REDUKCJE GRAWIMETRYCZNE

1. Pojęcie redukcji i anomalii grawimetryczna.

Anomalię grawimetryczną (przyspieszenia) wyraża się jako różnicę zredukowanej na geoidę wartości
przyspieszenia go i normalnej wartości przyspieszenia γo odniesionej do sferoidy normalnej. Redukcja
pomierzonej na powierzchni Ziemi wartości przyspieszenia g do wartości na geoidzie go polega na
uzupełnieniu wartości pomierzonej o pewną wartość, tzw. redukcję grawimetryczną (Rg) która ma „przenieść”
wartość przyspieszenia z fizycznej powierzchni Ziemi na geoidę.
Anomalia wyrazi się wówczas wzorem:
Ag = g o − γ o = g + Rg − γ o
To jaka redukcja zostanie wybrana rzutuje oczywiście na rodzaj otrzymanej anomalii.

2. Redukcje grawimetryczne.

Redukcja topograficzna.
Nie jest to typowa redukcja grawimetryczna, gdyż nie redukuje wartości przyspieszenia na geoidę. Ta
poprawka ma na celu zredukowanie pomierzonej w terenie wartości przyspieszenia ze względu na wpływ mas
topograficznych. Po wprowadzeniu tej poprawki otrzymuje się taką wartość przyspieszenia która zostałaby
pomierzona, gdyby teren wokół stanowiska był płaski. Usuwany jest nadmiar mas znad stanowiska i niedobór
mas spod stanowiska, to wszystko powoduje, że poprawka topograficzna ma znak dodatni.

Redukcja wolnopowietrzna (Faya)

Wyraża ona jedynie wpływ wysokości stanowiska
grawimetrycznego nad geoidą. Nie uwzględnia zatem
wpływu mas znajdujących się między stanowiskiem i
P
geoidą. Z teorii sferoidy wynika że normalny gradient
przyspieszenia wynosi 0,30855 mGal/m. O tyle zmienia

i
m
fizyc zie
zna powierzchnia
-h-

się przyspieszenie na jeden metr wysokości. Zatem

redukcja wolnopowietrzna wyniesie poziom morza

R wp = 0,30855 ⋅ H[m] wartość poprawki w mGal P'

Interpretując fizyczne redukcję wolnopowietrzną można

zauważyć, że masy przed wolnopowietrznym
opuszczeniem wartości g na geoidę, zostają
wgniecione poniżej powierzchni odniesienia.
Anomalia wolnopowietrzna (Faya) wyrazi się wzorem
A wp = g + R wp − γ o

Redukcja Bouguera Przed redukcją

P
Redukcja Bouguera uwzględnia
wpływ mas znajdujących się masy o gęstości σ
H
pomiędzy powierzchnią
geoida
odniesienia a stanowiskiem.
Zakładając, że wysokość punktu
Po redukcji
wynosi H a gęstość utworów
P
znajdujących się pomiędzy
stanowiskiem a geoidą wynosi σ
redukcja Bouguera jest równa
R B = −0,0419 ⋅ H ⋅ σ geoida
Podstawiając wysokość H w metrach i gęstość σ w gramach na centymetr3 uzyskamy wartość anomalii w
miliGalach. Interpretując fizyczne redukcję Bouguera można przedstawić jako usunięcie mas o grubości H.

Anomalia Bouguera będzie równa

Ag B = g + R B + R wp − γ o
Anomalie Bouguera silnie związane z gęstością i topografią stanowią doskonałą pomoc dla geofizyków przy
poszukiwaniach grawimetrycznych. Matematyczna interpretacja tych anomalii pozwala określić głębokość,
rozmiary, gęstość ciał zaburzających.

Redukcja Poincarego-Prey’a
A f.p.Z.
Redukcja ta ma za zadanie obliczyć teoretyczną g - wartość
wartość przyspieszenia jakie zostałoby pomierzone na H pomierzona
geoida
geoidzie wewnątrz mas Ziemi. Redukcja P-P składa się
z następujących etapów:
• wygładzenie otoczenia wokół punktu pomiarowego
(wprowadzenie redukcji terenowej)
• usunięcie mas zawartych między stanowiskiem a g + δg
H t δgt - poprawka
geoidą (redukcja Bouguera) geoida
(+) terenowa
• przesunięcie punktu pomiarowego na geoidę
(redukcja wolnopowietrzna)
• przywrócenie mas o wysokości H ponad geoidą
(redukcja Bouguera) g + δg + δg B δg - redukcja
H
• odtworzenie wpływu rzeźby terenu na punkt geoida
t B
Bouguera
(-)
położony na już powierzchni odniesienia (redukcja
topograficzna)

Redukcję tą można zapisać wzorem (pomijając

redukcje terenowe) H g + δg + δg B+ δg F
δg - redukcja
t
geoida F
wolnopowietrzna
RP-P = (0,3086 – 2 ⋅ 0,0419⋅σ)⋅H (+)

Redukcja Poicarego-Preya ma duże znaczenie w teorii

niwelacji precyzyjnej. Stosuje się ją przy systemie
H g + δg + 2δg + δg
wysokości ortometrycznych. geoida
t B F
δgB - red. Bouguera
przywrócenia
(-)
płyty

H g + 2δgB + δgF+ δgt+ δg t'

geoida δg t' - poprawka
(-) przywrócenia
topografii