Akin Ka Na Lang

...iingatan ko ang puso mo...

--- + ---

*Ring*

Hello?

Ivan� *sniff* si Nico� *sniff* si Nico� niloko ako� *sniff* ayoko na sa kanya�

my ever so famous line, ayoko na. Pero, ilang araw pa lang, okay na naman ako. �.

Sabi nga nila, life is too short, kaya dapat, live life to the fullest. Ako?...
nah. Apparently, I chose to be in this emotional mayhem that I�m in right now.
Katulad ng iba, nagmahal din ako. Kaya lang, ibang klaseng pagmamahal yata ito.
Sabi nga ng mga friends ko, tanga daw ako. Ba, paki ba nila, diba? Kung sa bagay,
may point din naman sila eh, kung pwede lang sana pagsabihan ang puso na tumigil
na, matagal ko ng ginawa. Unfortunately, I couldn�t set my mind and heart to work
together. Wala eh, spoiled ang aking heart, pasaway masyado, ayaw makinig.
Nasasaktan na nga, hala, sige pa rin. Ano bayan, ang alam ko, patay na lahat ng
mga bayani eh, may natira pa atang isang nagpapakamartyr. Nakaka-confuse. I
can�t make up my mind. Minsan palaban ako, yung tipong, �this is it na talaga,
ayoko na!!� attitude. Pero, kadalasan naman, konting lambing lang, bibigay kagad.
Sa totoo lang, pwede na kong maging artista, ang babaw ng luha ko eh.

By the way, my name is Mikie. Maria Katryna C. Barcelo, 20 years old. Long hair,
brown eyes, small frame, mestiza � the whole enchilada, ika nga nila. Masayahin
ako, yung tipong happy-go-lucky person, don't get me wrong, i have my priorities
straight. But, underneath the exterior of what people see, lies the other side of
me, a girl with a desperate heart. I have an older sister, Mara. She�s married to
her childhood sweetheart, kuya Lawrence. Tapos, just two years ago, she gave birth
to a baby boy, my very cute na pamangkin, Enzo. My Dad, Henry Barcelo is a lawyer-
slash-businessman; we own the law firm where he works. My mom, Criselda Barcelo,
owns a fashion magazine company. Daddy�s girls kame ng ate ko, which explains the
reason why i have always gotten what I want. � well, except for 1 thing. Close din
naman kame kay Mommy but since our Dad is always out of the country, pag nandito
siya, all eyes on us talaga, kaya spoiled kame sa kanya. I have 2 best friends,
Cassandra and Ivan. These two know me in 2 different angles, si Cass ang kasama ko
sa lahat ng kalokohan. She�s more like a sister to me, pano kase palagi na lang
nasa bahay. Kulang na lang eh i-adopt siya ng parents ko. Cass� mom and my mom
are best of friends, so, like mothers, like daughters ang drama namen, oh diba? Si
Ivan naman, parang kuya namen yan, lagi na lang kaming pinapagalitan, especially
me. matalino nga daw ako sa school, d ko naman daw maapply sa totoong buhay, lalo
na pagdating sa lovelife. Tagal ko na nga yang hindi nakakasama at nakikita eh,
since he and his family migrated to California 2 years ago, pero kahit ganon pa
man, lagi naman kameng magkausap niyan, parang kapit bahay nga lang kame kung
magdaldalan sa phone eh. Siya kase ang sumbungan ko pag may problema ako. And
lastly, there�s Nico, the love of my life. He�s my first boyfriend � and last� (?)
. Seems like everything�s perfect, but in reality, it�s far from that�

---+---
Mom: Mikie!! wake up, anak, nandito na yung photographer! Mikie!!

That's my mom. Image model nya ako sa magazine niya. Honestly, i hate modeling,
pero nasanay na din ako. Pano ba naman, mula ng magkaisip kame ng ate ko, nagpopose
na kame sa camera. I'm studying to become the next owner of this company.
Actually, ang first choice ko naman talaga, maging lawyer, just like my dad. Kaya
lang, kailangan nila ng magmamanage sa business ng mom ko someday. Ate ko naman,
sila ni kuya Lawrence nagstart ng business recently lang.

Mikie: Ma, pa re-schedule mo na lang yan, ang laki ng eyebags ko oh..late na ako
natulog last night eh.. si Nico, d na naman nagparamdam..

Mom: Hay nako Mikie! Ano na naman ba ang ginawa mo at late ka natulog? Alam mo
naman ngayon yung pictorial para sa new cover ng magazine diba?

Mikie: Wala... d lang po ako makatulog.

Mom: Bakit? Si Nico na naman noh? Hay nako Mikie, ano bang pinakain sayo ng
lalaking yan.. Napaka iresponsable! Mikie ha, d ko na yan gusto.

Mikie: Maaa.. mahal ko siya okay. End of discussion. Sige na, bukas na lang yung
pictorial, pwede?

Mom: No! ikaw, Katryna ah. Bumangon ka na dyan at magbihis. Hindi ko yun i-
rereschedule.

Mikie: Fine. But that's it for today. No more surprise plans, okay? Baka mamaya,
papupuntahin mo naman ako kung saan saan.. im fully booked. *laughs*

Mom: Sige na, bilisan mo na. aayusan ka pa.

Pagkasabi nya non, umalis na siya. Ang aga-aga eh, camera na naman! hmp. hay..
ano kayang nangyare kay Nico, sabi nya tatawag daw siya... baka naman... no...
can't be... nagpromise siya saken d na mauulit yun... Tama, Mikie.. you're just
being paranoid. Mahal ka niya noh, ano ka ba?

After ng pictorials, my mom and i decided to visit Mara's place. girls' day out
daw kame. i miss my sister so much... although she's 5 years older than me,
magkasundong-magkasundo kame.. kaya her marriage was a bit of a shock for me. ayaw
ko kase syang mawala eh. akalain nyo, nag-inarte pa ako sa bridal shower nyan, may
pa tampo-tampo effect pa ko, d naman tumalab. hahaha... don't get me wrong, gusto
ko si kuya Lawrence para sa kanya, kaya lang siempre diba... may 'separation
anxiety' ako sa ate ko.

*on the phone*

Mikie: Mars!!! musta ka na? miss na kita!!

Mara: Ano ka ba, Mix! parang d tayo nagkita the other day...

Mikie: heheh.. eh bakit ba? where's Enzo?

Mara: ayun, naglalaro kasama ang Daddy niya..

Mikie: si kuya Lawrence talaga! haha.. papunta kame ni Mommy dyan. Magluto ka ha!
I'm starving!!

Mara: oh sige. namimiss ka na ng pamangkin mo eh! puro 'Mikie' na lang nag

sinasabe, dalan mo ng ice cream ah!

Mikie: okay! Sige, i'll see you in a little while. Bye!

Ganyan kame mag-usap ng ate ko. d ko nga yan tinatawag na ate eh, minsan lang..
kase daw para may 'galang.' ah sus.. same age lang kame mag-isip nyan noh, pwede
ba!

Mikie: Ma, daan tayo sa ice cream shop, bibilan ko lang si Enzo ng ice cream.

Mom: Nako, hija. Wag mong sanayin yang pamangkin mo, baka maging spoiled yan,
katulad nyo ng ate mo. saka, masama sa bata ang puro matamis noh.

Mommy talaga. napaka-Nega!

So yun, after ako sermonan ng aking mother dearest, bumili din naman kame ng ice
cream. ewan ko ba jan kay Mommy, kunyareng strict, pero siya din naman ang mahilig
mag-spoil . On the way namen sa bahay ni Mara, nagring yung phone ko...

--- + ---

*Cass Calling...*

Mikie: Oh, bakit!?

Cass: Hello to you, too. Gosh.. can't you say hi?

Mikie: Okay, Hi Cass.. How are you?

Cass: Haha. Very funny. Bakit parang wala ka na naman sa mood ngayon ha? hm. San
ka?

Mikie: Dito, on our way to Mara's.. may plans ka na ba today? kita tayo later..

Cass: wala naman.. okay, tawagan mo na lang ako pag nasa bahay ka na..

Mikie: okay.. bye.

pagkababa ko ng phone, nkita ko...

1 message received.

opening...

Sender: Nico
baby.. sorry d na ako nakatawag kagabi ah.. kasama ko kase si dad.. naginuman kame.
sorry ha, i'll make it up to you some other time na lang, okay.. love u.

pagkakita ko ng text niya, napangiti na lang ako, nagbago bigla ang mood ko. happy
na ako ulit. see.. sabi ko na nga ba eh, d na nya yun uulitin. love nya ko oh..
nabasa nyo?
1 year na kameng ganyan ni Nico. d magpaparamdam, ako magtatampo, tapos
magpaparamdam the next day, okay na ako. 2 years na kame., honestly, yung 1st year
ko lang naramdaman na ako lang talaga.. hindi narin ako masyadong nagtatanong sa
kanya kung bakit d siya nagparamdam whatsoever, kase magaaway lang kame, tapos kung
san san na naman aabot. siempre, ako na naman ang masisisi, kesyo paranoid ako
masyado.. nasasakal siya.. at kung ano ano pa. na meet pa nga yan ni Ivan bago
siya umalis eh.. and of course, d din niya gusto. sobrang seloso yan si Nico,
simula ng maging bf ko yan, bawal ng may lumapit sa akin, there was a time pa nga
na pati si Ivan pinag selosan niya. kaya nga d ko na masyadong na entertain si Ivan
bago siya umalis.. nagtampo tuloy yun. sa simula pa lang, d na talaga sila
magkasundong dalawa. kaya kahit nung bago pa lang kame ni Nico, pinaghihiwalay na
kame ni Ivan. galit na galit siya saken nun. lolokohin lang daw ako ni Nico.

it's okay baby. i love you too. mwah.

sent.

when we arrived at Mar's house, sinalubong ako ng pinagwapo kong nephew. haha..
siempre, kasi nakita nya yung ice cream na hawak ko eh, sino ba naman ang hindi
maeexcite dun diba? so siempre, chika chika effect kameng 3 nila Mommy and Mara,
ano pa bang bago? sabe ni Mara, d daw siya makakaalis ngayon kase may aayusin pa
siya. kumain na lang kame,.. my sister is an excellent cook, one of the reasons
why Kuya Lawrence fell in love with her. after nun, my Mom decided to leave, may
meeting daw siya. so ako naman, nagpaiwan na lang. yoko nga sumama, ang boring
don noh. wala na kong ginawa kundi ngitian yung mga tao don kahit d ko kilala..
siempre dapat maganda ang image diba?

Mom: oh Mikie, tumawag ka na lang sa driver para magpasundo mamaya, okay?

Mara: wag na Ma, kame na lang maghahatid sa kanya mamaya, para makapag-hi na rin
kame kay Daddy..

Mom: sige. see you later mga hija. alis na ako. at Mara, wag mo nga masyadong
pakainin ng matatamis itong si Enzo, baka masira ang ngipin, at nagiging hyper ang
apo ko eh, lika nga dito,. kiss na kay Nana. oh sige Lawrence, alis na ako.

Si Mommy talaga, ayaw patawag ng lola.. pano kase d pa naman daw siya matanda, at
lalong lalo ng hindi daw siya mukang matanda. sa bagay, d naman talaga.

Enzo: Nana. Byebye!

Ang cute talaga ni Enzo. nakakagigil!!! Nagpaalam na rin si Mommy kay Kuya
Lawrence.

Kuya Lawrence: Sige po Ma, ingat po kayo.

Pagkaalis ni Mommy, tinawag ako ni Mara.

Mara: ano, kamusta na ang kapatid kong loka-loka?

Mikie: ano ka ba! d ako loka-loka noh!

Mara: eh kamusta naman yang bf mong may sayad?

Seriously, what is it with these people? lahat sila hate na hate si Nico.. bait
naman siya ah.

Mikie: d naman abnoy si Nico..

Mara: seriously, Mix.. bakit ba nagtyatyaga ka dyan kay Nico, eh wala naman ginawa
yan kundi bigyan ka ng sakit ng ulo.. d talaga kita maintindihan.. ang dami naman
dyan, Mix. mas deserving pa kesa kay Nico.. ewan ko ba sayo, magising ka nga!!

Mikie: Mars, simple lang naman yan eh, i love him. isn't that enough reason? happy
naman ako eh...

Mara: happy daw, hmm.

Nginitian ko nalang siya. you know, para tumigil na. pwede ba, i had it from Mom
this morning, pati ba naman kay Mara., tapos mamaya, i'm sure i'm going to get it
from Cass. Nga pala, speaking of which, nagtext siya saken, hinahanap na ako.. so
nagpahatid na rin ako kay Mara.

Pagdating namen sa bahay, nagbihis na ako tapos sila Mara naman, nag-hi kay Daddy.
Aalis na naman siya. alam nyo ba, sa isang buwan, feeling ko 2 weeks ko lang siya
nakakasama eh, lagi na lang kase may business tour ek ek.. pakonti na ng pakonti
ang 'Mikie time' ko kay Daddy. pero kahit ganon, d naman nagbago yung tingin ko
saknya, i still think he's the best Dad in the whole wide world.

Dad: Mikie, si Ivan tumawag dito kanina. tapos si Cass, nako, kanina pa tawag ng
tawag, d ka daw nagrereply sa kanya may lakad daw kayo.

Mikie: talaga, Dad? tumawag si Ivan? ano sabi nya? babalik na siya dito?

---+---

Dad: hindi ko alam, wala naman siyang nabanggit. siguro kinakamusta ka lang..

Mikie: ay.. kala ko pa naman uuwi na siya... miss na miss ko na

yon! ...sayang, naaexcite pa naman ako. akala ko talagang uuwi na siya.. eh si
Nico, Dad, tumawag ba?

Dad: i don't think he did, anak. and i had to ask if Nico called.. hmmp ay oo nga
pala, sa L.A. ako for 1 week Mikie, baka gusto mong sumama para mabisita mo si
Ivan..

pagkarinig ko non, natuwa ako, gusto kong sumama kay Daddy, gusto ko makita si
Ivan. ewan ko ba, pero at times like this, kapag nalulungkot ako dahil kay Nico, si
Ivan lang talaga ang sanctuary ko. kase somehow he can make me feel better and
forget about my problems with Nico.. oh, wait.. pano nga pala si Nico pag umalis
ako? wag na lang. d naman yun papayag eh, baka pag-awayan lang namen to.

Mom: hindi pwede, may pictorials siya this week, did you forget? saka kailangan din
siya for the magazine's new front page cover launching.. kung gusto mo, Mikie, next
month na lang..

Mikie: it's okay, Dad, siguro nga next month na lang.. i forgot about the new front
page launching..

Dad: okay, if you change your mind, just let me know. oh kaya naman sumunod ka na
lang don.

Mikie: yes Dad.

mga about 10 minutes, tumawag si Cass, nasa labas na daw siya..

Mikie: Mommy, Daddy, alis na ko. si Cass nasa labas na, don't wait for me.. i'll be
home late.

Dad: san ba kayo pupunta? kayong 2 lang ba? wag ka masyadong magpa late anak, hindi
maganda sa babae ang umuuwi ng late.

Mikie: okay, okay. bye!

and so i kissed my parents good-bye. pag labas ko, si Cass naghihintay na. i don't
know, but for some reason, i felt like crying. pero, hindi dapat. kase, sa dinami
daming beses nakong umiyak dahil kay Nico, feeling ko naiinis na rin yan sa aken..
nahihiya din ako.. pano ba naman, makikinig lang ako for a little while, pagkatapos
biglang malalaman na naman niya na okay na ulit kame ni Nico.

Cass: hay salamat at lumabas din ang loka!

Mikie: ano ka ba, nag bye pa ko kila Daddy noh, alam mo naman yun, everytime i go
out, sandamakmak na tanong kagad yan saken. eto naman, parang hindi na nasanay..

Cass: yeah, i kinda figured that out. hahah,.. san tayo pupunta? anong nakain mo
ha? buti naman pumayag kang lumabas ngayon, lagi ka na lang nakakulong sa bahay nyo
noh!!

Mikie: uhm.. busy kase ako eh, lam mo na, medyo hectic ang sched. tambay na lang
tayo kahit saan.. gusto mo mag coffee tayo...

Cass: ano ka ba! 3 weeks na kaya tayong hindi lumalabas, tapos mag cocofee lang
tayo?? lam mo, kaw lang ang kilala kong tao na walang pahinga.. always busy! take a
break Mikie. masyado ka naman nagpapakaseryoso sa life eh! enjoy ka naman, we're
still young! tara, let's go clubbing na lang!

Mikie: uhm.. ano kase eh, wag na lang! mag coffee na lang tayo, wala naman akong
ganang magpakita sa maraming tao.. baka magalit saken si Nico, d daw ako pwedeng
mag clubbing..

Cass: hay nako! ang boring mo na talaga ngayon! hmm.. something is wrong, may
problema na naman to..kahit di nya sabihin saken, alam ko na yon.. sige na nga!!

when we got to the coffee shop, nagusap lang kame ni Cass about sa buhay-buhay lam
nyo na! tapos, sinabe ko rin sa kanya na balak siyang i-feature ni Mommy for next
month's edition. aba siempre, tuwang-tuwa ang loka! excited na daw siya.. basta.
the whole time we were together, nakikinig lang ako kanya, ang daldal kase..
binalita din niya yung tungkol kay William, yung bagong "prospect" daw niya ngayon.
talagang ito Cass oh.. pero lam nyo, believe din ako dito, ilang beses na siyang
nagmahal at nasaktan, pero open pa rin siya sa ibang tao.. yung tipong hindi siya
nagsesettle na lang sa isang situation, d sya nagpapaka miserable dahil heartbroken
siya. malakas ang fighting spirit nya, pag sinabi nyang ayaw na niya, ayaw na
talaga niya. in other words, kahit mahal niya yung tao, mas mahal pa rin nya ang
sarili niya, kaya she doesn't get affected that much when the relationship fails.
sana ako din ganyan..

Mikie: Cass order lang ako ulit ah, ubos na yung aken eh..

nung papunta na ko don sa counter, napatingin ako sa labas. teka, si Nico yun ah! i
was about to go out....
when he walked around and opened the door to the passenger's seat....

---+---

Cashier: excuse me, ma'am, may i take your order? ma'am?

nakatingin pa rin ako sa labas, i couldn't move.. it seemed like my feet were stuck
to the ground..

Cass: hoy, Mikie! hindi mo ba naririnig? kanina ka pa tinatanong nung cashier oh!
okay ka lang ba? ano ba kaseng tinitignan mo dyan?

before she even got the chance to look over to where i was looking, hinila ko na
siya..

Mikie: ah, ano kase.. wala.. pagod lang siguro ako.. tara na, hatid mo na ko, baka
hinihintay na ko nila Daddy..

Cass: sure ka? you don't seem fine to me. para kang nakakita ng multo..

Mikie: ano ka ba, okay lang ako noh, too much caffeine lang siguro.. come on, let's
go.

Cass: hmm. sa bagay, ang dami mo na rin nainom na coffee eh. okay, wait lang,
restroom muna ako.

ayokong makita ni Cass yung nakita ko. alam kong magagalit yan at pagsasabihan na
naman ako. i'm sure din na susugurin nya si Nico.. the last time that happened,
nagkaron ng malaking eksena, pano, sinugod ba naman ni Cass si Nico sa isang
restaurant.. tapos yun pala, pinsan niya yung kasama nya, kasama pa nga yung
kapatid niya eh. nakakahiya tuloy.. ayoko na ulit mangyare yun, ayoko na ng gulo...
pagkahatid ni Cass sakin sa bahay, i went straight to my room, i didn't even bother
saying hi to my parents. isa lang ang nasa isip ko, ang tawagan si Nico.

*calling Nico*

Nico: hi baby!

Mikie: Nico, nasan ka?

Nico: uhm.. dito lang sa may promenade, baby.. kasama ko sila Marvin, saka yung iba
nameng friends.. bakit napatawag ang baby ko?

Mikie: all guys?

Nico: oo.

Mikie: are you sure?

Nico: oo nga. bakit ka ba tanong ng tanong? nagagalit ka ba kase d ako

nakapagpaalam sayo?

Mikie: hindi.

Nico: eh yun naman pala eh, what's with the attitude then?

Mikie: eh sino yung kasama mong babae kanina?

Nico: what are you talking about?

Mikie: Nico, nasa coffee shop ako kanina, nakita ko. sino yon!?!

Nico: oh yun ba? that's Jasmine, my friend, acquaintance. haven't you met her?

Mikie: obviously, not. so, talaga lang ha, she's your friend, ACQUAINTANCE. so,tell
me.. do you open doors to your acquaintances?!?!?

Nico: nililigawan yon ni Marvin, i'm hooking them up, Mikie.

Mikie: oh, yun naman pala eh, eh bakit kayo ang magkasama? bakit sayo siya
nakasakay? may car naman si Marvin ah!

Nico: nasiraan si Marvin eh.

Mikie: Nico, i'm not stupid okay? i know the difference!

Nico: Mikie, ano ba!? napaparanoid ka na naman eh! sige bahala ka. bahala ka kung
anong gusto mong isipin. nagmagandang loob lang naman ako eh. diba lahat naman ng
humihingi ng favor saken pinagbibigyan ko? you're making a big deal out of this.
hirap sayo, lahat ng bagay nilalagyan mo ng malisya. tigilan mo na yan ah, you're
being pointless. saka, bakit ba nasa coffee shop ka? diba sabe ko sayo sa bahay ka
lang? ha?!?

pinagtataasan na niya ako ng boses, baka naman nagsasabe siya talaga ng totoo.. na
out of courtesy lang kaya nya kasama yung Jasmine na yun...

Mikie: ha, eh niyaya ako ni Cass.. i'm sorry okay.. akala ko kase kung sino yun
eh.. sorry baby..
Nico: ewan ko sayo! kung ano-ano kase iniisip mo!

Mikie: sorry na.. wag ka na magalit, please?

Nico: sige, na matulog ka na, ayokong nagpupuyat ka.

mahinahon na yung boses nya. pero yung takot ko nandon pa rin..

Mikie: okay.. ikaw din, wag kang masyadong papagabi.. bye.. i love you..

Nico: good night.

*hangs up*

...he didn't even say i love you too...

Jasmine: hey, Nico, who was that?

Nico: ah, wala, my mom was just asking kung nasan ako....

---+---

Jasmine: Nico, you�re so sweet talaga. Thanks for the night, I had fun�
* leans over and gives him a kiss on the cheek *

Nico: I had fun, too. Sige, goodnight.

----

Marvin: hanep ka, pare, kahapon si Trisha kasama mo, ngayon si Jasmine naman.
Don�t tell me may iba na naman bukas? Sino nga pala yung tumawag sayo kanina? Si
Mikie ba?

Nico: oo eh, nakakainis, dada ng dada. Nakita daw niya ko.

Marvin: sabi ko naman sayo eh, tigilan mo na yan. Hindi na maganda yang ginagawa
mo kay Mikie. Kung hindi mo na siya mahal, makipag-break ka na lang, hindi yung
niloloko mo siya, pagkatapos siya pa ang pinapalabas mo na masama. You�re being
unfair, �tol. Pati ako dinadamay mo dyan sa kalokohan mo eh.

Nico: mahal ko si Mikie, okay?

Marvin: bakit �tol? Because she has everything? Mayaman, matalino, maganda,
galing sa respitadong pamilya, SIKAT, dream girl ng lahat.. maraming nagkakandarapa
sa kanya, kaya mo ba siya �mahal�? come on, Nico, we both know yun ang dahilan mo.
Gusto mo kase nasayo ang lahat eh. Pare, concern lang ako. Naging kaibigan ko na
rin si Mikie, she�s a nice person. She doesn�t deserve to be treated like this.
Kung ako sayo, magbabago na ako. Pano na lang kung may dumating bigla na
magmamahal sa kanya ng totoo, yung tatratuhin siya tama at yung d siya lolokohin?
Tapos iwanan ka niya?

Nico: ako? Iiwan ni Mikie? Ha, pare, hinding-hindi yun mangyayare. Mahal na
mahal ako ni Mikie at hindi niya ako iiwan. KAHIT KAILAN. Hindi niya ako pwedeng
iwanan, hindi. Kailangan ko pa siya. tsaka, �tol pabayaan mo na lang ako, pwede?
I know what I�m doing.

Marvin: bahala ka na nga, �tol. Basta pagnagkabukingan, out ako dyan.

----

Hindi ako makatulog nung gabing yun� parang may mali.. ewan ko ba, nababaliw na ata
talaga ako eh. Kung ano-anong pumapasok sa isip ko. Hindi ko maiwasang mag-isip
na may ginagawang kalokohan si Nico, nangyare na kase to dati eh. Oo, he cheated
on me before. Ni hindi ko nga kilala yung babae eh, at wala akong balak. Ayoko na
ring ungkatin pa yun. Kasalanan ko naman lahat eh. May pagka-psychotic kase ako
noon. May lumapit lang, nagwawala na ako kagad. . Sobrang higpit ko pa. Bawal
dito, bawal don. Nawalan din ako ng time para sa kanya dahil sa sobrang pagka-
busy ko at obsession sa �image� ko. Bah, kahit sino namang maging cover ng isang
magazine, magiging conscious din naman eh, diba? Diba? Aminin!! I prioritized
other things before him, instead na samahan ko siya, andon ako, nakikipag sosyalan.
Wala ako sa tabi niya when he needed me most. Ni hindi ko man lang siya na comfort
when his lolo died. Sobrang close pa naman siya don. Hindi ko rin siya
napagbigyan kahit minsan lang na umattend ng mga family gatherings nila. Simple
request lang, hindi ko pa mapagbigyan. Kapag nagkakaron naman ng pagkakataon,
laging limited ang oras ko. Grabe noh? Kaya feeling ko kinakarma na ako. Kaya
dapat ko yun pagbayaran. Dapat lang na pagbayaran ko lahat ng pagkukulang ko sa
kanya.. ganon naman talaga kapag mahal mo, diba? Gagawin mo ang lahat�. :\

First boyfriend ko yan si Nico. May usapan kase kame ni Daddy noon, na pwede lang
ako magka boyfriend when I turn 18. super protective kase ang Daddy ko. Ako
naman, when I was young, I had a vow to myself na isa lang ang mamahalin ko. Yung
first boyfriend ko, siya na ang mapapang-asawa ko, just like my Mom and Mara. May
sasabihin ako, medyo weird nga lang, pero alam niyo ba, I�ve been having dreams
before, and even sometimes, until now, about this guy. Pero hindi ko nakikita yung
mukha niya, katawan lang. kabisado ko na nga mga nunal niya sa katawan eh, meron
siyang 3 moles sa left chest niya. Hindi ako manyak ha! It just so happens na
everytime I dream about him, don lagi naka-focus. Kaya nung dumating si Nico,
kahit hindi ko pa nakikita dibdib nyan, alam kong siya na yun. Siya yung �guy of
my dreams� hehe. Alam niyo ba, yang si Nico, napaka sweet nyan. He had been
courting me even before I was �legal� to have a boyfriend� hinintay niya �til I was
18 before he asked me out. Ang tagal din niya naghintay saken. Hinaharana pa ko
nyan, binibigyan ng roses, yung classic style ng pangliligaw, how romantic. I know
corny ang mga ito sa ibang tao, pero aminin nyo ladies, it�s hard to find a guy
like this nowadays, and when you do naman, hindi mo maiiwasan ang matuwa at kiligin
kung ganyan ang manliligaw mo, diba?? Wag nyong i-deny! We were so happy back
then. Ramdam na ramdam ko noon yung pagmamahal niya para sakin. Ako yung center
of his attention, apple of his eye, cherry on top of his sundae, palaman of his
pandesal, ulam of his kanin, at kung ano-ano pang kakornihan dyan! Basta, ako ang
pinaka-importanteng tao sa kanya. I honestly found perfection, and I just had to
ruin it�.

Kinabukasan, hinatid namen si Daddy sa airport, siempre, malaki na naman ang

eyebags ko. Pero hindi na ko tinanong ni Mommy kung bakit. Siguro she figured it
out already. Alam nyo ba, umiiyak ako everytime my Dad leaves? Hehe. Oo, totoo,
pero hindi yung �cry me a river� effect ah, yung simple lang. hahahah.. pero
seryoso, umiiyak talaga ako. Para akong bata noh? Ayoko kase na may nakikitang
umaalis eh, you know it�s always the leaving part that hurts the most� naka naman
Mikie!! Hanep sa drama!

Dad: oh, Mikie, papakabait ka, okay? and please, don't stress your Mom too much,
kayong 2 pa naman ni Mara hobby nyo na ang painitin ang ulo ng Mommy nyo.

Mikie: Dad naman eh..

Dad: ano bayan, anak. dalaga ka na eh, iyakin ka pa rin. lagi naman akong umaalis
eh, mana ka talaga sa Mommy mo, pareho kayong iyakin. tignan mo oh, umiiyak na.

Mom: ikaw talaga, Henry. ingat ka don okay. tawag ka kagad pagkababa mo pa lang
ng plane. wag kang masyadong magpapagod don, baka magkasakit ka, walang mag-aalaga
sayo.
Dad: opo ma'am. oh, sige alis na ko, Mikie ha, yung bilin ko sayo. i'll see you
guys in 2 weeks.

Mikie: yes, Dad. i'll see you in 2 weeks.. pag may time ka, bisitahin mo naman si
Ivan.. tell him i said hi..

Dad: will do.

and we each gave him a hug and said our goodbyes. si Mommy talaga oh, napaka OA!
daig pa best actress sa "cry me a river" effect nya eh! hehehhe.

sana magkita sila ni Ivan.....

---+---

pagkauwi namen ni Mommy sa bahay, sinabi ng maid na tumawag daw si Ivan. ano
bayan, hindi ko na naman naabutan. :-\ masama ang loob ko, after ba naman ng
monologue ko kagabe, sino ba naman ang hindi sasama ang loob diba? bumalik lahat sa
akin, the pain, the horrible things that happened in the past... hay nako, yan ka
na naman, Mikie eh, nagdadrama ka na naman. so i got my car keys at nagpunta ko
sa park, nagpunta ko don sa tree house my Dad built for me when i was a kid.
dahil nga sa iyakin ako, at sa tuwing umiiyak ako, nagpupunta ako don sa park at
nagtatago ako don sa likod ng puno. kaya naisipan nyang magpagawa ng tree house
para saken, para daw hindi ako mukhang kawawa don sa gilid. hindi naman ganon
kalayo yung park, actually, sobrang lapit lang siya. walking distance lang from our
house, wala lang, feel ko lang magdala ng kotse. that tree house became my
hiding place, lalo na pagka problemado ako, mababaw man, o malalim. may
sentimental value ang lugar na to, marami ng nangyare dyan sa tree house na
yan....tree house namen ni Ivan.... dyan ko siya nakilala....

* flashback - 15 years ago *

Ivan: hoy, bata! oh, sayo na lang tong 5 piso. kawawa ka naman eh, pulubi ka ba?

Mikie: hoy! hindi ako pulubi noh!!!

Ivan: eh bakit ang dungis mo? tignan mo, oh ang gulo gulo ng buhok mo, ayy.. babae
ka pala? kala ko boy ka eh!! tapos yung sipon mo, tumutulo! yuckk!!!

Mikie: hi-hindi naman eh! hoy, girl ako noh!!!

Ivan: sigurado ka? muka kang boy! magpunas ka nga ng mukha, nakakadiri ichura
mo eh!!

Mikie: ang yabang mo! umalis ka na nga dito!!! panget!!!

Ivan: ako panget? hahahah!! mas panget ka!!! mukang kang boy!! hahahah!! boyyyy!!!!
panget!!!!

Mikie: hindi ako panget!!! maganda ako!! umalis ka na nga!!!! iwanan mo na ko

dito!!

Ivan: ang sungit mo naman! bakit, sayo ba tong park? sayo ba tong tree house!?
gusto ko maglaro eh! ikaw ang umalis!! alis na!! panget!!

Mikie: oo!! akin to! pinagawa to ng Daddy ko para saken kaya ikaw ang umalis!

Ivan: hindi naman eh! sinungaling ka!

Mikie: hindi ako sinungaling noh! susumbong kita sa Daddy ko. lawyer yun!
papakulong ka non!!

Ivan: uyy, wag! sige na nga.. d na kita aasarin! oh sige, hindi ka na boy, girl ka
na! sorry na!

Mikie: che!! umalis ka na nga!!

Ivan: uyy... bata.. wag ka ng umiyak.. jinojoke lang kita eh... sorry na oh.... d
ko na uulitin....

Mikie: promise?

Ivan: oo, pinky-promise!

Mikie: anong pinky-promise?

Ivan: pinky-promise. ganito oh.. * pinakita niya kung pano * yan... ganyan.
malalaman mo kung totoo yung promise niyo pag ka nag pinky-promise kayo..

Mikie: talaga? okay.. pinky-promise!

Ivan: ayan. wag ka ng iiyak ha? tska, wag mo na kong sumbong sa Daddy mo.. ayokong
makulong.. ano nga palang pangalan mo??

Mikie: Mikie. oo, sige d na kita isusumbong, basta wag mo na akong tatawagin na
panget tsaka boy!

Ivan: Mikie? as in Mikie-Mouse?? hahha!! biro lang.. oo! peksman! ako naman si
Ivan. dito ka ba nakatira?

Mikie: hindi Mikie mouse! Mikie lang!! oo, malapit lang bahay ko dito.. liko ka
lang dun oh, tapos lakad ka ng konti, yun na. eh ikaw? dito ka rin ba nakatira?

Ivan: hindi, don ako sa kabilang subdivision.. wala kase akong kalaro don eh, kaya
nagpunta ako dito. mula ngayon ikaw na kalaro ko ah!

Mikie: ay ako may kalaro, kaya lang d siya nakatira dito eh. sama ka na lang
samen. papakilala kita pag nagpunta siya dito.

Ivan: lagi ka bang nandito sa tree house?

Mikie: oo, pag nalulungkot ako, dito ako nagpupunta..

Ivan: hayaan mo, hindi ka na malulungkot, kase sasamahan na kita lagi. tsaka, pag
may nangaway sayo, sumbong mo saken, akong bahala sayo. aawayin naten sila!

Mikie: talaga? sige.. share na tayo dito sa tree house.. sayo narin to, ingatan mo
ha.

Ivan: talaga? okay!! gusto mo ng ice cream? bili tayo! ang init eh!

...at dun nagsimula ang masayang pagkakaibigan namen ni Ivan...

* end flashback *

simula nung araw na yon, lagi na kameng magkakasama, kameng 3 nila Cass.. "famous
trio" nga ang tawag samen ng mga tao don, kase astigin daw kame. ah sus, d nila
alam, iyakin ako. . si Ivan ang naging tagapag-tanggol namen sa mga umaaway samen
don.. sabay-sabay na kameng lumaking 3, pero ang naging super close talaga, kameng
dalawa ni Ivan. magkasama kame sa lahat ng chapters ng buhay nyan. mula sa
transition of baby teeth, to permanent, may box pa nga kame kung san nakalagay yung
mga baby teeth namen eh! yung tinulian siya, tapos ako naman nagkaron ng first
period ko, siya ang bumili ng first sanitary napkin ko! tandang-tanda ko yung araw
na yon. hahaha. first crush.. basta lahat ng pagdadaanan ng isang bata in
transition from childhood to adolescence, at adolescence to adulthood, nandon kame
para sa isa't-isa. pag nakakaron ng santa cruzan, siya lagi ang escort ko. nung
debut ko, siya din. maraming naituro saken si Ivan, isa na don ay ang maging
malakas. sabe niya, wag ko daw ipapakita sa mga tao na iyakin ako, kase lalo lang
nila akong paiiyakin at pagtitripan. sa kanya na lang daw, kase kilala na niya ako
at siya naman daw hindi ako paiiyakin, pagtatawanan o pagtitripan.. which is true.
he never made me cry, he never humiliated me, well except na lang dun sa
pinagtitripan, yan daw kase ang main purpose niya sa buhay -- ang pagtripan ako.
may favorite pass time kame niyan ni Ivan.. pag walang tao, nag duduet kame. hehe.
sa totoo lang, siya lang yung taong nakarinig ng boses ko pag kumakanta, maliban na
lang sa family ko siempre. ayoko kaseng pinapararinig yung boses ko sa ibang tao
eh, nakakahiya. heheh.. naalala ko pa nga noon nung mga binata at dalaga na kame,
sinabe niya saken, "Mikie, hayaan mo, pag walang nagkamali sayo, oh kaya naman
paiyakin ka ng kung sino man yun, don't worry, dito naman ako eh, ' akin ka na lang
' pagtyatyagaan kita" . sabay batok saken. Ivan talaga oh.
hoy, bata! oh, sayo na lang tong 5 piso, kawawa ka naman eh, pulubi ka ba?

---+---

sino yun? bumaba ako sa tree house, at hinanap kung sino man ang nagsabi non..
lingon dito, lingon don. wala talaga. hmph. mga taong walang magawa! nanahimik
ako dito eh!! but for a moment, though, it was almost as if it was... hmm..
nahh, i don't think so.. inikot ko yung buong park, maliit lang naman yun eh.,
pero wala naman akong nakita.. puro mga batang naglalaro lang kasama ng mga yaya
nilang nagkwekwentuhan, parang kame ni Ivan noon..
pabalik na sana ako sa tree house, when in the corner of my eye, i thought someone
was looking over to my direction. paglingon ko, nakita ko, may tumakbo.. hala!
sino yun? paparazzi?? hahah. yeah right, Mikie. paparazzi. pero, papunta
siya ng... tree house... BAKIT? sinundan ko siya, pero bago ako umakyat, kumuha
muna ako ng pamalo, ba, mahirap na, baka umattack to bigla eh! pag akyat ko,
nakita ko yung lalake, nakatalikod, pinapakialaman yung gamit ko. >

Mikie: hoy!! sino ka? anong ginagawa mo dito sa tree house ko?

... hindi siya sumagot ...

Mikie: hoy! HOY!! bingi ka ba? tinatanong kita, sino ka, at anong ginagawa mo
dito??

... deadma pa rin, hmpf ...

Mikie: sige, may pamalo ako dito. pag hindi ka humarap or ngsalita pupukpukin
kita!!

tumawa siya bigla.

Mikie: at anong nakakatawa sa sinabi ko? kala mo d ko kayang gawin? sige.. wag
kang magsalita, gagawin ko talaga.

humarap siya bigla..

IVAN?

Ivan: ang tapang! ang sungit mo naman! relax ka lang!

Mikie: I... Ivan? ikaw ba yan?

Ivan: oh, bakit parang nakakita ka ng multo?? oo, ak --- oww!

tumakbo ako papunta sa kanya, at niyakap siya ng sobrang higpit.

Mikie: it's you... it really is you!!

nakayakap pa rin ako sa kanya... di ko napigilan yung mga luha ko.. bakit ganon,
parang iba yung feeling? sobrang saya ko na parang malungkot.. ewan ko ba! is
this how much i've missed him? i guess so. grabe, for the first time in 2 years,
ngayon ko lang ulit siya nakita. naramdaman ko ulit yung magaan na feeling.. it's
hard to explain, but i know it's good.

Ivan: ahh.. Mikie? *coughs* hindi ako makahinga.

hindi ko na-realize na medyo matagal na pala akong nakayakap sa kanya.

Mikie: ay, sorry ha..

Ivan: oh, bakit ka umiiyak?

Mikie: wala, tears of joy lang! namiss kasi kita eh!

Ivan: hooo!!! si Mikie ang drama!!!! hindi bagay!

Mikie: totoo naman ah!

Ivan: i know, i've missed you, too. .. sobra ..

Mikie: kelan ka pa dumating? patingin nga! aba.. lumalaki katawan naten ah,
machong macho na bf ko!

Ivan: boyfriend?

Mikie: sira! best friend! ano ka ba, kaw talaga!! wala ka pa rin pagbabago!

ang daming nagbago sa physical appearance niya from the last time i saw him.
pumuti sya lalo, nag-iba yung style ng buhok pati pananamit niya, he became buff!
pero hindi naman yung OA na buff ha, nagkalaman lang, payatot kase 'to dati eh.
hanep tong best friend ko, lalong pumopogi! ... but it's still the same old
Ivan....

Ivan: kanina lang, tumawag nga ako sa phone mo, wala ka atang signal, kaya tumawag
ako sa landline nyo, eh wala daw kayo, hinatid nyo daw si Tito Henry sa airport.
nako, i'm sure bumaha na naman don! tapos, nagpunta ako sa bahay nyo, sabi
naman ni Tita Criselda, umalis ka daw. so, naisip ko baka nandito ka.

walang nagbago sa kanya... ang ganda pa rin niya, lalo na yung mga matang yun..
those beautiful eyes that make me wonder how it's like to wake up in the morning
lying right next to her.. walang pagkakaiba don sa mga mata niya nung una kameng
nagkakilala...

Mikie: hindi naman bumaha, eh!

Ivan: sus, Mikie, ako lang 'to, wag mo ng i-deny! hahaah! so, balita ko
sikat na sikat ka na ha! panong nagyare yun, eh wala ka naman ka appeal-appeal?

Mikie: ang yabang mo! alam ko namang patay na patay ka sakin eh!

Ivan: oo.. matagal na... hahaha! same old Mikie, pikon-nene!

Mikie: ikaw, Ivan-alaskador!

Ivan: haha! pero ngayon, hindi mo na ako matatakot na isusumbong mo ko sa Daddy mo,
at pakukulong ako! close na kame ni Tito Henry!

Mikie: you're funny! naalala mo pa pala yun?

Ivan: siempre naman, lahat natatandaan ko.

....LAHAT....

---+---

matagal din kameng nag-usap ni Ivan don sa tree house.. medyo marami-rami din ang
napag-usapan namen, kabilang na don eh yung school life nameng dalawa.. sabay pala
kame gagraduate, ang saya diba? sinabe ko rin sa kanya na binili ako nila Daddy ng
isang condo unit. so by next month, lilipat na ako don, kasama si Cass. tinanong
din nya si Cass, eh tinawagan naman namen siya, kasama daw niya si William kaya
next time na lang daw. talaga 'tong si Cassandra oh, umaariba na naman! kung
san san umikot yung usapan namen. maliban na lang yung tungkol sa love life.
iniiwasan ko kase yun eh, not right now. sa ngayon, gusto ko munang i-enjoy yung
moment na 'to, away from Nico, together with all his issues. hindi na namen
namalayan yung oras, gabi na pala. kaya niyaya ko na lang si Ivan na magdinner sa
bahay.

Mikie: Ivan, sa bahay ka na magdinner ha, papaluto ko yung favorite mong nilagang
baka!.

hindi siya mahilig kumain ng filipino food, kase sa bahay nila, nasanay siyang
instant ang pagkain nila, oh di kaya puro "healthy" foods lang. His Mom follows a
diet plan kase, kaya pati sila, naki-join na rin. minsan lang sila magluto talaga.
sa bahay lang namen siya kumakain ng pagkaing pinoy. ang arte nga nyan noon eh,
"sorry, i only eat healthy food.." nako ha, nung natikman naman niya, aba, d na
namen napigilan sa kakalamon.

Ivan: uyyy favorite! matagal na kong di nakakakain nyan, don kase sa L.A. nabuhay
ako sa microwave eh.

Mikie: eh kahit nung nandito ka pa, bihira ka rin naman kumain non eh. kaya ang
payatot mo, kulang ka sa sustansya!!

Ivan: oh tapos ikaw, nasobrahan naman!

yup.. i was a chubby kid. heheh. eh bakit ba, ang sarap kumain noh!

Mikie: kahit na, cute naman!

---

dining table.

Mom: so, Ivan, hijo, are staying here for good, o bakasyon ka lang dito?

si Ivan, spoiled yan sa parents ko, lalo na sa Daddy ko. parang anak na rin daw
kasi nila si Ivan, since wala silang naging anak na lalake.

Ivan: bakasyon lang po, tita.

... bakasyon lang? ...

Mom: for how long?

Ivan: siguro 2 months po, may inaayos kasing business deal si Daddy dito, kaya
sumama na po ako pati yung pinsan ko, si Jena and her baby. Naiwan nga po si Mommy
and Clarisse don eh.

oo nga pala, Ivan has a little sister Clarisse. ang cute cute ng batang yan!
promise!

Mom: ah ganun ba? sayang naman, akala ko kasama mo si mareng Margie eh. kamusta
nga pala pag-aaral mo?

Ivan: okay naman po, malapit ng matapos, konting units na lang po.

Mom: mabuti naman kung ganon. itong si Mikie malapit na rin matapos. sabay siguro
kayong gagraduate.

Ivan: ay, oo nga po, napagusapan nga po namin yan kanina eh.

Mom: oh, hijo, kain ka lang ng kain dyan, alam kong na miss mo yan.

siniko ako ni Ivan.

Mikie: aray naman! kitang kumakain ako dito eh!

Ivan: wag kang masyadong paka-seryoso dyan, baka tumanda ka kagad.

Mikie: che!

the whole time na nagkukulitan kame ni Ivan, tawa lang ng tawa si Mommy. bihira
lang niya ko payagan umarte ng ganito, usually kase kapag nasa dining table, dapat
prim and proper at may "manners" daw. naman.

nag ring bigla phone ko, si Nico. so i excused myself and stepped outside.

Mikie: hello?

Nico: bakit ang tagal mong sagutin phone mo?

Mikie: sorry.. kase nag didinner ako eh..

Nico: are you done eating, baby?

Mikie: yea.. ikaw, kumain ka na ba?

Nico: hindi pa, pero i'm actually getting ready, may family dinner kase kame
mamaya.

Mikie: oh, gusto mo samahan kita?

Nico: hindi na, it's okay. magpahinga ka na lang.

Mikie: uhm, ano kase eh, Ivan and i are planning to see a movie tonight..

Nico: si Ivan nandyan?

Mikie: yea.. actually, he just flew in this morning.. i thought it would be nice if
i joined him tonight.. so we can catch up na rin..

Nico: wag ka ng umalis, gabi na.

Mikie: pero, ngayon lang naman eh. sige na, pumayag ka na..

Nico: Mikie, diba napag-usapan na naten 'to, pag lalabas ka ng gabi, ako lang dapat
ang kasama mo.

Mikie: si Ivan naman kasama ko eh, hindi naman siya ibang tao..

Nico: kahit na, okay? basta, dyan ka lang. wag kang aalis.

Mikie: okay, Nico. Bye.

Ivan: so, kayo pa pala nung asungot na yun.

Mikie: ha, oo naman, hindi ko ba nasabi sayo?

Ivan: eh akala ko ba, babaero yan? eh bakit kayo pa rin?

Mikie: Ivan naman...

Ivan: ganun? so kahit ilang beses ka pang lokohin nyan, okay lang sayo? sinaktan
ka na nga, tinanggap mo pa rin. ano ka ba naman?

Mikie: i love him.. Ivan.. just be happy for me..

Ivan: LOVE? love ba yan? that's not love, that's stupidity! kung nagawa na nga
niya dati, what makes you think it's not gonna happen again?

Mikie: basta...

Ivan: ewan ko sayo! ang dami namang iba dyan eh. *whispers* manhid ka lang.
ako, nandito ako...
Mikie: huh? Ivan, may sinabi ka ba?

---+---

Mikie: huh? Ivan, may sinabi ka ba?

Ivan: ... uh-oh ... ah, wala! sabi ko alis na ko. *whispers* manhid na nga, bingi
pa!

Mikie: may sinasabe ka eh!

Ivan: wala nga!! sabi ko, ang ganda mo! *whispers* bingi!!

Mikie: bingi? sinong bingi?

Ivan: hay nako Mikie, sobrang kain lang yan! makaalis na nga!

Mikie: tignan mo 'to, pagkatapos mag solo, iiwan ako? hmm. weirdo!!

pagkaalis ni Ivan, dumeretso na ko sa kwarto ko para maligo. habang naliligo ako,

iniisip kong mabuti kung ano yung mga binubulong ni Ivan kanina. bumubulong nga ba
siya, or imagination ko lang yun? hay ewan. mali yata effect ng migration nila
sa U.S. eh, nagkasayad bigla.

pagkatapos kong maligo, naisipan kong tumawag kay Nico. ano kayang ginagawa non
ngayon?

*calling Nico*

Nico: hello?

Mikie: hi baby.. hm. bakit ganon, parang hindi naman family dinner 'to eh..

Nico: hi.. anong ginagawa mo? si Ivan, nandyan pa ba?

Mikie: wala na, umalis na. bakit ang ingay? akala ko ba family dinner yan, bakit
parang ang dami nyo, eh diba 4 lang naman kayo?

Nico: buong family kase, babe.. kasama ko yung mga pinsan ko.

Mikie: ah, ganon ba... san kayo kumakain?

Nico: dito lang sa seafood restaurant, Mikie... look, i can't stay long, nakakahiya
sa mga pinsan ko. i'll call you later na lang, or bukas okay?

Mikie: ohh.. okay..

Nico: okay, sige.. tulog ka na ha, wag magpupuyat.

Mikie: oh, Nico? you wanna go out tomorrow? tayong dalawa lang.. medyo matagal na
rin kasi tayong hindi nagkikita eh.. almost 2 weeks na..

Nico: i'd love to, but i can't. i promised my Mom i'd drive her somewhere
tomorrow. maybe next time..

Mikie: next time na naman? palagi na lang next time eh.. how about after?
Nico: Mikie naman. medyo busy eh. tawagan na lang kita kung may time ako.

Mikie: it's okay, i understand. bye.

hay, as usual.. next time, next time.. puro na lang next time! kailan kaya ako
magiging "this time" yung next time niya? naiinis ako, kaya lang wala naman akong
magagawa eh, kapag kumontra pa ako, tiyak ko, away na naman ang outcome nito. at
siempre, sino ang demonyita? eh di ako. Mikie naman kase, masanay ka na,
okay? arrgghh. nakakainis ka Mikie!! hmmmph. ayan, ayan na naman ako, walang
katapusang monologue. so i buried myself on the pillow and i yelled, as loud as i
could.. i was hoping it would make me feel better, well it did, but not quite.
sa kakadrama ko, d ko napansin, nakatulog na pala ako.

wait!! where are you going? humarap ka naman oh, sino ka ba? .....

nagising ako bigla, i had a dream about that guy again....

Ivan's house.

Ivan's Dad: oh, Ivan, nandito ka na pala.. samahan mo naman ako, i heard there's a
good seafood restaurant right around the corner.. sila Jena kasi sinundo na ng tita
mo kanina.

Ivan: but, Dad, i just ate..

Ivan's Dad: okay lang yan, you don't have to eat a lot.. samahan mo lang ako.

Ivan: okay po.

si Dad talaga oh, whatever chance he can get to eat, talagang hindi palalagpasin!
sa bagay, iba nga naman talaga ang lasa ng pagkain dito, compared mo don. so
nagbihis lang ako, tapos umalis na kame. when we got there, ang daming tao..
siguro, sikat 'tong restaurant na 'to . nung naka-upo na kame, i can't help but
notice the table across.. ang dami nila.. ang ingay... man, i bet this guy's a
pimp! surrounded by ladies.. sino kaya 'to? baka artista? lol. hindi ko na
tinignan kung sino, yoko nga, baka sabihan pa kong bading no! his voice sounds
familiar, though. hm. habang kumakain kami ni Dad, nagkwekwentuhan din kami.

Ivan's Dad: oh, Ivan.. matanong ko nga.. bakit wala ka pang inuuwing babae samen ng
Mommy mo? nagkaka girlfriend ka naman, kaya lang napansin ko lang,, never namin
silang na meet..

Ivan: they're not "the one" Dad.

Ivan's Dad: ganon? bakit, meron na bang "the one" ?

Ivan: from the start naman talaga, meron na eh..

Ivan's Dad: yun naman pala eh, nasan na? bakit d mo pa ipakilala?

Ivan: hindi pa po niya alam...

Ivan's Dad: eh bakit naman? natatakot ka? nako, sige ka, pag papatay-patay ka
dyan, baka maunahan ka pa ng iba.

Ivan: she only sees me as a friend, saka may mahal na siyang iba eh..
Ivan's Dad: Ivan, alam mo, kung mahal mo siya, ba, ipaglaban mo.. hindi pa naman
sila kasal diba? magtapat ka na kasi..

Ivan: natatakot ako, baka magalit siya..

Ivan's Dad: son, you're not gonna lose anything if you try.. why don't you give it
a try?

Ivan: okay lang, Dad..

... sapat na sakin ang mahalin niya ako kahit bilang kaibigan lang.. mag gugustohin
ko pang mahalin siya ng wala siyang alam, kesa yung alam nga niya, pero malalayo
naman siya saken... v

---+---

Jasmine: hey, Nics! try mo 'to oh, masarap.

Ivan: Nics? hindi kaya si Nico yun?

Ivan's Dad: sinong Nico?

Ivan: Mikie's dumbass boyfriend.

Ivan's Dad: sya ba yan?

Ivan: i don't know, d ko na kase naalala yung muka non, Dad.

Ivan's Dad: yun naman pala eh, just let it go, d mo naman pala siya naaalala..
let's go Ivan, it's getting late.

we left the restaurant with so much curiousity.. Nics? Nico? pwede di ba?
whatever. hindi akong convinced na nagbago na siya para kay Mikie, i'm a guy, too,
i know how guys think. hm. i'll catch him one day. nung nakauwi na kame, hindi
ako kagad nakatulog.. well, one thing is because of jet lag and the other reason..
hindi ko matanggal sa isip ko yung pinag-usapan namen ni Dad.. he's right.. there's
nothing to lose, if i give it a try.. pero pano na lang kung kunyare sabihin ko kay
Mikie yung nararamdaman ko para sa kanya, tapos siya ma-weirdohan sakin, diba?
dahil simula nung mga bata pa lang kame, kapatid/best friend lang talaga ang turing
niya sakin.. how did i know? she told me so.. nung isang beses na inattempt
kong sabihin sa kanya....

* flashback - 2 years ago*

Ivan: Mikie, alam mo bang mahal na mahal kita?

Mikie: aww.. alam ko, matagal na!

Ivan: talaga? matagal mo ng alam?

Mikie: siempre best friend mo ko, natural.. dapat mo lang ako mahalin. i love
you too, best friend.. don't worry, hinding hindi yan magbabago..

*end flashback*

napakasakit nung marinig ko yung mga yon galing kay Mikie, "I love you too, best
friend.. " ouch. pero, i just looked at it in a different way, at least mahal niya
ako, diba? not as what i want it to be as.. but at least... at hindi lang yan,
nagkaron din ng pagkakataon noon na nagkaron kame ng conversation about falling for
a friend.. ang sagot niya? hinding-hindi daw siya maiinlove sa friend niya, she
thinks that's violating a "special rule" or something. hindi raw maganda yun,
masisira lang daw ang friendship. dahil sa mga sinabe nyang yun, napag desisyonan
ko ng ilihim na lang sa kanya yung nararamdaman ko. hanggang sa dumating yung
araw na kinakatakutan ko, araw na inamin niya sakin na sila na ni Nico. i felt like
the whole world crushed on me.. i was broken into pieces, i knew that i was going
to lose her, but i couldn't do anything but be happy for her.. kung san siya
masaya, dun na rin ako.. even if it'll cost my own happiness.. kaya nga ganito na
lang ang galit ko kay Nico, hindi dahil sa kinuha nya saken ang mahal ko, kundi
dahil binabalewala lang niya ang babaeng pinapangarap at pinakamamahal ko..

next day.

Cass: Mikie!! Mikie!!! gising!!! alam mo ba, kami na ni William!! hoyyy Mikie!!

Mikie: Cass naman!! it's too early!

Cass: anong it's too early ka dyan? tanghali na noh! bumangon ka na dyan, let's
celebrate! kami na ni William, yeyyy!! he finally asked me out!! i think i'm in
love na!

Mikie: wow, that's a first -- not. you say that all the time.. now, can i go
back to sleep?

Cass: ano ka ba naman! this time it's different.. he makes me feel so... loved.
bumangon ka na kasi noh, tara, labas tayo nila Ivan! dali na, tapos isasama ko si
William, so you guys could meet him na.

hay, si Cassandra talaga. "in love" daw, nako, pwede ba? yan ang sinabe niya sa
lahaaatt ng naging boyfriend niya.. tapos anong nangyare?

Mikie: oo na, oo na!

tinignan ko yung cellphone ko, hmm.. no missed calls ..

1 new message.
Sender: Ivan
good night, Mikie.

napangiti na lang ako, buti pa siya, naalalang mag goodnight...

Cass: oo na ka dyan, eh kung bumabangon ka na kaya? bilisan mo noh, kase diba
mamimili pa tayo ng furnitures para sa condo naten? i'm so excited! i'm finally
moving out of the house and moving in with you!

Mikie: ayyy what a nightmare! sige na, maliligo lang ako.. wait for me downstairs
na lang!

pagkatapos kong maligo, umalis na kame ni Cass.. grabe 'tong babaeng 'to, walang
katapusang kwento! there's never a dull moment with her. tinawagan namen si
Ivan, pero tulog pa raw siya sabi ng maid nila.. jet lag siguro. kawawa naman yun.
nag lunch kameng dalawa sa mall. hindi rin nagtagal, around 2 pm, dumating din si
William. pinakilala sya saken ni Cass, in fairness, he looks like he's nice
naman.. matangkad, cute, tsaka may pagka-kengkoy. kaya pala sila nag kasundo eh,
and i'm sure makakasundo din namen 'to! nagkwentuhan kameng 3 don about random
things, grabe, hindi sila mukang mag-boyfriend, para lang silang magkaibigan kung
magturingan, sobrang comfortable sila sa isa't isa.. nakakaaliw! hahaha.. around 4
pm naman nung tumawag si Ivan.. susunod daw siya dito sa mall, kasama yung pinsan
at pamangkin niya..

pagkadating nila....

Cass: Ivan!!! i can't believe it's you, ang gwapo mo!

Ivan: i know, matagal na. kamusta na?

Cass: eto.. maganda pa rin. nga pala, Ivan, meet my boyfriend, William.. William,
Ivan. Ivan, William.

William: musta, 'tol..

Ivan: okay naman, nice to meet you.. ay by the way, guys, this is my cousin, Jena
and her baby, Reese..

Jena: hello..

Cass: hi.. ako si Cass

Mikie: hi, Jena.. i'm Mikie..

Jena: so, you're Mikie... alam mo ba, lagi ka namen pinaguusapan ni Ivan...

ano daw?

---+---

Jena: so you're Mikie.. alam mo ba, lagi ka namen pinaguusapan ni Ivan..

nako, patay!

Mikie: huh? talaga? tungkol naman saan yung pinaguusapan nyo about me?

Jena: Ivan, diba siya yung...

ano ba Jena, waggggg!!!

Ivan: yung best friend ko, na mataba noon! di ba Jen, dadalin mo pa si Reese sa
playground? DIBA?

tinignan ko siya ng masama.

Ivan: tsaka diba, may bibilin ka pa?! sige na, mauna ka na baka marami ng tao
mamaya..

Jena: but... Ivan?

loko 'tong Jena na 'to ah... may balak pa ata akong ibuko kay Mikie..

Ivan: sige na, Jen.. tawagan mo na lang ako pag tapos na kayong magshopping. bye
Reese, see you later..

tingin ulit ng masama.

Jena: ahh.. ayy, oo nga pala.. sige guys mauna na kame, nice meeting you, Mikie.

Mikie: kumain na ba kayo? eh bakit hindi na lang tayo mag sabay-sabay? we're
going that way anyways, para mag bonding na rin tayo diba? .. tsaka bakit parang
pinapaalis mo si Jena, ha Ivan?

sinenyasan ko si Jena ng PLEASSSEEE LEAVE! i was really desperate. kilala ko

'tong pinsan ko na 'to eh, reyna ng mga taklesa!

Jena: no, Mikie.. it's okay.. bonding na lang tayo next time! nakalimutan ko rin
kase na magkikita pala kame ng iba kong friends dito.. actually now na yun eh!
balik na lang kame ni Reese mamaya, promise!

Mikie: sure ka? oh sige.. see you later.. bye Reese.. i have something for you
later, so come back okay?

Reese nodded. how cute!! tinignan ako ni Jena na parang may gusto syang sabihin
saken. ang tanong, ano naman kaya yon?

Jena: oh, Ivan.. hingang malalim! puso mo, baka malaglag! hahaha!

Ivan: BYE JENA!!

at umalis din sa wakas. hay, salamat! muntik nakong atakahin sa puso sa sobrang
kaba!

Cass: oh, Ivan, bakit namumutla ka? okay ka lang ba?

naman.. ganon ba ko ka-obvious?!

Ivan: ako? hindi noh, mainit lang siguro...

Mikie: ang sama mo Ivan! bakit mo tinataboy si Jena!?

Ivan: what? hindi no,. may amnesia yan si Jena, nakakalimutan niya yung mga dapat
niyang gawin! kaya pinapaalala ko lang..

Mikie: che! ewan ko sayo! bili lang ako ng ice cream, i'll be back. meron kayong
gusto?
Cass: the usual.

Mikie: okay sige. be back in few.. ikaw William, may gusto ka?

William: i'm good.

Ivan: eh bakit ako hindi mo tinanong?

Mikie: eh! wag ka na! pagkatapos mo kong tawaging mataba!

naman 'tong si Mikie oh!

Ivan: joke lang yun! tsaka noon pa yun noh, tignan mo nga ngayon.. ikaw na ang
pinaka-sexy sa mga mata ko! ..totoo..

Mikie: che!

pagkaalis ni Mikie, tinanong ako ni Cass..

Cass: hoy, Ivan! are you sure you're okay? napansin ko kase kanina muka kang
sobrang kabado.. di ba William? yung expression ng face niya, parang he was about
to get busted.

Ivan: ano ka ba naman! ako? bakit ako mabubuko, eh wala namang ibubuko?

Cass: oh, relax lang! okay, sabi mo eh! ay, sya nga pala, pagkatapos naming
mamili ni Mikie, sama kayo sa condo ha. tulungan nyo kameng mag ayos ng ibang
gamit na nadeliver na.. sabi kase nila Mommy at Tita Criselda, dapat daw maayos na
yun..

William: sure. Ivan, 'tol.. kain ka muna oh.. pinag-order ka na ni Mikie kanina..

Ivan: salamat.

Cass: so, Ivan.. may girlfriend ka na ba?

Ivan: wala.

Cass: ha? eh bakit naman?

dahil ba kay Mikie?

whhhhaaatttt? uh-oh...
---+---

Cass: ha? eh bakit naman? dahil ba kay Mikie?

whaattt??? uh-oh..

Ivan: ano? anong dahil kay Mikie? of course not ....

Cass: haha! 'to naman, masyadong defensive! joke lang yun noh! i was just
messing with you. alam ko naman na baby sis lang ang turing mo don eh!

BUT WHYYY?!?!

Ivan: ha? ah.. oo.. siempre..

ohhh, hindeeee!!!

Mikie: hoy!! anong pinag-uusapan nyo dyan? sali ako!!

Ivan: wala!
Mikie: hmm, sungit!

Cass: mag-shopping na kaya tayo, Mikie? kase tignan mo kung anong oras na oh.. pag
hinintay pa naten yang si Ivan matapos kumain, bukas pa tayo makakauwi!

Mikie: ay oo! mabuti pa nga!

iniwan na namen silang dalawa don, para makapag-kwentuhan na rin sila.. at kame
naman ni Cass, namili na. marami-rami pa kameng dapat bilhin, pero inuna na muna
namen yung para mga sarili naming kwarto. 3 bedrooms yung condo, so bale, tig-isa
kame ni Cass. siempre sakin yung pinaka malaki, magaling kase ako sa coin
tossing eh! yung isa naman, guest room. we don't have an in-house maid,
magpapadala na lang daw sila Mommy ng maid once or twice a week para maglinis at
maglaba. this way daw, matututo kame ni Cass na maging "independent." yeah right.
independency ba yung may mga rules and regulations galing sa mga magulang? kesyo
no boys allowed daw after midnight, unless it's Ivan or basta dapat kilala nila,
visiting hours no later than 12 midnight.. sleep overs? pwede. basta walang
kalokohang kasama... and this is the horrible part, we have to learn how to cook,
dahil wala ng magluluto para samen.. blah, blah, blah! baka gusto din nila ng
lights out at 10? hay sila Mommy talaga oh, pinayagan nga kameng mag move out,
mas lalong humigpit naman. hay! but i think this is going to be very interesting..

Cass: uy, lam mo, Jena looks too young to have a baby.. ilang taon na ba siya?

Mikie: oo nga eh. d ko alam.. hindi naman kase nababanggit ni Ivan si Jena noon eh,
ngayon ko lang din siya nakilala..

totoo.. Jena looks really young .. siguro, mas matanda kame sa kanya.. ewan ko,
guess lang.

Cass: nako, we need to have a girl talk with her. nakakaintriga siya eh!

Mikie: hoy, ano ka ba! that's none of our business, okay?! kaw talaga, napaka
intrigera mo!

Cass: bakit ba, idol ko si tita Cristy eh!

Mikie: pero kamuka mo si tito Boy!

Cass: sira, kamuka ko si Kris Aquino no!

Mikie: yeah, in your dreams!

after a while, nagkita-kita na kameng apat. 7:30 pm na. bukas na lang kame
pupunta at mag-aayos ng condo, dahil ipapakilala na daw ni Cass si William sa
parents niya. nako, goodluck na lang! wala pang pumapasa sa Daddy ni Cassandra!
naiwan kaming dalawa ni Ivan, umupo kame don sa may fountain..

Ivan: sa tingin mo, papasa kaya kila tito si William?

Mikie: ewan ko lang kay tito, pero kay tita, i think he has a good chance naman.
sana pumasa siya kay tito noh.. he seems like a nice person.
Ivan: he is. tsaka seryoso siya kay Cassandra.

Mikie: aba.. mukang close na close na kayo ah.. that's good.

Ivan: haha.. oo.. don't worry, tinakot ko na siya.. na kapag pinaiyak niya sa
Cassandra, lagot siya saken!

Mikie: ang OA mo naman! Cass is a big girl now, she can handle herself.

Ivan: eh, mahirap na. alam mo naman na ayaw ko ni isa sa inyo ang umiiyak eh,
diba?

Mikie: ang drama mo, Ivan! tumigil ka nga! part yun ng isang relationship noh.
you'll never know you're inlove until you get hurt..
Ivan: kaya ba mahal mo si Nico?

---+---

Ivan: kaya mo ba mahal si Nico?

Mikie: Ivan.. are we going down that road again..? diba sinabe ko na naman
sayo...mahal ko siya.

Ivan: but Mikie.. he cheated on you, nakalimutan mo na ba yun? if he did it

before, gagawin niya yun ulit, and chances are, he's doing it right now and you
don't even know about it.. Mikie naman.. Nico is not the right guy for you..
hiwalayan mo na kasi siya eh!

Mikie: alam ko naman na concerned ka lang saken. believe me, i know where you're
coming from.. of course you want to look out for me, but Ivan, like i said.. we're
big girls now, i'm a big girl now. hindi na ako yung batang iniiyakan na lang ang
lahat ng bagay.. i cry for a reason now.. you don't have to look after me all the
time..

Ivan: pero Mikie, you can't take that away from me.. i've been doing this since we
were kids.. you can't just tell me to stop looking after you.. alam mo naman na i
only want the best for you eh.. ... ako yun ...

Mikie: i understand, Ivan.. but right now, this is the best for me.. ...ouch... so,
can you just please trust me when i say you don't have to worry about me.. i know
what i'm doing..

Ivan: fine. pero if i catch him, ilalayo kita sa kanya, and you can't stop me.

Mikie: opo..

Ivan: tama na ang drama.. halika na ihahatid na kita sa inyo..

Mikie: Ivan.. thank you. i'm so lucky i have you..

Ivan: ako, malas!

Mikie: Ivan naman eh!

Ivan: joke.. no, Mikie.. I'M LUCKY.

and he hugged me. sa totoo lang, gustong gusto kong umiyak.. pero ayokong
magkaron pa ng gulo.. i know what Ivan and Nico are capable of doing.. ayoko silang
mag-away. kaya ko 'to.. i love Nico, and he loves me, too.. kaya dapat hindi ako
nalulungkot. nasa kotse ako ngayon. tahimik. si Ivan, kanina pa lumilingon sa
direksyon ko, i just smile at him. nung dumating na kame sa bahay, niyaya ko
siyang bumaba.

Mikie: tara, baba ka, kain tayo!

Ivan: kain na naman? ikaw talaga, sige na nga.

pagpasok namen sa front door, sinalubong kagad ako ng maid.

Maid: Mikie, si Nico nandito.. kanina ka pa hinihintay. nandon siya sa living

room.

Mikie: ha? oh.. okay thank you, ya.

Ivan: oh, nandito pala si asungot.

Mikie: IVAN!!

Ivan: okay, okay..

pagpunta namen sa living room, nakita ko si Nico, nako.. mukang galit. ayaw na
ayaw kase niyang naghihintay..

Mikie: hi baby..

Nico: anong oras na? bakit ngayon ka lang? san ka nagpunta?

uyy.. his voice sounds familiar.. d ko lang maalala kung san ko narinig..

Mikie: uhm, naglunch kame nila Cass sa mall, kasama yung boyfriend niya.. tapos
pinasunod ko si Ivan pati yung pinsan niya.. nag shopping kame ng mga furnitures
for the condo.. Nico, si Ivan.. i'm sure you guys still remember each other..

he nodded at me.

Nico: musta? oo naalala ko siya.

Ivan: okay lang 'tol.

Nico: pare, excuse us.. kakausapin ko lang si Mikie.

Ivan: nakakapikon 'tong lalakeng to ah! walang modo! ah.. oh sige, aalis na rin
naman ako eh, hinatid ko lang siya dito. i'll leave you guys to talk. good night,
Mikie.

i started heading out, but their conversation was still withinn earshot.
Nico: bakit hindi ka man lang nagtext o tumawag saken?

Mikie: eh kase akala ko busy ka eh.... diba ayaw mong iniistorbo ka when you're
busy, kaya hindi na ako tumawag tsaka sila sila lang naman ang kasama ko eh, kilala
mo naman lahat....

Nico: kahit na!

Mikie: sorry.. hindi na mauulit..

Nico: sa susunod, 'wag ka ng sasama dyan sa lalakeng yan!

loko 'tong lalakeng 'to ah! pigilan nyo ko uupakan ko to!!!

---+---

Nico: sa susunod, 'wag ka ng sasama dyan sa lalakeng yan!

loko 'tong lalakeng 'to ah! pigilan nyo ko uupakan ko 'to!!

Mikie: Nico, bakit? wala naman kameng masamang ginagawa ah..

Nico: wala akong pakialam! pag nakita ko pa yan na kasama mo, malalagot ka saken!
naiintindihan mo?!

pagkarinig ko non, nag init na lang bigla ang ulo ko, i was seriously going to just
let it go, pero nung narinig ko na sinisigawan niya si Mikie, nag-iba na timpla ko.
kapal ng muka, kala mo kung sino! sasapakin ko na 'to eh! walang pwedeng manigaw
kay Mikie!!

Ivan: bakit mo sinisigawan si Mikie?

Mikie: Ivan..

Nico: 'wag kang makialam dito, away namen 'to!

Ivan: sino ka para sigawan si Mikie? kung mga magulang nga niya hindi siya
sinisigawan eh, ikaw pa kaya?! tsaka, bakit ayaw mong sumama si Mikie saken?!

Nico: ayoko eh! bakit, may laban ka , ha?

Ivan: ang kapal ng muka mo ah! kung magsalita ka parang alipin mo si Mikie!! babae
yan, hindi mo siya dapat sinisigawan. lalong lalo na, wala kang karapatan na
sabihin ang dapat at hindi dapat niyang gawin, boyfriend ka lang niya, hoy!! you
don't own her!!

Mikie: guys... 'wag kayong mag-away dito!

Nico: wala kang pakialam, okay!? i can do whatever i want to Mikie! akin siya, at
ako lang dapat ang sinusunod niya!

Ivan: eh g*go ka pala eh! ano!

hindi ko alam ang gagawin ko, pareho na silang nag-iinit. kailangan ko silang
pigilan, baka kung ano pang mangyare.. asan na ba kase si Mommy eh! yung mga
maids nagsilabasan na, pati na rin si manong driver.

Manong Driver: mga, hijo, wag kayo dito manggulo!

Nico: wag ka nga makialam! lahat kayo, wag kayong makialam!!!

Mikie: TAMA NA!! ano ba kayo!

Ivan: wala ka talagang modo! pati matanda, binabastos mo!

Nico: umalis ka dito, Mikie. tuturuan ko to ng leksyon! baka hindi niya nakikilala
kung sino kaharap niya ngayon!

Ivan: hoy! kilalang kilala kita, ulol! puro ka salita! gawin mo na lang!!

...at nagsuntukan silang dalawa. okay, i really have to do something. pinatawag

ko na yung security para awatin sila..

Mikie: sinabing tama na eh! ano ba!! Ivan! Nico!

Nico: 'wag ka ngang makialam dito!! *pushes her*

Ivan: 'wag mong tulakin si Mikie! parang wala kang nanay ah!! *PAK*

gumitna na ako. kahit anong mangyare, kailangan na maawat sila.. sobrang

nagkakasakitan na silang dalawa. si Nico, dumudugo na yung ilong at labi niya.. si
Ivan naman, may sugat na sa pisngi.. humarang ako sa harap ni Nico, kaharap si
Ivan.

Mikie: tama na, please!! Ivan!! tama na... one of you needs to go..

Ivan: Mikie, 'wag mo siyang ipagtanggol! walang modo 'tong tao na 'to! hahayaan
mo na lang bang tratuhin ka ng ganito ng lalakeng yan???

Nico: ano, Mikie?! makikinig ka dyan ha!? mamili ka ngayon kung sino papaalisin
mo.

Mikie: Ivan... i'm sorry.. kung may galang ka saken at sa friendship naten.. ikaw
na lang ang umalis..please..
Nico: narinig mo!? ikaw ang pinapaalis, alis na!

Ivan: sige, kampihan mo pa sya, Mikie. hindi pa tayo tapos, Nico, tandaan mo yan!
pasalamat ka malaki ang respeto ko sa mga babae!!

... and he stormed out without even looking back.. galit na galit siya.. ano ba
'tong pinasok ko? bakit ganito ang nangyayare?

Nico: nakita mo kung anong ginawa mo!?

Mikie: you didn't have to do that to him.

Nico: at bakit hindi?!

Mikie: Nico, Ivan's my best friend. kasama ko na siya simula pa lang noon! wag mo
naman akong pagbawalan na makasama siya... lahat naman ng gusto mo, sinusunod ko
diba? bakit mo ko gustong ilayo kay Ivan!? ito lang ang hinihingi ko, Nico..

Nico: ah ganon? so kinakampihan mo pa sya ngayon? tignan mo nga kung anong ginawa
saken nyang kaibigan mo!!

Mikie: wala akong kinakampihan sa inyo.. oo may mali si Ivan.. pero Nico, mali din
naman yung ginawa mo eh... hindi mo dapat siya sinaktan. 'wag mong hayaan na
mamili ako sa inyong dalawa, because you're not gonna like it.

Nico: okay, fine! papayagan kita. pero sa oras na malaman ko na iba ang pakay nyan
sayo, hindi lang suntok ang aabutin niya saken!

Mikie: Nico, ano ka ba? magkaibigan lang kame, okay? ikaw lang ang mahal ko, and
you know that.

niyakap ko siya.. pinakuha ko na rin yung first aid kid para gamutin yung mga sugat
niya.. i feel really bad for what happened tonight.. kamusta na kaya si Ivan?
hindi ko man lang siya naipagtanggol kay Nico... ano na kayang nangyare sa kanya?
marami kaya siyang sugat? sino kayang gumagamot sa kanya? .. bago ako matulog
nung gabi, tumawag ako kay Ivan ng ilang beses, but he didn't pick up.

sobrang sama ng pakiramdam ko ngayon. hindi dahil sa nakipag-away ako kanina,

konting galos lang naman at pasa ang meron ako.. kundi dahil kay Mikie. i can't
believe she stood up for that guy.. nakuha pa nyang ipagtanggol si Nico after
everything that he did to her.. EVERYTHING!! sobra ng pagkahibang niya sa
lalakeng yun, pati ako binabaliwala na niya.. ni hindi man lang niya naappreciate
yung pagtatanggol ko sa kanya. at ang masama pa don, handa niyang kalimutan ang
pagkakaibigan namen para lang don sa asungot na yun!
grabe. unbelievable...

---+---

Jena: wala akong asawa, i never got married. walang Daddy si Reese, hindi niya
kame pinanagutan..

Mikie: i'm so sorry to hear that, kung alam ko lang na ganito pala kalalim yung
situation, hindi na sana ako nagtanong...

Jena: it's okay... matagal na rin naman yun eh, i should move on. and i know
eventually, i have to tell somebody.. ang alam kase nila, nabuntis lang ako tapos
tumakas ako.. i never really told anyone.. you're the second person to know na
hindi niya ako pinanagutan, next to Ivan, Mikie.. walang nakakaalam kung sinong
ama ni Reese, ako lang.

Mikie: hindi ko na itatanong kung sino.. don't worry, you can trust me. your
secret is safe with me.. uhm.. pwede ko bang itanong kung anong nangyare, bakit
hindi ka niya pinanagutan?

Jena: i met him at a friend's party.. sobrang bait niya, tapos ang sweet pa. pero,
alam ko naman na player yun sa simula pa lang eh, kasi kung kani-kanino siya
nakikipag flirt.

Mikie: tapos...

Jena: yun na, siempre lumapit siya saken, konting kwentuhan, inuman.. at dun na
nagsimula ang lahat.. we started going out on a daily basis, hindi naman matagal,
pero araw-araw yung paglabas namen. and then one night, one lonely night, nagkaron
kame ng deep conversation, and later on, it led to... you know.. i just woke up
the next day, in a bed, beside him. hindi ko matandaan kung anong nangyare, kung
bakit ako nandon.. pero hindi dun nagtapos.. naulit pa yun.. until one day, i found
out he has a girlfriend.. ang sabi nya hihiwalayan na niya yun, naghahanap lang
siya ng right timing. i fell in love with him, you know. kase feeling ko, mahal
niya ako eh.. so, when i found out i was pregnant, sobrang excited ako to tell him,
ni hindi nga ako natakot na malaman ng parents ko eh kase ang akala ko, we will get
married and live happily ever after. nung sinabi ko sa kanya, he totally denied
it, impossible daw na siya ang ama ng baby ko.. sa sobrang sama ng loob ko,
naglayas ako samen.. dala na rin siguro ng takot ko kay Papa.. humingi ako ng
tulong kay Ivan, tapos kinausap ng Daddy niya si Papa, para pasunudin ako sa
America..

Mikie: ganun ba? and that's where you gave birth to Reese... okay na ba kayo ng
parents mo ngayon? eh, may contact ka pa ba sa Daddy ni Reese?..

Jena: oo, okay na.. nung nakita nila si Reese, nagkapatawaran na kame.. wala na
akong contact sa lalakeng yun, and i choose not to have any at all. matagal ko na
siyang kinalimutan, simula nung i-deny nya na siya ang nakabuntis saken. hindi ko
tinitignan si Reese as a big mistake, sa katotohanan nga, she totally turned my
life around..

Mikie: pero, mahal mo pa ba siya? pano kung bigla mo siyang makita.. ipapakilala
mo ba si Reese sa kanya? bibigyan mo ba siya ng karapatan kay Reese?

Jena: mahal? hindi na no! although, alam mo Mikie, pangarap ko na mabuo yung family
namen.. gusto kong magkaron ng ama si Reese.. pero kung kagaya din lang naman ng
lalakeng yun, wag na lang.. wala siyang karapatan sa anak ko.

Mikie: ayaw mo ba siyang hanapin?

Jena: wala na akong balak.. galit na galit ako sa kanya, kapag nakita ko yun, hindi
ko alam kung anong pwede kong gawin sa kanya. ayokong makilala siya ni Reese,
ayokong maranasan nya yung i-deny siya, katulad ng ginawa niya saken. and besides,
napaka irresponsible ng taong yun! napaka isip bata. hindi siya worthy na maging
Daddy ni Reese.

Mikie: sa bagay.. mas okay na rin siguro yung situation nyo ngayon.. he's not
gonna be a good example to Reese. wala siyang kwentang tao..

Jena: masaya naman kame eh.. nandyan naman si Ivan.. alam mo, siya yung nag alaga
saken nung buntis ako. lahat ng hingin ko, binibigay niya saken. ang saya noh!?
kaya alam mo, sobrang spoiled si Reese sa kanya. nakakatawa nga eh..lagi siyang
napapagkamalan na Daddy ni Reese.

Mikie: yeah, Ivan's a sweet guy.. he always looked after me when we were kids.
medyo may pagka alaskador nga lang, and super protective minsan. but other than
that, he's a total gentleman. lucky yung mapapang-asawa niya.

Jena: kaya nga sabi ko sa kanya, maswerta ka eh!

Mikie: huh? ako? bakit ako naging maswerte?

Jena: ha? ahh ehh.. siempre, kasi best friend ka niya eh! technically, ikaw yung
unang babaeng trinato niya ng ganyan. diba?

Mikie: ah.. oo nga naman! nagtataka nga ako kung bakit wala pa yang girlfriend
eh, yung pang matagal ba..

Jena: eh pano, napaka torpe kase dun sa "dream girl" niya! alam mo, nung nasa
America kame, he was painting a portrait of a girl.. kaya lang, walang nakakita
non.. ayaw niya kase ipakita eh. kaya nalaman ko na babae yun, kase one time
sinilip ko siya, kaya lang nakita naman niya ko kagad, so nakita ko lang yung hair.

Mikie: talaga?! eh bakit ayaw niyang ipakita?

Jena: eh kase, sabi niya, yun daw yung babaeng papakasalan niya.. at yung same girl
na yun ang unang makakita dapat nung portrait.. ang arte noh!?

Mikie: wow...hmm. sino kaya yun? nakakaintriga naman..

pagkatapos nameng magchikahan ni Jena, feeling ko talaga super close na kame, pano,
we talked about everything.. as in everything under the sun! nakakatuwa nga eh..
kahit hindi maganda yung naging experience niya, she remained positive.. grabe,
saludo ako sa kanya. gabi narin nung hinatid ko sila ni Reese sa bahay nila
Ivan.. when i pulled over, nakita ko yung kotse ni Ivan, nakapark dun sa garage.
yes! buti naman nandito na siya.. naunang pumasok sila Jena, tapos ako sumunod..
nung nandon na ko sa may pinto, narinig ko silang nag-uusap.

Jena: uy Ivan dito ka na pala! tamang tama, si Mikie nandito. teka lang ha,
tatawagin ko..

Ivan: pauwiin mo na siya. sabihin mo sa kanya, tulog na ko!

---+---
Ivan: pauwiin mo na siya. sabihin m sa kanya, tulog na ko!

nagulat ako sa mga sinabi niya, grabe.. i guess he's really that mad at me. hindi
ko rin naman siya masisisi eh.. it was mainly my fault. ang sakit pala na marinig
mo mismo galing sa friend mo yung mga ganitong bagay. so, instead of walking in,
i turned around and walked to my car.. babawi na lang ako sa kanya...how? i don't
know yet, but trust me, i have my ways.. promise.

Jena: ha?! eh bakit naman? magkagalit ba kayo?

Ivan: hindi!

Jena: oh, eh bakit ang sungit mo? relax ka lang ins.. hindi naman ako kaaway mo
noh! tsaka pwede ba hinaan mo boses mo, natutulog na tong si Reese oh!

Ivan: sorry...

Jena: Ivan, ano bang problema?

Ivan: malaki.. sobrang laki... nothing, Jen. i guess i'm just tired..

Jena: yeah, right Ivan. i know you, okay. you're not gonna act like this if
you're "tired" lang. something's wrong. so ano, spill. is it about Mikie?

Ivan: oo..

Jena: okay.. *puts down Reese on the couch* what about her? nakwento niya kase
saken kanina, nag-away daw kayo ng boyfriend nya.. bakit ka nakipag-away?

Ivan: eh kase the way he treats Mikie.. he treats her like trash Jen. kung
pagsabihan niya akala mo hindi niya girlfriend.

Jena: pero kase diba.. that's kinda none of your business, Ivan. problema nila
yun, you shouldn't have jumped in like that..

Ivan: at ano? pabayaan ko na lang na ganunin niya si Mikie? if it's anything about
Mikie, then it's definitely my business.. hindi ko hahayaan na baliwalain lang ng
kung sino-sino si Mikie.

Jena: gosh.. she really is something, huh?

Ivan: yeah, a very special "something"..

Jena: if that's the case, then why don't you tell her how you feel? diba? alam mo,
she's really a nice person.. i actually like her.. magkasundo na nga kame eh..

Ivan: talaga? mabuti naman kung ganon.. she doesn't need to know anything.. it's
better this way..

Jena: hay nako, mahina ka talaga! oh sige, if that's what you want to do, bahala
ka. don't worry.. hindi ko sasabihin sa kanya, promise!
pagkauwi ko sa bahay, nandon si Nico. oh my.. how could i forget.. i was supposed
to meet him for dinner.. nako, sigurado ako, patay na naman ako dito. i was
hesistant to come near him, but i had to..

Mikie: uhmm... sorry.. nakalimutan ko kase.. kanina ka pa ba naghihintay dito?

please don't hurt me, please don't yell at me, please don't-- ..

Nico: *kisses her* it's okay.. are you tired? gusto mo next time na lang tayo mag
dinner? i can reschedule, if you like..

Mikie: ba, himala. okay.. what's going on? am i missing something? hi-hindi ka
galit?

Nico: me? mad? of course not.. why would i be mad?

Mikie: because i forgot?

Nico: i told you,.. it's okay. so ano, gusto mo pa bang lumabas?

Mikie: wag na, dito na lang tayo sa bahay.. medyo pagod na rin kase ako eh.

so, we stayed at home instead.. wala naman kameng ginawa masyado, nagkwentuhan
lang.. nagpaalam din siya saken na mawawala siya for a month, magbabakasyon daw
sila ng buong family nya, next week ang alis nila. pumayag naman ako, family naman
kasama niya eh medyo weird siya ngayon, but in a good way. sana lagi na lang
kaming ganito noh?! hay, what a relief, at least nabawasan na ng kahit konti
yung problema ko. si Ivan na lang.. pano kaya ako mapapatawad non?

Mikie: so, Nico, you're totally okay with me hanging out with Ivan, right..?

Nico: yeah. not too close nga lang. and i meant to apologize to him last night
din, kaya lang naisip ko galit yun, so maybe you can apoligize for me?

Mikie: oo naman.. ako ng bahala

the next few days went by fast.. i basically spent my whole week with Nico. grabe
kakaiba talaga, he became extra sweet, sobrang thoughtful.. yung mga ganon! grabe.
nakakakilig, as in. parang yung noon na nanliligaw pa lang siya saken.. sana
araw-araw laging ganito! araw-araw din akong nagtetext at tumatawag kay Ivan..
nangungulit. pero, hindi siya nagrereply eh. kapag nagpupunta naman ako sa
kanila, lagi daw wala.. kung ano ano ng ginawa ko para lang pansinin niya ako
ulit, pero wa-epek! hanggang sa dumating yung araw na pag-alis ni Nico. hindi
na niya ako pinasama sa airport. okay lang, may lakad din naman ako eh!

Jena: Ivan, may nagpapabigay sayo.. *gives him a bouquet of roses*

Ivan: ha? ano yan? baka naman para sayo?

Jena: ano ka ba! sabi nung delivery guy, for Ivan daw eh. eh d para sayo! nax naman
ins! read the card!!
Ivan,

flowers for you!! 1 week nakong nagpapapansin sayo, pansinin mo naman ako
oh... .. please, please, please forgive me!! i'm really, really sorry.. bati na
tayo, sige na?

love,
Mikie

---+---

Ivan,

flowers for you!! 1 week nakong nagpapapansin sayo, pansinin mo naman ako oh... ..
please, please, please forgive me!! i'm really, really sorry.. bati na tayo, sige
na?

love,
Mikie

napangiti na lang ako.. grabe talaga itong si Mikie. lahat gagawin. sana nga lang
ginagawa niya sa tamang tao..

Jena: para kang sira dyan! may nakasulat pa sa likod oh!

p.s. i'm outside. kapag lumabas ka, ibig sabihin nun, i'm forgiven na.. so no
choice ka. kase hindi mo naman ako hahayaan na maghintay dito eh, sige ka baka ma-
rape pa ko dito! hintayin kita ha.

pagkabasa ko non, i didn't have any second thoughts.. hindi ko naman talaga siya
kayang tiisin eh. si Mikie pa. so, i ran outside.

Mikie: hay salamat! ang tagal mo naman basahin yung note ko! kanina pa ko
naghihintay dito eh! did you like the flowers?

love them. napatitig na lang ako sa kanya.. kakaiba yung itsura nga ngayon, she
seems so happy.. 1 week ko lang siyang hindi nakita.. ano kayang nangyare dito,
bakit nagiba ang disposition bigla? break na kaya sila kaya siya masaya!?

Mikie: hoyyy Ivan!!! *pinches him*

Ivan: aray!

Mikie: alam mo, bibigyan na lang kita ng picture ko para titigan mo. baka magka
stiff neck ka dyan kakatingin saken eh! uuyyy crush mo ko noh!?

Ivan: ..hindi lang crush.. ang kapal talaga nito! halika nga dito! pa-hug!

*hugs her* na-miss kita sobra...

Mikie: Ivan! aray! naiipit naman ako eh! are you this mad at me at gusto mo pa
ata akong patayin!?

Ivan: ay, sorry.

Mikie: Ivan... sorry ha... i know i was wrong... i shouldn't have done that..

Ivan: sshh.. tama na.. okay lang yun.

Mikie: so, hindi ka na galit saken? bati na tayo? promise hindi na yun mauulit..

Ivan: matitiis ba naman kita..

nagkwentuhan lang kame ni Ivan the whole night. grabe, na miss ko 'tong mokong na
'to! eh kase 1 week na walang nangungulit saken sa umaga, walang nagsusungit saken
kapag pinapasok ko siya sa kwarto niya, wala din nangaasar saken kapag kumakain
ako.. sobra namiss ko talaga siya. i told him Cass and I are moving in the
condo tomorrow morning.. actually dapat nga don na kame matutulog ngayon eh, kaya
lang nagpunta nga ako dito.. so instead, niyaya ko na lang siya na mag sleep over
dun. sleep effect pa eh, hindi naman kame natulog.

Cass: uuyy bati na sila!! ikaw kase Ivan eh, patampo-tampo effect ka pa! hindi mo
naman kayang panindigan!

Ivan: shut up Cassandra! batuhin kita eh!

and we stayed this way for the next two weeks. sleep overs, labas dito, labas doon.
madalas kameng dalawa lang ni Ivan ang magkasama, eh pano naman kase, itong si Cass
laging nang iindian. kung san san na nga kame nakapunta eh, i feel so freeeee!!
free? si Nico.. tumatawag naman siya at pinapaalam ko naman sa kanya kung nasan
ako, at kung sino ang mga kasama ko. surprisingly, hindi siya nagagalit. okay,
something is definitely up. hindi naman yan ganyan ka loose saken eh! usually,
natatakot nga ako magpaalam dyan eh kase alam ko sisigawan ako nyan. pero, ngayon..
ganito siya sumagot.

Nico: okay, sige.. have fun baby.

oh diba? ang weird? if i hadn't known him for so long, i'd think it's perfectly
normal. but, NO. mixed emotions ako ngayon, yung tipong, masaya kase hindi na kame
nagaaway. at worried, because he might be up to something. hay, bahala na nga.
basta, enjoy muna ako. right now, nandito kame sa Tagaytay, having a picnic.

Ivan: Mikie, dahan dahan naman! marami pa namang food eh!

Mikie: ano ba! wala ngang pakialamanan!! ay, siya pala.. Ivan.. nasabi saken ni
Jena na you're painting a girl daw? sino yun ha??

Ivan: WALA! si soon-to-be-misis ko yun!

Mikie: ah sus!! may pa asawa effect ka pa dyan.. ang corny mo talaga!

Ivan: bakit ba? eh she should be the first one to see it before anybody else does..
hintay ka lang.. ikaw naman talaga ang unang makakakita non eh...

ANO?!

---+---

Ivan: hintay ka lang.. ikaw naman talaga ang unang makakakita non eh...
okay, this is it, Ivan. it's now or never. kaya mo yan!

Mikie: ano ka ba?! kung ako yung unang makakakita non, eh di ako yung... nah..
i don't think so. nako, Ivan ha. ang corny mo! tigilan mo nga ako! ako pa pag
papractisan mo! .. ano ba 'to? okay, this is awkward. ..

Ivan: hindi, Mikie..

she has a blank stare.. yung tipong hindi niya maintindihan what i'm trying to
say.. akala niya pinagtitripan ko lang siya. so, lumapit ako and looked at her
straight in the eyes.. this is it! THIS IS THE MOMENT!

Ivan: kase Mikie.. MAAHHAA...

Mikie: maahhaa??

* Nico Calling... *

Mikie: ay! excuse me ha, si Nico tumatawag.

and this is the moment? okay.. maybe not.

Mikie: hi baby!

Nico: hi..

Mikie: napatawag ka ata? diba sabi mo mamaya ka ng gabi tatawag? dito ako sa
Tagaytay.. kasama ko si Ivan.
Nico: wala.. i just called to check up on you..and to say i love you..

Mikie: aww. i love you too..

Nico: sya nga pala.. ma-eextend yung vacation namen.. okay lang naman sayo yun
diba?

naman, Nico! panira ka talaga kahit kailan! pwede ka naman tumawag mamaya pag
katapos ko ng sabihin kay Mikie na mahal ko siya diba? bakit ngayon pa!?!? whyy!?!?

Mikie: ganon? oo naman.. oh sige.. ingat ka dyan ha? miss na kita.. bye!

* hangs up *

Mikie: alam mo, ang laki ng pinagbago ni Nico, oh diba ang saya? so, Ivan.. you
were saying?

Ivan: ha? wala.. nakalimutan ko na.

Mikie: ano bayan, Ivan! nag-uulyanin ka na!

Ivan: halika na nga, uwi na tayo. gumagabi na eh.

Mikie: sleep over ka ulit sa bahay?

Ivan: next time na lang siguro.. may lakad pala ako bukas ng maaga..

Mikie: eh di umalis ka bukas ng maaga.. sa condo ka na matulog, promise hindi kita

kukulitin. sige na! tapos, tuloy mo na yung sinasabe mo.

Ivan: pass muna ako, Mikie.. kasama ko kasi si Dad..

Mikie: hmm.. sige na nga! Ivan.. kung kailangan mo ng pointers sa pangliligaw dyan
kay "soon-to-be-misis" mo, game ako ah! i'll show you the right way to a girl's
heart!

Ivan: ...how about, show me the right way to YOUR heart? ...
oo ba.

nung dumating ako sa bahay, as usual, wala na naman si Cass.. talaga 'tong babaeng
'to oh.. napapadalas ang labas at uwi ng late. feeling ko tuloy, ako lang mag-
isang nakatira dito. umupo ako sa couch, actually more like higa, at nanood ng
aking favorite na movie sa DVD. -- Just Like Heaven. eh kase, parang nakakarelate
ako sa story. you know, yung nananaginip siya about this place she hasn't been or
seen before.. kaya lang yung aking naman, tao. i wasn't able to pay much attention
to the movie, sa bagay, i've seen this movie like a hundred times already.
something's bothering me, actually many things are. isa na don yung sinabi ni Ivan
kanina. hindi ko alam kung seryoso ba siya or nangtitrip na naman. wala lang, d
ko kase maiwasan na ma-curious. sa totoo lang, gusto ko talagang malaman kung sino
yung babae sa painting niya.. i think it would be really romantic if somebody gave
me something like that. sana ako na lang yung nandon noh!? oops. bad Mikie! ano
ka ba! erase! erase! erase! okay, eto na lang - sana si Nico din ganyan. yan..
there you go. basta.. talagang napaka swerte ng babaeng yun, kung sino man siya.
tumingin ako sa orasan.. it's past two in the morning na.. ano bayan, hindi pa rin
ako natutulog.. kanina pa tapos yung movie, hindi ko man lang namalayan na blue
screen na. maya-maya lang, dumating si Cass. aba. nagtitiptoe pa eh! hindi
yata ako nakita na nakahiga dito sa couch. gulatin ko nga.

Mikie: HOY!

Cass: ay! butiki!!

Mikie: HAHAAHAHAHH!!

Cass: Mikie, ano ba!!! muntik na kong atakihin sa puso eh!! akala ko, white
lady! magpalit ka nga ng damit don!! wear something that's not white!

Mikie: oh yeah.. i'm wearing a white dress nga pala... hahah!! Cass, you
should've seen your face.. ganito oh! muka kang unggoy!!

Cass: hahah! sira! muntik na nga ako maihi sa salawal ko eh! bakit gising ka pa?
kakarating mo lang ba?

Mikie: hindi, kanina pa.. hindi lang ako makatulog! ikaw? at bakit ngayon ka
lang, ha babae!?

Cass: eh nagdinner kame ni William tapos nagkwentuhan.. si Ivan nasan?

Mikie: nandon, sa kanila.. may lakad daw siya bukas eh, kaya sa susunod na lng daw
siya mag sesleep over.

Cass: ohh.. so how was Tagaytay?

Mikie: okay lang, it was fun.. although it would have been more fun kung hindi
nang-indian yung isa dyan!

Cass: eh.. we meant to show up naman talaga eh.. kaya lang, si William nag-aya kung
san-san. tsaka para naman magkaron kayo ng privacy ni Ivan noh! since 1 week kayong
hindi nag-usap, malamang you guys have a lot of catching up to do.

Mikie: sus, ginawa pang palusot. para naman kaseng sobrang confidential yung
pinag-uusapan namen, eh noh!? nagpicture-taking lang kame don, as usual.
tsaka nag picnic. he said something quite mind-bothering, though.

Cass: naman! eh lahat naman ng sabihin nun, napaka mind-bothering eh! pansin ko
nga, yang si Ivan, eversince bumalik yan dito, lagi na lang parang kinakausap yung
sarili. oh di kaya naman, hihirit tapos hindi naman itutuloy! nasiraan na nga ata
talaga yun sa America eh! ano naman ang sinabi niya sayo?

Mikie: eh kase, diba nung isang araw, kasama ko sila Jena and Reese dito sa condo..
nakwento niya saken yung tungkol dun sa painting ni Ivan. tapos nung tinanong ko
si Ivan kanina, sabi niya yung nandon daw sa painting na yun yung mapapang-asawa
niya, at siya ang unang makakakita non. tapos alam mo, sabe niya ako daw ang unang
makakakita non. ewan ko kung nang gogoodtime na naman yun. oh diba, ang gulo?

Cass: eh di kaya ikaw yung nasa painting?

Mikie: nyek! ano ka ba! hindi noh, i doubt it.

Cass: eh pano nga kung ikaw?

Mikie: impossible nga yun! siguro si Krysta yun.. tsaka we both know na mag-
bestfriends lang talaga kame, nothing more beyond that..

Cass: ang tagal na kaya ng Krysta issue na yan! tagal na yung wala sa picture noh!
so you mean, Mikie.. you never told Ivan you used to like him?!

---+---

Cass: so you mean, Mikie.. you never told Ivan you used to like him?

okay, so i might have left a little bit of info. about Ivan and I... i didn't
actually like - "like" him, crush lang. mga bata pa kame non eh, siguro about 16
or 17. pano kase, yang si Ivan, sobrang sweet at thoughtful nya. kung ang
weakness mo ay physical attraction, you're probably in love with him right now.
halos lahat ng babae sa school ko non, may gusto sa kanya. i went to an all-girls
school kase, kameng 2 ni Cass. tapos siya..madalas na nagpupunta don. siya rin
minsan ang nagsusundo samen. akalain nyo, everyone knows him, and he doesn't even
go there! pero nung college na, siempre, pareho na kame ng school. anyway,
yun nga. kaya ako nagkacrush sa kanya. wala lang, cute kase siya eh tsaka sobrang
sweet nga. sobrang bait pa. hindi naman undeniable that he's a hottie. tignan
mo palang mga mata niya, para ka ng natutunaw. tama naman ako diba, ladies?!
madalas nga ako tinatanong sa school ko non kung boyfriend ko siya, oo na, aaminin
ko, i've once wondered how it's like to say "oo, boyfriend ko siya!" oh diba?
but of course, friends lang kame niyan.

