Protestant Reformed Missions in the Philippines
Ang Teksto ng Sermon: Lucas 15:11-24
Introduction:
1. When Jesus spoke this parable, He had in
mind the Pharisees and the Scribes.
a. These men hated Him. They always
tried to discredit Him – by finding fault
with what He did and said.
b. In verses 1-2, we read that they criticized
Jesus for associating with “publicans and
sinners.”
i. Publicans and sinners were the
worst men in society – such as
thieves, drunkards, adulterers.
ii. In spite of this, Jesus spent time
with them. He ate with them. He
befriended them.
c. When the Pharisees noticed this, they
said:
i. “If this man is really who He claims
to be, He w ould not spend time
with such wicked people!”
ii. “If He is God’s Son, He would know
how ungodly they are, and stay
away from them!”
iii. “But He doesn’t! And this shows He
is not the Messiah and Savior He
claims to be!”
2. They were, of course, wrong! And Jesus
speaks the parable exactly to point that out.
a. He will teach them something very
important about His work – that He came
to save such sinners.
b. The fact that He spends time with
publicans and sinners, does not prove
that He is not the Messiah, but proves He
is.
3. This parable is also for our benefit.
a. It teaches us about Jesus’ work to save
great sinners, such as you and I.
b. And it emphasizes how willing God is to
receive and forgive us.
THE PARABLE OF THE PRODIGAL SON
I. The Sin Of Going Away
II. Realizing His Sin
III. Joyfully Received
Page 1 of 8
Rev. D. Kleyn, PRCA Missionary
Panimula:
1. Nang magsalita si Jesus ng talinghangang ito, nasa isipan
Niya ang mga Fariseo at Escriba.
a. Galit sa Kanya ang m ga taong ito. Sinubukan nilang
palagi na pasamain Siya – sa pamamagitan ng
paghahanap ng kamalian sa Kanyang ginagawa at
sinasabi.
b. Sa mga talatang 1-2, ating mababasa na kanilang
pinintasan si Jesus sa pakikisalamuha sa mga
“publikano at makasalanan.”
i. Ang mga publikano at makasalanan ang mga higit
na masasamang tao sa lipunan – tulad ng mga
magnanakaw, manlalasing, mangangalunya.
ii. Sa kabila nito, naglaan ng panahon si Jesus na
kasama nila. Nakisalo Siyang kasama nila.
Kinaibigan Niya sila.
c. Nang mapansin ito ng mga Fariseo, kanilang sinabi:
i. “Kung totoo ang inaangkin ng lalaking ito kung
sino Siya, hindi Siya dapat naglalaan ng panahon
kasama ang gayong mga masasamang tao!”
ii. “Kung Siya ang Anak ng Dios, alam Niya dapat
kung gaano sila kasing-sama, at iwasan dapat
sila!”
iii. “Subalit hindi Niya ito ginawa! At nagpapakita ito
na hindi Siya ang Mesias at Tagapagligtas tulad
ng inaangkin Niya!”
2. Sila ay nagkakamali! At si Jesus ay nagsalita ng tamang-
tama na talinghaga upang tumbukin ito.
a. Tuturuan Niya sila ng bagay na napakahalaga tungkol
sa Kanyang gawain – na Siya ay naparito upang iligtas
ang gayong mga makasalanan.
b. Ang katunayan na Siya ay naglaan ng panahon kasama
ang mga publikano at makasalanan, ay hindi
nagpapatunay na hindi Siya ang Mesias, kundi
nagpapatunay na Siya iyon.
3. Ang talinghaga ay para din sa ating kapakinabangan.
a. Itinuturo nito sa atin ang tungkol sa gawain ni Jesus na
iligtas ang maraming mga makasalanan, tulad mo at
tulad ko.
b. At binibigyang diin nito kung gaano nahahanda ang
Dios na tanggapin at patawarin tayo.
ANG TALINGHAGA NG ALIBUGHANG ANAK
I. Ang Kasalanan ng Paglayo
II. Napagtanto Ang Kanyang Kasalanan
III. Masayang Tinanggap
I. The Sin Of Going Away
A. Jesus informs us that a certain man had
two sons. Verse 11.
1. Who is this man? Who his sons?
a. The man represents God. He
is our Father Who forgives His
wayward children.
b. The two sons represent people
who belong to the church.
(1) The two sons were Jews.
They had the same
father. They were both
raised in ways of God.
