Starożytni Rzymianie byli politeistami, czyli wierzyli w wiele bóstw.
Każda nawet najmniej ważna
rzeczy miała przypisane do siebie bóstwo. Każde z bóstw było bezosobowe oraz bezpłciowe. Wierzenia Rzymian były konkretne i praktyczne. Bóstwa opiekujące się domem oraz rolnicze miały szczególną rolę. Początkowo wierzący nie budowali świątyń, ani posągów, lecz cześć oddawali w domach i na łonie natury, jednak pod wpływem Etrusków to się zmieniło. To czy kogoś uzanawano za wierzącego decydowało to czy osoba oddawała cześć bogom według tradycji oraz ściśle ustalonych zasad. Do bogów zwarło się określonymi formami, a przy pomyłce wierzono, iż bóstwo może się za to obrazić. Podstawowym aktem kultu było ofiarowanie jadła bądź zwierzyny. Ofiarę również składało się z określonymi zasadami. Wielką role też odgrywały wróżby, które przeprowadzano przed każdą ważną czynnością urzędową.