Professional Documents
Culture Documents
चम कार
डॉ. जोसेफ मफ
कॉपीराइट © जे एम ड यू प
ु , इनकॉपो रटे ड, यू यॉक
तुत सं करण द जोसेफ मफ टतफ अ धकृत आहे
ISBN: 978-93-81506-47-9
ो े
******ebook converter DEMO Watermarks*******
मराठ अनुवाद: साय गोडसे
करण-1
तुम या मनाचं काम कसं चा तं?
करण-2
अंतमन आ ण आरो य
करण-3
अंतमन आ ण दा चं सन
करण-4
अंतमन आ ण संप ी
करण-5
अंतमन आ ण वैवा हक सम या
करण-6
े खक प रचय
पंचे यां या मदतीनं आपण सतत नरी ण करत असतो. यातूनच जगात वावरत
असताना आप या ब हमनाकडू न आप या ा मागद न मळत असतं.
ब हमन आ ण अंतमन यांचं वणन कर यासाठ आता अनेक संक पना वापर या
जातात. बा मनासाठ जागृत मन, सचेत मन असे द वापर े जातात; तर
अंतमनासाठ सु त मन, न ाव थेत ं मन अ ा सं ा वापर या जातात. इतकंच काय तर,
काही जण बा मना ा पु षाची आ ण अंतमना ा ीची उपमा दे तात. पण ात ठे वा,
मनाचे हे दोन कार आपण आप या आक नासाठ के े आहेत. वा त वक मन मा
एकच असतं.
अंतमन हे नेहमी सूचनांनी, आदे ांनी वळू कणारं असतं. या मनावर सूचनांचं वा
आदे ांचं नयं ण असतं. अंतमन सग या सूचनांचा वीकार करतं हे आप या ा मा य
के ं च पा हजे. हे मन तुम या सग या इ छा मानतं, तुम या ी मुळ च बो ाचा करत
नाही. तुम याबाबत घडणा या सग या गो ी या तुम या अंतमनावर जे वचार बबव े
एक उदाहरण बघू या. तु हां ा जर वकर बरं वाटाय ा हवं असे तर तु ही काय
करावं? तु ही ांत हा, सहजपणे ास या, च एका करा, तुम या अंतमनात या बरं
कर या या मतेचा वचार करा आ ण तुम या रीरात ा खाव े ा अवयव बरा होत
अस याचं सांगत वत: ा न त करा. हे सगळं करत असताना तुम या अंत:करणात
कोण याही कारचा कडवटपणा असता कामा नये. तु ही येका ा मा कराय ाच
हवी. ही बरं कर याची या तु ही दवसातून तीन चार वेळा परतपरत क कता.
ात ठे वा, तुमचं अंतमन तुम या रीरा ा घडवूही कतं आ ण बरंही क कतं.
आप या रीरा या खत अस े ा भागाची ोक सतत काळजी घेत असतात पण
यानंतर १०-१५ मनीटांनी ‘अरे दे वा, अजूनच खतंय, म ा कधीच बरं वाटणार नाही, मी
कधीच यातून बरा होणार नाही,’ अस ं काहीतरी हणाय ा ागतात. हा मान सक
ीकोन वा अ ा कारची नकारा मक वधानं आधी या सग या सकारा मक बाबी र
ोटतात.
अंतमन आ ण आरो य
दाढ करताना चेह या ा काप े ं कसं गेच बरं होतं बघा. याचं कारण काय
करायचं हे या ा प कं ठाऊक असतं. डॉ टर जखमेवर म मप करतात आ ण ‘आता
आपोआप बरं होई ,’ असं सांगतात. आपोआप हणजे नैस गक वाभा वक
नयमानुसार. वत:चा नीट सांभाळ करायचा हे तर अंतमनाचं मु य काय असतं.
वसंर ण करणं हा तर नसगाचा थायीभावच असतो. तुमची ही सवा धक बळ इ छाच
सग या वाभा वक सूचनांपे ा ा असते.
ती दवसातून दोन तीन वेळा वत: ा आ त करत होती: ‘मी एकदम व थत,
नमळ आ ण प रपूण आहे. माझी कांती प रपूण आहे, मी बरी झा े आहे.’ पण
काहीच घडत न हतं. त याबाबतीत काय होत होतं हे तु ही सहजपणे समजून घेऊ
कता. ‘माझी वचा नमळ, प रपूण आहे,’ असं जे हा जे हा ती हणायची ते हा ते हा
त या मनात ं सु हायचं. त यामध ं काहीतरी त ा हणायचं, ‘नाही, तसं नाहीय.
तुझी वचा नमळ, प रपूण नाही!’