Outwardly they both
belonged to the church.
(2) These sons represent the
following people today.
(a) Who belong to a
Christian church.
(b) Who have been
taught God’s Word
– in catechism, and
through preaching.
(c) Who confess: “I
believe in God and
Christ. I am a
Christian!”
(3) Those sons represent you
and me.
2. But, one son decides he has had
enough of living as a child of God.
a. He finds life at home to be too
boring.
(1) He wants the pleasures
of the world.
(2) He wants to leave hom e
– to get away from the
control of his parents.
(3) He wants to do what he
wants in the world.
b. So he says to his father:
“Father, give me my share of
your possessions!” He wants
his inheritance, and he wants
it now.
c. Then he leaves – verse 13a.
(1) He goes far away – far
from home, far from
family, and far from his
father.
(2) For him to go “far”
means he went away
from the church, and
God, and Christ.
(3) He went “far” into the
world – to live with the
ungodly and wicked.
Page 2 of 8
I. Ang Kasalanan ng Paglayo
A. Ipinababatid sa atin ni Jesus na may isang lalaki na
may dalawang anak. Talatang 11.
1. Sino ang lalaking ito? Sino ang kanyang mga
anak?
a. Ang lalaki ay kumakatawan sa Dios. Siya
ang ating Am a na Siyang nagpapatawad sa
Kanyang mga anak na matitigas ang ulo.
b. Ang dalawang anak ay kumakatawan sa mga
tao na napapabilang sa iglesia.
(1) Ang dalawang mga anak ay mga Judio.
Sila ay may iisang ama. Sila ay kapwa
pinalaki sa pamamaraan ng Dios. Sa
panlabas sila ay kapwa kabilang sa
iglesia.
(2) Ang mga anak na ito ay kumakatawan
sa mga tao ayon sa mga sumusunod.
(a) Silang m ga k a b ila n g sa
Cristianong iglesia.
(b) Silang mga naturuan ng Salita ng
Dios – sa katekismo, at sa
pamamagitan ng pangangaral.
(c) Mga nagpahayag na: “Ako’y
sumasampalataya sa Dios at kay
Cristo. Ako’y isang Cristiano!”
(3) Ang mga anak na iyon ay kumakatawan
sa iyo at sa akin.
2. Subalit, nagpasya ang isa sa anak na siya ay
sapat nang mabuhay bilang isang anak ng Dios.
a. Natuklasan niyang ang buhay sa tahanan ay
lubhang nakakainip.
(1) Nais niya ang kalayawan ng sanlibutan.
(2) Nais niyang iwanan ang tahanan – na
lumayo sa pangangasiwa ng kanyang
mga magulang.
(3) Nais niyang gawin kung ano ang nais
niya sa sanlibutan.
b. Kaya sinabi niya sa kanyang ama: “Ama,
ibigay mo sa akin ang bahagi ng iyong
ari-arian!” Nais niya ang kanyang mana, at
nais niya ito ngayon na.
c. Pagkatapos siya ay umalis – talatang 13a.
(1) Siya ay nagpakalayu-layo – malayo
mula sa tahanan, malayo mula sa
pam ilya, at malayo mula sa kanyang
ama.
(2) Para sa kanya ang “lumayo” ay
nangangahulugang siya ay lumayo
mula sa iglesia, at sa Dios, at kay
Cristo.
(3) Nagtungo siya sa “malayo” tungo sa
sanlibutan – upang mamuhay kasama
ang masasama.
 (4) He lived the way they did
– a life of earthly fun and
pleasure.
3. This son was very foolish, for he
wasted everything that his father
gave him.
a. He did not treasure his
inheritance and use it wisely.
(1) Instead, he spent all his
money on “riotous living”
(verse 13b).
(2) He lived an ungodly life
of partying and
drunkenness and
adultery.
b. His perspective was: “I am
having a great time! Life is
the best now! I am free to do
what I want! Finally m y life is
full of joy and fun and
pleasure!”
c. But in the end he w asted
everything he had. Soon, he
had nothing left.
B. This prodigal son (as he is called) is a
picture of us when w e w alk in the ways
of sin.
1. As m em bers of the church, we
receive countless blessings from
God.
a. He gives us earthly blessings –
life, health, family, children,
possessions, w ork, food,
clothing, our abilities.
b. He gives us spiritual blessings
– the Bible, the fellowship of
believers, Christian homes and
fa m ilie s, the pre a ch in g ,
catechism teaching.
