นางสาวณิชากร เจิดสกุล ม.๕/๑ ก.

เลขที่๑

เหนื่อยเท่าไร ก็ไม่ได้ตว
ั คนเดียว
ดอกไม้ที่สดใส ยังไม่ไกลความเหี่ยวเฉา เหตุใด
มนุษย์เราจะมิอาจอ่อนล้าได้ สิ่งนีเ้ ป็ นอาการที่อาจเป็ น
ผลมาจากการใช้ชีวิตประจำวัน หรือแม้กระทั่งการ
ประสบปั ญหาที่ถาโถมเข้ามาใส่ แต่ถึงอย่างไร ก็คงไม่
ไร้ซึ่งกำลังใจที่อยู่ข้างตัวคุณ
ครอบครัวของดิฉันทำงานอยู่ในแวดวงการศึกษา
พ่อและแม่รับราชการครู ส่วนน้องสาวและตัวเรานัน
้
กำลังศึกษาอยู่ชน
ั ้ มัธยมปลาย ซึ่งในช่วงนี ้ ประเทศไทย
กำลังประสบกับโรคติดต่อเชื้อไวรัสโควิด-๑๙ การใช้
ชีวิตก็เป็ นไปอย่างลำบากมากขึน
้ ทัง้ การใส่หน้ากาก
อนามัย การเว้นระยะห่าง การออกไปเที่ยวนอกบ้านที่
ไม่ได้ไกลบ้านสักเท่าไหร่นัก การค้าขายหรืออาชีพ
ต่างๆหยุดชะงักและซบเซาลง แต่เมื่อเวลาผ่านไปนาน
แสนาน นานเสียจนหลงลืมวันเวลาที่เข็มนาฬิกาหมุน
เดิน การปฎิบัติเหล่านีก
้ พ
็ อที่จะฟื้ นฟูและกลับมาเป็ น
 นางสาวณิชากร เจิดสกุล ม.๕/๑ ก. เลขที่๑
เหมือนเดิมได้ไม่มากก็น้อย แต่สิ่งหนึ่งที่เป็ นผลกระทบ
ต่อครอบครัวของดิฉันอย่างมาก และคิดว่ายังไม่ได้
ปลดล็อกความผ่อนคลายจนกว่าจะเปิ ดเทอม ก็คง
เป็ นการเรียนการสอนผ่านระบบออนไลน์
ในแต่ละวัน พ่อและแม่จะสอนน้องๆชัน
้ ประถม ผู้
ซึ่งมีความกระตือรือร้นในการเรียนสูงมาก ด้วยวัยที่
กำลังเติบโตมาพร้อมกับความสดใสและเสียงอัน
เจี๊ยวจ๊าว ทำให้สมาธิและการได้ยินขณะเรียนของน้อง
สาวและดิฉันนัน
้ ลดลงไป บรรยากาศการเรียนที่ไม่เป็ น
ปกติ นั่งจ้องอยู่ด้านหน้าจอภาพตลอดทัง้ วันเหมือนจะ
ตกหลุมรักกันเสียให้ได้ ส่งผลให้สุขภาพขาดสมดุล แต่
พ่อและแม่คอยให้กำลังใจพวกเราอยู่เสมอ คอยถามไถ่
เรื่องการบ้านที่กองตัง้ สูงจนมิดศีรษะ รวมถึงเมื่อยาม
เจ็บไข้ ตัวและใจก็ไม่ไกลห่างเลยสักนิด ทางด้านของ
ท่านทัง้ สองก็มีอุปสรรคด้านการใช้เทคโนโลยี ด้วยวัยที่
ค่อนข้างมาก การจดจำและการเรียนรู้อาจถดถอยลง
จนหลายๆครัง้ ท่านก็เกิดความเหนื่อยล้า แต่ถึงกระนัน
้
 นางสาวณิชากร เจิดสกุล ม.๕/๑ ก. เลขที่๑
ท่านก็ยังสอนน้องๆด้วยความสดใสอยู่เสมอ ลูกๆเองยัง
ให้ความช่วยเหลือในเรื่องงานและสอนการใช้โปรแกรม
ต่างๆให้เป็ นไปอย่างราบรื่น เมื่อระบบการเรียนการ
สอนออนไลน์ดูท่าจะไม่อ่อนแรงลงโดยง่าย ในทางกลับ
กันบุคลากรของชาติกลับดูอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด

แต่เพราะได้รับแรงประคับประคองซึง่ กันและกัน จึง

ค่อยๆมีกำลังลุกขึน
้ เดินต่อไปได้ เหมือนกับมีแสงสว่าง
ที่คอยนำทางพลางเติมเต็มความอบอุ่นให้กัน เฉกเช่น
กับดอกไม้ที่ง่วงนอนและอ่อนเพลียยามได้รับแสง
อาทิตย์ก็ทำการชูยอดขึน
้ ทันตา
โอนอ่อนเข้าหาและเบ่งบานในที่สุด
 นางสาวณิชากร เจิดสกุล ม.๕/๑ ก. เลขที่๑

