She was one of the most iconic figures in world history: a queen whose reign had outlasted all

other
British monarchs and most other world leaders, too. But though she stood for the continuity and
tradition of the English monarchy, Elizabeth II’s reign was anything but predictable. From the time
she took the throne in 1952 to her death in 2022, the queen redefined what it meant to be a monarch
—and withstood a tremendous amount of change within her family, her country and the world.

“Change is a constant,” said the monarch as she addressed Parliament during her Golden Jubilee in
2002, “managing it has become an expanding discipline. The way we embrace it defines our
future.” Here are some of the most dramatic changes during Elizabeth’s reign:
Queen Elizabeth II was just 25 when she took the throne in 1953. Since then the queen has
redefined what it means to be a monarch—and withstood a tremendous amount of change within
her family, her country and the world.

Before: Low-tech royalty

After: All-access monarchy
Elizabeth II’s coronation on June 2, 1953 had all the pomp and circumstance of a major event. But
there was a difference from the coronations of the many monarchs that preceded her: It was
broadcast on television. The decision to televise the coronation was a controversial one; the elderly,
tradition-bound commission that planned the event was horrified by the idea of allowing cameras
into Westminster Abbey for such a solemn occasion, and Elizabeth herself was camera-shy. But she
eventually overruled her advisors and decided to go ahead with a live broadcast. The decision
revolutionized the monarchy’s attitude toward media, writes Radio Times’ Joe Moran. Soon, the
queen was a TV watcher herself.
By the end of her reign, the monarchy takes advantage of smartphones and social media to shape its
public image. It developed presences on platforms like Twitter and Instagram and has employed a
digital engagement planner to craft its online message. The monarchy may no longer be as private,
but its message is still impeccably controlled.

Before: Roiling Troubles in Northern Ireland

After: A tenuous peace
When Elizabeth took the throne, Northern Ireland had been ruled by Protestant unionists who
favored remaining part of the United Kingdom for decades. But in 1968, tensions over whether
Northern Ireland should become part of the Republic of Ireland, the sovereign state with which it
shares an island, boiled over. During the Troubles, the 30-year conflict that followed, Elizabeth
watched Northern Ireland explode into a seemingly endless cycle of violence marked by bombings
(including the IRA assassination of her second cousin, Lord Louis Mountbatten), riots and guerrilla
warfare. Meanwhile, the queen visited Northern Ireland in 1977 despite protests and threats.
Finally, in 1998, the conflict ended with the Good Friday Agreement. In 2011, Elizabeth spoke
publicly about the Troubles during a visit to Dublin. “To all those who have suffered as a
consequence of our troubled past I extend my sincere thoughts and deep sympathy,” she said—a
near-apology that marked the monarchy’s desire to move forward. And when she shook hands with
ex-IRA leader Martin McGuinness in 2012, it was seen as the beginning of a new era of tenuous
peace between monarchists and separatists.

Before: A sprawling British empire

After: A smaller Commonwealth
At the height of the British empire, it was estimated that one in every four people was a British
subject. When Elizabeth began her reign, Britain had more than 70 territories overseas. But she
inherited an empire in crisis. The government had already begun to recognize that it would need to
give more power to colonies in order to survive, and during the 1960s it gave up colony after colony
in an atmosphere of revolt and insurrection. From Africa to Asia, Britain withdrew from colonies
like Kenya and Malaysia.
At her death, Elizabeth was the monarch of just 16 countries known as commonwealth realms. “The
Commonwealth bears no resemblance to the empires of the past,” she said in 1953, perhaps
anticipating the end of the British empire. “It is an entirely new conception, built on the highest
qualities of the spirit of man: friendship, loyalty and the desire for freedom and peace. To that new
conception of an equal partnership of nations and races I shall give myself heart and soul every day
of my life.”

Before: A buttoned-up family

After: A normal one

All families have their ups and downs, but Elizabeth’s family always tried to keep its scandals and
conflicts under wraps. Raised in an atmosphere of almost stifling secrecy, Elizabeth witnessed her
parents’ horrified reaction to the public affair and abdication of her uncle. When she took the throne,
divorce was a royal taboo and the family did its best to cover up scandals like Princess Margaret’s
tempestuous love life.