Ivan had a huge crush on Krysta, my cousin. but she didn't feel the same way about
Ivan. kase, tingin niya sa kanya, kapatid lang. pano, mas matanda sya ng isang taon
kay Ivan. si Krysta pa, eh big no-no sa kanya ang mas bata sa kanya. the guy has
to be older than she is para ma-consider nya as a boyfriend candidate. nakakatawa
nga eh, kase nilalakad ko pa si Ivan kay Krysta non, hindi naman siya pinapansin.
nainis pa nga ako dyan nung minsan na sinabihan niya ko na crush daw niya ako kase
kamuka ko si Krysta. bwiset yan eh. so, whenever he gets close to me, as in yung
more than a friend kuno, lagi kong naaalala yung sinabi niya. naiisip ko na
ginagawa lang niya yun, kase kamuka ko si Krysta. may hawig lang naman kame noh,
hindi yung kamukang kamuka!

sa totoo lang, sasabihin ko naman talaga sa kanya na crush ko siya eh, kaya lang
just at the time i was about to, binanggit niya saken si "Twinkle." sino siya? ewan
ko dyan. never met her and no, that's not even her real name. si "Twinkle" ang
love of Ivan's life. mahal na mahal daw niya yung babaeng yun. nung sinabe niya
saken about dun, naturn-off ako. ewan ko, siguro na insecure ako kase hindi ko siya
kilala and yet, kung pano siya purihin ni Ivan, parang diyosa. crush ko lang siya
non ha, pero may impact na saken yun. so, what more kung "like" or "love" ko na
siya diba? "sino ba kase si Twinkle eh?!" "secret!!". yan, ganyan lagi ang sagot
niya saken. minsan nga naisip ko na baka imaginary girl lang si "Twinkle" eh.
pero, bakit naman niya gagawin yun diba? baka naman si Krysta at si Twinkle ay
iisa?! yan. "Ivan, si Krysta ba at si Twinkle ay iisa?" "ewan natin!! " at
dyan nagsimula yung Krysta issue. ganyan ka-private ang buhay ni Ivan. mag best
friends nga kame, pero pagdating sa matters of the heart, wala akong alam.

simula nung sinabi niya saken about kay "Twinkle" medyo naging distant na ako.
right timing naman na dumating si Nico. diba, so parang na-divert yung kung ano man
yung meron ako para kay Ivan. hmmf. dun na lang siya kay "Twinkle" niya. at dun din
nagsimula ang hindi pagkakasundo ni Ivan at Nico. they already knew each other
before, alam nyo ba yun? magkaklase kase sila nung highschool. hindi nga lang
sila friends, pero kilala nila ang isa't isa.

Mikie: ang O.A. mo naman! crush lang yun noh! ang layo naman non sa like!

Cass: same thing! anong pagkatapos ng crush? diba like?! kung hindi mo naman
nilagay sa isip mo na si Krysta at yung Twinkle ay iisa, malamang ko inlababo ka na
kay Ivan ngayon.

Mikie: che! hindi noh! that'll never happen.

Cass: sus! ingat ka lang sis, baka balang araw, kainin mo lahat ng sinasabi mo
ngayon!

Mikie: loka-loka!

Next Morning.

Ivan: Jena? gising ka na ba?

Jena: bakit? ang aga mo atang mangulit ngayon, what's up? bakit nakabihis ka? may
lakad ka ba?

Ivan: yeah, pupunta ako sa office ni Dad, for training. i tried telling her
yesterday..

Jena: kay Mikie?! talaga? anong nangyare?

Ivan: wala. i already had her attention eh, tapos biglang tumawag yung asungot
niyang boyfriend.

Jena: nyek! oh tapos?

Ivan: i changed my mind.. i didn't tell her..

Jena: saksakan ka talaga!! ano ka ba naman! ang tagal mo ng may gusto kay Mikie
tapos hanggang ngayon, natotorpe ka pa rin. kung tutuusin, may advantage ka na nga
eh, kase super close kayo.

Ivan: yun na nga eh, sa sobrang close niya saken, natatakot akong umamin.. what if
deadmahin lang niya ako gaya nung dati? or what if it doesn't work out? baka masira
lang ang friendship namen..

Jena: hay nako, Ivan. ang dali dali lang ng problema mo noh! pride kase pinapairal
mo eh! sabihin mo na kasi!!
Ivan: no Jena, di bale na lang.. like i said.. it'll be better this way..

---+---

Ivan: no Jena, di bale na lang.. like i said.. it'll be better this way..

Jena: what's friendship without love? bahala ka nga. 'wag mo lang sanang hintayin
'til you're TOO late to tell her.

Ivan: it's alright.. as long as she's near me, it's the same thing as having the
feeling that i've already got the whole world in my hands..

Jena: ewan ko sayo! umalis ka na nga! ang aga-aga, pinapataas mo dugo ko!

Ivan: chill ka lang, kaw naman masyado kang affected. ... tama kaya yung gagawin
ko? ...

nandito kame ni Cass sa studio ni Mommy. ngayon kase yung pictorial ni Cass.
remember, inoffer sa kanya ng Mommy ko yung cover ng magazine for this month's
edition? kaya ayan, tuwang tuwa ang gaga. mine-makeup-an sya ngayon, samantalang
ako, nandito.. on my laptop, surfing the net. for the first time, nagpunta ako
dito ng hindi ako pinipicturan!

Cass: ate, dagdagan mo pa yung concealer, halata parin yung eyebags ko eh!

Mikie: yan kase! laging nagpupuyat!

Cass: che! palibhasa ikaw, wala kang night life! no life ka kase eh! hahah!

Mikie: meron noh! may limitations nga lang ako.

Cass: hooo!! anong klaseng limitations? yung bawal lumabas? haha! masyado ka
kaseng nagpapa control dyan sa boyfriend mong daig pa security guard kung bantayan
ka. tapos siya naman labas ng labas, ano kaya yun?

Mikie: ano ba! ako lang naman ang ayaw lumabas eh..

Cass: at sinong niloko mo? sus Mikie, lagi kaya tayong lumalabas non, nung hindi mo
pa yan boyfriend. hindi ka nga mapakali sa bahay nyo eh, gusto mo laging umaalis.
diba nga lagi kang pinapagalitan ni tito non, kase laging ubos yung gas mo? haha!

Mikie: dati yun, Cass.. ngayon i like staying home na lang.

Cass: whatever!

Mom: oh, girls! nagsisigawan na naman kayo.. rinig na rinig sa labas. keep it down,
okay?

Mikie: si Cass kase, ang ingay!

Cass: sorry po, tita.. inaasar ko po kase si Mikie eh!

Mom: kayo talaga.. so, ready ka na ba Cassandra? the photographer will be here
any minute. i'm sure the pictures will come out pretty, pag maraming bumili,
kukunin na kitang regular image model ko, ha?

Cass: talaga, tita!? wow.!! sabe ko na nga ba eh, model material din ako!

Mikie: che!

Mom: and you, Katryna, tumawag ang ate mo. tinatanong kung pwede mo daw i-babysit
si Enzo ngayon, may pupuntahan daw sila ni Lawrence.

Mikie: of course! miss ko na yung batang yun eh.. susunduin ko ba siya kila Mara?

Mom: no, they're on their way to drop Enzo off here. tapos, susunduin na lang nila
sa bahay.

maya maya lang, dumating na sila Mara.

Mara: hi, Mommy! hi Cass! naks naman cover na siya ngayon!

Cass: siempre naman, ate Mara.. manang mana ako sa inyo eh! heheh

Mara: bolera ka talaga! oh, hi princess kulang-kulang!

Mikie: anong princess kulang-kulang? ikaw nga yun eh!

Mara: oo nga, pero ikaw, you're the worst case. hahah! oh Enzo, say hi..

Enzo: hi Nana. hi Ninang. ice cream?

Mikie: yes Enzo, may ice cream ka! ang cute cute talaga ng pamangkin ko! manang
mana sa Ninang nyang maganda!

Mara: asa ka pa! Ma, si Dad ba, kelan ang balik?

Mom: actually, susunod ako sa kanya next week, magbabakasyon kame. we'll be out of
the country for about a month or so..

Mikie: Maaa!! bakit nyo ko iiwan!?

Mom: hay nako, Mikie, asikasuhin mo yang condo mo, hindi pa ayos na ayos yan. tsaka
yung enrollment mo.. yung mga pictorials pa. ang tanda mo na eh, you can do
without your Dad and I.

Mara: yeah right, Mikie. if i know nag rerejoice ka na dyan eh kase matagal
mawawala sila Mommy!

Mikie: shut up, Mara!! binubuking mo ko eh!

Mara: wehh, Mikie! oh sige na, iwan ko na 'tong si Enzo.. lahat ng gamit niya nasa
bag ha. bantayan mong mabuti yan ha, Mikie! 'wag mong turuan ng kung ano-anong
kalokohan yan!

Mikie: BYE MARA!!

Mara: oh, by the way...

Krysta called...
magbabakasyon daw siya dito. sunduin nyo daw siya ni Ivan sa airport ha!

---+---

Mara: oh.. by the way.. Krysta called.. magbabakasyon daw siya dito. sunduin nyo
daw siya ni Ivan sa airport ha!

Mikie: si Krysta? kelan daw?

Mara: i think next week, if i remember correctly. tatawag naman yun, hintayin mo na
lang.

oh great. Krysta is coming. kakakwento ko pa lang sa inyo kung sino siya, umeksena
naman kagad. tamang tama, chance ko na 'to para malaman kung siya ba talaga at si
"Twinkle" ay iisa. bakit ba kase napaka curious ko eh? eh ano naman ngayon kung
siya nga si Twinkle? Ivan naman kase eh, bakit hindi na lang tawagan sa totoong
pangalan, may pa Twinkle-twinkle pang nalalaman! ewan ko ba, pero, bakit parang
kinakabahan ako sa pagdating niya? okay naman kameng dalawa, yeah, right. we're
close, but not that close. pero kahit na, i shouldn't be worried. teka, bakit ba
ako magwoworry? anong reason? ano bayan.

Cass: hoy! nakatulala ka dyan? narinig mo lang na darating si Krysta eh!

Mikie: hindi noh, excited nga ako eh.

Cass: ako din, excited. naku, sigurado ako, pag nakita nya si Ivan ngayon, hindi
na niya yun tatanggihan!

Mikie: oo nga, siguro.. .. talagang magugustohan niya si Ivan ngayon ..

Night.

*ring*

Marvin: hello?

Mikie: Marvin? bakit ikaw sumagot ng phone ni Nico?

Marvin: ha? ano kase, teka tawagin ko si Nico.

Nico: hello baby?

Mikie: kasamo mo si Marvin?

Nico: ah, oo.. okay lang naman diba?

Mikie: .. akala ko ba family lang? .. oo naman. uhm, tumawag lang ako to let
you know na may lakad kame ni Cass mamaya. i babysat Enzo today, kakasundo lang sa
kanya nila Mara.

Nico: oh, okay.. sige have fun. don't stay up too late okay? love u.

*hangs up*

Marvin: oh, Nico.. isa pang shot! d mo na ata kaya eh!

Nico: hindi, sige lang!

Jasmine: okay ka pa ba?

Nico: of course, ako pa!

Jasmine: alam mo, maraming magandang pasyalan dito sa Baguio.. so what do you say,
pasyal tayo bukas?

Nico: sige ba, kiss muna.

Jasmine: mwah. ikaw talaga. eh Nico, kelan ka babalik sa Manila? baka hanapin ka na
ni Mikie.

Nico: hindi yan. i told her nag extend ako ng vacation.

Jasmine: oh. okay.. wala lang kase baka magalit na naman yun.

Nico: sus, si Mikie pa! eh kayang kaya ko yan paikutin. kaya nga nagpa goodshot
muna ako bago ako umalis eh!

Jasmine: so, kelan mo sasabihin sa kanya yung tungkol saten? lagi na lang kase tayo
patago noh!

Nico: kapag nakuha ko na yung pakay ko sa kanya. don't worry, malapit na yun..
hindi ko pa siya napapayag na kausapin yung Mommy niya para i-feature yung banda
namen sa magazine nila, malaking factor of exposure din yun, since their magazine
is very popular in the market. kapag sikat nako ng hindi dahil sa kanya, goodbye
Mikie na. kaya tiis ka lang muna dyan, kase pag nangyare yun, pati ikaw, sisikat
ka na rin.

Jasmine: eh ano pa nga bang ginagawa ko? siguraduhin mo lang yan ha. hay, kawawang
Mikie. saksakan ng katangahan! hindi ba niya nahahalata?

Nico: pasalamat ka nga, hindi niya nahahalata eh! buti na lang magaling ako, i
got her in my hands. si Ivan lang ang problema ko eh, madalas niyang i-brainwash si
Mikie.

condo.
Cass: Mikie, si Ivan, bakit hindi yata nagpunta ngayon?

Mikie: ewan ko, tinext ko siya kaninang umaga eh, nasa office daw siya ng Daddy
niya.

Cass: ganon? nakakamiss naman yun. kase ganitong oras, nagluluto na yun ng dinner
eh!

Mikie: ikaw talaga! kaya pala bigla mong namiss, kase gutom ka na!

Cass: siempre, eh hindi ka naman marunong magluto.

Mikie: dinner na lang tayo sa labas, my treat. anong say mo?

Cass: oh sige ba!

Mikie: tapos, let's go clubbing!

Cass: wow, Mikie! welcome back!!

Mikie: let's go!

and there you go, nagdinner kameng dalawa. namiss ko rin 'to, dati kase, lagi
namen 'to ginagawa. i needed to get out din, ewan ko ba.. feeling ko sobrang
stressed out ako.. idagdag mo pa si Nico. sabi ko na nga ba eh, it's too good to
be true. kung kasama niya yung family niya, bakit nandon si Marvin? . masama ang
loob ko. hm. bwiset. we went clubbing, tapos uminom kame.. the typical night life.
grabe, at least, i forgot my worries. nag-enjoy ako.

Cass: hoy, Mikie! tama na nga yan, ang dami mo ng nainom eh, tara na uwi na tayo!

Mikie: ayoko pa! ako? okay pa ko!? ikaw? okay ka? let's dance!!

Cass: no, hindi ka okay. lasing ka na eh! tara na, uwi na tayo!

Mikie: ano ba, ang KJ mo. ikaw nagsasabing wala akong night life eh, ayan na oh!
night life! wohoo!!

Cass: tama na kase yan eh, lasing ka na!

Mikie: hindi nga ako lasing! mas marunong ka pa saken eh! my tummy feels kinda
funny. look Cass oh! umiikot tayo! *passes out*

Cass: Mikie! omg. ano ba 'to? anong gagawin ko!?

*calls Ivan*

Ivan: oh, Cass? what's up?

Cass: hello Ivan, can you pick us up?

Ivan: may ginagawa pa kase ako eh, pag natapos na ako. asan ba kayo? teka, bakit
ang ingay?

Cass: nasa club. si Mikie, nakainom, tapos she passed out.. nalasing eh, hindi ako
makapagdrive, kase nakainom din ako..

Ivan: what!? bakit mo pinabayaan? stay where you are. wag mong iiwanan si Mikie.
I'm coming.

*hangs up*

pagkababa ko ng phone, umalis na ako kagad. what the hell were they thinking!?
buti na lang, hindi gaanong traffic, kaya nakarating ako don kagad. and daming
tao, halos lahat siguro dito, nakainom na. asan na ba sila? malalagot talaga saken
'tong dalawang to!

Cass: Ivan! dito!

Ivan: ano ba kayo? bakit kayo uminom? bakit mo pinainom si Mikie? alam mo naman
mahina ang tolerance nyan sa alcohol eh! tsaka bakit dito pa kayo nagpunta, ang
daming nambabastos dito! gusto nyo bang ma-rape!?

Cass: si Mikie kase, nagpumilit magpunta dito. pwede ba, mamaya ka na magsermon!
buhatin mo muna si Mikie, so we can get out of here!

Ivan: hindi pa tayo tapos!

binuhat ko si Mikie at sinakay sa kotse ko. lasing na lasing siya. hindi naman
sanay uminom to eh, hindi sya dapat umiinom. period. asar na asar ako sa kanya,
sa kanilang dalawa. kababaeng tao, mga lasinggera!! nung dumating kame sa condo
nila, binaba ko si Mikie sa couch at kumuha ng towel at tubig, para mahimasmasan
siya. gising to eh, kung ano ano kase sinasabe. she's just too drunk.

Mikie: Ivan? don't leave me.. dito ka lang.

hindi ako nagsasalita, inis na inis ako sa kanya.

Mikie: dito ka sa tabi ko. don't leave me, please..

tumabi ako sa kanya, humiga siya sa lap ko, she was crying..

Ivan: sige, dito lang ako.. matulog ka na.

Mikie: Ivan.. wag mo kong iiwan ha.. promise?

alam kong may problema siya, pero hindi ngayon ang tamang oras para tanongin
siya..wala siya sa sarili niya.. sa ngayon mas kailangan niya yung presence ko..

Ivan: hindi ako aalis, promise.

Mikie: Ivan.. thank you.. ang lucky ko talaga.. sana.. sana.. ikaw na lang si
Nico... i love you best friend.
Ivan: hindi ko naman kailangan na maging si Nico para mahalin mo eh.. hindi ko rin
kailangan na maging best friend mo para marinig na mahal mo ako.. mahal kita,
Mikie..higit pa sa akala mo.. mahal na mahal..

i looked at her, tears were still coming down from her eyes...

pero, tulog na siya...

---+---

i looked at her, tears wer still coming down from her eyes..

pero, tulog na siya..

pinagmamasdan ko lang siya habang natutulog siya. she sleeps like an angel.. so
peaceful.. ang amo ng mukha niya.. i wish i could take her pain away..

Ivan: kailan mo kaya ako makikita, Mikie? *sigh* hayaan mo, kahit anong mangyare,
i'm always here for you.. kahit ilang beses ka pang malasing, at kahit ilang beses
mo pa pasakitin ang ulo ko, hindi ako magsasawang alagaan ka.. natatandaan mo pa ba
nung mga bata tayo? diba pangako ko sayo, ako ang bahala sayo.. kapag may umaway
sayo, ako ang aaway sa kanila.. sabihin mo saken kung bakit ka umiiyak.. ako ang
bahala sayo.. pinky-promise yan..

... and i gave her a kiss in the forehead.. i wiped her tears, and whispered in her
ears.. "akin ka na lang.."

hindi ko napansin, nakatulog na rin pala ako. i got tired of talking to myself.
kahit hindi niya yun narinig, i feel good na rin, dahil kahit papano, nasabi ko sa
kanya kung ano man yung gusto kong sabihn. okay nako dun. nagising ako around 7
am. tahimik sa condo, tulog pa rin siya.. malamang si Cass tulog pa rin. nilagay ko
yung ulo niya sa unan, at kinumutan siya.. para makatayo ako. ang sakit ng likod
ko. magdamag akong hindi nakagalaw. sinilip ko si Cass sa kwarto niya, natutulog
parin siya.

Ivan: sige, matulog muna kayo. sulitin nyo ha. kase pagkagising nyo, talagang lagot
kayong dalawa saken!

maya-maya lang, may nagdoorbell, kaya pumunta ako sa pinto para tignan kung sino.
si William.

William: uy, pare.. good morning!

Ivan: good morning din! come in, tulog pa yung dalawa.

William: what happened last night? na-miss ko kase yung tawag ni Cass.. tapos nung
tumatawag naman ko sa kanya, hindi na niya sinasagot.. nag alala ako. pumunta ako
dito, kaya lang wala atang tao.

Ivan: ayan, they went clubbing, tapos nag-inuman. buti na lang, walang masyadong
traffic kaya nasundo ko sila kagad nung tumawag si Cass.

William: ganon ba? pare, thank you ha.

Ivan: wala yun, pagalitan mo yang si Cassandra! pero, 'wag masyado ha!

William: talagang pagagalitan ko yan! -- ng hindi masyado. hahah.

Ivan: haha. kumain ka na ba? marunong ka ba magluto?

William: hindi pa, oo, marunong ako magluto.

Ivan: tara, magluto tayo.

nagluto kame ng breakfast. pagkatapos, kumain na kame, mukang matatagalan pa bago

magising tong dalawa eh. tsaka malamang ko, pag gising ng mga yan, masakit ang ulo.
around 11, lumabas na si Cass.

Cass: oohhhh i have a terrible headache.

.. see, i told you.

Cass: William!? anong ginagawa mo dito!

William: ikaw ha, mag-uusap tayo mamaya. kumain ka muna dito.

Cass: Ivan, thanks kagabe ha. wag mo na kong sermonan, alam ko naman mali kame
eh.. hindi na mauulit yun, promise

Ivan: buti alam mo! talagang hindi na yun mauulit. dahil simula ngayon, hindi na
kayo makakapunta sa mga ganung klaseng lugar ng hindi nyo kasama ako o si William.

Cass: yes, sir!

habang kumakain si Cass, pinagsasabihan na siya ni William. nakakatawa nga silang

dalawa eh, si Cass parang bata na gumawa ng kalokohan. tapos si William naman,
parang tatay niya. haha! hindi rin naman nagtagal, bumangon na rin si Mikie.
hindi niya kame pinansin, hindi yata kame nakita. dumeretso sa banyo.

ang sakit ng ulo ko.. anong nangyare kagabe? hindi ko masyadong maalala. pano kaya
ako nakauwi? i feel really bad until now, akala ko makakalimutan ko mga problema
ko. naiinis ako kay Nico. pinagmumuka niya akong tanga, alam ko na may ginagawa na
namang milagro yun. ako naman kase eh, bakit ako pumapayag? bakit ko ba kase siya
mahal? ang tanga mo talaga, Mikie. hindi ko sila pinansin sa labas, kase sa totoo
lang, nahihiya ako kay Ivan.. alam ko na may sinabi ako kagabe na hindi ko dapat
sinabi.. "sana ikaw na lang si Nico." grabe, nakakahiya talaga. pagkatapos kong
maligo, nagkulong lang ako sa kwarto ko.

*knocks*

Mikie: sino yan?

Ivan: ako to, pwede ba kong pumasok?

Mikie: hindi pwede!

Ivan: well, you don't have any choice, i'm coming in!

Mikie: Ivan ano ba! nagbibihis ako eh!

Ivan: so? eh di tatakpan ko mata ko! basta, papasok ako!

kaya nagmadali akong mabihis, mahirap na noh.

Ivan: oh, eto.. kumain ka na. may gamot din dyan, incase you have a headache.

Mikie: thanks, pero hindi ako gutom..

Ivan: hindi pwedeng hindi ka kumain. you have to eat, Mikie. ano, tinatamad kang
kumain? sige susubuan kita.

Mikie: Ivan naman eh! sige na, kakain na ako!

Ivan: yan, good.

Mikie: Ivan, thank you ha.. sorry din kagabe.. nahihiya ako sayo.. are you mad at
me?

Ivan: oo, galit ako sa mga pinaggagawa mo. what were you thinking? bakit mo yun
ginawa? may problema ka ba?

Mikie: w..wala... i just wanted to have fun.. hindi ko nacontrol yung sarili ko..
sorry na oh, wag ka ng magalit.

Ivan: wag mo na yun uulitin, okay? pano kung may nangyare sa inyo dun? pano kung
hindi ako dumating kagad? anong gagawin mo!? alam mo bang tinakot mo ko?

Mikie: hindi na talaga yun mauulit.. promise.

Ivan: pinky-promise?

Mikie: oo, pinky-promise.

Ivan: pa-hug nga.

Mikie: uhm.. Ivan.. may narinig ka ba sa mga sinabi ko kagabi.. ?

"sana, ikaw na lang si Nico.."

Ivan: ha? ano bang sinabi mo? wa..wala.. wala akong narinig..

---+---

Ivan: ha? ano bang sinabi mo? wa..wala.. wala akong narinig..
..meron, meron, meron!! ..

Mikie: sure ka?

Ivan: oo nga, bakit, ano ba kase yung sinabi mo?

Mikie: ano.. wala.. hindi ko na maalala. awkward!

Ivan: oohh.. okay! although, i thought i heard you mumble something.. hmm.. ano
nga ba yun? it's in the tip of my tongue.. :

Mikie: ano!? wala yun noh! ano ka ba, lasing ako kagabi. malamang i was mumbling.
diba? i mean, ganun naman talaga when you're drunk, you say a lot of things.. and
most of them aren't even true.. right!? right?

he put his hands on my shoulders.

Ivan: relax, Mikie! napaka defensive mo! i was just kidding, i didn't hear
anything. okay!? and if ever i did, i wasn't really paying attention

Mikie: ohh.. okay.. pupunta ako sa school ngayon, for enrollment, gusto mong
sumama? i know you've already enrolled. pero samahan mo na lang ako kase wala akong
kasama.. okay, what's going on.. why am i babbling?

Ivan: are you sure you're okay? parang tensed na tensed ka ah. tsaka pano mo
nalaman na nagenroll ako?

Mikie: yeah, i'm okay.. why wouldn't i be okay?? konting hangover lang siguro, but
i'm fine, really! i really have to stop!.. sinabi saken ni Jena.. so, are you
coming?

Ivan: oo na, sige na, sasamahan na kita.

so, sinamahan na nga niya ako. iniwan namen sila Cass at William don sa condo ng
nagkukulitan, ano bayan, parang walang nangyare kagabe eh! nakakainggit talaga
yung dalawang yun, they're so much in love. si William lang kase ang first
boyfriend ni Cass na nakita kong ganyan siya itrato, because most of them are big
time losers! sana nga lang hindi magbago si William. nung dumating na kame sa
school, grabe, ang daming tao. we probably spent about 2 or 3 hours at school.
nung natapos na kame dun, he took me home. kausap niya ngayon yung Daddy nya.

Ivan: Dad?

Ivan's Dad: hijo, where were you last night? bakit hindi ka umuwi?
Ivan: ay, Dad, sorry po. nagka emergency kase sila Mikie and Cass last night, kaya
hindi na ako nakatawag..

Ivan's Dad: ah ganun ba? are they okay? is Mikie okay? tinawagan na ba si Criselda?

Ivan: yeah, they're okay. tinawagan na ata ni Mikie si tita Criselda eh. so
everything's okay, Dad.

Ivan's Dad: oh. oh sige, sya nga pala anak, if you can, pumunta ka ng Baguio
ngayon. may conference meeting kase ako na dapat puntahan dun kaya lang i have so
much to do this week.. the meeting is tomorrow at lunch time. kung pwede sana, ikaw
na lang ang pumunta. you can take Mikie if she wants..

Ivan: oh sige po, i'll let her know. bye.

*hangs up*

Mikie: huy! anong i'll let her know?

Ivan: ang chismosa mo talaga! kailangan ko kase pumunta ng Baguio ngayon, may
meeting kase si Daddy don bukas, eh hindi siya makakapunta. ano, gusto mo sumama?

Mikie: talaga!? sasama mo ko!?

Ivan: oo nga! wag ka lang masyadong makulit dun, kase it's supposed to a
"professional" meeting. bawal mag inarte, okay!

Mikie: so, you mean dapat professional attire ang dadalhin ko?? sige!! game ako!!
tatawag na ako kay Mommy!

Ivan: sige na, pack your things. we'll leave in an hour.

Mikie: teka, kailangan ko munang magpaalam kay Nico, baka magalit yun eh..

Ivan: oh sige na, bilisan mo!

Mikie: no wait.. on a second thought...

'wag na lang!...

hmmf bahala siya!!

Baguio, here we come!!

---+---

Mikie: Baguio, here we come!

Ivan: ba, himala ah. bakit ang lakas ata ng loob mo ngayon? .. yes! sige,
tuloy mo lang yan, Mikie. susuportahan kita sa pagmamatigas mo mwahahah! ..

Mikie: papayag naman yun eh, so what's the point, right? tsaka bakit ba? time ko
naman ngayon para magsaya!

Ivan: that's good! sige, mag pack ka na. kase dadaan pa tayo sa bahay. tumawag ka
na sa Mommy mo?

Mikie: ay, teka.

tinawagan ko si Mommy para magpaalam sa kanya. of course, she said yes! sabi pa nga
niya, tagalan ko daw eh. si Mommy talaga oh. kung hindi ko yan kilala, i'd say
tinataboy ako nyan. haha. anyway, after kong tawagan si Mommy, i went ahead and
packed my things. siempre formal yun, dapat maganda at presentable ako dun!

Ivan: ano ka ba, Mikie. bilisan mo! one hour ka na nagpapack dyan! ang dami mo
naman dala! ano ka ba, maglilipat ka ba sa Baguio?

Mikie: maghintay ka na lang kase eh! ang sungit mo, sasamahan ka na nga dyan!
Ivan: eh, ang tagal mo noh!

Mikie: oo na, sige na. oh, eto lagay mo na yan sa kotse. yung isang bag na maliit
'wag mong ilagay sa trunk yan ha!

Ivan: alam mo, i don't understand you girls. why do you have to bring so many
things tapos hindi nyo naman lahat masusuot? and why does it take forever for you
to get ready? eh pareho lang naman ang outcome!? who cares about what you're
wearing?! girls are girls, it's either you're pretty, or you're not!

Mikie: worth it naman! .. sa bagay .. 'wag ka ng makialam kase!!! sasakit lang

ulo mo! napaka impatient nyong mga lalake kahit kailan!

Ivan: no need, i already have a headache! tsaka panong hindi kame magiging
impatient, eh sobang tagal nyo!

Mikie: che! magbibihis na ba ako ng formal ngayon, or tama na itong suot ko?

Ivan: the meeting is tomorrow, Mikie!!! tama na yan! halika na!

Mikie: teka, papalitan ko yung shirt ko!

Ivan: wag na!!!

Mikie: okay, okay.. i'm coming! sungit!

and finally, after 2 hours, sumakay na ako sa kotse niya. si Ivan oh, nakasimangot.
hahah! i left a note for Cass sa may kitchen counter, sabi ko sa kanya, if they
want to come, sumunod na lang sila don. nung dumating kame sa bahay nila Ivan, ba,
ayaw na niya ako pababain. makikipag chikahan na naman daw ako don, and who knows
how long that'll take? it'll only take him 5 minutes to get his stuff. at anong
gagawin ko dito for 5 minutes? no way, bababa ako! pagpasok ko sa bahay nila,
nandon sila Tito, si Jena at si Reese.

Jena: hi, Mikie! balita ko pupunta daw kayo sa Baguio ah!

Mikie: hi Jena, hi po Tito, hi Reese!!! Jena, sama din kayo, para masaya!

Jena: wag na Mikie, Baguio yun eh..

Mikie: eh? ohh.. okay.. sige uhm.. pag balik ko, punta na lang tayo sa beach! say
mo!?

Jena: yan! that's more like it!

Ivan's Dad: oh, hija, okay ka na ba? sabi saken ni Ivan nagka emergency daw sa
inyo..

Mikie: ay, opo, tito. sorry po ah.. hindi nakauwi si Ivan, sinamahan po niya kase
kame sa bahay..

Ivan's Dad: it's okay, alam mo naman na you're like daughter to me na rin.. so pag
may emergency, feel free to call Ivan, or me.

Mikie: thank you po.

Ivan: hay nako, sabi ko na nga ba, bumaba ka eh! rinig na rinig ko yung boses mo sa
taas, alam mo ba yun!

Mikie: che!! sabi mo 5 minutes lang, naka 10 minutes ka na kaya!!

Ivan: at least ako 10 minutes lang, ikaw, 2 hours!!

Ivan's Dad: oh sige na, baka ma traffic pa kayo.. Ivan, drive carefully, okay!?

Ivan: yes, Dad..

Mikie: alis na po kame, bye Jena..

at umalis na kame. wala kameng ginawa sa kotse kung hindi magkulitan, mag asaran,
at siempre, kumain! grabe naman 'tong si Ivan, saksakan ng bagal magdrive! ano
ba to, parang matanda!! nakakaantok, pero sabi niya wag ko daw siyang tulugan,
because since it's already night.. baka pati daw siya antukin.

Mikie: ano bayan, Ivan! bilis bilisan mo naman ng konti! ang bagal bagal mo eh!!!
anong oras pa tayo makakarating don!?

Ivan: .. i only drive slow because you're in the car .. hahaha, bakit ba, eh
gusto kong magdrive ng mabagal eh! 'wag ka ngang maingay!

Mikie: ay Ivan.. may tatanong ako.. bakit nung ininvite ko si Jena na sumama, ayaw
niya? she seems to hate Baguio, is there something wrong with that place? kase,
nagiba yung facial expression niya eh..

Ivan: Baguio is the "sin city" for Jena. that's where she got pregnant. ever since
then, she hasn't gone up to that place.

Mikie: ohh.. that explains it..

ang hindi ko talaga maintindihan dito kay Ivan ay kung bakit ang bagal niyang
magdrive pag nandito ako. ewan ko ba dito kung talagang inaasar ako or what.
mabilis kase ako magdrive and he knows i get bored quickly. alaskador talaga tong
tao na to! kapag siya naman mag isa, mas mabilis pa sya sa speeding bullet
magdrive. okay, maybe not that fast . pero mabilis siyang magdrive. from Manila to
Baguio, supposedly, dapat 6 to 7 hours lang. guess how long we were on the road? 9
hours. pagdating namen don, we checked in sa isang hotel kung saan yung meeting
nila bukas. after the meeting kase, may social gathering sila. and that's where the
formal attire comes in. ohhh i'm so excited! i love wearing formal dresses!

dining area.

Jasmine: akyat na ko sa room, Nico. sumunod ka na, okay?

lobby.

Mikie: do i get to have my own room?

Ivan: oo naman, ano bang akala mo? share tayo? pwede rin!

Mikie: sira! sige na, akyat na ko. inaantok na ko eh, see you in the morning!!
Ivan: sasamahan pa ba kita? baka mawala ka naman dyan eh.

Mikie: 'wag na! ang sama nito, akala mo saken? asong ligaw?!

sumakay na ako ng elevator. before nag close yung door,

may humabol na babae.

---+---

sumakay na ako ng elevator. before nag close yung door, may humabol na babae.

Jasmine: hold the elevator, please! thank you.. Mikie? si Mikie ba 'to?

Mikie: you're welcome. anong floor mo?

Jasmine: uhm. second.

Mikie: oh, cool. that's my floor, too! are you on vacation?

Jasmine: ah... oo..

Mikie: i see.. by the way, i'm Mikie. .. patay. .. and you are?

*ding* elevator door opens.

Jasmine: i really don't have time to socialize right now, i gotta go!

Mikie: okay? tama ba yun? isnabin daw ako? ang sungit naman nun. hmm.. room
212.. san ba dito yung room ko?

Jasmine: si Mikie, nandito? hala, pano 'to?

lobby.

Ivan: excuse me, Mr. Lopez? i'm Ivan Ramirez, son of Larry Ramirez. hindi po kase
makakarating si Daddy, kaya ako po ang pinadala niya. he's sending his apologies,
sir.

Mr. Lopez: it's okay hijo, your Dad already informed us.

Ivan: i see. so, i'll see you tomorrow after lunch?

Mr. Lopez: yes. i believe you brought and will also do the presentation?

Ivan: yes, sir.

Mr. Lopez: tito Dan na lang, hijo. your father and i are good friends.

Ivan: okay, po, tito Dan..

Mr. Lopez: and after the presentation, there will be a couple of seminars para
sayo, bilin yun ng Daddy mo. siya nga pala, the social gathering will be held at
the hotel's ballroom tomorrow night, at 7. i hope to see you there.

Ivan: alright, we'll surely be there.

pagkatapos namen mag-usap ni Mr. Lopez -- tito Dan pala, i decided to get
familiarized with the hotel, since Mikie and I will be staying here for a week. hmm
san ko kaya siya pwedeng dalin for the next couple of days? i want this vacation to
be fun for her. para makalimutan na niya yung panget na Nico na yun! mwahaha. i
looked at the time, it's 1 am. dumaan ako sa restaurant dito sa loob. tulog na kaya
yun? siguro, hindi pa. dalan ko nga ng midnight snack. pagpasok ko, may nakita
akong dalawang lalake na nag iinuman. hindi ko naman sila pinansin, hindi ko naman
sila kilala.

Marvin: oh, pare, hindi ka pa ba susunod kay Jasmine?

Nico: papunta na nga ako eh. sige, bukas na lang ulit.

Ivan: si Nico yun ah!?

but before i got the chance to go over to where they were, they already left. hm.
kaboses lang siguro. so i went ahead and ordered 2 hot cocoas, and marshmallows,
-- Mikie's favorites. after that, umakyat na ako sa room ko, dala dala yung mga
inorder ko. magkatabi lang kame ng room ni Mikie. room 211 ako. just the time that
i was about to knock at her door, biglang bumukas.

Mikie: oh! Ivan! ano ka ba, ginulat mo naman ako! anong ginagwa mo dyan!?

Ivan: eh, kakatok kase sana ako, bibigay ko yung midnight snack mo, ma'am.

Mikie: uyyy hot cocoa with marshmallows! favoite ko yan! thank you!!!

Ivan: eh, ikaw.. sana ka ba pupunta? it's late. bakit lalabas ka pa ng room mo?

Mikie: sa room mo! ehh kase.. natatakot ako. umuulan tapos kumikidlat pa..
feeling ko tuloy may mumu.
Ivan: ano ka ba naman, parang yun lang eh! ang laki mo na noh, takot ka parin sa
kidlat?

Mikie: eh kase, pag kumikidlat, nakikita ko yung shadows ng trees eh...

Ivan: para kang baliw!

Mikie: kaya, dun na lang ako sa room mo!!

Ivan: ano ka ba! hindi magandang tignan yun noh!

Mikie: ang arte mo! eh nung mga bata tayo, sa isang kama nga lang tayo natutulog
eh! tapos kapag natutulog ka sa condo, sa isang place din naman tayo natutulog ah!!

Ivan: eh, public place 'to noh. tsaka yung mga ka meeting ko, remember dito rin
nagsestay??

Mikie: eh ano bang paki nila? napaka malisyoso mo! hindi naman ako tatabi sayo eh!

Ivan: hay nako. basta, hindi pwede!

Mikie: ganon? sige.. eh di hindi na lang ako matutulog.. i get cranky pa naman
kapag wala akong tulog.. i guess okay lang naman sayo na may kasama kang bugnutin
bukas so social gathering nyo.. diba? sige ka, ikaw rin.. baka mapahiya ka..

Ivan: fine! you can stay in my room. pero, magpapatulog ka ha! seryoso ako, Mikie.
i need lots of sleep! pinuyat nyo ko kagabi!

Mikie: opo, boss!

so sinundan ko na siya sa room nya. nung papasok na ko sa pinto, i thought i saw

someone in the corner of my eye. hey, it's that girl sa elevator kanina, yung
masungit! hmm. bwiset na babae yan, pahiyain daw ba ang beauty ko? akala mo naman
siya maganda!? tignan mo nga siya, may kasamang lalake sa room, wala naman
pakialam yung mga tao. ito talagang si Ivan. napaka! pagpasok ko sa room, nakahiga
na siya sa kama. loko to ah, inunahan ako!

Mikie: hoy, Ivan! at san mo ko balak patulugin, sa floor?

Ivan: oo! room ko to eh, so dapat lang ako ang matulog sa kama!

Mikie: no way! ako dyan sa kama, dun ka sa floor!

tinulak ko siya, and i settled myself in the bed. hahah! yan ang advantage sa
pagiging babae, you get to do whatever and get away with it!

Ivan: aray!

Mikie: goodnight, Ivan! sweetdreams!!

nagising ako ng madaling araw. bwiset, i had a dream about that guy again.
tinignan ko si Ivan sa floor, ang sarap ng tulog niya. guluhin ko nga.

Mikie: Ivan? hoy Ivan!! gising!

Ivan: mnmm..

Mikie: Ivan!! gumising ka!!

Ivan: bakit!?

Mikie: i had a dream about that guy again..

Ivan: yun lang?? tapos manggigising ka na kagad?

Mikie: nawala na yung antok ko eh!!

Ivan: eh di pilitin mong makatulog! close your eyes!

Mikie: eh hindi nga ako makatulog!!

Ivan: .. ang kulit talaga ng babaeng 'to! .. Mikie, it's 4:30 in the morning!
kung ayaw mo matulog, magpatulog ka na lang!

binato ko siya ng unan.

Ivan: aray! ano ba!!

Mikie: ano, tulog ka pa? pwede ba kong kumuha ng malamig na tubig don para ibuhos
sa muka mo, kung hindi ka pa gising!

Ivan: tsk!! ayan na, gising na! ano bang gusto mo!?

Mikie: kwentuhan mo ko.

Ivan: anong kwento, cinderella? it's too early, Mikie.. my brain is not working.

Mikie: eh di kantahan mo na lang ako! dali na, the sooner you put me back to
sleep, the sooner you'll get back to yours.

Ivan: okay, okay!

* sings So Happy Together - Turtles *

Mikie's favorite song.

Imagine me and you, I do

I think about you day and night, it's only right
To think about the GIRL you love and hold HER tight
So happy together

If I should call you up, invest a dime

And you say you belong to me and ease my mind
Imagine how the world could be, so very fine
So happy together

I can't see me lovin' nobody but you

For all my life
When you're with me, baby the skies'll be blue
For all my life

Me and you and you and me

No matter how they toss the dice, it has to be
The only one for me is you, and you for me
So happy together

I can't see me lovin' nobody but you

For all my life
When you're with me, baby the skies'll be blue
For all my life

Me and you and you and me

No matter how they toss the dice, it has to be
The only one for me is you, and you for me
So happy together

Me and you and you and me

No matter how they toss the dice, it has to be
The only one for me is you, and you for me
So happy together

So happy together
How is the weather
So happy together
We're happy together
So happy together
Happy together
So happy together
So happy together

ayan, tulog na siya. haha. i looked up, and i realized the most perfect moment
yet...
sunrise. with my one and only love.

---+---

sunrise. with my one and only love.

alam nyo ba, everytime i sleep over at Mikie's, kahit noon pang mga bata kame, lagi
kong inaabangan yung sunrise. isang beses ko lang yun na tiempohan, yun yung
natulog kameng 3 nila Cass sa tree house. dun ko siya unang nagustohan. this is the
second time. pero this time feels way different from the first one, as in. i feel
so happy and complete right now. mushy? yeah. pero yun talaga ang nararamdaman
ko at this very moment. i stroked her hair off her face. ang haba kase ng buhok,
kaya pag natutulog, halos hindi na makita muka niya. she's so beautiful. i stared
at her for a minute, wishing i could freeze this moment. -- and i literally did.
i took a picture of her while she was sleeping. haha. ano bayan, may panis na
laway pa ata. you know how they say that the only way to find perfection is by
looking past the imperfections? well, here it is, right infront of me.

right now, it's almost 7 am. hindi nako natulog, pano, ikaw ba naman ang kulitin ng
ganon, makakatulog ka pa kaya? kaya bumangon nako at nagpunta sa may terrace. oh
good, it stopped raining. makababa nga.

room 215.

Nico: Jas, gising na. let's eat breakfast, tapos punta tayo sa Camp John Hay
ngayon.

Jasmine: Nico, i have to tell you something..

Nico: oh, ano yun?

Jasmine: i saw Mikie yesterday..

Nico: ano!? san mo nakita!?

Jasmine: dito sa hotel.. nagkasabay kame sa elevator last night. same floor lang
tayo. nagpakilala pa nga eh.

Nico: nakilala ka ba?

Jasmine: don't worry, hindi niya ako kilala.

Nico: sinong kasama niya, si Ivan?

Jasmine: mag-isa lang siya nung nakita ko siya. we need to get out of here, lipat
na lang tayo ng hotel. pag nakita pa tayo nun, i'm sure may gulo yan. masira pa
yung vacation naten.

Nico: good idea, i'll call her every now and then na lang to make sure hindi niya
tayo makikita.

Jasmine: sige, i'll pack our things, at ako na rin ang mag checheck out saten.
lobby.

naalala ko yung nakita ko kagabi sa may restaurant, yung akala ko na si Nico? kaya
i decided to ask the front desk.

Ivan: excuse me, miss? good morning, pwede bang magtanong?

Receptionist: .. ang cute naman nito! .. sure, sir. what can i do for you?

Ivan: may Nico de Vera ba na naka check in dito?

Receptionist: sandali lang po... * looks at the computer * sir, wala po eh, pero
may apat po na nakacheck in dito na Nico ang pangalan.

Ivan: ganun ba? eh may napapansin ka ba dito na dalawang lalake na laging

magkasama, siguro madalas yun sa may drinking area pag gabi..

Receptionist: marami po akong nakikitang ganon, sir..

Ivan: sige, di bale na lang. thanks, anway..

Receptionist: you're welcome. .. balik ka ulit ah! ..

nung paalis na ako, may babae na nagmamadali, ano ba to, parang eng-eng.

Jasmine: hi, i'd like to check out, please.

Receptionist: may i have your room card and name, please?

Jasmine: Jasmine Rivera.

Receptionist: okay, ma'am. here is your receipt. i hope you had a great stay here
in our hotel. papadala ko na lang po yung kukuha ng gamit nyo.

Jasmine: thank you. uhm, pwede bang pakibilisan? kase nagmamadali kame eh, we need
to get out of here as soon as possible.

bakit kaya nagmamadali 'tong babaeng 'to? may epidemya na naman bang kumakalat dito
sa Baguio? baka naman nakapatay siya, kaya gusto na niyang umalis? chismoso
eh! lakas ng imagination ko noh? ay, teka. tumatawag na si boss-chief,
malamang gutom na to!

Ivan: kitchen, how may i help you?

Mikie: ha? oh. sorry, i dialed the wrong number. .. ano ba yun? bakit kitchen yung
sumagot? ..

Ivan: haha!! bakit, boss? gutom ka na!?

Mikie: IVAN!! ano ka ba! akala ko tuloy na wrong number ako! where are you? bakit
mo ko iniwan dito!?
Ivan: eh hindi na kita ginising, ang sarap ng tulog mo eh! bumaba ka na lang dito,
breakfast tayo.

Mikie: hmmppp. kahit na, dapat hinintay mo ko magising! san ka ba?

Ivan: dito sa lobby.

Mikie: okay, bababa na ko.

Ivan: maghilamos ka ha! baka may muta ka pa pagbaba mo dito. saka punasan mo yung
laway mo!

Mikie: Ivan naman eh! ang aga-aga ng aalaska ka na! bye na nga!

kainis 'to, iniwan na nga ako dito, inaasar pa ako! hmp. but infairness ha, ang
sarap ng tulog ko. iba talaga kapag kinakantahan ako ni Ivan, nakakarelax!
naghilamos na ako, at nagpalit ng damit. tapos, bumaba na ako. nagugutom na ako
noh! nung papunta na ako sa elevator, napansin ko yung room 215, nakabukas yung
pinto, tapos yung luggage nila, nasa labas. aalis na siguro sila.. duh! yung gamit
nga nasa labas eh! dito yung room nung babaeng masungit eh! naku, kapag
nakasalubong ko yun ulit, sasabunutan ko yun!

lobby.

Jasmine: hello? asan ka na ba? bilisan mo noh, makita ka pa dyan.. pareho lang tayo
ng floor!

Nico: i used the staircase. i'll meet you in the front door.

ang tagal naman ni Mikie! kahit kailan talaga! maghihilamos lang yun ah, pano ba
maghilamos ang mga babae? may mga ritual ba silang ginagawa, kaya matagal? ang
tagal ko ng nakaupo dito. nakakainip!! maya maya lang, may nagtatakbuhan sa may
lobby. ano ba yan, ginawang playground! sino ba yun? nung lumingon ako, hindi ako
makapaniwala sa nakita ko....
it's Nico, nagmamadali. sabi ko na nga ba eh.

---+---

it's Nico, nagmamadali. sabi ko na nga ba eh.

nagbabakasyon daw kasama ang family ha?! langya ka talaga, Nico. yari ka saken
ngayon! hindi muna ako nagpakita, gusto kong malaman kung sinong kasama niya.
nagtago ako ng konti para hindi niya ako makita.

Nico: bilisan mo, ang bagal mo naman eh!

Jasmine: oo na, eto na nga eh!

aha! so, kasama pala nya yung babaeng nagmamadali kanina. okay, that explains it.
nagmamadali silang umalis dahil nandito kame ni Mikie. teka, nakita na nila si
Mikie!? nakita kaya sila ni Mikie? paglabas nila Nico ng pintuan, agad agad
ko silang hinabol. nung malapit ko na silang abutan, biglang may humablot sa braso
ko.

Mikie: hoy!! at san ka pupunta, hmn? iiwan mo na naman ako noh?

Ivan: ha? hindi noh, bakit naman kita iiwan?

paglingon ko, wala na sila. naman! i'm this close to busting his ass, natakasan pa
ko!

Mikie: yeah, right! bakit ka nagmamadaling lumabas? sinong hinahabol mo, ha?

Ivan: wala, ano ka ba? halika na nga, kain na tayo! gutom lang yan!

Mikie: sigurado ka? pasalamat ka, gutom ako at wala akong ganang makipagtalo sayo!

car.

Jasmine: nako, si Marvin naiwanan naten! tawagan mo na lang siya.

Nico: pabayaan mo na yun, uuwi na rin naman siya ngayon eh. text ko na lang siya na
umalis na tayo.

Jasmine: okay, so san tayo ngayon?

Nico: Camp John Hay.

Jasmine: eh pano si Mikie? tandaan mo, nasa isang place pa rin tayo.. baka pumunta
yun dun!

Nico: ano ka ba, malamang kasama nun Mommy niya. usually overnight lang sila pag
ganun. tsaka bakit ba takot na takot ka? eh ano ngayon kung makita tayo ni Mikie?
magaling ako dyan, remember!?

Jasmine: oo na, sige na.

nagbreakfast na kame ni Ivan. he seemed to be in a very bad mood.. tahimik lang

siya na parang ang lalim ng iniisip. nung tinanong ko naman siya kung bakit siya
ganun, ang sabi niya, wala daw. eh di wala. siguro dahil hindi ko siya pinatulog,
haha! after nun, nagready na sya para dun sa meeting nila. habang nasa meeting
siya, naiwan ako dito sa room. wag daw akong magpunta kung saan saan, baka daw
maligaw ako, at baka ma late pa daw kame dun sa social gathering nila. si Ivan
talaga kahit kelan, parang Daddy ko. mas mahigpit pa ata siya eh. oops, teka
tumatawag si Nico.

Mikie: hello?

Nico: hi baby..

Mikie: hi.

Nico: nasan ka?

Mikie: dito sa Baguio, sorry ha, hindi ko nasabe sayo. biglaan eh.

Nico: anong ginagawa mo dyan?

Mikie: wala, nagbabaksyon lang.

Nico: bumalik ka na sa Manila.

Mikie: bakit? i just got here! .. okay? bakit parang ang aggressive niya? ..

Nico: basta, pag sinabi kong bumalik ka na don, bumalik ka na!

Mikie: eh ikaw, san ka ba, bakit hindi ka pa bumabalik?

Nico: dito sa Cebu. next week nga ang balik ko diba?

Mikie: eh anong gagawin ko for a week? magmumukmok sa bahay?

Nico: don't argue with me okay, ayokong nandyan ka. umuwi ka na ngayon!

Mikie: fine!

Nico: umuwi ka na okay!

Mikie: oo na!

and i hung up on him. hindi ako uuwi ngayon, bahala siya! bwiset yun, sisirain
pa mood ko! i'm going to enjoy Baguio, wahahaha. right now, it's 2:30 pm. hindi
pa tapos yung meeting nila Ivan, batong bato na ko, kaya tinext ko siya.
Ivan, punta lang ako sa Camp John Hay ha, don't worry, i know how to get there,
hindi ako maliligaw. i'll be back by 4. call me when the meeting's done!

sent.

hindi ko hinintay yung reply nya. i got his car keys at umalis nako. babalik na
lang ako ng 4 pm para magprepare para sa social gathering nila.

Camp John Hay Hotel.

Jasmine: Nico, tara mag-ikot tayo.

Nico: ikaw na lang muna, inaantok ako eh. susunod na lang ako.

Jasmine: okay. tinawagan mo na ba si Mikie?

Nico: oo, aalis na yun ngayon. overnight lang sila.

Jasmine: oh good! dalin ko yung phone mo ha, low batt na kase ako eh. yung phone ko
nagchacharge.

Nico: sige, tawagan na lang kita.

pagbaba ko sa may lobby, may nakabunggo akong lalake.

Mikie: ouch! watch where you're going!! tignan mo, nalaglag lahat ng gamit ko!

Marvin?

---+---
Mikie: ouch! watch where you're going!! tignan mo, nalaglag lahat ng gamit ko!

MARVIN!?

Marvin: sorry, hindi ko sinasad -- oh, hi Mikie, anong ginagawa mo dito?

Mikie: what do you mean kung anong ginagawa ko dito? shouldn't i be asking you that
question?

Marvin: huh?

Mikie: anong ginagawa mo dito!? diba magkasama kayo ni Nico? nandito din ba siya?

Marvin: ha? oh.. yeah.. .. think fast Marvin! .. magkasama nga kame....last week!
oo, tama last week.. alala mo nung tumawag ka, tapos ako yung nakasagot? yeah, that
was my last day in.. san nga ba yun? in.. Cebu! tapos ano, tumuloy ako dito.. i'm
supposed to meet my parents, eh hindi na sila makakarating. kaya babalik na ako ng
Manila.

Mikie: oh, really? so, totoong nasa Cebu siya.. .. hindi ako convinced! ..

Marvin: oo.. kasama niya family niya.. diba sinabi naman niya sayo?

Mikie: oo nga.

Marvin: yun naman pala eh. tsaka, wag kang mag-alala.. wala naman kalokohang
ginagawa yun eh.

Mikie: bakit, may sinabi ba kong may ginagawa siyang kalokohan?

Marvin: wala.. kase baka iniisip mo meron eh.. wala talaga, Mikie.. .. naaawa
ako kay Mikie.. wala siyang kaalam-alam sa mga ginagawa ni Nico ..

Mikie: okay, sabe mo eh.. sana nga lang totoo yang sinasabi mo. wag lang siyang
magpapahuli saken, kase pag nagkataon, hindi maganda ang mangyayare.. hindi naman
siguro aabot sa ganon, diba?

Marvin: ah..oo.. oo naman.

Mikie: oh sige, alis na ko. have a safe trip back to Manila na lang, okay. Nice
seeing you, Marvin.

Marvin: sige, mauna na ko ha..

something is not definitely right. yung muka ni Marvin, parang guilty na ewan,
basta! hirap explain. pero talagang hindi ako convinced sa mga sinabe nya. hmm.
alam nyo kung ano talaga ang gusto ko? gusto kong mapatanuyan na yung mga iniisip
ko tungkol kay Nico ay tama. i want to catch him in the act. pero, may part saken
na ayaw malaman kung ano man ang ginagawa ni Nico.. masasaktan ako. mahirap yun.
ayoko yun. kaya as much as possible, hindi ko binibig deal yung mga nararamdaman
ko. hindi na naman niya siguro uulitin yun, diba? sa ngayon, ayoko munang mag-
isip ng kung ano ano.. like i said, i want to enjoy this vacation. so, off i went
to my destination - Camp John Hay. i parked Ivan's car, tapos naglakad-lakad na
ako. akalain nyo, may nakakilala saken dito! tuwang tuwa nga ako eh! yung
nakasalubong kong babae kanina sabe, "diba ikaw si Katryna Barcelo, yung model!?"
nagpa autograph pa nga siya eh, oh diba? ang saya!! after a few minutes of
walking and sight-seeing, i decided to take a break. umupo muna ako sa isang
bench. may babaeng nakaupo sa may gilid, nagbabasa ng magazine. funny thing is,
binabasa niya yung magazine namen! yung si Cass yung cover. speaking of Cass,
matawagan nga.

* calling Cass .. *

Cass: hoy babae!!!

Mikie: anong ginagawa mo?

Cass: eto, nasa mall, kasama si Jena. nagshoshopping kame! ikaw? kamusta ang
Baguio?

Mikie: eto, nandito ako sa Camp John Hay ngayon. killing tme.. mamaya pa kase yung
social gathering eh,

Cass: ah ganun ba.. ay, siya nga pala.. tumawag si Krysta nung isang araw. next
week daw ang dating nya.

Mikie: talaga.. sinabe ba niya kung anong araw?

Cass: i think Friday.. hindi lang ako sure.

Mikie: oh okay.. oh sige, babalik na ko sa hotel.. tawagan na lang kita ulit.

*hangs up*

naman. dadating na siya. bakit ba ko nabobother kase? nalulungkot ako!!!!

hmmf.

* Ivan Calling... *

Mikie: oh, bakit!?

Ivan: san ka na? tapos na yung meeting namen! bumalik ka na dito.

Mikie: okay sige!! bye.

*hangs up*

4:00 pm na, kaya naman pala nagtatawag na si Ivan eh! hindi ko namalayan yung
oras, ganon na pala ako katagal naglalakad. bago ako umalis, naisipan kong tawagan
si Nico. hindi talaga ako mapakali.. i need to know where he really is.

* Calling Nico .. *

* Rings *

hindi niya sinasagot ha. isa pa.

* Calling Nico .. *

* Rings *
bakit ganun? pag tumatawag ako, may naririnig akong nagriring? one more time.

* Calling Nico .. *

* Rings *

bingi ba tong babaeng to? kanina pa nagriring yung phone nya eh.

Mikie: excuse me, Miss.. yung phone mo, nagriring..

---+---

Mikie: excuse me, Miss.. yung phone mo, nagriring..

tumingin siya saken, nyek. yung babae pala sa elevator to, hmf. a dinami-
dami naman ng mga taong bingi na makakatabi ko, sya pa.

Jasmine: .. si Mikie na naman? ano ba!? .. oh, sorry hindi ko narinig..

Mikie: uhm, hindi mo ba titignan kung sinong tumatawag sayo? it seems

important.. .. nakakapagtaka naman, bakit nagring yung phone niya nung tumatawag
ako kay Nico? hindi kaya...? okay, panong mangyayare yun, eh nasa Cebu nga siya.
baka nagkataon lang.. ..

Jasmine: ah.. ano, hindi naman important yun.. oh sige ha, mauna nako, baka
hinahanap na ko eh, bye.. thank you ulit! .. see you never!! ..
akala ko ba hindi important yung call? eh bakit siya nagmamadaling umalis? ang
weirdo naman nung babaeng yun. gusto ko sana siyang sundan eh, kaya lang naalala
ko, 4 na. i have to get ready pa. so naglakad nako papuntang kotse.. nakita ko
siya pumasok dun sa hotel. hmm.. bakit kaya siya umalis dun sa isang hotel? umandar
na naman ang pagka-intrigera ko! there's really something mysterious about that
girl.. di bale, makikita ko pa naman siguro siya sa susunod na mga araw, we
always seem to "bump" to each other all the time anyway.. sumakay nako ng kotse at
umalis. tinawagan ako ni Nico. nakaprivate yung number niya, nung tinanong ko siya
kung bakit hindi nya sinasagot yung phone niya, ang sabi nya, nawala daw. ahh, kaya
naman pala.. nagsorry din siya sa inasal niya kanina.. at siempre, being the most
forgiving person that i am, pinatawad ko na. ayoko namang maging badtrip the
whole day noh, sayang lang ang beauty ko! pagdating ko sa hotel, umakyat na ko
kagad. pagpasok ko sa room ko, una kong nakita yung bouquet of red roses na
nakapatong sa bed ko. tinignan ko kung kanino galing.. from Nico.

Baby..
Sorry kung inaway kita.. I Love You!

Nico

kitams! sabi ko na nga ba, hindi niya ako matitiis eh! ako ang nagwagi!
wahahaah!!! ang sweet niya!! kinikilig ako. i love him.

teka, pano nya nalaman kung nasan ako exactly? ...

Camp John Hay Hotel.

Jasmine: Nico, bumangon ka na dyan. si Mikie katabi ko kanina sa bench, dun sa

labas! tapos tumatawag siya sayo, narinig niya yung phone mo, nagriring. umalis na
tayo dito!

Nico: relax.. anong ginawa mo?

Jasmine: eh di umalis! ano pa nga ba!? ano bang pinagsasabi mo dyan na relax, ha?
halika na kase, bumalik na tayo ng Manila!

Nico: masyado ka na namang nerbiyosa. nakita ko na magkatabi kayo kanina, kaya

gumawa na ko ng paraan. i called her tapos sinabi ko nawala yung phone ko. tsaka i
sent her roses. that'll distract her.

Jasmine: pano kung hindi?

Nico: relax, Jas.. i got it..

Jasmine: you sent her roses? ang tanga mo talaga! eh di magtataka yun kung pano mo
nalaman kung nasan siya.!

Nico: eh sinabi naman niya kung nasan siya eh. tsaka pasalamat ka nga, at gumawa
ako ng paraan. ikaw kase, kung san san ka nagpupunta, hindi mo naman tinitignan
kung sino nakakatabi mo!

Jasmine: okay sige.. sorry na...

Room 212.
pagkatapos kong maligo, nagbihis nako. i'm wearing a red tube-top dress. tapos, i
fixed my hair, hindi naman yung sobrang fix ha, kung tama lang. simple, yet very
sophisticated. nax!

Room 211.

tapos nako magbihis. si Mikie kaya, tapos na? nako, i'm sure hindi pa.. sunduin ko
na nga.

*knocks at rm. 212*

Mikie: sino yan?

Ivan: it's me.

Mikie: ay, come in!

pagpasok ko, nakita ko kagad yung roses sa bed nya. wala siya dito, siguro nasa
banyo. kanino kaya galing to? hmf. NICO. langya talaga yun. ang kapal ng muka!
ang sarap tirisin! pasalamat siya at dumating si Mikie kanina, kung hindi, talagang
hinabol ko na yung hinayupak na yun! pag nakita ko pa yun ulit dito, talagang lagot
siya saken!

Ivan: Mikie! hindi ka pa ba tapos? ang tagal mo naman! 6:45 na oh!

Mikie: hindi pa ko tapos, i'm still deciding what shoes i'm wearing!

Ivan: ano ka ba naman, two hours ka ng nagreready, hanggang ngayon hindi ka parin
tapos? sapatos lang yan Mikie! ang dami mong seremonyas!! bilisan mo naman. i
don't want them waiting for us, nakakahiya!

Mikie: mahihiya ka, eh maganda naman kasama mo! mauna ka na lang don! susunod
na lang ako!

Ivan: mabuti pa nga. hintayin na lang kita sa baba, okay? wag ka ng masyadong
magtagal, pwede?!

Mikie: opo, master!

bumaba nako. kapag hinintay ko pa si Mikie, pareho lang kame malelate.. hindi
magandang paghintayin yung mga tao don. dapat magpalakas ako sa kanila, since my
Dad is cooking up a business deal with them. pag nagkataon, ako magmamanage nun.
ibig sabihin nun, i don't have to go back to America, dito nako, makakasama ko si
Mikie forever! i waited for her in the lobby, nagpakita na ako kila tito Dan.
siguradong matatagalan pa yang si Mikie, mababaliw pa yan sa kakapili ng sapatos na
isusuot niya. i called Jena for the meantime.

* Calling Jena... *

Jena: uy Ivan!

Ivan: what's up? anong ginagawa nyo dyan?

Jena: eto, i just put Reese to sleep. napatawag ka?

Ivan: wala lang, hinihintay ko pa kase si Mikie eh. alam mo naman yun, parang
pagong kung kumilos!

Jena: oh, so ano.. nakapagtapat ka na ba?

Ivan: ano? hindi no! para kang sira.. pero alam mo, nakita ko si Nico dito, may
kasamang iba.. pero hindi ko sinabi kay Mikie.

Jena: ano? eh ikaw pala ang sira eh! dapat sinabi mo noh, ano ka ba naman!

Ivan: i didn't tell her dahil ayokong masira yung bakasyon nya, i know she wants to
have fun and forget about her problems kahit sandali lang.. tsaka pag nalaman nya
yun, iiyak na naman yan..

Jena: ah ganon? so mas gugustohin mo pa syang magmukang tanga, kesa makita syang
umiiyak?

Ivan: of course not. basta.. mahirap ipaliwanag..

i noticed a sudden silence in the lobby. everyone seems to have their eyes fixed
someplace. so sinundan ko kung san lahat sila nakatingin, i looked up, my jaw
literally dropped.

Ivan: i gotta go, Jen. bye!

i saw the most fascinating creature ever...

it's Mikie, walking down the stairs....

and i thought to myself.. God must really love me this much, because He sent down
His most beautiful angel to be with me tonight...

---+---

God must really love me this much, because He sent down His most beautiful angel to
be with me tonight..

nakatitig lang ako sa kanya as she innocently walked down the stairs, looking for
me. i was going to give her flowers, kaya lang nung nakita ko yung flowers galing
kay Nico, i changed my mind. she looks so amazing in that dress.. and oh, she
finally found a pair of shoes to match her outfit! right now, i know i'm the
luckiest man in the world.. even if i don't have the license to call her "mine",
spending this evening with her is more than anyone could ask for. as she was
walking towards me, i whispered.. "tonight, it's you and i together.."

Mikie: hoy, Ivan!! bakit nakatayo ka lang dyan, hindi mo man lang ako sinalubong sa
stairs! wala ka talagang kwenta!

i was still in shock..

Mikie: Ivan?? are you.. are you.. okay? hoyyy!! Ivan, yuuhhooo!! *shakes Ivan*

okay, time to snap back..

Ivan: ha? oh.. andyan ka na pala..

Mikie: ano ka ba!? kanina pa ko nandito noh! anong bang nangyayare sayo? bakit
parang namumutla ka?

Ivan: ano, wala.. siguro masyado lang bright yung light.. halika na nga, pasok na
tayo sa loob. papakilala kita.

Mikie: okay!

Ivan: by the way, Mikie.. you look beautiful tonight..

Mikie: tonight lang? always dapat! kaw talaga, binola mo pa ko! halika na nga..

you look beautiful tonight.. ayy shocks! kinilig ako dun! ikaw din ang gwapo mo!
oopss. bad Mikie. hahah.. pagpasok namen sa loob, ang daming tao.. lahat
sila kanya-kanya ng group of people. pinakilala ako ni Ivan kay Mr. Lopez.

Ivan: tito Dan, i'd like you to meet Mikie..

he shook my hand.

Mr. Lopez: is this the famous Katryna Barcelo? Henry and Criselda's daughter?
i've been doing good business with your father, hija. it's my pleasure to meet
you.

Mikie: no, sir, the pleasure is all mine..

Mr. Lopez: tito Dan na lang. alam mo ba na idol na idol ka ng anak ko..

Mikie: talaga po? wow..

Mr. Lopez: so, Ivan.. you must be really happy, you have a girlfriend this pretty.

nyek! napagkamalan akong girlfriend?

Ivan: ho? ahh.. hindi po.. best friends po kame..

Mr. Lopez: well, dyan naman nagsisimula lahat eh.. imagine you guys being
together, a young, rising businessman and a gorgeous supermodel, what a perfect
combination!

.. yeah, that would be the ultimate perfection! ..

nagtinginan kame ni Ivan, tapos tumawa. he was blushing a little bit, ang cute!

i looked at her, her face was blushing.. iniisip din kaya niya yung iniisip ko?

Mr. Lopez: enjoy the party ha, mamaya mas lalong masaya, kase my live band.

umupo na kame ni Ivan sa table na nakareserve for us.. alam nyo ba kung anong
nakalagay? Mr. Ivan Ramirez and Ms. Katryna Barcelo.. oh diba.. ang bongga.
lahat ng taong pinakilala saken ni Ivan dito, akala girlfriend niya ko, nakakailang
tuloy... maya maya lang, nagstart na yung party.. dumating na yung banda.. ang
ganda nga ng mga tinutugtog nila eh.. tumabi saken si Ivan, and stretched out his
hand.

Ivan: may i have this dance?

Mikie: masyado ka namang formal. sure, i'd love to..

and i placed my hand on his.. tapos he escorted me to the dance floor. ewan ko ba,
pero parang iba ang nararamdaman ko ngayon, parang hindi si Ivan na bestfriend ko
ang kasayaw ko.

kasayaw ko siya ngayon.. her hands wrapped around my neck. malamig yung mga kamay
niya, halatang ninenerbiyos. hay, grabe kung alam lang niya ang nilalaman ng
dibdib ko ngayon.. i'm so happy, pwede na kong kunin ni Lord! hahaha! joke lang yun
Lord ha, 'wag muna ngayon. i wouldn't trade this moment for anything else.
talaga, kahit ano pa yan!!

Mr. Lopez: uhm, may i have your attention please? ladies and gentlemen, it is my
pleasure to introduce to you our soon-to-be businessman, Ivan Ramirez. alam nyo ba
na hindi lang siya magaling sa business? he sings good, as well. so Ivan.. will you
sing for us?

nagpalakpakan yung mga tao. ano daw? ako? kakanta??? bakit ako kakanta?? binigay
saken ni tito Dan yung mic at nginitian ako.. ano ba to? kasali ba to sa party?
so, umakyat na ko sa stage at sinabe ko sa banda kung anong kakantahin ko. pero,
bago ako nagsimula.. i had a short announcement.

Ivan: alam nyo po ba, na hindi ako kumakanta ng walang ka duet? my voice is nothing
without her voice. please welcome, my ka-duet forever, the beautiful lady in red.,
Mikie.

lahat sila nakatingin saken. oh my! tumingin ako kay Ivan, yung tipong gusto siyang
patayin. baliw talaga to, sinali pa ko! baka mapahiya lang ako dun! bumaba
siya ng stage at sinundo ako sa table...

Ivan: sing this song with me?

Mikie: pero, Ivan? nakalimutan mo na ba? i don't sing infront of many people..
natatakot ako! i faint, remember?

Ivan: it's okay, i'm here.. you don't have to worry about anything.. and so what if
you faint? nandito naman ako to catch you, sige na..

Mikie: promise? hindi mo ko pababayaang mapahiya?

Ivan: pinky-promise.

so i stood up and walked with him to the stage. before we started singing, he
smiled at me. his eyes were saying "kaya mo yan!" kaya lumakas ang loob ko.

Greatest Story Ever Told - Oliver James

Thank you for this moment

I've gotta say how beautiful you are
Of all the hopes and dreams I could've prayed for
There you are
If I could have one dance forever
I would take you by the hand
Tonight it's you and I together
I'm so glad, I'm your man

And if I lived a thousand years

You know, I never could explain
The way I lost my heart to you
That day.
But if destiny decided
I should look the other way
Then the world would never know
The greatest story ever told
And did I tell you that I love you tonight?

I don't hear the music

When I'm looking in your eyes
But I feel the rhythm of your body
Close to mine.
Its the way we touch that sends me
Its a way we'll always be
Your kiss, your smile you know I'd die for
Oh baby, you're all I need.

And if I lived a thousand years

You know, I never could explain
The way I lost my heart to you
That day.
But if destiny decided
I should look the other way
Then the world would never know
The greatest story ever told
And did I tell you that I love you,
Just how much I really need you
Did I tell you that I love you tonight?

And if I lived a thousand years

You know, I never could explain
The way I lost my heart to you
That day.
But if destiny decided
I should look the other way
Then the world would never know
The greatest story ever told
And did I tell you that I love you,
Just how much I really need you
Did I tell you that I love you tonight?

nagpalakpakan silang lahat. our eyes are still fixed on each other.. ano ba to?
bakit ganito ang nararamdaman ko? sobrang kaba to eh! but to tell you
honestly, we pulled it off. i know we sang good. next thing i know, nagsisigawan
na silang lahat ng "kiss!" ano ba!!! nakakahiya!!!

you know what happened?

he smiled at me..
and he kissed me on the cheek..

---+---

... and he kissed me on the cheek..

nagpalakpakan yung mga tao, yung iba pa nga.. tumitili. feeling superstar tuloy
ako. nagulat ako sa ginawa niya.. actually, when he was about to do it, parang
nag-slow motion effect pa.. lam nyo yun, yung parang sa mga movies.. wala lang..
hindi ako makagalaw, parang na paralyze ako. it's not that i didn't like it, i
actually did.. kaya lang, parang iba lang yung feeling. hindi ko talaga ma-
explain eh, but i know it's good.. bumaba na kame ng stage, hindi pa rin ako
makapagsalita.. nung dumating na kame sa table namen, kinausap niya ako..

Ivan: Mikie..

Mikie: hmm?

Ivan: thank you ha..

Mikie: huh? para san?

Ivan: kase you sang with me, hindi ka huminde.. kaya hindi ako napahiya..

Mikie: sus, ikaw naman, parang yun lang eh.. ipapahiya ba naman kita? actually..
ako nga dapat magpa thank you sayo eh..

Ivan: bakit naman?

Mikie: kase, pinasaya mo ko ngayong gabi.. tsaka.. inalalayan mo ko habang

kumakanta ako..kahit alam mong halos mamatay na ko sa nerbiyos dun. kase alam mo
naman yung bad experience ko pagdating sa pagkanta diba..
oo nga pala, hindi ko pa nasasabi sa inyo.. kung bakit takot akong kumanta sa harap
ng maraming tao.. the very first time i sang infront of many people, launching yun
ng magazine namen.. i think i was about 16 that time.. pinakanta ako ni Mommy non
sa stage.. sa sobrang nerbiyos ko, my voice didn't come out.. parang napipi ako..
grabe nakakahiya talaga! tapos sa sobrang hiya ko, i fainted. yung mga tao,
nagbubulungan na don. Ivan saved me from humiliation, he walked up the stage and
started singing.. tapos, dun na lumakas ang loob ko.. kaya kumanta na rin ako.
but starting that day, i never sang without Ivan. natrauma nako. kaya ang ginawa
niya, lagi niya kong dinadala sa may tree house para pakantahin lang ako.. ng
walang ibang nakakakita o nakakarinig. kung hindi dahil sa kanya, malamang my self-
esteem is down the drain by now..

Ivan: sabi ko naman sayo eh, hindi ka nenerbiyosing kumanta sa harap ng maraming
tao kapag ako ang ka duet mo.. dahil pagka ganun, pareho tayong mapapahiya.

Mikie: ikaw talaga! pero, really.. thank you.

seeing that gleam in her eyes made me feel so wanted and appreciated.. ngayon ko
lang siya nakitang masaya, yung obvious talaga. sana hindi na matapos ang gabing
ito. "kase, pinasaya mo ko ngayong gabi.." masaya siya, masaya ako, masaya kameng
dalawa. hehhe. sana ganito na lang palagi.

Mikie: excuse me lang ha, i have to powder my nose.

pumunta ako sa ladies room. sa totoo lang, hindi ko naman talaga kailangang
magretouch eh.. i just need a moment to myself.. bakit kase ganito ang nararamdaman
ko eh? alam nyo ba kung anong nararamdaman ko? i feel exactly the way i felt when i
first realized i had a crush on him. yes, that same feeling i had 3 years ago.
hindi ko maintindihan kung masaya ba ako, or malungkot. masaya kase gusto ko ang
nararamdaman ko.. malungkot kase naguiguilty ako na i'm liking what i'm feeling.
hindi tama 'to. pano si Nico? hindi tamang nagpapakasaya ako dito, tapos siya
walang kaalam alam na iba na pala ang iniisip ko.. hindi sya.. diba? Mikie, hindi
tama yan, itigil mo yan! hay.. Ivan naman kase eh.. why do you have to be so
sweet and caring to me? why!? naisip ko rin yung mga pinagdaanan namen ni Ivan..
kung pano siya nanatiling nandyan para saken, kahit binabaliwala ko siya paminsan..
after a few minutes, lumabas na rin ako. siempre, baka kung anong isipin nila noh!
d rin naman nagtagal yung party.. natapos na rin. kaya, umakyat na kame.

elevator.

Ivan: ano, dun ka ulit sa room ko matutulog?

Mikie: ha.. hindi.. dun na lang ako sa room ko.

Ivan: oh, bakit?

Mikie: eh.. kase hindi naman umuulan eh.. kaya ko ng mag-isa.

Ivan: ganun? oh sige.. .. bakit malungkot na naman siya? ..

pagbukas ng elevator, nauna siya saken.. akala ko ba pinasaya ko siya ngayong gabi?
bakit parang biglang nag-iba mood nya?
Mikie: sige Ivan ha, good night.. see you tomorrow.

.. and she shut the door behind her.

pumasok ako sa kwarto ko, una kong nakita yung roses na bigay ni Nico. grabe,
naguiguilty talaga ako. what am i doing? hindi talaga ako mapakali. kaya
naisipan kong umalis muna. buti na lang yung susi ni Ivan nasaken pa, kaya pwede
akong magdrive around. wala naman akong kabisadong place dito, kya dun na lang ako
ulit sa Camp John Hay nagpunta. pinark ko yung kotse nya tapos naglakad ako ulit.
tinext ako ni Ivan kung okay lang ako. hindi na ko nagreply. habang naglalakad ako,
nag-iisip din ako. umupo ako sa isang bench, sa harap ng hotel. may nakita akong
naglalakad na babae at lalake, a couple? maybe. nakaakbay yung lalake sa babae eh.
pwera na lang kung magkapatid sila. naiinggit ako sa kanila.. they seem so
happy. di tulad ko, gulong-gulo. kung hindi ako kiniss ni Ivan, hindi ako
magkakaganito. don't get me wrong, i'm not blaming him or anything. ako talaga ang
may problema, labas siya dito. maya maya, nakita ko ulit yung babae at lalake, this
time they were walking a little bit closer to where i was sitting. nagtatawanan
sila.. fine, go ahead! rub it in some more! hmf. i couldn't take it anymore, so i
stood up and got ready to leave.

but before i could make a move, napalingon ako ulit sa kanila.

why?

dahil may narinig ako...

"you're so funny, Nico..."

---+---

"you're so funny, Nico.."

nung narinig ko yun, nung una ayokong maniwala.. "hindi.. it can't be..." pero nung
nakasiguro na ako na siya nga yun, hindi ko na kinaya. pumikit ako, hoping that
when i open my eyes it would go away.. but, NO. para akong puno na nakatayo lang
dun, hindi ako makagalaw. ngayon, bumalik sa isip ko.. nakakapanghinayang..
everytime dinidefend ko sya sa family ko, kay Mara, sa parents ko, kay Cass, at
lalong lalo na kay Ivan. eto na, iiyak na naman ako.. ang problema ko, wala akong
mapagsabihan, sa sobrang hiya ko sa kanila.. i feel like i don't have the right
to complain about Nico, when all i do is not listen. grabe, napakatanga, at napaka
baba ng tingin ko sa sarili ko ngayon.. hay nako Nico, what did i do to deserve
this?

*phone rings*

Ivan is calling.. siguro hinahanap na ko nito.. buti pa siya, hinahanap ako..

Mikie: hello?
Ivan: nasan ka? kumatok ako sa pinto mo, hindi mo binuksan.. kaya chineck ko yung
kotse ko..wala rin. san ka?

Mikie: ahh ano.. dito lang.. dito sa.. sa 7-11. ..

Ivan: 7-11? anong ginagawa mo dyan? teka, bakit ganyan boses mo? umiiyak ka ba?

Mikie: ha? ahh hindi... sinisipon lang ako, malamig kase..kaya ako ngpunta dito..
para bumili ng gamot.

Ivan: ganon ba? eh sana kinatok mo na lang ako, para ako na lang ang lumabas.

Mikie: eh kase akala ko tulog ka na.. tsaka okay lang, i didn't want to disturb
you.. sorry nga pala if i took off with your car.. hayaan mo, hindi ko naman
ibabangga to eh, promise.

Ivan: ano bang pinagsasabi mo? okay ka lang ba talaga? i don't care about the car,
okay? bumalik ka na dito...

Mikie: yea, i'm okay.. sige, pabalik na ko. bye.

*hangs up*

Room 211.

sinisipon daw? halata namang hindi eh.. magsisinungaling na nga lang siya,
obvious pa.. hay nako Mikie... kailan ka kaya matututong magsalita? kailan ka kaya
magiging honest saken tungkol sa nararamdaman mo? when will i ever know about
your innermost thoughts? i have to know what's going on. i want to be able to
help her.. kung pwede nga lang na ako ang pumasan ng mga problema niya, matagal ko
ng ginawa.. -- if she would only let me.. pakiramdam ko, isa akong walang
kwentang kaibigan. bumaba ako sa lobby at hinintay siyang bumalik. kahit na abutin
pa ko ng umaga dito, hihintayin ko siya.

Car.

dumaan muna ko sa 7-11 para bumili ng gamot, kahit hindi ko naman talaga
kailangan.. bago ako bumalik sa hotel. nagstay muna ko dito sa parking lot,
umiiyak. hindi ako makagalaw. hindi ako aalis dito hangga't hindi ako
siguradong hindi ako iiyak kapag humarap ako kay Ivan. i know for sure
naghihintay na yun saken sa lobby. after a few minutes, i decided to come out. i'm
sure i can manage myself infront of Ivan. hindi nya dapat na makitang nagkakaganito
ako. kaya ko 'to. ..you can do it, Mikie. now, put a smile on your face and act as
if you did not just witness the most heart-breaking moment ever..

Lobby.

pagpasok ko, boom! see.. i was right. Ivan's here, waiting for me. tumayo siya at
lumapit saken..

Mikie: uhm... eto na yung susi mo oh.. i parked the car in the exact spot you
parked.. sorry ulit ah..

hindi ako tumitingin sa kanya.. umiiwas ako ng tingin..

Ivan: Mikie, what's wrong?

i held her chin up.. namumula yung muka niya, lalong lalo na yung mga mata niya..

iniwas ko kagad yung muka ko. please don't ask me that question, not now.. i just
might start breaking down...

Mikie: huh? wa.. wala noh.. nothing's wrong.

Ivan: Mikie, you're not a very good liar. i know something's wrong.. please tell me
what it is..

Mikie: Ivan ano ba? diba sabi ko wala!?

nagulat ako, may eyes are now watery.. about to cry.

Mikie: so.. sorry... hindi ko sinasadya.. i didn't mean to yell at you.. i'm
sorry.. i'm tired and i feel really sick. magpapahinga nako. excuse me.

.. and i ran to the elevator, making sure he's not going to run after me..

Room 212.

pumasok ako sa room ko, and went straight to the bathroom. i washed my face and
watched myself breakdown and cry infront of the mirror.. .. how pathetic,
Mikie. isa kang tanga! .. awang-awa ako sa sarili ko, i have never felt so
stupid and low at the same time in my whole entire life.. sa inis ko, pinagbabato
ko yung mga roses na bigay ni Nico. gusto kong sumigaw kaya lang alam kong maraming
taong makakarinig, isa na don si Ivan.. so, i buried my face on the pillow and
screamed, as loud as i can. "MANLOLOKO KA! I HATE YOU! MANLOLOKO KA!" nung napagod
nako, i sat silently in bed, with my face still half buried on the pillow..

Room 211.

1:30 am. hindi ako makatulog. ano kayang ginagawa ni Mikie..? gusto kong kumatok.
pero siguro dapat ko muna siyang pabayaan.. kaya i'm just going to sit over here
and wait til she's ready to talk.. around 2:30, may kumatok. agad ko namang
binuksan yung pinto. it's Mikie..

Mikie: I.. Ivan.. nagugutom ako.. kain tayo..

Ivan: sige...

pinapasok ko siya sa loob at pinaghandaan ko siya ng makakain. hindi naman siya

gutom eh. masama lang ang loob niya. we were silent for a while, hindi ko kase alam
kung pano siya kakausapin eh, kaya pinabayaan ko muna siya..

nandito ako ngayon sa harap ni Ivan, kumakain. sa totoo lang, hindi naman talaga
ako gutom eh, gusto ko lang na may makakasama. tinitignan lang niya ko habang
kumakain. alam kong marami siyang gustong tanongin saken ngayon, and i also know na
alam niya kung bakit ako nagkakaganito, - because of Nico. hindi ko na nakayanan.
binagsak ko yung mga kamay ko and just started crying.

Ivan: Mikie... what's wrong? why are you crying?

Mikie: Nico..

that's all i could manage to say..

Ivan: bakit? anong ginawa niya?

tahimik lang ako..

Ivan: sinasabi ko na nga ba eh!! asan siya? pupuntahan ko siya! Mikie, ano ba?
iiyak ka lang ba dyan? do something!! let me do something!

Mikie: wag..

Ivan: anong wag?

Mikie: wag mo siyang aawayin..

Ivan: ano ka ba? nahihibang ka na ba?? ang laki mong tanga! alam mo ba yun?
ginagago ka na nga, nagpapagago ka naman!! you're so stupid! gumising ka nga, ang
problema sayo, pinapairal mo yang tatanga-tanga mong puso! gamitin mo nga yung utak
mo!!!!

Mikie: sobra ka na ah.. nakakahurt na yung sinasabe mo..

Ivan: nahuhurt ka? dapat lang! hindi mo kase ginagamit utak mo! para san pa at
honor student ka, kung hindi mo naman magamit gamit yung mga pinag aralan mo!? sa
bagay, bagay nga kayo nun, pareho kayong walang utak!!

i can not believe that he just said those things to me. hindi ko na napigilan yung
sarili ko.. i slapped him. nasaktan ako sa mga sinabi niya, hindi niya ko dapat
pinagsasalitaan ng ganito.

Mikie: wala kang karapatang pagsabihan ako ng masasakit na salita! ano ba kita, ha?
friend LANG kita! oo, tanga ako! but atleast nagmamahal ako! hindi katulad mo,
wise ka nga.. mag-isa ka naman!!!

Ivan: i'm sorry.. i'm so sorry.. hindi ko intensyon na saktan ka.. i'm sorry,
Mikie..

she stood up, about to leave. hinawakan ko yung braso niya..

Ivan: san ka pupunta?

Mikie: bitawan mo nga ko! aalis na ko dito, babalik na ko sa Manila.

Ivan: pero, we have 3 more days left here.. hindi pa ko pwedeng umalis..

Mikie: eh di magcocommute ako!!

Ivan: Mikie.. hindi ka marunong magcommute.

Mikie: well, i could try right? kahit naman TANGA, kayang magcommute diba? so,
siguro naman ang isang TANGANG katulad ko, makakapagcommute.

Ivan: okay. pack your things, we'll leave right now.

.. and she stormed out.. God, what have i done to her? i shouldn't have talked to
her like that...
Car.

Ivan: Mikie.. i'm sorry..

hindi ako sumagot.. masama na nga ang loob ko kay Nico, dumagdag pa siya. 7
hours of silence, mamatay ako!.

i've never felt this feeling of having someone so near, yet so far...

10 am nung dumating kame sa condo. binaba niya yung mga gamit ko. si Cass, nandon..

Cass: oh, hi Mikie! wow you guys are back early...??

hindi ko siya pinansin, i went straight to the kitchen.

Cass: oh, Ivan.. anong nangyare don?

Ivan: wala.. masama lang pakiramdam niya.. sige Cass ha, mauna na ko...

nung umalis na si Ivan, lumapit saken si Cass..

Cass: Mikie, what's up with you guys?

Mikie: saka ko na lang ikukwento sayo, i'm tired.. dun muna ko sa room ko.

pagpasok ko sa room ko...

may nakahiga sa kama ko..

i went out.

Mikie: Cass, sino yung nakahiga sa bed ko?!

Cass: ay sorry ha.. hindi ko kase makita yung susi dun sa guestroom, kaya dyan na
lang siya natulog.
that's Krysta...

---+---
"that's Krysta..."

Krysta? as in Krysta Barcelo? Kysta na anak ni tito Vic, na kuya ng Daddy ko? si
Krysta na pinsan ko? NOOOOO!!! talaga naman, Lord oh... pinagtitripan mo na naman
ako eh.. ginagawa mo kong suki ng mga problema eh!! hinay-hinay lang, Lord.. hold
your horses! dahil mahina ang kalaban.. mahinang mahina...

Mikie: akala ko ba sa Friday pa siya dadating?

Cass: yun din ang alam ko.. kaya lang kagabi siya dumating. hindi na nga siya
nagpasundo sa airport eh, hinatid siya ng driver nyo dito.. yun daw ang sabi ni
tita Criselda.. ngayon ngayon lang din siya nakatulog, may jetlag siguro.. eh kesa
naman dito ko siya sa living room patulugin, dun ko na siya sa kwarto mo pinatuloy.
sorry ha.. hindi ko napagpaalam sayo.

Mikie: okay lang, nadala ko kase yung susi ng guestroom. di bale, dun na lang muna
ko. wag mo na syang gisingin.

Cass: diba hindi pa yun nalilinis ng mabuti? may mga alikabok pa don eh, baka magka
allergy ka na naman. ngayon pa lang dadating yung maid para linisin yun.

Mikie: hindi.. okay lang.. if you guys need me or pag nagising na si Krysta, i'll
be in that room.

Cass: pero..? .. anong problema non? ..

i walked towards the room before she even had the chance to say something more.
masyado nakong pagod, wala pa kong tulog. gusto kong magpahinga. pumasok na ako sa
guestroom. nasa may pintuan pa lang ako, "accchhooo!!" yup, tama nga si Cass,
maalikabok nga dito. inis na inis ako, sobrang init ng ulo ko. binato ko yung susi
sa kama. bakit ba hindi pa nilinis to!? everything is so disorganized, and dusty!
pinagpagan ko yung kama, at nahiga. "achoo!" BWISET!!! naalala ko lahat ng sinabi
ni Ivan. ang sakit nun ah, mas masakit pa sa nakita ko sa Camp John Hay. damn that
Baguio! i will never set foot on that place, EVER!!!

Mikie: pasok..

si Cass, pumasok, may dalang juice.

Cass: oh eto oh.. magpalamig ka. yung ilong at mga tenga mo, umuusok na!

i sat up and placed myself in a curled up position.

Mikie: thank you... achoo!

Cass: oh see, sabi ko sayo eh.. maalikabok dito.

i pinched my nose, para hindi na ko magsneeze.

Cass: huy! *shakes Mikie's arm* talk to me.. ano... nag-away ba kayo ni Ivan?

i looked at her, and looked back down..

Cass: *sigh* oh sige.. ganito na lang, magpahinga ka na muna kung gusto mo. tapos,
kapag hindi na mainit ulo mo, saka na lang kita kukuliting magsalita. okay ba yun?
okay, silence means yes. sige, dun lang ako sa labas if you need me.

tumayo na siya, pero bago pa siya tuluyang makalabas, tinawag ko siya.

Mikie: Cass.. wait..

agad naman siyang bumalik at naupo sa kama, tabi ko.

Cass: okay, spill.

.. at kinuwento ko sa kanya lahat ng nangyare sa bwiset na Baguio na yan.

Mikie: kung may balak kang pagsalitaan ako ng mga masasakit ng salita, pwede wag
muna ngayon... kase seseryosohin ko talaga.

instead of saying something, she shook her head, and gave me a hug.

Cass: sabi ko na nga ba eh.. si Nico lang naman ang hindi nyo pinagkakasunduan ni
Ivan eh. Mikie, i'm sure he didn't mean all those things he said. siempre concerned
lang yun sayo.

Mikie: kahit na, sobra pa rin siya.

Cass: well.. yeah, he kinda overreacted. siguro dapat magpalamig ka muna ng ulo,
kase baka iba pa ang kalabasan nyan eh.. at yung kay Ivan naman, i say give it
time..

Mikie: eh anong gagawin ko kay Nico?

Cass: you know what? i would normally say, 'sige sugurin mo!' pero no.. not this
time, Mikie. if i were in your shoes, makikiride on muna ko sa kanya.

Mikie: huh? what do you mean?

Cass: meaning, hindi muna ko magpapahalata na may alam ako.. you know. eh kase,
knowing Nico, idedeny nya yan once gerahin mo siya. and what's the usual outcome?
siempre, siya ang inosente, at ikaw.. paranoid. nakabisado ko na yang style ni
Nico, Mikie. kaya kung ako sayo, hindi ako magpapatalo. i'd play with him. i'd
gather as much information as i can, tapos when the time comes, cocornerin ko siya,
to the point na wala na siyang lusot.

Mikie: you know what, i think you have a point. pero, hindi ba't parang sasaktan ko
lang lalo ang sarili ko pag ginawa ko yan?

Cass: kaya nga dapat ihanda mo ang sarili mo sa pwede mo pang malaman eh ,, diba?

Mikie: pero.. mahal ko siya eh... hindi ko makakayang gawin yun. hindi pa ngayon..
Cass: ikaw.. nasa sayo naman yan eh. kung gusto mong habang buhay ka na lang niyang
babaliwalain, eh di wag mong gawin.. ang akin lang naman kase, ayokong nakikita
kang malungkot, kase nalulungkot din ako.

Mikie: don't worry, pag-iisipan ko.. thank you Cass ha...

Cass: wala yun! that's what best friends are for! oh, tawa na! mahirap itago yan,
baka sa ibang dulo pa yan lumabas!

Mikie: kaw talaga! thanks.. i feel much better now.

umalis na siya, kase susunduin pa daw siya ni William. hindi naman daw siya
magtatagal, dahil nagpapasama lang sa kanya si William na bumili ng kung ano. kaya
ako naman, nag-isip isip muna. alam niyo, tama naman si Cass eh. siguro, instead of
fighting the game, i should be a part of it, too. kung niloloko niya ko, bakit
hindi ko rin siya lokohin diba? nahh.. hindi naman ako mapaghiganti. mahal ko
lang talaga siya, kaya nagpapakatanga ako dito. si Ivan? yes, may point din siya.
actually, malaki nga yung point niya eh. kaya lang, hindi ko talaga natanggap yun.
nasaktan ako sa mga sinabi niya, dahil totoo. humiga ako ulit sa kama, and in no
time, nakatulog ako.

"ahh!!! Mikie! wake up! help me!! yung kitchen, puro smoke!"

---+---
"ahh!!! Mikie! wake up! help me!! yung kitchen, puro smoke!!"

nagising ako bigla. eerr.. ang lakas naman niyang sumigaw, kitang natutulog yung
tao eh!!! teka, what's going on out there?

Krysta: MIKIE!!!!!!!

the smoke detector went off, so i went out. i saw Krysta in the kitchen - holding a
pan, jumping up and down, with messy hair, dirty face, and with smoke everywhere!
WTH!? sinusunog niya yung kitchen!!!

Mikie: what happened here!?

kinuha ko kagad yung fire extinguisher at dali dali kong pinatay yung apoy sa may
stove. nako, buti na lang at pinilit ako ni Mommy na aralin kung pano 'to gamitin,
kung hindi, nasunog na 'tong buong condo.

Mikie: ano bang ginagawa mo? do you have any plans of burning the whole place down,
and killing me?!

Krysta: whhaat!? okay, i was trying to cook, since walang food dito! tapos
natapon yung cooking oil sa stove. where did that whole burning and killing idea
come from!?

Mikie: ha! ginawa mo pang excuse yung walang food dito! eh bakit hindi mo ginamit
yung fire extinguisher, or kaya tinapunan ng tubig yung fire?

Krysta: i panicked, okay!?

Mikie: eh pano kung wala ako dito? anong gagawin mo, just jump up and down there
until this whole place burns?

Krysta: omg, why would i do that? gosh! i'm sorry, okay!? ang init ng ulo mo! are
you on your rag!?

Mikie: HINDI!

Krysta: i'll just cook another meal..

Mikie: wag na! baka kung ano pang magawa mo, magkaron pa ng part two yung sunog.
stay away from the kitchen!

Krysta: eh gusto kong magluto eh! i know how to cook, you know!? i just lost grip
to that cooking oil kaya natapon!

Mikie: yea, yea, whatever! bahala ka!!

.. and off i went to MY room, and slammed the door behind me. bwiset!! sinira na
nga tulog ko, lalo pang pinainit ulo ko.

Krysta: hey!! my stuffs are in there!

nainis ako lalo kaya pinagkukuha ko yung mga gamit niya, at lumabas ako. nilagay ko
yung luggage niya sa floor.

Mikie: oh yan! dun ka sa guestroom! the door across!

tumingin siya sa loob.

Krysta: eww, but that room is messy and ohh.. yuck. it's dusty! i'm not staying in
there unless it's clean.

Mikie: eh di linisin mo!

Krysta: but Mikie! alright, sorry na. don't be mad at me anymore..

Mikie: che!!

*slams the door*

nakakainis!! complain ng complain. sino bang nagsabi na dito sya tumuloy? if she's
staying here, she has to abide by my rules. and number one na dun ay hindi siya
pwedeng magreklamo saken or about dito sa condo. scratch that. SHE'S NOT STAYING
HERE! what was she thinking? she nearly burned the place down! kung hindi lang kame
related nyan, kanina ko pa yan pinalayas dito! asar na asar nako sa kanya,
matagal na. why? let me tell you girls a little history of Krysta and I. she's a
year and a half older than me. big deal? yes. lagi kase kame kinocompare sa isa't
isa, that's why. dahil sa isang incident, lagi na kameng magkaaway niyan. she and i
are like water and oil, hindi pwedeng pagsamahin. pwede naman, pero we both know we
can not stand each other. we pretended to like each other when people are present.
close? yes, we're close. correction. we were close. until after 3 years ago, when
she did something i will never forget. that's how the whole water and oil analogy
got started. alam nyo ba kung anong ginawa niya? i found out na may plano siyang
sagutin si Ivan non dahil balak nyang gawing panakip butas. alam nyo na, pass time.
gusto niya kaseng pagselosin si Mark, yung ex nyang niloko lang siya. eh alam ko
naman na hindi nya type yung mga mas bata sa kanya. at ang masaklap pa don, Ivan
didn't even know about her evil plan. simula non, nagalit na ko sa kanya, while
she, on the other hand, took it in a different way. akala niya naiinggit ako sa
kanya. oh please, ako? jealous? no way. akala nya kinakalaban ko siya, pati sa
modeling. pwede ba? eh hindi ko nga yan hilig eh, si Mommy lang ang mapilit!
kasalanan ko ba kung pinanganak akong maganda? saksakan ng pagkamaldita ng
pinsan ko na yan. actually, about sa compare thingy, okay lang yun saken eh. kahit
sabihin ng mga tao na i could be more like Krysta, yung friendly type. oh come on!
eh sa gusto kong maging suplada eh! oh! and one more thing. did i tell you girls,
that she knows how to do everything!? lahat kaya niyang gawin. name it, she
probably knows how to do it. from cooking down to knitting! and yes, i get
insecured sometimes. gusto niya kase agawin ang lahat eh, including Ivan. Ivan!?
oo nga pala, hindi nya gusto si Ivan. pero kahit na! hindi niya maaagaw ang
bestfriend ko! bestfriend?

after an hour, pumasok sya sa kwarto ko. may dalang tray.

Mikie: you know, the door is closed for a reason. it means the person inside wants
privacy. so, you knock before you enter.

Krysta: bakit pa ko kakatok? you're going to let me in, anway.

Mikie: are you sure about that!?

Krysta: why are you so mad at me? because of the accident in the kitchen? don't
worry, i cleaned everything up. i didn't leave any mark of my "clumsiness"

Mikie: so what if you cleaned after your mess? you can clean the whole place, for
all i care! ano bang ginagawa mo dito!?

Krysta: what does it look like i'm doing here? eh di dinadalan ka ng food! look,
i'm sorry for what happened. i didn't mean to do that.. we had a bad start to begin
with, i just want to make it right.

Mikie: nobody's here, Krysta. you don't have to pretend you like me..

Krysta: i'm not pretending, Mikie. i know this whole fighting thing started 3 years
ago. pero matagal na yun. let's forget about that already.. hindi na tayo close,
and i miss being close to you. sorry sa mga nagawa ko.. nagbakasyon ako dito to
fix this problem of ours.. nagbago na ko..

