Din-Fb Bridge - Epes

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης – Πολυτεχνική Σχολή – Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών
Τομέας Τεχνολογίας και Επιστήμης Κατασκευών-Εργαστήριο Σιδηροπαγούς Σκυροδέματος και Φέρουσας Τοιχοποιίας
ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΤΕΓΟΣ
Καθηγητής Α.Π.Θ.
ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΑΝΩ ΔΙΑΒΑΣΕΩΣ ΜΕ ΒΑΣΗ

ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ DIN – Fachbericht 101 ΚΑΙ 102
ΚΑΙ ΤΗΝ Ε39/99
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2006
Άξονας Mεσόβαθρου
Άξονας Στήριξης
I H ? 4,51 m
Λ.Ε.Α 2 Λωρίδες Κυκλοφορίας 2 Λωρίδες Κυκλοφορίας Λ.Ε.Α
Άνοιγμα 28,50 m Άνοιγμα 28,50 m

58,40
29,20 29,20
70 28,50 28,50 70
1,60
4 69
10 20 30
2 Λωρίδες Κυκλοφορίας Λ.Ε.Α
10
0g
Άξονας Κατασκευής
2 80
2% 2%
Διαμήκης Κλίση Διαμήκης Κλίση Άξονας Στήριξης
1 50 2 00 3 50 3 50 1 50 1 50 3 50 3 50 2 00 1 50
50 50 50 50
Λ.Ε.Α 2 Λωρίδες Κυκλοφορίας
28,50 28,50
58,40
Συνολικό μήκος πάνω από ΑΚ κάλυμμα 54 60 m

Τομέας Τεχνολογίας και Επιστήμης Κατασκευών-Εργαστήριο Σιδηροπαγούς Σκυροδέματος και Φέρουσας
Τοιχοποιίας
10
6,35
6,00 ,35
5,30 ,70 ,35
,15
,25
,40
1,85
1,40
1,80
,40
2,40
2,40
2,80
6,80
6,50
,40
1,80
1,40
1,85
,25
,40
,15
,40 1,70
,35
3,90 ,40 2,05
3,90 2,45
6,35
ΚΑTOΨΗ
6,00
3,90 1,20 ,90
,20
3,90 ,40 ,80 ,70 8.5
1,00
1,25
1,40
6.5
10 30 10
,15
50
Detail 1 Detail 1
t = 40 cm
,40 1,00 1,05

2,45
6,78
4,38
5,38
1,00
4,45 1,05 ,50

6,00
ΜΗΚΟΤΟΜΗ
ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
1
1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1.1 Περιγραφή του Φέροντα Οργανισμού
Η κατασκευή αφορά μία γέφυρα άνω διάβασης πάνω από μια οδό ταχείας
κυκλοφορίας. Η κατασκευή διασταυρώνει την οδό ταχείας κυκλοφορίας με γωνία
ορθή 100 gon. Το συνολικό μήκος της ανωδομής ανέρχεται σε L = 58,40 m.
Σχήμα 1 Τρισδιάστατη άποψη του φορέα
Ο φορέας της ανωδομής αποτελείται από μία προεντεταμένη πλακοδοκό με διάκενα

από σκυρόδεμα C40/50 στη διαμήκη διεύθυνση με εκ των υστέρων ενσωμάτωση. Τα
ανοίγματα ανέρχονται σε 2 x 28,50 m με εκατέρωθεν προβόλους μήκους 0,70 m στη
διαμήκη διεύθυνση σε κάθε άξονα ακραίας στήριξης.
Για σταθερό ύψος διατομής h = 1,30 m προκύπτειένα μέτρο λεπτότητας ίσο με λ =

28,50 / 1,30 = 21,92 και μία δρώσα λεπτότητα ίση με 0,8 · 21,92 = 17,54.
Η κατά μήκος διεύθυνση της προεντεταμένης ανωδομής κατατάσσεται σε συμφωνία
με τον κύριο του έργου στην κατηγορία Β της κατάταξης των οδηγιών ελέγχου. Για
την εγκάρσια διεύθυνση οι απαιτήσεις συμφωνήθηκαν για την κατηγορία D( Fb 102,
Κεφ. ΙΙ, 4.4.0.3 (102),,Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Πίν. 4.118).
Πίνακας 1 Λειτουργικές απαιτήσεις συναρτήσει της κατηγορίας απαίτησης του φορέα

Σειρά Στήλη 1 2 3
Κατηγορία Συνδυασμός δράσεων για την απόδειξη Υπολογιστική τιμή του
απαίτησης της απόθλιψης του περιορισμού του εύρους ρηγμάτωσης
εύρους ρηγμάτωσης wk σε mm
1 Α μη συχνός σπάνιος
2 Β συχνός μη συχνός
0,2
3 C οιονεί-μόνιμος συχνός
4 D --- συχνός
5 E --- οιονεί-μόνιμος 0,3
2
Mεσόβαθρου
Άξονας
Στήριξης
Στήριξης
Άξονας
Άξονας
I H > 4,51 m
Λ.Ε.Α 2 Λωρίδες Κυκλοφορίας 2 Λωρίδες Κυκλοφορίας Λ.Ε.Α
Άνοιγμα 28,50 m Άνοιγμα 28,50 m
Σχήμα 2 Όψη και διατομή του φορέα
Κατά την Προμελέτη ο φορέας υπολογίστηκε για τα παρακάτω φορτία κυκλοφορίας:
• Φορτιστικό Προσομοίωμα 1
• Φορτιστικό Προσομοίωμα 2 (Μοναχικός άξονας)
Οι συντελεστές προσαρμογής ορίστηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό Fb 101 ίσοι με

αQ1 = 0,8 και αQ1 = 1,0 (Fb 101, Κεφ. ΙV, 4.6.4 (1) Παρ. 4.10). Μία μείωση των
φορτίων κυκλοφορίας για τη γέφυρα άνω διαβάσεως ελήφθη υπόψη υποτίθεται σε
συμφωνία με τον ιδιοκτήτη του έργου.
Οι έλεγχοι κόπωσης πραγματοποιήθηκαν με το παρακάτω φορτίο κυκλοφορίας:
• Φορτιστικό Προσομοίωμα 3 (Μοναχικού οχήματος για υπολογισμό κόπωσης)
Επειδή η γέφυρα βρίσκεται υπό συνθήκες καυσαερίων της οδού που διασταυρώνει
και υποτίθεται λόγω συνθηκών παγετού, η ανωδομή κατατάσσεται στην κατηγορία
έκθεσης XC4 (Δράση: διάβρωση οπλισμού, μέσω ενανθράκωσης), XD1 (Δράση:
Διάβρωση, προκαλούμενη μέσω χλωριόντων σε υγρή περιοχή), καθώς και στην XF2
(Δράση: Παγετός).
Η στήριξη της ανωδομής στα τοιχοειδή ακρόβαθρα πραγματοποιείται μέσω 2

συμμετρικών ως προς τον άξονα του φορέα ελαστομεταλλικών εφεδράνων.
Το κυκλικής διατομής μονόστυλο μεσόβαθρο συνδέεται με τον φορέα μονολιθικά.
3
Στα πλαίσια του προκείμενου στατικού υπολογισμού πραγματοποιούνται, για την
κρίσιμη ομάδα δράσεων χωρίς σεισμό, όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι για το κατά μήκος
και το εγκάρσιο σύστημα της ανωδομής.
Για τη διαμήκη διεύθυνση πραγματοποιούνται οι καθοριστικοί έλεγχοι για τις

παρακάτω χρονικές στιγμές:
t0: Χρονική στιγμή της τάνυσης (π.χ. 10 ημέρες)

t1: Χρονική στιγμή της διάβασης των φορτίων κυκλοφορίας (π.χ. 100 ημέρες)
t∞: Χρονική στιγμή μετά την ολοκλήρωση του ερπυσμού και της συστολής ξήρανσης
(π.χ. 100 έτη)
Ο πίνακας 2 δείχνει μια συγκεντρωτική κατάσταση των βασικών παραμέτρων της

Μελέτης
Πίνακας 2 Παράμετροι Μελέτης

Γεωμετρία ( Σχήματα 3-5)
Συνολικό Μήκος L = 58,40 m
Ανοίγματα I = 2 x 28,50 m
Συνολικό Πλάτος (εξαρτώμενο από τις εξωτερικές
B = 7,20 m
παρειές)
Πλάτος μεταξύ των κιγκλιδωμάτων B΄ = 6,60 m
Πλάτος του φορέα στο άνω πέλμα bo = 6,70 m
Πλάτος του φορέα στο κάτω πέλμα bu = 3,20 m
Πλάτος Οδού bοδού = 5,20 m
Συνολικό Ύψος Όψεος Φορέα ht = 1,60 m
Ύψος Διατομής Φορέα h = 1,30 m
Μέτρο Λεπτότητος λ = 21,92
Εμβαδόν Φορέα Γέφυρας σε κάτοψη Α = 381,90 m2
Ελεύθερο Ύψος Φορέα Η = 5,20 m
Δομικά Υλικά και Μέθοδοι Προέντασης
Σκυρόδεμα C 40/50
Χάλυβας Συμβατικού Οπλισμού S 500
Χάλυβας Προέντασης S 1570/1770
Σύστημα Προέντασης PRECO
Παραδοχές
Συνθήκες Περιβάλλοντος XC4, XD1 και XF2
Προσομοιώματα Φόρτισης
Διπλός άξονας για καθολικούς ελέγχους Φορτιστικό Προσομοίωμα 1
Μονός άξονας για τοπικούς ελέγχους Φορτιστικό Προσομοίωμα 2
Έλεγχοι κόπωσης Φορτιστικό Προσομοίωμα 3
4
1.2 Γεωμετρία Συστήματος
10 20 30
1,75
3,20
6,70
1,75
28,5 28,5 1,30
70 70
58,4
Σχήμα 3 Κάτοψη του φορέα (χωρίς πεζοδρόμια)
1.3 Κατά Μήκος και Εγκάρσιες Τομές
10 20 30
Mεσοβάθρου
Εφέδρανου
Εφέδρανου
Άξονας
Άξονας
Άξονας
1,05 24,85 6,60 24,85 1,05

58,40
Σχήμα 4 Κατά μήκος τομή του φορέα
Σχήμα 5 Διατομή της ανωδομής
5
Η ανωδομή έχει ένα συνολικό πλάτος B = 7,20 m και διαμορφώνεται χωρίς
εγκαταστάσεις αποχέτευσης. Το οδόστρωμα μεταξύ των κρασπέδων διαμορφώνεται
με ένα πλάτος των 5,20 m. Η κατά μήκος κλίση ανέρχεται αμφίπλευρα ως προς το
μέσο της γέφυρας σε 2 % σε κάθε κατεύθυνση. Και στις δυο πλευρές η ανωδομή
κλείνει με μία μεταβατική κατασκευή. Το οδόστρωμα πάχους 7,0 cm αποτελείται από
τη στεγάνωση, την προστασία στεγάνωσης και τον ασφαλτοτάπητα. Η εγκάρσια
κλίση του οδοστρώματος είναι 2,5%.
1.5 Χαρακτηριστικές Τιμές Υλικών
Τένοντες Προέντασης/ Μέθοδοι Προέντασης
Ποιότητα χάλυβα τενόντων: S 1570 / 1770
Χαρακτηριστική τιμή συντελεστή τριβής: μ = 0,20
Αθέλητη γωνιακή εκτροπή από την k = 0,00523 m-1

χάραξη των τενόντων
Ελάχιστη καμπυλότητα: rmin = 5,50 m
Ολίσθηση στην ενεργό αγκύρωση των Δlsl = 6 mm

τενόντων:
Ολίσθηση στη σταθερή αγκύρωση: Δlsl = 0 mm
Ανεκτό εύρος τασεως στις αγκυρώ-

σεις σε 2 ⋅ 10 6 κύκλους φόρτισης: 2Δσp = 100 MN/m2
Χαρακτηριστική τάση διαρροής τενόντων για 0,1 % παραμένουσα

παραμόρφωση:
fp0,1k = 1500 MN/m2
Χαρακτηριστική εφελκυστική αντοχή: fpk = 1770 MN/m2
Επιμέρους συντελεστές ασφαλείας

Βασικός συνδυασμός: γs = 1,15
Τυχηματικός συνδυασμός: γs = 1,0
Μέτρο ελαστικότητας: Εp = 195000 MN/m2
Βαθμός χαλάρωσης: 2 (χαμηλή χαλάρωση)

Απώλειες λόγω χαλάρωσης
για: Δt= t1 – t0 = 90 ημέρες Δσpr,2160 =2,75 %
= 2160 ώρες (παρεμβολή)
για: t = ∞ Δσpr = 8,2 %
6
Τύπος τένοντα 12T15
Πλάκα αγκύρωσης για αγκύρωση τενόντων Τύπος Ε

Πλάκα αγκύρωσης ∅: ∅A = 0,275 m
Σπειροειδείς οπλισμοί ∅: ∅D = 0,27 m
Επτρεπόμενη απόσταση αξόνων min ax/ay = 0,33 m
Επιτρεπόμενη απόσταση από τα min rx/ry = 0,185 m
άκρα
Σωλήνας Περιβολής Οπλισμών

Προέντασης
Διάμετροι di = 75 mm
da = 81 mm
Μέγιστη εκκεντρότητα των οπλι-

σμών του τένοντα μέσα στο σωλή-
να περιβολής λόγω “στριμώγματος”
κατά την τάνυση ep = 1,1 cm
Επικάλυψη σκυροδέματος
(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.1.3.3)
Γενικά (για C 40/50) cmin = 4 cm
για ασφαλέστερη μεταβίβαση της

δυνάμεως πρόσφυσης
(EC2 Μ1-1, 4.1.3.3 (5), EC2 Μ1- cmin = da = 8,1 cm
1, 4.1.3.3 (12))
(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.1.3.3 (4) P) cnom = cmin +Δh
= 10 cm (Kρίσιμο)
Στη περιοχή του ανοίγματος
κάτω από την πλάκα της οδού
(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.1.3.3 (113) P) cmin = 10 cm
(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 5.3.3.2 (101) P) cnom = cmin + Δh
= 10 +1 = 11 cm
Ελεύθερες αποστάσεις των σωλή-
νων περιβολής
Οριζόντια: ah ≥ 0,8 da = 7 cm (Kρίσιμο)

ah ≥ ah,min = 4 cm
Κατακόρυφα: av ≥ 0,8 da = 7 cm (Kρίσιμο)
av ≥ av,min = 5 cm
7
Συμβατικός Οπλισμός
Είδος συμβατικού οπλισμού S 500
Όριο διαρροής fyk = 500 MN/m2
Χαρακτηριστική Εφελκυστική ftk = 550 MN/m2

Αντοχή
Κλάση ολκιμότητας Υψηλή (κλάση Η)

Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 3.2.1 (5) Ρ
,πίν. R2 καθώς και Fb 102,
Κεφ. ΙΙ, 3.2.4.2 (2): εuk > 5%
και (ft/fy)k > 1,08
Σε όλα τα δομικά στοιχεία με μεγάλο πάχος επικάλυψης επιβάλλεται η χρήση

επιδερμικού οπλισμού τύπου πλέγματος (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 5.4.1.2 (100)P). Κάθε
τέτοια επικάλυψη πρέπει να διαθέτει ανά εκατέρα διεύθυνση διατομή χάλυβα 0,06 %
της διατομής της επικάλυψης του σκυροδέματος, καθώς και ελάχιστη διάμετρο ds =
10 mm ανά s = 200 mm ή πλέγμα συμβατικού οπλισμού ίσης διατομής χάλυβα.
Με h = 1,30 m και μ = 0,06 προκύπτει ένας απαιτούμενος επιδερμικός οπλισμός των:
as,req = 1,30 ⋅ 0,06 ⋅ 100

= 7,8 cm2/m
επιλέγεται: ∅ 10 / 10 cm, πάνω και κάτω σταυροειδώς
as,prov = 7,85 cm2/m
Για την αποφυγή ψαθυρού τύπου αστοχίας χωρίς προειδοποίηση λόγω πιθανής
καθολικής διάβρωσης του οπλισμού λόγω ρηγμάτωσης τοποθετείται ένας ελάχιστος
διαμήκης οπλισμός (οπλισμός ανθεκτικότητας) (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.3.1.3 (105) παρ.
3.5.1.3 παρούσας).
Στο κάτω πέλμα απαιτείται οπλισμός ανθεκτικότητας των Αs,prov = 44,35 cm2.
επιλέγονται: 22 ∅ 16 κάτω Αs,prov = 44,22 cm2
ενώ στην περιοχή της στήριξης ο απαιτούμενος οπλισμός ανθεκτικότητας ανέρχεται

σε Αs,prov = 65,14 cm2
επιλέγονται: 33 ∅ 16 πάνω Αs,prov = 66,33 cm2
8
Επικάλυψη σκυροδέματος (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.1.3.3 (114) Ρ)
Γενικά: cmin = 4,0 cm

(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.1.3.3 (114) Ρ πίν. 4.101) cnom = 4,5 cm
Πεζοδρόμια σε οδογέφυρες
όχι σε επαφή cmin = 4,0 cm
με το σκυρόδεμα: cnom = 4,5 cm
σε επαφή με το σκυρόδεμα: cmin = 2,0 cm

cnom = 2,5 cm
για χημική προσβολή αλατιού cmin = 5,0 cm

ξεπαγώματος: cnom = 5,5 cm
Η κρίσιμη επικάλυψη για την ανωδομή ισούται με:
Δh = 0,5 cm
Επιμέρους συντελεστές ασφαλείας (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.3.3.2, πίν. 2.3
Βασικός συνδυασμός γs = 1,15

Τυχηματικός συνδυασμός γs = 1,0
εκτός σεισμού
Μέτρο Ελαστικότητας Εs = 200.000 MN/m2

(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 3.2.4 3 (1))
Σκυρόδεμα Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 3.1 και ΕΝ 206
Κατηγορία σκυροδέματος C 40/50

(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 3.1.2.4, πίν. 3.1)
Χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή fck = 40 MN/m2
Μέση εφελκυστική αντοχή fctm = 3,5 MN/m2
Επιμέρους συντελεστές ασφαλείας

(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.3.3.2, πίν. 2.3)
Βασικός συνδυασμός γc = 1,5

Τυχηματικός συνδυασμός (όχι σεισμού) γc = 1,3
Μέτρο Ελαστικότητας Εcm = 35000

(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 3.1.2.5.2, πίν. 3.2) MN/m2
9
1.6 Οδηγίες για τον τρόπο κατασκευής
Ο φορέας κατασκευάζεται με χυτό επί τόπου σκυρόδεμα και η προένταση

επιβάλλεται μετά από την σκλήρυνση του σκυροδέματος.
Η προένταση επιβάλλεται μετά από 10 ημέρες, η έναρξη της κυκλοφορίας ακολουθεί

υποτίθεται μετά από 100 ημέρες.
Στα πλαίσια αυτών των δεδομένων δεν απαιτείται έλεγχος κατά τις φάσεις
κατασκευής.
10
Χαρακτηριστικά Οδοστρώματος
11
2 Χαρακτηριστικά Οδοστρώματος
Λωρίδες Κυκλοφορίας
Η οδός κατασκευάζεται με δύο λωρίδες με ένα συνολικό πλάτος 5,20 m.
Οδόστρωμα
Το οδόστρωμα υποτίθεται ότι προστατεύει τον φορέα έναντι διείσδυσης του

επιφανειακού νερού. Έχει μια τριμερή διαστρωμάτωση, η οποία αποτελείται από τη
στεγάνωση, την προστασία στεγάνωσης και τον ασφαλτοτάπητα.
Το συνολικό πάχος του οδοστρώματος ανέρχεται στα 7,0 cm και κατασκευάζεται με
μια εγκάρσια κλίση 2,5 %.
Aσφαλτική Αντιολισθηρή Στρώση Κυκλοφορίας

Aσφαλτική Ισοπεδωτική Στρώση
0,07
Στεγάνωση με ειδικές Μεμβράνες

Τύπου Carbodur A (4 επάλληλων επιστρώσεων)
ή αναλόγου, επιτρεπούσα την απ' ευθείας κίνηση
με ελαστικά επίσωτρα
Σχήμα 6 Διατομή του οδοστρώματος
12
ΔΙΑΜΗΚΗΣ ΦΟΡΕΑΣ
13
3 Κύριος Φορέας
3.1 Βασικά Στοιχεία Υπολογισμού
Την κατασκευή αποτελεί μια γέφυρα, δύο ανοιγμάτων προεντεταμένων με διάκενα

πλακοδοκών με μεταγενέστερη ενσωμάτωση. Τα άκρα του φορέα διαμορφώνονται
ως εγκάρσιοι φορείς, μέσω των οποίων επιτυγχάνεται η παραλαβή των ροπών
στρέψης καθώς και η ασφαλέστερη μεταβίβαση των δυνάμεων των αγκυρώσεων
των τενόντων.
Ο φορέας λαμβάνεται γραμμικός ως δοκός, διότι το άνοιγμα (leff = 28,50 m) είναι

κατά πολύ μεγαλύτερο από το διπλάσιο του συνολικού πάχους της διατομής (2 . h =
2,60 m) και το πλάτος (b = 3,20 m) είναι μικρότερο από το τετραπλάσιο του
συνολικού πάχους της διατομής (4 . h = 5,20 m).
Η εύρεση των φορτίων διατομής για τους ελέγχους στην οριακή κατάσταση αστοχίας
και λειτουργικότητας πραγματοποιούνται λόγω συμμετρίας κάθε φορά μόνο για ένα
άνοιγμα στα σημεία που ορίζονται ως δέκατα του μήκους (x =l / 10 = 28,50 / 10=2,85
m) και στις δύο κρίσιμες διατομές στα άκρα του φορέα καθώς και την παρειά του
μεσοβάθρου για την εύρεση της τέμνουσας και της ροπής στρέψης με βάση τις
οποίες γίνεται και η διαστασιολόγηση.
Οι έλεγχοι σε τέμνουσα και στρέψη πραγματοποιούνται στη διατομή παρειάς του

εγκάρσιου φορέα στη θέση x/l =0,35/28,50 = 0,012 για τις ακραίες στηρίξεις (Η
προδιαστασιολόγηση των εφεδράνων έδωσε τις ακόλουθες απαιτούμενες ελάχιστες
διαστάσεις στήριξης:Ακραίο εφέδρανο : a/b/d = 30/40/8,5) και x/l =27,7/28,50 = 0,972
για την κεντρική στήριξη (Μεσόβαθρο: R = 0,8, 28,5 - 0,8 = 27,7 m).
3.1.1 Προσομοίωση και περιγραφή του Στατικού Συστήματος
10 20 30
1,75
Στήριξη 1 Στήριξη 4
Άξονας Οδού Στήριξη 3

3,20
6,70
Στήριξη 2 Στήριξη 5
1,75
70 28,5 28,5 70
58,4
Σχήμα 7 Διάταξη Στηρίξεων
14
70 28,5 28,5 70
10 20 30
Σχήμα 8 Ιδεατό Στατικό Σύστημα στην κατά μήκος διεύθυνση
Οι στηρίξεις στον άξονα 10 και 30 λειτουργούν επιπλέον ως στήριξη Υ (Ύψιλον) και

παραλαμβάνουν τις ροπές στρέψης. Η στήριξη στον άξονα 20 τοποθετείται αφενός
για την παραλαβή των φορτίων βαρύτητας και αφετέρου για την παραλαβή της
σεισμικής δράσης.
1,75 3,20 1,75
Σχήμα 9 Εγκάρσιο ιδεατό σύστημα
3.1.2 ΠρόγραμμαΥπολογισμού
Για την εύρεση των φορτίων διατομής του φορέα χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα
SAP2000.
15
Χαρακτηριστικές τιμές των ασκούμενων
δράσεων
16
3.2 Χαρακτηριστικές τιμές των ασκούμενων δράσεων
3.2.1 Μόνιμες Δράσεις (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 2.2.2.2 και 4.2.1.2)
Ίδιο Βάρος Φορέα
Πλακοδοκοί Αc ⋅ γΝormalbeton =
gk,1 = 4,20 ⋅ 25 = 105,0 kN/m
Ίδιο Βάρος Οδοστρώματος

(Fb. 101, Kεφ. ΙΙΙ:Επιφανειακό φορτίο ≥ 0,24 kN/m2 για κάθε cm του πάχους)
Οδόστρωμα
(7cm) : w ⋅ d ⋅ γοδού =
5,20 ⋅ 0,07 ⋅ 24 = 8,7 kN/m
Επιπλέον επίστρωση
(0,5 kN/m2) στο
οδόστρωμα: 5,20 ⋅ 0,50 ⋅ 1,0* = 2,6 kN/m
(Fb 100, Kεφ. IV,
4.10.1 (1) P) gk,2 = 11,3 kN/m
Ίδιο Βάρος των Πεζοδρομίων
Σκυρόδεμα
Πεζοδρομάτων : 2 ⋅ 25 ⋅ 0,273 = 13,65 kN/m
Κιγκλιδώματα 2 ⋅ 0,5 = 1,0 kN/m
gk,3 = 14,65 kN/m
* Σημείωση:
Για την επιπλέον επίστρωση του οδοστρώματος για την κατασκευή μίας εξισωτικής
κλίσης (Fb 100, Kεφ. IV, 4.10.1) λαμβάνεται πρόσθετα ένα συνεχές ομοιόμορφο
φορτίο των 0,5 kN/m2 (Fb 100, Kεφ. IV, 4.10.1 (1) P) πάνω από στη συνολική
επιφάνεια της οδού. Αυτό το πρόσθετο φορτίο λαμβάνεται εδώ υπόψη απλοποιητικά
στο ίδιο βάρος του οδοστρώματος της οδού.
3.2.2 Προένταση
Τύπος Τενόντων: 12T15, 7 – κλωνα συρματόσχοινα

Αριθμός Συρματόσχοινων
στον Τένοντα: 12
Διάμετρος Συρματόσχοινου: ∅ = 15,2 mm
Διατομή Συρματόσχοινου: ALitze = 1,4 cm2
Διατομή Τένοντα: Ap = 12 . 1,4 = 16,8 cm2
Αριθμός Τενόντων: Τένοντες 1: n = 5, Τένοντες 2: n = 6
17
Τένοντες (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.2.3)
a) αρχική τάση τενόντων
Μέγιστη τιμή στα ενεργά άκρα του τένοντα κατά την τάνυση (Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.2.3.5.4 (2) Ρ):
σp0,max = 0,8 ⋅ 1770 = 1416,0 MN/m2 ή

σp0,max = 0,9 ⋅ 1500 = 1350,0 MN/m2 → κρίσιμη τιμή
Μέγιστη τιμή στο γρύλλο κατά την υπερτάνυση των τενόντων (Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.2.3.5.4 (8)):
σp0,max = 0,95 ⋅ 1500 = 1425,0 MN/m2
Μέγιστη τιμή αμέσως μετά την τάνυση και τη μεταφορά των δυνάμεων στο
σκυρόδεμα (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.2.3.5.4 (3) Ρ):
σpm,0 = 0,75 ⋅ 1770 = 1327,5 MN/m2 ή

σpm,0 = 0,85 ⋅ 1500 = 1275,0 MN/m2 → κρίσιμη τιμή
b) τελική ισχύουσα τάση τενόντων στην κατάσταση λειτουργίας Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.4.1.1 (106) Ρ
Μέγιστη τιμή υπό οιoνεί – μόνιμο συνδυασμό δράσεων μετά την ολοκλήρωση όλων
των απωλειών της δύναμης προέντασης
σpm,∞ = 0,65 ⋅ 1770 = 1150,5 MN/m2
Γεωμετρία Τενόντων
Έχουν επιλεγθεί 11 τένοντες, οι οποίοι τοποθετούνται στα ακραία τμήματα υπό την
έννοια της γεωμετρίας διπλοί και στην κεντρική περιοχή της αυτής γεωμετρίας. Οι
τένοντες αποτελούνται τμηματικά από παραβολικά τόξα και τανύονται αμφίπλευρα.
Οι τεταγμένες σημειωτέον αναφέρονται στο κέντρο βάρος των οπλισμών των
τενόντων ως προς το κέντρο βάρους του φορέα και δίνονται στον πίνακα 3 για τα
δέκατα του συνολικού μήκους του ανοίγματος του φορέα, τις παρειές του
μεσοβάθρου και τις παρειές των ακραίων δοκών έδρασης. Η τεταγμένη zcp
λαμβάνεται από τον κεντροβαρικό άξονα της πλήρους διατομής σκυροδέματος,
χωρίς την αφαίρεση των οπών και το α συμβολίζει τη γωνία κλίσεως του τένοντα ως
προς τον ίδιο άξονα. Η αρχή του άξονα x θεωρείται στον άξονα του εφεδράνου 10.
18
Πίνακας 3 Γεωμετρία Τενόντων στα υποδιαιρεμένα σημεία
x/l x Tένοντας 1 Tένοντας 2
[-] [m] zcp,1[ m ] tan α [ - ] zcp,1[ m ] tan α [ - ]
-0,02 -0,55 0,210 -0,109 -0,210 -0,063
0 0,00 0,151 -0,106 -0,244 -0,060
0,007 0,20 0,130 -0,104 -0,256 -0,059
0,1 2,85 -0,124 -0,087 -0,396 -0,047
0,2 5,70 -0,344 -0,068 -0,510 -0,033
0,3 8,55 -0,510 -0,049 -0,585 -0,020
0,4 11,40 0,622 0,000 -0,622 0,000
0,5 14,25 0,647 0,004 0,647 0,004
0,6 17,10 0,645 -0,005 0,645 -0,005
0,7 19,95 0,616 -0,015 0,616 -0,015
0,8 22,80 0,560 -0,024 0,560 -0,024
0,9 25,65 0,478 -0,034 0,478 -0,034
1 28,50 0,364 0,000 0,364 0,000
Η γεωμετρία του φορέα που δίνεται στον πίνακα 3 παρουσιάζεται στο σχήμα 10
Σχήμα 10 Κατά μήκος τομή με γεωμετρία (καλωδίωση) τενόντων (στρεβλή κλίμακα)
Σημείωση:
Οι τένοντες τοποθετούνται στην κεντρική περιοχή του φορέα με κοινή γεωμετρία

ενώ στα άκρα με δύο διαφορετικές γεωμετρίες. Αυτός ο χωρισμός είναι
απαραίτητος, ώστε να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του Κανονισμού για τις
αγκυρώσεις.
Η γεωμετρία των τενόντων καθορίζεται από το διάγραμμα ροπών λόγω των μόνιμων
δράσεων. Ως σημείο διαχωρισμού των δύο διαφορετικής γεωμετρίας παραβολών
λάμβάνεται η τετμημένη x = 0,4·l, η οποία προσεγγιστικώς ταυτίζεται με τη θέση
μέγιστης ροπής των φορτίων βαρύτητας.
19
Με την επιλογή της θέσεως και των τεταγμένων των αγκυρώσεων βρίσκονται οι
εξισώσεις των δύο παραβολικών τόξων, υπό τον περιορισμό των ελαχίστων
επικαλύψεων του σκυροδέματος.
Για την περιοχή εκατέρωθεν της μεσαίας στήριξης χρησιμοποιήθηκε ένα κυκλικό τόξο
συναρμογής με την ελάχιστη ακτίνα καμπυλότητας ίση με rmin = 5,50 m
Σχήμα 11 Κυκλικό τόξο προσαρμογής εκατέρωθεν της μεσαίας στήριξης
Έτσι προκύπτουν οι ακόλουθες εξισώσεις των παραβολικών τόξων:
Παραβολή 1a: Τένοντας 1 (από x = -0,55 m έως x = 11,4 m):

zcp1/1(x) = 0,00582 x2 - 0,133 x + 0,135
Παραβολή 1b: Τένοντας 2 (από x = -0,55 m έως x = 11,4 m):

zcp1/2(x) = 0,002882 x2 - 0,066 x - 0,247
Παραβολή 2: Τένοντας 1 (από x = 11,4 m έως x = 27,86 m):

zcp1/2(x) = 0,00334 x2 - 0,076 x – 0,188
Κυκλικό Τόξο: Τένοντας 1+2 (από x = 27,86 m έως x = 28,50 m):

Κυκλικό τόξο με ελάχιστη ακτίνα Rmin = 5,50 m
Βάσει του σχήματος 11 προκύπτει η απόσταση α:
α=aR
όπου
4f e s
a δίνεται από την σχέση a = +
l l
es η απόσταση του κέντρου βάρους από την άνω ίνα της διατομής ίσης στο
συγκεκριμένο παράδειγμα με 0,5265 m
f το βέλος που προκύπτει από την γεωμετρία του φορέα βάσει της σχέσης
ul 2
f=
8
u η καμπυλότητα του τένοντα, η οποία προκύπτει από την σχέση
0,25l2u2 -2(ef + 0,50es)u + es2/l2 = 0
.
Με ef = 0,647 m προκύπτει καμπυλοτητα u = 8,77 10-3 και βέλος f = 0,891 m
προκύπτοντας τελικώς α = 0,789 m
20
Έλεγχος της τήρησης των ελαχίστων επικαλύψεων σκυροδέματος του σωληνωτού
περιβλήματος:
• Στην περιοχή του ανοίγματος (x = 0,4 ⋅L)
cp,prov = 77,4 – 62,2 – 0,5 ⋅ 8,2 – 1,1 = 10,0 cm = cnom
• Στην περιοχή των στηρίξεων (x = 1,0 ⋅ L)
cp,prov = 52,6 – 36,4 – 0,5 ⋅ 8,2 – 1,1 = 11,0 cm = cnom
Βάσει του σχήματος 11 προκύπτει η επικάλυψη:
cp,prov = 0,5α2R + α3R2/l = 0,059 m
Τάση προέντασης τη χρονική στιγμή t0
Οι τάσεις προέντασης μεταβάλλονται κατά μήκος του τένοντα λόγω της ολίσθησης
της σφήνωσης και της επιρροής των τριβών ως συνέπεια του σχεδιασμού και της
αθέλητης γωνιακής απόκλισης. Η προένταση είναι αμφίπλευρη και πραγματοποιείται
και από τις δύο πλευρές. Με αυτόν τον τρόπο δε μετατοπίζεται το μέσο των τενόντων
πάνω από τον άξονα του μεσοβάθρου κατά την τάνυση και μπορεί ως εκ τούτου να
θεωρείται σταθερή αγκύρωση. Προκύπτει κατόπιν τούτου η παρακάτω γωνιακή
απόκλιση για το συνολικό μήκος των τενόντων:
a) Αθέλητη γωνιακή εκτροπή k:
k⋅L = 0,00523 ⋅ 29,05 = 0,1520 rad
b) Για ολόκληρο το μήκος συνολική γωνιακή απόκλιση σύμφωνα με το σχεδιασμό
Τένοντας 1: θ1 = 0,109 + 2⋅ 0,034 = 0,1770

Τένοντας 2: θ2 = 0,063 + 2⋅ 0,034 = 0,1310
Ο συντελεστής για να ληφθεί υπόψη η επιρροή της τριβής από τις αγκυρώσεις των
τενόντων μέχρι το υπολογιστικά σταθερό σημείο στον μεσαίο άξονα ισούται:
Δ = σpμ (L) / σp0 = e-μ(θ +kL)
με μ = 0,20 προκύπτουν οι παρακάτω συντελεστές:
Πίνακας 4 Συντελεστής Δ για κάθε τένοντα

θi k⋅L - μ(θ+k⋅L) Δi
Τένοντας 1 0,1770 0,1520 -0,0691 0,9332
Τένοντας 2 0,1310 0,1520 -0,0594 0,9423
Επι πλέον η τάση των τενόντων επηρεάζεται από την ολίσθηση της σφήνωσης ΔLsl
που παρουσιάζεται στις αγκυρώσεις. Η επιρροή της ολίσθησης της σφήνωσης έχει
ουσιαστική σημασία για την επιλογή των τάσεων τάνυσης σpm,0. Αυτές επιλέγονται
έτσι, ώστε μετά από την υπερτάνυση και την ολίσθηση της σφήνωσης και
λαμβάνοντας υπόψη την επιρροή της τριβής η προσδιορισθείσα επιτρεπόμενη τάση
τενόντων των 1275 MN να μη ξεπεραστεί σε καμία θέση:
21
max σpm,0 = 1275 MN/m2
Μία προδιαστασιολόγηση έδωσε, ότι με αυτή την αρχική τάση τη χρονική στιγμή t = 0
η επιτρεπόμενη τάση των τενόντων υπό οιονεί – μόνιμο συνδυασμό δράσεων μετά
την ολοκλήρωση όλων των απωλειών προέντασης τη χρονική στιγμή t = ∞
περιορίζεται σε:
σp,t = ∞ < 0,65 ⋅ fpk = 1150 MN/m2
Η επιρροή της ολίσθησης φτάνει σε απόσταση για μεν τον τένοντα 1 στα 15,05 m για
δε τον τένοντα 2 στα 16,16 m από την αγκύρωση. Για την εύρεση της επιρροής της
ολίσθησης της σφηνώσεως στην τάση των τενόντων υπολογίζεται η επιρροή της
τριβής με την παραδοχή ότι αυτή πραγματοποιείται γραμμικά. Υπό αυτήν την
προϋπόθεση υπολογίζεται η απαιτούμενη υπερτάνυση, έτσι ώστε μετά την
απόσυρση των γρύλλων η τάση των τενόντων στην x = 15,05 m στον τένοντα 1 και
στην x = 16,16 m στον τένοντα 2 να εμφάνίζεται η επιτρεπόμενη μέγιστη τάση σpm,0 =
1275 MN/m2.
Τένοντας 1:
σp
[MN/m^2]
1400 1306
1287 1275
1200 1263 1260
1244
1000
0,0 11,95 15,05 29,05 x [m]

A (Αγκύρωση) Θέση ελέγχου Β (Μεσόβαθρο)
Σχήμα 12 Τάσεις προέντασης του Τένοντα 1
Οι τάσεις των τενόντων σε μεμονωμένες θέσεις ελέγχου μπορούν να ληφθούν από

τον πίνακα 8.
Τένοντας 2:
σp
[MN/m^2]
1400 1283
1279 1275
1200 1271 1272
1267
1000
0,0 11,95 16,16 29,05 x [m]

A (Αγκύρωση) Θέση ελέγχου Β (Μεσόβαθρο)
22
Σχήμα 13 Τάσεις προέντασης του Τένοντα 2
Προκύπτουν οι παρακάτω τάσεις τενόντων [MN/m2]:

Πίνακας 5 Τάσεις τενόντων προέντασης
Τένοντας 1
Αγκύρωση
x = 15,05 m Κεντρική Στήριξη
Τένοντα
Υπερτάνυση σp,ü = 1306 σp,ü = 1275 σp,ü = 1260
Αγκύρωση σpm,0 = 1244 σpm,0 = 1275 σpm,0 = 1260
Τένοντας 2
Αγκύρωση
x = 16,16 m Κεντρική Στήριξη
Τένοντα
Υπερτάνυση σp,ü = 1283 σp,ü = 1275 σp,ü = 1272
Αγκύρωση σpm,0 = 1267 σpm,0 = 1275 σpm,0 = 1272
Σχήμα 14 Γεωμετρία τενόντων σε κάτοψη
23
Σχήμα 15 Θέση αγκυρώσεων στη διατομή
24
Σχήμα 16 Γεωμετρία τενόντων στη διαμήκη διεύθυνση
Σχήμα 17 Λεπτομέρεια Α
25
3.2.3 Μεταβλητές Δράσεις
3.2.3.1 Φορτιστικό Προσομοίωμα 1
Αυτό το κύριο προσομοίωμα φόρτισης αποτελείται από δύο μέρη:
a) Διπλός Άξονας ( Δίδυμος Άξονας – Σύστημα TS)
Κάθε άξονας φέρει φορτίο αQ ⋅ Qk όπου αQ είναι συντελεστής προσαρμογής για να

ληφθούν υπόψη διαφορετικές κλάσεις γεφυρών ή διαφορετικές αναμενόμενες
κυκλοφοριακές συνθήκες. Σε συμφωνία με τον κύριο του έργου είναι εφικτή μία
μείωση λόγω της ελλατωμένης κυκλοφορίας.
Για κάθε λωρίδα κυκλοφορίας πρέπει να τοποθετείται μόνο ένας διπλός άξονας και
πρέπει να τοποθετούνται μόνο πλήρεις διπλοί άξονες. Κάθε άξονας του διπλού
άξονα έχει δύο ιδεατούς τροχούς έτσι ώστε κάθε φορτίο τροχού να ανέρχεται σε 0,5 ⋅
αQ ⋅ Qk Η επιφάνεια επαφής κάθε τροχού είναι ένα τετράγωνο με μήκος πλευρών των
0,40 m.
Διπλός Άξονας
Επιφάνεια επαφής των τροχών

0,40x0,40 m
Λωρίδα Κυκλοφορίας 1 50
2,00
3,00
50
50 1,20 50
2,20
Σχήμα 18 Φορτιστικό Προσομοίωμα 1 (Διπλός άξονας με επιφανειακά φορτία)
Από τη βασική τιμή Q1k = 300 kN και την τιμή του συντελεστή προσαρμογής αQ = 0,8
προκύπτουν τέσσερα φορτία τροχών στην λωρίδα κυκλοφορίας 1 με τιμές 0,5 ⋅0,8 ⋅
300 = 120 kN. Ο συντελεστής δυναμικής επαύξησης έχει ενσωματωθεί στην τιμή της
δράσης.
b) Η ομοιόμορφα κατανεμημένη φόρτιση (UDL – Σύστημα) ανά m2 είναι:
αQ qk
όπου αQ είναι ο οικείος συντελεστής προσαρμογής.
26
Αυτά τα φορτία πρέπει τόσο στην κατά μήκος όσο και στην εγκάρσια διεύθυνση να
βρίσκονται μόνο στα αντίστοιχα τμήματα των επιφανειών επιρροής. Για την τιμή του
συντελεστή προσαρμογής αq = 1,0 και q1k = 9,0 kN/m2 προκύπτει για τη λωρίδα
κυκλοφορίας 1 ένα επιφανειακό φορτίο:
1,0 ⋅ 9,0 = 9,0 kN/m2
Το ομοιόμορφο φορτίο για την υπόλοιπη επιφάνεια είναι
αqr qrk.
Για τη τιμή του συντελεστή προσαρμογής αq = 1,0 και το βασικό φορτίο q1k = 2,5
kN/m2 προκύπτει ως ομοιόμορφο επιφανειακό φορτίο:
1,0 ⋅ 2,5 = 2,5 kN/m2
Για τον καθορισμό του προσομοιώματος φόρτισης ακολουθεί στη συνέχεια μία
διαίρεση του πλάτους κυκλοφορίας σε λωρίδες. Η διαφορά από το πλάτος
κυκλοφορίας w και το άθροισμα των πλατών των υπολογιστικών λωρίδων
κυκλοφορίας αποτελεί την υπόλοιπη επιφάνεια. Σημειωτέον ότι ως πλάτος
κυκλοφορίας θεωρείται η επιφάνεια μεταξύ των κρασπέδων των πεζοδρομίων.
Σύμφωνα με το Fachbericht 101 προκύπτει εδώ το παρακάτω πλάτος κυκλοφορίας:
w = 7,20 – 2 ⋅ 1,00 = 5,20 m
⇒ Ορίζεται μόνο μία υπολογιστική λωρίδα κυκλοφορίας με πλάτος w1 = 3,00 m
Το πλάτος της υπόλοιπης επιφάνειας wr προκύπτει από ⇒ wr = w – 3,00 m

wr = 5,20 - 3,00 = 2,20 m
H σχηματική διάταξη των επιφανειών της οδού και των φορτίων κυκλοφορίας
απεικονίζονται στο σχήμα 19.
Διπλός Άξονας ως Φορτίο Οδού

