ΧΑΊΡΕ!

ἘΛΠΊΖΩ ΝᾺ ΣῈ ΒΡΊΣΚῌ ΚΑΛΆ

ΚΑῚ ΝᾺ ΠΕΡΝᾺΣ ΚΑΛΆ ΣΤῸ ΣΧΟΛΕῖΟ.
ΉΘΕΛΑ ΝᾺ ΣΟῚ ΓΡΆΨΩ ΚΑΙ ΝᾺ ΣΟῚ
ΠΩ ὍΤΙ ΜΕ ΝΟΙΆΖΕΙΣ ΠΟΛΎ.

ΤῚς ΤΕΛΕΥΤΑΊΕς ΜΈΡΕς ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ

ΠΌΣΕς ΣΤΙΓΜῈς ΠΕΡΆΣΑΜΕ ΜΑΖΊ ΚΑΙ
ΠΌΣΟ ΠΟΛΛΆ ΓΕΛΟΎΣΑΜΕ. ἮΤΑΝ
ὍΜΟΡΦΕς ΣΤΙΓΜῈς ΠΟῦ ΘᾺ
ΜΕΊΝΟΥΝ ΑἸΏΝΙΕς ΣΤῊΝ ΜΝΉΜΗ
ΜΟΥ.

ἜΡΡΩΣΟ ΚΑῚ ΞΈΡΕ ὍΤΙ ΕἾΜΑΙ ΔΊΠΛΑ

ΣΟΥ. ΜΠΟΡΕῖς ΠΆΝΤΑ ΝᾺ ΜΟΙΡΑΣΘΕῖΣ
ΜΑΖΊ ΜΟΥ ΤᾺ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΆ ΣΟΥ ΚΑΙ
ΝᾺ ΜΕΤΑΜΟΡΦΏΝΟΥΜΕ ΤᾺ ΔΎΣΚΟΛΑ
ΣΕ ΕὐΧΆΡΙΣΤΕς ΣΤΙΓΜῈς
ΧΑΊΡΕ! ἘΛΠΊΖΩ Νᾼ ΕὙΡΊΣΚῌΣ ΚΑΛΆ
ΚΑῚ Νᾼ ΠΕΡΝᾺΣ ΚΑΛᾺ ΣΤῊΝ
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΊΑ ΣΟΥ. ΘΈΛΩ Νᾼ ΣΟῚ
ΓΡΆΨΩ ΚΑΙ Νᾼ ΣῈ ΠΑΡΟΤΡΎΝΩ Νᾼ
ΣΥΝΕΧΊΣΕΙς Νᾼ ΚΥΝΗΓᾷς ΤΟῦς
ἘΠΙΘΥΜΗΤΟῪς ΣΟΥ ΣΤΌΧΟΥς.

ΜῈΝ ΔΙΣΤΆΖῌς Νᾼ ΜΟΙΡΑΣΘΕῖς ΜΑΖΊ

ΜΟΥ ΟΠΟΙΑΔΉΠΟΤΕ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ
ἜΧΕΙς. ΕἾΜΑΙ ἈΠΟΦΑΣΙΣΜΈΝΟς Νᾼ
ΣῈ ΣΤΗΡΊΞΩ ΚΑΙ Νᾼ ΣῈ ΕὙΧΑΡΙΣΤῶ
ΓΙᾺ ΤῊ ΦΙΛΊΑ ΣΟΥ.

ἜΡΡΩΣΟ ΚΑῚ ΣΥΝΈΧΙΣΕ Νᾼ ΕῚς

ΔΥΝΑΤῸΣ!
ΧΑΊΡΕ! Πῶς ΣῈ ΠΆΕΙ; ἘΛΠΊΖΩ Νᾼ
ΠΕΡΝᾷς ΚΑΛΆ ΚΑῚ Νᾼ ΔΙΑΣΚΕΔΆΖῌς ΜῈ
ΤΟῦς ΦΊΛΟΥς ΣΟΥ ΣΤῸ ΣΧΟΛΕῖΟ.
ἈΠΟΦΆΣΙΣΑ Νᾼ ΣΟῚ ΓΡΆΨΩ ΓΙᾺ Νᾼ ΣῈ
ΠΩ ΠΌΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚῸς ΕἾ ΓΙᾺ ΜΈΝΑ.

ΜῈ ἈΝΑΖΗΤΕῖς ΣΤῚς ΔΎΣΚΟΛΕς ΣΤΙΓΜῈς

ΚΑΙ ΜΟΙΡΆΖΟΜΑΙ ΤῚς ΧΑΡΈς ΣΟΥ.
ΜΕΓΑΛΏΝΟΝΤΑς ΜΑΖΊ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΣΑΜΕ
ΜΙΑ ἈΔΙΆΛΕΙΠΤΗ ΦΙΛΊΑ ΠΟῪ ΔΙΑΡΚΕῖ
ΠΈΡΑ ἈΠῸ ΤῚς ΣΧΟΛΙΚΈς ΜΈΡΕς.