Mikie: change? pwede ba, Krysta? you said that to me a couple of times already. oh,
wait.. was it three? whatever. hindi ka na pwedeng magbago!

Krysta: alright, fine. kung ayaw mo maniwala, eh di wag! i brought you food, eat
it.

Mikie: ayoko nga! baka kung ano pang nilagay mo dyan eh!

Krysta: listen, if i wanted to kill you, i would've done so when you were sleeping!

Mikie: GET OUT!

Krysta: chill, Katryna! oohhh i'm scared..

umalis na siya. nakooo!! pikon na pikon ako sa kanya. tignan nyo naman kung pano
makipag-usap, sarcastic na may halong kaplastikan. sa bagay, alam nga niya kung
pano gawin ang lahat eh, so malamang, that was easy for her. so, tell me, pano ko
maniniwala sa sinasabi nyang nagbago na raw siya? should i believe her?

maya-maya, pumasok siya ulit.

Mikie: ano na naman!?

Krysta: geez, nothing! you're friend is here!

Mikie: oh, eh ano ngayon? she lives here, too!

Krysta: she? ohh... you mean, he!? he lives here, too?

---+---

Krysta: she? ohh.... you mean, he!? he lives here, too?

Mikie: what? ano bang pinagsasabi mo dyan? who's he?

Krysta: your friend, dummy! he's a he, not a she.

Mikie: sino nga?!

Krysta: how should i know, he's your friend. although, he looks kinda familiar..
hmm i think i've seen him before..

Mikie: ugh! ewan ko sayo. get out of my way!

Krysta: okay, CRUELLA!

when i heard that, i turned around, and faced her.

Mikie: what did you just call me?

Krysta: wala!

Mikie: bwiset!

iniwan ko siya sa room ko, at pumunta sa may pinto para tignan kung sinong "he"
yung tinutukoy niya. sino pa nga ba? it's Ivan. wala na pala siya sa pinto, dahil
pinapasok na ni Krysta. babalik sana ako sa kwarto para pagsabihan siya, yung pala
nasa likod ko na siya.

Mikie: hindi ka ba tinuruan na wag magpapasok ng hindi mo kilala?

Krysta: i told you, he looks familiar! friend mo naman siya, so i don't see any
reason why i shouldn't let him in.

Mikie: kahit na! eh pano kung mali ka!?

humarap siya kay Ivan at nagsalita.

Krysta: don't mind her, she's possessed right now..

natawa lang si Ivan. hinawakan ko si Krysta sa braso at hinila siya papalayo.

Mikie: umalis ka na nga dito! dun ka sa kwarto, maglinis ka!

Krysta: fine, fine! but don't be rude to your guest, Mikie. hindi mo ba ko
papakilala sa friend mo?

tumingin ako kay Ivan, na mukang takot na takot na dahil sa pagtatalo namen ni
Krysta , tapos binalik ko ulit kay Krysta yung tingin ko. i rolled my eyes on her.

Mikie: hindi! so, leave! alis na!! shooo!!

Krysta: okay then. since you seem to be forgetting your manners, i'll just
introduce myself. hi, i'm Krysta, Mikie's cousin. and you are...?

lumapit siya kay Ivan para makipag-shake hands.

Ivan: Ivan.

Krysta: Ivan? omg! is that you!? sorry i didn't recognize you.. no wonder you look
so familiar! wow.. are those muscles? that's really hot.

he smiled again. ano ba naman! nagblush pa nga ng konti eh. sus! sinabihan lang ng
may muscles, natuwa naman kagad.

Mikie: sus! binobola ka lang nyan!

Krysta: (facing Ivan) don't listen to her, sabi ko sayo eh.. possessed yan!

hinawakan ko si Ivan na mukang nag-eenjoy sa nakikita nya, at hinila sa may

kitchen.

Mikie: excuse us!

Krysta: sure! i'll be right here.

pigilan nyo ko! yung dugo ko, kumukulo na! tinignan ko sya ng masama, yung tingin
na gusto syang patayin. i swear, kung nakakapatay lang yung mga tingin ko, matagal
ng nakalibing si Krysta.

Mikie: uhm, hello!? privacy?

kaya tumayo siya at nagpunta dun sa kwarto nya. buti naman at nakuha siya sa
tingin. umalis din ang bruha.

Ivan: anong nangyare dito?

nakitingin siya sa kagagawan ni Krysta. tignan nyo tuloy, nagmukang madumi yung
kitchen. nilinis daw ha!? papa-paint ko to sa kanya. mwahahahah!!

Mikie: Krysta had a little accident.

Ivan: accident? is she okay?

whaatt?? oh, come on! nakuha pa nyang magtanong kung okay lang si Krysta, eh siya
nga may kagagawan kung bakit nagkaron ng aksidente dito eh!

Mikie: eh sya nga may gawa nyan eh! muntik na nyang masunog yung kitchen. buti na
lang nandito ako, kung hindi, nakooo!!

Ivan: buti pala pinilit ka ng Mommy mong pag-aralan kung pano gamitin yung fire
extinguisher. galit na galit ka pa nga non sa kanya eh.

Mikie: yeah..

Ivan: kamusta na kayong magpinsan? i guess, noticing how you guys still treat each
other, hindi parin kayo nagbabati.

Mikie: obvious ba? hindi na kame magkakasundo nyan. teka nga, ano bang ginagawa mo
dito?

Ivan: wala, binibisita ka lang. gusto ko sana mag-sorry sayo dun sa mga nasabi ko
eh. hinid ko naman sinasadya na sayo ibuhos yung galit ko kay Nico.. sorry na oh..

inabot niya saken yung basket na punong puno ng mga favorite kong chocolates.

Mikie: ano to, suhol?

Ivan: peace offering. siempre, hindi ko naman kayang tiisin na galit ka saken
eh.. sige na oh.. gusto mo lumuhod pa ko dito? luluhod talaga ako.

hindi ako nagsalita, bigla syang lumuhod.

Mikie: huy! ano ka ba!? anong ginagawa mo? tumayo ka nga dyan, para kang eng-eng!
sige na nga, apology accepted. wag mo na lang uulitin yun, okay? sorry nga din pala
kung napalakas yung sampal ko..

Ivan: haha. oo nga eh, tignan mo oh, bumakat yung kamay mo. pero, okay lang.. i
deserved it naman eh.

and we hugged each other. sa totoo lang, hindi ko rin naman kayang tiisin na
magkagalit kame eh. ewan ko ba, pero maliban kay Nico at Krysta, isa siya sa
dahilan kung bakit sobrang init ng ulo ko. kase nga, magkaaway kame. lumabas si
Krysta. tignan nyo nga naman. grabe, ano ba to? may satellite siguro to, ang lakas
humatak ng signal eh! i was just talking about her, and look! here she is already.

Krysta: oh, good. you guys are back to normal now. siguro naman ngayon, Mikie,
kakainin mo na yung niluto ko.

nagpunta siya sa may oven at nilabas yung nakalagay dun. fettucine!? omg, she
knows how to make FETTUCINE!?

Ivan: wow, that looks good.

Krysta: here, have some. be my judge.

naman! iniinis talaga ko ng babaeng to. hinila ko si Ivan.

Mikie: actually, Ivan and i already have plans. kakain kame sa labas. next time na
lang nya yan titikman. diba, Ivan?
tinignan ko siya. hindi nya ata naintindihan yung senyas ko.

Ivan: we're eating out? eh bakit hindi na lang dito, nagluto naman pala si Krysta
eh.. mukang masarap yung food oh. sayang naman kung hindi natin titikman, eh this
looks like a lot of work.

and he took a bite. sana hindi niya magustohan! please say it tastes so yucky!

Ivan: mmmm! sarap! alam mo bang favorite ko to? anong nilagay mo dito? ang sarap
eh!!

favorite daw. sus, nagustohan lang yung lasa eh, favorite na kagad.

Mikie: eh diba nilagang baka yung favorite mo?

Ivan: yea, sa mga Filipino foods. but this is my favorite dish. this is perfect,
Krysta. saktong-sakto sa taste ko!

Krysta: wow, really? i'm glad somebody appreciates my cooking. *looks at

Mikie*hindi katulad ng isa dyan! here, have some more.

Ivan: Mikie, this is delicious. diba mahilig ka rin sa fettu? tikman mo oh! sarap!

Mikie: not anymore! halika na nga, Ivan. let's go grab something else to eat, i'm
craving for Jap food.

Krysta: ohh! i know how to cook Japanese food, too.. anong gusto mo? tempura? ano,
name it! nako pag natikman mo yun, hindi ka na kakain sa restaurant!

pigilan nyo ko! nanggigigil nako! masasabunutan ko tong babaeng to ng wala sa oras!

Ivan: talaga? wow, how impressive. dapat pala, Mikie, paturo ka kay Krysta eh..
para matuto ka namang magluto! kababae mong tao, hindi ka marunong sa kusina!

okay, that's it! THAT IS IT!!!!

Mikie: che! bahala nga kayo! magsama kayong dalawa dyan! *walks out*
Ivan & Krysta: anong nangyare don!?

---+---

Ivan & Krysta: anong nangyare don!?

Krysta: nako, let her be.. she had a bad day. kanina pa may toyo yan.

Ivan: i don't understand, akala ko okay na kame..

Krysta: mainit lang ulo nyan, maybe she's on her period or something. oh baka
naman nagseselos.

Ivan: selos? why!?

Krysta: because i'm here.

Ivan: huh? what do you mean?

Krysta: forget what i said, i was just kidding! kain ka pa oh!

Room.

nagwalk-out ako sa kanila. nakakainis! bwiset talaga si Krysta kahit kailan.

ang galing mangagaw ng eksena. pati si Ivan, inaagaw nya. eto namang si Ivan,
nakisali din! hmf. magsama silang dalawa! bagay sila, isang mang aagaw, at isang
nagpapaagaw. kinuha ko yung cellphone ko at tinawagan si Mommy.

Mom: hello?

Mikie: Ma!! paalisin mo si Krysta dito!!!!

Mom: oh, bakit?

Mikie: i hate her! i don't want her living with me! paalisin mo siya dito!!!

Mom: i thought you guys like each other? eh san mo siya balak patirahin?

Mikie: send her back to where she came from! dalin mo sa mental hospital, oh kaya
send her to bermuda triangle! kahit san! basta ayoko siya dito!

Mom: i'm sorry, anak. i can't do anything about it. yan ang gusto ng Daddy mo. yan
na ang napag-usapan nila ng tito Vic mo. kaya nga 3 bedrooms yung binili eh. kase
sa kanya yung isa.

Mikie: WHAAAT??!?? why didn't you tell me? if you can't do anything about it, i'll
call Daddy!

Mom: okay.. but i'm telling you, madidisappoint ka lang. you're Dad is not going to
change his mind, you know. parang hindi mo kilala ang Daddy mo eh.

Mikie: Mommy naman!! please talk to Daddy, i'm begging you! i'll do anything, kahit
ano. basta paalisin nyo lang siya! i can't stand that girl!

Mom: our decision is final, honey. be nice to her. make sure she's well
accomodated.

Mikie: ayoko! bahala kayo, maghahunger strike ako, sige! hmp!

Mom: sige, go ahead. if you don't stop that whining, Katryna, i'll cut off your
allowance!

Mikie: but... Mommy!!!

Mom: wala ka ng choice, okay. sige na, i have to go. malelate ako sa flight ko.
behave okay!? ayokong makakarinig ako na nagrarumble-an kayo ni Krysta!

Mikie: fine! but i'm hiring a chef!

Mom: a chef? for what?

Mikie: magpapaturo ako magluto!

Mom: magpapaturo ka? aba, why the sudden passion for cooking?

Mikie: basta Ma! find me the best chef in town. i want to learn how to cook
EVERYTHING. lahat ng klaseng luto, Mommy!

ha! kala nila ha. ako? magpapatalo kay Krysta!? never! if she wants a battle, then
i'm up for it. i'm going to be the best cook, at luto ko lang ang kakainin ni Ivan!
tapos, yung kay Krysta, iisnabin niya. mwahahah. pagkababa ko ng phone, lumabas
ako. ayun, nandon silang dalawa sa kitchen, nagtatawanan. nageenjoy sila ha, hmp!
makikita nyong dalawa! i will learn everything in no time! i walked straight to
the counter and got my keys.

Ivan: oh, tapos ka na magdrama? nagugutom ka na noh, kaya ka lumabas?

Mikie: hindi! aalis ako!

Ivan: where are you going?

Mikie: somewhere!

Krysta: kakain ka sa labas?

Mikie: shut up!

naglakad ako papuntang pintuan.

Ivan: Mikie! wait! san ka nga pupunta?

Mikie: basta.

Ivan: hmm. okay, sige. dito na lang muna ko, papaturo ako kay Krysta kung pano
magluto ng tempura.

hindi ko na siya pinansin. lumabas nako ng pinto. ganon!? hindi man lang niya ko
sasamahan? mas gusto pa nyang magstay dito, para magpaturo kay Krysta. hoo! if i
know maglalandian lang silang dalawa. san ako nagpunta? dito sa mall. naghahanap
ako ng cook book, para habang hindi pa ko nakakahanap ng chef na magtuturo saken,
pwede akong mag practice.

ano kayang problema ni Mikie? akala ko pa naman okay na kame. siguro, kulang lang
yun sa tulog kaya nagsusungit na naman. natatawa ako sa kanilang dalawa ni Krysta
kapag nag aaway, lagi kaseng talo si Mikie eh, kaya napipikon. ano kayang ibig
sabihin ni Krysta kanina, nung sinabe nyang baka nagseselos si Mikie? dito pa rin
ako sa condo nila, tinuturuan ako ni Krysta magluto ng tempura ngayon. tapos
mamaya, ituturo niya saken kung pano niya ginawa yung fettucine. favorite kase ni
Mikie yun eh.. balak kong iluto sa kanya. pinagmamasdan ko si Krysta habang
naghihiwa siya ng mga ingredients nya. wala lang, ang ganda niya. wala paring
pagbabago. still the same old Krysta i had a crush on. scratch that. Krysta i have
a crush on. heheheheh.

after a few minutes ng pag-iikot, i found the perfect cook book! humanda ka,
Krysta! mwahahah! pagkatapos non, naisipan kong pumunta dito sa tree house.
matagal na kase akong hindi nakakapunta dito eh. sobrang dami kaseng nangyare
nitong mga nakaraang araw. actually, tinatanong ko nga sarili ko why i acted the
way i acted kanina, yung parang sumabog ako. alam ko galit ako kay Krysta, pero
bakit naging exaggerated naman ata nung nandon na si Ivan? ah basta, whatever the
reason is, iisa lang din ang dahilan. KRYSTA.

* phone rings *

Mikie: hello?

Nico: hi..

Mikie: Nico?

nung narinig ko yung boses nya, bumalik lahat ng naramdaman ko on that moment, nung
nakita ko siyang may ibang kasama.

Nico: yes, baby. eto nga pala yung bagong number ko.. i'm back from my vacation!
grabe, i miss you. kelan tayo magkikita? gusto mo sunduin kita ngayon? let's go out
for dinner!

my sadness turned to anger. nakaramdam ako ng galit bigla. sige, act like you
didn't do anything.

Mikie: ... dinner-in mo muka mo! ... ah, talaga? i bet you had fun with YOUR
family.
Nico: oo nga eh, we're planning to go back there siguro a month from now..

Mikie: ganon?

Nico: yea, for a couple of days lang naman.. may tinitignan kaseng property dun
sila Dad.

Mikie: ...

Nico: babe? are you still there?

ang kapal ng muka. kung magsalita siya parang wala siyang ginawang kalokohan. naku!
"kaya kung ako sayo, hindi ako magpapatalo. i'd play with him." naalala ko yung
sinabi ni Cass.

Nico: baby? hello?

Mikie: yes, i'm here. i miss you too. sige, let's go out and have dinner tonight.

okay, i'm ready. you want to play games with me?

sige, i'll play with you. let the games begin!

---+---

sige, i'll play with you. let the games begin!

pagkababa ko ng phone, tinawagan ko kagad si Cass.

Cass: ano? sigurado ka? why so sudden?

Mikie: oo. eh kase, i thought about what you told me this morning, it made sense to
me. so, i'm doing it.

Cass: talaga? eh kanina parang nag-aalangan ka pa eh, sure ka na ba talaga?

Mikie: Cass, this is it. i made up my mind. i'm going to play his game.

Cass: hmm. oh sige, sabe mo eh! i hope you're completely ready, though. make
sure na kakayanin mo yan ha! baka wala pang isang araw, bumigay ka na eh!

Mikie: i think i can handle it naman.. i just have to keep in mind what he did.
makikita nya kung anong klaseng Mikie ang haharap sa kanya ngayon.

Cass: wow bestfriend. i'm happy for you! buti naman at nagising ka na sa
katotohanan! sige, if you need help, dito lang ako ha. goodluck!

Mikie: thank you! ohh.. and one more thing, Cass.. wala na sanang makakaalam ng
gagawin ko, ha?

Cass: sure! yun lang pala eh... teka.. not even Ivan?

Mikie: oo.. lalo na siya. ayokong malaman nya. i'm sure hindi siya aagree sa
gagawin ko.. lam mo naman yun.

Cass: oo nga naman.. oh sige, don't worry.. wala akong pagsasabihan!

Mikie: okay.

Cass: sya nga pala.. kamusta na kayo? bati na ba kayo? nakasalubong ko yun kanina
sa mall eh.. bumibili ng chocolates.

Mikie: ayun, okay na kame.

Cass: oh that's good! kase naman, may pa away-away effect pa kayo eh, magbabati rin
naman. eh kayo ni Krysta, kamusta naman ang first day nyo together? or should i
say, first second with each other?

Mikie: eh di ano pa nga ba.. disaster! bwiset yun eh, nang agaw na naman ng
eksena! alam mo bang magkasama sila ngayon, dun sa condo, nagluluto!
Cass: tinuturuan siya ni Ivan magluto?

Mikie: hindi, si Ivan ang tinuturuan! she freakin' knows how to make fettucine for
crying out loud!

Cass: wow! that's good, then. at least may cook na tayo sa bahay!

Mikie: CASSANDRA!

Cass: para kang sira! buti yun, at least they have something in common now. i'm
sure magkasundo na sila nyan. eh di pwede ng pumorma ulit si Ivan sa kanya?

Mikie: NO WAY! HINDI NYA MAAAGAW SAKEN SI IVAN! AKIN LANG SIYA! .. huh? akin
lang? wth? ..

Cass: anong sinabi mo?

Mikie: ha? ahh.. wala! sige na, i have to go, may dinner pa kame ni Nico eh.. bye!

"NO WAY! HINDI NYA MAAAGAW SAKEN SI IVAN! AKIN LANG SIYA!" ano ba yun? nako,
stress lang yan siguro, Mikie. i'm sure that's nothing. so off i went to the
resto where Nico and I are having dinner. hindi nako nagpasundo sa kanya, since i
brought my car. pagpasok ko sa restaurant, sinalubong kagad ako ng receptionist, na
may dalang isang long-stem na red rose.

Receptionist: good evening po.. for you, ma'am.

inabot nya saken yung rose. ang corny ha!

Mikie: thank you.

Receptionist: right this way, ma'am.

he led me to our table, dun sa labas. on our way there, may mga petals ng roses dun
sa carpet, kung san ako naglalakad. at kada dalawang table na madadaanan ko, may
isang waiter na may hawak na red rose na ibinibigay saken. pagdating ko dun sa
dulo, nakita ko si Nico, standing, with a bouquet of roses in his hand. awww.. ang
cute nya. naman. don't do this to me, baka biglang magbago isip ko eh.
pagdating sa ganito, panalong-panalo talaga si Nico. he really knows how to sweep a
woman off her feet. kaya nga ako nainlove sa kanya eh. and for sure, this is how
the "other" girls fell in love with him, too.

Nico: you look so pretty. for you, baby.

pretty? pwede ba? i'm just wearing jeans and a tank. tinanggap ko yung roses and
he kissed me. okay, Mikie, time to play along.

Nico: did you like the roses?

Mikie: love them.

Nico: i'm glad you did. come on, let's eat.

habang kumakain kame, wala akong imik. i'm trying to ignore what he had done for me
tonight, kahit super-duper-mega-sweet nun! hmm. hindi naman totoo yan. he's
just putting a front para hindi ko mahalata na may ginagawa siyang kaabnormalan na
naman. nakakainis! napaka fake!! errr. 11 pm na nung nakauwi ako. pagbukas ko ng
pinto, well oh well. what do we have here? it's Ivan and Krysta, watching dvd in
the living room.

Krysta: oh, good you're back! wow! those are a lot of roses! kanino galing yan? sa
boyfriend mo? ang sweet naman niya.

Mikie: yea..

ano? galing sa boyfriend? galing kay Nico!? ano ba naman. nambabae at nakita na
nga, pinatawad kagad!? i bet, hindi niya inaway si Nico, nadala na naman sa mga
pesteng bulaklak! ano ba namang klaseng utak meron si Mikie!? kagabi, sobrang
lungkot niya. ngayon, she's acting like nothing ever happened. grabe, unbelievable!
ewan ko ba sayo, Mikie. nainis ako, kaya tumayo ako. aalis na sana ako, pero
nagbago ang isip ko.

Ivan: Krysta, you want to go out?

---+---

Ivan: Krysta, you want to go out?

ano? lalabas sila? gabi na ah! san sila pupunta?

Krysta: ohh sure. i'd love to!

Mikie: gabi na ah? san pa kayo pupunta? most of the restaurants are probably closed
by now. tsaka diba kumain na kayo?
Ivan: hindi naman kame kakain eh.

Krysta: oh? so where are we going?

Ivan: wala lang, let's take a walk.. have you ever been to baywalk?

Krysta: hindi pa, i heard it's really nice there. let's go!

Mikie: baywalk!? anong gagawin nyo sa baywalk!?

Ivan: eh di maglalakad?! ano bang ginagawa sa baywalk?

Mikie: eh bakit ang sungit mo? nagtatanong lang eh! masama ba?

Krysta: ohh hey, you two! kakabati nyo lang kanina, you guys are fighting again?

Mikie: shut up, Krysta. mind your own business!

Ivan: bakit ba ang init ng dugo mo kay Krysta?

Mikie: ano bang pakialam mo!?

Krysta: i know, why are you so mad at me?

Mikie: sinabing tumahimik ka eh!!!

tinuro ko si Krysta. seriously, when will she ever shut her mouth up!?

Ivan: ano bang problema mo? wala naman kameng ginagawang masama ni Krysta sayo ha,
bakit ang init ng dugo mo sa kanya?

Mikie: AKALA MO LANG WALA! WALA KANG ALAM, OKAY? BULAG KA KASE!

Ivan: ha!? at ako pa ang bulag ngayon!? tignan mo nga sarili mo sa salamin! yang
mga roses na yan, anong ibig sabihin niyan!?

Mikie: bakit ba? eh galing naman to sa BOYFRIEND ko ah?

Ivan: ah ganon!? so after all that he did, wala paring impact sayo yun?! ano pa
bang hinihintay mo na gawin niya? makabuntis ng iba para iwanan mo siya? oh baka
naman pati yun, baliwalain mo pa?

Mikie: wala ka ng pakialam dun!

nabigla ako sa sinabi ko. that's not what i meant to say..

Ivan: oo nga pala, i forgot! it's none of my business, kase di hamak na KAIBIGAN mo
lang naman ako diba?

Mikie: hindi yan totoo! hindi mo alam kung anong nangyayare, Ivan. let me explain.

Ivan: no, Mikie. just save it.

napatigil ako sa sinabi ni Ivan.. ang sakit nun ah.. hindi ko naman gustong sabihin
yun eh.. nabigla lang ako. gumitna si Krysta sameng dalawa.

Krysta: hey, guys, stop yelling at each other.. pwede naman kayong magusap ng hindi
nagsisigawan eh.. Mikie, bakit ang init ng ulo mo? and Ivan.. don't talk to her
like that.. there's nothing wrong with getting roses from her boyfriend.

Ivan: Krysta, ibang klase ang boyfriend nitong pinsan mo.

yumuko ako. hiyang hiya ako sa mga lumabas si bibig ko... pumunta ako sa may pinto
at binuksan ito.

Mikie: sige na, umalis na lang kayo..

Krysta: no, Mikie.. it's okay. if you don't me to go with your friend, i'll just
stay here.

Ivan: hindi! we're going out, Krysta. pabayaan mo siya dyan.

hindi na tumingin saken si Ivan, he didn't even say anything after that. hinawakan
niya yung kamay ni Krysta at hinila siyang papalabas. naupo ako sa couch,
nanghihina ako ngayon.. hindi ko ginusto yung nangyare. kung binigyan lang niya
sana ako ng pagkakataon para ipaliwanag yung plano ko.. kakabati lang namen ni
Ivan eh, why did i have to mess everything up again? i'm so stupid! kasalanan to
lahat ni Nico eh!

Baywalk.

Krysta: Ivan? are you okay?

Ivan: yeah.. i'm okay.

hindi ako okay. i'm actually miserable. galit ako. hindi ko alam kung bakit sa
kabila ng lahat ng ginawa sa kanya ni Nico, nakuha pa nyang tumanggap ng bulaklak
galing sa kanya.

Krysta: may i ask why your argument with Mikie was so intense kanina? why do you
hate her boyfriend so much? hindi ko kase maintindihan eh.. there's gotta be a
deeper root to this..

Ivan: manloloko yung hayop na yun.. concerned lang ako kay Mikie.

Krysta: Ivan, sometimes when you care about someone, you just have to let them be..
you have to think about their own happiness first, before yours.. you may disagree
with something they truly like, pero ganun talaga eh.. in the end it's still going
to be her decision, not yours..

Ivan: hindi ko alam.. but right now, she's not even capable of thinking right for
herself. masasaktan lang siya kapag pinagpatuloy pa niya yan.

Krysta: Mikie is so lucky she has a friend like you.. siguro, kapag ako merong
friend na katulad mo, ako na ang pinakamasayang tao. i'll probably love you more
than anyone.. alam mo yun, yung case na hindi na ko maghahanap ng iba pa..
Ivan: talaga? *whispers* pero ako siguro, it's about time na para maghanap na ko ng
iba..

---+---

Ivan: talaga? *whispers* pero ako siguro, it's about time na para maghanap na ko ng
iba..

Krysta: huh? can you say that one more time, hindi ko kase narinig masyado eh..

Ivan: ha..oh. wala naman akong sinasabi, i was just clearing my throat.

Krysta: oh.. okay. so, uhm. Ivan?

Ivan: hm?

Krysta: why do you hate Nico so much? bait naman yun ah.. i met him even before
naging sila ni Mikie.. okay naman siya.

Ivan: akala mo lang yun.

Krysta: bakit? is there something else behind that friendly face of his?

Ivan: oo. player yun. ilang beses na niya niloko si Mikie eh. ilang beses na rin
sila nag break, pero tinatanggap pa rin ni Mikie kapag nakikipag balikan.

Krysta: oh really? why is that?

Ivan: ewan ko dyan. "mahal" daw niya. tell me nga, Krysta, ganyan ba talaga kayong
mga babae kung magmahal? kase, minsan napaka unreasonable na eh.

Krysta: honestly, some of us do. believe me, kayang magpakatanga ng isang girl in
the name of love. masyado kase kameng fan ng phrase ng "love conquers all" hehe.

Ivan: ganun? so when do you know that enough is enough?

Krysta: we never do.. that's the sad thing about us, girls, falling inlove.

Ivan: madali ba kayong mainlove?

Krysta: hindi. kaya nga it's hard to fall out of love eh. kase hindi ganun kabilis
naming mahalin ang mga guys.. so when we finally give in, we do our best para
magwork out yun. kase diba, parang ang shameful naman nun kapag yung relationship
nagfail.

Ivan: eh pano kung ikaw yung nasa lugar ni Mikie? anong gagawin mo?

Krysta: hindi ko alam, depende naman yun kung gano ko kamahal yung isang tao eh..
baka ganun din si Mikie, mahal niya masyado kaya kayang niyang tiisin..

Ivan: pero, mali na yun eh. maling mali.. hindi mo naman kailangan magtiis kapag
nagmamahal diba?

Krysta: yah, you have a point. hay.. well, that's the beauty of love, you see hope
through the complications.. you see perfection underneath the imperfection.. you
love, though you get hurt..

Ivan: oo nga, tama ka dyan.

Krysta: so, Ivan. let her be.. kung dun siya masaya, accept it. you guys are best
friends, right? dapat sinosoportahan mo siya.. kase the more you try to stop her,
the more she's going to do it. alam mo naman kung pano si Mikie diba? may pagka
spoiled brat yan eh, kaya pabayaan mo na lang siya, let her come to her senses..
marerealize din niya yan.. she's a big girl.

Ivan: pano kung too late na? hihintayin ko pa ba na masaktan siya lalo, bago siya
magising? eh di parang wala akong kwenta nun, that i just watched her fall apart..

Krysta: well, if that happens, you know you can tell yourself you did what you're
supposed to do.. Ivan, kung wala ka man magawa ngayon, just be a friend to her.
alam mo yun, kunyareng walang care, pero meron talaga. just be ready to be there
when she falls apart. trust me. sometimes, we have to fall so that we can rise up
even higher.

Ivan: i guess that's what i have to do. let her be.. okay.. .. hindi ko kayang
panoorin lang siya na binabaliwala ni Nico. ako na lang ang masaktan, wag lang siya
..

Krysta: Ivan, are you okay?

Ivan: yeah, i'm okay. anyway, change topic tayo.. nakakadepress yung pinaguusapan
naten eh!

Krysta: okay, sige.. bigay ka ng topic.

Ivan: teka, may gusto lang ako itanong.. bakit ba kayo magkaaway ni Mikie lagi?

Krysta: ohh.. that. actually, i don't know eh.. bigla na lang siya nagalit saken
out of nowhere. well, of course, i suppose i did something that made her angry, you
know.

Ivan: eh ano yun?

Krysta: some petty stuff.. basta! bigla na lang nag simula yung away nameng dalawa.
palagi kase kameng pinaglalaban before eh, she was modelling for her mom, tapos ako
naman, nainggit sa kanya. she had it all, you know. she was born beautiful and
talented. samantalang ako, kailangan ko pang mag workshop para maging katulad lang
niya..

Ivan: why do you want to be her, anyway? you're beautiful in your own way.. hindi
mo naman kailangan maging siya para mapansin ng mga tao eh..

Krysta: alam ko.. pero kase, simula nung nagmodel siya, nawala yung attention saken
eh. eh hindi nga niya hilig yun,.. ako, i put my whole life in modelling.. tapos
papalitan ako ni Mikie, na napilitan lang.. so na hurt ako dun, well.. actually my
pride was hurt.. so umalis ako. i focused on other things.. i focused more on being
strong sa mga weaknesses niya, like cooking. basta! kung titignan mo, lahat ng
hindi niya kaya, yun ang forte ko.

Ivan: oo nga noh.. pero, don't you both get tired of competing with each other? no
offense ha, pero kase walang sense yung pinag aawayan niyo eh..

Krysta: i know, pero masaya naman eh! i get to get on her nerves! nakakatawa kase
ang sarap niyang asarin, pikon kase.

natapos yung gabing yun na medyo magaan ang pakiramdam ko. masaya naman palang
kasama si Krysta eh. hindi tulad ni Mikie, laging mainit ang ulo. hinatid ko siya
sa kanila ng madaling araw na, siguro mga 3 am na yun. nakita ko nga si Mikie eh,
natutulog sa couch. nakatulog siguro siya, habang nanonood ng t.v. gustong gusto ko
siyang yakapin., sabihin sa kanya na hindi ako galit sa kanya at kahit kailan hindi
ako magagalit sa kanya.. kaya lang pinigilan ko sarili ko. tama. let her be..
kung san siya masaya, dun na rin ako. starting from now, i'm going to be more of a
friend to her, than someone who secretly cares for her, more than anyone does...

nakalipas ang maraming araw.. 3 weeks to be exact. hindi pa rin kame nagpapansinan
ni Ivan. nagpapansinan naman, kaya lang hindi na yung kagaya ng dati.. si Krysta?
ayun. still getting on my nerves, as always. tignan nyo, bigyan lang ako ng
pagkakataon, dadalin ko yan sa mental! biruin nyo, nagvacuum siya nung isang araw,
hindi niya natakpan yung cover kung san napupunta yung mga alikabok. so anong
nangyare? eh di yun, sumabog yung alikabok sa buong living room. ako naman, halos
mamatay na sa kaka-sneeze dito. if i know, sinadya nya yun, para magkasakit ako.

Mikie: achhoo!!!

Krysta: aww, poor Mikie.. here, have some juice!

Mikie: che! umalis ka nga sa harapan ko!

Cass: akin na lang, Krysta! sarap ng juice mo eh! freshly squeezed pa! maganda nga
to para sa allergy mo eh, Mikie!

Mikie: ayoko nyan! gagawa na lang ako ng sarili kong juice.

Krysta: hmmp!! buti pa si Cass, naappreciate yung juice ko. siya nga pala,
aalis ako ha.. don't wait up okay. pahinga ka na!

Mikie: eh di umalis ka! feeling mo naman hihintayin kita. pwede ba!! kung gusto mo,
wag ka ng bumalik. mas okay yun!
Cass: eh san naman ang lakad mo, Krysta? mukang bihis na bihis ka eh

Krysta: i have a date.. a dinner date.

Cass: wow naman! kaya pala blooming eh!!

Mikie: dinner? haha. eh sino namang baliw ang makikipagdate sayo, aber?

may nag doorbell.

Krysta: oohhh! that's probably him! can you get that? i'm just going to grab my
purse

tumayo naman ako para buksan yung pinto.

Mikie: oh! Ivan! buti nandito ka, tara nood tayo ng dvd! may bagong rent ako..
may popcorn na rin oh, ready na lahat. come on, sit na!

Krysta: hey! sorry ha, kinuha ko lang yun purse ko sa room..

huh? bakit nakatingin siya kay Ivan???

Ivan: let's go, Krysta.

whaaatt??

Ivan: let's go, Krysta.

whaaat??

aalis sila? silang dalawa lang? bakit? bakit sila may date?!?

Krysta: uhm.. Mikie!? hoyyy Mikie!!!

Mikie: huh? ANO!? bakit ka ba sumisigaw? hindi ako bingi noh!

Krysta: aalis na kame!

Mikie: sa- san kayo pupunta?

tumingin ako kay Ivan, pero iniwas nya yung tingin niya saken. bakit ba parang
ilang siya? ganon ba talaga kalaki yung galit nya saken? hindi ko naman ginusto
yun eh.. pati tuloy ako, parang naiilang na.

Krysta: san nga pala tayo pupunta, Ivan?

Ivan: surprise na lang yun, but i'm sure you're going to like it.

surprise!? sus.

Ivan: Mikie, alis na kame ha.

Mikie: ahh. okay. sige, ingat kayo.

at umalis na silang dalawa. san kaya nya dadalin si Krysta? bakit sa dinami dami ng
babae dito sa mundo, si Krysta pa ang napili niyang ilabas? bakit si Krysta pa?
whhhyy??? pagka sara ko ng pinto, dumeretso na ko sa room ko, nawalan na ko ng
ganang manood ng dvd. itutulog ko na lang siguro ito.

Cass: Mikie? gising ka pa ba? papasok ako ha?

binuksan niya yung pinto, at tumabi sakin..

Cass: Mikie? gising ka pa ba?

humarap ako sa kanya, at naupo.

Mikie: oo naman. bakit ka nandito? wala ka bang lakad ngayon?

Cass: wala.. uy.. okay ka lang?

Mikie: ako? ok na ko noh, konting allergy na lang to eh..

Cass: hindi yun..

Mikie: huh? eh ano?

Cass: ibig kong sabihin, okay ka lang ba? kase, bigla ka na lang nagkulong dito
eh..

Mikie: ohh. that.. siempre naman, okay lang ako.. nawalan kase ako ng ganang manood
nung dvd eh.. bukas ko na lang siguro yun papanoorin..

Cass: Mikie naman eh, hindi ka magaling magsinungaling. sabihin mo na. naiinis ka
kay Krysta?

Mikie: ano pa bang bago? lagi naman akong asar dun eh..

Cass: ...

tahimik lang siya. okay, sige.. time to spill.

Mikie: okay, hindi ako naiinis sa kanya. galit ako sa kanya! bakit niya inaagaw
si Ivan saken? Cass, Ivan is all i have, that she doesn't... bakit pati siya gusto
niyang kunin saken? bakit si Ivan, gusto siyang ilabas? bakit ako, ayaw niyang
kausapin? ganon ba ko kasama?

Cass: naguusap naman kayo diba?

Mikie: oo nga, pero hindi na yung tulad ng dati, Cass.. i miss my best friend.. i
miss Ivan.. lagi na lang silang lumalabas. hindi nga tayo sinasama eh.. ano bang
pinag-uusapan nila, at parang ayaw nila tayong nandon? diba? tapos, magiging
close sila ni Krysta.. and what.. next thing i know, sila na ang mag best friends..

Cass: sshh.. tahan na, Mikie.. ehh.. ikaw din naman eh.. kapag umaalis kayo ni
Nico, hindi mo rin naman sinasama si Ivan..

Mikie: eh bakit hindi na nagagalit si Ivan ngayon, kapag lumalabas kame ni Nico?
dati kase.. halos itali na niya ko dito sa bahay para lang hindi ako makaalis eh..

Cass: eh diba.. yun naman yung gusto mo? ayaw mong ipaalam kay Ivan yung plano mo,
siempre, siguro akala ni Ivan talagang okay na kayo ni Nico, diba?

Mikie: kahit na, Cass. Ivan never acted like this before.. ibang-iba na siya
ngayon.. kahit na ilang beses ko pang sabihin sa kanya dati na mahal ko si Nico,
hindi sya convinced.. tapos ginagawa pa niya lahat para makipag break lang ako kay
Nico. bakit ngayon, pinapabayaan na lang niya ko? siguro kung ano ano sinasabi ni
Krysta sa kanya.

Cass: Mikie, talaga bang nakikiride on ka lang kay Nico, oh umatras ka na?

Mikie: ewan ko, nagugulohan ako.. iba na kase siya ngayon eh..

Cass: hay, Mikie.

nagising ako ng maaga kinabukasan. may breakfast kame ni Nico. seriously, simula
nung nagdinner kame nung gabing yun, kakaiba na siyang kumilos ngayon.. parang,
alam nyo yun. parang ibang Nico yung kasama ko, sobrang thoughtful, sweet, basta!
tinatry ko na nga hindi pansinin eh, pero minsan talaga, hindi ko na mapigil.
kinikilig ako. pero bago ako umalis, sinilip ko muna si Krysta sa kwarto niya..
natutulog pa siya, anong oras kaya siya dumating kagabi?

Ivan's house.

Jena: good morning, pinsan!

Ivan: uy, gising ka na pala. halika, join me. si Daddy, umalis na eh.

Jena: kamusta lakad mo kagabi? sinong kadate mo, si Mikie ba?

Ivan: hindi, si Krysta, ung pinsan niya.. yung crush ko!

Jena: huh?

Ivan: si Krysta! yung sinasabi ko sayo dati.. dumating na siya..

Jena: eh bakit hindi si Mikie? ano ka ba?

Ivan: eh.. okay na naman sila ni Nico eh, ayoko ng makigulo. kung yun yung gusto
niya, eh di support na lang ako..

Jena: ganun? ang labo mo naman! dati desidido kang paghiwalayin silang dalawa eh,
bakit ngayon, parang wala ka ng care? anong nakain mo?

Ivan: eh ganun talaga eh.. pabayaan ko na lang siya, baka sa ganung paraan,
magising siya. tsaka, Jen, napag-isipan ko na rin.. manliligaw na ko..

Jena: talaga?! magtatapat ka na kay Mikie? liligawan mo na siya?

nandito ako ngayon sa restaurant, nagbebreakfast kame ni Nico.. alam nyo ba kung
anong pakulo na naman niya ngayon? yung pancakes ko, may nakalagay na 'i love you,
baby' naman nakakapikon ha. kung hindi lang ako nakikiride on dito, kanina pa
ko namula dito sa sobrang kilig.

Nico: babe, kain pa oh.. gusto mo, subuan kita?

okay, tama na, ang OA na eh.

Mikie: ano ka ba? anong akala mo saken, bata?

Nico: eto naman, nilalambing lang eh.. init kagad ng ulo..

Mikie: bakit ba parang ang sweet sweet mo saken? dati naman hindi ka ganyan ah..

Nico: well.. i just realized.. lagi kase kitang inaaway noon.. kaya bumabawi lang
ako.

Mikie: ugh. please, stop that. you're freaking me out.

Nico: mamaya, mag gogolf tayo.. diba dati mo pa ko niyaya? well, i already called
them at pinapaalam ko na dadating tayo dun ngayon.. don't worry babe, i've got the
rest of the planned out. we're going to spend this entire day, together.

Mikie: ba, himala.. hindi ka ata busy ngayon.

niyakap nya ko. naman! pigilan nyo ko, malapit na kong bumigay!

---+---

so yun nga. after namen magbreakfast, we went straight to the golf course. siguro
nagstay kame dun for atleast two and a half hours. after that, guess what?
nagpicnic kame. himala. bakit ngayon lang niya to ginagawa? could it be that
he's over compensating, or baka nagising na siya, at narealize nya na ako lang
talaga ang tanging babae sa buhay nya? yeah, Mikie. that'll be the day.

Ivan's house.

Jena: talaga?! magtatapat ka na kay Mikie? liligawan mo na siya?

Ivan: actually --

Jena: sabi ko na nga ba eh! buti naman, sumikip na turnilyo mo sa utak!

Ivan: pero Jen --

Jena: i know, i know.. hihingi ka ng tulong saken? sure! yun lang pala eh!
don't worry, pinsan, i got your back. close na kame ni Mikie diba? kayang kaya
yan! ako pa?

Ivan: JENA!!

Jena: oo na, Ivan! i have a perfect date for you. akong bahala sa lahat! ano ka ba!
i got it, promise!

Ivan: stop!

hinawakan ko siya sa balikat. kanina pa kase lakad ng lakad eh. eh kung

pinapagsalita kaya niya ako noh?

Ivan: seriously, Jen, you're missing the whole point here!

Jena: huh? alin? may mali ba sa plano ko? hindi mo ba nagustohan? pwede ko pang
palitan!

Ivan: hay Jena!

kinamot ko yung ulo ko. ang kulit talaga ng pinsan kong ito.

Ivan: sige na, alis nako!

Jena: oh, tignan mo to! after getting me excited and all, aalis? hmm. bahala ka
nga!

Ivan: si Reese, oh! umiiyak! puntahan mo na! bye, see you later!;D

about 6 pm nung hinatid ako ni Nico. dapat nga, magdidinner pa kame eh, kaya lang
hindi ko na ma-take. feeling ko kase puro kaplastikan lang yung ginagawa nyang
kasweetan saken eh. kunyareng thoughtful and very loving. hooo!! pwede ba? eew.
pero, in fairness ha, nag enjoy ako. ngayon ko lang kase naramdaman to, kasama si
Nico. kahit fake, sumaya parin ako. pagpasok ko sa condo, wala si Krysta.
hmm. san kaya nagpunta tong babaeng to? siguro, umalis na naman sila ni Ivan.
hindi pwedeee!!!! no! no! no no no no no no no no!!!!

* calls Ivan *

Ivan: hello?

Mikie: Ivan?

Ivan: oh, best friend! napatawag ka?

Mikie: .. best friend? hindi naman ganyan dati ha? .. ohh.. ano kase, wala si
Krysta dito.. tatanong ko lang sana kung .. kung.. kasama mo siya...? ..
please say no.. please!!

Ivan: ba, himala at hinahanap mo pinsan mo. eh yung huli kong naalala, halos
kaladkarin mo na siya palabas eh.. close na kayo ulit?

Mikie: hindi noh, asa ka pa.

Ivan: eh bakit mo siya hinahanap?

Mikie: ha.. ano kase.. uhm.. kase bumili ako ng paint! tama. bumili ako ng paint
para sa kitchen.. naalala mo yung muntik ng masunog yun? diba ang pangit na nung
wall. kaya papapinturahan ko sana sa kanya, eh kaya lang wala naman siya dito.

Ivan: ah ganun ba? hindi ko sya kasama eh.

Mikie: .. yes!! .. ahh okay.. sige. baka nakakaistorbo na ko eh. bye.

Ivan: teka Mikie!

Mikie: hmm?

Ivan: gusto mong lumabas?

Mikie: ako? oo ba!

uuyyy.. lalabas kame! yey! matagal na kameng hindi lumalabas ng kameng dalawa lang
eh. namiss ko to. after 15 minutes, dumating na siya dito, at sinundo ako.
nagpunta lang kame sa coffee shop, since busog pa ko dahil sa picnic kanina. siya
din busog. kumain daw siya sa office ng Daddy niya. nakaupo kame ngayon dito sa
labas, nagpapahangin, with our oh-so-beloved coffee. haayyy. this is the life.
no Krysta, no Nico.. just me and Ivan..

Ivan: so, kamusta na nga pala kayo ni Nico?

kakasabi ko lang ng this-is-the-life.-no Krysta,-no-Nico line ko eh. naman.

Mikie: ah. okay lang. pinagiisipan ko pa kung patatawarin ko siya..

Ivan: ganon ba. .. patatawarin daw! sus.. uulitin niya yan ulit. masasaktan ka na
naman. .. buti naman kung ganon.

Mikie: .. buti kung ganon? bakit hindi na siya nagagalit ngayon? .. i guess.. eh
bakit parang hindi ka na ata nagagalit ngayon?

Ivan: oh yun ba? eh.. narealize ko naman na bakit pa kita pipigilan kung dun ka
naman talaga masaya, diba? yaan mo, best friend.. dito pa rin naman ako eh. less
protective na nga lang.

Mikie: uhmm.. Ivan.. may tatanong sana ako eh..

Ivan: ako din, may tatanong.. pero mauna ka na.

Mikie: okay.. uhm. okay lang ba sayo kung patawarin ko si Nico? gusto ko kaseng i-
work out namen to eh.. makikinig naman ako sayo.. maiintindihan ko kung hindi ka
sang-ayon.. kase may point ka naman eh, tsaka hindi pa naman ako fully decided
talaga.

Ivan: oh, yun ba? ikaw bahala.. diba sabi ko naman sayo, kung san ka masaya, dun na
rin ako.. ayoko lang na makita kang umiiyak. kaya sana pag isipan mo yang mabuti..

Mikie: thank you ha.. ano nga pala yung itatanong mo rin saken?

Ivan: Mikie.....
okay lang ba sayo kung......

ligawan ko si Krysta?
---+---
Ivan: okay lang ba sayo kung ligawan ko si Krysta?

whatttt?? tama ba yung narinig ko? gusto nyang ligawan si Krysta? bakit!? bakit
si Krysta pa! hindi naman niya alam kung anong klaseng tao si Krysta eh. manloloko!
manloloko siya, manggagamit pa! gagamitin lang niya si Ivan. oo, tama. gagamitin
lang niya si Ivan.

Mikie: ano? sigurado ka ba sa sinasabi mo? ikaw? manliligaw kay Krysta?

Ivan: oo, bakit? may mali ba dun? single naman kameng dalawa. we connect naman
kapag naguusap kame.. i don't see anything wrong with that..

Mikie: eh.. diba ayaw niya sa mga mas bata sa kanya? nakalimutan mo na ba yun,
Ivan? kaya nga hindi ka niya pinapansin dati eh.. akala ko ba clear na yun? hindi
ka naman nun type! tsaka, hindi mo naman siya ganun kakilala pa. you don't know
the real Krysta.

Ivan: kaya nga mangliligaw eh diba? para makilala siya ng husto. tsaka pano mong
nasabing hindi nya ko type? eh inamin nga nya saken na dati daw nacu-cute-an siya
saken eh, kaya lang may bf siya nun, kaya hindi nya ko napapansin masyado.

bs! that's bs!!! hindi yan totoo! sinabi saken ni Mark yung plano ni Krysta eh! na
gusto lang niya pagselosin si Mark, para bumalik sa kanya. iniwan kase siya ni Mark
for another girl, tapos ang pinalabas ni Krysta, niloko siya ni Mark. kaya nga nya
balak gamitin si Ivan non eh, kase pareho silang member ng basketball team.

Ivan: Mikie!? huy! okay ka lang? bakit tumahimik ka bigla!?

Mikie: wala! eh, pwede mo naman siyang kilalalin ng hindi ka nangliligaw eh diba?
ang akin lang naman kase, Ivan.. i don't want you to get hurt with the wrong
person. di bale sana if she's the right one, okay lang eh. hindi ako kumokontra
dahil Krysta and I aren't in good terms right now. concerned lang ako.. you know..
as a best friend..

Ivan: Mikie! manliligaw lang naman ako eh! hindi ko naman sinabing mahal ko na
siya. try lang, malay mo this time maging kame at siya pala yung right one na
matagal ko ng hinihintay.. diba?

bakit hindi ko siya mapigilan!? ugghh! naiinis ako kay Krysta!

Mikie: eh, tinatanong mo yung opinion ko eh.. nagsasabi lang naman ako ng totoo.
ayoko lang na ma fall ka sa maling tao. yun lang.

maling tao? yeah right, Mikie. look who's talking.

Ivan: don't worry, prepared ako dyan. hindi naman ako nageexpect na sagutin niya ko
eh. so, ano? tutulungan mo ba ko? sige na oh!

ganun? eh pano kung sagutin siya ni Krysta? nanghihingi pa ng tulong, muka niya.
hindi pa sila, gusto ko na silang paghiwalayin eh!

Mikie: che! ewan ko sayo, saken ka pa nanghingi ng tulong!

Ivan: sige na! dati naman tinulungan mo na ko eh!

Mikie: ayoko nga! kung gusto mo syang ligawan, sariling diskarte mo na yan!

Ivan: hmp. sige di bale na nga lang! *whispers* kung hindi kita kilala, iisipin
kong nagseselos ka eh.

Mikie: hoy! hindi noh!

ay, narinig?

Ivan: sus, Mikie! halata masyado!

Mikie: muka mo! asa ka pa! bakit naman ako magseselos?

Ivan: chill.. binibiro ka lang eh, ang pikon mo talaga kahit kailan! kaya gustong
gusto kang asarin ni Krysta eh!

Mikie: hay nako, ewan ko sa inyo. magsama kayo, lagi nyo na lang ako binubwiset!

Ivan: hahah! ang cute mo kapag nagagalit!

he pinched my nose. sira-ulo talaga to!

condo.

Krysta: hi, Cass! si Mikie?

Cass: ay, umalis eh.. actually kakatext lang niya, sabi niya kasama daw niya si
Ivan ngayon.

Krysta: ahh.. ganun ba? eh kase buong araw kong hindi nakita yun eh.. uy, halika na
dito, tapos na tong niluluto ko. kain na tayo..

Cass: wow! ano yan? mukang masarap ha!

Krysta: my specialty, carbonara! come on, let's eat!

umupo silang dalawa sa dining table at kumain.

Cass: mmm. ang sarap naman! san mo natutunan to?

Krysta: ah.. eh kase nung nagpunta ako sa New York, i took up Culinary Arts. kaya
marami akong alam na lutuin, specialty ko pasta.

Cass: ahh.. kaya naman pala eh! ay siya nga pala, anong oras ka na nakauwi kagabi?
hindi ka namen nahintay ni Mikie eh..kase after nameng magkwentuhan nakatulog na
kame.

Krysta: uhmm siguro mga 2 am na yun. ang sarap palang kasama ni Ivan noh?
nakakatawa siya..

Cass: ayy oo noh! sinabi mo pa! kengkoy talaga yan.

Krysta: i wonder kung pano niya tratuhin yung gf niya..

Cass: girlfriend? sus! si Ivan? wala yang gf noh! ewan ko ba dyan.

Krysta: talaga!? so, single siya? is he hunting right now?

Cass: uuyyy! bakit mo tinatanong? gusto mo siya noh!? yihiiii!!!!

Krysta: oo...

---+---

Krysta: oo..

Cass: talaga? walang biro?

Krysta: wala lang.. kase ang bait nya eh.. plus, he's a real gentleman. he knows
how to treat a girl right..

Cass: ganun? eh pano kung ligawan ka niya? may pag asa ba?

Krysta: ano ba namang klaseng tanong yan? siempre naman! pero, Cass, do you think
Mikie's going to trip about this?

Cass: oh she would, definitely! alam mo naman yun eh, hindi lang siya Daddy's
girl, kundi Ivan's girl din! uy, that sounded nice! pero, malay mo diba.. okay
lang sa kanya.

Krysta: i know.. that's why i'm doing my best to patch things up with her eh..

Cass: wait, so you mean, kaya ka lang nice kay Mikie, kase may gusto ko kay Ivan?
wag naman ganun, Krysta. sige ka, ako ang makakaaway mo.

Krysta: of course not! i've been nice to her even before Ivan and i became close..
diba, pinagluto ko pa nga siya ng favorite niya.. siya lang naman ang ayaw
makipagbati eh...

Nico's house.

Jasmine: hoy Nico! san ka nanggaling? kanina pa ko tumatawag sayo ah. bakit
nakapatay yung phone mo?

Nico: kasama ko si Mikie.

Jasmine: ng buong araw?! ano ka ba naman, diba sinabi ko na sayo kahapon na ngayon
yung meeting with the potential manager? it took me a hard time convincing him na
makipag meeting, tapos tignan mo kung anong nangyare! pinahiya mo ko kase hindi ka
sumipot! babaeng yan kase, ang hilig maginarte!!!

Nico: ano ka ba!? matagal ko na siyang hindi nilalabas noh! tsaka, i miss her..

Jasmine: hoy! hindi mo na siya kaharap! tama na ang pagpapanggap.

Nico: hindi ako nagpapanggap. i really do miss her. she was so happy kanina,
ngayon ko lang kase siya napag bigyan sa mga gusto nya.. ngayon ko lang ulit
naramdaman kung gano siya kasarap kasama. it made me happy when i saw her having a
good time..
Jasmine: *claps* bravo, bravo! and the best actor is.. Nicholas de Vera!

pagkaalis namin sa coffee shop, nagyaya siyang pumunta sa tree house. malaki ang
pasasalamat ko sa tree house na yan.. kung hindi dahil dun, hindi ko makilala yung
batang iyakin na ubod ng suplada, na daig pa ang lalaki kung umasta. dahil dun,
yung batang iyakin na yun, naging best friend ko, at naging karamay ko sa lahat ng
bagay.. and who would have thought.. dahil din sa tree house na yan, narealize ko
na itong batang iyakin na to na ubod ng suplada, na daig pa ang lalaki kung umasta,
na naging best friend ko pala ang magtuturo saken kung panong magmahal..

tahimik lang siya habang nasa kotse kame. bakit kaya? siguro, iniisip niya si
Nico ngayon.. pinag-iisipan niya siguro kung patatawarin niya ulit ito. siguro kung
ako ang minahal niya, hindi siya magkakaganito. hindi siya mag-iisip ng malalalim,
katulad ng ginagawa niya ngayon.. dahil unang-una sa lahat, hindi niya mararanasang
umiyak ng dahil sakin. pero, hindi eh.. hindi ako ang mahal niya.. para sa kanya,
talagang kaibigan lang ako.. isang bagay na dapat ko ng matutunang tanggapin.. i
looked at her again, she was looking outside the window..

sabihin mo saken kung anong iniisip at nararamdaman mo...

pagkatapos nameng tumambay sa coffee shop, naisipan kong yayain siya sa tree
house.. hindi ko na kase siya nakakasama kapag nagpupunta ako dito eh. samantalang
noon, dito ang tambayan namen.. alam nyo bang sobrang thankful ako sa tree na house
na yan.. kase, dahil dyan kaya ko nakilala si Ivan. yung batang sobra ang
pagkaalaskador. nakita na nga niyang malungkot non eh, hindi parin tumigil sa
pangungulit. sa tree house na yan ko nakilala ang unang tao who literally turned
my frown upside down.. ang tree house na yan ang nagbalik sa self-confidence ko, na
nawala nung pinakanta ako at napahiya ako. this place made me understand the
concept of 'no man is an island', dahil kahit gano kalayo ka pa magtago sa mundo,
may makakahanap pa rin sayo. sa tree house na ito, nakilala ang best friend ko, na
parating nandyan para saken, kahit na puro sakit lang ng ulo ang binibigay ko sa
kanya. ang tree house na to ang nagpatagpo samen ni Ivan.. as young kids who were
just running away from the whole world.. and who would have thought? this place has
kept my innermost thoughts, and my deepest secret...

tahimik lang ako on our way there. wala lang, hindi parin kase nag sink-in sa utak
ko yung sinabi ni Ivan saken kanina, about dun sa balak niyang pangliligaw kay
Krysta. bakit naman kase niyang naisipan na ligawan yun eh? ano bang nakita niya
kay Krysta? dahil ba sa magaling siya magluto, kaya sila nagkakasundo, at ako,
hindi? simula ng dumating si Krysta, naging iba na kame sa isa't isa.. hindi na
katulad nung dati. nagkakailangan na. siguro nga, tama siya sa sinabi niya kanina
na nagseselos lang ako kaya ako ganito. kahit pabiro lang yun, pinag-iisipan ko
yun. oo, nagseselos ako dahil maaaring tuluyan na siyang mawala saken, kapag naging
sila.. ewan ko, nagugulohan ako sa nararamdaman ko. marami ako masyadong iniisip
ngayon, isa na don si Nico. nakatingin ako sa labas ng bintana habang nasa kotse
niya. dumaan kase kame sa baywalk. bakit? kasi, naisip ko, nung isang araw nandito
lang sila ni Krysta eh.

sabihin mo lang sana saken ang nararamdaman mo... kung gusto mo ng babaeng marunong
magluto, mag aaral ako..

condo.

Krysta: sa tingin mo, Cass.. gusto rin kaya ako ni Ivan?

Cass: uhmm... hmmm.. ewan ko. pero diba alam mo naman na dati gusto ka niya..
nagpapatulong pa nga siya kay Mikie non eh.. kaya lang ayaw mo sa kanya, kase mas
bata siya sayo.

Krysta: eh, napaka arte ko pa non noh! tsaka, dati ko pa naman napapansin si Ivan
eh, ang akala ko kase dati, kapag yung lalake mas bata sa babae, hindi sila
magkakasundo. kase immature pa siya. mali pala ako..

Cass: eh malay mo, may gusto pa rin siya sayo, diba! ayos yan, para naman magka gf
na si Ivan noh, ang tagal na kase nyang walang gf. i mean, nagkakaron naman, kaya
lang hindi rin nagtatagal.

Krysta: eh bakit naman?

Cass: alam mo.. ako rin nagtataka eh. pero kase dati, natatandaan ko.. tinanong ko
siya tungkol dyan..

Krysta: talaga? eh anong sabi nya?

Cass: he has his eyes set on someone.. sino yun? hindi ko alam.. saka ko na lang
daw malalaman. actually hindi ko naintindihan yung sinabi niya nung tinanong ko
kung sino yun eh.

Krysta: ano bang sinabi niya?

" my masterpiece is yet to come... "

---+---

tree house.

Mikie: Ivan, naalala mo pa ba nung una tayong nagkakilala?

Ivan: sus, makakalimutan ko ba yun? napagkamalan kitang batang pulubi na uhugin eh!
diba binigyan pa kita ng limang piso non? naawa kase ako sayo, ang dungis dungis
mo! ganito yung muka mo non oh! *makes a funny face*

Mikie: oii! hindi noh! ang ganda ganda ko non eh.. nakadress pa ko. haahha! ikaw
nga, muka kang batang naliligaw! ang yabang yabang mo eh! kala mo naman kung sino
ka, ikaw din naman mukang uhugin! ganito face mo oh! *imitates Ivan*

Ivan: ano ka? hindi naman ganyan yung muka ko! ang cute cute ko nga eh!

Mikie: oo, nung bata ka. tapos nung tumanda ka na, nawala na!

Ivan: sus, Mikie. in denial ka lang eh, alam mo naman na ako ang pinaka gwapong
lalake sa buhay mo!

Mikie: ayy.. wala na! nag feeling na si Ivan Christian Ramirez!

Ivan: nako, Ms. Maria Katryna Barcelo, hindi po ako nagfifeeling, pawang
katotohanan lamang po ang aking sinasabi..

Mikie: oo na, sige na nga, para tumigil ka na dyan. ang hangin na masyado eh! baka
magulo yung buhok ko!

Ivan: bakit ka nga pala malungkot that time?

Mikie: oh... eh kase si Daddy aalis na naman non eh, hindi na nila ko sinama sa
airport, kaya nagpunta ko dito.. eh bakit ikaw? pano ka napadpad sa subdivision
namen?

Ivan: ehh kase, nakawala yung bagong aso na bili ni Daddy saken ..hinanap ko siya
tapos umabot ako sa subdivision nyo..

Mikie: eh pano ka naman nakapunta dito sa tree house?

Ivan: matagal ko nato nakikita kapag nagpupunta kame dito. diba yung friend ni
Mommy, dito sa subdivision nyo nakatira? actually, umaakyat pa nga ako dito eh,
kaya lang nung time na yun, nandito ka.. kaya yun..

Mikie: ohh.. hehe..

Ivan: eh, Mikie, naalala mo pa nung bagong tuli ako?

Mikie: hahaahah!!! oo naman! tinadyakan kita non eh! kase inaasar mo ko! hahah!
tapos dinala ka sa doctor kagad, kase nagkaron ka ng infection!

Ivan: ang sakit non ha. hanggang ngayon, di ko yun makakalimutan!

Mikie: eh, nung ako naman ang nagkaron? diba dito rin yun sa tree house?

Ivan: oo!! naalala ko yun! naglalaro tayo ng... ano nga ba yun?

Mikie: scrabble!

Ivan: ah! oo! tapos nagalit ka saken nun, kase sabi ko walang ganun na word. tapos
bigla kang tumayo, tapos nakita ko may stain ka sa likod! tapos ang akala ko, may
cancer ka! hahahah!

Mikie: oo kaya. tinakot mo ko non eh, hindi ko naman alam na period na pala yun.
kaya umiyak ako.

Ivan: tapos, sa sobrang hiya mong bumaba, ako ang pinabili mo ng pad mo! tapos,
pinakuha mo pa ko ng towel sa bahay nyo! nataranta pa nga ko eh.. at sa sobrang
pagmamadali ko, nadapa pa ko!

Mikie: hahaha! eh siempre, hiyang hiya kaya ako non.. eh yung debut ko, alala
mo, yung sinasayaw mo ko, natapakan mo yung gown ko!

Ivan: hahah! eh kase ninenerbyos kaya ako non!

Mikie: eh yung nagsleep over tayong tatlo ni Cass dito?

Ivan: that was the most memorable moment.. specially nung sunrise..

Mikie: sunrise? why? what's with the sunrise?

Ivan: ha? oh.. eh siempre diba. sa taas ng puno, kitang kita mo yun, kaya maganda
yung view!

Mikie: ah.. oo nga naman. grabe, Ivan..ang dami na palang nawitness nitong tree
house noh?

Ivan: oo nga eh.. mula pagkabata naten, ito na naging saksi sa lahat ng mga bagay
na pinagdaanan naten..
napatahimik kameng dalawa. hayy... ang sarap mag reminisce! lalong lalo na kapag
puro magagandang bagay ang inaalala..

Ivan: eh, Mikie. what about nung kasal ni Ate Mara? do you still remember that?

Mikie: of course, i was the maid of honor, tapos ikaw yung best man ni Kuya
Lawrence! pano, kase nagkaLBM yung dapat na best man niya kaya hindi nakapunta!

Ivan: tapos nung reception na..

Mikie: ako nakasalo nung bouquet..

Ivan: at ako naman nakasalo ng garter..

---

pagkatapos namin magkwentuhan ni Ivan, hindi namen napansin na nakatulog na pala

kame dito. naman. kahit sinong magkwentuhan ng ganito katagal, talagang aantukin!
akalain nyo, 5 hours din yun ng non-stop kwentuhan, kulitan at tawanan. sobrang
enjoy talaga.. this is the ideal night, just laid back, worry-free fun..

hindi ako makagalaw. ang sikip. bakit ganon?

pagdilat ko ng mata ko...

una kong nakita sa Ivan....

he was still asleep, his face was about an inch away from mine..

nakayakap siya saken? magkayakap kameng natulog?

---+---

nakayakap siya saken? magkayakap kameng natulog?

oh no!? bakit siya nakayakap saken? teka, ako ba ang nakayakap, oh siya? i
closed my eyes, baka kase panaginip lang eh. but when i opened them, si Ivan paren
ang nakita ko. hindi ito panaginip. i slowly moved my face away from his. bakit
ganito ang nararamdaman ko? gusto kong umiwas na hindi. parang may pumipigil saken
na wag umalis sa pwesto ko. alam nyo yun? ewan.

* flashback - 4:45 am *
pagkatapos namin magkwentuhan ni Mikie, nakatulog na siya. nagsasalita pa nga ako
eh, bigla na lang tumahimik.. tinulugan na naman niya ako. hay.. Mikie talaga.
iuuwi ko siya dapat, kaya lang naisip ko, nasa taas pala kame ng tree house.
mahirap siyang buhatin pababa. kaya ang ginawa ko, kinuha ko yung blanket sa
kotse ko at umakyat ulit para kumutan siya. buti na lang, may mga unan na dito. may
silbi pala to kahit papano. dati kase akala ko puro kaartehan lang ito nila Mikie
at Cass eh. so yun nga, inayos ko yung hihigaan niya at nilipat siya dito.
pagkalapag ko ng ulo niya, hindi ko napigilang titigan siya. naalala nyo nung
nakatulog din siya sa Baguio? ganon. ganito ko siya tinititigan ngayon. ewan ko ba,
but there's something about her when she's asleep. the type that you can't resist..
hindi lang dahil sa ubod ng ganda siya, pero sa totoo lang, the only time i see her
look so peacefully is when she's asleep. ang dami niya sigurong iniisip masyado,
kaya sa pagtulog lang siya nakakapahinga talaga. tumabi ako sa kanya at pinanood
lang siya habang natutulog siya. isa kaya ako sa mga iniisip mo, Mikie? nagulat na
lang ako ng bigla siyang gumalaw, dahil kakaibang galaw ito eh.. she stretched out
her hands, yung parang bata. and called my name, "Ivan..." kaya lumapit ako,
akala ko kase gising na siya eh. ang susunod na pangyayare ang kinagulat ko
talaga.. paglapit ko sakanya, niyakap niya ko bigla. yup, tama. she hugged me.
napatingin ako sa kanya dahil sa gulat ko nga, she was still asleep. sa sobrang
tagal na nameng magkaibigan ni Mikie, at sa sobrang daming beses na niya ko
niyakap, ngayon ko lang ito naramdaman. kakaiba ang yakap na to. yung yakap na
parang ayaw ka na niyang paalisin.. alam nyo yun? hindi ko inalis yung yakap niya
saken, instead, niyakap ko rin siya at nilapit yung muka ko sa muka niya. why?
because i want to memorize every angle of her face.. every expression na gagawin
niya habang natutulog siya.. yup, tititigan ko lang siya hanggang sa magising siya.
hay.. sana hindi na matapos ang gabing ito. naman, Mikie. bakit mo ginagawa saken
to? kung kailan naman akong nagdesisyon na maghanap ng iba, saka ka naman lumapit
sa akin ng ganito..

*end flashback*

ang gwapo pala niya talaga. from this point of view, kitang kita ko lahat ng angle
ng muka niya. wala akong nakikitang ni isang panget sa muka niya. kahit na may
kunot siya sa forehead kapag natutulog, hindi parin panget ang tingin ko. really.
ang swerte ko noh? best friend ako ng isang gwapong lalaki na to. nako.. ano bang
gagawin ko? pano kapag nagising si Ivan at nakita niya na ganito yung ayos namen?
hmm. alam ko na!

Mikie: aaaaaaaaahhhhh!!!!!!

hahaah. yes, i screamed on the top of my lungs. para magising siya. oh diba?
innocent effect ang drama ko. at siempre, ikaw ba naman ang sigawan ng ganon
kalakas, magugulat ka talaga. haha. napatalon siya bigla at napasigaw din.

Ivan: ahh!! Mikie! ano ba!? natutulog yung tao eh!

Mikie: hoy, ikaw! bakit ka nakayakap saken? bakit ang lapit ng muka mo sa muka ko!?
anong ginawa mo saken ha!?

Ivan: ano ka ba? kala mo naman pinagnanasaan kita. gusto mo naman eh! if i know,
ako ang pinagnanasaan mo dyan eh.

Mikie: ang feeling mo!!

Ivan: sus, Mikie. wag mo ng i-deny! niyakap mo ko kagabi.. hindi mo ba naalala? sa
bagay, tulog ka naman non eh..

Mikie: uyy,, hindi noh...

ako ang yumakap? so hindi yun panaginip?

Ivan: it's okay, Mikie. hindi ko naman ipagsasabi kahit kanino eh!

---

after namin magtalo ni Ivan tungkol sa kung sino ba samen ang yumakap, which, by
the way, took us half an hour, we decided to head home. nako, nakakahiya noh, hindi
ako nakapag-toothbrush at nakapaglinis ng katawan bago ako natulog. as usual,
saksakan na naman ng bagal ang pagdadrive niya. pano kung emergency diba? siguro
pag dating sa ospital, patay na yung pasahero niya. seriously, hindi ko malaman
talaga kung bakit ang bagal-bagal-bagal niyang magdrive! after who-knows-how-
long time, dumating na rin kame sa condo. binuksan ko yung pinto.. si Cass
naglalakad, kakaligo lang.

Cass: oh Mikie! san ka nanggaling ha? bakit hindi ka umuwi? sinong kasama mo?

Mikie: sa tree house, nagkwentuhan kame kase ni Ivan don, eh nakatulog na kame..

nilapag ko yung purse ko sa couch at nagstretch.

Mikie: ang sakit ng katawan ko!

Cass: oh ganun ba? eh nasan si Ivan?

Mikie: ah, nandon sa baba, pinapark yung kotse niya. asan si Krysta? tulog pa?

bumukas naman yung pinto. it's Ivan.

Ivan: uy! good morning, Cass! mmmm.. something smells good..

Cass: good morning. si Krysta yun, nagluluto..

and speaking of the devil...

Krysta: hey Mikie! ohh hi... Ivan! tamang-tama, i just finished cooking the best
breakfast ever, eggs benedict with pancakes, and for you my darling cousin, with
bacon!

sabay kindat kay Ivan. naman. dukutin ko yung mata niya eh!!

Krysta: let's eat! wait lang ha, dyan muna kayo.. seset ko lang yung table..
ohh great. just great..

---+---

ohh great. just great..

Ivan: Mikie, tara na! ang sarap palang tumira dito eh, laging may home-cooked meal!

sure, sige pa. rub it in.

Krysta: upo ka na oh, Mikie. Ivan, dito ka.

tinuro niya kung san uupo si Ivan. sa tabi nya. sipain ko to eh! ang landi!!!!

Mikie: yeah, yeah. whatever. listen, i'd love to taste this wonderful "home-cooked"
meal of yours, but i have to go somewhere.

Krysta: ah ganon ba? aww, too bad. okay! ciao!

aba! inaasar talaga ako ha!

Cass: sayang naman yung food, Mikie.. pinaghirapan yan ni Krysta eh.. ang aga nga
nyang nagising para lang dyan.. just take a bite..

Ivan: oo nga, Mikie. try mo lang..

Mikie: maybe next time, i'm really not that hungry. .. nawalan na din ako ng gana
pagkakita ko palang kay Krysta eh! ..

so tumalikod na ko at naglakad papuntang kwarto ko para maligo. nung nandon na ko

sa may pinto ng room ko, may biglang humawak ng kamay ko. paglingon ko, si Ivan.
naman.

Ivan: mamaya ka na umalis, please? just have breakfast with us..

tumingin lang ako sa kamay niya na nakahawak sa kamay ko. iba talaga ang feeling,
bakit ba ganito kase? i gave him this look na parang naiilang na naiinis.. kase
ang higit sa ayaw ko, yung pinipilit ako kapag ayaw ko talaga.

Mikie: no, it's okay. pass muna ako. i forgot kase pupunta pa ko sa office ni Mommy
eh.. may pinapagawa siya saken. alam mo na, kase diba nasa America sila ngayon..

Ivan: then i'll take you there after. sige na oh! pagbigyan mo na ko. ngayon lang
eh.

Mikie: may car naman ako eh, i can drive. sige na.. punta ka na don, wag mong
paghintayin yung food. tsaka chance mo na to para pumorma kay Krysta.

Ivan: minsan lang ako magrequest, Mikie.. gusto ko lang naman na magkasabay-sabay
tayo magbreakfast eh..

then he did a puppy-face. parang bata na ewan. haha. natawa tuloy ako bigla.
Ivan talaga oh.

Mikie: hmm. sige na nga!

Ivan: ayan, good girl!

ay, ginawa akong aso!?

Mikie: and oh, Ivan.. please don't do that face anymore. ang panget eh! hahah!

natawa naman siya.. and he led me back to the dining table, still holding my hand.
ngayon naman, ako ang parang bata. imagine nyo nung bata kayo, diba yung Mommy or
Daddy nyo hinahawakan yung kamay nyo, tapos kayo nakasunod lang? yun, ganun yung
picture ngayon.
Krysta: oh, good. you came back.

Cass: si Ivan lang pala ang makakapagpabalik sayo eh!

napatingin sila sa kamay namen ni Ivan. yung facial expression ni Cass yung parang
gusto niyang sabihin na "hmm. so what is this, huh?" tapos yung kay Krysta naman,
parang nagtataka na ewan.

Krysta: sit down na. kunin ko lang yung food.

so Ivan pulled the chair out at pinaupo na ako. ang gentleman talaga nito kahit
kailan. nakita ko naman si Krysta, lumingon ulit sa direction namen. hahah. yung
mata niya ang sarap dukutin, ang lagkit makatingin eh. tahimik lang naman ako
habang si Cass nagkukwento about kay William. si Ivan naman, tawa ng tawa. mayamaya
lang, dumating na si Krysta, dala yung pinagmamalaki niyang pancakes at eggs
benedict. ang arte oh, inayos pa talaga yung pagka serve niya. binigay nya saken
yung may bacon, tapos binigay na niya yung plate ni Cass. siempre, hinuli niya yung
kay Ivan.

Krysta: and for you, the most special batch.

isubsob ko kaya yung face niya sa plate, noh!? ang arte!! may pakindat-kindat pang
nalalaman.

Krysta: oh? what are you guys waiting for? dig in! enjoy.

Ivan: mmm.. wow. this is really good! talo pa yung resto eh!

Cass: oo nga, Krysta. magtayo ka kaya ng business? i'm sure maghihit yun! the best
ka talaga magluto!

nakatingin na silang lahat saken, kase ako na lang ang hindi pa tumitikim. hindi
naman to masarap. siguro, they're just trying to make her feel better kaya sinabi
nilang masarap yung luto nya. so, i took a bite. okay, maybe it's delicious, so
what!? if i know, nilagyan niya ng gayuma to eh, para masarapan kame.

Krysta: so, how do you find my cooking, Mikie?

Mikie: okay lang. can do.

Krysta: okay lang? not good, or not even excellent?

Mikie: i said, it's okay. buti nga hindi negative eh!

Krysta: okay, i think that's fair enough. thanks.

sira ba ulo nito? thanks? hindi ko naman kinomplement yung food niya ah. hindi na
ako tumingin sa kanya, pinagpatuloy ko na lang yung pag kain ko. gusto ko ng
matapos ng makaalis na ko dito. i can't stand being around Krysta!

Krysta: so, Ivan. diba mahilig ka sa eggs benedict? kaya nga yan yung niluto ko
eh..

Ivan: oo, pano mo nalaman!?

Krysta: of course, ako pa.

Cass: ininterview niya ko, Ivan! heheh!

Ivan: naks! touch naman ako! sige, don't worry, babawi ako sayo!

Krysta: talaga? kelan?

Ivan: when you least expect it.

okay, naa-out of place ako. grabe talaga tong pinsan ko, ang galing makipag flirt!
kuhang kuha niya yung attention ni Ivan. tahimik lang ako dito, pinipilit kong
ubusin yung pagkain ko. naiinis ako, kase ang sarap. bakit kase ang sarap niyang
magluto eh? bigla naman tumahimik, kaya napatangin ako sa kanila. silang lahat,
nakatingin saken. okay, did i miss something? may dumi ba ko sa muka?

Mikie: what?

Ivan: ang sabi ko, diba dati tinuturuan kitang gumawa ng eggs benedict?

pinaguusapan na pala nila ko, hindi ko man lang napansin.

Cass: oo nga, Mikie. anong nangyare don? naperfect mo na ba?

Ivan: hindi noh! ang hirap turuan yan si Mikie eh, ang daming tanong! sumakit nga
ulo ko! haha!

tumahimik lang ako. wala naman akong isasagot sa usapan nila eh. hindi ko naman
talaga hilig ang pagluluto.

Cass: hoy, Mikie! bakit ang tahimik mo?

Ivan: oo nga, are you okay?

he tapped my back. okay? Ivan, i'm not choking, but i will be, if you don't stop.

Mikie: ha? oh yea, i'm okay. kulang lang sa tulog.

Krysta: to, tell me, Mikie. anong specialty mo?

nakatingin sya saken na parang nagmamayabang at gusto akong pahiyain. okay, hindi
nga ako marunong magluto katulad niya, but i sure can cook spam, hotdogs, bacon and
eggs!

Mikie: bakit mo tinatanong? ano namang care mo?

Krysta: wala lang, kase kung meron kang specialty katulad ko, papaturo sana ako
sayo. so we can uhmm.. cross train? no. so we can teach each other. para alam mo
na.. to broaden my cooking knowledge.

si Ivan at si Cass, tumahimik na lang bigla at tumingin kay Krysta, tapos saken..

cooking knowledge your face!!!!! okay, pikon na talaga ako. kinuha ko yung
phone ko.
"Sandra, find me a chef ASAP!"

sending...

sent.

i texted my Mom's secretary..

---+---

i texted my Mom's secretary..

ha! akala mo, Krysta ha! hindi mo ko maiisahan! i'm going to learn how to cook
every kind of food the professional way.

Cass: nabanggit ba sayo ni Krysta, Ivan na she took up Culinary Arts in New York?
ang galing noh?
Ivan: kaya pala parang professional ang nagluto eh!

ano? hm. okay, so what if she learned it in New York? hindi naman niya alam
magluto ng Filipino food, kase puro foreign food lang ang alam niya. sige, palitan
ko na lang. hindi na "i'm going to learn how to cook every kind of food the
professional way," eto na lang.. "i'm going to learn how to cook every kind of food
the traditional way." oh diba? sounds good? tastes even better. hahah!
traditional ba yung may outside help? basta. matututo akong magluto in no time!
promise!

Krysta: uy hindi naman.. so, Mikie.. ano ng specialty mo?

sus, pa-humble effect ka pa dyan, eh we both know naman na you're just fishing out
compliments eh.

Mikie: specialty? nang-aasar ka ba?

Krysta: huh? what are you talking about?

Mikie: ewan ko sayo!

alam naman niyang hindi ako nagluluto. nananadya lang talaga tong babaeng to!

Ivan: actually, si Mikie.. the best yan magluto ng corned beef!

Cass: oo nga! kakaiba yung corned beef ni Mikie. you should try it sometime.. kaya
lang pa weather-weather yan si Mikie eh. heheh! peace tayo ha best friend!

napangiti na lang ako bigla. yes, i cook corned beef, but i never thought it was
good enough to be a "specialty".. tsaka, never ko naman naisip na naapreciate
pala nila yun.. wow!! sige, simula ngayon, hindi nako tatamaring magluto ng
corned beef! haahah!

Krysta: ah ganon ba? i guess, i'll have to learn that, too then, huh? oh well, i'm
sure i'm not going to have a hard time learning it. akala ko naman major
specialty.. yung akin, madali lang din.

Mikie: sorry ha! hindi naman ako kase ako mahilig magluto! tsaka, malay ko bang
specialty pala yun, eh simpleng corned beef lang yun eh. and.. oh! don't sweat
it, Krysta, hindi naman akong interesadong malaman kung pano lutuin yung specialty
mo eh, i don't even want us to teach each other how to cook, anyways. para san
yun? para maipagmayabang mo saken kung anong kaya mong gawin??

Krysta: no. actually, i just want to teach you, para naman maging productive ka
diba? hindi na lang puro modelling ang alam mo. and also, para naman maalagaan mo
ng husto yung mapapang asawa mo noh! diba, Ivan..

Ivan: hmm. oo nga, Mikie. bakit hindi ka magpaturo kay Krysta? masarap mahalin ang
babaeng marunong magluto. promise!

Mikie: ah ganon!? yun naman pala eh, eh di magsama kayong dalawa!! bagay kayo, alam
nyo yun? and FYI, hindi ko kailangan na magluto para maalagaan ko ng husto ang
mapapang asawa ko. and i do believe na merong isang tao dito sa mundo na kaya akong
mahalin at sasabihing masarap akong mahalin kahit hindi ako marunong magluto. i
don't want you to teach me in the first place. kaya you know what? you can go ahead
and shove that cooking knowledge up that big, full of crap, head of yours, okay?
i'm done here, excuse me.
i stood up and got my car keys. umalis na ko. narinig ko si Cass at si Ivan na
tinatawag ako, pero hindi na ko lumingon. bahala nga sila. lalong lalo na yang
Krysta na yan, ipapakita ko sa kanya na hindi lang puro modeling ang alam ko.
dumeretso ako sa office ni Mommy para i-follow up yung paghahanap nila ng chef para
saken. hindi kase nag-reply si Sandra eh. pagdating ko dun, tinanong ko kagad si
Sandra.

Mikie: Sandra, nakuha mo ba yung text ko?

Sandra: ahh, yes, Mikie..

Mikie: bakit hindi ka nagreply? is there a problem with that?

Sandra: eh kase, Mikie.. bilin ng Mommy mo wag kang hahanapan ng chef eh.. waste of
time lang daw yun.. sorry ha. sumusunod lang ako sa utos..

Mikie: ano!? that's ridiculous! panong naging waste of time yun? tawagan mo si
Mommy, i want to talk to her!

agad naman niyang dinial yung number ni Mommy.

Sandra: hello, Ma'am? sorry to bother you po, gusto po kayong makausap ni Mikie.

inabot niya saken yung phone.

Mikie: Ma!!!! bakit ayaw mo kong i-hire ng chef!?

Mom: Katryna, that's a waste of time. hindi ka rin naman consistent pagdating sa
mga ganyan eh. dati gusto mong magbake, so i enrolled to baking class, anong ginawa
mo? you quit right away. konting paso lang eh. tapos ngayon gusto mo naman ng chef?
hay nako Mikie.

Mikie: but, Mommy! i want a chef!!

Mom: why do want to learn cooking, anyways?

Mikie: gusto ko lang!

Mom: see. that's what i'm talking about. alam mo, sa tingin ko, dahil yan kay
Krysta eh. anak naman, stop competing with each other.

Mikie: Mommy, please!!

Mom: Katryna, it's a no. okay? at wag mong pilitin si Sandra to do it, dahil
magrereport saken yan. if you want to learn, you're going to have to learn it
yourself kung talagang sincere ka sa gusto mo, at hindi dahil nakikipag-compete ka
lang kay Krysta.

Mikie: fine. kung ayaw mo kong hanapan, i'll do it myself.

Mom: Katryna!

Mikie: okay, okay... can i take classes instead?

Mom: hindi. malapit ng magpasukan, Katryna. makinig ka saken okay? hindi ko gusto
yang mga sinasabi mo ha. kung gusto mo, mag-aral ka sa bahay, magpaturo ka kay
manang.

Mikie: but...
Mom: no buts! wag kang gagawa ng kalokohan ha, Mikie. malalaman namen yan ng Daddy
mo.

Mikie: alright.. alright. sige Mommy. bye na po.

ayoko ngang magpaturo kay manang. matanda na yun eh, baka naman puro pang sinaunang
panahon pa yung ituro saken non noh! pag nagdepend naman ako sa cook book lang,
hindi rin ako matututo. i have to actually see it to learn it.. i need to find
someone who knows modern cooking na hindi chef oh kaya teacher. basta kahit sino na
hindi ko kailangan na gumastos!

wait a minute....

my sister is a good cook!

tama!
i'm such a genius! so off i went to Mara's house.. she's useful, after all! v

---+---

off i went to Mara's house.. she's useful, after all!

nagmadali akong pumunta sa bahay ni Mara. actually, tatawagan ko muna siya para
masiguro kong wala siyang gagawin ngayon.

*calling Mara*

Mara: hello?

Mikie: how's my beautiful and kind sister?

Mara: okay, what do you want?

Mikie: wala.. nangangamusta lang, ate Mara. miss you na kase eh. anong gagawin mo
ngayon? are you busy?

Mara: wala.. dito lang sa bahay. wait, ate? are you sick?

Mikie: hindi. bakit masama bang tawagin kitang ate? eh ate naman kita talaga

Mara: okay.. you don't want anything..what do you need then?

Mikie: ate naman eh!

Mara: 5...4...3...2 --

Mikie: alright! can you teach me how to cook?

Mara: ba! bago yan ah. why do you want to learn all of a sudden?

Mikie: sige na, teach me.. i beg you!!

Mara: bakit nga? anong dahilan mo?

Mikie: wala lang, i just realized that... that... that i need to be productive at
home?! .. okay, that was lame. ..

Mara: ah.. ganon? so you suddenly realized you want to be productive, kaya mo
naisipang mag-aral na magluto?

Mikie: yeah, precisely!

Mara: oooookay, that was smooth.

Mikie: so, ano? are you going to be a kind and loving sister to your sweet and
caring younger sister, and teach me? please?
Mara: hmm. okay! sure, i'd love to! matagal na kitang gustong turuan eh, ayaw mo
naman. ewan ko ba kung anong nakain mo ngayon at bigla mong gustong magluto. this
is not one your short-term interests, right? because if it is, lagot ka saken!

Mikie: of course not! i'm not quitting this time. so, talaga?! you're not kidding
me, tuturuan mo talaga ako ha? .. a very lame reason i had, but hey. she still
bought it! ..

Mara: oo nga! pero may mga conditions ako.

Mikie: ano yun?

Mara: saka na pagdating mo dito. bye.

Mikie: but.. wait!! --

*hangs up*

ano namang conditions yun? i have a feeling they're not really the typical ones.
hmm. nung binaba niya yun phone, nagmadali na akong pumunta sa bahay niya. pero
wait! Nico is calling. ano na naman kayang drama meron itong lalaking ito? wala
akong time, pwede ba?! i have a deadline to meet! hahah!!

Mikie: hello?

Nico: hi baby!

Mikie: oh? napatawag ka?

Nico: wala lang.. lunch, at the japanese resto?

Mikie: japanese ba kamo? i thought you hated that place?

Nico: gusto mo don diba? matagal mo na nga ako niyayayang kumain don eh.. i'll take
you there..

Mikie: are you kidding me? you don't even eat japanese food.

Nico: i do now. so, what do you say? pick you up right now or magreready ka muna?

Mikie: actually.. can we just do that some other time? i have to go to Mara's house
today.

Nico: ohh...babysit mo si Enzo? gusto mo samahan kita?

okay, this is getting really weird. Nico, going to Mara's house? Nico, babysitting
Enzo? Nico, liking kids? not gonna happen. it never did, so what happened now?
may ginagawang kalokohan na naman kaya ito?

Mikie: uhmm.. hindi na. it's okay. i'll just call you later, okay?

Nico: alright, have fun baby.. i miss you, and i love you..

Mikie: bye.

*hangs up*
ha! ako naman ang magbababye ngayon ng walang i love you! sige lang, continue mo
lang yan, Nico. you're making it way easy for me to catch you!

condo.

Krysta: Ivan, pasensya ka na kay Mikie ha. ganon lang talaga ako tratuhin non..

Ivan: why does she hate you so much?

Krysta: i wish i knew.

Ivan: well, i'm sure whatever it is, maayos nyo din yan. kahit papano, you girls
are still related..

Krysta: sana nga, but we've been kinda like this for quite a while now..

Ivan: ganon ba?

Krysta: kaya nga i'm doing my best para magkabati na kame eh.. but i guess somehow
nababaliktad yung intention ko kapag naguusap na kame.

Ivan: hayaan mo, i'll talk to her.

Krysta: thank you ha.

Ivan: no prob. hm. oh sige, uwi muna ko.. konti lang tulog ko eh, tulog muna ko.
thanks sa food ha, it made my morning!

Krysta: balik ka dito ha, pagluluto kita!

lumapit saken si Krysta at niyakap ako. biglaan yun ah, hindi ko inaasahan. in
fairness, ang bango niya. pagkaalis ko, tumawag agad ako kay Mikie, pero hindi
niya sinasagot yung phone nya. san kaya yun? ano naman kayang pumasok sa isip non
at sinumpong na naman siya ng "walk-out" mood niya? why does she hate Krysta so
much? bait naman siya ha, maaalahanin na, maasikaso pa. at higit sa lahat, masarap
magluto! oh diba? kung yan din naman ang sasalubong sayo sa pag uwi mo araw-araw,
eh san ka pa? panalong panalo ka na! perfect! since hindi ko naman alam kung
sang lupalop ng mundo na naman si Mikie ngayon, dumeretso nako sa bahay. inaantok
ako eh, matutulog muna ko.

Nico's house.

Marvin: pare, tumawag si Jasmine saken, hinahanap ka.

Nico: hayaan mo siya.

Marvin: ha? bakit? anong nangyare?

Nico: wala lang. ang demanding niya masyado. si Mikie nga, hindi ganyan kahigpit
saken eh. kung tutuusin, si Mikie ang legal, pero mas nasasakal pa ako don sa
illegal.

Marvin: pinasok mo yan, pare eh.. sabi ko naman sayo dati, wag mo ng ituloy. may
pagka psycho yang si Jasmine.
Nico: oo nga eh.

Marvin: pare, mahal mo ba siya?

Nico: siguro.. ewan.

Marvin: pano si Mikie? nakita ako nun sa Baguio, alam mo ba yun?

Nico: talaga? wala naman siyang nabanggit saken...

Marvin: ganon ba? baka nakalimutan lang niya?

Nico: hindi.. alam mo, mula nung bumalik ako, kakaiba na si Mikie. hindi ko
maexplain bro eh, pero she seems like a different person.

Marvin: what do you mean?

Nico: parang.. parang.. wala na siyang pakialam saken..hindi na nga siya

nagtatanong kung san ako pumupunta eh, oo na lang siya ng oo kapag nagsasabi ako sa
kanya..

Marvin: oh? and that's bad? eh diba yun naman ang gusto mo? kapag nagtatanong siya,
nagagalit ka, tapos ngayong hindi na, naninibago ka naman.

Nico: ewan ko, pero parang bigla na lang akong natakot na iwanan niya ko..

Marvin: oh? anong nangyare sayo? bakit bigla ka na lang nagkaganyan? akala ko ba
ginagamit mo lang si Mikie?

Nico: hindi na bro.. narealize ko kase na bakit ako naghahanap ng iba when i
already have the best one with me.. mahal niya ko, pero binaliwala ko lang yun
dahil sa gusto kong maging sikat.

Marvin: ano na namang pakulo to?

Nico: hindi to pakulo, Marv. i just realized na marami akong pagkukulang sa kanya..
pinagsisisihan ko na niloko ko siya.
pare, mahal ko si Mikie.. i can't lose her...

---+---

pare, mahal ko si Mikie.. i can't lose her..

Marvin: bakit dahil kailangan mo pa siya? hindi kita maintindihan, bro. if this
is one of your games, wag mo ng ituloy.

Nico: basta.. hindi siya pwedeng mawala saken.

Mara's house.

after a few minutes, dumating din ako sa bahay ni Mara. may advantage din pala yung
magkakalapit lang ang bahay namin, bahay ni Mara, condo ko, at yung office ni Mommy
eh. dahil pag nagmamadali, madali ka lang dadating sa pupuntahan mo. i pulled
over and parked on the side. si Enzo, naglalaro sa may garden nila. nung nakita
naman niya ako, agad naman siyang tumakbo papunta saken. buti pala at hindi ko
nakalimutang dumaan muna sa ice cream parlor para bilhan siya ng ice cream.

Enzo: Mama! Nina! ice cream?!

pagkasabi nya non, tumalon naman sya saken and gave me a big hug with matching wet
kiss pa ha!

Mikie: hi Enzo! wow, are you getting bigger? look at you! ang gwapo gwapo mo!

sabay kurot ko sa cheeks niya. grabe, have i told you girls, that Enzo is the
cutest baby in the whole wide world? if i haven't, then i'm telling you right now.
he's the cutest baby in the whole wide world!! -- for now. why? siempre pag ako
nagkababy, second na lang si Enzo. dahil ang magiging baby ko ang cutest baby ever!
hahah! binaba ko na siya, dahil ang bigat niya noh! konting tagal na lang niya
sa mga braso ko, mababali na! napabayaan siguro itong batang to sa kusina! ang taba
eh! tamang tama naman at lumabas si Kuya Lawrence, kaya tumakbo naman sa kanya si
Enzo.

Enzo: look Papa! Mama Nina! ice cream!

ano daw? actually, sa "Enzo language", ang ibig sabihin nyan ay : "look, Papa,
it's Mama Ninang. she brought me ice cream!" oh diba? pwede pala akong mag-sideline
bilang translator nitong pamangkin ko eh!

Mikie: hi, Kuya Lawrence!

Kuya Lawrence: oh, Mikie! kamusta na? napabisita ka ata ng wala sa oras ah, diba sa
Saturday pa lakad nyo ng ate mo?

Mikie: eh, papaturo ako sa kanya magluto.

Kuya Lawrence: wow! is this supposed to be the "new Mikie?"

bakit ba parang sobrang unbelievable na ako, si Maria Katryna Barcelo, ay gustong

matutong magluto?

Mikie: hindi naman, Kuya.. try lang.

Kuya Lawrence: ayos yan, Mikie. maganda sa babae ang marunong sa gawaing bahay.

sabi ko nga. naman, kaya nga nandito ako eh!

Mikie: eh, Kuya, bakit nandito ka? wala ka bang work ngayon?

Kuya Lawrence: meron. umuwi lang ako para maglunch. nilutuan kase ako ng ate mo eh.
alam mo namang kapag luto ni Mara, hindi ko talaga mahindian.. oh sige ha, mauna
nako, babalik pa ko sa shop. pasok ka na lang sa loob, si Mara nasa kitchen.

Mikie: oh sige, Kuya. bye! ingat!

Enzo: bye Papa!

nung papunta na siya sa kotse nya, lumingon siya at sumigaw.

Kuya Lawrence: oh, Mikie! goodluck sa "cooking lessons" mo!

hinila naman ako ni Enzo papunta sa loob.

Enzo: Mama! Mama! yum yum!

translation: let's go to Mama. she's in the kitchen!

so, hila-hila pa rin ako ni Enzo hanggang sa makarating kame sa kitchen. pumunta
siya sa may sink kung nasan si Mara, na may pakanta-kanta pang nalalaman habang
naghuhugas ng pinggan. at hinila naman niya yung damit ni Mara, sabay turo saken.

Enzo: Mama! Nina oh!

translation: Mama! si Ninang nandito oh!

Mikie: and since when did you like doing the dishes?

Mara: uhm.. ever since i got married?

yung tingin niya saken yung parang ang kausap niya ay isang taong mangmang na ewan,
na walang kaalam alam sa mga ganitong bagay. tumawa lang siya.

Mikie: nasan na yung maid nyo? bakit ikaw ang gumagawa nyan?

Mara: pinag day-off ko. tsaka ano bang masama kung ako ang maghugas ng pinggan?
eh gawaing misis naman talaga to noh!

Mikie: eh ano pang silbi ng katulong kung ikaw din naman ang gagawa ng mga yan?
Mara: Mikie, i hired a maid para tulungan lang ako, hindi yung sya ang gagawa ng
lahat ng gawaing bahay. naman, nag asawa pa ko, kung katulong lang din naman ang
magsisilbi sa asawa at anak ko. this is the whole purpose of having a family.

Mikie: you mean to say, it's another way of saying goodbye to your self-pampering
moments, and saying hello to your worst nightmares? ganito ba talaga ang buhay ng
mga nag aasawa na?

tinawanan lang niya yung mga sinabi ko at lumapit saken. she tapped my shoulder,
and hugged me.

Mara: hay, ang kapatid ko. you have so much more to learn!

Mikie: ganon? okay lang yan, wala pa naman sa isip ko ang mag-asawa eh.. marami
pang time for that. sa ngayon, turuan mo muna ako magluto!

Mara: don't forget, may mga conditions pa ko, para turuan kita.

Mikie: oh that.. ano ba yun kase?

Mara: hindi ka pwedeng umayaw sa mga conditions ko, dahil pag nagreklamo ka, hindi
kita tuturuan.

Mikie: okay, okay.. i'm ready!!

Mara: wait lang, just wait right there. i'll be back.

Mikie: hey! where are you going?

iniwan niya ako sa kitchen, kasama si Enzo, na hindi maintindihan kung pano niya
kakainin yung ice cream na binili ko. nung bumalik si Mara, may dala siyang
walis, mga pamunas, baby bottles, diapers, at isang hamper na puno ng damit ni
Enzo. ano to, maglilinis muna siya bago ako turuan?

Mikie: para san yan? don't tell me, maglilinis ka pa muna, bago mo ko turuan?

Mara: no.. first condition..

you have to learn the general house chores.

what??? ohh hell no! you gotta be kidding me!

---+---

what??? ohh hell no! you gotta be kidding me!

Mikie: hahah! nice one, Mara.

Mara: oh, i'm not kidding.

Mikie: me? do the house chores? sorry, but you got the wrong person. i'm really not
the housewife kind of person.

nakatingin lang siya saken, quiet, but laughing.

Mikie: wait.. you're serious, are you?

tumingin siya sa mga hawak niya at tumango.

Mikie: but why, Mara!? eh pagluluto lang naman ang pinapaturo ko sayo ah! bakit
pati mga yan kailangan kong matutunan!?

Mara: bakit? eh gusto ko pati ito ituro sayo eh!

Mikie: bakit nga?

Mara: eh siempre, you want to be productive at home, right? well.. here. i'm making
you a productive person.

Mikie: cooking lessons lang, hindi life lessons! hindi pa ko mag-aasawa!

Mara: hep!! don't argue with me, remember, i'm the boss here. dahil first of all, i
told you i have my own conditions, na pumayag ka naman!

Mikie: but you didn't tell me this is part of that condition of yours!

Mara: ano ka ba? pano ka magiging productive kung pagluluto lang alam mo? this my
chance to show you the real world, Mikie! you gotta get out of that barbie-world of
yours.

Mikie: basta, ayoko!

Mara: hmm. okay, kung ayaw mo... wag na lang. sorry, but you have to find another
person to teach you.. sige ka, pag nalaman ni Mommy yan, lagot ka!

Mikie: uggh!!! Mara naman! why do you have to make everything so complicated? i
only asked for one simple thing, bakit ang dami pang sabit?

Mara: Mikie! i'm offering you a full package! you should be thankful! kung ibang
tao yan, magbabayad pa sila, but i'm doing this for free. so, be grateful, sis.

Mikie: pwede bang unahin muna naten yung cooking lessons, bago yan?

Mara: sorry, made up my mind.. hindi kita tuturuang magluto unless maperfect mo
lahat ng klaseng gawaing bahay!

Mikie: errr.. i hate yooouuuu!!

Mara: oopss! first lesson, never use bad language infront of a child!

Mikie: sorry! nakakainis ka!

Mara: i love you, too sis!

Mikie: you really have your own way of putting me right in the spot, huh?

Mara: of course! so ano? take it, or leave it!?

kinamot ko yung ulo ko, naiinis ako, naisahan na naman ako!

Mikie: fine, fine. i'll do it!

