FOTO SHUTTERSTOCK
Zo drijf je de prijs
van een speler op
Eind deze maand is de
deadline voor voetballers
om van club te wisselen.
Ondertussen zijn er
geruchten over aanstaande
transfers. Vaak zijn die nep,
maar ze maken een speler
wél meer waard.
Auke Kok
18 augustus 2015 - NRC HANDELSBLAD
Twee weken, dan is het circus weer voorbij.
Twee weken van geruchten die doorgaan voor
nieuws, van lege hulzen die kogels moeten
voorstellen in ongecheckte berichtgeving: het
circus van de transferperiode in voetballand.
Iedereen weet dat met name op internet
‘voetbalnieuws’ vaak geen nieuws is, maar
het scoort. „Het wordt steeds erger”, zegt
© PLOT26
chef sport Jaap de Groot van De Telegraaf,
die veel doet aan transfernieuws. „Het vergt
van ons een steeds grotere alertheid, omdat
minstens zeven op de tien transfernieuwtjes
die je op internet tegenkomt niet kloppen. Op
de redactie discussiëren we daar de laatste tijd
veel over: pas op dat je niet wordt gebruikt
voor allerhande spelletjes.”
Verdienen aan fopnieuws
Probleem zijn vaak de zaakwaarnemers. Die
hebben er een handje van om fopnieuws de
wereld in te slingeren, in de hoop daarmee de
bij hen aangesloten profvoetballers vooruit te
helpen. Door te suggereren dat een speler in
de belangstelling staat, kan de club waarmee
de zaakwaarnemer in onderhandeling is
nerveus worden en meer geld bieden.
De voor dit verhaal benaderde
zaakwaarnemers zeggen dat het spel zo
inderdaad wordt gespeeld, maar ook dat zij
zelf natúúrlijk altijd de waarheid spreken.
Zo ook Hakim Slimani. Hij wil na enig
aandringen wel toegeven dat hij de media
„een enkele keer” heeft gebruikt. „Ik had laatst
een speler die in onderhandeling was voor een
nieuw contract met zijn club”, zegt hij. „Maar
helaas was er elders geen belangstelling
voor hem, in mijn ogen onterecht. Toen heb
ik een journalist gebeld en gezegd dat er
voor die speler serieuze interesse was van
buitenlandse clubs. Het maakte die journalist
niet uit of het waar was of niet, hij maakte er
een nieuwsartikel van. Dat zoemde rond op
verschillende voetbalsites, waardoor er onrust
ontstond in die club. Ze wilden mijn cliënt
daar absoluut niet kwijt. Prompt kreeg de
speler een hoger salaris aangeboden.”
Ik wil niet liegen
Slimani doet „alles” voor zijn klanten, maar
hij benadrukt dat hij normaal gesproken
eerlijk is. „Ik wil niet liegen en maak zo min
mogelijk gebruik van de media”, zegt de
zaakwaarnemer van onder anderen Vitesse-,
Feyenoord- en AZ-voetballers. „Liever werk
ik in alle rust, zonder al die poespas. Ik wil
kwaliteit leveren. Maar soms ontkomt een
zaakwaarnemer er niet aan om een bepaalde
sfeer te creëren, waar zijn voetballer van
profiteert.”
De vele voetbalsites, zoals voetbalzone.
nl en elfvoetbal.nl, leven van het aantal
bezoekers; die leveren digitale advertenties
op en de — vaak jonge — lezers van deze sites
lijkt het gebrekkige waarheidsgehalte niets
uit te maken. Juist in de transferperioden
worden zulke sites honderdduizenden
keren per dag bezocht voor nieuws dat
grotendeels bestaat uit berichten met koppen
tussen aanhalingstekens. Veel nieuws is
met copy-paste overgenomen van serieuze
media, of gebaseerd op namaak-scoops van
zaakwaarnemers.
Gestreste zaakwaarnemers
Volgens Jaap de Groot van De Telegraaf
sluipen de al dan niet gestuurde geruchten
de serieuze media binnen. Zelfs berichten
van persbureau ANP moeten van hem eerst
„driedubbel” gecheckt worden. „We hebben
het al meegemaakt dat een ANP-bericht was
ingestoken door een zaakwaarnemer. Het
gaat al zover dat zo’n agent in samenwerking
met een club geruchten verspreidt, om daar
samen beter van te worden. Dan denk je zijn
bewering te checken bij die club, en word je
ongemerkt onderdeel van een opzetje.”
„Je merkt aan journalisten dat ze steeds meer
moeten scoren”, zegt zaakwaarnemer Rob
Jansen. „Sommige zaakwaarnemers baten
die drive uit om hun cliënt er gewild uit te
laten zien. Ze weten dat het toch niet wordt
gecheckt. De speler in kwestie vindt al die
belangstelling alleen maar fijn. Het streelt
zijn ego als journalisten hem komen vragen
of het waar is dat Bayern München hem wil
hebben.”
Verslaggevers van voetbalwebsites, vaak
bijklussende studenten, krijgen momenteel
nogal wat gestreste zaakwaarnemers
aan de lijn met ‘gouden tips’ – blijkt uit
navraag bij de sites. Tegen het einde van de
transferperiode vrezen de agenten hun cliënt
niet meer te kunnen slijten aan een club
en, als gevolg daarvan, hun premies mis te
lopen. Vooral kleinere agenten zonder een
uitgebreid netwerk hebben de media nodig
om belangstelling op te wekken.
Wachten op een glanzend strikje
Zo is de zaakwaarnemer van Ajaxspeler
Nicolai Boilesen al weken bezig om hem in
de etalage te zetten. Zaakwaarnemer van
Boilesen is vader Kenny, en die behoort
niet tot de grote jongens. Drie dagen nadat
zoon Nicolai op 17 juli hoorde dat Ajax geen
gebruik meer wilde maken van zijn diensten,
meldde Kenny op ajaxshowtime.nl: „We zijn
met clubs uit vier à vijf grote competities in
gesprek. Er vinden veel onderhandelingen
plaats, maar nog niks is officieel.”
Serieuze media weten dan genoeg: ‘clubs
uit vier à vijf grote competities’ is niets, veel
te vaag, en meer nog, waarschijnlijk slechts
bluf om Nicolai Boilesen een glanzend strikje
om te doen. Inmiddels zijn we een maand
en vele berichten op goal.com, soccernews.
nl, V-bal.nl, voetbalprimeur.nl en fcupdate.nl
verder en zit de arme Boilesen, tot voor kort
een veelbelovend Deens talent, nog steeds
bij Ajax. Als vader Kenny op maandagavond
31 augustus om 00.00 uur geen club heeft
gevonden, kan zoon Nicolai het schudden
tot in december, tijdens de winterstop, als de
transfermarkt weer opengaat.