But over the years, the royal family learned it is not immune to scandal. Princess Margaret divorced
in 1978, and in 1992 Prince Charles and Princess Diana separated, turning the family’s business into
a worldwide obsession fueled by tabloid speculation and paparazzi photographs. In a break with the
past, Elizabeth urged them to divorce, which they did in 1996. Today, divorce is no longer taboo
and the family’s ups and downs, from Diana’s tragic death in 1997 to Prince William and Harry’s
well publicized weddings and filial conflicts,

Before: An off-limits monarch

After: A walkabout queen

When Elizabeth took the throne, the monarchy was the most accessible it had ever been—if you
compared it to the days in which monarchs simply hid within their castles and rarely, if ever, came
in contact with their subjects. But the early days of Elizabeth’s reign were still relatively sheltered,
and her subjects were more likely to get a glimpse of their queen from far away or on television
than in person. Though she went on trips as queen, she only interacted with dignitaries when she did
so.That changed in 1970, when Elizabeth went on her first “walkabout” during a trip to New
Zealand. The practice—a limited meet-and-greet with excited crowds—became a new tradition,
putting Elizabeth in direct contact with thousands of subjects over the years.

Before: A young queen

After: She’s outlasted them all

Elizabeth was just 25 when she took the throne, and when she met foreign dignitaries, presidents
and prime ministers she was often the new kid in the room. World leaders who were in power at the
time she was crowned included Winston Churchill, Josef Stalin and Dwight David Eisenhower—
towering male figureheads who couldn’t have been more different than the young queen.
But during her more than six decades on the throne, Elizabeth outlasted them all, becoming a potent
symbol of continuity even as the world has changed around her. At her death, she was a figure as
formidable as the old-school leaders who came before her: the longest-lasting British monarch of all
time.
Before: A buttoned-up family
After: A normal one

almost stifling -> strong

Elisabeth was a witness of the terrified reaction of their parents to the public affair because of
abdication of her uncle.

tempestuous -> stormy

The royal family learned it is not immune to scandal. Princess Margaret divorced in 1978, and in
1992 Prince Charles and Princess Diana separated, turning the family’s business into a worldwide
obsession. In a break with the past, Elizabeth urged them to divorce, which they did in 1996. Today,
divorce is no longer taboo.

Before: An off-limits monarch

After: A walkabout queen

When Elizabeth took the throne, the monarchy was the most accessible it had ever been.But the
early days of Elizabeth’s reign were still sheltered, and her subjects could more likely to see their
queen from far away or on television than in own person. Though she went on trips as queen, she
only interacted with dignitaries when she did so.
That changed in 1970, when Elizabeth went on her first “walkabout” during a trip to New Zealand.
The practice—a limited meet-and-greet with excited crowds—became a new tradition, putting
Elizabeth in direct contact with thousands of subjects over the years.

Before: A young queen

After: She’s outlasted them all

Elizabeth was just 25 when she took the throne, and when she met foreign dignitaries, presidents
and prime ministers she was often the new kid in the room. World leaders who were in power at the
time she was crowned included for example Winston Churchill and Josef Stalin.

But during her more than six decades on the throne, Elizabeth outlasted them all, becoming a great
symbol of continuity, despite of changing of the world around her. At her death, she was also
enormous figure: the longest-lasting British monarch of all time.
Była jedną z najbardziej znanych postaci w historii świata: królową, której panowanie przetrwało
wszystkich innych brytyjskich monarchów, a także większość innych światowych przywódców. Ale
chociaż opowiadała się za ciągłością i tradycją angielskiej monarchii, panowanie Elżbiety II nie
było przewidywalne. Od czasu objęcia tronu w 1952 roku do śmierci w 2022 roku królowa na nowo
zdefiniowała, czym jest bycie monarchą – i przetrwała ogromną ilość zmian w swojej rodzinie,
kraju i na świecie.