Q1k = 120 kN
2,20 3,00
Λωρίδα Κυκλοφορίας 1 q1k = 9,00 kN/m

w1
Q1k = 120 kN
w
Υπόλοιπη Επιφάνεια
wr
2
qrk = 2,50 kN/m
0.7 28,5 28,5 0.7
10 30
20
Σχήμα 19 Τοποθέτηση φορτίων του Προσομοιώματος Φόρτισης 1
27
Για την τοποθέτηση του φορτίου κυκλοφορίας λαμβάνεται υπόψη, ότι οι θέσεις των
φορτίων κάθε φορά είναι οι δυσμενείς ανάλογα με τις γραμμές επιρροής στην κατά
μήκος και στην εγκάρσια κατεύθυνση. Σε αυτό πρέπει να προσεχθεί, ότι
τοποθετούνται μόνο πλήρεις διπλοί άξονες και λωρίδες κυκλοφορίας. Ο διπλός
άξονας δε μετακινείται εντός των λωρίδων κυκλοφορίας στην εγκάρσια διεύθυνση.
3.2.3.2 Δράση στα Πεζοδρόμια
Τα πεζοδρόμια των οδογεφυρών πρέπει να φορτίζονται με ένα ομοιόμορφα

κατανεμημένο επιφανειακό φορτίο qfk = 5 kN/m2. Στο συνδυασμό με τις άλλες
περιπτώσεις φόρτισης επιτρέπεται να λαμβάνεται μια μειωμένη τιμή των qfk = 2,5
kN/m2.
qfk = 2,5 kN/m2 για τον έλεγχο του

διαμήκους συστήματος
.25 .75
Σχήμα 20 Δράση στα Πεζοδρόμια
28
Αυτό το προσομοίωμα αποτελείται από έναν μοναχικό άξονα βQ ⋅Qak του φορτιστικού
προσομοιώματος 1. Η υπολογιστική δράση προκύπτει όταν ο όρος Qak = 240 kΝ
πολλαπλασιαστεί με ένα συντελεστή προσαρμογής βQ=αQ1. Αυτή τοποθετείται σε
τυχαία θέση πάνω στην οδό. Αν χρειαστεί λαμβάνεται υπόψη μόνο ένας τροχός των
120 βQ (σε kN). Τόσο για την φόρτιση άξονα όσο επίσης για τη φόρτιση τροχού ισχύει
βQ = 0,8.
Η επιφάνεια επαφής των τροχών όπως για το Φορτιστικό Προσομοίωμα 1 είναι ένα
τετράγωνο με πλευρά μήκους 0,4 m.
Διαμήκης Άξονας της Γέφυρας

2.00

0,40x0,40 m
Σχήμα 21 Φορτιστικό Προσομοίωμα 2
Με
βQ = 0,8
και τη βασική τιμή
Qak = 240 kN
προκύπτει το φορτίο άξονα
Qk = 0,8 ⋅ 240 = 192,0 kN
και η φόρτιση τροχού σε 0,5 ⋅0,8 ⋅240 = 96 kN
29
H διερχόμενη κυκλοφορία πάνω από τη γέφυρα οδηγεί σε έναν τύπο έντασης που
μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση κόπωσης. Για το έλεγχο της κόπωσης επιλέγεται
κατά βάση το Φορτιστικό Προσομοίωμα 3.
Αυτό το προσομοίωμα αποτελείται από τέσσερις άξονες με δύο ιδεατούς τροχούς
στον καθένα. Τα φορτία του κάθε άξονα είναι 120 kN, η επιφάνεια επαφής κάθε
τροχού είναι ένα τετράγωνο με πλευρά μήκους 0,4 m.
Με αυτό το προσομοίωμα φόρτισης βρίσκονται οι ελάχιστες και οι μέγιστες τάσεις, οι
οποίες προκύπτουν από τα φορτία κυκλοφορίας της γέφυρας.
1.20 4.00 1.20

Λωρίδα Κυκλοφορίας 1
2.00
3.00
0,40x0,40 m
Σχήμα 22 Φορτιστικό Προσομοίωμα Κόπωσης 3
3.2.3.5 Φυγόκεντρες Δράσεις
Οι φυγόκεντρες δράσεις Qtk λαμβάνονται όπως τα ασκούμενα φορτία στο ύψος του
έτοιμου οδοστρώματος στην εγκάρσια κατεύθυνση ακτινικά στον άξονα της οδού. Στο
Fachbericht 101 Kεφ. ΙV δίνονται στον πίνακα 4.3 οι χαρακτηριστικές τιμές των
φυγοκεντρικών δυνάμεων σε συνάρτηση με την οριζόντια ακτίνα της μέσης γραμμής
της οδού. Το Qtk πρέπει να τοποθετηθεί κατά κανόνα μόνο στους άξονες της
στήριξης.
Mε r = ∞ προκύπτει Qtk = 0.
3.2.3.6 Δράσεις από τροχοπέδηση και εκκίνηση οχήματος
Η δράση τροχοπέδησης Qlk ασκείται κατά τη διαμήκη διεύθυνση στο ύψος της
επιφάνειας του οδοστρώματος και παραλαμβάνεται κυρίως από το κεντρικό
μεσόβαθρο και δευτερευόντος από τα ελαστομεταλλικά εφέδρανα των ακροβάθρων.
Η οριακή χαρακτηριστική τιμή Qlk των 900 kN για το συνολικό πλάτος της γέφυρας
ορίζεται αναλογικά προς το μέγιστο κατακόρυφο φορτίο της λωρίδας κυκλοφορίας 1
του προηγούμενου προσομοιώματος φόρτισης ως εξής:
Qlk = 0,6 ⋅ αQ1 ⋅ (2 ⋅ Q1k) + 0,1 ⋅ αq1 ⋅ qlk ⋅ wI ⋅ L
με: αQ1 ο συντελεστής προσαρμογής κατά την παρ. 3.2.3.1
30
αQ1=0,8
Q1k η χαρακτηριστική τιμή του φορτίου του άξονα στηΛωρίδα 1
αq1 ο συντελεστής προσαρμογής κατά την παρ. 3.2.3.1
αq1=1,0
qlk η χαρακτηριστική του ομοιόμορφου φορτίου στο ίχνος 1
wΙ το πλάτος της λωρίδας κυκλοφορίας
L το μήκος του τμήματος της ανωδομής που λαμβάνεται υπόψη
Πρέπει να ισχύει:
αQ1 ⋅ 360 kN ≤ Qlk ≤ 900 kN
Η συνολική δράση τροχοπεδησης ισούται:
Qlk = 0,6 ⋅ 0,8 ⋅ (2 ⋅ 300) + 0,1 ⋅ 1,0 ⋅ 9,0 ⋅ 3,00 ⋅ 2 ⋅ (28,50 + 0,70 - 2,20) =
=445,68 kN
Το αποτέλεσμα βρίσκεται εντός των ορίων που ετέθησαν ανωτέρω:
0,8 ⋅ 360 = 288 ≤ 445,68 ≤ 900
Η εν λόγω δράση ασκείται κατά μήκος της λωρίδας κυκλοφορίας, ο άξονας της
οποίας δεν ταυτίζεται εν γένει με τον άξονα του φορέα. Επομένως προκύπτει μια
μικρή σχετικώς εκκεντρότητα ως προς τον διαμήκη άξονα του φορέα. Η
προκύπτουσα εγκάρσια καμπτική ροπή στο φορέα είναι οπωσδήποτε μικρή και δε
λαμβάνεται υπόψη στα παρακάτω.
Επίσεις λόγω της κατακόρυφης εκκεντρότητας των υπόψη δυνάμεων ως προς τον
βαρυκεντρικό άξονα του φορέα προκύπτουν πρόσθετες μικρού μεγέθους ροπές
κάμψης στο φορέα, οι οποίες και αυτές είναι αμεληταίες και ομοίως δε λαμβάνονται
υπόψη.
Η ασκούμενη ομοιόμορφη γραμμική φόρτιση κατά τη διαμήκη διεύθυνση προκύπτει:
qlk = Qlk / L = 445,68 / (2 ⋅ (28,50 +0,7)) = 7,63 kN/m
Οι θεωρούμενες φορτίσεις εκκίνησης οχήματος έχουν το ίδιο μέγεθος με τις φορτίσεις

τροχοπέδησης, αλλά με αντίθετο πρόσημο. Αυτό σημαίνει, ότι το qlk λαμβάνεται τόσο
θετικό όσο και αρνητικό.
31
3.2.3.7 Δράση επί των κιγκλιδωμάτων
Λαμβάνεται μία γραμμική φόρτιση των qGelk = 0,8 kN/m2 που ασκείται οριζόντια και
εγκάρσια στην κουπαστή του κιγκλιδώματος προς τα έξω ή προς τα μέσα.
Σημειωτέον, ότι οι απρόβλεπτες περιπτώσεις φόρτισης και οι τυχηματικές
καταστάσεις ατυχημάτων δεν καλύπτονται με αυτήν την τιμή της δράσης.
qGelk= ± 0,8 kN/m
1.00
Σχήμα 23 Δράση επί του κιγκλιδώματος
32
3.2.3.8 Δράσεις Ανέμου
Για την ανεμοφόρτιση προβλέπονται οι παρακάτω περιπτώσεις:
• Δράσεις χωρίς φορτία κυκλοφορίας και ηχομονωτικά πετάσματα
• Δράσεις με φορτία κυκλοφορίας ή με ηχομονωτικά πετάσματα
Στη δεύτερη περίπτωση είσάγεται στον υπολογισμό μία ισοδύναμη εκτεθειμένη στον
άνεμο επιφάνεια κυκλοφορίας Aref ύψους 2 m πάνω από την επιφάνεια κυκλοφορίας.
Αυτή η γραμμή κυκλοφορίας είναι επιπρόσθετη στο πάχος της ανωδομής αλλά χωρίς
το τοποθετούμενο επιπρόσθετο ύψος που δίνει το DIN V ENV 1991-2-4 των
κιγκλιδωμάτων, των προστατευτικών εξοπλισμών και των ηχομονωτικών
πετασμάτων. Η ανεμοπίεση στα οχήματα πρέπει να λαμβάνεται με βάση το
δυσμενέστερο μήκος, ανεξάρτητα από το μήκος επιρροής των κατακόρυφων
μεταβλητών δράσεων που λαμβανεται υπόψη.
6,50
,75 5,00 ,75
2,00
,60
d = 3,32 m
,40
d = 2,55 m
,07
*
,51
,49
1,55
1,32
,76
Ze = 6,36 m
Ze = 5,98 m
*
4,70
± 0,00
Σχήμα 24 Δράση Ανέμου
Υπολογισμός ανεμοφόρτισης στην εγκάρσια διεύθυνση
Αρχικές Τιμές
d για τη γέφυρα χωρίς κυκλοφορία και χωρίς πετάσματα

ηχομόνωσης: Ύψος από την κάτω ίνα του φορέα μέχρι
την ανώτατη ακμή των πεζοδρομίων του καταστρώματος
d* για την περίπτωση φόρτισης με φορτία κυκλοφορίας ή με

πετάσματα ηχομόνωσης: Ύψος από το ανώτατο σημείο
της ισοδύναμης επιφάνειας κυκλοφορίας των 2 m ή του
πετάσματος ηχομόνωσης μέχρι την κάτω ίνα του φορέα
b Συνολικό πλάτος του καταστρώματος της γέφυρας
33
ze Μέγιστο ύψος της συνισταμένης των πιέσεων του ανέμου
πάνω από την επιφάνεια του εδάφους για την περίπτωση
χωρίς φορτία κυκλοφορίας ή πετάσματα ηχομόνωσης
ze * Ύψος της συνισταμένης των πιέσεων του ανέμου πάνω

από την επιφάνεια του εδάφους για την περίπτωση με
φορτία κυκλοφορίας ή πετάσματα ηχομόνωσης
ew Απόσταση της συνισταμένης των πιέσεων του ανέμου

από το κέντρο διάτμησης του φορέα (στην προκειμένη
περίπτωση ταυτίζεται με το κέντρο βάρους)
Δράση ανέμου wk χωρίς κυκλοφορία και χωρίς πετάσματα ηχομόνωσης (d = 1,30

+0,26 = 1,55 m):
με b /d = 7,20 / 1,55 = 4,65 και ze = 5,98 m < 20 m προκύπτει:

wk = 1,90 kN/m2
Δράση ανέμου wk* με κυκλοφορία ή με πετάσματα ηχομόνωσης (d* = 1,30 + 0,07

+2,00 = 3,37 m):
με b /d* = 7,20 / 3,37 = 2,14 και ze* = 6,36 m < 20 m προκύπτει:

wk* = 2,65 kN/m2 (παρεμβολή)
Οι δυνάμεις ανέμου στη διαμήκη διεύθυνση της γέφυρας αγνοούνται ως αμελητέες.
Εύρεση των ασκούμενων γραμμικών φορτίων
• Γέφυρα χωρίς κυκλοφορία και χωρίς πετάσματα ηχομόνωσης
Επειδή το DIN Fachbericht 101 δεν περιλαμβάνει στοιχεία για τον ορισμό της
εκτιθέμενης στον άνεμο επιφάνειας , ανατρέχει κανείς σχετικά στον κανονισμό EC 1,
Μέρος 2.4. Ανάλογα λαμβάνεται υπόψη στην περίπτωση φόρτισης χωρίς λωρίδα
κυκλοφορίας το ύψος πλευρικών μπαρών και κιγκλιδωμάτων.
Με d’ = 2,55 m (το ύψος πάνω πλευράς των κιγκλιδωμάτων μέχρι την κάτω πλευρά
της φέρουσας κατάσκευής = 1,55 +1,00 = 2,55 m) προκύπτει :
_
w k = w k ⋅ d' = 1,90 ⋅ 2,55 = 4,85 kN/m
ew΄ = 2,25 / 2 – 0,7735 = 0,35 m
• Γέφυρα με κυκλοφορία ή με πετάσματα ηχομόνωσης
Με d* = 3,37 m (το ύψος πάνω πλευράς της λωρίδας κυκλοφορίας μέχρι την κάτω
πλευρά της φέρουσας κα-τάσκευής = 1,37 +2,00 = 3,37 m) προκύπτει :
_
*
w k = w k ⋅ d * = 2,65 ⋅ 3,37 = 8,93 kN/m
ew* = 3,37 / 2 – 0,7735 = 0,91 m
34
Τα παραπάνω στοιχεία ισχύουν μόνο για μη ευαίσθητα σε ταλάντωση καταστρώματα
γεφυρών και δομικά στοιχεία. Για να επαληθευτεί η εγκυρότητα των παραδοχών,
πρέπει να ικανοποιούνται οι παρακάτω απαιτήσεις:
Περιοριστικά κριτήρια:
• Η ανωδομή χωρίς φορτία κυκλοφορίας
b / d = 7,20 / 1,37 = 5,26 > 5 → l / d < 24
l/d = 28,50 / 1,37 = 20,80 ≤ 24 → ικανοποιείται
• Η ανωδομή με φορτία κυκλοφορίας
b / d = 7,20 / 3,37 = 2,14 ≤ 5 → l / d < 24
l/d = 28,50 / 3,37 = 8,46 ≤ 24 → ικανοποιείται
3.2.3.9 Φορτίο χιονιού
Τα φορτία χιονιού λαμβάνονται υπόψη μόνο σε σκεπαστές γέφυρες ή στον έλεγχο

στη φάση κατασκευής.
Επειδή προαναφέρθηκε ότι στην παρούσα περίπτωση δεν απαιτούναται έλεγχοι στη
φάση κατασκευής, παραλείπεται η εύρεση της φόρτισης του χιονιού.
35
3.2.3.10 Θερμοκρασιακές Δράσεις
Οι παρακάτω κανόνες ισχύουν για φορείς γεφυρών, οι οποίοι είναι εκτεθιμένοι σε

καθημερινή ή ετήσια διακύμανση κλιματικών δράσεων.
Σε αυτήν την περίπτωση το θερμοκρασιακό προφίλ που προκύπτει μπορεί να
αναλυθεί σε τέσσερις περιπτώσεις:
a) Σταθερό τμήμα θερμοκρασίας, ΔΤΝ (Ομοιόμορφη μεταβολή θερμοκρασίας)
b) Τμήμα θερμοκρασίας γραμμικά μεταβαλλόμενο στο επίπεδο x – z, ΔΤMz
c) Τμήμα θερμοκρασίας γραμμικά μεταβαλλόμενο στο επίπεδο x – y, ΔΤMy
d) Μη γραμμική κατανομή της θερμοκρασίας ΔΤΕ
Αυτό το μερίδιο προκαλεί ίδιες τάσεις, αλλά κανένα συνολικό φορτίο διατομής. Οι
τοπικές επιπτώσεις αυτών των προερχομένων από τους καταναγκασμούς τάσεων
πρέπει να παραλαμβάνονται μέσω ενός ικανοποιητικού ελάχιστου οπλισμού
αναγκαίου για τον περιορισμό του εύρους της ρηγμάτωσης.
Σχήμα 25 Κατανομή της θερμοκρασίας μέσα στη διατομή
Στα παρακάτω θεωρούνται μόνο οι σταθερές και γραμμικές θερμοκρασιακές

μεταβολές.
Οι θερμοκρασιακές δράσεις λαμβάνονται υπόψη στο μακροχρόνιο και στο

βραχυχρόνιο συνυασμό δράσεων, τόσο για να ελεγχθούν οι παραμορφώσεις όσο και
για να προσδιοριστούν οι εντατικές καταπονήσεις λόγω καταναγκασμών.
Δίνονται παρακάτω ξεχωριστα τα αποτελέσματα των ανωτέρω μεριδίων των

θερμοκρασιακών δράσεων:
Ομοιόμορφη μεταβολή θερμοκρασίας
Φορέας της γέφυρας:
Ακραίες τιμές της εξωτερικής θερμοκρασίας στη Γερμανία:

Τmax = 37 ο C
Τmin = -24 ο C
Ακραίες τιμές της πραγματικής θερμοκρασίας της γέφυρας (Fb 101, Kεφ. V, 6.3.1.3.1
(4), παρ. 6.2 για την ομάδα 3 (γέφυρες από σκυρόδεμα))
με Τmax = + 37οC και Τmin = -24οC:
36
Τe,max = 37 οC
Τe,min = -17 οC
Θερμοκρασία κατά την κατασκευή:
Τ0 = 10 οC (Παραδοχή του EC 1 M 2-5 Παράρτημα Α.Α 1 (4))
Σύμφωνα με το Fb 101, Kεφ.V, 6.3.1.3.3 οι θερμοκρασιακές διακυμάνσεις,

εξαρτώμενες από το Τ0 =+10 οC είναι:
ΔΤΝ , neg = Τe,min – Τ0 = -27 K

ΔΤΝ , pos = Τe,max – Τ0 = 27 K
Και η «Ψαλίδα» θερμοκρασιακών διακυμάνσεων ανέρχεται σε:
ΔΤΝ = Τe,max – Τe,min = 54 Κ
Υπολογισμός εφεδράνων και αρμών:
Για τον υπολογισμό των διακυμάνσεων των μετακινήσεων (π.χ. στον υπολογισμό
των εφεδράνων και των αρμών διαστολής) πρέπει, αν δεν υπάρχει καμία άλλη τιμή, η
μέγιστη διακύμανση του θετικού μεριδίου της θερμοκρασίας να λαμβάνεται (ΔΤΝ + 20
Κ) και η μέγιστη διακύμανση του αρνητικού μεριδίου της θερμοκρασίας (ΔΤΝ – 20 Κ)
(Fb 101, Kεφ.V, 6.3.1.3.3 (4) Ρ).
Εάν η μέση θερμοκρασία του εργοταξίου κατά τη διάρκεια της κατασκευής των
οριστικών συνδέσεων με τις στηρίξεις και κατά τη διαμόρφωση των αρμών διαστολής
είναι γνωστή, μπορεί η τιμή από 20 Κ να μειωθεί σε 10 Κ (Fb 101, Kεφ.V, 6.3.1.3.3
(5) Ρ).
Γραμμική Μεταβολή της Θερμοκρασίας Fb 101, Kεφ. V, 6.3.1.4
Ο συνυπολογισμός της γραμμικής μεταβολής της θερμοκρασίας μπορεί να

περιοριστεί σε γενικές γραμμές στην επιρροή μόνο στην κατακόρυφη διεύθυνση Fb
101, Kεφ. V, 6.3.1.4.2 (1) Ρ. Σε ειδικές περιπτώσεις, π.χ. στην εύρεση της οριζόντιας
παραμόρφωσης της ανωδομής για λόγους ασφάλειας της κυκλοφορίας, πρέπει να
ληφθεί υπόψη και η επιρροή της μεταβολής της θερμοκρασίας στην οριζόντια
διεύθυνση.
Απλοποιητικά λαμβάνεται υπόψη η επιρροή από γραμμική μεταβολή της
θερμοκρασίας μέσω μιας θετικής και μιας αρνητικής θερμοκρασιακής διαφοράς Fb
101, Kεφ. V, 6.3.1.4.1 (5) Ρ και πίν. 6.1 για ομάδα 3 (πλακοδοκοί σκυροδέματος)
ΔΤΜ,pos(50) θετική γραμμική μεταβολή της θερμοκρασίας

βάσει ενός πάχους οδοστρώματος των 50 mm
ΔΤΜ,neg(50) αρνητική γραμμική μεταβολή της θερμοκρασίας
βάσει ενός πάχους οδοστρώματος των 50 mm
Ksur διορθωτικός συντελεστής για την παρέκκλιση του
πάχους του οδοστρώματος από τα 50 mm (για
την ανωδομή)
με :
37
ΔΤΜ,pos(50) = 15οC
ΔΤΜ,neg(50) = -8οC
και:
Ksur(70) = 0,88 (θερμότερη η πάνω επιφάνεια) Fb 101, Kεφ. V, 6.3.1.4.1
(6) Ρ και πίν. 6.2
Ksur(70) = 1,00 (θερμότερη η κάτω επιφάνεια)
προκύπτει:
ΔΤΜ,pos θετική γραμμική μεταβολή της θερμοκρασίας

(πάνω πλευρά θερμότερη από ότι η κάτω)
ΔΤΜ,neg αρνητική γραμμική μεταβολή της θερμοκρασίας
(κάτω πλευρά θερμότερη από ότι η πάνω)
Όταν η πάνω πλευρά είναι θερμότερη της κάτω Fb 101, Kεφ. V, 6.3.1.4.2 (1) Ρ
ΔΤΜ,pos = ΔΤΜ,pos(50) ⋅ Ksur

ΔΤΜ,pos = + 15 ⋅ 0,88 = + 13,20 Κ
Όταν η κάτω πλευρά είναι θερμότερη της πάνω Fb 101, Kεφ. V, 6.3.1.4.2 (2)
ΔΤΜ,neg = ΔΤΜ,neg(50) ⋅ Ksur

ΔΤΜ,neg = - 8 ⋅ 1,0 = -8 K
Σε γενικές γραμμές χρειάζεται να ληφθεί υπόψη η γραμμική κατανομή της

θερμοκρασίας μόνο στην κατακόρυφη διεύθυνση. Σε ειδικές περιπτώσεις θα πρέπει
να προσέχει κανείς και τις οριζόντιες θερμοκρασιακές βαθμίδες Σε αυτές τις
περιπτώσεις επιτρέπεται να ληφθεί μια διαφορά της θερμοκρασίας των 5 Κ, αν δε
δίνεται καμία άλλη πληροφορία και καμία οδηγία για υψηλότερες τιμές.
Συνδυασμός των Θερμοκρασιακών Δράσεων
Για την κάλυψη των θερμοκρασιακών διακυμάνσεων και των γραμμικών μεταβολών
της θερμοκρασίας επιτρέπεται να γίνουν οι παρακάτω συνδυασμοί (κάθε φορά κάτω
από την προσοχή των ανταποκρινόμενων επιμέρους ασφαλείας και συνδυαστικών
τιμών)(Fb 101, Κεφ. V, 6.3.1.5 (1) Ρ):
Περίπτωση 1: Κύρια γραμμική μεταβολή της θερμοκρασίας
ΔΤΜ + ωΝ ⋅ ΔΤΝ με ωΝ = 0,35
Περίπτωση 2: Κύρια γραμμική διακύμανση της θερμοκρασίας
ΔΤΝ + ωΜ ⋅ ΔΤΜ με ωΜ = 0,75
38
3.2.3.11 Υποχωρήσεις του Εδάφους
Ουσιαστικά μπορεί να διακριθούν μεταξύ δυνατών και πιθανών μετακινήσεων του

εδάφους. Οι δυνατές και οι πιθανές μετακινήσεις του εδάφους λαμβάνονται από τα
στοιχεία της γεωτεχνικής έρευνας.
a) Δυνατές εδαφικές μετακινήσεις
Στην οριακή κατάσταση αστοχίας ορίζονται πάντα οι καθαρά μέγιστες δυνατές

εδαφικές μετακινήσεις (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.3.2.2 (103) Ρ και (104)).Όσο δεν ακολουθεί
κανένας ακριβής έλεγχος, επιτρέπεται μαζί να τοποθετούνται στον συνυπολογισμό
των σχέσεων της δυσκαμψίας για τη μετάβαση στο Στάδιο ΙΙ το 0,4 της τιμής της
δυσκαμψίας του Σταδίου Ι.
Για την παρακάτω εύρεση των φορτίων διατομής και τη διαστασιολόγηση στην
οριακή κατάσταση αστοχίας λαμβάνεται υποτίθεται σε συνεννόηση με τον γεωτεχνικό
μηχανικό μία δυνατή εδαφική μετακίνηση των Δsm = 2,0 cm.
b) Πιθανές εδαφικές μετακινήσεις
Στην οριακή κατάσταση λειτουργίας λαμβάνονται υπόψη οι καταπονήσεις από

καταναγκασμούς λόγω πιθανών εδαφικών μετακινήσεων (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 2.3.4 (110) Ρ και (111)).
Εάν δε δίνεται κανένα άλλο στοιχείο, λαμβάνεται συνήθως μία πιθανή εδαφική
μετακίνηση του Δsw = 1,0 cm. Αυτή η τιμή ορίζεται σε συνεννόηση με το γεωτεχνικό
μηχανικό.
3.2.3.12 Ανύψωση για την αλλαγή των εφεδράνων
Για την αλλαγή των εφεδράνων πρέπει να ληφθεί υπόψη μία ανύψωση του
υποστηριζόμενου φορέα στη μία μεμονωμένη γραμμή στήριξης κάθε φορά(Fb 101,
Kεφ IV, 4.10.4 (1) P).
Το μέγεθος της ανύψωσης ανέρχεται στο 1,0 cm(Fb 101, Kεφ IV, 4.10.4 (2) P), γιατί
δεν απαιτεί το είδος της στήριξης που επιλέχθηκε μια μεγαλύτερη τιμή ( γι ‘αυτό τους
κανονισμούς στηρίξεων της σειράς DIN 4141 και DIN EN 1337-1).
Για πολύ στενές η μία δίπλα στην άλλη γραμμές στήριξης (π.χ. για δύο γειτονικές
γραμμές στήριξης πάνω σε ένα στύλο) μπορεί κατ’ εξαίρεση να πραγματοποιηθεί μία
ταυτόχρονη ανύψωση σε δύο γραμμές στήριξης, εφόσον υπάρχει η αναγκαία
πρόβλεψη για το γρύλλο(Fb 101, Kεφ IV, 4.10.4 (3)).
Η αλλαγή εφεδράνων ισχύει ως τυχηματική δράση, όπου το μέγεθος της ανύψωσης
ορίζεται ως τιμή διαστασιολόγησης για αυτήν την τυχηματική δράση (Fb 101, Kεφ IV,
4.10.4 (4) P).
Για τα εδώ χρησιμοποιούμενα ελαστομερή εφέδρανα ορίζεται στα παρακάτω ένα
μέγεθος ανύψωσης των ΔsL = 1,0 cm.
39
Τυχηματικές Δράσεις
40
Τυχηματικές Δράσεις
Οι τυχηματικές δράσεις περιλαμβάνουν δράσεις από πρόσκρουση οχημάτων επί της

ανωδομής (Fb 101, Κεφ. IV, 4.7.1) ή δράσεις που προκύπτουν κατά την αλλαγή των
εφεδράνων (Fb 101, Κεφ. IV, 4.10.4).
3.2.3.13 Ισοδύναμα Φορτία Πρόσκρουσης Οχημάτων
Οι τυχηματικές δράσεις από πρόσκρουση οχημάτων περιλαμβάνουν τις ακόλουθες

περιπτώσεις (Fb 101, Κεφ. IV, 4.7.1 (1) P):
• Πρόσκρουση οχήματος επί βάθρου

• Φόρτιση τροχού επί του πεζοδρομίου (Δράσεις βαρέων φορτίων τροχού
λαμβάνονται υπόψη για όλες τις γέφυρες, στις οποίες οι πεζόδρομοι δεν
ασφαλίζονται μέσω καταλλήλων προστατευτικών διατάξεων),
• Πρόσκρουση οχήματος στα κράσπεδα των πεζοδρομίων και στα θωράκια
ασφαλείας(η τελευταία εξετάζεται στις περιπτώσεις που προβλέπονται οι εν
λόγω προστατευτικές διατάξεις)
Παρακάτω ακολουθούν για τη διαστασιολόγηση της ανωδομής οι δράσεις από

οχήματα πάνω στη γέφυρα.
a) Οχήματα επί πεζοδρομίων και ποδηλατολωρίδες γεφυρών
Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ένα τυχηματικό αξονικό φορτίο αQ ⋅ Q2k (Fb 101, Κεφ.
IV, 4.7.3.1). Αν υπάρχει προστατευτική διάταξη με δυνατότητα απορρόφησης
ενέργειας (μπάρα αυτοκινητοδρόμων), αυτό το εν λόγω φορτίο τοποθετείται μέχρι
1,00 m πίσω από την προστατευτική διάταξη. Οι επιφάνειες επαφής των φορτίων
των τροχών είναι τετράγωνα 0,4 x 0,4 m.
Επειδή στην προκειμένη περίπτωση γέφυρας δεν προβλέπονται προστατευτικές
διατάξεις, το φορτίο άξονα τοποθετείται άμεσα στην εσωτερική πλευρά του
κιγκλιδώματος στην άκρη του πεζοδρομίου.
Το συγκεκριμένο φορτίο άξονα δεν ασκείται ταυτόχρονα με τα άλλα φορτία
κυκλοφορίας και είναι σημαντικό μόνο για τη διαστασιολόγηση του εγκάρσιου
συστήματος.
Διαμήκης Άξονας της Γέφυρας
2.00

0,40x0,40 m
Σχήμα 26 Τοποθέτηση του τυχηματικού φορτίου άξονα
41
Από τον πίνακα 4.2 του Fb 101, Κεφ. IV, 4.3.2.1 προκύπτει:
αQ2 = 0,8
και με την βασική τιμή Q2k = 200 kN προκύπτει το φορτίο άξονα
Qk = 0,8 ⋅ 200 = 160 kN
και το φορτίο τροχού 0,5 ⋅ 0,8 ⋅ 200 = 80 kN
b) Φορτία Πρόσκρουσης στα Κράσπεδα
Ως δράση από σύγκρουση οχήματος σε κράσπεδο λαμβάνεται ένα οριζόντιο

μοναχικό φορτίο των 100 kN ασκούμενο καθέτως προς το μέτωπο του πεζοδρομίου
σε ύψος των 0,05 m κάτω από την άνω πλευρά του κρασπέδου (Fb 101, Κεφ. IV,
4.7.3.2).
Το φορτίο ενεργεί σε ένα μήκος των 0,50 m και κατανέμεται υπό γωνία 45ο στο
πληττόμενο δομικό στοιχείο με ένα πλάτος επιρροής bi. Επιπλέον λαμβάνεται ένα
κατακόρυφο φορτίο κυκλοφορίας των 0,75 ⋅ αQ1 ⋅ Q1.
0.75 . αQ1k .Q1k 0.75 . αQ1k .Q1k

100 kN 100 kN
0.05
0.05
45° 45°
bi
100 kN 100 kN
bi
0,50
0,50
a) στη μέση περιοχή b) στην ακραία περιοχή
Σχήμα 27 Κατανομή φορτίου στο κράσπεδο
Σε σύγκρουση οχήματος στα άκρα της ανωδομής πρέπει να προσεχθεί το πλάτος

κατανομής να ορίζεται μόνο σε μία πλευρά. Έτσι προκύπτει σ’ αυτήν την περίπτωση
μία μεγαλύτερη καταπόνηση του προβόλου.
42
Φορτία Διατομής
43
3.3 Φορτία Διατομής
3.3.1 Γεωμετρικά Στοιχεία της πλήρους Διατομής
Σε πλακοδοκούς το συνεργαζόμενο πλάτος πλάκας εξαρτάται από τις διαστάσεις

πέλματος – και τις διαστάσεις κορμού, από το είδος της φόρτισης, το άνοιγμα, τις
συνθήκες έδρασης και τον εγκάρσιο οπλισμό (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.5.2.2.1 (1) Ρ).
Κατά την εύρεση των φορτίων διατομής επιτρέπεται κατά κανόνα επί ενός
συγκεκριμένου ανοίγματος να λαμβάνεται ένα σταθερό συνεργαζόμενο πλάτος
πλάκας (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.5.2.2.1 (102)).
Στο συγκεκριμένο παράδειγμα μπορεί λόγω της μειωμένης επιρροής των διαμήκων
οπλισμών, οι έλεγχοι καμπτικής λειτουργικότητας και αστοχίας να γίνουν με βάση την
καθαρή διατομή σκυροδέματος (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.5.2.2.1 (103)).
Επίσεις ως συνεργαζόμενο πλάτος μπορεί να ληφθεί το πλήρες πλάτος της διατομής
του φορέα.
Οι τιμές των αναγκαίων γεωμετρικών παραμέτρων της διατομής για την διεξαγωγή
των ελέγχων λειτουργικότητας είναι δυνατόν να βρεθούν με εξισώσεις ολοκλήρωσης
για ικανού πάχους, πολυγωνικά περιορισμένες διατομές. Προκύπτουν οι παρακάτω
τιμές:
• Συνολική Διατομή
Ac = 4,20 m2 Wcy,0 = 0,967 m3

Wcy,1 = 0,967 m3
u = 15,62 m Wcy,4 = -1,420 m3
Wcy,7 = -1,420 m3
Sy = 0,960 m3
Wcz,0 = 5,839 m3
zc = 0,7735 m Wcz,1 = -5,839 m3
yc = 1,600 m Wcz,4 = -3,775 m3
Wcz,7 = 3,775 m3
Icy = 0,7478 m4
Icz = 9,3423 m4
z
7 6 5 4
8 3
9 y 2
0 1
Σχήμα 28 Σχέδιο πολυγωνικής οριακής διατομής ( πλήρης διατομή)
Με βάση το σημείο αναφοράς το 0 προκύπτουν οι συντεταγμένες των υπολοίπων

σημείων (Πίνακας 6):
44
Πίνακας 6 Συντεταγμένες των σημείων του πολυγώνου της πλήρους Διατομής
y0 [m] z0 [m]
Σημείο 0 0,000 0,000
Σημείο 1 3,200 0,000
Σημείο 2 3,200 -0,900
Σημείο 3 4,950 -1,100
Σημείο 4 4,950 -1,300
Σημείο 5 3,200 -1,300
Σημείο 6 0,000 -1,300
Σημείο 7 -1,750 -1,300
Σημείο 8 -1,750 -1,100
Σημείο 9 0,000 -0,900
Η εξέταση της τέμνουσας και της στρεπτικής ροπής λαμβάνει χώρα ουσιαστικά για
τον κορμό χωρίς τους προβόλους.
Με:
b/h = 3,20 / 1,30 = 2,462
προκύπτει:
α = 0,225
β = 0,256
και από αυτά ακολουθεί:
Ιc,T = 0,225 ⋅ 3,20 ⋅ 1,303 = 1,58 m4

Wc,T = 0,256 ⋅ 3,20 ⋅ 1,302 = 1,80 m3
Σημείωση:
Απλοποιητικά οι μοχλοβραχίονες των εγκάρσιων φορτίων αναφέρονται στο κέντρο

βάρους της συνολικής διατομής.
3.3.2 Στοιχεία Διατομής με βάση το συνεργαζόμενο πλάτος
Για τον έλεγχο των τάσεων και των ευρών των ρηγματώσεων στην οριακή
κατάσταση της λειτουργικότητας και τον έλεγχο κόπωσης επιτρέπεται το
συνεργαζόμενο πλάτος πλάκας για μία δοκό να ληφθεί όπως περιγράφεται
παρακάτω (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 2.5.2.2.1 (104)):
beff = ∑ beff,i +bw
εδώ ισχύει:
beff = 0,2 ⋅ bi + 0,1⋅ l 0 ≤ bi ≤ 0,2 ⋅ l 0
Ι0 = η απόσταση του σημείου μηδενισμού των ροπών
45
• Περιοχή Ανοίγματος
Ι0 = 0,85 ⋅ Ι1 = 0,85 ⋅ 28,50 = 24,23 m
bi = b1 = b2 = 1,75 m
beff,1 = 0,2 ⋅ b1 + 0,1 Ι0
= 0,2 ⋅ 1,75 + 0,1 ⋅ 24,23
= 2,773 m > b1
Έτσι τοποθετείται ως συνεργαζόμενο πλάτος πλάκας το πλάτος του πέλματος και

ισχύει στο άνοιγμα η τιμή της πλήρους διατομής.
• Περιοχή Στηρίξεων
Ι0 = 0,15 ⋅ (Ι1 + Ι2) = 0,15 ⋅ (28,50 ⋅ 2)
= 8,55 m
bi = b1 = b2 = 1,75 m
beff,1 = beff,2 = 0,2 ⋅ b1 + 0,1 ⋅ Ι0
= 0,2 ⋅ 1,75 + 0,1 ⋅ 8,55
= 1,205 m < b1 < 0,2 Ι0
beff,στήρ. = ∑ beff,i +bw = 1,205 ⋅ 2 + 3,20

= 5,61 m
Με αυτά προκύπτουν οι παρακάτω τιμές της διατομής:
ΑC = 3,958 m2
Sy = 0,939 m3
zc = 0,747 m
yc = 1,600 m
Icy = 0,702 m4
Icz = 6,969 m4
Wcy,0 = 0,940 m3
Wcy,1 = 0,940 m3
Wcy,4 = -1,269 m3
Wcy,7 = -1,269 m3
Wcz,0 = 4,356 m3
46
Wcz,1 = - 4,356 m3
Wcz,4 = -3,164 m3
Wcz,7 = 3,164 m3
z
7 6 5 4
8
3
9 y 2
0 1
Σχήμα 29 Σχέδιο πολυγωνικά περιορισμένης διατομής (συνεργαζόμενο πλάτος πλάκας
στις στηρίξεις)
Πίνακας 7 Συντεταγμένες των σημείων του πολυγώνου λαμβάνοντας υπόψη το

συνεργαζόμενο πλάτος πλάκας
y0 [m] z0 [m]
Σημείο 0 0,000 0,000
Σημείο 1 3,200 0,000
Σημείο 2 3,200 -0,900
Σημείο 3 4,405 -1,038
Σημείο 4 4,405 -1,300
Σημείο 5 3,200 -1,300
Σημείο 6 0,000 -1,300
Σημείο 7 -1,205 -1,300
Σημείο 8 -1,205 -1,038
Σημείο 9 0,000 -0,900
Σημείωση:
Απλοποιητικά οι μοχλοβραχίονες των εγκάρσιων φορτίων αναφέρονται στο κέντρο
βάρους της συνολικής διατομής.
47
3.4 Φορτία Διατομής
Η εύρεση των φορτίων διατομής ακολουθεί για τις χαρακτηριστικές τιμές Fk των
μοναχικών εξωτερικών δράσεων και για την μέση τιμή Pmt της προέντασης. Ο
συνυπολογισμός των τιμών συνδυασμού για τις μεταβλητές δράσεις, των
καθοριστικών χαρακτηριστικών τιμών της προέντασης και των επιμέρους
συντελεστών ασφαλείας για όλες τις δράσεις προεπιλέγονται σε εξάρτηση των
εκάστοτε συνδυασμών δράσεων σε εφελκυσμό των διαδικασιών ελέγχων στην
οριακή κατάσταση αστοχίας και στην οριακή κατάσταση λειτουργικότητας.
Λαμβάνεται λόγω συμμετρίας μόνο το μισό της ανωδομής. Τα φορτία διατομής

βρίσκονται για τα υποδιαιρεμένα σε δέκατα σημεία από τα βάθρα και στις κρίσιμες
διατομές στήριξης.
3.4.1 Μόνιμες Δράσεις
Οι μεταβάσεις του φορέα στα άκρα της ανωδομής (Ι = 0,70 m) λαμβάνονται υπόψη
στην εύρεση των φορτίων διατομής, αν και χωρίς το πρόσθετο βάρος του ακραίου
φορέα.
Τα φορτία διατομής από μόνιμες δράσεις δίνονται στον πίνακα 8.
Πίνακας 8 Φορτία Διατομής εξαιτίας των χαρακτηριστικών τιμών των μόνιμων δράσεων
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
με: G= 130,95 kN/m
MG [MNm] 0 0,311 3,447 5,852 7,203 7,488 6,708

VG [MN] -1,406 -1,373 -1,032 -0,660 -0,286 0,087 0,460
TG [MNm] 0 0 0 0 0 0 0
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0
x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
με: G= 130,95 kN/m
MG [MNm] 4,866 1,959 -2,011 -7,044 -11,326 -13,142

VG [MN] 0,833 1,206 1,580 1,953 2,221 2,326
TG [MNm] 0 0 0 0 0 0
(Στις προηγούμενες παραγράφους βρέθηκαν:

gk1 = 105,0 kN/m
gk2 = 11,30 kN/m
gk3 = 14,65 kN/m
G = 105,0 + 11,30 + 14,65 = 130,95 kN/m
48
3.4.2 Προένταση, Ερπυσμός, Ξήρανση και Χαλάρωση
3.4.2.1 Προένταση
Τη χρονική στιγμή t0 προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη την ολίσθηση της σφήνωσης και
την τριβή μία μεταβαλλόμενη τάση προέντασης κατά μήκος των τενόντων
προέντασης, της οποίας ως μέγιστη τιμή αρκεί η επιτρεπόμενη τάση σpm,0 = 1275
N/mm2. H δύναμη προέντασης βρίσκεται σε κάθε τένοντα σύμφωνα με τα παρακάτω:
Pm,0 (x) = np ⋅ Ap ⋅ σpm,0 (x)
Όπου:
np ο αριθμός των καλωδίων σε κάθε τένοντα

Αp η διατομή ενός καλωδίου
Τα φορτία διατομής αποτελούνται εξαιτίας της υπάρχουσας υπερστατικότητας από