अंतमन तु हां ा बरं करणार यावर व ास ठे वा. अंतमनानंच तुमचं सारं रीर
नमाण के े ं असतं आ ण यामुळे या अंतमना ा तुम या रीरा या सग या या
आ ण काय माहीत असतात. बरं कर या या बाबतीत आ ण रीराचं यो य, प रपूण
संतु न राख या या बाबतीत अंतमना ा तुम या बा मनापे ा अ धक मा हती असते.
यामुळे होतं असं क याकडेच तुमचं वेधून घेत ं जातं आ ण आजारा वषयी
भीती नमाण क न ते तुम यामध ं चैत य हरावून घेत तुम या चा हास करतात.
वर उ े ख के े या मानस ा ा माणे तु ही चांग े मान सक य व ारद बनू
कता. तसं झा यास झाडा या वाळ े या फां ा ज ा झाडाव न गळू न पडतात तसे
तुमचे ासही नघून जाती .
अंतमनावर भाव टाक याचं तं पुढ माणे आहे: बा मनाकडू न हणजेच जागृत
मनाकडू न आ े तुमची वनंती मा य कराय ा अंतमना ा वृ करणं हे यात सवा धक
मह वाचं असतं. ही ‘सुपूद कर याची’ या अधवट झोपे या अव थेत असताना
सव म कारे पार पडते. तुम या अंतमनात अपरंपार बु म ा, कौ य आ ण साम य
वस े े असते हे तु हां ा माहीत आहे. तु हां ा न क काय हवं आहे याचा अगद
ांतपणे वचार करा आ ण अगद या णापासून सग या गो ची पूतता होताना बघा.
चंड खोक ा झा े या आ ण घसा खत अस े या हान मु सारखं बना. ती ठामपणे
आ ण सतत हणत असते क , ‘आता खोक ा पळू न जात आहे, आता खोक ा पळू न
जात आहे.’ तासाभरात तचा ास र होतो. अगद साधेपणानं या तं ाचा अव ं ब करा.
रोज रा ी झोप यापूव जाताना हा माणूस यानाव थेत जायचा. याचं सगळं यान
एकाच जागी खळ े ं असायचं. तो या या डो यां या डॉ टरकडे क त करायचा.
डॉ टर या या समोर बस याची आ ण ‘हा तर चम कार घड ा आहे,’ असं डॉ टर या ा
हणत अस याचं ऐकू ये याची तो क पना करायचा.
अंतमन आ ण दा चं सन
म गरज
पी माणूस हा मान सक
असते. दा
ा आजारी असतो आ ण या ा मान सक उपचारांची
पऊन बेधुंद होणारा माणूस या या इतर न सनी म ांम ये
न क च वेगळा उठू न दसतो. दा ही सम या बन े ा माणूस द घकाळ हे सन करत
असतो. अनेक दवस, आठवडे आ ण अगद काही म हनेसु ा तो सतत दा पीत असतो.
म वकार जड े या माणसांचं असं हणणं असतं क ती इ छे पोट यांना ठरा वक
काळानं दा यावी ीच वाटते. तो सवयीचा गु ाम बनतो. या कृतीतूनच मग दा ची धुंद
चढाय ा ागते. ही गो इतक वारंवार हाय ा ागते क या सवयीचा, या
जीवनप तीचा पगडाच या या अंतमनावर उमटतो.
आता तुम या मनात उभे राहती : ‘असं घड याचं कारण काय? हा माणूस या
मागा ा का ाग ा? आजवर इतका सुजाण नाग रकासारखा वागणारा हा मनु य
दा या आहारी का गे ा आ ण इतका रानट कसा काय वागाय ा ाग ा?’
तुमचा वकार हे अ थैय असतं, आंत रक भीती असते. जीवनाचा सामना तु हां ा
करायचा नसतो. यामुळे बाट चा आसरा घेऊन वत: या जबाबदारीपासून पळ
काढ याचा तुमचा य न असतो. दा ा माणसाबाबतची व ेष गो हणजे या ा
वतं , मोकळं हायची इ छा नसते. आप त ी इ छा आहे असं या ा वाटत असतं.
वत: या इ छा वषयी तो खूप बढाया मारत असतो. दा या न ेत तर झा े ा
माणूस अगद अ भमानानं सांगतो, ‘मी आता परत कधी दा ा प करणार नाही’; पण
जो कोणता वचार आपण वत: या मनावर ठसवू तोच वचार, तीच जाणीव
व तारते हे म पी माणूस कतो. मन: ांती या जोडी ा सनापासून सुटका झा याचं
च बघ यात जर म पी नं वत: या मना ा गुंतव ं तर या न ा द ेकडेच याचं
तु हां ा माहीत असो वा नसो, तुमची वचारधाराच तुम यावर नयं ण ठे वत असते.