2. Sometimes we can be guilty of
doing exactly what the prodigal son
did with these things.
a. We commit the same sin as he
did if we abandon all these
things – all these blessings.
b. W e comm it that sin if we
forsake the things of God, and
separate ourselves from His
church.
c. We comm it that sin if we
abandon God’s Word and live
a worldly life.
Page 3 of 8
(4) Namuhay siya sa paraang ginagawa
nila – isang buhay ng maka-mundong
kasiyahan at kalayawan.
3. Ang anak na ito ay napakahangal, dahil sinayang
niya ang lahat nang ibinigay sa kanya ng kanyang
ama.
a. Hindi niya iningatan ang kanyang mana at
matalino itong ginamit.
(1) Sa halip, ginastos niya ang lahat niyang
salapi sa “maaksayang pamumuhay”
(talatang 13b).
(2) Nam uhay siya sa isang masamang
buhay ng kasiyahan at kalasingan at
pangangalunya.
b. Ang kanyang pananaw ay: “Ako ay may
malaking panahon! Pinakamagandang
buhay ito ngayon! Malaya ako na gawin
kung ano ang magustuhan ko! Sa wakas
ang aking buhay ay puno ng kagalakan at
kasiyahan at kalayawan!”
c. Subalit sa huli, sinayang niya ang lahat nang
mayroon siya. Sa madaling panahon, wala
nang natira sa kanya.
B. Ang alibughang anak na ito (tulad ng itinawag sa
kanya) ay larawan natin nang tayo ay lumakad sa mga
daan ng kasalanan.
1. Bilang kaanib ng iglesia, tum atanggap tayo ng
di-mabilang na mga pagpapala mula sa Dios.
a. Binibigyan Niya tayo ng panlupang mga
pagpapala – buhay, kalusugan, pam ilya, mga
anak, mga pag-aari, trabaho, pagkain,
pananamit, ating mga kakayahan.
b. Binibigyan Niya tayo ng espiritual na mga
pagpapala – ng Biblia, ng pagsasamahan ng
mga mananampalataya, Cristianong mga
tahanan at mga pamilya, ang pangangaral,
katuruan sa katekismo.
2. Minsan nagagawa nating magkasala tulad ng
ginawa ng alibughang anak sa mga bagay na ito.
a. Nagagawa natin ang kaparehong kasalanang
ito na kanyang nagawa kung ating iiwan ang
lahat ng mga pagpapala.
b. Nagagawa natin ang kasalanang ito kung
ating pinababayaan ang mga bagay ng Dios,
at inihihiwalay ang ating mga sarili mula sa
Kanyang iglesia.
c. Nagagawa natin ang kasalanang ito kung
ating iniiwan ang Salita ng Dios, at
nam umuhay sa isang makamundong buhay.
 3. But we can also be like the prodigal
son by not valuing the blessings
God has given, and not using them
properly.
a. We can be guilty of that with
earthly blessings. By using
them for our goals and
pleasure and success.
b. We can also be guilty with
re ga rd to the sp iritua l
blessings God has given.
(1) By not being thankful for
them. Not thankful for
the Bible, preaching,
faith, the comfort of the
gospel, and our fellow
believers.
(2) Also by not making good
use of these things.
(a) Not reading the
Bible. Not praying.
Not co m in g to
church.
(b) N o t having
fe llo w sh ip w ith
other believers.
4. If any of these things are true of us,
we are just like the prodigal son –
guilty of the sin of going far away
from the church, and from God
Himself, and from Christ.
II. Realizing His Sin
A. Because of his worldly living, the prodigal
son soon had nothing left.
1. And then things got worse – for a
“mighty famine” came.
a. For months (perhaps years),
there was no rain. As a result,
there was very little food.
b. Soon the prodigal son had
nothing to eat. He was
starving. He could die.
2. Although the parable does not say
so, the famine must be understood
as a work of the father.
a. The father represents God.
(1) And God is the Father in
heaven Who controls all
things in this world.
(2) He is the one Who sends
fam ines.
