ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ (Imperativus)

Η λατινική διαθέτει προστακτική μόνο στον ενεστώτα και μέλλοντα και στις δύο
φωνές.

Προστακτική Ενεργητικής φωνής

Ενεστώτας
(μόνο β’ πρόσωπο ενικού και πληθυντικού)
- - - -
ama dele lege audi
- - - -
amate delete legete audite

Μέλλοντας
(β΄ και γ΄ πρόσωπο ενικού και πληθυντικού)
- - - -
amato deleto legito audito
amato deleto legito audito
- - - -
amatote deletote legitote auditote
amanto delento legunto audiunto

Προστακτική Μέσης Φωνής

Ενεστώτας
(μόνο β’ ενικό και πληθυντικό)
- - - -
amare delere legere audire
- - - -
amamini delemini legimini audimini

Μέλλοντας
(β’ και γ΄ ενικό , γ΄ πληθυντικό)
- - - -
amator deletor legitor auditor
amator deletor legitor auditor
- - - -
amantor delentor leguntor audiuntor

Η πιο συνηθισμένη προστακτική είναι του ενεργητικού ενεστώτα , που συχνά

αντικαθιστά και την αντίστοιχη προστακτική του μέλλοντα. Η προστακτική αυτή
όμως κανονικά δεν εκφράζει απαγόρευση. Η απαγόρευση εκφράζεται με τους
εξής τρόπους: 1) noli, nolite + απαρέμφατο ενεστώτα
2) ne + υποτακτική παρακειμένου
Η προστακτική του παθητικού ενεστώτα χρησιμοποιείται κυρίως με τα αποθετικά
ρήματα.