّاِبَََلئِ َك ِة امل َسبِ َح ِة بِ ُق ْد ِس ِه‪ .‬فَقاَ َل تعاَل ِ ِْف كِتاَبِِه ال َك ِرِْْي أَعُ ْوذُ‬ ‫َن هللاَ أَمرُكم ِِبَم ٍر ب َدأَ فِي ِه بِنَ ْف ِس ِه وثَن ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َو ْاعلَ ُم ْوآ أ َّ َ َ ْ ْ َ ْ‬
‫صلُّ ْو َن َعلَى النَِّ ِْب ََيأَيُّهاَالَّ ِذيْ َن َآمنُ ْوآ‬ ‫ِ‬
‫الرحْي ِم‪ .‬إِ َّن هللاَ َوَم ََلئ َكتَهُ يُ َ‬
‫الر َْح ِن ِ‬
‫َ‬ ‫الرِجْي ِم‪ .‬بِ ْس ِم هللاِ َّ‬ ‫بِهللِ ِم َن الشَّْيطاَ ِن َّ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬
‫ص ِل‬ ‫صلُّ ْوآ َو َسل ُم ْوأ َعلَى َم ْن بِه َه َدا ُك ْم‪ .‬اللَّ ُه َّم َ‬ ‫صلُّ ْوآ َعلَْيه َو َسل ُم ْوا تَ ْسلْي ًما‪ .‬فَأَجْي بُ ْوآهللاَ ا ََل َم َاد َعا ُك ْم َو َ‬ ‫َ‬
‫ان إِ ََل‬ ‫َْجعِْي‪ .‬وعلَى التَّابِعِْي و ََتبِعِي التَّابِعِْي ومن تَبِعهم ِبِِحس ٍ‬ ‫ْ‬ ‫أ‬ ‫علَى سيِ ِدَنَ ُُم َّم ٍد وعلَى آلِِه و ِصحبِ ِ‬
‫ه‬
‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ ْ‬ ‫َ ََ‬ ‫َ َ‬
‫ِِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ ِ ِِ‬ ‫ِِ‬ ‫ض هللاُ َعنَّا َو َعْن ُه ْم بَِر َْحَتِ َ‬
‫ِ ِ‬
‫ْي‬‫ْي َواملُْؤمناَت َواملُ ْسلم ْ َ‬ ‫ْي‪ .‬اللَّ ُه َّم ا ْغف ْر ل ْل ُم ْؤمن ْ َ‬ ‫ك َّيأ َْر َح َم الراََح ْ َ‬ ‫يَ ْوم الديْ ِن‪َ .‬و ْار َ‬
‫ص ْرأ َُّمةَ َسي ِدَنَ ُُمَ َّم ٍد‪ .‬اللَّ ُه َّم‬ ‫َّك ََِسيع قَ ِريب ُُِميب الد ِ‬ ‫ِ‬ ‫ات اْل ِ ِ‬ ‫واملسلِم ِ‬
‫َّع َوات‪ .‬اللَّ ُه َّم انْ ُ‬ ‫َحيآء مْن ُه ْم َواْل َْم َوات إِن َ ْ ُ ْ ٌ ْ ٌ َ‬ ‫ْ‬ ‫َ ُْ َ‬
‫ِ‬ ‫ص ْر أ َُّمةَ َسيِ ِدَنَ ُُمَ َّم ٍد‪ .‬الل َّ‬ ‫ٍ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫اخ ُذ ْل َم ْن َخ َذ َل‬ ‫صَر الديْ َن‪َ .‬و ْ‬ ‫ص ْر َم ْن نَ َ‬ ‫هم انْ ُ‬ ‫اصل ْح أ َُّمةَ َسيِدَنَ ُُمَ َّمد‪ .‬الل ُه َّم انْ ُ‬ ‫ْ‬
‫ك ّيَ َح ُّي ّيَ قَيُّ ْوُم‪َ .‬ياِهلَناَ‬ ‫ِ‬
‫ك َو ُسنَّةُ َر ُس ْول َ‬ ‫َحكاَُم َ‬
‫ِ‬ ‫ِ ِ ِِ‬
‫اج َع ْل بَْل َدتَناَ إِنْ ُد ْونْيسيَّا َهذه بَْل َدةً ََْت ِر ْي فْي َها أ ْ‬
‫ِ‬
‫الديْ َن‪َ .‬و ْ‬
‫الوآبءَ َوال َف ْحشآءَ َواملْن َكَر‬ ‫َ‬ ‫ك‪ .‬اللَّ ُه َّم ْادفَ ْع َعناَ الغََلءَ َوالبََلءَ َو‬ ‫َوإِلهَ ُك ِل َشْي ٍئ‪َ .‬ه َذا َحالُناَ ّيَهللاُ َلَ ََيْ َفى َعلَْي َ‬
‫ُ‬
‫صةً وِمن ب ْل َدانِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫وف املختلِ َفةَ والش َ ِ ِ‬
‫مح َن ماَ ظَ َهَر مْن َها َوماَ بَطَ َن م ْن بَلَدَنَ َهذاَ خاَ َّ َ ْ ُ‬ ‫َّدآئ َد َوال َ‬ ‫السيُ َ ُ ْ َ َ‬ ‫َوالبَ ْغ َي َو ُّ‬
‫ِ‬ ‫ك ال َك َفرةَ واملب ت ِدع ِة و َّ ِ‬ ‫ْي وأ َْهلِ ِ‬ ‫ِِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِِ‬
‫ضةَ َواملُ ْش ِرك ْ َ‬
‫ْي‬ ‫الراف َ‬ ‫َ َ ُْ َ َ َ‬ ‫ْي‪ .‬اللَّ ُه َّم أَعَّز اإل ْسالَ َم َواملُ ْسلم ْ َ َ‬ ‫العاملَْ َ‬
‫ب َ‬ ‫ْي عاََّمةً ّيَ َر َّ‬ ‫املُ ْسلم ْ َ‬
‫اك‪َ .‬ربَّناَ ا ْغ ِف ْر لَناَ َوِِإل ْخ َوانِناَ الَّ ِذيْ َن َسبَ ُق ْوَنَ‬ ‫ك َواتَّ َق َ‬ ‫ِ‬
‫اج َع ِل اللَّ ُه َّم ِوَلَيَتَ نَا فْي َم ْن َخافَ َ‬
‫ِ‬
‫َوَدم ْر أ َْع َداءَ الديْ ِن‪َ .‬و ْ‬
‫ِ‬
‫ِ ِ‬ ‫وف َرِحْي ٌم‪َ .‬ربَّناَ آتِناَ ِ ِْف ُّ‬ ‫ِ‬ ‫ِِ‬
‫اآلخرةِ‬
‫الدنْياَ َح َسنَةً َو ِْف َ‬ ‫َّك َرُؤ ٌ‬ ‫ِب ِإلميْاَ ِن َوَلَ ََْت َع ْل ِ ِْف قُلُ ْوبِناَ ِغالًّ للَّذيْ َن َآمنُ ْوا َربَّناَ ان َ‬
‫ِِ‬ ‫ِ‬
‫اب النَّا ِر َواْلَ ْم ُد َّلل َر ِب العاَملَْ َ‬
‫ْي‬ ‫َح َسنَةً َوقناَ َع َذ َ‬

You might also like