δύο μερίδια:
Ισοστατικό μερίδιο:
Ν0cpm,0 = - Pm,0 (x) ⋅ cos α

V0cpm,0 = Pm,0 (x) ⋅ sin α
M0cpm,0 = Pm,0 (x) ⋅ cos α ⋅ zcp
με
α η κλίση τενόντων
zcp απόσταση τένοντα από το κέντρο βάρους
Παρασιτικό μερίδιο:
Ν’cpm,0 = N1 ⋅ Xp
V’cpm,0 = V1 ⋅ Xp
M’cpm,0 = M1 ⋅ Xp
Η Xp είναι η ροπή στήριξης, δεδομένου ότι στο στατικά ορισμένο κύριο σύστημα δεν
υπάρχει σύνδεση στον άξονα 20.
Ic = σταθερό
Έτσι προκύπτουν τα τελικά φορτία διατομής εξαιτίας της προέντασης ως εξής.
Mcpm,0 = M0cpm,0 + M’cpm,0

Νcpm,0 = Ν0cpm,0 + Ν’cpm,0
Vcpm,0 = V0cpm,0 + V’cpm,0
Για το θεμελιώδες ισοστατικό σύστημα η ροπή κάμψης Μcy στον άξονα 20

(μεσόβαθρο) έχει μηδενιστεί. Οι στατικά άγνωστες Xp (ροπές στήριξης) βρίσκονται
για τις δύο ομάδες τενόντων ξεχωριστά και προσδιορίζονται σύμφωνα με τα
επόμενα:
49
Xp = - (δ1p/ δ11)
Με
E c I c δ1p = ∫ M1 M p dx και E c I c δ11 = ∫ M1 M1 dx
προκύπτει:
Χ p = −( ∫ M1 M p dx / ∫ M1 M1 dx)
Με τα φορτία διατομής M0cpm,0 σύμφωνα με τον πίνακα 8 προκύπτει ενδεικτικά για

τον τένοντα 1 Xp = Mp,x=1,0 ⋅ I ως στατικά άγνωστο τμήμα της ροπής στήριξης ως εξής:
δ11 = 2 ⋅ 1/3 ⋅ 28,50 = 19,0 m
Με ολοκλήρωση με τη βοήθεια του κανόνα του Simpson προκύπτει:

δ1p = 2 ⋅ [4 ⋅ 0,1 ⋅ (-2,09) +2 ⋅ 0,2 ⋅ (-4,62) +4 ⋅ 0,3 ⋅ (-
6,15) + 2 ⋅ 0,4 ⋅ (-6,67) + 4 ⋅ 0,5 ⋅ (-6,33) + 2 ⋅
0,6 ⋅ (-5,46) + 4 ⋅ 0,7 ⋅ (-4,01) + 2 ⋅ 0,8 ⋅ (-1,97)
+ 4 ⋅ 0,9 ⋅ (0,64) + 1 ⋅ 1,0 ⋅ (3,47)] ⋅ 2,85 / 3
= -82,09 MNm m
Xp = -(-82,09 / 19,0) = 4,320 MNm
Τα φορτία διατομής Mcpm,0 και Vcpm,0 των δύο ομάδων τενόντων προέντασης δίνονται
στον πίνακα 9, όπου γίνεται κατά βάση ο υπολογισμός προσεγγιστικά των φορτίων
διατομής λόγω της προέντασης.
50
Πίνακας 9 Φορτία διατομής της χαρακτηριστικής μέσης τιμής της προέντασης τη
χρονική στιγμή t = 0
Τένοντας 1
x/l [-] 0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
Τομή x [m] 0 0,25 2,85 5,7 8,55 11,4 14,25
σpm,0 [MN/m2] 1244 1244 1248 1253 1257 1262 1266
Pm,0 [MN] 10,45 10,45 10,49 10,52 10,56 10,60 10,64
Τένοντας
zcp,1[ m ] 1) 0,135 0,102 -0,197 -0,434 -0,577 -0,625 -0,593
1
1)
tan α [ - ] -0,133 -0,130 -0,100 -0,067 -0,033 0,000 0,019
α [rad] -0,132 -0,129 -0,099 -0,067 -0,033 0,000 0,019
cos α [ - ] 0,991 0,992 0,995 0,998 0,999 1,000 1,000
sin α [ - ] -0,132 -0,129 -0,099 -0,067 -0,033 0,000 0,019
Ν0cpm,0 =
[MN] -10,36 -10,37 -10,43 -10,50 -10,56 -10,60 -10,63
Νcpm,0
Μ0cpm,0 [MNm] 1,40 1,06 -2,05 -4,56 -6,09 -6,62 -6,30
V0cpm,0 [MN] -1,38 -1,35 -1,04 -0,70 -0,35 0,00 0,20
’
Μ cpm,0 [MNm] 0,00 0,02 0,22 0,43 0,65 0,86 1,08
’
V cpm,0 [MN] 0,07 0,07 0,07 0,07 0,07 0,07 0,07
Μcpm,0 [MNm] 1,40 1,08 -1,84 -4,13 -5,44 -5,76 -5,23
Vcpm,0 [MN] -1,30 -1,28 -0,97 -0,63 -0,28 0,07 0,28
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,950 1

Τομή x [m] 17,1 19,95 22,8 25,65 27,080 28,5
σpm,0 [MN/m2] 1271 1275 1272 1266 1264 1260
Pm,0 [MN] 10,67 10,71 10,68 10,64 10,62 10,58
Τένοντας
zcp,1[ m ] 1) -0,511 -0,375 -0,185 0,060 0,199 0,325
1
tan α [ - ] 1) 0,038 0,057 0,076 0,095 0,104 0,000
α [rad] 0,038 0,057 0,076 0,095 0,103 0,000
cos α [ - ] 0,999 0,998 0,997 0,995 0,995 1,000
sin α [ - ] 0,038 0,057 0,076 0,095 0,103 0,000
Ν0cpm,0 =
[MN] -10,67 -10,69 -10,65 -10,59 -10,56 -10,58
Νcpm,0
Μ0cpm,0 [MNm] -5,45 -4,01 -1,97 0,64 2,10 3,44
V0cpm,0 [MN] 0,41 0,61 0,81 1,01 1,10 0,00
’
Μ cpm,0 [MNm] 1,29 1,51 1,72 1,94 2,15 2,37
’
V cpm,0 [MN] 0,07 0,07 0,07 0,07 0,07 0,07
Μcpm,0 [MNm] -4,16 -2,50 -0,24 2,57 4,25 5,81
Vcpm,0 [MN] 0,48 0,69 0,89 1,08 1,17 0,07
51
(συνέχεια Πίνακα 9)
Τένοντας 2
x/l [-] 0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5

Τομή x [m] 0 0,25 2,85 5,7 8,55 11,4 14,25
σpm,0 [MN/m2] 1267 1244 1248 1253 1257 1271 1266
Pm,0 [MN] 10,64 10,45 10,49 10,52 10,56 10,68 10,64
1)
Τένοντας 2 zcp,1[ m ] -0,247 -0,263 -0,412 -0,530 -0,601 -0,625 -0,593
1)
tan α [ - ] -0,066 -0,065 -0,050 -0,033 -0,017 0,000 0,019
α [rad] -0,066 -0,064 -0,050 -0,033 -0,017 0,000 0,019
cos α [ - ] 0,998 0,998 0,999 0,999 1,000 1,000 1,000
sin α [ - ] -0,066 -0,064 -0,050 -0,033 -0,017 0,000 0,019
Ν0cpm,0 =
[MN] -10,62 -10,43 -10,47 -10,52 -10,56 -10,68 -10,63
Νcpm,0
Μ0cpm,0 [MNm] -2,62 -2,75 -4,31 -5,57 -6,34 -6,67 -6,30
V0cpm,0 [MN] -0,70 -0,67 -0,52 -0,35 -0,18 0,00 0,20
’
Μ cpm,0 [MNm] 0,00 0,02 0,22 0,43 0,65 0,86 1,08
’
V cpm,0 [MN] 0,07 0,07 0,07 0,07 0,07 0,07 0,07
Μcpm,0 [MNm] -2,62 -2,73 -4,10 -5,14 -5,70 -5,81 -5,23
Vcpm,0 [MN] -0,63 -0,60 -0,45 -0,28 -0,10 0,07 0,28
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,950 1

Τομή x [m] 17,1 19,95 22,8 25,65 27,080 28,5
σpm,0 [MN/m2] 1271 1275 1274 1273 1273 1272
Pm,0 [MN] 10,67 10,71 10,70 10,70 10,69 10,68
1)
Τένοντας 2 zcp,1[ m ] -0,511 -0,375 -0,185 0,060 0,199 0,325
1)
tan α [ - ] 0,038 0,057 0,076 0,095 0,104 0,000
α [rad] 0,038 0,057 0,076 0,095 0,103 0,000
cos α [ - ] 0,999 0,998 0,997 0,995 0,995 1,000
sin α [ - ] 0,038 0,057 0,076 0,095 0,103 0,000
Ν0cpm,0 =
[MN] -10,67 -10,69 -10,67 -10,65 -10,63 -10,68
Νcpm,0
Μ0cpm,0 [MNm] -5,45 -4,01 -1,97 0,64 2,12 3,47
V0cpm,0 [MN] 0,41 0,61 0,81 1,02 1,10 0,00
’
Μ cpm,0 [MNm] 1,29 1,51 1,72 1,94 2,15 2,37
’
V cpm,0 [MN] 0,07 0,07 0,07 0,07 0,07 0,07
Μcpm,0 [MNm] -4,16 -2,50 -0,25 2,58 4,27 5,84
Vcpm,0 [MN] 0,48 0,69 0,89 1,09 1,18 0,07
52
3.4.2.2 Ερπυσμός, Ξήρανση και Χαλάρωση
a) Επιρροή του ερπυσμού
- Αρχικές τιμές
Ο συντελεστής ερπυσμού φ(t,t0) σε κάποια χρονική στιγμή μπορεί να υπολογιστεί

όπως ακολουθεί παρακάτω (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α 1.1.2. Εξ. Α. 1.1):
φ(t,t0) = φ0 ⋅ βc(t – t0)
Όπου είναι:
φ0 ο βασικός συντελεστής ερπυσμού

βc συντελεστής για την περιγραφή της χρονικής
διάρκειας του ερπυσμού υπό φόρτιση
t η ηλικία του σκυροδέματος στη συγκεκριμένη χρονική
στιγμή σε ημέρες
t0 η ηλικία του σκυροδέματος κατά την επιβολή της
προέντασης (10 ημέρες)
Ο βασικός συντελεστής ερπυσμού φ0 μπορεί να ορισθεί ως εξής Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α.

1.1.2, Εξ. Α.1.2):
φ0 = φRH ⋅ β(fcm) ⋅ β(t0)

φRH συντελεστής για να ληφθεί υπόψη η επιρροή της
πραγματικής υγρασίας του αέρα και του ενεργού
πάχους του δομικού στοιχείου (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α.
1.1.2,Εξ. Α.1.3)
β(fcm) συντελεστής για να ληφθεί υπόψη η επιρροή της
αντοχής του σκυροδέματος
β(t0) συντελεστής για να ληφθεί υπόψη η επιρροή της
ηλικίας του σκυροδέματος κατά την επιβολή της
φόρτισης
1 - RH / 100
φ RH = 1 +
0,1⋅ 3 h 0
με: h0 = 2 ⋅ Ac / u
όπου
RH είναι η επί τοις εκατό πραγματική υγρασία του περιβάλλοντος και ξεκινά
από RH = 80% (δες Fb 102, Kεφ. ΙΙ, πίν. 3.3)
h0 το ιδεατό πάχος του δομικού στοιχείου σε mm
Ac η διατομή του σκυροδέματος
u η περίμετρος της διατομής που είναι σε επαφή με τον αέρα
h0 = 2 ⋅ (4,20 m2 / 15,62 m) ⋅ 103

= 538 mm
φRH = 1 + (1 – 80 / 100) ⋅ 0,1-1 ⋅ 538-1/3 = 1,246
53
και από την Εξ. Α. 1.4 του Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α. 1.1.2 προκύπτει:
β(fcm) = 16,8 ⋅ (fcm)-0,5

= 16,8 ⋅48-0,5
= 2,425 N/mm2
με t0 = 10 ημέρες προκύπτει Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α. 1.1.2,

Εξ. Α. 1.5
:
β(t0) = (0,1 + t00,2)-1

= (0,1 + 100,2)-1
= 0,594
Με τα παραπάνω προκύπτει ο συντελεστής ερπυσμού (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α. 1.1.2,

Εξ. Α. 1.2):
φ0 = φRH ⋅ β(fcm) ⋅ β(t0)

= 1,246 ⋅ 2,425 ⋅ 0,594
= 1,795
Ο συντελεστής, ο οποίος περιγράφει τη χρονική εξέλιξη του ερπυσμού, μπορεί να

υπολογιστεί ως εξής (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α. 1.1.2):
βc(t – t0) = [ (t – t0) / (βΗ + t – t0) ]0,3
(t – t0) πραγματική διάρκεια φόρτισης σε ημέρες

βΗ συντελεστής, ο οποίος εξαρτάται από την
υγρασία του αέρα (RH) και από το ενεργό πάχος
του δομικού στοιχείου (h0)
t η ηλικία του σκυροδέματος στη συγκεκριμένη

χρονική στιγμή σε ημέρες
t0 η ηλικία του σκυροδέματος κατά την επιβολή της
φόρτισης (t0 = 10 ημέρες)
βΗ = 1,5 [1+ (0,012 ⋅ RΗ)18] ⋅ h0 +250 ≤ 1500

= 1,5 [1+ (0,012 ⋅ 80)18] ⋅ 538 +250
= 1444 < 1500
⇒ βΗ = 1444
Όπου
RH = 80%
h0 = 538 mm
54
- Ερπυσμός τη χρονική στιγμή t1 της έναρξης της κυκλοφορίας
Με
t = t1 = 100 ημέρες
προκύπτει από την εξίσωση Α.1.7 του Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α.1.1.2:
βc(t1 – t0) = [ (100 – 10) / (1444 + 100 – 10) ]0.3

= 0,427
Ο συντελεστής ερπυσμού τη χρονική στιγμή t1 της διάβασης της κυκλοφορίας

προκύπτει από τα παραπάνω:
φ(t1,t0) = φ0 ⋅ βc(t1 – t0)

= 1,795 ⋅ 0,427
= 0,767
- Ερπυσμός τη χρονική στιγμή t∞
Ο συντελεστής ερπυσμού τη χρονική στιγμή t∞ προκύπτει ανάλογα. (Ως διάρκεια

χρήσης της ανωδομής λαμβάνονται 100 έτη.t∞ = 100 ⋅ 365 = 36500 ημέρες, t0 = 10
ημέρες)
Από το Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α. 1.1.2,Εξ. Α. 1.7 ο συντελεστής βc ισούται με:
βc(t∞ – t0) = [(t∞ – t0) / (βΗ + t∞ – t0) ]0,3

= [(36500 – 10) / (1444 + 36500 – 10) ]0.3
= 0,988
και προκύπτει:
φ(t∞,t0) = φ0 ⋅ βc(t∞ – t0)

= 1,795 ⋅ 0,988
= 1,774
b) Επιρροές Συστολής Ξήρανσης (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α. 1.1.3)
- Αρχικές τιμές
Οι παραμορφώσεις λόγω συστολής ξήρανσης μπορούν να υπολογιστούν ως εξής

(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α. 1.1.3, Εξ. Α. 1.11):
εcs(t – ts) = εcs0 ⋅ βs(t – ts)
Όπου:
εcs0 ο βασικός συντελεστής της συστολής ξήρανσης
βs συντελεστής για την περιγραφή της χρονικής
διάρκειας της συστολής
55
t ηλικία σκυροδέματος τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή
ts ηλικία του σκυροδέματος κατά την έναρξη της
συστολής ξήρανσης (ts = 3 ημέρες)
Ο βασικός συντελεστής της συστολής ξήρανσης εcs0 μπορεί να ορισθεί ακολούθως

(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α. 1.1.3, Εξ. Α. 1.12):
εcs0 = εs(fcm) ⋅ βRH

με
εs(fcm) συντελεστής για να ληφθεί υπόψη η επιρροή της
αντοχής του σκυροδέματος στη συστολή ξήρανσης
βRH συντελεστής για να ληφθεί υπόψη η επιρροή της
πραγ. υγρασίας του αέρα στη συστολή ξήρανσης
Ο εs(fcm) μπορεί να βρεθεί από τον παρακάτω τύπο(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α. 1.1.3, Εξ. Α.
1.13):
εs(fcm) = [ 160 + βsc ⋅ (90 – fcm)] ⋅ 10-6
με fcm = 48 ΜΝ/mm2 και βsc = 5
όπου βsc ο συντελεστής για την περιγραφή της επιρροής του είδους του τσιμέντου
στη διαδικασία της συστολής (βsc = 5 για κανονικό ή γρήγορα σκληρυνόμενο τσιμέντο
(N, R))
προκύπτει:
εs(fcm) = [ 160 + 5 ⋅ (90 – 48)] ⋅ 10-6 = 0,000370
Για πραγματική υγρασία κυμαινόμενη μεταξύ 40% ≤ RH ≤ 99% (ρύθμιση αέρα) ισχύει
η παρακάτω σχέση:
βRH = -1.55 ⋅ βSRH
με
βSRH = 1-(RH / 100)3
Δεδομένης πραγματικής υγρασίας της τάξης του RH = 80 % προκύπτει:
βRH = -1,55 ⋅ [1 – (RH / 100)3] = -0,756
Με τα παραπάνω ο βασικός συντελεστής της συστολής ξήρανσης ανέρχεται σε:
εcs0 = 0,000370 ⋅ (-0,756) = -0,0002799
- Συστολή ξήρανσης τη χρονική στιγμή t1 της έναρξης της κυκλοφορίας
Με t1 = 100 ημέρες και ts = 3 ημέρες προκύπτει για τον συντελεστή για την περιγραφή
της χρονικής διάρκειας της συστολής βs(t1 – ts) η παρακάτω τιμή (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α.
1.1.3,Εξ. Α. 1.16):
56
βs(t1 – ts) = [(t1 – ts) / (0,035 ⋅ h02 + t1 – ts)]0,5
= [(100 – 3) / (0,035 ⋅ 5382 + 100 – 3)]0,5
= 0,097
Έτσι προκύπτει ο συντελεστής της συστολής ξήρανσης τη χρονική στιγμή t1 της

έναρξης της κυκλοφορίας ίσος με (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, Α. 1.1.3,Εξ. Α. 1.11):
εcs(t1 – ts) = εcs0 ⋅ βs(t1 – ts)

= -0,0002799 ⋅ 0,097
= -0,00002726
- Συστολή ξήρανσης τη χρονική στιγμή t∞
Ο συντελεστής της συστολής ξήρανσης τη χρονική στιγμή t∞ υπολογίζεται ανάλογα:
Με:
εcs0 = -0,0002799
και
βs(t∞ – ts) = [(t∞ – ts) / (0,035 ⋅ h02 + t∞ – ts)]0,5

= [(36500 – 3) / (0,035 ⋅ 5382 + 36500 – 3)]0,5
= 0,885
προκύπτει ο συντελεστής της συστολής ξήρανσης ίσος με:
εcs(t∞ – ts) = εcs0 ⋅ βs(t∞ – ts)

= -0,0002799 ⋅ 0,885
= -0,000248
Απώλειες Τάσεις στον Τένοντα (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.2.3.5.5)
Για τις απώλειες της τάσης στον τένοντα λόγω του ερπυσμού, της συστολής
ξήρανσης και της χαλάρωσης του χάλυβα προέντασης τη χρονική στιγμή t ισχύει
γενικά (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.2.3.5.5 (9), Εξ. 4.10):
ε cs (t − t 0 )E S + Δσ p,r + α ⋅ φ(t − t 0 ) ⋅ (σ cp,g + σ cp,pm,0 )

Δσ p,c +s + r =
Αp ⎛ Α 2 ⎞
1+ α ⋅ ⋅ ⎜⎜1 + c zcp ⎟⎟ ⋅ [1 + χ ⋅ φ(t − t 0 )]
Αc ⎝ Ic ⎠
όπου είναι:
Δσp,c+s+r μεταβολή της τάσης στους τένοντες από

ερπυσμό, συστολή ξήρανσης και χαλάρωση στη
θέση x τη χρονική στιγμή t
εcs(t – t0) συντελεστής συστολής ξήρανσης τη χρονική
57
στιγμή t
α Εp / Ecm
Εp μέτρο ελαστικότητας του χάλυβα προέντασης
Ecm μέτρο ελαστικότητας του σκυροδέματος
Δσpr μεταβολή της τάσης στους τένοντες εξαιτίας της
χαλάρωσης (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.5.5.1 (11))
χ συντελεστής χαλάρωσης, χ = 0,8
φ0(t – t0) συντελεστής ερπυσμού τη χρονική στιγμή t
σcp,g τάση σκυροδέματος στο ύψος του τένοντα
εξαιτίας του ιδίου βάρους και των άλλων μόνιμων
δράσεων
σcp,pm,0 τάση σκυροδέματος στο κέντρο του τένοντα
εξαιτίας της προέντασης τη χρονική στιγμή t = 0
σpm,0 τάση τένοντα εξαιτίας της προέντασης τη χρονική
στιγμή t = 0
Ap διατομή όλων των τενόντων
Ac διατομή σκυροδέματος
zcp απόσταση μεταξύ του κέντρου βάρους της
διατομής του σκυροδέματος και τον χάλυβα
προέντασης
Απώλειες τάσης στους τένοντες μέχρι τη διέλευση της κυκλοφορίας (t = t1) στη θέση x
= 0,4 ⋅ l
Με αρχικές τιμές:
εcs(t1 – ts) = -0,00002726
Εp = 195000 MN/m2
α = Εp / Ecm = 195000 / 35000

= 5,57
Ap = 0,0185 m2
Ac = 4,20 m2
Ιc = 0,7478 m4
zcp = 0,7735 m
φ(t1 – t0) = 0,767
Προς τη πλευρά της ασφάλειας όλες οι μόνιμες δράσεις ορίζονται για ολόκληρο το
χρονικό διάστημα αίτια ερπυσμού.
ΣMGk = 6,061 MNm
σcp,g = (ΣMGk / Iyc) ⋅ zcp

= (7,488 / 0,7478) ⋅ 0,7735
= 7,745 MN/ m2
58
σcp,pm,0 = Ncp0 / Ac + Mcp / Iyc ⋅ zcp
= -21,28 / 4,20 – (11,57 / 0,7478) ⋅ 0,7735
= -17,037 MN/m2
σpm,0 = 1271 MN/m2
Δσpr,2160 = 0,028 ⋅ (-1279,55) MN/m2

= -35,83 MN/m2
η τάση προέντασης σpr προς τη πλευρά της ασφάλειας λόγω χαλάρωσης

υπολογίζεται ως εξής:
και σpr = σpm0 + (Mg2+3 / Iyc) ⋅ zcp ⋅ α – 0,3 ⋅ Δσcsr

= 1271 + ((0,646 +0,838)/0,7478)⋅0,7735⋅5,57 - 0
= 1279,55 MN/m2
όπου Δσcsr = 0 τη χρονική στιγμή t1
fpk = 1770 N/mm2

σpr / fpk = 1279,55/ 1770 = 0,72
Απώλειες τάσεις λόγω χαλάρωσης

ΔRz, t < 2,8 %
προκύπτει για τη θέση x = 0,4 ⋅ Ι μέχρι τη χρονική στιγμή t1 της διέλευσης της
κυκλοφορίας μια απώλεια τάσης στο χάλυβα προέντασης των:
ε cs (t1 − t s )E p + Δσ pr,1260 + α p ⋅ φ(t1 − t 0 ) ⋅ (σ cp,g + σ cp,pm,0 )

Δσ p,c +s + r,t1 =
Αp ⎛ Α 2 ⎞
1+ α p ⋅ ⋅ ⎜⎜1 + c zcp ⎟⎟ ⋅ [1 + χ ⋅ φ(t1 − t 0 )]
Αc ⎝ Ic ⎠
Δσ p,c +s + r,t1 =[ -0,00002726 ⋅ 195000 + 5,57 ⋅ 0,767 ⋅ (7,745 + -17,037) + (-35,83) ]/

[1 + 5,57 ⋅ 0,0185 / 4,20 ⋅ (1 + 4,20 / 0,7478 ⋅0,77352)⋅(1 + 0,8 ⋅ 0,767) ]
= -68,94 ΜΝ/m2
Η ποσοστιαία απώλεια τάσης ανέρχεται μέχρι τη διέλευση της κυκλοφορίας
δ t1 = Δσ p,c +s + r,t1 / σpm,0

= -68,94 / 1271
= 5,40 %
59
Μείωση της τάσης στους τένοντες από t1 έως t∞ στη θέση x = 0,4 ⋅ l
Κατά την έναρξη της κυκλοφορίας υπάρχει στο χάλυβα προέντασης ήδη ενεργή μία
μειωμένη τάση. Επομένως στις χαρακτηριστικές τιμές για τον ερπυσμό και της
συστολή ξήρανσης ήδη πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η υπάρχουσα μείωση της
τάσης.
Με τις τιμές:
εcs(t∞ – t1) = εcs ⋅ (t∞ - ts ) - εcs ⋅ (t1 - ts)

= -0,000248 - (-0,00002726)
= -0,00022
Εp = 195000 MN/m2
α = Εp / Ecm = 195000 / 35000

= 5,57
Ap = 0,0185 m2
Ac = 4,20 m2
Ιc = 0,7478 m4
zcp = 0,7735 m
φ(t1 – t0) = φ(t∞ - t0)- φ(t1 - t0)

= 1,774 - 0,767
= 1,007
σcp,g = (ΣMGk / Iyc) ⋅ zcp

= (7,488 / 0,7478) ⋅ 0,7735
= 7,745 MN/ m2
σpm,1 = σpm,0 ⋅ (1 – 0,055)

= 1271 ⋅ (1 – 0,055)
= 1201 MN/m2
απώλειες τάσης από (t0 – t1)
σcp,pm,1 = σcp,pm,0 ⋅ (1 – 0,055)

= -17,037 ⋅ (1 – 0,055)
= -16,10 MN/m2
Δσpr,(t∞ ,t1) = 0,05 ⋅ (-1148,18) MN/m2

= -57,41 MN/m2
60
η τάση προέντασης σpr προς τη πλευρά της ασφάλειας λόγω χαλάρωσης
υπολογίζεται ως εξής:
σpr = σpm1 + (Mg2+3 / Iyc) ⋅ zcp ⋅ α – 0,3 ⋅ Δσcsr

= 1201+ ((0,646+0,838)/0,7478)⋅0,7735⋅5,57 - 0,3⋅203
= 1148,18 N/mm2
όπου Δσcsr = 16 % της αρχικής τάσης σε πρώτη προσέγγιση
fpk = 1770 N/mm2

σpr / fpk = 1148,18 / 1770 = 0,65
προκύπτει για το μέσο του ανοίγματος για τη χρονική διάρκεια από t1 μέχρι t∞ μια
απώλεια τάσης στο χάλυβα προέντασης των:
ε cs (t ∞ − t1 )E S + Δσ pr∞ + α p ⋅ φ(t ∞ − t1 ) ⋅ (σ cp,g + σ cp,pm,1 )

Δσ p,c +s +r,t2 =
Αp ⎛ Α 2 ⎞
1+ α p ⋅ ⋅ ⎜⎜1 + c zcp ⎟⎟ ⋅ [1 + χ ⋅ φ(t ∞ − t1 )]
Αc ⎝ Ic ⎠
Δσ p,c +s +r,t 2 = [-0,000248⋅195000 + (-57,41) + 5,57⋅1,007⋅(7,745 -16,10)] /[1

+ 5,57⋅0,0185 /4,20⋅(1 + 4,20 / 0,7478 ⋅0,77352)⋅(1+ 0,8 ⋅ 1,007) ]
= -127,92 ΜΝ/m2
Η πρόσθετη ποσοστιαία απώλεια τάσης μεταξύ της έναρξης της κυκλοφορίας και το
πέρας της διάρκειας ζωής που θεωρήθηκε ανέρχεται σε:
δ t2 = Δσ p,c +s + r,t 2 / σpm,1

= -127,92 / 1201
= 10,65 %
Συνολική μείωση της τάσης στους τένοντες
Η συνολική απώλεια τάσης στους τένοντες στο χρονικό διάστημα t0 έως t∞ ανέρχεται
σε:
Δσ p,c +s + r,t∞ = Δσ p,c +s + r,t1 + Δσ p,c +s +r,t 2

= -68,944 + (-127,92)
= -196,86 Ν/mm2
και ως προς την τιμή της αρχικής τάσης προκύπτει:
δ∞ = Δσ p,c +s +r,t∞ / σpm0

= -196,86 / 1271
= 15,49 %
61
Αυτές εδώ στο x = 0,4 ⋅ l απώλειες προέντασης που υπολογίστηκαν ορίζονται
προσεγγιστικά στους παρακάτω υπολογισμούς ακόμα και σε άλλες τομές. Τα
ανάλογα φορτία διατομής λόγω προέντασης προκύπτουν μέσω πολλαπλασιασμού
των αρχικών φορτίων διατομής με το συντελεστή δ που είναι εξαρτώμενος από την
χρονική στιγμή που ερευνάται.
62
3.4.3 Μεταβλητές Δρασεις
Η εύρεση των τελικών φορτίων διατομής πραγματοποιείται ξεχωριστά για τις

διάφορες περιπτώσεις φόρτισης με απώτερο σκοπό να επαλληλιστούν με τους
κατάλληλους συντελεστές στους προβλεπόμενους από τον Κανονισμό συνδυασμούς
φορτίσεων.
Κατά τη διάταξη των φορτίων κυκλοφορίας πρέπει να ληφθεί υπόψη, ότι οι θέσεις
των φορτίων λαμβάνονται κάθε φορά επί το δυσμενέστερο σύμφωνα με τις γραμμές
επιρροής του φορτίου διατομής που αναζητείται στη διαμήκη και στην εγκάρσια
διεύθυνση του φορέα.
Για φορτίο άξονα προτύπου οχήματος:
αQ1 ⋅ Q1k = 0,8 ⋅ 300 kN = 240 kN
και επιφανειακά φορτία:
Λωρίδα Κυκλοφορίας 1 αq1 ⋅ q1k = 1,0 ⋅ 9,0 kN/m2 = 9,0 kN/m2

Υπόλοιπη Επιφάνεια αq2 ⋅ q2k = 1,0 ⋅ 2,5 kN/m2 = 2,5 kN/m2
προκύπτουν τα φορτία διατομής στους πίνακες 10 έως 15.
Η εγκάρσια εκκεντρότητα των κατακόρυφων φορτίων λαμβάνεται από τα παρακάτω

μερίδια όπως απεικονίζεται στο σχήμα 30:
eTS = 2.00 m
efk = 1.50 m eUDL1 =1.00 m
Q1k Q1k
qrk q1k
Tx
y
Σχήμα 30 Εκκεντρότητα του φορτιστικού προσομοιώματος 1
Όπου:
eTS: η μέγιστη εκκεντρότητα του διπλού άξονα (TS)
eUDL: η μέγιστη εκκεντρότητα του επιφανειακού φορτίου (UDL) στη
λωρίδα κυκλοφορίας 1
eTΚ: η μέγιστη εκκεντρότητα του επιφανειακού φορτίου στην
υπόλοιπη επιφάνεια
63
Τα φορτία διατομής από τη φόρτιση του διπλού άξονα δίνονται στους πίνακες από
10 έως 15.
Πίνακας 10 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές του διπλού άξονα (ΤS) για
ελάχιστη και μέγιστη κάμψη (ΜQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
Mqk,max [MNm] 0 0,055 0,629 1,258 1,886 2,515 2,228
Vqk,cor [MN] -0,221 -0,221 -0,221 -0,221 -0,221 -0,221 0,259
±Tqk,cor [MNm] 0,321 0,321 0,321 0,321 0,321 0,321 -0,207
Mqk,min [MNm] 0 0,037 0,418 0,836 11,255 1,673 2,091
Vqk,cor [MN] -0,147 -0,147 0,147 -0,147 0,147 -0,147 0,147
±Tqk,cor [MNm] 0,252 0,252 0,252 0,252 0,252 0,252 0,252
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
Mqk,max [MNm] 1,489 0,750 0,010 -0,729 -1,260 -1,468
Vqk,cor [MN] 0,259 0,259 0,259 0,259 0,259 0,259
±Tqk,cor [MNm] -0,207 -0,207 -0,207 -0,207 -0,207 -0,207
Mqk,min [MNm] 2,194 1,245 0,295 -0,655 -1,338 -1,603
Vqk,cor [MN] 0,333 0,333 0,333 0,333 0,333 0,333
±Tqk,cor [MNm] -0,276 -0,276 -0,276 -0,276 -0,276 -0,276
(Διπλός άξονας: 2 ⋅ Q1k = 2 ⋅ 240 kΝ, eTS = 1,1 m)
ελάχιστη και μέγιστη τέμνουσα (VQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
Vqk,max [MN] -0,466 -0,226 0,014 0,014 0,014 0,014 0,014
Mqk,cor [MNm] 0 0,064 0,263 0,223 0,184 0,145 0,105
±Tqk,cor [MNm] 0,517 0,253 -0,011 -0,011 0,011 -0,011 0,011
Vqk,min [MN] -0,005 -0,005 -0,005 -0,005 -0,005 -0,005 -0,005
Mqk,cor [MNm] 0 0,001 0,013 0,027 0,040 0,053 0,067
±Tqk,cor [MNm] 0,060 0,060 0,060 0,060 0,060 0,060 0,060
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
Vqk,max [MN] 0,014 0,014 0,014 0,014 0,014 0,014
Mqk,cor [MNm] 0,066 0,026 -0,013 -0,053 -0,081 -0,092
±Tqk,cor [MNm] -0,011 0,011 -0,011 0,011 -0,011 0,011
Vqk,min [MN] -0,005 -0,005 -0,005 -0,005 0,235 0,475
Mqk,cor [MNm] 0,080 0,093 0,107 0,120 0,026 -0,169
±Tqk,cor [MNm] 0,060 0,060 0,060 0,060 -0,204 -0,468
64
τη μέγιστη στρέψη (ΤQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
±Tqk max [MNm] 0,517 0,253 -0,011 -0,011 0,011 -0,011 0,011
Mqk,cor [MNm] 0 0,064 0,263 0,223 0,184 0,145 0,105
Vqk,cor [MN] -0,466 -0,226 0,014 0,014 0,014 0,014 0,014
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
±Tqk max [MNm] -0,011 0,011 -0,011 0,011 -0,011 0,011
Mqk,cor [MNm] 0,066 0,026 -0,013 -0,053 -0,081 -0,092
Vqk,cor [MN] 0,014 0,014 0,014 0,014 0,014 0,014
Τα φορτία διατομής λόγω του ομοιόμορφα κατανεμημένου επιφανειακού φορτίου

(UDL) δίνονται στους πίνακες από 13 έως 15.
Πίνακας 13 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές του ομοιόμορφου φορτίου
(UDL) για ελάχιστη και μέγιστη κάμψη (ΜQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
Mqk,max [MNm] 0 0,096 0,987 1,709 2,168 2,363 2,293
Vqk,cor [MN] -0,392 -0,384 -0,300 -0,207 -0,115 -0,022 0,071
±Tqk,cor [MNm] 0,336 0,331 0,275 0,214 0,153 0,092 0,031
Mqk,min [MNm] 0 0,085 0,861 1,459 1,792 0,861 1,667
Vqk,cor [MN] -0,349 -0,340 -0,256 -0,163 -0,071 0,022 0,115
±Tqk,cor [MNm] 0,336 0,331 0,275 0,214 0,153 0,092 0,031
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
Mqk,max [MNm] 1,959 1,363 0,501 -0,624 -1,597 -2,013
Vqk,cor [MN] 0,163 0,256 0,349 0,441 0,508 0,534
±Tqk,cor [MNm] -0,030 -0,091 -0,153 -0,214 -0,258 -0,275
Mqk,min [MNm] 1,208 0,486 -0,501 -1,751 -2,815 -3,266
Vqk,cor [MN] 0,207 0,300 0,392 0,485 0,552 0,578
±Tqk,cor [MNm] -0,030 -0,091 -0,153 -0,214 -0,258 -0,275
(με qUDL,k = 3 ⋅ 9 + 2,2 ⋅ 2,5 = 32,5 kN/m, eUDL = (27 · 1,1 – 5,5 ⋅ 1,5)/32,5 = 0,66 m)
65
(UDL) για ελάχιστη και μέγιστη τέμνουσα (VQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
Vqk,max [MN] -0,393 -0,385 -0,300 -0,208 -0,115 -0,022 0,070
Mqk,cor [MNm] 0 0,088 0,980 1,703 2,163 2,359 2,291
±Tqk,cor [MNm] 0,336 0,331 0,275 0,214 0,153 0,092 0,031
Vqk,min [MN] -0,349 -0,340 -0,256 -0,163 -0,071 0,022 0,115
Mqk,cor [MNm] 0 0,085 0,861 1,459 1,792 0,861 1,667
±Tqk,cor [MNm] 0,336 0,331 0,275 0,214 0,153 0,092 0,031
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
Vqk,max [MN] 0,163 0,256 0,348 0,440 0,507 0,533
Mqk,cor [MNm] 1,958 1,362 0,502 -0,622 -1,595 -2,011
±Tqk,cor [MNm] -0,030 -0,091 -0,153 -0,214 -0,258 -0,275
Vqk,min [MN] 0,207 0,300 0,392 0,485 0,552 0,578
Mqk,cor [MNm] 1,208 0,486 -0,501 -1,751 -2,815 -3,266
±Tqk,cor [MNm] -0,030 -0,091 -0,153 -0,214 -0,258 -0,275
(με qUDL,k = 3 ⋅ 9 + 2,2 ⋅ 2,5 = 32,5 kN/m, eUDL = (27 · 1,1 – 5,5 ⋅ 1,5)/32,5 = 0,66 m)
(UDL) για τη μέγιστη στρέψη (ΤQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
±Tqk max [MNm] 0,503 0,495 0,418 0,334 0,249 0,164 0,080
Mqk,cor [MNm] 0 0,064 0,710 1,207 1,485 1,544 1,383
Vqk,cor [MN] -0,290 -0,283 -0,213 -0,136 -0,059 0,018 0,095
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
±Tqk max [MNm] -0,005 -0,090 -0,174 -0,259 -0,320 -0,344
Mqk,cor [MNm] 1,003 0,404 -0,415 -1,452 -2,335 -2,710
Vqk,cor [MN] 0,172 0,249 0,326 0,403 0,458 0,480
(με qUDL,k = 3 ⋅ 9 = 27 kN/m, eUDL = 1,1 m)
66
3.4.3.2 Δράσεις στα Πεζοδρόμια
Για την εύρεση μέγιστης /ελάχιστης ροπής κάμψης και τέμνουσας φορτίζονται κάθε
φορά αμφότερα τα πεζοδρόμια συμμετρικώς με το μειωμένο ομοιόμορφο
επιφανειακό φορτίο των 2,5 kN/m2.
Για αυτή τη φόρτιση δεν υπάρχουν ροπές στρέψης. Για να βρεθεί η στρεπτική
επιρροή ερευνάται μία άλλη περίπτωση φόρτισης, στην οποία φορτίζεται μόνο το ένα
εκ των πεζοδρομίων.
Τα συνολικά φορτία διατομής από ένα επιφανειακό φορτίο των 2,5 kN/m2 βρίσκονται
στον πίνακα 16 έως 18.
Πίνακας 16 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές του φορτίου των
πεζοδρομίων συμμετρικώς για ελάχιστη και μέγιστη κάμψη (ΜQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
Mqk,max [MNm] 0 0,015 0,152 0,263 0,334 0,363 0,353
Vqk,cor [MN] -0,060 -0,059 -0,046 -0,032 -0,018 -0,003 0,011
±Tqk,cor [MNm] 0 0 0 0 0 0 0
Mqk,min [MNm] 0 0,013 0,133 0,224 0,276 0,286 0,256
Vqk,cor [MN] -0,054 -0,052 -0,039 -0,025 -0,011 0,003 0,018
±Tqk,cor [MNm] 0 0 0 0 0 0 0
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
Mqk,max [MNm] 0,302 0,210 0,077 -0,096 -0,246 -0,310
Vqk,cor [MN] 0,025 0,039 0,054 0,068 0,078 0,082
±Tqk,cor [MNm] 0 0 0 0 0 0
Mqk,min [MNm] 0,186 0,075 -0,077 -0,269 -0,433 -0,502
Vqk,cor [MN] 0,032 0,046 0,060 0,075 0,085 0,089
±Tqk,cor [MNm] 0 0 0 0 0 0
(με qfk = 2 ⋅ 0,5 ⋅ 2,5 = 2,5 kN/m, ef = 0)
Πίνακας 17 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές του φορτίου των
πεζοδρομίων συμμετρικώς για ελάχιστη και μέγιστη τέμνουσα (VQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
Vqk,max [MN] -0,060 -0,059 -0,046 -0,032 -0,018 -0,003 0,011
Mqk,cor [MNm] 0 0,014 0,151 0,262 0,333 0,363 0,352
±Tqk,cor [MNm] 0 0 0 0 0 0 0
Vqk,min [MN] -0,054 -0,052 -0,039 -0,025 -0,011 0,003 0,018
Mqk,cor [MNm] 0 0,013 0,133 0,224 0,276 0,286 0,256
±Tqk,cor [MNm] 0 0 0 0 0 0 0
67
(συνέχεια Πίνακα 17)
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0
x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
Vqk,max [MN] 0,025 0,039 0,054 0,068 0,078 0,082
Mqk,cor [MNm] 0,301 0,201 0,077 -0,096 -0,245 -0,309
±Tqk,cor [MNm] 0 0 0 0 0 0
Vqk,min [MN] 0,032 0,046 0,060 0,075 0,085 0,089
Mqk,cor [MNm] 0,186 0,075 -0,077 -0,269 -0,433 -0,502
±Tqk,cor [MNm] 0 0 0 0 0 0
(με qfk = 2 ⋅ 0,5 ⋅ 2,5 = 2,5 kN/m, ef = 0)
Πίνακας 18 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές του φορτίου του
πεζοδρομίου της μίας πλευράς για τη μέγιστη στρέψη (ΤQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
±Tqk max [MNm] 0,131 0,129 0,109 0,087 0,065 0,043 0,021
Mqk,cor [MNm] 0 0,006 0,066 0,112 0,138 0,143 0,128
Vqk,cor [MN] -0,027 -0,026 -0,020 -0,013 -0,005 0,002 0,009
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
±Tqk max [MNm] -0,001 -0,023 -0,046 -0,068 -0,083 -0,090
Mqk,cor [MNm] 0,093 0,037 -0,038 0,134 -0,216 -0,251
Vqk,cor [MN] 0,016 0,023 0,030 0,037 0,042 0,044
(με qfk = 1 ⋅ 0,5 ⋅ 2,5 = 1,25 kN/m, ef = 2,75 m)
68
Η εύρεση των φορτίων διατομής προκύπτει από ένα φορτιστικό προσομοίωμα, το