वत: या अंतमनावर तु ही जे वचार ठस वता यांना कोण याही कारे त न करता
अंतमन ते वचार वीकारत असतं याची आता तु हां ा पूण जाणीव झा आहे. वत: या
आयु यावर नयं ण मळवाय ा आता तु ही सु वात क कता. तुम या मना ा त
ावणं हणजेच रचना मक, सुसंवाद आ ण वधायक वचार करणं आहे.
अंतमन आ ण संप ी
एका माणसानं म ा सां गत ं , ‘मी समृ आहे असं मी वत: ा थकवा येईपयत
सां गत ं . आता तर गो ी आणखीनच वाईट झा या आहेत. जे हा मी असं वधान
करायचो ते हा ते अ जबात स य नाही हे म ा माहीत होतं.’ याची कवा
या यासार याच इतर अनेकांची वधानं यां या वत: या जागृत मनानंच नाकार होती.
उ टप ी, यां या वधाना या व असणारी गो च वरकरणी दसून येत होती.
संप ीची क पना अंतमनावर उमट व याचा हा अगद साधा, सोपा, वै पूण
माग आहे. हे करण वाचत असतानाच ‘म ा संप ी आ ण य गरजेचं आहे’ असं
कदा चत तु ही हणत असा . तु ही असं कराय ा हवंत: दवसातून तीन, चार वेळे ा
पैसा वा संप ी ही तुम या नोकरीवर कवा कामा या जादा तासांवर अव ं बून आहे
असं जर तु हां ा वाटत असे तर तुमचा हा समज चुक चा आहे. तु ही तुम या वत: या
समजुतीतच अडक े े आहात.
तु हां ा कधीच संधी मळा नाही असं तु ही कधी हणता का? तु हां ा आ थक
मदत के नाही हणून तु ही तुमचे नातेवाईक, आईवडी यांना दोष दे ता का? तसं करत
असा तर ते त काळ थांबवा. तुम या वत: या मनाचा यो य उपयोग हे संप ीपयत
पोहोच याचं साधन आहे हे ात ठे वा. तुमचा मान सक ीकोन जर हण ी असे
तर आ ण तरच तुम या मनात या अप र मत क पना तुम या मा यमातून कट होऊ
कतात.
एखादा माणूस बाडी, अ ामा णकपणे पैसे मळवतो असा जर तुमचा दावा असे
आ ण या ा तु ही दोष दे त असा तर या ची काळजी करणं थांबवा.
मना या नयमाचा तो माणूस नकारा मक प तीने वापर करत आहे हे तु हां ा माहीत
अंतमन आ ण वैवा हक सम या
घ टदडफोटे याटाळसगयासाठ
या
चा सव
ब
म काळ हणजे नाआधीचा काळ. तुम याम ये आत
अन भ असणं हे तुम या सग या वैवा हक सम यांचं
कारण असतं. यो य पती वा प नी यांना वत:कडे आक षत कसं करायचं हे का.
उदाहरणाथ, तु ही जर नासाठ नवरा ोधत अस े ी असा तर तुमचं न का
होऊ कत नाही याची कारणं वत: ा सांगत बसू नका. याऐवजी, तु ही न आनंद
कसं क का हे वत: ा सांगत रहा. तुम या दकोषातून अ य हा दच काढू न
टाका. आपण क कतो यावर व ास ठे वणारी च त ा हवं ते क कते! यावर
व ास ठे वणाराच वत: ा हवं ते क कतो.
खरोखरच मोठ चूक के े या एका ी पु षाची केस बघूयात. तचं आता एका
सनी माणसा ी न झा ं आहे. तो काहीही काम करत नाही. त ाच या ा आधार
ावा ागतो. तो नदयी आ ण ू र आहे. त या मान सक थतीमुळं तनं या पु षा ा
आक षत के ं ही गो खरी आहे. पण तरीही वत: या मनानं वा के यामुळे स या
ती या :ख़ा या सागरात बुडा आहे यातच खतपत पडू न राह याची ा त ा
कोणी के नाही. तनं जर वत: या अंतमनाचा उपयोग यो य प तीनं के ा असता तर
असं घड ं च नसतं. (तु ही जर गटारात पड ात कवा केळ या सा व न पाय घस न
पड ात तर वत: ा दोष दे त गटारातच पडू न राहणं हा मूखपणा आहे हे न क . गटारातून
बाहेर येणं, वत: ा व छ धुणं आ ण पुढं नघून जाणं हाच यावरचा वाभा वक उपाय
आहे.) या ीनंही तचं सामान बांध ं आ ण या माणसा ा सोडू न द ं .
अंतमन आ ण मागद न
अ असताना
कडेच महा व ा यीन वगाम ये अंतमनाचं काम कसं चा तं हे प
उप थत एका व ा यानं या या सम येचं उ र या ा दाढ
करत
करत
असताना मळा याचं सां गत ं . याचं कारण हे काम करत असताना तो ांत, नवांत
होता. यामुळे अंतमनाची व ा आ ण अंत ान सामोरं आ ं .
