Δημήτριος Χορν

«Ὑπάρχει μιά νοοτροπία πού θέλει νά τά ἁπλοποιήσει ὅλα. Κι ἀναρωτιέμαι, γιατί; Γιατί οἱ
ἄνθρωποι δέν πρέπει νά μοχθοῦν; Γιατί ὁ καρπός τοῦ μόχθου περιφρονεῖται τόσο πολύ,
ἐνῷ τόσο ἀνάγκη τόν ἔχουμε, τώρα εἰδικά πού ἀνήκουμε στήν Εὐρώπη καί χρειαζόμαστε
ὅσο ποτέ ἄλλοτε τά πνευματικά ὅπλα; Αὐτή ἡ νοοτροπία τῆς ἁπλοποιήσεως μᾶς ἔχει
ὁδηγήσει στό σημεῖο νά κακοποιοῦμε καί νά ἐκχυδαΐζουμε τά πάντα. Εἶναι ἀπελπιστικά
ὀδυνηρό, γιά νά μήν πῶ θανατηφόρο. Ἀναρωτιέται, λοιπόν, κανείς, τί θά παραλάβει καί
ἀπό ποιούς ἡ νέα γενιά μέ τήν ὁποία τόσο πολύ ἀσχολεῖται ἡ παροῦσα κατάσταση. Τί
σκοπό ἔχουν ἄραγε οἱ ὑπεύθυνοι πού μεταχειρίζονται τόσο ἄσχημα τή γλῶσσα; Τί, τέλος
πάντων, θέλουν νά παραδώσουν καί ἀπό ποιούς τό παρέλαβαν; Ὕβρις καί τίποτα ἄλλο
χαρακτηρίζει τήν παροῦσα κατάσταση.Ὕβρις καί, δυστυχῶς, τῆς ὕβρεως, πάντοτε ἕπεται ἡ
Νέμεσις». Δημήτριος Χορν