οποίο αποτελείται από τέσσερις άξονες με ιδεατά φορτία άξονα.
Τα φορτία αξόνων ανέρχονται το καθένα σε 120 kN και η επιφάνεια επαφής κάθε
τροχού είναι ένα τετράγωνο με μήκος πλευράς 0,40 m.
Με αυτό το προσομοίωμα βρίσκονται οι ελάχιστες και οι μέγιστες τάσεις, οι οποίες
προκύπτουν από τα φορτία κυκλοφορίας(Fb 101, Kεφ. IV, 4.6.4 (2)).
Πίνακας 19 Φορτία διατομής εξαιτίας των χαρακτηριστικών τιμών του Π3 για ελάχιστη και
μέγιστη κάμψη (ΜQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
Mqk,max [MNm] 0 0,055 0,632 1,265 1,897 2,132 2,080
Vqk,cor [MN] -0,222 -0,222 -0,222 -0,222 -0,222 0,018 0,018
±Tqk,cor [MNm] 0,321 0,321 0,321 0,321 0,321 0,057 0,057
Mqk,min [MNm] 0 0,037 0,423 0,847 1,270 1,694 1,996
Vqk,cor [MN] -0,149 -0,149 -0,149 -0,149 -0,149 -0,149 -0,029
±Tqk,cor [MNm] 0,252 0,252 0,252 0,252 0,252 0,252 0,120
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
Mqk,max [MNm] 1,510 0,775 0,039 -0,696 -1,226 -1,431
Vqk,cor [MN] 0,258 0,258 0,258 0,258 0,258 0,258
±Tqk,cor [MNm] -0,207 -0,207 0,207 -0,207 0,207 -0,207
Mqk,min [MNm] 1,758 1,279 0,334 -0,610 -1,290 -1,555
Vqk,cor [MN] 0,091 0,331 0,331 0,331 0,331 0,331
±Tqk,cor [MNm] -0,012 -0,276 -0,276 -0,276 -0,276 -0,276
(με 4 ⋅ Q3k = 4 ⋅ 120 kN, eLM3 = 1,1 m)
Πίνακας 20 Φορτία διατομής εξαιτίας των χαρακτηριστικών τιμών του Π3 για ελάχιστη και
μέγιστη τέμνουσα (VQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
Vqk,max [MN] -0,385 -0,385 -0,145 -0,145 0,095 0,095 0,095
Mqk,cor [MNm] 0 0,096 0,834 1,248 1,278 1,009 0,739
±Tqk,cor [MNm] 0,455 0,191 0,191 -0,073 -0,073 -0,073 -0,073
Vqk,min [MN] -0,038 -0,038 -0,038 -0,038 -0,038 -0,038 -0,038
Mqk,cor [MNm] 0 0,009 0,107 0,215 0,322 0,430 0,537
±Tqk,cor [MNm] 0,117 0,117 0,117 0,117 0,117 0,117 0,117
69
συνέχεια Πίνακα 20)
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0
x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
Vqk,max [MN] 0,095 0,095 0,095 0,095 0,095 0,095
Mqk,cor [MNm] 0,469 0,199 -0,071 -0,341 -0,535 -0,610
±Tqk,cor [MNm] -0,073 -0,073 -0,073 -0,073 -0,073 -0,073
Vqk,min [MN] -0,038 -0,038 0,202 0,202 0,322 0,422
Mqk,cor [MNm] 0,644 0,752 0,643 0,067 -0,492 -0,846
±Tqk,cor [MNm] 0,117 0,117 -0,147 -0,147 -0,279 -0,411
(με 4 ⋅ Q3k = 4 ⋅ 120 kN, eLM3 = 1,1 m)
Πίνακας 21 Φορτία διατομής εξαιτίας των χαρακτηριστικών τιμών του Π3 για τη μέγιστη
στρέψη (ΤQTSk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
±Tqk max [MNm] 0,455 0,191 0,191 -0,073 -0,073 -0,073 -0,073
Mqk,cor [MNm] 0 0,096 0,834 1,248 1,278 1,009 0,739
Vqk,cor [MN] -0,385 -0,385 -0,145 -0,145 0,095 0,095 0,095
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
±Tqk max [MNm] -0,073 -0,073 -0,073 -0,073 -0,073 -0,073
Mqk,cor [MNm] 0,469 0,199 -0,071 -0,341 -0,535 -0,610
Vqk,cor [MN] 0,095 0,095 0,095 0,095 0,095 0,095
(με 4 ⋅ Q3k = 4 ⋅ 120 kN, eLM3 = 1,1 m)
3.4.3.4 Εκκίνηση και Τροχοπέδηση
Με την τιμή:
qlk = ±7,63 kN/m
λαμβάνονται οι αξονικές δυνάμεις στον πίνακα 22.
Πίνακας 22 Αξονικές δυνάμεις λόγω των χαρακτηριστικών τιμών της δράσης εκκίνησης και
φρεναρίσματος (Νqlk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
± Νqlk [MNm] -0,005 -0,007 -0,027 -0,049 -0,071 -0,092 -0,114
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
± Νqlk [MNm] -0,136 -0,158 -0,179 -0,201 -0,217 -0,221
70
Οι ροπές κάμψης που προκύπτουν από την κατακόρυφη εκκεντρότητα
παραλείπονται.
3.4.3.5 Δράσεις πάνω στα Κιγκλιδώματα
Οι δράσεις πάνω στα κιγκλιδώματα είναι σημαντικές μόνο για τη διαστασιολόγηση

του εγκάρσιου συστήματος και δεν χρησιμοποιούνται εδώ.
71
3.4.3.6 Δράσεις ανέμου
Παρακάτω ερευνάται ο κρίσιμος συνδυασμός «δράση ανέμου με φορτία

κυκλοφορίας».
Με τις αρχικές τιμές:

_
*
wk = ±8,93 kN/m (γραμμική φόρτιση)
ew = 0,91 m (απόσταση της συνισταμένης του ανέμου από το
κέντρο βάρους της διατομής)
λαμβάνει κανείς τα φορτία διατομής σύμφωνα με τον πίνακα 23 και 24.
Πίνακας 23 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές του συνδυασμου της
δράσης ανέμου με κυκλοφορία για μέγιστη κάμψη (Μz,qwk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
±Μz,qwk [MNm] -2,265 -2,205 -1,607 -1,021 -0,507 -0,066 0,302
±Vy,qwk [MN] -0,244 -0,242 -0,218 -0,193 -0,167 -0,142 -0,117
±Tqwk [MNm] -0,184 -0,182 -0,161 -0,138 -0,115 -0,092 -0,068
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
±Μz,qwk [MNm] 0,598 0,0822 0,972 1,051 1,062 1,056
±Vy,qwk [MN] -0,091 -0,066 -0,040 -0,015 0,004 0,011
±Tqwk [MNm] -0,045 -0,022 0,001 0,024 0,041 0,047
Πίνακας 24 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές του συνδυασμού της
δράσης ανέμου με τα φορτία κυκλοφορίας για μέγιστη στρέψη (Τqwk)
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
±Tqwk [MNm] -0,148 -0,146 -0,125 -0,102 -0,079 -0,056 -0,033
±Μz,qwk [MNm] -1,504 -1,456 -0,983 -0,534 -0,158 0,146 0,377
±Vy,qwk [MN] -0,196 -0,193 -0,170 -0,145 -0,119 -0,094 -0,068
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
±Tqwk [MNm] -0,009 0,014 0,037 0,060 0,077 0,083
±Μz,qwk [MNm] 0,535 0,621 0,635 0,575 0,489 0,452
±Vy,qwk [MN] -0,043 -0,017 0,008 0,033 0,052 0,059
72
3.4.3.7 Θερμοκρασιακές δράσεις
a) Σταθερό τμήμα θερμοκρασίας ΔΤΝ
Κάτω από τις θερμοκρασιακές καταπονήσεις ΔΤΝ που ορίστηκαν προκύπτουν

μετατοπίσεις των στηρίξεων και με αυτές οι δράσεις αντεπιστροφής.
Λαμβάνοντας υπόψη την παράγραφο Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 3.2.3 (1) οι μετατοπίσεις των
στηρίξεων λόγω ΔΤΝ στον άξονα 10 και 30 ανέρχονται:
Δxpos = (ΔTN,pos + 20οC) ⋅ αΤ ⋅ Ι

= (27 + 20) ⋅ 10-5 ⋅ 28,50 ⋅ 10+3
= 13,4 mm
Δxneg = (ΔTN,neg - 20οC) ⋅ αΤ ⋅ Ι

= (-27 - 20) ⋅ 10-5 ⋅ 28,50 ⋅ 10+3
= -13,4 mm
όπου
αΤ = 10-5 Κ-1
Προσοχή:
Επειδή μία ακριβής ρύθμιση της στήριξης σε συνάρτηση της μετρούμενης

θερμοκρασίας του φορέα δεν προβλέπεται, λαμβάνεται υπόψη ολόκληρο το μέγεθος
παρατήρησης για τη μετατόπιση.
Από αυτές τις μετατοπίσεις των στηρίξεων προκύπτουν σε κάθε άξονα κάθε φορά
δυνάμεις επαναφοράς των:
Fx,R = 2 ⋅ Δx ⋅ a ⋅ b ⋅ G/dElast.
= 2 ⋅ ± 13,4 ⋅ 10-3 ⋅ 300 ⋅ 400 ⋅ 1,2 / 85
= ± 45,40 kN
NqΔTNk = Fx,R = ± 45,40 kN
Όπου για την ακραία στήριξη η προδιαστασιολόγηση της στήριξης έδωσε τις
παρακάτω ελάχιστες διαστάσεις του στοιχείου:
a/b/d = 300/400/85 [mm]
Οι προκύπτουσες από τη μετακίνηση (κέντρο βάρους ανωδομής – κένρο βάρους

στήριξης ) μειωμένες ροπές και τέμνουσες στην ανωδομή δε λαμβάνονται υπόψη στα
παρακάτω. Στη διαστασιολόγηση ορίζεται μόνο η αξονική δύναμη (NqΔTNk = ± 45,40
kN)
73
b) Φορτία διατομής λόγω γραμμικής διαφοράς θερμοκρασίας ΔΤΜ
- Η άνω πλευρά θερμότερη της κάτω
ΔΤΜ,pos = ΔΤΜ,pos(50) ⋅ Ksur

ΔΤΜ,pos = + 15 ⋅ 0,88 = + 13,20 K
Πίνακας 25 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές της γραμμικής μεταβολής
της θερμοκρασίας ΔΤΜ,pos
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
ΜqΔΤΜk [MNm] 0 0,041 0,463 0,925 1,388 1,851 2,314
VqΔΤΜk [MN] -0,162 -0,162 -0,162 -0,162 -0,162 -0,162 -0,162
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
ΜqΔΤΜk [MNm] 2,776 3,239 3,702 4,165 4,497 4,627
VqΔΤΜk [MN] -0,162 -0,162 -0,162 -0,162 -0,162 -0,162
- Η άνω πλευρά θερμότερη της κάτω
ΔΤΜ,neg = ΔΤΜ,pneg(50) ⋅ Ksur

ΔΤΜ,pos = -8 ⋅ 1,0 = -8 K
Πίνακας 26 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές της γραμμικής μεταβολής
της θερμοκρασίας ΔΤΜ,neg
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
ΜqΔΤΜk [MNm] 0 -0,207 -0,280 -0,561 -0,841 -1,121 -1,402
VqΔΤΜk [MN] 0,098 0,098 0,098 0,098 0,098 0,098 0,098
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
ΜqΔΤΜk [MNm] -1,682 -1,962 -2,243 -2,523 -2,725 -2,803
VqΔΤΜk [MN] 0,098 0,098 0,098 0,098 0,098 0,098
Σημείωση:
Λόγω της γραμμικής μεταβολής της θερμοκρασίας υπάρχει λόγω της καμπύλωσης
του άξονα μία μετατόπιση των στηρίξεων και από αυτήν προκύπτουν δυνάμεις
επαναφοράς.
Ωστόσο αυτές είναι πολύ μικρές και δεν λαμβάνονται υπόψη παρακάτω.
Για ταυτόχρονη πάνως παρουσία των ΔΤΜ και ΔΤΝ επιτρέπεται να ορίζεται ένας
μειωτικός συντελεστής ψ.
74
3.4.3.8 Φορτία διατομής εξαιτίας υποχωρήσεως θεμελίων
Η εύρεση των φορτίων διατομής πραγματοποιείται κάθε φορά για τις δυνατές και τις
πιθανές μετακινήσεις του εδάφους στο Στάδιο Ι.
Στον πίνακα 26 βρίσκονται τα φορτία διατομής εξαιτίας των χαρακτηριστικών τιμών

της δυνατής μετακίνησης Δsm = 2,0 cm.
Πίνακας 27 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές της δυνατήςυποχώρησης

θεμελίων Δsm = 2,0 cm
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
με : Δsm = 2,0 cm
±ΜΔsm [MNm] 0 0,017 0,192 0,384 0,576 0,768 0,959

±VΔsm [MN] -0,067 -0,067 -0,067 -0,067 -0,067 -0,067 -0,067
TΔsm [MNm] 0 0 0 0 0 0 0
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
±ΜΔsm [MNm] 1,151 1,346 1,535 1,726 1,865 1,919

±VΔsm [MN] -0,067 -0,067 -0,067 -0,067 -0,067 -0,067
TΔsm [MNm] 0 0 0 0 0 0
Παρακάτω βρίσκονται τα φορτία διατομής λόγω της χαρακτηριστικής τιμής της

πιθανής υποχώρησης του θεμελίου κατά Δsw = 1,0 cm.
Πίνακας 28 Φορτία διατομής με βάση τις χαρακτηριστικές τιμές της πιθανήςυποχώρησης

θεμελίου κατά Δsw = 1,0 cm
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
με : Δsw = 1,0 cm
±ΜΔsm [MNm] 0 0,008 0,096 0,192 0,288 0,384 0,480

±VΔsm [MN] -0,034 -0,034 0,034 -0,034 0,034 -0,034 0,034
TΔsm [MNm] 0 0 0 0 0 0 0
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
±ΜΔsm [MNm] 0,576 0,672 0,768 0,863 0,932 0,959

±VΔsm [MN] -0,034 0,034 -0,034 0,034 -0,034 -0,034
TΔsm [MNm] 0 0 0 0 0 0
75
3.4.4 Τυχηματικές δράσεις εξαιτίας της ανύψωσης της ανωδομής για αλλαγή
των εφεδράνων
Για την εύρεση των φορτίων διατομής λαμβάνεται υπόψη ένα μέγεθος ανύψωσης ΔsL
των 1,0 cm (στο άξονα 10 ή 30).
Πίνακας 29 Φορτία διατομής εξαιτίας της ανύψωσης για αλλαγή των εφεδράνων ΔsL = 1,0
cm στους άξονες στήριξης 10 ή 30
x/l [-] 0,0 0,012 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5
x [m] 0,0 0,25 2,85 5,70 8,55 11,40 14,25
με : ΔsL = 1,0 cm
ΜΔsLk [MNm] 0 0,005 0,060 0,119 0,178 0,238 0,298

VΔsLk [MN] -0,021 -0,021 -0,021 -0,021 -0,021 -0,021 -0,021
TΔsLk [MNm] 0 0 0 0 0 0 0
x/l [-] 0,6 0,7 0,8 0,9 0,972 1,0

x [m] 17,10 19,95 22,80 25,65 27,70 28,5
με : ΔsL = 1,0 cm
ΜΔsLk [MNm] 0,357 0,417 0,476 0,536 0,579 0,595

VΔsLk [MN] -0,021 -0,021 -0,021 -0,021 -0,021 -0,021
TΔsLk [MNm] 0 0 0 0 0 0
76
Διαστασιολόγηση
77
3.5 Διαστασιολόγηση Φορέα
Η διαστασιολόγηση του φορέα γίνεται με βάση τους ελέγχους οριακής κατάστασης

αστοχίας (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3) και τους ελέγχους οριακής κατάστασης
λειτουργικότητας (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4).
Αυτοί οι έλεγχοι πραγματοποιούνται με κατάλληλες τιμές συντελεστών συνδυασμών
δράσεων (Fb 101, Παράρτημα C, C.2.4 και πίν. C.2). Οι ανισώσεις ασφαλείας
προκύπτουν μέσω συνδυασμού των χαρακτηριστικών τιμών των δράσεων με τη
βοήθεια των οικείων συντελεστών συνδυασμού και λαμβάνοντας υπόψη τους επί
μέρους συντελεστές ασφαλείας (Fb 101, Παράρτημα C, C.2.3 και πίν. C.1).
Οι χαρακτηριστικές τιμές των διαφόρων δράσεων βασίζονται κυρίως σε στατιστικές

αναλύσεις και είναι με τέτοιν τρόπο ορισμένες, ώστε η χαρακτηριστική τιμή της
συγκεκριμένης δράσης κατά τη διάρκεια της προβλεπόμενης διάρκειας ζωής του
έργου, με μια προκαθορισμένη μικρή πιθανότητα, να μην είναι μεγαλύτερη εκείνης
που λαμβάνεται υποψη κατά τη διαστασιολόγηση (EC2 M1, 1.5.3.14).
Καθεμία από αυτές τις ομάδες φόρτισης, η οποία αμοιβαία αποκλείεται, έπρεπε να
μεταχειρίζεται με τον ίδιο τρόπο όπως και στον ορισμό της χαρακτηριστικής δράσης
στους συνδυασμούς με τις άλλες σαν φορτία κυκλοφορίας.
Οι συνδυασμοί για τα φορτία διατομής της διαστασιολόγησης πραγματοποιείται με

τους συντελεστές συνδυασμού ψ (δες πίνακα 31). Με αυτούς τους συντελεστές
λαμβάνεται υπόψη η πιθανότητα της ταυτόχρονης εμφάνισης των διαφορετικών
δράσεων στους κατά το Fb 101 οριζόμενους συνδυασμούς δράσεων. Οι συντελεστές
συνδυασμού βασίζονται επίσης σε στατιστικές αναλύσεις και είναι επιλεγμένοι έτσι,
ώστε η τιμή ψ του εκάστοτε συνδυασμού δράσεων στη συγκεκριμένη κατάσταση
διαστασιολόγησης να μην έχει μεγαλύτερη τιμή με μια προκαθορισμένη μικρή
πιθανότητα.
Συγκεκριμένα οι Συνδυασμοί δράσεων στην οριακή κατάσταση αστοχίας (Fb 101,

Kεφ. IΙ, 9.4.2) είναι:
- Βασικός Συνδυασμός
- Τυχηματικός
- Σεισμοί
και οι συνδυασμοί δράσεων στην οριακή κατάσταση λειτουργικότητας (Fb 101, Kεφ.
IΙ, 9.5.2) είναι:
- Οιονεί - Μόνιμες
- συχνές
- όχι συχνές
- χαρακτηριστικές (σπάνιες)
Στους ελέγχους της οριακή κατάσταση αστοχίας λαμβάνονται υπόψη επιπρόσθετα

στην οικεία ανίσωση οι επί μέρους συντελεστές ασφάλειας γ (δες πίνακα 32).
Επειδή στην προκειμένη περίπτωση φορέα η εύρεση των φορτίων διατομής

πραγματοποιείται γραμμικά (ελαστικά), μπορούν οι απαραίτητοι συνδυασμοί των
δράσεων να θεωρηθούν ότι προκύπτουν με βάση την αρχή της επαλληλίας από τα
φορτία διατομής που βρέθηκαν στο κεφάλαιο 3.4 .
78
a) Ομάδες φόρτισης φορτίων κυκλοφορίας
Για οδογέφυρες ορίζονται οι παρακάτω ομάδες φόρτισης από φορτία κυκλοφορίας:

Πίνακας 30 Ομάδες φόρτισης φορτίων κυκλοφορίας
Πεζό- και
Οδογέφυρες
Ποδηλατογέφυρες
Τύπος Μόνο κατακόρυφα
Κατακόρυφα φορτία Οριζόντια φορτία
φορτίου φορτία
Κανονισμοί Fb 101, 4.3.2 Fb 101, 4.4.1 Fb 101, 4.4.2 Fb 101, 5.3.2.1
Προσομοίωμα Κύριο Φορτία τροχοπέδησης Ομοιόμορφα
Φυγόκεντρα φορτία
Φόρτισης Προσομοίωμα και εκκίνησης κατανεμημένο φορτίο
Χαρακτηριστική Μειωμένη Τιμή

gr1 (*) (*)
Τιμή (**)
Προσομοίωμα
Φόρτισης
Χαρακτηριστική Χαρακτηριστική
gr2 Συνήθης Τιμή (*)
Τιμή Τιμή
Χαρακτηριστική
gr3
Τιμή (**)
Κύρια δράση
Σε περίπτωση που δε δίνονται αλλού σε κανονισμούς για σχεδιασμό, υπολογισμό και

(*)
κατασκευή ή σε άλλους κανονισμούς
δες Fb 101, 5.3.2.1 (3). Πρέπει να φορτίζεται μόνο ένας πεζόδρομος, σε περίπτωση
(**)
που αυτό είναι δυσμενέστερο από τον ορισμό δύο φορτισμένων πεζοδρομίων.
79
b) Συντελεστές συνδυασμού
Για το συνδυασμό των χαρακτηριστικών τιμών των δράσεων ισχύουν οι συντελεστές

συνδυασμού κατά τον πίνακα 31.
Πίνακας 31 ψ– Συντελεστές για οδικές γέφυρες

Δράσεις Συμβολισμός ψ0 ψ1 ψ2 ψ1΄1)
ΤS 0,75 0,75 0,20 0,80

Φορτία gr 1
Κυκλοφορίας (LM 1)
UDL 3) 0,40 0,40 0 0,80
Μοναχικός άξονας (LM 2) 0 0,75 0 0,80
gr 2 (Οριζόντια φορτία) 0 0 0 0
gr 3 (Φορτία
0 0 0 0,80
Ανθρωποσυνοστισμού)
Οριζόντια
0 0 0 0
φορτία
Φορτία
FWk 0,30 0,50 0 0,60
ανέμου
Θερμοκρασία Tk 03) 0,60 0,50 0,80
1)
ψ1΄ είναι ένας ψ – συντελεστής για τον ορισμό της συχνής φόρτισης
2)
Οι συντελεστές για το ομοιόμορφα κατανεμημένο φορτίο δεν εξαρτώνται μόνο από την
επιφανειακή φόρτιση του LΜ 1, αλλά ακόμα από την μειωμένη κατακόρυφη φόρτιση στους
πεζο- και ποδηλατοδρόμους.
3)
Σε περίπτωση σχετικού ελέγχου, πρέπει να ορίζεται ψ0 = 0,80, δες γι’ αυτό τα σχετικά DIN –
Fachberichte για διαστασιολόγηση
c) Επιμέρους συντελεστές ασφαλείας για δράσεις
Για ελέγχους, οι οποίοι πραγματοποιούνται με βάση την αντοχή του υλικού η μέσω
του εδάφους, δίνονται οι επιμέρους συντελεστές ασφαλείας των δράσεων για την
οριακή κατάσταση αστοχίας στον πίνακα 32.
Πίνακας 32 Επιμέρους συντελεστές ασφαλείας για δράσεις: οριακή κατάσταση αστοχίας σε

οδογέφυρες
Δράση Συμβολισμός Κατάσταση Διαστασιολόγησης
Μ/Π T
Δράσεις διάρκειας
Ι.Β. των δομικών στοιχείων, δράσεις
διάρκειας πιέσεων του υπεδάφους, υπόγειο
νερό και υδροστατική πίεση νερού
γG,sup
δυσμενής 1,35 1,00
γG,inf
ευνοϊκή 1,00 1,00
Οριζόντιες ωθήσεις εδάφους από ίδιο βάρος γG,sup 1,50 ---
και επιφόρτιση
Προένταση γP 1,00 1,00
Καθιζίσεις γG,set 1,00 ---
Φορτία Κυκλοφορίας γQ
ευνοϊκή 0 0
Άλλες μεταβλητές δράσεις γQ
ευνοϊκή 0 0
Τυχηματικές δράσεις γΑ --- 1,00
M – μόνιμη, Π – προσωρινή, T – τυχηματική
(εξήγηση στο Fb 101, Παράρτημα C, C.2.3)
80
Οριακές Καταστάσεις Αστοχίας
81
Οριακές Καταστάσεις Αστοχίας (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.3)
Οι παρεμποδιζόμενες και επιβαλλόμενες παραμορφώσεις (δράσεις καταναγκασμού)

προέρχονται από τις θερμοκρασιακές μεταβολές, τη συστολή ξηράνσεως και τον
ερπυσμό, τη χαλάρωση και τη μετακίνηση των στηρίξεων. Οι έμμεσες αυτές δράσεις
δεν λαμβάνονται υπόψη στον υπολογισμό έναντι της οριακής κατάστασης αστοχίας
(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.3.2.2 (102)), εφόσον το στατικό σύστημα επιτρέπει την εκτόννωση
των φορτίων διατομής που προέρχονται από τους καταναγκασμούς.
Για τον υπόψη φορέα το παραπάνω ισχύει για τις ροπές κάμψης λόγω γραμμικής
μεταβολής της θερμοκρασίας, όμως ισχύει μόνο πρσεγγιστικώς για τα φορτία
διατομής λόγω θερμοκρασιακής διακύμανσης (ομοιόμορφης μεταβολής της
θερμοκρασίας).
Οι αναμενόμενες μετακινήσεις και στροφές των στηρίξεων λόγω δυνατών
μετακινήσεων του εδάφους λαμβάνονται υπόψη. Εφόσον δεν πραγματοποιείται
κανένας ακριβής έλεγχος, επιτρέπεται να τοποθετείται κατά τη μετάβαση στο Στάδιο
ΙΙ το 0,4 της τιμής της δυσκαμψίας του Σταδίου Ι (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.3.2.2 (103) Ρ).
Αστοχία από μεγέθη ορθής έντασης (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.3.1)
Οι έλεγχοι έναντι των μεγεθών ορθής έντασης στην οριακή κατάσταση αστοχίας
πραγματοποιούνται για τον βασικό συνδυασμό δράσεων. Το ισοστατικό μερίδιο της
προέντασης λαμβάνεται με βάση την επιμήκυνση των τενόντων. Η διαστασιολόγηση
σε κάμψη με αξονική δύναμη πραγματοποιείται για τη διατομή της πλακοδοκού.
Σ’ αυτήν την περίπτωση εντάσσεται η περιοχή του ανοίγματος με πλήρη διατομή,
ενώ στην περιοχή της στήριξης ελέγχεται μία ορθογωνική διατομή με το πλάτος του
κορμού.
Καθοριστικές για τη διαστασιολόγηση είναι οι κρίσιμες διατομές στη περιοχή του

ανοίγματος στη θέση x = 0,4 ⋅ I καθώς και στην περιοχή της στήριξης στη θέση x =
1,0 ⋅ I (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.5.2.2.1 (103)). Για αυτές τις δύο διατομές
πραγματοποιούνται οι αντιπροσωπευτικοί έλεγχοι.
Στα παρακάτω δε λαμβάνεται υπόψη η επιρροή της εγκάρσιας κάμψης λόγω της
δράση του ανέμου λόγω της αμελητέας επιπτώσεως στη ασφάλεια του φορέα.
Επίσεις – προς την πλευρά της ασφάλειας – αγνοείται η συμβολή του συνελκόμενου
συμβατικού χάλυβα και λαμβάνονται υπόψη μόνο οι τένοντες.
a) Bασικός συνδυασμός δράσεων
Τα φορτία διατομής για το βασικό συνδυασμό δράσεων προκύπτουν γενικά από τον
ακόλουθο συνδυασμό δράσεων:
ΣγGjGkj “+” γG,setGset + γPPk “+” γQ1Qk1 “+” ΣγQi Ψ0i Qki
- Περιοχή ανοίγματος, x = 0,4 ⋅ I
Ο έλεγχος σε κάμψη με αξονική δύναμη πραγματοποιείται στη περιοχή του

ανοίγματος για τη χρονική στιγμή t = t1 (Έναρξη κυκλοφορίας), η οποία θεωρείται
κρίσημη επειδή αυτήν τη χρονική στιγμή είναι μεν η ευνοϊκή ασκούμενη αρχική
μήκυνση του χάλυβα προέντασης μεγαλύτερη, ωστόσο υπερισχύει η δυσμενής
επιρροή της συπμπληρωματικής (παρασιτικής) ροπής λόγω προέντασης.
82
Η ισοστατική ροπή διαστασιολόγησης προκύπτει σε αυτό το παράδειγμα με το
Προσομοίωμα Φόρτισης 1 ως συνδυασμός δράσεων για την περιοχή του ανοίγματος
ως εξής, όπου για το συνυπολογισμό της μείωσης της δυσκαμψίας κατά τη μετάβαση
στo Στάδιο ΙΙ ορίζονται τα 0,4 των τιμών των φορτίων διατομής των υπολογιζόμενων
στο Στάδιο Ι λόγω εδαφικών υποχωρήσεων.
MSd = γG (MGk1 + MGk2 + MGk3) + 0,4 ⋅ γG,set MG,set + γp M’cpm

+ γQ1 (MQTSk + MQUDLk + Mqfk)
όπου:
MGki, η ροπή λόγω του ιδίου βάρους
MG,set, η ροπή λόγω των δυνατών εδαφικών μετακινήσεων
M’cpm, η ροπή λόγω της προέντασης
MQTSk, η ροπή λόγω του οχήματος διπλού άξονα
MQUDLk, η ροπή λόγω του ομοιόμορφου φορτίου του

φορτιστικού προσομοιώματος 1
Mqfk, η ροπή λόγω της φόρτισης των πεζοδρομίων
MSd = 1,35 ⋅ 7,488 + 1,0 ⋅ 0,4 ⋅ 0,768 +

1,0 ⋅ (0,86 + 0,86) ⋅ (1 – 0,054) + 1,50 ⋅ (2,515 +
2,363 +0,363)
= 19,90 MNm
Η συμπεριλαμβανόμενη αξονική δύναμη διαστασιολόγησης μολονότι γνωστή εκ των

προτέρων προκύπτει αναλυτικώς χάριν του παραδείγματος με βάση επίσης το
Προσομοίωμα Φόρτισης 1:
ΝSd = γG (ΝGk1 + ΝGk2 + ΝGk3) + γG,set ΝG,set + γΡ Ν’Ρ + γQ1

(ΝQTSk + ΝQUDLk + Νqfk) + γQ (Ψ0,QIk ΝQIk + Ψ0,QΔΤΝk
ΝQΔΤΝk + Ψ0,Qwk ΝQwk)
ΝSd = 1,35 ⋅ (0 + 0 + 0) + 1,0 ⋅ 0,0 + 1,0 ⋅ 0 ⋅ (1 – 0,055) +

1,50 ⋅ (0,0 +0,0 +0,0) + 1,50 ⋅ (0 ⋅ 0,092 + 0 ⋅ 0,044)
= 0 MN
όπου:
ΝQlk, η αξονκή δύναμη λόγω τροχοπέδησης
ΝQΔΤΝk η αξονκή δύναμη λόγω ομοιόμορφης

θερμοκρασιακής μεταβολής
ΝQwk η αξονκή δύναμη λόγω του φορτίου του ανέμου
83
Η ροπή σχεδιασμού ως προς το κέντρο βάρους των τενόντων δίνεται από την σχέση:
ΜSdp =ΜSd + NSd ⋅ zs1

= 19, 90 – 0,0 ⋅ 0,622
= 19,90 MNm
fcd = fck / γc = 40 / 1,5 = 26,67 MN/m2
Και η αντίστοιχη ανηγμένη ροπή με την παραδοχή ότι η θλιβόμενη ζώνη βρίσκεται
μέσα στην πλάκα είναι:
μSdp =ΜSdp / (b ⋅ d2 ⋅ fcd)

= 19, 90 / (6,70 ⋅ 1,152 ⋅ 26,67)
= 0,084
Όπου στο στατικό ύψος του χάλυβα προέντασης d δε λαμβάνεται υπόψη ο

συμβατικός οπλισμός και το οποίο είναι :
d = 1,30 - (0,7735 - 0,622)

= 1,15 m
Mε βάση το γενικό διάγραμμα διαστασιολόγησης προκύπτουν οι τιμές:
ζ =z/d = 0,98
z =ζ⋅d = 0,98 ⋅ 1,15 = 1,13 m
ξ =x/d = 0,1
x =ξ⋅d = 0,115 m < 0,20 m = hf (πάχος πλάκας πλακοδοκού)
εp1 = 2,5 % Όπου εp1 = εs1 = επιπλέον παραμόρφωση του χάλυβα
προέντασης στην οριακή κατάσταση αστοχίας
Σχήμα 31 Γενικό Διάγραμμα Διαστασιολόγησης
Προσοχή:
Η μήκυνση του χάλυβα προέντασης προκύπτει με βάση το γενικό διάγραμμα
διαστασιολόγησης για μέγιστη αποδεκτή μήκυνση του χάλυβα εs1 = 2,5 % και
84
λαμβανονμένου υπόψη ενός επιπροσθέτου συντελεστή α = 0,85, ο οποίος σχετίζεται
με τη μακροχρόνια επιρροή του φορτίου στη θλιπτική αντοχή του σκυροδέματος
(αντοχή σε φορτίο διάρκειας) (Fb 102: fcd = fck / γc).
Κατά τη χρήση των διαγραμμάτων κατά DIN 1045 – 1 (fcd = α ⋅ fck / γc) πρέπει να
ληφθεί υπόψη ο διαφοροποιημένος ορισμός της fcd και κατ’ επέκταση της ανηγμενης
ροπής μSd.
Παρακάτω λαμβάνεται υπόψη η παραμόρφωση του χάλυβα προέντασης από την

προένταση τη χρονική στιγμή t = t1. Αυτή η υποθετική παραμόρφωση
(«παραμόρφωση προέντασης») είναι η διαφορά των παραμορφώσεων μεταξύ του
κέντρου βάρους των τενόντων και του περιβάλλοντος σκυροδέματος, το οποίον
βραχύνεται λόγω της ασκούμενης προέντασης. Στον υπολογισμό πρέπει να ληφθούν
υπόψη ο ερπυσμός, η συστολή ξήρανσης και η χαλάρωση (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.5.4.2
(6) Ρ). Η δύναμη προέντασης εισάγεται με τη χαρακτηριστική μέση τιμή στους
υπολογισμούς:
Pd = γp ⋅ Pm,t
Η μέση παραμόρφωση στη θέση x = 0,4 ⋅ I υπολογίζεται ως εξής:
σ pm 0 ⋅ (1 − δ t1 ) ⎛ M cpm,0 ⋅ (1 − δ t1 ) N cpm,0 ⋅ (1 − δ t1 ) ⎞
p,t =t1 =
ε (0) − ⎜⎜ ⋅ z cp + ⎟
⎟
Ep ⎝ I c ⋅ E cm A c ⋅ E cm ⎠
όπου:
σpm,0 = 1262 MN/m2
δt1 = 0,054
Ep = 195000 MN/m2
Mcpm,0 = - 5,76 - 5,81 = - 11,57 MNm
Ic = 0,7478 m4
Ecm = 35000 MN/m2
zcp = 0,622 m
Ncpm,0 = - 10,60 - 10,68 = - 21,28 MN
Ac = 4,20 m2
→ ε (0)
p,t = t1 = 0,612 − ( −0,026 − 0,014 ) = 0,65 %
H παραμόρφωση του χάλυβα προέντασης τη χρονική στιγμή t = t1 ανέρχεται σε 0,65

%. Με αυτό εμφανίζεται στην οριακή κατάσταση της αστοχίας η παρακάτω συνολική
παραμόρφωση του χάλυβα προέντασης τη χρονική στιγμή t = t1:
ε p,t =∞ = ε p1 + ε(0)
p,t =t1
= 2,50 % + 0,65 % = 3,15 %
85
Στη διαστασιολόγηση της διατομής λαμβάνεται οριζόντιο ανώτερο όριο της καμπύλης
τάσης – παραμόρφωσης του χάλυβα προέντασης. Η συνολική παραμόρφωση εp του
χάλυβα προέντασης έχει όριο (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.2.3.3.3 (6)):
ε p = ε (0)
p,t = t1 + ε p1 = ε p,t = t1 + 0,025
(0)
Το οριζόντιο ανώτερο όριο της τάσης διαστασιολόγησης (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 2.3.3.2 πίν.
2.3 ( βασικός συνδυασμός)) ξεκινάει σε:
σp = (0,9 ⋅ fpk / γs ) = 1385 MN/m2
με:
γs = 1,15
fpk = 1770 MN/m2
Η παραμόρφωση του χάλυβα προέντασης που ανήκει σε αυτήν την τάση προκύπτει:
ε0,9fpk/γs = 0,9 fpk / (γs ⋅ Ep)

= 0,9 ⋅ 1770 / (1,15 ⋅ 195000) ⋅ 100
= 0,71 %
Επειδή η συνολική παραμόρφωση στην οριακή κατάσταση της αστοχίας εp,t=t∞ = 3,15
% υπερβαίνει κατά πολύ την υπολογιστική μήκυνση, ισχύει για τον χάλυβα
προέντασης η τάση σp = 1385 MN/m2.
Με τιμές:
σp = 1385 MN/m2
MSdp = 19,90 MN/m
z = 1,13 m
NSd = 0 MN
προκύπτει η απαιτούμενη διατομή χάλυβα προέντασης Ap,req ίση:
Ap,req = (MSdp / z + NSd ) / σp

= (19,90 / 1,13 + 0,0) / 1385 ⋅ 104
= 127 cm2 < Ap,prov = 185 cm2 (11 τένοντες)
Οι απαιτήσεις ασφαλείας του Κανονισμού πληρούνται.
- Περιοχή στηρίγματος, x = 1,0 ⋅ I
Ο έλεγχος για κάμψη σε αξονική δύναμη πραγματοποιείται στη περιοχή του

στηρίγματος για τη χρονική στιγμή t = ∞. Σε αυτήν τη χρονική στιγμή είναι η μήκυνση
του χάλυβα προέντασης και η τιμή του συπληρωματικού (παρασιτικού) μεριδίου της
ροπής λόγω προέντασης έχουν, επί το δυσμενέστερον, τις ελάχιστες τιμές.
Η κρίσιμη ροπή διαστασιολόγησης προκύπτει σε αυτό το παράδειγμα με βάση το
Προσομοίωμα Φόρτισης 1 ως συνδυασμός δράσεων για την περιοχή του
στηρίγματος ως εξής:
86
MSd = γG (MGk1 + MGk2 + MGk3) + 0,4 ⋅ γG,set MG,set + γp M’cpm
+ γQ1 (MQTSk + MQUDLk + Mqfk)
MSd = 1,35 ⋅ (-13,142) - 1,0 ⋅ 0,4 ⋅ (-1,919) +

1,0 ⋅ (2,37 +2,37) ⋅ (1 – 0,1549) + 1,50 ⋅ (-1,603 -
3,266 - 0,502)
= -21,02 MNm
Η αντίστοιχη αξονική δύναμη διαστασιολόγησης προκύπτει αναλυτικά με βάση τo

Προσομοίωμα Φόρτισης 1:
ΝSd = γG (ΝGk1 + ΝGk2 + ΝGk3) + γG,set ΝG,set + γΡ Ν’Ρ + γQ1

(ΝQTSk + ΝQUDLk + Νqfk) + γQ (Ψ0,QIk ΝQIk + Ψ0,QΔΤΝk
ΝQΔΤΝk + Ψ0,Qwk ΝQwk)
ΝSd = 1,35 ⋅ (0 + 0 + 0) + 1,0 ⋅ 0,0 + 1,0 ⋅ 0 ⋅ (1 – 0,1549) +

1,50 ⋅ (0,0 +0,0 +0,0) + 1,50 ⋅ (0 ⋅ 0,0 + 0 ⋅ 0,044)
= 0 MN
Tα μεγέθη ορθής έντασης ανηγμένα στο κέντρο βάρους των τενόντων προκύπτει ίση
με:
ΜSdp =ΜSd + NSd ⋅ zs1

= -21,02 + 0,0 ⋅ (-0,325)
= -21,02 MNm
fcd = fck / γc = 40 / 1,5 = 26,67 MN/m2
σε:
μSdp =ΙΜSdpΙ / (b ⋅ d2 ⋅ fcd)
= 21,02 / (3,20 ⋅ 1,102 ⋅ 26,67)
= 0,204
Όπου στο στατικό ύψος του χάλυβα προέντασης d δε λαμβάνεται υπόψη ο

συμβατικός οπλισμός και το οποίο είναι :
d = 1,30 - (0,5265 - 0,325)

= 1,10 m
Mε το γενικό διάγραμμα διαστασιολόγησης προκύπτουν οι τιμές:
ζ =z/d = 0,86
z =ζ·d = 0,86 ⋅ 1,10 = 0,946 m
εs1 = 0,66 % εp1=εs1 = 0,66%
(επιπλέον παραμόρφωση του χάλυβα προέντασης στην
οριακή κατάσταση αστοχίας, χωρίς το μερίδιο της
προέντασης)
87
Προσοχή:
Οι παράμετροι των παραμορφώσεων υπολογίζονται με τη βοήθεια του γενικού
διαγράμματος διαστασιολόγησης (εξεληγμένο διάγραμμα Rüsch) για μέγιστη
υπολογιστική παραμόρφωση αστοχίας χάλυβα των εs1 = 2,5 % και έναν επιπρόσθετο
συντελεστή στο διάγραμμα α = 0,85 για να ληφθούν υπόψη οι μακροχρόνιες
επιδράσεις στη θλιπτική αντοχή του σκυροδέματος(φορτίο διαρκείας).Κατά τη χρήση
των διαγραμμάτων κατά DIN 1045 – 1 πρέπει να προσεχθεί ο διαφοροποιημένος
ορισμός του fcd και να εισαχθεί το α απευθείας στην τιμή της υπολογιστικής αντοχής
του σκυροδέματος(Fb 102: fcd = fck / γc ενώ κατά DIN 1045 – 1: fcd = α ⋅ fck / γc).
Παρακάτω λαμβάνεται υπόψη το μερίδιο της παραμόρφωσεως του χάλυβα

προεντάσεως λόγω προεντάσεως τη χρονική στιγμή t = ∞. Αυτή η υπολογιστική
παραμόρφωση («παραμόρφωση προέντασης») είναι η διαφορά της παραμόρφωσης
μεταξύ του κέντρου βάρους των τενόντων και του περιβάλλοντος σκυροδέματος
λόγω της προέντασης. Κατα τον υπολογισμό της πρέπει να ληφθούν υπόψη ο
ερπυσμός, η συστολή ξήρανσης και η χαλάρωση. Η δύναμη προέντασης εισάγεται
στους υπολογισμούς με τη μέση τιμή της (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 2.5.4.2 (6) Ρ):
Pd = γp ⋅ Pm,t
Η παραμόρφωση στη θέση x = 1,0 ⋅ I υπολογίζεται ως εξής:
σ pm 0 ⋅ (1 − δ t∞ ) ⎛ M cpm,0 ⋅ (1 − δ t∞ ) N cpm,0 ⋅ (1 − δ t∞ ) ⎞
ε p,(0)t=∞ = − ⎜⎜ ⋅ z cp + ⎟
⎟
Ep ⎝ I c ⋅ E cm Ac ⋅ E cm ⎠
όπου:
σpm,0 = 1260 MN/m2
δt∞ = 0,1549
Ep = 195000 MN/m2
Mcpm,0 = 5,81 + 5,84 = 11,65 MNm
Ic = 0,7478 m4
Ecm = 35000 MN/m2
zcp = -0,325 m
Ncpm,0 = - 10,58 – 10,68 = - 21,16 MN
Ac = 4,20 m2
→ ε (0)
p,t =∞ = 0,546 − (0,012 − 0,012) = 0,546%
H παραμόρφωση του χάλυβα προέντασης τη χρονική στιγμή t = ∞ ανέρχεται σε 0,55