उदाहरणाथ, ेजा यां या घरात रडणा या बाळाचा आवाज तु ही ऐकू कता कवा
घराबाहे न चा त जाणा या माणसाची चा तु हां ा ागू कते. जाग आ ण झोप
यां या मध या अधवट झोपे या अव थेत तु ही असता. (नॅ सी कू ऑफ थेरापॉ ट स
या अव थे ा दवा व वा वा तं वा अव था असं हणते.) अ ा अधवट झोपे या
बागेचा वचार करा: मग तु हां ा मनाची दोन तरीय अव था आ ण मनाचं काम कसं
चा तं याचा व तु न नयम समजे . जागृत मन ज मनीत बीज रोवतं. कोण या
कार या बीजाचं रोपण करावं हे ते मन ठरवतं. तु हां ा मा हतीच आहे ज मनीत जे
पेरा ते उगवतं, मग ती ा ं असोत वा काटे .
जगात या कोण याही गो ी ा यायची गरज नाही हा महान वचार मनात बाळगा.
तुम या अंतमनाचा हाणपणानं उपयोग क न नयं णाचं साम य तुम याकडे असतं.
आता ांतपणे बसा आ ण ड गरा या मा यावर अस े या सुंदर त याचा वचार करा. ती
एक ांत, थर रा आहे. या ांत, नतळ त या या पृ भागावर तु हां ा चं , तारे कवा
अगद जवळपास या झाडांचं त बब दसत दसत आहे. त यात ं पाणी जर ह ं तर
मा तु हां ा चं , तारे दसत नाहीत.
अगद याच माणे, तुमचं मनही ांत, नवांत करा आ ण पुढे च ा. ांती आ ण
न: दता यांचा वचार करा. आ ण मग तुम या मनात या त ब बत पा याव न तुम या
ा या उ राकडे वाटचा करा!
जो सेफहानमफा गावात
चा ज म २० मे १८९८
झा ा. यांचे वडी
ा आय डमध या काउंट ऑफ कॉक या
डे नस मफ हे एक धमगु आ ण आय र
रा ीय व ा य या जेसुइट ाळे चे ा यापक होते. यांची आई ए न पूवा मी या
कॉने या एक गृ हणी हो या. जोसेफ या पाठ वर यांना जॉन नावाचा एक मु गा आ ण
कॅथरीन नावाची मु गीसु ा झा .
अमे रकेत परत यावर जोसेफ यांनी धम पदे क बनून यांचं व तृत ान ोकांना
वाट याचा जीवनमाग प कर ा. ती धमा वषयी यांची संक पना पारंप रक न हती;
कब ना ती ब सं य ती सं थां या वरोधी होती, हणून यांनी ॉस एंज सम ये
वतःचं चच थापन के ं . सु वाती ा थोडेसे अनुयायी यां याकडे आक षत झा े , पण
इतर धम पदे कां माणे पाप आ ण ध कार यांनी भर े या उपदे ांऐवजी जोसेफ
आ ावाद आ ण सकारा मक संदे दे त अस यानं अनेक ी‑पु ष यां या चचकडे
वकरच ओढ े गे े .
नव वचार चळवळ चे पुर कत जीवना वषयी एक नवीन संक पना कवत असत.
यातून नवन ा प ती उदया ा येत आ ण अ धक चांग े प रणाम मळत. आप ं जीवन
समृ कर यासाठ आपण ही संक पना वाप कतो. ई रानं कूट ां या पानं
न ठे व े ा हा नयम आप या ा सापड ा आ ण समज ा, हणूनच आप या ा हे
सा य होतं.
पुढ या काही वषाम ये इतर काही धा मक सं थांनी यां यासोबत येऊन ‘द फेडरे न
ऑफ ड हाइन साय स’ या नावाची सं था सु के . ड हाइन साय स या सव चचसची
ती एक मातृसं था आहे. ड हाइन साय स चचचे येक नेते अ धक णाचा चार
करत राहतात. डॉ. मफ हे सट ु ई, मसुरी इथं ड हाइन साय स कू स उभार यात;
न ा ा या यांना ण दे यात; आ ण ा या यांना आ ण ो यांना ण
दे यात; अ ेसर होते.
तु ं गात या ोकां ी संवाद साधणं हे डॉ. मफ चं सवात आवडतं काम होतं. अनेक
कैद पुढे क येक वष यांना प ं हीत आ ण डॉ. मफ या दांमुळे या ोकांचं
आयु य कसं बद ू न गे ं , आ या मक आ ण अथपूण जीवन जग यासाठ ते कसे वृ
झा े , हे सांगत.