Prof. Dr Duško Marić, stručna i umetnička biografija.

Rođen 1963. godine u Bosanskom Grahovu.

Diplomirao je,
magistrirao i doktorirao
na Fakultetu dramskih
umetnosti u Beogradu,
na Katedri pozorišne i
radio produkcije,
odnosno, u oblasti
upravljanja umetničkom
produkcijom i medijima.

Još u toku redovnih

studija, u časopisu
“Kulturni ţivot”, 1987.
godine, objavljuje stručni
prikaz, ispostaviće se,
kao prvi rad u bivšoj
Jugoslaviji, na temu i
pod naslovom
“Marketing u kulturi”.

Prvi radni odnos zasniva odmah po diplomiranju (1988.g.) u

Domu JNA u Pančevu na mestu urednika kulturno-umetničkog
i zabavnog programa. U periodu od tri godine, uređuje i
producira preko 500 raznovrsnih programa u kulturi, pokrećući i
Letnju scenu ove, u to vreme, vodeće ustanove kulture ovog
grada. Osim toga, uređuje i vodi nekoliko uspešnih radijskih
blokova na programu Radio Pančeva od kojih je najpoznatiji
ciklus “Sloboda nekad – sloboda sad” (1990.g.), koji se, sa
ambicijom preispitivanja i stišavanja nabujalog nacionalizma a radi
izbegavanja najgoreg scenarija, bavio raznim aspektima fenomena
“slobode” u totalitarnom i demokratskom društvu. U to vreme
sarađuje i emituje svoje emisije – priloge u okviru programskog
bloka Drugog programa Radio Beograda “Putevima kulture”.
Autor je i dokumentarne radio-drame “Dvanaesta” emitovane na
programu Radio Pančeva u jesen 1990. godine.

Početkom ratnih dešavanja u bivšoj Jugoslaviji, drugi radni odnos

(1991.g.), u vremenu velike društvene, političke i ekonomske
krize, zasniva u privatnoj kompaniji “Colosseum engenering”,
koja posluje u oblasti građevinskog inţenjeringa i opreme
enterijera, gde, na mestu direktora, ostaje sve do početka 2003.
godine. Tada i kreira, pokreće i promoviše robnu marku toaletne
opreme javnih i ugostiteljskih prostora “Unionclean”, dobijajući
za nju brojna sajamska i druga priznanja, a koja je i danas vodeći
regionalni brend u tom trţišnom segmentu.

U tom periodu, već od 1998. godine na Akademiji lepih

umetnosti u Beogradu stiče zvanje docenta predajući nekoliko
predmeta iz oblasti menadţmenta kulture i umetnosti. Od 2000.
godine imenovan je za šefa Katedre menadţmenta produkcije
umetnosti i medija ove, prve u nas, privatne umetničke akademije
gde je i danas u statusu gostujućeg predavača.

Od 2009. godine, pri Udruţenju tonskih snimatelja i dizajnera

zvuka Srbije, organizuje i rukovodi šestomesečnom
Specijalističkom školom za snimanje i dizajn zvuka u radio,
pozorišnoj i muzičkoj produkciji.

U novembru 2008. godine zapošljava se na Filološko-

umetničkom fakultetu Univerziteta u Kragujevcu, gde na oba
umetnička odseka, muzičkom i odseku primenjenih umetnosti,
akredituje i predaje predmete u oblasti menadţmenta kulture,
umetnosti i scensko-muzičke produkcije. Od oktobra 2013. godine
je imenovan i za Prodekana za umetnost i odnose s javnošću.
Ubrzo osmišljava i realizuje impozantan poslovni plan razvoja
ovog velikog i specifičnog fakulteta koji, kao retko koji fakultet
danas u svetu, samostalno producira i, na talasima Radio-
televizije Kragujevac, emituje redovni radio-televizijski
program. Autor je i producent dokumentarnog filma “Kneţev
arsenal – od ratne do kreativne industrije”, koji je 2015. godine
realizovao u saradnji sa Radio-televizijom Kragujevac i čije se
premijerno emitovanje očekuje na Radio-televiziji Srbije. Sa
RTS-om priprema još jedan veliki projekat a to je dokumentarno-
igrani film posvećen preminulom akademiku Andreju
Mitroviću.