Mara: good choice!

pagkasabi ko non, inabot niya saken yung mga hawak niya. una nyang binigay saken
yung walis at pamunas.

Mara: eto, magwalis ka. walisin mo yung living room, don't worry, wala ka namang
wawalising masyado eh. tapos magdust ka. dust mo yung tv, yung mga side tables..
basta any kind of surface. okay?

Mikie: okay, got it!

so off i went to the living room at nagwalis. ano ba naman to? i specifically went
here for cooking lessons. kung alam ko lang na may catch pala to, pinagtyagaan ko
na lang sana si manang. eeehhh. hindi rin. haha! grabe, nakakapagod pala to noh?
ngayon ko lang naiintindihan yung mga katulong na gumagawa nito.. talaga palang
nakakapagod, akala ko dati, drama effect lang nila yung nagmumukang pagod eh. totoo
pala. at siempre, habang nagwawalis, nagdudust din ako! at siempre din, dahil
allergic ako sa dust, eto, abot hanggang langit ang paghahaching ko.

Mara: kaya mo yan, Mix!

Mikie: acchoo! yeah, yeah whatever!

Enzo: Mama Nina! funny!

tignan nyo nga naman itong pamangkin ka nato, manang mana sa nanay niyang
alaskadora na pinagtatawanan ako! hmmff. i look terrible! i feel itchy, i feel
yucky! eerrr!!

Ivan's house.

pagkauwi ko sa bahay, natulog lang ako ng ilang oras. nagising din naman ako kagad.
pano, si Reese, tumatalon sa kama ko! nakooo!! si Jena siguro ang nagpapasok dito
sa batang to! nawala din yung antok ko, sus, maalog alog ba naman ang ulo mo,
tignan ko lang kung hindi rin magigising ang lahat ng dugo sa katawan mo! anong
oras na ba? tumingin ako sa wall clock, 3:30 pm. maliligo muna ko, kaya pumunta na
ko sa closet para kumuha ng damit. nung naghahanap ako ng maisusuot, tumingin ako
sa gilid.

Ivan: hay, hindi ko pa pala natapos 'to.

yup, nakatingin ako ngayon sa painting. tapusin ko pa kaya to? eh, wala na rin
naman akong time para umupo, at magpaint since laging magulo dito sa bahay. si
Jena, labas pasok dito sa kwarto ko, eh pano na lang kung bigla niyang makita to,
diba? eh di buking ang misteryoso kong masterpiece! asan na ba si Jena? mahanap
nga muna bago ako maligo, walang magbabantay dito kay Reese eh. kaya kinarga ko si
Reese at lumabas ng kwarto.

Ivan: Jen! asan ka?

Jena: dito, sa kitchen!

sumigaw naman siya, kaya pinuntahan ko siya sa kitchen. tamang tama, naghahanda
siya ng merienda.

Jena: uy, buti naman gising ka na, kanina pa kita ginigising eh. sorry ha. iniwan
ko na si Reese sa room mo. eh kase ang kulit eh. tsaka maghahanda pa ko ng
merienda.

Ivan: sabi ko nga. ang sweet mo naman, hahandaan mo pa ng merienda, thanks ha!
but you didn't have to.

Jena: sira! hindi to para sayo!

Ivan: hindi para saken? eh para kanino?

Jena: sa friend mo!

Ivan: huh?

Jena: sa friend mo! ano nga ulit pangalan nun?

ah!! Krysta! twin ba yun ni Mikie? grabe, kamukang - kamuka niya!

---+---

ah!! Krysta! twin ba yun ni Mikie? grabe, kamukang - kamuka niya!

Ivan: anong twin ka dyan? hindi no! si Krysta, yun yung sinasabi kong pinsan ni
Mikie na kahawig niya.

she gave me blank stare, yung tipong naweweirdohan siya sa mga sinasabi ko.

Ivan: oh, trust me, they all look alike! you should see her sister, si ate Mara,
ayun. kamukang kamuka ni Mikie. lalo na Mom niya, carbon copy talaga!

same parin yung tingin nya saken. she didn't give me a slight reaction.

Ivan: si Krysta, yung crush ko! remember??

Jena: oh! her! hmm.. actually, nagkamali lang ako, Mikie looks better. mas type
ko yung beauty ni Mikie, very rare!

Ivan: hala, Jen? natitibo ka na?

Jena: sira! anong natitibo ka dyan? so, sya ba yung nililigawan mo ngayon?

Ivan: hi-hindi no! i mean, hindi pa.. hindi pa ko nakakaporma.

Jena: ganon? naman, Ivan. ang hina mo talaga sa mga girls! but don't worry just
yet, i'm sensing that today might be your lucky day.

Ivan: ano ka ba! para kang sira!

Jena: hay nako, you know what, i think it'll be better if you bring this to her.

tinuro nya yung tray na may meriendang hinanda niya.

Ivan: ikaw na lang, hindi pa ko naliligo eh.

Jena: sus! ang arte mo! bakit kapag si Mikie, kahit hindi ka pa nagtotoothbrush,
kahit may muta ka pa, kahit naka boxers ka lang, dinadalan mo kagad ng food?

Ivan: eh, iba naman si Mikie eh! sige na, please? i'll just take a quick shower

Jena: maarte ka! hindi ka naman nangangamoy no!

Ivan: sige naaaaa, Jen!!!

lumuhod ako sa harap niya, siempre para magpaawa.

Jena: heh! sige na nga! tumayo ka na dyan, para kang asong ulol! dinaan mo na naman
ako sa mga paawa effect mo! bilisan mo ah! may gagawin pa ko. si Reese, pakidala
na lang muna sa yaya niya. ay, teka.. sige, take your time. i want to get to know
this girl.. kikilatisin ko siya!

Ivan: kikilatisin? bakit mo kikilatisin? hoy, baka naman tarayan mo si Krysta ah.
Jena be nice!

Jena: maligo ka na!!!

kaya bago ako naligo, dinala ko muna si Reese sa yaya niya, gaya ng sabi ni Jena.
before i went to my room, sinilip ko muna sila sa living room. ehehe ang ganda ni
Krysta.

Living Room.

Jena: kain ka muna oh.. pasensya na sa pinsan ko ah, naliligo pa.. kakagising lang
kase eh...

Krysta: you didn't have to serve me with anything.. but thank you. i hope he
didn't wake up because of me.

Jena: .. masyado namang pormal tong babaeng to! hm. .. oh, hindi naman. so anyway,
nakwento nga pala niya saken, magpinsan daw kayo ni Mikie?

Krysta: yeah..

Jena: oh, may nakapagsabi na ba sayo na kamuka mo si Mikie?

Krysta: oh, actually.. i get that a lot. people mistake me as her, and she gets
mistaken as me.

Jena: .. ano ba to? hindi ba marunong magtagalog to? .. ah ganon ba? eh nasan
siya? bakit hindi mo kasama?

Krysta: i don't know, she left us this morning while we were eating breakfast..
hindi pa siya bumabalik since then.

Jena: ahh! nagtatagalog ka naman pala eh!

Krysta: i'm sorry?

Jena: wala! akala ko, hindi ka nagtatagalog. .. maarte siya ha. ..

Krysta: ohh.. sorry ha. nasanay kase ako eh. kakadating ko ka lang kase from New
York.

Jena: .. ah talaga? mabara nga to. .. ganon ba? ako kase, kakadating ko lang
din.. si Mikie din, pabalik balik sa U.S. . pero straight kameng magtagalog.
sanayan lang siguro.

Krysta: siguro nga.. .. okay? what's up with her? ..

Jena: i see. so, may lakad ba kayo ni Ivan ngayon?

Krysta: uhmm.. wala.. but i'm hoping there will be. yayayain ko sana siya if he
wants to go out eh.

Jena: .. hindi siya aggressive, ha? .. oh, wow..

Krysta: wow what? why?

Jena: ah, wala! nagulat lang ako, hindi kase ako sanay na babae ang nagyaya sa
lalake eh, my bad.

Krysta: ohh.. i'm not going to ask him "out" you know, just hang out. yun lang..

Jena: i see...

Mara's House.

Mikie: Mara!!!!! oh, please, end my suffering!

Mara: che! tumahimik ka nga, drama queen!

Mikie: napapagod na ko noh! kanina pa ko nagwawalis at nagdadust dito!

seriously, i'm tired, i'm sweating, i feel sticky! basta! itong si Mara naman,
enjoy na enjoy sa nakikita niya.

Mikie: kailan pa ba ko matatapos dito? can i take a break from this? masakit na paa
ko eh.

Mara: kanina ka pa kaya tapos, pabalik balik ka na lang eh.

Mikie: what!?!? bakit hindi mo sinabi?

Mara: eh, nag eenjoy pa ko eh!

Mikie: MARAAAA!!!

Mara: okay, sige.. fifteen-minute break! oh eto, mag juice ka muna.

Mikie: bakit 15 minutes lang? pwede bang an hour na lang?

Mara: no complaints! lucky ka nga may break ka pa eh, yung ibang gumagawa niyan,
wala.
Mikie: tsk! hindi naman ako maid noh!

so yun, after ng 15 minute break ko, binigay naman niya saken yung mga baby bottles
ni Enzo.

Mikie: anong gagawin ko dito? titimplahan ko siya ng gatas? papatulugin ko siya?

ano?

Mara: easy lang, sis.. you'll get there. second lesson mo. you're going to
sterilize Enzo's bottles.

Mikie: naman. oh sige, give me more chores!

kaya kinuha ko yung mga baby bottles at stinerilize ang mga ito. talagang hindi ko
makita yung koneksyon ng pagwawalis, pagdadust at pagsesterilize ng bote sa
pagluluto. sinunod ko lang lahat ng mga instructions niya hanggang sa matapos na
ko. after ko naman magsterilize, tinuro niya saken kung papanong magtupi ng damit
ni Enzo. bukas daw, tuturuan niya ko kung pano magfold ng totoong shirt ng maayos.
hey, it's not that bad after all. nakakaenjoy din pala kahit papano. feeling
housewife na tuloy ako. iniimagine ko, na anak ko si Enzo tapos ako lahat
gumagawa ng gawaing bahay habang yung asawa ko, nasa trabaho, at uuwi siya mamaya!
hay.. sino kaya yung lucky guy na yon? si mr. "dream"boy kaya?

Mara: oh, and don't forget.. always have a possitive attitude! lalong lalo na kapag
kaharap mo si Enzo.. babies absorb negativities.. kaya sometimes, they get cranky.

Mikie: talaga?

Mara: yea! so, that's it for today, missy. you did good for a first timer! i'm
so proud of you!

nabasa nyo yun? i did good daw! kitams! i'm superwoman! i can do anything! i bet,
Krysta doesn't know how to do any of these. mwahahah! ang usapan namen ni Mara,
everyday pupunta ako dito para sa lessons ko. okay, that probably means, good bye
muna sa social life ko. as if naman meron eh, noh!? nandito kame ngayon nila Mara
at Enzo sa kitchen, pinapanood si Mara na nagluluto ng dinner nila. beef stew. yum!
ha! someday, not very far from now, ako na ang tatayo dyan sa harap ng stove, at
nagluluto ng same ulam! oh, diba? i'm already praticing my positive attutide!
grabe, bakit ngayon ko lang napansin to? it's fun to hang out in the kitchen pala.
dati kase, labas - pasok lang ako sa kitchen namen eh. kapag nagluluto naman si
manang o Mommy non, tagatikim lang ako. hindi ko kase gusto noon yung nangangamoy
ulam ako eh. ang arte noh? hahah.

* door bells *

Mara: Mix, can you get that? anong oras na ba?

Mikie: ewan ko! teka, buksan ko muna yung pinto!

kaya tumakbo na ko papuntang front door para pagbuksan kung sino man yung
kumakatok.

* ding-dong *

Mikie: coming!

* ding-dong *
Mikie: sabing coming eh! maghintay ka nga!!

ang kulit naman nitong taong to, kung sino man siya. hindi marunong maghintay!
binilisan ko yung takbo ko. nung dumating na ko sa may pinto, nag doorbell na
naman. ang kulit ah! hindi ko kaya to pagbuksan?

Mara: Mikie!! ano ba yan? get the door!

Mikie: oo na, nandito na nga eh!

pagbukas ko ng pinto....
Nico?

---+---

Nico?

Nico: hi.

Mikie: ahhhh!

sinara ko bigla yung pinto. ewan ko kung bakit ko ba nagawa yun, siguro dahil sa
gulat. anong ginagawa niya dito? akala ko ba ayaw niyang nagpupunta dito? kaya nga
hindi sila close ni Mara eh. ano na namang drama to? may ginawa siya, kaya siya
nagpapatweetums ngayon, ganon ba yun? bakit mo ba ko pinapahirapan, ha Nico!?
huhuhuh. wahh!! anong gagawin ko!? . ayan, kumakatok ulit. siempre, ikaw ba
naman ang biglang saraduhan ng pinto, malamang magtataka ka kung bakit. at siempre
din, kakatok ka, diba? hay. hingang malalim. binuksan ko ulit yung pinto.

Mikie: sorry.

Nico: it's okay. are you busy?

kiniss naman niya ko sa kamay. okay? anong kaweirdohan na naman ito? ano to,
sinaunang panahon?! sino ko, si Maria Clara? ano ba? yung heart beat ko sobrang
ang bilis, sus, konti na lang, malalaglag na puso ko. literally! ano ba to?
may hidden camera ba dito? asan na, smile na ko, and admit that i got punk'd. tsk!
naman!!! can somebody please tell me what the hell is going on here? hindi na to
nakakatawa, promise.

Mikie: Nico, what are you doing here?

Nico: wala lang, i just thought i'd visit you.. tsaka, miss na kase kita eh..

Mikie: ah ganon ba? ay, pasok ka pala.

no reaction? haha, bagong drama ko yan ngayon eh. stay as much numb as i can. oh
diba? effective naman eh. so pinapasok ko siya sa loob at pinaupo sa kakalinis ko
lang na living room. ba, i'm so proud! this the product of my own hands! . para
naman kase kameng mga timang don eh, naguusap sa may pinto. forbidden love ang
eksena, wahahahaah!!

Nico: thank you. so.. nagbobonding ba kayo ng ate mo?

and speaking of the "angel", (siempre, dapat angel, tinuturuan nya ko eh. )
lumabas naman si Mara galing sa kitchen, dala dala si Enzo.

Mara: Mix sino yung --

napatagil siya bigla.

Mara: oh, it's you.

Nico: good afternoon, Mara. hi Enzo!

Enzo: bad!

Mara: Enzo! *whispers* good boy!

and she covered Enzo's mouth. talaga tong batang to, napaka pilyo! ayaw niya kase
kay Nico eh, ewan ko ba. siguro nakakaabsorb siya ng "negative vibe"

Mara: ah. Mix, akyat ko muna sa Enzo ah. inaantok na to eh.

Mikie: uhm. actually, Mars, alis na lang kame. uuwi na rin naman si Kuya Lawrence
eh, diba?

Mara: oh, oh sige, bahala kayo. so, bukas ha, agahan mo dito!

kaya umalis na lang kame ni Nico. feeling ko kapag nagtagal pa kame sa bahay ni
Mara, matutunaw si Nico sa sobrang sama ng tingin sa kanya ng aking dearest sister.
eh, ano bang magagawa ko? eh sadyang nasa hit list siya ng family ko. sa totoo
lang, hindi na naman ako masyadong interesado kung ano pang mga kalokohan meron
itong si Nico eh, bahala na siya sa mga gusto nyang gawin. wag lang siyang
magkamaling ipakita saken, ayoko ng umiyak na naman at masaktan. humahanap lang
naman ako ng tamang tiempo at siguro, enough proof na manloloko siya talaga, para
makipag break sa kanya eh. as if kaya eh, noh? kaya yan! think positive, Mikie!
kayanin ko kaya? at isa pa, i think i won't be having much problems dealing with
him, dahil i'm sure i'm going to be preoccupied for a while. tama. paka busy na
lang ako, para hindi ako namomroblema. seriously, as of now, Nico is the least of
my problems. right now nandito kame sa coffee shop, wala na rin naman akong gustong
ibang puntahan eh.

Nico: your sister still hates me, huh?

ay, hindi ba obvious? naman, ang hina mong pumick-up!

Mikie: uhm.. eh.. pagod lang yun, you know her naman eh diba? ganon lang talaga
siya.

Nico: anong ginawa mo sa bahay niya?

Mikie: wala. bonding lang.

Nico: oh.. aren't you guys already close?

Mikie: eh sa gusto kong magbonding kame eh! ano bang masama don?

Nico: i'm sorry baby, it didn't come out right, i didn't mean it that way..

Mikie: sorry din, i'm just tired. i think i'm just going to head home. next time na
lang tayo ulit lumabas.

Nico: uhm. babe.. can i ask you something?

Mikie: sure, what is it?

Nico: are you mad at me?

Mikie: me? no.. why would i be mad at you? may reason ba para magalit ako?

Nico: wala naman.. you just seem.. different. that's all. i mean.. parang wala ka
ng pakialam saken..you don't even ask me where i'm going and what i'm doing
anymore.. are you sure we're not having problems or something?

Mikie: hay nako, Nico. napaparanoid ka lang. diba ito naman ang gusto mo? yung
hindi ka nasasakal? of course we're not having problems. let's just say i've come
to my senses and realized that i'm probably doing too much. that's all.

Nico: but.. honestly, i kinda miss the old you..

che! tumigil ka nga. mwahaha. now, it's my turn to say, "napaparanoid ka lang." ang
sarap ng feeling! i should cherish this moment, hahah! tama lang yan, dahil naman
yan sa kagagawan mo eh! mahirap palang magmatigas, kung hindi mo talaga nature
no? lalo na ngayon, that he's starting to get clingy to me. nagdadalawang isip
tuloy ako. pero, tama lang naman itong ginagawa ko diba? he deserves it, right??
eh. whatever.

Ivan's House.

after siguro ng 30 minutes, lumabas na ko sa banyo, of course feeling so fresh and

so clean, clean! pili ng masusuot, lagay ng gel, spray ng pabango. siempre,
papogi muna for Krysta. bakit kaya siya biglang nagpunta dito? teka, pano niya
nalaman kung san ako nakatira? ay nako, mabuti pa, tanongin ko na lang siya,
instead na nagmumuka kong baliw dahil kinakausap ko yung sarili ko dito. kaya
lumabas na ko ng kwarto ko at bumaba sa living room. pagdating ko don, nakita ko
silang dalawa, si Jena at si Krysta, na nakaupo lang, nanunood ng tv. hindi
naguusap. this is odd, usually Jena would talk nonstop to my guests. nung nakita
naman ako ni Jena, agad siyang tumayo. at umalis. nung nagkatinginan kame, sumenyas
siya saken ng "we need to talk!" okay? anong nangyare dito?

Ivan: sorry, napatagal. i hope you didn't get bored.

Krysta: it's okay.. wow, you smell good! hmm. let me guess.. bvlgari extreme?

Ivan: you're good! yup, tama ka. gift saken to ni Mikie. nasanay na kase ako eh,
pag kasama ko siya gusto niya lagi nyang naaamoy to saken.

Krysta: mabango siya.. i like it.

Ivan: uhm.. so.. pano mo nalaman kung san ako nakatira?

Krysta: i asked Cass.

Ivan: ah. oo nga pala., bakit ka nga pala napapunta dito bigla?

Krysta: wala lang, boring kase sa condo eh. walang magawa. okay lang naman na
nagpunta ako dito, diba?

Ivan: oo naman, welcome na welcome ka dito, ikaw pa?

at ayun, natahimik na lang kame bigla. nanonood lang siya ng tv, tapos ako from
time to time, tinitignan ko siya. hindi ko naman alam kung anong gagawin ko eh,
masyado akong ninenerbiyos. ewan ko ba. hehehe. ang ganda niya kase eh, tapos
katabi ko pa. kung babae lang ako, kanina pa ko kinilig dito. yayain ko kaya
siyang lumabas? papayag kaya siya? eh kung formal date kaya? ano sa tingin nyo?
uhm.. Krysta...

---+---

uhm.. Krysta...

Krysta: hmm?

there was a long pause. di ko alam kung anong sasabihin ko eh.

Krysta: did you want to tell me something, Ivan?

Ivan: uhm. hindi. wala.. gumagabi na kase eh.. i was just wondering baka hinahanap
ka na sa inyo.. .. ang tanga mo talaga, Ivan! bakit mo pinapauwi, eh gusto mo
nga yayaing lumabas!! ..

Krysta: oh.. sorry.. i wasn't aware of the time. i should probably head home now,
huh? nakakaistorbo na siguro ako.. oh sige ha, thanks sa food. paki sabi na lang
kay.. what's her name?

Ivan: sino? si Jena?

Krysta: yeah, her. tell her i said thank you dun sa food na hinanda nya para saken.

Ivan: ah. oh sige i'll tell her..

Krysta: alright. sige, alis na ako.

Ivan: teka, sandali.. aalis ka na? san ka pupunta?

Krysta: aalis na.. diba sabe mo it's getting late?

Ivan: no, i didn't mean for you to leave..

Krysta: oh.. hindi.. it's okay, it was my bad, i lost track of time. nakakahiya
naman, kababae kong tao nagpapagabi ako sa ibang bahay diba? tsaka.. kulang ka sa
tulog eh. you should probably get some rest..

tumayo na siya nung pagkasabi niya non. ayan, kase eh.. ang hina ko masyado! ano
ba, Ivan! do something! kahit kailan, ang bagal mo talaga sa babae, nandyan na nga
sa harapan mo, palalagpasin mo pa. do something! anything! para hindi lang siya
umalis! gumawa ka ng paraan! hinawakan ko sya sa balikat.

Ivan: Krysta, baywalk?

Krysta: huh? baywalk? what about baywalk?

Ivan: i mean, you want to go to baywalk?

Krysta: are you asking me out?

Ivan: well.. yeah. sorta..

Krysta: .. yes! i got him to ask me out! wohooo!!! .. eh, ano namang gagawin
naten sa baywalk?

Ivan: wala lang.. lakad-lakad lang. or kung gusto mo, pwede din tayo magdinner dun.
yun eh kung okay lang sayo.. baka kase may iba ka pang lakad eh, oh kaya naman,
baka hindi mo gusto. sabihin mo lang, okay lang naman saken eh..tsaka--

Krysta: i'd love to.

Ivan: i'd love to?

Krysta: i mean.. i'd love to take a walk with you..

yes! sa wakas at nakagawa na rin ako ng move! oh diba? ang saya-saya! umpisa na
to, sa susunod, pagpaplanuhan ko na ng husto, para matuwa siya.. ang galing mo
talaga, Ivan! idol! so yun nga, lumabas kame, wala lang.. naglakad lang kame sa
may Manila Bay. nagkwentuhan, nagtawanan. tungkol san? almost everything. oh, say
nyo? feeling ko tuloy, i know her well na. grabe, ang saya. hindi pa natatapos yung
gabi, i was already thinking of plans for the days ahead. san ko kaya siya dadalin
sa susunod? alang naman dito ulit? ang corny na kapag ganun. dapat sa isang special
place.. diba? tama. sa susunod, yayayain ko na siya sa isang formal dinner. a well
planned out dinner. nung hinatid ko naman siya sa kanila, nagstay lang ako ng
sandali, tapos umalis na. gusto ko sanang kwentuhan si Mikie tungkol sa gabing ito,
kaya lang nung sumilip naman ako sa kwarto niya, natutulog na siya. ang sabi ni
Cass, maaga daw siyang natulog. nung dumating siya galing sa kung san man siya
nanggaling, dumeretso na daw siya sa kwarto niya at inaantok na daw siya. san kaya
sya nagpunta?

*yawnnnnn* good morning sunshine! good morning universe! hay, kay gandang umaga!
anong oras na ba? hmm. tumingin ako sa cellphone ko para tignan yung oras. 7:30 am.
wow, i'm up this early? sa bagay, maaga naman akong natulog. ang sarap ng tulog ko
kagabi, straight! except for that dream. teka, was it a dream, or talagang
nandito si Ivan kagabi? bakit naman siya pupunta dito, eh tulog na ko diba?
impusible namang si Krysta ang pinuntahan, eh wala nga siya nung dumating ako. teka
nga, bakit ba ko namomroblema sa kanilang dalawa? hmm. panaginip nga lang yon. so,
i got up and stretched. tapos naligo na ko. ang aga aga para magkahigh blood noh!
kaya dapat, start the day right. tama. after an hour, lumabas na ko sa kwarto ko.
pupunta ako kila Mara ngayon, siempre, second day ko ngayon eh, remember? excited
na ko. dahil the faster i learn the general house chores, lalong lalapit yung araw
na matuturuan na din akong magluto.

Mikie: good morning, best friend!

si Cass, nasa may kitchen counter, nagbabasa ng magazine.

Cass: oh, good mood kaya ata ngayon?

Mikie: wala lang. yan na ba yung latest edition ng magazine?

Cass: hindi, eto parin yung dati. heeheh. wala lang, gusto ko lang tignan yung face
ko! ang ganda ko talaga, kahit kailan.

Mikie: hay nako! sige, pakasaya ka muna dyan habang hindi pa dumadating yung latest
edition.

Cass: ay, oo nga pala, speaking of the latest edition. since ayaw mo ng ma-feature
sa magazine nyo, balita ko.. si Krysta daw yung next cover ah. totoo ba yun?

Mikie: huh? hindi noh! kanino mo naman narinig yan?

Cass: eh kase, kahapon tumuwag yung Mommy mo dito. eh wala ka naman. so si Krysta
yung nakausap niya. sabi ni Krysta, inooffer daw ni Tita Criselda sa kanya yung
next edition eh. tapos eto pa, magkakaron daw ng segment si Krysta don, ano nga
ulit yung tatawagin nila dun??

Krysta: cooking with Krysta.

paglingon ko sa likod ko, si Krysta nandon. nagtaka pa ko, eh si Krysta lang naman
ang mahilig manabat sa usapan eh. bilib din ako dito sa pinsan kong ito, she knows
when to make an entrance. so, bibigyan pa talaga siya ni Mommy ng segment sa
magazine ah? as if naman may magkaka interest na basahin yun. kahit na about
cooking, and possibly very educational. ugh!!! bakit siya bibigyan ni Mommy ng
cooking segment!!!! wala na, sira na morning ko. huhuhuh.

Cass: ah yun! tama. cooking with Krysta. nako, tiyak ko dadami ang readers nyo
lalo!

Krysta: actually, i'm still thinking about it. hindi pa ko nag-oo kay Tita. what do
you think, Katryna? should i take it?

Mikie: che! ewan ko sayo! eh di tanggapin mo!

Krysta: hmm.. okay! thanks!

nakakainis! lalo pa niya akong inaasar ha. hindi ako magpapaapekto. hindi ako
magpapaapekto. hindi ako magpapaapekto. HINDI AKO MAGPAPAAPEKTO!
lalalalalalalallala. wala akong narinig! ughh!!! sino bang niloloko ko? i'm soooo
affected. kinuha ko yung purse ko at susi ng kotse. makaalis na nga. pag nagtagal
pa ko dito, baka mamatay pa ko sa sama ng loob.

Cass: oh? san ka pupunta?

Mikie: kila Mara! bye!

Krysta: bye, ingat!!

Mikie: Krysta, shut up! don't make my day worse!

at ayun. i stormed out. walk out scene na naman ang ginawa ko. kakasabi ko lang
na it's a beautiful day eh. sinira naman niya kagad. bakit hindi man lang siya
naghintay ng mid-day or kaya naman gabi para sirain yung araw ko? duhh.. araw nga
eh. so malamang, sa umaga. ano bayan. pero, bago pa man ako umabot sa pinto,
humirit na naman si Krysta.

Krysta: so yun nga, we went to baywalk last night.. grabe,. Ivan's the sweetest guy
ever. kinikilig ako Cass! he really knows how to sweep a woman off her feet..

ano? pakiulit nga yung sinabi mo!?

---+---
Ano? Pakiulit nga yung sinabi mo!?

I know she did not just mention Ivan�s name.

Krysta: what? Are you talking to me?

Mikie: (walking towards Krysta) what are you? Deaf? Of course I�m talking to you.!

Krysta: (speaking sarcastically) ohh-kay! Geez, sorry. How should I know? You don�t
usually talk to me.

Mikie: pilosopo ka pa!?!

Nagring naman bigla yung phone ni Cass. Tapos, nung binaba na niya, nagpaalam na
siya samen. Bumulong sya saken nung dumaan siya sa harapan ko.

Cass: chill ka lang, Mikie. Don�t take it seriously. Just let it go.

Hindi naman ako umimik. Just let it go? Are you kidding me? Eh sumusobra na tong
si Krysta eh!

Cass: alis na ko, si William nasa labas na.. wag kayong magrambulan dito ha! Bye!

At ayun, kameng dalawa na lang ni Krysta ang naiwan sa condo. Ha. Magtutuos kameng
dalawa ngayon!

Mikie: so, are you going to answer my question?

Krysta: was, but I changed my mind.

Mikie: (moves closer) listen, if I ask you a question, you better give me an
answer. Or else --

Krysta: or else what?

Mikie: I�ll beat the crap out of you.

She was quiet. She should know I�m serious. Because the last time I said that, I
really did beat the crap out of her. The only difference is, that time,
nakapagsumbong pa siya, which got me grounded, by the way. Pero ngayon, ako at siya
na lang. wala siyang pwedeng sumbongan.

Krysta: is that a threat?

Mikie: I don�t know, you tell me.

Krysta: what are you going to do, huh? Pull my hair again? ohh please, like that'll
work now.

Mikie: no, actually I was thinking worse.

At pagkasabi ko naman non, nagsalita na siya. Oh diba? Works everytime! Bwiset to

eh, gusto pang nasasaktan. Playing dumb and acting like she doesn�t know what I
mean pa ang drama ng gaga. Sasabunutan ko talaga to eh, para maalog ang utak at
gumana ng tama.

Krysta: okay, okay. relax.. you don�t need to be violent on me. Sasabihin ko
naman eh. Ang sabi ko. Ivan is such a sweet guy. Nagpunta kame sa baywalk last
night.

Okay? So what�s sweet about that? Parang baywalk lang eh. That entire attitude, for
this? Teka, did she say baywalk? So magkasama sila last night. Uh huh, now I
see how it is.

Mikie: anong ginawa nyo sa baywalk!?

Krysta: why are you so interested to know?

Mikie: ANONG GINAWA NYO SA BAYWALK!?

Krysta: wala� we just walked by the bay, most romantic thing ever. tapos we ate
balot. Ngayon lang ako nakakain ng sisiw, masarap pala.

Mikie: eww. That�s gross. Pano kayo nagkasama? Pinuntahan ka ni Ivan dito?

Krysta: no, I went to his place. I asked Cass for his address.

Mikie: you did what?! Malandi ka talaga! Wala ka bang etiquette? Bakit ka
pumunta sa bahay ni Ivan, ha?

Krysta: ano bang masama don? I do that a lot to other people, and they don�t think
I�m uneducated. Tsaka, what are tripping about? It�s not like it was a date or
something! Wait, I see it.. nagseselos ka saken no?

Ako magseselos sa kanya? Oh no she didn�t! bakit ako magseselos sa kanya? Si

Krysta, ako? Sus. Please.

Mikie: ang kapal ng muka mo! Bakit ako magseselos sayo?

Krysta: because you're so acting like it. so, hindi ka nagseselos?

Mikie: hindi!

Krysta: good.

Mikie: anong ginogood-good mo dyan?

Krysta: well, because I thought for a second, you like Ivan that�s why you�re going
nuts right now.

Mikie: ano? Sira ka ba? Best friend ko yun! And.. .. (looks away) I don�t like him.
Krysta: okay, that made me feel better.

Mikie: made you feel better?

Krysta: yeah. Because I do.. I like him, Mikie. (smiles)

Nung sinabi niya yun, hindi ko alam kung anong gusto kong gawin sa kanya. Nag init
na lang bigla yung ulo ko. Gusto ko ba siyang sabunutan, suntukin, or patayin? Ewan
ko ba, pero na shock ako sa sinabi niya. Iba kase ang pakiramdam eh. Siguro kase
alam kong gusto din siya ni Ivan, at kapag niligawan siya nito, siguradong magiging
sila. At yun ang hindi maaaring mangyare. Over my dead body.

Mikie: bawiin mo sinabi mo!

Krysta: bakit ko babawiin? Affected ka?

Mikie: ang kapal talaga ng muka mo!

Krysta: ano bang problema mo? ano bang masama don, ha? we're both single, and we
have a lot in common.

Mikie: ha. Really now, huh? sige, name it. you so don't have a lot in common.

Krysta: uhm, hello? We both cook, remember? he finds interest in cooking, and i can
teach him.

Mikie: (speaking sarcastically) ha-ha. Very funny. Hindi ka rin mataas mangarap,
noh?

Krysta: ako? Mangangarap? Baka ikaw? Hm. I think I smell jealousy. Inggit ka lang.
kase we have a lot in common and Ivan likes me more now.

Mikie: bakit ako mangangarap? tsaka, ako? maiinggit sayo? now that's insane. FYI,
hindi ko kailangang magpatweetums para makakuha lang ng attention.

Krysta: hay nako, same old, insecure Katryna. Now, you�re being funny.

Mikie: ugh! shut up! I was never insecure of you. I never had to. Remember?

Krysta: okay. Whatever. (whispers) nakuha ka lang dahil anak ka ng may-ari.

Mikie: anong sinabi mo? Bakit ba hindi mo matanggap na wala kang binatbat
saken? Sige, sabihin na naten na nakuha akong model dahil anak ako ng may ari, but
if you were that good, I would never have replaced you now, would i?

Krysta: uy, napipikon na siya! ooohhh.. Mikie�s scaring me. boo-hoo. Aww. Tell me,
cousin. What can I do to make you feel better?

Ginawa niya yung nang aasar na muka. Talagang napipikon ako. Gusto ko siyang
kaladkaring pabalik sa tiyan ng Tita ko! Ugh! Bwiset! Ang kapal talaga ng pagmumuka
nitong babaeng ito. Huminga lang ako ng malalim, at nagsalita ulit.

Mikie: you know what would really make me feel better?

Krysta: (moves closer) what? Tell me.

Mikie: (moves even closer) this. *slap*

Krysta: oww! what was that for?

hinawakan niya yung pisngi niya. that's going to leave a mark for sure. malakas
yung pagkasampal ko eh. buti nga. haha!

thanks! now, I feel so much better. Ciao!

---+---
thanks! now, I feel so much better. Ciao!

Hay.. ang sarap ng feeling. Alam mo nyo ba yung kapag galit kayo, nakakaalis o
nakakabawas ng galit when you hit something? Effective pala kapag muka ni Krysta
ang tatamaan mo. Ayun.. ganun kasarap ang pakiramdam ko. Gumaan naman, kahit
papano. Pero hindi pa rin maalis yung pag aalala ko. Hindi pwedeng maging sila.
Sasaktan lang niya si Ivan, at hindi ko yun maaaring payagan. Never-ever! Naalala
nyo yung sinabi ko kung bakit galit na galit ako kay Krysta? Yung �evil� plan nya
noon? Hindi ako nagpapakaselfish, pero bakit sa dinami dami ng pwede niyang
biktimahin, si Ivan pa? si Ivan na wala namang atraso sa kanya. Alam nyo, sa totoo
lang, kung dahil lang to sa modeling, wala lang yun eh. Kung tutuusin, napakababaw
kung yun yung dahilan ng away namen. Wala naman akong paki dun. Pero kung si Ivan
na ang involved, talagang makakalaban na niya ako. Ang OA ko ba? Siempre, ganon ko
kamahal ang best friend ko. Siya na lang at si Cass ang meron ako, bukod sa family
ko, ang mapagmamalaki ko sa buong mundo as my most valuable possessions. Ayokong
maranasan niya yung naranasan ko kay Nico, yung nagmahal ka na nga totoo, ikaw na
nagbigay ng lahat, but in the end you�re still not good enough to be first on their
list. Ayokong maramdaman niya yung feeling na para sayo, siya ang buong mundo mo,
pero para sa kanya, isa ka lang maliit na tuldok sa mundo niya. It�s already hard
enough for him to see me go through it, what more if he actually lives through it,
right? Basta. Wag nyo sanang isipin na sobrang sama ko, she provoked me to do
what I did to her kanina. kung kayo din ang nasa posisyon ko, you would do the
same thing I did, or probably worse.

Bwiset yun, dahil sa kanya, na late tuloy ako sa pagpunta kila Mara. Kaya pagsakay
ko sa kotse, dumeretso na ko kagad sa kanila. Siya siguro yung tumatawag kanina pa
nung nasa condo pa ko. At dahil malapit lang naman siya nakatira, madali din akong
dumating sa kanila. And indeed, I was right. Mara�s waiting for me by the gate,
nakapamewang. At si Enzo, ayun, nakasabit na naman sa may bars ng gate. Nako,
nakalimutan kong bumili ng ice cream! Agad ko namang pinark yung kotse at
nagmadaling pumasok.

Mara�s house.

Mara: at bakit late ka ha? late kang nagising, noh?

Mikie: sorry, there was just an incident back in the condo.

Mara: ohh.. anong incident?

Mikie: a typical Mikie-slash-Krysta incident.

Mara: ahh sabi ko nga. When will this none sense commotion between the two of you
end? Ang tagal na niyan ah. You girls never grew out of it.

Mikie: eh siya naman ang nagsimula eh!

Mara: pinatulan mo naman? eh alam mo namang maldita talaga yang si Krysta eh.
sana pinabayaan mo na lang, noh?

Mikie: Mara, I�m your sister. You should be on my side.

Mara: hay, ewan ko ba sa inyo. Ano na naman bang pinag awayan nyo?

Mikie: she accused me of being jealous of her. Hello!?

Mara: and why would she say that?

Mikie: because she likes Ivan and I totally went ballistic about it.

Mara: ballistic? Mikie, anong ginawa mo?

Mikie: i.. i slapped her.. Not intentionally! she totally pushed me to do it.

Mara: what?! Bakit mo naman ginawa yun? You know you don't have any right to do
that, kahit sobrang galit na galit ka, right? Sobra na ata yun. You should say
sorry.

Mikie: no! Never! Bakit ako magsosorry sa kanya? Siya naman ang nagsimula.

Mara: mali pa rin yung ginawa mo. Okay, we both know how Krysta is, pero still. You
shouldn't have done that.

Mikie: ewan. basta! Bahala na. i think she deserved it naman eh. Hindi pwedeng
maging sila ni Ivan!

Mara: oh? Eh ano namang masama don? Sa pagkakaalam ko, single naman si Krysta. Baka
naman nagseselos ka?

Mikie: hindi no! I'm just protecting Ivan. ugh! You don�t understand!

Mara: protect him from what? sus, sige, deny it. Okay lang. Ganyan din naman ako
noon sa kuya Lawrence mo eh. You'll realize it someday.

Mikie: realize what?!

Mara: kung bakit mo siya "pinoprotektahan" oh. Hindi ako ang kaaway mo ha. last
time I checked, I was your one and only hope.

Mikie: sorry.. can we just start my lessons now? What do you have for me today?

Mara: ohh.. I have lots for you! You�re going to have fun!

Mikie: really?

Mara: no.

Mikie: er. Something tells me this is not going to be a fun day.

Mara: wait til we get to that part where you actually say that. Pero sandali lang,
papaliguan ko lang si Enzo. Palamig ka muna ng ulo dyan.

Iniwan niya ko sa may living room, habang pinapaliguan nya si Enzo. Pero pumunta na
din ako sa kitchen para kumuha ng juice. Feeling ko sasabog yung dibdib ko sa
sobrang sama ng loob eh! At habang nagpapalamig ako, naisipan kong tawagan si Ivan.
Namimiss ko na yung mokong na yun eh. Pero nung tinawagan ko siya, hindi naman niya
sinagot yung phone. Siguro natutulog pa. Ano kayang ibig sabihin ni Mara dun sa
"you'll realize it someday" ? Ano bang dapat kong marealize? Kung bakit ko
pinoprotektahan si Ivan? Siempre, kaibigan ko yun eh. Pero, oo nga, bakit nga ba?
Nagring naman yun phone. Si Nico. Who else? Seriously, bakit ngayon pa na kaya ko
ng wala siya, saka naman niya pinagsisiksikan yung sarili nya? Sige, baka mamaya
niyan, bumigay ako ulit, at bumalik yung dating Mikie, na according to him,
�paranoid� at sobrang �uptight� at ayun, tinanong lang niya kung nasan ako, at kung
anong ginagawa ko. Siya naman daw, may pupuntahan. Umoo na lang ako, bakit? Kase
kapag nagtanong pa ko, eh di gagawa na naman siya ng alibi na most likely,
paniniwalaan ko. Ano bayan, akala ko pa naman, I�m strong enough to handle him and
his stupid lies. pero mali pala ko, dahil hindi ko kayang marinig yung mga
kasinungalingan niya. Anong meaning nun, diba? Mahal ko ba siya or talagang tanga
lang ako pagdating sa kanya? Ano bayan, nagtravel na naman yung utak ko sa galaxy.
When I finally snapped back to earth, narinig ko si Mara, tumatawa. At kanina pa
daw niya ko pinagmamasdan. Meron siyang dala dalang isang basin na may mga damit.
Uh-oh.. I think I know what this is.

Mara: whatever you�re thinking, tama ka, sis. Maglalaba ka ngayon.

Sabi na eh.

---+---

inabot niya saken yung basin at nagpunta kame sa backyard, kung nasan yung laundry
area nila. madali lang to eh, nakikita ko si manang noon kapag naglalaba siya.
nilalagay lang niya sa washing machine, tapos babalikan nya after 40 minutes,
lilipat naman niya sa dryer. pagkatapos nun, tapos na! oh diba? sisiw lang to!
ewan ko ba kung bakit pati ito, kailangan ko pang matutunan. duh? common sense! may
instructions naman sa washing machine eh!

Mikie: ano namang akala mo saken? hindi alam kung ano ang washing machine?

Mara: oh, i know you know what a washing machine is.

Mikie: eh bakit mo pa ko paglalabahin?

Mara: eh part yan ng gawaing bahay eh.

Mikie: hindi na kailangan, alam ko na yan eh, i know exactly how to do it.

Mara: talaga? this one is going to be different.

Mikie: sus, may instructions naman yan eh! marunong naman akong magbasa at
umintindi. kaya ko yan!

Mara: oh sige, upo ka na dyan, tapos kukunin ko yung hose.

Mikie: hose? bakit kukuha ka pa ng hose?

Mara: well, the washing machine is not working, so... you're going to have to wash
those by hand.

Mikie: WHHHAAATTT???!?!?

Mara: (holding the hose) oh? diba sabi mo, alam mo kung panong maglaba? kaya sige
na, sit na.

Mikie: yeah, using a washing machine. hindi yung kinukusot!

Mara: kaya mo yan, tuturuan naman kita eh.

Mikie: (gulps) oh boy..

Ivan's house.

Jena: (sits by the bed) good morning, Ivan!

Ivan: hmmffpffpff

Jena: hoy, gising na! tanghali na!

Ivan: maaga pa, Jen. mamaya mo na ko gulohin.

Jena: gumising ka na! nagluto ako ng breakfast! (shakes him) huuuyyy!!!

Ivan: hindi pa ko gutommmmm (rolls on his side)

Jena: tapsilog!

Ivan: (opens his left eye) masarap ba yan?

Jena: siempre, ako ang nagluto eh.

Ivan: (sits up) okay. maliligo lang ako.

Jena: hintayin kita sa baba ha! ayy siya nga pala, yung phone mo oh! (throws at
him) naiwan mo sa baba! tumawag si Mikie kanina eh, hindi ko naman nasagot kase
nagluluto ako. tsaka yung.. that girl.

Ivan: Krysta?

Jena: whatever her name is. kanina pa tawag ng tawag, ano ba yan, Ivan. hindi pa
kayo para ng linta!

Ivan: magaling ako eh!

lumabas na siya sa kwarto ko. ako naman, naligo na. pero, bago ako naligo, siempre
tinignan ko muna yung phone ko. yeah, nagmiss call nga si Mikie. at 8am? ang aga
naman? tapos si Krysta din, may missed calls. 6? whoa. i guess namiss nya ko?
tapos may text pa ha. ibang klase ka talaga, Ivan. teka, bakit ganito yung
message niya?

sender: Krysta
Ivan.. si Mikie inaway na naman ako..=(

inaway na naman ni Mikie? sira talaga yun, lagi na lang inaaway si Krysta. nagreply
naman ako sa kanya.

to: Krysta
what happened? wag mo na lang pansinin yun..

bilis magreply ha!

sender: Krysta
puntahan m k0..

after 15 minutes, (bilis maligo noh? halatang gutom. ) bumaba na rin ako para
kumain! pupuntahan ko mamaya si Krysta. kawawa naman yun, laging inaapi ni Mikie.

Jena: oh, tikman mo! masarap yan!

Ivan: (takes a bite) mmm masarap nga.

Jena: so.. did you find out why Mikie called?

Ivan: hindi pa. (takes another bite)

Jena: eh yung Krysta? bakit naman tawag ng tawag yun?

Ivan: inaway daw siya ni Mikie eh.

Jena: ganon? eh sumbongera naman pala yan eh.

Ivan: (drinks water) something tells me you don't really like Krysta. hm?

Jena: na feel mo? buti naman! ayoko talaga sa kanya. hmf.

Ivan: bakit naman?

Jena: basta. ayoko sa kanya, mayabang siya, maarte siya. alam mo ba na

pinagmamayabang pa niya saken na galing siya sa New York, at nag aral siya ng
Culinary Arts dun? pagmayabang ba naman how great of a cook she is? and then,
sinabi pa niya na si Mikie daw, walang alam kundi modeling. anong klaseng pinsan
siya? now i understand why Mikie hates her! tapos, kinontra ba naman yung recipe
ko? mas masarap daw kung siya ang gagawa ng refrigerated cake. ang kapal ha. eh
yung akin, galing pa yun sa mahiwagang baul ng recipes ni Lola eh. tsaka pakialam
ba niya kung pano ako magluto!? buti pa si Mikie, walang reklamo!

Ivan: eh baka naman namisunderstood mo lang, diba? malay mo, binibigyan ka lang
niya pointers to make your cooking better. ikaw naman, masyado kang mainitin ang
ulo, nahahawa ka na kay Mikie eh! give her a chance, she's a nice person.

Jena: Ivan, i can tell between a concerned person, at yung taong nangiinsulto noh!
eh, basta.. ayoko sa kanya. hindi kita susuportahan dyan. mas gusto ko si Mikie.

Mara's house.

Mara: ganito yan. (shows her)

Mikie: eh muka namang mahirap eh! hindi ko naman malilinis yan ng husto noh.

Mara: nagrereklamo ka na naman eh. sige, try it. it's really easy once you get the
hang of it.

sinubukan ko naman. okay, it's not that hard. it's actually fun. masarap palang
maglaba sa kamay.

Mikie: ganito ba?

Mara: oo, sige,, just do it like that. tama yan. make sure mo na lahat nakukusot mo
ha.

Mikie: oo na.

Mara: haha! Mix, you look like manang Flor!

Mikie: ano ka!? hindi noh!

nung natapos ko naman yung isang shirt ni Enzo, kinuha ko naman yung shorts nya.
tapos nun, yung iba pa nyang damit. hindi ko na namalayan na natapos ko na pala
lahat kusotin. nakakaenjoy naman pala eh! nakakapagod, pero enjoy naman. nung
binabanlawan ko na, nakaramdam ako ng hapdi sa mga kamay ko. nung tinaas ko ang mga
ito, halos namutla ako sa nakita ko.

my hands were bleeding. ooww! masakit!!

Mara: uh-oh.. i think somebody is allergic to the soap!

Mikie: masakit..

Mara: yaan mo, masasanay ka rin! ganyan talaga sa umpisa, lalo na first mo to.

Mikie: ayoko na! (looks at her hands) mahapdi na eh!

Mara: so, Mix. i guess this is bye-bye to your barbie-doll hands!

pagkatapos kong maglaba, hindi na niya pina-hang saken yung mga damit. sya na lang
daw ang gagawa nun, at awang awa na siya saken. yung mga kamay ko sobrang red, na
maraming mga rashes, buti nga, tumigil na sa pagdugo. kung hindi, talagang
magpapadala na ko sa ospital! ayoko ngang maubusan ng dugo! pinaupo nya ko sa
couch habang nagluluto siya ng lunch namen. si Enzo naman, nako, walang tigil sa
kakatanong saken kung bakit mapula yung mga kamay ko. ang sabi ba naman,

Enzo: Nina. Mama palo?

translation: Ninang, pinalo ka ni Mama?
nakakatawa talaga tong batang to. maya maya naman, nagring yung phone ko. si
Ivan.

* Ivan calling.. *

Mikie: hello?

Ivan: nagmiss call ka?

Mikie: anong oras na? kanina pa yun no! bakit d mo sinagot?

Ivan: eh natutulog pa ko eh.. san ka? nasa condo ka ba?

Mikie: dito kila Mara, come over. lunch tayo!

Ivan: eh, i just had breakfast. pero, sige. pupunta nako dyan. bye.

* hangs up *

* Krysta Calling... *

Ivan: hello?

Krysta: (sniffs) Ivan.. may ginagawa ka ba?

Ivan: wala naman, bakit? umiiyak ka ba?

Krysta: punta ka naman dito oh.. please?

Ivan: sige.

* hangs up *

* Calls Mikie *

Mikie: oh? don't tell me nakalimutan mo pano pumunta dito?

Mix, may dadaanan lang ako sandali, okay? bye!

---+---

Mix, may dadaanan lang ako sandali, okay? bye!

binaba nya yung phone pagkatapos nun, hindi na nga ako nakapagsalita pa eh. hmm..
san kaya yun pupunta? siguro, pinapunta ni Tito sa office. kawawa naman yun si
Ivan, overworked na. anyway. so ayun nga, kumain na kame nila Mara at Enzo ng
tanghalian. hindi nga ako masyadong nakakain eh, pano, masakit yung mga kamay ko.
at habang pinagmamasdan ko yung mga kamay ko, napansin ko na naputol din pala yung
isa kong kuko. huhuhuh my poor hands! okay lang, may natutunan naman ako eh.
sa susunod, gagamit na lang ako ng gloves, diba? tsaka, konting galos lang to,
malayo naman to sa bituka. pinaligpit lang niya saken yung mga kinainan namen at
ilagay daw sa sink. yung maid na lang daw muna ang maghuhugas, kase nga may mga
sugat yung mga kamay ko, at depressed parin ako sa pagkaputol ng aking mahiwagang
kuko. ang sabi naman ni Mara, ang susunod kong lesson, mag plantsa. okay,
pagawa na lang saken lahat, wag lang magplantsa. dahil nung sinubukan ko yan noon,
pinagalitan lang ako ni Daddy. nasunog ko kase yung shirt niya. at siempre, dahil
mega kontra na naman ako sa pagplantsa, pinagsabihan ako ni Mara. (na naman )
hindi daw niya ko tuturuang magluto hangga't hindi ko alam gawin yung mga gawaing
bahay. oo na, sige na. kaya hindi na ko nagsalita, bigay lang ng bigay ng house
chores, kaya ko yan.

naalala ko nga pala, two weeks na lang at pasukan na. last sem ko na to eh, tapos
buh-bye school, hello to the real business management na. yup, i will finally
take over Mommy's business, at sila ni Dad, dun na sa America titira. babalik balik
na lang daw sila dito every once in a while, tutal naman, in good condition yung
magazine namen ngayon, buti naman. binalita kase ni Daddy na they finally closed
the business deal, so meaning nun, malapit na silang mag-open ng branch ng law firm
nila sa LA. oh diba? big time!
pagkababa ko ng phone kay Krysta, tinawagan ko muna si Mikie para sabihin na may
dadaanan lang ako. pupuntahan ko muna si Krysta, since mas malapit dito yung condo
nila Mikie kesa sa bahay ni Ate Mara. para isang way na lang, diba? mahal ang gas
para magpabalik balik eh. so ayun. sumakay nako sa kotse at pumunta na sa aking
destination.

Condo.

binuksan naman ni Krysta yung pinto pagka doorbell ko. siya lang yung tao dito,
wala si Cass. pinaupo naman nya ko sa couch at kukuhanan lang daw niya ako ng juice
sa kitchen.

Krysta: (binigay yung juice) thanks for coming in such short notice.

Ivan: thanks. ano bang nangyare? bakit nag away na naman kayo ni Mikie?

Krysta: i have no idea, she just came up to me and started b!tchin' at me.
(pinakita yung mark ng sampal) look oh, she even slapped me!

Ivan: (stands up) ano? bakit ka niya sinampal? sigurado ka bang bigla ka na lang
niya inaway out of nowhere? that's not like Mikie.. there must be a reason..

Krysta: ehh.. hindi ko alam. i really feel bad, kase nag rereach out na nga ako
sa kanya eh, you know, para matapos na tong gulo na to.. kaya lang she really
hates me. pero okay lang.. if that's what's going to make her feel better, hahayaan
ko na lang siya..

Ivan: hindi tama yan! kakausapin ko siya. sobra na ata yan ah.

Krysta: no, wag.. kase i'm sure she'll get back at me if you talk to her. wag na,
okay lang, really. pasensya ka na, nadamay ka pa tuloy..

Ivan: no, i will talk to her. don't worry, i'll make sure na hindi ka na niya
masasaktan, okay? wag ka ng umiyak..

Krysta: okay..

Ivan: sige, alis nako. i'll just call you later. bye!

Krysta: ingat ka ha.

(whispers) who's the winner now, Mikie?

---+---

who's the winner now, Mikie?

Coffee Shop.

Jasmine: so, baby, bukas may appointment tayo dun sa bagong band manager ha, don't
make any other plans, tomorrow is all mine, okay?

Nico: ilalabas ko si Mikie bukas eh.

Jasmine: na naman!? nawawalan ka na ata ng time saken ha?

Nico: hindi naman sa ganon.. okay, sino na naman yang manager na yan?

Jasmine: si Mr. Lim, sikat na manager yan noh, uncle to ng kabarkada ko. we're in
good hands, trust me.

Nico: siguraduhin mo lang. yung kinuha mo dati, palpak!

Jasmine: don't worry okay? we just need publicity. lots and lots of publicity. and
speaking of which, ano, did you finally convince Mikie to feature us sa magazine
nila?

Nico: hindi pa.

Jasmine: eh bakit hindi pa? diba wala yung Mommy niya? eh di siya yung namamahala
dun. that should be easy.

Nico: eh hindi nga ganon kadali. she's changed you know?

Jasmine: eh di gawan mo ng paraan! ano ka ba, don't tell me, nawalan ka na ng

authority kay Mikie?

Nico: hindi. nagtataka lang ako sa kanya, why she's acting different all of a
sudden.

Jasmine: eh baka naman nakakahalata na? nako, Nico ha.

Nico: (uminom ng coffee) actually... about that, may gusto sana akong sabihin sayo
eh..

Jasmine: (moves closer) ano?

Nico: i was thinking.. the way Mikie is acting now, it made me realize..
something.. how much i don't want to lose her..

Jasmine: well, you're not going to lose her if you play your cards right. wag ka
lang magpapahalata, everything will be okay. tapos, kapag nakuha mo na yung gusto
mo, we can be free. wag kang mag alala, hindi naman kita pababayaan eh. (hugs
Nico)

Nico: (umalis sa pagkayakap ni Jasmine) no, Jas, you're missing the whole point
here. mahal ko si Mikie.

Jasmine: wag mo nga kong dramahan, Nico!

Nico: listen to me. i think this whole thing is wrong.. and i shouldn't have done
this to begin with.. i love her, ayokong gawan siya ng masama.. sobrang dami na
kong pagkakamali at pagkukulang sa kanya. tigilan na naten to, Jasmine.

Jasmine: well, you're a little too late for that. hindi ako papayag.

Nico: unfair sayo, unfair kay Mikie.. hindi na to tama.

Jasmine: then, leave her!

Nico: i've made my decision. si Mikie ang pinipili ko.

Jasmine: (slaps him) you can't do this to me, Nico! after everything i've done, eto
ang ipapalit mo saken? pipiliin mo yung babaeng walang kwenta na yun!? tandaan mo,
pagsisisihan mo to!

Nico: i'm sorry, Jasmine. (walks away)

Jasmine: (runs after him) you're going to regret this!

---

pagkalabas ko sa condo, nagmadali na kong pumunta sa bahay nila Ate Mara. nung
papunta na ko dun, dumaan muna ako sa coffee shop para bumili ng frap. may babaeng
nakatayo sa may pinto, sumisigaw. tapos may lalakeng tumatakbo papunta dun sa
parking lot.

"you're going to regret this!"

bakit kaya? may gulo ba dito? di bale na nga lang, baka mapasama pa ko sa LQ nila
eh! so, umatras ako ulit at nagpatuloy sa pagpunta kila Ate Mara. kailangan kong
makausap si Mikie. lumalabas na naman ang mga sungay eh! kailangan putulan. sira
talaga tong si Mikie. hindi na tinigilan si Krysta. hindi tama yung ginawa nya
eh. ang laki kaya ng mark sa muka ni Krysta. kawawa tuloy siya.. lagot saken si
Mikie ngayon, pagsasabihan ko sya!

*door bells*

Mikie: i got it, Mara! si Ivan na yan. (walks towards the door and yells) coming!

si Ivan na to. hay sa wakas, dumating na rin.

Mikie: (opens the door) hoy! (hands behind her back) pasok! upo ka oh. buti naman
dumating ka na, tiniran kita ng ulam! (looks at him) oh? bakit ganyan yung muka
mo?
Ivan: bakit nandito ka?

Mikie: ano, wala lang.. chika chika lang kame ni Mara.

Ivan: (sits in the couch) galing ako sa condo nyo.

Mikie: sira ka ba? diba sabi ko nandito ako kila Mara. bakit nagpunt--

Ivan: pinuntahan ko si Krysta.

Mikie: oh. you did.

Ivan: anong ginawa mo, Mikie? bakit mo siya sinampal?

Mikie: so, nagsumbong ang bruha. why are you blaming me? kasalanan naman niya eh.

Ivan: kahit na, you didn't have to do that. sobra na ata yun. wala naman siyang
ginagawa sayo ha, she's reaching out to you na nga, sinampal mo pa.

Mikie: reaching out to me? what the? that's not what happened!?

humanda ka saken, pag-uwi ko, Krysta!!! eerrrrr!!!! kakalbuhin kita!!!!

Ivan: kahit na! sumobra ka pa rin. you should say sorry.

Mikie: what? (stands up) that's insane!

Ivan: (looks at her hands) anong nangyare sa mga kamay mo? bakit ang pula?

Mikie: (hides them right away) ah! uhm. wala, i ate something, allergic ata ako.

Ivan: ganon ba? make sure you take some medicine for that when you get home. mag
sorry ka na rin kay Krysta.

Mikie: why should i be the one to say sorry?

Ivan: because it was your fault. and don't even think of hurting her again, okay?
alam mo, sasamahan kita, para makita ko na magsorry ka.

Mikie: (pouts) and if i don't, anong gagawin mo, ha?

Ivan: magbehave ka, Mikie. tigilan mo na yan pagmamaldita mo. kung hindi...

Mikie: (still pouting) kung hindi ano?

magagalit nako sayo..

---+---

Magagalit na ko sayo..

Mikie: huh? Bakit ka magagalit saken?

Ivan: kase, you should say sorry when you�ve done something wrong, Mikie.

Mikie: but I didn�t do anything wrong! Sya nga yung mali eh, she should be the one
to say sorry, not me!

Ivan: Mikie. (looks at her)

Mikie: Bakit ba mas pinapaniwalaan mo pa si Krysta? You know me, Ivan. Hindi ako
gagawa ng ganong klaseng bagay unless I�m provoked to do so.

Ivan: hindi naman sa pinaniniwalaan ko si Krysta. In fact, ayokong malaman yung

totoong reason behind all this.

Mikie: (pouts) hmmf. Mas kinakampihan mo pa sya kesa sa akin. Ganyan ka na ha. Di
mo na ko love.

Ivan: of course love kita. come here. (gives her a hug) I just want you guys to be
okay� and I�m telling you this kase siempre concerned ako sayo� I don�t want you
getting stressed over something that�s non sense. Ayoko rin na napapaaway ka eh.
You need to control your temper.

Mikie: ows?

Ivan: oo naman.. kaya, do the right thing? Please?

Mikie: okay, fine. But I�m just saying sorry for slapping her. She should say
sorry, too.

Ivan: yan, good. (hinawakan niya yung chin ko, at shinake ito ng konti) That�s my
girl!

Mikie: my girl?

Ivan: oh baket? I�ve always called you �my girl� diba?

Mikie: ah.. oo nga pala.

Ivan: so, where�s the food? (inakbayan niya ko)

Mikie: nasa kitchen, tara.

Bakit ganito? My heart is pumping so fast, I feel like it�s about to explode!

�Of course love kita..�

aww. Happy ako. I don�t know why. Nung dumating na kame sa kitchen, pinaghanda
ko siya ng lunch. Si Enzo kase eh �poopie time� niya kaya sinamahan siya ni Mara.
At ayun, nagkwentuhan lang kameng dalawa. Kahit simpleng kwentuhan lang, I�m
enjoying it. How come I never seem to enjoy this before? Dati kase kapag
nagkwekwentuhan kame, parang wala lang. hay, ewan!

Ivan: (faces her) so, what have you been doing lately, huh? Lagi ka na lang wala sa
condo nyo ha. San ka nagpupunta? kasama mo si Nico noh?

Mikie: hindi noh.

Ivan: oh bakit hindi? Samantalang dati, halos magwala ka na kapag hindi mo nakikita
at nakakausap yun eh.

Mikie: eh, iba na ngayon. Tinuturuan ko siya ng leksyon.

Ivan: talaga lang, ha? totohanan na ba yan?

Mikie: oo naman, naririnig mo ba kong nagrereklamo? hindi naman diba?

Ivan: sus, baka sa umpisa lang yan.

Mikie: well, we don't know yet. But i'm trying.

Ivan: hay nako, maniniwala na lang ako kapag nandon na tayo sa situation na yun.
ehh.. kung hindi kayo magkasama ni Nico, san ka nagpupunta?

Mikie: dito.

Ivan: anong ginagawa mo dito? ano to, bagong tambayan?

Mikie: hindi..wala lang.. babysitting, tsaka ano. Learning stuff.

Ivan: learning stuff? Like what?

Mikie: wala! Secret!

Ivan: secret ka dyan, kaw ha, may pa secret-secret ka ng nalalaman!

Mikie: eh ganon talaga.

Ivan: ang daya mo, ako walang secret sayo eh, tapos ikaw meron?

Mikie: wala daw? Meron kaya.

Ivan: wala no! sige nga, think of something.

Nag-isip naman ako kagad, hmmm. Lahat naman alam ko na. Except for� aha!!!
�twinkle�! tama! Si twinkle! Lumapit ako sa kanya lalo.

Mikie: si Twinkle! Tama, sino si twinkle!?

Ivan: (almost chokes) twinkle? Akala ko naman nakalimutan mo na yun., Bakit mo

naman natanong kung sino yun bigla?

Mikie: ehh.. it�s still a mystery to me. So, sino si Twinkle?

Ivan: eh bakit gusto mong malaman?

Mikie: bakit? Masama ba? Dali na! ano, kilala ko ba? Kilala ko ba!? (moves
closer)

Ivan: gusto mo talaga malaman? (moves even closer)

Nanlaki yung mga mata ko. Omg. Ang lapit ng face ni Ivan saken.

Mikie: oo naman!

Ivan: kiss muna!? (ginawa nya yung kissing gesture)

Mikie: anong kiss muna ka dyan? Muka mo! (lumayo ako sa kanya.. awkward!)

Ivan: pag kiniss mo ko, sasabihin ko sayo kung sino siya.

Mikie: hmmp! (crosses arms) Di bale na nga lang! simpleng tanong lang eh, ang dami
pang kondisyon!

Ivan: oh well, ganyan talaga. Plus, I don�t think you�re ready to know yet.

Mikie: ano? Pano naman ako hindi naging ready? Ang daya mo talaga.

Ang gulo niya, seriously.

Mikie: (shakes him) sige na naman kase eh! Ivan!!!

Ivan: wag mo ko sigawan no, katabi mo lang ako eh. oh sige, since ayaw mo naman
akong i-kiss, I�ll make you a little deal. If you cook me nilagang baka � na dapat
papasa sa pang lasa ko ah! at maperfect mo yung eggs benedict ko, sasabihin ko sayo
kung sino si Twinkle.

Mikie: talaga?

Ivan: oo. .. malabong mangyare yun, you hate and you swore to never cook! ..
so ano? Deal or no deal?

Tamang tama, malapit na kong matapos sa mga lessons ko. Ha! I will finally know who
twinkle is! at si Krysta, malapit na rin mag good-bye at permanently retire sa
pagiging the "best" cook nya. mwahahahah!

DEAL!
SERYOSO KA?

---+---

SERYOSO KA?

Mikie: oh? Bakit parang gulat na gulat ka? Sa tingin mo ba, hindi ko kayang
magluto?

Ivan: hindi naman sa ganon . Sigurado ka, tinatanggap mo yung deal naten? Pwede
ka pang mag back out kung gusto mo. Hindi kita pipigilan. .. mag back out ka!!!!
..

Mikie: nah, I�m cool with it. So, in�. 2 weeks time?

Ivan: you can take as much time as you want! Kung gusto mo, hanggang sa susunod na
taon pa. Hindi naman ako nagmamadali.

Mikie: but I am. Hehehe! Yey! I will finally meet the infamous Twinkle!

Ivan: .. finally meet ka dyan, ano yun? Excited ka to meet yourself? tignan lang
naten kung maexcite ka pa .. I bet mahihirapan ka. Sensitive ang panglasa ko eh.

Mikie: kaya ko yan, diba nga, what Mikie wants, Mikie gets? (taps his shoulder)

Ivan: .. bwiset na kasabihan na yan. sh*t naman! Bakit kase ang lakas ng fighting
spirit nitong babaeng ito eh! .. yeah, yeah, whatever! Galingan mo ha. Don�t keep
me waiting!

Mikie: yes, boss!

Nagwink ako sa kanya, plus the �evil� smile. Mwahahah. Lumabas naman si Mara
kasama si Enzo.

Enzo: Ban Ban! (yan ang tawag nya kay Ivan, hindi nya kase mapronounce yung
�Ivan� eh .)

Ivan: hi Enzo!

Enzo: Ban Ban! Ban Ban! (jumps at him)

Ivan: (karga-karga si Enzo) ang bigat mo na ha.

Mara: oi Ivan! Tagal na kitang hindi nakikita ah!

Ivan: hi, ate! Sorry medyo busy lately eh..

Mara: kaw ha. Balita ko�. You and Krysta� mmhmm?

Ivan: san mo naman nakuha yan? Wala pa nga eh ate eh, pinopormahan ko pa lang.

Pinopormahan? Eh kung sinasapak ko rin kaya itong si Ivan? Hindi pwede! No! no! no!

Ivan: (points at her) si Mikie kase, ayaw kong ilakad!

Mikie: .. nako, kapag ikaw nilakad ko, ililigaw kita! .. hindi ako boto kay
Krysta no. .. boto ko sa sarili ko! Hihihi ano daw? . ..

Mara: wag ka ng umasa dyan ka Mikie, mabagal yan eh.

Mikie: hoy! Hindi noh!? Kung mabagal ako, eh di sana hanggang ngayon, picture parin
ni Kuya Lawrence yung kinakausap mo!

Ako kase ang kanilang dakilang match maker eh. Oh diba? Ang bongga. Si Mara kase,
dati pa yan patay na patay kay Kuya Lawrence, kaya lang shy naman siya to tell him.
Eh nung isang araw, nahuli ko si Kuya Lawrence na kinakausap yung sarili niya sa
may mirror, (para siyang baliw non!) yung kunyareng nagtatapat siya kay Mara.
Nakakatawa nga eh, kase I recorded everything. Tapos sabi ko sa kanya, magtapat na
siya kay Mara, tutulungan ko naman siya eh, at kung hindi, ipapakita ko yung
nirecord ko. (nangblackmail pa eh.) by the way, I showed Mara the video, at ayun,
mega kilig naman siya! Hay.. see. Magaling ako eh. Kung kaya kong mag match-make,
aba�y kaya ko rin mag un-match! Dare nyo ko, gagawin ko talaga.

Mara: so, Ivan. Kamusta na pala yung business deal na sinasabi ni Mikie, yung
pinuntahan nyo sa Baguio?

Ivan: ah yun, actually, I�m getting trained for that right now. Eh alam mo naman si
Daddy, hindi nya ko pwedeng iwan dito hangga�t hindi ko kabisado lahat ng pasikot-
sikot sa company.

Mikie: so, meaning, kapag na close yung deal na yun, you�ll stay here for good?
Hindi ka na babalik sa America?

Ivan: (faces her) well.. yeah, pero depends parin saken yun.

Mikie: depende?

Ivan: if I find a reason to stay, then I will.

Mikie: eh hindi pa ba reason enough yung pag take over mo sa family business nyo?

Mara: hay si Mikie, hindi gets. Siempre, there has to be a �reason� (looks at
Mikie) ano? Malabo paren? (looks at Ivan) nako, Ivan, give her five minutes, medyo
slow yan eh

Ivan: (humarap saken) reason, meaning.. if someone makes me stay.. gets mo?

Mikie: ah.. okay. .. hindi ko pa rin gets, magkaiba kame ng wavelength . ..

Mara: (faces Ivan) pasensya ka na kay Mikie ha, �virgin� pa yan sa pag-ibig eh!

Mikie: ano ka!? anong virgin ka dyan?! (looks at Mara, then looks over to Ivan)
ohhh!! Okay I get it. You mean to say, you�re only staying here if someone asks you
to.. like for instance.. Twinkle? Hmm?

Mara: sino naman si Twinkle? Si Krysta?

Mikie: si Krysta si Twinkle?

Ivan: no comment! Gawin mo muna yung deal naten!

Mara: kayong dalawa talaga, hindi na na laos yang deal-deal na yan sa inyo.

And we continued this kwentuhan at kulitan, hanggang I don�t know. Basta ang alam
ko, madilim na nung umawat kameng tatlo sa pagtatalo tungkol sa mga kung ano anong
bagay. Akalain nyo, nakaabot yung usapan namen tungkol sa kung bakit kapag natapos
uminom ng isang taong uhaw na uhaw, napapa-�ahhh� na lang sila. Bakit nga ba? Pati
bakit kapag nasisinagan ng araw ang buhok, nag-iiba yung kulay. Meaning ba nun,
nobody has a natural black hair? Tsaka kung totoo ba ang Bermuda Triangle. Hay,
enjoy nga eh. Kase ang kukulit naming tatlo. Pati si Enzo nakikisali eh. Natigil
lang kame nung dumating si Kuya Lawrence ng bandang.. 8 pm? Ewan ko. Ayun.
Nagdinner lang kame, tapos umalis na rin kame ni Ivan. Nagdrive ako, at siya rin.
Nagpunta kame sa condo at gusto daw nyang makita na magsorry ako kay Krysta. Eew.
Kasukasuka yun.

Nauna akong pumasok sa condo, si Ivan kase, naghahanap pa ng mapaparkan niya sa

baba. At ayun, dinatnan ko si Krysta, nanonood ng t.v. tapos, may ice bag sa pisngi
niya. Hahaha. Muka siyang tanga. ang sarap niyang sabunutan at kalbuhin oh. Para
namang tuluyan na siyang magmukang tanga.

Krysta: oh, it�s you.

Mikie: natural, dito ako nakatira eh. San si Cass?

Krysta: wala pa, but she called and said she�s at William�s. Si Ivan, hindi mo
kasama?

Mikie: bakit mo tinatanong? Muka ba kong informations desk?

Krysta: eh ikaw din naman nagtanong ah. And I answered your question. Now, you have
to answer mine.

Mikie: too bad. (nilapitan ko si Krysta) Listen, Ivan�s gonna walk in to that
door any second now, and he wants me to say sorry for slapping you. I will say
sorry, only because he asked me to. Pero hindi ibig sabihin nun, okay na tayo.
Marami ka pang atraso saken, tandaan mo yan.

Krysta: ikaw ang may atraso saken, hindi ako.

Mikie: (speaking sarcastically) ohh.. really!? oh well, what can i say? ..

nangigigil ako, Pigilan nyo ko!! gusto kong sapakin to! .. just remember one thing,
as long as i'm around, you will never, ever get Ivan.

Krysta: talaga lang ha? anong gagawin mo? kaya mo kaya?

Mikie: whatever it takes.

And just as I said, Ivan walked in. siempre, tinigil namen yung pagtataray sa isa�t
isa.

Krysta: (walks towards Ivan) Ivan!

Ivan: hi. How�s your cheek?

Krysta: eto, namamaga paren, but I�m okay. Thanks for asking.

He glanced at me tapos sumenyas para magsorry ako. Fine, fine. Kaya lumapit ako kay
bruhildang ubod ng kalandian kahit na sukang suka na ko. Lapitan ko lang yan,
feeling ko mamamatay na ko eh.

Mikie: actually, about that. I�m sorry for slapping you, okay?

She faced me, aba, tignan nyo nga naman, may paiyak-iyak pang nalalaman ang gaga.
Uggh!!

Krysta: it�s okay, I forgive you. Huggg..

At niyakap niya ko. Sabay bulong saken.

"Ang plastic mo talaga."

"ha-ha. Look who�s talking. kung ako plastic, ikaw basura ka."

---+---

"ha-ha. Look who�s talking. kung ako plastic, ikaw basura ka."

After ng so called �hug� at �make peace� namen, humiwalay na kame sa isa�t isa. Ba,
dapat lang no, I�m already suffocating at the thought of it. Kukuskusin ko ang
buong katawan ko mamaya,, para matanggal yung germs na galing sa kanya na kumapit
saken.

Ivan: yan.. oh diba? It�s better when everybody is at peace? Mahirap ang may war
eh.

At peace ka dyan! This is worse than World War II. At least yung dati, talagang
lantaran yung hindi namen pagkakasundo, eh ngayon, ano to? Cold War? Hindi nga
physical ang tarayan, nagpapatayan naman kame sa mga isip namen. we actually have
to pretend we�re okay. Eww. At para kanino? Para kay Ivan. Bakit kase ang lakas
niya saken eh..

At siempre, dahil likas na malandi si Krysta, ayun siya, halos ibato ang sarili kay
Ivan. Nakakainis. Nakakadiri. Yuck! Para siyang walang pinagaralan, walang
breeding! Dito lang ako ngayon sa kitchen, trying to make me some frappucino �
pampakalma ba . At dahil konti lang ang distance ng kitchen sa living room, their
conversation is within earshot. I�m not eavesdropping ha. Talagang naririnig ko
lang, hmf if I know, talagang sinsadsya ni Krysta na marinig ko yung conversation
nila. Kung may choice lang ako, hindi ko gustong marinig yung paguusap nila.
Habang �nagpapakalma� ako, dumating naman si Cass.

Cass: (binaba yung purse sa kitchen counter) hey you! Bakit ka nag-iisa dito? Bakit
hindi ka makijoin dun sa dalawa?

Mikie: you swear, I�m sitting next to that hag. Tsaka, pwede ba? Ayokong makita at
marinig kung pano lumandi si Krysta noh. At ikaw naman? San ka nagpunta? Ginagabi
ka ata ah. (looks at the wall clock)

Cass: eh.. siempre. Ikaw? Bakit parang hindi ko na nakikita si Nico? Break na ba
kayo? Ayy. My bad, you will never break up with him pala.
Mikie: sira! Sinasanay ko lang sarili ko na wala siya. Baka sakaling �magising�
ako, according to you nga.

Cass: ganun naman pala eh, bakit hindi ka na lang makipag-break diba? I mean, anong
purpose ng silent treatment mo kung hindi naman siya tinatablan?

Mikie: anong hinde? Tignan mo kung gano siya ka sweet ngayon. (nilabas ko yung
phone ko at pinakita sa kanya yung mga text ni Nico) Kaya nga ang hirap eh. Kase,
alam mo yun, iba na siya ngayon. Nagbago na siya..

Cass: sus, naniniwala ka naman? Malay naten, habang tinetext niya yan sayo,
katabi niya yung babae niya. By the way, kinausap mo ba siya about dun?

Mikie: hindi. Magsisinungaling din naman siya eh, so what for?

Cass: tange! Eh di para malaman niya na alam mo yung mga pinaggagawa niya. Ano ka
ba?

Mikie: di bale na lang� kung magbabago siya, gusto ko it's gonna come from him,
hindi dahil saken. anyway, he�s the least of my concerns as of now (looks at the
living room)

Cass: (followed Mikie�s view) Mikie, bakit?

Mikie: they�re getting closer and closer each day, huh?

Cass: and.. I�m sensing you don�t like it?

Mikie: totally despise it.

Cass: iniisip mo pa rin ba yung tungkol sa nalaman mo dati?

Mikie: (faces Cass) oo.. that�ll never go away, Cass. Diba nga, may kasabihan, ang
alambre kapag nabend, it can never be straight again.

Cass: muka naman nagbago na si Krysta eh.. hindi na naman siya tulad ng dati.. kaw
naman kase, masyado kang close-minded pagdating sa mga ganyan.

Mikie: nagbago? sus, akala mo lang yun. I�m sure you heard what I did to her.

Cass: well, yeah. She told me. Kaw ha, inatake ka na naman ng kamalditahan mo!
pero, don't worry, alam ko naman na hindi mo yun gagawin ng walang reason eh..

Mikie: eh pinipikon niya kase ako eh! alam mo bang sinabihan ako ni Ivan na
magsorry sa kanya? Ni hindi man lang niya pinakinggan yung side ko� he
assumed right away that it was my fault.

Cass: ganon ba? eh ikaw naman, parang hindi mo naman kilala si Ivan eh, ganon
talaga yun, kunwareng galit, pero concerned .. plus, he knows you more, kaya ikaw
yung kinausap niya. Don't take it against him.

Mikie: hindi eh. Ewan ko ba, pero masama ang loob ko.

Cass: wag ka na lang magpaapekto, tutal naman alam mo naman kung ano talaga ang
nangyare eh. Wag mo na lang pansinin, mahighblood kapa ng wala sa oras.

Mikie: eh ano pa nga ba? Kung hindi ako umalis, malamang kalbo na yang babaeng yan.
(tumingin ako ulit sa living room) kita mo si Ivan? I�ve never seen him that happy
in such a long time� and I�ve never seen him look at a girl like that�.

Cass: Mix.. (taps my shoulder) all I can is.. maybe you should give them a chance.
Who knows? Maybe they�ll work out� stop stopping them from being together, kase the
more you stop them, the more they�re gonna get close. You should know, naalala mo,
sinabi mo yan kay Ivan dati, nung pinipigilan niya na maging kayo ni Nico?

Mikie: and look at me now.. (looks down) halos malunod ako sa guilt ko� ni wala
nga akong mukang maiharap sa kanya eh, dahil sa hindi ako nakinig sakanya, mali ang
naging desisyon ko� at mas lalong mali ang pinili ko�

Cass: what do you mean?

Mikie: masama ang loob namen sa isa't isa nung gabing sinagot ko si Nico.

Cass: what? hindi kita maintindihan, why would he be mad at you?

*flashback - 2 years ago*

Mikie: Ivan! may sasabihin ako sayo!

Ivan: ano yun?

Mikie: ngayong gabi, sasagutin ko na si Nico!

Ivan: ANO!? nahihibang ka na ba? Diba sabi ko sayo, hindi mabuting tao yang si
Nico? bakit ayaw mong makinig saken?

Mikie: Ivan, mahal niya ko.. siya na yung hinihintay ko...

Ivan: wag ka ngang maniwala dyan sa taong yan, puro bola lang yun no! Hindi ka
naman niya mahal eh!

Mikie: b-b...baket? Impossible ba na may magmahal saken?

Ivan: paglalaruan ka lang nyan! ikaw naman itong si tanga, nagpapadala ka naman!

Mikie: ang sama mo naman! Bakit mo naman siya hinuhusgahan kagad? tsaka hindi ako
tanga!

Ivan: Mikie, listen to me. (shakes her) sasayangin mo lang ang buhay mo kapag
hinayaan mo ang sarili mong mahalin siya! isa ka lang sa mga koleksyon ni Nico!
hindi mo ba alam na chickboy yan?

Mikie: sinasabi mo lang yan kase galit ka sa kanya. He's a good man, Ivan, trust
me!

Ivan: pano ka nakakasiguro?

Mikie: dahil nararamdaman ko! Bakit kailangan mong kontrahin lahat? Why can't you
just be happy for me?

Ivan: wag mong hayaang masaktan ka ng isang tulad niya. wag mo syang sagutin..

Mikie: Ivan, ano na naman ba to

Ivan: Mikie, nandito naman ako eh..

Mikie: alam mo, hindi kita maintindihan!

Ivan: kung ako pipiliin mo ngayon, iingatan kita, iingatan ko ang puso mo..

Mikie: Tigilan mo nga ako! ano bang pinagsasabi mo? Nakakainis ka naman eh. Don't
do this to me, Ivan. Pwede wag ngayon? Ginugulo mo isip ko eh.

Ivan: Akin ka na lang kase eh!

Mikie: Sayo na lang ako? at anong tingin mo saken? Laruan na hinihingi? Ano to,
dahil ba wala na si Krysta, kaya magsesettle ka na lang sa "kamuka" niya? Ganon
lang naman ako sayo diba? KAMUKA NI KRYSTA. Naririnig mo ba sarili mo ha? You don't
know what you're saying, Ivan. Hindi ako si Krysta.

Ivan: Mikie, you don't understand..

Mikie: you're right, i don't understand. Sorry, i have to go.. naghihintay saken si
Nico. (walks away)

*end of flashback*

Cass: Mikie? Tanong lang ha?

Tumingin lang ako sa kanya.

Cass: may nararamdaman ka pa ba kay Ivan?

Mikie: �� (looks down) Wala.. Ewan. Para kase sa kanya, kamuka lang ako ni Krysta.
Ngayong nandito na siya, ano na ako? Kaibigan? Best friend? Tsaka mali, Cass.. May
boyfriend ako.

Cass: boyfriend na walang paki sayo?

Mikie: i have a strong feeling na magbabago siya.

Cass: lakas talaga ng faith mo noh?

Naiiyak ako. I don't like this feeling. Yung hindi mo lam kung anong gagawin mo.
Tama si Cass, hindi ito ang panahon para maging selfish ako, naging selfish na nga
ako noon eh. Ano nga bang magagawa ko kung si Krysta talaga ang gusto ni Ivan diba?
Kung ako, pinabayaan nyang magdesisyon noon, pababayaan ko din siyang magdesisyon
ngayon.
Charing!!! Yeah, right! Hindi noh, kaya wipe na the tears! I will still do my
best para hindi sila magkatuluyan. Hmmf. No way talaga. Ipapakita ko kay Ivan na
kaya ko rin siyang pasayahin, ipagluto, at pagsilbihan, mas higit pa sa ginagawa sa
kanya ni Krysta. Kaya ko to, go Mikie!

Cass: Mikie? Okay ka lang? Wag ka ng malungkot. Sige ka, baka makita ka pa ni Ivan
na nagmumukmok dyan, makahalata pa yun.

Mikie: I just feel bad, you know? Kase naman, napaka sinungaling ni Krysta.
Pagsisisihan lang yan ni Ivan, i bet you.

Cass: pabayaan mo, para matututo siya, katulad mo..

Mikie: si Ivan pa? Matigas ulo nyan eh!

Cass: hello!? Kaya nga magkakasundo tayo eh, pare-pareho tayong matitigas ang ulo!
Anyway! Nako, ibahin na nga lang naten yung topic, napakadepressing naman kase eh.

Mikie: oo nga eh. (laughs) I can�t believe we just had a serious conversation!

Cass: (bumulong saken) so, tell me.. what have you been up to these past few days?

Mikie: eh ano pa nga ba? Nag aaral akong magluto, at mga gawaing bahay! Siempre
courtesy of Mara yan.

Cass: para san?

Mikie: tatapatan ko si Krysta.

Cass: sabi na eh! Nako, ano to? showdown? Mukang Masaya yan ha!

Mikie: yup! Krysta thinks she's unbeatable.

But she doesn't know the competition is yet to start..

---+---

But she doesn't know the competition is yet to start..

1 week na rin ang nakakalipas simula nung gabing nag-usap kame ni Cass sa kitchen.
Wala namang masyadong exciting na nanyare these past few days sa aming circle,
except siempre, araw araw na kumukulo ang dugo ko kay Krysta. Nagtataka siguro
yun dahil hindi ko na siya pinapatulan sa tuwing nang iinis siya. Eh kesa naman sa
masira yung araw ko diba? Kaya nagcoconcentrate na lang ako sa aking master plan.
Well of course sometimes I get ticked off at pinapatulan ko siya, pero siempre, may
control na ko sa sarili ko kahit papano. Pano ba naman, laging nasa condo si Ivan,
nilulutuan ni Krysta, kaya dapat �peace� kameng dalawa.

Minsan nga, nung iniwan ni Krysta yung niluluto niya to go to the bathroom, I
sneaked in and put hot sauce in it. Resulta? Namula si Ivan ng sobra at hindi
niya nagustohan. Ayaw niya kase ng maanghang eh. Ang sama ng tingin saken ni
Krysta non, but of course I told her it couldn�t be me, I have no interest in
cooking. Oh, and one other thing, when she was making turon, dahil apparently,
favorite yun ni Ivan, instead na asukal, salt ang nilagay ko. ang tanga lang niya
hindi niya napansin, eh iba naman ang itsura ng salt sa sugar eh. Diba? That was
a good one. Lagi kaya sila lumalabas, mukang nagkakaigihan na nga sila eh. Kaya
sige lang, Krysta, pakasaya ka muna kay Ivan. Dahil kapag ikaw natalbugan ko na,
exit ka na sa eksena.
Everyday pa rin ako pumupunta sa bahay ni Mara, naturuan na nga nya akong
magplantsa eh. Okay, hindi ganun kadali yun, sinasabi ko sa inyo. Ilang beses na
nga akong napaso eh, pero dahil ako ay motivated, hala, sige lang ng sige hanggang
sa maperfect ko na. oh diba? 2 days nga lang bago ko naperfect, pero at least,
nagawa ko.

At si Nico? Ayun, talagang nagbago na ata sya eh. Nagusap kame tungkol sameng
dalawa, at ang sabi ko, kung talagang nagbago na siya, patunayan niya, pero wag
nyang aasahan muna na bumalik yung dati naming relationship. Hindi ko alam kung
anong tawag samen ngayon, siguro� uhmm.. cool off? Parang hindi eh. Palagi kameng
magkasama ngayon, hatid sundo nya ko sa bahay ni Mara. Minsan naman, hinihintay
niya akong matapos. Dun lang siya sa living room, binabantayan si Enzo. Himala nga
at gumagaan na daw ang loob ni Mara sa kanya. Pati na rin si Enzo, alam nyo ba yun?

* alarm clock *

Mikie: (yawns) 7:30 am? Snooze? Errr.

I got up and took a shower. After nun, nagbreakfast nako. Tulog pa si Cass and
Krysta. Ginabi na naman siguro yung mga yun kagabi. Pagkatapos ko namang kumain,
pumasok ulit ako sa room to gather my stuff. Nilapag ko lahat sa kama ko yung mga
kailangan ko.

Mikie: car keys? Check. Purse? Check. extra shirt? Check. cell phone? Check. palm
pilot? Where�s my palm pilot? (looks everywhere) asan na yun? (napatingin sa
bathroom) sink!

Ganyan ako everyday bago umalis, nakaugalian ko ng kausapin ang sarili ko eh. Kaya
kung hindi mo ko kilala, you�d think I�m insane. Kinuha ko yung palm pilot sa may
sink at chineck ito.

Mikie: facial at 10 am. Resched. pictorial at 2 pm? Naman, hindi pwedeng I

reschedule yun. mom�s staff meeting?. Hmm. Not going. I have one week til school
starts. 1 week? Omg! Meaning nun, I have 1 week to learn cooking?

Cass: (sumilip sa pinto) Mikie?

Mikie: CASS I HAVE ONE WEEK TO LEARN COOKING!

Cass: oh, easy ka lang. 1 week is long. Hindi naman nagmamadali si Ivan ah.

Mikie: eh next week pasukan na, busy na ko non. Cass, hindi ko ata kaya!?

Cass: ano ka ba! Hindi mo pa nga sinusubukan, give up ka na kagad.

Mikie: aalis nako! Gusto mo sumama?

Cass: isasama mo ko? sige ba!

Sumama si Cass saken kila Mara. nung dumating naman kame dun, naghihintay na siya.
Pinaghugas nga niya ko ng pinggan eh. Alam nyo, feeling ko ginagawa na kong
katulong nitong kapatid ko! si Cass naman, tawa ng tawa. Mukang enjoy na enjoy siya
sa nakikita niya. After nun, sinamahan namen si Mara sa grocery. Siempre pati pag
gogrocery, kasama sa package.
Mikie: Mara? kelan mo ba ko tuturuang magluto ha? Inaabuse mo na ko eh!

Mara: malapit na!

Mikie: talaga? when?

Mara: nakita mo yung pinamili naten? (points at the groceries)

lahat yan, lulutuin mo ngayon.

---+---

lahat yan, lulutuin mo ngayon.

Mikie: shut up? No kidding?

Mara: bakit? Ayaw mo? Okay lang.

Mikie: hindi, ano.. na shock lang ako.. wow.. I�m finally learning..

Cass: manonood ako ha! Ate, ako rin turuan mo. Para naman mapagluto ko yung
boyfriend ko, lagi na lang kase kameng to go or deliver eh.

Mara: of course naman. Dapat nyo naman talagang matutunan yan eh. (looks at Mikie)
eh ikaw, Mikie? Kaya mo ba gustong matuto, kase gusto mong lutuan si Nico?

Cass: anong si Nico? Hindi noh! Si---

Mikie: (siniko ko siya) sila Mommy! Gusto ko kase pagdating nila dito, I�m able to
cook for them na.

Mara: talaga lang ha?

Mikie: oo.. you know.. the whole �productive� kinda thing?

Mara: oh siya, sige. Whatever you say. Tara na, at marami pa kayong dapat
matutunan.

Nung palabas na kame sa grocery store, nagring naman yung phone ko. Si Sandra,
nireremind ako about dun sa pictorial ko. Ang sabi niya, may makakasama daw ako sa
pictorial, for the magazine daw. Naman. Kitang nasa gitna ako ng excitement ko eh,
hindi ba pwedeng next time na lang? Wala talagang choice eh, so I had to step out
for a while and go that damn pictorial.

Mikie: alis muna ko ha? I have a scheduled pictorial eh.

Mara: pictorial? For what?

Mikie: for a special welcoming daw.

Mara: ah! ngayon na pala yun..

Mikie: ang alin?

Mara: Yung launching ng column ni Krysta sa magazine. Hindi mo ba alam?

Mikie: what? if she�s launching her column, ano namang part ko dun? Bakit ako
kailangang nandon? Wait� no way. Ako? ako ang magwewelcome sa kanya?

Mara: oo. Since wala si Mommy dito, at ikaw ang inaasahang papalit sa kanya, you
have to do it.

Mikie: and if I don�t?

Mara: masisira yung image ng magazine, Mix. Pinsan naten yun eh, tapos hindi i-
wewelcome?

Mikie: err. Bakit ako? Bakit hindi na lang si Sandra? She's the secretary, and she
knows more about that magazine company than I do.
Mara: sira! And you're the next owner! You're supposed to know everything about the
company.

Cass: oo nga naman, Mikie.. wala namang masamang mangyayare sayo kung i-wewelcome
mo siya noh!

Mikie: eh bakit pa kailangang i-welcome si Krysta? She's really not that important.
and besides, she's doing a tiny and non-sense column.

Mara: it's really not "non-sense" Mikie. In fact, i think that's a great idea of
Mom.

Mikie: che! as if naman may magkaka interest dun. It's a fashion magazine, Mara.
Not a cooking magazine.

Cass: ay, oo nga naman.. it's a fashion magazine pala.. okay, talagang non sense
yun.

Mara: kaya nga column lang eh.. hay.. kung gusto mong maganda pa ang abutan mo, by
the time you take over, magbehave ka. Sige, na. you don�t want to be late. Maraming
pupuntang endorsers dun kaya be nice. Wag kang gagawa ng gulo ha.

A pictorial, with Krysta? Ano ba? Nanadya ba kayo? Bakit ba pilit kameng
pinaglalapit? Eh clear naman na ayaw namen sa isa�t isa noh. Pwede namang
magkaiba kame ng studio, tapos pagdikitin na lang yung mga muka namen or whatever
they want to do. Come on, it�s the 21st century, marami ng magagawang bagay through
technology. Ayoko ngang makasama yung bruhang yun.

Studio.

Pagkapasok ko sa studio, nandon na si Krysta. Minemakeup-an siya. Napaka diva

talaga nitong panget na to. Nako, kahit tabunan pa ng concealer yung buong muka
niya, hindi parin magbabago yung itsura nya. Because even when my eyes are closed,
I can still see who she truly is, which is OOHHGLEE. plain ugly.

Krysta: pwedeng dagdagan mo pa yung concealer? (looks at the door) oh.. look who�s
here� my favorite cousin. (tumayo siya at lumapit saken, she stretched out her
arms, hug gesture) oh? don�t tell me your gonna keep my arms hanging?

Mikie: (tinignan ko siya ng masama) it�s good to see you too. (hugs)

Krysta: (sits) ay, ate. May dala akong food, masarap yan, (inabot nya yung food)
magbreak ka muna.

Umalis yung make up artist para mag break. Same time naman, tumayo si Krysta at
lumapit ulit saken.

Krysta: so, are you excited for my new column? I talked to Tita already, she
said ikaw daw mag aaprove nun. Make sure you read my material very carefully, baka
sakaling may matutunan ka. and oh yeah.. paganda ka ha, gusto ko kase maganda
tayong pareho kapag kinuhanan tayo ng picture.
Mikie: ikaw na lang magpaganda, you really need it eh. and, no, thanks. I�ll have
Sandra do it on her free time. I don�t want to waste my time reading a stupid
article.

Krysta: correction. It�s not just an article, it�s a column. (raises her chin) An
article is a small part of a magazine. but a column is a regular feature of
ARTICLES in a magazine.

Mikie: (sits down) relax, you don�t need to be nerdy around me, whatever you say is
still unacceptable. (inarapan ko siya)

Krysta: if you�re thinking of cancelling this, sorry ka, wala ka ng magagawa. I

already got Tita�s approval and there's nothing else you can do about it.

Mikie: excuse me? Who�s the boss here? (points herself) ako ang mag aaprove diba?
bakit? Natatakot ka? Actually, hindi ko nga yan naisip eh, but now that you�ve
given me an idea, I might consider it.

Krysta: (whispers to her) subukan mo lang.

Mikie: hinahamon mo ko?

Tinignan ko siya sa mga mata nya, at pagkatapos, tumalikod na ko sa kanya.

Hinawakan naman niya yung braso ko.

Krysta: ugh! Sige, gawin mo lang yun, and I�m going to make your life complicated.

Mikie: bitawan mo nga ko! my life became complicated when you moved in MY condo.

Krysta: correction. That�s my condo, too.

Mikie: because you had no place to stay, that�s why.

Krysta: you are starting to get on my nerves, Katryna.

Mikie: excellent.

Nilapit niya yung sarili nya saken lalo, at umasta siya na parang gusto niya ng
away. Hinablot niya ulit yung braso ko, this time, the grip was tighter.

Mikie: aray! Ano ba?

Krysta: napipikon nako sayo ha!

Mikie: let go of me!

Pareho kameng napatingin sa may pinto, dahil bigla nalang itong bumukas. Maya maya,
may pumasok.
Si Ivan.

---+---

Pareho kameng napatangin kay Ivan, we both froze and thinking what kind of
explanation he would buy. Datnan mo ba naman ang ganitong scenario, tignan lang
naten kung hindi ka mapapag-isip kung ano ang nangyayare. Krysta and I both
snapped back to reality, at tinanggal niya yung kamay niya sa braso ko, which by
the way, eh namumula na sa sobrang higpit ng pagkahawak niya. Ako naman, I just
bowed my head down. Hindi ko kase alam kung magsasalita ba ko, oh hindi. Pag
nagsalita na naman kase ako, baka magkaron pa ng gulo dito diba? Eh maraming tao sa
labas, chismis na naman ito. Pababayaan ko na lang siguro siyang magdraw ng
conclusion sa inabutan niya. Or not� Ayoko kase na sa akin manggaling eh, dahil for
sure, hindi ako ang kakampihan niya. Kelan ba niya ako kinampihan when it comes to
Krysta? Never. Pano kase nagmuka na namang anghel si Krysta. Artista talaga tong
babaeng ito.

Pumasok si Ivan sa loob, na may dalang drinks para� kay Krysta siguro. So,
magkasama pala sila ngayon. Okay. Hindi siya nagsasalita, binaba lang niya yung
dala niya sa may table malapit sa make-up station. Nagtinginan lang kame ni Krysta.
Inayos naman niya yung nalukot kong sleeve, at hinimas-himas yung braso ko.

Krysta: hi Ivan! Thanks for buying me a drink ha.. I was just giving Mikie here
some words of encouragement. Alam mo na, when we do the pictorial.

Ivan: ohh.. okay.. (tumingin siya sa braso kong namumula, at pagkatapos, sa akin)
anong nangyare sayo?

Mikie: huh?

Ivan: bakit namumula yung braso mo?

Krysta: oo nga, Mikie? Bakit namumula yung braso mo? (she looked at me)

Mikie: ewan ko, Krysta. Bakit nga ba? (i spoke sarcastically to her)

Ivan: yan ba yung allergy mo? hindi pa ba nawawala yan? Hindi ka siguro uminom ng
gamot no?

Kinuha niya yung braso ko, at tinignan ito ng mabuti. Hindi naman ako nagsalita.
Muka namang allergy eh, with a hand grip nga lang. Kase diba, nung nakita ako ni
Ivan non, na kakatapos lang maglaba, diba nagsugat yung mga kamay ko? At sinabi ko
sa kanya na allergy yon, na pinaniwalaan naman niya.

Ivan: sigurado kang allergy to? Muka namang hindi eh. nag-aaway siguro kayo no?

Krysta: of course not! Bakit naman kame mag-aaway?

Mikie: oo nga, para ka namang sira eh.

Ivan: sigurado kayo?

Nag-akbayan kame ni Krysta. Hinila ko nga yung buhok niya. Wahahah. Wala lang,
ganti lang.

Krysta: (whispers to me) oww! Masikit yun ha.

Mikie: (tumingin ako kay Ivan) see? We�re close. (speaking sarcastically) REALLY
CLOSE.
I forced a smile. Yuck! Get her arm away from me!!!!

Ivan: sorry, Mikie akala ko si Krysta lang yung may pictorial eh, gusto mo bilan
kita ng drink? kumain ka na ba?

Mikie: it's okay. dun na lang ako sa kabilang dressing room. I think I need a
shower. I'm feeling a little sticky. (i glanced at Krysta) �words of encouragement�
right, Krysta?

Tinignan ko siya ng masama. Siya naman eh mukang pikon na pikon na. Pero, too bad,
nandito si Ivan. Wala siyang pwedeng gawin. Mwahahhaha.

Pagkatapos naman ng isang oras, lumabas na ko sa dressing room, para sa pictorial.

Siempre, since this is supposed to be Krysta�s day, hindi ako masyadong nagpaganda,
pagbigyan na, kase baka akalain pa ng iba, column ko yung i-lalaunch. After 2
hours of posing in front of the camera, natapos din. Sa wakas. Nagmamadali ako no,
ngayon na kase ako magluluto. Pinadala nga saken yung edited nyang column eh.
Basahin ko daw, sabi ni Sandra, at utos daw yun ni Mommy. Wala naman akong choice,
plus nagmamadali talaga ako, so I took it. Hindi pala, I shoved it in my purse.
Nakita nga yon ni Krysta eh, ang sama ng tingin oh. Care ko naman sa kanya?
Punitin ko pa to sa harapan niya eh. Nung paalis nako, nilapitan ako ni Ivan.