80 procent zal wel onwaar zijn

Steeds weer dat circus van halve waarheden
en harde leugens: Martin van Geel heeft
ermee leren leven. „Als je een onderzoek
doet naar al het zomerse transfernieuws zul
je zien dat 80 procent onwaar was”, zegt de
voetbaldirecteur, voorheen van Willem II,
AZ, Ajax en nu Feyenoord. „Zaakwaarnemers
hebben belang bij onrust, bij een sfeer van
onzekerheid. Clubs als Feyenoord hebben
daar last van. De vele onzin in de media
beïnvloedt de publieke opinie. De supporters
lezen dat een bepaalde speler op ons
verlanglijstje zou staan en vervolgens zijn ze
teleurgesteld als het niet doorgaat”, zegt Van
Geel. „Als ik dat allemaal moet gaan uitleggen,
heb ik er een halve dagtaak aan. Daar ben
ik dus maar mee gestopt — ook al werkt het
door tot in de kleedkamer. Ik druk de spelers
op het hart dat ze zich niet gek moeten laten
maken door al die berichten.”
Het is een spel waar je nauwelijks onderuit
kunt, volgens Van Geel. „Makelaars die
een huis helpen verkopen, dikken de
belangstelling toch ook aan om de gretigheid
onder kopers te versterken? Zo werkt het bij
ons ook. Ook ik doe er weleens aan mee. Het
is bijna standaard in zulke situaties.”
„Ik volg het allemaal niet meer”, zegt
zaakwaarnemer Rob Jansen. Maar, vindt
hij, het is ergens ook wel grappig, net als
Shownieuws. „Niemand gelooft het en toch
kijken er veel mensen naar.”

© PLOT26