Page 4 of 8
3. Subalit tayo ay maaring matulad din sa
alibughang anak sa pamam agitan ng hindi
pagpapahalaga sa mga pagpapalang ibinigay ng
Dios, at hindi ginagamit sa tama ang mga ito.
a. Nagagawa nating magkasala nito sa mga
panlupang pagpapala. Sa pamamagitan ng
paggamit ng mga ito para sa ating mga
layunin, at kalayawan, at katagumpayan.
b. Nagagawa din nating magkasala sa may
kinalaman sa mga espiritual na pagpapala na
ibinigay ng Dios.
(1) Sa pamamagitan ng di-pagpapasalamat
para sa m ga ito. Hindi mapag-
pasalamat para sa Biblia, pangangaral,
pananampalataya, ng kaaliwan ng
evangelio, at ng ating m ga kapuwa
mananampalataya.
(2) Gayondin sa pamamagitan ng hindi
paggamit ng mabuti sa mga bagay na
ito.
(a) Hindi pagbabasa ng Biblia. Hindi
pananalangin. Hindi pagpunta ng
iglesia.
(b) Hindi pakikisama sa ibang mga
mananampalataya.
4. Kung anoman sa m ga bagay na ito ay tunay sa
atin, tayo ay tulad lam ang ng alibughang anak –
nagkasala ng kasalanan ng paglayo mula sa
iglesia, at mula sa Dios mismo, at mula kay Cristo.
II. Napagtanto Ang Kanyang Kasalanan
A. Dahil sa kanyang makamundong pamumuhay, ang
alibughang anak sa madaling panahon ay naubusan.
1. At pagkatapos ang mga bagay ay naging mas
masama – dahil sa pagdating ng “matinding
taggutom.”
a. Sa loob ng maraming buwan (marahil ilang
mga taon), walang ulan. Ang resulta,
nagkaroon ng napaka-kaunting pagkain.
b. Halos w ala nang makain ang alibughang
anak. Siya ay nagugutom. Puwede siyang
mam atay.
2. Bagam an hindi sinasabi ng talinghaga, ang
taggutom ay dapat unawain bilang gawa ng ama.
a. Ang am a ay kumakatawan sa Dios.
(1) At ang Dios ay ang Ama ng kalangitan
na Siyang nangangasiwa sa lahat ng
mga bagay sa sanlibutang ito.
(2) Siya ang nag-iisa na Siyang
nagpapadala ng mga taggutom.
 b. He does this because He loves b. Ginawa Niya ito dahil minamahal Niya ang
His lost son. He sends the nawawalang anak. Ipinadala Niya ang
famine as a way to make His taggutom bilang daan upang mapagtanto ng
prodigal son realize his sin, Kanyang alibughang anak ang kanyang
and repent of it, and turn kasalanan, at pagsisihan ito, at magbalik
again to Him. muli sa Kanya.

3. But the prodigal son is still foolish. 3. Subalit nananatiling hangal ang alibughang anak.
a. He does not yet see and a. Hindi pa niya nakikita at ipinapahayag ang
confess his sins. Instead, he kanyang mga kasalanan. Sa halip,
still tries to survive on his own. sinusubukan pa rin niyang makaligtas sa
kanyang sarili.
b. He finds himself a job. He
works for a pig farmer. Verses b. Nakahanap siya sa kanyang sarili ng trabaho
15-16. – para sa isang tagapag-alaga ng baboy.
(1) This was the lowest job a Mga talatang 15-16.
Jew could have, for pigs (1) Ito na ang pinakamababang trabaho na
were an unclean animal magkakaroon ang isang Judio, dahil
to the Jews. ang mga baboy ay maruruming hayop
(2) As he worked, he ate the sa mga Judio.
pig food. This was the (2) Sa kanyang paggawa, kanyang kinain
only way he could stay ang pagkain ng baboy. Ito lamang ang
alive. tanging paraan upang manatili siyang
buhay.
4. This is how low one gets when he
turns away from God, and lives in 4. Ganito kababa ang matatam o ng tao kapag siya
sin. ay lumayo mula sa Dios, at nabubuhay sa
a. When one neglects all the kasalanan.
good gifts of God in the a. Kapag pinababayaan ng tao ang lahat ng
church, he ends up in a pig mabubuting kaloob ng Dios sa iglesia,
pen. magtatapos siya sa kulungan ng baboy.
b. For that is what the world is – b. Dahil ganito ang sanlibutan – isang kulungan
a pig pen of evil, where you ng baboy ng masam a, kung saan kinakain
eat “pig food” to stay alive. m o ang “pagkain ng baboy” upang
manatiling buhay.