เหล่าสหาย ๔ ขา ๕ ตัวของครอบครัวเจิดสกุล อีก

กำลังใจสำคัญที่ขาดไปไม่ได้ มิฉะนัน
้ การเรียนออนไลน์
ในช่วงนีก
้ ็คงกลายเป็ นเพียงเขตพื้นที่ปลอดความ
สนุกสนาน บ่อยครัง้ ที่สุนัขของดิฉันได้แวะเวียนมา
เที่ยวหาในขณะที่กำลังเรียนอยู่ พวกมันมักจะนำ
อุ้งเท้าอันใหญ่มาแตะที่ขา ไล่มาที่หัวเข่า เย้ามาที่หน้า
ตัก หรือกระทั่งการมานอนอยู่ข้างๆ พร้อมส่ายหาง
กวัดแกว่ง ๓๖๐ องศา ลำตัวดุ๊กดิ๊กเคลื่อนไหวไปมา
เห็นแล้วอดอมยิม
้ และหยุดลูบหัวไม่ได้ แม้ว่าเจ้าตูบจะ
ไม่สามารถเปล่งวาจาออกมาเป็ นแว่วเสียงแห่งรัก แต่
ถึงกระนัน
้ การกระทำดังกล่าวดูเหมือนการส่งกระแส
จิตมาให้อีกฝ่ ายรับรู้ถึงความห่วงใยได้เป็ นอย่างดี อาจ
เป็ นการคิดเข้าข้างตนเองไปสักหน่อย แต่ก็เชื่อว่าเหล่า
สุนัขก็คงคิดในมุมมองที่ไม่ต่างกัน
 นางสาวณิชากร เจิดสกุล ม.๕/๑ ก. เลขที่๑
“ เฟรนด์ หยก ทำอะไรน่ะ กำลังเรียนอยู่หรอ ให้
พวกเราช่วยเรียนไหม ถ้าเหนื่อยเกินไป ก็แวะมาเล่น
กับพวกเราให้หายเหงาสิ ”
แรงใจ ๔ ขา แห่งความกระปรีก
้ ระเปร่า ทุกการสัมผัส
ให้ความรู้สึกเย็นกายสบาย ใจ เหมือนสายน้ำที่ช่วย
ผ่อนคลายความเหนื่อยล้า เหล่าดอกไม้ต่างๆนานาก็คง
เริง ร่าเต้นรำเมื่อครัน
้ ได้รับความชุ่มฉ่ำเช่นเดียวกัน

อีกหนึ่งความสัมพันธ์อันดีที่จะไม่เล่าก็คงเป็ นเรื่อง
น่าเสียดาย มิตรภาพของ ความเป็ นเพื่อนที่ในช่วงนีไ้ ม่
ได้เห็นหน้าค่าตากันแบบตัวจริง ได้เพียงแต่เฝ้ ามอง
จากที่ไกล ผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่อยู่ใกล้ก็เท่านัน
้
 นางสาวณิชากร เจิดสกุล ม.๕/๑ ก. เลขที่๑
การศึกษาในชัน
้ มัธยมปลาย มีเนื้อหาที่ค่อนข้างหนัก
หน่วงอยู่มาก แต่ความรู้ความเข้าใจ กลับเทียบเท่าไม่
ได้กับ เวลาเรียนในแต่ละวัน ทำให้ร้ส
ู ึกตึงเครียดและ
ท้อแท้อยู่บ้าง แต่เพราะได้รับแรง สนับสนุนและกำลัง
ใจจากผองเพื่อนที่ส่งมาให้ทางออนไลน์ มากเสียจน
ไปรษณีย์ ไทยคงจัดส่งมาไม่ไหวกันเลยทีเดียว ทัง้ ช่วย
อธิบายโจทย์ปัญหาที่ไม่กระจ่าง ติวหนังสือให้กันตาม
วิชาที่แต่ละคนถนัด ร่วมแรงร่วมใจทำงานจนข้ามวัน
ข้ามคืน การส่งต่อข่าวสารต่างๆที่ต้องก้าวให้ทันยุค
สมัยของดิจิทัล หรือแม้กระทั่งการพูดคุยและให้คำ
ปรึกษาเกี่ยวกับการดำเนินชีวิต สิ่งเหล่านีท
้ ำให้ดิฉัน
สามารถผ่านพ้น ความยากลำบากได้อย่างลุล่วง
เหมือนยาชูกำลังเพิ่มความแข็งแกร่ง ให้พร้อมสู้กับ บท
ทดสอบที่กำลังเผชิญอยู่ตลอดเวลาได้ ราวกับหมู่มวล
ดอกไม้ที่ดูดซึมแร่ธาตุในดิน ทนทานต่อความโรยริน
และพร้อมเติบโตในวันต่อไป
 นางสาวณิชากร เจิดสกุล ม.๕/๑ ก. เลขที่๑
ดอกไม้ยามเหี่ยวเฉา ยังมีสิ่งรอบข้างคอยเฝ้ าคอย
ดูแล เฉกเช่นมนุษย์ที่ไม่ว่า จะเหนื่อยยากสักเพียงใด ก็
อยากจะให้เชื่อได้ว่า ยังมี “ คนที่รัก ”คอยอยู่เคียงข้าง
ตัวคุณ “ เสมอ ”