მთლიანობაში, მიგრაციის სერიის №49 პანელი არის ხელოვნების ძლიერი ნ იმუში,

რომელიც ასახავს მე-20 საუკუნის დასაწყისის ფოლადის ინდუსტრიაში მუშაობის მკაცრ

რეალობას. ნახატი ემსახურება აფროამერიკელების გამძლეობისა და მონდომების
შეხსენებას, რომლებიც მიგრაციაში წავიდნენ ჩრდილოეთით უკეთესი ეკონომიკური
შესაძლებლობების საძიებლად, თუნდაც მძიმე სამუშაო პირობების სანაცვლოდ. ნახატი
არის მხატვარ ჯეიკობ ლოურენსის მიერ შექმნილი, 60 პანელიდან ერთ-ერთი.

ლოურენსის ინპირაცია იტალიური ნახატები იყო, რომელიც მან მეტროპოლიტენის

ხელოვნების მუზეუმში ნახა მუშაობის დროს. მან ფერების თანმიმდევრულობის
შესანარჩუნებლად პანელები გვერდიგვერდ მოათავსა და თითოეული ელფერი ყველა
პანელზე დახატა, შემდეგ ფერზე გადასვლამდე. შესაძლოა სწორედ ამ მიდგომამ
გამოიწვია კოლექტიური ერთიანობის განცდა, მიუხედავად იმისა, რომ თითოეული
პანელს შეუძლია დამოუკიდებლად დადგეს. ასევე ნახატი შესრულებულია იაფი მასალით
და ეს სულაც არაა შემთხვევითი, ამით ლოურენი ცდილობს ხაზი გაუსვას გადახვეწილი
აფროამერიკელების ყოფას.

პანელზე გამოსახულია ორად გაყოფილი თეთრისა და შავი რასის არეები, პანელის

შემადგენლობა საგულდაგულოდ დაბალანსებულია, ორი განყოფილება განლაგებულია
სიმეტრიულ ორგანიზაციაში. ეს არჩევანი ხაზს უსვამს სისტემატურ დისკრიმინაციას ,
რომელსაც აფრო-ამერიკელები ჩრდილოეთში აწყდებიან , თეთრკანიანები ხშირად
ამცირებდნენ ანონიმურ მასებს, რომლებიც დასაქმებას ეძებდნენ. მოცემულ პანელზე
გამოსახულია გაბრტყელებული, კუთხოვანი ფორმები, ძლიერი დიაგონალები,
სინათლისა და ჩრდილის კონტრასტი ხელს უწყობს სურათის დინამიზმს. მიუხედავად
იმისა რომ ლოურენსი შეზღუდულ ფერთა პალიტრას იყენებს, მან ფერები ფოკუსური
წერტილების შესაქმნელად გამოიყენა. თავად მიგრანტები გამოსახულნი არიან როგორც
შედარებით პატარა ფიგურები. პანელში გამოყენებული ფერები ძირითადად მუქი და
მდუმარეა, სცენაზე დომინირებს ყავისფერი და ნაცრისფერი ტონები . ეს ფერის სქემა
რომელიც სერიოზულობისა და სიფხიზლის გრძნობას გამოხატავს, შესაძლოა ასახავდეს
იმ რთულ გარემოებებს, რომლებსაც ბევრი მიგრანტი შეხვდა ჩრდილოეთში
მოგზაურობისას. ფიგურები გამოსახულია თამამი, გეომეტრიული ფორმებით, რაც
ლოურენსის ხელმოწერის სტილია. სამკუთხა ფორმები მიუთითებს გარემოს
დრამატულობასა და ინტენსივობაზე, აქვე ვხვდებით პატერნის ვარიაცისებს მაგალიათად
მაგიდის ზედაპირის ტეხსტურა ფანქრის ხისტი მოძრაობითაა გამოყვანილი . პანელის
ერთ-ერთი თვალსაჩინო მახასიათებელია გამოსახულ ფიგურებში ინდივიდუალურობის
ნაკლებობა, ფიგურების სახეები ბუნდოვანია, ლოურენსი განზრახ ერიდებოდა
ცალკეული სახის გამოსახვას, ნაცვლად იმისა, რომ ეყრდნობოდა ზოგად სილუეტებს
მამაკაცების წარმოსაჩენად. რაც კიდევ უფრო უსვამს ხაზს მიგრაციის პერიოდში
აფროამერიკული გამოცდილების უნივერსალურობას.

საერთო ჯამში, პანელი No. 49 არის დიდი მიგრაციის მძლავრი წარმომადგენლობა ,

რომელიც ასახავს აფროამერიკელების მოგზაურობას სოფლის სამხრეთიდან
ინდუსტრიულ ჩრდილოეთში უკეთესი შესაძლებლობებისა და ნათელი მომავლის
საძიებლად. პანელი ასახავს მოძრაობისა და გადაუდებლობის გრძნობას, რომელიც
ახასიათებდა ამ ისტორიულ მომენტს ამერიკის ისტორიაში, და ასევე გადმოსცემს იმ
ბრძოლებსა და გაჭირვებებს, რომლებსაც მიგრანტები შეხვდნენ გზაზე . ლოურენსი იყო
პირველი ვინც ამ თემის მუდმივი აქტუალურობა გვაჩვენა. ეს იყო მისი ეთნიკური
სიამაყისა და სურვისლის გამოვლინება.