ΠΡΟΣΈΧΕΙς ΚΑῚ ΣΥΝΕΧΊΖΕΙς Νᾼ ΕῚς

ΑὐΘΕΝΤΙΚΌς. ΞΈΡΩ Πῼς ΜΠΟΡῶ Νᾼ
ΣΤΗΡΙΧΘῶ ΣῈ ΚΑῚ Πῼς ΜΠΟΡΕῖς Νᾼ
ΣΤΗΡΙΧΘΕῖς ΣῈ ΜΈΝΑ.
ἜΡΡΩΣΟ ΚΑΙ ΘΥΜᾶΣΑΙ ὍΤΙ ΠΆΝΤΑ ΕἾΜΑΙ
ΔΊΠΛΑ ΣΟΥ.
ἘΛΠΊΖΩ Νᾼ ΒΡΊΣΚῌς ΚΑΛΆ ΚΑῚ Νᾼ
ΠΕΡΝᾷς ΚΑΛΆ ΣΤῸ ΣΧΟΛΕῖΟ. ΘΈΛΩ Νᾼ
ΣΟῚ ΠΩ ΠΌΣΟ ΕὙΓΝΏΜΩΝ ΕἾΜΑΙ ΠΟῦ ΣΕ
ΓΝΏΡΙΣΑ.

ΜΟΙΡΑΣΘΉΚΑΜΕ ΤΌΣΕς ΠΟΛΛῈς

ἈΠΊΘΑΝΕς ΣΤΙΓΜῈς ΜΑΖΊ, ΚΑΙ ἜΧΩ
ΤΌΣΕς ΠΟΛΛῈς ἈΝΑΜΝΉΣΕΙς ΠΟῪ ΘΆ
ΜΕΊΝΟΥΝ ΑἸΏΝΙΕς. Σ' ΕὙΧΑΡΙΣΤῶ ΓΙᾺ ΤῊ
ΦΙΛΊΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤῊΝ ΣΤΉΡΙΞΉ ΣΟΥ.

ΜῈΝ ΞΕΧΝᾺς Νᾼ Ζῇς ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ ΜῈ

ΠΆΘΟς ΚΑΙ Νᾼ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕῖς ΤΟῦς
ἘΠΙΘΥΜΗΤΟῪς ΣΟΥ ΣΤΌΧΟΥς.

ἜΡΡΩΣΟ ΚΑΙ ΘΥΜᾺΣΑΙ ὍΤΙ ΕἾΜΑΙ ΔΊΠΛΑ

ΣΟΥ.
ΧΑΊΡΕ! Πῶς ΠΕΡΝᾺς; ἘΛΠΊΖΩ Νᾼ ΕὙΡΊΣΚῌς
ΚΑΛΆ ΚΑῚ Νᾼ ἜΧΕΙς ΜΙΑ ὍΜΟΡΦΗ ΣΧΟΛΙΚΉ
ΧΡΟΝΙΆ. ΉΘΕΛΑ Νᾼ ΣΟῚ ΓΡΆΨΩ ΚΑΙ Νᾼ ΣΟῚ
ΠΩ ὍΤΙ ΣΕ ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ ΠΟΛΎ.

ΟἿΔΑ Πῼς ΜΠΟΡῶ Νᾼ ΣΤΗΡΙΧΘῶ ΣῈ ΚΑΙ ὍΤΙ

ΜΠΟΡΕῖς Νᾼ ΣΤΗΡΙΧΘΕῖΣ ΣῈ ΜΈΝΑ.
ἜΧΟΥΜΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΣΕΙ ΜΙΑ ἈΔΙΆΛΕΙΠΤΗ
ΦΙΛΊΑ ΠΟΥ ΔΙΑΡΚΕῖ ΠΈΡΑ ἈΠῸ ΤῌΣ
ΣΧΟΛΙΚΈς ΜΈΡΕς ΚΑΙ ΑὐΤῸ ΜΟῪ ΣΗΜΑΊΝΕΙ
ΠΟΛΎ.

ΜῈΝ ΞΕΧΝᾺς Νᾼ ἈΠΟΛΑΜΒΆΝΕΙς ΤῌΣ

ΜΙΚΡῈς ΧΑΡῈς Τῆς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑΣ ΚΑΙ
Νᾼ ΔΙΑΤΗΡΕῖς ΤῸ ΠΆΘΟς ΣΟΥ ΓΙᾺ ΤᾺ
ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠᾷς.

ΚΑΛῶΣ Νᾼ ΠΕΡΝᾺς ΚΑΙ ΘΥΜᾺΣΑΙ ὍΤΙ ΕἾΜΑΙ

ΔΊΠΛΑ ΣΟΥ.
ΧΑΊΡΕ! ΠΕΡΝᾺς ΚΑΛΆ; ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ
ΠΟΛῪ ΤΟῪς ΦΊΛΟΥς ΜΟΥ ΚΑΙ ἜΝΑς
ἈΠῸ ΑὐΤΟῪς ΕἾΣΑΙ ΚΙ ἘΣΎ.