5. There is a powerful w arning here.
If we turn away from the things of 5. Mayroong m akapangyarihang babala dito. Kung
God, we will end up living as low as tayo ay lalayo mula sa mga bagay ng Dios, tayo
pigs – surrounded by and eating the ay magtatapos sa pamumuhay na mababa tulad
filth of the world. sa mga baboy – napapalibutan at kumakain ng
dumi ng sanlibutan.

B. When God’s people turn away from Him, B. Kapag ang bayan ng Dios ay tumalikod mula sa Kanya,
He does to them w hat He did to the ginagawa Niya sa kanila kung ano ang Kanyang ginawa
prodigal son. sa alibughang anak.
1. God, in love, chastises us. Hebrews 1. Sa pag-ibig ng Dios, pinapalo tayo. Hebreo
12:6. 12:6.

2. We need God to chastise and 2. Kailangan nating mapalo at ituwid ng Dios, dahil
correct us, for we often wander madalas tayong gumala tulad ng alibughang
away like the prodigal son. anak.
a. And often, like the prodigal a. At madalas, tulad ng alibughang anak, tayo
son, we are blind to our sins. ay nabubulagan sa ating mga kasalanan.
b. We therefore need God to b. Kaya kailangan natin samakatuwid ang Dios
show our sins to us. upang ipakita sa atin ang ating mga
kasalanan.

Page 5 of 8
 3. God does that by sending troubles
into our lives – to bring us to our
senses.
a. He makes us suffer.
b. He makes our lives very
difficult.
4. And sometimes those difficulties
and struggles are a direct result of
our sins. Just like the prodigal son,
the sins we commit lead us into
greater trouble and distress.
5. But God does this all in love.
a. He causes us to see our sins.
He makes us realize how
foolish and em pty sin is.
b. He brings us to our senses.
He causes us to repent. He
leads us back to Himself.
C. God did that with the prodigal son.
1. There in the pig pen, he finally
came to his senses. Verse 17.
a. He started thinking clearly
again. He realized how foolish
he had been.
b. He had abandoned his fam ily –
the church, and God, and
C h ris t , and h is fe llo w
believers.
c. He resolved, therefore, to
return home again.
2. But notice that he returned home in
the only proper way – in humility.
a. First, by admitting his sin –
verse 18.
(1) He does not make
excuses. He does not
say: “I was young, and
didn’t know better.”
(2) But he is repentant. He
confesses, “I did wrong.
I sinned!”
b. Secondly, he returns hom e in
the proper w ay by admitting
he is unworthy – verse 19.
(1) He knows he doesn’t
deserve to be a son
anymore – but only a
hired servant.
(2) If that is all he can be,
he will be very happy –
so that he can be home
again.
Page 6 of 8
3. Ginagawa ito ng Dios sa pamamagitan ng
pagpapadala ng mga kaguluhan sa ating mga
buhay – upang dalhin tayo sa ating kamalayan.
a. Pinagdurusa Niya tayo.
b. Ginagawa Niyang napakahirap ng ating
pamumuhay.
4. At minsan ang mga kaguluhang ito at paghihirap
ay direktang resulta ng ating mga kasalanan.
Tulad lang ng alibughang anak, ang mga
kasalanan na ating nagagawa ay naghahatid sa
atin tungo sa mas malaking kaguluhan.
5. Subalit ginagawa ng Dios ang lahat nang ito sa
pag-ibig.
a. Ginagawa Niyang ipakita sa atin ang ating
m ga kasalanan. Nagagawa Niyang ating
mapagtanto kung gaano kahangal at
kahungkag ang kasalanan.
b. Dinadala Niya tayo sa ating kamalayan.
Ginagawa Niyang tayo ay magsisi. Hinahatid
Niya tayo pabalik sa Kanyang sarili.
C. Ginawa ito ng Dios sa alibughang anak.
1. Doon sa kulungan ng baboy, sa wakas siya ay
natauhan na. Talatang 17.
a. Nagsimula siyang mag-isip muli ng malinaw.
Kanyang napagtanto kung gaano siya naging
hangal.
b. Kanyang iniwanan ang kanyang pam ilya –
ang iglesia, at ang Dios, at si Cristo, at ang
kanyang mga kapuwa mananampalataya.
c. Napagpasyahan niya, samakatuwid, na
magbalik muli sa tahanan.