Ivan: alis tayo?

Tinignan ko yung time, 5 pm na. ang tagal ko pa lang nandito. Si Krysta kase eh,
ang daming arte, kung ano-anong pose pa ginagawa, hindi naman kailangan. She
totally wasted my whole day. I need to go back to Mara�s house, sayang din itong
araw na to kung hindi niya ko matuturuan.

Mikie: pass muna ko. May gagawin pa ko eh. Si Krysta? Hahatid mo pauwi?

Ivan: nagbibihis pa eh. Oo, hahatid ko siya, pero baka magdinner muna kame.

Mikie: ganon ba? Oh sige, mauna na ko.

Kaya naman pala gusto akong isama eh, gagawin akong third wheel. Wag na oy!
Nakita ko si Krysta na lumabas ng dressing room niya. So, I started walking away.
Kinuha ko yung cellphone ko sa purse ko para magpasundo sa driver.

Ivan: Mikie, teka lang!

Tumakbo siya papunta saken.

Ivan: san ka ba pupunta? Wala kang dalang kotse?

Mikie: wala..

Ivan: hatid ka na namen.

Namen? Namen? Lagi na lang NAMEN! Naman. Ayoko nga. Kung ikaw mag isa ang
maghahatid saken, sasama pa ko. Pero kapag kasama mo si Kysta, no, thank you na
lang.

Mikie: wag na lang, magpapasundo na lang ako.., tsaka aalis kame ni Cass ngayon..
girls� night out.

Ivan: oh? baka san na naman kayo magpunta nyan ah. Alam mo, mabuti pa, sumama na
kayo samen, para mabantayan ko kayo, lalo na ikaw. Baka maulit na naman yung
nangyare dati eh.

Mikie: sus, hindi noh! Tsaka, kaya na naman namen yung sarili namen eh.. so, it�s
okay. Plus.. �--

Nico: hi.

Anong ginagawa ni Nico dito? Lumapit siya saken, and he kissed me on the cheek.

Mikie: anong ginagawa mo dito?

Nico: sinusundo ka. Sabi kase ni Mara, nandito ka daw.

Ivan: (tumingin siya kay Nico) galing ka kila Ate Mara?

Nico: (faces Ivan) oo, pinapasundo nga siya eh...

Ivan: sinabihan ka ni Ate Mara?

Bakit ka pumupunta dun? Close ba kayo?

---+---

Bakit ka pumupunta dun? Close ba kayo?

Ang sama ng tingin niya kay Nico. Nako, mukang nakakaamoy na naman ako ng away dito
ah. So I held Nico�s hand, para mapigilan kung may gulo mang mangyayare. Sana hindi
na siya magsalita pa, at baka magsimula naman sila ng hindi magandang eksena.

Nico: oo, regular na ko dun, hatid-sundo ni Mikie.

sabing wag ng magsalita eh!! naman!!

Ivan: (nakatingin saken) pinapapunta mo tong asungot na to don? (points at Nico)

Nico: what did you just call me?

Ivan: pare, bingi ka ba? Ang sabi ko, (speaks louder) ASUNGOT!

Nico: ang yabang mo ah!

Ivan: ikaw ang mayabang ulol!

Mikie: hoy! Ano ba kayong dalawa! Tumigil nga kayo!

Ivan: ewan ko ba kung bakit nagpapakatanga si Mikie sayo!

Mikie:
Nico: anong tinawag mo sa girlfriend ko?

Nagulat ako sa sinabi Ivan. My eyes widened, and became teary. I can�t believe
Ivan just said that out loud, in front of many people, including Krysta, which by
the way, is walking towards us. Siempre, palalagpasin pa ba niya tong eksenang to?
Eh kawawa ako dito eh. I felt so humiliated.

Krysta: (walks towards us) hey, what�s going on here? (points at Mikie) and.. why
are you crying?

Nico: wag na wag mo matatawag na tanga ang girlfriend ko! hindi siya tanga!

Ivan: tumahimik ka nga! (humarap siya saken) Mikie, sorry.. I didn�t �

Mikie: mean to? Yeah, I understand. I�ve heard enough. Let�s go Nico.

Ivan: Mikie...

At hinila ko siya papalayo. Alam nyo, minsan, Ivan could be so tactless and
insensitive. Hindi man lang niya naisip na pwede akong mapahiya at masaktan sa mga
pinagsasabi niya, kahit na ba hindi niya yun sinasadya eh. Ewan ko ba, pero dati
naman, hindi ako apektado sa mga sinasabe niyang katulad nito. Siguro dahil kaharap
ko si Nico at Krysta.

Nung nakalayo na kame ng konti sa kanila, hinigpitan ko yung hawak ko sa kamay ni

Nico. Tumingin naman siya saken.

Nico: are you okay?

Mikie: Nico, thank you. (kisses him on the cheek)

Nico: thank you for what?

Mikie: for saving me.

Nico: i saved you?

Mikie: basta.. thank you.

Buti naman at sinundo ako ni Nico, hinatid lang kase ako ng driver eh. Ayoko namang
makisabay kila Ivan no. pagkatapos niya kong tawagin tanga? Wag na oi! Alam ko
naman hindi niya yun sinasadya, at concerned lang siya saken, pero, gaya ng sinabi
ko kanina, iba yung dating saken.

Nung dumating na kame sa bahay ni Mara, pumasok na ko sa loob. At si Nico naman,

dapat eh sasamahan niya ko hanggang mamaya. Kaya lang, tinawagan ng Daddy niya,
kaya umuwi na siya. Nagduda ako kung Daddy niya ba talaga yung tumawag eh, pero
since sabi niya na he�s trying to change na, oh siya, sige. Pati he earned pogi
points today eh.

Pagpasok ko naman si kitchen, nandon si Mara at si Cass. Si Mara, nandon sa may

stove, may niluluto samantalang si Cass naman eh nagcho-chop ng kung ano.
Ingredients siguro. Duh. Malamang!?
Cass: hi Mikie! Musta yung pictorial?

Mikie: sus! Inabot kame ng siyam-siyam! Arte kase ni Krysta eh.

Cass: okay, i'm guessing it didn't go well..

Mikie: talagang hindi! we almost killed each other!!! nako, dapat tinuluyan ko na
yun eh. kaya lang dumating si Ivan.

Cass: sayang!

Mara: oh asan si Nico? akala ko ba sinundo ka niya?

Mikie: he did. Eh tinawagan siya ng Dad niya, so he had to leave..

Mara: sigurado ka ba dyan?

Mikie: leave him alone. umeeffort na nga yung tao eh.

Cass: wait, wait, wait! Kung si Nico sumundo sayo, at nandon si Ivan, malamang
nagkita sila no? anong nangyare sa kanilang dalawa?

Mikie: oh yeah.. about that.. well,.. you know what happens naman when Ivan and
Nico are in the same room diba?

Cass: oh my God.. nagsapakan na naman sila?

Mikie: almost, but not quite. Buti na lang napigil.

Mara: nako, sabihan mo nga yang si Ivan, wag masyadong mainitin ang ulo. Lagi na
lang napapaaway eh.

Mikie: hindi naman nakikinig yun noh. Lalong lalo na pagdating kay Nico. Eh alam
mo namang mainit ang dugo nila sa isa�t isa sa simula pa lang. hay nako! Anyway!
So, anong niluluto nyo ha?

Cass: adobo! Favorite kase ni William. Hehhe.

Mara: alam mo ba, madaling matuto itong si Cass. Iba na talaga kapag determined eh.
Diba noh? Cass (taps her shoulder)

Cass: of course!!

Mikie: hoy, Mara! Kelan mo ko balak turuan???

Mara: oo na, ma�am! Sandali.

Nagpunta si Mara sa may sink, at may kinuha.

Mara: oh, yan.

Inabot niya saken yung mga gulay na pinamili namen sa grocery store kanina,
chopping board, knife at strainer.

Mikie: ano to? Anong gagawin ko dito? (points at the stuff)

Mara: this is where cooking begins. hugasan mo yung mga gulay, hugasan mo ng
mabuti ha! tapos i-strain mo. (kinuha niya yung kutsilyo) tapos, maghiwa ka ng
onions at tomatoes, make sure tama yung sukat. ganito. (naghiwa siya ng sample)
magdik-dik ka na rin ng garlic, damihan mo ha. mamaya, mag gigisa ka ng bagoong.
we're cooking kare-kare.

wait, wait, wait!!!! what!?!?!?

---+---

wait, wait, wait!!!! what!?!?!?

Mara: bakit?

Mikie: can you say that one more time..slowly.. okay? Ang bilis mong magsalita
eh!!!

Mara: ang angal mo naman!

Mikie: Hello!? Newbie over here!! (points at herself)

Mara: okay, okay! ang sabi ko.. (repeats her instructions) oh yan, gets mo na?

Mikie: oo, gets!

So kinuha ko na sa kanya yung knife pati yung chopping board, at nagsimula ng

maghiwa. Natatakot at kinakabahan ako, kase one wrong move, goodbye to my finger
na! huhuh.. ayaw. I love my fingers!

Mara: ano bayan, Mix! Bilisan mo naman noh, mas mabagal ka pa sa pagong magchop eh!

Mikie: newbie!

Mara: che! Newbie newbie ka dyan!

Mikie: teka, bakit nga ba kare-kare?

Mara: eh favorite yun ng asawa ko eh! Pagluluto naten siya, padating na yun eh.

Cassie: (faces Mikie) eh si Nico? anong favorite niya?

Mikie: ano� hmm�

Ano nga bang favorite ni Nico? i have no idea!? Oh my God? Hindi ko alam favorite
food ng sariling kong boyfriend? Never ko naman kasing pinagluto yun eh. Pero kahit
na, what lousy girlfriend I am! Errr.

Mikie: actually�

Cass: actually?

Mikie: I have no idea!? Eh, pano lagi naman kameng kumakain sa labas.

Cass: ano bayan, Mikie! Boyfriend mo, hindi mo alam favorite food? Pano na lang pag
mag-asawa na kayo?

Mara: oh, don�t tell me you�re thinking of making Nico your husband!?

Mikie: hindi noh! He�s not.. he�s not husband-material. I don�t see myself being
married to him..

Cass: ganun? sa bagay. ikaw ba, ate Mars, pano mo nalaman na si Kuya Lawrence ang
mapapangasawa mo?

Mara: hm.. pano nga ba? Simple lang.

Mikie: pano, hindi pa nga sila ni Kuya Lawrence, sinanay na niya sarili niya bilang
Mrs. Orosco!

Mara: hoy! Hindi noh!

Mikie: sus! (humarap ako kay Cass) Saksi ako non, Cass!!
Cass: talaga, ate?

Mara: bestfriend ko kase yang si Lawrence.. mula nung pagkabata namen.. hindi niya
alam na may lihim akong pagtingin sa kanya ever since.. nagseselos nga ko kapag may
pinapakilala syang girl saken nun eh. Alam mo na, para kilatisin ko daw. Sus,
kulang nalang eh, sabunutan ko yung mga yun eh. At lagi ko pang sinisiraan si
Lawrence sa kanila, para maturn off sila! Eh yun pala, hindi ko rin alam na he
feels the same way for me din.. na nagseselos din siya kapag may pinapakilala
akong lalake sa kanya. No wonder wala akong nagtagal na relationship, tinatakot
pala niya! Pero buti na lang, (inakbayan si Mikie) may kapatid akong usisera.
Pareho kase kameng shy eh..

Cass: ah! yun pala yung video na pinakita sa reception nyo noh? Wow!

Mikie: yup! All thanks to me!

Cass: eh para pala kayong dalawa ni Ivan sila Ate Mars eh, Mikie. Mag bestfriends.
Malay mo, kayo din magkatuluyan� uyyyy!!

Mara: dyan nagsisimula yan, sa pa-bestfriends-bestfriends-only kuno!

Tumingin silang dalawa saken, yung nakakalokong tingin! Grabe, feeling ko lahat ng
dugo ko umakyat sa ulo ko. Kasing pula ko na yung kamatis na hinihiwa ko ngayon.

Mikie: ano ba kayo? Kitang may boyfriend ako, tapos si Ivan naman, may Krysta na
eh.

Cass: so? Sila ba ang tinitibok ng inyong mga puso?

Mara: oo nga, Mix! Wala ka bang lihim na pagtingin dyan kay Ivan, ha?

Mikie: huuyyy!! Mahiya nga kayo! ang dudumi talaga ng isip nyo!

Mara: you didn�t answer my question!

Mikie: wala noh! ayan! sinagot ko na yung tanong mo!

Mara: ni minsan? You never thought of him in a different way??

Mikie: nako! Ewan ko sayo! Iniistorbo mo paghihiwa ko eh!

Cass: uyyy!! Iniiba usapan! Isa lang meaning niyan!

Nagtinginan silang dalawa.

Cass & Mara: meron!

Mikie: wala!

Cass: meron!

Mikie: wala!

Mara: meron meron meron!

Mikie: wa�owww!!! (looks down) nasugat ako! Yung finger ko naputol!!!!

Mara: (tumakbo papunta saken) ang O.A. mo! ayan oh! nakadikit pa! (points at the
finger) konting galos lang eh!

Mikie: masakit!!

Mara: hugasan mo!

Mikie: ayoko! Mahapdi!

Mara: nakita mo ba kung gano kaliit yung sugat mo?

inangat niya yung kamay ko at ipinakita saken yung sugat. Okay, akala ko naman
malaki, at pwede kong ikamatay eh, sobrang liit lang pala. Nahiwa ko lang yung
balat. Hahahah. Omg. I�m such a chicken. Hinugasan ko at nilagyan naman niya ng
band aid kagad.

Mara: ayan kase, ayaw pang aminin na may HD siya kay Ivan.

Mikie: wala naman talaga eh�

Cass: ows!? Eh dati nga crush mo siya eh..

Mikie: crush lang yun no! as in nacu-cute-an. Nababaitan! Yun lang!

Mara: ah-ha!!! crush mo pala si Ivan ha! uyyyy!!!

Mikie: tumigil nga kayo.. kitang may Krysta na yun eh! Tsaka dati yun noh, as in
matagal na matagal na. wala na yun ngayon. Hello? Magboboyfriend ba ko kung may
gusto ako kay Ivan?

Mara: oh, bakit hindi? Crush mo lang naman diba? Sinabi ba naming mahal mo?

Cass: oo nga naman, Mikie!

Mikie: errr! You guys don�t get it! Wala talaga! (I raised my right hand) swear!

Cass: alam mo ba, Ate Mara, lagi nilang pinagaawayan ni Krysta, si Ivan! Pano kase
si Mikie, ayaw si Krysta para kay Ivan!

Mara: oh! see. I see myself in you, Mikie!

Mikie: eh talaga namang ayaw ko kay Krysta eh! At mas lalong ayaw ko siya for Ivan!

Cass: eh bakit?

Mara: oo nga bakit?

Mikie: eh kase sira ulo si Krysta. Lolokohin lang niya si Ivan noh. Tsaka, ano
bang alam ni Krysta tungkol kay Ivan? Wala naman ah! mas marami pa nga akong alam
kesa sa kanya eh.

Mara: (lumapit siya saken at tinapik yung balikat ko) alam mo Sis, I think you�re
jealous.. nagseselos ka, dahil Ivan�s got his eyes on someone else.
Mikie: no! no way! Hindi! Hindi talaga! (inabot ko sakanya yung natapos kong mga
hinihiwa) oh! yan na, tapos na ko. (pumunta ako sa sink para maghugas) rest room
lang ako!

pumunta ako sa restroom para maghilamos. Nung natapos na kong hugasan yung face ko,
tumingin lang ako sa salamin.

"nagseselos ka, dahil Ivan�s got his eyes on someone else."

nagseselos daw ako?

hindi naman diba?

---+---

5:30 pm nung hinila ni Mikie si Nico papalayo. I feel bad dahil tinawag ko siyang
tanga, at alam kong tinamaan siya sa sinabi ko. Hindi ko naman yun sinasadya eh.
Kase naman si Nico, sumulpot pa. Ako na sana ang maghahatid kay Mikie eh.
Naunahan pa ko. Bakit ko siyang gustong ihatid? Wala lang, gusto ko kasing malaman
kung anong pinagkakaabalahan niya, dahil lagi na lang siya wala sa kanila, at pag
niyayaya ko naman siyang lumabas, lagi siyang may dahilan para hindi sumama. Hindi
ko talaga maintindihan, pero pakiramdam ko, naiilang at lumalayo
siya saken. :-[Bakit? Ano bang ginawa ko? May nasabi ba kong hindi niya
nagustohan? Kitang kita ko sa mga mata niya yung gulat at lungkot sa nasabi ko. Yan
tuloy, naguilty ako bigla. At yung paghawak niya sa kamay ni Nico? Nainis ako dun
ah. Dahil kung humawak siya kay Nico, parang batang takot takot. Kung may
kakatakutan man siya, hindi ako dapat. Maraming pwedeng manakit sa kanya, maliban
lang ako.

Gaya ng plano kanina, lumabas kame ni Krysta. Ako ang maghahatid sa kanya eh. Hindi
pa kase siya nakakakuha ng driver�s license dito, kaya nag-offer akong maging
driver niya muna. Okay lang, enjoy naman ako eh. Pagkakataon ko na to para
mapalapit sa kanya lalo. Pero, sa totoo lang, kahit napapalit na ako kay Krysta,
hindi parin ako ganon kasaya, katulad ng inaakala ko. Pakiramdam ko, may nawala
saken, kapalit ng pagiging close naming dalawa. Ganito ba talaga? A person can
never be really happy?

Dinala ko siya sa isang seafood restaurant, malapit sa bahay namin. Alala nyo noon,
kung san kame kumain ng Dad ko nung bagong dating kame dito? I remember hearing
Nico�s name in this place. Bwiset yun. For some reason, wala ako sa sarili ko
ngayon. Ewan ko nga kung bakit nilabas ko pa si Krysta eh, dapat siguro, iuwi ko na
siya.

Seafood Restaurant.

Krysta: Ivan? are you okay? Kanina ka pa walang kibo ah�. What�s wrong?

Ivan: �.. (tulala)

Krysta: Ivan? (waves her hand) Yuuhooo!? Earth to Ivan?

Ivan: oh! Sorry.

Krysta: what�s wrong?

Ivan: ako? wala..

Krysta: come on, I know something�s bothering you� baka makatulong ako�

Ivan: no, I�m okay..

Krysta: hmm. Okay sige sabi mo eh.. (looks at him) ikaw din, kapag hindi mo yan
ilabas, baka magkasakit ka pa. (whispers) too much stress can cause cancer.

Ivan: d nga?

Krysta: oo. Kaya sige na, tell me na. (raises her right hand) promise. Hindi ko
pagkakalat problem mo.

Ivan: did you say promise? .. parang si Mikie ..

Krysta: uhmm.. I believe so.. why? Wasn�t I suppose to?

Ivan: hindi.. er.. I mean, oo.. hindi! Ano� okay lang.. Ewan! (kinamot nya yung
ulo niya)

Krysta: you�re funny.. so are you going to tell me your problem? Makikinig ako
talaga. If you want, I won�t even say anything.

Ivan: pwede kang mag comment, don�t worry..

Krysta:

Ivan: okay.. kasi ganito... anong gagawin mo, kapag let�s say, yung friend mo ng
sobrang tagal na, biglang parang lumalayo na sayo?

Krysta: well.. depende sa reason niya kung bakit siya lumalayo.. you know what I
mean?

Ivan: pano kung wala kang idea kung bakit?

Krysta: baka naman feeling mo lang yan.. does your friend have another life? You
know.. for instance, work.. school� other friends� yung mga ganon?

Ivan: I guess.. I don�t know..

Krysta: bakit hindi mo siya kausapin?

Ivan: lagi siyang may dahilan eh.. kaya nga pumasok sa isip ko na maybe she�s
avoiding me.

Krysta: she? Si Mikie ba to? .. lagi nalang si Mikie! ..

Ivan: well.. yeah� I don�t know what�s going on with her life anymore. She�s been
distant to me. she doesn�t tell me anything. Feeling ko tuloy, nakalimutan na niya
ko eh..

Krysta: ohh.. hmm.. I don�t want to be rude or anything.. but Mikie.. she�s really
like that eh.. she minds her own stuff, you know? Talaga namang walang pakialam yan
minsan eh.

Ivan: matagal na kameng magkaibigan ni Mikie� ngayon ko lang to naramdaman.. siguro

nagtatampo siya, dahil sa sinabi ko kanina.. pero hindi rin eh, ilang araw na kase
siyang ganito eh..

Krysta: alam mo, totoo naman yung sinabi mo eh. But if she really loves that Nico,
pabayaan mo lang. It's her life, not yours. Kaya, advice lang ha.. (puts her hand
on top of Ivan�s hand) let her be muna. Tutal naman, she�s being distant to you,
why not be distant to her as well? She�ll come around. Pabayaan mo siyang lumapit
sayo. Tell you honestly, she really needs to loosen up that spoiled-brat attitude
of hers.

Ivan: maybe I need to talk to her..

Krysta: you can try, but I�m telling you� wag na muna. .. lumayo ka na kase sa
kanya eh!!!! .. concerned lang ako sayo, dahil ayaw kong nakikita kang
sad.. kase pati ako, nalulungkot din eh.

Ivan: thanks.

Natapos yung gabing yun ng hindi parin malinaw ang lahat. Tama naman si Krysta eh,
Mikie could sometimes be a pain. Gusto niya laging dinadala sa silent treatment.
Kung may sama siya ng loob, sana sabihin na lang niya ng diretso. Diba? Mikie naman
eh! You�re making me think. You�re making me worry� Hay.. bahala ka!

Kasalanan to ni Nico lahat eh! Dahil sa kanya, kaya ganito ang sitwasyon
namin ni Mikie ngayon.
Inangkin niya yung dapat ay akin...
---+---

kinabukasan, bumangon ako ng maaga. pagkatapos ng pang-aasar nila Mara at Cass

saken kagabi, aba.. may atraso sila sakin no! yan tuloy, what Mara said got stuck
in my head.

Mikie: err.. erase! erase! erase! (ginawa ko yung gesture, katulad ng ginagawa ni
Maricel Soriano. hihihih ) hindi yun totoo no! wag ka nga magpaapekto! che!!!

kausap ko na naman sarili ko. siguro, kung may surveillance camera dito, araw-
araw nag-eenjoy yung nanonood sakin.

Mikie: (points at herself) kaya ikaw, alisin mo na yang iniisip mo! dahil malabong
mangyare yun no! ano ka ba? are you out of your mind? sige nga, give me one valid
reason kung bakit ako magseselos? siguro, nagtatampo, kase split na yung time ni
Ivan, pero hindi selos dahil may iba siyang gusto. psshhh care ko ba? tsaka, pano
ako naging katulad ni Mara noon? eh never ko naman siniraan si Ivan para maturn off
yung mga girls ah.

sira, sila kaya yung sinisiraan mo kay Ivan!

ano bayan. kabaliw-baliw naman itong ginagawa ko. lumabas ako ng kwarto ko.
nagtiptoe pa ko, para hindi magising si Krystang Bruha. dahil kapag inabutan ako
non, aba, eh magtatanong yun kung bakit gising ako ng maaga, hindi naman kase ako
morning person eh. kadalasan, kailangang pa kong kaladkarin sa kama para bumangon
lang kapag may pictorial ako. alala nyo? halos mahigh-blood nga si Mommy eh!
nako, kapag nagtanong pa naman yang si Krysta eh nakakapikon. at kapag nangyare
yun, ay diyos ko, d ko alam kung anong mangyayare. kulung-kulo ang dugo ko sa kanya
eh, dahil hindi lang siya isang natural-born na maldita, isa pa siyang impakta,
pakialamera at nag-iisang reyna ng mga pilosopa. nako, kapag ako talaga nabigyan
lang ng pagkakataon, itatapon ko yan sa Bermuda Triangle, para mawala na siya
forever! oh kaya naman, ipapadala ko siya sa Iraq, dun sa gera. hala, sige!
magsama silang dalawa ni Saddam. pag nangyare yun siguro, ako na pinakamasayang
nilalang dito sa earth! mwahahahahah!

Krysta: what are you smiling at?

ladies, ang dakilang intrigera ay gising na. pwede nyo na siyang batuhin ng
kamatis! damihan nyo ha!

Mikie: ano ba? bakit ba nangingialam ka?

Krysta: eh kase ho, ang lakas mong humalakhak dyan.

ganun ba kalakas yung fantasy ko, at nagising siya?

Mikie: anong humalakhak pinagsasabi mo dyan?

Krysta: ang lakas mo kayang tumawa! sino bang kinakausap mo dyan?

Mikie: wala!

Krysta: (walks towards Mikie) nababaliw ka na ba?

Mikie: hindi ako nababaliw no! tsaka, can you mind your own business. bakit ikaw,
why are you up so early ha? (tinignan ko siya mula ulo hanggang paa) at.. where did
you go? eww. you're all sweaty!

Krysta: nagjogging ako, bakit? no wait.. nagjogging KAME.

Mikie: sino? ng imaginary friend mo?

Krysta: no, silly. nagjogging kame ni IVAN.

Mikie: weh!? sige nga, kung magkasama kayo, asan siya? aber!?

Krysta: he was just behind me a while ago..

Mikie: imbentor ka talaga kahit kailan.

Krysta: he really was just behind me!

and right on cue, pumasok si Ivan. fine, eh d magkasama nga sila, so what? hay. can
my day get any worse than this scenario? -- me, Krysta and Ivan, in one room?
Ivan: good morning Mikie! (he stretched out his arm)
for you.

---+---

for you.

When he stretched out his hand, may hawak siyang baso. Aba, at may gumamela pa ah.
ang corny talaga nitong Ivan na to. Si Krysta oh, tulala.

Mikie: ano yan?

Ivan: taho..

Mikie: really!? (kinuha ko yung baso) wow, taho!! Eh teka? bakit may
gumamela pa?

Krysta: (chuckles) excuse me.

Natatawa pa tong panget na to! what? She thinks this is corny? palibhasa, Ivan
didn�t get her anything, kahit isang langgam lang galing sa gumamela. Hahaha.

Ivan: eheee. (kinamot niya yung batok niya) wala lang, nakita ko lang sa may baba.
Naalala ko kase nung mga bata tayo, favorite hobby naten to. Eating taho, while
blowing bubbles--

nagkatinginan kame sabay sabing...

Mikie & Ivan: up in the treehouse!

oh diba? ang sweet, we were both thinking of the same thing at the same time.

Ivan: I just thought you might like it.

Mikie: oo naman!! thank you ha!

Ivan: yan, ha. yan yung pinakamalaking baso! Tapos yan, (tinuro niya yung gumamela)
yan yung pinakamalaking gumamela sa garden.

Mikie: nako pumitas ka pa sa garden sa baba. May camera dun, baka pagalitan ka ng
security.

Ivan: hindi yan, close kame ni manong guard eh.

Pumunta ako sa may couch para kainin yung taho ko. Yung gumamela naman eh pinatong
ko muna sa center table. Ipapasok ko to mamaya sa kwarto ko, sa tabi ng bed ko!
hihihi. Oh diba? Kahit simpleng gumamela lang, this means a lot to me. (ang
drama eh) Kung tinatanong nyo kung anong nangyare kay Krysta, bakit siya tahimik?
ayun. After she chuckled, she excused herself. Nag make pa siya ng gesture na
kailangan niyang magshower dahil pawis na pawis daw siya. If I know, inggit lang
yun eh, kase siya walang taho at gumamela! Ako lang ang meron. Beeehhhh!!!! Pikon.
Mwahahah.

Ivan: (sits beside me) so, bakit ang aga mo atang gising ngayon?

Mikie: (kinuha ko yung remote para buksan yung tv) maaga naman talaga akong
gumigising eh..

Ivan: hindi kaya. San ka ba pumupunta? Bakit lagi kang wala dito?

Mikie: ah.. wala, dyan lang sa tabi tabi.. kila Mara, sa office ni Mommy.. tsaka
I�m getting ready na rin para sa school. Diba next week na ang pasukan?

Ivan: ay oo nga pala.. eh sino namang kasama mo kapag umaalis ka? Si Nico?

Mikie: uhm.. oo.. madalas.. siya kase driver ko, pero kasama ko lang siya kapag
tinatamad ako, alam mo na. tsaka, mahal ang gas ngayon no. pinagsabihan ako ni
Daddy, lumalaki na daw yung expenses ko.

Ivan: bakit hindi mo sinabi saken? Sana ako na lang ang driver mo. wala naman kase
akong tiwala dyan kay Nico eh

Mikie: hindi no, okay lang.. tsaka.. Nico and I kinda need this.. alam mo na..
we're in the process of fixing our relationship...

Ivan: sus, ano pa bang aayusin nyo dun? eh matagal ng sira yung relationship nyo
no.

Mikie: hindi naman.. we agreed we'd take things slow this time.. kaya tama lang
yung lagi kameng magkasama.. tsaka busy ka rin naman diba?

Ivan: busy?

Mikie: with Krysta. Diba lagi kayong lumalabas? Kamusta na nga pala kayo?

Ivan: mabuti naman� (humarap siya saken) alam mo, Mix..good thing nagkabati na
kayong dalawa.. kase feeling ko, may gusto na rin siya saken.. but I�m not sure,
pinapakiramdaman ko pa ng mabuti.. you know.. pero kahit na, Mix! Matagal ko ng
pangarap to eh! Apir naman dyan!

At umapir naman ako sa kanya. Wala naman akong macomment eh, kase nga diba, ang
akala niya, okay na kame ni Krysta. Tsk. Sayang, hindi ko na siya pwedeng siraan!

Mikie: eh di good. Pero, ingat ka lang ha, make sure you know what you�re doing.

Yun lang ang nasabi ko, baka madaan ko pa siya sa reverse psychology eh.

Ivan: oo naman. (umakbay siya saken at bumulong) actually, I�m thinking of asking
her out soon..

He said what?!?!

--------------------

Mara�s House.

Mikie: Mara!!! I�m here!

Mara: in the kitchen!

Pumasok ako sa kitchen, and voila! Nakaready na lahat ng lulutuin ko for today.
Well, not everything, because basically, I need to chop, rinse, and who-knows-what-
else. And then everything is prepared.

Mara: si Cass?

Mikie: susunod daw siya mamaya. Inaantok pa eh.

Mara: kumain ka na ba?

Mikie: yeah.. err.. hindi.

Taho lang yun, hindi pa kontento yung mga alaga ko! Oh! walang kokontra!

Mara: ano ba talaga?

Mikie: hindi pa. what do you have?

Mara: anong what do you have ka dyan? Kung gusto mong kumain, make yourself some
breakfast.. fry some egg. I�m sure naman alam mo kung pano yun diba?

Mikie: of course, duh!? Parang yun lang eh.

Just as I said that, I went to the fridge and got me some eggs, and oh, they have
hotdogs, too. Let me cook some. Nax. Feeling Iron Chef eh, samantalang simpleng fry
lang to. Nung nasa harap na ko ng stove, sumigaw si Mara.

Mara: heads up! 3:00!

Hinagis niya saken yung apron. And of course, nasalo ko. Ako pa?

Mara: it's always important to have your apron on. ayan, pangatawanan mo na ang
pagiging chef mo. (tumawa siya ng malakas) gusto mo gawan pa kita ng hat?

At ayun, mega concentrate naman ako sa pagfry ng eggs and hotdogs ko. Mahirap na
no, baka magkamali, turuan pa ko ng tamang way. Embarrassing na yun no, simpleng
pagpiprito lang hindi ko pa kaya. Diba? After kong magluto, kumain na kameng
dalawa. Himala at siya lang ang tao dito. Si Enzo kase, sinundo daw ng Mom ni Kuya
Lawrence. Yung maid naman, nasa backyard, naglalaba. Hindi nako lumabas don,
mahirap na, baka magkaron pa ng idea si Mara na paglabahin ako. Wag na oi!

Anyway, as the day progressed, medyo napeperfect ko na yung tamang way ng pag gisa.
Grabe, amoy garlic, onions, at tomatoes na ko eh. Ew. Ang baho. Hahha. Si Cass
naman hindi na siya nakadating, masama daw ang pakiramdam niya. Naalala ko, I have
less than 3 days to learn how to make eggs benedict. Yun kase muna ang gusto kong
matutunan, since muka siyang mas madali kesa sa nilagang baka.

Mara: alam mo Mix, you're not that bad in cooking naman eh, actually, madali ka
nang makapick up ng instuctions.. medyo makulit at maarte ka nga lang, but i think
you have a chef's touch.. konting practice and right training lang yan, I'm sure
you're going to be an excellent cook!

nakita nyo yan!?! may talent daw ako! yihiii..

Mikie: talaga!? (while washing my hands) uhmm.. Mara..

Mara: hm?

Mikie: since you said I�ve perfected the saut�ing part, and you said it yourself
that I have a cooking talent, can I make a request? I mean, yung sa susunod kong
matututunan na recipe?

Mara: sure, (pinunasan niya yung kamay niya gamit yung apron) ano yun, Sis?

Mikie: can you teach me how to.. how to make.. eggs benedict? � pati Nilagang Baka?

Mara: eggs benedict and nilagang baka!? (she looked a little puzzled, but after a
split second, her face lit up) Ah ha! I knew it!!! I so knew it!

Mikie: huh?? What?

Mara: why do want to learn cooking again?

Mikie: so that i can cook for our parents when they come back?

Mara: nah-uh!! that's not your main goal!?

Mikie: what nah-uh?

she pointed at me.

Mara: i know what's going on here.. i know why all of a sudden, you found interest
in cooking..
Ivan's the reason why you're so motivated to learn, huh!?

---+---

Ivan's the reason why you're so motivated to learn, huh!?

Mikie: what!?! That�s � that�s ridiculous..

Wala akong maisip na iba pang word eh.

Mara: is it?

Mikie: YES!

Mara: whatever. Check this out.. hindi naman mahilig sila Dad sa eggs benedict at
nilaga ah?

Mikie: bakit sinabi ko ba na I want to learn it, because they like it? Hindi
naman ah..

Mara: only Ivan would die for eggs benedict and nilaga�

Mikie: masama ba kung gusto kong patikimin sila Dad ng eggs benedict at nilaga?
Mara: and I heard you guys have a deal�

Mikie: what�s so bad about making them like eggs benedict and nilaga?

Mara: and I know he�s been teaching you ever since..

I just realized na magkaiba kame ng pino-point out ni Mara.

Mikie: hindi nga si Ivan eh!

Mara: umamin ka na kase no! what�s so bad about admitting it, Mikie?

Mikie: admit what?

Mara: that you have something for Ivan!

Okay, that was a shocker. I have something for Ivan? No way. Hindi naman yun ang
dahilan eh, I don�t like Ivan.. at least, i think i don't.. it�s something else..
something that I need to prove to other people, him and most of all, myself.

Mikie: gusto ko lang naman patunayan na may silbi din ako eh, other than modeling
and academics.

Mara: gusto mong patunayan dahil ayaw mong mapunta siya sa iba?

Mikie: hindi no! hindi naman ako selfish!

Mara: gusto mong patunayan dahil you want to be better than Krysta?

Mikie: hindi rin. Sus, paki ko ba kay Krysta? Eh I already know I�m WAY better than
her.

Mara: okay, if it�s not because you don�t want him liking other girls, and it�s
definitely not about Krysta.. then what? Ano? Hmm.. (she looked straight at me)
gusto mong patunayan dahil---

I cut her off, feeling ko I�m about to expode eh, she will know eventually, anyway.
I slammed my hand on the table. ouch, masakit yun ha!

Mikie: gusto kong patunayan na I could be better than that TWINKLE!

I stopped talking, at this point, wala na akong maisip na iba pang dahilan. Maybe
it�s not a bad idea after all, to let my sister know what really is going on.. I
took a deep breath and calmly started talking..

Mikie: I�ve never been so jealous of other girls Ivan�s ever liked or dated, si
Twinkle lang. alam mo yun.. when he starts talking about her, everything else
around him just blurs out.. you know? Parang si Twinkle lang yung pinaka importante
sa buhay niya.

Mara: and you feel bad because? (lumapit siya saken)

Mikie: because��
Bakit nga ba? Sa totoo lang, hindi ko alam kung anong sasabihin ko, ni hindi ko
nga alam kung anong nararamdaman ko, basta all I know is that hindi ako masaya
everytime he talks about her.

Mara: sino ba si Twinkle kase? Taga san ba yan?

Mikie: hindi ko alam, I�ve never seen or met her, kaya ko nga gustong matuto
magluto ng eggs benedict pati nilaga eh, kase that�s my only way to find out who
she really is.. but.. I have this crazy idea though� (yumuko ako) that.. that..
(naghehesitate pa kong ituloy) that.. it could be Krysta.

Mara: si Krysta? Bakit naman si Krysta?

Mikie: eh kase� matagal ng may gusto si Ivan sa kanya eh.. and I know Ivan, he�s
not going to pursue something so bad kung hindi talaga yun important sa kanya..
plus, based on his stories, and descriptions, mukang si Krysta nga.. nagmamatch
kase eh..

Mara: ito ba yung deal na sinasabi niya the other day?

Mikie: oo.. and I have less than 2 days to learn it.. Mara, (hinawakan ko yung
kamay niya, begging gesture) I really have to know who she is.. para sa
ikakatahimik ko na rin..

Mara: eh bakit hindi mo sinabi kagad saken?

Mikie: because I know you�d think I�m competing with Krysta eh.. well. Part yun,
pero ang main goal ko talaga eh yung malaman kung sino si Twinkle.

Mara: of course not! Well, yeah, maybe a little.. but I would be glad to help
you.. eh di sana hindi na kita pinahirapan pa with the other chores, we could�ve
gone straight to your goal..

Mikie: okay lang, kung hindi naman dahil dun, hindi ko matutunang maglinis ng
mabuti, maglaba at magplantsa. i topped Krysta on this one.

After ng sister-to-sister moment namen, nilabas niya yung recipe book niya, na
hindi naman talaga book, kase galing pa yun sa great grandma namen. Hinanap niya
dun yung recipe ng nilagang baka, na ginagamit ni Manang sa bahay namen na gustong
gusto ni Ivan. Of course, wala sa recipe book niya yung eggs benedict. So I had to
go online and find the recipe for that. Habang naghahanap naman ako ng information
online, hinahanda na niya yung ingredients para sa nilaga. Ilang websites na rin
ang napuntahan ko, and finally, I found it! Yahoo!!!

Eggs benedict, who�s your Mama!?

--
Ivan�s house.

Jena: Ivan!! Yuhoo!! Ivan!? (sumilip siya sa kwarto ni Ivan)

Ivan: nasa bathroom!

Jena: papasok ako ha!

Ivan: sige. Lalabas na ko.

Jena: (sits on the bed) uy! Mukang may lakad ka ha.. san ka pupunta?

Ivan: (lumabas sa bathroom) may date ako.. hehehe..

Jena: nax ang macho ng pinsan ko ha! lalo na kapag walang shirt! sinong ka date
mo?

Ivan: (sprays perfume) si Krysta, sino pa ba?

Jena: ah. sabi ko nga. (rolls her eyes) Si Mikie? Bakit hindi na siya pumupunta
dito? Matagal ko ng hindi nakikita yun ah..

Ivan: d ko alam kung san naman nagpupupunta yun. Laging busy yun eh.. (faces her)
ano? Mabango na ba?

Jena: lapit ka kaya!

Ivan: (lumapit sa kanya and bends down) oh yan?

Jena: (smells him) oo, pasado na ins! Bango bango mo! (looks closer)

Ivan: oi Jen! Nababading ka na ata eh! Ano bang tinitignan mo dyan? Alam kong
macho ako, wag mo na kong titigang mabuti.. don�t worry, hindi naman yan mawawala
eh..

Jena: sira! hindi no! may tinitignan ako. ano yan, Ivan? (points at his chest)
mga nunal ba yan?

---+---

mga nunal ba yan?

Tinignan ko yung dibdib ko pagkasabi nya nun. Nunal ba ang mga ito? Haha. Akala ko
dati, warts eh.. Joke. Of course, nunal yan.

Jena: huy! Ano? Moles ba yan o warts? Kung moles yan, ang cute.. kase tatlo silang
nakalinya. Parang� (tinignan niya ng mabuti) check mark! Wow! 3 Check mark-shaped
moles over the heart! How significant naman.

Ivan: huh?

Jena: Pero kung warts yan, eww! Kadiri ka!!! Patanggal mo yan!

tinignan ko ulit yung dibdib ko, tatlo pala nunal ako dito? Hindi ko to
napapansin masyado, akala ko, isa lang.

Jena: bakit hindi ko yan napapansin noon? Baka naman tattoo yan?

Ivan: tange! Pano naging tattoo? Hindi mo nakikita kase hindi naman ako madalas
magtanggal ng shirt. Matagal na yan no.

Jena: ang cute eh! Pahawak nga! (nilagay nya yung kamay niya sa chest)

Ivan: ano ka ba! Alisin mo nga yung kamay mo, para kang eng-eng dyan eh. Nakikiliti
ako no!
Jena: pahawak lang eh, I want to see if those are real.

Ivan: they are!

-----

Kinabukasan, same routine na naman ako, woke up, snoozed at least two times, got
up, took a shower, talked to myself (trust me, that�s part of my daily routine, lol
) and left. Sinundo nga pala ako ni Nico � with a morning harana and matching
flowers!!! Grabe na to, kung ito lang ang mararanasan ko araw-araw, heaven na!
diba? Shux.

Hindi na siya nakasama sa loob ng house ni Mara, kase naman, sa sobrang lagi kameng
magkasama, napapabayaan na niya yung banda nya. Nakakahiya naman sa mga band
members nya, kung hindi siya late, hindi siya nakakapunta sa practice dahil saken.
Okay lang, minsan lang naman eh.

Medyo naguiguilty nga ako sa tuwing kasama ko si Nico eh, pano, siya ang boyfriend
ko, pero iba ang gusto kong ipagluto. Kase naman si Ivan eh, may pa twinkle �
twinkle pang nalalaman. Hay! Ang hilig nun sa complicated na set-up. Promise. Puro
na lang secrets! Pero kung saka sakali, pag nakilala ko na siya, magpapasalamat ako
sa kanya, dahil kundi dahil sa kanya, hindi ako maiintriga, at lalong lalo ng hindi
ako magkakaron ng motivation to learn cooking. Grabe, all these, for a
controversial girl? Hay, Mikie. Nababaliw ka na talaga.

Mara: oh ano? Ready ka na ba, Sis?

Mikie: oo naman (sinuot ko yung apron ko) ready!

Mara: okay.. nasan na yung listahan ng ingredients?

Mikie: here. (inabot ko sa kanya yung paper na prinint ko kahapon)

Mara: (binasa niya yung nasa papel) ahh.. okay.. piece of cake. Ganito yan.

At tinuro nya saken kung papano. Easy lang pala eh.. well, you have to be careful,
though. grabe, akala ko dati, making eggs benedict is a lot of work. Nga pala, mga
ladies, kung interested kayo, eto yung ingredients and how to make eggs benedict:

1. Make the hollandaise sauce first.

2. Vigorously whisk the egg yolks and lemon juice together in a stainless steel
bowl until the mixture is thickened and doubled in volume.
3. Place the bowl over a saucepan containing barely simmering water (or use a
double boiler,) the water should not touch the bottom of the bowl. Continue to
whisk rapidly. Be careful not to let the eggs get too hot or they will scramble.
4. Add the frozen butter cubes. Continue to whisk until the butter melts, the sauce
is thickened and doubled in volume. Remove from heat, whisk in cayenne and salt.
5. Cover and place in a warm spot until ready to use for the Eggs Benedict. If the
sauce gets too thick, whisk in a few drops of warm water before serving.
6. Lay out 4 8" plates for the finished product
7. Heat the bacon in a medium skillet and toast the English muffins, cut sides up,
on a baking sheet under the broiler.
8. Fill a 10-inch nonstick skillet half full of water. Add white vinegar to the
cooking water. This will make the egg white cook faster so it does not spread.
Bring to a simmer.
9. Crack 1 of the eggs into a small bowl taking care not to break the yolk. Gently
lower the edge of the bowl into the water letting some water flow into the bowl.
Then let the egg slide out of the bowl and into the water.
10. Quickly repeat with remaining eggs. Reduce the heat to a gentle simmer.
11. Cook 3 1/2 minutes until the egg white is set and yolk remains soft. Remove
with a slotted spoon, allowing the egg to drain.
12. To assemble: Lay a slice of Canadian bacon on top of each muffin half, followed
by a poached egg. Season with salt and pepper. Spoon hollandaise sauce over the
eggs. Top with a dusting of paprika and an olive slice or 2. Garnish the plate with
parsley on the side.

oh diba? pag wala kayong magawa, try nyo. it's very rewarding after. Bakit
rewarding? Yun kase yung naramdaman ko nung nagawa ko siya. Dalawang beses kong
inulit, pano, yung una, nasunog. Hindi siya perfect, but at least, yung effort eh
kitang-kita.

Mara: hindi ganyan, ganito! (kinuha nya saken yung parsley na idedesign ko sana sa
plate) oh diba? Mas elegant tignan.

Mikie: oo na, oo na! yes! (i closed my eyes) Finally� you know what this means,
right?

Mara: Twinkle time? by the way, now that you know how to make eggs benedict, ano
ng plano mo?

Mikie: hmm.. ano nga ba? (ano nga bang next plan ko?) Ah ha!! breakfast in bed for
Senorito Ivan!

----

Umuwi ako nung gabing yun na sobrang saya. Sa wakas, makikilala ko na rin si
Twinkle! Pagpasok ko sa condo, pinuntahan ko kagad si Cass sa kwarto nya para
ikwento yung accomplishment ko ngayong araw na to. At siempre, I told her how
excited I am, because finally, after a long, long, wait, the infamous Twinkle will
no longer be a mystery.

Cass: talaga? Sample nga dyan? Tignan ko kung pasado ka na.

Mikie: sige, tara, dun tayo sa kitchen!

Hinila ko siya papuntang kitchen, excited ako, first time kong magluluto ng wala
ang supervision ni Mara. Tamang tama, wala naman si Krysta eh, teka, asan si
Krysta??

Mikie: Cass, nasan si impakta?

Cass: ay, sinundo siya kanina ni Ivan, bihis na bihis, Mix. May date ata sila.

Mikie: alam mo, kahit gano pa na desente yung suot ni Krysta, hindi parin niya
carry. Malay mo, mapagkamalan pa siyang alalay ni Ivan!
Cass: hahah! Ikaw talaga. ang sama mo naman! Actually, she looked really nice. Alam
mo, yang si Ivan, ngayon ko lang nakita yan ng ganon� may pa flowers effect pa siya
ha!

Mikie: hmm. ginagawa naman niya yan talaga sa mga babae eh. ang sabihin mo, mas
maganda pa yung flowers kesa kay Krysta.

Cass: sus!! uyyyyy.. bakit ka nagseselos?

Mikie: gusto mong magutom!?

Cass: joke!

Talaga to oh, ang hilig mang asar! Nung natapos ko ng gawin yung eggs benedict,
pinatikim ko na sakanya.

Mikie: oh, be my judge!

Cass: (takes a bite) mmm.. yuck!! Ang panget ng lasa!!!!

Mikie: ano!?!?!

Cass: joke lang! eto naman, hindi mabiro. Masarap!

Mikie: hindi nga?

Cass: no kidding. Tama nga si Ate Mara, may chef�s touch ka! Nax. So now that you
know how to cook, baka naman pwede na tayong mag upgrade ng breakfast nyan?

Mikie: oo ba! Goodbye cereal and toast!

Cass: hello to eggs benedict, bacon and pancakes!!

Mikie: so, plano ko, lulutuan ko si Ivan ng breakfast bukas. Kailangan maaga akong
pumunta sa kanila. At pagbalik ko dito, kilala ko na si Twinkle.

Cass: okay! Good luck sayo. Eh pano yung nilaga? diba ang deal nyo, kapag naluto mo
yung eggs benedict, pati nilaga, saka lang niya sasabihin?

Mikie: ayy!!! shux. oo nga pala. errr. di bale. next week na lang siguro yung
nilaga, Friday na bukas eh.. sa Monday naman, pasukan na. siguro pupunta na lang
ako kila Mara after school for a couple of hours to learn it.

----

Nagising ako nung nag beep yung cell phone ko. I got a text. Ano ba yan? Ke aga-aga
eh, sino ba namang matinong tao ang magtetext sakin at� anong oras na ba? 2:16 am?!
Whoa.

Opening�..

Sender: Ivan
Hey, bstfrnd Mikie!!! Ur prbbly aslp by now, gdpm/am! Nga pla, I hv gd news 4u!

Good news? Anong good news? Ehhh.. I�m too lazy to reply. Bukas na lang yan.
Tama, pupunta naman ako sa kanila bukas eh! For the mean time, I have to get back
to my beauty sleep.

7:30 am nung bumangon ako sa bed. After kong magshower, umalis na ko at pumunta sa
bahay nila Ivan. Tinawagan ko pa si Jena ha, siempre, to make sure na meron silang
mga ingredients.

Ivan�s house.

Jena: hi Mikie!!! (hugs her) long time no see ha! kamusta ka na? bakit hindi ka na
pumupunta dito ha?

Mikie: eto, okay lang. Medyo busy kase eh.. lam mo na.. Tsaka, nag-aaral kase akong
magluto..

Jena: wow. That�s good.. tara na sa kitchen! Nilabas ko na yung mga kakailanganin
mo.

Mikie: where�s Reese? Miss ko na yung batang yun ah!

And right on cue, nilabas ng yaya niya si Reese. kakagising lang siguro. Kinakamot
pa niya yung eyes nya eh.

Jena: oh eto na pala eh.. come here, baby.. (kinarga niya si Reese) say hi to tita
Mikie.

Reese: hiiii..

Mikie: hi Reese! Wow, ang laki mo na ha.. you�re so pretty.. you look like..
(tinignan ko si Jena, bakit ganon? Is it me or talagang hindi lang sila masyadong
magkamuka?) you look like your mom..

Nag-iba ba face niya? Tingin ko dati, kamuka siya ni Jena eh.. gano katagal na bang
hindi ko siya nakita? Seriously, there is a resemblance between the two of them,
pero hindi sila yung mukang kamatis na pinagbiyak. Hindi sila magkamuka talaga.
Although, for a split second, naisip ko na parang matagal ko ng kilala itong bata
na to. May kamuka siya eh.

Jena: talaga? A lot of people say we don�t look alike.. kamuka siya ng Daddy
niya. Dati, oo. pero ewan ko. ngayon, mas nagiging kamuka na niya yung Daddy niya.

Ahh okay. Oo nga pala, hindi ko pa pala nakikita yung Daddy ni Reese. Yun siguro
yung kamuka niya.

Mikie: hindi ah.. may hawig kayo.. anyway! Start na ko ha!

Iniba ko na yung topic, kase naman, baka malungkot lang ulit si Jena, tulad nung
dati.. Nagstart nakong magluto. Habang ginagawa ko yung eggs benedict, katabi ko
si Jena, at nagkwekwentuhan kameng dalawa.

Jena: so, pinsan mo pala yung laging kasama ni Ivan no?

Mikie: sa kasawiang palad, oo.

Jena: hindi kayo vibes?

Mikie: hindi! Mortal enemies kaya kame non. But don�t tell Ivan ha, kase ang alam
niya, bati na kameng dalawa.

Jena: nako, hindi ka nag-iisa. asar na asar ako dun! Kapag nandito yun, para siyang
linta kung makakapit sa pinsan ko. ang arte!!

Mikie: yup. Ganon talaga siya.

Jena: ewan ko ba kung anong nagustohan ni Ivan dun. Well, maganda siya, at sexy..
pero mas maganda ka parin.

Mikie: to naman, nambola pa eh!

Jena: no really.. I like you more for my cousin.

Natawa ako dun ha. me and Ivan? Yeah, right. Nung natapos na ko, nilagay ko sa
tray yung eggs benedict at umakyat na ko sa room niya. Sumilip muna ko, to make
sure he�s in there, and yes, he is! tulog pa ang senorito. Dahan-dahan akong
pumasok, dala dala yung tray. Umupo ako sa tabi niya.

Mikie: Ivan??? (shakes him)

Ivan: mfmffpmfmf (rolls to the other side)

Mikie: Ivan! (nilakasan ko na yung boses ko)

Ivan: �.. zzzzzz

Mikie: eerrr!!! Gumising ka!!

Ivan: mmmm??

Mikie: (lumapit ako sa tenga niya, at nagsalita) breakfast in bed!!! EGGS

BENEDICT!!!

Ivan: (opens one eye, medyo blurry pa yung tingin niya)

Krysta?

---+---

Krysta?

sira pala ulo nito taong to eh! eh kung iuntog ko kaya sa pader yung ulo niya no?!?
ako? Krysta? eerrrr. mas maganda ako don no, di hamak naman!!!! pero, OUCH.
masakit yun.

Mikie: (binatukan ko siya) Krysta-hin mo yang muka mo! bwiset! che!!!

Ivan: owwww!! (kinamot nya yung ulo niya) what was that for? masakit yun ha! (he
rubbed his eyes) Mikie!?

tumayo ako, and placed my hands on my hips. bwiset to, wala na, sira na araw ko!
err!!!
Ivan: sorry, Mix. magkamuka kase kayo ni Kry-- aray!

binato ko siya ng unan.

Mikie: sige, ituloy mo pa!!

Ivan: (nilagay niya yung unan sa lap niya) sorry na! eh kase naman, nagulat ako
sayo eh. wag ka ng magalit oh..

Mikie: eh kung ikaw kayang tawagin ko na Nico!? ha!?!?

Ivan: eh talagang magagalit ako! ang layo naman ng ichura non saken.

Mikie: see!?

Ivan: (stands up) sorry na oh! sorry na talaga..

Mikie: eh! ewan ko sayo! bahala ka nga dyan! hmmf! (pouts and crosses arms) galit
ako sayo!

Ivan: Mix naman eh! wag ka ng magtampo! ito naman, parang bata. sorry na talaga..

Mikie: hmmmff. dyan ka na nga!

i walked towards the door at binuksan ito. magwawalk out ako! nakakainis naman kase
no! hindi ito biro! i'm not Krysta. i repeat. I'M NOT KRYSTA!!!

Ivan: Mikie!! (looks at the side table) aba.. ano to!? (tinignan niya yung eggs
benedict) para saken ba to?

naalala ko.. yung eggs benedict pala, nilapag ko sa side table. ha. i have an idea.
pumasok ako ulit.

Ivan: nax. ang sweet naman ng bestfriend ko.. breakfast in bed pa. (nilapit nya
yung fork sa bibig niya)

Mikie: (inagaw ko yung fork) akin na yan!

Ivan: teka! bakit? diba para sa akin to?

Mikie: not anymore! kung gusto mo ng eggs benedict, magluto ka mag-isa mo!

at lumabas ako ng kwarto niya. nagsasalita pa siya nung sinara ko yung pinto,
hahaha. akala niya ha. he doesn't deserve eggs benedict, anymore.

Ivan: MIKIE!! yung eggs benedict!!!

pagkababa ko, dumeretso ako kagad sa kitchen, kung nasan si Jena at Reese. nasa
high chair si Reese, pinapakain ni Jena. nilapag ko yung tray sa may counter at
tumabi kay Jena. sya naman eh, parang nagtataka, at hindi man lang nabawasan yung
hinanda ko.
Jena: anong nangyare? he didn't like it?

Mikie: akala niya ako si Krysta!

Jena: ha!!?! oh no he didn't! (tumingin sya saken, at nag nod naman ako) no way!?

Mikie: yes way. binatukan ko nga siya eh.

Jena: good! sana binato mo ng vase yung ulo niya! sira ulo talaga yung pinsan
kong yun. (she rubbed my back) pasensiya ka na ha? okay ka lang? don't worry,
akong bahala sayo, aawayin ko siya.

Mikie: nah.. it's okay. nasayang lang yung niluto ko.. (takes a bite) akin na
lang, hehehe.

maya maya naman, may narinig akong tumatakbo pababa ng stairs. si Ivan. pumunta
siya sa kitchen at nakita kame don. umuusok na nga yung tenga ni Jena sa galit eh.

Ivan: Mikie!!! (sits beside me) Mix.. sorryy.. binibiro lang naman kita eh...

Mikie: pwes, hindi yun magandang biro..

Jena: sira ulo ka kase! akin na nga yang ulo mo, ng mapatahi ko na, ang laki ng
damage eh!!

Ivan: Jen namannnn .. (looks at me) sorry na nga ehh.. wag ka ng magalit..

Mikie: hindi ako galit.

Ivan: galit ka eh..

Mikie: (tumayo ako at kinausap si Jena) excuse me, Jen. alis nako.

i grabbed my stuff and left. i can't stand this picture anymore. naiinis ako kay
Ivan. alam nyo yun, playing innocent pa, eh i know naman na hindi lang yun biro eh,
talagang napagkamalan nya na ako si Krysta. bakit pa kase kame naging magkamuka?
i hate her. i so hate her.

Jena: (faces Ivan) ang tanga mo, you know that!?

Ivan: Jen.. i didn't do that in purpose.

Jena: listen. you know how you told me na feeling mo she's avoiding you? do you
know what she's been doing?

Ivan: what?

Jena: she was actually learning how to cook. para sayo. alam mo bang ang aga niyang
nagpunta dito, just so she can make you eggs benedict? tapos, this is what she
gets? kahit sino, Ivan. magagalit. you're messed up, alam mo ba yun? kung ganyan ka
rin naman, eh hindi na ko magtataka why she's starting to be distant to you. puro
ka na lang kase Krysta.

Ivan: ta... talaga? (tumingin siya sa counter) she did all these.... for... for me?

Jena: (hinawakan yung shoulder ni Ivan) kaya kung ako sayo, pag iisipan kong mabuti
kung ano ba talaga ang ginagawa ko.

you're losing the reason why you came back here, in the first place..

you're losing the reason why you came back here, in the first place..

Tree House.

nung umalis ako sa bahay nila Ivan, hindi ko alam kung san ako pupunta. kapag umuwi
naman ako, makikita ko si Krysta, eh baka mapatay ko lang yun no. makulong pa ko.
ayoko nga. kapag nagpunta naman ako sa bahay ni Mara, tatanungin ako non.. eh
ayaw ko ng magkwento.. naiinis lang ako lalo. kaya, sa kakaisip ko kung san ako
pupunta, i ended up here, sa tree house. grabe, all that work for nothing.
nakakafrustrate naman. ano ba kase ang gusto kong patunayan talaga? na magaling ako
magluto? na kaya kong talbugan si Krysta? ano nga ba? hindi ko rin alam. basta,
ang alam ko lang ngayon, sumama yung loob ko nung napagkamalan niya kong si Krysta.
kahit sino naman, diba? hindi biro yung napagdaanan ko para matuto lang magluto.
hindi nya alam kung ilang sugat yung kapalit nun. ooohhh.. look at my hands..oh my
poor hands.. huhuhuhu. bwiset! ayoko na siyang ipagluto, ever!

Ivan's house.
hindi ko na nasundan si Mikie. after akong kausapin ni Jena, naguilty naman ako.
hindi ko naman talaga sinasadya eh.. totoo. kaya wag kayong magalit saken.
actually, nung umalis si Jena, tinikman ko yung niluto ni Mikie. nakakagulat, dahil
masarap. mas masarap pa kesa dun sa ginagawa ko. ibang klase din talaga itong si
Mikie eh. kaya talaga niya, kapag ginusto niya. believe din talaga ako sa kanya
eh, talagang gusto niyang malaman kung sino si Twinkle ha? kaya ayan, abot
hanggang langit yung guilt ko. kase naman eh, ang tanga mo, Ivan.

you're losing the reason why you came back here, in the first place..

naalala ko yung sinabi ni Jena kanina, simple words, yet with very powerful
meaning. totoo.. si Mikie ang dahilan kung bakit ako bumalik dito. diba nga
nagmigrate na kame sa California. kaya lang, gabi gabi tumatawag si Mikie saken
non, umiiyak dahil kay Nico. kaya sinabi ko sa sarili ko na babalik ako dito, para
makasiguro na wala ng pwedeng manakit kay Mikie. but what did i just do?
kailangan, makabawi ako sa kanya. babawi talaga ako, promise. umakyat ako sa
kwarto ko at dumeretso sa closet ko. isa lang ang gusto kong gawin ngayon. yes, i'm
painting.

----

Cass: Mikie! good morning! (pumasok siya sa kwarto ko)

Mikie: mm?

Cass: gising na, Mix! it's a beautiful morning!

Mikie: (i rolled over to the other side at nagtaklob ng kumot) Cass, maaga pa.
inaantok pa ko eh...

Cass: breakfast tayo! nagugutom na ko eh..

Mikie: (nakapikit parin yung eyes ko) ikaw na lang..

Cass: lutuan mo naman ako.. gusto ko yung eggs benedict

Mikie: si Krysta nalang palutuin mo.

Cass: wala siya eh. maagang umalis.. pati, hindi naman siya marunong gumawa non,
diba?

Mikie: mag order ka na lang. ako magbabayad. (still eyes closed)

Cass: you're not gonna ask kung nasan si Krysta?

Mikie: bakit ko tatanungin? eh alam ko na naman.

Cass: huh?

Mikie: (i opened my eyes, and sat up) nung isang gabi, i got a text from Ivan
saying he has good news for me. the next day, i went to his place, cooked him
breakfast tapos napagkamalan nya na ako si Krysta. bakit nya ko mapapagkalamang si
Krysta? one reason. because he's expecting her. and why is he expecting her? dahil
sila na. yun yung good news niya.

Cass: sinabi ba niya sayo?

Mikie: hindi, pero ganun na rin yun. ano pa bang pwedeng maging good news? yun
lang naman eh, diba? oh tapos ngayon, wala na naman si Krysta, i'm sure magkasama
silang dalawa.

Cass: nehhh.. i don't think so...

Mikie: what do you mean, you don't think so?

Cass: i don't think na magkasama sila ngayon.. (tumingin siya saken)

Mikie: why are you looking at me like that? am i missing anything?

Cass: i don't know!? oh siya, sige. kung ayaw mong bumangon dyan, ako na lang mag-
isa ang kakain..

pagkatapos niyang sabihin yun, bigla naman siyang tumayo at umalis ng kwarto ko.
okay? anong nangyare dun? siempre, being the natural intrigera that i am, hindi
naman ako mapakali no? malamang may alam yan na hindi ko alam. aba, op cors, dapat
ako rin, alam ko. pahuhuli ba ko sa latest? tumayo ako at sinundan siya.

pagbukas ko ng pinto.....
ano to?

---+---

Ano to!?

Petals.. I found petals scattered on the floor. Hindi siya rose petals eh.. more
like.. gumamela petals? Tama. How did I know? Kase diba, Ivan gave me one a
couple of days ago? I kept it, by my night stand. Hihihi. Wala lang, for
remembrance. Sino kayang matinong tao ang gagawa nito? Who on earth would spend
time picking gumamela, pluck the petals out and put them on the floor? Ahh.. si
Nico siguro ang may pakana nito. Sya lang naman ang mahilig sa petals-pakulo eh.
Talaga yun oh.. pinatawad ko na nga siya eh, he doesn�t have to do this, okay
na kame. Hindi naman kase pwedeng si Ivan, dahil unang una, tamad yun, and this
isn�t exactly how his mind works.. Plus, malamang magkasama silang dalawa ni Krysta
ngayon. Sinundan ko yung trail.. and it�s going towards the kitchen.

Mikie: Cass? (whispers) Cass? (tiptoes) Cass? (walks slowly) Cass naman eh,
wala namang ganyanan..

Now, where did she go? I was just a second apart in running after her.. san na
napunta yun? kinakabahan naman ako, mahilig kase si Cass manggulat eh, bigla na
lang yun sumsulpot kung san san.

Mikie: (sumigaw na ko) Cass!! Okay, fine. You got me, you can come out now. Cass!!

I was starting to get impatient and irritated, yet I still kept on walking until
the trail stopped. Right now, nasa may kitchen nako. Nakapatay pa yung ilaw. Nako,
baka naman pag binuksan ko yung ilaw eh may bigla na lang bumulaga saken? Oh kaya
naman, baka may biglang sumulpot galing sa kung san..

Mikie: Cass? Are you here?

Dahan dahan akong pumunta kung nasan yung light switch, and binuksan ito. Siempre,
since yung lights ng kitchen ay nasa every corner, isa isa itong nagbukas. And by
the time all of them are lit, kinagulat ko ang nakita ko. Dahil, hindi lang basta
liwanag, maraming ilaw� all over the kitchen.

Mikie: ahhhhh!!! What? Why? How? Who did this!?!?!

Yung kitchen� yung kitchen� yung kitchen� it�s painted in black! Tapos yung walls
naman eh, dun sa isang side, kung nasan yung maliit na table kung san kame kumakain
ng breakfast, may mural ng parang clouds ba yun? ewan ko, basta parang ganun eh.
Tapos, yung ceiling naman eh punong puno ng stickers na stars. Lumapit ako sa may
mural and touched it, the paint is still wet, siguro, kakagawa pa lang nito. And
all around the room, may mga maliit na ilaw.. hindi siya Christmas lights, but
almost the same na rin. This room looks like� a night sky?

Oh, kitchen, who did this to you?! The work is not bad at all, it looks like it�s
been done by a professional. Kung sa room ko sana, maganda siya. It�s actually
mesmerizing. Kaya lang, who the hell would paint a kitchen black and do all these
artwork on the wall? At bakit? Bakit kitchen? I looked around and checked if the
culprit left any mark of identity. Wala eh, mukang malinis ang pagkakagawa, except
for the wet paint, of course. After a few more minutes of observing, voila! Be
curious no more, because I found a post-it on the top of the counter.

"STARS FOR YOU!!

A custom-made kitchen, for a special cook.
The trail keeps on going, follow it. At the end, there�s a surprise waiting� "

A surprise?! May trail na naman? Ano bayan? Susundan ko to? Bakit ko susundan? Eh
pano kung san ako dalhin nito? Kinuha ko kagad yung cellphone ko. Tinatawagan ko
si Cass, she�s not picking up naman, tinext ko na rin, hindi naman nagrereply.
Nacucurioous ako, at kinakabahan at the same time. Kase naman, baka may hidden
camera dito noh, who knows, I might be on national TV right now, making a fool out
of myself.

Sa kalagitnaan ng pagtatanong ko sa sarili ko, I found myself walking, following

the trail.. and it�s going to� the roof top? I just kept on going until I
reached the top. Kinakabahan ako, kase baka kung anong naghihintay saken dito. Nasa
taas na ko ngayon. Dahan dahan ko naman binukasan yung pinto. Pagkabukas ko ng
pinto�. May table.

A table? What�s a table doing here? Nilapitan ko naman yung table tapos may plate
dun na may cover. I looked around to check kung may tao sa paligid. Wala. So, I
went ahead and took the cover off the plate. Inside, I found one stem of red rose.
Beside it was another note:

"From your biggest fan..."

Yun lang ang nakalagay�

This is my surprise? Sinong gumawa nito?

Pagkakita ko non, tumakbo ako kagad pabalik sa unit namen. I have to find Cass,
malamang, alam niya kung sino may pakana nito. Pagpasok ko sa loob, instead na si
Cass ang inabutan ko, si Krysta, nasa may kitchen, in shock. Dahil siguro sa bagong
look nito. Lumapit naman ako sa kanya.

Mikie: san ka nanggaling?

Krysta: (nakatingin pa din siya sa kitchen) wow.. this is so cool�.

Bruha to, inisnab ako?

Krysta: ang ganda naman ng kitchen! Katryna, did you hire someone to do this? This
is a job well done. Grabe., kung ganito yung kitchen ko, gaganahan ako lalo
magluto..

loka! hindi yan para sayo, para sakin yan! from my... biggest fan? pero, teka..
hindi pa niya sinasagot yung tanong ko.

Mikie: hoy!! (shakes her) bingi ka ba?

Krysta: sorry.. i was blown away by this masterpiece (points at the kitchen, tapos
tumingin siya saken) anyway, what was that?

Mikie: ang sabi ko, san ka nanggaling?

Krysta: nag jogging. Obvious ba? (tinuro nya yung outfit niya, sweats and a
tank)

Mikie: with who?

Krysta: duh?! with who pa ba? Eh di si Ivan.

Kitams? Eh di hindi nga si Ivan ang may pakana nito. Si Nico yun. Positive.

Mikie: bakit lagi kayong magkasama ni Ivan?

Ka..kayo na ba?

---+---

Ka..kayo na ba?

Deretsahang tanong, dapat diretsong sagot din. Hindi ko alam kung ikatutuwa ko ba o
ikalulungkot yung isasagot niya. Bahala na. Gusto ko talagang malaman kung anong
status nila eh�

Nakatingin lang siya saken na parang nagulat siya sa tinanong ko. Ang bruhang ito,
bibitinin pa ko? Ako lang ang magaling mambitin no! pwede ba? Diba, ladies?
siguro mga, almost 2 minutes na kameng nakatanga dito, she�s probably thinking of
what to say. Pero, kahit na, bakit niya kailangan pagisipan yung sasabihin niya?
Ano ba to? Secret?

Mikie: hello!? (inalog ko siya) Ano? Are you going to answer my question? It�s a
simple one, yes or no.
Krysta: bakit mo tinatanong?

Namimilosopo pa? eh kung banatan ko kaya to ng isang beses?

Mikie: bakit ba nagtatanong ang isang tao? Natural, out of curiosity.

Krysta: (kumunot yung noo niya) so you�re curious?

Mikie: bakit mo ba binabalik yung tanong saken? Why can�t you just answer my
question straight up?

Krysta: no.. I was just wondering why you�re curious.

Mikie: tinatanong pa ba yun? of course, because Ivan�s my best friend, I have to

know.

Krysta: bakit hindi mo siya tanungin?

Mikie: EH IKAW NGA ANG TINATANONG KO EH!

Pinipikon na naman ako ng babaeng ito, gusto ba niyang masaktan na naman?!?

Krysta: gusto mong kumain? Ipagluluto kita..

Mikie: bakit mo iniiba yung usapan? Magsabi ka nga ng totoo!? Kayo na ba?

Dumeretso siya sa kitchen, at kinuha nya yung pan sa cabinet.

Krysta: if you�re asking kung kame na, hindi pa.. but we�re really good friends�

Mikie: (sinundan ko siya) and what�s that supposed to mean?

Krysta: (faces me) it means, we want to take things slow� we�re getting to know
each other in a deeper way� I really like him, you know� he�s such a sweetheart.

I got worried when I heard what she said. They�re getting to know each other in a
deeper way? Meaning? Pumasok sa isip ko yung nangyare date, the reason behind all
these.

Mikie: akala ko ba, ayaw mo sa kanya? Hindi ba, hindi mo nga siya pinapansin dati
eh? Anong pakulo na naman to, Krysta?

Krysta: anong pakulo ang sinasabi mo? Walang pakulo.. (she looked me) Mikie.. gusto
ko sana, magkaayos na tayo..

Mikie: never! you think I don�t know what this is? Ano to, gagamitin mo na naman
si Ivan para pagselosin kung sino man ang gusto mong gantihan?

Krysta: what? What are you talking about? Ang hirap sayo, masyadong masama ang
tingin mo saken.

Nanggigil na ako. I-dedeny pa eh, bistado naman.

Mikie: buti alam mo, masama talaga ang tingin ko sayo. oh, come on. Don�t act like
you don�t know what I�m saying, Krysta. Alam ko lahat ng plano mo kay Ivan before.
Gagamitin mo si siya para pagselosin si Mark dahil alam mong patay na patay siya
sayo noon.. Para ano? Para bumalik sayo si Mark? Eh kahit ano namang gawin mo, he
will never come back to you! Dahil masama ang ugali mo! Kaya ka nga niya
iniwan diba? Can�t you accept that? Ganyan ka ba kadesperada? You�re so pathetic!

Hindi siya makapagsalita, Nakatingin lang siya saken na parang hindi makapaniwala
sa mga sinasabi ko. Gusto niyang magsalita, pero dahil nanggagalaiti na ako,
hinayaan na lang muna niya ko.

Krysta: pano�? I don�t know what you�re talking about! (nilayo niya yung tingin
niya saken)

Mikie: pano ko nalaman? Sinabi saken ni Mark lahat, Krysta. LAHAT. Tapos, nung
hindi mo nagawa yung plano mo, pumunta ka sa New York. Sinundan mo siya diba?
(nagulat siya bigla dun sa sinabi ko, at napatingin sya saken) And then just a few
weeks before you came back, I heard he�s back here again. that�s probably why you
came back, too. So anong meaning nun? Gagamitin mo ulit si Ivan para makuha si
Mark? Wag ka ng magpaka plastic, Krysta. Alam ko kung gano ka kasama! At bakit si
Ivan?

She was quiet, pero mukang napipikon na siya sa mga sinasabi ko.

Mikie: (speaking sarcastically) oh, of course. Siempre, dahil galit ka saken,

ginagamit mo siya, at nilalayo saken, para gantihan ako. Kaya you worked your ass
off so you can be better than me, to destroy me! If this is all about modeling,
you can have the fame back, because I don�t want it! I never wanted it in the first
place. Mula noon, hanggang ngayon, gusto mo ng agawin saken ang lahat. Bakit pati
si Ivan? Saken ka galit, ako ang gantihan mo! Wag kang mangdamay ng ibang tao!

There. I said it. Yan naman talaga ang punot dulo ng lahat ng ito eh. Dahil sa
maitim niyang balak noon, kaya ganito kameng dalawa ni Krysta ngayon. Galit na
galit ako. Nanginginig ako sa galit. At kasabay nito ang bigla kong pagluha.
Nasasaktan din ako. Napakasama niya.Nung naman narinig nya lahat, hindi sya
makapaniwala sa mga sinabi ko. Galit din siya, pero umiiyak, katulad ko.

Mikie: ano? Bakit hindi ka makapagsalita ngayon? You didn�t expect na makakaabot
saken? Tama na, Krysta.. bistado ka na.

Krysta: (looking down) i.. I don�t know what you�re saying.. how could he do this
to me? (tumingin siya saken) Hindi yun totoo, Mikie. He totally twisted everything
up.. let me explain�(hinawakan niya yung balikat ko)

Mikie: no! just save it, Krysta. Dahil hindi naman ako makikinig sa kung anong
kasinungalingan pa ang sasabihin mo. Alam mo kung bakit? Dahil isa kang artista!
Best actress ka nga eh, diba!? Kaya mong paikutin lahat. Pero, too bad, hindi ako
kasali dun.

Krysta: fine. You want to hear the truth?

Mikie: sige! Spill!

Hinamon ko siya. Tama, para magkaalaman na kame.

Krysta: oo, galit ako sayo. Galit na galit. Alam mo kung bakit? (points at me)
because you took my dream away from me. petty? Yes. Wala akong pakialam. Inagaw
mo saken yun, kaya dapat lang na magbayad ka. Yung tungkol kay Mark? (she clapped
her hands) bravo, Mikie. Yes, fine. You caught my evil plan. (tumawa siya) believe
din ako sayo. Ang lakas ng antenna mo, Mikie. (she placed her hands on my
shoulders)

Mikie: (inalis ko ang mga ito) get your hands off me!

She grinned, but her eyes were a little teary.

Krysta: Mark left me because he liked another girl. (she looked at me) YOU. Yes.
You, Katryna. Wala na siyang ginawa kundi i-compare ka saken. Kaya, malaki ang
atraso mo saken eh (she circled around me) una, inagaw mo saken ang pagiging
number one image model, pangalawa, inagaw mo saken ang boyfriend ko, pangatlo,
(binasa nya yung nakasulat sa post it) �a custom-made kitchen for a special cook�
ano to? Kinakarir mo na rin ang pagiging cook ngayon?

Mikie: bakit? are you threatened?

Nagkatinginan kameng dalawa. We were both heated up, and both our eyes are teary.
Masyadong intense ang scene namen ngayon, at masyadong masakit ang mga lumalabas na
katotohanan galing saming dalawa... baka hindi ko to kayanin.

Krysta: so I found all ways of getting back at you. And that includes Ivan.
When I found out he liked me, I took advantage of it. I grabbed that one sole
opportunity I had of getting back at you. You�re right, umalis ako papuntang New
York para sundan si Mark, para magmakaawa sa kanya na bumalik na saken. Pero, ayaw
na niya eh. Inisip ko non, dahil sayo kaya ayaw na niya saken. kaya I decided to
take Culinary Arts, para pagbalik ko dito, may ipagmayabang ako sayo. And to take
back what you took from me. but I didn�t succeed. And then, came Ivan again. Sa
una, yun lang talaga ang plano ko, ang gamitin siya para makaganti sayo. But, as I
became close to him, and I was able to know him very well. Binago niya ko, Mikie.
He totally turned me around. He taught me how to let go� he set me free from my
anger� pinakita niya saken na walang silbi yung ginagawa kong paghihiganti sayo.
tinuruan niya kong makalimot sa past at makontento sa kung anong meron ako ngayon..
at higit sa lahat, he showed the Krysta I never knew existed. At dahil dun....
Minahal ko siya�

and this is my reaction. --->

---+---

Nung sinabi niya yun, bumigat lalo yung pakiramdam ko, hindi ko maintindihan kung
anong nararamdaman ko, nagagalit ba ko sa narinig ko, o ewan. Basta. Yung kanina ko
pang pinipigil na luha, ayan na, bumagsak na. Hindi ako naniniwala sa kanya.
Tinakpan ko yung mga tenga ko, dahil ayoko ng marinig pa ang mga susunod nyang
sasabihin.

Mikie: (hands on ears) sinungaling ka! Shut up!

Krysta: I�m not lying, Mikie! .. I� (umiiyak na siya) I�m sorry.. for everything�
please, forgive me�
I stared at her, punong puno ng galit yung mga mata ko. hindi to pwedeng
mangyare.. impusibleng humingi siya ng tawad ng walang ibang balak. There�s gotta
be a reason behind this.

Krysta: hindi ko ginagawa ang lahat ng ito, dahil gusto ni Ivan na magkabati tayo..
if you�re thinking na may catch behind this, wala� at kung iniisip mo na ginagawa
ko to, para mapalapit ako kay Ivan, dahil alam kong best friend ka niya, hindi..
it�s my personal choice.. hindi ko ineexpect na mapapatawad mo ko sa mga ginawa
ko sayo, but I just want to let you know na handa akong tanggapin kung ano man ang
sasabihin mo saken. If you want to slap me, kick me, or kill me.. whatever�s going
to make you feel better and forgive me, go ahead.. because I deserve it. As I
deserved every bit of mistreatment from you ever since I got here. If you want me
to leave, I�ll do it as soon as possible. Kahit ano, patawarin mo lang ako�

Mikie: stop it! Tumigil ka na! hindi ako naniniwala sayo! Why are you doing
this to me!?

Krysta: Mikie� I�m so sorry�..

Nilapitan niya ako, at niyakap. I fought it.

Mikie: ano ba! Stay away from me!

Krysta: I�m sorry�

Lalo pa niya akong niyakap. At this point, sobrang hina at hindi ko mapaliwanag ang
nararamdaman ko� mabigat na magaan at the same time..

Mikie: Krysta�.

I collapsed at her arms, and finally submitted myself. I hugged her, too. We were
both on the floor, crying. Hindi lang yung ordinaryong iyak, hagulgol. Parang isang
malaking tinik ang natanggal saken ngayon, pero ang kapalit nito, ay isang
panibagong bigat, na hanggang ngayon ay hindi ko mapaliwanag.

Hindi ko rin naman pwedeng i-deny na matagal ko ng gustong makipag ayos kay Krysta.
Hindi rin masaya ang may kaaway eh, lalo na�t pinsan mo. Natatakot lang ako, dahil
baka lalo lang lumaki at lumalim ang away namen. Pero nung narinig ko siyang
magsorry, at nakita ko sa mga mata niya yung sincerity, kahit na I swore to never
forgive her, I did. I guess, that�s all I needed�

Krysta: sshhh.. stop crying na, Mikie.. I�m sorry�

Mikie: I forgive you..sorry din, Krysta.. for everything.. for slapping you, sa
bad treatment ko sayo.. lahat..

Krysta: (smiles at me) matagal ko na yun kinalimutan, Katryna.

We hugged each other again. Tapos nun, nagtawanan na kame, na parang walang
nangyare. So, okay na kame ni Krysta. Everything�s been put behind us now. We�re
going to start anew. Both of us..
Wow. One down�

-----

Sunday na ngayon. Pagkatapos nung nangyare yesterday, kapansin pansin sa condo

namen, yung peace and quiet. Of course, dahil wala ng away, wala ng gerahan, at
lalong wala ng sakitan. Nakakapanibago, pero mas gusto ko ito. Inabutan nga kame ni
Cass nung gabing yun, na magkatabi sa couch at nanonood ng DVD eh, siempre, yung
favorite ko, Just Like Heaven. Favorite din pala ni Krysta yun. gulat na gulat
siya sa nakita niya, at agad niya kameng nilapitan. We told her the good news, at
siempre, happy siya. Oh diba? Happy family na kame. Ang saya saya. And guess
what? Gulat na gulat siya sa kitchen. Okay, so I guess, hindi niya alam kung sinong
may gawa nito.

Eh kung hindi niya alam kung sino, at hindi rin alam ni Krysta, pano nakapasok dito
yung may gawa nito? As I said nga, impusibleng si Ivan, dahil mag kasama nga
daw sila ni Krysta nung umagang yun. Hindi ko pa siya nakikita at nakakausap,
magmula nung Friday, nung pinagluto ko siya. which, by the way eh, masama pa rin
ang loob ko dahil dun. Di bale, Monday na naman bukas eh, pasukan na.
magkaklase kame ni Ivan, tatanungin ko pa rin siya. One left, si Nico. kaya lang,
hindi ko pa siya nakakausap eh.

Wala namang masyadong nangyare ngayong araw na to, nagsimba kame nung umaga, yes,
kaming tatlo nila Krysta at Cass. Tapos, nagshopping kame. Girls� day out, ika nga.
Dito ako ngayon sa room ko, fixing my stuff, at naghahanap ng outfit para bukas.

*knocks*

Krysta: Mix? (sumilip siya) Can I come in? (tumawa siya) is it okay if I call you
Mix na rin?

Mikie: oo naman. Come in.

Krysta: (may dala siyang tray) hot cocoa oh. mahilig ka dyan diba?

Mikie: oo, pano mo nalaman?

Krysta: eh kase, tuwing gabi, lagi kang gumagawa nito eh. Kaya, eto oh, para hindi
ka na lumabas.

Mikie: alam mo pala yun? (kinuha ko yung mug) thank you ha.

Krysta: eh pano, halatang hindi ka sanay gumawa nyan for yourself! don�t worry,
walang lason yan.

Mikie: ikaw talaga! (I smiled at her) tabi tayo, gusto mo?

Krysta: talaga? Eh, diba maaga ka pa bukas?

Mikie: 9 pa yung pasok ko eh. Kwentuhan muna tayo.

Krysta: (tumabi siya saken) last sem mo na pala to no? anong balak mo after mong
grumaduate?

Mikie: take over the magazine company.. but no more modeling!

Krysta: huh? Bakit? sayang naman yun?

Mikie: hindi noh. Eh ever since nagkaisip ako, humaharap na ko sa camera eh. eh
ikaw ba? What's your plan?

Krysta: you were born a natural talaga. Ako? well, humingi ako ng pang business kay
Daddy, gusto ko sanang mag open ng restaurant eh..

Mikie: that's a good idea! Can't deny it, kahit nung magkagalit tayo, sarap na
sarap ako sa luto mo! Ano palang sabi ni Tito? pumayag ba?

Krysta: he'll think about it daw muna, alam mo naman yun eh, walang tiwala saken.
(tumingin siya saken ng seryoso) Mikie.. uhmm.. about what I said� yung tungkol kay
Ivan..
okay lang ba sayo yun?

---+---

okay lang ba sayo yun?

Mikie: (looks down) no! oh.. err.. yeah (looks up) i mean... okay lang.. ... i
guess? ...

i have no idea why i said that, hindi ko rin alam why i stuttered. actually, hindi
ko alam kung anong sasabihin ko eh. Okay lang na parang hindi.. gets nyo? malabo
talaga. hay ewan! nakakaloka ever.

Krysta: talaga!? i was expecting you'd say no, which i would totally understand..
eh kase.. wala lang.. (looks down)

Mikie: ano ka ba! eto naman, ang drama eh. okay lang.. really.. basta, Krysta ha.
request ko lang, sana wag mo syang sasaktan ha.. alam mo namang mahal ko yun eh..

i said what!?!?!?! whoa. that felt weird?

Mikie: -- i mean you know, of course. best friend ko yun eh.

Krysta: of course, alam ko naman yun eh.. ito naman, kung magsalita, parang ako
ang nangliligaw kay Ivan eh... i know where you're coming from, really. he's in
good hands, don't worry.. tsaka.. hindi pa naman kame eh, but promise ko talaga,
if ever maging kame, good girl na ko.. cross my heart! takot ko lang sayo noh,
baka magkapart two pa yung "slap scene" naten eh!

Mikie: loka! kahit hindi maging kayo, dapat good girl ka na!

Krysta: ayy, oo nga pala!

Mikie: uhmm.. Krysta.. are you going to tell Ivan..?? na.. na mahal mo siya?

Krysta: hindi noh! nakakahiya kaya.. tsaka.. hindi pa naman kase ako ganun ka
sure, yung tipong 100% na mahal ko siya.. kaya nga, i want to get to know him
more eh..

good answer! hay! that made me feel better... at least for now..

Krysta: (looks at the time) ay shocks! sorry.. look, it's past your bed time..
strict ka pagdating sa ganyan diba? kailangang 8 hours of sleep ka talaga.

tinignan ko yung oras. 11:45 na!? talagang it's waaayyy past my bed time. grabe.
ganun ba kame katagal nagkwentuhan? sa bagay, medyo marami-rami din yung
napagusapan namen.

Mikie: oo nga noh!? di bale, okay lang.. first day lang naman bukas eh, tsaka i
lost track of time din eh.. tulog na ko ha, good night!

Krysta: oh sige, iwan na kita. good night. (kinuha niya yung mug sa may night
stand) i'll take this. (napatingin siya sa gumamela) Mix?

Mikie: bigay ni Ivan.

Krysta: oh yeah, i remember! he gave you that with taho right?

Mikie: yeah..

Krysta: wow..well.. alright, i'll leave you na. sleep tight! (hugs me)

at naglakad na sya papunta sa door. pero bago pa siya makalabas, tinawag ko siya,
at humarap naman siya saken.
Mikie: Krysta!

Krysta: hm?

Mikie: thank you ha.

Krysta: for what?

Mikie: for the hot cocoa.

Krysta: oh, that.. you're welcome. ako nga dapat magthank you sayo eh..

Mikie: para san? hindi naman kita ginawan hot cocoa ah..

Krysta: no not that.. thanks for.. being my cousin again.

pagkaalis ni Krysta, nahiga na ko. tinignan ko muna yung cellphone ko, baka
sakaling may nagtext, o tumawag. i'm talking about Nico. ano kayang nangyare na
naman dun? hindi na naman nagparamdam. tumawag lang kaninang umaga, tapos yun na.
haven't heard from him ever since. nako ha, don't tell me.. err. ayoko ng
ituloy!

but i checked it, anyways. 1 missed call. from Nico. kitams!? loka loka lang talaga
ako minsan eh, nagparamdam naman pala eh, na miss ko nga lang. hindi na ko mag
ca-call back, gabi na eh, baka natutulog na yun. magkaiba kase kame ng school. ewan
ko, pero ever since naging boyfriend ko siya, ayokong nasa isang school kame. ang
weird no? i know.

si Ivan na lang kaya ang tawagan ko? sa tingin nyo? neehh.. wag na.

okay, fine! sige na nga! mapilit kayo eh!

*calling Ivan*

Ivan: hmmfffmmf hello?

Mikie: natutulog ka na?

Ivan: was. Mikie? late na ah.. bakit hindi ka pa natutulog?

Mikie: kakatapos lang namen magkwentuhan ni Krysta eh..

Ivan: Krysta? nag away na naman kayo?

Mikie: baliw! hindi, sabi ko nagkwentuhan kame. okay na kame noh. as in bati na. no
more war.

Ivan: talaga? that's good. (yawns) tulog ka na, maaga pa tayo bukas.. mapupuyat
ka nyan eh.
Mikie: hindi pa ko inaantok eh..

Ivan: nag hot chocolate ka na naman noh?

Mikie: of course! di pwedeng hindi.

Ivan: tigilan mo na yan chocolate mo, ang hyper mo na naman eh. magkaka eye bags
ka, matulog ka na! inaantok na ko eh..

Mikie: eh Ivan! hindi nga ako makatulog!

Ivan: hay nako, eto na naman tayo. bakit hindi mo kulitin boyfriend mo?

Mikie: eh natutulog na yun eh! tsaka, maaga pa pasok nun bukas!

Ivan: ganun? kaya ako kinukulit mo? parang ako, hindi natutulog eh noh?

Mikie: you're not! sige na Ivan!!

Ivan: what!? what do you want me to do?

Mikie: you know what to do!

Ivan: hay! oh sige na, higa ka na, okay? and close your eyes. here we go.

*sings*

Twinkle Twinkle Little Star - Kai

twinkle twinkle little star

how i wonder what you are
up above the world so high
like a diamond in the sky

star light star bright

the first star i see tonight
i wish i may i wish i might
have a wish i wish tonight

twinkle twinkle little star

how i wonder what you are
i have so many wishes to make
most of all its her i state

just one girl

that i've been dreaming of
i wish that i could have all her love
(oh oh)
i wish i may i wish i might
have the dream i dream tonight
(oO Baby)

twinkle twinkle little star

how i wonder what you are
i wanna girl who'll be all mine
the one to say that im her guy

someone sweet that's for sure

i wanna be the guy she's looking for
(oh oh)
I wish i may i wish i might
have the girl i wish tonight
(oO baby..)

twinkle twinkle little star

how i wonder what you are
up above the world so high
like a diamond in the sky

star light star bright

(the girl who'll be making wishes on)
the first star i see tonight
(Oh Oh)
have the wish i wish tonight

(whispers) good night, Twinkle Star..

Mikie: Ivan?

bakit Twinkle, Twinkle Little Star?? So Happy Together yung pampatulog ko,
remember? ....

---+---
bakit Twinkle, Twinkle Little Star?? So Happy Together yung pampatulog ko,
remember? ....

Mikie: Ivan!? Are you still there? Hello?

Tinulugan ako? Baliw talaga to!

Mikie: IVAN!!! Errr! Gumising ka! Ivan naman eh!

Tahimik na siya, ang sama talaga nito. Tulugan daw ba yung pinapatulog? Hay
nako. Ang tagal pa bago ko binaba yung phone, wala lang, trip lang. Eh kase, baka
gising pa to eh, kaya pinakiramdaman ko muna. Pero, seems like he�s really
sleeping, so binaba ko na nga. Tinabi ko yung phone ko sa side ko, at natulog na
ko.

Nung binaba na ni Mikie yung phone, saka lang ako nakahinga talaga. haaaaaaaayyy!
Ang engot mo talaga, Ivan! Bakit hindi mo muna sinigurado na tulog na sya? Patay
tayo nyan bukas. Sana hindi nya naintindihan yung sinabi mo. Sira ulo ka kase eh?!
Iba talaga kapag half asleep, half awake. Kung ano ano na lang ang lumalabas sa
bibig, pati yung mga hindi dapat lumabas, eh lumalabas. Ayan, nawala tuloy yung
antok ko. Kase naman eh! Hay. Kung hindi rin naman ako matutulog, might as well
do something..

----

The next morning, maaga akong bumangon. I set my alarm clock at 7 am. Magjojogging
ako, para naman nasa condition yung body ko for my first day diba? Lumalaki na
bilbil ko eh. Siempre, I snoozed parin, pero wag kayo, isang snooze na lang this
time! Hahaha. Desidido talagang magpasexy eh! Of course. So ayun, off I went
to change my clothes, mamaya na ko magshoshower, after kong magjogging. Nung
lumabas ako ng room ko, nasa kitchen na si Cass, kumakain.

Cass: morning sunshine!

Mikie: ang aga mo?

Cass: eh sasabay na lang ako sayo, ayaw kong sumabay kay William. LQ.

Mikie: ang drama nito, may pa LQ � LQ pang nalalaman eh!

Cass: ganon talaga noh!

Mikie: oh, eh anong ginawa mo, bakit nag away kayo?

Cass: loka! Porket ba nag away kame, ako na may kasalanan? He cancelled our dinner
last night! Oh, tell me, hindi ka ba magagalit dun?

Mikie: eh baka naman may reason sya?

Cass: hay nako, whatever it is, basta, galit ako sa kanya. (looks at me) eh bakit
ikaw?

Mikie: anong ako?

Cass: bakit ang aga mong nagising? (tinignan nya yung suot ko) at tsaka, bakit
ganyan ang suot mo? You�re going to school like that?

Mikie: hindi, magjojogging ako! Gusto mo sumama?

Cass: wag na noh. Kumakain ako eh.

Mikie: kumakain daw, eh bakit ka nakatayo? Bakit hindi ka umupo dun? (tinuro ko
yung table, yung malapit sa mural) muka kang kawawa dyan eh. May table naman,
nakatayo ka.

Cass: eh kase, baka madumihan. (tinignan nya yung buong kitchen) Grabe Mix, ang
ganda ng kitchen.

Mikie: i know. talaga bang hindi mo alam kung sinong gumawa nito?

Cass: gaga! Eh di kung alam ko, matagal ko ng sinabi sayo? To naman, parang hindi
ako kilala. Pero kung sino man sya, grabe, ang lakas ng tama niya sayo.

Mikie: hm? talaga lang ha. Baka kung sino lang yan, trying to pull a trick on me.

Cass: sus, kilig ka naman! did you find out if Nico did this?

Mikie: actually, I don�t think he did this.

Cass: bakit?

Mikie: i don't know, hindi ko nafifeel.

Cass: eh si Ivan? Feel mo?

Mikie: hindi rin. I mean, he can�t be the one.. why would he do something like
this diba? If this was for Krysta, siempre, sure na ko na si Ivan may gawa nito.

Cass: eh pano kung siya pala?

Mikie: Malabo, Cass.

Cass: hmm. Sa bagay. Tsaka, hindi nga marunong magdrawing yun eh, mag paint pa
kaya?

Mikie: lokaret ka talaga. (tinignan ko yung time.) oh sya, magjojogging muna ko,
I�ll be back in an hour. Sure kang ayaw mong sumama?

Cass: sure na sure!

So ayun, lumabas nako para mag jogging. Feeling eh! Hahaha. I jogged for 1
block, tapos umikot ako sa likod ng building. Nakita ko nga si Krysta eh,
nagjojogging din, kaya lang malayo siya saken, kaya hindi ko na siya sinabayan.
Tinignan ko ulit yung watch ko, an hour had passed. I have to get back inside, at
maliligo pa ko.

Ay sandali, si Nico my labs, tumatawag.

Mikie: good morning!

Nico: wow, somebody is in a good mood today. Hi baby. wala lang, I just called
to say na I�m about to leave for school. And to say good morning to you. Are you
ready for school?

Mikie: I�m about to get ready.. oh sige, ingat ka ha. call me after class, okay?

Nico: hatid nalang kaya kita?

Mikie: wag na, you�re going to be late. I�m driving with Cass.

Nico: oh.. oh okay then. Sige, I have to go. Bye! I love you. Have fun today.

Mikie: sure will! Ingat ka ha. bye

After namen magusap, I checked the time again, haaaaaa! takbo ako kagad sa taas,
late na ko, late na ko, late nako! So ayun, I took a shower, got ready, and booom!
I�m done! Pero, wait, pose muna sa mirror! Oh yes, ang ganda mo, Mikie. Walang
kakupas-kupas. Wahahah.

Mikie: (yells) Cass! I�ll wait for you in the car!! Bilisan mo! (I grabbed an apple
on my way out)

Cass: coming!

Sa pagmamadali ko papuntang parking lot, hindi ko napansin kung nilagay ko ba sa

bag ko yung susi ng kotse oh hindi. Usually kase, nakasabit lang yun sa fingers ko.
So, sinubo ko muna yung apple na hawak ko (mukang lechon!) at hinalungkat yung
bag ko. Nakita ko naman yung car keys kagad. Kaya, sige, tinuloy ko yung paglalakad
ko, papunta sa kotse ko. More like brisk walking talaga, I�m going to be late noh.
First day ko pa naman. Nung malapit na ko, napansin ko..

Anong nangyare dito? Hindi ba sila nagwalis kagabi?

Wait a minute. I looked closer.

Gumamela petals�..

again?

---+---
Gumamela petals �

Again?

Sinundan ko yung trail, at siempre san pa ba to papunta? Eh di sa kotse ko. Nako

ha, mga pauso talaga ng taong ito oh. Bakit kailangan pang idaan sa mga pa petals-
petals effect, eh pwede namang magpakilala diba? Ano bang akala niya saken?
nangagain ng tao, kaya hindi siya nagpapakilala, kung sino man siya?

Pero, in fairness ha, ang sweet niya. Kinikilig ako. Hehehe. Eh kase naman, sa
buong buhay ko, never pa kong nasuspense ng ganito. Biruin mo, gigising ka na lang
ng isang araw na may trail ng bulaklak sa labas ng pintuan mo, na papunta sa bagong
look ng kitchen mo? Tapos, yung rooftop effect. Oh diba? San ka pa? Ngayon naman,
ito. Hayyy. Ang romantic naman ni Mr. M.
M for Mahiyain. Hahaha. I know, ang corny.

I went inside my car, at naupo lang habang hinihintay ko si Cass. Ang tagal talaga
ng babaeng to kahit kailan, samantalang nauna pa siya saken maligo. Binuksan ko
muna yung radio, at nilagay sa favorite station ko. Tuwing umaga at gabi kase, may
mga taong nagpapabati dito, yung mga tipong nag-gugoodmorning sa mga sweethearts
nila, nagugoodnight, nagsosorry, nagpaparamdam dun sa mga type nila, nagdedicate ng
mga songs.. yung mga ganon. Meron ngang nagkatuluyan dahil dito eh! Oh, say nyo?
Ewan ko ba, pero ever since then, aliw na aliw na ako sa program nilang ito. Kase
naman, yung mga ibang lalake, napakasweet. Yung iba naman, no offense, pero ang OA.
Parang fake na tuloy.

DJ: okay, caller number 3, you�re up!

Caller # 3: I�d like to dedicate a song for someone. To this girl, who had and
would always have my heart. Kaya lang, she has her eyes on someone else, someone
who has broken her heart too many times.

DJ: and what song would you like to dedicate to this special someone?

Caller # 3: �Endlessly�, by b44..

DJ: any message for this lucky girl?

Caller # 3: one day, I will have the courage to tell you how I feel. But for now,
I�d like you to know that you�ll always be the brightest star in my sky�..

DJ: alright, thanks for your call! To the �star� in this guy�s sky, stop searching
for other skies to be in. You�re a lucky one; you�ve got a heart waiting for your
love�

* Plays the song *

Endlessly � b44

Late at night you call on a phone

We talk about the day
When you found out he was cheating
You tell me that it hurts to the bone
To trust someone that way
To find that he was deceiving

And I know I've always just been your friend

But if you look my way , I'll make sure you're never hurt again

Do you know I exist

Just to promise you this
Endlessly to be true to you
And if you answer my prayer
I cross my heart and I swear
Endlessly to be true to you
And if you'd only see
How beautiful you and I would be
Endlessly

I remember when you fell in love

I could not believe
That it was not with me
I sent a secret prayer up above
And put my heart away
So that you could be free

And I know right now you're broken in two

But did you know my heart's been broken since the day I met you

Do you know I exist

Just to promise you this
Endlessly to be true to you
And if you answer my prayer
I cross my heart and I swear
Endlessly to be true to you
And in my sweetest dream
You learned to put your faith in me
Endlessly

Sometimes the thing you need

Is the one thing you can't see
If you put your faith in me
How beautiful you and I would be

Do you know I exist

Just to promise you this
Endlessly to be true to you
And if you answer my prayer
I cross my heart and I swear
Endlessly to be true to you
And if you'd only see
How beautiful you and I would be
Endlessly

Awww!! Ang sweet naman, naiyak tuloy ako. Huhuhu. She�s a very lucky girl, kung
sino man siya. Buti pa siya, may naghihintay sa kanya. Hayyyy.