ΟἿΔΑ ΠΌΣΟ ΠΟΛῪ ΜΕ ΝΟΙΆΖΕΙς ΚΑΙ

ΠΌΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚῸΣ ΕἾ ΓΙΑ ΜΈΝΑ.
ΕἾΝΑΙ ΠΟΛΎΤΙΜΟ Νᾼ ἜΧΕΙς ΚΟΝΤΆ
ΣΟΥ ἈΝΘΡΏΠΟΥς ΠΟῪ ΜΠΟΡΕῖς Νᾼ
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΕῖς ΚΑΙ Νᾼ
ΜΟΙΡΑΣΘΕῖς ΤᾺ ΒΆΡΗ ΚΑΙ Τῌς ΧΑΡῈς
Τῆς ΖΩΉς.

ΜΕΊΝΕ ΔΥΝΑΤῸς ΚΑΙ ΠΆΝΤΑ ΘΥΜᾺΣΑΙ

ὍΤΙ ΕἾΜΑΙ ΔΊΠΛΑ ΣΟΥ, ἙΤΟΙΜΟς Νᾼ
ΣΕ ΣΤΗΡΊΞΩ ΣῈ ΚΆΘΕ ΠΡΌΚΛΗΣΗ
ΠΟῪ ΘΆ ΣΥΝΑΝΤΉΣῌς.
ΧΑΊΡΕ! ἘΛΠΊΖΩ ΝᾺ ΣῈ ΒΡΊΣΚῌ ΚΑΛΆ ΚΑΙ
ΝᾺ ΠΕΡΝᾷς ΚΑΛΆ ΣΤῸ ΣΧΟΛΕῖΟ. ΉΘΕΛΑ
ΝᾺ ΣΟῚ ΓΡΆΨΩ ΚΑΙ ΝᾺ ΣΟῚ ΠΩ ὍΤΙ ΕἾΣΑΙ
ἝΝΑς ἈΠΌ ΤΟῦς ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟΥς
ΜΟΥ ΦΊΛΟΥς.

ΟἿΔΑ ΠΌΣΟ ΠΟΛῪ ΣΗΜΑΊΝΕΙς ΓΙᾺ ΜΈΝΑ

ΚΑΙ ΠΌΣΟ ἈΞΙΟΛΆΤΡΕΥΤΟς ΕἾ.
ΜΟΙΡΑΣΘΉΚΑΜΕ ΤΌΣΕς ΠΟΛΛῈς
ΑΞΈΧΑΣΤΕς ΣΤΙΓΜῈς ΜΑΖΊ, ΚΑΙ ἜΧΩ
ΜΌΝΟ ΚΑΛΈς ΑΝΑΜΝΉΣΕΙς ΓΙᾺ ΣῈΝΑ.

ΣΥΝΕΧΊΖΕΙς ΝᾺ ΕῚς ΤΌΣΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΉς ΚΑΙ

ΓΕΝΝΑΙΌΔΩΡΟς. ἘΊΜΑΙ ΕὙΓΝΏΜΩΝ ΠΟῦ
ἜΧΩ ΈΝΑΝ ΦΊΛΟ ΣῈ ΣΑΝΈΝΑ.

ἜΡΡΩΣΟ ΚΑΙ ΞΈΡΕ ὍΤΙ ΠΆΝΤΑ ΕἾΜΑΙ

ΔΊΠΛΑ ΣΟΥ.
ΧΊΡΕ! Πῶς ΠΕΡΝᾷς; ἘΛΠΊΖΩ ΝᾺ
ΕὙΡΊΣΚῌς ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΝᾺ ΠΕΡΝᾷς
ΚΑΛΆ ΣΤῊΝ ΠΑΡΈΑ ΤῶΝ ΦΊΛΩΝ ΣΟΥ.
ΉΘΕΛΑ ΝᾺ ΣΟῚ ΓΡΆΨΩ ΚΑΙ ΝᾺ ΣΟῚ
ΠΩ ΠΌΣΟ ΠΟΛῪ ΣΕ ΕΚΤΙΜῶ.

ΤῸ ΓΕΓΟΝὌς ὍΤΙ ΜΟΙΡΑΖΌΜΑΣΤΕ

ΤΌΣΕς ΠΟΛΛῈς ΚΟΙΝῈς ΣΤΙΓΜῈς ΜΕ
ἘΥΧΑΡΙΣΤΕῖ ΚΑΙ ΜΕ ΓΕΜΊΖΕΙ ΧΑΡᾺ.
ΟἿΔΑ ΠῼΣ ΜΠΟΡῶ ΝᾺ ΒΑΣΙΣΘῶ ΣῈ
ΚΑΙ ΠῼΣ ΜΠΟΡΕῖς ΝᾺ ΒΑΣΙΣΘΕῖΣ ΣῈ
ΜΈΝΑ.

ΜΕΊΝΕ ΔΥΝΑΤῸΣ ΚΑΙ ΠΆΝΤΑ ΘΥΜᾶΣΑΙ

ὍΤΙ ΕἾΜΑΙ ΕὐΤΥΧῊς ΠΟΥ ΣΕ ἜΧΩ
ΣΑΝᾺ ΦΊΛΟ.