„Zmiana jest stałą”, powiedziała monarchini, przemawiając w Parlamencie podczas Złotego

Jubileuszu w 2002 roku, „zarządzanie nią stało się rozwijającą się dyscypliną. Sposób, w jaki to
przyjmujemy, określa naszą przyszłość”. Oto niektóre z najbardziej dramatycznych zmian za
panowania Elżbiety:
Królowa Elżbieta II miała zaledwie 25 lat, kiedy objęła tron w 1953 roku. Od tego czasu królowa
na nowo zdefiniowała, co to znaczy być monarchą – i przetrwała ogromną ilość zmian w swojej
rodzinie, kraju i na świecie.

Przed: tantiemy low-tech

Po: Monarchia pełnego dostępu

Koronacja Elżbiety II 2 czerwca 1953 r. miała cały przepych i okoliczności wielkiego wydarzenia.
Była jednak różnica w porównaniu z koronacjami wielu monarchów, które ją poprzedzały: był
transmitowany w telewizji. Decyzja o transmitowaniu koronacji w telewizji była kontrowersyjna;
starsza, tradycyjna komisja, która zaplanowała to wydarzenie, była przerażona pomysłem
wpuszczenia kamer do Opactwa Westminsterskiego na tak uroczystą okazję, a sama Elizabeth nie
wstydziła się kamery. Ale ostatecznie uchyliła swoich doradców i zdecydowała się na transmisję na
żywo. Decyzja ta zrewolucjonizowała stosunek monarchii do mediów, pisze Joe Moran z Radio
Times. Wkrótce królowa sama zaczęła oglądać telewizję.
Pod koniec swoich rządów monarchia wykorzystuje smartfony i media społecznościowe do
kształtowania swojego publicznego wizerunku. Rozwinął obecność na platformach takich jak
Twitter i Instagram, a także wykorzystał cyfrowy planer zaangażowania do stworzenia swojego
przekazu online. Monarchia może nie być już tak prywatna, ale jej przesłanie jest nadal
nieskazitelnie kontrolowane.

Przed: Kłopoty w Irlandii Północnej

Po: wątły spokój

Kiedy Elżbieta objęła tron, Irlandią Północną rządzili protestanccy unioniści, którzy przez
dziesięciolecia faworyzowali pozostanie w Wielkiej Brytanii. Ale w 1968 roku spięły się napięcia
wokół tego, czy Irlandia Północna powinna stać się częścią Republiki Irlandii, suwerennego
państwa, z którym dzieli wyspę. Podczas Troubles, 30-letniego konfliktu, który nastąpił, Elizabeth
obserwowała, jak Irlandia Północna wpada w pozornie niekończący się cykl przemocy naznaczony
bombardowaniami (w tym zabójstwem przez IRA jej drugiego kuzyna, Lorda Louisa
Mountbattena), zamieszkami i wojną partyzancką. Tymczasem królowa odwiedziła Irlandię
Północną w 1977 roku pomimo protestów i gróźb.
Ostatecznie w 1998 roku konflikt zakończył się porozumieniem wielkopiątkowym. W 2011 roku
Elżbieta mówiła publicznie o kłopotach podczas wizyty w Dublinie. „Wszystkim, którzy ucierpieli
w wyniku naszej burzliwej przeszłości, kieruję moje szczere myśli i głębokie współczucie” –
powiedziała. A kiedy w 2012 roku uścisnęła dłoń byłemu przywódcy IRA, Martinowi
McGuinnessowi, postrzegano to jako początek nowej ery słabego pokoju między monarchistami a
separatystami.
Przed: Rozległe imperium brytyjskie
Po: Mniejsza Wspólnota