2. Subalit pansinin na nagbalik siya sa tahanan sa
tamang paraan lamang – sa kapakumbabaan.
a. Una, sa pamamagitan ng pag-amin ng
kanyang kasalanan – talatang 18.
(1) Hindi siya nagdahilan. Hindi niya
sinabing: “Bata pa ako, at hindi ko pa
nalalaman ang mabuti.”
(2) Kundi siya ay nagsisi. Kanyang
ipinahayag, “Nagkamali ako. Nagkasala
ako!”
b. Pangalawa, nagbalik siya sa tahanan sa
tamang pamamaraan sa pam amagitan ng
pag-amin na siya ay hindi nararapat –
talatang 19.
(1) Nalalam an niya na hindi siya
karapat-dapat pang maging anak –
kundi maging upahang lingkod lamang.
(2) Kung ito lamang ang kanyang
magagawa, magiging napakasaya na
niya – upang siya ay makauwi muli sa
tahanan.
 3. God humbled the sinful son. God
does that to us, too.
a. He brings us to our senses so
we return to Him. He causes
us to do so in the proper way.
(1) We confess sin: “Father,
I have sinned against
heaven and against
Thee!”
(2) And we adm it we are
unworthy: “Make m e
simply a servant. That is
enough!”
b. We say what David did in
Psalm 84:10 – “I had rather be
a doorkeeper in the house of
my God, than to dwell in the
tents of wickedness.”
4. What a blessing of God’s saving
grace when He humbles us in this
way – even when He uses great
afflictions in order to bring us to our
senses and hum ble us.
III. Joyfully Received
A. There is an important reason why the
son returned. That is the same reason
why we return.
1. We may wonder, “How could he
dare to return, after all that he had
done?” We may sometimes wonder
that about ourselves, too: “How can
I dare to return to God?”
2. The confidence to return is that we
know God’s love.
a. That love is demonstrated in
the parable.
(1) The father had been
looking out for his son
every day. He was
waiting for his return.
(2) When he saw his son
approaching, he was
moved with compassion
(pity). Verse 20.
(3) So great was his love, he
rushed to m eet him. He
was overjoyed to have
him home.
b. But there is more.
(1) So great was his love,
the father did not allow
the son even to suggest
being a servant.
(2) He stopped him from
mentioning this. And
Page 7 of 8
3. Ibinaba ng Dios ang m akasalanang anak.
Ginagawa din ito ng Dios sa atin.
a. Dinadala Niya tayo sa ating kamalayan
upang magbalik tayo sa Kanya. Ginagawa
Niya tayong gawin ang dapat na
pamamaraan.
(1) Ating ipinapahayag ang kasalanan:
“Ama, nagkasala ako laban sa langit at
laban sa Iyo!”
(2) At ating inaamin na tayo ay
di-nararapat: “Gawin mo lamang akong
isang lingkod. Sapat na iyon!”
b. Sinasabi natin kung ano ang ginawa ni David
sa Mga Awit 84:10 - “Aking minagaling na
m aging tagatanod-pinto sa bahay ng aking
Dios, kaysa tumahan sa mga tolda ng
kasamaan.”
4. Isang pagpapala ng biyayang pagliligtas ng Dios
kapag Kanyang ibinababa tayo sa ganitong
pamamaraan – kahit kapag Kanyang ginagamit
ang matinding kahirapan upang maghatid sa atin
sa ating kamalayan at ibaba tayo.
III. Masayang Tinanggap
A. Mayroong mahalagang dahilan kung bakit ang anak ay
nagbalik. Ito ay kaparehong dahilan kung bakit tayo
nagbalik.
1. Atin marahil ipagtataka, “Paano siya nangahas na
magbalik, matapos ang lahat ng kanyang
nagawa?” Atin minsan ipinagtataka din ito sa
ating mga sarili: “Paano ako mangangahas na
magbalik sa Dios?”
2. Ang lakas ng loob na magbalik ay dahil nalalaman
natin ang pag-ibig ng Dios.
a. Ang pag-ibig na ito ay naipakita sa
talinghaga.
(1) Araw-araw hinahanap ng ama ang
anak. Siya ay naghihintay sa kanyang
pagbabalik.
(2) Nang makita niya ang anak na
paparating, siya ay nakaramdam ng
pagkaawa (kahabagan). Talatang 20.