U proleće 2013. godine biva angaţovan kao pomoćnik direktora

Nacionalnog ansambla “Kolo” u Beogradu, gde, zajedno sa
direktorom Dr Draganom Milinkovićem, priprema i Ministarstvu
kulture Republike Srbije predlaţe Strateški plan razvoja, novi
organizacioni koncept i modernu sistematizaciju, ove najznačajnije
umetničke institucije, na čiju realizaciju se, iz razloga
permanentnih političkih turbulencija, i dalje čeka.

Producent je pozorišne predstave “Ţivot iz početka” po tekstu

Miroslava Momčilovića 2001.g. u “Kult teatru”, u reţiji Stefana
Sablića i sa Sekom Sablić i Markom Nikolićem u glavnim
ulogama, koja je, u ţivotnom veku od preko tri godine, imala
velikog uspeha, kako kod publike, tako i stručne pozorišne kritike.

Na osnovu značajnih naučno-teorijskih dostignuća, kao i bogatog

poslovnog iskustva, posebno kao stručnjak u sferi alternativnih
vidova finansiranja, odnosno, podizanja ekonomskih kapaciteta
odrţivosti i razvoja institucijalnog sistema kulture u tranziciji,
dugogodišnji je saradnik i stručni konsultant “Knjaţevsko-
srpskog teatra” u Kragujevcu, kao našeg prvog profesionalnog
pozorišta (1835.g.), u tadašnjoj srpskoj prestonici, i “Zvezdara
teatra”(1984.g.) u Beogradu, kao jednog od najmlađih ali i
najuspešnijih srpskih pozorišta.
Objavio je veći broj stručnih radova u domaćim i stranim
publikacijama, kao i dve knjige u izdanju Zaduţbine Andrejević,
“Pozorišni marketing”, 2000. g. i “Pozorišna produkcija”,
2003. g., monografije pionirskog karaktera u nas. U izdanju
Filološko-umetničkog fakulteta u Kragujevcu, u januaru 2014.
godine, objavljena njegova treća knjiga “Menadţment u
umetnosti” koja, kao kruna njegovog ukupnog znanja i iskustva,
pored svega, moţe predstavljati veoma značajan oslonac reforme
umetnosti i kulture, posebno pozorišta, odnosno, konačnog
koncipiranja strategije razvoja kulture i umetničkog stvaralaštva u
nas.

Osim toga, u svojoj dugoj i bogatoj profesionalnoj karijeri, počev

od ranih amaterskih do vrhunskih, ostvario je mnoštvo
raznovrsnih umetničkih dostignuća od kojih su najznačnija :