Ivan: hoy!

Mikie: ayyyyy mommy!!

Ivan: mommy ka dyan? Kamuka ko ba si tita Criselda?

Mikie: sira! Ginulat mo ko! Ang sama mo talaga! (pinalo ko siya) kanina ka pa ba
nandyan?

Ivan: (tumawa siya) oo. Kanina pa kita tinitignan. what�s wrong? (looks
closer) Umiiyak ka ba?

Mikie: (I wiped my tears) hindi no.

Ivan: hindi daw� eh bakit namumula yung eyes mo? Ano, dali na�sabihin mo na
saken. inaway ka ni Nico!? aawayin ko yun!

Mikie: hindi noh! Ano ka ba. Eh kase.. nakikinig ako sa radio.. natouch ako dun sa
dinedicate nung guy para sa girl�

Ivan: you cried for that!? Ang babaw mo talaga Mix! Parang yun lang eh!

Mikie: eh bakit ba!? Eh sa na touch ako eh. Sana no, may magdedicate din ng
song para saken�

Ivan: hay nako, ang corny mo talaga!

Mikie: eh ano ngayon!? Palibhasa ikaw hindi mo alam yung feeling na in love kaya
tingin mo corny.

Ivan: love love.. nako, sakit lang yan sa ulo!

Mikie: Ikaw ang aga aga, nangbubwiset ka na. (tinignan ko siya ng masama) ano bang
ginagawa mo dito?

Ivan: eh di sinusundo ka, ano pa ba?

Mikie: eh hindi ko naman sinabing sunduin mo ko ah..?

Ivan: I know. ikaw, ang aga aga, ang sungit mo.

Mikie: Galit ako sayo eh, tinulugan mo ko kagabi.

Ivan: (kinamot niya yung batok nya) ay sorry. Ikaw naman kase eh. Natutulog na
ko, nangulit ka pa.

Mikie: eh whatever. May sinabi ka kagabi. Ano yun, ha?

Ivan: huh? .. patay! narinig! ..

Mikie: yung binulong mo, after mo kong kantahan? Ano yun?

Ivan: ha? ehh.. .. think fast Ivan! .. (tumingin siya sa ground) anong meron
dito? Bakit ang daming kalat?
Mikie: ewan ko, someone, �fan� ko kuno.

Ivan: ba, my secret admirer ka? .. ayos yan, sige, change the topic! ..

Mikie: I don�t know.. I guess? Nakita mo na ba yung kitchen? Grabe, iba na yung
look. Kakagulat.

Ivan: ah. yun.. oo nakwento ni Cass saken. nakita ko na rin kanina, it's okay.

Mikie: anong okay!? ang ganda nga eh.. (ngumiti ako) he�s sweet..

Ivan: who?

Mikie: yung secret admirer ko!

Ivan: secret admirer ka dyan, baka kung sino lang yan eh!

Bigla namang sumulpot si Cass, nagmamadali, hindi pa nga nakakapagsuklay eh!

Cass: okay, I�m ready! (looks at me and Ivan) let�s go! First day! Yahoo!!
(napatingin siya sa ground, at tinuro yung mga petals) ano yan?

Mikie: I�ll tell you later! Halika na!

Ivan: sakin na kayo sumakay.

Cass: nah-uh! Knowing how slow you drive, Ivan? Anong oras naman kaya tayo
makakarating sa school? (looks at the time) we have 30 minutes to get there.

Ivan: akong bahala! Halina kayo. Mikie, Cass. (binuksan nya yung doors ng car
nya)

Mikie: sige na nga, pero, Ivan siguraduhin mong hindi ako malelate ha.

Umalis na kame, si Ivan na ang nagdrive. As usual, inabot kame ng siyam siyam bago
makarating sa school. pero, hindi naman kame na late. We got there 5 minutes before
the class began. Classmates kameng tatlo ulit. Ang saya nga eh. Parang nung mga
freshmen pa lang kame. Ganitong ganito yung set up namen. Actually, hindi lang kame
tatlo ngayon, dahil si William, classmate din namen. Classmate ko si Cass sa lahat
ng classes ko, si Ivan kase, ahead samen ng ilang units. Yung last class namen,
hindi na sya kasama. He took that class already. Ganun din si William.

Anyway, so the day went well naman. Wala kameng masyadong ginawa, kase nga first
day palang. Okay nga ang schedule namen eh. Basically, we just got familiar with
our classes. Discuss ng syllabus pati requirements.. yun lang. Since last sem na
namen to, at graduating na kame, kailangan daw eh talagang seryoso. Eh sino bang
hindi? Atat na kong grumaduate no!

Hinintay na lang nila Ivan at William na matapos yung last class namen. After nun,
nagkayayaan kame sa isang bar. Alam nyo na, good time.. ang lalakas ng mga loob
namen no? kakastart pa lang ng school, good time na kagad! okay lang, wala naman
kameng class bukas eh. Alam na rin naman ni Nico na lalabas kame. Si Cass, hindi
kinikibo si William. Ang drama talaga nitong babaeng ito!
William: Cassie.. haniii.. sorry na oh�

Cass: che! Galit ako sayo.

William: wag ka ng magalit.. eto na nga oh, binilan na kita ng drink.. (binigay
niya ito) Bati na tayo oh�

Cass: anong akala mo saken? makukuha mo ng basta basta lang?

Talaga tong dalawang to oh, nakaka aliw silang panoorin. Pinapanood nga lang namen
silang dalawa ni Ivan eh.

Mikie: tanggapin mo na kase! Ang arte pa eh!

Ivan: oo nga, Cass. Sige ka, pag hindi mo yan tinanggap, saken na lang yan!

Cass: (kinuha niya yung drink) hmm.. sige na nga, I forgive you na.

William: yan! (hugs her) bati na kame ni Cassie ko!

Ayun, naginuman kameng apat. Sumasayaw sayaw.. you know. Si Cass nga eh, ang dami
ng nainom. Pero inaalalayan naman siya ni William. ako naman, konti lang, ayoko ng
maulit yung nangyare dati no.

Ivan: oh, wag masyadong sweet, baka langgamin.

Mikie: oo nga!

Cass: che! Inggit lang kayo!! Kayo naman kase eh�

Ivan & Mikie: ano!?

Cass: (tumayo siya at tinuro kame, lasing na siya) hello!?

ikaw, Mikie. You�re so blind, ikaw naman Ivan, you�re sooooo slow. . .

---+---

ikaw, Mikie. You�re so blind, ikaw naman Ivan, you�re sooooo slow. . .

Mikie: what are you talking about?

Ivan: Cass.. okay ka lang? lasing ka na ata eh.

William: Cass. Tama na yan, Give me the bottle..

Cass: hindi nga ako lasing! Ano ba kayo? Nag eenjoy yung tao, ang ke-KJ nyo
naman. you guys! (tumawa siya) listen to me. Totoo naman eh. itong si Ivan,
(hinawakan nya yung balikat ni Ivan) bro naman, it�s the 21st century na, hindi na
uso yung mga pa shy effect. If you want the girl, go for it! Be aggressive, man.
Kaya ka nauunahan eh. And you, Miss Katryna (tinuro niya ko) aba, hija?! Patay na
lahat ng mga bayani. Gusto mo bang maging pambansang �Manhid?� Hindi na uso yung
mga �helplessly devoted� sa mga taong walang kwenta no! hello!? Girl? Wake up! Open
your eyes, look around you!

Tahimik kameng tatlo, nagtataka. We don�t have any idea kung anong mga pinagsasabi
nitong si Cass. Iba kase to kapag nakainom eh. Tinignan ko si Ivan, tapos si
William, ganon din sila saken. ang tagal naming nagtitinginan, si Cass naman,
nakatayo lang, hawak parin yung beer nya.

Cass: oh? natulala kayong tatlo dyan? Something I said? Comment naman dyan oh!

Tahimik paren kame. But after a while, I stood up, it�s about time I break the
silence between the four of us. Ang awkward kaya, nagtititigan lang kame dito.

Mikie: excuse us!

Cass: hey! Where are we going?

Hinila ko si Cass papuntang rest room. Loka loka talaga to. We went inside the rest
room, buti walang tao. Sa may wall, may couch, tapos sa isang wall naman, nandon
yung mga sink. I sat her down on the couch. Tapos kumuha ako ng paper towel at
binasa ito. Pagkatapos nun, umupo ako sa tabi niya, at binigay yung wet towel.
Pero, bago pa man niya makuha yung towel, tumakbo siya sa isa sa mga cubicles to
throw up. Eww. Kadiri. Sinundan ko siya para maalalayan, baka sumsubsob to sa
toilet eh. After nun, umupo na siya sa couch.

Mikie: (binigay ko yung wet towel) oh yan, punasan mo yung face mo. Ikaw naman
kase, napadami inom mo. . yan tuloy, nagsuka ka.

Cass: (wipes her face) thank you.

Mikie: okay ka na ba?

Cass: yeah, of course. Ako pa?

Mikie: can you stand? Uwi na tayo, para makapagpahinga ka na.

Cass: (stands up) Mix. (tumingin ako sakanya) ano, feel mo na ba?

Mikie: huh?

Cass: Alam mo, ewan ko kung mahina ka lang talaga, oh nagbubulagbulagan ka.

Mikie: what do you mean?

Cass: duh!? Hindi mo pa ba nararamdaman?

Mikie: ang ano?

Cass: na ano.. (hinawakan niya yung forehead nya) syet, nahihilo ako! Ilabas mo na
nga ako dito!

So ayun, inalalayan ko siya palabas ng rest room. Sila William naman at Ivan,
nakatayo sa labas, hinihintay kame.

William: how is she?

Ivan: anong nangyare dyan?

Mikie: nagsuka.. nahihilo daw eh. Will, sakay mo na nga sa kotse to.

William: let�s go, Cass.

Lumabas na silang dalawa. Kame naman ni Ivan, sumunod na rin. Gusto ko ng umuwi,
I�m tired. Convoy kame papuntang condo. Si Cass, nakasakay kay William, ako naman,
kay Ivan.

Sa kotse, tahimik lang kameng dalawa. Ewan ko ba, pero tinamaan kase ako dun sa
sinabi ni Cass kanina, although malabo. Si Ivan naman, ni hindi man lang inaalis
yung mga mata niya sa daan.

Mikie: huy! (tinapik ko yung shoulder nya) seryoso ka naman masyado dyan!? Okay ka
lang? gusto mo ako na lang magdrive?
Ivan: (ngumiti siya, pero straight parin ang tingin niya) wag na, baka ibangga mo
lang kotse ko.

Mikie: ang sama nito! Nagooffer na nga ako eh. sure ka, okay ka lang?

Ivan: yeah, i'm okay.

Hindi na ko nagsalita after that. Na speechless ako bigla eh. I placed my left hand
on the hand break, and looked straight ahead na rin. I can�t help but think kung
ano ba yung sinasabi ni Cass kanina. Manhid ba ko?

We stopped at the red light. Lapit na kame sa condo. Nabigla na lang ako when Ivan
placed his hand on mine.

Ivan: Mix.. about what Cass said kanina..

Weird! We both have the same thought. Ang awkward tuloy ng moment, pano kase�.
Wala lang. ewan! Napatingin ako sa mga kamay nya na nakapatong sa kamay ko, pero
for some odd reason, hindi ko maalis yung kamay ko. Hindi nga ako makatingin sa
kanya eh, but he sounds really serious.

Mikie: I don�t know what she was talking about, do you?

Ivan: no� but I want to know what she was saying. Ikaw ba?

Mikie: ehh.. kilala naman naten si Cass diba? Ganyan talaga siya kapag nalalasing..
she says things she doesn�t mean..

The light went green, kaya tinuloy niya yung pagdadrive niya. In a few minutes, we
pulled over. Nandito na kame. Our hands were still glued to each other, pero
tinanggal ko na rin. I unbuckled my seat belt, and gathered my things.

Mikie: anyways, thanks for the ride ha. see you tomorrow!

Pretend na lang na walang nangyare. Binuksan ko na yung pinto. Nung malapit na kong
lumabas, hinawakan niya ulit yung kamay ko, I looked.

Ivan: sandali lang.. wag ka munang umakyat.

Mikie: (I sat back down and closed the door) bbbaakit? Is there a problem?

Ivan: I was just wondering.. bakit kaya sinabi ni Cass yun?

Mikie: Eh malay ko ba. Pareho lang tayo. Hindi ko rin naman maintindihan eh.

nakatingin pa rin siya sa harap kahit na naka stop na kame.

Ivan: slow daw ako? (tumingin siya saken)

mabagal pa ba ko sa lagay na to, Mikie?

---+---

mabagal pa ba ko sa lagay na to, Mikie?

Our eyes were fixed on each other. Parang.. alam nyo yun, parang nag freeze lahat.
Ang weird noh? Parang may laman yung tinatanong niya. Pero, siempre, I didn�t
assume anything.

Anything related to us, that is.

Mikie: mabagal ka? Kanino? Err. I mean saan?

Ivan: mabagal.. in.. in general..

Oh, in general naman pala eh. I see.

Mikie: well.. (I paused) you drive slow.

Ivan: no, not really..

Mikie: ah sus, not really daw?! Remember when we went to Baguio? Yung travel time
dapat 6 hours lang eh, but that time, it took us 9 hours to get there.

Ivan: eh, ganon talaga eh..

Mikie: anong ganon talaga? May logical explanation ka for driving slow? Eh hindi
naman kaya traffic nun.

Ivan: I know. But see, you just think I drive slow.

Mikie: ano ka? I just don�t think, I know for a fact that you do.

Ivan: yeah, when I have you in the car..

Ano daw?

Mikie: so, you mean, you only drive slow when I�m in the car? huh!?

There goes the awkward silence again.

Ivan: well.. yes.

Mikie: and that�s your �logical� explanation? What�s logical about that? Eh ang
weird nga non.

Ivan: logical siya if you�re in my position. (he winked at me)

Mikie: you mean, when I�m driving?

Ivan: yes, don�t you watch your speed when let�s say.. Enzo�s with you?

Mikie: uhmm�yeahh? Siempre.. but what does that have to do with your driving?

Ivan: why do you drive differently?

Mikie: of course. May bata akong kasama, dapat extra careful akong magdrive. And
plus, lagi akong pinagsasabihan ni Mara. kaskasera daw kase ako eh.

Ivan: see.. pag kasama mo si Enzo, hindi ka kaskasera, you actually obey the law,
right? what else?

Mikie: what else? Is there anything more to that, other than the fact that I�m
with a kid, and his mother would so kill me if I don�t drive carefully?

Ivan: yun lang? no other reason? Think about it..

Gaya ng sinabi niya, nag-isip ako. Ano pa nga bang ibang dahilan para mag drive na
pagkabagal bagal ang isang tao? Tsaka, I don�t think Cass was referring to this at
all, when she said he�s so slow.

Mikie: siempre.. kase.. I don�t want anything to happen to my nephew.. I mean,

knowing how fast and incautious I drive.

Ivan: precisely. That�s the same thing with me, too.

Mikie:

Ivan: I drive slowly when you�re with me, because like you, I�m a reckless driver.
Of course, you didn�t know that, did you? Because you�ve never really seen how I
drive. I drive slowly dahil ayokong may mangyare sayo.. I drive slowly because I
get scared..

Mikie: you? you get scared? o...okay ka lang? may tama ka na ata eh?

Ivan: (he continued speaking) I get scared. Kase, one wrong move, maraming pwedeng
mangyare.. and if ever something happens, kasama ka don.. (nakatingin siya sa
malayo) naaalala mo noon, when i was learning to ride a two-wheeler? .. nakasakay
ka sa likod ko nun diba? kaya lang, sa sobrang reckless ko, natumba tayo, nasugatan
ka..

Mikie: ganon? eh, Ivan, iba naman yun eh..

Ivan: no, it's nothing different to driving a car. Diba, you drive slow kapag
kasama mo si Enzo? Hindi lang dahil sa bata siya at sinabi ni Mara.. but because
it�s your own choice na rin, and it's your duty to keep him safe. Kahit hindi
sabihin ni Mara, you�d still do it, anyway.. Diba?

Mikie: true..

Ivan: see.. you do that because you love and care about him. you don�t want
anything to happen to him, Right?

Mikie: right.

Ivan: there goes my (ginawa nya yung quotation marks sa air) �logical� explanation.

Mikie: wait.. what?

Ivan: Mix, (he placed his hand on top of mine) sometimes, we tend to see the big
picture first when we're curious about something. pero sa totoo, you'll find the
answer you're looking for through the small details. after all, kung hindi naman
dahil sa small details, eh walang big picture. (he smiled at me) tsaka, hindi
lahat ng bagay, may explanation. sometimes, you do a certain thing just because.
After he said that, he went out, walked towards my side and opened the door to the
passenger�s seat.

Mikie: alam mo, hindi talaga kita maintindihan.. ewan ko kung dahil sa may tama
siguro ako, o talagang we're not on the same boat right now?

Ivan: don't sweat it, Mikie. Everything takes time. You'll understand it someday,
wag mong piliting intindihin ang hindi mo pa kayang intindihin.. kung gusto mong
makasigurado sa isang bagay, take your time... gaya ko. (he looked at the time)
it�s getting late; you should probably get some rest.

Mikie: but? (tumingin lang siya saken) okay..

Hinatid nya ko hanggang sa loob ng unit namen. Hindi ako mapakali, pati sa
elevator, eh mukang malalim ang iniisip ko.

Ivan: don't think too much, Mix, baka mastress ka nyan eh.

I just smiled at him. Nakakalito naman kase yung mga sinasabi nila eh. hindi ko na
nga maintindihan yung sinabi ni Cass kanina, dinagdagan pa ni Ivan. Like I said,
ayoko naman mag assume. Baka madisappoint lang ako. Tsaka, it�s bad to assume in
the first place, right?

Pero, kung hindi ako dapat mag-assume, bakit ako nagkakaron ng reason para mag-
assume? Ang gulo no? Kung wala lang ito, at kung hindi ako tinatamaan sa mga
sinasabi nila, bakit pakiramdam ko eh tinatamaan ako?

Umalis na si Ivan, nandito ako sa room ko ngayon, nakahiga sa bed ko. Wala lang,
stare lang sa ceiling... counting sheep, i guess?

Whatever. Bakit ba ko nag-iisip? Dapat ba kong mag-isip?

Tama lang siguro ito nung ininom ko kanina.

---+---

Tama lang siguro ito nung ininom ko kanina.

A couple of weeks had already passed since that night� actually, that topic was
never brought up again. Hindi ko na tinanong si Cass the following day, since
sigurado naman ako na wala yun alam sa mga pinagsasabi nya. Si Ivan naman, hindi
ko na ulit kinulit about dun. Okay, maybe I tried one more time, pero same parin
yung sinabi niya. So I gave up, kesa naman sa mamroblema ako diba? Kaya, hinayaan
ko na lang�. for now. Heheheh.

Anyway, wala namang masyadong nangyare during the past days. Napansin ko lang,
eversince nagkabati kame ni Krysta, nasobrahan naman ang katahimikan dito sa condo.
Parang, ang boring. Heheh. Nakakamiss kase yung mga bangayan naming dalawa.
Namimiss ko lang naman, pero hindi ibig sabihin nun, mas gusto ko yung magkaaway
kame. I actually enjoy her company, feeling ko nga, super close na kame. But on
the other hand, minsan iniisip ko, sana hindi na lang kame naging okay, dahil kung
hindi kame nagkaayos ni Krysta, hindi ko malalaman na mahal pala niya si Ivan.
Wala lang. Lalo na ngayon, sobrang lagi silang magkasama, laging lumalabas, laging
dinadalan ni Ivan ng flowers. Feeling ko nga sila na eh, nahihiya lang umamin.

As for me and Ivan, okay naman kame, lagi rin naman kameng magkasama. Sa school nga
lang. May rumors nga sa school na kameng dalawa na ni Ivan eh. ayaw nilang maniwala
na magbestfriends lang talaga kame. Palibhasa, lagi kameng magkasama, kaya
napagkakamalan, alam nyo na. Pano naman kase, yung halos lahat ng tao sa school,
schoolmates namen dati.. yung mga girls siempre, they went to my school and the
boys went to Ivan's. kaya, dati na nila kameng nakikita. Mga tao talaga, minsan ang
dudumi ng isip! Mga malisyoso�t malisyosa. Sus, hindi lang nila alam, may ibang
gusto si Ivan.

Yung school naman namen eh okay lang din naman. Hindi naman masyadong torture
chamber ang mga classes ko. Yung after school activities ko ang sobrang hectic.
Lagi kaseng may pictorial, tapos, tinetrain pa ko sa pag handle ng company. Okay
lang, it�s for my own benefit din naman eh.

Yung pagluluto ko? Yun ang okay na okay. Actually, marunong nakong magluto ng
nilaga ngayon. Si Krysta ang nagturo saken. Pero siempre, nagpaturo parin ako
kay Mara. Madami nakong alam lutuin ngayon, of course, courtesy of my lovely
cookbook, yung binili ko sa mall. Remember nyo?

Mahaba na ba ang monologue ko? Oh siya sige. Stop nako.

Nandito ako ngayon sa kitchen, kakatapos ko lang magluto ng breakfast. Wala lang,
surprise ko lang sila. Siempre, turn ko naman, lagi na lang kase si Krysta ang
nagluluto eh. Si Ivan, parating na yun. I have a little confession. Medyo corny but
true. Everytime na nandito ako sa kitchen, ginaganahan ako lalo magluto. Ito nga
ang naging motivation ko eh. This room makes me feel� important? No, more like�
loved. Kung sino man ang may gawa nito, ang galing nya talaga, dahil kuhang kuha
niya yung emotions ko, yung tipong, connected talaga ako sa art dito sa kitchen, oh
diba? Bongacious! Magulo? Masanay na kayo, nakakaloka talaga ang life ko.

Ay, teka. May nagdodoorbell. Si Ivan na to.

Mikie: (binuksan ko yung door) good morning!

Ivan: uyy.. (sniffs) ang bango ha, nagluto ka?

Mikie: yeah.. come in.

Ivan: (he went straight sa kitchen) wow! Tapsilog! Anong occasion?

Mikie: wala, I just want to cook for you guys.

Ivan: nax naman, Mix. Mukang inspired na inspired ka ha.. nakatulong ba yung
atmosphere? (tumingin siya sa kitchen) alam mo, ilang beses nakong nagpunta dito
at tinignan to, pero hanggang ngayon, hindi ko magets kung anong gustong ipahiwatig
nung gumawa nito. what is this supposed to be? cooking under the stars!?

Mikie: pwede rin! ako rin, pero hindi ko na naman kailangan ng explanation eh.
the art says it all na, masaya ako kapag nandito ako.. parang, connected siya
saken.. alam mo yun?

Ivan: ah sus! Nagdrama ka na naman!

Mikie: che! Kumain ka na nga dyan!

Ivan: (he started eating) where�s Krysta?

Mikie: nagjogging. Parating na yun.

Ivan: si Cass?

Mikie: naliligo.. mamaya pa lalabas na yun.

Ivan: kumain ka na rin kaya, para kang timang dyan, pinapanood mo lang ako.
Mikie: eto na nga eh, (sits down)

At ayun, sabay kameng kumain. Ang tagal naman kaseng maligo ni Cass eh. maya maya
lang, dumating na si Krysta,at dumeretso siya sa kitchen, naamoy niya kase yung
tapsilog ko.

Ivan: hi!

Mikie: uy, halika na dito, join us!

Krysta: okay! Uyy. This looks good ha. ang bango pa. (she took a bite) and oh!
it�s good!

Mikie: thanks� ay, excuse me lang ha, si Nico tumatawag. Iwan ko na muna kayo
dyan..

Nagpunta ako sa living room para sagutin yung tawag ni Nico. loko to eh, hindi ako
tinawagan kagabi. Ano na naman kaya ang ginawa niya?

Mikie: hello?

Nico: hey�

Mikie: hey ka dyan! Bakit hindi ka tumawag saken kagabi? What happened to you?

Nico: nag aral ako, babe.. may exam ako ngayon.. papasok ka na ba sa school?

Mikie: ahhh ganon ba.. it�s okay, you were studying naman pala eh.. yeah, I�m
leaving in an hour.. ikaw, papasok ka na?

Nico: oo, pasensya ka na ha.. bawi na lang ako sayo.. ako maghahatid sayo ngayon
sa school..

Mikie: huh? Nako, wag na noh, out of the way yung school ko eh, tsaka, Ivan�s here
already, sabay ako sakanya.

Nico: ikaw lang?

Mikie: well, yeah. Cass is riding with William kase.

Nico bakit palagi ka na lang sumasabay kay Ivan? Sira ba kotse mo?

Mikie: no.. since we go to the same school, and he lives near me, logical naman ang
mag car pool kame eh. mas tipid yun sa gas, and it saves a parking space. I�m
trying to cut down my expenses kase..

Nico: since when ka pa naging conscious sa expenses mo?

Mikie: uhmm.. since my dad told me I�m spending too much money every week?

Nico: magdrive ka, ako magpapagas ng kotse mo.

Mikie: Teka nga, bakit ka ba nagagalit? Anong problema kung makisabay ako? It�s
just Ivan.
Nico: eh kase lagi na lang kayong magkasama!

Mikie: hello?! we go to the same school kaya, malamang lagi kameng magkasama. ano
bang masama don?

Nico: yun na nga eh, you�re always together, kaya napagkakamalan na kayo! Baka
akala mo, hindi ko alam na may kumakalat na rumors na you guys have a relationship?

Mikie: rumors lang yun, mga malisyoso lang yung tao sa school ko.

Nico: hindi nila bibigyan yun ng malisya kung wala silang nakikitang dahilan.

Mikie: so, anong pinapalabas mo!? Na I�m cheating on you? Ganon ba?

Nico: aren�t you!?

Mikie: what!? Ang dumi ng isip mo, pati ako, pinagdududahan mo! I will never
do that! hindi ako katulad mo, Nico. tandaan mo yan. besides, we both know who
the real cheater is between the two of us!

*hangs up*

Pagkababa ko ng phone, tumawag ulit siya, pero hindi ko na sinagot. Bwiset na

lalakeng yan, ang kapal ng muka!? Ako pa daw ang cheater? Wtf? Aaaaaaaahhh!
Lumabas sila Ivan at Krysta galing kitchen, pati si Cass, lumabas ng kwarto niya.
Grabe, ganon ba ko kalakas sumigaw?

Krysta: what happened? Okay ka lang? (lumapit siya saken)

Cass: bakit ka nagsisigaw dyan?

Ivan: ano na namang ginawa ni Nico?

Tumahimik lang ako, at naupo sa couch. Understood na yun. Si Cass, pumasok ulit sa
kwarto niya, pano, nakatapis lang kaya siya. Si Krysta naman, pumunta sa
kitchen para kuhanan ako ng tubig. Naiiyak tuloy ako.

Ivan: (tumabi siya saken) Mix.. why are you crying? what happened? Talk to me�

Mikie: he accused me.. (sniffs) of cheating on him.. (sniffs) bwiset na mga

chismosang yan, alam mo bang nakaabot sa school ni Nico yung balitang kumalakat sa
campus.. Ivan, wala naman tayong ginagawang masama diba? Bakit nila binibigyan ng
malisya yung friendship naten?

Ivan: (hugs me) hayaan mo na yung mga yun.. inggit lang sila, kase maganda ka,
gwapo ako.. perfect combination.. diba? At yang si Nico.. sus, wag mong pansinin
yan. Natatakot lang yan, kase ginawa na niya yan dati..

Mikie: pati ba naman siya, paniniwalaan yun?

Ivan: eh, inggit lang siya, kase mas comfortable ka saken.. wag ka na lang
magpaapekto, alam mo naman na wala kang ginagawang masama eh.. hayaan mo na yun..
(he lifted my chin) smile ka naman dyan, humahaba nguso mo eh, pwede ng sabitan ng
hanger!
Mikie: baliw!

Ivan: sino? ikaw?

Tumawa naman ako. Si Ivan talaga.. he really knows how to make me smile. Oo nga
naman, bakit ba ko magwoworry, hindi naman ako ang may ginagawang milagro no. siya
kaya. Bwiset. Oh tapos ngayon, tatawag tawag sya at magtetext. Nagsosorry. Hay
nako. Ang aga aga, sinira nya yung araw ko.

After kong magpalamig at magpakalma, umalis na kame. Sumabay pa rin ako kay Ivan.
Care ko ba sa iniisip ng mga chismosang yan? Tama, inggit lang sila, dahil maganda
ako, at gwapo si Ivan. kasalanan ba namen kung nanggaling kame sa angkan ng mga
magaganda't gwapo? kaya, bagay kame. Wahahah. Bagay kame? Yeah right.

Dumating kame sa class 5 minutes before the time. Dun kame naupo sa may likod,
magkakatabi kameng apat. Maya maya naman, dumating na yung professor namen at
nagstart na yung class.

So ayun, discuss discuss lang. nothing new. At mas lalong nothing interesting. Hay,
kahit kailan. Saksakan ng kaboringan. Pati, hindi ko talaga maalis sa isip ko na
pinagbintangan ako ni Nico na nagchecheat sa kanya. Kapal talaga ng muka. Kung
makaasta siya, parang inosente siya eh. siya nga dyan ang taksil! Eerrr!

In the middle of our discussion, may pumasok na babae. Lumapit siya sa professor
namen, at may binigay na paper. Transferee siguro.

Professor: oh class, may bago kayong classmate. (humarap siya dun sa girl) Please
introduce yourself.
� hi, I�m Jasmine Rivera� �

---+---

Professor: take a seat, Miss Rivera.

Jasmine: but there�s no more vacant seat.

Tumingin yung professor namen kung san merong vacant seat. Well, since the class
already started 3 weeks ago, malamang, puno na, diba?

Professor: Miss Barcelo, are those yours? (tinuro nya yung mga gamit na nakapatong
sa upuan)

So, there�s one vacant seat � beside me. Wala namang nakaupo dito kanina eh, kaya
dito ko pinatong yung mga gamit ko. Okay, fine.. sige na nga.

Mikie: sorry, sir. (tumingin ako sa kanya) you can take this one. (I pointed the
seat at inalis ko yung gamit ko)

Professor: you may sit beside Miss Barcelo.

Jasmine: thank you.

At ayun, umupo na siya sa tabi ko, at nagpatuloy naman yung prof namen sa
pagtuturo. Meron kameng activity, we have to be in groups of three, tapos sabay
sabay namen isosolve yung binigay na problem samen. After nun, ipepresent namen sa
class, kung ano at pano namen nakuha yung sagot. Ewan ko ba, kung bakit kailangan
pa kameng i-group, eh madali lang naman yung pinapasagot.

But we grouped ourselves in threes anyway. Magkagroup si Cass at si William. sinama

na nila yung katabi nilang isang lalake. Kame naman ni Ivan, nasa isang group din..
pati.. yung new girl. Si Jasmine. Kawawa naman eh, wala pa siyang ka-group. Nung
natapos namen yung presentation namen, the rest of the period, which was roughly 5
to 10 minutes lang, was free time.
Ivan: ako nga pala si Ivan.

Jasmine: Jasmine. (nagshake sila ng kamay)

Ivan: nice to meet you..

Mikie: ako nga pala si ---

Jasmine: I know who you are.. Katryna Barcelo, right?

Mikie: you can call me Mikie. Teka, pano mo nalaman yung name ko?

Jasmine: siempre naman, sino bang hindi makakakilala sayo, you're the famous Mikie
Barcelo.

Okay, is it just me, or talagang may pagkasarcastic yung pagkasabi niya nun? Alam
nyo, parang nakita ko na siya dati.. ewan ko ba. Siguro kamuka lang.. hindi eh.
kamuka nung.. aha! Yung babae sa elevator! Yung masungit? Tama!

Mikie: ah.. I see.. nice to meet you. Uhm, if you don�t mind me asking, by any
chance, where you in Baguio sometime last summer?

Jasmine: Baguio? oh.. no.. hindi ako nagpupunta ng Baguio, i think that place isn't
really a nice vacation spot.

Mikie: ... ang hangin dito!!! ... oh.. you look familiar kase.

Ivan: yea! Have we met before?

Jasmine: ngayon ko lang kayo nakita eh. I was in Palawan the whole summer.

Mikie: ah ganon ba, baka kamuka mo lang.. sorry ha.

Jasmine: okay lang.

Pagkatapos ng class namen, we decided to eat lunch na. Kameng dalawa lang ni Ivan
ang magkasama, yung dalawa kase, may pupuntahan pa daw. After eating, sinamahan ko
siya sa office ng Daddy niya. May meeting daw kase, kaya hinintay ko na lang siya.
Nung medyo pagabi na, hindi muna kame umuwi, instead, nag-stroll muna kame sa isang
park.

Pinakyaw nga namen yung fishball eh.. masaya tuloy yung nagbebenta, naubos kase
lahat.

Ivan: you know that Jasmine certainly looks familiar.

Mikie: oo kaya, alam mo, kamuka siya nung.. babae sa elevator?

Ivan: yung sa hotel? Sure ka?

parang nakita ko rin siya sa hotel.. yung babae sa front desk, na nagmamadali?
Pero, hindi rin ako sigurado eh.
Mikie: No� tingin ko lang naman.

Ivan: baka naman siya talaga yun?

Mikie: no, I doubt it. They just probably look alike

Ivan: oh okay, siguro nga.

Umupo kame sa may bench, kanina pa kaya kame paikot ikot dito no! Medyo maulap nga
eh, siguro uulan. nako, wag naman sana.. i hate the rain.

Mikie: so, Ivan.. I never asked you. But remember that day I cooked for you? Diba
nung madaling araw tinext mo ko?

Ivan: yeah? Ano sinabi ko?

Mikie: diba sabi mo, may good news ka saken? ano yun?

Ivan: ahh! Yun ba?

Mikie: oo, (humarap ako sa kanya) so ano nga yun?

Ivan: sasabihin ko sana sayo non na nagustohan ng board yung proposal ko for the
business.. at dahil dun.. yung business deal, na.. naclose na.

Mikie: talaga!? wow, that�s good news! i knew it! sabi ko na nga ba eh, makukuha
mo yun.. ikaw pa?

Ivan: and i did.. (tumingin siya sa malayo)

Mikie: oh? eh bakit ganyan yung muka mo? Shouldn�t you be happy?

Ivan: I am.. (malayo parin yung tingin niya)

Mikie: eh bakit parang hindi?

Ivan: Mikie.. naalala mo ba yung sinabi ko, na kapag na close yung deal..

Mikie: oo.. eh di ibig sabihin nun, you�re staying here for good na, diba?

Ivan: hindi eh..

Mikie: huh? Anong hindi? Eh hindi ba, yun yung sinabi mo saken? na kapag naclose
nyo yung deal, you get to stay here for good, siempre, ikaw na magmamanage ng
business.. diba?? Eh bakit parang malungkot ka? Ayaw mo bang magstay dito? Kasama
ko�errr�.namen?

Ivan: yun din ang akala ko eh. actually, in 4 months, pag kagraduate naten, babalik
na ko sa L.A.

Mikie: magbabakasyon ka?

Ivan: hindi.. that's what the meeting was all about kanina.. dun nila balak itayo
yung main office ng corporation.. yung i-mamanage ko..
Mikie: huh? Eh baket? Akala ko ba dito yun? Iiwan mo kame? Iiwan mo... ako?

Yumuko ako, but he lifted my chin up.. Nung narinig ko yun, nalungkot ako. Aalis
siya, in 4 months, right after graduation. Bakit ganon? Nakakainis naman.

Ivan: siempre hindi.. ikaw naman. Iiwan ko ba kayo? Sabi ko naman syo eh, once may
pumigil saken, hindi ako aalis.

Mikie: bakit kailangang may pumigil pa sayo, para magstay ka dito? Bakit? ayaw mo
ba dito?

Ivan: siempre, gusto.. pero mas masarap yung feeling na alam mo yun� yung may
reason ako para magstay..

Mikie: anong klaseng reason, Ivan?

Ivan: reason.. yung.. may magsasabi saken na wag akong aalis dahil kailangan niya
ako.. dahil malulungkot siya.. kahit ano.. kahit gano kababaw yung dahilan niya..
basta mahal niya ko..

Mikie: gusto mo bang pigilan ka ni Krysta?

Ivan: si Krysta? Pano naman siya napasok dito?

Mikie: bakit naman hindi? Eh, pansin ko mukang nagkakaigihan na kayo eh.. ano na
bang status nyo?

Ivan: wala.. ganun pa rin. Muka namang hindi siya interested eh. Bakit mo
tinatanong?

Mikie: out of curiosity.. eh, Ivan.. pano kung let�s say, may pag asa ka kay
Krysta? Are you gonna ask her out?

Ivan: depends.

Mikie: depends?

Ivan: oo.. depends sayo.

Mikie: saken? why?

Ivan: bakit? gusto mo ba na maging girlfriend ko siya?

Hindi ko alam kung anong isasagot ko. mixed emotions, ika nga nila. Hindi ko talaga
maintindihan, na kung bakit sa tuwing may bagong babae sa buhay ni Ivan, mabigat
ang pakiramdam ko. siguro dala lang ito ng pagwoworry ko, na baka maechepwera ako,
kapag may girlfriend na siya.. ganon naman talaga yun eh, diba?

Mikie: kailangan ba ng opinion ko?

Ivan: siempre, ikaw ang best friend ko eh, and she�s your cousin. So, gusto kong
malaman kung ano sa palagay mo. so, ano sa tingin mo?

Mikie: ikaw ang bahala.. I mean.. bakit hindi mo subukan diba? Mabait naman si
Krysta eh, marunong sa bahay, malambing.. I�m sure she�s gonna take good care of
you� tsaka.. bagay naman kayo..

Ivan: talaga? so, wala ng ibang bagay para saken?

Mikie: uhmm..

Ivan: eh pano Mikie.. pano kung may iba pala akong gusto?

Mikie: may iba kang gusto? Sino naman yan? kilala ko ba?

Ivan: let's just say.. it's a small world..

Mikie: anong bang pagkakaiba kay Krysta?

Ivan: malaki.. pag dating dito..(he pointed his chest) kapag sa iba, mabagal..yung
tipong, kalmado ako. minsan naman, mabilis..parang, kinakabahan ako.. pero kapag
kaharap ko yung taong mahal ko, iba.. sabay. may halong saya, may halong takot..
kaya, sobrang fast ng heartbeat ko.

Mikie: that's odd.. why would you be scared?

Ivan: hindi ko rin alam.. basta ang alam ko, ayaw kong makita siyang malungkot..
gusto ko lagi siyang masaya.. even if it means, losing my own happiness.. ganun ko
siya kamahal..

Mikie: sino siya, Ivan?

at this point, gulong gulo ako. sino ba siya? kung hindi si Krysta, sino? si
Twinkle? so meaning, si Twinkle at si Krysta ay hindi iisa? ano ba talaga?

tumayo siya, kaya tumayo din ako. ewan ko ba kung bakit ako tumayo. it's really
awkward. humarap siya saken.. he was smiling at me...

Ivan: Mix kase..

Mikie: kase??

Ivan: you see the brighest star?

Mikie: (tumingin ako sa sky) saan? Ivan? ano pang pinagsasabi mo? eh, wala naman
kayang stars? kita mo covered nga ng clouds?

Ivan: wala naman dyan eh...

nandito, sa harap ko...

---+---

nandito, sa harap ko...

Nakatayo lang ako dito, after kong marinig yung sinabi niya. Oo, narinig ko. and
this time, malinaw, no more questions, no more denying. Hindi ko inalis yung mga
tingin ko sa sky� actually, hindi ko talaga maalis.

After a couple of minutes, I looked down, kase naman nakakangawit na kaya yung
nakatingala ka. But, kidding aside, I realized I couldn�t just look up the whole
time. That I have to face this, kahit gano siya ka-awkward.

Hindi na nga ako nakatangila, pero hindi ko naman siya matignan ng diretso.
Mikie: Ivan? �

Ivan: shh. (he placed his index finger over my lips) you don�t have to say
anything.. just listen to me...

Mikie: bakit�? bakit� ako?

Ivan: bakit hindi? Eh sa simula pa lang, (kinuha niya yung kamay ko and placed it
over his chest) ikaw na ang laman nito.

Mikie: but?

Ivan: pakinggan mo na lang ako.. dahil kung hindi ko to masasabi ngayon, malamang,
I would never have the courage again..

I respected his statement, kaya pinakinggan ko siya. We didn�t move a bit, nakatayo
parin kameng dalawa. At ako, hindi parin makatingin ng diretso.

Ivan: nung una kitang nakilala.. sa tree house? Actually, I lied to you that time..
when I said bored ako, kaya ako napadpad sa subdivision nyo.. sa totoo lang, palagi
akong pumupunta don. Pinagmamasdan kita sa tree house mo, from afar... I don�t even
know why I was so drawn to you. And imagine, at a young age, you already caught my
eyes. Nakikita ko kase, lagi kang malungkot. Nahihiya lang akong lumapit, dahil
muka kang suplada. But, one day, I had the courage to come up and talk to you.
Dinaan ko pa nga sa biro, diba? Tapos, naging friends tayo.. at age 5, Katryna, I
learned to care� for someone, other than myself.

He never called me Katryna. He must be really serious. Naalala ko yung sinabi niya,
sa tree house yun eh. yung tinawag nya akong pulubi, after akong bigyan ng limang
piso?

Ivan: and then we became close. Became best friends pa nga eh. I must admit, being
called your �best friend� is one of my biggest accomplishments. Bakit? because I
never planned anything. Kahit nung bata ako, nabuhay ako everyday sa �bahala na�
pero, yung pagpapakilala ko sayo� matagal kong plinano yun. Mula sa kung anong
punchline ang sasabihin ko, hanggang dun sa paglibre ko sayo ng ice cream. (he
chuckled, sabay kamot sa ulo niya) nasanay akong pinagsisilbihan, at inaalagaan.
Pero, nung dumating ka, naging part ka na ng buhay ko� sanay parin ako. Pero, this
time, hindi na ako ang pinagsisilbihan at inaalagaan, kung hindi ikaw.

Patuloy parin yung pakikinig ko sa kanya. Kinakabahan ako na ewan. May part saken
na gustong marinig yung mga sinasabi niya, kinikilig pa nga ako eh. pero another
part is saying� this is all wrong..

Halatang halata din sa kanya na ninenerbyos siya. Yung tipong, hindi nya alam kung
anong tamang sasabihin. Hay. This is Ivan.

Ivan: pasensya ka na ha, I�m really not good at this� uhmm.. ano pa ba? (tumingin
siya sa langit) masaya ako, Mikie.. masaya ako na inaalagaan ka. I plan every
little thing we do, dahil gusto ko lagi kang masaya.
There was a long pause. My hand is still over his chest. Ramdam na ramdam ko yung
heartbeat niya.. the kind that I can not explain.. kung mabilis ba, o mabagal. Sa
totoo lang, gustong gusto ko siyang yakapin ngayon. Pero, hindi ko magawa.

Ivan: I was successful for 13 years. And then, came Nico. Ayoko sa kanya, and I
even tried to break you guys apart.. selfish ako, oo.. pero hindi dahil gusto ko na
ako lang ang nagpapasaya sayo. Pero, kase.. kilala ko siya eh. Alam ko kung anong
klaseng lalake siya. But you wanted him, instead of me. hindi naman kita masisisi
eh, hindi naman kase ako nagtapat sayo noon. Well, I kinda tried, but instead, I
freaked you out. Diba?

I smiled. Yun yung time na sinabi ko sa kanya na sasagutin ko na si Nico. he

totally went ballistic, and yes, I was freaked out. Kase, hindi ko maintindihan
kung anong gusto nyang sabihin saken. well, actually, I had an idea, hindi ko lang
pinansin.

Ivan: tinupad mo yung sinabi mo, sinagot mo siya nung gabing yun. Yung gabi na
dapat magtatapat ako sayo... pero, inisip ko, sa kanya ka masaya, kaya para sayo,
naging masaya na rin ako. A few months later, pumayag akong mag migrate sa
California.. hinintay kita sa airport non, umasa ako na susundan mo ko don, at
pipigilan. but, you never showed up.. Inisip ko, mabuti na rin yun.. para na rin
magkaron ka ng sariling buhay, the one that I�m not in. alam kong lagi kayong
magkaaway ni Nico noon, dahil saken.

Mikie: sorry... hindi ako nakarating non, dahil nagkaproblema kame ni Nico... hindi
lang naman ikaw yung pinagaawayan namen eh.. marami ring dahilan, Ivan. Unang una
doon, ayaw siya ng family ko�

Ivan: pero pinaglaban mo siya diba? Reason enough for me na paniwalaan yung
nararamdaman mo para sa kanya� na hindi ka lang nadadala sa kasweetan niya.. kaya
ako umalis non.. which is the biggest mistake I did.. iniwan kita, kay Nico. Si
Nico na alam kong sasaktan ka lang. nagpadala ako sa lungkot ko,. I was upset,
because I�ve been waiting for that night. pero after nun, nagising ako sa
katotohanan.. you only see me as a friend, and a friend I will always be.. I felt
really bad on those times you were calling me, tapos umiiyak ka, at wala akong
magawa dahil malayo ako. Alam kong I already made a promise to myself na hindi na
kita pakikialaman, nirespeto ko yung desisyon mo. Pero, Mikie.. hindi ko nakayanan
eh. minahal kita ng hindi mo alam, hindi ko rin sinasadya.. nangyare na lang. basta
ang alam ko, nagising ako ng isang umaga, ikaw ang una kong nakita. Alala mo yung
nagsleep over tayong tatlo ni Cass sa tree house? Ewan ko, pero iba ang naramdaman
ko nung nagising ako at muka mo ang una kong nakita. Kaya ako bumalik dito, para
sayo. Pinangako ko sarili ko, na sa oras na makauwi ako dito, ilalayo kita kay
Nico. Na, ipapakita ko sayo, na akong ang mas karapat dapat para sa pag-ibig mo,
pero hindi eh. Si Nico parin ang mahal mo, sa kabila ng lahat ng ginawa niya sayo..
Don't get me wrong, I know exactly how it feels.. Dahil ganun din ako.. Minahal
kita sa kabila ng pagiging bulag at manhid mo saken..

Tumahimik siya ulit. Nakayuko rin siya. Parang.. umiiyak?

Ivan: believe me, Mikie.. I tried to stop myself from falling.. dahil alam ko,
makakasira yun sa friendship naten. but the truth is, the more I tried, the more I
found myself falling deeper and deeper for you.. hanggang sa hindi ko na nakayanan.
Kaya dinaan ko na lang sa mga simpleng bagay yung nararamdaman ko para sayo.
Si...Twinkle. I was able to express my feelings through Twinkle.
Nung binanggit niya yun, napatingin ako sa kanya. He was looking straight in my
eyes. Ako? Ako si Twinkle?

Mikie: ako? Pero� akala ko�??

Ivan: oo, ikaw. Pasensya ka na, kinailangan kong magsinungaling sayo, para mapadama
ko na mahal kita. Kung nagtataka ka kung bakit Twinkle, dahil yun sa pinapasaya
mo ko, lalong lalo na on my darkest moments. One look in your eyes.. Twinkle,
because you're a star in my sky.. you complete me.. at yung kitchen? Ginawa ko yun
para maramdaman mo kung anong nararamdaman ko, kapag kasama kita. Yung gumamela
petals? Yung caller sa radio? Ako yun....

There was a puzzled look in my face. Magulo. Pero, malinaw. Ano ba talaga?

Ivan: Magulo ba? say something.. anything�

Nakatingin lang ako sa kanya, hindi ko kase alam kung anong sasabihin ko.
Nakakalungkot. Bakit ganon? Ngayong alam ko na yung totoo, bakit hindi ko makuhang
maging masaya?

Although in the back of my mind, pinangarap ko na sana ako si Twinkle, nung hindi
ko pa siya kilala.

Siya yung may gawa ng kitchen? He did all those things, for me?

But, in the middle of my thought, naalala ko bigla si Krysta. Lalong lalo na yung
sinabi niya.. mahal niya si Ivan. Napaluha ako.

At this point, feeling ko I�m about to explode, hindi ko malaman kung anong
nararamdaman ko. masaya, relieved, malungkot, takot, at� guilty.

Mikie: Ivan.. hindi.. hindi.. pwede.. hindi mo ko pwedeng mahalin. Hindi ako
pwedeng maging si Twinkle� dahil diba, sinabi mo saken, si Twinkle lagi kang
pinapasaya? Hindi ka binibigyan ng sakit sa ulo? Ng sama ng loob? Hindi ako pwedeng
maging si Twinkle, dahil alam kong hindi kita pinapasaya, lalong lalo na, lagi
kitang binibigyan ng sakit sa ulo. Matigas ang ulo ko at makulit ako eh, diba? (I
shook him) diba!?

Ivan: pero yun ang nagpapasaya saken! yung pangungulit mo, yung pagiging matigas ng
ulo mo, yung pagiging maarte mo.. lahat.. lahat ng hindi maganda sayo, maganda yun
sa panangin ko! because to me, you�re the perfect definition of perfection.

Mikie: pero, hindi nga pwede eh! pano si Nico� si Krysta? Mahal ka ni Krysta,
Ivan. At alam ko, mahal mo rin siya. ..

Ivan: pano mo nasabing mahal ko siya? Eh ngayong nandito ako, sa harap mo, at
sinasabing mahal kita?

Mikie: bakit ganon na lang ang turing mo sakanya? Ano yun, pinapaasa mo lang siya?

Ivan: hindi. Oo, mahal ko si Krysta, pero bilang kaibigan lang, kung minahal niya
ako dahil don, hindi ko yun sinasadya.
I walked back and forth, I�m going nuts right now. Ano ba to!? Why am I in this
situation?

Mikie: mali to eh. hindi dapat. Ako? Ikaw? Ivan? Ano kaba, mag best friends tayo
eh.. hindi pwede�

Ivan: bakit hindi pwede?

Mikie: dahil hindi tayo dapat para isa�t isa! Naiintindihan mo? Magkaibigan tayo,
at nangako tayo sa isa�t isa, na we�d never cross this line!! kaya, bawiin mo
yang sinasabi mo, and tell me this is just one of your jokes!

Ivan: but I crossed the line already! hindi ko pwedeng bawiin, dahil yun yung
totoo. I've been hiding this for so long, Mikie.. hindi ko alam kung anong
tumatakbo sa isip mo, kung bakit mo sinasabi yan. Pero, Mikie. Isa lang naman ang
gusto kong malaman eh. sana sagutin mo ng tama, at ayon sa sinasabi ng puso mo,
hindi yung ang nilagay mo dyan sa utak mo..

Hinawakan niya yung face ko. pero, pilit kong nilalayo yung tingin ko sakanya.

Ivan: isa lang ang gusto kong malaman�look at me� mahal mo rin ba ako?

When I heard that, everything went blank. I never imagined myself being in this
position. Si Ivan ba itong kaharap ko ngayon?

Right now, medyo umaambon na, kumukulog na rin. Pero hindi kame umalis sa
kinakatayuan namen.

Anong sasabihin ko sakanya? Na mahal ko rin siya? Hindi ko alam. Pano na lang yung
mga taong nakapaligid samen? I fought his grip, hinawakan ko yung kamay niya na
nasa muka ko at tinanggal ang mga ito. Hindi ko kayang saktan si Krysta, pati na
rin si Nico...

I was already in tears, what I�m about to do is probably the hardest thing ever�

Mikie: OO, mahal kita. Alam mo yan.

�.pero, sa ibang paraan....

And right on cue, the rain started pouring down�

---+---

Oo. Mahal kita. Alam mo yan.... Pero sa ibang paraan�

Nung sinabi ko yun, hindi ko na napigilan yung luha ko. Hindi ko yun ginawa dahil
gusto ko syang saktan, Lord knows, that's the last thing I want to do.. pero dahil
yun ang nararapat at yun ang sa tingin ko ay tama.

Hindi ko kayang magpakasaya samantalang yung mga taong nakapaligid samen eh,
malungkot. It�s just not me. Ayokong magpakaselfish..

And besides, hindi ko naman alam kung mahal ko si Ivan, katulad ng sinasabi niyang
pagmamahal saken. Basta ang alam ko, mahal ko siya�� at least as a friend.
I ran away�. Pagkatapos kong bitawan ang mga salitang iyon. Ni hindi ko siya
tinignan kahit saglit lang, hindi ko kaya. Iniwan ko siyang nag-iisa na nakatayo
sa ulan.

Nung dumating ako sa bahay, dumeretso ako sa kwarto ko, kahit sila Cass at Krysta
eh tumayo sa couch at sinundan ako, hindi ko sila pinansin. Kinakatok nila ako,
pero hindi ko sila pinagbuksan. Habang naliligo ako, pinagiisipan kong mabuti kung
anong nangyare at bakit yun nangyare. Pagkatapos kong maligo, nahiga na ko sa kama.

Ivan�s house.

Umuwi ako sa bahay ng basang basa. Medyo gabi na rin yun, since matagal pakong
tumayo sa ulan pagkaalis ni Mikie. Hindi ko na siya nahabol, I felt like my feet
were glued to the ground. I watched her while she slowly disappeared from my sight.
Naabutan ko si Jena sa living room, watching tv.

Jena: oh! nandito ka na pala! Nako, kanina pa ko tumatawag sayo, cannot be reached
ka naman, nag-aalala na nga si Tito eh. san ka ba nanggaling, at bakit basang basa
ka?

Ivan: dyan lang � sa tabi-tabi.

Jena: saan yung tabi-tabi? (tumayo siya at lumapit saken) okay ka lang ba?

Ivan: oo. Sige, akyat na ko sa kwarto ko.

Jena: teka, kumain ka na ba? Paghahanda kita.

Ivan: no thanks, wala akong gana. Good night.

Jena: pero? Ivan! sandali!

Umakyat ako na ko sa room ko. Hindi ako makapaniwala sa nangyare. Nasabi ko ba

talaga kay Mikie na mahal ko siya? Sa tagal kong tinago yun, I never thought it
would actually come out� unexpectedly.

Kung iisipin nyo, masakit yung sinabi ni Mikie. Oo, talagang masakit ang umibig ka
sa kaibigan mo. Kaya nga may mga rules sa pagkakaibigan eh, diba? At ang number one
violation: �never fall for your best friend� dati, hindi ko naiintindihan kung ano
bang mali don, but now I understand�

Pero, sa totoo lang, hindi ako gaanong nasaktan. I expected it to be this way,
actually. Alam ko naman talaga sa umpisa pa lang, na kaibigan lang ang turing nya
saken. ang pagkakamali ko lang don eh, hinayaan ko ang sarili kong mahalin siya ng
higit pa sa sarili ko, kahit alam kong sa huli, ako ang masasaktan. But who can�t
resist Katryna? One look in her eyes, kahit sinong malakas at pusong batong tao,
magkakaron ng puso kay Mikie�

Dibale, ang mahalaga naman don eh nasabi ko sa kanya, kahit hindi niya nagustohan.
Although, her eyes were telling me something else�

kung totoo yung mga sinabi niya, bakit siya umiiyak?

nagiisip ako habang nakahiga sa kama. I probably made a big mistake of telling her
how I feel� Instead ata na mapadali ko ang buhay niya, I made it more
complicated�ito na yung kinakatakot ko, ang mawala siya saken..

Jena: Ivan? (sumilip siya sa pinto)

Ivan: bakit?

Jena: (pumasok siya sa loob at naupo sa tabi sa kama) Ivan? Okay ka lang? May sakit
ka ba?

Ivan: wala.

Jena: bakit ganyan ang muka mo? May problema ka ba?

Si Jena, laging alam kung anong nararamdaman ko. isang tingin lang niya saken, alam
na niyang may problema ako.

Jena: anong nangyare? (hinaplos niya yung likod ko)

Ivan: (sits up) nagtapat na ko kay Mikie..

Jena: talaga!? oh? eh hindi ba dapat masaya ka? Bakit ganyan ang muka mo?
Parang pang biyernes santo.

Ivan: hindi niya ako mahal, Jen.

Jena: ano? Sigurado ka?

Ivan: oo.. she told me�habang umiiyak� Jena.. pinaiyak ko siya..

Jena: oh, eh anong ginawa mo?

Ivan: pinabayaan ko siya.. i let her walk away from me..

Jena: huh!? eh bakit hindi mo sinundan? pinabayaan mo siyang maglakad sa ulan, na

nag-iisa? ano?! wala ka man lang bang gagawin?

Ivan: wala.. pababayaan ko na lang siya...

Jena: loko ka ba? Bakit hahayaan mo lang? iiyak ba siya ng walang dahilan? Hindi
mo man lang ba siya hahabulin, at papatunayan na mahal mo talaga siya?

Ivan: yun na nga eh.. mahal na mahal ko siya kaya wala akong magawa ngayon, kundi
ang pabayaan siya.. alam mo namang mas importante saken kung san siya masaya eh..

Jena: masaya ba yun, eh umiiyak nga? alam mo, ikaw, hindi kita maintindihan. Nung
hindi mo pa nasasabi sa kanya, lagi mong sinasabi saken na once na makapagtapat ka
na sa kanya, hindi ka titigil hangga�t hindi niya rin sinasabing mahal ka niya. oh
tapos ngayong nasabi mo na sa kanya, pababayaan mo na lang?

Ivan: dati yun, Jen. Nung hindi ko pa alam kung anong mararamdaman ko pagkatapos
kong sabihin sa kanya.. hindi ako masaya na sinabi ko sa kanya. Alam mo kung bakit?
dahil malungkot siya. At dahil sa sinabi ko, posibleng mawala na siya saken�

Jena: Ivan.. hindi mo naman kasalanan yun eh� nagpakatotoo ka lang.., kaya you know
what.. I say, give her time to think.. nabigla lang yun.. alam kong mahal ka rin
niya.. nakikita at nararamdaman ko yun, Ivan..
 she just hasn�t realized it yet�

---+---
She just hasn�t realized it yet�

Next day.

Nico: baby? Oh.. bakit wala kang kibo? Are you okay?

Mikie: huh?! (nagulat ako) Oh..oo okay lang ako..

Nandito kame ni Nico sa resto, having breakfast. Wala ng ulan, actually, maganda
nga yung weather eh, warm, sunny, blue sky. But I�m feeling cloudy. Tinawagan ko si
Nico. Siya ang maghahatid saken ngayon sa school.

Nico: are you sure? (hinawakan niya yung forehead ko) are you feeling sick? Wag ka
na lang kaya pumasok?

Mikie: I feel fine. Just take me to school..

Nico: muka ka kasing matamlay eh, is something bothering you?

Mikie: nothing. Malelate na ko, let�s go.

Tumayo na ko sa kinauupuan namen, at lumabas na papuntang kotse. Tumakbo naman siya

para sundan ako. Nung medyo malayo pa siya, nagsalita na siya.

Nico: hindi ka okay eh� hindi ka na papasok, I�ll take you to the doctor. (kinuha
nya yung susi ng kotse sa bulsa niya)

Mikie: okay nga ako eh!

I turned around and started crying. Hindi ko nga maintindihan ang sarili ko kung
bakit na lang ako biglang umiyak. Masakit ang ulo ko. lumapit naman sya kagad
saken.

Nico: Mikie! (hinamas niya yung likod ko) ano bang nangyayare sayo? Why are you
crying??

Mikie: eh.. kase.. (sniff) kase..

Nico: what? What�s wrong? (nagpapanic na siya) may masakit ba sayo? (he turned me
around) tell me..

Mikie: eh kase.. (sniff) masakit yung ulo ko.

Nico: eh bakit ka umiiyak? You want me to take you to the doctor?

Mikie: hindi. I want to go to school. hatid mo na ko.

Nico: are you sure? Magpahinga ka muna sa kotse, tapos ihahatid kita, kapag ayos na
pakiramdam mo..

Mikie: okay..

He opened the door for me. pumasok ako sa loob, at naupo lang don. I continued
crying, pero this time, pinabayaan na lang niya ako. See, ito ang sinasabi ko eh,
mahirap. Mahirap mag-isip ng iba � si Ivan at yung sinabi niya, kapag ganito si
Nico saken. nararamdaman ko, concerned siya saken, at mahal nya ko. hayyyy! Ewan.
I�m confused.

Alam nyo, sa totoo lang, natuwa naman talaga ako sa sinabi ni Ivan eh, ibig sabihin
non, may taong totoong nagmamahal saken. Pero, hindi ba, I�m gonna be unfair kung
sasabihin ko sakanya na mahal ko siya, pero hindi naman ako sigurado? Tsaka, mas
importante saken ang pagkakaibigan namen�

After 30 minutes, sinabi ko na kay Nico na okay na ko, pwede na niya akong ihatid
sa school.

At hinatid naman niya ako. Nung una eh, ayaw pa niya, pero sa bandang huli,
napapayag ko rin siya. Nagpababa ako sa may gate. Namumula pa yung mga mata ko non.

Nico: sigurado ka, hindi na masakit ulo mo?

Mikie: hindi na, okay na ko. thanks for taking me here..

Nico: I�ll pick you up later okay?

Mikie: uhm. Wag na lang, papasundo na lang ako sa driver.. tsaka diba, may class ka
pa hanggang mamaya?

Nico: pwede naman ako magabsent eh.

Mikie: hindi na. I�ll be fine.

I kissed him goodbye. When I turned around, nakita ko si Cass nasa may gate,
nakapamewang.

Cass: aba, hija! Kanina pa po ako tumatawag sayo!

Mikie: sorry. (I looked down) nakasilent yung phone ko.

Cass: (nilagay niya yung kamay niya sa balikat ko) oh, bakit mapula eyes mo? okay
ka lang, bes?

Mikie: huh? Oo naman. Medyo masakit lang ulo ko eh.

Cass: sa bagay, sino ba naman ang hindi sasakit ang ulo, eh nagpabasa ka kaya sa
ulan kagabi. (she put her hands back to her waist) san ka ba nanggaling, ha?

Mikie: wala..

Cass: sus. Wala daw, hay. Oh siya, wag mong sabihin saken ngayon. Pero, kukulitin
kita mamaya.
Mikie: halika na nga, we�re gonna be late.

Kaya hinila ko na siya papuntang classroom namen. Nung nakarating na kame sa loob,
wala pang masayadong tao. Tinignan ko naman yung time, medyo maaga pa nga kame.
Maya maya naman, pumasok si William, tapos kasunod niya yung transferee, si
Jasmine.

Jasmine: hi!

Cass: hello.

I just smiled at her. Umupo naman siya sa tabi ko, tumingin ako, dyan yung upuan
ni Ivan eh...

Jasmine: so, Mikie.. I can call you Mikie, right?

Mikie: right..

Jasmine: where�s your boyfriend?

Mikie: huh?

Jasmine: yung lagi mong katabi?

Cass: ah! si Ivan!

Mikie: ohh.. uhmm hindi ko siya boyfriend.. bestfriend ko siya.

Jasmine: ay talaga? kala ko kase, kayo eh. wala kang boyfriend?

Mikie: meron..

Jasmine: eh bakit hindi mo kasama dito?

Mikie: he goes to a different school eh.

Jasmine: ganon? nako. Mahirap yan..

Mikie: bakit?

Jasmine: eh kase, hindi mo siya nababantayan, baka may ginagawang milagro yun, alam
mo na.. guys.

Mikie: oh, hindi naman issue yun saken eh. I trust him.

Jasmine: (whispers) I bet.

Mikie: ano yun? may sinabi ka ba?

Jasmine: ah! wala.

Professor: good morning. Please open your books to page 57.

Nagstart na yung class namen, wala pa si Ivan. Everytime bumubukas yung pinto,
tumitingin ako. Hanggang sa kalagitnaan ng class namen, hindi pa rin siya
dumadating. Ano kayang nangyare dun?

Cass: (bumulong siya saken) Mix, si Ivan?

Mikie: hindi ko alam..

Professor: anything you want to share with the class, Ms. Barcelo?

Naman. Nagbubulungan na nga lang kame, narinig pa ata.

Mikie: nothing sir.

Cass: sorry sir.

Hanggang sa natapos yung class namen, hindi na dumating si Ivan. Bago kame
nakatayo, may sinabi pa yung professor. Ano ba naman yan, ayaw pang paawat eh!

Professor: may project kayo. Due in two weeks. Find a partner; you�re going to have
a presentation about a topic you think is an issue that people your age might be
experiencing nowadays. Bago kayo lumabas, kukunin ko na yung mga names nyo with
your partner.

Si Cass at si William, magkapartner. Wala si Ivan. Sinong kapartner ko? I looked

around to see kung sino pa ang walang partner, halos lahat sila meron na eh.

Jasmine: partners na lang tayo, okay lang?

Mikie: sure..

So kapartner ko si Jasmine. I don't know if it's just me, or she's really friendly,
super friendly. If you know what I mean. binigay na namen yung mga pangalan namen
sa professor, at umalis na.

Jasmine: see you tomorrow, partner!

Mikie: bye!

Natapos na yung buong araw ko sa school. hindi pumasok si Ivan. Kinuha ko na yung
cellphone ko, para magpasundo sa driver. May lakad pa kase sila Cass at William eh.
pagkatingin ko, meron akong missed call, at isang message. Tinignan ko, si Jena.

Sender: Jena

Hey Mikie. My skit c Ivan ngyn e, kya d sya nkpsok. wla lng, jst thot I�d let u
knw.

Pagkabasa ko non, tinawagan ko kagad yung driver, at dumeretso sa bahay ni Ivan.

Kawawa naman siya, nabasa yun ng ulan kagabi, sigurado ako.

When I got there, pinuntahan ko kagad si Jena.

Mikie: hey Jen. Sorry, ngayon ko lang nakita yung message. But I got here as soon
as I can.. where�s Ivan? Okay lang ba siya? Nilalagnat ba siya?

Jena: hey.. relax! He�s fine. Nilagnat lang.

Mikie: okay na ba siya?

Jena: well, he still has fever, but it�s manageable na, unlike nung madaling araw..

Mikie: can I see him?

Jena: sure! Kaw pa. mabuti pa, ikaw na lang magdala nito sa kanya, hindi pa yun
kumakain eh. tapos, painom mo sa kanya ito.. (tinuro niya yung medicine) after
niyang kumain.

Inabot niya saken yung hawak nyang tray.

Mikie: okay.. ako ng bahala.. puntahan ko lang siya sa room niya.

Umakyat na ko, papunta sa room niya. I feel bad, kasalanan ko to eh. yan tuloy,
nagkasakit siya. Kawawa naman si Ivan..

Kumatok ako, at binuksan yung pinto. Nakahiga siya sa kama, hawak niya yung remote,
nanonood siya ng tv.

Mikie: hi.

Tumingin lang siya saken.

Mikie: I brought you soup..

Ivan: thanks.

Mikie: (tumabi ako sa kanya) how are you feeling?

i placed my hand on his forehead, medyo mainit pa nga siya.

Ivan: okay na.. anong ginagawa mo dito?

Mikie: wala.. binibisita ka. Hindi ka kase pumasok.. may sakit ka pala.. kaw naman
kase eh, bakit ka nagpabasa sa ulan? ang dami mo tuloy na-miss.

Ivan: papasok na ko bukas.. sige na, iwan mo na yan dito, baka mahawa ka pa eh.

Mikie: hindi no. dito lang ako, sasamahan kita.

Ivan: okay lang ako.

Mikie: eh di good. Basta, dito lang ako. (pumunta ako sa may lagayan niya ng DVD,
at kinuha yung movie) panoorin naten.

Ivan: yan na naman?

Just Like Heaven. ano pa ba? so ayun, we watched the movie. Tahimik lang kame,
parang.. ang weird. Hindi naman kame ganito talaga eh, normally, nagkukulitan kame,
kaya ang resulta, hindi natatapos yung movie. Tsaka, magkatabi kame sa kama kapag
nanonood, ngayon, siya lang nasa kama, ako nasa may couch. Nakakapanibago.

After ng movie, tumayo na ko para painumin siya ng gamot. After taking it, nahiga
na ulit siya. Okay, I really feel weird, parang may malaking wall sa gitna namen
ngayon. Ang tagal ko ng nandito, pero hindi nya ako gaanong kinikibo. Hindi naman
dahil sa may sakit siya, but I�m sensing it�s something else. Something related to
last night, to be precise. There was long silence, but then after a while, I
sighed. Okay, maybe I was a little harsh last night..

Mikie: Ivan.. yung tungkol kagabi� gus--

Ivan: don�t worry about it,

wag mong seryosohin yun, nabigla lang ako kagabi.

---+---

wag mong seryosohin yun, nabigla lang ako kagabi.

Mikie: ah.. oo.. sabi ko nga.

Ivan: wag mo ng isipin yun, hm? Best friend?! (he forced a smile)

Mikie: okay, sabi mo eh.. bbb.. best friend.

--

One week na ng nakakalipas since nung nagkasakit si Ivan. Everything went back to
normal naman, well, not really. As for me and Ivan, hindi na naalis yung
nagkakailangan kame. Kase naman, it really is awkward, especially, on my part�
don�t get it wrong, okay kameng dalawa, hindi nga lang at best.

Tinatanong nga ako ni Cass kung bakit parang nagiba kame ng trato ni Ivan sa isa�t
isa eh. Hindi na nga raw tulad ng dati, na nagkukulitan kahit saan. Ngayon, medyo
distant kame sa isa�t isa. Sa bagay, tama na rin ito, para naman matigil na yung
chismis na kumakalat tungkol sameng dalawa.

Anyway, about dun sa project namen, yung kapartner ko si Jasmine? Okay naman yun.
medyo close na nga kame eh, actually, kasama na namen siya ngayon, kapag kumakain
kame sa cafeteria, or even when we go out.

Mabait siya. Masayahin.. kaya lang, there�s something about her that I�m really not
comfortable with. Kung hindi ako nagkakamali, kamuka niya talaga yung babae sa
elevator, sa Baguio? Alala nyo? Pero, kahit ilang beses ko naman itanong sa kanya,
hindi naman daw talaga sya nagpunta sa Baguio. Sa katunayan nga, ilang years na daw
siyang hindi nakakaakyat dun.

Coffee Shop.

Jasmine: uy, sorry ha! ang tagal kase ng driver namen eh..

Mikie: okay lang, sana sumabay ka na lang saken..

Jasmine: ay, hindi na.. (speaking sarcastically) nakakahiya eh.

Nandito kame ngayon sa coffee shop. Kakatapos lang ng school namen eh, kailangan pa
namen magusap tungkol sa iprepresent namen sa class. Next week na kaya yun.
Mikie: coffee?

Jasmine: no, thanks.. iced tea na lang ako. Hindi ako nagcocoffee eh. (tinaas niya
yung kamay niya) waiter! Iced tea nga.

Mikie: so, may naisip ka na bang idea for our presentation?

Jasmine: actually, meron.. but I don�t know if it�s okay with you..

Mikie: ano yun?

Jasmine: (she sat back) okay, so I was thinking�.

-----

Condo.

Krysta: thanks, Ivan.

Ivan: you�re welcome. So, anong gagawin mo bukas?

Krysta: uhmm� may pupuntahan ako in the morning.

Ivan: and after that?

Krysta: wala na� bakit?

Ivan: pwede mo kong samahan?

Krysta: where?

Ivan: may titignan akong gallery.. gusto ko sanang i-display yung painting ko�

Krysta: you�re an artist, too?

Ivan: hehe. Pag bored lang�

Krysta: wow! Sure.. I�d love to!

Cass walks in.

Cass: uyyyyy.. wag masyadong sweet, baka langgamin! (looks at Ivan) joke lang!
(looks again, this time, with meaning) mm-hm so� (umupo siya sa couch) what�s
new, hm?

Krysta: papasama si Ivan saken bukas sa isang gallery.. where's Mikie?

Cass: nasa coffee shop, kasama si Jasmine. Para dun sa project.. wait, did you say
gallery?

Krysta: yup!

Cass: para san?

Ivan: wala!

Cass: hooo! Ano na namang kadramahan yan, ha, Ivan?

Ivan: wala nga!

*phone rings*

Krysta: (stands up) I�ll get that.. hello? Dad! (pumasok siya sa room)

Cass: uy, Ivan! May tatanong ako sayo.

Ivan: uy, Cass! Ano yun?

Cass: gagi. Seryoso to, wag ka ngang kengkoy dyan!

Ivan: okay okay, (inayos niya ung upo niya) what�s this (ginawa niya yung quotation
marks sa air) serious stuff, ha?

Cass: tatanong ko lang.. may problema ba kayo ni Mikie?

Ivan: si Mikie? Bakit mo naman natanong?

Cass: eh kase, hindi kayo nagkikibuan. Ano bang nangyare? Two weeks na yan ah.

Ivan: what are you talking about?

Cass: sus! Come on, hindi kaya ako stupid, no? I know something�s going on. Si
Mikie naman kase, hindi nagsasalita.. pero laging parang malalalim ang iniisip..
tapos lagi lang siyang nasa room nya. It�s just different, you know?

Ivan: baka naman may problema kay Nico?

Cass: si Nico? nako! Matagal na niyang problema si Nico noh. hindi na bago yun.

Ivan: bakit hindi mo siya tanungin?

Cass: eh ikaw nga tinatanong ko no! tsaka.. ikaw kaya huli niyang kasama nung
gabing umuwi siya na basa siya ng ulan.

Ivan: so, ever since that night, she�s been quiet?

Cass: tumpak! Kaya nga nag aalala na ko dyan sa friend naten eh.. she's too quiet,
I don't know what's on her mind.. kaya, ano, sabihin mo na, ano bang pinagusapan
nyo nung gabing yun, bakit parang sobrang affected naman ata siya..?

Ivan: ganon ba? okay.. (sighs) ganito kase yun eh.. (kinuwento niya yung nangyare)

Cass: omg!? Are you serious!? No way? I knew it! Dati ko pa kaya yun
nahahalata! Ikaw ha!! Anong gagawin mo? Paninindigan mo ba? ano?

Ivan: relax. Ano ka ba.. hindi ko naman pwedeng ipagpilitan yung sarili ko eh.
tsaka, ayos na rin to, kesa naman sa lumayo siya saken, diba?

Cass: tungak ka pala eh!

Ivan: Cass, listen to me. I�m just respecting what she wants, okay? Wag ka ng
kumontra kaya. Pabayaan na lang naten siya, marerealize din niya yan.

Cass: aba. Parang, ang hangin ata ah?

Ivan: well, let�s just say, I trust her eyes. They've never let me down..

Coffee Shop.

Jasmine: (sits back) okay, so I was thinking.. why not write about guys cheating on
us, girls? I mean, hindi ba�t malaking issue yun sa mga ka-age naten?

Hmm. May point siya. Kaya lang, ang sensitive naman masyado ng topic, hindi kaya?
She was smiling, her eyes full of thought. Okay yung idea nya ha.. not bad.. tsaka,
nakakarelate ako..

Jasmine: pero siempre, we�re not just gonna present about the guys cheating on us,
isasama naten yung mga girls na alam na nga nila na sabit lang sila, nagpapakatanga
parin.

Mikie: so, you�re saying.. we�re gonna present about cheating, as a whole?

Jasmine: sakto! So, what do you say, partner?

Mikie: I say, you�re a genius!

Jasmine: that�s a go signal, right!?

Mikie: mismo! Heheh!

Jasmine: okay, good! (sinulat niya sa paper yung topic namen) what we�re gonna do
is interview girls who had been cheated on.

Mikie: yea.. and also, I think we should pay more focus on the ones that have been
cheated with. Pati na rin yung mga girls na walang kaalam alam na yung boyfriend
pala nila eh, may girlfriend na.

Jasmine: alam mo.. you�re good. well, in this case.. we�re gonna interview each
other. You first.

Nung sinabi niya yun, wala akong naging reaction. Okay, so I�ve been cheated on,
and cheated with. Hindi naman niya yun kailangang malaman, diba? Naman.

Jasmine: so, tell me� partner. Have you ever been cheated on? Or with?

Mikie: ha? .. uhmm.. well�

Bago pa man ako makasagot, may humawak sa balikat ko. siempre, tumingin ako. Baka
kung sino eh.

Mikie: ang aga mo?

Nico: wala lang, surprise lang kita.

Mikie: oh.. ikaw talaga. ay, siya nga pala.. meet my partner.. si Jasmine.

Nico:

Tumingin si Nico kay Jasmine na parang nakakita siya ng multo.

Mikie: Ja�

Jasmine: hi, Nico.

Fancy meeting you.

---+---
Fancy meeting you.

Fancy meeting you? Magkakilala sila?

Mikie: (looking at Jasmine) you know him?

Jasmine: of course. Sino ba naman ba ang hindi makakakilala kay Mr. Nicholas De
Vera? Right, Nico?

Parang may laman yung pagkasabi na yun ni Jasmine. I glanced at Nico, ayun.
Nakatayo lang siya na parang tulog na ewan.

Mikie: (to Nico) where did you guys meet?

Nico:

Jasmine: oo nga naman, Nico, where did we meet?

There was a long pause.

Nico: school. yeah. She used to go to my school. classmate ko siya, baby.

Mikie: ahh.. magkaklase kayo? So, (tumingin ako kay Jasmine) music pala yung dati
mong major?

Jasmine: no, not exactly.

Mikie: huh?

Jasmine: (lumakad siya papunta kay Nico, at inakbayan siya) you�re so silly, Nico!
hindi kaya tayo magkaklase, remember?

Mikie: eh ano?

Jasmine: band mates. Ako yung vocalist nila. actually, nitong past summer, panay
ang pagpunta nyan sa iba't ibang lugar. diba, Nico?

Mikie: (faces Nico) but I thought you were in Cebu with your family?

Jasmine: Cebu? (laughs) oh my God! (looks at Mikie) hindi no, he was all over
Luzon� but Cebu? No way. (pauses) oh� you didn�t know, did you? (looks at Nico)
ikaw naman kase, Nico.. why didn�t you tell her?

Mikie: (looks at Nico) yeah, I want to know why. Why did you tell me you were in
Cebu?

Nico: uhm. I didn�t want to disturb you in Baguio..

Mikie: you didn�t want to disturb me in Baguio? Eh nauna ka ngang umalis saken,
remember!? Tsaka, diba nasa Bag� wala.

Nico: I know. Pero kase..

Mikie: you were in Baguio, too. Diba? Oh yeah, I forgot to ask you, Anong ginawa mo
dun?

Nico: uhm..

Jasmine: tell her, Nico.

Mikie: tell me what? What�s going on!? Nico?

Nico: uhm� kase..

Jasmine: (cuts him off) hay� fine. I�ll tell her.

Nico: ano ka ba!?

Mikie: ano ba yun!?

Jasmine: she might as well know, matagal na tong nakatago eh..

Nico: Jasmine!

Jasmine: (inakbayan si Mikie) actually Mikie� kaya hindi sinabi ni Nico sayo kung
san san siya nagpupunta�(tumingin siya kay Nico)

Nico: don�t do this, Jas!

Jasmine: relax, Nico, I�m not gonna burn you. (rolls her eyes, binalik niya yung
tingin niya kay Mikie) anyways..

Nico: (grabs Mikie) halika na, Mikie!

Mikie: teka, sandali! Sige, tuloy mo Jasmine.

Nico: Jasmine, ano ba! kung manggugulo ka, wag dito, WAG NGAYON!

Jasmine: and who told you na nanggugulo ako? (rolls her eyes) ang paranoid mo,
alam mo yun?

Mikie: CAN ONE OF YOU TELL ME WHAT THE HELL IS GOING ON HERE!?

Napasigaw na ako. Yung mga tao sa coffee shop eh napatigil sa mga ginagawa nila.
lahat sila napatinging saming tatlo. Hindi ko maintindihan kung anong pinaguusapan
nila. but something is telling me that this picture is not good.

Jasmine: Mikie.. kase. (smiles at Nico) gusto kang isurprise ni Nico sa birthday
mo. Right, Nico?

Mikie: (faces Nico) you wanted to surprise me.. for my birthday?

Nico: ahh.. oo.

Mikie: but my birthday isn�t for 4 months?

Nico: eh kase..

Jasmine: gusto nyang maging perfect yun.

Mikie: ah, ganon ba.. hindi mo naman kailangang gawin yun.

Nico: bakit hindi? Para sayo naman... so.. uhmm.. let�s go?

Mikie: wait. If you�re saying na you�ve been practicing for this �surprise�
malamang yun din ang ginawa mo sa Baguio, am I right? And if I�m right, and (looks
at Jasmine) you said band mates kayo, you were in Baguio, too.

Jasmine: supposedly, but.. diba nga, nagkaron kame ng family reunion, in..
Palawan,.yeah, I was there the whole summer. Diba yun yung sinabi ko sayo? i felt
bad nga eh, kase hindi ako nakasama sa kanila.

Mikie: so how did you know he was planning a surprise for me?

Jasmine: of course, eh di kinuwento niya saken.

Mikie: talaga? hm. Alright, sabi mo eh. (looks at Nico) so, are you gonna tell me
why you were in Baguio?

Nico: Baguio?

Mikie: yes, I saw you. With a girl.

Nico: ahh.. si� Kathy yun, yung pinsan ko. pinapatawa ko lang siya, may problema
kase sya eh.

Jasmine: si Kathy? She�s back na pala. (speaking sarcastically) alam mo naman itong
si Nico, Mikie.. masyadong CARING.

Mikie: I bet.

Nico: so, let�s go?

Mikie: sure. Pero sandali lang, girl�s room muna ko. (leaves)

Nico: (lumapit siya kay Jasmine) Jas.. I appreciated you not burning me infront of
Mikie.

Jasmine: (laughs) you think I�ll make it THAT easy for you?! Trust me; I have
greater plans for you, and for your little Mikie.

Nico: don�t you dare!

Jasmine: stop me, kung kaya mo!

Nico: ano bang ginagawa mo dito? Bakit mo kinakaibigan si Mikie?

Jasmine: diba ang sabi ko sayo, pagsisisihan mo to? I�m a fighter, Nico. kung akala
mo, isa ako sa mga babaeng niloko, at iniwan mo pagkatapos mo silang pakinabangan,
well. Ibahin mo ko, dahil ako, I don�t give up just like that.. Kung sila, walang
nagawa, ako, meron. (nilapit niya yung lips nya sa ears ni Nico) I�m gonna make
your life a living hell.

Nico: (laughs) lahat ito, gagawin mo, para balikan lang kita? Ha. ang desperada mo
naman ata masyado?
Jasmine: and who told you I�m doing this para balikan mo ko? (looks at him up and
down) excuse me, hanggang ngayon ba, yan parin ang nasa makitid mong utak?
Sabagay, puro hangin lang naman ang laman nyan eh.. ginagawa ko ang lahat ng ito
dahil may atraso ka saken. at lahat ng may atraso saken, pinagbabayad ko. ha-
ha. kaya, if I were you, ichecherish ko na yung remaining moments ko with Mikie,
because right after I pull off my plan, Mikie�s gonna hate you like you�ve never
imagined it. at alam mo kung anong mas exciting dito? (circles around him) she�s
gonna be the one who will make your life miserable. iiwan ka nya, just like what
you did to me.

Nico: hindi mo magagawa yun!

Jasmine: watch me.

Mikie walks in.

Mikie: let�s go?

Nico: I�ll wait for you in the car. (leaves)

Mikie: Oh? anong nangyare dun? (looks at Jasmine) something happened?

Jasmine: ah.. wala. Lam mo naman yan eh, ayaw nabibisto sa mga plano nya. Oh sige
na, baka hinihintay ka na nya eh. bukas na lang ulit! (beso-beso)

Mikie: okay, I�ll see you tomorrow! Bye! (leaves)

Jasmine: (whispers) your happy days are over, Nico. sige, pakatanga ka muna ngayon,
Mikie. Because in no time, you�re gonna realize you�re with a selfish, egomaniac,
ass hole!

--

A couple of days after.

Weekend na, ang boring naman dito sa condo. Ang aga ko kayang nagising. Nasanay na
kase ako ng maagang bumabangon, pano, ever since na si Nico ang naghahatid saken,
laging dapat maaga, malelate naman kase sya sa school niya.

Speaking of Nico, simula nung araw na nasa coffee shop kame, nag-iba siya. Parang..
he became extra sweet. Kinakabahan tuloy ako. The last time he acted like this, yun
yung nakita ko siya sa Baguio. Teka, Baguio!? Oo nga pala, nakita ko siya sa
Baguio.

Alam nyo, kahit ano talagang gawin ko, hindi ko makuhang maconvince sa mga sinabi
niya, pati narin si Jasmine. I know there�s something else to this.

Krysta: Mix!? (sumilip siya sa door) are you up?

Mikie: (yawns) yes, pasok ka. (Sits up) what�s up?

May kinuha siyang paper sa isang envelope, at inanagat niya ito.

Krysta: you know what this is?

Mikie: I will as soon as you tell me ano yan?

Krysta: titulo.

Mikie: titulo? Ng ano?

Krysta: ng bago kong restaurant!!! ahh! Mix! Binili ni Daddy! At hindi lang yung
place yung binili niya, fully furnished, and equipped pa!

Mikie: omg! Really!? Wow!! May restaurant ka na!

Krysta: of course, I wouldn�t have gotten this, if you didn�t help me convince my
Dad� kaya, big thanks talaga, cousin!

Mikie: (niyakap ko siya) ano ka ba.. siempre naman tutulungan kita.. so.. when�s
the opening day, hm?

Krysta: konting paper works na lang, at siempre, I have to hire my staff.. tapos
yun na, grand opening na!!

At ayun, nagtatalon kameng dalawa dun. Grabe, I�m so happy for Krysta, dahil sa
wakas, nakuha na rin niya yung matagal na niyang gusto.. tsaka, I know she really
worked hard for this.

Well, after naming magtatalon, umalis na siya, at may aasikasuhin pa daw siya. Si
Cass naman, sinilip ko sa kwarto niya, tulog pa rin. Ayoko naman siyang istorbohin
no. kaya, naligo na lang ako, and got ready. Si Ivan na lang ang iistorbohin ko,
tiyak ko, gising na yun ng ganitong oras.

Ivan�s house.

Jena: pinsan!?

Ivan: (hides the painting under his bed) nandito ako sa room!

Jena: (pumasok sya) anong ginagawa mo?

Ivan: wala naman, bakit?

Jena: favor naman oh.. can you watch Reese for a couple of hours? Kase, magluluto
ako sa baba, yung yaya niya kase, pinag day off ko.

Ivan: oh sure, dito lang naman ako eh, hindi ako aalis.

In a few minutes, dumating na ko sa bahay nila Ivan. I went inside, at nakita ko

naman kagad si Jena, na pababa ng stairs. Ang sabi niya, magluluto daw siya at si
Ivan eh nasa kwarto niya, binabantayan si Reese. ayun, nakipag chika-chika lang ako
sa kanya sandali, at umakyat na rin ako, para puntahan si Ivan.

Nung malapit na ko sa room niya, narinig ko siya, kinakausap ata si Reese.

Ivan�s room.
Ivan: you see this, Reese? (hawak niya yung painting) ang ganda niya noh?

Reese: pretty!

Ivan: I know.. kaya lang, hindi pa tapos eh.. (tumayo siya at nagpunta sa closet,
para itago yung painting)

Mikie walks in.

Mikie: hi!!

Reese: Mikie!

Mikie: hi, baby! (kisses her)

Ivan: Mikie! Kanina ka pa ba dyan?

Mikie: hindi naman. Bakit?

Ivan: ah.. wala.. wala.. uhm.. pakibantay sandali si Reese, may kukunin lang ako sa
kabilang room.

Mikie: okay!

Umalis si Ivan, ako naman, naupo sa bed niya, sa tabi ni Reese, naglalaro kase siya
eh, nakijoin ako. Hehehe. Maya maya naman, hinila niya yung kamay ko.

Mikie: what is it? San tayo pupunta?

Reese: Ivan. Dun oh! (tinuro niya yung closet)

Mikie: wala naman dyan sa Tito Ivan, Reese..

Reese: Ivan.. (she pulled me to the closet)

Mikie: Reese, Ivan�s not here.. ano bang tinitignan mo dyan?

Reese: Ivan Ivan!

Binuksan ko yung closet, at agad naman tinuro ni Reese yung nakatago dun sa gilid.
Ano naman kaya ito? So I pulled it out, nakacover siya. I was about to take the
cover out when I felt a tap on my shoulder.
�don�t touch that.�

---+---

�don�t touch that.�

So I turned around, his hand still on my shoulder. Yung kilay nya, magkasalubong.

Mikie: bakit? Ano ba to? Patingin naman!

Ivan: wala! Akin na nga yan! (kinuha nya yung hawak ko) ano bang ginagawa mo dyan
kase?

Mikie: eh si Reese dinala ako dito eh. Tinuturo niya, kaya kinuha ko.

Ivan: at sino bang nagsabi sayo na pwede mong galawin to? (points at it)

Mikie: bakit ba ang sungit mo? Parang nahawakan lang eh. Hindi ko naman alam na
off limits pala. Sorry na, hindi ko sinasadya..

Ivan: kaya nga nakatago kase ayokong ipakita, tapos ikaw, pakikialamanan mo lang?

Mikie: eh hindi ko nga sinasadya!

Ivan: kapag nakacover, ibig sabihin nun, hindi dapat buksan!

Mikie: kaya nga nagsosorry ako diba? Gosh, Ivan! Why are you making such a big
deal out of this? Hinawakan ko lang po, hindi ko naman tinanggal yung cover!

Ivan: dahil dumating ako. Kung hindi kita naabutan, tinanggal mo na yung cover!
Hindi naman kase lahat ng bagay dito eh pwede mong pakialamanan.

Mikie: ah ganun ba!? Sa susunod, pwede lagyan mo ng off limits sign yung mga bagay
na ayaw mong ipakita saken?
I walked to the other side of his room, si Reese naman, pinapanood lang kameng
dalawa, habang nagtatalo kame. Ang O.A. naman ni Ivan, parang simpleng bagay lang
eh, hanep kung magreact!

Mikie: ano bang nangyayare sayo, ha? Do you have a problem? Bakit ganyan ka
makaasta saken, ano bang ginawa ko sayo? Simpleng bagay lang, parang akala mo, ang
laki ng kasalanan ko sayo!

Ivan: wala! Wala akong problema.

Mikie: eh wala naman pala eh! What�s with the attitude then? Bakit mo ko
sinusungitan?

Ivan: (calms down) hindi kita sinusungitan� okay, I�m sorry, I overreacted.. it�s
just that this thing is important to me.. (tinuro nya yung hawak nya) and I don�t
really want anyone to see this.. at least for now..

Mikie: ewan ko sayo! Don�t worry, Mr. Ivan, hinding-hindi na ko hahawak ng kahit
anong bagay dito sa room mo! Or better yet, hindi na lang ako papasok, baka kase
ano pang mapakialamanan ko eh! (walks out)

Ivan: Mikie! Wait!

Lumabas ako sa room nya. Nakakainis naman yun, pagkaliit-liit na bagay, grabe
magreact.. Tama ba yun? sigawan daw ba ako? Eh pwede naman nya akong pagsabihan ng
maayos. Madali lang naman akong kausap eh.

Bumaba ako sa stairs kung saan nakasalubong ko si Jena, na tumatakbo naman paakyat.

Jena: what�s going on? Bakit kayo nagsisigawan ni Ivan?

Mikie: ewan ko dyan sa pinsan mo, Jen! Napaka-labo! Nahawakan ko lang yung nakatago
dun sa gilid ng closet nya, aba eh nagsisigaw!?

Jena: really?! Teka, yung nakatago ba kamo dun sa pinakagilid? (I nodded) yung may
cover na black cloth? (I nodded again)

Mikie: mm-hm. Ano bang meron dun kase? Bakit ayaw niyang makita ko?

Jena: oh trust me, hindi lang ikaw! He�s been hiding that ever since. Actually, as
I remember, he acted the same way when I tried to find out what he�s hiding in
there.. worse pa nga ata eh..

Mikie: ganon? Eh bakit kaya?

Jena: I don't know.. don�t ask me, we�re on the same boat here. Pabayaan mo lang
yang pinsan ko, tinotoyo na naman yan eh.. tara kain na lang tayo sa baba, tapos na
yung niluluto ko eh. Tara lets!

At hinila naman niya ko papunta sa kitchen. Kumain kameng dalawa, pero hindi todo
lamon ha, I lost my appetite kase eh. Hehe. Sino ba naman hindi mawawala sa mood,
diba?

After naming kumain, sinabi ko kay Jena na aalis nako, hapon na kase yun, pupunta
pa ko sa office ni Mommy para i-check yung progress dun sa upcoming event. Balak ko
kase, dun gawin yung launching ng next edition ng magazine sa bagong resto ni
Krysta, para maraming taong pumunta. Oh diba? What a brilliant idea! Ang sabi ko
nga kay Sandra, maghanap ng bandang tutugtog, para complete ang drama. Pero naisip
ko, bakit pa ko hahanap ng banda, eh si Nico may banda. So, sila ang tutugtog.
Dagdag publicity narin yun, total naman, matagal na niya akong kinukulit na i-
feature sila sa magazine, ayaw lang talaga ni Mommy.

Ivan: Mikie, wait..

Lumingon ako, si Ivan pala nasa likod ko.

Mikie: aalis nako, sorry sa pangingialam ko..

Ivan: mag-usap tayo.

Mikie: what for? Hindi na mauulit yun.. Clear na po saken, na bawal hawakan ang mga
nakacover.

Ivan: basta, mag-usap tayo.

Mag-usap daw kame? Eh di sige, mag-usap. Naglakad kame papunta dun sa backyard
nila, sa may pool. Nung dumating na kame dun, tinanggal ko yung tsinelas kong suot,
at nilagay yung mga paa ko sa pool.

Mikie: okay, go.

Ivan: (sits beside me) pasensya ka na dun sa naging reaction ko kanina. (nakatangin
siya sa malayo)

Mikie: ano ba yung nakacover, bakit ganon na lang ang naging reaction mo?

Ivan: wala.. just forget about it.

Mikie: anong bang nangyayare sayo, Ivan? (pati ako, nakatingin rin sa malayo)
bakit, parang nag-iba ka? You�re so distant to me.. hindi ko na alam kung anong
nangyayare sa buhay mo eh.. lagi kang tahimik, hindi ka na sumasama samen.. saken..

Ivan: wala lang..

Mikie: wala lang? sa tingin mo maniniwala ako sa "wala lang" mo? Ano ba kaseng
problema mo, bakit ka ganyan? Come on, talk to me..

Ivan: wala naman akong sasabihin sayo eh. Wala naman nangyayare sa buhay ko na
hindi mo alam. Sa katunayan nga, I think you know too much..

Mikie: ang labo mo. Anong akala mo saken? Grade 2? Hindi naman ako tanga no, para
hindi mahalata na may problema ka. Napansin ko, ever since.. ever since that
night.. nagbago ka na.

Ivan: hindi ako nagbago.

Mikie: bakit nga ganyan ka? Anong bang problema? Tell me, baka makatulong ako..

Ivan: (malayo parin ang tingin niya) gusto mong malaman kung anong problema? (looks
at Mikie) ito. (points at his chest)
Mikie: Ivan naman..

Ivan: oh ngayong alam mo na kung anong problema, may magagawa ka ba? kaya mo kong
tulungan? hindi ko alam kung pano mo nagagawang magpretend na wala akong sinabi
sayo.. oh siguro, talagang wala lang sayo yun, kaya wala kang pakialam at hindi ka
naapektohan. Ako, Mikie, hindi ko kayang magpanggap, na hindi ako nasasaktan.

Mikie: hindi totoo yan.. kung nahihirapan ka, nahihirapan din ako. I�m so confused
right now, hindi ko na alam kung anong nararamdaman ko.. Ayokong maging unfair
sayo, Ivan.. ayaw kitang saktan, pero sa ngayon, ang malinaw ko lang na maisasagot
sayo eh you�re my best friend, at ikaw ang pinaka importanteng tao sa buhay ko,
next to my family.. and� I care for you.. ayokong mawala ka.. ayokong nahihirapan
ka, at mas lalong ayokong nasasaktan ka ng dahil lang saken..

Ivan: kaya nga lumalayo diba? Kase ayoko ng masaktan lalo. Tsaka, ayoko ng dumagdag
sa mga taong nagpapagulo ng buhay mo.

I started crying, nasasaktan ako. Hindi ko alam kung saan at bakit, ang alam ko
lang, mabigat ang pakiramdam ko. Bakit ganon? akala ko, by acting normal, I�m gonna
be able to restore what was before that night� but I was wrong.. I can never bring
anything back that was the past.

I was trying to keep a friend�but instead, I lost one..

I buried my face in my hands. Maya maya naman, I felt a hug.. niyakap niya ako.

Ivan: shh.. tama na, I�m sorry.. hindi ako mawawala sayo, promise. It�s more than
enough for me to hear that you care for me. (he wiped my tears and put my head on
his shoulder) wag ka na umiyak�
� dahil mas lalo akong nasasaktan �

---+---

� dahil mas lalo akong nasasaktan �

Mikie: talaga, Ivan? Hindi mo ko iiwan?

Ivan: promise. i'll never leave you..

Mikie: pinky-promise? (I extended my pinky finger)

Ivan: oo, pinky-promise. (nagpinky-promise kame) basta ba, hindi ka na iiyak eh..

--

One week later.

Wala naman kameng masyadong ginawa sa school ngayon, nagpresent lang kame sa class
tapos pinauwi na rin kame right after. Our presentation came out okay naman,
actually, marami ngang naging interesado sa topic namen, halos lahat ata,
nakakarelate. Yung isa nga naming classmate eh nagiiyak ba naman.
After ng class namen, I decided to head home, pahinga na muna ako, nakakastress
naman kase nitong mga nakaraang araw. Dito ako ngayon sa room ko, watching my oh-
so-favorite-movie again. Hm. Alam nyo na kung ano.

Krysta: hey cuz! (umupo siya sa tabi ko) chips?

Mikie: thanks! so, how�s the grand opening day plans going?

Krysta: ayun, medyo marami pang aasikasuhin.. kakapagod palang magorganize ng

ganito kalaking event, noh?

Mikie: sabi ko naman sayo eh, leave it to Sandra, she knows what to do naman eh.
Para hindi ka masyadong stressed..

Krysta: hindi, okay lang.. kaya pa naman eh. by the way, Mix.. I appreciate you
making my resto the venue for the new edition�s launching..

Mikie: ikaw naman, wala yun noh! Consider it as my gift to you.

Krysta: you�re the best talaga! (she hugged me)

Mikie: oo nga pala, yung band ni Nico yung kinuha ko para magperform sa resto mo..
I hope it�s okay with you..

Krysta: oo naman. Ikaw pa? malakas ka saken eh!

Mikie: I also invited everyone to come.. kasama na dun sila Jena.. pati si Jasmine.

Krysta: nako, masaya yan!

Mikie: when�s the grand opening day anyway?

Krysta: hmm. Probably a month from now.

Nanood lang kameng dalawa the whole night. siempre, kasama na don yung kwentuhan,
pati na rin yung organization ng big day niya. sobrang excited na nga ako eh..
everyone�s gonna be there..

meaning, si Ivan and Nico, maghaharap ulit..

Ngayon ko lang napansin, after kong grumaduate, the magazine company is officially
mine. Excited ako? Of course! �big boss� nako eh. But I�m kinda dreading to
graduate, though.. why? Ivan�s leaving right after.