%. Με αυτό εμφανίζεται στην οριακή κατάσταση της αστοχίας η παρακάτω συνολική
παραμόρφωση του χάλυβα προέντασης τη χρονική στιγμή t = ∞ :
88
ε p,t =∞ = ε p1 + ε p,(0)t=∞
= 0,66 % + 0,55 % = 1,21 %
Κατά τη διαστασιολόγηση της διατομής λαμβάνεται ένα οριζόντιο ανώτερο όριο της
καμπύλης τάσης – παραμόρφωσης του χάλυβα προέντασης (Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.2.3.3.3 (6)). Η συνολική παραμόρφωση εp του χάλυβα προέντασης έχει όριο το
ε p = ε (0)
p,t = ∞ + ε p1 = ε p,t = ∞ + 0,025
(0)
Το άνω φράγμα της τάσης διαστασιολόγησης είναι:

σp = (0,9 ⋅ fpk / γs ) = 1385 MN/m2
με:
γs = 1,15
fpk = 1770 MN/m2
Η παραμόρφωση του χάλυβα προέντασης που αντιστοιχεί σε αυτήν την τάση

προκύπτει:
ε0,9fpk/γs = 0,9 fpk / (γs ⋅ Ep)

= 0,9 ⋅ 1770 / (1,15 ⋅ 195000) ⋅ 100
= 0,71 %
Επειδή στην προκειμένη περίπτωση συνολική παραμόρφωση στην οριακή
κατάσταση της αστοχίας εp,t=∞ = 1,82 % υπερβαίνει το υποθετικό σημείο διαρροής,
ισχύει για τον χάλυβα προέντασης η υπολογιστική τάση αστοχίας σp = 1385 MN/m2.
Με τιμές:
σp = 1385 MN/m2
MSdp = -21,02 MN/m
z = 0,946 m
NSd = 0 MN
προκύπτει η απαιτούμενη διατομή χάλυβα προέντασης Ap,req ίση:
Ap,req = (IMSdpI / z + NSd ) / σp

= (21,02 / 0,946 + 0,0) / 1385 ⋅ 104
= 161 cm2 < Ap,prov = 11 x 16,8 = 185 cm2
Η επιλεγείσα διατομή χάλυβα προέντασης απεδείχθει επαρκής για την εξασφάλιση

της αντοχής για τον βασικό βραχυχρόνιο συνδυασμό δράσεων στο στήριγμα.
89
Οριακή κατάσταση αστοχίας έναντι τέμνουσας και στρέψης
Οι έλεγχοι για τέμνουσα και στρέψη στην οριακή κατάσταση της αστοχίας
πραγματοποιούνται για τον βασικό βραχυχρόνιο συνδυασμό δράσεων (κατάσταση
λειτουργίας) τη χρονική στιγμή t = ∞ (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.3.2 και 4.3.3).
Κρίσιμες για τη διαστασιολόγηση είναι οι δυσμενέστερες διατομές στις ακραίες
περιοχές των ανοιγμάτων στη θέση x = 0,012 ⋅ l καθώς και στη μεσαία περιοχή
στήριξης στη θέση x = 0,972 ⋅ l.
Tα φορτία διατομής για το βασικό συνδυασμό δράσεων προκύπτουν γενικά από τον
παρακάτω συνδυασμό φορτίσεων (Fb 101, Κεφ. ΙΙ, 9.4.2 (3),Εξ. 9.10):
∑γ
j ≥1
G, j Gkj " +" 0,4 ⋅ γ G,set Gset " +" γ P Pk " +" γ Q1Qk 1 " +" ∑ γ Qi Ψ 0i Qki
i >1
- Ακραία περιοχή στήριξης, x = 0,012 ⋅ l
Με βάση το Προσομοίωμα Φόρτισης 1 (δεσπόζουσα φόρτιση) προκύπτουν οι

παρακάτω τιμές τεμνουσών και ροπών στρέψης.
VSd = γG (VGk1 + VGk2 + VGk3) + 0,4 ⋅ γG,set VG,set + γΡ Vcp,∞

+ γQ1 ⋅ (VQTSk + VQUDLk + Vqfk)+ γQ Ψ0,Qwk VQWk
VSd = 1,35 ⋅ (-1,373) - 0,4 ⋅ 1,0 ⋅ 0,067 +

1,0 ⋅ (1,28 + 0,60) ⋅ (1 – 0,155) + 1,5 ⋅ (- 0,226 -
0,385 - 0,052) + 1,5 ⋅ 0,3 ⋅ 0
= 1,286 MN
H απολύτως μέγιστη ροπή στρέψης, η οποία δεν αντιστοιχεί στη μέγιστη τέμνουσα,
προκύπτει επίσης με βάση το Προσομοίωμα Φόρτισης 1 ως συνδυασμός των
παρακατω δράσεων:
ΤSd,min = γG (ΤGk1 + ΤGk2 + ΤGk3) + 0,4 ⋅ γG,set ΤG,set + γΡ Τcp,∞

+ γQ1 ⋅ (ΤQTSk + ΤQUDLk + Τqfk)+ γQ Ψ0,Qwk ΤQWk
ΤSd,min = 1,35 ⋅ (0+ 0 + 0) + 1,0 ⋅ 0 + 1,0 ⋅ 0 + 1,5 ⋅ (0,253 +

0,331 + 0,0) + 1,5 ⋅ 0,3 ⋅ 0,182
= 0,958 MN
Για μία προσεγγιστικά ορθογωνική πλήρη διατομή δεν είναι απαιτούμενος εκτός του
ελαχίστου κανένας οπλισμός διάτμησης και στρέψης, όταν τηρούνται οι παρακάτω
προϋποθέσεις:
1. Προϋπόθεση: ΤSd, ≤ VSd ⋅ bw / 4,5
2. Προϋπόθεση: VSd [1 +(4,5 ⋅ TSd) / (VSd ⋅ bw)] ≤ VRd1
90
H υπολογιστική τιμή της αντοχής σε τέμνουσα VRd1 προκύπτει (Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.3.2.3 (102), Εξ. 4.118):
VRd1 = [0,1 ⋅ η1 ⋅ κ ⋅ (100 ⋅ ρl ⋅ fck)1/3 – 0,12 ⋅ σcd] ⋅ bw ⋅ d
όπου:
η1 = 1,0 για κανονικό σκυρόδεμα
Το στατικό ύψος του συμβατικού οπλισμού ανέρχεται σε:
d = 1,25 m
Ο συντελεστής κ για να ληφθεί υπόψη η επιρροή του ύψους του δομικού στοιχείου
(d σε [mm]):
κ = 1 + (200 / d)1/2 ≤ 2,0

= 1,40
Η διατομή του συμβατικού οπλισμού ανέρχεται σε:
Αsl = 44,22 cm2

bw,eff = 3,20 m
ρΙ = Asl / (bw ⋅ d) ≤ 0,02
= 0,0012 ≤ 0,02
fck = 40 MN/m2
ΝSd = = (-10,37 – 10,43) ⋅ (1 – 0,155) + 0,044 = -17,53 MN
Ac = 4,20 m2
η ορθή τάση του σκυροδέματος στο κέντρο βάρους της διατομής είναι:
σcd = ΝSd / Ac = -4,17 MN/m2
VRd1 = 2,946 MN
Αν είναι δυνατόν να αποδειχθεί, ότι στην κρίσιμη διατομή η κύρια εφελκυστική τάση
του σκυροδέματος είναι πάντα μικρότερη του fctk,0,05 / γc (Fb 102, Kεφ. ΙΙ 4.3.2.3),
επιτρέπεται η αντοχή σε τέμνουσα VRd να υπολογιστεί εναλλακτικά για το Στάδιο Ι
βάσει της παρακάτω εξίσωσης. Η μεγαλύτερη τιμή από τις δύο εξισώσεις είναι
κρίσιμη για την VRd1.
2
l ⋅bw ⎛ f ctk,0,05 ⎞ f
VRd,ct = ⋅ ⎜⎜ ⎟⎟ − α l ⋅ σ cd ⋅ ctk,0,05
S ⎝ γc ⎠ γc
Όπου:
Ι η ροπή αδράνειας
S η στατική ροπή
bw το μικρότερο πλάτος διατομής στην εφελκυόμενη ζώνη
αΙ = 1 για προένταση με εκ των υστέρων σύνδεση
σcd η διαμήκης ορθή τάση του σκυροδέματος στο ύψος του κέντρου βάρους
Ένα απλοποιημένο κριτήριο της ισχύος του Σταδίου Ι στην περιοχή του ελέγχου
αποτελεί και η εξακρίβωση ότι η διατμητική τάση στο κέντρο βάρους της κρίσιμης
91
διατομής είναι μικρότερη από την υπολογιστική εφελκυστική αντοχή του
σκυροδέματος.
VSd ·S
< f ctk,0,05 / γ c
I·b w
Επειδή o συγκεκριμένoς φορέας καταπονείται επιπλέον σε στρέψη, λαμβάνεται

υπόψη η από αυτή συνεπαγόμενη διατμητική τάση τΤ = TSd / WT στην παραπάνω
εξίσωση ως εξής:
l y ⋅ b w ⎡⎢ ⎛ f ctk,0,05 ⎤
2
⎞ f T
VRd,ct = ⋅ ⎜⎜ ⎟⎟ − α l ⋅ σ cd ⋅ ctk,0,05 − Sd ⎥
Sy ⎢ ⎝ γc ⎠ γn WT ⎥
⎣⎢ ⎦⎥
με:
Ιy = 0,7478 m4
Sy = 0,960 m3
bw,eff = 3,20 m
fctk,0,05 = 2,5 MN/m2

γc = 1,8 (λόγω διαξονικής καταπόνησης («κατώφλι» του
Küpfer))
αΙ =1
ΝSd = -17,53 MN
Ac = 4,20 m2
σcd = ΝSd / Ac = - 4,17 MN/m2
TSd = 0,958 MNm
WT = 1,800 m3 (Tύπος Σταδίου Ι, Rüsch)
Προκύπτει επομένως:
VRd,ct = 5,600 ΜΝ > VRd1 = 2,946 ΜΝ
Με αυτό προκύπτει, ότι η κύρια τάση λόγω τέμνουσας, στρέψης και αξονικής
δύναμης στο ύψος της γραμμής του κέντρου βάρους δεν ξεπερνά την τιμή
διαστασιολόγησης της εφελκυστικής αντοχής του σκυροδέματος fctk,0,05 / γn.
Πρέπει να ελεγχθεί επιπρόσθετα, ότι η τάση είναι μικρότερη από fctk,0,05 / γn.
Για τον έλεγχο επιλέγονται κατά βάση τα φορτία διατομής από τον έλεγχο για κάμψη
και αξονική δύναμη, όπου η στατικά ορισμένη δράση της δύναμης προέντασης
λαμβάνεται υπόψη.
με: ΜSd 1,35·0,311+0,4·0,017 + 1,5·(0,055 +0,096+ 0,015) -

(1,08 + 2,73) ⋅ (1 – 0,155)
= -2,54 MNm
NSd = 0 +1,0 ⋅ ( -10,37 -10,43) ⋅ (1 – 0,155)

= -17,576 MN
προκύπτει: σSd,σημείο 0 = NSd / Ac + ΜSd / Wco

= -17,576 / 4,20 + (-2,54) / (-0,967)
92
= -1,56 ΜΝ/m2 > 2,5/1,8 = 1,39 ΜΝ/m2
Επομένως η διατομή ρηγματώνεται και μεταβαίνει στο Στάδιο ΙΙ.
VRd = VRd,1 = 5,600 ΜΝ
Από τα παραπάνω ακολουθεί:

0,958 ΜΝm > 0,914 MNm
2,633 MN < 2,946 MN
Και οι δύο προϋποθέσεις δεν εκπληρώνονται, οπότε είναι απαιτούμενος ένας

οπλισμός διάτμησης και στρέψης. Στα παρακάτω υπολογίζεται ξεχωριστά ο
απαιτούμενος οπλισμός διάτμησης και στρέψης.
1) Διαστασιολόγηση σε τέμνουσα
Όπως δείχθηκε παραπάνω, η τέμνουσα που μπορεί να παραληφθεί από τη διατομή

χωρίς οπλισμό διάτμησης είναι ίση με VRd1 = 2,946 ΜΝ > Vsd = 1,286 MN και μάλιστα
μεγαλύτερη από ότι η ασκούμενη τέμνουσα Vsd . Λόγω της πρόσθετης καταπόνησης
μέσω της ασκούμενης ροπής στρέψης ΤSd, είναι ωστόσο απαιτούμενος ένας
οπλισμός διάτμησης (2η προϋπόθεση).
Παρά την υπάρχουσα υπερασφάλεια επιδιώκεται η πλήρης κάλυψη της τέμνουσας
με οπλισμό διάτμησης.
Για τη διαστασιολόγηση χρησιμοποιείται η Εναλλακτική Μέθοδος με μεταβλητή κλίση

των θλιβόμενων διαγωνίων του σκυροδέματος, λόγω και του αναγκαίου ελέγχου
έναντι της επαλληλίας τέμνουσας και στρέψης. Στην εν λόγω Μέθοδο παρακάμπτεται
ο προσδιορισμός της VRd1.
Από τη VRd1 = 2,946 ΜΝ > Vsd = 1,286 MN μπορεί να βγει το συμπέρασμα, ότι στην
οριακή κατάσταση αστοχίας η στην ακραία περιοχή στήριξης εμφανιζόμενη κύρια
τάση ξεπερνά την τιμή διαστασιολόγησης της εφελκυστικής αντοχής του
σκυροδέματος fctk,0,05 / 1,8, αυτό σημαίνει ότι η διατομή ρηγματώνεται.
Ο απαιτούμενος οπλισμός διάτμησης asw προκύπτει από την παρακάτω εξίσωση (Fb
102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.4.4,Εξ. 4.27):
VRd3 = Asw /s ⋅ 0,9 ⋅ d ⋅ fywd ⋅ cot θ = Vsd
όπου:
VSd = 1,286 MN
asw = Asw /s
d = 1,25 m
bw,eff = 3,20 m
fywd = 500/1,15 = 435 MN/m2
fcd = fck / γc = 26,67 MN/m2
93
Για τη γωνία κλίσης των θλιβόμενων διαγωνίων του σκυροδέματος ισχύουν τα
παρακάτω όρια (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.4.4 (1)):
4 7
≤ cotθ ≤
7 4
Σημειωτέον ότι η χαμηλότερη κλίση της θλιβόμενης διαγωνίου δίνει τον μικρότερο
απαιτούμενο οπλισμό διάτμησης, ωστόσο συνεπάγεται τη μεγαλύτερη καταπόνηση
θλιβόμενης διαγωνίου και στην περίπτωση της στρέψεως μεγαλύτερο διαμήκη
οπλισμό.
επιλέγεται:
θ = 29,7ο
cot θ = 1,75
tan θ = 0,57
και από αυτά προκύπτει:
asw,req = Vsd / ( 0,9 ⋅ d ⋅ fywd ⋅ cot θ )

= 1,286 / (0,9 ⋅ 1,25 ⋅ 435 ⋅ 1,75) ⋅ 104
= 15,01 cm2/m
Επιπλέον πρέπει να πληρούται η παρακάτω προϋπόθεση (EN 1992-1-1:2003 6.2.3

Εξ.6.15):
Asw ⋅ fywd / (bw ⋅ s) ≤ 0,5 ⋅ ν ⋅ fcd
με:
ν = 0,7 – fck / 200 ≥ 0,5
= 0,7 – 40 / 200 = 0,5
15,01 ⋅ 10-4 ⋅ 435 / 3,20 = 0,20 MN/m2 ≤ 0,5 ⋅ 0,5 . 26,67 = 6,67 MN/m2
Συνεπώς πληρούται η παραπάνω προϋπόθεση.
Ο ελάχιστος οπλισμός διάτμησης asw,min ανέρχεται σε (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 5.4.2.2 (5)
Εξ.516):
asw,min = ρw,min ⋅ bweff = 0,0013 ⋅ 3,20 ⋅ 104

= 41,6 cm2/m > 15,50 cm2/m
με ρw,min το ελάχιστο ποστοστό εγκάρσιου οπλισμού σύμφωνα με το Fb 102,

Kεφ. ΙΙ, 5.4.2.2, πίν. 5.5.
Ο ελάχιστος οπλισμός διάτμησης προκύπτει κρίσιμος. Στην συγκεκριμένη περίπτωση

τοποθετούνται λόγω των διακένων εξάτμητοι συνδετήρες.
Έλεγχος θλιπτήρων σκυροδέματος
Θα πρέπει η υπολογιστική τέμνουσα διαστασιολόγησης Vsd να μην υπερβαίνει σε

καμία διατομή την τιμή VRd2 (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.2 (4)).
94
Αν ο κορμός περιλαμβάνει τανυομένους τένοντες με μία διατομή ∅ > bw /8, θα πρέπει
η τέμνουσα VRd2 να υπολογιστεί με βάση την ονομαστική τιμή του πλάτους της
διατομής (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.2 (8)).
Με da = 8,1 cm < 320/8 =40 cm προκύπτει, ότι η αντοχή της θλιβόμενης διαγωνίου
μπορεί να υπολογιστεί με το πραγματικό πλάτος κορμού.
Γενικά για την περίπτωση Vsd > VRd1 ο έλεγχος της θλιβόμενης διαγωνίου
πραγματοποιείται με την «Μέθοδο της μεταβλητής κλίσης της θλιβόμενης
διαγωνίου»(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.2 (107) Ρ). Μολονότι στο συγκεκριμένο
παράδειγμα είναι Vsd < VRd1, αυτός ο έλεγχος πραγματοποιείται για λόγους
πληρότητος (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.4.4,Εξ. 4.26).
VRd2 = bw,eff ⋅ 0,9 ⋅ d ⋅ αc ⋅ fcd / (cot θ + tan θ)
όπου:
bw,eff = 3,20 m
d = 1,25 m
αc = 0,75 σύμφωνα με το DIN-Fb102, 4.3.2.4.2 (3)P
fcd = α fck / γc = 22,67 MN/m2
cot θ = 1,75 tan θ = 0,57

(Για την εύρεση του οπλισμού διάτμησης επιλέγεται γωνία κλίσης της θλιβόμενης
διαγωνίου:θ = 29,7ο)
VRd2 = 26,38 MN > 1,286 MN = Vsd
Οπότε έχει προκύψει μία επαρκής αντοχή της θλιβόμενης διαγωνίου
Σημείωση:
Σε αυτόν τον έλεγχο δεν θα ληφθεί υπόψη η επιπλέον καταπόνηση της θλιβόμενης
διαγωνίου από τη ροπή στρέψης. Η επαλληλία καταπονήσεων από τέμνουσα και
στρέψη ελέγχεται στη συνέχεια στη διαστασιολόγηση σε στρέψη μέσω της ανίσωσης
αλληλεπίδρασης.
2) Διαστασιολόγηση σε στρέψη (Fb 102, Kεφ. ΙΙ,4.3.3)
Η στρεπτική αντοχή μίας διατομής υπολογίζεται με την παραδοχή λεπτότοιχης,

κλειστής διατομής. Οι πλήρεις διατομές υποκαθίστανται από μία ισοδύναμη
λεπτότοιχη διατομή (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.3 (3)).
Στη προκειμένη περίπτωση ορίζεται προς την πλευρά της ασφάλειας μόνο η διατομή
του κορμού b/h = 3,20 m/1,30 m.
H ροπή στρέψης για τη διαστασιολόγηση ΤSd δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει την τιμή
της διαστασιολόγησης της παραλαμβανόμενης μέσω των θλιπτήρων του
σκυροδέματος ροπής στρέψης ΤRd1 (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.3.1 (5)).
95
Σύμφωνα με το DIN-Fachbericht 102, Κεφ. ΙΙ, 5.3.3.1 η στρεπτική ροπή που
παραλαμβάνεται μέσω των θλιπτήρων του σκυροδέματος προκύπτει από την σχέση:
α c,red ⋅ fcd ⋅ 2A k ⋅ t eff

TRd,max =
cot θ + tanθ
όπου:
ac,red = 0,7 αc γενικά (όπου ac = 0,75)
ac,red = ac σε κιβωτοειδείς διατομές με οπλισμό στις εσωτερικές και
εξωτερικές πλευρές των τοιχωμάτων
teff Ενεργό πάχος τοιχώματος: το teff ισοδυναμεί με το διπλάσιο
της απόστασης από τη μέση γραμμή έως την εξωτερική
επιφάνεια, μη υπερβαίνοντας το πάχος του υπάρχοντος
τοιχώματος
Ak Επιφάνεια που περικλείεται από τις μέσες γραμμές των
τοιχωμάτων (συμπεριλαμβανομένων των κοίλων εσωτερικών
περιοχών)
θ Γωνία μεταξύ των πλαγιοσυνδέσμων θλίψης του
σκυροδέματος και του διαμήκους άξονα μίας δοκού. Η κλίση
θ του πλαγιοσύνδεσμου θλίψης θα πρέπει να περιορίζεται
σύμφωνα με την παράγραφο 4.3.2.4.4 (1)*P
4 7
με: ≤ cotθ ≤
7 4
Στο χωρικό δικτύωμα του φορέα για την παραλαβή της ροπής στρέψης πρέπει να
καθοριστεί η γωνία κλίσης των θλιπτήρων του φορέα για την παραλαβή της
τέμνουσας.
θ = 29,7ο
cot θ = 1,75
tan θ = 0,57
Προκύπτουν οι τιμές:
ac,red = 0,7 αc = 0,7 · 0,75 = 0,525

teff = 0,25 m
Ak = bk ⋅ hk = 3,098 m2
fcd = 26,67 MN/m2
Οπότε η παραλαμβανόμενη από τους θλιπτήρες σκυροδέματος στρεπτική ροπή
ανέρχεται σε:
ΤRd1 = 9,35 MNm > 0,958 MNm = Tsd
Ο απαιτούμενος οπλισμός συνδετήρων asw για την παραλαβή της στρεπτικής ροπής,
καθορίζεται από την Εξ. 4.43 του Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.3.1 :
asw = Τsd ⋅tan θ / ( 2 ⋅ Ak ⋅ fywd)
με:
Τsd = 0,958 MNm
96
Ak = 3,098 m2
fywd = fyk / γs = 435 MN/ m2
tan θ = 0,57
asw = 0,958 ⋅ 0,57 ⋅ 104 / (2 ⋅ 3,098 ⋅ 435)

= 2,03 cm2/m
Ο ελάχιστος εγκάρσιος οπλισμός asw,min ανέρχεται σε (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 5.4.2.2 (5)
Εξ.516):
asw,min = ρw,min ⋅ t = 0,0013 ⋅ 0,25 = 3,25 cm2/m > 2,03 cm2/m
με ρw,min το ελάχιστο ποστοστό εγκάρσιου οπλισμού σύμφωνα με το Fb 102,

Kεφ. ΙΙ, 5.4.2.2, πίν. 5.5.
O ελάχιστος οπλισμός στρέψης προκύπτει κρίσιμος.
Ο εγκάρσιος οπλισμός μεγέθους 3,25 cm2/m τοποθετείται περιμετρικά, στις

πλευρικές επιφάνειες πρόσθετα με τον οπλισμό διάτμησης. Στην προκειμένη
περίπτωση οι συνδετήρες θα είναι τετράτμητοι αφενός λόγω του μεγέθους της
διατομής και αφεταίρου λόγω των διακένων. Στην άνω και στην κάτω πλευρά
ελέγχεται αυτός υπό τον υπολογισμό του υπάρχοντος επιφανειακού οπλισμού.
Ο απαιτούμενος διαμήκης οπλισμός Asl προκύπτει σύμφωνα με την εξίσωση Fb 102,

Kεφ. ΙΙ, 4.3.3.1 (7), Εξ. 4.44:
Asl = Τsd ⋅ uk ⋅cot θ / ( 2 ⋅ Ak ⋅ fyd)
με:
Τsd = 0,958 MNm
uk = 8,00 m
Ak = 3,098 m2
fyd = fyk / γs = 435 MN/ m2
cot θ = 1,75
προκύπτει:
Asl,req = 0,958 ⋅ 8,00 ⋅ 1,75 ⋅ 104 / (2 ⋅ 3,098 ⋅ 435)

= 49,76 cm2
asl,req = Asl,req / uk = 49,76 / 8,00 = 6,22 cm2/m
O ελάχιστος διαμήκης οπλισμός στρέψης βρίσκεται ως εξής (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 5.4.2.2,
πίν. 5.5):
ρw ,min ⋅ t 1
asl ,min = ⋅
(tanθ ) 2
1 + VSd / TSd ⋅ 2 ⋅ t ⋅ bk / bw
με:
ρw,min = 0,0013
97
t = 0,25 m
tan θ = 0,57
VSd = 1,286 MN
TSd = 0,958 MN
bk = 2,95 m
bw = 3,20 m
asl,min = 6,18 cm2/m < 6,22 cm2/m
O διαμήκης οπλισμός στο ύψος των 6,22 cm2/m ελέγχεται επίσης περιμετρικά υπό
τον υπολογισμό του υπάρχοντος οπλισμού της πάνω επιφάνειας.
Σύμφωνα με το Fb 102, Kεφ. 4.3.3.2.2 ισχύει ότι «Στη θλιβόμενη ζώνη λόγω κάμψης
δεν είναι απαιτούμενος διαμήκης οπλισμός στρέψης, εάν οι εφελκυστικές τάσεις λόγω
στρέψης είναι μικρότερες από τις θλιπτικές τάσεις σκυροδέματος λόγω κάμψης»,
σύμφωνα με το νόημα της πρότασης μπορεί να συνυπολογιστεί η υπάρχουσα
αξονική δύναμη λόγω της προέντασης.
3) Έλεγχος θλιπτήρων σκυροδέματος υπό σύνθετη καταπόνηση(Fb 102, Kεφ.

4.3.3.2.2)
Σε σύνθετη δράση της τέμνουσας και της στρέψης ισχύει για πλήρεις διατομές η
παρακάτω τετραγωνική αλληλεπίδραση (Fb 102, Kεφ. 4.3.3.2.2, Εξ. 4.47):
2 2
⎛ TEd ⎞ ⎛ VEd ⎞
⎜ ⎟ +⎜ ⎟ ≤1
⎜T ⎟ ⎜V ⎟
⎝ Rd,max ⎠ ⎝ Rd,max ⎠
με:
TSd = 0,958 MNm
TRd,max=TRd1 = 9,35 ΜΝm
VSd = 1,286 ΜΝ
VRd,max =VRd2 = 26,38 ΜΝ
προκύπτει:
(0,958 / 9,35)2 + (1,286 / 26,38)2 = 0,013 ≤1
Η παραλαμβανόμενη ροπή στρέψης TSd και η παραλαμβανόμενη τέμνουσα VSd

πληρούν την ανίσωση αλληλεπίδρασης.
Σημείωση:
Σε αυτήν την αλληλεπίδραση λείπει ο συνυπολογισμός της αξονικής δύναμης.

Ειδικά για τα προεντεταμένα δομικά στοιχεία η θλιβόμενη διαγώνιος καταπονείται
επιπρόσθετα μέσω μίας αξονικής δύναμης.
VRd2,red = 1,67 VRd2 (1- σcp,eff / fcd) ≤ VRd2
με: VRd2,red η μειωμένη τιμή από την VRd2 λόγω της αξονικής
δύναμης
98
σcp,eff η ενεργός μέση τάση σκυροδέματος λόγω της αξονικής
δύναμης. Ο όρος σcp,eff ορίζεται μέσω της παρακάτω
εξίσωσης:
σcp,eff = (NSd - fyk ⋅ As2 / γs) / Ac
εδώ είναι: NSd η τιμή διαστασιολόγησης της παραλαμβανόμενης
αξονικής δύναμης
As2 η επιφάνεια διατομής του θλιβόμενου οπλισμού
(θλιβόμενη ζώνη) στην οριακή κατάσταση της αστοχίας
fyk η αντοχή στην οριακή γραμμή του θλιβόμενου
συμβατικού χάλυβα (fyk / γs δεν πρέπει να ξεπερνά την
τιμή 400 Ν/mm2)
Ac η συνολική επιφάνεια της διατομής του σκυροδέματος
- Μεσαία περιοχή στήριξης, x = 0,972 ⋅ l
Την κρίσιμη δύναμη διαστασιολόγησης παίρνει κανείς από το Προσομοίωμα

Φόρτισης1 (δεσπόζων φορτιστικός παράγοντας) ως συνδυασμός δράσεων ως εξής:
VSd,min = γG (VGk1 + VGk2 + VGk3) + 0,4 ⋅ γG,sm VG,sm + γΡ Vcp,∞

+ γQ1 ⋅ (VQTSk + VQUDLk + VQfk)+ γQ Ψ0,Qwk VQWk
Οι τιμές των τεμνουσών λαμβάνονται από τους αντίστοιχους πίνακες των εντατικών
καταπονήσεων
VSd,min = 1,35 ⋅ (-2,221) + 0,4 ⋅ 1,0 ⋅ (- 0,067) +

1,0 ⋅ (1,17 + 1,18) ⋅ (1 – 0,155) + 1,5 ⋅ (-0,235 -
0,552 - 0,085) + 1,5 ⋅ 0,3 ⋅ 0
VSd = │ VSd,min │ = 2,350 MN
H ελάχιστη (μέγιστη κατ’ απόλυτη τιμή) ροπή στρέψης βρίσκεται με βάση το

Προσομοίωμα Φόρτισης 1 ως συνδυασμός δράσεων ως εξής:
ΤSd,min = γG (ΤGk1 + ΤGk2 + ΤGk3) + 0,4 ⋅ γG,sm ΤG,sm + γΡ Τcp,∞

+ γQ1 ⋅ (ΤQTSk + ΤQUDLk + ΤQfk)+ γQ Ψ0,Qwk ΤQWk
Οι τιμές των στρεπτικών ροπών λαμβάνονται από τους αντίστοιχους πίνακες των
εντατικών καταπονήσεων
ΤSd,min = 1,35 ⋅ (0+ 0 + 0) + 1,0 ⋅ 0 + 1,0 ⋅ 0 + 1,5 ⋅ (-0,253 –

0,320 – 0,083) + 1,5 ⋅ 0,3 ⋅ (-0,077)
= -1,019 MN
ΤSd, = │ ΤSd,min │ = 1,019 MNm
Αυτή η στρεπτική ροπή δεν αντιστοιχεί στη μέγιστη τέμνουσα, ωστοσο ο συνδυασμός
της με αυτήν ευρίσκεται προς την πλευρά της ασφάλειας.
99
Για μία προσεγγιστικά ορθογωνική πλήρη διατομή δεν απαιτείται εκτός του ελαχίστου
κανένας οπλισμός διάτμησης και στρέψης, όταν ισχύουν οι παρακάτω
προϋποθέσεις(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.3.2.2 (5)πίν. 5.5):
1. Προϋπόθεση: ΤSd ≤ VSd ⋅ bw / 4,5
2. Προϋπόθεση: VSd [1 + (4,5 ⋅ TSd) / (VSd ⋅ bw)] ≤ VRd1
Ο έλεγχος γίνεται εντός του συμπαγούς τμήματος του φορέα, τα διάκενα του
οποίου αρχίζουν σε απόσταση 2d από την παρειά του μεσοβάθρου.
H τιμή διαστασιολόγησης της αντοχής σε τέμνουσα VRd1 (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.3
(102) Εξ. 4.118) προκύπτει σε:
VRd1 = [0,1 ⋅ η1 ⋅ κ ⋅ (100 ⋅ ρi ⋅ fck)1/3 – 0,12 ⋅ σcd] ⋅ bw,eff ⋅ d
όπου:
d = 1,25 m
κ = 1 + (200 / d)1/2 ≤ 2,0

= 2,26 > 2,0
Αsl = 66,33 cm2

bw,eff = 3,20 m
ρΙ = Asl / (bw ⋅ d) ≤ 0,02
= 0,0017 ≤ 0,02
fck = 40 MN/m2
ΝSd = -17,95 MN
Ac = 4,20 m2
σcd = ΝSd / Ac = -4,27 MN/m2
VRd1 = 3,57 MN
με
Αsl η διατομή του συμβατικού οπλισμού αποτροπής ψαθυρής καμπτικής
αστοχίας
bw το μικρότερο πλάτος διατο-μής μέσα στην εφελκυόμενη ζώνη
ρΙ το ποσοστό διαμήκους οπλισμού
ΝSd η αξονική δύναμη στη διατομή λόγω φόρτισης και προέντασης (δες πίν.
8, παρ. 3.4.2.2 και παρ. 3.4.3.7)
ΝSd = (-10,56 – 10,63) ⋅ (1 – 0,155) - 0,044 = -17,95 ΜΝ
σcd η διαμήκης ορθή τάση του σκυροδέματος στο ύψος του κέντρου
βάρους
Αν μπορεί να ελεγχθεί, ότι η εφελκυστική τάση του σκυροδέματος είναι πάντα

μικρότερη του fctk,0,05 / γc , επιτρέπεται η αντοχή σε τέμνουσα VRd να υπολογιστεί
εναλλακτικά βάσει της παρακάτω εξίσωσης (Fb 102, Kεφ. ΙΙ 4.3.2.3). Η μεγαλύτερη
από τις δύο τιμές είναι αυτή που ισχύει για την VRd.
100
2
l ⋅bw ⎛ f ctk,0,05 ⎞ f
VRd,ct = ⋅ ⎜⎜ ⎟⎟ − α l ⋅ σ cd ⋅ ctk,0,05
S ⎝ γc ⎠ γc
όπου:
Ι ροπή αδράνειας
S στατική ροπή
bw το μικρότερο πλάτος διατο-μής στην εφελκυόμενη ζώνη
αΙ = 1 για προένταση με εκ των υστέρων σύνδεση
σcd η διαμήκης ορθή τάση του σκυροδέματος στο ύψος του κέντρου βάρους
Ο έλεγχος είναι δυνατόν να γίνει με βάση τα εντατικά μεγέθη ορθής καταπόνησης.
ΜSd = -21,02 + (2,10 + 2,12) ⋅ (1 – 0,155)

= -17,44 MNm
NSd = 0 +1,0 ⋅ ( -10,56 -10,63) ⋅ (1 – 0,155) = 17,91 MN
σSd,σημείο 4 = NSd / Ac + ΜSd / Wco

= -17,91 / 4,20 + (-17,44) / (-1,420)
= 8,02 ΜΝ/m2 > fctk,0,05 / γn = 2,5/1,8 = 1,39 MN/m2
Με αυτό αποδεικνύεται, ότι η εφελκυστική τάση σκυροδέματος λόγω της κάμψης

στην οριακή κατάσταση αστοχίας υπερβαίνει την υπολογιστική εφελκυστική αντοχή
του σκυροδέματος, γεγονός που σημαίνει ότι η διατομή ρηγματώνεται και
μεταβαίνει στη Στάδιο ΙΙ.
Οπότε προκύπτει:
VRd = VRd1 = 3,57 ΜΝ
Ακολουθεί η εξέταση των δύο προϋποθέσεων:

1,019 ΜΝm < 1,671 MNm
3,783 MN > 3,57 MN
Η δεύτερη προϋπόθεση δεν πληρούται, οπότε είναι απαραίτητος ο προσδιορισμός
οπλισμού διάτμησης και στρέψης για την περιοχή της στήριξης.
Η συνέχεια της διαστασιολόγησης πραγματοποιείται ανάλογα με τη

διαστασιολόγηση στη περιοχή της ακραίας στήριξης.
α) Διαστασιολόγηση για τέμνουσα
Όπως δείχθηκε παραπάνω, η τέμνουσα που μπορεί να παραληφθεί από τη διατομή

χωρίς οπλισμό διάτμησης είναι ίση με VRd1 = 3,57 ΜΝ < Vsd = 2,350 MN. Λόγω της
πρόσθετης καταπόνησης μέσω της ασκούμενης ροπής στρέψης ΤSd, είναι επίσης
απαιτούμενος ένας οπλισμός διάτμησης (δες 2η προϋπόθεση).
Ευρισκόμενοι από την πλευρά της ασφάλειας καλύπτεται η ασκούμενη τέμνουσα εξ’
ολοκλήρου με οπλισμό διάτμησης.
101
Ο απαιτούμενος οπλισμός διάτμησης asw προκύπτει παρακαμπτομένης της VRd1 από
την παρακάτω εξίσωση(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.4.4, Εξ. 4.27):
VSd = 2,350 MN
asw = Asw /s
d = 1,21 m
bw,eff = 1,60 m
fywd = 500/1,15 = 435 MN/m2
fcd = fck / γc = 26,67 MN/m2
επιλέγεται: cot θ = 1,75
και από αυτά προκύπτει:

= 2,350 / (0,9 ⋅ 1,21 ⋅ 435 ⋅ 1,75) ⋅ 104
= 28,35 cm2/m
Επιπλέον πρέπει να πληρούται η παρακάτω προϋπόθεση (ΕC2):
Asw ⋅ fywd / (bw,eff ⋅ s) ≤ 0,5 ⋅ ν ⋅ fcd
με:
ν = 0,7 – fck / 200 ≥ 0,5
= 0,7 – 40 / 200 = 0,5
28,35 ⋅ 10-4 ⋅ 435/1,60 = 0,771 MN/m2 ≤ 0,5 ⋅ 0,5 . 26,67 = 6,67 MN/m2
Οπότε πληρούται και η επιπλέον προϋπόθεση.
Ο ελάχιστος οπλισμός (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 5.4.2.2 (5))διάτμησης asw,min ανέρχεται σε:
asw,min = ρw,min ⋅ bw = 0,0013 ⋅ 3,20 ⋅ 104

= 41,6 cm2/m > 28,35 cm2/m
και είναι επομένως είναι κρίσιμος (ρw,min είναι το ελάχιστο ποσοστό οπλισμού κατά το
Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 5.4.2.2, πίν. 5.5).
O έλεγχος της θλιβόμενης διαγωνίου έχει ήδη πραγματοποιηθεί στην ακραία περιοχή
στήριξης στη θέση x = 0,009 ⋅ l. Με αυτήν εκεί την υπολογισμένη τιμή
διαστασιολόγησης VRd2 της θλιβόμενης διαγωνίου ελέγχεται επίσης η περιοχή στη
μεσαία στήριξη.
VRd2 = 10,02 MN > Vsd = 2,350 MN
Οπότε έχει αποδειχθεί μία επαρκής αντοχή της θλιβόμενης διαγωνίου

b) Διαστασιολόγηση σε στρέψη
102
Επειδή η ασκούμενη στρεπτική ροπή στη θέση της κεντρικής στήριξης του φορέα, x =
0,972 ⋅ l είναι μικρότερη από εκείνη της ακραίας στήριξης στη θέση x = 0,009 ⋅ l,
επαναλλαμβάνεται από την πλευρά της ασφάλειας ο εκεί υπολογισθείς οπλισμός
στρέψης και σε αυτήν την περιοχή στήριξης.
b) Έλεγχος των θλιπτήρων σκυροδέματος υπό σύνθετη καταπόνηση (Fb 102,

Kεφ. ΙΙ, 4.3.3.2.2)
Για τη από κοινού δράση της τέμνουσας και της στρέψης θα πρέπει να ισχύει η
παρακάτω ανίσωση αλληλεπίδρασης(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.3.2.2, Εξ. 4.47):
(TSd / TRd1)2 + (VSd + VRd2)2 ≤ 1
με:
TSd = 1,019 MNm
TRd1 = 6,23 ΜΝm
VSd = 2,350 ΜΝ
VRd2 = 10,02 ΜΝ
0,082 ≤ 1
Η προϋπόθεση της αλληλεπίδρασης πληρούται.
Σχετικά με την αξονική δύναμη η οποία δεν συνυπολογίστηκε σε αυτήν την

αλληλεπίδραση παραπέμπεται για αυτήν την παρατήρηση στην αλληλεπίδραση στην
ακραία περιοχή στήριξης.
103
Σύνδεση πελμάτων - κορμού (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.5)
a) Σύνδεση του θλιβόμενου πέλματος στο άνοιγμα

1,00
4 =0,50 kN/m
0
1
3
7
,20,20
50
Mr
2 Vr
,90
,25
,75 1,00
,25 0
1,75
e1
e2
e3
e4
Σχήμα 32 Ακραία μεγέθη τομής
Παραδειγματικά ο έλεγχος πραγματοποιείται για την περιοχή x = 0 έως x = 0,4 l.
Η αντοχή σε διάτμηση του πέλματος μπορεί να υπολογιστεί, λαμβάνοντας κανείς τη

σύνδεση ως σύστημα θλιβόμενων διαγωνίων, οι οποίες είναι συνδεμένες μέσω
εφελκυόμενου οπλισμού (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.5 (1) Ρ).
Η οριακή κατάσταση αστοχίας διέπεται είτε από την επιρροή της κεκλιμένης θλιπτικής
δύναμης του πέλματος είτε από την επιρροή του εφελκυόμενου εγκάρσιου οπλισμού
(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.5 (2) Ρ). Πρέπει να προβλέπεται ένας ελάχιστος οπλισμός.
Η τιμή διαστασιολόγησης της ασκούμενης διαμήκους διατμητικής δύναμης προκύπτει
από την εξίσωση(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.5 (3) Ρ):
VSd = ΔFd
όπου:
ΔFd η μέγιστη τιμή της διαφοράς της διαμήκους δύναμης

(εφελκυστικής ή θλιπτικής), η οποία ενεργεί στο τμήμα
του πέλματος προς την μία πλευρά του κορμού
Ως av επιτρέπεται να ληφθεί το πολύ το μισό της απόστασης μεταξύ του σημείου

μηδενισμού της ροπής και του σημείου μεγιστοποίησης της τιμής της στο άνοιγμα (Fb
102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.5 (3) Ρ). Η εύρεση του απαιτούμενου οπλισμού συνδέσεως
πραγματοποιείται έτσι το ελάχιστο σε δύο τμήματα.
Με το σημείο μηδενισμού της ροπής σε x ≈ 0,4 ⋅ l προκύπτει για το av:
av = 0,2 ⋅ l = 5,7 m
104
- Περιοχή x =0 έως x = 0,2 ⋅ l
Εύρεση της συνολικής δύναμης του θλιβόμενου πέλματος Fcd λόγω της ροπής
κάμψης MSd για το βασικό συνδυασμό δράσεων:
MSd = 1,35 ⋅ 5,852 + 1,0 ⋅ 0,4 ⋅ 0,324 +

1,0 ⋅ (0,43 +0,43) ⋅ (1 – 0,054) + 1,50 ⋅ (1,258 +
1,709 +0,263) + 1,50 ⋅ 0 ⋅ 0,0
= 13,69 MNm
Η αξονική δύναμη διαστασιολόγησης που αντιστοιχεί σε αυτήν προκύπτει (3.5.1.1 a):
ΝSd = 0 MN
Η ανηγμένη ροπή ως τιμή για το γενικό διάγραμμα διαστασιολόγησης προκύπτει

με:
b = 6,70 m
d = 1,30 - [0,7735-(0,344+0,51) /2]
= 0,96 m
σε:
μSd =ΜSd / (b ⋅ d2 ⋅ fcd)