- sa samo 12 godina pri Folklornoj sekciji O.Š. „Gavrilo

Princip“, koju je oformila nastavnik Jelena Jovanović u
Bosanskom Grahovu, igra u nekoliko koreografija a u nekima
od njih, kao pravo čudo od deteta, veoma se ističe igrajući
kao solista – „Šotu“ i „Igre iz Crne Gore“;
- potom, po osnivanju KUD-a, od sedmog razreda osnovne
škole, već kao mala lokalna zvezda, postaje jedan od
nosioca njegovog rada – učeći igre i pesme bivše Jugoslavije
od Jovice Tasića i Slobodana Delića, bivših igrača - solista
„Abraševića“ i „Španca“ iz Beograda, kao glavnih
umetničkih rukovodioca, da bi ubrzo samostalno, sa samo 16
godina, preuzeo II pripremni ansambl KUD-a;
- u periodu do kraja srednje škole zasniva ugovorni odnos
kao umetnički rukovodioc I i II ansambla, radeći i
postavljajući veći broj najpoznatijih koreografija naroda
bivše Jugoslavije;
- u tom periodu angaţuje se povremeno i u radu narodnog
orkestra KUD-a kao vokalani solista izvornih i
starogradskih pesama;
- dobija ponudu po svršenoj srednjoj školi da zasnuje stalni
radni odnos kao stručni rukovodioc KUD „Grahovo“ ali
tada odlazi u Beograd, i kao jedini student te generacije iz
BiH, nakon odsluţenja vojnog roka, 1984. godine, upisuje
Odsek organizacije scenskih i kulturno-umetničkih delatnosti
na Fakultetu dramskih umetnosti (danas katedra pozorišne
i radio produkcije);
- u toku redovnih studija aktivno se bavi folklorom kao igrač
i solista, prvo “Krsmanca” a potom, sa čuvenim
koreografom Brankom Markovićem, i “Španca”;
- na drugoj godini studija, u okviru studentske veţbe iz
predmeta Radio-produkcija, 1985. godine, snima svoju prvu
radio emisiju posvećenu proslavi 45 godina AKUD „Branko
Krsmanović – „O Krsmancu danas“, koja, kao najbolje
studentsko ostvarenje te godine biva emitovana u
programskom bloku II programa Radio Beograda
„Putevima kulture“;
- kao student treće godine studija, 1986. godine, radeći praksu
na projektu – predstavi u „Pozorištu na Terazijama“,
pored uspešno obavljene prakse producenta, na ponudu
reditelja Branka Pleše koji je tada reţirao komičnu operetu
Ţaka Ofenbaha „Orfej u paklu“, ostvaruje izuzetno
zapaţenu dramsku ulogu, kao glumac – pevač i igrač,
„Sluţbenog lica“ tj. „Ordonansa Boga Jupitera“, sa
prvacima dramskog, operskog i baletskog ansambla ovog
pozorišta koje su u to vreme predvodili Dragan Laković,
Milojko Pajević, Gordana Protić i Zoran Rajković;
- osim toga, kao predsednik ansambla narodnih igara i
pesama AKUD „Španac“, na sednici predsedništva,
proleća 1987. godine, presudno utiče i direktnim ličnim
angaţovanjem omogućava horskom ansamblu ovog
društva da sa dirigentom Milojem Nikolićem, i ekipom koju
 sam oformljuje i koju su činili, tonski snimatelj Danica
Verlašević i muzički producent Mario Kremzir, u PGP-u
snime svoju prvu LP ploču „Kazivaljke“;
- 1990. godine polaţe audiciju i biva primljen u Omladinski
narodni orkestar kao vokalni solista, pod umetničkim
rukovodstvom Ţarka Milanovića, ostvarujući trajne snimke
nekoliko izvornih narodnih pesama za Arhiv Radio
Beograda kao što su „Po mjesečini kraj šimšira“, „Kad mi
pišeš mila mati“ i druge;
- u periodu od 1995 – 1997. godine kao vokalni solista –
interpretator umetničke narodne muzike, na programu
Televizije Beograd, u okviru serijala „Kod zlatnog konja“,
autora i urednika Boška Pantića i uz pratnju Narodnih
orkestara Branka Belobrka i Ljubiše Pavkovića, snima
nekoliko emisija sa pesmama „Domovina“, „Slatko lane“ i,
u duetu sa Čedom Markovićem, „Leti švapski jeroplan“;
- kao pevač dokazuje se i u najzahtevnijoj kategoriji „ţivog
televizijskog emitovanja“ gostujući 1997. i 1998. godine u
emisiji „Promenada“, kao najpopularnijoj muzičko-
zabavnoj emisiji u to vreme na programu Televizije Novi
Sad, urednika Milorada Crnjanina, nastupajući zajedno sa
tamošnjim Narodnim i Tamburaškim orkestrom, sa
nekoliko narodnih pesama kao što su „Po gradini
mesečina“, „Igrali se konji vrani“, Daj mi čašu rakije“,
„Oj devojko dušo moja“ i „Pred Senkinom kućom“.

Ţivi u Beogradu u porodici sa suprugom, ćerkom i sinom.