Sem break is coming up, ang bilis ng panahon noh? Niyaya nga ako ni Jasmine na
pumunta sa Baguio eh. May resthouse daw sila dun na pwede naming tuluyan. I�m not
considering it, though. ewan ko ba dun, mula nung nakilala ko siya, parang feeling
ko she�s up to something. Hirap i-explain eh.

Jasmine: ano, partner, payag ka?

Partner? Seriously, what�s with the partner thing? Naman.

Mikie: uhm.. hindi ako sure eh.. baka kase may puntahan kame nila Cass..(I looked
at Cass) diba?

Jasmine: dun na lang sa Baguio! Sige na, bago kase yung resthouse namen don, sayang
naman kung hindi magagamit..

Cass: Baguio? Uyy, Mix! Dun na lang tayo sa sem break, itong si Jasmine naman eh,
bakit ngayon mo lang sinabi?

Jasmine: nako, eh dati ko pa kaya kinoconvince itong si Mikie..

Cass: yun naman pala, Mix eh. Sem break�s in two days.. it�s too late na rin kung
magplan pa tayo ngayon kung san tayo pupunta.. tsaka you�re cutting down on your
expenses diba? Eh kesa naman lumipad pa tayo papunta kung san san.. sa Baguio na
lang!

Mikie: ha? eh� sige na nga.

Jasmine: ayan! Oh so pano, (kinuha niya yung purse niya) tawagan ko na yung maid
don para maprepare na yung bahay, ha?

Cass: oh sige!

Jasmine: I�ll go ahead na! May pupuntahan pa kase ako eh.. see you girls in two
days! (leaves)

Mikie: (humarap ako kay Cass) ikaw naman, bakit ka pumayag?

Cass: aba, eh bakit naman hindi? It�s a golden opportunity no, matagal na kong
hindi nakakapunta sa Baguio. (lumapit siya saken) bakit ba ayaw mong pumunta don?

Mikie: wala lang.. i don't trust her just yet.. magkakilala sila ni Nico, and she
looks familiar to me..

Cass: eh anong nasa isip mo? kabit ni Nico?

Mikie: ewan ko.. but I honestly think I've seen her before.. in Baguio.

Cass: and?

Mikie: basta..

Cass: you don't trust her and you think you've seen her in Baguio before.. that's
your reason why you don't want to go to Baguio?

Mikie: well.. not really, pero kase.. eh kase.. diba..

Cass: kase ano? Yung nakita mo don? ( I nodded) sus, wag mo na kayang isipin yun
no! enjoy, girl! tutal, after nateng grumaduate, wala ng masyadong good time nyan
eh.. siempre, magiging busy na tayo sa trabaho nyan, pati sa mga asawa't anak
naten. diba!?

Mikie: gaga! ikaw! kung ano anong iniisip mo! ang tagal pa non eh! sama naten si
Ivan pati si William ha, when we go to Baguio.

Cass: ay.. hindi makakasama si William, may pupuntahan sila ng family niya sa Sem
break eh.

Mikie: oh sige, basta dapat kasama si Ivan.

Cass: eh si Nico, hindi mo isasama?

Mikie: aalis sila ng family niya eh..

--

Nico�s house.

Nico: (on the phone) oo.. akong bahala.. naayos ko na lahat for Sem break. gusto mo
sa Baguio?.. siempre naman, para sayo...

Jasmine: (leans on the wall and claps) Bravo, Nico. believe din ako sayo eh, ang
galing mong mambola!

Nico: (looks at Jasmine, then turns around) I�ll call you back later, okay? Bye.
(Hangs up) what are you doing here? (walks towards Jasmine)

Jasmine: pinapasok ako ng maid nyo, well.. apparently, she remembers me as your
girlfriend. So, who�s the new �baby,� huh?

Nico: ano bang pinagsasabi mo?

Jasmine: I know for sure that�s not Mikie. Seriously, Nico, when are you gonna
change? Oh wait.. you�ll never change! Hindi ka rin nadala sa mga sinabi ko eh no?

Nico: whatever. what do you want? Ano bang pakay mo dito, ha?

Jasmine: wala, just wanted to come by and see you. � lagot ka saken ngayon!
�.

Nico: pwede ba, Jasmine. ano na namang kalokohan to?

Jasmine: nothing. Sige, ciao! (turns around and leaves)

--

Condo.

Krysta: oh! good you�re home. Tignan mo yung layout ng dining area.. (pinakita
niya saken yung drawing) what do you think?

Mikie: (i looked at the drawing) it�s nice.. kaw gumawa?

Krysta: hindi.. hehe. Si Ivan.

Mikie: si Ivan?

Krysta: yup.. ang galing, noh? Looks like it�s done by a pro.

Mikie: (nakatingin lang ako sa drawing) magaling pala siya magdrawing..

Krysta: oo kaya! Actually, I think it was two weeks ago, nagpasama saken si Ivan sa
isang gallery.. may gusto daw siyang idisplay na painting. grabe, he's such an
artist.
Mikie: painting?

Krysta: oo! Yung naka cover ng black cloth?

Mikie: black cloth? painting yung nakacover ng black cloth? Yung.. yung..
portrait? (my eyes widened)
Na..na..nakita mo yung painting?

---+---

Na..na..nakita mo yung painting?

Krysta: oh, yes of course I did! Ang ganda nga eh..

Nakita nya yung painting? How come when I wanted to see it, he didn�t let me? Si
Krysta lang pala ang makakakita non. � meaning..

She�s the girl painted in it.

Krysta: oh? bakit ganyan face mo? Did I say something?

Mikie: ha.. wala..

Krysta: are you sure?

Mikie: sure.

Krysta: oh. okay! Sige ha, tulog na ko, I need to get up early tomorrow eh..

She started walking towards her room. Hindi ko maalis sa isip ko na siya yung nasa
painting. kaya naman pala ayaw ni Ivan na ipakita saken yung painting, kase he was
saving it for Krysta. Diba nga, ang sabi niya, ang unang makakakita lang nun, eh
yung taong nakapaint dun. In this case, clear na.

I let out a sigh. Ano ka ba Mikie? Bakit ka naapektohan? Eh okay na naman kayo ni
Krysta eh.. so dapat masaya ka.
Oo dapat, masaya ako.

--- Pero hindi eh!

Ano ba talaga?

Krysta: Mix? Are you sure you�re okay?

Hindi ko namalayan, hindi pala siya pumasok sa room nya.

Mikie: of course.

What a liar, Mikie.

Krysta: I think I know you well enough for me to think na hindi ka okay. come,
sit.

Hindi rin siya makulit noh? Ganon ba ko ka-transparent, at alam na lang kagad ng
mga tao sa paligid ko kung anong nararamdaman ko? � I guess.

Mikie: Krysta.. about the painting..

Medyo nahihiya pa ko non, but what the hell. To satisfy my curiosity, I have to
ask.

Mikie: ikaw yung nasa painting?

Krysta: me? (tumawa siya) ang layo� alam mo kung ano yung nasa painting? A
little kid.

Mikie: kid? as in bata? Sinong bata?

Krysta: I don�t know.. all I know is that.. it�s a little girl.

Mikie: little girl?

Krysta: yes. It must be his niece or something.

Si Reese? Ang labo naman ata? Are we talking about the same painting here?

Mikie: sure ka, yun yung nakacover ng black cloth?

Krysta: yes!

Mikie: and he showed it to you?

Krysta: well.. not exactly, tinignan ko when he left it with me in the car.. (she
bit her lip) hindi niya alam na nakita ko.

Hindi pala alam ni Ivan na nakita ni Krysta yung painting niya.. okay. But I�m
still lost. If it�s a painting of Reese, bakit ayaw niyang ipakita, kahit kanino?

� although I�m pretty much positive that he showed it to Reese. Naalala nyo, nung
narinig ko na kinakausap niya si Reese sa room nya?
--

Saturday na ngayon, first day ng Sem break. Ngayon din kame pupunta sa Baguio,
kasama sila Cass, Krysta, Jasmine, at Ivan. Speaking of Ivan, bakit nga ba wala pa
yun dito?

Krysta: Ready na kayo? (she put on her sunglasses)

Cass: ako ready na, ikaw Mix? (sumilip siya sa room ko) hindi ka pa ready?

Mikie: malapit na, (I brushed my hair) I just need to gather my stuff.. si Ivan ba,
tumawag na?

Cass: hindi pa eh.. pero si Jasmine, oo. Hihintayin na lang daw nya tayo sa may
coffee shop.

Mikie: ah.. okay. Painitin mo na yung kotse.. susunod na ko sa baba. (i turned to

Krysta) Krys.. yung charger?

Krysta: nandito sa bag ko.

Mikie: eh yung blanket?

Krysta: nilagay ko na sa luggage mo..

Mikie: thank you. Si manong? Kinuha na yung mga gamit naten?

Krysta: oo, nilagay na niya sa kotse mo..

Mikie: (kinuha ko yung cellphone ko) bakit si Ivan hindi pa tumatawag? Ikaw ba
tinawagan?

Krysta: hindi rin. Baka naman nasa coffee shop na siya?

Mikie: oh sige, tawagan ko na lang.

Krysta: mauna na ko sa baba okay! Bilisan mo!

As soon as she left my room, I dialed Ivan�s number right away.

Ivan: hello, Mix!

Mikie: san ka na? hinihintay na tayo ni Jasmine sa coffee shop..

Ivan: hindi ako makakasama eh..

Mikie: huh!? Why?

Ivan: I have to fill in for my dad.. lumipad siya papunta sa L.A. ngayon eh.

Mikie: bakit? what happened?

Ivan: he needs to fix some papers para dun sa bubuksan na business. Eh.. medyo rush
yun dapat, it�s opening soon.. Sorry ha, biglaan kase eh.. hindi ko na nasabi sayo
kagad.. pero kung gusto mo, sasabihin ko kay Daddy na hindi ako pwede..

Mikie: ahh.. ganun ba.. ay hindi na, okay lang. oh sige.. uhm. Sunod ka na lang
if you can, huh?

Ivan: oo sige.. ingat kayo ha. wag masyadong magulo. Baguio yun.

Mikie: opo! Oh sige na, hinihintay na nila ako sa baba eh. bye! (hangs up)

Bumaba na ko sa parking lot. Hindi makakasama si Ivan� oh well.

Kaya ayun, umalis na kame para i-meet si Jasmine sa coffee shop. Nung dumating
naman kame dun, nandun na siya, kaya nakaalis din kame kagad. Since wala si Ivan,
na siya dapat ang magdadrive, eh ako na lang tuloy. Mabuti na rin to, para mabilis
kameng makadating dun, alam nyo naman kung panong magdrive si Ivan eh, diba?

Sa totoo lang, hindi ako sanay na nag a-out of town ng hindi kasama si Ivan.
Nakakapanibago tuloy. Puro kame girls.

While we were in the car, siempre, besides being girls, and our natural madaldal
attitude, non-stop kwentuhan kameng apat. Hindi rin nawala siempre yung kantahan,
kulitan, pati� you know the rest. Ang sabi nga nila, girls will always be girls.

After 6 hours, dumating na kame sa Baguio. Gabi na nun. About 7 pm maybe.

Jasmine: here we are! (she opened the front door) Pasok kayo.. feel at home!

Pumasok kame sa resthouse nila Jasmine. Walang tao dun, kameng apat lang. hindi
naman siya malayo sa business area. Malapit siya sa Botanical garden, actually.

Jasmine: si aling Maring, yung tagatingin ng bahay, she lives nearby. Pupunta yun
dito bukas para makasama naten. There are four bedrooms. Pili na lang kayo which
rooms you like..

Cass: mas maganda kung sa isang room na lang tayo magstay lahat.. para masaya diba?

Krysta: oo nga.. parang slumber party! what do you think, Mix?

Mikie: okay!

Jasmine: alright, cool! We�ll all stay in the master bedroom. Follow me.

After we settled everything down, nagdinner lang kame tapos nagpahinga narin. It
was a long drive. Nakakapagod.

The following day, nung nagising ako, ako na lang ang naiwan sa room. Silang tatlo
eh nandun sa kitchen, alam nyo na kung anong ginagawa.

Jasmine: good morning, Mikie!

Krysta: have a seat, your pancakes are ready.

Mikie: (yawns) kanina pa kayo gising?

Cass: hindi naman., kain ka na oh, para makapasyal na tayo!

Mikie: san tayo pupunta?

Jasmine: dyan oh, sa Botanical garden.

And that�s what we did pretty much the whole day. Pasyal dito, pasyal dun. Yung mga
sumunod na araw din eh walang pinagkaiba. Nageenjoy naman ako kahit papano, pero
hindi totally. Eh kase naman, namimiss ko kaya si Ivan.

Teka, si Ivan ba ang sinabi ko?

Scratch that. Si Nico pala ang dapat kong namimiss. � although never ko pa yun
nakasama sa mga out of town namen. Bakit nga ba? ahh.. Priority kase nun, family
niya eh,. which is not bad at all.

Camp John Hay Hotel.

Receptionist: sir, eto napo yung card nyo, for the room you reserved.

Nico: thank you. Let�s go babe.

Sheila: sigurado ka, wala si Mikie dito?

Nico: sigurado ako. Nasa Manila yun.

Sheila: eh yung psycho mong ex na bumubuntot sayo?

Nico: she�s harmless.

Sheila: okay..

Nico: mamaya, I have a surprise for you. Get dressed, okay? (sumakay na sila ng
elevator)

Jasmine: (walks towards the receptionist) uhm.. excuse me Ms. Tatanong ko lang. is
that Mr. Nicholas De Vera?

Receptionist: yes po, Ma'am.. kayo po ba yung floor coordinator na hinire niya para
mamaya?

Jasmine: floor coordinator? ah yes.. san nga ba yun?

Receptionist: ay dun po sa ballroom. that way po, ma'am. (tinuro niya kung nasan
yung ballroom) 9:00 pm po siya nakaschedule.

Jasmine: thanks! (whispers) gotcha!

--

Jasmine: uy, bakit ka nag-iisa dyan?

Mikie: papahangin lang.. kala ko sumama ka kila Krysta and Cass?

Jasmine: kakadating ko lang.. pagod na ko eh.

Mikie: ah.. okay.

Jasmine: Mikie.. how�s Nico?

Bigla akong tinanong ni Jasmine, out of nowhere. Ain�t that weird?

Mikie: okay naman, I guess? Why did you ask?

Jasmine: wala.. pansin ko kase, you guys don�t see each other often..

Mikie: ah. normal na yun. Tuwing bakasyon, hindi talaga kame nagkikita. Jas.. gano
kayo ka-close ni Nico?

Jasmine: (coughs) hmm.. we�re close. We were VERY close at one point.

Mikie: uhm.. I know this is very awkward to ask.. pero.. when you guys have a gig..
uhmm.. nakikipagusap ba siya sa iba?

Jasmine: you mean.. flirting?

Mikie: well.. I don�t want to say it that way.. nevermind.

Jasmine: gets ko, Mikie. (she smiled at me) uhm. I hope you don�t mind me asking,
gano mo kakilala si Nico?

Gano ko nga ba kakilala sa Nico? I know his whole name, I know his family, I know
he sings, I know he�s sweet and expressive... and� what else? Omg? What else do I
know about Nico?

Mikie: pretty well..

Jasmine: so, alam mo what he�s doing everyday?

Mikie: oo..

Jasmine: what about when he goes out of town?

Mikie: he calls me occasionally.. alam ko naman na kapag may gig kayo, hindi ko
kayo pwedeng istorbohin. Kaya I just wait for his call.

Umiling bigla si Jasmine, pagkasabi ko non. Bakit siya umiling?

Jasmine: do you trust him?

Mikie: oo naman.. bakit naman hindi? May dapat ba kong ipagduda sa kanya?

Jasmine: pero, mahal mo siya diba?

Nung tinanong niya yun, napaisip ako bigla, nakaramdam din ako ng hindi tama. Bakit
siya magtatanong ng mga ganitong bagay kung walang dahilan, diba?

Mikie: do you want to tell me something, Jasmine?

Jasmine: (she looked at the time) matagal na.

Mikie: anong ibig mong sabihin?

She stood up and got something from the kitchen counter. Sinundan ko naman siya.
lumabas siya papunta sa kotse, na nakapark sa garage nila. she got in at pinaandar
niya yung makina.

Jasmine: get in.

at parang robot, i got in right away naman. teka.?!

Mikie: wait, Jas..

.. san tayo pupunta?

---+---

.. san tayo pupunta?

Jasmine: you�ll see.

Pinaandar niya yung kotse. After ilang minutes of driving, she pulled over in a
hotel. Camp John Hay Hotel? Anong ginagawa namen dito?

Mikie: Jas? What are we doing here? May occasion ba?

Humarap siya saken, nakatingin lang siya na parang may gustong sabihin na ewan.
Seriously, she�s freaking me out right now.

Mikie: Jas? Okay ka lang ba?

Jasmine: Mikie. Before I take you inside� gusto kong malaman mo na I care for you..
I treat you as a very close friend� and ayokong nakikita kang nahihirapan..

Mikie: I don�t get it?

Jasmine: mamaya ko na ipapaliwanag sayo, it�s more important that I get you in
right now.

She held my arm at hinila na niya ko papunta sa loob, pero tinaggal ko yung
pagkakawak niya sa braso ko.

Mikie: no! tapusin natin to ngayon. Tell me right now what you have to say! Dito!
(nagsisigaw na ko non) ngayon!

Jasmine: Mikie, alam kong maraming kang gustong malaman and believe me, I want to
tell you everything.. but if we don�t get inside that ballroom (tinuro niya yung
ballroom) hindi mo maiintindihan. (she held my arm again) let�s go.

Habang naglalakad kame papunta dun sa sinasabi nyang ballroom, my heart was beating
like it�s about to explode. Kinakabahan ako, hindi ko alam kung anong ginagawa
namen dito, at kung sino o ano yung nasa loob..

Although.. nakaramdam na ako ng hindi magandang eksena.

When we got to the door, tumigil muna siya, huminga ng malalim, at tuluyan itong
binuksan.

Walang tao sa loob, in fact, madalim nga eh, pero mukang may event, kase nakaayos
yung mga chairs, pati.. there�s a bouquet of roses in the corner.

Mikie: what are we doing here!? (sumigaw na naman ako)

Jasmine: shh.. wala pa sila.. let�s sit.

Mikie; Jasmine!?

Naiinis na ko.

Jasmine: at 9:00, Nico�s gonna walk in to that door (tinuro niya yung door)�. With
someone.

Mikie: with someone? Who�s that someone?

Jasmine: girlfriend niya.

Mikie: (napatayo ako bigla) WHAT!?

Hinila naman niya ko pabalik sa pagkaupo, and she did this be quiet gesture.

Jasmine: dito tayo sa corner!

At this point, pareho kameng napatingin sa door� dahil bigla itong bumukas. At
siempre, alam nyo na kung sino ang pumasok.

Mikie: (whispers) Nico.. ?

Tatayo na sana ako nun, pero hinila naman nya ako ulit.

Jasmine: shhhh.. just wait.

Mikie: (whispers) what�s he doing here?

Jasmine: you�ll find out. Wag kang maingay, baka marinig ka nya..

Pinanood lang namen si Nico non, habang inaayos nya yung bouquet of roses sa may
table, nagkakalat din siya ng petals dun sa may walkway. Parang alam ko yung style
na to ah? he did the same exact thing to me once.

Jasmine: (umiling-iling siya) pare-parehong style naman ang ginagawa niya eh. hindi
man lang binago for this one.

Mikie: what?

Jasmine: petals all over the floor... Aren�t you sick of that?
Maya-maya naman, may pumasok ulit, a girl. all dressed up. What the!?

Sinundan niya yung trail, leading to that last table in the other side, medyo
malaki yung ballroom, plus the lights were dim pa, kaya hindi naman masyadong
nakikita. Pero, kitang kita namen yung silhouettes nilang dalawa. Nag-usap sila
pagkatapos, niyakap siya nung babae.

Mikie: bakit niya niyayakap si Nico?

Jasmine: tara, let�s get closer.

Dahan dahan naman kameng gumapang palapit sa kanila, we were very cautious, dahil
konting ingay lang, baka makita kame. Nung nakalapit na kame ng konti, we had a
clear view of them, pati, yung usapan nila eh naririnig na namen.

Nico: you look amazing in that dress.

Lokong to!

Sheila: thank you.. you look nice too.. (they hugged) so, what�s the big surprise?

He took out a small box from his pocket. Ano yan!?!?

Nico: ito oh, I hope you like it..

He gave her a bracelet.

Sheila: omg! Nico, ang ganda..

Nico: sabi ko naman sayo eh.. you�re more important than anything else, babe.

Sheila: even Mikie?

Nico: wag natin pag-usapan ang wala dito.. and besides, it�s all plain business..
and now that I got what I wanted..

Pinakita nya yung latest edition ng magazine namen na ilalaunch pa lang.

Nico: I made it to this magazine, ang pinaka sikat lang namang magazine dito.

Mikie: WHAT?!?!? (I covered my mouth right away)

Sa narinig kong yon, I felt numb all of a sudden. Plain business lang pala ako.
Minahal ko ang isang taong pinaglalaruan at paulit-ulit akong niloko.

Jasmine: I can�t believe this!

Biglang tumayo si Jasmine.

Jasmine: hanep ka talaga, Nico!

Nico: Jasmine? anong ginagawa mo dito?

Jasmine: ang kapal din ng muka mo noh? (tinuro niya si Sheila) hoy, ikaw babae,
mahiya ka nga!

Sheila: inggit ka lang, kase ikaw, hindi mo kayang palitan si Mikie!

Jasmine: ha! and what makes you think napalitan mo si Mikie!? (she looked at her
up and down) Eh sa itsura mo pa lang, walang wala ka kay Mikie. At tsaka, eto?
(tinuro niya si Nico) paniniwalaan mo lahat ng sinasabi nitong taong to? (she
laughed) eh kaskas na yang linyang yan eh! nagpadala ka naman!? Baby, babe..
whatever! he calls all his girls that, para hindi siya magkamali sa mga pangalan.
How convenient nga naman on your part, Nico. kunyaring sweet, pero ang totoo, you
just don�t want to get mixed up by the names, how clever. Calling girls in one
name. (she clapped) bravo!

Sheila: (she turned to Nico) what is this psycho girl talking about?

Nico: anong bang ginagawa mo dito? Manggugulo ka na naman?

Jasmine: no Nico! I�m here because I want to make things right, at para matigilan
na yang pangloloko mo!

She looked down, tumingin siya saken. sinundan naman ni Nico kung anong tinitignan
ni Jasmine sa baba. at this point, I feel like my whole body�s paralyzed. Hindi
talaga ako makagalaw, all I feel is that I�m shaking.

Pero, what�s weird about this scenario.. kahit sobrang nasaktan ako sa mga narinig
ko, hindi ko makuhang umiyak.

After a while, I decided to stand up. Hindi nga ako makagalaw, pati tingin ko kay
Nico hindi ko na maalis. Galit na galit ako, kase for the nth time around, eto na
naman ako, caught in action. � in the act of pagiging tanga.

Nico: Mikie�

Sheila: what is she doing here?

Tinignan ko lang siya ng masama. Nako! Kakagigil yung pagmumuka niya. ang sarap
sunugin!

Jasmine: shut up, b!tch!

I walked towards Nico, and as a natural reaction, I slapped him. Yun lang ang
kayang kong gawin sa ngayon.

Mikie: ano, masaya ka na!? nakuha mo na gusto mo saken, diba? Sikat ka na!

Nico: Mikie.. no, you don�t understand.. let me explain..

Mikie: what is there to explain, huh? Eh malinaw na nga ang lahat eh, ayan oh,
kitang kita ko! ang kapal ng muka mo, you used me, for this!? (tinuro ko yung
magazine) oh yan, lamunin mo! (i threw the magazine at him) ang babaw mo naman!

Nico: Mikie.. baby.. (he held my arm)

Mikie: baby yourself! Stay away from me, you bastard!

Humarap ako kay Sheila, she stepped back naman, natakot ang gaga.

Mikie: don�t worry, I�m not gonna hit you. My hands are too precious to touch your
face. Gusto lang kita i-congratulate, because you got it, hun. (I looked at her
straight in her eyes) He's all yours. You finally replaced me.

I turned around and started walking away. Habang naglalakad ako papalayo, naririnig
ko parin yung mga usapan nila.

Jasmine: told you, you messed with the wrong girl! oh, sige na, tuloy nyo na
kung ano man yung ginagawa nyo kanina, sorry for the interruption.

She turned around as well and followed me. pagkalabas ko ng hotel, una kong nakita
yung bench sa harap, same bench I sat on months ago.. maya maya, tumabi saken si
Jasmine. nakayuko lang ako non, pero hindi ako umiiyak.

Jasmine: Mix? Okay ka lang ba? sorry ha...

Mikie: I�m fine. Thanks, Jas.. for taking me here.. kung hindi dahil sayo, hindi ko
malalaman ang lahat tungkol kay Nico..

Jasmine: no, Mix.. hindi ko lang yun ginawa para malaman mo kung pano ko niloloko
ni Nico.. dahil din sa napakalaki ng atraso ko sayo.. and this is the only way I
could come up with para makabawi sayo.. Mikie.. I�m so sorry�

Mikie: sorry? For what?

Jasmine: for everything.., for being one of the reasons why your life is
complicated�

Mikie: anong ibig mong sabihin?

Jasmine: Mikie.. (she sighed) hindi ako vocalist ng banda ni Nico..

Mikie: okay? ..

Jasmine: I wasn�t in Palawan this Summer..

Mikie: what�s this gotta do with you making my life complicated?

Jasmine: I was here, in Baguio.. Mikie.. dito sa hotel na to.. and I believe at one
point, we were sitting in this same bench..

At that moment, naalala ko yung nakita ko nung gabing nakaupo ako sa bench, malapit
sa entrance ng hotel na to. If she was here that time when I saw Nico with someone,
ibig sabihin nun�.

She�s was the girl? yung kasama ni Nico? sya din yung nakatabi ko dito, tama.. dito
sa bench na to..With this thought, my eyes widened. Nung nakita nya yun�

Mikie: ikaw?!
She put her head down, she was quiet.

Mikie: what, Jasmine!? answer my question!

Jasmine: yes.. (she said it slowly) ako rin yung.. nakasalubong mo sa elevator..
summer yun, we decided to spend it here. hindi naman namen alam na pupunta ka rin
dito,.. nakita kita sa elevator, and I warned Nico right away.. Nico and I weren�t
just friends before� nagkaron kame ng relationship�yes, I�m one of the girls na
nadala kay Nico.. tanggap ko na may Mikie siya, sa simula pa lang, at ako, second
lang sa list niya, pero nung nagtagal na, nagalit ako.. kase.. nakakapagod maging
pangalawa lang sa puso ng isang tao.., nakakapagod yung lagi ka na lang nagtatago�
ako yung naghirap para sa career niya eh, tapos in the long run, I still wasn�t
good enough to replace you... I knew about you all along Mikie.. pero pumayag parin
ako.. kase.. (she paused) I thought I loved him, and that he felt the same way
about me too.. pagbalik namen sa Manila, nakakutob si Nico na may alam ka, he broke
up with me.. sa sobrang galit ko, sinabi ko sa sarili ko na pagbabayaran niya yung
ginawa niya saken.. Inalam ko kung san yung school mo, nagtransfer ako..para
kaibiganin ka.. para gamitin ka laban kay Nico. pero, nung nagtagal, nakilala kita
ng husto.. you�re not the monster I thought you were.. I felt sorry for you, for
being with someone like Nico.. kitang kita ko yung paghihirap mo, Mikie.. I wanted
to make things right.. kaya kita dinala dito..

Okay, now I�m really pissed! Punong puno na nag galit yung mga mata ko.

Mikie: you mean to say, I�ve been calling you a �friend� when all this time, you�ve
been lying to me?

Jasmine: matagal ko ng gustong sabihin sayo to.. kaya lang, napangunahan ako ng
takot eh.. takot na baka hindi mo na ko tanggapin bilang kaibigan mo.. Mikie.. kung
alam mo lang kung gano ako nagsisisi ngayon�

Mikie: (I stood up) believe din talaga ako sa inyo noh!? Do guys ever get tired of
making me look like a fool?

Jasmine: I�m so sorry, Mikie..

Mikie: alam mo, I trusted you eh.. at one point pa nga, I thought you were my
friend.. pero tama pala yung feeling ko nung una kitang nakita. Masama ang balak mo
saken.

Jasmine: di ko naman dinedeny yuneh.. hindi ko ineexpect na patawarin mo ko sa

lahat ng atraso ko sayo..

Galit ako, pero hindi sa kanya. for some reason, I appreciated what she just did,
ang pag-amin niya sa kasalanan nya, paghingi ng tawad, pati na rin yung pagaattempt
nyang maayos ang lahat.

I�m not a bad person, she admitted her wrongs, and she apologized, at halata namang
nagsisisi siya talaga.

Huminga ako ng malalim, at pagkatapos, nilapitan ko sya..

Mikie: no, Jasmine. what you just did is enough for me para makita at maramdaman na
totoo lahat ang sinasabi mo.. thank you. Thank you for treating me as a friend�

I hugged her. She was crying. What she did was really brave..
After nun, umalis na kame sa hotel na yun.. at kasabay ng pagalis ko dun, ang
pagiwan ko kay Nico. enough is enough, ika nga nila.

Dumating kame sa resthouse nila at inabutan naman namen sila Krysta at Cass, tulog
na sila. Nagusap kame ni Jasmine na hindi na kailangang malaman nila Krysta at Cass
kung ano man yung pinagtapat niya saken ngayong gabi. Wala na naman saken yun. Ang
importante, despite of a loss, I gained a new friend.

That night, nung humiga na ko sa bed, pinagisipin ko lahat ng nanyare nung araw na
yun. Pati na rin yung buong pinagsamahan namen ni Nico. grabe, I can�t believe it
talaga. I�ve always had a feeling he was cheating on me, but I never really saw it
with my own eyes.

... and now i did.

I closed my eyes, a tear fell down..

Iisa lang ang nasabi ko�

�Ivan��

---+---

�Ivan��

Nagising ako nung madiling araw dahil sa isang panaginip. Yes, I had a dream of
that guy again. What�s weird is that, before, nakikita ko nga, blurry naman.. but
this time, medyo malinaw, pero malabo pa rin. Malinaw in a sense na hindi na siya
gaanong blurry, malabo dahil hanggang ngayon, hindi ko parin siya mamukaan. Hay,
ang gulo ko! basta. Kung baga, dati eh nakikita ko siya from afar, this time, he
was kinda near me. But siempre, as always, body lang ang nakikita ko. yung face
nya, blurry. Kung iisipin nyo, parang horror yung dream ko eh, pano ba naman,
pakitaan ka ng isang mysterious guy na you don�t have any idea of, hindi ka ba
magfefreak out?

Pero, this one� nah.. magaan ang pakiramdam ko.

I looked at the time. 2:30 am. Pansin nyo, every time nananaginip ako about this
guy, I always wake up between 2:00 am and 3:00 am. Wala lang, pansin ko lang,,
nothing significant about it.

I got up and made myself a hot cocoa in the kitchen. Ang tapang ko noh? Mag-isang
naglalakad sa hallway, sa hindi ko bahay. Nako, no ghost is gonna dare come up to
me and scare me. Sa mood kong ito? Aba. Baka sila pa ang matakot saken. Hehe.

Kaya ayun, after kong gumawa ng hot cocoa, I sat by the fireplace� to think. Alam
nyo, kung tutuusin, dapat ngayon eh nagwawala na ako dahil sa natuklasan ko kay
Nico. masakit yun ah. masakit ang malaman na matagal ka na palang niloloko. Pero,
on the other hand, I feel relieved in a way na free ako sa mga kadramahan, katulad
nito. Pakiramdam ko eh nabunutan ako ng isang malaking tinik. Not that I�m saying
Nico is a burden to me or anything, I had special moments with him, believe me.
mahal ko siya, I can�t deny that, pero hindi ko na pwedeng hayaan ang sarili ko na
masaktan pa ulit ng dahil sa kanya. hindi ko ineexpect na yung sobrang pagmamahal
ko sa kanya eh mapapalitan ng galit.

Tatawagan ko ba si Ivan? Sasabihin ko ba sa kanya yung nangyare? Hindi na muna

siguro. Not until I know for a fact that Nico is completely out of my life..
Nahihiya na ko sa kanya eh, lalapit ako, mangangako na hindi ko na babalikan si
Nico, at pagkatapos ano? �

Hay, nakakamiss sa ganitong pagkakataon, yung hindi ako makatulog tapos isang tawag
lang kay Ivan, para kantahan ako, makakatulog na ko. hindi na muna ngayon. I need
to learn how to be independent. Dahil hindi sa lahat ng oras eh may sasalo saken,
katulad ng matagal ng ginagawa ni Ivan. He deserves a rest, too, you know?

So kahit hindi ako makatulog talaga, pinilit ko na ring antukin, it�s almost 4:00
am na, at baka bukas naman eh magmuka akong zombie.

Cass: girl.. (she yawned) bakit gising ka pa?

Nagulat naman ako dun. Hindi ko siya pinansin, my eyes were still set to the
fireplace.

Cass: (she sat beside me) okay ka lang ba?

Mikie: (nakatingin parin ako sa fireplace) oo naman, hindi lang ako makatulog..

Cass: oh? bakit hindi ka makatulog? May problema ba?

Mikie: (huminga ako ng malalim, tapos humarap ako sa kanya) Jasmine brought me Camp
John Hay Hotel..

Cass: tapos? Anong ginawa nyo dun?

Mikie: may pinakita sya saken..

Cass: ano yun?

Mikie: si Nico..

Cass: si Nico? bakit anong nangyare sa taong yun?

Mikie: (nilayo ko yung tingin ko sa kanya) she brought me there to catch Nico in
the act. In the act of cheating on me..

Cass: what!? (nagulat siya)

Mikie: you know, I�ve always thought something is going on when I�m not around. I
was just too scared to find out.. pero ngayon,. Nakita ko eh, nakita ko kung pano
niya ako lokohin�

Cass: sira ulo talaga yang si Nico� forever! (hinimas nya yung likod ko) hayaan
mo, reresbakan natin yan, pati yung malanding babae nya.

Mikie: wag na, hindi na kailangan..

Cass: ano ka ba? ikaw ba talaga eh kinacareer mo yung pagiging api? Aba, eh hindi
naman masama kung minsan eh lumaban ka noh?

Mikie: what for? I�m not getting anything out of it, anyway.. and besides, tama na
yung tinapos ko na yung relationship namen. No violence or bad deed needed..

Cass: hay nako, oh sige, kung ikaw, trip mong magpakasanta, eh ibahin mo ko.
sumosobra na yang si Nico eh. isang tadyak lang, bawi ka na.

Mikie: (natawa ako) ikaw talaga. ang pilya mo.

Cass: pinapatawa lang kita.. ikaw naman kase eh, bakit kailangan mong maging super
bait dyan kay Nico?

Mikie: ewan ko. ganun talaga eh. pero, mabuti na yung nalaman ko na, para naman
matigil nako sa kahibangan ko..

Cass: oo nga naman. Okay na rin yun, at least now you know na ass hole talaga yang
ex-boyfriend mo. (she laughed) wow, I can�t believe I�m actually referring to Nico
as your �ex.� (she paused) but, seriously, are you gonna be okay?

Mikie: oo naman, hindi nga ko umiiyak eh. (I smiled)

Cass: good! nako, sigurado ako, magwawala si Ivan pag nalaman niya to! Yun pa?
alam na ba nya?

Mikie: ha? � hindi.. hindi ko sinabi,.. (i looked down) hindi ko muna sasabihin..

Cass: hala? Eh bakit?

Mikie: wala lang. tama na yung ilang beses kong pinasakit yung ulo nya noh, dahil
lang sa pagkamartyr ko.

--

Kinabukasan, bandang hapon, we decided to come back to Manila. Isang linggo rin
kameng nandito, dapat eh 2 weeks kame, kaya lang I can no longer bare to be in this
place. Lagi ko lang naaalala si Nico. speaking of Nico, he was calling me all day,
pero hindi ko na sinagot, dahil kapag nakinig pa ko sa sasabihin niya, baka madaan
na naman ako sa bola. Yung huling tawag nya, sinagot nila Krysta. Aba, eh
pinagmumura ba naman nilang dalawa ni Cass. Kaya siguro hindi na tumawag yun,
natakot na siguro.

Eto kame ngayon, nasa kotse, si Cass ang nagdadrive, kulang kase ako sa tulog.
Actually, wala nga ako ginawa buong biyahe kundi ang matulog.

Dumating kame sa Manila almost midnight na. at dahil sobrang pagod sila, natulog na
sila pagkadating sa bahay. Nagsleep over nga si Jasmine eh. at ako, because I slept
on the way back, I�m wide awake right now. Kaya kinuha ko yung cellphone ko, as
usual, ang daming missed calls, all from Nico.

Bakit ganun? Hindi man lang nagtetext, o tumatawag saken si Ivan? Isang linggo rin
yun ah.

So I dialed his number. After a few rings, he picked up.

Ivan: hello?

Mikie: Ivan! Ikaw, bakit hindi ka nagpaparamdam?

Ivan: sorry Mix.. I�ve been busy eh..

Mikie: ganun ba? busy doing what?

Ivan: diba ako yung nagcocover kay Daddy? Maraming paper works eh. marami pang
meetings.

Mikie: oh.. eh, kekwento sana ko sayo eh, yung about sa Baguio..

Ivan: ah ganun ba.. uhh.. Mix, pwedeng next time na lang? marami pa kase akong
kailangang tapusin eh, maaga pa ko bukas.. if I have time after work, I�ll drop by
to see you, para makapagkwento ka na saken. ha?

Mikie: pero? (sighs) okay.. good night.

Ivan: bye. (hangs up)

Is it just me, or did he just ignore me? baka naman talagang busy lang? di bale,
siguro naman next time hindi na siya gaanong busy.

Well, days passed.. even weeks.. actually, natapos na nga yung sem break namen,
hindi ko parin nasasabi kay Ivan na wala na kame ni Nico. The only time we see each
other is at school, hindi na nga kame sabay pumapasok ngayon eh. Nakakausap ko
naman siya, kaya lang laging nagmamadali, kesyo may meeting daw, maraming paper
works, at kung ano ano pa. naiintindihan ko naman siya, dahil ganun din naman ang
Daddy ko.

Siguro, I should take this �me� time to heal. Lagi akong mag-isa dito sa condo,
sila Krysta at Cass kase, laging lumalabas, isama nyo narin si Jasmine. Kahapon, sa
sobrang pagkabored ko, nilinis ko yung buong condo. binox ko na lahat ng binigay
saken ni Nico para maitapon na pagdating ng maid. Wala na naman kasing kwenta yung
mga yon eh. Kanina naman, habang naghahanap ako ng makakakain sa kitchen, nakita ko
yung cook book na binili ko noon.

And of course, I had an idea. Magluluto ako. And then bring some to Ivan. Diba?
Miss ko na yun eh. Kung hindi nyo naitatatanong eh, medyo �expert� na ko sa kusina.
Siempre, dahil kay Krysta.

I decided to make lasagna. I left some sitting in the oven for the girls when they
get home. And the rest, dadalin ko kay Ivan.

Ivan�s house.

Pinapark ko pa lang yung kotse sa side, nakita ko na kagad si Reese, tumatakbo sa

garden. Tapos nung nakita niya ko na pababa, lumapit sya sa may gate at nagsisigaw.

Reese: Mikie! Mikie!

Mikie: hi Reese! (binuksan ko yung gate)

Reese: Mommy! Mikie! (sumigaw siya)

Jena: (lumabas siya) uyy Mikie! Napadaan ka?

Mikie: hi Jen, wala lang, dadalin ko lang sana to, (I lifted my hands) gawa ko yan!

Jena: wow, talaga? ano to?

Mikie: lasagna.
Jena: nax naman, mukang kinacareer mo talaga ang pagluluto ah! halika, pasok
tayo. Reese, let�s go.

Pumasok kame sa loob at dumeretso sa kitchen.

Mikie: uhm.. Jen, si Ivan?

Jena: nako! Wala pa yun.. late yun uuwi ngayon.

Mikie: ganon?

Jena: oo, bihira ko na lang yun makita, after school kase straight na yun sa
office. Alam mo na, masyadong seryoso sa trabaho. He took over na kase eh..

Mikie: talaga? hindi ko alam yun ah.. since when pa?

Jena: oo.. kahapon lang.. pero, for now lang, after graduation, lipad na sya sa
U.S. kagad..

Mikie: sabi nga nya..

Jena: well, anyway! Kamusta ka na nga pala? How was your sem break?

Mikie: ayun, umakyat kame sa Baguio..

Jena: sino kasama mo? Boyfriend mo?

Mikie: hindi.. sila Cass, Krysta and Jasmine. break na kame ng boyfriend ko.

Jena: oh? what happened?

Mikie: I caught him.. cheating on me.

Jena: omg? Really? mga lalake nga naman, hindi nakuntento sateng mga babae. Nako.
Tama lang yan, buti nakipagbreak ka.

Mikie: oo nga eh, so far, I think that�s the smartest decision I�ve made.

Maya maya naman, tumakbo si Reese papunta sa kitchen, dala dala niya yung picture
ni Ivan.

Reese: Mommy! Papa oh!

Jena: nako, ikaw talaga. (niloko nya si Reese) hindi naman Papa yan eh, Daddy yan..

Reese: no! Papa! (she pouted)

Mikie: nakakatuwa naman si Reese.. (I put her on my lap) patingin nga.. sino ba
yan?

Reese: Papa.

Jena: ang weird nya noh? She can say Mommy and Papa, Lolo, Lola, Tita, Tito, pero
Daddy, or Dada, never. Eh kung tutuusin, Dada ang most common first word ng mga
babies eh, diba?
Mikie: oo nga, yung pamangkin ko, si Enzo, Dada ang first word nun eh.. galit na
galit nga yung ate ko, pano, siya daw yung nagbuntis, tapos hindi Mama yung first
word!

Jena: nako, sinabi mo�

Mikie: eh.. Jena.. matanong ko lang.. may balita ka na ba sa Daddy ni Reese?

nahanap mo na ba siya?

Jena: wala.. nako, hindi nako umaasang magkikita pa kame ulit nun, and if ever we
do, hindi ko ipapakilala sa kanya si Reese.

Seryoso na yung muka nya. Nako, baka maiyak na naman itong si Jena kapag nagtanong
pa ko lalo. Kaya iniba ko na lang yung usapan.

Mikie: so, anong plans nyo for Christmas? Malapit na yun ah�

Jena: eh.. as ususal.. reunion. Hehe.

Tumingin naman ako sa wall clock nila sa kitchen. 9:30 pm na, bakit hindi pa
dumadating si Ivan?

Mikie: Jen? Late ba talaga lagi si Ivan umuwi?

Jena: oo. Kulang na nga eh dun nay un tumira sa office ng Daddy niya. (tumingin din
siya sa time) nako, late na pala, papatulugin na tong si Reese, it�s past her
bedtime na. sandali lang ha.. babalik ako..

Mikie: oh sige.. (kisses Reese) good night, Reese.. sweet dreams.

Reese: night!

Mikie: uhm.. Jen, mauna na ko rin ako, inaantok na ko eh!

Jena: ay, oh sige.. thank you sa lasagna nya! Yaan mo, breakfast ni Ivan yan bukas!

I turned around and walked to the front door. Nung pasakay na ko sa kotse, dumating
si Ivan. Hay salamat! After niyang ipark yung kotse nya, nilapitan niya ko kagad.
Aba, nakatie pa siya ha.

Ivan: oh, Mix.. gabi na ha.. anong ginagawa mo dito? Tara pasok tayo sa loob.

At pumasok ulit ako sa loob ng bahay niya. we sat on the couch.

Mikie: I brought you guys lasagna. Tikman mo ha.

Ivan: talaga? oo ba.. uhm.. Mikie. Sorry ha, hindi na ko masyadong nakakasama sa
inyo.. talagang sobrang busy eh.

Mikie: okay lang, I understand.

Ivan: oh.. sya ng pala.. what were you gonna say.. when you called me.. sabi mo kay
kwento ka?

Mikie: oh that.. wala na kame ni Nico.. 1 month na.

Ivan: why?

Why? bakit why lang?

Mikie: I caught him cheating� dun sa Baguio.

Ivan: (leans his head to the couch and yawns) anong ginawa mo?

Mikie: wala. Nakipagbreak ako. Eh kesa naman gerahin ko pa siya pati yung babae
nya. Non sense naman yun. (nakatingin ako sa malayo) pero alam mo, I feel better
now that Nico�s gone. Para bang it�s a breath of fresh air.. alam mo yun.. pati..
now, I�m beginning to open my eyes para makita ko lalo kung sino sino yung mga tao
sa paligid ko. oo, it still hurts hanggang ngayon. Pero, kapag naiisip ko yun,
nawawala yung sakit, masaya na ako.. mas masaya pala kapag walang Nico.. (I paused)
ngayon ko lang naisip, mas nageenjoy pala ako kapag tayo ang magkasama, kesa kapag
kame ni Nico ang magkasama. mas masaya pala ako kapag ikaw ang nasa tabi ko�
alam mo yun?

Teka? Bakit tumahimik bigla? I turned my head to look at him.

Mikie: Ivan? nakikinig ka ba?

Ayyy�
Tulog na pala siya�

---+---

Tulog na pala siya�

Sira talaga to si Ivan, tulugan daw ba ako? Magising nga.

Nehh.. wag na, kita ko yung face niya eh, tulog na tulog siya. Hay� he looks so
exhausted, kawawa naman siya. Kinuha ko yung pillow dun sa gilid at nilagay ito sa
head niya. hindi ko naman kase siya kayang buhatin paakyat sa room nya noh. Humingi
na lang ako ng blanket kay Jena para kumutan siya. Inalis ko na rin yung shoes nya.

Mikie: good night, Ivan. Sweet dreams!

When I made sure he was comfortable enough, umuwi na ako.

Next day.

Jena: Ivan� (shakes him) gising na. tanghali na.

Ivan: mmm.?

Jena: hindi ka ba papasok sa work? Tumuwag yung secretary ni Tito.

Ivan: (opens one eye) anong oras na ba?

Jena: 8 na. tara na, breakfast tayo.. sya nga pala, si Mikie dinalan ka ng lasagna
last night..

Ivan: (gets up) oo nga eh. (nagstretch siya) I have a headache..

Jena: eh kase naman po, Ivan. Daig mo pa kalabaw kung magtrabaho eh! tignan mo nga
sa sobrang pagod mo, dito ka na nakatulog sa living room..(tinupi niya yung kumot)
Why don�t you take the day off? Para makapagpahinga ka naman, you look so tired..

Ivan: I think I�ll do that, (hinawakan niya yung head nya) feeling ko I�m running
down with a flu.. (they walked to the kitchen)

Jena: nako, ikaw talaga, kapag nagkasakit ka, magagalit saken si tito. Pinagbilin
ka nya saken eh. Kumain ka na oh, para makainom ka ng gamot. (binigay niya yung
plate kay Ivan, he takes a bite) masarap diba?

Ivan: since when did she cook really well?

Jena: sus! Matagal na noh, lagi nga sya nagdadala ng niluto niya dito eh, kaya lang
lagi ka namang wala. (sits beside him) wala na pala sila nung boyfriend nya noh?

Ivan: yeah, sabi nga nya.

Jena: oh? Eh bakit parang hindi ka masaya? Di ba dapat matuwa ka dahil wala na
sila, meaning pwede mo ng pormahan si Mikie?

Ivan: I know. Pero hindi naman ganun kadili yun eh, actually, matagal ko ng alam na
wala na sila, sinabi saken lahat ni Jasmine�

Jena: huh? Eh bakit hindi mo man lang siya kinomfort?

Ivan: busy ako eh.

Jena: (tumayo siya) ano namang klaseng sagot yan?!

Ivan: okay, sinadya kong magpakabusy.. I know Mikie,.. kung hindi siya nagwawala
dahil nasasaktan siya, dinadaan niya sa ibang bagay, katulad ng pagluluto, hindi
nga nya yan ugali eh, pero ginagawa nya. Why? para hindi niya maisip yung sakit,
which is not right at all..

Jena: hindi ko gets?

Ivan: ibig kong sabihin, si Mikie, kahit hindi niya sabihin o ipakita, alam kong
nasasaktan siya.. She�s probably exploding inside, you know. but she's not showing
it.

Jena: so, (frowns) that�s all the more reason why this is a good entrance for you..
diba?

Ivan: no, Jen..

Jena: ang labo mo! noon, gustong gusto mo silang magbreak para makaporma ka, tapos
ngayong wala na sila, ayaw mo namang gumalaw dyan!

Ivan: I want her to feel her pain.. dahil kung itatago niya yung sakit na
nararamdaman nya, she�s not gonna be able to heal� at kapag hindi siya nagheal,
hindi niya yun makakalimutan. Habang buhay niya dadalhin yung sakit.. Which is
something I don�t want her to go through.. at hindi niya yun magagawa kapag nandito
ako sa tabi nya.

Jena: eh bakit hindi mo siya damayan? I think you�d come in handy for her..

Ivan: hindi ko kaya� (looks up) hindi ko kayang makita siyang nasasaktan.. Because
it hurts me ten times more.. last night, narinig ko siya, kinukwentohan nya ko,
tungkol sa break up nila ni Nico.. (looks down) sinabi niya saken na masaya siya na
wala si Nico, at narealize nya na mas masaya pala kapag kame yung magkasama..

Jena: yun naman pala eh! anong ginawa mo?

Ivan: I pretended I was sleeping.

Jena: sira ka ba? (tumayo sya) What�s wrong with you? Why did you pretend you
were asleep?

Ivan: I couldn�t look at her.. (looks down) so I closed my eyes and pretended to be
sleeping� pero kahit na nakapikit yung mga mata ko, (tumingin siya kay Jena) I felt
her pain behind the happy and positive words she said.. lalo na nung nilagyan niya
ko ng unan at kumot.. nafeel ko yung loneliness niya, yung tipong you know na
malungkot siya dahil dapat si Nico yung kinukumutan niya.. I�ve been waiting for
this moment na mawala na sa buhay niya si Nico, but I didn�t know it would feel
this bad on my part� malungkot siya, nasasaktan siya� and it would be unfair kung
bigla na lang ako papasok. She needs time to heal� this time, by herself lang�

Jena: nah.. I don�t think so.. the way she was attending to you last night? I
didn�t see loneliness in her eyes.. I saw needing. (hinawakan niya yung kamay ni
Ivan) she needs you.

Ivan: you�re right, she needs me� but not by her side�

Jena: so ano? Papabayaan mo na lang na ganyan? Matitiis mo ba siya, Ivan?

Ivan: Jen... (looks at her) kaya� hindi naman ako mawawala sa kanya eh, dito lang
ako.. nakaalalay..

Jena: tama ba yun? anong klaseng best friend ka, Ivan?

Ivan: the best she could ever have..

Jena: ewan ko sayo! Bahala ka na nga! Hindi kita maintidihan, you�re given an
opportunity, and you don�t wanna grab it! Hmf!

--

1 month later.

Nasa mall kame ngayon, Christmas shopping, with the girls. Ilang days na lang yun,
kaya sobrang nagmamadali kame, kase when we get home kailangan pa namen yun i-wrap.
My parents are coming home for Christmas. Wow, family reunion. That�s fun. Miss ko
na sila eh�

Kung naitatanong nyo kung kamusta na ako, ayun, ayos lang, getting there. Siempre,
galit parin ako kay Nico at nasasaktan parin, pero wala na akong babalikan sa kanya
na maganda. Hayaan nyo, dadating din naman ang araw na mapapatawad ko siya. Has our
story ended yet? Almost. Konti na lang, tuluyuan ko na itong masasara.

The girls are worried about me, though; I�m not acting like myself at all daw. Eh
anong magagawa ko? Eh sa this is the only way I know how to cope with a heart break
eh. ang sabi pa nga nila, it�s okay to cry, at kailangan ko daw yun dahil ever
since nagbreak kame ni Nico, they never saw a tear from my eyes. Hindi ko naman
kailangang umiyak eh, wala na akong maiiiyak, that�s what�s up.

Si Ivan? Kakaiba na siya lately� hindi naman sa gusto kong lagi kameng magkadikit
nun, pero, I�m starting to feel animosity between us. Ang laki na nga ng tampo ko
sa kanya eh, ang hindi ko maintindihan, nung kame pa ni Nico, halos ipagtulakan na
nya ako sa iba, but now that we�re not together anymore, parang.. wala na siyang
pakialam saken. ano bang ginawa ko?

Naghanap ako ng regalo para kay Ivan, nagpunta ako sa isang drawing shop dito sa
mall, hindi ko naman alam kung anong ibibigay ko sa kanya eh, kanina pa tawag ng
tawag sila Cass saken, kaya sa pagmamadali ko, kahit ano na lang yung kinuha ko.
paintbrush lang yung nabili ko.

There�s gonna be a party at our house on Christmas Eve, invited nga lahat eh.
tinawagan ko si Ivan para imbitahin siya, ang sabi naman niya, hindi sya sure,
because he might be working on Christmas Eve. Ano ba namang klaseng tao itong si
Ivan? Who works on Christmas Eve?

Cass: hoy Mikie! Kanina ka pa nandyan, ano? May nabili ka na ba?

Mikie: ito. (pinakita ko sa kanya yung hawak kong paint brush) ito lang.

Cass: a paint brush!? Nagkukuripot ka ba? yan lang ang ibibigay mo kay Ivan? Ang
cheap mo naman, Mix!

Mikie: eh pinagmamadali nyo kaya ako noh? (tinignan ko yung paintbrush) okay na
siguro to. This will be significant enough para hindi nya makalimutan na may best
friend pa siya. Tutal naman, mahilig yung magpaint.

Cass: ahem. (crosses her arms) Ano na naman yan?

Mikie: wala.. naiinis lang ako sa kanya kase ang weird nya eh. Kung may nasabi
akong hindi niya nagustohan kaya siya parang umiiwas ngayon, oh kaya naman hindi
niya nagustohan yung mga niluluto ko para sa kanya, sana sabihin niya saken, hindi
yung tatahimik lang siya.

Cass: busy lang yun, ano ka ba! siempre, ilang months lang, graduate na tayo�
ikaw naman, masyadong kang paranoid!

Mikie: (pouts) eh, basta. Asan na ba sila Jas at Krysta?

Cass: nasa food court, kumakain na, ang tagal mo kase eh. Paintbrush lang pala ang
bibilin mo.

--

Well, days passed, and before we knew it, December 24th na. my parents flew in last
night, at marami silang bisita ngayon, siempre, tagal din nilang nawala eh. natuwa
nga si Mommy dun sa plano ko para sa launching the upcoming edition ng magazine eh.
siempre, they�re all happy for Krysta, dahil bukod sa peace na kame, may resto na
siya. By the way, next month na yun bubuksan, a week before ng birthday ko.

Mom: we�re so proud of you, Katryna. (she hugged me)

Mikie: Ma naman!

Dad: lapit na birthday ng bunso ko eh, ano ba gusto mo for your birthday?

Mikie: hmm.. I don�t know yet..

Dad: you want a big party?

Mikie: nah.. siguro, yung simple lang.. yung tayo-tayo lang. para mas intimate,
diba?

Dad: that�s nice.

Mom: eh, hija? (she tapped me) where�s Ivan? Bakit wala siya dito?

Mikie: nasa office ni Tito, pero pupunta yun, I invited him eh�

Dad: where�s your cousin?

Mikie: nasa condo pa, nagbibihis.. tawagan ko lang si Ivan Dad.. excuse me.

Lumabas ako sa may terrace at tinawagan ko si Ivan.

*calling Ivan�*

Ivan: hello?

Mikie: Ivan! Ang tagal mo naman, kanina pa kita hinihintay eh, hinahanap ka na nila
Daddy..

Ivan: papunta nako, may dadaanan lang ako..

Mikie: okay, bilisan mo ha? ay, hindi pala, mabagal ka palang magdrive. Ingat ka na
lang. okay?

Ivan: sige, bye. (hangs up)

Ang tipid niyang magsalita noh? Hay. So ayun, ilang oras pa kame nagkwekwentuhan ng
aking parents, kamustahan dito, kamustahan doon. Ang dami kase nilang mga bisita,
hindi ko kilala yung iba. Sila Mara dumating kani-kanina lang. si Cass at Jasmine,
sabay dumating.

Wala naman akong magawa dito, paikot ikot lang ako sa bahay, akyat sa taas, labas
sa garden, ikot sa kitchen.. yung mga ganon. Halatang bored ako eh noh?

Nung huli kong punta sa labas, I saw Ivan�s car pull up the driveway. Lumabas siya
ng kotse niya and walked around to the other side para kunin yung mga regalo niya.
hmm. ang dami niyang dala ha. kakahiya tuloy, paintbrush lang yung gift ko. lumabas
si Krysta on the other side, ohh.. so magkasama pala sila.

Krysta: hi cousin! (nagbeso-beso kame)

Ivan: sorry, nalate kame..

Mikie: sus, magkasama pala kayo eh, ang tagal nyo kaya!
Krysta: eh pano itong si Ivan, ang kulit, tinawagan ako on the last minute para
tulungan siyang mag wrap ng presents niya.

Bakit ako, hindi niya tinawagan? Marunong naman akong magwrap ng presents, ha?

Mikie: ah.. eh hindi naman talaga marunong magwrap si Ivan eh, (tinignan ko si
Ivan) diba Ivan?

Ivan: hehe. Oo, buti na lang nandyan si Krysta.

Mikie: bakit sila Jena hindi mo kasama?

Ivan: dun sila nag Christmas sa bahay ng daddy niya.

Mikie: ahh.. okay.. uhmm.. pasok tayo sa loob. Kanina pa kayo hinihintay nila Mommy
eh...

After naming mag noche buena, nag exchange gifts kame. Kami-kami lang, sila Mommy,
Daddy, Mara, Kuya Lawrence, Cass, Krysta, Jasmine, Ivan at ako. Nakuha ko from my
parents? guess nyo! They bought me a new car! Oh diba? Si Mara at Kuya Lawrence
naman, binigyan ako ng cook book, pati different kinds of recipes. Si Cass, purse.
Si Krysta, make up. Jasmine gave me a top.

So, lahat kame ngbigayan na, when it was Ivan�s turn to give out his presents, isa
isa niyang kinuha from the paper bag yung mga regalo niya. lahat ng shape and size
ng mga nakabalot eh pareho-pareho, except for Krysta, she has the biggest box. Wala
siyang regalo saken? ang sama.

After nun, turn ko naman para magbigay, inabot ko sa kanila yung mga gifts ko.
hinuli ko yung para kay Ivan. Actually, hindi ko binigay sakanya, mamaya na lang,
para mapaliwanag ko sa kanya kung bakit paintbrush lang ang regalo ko.

So ayun, happy happy silang lahat, sayawan dito, inuman don, the usual Christmas
Party. Kasama ko lang si Cass pati si Jasmine, wala lang, kwentuhan pati tawanan
kameng tatlo. Si Krysta at Ivan, ayun oh, nasa corner, nagsosolo. Parang may sarili
silang mundo, si Ivan, sya ang kumukuha ng pagkain at drinks para kay Krysta.

Nakakainis tuloy, kasi naman eh. bakit ba niya ko hindi masyadong kinikibo? Maya
maya naman, nilapitan niya ko.

Ivan: hi Mix� Merry Christmas�

Mikie: buti naman naisipan mo kong lapitan noh?

Ivan: labas tayo, I wanna give you your gift�

Mikie: ako rin may gift sayo.

Lumabas kame sa may garden at naupo sa swing. Nung nakasettle na kame, inabot ko sa
kanya yung gifts ko para kay Jena at Reese.

Mikie: pakibigay na lang yan kila Jen at Reese ha.. (binigay ko sa kanya yung para
sa kanya) and this is for you..
Ivan: thank you. Can I open it?

Mikie: sure.

At binuksan nya ito. Nung nakita nya kung ano yung regalo ko, agad naman akong
nagpaliwanag.

Mikie: sorry ha, pinagmamadali kase ako nila Cass eh, yan lang yung nabunot ko..
don�t worry, bukas na bukas din, I�m gonna give you your real present.

Ivan: wag na.. this is just perfect. Wala na kase yung isa kong paintbrush eh..
Thank you ha! (tumayo siya and hugged me)

Mikie: hello? Hindi ako makahinga! (tinanggal niya yung pagkakayakap niya)
hindi.. basta, bibilan pa kita ng ibang regalo. Kakahiya naman kase eh.

Ivan: hindi. This is the best present I�ve gotten this Christmas. (he smiled at
me) and this.. (inabot nya yung isang nakawrap saken) this is for you. Mamaya mo na
buksan, bago ka matulog.

Mikie: hala! Ang daya, bakit ikaw, binuksan mo na kagad, tapos ako, mamaya na?
ngayon na noh! (I started unwrapping it)

Ivan: (he put his hands on the gift) hindi.. mamaya mo na buksan.. please?

Mikie: hmm.. oh sya, sige na nga!

Ivan: okay. Tabi mo na muna, baka buksan mo bigla eh.

Mikie: eto na nga eh. (pinasok ko sa paper bag)

Tumayo siya at umikot sa likod ko, tapos he started swinging the swing I was
sitting on.

Mikie: uhm.. Ivan.. kamusta ka na?

Ivan: ako? Ok lang, bakit mo tinatanong?

Mikie: hindi na kase tayo nagkakasama madalas eh.. I was just wondering kung okay
ka.

Ivan: ok naman.. busy, as always. Eh ikaw? Kamusta ka na?

Mikie: mabuti.. (I looked at him) galit ka ba saken?

Ivan: hindi, bakit mo naman naisip yan?

Mikie: para kaseng.. iniiwasan mo ko eh..

Ivan: hindi noh.. busy lang talaga. hayaan mo, kapag nakaluwag ako sa schedule ko,
ilalabas talaga kita. Pinky promise yan.

Mikie: promise mo yan ha?

Ivan: oo ba. (tinignan nya yung oras) oh, pano? Alis na ko, hinihintay na ko nila
Jen..

Mikie: ganon? Oh.. oh sige..

Pagkaalis niya, hindi rin nagtagal, nagsialisan na rin yung mga tao. Late na rin
kase yun eh. dito ako sa bahay matutulog ngayon. Nandito na ko sa room ko, ready to
go to bed. Miss ko na rin tong kwarto ko eh.. matagal-tagal din akong hindi natulog
dito. Pagkatapos kong magsuklay ng buhok humiga na ko sa kama.

Pero wait, naalala ko, yung gift nga pala ni Ivan. So I took it out from the paper
bag and unwrapped it. Nung nabuksan ko na�.

Ano to?

He gave me a paintbrush?

But not JUST an ordinary paintbrush�.

it's a USED paintbrush.

Wth?

---+---

It�s a USED paintbrush�

Wth?

And Cass thought I was cheap when I gave him a paintbrush? Hindi rin malakas ang
trip ni Ivan sa buhay eh, noh? Baka naman hindi para saken to? May pangalan ko
naman yung card sa wrapper, malabong magkamali siya. Pero kahit na, ano ba namang
klaseng regalo to? And I can�t believe I felt bad for giving him a paintbrush. At
least mine wasn�t used. Hmf!

I placed the USED paintbrush inside my drawer. I don�t know exactly what was going
on Ivan�s mind when he wrapped this present for me. Now, how did I know he was the
one who wrapped this, and not Krysta? Magulo kase yung pagkakabalot, exactly the
way Ivan wraps a present. hindi rin ako special noh? Yung akin na nga yung
pinakamagulong pagkabalot, yung pinaka-odd at pinakamaliit pang regalo. Hindi ko
alam kung ganon na ba ko ka-invisible kay Ivan or what, pati regalo, mukang trash.
Baka naman akala niya eh basurera ako? What am I gonna do with this? I don�t paint,
never painted at all.

Tatawagan ko sana si Ivan para tanungin kung bakit at how on earth did he think of
giving me such present, kaya lang, late na yun, malamang ko eh tulog na siya. At
kung hindi naman siya tulog and suppose I ask him, I know for sure he�s gonna give
me an answer na ikakasasama lang ng loob ko. �busy kase ako eh� busy my ass, Ivan!
Galit ako sayo. Hmfff!!

But whatever happens, though, I�m still asking him.

Sa kakaisip ko, hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Merry Christmas,

Mikie.

--

Dad: Katryna, wake up.

Mikie: mm?

Dad: wake up, anak.

Mikie: (opens one eye) bakit, dad?

Dad: aalis kame ng Mommy mo, we�re going to Davao for a couple of days, sasama din
sila Ate mo. gusto mo sumama?
Mikie: anong gagawin nyo dun? don't tell me business na naman?

Dad: hindi, magbabakasyon lang. ano, gusto mo sumama? We�re leaving after lunch.

Mikie: wag na lang, Dad. Kayo na lang.

Dad: bakit ayaw mong sumama? Diba dati, halos magmakaawa ka nga saken para dalhin
lang kita sa Davao eh, what happened now? (he wrinkled his forehead) Are you okay,
hija?

Mikie: I have a lot to do for the upcoming event, hindi ko yung pwedeng pabayaan..
Sandra is taking the whole week off to be with her family, I can�t just leave the
work to anybody.

Dad: I�m sure your mom can do something about that. We can hire someone to fill in
for a couple of days.

Mikie: wag na, Daddy. Waste of money lang yun eh, kaya ko naman. And plus, I�m
really not in the mood to go out of town.

Dad: are you sure? Baka kailangan mong mag-unwind, ang sabi saken ni Krysta ever
since you and Nico broke up, lagi ka na lang daw nakakulong� and you don�t like
talking about your break up. we're just worried about you..

Mikie: I�m okay, Dad.

Iniwas ko yung tingin ko sa kanya. It�s true, I never really talked anything about
Nico and that particular matter. Hindi ko kaya, dahil masakit pa rin saken. kaya
dinadaan ko na lang sa ibang bagay, para hindi maisip yung nangyare. Gumagana naman
eh, may nakakita ba saken na umiyak, ever since that night? wala naman, diba?

Dad: anak, you don�t have to always keep everything, you know� nandito kameng lahat
para sayo.

Mikie: Dad. Okay nga ako. (fakes a smile) see? I�m okay.

Dad: (sighs) okay, sige.. if you say so. (he put his hand over my head) but please
if you want to talk, don't hesitate to come to your mother and I, okay?

Mikie: yes, Dad.

Dad: (kiniss niya ko sa forehead) are you gonna be okay for a couple of days?

Mikie: Dad naman, I�ve practically lived without you guys for 6 or so months. I can
handle a couple of days..

Dad: alright, if there�s anything you want, just give us a call, okay?

Mikie: si Daddy naman, binebaby mo na naman ako eh.

Dad: baby naman talaga kita eh.

Mikie: hmm. alright, can I stay here at home, then?

Dad: oo naman, you don�t have to ask, this is your home, and you can stay here as
long as you want.
Mikie: thanks, Daddy. (hugs him) I missed you guys so much�

Dad: akala mo ikaw lang? kame rin ng Mommy nyo, namiss kayo ng Ate mo.. oh, ano,
hatid mo kame sa airport?

Mikie: hindi na, malulungkot lang ako eh. Alam mo naman I don�t like seeing people
in the airport�

After naming magusap ng Daddy ko, lumabas na siya. Ako naman eh, hindi na nakabalik
sa tulog. Ewan ko ba. Kaya naglinis na lang ako ng kwarto ko.

Bandang 2:00 pm nung umalis sila papuntang Davao. Grabe no, 2 days pa lang sila
dito, aalis na naman ulit. Okay lang, sanay na ako. Tsaka, mabuti na rin ito, dapat
naman talaga nilang enjoyin yung pera nila eh. Nagtataka nga sila at bakit hindi
daw ata ako naiyak sa pag alis nila, sa airport lang naman talaga ako emotional eh.

Anyway, pagkaalis nila, I decided to go the office, siempre with my brand new car,
to check on the upcoming event�s progress. Ayos naman, with a few changes, we�re
all set. By the way, dala dala ko nga pala yung regalo saken ni Ivan. I�m really
anxious to find out what this is all about. Nung pasakay na ko sa kotse ko, nagring
yung phone ko.

Mikie: hello?

Jena: hi Mikie! Merry Christmas!

Mikie: uy, Jena! Merry Christmas din! What�s up? Binigay ba ni Ivan yung regalo ko
sa inyo ni Reese?

Jena: kaya nga ako tumawag eh, para magpasalamat. Thank you sa charm bracelet ha!
Gustong gusto ni Reese yung stuffed toy na binigay mo, katabi niya matulog last
night.

Mikie: talaga? Mabuti naman kung ganon.. eh yung para sayo, did you like it?

Jena: hindi lang like, I love it! Thank you talaga ha..nagabala ka pa..

Mikie: ikaw naman, wala yun noh.

Jena: kumain ka na ba?

Mikie: uhm.. oo.. bakit?

Jena: punta ka dito, pinagluto kita ng favorite mo.

Mikie: favorite ko?

Jena: oo, fettuccine! Tinanong ko kay Ivan eh� with mushrooms yan ha!

Mikie: wow! Oh sige, pupunta ako dyan. (hangs up)

Pagbaba ko ng phone, pinuntahan ko kagad si Jena. Fettuccine kaya yun, hindi

pwedeng palagpasin!

After a few minutes, dumating na ako sa bahay nila. Nakita ko kagad si Jena na
nakatayo sa may pintuan, naka mittens pa siya ha, hindi naman masyadong halata na
excited siyang pakainin ako eh noh?

Jena: surprise!! (she held up a tray from her hands) fettu, Mikie style! Just for
you!

Mikie: (tinanggal ko yung sunglasses ko) naks naman, iron chef eh!

I went inside at dumeretso kame kagad sa dining room nila. Pinaupo niya ko habang
sineset niya yung table.

Mikie: so, how was your Christmas?

Jena: okay naman, dun kame nag Christmas sa bahay ng parents ko.. si Reese naiwan
dun, (nilagay niya yung plato sa harapan ko) ikaw?

Mikie: okay lang din.. my parents flew in from U.S. . si Ivan, nasa work na naman?

Jena: siguro.. hmm probably.. , alam mo naman yun eh. Talo pa ang kalabaw kung
magtrabaho. Pero hindi rin ako sure, he left kinda late today. Baka siguro may
ibang pinuntahan.. (she put fettu on my plate) kain na oh..

Mikie: thank you.. (takes a bite) mmmm! Sarap! Ano ba kaseng ginagawa ni Ivan eh?

Jena: mm. yun? Alam ko busy siya sa gallery.

Mikie: anong gallery?

Jena: gallery.. eh di yung may mga pictures, pati paintings..

Mikie: well, yeah, i know what a gallery is.. pero.. (i widened my eyes) what? So
you mean to say, wala siya sa office ng Daddy nya?

Jena: he goes there, pero half day lang.

Mikie: talaga? Bakit? Ano bang meron dun sa gallery na yun?

Jena: (she took a bite) ay, yan ang hindi ko alam.

Ano namang gallery itong pinagkakaabalahan ni Ivan? bakit hindi niya ata nasabi
saken to? Sa pagiisip ko sa kung anong dahilan, napatingin ako bigla dun sa table
malapit sa kitchen nila na punong puno ng pictures. There�s a picture of Ivan in
the beach. It caught my eyes. Nung nakita ni Jena na nakatingin ako dun, nagsalita
naman siya agad.

Jena: I redecorated a little bit, wala kase akong magawa kanina eh. (tumingin siya
dun sa table kung saan ako nakatingin) yan yung mga pictures namen sa Malibu beach.
(binalik niya yung tingin nya saken) are you done?

Nakatingin parin ako dun sa table, may kakaiba talaga eh, hindi ko mapaliwanag.

Jena: Mikie! (shinake niya ko)

Mikie: ha!?
Jena: ang sabi ko, tapos ka na ba? Para malagay ko na sa sink..

Mikie: (tumingin ako sa plate) ah.. yes, yes, I�m done.. thank you.

Jena: you�re welcome. (kinuha nya yung plate) lagay ko lang to sa sink ha.

Mikie: okay..

Habang hinuhugasan nya yung mga pinggan, tumayo naman ako papunta dun sa table
where the pictures are. I don�t know but something is telling me I gotta look at
these.

Nung naglalakad na ko papunta dun, sabay labas naman si Jena galing kitchen.

Jena: (wipes her hands) ito, (kinuha niya yung isang frame) ito yung house nila
dun.. ang ganda noh?

Mikie: yeah, it is.

Jena: yung bahay nyo, 20 minutes away lang. (she took another frame) ito naman,
picture namen nung nag-volleyball kame sa beach, kasama namen yung mga friends ni
Ivan.

Mikie: marami ba siyang friends dun?

Jena: nah, hindi gaano.. si Ivan kase, after school, diretso yan sa bahay, well..
except on the weekends, kase lumalabas sila ng mga friends niya. (she took another
one) this is his ex-girlfriend. Maldita yan. Kakainis. Shot yan sa beach. Nahihiya
pa si Ivan niyan eh, kase wala siyang shirt. (napatingin siya saken) oh? bakit
ganyan ka makatingin? Does she look familiar to you?

Nung nakita ko yun, hindi ko na naalis yung tingin ko. I felt a shiver down my
spine. Totoo ba ito? Am I really seeing this?

Nakita ko yung ex niya, hindi naman kaya siya maganda. Muka pang pokpok. I can�t
believe Ivan went for this kind of girl.

Pero, hindi naman talaga sa kanya yung focus ko eh, pakialam ko ba sa kanya. Kay
Ivan ako nakatingin. Not exactly on his face though, a little bit lower than that.

I was looking at something specifically�

I squinted my eyes for a better look..

1.. 2.. 3..

3 moles, left chest.

---+---

3 moles, left chest.

Hindi ako makapaniwala sa nakita ko. If he has three moles in his left chest, at
yung guy sa panaginip ko ay meron ding ganun, hindi malabong sila ay iisa. Si Ivan
yung guy sa panaginip ko. Siya si �Mr. Dream Guy� ko. Siya yung matagal ko ng
hinahanap. Si Ivan.

Si Ivan lang pala.

Tinignan ko ulit yun ng ilang beses, hanggang sa makasigurado ako na moles nga ang
mga yon at hindi lang ako namamalik-mata. I want to make sure that I�m not just
seeing things. nung nakasiguro na ko ng totoo nga na may mga nunal siya sa dibdib
nya, napangiti ako.. gumaan bigla yung pakiramdam ko nun. Feeling ko eh lumulutang
ako sa nakita ko. Yung feeling na parang high ka na ewan. Basta! Hindi ko
mapaliwanag.

Mikie: (kinuha ko yung picture frame na hawak niya) Jen, si Ivan ba talaga to?

Jena: oo naman, I even remember taking this picture. After I took this shot, he got
so mad at me. Pano kase, ayaw na ayaw non na nagpapapicture ng walang suot na
shirt. Ang cute niya noh? Ang puti.
Tumingin siya saken, pero ako nakatingin parin talaga ko sa picture na yun. Sa
hindi ko maipaliwanag na bagay, hindi ko maalis yung mga mata ko talaga. hindi kase
ako makapaniwala.

Jena: huy! Okay ka lang? ngayon mo lang nakita si Ivan na walang shirt no?

Mikie: oo �

Jena: eh bakit nakangiti ka? (she tickled me) Uuyy! Ikaw ha! Baka naman
naiinlove ka na sa pinsan ko nyan ah.

Mikie: uy! Ikaw talaga! Pero, Jen.. (tinuro ko yung chest ni Ivan sa picture) are
those� are those�

Jena: moles? Yes! I know what you�re thinking.. Actually, ngayon ngayon ko lang
din yan napansin eh, pano� I never saw him without his shirt on. Kakaiba noh? Lalo
na yung porma ng mga nunal nya, parang check mark.. a check mark over his heart..
saying "hey! pick me, I'm the right one for you.." ..naka naman! alam mo yun?

Mikie: ohh.. oo� oo nga. (whispers) si Ivan lang pala..

Jena: huh?

Mikie: ah! Wala.. wala.. ang sabi ko, I need to see Ivan, I need to talk to him..
alam mo ba kung nasan siya?

Jena: hindi ko alam eh, try mo sa office ni Tito.

Mikie: oh, alright! Thanks Jen!! (tumakbo ako palabas)

Jena: (she ran after me) wait, Mikie! Where are you going!?

Mikie: I have to go see Ivan!

Yan ang sinabi ko sa kanya as I ran to my car. I have too see Ivan, I have to see
those moles up close!

So, I stepped on the gas and sped off to Tito�s office. Excited ako na hindi ko
maintindihan. But alongside my excitement came in fear. Fear na all this time, what
I�ve been dying to find has been around me all along. Fear din, in a sense na�

How�s this making me feel?

What am I feeling?

This can�t be right.

He can�t be the one for me?

Yes, he can, Mikie..

No, he can�t, Mikie� no he can�t.

Best friend mo siya, diba? Baka masira lang ang friendship nyo.. diba yan ang ayaw
mong mangyare?
But.. if he�s not the guy in my dreams, who is?

That�s why I have to see those moles with my own two eyes. I want to know how I�m
gonna feel right after. Yun lang ang way para malaman ko kung siya ba talaga yung
guy na matagal ko ng napapanaginipan. If I feel the way I feel about that guy in my
dreams with Ivan, he must be the one.

Natatakot ako.. natatakot ako sa pwede kong maramdaman. Pwedeng hindi ko maramdaman
yung �spark� sa panaginip ko, pwede ring maramdaman ko. Pano kung tumugma yung
nararamdaman ko? kaya ko bang isugal ang pagkakaibigan namen? Can I take the risk
of loving my best friend?

Maraming tanong ang gusto kong masagot na. but the real question here is�

Handa na ba akong masaktan ulit?

Diba nga ang sabi nila, �..giving your heart to someone is also giving them a
license to hurt you..� Kaya nga nagkaleche-leche ang lovelife ko eh, because of
this stupid quote.

Dumating ako sa office ni Tito within 10 minutes. Walang traffic eh. I went
straight to his secretary para tanungin kuing nasan si Ivan. hinihingal pa ko nun,
tumakbo kase ako galing parking lot.. Pero, ang sabi nya saken eh kanina pa daw
umalis si Ivan. sayang. Hindi ko sya naabutan.

Mikie: uhmm� would you mind if I ask you who he went out with?

Secretary: hindi ko po alam eh, it�s not business related, though.

Mikie: ahh.. okay.. do you know if he�s coming back or not?

Secretary: probably po, kase may meeting sila mamaya..

Mikie: I see.. can I wait inside his office?

Secretary: sure. If you need anything ma�am just give me a call.

Mikie: alright, thanks!

I went inside his office, office ni Tito, actually. It�s a lot like my Dad�s
office, only his, has more papers on the desk. Sobrang dami siguro nyang ginagawa.
Tinignan ko ang mga ito, and to my surprise, underneath the stack of papers, I
found his plane ticket.

He�s leaving two days after graduation.

He�s leaving in less than 3 months.

And it�s possible that I�m never gonna see him again, of course, dahil magiging
busy siya sa business niya don, at ako naman, magiging busy din sa turn-over ng
company saken.

I waited for more than an hour; I started getting bored, so I decided to step
outside for a while. Lumabas ako sa building, I was thinking of buying coffee and a
donut, so I can eat while waiting for him. Ang tagal naman kase niya eh, san kaya
siya nagpunta, at ano kayang ginagawa niya?
Hindi naman ako nagtagal sa donut shop, bumili lang ako, tapos umalis na. bumalik
ako kagad sa office ni Ivan. Dun na lang ako kakain.

Mikie: I bought donuts, this box is for you.

Secretary: nako, ma�am. Salamat po.. hindi nyo naman po kailangang gawin yun eh..

Mikie: okay lang yun.. tsaka, Mikie na lang. hindi ako sanay na tinatawag na ma�am
eh.

Bumalik na ko sa office ni Ivan. I probably waited for half an hour more bago siya
dumating. Nung bumukas yung pinto, alam ko na kagad na siya yun. May kausap pa siya
sa phone, sabay luwang ng tie niya pagsara niya ng pinto. Hindi niya ata ako
napansin eh, gulatin ko nga.

Ivan: the presentation will be done by next week.. yes Mr. Robles.

Mikie: huy!!!

Ivan: (nagulat siya) MIKIE! (bumalik siya sa kausap nya, ang sama ng tingin
niya saken) I�m sorry about that. I didn�t realize I have a guest here.. Can I call
you back? Alright, thanks.. (hangs up)

Ang sama ng tingin niya saken nun, nung hindi pa niya binababa yung phone. When
they hung up, he placed his phone on his desk, yes over the stack of papers, at
naupo.

Ivan: Sinong nagpapapasok sayo?

Mikie: yung secretary mo.

Ivan: hindi ba niya sinabi sayo na wala ako dito?

Mikie: sinabi..

Ivan: eh bakit pumasok ka pa rin?

Mikie: eh gusto ko eh! alangan namang maghintay ako sa labas? Ano bang masama sa
pagpasok ko dito? It�s not like you�re hiding something here.. are you?

Ivan: wala! It�s just rude to come in somebody�s office when the person�s not in.

Mikie: (I put my hands on my waist) at kelan pa nauso sayo yung rude- rude effect
na yan ha?

Ivan: Mikie! Professional place to. (sighs) what are you doing here anyway?
Shouldn�t you be in Davao with your family?

Mikie: hindi ako sumama. I�m filling in for Sandra; she took the week off eh.

Ivan: and you suppose.. you�re gonna find one, here?

Mikie: ang sungit mo! Parang binibisita ka lang eh. (umupo ako sa table) so, how
are you? �Mr. Ramirez?� naks! Ang gwapo naten ah!

Ivan: (pinalo niya yung legs ko) wag ka ngang umupo dyan! Parang hindi ka babae
eh.. (tinanggal na niya yung tie nya) well.. thank you for visiting me. So, yun
lang? kaya ka nandito, kase binibisita mo ko?

Mikie: well, there�s another reason.. (I took out the paintbrush he gave me na nasa
purse ko) I came here for this. (I lifted it up) what�s this!?

Ivan: a paintbrush? Hindi mo ba alam kung ano yan? Diba ganyan din yung binigay mo
saken?

Mikie: I know what this is, silly. i want to know what this is all about.. bakit
luma na to? Anong ibig sabihin nito?

Ivan: sus! Buti nga niregaluhan pa kita eh.

Mikie: you call this a gift? (tinaas ko yung kilay ko)

Ivan: Mikie, when something is given to you, kahit ano pa yan, kahit gano pa
kapanget o kaganda niyan, lahat ng bagay may meaning.

Mikie: exactly. (tinaas ko ulit yung paintbrush) so anong meaning nito?

Ivan: (nakatingin siya sa paintbrush) wala! basta!

Mikie: ang labo mo? Kakasabi mo pa lang na lahat ng bagay may meaning, tapos
ngayon, sasabihin mo wala? (lumapit ako sa kanya) ano ba talaga?

Ivan: (tumingin siya sa shelf) oo nga. next time na lang, marami pa kong ginagawa
eh. (umiling siya) magpasalamat ka na lang.

Mikie: ang gulo mo, alam mo yun?

Ivan: matagal na.

Nagsimula naman siyang ayusin yung desk nya, halatang wala siyang balak sabihin
saken kung para san tong hawak kong paintbrush. Kaya sige, fine, ignore na lang ang
beauty ko.

Mikie: okay, fine. Never mind na lang. wag mo ng sagutin yung tanong ko, baka lalo
lang ako magulohan.

Teka.. sandali. Hindi naman paintbrush ang pinunta ko dito eh, nagpunta ako dito
para makita ko yung moles nya, right?

Pero, pano ko naman yun makikita, eh balot na balot kaya siya. Hmm.. kailangang
mag-isip ng paraan�

Sa pag-iisip ko, I didn�t realize that I was walking back and forth, in front of
him. At siempre, ikaw ba naman, nagcoconcentrate, tapos may palakad-lakad sa
harapan mong mukang sira-ulo, hindi ka ba maiirita?

Ivan: ano bang ginagawa mo? Why are you walking back and forth?
Mikie: (I stopped) ha!? uhmm.. wala.. Ivan, dinner tayo?

Ivan: dinner? (he raised his eyebrow) didn�t you just eat? Gutom ka na kagad?

Nakatingin siya dun sa isang box ng donut sa corner ng desk niya, na parang
nagtataka.

Mikie: donut lang yan eh, hindi naman ako nabusog. (hinila ko siya) sige na oh!
kumukulo na yung tiyan ko eh. (tinuro ko yung tummy ko)

Ivan: may ginagawa pa ko eh.. (binalik nya yung tingin niya sa papers)

Mikie: minsan lang kita yayain eh. sige na! please? (I did the puppy face) pretty
please.. with sugar on top?

Ivan: (he sighed, and then smiled) with cherry and whipped cream?

Mikie: with two cherries and extra whipped cream! (I winked at him) let�s go?

Dumating kame sa isang resto malapit lang sa office niya. ito lang ang naisip kong
paraan para makita ko yung chest nya eh. pano ko gagawin? Wait lang kayo. I have
the perfect idea!

So yun nga, umorder kame at kumain. Tahimik lang kame nun, pano, busy sa kakalamon!
Hindi naman yung tahimik na wala man lang conversation, meron naman, hindi nga lang
yung todo usap talaga.

Habang kumakain kame, pinag-iisipan ko na kung pano ko gagawin yung plan ko. sa
totoo lang, excited ako at kinakabahan at the same time. As time passed, at natapos
na kameng kumain, lalo akong kinabahan.

But I have to do this. Bahala na.

Mikie: let's have a toast.

Ivan: ang weird mo! Tubig lang yan eh, magtotoast pa? (he gave me a weird look)

Mikie: ano naman ngayon? dali na! toast tayo, okay?

Ivan: sige na para tumigil ka na. (he raised his glass) here�s to our..

Mikie: (I raised my glass) here�s to our.. (we looked at each other) here�s to our
friendship!

Ivan: best friends forever.. (he winked at me, sabay toast) ahhh!!! (tumayo
siya bigla) ang lamig!

Mikie: ay! Sorry!!

Tumayo ako, natapon yung tubig ko sa shirt nya. Sinadya ko yan! Wahahhaa.

Ivan: duling ka ba? (pinunasan niya yung polo nya)

Mikie: sorry na nga eh, nadulas sa kamay ko yung baso. (I chuckled) ..good job,
Mikie! ..
Ivan: I have to change my shirt, magkakasakit ako eh, I can�t afford to get sick!
Ikaw kase eh!

Mikie: sorry na nga eh! halika na, change mo na yung shirt mo! You keep an
extra shirt in your trunk, don�t you? (he nodded) alright, cool! Let�s go!

We paid the bill, at lumabas na kame papunta sa kotse. Binuksan naman niya kagad
yung trunk at kinuha yung extra shirt nya don na inabot nya saken. Ako naman eh,
nakatayo dito, hawak yung shirt nya at hinihintay ko yung moment where he takes off
his polo, and voila! 3 moles in sight!

Ivan: uhmm? Excuse me? magbibihis ako. Can you turn around?

Mikie: what? Ang arte mo naman! Wala ka namang boobs noh! (I rolled my eyes
on him) oh, ano pang hinihintay mo? Change your top na, you can�t afford to get
sick, right?

Ivan: tumalikod ka nga kase!

Mikie: oh? bakit ako pinapatalikod mo, nahihiya saken? eh samantalang ang daming
tao na naglalakad oh! (tinuro ko yung mga tao) sa kanila, hindi ka nahihiya?

Ivan: hindi ko naman sila kilala eh! (nakasimangot na siya nun) sige na, turn
around, nilalamig na ko eh!

Mikie: bahala ka, I�m not turning around. (I pouted) ako lang naman to eh, wala
namang malisya, ikaw talaga, kung ano ano kaseng iniisip mo eh! wag kang mag-alala,
hindi kita pagnanasaan, kahit may 6 pack ka pang tinatago dyan.. (I pointed his
tummy)

Ivan: bahala ka nga. (he started unbuttoning his polo) oh, akala ko ba walang
malisya? Eh bakit nakatingin ka?

Mikie: (inalis ko bigla yung tingin ko) anong nakatingin? Hindi kaya! Ang feeling
mo!

Ivan: (he turned around) nangboboso ka eh!

He continued to unbutton his polo. Eto na, my long awaited moment has finally come.

Ivan: yung shirt ko, akin na!

Mikie: hello? Pano ko ibibigay sayo, eh nakatalikod ka kaya?

Ivan: ikaw! halatang gusto mo lang makita ako na walang shirt eh! (he sighed,
halatang naiirita na, hahah) akin na. (he faced me)

Mikie:

Ivan: oh? anong nginingiti mo dyan? Ngayon ka lang nakakakita nyan? (tinuro
nya yung tiyan nya)

Nakatanga lang ako dito, as if I saw a ghost� more like a d�j� vu. Therefore, it
has been confirmed. He has three moles, alright. Napalunok na lang ako bigla, dahil
hindi lang three moles ang nagmatch, kundi yung body mismo. well, not to mention,
he has a flaming hot body!! Body ni Ivan! Si Ivan yung guy!

Omg? He�s the guy?

Ivan: wag masyadong titig, baka matunaw!! (kinuha nya yung shirt na hawak ko) huy!
Natulala ka na dyan? Punasan mo nga yung laway mo, kanina pa tumutulo eh!
(shinake nya ko) Mik---

Bago pa nya masabi kung ano man ang sasabihin niya, I threw myself at him, and
hugged him� so tightly, he couldn�t even breathe anymore. I closed my eyes, i tried
to get a mental picture of that guy, his and Ivan�s body matched perfectly� every
inch, every angle� I can�t believe this, it�s Ivan all along�

Mikie: alam mo bang matagal na kitang hinahanap? ...

bakit ngayon ka lang nagpakita? ....

---+---

bakit ngayon ka lang nagpakita? ....

Niyakap ako ni Mikie ng sobrang higpit. Hindi ko alam kung bakit.. hindi ko rin
maintindihan kung anong sinasabi nya. At this point, wala talaga akong alam sa
kung ano mang nangyayare, at kung bakit ganito makayakap si Mikie ngayon. May
sinabi ba ko, o ginawa para yakapain nya ako? Matagal na niya akong hinahanap?
Bakit ngayon lang ako nagpakita? Sa pagkakaalam ko, friends kame, ever since we
were 5.

I let go of the hug� nakapikit, at nakangiti pa rin sya, hindi nagsasalita.

Parang.. tulala. Ano bang nangyayare sa babaeng ito?

Mikie: you�re the one� (eyes still closed) ikaw.. ikaw yun.. hindi ako pwedeng
magkamali�

Ivan: Mmmm� Mikie? What are you talking about? (nakahawak ako sa shoulders nya)

Mikie: (opens her eyes) Ivan.. ikaw yung guy na napapanaginipan ko! (she smiled)
ikaw yun!! (she looked up) thank you Lord!!

She put her hand over my left chest, ako naman eh hanggang ngayon, hindi
maintindihan kung anong sinasabe nya.. ngayon ko lang siya nakitang ngumiti ng
ganito, her eyes full of gleam.. nakatingin sya sa mga mata ko, at pagkatapos, she
put her head on my left chest.. aww.. my heart is melting right now..

Mikie: matagal na kitang gustong makita, matagal nakong naghahanap.. little did I
know, the person I�ve been searching for, has always been beside me all along..

Ivan: huh? Hindi kita maintindihan.. Pano? Panong naging ako?

Mikie: 3 moles on the left chest, Ivan.. yung lalake sa panaginip ko.. yung matagal
ko ng sinasabi sayo.. may 3 moles sya sa left chest.. (tinuro nya yung mga nunal
ko) katulad nito.. ganitong ganito�

Ivan: Mikie,.. pano mo nalaman na ako yun?

Mikie: I just know.. I feel it! Ngayon, alam ko na ikaw na talaga para saken.

Sa sinabi nyang yon, hindi ko alam kung magagalit ako o matutuwa. Moles sa left
chest lang ba ang dahilan niya para sabihin nyang ako ang para sa kanya? If I
didn�t have these, does it automatically mean I�m not the one for her?

Ivan: bakit? dahil ba sa may mga nunal ako sa dibdib?

Mikie: oo..

Ivan: yun lang ba?

Hindi sya nakasagot sa tinanong ko. instead, she put her head down.. which only
explains one thing, hindi nanggagaling sa puso yung mga sinabi nya, kung hindi sa
utak. Sa utak na kahit kailan, ay walang sinabing tama sa kanya.

Ivan: hatid na kita sa inyo, it�s getting late..

Iniwas ko na yung tingin ko sa kanya and I started walking.

Mikie: pero Ivan�.?

Ivan: (I turned around) what?

Anong sasabihin ko sa kanya? at this point, hindi ko talaga alam kung anong sagot
ko sa tanong nya.. yun nga lang ba? is there anything else more to the fact that he
has what I�m looking for? O may iba pang reason?

Ivan: halika na, saka mo na lang sabihin saken ang mga yan kapag kaya mo ng sumagot
at may matino ka ng isasagot tanong ko.

Hinawakan nya yung wrist ko at sinakay nya na ko sa kotse nya. While he was driving
back to his office, hindi kame nagsasalita, nakakailang naman itong moment na to.
Akala ko, magiging okay at masaya na ang lahat dahil natagpuan ko yung guy na
matagal ko ng hinahanap, yun pala, hindi. I didn�t realize it would be this awkward
to find out that your best friend is literally the guy of your dreams. I wanted to
say something more, kaya lang napangunahan ako ng takot. Baka hindi nya tanggapin
yung mga sasabihin ko eh. Sa totoo lang, ang malinaw lang na dahilan ngayon saken
para sabihin ko na sya ang lalake para saken, eh dahil nasa kanya ang hinahanap ko.

Nung dumating na kame sa office nya, he just walked me to my car. Nung nakasakay na
ko sa loob, and when he was sure I�m safe, he turned around and started walking
away.. not even a single word, he didn�t even turn around to look at me again. I
just watched him from the rear view mirror as he slowly disappeared from my sight.
Nagdrive na ko pauwi non, very disappointed. Hindi ko akalain na yung supposedly
�perfect� moment na iniimagine ko noon, ay magiging ganito ang kalalabasan.. sa
sobrang sama ng loob ko, tinawagan ko si Cass at pinapunta ko sa bahay, para
samahan ako. Buti naman at pinagbigyan nya ako kahit na ngayon lang din sila
nagkasama-sama ulit ng family nya.

Cass: (pumasok sya sa room ko) okay, this better be good.

Mikie: thanks for coming.. (I turned the tv off)

Cass: okay� (she sits beside me) so.. tell me. What is this whole �911� thingy you
were talking about? (inabot nya saken yung bowl of chips na dala nya)

Mikie: alright, I know this sounds weird but� (I looked at her) remember when I
told you I�ve been having dreams of this guy that has 3 moles on his left chest?

Cass: uh huh� what about that guy?

Mikie: I met him already..

Cass: (tumayo siya) omg!!! Are you serious?? Where? Ano? Gwapo ba? Cute ba?
Maganda ba katawan??

Mikie: relax honey! It�s� it�s just Ivan..

Cass: it�s who!?! Si Ivan? panong nagging si Ivan? lagi kaya natin kasama yun,
how come you never noticed anything familiar?

Mikie: I know.. but I haven�t really seen him without his shirt on..

Cass: and now you did? (I nodded) omg?! Really? (I nodded again) so, (lumapit sya
saken) what happened? Did you tell him!? What did he say? Kayo na ba?

Mikie: hindi.. well.. yeah, I did tell him.. kaya lang, (I looked down) I guess he
didn�t like the fact the he�s the guy in my dreams..

Cass: (she wrinkled her forehead) how so?

Mikie: eh kase� ang sabi nya.. porket daw ba meron sya nung mga hinahanap ko,
meaning ba nun siya na para saken�

Cass: well. Duh?! Siempre oo! Anong sinabi mo?

Mikie: of course, I said yes.

Cass: and?

Mikie: apparently, he didn�t like what I said..

Cass: what? That�s insane! What guy wouldn�t like to hear a girl saying he�s the
one for her? Ang corny talaga ni Ivan kahit kailan!?

Mikie: tinanong nya ko kung yun lang yung basis ko�

Cass: and what did you say?

Mikie: wala�
Cass: ano!? Bakit wala? eh isa't kalahati ka pala eh!? Natural magtatanong yun noh?

Mikie: I didn�t know what to say..

Cass: ano ka ba? How could you not know what to say?

Mikie: I don�t know.. I just didn�t know what to say..

Cass: hay nako, sis! You gotta fix this.. (she gave me a pat on my shoulder) you
don�t wanna lose the guy of your dreams now, do you?

--

1 month later.

Last week of January na, meaning two days na lang bago yung grand opening ng resto
ni Krysta. Everyone is excited about it.. ready na nga ang lahat eh, well as far as
the launching of the latest issue is concerned. Yung resto ni Krysta all set na
rin, konting adjustments na lang, we�re all good to go.

At siempre, a week following the big event, birthday ko na. yehey. I�m gonna be 21.
legal drinks for me. Heheh.

Anong nangyare samen ni Ivan? I decided to lay low muna for a while, hanggang sa
hindi ko pa alam yung sagot sa tanong nya.,which by the way, is still bugging me up
to now. Kainis, nailang na tuloy ako. Everytime I tried to approach him for the
past month, lagi ko siyang dinadalaw sa office nya, pati dinadalan ko sya ng food,
lagi namang wala. parang feeling ko sya na rin yung lumalayo eh. Ang masama pa
nito, parang wala akong sinabi sa kanya a month ago.

Nagkikibuan naman kame kapag nagkikita, kaya lang, may �stranger� vibes na ngayon.
I really hate it.

Bumalik na nga pala ako sa condo, hindi na kase ako sanay sa bahay namen eh,
masyadong malaki para saken. Sila Daddy nga pala, bumalik na sa U.S. I know, they
didn�t even stay here at least hanggang birthday ko man lang. wala akong magagawa
eh, �duty� calls, kuno ang drama nila. Okay lang yun, they promised they�ll be here
on my graduation. That�s good enough.

Krysta: (showing me the design) so, the stage is gonna be here.. and the band will
be on this side.. (tumingin siya saken) Mix? Are you listening?

Mikie: ha? Yeah.. yeah, I�m listening.. go on..

Krysta: yung design ng stage binigay na saken ni Sandra.. the ribbon cutting will
be at 2 pm, and then we�re gonna have a little presentation kung pano nabuo yung
name ng resto and stuff like that.. and then following that, will be the launching
of your mag. Okay ba yun?

Mikie: (inaayos ko yung mga papers na sinasign ko) uhh.. yeah, it�s perfect.

Krysta: what about the band, Mix?

Mikie: what about it?

Krysta: sila Nico parin ba yung tutugtog? (she bit her lip) ohh.. I�m sorry..
I�ll find another band.. (she crossed out Nico�s band on her list)

Mikie: no, no� it�s okay.. Nico�s band is still on.. hassle naman yun kapag
maghahanap pa tayo. And plus, I already paid them full 3 months ago. They better
show up. (nakatingin parin ako sa mga papers na sinasign ko)

Krysta: but wouldn�t that be awkward for you? I mean.. seeing him again� after you
guys broke up?

Mikie: Krys.. (sighs) someday I gotta face him.. I can�t just avoid him all the
time.. pano kame magkakaron ng closure diba?

Krysta: so you don�t love him anymore? Kaya mo na ba? alam mo. Mix.. hindi mo naman
kailangang gawin to kung hindi ka pa handa..

Mikie: I think I�m ready� I just needed time.. and I had my time already.. I
realized that I gave him up a long time ago.. ever since I saw�

Krysta: ever since you saw....

Mikie: ahh..nothing! (kinuha ko yung purse ko) listen, I have to go the office
right now, may last minute touch ups pa kase.. I don�t think I�ll be home for
dinner.. don�t wait up for me, I have the keys naman eh.. oh, and tell Cass I�ll
wait for her in the office na lang, mukang matatagalan pa yun eh. okay? (she gave
me puzzled look) alright, ciao!