= 13,69 / (6,70 ⋅ 0,962 ⋅ 26,67)= 0,083
Mε το γενικό διάγραμμα διαστασιολόγησης προέκυψαν οι τιμές:
ζ =z/d = 0,96
z =ζ⋅d = 0,96 ⋅ 0,96 = 0,92 m
Fcd = ν ⋅ b ⋅ d ⋅ fcd = 17,15 MN
ξ =x/d = 0,12
x =ξ⋅d = 0,12 m < 0,20 m = hf
Mε τα παραπάνω προκύπτει η ακόλουθη διαμήκης διατμητική δύναμη ΔFd στη

διεπιφάνεια:
ΔFd = Fcd ⋅ b1 / b
= 17,15 ⋅ 1,75 / 6,7 = 4,48 ΜΝ
Η ανηγμένη στο av διατμητική δύναμη προκύπτει (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.5 ):
νSd = ΔFd / av
= 4,48 / 5,7 = 0,79 MN/m
Έλεγχος των θλιβόμενων διαγωνίων:
νRd2 = hf ⋅ av ⋅ ν ⋅ fcd / (cot θ + tan θ)
105
όπου:
hf = (0,2 + 0,40) / 2 = 0,30 m (μέσο πάχος)
ν = 0,7 – fck / 200 ≥ 0,5

= 0,7 – 40 / 200 = 0,5
Σύμφωνα με την παράγραφο 4.3.2.4.4 του Fb 102, Kεφ. ΙΙ λαμβάνεται:

Εκλέγεται θ ≈ 40ο
cot θ = 1,20 tan θ = 0,833
Οπότε προκύπτει η τέμνουσα που είναι δυνατόν να αναληφθεί από τους θλιπτήρες
σκυροδέματος:
νRd2 = 0,3 ⋅ 5,7 ⋅ 0,5 ⋅ 22,67 / (1,2 + 0,833)

= 9,53 ΜΝ > ΔFd = 4,48 ΜΝ
Εύρεση του απαιτούμενου οπλισμού διάτμησης(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.4.4):
asa,req = ΔFd / (av ⋅ fywd ⋅cot θ)

= 4,48 / (5,70 ⋅ 435 ⋅ 1,2) ⋅ 104 = 15,1 cm2/m
- Περιοχή x = 0,2 l έως x = 0,4 ⋅ l
Εύρεση της συνολικής θλιπτικής δύναμης Fcd λόγω της ροπής κάμψης MSd (§
3.5.1.1):
MSd = 19, 9 MNm
ν = Fcd / (b ⋅ d ⋅ fcd) = 0,13

Fcd = ν ⋅ b ⋅ d ⋅ fcd
= 0,13 ⋅ 6,7 ⋅ 1,21 ⋅ 26,67
= 28,11 ΜΝ
Από αυτή τη θλιπτική δύναμη αντισταθμίζονται τα 17,15 ΜΝ που υπολογίστηκαν

για τη διατομή x = 0,2 ⋅ l. Γι’ αυτό πρέπει ο έλεγχος να γίνει μόνο για τη διαφορά της
θλιπτικής δύναμης:
ΔFcd = 28,11 - 17,15 = 10,96 ΜΝ
Από αυτήν προκύπτει η διαμήκης διατμητική δύναμη ΔFd:
ΔFd = ΔFcd ⋅ b1 / b
= 10,96 ⋅ 1,75 / 6,7 = 2,86 ΜΝ < 4,48 ΜΝ
Η ανηγμένη στο av διατμητική δύναμη προκύπτει:
106
νSd = ΔFd / av
= 1,62 / 5,7 = 0,28 MN/m
O έλεγχος της επάρκειας των θλιβόμενων διαγωνίων σκυροδέματος μπορεί να

παραλειφθεί, διότι στη δεύτερη περιοχή η διαμήκης διατμητική δύναμη είναι σαφώς
μικρότερη.
Εύρεση του απαιτούμενου οπλισμού διάτμησης(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.4.4):
asa,req = ΔFd / (av ⋅ fywd ⋅cot θ)

= 1,62 / (5,70 ⋅ 435 ⋅ 1,2) ⋅ 104 = 5,4 cm2/m
b) Σύνδεση του εφελκυόμενου πέλματος στη περιοχή της στήριξης
Ο έλεγχος της σύνδεσης του εφελκυόμενου πέλματος στη περιοχή της στήριξης δεν
απαιτείται, διότι δε έχει τοποθετηθεί εκτός κορμού κανένας τένοντας.
Σε αυτήν την περιοχή αρκεί μόνο ένας ελάχιστος οπλισμός:
ρw,min = 0,013
asa,min = 0,013 ⋅ 0,40

= 5,2 cm2/m
107
Οριακή κατάσταση έναντι αστοχίας
ψαθυρού τύπου
108
Οριακή κατάσταση έναντι αστοχίας ψαθυρού τύπου
Για προεντεταμένους φορείς απαιτείται να πληρούται η αρχή «Μία αστοχία της

διατομής χωρίς προειδοποίηση στη πρώτη εμφάνιση ρωγμής πρέπει να
αποκλείεται» (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.1.3) μέσω της τοποθέτησης ενός ελάχιστου
διαμήκη οπλισμού με μία διατομή επιφάνειας των:
Αs = Mr,ep / (fyk ⋅ zs)
Αυτός ο οπλισμός εξυπηρετεί κυρίως την αποφυγή της αστοχίας χωρίς
προειδοποίηση εξαιτίας πιθανής διάβρωσης του χάλυβα προέντασης.
Στην παραπάνω εξίσωση είναι:
Mr,ep Ροπή ρηγμάτωσης κάτω από την παραλαβή μίας

εφελκυστικής τάσης ίση με fctk,0,05 στην εξωτερική
εφελκούμενη ίνα της διατομής αγνοούμενης της
δράσης της προέντασης
fyk χαρακτηριστική τιμή της εφελκυστικής αντοχής του
συμβατικού οπλισμού
zs εσωτερικός μοχλοβραχίονας στην οριακή
κατάσταση αστοχίας, καθοριζόμενος
αποκλειστικώς από τον συμβατικό οπλισμό. Για
ορθογωνικές διατομές επιτρέπεται να λαμβάνεται
zs = 0,9 d.
- x = 0,4 ⋅ l (Περιοχή ανοίγματος)
Mr,ep = fctk,0,05 ⋅ Wcy,σημείο 0

= 2,5 ⋅ 0,967
= 2,418 MNm
d = h – cnom – dBü – ds /2
= 1,23 m
dBü ≈ 0,01m
h = 1,30 m
cnom = 0,05 m
dBü = η διάμετρος του συνδετήρα ≈ 0,01m
ds = διάμετρος ράβδου του διαμήκη οπλισμού

ds /2 ≈ 0,01 m
fyk = 500 MN/m2

zs = 0,9 d
= 0,9 ⋅ 1,23
= 1,11 m
As,req = 2,418 / (500 ⋅ 1,11) ⋅ 104

= 43,56 cm2
109
Επιλέγεται ένας ελάχιστος διαμήκης οπλισμός των 22 ∅ 16. Με αυτόν προκύπτει
μία επιφάνεια διατομής των:
As,prov = 44,22 cm2
Για την εκπλήρωση της παραπάνω αναφερόμενης αρχής ο φορέας

διαστασιολογείται κατά τέτοιον τρόπο (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.1.3), ώστε να
εξασφαλίζεται μία στοιχειώδης ικανότητα ανακατανομής της εντατικής κατάστασης.
Για αυτόν το σκοπό και όταν λείπουν άλλα κατάλληλα μέτρα, τοποθετείται ο
υπολογιζόμενος οπλισμός για την αποφυγή μίας αστοχίας χωρίς προειδοποίηση
λόγω της διάβρωσης του χάλυβα προέντασης αφενός στα ανοίγματα, σε συνεχείς
φορείς διατομής πλακοδοκού, όπως στην προκειμένη περίπτωση, ή κλειστού
κιβωτίου και αφετέρου πάνω από τις στηρίξεις των οικείων ανοιγμάτων.
Καλόν είναι ο ελάχιστος οπλισμός μετάβασης από το Στάδιο Ι στο ΙΙ που
προορίζεται για τα ανοίγματα να επεκτείνεται σε όλο το κάτω πέλμα του φορέα.
- x = 1,0 ⋅ l (Περιοχή στηρίγματος)
Mr,ep = fctk,0,05 ⋅ Wcy,σημείο 4

= 2,5 ⋅ 1,420
= 3,55 MNm
fyk = 500 MN/m2
zs = 0,9 d
= 0,9 ⋅ 1,23
= 1,11 m
As,req = 3,55 / (500 ⋅ 1,11) ⋅ 104

= 63,96 cm2
Επιλέγεται ένας ελάχιστος διαμήκης οπλισμός των 33 ∅ 16. Με αυτόν προκύπτει

μία επιφάνεια διατομής των:
As,prov = 66,33 cm2
Ο ελάχιστος οπλισμός As,min πρέπει να τοποθετείται στις περιοχές, στις οποίες

εμφανίζονται εφελκυστικές τάσεις στο σκυρόδεμα υπό τον μη – συχνό συνδυασμό
δράσεων (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.1.3) Γι’ αυτόν τον έλεγχο δεν πρέπει να ληφθεί
υπόψη η ισοστατική δράση της προέντασης.
Υπάρχει επομένως το πρόβλημα της εύρεσης των σημείων διακοπής του ελάχιστου
οπλισμού του άνω πέλματος με βάση το κρητήριο που έχει αναφερθεί.
Τα φορτία διατομής προκύπτουν γενικά στο μη – συχνό συνδυασμό δράσεων με

παράλειψη του ισοστατικού μεριδίου της προέντασης από τη σχέση (Fb 101,
Παραρτ. C, πίν. C.2):
∑G kj "+" Gk ,set "+" Pk "+" ψ1' Qk 1 "+" ∑ ψ 1i Qki
110
Όπου:
ψ 1΄ = 0,80
ψ1,1 = 0,60
Την καθοριστική ροπή διαστασιολόγησης τη λαμβάνει κανείς με το Φορτιστικό

Προσομοίωμα 1 ως συνδυασμό δράσεων ως εξής:
M Sd = ∑ M Gkj + M G,set + M Pkt =∞ rinf + ψ1' (M QTSk + M QUDLk + M qfk ) + ψ1,1M QΔΤΜk
- x = 1,0 ⋅ l = 28,50 m (Θεωρητική στήριξη)
Για δ∞ = 0,155 προκύπτει:
MSd = (-13,142) + (-1,919) + (2,37 + 2,37) ⋅ (1 – 0,155)

+ 0,8 ⋅ (-1,603) + 0,8 ⋅ (-3,266 - 0,502) + 0,6 ⋅ (-2,803)
= -17,034 MNm
- x = 0,9 ⋅ l = 25,65 m
MSd = (-7,044) + (-1,726) + (1,94 + 1,94) ⋅ (1 – 0,155)

+ 0,8 ⋅ (-0,655) + 0,8 ⋅ (-1,751 - 0,269) + 0,6 ⋅ (-2,523)
= -9,145 MNm
- x = 0,8 ⋅ l = 22,80 m
MSd = (-2,011) + (-1,535) + (1,72 + 1,72) ⋅ (1 – 0,155)

+ 0,8 ⋅ 0,295 + 0,8 ⋅ (-0,501 – 0,077) + 0,6 ⋅ (-2,243)
= -2,211 MNm
- x = 0,7 ⋅ l = 19,95 m
= 1,959 + (-1,346) + (1,51 + 1,51) ⋅

MSd (1 – 0,155) + 0,8 ⋅ 1,245+ 0,8 ⋅ (0,486 + 0,075) +
0,6 ⋅ (-1,962)
= 3,433 MNm
Μέσω γραμμικής παρεμβολής της MSd μεταξύ των υποδιαιρεμένων σε δέκατα

τετμημένων του διαγράμματος των ροπών προκύπτει προσεγγιστικά η θέση
μηδενισμού της ροπής σε:
x0 = 2,85 · 2 + 2,85 ⋅ 2,211 / (2,211 +3,433)

= 6,82 m
111
x = 6,82 m
0
- 17,034 MNm
- 9,145 MNm
- 2,211 MNm
_
3,433 MNm
+
2,85 2,85 2,85
28,50
Σχήμα 33 Διάγραμμα ροπών για τον μη – συχνό συνδυασμό φόρτισης με σημείο

αγκύρωσης του οπλισμού μη κατάρευσης στη στήριξη
Η περιοχή με τον απαιτούμενο οπλισμό μη κατάρευσης στο άνω πέλμα της

ανωδομής έχει ένα συνολικό μήκος:
2 ⋅ (6,82 m + αl + lb,net)
Όπου
αl = μέγεθος μετατόπισης (Fb 102 Κεφ.ΙΙ, 5.4.1.2.3)
lb,net = lb,min = 0,3·αq·lb ≥ 10·ds (Fb 102 Κεφ.ΙΙ, 5.2.3.4)
αq συντελεστής για το συνυπολογισμό της δραστικότητας των τύπων
αγκύρωσης σύμφωνα με τον πίνακα 5.4. του Fb 102 Κεφ.ΙΙ, 5.2.3.2
112
Οριακή κατάσταση αστοχίας έναντι
κόπωσης
113
Οριακή κατάσταση αστοχίας έναντι κόπωσης
Φέροντα δομικά στοιχεία, τα οποία υποβάλλονται σε αυξομειούμενες διακυμάνσεις

τάσεων, πρέπει να διαστασιολογούνται για την περίπτωση φόρτισης της κόπωσης
(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.7.1 (101) Ρ). Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει ο έλεγχος σε
κόπωση να πραγματοποιείται ξεχωριστά για σκυρόδεμα και χάλυβα.
Για τους ακόλουθους φορείς και φέροντα στοιχεία δεν απαιτείται να πραγματοποιηθεί
σε γενικές γραμμές κανένας έλεγχος κόπωσης(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.7.1 (102) ):
• Συμβατικός χάλυβας και οπλισμός χάλυβα προέντασης χωρίς

συγκολλητές ενώσεις ή συνδέσεις σε γέφυρες, οι οποίες
διαστασιολογούνται κατά την κατηγορία Α ή Β του DIN Fb 102, πίνακας
4.118
• Σκυρόδεμα υπό θλιπτική καταπόνηση σε οδικές γέφυρες, όσο οι
θλιπτικές τάσεις του σκυροδέματος κάτω από τον μη – συχνό
συνδυασμό δράσεων περιορίζονται κάτω του 0,6 fck
Σε αυτό το παράδειγμα πραγματοποιείται συνεπώς μόνο ο έλεγχος κόπωσης για το

σκυρόδεμα υπό καταπόνηση σε τέμνουσα, διότι στην παράγραφο 3.5.2.3.1
πραγματοποιείται ο έλεγχος του περιορισμού των θλιπτικών τάσεων του
σκυροδέματος. Ο έλεγχος σε κόπωση για το σκυρόδεμα κάτω από θλιπτική
καταπόνηση πραγματοποιείται εδώ ως εκ περισσσού και χάριν παραδείγματος.
Για τον έλεγχο κόπωσης ορίζεται ο παρακάτω βασικός συνδυασμός δράσεων (Fb
102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.7.2 (103) Ρ):
∑G kj + Gset + 0,9Pkm
0
+ 1,0Pkm
'
+QLM 3 k + ∑ ψ 2Q ΔΤk
Όσον αφορά την προένταση, λαμβάνεται υπόψη ως εξής:
• Το 0,9 της μέσης τιμής της δύναμης προέντασης για το ισοστατικό

μερίδιο και
• Η μέση τιμή της δύναμης προέντασης για το συπληρωματικό
(παρασιτικό) μερίδιο
Έλεγχος του σκυροδέματος υπό θλιπτική καταπόνηση (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.7.4)
Η επάρκεια έναντι κόπωσης του σκυροδέματος υπό θλιπτική καταπόνηση θεωρείται

ως εξασφαλισμένη, όταν ισχύει (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.7.4 (101) Ρ, Εξ. 4.188):
σ c,max σ c,min
≤ 0,5 + 0,45 ≤ 0,9
fcd fcd
όπου:
σc,max η μέγιστη θλιπτική τάση στην θλιβόμενη ίνα υπό τον συχνό
συνδυασμό δράσεων
σc,min η ελάχιστη τάση στην ίδια θέση υπό τον ίδιο συνδυασμό δράσεων
114
Σε περίπτωση που σc,min ≤ 0 (εφελκυσμός) πρέπει να πληρούται η:
σ c,max
≤ 0,5
fcd
- x = 0,4 ⋅ l (Περιοχή ανοίγματος)
a) Έλεγχος στην άνω ίνα
Ο έλεγχος πραγματοποιείται για τη χρονική στιγμή t = t∞ με το 0,9 της τιμής του

ισοστατικού μεριδίου της δύναμης προέντασης και με το πλήρες της μέσης τιμής της
δύναμης προέντασης του συπληρωματικού (παρασιτικού) μεριδίου (Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.3.7.2 (103) Ρ).
ΝSd = 0,9 ⋅ ΝPk,t=∞ + ψ2,1 ΝQΔΤΝk
M Sd = ∑ M Gkj + M G,set + 1,0M Pkt

'
= ∞ + 0,9M Pkt = ∞ + 1,0 ⋅ M QLM 3 k + Ψ2,1ΜQΔΤMk
0
Mε αυτά προκύπτουν τα παρακάτω φορτία διατομής (Πίνακας 31 και Ψ2,1=0,50):
ΝSd,min = 0,9 ⋅ (-10,60 - 10,68) ⋅ (1 – 0,155) + 0,5 ⋅ (-0,044)

= -16,21 ΜΝ
ΝSd,max = 0,9 ⋅ (-10,60 - 10,68) ⋅ (1 – 0,155) - 0,5 ⋅ (0,044)

= -16,16 ΜΝ
ΜSd,min = (7,488) + (-0,384) + 0,9 ⋅ (-6,62 –

6,67) ⋅ (1 – 0,155) + 1,0 ⋅ (0,86 + 0,86) ⋅ (1 –
0,155) + 1,694 + 0,5 ⋅ (-1,121)
= -0,416 MNm
ΜSd,max = (7,488) + 0,384 + 0,9 ⋅ (-6,62 –

6,67) ⋅ (1 – 0,155) + 1,0 ⋅ (0,86 + 0,86) ⋅ (1 –
0,155) + 2,132 + 0,5 ⋅ 1,851
= 2,276 ΜΝm
Η μέγιστη θλιπτική τάση σc,max στην εξωτερική ανώτερη ίνα της διατομής προκύπτει
ίση με:
σc,max = - (ΝSd,min / Ac + ΜSd,max / Ic ⋅[-(h - zc)])
= - (-16,21 / 4,20 + 2,276 / 0,7478 ⋅ [-(1,30 - 0,7735)])

= 5,46 ΜΝ/m2
Η ελάχιστη θλιπτική τάση σc,min στην εξωτερική ανώτερη ίνα της διατομής
προκύπτει ίση με:
σc,min = - (ΝSd,max / Ac + ΜSd,min / Ic ⋅[-(h - zc)])
= - (-16,16 / 4,20 - 0,416 / 0,7478 ⋅ [-(1,30 - 0,7735)])

= 3,55 ΜΝ/m2
115
Πρέπει να πληρούται η παρακάτω προϋπόθεση:
σ c ,max σ c,min
≤ 0,5 + 0,45 ≤ 0,9
fcd fcd
Με:
σc,max / fcd = 5,46 / 26,67 = 0,205
προκύπτει:
0,205 < 0,5 + 0,45 ⋅ σc,min / fcd = 0,5 + 0,45 ⋅ 3,55 / 26,67 = 0,56 < 0,9
Η προϋπόθεση ισχύει, οπότε υπάρχει επάρκεια θλιπτικής αντοχής σκυροδέματος

έναντι κόπωσης.
- Περιοχή στηρίγματος, x = 1,0 ⋅ l
Για τον έλεγχο των τάσεων και των εύρων ρηγμάτωσης στην οριακή κατάσταση
λειτουργικότητας και στον έλεγχο κόπωσης επιτρέπεται να ληφθεί το συνεργαζόμενο
πλάτος για τις πλακοδοκούς (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 2.5.2.2.1 (104)).
α) Έλεγχος στην άνω ίνα:
Ο έλεγχος πραγματοποιείται για τη χρονική στιγμή t = t∞ με το 0,9 της τιμής του

ισοστατικού μεριδίου της προέντασης όσο και με το 1,0 της μέσης τιμής του
συμπληρωματικού (παρασιτικού) μεριδίουτης προέντασης (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.7.2
(103) Ρ).
ΝSd = 0,9 ⋅ ΝPk,t=∞ + ψ2,1 ΝQΔΤΝk
M Sd = ∑ M Gkj + M G,set + 1,0M Pkt

'
= ∞ + 0,9M Pkt = ∞ + 1,0 ⋅ M QLM 3 k + Ψ2,1ΜQΔΤMk
0
Οπότε προκύπτουν οι παρακάτω τιμές των μεγεθών ορθής έντασης:
ΝSd,min = 0,9 ⋅ (-10,58 – 10,68) ⋅ (1 – 0,155) + 0,5 ⋅ (-0,044)

= -16,19 ΜΝ
ΝSd,max = 0,9 ⋅ (-10,58 – 10,68) ⋅ (1 – 0,155) - 0,5 ⋅ (-0,044)

= -16,15 ΜΝ
ΜSd,min = -13,142 + (-0,959) + 0,9 ⋅ (3,44 +

3,47) ⋅ (1 – 0,155) + 1,0 ⋅ (2,37 + 2,37) ⋅ (1 –
0,155) - 1,555 + 0,5 ⋅ (-2,803)
= -7,797 MNm
ΜSd,max = -13,142+ 0,959 + 0,9 ⋅ (3,44 +

3,47) ⋅ (1 – 0,155) + 1,0 ⋅ (2,37 + 2,37) ⋅ (1 –
116
0,155) + (-1,431) + 0,5 ⋅ 4,627
= -2,040 MNm
Η μέγιστη θλιπτική τάση σc,max στην άνω ίνα της διατομής προκύπτει ίση με:
σc,max = - (ΝSd,min / Ac + ΜSd,max / Ic ⋅[-(h - zc)])
= - (-16,19 / 4,20 - 2,040 / 0,702 ⋅ [-(1,30 – 0,7735)])

= 2,32 ΜΝ/m2
Η ελάχιστη θλιπτική τάση σc,min στην άνω ίνα της διατομής προκύπτει ίση με:
σc,min = - (ΝSd,max / Ac + ΜSd,min / Ic ⋅[-(h - zc)])
= - (-16,15 / 4,2 - 7,797 / 0,702 ⋅ [-(1,3 - 0,7735)])

= -2,00 ΜΝ/m2
Πρέπει να πληρούται η παρακάτω προϋπόθεση:
σ c ,max σ c,min
≤ 0,5 + 0,45 ≤ 0,9
fcd fcd
Με:
σc,max / fcd = 2,32 / 26,67 = 0,087
προκύπτει:
0,087 < 0,5 + 0,45 ⋅ σc,min / fcd = 0,5 + 0,45 ⋅ (-2,00)/ 26,67 = 0,47 < 0,9
Η προϋπόθεση ισχύει.
b) Έλεγχος στην κάτω ίνα
Ο έλεγχος πραγματοποιείται με τα φορτία διατομής που βρέθηκαν προηγουμένως.
Η μέγιστη θλιπτική τάση σc,max στην κάτω ίνα της διατομής προκύπτει ίση με:
σc,max = - (ΝSd,min / Ac + ΜSd,min / Ic ⋅ zc)
= - (-16,19 / 4,20 – 7,797 / 0,702 ⋅ 0,5265

= 1,993 ΜΝ/m2
Η ελάχιστη θλιπτική τάση σc,min στην κάτω ίνα της διατομής προκύπτει ίση με:
σc,min = - (ΝSd,max / Ac + ΜSd,max / Ic ⋅ zc)
= - (-16,15 / 4,20 - 2,040 / 0,7735 ⋅ 0,5265)

= -2,457 ΜΝ/m2 < 0
117
Επειδή είναι σc,min < 0, πρέπει να πληρούται η παρακάτω προϋπόθεση:
σ c ,max
≤ 0,5
fcd
Με:
σc,max / fcd = 1,993 / 26,67 = 0,075 < 0,5
Η προϋπόθεση πληρούται.
Σημείωση:
Ο συνυπολογισμός της αύξησης της λαμβανόμενης θλιπτικής αντοχής με την

αυξανόμενη ηλικία του σκυροδέματος t0 από την αρχή της επαναλαμβανόμενης
φόρτισης μέσω της εφαρμογής του συντελεστή βcc(t0) για την αριθμητική τιμή της
αντοχής του σκυροδέματος fcd αγνοείταιι από την πλευρά της ασφάλειας για όλους
τους ελέγχους.
Έλεγχος του σκυροδέματος υπό καταπόνηση από τέμνουσα
Οι απαιτήσεις έναντι κόπωσης στο σκυρόδεμα υπό καταπόνηση από τέμνουσα (Fb
102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.7.4 (103) Ρ)) στα δομικά στοιχεία χωρίς οπλισμό διάτμησης
συνοψίζονται στις παρακάτω σχέσεις:
τ min τ max τ
για ≥0 : ≤ 0,5 + 0,45 ⋅ min ≤ 0,9
τ max τ Rd 1 τ Rd 1
τ min τ max τ
για <0 : ≤ 0,5 - min
τ max τ Rd 1 τ Rd 1
όπου είναι:
τmax Ονομαστική τιμή της μέγιστης τάσης διάτμησης υπό συχνό

συνδυασμό δράσεων
τmin Ονομαστική τιμή της ελάχιστης τάσης διάτμησης υπό συχνό

συνδυασμό δράσεων, στην ίδια διατομή, όπου εμφανίζεται η τmax
τRd1 VRd1 / (bw ⋅ d) με την τιμή διαστασιολόγησης της αναλαμβανόμενης

τέμνουσας VRd1
Στην προκειμένη περίπτωση και για την κρίσιμη διατομή x = 0,009 ⋅ l στην ακραία
στήριξη υπολογίστηκε ο απαιτούμενος οπλισμός διάτμησης και στρέψης.
Για φέροντα στοιχεία με οπλισμό διάτμησης καθορίζονται οι αναλαμβανόμενες

δυνάμεις τόσο στον οπλισμό όσο ακόμα και από το σκυρόδεμα με βάση τη θεωρία
του δικτυώματος (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.7.3 (105) Ρ). Τους ορθοστάτες του
δικτυώματος, ως γνωστόν, αποτελούν οι συνδετήρες.
118
Ο έλεγχος κόπωσης πραγματοποιείται σε αυτήν την περίπτωση όχι μέσω των
υποκαταστάτων διατμητικών τάσεων, αλλά μέσω του ελέγχου κόπωσης των
θλιβόμενων διαγωνίων(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.7.4 (104)).
Εδώ ισχύουν οι εξισώσεις του ελέγχου κόπωσης σκυροδέματος υπό θλίψη, όπου οι
καθοριστική θλιπτική αντοχή fcd πρέπει να μειωθεί δραστικώς μέσω ενός συντελεστή
ν (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.7.4 (102)):
σ c ,max σ c ,min
≤ 0,5 + 0,45 ⋅ ≤ 0,9
fcd ⋅ v fcd ⋅ v
σ c,max σ c ,min
Οι όροι και περιλαμβάνουν το βαθμό εκμετάλλευσης του
fcd ⋅ v fcd ⋅ v
σκυροδέματος σε θλίψη.
Επειδή στο συγκεκριμένο παράδειγμα οι θλιβόμενες διαγώνιοι δεν καταπονούνται

σc
μόνο με τέμνουσα αλλά συγχρόνως και με στρέψη, ο βαθμός εκμετάλλευσης
fcd ⋅ v
⎛V T ⎞
αντικαθίσταται με τον όρο ⎜⎜ Sd + Sd ⎟⎟
⎝ VRd 2 TRd 1 ⎠
Αυτή η πρώτου βαθμού έκφραση της αλληλεπίδρασης έρχεται προς συμπλήρωση

της ανίσωσης δευτέρου βαθμού που εφαρμοστηκε ήδη στους οικείους ελέγχους.
Η παραπάνω εξίσωση τροποποιείται για την ακραία περιοχή στήριξη ως εξής:
⎛ VSd ,max TSd ,max ⎞ ⎛V T ⎞

⎜⎜ + ⎟⎟ ≤ 0,5 + 0,45 ⎜⎜ Sd ,min + Sd ,min ⎟⎟ ≤ 0,9
⎝ VRd 2 TRd 1 ⎠ ⎝ VRd 2 TRd 1 ⎠
Στην περίπτωση που ισχύει:
⎛ VSd ,min TSd ,min ⎞

⎜⎜ + ⎟≤ 0
⎝ VRd 2 TRd 1 ⎟⎠
πρέπει να πληρούται η σχέση:
⎛ VSd ,max TSd ,max ⎞

⎜⎜ + ⎟⎟ ≤ 0,5
⎝ VRd 2 TRd 1 ⎠
Για τη διεξαγωγή του ελέγχου αξιοποιούνται οι κατά τη διαστασιολόγηση έναντι

τέμνουσας και στρέψης ευρεθείσες VRd2 και TRd1.
Η μέθοδος που εφαρμοστηκε με τη μεταβλητή γωνία κλίσης των θλιβόμενων

διαγωνίων και η αντοχή της θλιβόμενης διαγωνίου βρίσκεται με την επίπεδη
πρόσθετη γωνία κλίσης της θλιβόμενης διαγωνίου tan θ = 0,57.
119
Είναι γνωστό ότι όσο μειώνεται εντός των νόμιμων ορίων η γωνία θ, μειώνεται μεν
ο προκύπτων απαιτούμενος οπλισμός διάτμησης, ενώ αυξάνεται η καταπόνηση
των θλιβόμενων διαγωνίων.
Αν η αντοχή σε τέμνουσα καθορίζεται με τη μέθοδο της που θεωρεί μεταβλητή τη
γωνίας κλίσης των θλιβόμενων διαγωνίων, επιτρέπεται κατά Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.3.7.3
η κλίση της θλιβόμενης διαγωνίου θfat να καθορίζεται σύμφωνα με την παρακάτω
εξίσωση:
tan θfat = tan θ ≤ 1,0
Εδώ είναι:
θ η γωνία των θλιβόμενων διαγωνίων του σκυροδέματος

ως προς τον άξονα του δομικού στοιχείου για τη
διαστασιολόγηση έναντι τέμνουσας στην οριακή
κατάσταση αστοχίας
Για
tan θ = 0,57
προκύπτει:
tan θfat = 0,57 =0,75
θ = 37,1ο
Μέσω αυτής της βελτιωμένης γωνίας θfat είναι δυνατόν να αυξηθεί η υπολογιστική
αντοχή των θλιβόμενων διαγωνίων και να προκύψουν και αρνητικοί βαθμοί
εκμετάλλευσης. Εδώ ωστόσο υπολογίζεται – και αυτό είναι προς την πλευρά της
ασφάλειας – με βάση την γωνία θ που ελήφθει υπόψη στη διαστασιολόγηση σε
τέμνουσα.
Υπολογιστική εντατική καταπόνηση
Οι ελάχιστες και οι μέγιστες τέμνουσες διαστασιολόγησης για την t = ∞

προκύπτουν ως εξής:
VSd,max = (VGk1 + VGk2 + VGk3) + VGset + V’Pk,t = ∞ ⋅ rinf + V0Pk,t = ∞ ⋅ 1,0 + VQLM3k
+ Ψ21 ⋅ VQΔΤk
VSd,max = 1,373 + 0,067 + 0,9 ⋅ [-1,35 + (-0,67)] ⋅ (1 – 0,155) + 1,0 ⋅ (0,07

+0,07) ⋅ (1 – 0,155) + 0,385 +0,50 ⋅ 0,162
= 0,716 MN
VSd,min = (VGk1 + VGk2 + VGk3) + VGset + V’Pk,t = ∞ ⋅ rinf + V0Pk,t = ∞ ⋅ 1,0 + Ψ1,1 ⋅
VQLM3k + Ψ22 ⋅ VQΔΤk
VSd,min = 1,373 - 0,067 + 0,9 ⋅ [-1,35 + (-0,67)] ⋅ (1 – 0,155) + 1,0 ⋅ (0,07

+0,07) ⋅ (1 – 0,155) + 0,038 +0,50 ⋅ (-0,098)
= 0,105 MN
120
Η ελάχιστη και μέγιστη ροπή στρέψης που αντιστοιχούν στις ανωτέρω τέμνουσες
είναι:
ΤSd,max = (ΤGk1 + ΤGk2 + ΤGk3) + ΤGset + Τ’Pk,t = ∞ ⋅ rinf + Τ0Pk,t = ∞

⋅ 1,0 + ΤQLM3k + Ψ22 ⋅ ΤQΔΤk
ΤSd,max = (0 +0 +0) + 0 + 0 ⋅ 0,9 ⋅ (1 – 0,155) + 0 ⋅ 1,0 ⋅ (1 -

0,155) + 0,455 +0,50 ⋅ 0
= 0,439 MNm
ΤSd,min = (0 +0 +0) + 0 + 0 ⋅ 0,9 ⋅ (1 – 0,155) + 0 ⋅ 1,0 ⋅ (1 - 0,155) + (-

0,073) +0,50 ⋅ 0
= -0,073 MNm
με:
VRd2 = 10,02 ΜΝ
TRd1 = 6,23 ΜΝm
προκύπτει:
⎛ VSd,max TSd,max ⎞ ⎛ 0,716 0,455 ⎞

⎜⎜ + ⎟⎟ = ⎜ + ⎟ = 0,144
⎝ VRd2 TRd1 ⎠ ⎝ 10,02 6,23 ⎠
και
⎛ VSd,min TSd,min ⎞ ⎛ 0,105 − 0,073 ⎞

⎜⎜ + ⎟⎟ = ⎜ + ⎟ = −0,0012 < 0
⎝ VRd2 TRd1 ⎠ ⎝ 10,02 6,23 ⎠
Με βάση τα ανωτέρω προκύπτει:
⎛ VSd ,min TSd ,min ⎞

⎜⎜ + ⎟ = 0,144 ≤ 0,5
⎝ VRd 2 TRd 1 ⎟⎠
Συνεπώς είναι εξασφαλισμένη μία επαρκής αντίσταση έναντι κόπωσης των

θλιβόμενης διαγωνίων του σκυροδέματος.
121
Έλεγχοι στην οριακή κατάσταση
λειτουργικότητας
122
Έλεγχοι στην οριακή κατάσταση λειτουργικότητας (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4)
Στην οριακή κατάσταση λειτουργικότητας αντίθετα προς την οριακή κατάσταση

αστοχίας λαμβάνονται υπόψη πλήρως οι επιρροές των καταναγκασμών από
θερμοκρασιακές δράσεις. Επίσης λαμβάνονται υπόψη οι αναμενόμενες
μετατοπίσεις και στροφές στις στηρίξεις λόγω πιθανών εδαφικών υποχωρήσεων.
Επειδή ο φορέας για την κατάσταση λειτουργικότητας παραμένει πρακτικά
αρηγμάτωτος ισχύουν οι συνθήκες του Σταδίου Ι.
Δυνατές αποκλίσεις της δύναμης προέντασης λαμβάνονται υπόψη για τους ελέγχους
της λειτουργικότητας στον έλεγχο της ρηγμάτωσης ή της απόθλιψης μέσω των
συντελεστών rsup =1,1 και rinf= 0,9 (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 2.5.4.2 (3) Ρ).
Ορίζονται δύο χαρακτηριστικές τιμές της δύναμης προέντασης, Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
2.5.4.2 (3) Ρ και (4):
Pk,sup = rsup ⋅ Pm,t

Pk,inf = rinf ⋅ Pm,t
όπου Pk,sup και Pk,inf είναι αντιστοίχως η ανώτερη και η κατώτερη χαρακτηριστική
τιμή, ενώ Pm,t είναι η μέση τιμή της δύναμης προέντασης τη χρονική στιγμή t
Οριακή κατάσταση απόθλιψης στην κατάσταση λειτουργίας Fb 102, Kεφ. ΙΙ,

4.4.2
Σε φορείς της απαιτούμενης για την υπό μελέτη γέφυρα κατηγορίας Β πρέπει να
ελεγχθεί η απόθλιψη υπό το συχνό συνδυασμό δράσεων (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.0.3,
πίν. 4.118 και 4.4.2.1 (107))
.
Οι έλεγχοι γίνονται για το Στάδιο Ι με τις τιμές της ιδεατής διατομής για x = 0,4 ⋅ l
(κάτω ίνα) καθώς και για x = 1,0 ⋅ l (πάνω ίνα).
Τα φορτία διατομής προκύπτουν γενικά από τον συχνό συνδυασμό δράσεων:
∑G kj "+" Gk ,set "+" Pk "+" ψ1,1Qk 1 "+" ∑ ψ 2,i Qki
Ο έλεγχος πραγματοποιείται με την κρίσιμη κατώτερη οριακή τιμή της δύναμης

προέντασης Pk,inf τη χρονική στιγμή t =t∞ (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 2.5.4.2 (3) Ρ)
Με το Προσομοίωμα Φόρτισης 1 ως κρίσιμη δράση συνδυασμού προκύπτουν τα

φορτία διατομής στην κατάσταση λειτουργίας υπό τον συχνό συνδυασμό δράσεων
ως εξής:
Nsdx =NPkt ⋅ rinf + ψ1,1 ΝQTSk + ψ1,2 ΝQUDLk + ψ2,1 ΝQΔΤΝk

Ms
=∑MGkj+MG,set+MPkt=∞ rinf+ψ1,1MQTSk+ψ1,2(MQUDLk+Mqfk)+ψ2,1MQΔTMk
dy
Ms
= ψ2,2 MQwk
dz
Όπου:
123
rinf = 0,90
ψ1,1 = 0,75
ψ1,2 = 0,40
ψ2,1 = 0,50
ψ2,2 = 0,00
- Περιοχή ανοίγματος x = 0,4 ⋅ l
Ο έλεγχος της απόθλιψης πραγματοποιείται στην κατώτερη ίνα (γωνιακό σημείο 0).
Γωνιακό Σημείο 4
Σχήμα 34 Έλεγχος απόθλιψης στο σημείο 0 στην περιοχή του ανοίγματος
Πίνακας 33 Φορτία διατομής υπό το συχνό συνδυασμό δράσεων για τη διατομή x = 0,4 ⋅ l
για τον υπολογισμό τηςμέγιστης τάσης σκυροδέματος στην κατώτερη ίνα
Δράση Συνδυασμού LM 1 Δράση

Μόνιμες δράσεις
(LG1) συνοδευτική
Δράση Gkj Gk,set 0,9⋅Pk,t=∞ ψ1,1⋅QTSk ψ1,2⋅(QUDLk + Qqfk) ψ2,1⋅QΔΤk ψ2, ⋅Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -16,183 0 0 0,022 - -16,161
Msdy [ΜΝm] 7,488 0,384 -9,777 1,886 1,090 0,926 - 1,997
Msdz [MNm] - - - - - - 0 0
- Έλεγχος του περιορισμού της τάσης
Ν Sdx M Sdy M Sdz

σ cu,σημείο 0 = + + = -1,78 ΜΝ/m2
Ac Wcy ,σημείο 0 Wcz,σημείο 0
Όπου:
Ac = 4,20 m2
Wcy, σημείο 0 = 0,967 m3
Wcz, σημείο 0 = 5,839 m3
-1,78 ΜΝ/m2 < σc,max =0 → o έλεγχος πληρούται (σc,max = 0, Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.4.2.1 (106) Ρ)
- Περιοχή στηρίγματος x = 1,0 ⋅ l
Ο έλεγχος της απόθλιψης πραγματοποιείται για την ανώτερηίνα (γωνιακό σημείο 4).
124
Σχήμα 35 Έλεγχος απόθλιψης στο σημείο 4 στην περιοχή της στήριξης
Πίνακας 34 Φορτία διατομής υπό το συχνό συνδυασμό δράσεων για τη διατομή x = 1,0 ⋅ l
για τον υπολογισμό τηςμέγιστης τάσης σκυροδέματος στην ανώτερη ίνα
Δράση Gkj Gk,set 0,9⋅Pk,t=∞ ψ1,1⋅QTSk ψ1,2⋅(QUDLk + Qqfk) ψ2,1⋅QΔΤk ψ2,2⋅Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -16,168 0 0 -0,022 - -16,190
Msdy [ΜΝm] -13,143 -0,959 9,844 -1,101 -1,507 -1,402 - -8,267
Msdz [MNm] - - - - - - 0 0
- Έλεγχος του περιορισμού της τάσης(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.0.3,πίν. 4.118 και
4.4.2.1 (107))
Ν Sdx M Sdy M Sdz

σ cu,σημείο 4 = + + = 0,66 ΜΝ/m2
Ac Wcy ,σημείο 4 Wcz,σημείο 4
Όπου:
Ac = 4,20 m2
Wcy, σημείο 4 = - 1,269 m3
Wcz, σημείο 4 = - 3,164 m3
Κρίσιμο σημείο:
Γωνιακό σημείο 4 στην προθλιβόμενη εφελκυστική ζώνη τη χρονική στιγμή t = t∞
0,66 ΜΝ/m2 > σc,max =0 → o έλεγχος πληρούται προσεγγιστικά σταθμιζομένου

και του πλεονάσματος του αντίστοιχου ελέγχου του ανοίγματος.
Για τις δύο κρίσιμες διατομές ισχύει η απαίτηση απόθλιψης έναντι των μεγεθών
ορθής έντασης υπό τον συχνό συνδυασμό δράσεων σc,max = 0
(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.1 (106) P).
125
Οριακή κατάσταση ρηγμάτωσης (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2)
Ο έλεγχος οριακής κατάστασης ρηγμάτωσης αποτελείται από δύο μέρη:
• Έλεγχος του ελάχιστου οπλισμού για αποτροπή μεγαλύτερης σε εύρος

μεμονωμένης ρηγμάτωσης Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.2
Ένας ελάχιστος οπλισμός στον περιορισμό του εύρους ρηγμάτωσης πρέπει να

επιλέγεται στις περιοχές, στις οποίες υπό τον μη συχνό συνδυασμό δράσεων
εμφανίζουν εφελκυστικές τάσεις ή θλιπτικές τάσεις απόλυτης τιμής κατά τι
μικρότερης από 1 N/mm2.
Ο ελάχιστος οπλισμός είναι επαρκής για τον έλεγχο του εύρους ρηγμάτωσης, εάν
μπορεί να αποδειχθεί, ότι υπό τον καθοριστικό συνδυασμό δράσεων (για την
απαιτούμενη κατηγορία Β υπό τον μη – συχνό συνδυασμό δράσεων) ότι η τάση
σκυροδέματος στην εξωτερική άκρη της διατομής δε φτάνει τη μέση τιμή της
εφελκυστικής αντοχής του σκυροδέματος(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.0.3,πίν. 4.118).
• Περιορισμός του εύρους ρηγμάτωσης (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.3)
Ο έλεγχος του περιορισμού του εύρους ρηγμάτωσης γίνεται με την τήρηση μίας
οριακής διαμέτρου ράβδων ή μίας μέγιστης απόστασης ράβδων υπό την παραδοχή
μίας τιμής διαστασιολόγησης του εύρους ρηγμάτωσης wk = 0,2 mm για το
προεντεταμένο σκυρόδεμα (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.1 (107) και 4.4.2.3, πίν. 4.120).
Τα φορτία διατομής προκύπτουν γενικά στο μη – συχνό συνδυασμό δράσεων από

