Zbatimi i matematikës, shkencave natyrore dhe inxhinierisë në mjekësi po fiton vrull, përfitimet e

ndërsjella të këtij bashkëpunimi bëhen gjithnjë e më të dukshme. Kjo çështje tematike synon të nxjerrë
në pah tendencën në rastin e matematikës. Në mënyrë të veçantë, qëllimi i kësaj çështjeje tematike
është të japë një pamje të përgjithshme të kërkimit aktual në aplikimin e metodave matematikore në
mjekësi, si dhe të tregojë matematikën mund të ndihmojë në aspekte të tilla të rëndësishme si kuptimi,
parashikimi, trajtimi dhe të dhënat përpunimit. Për këtë qëllim, janë zgjedhur tre specialitete
përfaqësuese: neuroshkenca, kardiologjia dhe patologjia.

Në ditët e sotme, matematika po zbatohet me sukses në një numër të rëndësishëm fusha në mjekësi,
duke përfshirë biofluidet, sëmundjet kardiovaskulare, oraret dhe testet klinike, analizën e të dhënave,
hartimin dhe zbulimin e barnave, epidemiologjinë, gjenetikën, përpunimin e imazheve, imunologjinë,
instrumentet, mikrobiologjinë, neuroshkencën, onkologjinë, virologjinë dhe më shumë. Lista e mjeteve
përfshin pothuajse të gjithë matematikën e aplikuar. Për të përmendur më të njohurat: ekuacionet dhe
sistemet dinamike në kohë diskrete, teoria e informacionit dhe kodimit, teoria e grafikëve dhe e rrjetit,
transformimet integrale, matematika numerike dhe llogaritëse, ekuacionet diferenciale të zakonshme
dhe sistemet dinamike me kohë të vazhdueshme, ekuacionet diferenciale të pjesshme, stokastike dhe
me vonesë kohore. ekuacionet diferenciale, statistikat, probabiliteti dhe analiza e serive kohore

Por pasoja më e rëndësishme ka qenë përmirësimi në kujdesin shëndetësor dhe cilësinë e jetës që
rezulton nga, të themi, diagnoza të hershme dhe të sakta, barna më efikase, kontrolli i epidemive dhe
njohuritë bioteknologjike. Arsyeja përfundimtare për përhapjen e matematikës në shkencën moderne
është domosdoshmëria e të menduarit matematik për të kuptuar dukuritë komplekse. Qasja
matematikore përfshin kuantifikimin e vëzhgimeve, modelimin, klasifikimin, optimizimin, përpunimin e
të dhënave, analizën, parashikimin dhe vërtetimin.

Infermierët përdorin mbledhjen, thyesat, raportet dhe ekuacionet algjebrike për të ofruar sasinë e
duhur të mjekimit për pacientët e tyre ose për të monitoruar ndryshimet në shëndetin e tyre.

Shembull: për të injektuar 7,5 mg ilaç duhet të krahasohet me shishkën, e cila thotë "5 mg për cc".Disa
porosi medikamente kërkojnë që infermierja të llogarisë sasinë e ilaçit që jepet sipas peshës së pacientit.

Analiza matematikore mund të përdoren për të përcaktuar se sa shpejt rritet ose zvogëlohet një tumor,
madhësia kur tumori do të ndalojë së rrituri, kur duhen dhënë trajtime të caktuara, vëllimin e një tumori
dhe sa qeliza e përbëjnë tumorin.

Funksioni i Gomperts: supozon se shkalla e rritjes bie me kalimin e kohës për shkak të një cikli të zgjatur
qelizor, uljes së disponueshmërisë së oksigjenit / lëndëve ushqyese dhe rritjes së shkallës së vdekjes së
qelizave

ekuacioni diferencial ku

 v: vëllimi në një kohë të caktuar

 n: numri i qelizave
 Shënim: v dhe n mund të jenë të këmbyeshëm
 a: konstante e rritjes
  b: konstante për vonesën e rritjes

ⅆv
=V ( a−b ⋅ ln ( V ) )
ⅆt

Ndjeshmëria ndaj barnave

Mjekët duhet të kuptojnë karakteristikat e barnave që u përshkruajnë pacientëve

Forca e medikamentit jepet nga R(M) ku M mat dozën

Ndjeshmëria e trupit të pacientit ndaj barnave është derivati i R në lidhje me M

Ndjeshmëria korrespondon afërsisht me atë se sa ndryshim duhet të pritet në R si rezultat i një

ndryshimi njësi në dozë

Në përgjithësi, mjekët preferojnë të përshkruajnë doza të ndjeshmërisë maksimale

Forca e reagimit të pacientit ndaj një doze prej M miligramësh të një ilaçi të caktuar përfaqësohet nga

R(x) = c(1)M^2(c(2)-M)

c(1) dhe c(2) janë konstante pozitive

Mjekët përpiqen të përcaktojnë:

Për cilën vlerë të M-së forca është në maksimum

Cila është vlera e saktë maksimale

Për cilën vlerë të M është ndjeshmëria maksimale

Cila është ndjeshmëria maksimale