Ang pag-encode at pag-decode ng PCM sa Emona Telecoms-Trainer 101 ay katulad ng lahat ng iba pang

mga scheme ng digitization dahil nagdurusa ito sa error sa quantization. Upang ipaliwanag, ang analog-
to-digital na conversion ay nagsasangkot ng pagsa-sample ng input boltahe (na magiging isa sa isang
walang katapusang bilang ng mga halaga sa pagitan ng hanay) at paghahambing nito sa isang hanay ng
mga antas ng quantization. Dahil ang bilang ng mga antas ng quantization ay may hangganan, ang
proseso ng conversion ay dapat maglaan ng antas ng quantization na pinakamalapit sa sample at bumuo
ng numero na kumakatawan dito. Kaagad sa paggawa nito, ang aktwal na laki ng sample ay nawala at ito
ay quantization error. Dahil imposible para sa PCM decoder na matukoy ang pagkakaiba sa pagitan ng
aktwal na laki ng sample at halaga na ipinahiwatig ng PCM encoder, ang PCM decoder ay muling
gumagawa ng error sa output nito.

Mahalaga, may mas malaking pagkakataon na ang isang sample na analog na boltahe ay naiiba sa isa sa
mga antas ng quantization kaysa sa pareho. Sa madaling salita, ang error na ito ay halos palaging
naroroon at pinipinsala ang pagpaparami ng orihinal na signal sa output ng PCM decoder. Bukod dito,
ang spectral na komposisyon ng distortion na ito ay katulad ng spectral na komposisyon ng white noise at
kaya ang quantization error ay sinasabing nagdudulot ng quantization noise. Sa katunayan, kapag
naririnig, ang ingay ng quantization ay maririnig bilang pagsirit (sa kondisyon na ang error sa
quantization ay hindi masyadong malaki).

Alalahanin na ang pagpapabuti ng resolution ng isang digitization scheme ay nagsasangkot ng pagtaas ng

bilang ng mga bit sa binary number. Ito naman ay nagpapataas sa bilang ng mga antas ng quantization na
pinahihintulutan at kaya ang error sa quantization na kasangkot sa bawat sample ay dapat na mas maliit.
Maliwanag kung gayon, ang ingay ng quantization ay isang function ng resolution ng scheme.
Nagbibigay ito sa amin ng potensyal na pagkakataon na kalkulahin ang teoretikal na laki ng ingay ng
quantization at ipahayag ito bilang signal-to-noise distortion ratio (SNDR).

Gayunpaman, may tatlong problema sa paggawa nito. Una, dahil ang error sa quantization ay naayos (sa
±½ bit) anumang kinakalkula na SNDR figure ay isang function ng laki ng analog signal. Kung mas
malaki ang analog signal, mas malaki ang pinakamalaking binary number na ginagawa nito at kaya mas
maganda ang SNDR (iyon ay, ±½ bit ay mas maliit na proporsyon ng 11111111 kaysa sa 00000001).
Bagama't hindi ito problema sa sarili nito, ito ay kapag ang mensahe ay pagsasalita na walang
nakapirming amplitude. Pangalawa, ang SNDR ay apektado ng iba pang mga kadahilanan tulad ng mga
error sa timing sa pagitan ng mga orasan ng mga analog-to-digital at digital-to-analog converter. Ang mga
ito ay maaaring mahirap hulaan at isama sa anumang teoretikal na kalkulasyon ng SNDR. Ikatlo, ang mga
PCM system ay palaging gumagamit ng isang reconstruction filter upang alisin ang mga alias (o mga
larawan) mula sa na-decode na signal ng data ng PCM. Ang pag-filter na ito ay hindi maiiwasang mag-
alis ng ilan sa ingay pati na rin ang dami ng pagtanggi sa ingay bilang isang function ng pagganap ng
filter.

Pinagsasama-sama ang mga salik na ito upang gawing mahalagang bahagi ang pagsukat ng SNDR sa
pagtukoy sa kalidad ng scheme ng digitization para sa isang partikular na disenyo.

Ang pagtukoy sa SNDR sa pamamagitan ng pagsukat ay katulad ng pagtukoy ng conventional signal-to-

noise ratio (SNR) sa pamamagitan ng pagsukat. Karaniwang kinabibilangan ito ng pagsukat ng RMS
noise voltage (N) nang hiwalay sa signal pagkatapos ay pagsukat ng alinman sa RMS value ng na-recover
na boltahe ng signal ng mensahe (S) o ang halaga ng RMS ng nakuhang signal ng mensahe kasama ang
boltahe ng ingay (S+N). Ginagamit ang mga halaga ng RMS upang ang SNR figure ay isang average para
sa pagbabago ng laki ng mensahe. Pagkatapos ay kinakalkula ang SNR gamit ang alinman sa:

S S+ N
SNR = SNR =
N or N
Gayunpaman, mayroong ilang maliliit na catches kapag ginagawa ito para sa SNDR. Una, hindi posibleng
sukatin ang na-recover na signal ng mensahe nang walang ingay ng quantization dahil palaging naroroon
ang ingay ng quantization - ito ay isang pag-aari ng digitization. Nangangahulugan ito na dapat gamitin
ang pangalawa sa dalawang equation sa itaas.

Pangalawa, hindi posibleng sukatin ang ingay ng quantization na independiyente sa signal sa parehong
paraan tulad ng para sa maginoo na SNR. Kapag iniisip mo ito, ito ay may katuturan. Kung walang analog
input signal walang mga quantization error na magdulot ng quantization noise sa unang pagkakataon.
Nangangahulugan ito na kailangan ng karagdagang pagproseso bago ang pagsukat upang ihiwalay ang
ingay sa signal.

Ang isang paraan para sa paggawa nito ay nagsasangkot ng isang pamamaraan ng mga nulling signal na
ipinakilala sa iyo sa Eksperimento 4 ng Volume 1. Ipinapakita ng Figure 1 sa ibaba ang block diagram
kung paano ito ipinapatupad.

M essage plus
O utput
quantisation noise

"S tole n" m essage

O
Larawan 1

Ang signal kasama ang ingay ng quantization nito ay ibinibigay sa isang input ng isang adder. Ang isang
kopya ng orihinal na mensahe (ninakaw mula sa pinagmulan) ay konektado sa iba pang input ng adder sa
pamamagitan ng isang phase shifter. Ang phase shifter ay inaayos upang ang ninakaw na mensahe ay
180° out of phase kasama ang na-recover na mensahe. Kapag tapos na, ganap na kakanselahin ng
proseso ng pagdaragdag ang dalawang mensahe (ideal) na nag-iiwan lamang ng ingay ng quantization na
masusukat.