(3) Sa laki ng kanyang pag-ibig, nagmadali
siya upang siya’y salubungin. Siya ay
sobrang natuwa na siya ay umuwi.
b. Subalit mayroon pa.
(1) Sa laki ng kanyang pag-ibig, hindi
hinayaan ng ama na magmungkahi ang
anak na maging isang lingkod.
(2) Pinigil niya siya na banggitin pa ito. At
sa halip, nagdiwang siya sa pagbabalik
ng kanyang anak.
 instead, he celebrated his
son’s return.
(3) He immediately forgave
his son. Then he held a
great feast – verses 22-
24.
c. What great love. In spite of
all the son’s sins, the father
gladly received him again, and
forgave him, and celebrated
his return.
d. The son knew about that love.
That’s what gave him the
courage to return home again.
B. That gives us confidence too in
confessing and repenting of sin.
1. God’s love is an unchanging love.
We do not and cannot stop Him
from loving us.
a. God’s love is an amazing love.
He loves us even though we
fail to love Him.
b. God’s love is a mighty love.
Nothing can take us from Him
and His love – not even our
sin.
c. God’s love is a forgiving love.
He is always ready and willing
to forgive and receive us.
2. Knowing that love, you and I are
able to be bold and confident in
repenting of sin. We do not have to
be afraid of God. He is ready to
receive us, and to forgive us.
3. Why is God ready?
a. God’s readiness is based on
the sacrifice and death of
Jesus Christ on the cross.
b. For all our sins were forever
destroyed by Christ suffering
the punishment of hell.
c. Christ died for them all – for
the sins of the past, of the
present, and of the future.
C. May God strengthen your faith, so you
believe and trust in Jesus Christ.
1. Then you do not have to hesitate to
confess your sins and seek
forgiveness.
2. God will graciously forgive.
Page 8 of 8
(3) Agad niyang pinatawad ang kanyang
anak. Pagkatapos nagsagawa siya ng
isang malaking pista – mga talatang
22-24.
c. Isang dakilang pag-ibig. Sa kabila ng lahat
nang mga kasalanan ng anak, malugod
siyang tinanggap muli ng kanyang ama, at
pinatawad siya, at ipinagdiwang ang
kanyang pagbabalik.
d. Alam ng anak ang pag-ibig na ito. Ito ang
nakapagbigay sa kanya ng tapang na
magbalik muli sa tahanan.
B. Ito ay nagbibigay din sa atin ng matibay na paniniwala
sa pagpapahayag at pagsisisi ng kasalanan.
1. Ang pag-ibig ng Dios ay pag-ibig na
di-nagbabago. Hindi natin magagawa at mapipigil
Siya mula sa pagmamahal sa atin.
a. Ang pag-ibig ng Dios ay kahanga-hangang
pag-ibig. Minamahal Niya tayo kahit pa
nabibigo tayo na mahalin Siya.
b. Ang pag-ibig ng Dios ay isang
makapangyarihang pag-ibig. Walang
anumang makapag-aalis sa atin mula sa
Kanya at sa Kanyang pag-ibig – kahit pa ang
ating kasalanan.
c. Ang pag-ibig ng Dios ay isang
mapagpatawad na pag-ibig. Siya ay laging
handa na patawarin at tanggapin tayo.
2. Nalalaman nating ang pag-ibig na ito, ay
magagawa mo at ako na maging matapang at
may matibay na paniniwala sa pagsisisi ng
kasalanan. Hindi natin kailangang matakot sa
Dios. Siya ay nahahanda na tanggapin tayo, at
patawarin tayo.
3. Bakit nakahanda ang Dios?
a. Ang kahandaan ng Dios ay nakabatay sa
sakripisyo at kamatayan ni Jesu Cristo sa
krus.
b. Dahil ang lahat ng ating mga kasalanan ay
nawasak kailanpaman sa pamamagitan ng
pagdurusa ni Cristo sa kaparusahan ng
impierno.
c. Namatay si Cristo para sa kanilang lahat –
para sa mga kasalanan ng nagdaan, ng
kasalukuyan, at ng hinaharap.
C. Palakasin nawa ng Dios ang inyong pananampalataya,
upang ikaw ay maniwala at m agtiwala kay Jesu Cristo.
1. Nang sa gayon hindi mo na kailangan pang
mag-atubili na ipahayag ang iyong mga kasalanan
at hanapin ang kapatawaran.
2. Ang Dios ay mapagbiyayang magpapatawad.