Umalis na ko sa condo. Marami pa kase akong aayusin sa office eh. Kinakabahan nga
ako sa upcoming event eh, ngayon lang kase ako maghohost ng ganito kalaking event,
on my own, without my Mom�s guidance.

Pero, hindi lang yun yung kinakagulo ng isip ko ngayon. Si Nico rin. Makikita ko
sya ulit after a long time of hiding and avoiding him.. totoo naman eh, we gotta
face our fears at some point.. and this is probably the right time to do so.

Kailangan ko ng ihanda ang sarili ko..

Ivan�s house.

Jena: talaga? Shut up? You�re kidding!?

Ivan: no, I�m not� she really said that�

Jena: when was this?

Ivan: last month..

Jena: omg? Bakit ngayon mo lang sinabi saken? (tinaas nya yun kilay niya) Ang
galing naman nun� ang lakas ng hatak mo sa kanya, ins.. akalain mo, yung mysterious
guy sa panaginip nya eh ikaw pala.. grabe! (she smiled) oh, eh di masaya ka na
nyan?

Ivan: of course.. sobrang saya. Hindi lang nya alam, what she said completed me�

Jena: okay? (tinaas nya yung kilay nya) why do I get a feeling that something
here is not right? Bakit hindi pa kayo?
Ivan: Jen.. hindi yun ganon kadali.. oo, masaya ako dahil meron ako nung mga
matagal na nyang hinahanap.. pero, Jena,, napaisip ako eh.. sinabi ba nya yun dahil
sa mahal nya ako, yung galing sa puso.. o dahil sa nagkataon na ako at yung lalake
sa panaginip nya ay parehong may nunal sa left chest?

Jena: huh!?

Ivan: Jena.. masakit yun saken, pakiramdam ko kase, nabubulag lang siya sa nakita
nya eh, at hindi dahil sa mahal nya ko.. ano yun, kung wala akong moles, hindi nya
ko mamahalin? Ano namang klaseng basis yun, diba?

Jena: who cares?! Kung ikaw yung nasa dreams nya, malamang mahal ka nya.. ano ka
ba? Siya na yung lumalapit sayo, tinaboy mo pa.

Ivan: gusto ko lang naman makasiguro eh.. I want to make sure na wala na si Nico sa
puso nya..

Jena: ahem.. alam mo, I smell pride over here.. (she rolled her eyes) pano mo
malalaman kung iniiwasan mo? (she crossed her arms)

Ivan: I just want everything to be right� I don�t want to jump in when there�s
still someone else that owns her heart� at kung magiging kame, I want it to be
perfect..

Jena: honey, there�s no such thing as �perfect� �

Grand Opening Day / Launching.

Nagising ako ng maaga. The long awaited day has finally come. Ang dami na ngang tao
dito sa condo since my staff got here early in the morning to discuss today�s
event. Feeling ko tuloy I have cold feet, yung parang dun sa mga wifes-to-be.
Kinakabahan kase ako. Hindi ko alam kung magiging successful itong araw na to, but
I sure am hoping so�

Mamaya na yung event, but I still haven�t talked to Nico. ang sabi ni Sandra,
tumawag daw siya last night sa office, nagbaback out. Ibabalik na lang daw nya yung
binayad sa kanya. kung hindi sila tutugtog mamaya, saan at paano naman kaya kame
makakahanap ng bandang tutugtog mamaya?

Lahat sila, nasa phone. Looking for a band.

Mikie: this is ridiculous! (I grabbed my car keys) hindi ako papayag, they have
to show up, malaking risk yung maghahanap pa tayo ngayon.

Sandra: pero, Mikie� hindi ba mas makakabuti ito? They�re not exactly �the band�
material, anyway.. they�re still raw, hindi sila ganun kakilala pa..

Mikie: panong makakabuti? Eh we�re all stressing out here, trying to find a band
for tonight! Tsaka, pinagusapan na ito, hindi pwedeng hindi sila pupunta mamaya.
And for what? For a petty reason? Come on guys! Let�s all be professionals here. no
time for emotional sh!t!!! I don�t care kung hindi sila band material, Kahit
ibabalik nila yung binayad naten sa kanila, a deal is still a deal!

Sandra: Ms. Mikie. .. calm down.. we�ll pull this off.. we have connections.

Hindi na ko nagsalita, I quickly grabbed my purse and sped off the condo before
anyone else could say anything. Badtrip na nga akong nagising, dadagdagan pa ni
Nico. sa parking lot, nakasalubong ko si Krysta. Bumaba siya sa isang kotse,
kakatapos lang niya sigurong mag jogging.

Krysta: bye! I�ll see you later!

Nung nakita ako ni Krysta, sa sobrang pagmamadali, she just smiled at me. tumakbo
na siya papunta sa loob.

Kotse ni Ivan yun ah� matagal kameng nagkatinginan, pero when I realized na
hanggang titig lang ang kayang gawin ngayon, inalis ko na yung tingin ko sa kanya
at naglakad na papuntang kotse ko.

Maya maya, narinig kong bumaba sya sa kotse nya at tumakbo papunta sa direction ko.

Ivan: Mikie! Sandali.. san ka pupunta?

Mikie: kila Nico.. (I opened the door to the driver�s seat)

Ivan: huh? Why?

Mikie: (sumakay na ko) kakausapin ko lang siya.

Ivan: bakit? para san?

Mikie: hindi siya tumutupad sa usapan eh.. hindi siya dadating mamaya. Ilalagay
niya ko sa alanganin nyan eh. (I started the car, closed the door and rolled down
the windows)

Ivan: marami pa namang banda dyan eh. bakit hindi na lang kayo maghanap ng iba?
Unless may iba kang reason�

Mikie: and what would that be?

Ivan: baka hindi mo na kayang mag-isa at narealize mong gusto mo ulit mapakatanga
sa kanya.. oh kaya naman.. baka you guys are back together again..

Nung narinig ko yun, uminit bigla yung ulo ko. tumingin ako at tinignan siya ng
masama. Ang lokong to, pagkatapos kong sabihin sa kanya na siya yung lalake para
saken, nakuha pa nyang sabihin to ngayon?? Pero hindi ito ang tamang panahon para
patulan kung ano man yung mga pinagsasabi nitong si Ivan. I got business to take
care of.

For the meantime, just shake it off, Mikie. Huminga ako ng malalim.

Mikie: whatever. Think whatever you want to think. I�d careless.

Inapakan ko yung gas sabay takbo ng mabilis. Iniwan ko sya don na biglang tulala.
Ha. buti nga sa kanya.

Nico�s house.

Dumating ako dito sa bahay nila ng quarter to 10. pinapasok naman ako kagad ng
Mommy nya at pinahintay sa living room habang pinapatawag nya sa Nico. kinamusta
lang ako ng Mommy nya at kinongratulate nya ko in advance. Kahit na wala na kame ni
Nico, mabait parin saken itong si Tita. Sa bagay, hindi naman ako nagloko sameng
dalawa ni Nico eh. habang kinakausap ng Mommy nya, sobrang bilis ng heart beat ko.
kinakabahan ako na ewan, pano naman kase, first time kaming magkikita ni Nico after
a long time.

Hindi rin naman nagtagal, bumaba na si Nico. nakabihis siya nun, may pupuntahan
ata. When he saw me, halata sa kanya na nagulat siya. Ako? Eto, naiiyak, pero
pinipigil ko. hindi nga ako makatingin ng diretso sa kanya eh, kinakaya ko lang..
I promised myself that I�ll never cry for Nico, EVER! His Mom excused herself, para
daw magkaron daw ng privacy. Privacy daw. Boo!! Pwede ba? nung malapit na siya, I
stood up.

Nico: Mikie!? A�anong ginagawa mo dito? It�s nice to see you� have a seat� (we
both sat down) Mikie�

Mikie: just to let you know, I�m here for business� and to talk to you. you know,
clear things out.

Nico: oh.. yeah.. about that.

Mikie: Nico, you didn�t have to back out. (nakatingin lang ako sa papers na hawak
ko) I don�t want you to back out.. listen, (lumapit ako sa kanya) alam kong hindi
maganda yung paghihiwalay naten.. but let�s face it.. we both move in a very small
world, kahit anong gawin naten, magkikita at magkikita parin tayo. And I realized
that, pinapahirapan ko lang ang sarili ko sa kakaiwas sayo eh. ako rin ang
naapektohan, and quite frankly, ayoko ng ganon. I want to have peace of mind�

Nico: eh kase, sa tingin ko naman ito ang mas makakabuti sayo eh.. ang hindi na ako
makita.. Mikie, I know I�ve said this a million times already, (hinawakan nya yung
kamay ko) I�m really sorry.. I�m such a jerk to ever have let go of someone like
you�

I can no longer bear to hear anything else he has to say, ayokong umiyak.. kaya
tinanggal ko yung pagkakawak nya sa kamay ko.

Mikie: it�s okay. (I smiled at him) let�s just put that in the past� tapos na yun
eh, nangyare na ang dapat mangyare, nasaktan na rin ang dapat masaktan.. at inaamin
ko, it�s still hurts, pero kung hindi dahil dun, hindi ko marerealize na hindi na
pala kita mahal.. (he started crying) and I may not have forgiven you fully now,
but expect it in the near future.. for the mean time, I want us to be at least
civil to each other.. that�s why hindi kita inalis for tonight�s big event.. I
didn�t wanna take that away from you.. you worked hard for it, right? (he nodded,
but with guilt)

Nico: thank you.. hiyang hiya nga ako sa lahat ng nagawa ko sayo.. pero masaya
na kong marinig na kahit hindi mo pa ko napapatawad talaga, tinanggap mo pa rin
yung apology ko. maraming salamat..

He hugged me, pero ako, nakaupo lang, parang poste.. pinipigilan ko yung mga luha
ko. I closed my eyes instead. Hindi ko man masabi sa kanya ngayon, pero dahil sa
minahal ko sya, matagal ko na siyang napatawad..

And so our story has been officially closed.. masaya ako na malungkot. But I would
never trade this moment with anything else.. Malaya na ko.. Malaya na.

At ngayon...

I'm ready to start another story...

this time, with the real Mr. Right..

---+---

this time, with the real Mr. Right�

Maluwag na kong nakahinga pagkaaalis ko kila Nico. pakiramdam ko, nabunutan ako ng
isang malaking tinik.. no more pain, no more hurting. Masaya ako dahil kahit hindi
ko pa naayos ang lahat sa buhay ko, at least meron na akong nagawang kahit isang
tama.

About 12 noon na yun nung nakabalik ako sa condo. Wala na sila Sandra nun, nagiwan
na lang siya ng note na tumuloy na sila sa resto ni Krysta para magayos na. si
Krysta naman, nasa kwarto nya, nagbibihis. Si Cass, ayun, nasa kichen, lumalamon.

Dumeretso na ko sa room ko para maligo at makapaghanda na. ilang oras na lang,

grand opening na ng resto ni Krysta.

Dahil malaki at dual event yun, maraming iba�t ibang tao ang pupunta, �dress to
impress� ang napili naming theme. Kaya eto ako ngayon, infront of my closet,
choosing an outfit. Ano kayang susuotin ko? black dress? Red? Green? Yellow?
Rainbow colors? Hehe. Nah.. simple, but elegant ang drama ko ngayon. So, I went for
the violet halter top. okay na to, it�s impressive enough. And my hair? I got
fixed. Naka-up naman siya ngayon.

Mikie: come in!

Cass: Mix! (tinignan nya ko habang nagsusukat) whoa! Grabe, pagpasok mo dun, all
eyes on you kagad! (umikot siya) look at me! ganda noh?

Tinuro nya yung dress nya, she was wearing a dark green dress.

Mikie: nax naman, best friend! (I turned around) zip me up, yea?

Cass: (she zipped up my dress) san ka nga pala nanggaling kanina?

Mikie: oh.. I went to Nico�s.. (I put on my earrings) nagusap kame. About later,
and about us..

Cass: what about you guys?

Mikie: closure.. I mean, don�t you think it�s about time na para tigilan na namin
yung pagiiwasan namen? Kase.. think about it, I can not just keep on avoiding him
forever.. diba?

Cass: hmm. may point ka. (sinuklay nya yung hair nya) so, how�s it going with Ivan?
Mikie: (I spoke sarcastically) ohh.. it�s going! (I wrinkled my forehead) ewan ko
ba dun, malayo na nga sya saken, lalo pang lumayo. Alam mo yun? Masama ba kung
sabihin ko sa kanya na sya yung guy sa panaginip ko? (I looked at her through the
mirror) diba nakakaflatter naman yun?

Cass: oo.. hindi ko nga rin siya maintindihan eh. (she kept on brushing her hair)
baka naman hindi pa nagsisink in sa utak nya yung sinabi mo?

Mikie: Hello?! It�s been a month since.. impossible na hindi. And besides,
feeling ko hindi naman siya natuwa eh�parang ang tingin pa nya saken ngayon, baliw
ako dahil nga sa mga sinabi ko.. alam mo yun?

Cass: hay nako, simula naman noon, neither one of us can really explore Ivan�s
mind. (she gave me pat on my nose) deadmahin mo na lang muna yun.. kung ako sayo,
aasikasuhin kong mabuti yung pagpapaganda ko, aba hija!? Ikaw ang next owner ng
magazine na to (she pointed the magazine) malay mo, may iba pang guys na may 3
nunal sa left chest, hindi lang si Ivan..diba?

Mikie: nah.. I doubt it.. I�m positive, si Ivan talaga�

After naming magusap ni Cass, lumabas na kame, dahil naghihintay na si Krysta

samen. 1:30 pm na yun kaya nagmadali na kameng umalis. Of course, ayaw naman naming
malate. Hindi na uso yung grand entrance ngayon. Hehe.

While we were in the car, I decided to call Jena, wala lang, to make sure she�s
coming. Dadating daw sila, hinihintay lang daw nila si Ivan. Siempre, as usual,
nasa kung saan na naman yun. Badtrip pa rin ako sa kanya hanggang ngayon, by the
way.

Dumating kame sa resto 5 minutes before 2. ang dami ng tao sa labas. In fairness, I
give mad props to my staff, the place looks so amazing! Describe ko sa inyo,
country, with a taste of western style with a mix of contemporary fixtures kase
yung pagkagawa ng resto, meaning, sa labas, it�s plain wood. Hindi siya talagang
wood, it was just made to look like wood. Sa loob naman, bonggacious ang dating mga
sisters, dahil modern with youthful colors ang drama. Grabe. Dahil sa dual event
ang magaganap ngayong gabi, yung loob ng resto is arranged and decorated for the
latest issue�s launching. Naexcite tuloy ako bigla. The stage is placed in the
corner, napatingin nga ako dun eh, mamaya kase, makikita ko si Nico dyan.

Anyway, enough about the describing ek-ek, because right now, ribbon cutting na.
siempre, may speech si Krysta and all that good stuff bago nya ki-nut yung ribbon.
Mega palakpakan naman yung mga tao, gutom na siguro. Hehe. And now, the restaurant
is officially open� warm acceptance naman, so far. Maraming kumakain at pinupuri pa
nila yung luto ni Krysta. Sa bagay, talagang masarap nga naman. Lahat ata ng
klaseng dish, meron dito.

My event is scheduled to start around 6 pm. 4:30 pm na nga ngayon. Labas pasok
naman ako sa resto, kase hinihintay ko sila Ivan. Ano bayan, ang usapan, 2:00 pm
eh, two and half hours na silang late. Hindi man lang siya nahiya kay Krysta,
nagcut na ribbon at lahat lahat, wala parin. Nakaupo kame ngayon sa isang table,
infront of the stage. Medyo dumadami na rin yung mga tao na invited sa launching ng
latest issue. Yung mga nakadating naman, bukod sa tuwang tuwa dahil sa sobrang
sarap ng food, eh kinocongratulate nila ako. Kase daw, sa bata kong ito, nakapag
organize ako ng ganito kalaking occasion. Ako din, I congratulate myself, lol.

6:00 is nearly approaching, but no signs of Ivan, Jena or Reese anywhere. Wala pa
din sila Nico. buti na lang may back up band na nakuha si Sandra, para tumugtog
habang hindi pa sila dumadating. maya maya lang, umakyat na si Sandra sa stage,
para simulan na yung program. At ayun, nagsimula na nga. Habang nagsasalita siya
kame kame naman naguusap sa table.

Mikie: congratulations cousin! I�m so proud of you!! (I hugged her)

Krysta: thank you.. congratulations din sayo, mukang patok na naman itong latest
issue ng magazine mo!

Cass: hay! Kaya matagal ko ng pangarap ang maging isang Barcelo eh, sobrang
successful sa business kase!

Mikie: loka ka talaga!

Krysta: ay Mix.. bakit si Ivan wala pa dito? Nakausap mo ba sya today?

Mikie: (uminom ako) no, but I talked to Jena, they�re coming daw eh, they�re just
waiting for Ivan..

Cass: (kumaway siya) oh, eto na pala sila Jena eh!

Pare-pareho kameng napatingin sa may door, sila Jena at Reese, naglalakad papalapit
samen. Si Reese, ayun, takbo saken kagad. Teka, san si Ivan?

Mikie: hi Reese!

Reese: Mikie! Mikie!

Cass: hi sis! (nagbeso-beso sila) dito kayo oh.. (tinuro nya yung upuan) hi Reese!!

Jena: hello! (nagbeso-beso siya sameng tatlo) hi Mix.. congratulations.. sayo din,
Krysta, your resto looks so nice..

Krysta: thanks!

Mikie: Jen, si Ivan? Nasa labas pa?

Jena: ay, yung driver lang yung naghatid samen eh, pano, ang tagal tagal ni Ivan.
Pinapasabi nga pala niya sa inyong dalawa, (tumingin siya samen ni Krysta) baka
hindi daw siya makarating, marami daw siyang inaasikaso eh.

Krysta: ay ganun.. sayang naman..

Cass: what!? Ang sama naman ni Ivan, alam naman nyang importante ito kay Mikie
eh, tama ba yun?

Mikie: what else is new pa ba? lagi naman yun busy when it comes to me eh.

Jena: pasensya na ha. (she took a bouquet of roses) ay, Krysta, para sayo daw
ito. Pinabibigay ni Ivan..

Krysta: oh, thank you..

Tignan nyo nga naman oh, hindi na nga sumipot, hindi man ako tinawagan. Tapos,
ngayon, bibigyan nya si Krysta ng roses? What about me? this is my occasion, too.
Nakakainis talaga. bakit naman ganun?

Jena: and this is for you daw, Mikie..

Inabot nya saken yung isang box na nakabalot. Okay? Ano naman kaya ito? I unwrapped
the so-called present, and guess what�s in it?

A sketchbook.

Used sketchbook.

ano ba? first, he gave me a used paintbrush, now a used sketchbook? muka ba kong
hand-me-down store, o kaya naman eh salvation army? nakakainsulto na talaga ha.
sumosobra na siya.

---+---

USED sketchbook.

Cass: (nakatingin sya sa hawak kong sketchbook) what the hell is that?

Hindi ko namalayan, lahat pala sila nakatingin saken, well, not exactly on me, on
what I was holding.

Mainit ang ulo ko, gusto kong sugurin si Ivan ngayon. Napakaweirdo nya, and on top
of that, super labo nya, hindi ko na talaga siya mabasa. I don�t even know him
anymore.

I was about to take a look at this crap when Sandra called me on stage. �A few
words from the next owner� " that�s all I heard. Siempre umakyat naman ako sa stage
to deliver my speech. Hindi naman siya speech talaga, basically, nagpakilala lang
ako, which I found ridiculous, because 99% of the people here already know who I
am. But I had to do it, as sign of formality. So ayun nga, nagpakilala, konting
intro sa bagong theme and all those brilliant ideas my staff and I came up with.
After my little speech, binalik ko na ulit yung mic kay Sandra at bumaba na ko sa
stage.

Jena: nice speech, Mix! (nag high five kame)

Mikie: binasa ko lang yun! hehhe.

Tumingin ako kung san ko iniwan yung sketchbook..

Mikie: where�s the sketchbook?

Krysta: ay, pinakuha ko na kay manong. Nilagay nya sa kotse, baka kase mawala pa
dito eh, oh kaya naman, baka makalimutan mo mamaya..

Mikie: ah okay. Buti naman pinakuha mo na, itatapon ko sana eh.

Krysta: itatapon mo? Bakit?

Mikie: it looks like it�s trash anyway.,,

Jena: sa bagay, kung ako rin si Mikie, tinapon ko na yun! I didn�t know na uso na
pala ngayon yung nagbibigay ng regalong gamit na..

Krysta: eh baka naman may sentimental value yun kay Ivan. Sayang naman kung
itatapon mo, diba? Balik mo na lang sa kanya..

Mikie: (I took a sip on my drink) bakit ko ibabalik? Kaya nga nya siguro
binibigay saken yung mga yun eh, para itapon.

Cass: eh Mix. Malay mo may nakatago dun? Oh kaya naman, a treasure map? Or a deed
to a house, maybe? wag mong itapon.. tama si Krysta, baka naman may meaning.. diba,
Krys? (she nodded) think about it..

Mikie: hay nako, bahala na nga.

Jena: sorry, Mix ha, hindi ko rin kase alam kung ano ng nangyayare kay Ivan eh,
hindi naman siya ganyan kaweirdo noon�

Mikie: okay lang, I�m getting used to the new Ivan, anyways..

Tuloy tuloy lang yung usapan namen sa table, hanggang sa dumating sila Mara, Kuya
Lawrence at Enzo. Ayun, we talked some more, tapos sila kumain, the usual get
together. Ang kaibahan nga lang, wala yung parents namen, pati si. Si Ivan.

Lumayo ako sandali sa kanila. Tinignan ko silang lahat habang nagkwekwentuhan, they
all seem to be so happy, lahat nakasmile, nagtatawanan, nagkukulitan.. except me. I
have so many questions that need answers. Kaya lang, yung taong pwedeng sumagot ng
tanong ko eh yun mismo ang nagbibigay saken ng maraming tanong. Nakakapagod ng mag-
isip paminsan, siguro nga, tama si Ivan.. I never understand, at pinapakinggan ko
lang yung hindi dapat pakinggan..

Nico: hi Mikie..

Mikie: (tumingin ako sa kanya) oh.. bakit ngayon ka lang?

Nico: (kinamot nya yung batok nya) nasiraan kase kame eh. pasensya na ha.

Mikie: okay lang.

Nico: bakit nag-iisa ka dito? May.. problema ba?

Mikie: ah.. (tumingin ako sa malayo) wala, just getting some air, that�s all..

Nico: hinihintay mo si Ivan?

Mikie: uhmm.. yes.. as a matter of fact, I am.. (tumingin ako sa watch ko) ilang
oras ng late yun.

Nico: tree house.

Napatingin ako sa kanya bigla. Tree house? How did he know about the tree house?
Hindi nya alam yun. Ako lang, si Ivan at si Cass ang may alam nun.

Mikie: excuse me? did you say tree house?!

Nico: oo.. yung tree house.. yung tree house sa park, malapit sa bahay nyo..

Mikie: how did you know about that?

Nico: about what?

Mikie: huh?

Hindi yata kame ngkakaintindihan.

Nico: dumaan kase ako sa bahay nyo kanina, akala ko nandon ka.. eh kaso, wala ka..
kaya umalis na ako. when I was on my way out of your subdivision, nakita ko si
Ivan, dun sa tree house.

Mikie: anong ginagawa nya dun?

Nico: ewan ko, nakaupo lang.. mukang nagsusulat or I don�t know, basta he was
holding a paper or something.. hindi ko masyadong nakita eh. hindi naman ako
lumapit, baka sapakin ako ulit nun..

Mikie: how did you know it was Ivan up there?

Nico: tingin ko lang, kase yung kotse nya nakapark sa baba eh.

Mikie: so, you�re not sure about it?

Nico: I�m not, but I thought it was Ivan.

Busy daw siya at maraming inaasikaso, ha? sigurado ako na si Ivan yung nasa tree
house, wala namang ibang umaakyat dun eh, dahil kilala na sa subdivision na samen
yun. Bakit ganun, important event ito, tapos dun sya pumunta sa tree house? Bakit
dun? Bakit hindi dito? Ayaw ba nya makita yung success ko, pati na rin yung
achievement ni Krysta? Oh baka naman ayaw nyang makita si Nico?

Mikie: ah.. okay, excuse me lang ha, I have to powder my nose. (tinuro ko yung room
sa may gilid) dun nga pala yung dressing room nyo.. you�re up in 30 minutes. Report
ka na lang kay Sandra, okay?! See you later!

Dumeretso nako sa restroom. Hindi ko maalis yung sinabi ni Nico na si Ivan eh nasa
tree house. I tried calling him, by the way, hindi naman niya sinasagot yung phone.
Ano bang ginagawa nya kase? Ang nakakainis pa lalo, yung wala na akong alam tungkol
sa kanya. samantalang dati, pati oras ng pagligo nya, alam ko.

Nico: hi Sandra. Sorry, we were late. I already talked to Mikie..

Sandra: oh, good you guys are here. ah, okay lang yun, nakausap mo na pala si
Mikie.

Nico: oh sige, thank you. (humarap siya sa mga kasama nya) tara na, mga �tol!

Dressing Room.

Bandmate: uy, pare, may mga bata dito oh!

Nico: hello.. (he knelt down) hi Enzo.. who�s your friend?

Enzo: Reese!

Reese: Reese!

Nico: Reese? Hi Reese.. anong ginagawa nyo dito? Enzo, where�s mama?

Enzo: out!

Nico: what about you, Reese, where�s mama?

Reese: Daddy!

Nico: wala kang Mommy?

Reese: Daddy!

Bandmate: hala. pare, labas mo na kaya sila, baka hinahanap na sila ng mga magulang
nila eh..

Nico: oh, sige �tol balik ako.. (kinarga nya si Reese) let�s go, Enzo.

--

Medyo natagalan din ako sa restroom, ang dami kaseng tao, tapos yung iba pa eh
nakipagkwentuhan sakin. Pagkalabas ko naman, agad akong sinalubong ni Jena.

Jena: Mikie, have you seen Reese?

Mikie: si Reese? Oh no.. I just came out from the girls� room..

Jena: (looks so worried) nawawala si Reese! Pati si Enzo, kanina naglalaro lang
sila dyan eh! (tinuro nya yung hallway) they were playing ball the last time I saw
them.
Mikie: nawawala sila?! eh teka, sandali, tawagin natin yung security! (we
started walking)

Jena: Mikie, yung anak ko, nawawala!!

Mikie: calm down, Jen, we�ll find them..

Pumunta kame sa table namen, si Mara pati si Kuya Lawrence eh sobrang nag-aalala
na, hindi kase nila makita si Enzo pati si Reese.. hinanap na daw nila sa buong
resto. Si Cass at Krysta naman, naghahanap na din. San naman kase nagsusuot yung
dalawang batang yun eh!?

Maya maya naman, narinig ko si Enzo, sumigaw.

Enzo: Mama! Mama Nina!

Mara: omg! Enzo! San ka ba nagpunta?! (she hugged Enzo)

Jena: nasan si Reese? (humarap siya saken) I�ll look over there.. (she
started walking to the other side)

Enzo: dun! Reese daddy! (he pointed straight)

Mikie: where? Magkasama ba kayo?

Enzo: yes!

Mara: anak, where�s Reese?

Enzo: dun!

Reese: Mikie!

Humarap ako, nakita ko si Reese, karga ni Nico.

Nico: Mikie, I found her in the dressing room, kasama ni Enzo.. naglalaro sila..

Mikie: nako, thank you, kanina pa siya hinahanap ng Mommy nya eh..

Reese: (tinuro nya sa Nico) Daddy!

Mikie: Did she just say Daddy?

Nico: napagkamalan ata ako na Daddy nya eh..

Daddy?! Whoa. I looked around to find Jena, at ayun siya, naglalakad pa rin.

Mikie: (sumigaw ako) Jen! Nandito na si Reese!

Tumakbo naman siya kagad papunta saken. Nung papalapit na siya kung san kame
nakatayo, tumigil naman siya bigla, at naglakad ng mabagal. Hinihingal na siya nun?
Tumingin ako ulit kay Nico, na sobrang tuwang tuwa naman kay Reese, pano naman kase
itong si Reese, mukang comfortable sa kanya. kahit madilim na non sa resto, kita
ko parin kahit papano na sobrang enjoy si Reese sa pagpapatawa ni Nico.
Jena: bakit nasayo anak ko?

Mikie: uhm, Jen.. nasa dressing room daw nila silang dalawa ni Enzo.. (I turned to
Nico) Nico, this is Jen, (lumingon ako kay Jena) Nico.

Jena: ahh.. ganun ba? salamat ha. (she extended her hand, for a handshake)

Nico: Jenelyn?

Mikie: you know her? (tumingin ako sa kanya)

Jena: (lumapit siya kay Nico) James?! (kinuha nya kagad si Reese) bakit hawak
mo anak ko!?

James? Second name ni Nico yun ha, at ayaw na ayaw nyang tinatawag syang James..
but how did she know?

Jena: wag na wag mong hahawakan ang anak ko!

Reese: Daddy!

Pagkasabi nya nun, pareho kameng napatignin kay Reese at Nico. bakit ganun yung
itsura ni Nico? para siyang nakakita ng multo. Pano silang nagkakilala ni Jena in
the first place? Magsasalita na sana ako, bigla naman nagsalita si Jena.

Jena: (kausap nya si Reese) hindi mo siya Daddy, wala kang Daddy! (she turned
around) let�s go!

She walked away with Reese. Ano bang nangyayare dito? Bakit bigla na lang nagiba
yung mood ni Jena? Bakit alam nya yung second name ni Nico?

Mikie: what just happened?

Hindi umimik si Nico. nakatingin parin siya kay Jena at Reese, na naglalakad na
palayo samen. Muka syang statwa. Okay, muka naman deadma ako dito, kaya iniwan ko
na sya at sinundan si Jena sa labas.

When I got outside, nakita ko si Jena, nakatayo, naghahanap ata ng taxi. Kaya
nilapitan ko sya.

Mikie: aalis na kayo?

Jena: pasensya ka na, Mikie, we really have to go.. (she was crying)

Mikie: teka, sandali.. are you crying? (I walked infront of her) what�s
wrong?

Jena: that guy.

Mikie: you mean si Nico? (she nodded) Jen, pano mo nalaman yung second name
niya? matagal na ba kayong magkakilala?

She didn�t say anything, she hugged Reese tightly instead.

Mikie: what�s the matter?

Jena: I�m sorry anak.. I�m sorry, Mikie.. hindi ko alam�.

Mikie: why are you saying sorry? (I wrinkled my forehead) What�s going on?

Jena: si James.. hindi ko alam na siya si Nico..

Mikie: it�s okay.. why are you making a big deal out of this?

Jena: you don�t understand, Mikie..

Mikie: what don�t I understand? Ano bang nangyayare? Magkaaway ba kayo, or

whatever?

Jena: hindi..

She looked at me, umiiyak.

Jena: patawarin mo ko, Mikie.. si James.. na si Nico.. sya. (she looked down)

Mikie: hindi kita maintindihan, Jen... sinong siya? What are you talking about?

Okay, now I�m really confused. Can anyone please explain to me what�s going on? Why
is she crying and saying sorry to me?

Mikie: Jen! Anong problema? Tell me..

Jena: sya yung nakilala ko sa isang bar.. he's the guy I thought i fell inlove
with.. he's the reason why I left for U.S. he's the reason why I swore to never set
foot in Baguio... At si Reese....
Daddy siya ni Reese...

what!?!? oh hell no! no way? NO FREAKIN' WAY!?

---+---

Daddy siya ni Reese...

what!?!? oh hell no! no way? NO FREAKIN' WAY!?

remember when I saw Nico up in Baguio with a girl, who was apparently, Jasmine? you
know how I was then? Well, that�s me� right now. Hindi makagalaw, hindi
makapagsalita. Wala akong nagawa kung hindi ang pumikit na lang, katulad ng ginawa
ko noon, pumikit ako, hoping that when I open my eyes, I would realize that this
whole thing�s just a dream, or much better, sana joke lang ito, �high jinks!� kinda
thing.

Pero sino bang niloloko ko? Ang galing talaga maglaro ng destiny noh? Who would
have thought, lahat pala ng tao sa paligid ko eh konektado sa isa�t isa. Now this
is what you call, small world. A very small world where everybody gets hurt.

Jena: sorry, Mikie.. hindi ko alam�

Mikie: (niyakap ko siya) Jen.. wag kang magsorry..

Jena: I didn�t know� i took happiness away from you� sinira ko yung relationship
nyo ni James..

It�s true; Jena�s arrival marked a decline in our relationship. I remember the time
I told myself na wala akong pakialam at wala akong balak malaman kung sino man yung
girl Nico cheated on me with a year ago.. bakit? because I feared this. Exactly
this scenario. Natakot akong malaman kung sino man siya, dahil baka nga kilala ko
na siya. But I knew that this would come. Makilala�t makikilala ko rin lahat ng
babaeng sinabay saken ni Nico. pero hindi ko inakala na si Jena, of all the
people.. siya yung nagbigay saken ng sobrang sakit.

Mikie: shhh.. tama na.. wala ka namang kasalanan eh, hindi mo naman alam.. at tsaka
matagal na yun..

Jena: (she sat down) kasalanan ko lang yung naniwala ako sa kanya.. (she put Reese
on her lap)

Mikie: sasabihin mo ba sa kanya?

Jena: hindi. Hindi na niya kailangang malaman, ayokong makilala pa siya ni Reese.

Mikie: pero.. don�t you think Reese and Nico have the right to know about each
other�??

Jena: Mikie! (humarap siya saken) he neglected me! he denied Reese! Kung ikaw ba
nasa lugar ko, magpapaka-santa ka pa ba? for what? For the sake of Reese? Si Reese
na kahit kailan naman hindi niya hinanap? Mikie, this is proof enough na wala
siyang kwentang tao, at hindi siya magiging mabuting ama sa anak ko! and besides,
wala naman sya naging part sa buhay ni Reese eh! ako lang. kaya wala syang
karapatan kay Reese!

Mikie: Jen.. kahit gano pa kasama si Nico, he�s still Reese�s dad� diba sabi mo,
walang tinatawag na daddy si Reese? Tignan mo oh, si Nico tinawag nyang daddy,
kahit hindi naman nya kilala..

Jena: nabuhay na kame ng wala siya, we don�t need him.. Reese doesn�t need him.
(umiiyak pa din siya) and besides, shouldn�t you be mad at me? sinira ko yung
relationship nyo..

Mikie: it doesn�t matter anymore.. past na yun, kasama na yun sa mga kinalimutan ko
when I said goodbye to him.. (hinawakan ko yung arm nya) ang sakin lang naman
kase.. ayokong lumaki si Reese ng walang Daddy.. hindi ko naman sinasabi na dapat
maging kayo ni Nico eh.. think of your daughter.. alam kong nandyan naman si Ivan
eh, pero having a father is way different.. you should know, Jen.. naranasan mo yan
eh, diba?

Jena: (nods) hindi ko kayang sabihin sa kanya. (she held my hand) ikaw na lang
magsabi, Mikie..

Mikie: huh!?

Nakita ko yung face niya, galit siya, but with desperation.. I understand where
she�s coming from, kung ako rin yung nasa lugar nya, malamang mas grabe ba diyan
ang gagawin ko. inaalala ko lang talaga si Reese.

Mikie: okay.. ako ng bahala..

Honestly, right now, galit na galit ako kay Nico. how could he do this to me? kahit
na wala na kame, at hindi ko na siya mahal, iba pa rin pala talaga yung feeling.
Yung feeling na niloko ka. I know I�ve said this too many times, but it�s true.
Siempre, may pinagsamahan din naman kame. Pero, alam nyo kung anong mas masakit?
It�s the fact na napamahal na saken si Jena, especially Reese. At hindi ko
matanggap, na naging biktima din pala sila ni Nico.

After naming magusap ni Jena, umuwi na sila ni Reese. Dun daw muna sila sa bahay ng
parents ni Jena.. hindi daw nya kayang sabihin kay Nico, kaya humingi siya ng
tulong saken. masakit, pero kailangan.. sa totoo lang, hindi ko alam kung kaya
kong sabihin kay Nico yung tungkol sa nalaman ko ngayon. Sa galit kong ito? Aba, eh
baka kung ano pa ang masabi ko.

I went back inside the resto as soon as Jena and Reese left. Kanina pa kase
nagriring yung phone ko, sila Cass, Krysta, pati si Sandra hinahanap na ata ako.
sinalubong ako ni Cass ng mukang hinihingal pa ata sa paghahanap kay Reese. Ano ba?
nakaalis na nga eh.

Cass: Mikie, what happened? (she raised her eyebrow) san na si Jena at Reese?

Mikie: umalis na.. where�s Nico? (I started looking around)

Cass: nasa dressing room, kakatapos lang nilang tumugtog. Mikie, anong nangyare kay
Jena? Bakit bigla siyang umalis?

Mikie: saka ko na lang sasabihin sayo,, I need to talk to Nico right now..

Cass: oh okay.. nakita ko sila pumasok sa dressing room nila. you might wanna check
with Sandra, baka nakaalis na kase sila eh.

Naglakad na ko papuntang dressing room nila Nico. siempre, kumatok muna ako at ayaw
ko naman maging rude na bigla na lang papasok sa loob. So ayun, I knocked, may
sumigaw na �come in!� so I opened the door. Pagbukas ko ng pinto, nakita ko sila
Nico, yung bandmates niya, pati yung girl na nakita namen sa Baguio na kasama niya.
Sheila, is it? She looked at from head to toe, tapos sabay harap kay Nico.

Sheila: what is she doing here?

Ang bruhang to! Tumingin naman sa kanya si Nico at sinenyasan ng �shut up� tapos
tumingin siya saken.

Nico: pasensyahan mo na yan.

Anong pasensya? Mula sa Baguio, hindi pa nakakatikim saken itong babaeng to!
Sandali lang, before kong kausapin si Nico, aawayin ko muna tong panget na to.

Mikie: (lumapit ako sa kanya) what am I doing here? well, let�s see. Your boyfriend
works for me.. so he can take your little ass out. And you, what are you doing
here? I believe this is an exclusive event. And, I don�t know you, I don�t think
you�re even invited.

Nagtingin yung mga bandmates nya nun, sabay tawa ng mahina. Narinig ko pa nga yung
isa na sinabing, �ohhh burn!� At si Sheila, ayun, namula na parang kamatis, bulok
na kamatis, that is. nagtayuan naman yung mga bandmates ni Nico.
Bandmates: �tol, labas lang kame. Ms. Katryna, labas lang po kame.

I just nodded.

Sheila: I think I�ll get some air.

Mikie: good. Because you need it. You don�t wanna die of suffocation now, do you?
(I smiled sheepishly)

Inirapan pa niya ko non, nung dumaan siya sa harap ko. ang kapal ng muka. Sarap
isubsob sa floor!

Nung nakaalis na siya, umupo ako, sa tabi ni Nico.

Nico: kilala mo pala si Jenelyn..

Mikie: pinsan siya ni Ivan. Small world?

Nico: very. (yumuko siya) yung bata..

Mikie: si Reese? Yeah, she�s yours.

Nagulat siya, pero kitang kita sa muka nya yung expectation.

Nico: I had the feeling.. unang kita ko pa lang sa kanya, iba na yung naramdaman
ko..(he buried his face in his hands) sorry.. ang laki ng kasalanan ko sa inyong
lahat..

Mikie: (tumingin ako sa malayo) alam mo, galit na galit ako sayo ngayon. How could
you do all these things while you were with me? meron pa ba kong hindi nalalaman?

Nico: wala na.. hiyang hiya na ko sa inyong lahat, wala na akong mukang
maihaharap.. lalong lalo na sayo.. kaya naiintindihan ko kung sa sobrang galit mo
saken, hindi mo na ko mapatawad..

Mikie: (I rubbed his back) wala namang magagawa yung galit ko eh. now that you know
about Reese, sana wag mo syang i-deny.. be a father, Nico.

Nico: I don�t know where and how to start..

--

A lot of things happened tonight. I actually didn�t see all of these coming. Ang
akala ko, okay na ang lahat, tapos na ang lahat samen ni Nico, at tuluyan na syang
mawawala sa buhay ko. I was wrong, yung inaaakala ko dati na small world ay sobrang
liit pala, too small for all of us.
Nung natapos na yung event, nagsialisan na yung mga tao. Si Cass, Krysta, Jasmine,
sila Mara at yung staff ko eh umuwi na. sinabi ko na rin sa kanila yung nangyare.
Lahat nga sila eh sobrang gulat at hindi raw nila inaasahan na si Nico pala ang
daddy ni Reese.

Krysta: great night, huh?

Mikie: yea..

Cass: tara na?

Mikie: actually, you girls go ahead.. (kinuha ko yung car keys ko)

Krysta: hindi ka pa uuwi? San ka pupunta?

Mikie: I need to go someplace right now.. I�ll just see you guys back at the condo.

Cass: gusto mo samahan ka namen?

Mikie: no, okay lang ako.

Krysta: are you sure? If you need us, tawag ka lang ha.. (I just nodded)

Cass: okay ka lang ba talaga?

Mikie: (inakbayan ko sila) I�m fine, girls.

Krysta: oh sige, we�ll see you later!

Pagkasabi naman nila non, pumasok na sila sa kotse, dahil yung driver eh, kanina pa
nakahawak sa pintuan. Ako naman, naglakad na papunta sa kotse ko. may pupuntahan
ako. I have to go see someone right now. Alam nyo na siguro kung sino.

Ang sabi ni Nico, nakita daw niya si Ivan sa tree house, kaya dun ako tumuloy. Pero
nung dumating naman ako dun, wala na yung kotse nya. Wala na siya dito. San kaya
siya nagpunta ngayon? Kay Jena kaya? Baka naman umuwi na? bumaba ako sandali sa
kotse ko para umakyat sa tree house. Matagal na rin akong hindi nakakaakyat dito.
Nung malapit na ako don, sinalubong naman ako ng isang babaeng may dalang walis.

Manang: ay, sorry ho ma�am closed po yung park ngayon.

Mikie: closed? Kelan pa naging sarado ang park?

Manang: pinapalinis po kase ni chairman.

Mikie: ahh.. okay. Eh, manang kanina pa po ba kayo naglilinis dito? (she nodded)
may nakita po ba kayong lalake na nasa tree house? (tumuro ako sa taas)

Manang: yung lalakeng gwapo? Oo, meron, kaya lang umalis na eh, mga 30 minutes
na.

Mikie: oh sige po, thank you.

Sumakay na ko ulit sa kotse ko para puntahan si Ivan, siempre, tumawag muna ako sa
bahay nila, wala daw siya dun at nasa office daw, ang sabi ng maid. Ano ba naman
itong si Ivan!? Pasalamat siya, siya si �guy of my dreams� kumg hindi, nako! Forget
you! hmmf.

Bago ako tumuloy sa office niya, dumaan muna ako sa coffee shop para bumili ng
coffee pati na rin donuts. Nagugutom na kase ako eh. tinignan ko yung oras, 11:30
pm na. but when I looked up to see kung marami pang tao sa building nila, konti na
lang. konti na lang kase yung bukas na ilaw.
So ayun, sumakay na ko sa elevator papuntang office ni Ivan. Office ni tito. Nung
nandon na ko sa floor nila, siguro may iilang tao pa yung nandon. Hanep din itong
mga ito eh, gabi na, nagtatrabaho parin.

Of course I said hi to them, at tinanong ko na rin kung bakit late na, eh hindi pa
sila umuuwi. Ang dahilan? Kase yung boss nila, may pinapatapos pa sa kanila, they
have a deadline to meet.

Nandito ako ngayon sa harap ng pinto nya. Ang galing no, kanina lang, sobrang inis
na inis ako sa kanya, pero ngayon, siya pa rin yung gusto kong makausap.

Ivan: come in.

Pumasok ako sa loob non, dala dala yung coffee pati donuts na binili ko. at ayun,
si Ivan. Naka-concentrate sa computer nya. Loko to ha, pinuntahan na nga, isnabin
daw ba ako? eh sya nga may atraso saken eh.

Mikie: I brought you coffee and donuts.

Ivan: salamat. (tinanggal nya yung glasses nya) what are you doing out so late?
Sinong kasama mo?

Mikie: wala, ako lang. (tinanggal ko yung donuts sa box) kain ka na oh..

Ivan: kamusta yung event nyo kanina?

Mikie: okay lang. bakit hindi ka nagpunta? ang dami kong na-miss, alam mo yun?

Ivan: hindi na ako nakaabot..

Mikie: okay. Ano bang ginawa mo?

Ivan: ito. (tinuro nya yung computer nya) I can�t waste any more of my time.
Malapit na kong bumalik sa U.S.

Mikie: and you�re assuming my event is a waste of your time!?

Ivan: I didn�t say that..

Mikie: what are you implying, then!?

Ivan: wala.

Mikie: ano bang nangyayare sayo? Why all of sudden, you stopped hanging out with
us? With me? iniiwasan mo ba ko, ha Ivan!?

Ivan: anong pinagsasabi mo? (kalmado pa rin siya) tsaka, mabuti na rin yung wala
ako kanina, dahil kung nandon ako, baka nagulpi ko na yang si Nico. walang hiya
sya. He ruined my cousin�s life!

Mikie: sa tingin mo ba, ikaw lang nagulat at nasaktan, at nagagalit sa nalaman mo?
What about me? minahal ko si Nico, at hindi ko inaasahan na aabot sa ganito yung
pangloloko nya saken. pati si Jena pala..

Ivan: dahil ayaw mong makinig. Kung nakinig ka lang saken non, hindi mo sasabihing
nasasaktan ka ngayon..
Mikie: bakit pati saken galit ka? bakit ba everytime I tell you na nasasaktan ako,
it's always my fault? Ano bang ginawa ko sayo para tratuhin mo ko ng ganito?

Ivan: (tumayo siya) gabi na, hindi maganda sa isang babae na nasa labas ng ganito
kalate.

Mikie: bakit mo iniiba yung usapan!? (I banged his desk) for crying out loud,
Ivan! Ano bang problema mo? If this is about what I told you before, kalimutan mo
na lang yun. Kung ayaw mo kong pakinggan, hindi kita pinipilit. I just wanted you
to know na ikaw at yung lalakeng matagal ko ng hinahanap ay iisa. (I stroked my
hair) ngayon, kung hindi mo matanggap, and if that makes you think I�m crazy, okay
lang! (I walked back and forth) no, wait.. actually, you know what? hindi okay!
It�s not okay at all!

Naglakad sya papunta sa direction ko at hinawakan nya ko sa balikat ko.

Ivan: alam mo kung anong problema? Ikaw! (tinuro nya ko) ikaw ang problema.

Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. ako? ako pa ngayon ang may problema? Grabe na
talaga itong si Ivan.

Ivan: tama ka, hindi ako naniniwala sa mga sinabi mo. Hindi yun totoo, Mikie. Hindi
lahat fantasies nangyayare, okay!? Alam mo kung bakit hindi ako naniniwala?
Dahil hindi ko nararamdaman yung mga sinasabi mo! At alam mo kung anong masakit
don? You rejected me before when I offered you my love, hindi mo ko pinaniwalaan,
dahil ano? Kase hindi mo alam na may nunal ako sa dibdib? Tapos ngayon na nakita
mong meron, biglang sasabihin mo saken, ako ang lalake para sayo? Anong ibig
sabihin non, ha? no man is worthy of your love unless they have 3 moles in the left
chest?

Tumagos hanggang buto ko lahat ng sinabi nya saken. I didn�t expect he could say
words like that. Very hurtful words. Hindi ko naman kasalanan eh.. okay, maybe it
was my fault to not believe him at first. nagkamali lang ako ng desisyon noon.. and
I wanted to fix it now, kaya lang, mukang hindi na talaga ito maayos. Tama siya,
hindi lahat ng panaginip eh pwedeng mangyare sa totoong buhay�

Ivan: (nakahawak parin siya sa shoulders ko) alam mo kung anong problema sayo?
Hanggang ngayon, nakatago parin yung totoo mong nararamdaman. Kung nasasaktan ka,
show it! Kung nagmamahal ka, iparamdam mo! Hindi yung idadaan mo lahat sa iyak.
Bakit, ano bang magagawa ng iyak mo? Hindi lahat ng tao kaya kang intindihin,
Mikie. Ngayon, kung gusto mo kong maniwala sa mga sinasabi mo, sabihin mo ngayon
saken, anong nararamdaman mo!?

Mikie: masakit! Nasasaktan ako. (i started crying) nasasaktan ako dahil sa

naging experience ko kay Nico. hindi ko maisip na mangyayare saken ang lahat ng
ito.. maraming beses na kong nasaktan, Ivan.. pero alam mo kung anong mas masakit?
Ito. Ikaw! You were the only one I expected to be with me through this rough time..
but what did you do? Instead na damayan mo ko, iniwan mo ko. You turned your back
away from me.. tapos, nagkataon pa na ikaw pala yung matagal ko ng
napapanaginipan.. akala ko, okay na eh. magiging masaya nako, dahil malinaw na ang
lahat.. mali pala ako.. akala ko ba mahal mo ko? diba sabi mo saken dati, you�ll
always love me, kahit na hindi ko kayang suklian yun? bakit ngayon, nagiba na? ayaw
mo na ba saken?

Ivan: (he sighed) I don�t want to be your best friend anymore�

What!? Okay, now talagang nasasaktan na ako. after ng lahat ng pinagsamahan namen,
lahat lahat yun.. ngayon, he�s just gonna give everything up? Hindi ko na talaga
siya maintindihan. Sobrang umiiyak na ko non, hindi ko na nakayanan. Siya naman,
ayun, after nyang sabihin yung sinabi nya, nilayo nya yung tingin nya. Bakit hindi
nya ko kayang tignan ngayon? Tinanggal ko yung mga kamay nya sa balikat ko.

Mikie: I hate you! alam mo, of all the people who hurt me, you hurt me the most!!
Yung kay Nico? wala pa yun sa binibigay mong pain saken ngayon. Kung ayaw mo na
kong maging best friend, fine! Let�s forget each other then! Sana hindi na lang
kita nakilala! Pinagsisihan ko yung araw na nagkakilala tayo sa tree house! At
lalong pinagsisihan ko, na ikaw at yung guy sa panaginip ko ay iisa! Pinagsisisihan
ko lahat! LAHAT! (I turned around and started walking away)

Ivan: wait, Mikie� (hinawakan nya yung kamay ko)

Mikie: (bumitaw ako) let go of me! wala kang kwenta!

And I stormed out of his office. I will never forget the words he just said. And
most importantly, I regret feeling something for him. Umasa lang talaga ako ng
sobra sobra. At ngayon, sobrang bigo ako. and this is all because of that stupid
dream. Ngayon, alam ko na, hindi yun totoo, at lalong lalo ng hindi si Ivan ang
lalake para saken.,

Ang tanga mo kase kahit kailan Mikie eh!

Umalis na si Mikie dito, she slammed the door behind her.. galit na galit siya
saken, sumobra ka naman talaga kase, Ivan eh!

I totally screwed everything up..

But she totally got it all wrong�

Because I was about to say something else.. oo, it's true..

I don�t want to be her best friend anymore..

I want to be her true love�.

---+---

I want to be her true love�

Sobrang sama ng tingin ko sarili ko ngayon, pakiramdam ko, instead na mapalapit ako
sa kanya, lalo ko pa syang nilayo saken. Sa kakaisip ko kung anong mas mabuti para
sa kanya, lalo syang napapunta sa hindi dapat� sa mali.. Nasasaktan ako sa ginawa
ko.. I�m such a jerk to ever have treated her the way I�ve been doing for a while
now. Samantalang noon, galit na galit ako kay Nico dahil sa kung pano nya tratuhin
si Mikie, tapos eto ako ngayon, doing the same thing, or probably even worse.

Mahal ko lang talaga siya ng sobra eh, kaya ayaw kong pagsisihan nya yung pagpili
saken kung sakasakali.. I only want what�s best for her.. kung alam lang nya, sya
ang laging nasa una sa listahan ko.. it always has been.. simula pa noon, I�ve
never looked forward to anything else but to get to the day I can finally call her
mine..

Pero, anong ginawa ko? ni hindi ko man lang inisip na she�s going through a really
rough time right now.. malaman mo ba naman na yung taong minahal mo eh niloko ka
lang pala, and to make things worse, sya pala ang tatay ng batang napamahal na rin
sayo..

I was aware of all these, but what did I do? Absolutely nothing. Sa kakaintindi ko
ng ibang bagay, mga bagay na pinaghahandaan ko para sa kanya, hindi ko namalayan,
I�m slowly and painfully neglecting her.

Wag nyong iisipin na si Mikie ang may mali dito, dahil sa pagiging manhid, bulag,
bingi at kung ano ano pa. I�m the one who is at fault here. Kasalanan ko kung bakit
hindi siya napunta saken noong una pa lang. kasalanan ko kung bakit umabot sa
ganito yung pangloloko sa kanya ni Nico.. kasalanan ko kung bakit siya naging
manhid at bulag, dahil hindi ko sinabi o pinaramdam man lang sa kanya kung gano ko
siya kamahal.. and most importantly, I�m the one who is responsible for the pain
she�s feeling right now.

I sat back down, nagulat din kase ako sa nangyare, hindi ko inaasahang umabot sa
ganito yung pagtuturo ko sa kanya ng lesson.. wala na kong ibang naisip pa kundi
yung sinabi nya saken kanina.. �I hate you!� paulit ulit kong naririnig yan sa utak
ko, parang sirang plaka.. yeah, I probably deserve that.

Sinundan ko siya sa baba, kaya lang ang sabi ng security, nagmamadali daw na
umalis. Umiiyak pa nga daw sya eh.. and it broke my heart even more. Imagine, hindi
nya iniyakan yung natuklasan nya kay Nico, pero saken�

--

Dahil sa hindi ko na nakayanan yung mga sinasabi at kinikilos ni Ivan, nagmadali na

akong umalis sa office nya, dahil baka kung ano pang idagdag nya dun sa sinabi
nyang he doesn�t want to be my best friend anymore. Hindi ko yun kayang marinig, it
hurts me enough to hear what he just said, ayoko ng dagdagan pa.

Seriously, ano bang ginawa ko at bakit sobra na lang kung tratuhin ako ni Ivan?
Nagkamali ba ko nung sinabi ko na siya yung lalake sa panaginip ko? insulto ba yun
sa mga lalake? Ang tingin ko naman hindi eh.. hindi lang nya talaga siguro
nagustohan.

Umiiyak ako non habang nasa elevator ako, may kasama pa nga ako sa loob non eh,
kaya lang, siguro dahil sa napansin nyang gusto kong mapag-isa, hindi nya ko
tinanong. Pagsakay ko naman sa kotse ko, agad ko itong pinaandar, I wanted to get
the hell out of here, being here, and seeing him would be the last thing on my
list.

Dumating ako sa condo ng almost 1 am na. nakapatay na lahat ng ilaw kaya dumeretso
ako sa room ko. I just cleaned up, and changed my clothes, at naupo lang sa kama
ko. paulit ulit kong naririnig yung sinabi nyang� �I don�t want to be your best
friend anymore..� masama ba ko, para itaboy ng sarili kong best friend?

Pumasok si Krysta bigla.

Krysta: oh, you�re here na pala.. (nilapag nya sa kama ko yung mga bagong laba)
kanina ka pa ba dumating? (nilagay nya yung mga damit ko sa dresser)

Mikie: oh.. hindi.. uhmm. Yeah, kakadating ko lang. (nilayo ko kagad yung tingin
ko sa kanya)

Krysta: oh.. I must have been in the bathroom, kaya hindi ko narinig na dumating
ka. (she fixed my other clothes) si Cass nga pala, umalis, sinundo ni William..

Mikie: ah okay..

Krysta: so, kamusta naman yung lakad mo? (tumingin siya saken) where did you go?
I placed a pillow infront of me para hindi nya makitang namamaga yung eyes ko.

Mikie: wala, just went out to unwind.. you know, get stuff out of my head.

Krysta: (sits beside me) aww.. I�m sorry.. (lumapit siya saken) hey.. are you
crying?

Mikie: (I immediately wiped my tears) no, a lash got stuck in my eye, that�s all..

Krysta: (she gave me a pat in the back) Mikie.. it�s okay to cry.. hindi naman
biro yung nalaman naten kanina eh..

At this point, hindi ko na talaga napigilan yung pag-iyak ko.. yung pagsabi pa lang
nya na �it�s okay to cry� parang automatic ng bumuhos yung mga luha ko.

Krysta: there, there. Sige lang, iiyak mo lang yan.. alam mo bang ever since
nagbreak kayo ni Nico, we didn�t see you cry, not even once? Kaya nga worried
kameng lahat eh.. (she handed me a kleenex)

I was just quiet, my tears don�t seem to stop from falling down my eyes, sa bagay,
sobrang tagal kong tinago ang lahat ng sakit sa sarili ko, kaya sobrang sakit..
kase, sa totoo lang, matagal ko ng gustong iiyak ito eh, I was just waiting for
Ivan to comfort me. kaso, hindi naman niya ginawa.

Krysta: ganyan talaga, when you�re frustrated and hurt.. dito lang ako ha, kung
gusto mong ng magsalita, makikinig ako..

Pareho kameng tahimik non, after a while, I decided to break the silence with a
question..

Mikie: Krysta, diba sabi mo mahal mo si Ivan? Gano mo siya kamahal?

Krysta: uhmm.. (she scratched the back of her head) bakit mo naman natanong yan?

Mikie: (pinunasan ko yung luha ko with my hand) gusto ko lang malaman..

Krysta: (she moved closer to me) yes, I do love him.

When I heard that, I suddenly closed my eyes.. oo, alam ko na mahal nya si Ivan,
kase diba sinabi naman nya saken dati.. but that time, I didn�t feel like this.. I
didn�t feel like breaking in two. I don�t know why, siguro dahil sa sobrang
frustrated lang talaga ako, oh kaya�.

Krysta: and you want to know how much I love him? (I nodded) I love him so much,
that I want him to be happy�

Mikie: what do you mean? (I looked at her)

Krysta: whatever it takes.. mahal ko siya in a way na gusto ko kasama nya yung
taong mahal niya.. alam mo yun?

Hindi ko masyadong naintindihan yung sinabi ni Krysta, but it kinda made me feel a
little bit better.

Krysta: are you feeling any better now?

Mikie: medyo..

Krysta: oh? bakit magkasalubong parin yung kilay mo?

Mikie: (I faced her) Krys.. pano mong masasabing mahal mo yung isang tao?

Krysta: (she sighed) hmm.. Shouldn�t you know? (I looked down) okay.. para saken,
masasabi kong mahal ko ang isang tao kapag siya yung lagi kong hinahanap, (she
paused) no, wait..that�s more of a �like� kinda thing.. well.. let�s see. (nag-isip
pa siya) okay I got it. Again, masasabi kong mahal ko ang isang tao kapag masaya
ako kung san siya masaya..

Mikie: kaya mo nasabing mahal mo si Ivan?

Krysta: yeah.. because I�m happy..

Mikie: well, uhmm� is he.. is he happy, too?

Krysta: (tumingin siya sa ceiling) I suppose he is, he�s always laughing when we�re
together�

I don�t know why, pero sa puntong ito, feeling ko nawalan ako ng gana bigla. Even
if I wanted to say and know more, pakiramdam ko eh, hindi rin ako magiging okay.

Mikie: I have to get some sleep..

I pulled up the covers and laid down on my bed.. kung sa tingin niya eh umiiyak
ako dahil kay Nico, she�s wrong.. umiiyak ako dahil kay Ivan�

Pagkasabi ko naman na gusto ko ng matulog, agad naman siyang tumayo para umalis sa
room ko. pero bago siya lumabas ng pinto, tumingin muna saken..

Krysta: Mikie, he�s always laughing� but I�ve never really seen him smile kapag
kaming dalawa lang..

Mikie: (humarap ako sa kanya) smiling.. laughing.. what�s the difference? He�s
still happy either way..

Krysta: no, honey.. there�s a big difference.. (nakawak pa rin siya sa doorknob)
alam mo bang mas masakit makita sa taong mahal mo na tumatawa siya, instead of
smiling?

Sa sinabi niyang yon, napaisip ako bigla. How is laughing different from smiling?
At panong naging masakit ang makitang tumatawa ang isang tao, rather than smiling?
Hindi ba�t pareho lang yun?
Nag gesture si Krysta ng �can I come in again?� at nag-nod naman ako. kaya eto siya
ulit, sa tabi ko. ako, nakahiga parin sa bed.

Krysta: when you see a person laughing, can you easily tell he or she is happy?
(she looked at me)

Mikie: oo, tumatawa nga eh..diba ganun naman yun? Tumatawa ka kase masaya ka..

Krysta: but what if that�s their way of hiding their pain? Then, how would you be
able to tell?

Mikie: I don�t know..

Krysta: oh dear, you have a lot to learn.. hindi mo nga talaga mahal si Nico...
(she smiled at me) that�s the big difference.. mas masayang makita ang taong
nakangiti, kase alam mong masaya siya. Pero kapag tumatawa siya, hindi mo alam kung
anong ibig sabihin non, pwedeng nagtatago sya ng pain, or masaya lang talaga siya.

Mikie: so, why tell me this?

Krysta: kase ganun si Ivan.. he laughs, but he never smiles..

Mikie: eh ganun naman talaga yun eh, laging tumatawa, kase masaya siya.

---not! Lagi ngang seryoso yan eh. kaya nakakainis. Napaka KJ! Buti pa nga kay
Krysta tumatawa siya eh, samantalang kapag ako ang kasama nya, ni hindi ko man
makita ngipin nya eh.

Mikie: buti nga sayo eh, tumatawa siya.

Krysta: (she smiled at me) Mix..

Mikie: hm?

Krysta: how well do you know Ivan?

Mikie: (I raised my eyebrow) I thought I knew him, hindi pala.

Krysta: how so? Diba matagal na kayong friends, best friends?

Mikie: He said he doesn�t want to be my best friend anymore� (I started crying

again)

Krysta: he said what!?

Mikie: and that�s what hurts the most.. alam mo, dati ang sabi ko, mawala na si
Nico saken, wag lang si Ivan.. you know why? kase, kapag nawala si Ivan, hindi ko
na alam kung pano na ko.. katulad ngayon, wala na siya, ayaw na nya saken.. and
it�s killing me.. now I know what they�re saying is true.. the only person who can
stop you from crying is the same person that is making you cry..

Nilagay ko yung mga kamay ko sa muka ko. the pain was unbearable, na pakiramdam ko,
magcocollapse ako. naririnig ko na naman ulit yung sinabi niya kanina. �I don�t
want to be your best friend anymore�
Krysta: at nasasaktan ka, dahil sa sinabi niya? kaya ka ba umiiyak?

Mikie: (my face is still buried in my hands) siempre...

Krysta: bakit ka nasasaktan?

Mikie: ehh kase...

Krysta: eh kase.. mahal mo siya...

pagkasabi niya non, I suddenly looked up.. she said what? mahal ko si Ivan?

Mikie: huh? hindi.. Krysta, mahal mo siya..

Krysta: (she hugged me) oo nga, I do.. but I love you more, Mikie.. and that's what
I'm talking about.. masaya na kong makita si Ivan na masaya, with you..

napatahimik ako ulit, hanggang sa nag-sink in sa utak ko yung sinabi ni Krysta..

Mikie: m..mma...mahal ko si Ivan??

Krysta: yes! Nico, was in here.. (she pointed my head) but Ivan.. he was and will
always be here.. (she pointed my chest)

--

1 week later.

Isang linggo na ang nakakalipas mula nung big event, big shock, and most of all,
big rejection. Kung naalala nyo na sinabi ko na yung grand opening ng resto ni
Krysta ay one week before ng birthday ko, alam nyo na today�s my day. Yup, it�s my
birthday, 21st birthday. Yey me! well, not really, kase kung tutuusin, bukas pa
yun, 12:30 am na ng February 4 kase eh kaya nasabi kong birthday ko na. heheh.

Isang linggo na rin ang nakakalipas mula nung nagusap kame ni Krysta, about kay
Ivan, at kung ano ba talaga ang nararamdaman ko para sa kanya. To be really honest,
she did have a point. Mahal ko si Ivan. Yes, I LOVE HIM.

Pero, huling usap na rin namen ni Ivan yung last week. Ever since then, not a
single word from each other kame. Yeah, we still go to the same school, pero dahil
sa sobrang busy na ang lahat dahil sa upcoming graduation, hindi na kame nagkikita.
Actually, tapos na yung term nya, kase diba ahead silang dalawa ni William samen ni
Cass ng ilang units? Kaya hinihintay na lang nila yung graduation.

Siguro talagang seryoso siya dun sa sinabi niya, dahil hindi naman niya ko
tinawagan, pinuntahan, or even tinext ever since that night. ayoko na rin naman
mag-isip kung anong dahilan, ayaw ko na rin naman siyang makita. Kung yun yung
desisyon na, eh di ganon na rin ako. Kahit na masakit..

Birthday ko ngayon, hindi dapat iiyak. Feeling ko hindi na tumigil yung pag-iyak ko
ever since last week eh.. Kaya eto, pinunasan ko yung luha ko.

I'm gonna be okay...

Cass: happy birthday Mikie!!

Ayan si Cass, nagtatalon na sa kama ko.

Mikie: ano ka ba, bukas pa yun noh! (inayos ko yung higa ko)

Cass: hello!? 12:30 am na, meaning hindi na feb 3! (tuloy pa rin yung pagtalon nya)
yihiii! 21 na siya! Oh , pano, bukas inuman tayo ha! lasingan na to!

Mikie: oo, sige, nireserve na ni Krysta yung resto nya for tomorrow.

Cass: big event style ba?

Mikie: no, exclusive lang, tayo-tayo lang..

Cass: who's we?

Mikie: us, you, me, Krysta, William, Jena, Reese, Mara, Enzo, Kuya Lawrence..

Cass: si Ivan?

Mikie: hindi yun pupunta. (nilayo ko yung tingin ko)

Cass: naku naman, pwede ba yun?

Ayoko na talaga mag-isip kaya iniba ko na lang yung usapan.

Mikie: eh! nako, matutulog nako, late na eh. sige na, alis !!

Cass: alright, alright, sleep tight, birthday girl!

At umalis naman siya sa kwarto ko. at ako? matutulog nako. I don�t want to have eye
bags on my birthday!!

--

2:00 am.

Cass: (yawns) hello?

Ivan: Cass, it�s me..

Cass: (she sat up) Ivan? aba! Gabi na ha. Anong kailangan mo?

Ivan: tulog na ba si Mikie?

Cass: oo, tulog na. bakit?

Ivan: nandito ako sa labas.. gusto ko lang siya makita..

Cass: bakit ngayon? You can see her tomorrow..

Ivan: hindi ako makakapunta.

Cass: ano ka ba naman!? Alam mo, hindi talaga kita maintindihan! Akala mo,
maganda yung sinabi mo kay Mikie? Loko ka ha! bakit mo sinabi yun?

Ivan: hindi naman yun ang gusto kong sabihin sa kanya eh..

Cass: whatever! sira ulo ka, pinaiyak mo si Mikie! Ano bang nangyayare sayo?
Akala ko ba pinaghahandaan mo ng maigi yung surprise mo sa kanya? kaya nga sobra
kung magcover kame ni Krysta sayo eh! ano ka ba naman!? Wala sa usapan naten yung
paiiyakin mo si Mikie! Hindi kita gets, mahal mo siya, mahal ka niya, pero ano?

Ivan: Cass, listen to me, I�m not staying here long enough for the graduation�

Cass: what?!

Ivan: I�m leaving for U.S. tomorrow.. Sa sobrang sama ng loob nya saken, I don�t
think she wants to see me anymore, kaya pupuntahan ko na lang siya habang tulog
siya.. there�s one thing I want to give her...

ipakita mo sa kanya as soon as my plane leaves..

---+---
ipakita mo sa kanya as soon as my plane leaves..

Cass: eh teka, Ivan! Ano ka ba? bakit ka aalis bukas? Alam mo namang birthday ni
Mikie eh!

Ivan: pinapasunod na ko ng Daddy ko..

Cass: can you wait for another day to leave?

Ivan: my phone is dying soon, nandito ako sa labas, buksan mo na lang yung pinto.
(hangs up)

Matagal din akong naghintay dito sa may pinto nila bago ako pinagbuksan ni Cass.
Nung nabuksan naman yung pinto, pinapasok nya ko kagad.

Cass: wait, (tinuro niya yung dala dala ko) is that? (I nodded) but?

Ivan: she�s gonna have to see this some day..

Cass: pero?

Ivan: ito naman talaga yung reason bakit siya nalayo saken eh..

Cass: may reason ka naman eh..

Ivan: meron nga, pero hindi naman niya alam.

Cass: but if you show that to her now, it�s gonna spoil the whole surprise..

Ivan: hindi ko naman siya gigisingin.. I just want to be beside her on her
birthday� tulad ng dati kong ginagawa..

Cass: (sighs) hay. Oh sya sige.. puntahan mo na siya sa room nya. Mantika matulog
yun eh, I�m sure kahit sabunutan mo pa yun, hindi yun magigising. At tsaka, sa
sobrang pagod nyan sa kakaiyak, malabong madilat pa nya yung mga mata nya.

Ivan: umiiyak parin siya?

Cass: isang linggo na.. (she put her hand on my shoulder) I understand you.. I
know you only want what�s best for her, we all do. But sometimes, we sacrifice for
the wrong reason.. sa kakaisip naten sa kung ano ang tama, lalong napapasama yung
pinoprotektahan naten eh.. kaya Ivan, please do the right thing? Don�t give her
more pain that what she can take right now..

Ivan: mapapatawad pa kaya nya ako?

Cass: well, you�ll never know until you try.. sya nga pala, yung sketchbook na
pinabigay mo sa kanya, nilagay ko sa may night stand nya.

Ivan: thank you, Cass ha.. (I hugged her) di ko alam kung anong gagawin ko kung
wala kayo ni Krysta.

After naming magusap ni Cass, dumeretso nako sa room ni Mikie. Pagpasok ko, una
kong nakita yung sketchbook na nilagay ni Cass sa nightstand nya, katabi naman nun,
yung paintbrush na binigay ko sa kanya nung pasko. sa gilid naman ng kama niya,
nakasabit yung gumamelang binigay ko sakanya. Si Mikie talaga, kahit nalanta na,
tinago parin talaga. matagal din akong nakatayo sa may pintuan bago ako pumasok sa
room nya, nagdadalawang isip kase ako kung papasok ba ako o hindi. Pero in the end,
siempre pumasok parin ako. pinatong ko muna yung dala dala ko sa may couch, at
naupo sa may tabi nya. She sleeps like a child.. so peaceful.. pero, kahit gano
siya ka peaceful tignan matulog, nakita ko parin yung trace ng mga luha niya,
meaning�

She cried herself to sleep.

I could not explain how much I feel so regretful at this very moment. Pakiramdam ko
napakalaki ng kasalanan ko sa kanya. dahil sa simpleng misunderstanding sa sinabi
kong ayaw ko na siyang maging best friend, this is what happened. So sobrang
paglayo ko para makasigurado ako kung mahal ba niya ako talaga o hindi, ito ang
naging kapalit. At sa sobrang paghihintay ko sa perfect moment, lahat nasira, pati
ang pagkakaibigan namen, which is our foundation..

I just stared at her, analyzing every inch, every angle, and ever corner of her
face.. this is exactly how this girl stole my heart. Alam nyo bang lagi kong
pinagmamasdan yung picture na kinuha ko habang natutulog siya sa Baguio, naalala
nyo yun? Ang sabi kase ni Jena saken, wala daw perfect na tao. Ano sya, sira? Eto
oh, natutulog, sa harap ko. sa tingin ko naman eh nasa mata yun ng tao. Para saken,
si Mikie ang perfect definition ng perfection.. lagi ko yang sinasabi sa kanya,
pero indirectly, dahil hindi naman niya kilala si Twinkle noon.

Speaking of Twinkle, siguro nagtataka kayo kung bakit tinawag ko siyang Twinkle no?
eh kase, ganito yan. Nung una ko siyang nakita sa tree house, as in nung mga 5
years old pa lang kame, naalala ko, gabi yun. Naririnig ko syang kumakanta ng
�Twinkle, Twinkle Little Star� nun, habang nakatingin sa sky, at binibilang yung
mga stars. I�ve always referred to her as Twinkle, hanggang sa nagkakilala kame.

First time I found out I love her more than a friend, nasa tree house din kame nun,
and she was singing the same song, while looking up, and counting the stars. After
nun, nakatulog na siya.. Hindi nya alam sa mga panahong iyon, pakiramdam ko,
tumigil lahat sa paligid ko, at siya lang ang nakikita ko..

Matagal kong pinagplanuhan kung pano ko sasabihin sa kanya na mahal ko sya, from
the smallest detail to this masterpiece� mali pa la ang nagpaplano, dahil mas lalo
kang mabibigo.

I sat beside her. Sa totoo lang, gustong gusto ko syang yakapin ngayon.

Ivan: alam mo bang mahal na mahal kita? (I stroked her hair) kaya lang, duwag
ako eh.. I�m too scared to tell you everything.. kung pano kitang unang minahal,
hanggang sa ngayon.. and most of all, I was too scared to compete with
Nico..naalala mo yun? I tried to stop you from falling for Nico, but because I love
you, hinayaan kita.. kahit na ang kapalit ng pagiging masaya mo sa kanya, eh
kalungkutan ko naman. ganito kita kamahal, kahit ano, kaya kong i-sacrifice, para
lang sayo.. mamahalin mo kaya ako, katulad ng pagmamahal ko sayo? (tinignan ko
sya, habang natutulog siya) I�m sorry� I�m sorry for hurting you, Mikie.. I didn�t
mean to give you pain.. (I let out a sigh) nakakatawa naman, bakit sa tuwing tulog
ka, dun ko lang nasasabi sayo lahat? Alam mo kung bakit? kase wala ka namang
magagawa eh, d gaya kapag gising ka, pwede mo kong suntukin, sampalin, sipain at
ewan, kahit ano, kapag hindi mo nagustohan yung mga sinasabi ko. (kinuha ko yung
painting) this is for you� gusto ko ikaw ang unang makakakita nito, ikaw ang dapat
na makakita nito..

Sa mga sinabi ko, napangiti na lang ako bigla, ewan ko ba kung bakit. I�m supposed
to be sad right now, because of everything that happened, pero hindi eh, it�s very
odd that I find myself smiling. Ang tagal ko siyang tinitigan, ayaw kong umalis,
pero kailangan. The sun is rising soon, at maya maya lang, magigising na siya. I
leaned over and kissed her in the forehead.

Ivan: I love you� you�ll always be the brightest star in my sky�

I was about to stand up and leave, when she suddenly moved to her side, and put her
arm around me. niyakap nya ko� kaya napatingin ako sa kanya ulit. Her facial
expression quickly changed, from peaceful, to bothered. She wrinkled her forehead,
and to my surprise, a tear fell from her eye. pero, tulog pa rin siya.

Ivan: oh? bakit ka umiiyak? Naalala ko tuloy, dati sinasabi ko sayo, kung sino
man ang magpaiyak sayo, sasapakin ko. eh pano yan, pinaiyak kita? Sapakin ko kaya
sarili ko? will it make you feel better? Parang ayaw ko na tuloy umalis.. kaya
lang nangako ako kay Daddy na susunod ako eh.. punta ka sa tree house ha, hinanda
ko yun, para sayo..

I looked at the time; it�s almost 5 in the morning. I better leave right now, baka
magising na siya any time soon. Dahan dahan kong inalis yung arm nya na nakapatong
saken, I looked her one more time, before I left her room. Pero, bago ako umalis,
binuksan ko muna yung closet nya, at dun nilagay sa loob yung painting.

--

10:30 am.

Mikie: (yawns) happy birthday, Mikie!

Haha. Ano bayan, para akong sira. Batiin daw ba ang sarili? Omg. Naloloka na talaga
ako. I stared at the ceiling for about 10 minutes. Wala lang, nasanay na kase ako
na kapag gising ko, nakatingin lang ako sa ceiling, hanggang sa magising na yung
utak ko. eh, sa kalagayan kong ito, I don�t think my brain cells are functioning
yet. I had a good night sleep last night, I felt very comfortable.. parang,
sleeping like on cloud 9 kinda thing. Well, of course, not the crying to sleep
part. I must admit, kagabi lang ako nakatulog ng sobrang himbing talaga.

So ayun, after 10 minutes, I decided to get up, maghihilamos ako eh. teka, sandali,
bakit nandito to? Nilagay ko ba to kagabi dito? Yung basura ni Ivan, nasa night
stand ko. nako! Itatapon ko talaga to, hmf!

Pero sandali, nakakaintriga eh, matignan nga muna. Baka totoo yung sinabi nila Cass
eh, baka may hidden treasure dito, or a treasure map, or a deed to a house!

I grabbed the sketchbook and opened it..

Ngek! Puro naman drawing, hindi naman tapos! Hay, basura nga talaga ito. Alam nyo
ba kung ano ano ang mga nakalagay dito? Okay sige. Sa first page, sketch lang siya,
yung parang shadow lang. tapos sa second page, kilay. Third, mata, fourth, nose ata
ito. Tapos, next page, lips. Hay nako, I didn�t bother flipping the pages any
further. Balak pa ata nya eh gawing puzzle ito. Pwede ba, I don�t have time for
this, it�s my birthday!

Kaya tumayo na talaga ako, at lumabas ng kwarto ko. ang ingay kase sa labas eh, ano
kayang nangyayare? Mamaya na nga lang ako maghihilamos!

Pagkalabas ko, nakita kong ang daming tao sa condo, sila Mara, Jasmine, yung staff
ko, yung staff ni Krysta, si William, Cass.. basta! Ang galing, kasya silang lahat
dito. lahat sila nagsigawan�

�happy birthday!!!�

Oh my gulay! Ang daming tao, and I�m looking like this? Errr. Maya maya, nakita ko
si Krysta, papalapit saken, at may hawak na cake.

Krysta: happy birthday, cousin! I baked this for you! Blow your candle!

Mikie: ano ka ba naman!! Bakit hindi mo man lang sinabi na may surprise pala
kayo, para nakapaghilamas man lang ako.

Krysta: sira, surprise nga eh! hahah!

Mikie: hmm.. oh sya sige.. i-boblow na!

Mara: make a wish Mikie!

Jasmine: wish!!

Mikie: okay, fine!

So I closed my eyes and made a wish�

I wish for Mr. Right�

Mikie: (blows the candle) thank you sa inyong lahat ha! kala ko mamayang gabi pa
yung party, pinaaga nyo naman eh!

Cass: gusto kase namin na happy ka kagad..

Mikie: happy naman ako ah! (I laughed) see?

Krysta: you�re laughing..

Mikie: (I turned to her) Krys, I�m laughing because I�m happy.. halinga kayo
dito! (inakbayan ko silang dalawa) thanks you guys�

At ayun, happy happy lang kame ng konti, kumain ng brunch na niluto ni Krysta, and
around 2:00, umalis na rin silang lahat, may trabaho pa kase, kaya mamaya na lang
ulit kame magkikita kita.

Cass: ay Mix, (she handed me a bouquet of roses) may nagpapabigay pala sayo..

Mikie: (kinuha ko yung roses) kanino galing to?

Krysta: read the card kaya!

I rolled my eyes on them, talaga tong mga ito, kahit kelan! Kinuha ko naman yung
card na nakaipit sa roses, at tinignan ito.

[size=25pt]Happy Birthday, Twinkle![/font]

Yun lang ang nakalagay.. wait!? Twinkle? Twinkle ba kamo!? Eh di galing

kay� galing kay Ivan to! Pero, teka, galit ako sa kanya. tignan nyo nga, ito ba
yung sinasabing mahal ako? hindi nga makapunta dito ngayon. Sa bagay, ayaw na daw
nya akong maging best friend eh. hmf! But in the strangest reason, I�m smiling
right now.

Krysta: oh, nakangiti na oh!

Cass: oo, galing yan kay Ivan!

Mikie: nagpunta siya dito? bakit hindi nyo ko ginising?

Krysta: hindi, may nagpadeliver lang�

Mikie: ganon?

Cass: alam mo, maligo ka na, muka kang sira eh, ang gulo ng buhok mo oh! tapos,
(lumapit siya saken) ano ba yan, Mikie! May muta ka pa!

Krysta: hahah! Oh my goodness! Maghilamos ka nga! Nakakahiya to oh, nagpapicture

pa, may muta pala!

Mikie: loka talaga kayo! Birthday na birthday ko eh, inaapi nyo na kagad ako..
hmmf! Oh sya maliligo na ho!

So I turned around and started walking to my room, para maligo. Bago naman ako
pumasok sa loob, narinig ko pa silang dalawa na nagbubulungan. Talaga tong dalawang
to kahit kailan! Isusurprise na naman siguro ako.

Cass: (leans over to Krysta) Krys.. sa tingin mo, nakita na niya?

Pagpasok ko sa loob, dumeretso na ko sa banyo para maligo. My day didn�t start so
bad, binigyan ako ni Ivan ng roses. Kaya lang, bakit hindi sya nagpunta man lang
dito? Porket ba sinabihan ko sya ng I hate you, hindi na siya pupunta? Ano yun,
galit na rin siya saken? sa bagay, kaya ko lang naman siya sinabihan ng I hate you
dahil sa sinabi niya eh. kaya, kung galit siya saken, mas galit ako sa kanya! hmf!

After an hour, (oh! walang aangal! Birthday ko ngayon! Matagal talaga maligo
ang mga babae!) lumabas na ko sa bathroom, and went straight to my closet. Ano
kayang susuotin ko ngayon? Dahil pagkatapos kong maligo, dadaan ko sa tree house,
besides the face na lagi akong nandon, every birthday ko talaga, I specifically
have to be up there.

Sa kakatingin ko kung anong susuotin ko, I finally settled for a pink tank and a
white Capri. Sasarado ko na sana yung closet ng mapatingin ako sa gilid. I saw a
something wrapped in a black cloth.. parang nakita ko nato dati eh.

Kaya kinuha ko kagad ito at naupo ako sa kama. Tama! Ito yun! Nilabas ko kagad yung
painting sa loob, excited akong makita.

Well, it�s a painting of a little girl.. katulad ng sinabi ni Krysta. Si Reese ata
ito eh! pero teka, parang naalala ko to ah.. in the painting, there�s a little
girl, up in a tree house, looking up in the sky..

Just like me, when I was a little girl.. I used to climb up the tree house and just
sit there looking at the stars at night, while singing �twinkle, twinkle little
star� ang sabi kase ng Mommy ko, kapag nakakita ako ng falling star, I could make a
wish. Kaya simula nun, lagi kong inaabangan kung may falling star, kaya ako lagi
nasa tree house.

I looked closer and studied the painting very well.. on the lower right hand
corner, �Twinkle� is engraved. So kung ako si Twinkle, and I used to do the same
thing this girl in the painting is doing� well.. I don�t want to assume.. but..

Okay, fine! This is me! I�m positive! [/b] [/size]

Agad kong kinuha yung paintbrush na binigay saken ni Ivan, ito siguro yung ginamit
nya pang-paint nito.. ang galing.. at itong sketchbook, dito siya siguro
nagpapractice.. I placed the painting close to me, and kinda hugged it. I just
closed my eyes, and I found myself smiling all of a sudden.. I felt light,
nakalimutan ko bigla yung galit ko sa kanya.

Cass: (sumilip siya sa pinto) Mix tap�

Mikie: Cass! Tignan mo! (hinarap ko yung painting)

Cass: oh good, nakita mo na!

Mikie: he painted me..

Pumasok si Krysta.
Krysta: hey, what�s goi� (she paused) omg?! (she pointed the painting) That�s
the painting I was talking about!

Mikie: this is me, when I was a little girl..up in the tree house..

Krysta: no wonder the girl looks familiar!

I can�t believe this, ako ba talaga yung nasa painting? wahhh!! Ako to, ako to, ako
to!!

Cass: oh? ano pang tinatayo tayo mo dyan?

Mikie: bakit? masama bang tumayo?

Cass: hindi mo ba pupuntahan si Ivan?

Mikie: bakit ko siya pupuntahan?

Krysta: didn�t you know?

Mikie: huh?

Cass: he�s leaving today..

Mikie: leaving?

Cass: ngayon ang alis niya papuntang U. S.

Mikie: what!?

Muntik ko ng mabitawan yung hawak kong painting sa narinig ko. aalis na siya
ngayon? Bakit? bakit ngayon pa?

Mikie: why didn�t you tell me!? Cass naman!

Cass: well, I tried telling you!

Mikie: anong oras yung flight nya?

Cass: I don�t know..

Krysta: 5:00.

Agad akong tumingin sa watch ko, okay, it�s 3:20. how the hell am I gonna get
there on time? So, I sat back down.

Mikie: it�s too late, he�s probably checked in already..

Krysta: so? Mix! If we leave right now, makakaabot pa tayo before 5!

Mikie: that�s impossible, from here to the airport?

Cass: hay nako, ang dami mong arte! Alam mo naman sa sarili mo na gusto mo syang
sundan, kaya let�s go! (she grabbed me by the hand)

Sumakay kame ng kotse, si Cass ang nagdrive. Habang nasa kotse ako, napaisip ako
bigla. Oo, masaya ako dahil nalaman kong ako pala yung nasa painting, malungkot
dahil bakit sa dinami-dami ng araw na pwede siyang umalis, ngayon pa? galit ba
talaga siya saken? kung galit siya, bakit nya ko papadalan ng roses at bakit niya
ibibigay saken yung painting?

Siguro dahil ayaw lang niyang makonsyensya. At this point, hindi naman ako umaasa
na maabutan pa namen siya, well, part of me is.. ano ba to? Nagugulohan ako.

Dumating kame sa airport ng 4:15.. nagdadalawang isip ako kung hahabulin ko siya oh
hindi, dapat ko ba syang habulin? Ang tagal kong nakatayo dito, maya maya, I saw a
plane took off. It was undeniably heartbreaking. I�ve always had this feeling
whenever we take my Dad to the airport, ang hirap ng pakiramdam.. By this time,
it�s already 4:30.

So I ran inside as fast as I can, I have thirty minutes to look for him and stop
him from leaving. Ayokong nakakaramdam ng ganito eh.. lalo na ngayon, si Ivan na
ang pinaguusapan.. Kung san san na kame naghanap, pero hindi namin siya nakita. No
signs of him, at all..

Cass: excuse me miss.. pwedeng magtanong? Has the flight for L.A. left yet?

�not yet, ma�am.. but the plane is taking off in about 5 mins. �

Nung narinig ko yun, hindi ko malaman kung anong gagawin ko. hahabol ba ko sa
plane? May available slot pa kaya for me? Oh kaya, can I take the next flight to
L.A.? ganun na lang siguro ang gagawin ko�

Mikie: uhmm.. is there a slot for the next flight to L.A. ?

�one moment, ma�am..�

Cass: (humarap sya saken) Mix? What are you doing?

Mikie: susundan ko siya sa L.A�

Krysta: are you out of your mind? (she held my hand)

Hindi ko sila pinansing dalawa. Instead, humarap ako dun sa babae na nagchecheck
kung may available slot pa para saken..

�sorry po ma�am, fully booked na po yung next flight..�

Pagtingin ko window, I saw his plane took off.. I looked down. Wala na talaga. wala
ng pag-asa.. he�s gone.. iniwan na nya ko... bakit ganon? hindi yata talaga kame
meant to be. Hindi kame mapagtagpo eh. siguro nga, hanggang dito na lang kameng
dalawa ni Ivan..

Ito na ang pinakamalungkot kong birthday.

Mikie: oh sige po, thank you..

I let out a big sigh as I sat down, pakiramdam ko, nawalan ako ng energy.. alam nyo
yun? At this point, isa lang talaga ang pumapasok sa isip ko. we�re not meant to
be.

Cass: it�s okay, Mikie.. magkikita pa naman kayo eh..

Mikie: (still looking down) kailan pa? days? Months? Years? O, kapag narealize na
nyang hindi na pala nya ko mahal?

Krysta: Mikie, don�t say that.. hindi naman mangyayare yun eh..

Mikie: ang tanga ko naman kase eh! i have this chance of telling him how much i
love him, but he's gone...

Cass: it�s not your fault.. (hinimas niya yung likod ko) wag ka ng umiyak, birthday
mo pa naman ngayon, dapat masaya ka eh.. don�t worry, sa party mamaya, mawawala na
yan.

Mikie: (tumayo ako ng grabbed my purse) let�s go.. mabuti pa siguro, iuwi nyo na
lang ako, wala akong ganang magparty pa..

And to my request, inuwi nga nila ako. mga 6:30 na siguro yun dahil medyo traffic.
Pagdating namen sa bahay, dumeretso ako sa room ko at dun nagkulong. Tinititigan ko
lang yung painting na ginawa niya para saken, hawak ko rin yung paintbrush na
ginamit niya para i-paint ito. Asan na kaya siya ngayon? Iniisip kaya nya ako,
katulad ng ginagawa ko in this very moment? I have so many questions na hindi
nasagot, at never na sigurong masasagot.

Maya maya, naisipan kong lumabas, hindi naman nakakaalis ng sama ng loob dito sa
kwarto ko eh. nagpaalam lang ako sandali kila Cass at Krysta na maglalakad lakad
lang, at babalik na ako kagad para sa party. Nakakahiya naman kase kung hindi ako
pupunta, hinanda nila yun para saken eh.

Anyway, sa paglalakad ko, hindi ko napansin na nakalayo na pala ako. para nga akong
tulala dito eh, lakad lang ng lakad, hindi ko naman alam kung san ako pupunta.
Bahala na, wherever my feet take me. hanggang nakaabot ako sa gate ng subdivision
namen. Malapit-lapit lang naman kase yung condo sa bahay namen eh. pumasok ako sa
loob at dun ko pinagpatuloy yung paglalakad ko. dinaanan ko na yung bahay namen,
hanggang sas makaabot ako sa park.

Sa park, nakita ko yung mga batang naglalaro, yung mga magboyfriend na naglalakad.
Hala, sige rub it in some more. Hay..ano ba naman.. I just walked straight ahead
papuntang tree house. Malayo pa lang ako, may napansin na kong kakaiba sa tree
house. Hindi naman ganito ang itsura nito dati ah? hala, anong nangyare dito? May
nakatira na ata?

Kaya agad naman akong umakyat. Nakakainis naman, alam naman nung guard na akin to
eh, bakit pinabayaan nyang may ibang umakyat dito? Pero laking gulat ko na lang ng
pagpasok ko sa loob eh parang�

Ano to? Ang daming pictures sa loob, hindi
ganon kalaki yung tree house, but to where
a gallery. Nawala bigla yung lungkot ko as
painting. naalala nyo yung sketchbook? Ito
nandito. Yung lips, eyes, nose at..may isa
pala pictures, PAINTINGS. Hindi naman
I�m standing right now, this looks like
I walked around and stopped at each
oh, lahat ng nakita ko sa sketchbook,
pang painting, a girl walking down the
stairs, wearing a red dress. A red tube top dress. Teka? Ako to ah!? ito yung suot
ko sa Baguio eh.

I didn�t think twice in thinking who would have done this, I know for sure it�s
Ivan. Nung naisip ko yun, bumalik ulit yung lungkot ko. kung nandito lang sana
siya ngayon, eh di nakita nya akong makita yung ginawa niya para saken.. naupo ako
sa may gilid, and looked up the sky. Ivan�s somewhere up there right now..

Mikie: (I yelled, while looking up the sky) BAKIT KA PA KASE UMALIS EH! bakit mo
ko iniwan?! Akala ko ba, ayaw mo kong umiiyak? Bakit mo ko pinapaiyak ngayon!?
Ivan!!!!!

Hindi ko napigilan yung luha ko as I buried my face in my hands. Alam nyo, malapit
na kong maubusan ng tubig sa katawan ko sa kakaiyak ko. yung mga ibang tao sa baba
eh napatigil sa mga ginagawa nila. akala siguro nila baliw ako. sa bagay, baliw na
ata talaga ako. sigawan ko ba naman yung langit? As if naman maririnig ako ni Ivan
eh. kahit na ipagsigawan ko pa dito na mahal ko siya, hindi rin nya ako maririnig.
Maya maya, may nakita akong limang piso sa sahig. Pupulutin ko sana, kaya lang may
ibang pumulot�

"hoy, bata! oh, sayo na lang tong 5 piso, kawawa ka naman eh, pulubi ka ba?"

Ang lokong to!? Muka ba kong pulubi? Muka ba kong bata? Aba!? But his voice
registered quickly in my head. Kilala ko yung boses na yun ah. hindi pa ko tumingin
kagad non, instead, I closed my eyes. tumabi siya saken.

Ivan: open your eyes, Twinkle..

At this point, I know for sure si Ivan na nga itong katabi ko. kaya tumingin na ko
sa kanya..

Mikie: A.. a.anong ginagawa mo dito? Diba.. diba umalis ka na?

Ivan: hindi naman kita kayang iwan eh. (he wiped away my tears) oh? bakit ka
umiiyak?

Mikie: akala ko kase.. iniwan mo na ko eh.. alam mo bang sinundan pa kita sa

airport.. kaya lang, hindi na kita naabutan..

Ivan: nagpaiwan ako. I realized there�s a more important reason for me to stay
here.. (I just looked at him) tsaka, iiwan ba naman kita sa birthday mo? Kaya wag
ka ng umiyak, hindi kita iiwan.. promise.

I smiled. Now I understand what Krysta meant by saying there�s a big difference
between smiling and laughing. Mas dama mo talaga yung smiling.

Mikie: (I extended my pinky finger) pinky-promise?

Ivan: halika nga dito! (he hugged me tightly) pinky-promise.

Mikie: uhmm.. Ivan!? Hindi ako makahinga..

Ivan: ay sorry.. (he held my hand) so, did you like it? (nakatingin siya sa mga
paintings)

Mikie: ginawa mo lahat yan?

Ivan: oo.. those times na sinasabi ko sayo na busy ako.. nandito ako non..

Mikie: ikaw lang ang gumawa nito?

Ivan: no, kasama ko sila Cass and Krysta. Kala mo nagjojogging kame every morning?
(he smiled at me) nandito kame, inaayos ito..

Mikie: no kidding? (hinampas ko siya)

Ivan: aray! (hinawakan niya yung braso nya) What was that for?

Mikie: sira ka talaga, you mean to say, habang naloloka ako dun kakaisip kung may
namamagitan na pala sa inyo ni Krysta, nagaayos kayo dito?

Ivan: so totoong nagseselos ka?

Mikie: ha? hindi noh?! Ano ka?

Ivan: sus! Si Mikie oh, dideny pa eh! but seriously, nagselos ka ba kay Krysta?

Mikie: well.. alright! A little.

Ivan: konti lang?

Mikie: fine! Oo! Sobra! Kaw kase eh! lagi mo kong dinededma. Lagi na lang si
Krysta yung kasama mo! (I pouted my lips)

Ivan: (he hugged me again) you�re funny. Halika, I�ll explain everything to you..

Naglakad kame papunta dun sa mga nakasabit na painting sa wall ng tree house, at
isa isa naman niyang inexplain kung ano ano yung mga pinaint nya.

Mikie: ano naman to? (tinuro ko yung mata)

Ivan: mata mo..

Mikie: mata ko?

Ivan: hindi mo naman kase napapansin na lagi akong tumitingin sa eyes mo eh.. hindi
mo alam na ang biggest asset mo eh ang mga mata mo?

Mikie: ganon? (I smiled again) eh bakit may ilong pati lips pa?

Ivan: I painted your nose and lips because I thought they were beautiful..

Naglakad kame papunta dun sa dulo, kung san nakasabit yung painting ng babaeng
nakared.

Mikie: what about this one?

Ivan: Baguio.. you were walking down the stairs.. kausap ko non si Jena sa phone
eh, kase ang tagal mong bumaba. Alam mo bang my jaw literally dropped when I saw
you walk down the stairs? Para kang angel..

Ano bayan, kilig nato to the max!!!!! syet.

Mikie: eh.. Ivan.. about the painting.. you.. you painted me with the brush you
gave me on Christmas? (he nodded) and the sketchbook.. dun ka nagpractice? (he
nodded again) and diba sabi mo.. yung unang makakakita ng painting.. yun yung
babaeng love mo? So. Love mo ko?

Ivan: sus! Ikaw ha! assuming ka masyado!

Mikie: ay.. akala ko ako yung nakapaint dun�

Ivan: biro lang.. siempre, ikaw yun. Sa tingin mo ba ipapakita ko yun sayo kung
hindi ikaw yung nakapaint dun?

Mikie: eh bakit yun yung pinaint mo?

Ivan: that was the very first time I saw you.. kaya yun yung naisip kong i-paint..
uhmm Mikie.. (nakatingin pa rin ako sa mga painting) alam kong very unpredictable
ako these past few weeks.. sorry ha.. sorry kung pinaiyak kita.. hindi ko naman
yun sinasadya eh.. kase yung sinabi mo saken na ako yung lalake sa panaginip mo..
sa totoo lang, nung narining ko yun habang nakayakap ka saken, tuwang tuwa ako..
kaya lang, natakot din ako eh, baka kase sinasabi mo lang yun dahil may moles ako
sa chest.. pano kung wala? Hindi mo ko mapapansin?

Mikie: actually, I had the same question din, but then I realized.. lalo na nung
mga gabing umiiyak ako, that dream was just a link.. a sign that I have Mr. Right
beside me all along.. (I faced him) Ivan.. meron man o wala, it�s not gonna change
what I feel about you.. (I held his hand) I�m happy when I�m with you, I feel
safe when you�re arms are around me.. I find comfort in your presence.. just as
long as you�re beside me, I know I will not make a mistake.. Ivan.. i was skeptical
in the beginning, but those times that you we were away from each other, naging
malinaw na ang lahat.. there�s no where in this world I�d rather be, but here..in
this exact place.. with you.. (I looked straight in his eyes and sighed) what
I�m trying to say is.. Ivan. Mahal kita. I love you so much.. regardless of that
dream, and all these.. (I looked around) kahit wala lahat ng ito, I would still be
saying the same things I just said.. and on top of that, I could never afford to
lose you..

There, finally I said it. I said everything. How I feel so much better. Kasabay ng
pagtatapat ko sa kanya, my tears were falling as well. Hindi sya yung katulad ng
tears ko dati, this is different, they�re tears of joy.

Ivan: shh.. (hinawakan nya yung face ko) hindi kita iiwan, okay? Never.. I could
never leave the girl I love the most. I love you so much, Mikie.. you�re the only
girl who makes me feel this way�

At niyakap niya ko. okay, ladies, understood na siguro na siguro na� yeah, kame na.
oh diba? ::)Ang sabi nga nila, sa pagkahaba-haba ng prosisyon, sa simbahan din ang
tuloy. Hindi nga lang simbahan, tree house, in this case. And as they say, it�s
always sweet to seal something with a kiss. A kiss?
Oh sya, sige, pagbibigyan ko kayo.

After hugging each other, he held my chin and tilted my head. And.. yeah, you know
what happened next. A passionate kiss. Yes, we made out in the tree house.

Say nyo? Oh diba, ang bongga ng birthday ko? perfect setting, perfect day, perfect
place, perfect time.. and most of all, a perfect boyfriend. What more can I ask
for? Kahit na isang libong shooting stars pa ngayon ang magfall dyan sa sky, wala
na akong mahihiling pa.

Ivan: look, Mikie! (he pointed up) shooting star! Make a wish!

Hinawakan ko yung kamay nya at naglean ako sa chest niya.

�my wish has just been granted� "

So, pano ko ba i-eend ang story nato? Well, for sure I won�t be closing this book,
our book, EVER. no way noh! hindi ako papayag!

and our story just keeps on going...

and going...

and going....

Our book remains open, period-less, unedited, untouched..

.. UNFINISHED ..

<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>6###########################################################
</PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>