(Fb 101, Κεφ. ΙV, Παράρτημα D,D.3.2, Εξ. D1):
∑G kj "+" Gk ,set "+" Pk "+" ψ1΄ Qk 1 "+" ∑ ψ 1,i Qki
Λαμβάνονται υπόψη στο έλεγχο οι ανώτερες και κατώτερες οριακές τιμές της
προέντασης.
Οι έλεγχοι πραγματοποιούνται για τις δύο κρίσιμες διατομές x = 0,4 ⋅ l στην περιοχή
του ανοίγματος και x = 1,0 ⋅ l στην περιοχή της στήριξης.
Προσέγγιση:
1. Εύρεση της ελάχιστης ακραίας τάσης σκυροδέματος υπό τον μη – συχνό

συνδυασμό δράσεων.
2. Αν η ευρισκόμενη ακραία τάση είναι μεγαλύτερη του - 1,0 Ν/mm2, πρέπει να

βρεθεί ο απαιτούμενος ελάχιστος οπλισμός.
3. Αν ξεπεράσει η ακραία τάση τη κεντρική εφελκυστική αντοχή του

σκυροδέματος, πρέπει να ελεγχθεί το πλάτος ρηγμάτωσης για την τήρηση
της επιτρεπόμενης τάσης χάλυβα στην κατάσταση ΙΙ. Αν η ακραία τάση είναι
μικρότερη της κεντρικής εφελκυστικής αντοχής του σκυροδέματος, μπορεί ο
έλεγχος αυτός να παραλειφθεί.
126
Παρατήρηση στην εύρεση του ελάχιστου οπλισμού στην αποτροπή
πλατύτερης μεμονωμένης ρωγμής (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.2).
Κατά την εύρεση του ελάχιστου οπλισμού αποδεικνύεται, ότι η δύναμη του
πρίσματος των εφελκυστικών τάσεων στο Στάδιο Ι άμεσα πριν την ρηγμάτωση της
διατομής μπορεί να παραληφθεί με μία τάση χάλυβα εξαρτώμενη από τη διάμετρο
του χρησιμοποιούμενου συμβατικού οπλισμού από τον ελάχιστο οπλισμό.
Άμεσα πριν την μετάβαση στο Στάδιο ΙΙ προκύπτει η παρακάτω κατανομή τάσεων
(απεικονιζόμενη για την ρηγμάτωση στην κατώτερη άκρη)
σcd,o
0,487
σcd,s
x'
Κεντροβαρικός
1,250
Άξονας
0,763
zc
h-x'
Εφελκυστική
Σφήνα
σcd,u = fctm
Σχήμα 36 Κατανομή της τάσης πριν τη ρηγμάτωση στη κατώτερη άκρη
O απαιτούμενος ελάχιστος οπλισμός προκύπτει από την παρακάτω σχέση:
0,8 ⋅ k c ⋅ k ⋅ fctm
As,req = Act ⋅ ρs = Act ⋅
σs
με:
Αct : Επιφάνεια της εφελκυόμενης ζώνης άμεσα πριν τη ρηγμάτωση, Fb

102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.2.3 (101)
kc : Συντελεστής για το συνυπολογισμό του είδους της κατανομής της
τάσης μέσα στη διατομή άμεσα πριν τη ρηγμάτωση και του
εσωτερικού μοχλοβραχίονα στη ρηγματωμένη κατάσταση
k: Συντελεστής για το συνυπολογισμό της επιρροής της
δευτερεύουσας ρηγμάτωσης, η οποία οδηγεί σε μία μείωση των
αντιδρώντων δυνάμεων
fctm : Εφελκυστική αντοχή σκυροδέματος Fb 102, Κεφ. ΙΙ,πίν. 4.120
σs : Τάση στον ελάχιστο οπλισμό σε συνάρτηση με τη διάμετρο της
ράβδου
Η τάση χάλυβα επιτρέπεται να αυξηθεί μέσω ενός συντελεστή:
fctm
η= *
fctm
127
, όπου είναι fctm* = 2,5 MN/m2 και fctm η πραγματική εφελκυστική αντοχή του
σκυροδέματος.
Επιπλέον πρέπει η η ⋅ σs να μην ξεπερνάει την τιμή k ⋅ fyk.
Ο υπάρχων διαμήκης οπλισμός επιτρέπεται να ληφθεί για τον παραπάνω ελάχιστο

οπλισμό που βρέθηκε (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.2.1 (102)).
- Περιοχή ανοίγματος, x = 0,4 ⋅ l
a) Κατώτερη ίνα
Με το Φορτιστικό Προσομοίωμα 1 ως κρίσιμη δράση Συνδυασμού προκύπτουν τα

φορτία διατομής στην κατάσταση λειτουργίας κάτω από τον μη - συχνό συνδυασμό
δράσεων από την ακόλουθη εξίσωση:
Nsdx =NPkt ⋅ rinf + ψ’1 (ΝQTSk + ΝQUDLk + Νqfk) + ψ1,2 ΝQΔΤΝk

Msdy =∑MGkj+MG,set+MPkt=∞ rinf+ψ’1 ⋅(MQTSk+MQUDLk+Mqfk)+ψ1,2MQΔTMk
Msdz = ψ1,3 MQwk
Πίνακας 35 Φορτία διατομής υπό το μη - συχνό συνδυασμό δράσεων για τη διατομή x = 0,4 ⋅
l για τον υπολογισμό της μέγιστης τάσης σκυροδέματος στην κατώτερη ίνα
Μόνιμες δράσεις Δράση Συνδυασμού LM 1 (LG1) Δράση συνοδευτική

Δράση Gkj Gk,set 0,9 ⋅ Pk,t=∞ ψ’1 ⋅(QTSk + QUDLk + Qqfk) ψ1,1⋅QΔΤk ψ1,2⋅Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -16,183 0 0,026 - -16,157
Msdy [ΜΝm] 7,488 0,384 -8,800 4,193 1,1106 - 4,376
Msdz [MNm] - - - - - 0,033 0,033
Ν Sdx M Sdy M Sdz

σ cu,σημείο 0 = + + = 0,684 ΜΝ/m2
Ac W cy ,σημείο 0 W cz,σημείο 0
Όπου:
Ac = 3,89 m2
Wcy, σημείο 0 = 0,716 m3
Wcz, σημείο 0 = 5,227 m3
fctm = 3,5 MN/m2
0,684 ΜΝ/m2 > -1,00 ΜΝ/m2

< 3,5 ΜΝ/m2
Στην εφελκυόμενη ζώνη είναι απαιτούμενος για τον περιορισμό του εύρους
ρηγμάτωσης ένας ελάχιστος οπλισμός(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.2.2 (101)).
Επειδή η ακραία τάση δε φτάνει η κεντρική εφελκυστική αντοχή του σκυροδέματος,
μπορεί ο έλεγχος του εύρους ρωγμής να παραληφθεί (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.3 (101)).
128
Εύρεση του απαιτούμενου ελάχιστου οπλισμού
- Ορθή τάση σκυροδέματος από εξωτερική φόρτιση στο ύψος του κέντρου
βάρους της διατομής:
Με:
NSd = 0,9 ⋅(-10,60 – 10,68) ⋅ (1 – 0,155) = -16,18 MN και

Ac = 4,20 m2
προκύπτει:
N Sd
σ cd ,S = = - 3,85 ΜΝ/m2
Ac
- Ύψος εφελκυόμενης ζώνης:
f ctm
h − x' = ⋅ z c = 0,368 m
f ctm + σ cd,s
Όπου:
fctm = 3,5 MN/m2
zc = 0,7735 m
- Εμβαδόν της εφελκυόμενης ζώνης:
Αct = (h – x’) ⋅ b = 1,179 m

Όπου b = 3,20 m
- Συντελεστής για το συνυπολογισμό του είδους της κατανομής της τάσης μέσα
στη διατομή άμεσα πριν τη ρηγμάτωση και του εσωτερικού μοχλοβραχίονα
στη ρηγματωμένη κατάσταση για ορθογωνικές διατομές(Fb 102, Κεφ. ΙΙ,
4.4.2.2.3 (101)):
⎛ N Sd ⎞
k c = 0,4 ⋅ ⎜⎜1 + ⎟
⎟
⎝ k 1 ⋅ b ⋅ h ⋅ (h / h ) ⋅ fctm
*
⎠
προσαρμογή σε κορμούς πλακοδοκών:
⎛ N Sd ⎞
k c = 0,4 ⋅ ⎜⎜1 + ⎟
⎟
⎝ k 1 ⋅ Ac ⋅ ( h / h *
) ⋅ f ctm ⎠
kc = 0,4 ⋅ [1 – 3,85/(1,5 ⋅ 1,30 ⋅ 3,5)] = 0,174
όπου:
k1 = 1,5 (θλιπτική ορθή δύναμη)

h = 1,30 m
h* = 1,0 για h > 1,0 m
129
N Sd
σ cd ,S = = - 3,85 ΜΝ/m2
Ac
- Αυξημένη τάση χάλυβα στον ελάχιστο οπλισμό
Σύμφωνα με το Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.3 και τον πίνακα 4.120 για το προεντεταμένο
σκυρόδεμα και για ∅s = 16 mm ισχύει:
* *
σ s = σ s ⋅ fctm / fctm = 236,64 ΜΝ/m2
σs = 200 ΜΝ/m2, fctm* = 2,5 ΜΝ/m2
236,64 ΜΝ/m2 < k ⋅ fyk = 325,00 ΜΝ/m2

όπου:
k = 0,65 για h > 0,8 και fyk = 500 ΜΝ/m2
- Η ανηγμένη στην εφελκυόμενη ζώνη απαιτούμενη ποσότητα οπλισμού σε

συμβατικό χάλυβα προκύπτει ίση με:
0,8 ⋅ k c ⋅ k ⋅ fctm
ρs = = 0,8 ⋅ 0,174 ⋅ 0,65 ⋅ 3,5 / 236,34 = 0,0013
σs
As,req = Act ⋅ ρs = 1,179 ⋅ 0,0013 ⋅ 104 = 15,80 cm2
H διατομή του χάλυβα προέντασης δεν λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό προς
την πλευρά της ασφάλειας.
Ο ελάχιστος οπλισμός (ΑS,prov = 34,2 cm2) για τον περιορισμό του εύρους
ρηγμάτωσης δεν είναι κρίσιμος, επειδή ο ελάχιστος οπλισμός για την ασφάλή
μετάβαση από το Στάδιο Ι στο Στάδιο ΙΙ είναι μεγαλύτερος.
Με τη εύρεση του ελάχιστου οπλισμού για τον περιορισμό του εύρους ρηγμάτωσης
περιττεύει εδώ ένας έλεγχος του εύρους ρηγμάτωσης(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.0.3, πίν.
4.118), επειδή αποδείχθηκε, ότι υπό το μη – συχνό συνδυασμό φόρτισης η τάση
σκυροδέματος δεν ξεπερνά τη μέση τιμή της εφελκυστικής αντοχής του
σκυροδέματος (σcu < fctm)( Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.3 (101)).
σcu = 0,684 ΜΝ/m2 < 3,5 ΜΝ/m2 = fctm
b) Ανώτερη ίνα
Η μέγιστη δύναμη προέντασης προκαλεί τη μέγιστη τάση στην επάνω πλευρά. Ο

έλεγχος του περιορισμού των τάσεων για την επάνω άκρη πραγματοποιείται γι’
αυτό με την ανώτερη χαρακτηριστική οριακή τιμή της δύναμης προέντασης rsup =
1,1 τη χρονική στιγμή t = t1.
130
Πίνακας 36 Φορτία διατομής υπό το μη - συχνό συνδυασμό δράσεων για τη διατομή x = 0,4 ⋅
l για τον υπολογισμό της μέγιστης τάσης σκυροδέματος στην ανώτερη ίνα
Δράση Gkj Gk,set 1,1 ⋅ Pk,t=∞ ψ’1 ⋅(QTSk + QUDLk + Qqfk) ψ1,1⋅QΔΤk ψ1,2⋅Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -22,144 0 0,026 - -22,118
Msdy [ΜΝm] 7,488 0,384 -12,041 2,256 -0,673 - -2,585
Msdz [MNm] - - - - - 0,0396 0,0396
Ν Sdx M Sdy M Sdz

σ cu,σημείο 4 = + + = -3,46 ΜΝ/m2
όπου:
Ac = 4,20 m2
Wcy, σημείο 4 = -1,420 m3
Wcz, σημείο 4 = -3,775 m3
-3,46 ΜΝ/m2 < -1,00 ΜΝ/m2
Στην θλιβόμενη ζώνη δεν είναι απαιτούμενος για τον περιορισμό του εύρους
ρηγμάτωσης ένας ελάχιστος οπλισμός.
a) Κατώτερη ίνα
Η μέγιστη δύναμη προέντασης προκαλεί τη μέγιστη τάση στην κάτω πλευρά. Ο

έλεγχος στην κάτω άκρη πραγματοποιείται γι’ αυτό με την ανώτερη χαρακτηριστική
οριακή τιμή της δύναμης προέντασης rsup = 1,1 τη χρονική στιγμή t = t1.
Πίνακας 37 Φορτία διατομής υπό το μη - συχνό συνδυασμό φόρτισης για x = 1,0 ⋅ l για την
εύρεση των μέγιστων τάσεων σκυροδέματος στην κατώτερη άκρη
Δράση Συνδυασμού LM 1
Μόνιμες δράσεις Δράση συνοδευτική
(LG1)
Δράση Gkj Gk,set 1,1 ⋅ Pk,t=∞ ψ’1 ⋅(QTSk + QUDLk + Qqfk) ψ1,2 ⋅ QΔΤk ψ1,3 ⋅ Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -22,123 0 0,026 0 -22,097
Msdy [ΜΝm] -13,142 0,959 12,123 -3,033 2,776 0 -0,317
Msdz [MNm] 0 0 0 0 0 -0,528 -0,528
Ν Sdx M Sdy M Sdz

σ cu,σημείο 0 = + + = -5,72 ΜΝ/m2
131
-5,72 ΜΝ/m2 < -1,00 ΜΝ/m2
< 3,5 ΜΝ/m2
Επειδή η ακραία τάση δε φτάνει την κεντρική εφελκυστική αντοχή του

σκυροδέματος, μπορεί ο έλεγχος του εύρους ρωγμής να παραληφθεί.
Εύρεση του ελάχιστου οπλισμού
- Τάσεις σκυροδέματος από εξωτερική φόρτιση στο ύψος του κέντρου βάρους:
N Sd
σ cd ,S = = - 3,85 ΜΝ/m2
Ac
με
Νsd = 0,9 ⋅(-10,58 – 10,68)⋅(1 – 0,155)= -16,17 MN
fctm
h − x' = ⋅ zc = 0,368 m
fctm + σ cd ,s
- Επιφάνεια της θλιβόμενης ζώνης:
Αct = (h – x’) ⋅ b = 1,179 m2
Συντελεστής για το συνυπολογισμό του είδους της κατανομής της τάσης μέσα στη
διατομή άμεσα πριν τη ρηγμάτωση και του εσωτερικού μοχλοβραχίονα στη
ρηγματωμένη κατάσταση για ορθογωνικές διατομές(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.2.2 (101)):
⎛ N Sd ⎞
k c = 0,4 ⋅ ⎜⎜1 + ⎟
⎟
⎝ k 1 ⋅ b ⋅ h ⋅ (h / h ) ⋅ fctm
*
⎠
προσαρμοσμένο για πλακοδοκούς:
⎛ N Sd ⎞
k c = 0,4 ⋅ ⎜⎜1 + ⎟
⎟
⎝ k 1 ⋅ Ac ⋅ ( h / h *
) ⋅ f ctm ⎠
kc = 0,4 ⋅ [1 – 3,85/(1,5 ⋅ 1,30 ⋅ 3,5)] = 0,626
με:
k1 = 1,5 (θλιπτική δύναμη)

h = 1,30 m
h* = 1,0 για h > 1,0 m
N Sd
σ cd ,S = = - 3,85 ΜΝ/m2
Ac
- Αυξημένη τάση χάλυβα στον ελάχιστο οπλισμό (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.3)
132
* *
σs = 200 ΜΝ/m2, fctm* = 2,5 ΜΝ/m2
236,64 ΜΝ/m2 < k ⋅ fyk = 325,00 ΜΝ/m2

με:
k = 0,65 για h > 0,8 και fyk = 500 ΜΝ/m2
- Η αναφερόμενη στην εφελκυστική ζώνη απαιτούμενη ποσότητα οπλισμού σε

0,8 ⋅ k c ⋅ k ⋅ fctm
ρs = = 0,8 ⋅ 0,626 ⋅ 0,65 ⋅ 3,5 / 236,34 = 0,0048
σs
As,req = Act ⋅ ρs = 1,179 ⋅ 0,0048 ⋅ 104 = 56,8 cm2
Σημειωτέον ότι η διατομή του χάλυβα προέντασης δεν παίρνει μέρος στον
υπολογισμό προς την πλευρά της ασφάλειας.
b) Ανώτερη άκρη (x = 1,0 ⋅ l)
Για τον έλεγχο του εύρους ρωγμής και τον έλεγχο τάσεων πρέπει να ληφθεί το
συνεργαζόμενο πλάτος της πλακοδοκού(Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.1.2 (109)). Οι αξονικές
δυνάμεις πρέπει να ορίζονται μαζί εκτός των περιοχών εισόδου στη συνολική
διατομή.
εύρεση των μέγιστων τάσεων σκυροδέματος στην ανώτερη άκρη
(LG1)
Δράση Gkj Gk,set 0,9 ⋅ Pk,t=∞ ψ’1 ⋅(QTSk + QUDLk + Qqfk) ψ1,2 ⋅ QΔΤk ψ1,3 ⋅ Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -16,168 0 -0,026 0 -16,194
Msdy [ΜΝm] -13,142 -0,959 8,860 -4,297 -1,682 0 -11,22
Msdz [MNm] 0 0 0 0 0 -0,528 -0,528
Ν Sdx M Sdy M Sdz

σ cu,σημείο 4 =+ + = 5,15 ΜΝ/m2
5,15 ΜΝ/m2 > -1,00 ΜΝ/m2
> 3,5 ΜΝ/m2
Στην θλιβόμενη ζώνη είναι απαιτούμενος για τον περιορισμό του εύρους ρηγμάτωσης
ένας ελάχιστος οπλισμός(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.2.2 (101)).
133
Επειδή τάση σκυροδέματος ξεπερνά τη μέση τιμή της εφελκυστική αντοχή του
σκυροδέματος στην εξωτερική άκρη της διατομής (σc > fctm), πραγματοποιείται εκτός
από αυτό ο έλεγχος του εύρους ρωγμής για τον περιορισμό της ρηγμάτωσης(Fb 102,
Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.3 (101)).
Εύρεση του ελάχιστου οπλισμού
- Τάσεις σκυροδέματος από εξωτερική φόρτιση στο ύψος του κέντρου βάρους:
N Sd
σ cd ,S = = - 3,85 ΜΝ/m2
Ac
με:
NSd = 0,9 ⋅(-10,68 – 10,58) ⋅ (1 – 0,155) = -16,17 MN
fctm
h − x' = ⋅ zc = 0,25 m
fctm + σ cd ,s
H εύρεση του ελάχιστου οπλισμού πραγματοποιείται ξεχωριστά για την περιοχή του
κορμού και του προβόλου.
• Περιοχή κορμού
- Επιφάνεια της εφελκυόμενης ζώνης:
Αct = 0,25 ⋅ 3,2 = 0,802 m2
- Συντελεστής kc προσαρμοσμένος σε κορμούς πλακοδοκών (Fb 102, Κεφ. ΙΙ,

4.4.2.2.2 (101)
⎛ N Sd ⎞
k c = 0,4 ⋅ ⎜⎜1 + ⎟
⎟
⎝ k 1 ⋅ Ac ⋅ ( h / h *
) ⋅ f ctm ⎠
kc = 0,4 ⋅ [1 – 3,85/(1,5 ⋅ 1,30 ⋅ 3,5)] = 0,174
με:
k1 = 1,5 (θλιπτική δύναμη)

h = 1,30 m
h* = 1,0 για h > 1,0 m
N Sd
σ cd ,S = = - 3,85 ΜΝ/m2
Ac
134
* *
σs = 200 ΜΝ/m2, fctm* = 2,5 ΜΝ/m2
236,64 ΜΝ/m2 < k ⋅ fyk = 325,00 ΜΝ/m2

με:
k = 0,65 για h > 0,8 και fyk = 500 ΜΝ/m2
- Η αναφερόμενη στην εφελκυστική ζώνη απαιτούμενη ποσότητα οπλισμού σε

0,8 ⋅ k c ⋅ k ⋅ fctm
ρs = = 0,8 ⋅ 0,174 ⋅ 0,65 ⋅ 3,5 / 236,34 = 0,00134
σs
As,req = Act ⋅ ρs = 0,802 ⋅ 0,00134 ⋅ 104 = 10,75 cm2
Σημειωτέον ότι η διατομή του χάλυβα προέντασης δεν παίρνει μέρος στον
υπολογισμό από την πλευρά της ασφάλειας.
Ο ελάχιστος οπλισμός για τον περιορισμό του εύρους ρηγμάτωσης δεν είναι
κρίσιμος, επειδή ο επιλεγόμενος ελάχιστος οπλισμός για την εξασφάλιση από
«Ρηγμάτωση πριν τη θραύση» είναι μεγαλύτερος (As,prov = 66,33 cm2).
• Περιοχή προβόλου
Για τους προβόλους ισχύουν oι κανονισμοί για πέλματα από πλακοδοκούς (Fb 102,
Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.3, (101),Εξ. 4.196):
kc = 0,9 ⋅ Fcr /(Act ⋅ fctm) ≥ 0,5
με:
Fcr : Εφελκυστική δύναμη λίγο πριν τη ρηγμάτωση λόγω τη ροπής

ρηγμάτωσης υπολογισμένη με fctm, Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.3, (101)
Act : Επιφάνεια της εφελκυόμενης ζώνης λίγο πριν τη ρηγμάτωση
Με Fcr /(Act ⋅ fctm) εννοείται στο Fachbericht ωστόσο η σχέση των συνισταμένων
των τάσεων στο πέλμα λίγο πριν τη ρηγμάτωση ( Fcr) προς τη δύναμη ρηγμάτωσης
του πέλματος ( Act ⋅ fctm). Με αυτό αναφέρεται η τάση στο ύψος της κεντροβαρικής
γραμμής του προβόλου στην κεντρική εφελκυστική αντοχή του σκυροδέματος fctm.
H τάση στο ύψος του κέντρου βάρους ανέρχεται σε:
σs = fctm ⋅ [(h - x’) - 0,5 ⋅ hf] / (0,5 ⋅ hf)

= 3,5 ⋅ (0,25 – 0,5 ⋅ 0,3) / (0,5 ⋅ 0,3)
= 2,33 MN/m2
kc = 0,9 ⋅ 2,33 / 3,5 = 0,600 > 0,5
135
- O συντελεστής k βρίσκεται ίσος με (Fb 102, Κεφ. ΙΙ, 4.4.2.2.3, (101))
k =1,0 για πέλμα με h < 0,3 m
- Επιφάνεια της εφελκυόμενης ζώνης:
Αct = 0,25 ⋅ 2,41 = 0,6025 m2
* *
H αναφερόμενη με την εφελκυστική ζώνη απαιτούμενη ποσότητα οπλισμού σε

0,8 ⋅ k c ⋅ k ⋅ fctm
ρs = = 0,8 ⋅ 0,6 ⋅ 1,0 ⋅ 3,5 / 236,64 = 0,0071
σs
As,req = Act ⋅ ρs = 0,6025 ⋅ 0,0071 ⋅ 104 = 42,77 cm2
Στον ελάχιστο οπλισμό για τον περιορισμό του εύρους ρηγμάτωσης μπορεί να
συνυπολογισθεί ο επιλεγόμενος ελάχιστος οπλισμός της ασφάλειας από «ρωγμή
πριν τη θραύση» ( ΑS,prov = 66,33 cm2 ⋅ 2,41 / 6= 26,64 cm2).
Περιορισμός του εύρους ρηγμάτωσης:
Η τάση χάλυβα προκύπτει υπό την αγνόηση του μεριδίου από το MSdz σε:
⎛M ⎞ 1
σ s = ⎜ Sds + N Sd ⎟ ⋅
⎝ z ⎠ As1
με: ΜSds = MSd - NSd ⋅ zs1 = MSd

z ≈ 0,9 ⋅ d
d = 121 cm
As1 = 66,33 cm2
σs = 194 MN/m2
Για τη διατήρηση μίας ρωγμής σε wk = 0,2 mm για προεντεταμένο σκυρόδεμα

παίρνει κανείς από τον πίνακα 4.121 μία μέγιστη τιμή της απόσταση των ράβδων
(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.3,πίν. 4.121) των:
smax = 150 mm
με b = 5,61 m και n = 33 προκύπτει:
s = 561/33 = 17 cm > 15 cm
136
Η μέγιστη απόσταση των ράβδων πρέπει να ληφθεί υπόψη στην τοποθέτηση του
οπλισμού ανθεκτικότητας.
Επομένως ο έλεγχος για τον περιορισμό του εύρους ρωγμής ικανοποιείται.
137
Περιορισμός των τάσεων σε κάμψη με αξονική δύναμη
Οι τάσεις βρίσκονται εκάστοτε κατά την καταπόνηση με τις τιμές της διατομής για την
αρηγμάτωτη ή ρηγματωμένη κατάσταση (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.2 (4)).
Γενικά πρέπει όμως να λαμβάνεται η ρηγματωμένη κατάσταση, όταν οι εφελκυστικές
τάσεις οι οποίες υπολογίστηκαν στην αρηγμάτωτη κατάσταση υπερβαίνουν υπό τον
σπάνιο φορτιστικό συνδυασμό την τιμή fctm(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.2 (5)).
Κατά την παραδοχή μιας αρηγμάτωτης διατομής σκυροδέματος προϋποτίθεται, ότι
συμμετέχει η συνολική διατομή σκυροδέματος και ότι το σκυρόδεμα και ο χάλυβας
υπό εφελκυστική αλλά ακόμα και υπό θλιπτική καταπόνηση συμπεριφέρεται
ελαστικά(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.2 (6)).
Κατά την παραδοχή μιας αρρηγμάτωτης διατομής σκυροδέματος προϋποτίθεται, ότι
το υπό θλίψη καταπονούμενο σκυρόδεμα συμπεριφέρεται ελαστικά, δεν είναι όμως
σε θέση, να παραλάβει εφελκυστικές τάσεις, Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.2 (7). (Κατά τη
χρήση αυτού του κανόνα στον περιορισμό των τάσεων αγνοείται η δράση του
σκυροδέματος στον εφελκυσμό μεταξύ των ρωγμών).
Παρακάτω πρέπει να ελεγχθούν, εάν υπερβαίνεται υπό το σπάνιο συνδυασμό

δράσεων η κεντρική εφελκυστική αντοχή (fctm = 3,5 MN/m2).
Με το Φορτιστικό Προσομοίωμα 1 ως κρίσιμη δράση συνδθασμού προκύπτουν τα

φορτία διατομής στην κατάσταση λειτουργίας κάτω από το σπάνιο συνδυασμό
δράσεων ως εξής:
Nsdx =NPkt + (ΝQTSk + ΝQUDLk + Νqfk) + ψ0,1ΝQΔTΝk

Msdy =∑MGkj+MG,set +MPkt + (MQTSk+ MQUDLk+Mqfk)+ψ0,1MQΔTMk
Msdz = ψ0,2 MQwk
Τα φορτία διατομής για τους ελέγχους των τάσεων προκύπτουν με το Φορτιστικό

Προσομοίωμα 1 ως κρίσιμη δράση συνδυασμού στην κατάσταση λειτουργίας κάτω
από τον μη - συχνό συνδυασμό δράσεων ως εξής:
Nsdx =NPkt + ψ’1 (ΝQTSk + ΝQUDLk + ΝQΔΤΝk) + ψ1,1ΝQΔTΝk

Msdy =∑MGkj+MG,set +MPkt +ψ’1(MQTSk+ MQUDLk+Mqfk)+ψ1,1MQΔTMk
Msdz = ψ1,2 MQwk
Λαμβάνοντας από το Fb 101, Παράρτημα C, πίν. C.2:
ψ’1 = 0,80
ψ1,1 = 0,60
ψ1,2 = 0,50
138
Έλεγχος εάν είναι Στάδιο Ι ή Στάδιο ΙΙ:
Πίνακας 39 Φορτία διατομής υπό το σπάνιο συνδυασμό φόρτισης για x = 0,4 ⋅ l για την εύρεση
των μέγιστων θλιπτικών τάσεων σκυροδέματος στην κατώτερη άκρη
(LG1)
Δράση Gkj Gk,set Pk,t=∞ (QTSk + QUDLk + Qqfk) ψ0,1 ⋅ QΔΤk ψ0,2 ⋅ Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -17,981 0 0 - -17,981
Msdy [ΜΝm] 7,488 0,384 -9,778 4,193 0 - 2,287
Msdz [MNm] - - - - - -0,020 -0,020
- Τάση σκυροδέματος στην κατώτερη άκρη
⎛Ν M Sdy M Sdz ⎞
σ cu,σημείο 0 = −⎜ Sdx + + ⎟ = 1,91 ΜΝ/m2
⎜ A W cy ,σημείο 0 W cz,σημείο 0 ⎟
⎝ c ⎠
1,91 ΜΝ/m2 < fctm = 3,5 ΜΝ/m2
Με αυτό αποδείχθηκε, ότι η διατομή ακόμα και υπό τον σπάνιο συνδυασμό δράσεων
παραμένει στο Στάδιο Ι. Οι τάσεις για τον έλεγχο της θλιβόμενης ζώνης στον μη –
συχνό συνδυασμό δράσεων μπορούν γι’ αυτό να βρεθούν για το Στάδιο Ι.
Έλεγχος εάν είναι Στάδιο Ι ή Στάδιο ΙΙ:
Πίνακας 40 Φορτία διατομής υπό το σπάνιο συνδυασμό φόρτισης για x = 1,0 ⋅ l για την
εύρεση των μέγιστων θλιπτικών τάσεων σκυροδέματος στην ανώτερη άκρη
(LG1)
Δράση Gkj Gk,set Pk,t=∞ (QTSk + QUDLk + Qqfk) ψ0,1 ⋅ QΔΤk ψ0,2 ⋅ Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -17,965 0 0 0 -17,965
Msdy [ΜΝm] -13,142 -0,959 9,844 -5,371 0 0 -9,628
Msdz [MNm] 0 0 0 0 0 -0,317 -0,317
- Τάση σκυροδέματος στην ανώτερη άκρη
σ cu,σημείο 4 = −⎜ Sdx + + ⎟ = -3,410 ΜΝ/m2
⎜ A Wcy ,σημείο 4 Wcz,σημείο 4 ⎟
⎝ c ⎠
-3,410 ΜΝ/m2 < 0
Με αυτό αποδείχθηκε, ότι η διατομή ακόμα και υπό τον σπάνιο συνδυασμό δράσεων
παραμένει στο Στάδιο Ι. Οι τάσεις για τον έλεγχο της θλιβόμενης ζώνης στον μη –
συχνό συνδυασμό δράσεων μπορούνε γι’ αυτό να βρεθούν για το Στάδιο Ι.
139
Έλεγχος των θλιπτικών τάσεων σκυροδέματος, Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.1
a) Έλεγχος στη θλιβόμενη ζώνη
Οι μέγιστες θλιπτικές τάσεις σκυροδέματος υπό τον μη μόνιμο συνδυασμό

δράσεων βρίσκονται με τη μέση τιμή της προέντασης Pm,t τη χρονική στιγμή t =
t∞.στη θέση x = 0,4 ⋅ l καθώς και στη θέση x = 1,0 ⋅ l (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.1 (103)
Ρ). Οι δυνατές αποκλίσεις της δύναμης προέντασης εδώ δεν ορίζονται.
Σχήμα 37 Σημεία ελέγχου θλιπτικών τάσεων σκυροδέματος στο άνοιγμα και στη στήριξη
Για το άνοιγμα (x = 0,4 ⋅ l) : Γωνιακό σημείο 4

Για τη στήριξη (x = 1,0 ⋅ l) : Γωνιακό σημείο 0
εύρεση των μέγιστων θλιπτικών τάσεων σκυροδέματος στην ανώτερη άκρη
(LG1)
Δράση Gkj Gk,set Pk,t=∞ ψ’1 ⋅ (QTSk + QUDLk + Qqfk) ψ1,1 ⋅ QΔΤk ψ1,2 ⋅ Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -17,981 0 0,026 0 -17,955
Msdy [ΜΝm] 7,488 0,384 -9,778 3,354 1,111 0 2,559
Msdz [MNm] 0 0 0 0 0 0,033 0,033
- Έλεγχος του περιορισμού των θλιπτικών τάσεων
⎝ c ⎠
(Εύρεση τάσεων στο Στάδιο Ι)
7,92 ΜΝ/m2 < 0,6 fck = 24,00 ΜΝ/m2
Οι μέγιστες θλιπτικές τάσεις σκυροδέματος στην ανώτερη άκρη της διατομής είναι
μικρότερες από ότι οι επιτρεπόμενες τάσεις, οπότε ο έλεγχος πληρούται(Fb 102,
Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.1 (103) Ρ).
140
εύρεση των μέγιστων θλιπτικών τάσεων σκυροδέματος στην κατώτερη άκρη
(LG1)
Δράση Gkj Gk,set Pk,t=∞ ψ’1 ⋅ (QTSk + QUDLk + Qqfk) ψ1,1 ⋅ QΔΤk ψ1,2 ⋅ Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -17,965 0 -0,026 0 -17,991
Msdy [ΜΝm] -13,142 -0,959 9,844 -4,297 -1,682 0 -10,236
Msdz [MNm] 0 0 0 0 0 -0,528 -0,528
- Έλεγχος του περιορισμού των θλιπτικών τάσεων
Σχήμα 38 Σημεία ελέγχου θλιπτικών τάσεων σκυροδέματος στη στήριξη
⎝ c ⎠
15,294 ΜΝ/m2 < 0,6 fck = 24,00 ΜΝ/m2
Οι μέγιστες θλιπτικές τάσεις σκυροδέματος στην ανώτερη άκρη της διατομής είναι
μικρότερη από ότι οι επιτρεπόμενες τάσεις, οπότε ο έλεγχος πληρούται.
b) Έλεγχος στην προθλιβόμενη εφελκυόμενη ζώνη κατά την εφαρμογή της

δύναμης προέντασης.
Σε προεντεταμένα δομικά στοιχεία περιορίζεται η θλιπτική τάση σκυροδέματος κατά

την εφαρμογή της μέσης τιμής της προέντασης σε 0,6 fc(t) (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.1
(102)). Εάν η θλιπτική τάση του σκυροδέματος ξεπεράσει την τιμή των 0,45 fc(t)
λαμβάνεται υπόψη η μη γραμμικότητα του ερπυσμού. fc(t) συμβολίζεται η μέση τιμή
της θλιπτικής αντοχής του σκυροδέματος της χρονική στιγμή t της εφαρμογής της
προέντασης.
Μαζί προστίθεται το ίδιο βάρος του φορέα gk,1 και η μέση τιμή της δύναμης
προέντασης τη χρονική στιγμή t0 = 10 ημέρες. Τα ωφέλιμα φορτία χρήσης επιδρούν
ευνοϊκά και γι’ αυτό δεν λαμβάνονται υπόψη.
141
Με το Φορτιστικό Προσομοίωμα 1 ως κρίσιμη δράση συνδυασμού προκύπτουν τα

φορτία διατομής στην φάση της κατασκευής κάτω από τον μη - συχνό συνδυασμό
δράσεων ως εξής:
Nsdx =NPk,t
Msdy =∑MGkj+MG,set +MPkt
Msdz = ψ1 ⋅ MQwk
εύρεση των μέγιστων θλιπτικών τάσεων σκυροδέματος κατά την εφαρ-μογή της
προέντασης (x = 0,4 ⋅ l)
Μόνιμες δράσεις Άνεμος
Δράση Gkj Gk,set Pk,t1 ψ1 ⋅ Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -21,28 0 -21,28
Msdy [ΜΝm] 6,004 0,768 -11,57 0 -4,798
Msdz [MNm] 0 0 0 0,528 0,528
- Έλεγχος εάν είναι Στάδιο Ι ή Στάδιο ΙΙ
⎝ c ⎠
1,548 ΜΝ/m2 < fctm = 3,5 ΜΝ/m2 → Στάδιο Ι
- Έλεγχος του περιορισμού των τάσεων
⎝ c ⎠
Για t0 = 10 ημέρες ισχύει:
fc(t0) = fck ⋅ βcc(t) = 40 ⋅ 0,86 = 34,40 ΜΝ/m2
με βcc(t) από το MC90. Επομένως προκύπτει:
9,938 ΜΝ/m2 < 0,6 fc(t0) = 20,64 ΜΝ/m2
- Έλεγχος εάν οι μη γραμμικοί υπολογισμοί ερπυσμού πρέπει να ληφθούν

υπόψη
10,335 ΜΝ/m2 < 0,45 ⋅ fc(t0) = 15,48 ΜΝ/m2
Οι τάσεις σκυροδέματος βρίσκονται επομένως ακόμα και στην φάση κατασκευής

κατά την εφαρμογή της προέντασης κάτω από επιτρεπτά μέγιστα όρια. Μη
γραμμικές επιρροές ερπυσμού δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη.
142
εύρεση των μέγιστων θλιπτικών τάσεων σκυροδέματος κατά την εφαρ-μογή της
προέντασης (x = 1,0 ⋅ l)
Μόνιμες δράσεις Άνεμος
Δράση Gkj Gk,set Pk,t1 ψ1 ⋅ Qwk Sd
Nsdx [ΜΝ] 0 0 -21,26 0 -21,26
Msdy [ΜΝm] -10,538 1,919 11,65 0 3,031
Msdz [MNm] 0 0 0 0,528 0,528
- Έλεγχος εάν είναι Στάδιο Ι ή Στάδιο ΙΙ
⎝ c ⎠
1,716 ΜΝ/m2 < fctm = 3,5 ΜΝ/m2 → Στάδιο Ι
⎝ c ⎠
Για t0 = 10 ημέρες ισχύει:
fc(t0) = fck ⋅ βcc(t) = 40 ⋅ 0,86 = 34,40 ΜΝ/m2
με βcc(t) από το MC90. Επομένως προκύπτει:
7,617 ΜΝ/m2 < 0,6 fc(t0) = 20,64 ΜΝ/m2
- Έλεγχος εάν οι μη γραμμικοί υπολογισμοί ερπυσμού πρέπει να ληφθούν

υπόψη (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.1 (103) Ρ)
5,349 ΜΝ/m2 < 0,45 ⋅ fc(t0) = 15,48 ΜΝ/m2
Οι τάσεις σκυροδέματος βρίσκονται επομένως ακόμα και στην φάση της

κατασκευής κατά την εφαρμογή της προέντασης κάτω από επιτρεπτά μέγιστα όρια.
Μη γραμμικές επιρροές ερπυσμού δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη.
143
Έλεγχος των τάσεων στο χάλυβα προέντασης
Οι εφελκυστικές τάσεις στους τένοντες περιορίζονται με τη μέση τιμή της προέντασης

υπό τον οιονεί – μόνιμο συνδυασμό δράσεων μετά την ολοκλήρωση την απωλειών
στη δύναμη προέντασης (χρονική στιγμή t = t∞. ) σε 0,65 ⋅ fPk (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.1
(106) Ρ). Οι μακροχρόνιες επιρροές λαμβάνονται υπόψη με την τιμή αναλογίας του Ε
- μέτρου ελαστικότητας α = 15 (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.2 (103)).
Η εύρεση της τάσης του χάλυβα προέντασης μπορεί να πραγματοποιηθεί για το

Στάδιο Ι, επειδή αποδεικνύεται στην παράγραφο 3.5.1.3.1, ότι η κατώτερη ακραία
τάση υπό το σπάνιο συνδυασμό φόρτισης δεν υπερβαίνει την κεντρική εφελκυστική
αντοχή fctm.
M gk ,2 + M gk ,3 + ψ 2 M ΔΤΜk
σ cp = ⋅ zcp = 2,004 ΜΝ/m2
Ι cy
σ cp = σ cp 0 ⋅ (1 - δ ) + α ⋅ σ cp,g 2+3
σ cp = 1271 ⋅ (1 - 0,155) + 15 ⋅ 2,004 = 1104,1 ΜΝ/m2
σ p = 1104,1 ΜΝ/m2 < 0,65 ⋅ fpk = 1150,5 ΜΝ/m2

Ο έλεγχος του περιορισμού των τάσεων στο χάλυβα προέντασης με τα παραπάνω
ικανοποιείται (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.2 (103)).
Περιοχή στηρίγματος, x = 1,0 ⋅ l
Η εύρεση της τάσης του χάλυβα προέντασης μπορεί να πραγματοποιηθεί για το

Στάδιο Ι, επειδή αποδεικνύεται στην παράγραφο 3.5.1.3.1, ότι η ανώτερη ακραία
τάση υπό το σπάνιο συνδυασμό φόρτισης δεν υπερβαίνει την κεντρική εφελκυστική
αντοχή fctm.
M gk ,2 + M gk ,3 + ψ 2 M ΔΤΜk
σ cp = ⋅ zcp = 2,077 ΜΝ/m2
Ι cy
με ψ2 = 0,50 m από το Fb 101, Παράρτημα C, πίν. C.2
σ cp = σ cp 0 ⋅ (1 - δ ) + α ⋅ σ cp,g 2+3
σ cp = 1272 ⋅ (1 - 0,155) + 15 ⋅ 2,077 = 1106,0 ΜΝ/m2
σ p = 1106,0 ΜΝ/m2 < 0,65 ⋅ fpk = 1150,5 ΜΝ/m2
Ο έλεγχος του περιορισμού των τάσεων στο χάλυβα προέντασης με τα παραπάνω

ικανοποιείται (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.2 (103)).
144
Έλεγχος των τάσεων στο συμβατικό χάλυβα, Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.1
Η εύρεση των τάσεων στον συμβατικό οπλισμό πραγματοποιείται υπό τον μη –

συχνό συνδυασμό δράσεων. Ο έλεγχος περιορίζεται εδώ στις θλιπτικές τάσεις του
χάλυβα στην κατώτερη άκρη της διατομής τη χρονική στιγμή t = t1. Η δύναμη
προέντασης ορίζεται με τη μέση τιμή της δύναμης προέντασης Pk,m. Οι μακροχρόνιες
επιρροές λαμβάνονται υπόψη με την τιμή αναλογίας α = 15(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.2
(103)).
Nsdx = -17,955 ΜΝ
Msdy = 2,559 ΜΝm
Msdz = 0,033 MNm
- Εύρεση της τάσης του χάλυβα
⎡Ν M Sdy M ⎤
σ s = α ⋅ ⎢ Sdx + ⋅ zc + Sdz ⋅ y s ⎥ = -24,88 ΜΝ/m2
⎢⎣ Ac Ι cy Ι cz ⎥⎦
σs = │- 24,88 │ ΜΝ/m2 < 0,8⋅ fyk = 400,00 ΜΝ/m2
Oι υπάρχουσες τάσεις συμβατικού χάλυβα είναι μικρότερες από την επιτρεπόμενη

