3. GOTTFRIED WILHELM VON LEIBNIZ (1646-1716) ACTA ERUDITORUM ANNO MDCLXXXIV publicara, ac SERENISSIMO FRATRUM PARi, DN. JOHANNI GEORGIO IV, Ele@oratus Saxonici Heredi, @& DN. FRIDERICO AUGUSTO, Ducibus Saxoniz &c.8cc.&c. PRINCIPIBUS JUVENTUTIS Cas S.Cafaree Majeftatis § Potentesfimi Ele- CPoris Saxonia Privilegiss, LIPSIE, apud J. GROSSIUM & J. F. GI ‘Typist CHRISTOPHORI G GaNTHERL Anne MDINOVA METHODUS PRO MAXIMIS ET MI. nimi, itemgue tangertibusy que nec fractas; nee iteationales gquanticates moratur, & fagulare pre iltis calcul Sent, Per GG, Le Greta Secure plures, ue VV, WW, YY, ZZ, quarum erdi- ata, ad axem normates, VX, WX, ¥ X, ZX, quz vocentur refpe- Ctive, », w, 173 &ipla AX ableiffla ab axe, vocetur x, Tangentes fint VB, WC,YD, ZEaxi oceurrentes refpective in pundtis B, C, DE Jam rea aliqua proarbitrio affumta vocetur dx; & recta que fit ad dx, utp (velw,vely, velz )eftad VB (vel W C, vel YD, vel ZE) vo- eeturd y (veld w, veldy vel dz) five differentia ipfarum p (vel ipfa- rum w, aut y, autz) His pofitis calculi regulz erunt tales: Sit a quantitas data conftans, eritda zqualis a; & d ax erit zque adx:fifit y zqu (feu ordinataquavis curve Y Y, zqualis cuivis ore dinate refpondenticurve VV )erit dyzqu.dp . Jam Additio & Sub trio: iltrmy pw px equ.r, erit d 2—Yw px fen dr, equ dad yipd wipdx.Mulipticatio dx v xqu.xdy,z.0 dx, feu pofito Yaquxr, fietd yzquxdrjodx. In arbicrioenim eft vel formulam, utx»;veleompendio pro ealiteram, uty,adhibere. Notandom & x &dxeodem modoin hoc cdlculo traétati, ut y 8 dy; velaliam literatn indetetminatam cum faa differential, Notandum etiam non dati femper regrefluma differentiali Equatione, niftcum quadam cautio- ne, de quo alibi, Porro Divifo, d” vel ( pofitozaqu.—) dz zqu tkvdy Bydo y Y TQuoad Signa hoc probe notandum, cum in calculo pro litera Ffabftituicur kmplicirer ejus differentialis, fervari quidem eadem figna, & profz feribi 4p. dz, pro —z {eribi dz; ut cx additione & fabtra- @ione paulo ante pofita apparet ; fed quando ad exegefin valorum venitury feu cum confideratur ipfius z relatio ad x, tunc apparere, an valor ipfiusdz fit quantitas affitmativa, an nihilo minor feu negativa: quod pofteriuscum fir, tunc tangens Z Educitura pundo Z non ver= fos A, Gd in partes contrarias {tu infra X,id eft tunccum ipfe ordinatezdecrefcuntcrefcentibus x, Et quia ipGe ordinate v modocrefcunt, modo decrefcunterit, d pmodo affirmativa modo negativa quantitas, & priorecafax V 1B cangens ducitur verfus A; poftetiore2 Vz B in par- tesaverfae: neperum atuceth fit in medio circa M, quo momrento pf » neque crefcunt neque dacrefcume, fed in ftatu fant, adeoqne fie dy tequ. 0, ubi nihil sefert quantitas fit ne affirmativa an negativa, mam aoxqu.— 0: coquein loco ipfay, nempe ordinata LM, eft maxima (vel ficonvexitarem Axi obverteret, Minima ) & tangeas curva in M nequefupta X ducitur ad partes A ibique axipropinquar, neque infra Xad partes contrarias, fed eft axi parailela, Sid» firinfinita refpedu ipfiusd x, tunc tangenscftad axemrecta, feuchipfa ordinata, Si dv dx equales, tangens facit angulum femireQtum ad axem.Potentie d X*, equ.a. X“dx, exempli gratia d, X’ equ. 3X* de adx 1 3dx. 1 dyreqa. —yapexgt. i wt equ.y, fier dw equmy— a dy, Redices: ds WX, 2qu. 7 WX (Hined Wf y 205 Suffeciffet autem regula poten- tiz integra tam ad fraétas quam ad tadices determinandas, potentia enim fit fraéta cum exponens eft negativus, & mutatur in radicem cum exponens eft frattus, fed maluiconfequentias iftasipfe deducere, quam aliis dedacendas relinquere, cum fint admodum generales, & cerebro occurrentes, & in re per (eimplicita preeftet facilirati confalere. Ex cegnito hoc velut Algorithme, ut ita dicam, calculi hujus, quem voco differentialem,omnesaliz zquationes differentialesinveni- ¥i poffunt per calculum communem,maximaque & minima, itemque tangentes haberi,ita ut opus non fit colli fractas autirrationales,aytalia vincula, quod tamen faciendum fuit ecundum Methodos hactenus editas. Demonftratio omniam faciliserit inhis rebusverfato, & hoc u- num ha¢tenus non fatisexpenfium confideranti, ipfas dx,dy,de,dw,dz, ut ipfarum x,y,»,w,z (cujusque in fua ferie) differentiis fiveincremen- tis vel decrementis momentaneis proportionales haberi poffe, patet etiam methodum noftram porrigi ad line- astranscendentes, qu ad calculum Algebraicum rcvocari non pot Gant, feu que nutlius funr certi gradus, idque univerfatiffimo modo, fine ullis fuppofitionibus particularibus non femper fuccedentibus, modo teneatar in genere, eangentem invenite, efle ream ducere, que duo curve pundta diftantiam infinite parvam habentia, jungat, feu Jatus praduétum polygoni infinitanguli, quod nobis curve zquivalet, Diftantiaautemilla infinite parva femper per aliquam differentialem notam, ut dp, vel per relationem ad ipfam exprimi poteft, hoc eft per notam quandam tangentem.