Szacuje się, że u szczytu imperium brytyjskiego co czwarta osoba była obywatelem brytyjskim.
Kiedy Elżbieta zaczęła panować, Wielka Brytania miała ponad 70 terytoriów zamorskich. Ale
odziedziczyła imperium w kryzysie. Rząd już zaczął zdawać sobie sprawę, że będzie musiał dać
więcej władzy koloniom, aby przetrwać, i w latach 60. oddawał kolonię za kolonią w atmosferze
buntu i powstania. Od Afryki do Azji Wielka Brytania wycofała się z kolonii takich jak Kenia i
Malezja.
Po śmierci Elżbieta była monarchą zaledwie 16 krajów znanych jako królestwa wspólnoty.
„Wspólnota nie ma żadnego podobieństwa do imperiów z przeszłości”, powiedziała w 1953 roku,
prawdopodobnie przewidując koniec imperium brytyjskiego. „Jest to całkowicie nowa koncepcja,
zbudowana na najwyższych cechach ducha człowieka: przyjaźni, lojalności oraz pragnieniu
wolności i pokoju. Tej nowej koncepcji równego partnerstwa narodów i ras będę oddawał serce i
duszę każdego dnia mojego życia”.

Przed: Zapięta rodzina

Po: normalny

Wszystkie rodziny mają swoje wzloty i upadki, ale rodzina Elżbiety zawsze starała się ukrywać
swoje skandale i konflikty. Wychowana w atmosferze niemal przytłaczającej tajemnicy Elżbieta
była świadkiem przerażonej reakcji rodziców na aferę publiczną i abdykację jej wuja. Kiedy objęła
tron, rozwód był królewskim tabu, a rodzina starała się ukryć skandale, takie jak burzliwe życie
miłosne księżniczki Małgorzaty.

Ale z biegiem lat rodzina królewska przekonała się, że nie jest odporna na skandal. Księżniczka
Margaret rozwiodła się w 1978 r., a w 1992 r. książę Karol i księżna Diana rozstali się, zmieniając
rodzinny biznes w światową obsesję napędzaną spekulacjami tabloidów i fotografiami paparazzi. W
zerwaniu z przeszłością Elżbieta namawiała ich do rozwodu, co zrobili w 1996 roku. Dziś rozwód
nie jest już tabu, a wzloty i upadki rodziny, od tragicznej śmierci Diany w 1997 roku po dobrze
nagłośnione śluby i konflikty rodzinne księcia Williama i Harry'ego , nie są już w tajemnicy.

Przed: Monarcha z zakazem

Po: Królowa spaceru

Kiedy Elżbieta objęła tron, monarchia była najbardziej dostępna, jaka kiedykolwiek była — jeśli
porównać ją z czasami, w których monarchowie po prostu ukrywali się w swoich zamkach i rzadko,
jeśli w ogóle, kontaktowali się ze swoimi poddanymi. Jednak wczesne dni panowania Elżbiety były
nadal stosunkowo osłonięte, a jej poddani częściej mogli zobaczyć swoją królową z daleka lub w
telewizji niż osobiście. Chociaż jeździła na wycieczki jako królowa, kontaktowała się z
dygnitarzami tylko wtedy, gdy to robiła.
Zmieniło się to w 1970 roku, kiedy Elizabeth wybrała się na swój pierwszy „spacer” podczas
podróży do Nowej Zelandii. Ta praktyka – ograniczone spotkania z podekscytowanymi tłumami –
stała się nową tradycją, dzięki czemu Elizabeth na przestrzeni lat miała bezpośredni kontakt z
tysiącami tematów.

Przed: Młoda królowa

Po: Przeżyła ich wszystkich

Elżbieta miała zaledwie 25 lat, kiedy objęła tron, a kiedy spotykała zagranicznych dygnitarzy,
prezydentów i premierów, często była nowym dzieckiem na sali. Światowi przywódcy, którzy byli u
władzy w momencie, gdy została koronowana, to Winston Churchill, Josef Stalin i Dwight David
Eisenhower – strzelcy figuranci płci męskiej, którzy nie mogli bardziej różnić się od młodej
królowej.

Ale podczas jej ponad sześciu dekad na tronie Elżbieta przetrwała ich wszystkich, stając się
potężnym symbolem ciągłości, nawet gdy świat wokół niej się zmienił. Po śmierci była postacią
równie potężną, jak przywódcy starej szkoły, którzy byli przed nią: najdłużej trwający brytyjski
monarcha wszechczasów.