τάση, οπότε ο έλεγχος πληρούται.
Ανάλογα με το Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.1 (105) περιορίζονται εδώ οι θλιπτικές τάσεις
χάλυβα σε 0,8 ⋅ fyk, ώστε να μην εμφανίζονται στο συμβατικό χάλυβα μη ελαστικές
παραμορφώσεις.
Nsdx = -17,991 ΜΝ
Ms
= -10,236 ΜΝm
dy
Ms
= -0,528 MNm
dz
- Εύρεση της τάσης του χάλυβα
⎡Ν M Sdy M ⎤
σ s = α ⋅ ⎢ Sdx + ⋅ zc + Sdz ⋅ y s ⎥ = -182,49 ΜΝ/m2
⎣⎢ Ac Ι cy Ι cz ⎦⎥
σs = │- 182,49 │ ΜΝ/m2 < 0,8 ⋅ fyk = 400,00 ΜΝ/m2

145
Oι υπάρχουσες τάσεις συμβατικού χάλυβα είναι μικρότερες από την επιτρεπόμενη
τάση, οπότε ο έλεγχος πληρούται.
Ανάλογα με το Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1.1 (105) περιορίζονται εδώ οι θλιπτικές τάσεις
χάλυβα σε 0,8 ⋅ fyk, ώστε να μην εμφανίζονται στο συμβατικό χάλυβα μη ελαστικές
παραμορφώσεις.
Σημείωση:
Κατά τη χρήση του είδους σκυροδέματος C40/50 και την απόδειξη, ότι η διατομή
παραμένει στο Στάδιο Ι, μπορεί αυτός ο έλεγχος να μην είναι κρίσιμος, επειδή στην
παράγραφο 3.5.2.3.1 αποδείχθηκε, ότι η μέγιστη θλιπτική τάση σκυροδέματος σcd
στην άκρη του δομικού στοιχείου είναι μικρότερη από 0,60 fc(t0) < 0,60 fck. Με αυτό
οι μέγιστες θλιπτικές τάσεις σκυροδέματος είναι πάντα μικρότερες από:
α ⋅ 0,6 ⋅ fck = 15 ⋅ 0,6 ⋅ 40 = 360 ΜΝ/m2 < 0,8 ⋅ fyk = 400 ΜΝ/m2
146
Περιορισμός του κατακόρυφου βέλους κάμψης
Οι κατά τις κατηγορίες Α, Β, ή C (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.3.2 (104)) σχεδιαζόμενοι
φορείς επιτρέπεται να ληφθούν για τον υπολογισμό του βέλους κάμψης ως
αρηγμάτωτοι.
Στη στήλη 2 του πίνακα 43 παρουσιάζεται το αποτέλεσμα του ηλεκτρονικού
υπολογισμού του βέλους κάμψης στη θέση x = 0,4 ⋅ l για το Στάδιο Ι. Στη στήλη 3
του πίνακα 43 λαμβάνονται υπόψη οι επιρροές του ερπυσμού, της συστολής
ξήρανσης και της χαλάρωσης.
Πίνακας 45 Απεικόνιση των μεμονωμένων βελών κάμψης(φ= 1,77, δa = 0,1625, λ= 0,80)

Δράση Βέλος κάμψης δ [mm], t = t0 Βέλος κάμψης δ [mm], t = t∞
ΣGkj 19,2 47,9
TS 6,0 6,0
UDL 6,9 6,9
qfk 1,1 1,1
ΔTM,pos -3,6 -3,6
ΔΤN,neg 2,15 2,15
Pkm -24,1 -44,7
Το συνολικό βέλος κάμψης υπό το συνυπολογισμό του ερπυσμού, της συστολής

ξήρανσης και της χαλάρωσης τη χρονική στιγμή t = t∞ προκύπτει:
δges = 47,9 +6,0 +6,9 + 1,1 - 3,6 + 2,15 - 44,7 = 20,5 mm
Για οδογέφυρες κατάλληλες οριακές τιμές για το βέλος κάμψης, συμφωνούνται από
κοινού με τον κύριο του έργου, αναλόγως της ευαισθησίας της κυκλοφορίας που
εξυπηρετείται (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.3 (102) P).
147
Εγκάρσιο Σύστημα
148
Εγκάρσιο Σύστημα
Στατικό σύστημα προσομοίωσης
Στο εγκάρσιο σύστημα ελέγχονται ως πλάκες οι ελεύθεροι πρόβολοι, οι οποίοι

αποτελούν τα πτερύγια της πλακοδοκού του φορέα.
Σχήμα 39 Διατομή γέφυρας και διαστάσεις
Για τη διαστασιολόγηση στην εγκάρσια διεύθυνση θεωρείται ένα τμήμα της γέφυρας
μήκους του 1,0 m. Όλες οι ακόλουθες τιμές διατομής και φορτία διατομής που
δίνονται αναφέρονται σε ένα τμήμα 1,0 m πλάτους. Διαστασιολογείται η κρίσιμη
διατομή 0 – 0 (τμήμα προβόλου), Σχήμα 39.
Το στατικό σύστημα είναι ένας ελεύθερος πρόβολος με την απόσταση από τη

στήριξη των leff = ln = 1,75 m
Χαρακτηριστικές τιμές των δράσεων και των φορτίων διατομής
Τα ίδια βάρη του προβόλου και του πεζοδρομίου προκαλούν γραμμικά φορτία και μία
γραμμική ροπή στις δύο άκρες της γέφυρας. Τα προστατευτικά κιγκλιδώματα
λαμβάνονται υπόψη στους υπολογισμούς με ένα γραμμικό φορτίο των 0,5 kN/m,
Σχήμα 40.
149
1,00
4 =0,50 kN/m
0
1
3
7
Vr Mr
,20,20
50
2
,90
,25
,75 1,00
,25 0
1,75
e1
e2
e3
e4
Σχήμα 40 Ακραία μεγέθη τομής
Πίνακας 46 Ακραία μεγέθη τομής του προβόλου από μόνιμη φόρτιση

Νο Τμήμα Εμβαδόν Ειδικό Βάρος g Φορτίο gk Εκκεντρότητα ei Ακραία ροπή ΜG,k
[m2] [kN/m3] [kN/m] [m] [kNm/m]
1 Πεζοδρόμιο 0,273 25 6,825 1,599 -10,91
2 Πρόβολος 0,525 25 13,125 0,778 -10,21
3 Οδόστρωμα 0,070 24 1,68 0,50 -0,84
4 Κιγκλίδωμα 0,5 1,775 -0,888
Ίδιο βάρος
gk 0,525 ⋅ 25 = 13,125 kN/m
Ίδιο βάρος του πεζοδρομίου(Πεζοδρόμιο κατά RZ Κεφ. 5)
Σκυρόδεμα πεζοδρομίου: 0,273 ⋅ 25 = 6,825 kN/m
Κιγκλίδωμα (Κιγκλίδωμα κατά RZ Κεφ. 5) = 0,5 kN/m
Τα φορτία διατομής στην τομή προκύπτουν ως εξής:
mgk = -10,91 – 10,21 – 0,84 – 0,888 = - 22,85 kNm/m

vgk = - 6,825 – 13,125 – 1,68 – 0,50 = - 22,13 kN/m
150
Μεταβλητές δράσεις
Φορτιστικό Προσομοίωμα 1
a) Διπλός άξονας (Tandem – System TS)
Κάθε φορτίο άξονα ανέρχεται σε αQ ⋅ Qk, όπου αQ είναι ο συντελεστής

προσαρμογής για το συνυπολογισμό των διαφόρων κλάσεων οδού ή των
διαφορετικών αναμενόμενων τοποθετήσεων της κυκλοφορίας, και στη συνέχεια
κάθε άξονας του διπλού άξονα έχει δύο ιδεατούς τροχούς, έτσι ώστε κάθε φορτίο
τροχού να ανέρχεται σε 0,5 ⋅ αQ ⋅ Qk. Η επιφάνεια επαφής κάθε τροχού είναι ένα
τετράγωνο με ένα μήκος πλευρών των 0,40 m.
Με τη βασική τιμή Q1k = 300 kN και το σταθερό – συντελεστή προσαρμογής αQ =
0,8 προκύπτουν τέσσερα φορτία τροχού στη λωρίδα κυκλοφορίας 1 0,5 ⋅ 0,8 ⋅ 300
= 120 kN το καθένα, Σχήμα 18 και 19.
Οι πρόβολοι φορτίζονται με δύο φορτία τροχού. Τα άλλα δύο φορτία τροχού του
διπλού άξονα φορτίζουν τον κορμό του κύριου φορέα.
QΤSK = 2 ⋅ 120 = 240 kN
Τα φορτία διατομής στην πάκτωση προκύπτουν ως εξής (Σχ. 39 και 40):

Η εκκεντρότητα των μοναχικών φορτίων υπολογίζεται επι το δυσμενέστερο, με 0,20
αντί 0,50 m απόσταση από το κράσπεδο σε:
1,75 – 0,75 – 0,20 = 0,80 m
Το πλάτος της κατανομής της φόρτισης με βαση τον έναν τροχό υπολογίζεται υπό
45ο ως εξής:
0,80 ⋅ 2 + 0,40 = 2,0 m
mQTSk = - 120 ⋅ 0,80 / 2,00 = - 48,00 kNm/m

vQTSk = - 120 / 2,00 = - 60,00 kN/m
Εάν το συνεργαζόμενο πλάτος προέκυπτε μεγαλύτερο της απόστασης 2,0 m

μεταξύ των αξόνων τότε αυτό θα έπρεπε να υπολογιστεί με βάση τους δύο
τροχούς:
0,80 ⋅ 2 + 0,20 ⋅ 2 + 2,0 = 4,0 m
οπότε:
mQTSk = - 240 ⋅ 0,80 / 4,00 = - 48,00 kNm/m
Σύμφωνα με τον ΚΩΣ τα συνεργαζόμενα πλάτη για την κάμψη και την τέμνουσα δεν
ταυτίζονται και λαμβάνονται από τον πίνακα 8.1 και 8.2.
b) Το ομοιόμορφα κατανεμημένο φορτίο (UDL – System) ανέρχεται ανά m2:

qUDLk = αq ⋅ qk
151
όπου αq είναι ένας συντελεστής προσαρμογής.
Με το σταθερό – συντελεστή προσαρμογής αq = 1,0 και qk = 9,0 kN/m2 προκύπτει

για τη λωρίδα κυκλοφορίας 1 ένα επιφανειακό φορτίο των
1,0 ⋅ 9,0 = 9,0 kN/m2
qUDLk = 9,0 kN/m2
Με το πλάτος φόρτισης του 1,00 m προκύπτουν τα φορτία διατομής στην τομή ως

εξής:
Πλάτος μεταξύ κράσπεδου και τομής: 1,75 - 0,75 = 1,00 m

Η εκκεντρότητα υπολογίζεται σε: 1,00 / 2 = 0,50 m
mUDLk = - 1,00 ⋅ 9,0 ⋅ 0,50 = - 4,50 kNm/m

vUDLk = - 1,00 ⋅ 9,0 = - 9,00 kN/m
c) Δράση στα πεζοδρόμια
Τα πεζοδρόμια των οδικών γεφυρών πρέπει να φορτίζονται με ένα ομοιόμορφα

κατανεμημένο επιφανειακό φορτίο qfk = 5 kN / m2.
Το πεζοδρόμιο φορτίζεται σε πλάτος 0,75 m

Η εκκεντρότητα υπολογίζεται σε: 1,75 – 0,375 = 1,375 m
mqfk = - 0,75 ⋅ 5,00 ⋅ 1,375 = - 5,16 kNm/m

vqfk = - 0,75 ⋅ 5,00 = - 3,75 kN/m
d) Δράση στα κιγκλιδώματα
Λαμβάνεται ένα οριζόντια ασκούμενο γραμμικό φορτίο των qGelk = 0,8 kN / στην
άνω πλευρά του κιγκλιδώματος, ασκούμενο οριζόντια προς τα έξω ή προς τα μέσα.
mqGelk = - 0,80 ⋅ 1,45 = - 1,16 kNm/m

nqGelk = ± 0,80 kN/m
e) Δράση ανέμου
wk = 2,65 kN/m
152
mqwk = - 2,65 ⋅ 1,40 = - 3,71 kNm/m

nqwk = 2,65 kN/m
Τυχηματικές δράσεις από οχήματα κυκλοφορίας
a) Οχήματα σε πεζο- και σε ποδηλατοδρόμους γεφυρών (Fb 101, Kεφ. IV, 4.7.1
(1) Ρ)
Πρέπει να ληφθεί υπόψη μία τυχηματική δράση φορτίου άξονα των αQ2 ⋅ Q2k(Fb
101, Kεφ. IV, 4.7.3.1).Τα φορτία τροχού σε περ’ιπτωση ατυχήματος ενεργούν μέχρι
την άκρη των προβόλων του φορέα. Το φορτίο κατανέμεται οριζόντια υπό 45ο μέχρι
την πάκτωση, Fb 101, Kεφ. IV, 4.7.3.1 (2).
Με τη βασική τιμή Q2k = 200 kN και το σταθερό – συντελεστή προσαρμογής αQ2 = 0,8
προκύπτουν δύο φορτία τροχού στη διαμήκη διεύθυνση πάνω στο πεζοδρόμιο, Fb
101, Kεφ. IV, 4.3.2 πίν. 4.2, στο ύψος των 0,5 ⋅ 0,8 ⋅ 200 = 80 kN το καθένα.
QΑk = 2 ⋅ 80 = 160 kN
Η εκκεντρότητα υπολογίζεται σε(Σχήμα 39 και 40):

1,75 – 0,20 = 1,55 m
Το πλάτος της κατανομής της φόρτισης υπολογίζεται υπό 45ο ως εξής:

1,55 ⋅ 2 + 2 ⋅ 0,20 + 2,0 = 5,50 m
mQΑk = - 160 ⋅ 1,0 / 5,50 = - 29,09 kNm/m

vQΑk = - 160 / 5,50 = - 29,09 kN/m
b) Φορτία Πρόσκρουσης στο κράσπεδο, Fb 101, Kεφ. IV, 4.7.3.2 (1)
Ένα οριζόντιο φορτίο των 100 kN ασκείται σε απόσταση των 0,05 m κάτω από την
άνω πλευρά του κρασπέδου.
Ο μοχλοβραχίονας, που αναφέρεται στην κεντροβαρική γραμμή του προβόλου

προκύπτει (Σχήμα 40):
0,40 / 2 + 0,07 + 0,16 – 0,05 = 0,38 m
Η πρόσκρουση πάνω στο κράσπεδο θεωρείται στο μέσο του φορέα.
Το πλάτος επιρροής της υπολογίζεται υπό 45ο ως εξής:
bi = 0,50 + 2 ⋅ (1,75 + 1,75) = 7,50 m
153
Τα φορτία διατομής προκύπτουν:
nqshk = 100 / 7,50 = 13,33 kN/m

mqshk = - 13,33 ⋅ 0,38 = - 5,07 kNm/m
Εκτός τούτου θεωρείται και ένα κατακόρυφο φορτίο των

0,75 ⋅ αQ1 ⋅ Q1k = 0,75 ⋅ 0,80 ⋅ 300 ΚΝ = 180 ΚΝ
στο ύψος της άνω πλευράς του κρασπέδου.
Ο μοχλοβραχίονας, αναφερόμενος στην τομή του προβόλου του σχήματος 40

1,75 – 0,50 = 1,25 m
Η σύγκρουση πάνω στο κράσπεδο λαμβάνεται στο μέσο της ανωδομής.
Το πλάτος επιρροής υπολογίζεται υπό 45ο ως ανωτέρω:
bi = 0,50 + 2 ⋅ (1,75 + 1,75) = 7,50 m
Τα φορτία διατομής προκύπτουν:
vqsνk = 180 / 7,50 = 24,00 kN

mqsvk = - 180 ⋅ 1,25 / 7,50 = - 30,00 kNm
154
Έλεγχοι
Έλεγχοι στην οριακή κατάσταση αστοχίας Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3
Οριακή κατάσταση αστοχίας έναντι μεγεθών ορθής έντασης
Οι έλεγχοι στην οριακή κατάσταση αστοχίας πραγματοποιούνται στην κρίσιμη τομή 0

- 0 στην πάκτωση του προβόλου.
a) Βασικός συνδυασμός δράσεων
Νsd = γQ1 ⋅ ΝqGelk + γQ2 ⋅ ψ02 ⋅ Νqwk
Msd = γG ⋅ Mgk + γQ1 ⋅ (MQTSk + MUDLk + Mqfk + MqGelk) +

γQ2 ⋅ ψ02 ⋅ Μqwk
Σημείωση:
Για διαστασιολόγηση του εγκάρσιου συστήματος ορίζεται η καταπόνηση λόγω του

ορθοστάτη του κιγκλιδώματος χωρίς συντελεστή συνδυασμού με την δράση στα
πεζοδρόμια, Fb 101, Kεφ. IV, 4.8.2 (1)
Πίνακας 47 Φορτία διατομής διαστασιολόγησης του εγκάρσιου συστήματος υπό μόνιμο και
μεταβλητό συνδυασμό δράσεων στην οριακή κατάσταση αστοχίας σε κάμψη με
αξονική δύναμη
Μόνιμο ΙΒ Δράσεις Συνδυασμού Συνοδευτική Δράση
Δράση γGA ⋅ gk γ Q1 (QTSk + q UDLk + q fk + q Gelk) γQ3 ⋅ ψ01 ⋅ qwk Sd
mSd [kNm/m] -30,85 -52,94 – 6,75 – 7,74 - 1,74 -1,67 -101,87
nSd [kN/m] 0,00 0,00 + 0,00 + 0,00 + 1,20 1,19 2,38
Η διαστασιολόγηση πραγματοποιείται για ορθογωνική διατομή με b/h/d = 1,00/ 0,40

/ 0,34 m
όπου:
d = h - cnom - ∅Bü - ∅s /2= 0,34 m

h = 0,40 m
cnom = 4,5 cm
∅Bü ≈ 0,8 cm
dBü η διάμετρος συνδετήρα
∅s /2 ≈ 0,7 cm
∅s Διάμετρος ράβδου του διαμήκη οπλισμού
zs1 = d – h/2 = 0,14 m
- Εφελκυόμενος οπλισμός κάμψης
με mSds = mSd - nSd ⋅ zs1
mSds = (101,87 – 2,38 ⋅ 0,14) / 1,0 = 101,54 kNm/m
μSd = mSd /(b · d2 · fcd)
155
= 101,54/(1,00 · 0,342 · 26,67 ·103)
= 0,033
ω = 0,032
as,req = ω·b·d·fcd/fyd + nSd / fyd
as,req = 0,032 · 100 · 34 · 26,67 / 435

= 6,67 cm2/m
επιλέγεται: ∅ 14 / 20 cm (as,prov = 7,69 cm2/m)
b) Τυχηματικός συνδυασμός δράσεων
Σημείωση:
Η εξίσωση συνδυασμού για την υπολογιστική καταπόνηση από τυχηματικές

καταστάσεις ορίζεται ως εξής:
∑γ
j ≥1
GAj ⋅ Gkj "+" Ad "+"Ψ11 ⋅ Qk 1 "+" ∑Ψ2i ⋅ Q ki
i >1
Αυτός ο κανόνας συνδυασμού ισχύει μόνο για τυχηματικές δράσεις όπως σύγκρουση
από κυκλοφορία κάτω από γέφυρες κ.α (Fb 101, Kεφ. ΙΙ, 9.4.2 (3), Εξ. 9.11).
Όταν οι έλεγχοι διεξάγονται για τυχηματικές δράσεις από κυκλοφορία πάνω στη
γέφυρα, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλες οι συνοδευτικές οιονεί – μόνιμες
δράσεις κυκλοφορίας (Fb 101, Kεφ. ΙV, Παράρτημα C,C.2.1.2 (4)).
Στην προκειμένη περίπτωση αντιμετωπίζεται η φόρτιση πρόσκρουσης πάνω στο

κράσπεδο.
Πίνακας 48 Φορτία διατομής διαστασιολόγησης του εγκάρσιου συστήματος υπό

τυχηματικό συνδυασμό δράσεων στην οριακή κατάσταση αστοχίας από κάμψη
σε αξονική δύναμη
Τυχηματική
Δράση
Δράση γGA ⋅ gk Qsvk ψ11QTSk ψ12(qUDLk + qfk + qgelk) ψ21 ⋅ qwk Sd
mSd [kNm/m] -30,85 -30,00 -26,48 -4,33 0,00 -91,66
nSd [kN/m] 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00
με:
γGA = 1,00
ψ11 = 0,75
ψ12 = 0,40
ψ21 = 0,00
προκύπτει:
(│-91,66│kNm < (│-101,87│kNm)

156
Επειδή τα φορτία διατομής διαστασιολόγησης υπό τον τυχηματικό συνδυασμό
δράσεων είναι μικρότερα από εκείνα του συνδυασμού των μόνιμων και μεταβλητών,
ο έλεγχος δεν είναι κρίσιμος.
157
Οριακή κατάσταση αστοχίας έναντι τέμνουσας Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2
a) Βασικός συνδυασμός δράσεων
Για τον έλεγχο έναντι τέμνουσας προκύπτουν τα παρακάτω φορτία διατομής της
διαστασιολόγησης:
Vsd = γG ⋅ Vgk + γQ1 ⋅ (VQTSk + VUDLk + Vqfk + VGelk) +

γQ2 ⋅ ψ01 ⋅ Vqwk
όπου:
γG = 1,35
γQ1,2 = 1,50
ψ01 = 0,30
Σημείωση:
Για διαστασιολόγηση του εγκάρσιου συστήματος ορίζεται η καταπόνηση λόγω του

ορθοστάτη του κιγκλιδώματος χωρίς συντελεστή συνδυασμού με την δράση στα
πεζοδρόμια (Fb 101, Kεφ. IV, 4.8.2 (1)).
Η μειωμένη αξονική δύναμη αγνοείται στα παρακάτω.
Πίνακας 49 Φορτία διατομής διαστασιολόγησης του εγκάρσιου συστήματος υπό μόνιμο

και μεταβλητό συνδυασμό δράσεων στην οριακή κατάσταση αστοχίας έναντι
τέμνουσας
Δράση γ G ⋅ gk γQ1 (QTSk + qUDLk + qfk + qGelk) γQ2 ⋅ ψ01 ⋅ qwk Sd
vSd [kN/m] -29,88 -126,75 0,00 -156,63
Για την πλάκα - πρόβολο δεν απαιτείται κανένας οπλισμός διάτμησης, εάν πληρούται
η παρακάτω προϋπόθεση (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.2 (3)):
VSd ≤ VRd1
H τιμή διαστασιολόγησης της αντοχής σε τέμνουσα VRd1 είναι (Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.3.2.3 (102), Εξ. 4.118):
VRd1 = [0,1 ⋅ η1 ⋅ κ ⋅ (100 ⋅ ρi ⋅ fck)1/3 – 0,12 ⋅ σcd] ⋅ d
όπου:
κ = 1 + (200 / d)1/2 = 1,76 ≤ 2,0
ρΙ = asl /d = 0,0022 ≤ 0,02
σcd = ΝSd / Ac = 0,00 MN/m2
d = 0,34 m
b = 1,00 m
προκύπτει: vRd1 = 0,108 MN/m
158
0,157 ΜΝ/m > 0,108 ΜΝ/m
Απαιτείται οπλισμός διάτμησης.
Έλεγχος της θλιβόμενης διαγωνίου(Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.4.4,Εξ. 4.26):
VRd2 = bw ⋅ 0,9 ⋅ d ⋅ ν ⋅ fcd / (cot θ + tan θ)
όπου:
bw = 1,00 m
d = 0,34 m
ν = 0,7 – fck / 200 ≥ 0,5

= 0,7 – 40 / 200 = 0,5
α = 0,85
Επιλέγεται γωνία κλίσης της θλιβόμενης διαγωνίου: θ = 29,7ο
cot θ = 1,75 tab θ = 0,57
b = 1,00 m
vRd2 = 1,54 MN/m ≈ 0,157 MN = vsd
Οριακή επάρκεια της θλιβόμενης διαγωνίου
Ο απαιτούμενος οπλισμός διάτμησης asw προκύπτει από την παρακάτω εξίσωση (Fb
102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.4.4, Εξ. 4.27):
VSd = 0,157 MN
asw = Asw /s
d = 0,34 m
bw = 1,00 m
fywd = 500/1,15 = 435 MN/m2
fcd = fck / γc = 26,67 MN/m2
Για τη γωνία κλίσης των θλιβόμενων διαγωνίων του σκυροδέματος ισχύουν τα

παρακάτω όρια (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.4.4 (1)):
4 7
≤ cotθ ≤
7 4
159
θ = 29,7ο
cot θ = 1,75
tan θ = 0,57
Η χαμηλότερη κλίση της θλιβόμενης διαγωνίου δίνει τον μικρότερο απαιτούμενο

οπλισμό διάτμησης, αν και δίνει ακόμα τη μεγαλύτερη δύναμη θλιβόμενης διαγωνίου
Από αυτά προκύπτει:

= 0,157 / (0,9 ⋅ 0,35 ⋅ 435 ⋅ 1,75) ⋅ 104
= 6,55 cm2/m
Επιπλέον πρέπει να πληρούται η παρακάτω προϋπόθεση (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2.4.4
(2)):
Asw ⋅ fywd / (bw ⋅ s) ≤ 0,5 ⋅ ν ⋅ fcd
με:
ν = 0,7 – fck / 200 ≥ 0,5
= 0,7 – 40 / 200 = 0,5
6,55 ⋅ 10-4 ⋅ 435/1,0 = 0,285 MN/m2 ≤ 0,5⋅0,5 . 26,67 = 6,67 MN/m2
Συνεπώς πληρούται η επιπλέον προϋπόθεση.
Ο ελάχιστος οπλισμός διάτμησης asw,min (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 5.4.3 (2)), λαμβάνοντας
υπόψη το ελάχιστο ποστοστό οπλισμού ρw,min κατά το Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 5.4.2.2, πίν.
5.5, προκύπτει:
asw,min = 0,6 ⋅ ρw,min ⋅ bw = 0,6 ⋅ 0,0013 ⋅ 1,00 ⋅ 104

= 7,80 cm2/m > 6,55 cm2/m
και είναι επομένως κρίσιμος.
b) Τυχηματικός συνδυασμός δράσεων
Η εξίσωση συνδυασμού για τυχηματικές καταστάσεις διαστασιολόγησης ορίζεται ως

εξής(Fb 101, Kεφ. ΙΙ, 4.3.2):
∑γ
j ≥1
GAj ⋅ Gkj "+" Ad "+"Ψ11 ⋅ Qk 1 "+" ∑Ψ2i ⋅ Q ki
i >1
με:
γGΑ = 1,00
ψ11 = 0,75
ψ12 = 0,40
ψ21 = 0,00
160
Αυτός ο κανόνας συνδυασμού ισχύει μόνο για τυχηματικές δράσεις όπως
σύγκρουση από κυκλοφορία κάτω από γέφυρες.
Όταν οι έλεγχοι διεξάγονται για τυχηματικές δράσεις από κυκλοφορία πάνω στη
γέφυρα, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλες οι συνοδευτικές οιονεί – μόνιμες
δράσεις κυκλοφορίας (Fb 101, Kεφ. ΙV, 4.8.2 (1)).
Κρίσιμη είναι εδώ η περίπτωση φόρτισης οχημάτων επί πεζοδρομίου ή και

ποδηλατοδρομίου οδογεφυρών.
Για τον έλεγχο σε τέμνουσα προκύπτουν τα παρακάτω φορτία διατομής

διαστασιολόγησης:
Πίνακας 50 Φορτία διατομής διαστασιολόγησης του εγκάρσιου συστήματος υπό τυχηματικό

συνδυασμό δράσεων στην οριακή κατάσταση αστοχίας για τέμνουσα
Τυχηματική
Δράση
Δράση γGA ⋅ gk QΑk ψ11QTSk ψ21(qUDLk + qfk + qgelk) ψ21 ⋅ qwk Sd
νSd [kN/m] -29,88 -29,09 -52,94 -5,10 0,00 -117,01
H τιμή της υπολογιστικης της αντοχής σε τέμνουσα VRd1 προκύπτει (Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.3.2.3 (102), Εξ. 4.118):
VRd1 = [0,1 ⋅ η1 ⋅ κ ⋅ (100 ⋅ ρi ⋅ fck)1/3 – 0,12 ⋅ σcd] ⋅ d
όπου στην τυχηματική κατάσταση διαστασιολόγησης μειώνεται ο γc από 1,5 σε 1,3.

Με αυτό αυξάνεται το μερίδιο του σκυροδέματος στην τιμή διαστασιολόγησης της
αντοχής σε τέμνουσας και ο συντελεστής 1,5/1,3 = 1,15.

κ = 1 + (200 / d)1/2 = 1,76 ≤ 2,0
ρΙ = as1,prov /d = 0,0029 ≤ 0,02
σcd = ΝSd / Ac = 0 MN/m2
d = 0,34 m
b = 1,00 m
vRd1 = 0,135 MN/m
0,117 ΜΝ/m < 0,135 ΜΝ/m
161
Έλεγχος στην οριακή κατάσταση λειτουργικότητας (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4)
a) Περιορισμός των τάσεων για κάμψη με αξονική δύναμη Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.1
Εφόσον η εφελκυστική τάση σκυροδέματος στο Στάδιο Ι υπό σπάνιο συνδυασμό

δράσεων δεν υπερβαίνει την τιμή
σc,max = fctm
, επιτρέπεται για την εύρεση των τάσεων να λαμβάνεται συνεργαζόμενη η συνολική

διατομή σκυροδέματος. Μαζί επιλέγεται κατά βάση μία γραμμική σχέση του
σκυροδέματος και του χάλυβα τόσο υπό εφελκυσμό όσο και υπό θλίψη (Fb 102, Kεφ.
ΙΙ, 4.4.1.2 (5),(6)).
- Φορτία διατομής διαστασιολόγησης υπό σπάνιο συνδυασμό δράσεων (πίνακας

51):
Μsd = Mgk + MQTSk + MUDLk + Mqfk + MqGelk +⋅ψ01 ⋅ Μqwk
Πίνακας 51 Φορτία διατομής διαστασιολόγησης του εγκάρσιου συστήματος στην οριακή

κατάσταση λειτουργικότητας υπό σπάνιο συνδυασμό δράσεων
Δράση gk QTSk + qUDLk + qfk + qGelk γQ3 ⋅ ψ01 ⋅ qwk Sd
mSd [kNm/m] -28,85 -35,29 – 4,50 – 5,16 - 1,16 -1,113 -76,07
nSd [kN/m] 0,00 0,00 + 0,00 + 0,00 + 0,80 0,795 1,56
- Εύρεση της εφελκυστικής τάσης σκυροδέματος (στην άνω ίνα) Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.4.1.2 (5)
με:
Αc = 0,40 m2/m
Wco = 1,0 ⋅ 0,402 / 6 = -0,027 m3/m
προκύπτει:
nSd mSd
σ co = + = 2,82 ΜΝ/m2
Ac W co
2,82 MN/m2 < fctm = 3,5 MN/m2
Επειδή είναι μικρότερη από τη μέση τιμή της εφελκυστικής αντοχής του
σκυροδέματος, ο έλεγχος διεξάγεται στο Στάδιο Ι.
Παρατήρηση:
Ο περιορισμός για τις διατμητικές από κάμψη τάσεις για το μη προεντεταμένο

εγκάρσιο σύστημα, που περιλαμβάνονταν στο DIN 4227, 15.6, δεν υφίσταται στο
Fb 102.
162
Η ακραία τάση στο Στάδιο Ι να υπολογιστεί κατά την παρακάτω εξίσωση:
- Φορτία διατομής διαστασιολόγησης υπό τον μη συχνό συνδυασμό φόρτισης
Νsd = Νgk +Ψ’1 (ΝQTSk + ΝUDLk + Νqfk + ΝGelk) +⋅ψ1,1 ⋅ νqwk
Μsd = Mgk + Ψ’1 (MQTSk + MUDLk + Mqfk + MqGelk)+⋅ψ1,1 ⋅ Μqwk
όπου:
Ψ’1 = 0,80
Ψ1,1 = 0,50

κατάσταση λειτουργικότητας υπό μη - συχνό συνδυασμό δράσεων
Δράση gk ψ’1 (QTSk + qUDLk + qfk + qGelk) ψ1,1 ⋅ qwk Sd
mSd [kNm/m] -28,85 -36,89 -1,86 -67,6
nSd [kN/m] 0,00 0,64 1,33 1,97
nSd mSd
σ co = + = 2,504 ΜΝ/m2
Ac Wco
2,504 ΜΝ/m2 < 0,6 ⋅ fck = 24,00 ΜΝ/m2
Oι μέγιστη θλιπτική τάση σκυροδέματος στην κάτω ίνα της διατομής είναι στον
υπολογισμό για τη μη ρηγματωμένη διατομή στο Στάδιο Ι μικρότερη από την
επιτρεπόμενη τάση.
- Έλεγχος του περιορισμού των τάσεων στο συμβατικό χάλυβα (Fb 102, Kεφ. ΙΙ,
4.4.1.1 (105))
Για συνθήκες ρηγμάτωσης του Σταδίου ΙΙ προκύπτει η τάση χάλυβα σs σε απλή

κάμψη:
m Sd
σs =
a s1 ⋅ z
με:
mSd = 0,087 MNm/m

as1 = 7,69 cm2/m
προκύπτει:
m Sd
σs = = 377 ΜΝ/m2
a s1 ⋅ z
163
377 ΜΝ/m2 < 0,8 ⋅ fyk = 400 ΜΝ/m2
Οπότε η λειτουργική τάση χάλυβα είναι μικρότερη από την επιτρεπόμενη τάση.
b) Περιορισμός του εύρους ρηγμάτωσης
Επειδή στην προκειμένη περίπτωση στην εγκάρσια διεύθυνση απαιτούμενη κλάση

είναι η D, ελέγχεται ο περιορισμός του εύρους ρηγμάτωσης υπό τον συχνό
συνδυασμό φόρτισης (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.0.3).
Για το οπλισμένο σκυρόδεμα η τιμή διαστασιολόγησης του εύρους ρηγμάτωσης

ανέρχεται σε wk = 0,3 mm (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.1 (107)).
Ο ελάχιστος οπλισμός πρέπει να τοποθετείται στις περιοχές, στις οποίες υπό τον μη
συχνό συνδυασμό δράσεων οι τάσεις σκυροδέματος είτε οι εφελκυστικές είτε οι
θλιπτικές είναι μικρότερες του 1 Ν/mm2 (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.2.2 (101)).
Έλεγχος στην εφελκυόμενη ζώνη (άνω ίνα διατομής)
- Έλεγχος του περιορισμού των τάσεων (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.2.2 (101))
nSd = 1,97 kN/m

mSd = -67,60 kNm/m
Αc = 0,40 m2/m
Wco = -0,027 m3/m
nSd mSd
σ co = + = 2,501 ΜΝ/m2
Ac W co
2,501 MN/m2 > - 1,00 MN/m2

< 3,50 MN/m2
Η τάση στην εφελκυόμενη άνω ίνα υπό το συχνό συνδυασμό δράσεων είναι
μικρότερη από τη μέση εφελκυστική αντοχή του σκυροδέματος fctm. Ωστόσο όπως
αποδείχθηκε στον έλεγχο του περιορισμού των τάσεων, υπό το σπάνιο συνδυασμό
δράσεων προκύπτει υπέρβαση της εφελκυστικής αντοχής του σκυροδέματος
συνεπώς κρίσιμος σε αυτήν την περίπτωση είναι ο έλεγχος του εύρους
ρηγμάτωσης και όχι ο ελάχιστος οπλισμός.
Έλεγχος για τη θλιβόμενη ζώνη
- Έλεγχος του περιορισμού των τάσεων (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.2.2 (101))
Μεταβλητές δράσεις δε λαμβάνονται υπόψη λόγω της ευνοϊκής τους δράσης
nSd = 0 kN/m
mSd = -28,85 kNm/m
Αc = 0,40 m2/m
Wco = -0,027 m3/m
164
nSd mSd
σ co = + = -1,07 ΜΝ/m2
Ac W co
-1,07 MN/m2 < - 1,00 MN/m2
Στη θλιβόμενη ζώνη δεν απαιτείται κανένας ελάχιστος οπλισμός.
Περιορισμός της ρηγμάτωσης (Fb 102, Kεφ. ΙΙ, 4.4.2.3)
Όταν υπό κρίσιμο συνδυασμό δράσεων για τον έλεγχο του εύρους ρηγμάτωσης
σύμφωνα με τον πίνακα 4.118 οι τάσεις σκυροδέματος στην εφελκυόμενη ίνα της
διατομή υπερβαίνουν τη μέση τιμή της εφελκυστικής αντοχής του σκυροδέματος (σc
≤ fctm), επιτρέπεται το εύρος ρωγμής να θεωρείται αποδεκτό, όταν είτε η διάμετρος
της ράβδου δεν υπερβαίνει την τιμή που δίνεται στον πίνακα 4.120 είτε η απόσταση
μεταξύ των ράβδων οπλισμού δεν υπερβαίνει τα όρια του πίνακα 4.121.

κατάσταση λειτουργικότητας υπό τον συχνό συνδυασμό δράσεων
Δράση gk ψ1,1 ⋅ QTSk + ψ1,2 ⋅(qUDLk + qfk + qGelk) ψ2,1 ⋅ qwk Sd
mSd [kNm/m] -28,85 -26,47 – 4,33 0,00 -59,65
nSd [kN/m] 0,00 0,00 + 0,32 0,00 0,32
Η τάση χάλυβα προκύπτει:
⎛m ⎞ 1
σ s = ⎜ Sds + nSd ⎟ ⋅ ⋅b
⎝ z ⎠ a s1
με mSds = mSd - nSd ⋅ zs1 = mSd

z = 0,9 ⋅ d
d = 34 cm
as1 = 7,69cm2/m
σ s = 247 MN/m2
Για να διατηρηθεί το εύρος ρηγμάτωσης κάτω του μεγίστου επιτρεπτού wk = 0,3 mm

για το οπλισμένο σκυρόδεμα λαμβάνεται ως μέγιστη τιμή της απόστασης των
ράβδων ίση με:
smax = 200 mm
Η μέγιστη απόσταση των ράβδων του επιλεγόμενου ελάχιστου συμβατικού οπλισμού

sprov = 150 mm < smax = 200 mm
Επομένως ο έλεγχος για τον περιορισμό του εύρους ρηγμάτωσης πληρούται.
165

Din-Fb Bridge - Epes

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Din-Fb Bridge - Epes

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης – Πολυτεχνική Σχολή – Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΑΝΩ ΔΙΑΒΑΣΕΩΣ ΜΕ ΒΑΣΗ

Άνοιγμα 28,50 m Άνοιγμα 28,50 m

Διαμήκης Κλίση Διαμήκης Κλίση Άξονας Στήριξης

Λ.Ε.Α 2 Λωρίδες Κυκλοφορίας

Συνολικό μήκος πάνω από ΑΚ κάλυμμα 54 60 m

,40 1,00 1,05

4,45 1,05 ,50

1.1 Περιγραφή του Φέροντα Οργανισμού

Σχήμα 1 Τρισδιάστατη άποψη του φορέα

Ο φορέας της ανωδομής αποτελείται από μία προεντεταμένη πλακοδοκό με διάκενα

Για σταθερό ύψος διατομής h = 1,30 m προκύπτειένα μέτρο λεπτότητας ίσο με λ =

Πίνακας 1 Λειτουργικές απαιτήσεις συναρτήσει της κατηγορίας απαίτησης του φορέα

Άνοιγμα 28,50 m Άνοιγμα 28,50 m

Σχήμα 2 Όψη και διατομή του φορέα

Κατά την Προμελέτη ο φορέας υπολογίστηκε για τα παρακάτω φορτία κυκλοφορίας:

• Φορτιστικό Προσομοίωμα 2 (Μοναχικός άξονας)

Οι συντελεστές προσαρμογής ορίστηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό Fb 101 ίσοι με

Οι έλεγχοι κόπωσης πραγματοποιήθηκαν με το παρακάτω φορτίο κυκλοφορίας:

• Φορτιστικό Προσομοίωμα 3 (Μοναχικού οχήματος για υπολογισμό κόπωσης)

Η στήριξη της ανωδομής στα τοιχοειδή ακρόβαθρα πραγματοποιείται μέσω 2

Για τη διαμήκη διεύθυνση πραγματοποιούνται οι καθοριστικοί έλεγχοι για τις

t0: Χρονική στιγμή της τάνυσης (π.χ. 10 ημέρες)

Ο πίνακας 2 δείχνει μια συγκεντρωτική κατάσταση των βασικών παραμέτρων της

Πίνακας 2 Παράμετροι Μελέτης

1.3 Κατά Μήκος και Εγκάρσιες Τομές

1,05 24,85 6,60 24,85 1,05

Σχήμα 4 Κατά μήκος τομή του φορέα

Σχήμα 5 Διατομή της ανωδομής

1.5 Χαρακτηριστικές Τιμές Υλικών

Τένοντες Προέντασης/ Μέθοδοι Προέντασης

Ποιότητα χάλυβα τενόντων: S 1570 / 1770

Χαρακτηριστική τιμή συντελεστή τριβής: μ = 0,20

Αθέλητη γωνιακή εκτροπή από την k = 0,00523 m-1

Ελάχιστη καμπυλότητα: rmin = 5,50 m

Ολίσθηση στην ενεργό αγκύρωση των Δlsl = 6 mm

Ανεκτό εύρος τασεως στις αγκυρώ-

Χαρακτηριστική τάση διαρροής τενόντων για 0,1 % παραμένουσα

Επιμέρους συντελεστές ασφαλείας

Μέτρο ελαστικότητας: Εp = 195000 MN/m2

Βαθμός χαλάρωσης: 2 (χαμηλή χαλάρωση)

Πλάκα αγκύρωσης για αγκύρωση τενόντων Τύπος Ε

Σωλήνας Περιβολής Οπλισμών

Μέγιστη εκκεντρότητα των οπλι-

Γενικά (για C 40/50) cmin = 4 cm

για ασφαλέστερη μεταβίβαση της

Οριζόντια: ah ≥ 0,8 da = 7 cm (Kρίσιμο)

Είδος συμβατικού οπλισμού S 500

Όριο διαρροής fyk = 500 MN/m2

Χαρακτηριστική Εφελκυστική ftk = 550 MN/m2

Κλάση ολκιμότητας Υψηλή (κλάση Η)

Σε όλα τα δομικά στοιχεία με μεγάλο πάχος επικάλυψης επιβάλλεται η χρήση

Με h = 1,30 m και μ = 0,06 προκύπτει ένας απαιτούμενος επιδερμικός οπλισμός των:

as,req = 1,30 ⋅ 0,06 ⋅ 100

επιλέγεται: ∅ 10 / 10 cm, πάνω και κάτω σταυροειδώς

as,prov = 7,85 cm2/m

επιλέγονται: 22 ∅ 16 κάτω Αs,prov = 44,22 cm2

ενώ στην περιοχή της στήριξης ο απαιτούμενος οπλισμός ανθεκτικότητας ανέρχεται

επιλέγονται: 33 ∅ 16 πάνω Αs,prov = 66,33 cm2

Γενικά: cmin = 4,0 cm

σε επαφή με το σκυρόδεμα: cmin = 2,0 cm

για χημική προσβολή αλατιού cmin = 5,0 cm

Η κρίσιμη επικάλυψη για την ανωδομή ισούται με: