பகுதி - 1

என் ஆசைகள் மிகவும் சிறியது ஏனனன்றால் என் னபயரிலலலய அது

இருப் பதால் ................. சென்னனயில் கானல பத்து மணிக்கக மண்னைனை பிளக்கும் செயில் , அனத
கண்டுசகாள் ளாமல் னகயில் தன் கேண்ை் கபனக ஒற் னற னகயில் பிடித்தொறு நிதானமாக
நைந்து ெந்தாள் நம் கனதயின் நாைகி அர்ெ்ெனா கிறிஸ்கைாபர். அெள் சபைரிகலகை உங் களுக்கு
புரிந்திருக்கும் அெள் ஒரு கிறிஸ்தெள் என்று. இப்சபாழுது அெள் இருக்கும் இைம் சென்னனயில்
புகழ் சபற் ற னபெ் ஸ்ைார் அந்தஸ்த்து சபற் ற கல் வியிைல் (B.Ed) கல் லூரிக்குள் . இது
கன்னிைர்களால் நைத்தப் படும் ஒரு கிறிஸ்தெ நிறுெனம் . இங் ககதான் இன்னும் ஒரு ெருைம்
அெள் படிக்கப் கபாகிறாள் . அெனளப் பற் றி சொல் லுெசதன்றால் ..........., ம் ............ இப் கபா அெள்
பார்னெயில் விழுந்த ஒரு ொெகத்னத குறிப் பிைலாம் .
அனத அெள் ொசிக்கும் விதத்தில் , அெள் குணநலன்கனள ஓரளவுக்கு புரிந்து
சகாள் ளலாம் . “கமார்னிங் ஸ்ைார் கலவியிைல் கல் லூரி”, மனதுக்குள் களகை படித்திருந்தால்
பிரெ்ெனன ெந்து இருக்காது. இனத ெத்தமாக படித்தது தெசறன்று, தன் அருகில் நிற் கும் அப் பா
முனறத்து பார்த்த பிறகுதான் புரிந்து சகாண்ைாள் . “அதில் அப் படித்தான் எழுதி இருக்குப் பா”,
அெள் தன் கருத்னத ெலியுறுத்த, கிறிஸ்கைாபர் அெர் அருகில் இருந்த அர்ெ்ெனாவின் மாமானெ
ெங் கைமாக பார்த்தார். அெர்தான் இந்த கல் லூரியில் படிக்க இெளுக்கு இைம் ொங் கி
சகாடுத்தெர். மாமா அெனள வித்திைாெமாக பார்த்தார். ஆனால் அெகளா அெனர
கண்டுசகாள் ளாமல் அந்த கபார்னை மறுபடியும் ொசித்து சிரித்துக் சகாண்டிருந்தாள் . இப் கபா
அெனளப் பற் றி உங் களுக்கு சதரிந்து விை்ைதா?. இல் னலசைன்றால் பரொயில் னல
விை்டுவிடுங் கள் , இன்னும் நினறை ெந்தர்ப்பங் கள் உங் களுக்கு கினைக்கும் அெனளப் பற் றி
புரிந்து சகாள் ள. ‘ஆள் தான் ெளர்ந்துருக்க, அறிவு சகாஞ் ெம் கூை கினைைாது.
எனத எங் கக எப் படி செை் ைகெண்டும் என்றும் சதரிைாது. இந்த காகலஜ் என்ன ஆக கபாகுகதா
இன்னும் ஒரு ெருஷம் ’, அெளது அப் பா இப் படி மனதுக்குள் களகை அெனள கனரத்து
சகாை்டிக் சகாண்டிருந்தார். ஆனால் செளியில் ஒரு ொர்த்னத கூை கபெ மாை்ைார். எல் லாம்
பார்னெயிகலகை அைக்கி விடுொர். இெள் தான் அைங் க மாை்ைாள் . “இது சகாஞ் ெம் கண்டிப் பான
காகலஜ் . உன் ப் ரின்சிபனல எனக்கு நல் லா சதரியும் ”, அெள் மாமா எனதகைா அெளுக்கு புரிை
னெக்க முைன்றார். ‘அெங் களுக்கு உங் கனள சதரியுமா?’. “என் கபனர நீ
காப் பாத்தணும் ”. ‘அெ் ெளவு ஆபத்தான நினலனமயிலா இருக்கு உங் க கபர்’. “அது மை்டும்
இல் னல, உனக்கு கிளாஸ் எடுக்ககபாற ப் சராபெனர நான் உனக்கு இன்ைரை்யுஸ் பண்ணி
னெக்கிகறன். அெங் க சொல் படி ககை்டு நைந்துக்ககா”.
‘அெங் களுக்கும் கநரம் ெரியில் னலைா?’, மனதுக்குள் நக்கலாக எண்ணிக் சகாண்ைாள் . “எனக்கு
இங் கக தனி மரிைானதகை உண்டு”. ‘ஆமா ஆமா ககை் கிை்கை கூர்க்கா கூை ெலூை்
அடிெ்ொகர’. “அதனால் தான் நான் ககை்ை உைகன உனக்கு இங் கக சீை் சகாடுத்தாங் க”. ‘ஆனா
அதுக்காக சராம் ம் ம் ம் ம் ப ெருத்தப் படுொங் க’. அெர் அெனரப் பற் றி சபருனமைாக சொல் லிக்
சகாண்டிருக்க, அர்ெ்ெனா அெருக்கு மனதுக்குள் கவுன்ை்ைர் சகாடுத்துக் சகாண்டிருந்தாள் . “நான்
இெ் ெளவு சொல் லிை்டு இருக்ககன், நீ பதிகல கபொம ொற”. “அந்த கபார்னை எப் கபா மாற் ற
சொல் லுவீங் க மாமா”, அெள் ெம் பந்தகம இல் லாமல் ககை்கவும் , அெர் முகம்
குழப் பத்னத பிரதிபலித்தது.
அெர் எரிெ்ெலாக முகத்னத திருப் பிக் சகாள் ள, அெள் அப் பா அெளது பின் னந் தனலயிகலகை
தை்டி, அனலாக அெனள பார்த்தார். அெர் பார்னெயின் அர்த்தம் அெளுக்கு
புரிந்தாலும் , “இல் லப் பா மாமாக்கு இங் கக நல் ல செல் ொக்கு இருக்கக. அனத னெத்து ஒரு சபாது
கெனெ செை் ைலாம் னு...........”, அப் பாவின் முனறப் பில் முழுதாக சொல் லாமல்
விை்ைாள் . “கெண்ைாசமன்றால் விடுங் க, நாகன பாத்துக்ககறன். இருந்தாலும் என்னன இந்த
காகலஜில் கெர்த்து இருக்ககெண்ைாம் . கபனரப் பாரு கலவியிைல் கல் லூரிைாம் . உெ........ கபர்
நல் லாகெ இல் லப் பா”, அெள் அப் பாவிைாக முகத்னத னெத்துக் சகாண்டு சொல் ல, இப் சபாழுது
அெள் அப் பா, இெ சதரிந்கத செை் கிறாளா இல் னல சதரிைாமல் செை் கிறாளா என்று புரிைாத
பார்னெ பார்த்தார். அர்ெ்ெனாவின் செை் னககள் இப் படி இருந்தாலும் , அெகளா பார்ப்பதற் கு
நடினக பிந்து மாதவியின் ெசீகர கண்களுைன், பினற சநற் றி, சகாஞ் ெம் உருண்னைைான நாசி,
உதை்டு ொைம் பூொமகல சிெந்திருக்கும் இதழ் கள் .
எந்த ஆனணயும் சுண்டி இழுக்கும் அழகு, ஐந்தடி நான்கு அங் குலம் ெளர்ந்திருப் பாள் . ெங் கு
கழுத்து, கழுத்தின் கீகழ பிரம் மன் செதுக்கிை சிற் பமாககெ இருப் பாள் . அெளது
அப் பா கிறிஸ்கைாபர் கால் நனை மருத்துெர். அம் மா வீை்டு தனலவி கமரி. ஒகர அண்ணன்
கஜாெப் ஜான். தந்னதனை கபாலகெ அெனும் கால் நனை மருத்துென். அெள் அம் மானெப் பற் றி
நினனக்கவும் ெரிைாக அெள் அப் பாவின் பாக்சகை்டில் இருந்த அனலகபசி அனழக்கவும் ெரிைாக
இருந்தது. அெளது அப் பா எடுக்கும் முன்கப அெர் பாக்சகை்டில் இருந்து அனலகபசினை எடுத்து
கபெ துெங் கினாள் . அெளது மாமா கெண்ைா செறுப் பாக அங் கக ஒரு பக்கத்தில் இருந்த
கோெ்ை்ைனல கநாக்கி நைக்க துெங் கி இருந்தார். “அம் மா எப் படிம் மா இருக்கீங் க. நாங் க இங் கக
அை்மிஷன் கபாை்டு முடிெ்ொெ்சு. இப் கபா கோெ்ை்ைலுக்குதான் கபாயிை்டு இருக்ககாம் ”,
பைபைசென சபாரிந்தாள் . “ஓ அப் படிைா, ெரி அப்பா எப் படி இருக்காங் க?”, அெர்
கெனல அெருக்கு, கநரடிைாக விஷைத்துக்கு ெந்தார்.
“அம் மா உன் சபாண்ணு, செல் ல சபாண்ணு, உங் ககிை்கை ஆனெைா கபசுகறன், ஆனா நீ ங் க அனத
கண்டுக்காம என்னகமா உங் க புருஷனன பற் றி கெனலப் படுறிங் க”, அெள் ககாபமா, சிணுங் கலா
என்று புரிைாத குரலில் ககை்ைாள் . “உன்கனாடு உன் அப் பானெ அனுப் பி ெெ்சுை்டு
நான்தான் இங் கக முழி பிதுங் கிகபாை் உை்க்கார்ந்து இருக்ககன். எல் லாம் ெரி னநை் பஸ்ல
அப் பானெ படுத்தாமல் ஒழுங் கா இருந்திைா?”, அம் மா அந்த பக்கம் கெனலைாக
ககை்ைார். அனதசைல் லாம் கெனிக்காமல் சதாைர்ந்தாள் அர்ெ்ெனா. “அம் மா நான் முதல் னலகை
சொன்கனன் ை்னரன்ல டிக்சகை் கபாைலாம் னு. லாஸ்ை் மினிை்ல முடிைாதுன்னு சொல் லி என்னன
பஸ்ல அனுப் பி ெெ்ெது நீ தாகன. னநை் நான் ஒன்......... ”, “அெ்சுசுசுசு.............”, அெள் அம் மாவின்
அலறலில் கபெ்னெ பாதியில் நிறுத்தினாள் . “என்னமா.......?”, அெள் ககாபமாக ககை்க, “நீ முதல் ல
அப் பாை்ை கபானன சகாடு, எந்த கநரத்தில் உன்னன
சபத்கதகனா, உன்கிை்கை இப் கபா கபசுற மூை்ல நான் இல் னல. அப் பாை்ை கபானன சகாடுக்குறிைா
இல் னலைா?”, அெள் அம் மா கமகல கபொமல் சமௌனம் ொதிக்க, அப் பாவிைம்
கபானன நீ ை்டினாள் . பார்த்தால் அெர் அங் கக இல் னல. “அம் மா அெனர காகணாம் ”, அெள்
ொதாரணமாக் சொல் ல, “னேகைா அெ்சு கபசிை்கை நீ தான் எங் ககைாெது நைந்து ெந்திருப் ப.
முதல் ல சுத்தி கதடு, சகாஞ் ெமாெது சபாறுப்பு இருக்கா?. என் ெயித்தில் புளினை கனரக்கணும் கன
முடிகொை இருப் பிைா?. நான் மை்டும் அங் கக ெந்கதன்............”, அம் மா பல் னல கடித்துக் சகாண்டு
கபசினார். “அம் மா நான் சொல் ல ொறனத ககை்ககெ இல் னலகை”. “அடிகைை் உன்னன வீை்டில்
இருந்தால் தான் சொல் கபெ்சு ககை்காமல் இருக்கன்னு அங் கக அனுப் பி ெெ்சுருக்ககன்.
நீ அங் ககயும் ஒழுங் கா இல் னல............, ஒரு நல் ல னபைனா பார்த்து உன்னன அென் கழுத்தில் கை்டி
அனுப் பிவிடுகென்”, அெள் அம் மா சபாரிந்தார்.
“பாெம் மா அந்த னபைன்”, அெள் சொல் லிக் சகாண்டிருக்க, அெனள கைந்து சென்றான் ஒரு ஆறடி
உைரம் சகாண்ை கம் பீரமான ஆண் மகன். அனத பார்த்ததும் தாயிைம் உைனடிைாக சொன்னாள் ,
“அம் மா இங் கக என் பக்கத்தில் ஒருத்தன் நைந்து கபாறான். நல் லா செனமைா இருக்காமா
அெனனகை பாகரன்”, ொதாரணமாக சொன்னாள் . அந்த பக்கம் அர்ெ்ெனாவின் அம் மா
உெ்ெபை்ெெ ் அதிர்ெ்சிக்கு உள் ளானார். “ஏை் சகாஞ் ெம் சமதுொ கபகெண்டி. அென் உன்னனப் பற் றி
என்ன நினனப் பான்?”, அம் மா கெனலைாக ககை்ைார். “அென் என்னமா என்னன பற் றி
நினனக்கிறது. அென் கபாை் சராம் ப கநரமாெ்சு நீ சொல் லு”, அெள் தாை் க்கு
மரிைானத எப் சபாழுதாெது ஞாபகம் ெரும் சபாழுது சகாடுப் பாள் . அனத அெள் தாயும்
எதிர்பார்ப்பது இல் னல. “இதுக்கும் கமல நான் என்ன சொல் லுறது. ெரி
அப் பானெ பார்த்துவிை்ைாைா அெரிைம் கபானன சகாடு, ஒரு கெனலனை செை் தால் சகாஞ் ெம்
சுறுசுறுப் பா செை் யிறதில் ல”, அம் மா
மீண்டும் நினனவு படுத்தினார். பிறகுதான் சுற் றிப் பார்த்தாள் . ெரிைாக அந்த கபார்டுக்கு
கீகழ நின் றிருக்க, அெள் அப் பாவும் மாமாவும் அந்த ககாடியில் நின் று, இந்திை சபாருளாதாரத்னத
எப் படி தூக்கி நிறுத்தலாம் , ெரியும் இந்திை ரூபாயின் மதிப் னப எப் படி உைர்த்தலாம் என்று தீவிர
சிந்தனனயில் இருப் பெர்கள் கபால் இருந்தது அெர்களின் முகங் கள் . “அம் மா... அப் பா, மாமா கூை
என்னகமா சீரிைஸா கபசிை்டு இருக்கார். இப் கபா நான் கபாகொ?”, அெள்
கைாெனனைாக ககை்கைன். “அப் கபா உன்னன பத்திதான் கபசிை்டு இருப் பாங் க. முதல் ல கபாை்
கபானன சகாடு”, விை்ைால் அம் மா கபான் ெழிைாககெ அெள் கானத பிடித்து முறுக்கி விடுொர்
என்று கதான்றிைது. “உனக்கு என்கமல் பாெகம இல் லமா”, அெள் சொல் லவும் கபான் ெழிகை
“சொத்” என்ற ெத்தம் அெள் காதில் விழுந்தது. அம் மா அெர் தனலயிகலகை அடித்துக் சகாண்ைார்,
இெளுக்கு சதரிைவில் னல.
“அப் பா, அம் மா உங் ககிை்கை கபெணுமாம் ”, சொன்னொறு அனலகபசினை அெரிைம்
நீ ை்ை, அெனள முனறத்தொகற ொங் கி, “முதல் ல கபானன னெ”, அம் மாவிைம் என்னசென்று கூை
ககை்காமல் , கானல துண்டித்துவிை்டு பாக்சகை்டில் கபாை்ைார் கிறிஸ்கைாபர். ெரி அப்பா
அம் மாகமல ககாபமா இருக்கிறார் என்று கபொமல் விை்டுவிை்ைாள் . அெளுக்கு சதரிைவில் னல
ககாபம் சமாத்தமும் அெள் கமல் தான் என்று. எனத செை் ைெந்தால் என்ன
செை் து சகாண்டிருக்கிறாள் . ஆத்திரமாக ெந்தது அெருக்கு. ஆனால் எனதயுகம செளிப் பனைைாக
சொல் லி அெருக்கு பழக்கமில் லாததால் அனமதி காத்தார். “ொங் கப் பா நாம கோெ்ை்ைல் உள் கள
கபாகலாம் ”, எனதயும் கண்டுசகாள் ளாமல் முன்னால் நைந்தாள் . “அர்ெ்ெனா இதுதான் கபை்ரிக்”,
புதிதாக அெனன எதற் சகன்று சொல் லாமல் சமாை்னைைாக அறிமுகம் செை் தார் அெளது
மாமா. “என்னது கபை்ைராப் பா”, அெள் அலை்சிைமாக ககை்க, மாமா
அெனள முதல் முனறைாக முனறத்து பார்த்தார். அெர் பக்கத்தில் அந்த கபை்ைராப் ஓ.... ொரி
கபை்ரிக் அெனள இனமக்க கூை மறந்து பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான். இதழ் களில்
சமல் லிை புன் னனககெறு. “ோை் அர்ெ்ெனா, என் சபைர் ஜாண் கபை்ரிக். உனக்கு கபை்ரிக் என்ற
சபைர் கூப் பிை ெரவில் னல என்றால் ஜாண் என்று கூப் பிடு”, அென் குரல் அெள் கைாெனனனை
கனலத்தது. அெள் கபெ்சில் சகாஞ் ெம் கூை ககாபகம பைாமல்
சபருந்தன்னமைாக சொன்னான். ‘நான் எதுக்குைா உன்னன கூப் பிைணும் ’,
மனதுக்குள் நினனத்தாலும் , “இல் னல கெண்ைாம் நான் உன்னன கபை்ரிக் என்கற சொல் லுகிகறன்.
ஏசனன்றால் என் அண்ணாவின் சபைர் ஜாண்”, அென் கண்கனள கநருக்கு கநர் பார்த்து
சொன்னாள் . “அர்ெ்ெனா என்ன இது?”, மாமாதான் அதிர்ெ்சிைாக ககை்ைார். “எது.......?”, அெனர ஒரு
மார்கமாக பார்த்து ககை்ைாள் . மாமா தன் னமத்துனரான அர்ெ்ெனாவின் அப் பானெ பார்க்க,
அெகரா, ‘எனக்கு இசதல் லாம் ொதாரணமப் பா’, என்ற பாெனனயில்
நின் றுசகாண்டிருந்தார். “இென் உன்னனவிை சபரிைென்”, அெனள திருத்தாமல் விடுெதில் னல
என்ற முடிகொடு இருந்தார் கபால. “ஆமா நான் ஐந்து புள் ளி நான்குதான் இருப் கபன் .
இென் ஒரு............, அெனன ஏற இறங் க பார்த்தாள் , ஆறடி இருப் பான். ெரி இதுக்கா இெ் ெளவு
அதிர்ெ்சி”, மனதுக்குள் நினனத்தனத செளியில் அெரிைம் ககை்ைாள் . “விடுங் க அங் கிள் , அெ
சின்ன பிள் னள”, அென் ொை் அனத சொன்னகத தவிர, அென் பார்னெ கெறு என்னகொ
சொன்னது. அது அெளுக்கு புரிைவில் னல, இல் னலசைன்றால் புரிை முைற் சிக்கவில் னல. அென்
கண்கள் அெள் கமனியில் சுொரசிைமாக சமாை் த்தது. “நான் சின்ன புள் னளைா?. என்னன
பார்த்தால் அப் படிைா சதரியுது?. நான் இைற் பிைலில் முதுகனல பை்ைாம் ொங் கி இருக்கிகறன். என்
ெைசு.........”.
“அர்ெ்ெனா..........”, அெள் அப் பாவின் குரலில் தன் கெகத்னத குனறத்து அெனர
பார்த்தாள் . அங் கிருந்த ஆண்கள் மூெரின் பார்னெயும் ஒெ் சொரு விதமாக இருந்தது. மாமாவின்
பார்னெ அதிர்ெ்சிைாக, அப் பாவின் பார்னெ ககாபமும் ெங் கைமும் கலந்ததாக, கபை்ரிக்கின்
பார்னெ சுொரசிைமாக. நடுவில் அெள் எனக்சகன்ன என்று அலை்சிைமாக
நின் றிருந்தாள் . மூெனரயும் அப் படிகை விை்டுவிை்டு கோெ்ை்ைலுக்குள் சென்றாள் . கெகமாக
ெந்தது ஒரு கால் முனளத்த கத்தரிக்காை் . அெளுக்கு அெர்கனள பார்த்தவுைன்
அப் படித்தான் கதான்றிைது. “சகாடு..........”, தனலயும் இல் லாமல் ொலும் இல் லாமல் சமாை்னைைாக
சகாடு என்று சொன்னவுைன், ‘இங் ககயும் லஞ் ெமா?’, மனதுக்குள் நினனத்தொகற என் பர்சில்
இருந்து பத்து ரூபானை எடுத்து அெர்கள் னகயில் சகாடுத்தாள் . இப் சபாழுது முழித்தது அந்த
கத்தரிக்காை் . “என்ன இது?”, புருெத்னத சுருக்கி ககை்ைது.
“பத்து ரூபா. இது கூை சதரிைாதா..........., அது ெரி, இங் கக இருந்து என் ரூம் நம் பனர சொல் றதுக்கு
என்னால் இதற் குகமல் காசெல் லாம் சகாடுக்க முடிைாது”, பின் வினளனெ கைாசிக்காமகல
நக்கலாக பதில் சொன்னாள் . “ஏை் இந்தா பாப் பா........., நான்தான் இங் கக எல் லாம் .
என்னன பனகெ்சுகிை்ை..........., கபா கபா முதல் ல ஆபீஸ்ரூம் கபாை் , கோெ்ை்ைல் பார்ம் பில் பண்ணி
சகாடுத்துை்டு, ரூம் நம் பர் ொங் கிை்டு ொ, அனத விை்டுை்டு லஞ் ெம் சகாடுக்குற மூஞ் சினை பாரு,
முதல் ல இைத்னத காலி பண்ணு”, சதனாசெை்ைாக கபசி, அெனள கழுத்னதபிடித்து தள் ளாத
குனறைாக விரை்டிைது அந்த கத்தரிக்காை் . அெளுக்கு அதிர்ெ்சிைாக இருந்தது. முதல் அதிர்ெ்சி
அெள் அந்த பார்ம் பில் செை் தாள் . ஆனால் எங் கக னெத்தாள் என்பது ஞாபகம் இல் னல.
இரண்ைாெது இப் கபா இனத எப் படி அெள் அப் பாவிைம் சொல் லுெது என்பதுதான். இனிகமல்
இங் கக நிற் க முடிைாது என்று கதான்றவும் அங் கிருந்து செளிகைறினாள் . ‘உள் கள கபானவுைகன
துரத்திவிை்ைாங் களா?’, அெள் அப் பாவின் பார்னெ அெனள ொடிைது. அகத ககள் வினை
கபை்ரிக்கின் பார்னெ ககலிைாக ககை்ைது. அனத கண்டுசகாள் ளாமல் சமதுொக
அெர்கனள சநருங் கினாள் . அெள் அெர்கனள சநருங் கும் முன் புைல் கபால் உருண்டுெந்தது அந்த
கத்தரிக்காை் . “ொர் நீ ங் க எங் கக இங் கக?. ைானரைாெது கெர்க்க ெந்துருக்கீங் களா?. நான் காபி
எடுத்து ெரொ?, ஏன் செளிை நிக்கிங் க?, ெரகெற் பில் உக்காரலாகம”, மாமாகமல் விழுந்து புரளாத
குனறைாக ககை்ைது. “இகதா இெ என் தங் கெ்சி சபாண்ணு. இங் ககதான் கெர்த்து இருக்கிகறன்.
இெனள இங் கக விை்டு கபாகத்தான் ெந்கதன். சகாஞ் ெம் வினளைாை்டு பிள் னள பார்த்துக்ககா”,
அெனர மண்னை காை னெத்தனத எல் லாம் மறந்துவிை்டு அெனள கெனிக்க ஆள் பிடித்தார்
மாமா. “அை உங் க மருமகளா இது?”. ‘அெருக்கு பெங் ககள கினைைாகத. இது என்ன
மருமகள் னு சொல் லுது’.
“பார்த்த உைகன உங் க ஜானை இருந்தது”. ‘என் அப் பா முன்னாடிகை இப் படி சொல் ல உனக்கு
சராம் ப னதரிைம் தான். எங் க அப் பா அெங் க பரம் பனர ஜானைன்னு சொல் லுொர். நீ என் அம் மா
பரம் பனரயில் கெக்குற, நைத்து நைத்து’, நக்கலாக நினனத்தொறு நின் றிருந்தாள் . “என்ன ஒரு
அைக்கம் ”. ‘ைாரு.........’. “நீ ங் க கெனலகை பைாதீங் க. நான் பாத்துக்ககறன்”. ‘என்னனைொ?,
ெழக்கம் கபால் அெள் கெனலனை ெரிைாக பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . “அப் கபா எங் களுக்கு ஒரு
கெனல விை்ைது. இெகளாை ரூம் நம் பர் என்ன?”, மாமா மறந்திருந்தனத ஞாபக படுத்தினார். “அது
ஆபீஸ்ரூம் னலகை சொல் லி இருப் பாங் ககள. அனதத்தான் நான் உங் க மருமகை்ை ககை்கைன்”,
ககார்த்துவிை்ைது கத்தரிக்காை் .
இப் சபாழுது அனனெரின் பார்னெயும் அர்ெ்ெனாவின் கமல் . என்ன செை் ொள் ..........?
பகுதி - 2
என்சன சுற் றி அசனத்தும் அழகாய் நான் அழகாய் இருப் பதாலலா மின்மினியாய்
நான்................... அந்த ொர்ைன் அெனள ககார்த்துவிை்டு கெடிக்னக பார்க்க, அெள் அப் பா அெனள
பார்த்து ககை்ைார். “அந்த பார்னம என்ன செஞ் ெ?”, அெருக்கு சதரிைாதா அெகராை
மகனளப் பத்தி. “அங் கக ஆபீஸ்ல சகாடுத்கதன்பா, அெங் க பத்து நிமிஷம் கழித்து ககை்க
சொன்னாங் க நான் மறந்துை்கைன். ஹிஹிஹி............... நீ ங் க இங் கககை இருங் க நான் கபாை்
ககை்டுை்டு ொகறன்?”, அப் பாவின் ககள் விக்கு தைங் காமல் புளுகினாள் . கபை்ரிக் அெனள நம் பாத
பார்னெ பார்த்தான். அனதவிை அென் பார்னெயில் இருந்த கெறு எதுகொ ஒன்று அெனள
சராம் பகெ பாதித்தது. அெள் ஒன்றாம் ெகுப் பு முதல் , முதுகனல பை்ைம் முடித்ததுெனர படித்தது
அனனத்துகம இருபாலர்கள் கெர்ந்து படிக்கும் பள் ளி கல் லூரிககள.
ஆண்களுைன் கபசுெது, பழகுெது, அெர்களின் பார்னெகள் எதுவுகம புதிது இல் னல. அெ் ெளவு ஏன்
கல் லூரியில் காதலிக்கிகறன் என்று சொல் லி அெள் பின் னால் சுற் றிை பெங் கனள கூை அெள்
கண்டுசகாண்ைதில் னல. அெர்கள் அனனெரின் பார்னெயிலும் இல் லாத ஏகதா ஒன்று. ‘ெ்கெ நான்
ஏன் அெனன பற் றிகை கைாசிக்கிகறன்?’, அென் பார்னெனை னதரிைமாக ெந்தித்துவிை்டு, ஒரு
புன் னனகனை சிந்திவிை்கை அங் கிருந்து ஓடினாள் . அதற் கு காரணம் அென் பார்னெயில் இருக்கும்
அது, என்னசென்று சதரிந்துசகாள் ள இப்சபாழுது விருப் பப் பைவில் னல. அெனன அங் கககை
மறந்துவிை்டு ஆபீஸ்னெ கநாக்கி சென்றாள் . மனம் முழுக்க கைாெனன, அந்த பார்னம எங் கக
னெத்திருப் கபன் ? என்றுதான். அன்று கநர்முகத்கதர்வுக்கு ெந்திருந்த மாணவிகளில் நினறைகபர்
அங் கக நின் று கோஸ்ைல் பார்ம் நிரப் பிக் சகாண்டு இருந்தார்கள் . ‘நான் என் பார்னம எங் கக
னெத்கதன்?, ெ்கெ அம் மா சொல் லுறது மாதிரி எனக்கு சகாஞ் ெம் கூை சபாறுப் கப

பகுதி - 2 என்சன சுற் றி அசனத்தும் அழகாய் நான் அழகாய் இருப் பதாலலா மின்மினியாய்
நான்................... அந்த ொர்ைன் அெனள ககார்த்துவிை்டு கெடிக்னக பார்க்க, அெள் அப் பா அெனள
பார்த்து ககை்ைார். “அந்த பார்னம என்ன செஞ் ெ?”, அெருக்கு சதரிைாதா அெகராை
மகனளப் பத்தி. “அங் கக ஆபீஸ்ல சகாடுத்கதன்பா, அெங் க பத்து நிமிஷம் கழித்து ககை்க
சொன்னாங் க நான் மறந்துை்கைன். ஹிஹிஹி............... நீ ங் க இங் கககை இருங் க நான் கபாை்
ககை்டுை்டு ொகறன்?”, அப் பாவின் ககள் விக்கு தைங் காமல் புளுகினாள் . கபை்ரிக் அெனள நம் பாத
பார்னெ பார்த்தான். அனதவிை அென் பார்னெயில் இருந்த கெறு எதுகொ ஒன்று அெனள
சராம் பகெ பாதித்தது. அெள் ஒன்றாம் ெகுப் பு முதல் , முதுகனல பை்ைம் முடித்ததுெனர படித்தது
அனனத்துகம இருபாலர்கள் கெர்ந்து படிக்கும் பள் ளி கல் லூரிககள.
ஆண்களுைன் கபசுெது, பழகுெது, அெர்களின் பார்னெகள் எதுவுகம புதிது இல் னல. அெ் ெளவு ஏன்
கல் லூரியில் காதலிக்கிகறன் என்று சொல் லி அெள் பின் னால் சுற் றிை பெங் கனள கூை அெள்
கண்டுசகாண்ைதில் னல. அெர்கள் அனனெரின் பார்னெயிலும் இல் லாத ஏகதா ஒன்று. ‘ெ்கெ நான்
ஏன் அெனன பற் றிகை கைாசிக்கிகறன்?’, அென் பார்னெனை னதரிைமாக ெந்தித்துவிை்டு, ஒரு
புன் னனகனை சிந்திவிை்கை அங் கிருந்து ஓடினாள் . அதற் கு காரணம் அென் பார்னெயில் இருக்கும்
அது, என்னசென்று சதரிந்துசகாள் ள இப்சபாழுது விருப் பப் பைவில் னல. அெனன அங் கககை
மறந்துவிை்டு ஆபீஸ்னெ கநாக்கி சென்றாள் . மனம் முழுக்க கைாெனன, அந்த பார்னம எங் கக
னெத்திருப் கபன் ? என்றுதான். அன்று கநர்முகத்கதர்வுக்கு ெந்திருந்த மாணவிகளில் நினறைகபர்
அங் கக நின் று கோஸ்ைல் பார்ம் நிரப் பிக் சகாண்டு இருந்தார்கள் . ‘நான் என் பார்னம எங் கக
னெத்கதன்?, ெ்கெ அம் மா சொல் லுறது மாதிரி எனக்கு சகாஞ் ெம் கூை சபாறுப் கபகினைைாது?’,
மனதுக்குள் புலம் பினாலும் கர்ம ஸ்ரத்னதைாக அந்த பானம கதடினாள் . சகாஞ் ெகம சகாஞ் ெம்
சைன்ென் ஏறிைது. ‘இன்சனாரு பாம் கூை ொங் கிைலாம் . இந்த அப் பா ஏதாெது ககள் வி ககை்ைால்
தாங் க முடிைாகத?, கைாெனனனை கனலத்தது ஒரு குயிலின் குரல் . அெளுக்கு அெளது குரல்
அப் படித்தான் இருந்தது. “ோை் இனதைா கதடுறிங் க?”. “ோை் ........”, அெளுக்கு ஒரு ோை் னை
உதிர்த்துவிை்டு, அெள் னகயிலிருந்து அந்த கபப் பனர ொங் கி பார்த்தாள் . முகத்தில் ெை்சைன ஒரு
பிரகாெம் . “இது எங் கக இருந்து உனக்கு கினைத்தது?. னேகைா சராம் ப ெந்கதாெம் . நான்
இனதத்தான் கதடிகனன்”, ெந்கதாஷ கூெ்ெலுைன், அெனள கை்டிபிடித்து கன்னத்தில் நெ்சென்று
ஒரு முத்தம் சகாடுத்தாள் . புதிைெள் செலசெலத்து கபானாள் . சுற் றி இருந்த அனனெருகம
இெர்கனள வித்திைாெமாக பார்க்க. அனத கண்டுசகாள் ளாமல் , “இது என்கனாைதுன்னு
எப் படி கண்டுபுடிெ்ெ?”.

“அதில் தான் உன் கபாை்கைா ஒை்டி இருக்கக. அனத பார்த்து பில் பண்ணத்தான் உன்கிை்கை இருந்து
ொங் கிகனன். நீ தான் இனத திரும் ப ொங் காமல் கபாை் ை்ை”, அெள் தான் சநளிந்தாள் . அனத
காற் கறாடு விை்டுவிை்டு, “அனத விடு உன் சபைர் என்ன?”, அர்ெ்ெனா ெரளமாக ககை்க, “என் சபைர்
சபமிலா பிரான்சீஸ். நீ ..... அர்ெ்ெனாதாகன”, சகாஞ் ெம் தைக்கமாககெ கபசினாள் . “நான்
அர்ெ்ெனாதான், என் பானம பாத்து உன் கபனரயும் அர்ெ்ெனான்கன எழுதிை்டிைா என்ன?. இப் படி
பம் முற, ெரி நீ என்ன ெப் சஜக்ை்?”, அெள் னகனை விைாமல் பிடித்துக் சகாண்கைன். “அசதல் லாம்
இல் னல. பாம் பில் பண்ணும் கபாது பாத்கதன். கெதியிைல் ..... நீ ...... இைற் பிைல் தாகன...?”, ககள் வியும்
பதிலும் அெளுமாக இருந் தாள் . “நான் இைற் பிைல் தான். அசதன்ன நீ சதரிஞ் சு ெெ்சுை்கை நீ ....
நீ .... ன்னு கபாை்டு இழுக்குற, ஆனால் சரண்டும் ஒகர கிளாஸ் தான். சபாரிைல் ....... இல் னல இல் னல
சபாருளறிவிைல் ”, முதல் நாகள

அெனள கலங் கனெக்க கெண்ைாம் என்று முடிவு செை் து சகாஞ் ெமாக கபசுெதாக அெள்
நினனத்தாள் . “ெரிொ நாம பார்னம சகாடுத்துை்டு ரூம் நம் பர் ககை்டுை்டு விடுதிக்கு கபாகலாம் ”,
இருெரும் ஒன்றாக கெர்ந்கத பார்னம சகாடுத்தார்கள் . சபமினை கமகல கபெவிைவில் னல
அர்ெ்ெனா. “சபமிலா உனக்கு அனற எண் பதினனந்து. அர்ெ்ெனா உனக்கு பதினாறு”, கராசி
சொல் லிவிை்டு அெர் கெனலனை சதாைர்ந்தார். “கராசி எங் கள் இருெருக்கும் ஒகர ரூம் சகாடுக்க
முடிைாதா?”, ககை்கவும் தன் னககளுக்குள் இருந்த சபமிலாவின் னக சகாஞ் ெம் நடுங் குெது கபால்
கதான்றிைது. அெள் னகனை அழுந்த பற் றிக் சகாண்ைாள் . கராசி அெனள தினகப் பாை் பார்த்து
பின் ெை்சைன சிரித்தார். பிறகுதான் சபமியின் னக நடுக்கம் குனறந்தது. “ெந்த உைகனகை
ஊர்க்காரர்கள் ஒன்று கூடிை்டீங் களா?. ஒெ் சொரு அனறைாக பில் செை் துசகாண்கை
ெருகிகறாம் . லாஸ்ை் சபமிலாகொடு அனற என் பதினனந்து நிரம் பிவிடும் .
பிறகு நீ உனக்கு பதினாறு. இதில் நான் என்ன செை் ை?”, சிரிப் பாக ககை்ைார். “இெ் ெளவுதானா,
எங் க பார்னம திரும் ப தாங் க. நான் ஒரு ஆள் தந்த பிறகு நாங் கள் திரும் ப தருகிகறாம் ”,
அர்ெ்ெனா ொதாரணமாக சொல் ல, கராசியின் முகம் சகாஞ் ெம் ககாபத்னத செளிப்
படுத்திைது. “என்ன ெந்த முதல் நாகள ஊர்க்காரங் க ஒண்ணு கூை பாக்குறிங் களா?. அசதல் லாம்
முடிைாது. இந்த ரூம் கெண்ைாம் ன்னா பிரின்சிபானல கபாை் பாரு”, குரலிலும் கடுனம. “இல் ல
கமம் நாங் க அந்த அனறயிகலகை இருந்துக்ககறாம் ”, சபமி கெகமாக சொல் லிவிை்டு, இருெருக்கும்
அெர் எழுதி தந்த சீை்னை அெகள ொங் கிக்சகாண்டு செளிகைறினாள் . செளிகைறும் கபாகத
சொன்னாள் , “உனக்கு சராம் ப னதரிைம் தான்”. “என் னதரிைத்னத நான் இன்னும் காை்ைகெ
இல் னல”, சதனாசெை்ைாக சொல் ல, இெளது நை்னப சதாைரொ
கெண்ைாமா? என்று அர்ெ்ெனானெ பைப் பார்னெ பார்த்தாள் சபமிலா. “எதுக்கு என்னன அப் படி
பாக்குற?, ெரி விடு நாம கபாகலாம் ”, அெனள ெகஜமாக்க முைன்றாள் . இருெரும் ெராண்ைானெ
தாண்டி ெரும் சபாழுது, சபமிலாவின் ஜானையில் ெைதான சபண்மணி ஒருெனரப் பார்த்தாள் .
“ஏை் சபமி, அங் கக பாகரன் உன்னன மாதிரிகை இருக்காங் க அெங் க?”, னகனை அெர்கள் பக்கம்
நீ ை்டினாள் . சபமி சிரிப் பாக சொன்னாள் , “நான்தான் அெங் கனள மாதிரி இருக்கிகறன்”. “அை
படுத்துை்டு கபார்த்தினால் என்ன, கபார்த்திை்டு படுத்தால் என்ன சரண்டும் ஒன்றுதான். ெரி
உனக்கு அெங் கனள சதரியுமா?”, அெர்கனள சநருங் ககெ தன் குரனல தாழ் த்தி அெள் காதில்
ககை்ைாள் . “சபமி முடிஞ் சுதா. உனக்கு எந்த ரூம் ”, அெர்கள் ககை்ைார்கள் .
“அம் மா முடிஞ் ெதும் மா நாம கபாகலாம் . இெகபர் அர்ெ்ெனா என்கனாை பக்கத்து ரூம் தான்”, அெள்
சொன்ன பிறகுதான் அர்ெ்ெனாவின் மண்னையில் மின்னல் செை்டிைது. ‘அை
இெகளாை அம் மாதானா இது. அெ்சு..... சபரிை சபரிை விஷைத்னத அொல் ை்ைா நினனக்கும் நீ சில
கநரம் சின்ன விஷைத்தில் மண்னண கெ் வுறிகைைா செல் லம் ’, மனதுக்குள் தன்னன தாகன
ககை்டுக் சகாண்ைாள் . அெளது கைாெனனனை கனலத்தது சபமியின் தாயின் குரல் . “எப் படிம் மா
இருக்க?”, அெர்கள் சிகநகமாக ககை்க, “நீ ங் க நல் லா இருக்கீங் க ஆன்டி”, சொல் லிவிை்டு
அெர்கள் கரத்னத பிடித்துக் சகாண்ைாள் . தாயும் மகளும் ஒரு நிமிைம் தினகத்து, பிறகு
செடித்து சிரித்தார்கள் . “ஏை் எதுக்கு சிரிக்கிற”, அெள் னகனை நிமிண்டினாள் . “ம் ம் ம்
சும் மாதான்”, சொல் லிவிை்டு சிரிப்னப சதாைர்ந்தாள் சபமி. “ஏை் சொல் லிை்டு சிரி, நான் அப்படி
என்ன சொல் லிை்கைன்அெனள சுரண்டினாள் . “எங் க அம் மா நீ நல் லா இருக்கிைான்னு ககை்ைால் ? நீ
அெங் க நல் லா இருக்காங் கன்னு பதில் சொல் லுற”, சபாறானமைாக ககை்ைாகளா?. “உனக்கு
சபாறானம. உங் க அம் மா உனக்கு அக்கா மாதிரி இருக்காங் ககளன்னு. நீ ங் க சொல் லுங் க ஆன்டி”,
அெனள விை்டுவிை்டு அெள் தாயிைம் ககை்ைாள் . “நான் நல் லா இருப் பது இருக்கை்டும் , நீ எப் படி
இருக்க?உன்கூை ைார் ெந்திருக்காங் க?”, அெர் கண்கள் கெனலைாக
சுற் றிலும் கதடிைது. “னேகைா, என் அப் பாவும் மாமாவும் அங் கக விடுதி பக்கத்தில் நின் னுை்டு
இருந்தாங் க. நான் அெர்கனள மறந்கத கபாயிை்கைன். சபமி ொறிைா நீ ?”, அெள் னகனை விைாமல்
ககை்ைாள் . “நாங் களும் உன்கனாகை ொகறாம் . அெகளாை சபை்டி எல் லாம் இங் கக இருக்கு. அனத
எடுத்துை்டு கபாகலாம் ”.

“ஓ......., தாராளமா எடுத்துை்கை கபாகலாகம”, தானும் ஒரு கபனக எடுத்து கதாளில் மாை்டிக்
சகாண்ைாள் . “உனக்கு எதுக்குமா சிரமம் , நாங் ககள எடுத்துக்ககறாம் ”, ஆன்ை்டி
சொன்னார்கள் . “அசதல் லாம் ஒன்றும் இல் னல. நீ ங் க ொங் க, எெ் ெளகொ பாத்தாெ்சு இனத தூக்க
மாை்ைனா?”, சொல் லிவிை்டு நைந்தாள் . அங் கக இெள் அப் பா ககாபமாக நின் றுசகாண்டிருந்தார்.
“ஒரு பானம குடுத்துை்டுெர இெ் ெளவு கநரமா?. ெரி உன் ரூம் நம் பர் என்ன?”, பல் னல கடித்தொகற
ககை்ைார். “அப் பா இங் கக ெந்து நீ ங் க சராம் ப கபசுறீங் க. எனக்கக கெற அப்பானெ ெழியில்
மாத்தி கூை்டி ெந்துை்ைசனான்னு ெந்கதகமா இருக்கு”, அெர் ககாபத்னத டீலில் விை்டுவிை்டு, ககலி
செை் தாள் . அெர் கெகமாக மூெ்சு விடுெதிலிருந்து ககாபத்னத அைக்க முைல் ெது சதரிந்தது.
அெனர இதற் குகமலும் கொதிக்ககெண்ைாம் என்று முடிவு செை் து, “பதினாறுப் பா”, பை்சைன
சொல் லிவிை்டு நின்றாள் .

அப் சபாழுதுதான் கெனித்தார் அெள் கதாளில் இருந்த கபனக. “இது உன்கனாைது இல் னலகை.
எங் கக இருந்து தூக்கிை்டு ெந்த?. ஒழுங் கா எடுத்த இைத்திகலகை ெெ்சுை்டு ெந்துடு”,
கெறு ைாருக்கும் ககை்டுவிைக் கூைாகத என்று சமதுொக சொன்னார். சமதுொக சொன்னாலும்
குரலில் அப் படி ஒரு கண்டிப் பு. “அப் பா இது........., என்கனாை இருக்காகள இெகளாை கபக்
தான்”, சொல் லிவிை்டு தன் அருகில் பார்க்க, அெள் னகக்குள் இருந்தது சபமியின் பர்ஸ்
மை்டுகம. ‘இெ எங் க கபானா?’, அெள் திரும் பி பார்க்க, சகாஞ் ெம் தூரத்தில் சபமி அழுெது
அர்ெ்ெனாவின் கண்பார்னெயில் விழுந்தது. அனத கண்ைதும் ெை்சைன அெள் கபனக கழற் றி தன்
அப் பாவின் னகயில் சகாடுத்துவிை்டு அெள் அருகில் சென்றாள் . “நீ ங் க எதுக்கு ஆன்டி திை்டுனீங்க
சபமினை? பாருங் க எப் படி அழறா. சபமி அம் மா திை்டினா எல் லாம் அழக் கூைாது. நீ யும் திருப் பி
திை்டிைணும் ”, விஷைம் என்னசென்கற சதரிைாமல் , அெளுக்கு ஆறுதல் சொல் ல, சபமி அெள்
கெனலனை மறந்து சிரித்தாள் .
“நான் உன் பிரண்ை எதுவும் சொல் லனல. அெளுக்கு விடுதியில் தனிைா இருக்க பைமாம் ,
அதுக்குதான் அழறா”, சபமியின் அம் மா சிரிப் பாக சொன்னார். “தனிைா எப்படி?, அதான் நாங் க
எல் லாம் இருக்ககாகம”, புருெத்னத சுருக்கி ககை்ைாள் . “நீ இதற் குமுன் விடுதியில்
இருந்துருக்கிைா?”, ஆன்டி ெந்கதகமாக ககை்ைார். “இல் னலகை ஏன்?”. “உனக்கு கஷ்ைமா
இல் னலைா?. அப் பா அம் மா இல் லாமல் இங் கக தனிைா இன்னும் ஒரு ெருஷம் இருக்கணும் .
எனக்கு நினனத்தாகல அழுனகைா ெருது”, சபமி உண்னமைான ெருத்தத்தில் சொல் லி கண்
கலங் கினாள் . “அப் படிைா...........?”, அர்ெ்ெனா சகாஞ் ெம் கைாசித்துவிை்டு, “எங் கக....? நான்
இல் னலசைன்றால் என் வீை்டில் ெந்கதாெம் தான் படுொங் க, நீ கெற”, சொல் லிவிை்டு தன்
அப் பானெ னநொக திரும் பி பார்க்க, அெகரா இெள் எப் சபாழுது திரும் புொள்
என்று காத்துக் சகாண்டிருந்தெர்கபால முகத்னத உர்ர ் என்று மாற் றினார். “ஒரு நிமிஷம் எங் க
அப் பானெ பாருங் ககளன்?”, சொல் லிவிை்டு மூெரும் ஒகர கநரம் அெனர பார்க்க, அர்ெ்ெனாவின்
அப் பா அெனள கானத முறுக்குகென் என்று ஜானை செை் தனத அனனெரும் பார்த்தார்கள் .
இெர்களும் திரும் பி பார்ப்பார்கள் என்று எதிர் பார்க்காத அெள் அப் பா மாை்டிக் சகாண்ை
உணர்வில் ெங் கைமாக உணர்ந்தார். “இப் படி அப் பானெ கிை்கை ெெ்சுகிை்டு நான் எங் கக
பீல் பண்ணுறது ேம் .........”, சபருமூெ்சு விை்டு சிரித்தாள் . “நீ ங் களும் பாப் பீங் க என்று அெர்
நினனத்திருக்ககெ மாை்ைார், எப் படி மாை்டுனாரு பாத்தீங் களா?”, சிரிப் பு குனறைாமகல
சொன்னாள் . “அர்ெ்ெனா உன் அப் பா ககாபமா இருக்காங் ககபால?, நீ உங் க அப் பாை்ை கபா”,
ஆன்டி அர்ெ்ெனானெ விரை்டினார். “அை நீ ங் க கெற, அெர் அப் பா சிரிெ்சு பார்த்து
இருக்கீங் களா என்ன?”, இப் படி அெள் ககை்பாள் என்று அெர் எதிர்பார்க்கவில் னல கபால. அனத
கண்டுசகாள் ளாமல்
சதாைர்ந்தாள் . “அெர் சிரிெ்ொதான் ஆெ்ெரிைப் பைணும் . ககாபமா இருந்தால் அெர் நார்மலா
இருக்குறதா அர்த்தம் ”, அர்ெ்ெனா சொல் லகெ, சபமி சிரித்தாள் . “ெ்சு.......”, சபமினை அைக்கிவிை்டு,
“நானும் இெளும் ொைங் காலம் ெனர இங் ககதான் இருப் கபாம் . நீ இப்கபா உன்
அப் பாவிைம் கபாம் மா”, தன்னமைாக சொன்னார். ெை்சைன அனமதிைானாள் . “ெரி ஆன்டி. உங் க
கபக் என்ை்ை தான் இருக்கு. அனத நான் இெகளாை ரூமில் ெெ்சுடுகறன்”, சொல் லிவிை்டு திரும் பி
நைந்தாள் . “அம் மா பாருங் க அெ முககம ொடிடுெ்சு. இன்னும் சகாஞ் ெகநரம் இங் கக இருக்க
விை்டிருக்கலாம் இல் ல?”, சபமி கெனல பை்ைாள் . “அங் கக சகாஞ் ெம் பாரு”, அெர்கள் பார்க்கும்
கெனளயில் , அர்ெ்ெனானெ அெளின் அப் பா, பின் னந்தனலயில் தை்டுெனத பார்த்தார்கள் . இது
அர்ெ்ெனாவிற் கு பழகிை ஒன்று. அெரது உெ்ெபை்ெெ ் ககாபத்தின் செளிப் பாடுதான் அது.
அர்ெ்ெனா ொதாரணமாக எடுத்துக் சகாள் ள, பார்த்துக் சகாண்டிருந்த இெர்களுக்குத்தான்
ெருத்தமாக இருந்தது.
“அம் மா என்னம் மா?, இெ் ெளவு ெளந்த அெனள அெங் க அப் பா அடிக்கிறாங் க?”, சபமி
அதிர்ெ்சிைாக ககை்ைாள் . “அெ வினளைாை்டுத் தனமா இருக்காகள அதான். ெரி முடிஞ் ெ அளவு
அெனள பாத்துக்க, சகாஞ் ெம் விெரம் இல் லாத மாதிரி நைந்துக்கறா, ஆனால் செகுளி. ேம் ..... ெரி
ொ நாம கபாகலாம் ”, தாயின் கரிெனன அெரிைம் . “முதல் ல ரூமில் எல் லாத்னதயும் ெெ்சுை்டு ொ.
செளிகை கபாை் ொப் பிை்டுவிை்டு, உன்னன இங் கக விை்டுவிை்டு நான் முதல் ல கிளம் புகறன்”,
அர்ெ்ெனாவிைம் கடு கடுத்தார் அெள் அப் பா. “னே கோை்ைல் ல ொப் பிை கபாகறாமா?. இகதா
இப் கபா ெந்துடுகறன்”, அெர் அடித்தனத ெை்னை செை் ைாமல் , தன் அனறக்கு சபை்டிகனள தூக்கிக்
சகாண்டு சென்றாள் . அந்த கத்தரிக்காை் ....., அெங் க கபரு மரிைாொம் , மரிைா அெளுக்கு உதவி
செை் தார். அனறக்குள் நுனழந்த அெனள ெரகெற் றது செற் று அனற. அங் கு ைாரும் இல் னல.
முதல் முனறைாக தனினமனை உணர்கிறாள் .
“என்ன ைாருகம இல் னல?”, மரிைாவிைம் ககை்ைாள் . “பாப் பா இப் கபாதாகன முதல் ஐம் பது சீை்
முடிஞ் சுருக்கு. இன்னும் ஒரு நாற் பத்னதந்து நாளாெது ஆகும் இங் கக எல் கலாரும் ெர. ெரி உன்
சபை்டினை னெத்து லாக் பண்ணிை்டு கபா. இங் கக இருக்கும் ஒரு ககபானை நீ யூஸ் பண்ணிக்க”,
அெர் அனுபெம் கபசிைது. அனறக்குள் அெளுக்கு மூெ்சு முை்டிைது. சமாத்தம் ஆறு கை்டில் கள்
கபாை்டிருந்தது. சுெரின் ஓரம் பக்கத்துக்கு இரண்டு இரண்ைாக நான்கு, ஒரு பக்கம் ஒன்று நடுவில்
ஒன்று. ஓரமாக இருந்த காை்னை கதர்ந்சதடுத்து அதில் தன் சபை்டிகனள னெத்துவிை்டு அதன்
அருகில் அமர்ந்தாள் . ஆழமாக மூெ்னெ இழுத்து விை்ைாள் . அெள் உைன் பிறந்தது ஒரு அண்ணா
மை்டும் தான். ஆனால் ஒரு அக்காவிைம் செை் யும் அனனத்து குறும் புகனளயும் , ெண்னைகனளயும்
அெனுைன் கபாடுொள் . வீை்டில் அென் இருந்தால் அெனன ஒரு ெழி
செை் து விடுொள் . தனினமனை அெள் இன்றுெனர உணர்ந்தகத இல் னல.
அெனளயும் , அெள் உணர்வுகனளயும் மீறி ஏசனன்று சதரிைாமல் கண்கள் கலங் கிைது. ‘எனக்கு
அழ சதரியுமா?’, தன்னன தாகன ககை்டுக் சகாண்ைாள் . அம் மாவின் மடி கெண்டுசமன்ற
எண்ணம் மனனத துனளத்தது. “அம் மா ஏம் மா இப் படி செஞ் ெ?, என்னன ஏன் வீை்னை
விை்டு இெ் ெளவு தூரம் அனுப் பின?. எனக்கு அழுனகனை கற் று சகாடுக்கொ?”, ொை் விை்டு
ககை்ைாள் . அந்த செற் று அனறயில் எதிசராலித்தது அெள் குரல் . கால் கனள கை்டிக் சகாண்டு,
கால் களுக்கு இனையில் முகம் புனதத்தாள் . மனம் செறுனமைாக இருந்தது. எதுவும் செை் ை
கதான்றாமல் எெ் ெளவு கநரம் அங் கக இருந்தாள் என்று அெளுக்கக சதரிைாது. “ஆஆஆ..........”,
பக்கத்து அனறயிலிருந்து ெந்த அலறலில் ெை்சைன்று எழுந்து அந்த அனறக்கு ஓடினாள் . அங் கக
கை்டிலின் கமகல ஒரு சின்னப் சபண் ஏறி நின் றுசகாண்டு
கீகழ குனிந்து எனதகைா கதடிக் சகாண்டிருந்தாள் . “ஏை் , என்ன ஆெ்சு எதுக்கு கத்துன?”,
ொதாரணமாக ககை்டு அெனள சநருங் கினாள் . “பாத்து....... பாத்துொங் க இங் கக பல் லி இருக்கு”,
மிரை்சிைாக முகத்னத னெத்துக்சகாண்டு சொன்னாள் அெள் . “அைக் சகாடுனமகை அந்த பல் லி
உன்னன பார்த்ததுக்கும் , நீ கபாை்ை ெத்தத்துக்கும் தனல சதறிக்க, உயினர னகயில் பிடிெ்சுை்டு
ஓடிகபாை் , எங் ககைாெது ஒளிஞ் சு இருந்து மூெ்சு ொங் கிை்டு இருக்கும் . அனத பார்த்து நீ
பைப் படுறிைா? கநரம் தான். அை்சி முதல் ல கீகழ இறங் கு, ெர்ெ்ல நிக்கிற செனலைாை்ைம் நிக்கிற?”,
அெள் சொன்னனத ககை்டு இன்னும் மிரை்சிைாககெ பார்த்துக்சகாண்டு இறங் கமாை்கைன் என்று
தனலனை ஆை்டிக் சகாண்டு அனெைாமல் நின்றாள் .
அப் பா என்று ஜுடி சொன்னதில் அர்ெ்ெனாவுக்கும் தந்னதயின் ஞாபகம் ெந்தது. “ெ்கெ......,
இப் கபாகூை கநரமாயிடுெ்கெ. அப் பா திை்ை கபாறார்”, மனதில் எண்ணம் ஓடினாலும்
கெகமாக செல் லவில் னல. சமதுொக சென்று அப் பாவின் முன் நின் றாள் . சுற் றிலும் பார்னெனை
சுழலவிை, அங் கக இன்னும் ஒரு ஆறுகபர் தங் கள் மகள் களுைன் நின் று, தாயும்
தந்னதயுமாக பிரினெ எண்ணி ெருந்திைெர்களாக ொஞ் னெைாக கபசிக் சகாண்டிருந்தனத
பார்த்தாள் . இதுெனர இப் படி ஒரு ஏக்கத்னத அெள் உணர்ந்தகத இல் னல. ‘எனக்கு மை்டும் ஏன்
அப் பா இப் படி இல் னல. இங் கக எல் லா அப் பாவும் சபாண்ணுங் ககளாை ெந்கதாெமா கபெ,
என் அப் பாமை்டும் எப்சபாழுதும் ககாபமாகெ இருக்கிறாகர ஏன்?’, மனம் ஊனமைாை்
அழுதது. “கபாயிை்டுெர இெ் ெளவு கநரமா.......?”, இன்னும் என்ன சொல் லி இருப் பாகரா, கலங் கி
இருந்த அெள் கண்கனள பார்த்து,
முகத்னத திருப் பிக்சகாண்டு முன்னால் நைந்தார். மாமா அெருக்கு முன்கப காரில் ஏறி இருந்தார்.
கெறு ெழி இல் லாமல் , சமதுொக கானர கநாக்கி நைந்தாள் . அருகில் நிழலாடுெது புரிந்தும்
பார்க்காமல் , அனத கண்டு சகாள் ளாமல் நைந்தாள் . “பக்கத்தில் இெ் ெளவு அழகா ஒரு னபைன்
ொகறன். அனத கெனிக்காமல் அப் படி என்ன கைாெனன?”, அெனன நிமிர்ந்து பார்க்காமகல,
அென் குரனல அனைைாளம் கண்டுசகாண்ைாள் . “உன்னன னபைன்னு கூை ஒத்துக்க முடிைாது.
தடி மாடு மாதிரி இருக்க, இதில் நீ அழகான னபைன் கெனறைா?”, அெளது பிறவிகுணம் அந்த
கொகமான கநரத்தில் கூை அெள் ொனை கை்டினெக்க விைவில் னல. அெள் கலகலப் பாக
கபசினாலும் , அெள் குரலில் இருந்த கெறுபாடு அெனுக்கு புரிந்தது. ெை்சைன அெள் முன்பு
ெந்து, அெள் பானதனை மனறத்தொறு நிற் க, அென் செை் னகனை எதிர்
பார்க்காததால் சமல் லிதாக அென் சநஞ் சில் கமாதி, ெை்சைன விலகி நின் று அெனனப் பார்த்தாள் .
அென் பார்னெகைா அெனள துனளத்தது. ‘னேகைா என்ன பார்னெ இது?’, அென் பார்னெனை
ெந்திக்க முடிைாமல் தன் பார்னெனை விலக்கிக் சகாண்ைாள் . முதல் முனறைாக ஒரு ஆணின்
கண்கனள சதாைர்ந்து பார்க்க முடிைாமல் தவிர்த்தாள் . அென் என்ன நினனத்தாகனா, ெை்சைன
அெள் கரத்னத தன் கரங் களால் சபாதிந்தான். னககளின் ெழிகை இதமான கதகதப் பும் ,
பாதுகாப் பு உணர்வும் , நிம் மதியும் ஒருங் கக எழுெனத உணர்ந்தாள் . னகனை
அெனிைமிருந்து உருவிக்சகாள் ள முைலவில் னல. நிமிைம் நீ டித்த அந்த நினலயில் , ஒரு
ஆண்மகனின் அழுத்தமான பிடினை உணர்ந்த சநாடி, ெை்சைன அென் னகனை உதற முைன்றாள் .
ஆனால் அதற் கு முன்கப அெள் னகனை
விடுவித்தான். “கைக்ககர்”, ஒற் னற ொர்த்னதனை அெள் கண்கனள பார்த்து உனரத்துவிை்டு
சென்றான். ஒரு நிமிைம் உனறந்தாள் . ‘அென் எப் படி என்னன சதாைலாம் . அதுவும் இப் படி’,
ககாபம் தான் முதலில் கிளர்ந்தது. ஆனால் அெள் புத்தியில் இன்சனான்றும் உனறத்தது,
அென் செை் னகயில் தெறான எண்ணமில் னல என்பதுதான் அது. அனதவிை அென் கரங் களின்
ெழிகை உணர்ந்த அந்த பாதுகாப் பு உணர்னெ இதுெனர தான் உணர்ந்தகத இல் னல
என்பனதயும் உணர்ந்தாள் . இதற் குகமல் அனத சிந்திக்ககெண்ைாம் என்று முடிவு செை் து கதானள
குலுக்கிவிை்டு, காருக்கு வினரந்தாள் .
பகுதி - 3 அருகில் இருக்கும் னபாழுது னதாசலவில் இருக் கும் உணர்வு னெறுக் கின்லறன்
நான் இந் த உணர்செ சிதறடிக் க நிசனக் கின்லறன் கல் லூரிக்குள் அெர்கள் மீண்டும்
நுனழயும் சபாழுது மணி இரண்டு முப் பது. எதுவும் கபெ கதான்றாமல் , தனலனை கவிழ் ந்தொகற
ெந்தாள் . அெளிைம் இந்த அனமதி புதிது. அெள் அப் பா இனத கெனித்தாலும் , தன் மெ்ொனிைம்
கபசுெனதகை குறிக்ககாளாக சகாண்டிருபெர்கபால் கபசிக் சகாண்கை இருந்தார். கோை்ைலில்
ொப் பிை்டு முடித்ததில் சகாஞ் ெம் சதம் பு ெந்திருந் தது. கொகத்னத எப் சபாழுதுகம அெள் தன்னன
அண்ை விடுெதில் னல. அப் படிசைன்றால் என்னசென்றும் அெளுக்கு சதரிைாது. கபை்ரிக் அெனள
சநருங் கிகை நைந்து ெந்தான்.
‘இென் என்ன? என்கனாகை ொறான். சபருசுங் களும் கண்டுக்காம ெறாங் ககள?’, அெள் அெளாக
இருந்திருந்தால் சிந்தித்திருப் பாள் . ஆனால் இப் சபாழுது அெள் எனதயுகம கைாசிக்கும் நினலயில்
இல் னல. அங் கிருந்த குழந்னத கைசுவின் சினலயின் அருகக இருந்த சிசமண்ை் சபஞ் ெ்சில்
அமர்ந்து சகாண்ைாள் . அெளிைமிருந்து ெற் று விலகி அமர்ந்தான் கபை்ரிக். “நல் லா ொப் பிை்டிைா?”,
அெள் அனமதினை கனலத்தான். “உன் முன்னாடி தாகன ொப் பிை்கைன். ெரி நீ இங் கக
என்ன செை் யிற? இது சபண்கள் மை்டும் படிக்கும் கல் லூரி ஆெ்கெ.........?”, கைாெனன கதான்ற
அெனிைம் கபெ்னெ ெளர்த்தாள் . “உனக்கு உைற் கல் வி ஆசிரிைராக ெரப் கபாகறன்”, குரலில்
துளி கூை வினளைாை்டு இல் னல. “அப் படிைா நல் ல விஷைம் . செம ஜாலிைா இருக்கும்
இல் ல உனக்கு?”, அெள் வினளைாை்னை சதாைர்ந்தாள் .
ஆனகைால் , கெண்ைா செறுப் பாக “ோை் ........”, ஒற் னற ொர்த்னதயில் பதில் சொல் லிவிை்டு
முகத்னத திருப் பிக் சகாண்ைாள் . பிறகு என்ன நினனத்தாகளா, கபை்ரிக்னக னகனை
பிடித்து எழுப் பினாள் . “இென் கபை்ரிக், னம ரிகலடிெ் ”, கபை்ரிக்னக அறிமுகப் படுத்தகெ,
கபை்ரிக்கின் கண்களில் புதிை ஒளி, அென் ககாபம் இருந்த இைம் சதரிைாமல் ஓடி ஒளிந்து
சகாண்ைது. அர்ெ்ெனாவிற் கு அென் ககாபம் எப் படி புரிைவில் னலகைா, அகத கபால் அென்
ககாபம் கபானதும் சதரிைவில் னல. அென் குரல் மாறுபாடும் , அென் ககள் வியும் மை்டுகம அெள்
காதில் ஒலித்தது. அனத சகாஞ் ெகநரம் ஒற் றி னெத்துவிை்டு, அெர்கனள கெனித்தாள் . கபை்ரிக்
ெந்கதாஷ் னகனை பற் றி குலுக்கினான், சபமியிைம் ோை் சொன்னான் அனனத்திலும் ஒரு
உற் ொகம் அெனிைம் . அெர்கள் வினை சபற் று சென்றார்கள் . “கபை்ரிக் என்னகமா ககை்டிகை
என்ன.......?”, அெள் சதாைர,
அெகனா “அது ஒன்றும் இல் னல. எப் சபாழுதும் இப் படி வினளைாை்டுத் தனமாகத்தான் கபசுொைா
என்று ககை்கைன்?”, ெம் மாளித்தான். “நான் கபசுறது உனக்கு வினளைாை்ைா இருக்கா?”,
அெனன சபாை் ைாக முனறத்தாள் . “ெரி ெந்கதாஷ்ை்ை ஏன் ஒழுங் கா கபெனல?”,
காரணம் சதரிந்தாலும் , அெள் ொைால் சதரிந்துசகாள் ளகெண்டும் என்று எண்ணினான். “அென்
ஒழுங் கா பாக்கனல, நான் ஒழுங் கா கபெனல”, னரமிங் காக சொன்னாள் . கபை்ரிக் என்னசென்று
சொல் லாமல் சிரித்தான். “கேை் எதுக்கு இப் கபா சிரிக்கிற நீ ?”. “நீ சின்ன பிள் னளைா?, இல் னல
ெளர்ந்த குமரிைான்னு சதரிைாமல் இருந்கதன் இப் கபா அதுக்கு பதில் கினைத்துவிை்ைது
ஆனகைால் , கெண்ைா செறுப் பாகோை் ........, ஒற் னற ொர்த்னதயில் பதில் சொல் லிவிை்டு
முகத்னத திருப் பிக் சகாண்ைாள் .
பிறகு என்ன நினனத்தாகளா, கபை்ரிக்னக னகனை பிடித்து எழுப்பினாள் .இென் கபை்ரிக், னம
ரிகலடிெ் , கபை்ரிக்னக அறிமுகப் படுத்தகெ, கபை்ரிக்கின் கண்களில் புதிை ஒளி, அென் ககாபம்
இருந்த இைம் சதரிைாமல் ஓடி ஒளிந்து சகாண்ைது.
அர்ெ்ெனாவிற் கு அென் ககாபம் எப் படி புரிைவில் னலகைா, அகத கபால் அென் ககாபம் கபானதும்
சதரிைவில் னல. அென் குரல் மாறுபாடும் , அென் ககள் வியும் மை்டுகம அெள் காதில் ஒலித்தது.
அனத சகாஞ் ெகநரம் ஒற் றி னெத்துவிை்டு, அெர்கனள கெனித்தாள் . கபை்ரிக் ெந்கதாஷ் னகனை
பற் றி குலுக்கினான், சபமியிைம் ோை் சொன்னான் அனனத்திலும் ஒரு உற் ொகம் அெனிைம் .
அெர்கள் வினை சபற் று சென்றார்கள் .
கபை்ரிக் என்னகமா ககை்டிகை என்ன.......?, அெள் சதாைர,
அெகனாஅது ஒன்றும் இல் னல. எப் சபாழுதும் இப்படி வினளைாை்டுத் தனமாகத்தான் கபசுொைா
என்று ககை்கைன்?, ெம் மாளித்தான்.
நான் கபசுறது உனக்கு வினளைாை்ைா இருக்கா?, அெனன சபாை் ைாக முனறத்தாள் .
ெரி ெந்கதாஷ்ை்ை ஏன் ஒழுங் கா கபெனல?, காரணம் சதரிந்தாலும் , அெள் ொைால்
சதரிந்துசகாள் ளகெண்டும் என்று எண்ணினான்.
அென் ஒழுங் கா பாக்கனல, நான் ஒழுங் கா கபெனல, னரமிங் காக சொன்னாள் .
கபை்ரிக் என்னசென்று சொல் லாமல் சிரித்தான்.கேை் எதுக்கு இப் கபா சிரிக்கிற நீ ?.
"நீ சின்ன பிள் னளைா?, இல் னல ெளர்ந்த குமரிைான்னு சதரிைாமல் இருந்கதன் இப் கபா அதுக்கு
பதில் கினைத்துவிை்ைது
அதான் சிரிெ்கென்”, சதளிொக குழப் பினான். “கைை் என்னன சுத்தி இருக்குறெங் களுக்கு என்னன
பார்த்தால் எப் படித்தாண்ைா இருக்கு. என் அம் மா, அண்ணா, என் ப் ரண்ை்ஸ், இப் கபா நீ எல் கலாரும்
இனதகை சொல் லுறிங் க”, பல் னல கடித்தொகற ககை்ைாள் . அென் பதில் சொல் லும் முன்கப, அெள்
அப் பா அெர்கள் அருகில் ெந்தார். “அர்ெ்ெனா நான் கிளம் புகிகறன். எனக்கு ஐந்து முப் பதுக்கு
ை்னரன். இப் கபா மணி நாலு, இப் கபா கிளம் புனாதான் ெரிைாக இருக்கும் . தம் பி நீ ங் க கபசிை்டு
இருங் க, நான் கிளம் புகறன். எது கெண்டுசமன்றாலும் கபான் பண்ணு.....?”, இன்னும்
என்னகொ சொல் ல நினனத்தார் ஆனால் சொல் லாமகல திரும் பிவிை்ைார். மாமா அெனர
ஸ்கைஷனில் விடுெதாக சொன்னனத மறுத்தார். “அப் பா ஒயிை் சுடிதார், ககன்ொஸ் சூ சரண்டும்
ொங் கித் தராமல் கபாறீங் ககள, அது மை்டும் இல் னல, ப் களை், ைம் ளர், பக்சகை், மக்,
எல் லாம் ொங் கணும் பா”, அப் சபாழுதுதான் ஞாபகம் ெந்தெளாக ககை்ைாள் . “இசதல் லாம்
முதலிகலகை சொல் ல சதரிைாதா, ஆள் மை்டும் ........, ெரி ெரி நான் பணம் தாகறன் நீ கை பிறகு
செளிை கபாை் ொங் கிக்ககா. எனக்கு இப் கபா னைம் இல் னல”, சொல் லிவிை்டு பணத்னத எடுத்து
அெள் னகயில் திணித்துவிை்டு, அெனள திை்டுெதற் கு கநரம் இல் லாமல் கிளம் பிவிை்ைார். அெர்
அனனெரிைமும் வினைசபற் று சென்ற பிறகு மாமா ெந்தார். “அர்ெ்ெனா நானும் கிளம் புகறன்.
இங் கக உனக்கு கலாக்கல் கார்டிைன் நான்தான். ஏதாெது சொல் ல கெண்டுசமன்றால் எனக்கு
கபான் பண்ணு. கபை்ரிக்கின் அம் மா இங் ககதான் சொர்க் பண்ணுறாங் க. அென் அடிக்கடி இங் கக
ெருொன். அென் மூலமாக நான் கதனெைானனத செை் கிகறன். இெகனாை அம் மா என்
ப் ரண்ை் தான். நானும் ெந்து சராம் ப கநரமாெ்சு, உன் அத்னத கதடுொ.
ெரி கபை்ரிக் நீ எப்படி ெந்தாை் . நான் உன்னன வீை்டில் ை்கராப் பண்ணொ?”, கபசிக் சகாண்கை
இருந்தார். “ெரி மாமா”, ஒற் னற ொர்த்னதயில் கபெ்னெ முடித்துக் சகாண்ைாள் . அெளுக்கும் அெள்
அத்னதனை பற் றியும் , அெர் மகள் கனளப் பற் றியும் ககை்க ஆனெதான். வீை்டிற் கு ொ
என்று சொல் லாத அெரிைம் என்ன ககை்க, கெண்ைாம் அப் படிகை தாமனர இனல தண்ணீராககெ
உறவு இருக்கை்டும் என்று விை்டுவிை்ைாள் . “அங் கிள் நீ ங் க கபாங் க. நான் என் னபக்லதான்
ெந்கதன்”, அெனள பார்த்தொகற அெரிைம் பதில் சொன்னான். அெர்கள் கபெ்னெக் ககை்ைாலும் ,
எதுவும் சொல் லாமல் ொதாரணமாககெ நின் றாள் . கபை்ரிக்கின் பார்னெ அெனள விைாமல்
சதாைரவும் , ‘என்ன?’, என்பதுகபால் அெனனப் பார்த்து தனலனை ஆை்டினாள் . அெகனா எதுவும்
இல் னலசைன்று சிரிப் பிகல பதில் சொன்னான். ‘இதில் சிரிக்க என்ன இருக்கு?’, அர்ெ்ெனாதான்
குழம் பினாள் .
பிறகு மாமா என்ன நினனத்தாகரா, அெனன தனிைாக அனழத்துக்சகாண்டு சென்று என்னகமா
அெனிைம் குசுகுசு என்று கபசினார். இனையில் இருெரும் அெனள திரும் பி கெறு பார்த்தார்கள் .
கபை்ரிக்னக அப் சபாழுதுதான் பார்ப்பதுகபால புதிதாக பார்த்தாள் . அெனது உைரம் ,
அனலஅனலைான ககெம் , அனத அென் ஒற் னற னகைால் ஒதுக்கும் அழகு, அகன்ற சநற் றி, சநற் றி
முழுெதும் புரளும் அென் முடி, துனளக்கும் பார்னெ, கூர்னமைான நாசி, கமலுதை்னை
மனறத்திருந்த அெனது தடித்த மீனெ, அென் கபசும் சபாழுது சதரியும் பல் ெரினெ, ெழுெழு
கன்னம் , அென் கபாை்டிருந்த செள் னள நிற டிஷர்ை், அைர் ெர்ண ஜீன்ஸ், இனமக்க கூை மறந்து
அெனன பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . எந்த ஆணிைமும் கதான்றாத ஈர்ப்பு அெனிைம்
தனக்கு உண்ைாெனத தினகப் பாை் உணர்ந்தாள் . ‘அர்ெ்ெனா....... உனக்கக இது நல் லா இருக்கா,
உன்னன நம் பி
அம் மா, அப் பா இங் கக அனுப் பி ெெ்சு இருக்காங் க. நீ என்னன்னா நல் லா னெை் அடிக்கிற’,
மனொை்சி விழித்து ககள் வி ககை்க, “ஆமா பின் ன பாக்குற மாதிரி இருந்தா னெை்
அடிக்கத்தான் செை் ொங் க”. ‘அப் கபா பாக்குற மாதிரி இருந்தால் ைானர கெண்ணா
னெை் அடிப் பிைா?’. “எத்தனனகைா கபனர பார்த்து இருக்ககன். ஆனால் இெனன மை்டும் தாகன
இப் படி திருை்டுத்தனமா னெை் அடிக்கணும் னு கதாணுது”. ‘அடிகைை் இது அெனுக்கு சதரிஞ் ொல்
என்ன ஆகும் ?’. “என்ன? என்ன ஆகும் ..........., முை்ைக்கண்னண உருை்டி உருை்டி முழுங் குற மாதிரி
பாக்குறாகன, அந்த கண்ணு சதறிெ்சு செளிகை விழுந்துடும் அெ் ெளவுதான்”. ‘உனக்கு சராம் ப
னதரிைம் தான்’.
“இதில் என்ன னதரிைத்னத கண்டுை்ை நீ ?”. ‘அெனன னெை் மை்டும் தான் அடிக்கிறிைா இல் னல
லெ் கெ பண்ணுறிைா?,. “என்னது...............?”, தனக்கு தாகன ொதி பிரதிொதிைாக செைல் பை்டு கபசிக்
சகாண்டிருந்தெள் , மனொை்சியின் இந்த ககள் வியில் அந்த ொதத்னத அப் படிகை கிைப் பில்
தூக்கி கபாை்ைாள் . “கேை் , ெர ெர நீ ெரம் பு மீறி கபசுற, எனக்சகல் லாம் லெ் ெராது, ெரகெ ெராது
புரியுதா”, ஓங் கி மிதித்து அனத அைக்கிவிை்டு, கபை்ரிக் இருக்கும் தினெக்கக, மானசீகமாக ஒரு
சபரிை கும் பிடு கபாை்டுவிை்டு, பார்னெனை அெனிைமிருந்து ெலுக்கை்ைாைமாக திருப் பிக்
சகாண்ைாள் . “பார்த்து முழுொ ஒரு நாள் ஆகனல நினனப் னபப் பார் சஜன்மத்துக்கு”, என்னகமா
மனொை்சினை அடுத்த வீை்டுக்காறிைாக நினனத்து திை்டிக் சகாண்ைாள் . காதல் ெர
சநாடிககள கபாதும் எனும் கபாது ஒருநாள் அதிகம் தான் என்பது பாெம் அெளுக்கு
சதரிைவில் னல. மாமாவும் அெனும் கபசிவிை்டு அெனள சநருங் கினார்கள் . “அர்ெ்ெனா, இென்
இன்னும் சகாஞ் ெகநரம் இங் கக இருக்ககன்னு சொல் லுறான், என்னால் இதுக்குகமல இங் கக கலை்
பண்ண முடிைாது. நான் கிளம் புகறன்”, அெளுக்கு கதனெைான தை்டு, ைம் ளர் முதற் சகாண்டு
கதனெைான எதுவுகம ொங் கவில் னல என்பது அெருக்கு சதரிந்தும் அனதப் பற் றி கெனலப்
பைாமல் சென்றுவிை்ைார். அர்ெ்ெனாவுக்கு அெரது செை் னக ககாபத்னத கிளறினாலும் , இதுெனர
ைாரிைமும் ககாபப் பை்டு பழக்கம் இல் னல என்பதால் அெர் கபாெனதகை அனமதிைாக பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தாள் . “அர்ெ்ெனா என்ன அெனரகை இப் படி செறிெ்சு பாத்துை்டு இருக்க?, என்ன
அெரிைம் ஏதாெது சொல் லணுமா?”, அக்கனறைாக ககை்ைான்.
“ஆமா ஒரு விஷைம் சொல் ல மறந்துை்கைன்”, சீரிைொக சொன்னாள் . குரலில் மருந்துக்கு
கூை வினளைாை்டுத்தனமில் னல. “என்கிை்கை அெகராை கபான் நம் பர் இருக்கு. நீ
என்னன்னு சொல் லு நான் கால் பண்ணுகறன்”, அெனது அனலகபசியிலிருந்து அெனர
அனழத்தான். “இனிகமல் அெர் இந்தபக்கம் ெரகெ கூைாதுன்னு சொல் லிடுங் க?. அெனர அப் படி
தப் பித்தெறி பாத்கதன்..........., கல் லடிதான் அெருக்கு”, வினளைாை்ைாக சொல் ல
முைன்று கதாற் றாள் . அனலகபசினை அனணத்தான் அென். “என்ன கபசுற அர்ெ்ெனா?, அெர்தான்
உனக்கு இங் கக சீை் ெங் கி தந்தார். அந்த நன்றி சகாஞ் ெம் கூை இல் லாமல் ........?”, அென் குரலில்
கண்டிப் பு இருந்தது. “னேகைா கபை்ரிக் நீ கெற, அெர் இைம் ொங் கி தந்ததால் தான்
உன்னன விை்டு முதல் னலகை சொல் ல சொல் லுகறன். இல் னலன்னா ஸ்ை்னரை்ைா கல் லடிதான்.
என் தாராள மனனெ புரிஞ் சுக்காமகல கபசுறிகை, உன்னன என்ன செை் ை?”, குரலில் பனழை
துள் ளல் மீண்டிருந்தது. “ெரி உனக்கு சகாஞ் ெம் திங் க்ஸ் ொங் கணுகம, என்கனாை ொறிைா? நான்
உனக்கு துனணக்கு ொகறன்”, ொதாரணமாக ககை்ைான். “கபை்ரிக் வினளைாடுறிைா நீ . உன்கனாை
நான் ெந்தால் என் அம் மா அப் பா என்ன நினனப் பாங் க. அசதல் லாம் எதுவும் கெண்ைாம் நாகன
பாத்துக்ககறன். சபமி இப் கபா ெந்துடுொ, அெகளாை கபாை் க்கிகறன்”, சகாஞ் ெம் கூை தைக்ககம
இல் லாமல் பை்சைன சொன்னாள் . “கேை் உன் மாமாதான் உனக்கு கதனெைானனத
ொங் கித் தரசொல் லி என்கிை்கை சொன்னார். உன் அப் பாவும் பாத்துக்க சொன்னாகர. பிறகு
என்கனாடு ெருெதில் என்ன தைக்கம் ?”,
அனழத்து சென்கறவிடுெது என்ற முடிகொடு இருந்தான். “கபை்ரிக், என் அப்பா பாத்துக்க
சொன்னாருன்னு சொல் லு சகாஞ் ெமாெது நம் புகறன். ஆனால் என் மாமா எனக்கு கதனெைானனத
ொங் கித் தர சொன்னாருன்னு சொல் லாகத நான் நம் ப மாை்கைன்”. ‘இங் கக எனக்கு சமரிை்டில்
தான் சீை் கினைத்தது. அதுக்கக இெர் ஐம் பதாயிரம் என் அப் பாவிைமிருந்து ொங் கி
இருக்கார். இெராெது பாெத்தில் சபாங் குறதாெது?’, முன்னனத அெனிைமும் பின் னனத
மனதுக்குள் ளும் நினனத்துக் சகாண்ைார். என்னதான் அெரிைம் ககாபம் இருந்தாலும்
மூன்றாம் மனிதனாகிை அெனிைம் தன் மாமானெ விை்டு சகாடுக்க அெள் தைாராக இல் னல. தன்
தந்னதகை எது கெண்டுசமன்றாலும் , தன் மாமாவிைம் ககை்க சொல் லவில் னல. இதில் இென்
புளுகு மூை்னைனை நம் புொளா அெள் .
தனலனை ெரித்து அெனன குறும் பாக பார்த்தாள் . அெள் பார்னெயின் அர்த்தம் புரிைாமல் , அதில்
கெரப் பை்ைெனாை் இனமக்காமல் அெனளகை பார்த்தான். அென் பார்னெயின் தாக்கம்
இப் சபாழுது அெளுக்குள் . “கபை்ரிக் நான் உன்கிை்கை ஒண்ணு சொல் லுகறன்
ககக்குறிைா?”, பீடினகைாை் துெங் கினாள் . “நீ என்கனாை செளிகை ொறதா இருந்தால்
என்னகெண்ணா ககக்குகறன்”, ெந்தர்ப்பத்னத நழுெவிை அென் தைாராக இல் னல. “இல் னல
கெண்ைாம் , நான் எதுவும் சொல் லனல, நீ யும் ககக்ககெண்ைாம் ”, ஜகா ொங் கினாள் . “என்கனாை
ெருெதற் கு உனக்கு அப் படி என்ன தைக்கம் அெ்சு?”, ககாபமாக ககை்ைான். “அசதன்ன உன்கனாை,
நீ மை்டும் அப்படி என்ன ஸ்சபஷல் . நீ யும் எனக்கு மூன்றாம் மனிதன்தான். அது மை்டும் இல் னல,
இனிகமல்
என்னன அெ்சுன் னு கூப் பிைாகத. என் வீை்டில் உள் ளெர்களும் , என் ப் ரண்ை்ஸ் மை்டும் தான் அப் படி
சொல் லுொங் க?”, சிரித்தொகற சொன்னாலும் என்னனவிை்டு எை்டிகை இரு என்பனத
சொல் லாமல் சொன்னாள் . அெள் இந்த கநரம் சகாஞ் ெம் சிந்தித்து இருக்கலாம் , தன்
வீை்டில் தன்னன அனழக்கும் செல் ல அனழப் பு எப்படி அெனுக்கு சதரியும் என்பனதத்தான். அெள்
பதிலில் அெனுக்கு இன்னும் ககாபம் கிளர்ந்தது. “அப் கபா நீ ெர மாை்ை, உன்னன எப் படி
என்கனாடு ெர னெக்கிறதுன்னு எனக்கு சதரியும் ”, சொல் லிவிை்டு அெனளவிை்டு விலகி கபான்
செை் தான். பின் னர் திரும் பி ெந்து அெளிைம் அனலகபசினை சகாடுத்தான். புருெத்னத சுருக்கி
அெனன ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டு அனலகபசினை ொங் கி காதில் னெத்தாள் . “ேல் கலா.........”,
தைக்கமாககெ குரல் சகாடுத்தாள் .
“அெ்சு, நான்தான் அப் பா கபசுகறன். உனக்கு கதனெைானனத மாப் .... அெகனாை கபாை் ொங் கு.
இனிகமல் தம் பி தான் உனக்கு கலாக்கல் கார்டிைன். அெங் க அம் மாவும் உனக்கு
துனணக்கு இருப் பாங் க. எல் லாத்துக்கும் முரண்டு பிடிக்காமல் சகாஞ் ெம் புரிஞ் சு
நைந்துக்ககா?. இதுெனர நான் உனக்கு அை்னெஸ் சொல் லுறமாதிரி நீ நைந்துகிை்ைது இல் னல.
இப் கபாவும் அப் படிகை இருப் பன் னு நம் புகறன்”, தந்னதயின் கபெ்னெகைா, அெர்
துெங் கிவிை்டு சொல் லாமல் நிறுத்திை ொர்த்னதனைகைா, அெர் கண்டிப்னபகைா அெள்
கெனிக்கும் நினலயில் இல் னல. தன்னன மீறி, கபை்ரிக் தன்மீது ஆதிக்கம் செலுத்துெது அெளுக்கு
பிடிக்கவில் னல. அனதவிை தனக்கு அெகனாடு ெர விருப் பமில் னல என்பனத மனறமுகமாக
அெனுக்கு உணர்த்திை பிறகும் அென் எடுத்த இந்த முைற் சி அெளுக்கு எரிெ்ெனல மூை்டிைது.
“அப் ...........”, இெள் சொல் லுெனத ககை்க அந்தபக்கம் அெர் இல் னல. இெள் கபசும் முன்கப
அனழப் னப துண்டித்திருந்தார். ‘ெ்கெ....., இந்த அப் பாவுக்கு மனற கழண்டுடுெ்சு
கபால. ெைொனாகல இப்படித்தாகனா?, என்ன சொல் லொகறன்னு கூை ககை்காமல் ...?’, ேம் ........ ஒரு
சபருமூெ்சுைன் அெனிைம் கபானன சகாடுத்தாள் . அெள் இப் சபாழுதாெது சிந்தித்து இருக்கலாம் ,
ஒரு ெைது னபைனுைன் தன் தந்னத முன்கைாெனன எதுவும் இல் லாமலா அனுப் புொர்
என்பனதத்தான். அெளது அெை்னைத்தனம் இதிலும் செளிப் பை்ைது. “என்ன கமைம் இப் கபாொெது
என்கனாை ொறீங் கா..?”, சிரிப் பாக ககை்ைான். “என்ன என்னன உங் ககளாை ெர ெெ்சுை்கைாம் குற
மமனதல கபசுறிங் களா?. எனக்கு இப் கபா உங் கனள சுத்தமா புடிக்கனல. ெரி இங் கககை இருங் க
நான் என் கேண்ை் கபக் எடுத்துை்டு
ெந்துடுகறன்”, அெள் ககாபத்திலும் , அெள் சகாடுத்த மரிைானதைான அனழப் பிலும் சகாஞ் ெம்
முகம் சுருங் கிைது அெனுக்கு. ‘இெ வினளைாை்டு பிள் னளைா?, குமரிைா?,
செகுளிைா?, விெரமானெளா?, எதுவுகம புரிைனலகை ஆண்ைொ. பார்த்த ஒகர நாளிகலகை
அெளது சமாத்த குணமும் செளிெருகத. இதில் நான் எதுசென்று முடிவு செை் து, அெனள அணுக.
இதில் இெகளாை இந்த சஜன்மம் முழுக்க அெகளாை என்னால் குப் னப சகாை்ை
முடியுமா?. என்னதான் இருந்தாலும் , எனக்கு இந்த செல் ல ராை்ெசினை சராம் ப புடிெ்சுருக்கக.
கபாை்கைாவில் பார்த்கத என்னால் அெகிை்கை இருந்து பார்னெனை திருப் ப முடிைனல. இதில்
கநர்ல இெ் ெளவு சநருக்கத்தில் .........., சகால் றாகள. ஜீெஸ் எப் படிைாெது இந்த ஒரு ெருஷமும்
என்னன சகாஞ் ெம் நல் ல னபைனாகெ இருக்க விடுங் க’, தான் இருக்கும் இைத்னத
மறந்து னக கூப் பி கெண்டினான். சுற் றி இருந்தெர்களில் ககலி பார்னெனை உணராமகல...................
ெந்துடுகறன்", அெள் ககாபத்திலும் , அெள் சகாடுத்த மரிைானதைான அனழப் பிலும் சகாஞ் ெம்
முகம் சுருங் கிைது அெனுக்கு.
‘இெ வினளைாை்டு பிள் னளைா?, குமரிைா?, செகுளிைா?, விெரமானெளா?, எதுவுகம புரிைனலகை
ஆண்ைொ. பார்த்த ஒகர நாளிகலகை அெளது சமாத்த குணமும் செளிெருகத. இதில் நான்
எதுசென்று முடிவு செை் து, அெனள அணுக. இதில் இெகளாை இந்த சஜன்மம் முழுக்க அெகளாை
என்னால் குப் னப சகாை்ை முடியுமா?.
என்னதான் இருந்தாலும் , எனக்கு இந்த செல் ல ராை்ெசினை சராம் ப புடிெ்சுருக்கக. கபாை்கைாவில்
பார்த்கத என்னால் அெகிை்கை இருந்து பார்னெனை திருப் ப முடிைனல. இதில் கநர்ல இெ் ெளவு
சநருக்கத்தில் .........., சகால் றாகள.
ஜீெஸ் எப் படிைாெது இந்த ஒரு ெருஷமும் என்னன சகாஞ் ெம் நல் ல னபைனாகெ இருக்க விடுங் க’,
தான் இருக்கும் இைத்னத
மறந்து னக கூப் பி கெண்டினான். சுற் றி இருந்தெர்களில் ககலி பார்னெனை உணராமகல...................
பகுதி - 4 சுற் றி இருக் கும் மனிதர்களில் தனித்து நீ னதரிகின்றாலய என் கண்கள்
எப் னபாழுதும் னமாய் ப் பனதன்னலொ உன்சனலய என்சன நீ உணர்ொயா................ டி நகர்
ரங் கநாதன் சதருவில் இருக்கும் ெரெணா ஸ்கைாரினுள் நின் று தனக்கு கதனெைான
சபாருை்கனள ஆராை் ந்து சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. அெனளகை பார்த்துக்சகாண்டிருந்தான்
கபை்ரிக். அர்ெ்ெனானெ ெமாதானம் செை் து அனழத்து ெருெதற் குள் தன் ெக்தியில்
பாதி ெடிந்துவிை்ைனத எண்ணி சிரித்துக் சகாண்ைான். அென் சிந்னத அனரமணி கநரத்துக்கு
முன்னர் நைந்தெற் னற சித்தித்துக் சகாண்டிருந்தது. ோஸ்ைலுக்குள் சென்று தன் னகப் னபயுைன்
ெந்தெள் இென் முகத்னத நிமிர்ந்து பார்க்ககெ
இல் னல. அெனும் அனதப் பற் றிசைல் லாம் கெனலப் பைாமல் தன் னபக்னக
சநருங் கினான். “கேை் என்ன பண்ணுற நீ ?. நான் உன்கனாை னபக்குல எல் லாம் ெர முடிைாது.
நாம பஸ்லகை கபாகலாம் ”, ககாபமாக சொன்னாள் . “அர்ெ்ெனா இப் கபாகெ மணி நாலனர,
உனக்கு ஆறுமணிக்கு முன்னாடி ோஸ்ைல் ல இருக்கணும் . அனதவிை இங் கக இருந்து னபக்ல
கபானால் இருபது நிமிஷம் தான் ஆகும் . பஸ்ல கபானா முக்கால் மணிகநரம் ஆகும் . ை்ராபிக்
இருந்தால் இன்னும் கமாெம் . நான் சொல் லுறனத ககளு, முரண்டு பிடிக்காமல் முதல் ல ொ”, அென்
கபெ்சு, புரிந்தாலும் ஒத்துக்சகாள் ள மனமில் லாமல் , அென் அதிகாரம் இன்னும் ககாபத்னத
கிளறிைது அெளுக்கு. “ெரி பஸ்ல கபானால் தாகன கலை் ஆகும் . இங் கக கஷர்
ஆை்கைா கினைக்கும் னு என் ப் ரண்டு சொல் லித்தான் அனுப் பினாள் நான் அதிகலகை ொகறன்”,
மனலயிறங் க மனமில் னல அெளுக்கு. “னேகைா அர்ெ்ெனா அெனும் எல் லா ஸ்ைாப் பும்
நிப் பாை்டி
நிப் பாை்டித்தான் கபாொன். ஆை்கைாொ இருந்தால் கூை பரொயில் னல”, அெளுக்கு புரிைனெக்கும்
விதத்தில் அென் கபெ, “அப் கபா நான் ஆை்கைானலகை ொகறன். எதுக்கு
பிரெ்ெனன...?”, சொல் லிவிை்டு முன்னால் நைந்தாள் . அெளது செை் னக ககாபத்னத கிளற, னபக்னக
உனதத்து ஸ்ைார்ை் செை் து அெனள பின் சதாைர்ந்தான். “அர்ெ்ெனா இப் கபா எதுக்கு
கதனெயில் லாத செலவு, நீ பின் னாடி ஏறிக்ககா?”, கனைசி முைற் சிைாக ககை்ைான். அென் கபெ்சு
காதில் விழாதெள் கபாகல நைந்து சென்றாள் . அென் விைாமல் அெனள பின் சதாைர்ந்தான்.
“இப் கபா எதுக்கு என் பின் னாடிகை ொறீங் க?. பாக்குறெங் க உங் கனளத்தான்
தப் பா நினனப் பாங் க, முதல் ல கபாங் க”, அெனன கபாக சொன்னாள் . “இசதன்ன உன்கனாை
ஊருன்னு நினனெ்சிைா?. இங் கக
ைாருக்கும் அடுத்தெங் க பிரெ்ெனனனை பத்தி கைாசிக்க எல் லாம் னைம் இல் னல. இப் கபா
உன்னன னகனை பிடிெ்சு இழுத்தால் கூை ைாரும் ககக்க மாை்ைாங் க. அந்த ஆை்கைால உன்னன
அப் படிகை கைத்திை்டு கபானால் கூை ைாரும் கண்டுக்க மாை்ைாங் க. ஆனா அத பத்திசைல் லாம்
நீ கெனலப் பைாகத, நீ ஆை்கைா புடி.....”, அப் படிைாெது அெனள ெழிக்கு சகாண்டுெர
முைன்றான். “எல் கலாரும் உன்னன மாதிரி இருக்க மாை்ைாங் க. அப் கபா னபக்ல ெெ்சு என்னன
கைத்திை்டு கபாகத்தான் பிளான் பண்ணுறிைா?. அைப் பாவி இது சதரிைாமல் நான் இெ் ெளவு கநரம்
உன்கனாை கபசிை்டு இருந்தகன”, அெனிைம் கபசிக் சகாண்கை அங் கு காலிைாக
சென்றுசகாண்டிருந்த ஆை்கைானெ னக தை்டி அனழத்தாள் . “நான் என்ன சொல் லொகறன்? நீ
என்ன சொல் லுற? முதல் ல ஆை்கைானெ அனுப்பு”, அெள் அனழத்த ஆை்கைா, அெள் அருகில்
நிப் பாை்டித்தான் கபாொன். ஆை்கைாொ இருந்தால் கூை பரொயில் னல”, அெளுக்கு புரிைனெக்கும்
விதத்தில் அென் கபெ, “அப் கபா நான் ஆை்கைானலகை ொகறன். எதுக்கு
பிரெ்ெனன...?”, சொல் லிவிை்டு முன்னால் நைந்தாள் . அெளது செை் னக ககாபத்னத கிளற, னபக்னக
உனதத்து ஸ்ைார்ை் செை் து அெனள பின் சதாைர்ந்தான். “அர்ெ்ெனா இப் கபா எதுக்கு
கதனெயில் லாத செலவு, நீ பின் னாடி ஏறிக்ககா?”, கனைசி முைற் சிைாக ககை்ைான். அென் கபெ்சு
காதில் விழாதெள் கபாகல நைந்து சென்றாள் . அென் விைாமல் அெனள பின் சதாைர்ந்தான்.
“இப் கபா எதுக்கு என் பின் னாடிகை ொறீங் க?. பாக்குறெங் க உங் கனளத்தான்
தப் பா நினனப் பாங் க, முதல் ல கபாங் க”, அெனன கபாக சொன்னாள் . “இசதன்ன உன்கனாை
ஊருன்னு நினனெ்சிைா?. இங் கக
ைாருக்கும் அடுத்தெங் க பிரெ்ெனனனை பத்தி கைாசிக்க எல் லாம் னைம் இல் னல. இப் கபா
உன்னன னகனை பிடிெ்சு இழுத்தால் கூை ைாரும் ககக்க மாை்ைாங் க. அந்த ஆை்கைால உன்னன
அப் படிகை கைத்திை்டு கபானால் கூை ைாரும் கண்டுக்க மாை்ைாங் க. ஆனா அத பத்திசைல் லாம்
நீ கெனலப் பைாகத, நீ ஆை்கைா புடி.....”, அப் படிைாெது அெனள ெழிக்கு சகாண்டுெர
முைன்றான். “எல் கலாரும் உன்னன மாதிரி இருக்க மாை்ைாங் க. அப் கபா னபக்ல ெெ்சு என்னன
கைத்திை்டு கபாகத்தான் பிளான் பண்ணுறிைா?. அைப் பாவி இது சதரிைாமல் நான் இெ் ெளவு கநரம்
உன்கனாை கபசிை்டு இருந்தகன”, அெனிைம் கபசிக் சகாண்கை அங் கு காலிைாக
சென்றுசகாண்டிருந்த ஆை்கைானெ னக தை்டி அனழத்தாள் . “நான் என்ன சொல் லொகறன்? நீ
என்ன சொல் லுற? முதல் ல ஆை்கைானெ அனுப்பு”, அெள் அனழத்த ஆை்கைா, அெள் அருகில் ெந்து
நின் றது. “அசதல் லாம் அனுப் ப முடிைாது. நான் ஆை்கைாலதான் ெருகென். நீ கபா”, மரிைானத
கதை் ந்தது. அனத அெனும் கெனித்தான். ஆை்கைானெ நிறுத்திவிை்டு அெளிைம் ொக்குொதம்
செை் ெது அெனுக்கு சுத்தமாக பிடிக்கவில் னல. “அண்கண நீ ங் க கபாங் க”, அெனன அனுப் பிவிைப்
பார்த்தான். “அண்கண நான்தான் உங் கனள கூப்பிை்கைன் நீ ங் க கபாகக் கூைாது”, ெண்டியில்
ஏறாமகல கபசிக் சகாண்டிருந்தாள் . ‘இெ் ெளவு கபசுறா, ஏன் இன்னும் செளிைகெ
நிக்குறா?’, அெளிைம் கபசிக் சகாண்டிருந்தாலும் அென் கைாெனன அெள் செை் னகனை சுற் றி
ெந்தது. “அண்கண நீ ங் க கபாங் க”, “கபாகாதீங் க”, “அண்கண நான் சொல் லுகறன்ல நீ ங் க
கபாங் க”, “நான் சொல் லுகறன் கபாகாதீங் க”, இருெரும் மாற் றி மாற் றி ெழக்கடித்தார்கள் .

நடுவில் ஆை்கைாக்காரரின் நினலதான் பரிதாபமாக இருந்தது. “இன்னா தங் ெ்சி......... , ஊைலா?”,

நடுவில் புகுந்து ககை்ைான். “என்னது.......?”, புரிைாமல் ககை்ைாள் . “அதா மெ்ொ இம் புை்டு ஆனெைா
கூப் புடுகத, அெராண்ை கபாகாம என்னன கூவி கூப் ைடு ் கிகனகை. அதா மெ்ொகன ககாபமில் லாம
கூப் பிடுகத நீ கபாவிைா..........?”, அெர்கனள காதலர்கள் என்று எண்ணி கபசிக்சகாண்கை
சென்றார். “என்ன பானஷ இது?”, விழி பிதுங் கி கபானாள் அர்ெ்ெனா. “தமிலு..........., தமிலு..........
சதர்ைாதா...........? . இன்னா ொர் லெ் ொ. இன்னா ககாபமா இருந்தாலும் கபால் ன்னு தங் கெ்சி
கால் ல வுளுந்துடு ொர் எல் லாம் ெரிைா பூடும் ”. “என்னது லெ் ொ..........., ைாருக்கு?”, அென் கபசிைதில்
இது மை்டுகம சதளிொக புரிந்தது அெளுக்கு.
“இன்னாதான் மெ்ொன் கமல ககாபங் காை்டியு, லெ் கெ இல் லன்னு சொல் லிக்கின பாத்திைா. ஆனா
ொர பாரு இன்னா லெ் ொ உன்ன பாக்காரு”, இப் சபாழுது அெள் பார்னெ கபை்ரிக்கிைம்
சென்றது. அெகனா உள் கள குமுறும் புன் னனகனை செளிகை விைாமல் அைக்கிைொறு,
இதழ் களில் சமல் லிை புன்னனகயுைனும் கண்களில் சிரிப் புைனும் அெனளகை, அெள்
படும் அெஸ்த்னதனைகை பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான். “யூ.............”, அெனன அடிக்க
பாை் ந்தாள் . “தங் ெ்சி........ இப் டி பப் ளிக்கா அடிக்க கூைாது. ஊை்ைாண்ை கூை்டி கபாை் சமாத்து”,
அெளுக்கு டிப் ஸ் ெழங் கினான். “கேை் நான் என்ன செஞ் கென்?. அெர் கபசிைதற் கு நான்
பழிைா?”, பைப் படுெதுகபால் நடித்தான் அென். “னேகைாஓஓஒ........., கபை்ரிக் என்ன இது?, இப் படி
கபசுறார் ககை்டுை்டு கபொமல் இருக்க?”, ஆை்கைாக்காரரின் கபெ்ொல்
அெளுக்கக சகாஞ் ெம் செை்கம் ெந்தது. “நீ தாகன அெனர கூப் பிை்ை, நானா கூப் கைன். நீ கை
ெம் மாளி”, ெனமைம் பார்த்து கானல ொரினான். “ப் ளஸ ீ ் ............”, ெழக்கமில் லாத இந்த கபெ்சு
அெளுக்கு ெங் கைத்னத அளித்தது. தன் முகத்னத அென் சநஞ் சுக்குள் புனதக்ககெண்டும் என்ற
ஆெல் எழுந்தது. அது செை் ைமுடிைாது என்று கதான்றகெ அென் முதுகின் பின் னால் சென்று
நின் றுசகாண்ைாள் . “ப் ளஸ ீ ் அெனர அப் படி கபெகெண்ைாம் னு சொல் கலன். அெனர கபாக
சொல் லு”, அென் முதுகின் பின் னால் முணுமுணுத்தாள் . “ஏன் இெனர அனுப் பிை்டு கெற ஆை்கைா
கூப் பிை கபாறிைா?”, சிரிப் னப அைக்கிைொகற ககை்ைான். “கபை்ரிக் நான் உன்கனாைகெ ொகறன்.
இசதன்ன முன்கன பின் கன சதரிைாதெங் ககிை்கை எல் லாம் இப் படி கபசுறாங் க?”,
உண்னமைான தைக்கமும் ெங் கைமும் அெள் குரலில் சதரிந்தது. “இன்னா ொர் கெக்காளி
ஆயிை்டிங் களா. நம் ம கல் லாணம் கூை லெ் கமகரஜ் தான். தினக்கி ெண்ை கபாை்டுப் கபாம் ,
அப் பால கூடிப் கபாம் . சொக்கு கொடி ொர் நீ ங் க, தங் ெ்சி மெ்ொனன உை்ராத”, அெர்களிைம்
சொல் லிவிை்டு சென்றுவிை்ைார். அெருக்கு ஒரு நன்றினை கபை்ரிக் உதிர்க்க, அர்ெ்ெனா
இங் கக அடுத்த கபாருக்கு தைாரானாள் . “இப் கபா நீ எதுக்கு அெருக்கு நன்றி சொன்ன?”,
முனறப்பாக ககை்ைாள் . “சும் மா பார்மாலிை்டிக்கு நாம சொல் லுறதில் னலைா அப் படித்தான்
இதுவும் ”, உள் ளுக்குள் உதறசலடுக்ககெ சொன்னான். “நீ சொன்ன கதாரனனனை பார்த்தால்
அப் படி சதரிைனல”, அெனன விடுெதாக இல் னல அெள் .
“அர்ெ்ெனா இப் கபா னைம் ஐந்து. இன்னும் இங் கககை நின் னு ெண்னைதான் கபாைணும் னா, ொ
உள் கள கபாை் நிதானமா ெண்னைனை சதாைருகொம் . இல் னல இப் கபா உனக்கு
திங் க்ஸ் ொங் கணும் னா செளிகை கபாகலாம் எப் படி ெெதி?”, அெள் கபெ்சிலிருந்து தப் பிக்க
கநரமின் னமனை சுை்டிக் காை்டினான். அது ெரிைாக கெனல செை் தது. உைகன அெள்
அனமதிைானாள் ,ெங் கைமாக நின் றுசகாண்டிருந்தாள் . அெனிைம் இெ் ெளவுகநரம்
வீம் புக்கு கபசிவிை்டு, அென் ெண்டியில் ஏற தைங் கினாள் . “என்னதான் உன் பிரெ்ெனன
அர்ெ்ெனா”, அென் சபாறுனமனை பிடித்து னெத்துக்சகாண்டு ககை்க, கமகல விொதம்
செை் ைாமல் ஏறிக் சகாண்ைாள் . முதல் முனறைாக அெனது பின் னால் ஒரு சபண் அமர்கிறாள் .
அதுவும் அென் மனதுக்கு பிடித்தெள் , அெனது பல் ெர் னபக் அெனுக்கு காதல்
ொகனமாககெ கதான்றிைது.
கபை்ரிக் கனவில் மிதந்தொறு பைணம் செை் ை, அர்ெ்ெனாகொ தன்னன நினனத்கத
குழம் பிைொகற ெந்தாள் . இதுெனர கெசறாரு ஆைெனின் னபக்கில் அெள் ஏறிைகத
இல் னல. அெளது அப் பா, அண்ணன் இெர்களுைன் மை்டுகம சென்று இருக்கிறாள் . ஆண்களிைம்
தாராளமாக கபசுொள் ஆனால் அந்த கபெ்சிலும் ஒரு விலகல் தன்னம இருக்கும் . ககை்கும்
ககள் விக்கு பதில் , இல் னலைா கதனெக்கு கபெ்சு இப் படித்தான் இருக்கும் . செை்டித்தனமாக கனத
கபசுெகத கினைைாது. ஆனால் ெகுப் பில் உள் ள அனனத்து சபண்களுகம அெளுக்கு
கதாழிகள் தான். ைானரயும் விை்டு னெப் பது கினைைாது. ஆனால் இன்று கானல கபை்ரிக்னக
பார்த்ததுமுதல் அெளது கை்டுப் பாடுகள் அனனத்தும் தளர்ந்ததுகபால் உணர்ந்தாள் . அனதவிை
சபண் கதாழிகளிைம் மை்டுகம ொை் க்கு ொை் கிண்ைலும் ககலியும் செை் து கபசும் தான்,
அெனிைம் அகதகபால் கபசிைனத உணர்ந்து சகாண்ைாள் .
‘இனிகமல் இெனிைமும் இனைசெளி விை்கை பழககெண்டும் ’, என்று உறுதி எடுத்தாள் . ஆனால்
அனத அெளால் அனரமணிகநரம் கூை பிடித்து னெத்திருக்க முடிைவில் னல. “கபை்ரிக் எல் லா
திங் க்ஸ்ம் ொங் கிை்கைன் கிளம் பலாமா?”, அென் கைாெனனனை கனலத்தாள் . அென் அனத
கெனிக்காமல் இனமக்க கூை மறந்து தூரத்தில் பார்னெனை நினலக்கவிை்டு சிரித்துக்
சகாண்டிருந்தான். “ேல் கலா ொர் என்ன, னெை் அடிக்கிறிங் களா?”, அென் கதானள உலுக்கி
ககை்ைாள் . “கேை் நீ அங் ககதாகன இருந்த எப் கபா இங் கக ெந்த?”, அென் ககள் வியில் , அெனன ஏற
இறங் க பார்த்தாள் . “எதுக்கு இப் படி பாக்குற?”, அப் கபா இங் கக இருந்து என்னனத்தான் னெை்
அடிெ்சுை்டு இருந்திைா?. நான் நகர்ந்து கபானதுகூை சதரிைாமல் அடிெ்சுருக்க?. இது
நல் லதுக்கக கினைைாது சொல் லிை்கைன்”, சபாை் ைாக மிரை்டினாள் .
‘என் சபாண்ைாை்டி நான் னெை் அடிப்கபண்டி நீ என்ன ககக்குறது’, மனதுக்குள் சொல் லிக்
சகாண்கை, “ோேோ....., உன்னன கபாை் நான் னெை் அடிப்கபனா?. உனக்கு உன்கமல்
சராம் பத்தான் நம் பிக்னக. உன் மூஞ் சினை நீ கண்ணாடியில் பாத்தகத இல் னலைா?”, ககலிைாக
சொல் லி சிரித்தான். “கெண்ைாம் நீ சராம் பத்தான் என்னன செறுப் கபத்துற?, உனக்கு கண்ணு
சநாள் னளன்னு என்னன குத்தம் சொல் லுறிைா?, ொ கபாகலாம் ”, அென் பதினல எதிர் பார்க்காமல்
சென்றாள் . “நீ சொன்னதுக்கு அர்த்தம் ...........?, கண்ணு நல் லா இருந்தால் நான் உன்னன னெை்
அடிெ்சுருப் கபன் னா?. ெரி எல் லா திங் க்ஸ்ம் ொங் கிை்டிைா?, எதுவும் விை்டு கபாகனலகை.
அப் படி இருந்தாலும் பரொயில் னல, எனக்கு கபான் கபாை்ைால் நாகன ொங் கிை்டு ெந்துடுகென்”,
எப் படி அென் ககலினை அெள் காதுசகாடுத்து ககை்கவில் னலகைா, அகதகபால் பின் னர்
அென் சொன்னெற் னறயும் கெனிக்கவில் னல.
அெனும் அனத கண்டுசகாள் ளாமல் , “நீ இங் கககை இரு நான் பார்க்கிங் கபாை் , னபக்னக
எடுத்துை்டு ெந்துடுகறன்”, அெனள அங் கக விை்டுவிை்டு சென்றான். அர்ெ்ெனாகொ அங் கிருந்த
ஆளுைர கண்ணாடியில் தன் பிம் பத்னத பார்த்தாள் . ‘என்னன பாத்தால் அெனுக்கு
னெை் அடிக்கணும் னு கதாணனலைா?’, என்னகமா அென் சொன்னதில் அதுதான் முக்கிைம்
என்பதுகபால் தனக்குள் கபசிக் சகாண்ைாள் . ‘இப் கபா அென் உன்னனத்தான் னெை் அடிெ்கென்னு
உன்கிை்கை ஒத்துக்கணும் னு நீ நினனக்கிறிைா?’, மனொை்சி குரல் சகாடுக்க, “கதனெயில் லாமல்
உன்னன ைார் இங் கக கூப் ைது? ஓடிப் கபா.........”, அனத விரை்டினாள் . கபை்ரிக் ெரகெ அென்
னபக்கில் ஏறினாள் . னபக்னக கநராக கல் லூரிக்கு விைாமல் , ெரெண பெனில் ெண்டினை
நிறுத்தினான். “எதுக்கு இங் கக நிப் பாை்டுறிங் க?, எனக்கு னைம் ஆெ்சு. இப் கபா மணி ஆறனர.
ஏற் கனகெ அனரமணிகநரம் இங் கககை அதிகமாகிடுெ்சு. இப் கபா ொப் பிை்டு கபாகணும் னா
இன்னும் கநரமாயிடுகம. வினளைாைாமல் முதல் ல ெண்டினை எடுங் க”. “அர்ெ்ெனா அதான் நீ கை
சொல் லிை்டிகை, ஏற் கனகெ னைம் ஆயிடுெ்சு இப் கபா இன்னும் ஒரு அனரமணிகநரம்
அெ் ெளகெ. ொ முதல் ல, எனக்கு சராம் ப பசிக்குது”, அெனிைம் ொைாை நினனத்தெள் , அெனுக்கு
பசிக்கிறது என்று சொன்னவுைன் அென் பின் னால் சென்றாள் . ொப் பாை்னை பார்த்த பிறகக
அெளுக்கு இருந்த பசினை உணர்ந்துசகாண்ைாள் . ஒரு செை் பூரியும் , கதானெயும் காப் பியும்
ொப் பிை்ைாள் . அெனும் அனதகை ொப் பிை்ைான். பில் ெரகெ பாதி சதானகனை அதில் னெத்தாள் .
கபை்ரிக் எதுவும் சொல் லாமல் அனத எடுத்து னெத்துக் சகாண்ைான்.
கல் லூரிக்குள் அெர்கள் ெரும் சபாழுது கநரம் ஏழு. அந்த கநரம் கூை ஒன்றிரண்டுகபர் தங் கள்
பிள் னளகளுைன் கபசிக் சகாண்டிருந்தார்கள் . “இப் கபாகூை இெங் க எல் லாம் இங் கக இருக்காங் க”,
ெந்கதகமாக அெனன ககை்க, பிடிபை்ை உணர்வில் விழித்தாலும் ெை்சைன அனத அெளிைமிருந்து
மனறத்துக் சகாண்ைான். “அனதகைதான் நானும் நினனத்கதன். இங் கக ஆறுமணிக்கு ெரிைாக
இருக்க கெண்டும் . இப் கபா என்னன்னா............?”, அென் இழுக்ககெ, அந்த கநரம் சபமி அங் கக
ெந்தாள் . அெளுைன் அெள் தாயும் இருந்தார்கள் . “அர்ெ்ெனா உன்னனத்தான் நான் கதடிை்கை
இருந்கதன் நீ கை ெந்துை்ை. நமக்கு கிளாஸ் ஆரம் பிக்க எப் படியும் இன்னும் நாள் ஆகுமாம் . நம் னம
எல் லாம் ஒருொரம் கழித்து கெண்டுசமன்றாலும் ெந்து தங் கிக்க சொல் லி இருக்காங் க. இங் கககை
இருப் பது என்றாலும் ெரிதானாம் . ஆனால் கான்டீன்ல கபாை் ொப் பாை்டுக்கு சொல் லிைணும் னு
சொல் லி இருக்காங் க. நான் என் சித்தி வீை்டுக்கு கபாயிை்டு சரண்டு நாள்
கழித்துதான் ெருகென். அது மை்டும் இல் னல, இந்த ஒரு ொரமும் இங் கக தங் கினாலும் நம் னம
ைாராெது பாக்கணும் னா ெந்து பாக்கலாமாம் . னைம் லிமிை்டும் கினைைாதாம் ”, அெள்
உற் ொகமாக சொல் ல, அர்ெ்ெனாவின் முகம் அனிெ்னெைாக ொடிைது. அனத சபமிக்கு
சதரிைாமல் மனறத்துவிை்டு, “ஓ...., அப் படிைா. அப் கபா நீ கிளம் பு, நாம பிறகு பாக்கலாம் . நான்
இங் ககதான் இருப் கபன் பாை் .......”, அெளுக்கு உற் ொகமாக வினை சகாடுத்தாள் . “என்ன இப் படி
சொல் லிை்ை?, நீ உன் கலாக்கல் கார்டிைன் வீை்டுக்கு கபாககெண்டிைது தாகன. நீ ஏன்
இங் கககை இருக்கணும் ..?”, அெள் புரிைாமல் ககை்ைாள் . “இல் ல அசதல் லாம் ெரிெராது, நீ கிளம் பு.
இங் ககதான்

நினறைகபர் இருக்காங் ககள?”, அெளுக்கு ெமாதானம் சொன்னாள் . “நீ கெண்ணா எங் ககளாை
ொறிைாம் மா?. நீ யும் எனக்கு இன்சனாரு மக மாதிரிதான்”, சபமியின் தாை்
அக்கனறைாக ககை்ைார். “னேகைா ஆன்டி என்னன பத்தி கெனல பைாதீங் க. நீ ங் க ஒரு ொரம்
கழித்து ெரும் கபாது இங் கக இருக்கும் எல் லாகராைவும் ப் ரண்டு ஆயிடுகென். இப் படி சின்ன
பிள் னள மாதிரி அைம் புடிக்க கூைாது. ைாராெது பூனனனை மடியிகலகை கை்டிக்கணும் னு ஆனெப்
பாடுொங் களா. உங் களுக்கு பிஞ் சு மனசு ஆன்டி. ைானரயும் அப் படி எல் லாம் நம் ப கூைாது?”,
அெர்களுக்கு தன்னன உற் ொகமானெளாக காை்டிக் சகாண்ைாள் . ‘வினளைாை்டுப் பிள் னளைாக
இருந்தாலும் விெரமானெள் தான்’, என்று சபமியின் தாை் மனதுக்குள் களகை நினனத்துக்
சகாண்ைார். “ோை் ஆன்டி, நான் கபை்ரிக். நான்தான் இனிகமல் இெளது கலாக்கல் கார்டிைன்.
நான் இெனள என்கனாை வீை்டுக்கு அனழெ்சுை்டு கபாகறன். நீ ங் க கெனலப் பைாமல்
கபாயிை்டு ொங் க”, இனையில் புகுந்து கபசினான். “அப் படிைா தம் பி அப்கபா பரொயில் னல.
ஆனால் நீ ங் க...........?”, கமகல ககை்கப் கபானெர் அென் கண்களின் ெமிங் னஞனை னெத்து ொனை
மூடிக் சகாண்ைார். ஆனால் அர்ெ்ெனா அெனன முனறத்து பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . அெர்கள்
கபானபின்கப அெனிைம் பைபைசென சபாரிந்தாள் . “நீ ங் க உங் க மனசில் என்னதான்
நினனெ்சுை்டு இருக்கீங் க?. உங் க இஷ்ைத்துக்கு ஏகதகதா கபசிை்டு கபாறீங் க. நான்
சகாஞ் ெகநரம் முன்னாடி உங் க ெண்டியில் ெந்து இறங் கிகனன் என்பதற் காக, நீ ங் க என்ன
சொன்னாலும் அப் படிகை ககை்கபன் என்று நினனக்காதீங் க?.
அப் படிப் பை்ை சபண் நான் இல் னல. இதுெனர நீ ங் க செை் த உதவிக்கு என்கனாை நன்றி. இப் கபா
எங் க அப் பாவுக்கு கபான் செை் து சகாடுத்தாலும் , அெகராை கபெ்னெயும் ககை்கும் நினலயில் நான்
இல் னல. அப் படி ஒரு கைாெனன இருந்தால் இப் கபாகெ அனத உங் க மனசில் இருந்து
அழிெ்சுடுங் க. இன்னனக்கு புல் லா அனலஞ் ெது எனக்கு சராம் ப ைைைா இருக்கு. நான் என் ரூம் க்கு
கபாகறன். பாை் குை் னநை்”, அென் பதினலக்கூை எதிர் பார்க்காமல் சென்றாள் . செல் லும் அெனள
னகனை பிடித்து தடுத்தான். “முதல் ல என்னன சதாை்டு கபசுெது எனக்கு சுத்தமா புடிக்காது
கபை்ரிக். அதுவும் ஆம் பனளங் க என்னன சதாடுெது அறகெ பிடிக்காது”, னகனை அெனிைமிருந்து
உருொமகல அெள் சொன்ன ொர்த்னத அெ் ெளவு கடினமாக இருக்க, ெை்சைன அெள்
னகனை விடுவித்தான். “ஐ’ம் ொரி அர்ெ்ெனா, இனிகமல் உன்னன சதாைனல. பை்
நான் சொல் லுெனத சகாஞ் ெம் ககை்டுை்டு கபானால் பரொயில் னல”. “நீ ங் க என்ன சொன்னாலும்
ககை்கும் நினலயில் நான் இல் னல”, அென் பக்கம் திரும் பாமகல சொன்னாள் . “நான் உன்னன என்
வீை்டுக்கு அனழத்து கபாகும் நினலயில் இல் னல. அனத என் அம் மாவும் விரும் ப
மாை்ைாங் க. இனிகமலாெது நான் சொல் லுெனத ககை்பாைா?”, சின்ன சிரிப் புைன்
ககை்ைான். “எதுக்கு இப் கபா கதனெயில் லாமல் லூசு மாதிரி சிரிக்கிற?. இன்னும் என்ன
சொல் லணும் சீக்கிரம் சொல் லு”, கெண்ைா செறுப் பாக நின் றாள் . “அதுஎன்ன ஒரு கநரம் நீ , ொ,
கபா, கைை் , இப் படி சொல் லுற, சில கநரம் நீ ங் க, ொங் க, கபாங் கன்னு சொல் லுற இதுக்கு
அர்த்தம் என்ன?”, அெளிைம் கபெ துெங் கினான். “ொரி, என்னன அறிைாமல் நான் ஒருனமயில்
கபசிடுகென்.

ஞாபகம் ெரும் சபாழுது மரிைானத சகாடுப்கபன் . என் அம் மானெகை சிலகநரம் அப் படித்தான்
சொல் கென்”, அென் முகம் பார்க்க அெளால் முடிைவில் னல. “எல் கலானரயுகம அப் படித்தான்
சொல் ொைா இல் னல.............?”, அென் இழுக்க, “சதரிைனல, என் அப் பா, மாமா, சொந்தக்காரங் க,
அெ் ெளவு ஏன், இப் கபா சபமிகைாை அம் மானெ கூை நான் அப் படி சொல் லனலகை?. ஆனால்
உன்னன........., உங் கனள.........., ஏன் இப் படி சொல் லுகறன்னு சதரிைனல?”,
உண்னமைாககெ சொன்னாள் . ‘அப் கபா உனக்கு சநருங் கிை ெை்ைத்துக்குள் கள நான் இருக்ககன்.
அதான் இப் படி சொல் லுற இல் ல’, ைாேூ......... தன்னன மறந்து கத்தகெண்டும் கபால் இருந்தது
அெனுக்கு. அென் மனதில் சதன்றல் அடித்தது. “ெரி உனக்கு எப் படி கதாணுகதா அப் படிகை
சொல் லு. நீ கபாை் உன் திங் க்ஸ் எல் லாம் ெெ்சுை்டு ொறிைா?”, “எதுக்கு...........?, இெ் ெளவு கநரம் நான்
சொல் லுகறன்................”, “அம் மா தாகை சகாஞ் ெகநரம் உன்கிை்கை உக்காந்து கபெலாம் னுதான்
சொல் லுகறன். இப் கபா மணி ஏழனரதான் ஆகுது. இப் கபாகெ தூங் க கபாயிை்டு பிறகு நடு ராத்திரி
கபை் மாதிரி நீ முழிெ்சு அனலந்தால் நல் லா இருக்காகத அதான் சொன்கனன். ைாராெது கபெ
ொறனத முழுொ ககக்கணும் , இப் படிைா பை்ைாொ சபாரிொங் க. உனக்கு கெண்ைாம் னா நான்
கிளம் புகறன்”, அென் ககாபமாக சொல் லி கிளம் ப, அென் னகனை பிடித்து தடுத்தாள் . “நான்லாம்
சராம் ப நல் லென் சதரியுமா?, ஏன் என்கனாை ஒரு னகனை மை்டும் புடிக்கிற?, இந்த னக என்ன
பாெம் பண்ணிெ்சுன் னு ககை்கபனாக்கும் ?”, அப் பாவிைாக முகத்னத னெத்துக்சகாண்டு, அெள்
தன்னன னக பிடித்து தடுத்தனத சுை்டிக் காை்டினான்.

“கபை்ரிக் நீ ங் க ெரிைான ஆளு, நான் சொன்னது தப் புன் னு எனக்கு புரிை னெக்க இப் படிைா. ெரி
நான் இப் கபா எந்த உள் கநாக்கமும் இல் லாமல் உங் க னகனை பிடிெ்ெ மாதிரிதான் நீ ங் களும் என்
னகனை பிடிெ்சீங் கன்னு நான் ஒத்துக்ககறன். அண்ை் ொரி டூ கபாதுமா?”, அென் கண்கனள
பார்த்தொகற ககை்ைாள் . “அப் கபா உள் கநாக்கம் இல் லாமல் உன் னகனை
பிடிக்கலாம் னு சொல் லுறிைா?”, அென் குறும் பாக ககை்க, “ஆமா உள் கநாக்கம் இல் லாமல் என்
னகயும் உங் க கன்னத்தில் பதிைலாம் பரொயில் னலைா?”, அெளும் குறும் பாககெ
பதில் சகாடுத்தாள் . அென் ெை்சைன தன் இரண்டு கன்னங் களிலும் னகனை
னெத்துக் சகாண்ைான். அென் செை் னகயில் சிரித்தொகற அங் கிருந்து அகன்றாள் . பிறகு
அனறக்கு சென்று, சபாருை்கனள னெத்துவிை்டு, முகம் கழுவிவிை்டு அெனன கதடி ெந்தாள் . அெள்
ெரும் சபாழுது அங் கக கபை்ரிக்னக தவிர ைாருமில் னல. கோெ்ை்ைலும் அனமதிைாக
இருந்தது. பிறகு இரண்டு மணிகநரம் இருெரும் என்ன கபசினார்கள் என்று ககை்ைால்
இருெருக்குகம சதரிைாது. கநரம் பத்னத சநருங் கும் கெனளயில் அெளிைம் ஒரு குை் னநை்டுைன்
வினை சபற் றான். அெனள விை்டுெ் சென்ற கபை்ரிக்ககா, அெள் இரவில் விழித்துவிைக் கூைாகத
என்று எல் லா புனிதர்களிைமும் , ெம் மனசிைமும் தன் கெண்டுதனல னெத்துக்
சகாண்டிருந்தான். தூக்கம் கண்கனள சுழற் ற, பாதி உறக்கத்திகலகை நைந்துெந்து, ைாருமற் ற
அந்த ோஸ்ை்ைலில் , தனினம பைமின்றி படுத்து உறங் கினாள் . தனக்காக ஒரு ஜீென் துடிப் பனத
அெள் அறிொளா?.
பகுதி - 5 உனக் காக சுமக் கும் இந் த உயிசர உன்னிடம் லைர்த்துவிடலெ
துடிக் கின்லறன் என்சன நீ ஏற் கும் அந் த னநாடி உன்னில் கசரலென்
நான்.................. வீை்டுக்கு சென்ற கபை்ரிக்னக எதிர்சகாண்ைார் அென் தாை் ஸ்சைல் லா. மகனின்
முகத்தில் சூழ் ந்திருந்த கெனலனை கண்டுசகாண்ைார். மருமகனள பார்க்க ெந்கதாெமாக
கிளம் பி சென்றெனின் முகத்தில் இப் படி ஒரு கொகத்னத அெர் எதிர்பார்க்கவில் னல. “கபை்ரிக்
முதல் ல கபாை் னக கால் கழுவிை்டுொ ொப் பிைலாம் ”, அெனிைம் எனதயும் ககை்காமல்
அனுப் பினார். “இல் லமா நான் அெ்சுகொை கெர்ந்து ொப் ை்கைன். ம் ....... எதுக்கும் நீ ங் க எடுத்து
னெங் க ஒரு சரண்டு இை்லிைாெது ொப் பிடுகறன்”, தாை் ொப் பிை்டிருக்க மாை்ைார் என்பதால்
கெகமாக சொன்னான்.
“அதான் ொப் கைன்னு சொன்னிகை பிறகு என்ன?. அசதல் லாம் இதுக்கும் கமல ொப் பிைகெண்ைாம்
நானும் ொப் பிை்கைன் நீ ொ”, தாயின் இந்த பதிலில் தினகத்தான். “என்னம் மா சொல் லுறீங் க
ொப் ை்டீங் களா?”, அதிர்ெ்சி விலகாமகல ககை்ைான். “னைம் என்னன்னு பாத்திைா பத்தனர.
இதுக்கும் கமல நான் பசி தாங் குகெனா?, அனதவிை, உன் அப் பா ெந்துருக்காங் க. அதான் கெர்ந்கத
ொப் ை்கைாம் . ெரி முதல் ல கபாை் டிரஸ் கெஞ் பண்ணிை்டு ொ”, தாயின் கபெ்சிகலகை தன்னிைம்
அெர் கபெ விரும் புெது அெனுக்கு புரிந்தது. “என்னது அப் பா ெந்து இருக்காங் களா? அெருக்கு
உைம் பு ஏதாெது ெரியில் னலைா என்ன?”, கெகமாக ககை்ைான். “அசதல் லாம் எதுவும் இல் னல...........”,
அெர் சொல் லிக் சகாண்டிருக்கும் சபாழுகத அங் கக ெந்தார் ப் ரான்சீஸ் அெனது தந்னத. “ோை்
னம டிைர் ென். எப் படி இருக்க?”, அெனன கதாகளாடு அனணத்துக் சகாண்ைார். “ஐ’ம் னபன் கைை்.
நீ ங் க............?, ெரி இப் கபா என்ன அெெரமா ெந்து இருக்கீங் க?”, குறும் பு கண்களில் சகாப் பளிக்க
ககை்ைான். “ஏண்ைா பைொ, நீ மை்டும் என் மருமகனள பார்க்க ஓைலாம் . நான் மை்டும் அெனள
பார்க்க ெரக் கூைாதா? இது எந்த ஊர் நிைாைம் ? முனறப் படி பார்த்தால் , நாங் களும் இன்னனக்கு
உன்கனாை ெந்து இருக்கணும் ?”, ககாபமாக சொல் ெதுகபால் நடித்தார். “எதுக்கு? இல் ல
எதுக்குன்னு ககக்குகறன்? கும் பலா எல் கலானரயும் பார்த்தவுைகன, துரத்தி விைொ? என்ன
ஒரு நல் சலண்ணம் உங் களுக்கு? நாகன அெகிை்கை நான்தான் உன் ெருங் கால கணென்னு
சொல் லாமல் மனறத்து, அெ மனதில் ஒரு இைத்னத பிடிக்கணும் னு முைற் சி பண்ணுகறன்.
நீ ங் க அனத சகடுத்துடுவீங் க கபால இருக்கக?”. “ெரி ெரி கபசிைது கபாதும் . மீதினை கானலயில்
கபசிக்கலாம்

கபாை் தூங் குங் க”, அெர்கள் மாநாை்னை கனலத்தார் ஸ்சைல் லா. “உனக்கு ைைைா இருந்தால்
கபாை் படுத்துக்ககா, எதுக்கு எங் கனள சதாரத்துற?”, ப் ரான்சீஸ் சொல் லகெ, அெனர முனறத்து
பார்த்தார். “இப் படி பார்த்தால் நாங் க பைந்துடுகொமா? அசதல் லாம் உன் ஸ்டுசைன்ஸ்ை்ை
ெெ்சுக்ககா?”, அெர் சகத்தாக சொன்னார். “என்ன இன்னனக்கு சராம் ப சதம் பா கபசுறிங் க? உங் க
னபைன் உங் க கூை இருக்குற னதரிைமா? எப் படியும் ரூமுக்குதாகன ெருவீங் க, அங் கக
கெனிெ்சுக்ககறன்.......”, ஸ்சைல் லா சபாை் ககாபத்தில் சொன்னார். “இல் ல இன்னனக்கு நான்
கபை்ரிக்ககாை படுத்துக்ககறன்”, கெகமாக சொன்னார். “அப் பா.........., கெண்ைாம் கபொமல்
ெரண்ைர் ஆயிடுங் க. பிறகு நீ ங் கதான் பீல் பண்ணுவீங் க?”, கபை்ரிக் கைாெனன சொன்னான்.
ஏண்ைா, நீ கனவு காணுெதற் கு நான் சதாந்தரொ இருப் கபன் னு சொல் லி என்னன விரை்டுறிைா?”,
அெர் கொகமாக ககை்க, “அது அப் படி இல் லப் பா, நீ ங் க இங் கக தங் கும் இந்த நாை்களில் அம் மா
உங் களுக்கு நல் ல ொப் பாடு கபாைணும் னு விரும் புகறன் அதான்”, அெர் காதில் சமதுொக
சொன்னான். “நல் லகெனள சொன்னைா மககன. இல் னலசைன்றால் என் நினலனம என்ன
ஆயிருக்கும் ?”, என்ன ஆகியிருக்கும் என்பனத கனவில் கண்ைெர்கபால் தனலனை சிலுப் பிக்
சகாண்ைார். அெர் செை் னகயில் கபை்ரிக் சிரிக்க, ஸ்சைல் லா இடுப் பில் னகனை னெத்து
முனறத்து பார்த்தார். “அம் மா எதுக்கு இெ் ெளவு ககாபம் ? ொங் க...........”, அெனர னகபிடித்து
அனழத்துெந்து கஸாபாவில் அமரனெத்து, அெர் மடியில் படுத்துக் சகாண்ைான். அெனது அந்த
செை் னகயில் மனம் குளிர்ந்தார் ஸ்சைல் லா. அனத பார்த்து சிரித்துக் சகாண்ைார் பிரான்சீஸ்.
‘மகன் அப் பாவிைம்
மனம் விை்டு கபசுெகத சபாறுக்க முடிைாத இெ எப் படி, மருமகளுக்கு மகனன விை்டு சகாடுப் பா?’,
கெனல முனளத்தது அெருக்கு. “கபை்ரிக் நீ என் மடியில் படுப் பதுமை்டும்
அர்ெ்ெனாவுக்கு சதரிஞ் ெது அெ் ெளவுதான், உன்னன ஏதாெது சொல் லுறாகளா இல் னலகைா,
என்னன ஒரு ெழி பண்ணிடுொ”, அென் தனலனை ககாதிைொகற சொன்னார். அெர் கபெ்சில்
சிரித்துக் சகாண்ைான். “செை் தாலும் செை் ொ. ேப் பா என்னமா கபசுறா சதரியுமா. எதற் கும்
பைம் என்பகத இல் னல. ைாரா இருந்தாலும் ெரி, செை்டு ஒன்று, துண்டு சரண்டு என்பது மாதிரி
பை்டு பை்டுன்னு கபசுறா. அகத கநரம் வினளைாை்ைாவும் இருக்கா, விெரமாவும் இருக்கா”,
கண்கள் கனவில் மிதக்க சொன்னான். “என்ன.........? அம் மா பார்த்த சபாண்னண அெ் ெளவு
பிடிெ்சு இருக்கா?”, அங் கக பிரான்சீஸ் என்று ஒருெர் இருப் பனதகை
இருெரும் மறந்துவிை்ைெர்கள் கபால் நைந்து சகாண்ைார்கள் . ஆனால் கபை்ரிக் மை்டும் அெனரப்
பார்த்து கண்ணடித்தான். ‘அைப் பாவி, எல் லாம் சதரிஞ் சுை்கைதான் உன் அம் மானெ கவுக்க இப் படி
செை் யிறிைா? நீ பினழெ்சுக்கிடுெைா மககன’, மகனன சமெ்சுதலாக ஒரு பார்னெ பார்த்தார்.
அெனும் புரிந்துசகாண்டு சிரித்தான். மனனவியின் அருகில் சென்று அமர்ந்து சகாண்ைார்.
“ஆமா அம் மாவும் னபைனும் ஏன் மருமகனள இப்படி சொல் லுறீங் க?”, அெர்களுைன்
இனணந்தார். “அது ஒன்றும் இல் லப் பா, அெ சகாஞ் ெம் சபாஸஸிெ் அனதத்தான் அம் மா
சொல் லுறாங் க”, தந்னதக்கு விளக்கினான். “அதுக்குள் ள இந்த விெரம் எல் லாம் சதரிஞ் சுடுெ்ொ?
ைார் சொன்னா?”, முதல் முனறைாக ெரப் கபாகும் மருமகனளப் பற் றி விொரித்தார்.
“எல் லாம் அம் மாதான் சொன்னாங் க. அெங் க பிசரண்ை், அதாெது என் ெருங் கால மாமிைார்
சொல் லி இருக்காங் க. அெகளாை எல் லா குணங் களும் இப் கபா ஓரளவு எங் களுக்கு சதரியும் .
சகாஞ் ெம் வினளைாை்டுத்தனமா இருப் பா, ைாருக்கும் பைப் பை மாை்ைா, சராம் ப அொல் ை்டு,
சராம் ப அழுத்தம் , மனதில் நினனப் பனத செளிகை சொல் லமாை்ைா, அெங் க இப் படி சொல் லி
இருக்காங் க. ஆனால் எனக்கு அெ செளிப் பார்னெக்குத்தான் அப் படி நைந்துக்கற
மாதிரி இருக்குப் பா. சராம் ப விெரம் தான். ைாரிைம் எப் படி பழககெண்டும் என்பதும் அெளுக்கு
சதரியுது. அதனால் அெை்னைைா இருப் பான்னு சொல் ல முடிைாது. பாக்கலாம் இன்னும் ஒரு
ெருைம் பழக கபாகறகன அப் கபா பாத்துக்கலாம் ”, தாை் தந்னத இருெரிைமும்
சொன்னான். “சிலகநரம் நீ நினனப் பதுகபால் இல் லாமல் , அெங் க அம் மா சொன்ன மாதிரி
இருந்தால் ?”, தன் ெந்கதகத்னத ககை்ைார்.
‘அப் படி இருக்க ொை் ப் கப இல் னல. அெகளாை மனனத மற் றெருக்கு சதரிைாமல் மனறக்க, அெள்
கபாடும் செளி கெஷம் தான் இசதல் லாம் . ஆனால் என்னிைம் அெளால் நடிக்க முடிைாது. அெள்
மனனத நான் படித்துக் காை்டுகிகறன்’, தனக்கு தாகன எண்ணிக் சகாண்ைான். “நான் ககை்ைதுக்கு
பதில் சொல் லாமல் அப் படி என்ன கைாெனன கபை்ரிக்?”, அெனன கனலத்தார் அெர். “அெ எப் படி
இருந்தாலும் எனக்கு பிடிக்கும் ப் பா”, உறுதிைாக சொன்னான். “எதற் கும் ...............”, “என்னங் க அென்
மை்டும் இல் னல, நானும் அனதகைதான் சொல் லுகிகறன், அெனள நீ ங் க ஒரு முனற பாருங் க.
உங் களுக்கும் பிடிக்கும் , ெரி கபை்ரிக் இப்கபா சொல் லு, ெரும் சபாழுது ஏன் சகாஞ் ெம் முகம்
ொடிப் கபாை் ெந்தாை் ?”, அர்ெ்ெனானெ பற் றிை ஆராை் ெ்சினை முடிக்க எண்ணினார். அெர்
ககள் விக்கு பதில் சொல் லாமல் சிரித்தான். இதில் சிரிக்க
என்னைா இருக்கு”, ககை்ை அெரின் இதழ் களிலும் புன்னனக. “இல் லமா அெ எல் லாத்னதயும் ஒரு
அொல் ை்ைா செை் யிறா, அெங் க அப் பா அெனள முனறெ்சுை்கை இருக்கார் அனத கண்டுக்ககெ
மாை்கைங் கா. அெர்தான் இெனள என்ன செை் யிறதுன்னு முழிக்கிறார். இருந்தாலும் என்
கண் முன்னாடிகை அெனள அடிெ்ொர் சதரியுமா என்னால் அனத பாத்துை்டு தாங் ககெ முடிைனல.
அனத கூை அெ கண்டுக்கனல சதரியுமா”, ெந்கதாெமாக துெங் கி கெனலைாக
முடித்தான். “என்னது அடிெ்ொரா?, நீ பாத்திைா அனத. இசதன்ன இெ் ெளவு ெளந்த பிள் னளனை
அதுவும் சபாம் பனளப் பிள் னளனை னகனை நீ ை்டி அடிப் பது ஒரு சபாது இைத்தில் ”, ககாபமாக
ககை்ைார் பிரான்சீஸ். “னேகைா அப் பா , அெர் ைாரும் கெனிக்கலன்னு நினனெ்சு செை் தார்.
ஆனால் நான்தான் அெனளகை பாத்துை்டு இருந்கதகன, அதில் தான் சதரிஞ் ெது. நீ ங் க நினனக்கிற
மாதிரி சகாம் சபல் லாம்
‘அப் படி இருக்க ொை் ப் கப இல் னல. அெகளாை மனனத மற் றெருக்கு சதரிைாமல் மனறக்க, அெள்
கபாடும் செளி கெஷம் தான் இசதல் லாம் . ஆனால் என்னிைம் அெளால் நடிக்க முடிைாது. அெள்
மனனத நான் படித்துக் காை்டுகிகறன்’, தனக்கு தாகன எண்ணிக் சகாண்ைான். “நான் ககை்ைதுக்கு
பதில் சொல் லாமல் அப் படி என்ன கைாெனன கபை்ரிக்?”, அெனன கனலத்தார் அெர். “அெ எப் படி
இருந்தாலும் எனக்கு பிடிக்கும் ப் பா”, உறுதிைாக சொன்னான். “எதற் கும் ...............”, “என்னங் க அென்
மை்டும் இல் னல, நானும் அனதகைதான் சொல் லுகிகறன், அெனள நீ ங் க ஒரு முனற பாருங் க.
உங் களுக்கும் பிடிக்கும் , ெரி கபை்ரிக் இப்கபா சொல் லு, ெரும் சபாழுது ஏன் சகாஞ் ெம் முகம்
ொடிப் கபாை் ெந்தாை் ?”, அர்ெ்ெனானெ பற் றிை ஆராை் ெ்சினை முடிக்க எண்ணினார். அெர்
ககள் விக்கு பதில் சொல் லாமல் சிரித்தான். இதில் சிரிக்க
என்னைா இருக்கு”, ககை்ை அெரின் இதழ் களிலும் புன் னனக. “இல் லமா அெ எல் லாத்னதயும் ஒரு
அொல் ை்ைா செை் யிறா, அெங் க அப் பா அெனள முனறெ்சுை்கை இருக்கார் அனத கண்டுக்ககெ
மாை்கைங் கா. அெர்தான் இெனள என்ன செை் யிறதுன்னு முழிக்கிறார். இருந்தாலும் என்
கண் முன்னாடிகை அெனள அடிெ்ொர் சதரியுமா என்னால் அனத பாத்துை்டு தாங் ககெ முடிைனல.
அனத கூை அெ கண்டுக்கனல சதரியுமா”, ெந்கதாெமாக துெங் கி கெனலைாக
முடித்தான். “என்னது அடிெ்ொரா?, நீ பாத்திைா அனத. இசதன்ன இெ் ெளவு ெளந்த பிள் னளனை
அதுவும் சபாம் பனளப் பிள் னளனை னகனை நீ ை்டி அடிப் பது ஒரு சபாது இைத்தில் ”, ககாபமாக
ககை்ைார் பிரான்சீஸ். “னேகைா அப் பா , அெர் ைாரும் கெனிக்கலன்னு நினனெ்சு செை் தார்.
ஆனால் நான்தான் அெனளகை பாத்துை்டு இருந்கதகன, அதில் தான் சதரிஞ் ெது. நீ ங் க நினனக்கிற
மாதிரி சகாம் சபல் லாம்
அம் மா அெ என்ன சொன்னாலும் எனக்கு ெருத்தசமல் லாம் ெராதும் மா. அங் கக ோஸ்ைல் ல
அெகளாை ைாருகம இல் லம் மா. இன்னும் ஒரு ொரமாெது ஆகும் னு சொல் லிை்ைாங் க
கிளாஸ் சதாைங் க, அதனால் ெந்தெங் க எல் கலாருகம கிளம் பிை்ைாங் க. இெ மை்டும் தனிைா
இருக்கா. அெ தூக்கத்தில் முழிெ்ொ பைப்படுொன்னு நீ ங் கதாகன சொன்னீங்க. அங் ககயும்
ைாருகம இல் னல. ைாராெது இருந்தால் அெங் ககளாை இருப் பா. இப் கபா............?, எனக்கு மனசுக்கு
கஷ்ைமா இருக்கும் மா. அெனள தனிைா விை்டுை்டு ெந்துை்கைகனன்னு. அதான்..........?”, மகனின்
தவிப் பு அெருக்கு புரிந்தது. அென் சொன்ன பிறகு அனனெருக்குகம அந்த கெனல பிறந்தது.
அர்ெ்ெனா பைப்படும் ஒரு விஷைமாக அர்ெ்ெனாவின் தாை் சொல் லி இருந்தகத அந்த ஒரு விஷைம்
தான். அர்ெ்ெனா நடு இரவில் விழித்துவிை்ைால் அெளுக்கு துனணக்கு ைாராெது அருகில் இருக்க
கெண்டும் . அப் படி இல் னலசைன்றால் சராம் பகெ பைந்துவிடுொள் என்பகத.
“கபை்ரிக் இப் கபா நாம எதுவுகம செை் ை முடிைாது. அெனள ஒரு ொரம் இங் கக தங் க னெப் பதாக
இருந்தால் , அது ெரிெராது. ஏன் எதற் கு அப் படின்னு ககள் வி ெரும் ?. அப் படி ெந்தால் இெ எங் கவீை்டு
மருமகளாக கபாறா, அதனாலன்னு சொன்னால் அது நல் லா இருக்காது”, எதுவும் செை் ை இைலாது
என்பனத அெனுக்கு புரிை னெக்க முைன்றார். “அம் மா நீ ங் க கூப் ை்ைா கூை அெ ெரமாை்ைா. நான்
அெகளாை கலாக்கல் கார்டிைன்னு சொன்னதிகலகை அம் மணிக்கு பைங் கர ககாபம் . இதில் இங் கக
ொன்னு சொன்னால் அதுதான் என்ை்ை கபசுற கனைசி கபெ்ொ இருக்கும் . இன்னனக்கு எப் படியும்
முழிக்க மாை்ைா. ஏன்னா அெனள இன்னனக்கு சராம் ப கெனல ொங் கி இருக்ககன்.
அதனால் ............., நம் புகொம் ”, தானை ெமாதானம் செை் தான். “அப் படிசைல் லாம் எதுவும் ஆகாது
கபை்ரிக்”, தந்னதயும் அெனுக்கு னதரிைம் சொன்னார்.
“பிறகு ஏன்ைா இப் படி உம் முன்னு ெந்த, விடு பாத்துக்கலாம் . இப் கபா சராம் ப கநரமாெ்சு கபாை்
தூங் கு”, ஆனால் ைாருகம தங் களுக்கு தாங் ககள ெமாதானம் ஆகவில் னல. அனத
மனறத்து சென்றார்கள் . கெண்டுதல் மை்டும் சதாைர்ந்தது. கானலயில் கநரம் எை்டுமணினை
கைந்தபிறகுதான் கண் விழித்தாள் அர்ெ்ெனா. படுக்னகயிலிருந்து திரும் பி கநரம் பார்த்தாள் , சுெர்
செறுனமைாக காை்சிைளித்த பிறகுதான் தான் இருக்கும் இைகம அெளுக்கு உனறத்தது.
மணிக்கை்னை திருப் பி பார்க்க கநரம் எை்டு முப் பத்னத காை்டிைது. “அை இெ் ெளவு கநரமா
தூங் கிை்கைாம் ”, தனக்கு தாகன ககை்டுக் சகாண்டு, பக்கை்னை எடுத்துக்சகாண்டு குளிக்க
சென்றாள் . எந்த அனறயிலும் மாணவிகள் இருப் பதற் கான எந்த அறிகுறியும் இல் னல. “அை,
நான்தான் இங் கக ராணிைா. ஒரு ஆனளயும் காகணாம் ”, “ஓகோ உனக்கு நினனப் புதான். நீ தான்
ொெ்வுமன் கெனல
பாத்துை்டு சபருனமனை பாரு”, “ெரி விடு விடு நமக்குள் ள என்ன”, மனொை்சியிைம்
ெமரெம் கபசினாள் . கானல கைன்கனள முடித்து, கீகழ ொப்பாை்டு அனறனை சநருங் கினாள் . ஒரு ஈ
எறும் புகூை அங் கக இல் னல. குளித்ததில் பசித்தது, ைாரிைம் ககை்கசென்றும்
புரிைவில் னல. இெனள பார்த்தொகற ஒரு சின்ன சபண் ெந்தாள் . “என்னக்கா டிபனா, அசதல் லாம்
கானலயில் எை்டு மணிக்குள் கள ெந்தால் தான் கினைக்கும் . இப் கபா ஆயிகபாெ்சு,
மரிைாக்கா ெந்தால் திை்டுொங் க, நீ ங் க கிளம் புங் க”, கானலயிகலகை மரிைாவின் ொயில் இெள்
விழகெண்ைாகம என்று அெள் அக்கனற பை்ைாள் . “உன் கபர் என்ன?”, “லஷ்மிக்கா”, “லஷ்மி
எனக்கு ஒரு கப் காப் பீைாெது கினைத்தால் பரொயில் னல. ஒண்ணுகம ொப்பிைாமல் இருந்தால்
என்னால் தாங் க முடிைாது”, பரிதாபமாக ககை்ைாள் .
“பிறகு ஏன்ைா இப் படி உம் முன்னு ெந்த, விடு பாத்துக்கலாம் . இப் கபா சராம் ப கநரமாெ்சு கபாை்
தூங் கு”, ஆனால் ைாருகம தங் களுக்கு தாங் ககள ெமாதானம் ஆகவில் னல. அனத
மனறத்து சென்றார்கள் . கெண்டுதல் மை்டும் சதாைர்ந்தது. கானலயில் கநரம் எை்டுமணினை
கைந்தபிறகுதான் கண் விழித்தாள் அர்ெ்ெனா. படுக்னகயிலிருந்து திரும் பி கநரம் பார்த்தாள் , சுெர்
செறுனமைாக காை்சிைளித்த பிறகுதான் தான் இருக்கும் இைகம அெளுக்கு உனறத்தது.
மணிக்கை்னை திருப் பி பார்க்க கநரம் எை்டு முப் பத்னத காை்டிைது. “அை இெ் ெளவு கநரமா
தூங் கிை்கைாம் ”, தனக்கு தாகன ககை்டுக் சகாண்டு, பக்கை்னை எடுத்துக்சகாண்டு குளிக்க
சென்றாள் . எந்த அனறயிலும் மாணவிகள் இருப் பதற் கான எந்த அறிகுறியும் இல் னல. “அை,
நான்தான் இங் கக ராணிைா. ஒரு ஆனளயும் காகணாம் ”, “ஓகோ உனக்கு நினனப் புதான். நீ தான்
ொெ்வுமன் கெனல
பாத்துை்டு சபருனமனை பாரு”, “ெரி விடு விடு நமக்குள் ள என்ன”, மனொை்சியிைம்
ெமரெம் கபசினாள் . கானல கைன்கனள முடித்து, கீகழ ொப்பாை்டு அனறனை சநருங் கினாள் . ஒரு ஈ
எறும் புகூை அங் கக இல் னல. குளித்ததில் பசித்தது, ைாரிைம் ககை்கசென்றும்
புரிைவில் னல. இெனள பார்த்தொகற ஒரு சின்ன சபண் ெந்தாள் . “என்னக்கா டிபனா, அசதல் லாம்
கானலயில் எை்டு மணிக்குள் கள ெந்தால் தான் கினைக்கும் . இப் கபா ஆயிகபாெ்சு,
மரிைாக்கா ெந்தால் திை்டுொங் க, நீ ங் க கிளம் புங் க”, கானலயிகலகை மரிைாவின் ொயில் இெள்
விழகெண்ைாகம என்று அெள் அக்கனற பை்ைாள் . “உன் கபர் என்ன?”, “லஷ்மிக்கா”, “லஷ்மி
எனக்கு ஒரு கப் காப் பீைாெது கினைத்தால் பரொயில் னல. ஒண்ணுகம ொப்பிைாமல் இருந்தால்
என்னால் தாங் க முடிைாது”, பரிதாபமாக ககை்ைாள் .
“அக்கா இப் கபா எதுவுகம இருக்காதுக்கா, சொன்னா ககளுங் க. மரிைாக்கா பாத்தால் என்னனயும்
கெத்து திை்டும் . மதிைம் பன்னிரண்டு மணிக்கு ெரிைா ெந்துடுங் க. ொப் பாடு சரடிைாயிடும்
இப் கபா கிளம் புங் க”, கெனல செை் யும் சிறுமிைால் அதற் கு கமல் முடிைாதுதான். ‘அர்ெ்ெனா
உனக்கு ெயிறு காஞ் ொல் தான் புத்திெரும் . அம் மா கநரத்துக்கு எழுந்துக்க சொன்னால் முரண்டு
பிடிப் பல் ல, இப்கபா அனுபவி”, தனக்கு தாகன சொல் லிக் சகாண்ைாள் . “இங் கக பக்கத்தில் ............,
டிபன் செளிகை கினைக்குமா?”, பசி அெனள அெ் ொறு ககை்க தூண்டிைது. “இப் கபா
காம் பவுண்ை்ை விை்டு நீ ங் க செளிகை கூை கபாக முடிைாகத. ககம் பஸ்குள் களகை கான்டீன்
சதாைங் க எப் படியும் ஒரு மாெம் ஆகும் . நான் கெண்ணா பிரை் இருக்கான்னு பாக்கொ?”,
அர்ெ்ெனாவின் முகத்தில் பசியின் ொைல் சதரிைகெ ககை்ைாள் லஷ்மி.
“பிரை்ைா............, இல் னல கெண்ைாம் அது சதாண்னையிகலகை விக்கும் ”, முகம் அஷ்ை ககாணலாக
சொன்னாள் . “அக்கா இப் படி சொன்னீங்கன்னா எப் படி. சரண்டு துண்டு தாகறன். தண்ணியில்
முக்கிைாெது ொப்பிடுங் க. உங் கனள பாத்தால் சராம் ப பசியில் இருக்குற மாதிரி
இருக்கு”, கரிெனனைாக சொன்னாள் . “லெ்சு, பிரை் ொப் பிடுெது பரொயில் னல. அது என்னகமா
என் ொை் க்குள் எலாஸ்டிக் செருப் னப கடிெ்ெது மாதிரிகை ொை் க்குள் களகை சுத்தும் ”, பிடிக்காத
உணொனகைால் அப் படி சொன்னாள் . “ேேோ, ைக்காெ் இதுக்குகமல............., நான்
என்னதான் செை் ைை்டும் , கெண்ணா ஒண்ணு செை் ைலாம் ..........., னேகைா என்னால் முடிைாது.
நான் கிளம் புகறன், அகதா மரிைாக்கா ெருது”, சிை்ைாக ஓடி மனறந்தாள் லஷ்மி. அெள் சென்ற
பிறகும் அனெைாமல் அங் கககை நின் றாள் .
‘உள் ளதும் கபாெ்ொ, அடிகைை் உனக்கு ெயிறு காஞ் ொல் கூை சகாழுப் பு அைங் கலடி. இரு, அகதா
மரிைா ெருது, அதுை்ைகை ககக்கலாம் ”, ஒரு குருை்டு நம் பிக்னகயில் நின் றாள் . “என்ன பாப் பா நீ
ைாரு எதுக்கு இங் க நிக்கிற?”, ககை்கலாம் என்ற ஆெனலயும் அெர் ககள் வி தடுத்து
நிறுத்திைது. “இல் ல ோஸ்ைல் ல நான் மை்டும் தான் இருக்ககன். கொ சுத்தி பாக்கலாம் னு ெந்கதன்.
நீ ங் க உங் க கெனலனை கெனிங் க”, கண்கனள சுழலவிை்ைொகற சொன்னாள் . “நல் லா சுத்தி
பாரு. ெரி கானலயில் உன்னன டிபன் ொப் பிடும் கபாது பாக்கனலகை”, ெந்கதகமாக
ககை்ைார். ‘ேப் பா, நல் ல கண்பார்னெ மை்டுமில் ல, நல் ல ஞாபக ெக்தியும் தான்’, மனதுக்குள் கள
சிலாகித்தாள் . “நான் இப் கபாதான் ொகறன். இங் கக எதுவும் இல் லன்னு சொல் லிை்ைாங் க அதான்
கிளம் பிை்கை இருக்ககன்”, மரிைா
விரை்டும் முன்கப கிளம் பினாள் . “இந்தா பாப் பா இரு, இப் கபா ஒண்ணும் இருக்காது பால்
மை்டும் தாகறன் குடிெ்சுை்டு கபா. இதுதான் லாஸ்ை், இனிகமல் இப்படி ெந்த, நான் எதுவும்
செை் ைமாை்கைன் சொல் லிை்கைன்”, சகாஞ் ெம் அதன் சகத்னத காை்டிவிை்டு அெளிைமிருந்து
ைம் ப் ளனர ொங் கிக்சகாண்டு சென்றார். “இதுதான் ொர்ைன் திமிருகபால, நைக்கை்டும் . எப் படி
இருந்தாலும் நம் ம ெயித்தில் பானல ொர்த்தால் ெரிதான்”, ொை் விை்டு புலம் பிைொறு நிற் க, கபான
கெகத்தில் பாகலாடு ெந்தது மரிைா. அனத ொங் கி குடித்துவிை்டு, “ெக்கனர பத்தனல.................,
இருந்தாலும் நல் லாதான் இருக்கு”, மரிைா முனறக்கவும் அந்த இைத்னதவிை்டு
கிளம் பினாள் . ‘உனக்கு ொயில் ொஸ்துகெ ெரியில் லடி’, தன் ொயில் தாகன அடித்துக்
சகாண்ைாள் .
எெ் ெளவு கநரம் தான் அெளும் ோெ்ைலுக்குள் களகை சுற் றுெது. அனறக்கு சென்று ஒரு ொன்நீ ல
சுடிதானர கபாை்டுக் சகாண்டு செளிகை ெந்தாள் . இன்னறை கநர்காணலுக்கு ெந்திருந்தெர்கள்
கும் பலாக அங் கக நின் று கபசிக் சகாண்டிருந்தனர். அனனெனரயும் சுற் றி கெடிக்னக
பார்த்தொகற நைந்தாள் . ோஸ்ைலுக்கு செளியில் இருந்த, விசிை்ைர்ஸ் ோலின் படியில் சென்று
அமர்ந்துசகாண்ைாள் . அனனெரும் சராம் ப பரபரப் பாக இருப் பதாக அெளுக்கு
கதான்றிைது. ஒெ் சொரு குடும் பமாக, பார்னெயிை்ைொகற இருந்தாள் . மகனள விை்டுசெல் லெந்த
தந்னத, தாை் , அண்ணன், மனனவினை கெர்க்கெந் த கணென், அெர்களின் பாெ
பரிமாற் றங் கள் , அக்கனறைான கபெ்சுக்கள் , முதல் முனறைாக பிரிபெர்களின் கெனல முகங் கள் ,
கநரம் கபாெது சதரிைாமல் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் .
அங் கக இருந்தெர்களிகலகை இெள் கெனத்னத கெர்ந்தெர்கள் ஒரு இளம் கஜாடி. பார்த்தவுைகன
புரிந்தது, அெர்களுக்கு திருமணமாகி அதிகநாள் ஆகியிருக்க ொை் ப் பில் னல என்று. அப் படி ஒரு
அன்னிகைான்னிைம் , அெர்கள் பார்னெயில் . அெர்கள் னகனை ககார்த்துக்சகாண்டு கபசுெது,
கதாள் உரெ நிற் பது, கணென் எனதகைா சொல் லும் சபாழுது அெள் அழகாக செை்கப் படுெது,
சிலகநரம் செல் லமாக முனறப் பது, அெனன சபாை் ைாக அடிப் பது, கிள் ளுெது, பார்னெனை
திருப் ப கதான்றாமல் அெர்களின் வினளைாை்னை பார்த்துக் சகாண்கை இருந்தாள் . அெர்களும்
சநருக்கம் குனறைாமல் செை் யும் கெனலனை ெலிப் கப இல் லாமல் சதாைர்ந்து சகாண்டிருந்தனர்.
அெர்களின் வினளைாை்னை விடுத்து, அெர்களின் கஜாடி சபாருத்தத்னத பார்னெயிை்ைாள் . சபண்
சகாஞ் ெம் பூசிை உைம் புதான். கன்னம் கூை பம் பிளிமாஸ் மாதிரி இருந்தது. அெள் கணென்
அெளுக்கு ஏற் ற ெளர்த்தியில் , உருெம் மை்டும் சகாஞ் ெம் சிறிைதாக இருந்தான். ெை்சைன பார்க்க
சகாஞ் ெம் சபாருத்தம் கம் மிைாகத்தான் இருந்தது. ஆனால் அெர்களது மனங் கள் ஒன்றாக
இருப் பது அர்ெ்ெனாவிற் கு புரிந்தது. அெர்கனள விடுத்து, சுற் றியும் பார்க்க துெங் கினாள் .
எங் கு பார்த்தாலும் பார்னெ அந்த கஜாடியிைம் சென்று மீள் ெனத தடுக்கமுடிைவில் னல
அெளால் . ‘அைெ்சீ............., எப் கபாபாரு அங் க என்ன பார்னெ. முதல் ல எழுந்து உள் கள கபாடி’,
மனொை்சி அெனள விரை்டிைது. “கண்டிப் பா கபாகணுமா”, இெள் அப் பாவிைாக அதனிைம்
ககை்க, ‘இப் கபா நீ எழுந்து கபாகல..........., உன்னன சகை்ை ொர்த்னதயிகல அசிங் கமா திை்டிடுகென்’,
அது அெனள மிரை்டிைது. “நிஜம் மாொ அப் கபா இங் கககை இருக்ககன், ஒரு சரண்டு
மூணு ொர்த்னத சொல் லிக் சகாகைன்”, அெள் அங் கககை அமர, மனொை்சி அெனள கானத கூசும்
ொர்த்னதகளால் திை்ை துெங் ககெ எழுந்து உள் கள சென்றாள் .

“ெை கபாெ்கெ............”, முணுமுணுக்க மறக்கவில் னல. அனறக்கு சென்று, தன் சபாருை்ைகனள

ககபாடில் அடுக்கினாள் . அத்கதாடு அனறனையும் சகாஞ் ெம் சுத்தம் செை் துவிை்டு,
கநரம் பார்த்தாள் . மணி பன் னிரண்டு முப் பனத காை்டிைது. பசியில் காதுகூை
அனைத்தது. “இன்னனக்கு மதிை ொப் பாடும் கபாெ்ொ”, ஒரு அலறலுைன் தை்னை எடுத்துக்சகாண்டு
தனல சதறிக்க ஓடினாள் . எதிரில் தங் கள் அனறக்கு சபாருை்கனள னெக்க ெந்த
பிள் னளகனளக் கூை அெள் கெனிக்கவில் னல. ொப் பாை்டு அனறயில் கமனெக்குமுன் நின் றாள் .
லஷ்மி இெனளப் பார்த்துவிை்டு அருகில் ெந்தாள் . “என்னக்கா ெந்துை்டீங் களா?, மரிைாக்கா
இப் கபாதான் உங் கனள பாத்துை்டுெர சொல் லி என்னன அனுப் பிெ்சு. பாத்தா நீ ங் ககள
ெந்துை்டீங் க. ெரி நான் கபாை் ொப்பாடு எடுத்துை்டு ொகறன். இன்னனக்கு உங் களுக்கும்
கான்சென்ை் ொப் பாடுதான். உங் க ஒருத்தங் களுக்கு கெண்டி தனிைா ெனமக்க
கெண்ைான்னு ொர்ைன் சிஸ்ைர் சொன்னாங் க”, தை்னை ொங் கிவிை்டு அெள் நகரவும் அெனள
பிடித்துக் சகாண்ைாள் . “கேை் என்ன சொன்ன, ொர்ைன் சிஸ்ைரா. அப் கபா இந்த மரிைா என்ன
பண்ணுது. அது ொர்ைன் இல் னலைா?”, அெள் ஆர்ெமாக ககை்ைாள் . “மரிைாக்கா ொர்ைன் இல் னல.
ஆனால் அெங் க இங் கககை ெளந்ததால் எல் லாத்னதயும் கெனிப் பாங் க. இங் கக இருக்கும் எல் லா
சிஸ்ைர்ஸ்க்கும் அெங் க புள் னள மாதிரி. ெனமைல் கமற் பார்னெ முதல் இங் கக எல் லா கெனலயும்
இழுத்து கபாை்டு செை் ொங் க”, அெளுக்கு சதரிந்தனத சொன்னாள் . “அை, இதுக்குத்தான்
அெங் களுக்கு இந்த சகத்தா............, இனிகமல் நான் பாத்துக்ககறன் நீ ஓடு. கபான கெகத்தில்
எனக்கு தை்டு நினறை ொப் பாடு சகாண்டுொ பாக்கலாம் . இனிகமல் என்னன அர்ெ்ெனான்கன
சொல் லு கநா அக்கா ஓகக”.

“ஏங் க்கா..........”, “அக்கான்னா என்னகமா தூரமா இருக்க மாதிரி இருக்கு, நமக்கு அது கெண்ைாம் .
நாம சநருக்கமா இருப் கபாம் . அர்ெ்ெனான்கன சொல் லு ெரிைா”, இெள் சொன்னதும்
அெள் கண்கள் கலங் கிைது. “கேை் என் கபர் அெ் ெளவு ககெலமாொ இருக்கு. இப் படி
கண் கலங் குற, விடு விடு, இப் படி எல் லாம் அசிங் க படுத்த கூைாது”, கபாலிைாக கண் கலங் கி,
வினளைாை்ைாக சொன்னாள் . இெள் வினளைாை்னை கெனிக்கும் நினலயில் அெள்
இல் னல. “அப் படி இல் னலங் கக்கா............, இதுெனர என்னன இங் கக இருக்கும் அக்காங் க எல் லாம் ,
ஏை் இனத சகாண்டு ொ, இனத னெ, அப் படி இப் படின்னு கெனலதான் ொங் கி
இருக்காங் க. நீ ங் கதான் இப் படி உரினமைா கபசுறீங் க. எனக்கு என் அம் மா ஞாபகம் ெந்துடுெ்சு
அதான்”, சநகிழ் ொக சொன்னாள் . “அப் கபா, அக்கால இருந்து அம் மாக்கு ஷிப் ை்
ஆயிை்டிைா, என்னன பாத்தால் உனக்கு ஆன்டி மாதிரிைா இருக்கு. இது ெரிெராது நீ கிளம் பு
கிளம் பு”, அெள் கெனலனை மறக்க னெக்க முைன்றாள் . “கபாங் கக்கா உங் களுக்கு சராம் ப
குறும் பு”, சொல் லிவிை்டு சிரித்தொகற சென்றாள் . “எனக்கு.............., குறும் பு..............”, என் கநரம் தான்.
கமனெயில் தாளம் கபாை்ைொகற இருந்தெள் ொப் பாடு ெரகெ கெகமாக விழுங் கினாள் . அருகில்
இருந்த லஷ்மினை கூை அெள் கெனிக்கவில் னல. ப் களை் முக்கால் ொசி காலிைான
பிறகக நிமிர்ந்து பார்த்தாள் . “நீ பக்கத்தில் உக்காத்துை்டு என்ன பண்ணுற, ஓடு மரிைா ெந்தால்
உனக்கு டின்னுதான். அது மை்டும் இல் னல, நான் ொப் பிடுறனத இப் படி செறிெ்சு பாத்தா எனக்கு
ெயிறு ெலிக்காது”, ொப் பாை்டு ொைாகல கபசினாள் . “உங் களுக்கு இன்னும் ொப் பாடு
சகாண்ைாரொக்கா..........”, அெள் கனிவில் மனம் கலங் கினாலும் , “நான் ஸ்லிம் மா அழகா

இருக்குறது உனக்கு புடிக்கனல இல் ல”, சபாை் ககாபமாக ககை்ைாள் . “ஐகைா அக்கா நான் எப் கபா
அப் படி சொன்கனன்”, லஷ்மி அலறினாள் . அெள் கண்கள் கூை கலங் கி விை்ைது. அனத
கண்டுசகாள் ளாமல் , “பின்ன, கானல ொப்பாை்னையும் கெத்து இப்கபா ொப்பிை்கைன். இன்னும்
னநை் ொப் பாை்னையும் இப் கபாகெ ொப் பிடுறிைான்னு ககை்ைால் ..............., நான் இப் படிகை தின்னால்
பாப் பாொ இருக்க மாை்கைன், பீப் பாொ மாறிடுகென். நான் பீப் பாொ மாறினால் எப் படி ஸ்லிம் மா
இருக்க முடியும் அதான் சொன்கனன்”, பிகளை்னை கழுவும் அெசிைகம இல் லாமல் அனத
துனைத்திருந்தாள் . இதுதான் அர்ெ்ெனா, எந்த விஷைத்னதயும் நனகெ்சுனெைாக
அணுகுொள் . அெள் கபெ்சில் ொை் விை்டு சிரித்தாள் லஷ்மி. “அக்கா உங் க ொை் தான் அப் படி
சொல் லுது, னகனை பாருங் க, பிகளை்னை தண்ணி இல் லாமகல கழுவிடுெ்சு”, அர்ெ்ெனாவின் னக
அெள்
ப் களை்னை சுத்தம் செை் த விதத்னத பார்த்து சொன்னாள் . “ம் ம் ம் ம் ம் ம் ............, இது அழகு. அதாெது
தண்ணில் லாம் கெஸ்ை் பண்ணகூைாதுன்னு என் அம் மா சொல் லி அனுப் பினாங் க. அதான் இப் படி”,
கண்னண சிமிை்டி சிரித்தாள் . “ஆத்தாடி அப் கபா பிகளை்னை கழுெகபாறது இல் னலைா?”,
அெள் அலறிகை விை்ைாள் .. “க க க கபா...........”, புலிக்ககசி ஸ்னைலில் கபசி அெனள
இன்னும் அலறவிை்ைாள் . “அக்கா நான் கெண்ணா கழுவி ெெ்சுடுகறன். நீ ங் க
செஞ் ொலும் செை் வீங் க கபால”, முகத்னத சுளித்தெகர சொன்னாள் . “லெ்சு..............., இனிகமல்
வினளைாை்டுக்கு கூை மத்தெங் க பிகளை்னை கழுவுகறன்னு சொல் ல கூைாது. உன் சதாழில்
கெற, நை்பு கெற, புரியுதா?”, அெள் குரல் உைர்த்தாமல் சொன்னாலும் அதில் இருந்த ககாபம்
லஷ்மிக்கு புரிந்தது.
“என் அக்காொ இருந் தால் செை் ை மாை்கைனா?”, இறங் கிை குரலில் ககை்ைாள் . “லெ்சு, உன் அக்கா
கெற நான் கெறைா புரிஞ் சுக்ககா ெரிைா?”, எதார்த்தத்னத அெளுக்கு புரிை னெக்க
முைன்றாள் . “அப் கபா உங் களுக்கு கிளாஸ் சதாைங் கிை்ைா, உங் களுக்கு ப் ரண்ை்ஸ் கினைெ்சுை்ைா
என்கிை்கை கபெ மாை்டீங் களா?”, அழுதுவிடுபெள் கபால் ககை்ைாள் . “லெ்சு, நான் என்ன சொன்னால்
நீ என்ன புரிஞ் சுக்கற?. நான் எப் கபாவும் ஒகர மாதிரிதான் இருப் கபன் . கொ நீ கெனலகை பைாகத.
நீ சொன்ன மாதிரி ப்ரண்ை்ஸ் கெற, தங் கெ்சி கெற இல் ல. நீ ொப் ை்டிைா முதல் ல கபாை் ொப் பிடு
கபா”, அெளுக்கு அெள் தங் னக என்பனத புரிைனெத்து அனுப் பினாள் . லஷ்மிக்கும்
ஒகர ெந்கதாெம் . “லெ்சு......... லெ் யூ”, அர்ெ்ெனா ெத்தமாக சொல் லகெ, லஷ்மி கபை் முழி
முழித்தொகற அங் கிருந்து அகன்றாள் . தூரத்தில் இருந்ததால் அெளால் எதுவும் ககை்க
முடிைவில் னல. சிரித்தொகற அர்ெ்ெனாவும் பிகளை்னை கழுெ சென்றாள் . திரும் பி ெந்து பனழை
இைத்தில் அெள் அமரும் சபாழுது கநரம் ஐந்னத கைந்திருந்தது. நான்கு மணிக்கக டீ
குடித்துவிை்ைாள் . நன்றாக இருந்தது. மரிைாதான் தந்தார், லஷ்மினை காண முடிைவில் னல. அந்த
கைாெனனகைாகை அமர்ந்திருந்தாள் . ‘லெ்சு எங் க கபானா?, நான் கபானாகல மூக்குல கெர்த்த
மாதிரி ெருொ. ெரி னநை் பாத்துக்கலாம் ’, கைாெனனனை தள் ளிவிை்டு பார்னெனை
சுழலவிை்ைாள் . பார்னெ அனிெ்னெைாககெ அந்த கஜாடிகள் இருந்த இைம் தாவிைது. இப் சபாழுதும்
அெர்கள் நினலயில் எந்த மாற் றமும் இல் னல. “அைங் சகாக்கமக்கா, இன்னுமா முடிைனல.
மதிைம் ொப் பிை கபானமாதிரி கூை இல் னலகை”, கநரம் ஆக ஆக இருெரின் முகங் களிலும்
ெருத்தத்தின் ொைல் மை்டுகம மிெ்ெமிருந்தது.

இருள் கவிழும் கெனளயில் கபை்ரிக் ெந்தான். அென் ெருெனத கூை கெனிக்காமல் , சிந்னத
முழுெதும் அந்த கஜாடியின் ெருத்தம் என்னொக இருக்கும் என்பனதகை
சிந்தித்துக் சகாண்டிருந்தது. “ோை் ெனா எப் படி இருக்க?, நாள் எப் படி கபாெ்சு?”, அெள் தன்னன
இப் கபானதக்கு கெனிக்கப் கபாெதில் னல என்பனத உணர்ந்து அெகன கபெ்னெ
துெங் கினான். “ொரி ஐ’ம் நாை் ெனா”, பார்னெனை திருப் பாமகலகை பதில் சொன்னாள் . ஆனால்
அந்த குரல் பரிெ்ெைமானதாக இருக்ககெ ெை்சைன திரும் பி பார்த்து முனறத்தாள் . “என்ன இது?,
என் கபர் அர்ெ்ெனா, நீ ங் க பாை்டுக்கு உங் க இஷ்ைத்துக்கு கூப் பிடுறீங் க?”. “ஆமா நீ தான் அெ்சுன் னு
சொல் ல கூைாதுன்னு சொல் லிை்ை, னநை் முழுக்க கைாசிெ்சு இந்த கபனர கண்டு
புடிெ்கென். ெனா..........., எப் படி இருக்கு?, நல் லா இருக்குல் ல?”, சொல் லிவிை்டு அெகன
சிலாகித்தான். “இந்த கபனர கைாசிக்க னநை் முழுக்க ஆெ்ொ, கஷ்ைம் தான். நான் சொல் லொ
னநை் எந்திரன் பைம் பாத்துருப் பீங் க, அதில் ரஜினி ஐஸ்ெர்ைாரானை அந்த கபர் சொல் லித்தான்
கூப் பிடுொர். அனத அப் படிகை என்கிை்கை காப் பி அடிக்கீங் க ெரிைா?, இதில் இெகர கண்டுபிடிெ்ெ
மாதிரி பில் ை்அப் கெற, ஷங் கர் ககை்ைா ககாெ்சுக்க மாை்ைாரு?”, நக்கலாக சொன்னாள் . “ெனா,
நிஜம் மாகெ நான் எந்திரன் பைம் பார்த்தது இல் னல. ஒரு நாள் முழுக்க கைாசித்து இந்த சபைனர
கண்டு பிடிெ்கென். நீ இப்படி சொல் லிை்டிகை?. உனக்கு பிடிக்கலன்னா நான் அப் படியும்
சொல் லனல?”, அென் குரலில் உண்னமயும் ெருத்தமும் இனழகைாடிைது. “நான் உங் ககிை்கை
பிடிக்கனலன்னு சொன்கனனா?. என்னனயும் நீ ங் க ஐஸ்ெர்ைாராை் மாதிரி நினனக்கிறீங் கன்னு
ெந்கதாெம் தான் படுகென்”, குறும் பாக சொல் லி சிரித்தாள் .

“நான் எதுக்கு அெனள மாதிரி உன்னன நினனக்கணும் ?. எனக்கு நீ ஸ்சபெல் தான்”, சீரிைஸாக
சொன்னான். “கபை்ரிக் ெரும் கபாது சமாளகா பஜ் ஜி ொப் பிை்டு ெந்திைா?, சநடி தாங் க முடிைனல”,
அென் சீரிைஸாக கபசுெனதயும் ககலி செை் தாள் . “மத்தெங் க உணர்னெ புரிஞ் சுக்ககெ மாை்டிைா
நீ ?”, ஆற் றானமைாக ககை்ைான். “கைை் உன்னன சகான்னுடுகென். பக்கத்தில் உக்காந்து
பிடில் ொசிக்கிற, மெகன கானலயில் இருந்து நாகன தனினமல சபாங் கிை்டு இருக்ககன். அது
என்னன அமுக்கிை கூைாகதன்னு தள் ளி, தள் ளி விை்டுை்கை இருக்ககன், நீ கெற ஏண்ைா
ெந்து உக்காந்து என்னன தனலகீழா புடிெ்சு அதிகலகை அமுக்குற. இப் கபா என்ன?, நீ அப் படி
சொன்னதும் அப் படிகை உருகி, ஓ......, அப் படிைா கபை்ரிக், ஒரு நாள் முழுக்க என்னனகை
நினனெ்சுை்டு இருந்திைா?, உனக்கு என்னன அம் ம் ம் மம் ம் ம் புை்டு புடிக்குமா?, ப் ளா....ப் ளா...
ப் ளா.......ன்னு ககை்ைால் உனக்கு ெந்கதாெமா இருக்குமா?. ெரி சொல் லு நானும் அப் படிகை
கபசுகறன்”, தன் கண்கள் கலங் குெனத அென் கண்டுசகாள் ள கூைாகத என்ற தவிப் புைன், நீ னர
உள் ளுக்கு இழுத்தொகற, ககலிைாக கபெ முைன்று கதாற் று, அெனளயும் மீறி ஒற் னற நீ ர்த்துளி,
அெள் அனுமதி இன்றி ெழிந்து அெளது மனநினலனை அெனுக்கு காை்டிக் சகாடுத்தது.

பகுதி - 6
என் தனிசம துயர் தீர என்சன இறுக அசணத்துக்னகாள் என் விழிநீ ர் கூட வீணாெசத
விரும் பவில் சல – அசெ உன் ைட்சடயில் இடம் பிடிக் கட்டும் அது உனக்கு ஞாபகப்
படுத்தும் உனக் காக ஒருத்தி காத்திருக் கிறாள் என்று.............. ெை்சைன தன்னன மீறி ெழிந்த அந்த
ஒற் னற நீ ர்த்துளி அென் கண்களில் படும் முன்னர், ெை்சைன எழுந்து விலகி
நைந்தாள் . ‘ஏண்ைா..........., ஏண்ைா.......... என்னன, என் மனனெ திறக்க னெக்கிற?. நீ பக்கத்தில்
இருந்தாகல நான் நானாக இருக்க மாை்கைன் என்கிகறகன. என் மனனத திறக்க அப் படி
என்ன மந்திரக்ககானல சகாண்டு ெருகிறாை் ?’, உள் ளம் குமுற, தன் நினலனை தாகன
செறுத்தாள் .
அெனிைம் மை்டுகம தான் நிதானம் இழப் பனதயும் , அெனிைம் மை்டுகம தான் தானாக இருக்க
முற் படுெனதயும் உணர்ந்தாள் . இென் ைார்? எங் கிருந்து ெந்தான்? என்னனகை ஏன்
நிழலாக சதாைர்கிறான்? கெண்ைாம் இந்த கைாெனனகை கெண்ைாம் , தனக்குள்
முடிசெடுத்தாள் . அனதவிை அென் தன் மனநினலனை உணரும் முன்னர்
ெரிைாக கெண்டுசமன்று, இந்த கைாெனனனைகை விை்ைாள் . ‘அர்ெ்ெனா கெற ஏதாெது கைாசி,
அெனன கைாசிக்காகத’, தனக்கு தாகன சொல் லிக் சகாண்ைாள் . ‘ெ்கெ......, இங் கக ெந்து நான்
சராம் ப ககானழ ஆயிை்கைனா?, இல் னலசைன்றால் என் தனினம இப் படி கபெ னெக்குதா?,
இல் னலசைன்றால் என் இைல் கப இதுதானா?’, தன்னனகை ஆராை் ந்தாள் . இெகளா இங் கக
ஆராை் ந்துசகாண்டிருக்க, கபை்ரிக் அெளது கபெ்னெக் ககை்டு தினகத்து அமர்ந்திருந்தான்.
குறும் பான அர்ெ்ெனா, அொல் ை்ைான அர்ெ்ெனா, எனதயும் கண்டுசகாள் ளாத அர்ெ்ெனா, இப் படி
பல வித பிம் பங் களில் அெனள கற் பனன
செை் து னெத்திருந்தெனால் , இந்த அர்ெ்ெனானெ அதில் சபாருத்தி பார்க்ககெ
முடிைவில் னல. “ெ்கெ........., அெளும் அெகளாை வீை்னை முதல் முனறைாக பிரிந்து ெந்திருக்கிறாள் .
அனத உணராமல் என் கநெம் அெளுக்கு புரிைகெண்டுசமன்று இப் படி சுைநலமாக கைாசித்து
விை்கைகன. கநற் கற இங் கு ைாரும் இல் னல என்பது எனக்கு சதரியும் தாகன. பிறகு நான் ஏன்,
கானலயிகலகை ெந்து அெனள பார்க்கவில் னல. ொப் பிை்ைாளா என்று கூை ககை்கவில் னலகை.
தனினமயில் சராம் ப தவித்து கபாயிருப் பாள் கபால’, உைகன அெனள கபாை் ெமாதானம்
செை் ெகத முதல் கதனெ என்று உணர்ந்து அெனள பின் சதாைர்ந்தான். தூரத்தில் அர்ெ்ெனா
நிற் பது சதரிந்தது. அெனள சநருங் கினான். “ெனா, பக்கத்தில் ஒரு பார்க் இருக்கு ஜஸ்ை் ொக்கபிள்
டிஸ்ைன்ஸ் தான் அங் கக கபாகலாமா?”, அெள் மனநினலனை மாற் ற ககை்ைான். “என்ன
வினளைாடுறிைா கபை்ரிக்?, இப் கபா னநை் ஆக கபாகுது.
இந்கநரம் அங் கக கபாை் என்ன பார்க்க?, அதுவும் இல் னல, னநை் னைம் அது ஓப் பன் ல இருக்குமா?”,
ஒரு ெமநினலக்கு ெந்துவிை்ைதால் , அெனிைம் தன் ெந்கதகத்னத ககை்ைாள் . “ஆமா இல் ல, நானும்
மறந்துை்கைன். ெரி உனக்கு செஸ், ககரம் , இப் படி ஏதாெது வினளைாை சதரியுமா? நான் வீை்டுக்கு
கபாை் எடுத்துை்டு ொகறன். சகாஞ் ெ கநரம் வினளைாைலாம் ”, அெள் மனநினலனை மாற் றிகை
ஆககெண்டும் என்று துடித்தான். “கேை் எனக்கு ரம் மி நல் லா வினளைாை சதரியும் . கபாை்
கார்ைஸ ் ் எடுத்துை்டு ொறிைா?”, அென் முகம் அதிர்ெ்சினை காை்ைகெ, “வினளைாை
சதரிைாதுன்னா விகைன், அதுக்கு ஏன் என்னன என்னகமா சகானல குத்தம் செஞ் ெெனள பாக்குற
மாதிரி பாக்குற?”, பனழை அர்ெ்ெனா திரும் ப ககை்ைாள் . “உனக்கு நல் ல வினளைாை்கை வினளைாை
சதரிைாதா?”, நக்கலாக ககை்ைான்.

“ஓ......., செஸ், ககரம் எல் லாம் நல் ல வினளைாை்ைா, எனக்கு இெ் ெளவு நாள் சதரிைாம கபாெ்கெ.
கதங் க்ஸ் பார் யுெர் இன்கபா(info)”, அனதவிை நக்கலாக இெள் பதில் சொன்னாள் . “கபெ்சில் கூை
விை்கை சகாடுக்க கூைாது ெரிைா?”, அெள் கபெ்னெ ரசித்து சிரித்தான். “நானளக்கு கார்ைஸ ் ்
ொங் கிை்டு ெந்து தாகறன். இப் கபா நாம கெற எனதப் பத்திைாெது கபெலாம் ”, அெனள
அனழத்துெந்து முன்பு அமர்ந்திருந்த அகத இைத்தில் ெந்து அமர்ந்தான். அெர்கள் அமரும் கெனள,
அங் கிருந்த குழல் விளக்குகள் உயிர் சபற் றன. ெை்சைன ஒளி ெரகெ, கண்னண கூசிை
அந்த செளிெ்ெத்தில் , தன் முகத்னத கெகமாக திருப் பகெ அெள் அருகில் அமர்ந்துசகாண்டிருந்த
அென் கதாளில் அெள் முகம் உரசிைது. “ொரி”, ஒருெரும் ஒகர கநரத்தில் சொல் லிவிை்டு
சிரித்தார்கள் . “கபை்ரிக் இந்த சஜன்டில் கமன் இனைசெளி ககள் விபை்ைகத
இல் னலைா நீ ங் க?”, குறும் பாக ககை்ைாள் . “ககள் விபை்டிருக்கககன ஏன்?”, அெள் சொல் லெருெனத
புரிந்து ொதாரணமாககெ ககை்ைான். “இல் னல சும் மா சதரிஞ் சுக்கலாகமன்னு ககை்கைன்”,
சொன்ன அெளும் நகர்ந்து அமரவில் னல, அெள் சொல் ல ெருெது புரிந்த அெனும் நகரவில் னல.
இருெரில் , ைார் சகாஞ் ெம் அதிகமாக நகர்ந்தாலும் அெர்கள் கதாள் உரசும் தூரத்திகலகை
அமர்ந்து இருந்தார்கள் . “சொல் லு, உங் க அப் பாவும் அண்ணாவும் என்ன செை் யிறாங் க?”, அென்
கபெ்னெ துெங் க, “ம் ம் ம் ம் சரண்டும் மாை்டு ொணினை அள் ளுதுங் க”, கடுப் பாக பதில்
சொன்னாள் . அெனள இங் கக அனுப் பிைது அெளுக்கு பிடிக்காமல் பதில்
சொன்னாள் . கபை்ரிக்கின் முகம் கஞ.........., என்று ஆனது. ஏசனன்றால் அெனும் அந்த கெனலதான்
செை் து சகாண்டிருக்கிறான். அெளிைம் , அெள் அப் பா அண்ணாவின் கெனலனை பற் றி
ககை்டு, அப் படிகை தன் கெனலனைப் பற் றியும் சொல் லிவிைலாம் என்று மனக்ககாை்னை கை்டிக்
சகாண்டிருக்க, அனத சபரிை புல் கைாெர் னெத்து இடித்து தனரமை்ைம் ஆக்கினாள் , ஒற் னற
ொக்கிைத்தில் . “என்ன அனமதிைாயிை்டிங் க?”, அெனன உலுக்கினாள் . “ஏன் நீ அப் படி சொன்ன?”,
சகாஞ் ெம் தைக்கமாககெ ககை்ைான். “அதுொ அெங் க சரண்டுகபருக்கும் எப் கபா
பாத்தாலும் மாை்கைாைகெ கெனல, கொ என் அண்ணானெ நான் அப்படி சொல் லித்தான் கிண்ைல்
பண்ணுகென். நான் இப் படி சொன்னால் அெனுக்கு ெரும் பாருங் க ககாபம் ........., வீை்னை சுத்தி
சுத்தி அடிக்க துரத்துொன். எங் க அம் மா எங் க சரண்டுகபர் பின் னாடியும் சுத்தி ெருொங் க.
நான் சொல் லுறதுக்கு அது மை்டும் காரணம் இல் னல. மாை்டுக்கு இன கெர்க்னக செை் யிறனத
பார்த்து இருக்கீங் களா?, அதாெது நான்

ககை்பது மருத்துெமனனயில் செைற் னக முனறயில் செை் ெனத...?”, அெனிைம்

சதளிவுபடுத்திக்சகாள் ள ககை்ைாள் . ‘என் கநரம் தான்’, மனதுக்குள் நினனத்தொகற,
தனலனை கெகமாக சதரியும் என்று ஆை்டினான். அனதவிை அெள் சொல் ல ெந்தது சதளிொக
விளங் கி விை்ைதால் , “கபாதும் நீ என்ன சொல் ல ொறன்னு எனக்கு சதளிொ புரிஞ் சுடுெ்சு,
விை்டுடு”, அெனள கநாக்கி னகனை கும் பிை்ைான். “கேை் நான் அெங் கனளத்தாகன சொன்கனன்,
உனக்கு ஏன் இம் புை்டு கராெம் ெருது, ஆண் பாெமா...?, இல் னல கராெமா?”. “ஆண் பாெமும் ,
இல் னல ஆை்டுக்குை்டி பாெமும் இல் னல. என் சதாழில் பக்திதான் காரணம் ”, கெகமாக
சொன்னான். ஆனால் அது அெனுக்கக வினனைாகிப் கபானது. “ோ..... ோ........ ோ...........,
அப் கபா........... அப் கபா........... ோ.....ோ....... நீ யும் மாை்டு ொணிதான் அள் ளுறிைா?.
னேகைா என்னால் முடிைனல, இந்த மாை்டு ோ.....ோ...... ொணினை
அள் ள, நாலு ெருஷம் படிெ்சிைா நீ ?. அசதல் லாம் இருக்கை்டும் நீ மாை்டுக்கு தண்ணி காை்டுவிைா
இல் னல அது உனக்கு காை்டுமா?. ஏன் ககக்குகறன்னா அடிக்கடி என் அண்ணா அதுை்கை
உனத ொங் கிை்டு ெருொன் அதான் ககை்கைன். ோ......... ோ.......... ோ.........”, அெள் சிரிப் பதில்
அெனுக்கு ககாபம் கிளர்ந்தாலும் , சுற் றி இருப் பெர்கள் கெடிக்னக பார்க்ககெ
அெனுக்கு ெங் கைமாக கபாயிற் று. “ெனா........, முதல் ல சிரிக்கிறனத நிறுத்து?”, அெனள
பல் னல கடித்தொகற அைக்கினான். “என்னால் முடிைனலகை நான் என்ன செை் ைை்டும் , ோ....
ோ... ோ...”. “இப் கபா உன் சிரிப் னப நான் அைக்கி காண்பிக்கை்டுமா?”, சொன்னொறு, ெை்சைன
அெள் இதழ் கனள தன் இதழ் களால் மூடினான். ஒரு சநாடியில் நைந்துவிை்ை அந்த முத்தம் ,
கதகசமங் கும் சிலிர்த்து அைங் கிைது. அந்த நினலயிலும் ெை்சைன அெனன உதறி, அென்
கன்னத்தில் ஓங் கி அனறந்தாள் . தன் னக எரிந்த பிறகக அெனன அடித்துவிை்ைது
புரிந்தது. ஆனால் மன்னிப் பு ககை்க நா எழவில் னல. கபை்ரிக் மை்டுமல் ல, சுற் றி இருந்தெர்களும்
ஒரு நிமிைம் உனறந்தார்கள் . அெனுக்கு தான் செை் த தெறின் அளவு ெரிைாக புரிந்தது.
இெ் ெளவு சபாது இைத்தில் , அெளிைம் அெ் ொறு நைந்துசகாண்ைது எெ் ெளவு சபரிை பினழ என்பது
புரிந்தது. அனதவிை, அெனள மனதுக்குள் கள தன் மனனவிைாககெ ொழத் துெங் கிவிை்ைதால்
ெந்த வினன என்பதும் அெனுக்கு புரிந்தது. அெனள எப் படி ெமாதானம் செை் ைசென்று
அெனுக்கு புரிைவில் னல. அங் கக நிற் காமல் ெை்சைன திரும் பி ோஸ்ைலுக்கு செல் ல கபானாள் .
அெனள நகர விைாமல் தடுத்தான். “ெ்கெ............ இெ் ெளவு சீப் பா பீககெ் பண்ணுவீங் கன்னு நான்
எதிர் பார்க்ககெ இல் னல. நான் ொைால் தாகன கபசிகனன். நீ ங் களும் ொைால் கபசி இருக்கணும்
அனத விை்டுை்டு இப் படி?”, ககாபத்தில் அெள் கண்கள் கூை சிெந்தது. “ஐ’ம் ொரி. அதான் நீ
என்னன அடிெ்சுை்டிகை சரண்டுக்கும் ெரிைா கபாெ்சு”, எரிந்த தன் கன்னத்னத தைவிக் சகாண்கை
சொன்னான். “ொரி சொன்னால் நீ ங் க செஞ் ெது இல் லன்னு ஆகிடுமா?. இத்தனனகபர்
முன்னாடி.............?, எனக்கு அசிங் கமா இருக்கு. இனிகமல் என் முகத்திகலகை முழிக்காதீங் க,
அப் படி பார்த்கதன்.....”, ஒற் னற விரல் நீ ை்டி சொல் லிவிை்டு ோஸ்ைலுக்குள் ஓடி
மனறந்தாள் . “ெனா........... நான் சொல் லுெனத ஒரு நிமிைம் கககளன்”, அென் குரல் அெனள எை்ைாத
தூரத்துக்கு அெள் சென்றுவிை்டிருந்தாள் . கபை்ரிக் னககளில் தனலனை தாங் கிைொறு
அங் கககை அமர்ந்துவிை்ைான். ‘ஏன் நான் இப் படி ஆயிை்கைன்?. அெ மனனெ புரிஞ் சுக்காமகல
இப் படி செஞ் சுை்கைகன. இனிகமல் அெ

என்கனாை கபசுொளா?. என் காதனல ஏற் றுக் சகாள் ொளா?. அெள் முகத்திகலகை முழிக்காகத
என்று சொல் லிவிை்ைாகள’, கண்கள் கலங் கிைது. இங் கக படுக்னகயில் குப் புற விழுந்து அழுத
அர்ெ்ெனாவின் நினல அனதவிை கமாெமாக இருந் தது. ‘இதுெனர ஆண்மகன்கனள எை்டிகை
இருக்க னெத்ததுகபால் இெனனயும் னெத்திருந்திருக்க கெண்டும் . அனத விடுத்து
அெனிைம் ெகஜமாக பழகிைது என் தெறு. அெனிைம் சிரிக்க சிரிக்க கபசிைதால் தான் அெனுக்கு
இப் படி ஒரு எண்ணம் கதான்றிைது. அதுவும் அத்தனனகபர் முன்னாடி அென் எப் படி இப்படி
செை் ைலாம் . என் தனினமனை அெனிைம் உணர்த்திைது தெறு. தனக்கக தன்கமல் எழும்
ககாபத்னத அெளால் தணிக்க முடிைவில் னல. கண்ணீர ் தனலைனணனை நனனக்க,
அப் படிகை உறங் கிவிை்ைாள் . கநரம் ஏனழ சநருங் கும் முன்கப நித்திராகதவி
அெனள சநருங் கி, தழுவி இருந்தாள் . இரவு ஒன்பது மணிக்கு லஷ்மி ொப் பாை்டுைன்
அெனள சநருங் கினாள் . “அக்கா ொப் ைடு ் தூங் குங் கக்கா?”, சமன்னமைாக அனழத்தாள் . இந்த
அனழப் புக்சகல் லாம் அெரும் நினலயில் அெள் இல் னல. மீண்டும் பத்து நிமிைம் உருை்டிை பிறகக,
சகாஞ் ெம் விழித்தாள் . “லெ்சு............, எனக்கு ொப் பாடு கெண்ைாம் ”, அனர தூக்கத்தில் கூை தன்னன
இனம் கண்ைத்தில் , பூரித்து கபானாள் லஷ்மி. இதற் குகமல் எழுந்து இெள் ொப் பிடுொள் என்ற
நம் பிக்னக கபாை் விை்ைாலும் , சகாண்டுெந்த ொப்பாை்னை கைபிள் கமல் னெத்து, ஒரு கபப் பர்
சகாண்டு மூடிவிை்டு சென்றாள் . கபை்ரிக் தனலயில் னக னெத்து அமர்ந்தென்
அங் கிருந்து அனெைகெ இல் னல. “என்ன தம் பி இப் படி செஞ் சுை்டீங் க?. அம் மா அப் பானெ விை்டு
தனிைா இருக்கும் பிள் னள கிை்கை உங் கள்
வீரத்னத காை்டுெது ெரிகை இல் னல”, ஒரு சபரிைெர் தன் ஆதங் கத்னத சகாை்டினார். “ொர் நீ ங் க
கபாங் க, நான் பாத்துக்ககறன்”, அெனர அனுப் பிவிை்டு, கபை்ரிக் பக்கத்தில் அமர்ந்தான்
புதிைென். “ேல் கலா ொர், நான் னமக்ககல் ராஜ் . நானும் பாத்துை்டுதான் இருந்கதன். என்ன
ஒன்னெடு லெ் ொ?”, ெை்சைன ககை்ைான். “ஏன் அப்படி ககை்டீங் க?”, கெனலயில் கதாை் ந்திருந்தது
அென் குரல் . ஆனாலும் புதிைென் ககை்ை ககள் வி இெனுக்கு பிடித்தது. “நானும் சகாஞ் ெ கநரமா
உங் கனள கெனித்கதன். உங் க முகத்தில் அெங் கனள பார்த்தாகல ஒரு பரெெம் .
அனதவிை அெங் க சிரிக்கும் கபாது, உங் க கண்ணில் ககாபத்னதவிை ரசிப் புத்தன்னமதான் அதிகம்
இருந்தது. அனத னெத்துதான் ககை்கைன். அதுக்காக நீ ங் க செை் தது ெரின்னு சொல் ல ெரனல.
அதுவும் இெ் ெளவு பப் ளிக்கா...........?”, “ஆனால் நிெ்ெைமா சொல் லுகறன் அெங் களுக்கும் உங் கனள
பிடிெ்சுருக்கு”, அென் முகம் சுருங் குெனதப் பார்த்து கெகமாக சொன்னான். “எப் படி
சொல் லுறிங் க.......?”, முகம் பிரகாெமாக ககை்ைான். “எல் லாம் காதல் கணக்குதான். நானும் என்
மனனவியும் காதல் திருமணம் செஞ் ெெங் க. அெ முகத்தில் , முதன் முதலில் நான் பார்த்த அகத
உணர்வு, உங் க ஆள் கிை்ையும் உங் கனள பார்க்கும் கபாழுது இருக்கு. அதாெது சகாஞ் ெம்
சதளிொ சொல் லுறதா இருந்தால் .........., உரினம உணர்வு. நிெ்ெைமா அெங் களுக்கு உங் ககமல
ககாபம் இருக்கும் . ஆனால் மறுபடியும் உங் கனள பாத்தாங் கன்னா அந் த ககாபம் குனறைத்தான்
செை் யுகம தவிர ெளராது. கொ நீ ங் க னதரிைமா அெங் கனள பாத்து கபசுங் க. அெங் க உங் கனள
அடிெ்ெ ககாபம் உங் களுக்கு இருந்தாலும் , நீ ங் க செை் த தப் புக்குதான் அெங் க அடிெ்ொங் க
அதனால் , மன்னிப் னப மறுபடியும் ககளுங் க.

எல் லாம் நல் லபடிைா நைக்கும் ”. கபை்ரிக்கு ஆறுதல் சொன்ன அகத கெனளயில் , அென் தெனறயும்
சுை்டிக் காை்ை மறக்கவில் னல. னமக்ககலின் கபெ்சு கபை்ரிக்கு மிகவும் ஆறுதலாக இருந்தது. “நீ ங் க
என்ன மனநல மருத்துெரா?”, மனதில் நினனத்தனத ககை்ைான். “இல் னல நான் இஞ் சினிைர்.
கல் ைாணம் ஆகி பத்து நாள் தான் ஆகுது. அதுக்குள் கள இங் கக அெளுக்கு
அை்மிஷன் கினைத்துவிை்ைது. அதான் அெனள விை்டுை்டு கபாகலாம் னு ெந்கதன். ஆனால் இன்னும்
ஒரு ொரமாெது ஆகுமாம் காகலஜ் துெங் க, ஆனா வீை்டுக்கு அெனள கூை்டிை்டு
ெரக்கூைாதுன்னு சொல் லிை்ைாங் க. கெற ெழி இல் லாமல் , விை்டுை்டு கபாகறன். நான் இன்னும் ஒரு
ொரம் இங் ககதான் ஏதாெது கோை்ைல் ல தங் கி, தினமும் இெனள ெந்து பாத்துை்டு
கபாகணும் ”, ெருத்தமாக சொன்னான். “வீை்டுக்கு கூை்டிெரக் கூைாதுன்னு
சொன்னாங் கன்னா..........?, ஏதாெது பிரெ்ெனனைா. அனதவிை இெங் கனள இங் கக விடுறதுக்கு,
நீ ங் க தங் கப் கபாற கோை்ைல் னலகை அெங் கனளயும் தங் க னெக்கலாகம?”, கைாெனனைாக
ககை்ைான். “வீை்டில் நீ ங் க நினனக்கிற மாதிரி எந்த பிரெ்ெனனயும் இல் னல. இந்த காகலஜ் ல
கபாை்டிருக்க ஒரு கண்டிென் தான் எங் கனள பிரிெ்சு னெக்குது. கெற ெழியும் எங் களுக்கு இல் னல.
இங் கக சபரிைெங் க பாக்க மாை்ைங் கன்னு, எனதயும் செை் ை முடிைாகத?. நமக்குன்னு ஒரு
மனொை்சி இருக்கக?”, அென் கபெ, கபை்ரிக் தனல கவிழ் ந்தான். அென் நினலனை உணர்ந்து,
“னேகைா ொர் நான் என் நினலனை சொன்கனன். உங் கனள குத்திக் காை்ைணும் னு
எனதயும் சொல் லனல. என் சொை் ப் தனிைா இருக்கா, நான் அெகிை்கை கபாகறன். நீ ங் களும்
கபாயிை்டு நானளக்கு ெந்து அெங் கனள பாருங் க”, சொல் லிவிை்டு சென்றுவிை்ைான்.
கபை்ரிக்கால் தான் அங் கிருந்து நகரகெ முடிைவில் னல. மீண்டும் ஒருமுனறைாெது அர்ெ்ெனாவின்
முகத்னத பார்த்கத ஆககெண்டும் என்று கதான்றிைது. எனகெ அனழப்புமணினை அழுத்தினான்.
லஷ்மிதான் ெந்து கதனெ திறந்தாள் . அெளிைம் அர்ெ்ெனானெ பார்க்ககெண்டும் என்று
சொன்னான். அெகளா சென்றுவிை்டு, அர்ெ்ெனா தூங் குகிறாள் என்ற செை் தினைகை சகாண்டு
ெந்தாள் . கநரம் ஏனழதான் கைந்திருந்தது. லஷ்மியிைம் அர்ெ்ெனாவிற் கு இரவு
உணனெ அென்தான் சகாடுக்க சொன்னான். இதில் எனதயுகம உணராமல் உறக்கத்தில்
ஆழ் ந்திருந்தாள் அர்ெ்ெனா. னமக்ககல் தன் மனனவினை ோஸ்ைலுக்கு அனுப் பிவிை்டு,
கபை்ரிக்கிைம் வினைசபற் று சென்றுவிை்ைான். ொதாரண நாை்களில் ஆறுமணிக்குகமல் செளி
ஆை்கள் இங் கக அனுமதிகை கினைைாது. ொை்ெக
் மன் அனனெனரயும் அனுப் பிவிை்டு,
ககை்னை ொத்திவிடுொர். ஆனால் கல் லூரி இன்னும் துெங் காத காரணத்தால் அெரும் சகாஞ் ெம்
அெை்னைைாக இருக்ககெ, கபை்ரிக் அங் கககை இருப்பது அெருக்கும் சதரிைவில் னல. அர்ெ்ெனா
சீக்கிரம் தூங் கிவிை்ைாள் என்று சதரிந்த உைகன அெனுக்கு சதரிந்தது, இன்று அர்ெ்ெனா
இரவில் விழித்துவிடுொள் என்று. அென் எண்ணம் சபாை் க்கவில் னல, கநரம் ஒன்னற சநருங் கும்
கெனள, அர்ெ்ெனா விழித்துவிை்ைாள் . சுற் றிலும் இருை்டு, அங் கக தனினமயில் தான் மை்டும் .
பக்கத்து படுக்னகயில் , னெஷாலி படுத்திருப் பது அெளுக்கு சதரிந்திருக்க ொை் ப் பில் னல.
னெஷாலி, னமக்ககலின் மனனவி. குத்துமதிப் பாக அனறனைவிை்டு செளிகை
ெந்தாள் . படிக்கை்டுக்கு அருகில் விடிவிளக்கு ஒளிர்ெது பார்னெயில் விழுந்தது. சென்று படியில்
அமர்ந்துசகாண்ைாள் . தனினம பைத்னத சகாடுத்தாலும் , மானலயில் நைந்த
நிகழ் வுகளின் தாக்கம் அதிகமாக இருந் தால் , பைம் அெனள அதிகமாக

தாக்கவில் னல. ‘ஏன் கபை்ரிக் இப் படி செஞ் ெ? சென்னனயில் எனக்கு சநருக்கமானென் நீ
மை்டும் தான் என்று நான் நினனக்க, என்னன இப் படி ஏமாத்திை்டிகை, உனக்கு இது நிைாைமா?
மனம் அெனிைம் ககள் விககை்ைொகற இருந்தது. ‘அது ஏன் அென் மை்டும் சநருக்கம் ? மனொை்சி
விழித்துக் சகாண்ைது. ‘நீ மை்டும் அென் சதாழினல சொல் லி சிரித்தது நிைாைமா? உன்
அண்ணனிைம் வினளைாடுெது உரினம, இெனிைம் எந்த உரினமயில் வினளைாடினாை் ? அென்
சிரிக்காகத என்று எத்தனன முனற சகஞ் சினான், நீ ககை்ைாைா? பிறகுதாகன அென் அப் படி
நைந்துசகாண்ைான்’, சதாைர்ந்து அெளிைம் ககள் வி ககை்ைது. “நான் சிரித்தால் அதுக்கு
இப் படித்தான் செை் ொங் களா?”. “ஏன் உன் அண்ணன் எத்தனன முனற
உன்னன அடித்திருக்கிறான்?. இெனால் உன்னன னக நீ ை்டி அடிக்கமுடிைவில் னல, அதான் இப் படி
செஞ் சுை்ைான்’, அெனுக்கு ெக்காலத்து ொங் கிைது. “னக நீ ை்டி அடிக்கமுடிைவில் னல
என்று..........?”, ‘’அதான் நீ விை்டிகை அென் கன்னத்தில் ஒண்ணு. பாெம் கன்னம் நல் லா
பழுத்திருக்கும் . ஆத்தாடி என்ன அனற. இப் படிைா அெனன அனறெது?’. “பின்ன அெனன சகாஞ் ெ
சொல் லுறிைா, இத்தனனகபர் முன்னாடி....., அதுவும் லிப் ல.............?”, நினனக்கும்
சபாழுகத சிலிர்க்கவும் செை் தது. இதனழ மடித்து கடித்துக் சகாண்ைாள் . ‘அப் கபா இத்தனனகபர்
முன்னாடி உன்னன கிஸ் அடிெ்ெதுதான் தப் பா? நீ தனிைா இருக்கும் கபாது அடிெ்ொல்
பரொயில் னலைா?. ஓங் கி அென் கன்னத்தில் விை்டுை்டு கபசுற கபெ்னெ பாரு.
அென் மன்னிப் பாெது ககை்ைான் நீ ககை்டிைா?’, அெள் மனொை்சி அெளிைம் ககள் வி ககை்ைது.

“ஓை் ........, நான் எப் கபா அப் படி சொன்கனன்?. அது......., இப் கபா நான் எதுக்கு அென்கிை்கை
மன்னிப் பு ககக்கணும் ?”, வீம் புக்கு சொன்னாள் . ‘எதுக்கு மன்னிப் பு ககை்கணுமா..................?, நீ தாகன
முதலில் சிரிெ்ெ, அதன் பிறகு அென் சொல் ல சொல் ல ககை்காமல் நீ தாகன அெனன தூண்டிவிை்ை,
செை் தசதல் லாம் நீ . இப் கபா அெனன குற் றம் சொல் லு. முதல் ல அெனனப் பார்த்து மன்னிப் பு
ககள் ெரிைா?’, மனொை்சி அெளுக்கு அறிவுனர சொன்னது. “நான் எப் படி ககை்பது, அதான்
அெனன என் முகத்திகலகை முழிக்கக் கூைாதுன்னு சொல் லிை்ைகன?”,
கெனலைாக சொன்னாள் . ‘இந்த அறிவு உனக்கு முதல் னலகை இருந்து இருக்கணும் ”. “இங் ககபார்
நீ ெரெர எனக்குள் ள இருக்கிைா?, இல் னல நான் உனக்குள் கள இருக்கனான்கன சதரிை மாை்டிக்கு.
நீ கிளம் பு நான் பாத்துக்ககறன்”, அனத அைக்கினாள் .
சிந்தனனயில் இருந்தசபாழுது சதரிைாத தனினம உணர்வு, இப் சபாழுது பூதாகரமாக சதரிந்தது.
அனறக்கு செல் லகெ பைம் மாக இருந்தது. அம் மாவின் அருகில் செல் லகெண்டும் என்ற கெகம்
எழுந்தது. ெரி சகாஞ் ெம் கிரவுண்டில் சென்று உலாெலாம் , என்று நினனத்து கதனெ
திறந்துசகாண்டு செளிகை செல் ல எண்ணினாள் . மனம் முழுக்க பைம் , பைம் பைம் மை்டுகம.
அெள் இதைம் துடிப் பது அெளுக்கக ககை்ைது. அதன் ஓை்ைம் பந்னதை குதினரனைவிை கெகமாக
இருந்தது, விைர்த்து ஊத்திைது. கதனெ திறக்கக்கூை முடிைாமல் னககள் நடுங் கிைது.
ொயில் உமிழ் நீர் சுரப் பதுகூை நின் று விை்ைது. தாகம் சதாண்னைனை ெரை்டிைது. மூெ்சுவிை
முடிைாமல் , காற் றுக்காக நுனரயீரல் ஏங் கிைது. செளிகை செல் லவும் முடிைாமல் , அங் கக நிற் கவும்
முடிைாமல் , அனறக்கு செல் லவும் முடிைாமல் , அப் படி ஒரு அெஸ்னத. எங் கக இதைம்
துடிப் பது நின்று இறந்துவிடுகொகமா? என்று கூை அஞ் சினாள் .
காற் று இல் லாமல் ொெனதவிை, செளிகை சென்று காற் றாை ொகலாம் , என்ற எண்ணம் கிளர்ந்து
எழகெ, முைன்று கதனெ திறந்துசகாண்டு, இருை்டுக்கு பைந்து செளிகை ஓடினாள் .
உைல் சமாத்தமும் பைத்தில் நடுங் கிைது. அெள் செளிகை ஒரு பத்தடிதூரம் கூை ஓடியிருக்க
மாை்ைாள் , அெனள ஒரு உருெம் இறுக அனணத்தது. பைத்தில் அலறப் கபானெள் , “ெனா நான்தான்
கபை்ரிக் பைப் பைாகத”, அென் குரல் காதில் விழகெ அெனன இறுக அனணத்துக் சகாண்ைாள் .
எங் கக கண்விழித்தால் இது கனொகிவிடுகமா, என்று கண்விழிக்க கூை பைந்தெளாை் அெனன
இன்னும் ஒண்டிக் சகாண்ைாள் .
பகுதி - 7
உன் லதாள் ைாயும் உணர்வு நிசனக் கும் லெசளலய சிலிர்க்கின்றது என் கனவு
நிஜமானால் ........... கானலயில் தன்னன ைாகரா உலுக்கி எழுப் பும் உணர்வில் கண்ணினமகனள
பிரிக்க முடிைாமல் பிரித்து அெர்கள் முகம் பார்த்தாள் . எதிரில் நின் றெனள பார்த்து முகம்
பிரகாெமாக, “கேை் சபாண்ைாை்டி நீ எங் கக இங் கக? வீை்டுக்கு கபாகல?”, உற் ொகமாக குரல்
சகாடுத்தொறு எழுந்தாள் . “நீ ..... நீ ....ங் க ைானர......? என்ன சொல் லுறிங் க
புரிைனல?”, தடுமாறினாள் னெஷாலி. “புரிைலன்னா விடு, அசதன்ன ஒரு ‘ங் க’, அனத கை்
பண்ணு. அர்ெ்ெனான்னு சொல் லு சபாண்ைாை்டி. ெரி நீ எப் படி உன் புருஷனன விை்டுை்டு இங் கக
ெந்த? ஆமா.........., நீ எப் கபா ெந்த? கானலயினலைா?”, அெள் ககள் விக்கு பதில் சொல் லாமல் ,
அெனள ககள் வி கனணைால் சதாடுத்தாள் . “ைார் சபாண்ைாை்டி? நீ ங் க ைானர சொல் லுறிங் க?
கெற ைாகரான்னு நினனெ்சுை்டு என்கிை்கை கபசுறீங் களா?”, அெளும் பதில் தராமல்
ககை்ைாள் . “சபாண்ைாை்டி.........., ைாராெது ஒரு ஆள் ககள் வி ககக்கணும் , மத்தெங் க பதில்
சொல் லணும் . இப் படி சரண்டுகபருகம ககள் விைா ககை்டுை்டு இருந்தால் ைார் பதில்
சொல் லுறது? ம் ம் .............”, அர்ெ்ெனா பதில் சொல் ல தைாராக இல் னல. “நீ ங் க இதுக்கு முன்னாடி
என்னன பார்த்து இருக்கீங் களா? நான் தான் மறந்துை்ைனா?”, இனத சதரிைாமல் விடுெதாக
இல் னல னெஷாலி. “னேகைா சபாண்ைாை்டி உன்னன கநத்து கிசரௌண்ை்ல
உன் ேஸ்பண்ை்கைாை பார்த்கதன். அதுவும் ஒகர நினலயில் , கிை்ைத்தை்ை ஒரு நாலுமணிகநரம் .
அசதப் படி ஒகர இைத்தில் அனெைாமல் .........., கால் ெலிக்கல?”, என்னகமா அதுதான் முக்கிைம்
என்பதுகபால் ககை்ைாள் . “என்ன நீ ங் க நானும் சொல் லிை்கை இருக்ககன் மறுபடியும் மறுபடியும்
சபாண்ைாை்டின்கன சொல் லுறீங் க. முதல் ல என் கபனர சொல் லி, என்னன கூப் பிடுங் க”, ககாபமாக
சொன்னாள் . “அை சபாண்ைாை்டி உன்னன கபர் சொல் லி கூப் பிைணும் னா முதல் ல கபனர
சொல் லணும் . நான் என் கபனர சொல் லி ஒருமணிகநரம் ஆகுது. நீ தான் உன் கபனர சொல் லகெ
இல் னல”, குனற பை்ைாள் . “ஓஓஓ........, என் கபர் னெஷாலி, னெஷாலினமககல் ”,
சொல் லும் சபாழுகத ஒருவித செை்கம் . “னெஷாலி............, னமககல் ............, எங் கககைா
ஒனதக்குகத............., என்ன லெ் கமகரஜா? எப் படி ஓடி கபாை் கல் ைாணம் பண்ணிகிை்டீங் களா?
இல் னல.........”, ஒற் னற கண்ணடித்து ககை்க, னெஷாலியின் கண்களில் உனக்சகப் படி சதரியும்
என்ற ஆெ்ெரிைம் சதாங் கி நின் றது.

அனத கண்டுசகாள் ளாமல் , “அை ஆளுகபனர சொல் லும் கபாகத முகம் செக்கத்தில் குளிக்குது.
அசதல் லாம் ெரி சபாண்ைாை்டி........., இப் கபாதான் கல் ைாணம் ஆனமாதிரி இருக்கு, ேனிமூன்
கபாகாமல் இங் கக என்ன பண்ணுற?”, ககள் விகள் சதாைர்ந்தது. “அதான் இப் கபா கபர்
சொல் லிை்ைகன, பிறகும் ஏன் இப் படி சொல் லுறீங் க”, ககாபம் குனறைவில் னல அெள் குரலில் . “அை
இப் கபா நான் சபாண்ைாை்டின்னு சொல் லுறதில் என்ன தப் பு. எப் படியும் அண்ணாவுக்கு நீ
சபாண்ைாை்டிதாகன”. ‘இப் படி ககை்ைால் என்ன பதில் சொல் லுெது. ஆமா என்றால் பிறகு
என்னன்னு ககை்பா, இல் னல என்றால் அது தப்பா கபாை் டும் ’, மனதுக்குள் களகை ஒத்தினக
பார்த்தாள் . “புத்திொலி.............”, அெனள திருஷ்டி கழித்தாள் அர்ெ்ெனா. அெள் செை் னகயில்
சமல் லிை புன் னனக னெஷாலியின் இதழ் களில் . “ேப் பா சிருெ்சுை்டிைா சபாண்ைாை்டி?. அதுெரி
நான் ககை்ை ககள் விக்கு நீ பதில் சொல் லகெ இல் னலகை?”, கபார்னெனை சுருை்டி மடியில்
னெத்தொகற கனத ககை்க தைாரானாள் . “எந்த ககள் விக்கு பதில் ?”. “எல் லா ககள் விக்கும் பதில்
கெணும் . முதல் ல ஏன் ேனிமூன் கபாகாமல் இங் கக ெந்தன்னு சதரிஞ் சுக்கணும் , பிறகு
லெ் கமகரஜ் தாகனன்னு சதரிஞ் சுக்கணும் , எப் படி உங் க கமகரஜ் நைந்ததுன்னு சதரிஞ் சுக்கணும் ,
கிழக்கும் கமற் கும் கெர்ந்த மாதிரி, இந்து சபாண்ணு, கிறிஸ்த்தெ னபைன்..........,
செம சுொரசிைமான விஷைசமல் லாம் இருக்கும் கபால இருக்கக”, சீக்கிரம் சொல் என்ற அெெரம்
சதரிந்தது அெள் குரலில் . ஓரளவுக்கு அர்ெ்ெனானெ புரிந்துசகாண்ைாள் னெஷாலி.
தன் அனமதிைான குணத்துக்கு எதிரானெள் என்று. னெஷாலி அனமதிகை உருொனெள் . நூறு
ொர்த்னத ககை்ைால் , பத்து

ொர்த்னதக்கு பதில் தருபெள் . அெனளகை அர்ெ்ெனா இெ் ெளவு கபெனெத்துவிை்ைாள் . ஆனால்

பார்த்த முதல் நாகள தன் மதம் ொர்ந்த அெள் கபெ்சு சகாஞ் ெம் மனனத சநருடிைது.
ஆனால் அதற் கு அெசிைகம இல் னல என்பதுகபால் அர்ெ்ெனா நைந்துசகாண்ைாள் . “அர்ெ்ெனா
நான் ஒண்ணு ககக்கொ?”. “அை இதுக்சகல் லாம் எதுக்கு சபர்மிஷன், தாராளமா ககளு”. “நீ
எப் பவுகம இப் படித்தானா?”. “எப் படி? இந்த னநை்டிை சொல் லுறிைா?, இல் னல னநை் மை்டும் தான்
கபாடுகென். பகல் முழுக்க சுடிதார்தான். நீ விஷைத்துக்கு ொ?”, அெள் ககை்க ெருெது புரிைாமகல
பதில் சொன்னாள் . அெளது பதிலில் ெை்சைன சிரித்துவிை்ைாள் னெஷாலி. “முதல் ல நீ கபாை்
ப் சரஷ் பண்ணிை்டு ொ. இப் கபாகெ மணி எை்டு. இப் கபா
கபானால் தான் டிபன் கினைக்கு”, பதில் சொல் ெனத தவிர்த்தாள் . “பதில் சொல் லமாை்கைன்
கபாடின்னு சொல் லாமல் சொல் லுற. ெரி விடு, என்னால் முடிந்த சேல் ப்னப செை் ைலாம் னு
பாத்கதன், உனக்கு கெண்ைாசமன்றால் எனக்சகன்ன ெந்துது”, கபாலிைாக ஒரு சபருமூெ்னெ
செளிகைற் றிைொகற சென்றாள் . ‘இதில் இெ என்ன உதவி செை் ைமுடியும் ? என்று
னெஷாலிதான் மண்னை காை் ந்து கபானாள் . அெள் கைாெனனனை
கனலத்தாள் அர்ெ்ெனா. “சபாண்ைாை்டி உனக்கு பசிக்குதா என்ன?”. “ஆமா கானலயில்
பசிக்காதா?”. “பசிக்குமா?............, ெரி ெரி.........”, கண்களில் குறும் பு சகாப் பளிக்க ககை்டுவிை்டு,
பதில் சொல் லாமல் கிளம் பினாள் . இப் கபா எதற் கு இந்த கதனெயில் லாத ககள் வி-
பதில் என்பதுகபால் அெனள பார்க்க,
“இல் ல கநத்து முழுக்க அண்ணானெகை பாத்துை்டு நின் ன இைத்னதவிை்டு அனெைாமல்
இருந்திைா........., சிலகநரம் உனக்கு பசிகை எடுக்காகதான்னு நினனெ்கென்”,
எகதெ்னெைாக சொல் ெதுகபால் சொல் லிவிை்டு சென்றாள் . னெஷாலிக்குதான் செை்கம் பிடுங் கித்
தின்றது. ‘இப் படி எல் கலாரும் கெனிக்கிற மாதிரிைா கநத்து நைந்துகிை்கைாம் ?’, தன்னனகை
ககை்டுக் சகாண்ைாள் . மின்னல் கெகத்தில் கிளம் பி ெந்தாள் அர்ெ்ெனா. ககன்டீன் ெந்த பிறகுதான்
தன் ப் களை் அங் கக இல் னல என்பனத உணர்ந்தாள் . ‘இங் ககதாகன னெத்கதன்’, கைாசிக்கும்
சபாழுகத அங் கு ெந்தாள் லஷ்மி. “என்னக்கா, அப் கபா னநை் நீ ங் க ொப் பிைகெ இல் னலைா?.
நான் ொப் பாடு சகாண்டுெந்து உங் க கைபிள் ல ெெ்கெகன?”, அெள் குரல் கெனலைாக
ஒலித்தது. “னநை் நான் முழிக்ககெ இல் னல லெ்சு, கானலயில் கூை னெஷாலிதான் எழுப் பி
விை்ைாங் க. இப் கபா என்ன நான் ொப் பிைணும் அெ் ெளவுதாகன, அந்த
ொப் பாை்னைகை ொப் பிடுகறன் கெனலனை விடு”, சொல் லிவிை்டு, “னெஷு நீ ொப் பிடு நான்
ொகறன்”, ஒகர ஓை்ைமாக அனறக்கு வினரந்தாள் . “அக்கா கெண்ைாம் .........”, லஷ்மியின் குரனல
ககை்க அெள் அங் கக இல் னல. அனறக்கு சென்று தை்டில் இருந்த ொப் பாை்னை ஒரு கெரில் கபாை்டு
கை்டி, பிகளை்னை கிளீன் செை் துவிை்டு ெந்தாள் . “என்னக்கா ொப் ை்டிங் களா? அப் கபா கதானெ
கெண்ைாமா?”, ககலிைாக ககை்ைாள் . “உன் அக்கானெ பை்டினி கபாடுெது நிைாைமா?,
தர்மமா?, அடுக்குமா?, இது நினலக்குமா?, கெண்ைாம் ........ எனக்கு கதானெ கபாை்டுகைன்”,
வீராகெெமாக கபசிவிை்டு இறுதியில் சகஞ் சினாள் . அங் கிருந்த மற் ற சில மாணவிகளும் கெர்ந்து
இெள் கபெ்சில் சிரித்துவிை்ைார்கள் . அெர்களின் சிரிப் பில் அெடு ெழிைாமல் ,

அனனெருக்கும் ஒரு “ோை் ” னை பரிொக்கிவிை்டு ொப் பாை்னை சதாைர்ந்தாள் . லஷ்மி அெளுக்கு

இன்னும் ஒரு கதானெ னெத்துவிை்கை அங் கிருந்து அகன்றாள் . அெள் அகலவும் , “லெ் யூ லெ்சு.........”,
இெள் குரலில் திரும் பிைெள் , அெள் ொர்த்னதயில் தனல சதறிக்க ஓடினாள் . சகால் சலன
சிரித்தார்கள் அனனெரும் . அங் கக சபரிை ஜக்கில் காபி இருக்க, அனத ஊற் றி குடித்தாள் .
அங் கிருந்த மற் ற மாணவிகளிைமும் ெகஜமாக கபசினாள் . இனத பிரமிப் பாக பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தாள் னெஷாலி. “கேை் , என்னன லெ் பண்ண கபாறிைா என்ன?”, அெள் கண்முன்பு
விரனல சநாடித்து, அெள் கனனெ கனலத்தாள் . “ஏ..... ஏ.... அப் படி......?”, “அம் மா தாகை, ஏன் அப் படி
ககை்ைன்னு ஒற் னற ொக்கிைத்னத இப் படிைா இழுப் ப?, நாகன பதில் சொல் லிடுகறன். நீ
இனிகமல் கபசுறதுக்கு சராம் ப ஸ்ை்சரயின் பண்ணாகத. னேகைா,
எனக்கு இப் படி ஒரு ரூம் கமை்”, சொல் லிவிை்டு தனலயிகலகை அடித்துக்
சகாண்ைாள் . “அர்ெ்ெனா...........”, “அை, என் கபனர முழுொ சொல் லிை்டிகை?. ெரி நான் ஏன்
அப் படி ககை்கைன்னு சொல் லிடுகறன். இல் ல......., ொப் பிை கூை செை் ைாமல் என்னனைகெ செறிெ்சு
பாத்துை்டு இருந்திைா அதான் ககை்கைன்”, சொல் லிவிை்டு ொப் பாை்னை சதாைர்ந்தாள் . “நான்
ஒண்ணும் அப் படி நினனெ்சு பாக்கனல”, கெகமாக சொன்னாள் . “கெற எப் படி நினனத்து பார்த்த?
என்னைா இெ எல் லார்ை்ையும் உைகன கபசிடுறாகள, எப் படின்னு நினனெ்சு பாத்திைா?”, னெஷாலி
ஆம் என்பதுகபால் தனலனை ஆை்ை, “சிம் பிள் ...........”, அெள் ஆர்ெமாக பார்க்கவும் ,
“ொைாலதான்.........”, சொல் லிவிை்டு அெள் அடிக்கெரும் முன்பு எழுந்து ஓடினாள் .
ொப் பாை்னை முடித்துவிை்டு வினைசபற லஷ்மினை கதடினாள் . அங் கக ெந்தகதா மரிைா. “என்ன
பாப் பா ொப் ை்டிைா? பிறகு இங் கக என்ன கெடிக்னக?”. ‘ொமி ெரம் குடுத்தாலும் , பூொரி விை
மாை்ைார்ன்னு சொல் லுறது ெரிைாதான் இருக்கு’, மனதுக்குள் நினனத்தொகற. “லஷ்மினை
பாக்கணும் ”, கபெ்சு சதாைர்ந்தாலும் பார்னெ அெள் ெருகிறாளா என்று சதாைர்ந்தது. “அெனள
எதுக்கு பாக்கணும் . என்ன இப் கபாகெ காக்கா பிடிக்க பாக்குறிைா?”, முனறப் பாக ககை்ைார். ‘ஆமா
அெனள காக்கா புடிெ்சு, கிெ்ென்ல இருக்க சநை் , பருப் பு, மளினக ொமான் எல் லாத்னதயும் ,
ஆை்னைனை கபாை்டு விக்கலாம் னு பாக்குகறன். இதுகெற நடுவில் ெந்து உயினர ொங் குகத’,
சநாந்துகபாை் அங் கிருந்து கிளம் பிவிை்ைாள் . (அந்த ோஸ்ைலில் , கெனல செை் யும் பிள் னளகனள
காக்கா பிடித்தால் , அெர்களுக்கு பிடித்த கூை்டு, குழம் பு எல் லாம் அதிகமாக சகாடுப் பார்கள் .
எனகெதான் மரிைா அப்படி சொன்னார்). அெள் நகர்ந்து செல் லவுகம, “பாப்பா, எல் கலாரும்
ெந்ததுக்கு பிறகு கானலயில் ஆறனர மணிக்கு நைக்கும் திருப் பலியில் (mass) கலந்துக்கணும் .
இப் கபா தூங் குற மாதிரி அப் கபா தூங் குன............, ொர்ைன் சிஸ்ைர்ை்ை சொல் லி
சகாடுத்துடுகென்”, மிரை்டிைது மரிைா. ‘கபாை்டுக் சகாடுப் கபங் குறத்னத எெ் ெளவு
டீெண்ைா சொல் லுது பாரு’, “ெரிங் க கமைம் ”, மனதுக்குள் அனத காை் ெ்சிைொகற, செளியில்
பெ் ைமாக சொல் லிவிை்டு சென்றாள் . இெளது அைக்கம் உண்னமைா என்று மரிைாதான்
தினகத்து கபானது. அனறக்கு ெந்து பார்த்தால் , னெஷாலி அெளது சபாருை்கனள ககபாடில்
அடுக்கி னெத்துக் சகாண்டிருந்தாள் . அெள் பின் னால் சென்று, அெள் எதிர்பார்க்காத கெனளயில்

இடுப் பில் கிள் ளிவிை்டு, ஒன்றும் அறிைாதெள் கபால் படுக்னகயில் அமர்ந்து

சகாண்ைாள் . பைத்தில் துள் ளி விலகிைெள் , “நீ ைா.....?, நான் ைாகரான்னு பைந்துை்கைன்”, கண்கள்
பைபைக்க சொன்னாள் . “என்ன, அண்ணான்னு நினனெ்சிைா? இந்த ோஸ்ைலுக்குள் ஆண்கள்
அனுமதியில் னல அது சதரியுமா?”, அெளிைம் சொல் லும் சபாழுகத, தான் இரவில் எப் படி அனறக்கு
ெந்கதாம் என்பது நினனவில் எழாமல் இம் னெ செை் தது. கநற் று இரவில் பைத்தில் கபை்ரிக்கிைம்
தஞ் ெம் புகுந்ததுெனரதான் நினனவில் ெந்தது. பிறகு நைந்தது எெ் ெளவு முைன்றும்
ஞாபகப் படுத்த முடிைவில் னல. அெனிைம் ககை்கலாம் என்றாகலா ஏகதா ஒரு தைக்கம்
அெனள ஆை்சகாண்ைது. ‘ெ்கெ........, என்னன பத்தி என்ன நினனத்திருப் பான். அப் படி
பனெ கபாை்ைமாதிரி ஓை்டிகிை்டு இருந்கதகன. அந்த கநரம் அென் எப் படி அங் கக ெந்தான்?
அப் சபாழுதுதான் ெந்தானா? இல் னலசைன்றால் வீை்டுக்கு செல் லகெ இல் னலைா?
அப் படி கபாகலன்னா ஏன் கபாகனல? என்னிைம் மன்னிப் பு ககை்கொ? அப் படி மன்னிப் பு
ககை்கத்தான் என்றால் அனத அென் செை் ைகெ இல் னலகை? ஒரு கெனள.......... எனக்காகொ?
எனக்காகசென்றால் .............?’, “அர்ெ்ெனா.........., நான் உன்னன கூப் ைடு
் ை்கை இருக்ககன்,
என்ன கைாெனனயில் இருக்க? கீகழ உன் கபனர சொல் லி கூப் பிடுறாங் க பாரு?. என்னன்னு
பாத்துை்டு ொ?”, னெஷு சொல் ல, கீகழ மரிைாவில் குரல் உெ்ெ சைசிபலில் ககை்ைது. “என்னன
எதுக்கு இந்த மரிைா இப்படி ஏலம் கபாடுது? ெரி நான் என்னன்னு பாத்துை்டு ொகறன். நீ திங் க்ஸ்
எல் லாம் அடுக்கிை்டு சீக்கிரம் ொ”, னெஷுவிைம் சொல் லிவிை்டு, கபை்ரிக்காக இருக்குகமா?
அெனன எப் படி எதிர்சகாள் ளசென்ற தைக்கத்துைகனகை ெந்தாள் .

செளிகை ஒரு சபரிைெர், அெளது அப் பாவின் ெைசதாத்தெர் நின் றுசகாண்டிருந்தார். அெர்
அருகில் கபை்ரிக்கின் ொைலில் ஒரு சபண்மணி. அெனர பார்க்கவும் தன் தைக்கத்னத
உதறிவிை்டு, “ோை் ஆன்டி நீ ங் க கபை்ரிக்ககாை அம் மாொ? அப் படிகை அெனர மாதிரிகை
இருக்கீங் க. நீ ங் கதான் என்னன பார்க்க ெந்து இருக்கீங் களா? ொங் க விசிை்ைர்ஸ் ரூம் ல உக்காந்து
கபெலாம் ”, அெர்கனள அனழத்தாள் . “என்னமா உங் க ஆன்டினை மை்டும் தான் கூப் பிடுவிைா?
என்னன எல் லாம் கூப் பிை மாை்டிைா?”, அெர் ககை்கவும் , “ேல் கலா அங் கிள் நீ ங் களும் ொங் க.
நீ ங் களும் ஆன்டியும் கெற கெனறைா?, சும் மா ொங் க. கபை்ரிக் குரல் அப் படிகை
உங் கனள மாதிரி”, உற் ொகமாக கபசி அெர்கனள அனழத்தாள் . அனறக்குள் சென்று
இருக்னகயில் அெளுக்கு பக்கத்துக்கு ஒருெராக இருெரும் அருகில் அமர்ந்தார்கள் . “ஆன்டி
கபை்ரிக் ெரனலைா?”, ககை்கொ கெண்ைாமா என்ற மன கபாராை்ைத்துக்கு பிறகு
ககை்ைாள் . “எங் ககளாைதாம் மா ெந்தான், இப் கபா ெந்துடுொன். ெரி சொல் லு, ோஸ்ைல் எப் படி
இருக்கு, ொப் பாசைல் லாம் பிடிெ்சுருக்கா?”, அக்கனறைாக விொரித்தார், கபை்ரிக்கின் அப் பா. “ரூம்
எல் லாம் ஓகக தான் அங் கிள் . இன்னும் அெ் ெளொ ைாரும் ெரல் ல. ெந்தெங் களும் திரும் ப
கபாை் ை்ைாங் க. ொப் பாடு நல் லா இருக்கு”, புதிதாக தைக்கம் அெள் குரலில் . அனதவிை
அெர் அருகில் அமர்ந்திருப் பது, ொஞ் னெைாக விொரிப் பது, தினகப் பாக இருந்தது. அெள் தந்னத
அெள் அருகில் அமர்ந்தகத இல் னல. சென்னனக்கு பஸ்சில் ெரும் சபாழுது கூை, தனிைாக ெந்த
ஒரு சபண்மணினை இெள் அருகில் உை்க்கார சொல் லிவிை்டு, கெறு சீை்டுக்கு மாறிக் சகாண்ைெர்.
அெளிைம் அெர் கபசுெகத இல் னல. அப் படி இருக்கும் சபாழுது பிரான்சீசின் கபெ்சு அெளுக்கு
விைப் னப அளிக்காமல் என்ன செை் யும் .

“என்னமா, சகாஞ் ெம் தைக்கமாகெ கபசுற? என்னன உன் அப் பாொ நினனெ்சுக்ககா”, அெர்
ொஞ் னெைாக சொல் ல, “அப் கபா நான் உங் ககிை்கை கபெகெ மாை்கைன்
பரொயில் னலைா?”, வினளைாை்ைாக சொன்னாலும் அதில் ஒளிந்திருக்கும் ெலினை சபரிைெர்கள்
இருெருகம உணர்ந்தார்கள் . “என்னமா இப் படி சொல் லிை்ை? அப் கபா என்னன உன்
ப் ரண்ைா நினனெ்சுக்ககா”, அெர் அெள் ெலினை உணர்ந்து உைகன மாற் றினார். “அது இன்னும்
ஆபத்தாெ்கெ. பிறகு உங் கனள மரிைானத இல் லாமல் ஒருனமைா சொல் லிடுகென். கெண்ைாம்
இந்த விஷப் பரீைன
் ெ, ெரி சொல் லுங் க, என்னன எதற் காக பார்க்க ெந்தீங் க?”, ொதாரணமாககெ
ககை்ைாள் . “உன்கனாை கலாக்கல் கார்டிைன் நாங் கதான். கொ உன்னன பார்க்க ெந்கதாம் ஏன்
ெரக் கூைாதா?”, அெரும் அகத குரலிகலகை ககை்ைார். ஓ...... அப் படிைா? எங் க அப் பா அன்னனக்கு
சொன்னாங் க. ொரி இங் கக காபி எதுவும் தர முடிைாது?”, இன்னுகம அெளுக்கு ெந்கதகமாக
இருந்தது. சிலகநரம் கநற் று நைந்தனத கபை்ரிக் வீை்டில் சொல் லி இருப் பாகனா, அதனால் தான்
இெர்கள் பார்க்க ெந்திருக்கிறார்களா? என்ற ெந்கதகம் எழுந்தது. “உனக்கு ஏதாெது
கதனெசைன்றால் எங் களிைம் தைங் காமல் ககளு அர்ெ்ெனா. நான் இங் ககதான் சொர்க்
பண்ணுகறன். தினமும் நீ என்னன பார்க்கலாம் . இங் கக செகண்ை் ொை்ைர்கை, கபார்த் ொை்ைர்கை
கலாக்கல் கார்டிைன் வீை்டுக்கு கபாகலாம் . நீ தாராளமா எங் க வீை்டுக்கு ெரலாம் ”, அெனள
மனறமுகமாக வீை்டுக்கு அனழத்தார். அெள் பதில் சொல் லும் முன்பு, அனறக்குள்
நுனழந்தான் கபை்ரிக். அெனள பார்த்து கானல ெணக்கம் சொல் லிவிை்டு, தந்னதயின் அருகில்
சென்று, அெர் கதாளில் னக கபாை்டு அமர்ந்தான். அனத விழி விரிை பார்த்தாள் அர்ெ்ெனா.

அெளுக்குள் இன்னசதன்று புரிைாத உணர்வு, “ஏன்ப் பா இெ் ெளவு கநரம் ?”, அென் தந்னத
பிரான்சீஸ் விொரித்தார். “அது ஒண்ணும் இல் லப் பா, கானர உள் கள விைமாை்கைன்னு செக்யூரிை்டி
சொல் லிை்ைார். அதான் கானர செளிகை இைம் பார்த்து பார்க் பண்ணிை்டுெர னைம் ஆயிடுெ்சு. ெரி
அர்ெ்ெனா என்ன சொல் லுறா?”, ககள் வி அெரிைமும் , பார்னெ
அெளிைமும் இருந்தது. “எங் களுக்குள் நாங் க ஆயிரம் கபசிப் கபாம் , அசதல் லாம் உன்கிை்கை
சொல் ல முடியுமா? உனக்கு ஏதாெது ககை்ககெண்டுசமன்றால் அெளிைம் கநரடிைா கபசு, ஏன்
நடுவில் எங் கனள இழுக்குற?”, அெர் ககை்ைார். “உங் க சரண்டு கபனரயும் நடுவில் நந்தி மாதிரி
உக்கார ெெ்சுை்டு அெகிை்கை நான் என்ன கபசுறது?”, அெரது காதில் , அர்ெ்ெனாவிற் கு
ககை்காதொறு முணுமுணுத்தான். ஸ்சைல் லாவிற் கு, கபை்ரிக் கணெனின் காதில் என்ன
சொல் லியிருப் பான் என்பது புரிந்ததால் , “என்னங் க, அென் என்ன ககக்கை்டும் னு, உங் ககிை்கை
ககை்கிறான் கபால”, ககலிைாக ககை்ைார். “ஆமா அம் மாகிை்கை ககை்டு சொல் லுங் கன்னு
சொல் லுறான்”, அெரும் விைாமல் ொைடித்தார். “அென் தான் அப் பா புள் னளைாெ்கெ,
அப் படிசைல் லாம் சொல் லமாை்ைான்”, சநாடித்துக் சகாண்ைார். அெர்களின் குடும் பத்தில்
ஒருெருக்கு ஒருெர் இருந் த சநருக்கத்னத உணர்ந்த அர்ெ்ெனா, ‘நமக்குமை்டும் ஏன் இப் படி ஒரு
அப் பா, அம் மா அனமைவில் னல’, என்று எண்ணினாள் . ‘அதுக்சகன்னா இெங் கனளகை அப் பா,
அம் மா, அண்ணனா நினனெ்சுக்ககா’, மனொை்சி குரல் சகாடுத்தது. ‘கேை் என்ன
வினளைாடுறிைா, அதுவும் கபை்ரிக்னக கபாை் அண்ணனா.............., கெ... கெ....., நினனக்ககெ
முடிைனல. இப் படி
தத்து பித்துன்னு உளறுன, கழுத்னத சநரிெ்சு சகான்னுடுகென்’, அதற் கு பதில் சகாடுத்தொகற
ஏக்கமாக அெர்கள் உனரைாைனல கெனித்தாள் . தன் ஏக்கம் அெர்களுக்கு புரிந்துவிைக் கூைாது
என்பதில் கெனமாக இருந்தாள் . ஆனால் கபை்ரிக் அெள் கண்களில் மின்னி மனறயும் ஏக்கத்னத
கண்டுசகாண்ைான்.

பகுதி - 8
உனக் கான னமாத்த உறொய் நானிருக் க, மற் றெசர ஏக் கமாக நீ பார்ப்பலதன். என் லதாள்
ைாய் ந் துனகாள் உன் தந் சதசய நான் என் மடி ைாய் ந் துனகாள் உன் அன்சனயாய் நான் என்
சக லகார்த்துக்னகாள் உன் ைலகாதரனாய் நான்................... ஒரு ொரம் ஓடிைகத சதரிைவில் னல.
ோஸ்ை்ைல் அனறகள் அனனத்திலும் ஏறக்குனறை பாதிகபராெது ெந்துவிை்ைார்கள் . ெகுப் புகள்
நைக்கவில் னல, சகாஞ் ெம் சகாஞ் ெமாக பிள் னளகள் ெந்துசகாண்டுதான்
இருந்தார்கள் . அெர்களில் அகனகம் கபர் அர்ெ்ெனாவிற் கு கதாழிகளாகவும்
மாறிவிை்ைார்கள் . அெளது கலகலப் பு, அெனள சுற் றி ஒரு சிறிை நண்பிகள் கூை்ைத்னதகை
உருொக்கிைது. ஆனால் அதில் ஒருெர் கூை அெள் அனற கதாழிகள் இல் னல. னெஷாலியின்
அனற எண் பதிசனை்டு. அந்த அனறயில் சமாத்தம் மூன்று படுக்னககள் தான். னெஷாலி
மை்டுகம தற் சபாழுது அங் கக இருந்ததால் , அெள் அர்ெ்ெனாவின் அனறயில் ெந்து தங் கிக்
சகாண்ைாள் . ஒரு ொரம் முழுெதும் ஒகர அரை்னைதான். ொை் ஓைாமல் கபசிக் சகாண்கை
இருந்தாள் அர்ெ்ெனா. தினமும் கபை்ரிக் ெந்தாலும் அெனிைம் இரண்டு மூன்று
ொர்த்னதகளிகலா, ொக்கிைங் களிகலா கபெ்னெ முடித்துக் சகாண்ைாள் . மானல கெனளகளில்
அென் ெந்தால் , அெனிைம் தான் பிஸிைாக இருப் பதாக சொல் லும் அளவு, ெளர்ந்துவிை்ைது அெள்
நை்பு ெை்ைம் . அெள் அப் படி சொல் லும் கெனளயில் அென் கண்களில் சதரியும் ஏக்கத்னத
உணர்ந்தாலும் , உணராதெளாக அெனிைம்
நடித்தாள் . அதற் கு ஒரு சபரிை காரணகம இருந்தது. அது அெள் மனம் அென் பக்கம் ொை் ெகத.
தன் மனனத கை்டுப் படுத்தகெண்டும் என்று எண்ணினாலும் , அது முடிைாமல் கபானது.
பார்த்து ஒருொரகம ஆன அெனன தன் மனம் இெ் ெளவு நாடுெனத கண்டு அெளுக்கு
விைப் புதான். அென் அருகில் இருந்தால் , கெறு சிந்னதகள் எதுவும் எழுெகத இல் னல. அெள்
வீை்டினரின் நினனவு அெளுக்கு அெ் ெளொக இல் னல என்றுகூை சொல் லலாம் . இத்தனனக்கும்
அெள் பிறந்ததுமுதல் இதுெனர வீை்னை விை்டு விலகி இருந்தகத இல் னல. அப் படி இருந்தசபாழுது
கூை, வீை்டினனர அெள் கதைகெ இல் னல. தாயின் நினனவு மை்டும் சில கெனளகளில்
எழும் . இருபத்தி மூன்று ெருைம் உைன் இருந்த சபற் கறானர நாைாமல் , மூன்று நாள் பழகிை
கபை்ரிக்னக தன் மனம் இெ் ெளவு
நாடுெனத விைப் பாை் உணர்ந்தாள் . அதிலும் கைந்த ஆறு மாதங் களாக தாை் தனக்கு நல் ல
கதாழிைாக இருக்க முைற் சி செை் ெனத உணர்ந்தொயிற் கற. ஆம் அெள் தாை் கைந்த
ஆறுமாதங் களாகத்தான் அர்ெ்ெனாவிைம் சகாஞ் ெம் மனம் விை்டு கபசுகிறார். அதுெனர
ெனமத்து னெத்திருக்கிகறன் ொப் பிடு, இல் னலைா படுத்துக்சகாள் , படித்தால் படி, இல் னலைா
கபொமல் இரு, என்னகமா வீை்டில் இருக்கும் ஒரு சபாருை்களுைன் அர்ெ்ெனா என்பெளும்
ஒருத்தி, அந்த நினலயிகலகை இருந்தார். இைல் பிகலகை அர்ெ்ெனா நல் லெற் னறயும் ,
சகை்ைெற் னறயும் உணர்ந்து அெளாககெ செைல் பை்ைதால் , தாயின் கண்டிப்னப கூை அெர்
அெளுக்கு உணர்த்திைது இல் னல. சபண்னமயின் முக்கிை கதனெகளின்கபாழுது கூை தாை்
அெளுைன் இருந்தது இல் னல. மனம் முழுக்க அந்த குனற அர்ெ்ெனாவிற் கு இருந்தாலும் , எனதயுகம
அெள் கண்டுசகாள் ெது கினைைாது. தந்னதயின் குணம் அப் படிகை............, என்று தாை் சபாருமுெது
அெளுக்கு சதரிந்திருக்க ொை் ப் பில் னலதான். முதல் முனறைாக அர்ெ்ெனாவிற் கு
ஆறுமாதங் களுக்கு முன்னர், அெள் முதுகனல படிப் னப முடிக்க இன்னும் ஒரு செமஸ்ைர்
தான் இருக்கிறது என்ற நினலயில் , ெரன் பார்க்க துெங் கிை கெனளயில் தான் தன் தாயிைம் , முதல்
முனறைாக தன் ககாபத்னத காண்பித்தாள் . அந்த கநரம் தான் அெள் தாயும் தன் தெனற
உணர்ந்தார். அெ் ெளவு நாளும் தன்னன ஒரு நல் ல தாைாக நினனத்துக் சகாண்டிருந்தெர்,
அர்ெ்ெனாவின் ககள் வியிலும் , குற் றெ்ொை்டிலும் ொைனைத்துப் கபானார். அந்தநாள் இன்று கூை
அர்ெ்ெனாவிற் கு மறக்கவில் னல. அன்று தன்னன சபண்பார்க்க ெருெதாக சொன்னவுைன்,
தானை கூர்னமைாக ஒரு பார்னெ பார்த்தாள் . அெள் பார்னெயின் அர்த்தம் புரிைாமல் அெளிைம்
என்னசென்று ககை்ைார்.

“அம் மா நிஜம் மாகெ நீ தான் என்னன சபத்திைாம் மா?”, தன் மகளிைமிருந்து எந்த ொர்த்னதனை
எதிர்பார்த்திருந்தாலும் , இப் படி ஒரு ககள் வினை எதிர்பார்க்ககெ இல் னல. “என்னடி இப் படி
ககை்டுை்ை?”, அதிர்ெ்சி விலகாமகல ககை்ைார். “என்னன மன்னிெ்சுடும் மா. உன்கிை்கை எனதயுகம
ககை்கக் கூைாதுன்னுதான் நினனத்கதன், ஆனா முடிைனல. நான் ககை்கும் ஏதாெது ஒரு
ககள் விக்காெது பதில் சொல் லிடு, நான் உன்னன என் தாை் ன்னு ஒத்துக்ககறன்”,
விெரம் சதரிந்ததுமுதல் தன் மனனத அரிக்கும் விஷைத்னத ககை்க தைாரானாள் . கமரிகைா மகள்
அப் படி என்ன ககை்டுவிைப் கபாகிறாள் என்ற அெை்னைைான நினனப்புைன் நின் று
சகாண்டிருந்தார். “எனக்கு கனைசிைா எப் கபா ொப் பாடு ஊை்டிவிை்ைன்னு
ஞாபகம் இருக்காம் மா?” என் ஸ்கூல் சபற் கறார் ஆசிரிைர் மீை்டிங் எப் கபான்னு சதரியுமா?
எதுக்காெது ெந்து இருக்கிைா?
ஒெ் சொரு ஸ்கூல் கையிலும் நான் ொங் குற பரிசுகனள பத்தி உனக்கு சதரியுமா? அங் கக என்ன
நிகழ் ெசி
் களில் கலந்துகிை்டு இருக்ககன்னு உனக்கு சதரியுமா? முதல் ெரினெயில் நீ என்கனாை
எல் லா நிகழ் ெசி ் யும் பாக்கணும் னு நான் ஏங் கி இருக்ககன்னு உனக்கு சதரியுமா? இல் லமா உனக்கு
சதரிைாது”, தன் விழியில் ெழிந்த கண்ணீனர சுண்டி எறிந்தாள் . “என்னது நீ பரிசு ொங் கி
இருக்கிைா......?”, அெர் குரலில் அப் பை்ைமான அதிர்ெ்சி. ஒரு ககலி புன் னனகனை உதை்டில்
தெழவிை்டு சொன்னாள் ........., “உங் களால் ெந்து பாக்க முடிைாது..........., ஆனால் நான்
மை்டும் ொங் கிை்டு ெந்து உன்கிை்கை காை்ைணுமா? அசதல் லாத்னதயும் அப் கபாகெ குப் னப
கூனைக்கு அனுப் பிை்டுதான் வீை்டுக்கு ெருகென். “இசதல் லாம் உன் பானஷயில் உப் புசபறாத
விஷைாமாகெ
இருக்கை்டும் .........,நான் எப் கபா ெைசுக்கு ெந்கதன்?, அசதப் படி உனக்கு சதரியும் ............?”,
கூர்னமைாக ெந்து விழுந்தன ொர்த்னதகள் . “என்னடி இப் படி ககக்குற, நான்தான் எகதெ்னெைா
பாத்து சதரிஞ் சுகிை்கைன்”, புரிைாமகல சொன்னார். “அப் கபா நான் எத்தனாம் ெகுப் பு படிெ்சுை்டு
இருந்கதன்னு சொல் ல முடியுமா?”. “என்னடி என்னகமா அடுத்தவீை்டுக்காறினை விொரிக்கிற
மாதிரி விொரிக்கிற”. “நான் ககை்ைதுக்கு பதில் சொல் லு”, அர்ெ்ெனா விைவில் னல. “உன்கனாை
பத்தாம் ெகுப் பு பரீைெ
் ன
் ெ முடிந்த லீவில் தான் நீ சபரிைமனுஷி ஆன”, இசதல் லாம் சபரிை
விஷைமா, என்ற கதாரனணயில் அெர் பதில் இருந்தது. “இதுதாம் மா நீ என்னன கெனித்த
லை்ெணம் . நான் பத்தாம் ெகுப் பு பரீைன
் ெ துெங் கும் முன்கப, ெைசுக்கு ெந்துை்கைன். அது
சதரியுமா உனக்கு?. நீ அனத கண்டு புடிெ்ெது மூணு மாெம் கழிெ்சுதான். இதிகலகை சதரியுதா உன்
கெனிப் பு”. “ஏண்டி........., உனக்குத்தாகன முதல் ல சதரியும் ?. நீ தான் ெந்து சொல் லி இருக்கணும் .
அனத விை்டுை்டு என்னன குத்தம் சொல் லுற?”, தாயின் கைனம தெறிைனத கூை
உணராமல் , காை்ைமாக ககை்ைார். “ஆமாம் மா, நான்தான் சொல் லி இருக்கணும் .
சொன்கனன்.........., ஆனா அனத ககை்க நீ தான் இங் கக இல் லாம கபாை் ை்ை. அப் கபா கூை கபான்
கபாை்டு, அம் மா வீை்டுக்கு ொம் மா, உன்கிை்கை முக்கிைமான விஷைம் சொல் லணும் னு
கூப் ை்கைன். அதுக்கு நீ என்ன சொன்ன சதரியுமா? தனல கபாகும் அெெரமா இருந்தாலும் ெர
முடிைாதுன்னு சொன்ன. என்கனாை அழுனக, சகஞ் ெல் எதுவுகம உன்னன என்கிை்கை சகாண்டு
ெரகெ இல் லம் மா.

அந்த முதல் நாலுநாள் நான் இந்த வீை்டில் தனினமயில் எப் படி தவிெ்கென் சதரியுமா?. ெரி அனத
கூை நான் மறந்துடுகறன்..........., ஒரு ொரம் கழிெ்சு வீை்டுக்கு ெந்திகை, என்னன்னு ஒரு ொர்த்னத
என்கிை்கை ககை்டிைா?. அப் கபா ெந்துதுமா இந்த ெந்கதகம் . ஆனா நான் உன்கிை்கை
ககக்கனல. ஏன் சதரியுமா? உன்கிை்கை ககை்டுதான் எனக்கு உன் கெனிப் பு கினைக்கும் னா எனக்கு
அது கெண்ைாம் . உன் பாெமும் எனக்கு கெண்ைாம் னு முடிவு பண்ணிை்கைன்”, அழுனக
முை்டிை கண்கனள இனமத்து மூடி அழுனகனை கை்டுப் படுத்தினாள் . பதில் சொல் லமுடிைாமல்
ஊனமைானார் கமரி. “நான் பத்தாம் ெகுப் பில் எெ் ெளவு மார்க் ொங் கிகனன் சொல் லு?”,
ககள் விகள் சதாைர்ந்தன. “.......................”. “ஓகக அது சராம் ப ெருஷம் ஆயிடுெ்சு, அதனால்
கெண்ைாம் .
பன் னிரண்ைாம் ெகுப் பில் எத்தனன மார்க் ொங் கிகனன்?”. “...............................”. “அதுவும்
கெண்ைாம் .............., நான் இப் கபா காகலஜ் ல என்ன குரூப் எடுத்திருக்கிகறன், என் ப் ரண்ை்ஸ் ைாரு?
நான் ைாகராை இந்த ஊரில் கபசுகென், இப் படி ஏதாெது ஒரு ககள் விக்கு பதில் சொல் லும் மா.
முடிைலல் ல ஒரு ககள் விக்கு கூை பதில் சதரிைல இல் ல, இப் படி என் ொழ் க்னகயில் எந்த ஒரு
சின்ன விஷைத்தில் கூை அக்கனறகை இல் லாத நீ .................., இப் கபா எனக்கு
எதிர்கால ொழ் க்னகைகெ அனமத்து தாகறன்னு சொல் லுறிகை............., உனக்கக இது நிைாைமா
இருக்கா?. அனதவிை எந்த நம் பிக்னகயில் அந்த மாப் பிள் னளக்கு நான் என் கழுத்னத நீ ை்ை. இந்த
வீை்டில் இருந்து இன்சனாரு வீை்டுக்கு என்னன தள் ளிவிை பார்க்கிறாை் அெ் ெளவு தாகன.
இப் கபா சொல் லுகறன் ககை்டுக்ககா.........., எனக்கு மாப் பிள் னள பார்ப்பது இதுதான் கனைசி.
இன்சனாரு முனற இப் படி ஒரு அபத்தத்னத செை் தால் .................., நான் சொல் லமாை்கைன் செை் கென்.
இதற் குமுன்பு எப் படி விலகி இருந்திகைா, அப் படி விலகிகை இரு”, னகனை நீ ை்டி எெ்ெரித்துவிை்டு
சென்றுவிை்ைாள் . கமரி அங் கககை சினலசைன ெனமந்து நின் றுவிை்ைார். எண்ணம் முழுக்க
அர்ெ்ெனா வீசிவிை்டு சென்ற ககள் வினை சுற் றிெந்தது. அதிலும் , “என்னன நீ தான் சபற் றாைா?”
என்ற ககள் வி அெனர செகுொக பாதித்தது. ஒரு தாைாக எந்த தாயுகம ககை்க விரும் பாத, ககை்க
கூைாத ககள் வி அது. தன் மகள் எெ் ெளவு சநாந்து கபாயிருந்தால் இப் படி நைந்திருப் பாள் . உன்னன
நம் பி எப் படி என் ொழ் க்னகனை ஒப் பனைக்க என்று ககை்டுவிை்ைாகள. கண்கள்
கலங் கிைது அெருக்கு. நாள் முழுக்க குறும் பு புன்னனகயுைன், நை்பு ெை்ைத்துைன் ககலியும்
கிண்ைலுமாக ெலம் ெரும் தன் மகளின் அடி ஆழத்தில் அமிழ் ந்திருக்கும் ெலினை, ஏமாற் றத்னத
முதல் முனறைாக புரிந்துசகாள் ள முைன்றார். தன் மகள் சபாறுப் பில் லாதெள் , எனதயும்
சபாறுப் பாக செை் ை மாை்ைாள் , வினளைாை்டு குணம் அதிகம் , இப் படி தான் நினனத்திருக்க,
இனெசைல் லாம் அெனள அெகள ஏமாற் றிக்சகாள் ள கபாை்ை கெைமாக அெருக்கு
புரிந்தது. எங் கக தெறுசெை் கதன்? என்று சிந்தித்தார். சபரிைெர்கள் பார்த்துனெத்த
திருமணம் தான். சபரிை ெெதிைான வீை்டுப் சபண் கமரி. கெனலஎன்றால் என்னசென்கற
சதரிைாமல் ெளர்ந்தெர். ஆனால் அர்ெ்ெனாவின் தந்னத வீை்டில் , தான் சபரிை பணக்காரர் என்று
சபாை் சொல் லி ஏமாற் றி திருமணம் முடித்தனத, புகுந்த வீை்டுக்கு ெந்த பிறகுதான்
உணர்ந்தார். அந்த சநாடிமுதல் அெர் மனதில் விழுந்த அடி, அர்ெ்ெனாவின் தந்னதயுைன்
மனசமாத்து ொழ அனுமதிக்கவில் னல. அதற் கு கிறிஸ்கைாபரின் குணமும் ஒத்துனழக்கவில் னல
என்பகத சபரிை

உண்னம. ெறுனமயிகல ொழ் ந்து, ெளர்ந்து, எை்டு உைன்பிறந்தெர்களுள் மூத்தெராக,

சபாறுப் பற் ற தந்னதக்கும் , ொயில் லா பூெ்சி அம் மாவுக்கும் பிறந்து, எந்த வித சுகங் கனளயும்
சதரிைாமல் ெளர்ந்தெர். கபெ்சு என்பகத அெருக்கு சதரிைாது. எப் சபாழுதும் ஒரு
இறுக்கம் . முகத்தில் ெதா தெழும் கடுனம, சிரிப் னப சதானலத்த முகம் . படிப் பு மை்டுகம அெரது
உயிர் மூெ்ொக இருந்தது. பள் ளியில் கநாை்டு புத்தகம் கூை ொங் க முடிைாமல் , பக்கத்தில்
இருக்கும் மாணெர்களின் புத்தகங் கனள ொங் கி படித்து முன்கனறிைெர். தாை் ஊர்
சபரிைெர்களின் காலில் விழாத குனறைாக, அெரது படிப் புக்கு உதவி சபற் று படிக்க
னெத்தார். இளனமயிகலகை ஏற் பை்ை ஒரு தாழ் வு மனப் பான்னம அெனர அெருக்குள் கள இறுக
னெத்தது. பணம் , பணம் , பணம் மை்டுகம பிரதானம் என்பதில் செறிைாகி, அனத இப் சபாழுது
கதனெக்கு அதிகமாககெ சபற் றிருப் பெர். அெர் பணத்தின் பின் னால் ஓை, இென் பிள் னளகனள
ெளர்க்க நான் என்ன கெனலக்காரிைா? என்று கமரியின் மூனளயில் உதித்த கதனெைற் ற வினா,
பிள் னளகளின்கமல் கூை பாெத்னத ெளர்க்க விைவில் னல. கணென்கமல் இருந்த
பாராமுகத்னத பிள் னளகளிைமும் காண்பித்தார். இங் கக ெெதிைற் ற கெனளகளில் பிள் னளகனள
விை்டுவிை்டு தாை் வீை்டில் சீராை செல் லும் பழக்கம் , பிள் னளகள் ெளர்ந்த பிறகும் கபாகவில் னல
அெருக்கு. அந் த கநரங் களில் கிறிஸ்கைாபர் தான் குழந்னதகனள கெனிப் பார். கெனிப் பார் என்று
சொல் ெனத விை மிரை்டி, உருை்டி, சகாம் னப னெத்து அடித்து பிள் னளகனள பள் ளிக்கு
அெர்கனளகை கிளம் ப னெப் பார். மூன்றாம் ெகுப் பு படிக்கும் சபாழுகத அர்ெ்ெனா
தன் கதனெனை தாகன செை் து சகாள் ொள் . இரை்னை ஜனை கூை அெளாககெ கபாை்டுக்
சகாள் ொள் .

வீை்டில் கிறிஸ்கைாபர் இருக்கும் கெனளகளில் குண்டூசி விழும் ஓனெ கூை ககை்கக்கூைாது. மீறி
ககை்ைால் பிள் னளகளுக்குத்தான் அடி விழும் . அர்ெ்ெனாவும் , ஜாணும் கூை பைந்து
பைந்துதான் கபசுொர்கள் . இதனால் அெர்களுக்குள் ளும் ஒை்டுதல் இல் லாமல் கபானது. இந்த
நினல சகாஞ் ெம் மாறிைசதன்றால் , அது அர்ெ்ெனா இளங் கனல இைற் பிைல் கெர்ந்த பிறகுதான்.
அெனள கல் லூரியில் கெர்க்க ைாரும் செல் லவில் னல. அெளாககெ சென்று பார்ம் ொங் கி, தன்
சபரிைப் பா மகன் அங் கக கெனல பார்த்ததால் , அென் னகசைாப் பத்துைன் கல் லூரியில் கெர்ந்து
விை்ைாள் . கல் லூரியில் கை்ை பணம் கெண்டுசமன்று, அப் பாவின் மூக்கு கண்ணாடியின் அடியில்
ஒரு துண்டு சீை்டில் எழுதி னெத்திருந்தாள் , அெள் ககை்ை பணம் அடுத்தநாள் அங் கக இருந்தது.
இப் படித்தான் அெள் கல் லூரி ொழ் க்னக முழுெதும் சென்றது. கமரியின் மனம் முழுக்க பைம்
பரவிைது. தானும் தன் கணெனும் ொழும் முனறனைப் பார்த்து, தன் மகள் திருமணகம
கெண்ைாம் என்று சொல் லிவிடுொகளா என்று. அெர் பைத்னத உண்னமைாக்கினாள்
அர்ெ்ெனா. சபண்பார்க்க ெருெதாக சொல் லி விை்ைெர்கனள, ெரகெண்ைாம் என்று
சொல் லமுடிைாது என்று அெள் அப் பா உறுதிைாக சொல் லிவிைகெ, அர்ெ்ெனானெ சகஞ் சி
கூத்தாடி ஒரு ொதாரண பை்டுப் புைனெனை கை்ை னெத்தார் கமரி. காபினை சகாண்டுகபாை்
சகாடுக்க சொன்னதற் கு முடிைகெ முடிைாது என்று ஒற் னற காலில் நின்றாள் . அந்த கநரம்
எதுவும் செை் ை முடிைாமல் னகனை பினெந்தார் கமரி. அங் கக அெர்ககளாடு கபசிக் சகாண்டிருந்த
கிறிஸ்கைாபர் முகத்தில் எள் ளும் சகாள் ளும் செடித்தது. அனத அைக்கிைொகற அெர்ககளாடு
கபசிக் சகாண்டிருந்தார். இறுதியில் , “அெனள அனழெ்சுை்டு ொ”, செளிகை அது ஒரு

ொதாரண ொர்த்னதைாக இருந்தாலும் , கபெ்னெ அளந்து கபசும் அெரது பானஷயில் அது

கை்ைனளகை என்பது கமரிக்கு சதரியும் . அர்ெ்ெனானெ ெலுக்கை்ைாைமாக
அனழத்துக்சகாண்டுகபாை் அெர்கள் முன்னால் நிறுத்தினார். ைாருக்கு ெந் த
விருந்கதா என்பதுகபால் , சதை் , சதை் என்று நைந்து, அங் கக சென்று நின்றாள் . அெள் நனையிலும் ,
நின் ற கதாரனணயிலும் , ெந்தெர்கள் சொல் லாமல் எழுந்து சென்று விை்ைார்கள் . அெர்கள்
செல் லவும் கிறிஸ்கைாபர் அர்ெ்ெனானெ அடிக்க னகனை ஓங் கினார். அெருக்கு குறுக்கக சென்று
மறித்தார் கமரி. இருெனரயும் முனறத்து பார்த்துவிை்டு சென்றுவிை்ைார். “ஏன் அர்ெ்ெனா இப்படி
செை் யிற? உனக்கு எப் படியும் ொழ் க்னகயில் திருமணம் அெசிைம் தாகன. உன்
அப் பா கண்டிப் பாக ஒரு நல் ல ெரனனத்தான் பார்ப்பார்..........”, “ஆமா சராம் ப நல் ல ெரனனத்தான்
பார்ப்பார். இப் கபா ெந்துை்டு கபானாகன அெனுக்கு என்ன கெனல சதரியுமா?
னபனான்ஸ் கமரியின் மனம் முழுக்க பைம் பரவிைது. தானும் தன் கணெனும் ொழும் முனறனைப்
பார்த்து, தன் மகள் திருமணகம கெண்ைாம் என்று சொல் லிவிடுொகளா என்று. அெர்
பைத்னத உண்னமைாக்கினாள் அர்ெ்ெனா. சபண்பார்க்க ெருெதாக சொல் லி விை்ைெர்கனள,
ெரகெண்ைாம் என்று சொல் லமுடிைாது என்று அெள் அப் பா உறுதிைாக சொல் லிவிைகெ,
அர்ெ்ெனானெ சகஞ் சி கூத்தாடி ஒரு ொதாரண பை்டுப் புைனெனை கை்ை னெத்தார்
கமரி. காபினை சகாண்டுகபாை் சகாடுக்க சொன்னதற் கு முடிைகெ முடிைாது என்று ஒற் னற
காலில் நின் றாள் . அந்த கநரம் எதுவும் செை் ை முடிைாமல் னகனை பினெந்தார் கமரி.
அங் கக அெர்ககளாடு கபசிக் சகாண்டிருந்த கிறிஸ்கைாபர் முகத்தில் எள் ளும் சகாள் ளும்
செடித்தது. அனத அைக்கிைொகற அெர்ககளாடு கபசிக் சகாண்டிருந்தார். இறுதியில் , “அெனள
அனழெ்சுை்டு ொ”, செளிகை அது ஒரு
ொதாரண ொர்த்னதைாக இருந்தாலும் , கபெ்னெ அளந்து கபசும் அெரது பானஷயில் அது
கை்ைனளகை என்பது கமரிக்கு சதரியும் . அர்ெ்ெனானெ ெலுக்கை்ைாைமாக
அனழத்துக்சகாண்டுகபாை் அெர்கள் முன்னால் நிறுத்தினார். ைாருக்கு ெந் த
விருந்கதா என்பதுகபால் , சதை் , சதை் என்று நைந்து, அங் கக சென்று நின்றாள் . அெள் நனையிலும் ,
நின் ற கதாரனணயிலும் , ெந்தெர்கள் சொல் லாமல் எழுந்து சென்று விை்ைார்கள் . அெர்கள்
செல் லவும் கிறிஸ்கைாபர் அர்ெ்ெனானெ அடிக்க னகனை ஓங் கினார். அெருக்கு குறுக்கக சென்று
மறித்தார் கமரி. இருெனரயும் முனறத்து பார்த்துவிை்டு சென்றுவிை்ைார். “ஏன் அர்ெ்ெனா இப்படி
செை் யிற? உனக்கு எப் படியும் ொழ் க்னகயில் திருமணம் அெசிைம் தாகன. உன்
அப் பா கண்டிப் பாக ஒரு நல் ல ெரனனத்தான் பார்ப்பார்..........”, “ஆமா சராம் ப நல் ல ெரனனத்தான்
பார்ப்பார். இப் கபா ெந்துை்டு கபானாகன அெனுக்கு என்ன கெனல சதரியுமா?
னபனான்ஸ் கம் சபனி னெத்திருக்கிறானாம் . இது நான் டீெண்ைா சொன்னது. சகாெ்னெைா
சொல் லுறதுன்னா, ப் களடு ெை்டிக்கு சகாடுக்குறென். உன் வீை்டுக்காரருக்கு பணம்
மை்டுகம பிரதானம் . அது எந்த காலத்திலும் மாறாது. இப் பவும் சொல் லுகறன் எனக்கு நீ ங் க
மாப் பிள் னள பார்க்க கெண்ைாம் , நாகன பாத்துக்ககறன்”, தனலயில் இருந்த பூனெ
ோலிகலகை விசிறிைடித்துவிை்டு சென்றுவிை்ைாள் . அர்ெ்ெனாவின் முடிவு கிறிஸ்கைாபர்க்கு
சதரிைாதானகைால் , அடுத்த ொரத்திகலகை இன்சனாரு ெரனுைன் ெந்தார்.
வீை்டில் கலந்தாகலாசிப் பது எதுவும் இல் னல. கை்ைனள மை்டுகம. “நானளக்கு இன்சனாரு ெரன்
ொறாங் க, அெனள தைார் பண்ணு”, அன்னறை சபாழுது முழுெதிலும் அெர் கபசிை அதிகபை்ெ
ொர்த்னத அதுகெ. அன்னறை நாளும் அகத கபாராை்ைம் . ஆனால் சொன்ன

நினலதான் மாறி இருந்தது. கமரியின் மடியில் படுத்திருந்து ககை்டுக் சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா.

கமரி இப்சபாழுது, அர்ெ்ெனா வீை்டில் இருந்தால் , அெனள தனிைாக விடுெதில் னல. கல் லூரி
முடிந்து ெந்ததுமுதல் , அெள் படிக்கும் கெனளயில் கூை அெளுைகன இருந்தார். “அம் மா நீ இப் படி
என்கனாைகெ இருந்துை்ைால் மை்டும் , உன்கமல் எனக்கு பாெம் ெராதும் மா”, அெர் சநஞ் சில்
அெ் ெப் சபாழுது சொல் லம் புகனள எறிொள் . ஆனால் அது மனதில் னதத்தாலும் , சிரித்த முகமாக,
நடுங் கும் னககளால் அெள் தனலனை ககாதுொர். “உன் பாெத்னத எதிர்பார்த்து அம் மா இனத
செை் ைலைா. எனக்கு என் சபாண்கணாை இருக்கணும் . இன்னும் நீ இங் கக ஒரு இரண்டு ெருஷம்
இருப் பிைா? அந்த இரண்டு ெருைமும் நான் என் சபாண்கணாை இருந்து என் ஆனெனை
தீத்துக்ககறன்”, கலங் கும் தன் கண்கனள அெளுக்கு காை்ைாமல் மனறப் பார். “புல் லரிக்குது
கபாம் மா”, ககலி செை் ொள் அெர் கபெ்னெ. அன்று அெனள பார்க்க ெந்த ெரனுக்கு, தாகன சென்று
காபி சகாடுத்தாள் . ஆனால் அெனன பார்த்த பார்னெயில் அெனுக்கு அடி ெயிற் றில் கலககம
மூண்ைது. “நீ ங் க எந்த னபனான்ஸ் ெெ்சு இருக்கீங் க?”, அெள் ககள் வியின் சதானிகை
அெனுக்கு சுத்தமாக பிடிக்கவில் னல. அந்த ெரன் அப் படி கபானது. அெள் அப் பா
அன்கற சொல் லிவிை்ைார், “இெளுக்கு நான் மாப் பிள் னள பார்த்தது இதுதான் கனைசி”, அெர்
எடுக்கும் முடினெ அப் படிகை நினறகெற் றுொர் என்பது கமரிக்கு சதரியும் , அெருக்கு
அடுத்த பிரனளைம் மனதில் ஏற் பை்ைது. “நான் சொல் லுெனதயும் நீ ங் க ககை்டுக்ககாங் க, இதுக்கும்
கமல ஏதாெது ஒருத்தன் என்னன பார்க்க ெந்தாலும் ............, அடுத்த நாள் நான் கன்னிைர் மைத்துக்கு
கிளம் பி விடுகென்”, முதல் முனறைாக தந்னதனை எதிர்த்து கபசிவிை்டு சென்றுவிை்ைாள் . அெள்
சொன்ன கதாரனணகை செை் து முடிப்கபன் என்பனத

சொன்னது. கமரிக்கு உலககம தனலகீழாக சுற் றிைது. மகள் ொழ் க்னகனை கநராக்க என்ன
செை் ைப் கபாகிகறாம் என்ற வினா அெரின் முன் பூதாகரமாக பைமுறுத்திைது. தந்னத
மகளுக்குக்கு இனையில் அல் லாடினார் அெர்.

பகுதி - 9 என்சன சுற் றி ஆயிரம் லபர் இருந் தாலும் தனிசமசய உணரும் நான் உனது ஒற் சற
நிசனப் பில் நந் தெனத்தின் நடுவில் இருக்கின்லறன்...... அதன் பிறகு நைந்தனெ எதுவும்
அர்ெ்ெனாவிற் கு சதரிந்திருக்க ொை் ப் பில் னல. கமரி அர்ெ்ெனானெ
திருமணத்துக்கு ெம் மதிக்கனெக்க எடுத்த அனனத்து முைற் சிகளும் கதால் வினைகை தழுவின.
அனதவிை தாயிைமும் குறும் பு கபெ்னெ சதாைரகெ அெரால் அதற் குகமல் கை்ைாைப் படுத்த
முடிைவில் னல. கை்ைாைப்படுத்த முடிைவில் னல என்பனதவிை, முைலவில் னல என்பதுதான்
ெரிைாக இருக்கும் . எங் கக தான் மிகவும் கை்ைாைப் படுத்தினால் தன்னிைம் கபொமகல
கபாை் விடுொகளா என்ற பைமும் அதற் கு ஒரு காரணம் . ெழக்கம் கபால் கல் லூரிக்கு சென்று
ெந்தாள் . கல் லூரியில் அெளது அைாெடிகள் சதாைர்ந்தது. ெகுப் பில் ஆண்பிள் னளக்கு ெரிைாக
ஆசிரிைர்கனள ககலி செை் ொள் . அதில் அெளது பை்ைப்
படிப் கப ககள் விக்குறிைாகிப் கபானது. அெள் அனதப் பற் றி கெனலகை பைவில் னல.
செை் முனற கதர்வுகள் நைந்துசகாண்டிருந்தது. அன்று அெளுக்கு கனைசி செை் முனற கதர்வு.
செை் முனற கதர்வுக்கு சென்றெள் , கபான அனரமணி கநரத்தில் வீை்டில் இருந்தாள் . முன்பிருந்த
கமரிைாக இருந்தால் எனதயும் கண்டுசகாண்டிருக்க மாை்ைார். இப் சபாழுது இருப் பது
புது கமரிைாயிற் கற, ோலில் அர்ெ்ெனா கண்கனள மூடி அமர்ந்திருப் பது பார்னெயில்
விழுந்தது. “அர்ெ்ெனா..........., என்ன எக்ஸாம் ககன்ெல் ஆயிடுெ்ொ?”, அப் படி இருக்காது என்று
சதரிந்கத ககை்ைார். “நான் ககன்ெல் பண்ணிை்கைன்”, அொல் ை்ைாக சொன்னாலும் , அெளுக்கும்
ெருத்தம் தான் என்பனத புரிந்துசகாண்ைார். “என்ன ஆெ்சு அர்ெ்ெனா? என்னன்னு
சொன்னால் தாகன புரியும் ?”, அருகில் அமர்ந்து அெள் னகனை எடுத்து தன் னகக்குள் சபாதிந்து
சகாண்ைார்.
“இன்னனக்கு எக்ஸாம் க்கு, எக்ஸ்சைர்னல் எக்ஸாமினர் ெரனல, அந்த........, குனறகுைம் தான்
ெந்தது. ெந்தது கநர என்கிை்கை ெந்து இன்னனக்கு நீ என்னதான் சபர்சபக்ைைா செஞ் ொலும் பத்து
மார்க்குக்கு கமல கபாைமாை்கைன்னு சொல் லுது. அென் என்ன எனக்கு மார்க் கபாடுறது? கபப் பனர
அப் படிகை ெெ்சுை்டு ெந்துை்கைன்”, சபாருமினாள் . “குனறகுைம் ..........., நீ ைானர சொல் லுற?”,
அெருக்கு புரிைகெ இல் னல. “அம் மா எனக்கு கிளாஸ் எடுக்குறதுனலகை......... சராம் ப ககெலமா
கிளாஸ் எடுக்குறது அெர்தான். ஆனா என்னகமா எல் லாம் சதரிஞ் ெ மாதிரி பில் ைப் பண்ணுொர்.
நான் அனத கண்டுக்காம என் பாை்டுக்கு கிளாஸ்ல, என் ப் ரண்ை்ஸ்ை்ை
கபசிை்டு இருப் கபன் . என்கிை்கை ககள் வி ககை்பார், எனக்கு பதில் சதரிந்தாலும் சொல் லமாை்கைன்.
அது அெருக்கு ககாபம் னு நினனக்கிகறன். இதில் ககாபப் பை என்ன இருக்கு? அெர் கெனலனை
அெர் பாக்கணும் , என் கெனலனை நான் பார்ப்கபன்.
இப் கபா என்கமல் உள் ள ககாபத்தில் தான் இப் படி செஞ் சுை்ைார். ெரி விடுங் க, அெனா நானான்னு
பாத்துக்கலாம் ”, தன் டிகிரி பாழாகிைனதப் பற் றிை ெருத்தம் சிறிதும் இல் லாமல்
கபசினாள் . “அர்ெ்ெனா, நீ எக்ஸானமைாெது முடிெ்சுை்டு ெந்து இருக்கலாகம?”, தன்னமைாக
ககை்ைார். “லூொம் மா நீ ? பத்து மார்க்குக்கு, ஆப் சென்ை் என்று இருப் பது எெ் ெளகொ
பரொயில் னல. இது சதரிைாமல் ?”, அெருக்கு ஒன்றுகம புரிைாதனதப் கபால் எரிெ்ெலாக பதில்
சொன்னாள் . “ஒரு டீெ்ெர் அப் படி இருக்க மாை்ைாங் கம் மா. நீ உன் பரீைெ
் ன
் ெனை முடிக்காமல்
ெந்தது தப் பு”, அெளுக்கு புரிைனெக்க முைன்றார். “என்னது டீெ்ெரா? அம் மா அது ப்சராபெர்”,
என்னகமா அதுதான் அப்சபாழுது முக்கிைம் என்பதுகபால் கபசினாள் . கமரிக்கு அடுத்த கெனல
துெங் கிைது. எனதயுகம சநாடியில் எடுத்கதாம் கவிழ் த்கதாம் என்று செை் யும் இெனள என்ன
செை் ை என்பதுதான். செை் த தெறு அனனத்னதயும் தான் செை் துவிை்டு அெனள குனற சொல் ெது
ெரியில் னல என்று தன்னனகை கதற் றிக் சகாண்ைார். தாயின் கெனலனை உணர்ந்து, “னேகைா
அம் மா விடு விடு, சநக்ஸ்ை் கபை்ெ ் கூை கெர்ந்து முடிெ்சுக்ககறன். அதுக்கு எதுக்கு நீ இெ் ெளவு பீல்
பண்ணுற? கானலயில் எக்ஸாம் கபாற அெெரத்தில் ெரிைா ொப் பிைனல, ெந்து ொப் பாடு கபாடு”,
சொல் லிவிை்டு எழுந்து அனறக்கு சென்றுவிை்ைார். கமரி இப்சபாழுது கைவுகள துனண என்று
மாறிவிை்ைார். கணெனிைம் கபெகெ முடிைாது என்பது சதரிந்த விஷைம் . மகளிைம் சொல் லி
புரிைனெக்க முடிைாது என்பதும் புரிந்து கபானது. அெள் எனதயும் சீரிைஸாக
எடுக்கவில் னல. டிஷ்டிங் க்ெனில் மதிப் சபண் னெத்திருப் பெள் , செை் முனற கதர்னெ
புறக்கணித்துவிை்டு ெந்திருப் பதிகலகை அெளது மனநினல அெருக்கு புரிந்தது. அதன் பிறகு ஒரு
மாதத்தில் அர்ெ்ெனாவின் எக்ஸாம் முடிந்தது. அெனளயும் அனழத்துக்சகாண்டு, கமரிக்கு
மிகவும் நம் பிக்னகைான மணப் பாடு ஆலைத்திற் கு கிளம் பிவிை்ைார்.

ஆயிரம் முணுமுணுப் புகளுக்கு இனையில் அெகராடு செல் ல ெம் மதித்தாள்

அர்ெ்ெனா. திருெ்சிலுனெ ஆலைத்தின் அனமதியில் தன்னன மறந்து மகளுக்காக உருகி
கெண்டினார் அெர். ஆலைத்துக்கு உள் கள ெந்த அர்ெ்ெனாகொ, “ோை் ஜீெஸ்........, நலமா? நான்
உன்னன பாத்து சராம் ப நாள் ஆெ்சு இல் ல? நீ என்னன மறந்துைக் கூைாகதன்னுதான் பார்க்க
ெந்கதன். நாம பிறகு தனிைா கபசிக்கலாம் . அம் மா கெண்டுதல் நம் மால் சகை
கெண்ைாம் ”, என்னகமா பிரிந் த நண்பனன, புதிதாக நலம் விொரிப் பெள் கபால் கைசுவிைம்
கபசிவிை்டு அமர்ந்துசகாண்ைாள் . அெள் செை் னகனை ரசித்து பார்த்துக் சகாண்டிருந்தன
இரு விழிகள் . சின்ன சிரிப் புைன் அெள் செை் யும் செைல் கனள சதாைர்ந்தன அெர் விழிகள் .
அனதவிை அெள் அருகில் சென்றுசகாண்டிருந்த, அெள் தானை பார்த்தவுைன் அெரது புருெங் கள்
கைாெனனக்கு அறிகுறிைாக சுருங் கிைது. பின் னர் கண்டுசகாண்ைது ெரிதானா என்பனத
சதரிந்துசகாள் ள அெனர சநருங் கினார். “நீ ......... நீ ......... கமரி தாகன?”, சகாஞ் ெம் ெந்கதாெமும் , எதிர்
பார்ப்புமாக ககை்ைார். “ஆமா......... நீ ங் க ைாருன்னு சதரிைனலகை?”, தைக்கமாக
பதில் சொன்னார். தாை் பின் தங் கிைத்னத அறிைாமல் தங் கள் காருக்கு சென்றுவிை்ைாள்
அர்ெ்ெனா. ‘இந்த அம் மாவுக்கு சபரிை பக்தி பழம் னு நினனப் பு, ெர ெர ெர்ெ்னலகை குடும் பம்
நைத்தும் கபால. இது கெண்டுற கெண்ைலில் , ஏசுநாதர் சிலுனெயில் இருந்து சதறிெ்சு ஓைாமல்
இருந்தால் ெரிதான்’, தன் நினனப் பில் அெளுக்கு சிரிப் பு ெந்தாலும் , மனதுக்குள் தானை
திை்டிக் சகாண்கை, கைற் கனரகைாரம் நைக்க துெங் கினாள் . “கமரி நான்தான் ஸ்சைல் லா.
உன்கனாடு ஒன்றாம் ெகுப் புமுதல் பன் னிரண்ைாம் ெகுப் புெனர படித்கதகன?”, அெருக்கு
ஞாபகப் படுத்த முைன்றார். “அை ஸ்சைல் லாொ நீ ? ஆகள அனைைாளம் சதரிைாமல் மாறிை்ை. உன்
வீடு இங் ககதானா?”, நலம் விொரிப் பு துெங் கிைது. இங் கக கிை்ைத்தை்ை பதினனந்து ெருைம்
கழித்து ெந்தித்த

கதாழிகள் இருெரும் , தங் கள் குடும் பங் கனளப் பற் றி நலம் விொரித்துக் சகாண்ைார்கள் . கபெ்சு
அப் படிகை அெர்களின், படிப் பு, ெைது, திருமணம் இப் படி திரும் பிைது. “கமரி உன்கனாடு
இருந்தாகள, அெ உன்கனாை சபாண்ணா?”, ஆர்ெமாக ககை்ைார். “ஆமா அெ என் சபாண்ணுதான்.
இப் கபாதான் M.Sc முடிெ்ொ. அடுத்து திருமணத்னத முடிக்கலாம் என்று பார்த்தால் .........? ெரி அனத
விடு நீ சொல் லு”, தன் துன்பம் தன்கனாடு கபாகை்டும் என்று எண்ணினார். “ஏன் அெ ஜாதகத்தில்
ஏதாெது பிரெ்ெனனைா?”, புரிைாமல் ககை்ைார். “அெளுக்கு ஏது ஜாதகம் ? எல் லாம் நான் செை் த
தப் புதான்..........., இப் கபா அெ ொழ் க்னகனை பாதிக்குது”, மனம் விை்டு கபெ கதாழனம கினைத்த
ெந்கதாெத்தில் அனனத்னதயும் அெரிைம் பகிர்ந்தார். ஸ்சைல் லாவிற் கு ெருத்தமாக இருந்தது.
‘இெ் ெளவு அழகும் , துடிப்பும் சகாண்ை சபண்ணுக்குள் இப் படி ஒரு கெனலைா?, தனினமைா?
என்னால் அனத கபாக்க முடியுகம, என் மகன் இெனள நன்கு பார்த்துக் சகாள் ொன்’, ெைதுக்கு
ெந்த பிள் னளகனள னெத்திருக்கும் ஒெ் சொரு சபற் கறாரும் எெ் ொறு சிந்திப் பார்ககளா,
அெ் ொகற சிந்தித்தார் ஸ்சைல் லா. “கமரி, உனக்கு ெம் மதசமன்றால் என் மகனுக்கு உன்
சபண்னண தருகிறாைா?”, பை்சைன்று ககை்டுவிை்ைார். “நீ ....., நீ ........ நிஜமாகத்தான் சொல் லுறிைா?
ஏெப் பா.........., நான் உன்னன கதடி ெந்தது வீண்கபாகவில் னல. உமக்கு ககாடி நன்றி என்
இனறொ............, ஸ்சைல் லா............, உன் னபைனுக்கு என் மகனள பிடிக்கணுகம? அது மை்டும்
இல் னல..........., அெ இன்னும் வினளைாை்டு பிள் னளைாகெ...........”. “அசதல் லாம் நான்
பாத்துக்ககறன். எனக்கு உன் சபாண்னண பாத்ததுகம சராம் ப பிடிெ்சுடுெ்சு. எனக்கு பிடித்தால்
கண்டிப் பா என் மகனுக்கும் பிடிக்கும் . அெங் க முதலில் பார்க்கை்டும் நாம பிறகு கபசிக்
சகாள் ளலாம் ”, கமரிக்கு னதரிைம் சொன்னார். “இதிலும் ஒரு சிக்கல் இருக்கு. இெளுக்கு
மாப் பிள் னள

பார்ப்பது சதரிந்தால் கன்னிைாஸ்த்திரி ஆயிடுகென்னு மிரை்டுறாகள”, தைக்கம் விலகவில் னல

அெருக்கு. “முதல் ல நான் ககை்பதற் கு பதில் சொல் லு? அடுத்து அெ என்ன படிக்கிறதா
இருக்குறா?”, அடுத்து என்ன என்று சிந்தித்தார். “சில கநரம் M. Phil பண்ணுகறன்னு சொல் லுொ.
சில கநரம் B. Ed படிக்க கபாகறன்னு சொல் லுொ..........”, மகள் நினலயில் லாத மனநினலயில்
இருக்கும் கெனல அெர் குரலில் . “அப் கபா நம் ம கெனல சுலபமா கபாெ்சு. நான் சொர்க்
பண்ணுற காகலஜிகலகை அெளுக்கு இைம் எடுத்துவிைலாம் . அெ முதல் ல சென்னனக்கு ெரை்டும்
மீதினை என் னபைகன பாத்துப் பான். அெனும் உன் கணெனன மாதிரி கால் நனை
மருத்துென்தான்”, உற் ொகமாக சொல் லி கமரினை கதற் றினார். “அதுவும் முடிைாகத, முதல்
கெனலைா, நீ ங் க ைாரு? உனக்கு எப் படி அெங் கனள சதரியும் ? அெங் க ஏன் நமக்கு
உதவி செை் யிறாங் கன்னு? ககை்டு என் உயினர ொங் கிடுொ. அதிசலல் லாம் கில் லாடி”,
கொகத்திலும் சகாஞ் ெம் சபருனமைாக சொன்னார்.
துடிப் பும் சகாண்ை சபண்ணுக்குள் இப் படி ஒரு கெனலைா?, தனினமைா? என்னால் அனத கபாக்க
முடியுகம, என் மகன் இெனள நன்கு பார்த்துக் சகாள் ொன்’, ெைதுக்கு ெந்த பிள் னளகனள
னெத்திருக்கும் ஒெ் சொரு சபற் கறாரும் எெ் ொறு சிந்திப் பார்ககளா, அெ் ொகற சிந்தித்தார்
ஸ்சைல் லா. “கமரி, உனக்கு ெம் மதசமன்றால் என் மகனுக்கு உன் சபண்னண தருகிறாைா?”,
பை்சைன்று ககை்டுவிை்ைார். “நீ ....., நீ ........ நிஜமாகத்தான் சொல் லுறிைா? ஏெப் பா.........., நான் உன்னன
கதடி ெந்தது வீண்கபாகவில் னல. உமக்கு ககாடி நன்றி என் இனறொ............, ஸ்சைல் லா............, உன்
னபைனுக்கு என் மகனள பிடிக்கணுகம? அது மை்டும் இல் னல..........., அெ இன்னும் வினளைாை்டு
பிள் னளைாகெ...........”. “அசதல் லாம் நான் பாத்துக்ககறன். எனக்கு உன் சபாண்னண பாத்ததுகம
சராம் ப பிடிெ்சுடுெ்சு. எனக்கு பிடித்தால் கண்டிப் பா என் மகனுக்கும் பிடிக்கும் . அெங் க முதலில்
பார்க்கை்டும் நாம பிறகு கபசிக் சகாள் ளலாம் ”, கமரிக்கு னதரிைம் சொன்னார். “இதிலும் ஒரு
சிக்கல் இருக்கு. இெளுக்கு மாப் பிள் னள
பார்ப்பது சதரிந்தால் கன்னிைாஸ்த்திரி ஆயிடுகென்னு மிரை்டுறாகள”, தைக்கம் விலகவில் னல
அெருக்கு. “முதல் ல நான் ககை்பதற் கு பதில் சொல் லு? அடுத்து அெ என்ன படிக்கிறதா
இருக்குறா?”, அடுத்து என்ன என்று சிந்தித்தார். “சில கநரம் M. Phil பண்ணுகறன்னு சொல் லுொ.
சில கநரம் B. Ed படிக்க கபாகறன்னு சொல் லுொ..........”, மகள் நினலயில் லாத மனநினலயில்
இருக்கும் கெனல அெர் குரலில் . “அப் கபா நம் ம கெனல சுலபமா கபாெ்சு. நான் சொர்க்
பண்ணுற காகலஜிகலகை அெளுக்கு இைம் எடுத்துவிைலாம் . அெ முதல் ல சென்னனக்கு ெரை்டும்
மீதினை என் னபைகன பாத்துப் பான். அெனும் உன் கணெனன மாதிரி கால் நனை
மருத்துென்தான்”, உற் ொகமாக சொல் லி கமரினை கதற் றினார். “அதுவும் முடிைாகத, முதல்
கெனலைா, நீ ங் க ைாரு? உனக்கு எப் படி அெங் கனள சதரியும் ? அெங் க ஏன் நமக்கு
உதவி செை் யிறாங் கன்னு? ககை்டு என் உயினர ொங் கிடுொ. அதிசலல் லாம் கில் லாடி”,
கொகத்திலும் சகாஞ் ெம் சபருனமைாக சொன்னார்.
துடிப் பும் சகாண்ை சபண்ணுக்குள் இப் படி ஒரு கெனலைா?, தனினமைா? என்னால் அனத கபாக்க
முடியுகம, என் மகன் இெனள நன்கு பார்த்துக் சகாள் ொன்’, ெைதுக்கு ெந்த பிள் னளகனள
னெத்திருக்கும் ஒெ் சொரு சபற் கறாரும் எெ் ொறு சிந்திப் பார்ககளா, அெ் ொகற சிந்தித்தார்
ஸ்சைல் லா. “கமரி, உனக்கு ெம் மதசமன்றால் என் மகனுக்கு உன் சபண்னண தருகிறாைா?”,
பை்சைன்று ககை்டுவிை்ைார். “நீ ....., நீ ........ நிஜமாகத்தான் சொல் லுறிைா? ஏெப் பா.........., நான் உன்னன
கதடி ெந்தது வீண்கபாகவில் னல. உமக்கு ககாடி நன்றி என் இனறொ............, ஸ்சைல் லா............, உன்
னபைனுக்கு என் மகனள பிடிக்கணுகம? அது மை்டும் இல் னல..........., அெ இன்னும் வினளைாை்டு
பிள் னளைாகெ...........”. “அசதல் லாம் நான் பாத்துக்ககறன். எனக்கு உன் சபாண்னண பாத்ததுகம
சராம் ப பிடிெ்சுடுெ்சு. எனக்கு பிடித்தால் கண்டிப் பா என் மகனுக்கும் பிடிக்கும் . அெங் க முதலில்
பார்க்கை்டும் நாம பிறகு கபசிக் சகாள் ளலாம் ”, கமரிக்கு னதரிைம் சொன்னார். “இதிலும் ஒரு
சிக்கல் இருக்கு. இெளுக்கு மாப் பிள் னள
பார்ப்பது சதரிந்தால் கன்னிைாஸ்த்திரி ஆயிடுகென்னு மிரை்டுறாகள”, தைக்கம் விலகவில் னல
அெருக்கு. “முதல் ல நான் ககை்பதற் கு பதில் சொல் லு? அடுத்து அெ என்ன படிக்கிறதா
இருக்குறா?”, அடுத்து என்ன என்று சிந்தித்தார். “சில கநரம் M. Phil பண்ணுகறன்னு சொல் லுொ.
சில கநரம் B. Ed படிக்க கபாகறன்னு சொல் லுொ..........”, மகள் நினலயில் லாத மனநினலயில்
இருக்கும் கெனல அெர் குரலில் . “அப் கபா நம் ம கெனல சுலபமா கபாெ்சு. நான் சொர்க்
பண்ணுற காகலஜிகலகை அெளுக்கு இைம் எடுத்துவிைலாம் . அெ முதல் ல சென்னனக்கு ெரை்டும்
மீதினை என் னபைகன பாத்துப் பான். அெனும் உன் கணெனன மாதிரி கால் நனை
மருத்துென்தான்”, உற் ொகமாக சொல் லி கமரினை கதற் றினார். “அதுவும் முடிைாகத, முதல்
கெனலைா, நீ ங் க ைாரு? உனக்கு எப் படி அெங் கனள சதரியும் ? அெங் க ஏன் நமக்கு
உதவி செை் யிறாங் கன்னு? ககை்டு என் உயினர ொங் கிடுொ. அதிசலல் லாம் கில் லாடி”,
கொகத்திலும் சகாஞ் ெம் சபருனமைாக சொன்னார்.
தன் தைக்கங் கனளயும் , ககாபங் கனளயும் உதறிவிை்டு, அர்ெ்ெனாவின் தந்னதயிைம் கபெ
முைன்றார். தன் மகன் ஜானனயும் உைன் னெத்துக் சகாண்ைார். ஜான்
சகாஞ் ெம் தைக்கமாகத்தான் அங் கக ெந்து அமர்ந்திருந்தான். வீை்டில் அப் சபாழுது அர்ெ்ெனா
இல் னல, னலப் கரரி சென்றிருந்தாள் . அந்த கநரம் கமரி இெர்கனள அனழத்து தன் சமானபனல
அெர்களிைம் காை்டினார். அதில் இருந்த கபை்ரிக்னக பார்த்தவுைகன அெர்களுக்கு, அெர் கபெ
ெரும் விஷைம் என்னசென்று புரிந்து கபானது. “நான்தான் உன் சபாண்கணாை ொழ் க்னகயில்
தனலயிை மாை்கைன் என்று சொல் லிவிை்கைகன? இன்னும் எதற் கு என்னிைம் இனதசைல் லாம்
சகாண்டு ெருகிறாை் . நீ கை பார்த்துக்சகாள் ”, விை்கைற் றிைாக சொன்னார் கிறிஸ்கைாபர். “அப் பா,
ஒரு சபாறுப் பான அப்பாொக இருந்து கைாசிங் க, அனத விை்டுை்டு என்னகமா சதருவில்
கபாறெங் களுக்கு அம் மா மாப் பிள் னள பார்ப்பது மாதிரி கபசுறீங் க”, தந்னதயின் செைல் களில்
எப் சபாழுதும் விருப் பம் இல் லாமல் இருக்கும் ஜான்
கபசினான். “அப் கபா நீ கை பார்த்துக்சகாள் ”, தனக்கும் இதற் கும் ெம் பந்தகம இல் னல என்பது
கபாலகெ கபசினார். “இசதல் லாம் சபாண்ைாை்டிகைாை படுக்க முன்னாடி
கைாசித்து இருக்கணும் ”, தந்னதகமல் இருந்த ககாபம் கிளர்ந்து எழ, தன்னன மீறி ொர்த்னதகனள
சிதறவிை்ைான் ஜாண். அென் சமதுொக முணுமுணுத்தது அங் கிருந்த அனனெர்
காதிலும் விழுந்தது. “என்னைா சொன்ன............?”, அென் ெை்னைனை பிடித்தார் கிறிஸ்கைாபர். “நான்
சொன்னதில் என்ன தப் பு, இளனம கெகத்னத அைக்க முடிைாமலும் , உங் க ஆண்னமனை
நிரூபிக்கவும் குழந்னத சபத்துகிை்டீங் க. இப் கபா சபாறுப் புகனள சுமக்கணும் னா மை்டும்
கெக்குது இல் ல?”, அெரகெ இல் னல அென். தனலக்குகமல் கபாைாயிற் று இனிகமல்
என்ன? “ொனை மூடுறிைா இல் னலைாைா? என்கனாை ொழ் க்னகனை தீர்மானிக்க கெண்டிைது
நான், நீ இல் னல”, கர்ஜித்தார். “அது நீ ங் க தனிைா இருந்திருந்தால் ............., இப் கபா
உங் களுக்கு மனனவி, சரண்டு குழந்னதங் க இருக்காங் க. இன்னும் கூை உங் க ொழ் க்னக தனின்னு
சொல் லுெது கெடிக்னகைா இருக்கு”, ககாபம் கலந்த நக்கலாக சொன்னான். “ஒரு அப் பாவிைம்
கபசும் ொர்த்னதனை நீ கபெனல..........”, உள் ளைக்கிை ககாபமும் , ஆங் காரமும் அெர் குரலில் . “ஒரு
அப் பாொ என்னனக்குகம நீ ங் க நைந்ததா எனக்கு ஞாபகம் இல் னல”, என்னகொ ஒரு முடிவுைன்
கபசினான். “அப் கபா என்னன என்னனுைா நினனெ்சுை்டு இருக்க.........?”, அென் ெை்னையில் பிடித்த
பிடினை விைகெ இல் னல. ொர்த்னதகள் தடிப் பனத உணர்ந்து கெனல சகாண்ைார் கமரி. “செை் த
தப் சபல் லாம் நாம செஞ் சுை்டு, பிள் னளகனள குற் றம் சொல் லி என்ன செை் ை? விடுங் க அெனன”,
அெனர பிரித்துவிை்ைார் கமரி.

கிறிஸ்கைாபரின் முகம் , ககாபத்திலும் , அெமானத்திலும் ரத்தசமன சிெத்து, கடுத்தது. கமரி

னககளில் முகம் புனதத்து தன் விம் மனல அைக்கினார். “செளிகை கபாைா..........”,
கர்ஜித்தார் அப் பா. “அென் ககை்ைதில் என்ன தப் பு? அெனன ஏன் செளிகை கபாக சொல் லுறீங் க?”,
சிலிர்த்து எழுந்தார் கமரி. “ஒரு தகப் பனிைம் கபசும் கபெ்ொ இது? இெனுக்கு ைார் இெ் ெளவு
னதரிைம் சகாடுத்தது?”, செகுண்ைார் அெர். “உங் களுக்கு இெ் ெளவு கபெத் சதரியுசமன்கற
எனக்கு இன்னனகுதான்ப் பா சதரியும் . நான் கபசிை முனறயும் , ொர்த்னதயும் தப் புதான் என்னன
மன்னிெ்சுடுங் க. ஆனால் என்னன கபெனெத்தது நீ ங் கதான் என்பனத
மறந்துைாதீங் க. உங் களுக்கு ெைதான காலத்தில் கெனிக்க ஒரு மனனவி கெணும் , உங் க
ஆண்னமனை நிரூபிக்க பிள் னளகள் கெணும் , சுககபாகமாக ொழ பணம் கெணும் அெ் ெளகெ.
எப் கபாொெது எங் களுக்கும் மனசுன் னு ஒண்ணு இருக்குன்னு நினனெ்சு
தீர்மானிக்க கெண்டிைது நான், நீ இல் னல”, கர்ஜித்தார். “அது நீ ங் க தனிைா இருந்திருந்தால் .............,
இப் கபா உங் களுக்கு மனனவி, சரண்டு குழந்னதங் க இருக்காங் க. இன்னும் கூை உங் க ொழ் க்னக
தனின்னு சொல் லுெது கெடிக்னகைா இருக்கு”, ககாபம் கலந்த நக்கலாக சொன்னான். “ஒரு
அப் பாவிைம் கபசும் ொர்த்னதனை நீ கபெனல..........”, உள் ளைக்கிை ககாபமும் , ஆங் காரமும் அெர்
குரலில் . “ஒரு அப் பாொ என்னனக்குகம நீ ங் க நைந்ததா எனக்கு ஞாபகம் இல் னல”, என்னகொ ஒரு
முடிவுைன் கபசினான். “அப் கபா என்னன என்னனுைா நினனெ்சுை்டு இருக்க.........?”, அென்
ெை்னையில் பிடித்த பிடினை விைகெ இல் னல. ொர்த்னதகள் தடிப் பனத உணர்ந்து கெனல
சகாண்ைார் கமரி. “செை் த தப் சபல் லாம் நாம செஞ் சுை்டு, பிள் னளகனள குற் றம் சொல் லி என்ன
செை் ை? விடுங் க அெனன”, அெனர பிரித்துவிை்ைார் கமரி.
கிறிஸ்கைாபரின் முகம் , ககாபத்திலும் , அெமானத்திலும் ரத்தசமன சிெத்து, கடுத்தது. கமரி
னககளில் முகம் புனதத்து தன் விம் மனல அைக்கினார். “செளிகை கபாைா..........”,
கர்ஜித்தார் அப் பா. “அென் ககை்ைதில் என்ன தப் பு? அெனன ஏன் செளிகை கபாக சொல் லுறீங் க?”,
சிலிர்த்து எழுந்தார் கமரி. “ஒரு தகப் பனிைம் கபசும் கபெ்ொ இது? இெனுக்கு ைார் இெ் ெளவு
னதரிைம் சகாடுத்தது?”, செகுண்ைார் அெர். “உங் களுக்கு இெ் ெளவு கபெத் சதரியுசமன்கற
எனக்கு இன்னனகுதான்ப் பா சதரியும் . நான் கபசிை முனறயும் , ொர்த்னதயும் தப் புதான் என்னன
மன்னிெ்சுடுங் க. ஆனால் என்னன கபெனெத்தது நீ ங் கதான் என்பனத
மறந்துைாதீங் க. உங் களுக்கு ெைதான காலத்தில் கெனிக்க ஒரு மனனவி கெணும் , உங் க
ஆண்னமனை நிரூபிக்க பிள் னளகள் கெணும் , சுககபாகமாக ொழ பணம் கெணும் அெ் ெளகெ.
எப் கபாொெது எங் களுக்கும் மனசுன் னு ஒண்ணு இருக்குன்னு நினனெ்சு
பாத்து இருக்கீங் களா? பணம் , பணம் , பணம் .......... பணத்தின் பின் னாடிகை ஓடிை்கை இருக்கீங் க.
ஒரு நானளக்கு உங் க முன்னாடி மனலைளவு பணம் இருக்கும் , ஆனால் அனத அனுபவிக்க
சதம் பும் இருக்காது, உங் ககூை நாங் களும் இருக்க மாை்கைாம் . ஓடி முடிெ்சு நீ ங் க திரும் பி
பார்த்தால் ..............., உங் க ொழ் க்னகயில் நீ ங் க செறுனமனை மை்டும் தான் உணர்வீங் க.
நான் ஆண்பிள் னள, என் கதனெகள் எதுொக இருந்தாலும் என்னால் செளிகை கதடிக்க முடியும் .
ஆனால் அர்ெ்ெனா அப் படி இல் னல............., குழந்னதப் பா. நானும் , நீ ங் க
இன்னனக்கு ெரிைாயிடுவீங் க, நானளக்கு ெரிைாயிடுவீங் கன்னு நினனத்து நினனத்து செறுத்து
கபாயிை்கைன். ெரி நம் ம கமல பாெமா இல் னல என்றாலும் , சகாஞ் ெமாெது அக்கனரைா
இருக்கீங் கன்னு நினனெ்கென், அதுவும் சபாை் யின்னு எனக்கு நிரூபிெ்சுை்டீங் க. உங் களுக்கு
கபாை் மகனா பிறந்கதகனன்னு நினனக்கும் கபாது எனக்கு அெமானமா இருக்கு”, இத்தனன
ெருைம் மனதில் பதுக்கி
னெத்திருந்தனத செளிகைற் றினான் அென். கிறிஸ்கைாபர் முகமும் , உைலும் வினறக்க தனல
கவிழ் ந்து நின் றார். தான் மாறகெண்டிைதன் அெசிைத்னத உணர்ந்தார். ஆனால் கபெ நா
எழவில் னல. “ஜாண் ஏன் இப் படிசைல் லாம் கபசுற?”, குரனல உைர்த்தினார் கமரி. “இதில் அெனர
மை்டும் குற் றம் சொல் லி எந்த பிரகைாஜனமும் கினைைாதும் மா. வீை்டு அஸ்த்திொரம் ெரிைா
இருந்தால் தாகன, வீை்டு கை்ைைம் ெரிைா இருக்கும் . நீ ங் ககள..........? நான் இப் கபா உங் கனளயும்
குற் றம் சொல் ல தைாரா இல் னல. ஆனால் உங் க சரண்டுகபருக்கும் , எதில் ஒற் றுனம
இருக்ககா இல் னலகைா, நீ ங் க எக்கககைா சகை்டு ஒழியுங் க என்று இருப் பதில் அப் படி ஒரு
ஒற் றுனம. நீ ங் களாெது ஒரு ஆறு மாெமா அர்ெ்ெனாகொை சகாஞ் ெம் னைம் செலெழிக்கறிங் க,
அந்த மை்டிலும் இப் கபாொெது உங் களுக்கு சபாறுப் பு ெந்தகத. எனக்கு அதுகெ ெந்கதாெம் தான்.
இெர் சொன்ன மாதிரி, அெகளாை கல் ைாணத்னத நான் பாத்துக்ககறன். நீ ங் க என்கிை்கை
சொல் லுங் க. அெகராை பணத்னத கை்டிக்கிை்டு அெகர அழை்டும் ”,
சொல் லிவிை்டு செளிகைறினான். கிறிஸ்கைாபர் அங் கிருந்து நகரகெ இல் னல. சென்றென் திரும் ப
ெந்தான். “என்னன செளிகை கபாக சொன்னீங்க இல் ல. தாராளமா கபாகறன். ஆனால்
அதுக்கு முன்னாடி அர்ெ்ெனாகொை கல் ைாணத்னத முடிெ்சுை்டு கபாகறன்”, கமரி
சொல் லெருெனத கண்டுசகாள் ளாமல் தன் அனறக்கு வினரந்தான். அனறக்கு சென்றென் தன்
தனலயிகலகை அடித்துக் சகாண்ைான். ‘ெ்கெ.... நான் ஏன் அப் படி ஒரு ொர்த்னதனை சொன்கனன்.
ொர்த்னதனை சகாை்டிவிை்ைால் அள் ளமுடிைாது என்றுதாகன இெ் ெளவு ெருைம் கபொமகல
இருந்கதன். தன்னன உயிர்ப்புைன் சகாஞ் ெமாெது இந்த வீை்டில் நைமாை விடுெது அர்ெ்ெனாதான்.
அெள் ொழ் க்னகனை கூை அெை்னை செை் யும் அெர்கமல் இெ் ெளவு செறுப்பு எழுந்தனத
அெனால் தடுக்க முடிைாமல் தான் ொர்த்னதகனள சகாை்டிவிை்ைான்.
தன்னிைம் கபெகெண்டுசமன்கற ெண்னை கபாை்டு, ொைாடும் அர்ெ்ெனா, கதனெயில் லாத
விஷைத்துக்கு கூை, ஆகலாெனன என்ற சபைரில் மூக்னக நுனழத்து ெம் பிழுக்கும் அர்ெ்ெனா,
வீடு நரகமாக கதான்றிவிைக் கூைாகத என்று, கபசும் ஒன்றிரண்டு கபெ்சிலும் , நனகெ்சுனெனை
வினதக்கும் அர்ெ்ெனா.............’, அெனன மீறி கண்கள் கலங் கிைது. ‘உன் ொழ் க்னகனை நான்
அனமத்து சகாடுக்கிகறன். உனக்கு நான் இருக்கிகறன்’, மானசீகமாக தங் னகயிைம்
சொன்னான். இதன் பிறகும் கிறிஸ்கைாபரிைம் சபரிை அளவில் எந்த மாற் றமும் இருக்கவில் னல.
ஆனால் அர்ெ்ெனாவிற் கு ஒரு ொழ் க்னகனை அனமத்து சகாடுக்ககெண்டும் என்பதில் மை்டும்
சகாஞ் ெம் உறுதிைாக இருந்ததுகபால் கதான்றிைது. அர்ெ்ெனா பி.எை் நுனழவுத் கதர்வு எழுத
கபாகும் சபாழுது ஜாண்தான் அெனள அனழத்து சென்றான். அெளிைம் நினறை கபசினான். தன்
அண்ணனின் கபெ்சு அெளுக்கு மகிழ் ெசி
் னை சகாடுத்தது. நல் ல மதிப் சபண்களில் கதர்ெ்சியும்
சபற் றாள் . அெள் சென்னன கிளம் பும் கெனளயில் , கிறிஸ்கைாபர் தாகன அெனள கல் லூரியில்
விை்டு ெருெதாக சொன்னனத, ைாருகம ஒத்துக்சகாள் ளவில் னல. ஆனால் அெர் ைாரிைமும்
அனுமதி ொங் கவில் னல, ொங் க கதனெயுமில் னல. இப் சபாழுதும் அந்த வீை்டில் அெர்
னெத்ததுதாகன ெை்ைம் . அர்ெ்ெனாதான் முரண்டினாள் . அெகராடு செல் லுெதற் கு,
தான் தனிைாககெ சென்றுவிடுெதாக அைம் பிடித்தாள் தாயிைம் . கமரிதான் ஆயிரம் சபாை் னை
சொல் லி அெனள ெம் மாளித்தார். ஜாணுக்கு ஒரு மருத்துெ கான்பிரன்ஸ் இருப் பதாக
சபாை் சொன்னார். ஏன் அப் பாவுக்கும் இருக்குகம என்று ெந்கதகப் பை்டு ககை்ைெனள, இது புதிதாக
கெனலக்கு கெர்ந்தெர்களுக்குத்தான் என்று சொன்னார். ஆனால் கூை அர்ெ்ெனா நம் பவில் னல.
“அம் மா, அெர் என் கூை ொறதும் ஒண்ணுதான், இல் லாமல் இருப் பதும் ஒண்ணுதாம் மா. இெர் கூை
ெந்தால் நானும் சமௌன ொமிைார் மாதிரிதாம் மா இருக்கணும் ”, தாயிைம் புலம் பினாள் . “எல் லாம்
ஒரு பாதுகாப் புக்குத்தான் அர்ெ்ெனா. உன்னன விை்டுவிை்டு ெந்துவிடுொர். இந்த அம் மாவுக்காக,
அம் மாவின்

நிம் மதிக்காக”, ‘ஆண்ைொ எெ் ெளவு சபாை் ’, மனதுக்குள் சநாந்து கபானார். கிளம் பும் அன்று
கானலயில் பஸ்சில் கபாகமாை்கைன் என்ற அைம் ........, அனனத்னதயும் தாண்டி சென்னனயில்
கால் பதித்திருக்கிறாள் அெள் . அெள் சொன்ன இத்தனன காரணங் களிலும் ஒன்று கூை,
வீை்னை விை்டு தனிைாக இருக்க முடிைாது, என்று சொல் லவில் னல என்பனத மனதில் ெலியுைன்
உணர்ந்தார் கமரி. கிறிஸ்கைாபர் அெ் ெளவு பிடிொதமாக சென்ற காரணம் , கபை்ரிக்னக கநரில்
ெந்திக்ககெண்டும் என்பகத. அது மை்டும் இல் னல, அென் வீை்டினனரயும் ெந்திக்ககெண்டும்
என்ற முடிவுைன்தான் ெந் திருந்தார். அனத செைல் படுத்திவிை்கை சென்றார். இனெ அனனத்தும்
அர்ெ்ெனாவிற் கு சதரிந்தால் ?????????
பகுதி - 10 கூட்டிற் குள் இருக் கும் புழு நான் என்சன னகாட்டிக் னகாட்டி ெண்ணத்துப் பூை்சி
ஆக் கினாய் ெலிசய தாங் கி னெளிலயறிலனன் ெண்ணங் களாய் என் சிறகு................ அன்று
கானலயில் எழுந்ததுமுதகல ோஸ்ைகல ஏக பரபரப் பாக எழுந்தது. அதற் கு காரணம் கநற் று
மானலகை அறிவிப்பு ெந்துவிை்ைது. இன்று கானல ெரிைாக ஒன்பது முப் பதுக்கு, கல் லூரியில்
இருக்கும் அலுமினி(alumini) ோலில் ஆஜராக கெண்டுசமன்று. அதற் குத்தான் இந்த
பரபரப் பு. ஆனால் இதில் எந்த கெனலயும் இல் லாமல் , ஏழு மணிக்கு நிதானமாக எழுந்தாள்
அர்ெ்ெனா. அருகில் னெஷாலி நகத்னதகடித்து துப் பிக் சகாண்டிருந்தாள் . முகம்
முழுக்க கெனலயின் கரனககள் . அெளது கெனலக்கு காரணம் அர்ெ்ெனாவிற் கும்
சதரிந்கத இருந்தது. “கேை் சபாண்ைாை்டி என்ன? நீ நகத்னத கடிெ்சு
துப் பினாலும் அது ெளரும் என்ற னதரிைத்தில் தாகன அனத கடிெ்சு துப்பிை்டு இருக்க? அப் படிகை
விரனலயும் கடிெ்சு துப் கபன் பார்ப்கபாம் ?”, அெனள கபெ அனழத்தாள் . அெளா கபசுொள் ..........?
“ம் ....ெ்....”, ஒரு உெ்சுசகாை்ைலுைன் அெள் கெனலனை சதாைர்ந்தாள் . “அை சபாண்ைாை்டி நான்
சொல் லிை்கை இருக்ககன். நீ அனத கண்டுக்காமல் மறுபடியும் அனதகை செை் யிற?”, அெள்
னகனை தடுத்தாள் . இன்னும் அெள் நிதானத்துக்கு ெரவில் னல, இெள் கபெ்சியும்
ரசிக்கவில் னல. “நாகன உன்கிை்கை ககக்கணும் னு நினனெ்கென்...........?”, ககை்காமல் அெள்
முகத்னத பார்க்க, னெஷாலி ைாரிைம் கபசினால் எனக்சகன்ன என்று அமர்ந்திருந்தாள் .
“சபாண்ைாை்டி, நீ இப் கபா “ம் ம் ம் ” அப் படி சகாை்டி ககக்கணும் . ெரி நீ ககக்க மாை்ை
நாகன கன்டினியூ பண்ணுகறன். கநத்து அண்ணா கிளம் பும் கபாது, சராம் ம்ம் மம் ப
ெந்கதாெமா அனுப் பி ெெ்சுை்டு இப் கபா எதுக்கு இப்படி மூஞ் சினை தூக்கி ெெ்சுை்டு உக்காந்து
இருக்க? இங் ககபார் சபாண்ைாை்டி, இன்னும் ஒரு ெருஷம் தான் நீ ெந்கதாெமா இருக்க
முடியும் . பிறகு புருஷனன கெனிக்கணும் , பிள் னளனை கெனிக்கணும் , மாமிைார் மாமனார்
கபெ்னெ ககக்கணும் , அெங் களுக்கு ஆக்கி கபாைணும் ........, இப் படி நினறை சபாறுப் பு ெந்துடும் .
அப் கபா நீ கை நினனத்தால் கூை உனக்கு சுதந்திரம் கினைக்காது. அதனால........... கினைக்கிற இந்த
நாை்களில் , ொழ் க்னகனை நல் லா என்ஜாை் பண்ணிக்ககா. அண்ணா எங் கக
கபாை் டுொர்? எங் ககயும் கபாகமாை்ைார். என்னனக்கா இருந்தாலும் அெர் உன்னிைம் சிக்கி
சின்னாபின் னமாகப் கபாெது உறுதி. பாெம் என் அண்ணா ஒரு ெருஷம் நிம் மதிைா உன்
சதால் னல இல் லாமல் இருந்துை்டு கபாகை்டுகம. அண்ணா ெந்கதாெமா இருக்கது உனக்கு
சபாறுக்கனலைா? அெ் ெளவு கல் சநஞ் ெக்காரிைா நீ ? ஐைகோ............., இந்த சகாடுனமனை நான்
எங் கக கபாை் சொல் கென்”, அர்ெ்ெனா அெளுக்கு ஆறுதலும் சொல் லி, அெள் மனநினலனை மாற் ற
அெனள ககலியும் செை் தாள் . முன்னது ெரிைாக கெனலசெை் ைவில் னல என்றாலும் , பின் னது

ெரிைாக கெனல செை் தது. அர்ெ்ெனானெ முனறத்து பார்த்தெள் எழுந்து ெந்து, “என்னன
பார்த்தால் உனக்கு அெ் ெளவு சகாடுனமக்காரிைாொ சதரியுது?”, ககை்டுவிை்டு
அெனள சமாத்தினாள் . “னேகைா........., என்னனைகெ இந்த சமாத்து சமாத்துறிகை, அண்ணானெ
விை்ைா னெப் ப?”, அெளிைம் அடி ொங் கிைொகற சபாை் ைாக அலறினாள் . “ஏை் ..... ொனை மூடுடி”,
அர்ெ்ெனாவின் ொனை மூடினாள் . “னெஷாலி, உனக்கு ஒரு கஜாக் சொல் லுகறன்.
அனத ககை்ைபிறகு நீ ஒரு முடினெ சொல் லு. ஒரு சின்ன சபாண்ணும் அெங் க அம் மாவும் ெர்ெ்ல
ஒரு கல் ைாணத்துக்கு கபாை் இருந்தாங் க, ெர்ெ்சில் திருமணம் நைந்து
சகாண்டிருந்தது. ெந்திருந்தெர்களில் ஒரு சிறுமி, தனது அம் மாவிைம் ககை்ைா “அம் மா, ஏன்
கல் ைாணப் சபாண்ணு செள் னளக் கலர்கல கவுன் கபாை்டுருக்குன்னு?” உைகன அெங் க அம் மா
சொன்னாங் க, “அதும் மா செள் னளக் கலர் மகிழ் ெசி
் க்கு அனைைாளம் . இன்னனக்கு அந்த
சபாண்ணுக்கு ொழ் க்னகயிகல ெந்கதாஷமான நாள் இல் னலைா? அதனால் கபாை்டு
இருக்காங் கன்னு”. உைகன அந்த சின்னபிள் னள அெங் க அம் மாகிை்கை திரும் ப ககை்டுது, “அப் ப,
மாப் பிள் னள ஏன் கருப் புக் கலர் ககாை் சூை் கபாை்டுருக்காருன்னு?” “இப் கபா எனக்கு பதில்
சொல் லு நான் அந்த ககள் வினை ககை்ைதில் என்ன தப் பு, அந்த சின்ன புள் னளக்கக அந்த
ெந்கதகம் ெரும் சபாழுது, எனக்கு ெந்கதகம் ெராதா?”, முகத்னத அப் பாவிைாக னெத்துக்சகாண்டு
அர்ெ்ெனா ககை்க, தன்னன மீறி சிரித்துவிை்ைாள் னெஷாலி. அெள் சிரிக்கவுகம, “இது நல் ல
புள் னளக்கு அழகு. இனிகமல் எப் பவும் இப் படி சிரிெ்ெ முகமாககெ இருக்கணும் ெரிைா?”, அெளிைம்
சொல் லிவிை்டு அெனளயும் இழுத்துக் சகாண்டு, கானலக் கைன்கனள முடிக்க
சென்றாள் . அர்ெ்ெனாவின் னககனள பிடித்துசகாண்டு னெஷாலி சொன்னாள் , “கதங் க்ஸ்”,
“எதுக்கு.........?”, ககை்ைொறு ொயில்

நுனரயுைன் ப் சரஷ் செை் துசகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. ஒன்றுமில் னல என்பதுகபால் தனலனை

ஆை்டிவிை்டு குளிக்க சென்றாள் . மனதுக்குள் சிரித்துக் சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா. எை்டுமணிக்கு
ொப் பாை்டு ோலில் இருந்தார்கள் இருெரும் . அங் கிருந்த அனனெருக்கும் கெர்த்து ஒற் னற
“ோை் ” னை உதிர்த்துவிை்டு, ொப்பிை அமர்ந்தாள் . அங் கக பரிமாற லஷ்மி ெந்தாள் . “லெ்சு........,
இன்னனக்கு எனக்கு பஸ்ை்கை கிளாஸ். நான் எந்த ெம் புக்கும் கபாகாமல் நல் லபடிைா இந்த
படிப் னப முடிக்கணும் னு எல் லாம் ெல் ல இனறெனிைம் கெண்டிக்ககா ெரிைா?”, ெராத கண்ணீனர
துனைத்தொகற சொன்னாள் . “அக்கா அசதல் லாம் நீ ங் க சூப் பரா படிப் பீங் க”,
நம் பிக்னகைாக சொன்னாள் லஷ்மி. “லெ்சு............, உனக்கு கஜாசிைம் கூை சதரியுமா?
சொல் லகெ இல் ல............., ஆனா உனக்கு கஜாசிைம் சதரிந்த அளவு என்னன சதரிைனல”,
சபாை் ைாக விைந்தாள் . “கபாங் கக்கா ககலி பண்ணாதீங் க”, சொல் லிவிை்டு அடுத்த
மகிழ் ெசி ் க்கு அனைைாளம் . இன்னனக்கு அந்த சபாண்ணுக்கு ொழ் க்னகயிகல ெந்கதாஷமான
நாள் இல் னலைா? அதனால் கபாை்டு இருக்காங் கன்னு".
உைகன அந்த சின்னபிள் னள அெங் க அம் மாகிை்கை திரும் ப ககை்டுது,அப் ப, மாப் பிள் னள ஏன்
கருப் புக் கலர் ககாை் சூை் கபாை்டுருக்காருன்னு?
இப் கபா எனக்கு பதில் சொல் லு நான் அந்த ககள் வினை ககை்ைதில் என்ன தப்பு, அந்த சின்ன
புள் னளக்கக அந்த ெந்கதகம் ெரும் சபாழுது, எனக்கு ெந்கதகம் ெராதா?, முகத்னத அப் பாவிைாக
னெத்துக்சகாண்டு அர்ெ்ெனா ககை்க, தன்னன மீறி சிரித்துவிை்ைாள் னெஷாலி.
அெள் சிரிக்கவுகம,இது நல் ல புள் னளக்கு அழகு. இனிகமல் எப் பவும் இப்படி சிரிெ்ெ முகமாககெ
இருக்கணும் ெரிைா?, அெளிைம் சொல் லிவிை்டு அெனளயும் இழுத்துக் சகாண்டு, கானலக்
கைன்கனள முடிக்க சென்றாள் .
அர்ெ்ெனாவின் னககனள பிடித்துசகாண்டு னெஷாலி சொன்னாள் ,கதங் க்ஸ்,எதுக்கு.........?,
ககை்ைொறு ொயில்
நுனரயுைன் ப் சரஷ் செை் துசகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா.
ஒன்றுமில் னல என்பதுகபால் தனலனை ஆை்டிவிை்டு குளிக்க சென்றாள் . மனதுக்குள் சிரித்துக்
சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா. எை்டுமணிக்கு ொப்பாை்டு ோலில் இருந்தார்கள் இருெரும் .
அங் கிருந்த அனனெருக்கும் கெர்த்து ஒற் னறோை் னை உதிர்த்துவிை்டு, ொப் பிை அமர்ந்தாள் .
அங் கக பரிமாற லஷ்மி ெந்தாள் .லெ்சு........, இன்னனக்கு எனக்கு பஸ்ை்கை கிளாஸ். நான் எந்த
ெம் புக்கும் கபாகாமல் நல் லபடிைா இந்த படிப் னப முடிக்கணும் னு எல் லாம் ெல் ல இனறெனிைம்
கெண்டிக்ககா ெரிைா?, ெராத கண்ணீனர துனைத்தொகற சொன்னாள் .
அக்கா அசதல் லாம் நீ ங் க சூப் பரா படிப் பீங் க, நம் பிக்னகைாக சொன்னாள் லஷ்மி.
லெ்சு............, உனக்கு கஜாசிைம் கூை சதரியுமா? சொல் லகெ இல் ல............., ஆனா உனக்கு கஜாசிைம்
சதரிந்த அளவு என்னன சதரிைனல, சபாை் ைாக விைந்தாள் .
கபாங் கக்கா ககலி பண்ணாதீங் க, சொல் லிவிை்டு அடுத்த கைபிள் கநாக்கி சென்றாள் . “லெ்சு, நீ
சொல் லுறது ஒண்ணு, செை் யிறது ஒண்ணா இருக்கு. அசதன்ன என்னன கபாங் கக்கான்னு
சொல் லிை்டு நீ கபாற”, அெள் குரலில் கபசி, அெனள ககலி செை் தாள் . னெஷாலிதான் இெள்
முதுகிகல கபாை்ைாள் . “அெனள அெ கெனலனை பாக்கவிடு, மரிைா முனறெ்சு பாக்குது”,
அெள் காதில் முணுமுணுத்தாள் . “அப் படிைா........? இப் கபா பாகரன்”, “குை் கமார்னிங்
மரிைாக்கா”, னெஷாலி அெள் என்ன செை் ைகபாகிறாள் என்று உணரும் முன்கப எழுந்து,
மரிைாவுக்கு ொழ் த்து சொல் லிவிை்ைாள் . அங் கிருந்த அனனெருகம ஒரு நிமிைம்
ொப் பிடுெனத நிறுத்திவிை்டு, அர்ெ்ெனானெ திரும் பி பார்த்துவிை்டு, சிரிப் னப கனைொயில்
அமுக்கி, ொப் பிை துெங் கினார்கள் . மரிைாவுகம ஒரு நிமிைம் தினகத்தது. பிறகு கெறு ெழி
இல் லாமல் “குை்கமார்னிங் ”, என்று சமதுொக சொல் லிவிை்டு அங் கிருந்து சென்றுவிை்ைது.

“எப் படி என் ொமர்த்திைம் ?”, னெஷாலியிைம் ககை்க, அெள் தனலயிகலகை அடித்துக்
சகாண்ைாள் . “சபாறானம.............”, அடிக்குரலில் சொல் லிவிை்டு அெளுகம ொப் பாை்னை
சதாைர்ந்தாள் . கல் லூரிக்கு ெந்து அலுமினி ோலில் கூடினார்கள் . தினமும் ெந்துகபாகும்
மாணவிகள் அனனெனரயும் கெர்த்து எழுபத்னதந்துகபர் அங் கக கூடி இருந்தார்கள் . கபெ்சு
ெத்தம் அந்த கை்டிைத்னதகை ஆை்டி னெத்தது. அந்த கநரம் அங் கக ெந்தார் ஸ்சைல் லா. காை்ைன்
புைனெயில் , தூக்கி கபாை்டிருந்த சகாண்னையுைன், அெரது கதாற் றகம ஒரு கம் பீரத்னத
சகாடுத்தது. “அை ஆன்டி செனமைா இருக்காங் க”, தனக்கு தாகன சொல் ல, “கேை் நீ கமனமயும்
(madam) விை்டு னெக்க மாை்டிைா?”, இெள் குணம் அறிந்த ஒருத்தி பின் னால் இருந்து
ககை்ைாள் . “இப் கபா நான் அெங் கனள என்ன கை்டி கபாை்ைா ெெ்சுருக்ககன்? விை்டு
னெக்கமாை்டிைான்னு ககக்குற?”, பின் னால் திரும் பாமகல பதில் சகாடுத்தாள் . “சகாஞ் ெம்
விை்ைால் நீ அனதயும் செை் ெ”, அெள் சொல் லிவிை்டு அனமதிைாக, “இப் கபா உனக்கு கெணும் னா
சொல் லு, அெங் கனள கபாை் ேக் பண்ணி காை்டுகறன்......... செை் ைொ..........?”, ககை்டுவிை்டு அெள்
எழுெதுகபால் செை் னக செை் ை, சுற் றி இருந்த இரண்டு மூன்றுகபர் கெர்ந்து அெனள அமுக்கி அமர
னெத்தார்கள் . சொன்ன அெள் ொதாரணமாக இருக்க, சுற் றி இருந்த இெர்களுக்குத்தான் பூமி
தனலகீழாக சுற் றிைதுகபால் , தனல சுற் றி கபாயிற் று. “என்கமல் அெ் ெளவு நம் பிக்னகைா..........?”
இெள் சகத்தாக ககை்க, “உன் னதரிைத்துகமல் எங் களுக்கு அபார நம் பிக்னக எப் பவும் உண்டு நீ
அைங் கு”, கெறு ஒருத்தி சொல் ல, சமல் லிை சிரிப் சபாலி அங் கக எழுந்தது. “அப் கபா ெரி..................”,
ஆனாலும் முடிக்கும் ொர்த்னத

அர்ெ்ெனாவுனைைதாககெ இருந்தது. “அர்ெ்ெனா அெங் க என்ன சொல் லுறாங் கன்னு

கெனி. நீ பாை்டுக்கு கபசிை்டு இருக்க?”, னெஷாலி கண்டிக்ககெ சகாஞ் ெம்
அைங் கினாள் . “னெஷு............, ரூமுக்கு ஒரு படிப் பாளி கபாதாது? ஏன் என்னனயும் உன்கனாை
கெக்குற?”, னெஷு சகாஞ் ெம் கண்னண இடுக்கி பார்க்ககெ, “அப் படிகை பம் பளிமாஸ் மாதிரி
இருக்கைா.........., ககாபத்தில் உன் கன்னம் சிெந்து கபாெ்சு பாகரன்”, இது கெனலக்காகாது
என்ற முடிவுைன் னெஷாலி ஸ்சைல் லாவின் கபெ்னெ கெனிக்க துெங் கினாள் . “கபசு னெஷு
கபசு..........., கபெமாை்ைன்னா விடு”, கதானள குலுக்கிவிை்டு, அர்ெ்ெனாவும் அெர் கபசுெனத
கெனிக்க துெங் கினாள் . “ோை் டீெ்ெர்ஸ்.........., நீ ங் க எல் கலாரும் ெருங் கால ஆசிரிைர்கள் தாகன
அதலால் தான் உங் கனள அெ் ொறு சொன்கனன். என்
சபைர் ஸ்சைல் லா, நான் உங் களது பிசிகல் கமம் , அதாெது உைற் கல் வி ஆசிரிைர். உங் களுக்கு
எந்த ெந்கதகம் , ககள் வி, விளக்கம் எது கதனெைாக இருந்தாலும் என்னன அணுகலாம் . உங் களது
எந்த ககாரிக்னகனையும் நீ ங் கள் என்னிைம் சொல் லலாம் . அதற் கு முதலில் உங் களுள் ஒருத்தனர
தனலவிைாக கதர்ந்சதடுக்க கெண்டும் . அெர்களும் நானும் எப் சபாழுதும் கநரடி
சதாைர்பில் இருப் கபாம் . எனகெ இப் சபாழுகத உங் களுக்கு இங் கக இருப் பெர்களில் தற் சபாழுது
தனலவிைாக இருக்க, ைார் சிறந்தெர் என்று நீ ங் கள் விரும் புகிறீர்ககளா அெர்கள் சபைனர
சொல் லுங் கள் ”, ககை்டுவிை்டு அெர் சிறிை இனைசெளி விை்ைார். அனனெரும் தங் களுக்குள் ளாக
கபெ துெங் கிவிை்ைார்கள் . “எந்த அப் பாவி ஜீென் சிக்க கபாகுகதா..........”, அர்ெ்ெனா
சொல் லி முடிக்ககெ, ஒரு மூனலயில் இருந்து அர்ெ்ெனாவின் சபைர் ககை்ைது. னமக்கில் ஸ்சைல் லா
சொன்னார், அது ைார் அர்ெ்ெனா? சகாஞ் ெம்
எழுந்து நில் லுங் க”, அெர் அறிவிக்ககெ, அர்ெ்ெனா கவிழ் ந்து அந்த கெரில் இருந்த னரை்டின் கபடில்
படுத்துக் சகாண்ைாள் . இப் சபாழுது பல குரல் கள் ககை்ைது. “அர்ெ்ெனா.............”, “அர்ெ்ெனா............”,
“ஏை் அர்ெ்ெனா கமம் உன்னனத்தான் ெரிைா பாக்குறாங் க எழுந்திருடி”,
பக்கத்தில் உை்கார்ந்திருந்த னெஷாலி அெனள சுரண்டினாள் . ‘ஏன் பாக்கமாை்ைாங் க?,
என்னனத்தான் அெங் களுக்கு முன்னாடிகை சதரியுகம’, மனதுக்குள் கள புலம் பிக் சகாண்ைாள் .
இப் சபாழுது கெறுஒரு அர்ெ்ெனா எழுந்து நின் றாள் . அழுதுவிடுபெள் கபால்
நின் றுசகாண்டிருந்தாள் அெள் . “ேப் பா நான் தப் பிெ்கென்”, அெள் ெந்கதாெம் சநாடிகள்
கூை நீ டிக்கவில் னல. “கமம் இந்த அர்ெ்ெனா இல் னல”, இது
கெசறாருத்தி. ‘அைங் கமாடிக்காளுங் ககள.............’, அலுத்துக் சகாண்ைாள் .
“ஆல் அர்ெ்ெனாஸ் ஸ்ைாண்ை்அப் ”, ஸ்சைல் லா சொல் லகெ, கெறு ெழியில் லாமல் எழுந்து நின் றாள்
அெள் . சமாத்தம் மூன்றுகபர், “எல் கலாரும் முன்னாடி ொங் க”. “ஏை் னெஷு அெெரமா
எனக்சகாரு புது கபர் னெடீ..........., எல் கலாரும் இந்த கபனர பிடிெ்சு சதாங் குறாங் க”,
னெஷுவும் மற் றெர்களும் நமுை்டு சிரிப் பு சிரிக்க, எெ் ெளவு முடியுகமா, அெ் ெளவு நிதானமாக
முன்னால் சென்றாள் . மூன்றுகபரின் சபைர்கனள ககை்க, ஒருத்தி அர்ெ்ெனாசுதா, ஒருத்தி
அர்ெ்ெனா சமர்லின், மூன்றாெது அர்ெ்ெனா கிறிஸ்கைாபர். ோஸ்ைலில் இருந்த அனனெரின்
சமாத்த ொக்கும் , அர்ெ்ெனா கிறிஸ்கைாபருக்கக விழ, கெறு ெழி இல் லாமல் தற் காலிகமாக,
அர்ெ்ெனா தனலவிைாக கதர்ந்சதடுக்கப் பை்ைாள் . ‘எல் கலாரும் கெர்ந்து ஆப்பு ெெ்சுை்டீங் களா?’,
மனதுக்குள் கறுவிக்சகாண்கை செளிகை சிரித்தாள் . “கன்க்ராை்ஸ்”, னக குலுக்கினார் ஸ்சைல் லா.
“கதங் க்யூ கமம் ”,
பதிலுக்கு புன் னனகத்தாள் . “ஓகக டீெ்ெர்ஸ், இனிகமல் நான் தரகெண்டிை
இன்ஸ்ை்ரக்ஷன்ஸ் எல் லாெற் னறயும் உங் க லீைர்ைை
் சொல் லி அனுப் புகிகறன். அதுெனர நீ ங் க
சகாஞ் ெம் அனமதிைா இருங் க”, சொல் லிவிை்டு அர்ெ்ெனானெ அனழத்துக்சகாண்டு,
செளிகைறினார். “அர்ெ்ெனா, என்கனாை ொ?”, அலுெலக அனறக்கு சென்று, ஒரு சரஜிஸ்ைனர
அெளிைம் சகாடுத்தார். “இதில் இப் கபா கெர்ந்திருக்கும் நூறு கபகராை கநம் ஸ் இருக்கு”. ‘அனத
நான் என்ன செை் ைணும் ?’. “அெங் க எல் கலாரும் ெந்து இருக்காங் களா............?”. ‘அப் படி
ெந்துருந்தா மை்டும் ..........’. “அப் படி ெந்திருந்தால் அெங் க எல் கலாருக்கும்
அை்சைண்ைன்ஸ் எடு”. ‘எனக்கு நல் ல கெனல’. “ெராதெங் கனளயும் லிஸ்ை்அவுை் பண்ணு”. ‘இது
என்னாத்துக்கு’. “எதுக்குன்னா........?”. ‘அனிைாைத்துக்கு ெரிைா கபசுறாங் ககள.....!’. “இங் கக
இருக்கும் ோலில் உங் ககளாை ஸ்ைடி கிை், சமாத்தம் நூற் றி எழுபதும் அங் கக அகரஞ் பண்ணி
இருக்காங் க”. ‘அதான் அகரஞ் பண்ணிை்ைாங் ககள, பிறகு நான் என்ன
செை் ை?’. “ெந்திருப் பெர்கள் அனனெருக்கும் சகாடு ெரிைா?”. ‘ஓ........ அப் படி........., ஸ்கைார் கீப் பர்
கெனல சகாடுக்கத்தான் இெ் ெளவு பில் ை்ைப் பா’. “இதுதான் உன் முதல் டியூை்டி”. ‘இசதல் லாம்
எனக்கு ஒரு சபாளப் பு..........., அர்ெ்ெனா உன் நினலனம கராம் ம் மம் ம் ம் ப கமாெமாகும் கபால
இருக்கக’, கண்கனள மூடி, தனலனை ஆை்டிைொகற, கைாசித்துக்

சகாண்டிருந்தாள் . “நான் சொல் லிை்கை இருக்ககன். நீ பதிகல சொல் லாமல் நிக்கிற?”, அெனள
ெந்கதகமாக பார்த்தார். “அதான் சொல் லிை்டுதாகன இருக்ககன்”, “என்னது?”, ‘ஆோ உளறிை்டிகை
அெ்சு............, ெம் மாளி, ெம் மாளி’. “இல் ல......... எல் லாத்னதயும் ெரிைா செஞ் சுடுகறன்னு
சொல் ல ெந்கதன். நாக்கு சகாளறிடுெ்சு, இல் ல ஒளறிடுெ்சு”, சகாஞ் ெம் தடுமாறினாள் . “அர்ெ்ெனா,
இது வினளைாடும் விஷைம் இல் னல. நூற் றி எழுபது கபனர நீ தான் ெமாளிக்கணும் . இப் படி
வினளைாை்டுத்தனமாக இருந்தால் ெரி ெராது புரியுதா?”, சகாஞ் ெம்
அழுத்தமாக சொன்னார். “இருக்காகத......? குனறயுகம.........?”, தனக்குள் சொல் ெதுகபால் ெத்தமாக
சொன்னாள் . “என்ன குனறயும் ..........?”.
“எண்ணிக்னகதான்........”, உறுதிைாக சொன்னாள் . “அசதல் லாம் குனறைாது. இன்னும் இரண்டு
மாதங் களில் எல் லா சீை்டும் பில் பண்ணிடுொங் க”. “நான் அனத சொல் லனல”. “பிறகு......?”. “நான்
ெமாளிக்ககெண்டிை ஆை்கனள சொன்கனன்”. “அசதப் படி, நூற் றி எழுபது சீை் அப் கபா
எல் கலானரயும் நீ தான் ெமாளிக்கணும் . பிறகு ைார் ெருொங் க?”, கண்டிப் பு ஏறிைது அெர்
குரலில் . “அது இல் ல கமம் , என்னன நாகன கெனிெ்சுப் கபன் . அப் கபா நூற் றி அறுபத்தி
ஒன்பதுதாகன ெரும் . நான் சொன்ன கணக்கு ெரிதாகன?”, அெள் அப் பாவிைாக முகத்னத
னெத்துக்சகாண்டு ககை்ைாள் . “இப் கபாதான் சொன்கனன்......., இந்தமாதிரி வினளைாை்டுத்தனமா
இருக்காகத என்று, முதல் ல இப் படி கூைக்
கூை கபசுெனத நிப்பாை்டு புரியுதா?”, அெர் குரலில் இருந்த உறுதியில் அர்ெ்ெனாகெ சகாஞ் ெம்
மிரண்ைாள் . “ெரி கமம் அண்ை் ொரி......”, அெள் குரல் அெளுக்கக ககை்கவில் னல. “அசதன்ன ககலி
செை் யும் கபாது குரல் அெ் ெளவு ெத்தமா இருந்தது. மன்னிப் பு ககை்கும் கபாது இப் படி
உள் கள கபாை் டுெ்சு”. “மன்னிெ்சுடுங் க.........”, னதரிைமாக சொன்னாள் . ெந்த புன் னனகனை
சதாண்னை குழியிகலகை புனதத்தார். “ெரி நீ இப் கபா கபாகலாம் ”, அெனள அனுப் பினார். ‘நீ
இப் கபா கபாகலாமாம் .............. இல் லன்னாமை்டும் நான் அங் கககைொ இருப் கபன். ேப் பா என்ன
கபெ்சு கபசுது? கைை் கபை்ரிக் உன் நினலனம சராம் ப குஷ்ைம் தாண்ைா’, கைாெனனயிகலகை
அலுமினி ோனல சநருங் கினாள் . “ோை் ........., ோை் ........... ோை் ........... ப் ரண்ை்ஸ், இப் கபா
நாம எல் கலாரும் சதகரொ ோல் க்கு கபாகணும் . அங் கக நம் மகளாை ஸ்ைடிகிை் இருக்கு. அது
உங் களுக்கு கெணும் னா நான் சொல் லுறனத நீ ங் க செை் ைணும் . செை் வீங் களா?”,
புைல் கபால் நுனழந்து பைபைசென சபாரிந்தாள் . இெளது திடீர் ெருனகைாலும் , பைபை கபெ்ொலும்
அங் கக அனமதி நிலவிைது. அனத பைன்படுத்தி, சரஜிஸ்ைரில் இருந்த சபைனர ஒெ் சொன்றாக
படித்தாள் . அெர்கள் எழவுகம, “நான் சபைர் ொசிக்க ொசிக்க, அெங் க ஒெ் சொருெர கபாை் , உங் க
நம் பர் சீை்டில் இருக்கும் கிை்னை எடுத்துை்டு கிளம் பலாம் ெரிைா?”, அெள் கெனலனை ெரிைாக
செை் ைகெ, கூை்ைம் அனலகமாதும் என ஸ்சைல் லா எதிர்பார்க்க, ஒெ் சொருெராக சென்று தங் கள்
சபாருை்கனள எடுத்து சென்றனத விைப் பாக பார்த்தொகற நின் றிருந்தார் அெர். இதற் குமுன்
இருந்த லீைர்ஸ் எல் லாம் , ெருனகப் பதிவு எடுத்து முடித்த பிறகு, அனனெனரயும் சமாத்தமாக
ோலுக்கு அனுப் புொர்கள் . அங் கக ஒகர கூெ்ெலும் குழப் பமுமாக இருக்கும் .
ஆனால் அர்ெ்ெனாகொ, ஒெ் சொருெராக அனுப் பகெ, அனனெரும்

நிதானமாக அெர்கள் சபாருை்கனள எடுத்துக்சகாண்டு சென்றார்கள் . ‘மருமக நல் ல

மூனளக்காரிதான். என்ன சகாஞ் ெம் ொை் தான் அதிகம் ’, சகாஞ் ெம் சபருனமைாக எண்ணிக்
சகாண்ைார். அனனெரும் சென்றபிறகு, அர்ெ்ெனாவும் , னெஷாலியும் இறுதியில் சென்றார்கள் .
சென்றெர்கள் தினகத்தார்கள் . அங் கக இெர்களது கிை்ைாக, பத்து னபல் , பதிசனான்று
கநாை்டுபுத்தகம் , இருபது ொை், A4 கபப் பர் பண்ைல் ஒன்று, ொதா கபப் பர் பண்ைல் ஒன்று, சீருனை
ெரீ, அதற் கு அளவு ஜாக்சகை் னதக்க துணி, அனனத்தும் அங் கக இருந்தது. “அர்ெ்ெனா இது
எல் லாத்னதயும் ஒகர கநரமா எப் படி எடுத்துை்டு கபாக முடியும் ? கபொமல் சகாஞ் ெம் சகாஞ் ெமா
எடுத்துை்டு கபாகலாமா?”, னெஷாலி மனலப் பாக ககை்ைாள் . “ஆமா பிறகு.........?, இப் கபா நான்
அதுக்கு அதிர்ெ்சி ஆகனல, காகலஜில் மூணு சரக்கார்ைஸ
் ் முடிக்ககெ முழி பிதுங் கும் . இங் கக
என்னன்னா இெ் ெளவு சகாடுத்துருக்காங் ககள, நான் அனத நினனெ்சுை்டு இருக்ககன். ேம் ............”,
சொல் லிவிை்டு ஒரு சபருமூெ்னெ செளிகைற் றினாள் . “நீ உனததான் ொங் க கபாற, முதல் ல
சகாஞ் ெம் சகாஞ் ெமா எடுத்துை்டு கபாகலாம் ”. “ம் ........ நீ எடுத்துை்டுகபா. நான் நம் ம PT – னை
பாத்துை்டு ொகறன்”, சொல் லிவிை்டு அெள் பதினல
எதிர்பார்க்காமல் சென்றுவிை்ைாள் . “எக்ஸ்க்யூஸ் கமம் . அை்சைண்ைன்ஸ் எடுத்துை்கைன்.
கிை்டும் சகாடுத்துை்கைன். ோனல க்களாஸ் பண்ணணும் ............, ஏன்னா? அங் கக மீதி கிை் எல் லாம்
அப் படிகை இருக்கு”, சொன்னொறு சரஜிஸ்ைனர அெரிைம் சகாடுத்தாள் . “ெரி சமாத்தம்
எத்தனனகபர் ெந்திருந்தார்கள் ?”. “எழுபத்தி ஆறு. அதில் அறுபதுகபர்
ோஸ்ை்ைல் ல இருப் பெர்கள் தான். மீதி பதினாறுகபர் தினமும் ெந்து கபாகிறெர்கள் . இதில்
ஆறுகபர் நானளக்கு ெந்து அெங் க கிை்ை எடுத்துை்டு கபாறதா சொல் லி இருக்காங் க”,
மனைதிறந்த செள் ளமாக சகாை்டினாள் .

ஸ்சைல் லாவின் கண்களில் பாராை்டு மின்னி மனறந்தது. “ெரி கெற ஏதாெது சொல் லணுமா?”,
ககை்ைார். “ஆமா முக்கிைமான ஒரு விஷைம் சொல் லணும் . நம் ம காகலஜ் கநம் கபார்னை சகாஞ் ெம்
மாத்த சொல் லிடுறீங் களா? படிக்ககெ நாராெமா இருக்கு”, பாராை்டு சதரிந்த அெர்
விழிகளில் இப் சபாழுது ககாபத்தின் ொைல் . இெள் அைங் குொளா? இல் னல சபாறுப் புகள்
இெனள அைக்குமா? பார்க்கலாம் ............
பகுதி - 11 குறும் புகள் னைய் யும் உன் விழிகளில் விழுந் து மீள முடியாமல்
தத்தளிக் கின்லறன் உன் விழிகசள ஒரு நிமிடம் மூடிக்னகாள் மூை்னைடுத்துக்
னகாள் கிலறன் இல் சலலயல் மூர்ைச ் ையாகி விடுலென் நான்................. அர்ெ்ெனாவின்
செைல் களில் திறனமனை கண்டு பூரித்துப் கபாயிருந்த ஸ்சைல் லா, அெளிைம் இன்னும்
ஏதாெது சொல் லகெண்டுமா? என்று ொதாரணமாக ககை்க, அர்ெ்ெனா சொன்ன விஷைத்னத
ககை்டு ககாபம் சகாண்ைார். “அர்ெ்ெனா என்ன சொல் லுற?”, இதுெனர இருந்த
இளக்கம் குனறந்திருந்தது அெர் குரலில் . “ஆமா கமம் ..........., நீ ங் ககள செளிகை நின் று ஒருமுனற
நம் ம காகலஜ் கநம் கபார்னை ொசித்து பாருங் ககளன் உங் களுக்கக புரியும் ”, அெனர
ெலுக்கை்ைாைமாக அனழத்துெந்து காண்பித்தாள் .
ொசித்த அெருகம சகாஞ் ெம் தினகத்தார். ‘ெ்கெ............., இனத எப் படி கெனிக்காமல் விை்கைாம் ’,
தனக்குள் ககை்டுக் சகாண்கை, “இனத எப் கபா நீ பார்த்த?”. “ெந் த அன்னனக்கக முதல் ல,
பார்னெயில் விழுந்தது இதுதான். உெ........, கபனர பாருங் க...........”. “கபாதும் ..........”, கமகல சொல் ல
கபானெள் அெரது இறுகிை குரலில் அனத பாதியில் நிறுத்தினாள் . “நல் லதுக்கக காலமில் னல”,
ொை் க்குள் முணுமுணுத்தாள் . “என்ன சொன்ன?”, அெர் ககை்ககெ, “இனிகமல் நீ ங் க
பாத்துப் பீங் கன்னு சொன்கனன். ஹி.... ஹி...”, அெள் சிரிப் கப அெள் கெறு எதுகொ சொல் லி
இருக்கிறாள் என்பனத உணர்த்திைது. “ஓகக கமம் நான் கிளம் பை்டுமா?”, அனுமதி
ககை்ைாள் . “ெரிம் மா கிளம் பு, ஒரு நிமிஷம் ..........., உன்கனாை கிை் எடுத்துை்டிைா?”, அக்கனறைாக
ககை்ைார். “இகதா அனத எடுத்துை்டுதான் ரூம் க்கு கிளம் புகறன்”, சொல் லிவிை்டு அங் கிருந்து
சென்றாள் . “அர்ெ்ெனா........., உன்கனாை கரால் நம் பர்.......?”, “பதினனத்து...........”, திரும் பி
பார்க்காமகல பதில் சொன்னொகற சென்றாள் . “இெனள எதில் கெர்க்கன்கன சதரிைனல?
சிலகநரம் முதிர்ெ்சிைா செைல் படுறா. சிலகநரம் அதிகமா வினளைாை்டுத்தனம் . இப் கபா பாரு.........,
என்ன அொல் ை்ைா பதில் சொல் லிை்டு கபாறா? நின் னு பதில் சொன்னால் ஆகாதா இெளுக்கு?
ேம் ........”, ஒரு மூெ்னெ செளிகைற் றிவிை்டு அனறனை பூை்ை சென்றார். அர்ெ்ெனா அனனத்னதயும்
ஒகர கநரத்தில் எடுத்து சென்றுவிைலாம் என்ற எண்ணத்தில் , சமாத்தமாக எடுத்துக்சகாண்டு
செளிகை ெர, அதற் குள் ளாககெ சகாஞ் ெம் மூெ்சுொங் கிைது அெளுக்கு. ‘சகாஞ் ெம்
உணர்ெ்சிெெப் பை்டுை்கைாகமா? இப் கபா என்ன? இங் கககை சகாஞ் ெம் ெெ்சுை்டு

கபாை் ைலாம் ’, முடிவு செை் து திரும் பும் கெனளயில் , அெள் னகயிலிருந்து சமாத்தமாக ொங் கிைது
ஒரு ெலிை கரம் . “ைார் அது..........? கபை்ரிக் நீ ைா........? நீ எங் கக இந்தகநரம் .........?”, ககை்ைொகற
சமாத்தமாக அென் கரங் களில் சகாடுத்துவிை்ைாள் . “அம் மானெ வீை்டுக்கு கூை்டிகபாக ெந்கதன்.
பார்த்தால் நீ இந்த மூை்னைனை ெெ்சுை்டு கஷ்ைப்பை்டுை்டு இருந்த, ெரி சேல் ப் பண்ணலாம் னு
ெந்கதன். ஆனால் ெந்தது தப் புன் னு இப் கபா புரியுது”, அெள் சமாத்தமாக தன்னிைம்
தள் ளிவிை்ைனத கிண்ைல் செை் தான். “இதுக்கக இப்படி ெலிெ்சுகிை்ைா எப் படி கபை்ரிக்?
இன்னும் எெ் ெளவு சுமக்ககெண்டி இருக்கு. ெரி சராம் ப கஷ்ைப் படுற நான் சகாஞ் ெம்
எடுத்துக்ககறன்”, சபருந்தன்னமைாக அதில் இருந்த சீருனை புைனெனை எடுத்துக்
சகாண்ைாள் . “ஆமா அது சராம் ப கனம் தான்..........., அனத எடுத்ததும் அப் படிகை பாதி கனம்
குனறஞ் சுடுெ்சு”, ககலி செை் தான். “இப் கபா என்னங் குற.......? எடுத்துை்டு ெர
முடியுமா......? முடிைாதா....?”, அெள் கறார் குரலில் ககை்க, “கெண்ணா உன்னனயும் கெர்த்து
தூக்கிை்டு கபாக நான் தைார்தான்”, அெனள ஒரு மாதிரி பார்த்தொறு
பதில் சொன்னான். “அப்படிைா.........? அப் கபா நான் சரடி என்னனயும் தூக்கு, சீக்கிரம் .......”,
கண்களில் குறும் பு மின்ன, நின் ற இைத்தில் நின் று அெனனப் பார்த்தாள் . ‘ராை்ெசி, இப் கபா
முடிைாதுன்னு சதரிஞ் கெ எப் படி நிக்கிறா பாரு?’, மனதுக்குள் கள செதும் பினான். “என்ன இப் கபா
என்னால் தூக்க முடிைாது என்ற னதரிைம் ......?”, அெனள ஏற இறங் க பார்த்து இளக்காரமாக
ககை்ைான். “இப் கபாகூை உன்னால் முடியும் ”, வினளைாை்ைாக சொல் கிறாளா? இல் னல நிஜமாககெ
சொல் கிறாளா? என்று அென்தான் குழம் பி கபானான். “என்ன பதினலகை காகணாம் ..........?
எங் ககைா நிஜமாகெ உன்

முதுகில் சதாத்திக் சகாண்டு விடுகெகனா என்று பைந்துை்டிைா? பைப் பைாகத அப் படி எல் லாம்
செை் ைமாை்கைன்”, அெனுக்கு சபாை் ைாக னதரிைம் சொன்னாள் . “நீ செஞ் ொலும் செை் ெ”, அென்
சொல் ல, “செை் ை மாை்கைன்”, அெள் குரல் அெனனகை தினகக்க னெத்தது. “ெரி அனத விடு,
இப் கபா இனத ொங் கிை்டுகபாை் உன் ரூமில் னெக்கிற எண்ணமாெது இருக்கா? இல் னல நாகன
உன் ரூமுக்கு எடுத்துை்டுெந்து சகாடுக்கணுமா?”, கபெ்னெ மாற் றினான். அப் சபாழுதுதான்
உணர்ந்தாள் அெர்கள் ோஸ்ைலின் முன் நிற் பனத. “இங் கக ோஸ்ைலுக்குள் சஜன்ை்ஸ் எல் லாம்
ெரக் கூைாது”, சகத்தாக சொல் லிவிை்டு அெனிைமிருந்து பாதி கிை்னை ொங் கிக் சகாண்டு
சென்றாள் . “அப் படிைா............? அப் கபா அன்னனக்கு னநை் மை்டும் அெங் க அனுமதி சகாடுத்தா
ெந்கதன் நான்........?”, ஒற் னற புருெம் தூக்கி, அெனளகை இனமக்காமல் பார்க்க, அென் குரலில்
ஒரு நிமிைம் தைங் கிைெள் முகத்தில் ஒரு சமல் லிை செை்க புன் னனக. “அப் கபா...........
நீ ங் கதான்............”, கமகல என்ன ககை்கசென்று சதரிைாமல் செை்கமும் , தைக்கமும் , கபாை்டி
கபாை்ைது. அனத ெை்சைன மனறத்துக்சகாண்டு, “சிலகநரம் விதிமுனறயில் ஒன்றிரண்டு
மாறுதல் களும் உண்கை, அதாெது ப் ளம் பர், எசலக்ை்ரீசிைன் இப் படி......, நான் உங் கனள
அப் படி நினனெ்சுக்ககறன்”, சிரிக்காமல் அெள் சொல் லிை விதத்தில் , ொை் விை்டு சிரித்தான்
அென். “ெெெெ...........”, அெனுக்கு அளெம் காை்டிவிை்டு சென்றுவிை்ைாள் . “லூசு, லூசு எப் கபா ெந்து
என்ன சொல் லுது பாகரன்...... . அப் கபா அென்தான் அன்னனக்கு என்னன ரூமில் சகாண்டுெந்து
விை்ைானா? அதுகூை சதரிைாமலா அப் படி தூங் கிகனாம் ? அெ்சு........, உனக்கு நல் லா மிதி
கெண்டி இருக்கு...., அப் படிைா தூங் குெ, இதுமை்டும் உன் அம் மாவுக்கு சதரிைணும் ......”, தனக்கு
தாகன சொன்னொகற சென்றாள் .

எதிரில் அெனள வித்திைாெமாக பார்த்த மாணவிகனள அெள் கண்டுசகாள் ளகெ இல் னல. ‘என்ன
மந்திரிெ்சு விை்ைமாதிரி இருக்க?’, என்று பார்னெைாகல வினவிை னெஷாலினை
அெை்னை செை் துவிை்டு, “நான் மீதி திங் க்ஸ் எல் லாத்னதயும் அென்ை்ை இருந்து
ொங் கிை்டு ெந்துடுகறன்..........., இல் ல நீ யும் என்கனாை ொறிைா?”, கபை்ரிக்னக தனிைாக
எதிர்சகாள் ள செை்கம் சகாஞ் ெம் தடுக்க ககை்ைாள் . “என்னது நான் உனக்கு துனணக்கா?”,
தன்னனகை கிள் ளி பார்த்துக் சகாண்ைாள் . “ஏண்டி இப் கபா உன்னனகை கிள் ளிகிை்ை?”, ககாபமாக
ககை்ைாள் . “இல் ல............., நீ கை இந்த உலகத்னத ஒத்னத ஆளா புரை்டுெ, இப் கபா என்னன
கூப் பிடுறிகை அதான்.........?”, கபாலிைாக விைந்தாள் . “சபாண்ைாை்டி............, உன்னனப் கபாை்
கூப் பிை்கைகன? என்னன சொல் லணும் , உன்னன ெந்து கெனிக்கிகறண்டி”,
தனலயில் அடித்தொகற சென்றாள் . கபை்ரிக்கிைம் எதுவும் கபொமகல, மீதி சபாருை்கனள
ொங் கி ெந்து னெத்தாள் . அெனிைம் வினைசபறவும் இல் னல. அனத அெனும் எதிர் பார்க்காமல்
சென்றுவிை்ைான். கநரம் ஒன்னற சநருங் ககெ, புைனெனை மாற் றிவிை்டு, னநை்டி
கபாை்டுக் சகாண்ைாள் . னெஷாலியுைன் கெர்ந்து லஞ் ெ் ொப்பிை்டுவிை்டு, உறங் கலாம் என்று
எண்ணும் கெனளயில் , அெளது சபைர் செளிகை ஏலம் கபாடுெனத உணர்ந்தாள் . “ஏை் எதுக்குடி
இப் கபா இப் படி கத்துறீங் க?”, அனறயில் இருந்து செளிகை ெந்து ககை்ைாள் . “அர்ெ்ெனா உன்னன
பார்க்க விசிை்ைர் ெந்திருக்காங் களாம் ”. ‘னேகைா கபை்ரிக் கிை்கை சொல் லாமகல ெந்துை்ைகன,
அெனா.....? இன்னும் கபாகனலைா...........?”, எண்ணிைொகற, உனைனை கெகமாக மாற் றிவிை்டு,
ஆெலாக கீகழ இறங் கி ெந்தாள் . செளிகை காத்திருந்தார் ஸ்சைல் லா. கமம் நீ ங் களா?
சொல் லுங் க...... என்ன

விஷைம் ? அெருைன் விசிை்ைர் அனறக்கு நைந்தொகற ககை்ைாள் . “அர்ெ்ெனா நான் காகலஜில்

உன்னிைம் இந்த கநாை்னை சகாடுக்க மறந்துை்கைன். இதுதான் உங் ககளாை முதல் அனென்சமன்ை்,
நான் உன்னிைம் ஒரு கநாை் தான் சகாடுப் கபன் . உனக்கு பதினனந்துநாள் னைம் . அதுக்குள் கள
இந்த ோஸ்ை்ைலில் இருக்கும் எல் கலாரும் இனத ககாப் பி(copy)
பண்ணி இருக்கணும் . பதினாறாெது நாள் என் கைபிள் ல உங் க எல் கலாகராை
கநாை்டும் இருக்கணும் ”, அசதன்னகமா சராம் ப ொதாரண விஷைம் என்பதுகபால்
சொன்னார். அெர் கபெ கபெ அந்த கநாை்டில் எத்தனன பக்கங் கள் இருக்கிறது என்று பார்க்க,
அந்த 260 பக்க கநாை் முழுெதும் நிரம் பி இருந்தது எழுத்து. “கமம் ..........., இது சமாத்தமும்
எழுதணுமா......?”, சகாஞ் ெம் கலக்கமாககெ ககை்ைாள் . “ஆமா ஏன்?”, புருெம் சுருக்கி, ககை்ைார்.
“இல் ல............, எனக்கு பத்து பக்கம் ஒரு நாள் எழுத முடிைாது. இதில் நான் ஒருத்தி இந்த கநாை்னை
ககாப் பி பண்ணிை்டு, பிறகு இந்த ோஸ்ைல் ல இருக்குற எல் கலாரும் ககாப் பி பண்ணனும் னா...........?
குனறந்தது நாலு மாெம் ஆகும் . நீ ங் க என்னகமா பதினனந்துநாள் னைம் தாறீங் க”,
அதிர்ெ்சிைாககெ ககை்ைாள் . “அது உன் ெெதினை சபாறுத்தது. பதினாறாெது நாள் என் கைபிளில்
கநாை்ஸ் எல் லாம் இல் லன்னா.......?, னெக்காதெர்களின் இன்சைர்னல் மார்க்கில் நான் னக
னெக்ககெண்டி ெரும் ”, இத்கதாடு கபெ்சு முடிந்தது என்பதுகபால் எழுந்து சென்றுவிை்ைார். “அது
ஏன் ஆண்ைொ எனக்கு மை்டும் , இருக்குறதும் ெரிைா ெர மாை்டிக்கு, ொை் க்கிறதும் ெரிைா இருக்க
மாை்டிக்கு. நான் உனக்கு அப் படி என்னைா சகடுதல் செை் கதன்?. உன்னன சிலுனெயில்
அனறஞ் ெது ெரிதான் கபா........”, அங் கக ைாரும் இல் னல என்ற எண்ணத்தில் ெத்தமாக
சொன்னாள் . “ஆண்ைெனரயும் விை்டுனெக்க மாை்டிைா?”, திடீசரன்று ஒலித்த
கபை்ரிக்கின் குரலில் திடுக்கிை்டு பார்த்தாள் . “விை்டு னெக்கிறதா? நாகன னகயில் சிக்க
மாை்ைானான்னு காத்துை்டு இருக்ககன் நீ கெற? ெரி எங் கக உன் அம் ம் ம் மா?”, கடுப் பாக
ககை்ைாள் . “அெங் க செளிகை ைார்ை்ைகைா கபசிை்டு இருக்காங் க. இப் கபா எங் க அம் மாகமல்
உனக்கு என்ன ககாபம் ம் ?”, அெள் அருகில் அமர்ந்தான். “உன் அம் மாகமல் எனக்கு என்ன
ககாபம் ? எல் லாம் அந்த கமம் கமலதான் ஆத்திரமா இருக்ககன். அது என்னன
படுத்துறதுக்கு, என்னனக்காெது ஒருநாள் தனலனை பிெ்சுகிை்டு இந்த காகலஜ் முழுக்க
பயித்திைமா சுத்தகபாகறன் பாகரன்”. “கேை் அறிவில் ல, என்ன கபசுற நீ . இப் கபா என்ன
நைந்தது? எதுக்கு இப் படிசைல் லாம் சொல் லுற? அறஞ் கென்னா கன்னம் சரண்டும் வீங் கிடும் .
என்ன கபசுகறாம் னு ஒரு இது கெண்ைாம் ? ெ்கெ.......”, ககாபமாக சொன்னொறு அங் கிருந்து
கிளம் ப கபானான்.
அென் னகனை அழுத்தமாக பிடித்து தடுத்தாள் . “விடு என்னன, நான் கிளம் புகறன்”, னகனை
அெளிைமிருந்து உருவினான். “தாராளமா கபா..........., ஆனால் ககாபமா மை்டும்
கபாகாகத.......”, அெனன பார்ப்பனத தவிர்த்தாள் . “ஏன்...........?”, கண்கள் மின்ன ஆர்ெமாக
ககை்ைான். “என்ன ஏன்............? பின் ன நீ மை்டும் தான் இப் கபா எனக்கு கிைெ்சுருக்க அல் லக்னக,
உன்னன விை்டுை்கைன்னா கெற ைார்ை்ை நான் சேல் ப் ககப் கபன் ”, எனதகைா
எதிர்பார்த்து காத்திருந்தென், அெள் கபெ்சில் , முகம் ககாணலாக மாறிைது. அென் முகம் கபான
கபாக்னக பார்த்து, மனதுக்குள் அெனன நினனத்து புரண்டு, புரண்டு சகக்கக பிக்சகசென்று
சிரித்துக் சகாண்டு செளிகை முகத்னத பாெமாக னெத்திருந்தாள் . அெள் முகத்தில் சிரிப் னப
காணாதெனால் , அெள் மனதில் நினனப் பனத புரிந்துசகாள் ள முடிைவில் னல. அெனுக்கு
அர்ெ்ெனானெப் பற் றி முதல் நாள் தன் தாை் சொன்னது நினனவிலாடிைது. அன்று கமரியிைம்
வினைசபற் று,
அர்ெ்ெனாவின் புனகப் பைங் கனள தன் கபானில் ொங் கிக் சகாண்டு ெந்த ஸ்சைல் லா மகனன
கதடினார். அெகனா மருத்துெமனனக்கு கிளம் பும் அெெரத்தில் இருந்தான். அெனன கை்ைாைப்
படுத்தி அமர னெத்து, தன் கபானில் இருந்த அர்ெ்ெனாவின் புனகப் பைத்னத பார்க்குமாறு
சொன்னார். கெண்ைா செறுப் பாக பார்த்தான் அென். பார்த்தென் தினகத்தான், அதற் கு காரணம்
புனகப் பைத்தில் இருந்த அர்ெ்ெனா, சிறிது தனலனை ெரித்து, ஒற் னற கண்னண சிமிை்டி, நாக்னக
துறுத்தி குறும் புைன் அெனனப் பார்த்து சிரித்துக் சகாண்டிருந்தாள் . தாயின் கை்ைாைத்துக்காக
பார்த்தென், அெளது குறும் புத்தனமான புனகப் பைத்தில் விழுந்தான் என்பதுதான் ெரிைாக
இருக்கும் . அதிலும் ஒற் னற கண்ணடித்து அெள் புனகப் பைத்தில் பார்த்துக் சகாண்டிருந்த
விதம் ............, அெனன பார்த்து சிரிப் பதுகபால் , தன்னன பார்த்து குறும் புத்தனம் செை் ெதுகபால்
இருந்தது. “என்னமா.............? இப் படி ஒரு கபாை்கைானெ ொங் கிை்டு ெந்து இருக்கீங் க?”,
அதிர்ெ்சிைாக வினெ முைன்றாலும் , குரல் மகிழ் ெசி
் யில் முக்குளித்கத ெந்தது. மகனது
முகத்னதகை பார்த்துக்சகாண்டிருந்த ஸ்சைல் லாவின் கண்களில் மகனது ஆர்ெமும் , மகிழ் ெசி
் யும் ,
சிறு அதிர்ெ்சியும் விழ மறக்கவில் னல. “கபை்ரிக்............, என்ன அதிர்ெ்சிைா ககை்டுை்டு
அப் படிகை கபாை்கைானெ பாத்துை்கை இருக்க? அதில் இன்னும் நினறை கபாை்கைா இருக்கு பார்”,
தாை் சொன்னவுைன், கெகமாக அடுத்த புனகப் பைங் கனளயும் பார்க்க துெங் கிைென், தாயின்
குரலில் இருந்த ககலி, மகிழ் ெசி
் னை இனம் கண்டுசகாண்ைான் இல் னல. எனகெ அனத மூனளயில்
பதிவுசெை் ை முடிைவில் னல. கெகமாக தன் அனலகபசினை எடுத்து, ப் ளூடூத் ெழிைாக
அனனத்து புனகப் பைங் கனளயும் அனுப் பிை பிறகுதான் ஒரு நினலக்கு ெந்து, தானை நிமிர்ந்து
பார்த்தான். அெனர பார்த்த பிறகுதான்.........., தான் செை் த செைல் களின் வீரிைம் புரிந்தது.
“அம் மா.............., அது.............?”, தைக்கமாக இழுத்தான்.

“கபை்ரிக்..........., இன்னும் அப் பகிை்ை கூை சொல் லனல, அதுக்கு முன்னாடி என்ன இது............?”,
அெருக்குகம மகனின் ஆர்ெமும் , கெகமும் சகாஞ் ெம் கலக்கத்னத சகாடுத்தது. அர்ெ்ெனானெப்
பற் றி கமரி சொன்ன விஷைங் கள் அப் படி. எனகெ அெற் னற மகனிைமும் பகிர்ந்துசகாண்ைார்.
அெனளப் பற் றி சதரிைெந்த விஷைங் கள் அென் மனதில் சபரிை தாக்கத்னத ஏற் படுத்தின
என்றுதான் சொல் லகெண்டும் . இப் படி ஒரு குடும் பத்தில் பிறந்து, பாெத்துக்காக ஏங் கி, சபற் கறார்
அரெனணப் பு இல் லாமல் , குடும் ப ொழ் னெ செறுக்கும் அெள் மனநினல அெனுக்கு
புரிந்தது. “அம் மா............, நீ ங் ககள ஒரு முடிசெடுத்துவிை்டுதான் ெந்து இருக்கீங் க. உங் க
நம் பிக்னகனை நான் சபாை் ைாக விை மாை்கைன். அெ்சுதான் உங் க மருமக, அெ மனதில் இைம்
பிடிக்ககெண்டிைது என் சபாறுப் பு”, ஒரு முடிொக சொன்னான். ‘அெ்சு இனிகமல் நீ தனிைா
இல் னல. இந்த உனக்சகன்று ஒருென் நான் இருக்கிகறன். இங் கக ெந்ததுமுதல் நீ என்
நிழலில் தான் இருப் பாை் . உன்னன இனிகமல் தனினமனை உணரகெ விைமாை்கைன். உன்னன
அன்புக்கு ஏங் கவும் விை மாை்கைன்’, மனதுக்குள் தனக்கு தாகன சொல் லிக் சகாண்ைான். “என்ன
பகல் கனவு அப் படி............., ரிக்.............”, அென் னகனை பிடித்து உலுக்ககெ, நனவுக்கு ெந்தான். “ெரி
நான் கிளம் புகறன்”, சகாஞ் ெம் ெமாதானமாக சொல் லிவிை்டு அென் சென்றவுைன், அனறக்கு ெந்து
ெயிற் னற பிடித்துக் சகாண்டு, விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள் . னெஷாலி அெள் சிரிப் பனத
சகாஞ் ெம் கலெரமாககெ பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . “என்ன சபாண்ைாை்டி..........? என்னைா
இெ லூொயிை்ைாளான்னு பாக்குறிைா? அெ் ெளவு சீக்கிரம் ஆகமாை்கைன்”, சொல் லிவிை்டு
சிரிப் னப சதாைர்ந்தாள் . னெஷாலி இசதல் லாம் எனக்கு ெம் பந்தகம இல் லாதது என்பதுகபால்
அெனள பார்த்துவிை்டு உறங் க முைன்றாள் . “னெஷு தூங் கிைாகத, இகதா ொகறன்”,
கெகமாக செளிகைறிைெள் பத்துகபருைன் உள் கள ெந்தாள் .

‘என் தூக்கத்துக்கு கெை்டு னெக்கத்தான் இெ் ெளவு கெகமாக கபானாைா?’, என்று அெனள ஒரு
பார்னெ பார்க்க, “அம் மா தாகை நான் உன் தூக்கத்னத சகடுக்கணும் னு நினனக்கனல.
நம் மகளாை முதல் அனென்சமன்ை் சகாடுத்து இருக்காங் க. பதிமூன்றுநாள் னைம் இருக்கு. இப் கபா
எங் ககளாை எழுதுெதா இருந்தால் ொ. இல் னலசைன்றால் தூக்கத்னத கான்ை்டினியூ பண்ணு”,
சொல் லிவிை்டு ஒரு கநாை்னை எடுத்துக் சகாண்டு எழுத அமர்ந்தாள் . னெஷாலியும் அடித்து
பிடித்து ஓடி ெந்தாள் . “ஏண்டி என்னன கூப் பிைாமல் எழுதிடுவிைா நீ ?”, அெள்
முதுகிகலகை கபாை்டுவிை்டு, அெர்களுைன் கெர்ந்து சகாண்ைாள் . “அர்ெ்ெனா ஒரு கநாை்னை
னெத்துக்சகாண்டு எத்தனனகபர் எழுத முடியும் ?”, ஒருத்தி முணுமுணுத்தாள் . “கேை் ஐடிைா
இல் லாமலா உங் கனள கூப் பிை்கைன். ைாராெது ஒரு ஆள் சகாஞ் ெம் ெத்தமாக ொசித்துவிை்கை
எழுதணும் , மற் றெர்கள் அெ சொல் லுெனத ககை்டு எழுத கெண்டிைதுதான். உங் கள் ள ைாருக்கு
இந்த ஐடிைா பிடிக்கனலகைா, அெங் க கெற கைாெனன சொல் லுங் க அப் படிகை செை் ைலாம் .
இன்சனாரு விஷைம் நீ ங் க எழுதி முடித்தவுைன் உங் ககளாை பத்து கநாை்டும் எனக்கு
கெணும் . அதாெது நம் மகளாை இந்த சமயின் ககாப் பிகைாை கெர்த்து பதிசனான்று. இந்த
பதிசனான்று கநாை்னையும் மீதி இருக்கும் பதிசனான்று அனறகளில் சகாடுக்கணும் . அப் படி
உங் க கநாை்னை தர முடிைாது என்று சொல் பெர்கள் தைவுசெை் து இங் கிருந்து கிளம் பிடுங் க. நான்
கெற ஆனள பாத்துக்ககறன்”, சொல் லிவிை்டு அெர்கள் முகத்னத பார்க்க, அனனெருகம அனத
ஒத்துக் சகாண்ைார்கள் . னெஷாலி ொசிக்க ொசிக்க, அனனெரும் அனத ககை்டு
எழுத துெங் கினர். இரண்டுமணிக்கு துெங் கி, இரவு பதிசனான்று மணிெனர எழுதினார்கள் .
இனையில் நான்கு முப்பதுமுதல் ஐந்து மணிெனரயும் , இரவு ஏழு முப் பது மணிமுதல் ,
எை்டு மணிெனரயும் காபி ொப் பிைவும் , இரவு உணவு ொப்பிைவும் கநரம் ஒதுக்கிக்
சகாண்ைார்கள் . எழுதி முடித்தவுைன், அனனெரிைமிருந்தும் கநாை்னை ொங் கிக்

சகாண்டு, பக்கத்து அனறகளுக்கு சென்று, அனனெனரயும் எழுப் பி கநாை்னை சகாடுத்தாள் .

நானள மானலக்குள் அெர்களின் கநாை்னை கெர்த்து, தான் சகாடுத்த கநாை்டும் கெண்டும்
என்று சொன்னாள் . மறுநாள் முதல் கானல இரண்டு மணிகநரம் மை்டும் கல் லூரி இருந்தது. ஐந்து
நாை்களுக்குள் ோஸ்ை்ைலில் இருந்த அனனெரும் முதல் அனென்சமன்ை்னை முடித்து
விை்ைார்கள் . ஸ்சைல் லாவின் கைபிளில் அெர்களின் கநாை்டுக்களும் அடுக்கி னெக்கப்
பை்ைன. புதிதாக ெரும் மாணவிகள் , வீை்டிலிருந்து ெந்துகபாகும் மாணவிகளுக்கும் கநாை்டு
சகாடுக்கப் பை்டு, எழுதி ொங் கப் பை்ைது. கல் லூரியில் இருந்த அனனத்து ஆசிரிைர்களுக்கும்
இது சதரிைெந்ததில் அனனெருக்கும் ஒகர விைப் பு. இதுெனர இருந்த கபை்ெக
் ளிகலகை,
அர்ெ்ெனாவின் கபை்ெ ் கபால ஒற் றுனமைான ஒரு கபை்ெ ் பார்த்ததில் னல என்ற சபைர்
ஒகர மாதத்தில் ொங் கி விை்ைார்கள் . கல் லூரியின் முதல் ெகர அெனள அனழத்தார்.
அெனள பாராை்ைகெண்டும் என்பது அெரது கநாக்கமாக இருந்தாலும் , அனத செளிப் பனைைாக
செை் ை ைாருகம தைாராக இல் னல. அர்ெ்ெனாவின் வினளைாை்டுத்தனமும் அனனெருக்கும்
சதரிந்கத இருந்தது. ெைது சபண்கனளப்கபால் அெள் நைந்துசகாள் ளாமல் , சின்ன பிள் னளைாக
இங் கும் அங் கும் ஓடி ஓடி கெனல செை் ெனத விைப்பாை் பார்த்தார்கள் . முதல் ெர் அனழப் பதாக
ஸ்சைல் லா ெந்து சொல் லகெ அெர்ககளாடு சென்றாள் . அங் கக செண்ணிற உனையில்
அமர்ந்திருந்தார் சிஸ்ைர் ஞானசெௌந்தரி. “ொம் மா காகலஜ் எல் லாம் எப் படி கபாகுது?”. ‘அது ஒகர
இைத்தில் தாகன நிக்குது. எங் கக கபாகணும் னு சொல் லுறாங் க’, கைாெனனைாக அெனர
பார்த்தாள் . “முதல் அனென்சமன்ை் நல் லபடிைாக முடிந்துவிை்ைதாக ககள் விப் பை்கைன் சராம் ப
ெந்கதாெம் . இப் கபா கிை்ைத்தை்ை, எல் லா சீை்டும் பில் ஆயிடுெ்சு”, ‘இனத ஏன் என்கிை்கை
சொல் லுறாங் க?’, மண்னை காை் ந்தாள் .

“எல் லா ஸ்டூைண்ை்னையும் நான் பாக்கணும் ..........”. “நான் கெண்ணா கிசரௌண்டில் அெங் கனள
ஆஜராக சொல் லொ?”, அெர் முடிக்கும் முன்கப, துடுக்குத் தனமாக ககை்ைாள் . ஸ்சைல் லா
கெகமாக அெள் னகனை பிடித்து அழுத்தினார். ‘ஆோ......, தப் பான னைம் ல ஆஜர் ஆகிை்கைாம்
கபால இருக்கக’, எண்ணிைொகற முதல் ெனர பார்க்க,
இங் கக கிை்கை ொ என்பதுப் கபால் னகைால் அனழத்தார். ‘
னேகைா கிை்கை கூப்ைடு ் அடிப் பாங் க கபால இருக்கக. இன்னனக்கு நான் ைார் முகத்தில்
முழிெ்கென்’, கெகமாக மூனளனை கெக்கினாள் . வினை கினைக்கவில் னல. ‘ெமைத்தில் மூனள கூை
கெனல நிறுத்தம் செை் யுகத’, எண்ணம் ஓடினாலும் , அெர் அருகில் சென்று நின் றாள் .

பகுதி - 12 உன் பாராட்டு மசழயில் நசனெசத விட உன் பார்செ மசழயில் நசனெது
பிடிக் குனமனக் கு................. முதல் ெர் ஞானசெௌந்தரி அருகில் சென்று நின் று அெர் முகம் பார்த்தா
ள் . கமனஜகமல் இருந்த ஒரு சஜபமானலனை எடுத்து அெள் னகயில் சகாடுத்தார். ‘இனத ைாருக்கு
சகாடுக்கணும் ’, ககள் விைாக அெனர பார்த்தாள் . “இது உனக்குத்தான், என் முன்னாடி னதரிைமா
கபசுன முதல் ஸ்டூைண்ை் நீ தான். அதுக்குத்தான் இந்த பரிசு”, ொந்தமாக சொன்னார். “நீ ங் க
பாக்கதுக்கு அெ் ெளவு பைங் கரமா எல் லாம் இல் னல..........”, சமதுொக சொன்னாள் . சமல் லிதாக
சிரித்தார். “சகாஞ் ெம் கபசினால் உைகன உன்
கெனலனை காை்டுகிறாகை. முதலில் நான் சொல் ல ெருெனத கெனி. நான் உங் கள்
அனனெனரயும் ெந்திக்ககெண்டும் . ஆனால் உங் கள் தனித் திறனமககளாடு உங் கனள
நீ ங் ககள எனக்கு அறிமுகப் படுத்த கெண்டும் . அது எப் படிசைன்று நிர்மலா உங் களுக்கு
விளக்குொங் க. நீ ங் க இப் கபா கபாங் க”, கனிொக சொன்னார். மறுத்துகபெகொ, மனதுக்குள்
கவுண்ைர் சகாடுக்ககொ மனமில் லாமல் செளிகை ெந்து காத்திருந்தாள் . ‘இனத
ஸ்சைல் லா கமகம(madam) சொல் லி இருக்கலாகம. எதுக்கு என்னன கூப் பிை்டுவிை்டு, இந்த
சஜபமானலனை தரகெண்டும் ?’, சிந்தித்தொகற அந்த சஜபமானலனை பார்க்க, ஐம் பத்து
மூன்று மணிகளுைன் கண்னண பறிக்கும் ஒளியுைனும் திகழ் ந்தது அந்த சஜபமானல. அதன்
ஒளியும் , முத்துக்களின் பளபளப் புகம அதன் வினல எெ் ெளவு இருக்குசமன்று அெளுக்கு
சொன்னது. உள் ளங் னகயில் அனத னெத்தொகற இதழ் ஒற் றினாள் , அந்த சஜபமானலனை.
சிறிது கநரத்தில் ெந்தார் ஸ்சைல் லா. “ொ அர்ெ்ெனா, இனத நாகன அசனௌன்ஸ் பண்ணுகறன்”,
அெனளயும் அனழத்துக்சகாண்டு ோலுக்கு சென்றார். செல் லும் முன்னர்
சகாஞ் ெம் சபருனமைாக அெனளயும் , சஜபமானலனையும் பார்த்தார். அெருக்கு தாகன சதரியும்
முதல் ெர் அெ் ெளவு சீக்கிரம் ைானரயும் பாராை்ை மாை்ைார் என்பது. இருெரும் ோலுக்கு ெந்தனர்.
னமக் முன்பு நின் று கபசினார். “ோை் டீெ்ெர்ஸ், இன்னும் ஒரு ொரத்தில் உங் களுக்கு
கிளாஸ் துெங் க கபாகிறது. அதற் கு முன்பு முதல் ெர் உங் கள் அனனெனரயும் ெந்திக்க
விரும் புறாங் க. அதனால் உங் கனள நீ ங் ககள உங் கள் திறனமககளாடு அறிமுகம் செை் ை
கெண்டும் . அது பாை்ைாக இருக்கலாம் , ைான்ஸ், சிறு நாைகம் , கவினத, கனத சொல் லுெது இப் படி
எதுொகவும் இருக்கலாம் . குழுொககொ, தனிநபராககொ செை் ைலாம் . ஆனால் அனனெரின்
பங் களிப் பும் இருக்க கெண்டும் ”, நிதானமாக அறிவிப் னப சொல் லிவிை்டு, ெகுப் பு
இன்று முடிந்துவிை்ைது என்று சொல் லிவிை்டு சென்றார்.
“அர்ெ்ெனா நீ என்ன செை் ை கபாற?”, னெஷாலி அர்ெ்ெனாவிைம் ககை்ைாள் . “நானா………. பாை்டு
பாைலாம் னு இருக்ககன்”, அெள் அெ் ொறு சொல் லவுகம அெளுைன் கெர்ந்து
நைந்துசகாண்டிருந்தெர்கள் நின் கற விை்ைார்கள் . அெளுைன் சென்ற அனனெர் முகங் களிலும்
கலெரம் . “என்ன பாை்டுன்னு சகாஞ் ெம் சொல் லிகைன்”, பீதிைாககெ ஒருத்தி ககை்ைாள் . “அதான்
அன்னனக்கு னநை் உங் ககிை்கை பாடி காை்டிகனகன, நீ ங் க கூை நல் லா இருக்குன்னு
சொன்னீங்ககள அந்த பாை்டுதான்”, இெள் கூலாக சொல் ல, இெனள சுற் றி
இருந்தெர்கள் தான் கபைனறந்தெர்கள் கபால் ஆனார்கள் . “நீ நிஜமாத்தான் சொல் லுறிைா?”,
வீணா ககை்ைாள் . “நான் என்னனக்காெது வினளைாை்டுக்கு கபசி பார்த்து இருக்கிைா?”, இடுப் பில்
னகனை னெத்து முனறத்து பார்த்தாள் அெனள. சிறிது கநரத்தில் ெந்தார் ஸ்சைல் லா. “ொ
அர்ெ்ெனா, இனத நாகன அசனௌன்ஸ் பண்ணுகறன்”, அெனளயும் அனழத்துக்சகாண்டு ோலுக்கு
சென்றார். செல் லும் முன்னர் சகாஞ் ெம் சபருனமைாக அெனளயும் , சஜபமானலனையும்
பார்த்தார். அெருக்கு தாகன சதரியும் முதல் ெர் அெ் ெளவு சீக்கிரம் ைானரயும் பாராை்ை மாை்ைார்
என்பது. இருெரும் ோலுக்கு ெந்தனர். னமக் முன்பு நின் று கபசினார். “ோை் டீெ்ெர்ஸ், இன்னும்
ஒரு ொரத்தில் உங் களுக்கு கிளாஸ் துெங் க கபாகிறது. அதற் கு முன்பு முதல் ெர்
உங் கள் அனனெனரயும் ெந்திக்க விரும் புறாங் க. அதனால் உங் கனள நீ ங் ககள உங் கள்
திறனமககளாடு அறிமுகம் செை் ை கெண்டும் . அது பாை்ைாக இருக்கலாம் , ைான்ஸ், சிறு நாைகம் ,
கவினத, கனத சொல் லுெது இப் படி எதுொகவும் இருக்கலாம் . குழுொககொ, தனிநபராககொ
செை் ைலாம் . ஆனால் அனனெரின் பங் களிப் பும் இருக்க கெண்டும் ”, நிதானமாக அறிவிப் னப
சொல் லிவிை்டு, ெகுப் பு இன்று முடிந்துவிை்ைது என்று சொல் லிவிை்டு சென்றார்.

“அர்ெ்ெனா நீ என்ன செை் ை கபாற?”, னெஷாலி அர்ெ்ெனாவிைம் ககை்ைாள் . “நானா………. பாை்டு

பாைலாம் னு இருக்ககன்”, அெள் அெ் ொறு சொல் லவுகம அெளுைன் கெர்ந்து
நைந்துசகாண்டிருந்தெர்கள் நின் கற விை்ைார்கள் . அெளுைன் சென்ற அனனெர் முகங் களிலும்
கலெரம் . “என்ன பாை்டுன்னு சகாஞ் ெம் சொல் லிகைன்”, பீதிைாககெ ஒருத்தி ககை்ைாள் . “அதான்
அன்னனக்கு னநை் உங் ககிை்கை பாடி காை்டிகனகன, நீ ங் க கூை நல் லா இருக்குன்னு
சொன்னீங்ககள அந்த பாை்டுதான்”, இெள் கூலாக சொல் ல, இெனள சுற் றி
இருந்தெர்கள் தான் கபைனறந்தெர்கள் கபால் ஆனார்கள் . “நீ நிஜமாத்தான் சொல் லுறிைா?”,
வீணா ககை்ைாள் . “நான் என்னனக்காெது வினளைாை்டுக்கு கபசி பார்த்து இருக்கிைா?”, இடுப் பில்
னகனை னெத்து முனறத்து பார்த்தாள் அெனள.
“ஏை் ஏண்டி அெனள தடுக்குற?”, வீணா ககை்ைாள் . ‘உனக்கு இெனள பத்தி ெரிைா சதரிைனல?’,
மனதுக்குள் நினனத்துக் சகாண்ைாள் . “இதுக்சகல் லாம் முதல் ல மூை் கிரிகைை்
பண்ணணும் ............”, சொல் லிவிை்டு சுருதி கெர்த்தாள் . அெள் செை் னகனை வித்திைாெமாக
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தனர் அனனெரும் . ேம் .......... ேும் .............. ேும் ................. சிெராத்தி
தூக் கலமது ல ா......... முதல் ராத்திரி துடங் கும் லபாது ல ாய் .......... பனி ராத்திரி ஓல ா.....
ஓல ா..... பட்டு பாய் விரி சுப ராத்திரி ஓல ா..... ஓல ா..... புது மாதிரி........ விடிய
விடிய................ சிெராத்தி தூக் கலமது ல ா......... முதல் ராத்திரி துடங் கும் லபாது....... ெத்திைமாக
அங் கக இருந்த ைாருகம, அெள் இப் படி ஒரு பாைனல பாடுொள் என்று எதிர் பார்க்கவில் னல.
அெனள எப் படி ொனை
மூை னெக்க என்று அெர்கள் கைாசிக்க, அெகளா பல் லவினை முடித்து ெரணத்துக்கு
தாவினாள் . னெப் பம் தீர ெந் ததடி லெப் பமர காத்து......... ஆ ா.. ம் ும் ... ெை்சுக உன்
கை்லைரிய உை்ைகத்த பாத்து ல ா... ல ா.. ம் ... னதப் பம் லபால தத்தளிக் கும் னைம் பருத்தி
நாத்து ம் ும் ... ம் ும் ... அம் பலத்தில் ஆடுறப் லபா உன் பதத்சத காட்டு
ம் ும் ... ம் ும் ... ராஜாமணி மாய லமாகினி லராஜா மலர் நீ ........... லதமாங் கனி லதெ ரூபினி
லதன் ொங் கலாம் நீ ......... சுப ராத்திரி ஓல ா..... ஓல ா..... புது மாதிரி........ விடிய
விடிய................ சிெராத்தி தூக் கலமது ல ா......... முதல் ராத்திரி.......... புது மாதிரி.............. அர்ெ்ெனா
பாடிை பாைலில் சுற் றி இருந்தெர்கள் அனனெரும் கதி கலங் கி கபானார்கள் . வீணானெ ஒரு
பார்னெ பார்த்தாள்
னெஷாலி. கெகமாக தனல கவிழ் ந்தாள் அெள் . இன்னும் முழுதாக பாை கபானெனள அமுக்கி
அமர னெத்தார்கள் . அர்ெ்ெனாகொ, னெஷாலினை பார்த்து , கெறு ைாருக்கும் சதரிைாமல்
கண்ணடித்தாள் . ‘அடிப் பாவி எல் லாகம சதரிஞ் சுதான் செை் யிறிைா? உன்னன என்ன செஞ் ொல்
தகும் ’, னெஷாலியின் பார்னெ ககள் வி ககை்ைது. “னெஷு.........., எல் லாம் ஒரு ஜாலிக்குதான் விடு
விடு”, அெள் காதில் கிசுகிசுத்தாள் . “நல் லகெளடி இெனள பாடிை்கை ஆடுன்னு
சொல் லாமல் விை்கைாம் ........ அப் படி மை்டும் சொல் லி இருந்கதாம் .......... என்ன ஆயிருக்கும் ?”,
தினகப் பு மாறாமகல ககை்ைாள் பிரிைா. “எல் கலாருக்கும் மூடு கிளம் பி இருக்கும் . இெ
பாைதுக்கு முன்னாடி, சரண்டு ைைலாக் சொல் லி ஆரம் பிெ்ொகள, அப்கபாகெ நாம சுதாரிெ்சு
இருக்கணும் . ொை சபாளந்து ககை்டுை்டு இருந்தது நம் ம தப் பு. ஆனாலும் ஒண்கண
ஒண்னண ஒத்துை்டுதான் ஆகணும் , சகாஞ் ெம் கூை சுருதி தப் பாமல் , அந்த பாை்கைாை பீல்
குனறைாமல் சும் மா அை்ைகாெமா பாடுனா”,
சிலிர்த்துக் சகாண்ைாள் அெள் . னெஷாலிகைாடு கெர்ந்து மற் றெர்களும் விழுந்து
விழுந்து சிரித்தார்கள் . “நல் லா தாகன இருந்தது. பிறகு ஏண்டி என்னன முழுொ பாை விைனல,
லூசுங் களா?”, அலுத்துக் சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா. “உனக்கு இப் படி ஒரு கெனலகெற இருக்காடி?
ஆத்தாடி இதுக்குகமல என்னால முடிைாது?”, தனலக்குகமகல னகசைடுத்து
கும் பிை்ைாள் . “னெஷு........., நீ இந்த ைைலாக் சொன்னாலாெது நான் ஒத்துப் கபன் . அசதன்னடி அெ
இப் படி சொல் லுறா?”, னெஷாலிக்கு மை்டும் ககை்குமாறு அெள் காதில்
சொன்னாள் . அர்ெ்ெனாவின் சதானையில் நறுக்சகன கிள் ளினாள் னெஷாலி. “மெகள ொனை
சதாறந்த சகான்னுடுகென்”, அெளும் அகத குரலில் அெளுக்கு பதில் சகாடுத்தாள் . அர்ெ்ெனாவின்
பழக்கத்தில் இதுவும் ஒன்று. னெஷாலியும் அெளும் தனிைாக இருக்கும் சபாழுது அெனள
எெ் ெளகொ ககலி செை் ொள் . சபாண்ைாை்டி என்றுதான் அனழப் பாள் . அண்ணானெ னெத்து
அெனள கிண்ைல் செை் ொள் . ஆனால் கூை்ைத்தில் ஒரு சபாழுதும் னெஷாலினை
ககலி சபாருளாக்ககெ மாை்ைாள் . அது னெஷாலிக்கும் சதரியும் . எனகெதான் அெர்கள்
நைப் பு, தனித்துெமாக சதாைர்ந்தது. “என்ன உங் களுக்குள் ள ரகசிைம் ”, னெஷாலியும் ,
அர்ெ்ெனாவும் தனிைாக கபசுெனத பார்த்து கெணி ககை்ைாள் . “அது ஒண்ணும் இல் னல. பாை்டு
பாடி ஒரு திறனமனை நிரூபிெ்சுை்ை, அடுத்து கஜாக் சொல் லுன்னு சொல் லுறா?”, ொமர்த்திைமாக
பதில் சொன்னாள் அர்ெ்ெனா. “இன்னுமா நீ இெனள நம் புற? அர்ெ்ெனா......., உன்கனாை
ொம் பிள் திறனமகை ஜீரணமாக எங் களுக்கு சகாஞ் ெ கநரம் ஆகும் . அதனால் இப் கபானதக்கு
கெண்ைாம் விை்டுகைன்”, அலறினார்கள் அனனெரும் . “கழுனதகளுக்கு சதரியுமா கற் பூர
ொெனன, எனக்கு ஒரு

ெந்தர்ப்பம் கினைக்காமலா கபாகும் ? அப் கபா பாடிக் காை்டுகறன் இந்த பாை்னை”, அனனெருக்கும்
ெொல் விை்ைாள் . அனத அனனெரும் இப் சபாழுது நினனத்து பார்த்துதான் கலெரமானார்கள் .
ோஸ்ைலுக்கு சென்றெர்கள் நிதானமாக ொப் பிை்டுவிை்டு உறங் க துெங் கினார்கள் . அந்த கநரம்
ெந்தாள் சபமிலா. அெனள பார்த்தவுைன், “ோை் சபமி ைார்லிங் எப் படி இருக்க. என்ன ஒன்
வீக்ன்னு சொல் லிை்டு பத்துநாளா ஆனள காகணாம் ”, அெனள தாவி அனணத்து கன்னத்தில்
முத்தமிை்ைாள் . இெளது அதிரடியில் மிரண்ைாள் அெள் . “இல் ....ல ஊருக்கு கபாை் ை்கைாம் அதான்
பத்துநாள் ஆயிடுெ்சு. இங் கக காகலஜ் இருந்துதா என்ன? “நீ இந்த பழக்கத்னத விைகெ
இல் னலைா?”, கன்னத்னத தைவிைொகற, கெனலைாக ககை்ைாள் . “அை அசதல் லாம் நாம
பாத்துக்கலாம் . லஞ் ெ் ொப் ை்டிைா நீ ? இல் லன்னா கான்டீன் கபாை் ொப் பிை்டு ொ”,
அக்கனறைாக சொன்னாள் .
ககலி செை் ொள் . சபாண்ைாை்டி என்றுதான் அனழப் பாள் . அண்ணானெ னெத்து அெனள கிண்ைல்
செை் ொள் . ஆனால் கூை்ைத்தில் ஒரு சபாழுதும் னெஷாலினை ககலி சபாருளாக்ககெ
மாை்ைாள் . அது னெஷாலிக்கும் சதரியும் . எனகெதான் அெர்கள் நைப் பு, தனித்துெமாக
சதாைர்ந்தது. “என்ன உங் களுக்குள் ள ரகசிைம் ”, னெஷாலியும் , அர்ெ்ெனாவும் தனிைாக
கபசுெனத பார்த்து கெணி ககை்ைாள் . “அது ஒண்ணும் இல் னல. பாை்டு பாடி ஒரு
திறனமனை நிரூபிெ்சுை்ை, அடுத்து கஜாக் சொல் லுன்னு சொல் லுறா?”, ொமர்த்திைமாக பதில்
சொன்னாள் அர்ெ்ெனா. “இன்னுமா நீ இெனள நம் புற? அர்ெ்ெனா......., உன்கனாை
ொம் பிள் திறனமகை ஜீரணமாக எங் களுக்கு சகாஞ் ெ கநரம் ஆகும் . அதனால் இப் கபானதக்கு
கெண்ைாம் விை்டுகைன்”, அலறினார்கள் அனனெரும் . “கழுனதகளுக்கு சதரியுமா கற் பூர
ொெனன, எனக்கு ஒரு
ெந்தர்ப்பம் கினைக்காமலா கபாகும் ? அப் கபா பாடிக் காை்டுகறன் இந்த பாை்னை”, அனனெருக்கும்
ெொல் விை்ைாள் . அனத அனனெரும் இப் சபாழுது நினனத்து பார்த்துதான் கலெரமானார்கள் .
ோஸ்ைலுக்கு சென்றெர்கள் நிதானமாக ொப் பிை்டுவிை்டு உறங் க துெங் கினார்கள் . அந்த கநரம்
ெந்தாள் சபமிலா. அெனள பார்த்தவுைன், “ோை் சபமி ைார்லிங் எப் படி இருக்க. என்ன ஒன்
வீக்ன்னு சொல் லிை்டு பத்துநாளா ஆனள காகணாம் ”, அெனள தாவி அனணத்து கன்னத்தில்
முத்தமிை்ைாள் . இெளது அதிரடியில் மிரண்ைாள் அெள் . “இல் ....ல ஊருக்கு கபாை் ை்கைாம் அதான்
பத்துநாள் ஆயிடுெ்சு. இங் கக காகலஜ் இருந்துதா என்ன? “நீ இந்த பழக்கத்னத விைகெ
இல் னலைா?”, கன்னத்னத தைவிைொகற, கெனலைாக ககை்ைாள் . “அை அசதல் லாம் நாம
பாத்துக்கலாம் . லஞ் ெ் ொப் ை்டிைா நீ ? இல் லன்னா கான்டீன் கபாை் ொப் பிை்டு ொ”,
அக்கனறைாக சொன்னாள் .
“சபமி ஊர்ல இருந்து நீ தனிைாொ ெந்த?”, அெளிைம் கபெ்சு சகாடுத்தாள் . “இல் ல, என்கனாை என்
அம் மாவும் ெந்தாங் க”, அழுகியினூகை சொன்னாள் . “உன்னன விை்டுை்டு ஊருக்கு
கபாயிை்ைாங் களா?”. “இல் ல இன்னும் ஒரு ொரம் என் சித்தி வீை்டில் தான் இருப் பாங் க. பிறகுதான்
ஊருக்கு கபாறாங் க”. “பிறகு என்ன கெனலனை விடு. இன்னனக்கு விைாழக்கிழனம நானளக்கு
செள் ளி, மறுநாள் ெனி. அன்னனக்கு நீ உன் அம் மானெ பார்க்க கபாகலாகம”, உற் ொகமாக
சொன்னாள் . “அசதப் படி முடியும் ?”, ெந்கதகமாக ககை்ைாள் . “அதாெது ொறது நாலாெது ெனி.
நாலாெது, சரண்ைாெது ெனி நம் மகளாை கலாக்கல் கார்டிைன் வீை்டுக்கு கபாகலாம் . கொ இப் படி
அழாமல் னதரிைமா இரு. உன்கனாை அம் மானெ பாரு, உனக்காக என்னகெண்ணா செை் ொங் க,
அகத கநரம் என் வீை்டில்
இருந்து, என்னன ெந்து பார்க்ககெ மாை்ைாங் க. உனக்கு அப் படிைா? நீ எப் கபா கெண்ணா உன்
சித்தி, சித்தி பெங் க எல் கலானரயும் பார்க்கலாம் . மூன்றாெது ெனி அெங் க ெந்து உன்னன
பாக்கலாம் . இப் படி இருக்கும் கபாது, கதனெயில் லாமல் அழுது உைம் னப சகடுத்துக்காகத”,
அெளுக்கு ஆறுதல் சொன்னாள் . “ெரி நமக்கு ஒரு அனென்சமன்ை் சகாடுத்து இருந்தாங் க.
அனத நான் முடிெ்சுை்கைன். இங் கக நினறைகபர் முடிெ்சுை்ைாங் க. நானளக்கு உனக்கு அந்த கநாை்
நான் தாகறன். இப் கபா ெமத்தா எனதயும் நினனக்காமல் கபாை் தூங் குவிைாம் ”. அெள்
சென்றவுைன் ககை் அருகில் செக்யூரிை்டி இருக்கிறாரா? என்று பார்க்க சென்றாள் . அங் கக அெனர
காணாமல் திரும் பி ெந்தாள் . ‘இப் கபா என்ன செை் ை?’, னகயில் இருந்த காகிதத்னத ஒரு நிமிைம்
ஏக்கமாக பார்த்தாள் . பிறகு அங் கிருந்த சிசமண்ை் சபஞ் சில் அமர்ந்து சகாண்ைாள் . இந்த
உதவினை கபை்ரிக்கிைம் ககை்கலாம் தான், ஆனால் அெனிைம் எந்த அடிப் பனையில் ககை்க என்று
சதரிைவில் னல. தந்னதயிைகமா, தனமைனிைகமா தனக்காக இதுெனர எனதயுகம
ககை்ைதில் னல. பிறகு எப்படி மூன்றாம் ஆண்மகனிைம் ககை்க? கைாெனனயிகலகை
அமர்ந்திருந்தாள் . எண்ணம் முழுெதும் கபை்ரிக்னககை சுற் றி ெந்தது. கூைகெ அென்
பார்னெகளும் ........., இப் சபாழுசதல் லாம் அென் தன்னன திருை்டுத்தனமாக பார்ப்பதுகபான்ற
உணர்வு. ஆனால் தான் பார்க்கும் சபாழுது ொதாரணமாகத்தான் பார்ப்பான். எது
சபாை் சொன்னாலும் , உள் ளுணர்வு சபாை் சொல் லாகத. அென் எந்த எண்ணத்தில் என்னுைன்
பழகுகிறான்? என் கதனெகள் எதுொக இருந்தாலும் முதல் ஆளாக கெனிக்க ெருகிறாகன. ஒரு
நாள் கூை என்னன பார்க்காமல் , அென் தரிெனம் தராமல் கபாகவில் னல. கெண்ைாம் இனத
ெளரவிடுெது நல் லதல் ல. இதுெனர ொழ் க்னகயில் என் எதிர்பார்ப்புகள்
எதுவுகம நினறகெறிைதில் னல. அது தாை் ப்பாெம் முதல் , தந்னதயின் அரெனணப் பு ெனர
எதுவும் ......... . இப் கபாழுதுமை்டும் ஏன் கபை்ரிக்கிைம் மனம் எனதகைா

எதிர்பார்க்க துெங் குகிறது?. இந்த விஷைத்தில் ஏமாற் றத்னத தாங் கிக்சகாள் ள முடியுமா என்று
சதரிைவில் னல. ேம் .........., கெண்ைாம் .........’. ‘எல் லாம் ெரி நீ அென்கிை்கை எனத
எதிர்பார்க்கிறாை் ?’. “எனதயும் எதிர் பாக்கனல”, கெகமாக பதில் சொன்னாள் . ‘எனதயும்
எதிர்பாக்கலன்னா..........., ஏன் அெனிைம் மை்டும் ஏமாற் றத்னத தாங் கிக்க முடிைாதுன்னு
நினனக்கிற?’. “முதல் ல நீ கபா, என்னன என் கபாக்கில் விகைன்”, மனொை்சியிைம் ககாபம்
சகாண்ைாள் . ‘இன்னும் எெ் ெளவு நாள் உன் கபாக்கிகலகை இருந்து, உன்னன நீ கை ஏமாத்திக்க
கபாற? இந்த சபாை் ைான முகமூடினை கிழிெ்சுை்டு எப் கபா நீ நீ ைா இருக்க கபாற?’, உள் மனம்
ககள் வி ககை்ைது. “இப் பவும் நான் நானாகத்தான் இருக்கிகறன்”. ‘சபாை் சொல் லாகத, அதுவும் என்
கிை்கைகை’.
“ெரி உண்னமைகெ சொல் லுகறன். என் இந்த முகமூடினை கழை்டிை்ைா......., என்னன சுத்தி செறுனம
மை்டும் தான் இருக்கும் . எனக்கக என்னன பார்த்தால் பாெமா இருக்கும் . எனக்கக என்னன பார்க்க
பிடிக்காது. ஆனால் இப் கபா இந்த கபாலி முகத்தால் , என்னன சுற் றி எப் சபாழுதும் இருக்கும்
நண்பர்கள் கூை்ைம் , என் உண்னமமுகம் சதரிந்தால் சிதறி கபாை் டுொங் க”, அதற் கு புரிைனெக்க
முைன்றாள் . ‘எெ் ெளவு காலம் நீ இப் படி கபாலி முகத்திகலகை ொழ கபாகிறாை் . உன்னன
உனக்காககெ கநசிக்கும் ஒருெனன நீ ஏன் ஏற் றுக்சகாள் ள கூைாது’. “அப் படி ைாரும் எனக்கு
கினைப் பார்கள் என்ற நம் பிக்னக இல் னல”, அப் படி சொல் லும் சபாழுகத கபை்ரிக்கின்
முகம் கண்முன் மின்னி மனறந்தது. ‘என்கிை்கைகை சபாை் ைா?’, மனொை்சி ஏளனமாக
ககை்ைது. “கேை் நீ என்ன நினனெ்சு கபசிை்கை கபாற?”, ககலியில் இறங் கினாள் .
‘ைார்கிை்கை கபெ்னெ மாற் றினாலும் என்கிை்கை முடிைாது’, மனொை்சி வீம் பு பிடித்தது. “அதான்
அப் படி ைாரும் கினைக்க மாை்ைாங் கன்னு சொல் லுகறகன”, ெலித்தாள் அெள் . ‘ஏற் கனகெ உனக்கு
ஒருென் கினைத்துவிை்ைான். அெனன ஏன் நீ ஏற் றுக்சகாள் ள கூைாது’. “அப்படி ைாரும் இல் னல”,
அடித்து சொன்னாள் . ‘உன் மனதில் னகனை னெத்து சொல் , அப் படி ைாரும் இல் னலசைன்று.
அப் கபா நான் ஒத்துக்ககறன்’. மனொை்சியின் ககள் விக்கு பதில் சொல் ல முடிைாமல் முதல்
முனறைாக அனமதிைானாள் .
பகுதி - 13 னைய் யும் சிறிய னையல் களில் னதரியும் உன் கரிைனம் என் இதயத்சத
உருக்கும் ........... உன்சன ஏற் கமுடியாத என் தவிப் பு இதயத்தில்
ரணமாய் ........... கைாெனனனை கனலத்துவிை்டு கநரம் பார்த்தாள் ........., அமர்ந்த இைத்திகலகை
இரண்டுமணிகநரம் கைந்திருந்தது. ‘நானா இப் படி ஒகர இைத்தில் உக்காந்து இருந்கதன். கதறிை்ை
கபா’, தன்னன தாகன சமெ்சிைெளாை் , எழுந்து செக்யூரிை்டினை கதடி சென்றாள் . “ோை் அங் கிள்
எப் படி இருக்கீங் க? உங் ககிை்கை ஒரு உதவி ககை்டு ெந்கதன்”, சுொதீனமாக அெர் அருகில்
கபாை்டிருந்த கெரில் அமர்ந்தாள் . “என்ன பாப் பா சொல் லு, செஞ் சுடுகொம் ..........., ஆனா
சீக்கிரம் சொல் லு பாப் பா. சிஸ்ைர்ஸ் பாத்தா உன்னன திை்டுொங் க”, சுற் றி பார்னெனை
ஓை்டிைொகற சொன்னார்.
“அசதல் லாம் எதுவும் சொல் லமாை்ைாங் க. அப் படி சொன்னாலும் நான் பாத்துக்ககறன்”, அெருக்கு
னதரிைம் சொன்னாள் . அெளது நிதானம் அெருக்கு இன்னும் பைத்னத சகாடுத்தது. “சீக்கிரம்
சொல் லு பாப் பா, எதுொக இருந்தாலும் என்னால் முடிந்தால் செை் து தாகறன்”, ெைதானெர்
ொஞ் னெைாக சொல் லிக் சகாண்டிருக்கும் கெனளகை அங் கக ெந்தான் கபை்ரிக். ககை்டின்
அருகிகலகை அெனள பார்க்ககெ, புருெத்னத சநரித்து ககள் விைாக அெனளப் பார்த்தான்.
“அங் கிள் நான் பிறகு ொகறன்”, அெரிைம் சொல் லிவிை்டு முன்னால் நைந்தாள் . அெள்
சென்றுவிைகெ, “என்னொம் ...........?”, அெரிைம் ககள் விைாக ககை்ைான். “இல் ல ைாக்ைர் தம் பி, ஏகதா
உதவின்னு ககை்டு ெந்துெ்சு, இப் கபா உங் கனள பார்க்ககெ கபொமல் கபாகுது”,
அப் படிைா என்பதுகபால் தனலனை ஆை்டிவிை்டு அர்ெ்ெனானெ பார்க்க சென்றான். னகயில் ஒரு
மருந்து சபை்டியும் இருந்தது. “அர்ெ்ெனா...........”, தன்னன கண்டும் ,
காணாமல் சென்றுசகாண்டிருந்த அெனள சபைர்சொல் லி அனழத்து கதக்கினான். என்ன
என்பதுகபால் அெள் பார்க்ககெ, “அெர்ை்ை ஏகதா சேல் ப் ககை்டிைாம் ?”, அனத என்னிைம்
சொல் லமாை்ைாைா என்ற ககள் வி சதாங் கி நின் றது. “அது ெைொனெங் க மை்டுகம செை் ை முடியிற
சேல் ப் கொ......?”, குறும் பாக சொன்னாலும் , ‘சொல் லமுடிைாது கபாைா’ என்பனத மனதுக்குள்
சொல் லிக் சகாண்ைாள் . “சொல் லமுடிைாது கபாைான்னு சொல் லாமல் சொல் லுற”, முகம் இறுககெ
சொன்னான். “இகதாபார் கபை்ரிக், உன் முகத்னத பார்த்து நான் அப் படி சொல் லுகெனா?”,
‘இனதவிை ககெலமா சொல் லுகென்’, இதழின் ஓரம் சிரிப் பில் விரிந்தது. அனத அெனது
ககாபமுகத்னத பார்த்தும் கண்டுசகாள் ளாமல் சிரித்கத விை்ைாள் . “ம் ...ெ்....”, சமல் லிதாக தன்
அதிருப் தினை சதரிவித்தான்.

“இப் கபா நீ எதுக்கு இெ் ெளவு ெலிெ்சுக்கற?”, அெனிைம் ெண்னைக்கு கபானாள் . “இப் கபாகூை நீ
என்னன்னு சொல் லனல.......”, அென் அதிகலகை நின் றான். “கபை்ரிக் இது என்கனாை கெனல, இதில்
நான் உன்கிை்கை சொல் ல என்ன இருக்கு?”, அெள் குரலிலும் இறுக்கம் . “அசதன்ன உன்கனாை
கெனல. இப் கபா உனக்கு சேல் ப் கெணும் ..., அனத அெர்கிை்கை ககை்பாை் , ஆனால்
என்ை்ை ககை்கமாை்ை அப்படித்தாகன?”, கநரடிைாக ககை்டுவிை்ைான். “நீ மை்டும் அப் படி என்ன
ஸ்சபஷல் . அனதவிை ஒரு ஒரு விஷைத்துக்கும் உன்னன சதால் னல செை் ை முடிைாது
கபை்ரிக்”. “அப் கபா கெற ைானர சதால் னல செை் ெ?”. “அது என்கனாை கெனல”. “இனத நீ விைகெ
மாை்டிைா?”. “எனத விைணும் னு சொல் லுற நீ ”, இருெருகம இறங் கிெருெதாக இல் னல. “என்னன்னு
சொல் லு ெனா?”, அென் இறங் கி ெரகெ, அனமதிைானாள் அெள் . ‘நீ ெண்னைகை கபாடுைா. இப் படி
ககை்காகத’, மனதுக்குள் கள அெனிைம் கெண்டினாள் . தன் மனம் இெ் ெளவு
பலவீனமானதா? தன்னனகை ககை்டுக் சகாண்டு, அெனிைம் திைமாககெ இருந்தாள் . “நீ உன்
செல் கபான் சகாஞ் ெம் தா கபை்ரிக்”, சுொதீனமாக அென் னகயிலிருந்து ொங் கி, அென் தாை் க்கு
அனழத்தாள் . “சொல் லு கபை்ரிக்”, ஸ்சைல் லா சொல் லகெ, “ஆண்ை்டி நான் அர்ெ்ெனா. உங் ககிை்கை
ஒரு சின்ன உதவி ககை்கணும் , அதான் இப் கபா கபான் செஞ் கென். நீ ங் க ப் ரை
ீ ா?”. “சொல் லு
அர்ெ்ெனா அப் படி என்ன சேல் ப் ?. இெ் ெளவுகநரம் காகலஜில் தாகன இருந்கதன்”, குரலில் சிறிை
மாறுதல் . அனத ெை்சைன உணர்ந்தாள் அர்ெ்ெனா.

“அப் கபா உங் ககிை்கை இப் கபா ககை்ககெண்ைாம் னு சொல் லுறிங் களா?”. “நான் எப் கபா அப் படி
சொன்கனன்? ெரி என்னன்னு சொல் லு”, அெள் குணம் சதரியுமானகைால் ெமாதானமாக
ககை்ைார். “இல் ல ஆன்டி நானளக்கு காகலஜ் ல என் கமம் ை்ைகை கபசிக்கிகறன். ொரி...... கமம் ”, கமம்
என்பதில் அழுத்தம் சகாடுத்து சொல் லிவிை்டு னெத்துவிை்ைாள் . “இப் கபா எதுக்கு
கதனெயில் லாமல் அெங் க கமல ககாபம் ?”, தன்னமைாக ககை்ைான். “எனக்கு எந்த ககாபமும்
இல் னல கபை்ரிக். என் நினலனை அடிக்கடி மறந்துடுகறன் அெ் ெளகெ. சீக்கிரம்
ெரிைாயிடுகென்”, அெனிைம் ொதாரணமாக கபசினாலும் , மனதுக்குள் சமல் லிை ஏமாற் றம் . “ெரி
கபை்ரிக் நான் கிளம் புகறன்”, அெனிைம் இதற் குகமல் கபெ விரும் பாமல் சென்றுவிை்ைாள் .
“அர்ெ்ெனா.........”, அெனது அனழப் னப புறந்தள் ளிவிை்டு அங் கிருந்து அகன்றாள் . அெள் சொன்ன
ொர்த்னதயும் , அெள் கலங் கிை குரலும் கபை்ரிக்கின் மனதில் பாரத்னத ஏற் றிைது. தாயின் கமல்
ககாபம் ெந்தது. ஆனாலும் ெந்த கெனல அெனன துரத்த, சகாை்ைனகக்கு சென்று மாடுகனள
பார்த்து, தடுப் பூசி, மருந்து செை் துவிை்கை அங் கிருந்து சென்றான். ‘ஏன் அர்ெ்ெனா இப் படி
சொதப் புற, உன் அம் மா அப் பாவிைகம எனதயும் எதிர்பார்த்து ககை்காத நீ .........., இப் கபா
மூன்றாம் மனிதர்களிைம் இனத எப் படி எதிர் பார்த்தாை் . இனிகமல் இப்படி ககை்டு
அெமானப் பை்ைால் உன்னன சகான்னுடுகென்’, அெள் மனொை்சிகை அெனள ொடிைது. “விடு
விடு....... ைானனக்கக அடி ெறுக்கும் , நான் எம் மாத்திரம் . நான் எனக்காகொ ககை்கைன்”, கதாளில்
இல் லாத தூசினை தை்டிவிை்டு சென்றுவிை்ைாள் . அெளது செை் னககை பனழை அர்ெ்ெனா
திரும் பிைனத சொல் லிைது. “கேை் சபாண்ைாை்டி இன்னும் என்ன தூக்கம் ”, தூங் கிக்

சகாண்டிருந்த னெஷாலினை, அெள் பின் னால் தை்டி எழுப் பினாள் . அலறிைடித்து எழுந்து
அமர்ந்தாள் னெஷாலி. “ஏண்டி இப் படி அடிெ்ெ? ொைால எழுப் புறதில் ல........”, தன்னன அடித்த
அெனள திை்டிைொகற எழுது சென்றாள் . அெனள கண்டுசகாள் ளாமல் சபமிலானெ எழுப் ப
சென்றாள் . பின்னர் அெனளயும் எழுப் பி, அனனெரும் கெர்ந்து காபி குடிக்க சென்றார்கள் .
அன்னறை இரவும் கலாை்ைாொக சென்றது. கபை்ரிக் என்பெனன பற் றிை நினனகெ அெளுக்கு
இல் னல. அப் படி ஒருெனன மானலயில் ெந்தித்தனதகை மனறந்துவிை்ைாள் . ஆனால் கபை்ரிக்ககா,
அென் வீை்டில் தாை் , தத்னதயிைம் ெழக்கடித்துக் சகாண்டிருந்தான். “அப்பா ொைங் காலம் ெனா
ஏகதா சேல் ப் கெணும் னு அம் மாவுக்கு கால் பண்ணினாப் பா. அம் மா அெகிை்கை
ெரிைா கபொமல் ெெ்சுை்ைாங் க”, அங் கக அர்ெ்ெனாவிைம் தானை விை்டுக் சகாடுக்காமல்
கபசிைென் இங் கக ெந்து ொடினான். “கபை்ரிக் புரிைாமல் கபொகத, காகலஜில் செல் கபான் கபெ
கூைாது. அங் கக ைாராெது பார்த்தால் அெ கபர்தான் சகை்டுப் கபாகும் , அதுவும் உன்கனாை கெர்த்து.
இத்தனனநாள் பரொயில் னல, ஆனால் இனிகமல் காகலஜ் துெங் கிை பிறகு நீ அெனள
அங் கககபாை் அடிக்கடி பார்ப்பனத அொை் ை் பண்ணு”, கறாராக கபசினார். “அம் மா அெ ஏகதா
சேல் ப் ககை்டுை்டு இருந்தாம் மா”, அெர் புரிந்து சகாள் ளவில் னலகை என்ற ஆதங் கத்தில்
கபசினான். “அங் கக அெ மை்டும் இல் னல கபை்ரிக். அதான் நானளக்கு காகலஜில் பாக்க
கபாகறகன. அப் கபா ககை்டுக்ககறன்”, முடிொக சொல் லிவிை்டு சென்றுவிை்ைார். “என்னப் பா
அம் மாவும் இப் படி கபசுறாங் க. அெ எந்த சூழலில் இருந்து ெந்திருக்கா என்று அம் மாவுக்கு ெரிைா
சதரியும் . அப் படி இருந்தும் , அெங் க இப் படி சொல் லுறது............, எனக்கு புரிைலப் பா”, தன்
ஆதங் கத்னத தந்னதயிைம் சொன்னான். “நீ ககை்ைதிகலகை அதற் கான பதிலும் இருக்கு கபை்ரிக்,
இெ் ெளவு நாள் இருந்துை்ைா. இன்னும் சகாஞ் ெ நாள் , பிறகு ைார் என்ன சொல் லமுடியும் ”, அென்
கதாளில் தை்டிக்சகாடுத்துவிை்டு
சென்றுவிை்ைார். கபை்ரிக் தான் தவித்து கபானான். ஒரு பக்கம் உணர்வுகனள செளிக்காை்ைாத
அர்ெ்ெனா, மறு பக்கம் தன் அம் மாவின் செைல் , நடுவில் என்ன செை் ைசென்று புரிைவில் னல. தன்
காதனல, கநெத்னத அெளிைம் சொல் லவும் முடிைவில் னல. சொன்னால் என்ன செை் ொள் என்பதும்
சதரிைவில் னல. தனலனை பிடித்துக் சகாண்ைான். அனறக்கு சென்ற ப் ரான்சீஸ் தன்
மனனவினை கடிந்துசகாண்ைார். “நீ செை் ெது ெரிகை இல் னல ஸ்சைல் லா. அர்ெ்ெனா என்ன
சொல் லெந்தாள் என்பனதைாெது ககை்டிருக்கலாகம. நீ யும் ெராெரி தாைாக, மாமிைாராக
மாறத்தான் கெண்டுமா?”. “நீ ங் களும் ஏன் இப் படி புரிஞ் சுக்காம கபசுறீங் க?. நாம அெகளாை
கலாக்கல் கார்டிைன்தான், ஏன் அனதவிை ஒரு படி கமகல என்பது நமக்கு சதரியும் . குருவி
தனலயில் பனங் காை் மாதிரி வினளைாை்டு பிள் னள தனலயில் தனலவி என்ற சபாறுப் னப தூக்கி
சகாடுத்துை்கைன்.
ஏற் கனகெ அெ அதிகலகை மூழ் கிை்டு இருக்கா, சராம் ப ஸ்ை்சரயின் பண்ணுறா. அெகளாை
ஒன்(own) னைம் ல கூை, சபாறுப் னபகை கை்டிை்டு அழறா, கெண்ைாம் அெளுக்கு அெகளாை
கநரத்னதயும் , அெள் சபாறுப் புக்கான கநரத்னதயும் பிரிெ்சுக்க சதரிைணும் . இப் கபாகூை, அெ
சேல் ப் ககை்ைது கண்டிப் பா அெளுக்காக இருக்காது. எல் லாம் ப் ரின்சி எல் கலானரயும்
ெந்திக்கிகறன்னு சொன்னாங் ககள, அது ெம் பந்தமா ைாராெது அெகிை்கை
உதவி ககை்டிருப் பாங் க. அனதத்தான் அெளும் இெ் ெளவு கெகமா செை் து முடிக்கணும் னு
துடிக்கிறா. எல் லாம் நானளக்கு கானலயில் கல் லூரிக்கு கபாை் என்னன்னு ககை்டுக்ககறன்”,
கணெனிைம் மனம் விை்டு கபசினார். “இனதகை அெகிை்கை சொல் லி புரிை ெெ்சு
இருக்கலாகம”. “ைார்ை்ை............, உங் க மருமககிை்ைைா? அப் படிகை ககை்டுை்டுதான் மறு கெனல
பாப் பா, நீ ங் க கெற..........., அெ பிரின்சிபானலகை எதிர்த்து கபசுறா?”, அன்னறை நிகழ் னெ
கணெனிைம் பகிர்ந்து
சகாண்ைார். ஸ்சைல் லா கணித்தது ெரிகை என்பதுகபால் மறுநாள் கானலயிகலகை சபரிை
ககாரிக்னககைாடும் , முகம் நினறை புன் னனககைாடும் , கண்கள் நினறை குறும் கபாடும் அெர்
முன் நின் றாள் . அெள் அருகில் பலிைாடுகபால் னெஷாலி. “என்னமா சொல் லு.........”, அெர்
னெஷாலியிைம் ககை்க, அெள் திரு திருத்தாள் . “கமம் ..........., அெனள நான்தான் சும் மா துனணக்கு
கூை்டி ெந்கதன்”, னெஷாலினை பார்த்து குறும் பாக கண்ணடிக்க, அெள் னககளிலிருந்து னகனை
உருெ முைன்று சகாண்டிருந்த னெஷாலி நடுங் கிகை கபானாள் . ‘இெளுக்கு துனணக்கு
நானா..............? ஆண்ைொ........., என்னன பலிசகாடுக்காமல் அைங் கமாை்ைா கபால’,
“கு....குை்கமார்னிங் கமம் ”, குரல் நடுங் க கானல ெணக்கம் சொன்னாள் . “நீ கபாம் மா”, அெனள
அனுப் பினார். தப் பித்தால் கபாதுசமன்று ஓடினாள் னெஷாலி. அெள் ஓடுெனதகை சிரிப் பாக
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. “என்ன அர்ெ்ெனா.....?”, ககள் வினை முடிக்காமகல
அெனள பார்த்தார். “கமம் ொரி, கநத்து அன் னைம் ல உங் கனள சதால் னல செஞ் சுை்கைன். எனக்கு
கெற ெழி சதரிைனல..........., இனிகமல் காகலஜ் னைம் னலகை எல் லா கெனலயும்
முடிெ்சுடுகறன்”, சகாஞ் ெம் ெங் கைமாக சொல் லுெதாக பாெலா செை் தாள் . ‘புத்திொலிதான்............’,
மனதுக்குள் கள அெனள சமெ்சிக் சகாண்ைார். “ெரி கநத்து எதுக்கு கால் செஞ் ெ, அனத
சொல் லு”, விஷைத்துக்கு ெந்தார். “பின் ன, நீ ங் கபாை்டுக்கு, பாடுங் க
ஆடுங் கன்னு சொன்னால் ..........., நாங் க பாை்டுக்கு, எங் கக கபாகொம் . எங் களுக்கு ப் ராக்டீஸ்
பண்ண, காசெை், கைப் சரகார்ைர் எல் லாம் கெணும் ..........., நான் கெண்ணா..........., பாடிை்கை
ஆடிடுகென். எல் கலாரானலயும் அப் படி முடியுமா?”.

“நீ பாடிை்கை ஆை கபாறிைா? என்ன பாை்டு “கபாைா கபாைா புண்ணாக்கா.......”, அெள் குணம்
அறிந்து ககை்ைார். “ெ்கெ ெ்கெ......... எதுக்கு அெ் ெளவு பழொ கபாகணும் . இப்கபா புதுொ ெந்து
இருக்கக............., “தீப் பிடிக்க, தீப் பிடிக்க முத்தம் சகாடுைா........, என்.........”, “கபாதும் ..........., அர்ெ்ெனா
என்ன வினளைாை்டு இது”, அெள் வினளைாை்னை உள் ளுக்குள் ரசித்தாலும் செளிகை
இறுக்கமாககெ ககை்ைார். “நீ ங் க வினளைாண்ைனத விைொ..........? ெரி அனத விடுங் க,
நீ ங் க சொல் லுங் க கமம் , சகாஞ் ெம் நான் ககை்ைனத கன்சிைர் பண்ணுறீங் களா?”, வினளைாை்ைாக
இருந்தாலும் , காரிைத்தில் கண்ணாக ககை்ைாள் . “ெரி நீ ககை்ைதுக்கு நான் ஏற் பாடு பண்ணுகறன்.
ைாருக்கு எந்த பாை்சைல் லாம் கெணும் னு ககளு, இங் கக நம் ம காகலஜிலும் சகாஞ் ெம் கசலக்ென்ஸ்
இருக்கும் , ஆப் பகரை்ைர்ை்ை ொங் கிக்ககா”. “கதங் க்ஸ் கமம் ..........”, சொல் லிவிை்டு
சென்றாள் . சென்றெள் ஒரு டீம் உருொக்கி, அெர்களுக்கு கதனெைான பாைல் லிஸ்ை் உைனடிைாக
தைார் செை் தாள் . கெறு என்னசெல் லாம் செை் ை கபாகிறார்கள் என்பனதயும் ககை்ைறிந்தாள் .
இனையில் சபமிக்கு கநாை் எடுத்து சகாடுக்கவும் மறக்கவில் னல. பம் பரமாக கெனல
செை் தாள் . “எங் க எல் கலானரயும் ககக்குறது இருக்கை்டும் .........., நீ என்ன செை் ை கபாற?”, சபமி
அெளிைம் ககை்ைாள் . “உன்கிை்கை நான் சொல் லகெ இல் னலைா? பாை்டு பாைகபாகறன். சூப் பர்
பாை்டு செலக்ை் பண்ணி ெெ்சு இருக்ககன். உனக்கு பாடிக் காை்ைொ”, சபமியிைம் ககை்க, சுற் றி
இருந்தெர்கள் ............, “கெண்ைாம் ..........”, என்று அலறினார்கள் . “எதுக்கு எல் கலாரும் இப் படி
அலறுறீங் க......”, குழப் பமாக ககை்ைாள் சபமி. “அெ செலக்ை் பண்ணி ெெ்சுருக்க பாை்னை நீ யும்
ககை்டுப் பார் அப் கபா சதரியும் எங் க நினலனம”, அனுபெப் பை்ைெள் சொன்னாள் . “கபாங் கடி
கழுனதகளா..........., உங் க எல் கலாருக்கும் சபாறானம,

நான் அழகா பாடுறகனன்னு”, அெர்கனள திை்டிவிை்டு, னெஷாலினை இழுத்துக்சகாண்டு

சென்றாள் . செல் லும் அர்ெ்ெனானெ பார்த்த சபமியின் கண்களில் சமல் லிைதாக சபாறானம
தீ........., இது பரவினால் ..........? “எங் களுக்கு................., கநரம் தான்”, அெர்கள் ெலித்துக்சகாண்ைனத
அெள் கண்டுசகாள் ளகெ இல் னல. “சபாண்ைாை்டி நீ ஏன் ஒண்ணுகம சொல் லாமல்
இருக்க?”, அெளிைம் ககை்ைாள் . “இப் கபா நான் சொன்னா நீ ககை்டுடுவிைா?”, அெள்
நக்கலாக ககை்க, “இதுதான் உன்கிை்கை இருக்க சகை்ை பழக்கம் . நான் ககள் விககை்ைா.......? பதில்
சொல் லணும் . அனத விை்டுை்டு நீ யும் ககள் விககை்ைா ைார் பதில் சொல் லுறது? ெரி விடு.........,
நாம இப் படிகை வினளைாைலாம் ..........”, அெள் உதை்னை சுழித்து சொல் ல, உன்னனசைல் லாம்
என்ன செை் ை? என்பதுகபால் பார்த்தாள் னெஷாலி.
ோஸ்ைலுக்குள் நுனழயும் சபாழுது எதிரில் ெந்தாள் ஜுடித். “ோை் அக்கா எப் படி இருக்கீங் க?
என்னன ஞாபகம் இருக்கா?”, ஆர்ெமாக ககை்ைாள் . “நான் சராம் ம் ம் ம் மம் ம் ம் ப நல் லா இருக்ககன்.
அப் புறம் .........., உன்னன எப் படி மறக்க முடியும் . நீ தாகன அந்த பல் லினை ஓை, ஓை விரை்டினது.
மறக்க்க்க முடியுமா?”, நடிகர் திலகம் குரலில் அெனள கலாை் த்தாள் . “அக்கா அனத நீ ங் க இன்னும்
மறக்கனலைா?”, சிறுமிைாக சிணுங் கினாள் . ‘இெளாெது மறக்குறதாெது. இனிகமல் உன் கபர்
அகனகமா பல் லிைாதான் இருக்கும் ’, நினனத்து சிரித்தாள் னெஷு. “சபாண்ைாை்டி............, அெனள
நான் இனிகமல் பல் லின்னு கூப் பிடுகென்னு நினனெ்சுதாகன சிரிக்கிற? அதான் இல் னல. இெனள
அப் படி கூப் பிை்ைால் பல் லி ககாெ்சுக்காது........ , இெனள பாத்த உைகன அெளுக்கு கெற கபர்
ெெ்சுை்கைன்”, சொன்னொறு கண்னண சிமிை்டினாள் .
குலுங் கி சிரித்தாள் னெஷாலி. என்னசென்று ஜூடி ககை்க, ஒன்றுமில் னல என்று
சொல் லிவிை்ைாள் . மறுநாள் முதல் தங் கனள அறிமுகப் படுத்த, தங் கனளகை தைார் செை் து
சகாண்டிருந்தார்கள் அனனெரும் . இதில் தனலவிைாக அர்ெ்ெனாவின் சபாறுப் பு அெ் ெளொக
கதனெயில் னல என்றாலும் , அனனெனரயும் ஒருமுனற ககை்டுக் சகாண்ைாள் . னெஷாலி
தன்னால் தனிைாக சபர்கபாம் செை் ைமுடிைாது, தனக்கு கமனைபைம் என்று சொல் லகெ, குழு
நிகழ் ெசி ் யில் கெர்க்க முடிவு செை் தாள் . சபமியும் தன்னால் முடிைாது என்றாள் . ஜுடித்கதா, நான்
செை் ைவில் னல என்றால் கண்டுபிடிக்கொ கபாகிறார்கள் என்று அெை்னை செை் தாள் . இெர்கனள
னெத்துக்சகாண்டு எதுவும் செை் ைமுடிைாது என்று சதரிந்துகபானது அர்ெ்ெனாவிற் கு. அங் கக
கெளாங் கண்ணி என்றெகளா, தனக்கு ஸ்ை்ரீை் ப் கள சதரியும் என்றும் , ஆனால் அதற் கு ஆை்கள்
கதனெ என்று சொல் லகெ, இெர்கனள அெர்ககளாடு இனணத்தாள் . கெளாங் கண்ணிகைாடு
கெர்ந்து அெர்கனள ெழிநைத்தினாள் .
அதுஒரு விழிப் புணர்வு நாைகம் . ஐந்து நிமிைகம நைக்கும் அளவு இருந்தது. ஆனால் அதில் இருந்த
அனனெருக்குகம கெனல இருந்தது. கெறு சிலரும் குழுொக நைனமாை, பாைல் பாை, என
குழுமிைதால் இதில் குனற எதுவும் சதரிைவில் னல. அர்ெ்ெனானெப் பற் றி அங் கக ைாரும் கெனலப்
பை்ைதாக சதரிைவில் னல. அெள் தன்னன எப் படியும் நினல நிறுத்திக் சகாள் ொள் என்பது
அனனெருக்குகம சதரிந்திருந்தது. அனதவிை, இரவில் தினமும் அனரமணிகநரம் அெள்
காணாமல் கபாெனத அெர்கள் ைாரும் கண்டுசகாண்ைாலும் எதுவும் ககை்கவில் னல. சபமி ஒரு
நாள் ககை்ைதற் கு, தன் பாை் ப் ரண்னை பார்க்க கபாை் விை்டு ெருெதாக சொல் லகெ, அதற் குகமல்
துருெவில் னல. அப் படிகை ககை்ைாலும் அெள் பதில் இன்னும் குதர்க்கமாக இருக்கும் என்பதும்
அெர்களுக்கு சதரியும் . ‘அப் படி என்ன செை் ை கபாறன்னு நானும் பாக்குகறன்’, சபமி
மனதுக்குள் கறுவினாள் . முடிவில் அந்த நாளும் அழகாக விடிந்தது.
பகுதி - 14 ஒெ் னொரு லநரங் களில் நீ எடுக்கும் அெதாரம் இசமக் க மறந் து
வியக் கின்லறன் ஒரு நாளில் எத்தசனமுசற என்சன வியக் கசெப் பாய் இசடனெளிவிடு
இசமத்துக் னகாள் கிலறன்................. இதற் குள் முழுதாக ஒரு மாதம் கைந்திருந்தது.
அனனத்து இைங் களும் நிரம் பி விை்ைது. ோஸ்ைலிலும் அனனெரின் அனறகளும் நிரம் பிைது.
அர்ெ்ெனாவின் அனறயில் இருப் பெர்களுைன் கநரம் செலெழிக்கவில் னல. எனகெ
அெளால் அெர்களுைன் ஓை்ை முடிைவில் னல. அனத கண்டுசகாள் ளாமல் னெஷாலியுைகன
சுற் றினாள் . அெள் சுற் றினாள் என்பனதவிை, அெனள இழுத்துக்சகாண்டு சுற் றினாள்
என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் . தன் கணெனின் நினனவில் அெள் கொர்ந்து அமர்ெனதயும் ,
கண் கலங் குெனதயும் , தனிைாக மருகுெனதயும் , அர்ெ்ெனா
உணரகெ, அெனள தனிைாக அமர்ந்து சிந்திக்ககெ விை மாை்ைாள் . னெஷாலிக்கு அெளது
தந்திரங் கள் புரிைகெ இல் னல. எனகெ சுலபமாக அதிலிருந்து செளிகை ெந்தாள் . இனையில்
நான்காம் ெனிக்கிழனமைன்று அெள் கணென் ெந்துவிை்டு சென்றதில் இருந்து சகாஞ் ெம்
கொர்ந்து கபாயிருந்தாள் . ஆனால் அெனள அப் படி இருக்க விைாமல் , கமனை அலங் கரிக்க
அெனள அனுப் பிவிைகெ, அதிலிருந்தும் மீண்ைாள் . அெர்கள் காதல் திருமணம் முடித்தெர்கள்
என்பதால் , திருமணமான பத்கத நாை்களில் அெர்களின் பிரிவு, அெனள சராம் பகெ ொை்டிைது.
அென் அருகானமக்காக அெள் ஏங் குெது அப் பை்ைமாக சதரிந்தது. அனத செளிகை
சொல் லாமல் மறுகுெனத காணத்தான் அர்ெ்ெனாவிற் கு ெருத்தமாக இருக்கும் . அெளுக்கு
ஆறுதல் சொல் கிகறன் கபர்ெழி என்று எனதைாெது சொல் லி அறுக்கவும் அெளுக்கு மனமில் னல.
எனகெ தன் ெழியில் அெனள அனமதி படுத்துொள் . அங் கக ஞாயிற் றுக்கிழனமகளில்
தினரப் பைம் காண்பிப் பார்கள் .
பகுதி - 14 ஒெ் னொரு லநரங் களில் நீ எடுக்கும் அெதாரம் இசமக் க மறந் து
வியக் கின்லறன் ஒரு நாளில் எத்தசனமுசற என்சன வியக் கசெப் பாய் இசடனெளிவிடு
இசமத்துக் னகாள் கிலறன்................. இதற் குள் முழுதாக ஒரு மாதம் கைந்திருந்தது.
அனனத்து இைங் களும் நிரம் பி விை்ைது. ோஸ்ைலிலும் அனனெரின் அனறகளும் நிரம் பிைது.
அர்ெ்ெனாவின் அனறயில் இருப் பெர்களுைன் கநரம் செலெழிக்கவில் னல. எனகெ
அெளால் அெர்களுைன் ஓை்ை முடிைவில் னல. அனத கண்டுசகாள் ளாமல் னெஷாலியுைகன
சுற் றினாள் . அெள் சுற் றினாள் என்பனதவிை, அெனள இழுத்துக்சகாண்டு சுற் றினாள்
என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் . தன் கணெனின் நினனவில் அெள் கொர்ந்து அமர்ெனதயும் ,
கண் கலங் குெனதயும் , தனிைாக மருகுெனதயும் , அர்ெ்ெனா
உணரகெ, அெனள தனிைாக அமர்ந்து சிந்திக்ககெ விை மாை்ைாள் . னெஷாலிக்கு அெளது
தந்திரங் கள் புரிைகெ இல் னல. எனகெ சுலபமாக அதிலிருந்து செளிகை ெந்தாள் . இனையில்
நான்காம் ெனிக்கிழனமைன்று அெள் கணென் ெந்துவிை்டு சென்றதில் இருந்து சகாஞ் ெம்
கொர்ந்து கபாயிருந்தாள் . ஆனால் அெனள அப் படி இருக்க விைாமல் , கமனை அலங் கரிக்க
அெனள அனுப் பிவிைகெ, அதிலிருந்தும் மீண்ைாள் . அெர்கள் காதல் திருமணம் முடித்தெர்கள்
என்பதால் , திருமணமான பத்கத நாை்களில் அெர்களின் பிரிவு, அெனள சராம் பகெ ொை்டிைது.
அென் அருகானமக்காக அெள் ஏங் குெது அப் பை்ைமாக சதரிந்தது. அனத செளிகை
சொல் லாமல் மறுகுெனத காணத்தான் அர்ெ்ெனாவிற் கு ெருத்தமாக இருக்கும் . அெளுக்கு
ஆறுதல் சொல் கிகறன் கபர்ெழி என்று எனதைாெது சொல் லி அறுக்கவும் அெளுக்கு மனமில் னல.
எனகெ தன் ெழியில் அெனள அனமதி படுத்துொள் . அங் கக ஞாயிற் றுக்கிழனமகளில்
தினரப் பைம் காண்பிப் பார்கள் .
“நானும் உன்கனாைகெ ொகறன்”, சென்றெள் அங் கக, லஷ்மினை பார்க்ககெ, அெளுைன்
ொைடிக்க துெங் கினாள் . முழுதாக அனரமணிகநரம் முடிந்த பிறகு, னெஷாலி ககை்ைாள் .........,
“அர்ெ்ெனா, பைம் முடிஞ் சுை கபாகுது. ொ கபாகலாம் ”, அெனள அெெர படுத்தினாள் . “அங் கக
கண்டிப் பா கபாை் த்தான் ஆகணுமா?”, அர்ெ்ெனா தைக்கமாக ககை்ைாள் . “என்ன அர்ெ்ெனா, நான்
கானலயிலிருந்து எெ் ெளவு ஆர்ெமா பாக்கணும் னு சொல் லிை்டு இருந்கதன். நீ இப் படி சொல் லுற.
நீ ெரலன்னா இரு, நான் கபாகறன்”, எரிெ்ெலாக சொல் லிவிை்டு சென்றாள் . “நானும் ொகறன்”,
மறுபடியும் அெர்கள் டிவி அனறக்கு ெந்தார்கள் . “னெஷக்கா........., நீ ங் க செம சீன் மிஸ்
பண்ணிை்டிங் க. நாங் ககள சூைாயிை்கைாம் , நீ ங் க பாத்துருந்தீங் க அெ் ெளவுதான்..........., கனவில்
அண்ணா...........”, அெள் சொல் லவும் சுற் றி இருந்தெர்கள் சிரிக்கவும் ெரிைாக இருந்தது.
“இெ அெ் ெளவு சபரிை கஜாக் சொல் லனல”, அழுத்தமாக அெர்கள் அனனெனரயும் பார்த்து
சொன்னாள் . “ஏை் பஞ் சுமிை்ைாை் இப் கபா நீ ொனை மூைல..........., என்ன செை் கென்னு எனக்கக
சதரிைாது”, அெள் காதில் சொல் ல, அர்ெ்ெனாவிைம் இப் படி ஒரு ககாபத்னத
எதிர்பார்க்காததால் ெை்சைன அனமதிைானாள் ஜூடித். னெஷாலியின் முகத்னத பார்க்ககெ
இல் னல அர்ெ்ெனா. எழுந்து செல் ல முைன்ற அெனள, கரத்னத அழுத்தமாக பிடித்து அைக்கினாள் .
அடுத்த ஒருமணி கநரத்தில் பைம் முடிைகெ அனனெரும் கனலந்தார்கள் . “ொரிக்கா..........”, ஜுடி
னெஷாலியிைம் சொல் லிவிை்டு சென்றுவிை்ைாள் . அர்ெ்ெனாவும் , னெஷாலியும்
தனித்து விைப் பை்ைார்கள் . “அர்ெ்ெனா.........., நீ என்னன கெணும் னுதான் இங் கக இருந்து
அனழெ்சுை்டு கபானிைா. நீ யும் என்னன அ......ெ சொன்னது மாதிரி தான் நினனெ்சிைா?”, தனல
நிமிராமல் ககை்ைாள் . ககாபம் , அெமானம் , விரக்தி அெள் குரலில் கபாை்டி கபாை்ைது.
“அெ சின்ன பிள் னள னெஷு........., நான் சின்ன பிள் னள இல் னல”, அழுத்தமாக
சொன்னாள் . “அப் கபா என்னன இங் கக இருந்து அனழெ்சுை்டு கபானதுக்கு என்ன அர்த்தம் ”, அெள்
ெமாதானம் ஆகவில் னல. “இப் கபா ஜூடி ககை்ைாகள............, அகத ககள் வினை சகாஞ் ெம் மாத்தி
ககை்டிருப் பா. அப் படி ஒரு சூழ் நினலக்கு உன்னன ஆளாக்க கெண்ைாம் னுதான் உன்னன செளிகை
அனழெ்சுை்டு கபாகனன். அது மை்டும் இல் னல............., நீ அண்ணாகொை கெர்ந்து இந்த பைத்னத
இப் கபா பாக்குறதா இருந்தால் எனக்கு எந்தவித ஆெ்ெைபனனயும் இல் னல. ஆனால் ..........
இப் கபா கெண்ைாம் ”, முடிொக சொன்னாள் . “அதுதான் ஏன்னு ககை்கிகறன். அெ் ெளவு சுை
கை்டுப் பாடு இல் லாதெள் என்றா என்னன நினனெ்சுை்ை?”, கண்களில் கனல் . “அப் படி ஒரு ெத்திை
கொதனனனை உனக்கு னெக்க கெண்ைாம் னுதான் அனத தவிர்த்கதன். எந்த விஷைமும்
நமக்கு சதரிைாமல் இருக்கும் ெனரக்கும் பரொயில் னல. அனதகை உணர்ந்த பிறகு நம் மால்
தவிர்க்க முடிைாது னெஷு”, அெளுக்கு
சபாறுனமைாக விளக்க முைன்றாள் . “என்னன அெ் ெளவு ககெலமா நினனெ்சுை்ை இல் ல
நீ .........”, புரிந்துசகாள் ள மாை்கைன் என்று அைம் பிடித்தாள் . “நான் சொல் ல ெருெனத ஏன்
புரிஞ் சுக்ககெ மாை்டிக்க னெஷு.....”, ஆற் றானமைாக ககை்ைாள் . “நீ தான் என்னன ெரிைா
புருஞ் சுக்கனல அெ்சு. உன்கிை்கை இருந்து இப் படி ஒரு செைனல நான் எதிர் பார்க்கனல.
ஜூடி ககை்ைதற் கும் , நீ செை் ததுக்கும் எந்த வித்திைாெமும் எனக்கு சதரிைனல”, அெள் னககனள
உதறிவிை்டு செல் ல கபானாள் . “னெஷு........., ஒரு நிமிஷம் ........., அெ இத்தனனகபர்
முன்னாடி ககை்ைதுக்கும் , நான் செை் ததுக்கும் உள் ள வித்திைாெம் உனக்கு சதரிைகெ இல் ல இல் ல.
ெரி அப் படிகை இருக்கை்டும் , நான் ககை்பதுக்கு மை்டும் பதில் சொல் லு...........”, சொல் லிவிை்டு
அந்த அனறயின் கதவுகனள அனைத்தாள் . அெள் செைனல புரிைாமல் பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தாள் னெஷாலி. அெனள ெலுக்கை்ைாைமாக அமர னெத்து தானும் அெள் அருகில்
அமர்ந்தாள் . “இங் கக ெந்த முதல் பத்துநாள் .........., னநை் எல் லாம் அழுதுை்கை இருந்திகை அதுக்கு
என்ன அர்த்தம் ”. அதிர்ந்தாள் னெஷாலி. “அ...... அ.....து னமக்ககனல விை்டு நான் பிரிஞ் ெகத
இல் னல அதான்........”, தடுமாற் றமாக பதில் சொன்னாள் . “அப் படிைா...........? அது மை்டும் தானா........?”,
ககை்டுவிை்டு அெள் ெலக்கரத்னத எடுத்து அெள் சநஞ் சின்கமல் னெத்துவிை்டு அர்ெ்ெனா
சொன்னாள் ..............., “நீ அண்ணானெ விை்டு பிரிந்து அழுததில் , உன்கனாை செக்ஸ் கதனெ
இல் லகெ இல் னலன்னு உன் மனொை்சினை சதாை்டு பதில் சொல் லு பார்ப்கபாம் ”, “அர்ெ்ெனா..........”,
னகனை அெளிைமிருந்து பிடுங் கிக் சகாண்டு அெள் கதாளில் முகம் புனதத்து அழுதாள் . “ஐ’ம்
ொரி னெஷு............, ஐ’ம் எக்ஸ்ை்ரீம்லி ொரி............, இப் படி நான் ககை்ககெ கூைாதுதான். அதற் கு
எனக்கு உரினமயும் கினைைாது. ஆனால் ............., என் கதாழி இப் படி ஒரு
விஷைத்துக்காக ஏங் குெனத என்னால் பாத்துை்டும் பார்க்காதமாதிரி இருக்க முடிைாது னெஷு.

அதான் நான் முதலிகலகை சொன்கனன்......, சில விஷைங் கனள அனுபவிக்காதெனர அது நமக்கு
சபருொ சதரிைாது. ஆனால் அனுபவித்த பிறகு............., இப் கபாகூை உன்னன நான் கை்டுப் பாடு
இல் லாதெள் என்கறா, உணர்ெ்சிெெப் படுொை் என்கறா நான் சொல் லெரவில் னல. கண்டிப் பா
சபண்களுக்கு அந்த கை்டுப் பாடு அதிகமாககெ இருக்கும் என்பது எனக்கு சதரியும் . ஆனால்
அந்த கை்டுப் பாை்னை தகர்க்கும் விஷைங் கனள தவிர்க்கலாகம என்றுதான் நினனத்கதன். அந்த
பைத்னத பார்த்துவிை்டு, உன்னன நீ கை கை்டுப்படுத்திக்க ஏன் கபாராைணும் , அனதவிை
அந்த சூழ் நினலனை தவிர்ப்பது சுலபமா இருக்கும் னு நினனத்கதன். கண்டிப் பா உன்னன பற் றி
நான் ககெலமா நினனக்கலைா என்னன நம் பு. ஐ ப்ராமிஸ்..........”, சதாண்னைக்குழினை
விரல் களால் பற் றிக்சகாண்டு, ெத்திைம் செை் தாள் . “நீ எதுக்கு மன்னிப் பு ககக்குற, நான்தான்
உன்கிை்கை மன்னிப் பு ககை்கணும் அெ்சு. எனக்காக பார்த்த உன்னனப் கபாை் ..........”, நிஜமான
கெனல அெள் கபெ்சில் . னெஷுொல் கமகல கபெகெ முடிைவில் னல, அந்த சூழலில் இருந்த
இறுக்கம் ......., அர்ெ்ெனாவுகம எப் படி கபெசென்று குழம் பினாள் . பிறகு திடீசரன ககை்ைாள் ,
“னெஷு.........., நாம சரண்டுகபரும் மறுபடியும் அந்த பைத்னத பார்ப்கபாமா”, கண்களில்
குறும் பு சகாப் பளிக்க ககை்க, அது ெரிைாக கெனல செை் தது. “ஏண்டி............., இெ் ெளவு கநரம்
நல் லாத்தாகன இருந்த?”, ெந்கதகமாக ககை்ைாள் . “ேம் ......., உன்னாகல நானும் ல அந்த பைத்னத
பாக்காமல் மிஸ் பண்ணிை்கைன்”,சபாை் ைாக கெனலப் பை்ைாள் . அெள் சொல் லி முடிக்ககெ
முதுகில் சமாத்தினாள் னெஷாலி. “நீ அந்த பைத்னத பாக்ககெ கெண்ைாம் ொ”,
அெனள இழுத்துக்சகாண்டு ொப் பிை சென்றாள் . இெர்கள் செல் லும் கெனளயில் அங் கக
அனனெரும் ஏறக்குனறை ொப் பிை்டு முடித்திருந்தார்கள் . விடிந்ததுமுதல் காலில் ெக்கரம் கை்ைாத
குனறைாக சுற் றிக்சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. அர்ெ்ெனா எப் சபாழுதும்
னெஷாலியுைகன இருப் பதால் , அெள் அனறயிகலகை தங் கிக் சகாண்ைாள் . ஜுடித்தும் அெர்கள்
அனறதான். அெர்கள் அனறயில் இருந்த இன்சனாருத்திகைா, அங் கக தங் குெகத இல் னல. எனகெ
அது அர்ெ்ெனாவிற் கு ெெதிைாக கபாயிற் று. அர்ெ்ெனா அங் கக செல் லகெ, சபமியும் அெள்
அனறயில் கதாழிகள் கினைக்காததால் இெர்ககளாடு இனணத்து சகாண்ைாள் . மூன்றுகபர் தங் கும்
அனறயில் இப் சபாழுது நான்குகபர் தங் கினார்கள் . எனகெ அர்ெ்ெனா, சபமிலா, னெஷாலி, ஜுடித்
நான்குகபரும் சநருங் கிை கதாழிகளாக மாறிப் கபானார்கள் . இதில் அர்ெ்ெனா எெ் ெளவு
வினளைாை்டுத்தனமாக இருக்கிறாகளா அெ் ெளவு சபாறுப் பானெள் . தன்னன சுற் றி என்ன
நைக்கிறது என்பனத துல் லிைமாக கணிப் பெள் . ஆனால் அது மற் றெருக்கு சதரிைகெ செை் ைாது.
கதாழிகளின் துன்பத்னத ெகித்துக் சகாள் ளகெ மாை்ைாள் . அெர்களுக்கு என்ன கதனெ என்பனத
அெர்கனளவிை அர்ெ்ெனா நன்றாக அறிொள் .
னெஷாலிகைா அனமதியின் மறு உருெம் . தன்னன காைப் படுத்துபெர்கனள கூை எதிர்த்து கபசும்
மன உறுதி இல் லாதெள் . சபமிலா ெரிைான வீை்டுக் ககாழி, எப் சபாழுது அம் மா, அம் மா , அம் மா
தான். கூைகெ தன் அக்காவின் மகனனயும் சராம் ப பிடிக்கும் . அெர்கள் குடும் பத்திகலகை, முதல்
ஆண் ொரிசு, எனகெ அென்கமல் அனனெருக்குகம உயிர். சகாஞ் ெம் சபாறானம குணம்
உனைைெள் . அெளது இந் த குணம் தான் இெர்களுக்கு நடுவில் பிளனெ உருொக்க கபாகிறது
என்பனத உணராதெள் . நை்பிற் கு இனையில் எப் சபாழுதும் கபாை்டி இருக்கலாம் ............, ஆனால்
அது சபாறானமைாக மாறும் கெனளயில் நை்பு சினதந்துவிடும் . ஜுடித் இருப் பதிகலகை சின்ன
பிள் னள. எனதயுகம சீரிைொக எடுக்ககெ மாை்ைாள் , அனனத்தும் வினளைாை்டுதான்
அெளுக்கு. இரை்னை அர்த்தங் களில் கபசும் பழக்கம் உள் ளெள் . தன் மனதில் கதான்றுெனத
அப் படிகை சொல் லிவிடுொள் . எதிரில் இருப் பெர்கள் மனம் ககாணினாலும்
அனதப் பற் றி கெனலயில் னல அெளுக்கு.
நான்குவிதமான குணாதிெைங் கனள சகாண்ை இெர்கள் ஒன்றுகூடி இருக்கிறார்கள் . சகாஞ் ெம்
சுொரசிைமாக
கபானது நாை்கள் . ______________________________________________________________________________ அக
ர ெரினெயில் ெந்து தங் கனள அறிமுகம் செை் துசகாண்ைார்கள் . அர்ெ்ெனாவின் சபைர்
பதினனந்தாெதாக இருக்கும் . ஆனால் அெள் கமனைகைறகெ இல் னல. அனனத்னதயும்
ஒழுங் குபடுத்துெதிலும் , அனனெருக்கும் கதனெைானனத செை் ெதிலுகம, கநரத்னத
கைத்திக் சகாண்டிருந்தாள் . அங் கிருந்த அனனெருகம, பிரின்சிபால் முதல் , அெளுைன் பயிலும்
கதாழிகள் ெனர, அனனெருகம சகாஞ் ெம் ஆெலாககெ எதிர்பார்த்தார்கள் . அெளுைகன இருக்கும்
நை்பு ெை்ைம் மை்டும் சகாஞ் ெம் திகிலாக இருந்தார்கள் . சகாஞ் ெம் முன்பு ககை்கும் சபாழுது கூை,
பாைல் தான் பாடுகென் என்று ெத்திைம் செை் ைாத குனறைாக சொன்னாள் .
கமனையில் தனிைாளாக ெந்து தங் கள் சபைர், எங் கிருந்து ெருகிறார்கள் , இளங் கனல
முடித்தெர்களா? முதுகனல முடித்தெர்களா? என்று தங் கனளப் பற் றி சிறிை
முன்னுனர சகாடுத்துவிை்டு, தங் களின் திறனமகனள செளிப் படுத்தினார்கள் . அன்று
அனனெரும் சீருனை ொரியில் ெந்திருந்தார்கள் . தனி பாைல் , குழு பாைல் , கபெ்சு, கவினத
ொசித்தார்கள் , கிராமிை பாைல் பாடினார்கள் , சிறிை நாைகம் நடித்தார்கள் , தனிநபர்
நைனம் சிறப் பாக அனனெராலும் ெரகெற் கப் பை்ைது. குழு நைனம் இைம் சபறவில் னல. கனத
சொன்னார்கள் , ஒப் பாரி பாைனல கூை கிராமிை நனையில் பாடினாள் ஒருத்தி. குழு நைனம்
இல் லாத குனறனை தீர்ப்பதற் கு என்கற, அந்த அறிவிப் பு ெந்தது. “குழு நைனம் னப அர்ெ்ெனா
அண்ை் டீம் ”, அர்ெ்ெனாவின் சபைனர ககை்ைவுைகனகை ஆடிை்கைாரிைத்தில் ஒரு
பரபரப் பு சதாற் றிக்சகாண்ைது. னெஷுனெ, சுற் றி இருந்தெர்கள் உலுக்கினார்கள் . அெளுக்குகம
இது புதிை செை் தி என்பதால்
உதை்னை பிதுக்கி தனலனை ஆை்டினாள் . “னெஷக்கா............, அர்ெ்ெனாக்கா டிரஸ்
கபாை்டுை்டுதாகன ஆடுொங் க”, ஜுடித் குறும் பாக ககை்க, அெனள முனறத்தாள் னெஷு. ஆனால்
ஜுடிக்கு சில ஆதரவு குரல் களும் எழுந்தது. அனத தள் ளிவிை்டு கமனைனை பார்த்தாள்
னெஷு. இனெ ஆரம் பமாகி விை்ைது. ஐந்து மாணவிகள் ஒகர ெண்ண உனையில் மினுமினுப் பாக
சஜாலித்தார்கள் . ஒகர ரிதமான அனெனெ செளிப் படுத்த, அனனெரின்
பார்னெயும் அர்ெ்ெனானெ கதடிைது, அெள் இல் னல. அனனெர் கண்களிலும் ஏமாற் றம் . ப் ரின்சி
கூை, ஸ்சைல் லானெ திரும் பி பார்த்தார். பாைல் ஆரம் பமானது. ைாருகம எதிர்பார்க்காத
பாைல் .............. கதெர்மகன் பைத்தில் இைம் சபற் ற ரீமிக்ஸ் பாைல் . அதிரடி துள் ளல் இனெயில்
அனனெனரயும் கை்டி கபாை்ைது. இஞ் சி இடுப் பழகா மஞ் ை சிெப் பழகா கள் ள சிரிப் பழகா
மறக் கமனம் கூடு தில் சலலய.......... மறக்குமா மாமன் எண்ணம் மயக் குலத பஞ் ை
ெர்ணம் மடியிலல ஊஞ் ைல் லபாட மாலன ொ........... பல் லவி முடிந்து இனைசெளியில் இனெ
துெம் ெம் செை் யும் கெனளயில் , அெர்களின் உனைனைப் கபான்ற உனையில் சிக்சகன, மிதமான
ஒப் பனனயுைன் கமனையில் கதான்றினாள் அர்ெ்ெனா. இனெக்கு ஏற் றொறு அெள் ஆை
துெங் கினாள் . தன்னந் தனிை்சுருக் க தத்தளிை்சு தானிருக் க உன் நிசனப் பில் நான்பறிை்லைன்
தாமசரலய புன்னெனத்தினிலல லபடக் குயில் கூசெயிலல உன்னுசடய லெதசனய நான்
அறிஞ் லைன் உன் கழுத்தில் மாசலயிட உன்னிரண்டு லதாசள னதாட என்ன தெம்
னைஞ் லைலனா என் மாமா ெண்ணக் கிளி சகசய னதாட சின்ன சின்ன லகாலமிட உள் ளம்
மட்டும் உன்ெழிலய நாலன இஞ் சி இடுப் பழகா மஞ் ை சிெப் பழகா கள் ள சிரிப் பழகா
மறக் கமனம் கூடு தில் சலலய.......... ஒரு சின்ன இனெ நுணுக்கத்னதக் கூை விைாமல் ,
நளினமான நனையில் அெரடித்தாள் அர்ெ்ெனா. பார்னெ, பார்னெைாளர்கனள

விை்டு அகலவில் னல. கமனையில் ஆடும் சபாழுது கூை தன் கதாழி னெஷுனெ பார்த்து கண்னண
சிமிை்டினாள் . அெள் நைனத்னத பார்த்தெர்கள் அனனெருக்குகம புரிந்தது, இது தற் சபாழுது
படித்து ஆடிைது அல் ல, நைனம் அெள் ரத்தத்திகலகை ஊறி இருக்கிறது என்பது.
அெளுைன் ஆடிைெர்கனள ஒப் பிை்ைால் அர்ெ்ெனாவின் நைனத்தில் ஒரு நளினம் இருந்தது
உண்னம. அனதவிை இதழ் களில் உனறந்த சமல் லிை புன் னனகயுைன், மைக்கும்
விழிகளுைன், இஞ் சி இடுப் பழகி மஞ் ை சிெப் பழகி கள் ள சிரிப் பழகி மறக் கமனம் கூடு
தில் சலலய அடிக் கிற காத்த லகழு அசையிற நாத்த லகழு நடக் குற ஆத்த லகழு, நீ
தானா................. இறுதிகை்ைம் சநருங் கும் கெனளயில் நைனமாடிை ஆறுகபரும் ஒற் னற ெரினெயில் ,
கநராகவும் , குறுக்காகவும் , X ெடிவிலும் , ெை்ைமாகவும் கனைசி இரண்டு நிமிைங் கள் கபாை்ை
ஆை்ைம் , கீகழ அமர்ந்திருந்தெர்கனளகை எழுந்து ஆை்ைம் கபாை தூண்டிைது.
நைனம் முடியும் கெனளயில் , இெ் ெளவு சீக்கிரம் பாைல் முடிந்துவிை்ைகத என்ற ஏக்கம்
அெர்களுக்கு எழுந்தது என்றால் , கமனையில் ஆடிை ஆறுகபரும் அந்த ஐந்து
நிமிைங் களில் கனளத்துவிை்ைார்கள் என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் . அெ் ெளவு துள் ளலாக
ஆடினார்கள் . பாைல் முடிந்தவுைன், கரககாஷம் விண்னண பிளந்தது. சிலர் விசில் கூை
அடித்தார்கள் என்றால் அங் கிருந்தெர்களின் மனநினலனை ஊகித்துக்
சகாள் ளுங் கள் . அர்ெ்ெனாவின் நைனத்துைன் அனனெரின் அறிமுகப் பைலமும் முடிைகெ,
பிரின்சிபால் , துனண முதல் ெர், ஸ்சைல் லா முதலானெர்கள் கமனையில் அமரனெக்கப்
பை்ைார்கள் . முதல் ெர் உனர நிகழ் த்த சிஸ்ைர். ஞானசெௌந்தரி எழுந்து ெந்தார். “அருனமைான
துெக்கம் ............”, இப் படி துெங் கிைது அெரது கபெ்சு. “இந்த கல் லூரி துெங் கி பதினனந்து
ஆண்டுகள் ஆகின்றன. இந்த பதினனந்து பாெ்களிகலகை, துெக்கத்திகலகை சபைர் ொங் கிை பாெ்
உங் களுனைைதுதான். வித்திைாெமான திறனமகனளயும் செளிப் படுத்திைது நீ ங் ககள.
அதிலும் நைனம் சிறப் பான ஒரு இைத்னத பிடித்தது. நைனசமன்றாகல அனனெருக்கும் சகாஞ் ெம்
விருப் பம் அதிகம் தான் இல் னலைா? விசில் ெத்தம் கூை ெந்தகத”, அெர் கபசும் சபாழுது குண்டூசி
விழுந்தால் கூை ஓனெ ககை்கும் அளவு நிெப் த்தம் . “உங் கள் அனனெரிைமும் ஒரு ெந்கதாெமான
விஷைத்னத அறிவிப் பதில் சபருமகிழ் ெசி ் அனைகிகறன். இந்த நம் கல் லூரி னபெ் ஸ்ைார்
அந்தஸ்த்னத கபான ெருைம் சபற் றது. இந்த ெருைம் ஒருபடி கமகல கபாை் , தன்னாை்சி
உரினமனை(atonomous) சபற் றுள் ளது”, அெர் இனத சொல் லி முடிக்ககெ மாணவிகளின் கரககாஷம்
அதிர்ந்தது. “அைப் பாவிங் களா......... உங் களுக்கு ஆப் பு னெக்ககபாகறன்னு கபசுறாங் க, எல் லாம்
ஆை்டுமந்னத மாதிரி னக தை்டுதுங் க பாரு”, அர்ெ்ெனா ெத்தமாக புலம் பினாள் . “ஏை் அர்ெ்ெனா
ஏன் அப் படி சொல் லுற?”, அெளுைன் நைனமாடிைெள் உனைகனள மாற் றிைொகற ககை்ைாள் . “நீ
புரிஞ் சுதான் ககக்குறிைா, இல் னல புரிைாத மாதிரி
ககக்குறிைா?, இப் கபாகெ நான் சொன்னால் சராம் ப ெருத்தமா இருக்கும் . இன்னும் ஒரு ொரத்தில்
உனக்கக சதரிஞ் சுடும் ”, பூைகமாக சொன்னாள் . “நீ இெ் ெளவு ெருத்தப் படுற அளவு இதில்
ஒண்ணும் இல் னல”, சொல் லிவிை்டு அெள் கெனலனை சதாைர்ந்தாள் . ‘அதுெரி, நீ ங் சகல் லாம்
ஆப் னப கதடிகபாை் உக்காருற ஜாதிைாெ்கெ, ஆப் பு இருக்குடின்னு சொன்னால் ககை்கணும் , அனத
விை்டு, உக்கார இைம் கினைத்தால் ஆப் பா இருந்தாலும் பரொயில் னல, அதிகலகை இன்னும்
அழுத்தமா உக்காருகென்னு சொன்னால் நான் என்ன சொல் லுறது. நல் லா உக்காந்து
அனுபெப் படுன்னுதான் விைமுடியும் . நாகன அந்த ஆப் புக்கு கமலதாகன நிக்கிகறன்’, தன்னாை்சி
முனறயின் ெழிமுனறகள் சதரிந்த அர்ெ்ெனா புலம் பினாள் . ப் ரின்சி கபசி முடித்தவுைன்,
ஸ்சைல் லா நன்றி கூற எழுந்தார். அெருகம இந்த நிகழ் ெசி ் க்கு இெ் ெளவு
முக்கிைத்துெம் சகாடுத்து, ஒருங் கினணத்த அனனெருக்கும் நன்றினை கூறினார். ைாருகம
அர்ெ்ெனானெ தனிப் பை்ை விதத்தில்
பாராை்ைவில் னல. அனத அெளும் எதிர்பார்க்ககெ இல் னல என்பதுதான்
உண்னம. னெஷாலிதான் சகாஞ் ெம் மனம் சுணங் கினாள் . அர்ெ்ெனா இந்த நிகழ் ெசி
்
நல் லபடிைாக நைக்ககெண்டுசமன்று பாடுபை்ைனத உைனிருந்து பார்த்தெளாயிற் கற
அெள் . “னெஷக்கா............., அர்ெ்ெனாக்காவுக்கு ெை கபாெ்சு கபால.........”, ஜுடி ககை்க, அனதகை
சகாஞ் ெம் ென்மமாக ககை்ைாள் சபமி. “என்ன சொல் லுற.........?”, புரிந்தும் புரிைாதெள் கபால்
ககை்ைாள் னெஷாலி. “இல் ல............., நான் சபரிை தனலவி, அப் படின்னு ஓடி ஓடி உனழெ்ொ, எதுக்கு
இெங் க ொைால் நல் லகபர் ொங் கணும் னுதாகன. இப் கபா பாரு, சும் மா கும் பல் ல ககாவிந்தா
கபாை்ை நாமளும் ஒண்ணுதான், சுடுதண்ணினை காலில் ஊத்திை்டு குதிெ்ெ அெங் களும்
ஒண்ணுதான்”, சகாஞ் ெம் ெந்கதாெமாககெ சொன்னாள் சபமி. ‘உன்னனசைல் லாம் திருத்த
முடிைாதுடி’, என்பதுகபால் ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டு, “சபமி, அெ அெகளாை கைனமனை
ெரிைா செை் ைணும் னு எதிர்பார்த்தாகள தவிர, தனிப் பை கபர் ொங் கணும் னு எதிர் பார்க்கனல”,
தன் குணத்னத மீறி ொடிவிை்ைாள் . “நல் லா ெப் னபக்கை்டு கை்டுங் க”, அெள் அைங் குெதாக
இல் னல. அனனத்தும் முடிந்த கெனளயில் ஒரு அறிவிப் பு ெந்தது, அறிவித்தெள் அகிலா. “லாஸ்ை்
சபர்பார்மன்ஸ் னப அர்ெ்ெனா”, சொன்னெள் குரலிகலா அப் படி ஒரு நடுக்கம் . அர்ெ்ெனா ஒரு
னமக்குைன் கமனை ஏறினாள் . “ப் ளஸ
ீ ் அனனெரும் எழுந்து நிற் கவும் ”, அனனெரும்
எதற் சகன்று சதரிைாவிை்ைாலும் எழுந்து நின்றார்கள் . அர்ெ்ெனா ஆப் பகரை்ைனர பார்க்க, அெர்
அந்த இனெனை மை்டும் ஒலிக்க செை் தார். ஒலித்தகதா ஜன கன மன பிஜிஎம் , இனெக்கு தக்க,
அர்ெ்ெனா பாை, ஒலிக்கும் கதசிை கீதத்தால் , ைாராலும் எதுவும் செை் ை முடிைவில் னல. எழுந்த
சிரிப் னப கூை கனைொயில் அமுக்கிவிை்டு, உைன் கெர்ந்து பாடினார்கள் .

னெஷாலியும் , சபமியும் நடுங் கிகை கபானார்கள் . ஜுடித்கதா, “நாை் ொனல நிமிர்த்த முடியுமா?”,
கதசிைகீதத்தின் நடுவிகலகை ககை்ைாள் . னெஷாலியும் அனதகைதான் நினனத்தாள் .
‘எதுக்கு இப் கபா கதனெகை இல் லாமல் இப் படி ஒரு விஷப் பரீைன ் ெ பண்ணுறா? முடிந்தவுைன் ைார்
என்னசெல் லாம் செை் ைப் கபாகிறார்ககளா?’, கதாழிக்காக கெனலப் பை்ைாள் .
பகுதி - 15 பலூனுக் குள் இருக் கும் காற் றாய் ........ னநஞ் சை அழுத்தும் உன்
நிசனவு........... னெடித்துை் சிதறுலென் என்று நீ நிசனக் க............ னெடிக் காமல் பதுங் கிக்
னகாள் கிலறன் நான்................ அறிமுகப் பைலம் முடிந்து ஒரு ொரம் சென்றகத
சதரிைவில் னல. இன்றுமுதல் ெகுப் புகள் ஆரம் பமாகின்றன. நாற் பத்னதந் து நாை்கள்
கைந்துவிை்ைன. இெ் ெளவு நாை்களில் ஒரு முனற கூை, அர்ெ்ெனா அெள் வீை்டில் இருந்த ைானரயுகம
சதாைர்பு சகாள் ளவில் னல. அர்ெ்ெனா இப் படி இருந்தாள் என்றால் , சபமிகைா
சைலிகபான் அனறகை கதிசைன இருந்தாள் . அங் கக இருந்தகதா காயின்கபான். அெள்
இரண்டுமுனற கபசினாகல, அந்த கபான் நிரம் பி ெழிந்துவிடும் , அெ் ெளவு கபசினாள் . அெள்
விடும் கண்ணீரில் அந்த கபான் மூழ் கிவிடும் . ஜுடித்திற் கு அெனள ககலி செை் ெதுதான்
மிகப் சபரிை கெனலகை. சபமி கபானில் கபசும் சபாழுது சொல் லும்
ொர்த்னதகனள னெத்து அனிைாைத்திற் கு அெனள கலாை்ைா செை் ொள் . “கபாடி நான் இதுெனர
என் வீை்னை விை்டு பிரிந்தகத கினைைாது சதரியுமா?”, சொல் லும் சபாழுகத கண்
கலங் கிவிடும் . உைனடிைாக தன் சுடிதார் துப் பை்ைானெ அெள் கண்களில் ஒற் றி எடுத்து பிழிொள்
அெள் . ஜுடித்னத துரத்தி துரத்தி அடிப் பாள் சபமி. னெஷாலிகைா கபானில் கபசினால் , அெள்
கபசுகிறாளா இல் னல சும் மா னெத்துக் சகாண்டிருக்கிறாளா? என்பகத சதரிைாது. கூர்ந்து
கெனித்தால் ம் .... ம் ேும் ...... ம் ..... இந்த ொர்த்னதகள் மை்டுகம மறுபடியும் மறுபடியும் ககை்கும் .
“இந்த ம் சகாை்டுறதுக்கு எதுக்கு அனத காதில் ெெ்சுை்கை சகாை்ைணும் ..........., அப் படி ஓரமா
கபாை் நின் னு சகாை்டினால் நாங் களாெது கபசுகொம் இல் ல........”, ஜுடித்தின்
ககலி சதாைரும் . கண்களாகலகை அெள் விருப் பமின்னமனை செளிப்படுத்துொள் னெஷாலி.
“சபாண்ைாை்டி, நீ எப் படிடி லெ் பண்ணி கல் ைாணம் பண்ணிகிை்ை? உண்னமனை சொல் லு,
நிஜம் மாகெ உன் காதனல அண்ணாகிை்கை சொன்னிைா?”, தனிைாக இருக்கும்
சபாழுது அர்ெ்ெனா ககை்பாள் . அதற் கு அழகாக செை்கப் பை்டு சிரிப் பாகள தவிர,
அெள் ொயிலிருந்து ஒற் னற ொர்த்னத செளிகை ெராது. “இப் படி சிரிெ்சுதான் மைக்கி இருப் படி”,
அெள் கன்னத்னத பிடித்து கிள் ளுொள் . ஜூடித்திற் கும் அர்ெ்ெனாவிற் கும் எப் சபாழுதும்
முை்டிக் சகாள் ளும் . அர்ெ்ெனானெ ஜுடித் சபாது இைம் என்றும் பார்க்காமல் ககலி செை் ொள் .
அனத அர்ெ்ெனா தனினமயில் சுை்டிக் காை்டுொள் . ஆனாலும் அெள் ககை்பதாக இல் னல. எனகெ
அர்ெ்ெனாவும் அெனள ககலி செை் ொள் . ஜூடித்தின் தனலமுடி சுருை்னை முடி, கபண்டில்
அைங் ககெ செை் ைாது. னகயிலும் அைங் காது. அகதகபால் கண்கள் மிகவும் சமல் லிைதாக
கீற் றுகபால் இருக்கும் . அதாெது ஜப் பான் காரர்களின் கண்கனளப் கபால் இருக்கும் . அெனள
பஞ் சுமிை்ைாை் என்றும் பூனனக்கண்ணி என்றும்

அனழத்து ககலி செை் ொள் . அர்ெ்ெனா அனனெனரயுகம ககலி செை் ொள் , ெகை்டுகமனிக்கு
இருக்கும் . ஆனால் அது அெர்களுைன் இருக்கும் தனினமைான தருணங் களில்
மை்டுகம. னெஷாலினை சபாண்ைாை்டி என்று அனழப் பகதா, ஜுடித்னத பஞ் சுமிை்ைாை் ,
பூனனக்கண்ணி என்று அனழப் பகதா ைாருக்குகம சதரிைாது. அெள் மற் றெர்களுக்கு
சதரியும் ெண்ணம் நைப்பது என்றால் , சபமியுைன் மை்டுகம. அெனள ைார்லிங் என்று
அனழப் பதும் , இனை இனைகை அெகள எதிர்பார்க்காத கெனளகளில் அெள் கன்னத்தில்
முத்தமிை்டு மிரள னெப்பதும் அனனெருக்கும் சதரியும் . அர்ெ்ெனாவின் குணம் அனனெருக்கும்
சதரியுமானகைால் அனத கண்டுசகாள் ள மாை்ைார்கள் . அன்று முதல் நாள் ெகுப் புகள் ஆரம் பம் .
கானலயில் ெரிைாக ஒன்பதுமணி பதினனந்து நிமிைங் களுக்கு எல் லாம் அெள் ோஸ்ைனல விை்டு
செளிகை ெந்தாள் . பத்துமணிக்குத்தான் கிளாஸ் ஆரம் பம் . அதற் குமுன் செை் ை
கெண்டிைெற் னற செை் ைகெ சீக்கிரமாக கிளம் பினாள் .
அெள் ெரவுக்காககெ காத்திருந்தென்கபால் அெள் ெழியின் குறுக்கக ெந்து நின் றான் கபை்ரிக்.
“எெண்ைா அென்.........?”, “கபை்ரிக், கைை் நீ ங் களா? எங் ககைா உன்னன ஒரு ொரமா
பார்க்ககெ முடிைனல”, ைாகரா என்று ககாபமாக துெங் கிைெள் , அெனன பார்க்ககெ, ெகஜமாக
கபசினாள் . அெள் குரலில் சகாஞ் ெமாெது எதிர்பார்ப்னபயும் , முகத்தில் ெந்கதாஷ மின்னனலயும்
எதிர்பார்த்து ெந்தென் ஏமாந்கத கபானான். நீ தானா......... ொ......... என்ற ெரகெற் பு, என்னகொகபால்
இருந்தது அெனுக்கு. அெள் மனதில் , தான் இருக்ககெண்டும் , இைம் பிடிக்ககெண்டும் , அதற் கு
சகாஞ் ெநாள் பிரிவு அெளுக்கு தன் கதனெனை உணர்த்தும் என்று எண்ணி, மிகவும் முைற் சி
செை் து ஒரு ொரம் அெனள காணாமல் தவித்துகபாை் அென் ெந்தால் ............, அெளிைம்
அதில் பாதிைாெது இருக்கும் என்று எதிர்பார்த்தான். ஆனால் .........., அர்ெ்ெனா அெனன ஜஸ்ை் னலக்
தை் என்று ோை் சொன்னவிதம் .........., கொர்ந்து கபானான். ‘மெகன, ஒரு ொரம் எங் கைா கபாயிை்டு
ெந்த, ஏன் என்னன
பாக்ககெ ெரனல? பாத்தவுைகன இப் படி இளிெ்சு கபசினால் மை்டும் கபாதுமா? அசதப் படி இந்த
ஒரு ொரமும் நீ என்னன பார்க்க ெராமல் கபாகலாம் ’, மனதுக்குள் களகை
கறுவிக் சகாண்ைாள் . “கபை்ரிக் நான் ககை்ைத்துக்கு பதிகல சொல் லாமல் அப் படி
என்ன கைாெனன?”, அெனன ககை்ைாள் . “என்ன ககை்ை..........?”, அெள் ககள் விகை
அெனுக்கு மறந்துவிை்ைது. “ம் ம் ம் .........., ஒரு ொரம் எங் கக கபாயிருந்தன்னு ககை்கைன்”,
குரல் ொதாரணமாககெ இருந்தது. “அப் கபா நீ என்னன கதடுனிைா?”, குரலில் ஆர்ெம் ,
கண்களில் ஏக்கம் . ‘ஆமாண்ைா மனைைா’, “என்ன அபத்தமா இப் படி ஒரு ககள் வி. ெரி விடு, எனக்கு
சகாஞ் ெம் கெனல இருக்கு நான் கிளம் புகறன்”, சொல் லிவிை்டு நைந்தாள் .
“நீ ககை்ைதுக்கு நான் பதிகல சொல் லனல, நீ பாை்டுக்கு கபாற?”, குனறபை்ைான்
அென். “ககள் விதான் நான் ககை்கபன் . பதில் சொல் ெதும் , சொல் லாமல் இருப் பதும் உன் இஷ்ைம் .
இதில் நான் எப் படி தனலயிை முடியும் ”, அெை்னைைாக பதில் சொன்னாள் . “அப் கபா என்கனாை
பதில் கெண்ைாமா?”, நின் றுவிை்ைான். “நான் ைாரிைமும் எப்சபாழுதும் எனதயும்
எதிர்பார்ப்பதில் னல கபை்ரிக்”, ‘ஆனால் நீ பதில் சொல் லிகை ஆகணும் னு என் மனசு துடிக்குதுைா.
அனத எப் படி உனக்கு புரிை னெக்கன்னுதான் எனக்கு சதரிைனல’, செளிகை உறுதியுைனும் ,
உள் ளுக்குள் உரு குனலந்தும் பதில் சொன்னாள் . “ெரி நீ எதிர்பார்க்கவில் னல என்றாலும் நான்
பதில் சொல் லுகறன். ஒரு ொரம் காை் ெ்ெல் , அதனால் தான் ெர முடிைனல”, அென் ெராமல்
இருந்ததன் காரணம் காை் ெ்ெல் தான், ஆனால் மனதில் அென் நினனத்த எண்ணம் தான்
கெறாக இருந்தது.
“காை் ெ்ெலா.........? இப் கபா ெரிைாயிடுெ்ொ...........?”, அெனன சநருங் கி அென் சநற் றியில் னகனை
னெத்து பார்த்தாள் . அெள் சநருங் கி தன்னன சதாை்ை பிறகுதான் அென்
சகாதிக்ககெ துெங் கினான். “இப் கபா ெரிைாயிடுெ்சு........”, அெள் சநருக்கத்னத ரசித்தொகற பதில்
சொன்னான். அெகளா எனதயும் கண்டுசகாள் ளவில் னல. அென் கண்களில் சதரிந்த ஆர்ெம் , தான்
சநருங் கி அெனன சதாை்ைதில் கனிந்த அென் முகம் , தன் சநருக்கத்னத அென் ரசிக்கிறான்
என்பது சதரிந்து மனதுக்குள் இனிை குறு குறுப் பு. அனத அைக்கிைொகற, அெனனவிை்டு
சகாஞ் ெம் விலகி, “எதுக்கும் இன்னும் சரண்டுநாள் மருந்து ொப் பிடுங் க. முடிந்தால் ொைங் காலம்
ொங் க கபெலாம் . இல் ல கெண்ைாம் .........., உங் களுக்கு னைம் கினைக்கும் கபாது பார்க்கலாம் ”,
அெள் சொல் லிவிை்டு திரும் பி செல் ல, அெள் முன்னால் ெந்து ெழினை மறித்தான். “என்ன
வினளைாை்டு இது கபை்ரிக். இன்னனக்கு முதல் நாள் கிளாஸ், நான் ோனல சகாஞ் ெம் பாக்கணும் .
நீ என்னன்னும் சொல் லாமல் , இப் படி ெழிைாகெ மறிெ்சுை்டு இருந்தால் என்ன அர்த்தம் .
சொல் லகெண்டிைனத சீக்கிரம் சொல் கலன்”. “அப் கபா சொல் லிைொ..........?”, குரலில் சகாஞ் ெம்
குனழவு. ‘னேகைா இென் ஐ லெ் யூன்னு சொல் லிடுொகனா?’, நினனப் கப
தித்தித்தது. “சொல் லுங் க கபை்ரிக்...........”, மணிக்கை்னை திருப் பி மணி பார்த்தாள் . “ஆல் தி சபஸ்ை்
ெனா. நீ உன் படிப் னப செற் றிகரமாக முடிக்க என் ொழ் த்துக்கள் ”, அெனது ொழ் த்னத ெலனகம
இல் லாமல் ககை்ைாள் . அெளுக்கு இனெ புதிது. பரீைன
் ெ எழுத செல் லும் கபாழுகத, ொழ் த்துக்கனள
ககை்டு அறிைாதெள் , கிளாஸ் துெங் குெதற் கக அெனிைமிருந்து கினைக்கும் ொழ் த்து அெளது
உறுதினை சகாஞ் ெம் அனெத்தது.

ஆனாலும் தன் உணர்வுகனள செளிக்காை்டி பழக்கம் இல் லாததால் சொன்னாள் , “நன்றி..........”,

ஒற் னற ொர்த்னதயில் முடித்துக் சகாண்ைாள் . இருெருக்கு இனையில் கதனெைற் ற சமௌனம் .
“அர்ெ்ெனா நான் உன்கிை்கை இன்சனான்னும் சொல் லணும் ”,
சகாஞ் ெம் தைங் கினான். “சொல் லுங் க...........”. “ஐ லெ் யூ ெனா. உனக்காக இங் கக ஒருத்தன்
இருக்கிகறன், காத்திருக்கிகறன். உன்கனாை இன்பத்திலும் , துன்பத்திலும் , உைல் நலத்திலும் ,
கநாயிலும் உன்கனாை இருக்க, உன்கனாை பங் குசபற எனக்கு ெம் மதம் ”, அெள் ெலக்கரத்னத,
தன் ெலக்கரத்தால் அழுந்த பற் றிக்சகாண்டு சொன்னான். அெள் னகனை எடுத்து புறங் னகயில்
சமதுொக இதழ் பதித்தான். அர்ெ்ெனாவின் உைல் சிலிர்த்து அைங் கிைது. அென்
சொன்ன ொர்த்னதகள் திருமணத்தின்கபாது மணமக்கள் தங் கள் னககனள பிடித்தொறு
சொல் லும் ொர்த்னதகள் . இனதயுகம ெலனகம இல் லாமல் ககை்டுக் சகாண்ைாள் . அெனிைமிருந்து
னககனள உருவிக் சகாள் ளவும் முைலவில் னல. “நன்றி கபை்ரிக்..............”, மூெ்சு விை கூை சிரமமாக
இருக்க, ஆனந்த அதிர்ெ்சியின், மீண்டும் அகத ொர்த்னதனை சொன்னாள் . “உனக்கு இனத
ஏத்துக்க நாள் ஆகும் னு எனக்கு சதரியும் ெனா. நானும் உன் படிப் புமுடியுமை்டும்
காத்திருக்கத்தான் நினனத்கதன். ஆனால் ............., இனிகமல் உன் ொழ் க்னகயில் , ஒரு நாள் கூை,
தனினமனை உணரகெ கூைாதுன்னு எனக்குள் ஒரு கெகம் , அதான் இப் கபாகெ
சொல் லிை்கைன். இந்த நிமிைத்தில் இருந்து, மனதால் நீ என்கனாை மனனவி. உன் னகயில் நான்
சகாடுத்த உறுதிசமாழி என்னன்னு உனக்கு சதரியுசமன்று நினனக்கிகறன். அெள் தனல
ஆகமாதிப் பாக ஆடிைது. “என்கிை்கை நீ ஏதாெது சொல் லணுமா?”, சமதுொக
ககை்ைான். “ஆமா............., எனக்கு கநரமாயிை்கை இருக்கு. இன்னும் சகாஞ் ெகநரம் கபானால்
எல் கலாரும் ெந்துடுொங் க”, சிரிக்காமல் சொன்னாள் .
கபை்ரிக் ெை்சைன சிரித்துவிை்ைான். “எனதப் பற் றியும் கைாசிக்காமல் உன் படிப் பில் மை்டும்
கெனம் செலுத்து ெரிைா?”, ஆதரொக சொன்னான். ‘கிராதகா, சொல் லுறனதயும் சொல் லிை்டு,
எனதயும் நான் கைாசிக்க கூைாதா. என் கநரம் தாண்ைா’, என்னகமா அெனன கை்டிக் சகாண்டு
ஓ...... என்று அழ கெண்டும் கபால் இருந்தது அெளுக்கு. “கைாசிக்கிறதா நானா..........?
எனதப் பற் றி............?”, அெள் அப் பாவிைாக ககை்க, அென்தான் முகம் சதாங் கிப்
கபானான். அெனிைம் வினைசபற் று திரும் பி நைந்தாள் . அெள் முதுனககை பார்த்தொறு,
பார்னெயிலிருந்து மனறயும் ெனர பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான். பின் னர் ஒரு சபருமூெ்சுைன்
திரும் பி நைந்தான். மாடியிலிருந்து அெனனகை பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. ‘நீ
என்னைா நினனெ்சுை்டு இருக்க? என்னனகை சுற் றி ொற, முதல் முனறைா என் மனனெ திறக்க
னெக்கிறாை் . எனக்கும் மற் றெர்கனளப் கபான்ற ொதாரண உணர்வுகள் , ஏக்கங் கள் , ஆனெகள்
இருக்கு என்பனத முழுனமைா உணர னெக்கிறாை் . மனசுக்குள் புகுந்து இம் னெ செை் யிற, உன்
குடும் பகம எனக்காக எனதயும் செை் ை தைாரா இருப் பனத, உன் ஒெ் சொரு செை் னகயிலும்
எனக்கு புரிை னெக்கிற. நீ ங் க எல் லாம் ைார்? சதரிைாத இந்த ஊரில் , என் மனம் உன்னன மை்டும்
சுற் றுெது ஏன்? ஸ்சைல் லா கமகமாை கண்டிப் பு, கனிவு எனக்கு பிடிக்குகத ஏன்? அதிலும் உன்னன
காண முடிைாத இந்த ஒரு ொரத்தில் நீ என்னன எெ் ெளவு பாதித்து இருக்கிறாை் என்பனத நான்
நல் லா புரிந்துதான் இருக்கிகறன். இப் கபா நீ சொன்னிகை........, உன் காதனலயும் , நான்
உன் மனனவி என்ற ொர்த்னதனையும் ..........., புறங் னகயில் பதிந்த உன் இதழ் தீண்ைனலயும் ..........,
என்னால் ரசிக்காமல் இருக்க முடிைனல. என் வீை்னை பற் றிை கெனல எனக்கு இல் னல. இப் கபா நீ
சொன்ன இந்த ொர்த்னதகனள நீ உணர்ந்துதான் சொன்னாைா என்பது எனக்கு சதரிைாது.
ஆனால் நான் உன்னன பார்த்த அன்கற காதலிக்க துெங் கிவிை்கைன். நீ சொன்ன இந்த
சநாடிமுதல் நான் உன்னெள் .........., இனத நீ கை இனிகமல் மாற் ற நினனத்தாலும் என்னால்
முடிைாது. முழுதாக ஒரு நிமிைம் நின் றிருப் பாள் , ஒரு சபரிை சபருமூெ்சு செளிகைறிைது
அெளிைமிருந்து. அந்த சிந்னதகனள உதற முைன்றாள் . “இது ெரிெருமா கபை்ரிக். என்னன நீ
கல் ைாணம் செை் தால் , நான் உன்னன சராம் ப படுத்திடுகென்”, ெத்தமாக சொல் லிக்
சகாண்ைாள் . ‘அப் கபா கல் ைாணம் செை் யிறதா முடிவு பண்ணிை்ை’,
மனொை்சி ககை்க, “கல் ைாணம் முடிஞ் ெ பிறகு இப்படி ஒரு ககள் வி ககக்குறிகை, உனக்கக இது
ஓெரா இல் ல”. “என்னது கல் ைாணம் முடிஞ் சுடுெ்ொ இது எப் கபா?”, சஜர்க்கானது
மனொை்சி. “இப் கபாதான் ஒரு பத்து நிமிஷத்துக்கு முன்னாடி”, தன் ெலது புறங் னகயில் அெளும்
தன் இதழ் கனள ஒற் றினாள் .

ைாகரா சகாஞ் ெநானளக்கு முன்னாடி, எனக்கு அப் படி ஒரு எண்ணகம இல் னல, எனக்கு ஏற் றெனும்
இங் கக இல் னலன்னு சொன்னாங் க. உனக்கு சதரியுமா’. “அப் படிைா ைாரது ைாரது........?”, சுற் றிலும்
பரபரப் பாக கதை, அெள் மனொை்சி ஓடி ஒளிந்து சகாண்ைது. அங் கிருந்த ோல் மிகப் சபரிைது.
நூற் றி எழுபதுகபரும் அமரும் அளவு கெர்கள் அடுக்கப் பை்டு, சுத்தமாக இருந் தது
ோல் . கரும் பலனகனை துனைத்துவிை்டு, “நல் ெரவு” எழுதினாள் . ெண்ணம் அடித்தாள் . ெரிைாக
ஒன்பது ஐம் பதுக்கு ெருனகபதிவு எடுத்துவிை்டு, ஆசிரிைர் ெர காத்திருந்தாள் . னெஷாலி
ெரகெ அெளுைன் கெர்ந்து அமர்ந்துசகாண்ைாள் . னெஷாலி அெளது இைப்புறமும் , சபமி, ஜுடித்
அெள் ெலப் புறமும் அமர்ந்து இருந்தார்கள் . “அர்ெ்ெனா என்ன கெனல ஜாஸ்த்திைா?”,
அக்கனறைாக ககை்ைாள் னெஷாலி. “இன்னனக்கு கெனலகை இல் னல னெஷு. ஜஸ்ை் கபார்னை
தான் சரடி பண்ணிகனன். அகனகமா இனிகமல் என் கெனல குனறைலாம் , ெரி நீ சொல் லு கிளம் பி
ெர ஏன் இெ் ெளவு கநரம் ”,
அரை்னை துெங் கிைது. “அர்ெ்ெனாக்கா......., நம் ம காகலஜ் தன்னாை்சி
அங் கீகாரம் ெங் கியிருக்குறது எெ் ெளவு சபரிை விஷைம் இல் ல”, சபமினை நகர்த்திவிை்டு
ககை்ைாள் . ‘இெ என்ன சபரிை விஷைத்னத கண்ைாள் ’, குழம் பி கபானாள் அர்ெ்ெனா. அர்ெ்ெனா
பதில் சொல் லும் முன்கப, “ஆமா ஆமா..........”, சபமி கெகமாக பதில் சொன்னாள் . “சபாண்ைாை்டி
இெளுகளுக்கு ைவுெர் களண்ைால் தான் புத்திெரும் . தன்னாை்சி அங் கீகாரம் சபருனமைான
விஷைமாம் . இன்னும் சகாஞ் ெ கநரத்தில் எப் படி பீதிைாொளுங் கன்னு பாகரன்”, னெஷுவின்
காதில் சொல் லி சிரித்தாள் . “ஏன் அர்ெ்ெனா அப் படி சொல் லுற?”,
னெஷுவிற் கும் புரிைவில் னல. அர்ெ்ெனா பதில் சொல் ல துெங் கும் கெனளயில்
உள் கள நுனழந்தார் ஸ்சைல் லா. அெருைன் மற் சறாரு ஆசிரிைர். கமனைகைறி னமக் முன்னால்
நின் றார். “ேல் கலா டீெ்ெர்ஸ், உங் களுக்கு ஒருசில அறிவிப் புக்கனள சொல் லத்தான் நான் இப் கபா
ெந்திருக்கிகறன்”. “சும் மா ெரமாை்டீங் கன்னு எங் களுக்குத்தான் சதரியுகம”, அர்ெ்ெனா
துெங் கினாள் . “இன்னனயில் இருந்து சரகுலர் கிளாஸ் துெங் குெது உங் களுக்கக சதரியும் . அதற் கு
முன்னாடி, உங் களுக்கு புது தனலெர், நான்கு ேவுஸ்ஸாக உங் கனள பிரிக்கணும் , கொ நான்கு
ேவுஸ் லீைர்ஸ் கெணும் . அதில் தனலெகர ஒரு ேவுசின் லீைராக இருக்கலாம் . இப் கபா ஓரளவுக்கு
உங் களுக்கக எல் கலானரப் பற் றியும் சதரிந்திருக்கும் . அதனால் உங் களுள் ஒருெர் எழுந்து,
ஒருெரின் சபைனர முதலில் சொல் லகெண்டும் . பிறகு அனத மற் றெர் ெழி சமாழிைகெண்டும் .
எனக்கு சராம் ப கநரமில் னல. கொ சீக்கிரம் ”, மாணவிகனள பார்த்தொகற கபொமல் நின் றார்.

ோல் முழுெதும் கபெ்ொல் அமளிைானது. “ேப்பா நான் தப் பிக்க கபாகறன். அடிகைை் எெளாெது
என் சபைனர சொன்னீங்க............, அெனள ஓைவிை்டு உனதப் கபன் , இப்கபாகெ
சொல் லிை்கைன்”, தன்னன சுற் றி இருந்தெர்கனள மிரை்டினாள் . அதற் கு முன்கப, “எங் களுக்கு
தனலவினை மாற் றகெண்ைாம் ”, ஓங் கி ஒலித்தது ஒரு குரல் . “எெடி அந்த ஓை்ைொை் ..........”, சிலிர்த்து
எழுந்தாள் அர்ெ்ெனா. “ஆமா மாத்தகெண்ைாம் , மாத்த கெண்ைாம் ...........”, மீதி நூற் றி அறுபதுகபரின்
குரல் களில் அெளது ஒற் னற குரல் அடிொங் கிைது. “அர்ெ்ெனா கம் ப் ரண்ை்........”, ஸ்சைல் லா
அனழத்தார். “என்னன சுத்திவிை்டு கெடிக்னக பாக்குறாளுங் ககள..........”, புலம் பிைொறு முன்னால்
சென்றாள் . “கமம் ஐ’ம் நாை் வில் லிங் ”, தன் அதிருப் தினை செளியிை்ைாள் . “அனத பிறகு
பாத்துக்கலாம் , முதல் ல இங் கக செயிை் பண்ணுங் க”. “இல் ல கமம் ............”, அெள் குரல் பிறகு
கண்டுசகாள் ளப் பைாமல் கபானது. “கமம் நானும் மற் ற லீைர்கள் கநம் சொல் லலாமா?”,
ஒரு முடிகொடு ககை்ைாள் . “டீெ்ெர்ஸ், உங் க தனலவிகை சபைர்கனள
சொல் லுறாங் களாம் .......”, சொல் லிவிை்டு அர்ெ்ெனானெ னமக்கில் சபைர்கனள
அறிவிக்க சொன்னார். சகாஞ் ெம் னமக்கில் கபெ தைங் கினாள் . ‘தனலக்குகமல் கபாை் டுெ்சு, இதில்
ஜாண் கபானால் என்ன, முழம் கபானால் என்ன? நமது பனைகனளயும் சிக்க னெப் கபாம் ’,
முடிவுைன் கமனை ஏறினாள் . தன் பனைகனள பார்க்க, அெர்கள் இருந்த இைங் களில்
இருந்கத னகசைடுத்து கும் பிடுெது சதரிந்தது. அனத அெை்னை செை் துவிை்டு, ஒெ் சொருெரின்
சபைர்கனளயும் கூற துெங் கினாள் .

“ரூபி, வித்ைா, சரனி, ெக்தி, சதகரொ, கெணி, வீணா, சஜஸ்சி, ஸ்வீை்டி, ஷீபா”, பத்துகபரின்
சபைர்கனளயும் ெரினெைாக சொன்னாள் . “ோை் ப் ரண்ை்ஸ், இெங் க பத்துகபருகம
சராம் ப திறனமைானெர்கள் . எனக்கு சதரிைாமலும் இன்னும் நினறைகபர் இருக்கலாம் .
உங் களுக்கு சதரிந்தெர்களாகவும் இருக்கலாம் . அெர்கனளயும் நீ ங் க சொல் லுங் க.
சமாத்தமாக னெத்து கதர்ந்சதடுக்கலாம் ”, கம் பீரமாக நின் றாள் . ஆனால் கெறு எெரின்
சபைர்கனளயும் ைாரும் சொல் லாததால் , இந்த பத்துகபனர அப் படிகை முன்னால்
அனழத்தார்கள் . அர்ெ்ெனாவின்கமல் சகானல செறிகைாடு ெந்தார்கள் அெர்கள் . இெர்களில்
மூன்றுகபர் சபாறுப் கபற் க முடிைகெ முடிைாது என்று சொல் லகெ, அெர்கனள அனுப் பி
விை்ைார்கள் . ஸ்சைல் லா அெெர படுத்தினார். “சீக்கிரம் ஒருத்தர் முன்சமாழிங் க, கெறு ஒருத்தர்
ெழி சமாழிங் க”. இறுதிைாக, அர்ெ்ெனா, ரூபி, ெக்தி, வீணா நால் ெரும் நான்கு ேவுஸ் லீைராக
கதர்ந்சதடுக்கப் பை்ைார்கள் . நான்கு ெர்ணங் கள் சகாடுத்தார்கள் , சரை், கிரீன், ப் ளூ, எல் கலா.
அர்ெ்ெனாவிற் கு ப் ளூ ெர்ணம் கெண்டுசமன்ற ஆனெ எழுந்தது. “ெரி அப் கைர்நூன் மற் றெர்கனள
ேவுஸ் ொரிைாக பிரிக்கிகறன். இப் கபா இெங் க சதாைர்ொங் க”, சொல் லிவிை்டு வினை
சபற் று சென்றுவிை்ைார். புதிை தனலெர்களுக்கு னகதை்டி தங் கள் ொழ் த்துக்கனள
சொன்னார்கள் . ஸ்சைல் லா சென்ற பிறகு கமனைகைறினார் மாதவி கமைம் . “குை் கமார்னிங்
டீெ்ெர்ஸ், நான் மாதவி, உங் களுக்கு இகனாகெென், கெசலன்சஜஸ் இன் எஜுக்ககென் இந்த
இரண்டு கபப்சபர்களும் நான்தான் எடுக்கப் கபாகிகறன். தினமும் உங் களுக்கு ஐந்து
பாைகெனளகள் இருக்கும் . கானலயில் மூன்று, மதிைம் இரண்டு. சிலநாள் இரண்டு பாைகெனள
என்னுனைைதாக இருக்கும் , சிலநாள் ஒன்று. உங் களுக்கு னைம் கைபிள் கநாை்டீஸ் கபாடில்
கபாை்டிருக்கிகறாம் . இன்னனக்கு உங் களுக்கு சில விஷைங் கனள சதளிவு படுத்துகிகறன்.
முதலாெது இங் கக நூறு மதிப் சபண்கள் ஒெ் சொரு பாைத்துக்கும் ெழங் கப் படும் . அதில் அறுபது
மார்க்

தான் உங் கள் எழுத்து கதர்வு”. “மீதிக்கு ஆப் பு............”, அர்ெ்ெனானெ

வித்திைாெமாக அருகிலிருந்தெர்கள் பார்க்க, “என்னன என்ன பார்னெ, அனதயும் அெங் ககள
சொல் லுொங் க பாருங் க”. “மீதி நாற் பது மதிப் சபண்களில் , பத்து மதிப் சபண்,
உங் களது அனென்சமன்ை்க்கு, பத்து மதிப் சபண் கநரம் தெறாமல் னெப் பதற் கு, பத்து மார்க்,
புதுனமைான விஷைங் கள் செை் ெதற் கு, கனைசி பத்து மதிப் சபண், உங் ககளாை
டீெ்சிங் எலிஜிபிலிை்டி, கநாை்ஸ் எடுப் பதற் கு”. “ஆப் பு புரிஞ் சுதா............?”, நக்கலாக ககை்ைாள்
அர்ெ்ெனா. “மீதி நாற் பது மதிப் சபண்களும் எங் களது னகயில் . கொ உங் களது சொர்க்
எப் சபாழுதும் சபர்சபக்ைை ் ்ைாக இருக்க கெண்டும் . மீதினை நான் பிறகு சொல் லுகிகறன்”,
கிை்ைத்தை்ை மிரை்டிவிை்டு, சென்றுவிை்ைார் மாதவி. ோகல அனமதியில் மூழ் கிைது. “என்ன
எல் கலாருக்கும் ஜீரணிக்க இெ் ெளவு கநரமாகுது”, கைாெனனைாக
சொல் லிவிை்டு, தன்னிைமிருந்த தண்ணீனர னெஷாலிக்கு சகாடுத்தாள் . உனறந்திருந்தெள்
அப் சபாழுதுதான் நைப் புக்கு திரும் பினாள் . “முதல் ல தண்ணினை குடி......”, அெள் னகயில்
திணித்தாள் . “ஜுடி........, தன்னாை்சியுரினம நம் ம கல் லூரிக்கு கினைத்தது சராம் ப சபரிை விஷைம்
பாத்திைா”, அழும் நினலயில் இருந்தாள் ஜுடி. “அக்கா..........., என்ன இப் படி சொல் லிை்ைாங் க?”,
கண்ணீர ் எை்டிப்பார்த்து, அெளுக்கு. “நீ தாகன சராம் ப சபருனம பை்ை, அனுபவி.........”, கிண்ைலாக
பதில் சொன்னாள் . பின் னர் எழுந்து செளிகை சென்று, கநாை்டீஸ் கபார்டில் இருந்த னைம்
கைபினள எடுத்துெந்து, னமக்கில் சொல் ல சொல் ல, அனனெரும் எழுதினார்கள் . அங் கிருந்த ைார்
முகத்திலும் உற் ொகம் இல் னல. அர்ெ்ெனா
ஏதாெது செை் ொளா?
பகுதி - 16 நட்பின் துலராகத்சதலபால் னகாடுசமயானது லெனறான்றும் இல் சல உயிலராடு
இருக் கும் லநரம் ெசர னகான்றுனகாண்லட இருக்கும் அந் த
துலராகம் .................... ோலில் இருந்த அனமதி அர்ெ்ெனானெ பைமுறுத்திைது. வீணானெ
அனழத்தாள் . அெள் காதில் எனதகைா சொல் ல, அெள் செளிகை சென்றாள் . அெள் செல் லகெ,
னமக் முன்னால் நின்று அனத ஆன் செை் தாள் . “ோை் ப்ரண்ை்ஸ், அனனெருக்கும் என்
ொழ் த்துக்கள் . எல் கலாரும் இப் கபா என்கமல் சகானலசெறிைாெது எனக்கு சதரியுது. ஆனால்
இப் கபா நான் உங் களிைம் கபசிகை ஆகணும் . இப்கபா புதுொ உங் ககிை்கை எனதயுகம நான்
சொல் ல ெரவில் னல. ஏற் கனகெ மாதவி கமைம் சொன்னதுதான். அெங் க மை்டுமில் னல, இனிகமல்
ெரப் கபாகும் எல் லா கமமும் அனதத்தான் சொல் லுொங் க.
தன்னாை்சி உரினம ொங் கிை கல் லூரிகளில் நைக்கும் ெழக்கமான நனைமுனறதான் இது.
அதாெது மாணெர்கனள தங் ககளாை கை்டுப் பாை்டில் னெத்திருக்க கெண்டும் என்று
அெர்கள் நினனப் பார்கள் . இப் கபா நாம படிக்க கெண்டிைது சராம் பகெ கம் மிைாதான் இருக்கும் .
அனதவிை, நாம படித்தது எதுவுகம அெங் க ககள் விைா ககை்கப் கபாெது இல் னல. எல் லாகம நமது
திறனமக்கு ெொலான விஷைங் களாகத்தான் இருக்கும் . இந்த அனென்சமன்ை், இகனாகெென்,
ஆன் னைம் , டீெ்சிங் எலிஜிபிலிை்டி எல் லாத்னதயும் நீ ங் க தனிைா எதிர்சகாள் ள கபாகவில் னல.
உங் க ஒெ் சொருத்தகராைவும் , நாங் க நூற் றி அறுபத்து ஒன்பதுகபர் இருக்கிகறாம் . இதில்
நாற் பதுகபர் கன்னிைர்கள் . அெர்ககளாை ெழிகாை்டுதலும் நமக்கு கினைக்கும் . அப் படித்தாகன
சிஸ்ைர்ஸ்..........”, கன்னிைர்கனள தங் கனளவிை்டு ஒதுக்கி னெக்க முைலவில் னல அெள் . “இப் கபா
சொல் லுங் க, ஏன் இெ் ெளவு அனமதிைா உக்காந்து இருக்கீங் க. எல் லாெற் னறயும் நமக்கு செை் ை
கால அெகாெம் சகாடுப் பாங் க. அனதயும் நீ ங் க தனிைா செை் ைகெண்ைாம் , துனணக்கு நாம
எல் கலாரும் இருக்கிகறாம் . கொ.............., இனிகமல் ெரப் கபாகும் கமம் கள் சொல் லுெனத ககை்டு,
இப் படி இடிந்துகபாை் உக்காராமல் , ஓகக.........., அப் படின்னு ெத்தமா அெங் களுக்கு பதில்
சகாடுப் கபாம் . ஓககைா..........”. “ஒகக..............”, அனனெரும் உற் ொகமாக பதில் சகாடுத்தார்கள் . “ெரி
இந்த ெந்கதாெமான மனநினலயிகலகை நான் உங் களுக்கு ஒரு கஜாக் சொல் லுகறன் அனதயும்
ககளுங் க. எல் லாருக்கும் ெர்தார்ஜி கஜாக்ஸ்ன்னா சராம் ப பிடிக்குகம, நானும்
அனதகை சொல் லுகறன். ஒரு ரயில் திடீசரன்று தைம் புரண்டு ெைல் செளியில் இறங் கி நின் றது.
ரயில் டினரெர் ஒரு ெர்தார்ஜி. பைணிகள் எல் கலாரும் ககை்ைாங் க, உனக்கு
கண்ணு சதரிைனலைா? ரயில் எப் படி ெைல் ல விழுந்திருக்கு பாரு!:0 ஏன் இப்படி செஞ் ெ, பாத்து
ஓை்ை கூைாது. அப் படி இப்படின்னு எல் லாரும் அெனர திை்டுனாங் க.

அதுக்கு ெர்தார்ஜி சொன்னாரு, ரயில் தண்ைொளத்துல ஒருத்தன் நின் னுக்கிை்டு இருந்தான்,

அதனால் தான் அப் படின்னு. பைணிகள் எல் கலாருக்கும் செம ககாபம் . அைப்பாவி!
ஒருத்தனன காப் பத்தறதுக்கா எங் க இத்தனன கபனர பலிசகாடுக்க இருந்த? நீ அென்கமல
ெண்டிை ஏத்த கெண்டிைதுதாகன? ெர்தார்ஜி சொன்னாரு............, அதுக்குத்தான் முைற் சி
பண்கணன். ஆனா அென் ெைல் ல புகுந்து ஓை ஆரம் பிெ்சுை்ைான்னு!!!”, அெள் சொல் லி முடிக்ககெ
ோகல சிரிப் பனலயில் தினளத்தது. சென்றிருந்த வீணா திரும் ப ெரகெ, கெகமாக, “இப் கபா
அடுத்த ஆை்ைம் ஆரம் பம் ”, சொல் லிவிை்டு அெள் இைத்தில் ெந்து அமர்ந்து சகாண்ைாள் .
னெஷுவும் ஜூடியும் அெனள அனணத்து முத்தமிை்ைார்கள் . சபமி முகத்னத திருப் பிக்
சகாண்ைாள் . அடுத்து ெந்தெர் னெக்காலஜி கமைம் . அெகரா மாணவிகளின் மனநினல புரிந்து,
நிதானமாக அழகாக கபசினார். செை் ைகெண்டிை கெனலகனள ஒெ் சொன்றாக
சொல் லுெதாக சொல் லிெ் சென்றார். ஒருமணிகநரம் சென்றகத சதரிைவில் னல. அடுத்த
ஒருமணிகநரம் சபாருளறிவிைல் மாணவிகளுக்கும் , கணிதம் படிக்கும் மாணவிகளுக்கும்
னலப் கரரி ேெர். எனகெ சபமி, அர்ெ்ெனா, ஜுடித், னெஷாலி அனனெரும்
னலப் கரரிக்கு சென்றார்கள் . அங் கக இருந்தது ஒரு முசுடு முத்தம் மா. அங் கக நிற் காகத, கபொகத,
அடுத்தெனர பார்க்காகத, அப் படி இப் படிசைன்று ஏகப் பை்ை கை்ைனளகள் . அெர் ஒரு
கன்னிைாஸ்திரியும் கூை. “என்னடி இத முசுடு முத்தம் மா இப் படி சொல் லி அராஜகம் பண்ணுது”,
சபமியிைம் புக் எடுப் பெள் கபால் திரும் பி நின்று ககை்ைாள் . “கேை் அப் படிசைல் லாம் சொல் லாகத,
அெங் ககளாை கெனலனை அெங் க பாக்குறாங் க”, ெக்காலத்து ொங் கினாள் சபமி. “நீ அம் புை்டு
நல் லெளாடி. சொல் லகெ இல் ல, அது மூஞ் சினை பாகரன், இஞ் சி தின்ன சகாரங் காை்ைம் . அது
இங் கககை முனறெ்சு, முனறெ்சு பாக்குதுடி”, மும் முரமாக கதடிக் சகாண்கை கபசினாள் . “அெங் க
சும் மா இங் கக பாக்குறாங் க”, சமதுொக சொன்னாள் .

“சும் மா பாக்குதா? ைாராெது சிக்குொங் களான்னு கதடுது நீ கெற, அதுக்குள் கள பத்துகபனர

காெ்சுடுெ்சு. இதுக்கு ஒரு ஆப் பு சரடிபண்ணுகறன்”, எனதகைா மிகவும் ஆர்ெமாக
கதடிக் சகாண்டிருந்தாள் . “அசதல் லாம் கெண்ைாம் ப் பா, பாெம் ............., ெரி எந்த புக்னக அெ் ெளவு
ஆர்ெமா கதடுற?”, அர்ெ்ெனாவின் ஆர்ெமான கதைனல உணர்ந்து ககை்ைாள் . “இல் ல ஏதாெது புக்
கினைக்காதான்னுதான் கதடுகறன்”, அெள் இப் படி சொல் லகெ, அது னலப்கரரி என்பனதயும்
மறந்து ெத்தமாக சிரித்துவிை்ைாள் சபமி. ஆனால் அர்ெ்ெனாகொ இன்னும் மும் முரமாக, விை்ைால்
அந்த காகபாடுக்குள் களகை சென்றுவிடுபெள் கபால் கதடிக் சகாண்டிருந்தாள் . சபமியின் சிரிப்பு
அெளிைம் சுத்தமாக இல் னல. னெஷாலிக்கு அர்ெ்ெனாதான் ஏகதா கெனல செை் திருக்கிறாள்
என்பது புரிந்தது. ‘இெ திருந்தகெ மாை்ைா’, அெள் நினனக்க, “நல் லா ொங் க கபாகுது அர்ெ்ெனா”,
ஜுடித் கடுப் பானாள் .
“சபமி இங் கக ொ..........”, அதிகாரமாக ஒலித்தது சிஸ்ைர் குரல் . அர்ெ்ெனா நீ யும் தான். “ஏை் எதுக்குடி
இந்த முத்தம் மா இப் கபா நம் மனள கூப் பிடுது. ஏண்டி நான் என்ன அெ் ெளவு சபரிை கஜாக்கா
சொன்கனன். இப் படி சிரிெ்ெ...., மெகள அதுகிை்கை ஏதாெது ொனை சதாற......, உன்னன செளிகை
கபாை் ெெ்சுக்ககறன்”, உதடுகூை அனெைாமல் , இருந்த பத்தடி தூரத்னத பத்து நிமிைமாக
கைந்தாள் . எெ் ெளவு சமதுொக நைந்தாலும் அெர் அருகில் சென்கற விை்ைனர். “சபமி அங் கக
என்ன சிரிப் பு..........”, முகத்தில் அப் படி ஒரு கடுனம. ‘நான்தான் கஜாக் சொன்கனன்’,
அர்ெ்ெனா. “இல் ......ல........ சும் மா...........”, தடுமாறினாள் அெள் . “அர்ெ்ெனா, நீ தாகன கிை்ை இருந்த,
அெ எதுக்கு சிரிெ்ொ சொல் லு. இப் கபா சொல் லனல சரண்டுகபனரயும் செளிகை அனுப் பிடுகென்”,
குரகல செை் கென் என்று மிரை்டிைது.
“எனக்கு எதுவும் சதரிைாது..........., நான் நினனக்கிகறன்............., அெ பனழை கஜாக் ஏதாெது நினனெ்சு
இருக்கலாம் னு. அப் படித்தாகன சபமி........?”, முகத்னத அப் பாவிைாக னெத்துக் சகாண்டு அர்ெ்ெனா
ககை்க, அெளது ககள் வியிகலகை சபமியின் தனல ஆம் என்று ஆடிைது. “புக்னக கதை சொன்னால்
சிரிப் சபன் ன கெண்டி கிைக்கு. பாத்து நைந்துக்க, ெரி நீ என்ன புக்னக கதடுன? சராம் ப கநரமா
கதடிை்டு இருந்த?”, அர்ெ்ெனாவிைம் ககை்ைார். ‘சிக்குனிைா............’, என்ற பார்னெ சபமி பார்க்க,
“இகனாகெென் புக் சிஸ்ைர், ஆனால் அது அங் கக இல் னல. நான் இந்தபக்கம் கபாை் பாக்குறகன”,
அப் பாவித்தனத்னத விைாமல் , அந்த இைத்திலிருந் து நழுெ பார்த்தாள் . “ெரி கபா..........., சபமி நீ
இரு...........”, அர்ெ்ெனானெ அனுப் பிவிை்டு, சபமினை அனழத்துக்சகாண்டு செளிகைறினார்
சிஸ்ைர். அர்ெ்ெனா னெஷாலியின் அருகில் சென்றாள் . “என்ன சபாண்ைாை்டி சிஸ்ைர் பாெமா
அெனள கூை்டி கபாகுது? இன்னனக்கு அெ கானத பஞ் ெராக்காமல் விைாது கபால, ெரி அது
அெகளாை கஷ்ைம் , ொ நாம புக் கதைலாம் .....”, அெள் னகனை பிடித்து இழுத்துக்சகாண்டு கெறு
ராக் பக்கம் சென்றாள் . “நீ சொன்னாலும் சொல் லனல என்றாலும் , அெனள பாெத்துலதான்
அெங் க கூை்டி கபாறாங் க”, னெஷு சொன்னாள் . “என்னடி சொல் லுற.......?”, குழப் பமாக
ககை்ைாள் . “ஆமா அெகளாை சொந்த சித்திதான் இந்த சிஸ்ைர்”, ஒரு நிமிைம் புருெத்னத சுளித்த
அெ்சு கெறு கைாசிக்கவில் னல. “ஓ....ஓ..... கனத அப் படி கபாகுதா.........?”, அெள் கதடும்
கெனலனை சதாைர்ந்தாள் . “என்ன அர்ெ்ெனா, அெங் கனளப் பத்தி ஏதாெது
அெகிை்கை சொன்னிைா?”, னெஷு ஆத்திரமாக ககை்ைாள் . “நீ என்ன நினனக்கிற.........?”, இரு
புருெத்னதயும் உைர்த்தி அெ்சு குறும் பாக ககை்க, “அடிப் பாவி அப் கபா ஏதாெது சொன்னிைா?
என்னடி சொல் லி சதானலெ்ெ?”, அெனள விைாமல் கிளறினாள் னெஷு.

“அை, சபருொ எதுவும் சொல் லனல, முசுடு முத்தம் மா, இஞ் சி தின்ன குரங் கு, ெள் ளல் , கழுகு
கண்ணு........”. “கபாதுண்டி, எனக்கு பீதிைாவுது. அெ எல் லாத்னதயும் கபாை்டு சகாடுத்தால் என்ன
செை் ெ?”, கெனலைாக ககை்ைாள் . “சராம் ப சிம் பிள் , என் நை்பில் ஒன்று குனறயும் , ஆனால்
எனக்கு நம் பிக்னக இருக்கு, அெ எனதயும் சொல் ல மாை்ைா. இதில் என்ன அழகுன்னா.......?, நான்
இெ் ெளவு சொல் லியும் அெ எதிர்த்து எதுவுகம சொல் லனல, அப் படின்னா அெளும்
மனசுக்குள் கள அப் படி நினனக்கிறான்னு அர்த்தம் தாகன. அெ ெந்கதாெம் தான் பை்டிருப் பா,
என்னால் முடிைவில் னல, இெளாெது சொல் லுறாகளன்னு. ெரி விடு, அெ கஷ்ைம் அெளுக்கு”,
சுலபமாக சொல் லிவிை்டு ஒரு புக்னக எடுத்துக்சகாண்டு சென்று அமர்ந்து சகாண்ைாள் . ஆனால்
செளிகை சபமி அர்ெ்ெனாவின் நம் பிக்னகனை சபாை் ைாக்கிக் சகாண்டு இருந்தாள் . சிஸ்ைர்
சகாஞ் ெம் பாெமாக ககை்ககெ, அனதவிை, விெரமாக ககை்ககெ அனனத்னதயும் உளறிவிை்ைாள் .
அெகளாை கஷ்ைம் , ொ நாம புக் கதைலாம் .....", அெள் னகனை பிடித்து இழுத்துக்சகாண்டு கெறு
ராக் பக்கம் சென்றாள் .
நீ சொன்னாலும் சொல் லனல என்றாலும் , அெனள பாெத்துலதான் அெங் க கூை்டி கபாறாங் க,
னெஷு சொன்னாள் .
என்னடி சொல் லுற.......?, குழப் பமாக ககை்ைாள் .
ஆமா அெகளாை சொந்த சித்திதான் இந்த சிஸ்ைர், ஒரு நிமிைம் புருெத்னத சுளித்த அெ்சு கெறு
கைாசிக்கவில் னல.
ஓ....ஓ..... கனத அப் படி கபாகுதா.........?, அெள் கதடும் கெனலனை சதாைர்ந்தாள் .
என்ன அர்ெ்ெனா, அெங் கனளப் பத்தி ஏதாெது அெகிை்கை சொன்னிைா?, னெஷு ஆத்திரமாக
ககை்ைாள் .
நீ என்ன நினனக்கிற.........?, இரு புருெத்னதயும் உைர்த்தி அெ்சு குறும் பாக ககை்க,
அடிப் பாவி அப் கபா ஏதாெது சொன்னிைா? என்னடி சொல் லி சதானலெ்ெ?, அெனள விைாமல்
கிளறினாள் னெஷு.
அை, சபருொ எதுவும் சொல் லனல, முசுடு முத்தம் மா, இஞ் சி தின்ன குரங் கு, ெள் ளல் , கழுகு
கண்ணு.........
கபாதுண்டி, எனக்கு பீதிைாவுது. அெ எல் லாத்னதயும் கபாை்டு சகாடுத்தால் என்ன செை் ெ?,
கெனலைாக ககை்ைாள் .
"சராம் ப சிம் பிள் , என் நை்பில் ஒன்று குனறயும் , ஆனால் எனக்கு நம் பிக்னக இருக்கு, அெ எனதயும்
சொல் ல மாை்ைா. இதில் என்ன அழகுன்னா.......?, நான் இெ் ெளவு சொல் லியும் அெ எதிர்த்து எதுவுகம
சொல் லனல, அப்படின்னா அெளும் மனசுக்குள் கள அப் படி நினனக்கிறான்னு அர்த்தம் தாகன.
அெ ெந்கதாெம் தான் பை்டிருப் பா, என்னால் முடிைவில் னல, இெளாெது சொல் லுறாகளன்னு. ெரி
விடு, அெ கஷ்ைம் அெளுக்கு", சுலபமாக சொல் லிவிை்டு ஒரு புக்னக எடுத்துக்சகாண்டு சென்று
அமர்ந்து சகாண்ைாள் .
ஆனால் செளிகை சபமி அர்ெ்ெனாவின் நம் பிக்னகனை சபாை் ைாக்கிக் சகாண்டு இருந்தாள் .
சிஸ்ைர் சகாஞ் ெம் பாெமாக ககை்ககெ, அனதவிை, விெரமாக ககை்ககெ அனனத்னதயும்
உளறிவிை்ைாள் .
சபமியின் மனதில் சகாஞ் ெம் நஞ் னெயும் வினதத்தார் அந்த சித்தி சிஸ்ைர். “அெனள பார்த்தாைா,
உங் ககளாகை இருந்துசகாண்டு, அனனெரிைமும் நல் லசபைர் ொங் குகிறாள் . ஆனால்
நீ ங் கள் அனனெரும் , சகை்ைசபைர் ொங் குகிறீர்கள் . இப் சபாழுது கூை, அெள் கசமண்ை்
செை் துவிை்டு கபொமல் இருந்தாள் . நீ தான் என்னிைம் திை்டு ொங் கினாை் . அனதவிை அெ
இகனாகெஷன் புக் கதடிை்டு இருந்தாள் . நீ என்ன செஞ் சுை்டு இருந்த........... இனிகமலாெது புரிந்து
நைந்துசகாள் , நை்பு கெறு, படிப் பு கெறு என்று. இனிகமல் உன்னன அெகளாடு
பார்த்கதன்............, கபா முதல் ல கபாை் படிக்கும் கெனலனை பாரு”, தன் வீை்டுப் சபண் சிறந்து
விளங் ககெண்டும் என்ற ஆர்ெத்தில் அெர் செை் தது, அெள் மனதில் நஞ் ொகி கபானது. ஏற் கனகெ
சபமி சகாஞ் ெம் சபாறானம குணம் உனைைெள் . அது சகாஞ் ெம் அர்ெ்ெனாவின்கமல் கனன்று
சகாண்டிருக்க, அந்த சிஸ்ைர் விசிறி விைகெ அது பற் றிக் சகாண்ைது. அர்ெ்ெனா உண்னமைாககெ
அங் கக இகனாகெஷன் புக்னக கதைவில் னல. அெள் வினளைாடிக்சகாண்டு தான் இருந்தாள்
என்பது னெஷாலிக்கு சதரிந்த அளவு, சபமிக்கு சதரிைவில் னல. அர்ெ்ெனானெ முழுதாக புரிந்து
சகாண்ைது, னெஷாலி மை்டுகம. அர்ெ்ெனாவிைம் திரும் பி ெந்த சபமியின் முகம்
ெரிைாககெ இல் னல. “கேை் ைார்லின் என்ன சித்தி சராம் ப திை்டிை்ைாங் களா? விடு விடு........,
இசதல் லாம் நமக்கு என்ன புதுொ”, அெனள கதாகளாடு அனணத்து கன்னத்தில்
முத்தமிை்ைாள் . “ம் ...ெ்....., விடு அர்ெ்ெனா. இனிகமல் இப் படி செை் ைாகத, எனக்கு பிடிக்கனல”,
முகத்தில் அடித்தற் கபால் கபசினாள் . “இெ் ெளவுநாள் பிடிெ்சுது. இப் கபா மை்டும்
என்ன.........? ஏன்.........?”, னெஷாலியின் னககனள அழுத்தி அெனள அைக்கினாள் அர்ெ்ெனா. “அை
உம் மா பிடிக்கலன்னா கெற ஏதாெது தாகறன். ேம் ....... இப் கபா எல் லாம் எல் லாத்திலும் புதுனம
கதனெைா இருக்கு”, ொதாரணமாக சொன்னாள் . னெஷாலி முனறத்துக்சகாண்கை அங் கிருந்து
செல் ல, சபமியும்
சபமியின் மனதில் சகாஞ் ெம் நஞ் னெயும் வினதத்தார் அந்த சித்தி சிஸ்ைர். "அெனள பார்த்தாைா,
உங் ககளாகை இருந்துசகாண்டு, அனனெரிைமும் நல் லசபைர் ொங் குகிறாள் . ஆனால் நீ ங் கள்
அனனெரும் , சகை்ைசபைர் ொங் குகிறீர்கள் . இப் சபாழுது கூை, அெள் கசமண்ை் செை் துவிை்டு
கபொமல் இருந்தாள் . நீ தான் என்னிைம் திை்டு ொங் கினாை் . அனதவிை அெ இகனாகெஷன் புக்
கதடிை்டு இருந்தாள் . நீ என்ன செஞ் சுை்டு இருந்த...........
இனிகமலாெது புரிந்து நைந்துசகாள் , நை்பு கெறு, படிப் பு கெறு என்று. இனிகமல் உன்னன
அெகளாடு பார்த்கதன்............, கபா முதல் ல கபாை் படிக்கும் கெனலனை பாரு", தன் வீை்டுப்சபண்
சிறந்து விளங் ககெண்டும் என்ற ஆர்ெத்தில் அெர் செை் தது, அெள் மனதில் நஞ் ொகி கபானது.
ஏற் கனகெ சபமி சகாஞ் ெம் சபாறானம குணம் உனைைெள் . அது சகாஞ் ெம் அர்ெ்ெனாவின்கமல்
கனன்று சகாண்டிருக்க, அந்த சிஸ்ைர் விசிறி விைகெ அது பற் றிக் சகாண்ைது.
அர்ெ்ெனா உண்னமைாககெ அங் கக இகனாகெஷன் புக்னக கதைவில் னல. அெள்
வினளைாடிக்சகாண்டு தான் இருந்தாள்
என்பது னெஷாலிக்கு சதரிந்த அளவு, சபமிக்கு சதரிைவில் னல. அர்ெ்ெனானெ முழுதாக புரிந்து
சகாண்ைது, னெஷாலி மை்டுகம.
அர்ெ்ெனாவிைம் திரும் பி ெந்த சபமியின் முகம் ெரிைாககெ இல் னல.கேை் ைார்லின் என்ன சித்தி
சராம் ப திை்டிை்ைாங் களா? விடு விடு........, இசதல் லாம் நமக்கு என்ன புதுொ, அெனள கதாகளாடு
அனணத்து கன்னத்தில் முத்தமிை்ைாள் .
ம் ...ெ்....., விடு அர்ெ்ெனா. இனிகமல் இப் படி செை் ைாகத, எனக்கு பிடிக்கனல, முகத்தில்
அடித்தற் கபால் கபசினாள் .
இெ் ெளவுநாள் பிடிெ்சுது. இப் கபா மை்டும் என்ன.........? ஏன்.........?, னெஷாலியின் னககனள அழுத்தி
அெனள அைக்கினாள் அர்ெ்ெனா.
அை உம் மா பிடிக்கலன்னா கெற ஏதாெது தாகறன். ேம் ....... இப் கபா எல் லாம் எல் லாத்திலும்
புதுனம கதனெைா இருக்கு, ொதாரணமாக சொன்னாள் .
னெஷாலி முனறத்துக்சகாண்கை அங் கிருந்து செல் ல, சபமியும்
எதுவும் சொல் லாமல் அங் கிருந்து நகர்ந்தாள் . ‘சபமி மாறிை்ைா’, கலங் கும் மனனத உைகன
ெரிசெை் துசகாண்டு அங் கிருந்து நகர்ந்தாள் . கநரம் ஒன்னற சநருங் ககெ, “னெஷு நாம ோல்
கபாகலாமா?”, அெள் ககை்டு முடிக்ககெ, எதுவும் சொல் லாமல் அெள் னககனள பிடித்துக்சகாண்டு
நைந்தாள் . னெஷாலிக்கு சதரியும் , அர்ெ்ெனா செளிகை சபமியின் செைனல ொதாரணமாக
எடுத்துக்சகாண்ைாலும் உள் ளுக்குள் ெருந்துொள் என்று. கபெ்சில் சகாடுக்கமுடிைாத ஆறுதனல,
தன் னக அழுத்தத்தில் சதரிவித்தாள் . “னெஷு.........., நான் முதல் னலகை சொன்கனன். அெ
கபானால் எனக்கு நை்பில் ஒன்று குனறயும் என்று. இப் கபாவும் நான் அகத நினலயில் தான்
இருக்ககன். நீ எதுக்கு இெ் ெளவு பீல் பண்ணுற”, தன் கெனலனை மனறத்து அெளிைம்
ககள் வி ககை்ைாள் . “உன் நை்பு குனறந்ததில் நீ ெருத்தப் பை மாை்ைன்னு எனக்கு சதரியும் ............., உன்
நம் பிக்னக..........”, னெஷுொல் கமகல ககை்க
முடிைவில் னல. “சபாண்ைாை்டி........., என் நம் பிக்னகனை தப் பான இைத்தில் னெத்தது என்கனாை
தப் பு. அதுக்கான தண்ைனனதான் இது. ெரி ஓெர் சென்டிசமன்ை் என் உைம் புக்கு ஆகாது. கொ நாம
கெற கபெலாம் ”, சகாஞ் ெம் இளகிை அெள் குரலில் , முடிக்கும் சபாழுது பனழை துள் ளல்
மீண்டிருந்தது. அடுத்த அனரமணி கநரமும் அர்ெ்ெனாவும் , னெஷாலியும் ோலில் அமர்ந்து
கபசிக் சகாண்டிருந்தார்கள் . கநரம் ஒன்னற சநருங் கவும் அனனெரும் ொப் பிை சென்றார்கள் .
ொப் பாை்டு அனறயில் லஷ்மியிைம் ெம் பளந்துசகாண்கை ொப் பிை்ைாள் அர்ெ்ெனா. சபமி, ஜுடி
இருெருக்கும் லஷ்மியிைம் கபசுெது பிடிக்காது. னெஷாலிகைா லஷ்மியிைம் கபொவிை்ைாலும் ,
சிகநகமாக சிரிப் பாள் . லஷ்மியும் அெளிைம் ஓரிரு ொர்த்னதகள் கபசுொள் . “அக்கா உங் க
ப் ரண்ை்ஸ்க்கு நீ ங் க என்கனாை கபசுறது பிடிக்ககெ இல் னலகபால.........”, முதலில் கெனலைாக
ககை்ைாள் .
எதுவும் சொல் லாமல் அங் கிருந்து நகர்ந்தாள் . ‘சபமி மாறிை்ைா’, கலங் கும் மனனத உைகன
ெரிசெை் துசகாண்டு அங் கிருந்து நகர்ந்தாள் .
கநரம் ஒன்னற சநருங் ககெ,னெஷு நாம ோல் கபாகலாமா?, அெள் ககை்டு முடிக்ககெ, எதுவும்
சொல் லாமல் அெள் னககனள பிடித்துக்சகாண்டு நைந்தாள் .
னெஷாலிக்கு சதரியும் , அர்ெ்ெனா செளிகை சபமியின் செைனல ொதாரணமாக
எடுத்துக்சகாண்ைாலும் உள் ளுக்குள் ெருந்துொள் என்று. கபெ்சில் சகாடுக்கமுடிைாத ஆறுதனல,
தன் னக அழுத்தத்தில் சதரிவித்தாள் .
னெஷு.........., நான் முதல் னலகை சொன்கனன். அெ கபானால் எனக்கு நை்பில் ஒன்று குனறயும்
என்று. இப் கபாவும் நான் அகத நினலயில் தான் இருக்ககன். நீ எதுக்கு இெ் ெளவு பீல் பண்ணுற, தன்
கெனலனை மனறத்து அெளிைம் ககள் வி ககை்ைாள் .
உன் நை்பு குனறந்ததில் நீ ெருத்தப் பை மாை்ைன்னு எனக்கு சதரியும் ............., உன் நம் பிக்னக..........,
னெஷுொல் கமகல ககை்க
முடிைவில் னல.
சபாண்ைாை்டி........., என் நம் பிக்னகனை தப் பான இைத்தில் னெத்தது என்கனாை தப் பு. அதுக்கான
தண்ைனனதான் இது. ெரி ஓெர் சென்டிசமன்ை் என் உைம் புக்கு ஆகாது. கொ நாம கெற கபெலாம் ,
சகாஞ் ெம் இளகிை அெள் குரலில் , முடிக்கும் சபாழுது பனழை துள் ளல் மீண்டிருந்தது.
அடுத்த அனரமணி கநரமும் அர்ெ்ெனாவும் , னெஷாலியும் ோலில் அமர்ந்து கபசிக்
சகாண்டிருந்தார்கள் . கநரம் ஒன்னற சநருங் கவும் அனனெரும் ொப் பிை சென்றார்கள் . ொப் பாை்டு
அனறயில் லஷ்மியிைம் ெம் பளந்துசகாண்கை ொப் பிை்ைாள் அர்ெ்ெனா.
சபமி, ஜுடி இருெருக்கும் லஷ்மியிைம் கபசுெது பிடிக்காது. னெஷாலிகைா லஷ்மியிைம்
கபொவிை்ைாலும் , சிகநகமாக சிரிப் பாள் . லஷ்மியும் அெளிைம் ஓரிரு ொர்த்னதகள் கபசுொள் .
அக்கா உங் க ப் ரண்ை்ஸ்க்கு நீ ங் க என்கனாை கபசுறது பிடிக்ககெ இல் னலகபால........., முதலில்
கெனலைாக ககை்ைாள் .
“லஷ்மி.........., உனக்கு நான் முக்கிைம் னா என்கிை்கை கபசு, இல் ல அெங் ககளாை பாராமுகம் தான்
முக்கிைம் னு நினனத்தால் கபொகத”, முடித்துவிை்ைாள் . “இல் லக்கா............, உங் களுக்குதாகன
கஷ்ைம் .........”, தைங் கி தைங் கி ககை்ைாள் . “லஷ்மி.........., எனக்கு கஷ்ைமானனத நான் எப் பவுகம
செை் ை மாை்கைன். நான் உன்கனாை அக்கா, நீ என்கனாை தங் கெ்சி. இது எப்பவுகம மாறாது.
அதனால் நீ உன் அக்கானெ மை்டும் கெனி, உன் அக்கா கெற எல் லாத்னதயும் கெனிக்கிகறன்
ெரிைா”, இெள் கபெ்சில் அெள் முககம பிரகாெமாகிவிடும் . “அர்ெ்ெனா உன்னால மை்டும் தான்
இப் படிஎல் லாம் முடியும் ...........”, னெஷாலி சொல் ல, “எப் படி, உன்னன அடிக்கடி கபெ
னெப் பத்னதத்தாகன சொல் லுற நீ .........?”, அெள் சொல் ல ெருெது புரிந்தாலும் கபெ்னெ
மாற் றி விடுொள் . அர்ெ்ெனா சொல் லவும் , னெஷு அெனள விரை்டி விரை்டி அடிப் பாள் .
மதிைம் அனனெனரயும் அலுமினி ோலில் அமர னெத்தார்கள் . ேவுஸ் பிரிக்கப் பை்ைது. ஜுடித்
முதலிகலகை அர்ெ்ெனாவின் சேௌசில் இருக்க மாை்கைன் என்று சொல் லிவிை்ைாள் . சபமி ேவுஸ்
பிரிக்கும் சபாழுது கெறு ேவுசில் சென்றுவிை்ைாள் . னெஷாலியும் கெறு ேவுஸ். இப் சபாழுது
ஸ்சைல் லா சொன்னார். தங் களுக்கு பிடித்த ேவுசில் செல் லகெண்டுசமன்றால் , சென்று
சகாள் ளலாம் என்று. ொப்பாடு அனறயில் கபசும் சபாழுது, சபமி, ஜுடி, னெஷு, அனனெருகம நீ ல
ெர்ணம் தங் களுக்கு கெண்டும் என்று சொல் லி இருந்தார்கள் . எனகெ ஸ்சைல் லாவிைம் தனக்கு நீ ல
ெர்ணம் தான் கெண்டுசமன்று அர்ெ்ெனா முதலிகலகை ககை்டுவிை்ைாள் . அெரும் அெனள ஒரு
பார்னெ பார்த்தாகர தவிர கெறு எதுவும் சொல் லவில் னல. னெஷு, சபமி, ஜுடி ைாருகம
அர்ெ்ெனாவிைம் ெர விரும் பவில் னல. ஜுடித்கதா, இெங் க கீகழ நான் இருக்க கெண்டுமா
என்ற நினனப் பிலும் , சபமிகைா, அெ இல் லாமல் நம் மால் செை் ை
முடிைாதா? என்ற எண்ணத்திலும் , னெஷுகொ, எப்படி செல் லசென்ற தைக்கத்திலும் கபொமல்
இருந்தார்கள் . ஸ்சைல் லா ேவுஸ் நிறங் கனள அறிவித்தார். ெக்தி – சரை் ேவுஸ், ரூபி – எல் கலா
ேவுஸ், வீணா – கிரீன் ேவுஸ், அர்ெ்ெனா – ப்ளூ ேவுஸ். இப் சபாழுதாெது அெர்கள் ெருொர்கள்
என்று எதிர் பார்க்க, அெர்கள் ெரவில் னல. “ேவுஸ் லீைர்ஸ் அெங் க அெங் க டீம் சமம் சபர்ஸ்
சபைனர எழுதி ெெ்சுக்ககாங் க. இன்னனக்கு கிளாஸ் இத்கதாை முடியுது”, அறிவித்துவிை்டு
சென்றுவிை்ைார். அர்ெ்ெனா ஒரு நிமிைம் கைாசித்தாள் , பின் னர் கெகமாக மற் ற மூெனரயும்
அனழத்தாள் . “கேை் எல் கலாருக்கும் ப் ளூ தாகன பிடிெ்சுருக்குன்னு சொன்னீங்க. என் ேவுசுக்கு
ொறீங் களா?”, எதிர்பார்ப்பும் , ஆர்ெமும் அெள் குரலில் கபாை்டி கபாை்ைது. “அர்ெ்ெனா, எனக்கு
உங் ககளாை இருப் பதில் இஷ்ைம் இல் னல”, சொல் லிவிை்டு சென்றுவிை்ைாள் ஜுடி. “ைார்லின்
நீ ...........?”, “அசதன்ன அர்ெ்ெனா, எப் பவும் நாங் க உன்
பின் னாடிகை இருக்கணும் னு நினனக்கிறது? நாங் களும் சகாஞ் ெம் தனித்துெமாக
செைல் படுகிகறாகம. உனக்கு ஏன் இந்த சபாறானம? இந்த ேவுஸ் லீைர்ஸ் கபனர
நீ தாகன சொன்னாை் , உன்கனாை நாங் க இருக்குறது உன் கண்ணுக்கு சதரிைகெ
இல் னலைா? உனக்கு ஏன் இந்த ஓரெஞ் ெனன. எப் பவும் நாங் க உன் பின் னாடிகை அனலைணும்
அதுதாகன உன் எண்ணம் . நாங் க தனலவி ஆெதில் உனக்கு விருப் பம் இல் னல. அனதவிை
எங் கக எங் களுக்கும் சபைர் கினைத்துவிடுகமா என்று உனக்கு
எரிெ்ெல் அப் படித்தாகன. கெண்ைாம் ............., எனக்கும் உன் பின் னாடி ெருெதில் இஷ்ைம் இல் னல”,
சபமி ஜூடியின் ேவுசில் சென்று கெர்ந்து சகாண்ைாள் . அர்ெ்ெனாவின் இதைம் ரத்தம் ெடித்தது.
சபமி சொல் லி சென்ற ொர்த்னதகளின் கனம் தாங் காமல் உனறந்தாள் அெள் . காத்திருக்கும்
கைனம நினனவுக்குெர, திரும் பி நைந்தாள் . “அர்ெ்ெனா............., என்கிை்கை ககை்காமகல கபாறிகை”,
னெஷுவின் குரல் முதுகின் பின் னால் ககை்ைது. “உைகன இன்சனாரு ஏமாற் றத்னத தாங் க
முடியுமான்னு சதரிைனல. நான் கபாயிை்டு ஒரு ஐந்து நிமிஷம் கழிெ்சு ொகறன்”, சதாண்னை
கெந்து ெழிை, னெஷுவின் முகத்னதயும் பார்க்க முடிைாமல் சென்றாள் . பகுதி - 17 என்ன
லநர்ந்தாலும் நான் தனியாக இல் சல என்னுடன் என் லதாழிகள் கூட்டம் துன்பத்தில் கூட
இன்பம் காணுகிலறன் லதாழிகளின் மத்தியில் ................ நை்பில் கூை இெ் ெளவு ெலினை உணர
முடியுமா? தாை் , தந்னத, உைன்பிறந்தென் இெர்களது பாராமுகமும் , பாெமின்னமயும் ஏற் படுத்திை
ெலினைவிை, ஆயிரம் மைங் கு அதிகமாக, ஒரு நை்பின் புறக்கணிப் பு அளிக்க முடியும் என்பனத
அனுபெப் பூர்ெமாக உணர்ந்தாள் அர்ெ்ெனா. “உயிர் பிரியும் கநரத்னதவிை, உறவு பிரியும்
கநரம் சகாடுனமைானது”, எங் கககைா படித்த ொெகம் ெரிைாக, தெறான கநரத்தில் ஞாபகம் ெந்து
அெனள தத்தளிக்க னெத்தது. அெள் கண்ணீகர சிந்தி அறிைாதெள் என்பதால் , நை்பு ஏற் படுத்திை
காைத்னத, கெப் பு மருந்னத விழுங் குெதுகபால் , கண்னண மூடி ஜீரணிக்க முைன்றாள் . சகாஞ் ெம்
கடினமாககெ இருந்தது. சபமியின் கமனை பைத்னதயும் , கோம் சிக்னகயும்

ெரிைாக கணித்து னெத்திருந்தாள் அர்ெ்ெனா. னெஷுவின் கபரனமதி அெள் அறிைாததா,

ஜூடித்தின் அலை்சிைம் உள் ளங் னக சநல் லிக்கனிகபால் சதரியும் அெளுக்கு. ஆனால் இங் கககைா
தனலவிைாக, னதரிைமாக திைமாக, அனனெனரயும் ஒருங் கினணக்கும் திறனமயுைன், கெனல
ொங் கும் கண்டிப் புைன் கூடிை ஆளுனம தன்னம உனைை ஆள் கெண்டும் . அப் படி இருக்னகயில்
இெர்கனள தான் சொல் லவில் னல என்று, சபமி சொன்னதில் எள் ளளகெனும் நிைாைம்
உண்ைா.......? இல் னல என்ற பதிகல எப் படி கைாசித்தும் கினைத்தது. “அர்ெ்ெனா.........., என்
சபைனரயும் உன் லிஸ்டில் எழுதிக்ககா ெரிைா!”, னெஷாலி அெள் அருகில் அமர்ந்தாள் . “இல் ல
னெஷு அது ெரிெராது, நீ கெற ேவுசிகலகை இரு. அப் கபாதான் உன் திறனமனை நீ
செளிக்சகாண்டுெர முடியும் ”, விருப் பமின்றிகைதான் அந்த பதினல சொன்னாள் . “அப் படி எனக்கு
என்ன திறனம இருக்கு அர்ெ்ெனா? இந்த காகலஜிகலகை ொை் திறந்து, நான் கபசும் ஒகர ஆள்
நீ தான். இதில் அப் படி எந்த திறனமனை நான் ஒளிெ்சு ெெ்சுருக்க கபாகறன், அனத செளிகை
சகாண்டு ெர”, ககலி கபசினாள் . “என்ன னெஷு இப் படி சொல் லுற, சமேந்தி எெ் ெளவு
கெகமா கபாடுெ, அதுவும் பத்கத நிமிைத்தில் னகயில் கபாை்டு முடிெ்சுடுவிகை. அகத மாதிரி தனல
அலங் காரம் எெ் ெளவு அழகா செை் ெ, கிரீை்டிங் கார்டு அற் புதமா செை் விகை.
இசதல் லாம் உன்கனாை திறனமதான்”, கெகமாக சொன்னாள் . “அர்ெ்ெனா, இந்த விஷைம்
எல் லாம் நானா உன்னிைம் சொன்கனன்.......?”, ககை்ைாள் . “இல் ல.............”, இழுத்தாள் அர்ெ்ெனா. “என்
திறனமனை செளிக்சகாண்டுெரணும் னா, எனக்கு ஒரு நல் ல தனலவி கெணும் அர்ெ்ெனா.
என்னனப் பத்தி இெ் ெளவு சதரிந்த உன்னன விை்டுை்டு, கெற ைார்கிை்கை நான் கபாக முடியும்
சொல் லு”, ககள் விைாக ககை்ைாள் . “நான் உனக்கு, வீணாை்ை சொல் லி, கெனிக்க
சொல் லுகறன் னெஷு”, உறுதி கூறினாள் .

“அப் கபா நீ சரண்டு டீனமயும் கெனிக்க கபாறிைா? இப் கபா என்னன உன் டீமில் கெத்துக்கறிைா
இல் னலைா?”, அெள் இைல் னப மீறி குரல் உைர்த்தி ககை்ைாள் . “அை, சபாண்ைாை்டிக்கு ககாபத்னத
பாகரன். நீ என் டீமில் இல் னல. நான்தான் உன் டீமில் இருக்குகறன் ெரிைா
சபாண்ைாை்டி. இெ் ெளவு ககாபம் உனக்கு ஆகாது, அண்ணா பாெமில் ல............., என்ன ககாபம்
ெருது உனக்கு”, அெள் கன்னத்னத பிடித்து ஆை்டினாள் . “ெரி எல் கலாரும் சரண்ைனரக்கக
ோஸ்ைல் கபாை் ை்ைாங் க. இப் கபா மணி நாலு. நீ இன்னும் இங் கக என்ன பண்ணுற,
ொ கபாகலாம் ”, அெனள இழுத்தாள் . “இல் ல நீ கபா........., நான் இன்னும் பத்து நிமிஷத்தில்
ொகறன்”, னெஷாலிக்கு கை்ைாைப் படுத்தி பழக்கம் இல் னல என்பதால் , அெனள, ஒரு பார்னெ
பார்த்துவிை்டு, அந்த ோலில் இருந்து செளிகைறினாள் . சகாஞ் ெ கநரம் எனதயுகம கைாசிக்காமல்
அப் படிகை அமர்ந்திருந்தாள் . பின் னர் ஒரு முடிவுைன் ஸ்சைல் லானெ ெந்திக்க சென்றாள் . அெர்
ஆபீஸ் ரூமில் அமர்ந்திருந்தார். “கமம் உங் ககளாை சகாஞ் ெம் கபெணும் ”, அெள் சொல் லகெ,
அங் கு அமர்ந்திருந்த கராசி கெகமாக செளிகை சென்று ொனத்னத அண்ணாந்து
பார்த்தார். “கராசி மனழ எல் லாம் ெராது. ஏன் இப் படி பாத்து என் மானத்னத ொங் குறீங் க”,
சிரிப் பாக ககை்ைாள் . “இன்னனக்கு மனழ ெந்கத தீரும் . முதலாெது நீ அைக்க ஒடுக்கமா ெந்தது,
சரண்ைாெது என்கிை்கை ெம் பு பண்ணாதது, மூணாெது இம் புை்டு பெ் ைமா ஸ்சைல் லா கமம் னம
கூப் பிை்ைது. நாலாெது........”, “கபாதும் ..........., ஒரு புள் னள சகாஞ் ெம் திருந்திை
கூைாகத. விைமாை்டீங் க ம் ம் ம் ம் ம் ம் .........”, இடுப் பில் னகனை னெத்து ககை்ைாள் . “ம் ம் ம் ....,
இப் கபாதான் நீ அர்ெ்ெனா, இெ் ெளவு கநரம் நான் கெற ைாகரான்னு நினனெ்சு ஷாக்
ஆகிை்கைன்”. “என்னன பார்த்து ஷாக் ஆகுறது இருக்கை்டும் , உங் க வுை்பி

சராம் ப கநரமா செளிகை செயிை் பண்ணுறாகர நீ ங் க பாக்கனலைா?”, அெள் சொல் லகெ

கெகமாக செளிகை ெந்து பார்த்தார். அங் கக கிசரௌண்ை் செறுனமைாக இருக்ககெ, திரும் பி
பார்த்து அெனள முனறத்தார். அெகளா உதை்னை குவித்து, நாக்னக செளிகை ஆை்டி, ககலி
செை் துவிை்டு, ஸ்சைல் லாவின் பின் னல் ஓடி சென்று ஒளிந்து சகாண்ைாள் . கராசி அெனள அடிக்க
துரத்தினார். கராசியும் , அர்ெ்ெனாவும் ஒத்த ெைது உனைைெர்கள் . ெந்த முதல் நாகள கராசியிைம் ,
அெர் சபைனர சொல் லி கபசிைதால் , அெளுக்கும் அர்ெ்ெனானெ சராம் ப பிடிக்கும் . இருெருக்கும்
நடுவில் கண்ணுக்கு சதரிைாத சமல் லிை நை்பு உருொகி இருந்தது. “கராசி என்ன வினளைாை்டு
இது, சின்ன பிள் னளங் க மாதிரி. ைாராெது பார்த்தால் என்ன நினனப் பாங் க?”, ஸ்சைல் லா
கடிந்தார். “உங் க மருமக, என்கிை்கை ெம் பு பண்ணுறான்னு நினனப் பாங் க”, சொல் லிவிை்டு
ெை்சைன நாக்னக கடித்துக் சகாண்ைாள் .
ஸ்சைல் லா அெனள விை்டுவிை்டு, அர்ெ்ெனானெ திரும் பி பார்க்க, அர்ெ்ெனா அதிர்ெ்சிைாக
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . “கராசி............., இது அநிைாைம் , உன் வுை்பீ ெராமல் ஏமாத்திைதுக்கு,
எனக்கு ஆள் செை்பண்ணி விடுறிைா? உன்னன நான் கெனிக்கமாை்கைன், ஸ்சைல் லா கமம்
கெனிப் பாங் க”, கூலாக சொன்னாள் . ‘அைப்பாவி கபை்ரிக், கானலயில் கல் ைாணம் ஆனனத
அதுக்குள் ள எல் கலாருக்கும் சொல் லிை்டிைா?’, மனதுக்குள் எண்ணி சிரித்துக் சகாண்ைாள் . “கராசி
நீ கபா............”, விை்ைால் கபாதுசமன்று ஓடினாள் கராசி. “நீ சொல் லு என்ன விஷைமா ெந்து இருக்க?
இன்னும் நீ டிரஸ் கூை மாத்தனல, அப் படின்னா இன்னுமா நீ ோஸ்ைல் கபாகனல?”, ககள் விகனள
அடுக்கினார். “கமம் ஒெ் சொரு ககள் விைா ககளுங் க இப் படி ககை்ைால் ...........?”. “வினளைாைாமல்
என்ன பிரெ்ெனனன்னு சொல் லு அர்ெ்ெனா?”,
அெர் ககை்டுக் சகாண்டிருக்கும் சபாழுகத கபை்ரிக் அெனர அனழத்து கபாக ெந்தான். அர்ெ்ெனா
திரும் பி நின் றதால் அென் ெந்தனத அறிைவில் னல. “கமம் நான் இந்த லீைர் சபாறுப் னப
சதாைர்ந்துதான் ஆகணுமா?”, ககள் விைாக ககை்ைாள் . நீ கை மீதினையும் சொல் என்பதுகபால்
நின் றுசகாண்டிருந்தார் அெர். “அதாெது கமம் என் ப் ரண்ை்ஸ்க்கு.............., நான் என்ன சொல் ல
ொகறன்னா............”, அெனள னகனை நீ ை்டி தடுத்தார். “நீ உன்கனாை ஆன்டிைா நினனெ்சு சொல் லு,
இப் கபா காகலஜ் னைம் முடிஞ் சுடுெ்சு. கொ............., என்ன உன் பிரெ்ெனன,
சதளிொ சொல் லு”. “கநரடிைாகெ சொல் லுறகன, சபமிக்கு லீைராக இருக்க ஆனெ. நீ ங் க ஏன்
விருப் பம் இருப் பெர்கனளகை தனலெராக ஆக்கக்கூைாது. அப் படி செை் தால் , அெளும்
ஈடுபாை்கைாடு சபாறுப்னப செை் ொகள. என்னனப்கபால் கைனமக்கு செை் ைாமல் ........”,
ஸ்சைல் லாவின் கண்களில் சதரிந்த கடுனமயில் கபெ்னெ நிறுத்தினாள் . “என்ன நினனத்து இப் படி
கபசுற அர்ெ்ெனா? அப் படி அெனள இந்த கபெ்கொை தனலவி ஆக்கினால் ............, இந்த கபெ்
சொர்ஸ்ை் கபெ் என்ற சபைனரத்தான் ொங் கும் . உனக்கக அெனளப் பற் றி நன்றாக
சதரியும் ”. “இல் ல கமம் நான் அெளுக்கு உதவி பண்ணுகறன்”, கெகமாக சொன்னாள் . “அப் படி
உதவி செை் ெதாக இருந் தால் , அெனள ைம் மிைா உக்கார ெெ்சுை்டு எல் லா சபாறுப் னபயும் நீ தான்
செை் ைகெண்டி இருக்கும் . என்ன அெகளாை சித்தி அெனள தூண்டி விடுறாங் களா? இனத நான்
அனுமதிக்க முடிைாது. எங் ககளாை பிரெ்ெனனயில் எப் படி நான் உன்கனாை திறனமனையும் ,
தனலனமயும் பலிொங் க முடியும் . என்ன பிரெ்ெனன ெந்தாலும் இனிகமல் இப் படி ஒரு
அபத்தமான முடிசெடுக்க மாை்கைன் என்று எனக்கு உறுதி தா”, னகனை அெள் முன்பு நீ ை்டினார்.

“உங் ககளாை பிரெ்ெனனயில் எப் படி நான்........? நீ ங் க தப் பா புரிஞ் சுை்டு இருக்கீங் க.
அப் படிசைல் லாம் ............”. “அர்ெ்ெனா இப் கபா உறுதி சொல் ல முடியுமா முடிைாதா?”. கபை்ரிக்
இப் சபாழுது அெள் அருகில் ெந்தான். “இனிகமல் இப் படி சொல் ல மாை்கைன், நாகன தனலவிைா
இருக்குகறன்னு சொல் லு அர்ெ்ெனா”, அெனும் சநருக்கினான். ஸ்சைல் லானெ எதிர்க்க முடிந்த
அெளால் , கபை்ரிக்கின் கபெ்னெ மறுக்க முடிைவில் னல. “நான் என்னகமா சொல் ல ெந்கதன்.............,
ஆனால் நீ ங் க என்னகமா சொல் லுறீங் க. ெரி நாகன தனலவிைா இருக்குகறன் கபாதுமா?”. “அது
மை்டும் கபாதாது.........., சகாஞ் ெம் கெனமா இரு அந்த சபமியிைம் ெரிைா?”, ஸ்சைல் லா
அறிவுறுத்தினார். கதனெயில் லாமல் பைப் படுகிறாகரா என்று இருந்தது அெளுக்கு. அனதகை
அெள் முகமும் எடுத்துக்காை்ை, “பீ ககர்புல் அர்ெ்ெனா”, என்று சொல் லிவிை்டு, “கபை்ரிக் நீ இரு நான்
கபாை் என் கேண்ை் பாக் எடுத்துை்டு ெந்துடுகறன்”, சொல் லிவிை்டு சென்றார். அந்த
ெராண்ைாவில் கபை்ரிக்கும் அெளும் தனித்திருந்தார்கள் . “என்ன பிரெ்ெனன ெனா? ஏன் இெ் ெளவு
நான் இல் லாமல் திடீர்ன்னு இப் படி சொல் லுற?”. “கபை்ரிக்..........., நாம கெற கபெலாம் ”, தன் நை்பின்
விஷைம் அெனுக்கு சதரிவிக்க விரும் பவில் னல அெள் . “கெற விஷைம் கபெணும் னா...........,
கானலயில் நான் உன்கிை்கை ஒரு விஷைம் சொன்கனன். அனதப் பத்தி நீ என்ன
நினனக்கிற?”. “அனதப் பத்தி இப் கபா என்ன? அதான் நீ ங் க படிப் பு முடியிற ெனரக்கும் கைாசிக்க
கெண்ைாம் னு சொல் லிை்டிங் ககள. நாம கெற கபெலாம் ”, அனதப் பற் றிை சிந்னதகை
இல் லாமல் சொன்னாள் . “ஒரு கபெ்சுக்கு சொன்னால் , அனதகை புடிெ்சு சதாங் குறா பாகரன்”,
அெள் காதில் விழும் படிைாககெ முணுமுணுத்தான். ‘அப் படி ொடி மாப் பிள் னள ெழிக்கு’,
மனதுக்குள் சிரித்தாள் .

“அர்ெ்ெனா சகாஞ் ெம் கூை அனதப் பத்தி கைாசிக்கனலைா?”, ஏக்கமாக ககை்ைான். ‘அைப் பாவி
கானலயில் அப் படி கபசிை்டு இப்கபா ெந்து இப்படி சகஞ் சுறான் பாகரன்’. “கபை்ரிக் என்ன நீ ங் க?
நான் கெற கபெலாம் னு சொன்கனன். நீ ங் க கதனெயில் லாம கபசுறீங் க. ெரி நான் இங் கக சராம் ப
கநரம் இருக்க முடிைாது எனக்கு நினறை கெனல இருக்கு நான் கிளம் புகறன்”, அென் பதினல
எதிர்பார்க்காமல் நைந்தாள் . அெனள தாண்டிெந்து அெள் முன்னால் நின் றான். அென் சநஞ் சில்
னகனை னெத்து அெனன தள் ளிவிை கபானாள் . அெள் னகனை நகர விைாமல் தன் சநஞ் கொடு
னெத்து பிடித்துக்சகாண்ைான். “கபை்ரிக் என்ன வினளைாை்டு இது? ஆன்டி
ெரப் கபாறாங் க......”, ொர்த்னதயில் இருந்த தவிப் பு, அெள் குரலிகலா, கண்களிகலா இல் னல.
அெனிைமிருந்து னககனள விலக்கவும் இல் னல, அெள் விலகவும் இல் னல. அென் கண்கள்
அெனளகை துனளத்தது.
“இப் கபாகெ கபாை் கல் ைாணம் பண்ணிக்கலாமா.......?”. “கைை் உன்னன சகால் ல கபாகறன்.
மனசுல சபரிை கராமிகைான்னு நினனப் பா? கானலயில காதனல சொல் லிை்டு, நான் உன்
சபாண்ைாை்டின்ன, இப் கபா ொ கல் ைாணம் பண்ணிக்கலாம் னு சொல் லுற, லூொ நீ ”, அெனிைம்
சிடு சிடுத்தாள் . ‘ஒருத்தினை எத்தனனமுனற தான் கல் ைாணம் பண்ணுெைா’, மனதுக்குள்
ககை்டுக் சகாண்ைாள் . அென் சநஞ் சில் அழுந்தியிருந்த னகயின் ெழிகை உணர்ந்த அென்
இதைத்துடிப் பு அெனள இம் னெ செை் தது. ஆனாலும் அென் னகயில் அைங் கியிருக்கும் னகனை
உருவிக்சகாள் ள மனம் ெரவில் னல. அெனது அந்த சநருக்கம் பிடித்திருந்தது அெளுக்கு. ஆனால்
அனத அெனிைம் செளிப்படுத்த மனம் ெரவில் னல. அெள் இதைம் துடிக்கும் ஓனெ அெளுக்கக
ககை்ைது. பார்னெ அனலபாை துடித்தது, அென் மூெ்சுக்காற் றின் செப் பம் முகத்னத தாக்க,
உள் ளுக்குள் உருகினாள் அெள் . அடி ெயிற் றில்
அெஸ்த்னதைான உணர்வு. இன்னும் அெனிைம் எனதகைா கெண்டிைது மனது. தன் இெ் ெளவு
உணர்வுகனளயும் மனறத்து, அென் சநருக்கத்னதயும் , அென் னககளுக்குள் சிக்கியிர்ந்த
தன் னககளில் உணர்ந்த அெனது செப் பத்னதயும் , ொதாரணமாக எடுத்துக்சகாள் ெதாக காை்ை
உள் ளுக்குள் மிகவும் திணறினாள் . ஆனாலும் அெனது பார்னெக்கு தன் உணர்வுகள்
தீண்ைாமல் , ொமர்த்திைமாக மனறத்தாள் . அென் பார்னெ தன்னன துனளப்பனத உணர்ந்தாலும் ,
“ம் ..ெ்... சொல் லிை்கை இருக்ககன். முதல் ல என் னகனை விடுங் க. ஆன்டி ெந்தால் என்னனபத்தி
என்ன நினனப் பாங் க”, அெள் சொல் லி முடிக்கவும் , ஸ்சைல் லா ெரும் ஓனெ ககை்ககெ, அெள்
னகனை விடுவித்தான். “நானளக்கு உன்னன கெனிெ்சுக்ககறன்”, அெளுக்கு மை்டும் ககை்க
சொன்னான். “நானளக்சகன்ன, இப் கபாகெ கெனிங் க”, ஸ்சைல் லா கெனிக்காத கநரம் அென்
கதானள தன் கதாளால் இடித்து கண்னண சிமிை்டி சொன்னாள் . ‘சகால் றாகள.........., அெனள
சதாை்ை நான் இெ் ெளவு உருகுகறன், அெளுக்கு அந்த உணர்கெ இல் னலைா? என் சதாடுனக
அெளுக்குள் எந்த மாற் றத்னதயும் வினதக்கனலைா?’ அெனள சதாைர துடித்த கால் கனளயும் ,
ககை்க துடித்த இதழ் கனளயும் அைக்கினான். தாை் சநருங் கிவிைகெ எதுவும் சொல் ல
முடிைாமல் அனமதிைானான். அென் அெஸ்த்னதனை எண்ணி சிரித்தாள் . “ஆன்டி நான்
கிளம் புகறன்”, அெரிைம் சொல் லிவிை்டு, கபை்ரிக்னக ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டு திரும் பி
நைந்தாள் . அெள் செல் லகெ, “என்ன நைக்குது கபை்ரிக் இங் கக? இந்த ஒரு ெருைமும் சகாஞ் ெம்
செயிை் பண்ணு. அெகளாை திறனம, உன்கனாை காதலால் சிதற கூைாது புரியுதா?
அெகிை்கை எனதயும் இப்கபானதக்கு சொல் லாகத”, அெள் திறனம துலங் ககெண்டுசமன்று
சொன்னார். ‘அம் மாவுக்கு நாம அெகிை்கை சொன்னசதல் லாம் சதரிந்தால் என்ன ஆகும் ......?’,
சகாஞ் ெம் பைம் பிடித்தது மனதுக்குள் .

ஆனாலும் அம் மாவுக்கு சதரிை ொை் ப் பில் னல என்று தன்னனகை ெமாதானம்

செை் துசகாண்ைான். ஆனால் அென் நிம் மதியில் இடினை இறக்கும் கெனலனை
செை் ை சென்றுசகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. கநராக அனறக்கு சென்றெள் , உனை மாற் றிவிை்டு,
னெஷுவின் பிளாஸ் கில் இருந்த காப் பினை ஊற் றி குடித்தாள் . “னெஷு, கெஞ் ெெ்சுருக்கிைா?
வீை்டுக்கு கபான் செை் ைணும் ”, ககை்ை அெனள எை்ைாெது உலக அதிெைத்னத
பார்ப்பதுகபால் பார்த்தாள் னெஷாலி. “ஏை் சபாண்ைாை்டி இருக்குன்னா இருக்குன்னு
சொல் லு, இல் லன்னா இல் லன்னு சொல் லு, இப் படி எனதகைா பார்க்குறது மாதிரி செறிெ்சு
பாக்குற?”, அெள் பார்ப்பதன் அர்த்தம் புரிந்தும் , அனத புரிைாதெள் கபால் ககை்ைாள் . எதுவும்
கபொமல் அெள் பர்னெ அெளிைம் சகாடுத்தாள் . இரண்டு ஒருரூபாை் நாணைங் கனள
எடுத்துக்சகாண்டு கிளம் பினாள் . “சரண்டுரூபாை் எதுக்குடி பத்தும் , அப் படிகை எடுத்துை்டு
கபா”, பின் னால் இருந்து கத்தினாள் .
“நான் வீை்டுக்குத்தான் கபெ கபாகறன். அதுக்கு இதுகெ அதிகம் ”, நக்கலாக சொன்னாள் . “இல் ல
அர்ெ்ெனா......, நீ ஏகதா முக்கிைமா கபெகபாற, கண்டிப் பா கதனெப் படும் ெெ்சுக்ககா”, பர்னெ அெள்
னகயில் திணித்தாள் . “னெஷு............”, அதிர்ெ்சிைாக அனழத்தாள் . ‘உன்னனபத்தி எனக்கு
சதரிைாதா.......?’, என்பதுகபால் பார்த்து சிரித்தாள் னெஷாலி. “சபாண்ைாை்டி........., நீ இனத சரண்டு
ரூபாொ பாக்குற, நான் இனத நூற் றி இருபது செகண்ை்ைா பாக்குகறன். கொ............. கெண்ைாம் ”,
னெஷாலியின் ொடிை முகத்னத பார்த்து, அெள் பர்னஸ எடுத்துக்சகாண்டு
கிளம் பினாள் . சைலிகபான் அனறயில் , நான்னகந்துகபர் அமர்ந்திருந்தார்கள் . “ோை் னகஸ்...........,
அபத்தமா ஒரு ககள் வி ககை்கொ?”, அனனெரும் என்ன என்பதுகபால் பார்க்க, “எல் கலாரும்
கபான் கபெ ெந்தீங் களா?”, ககை்டுவிை்டு அெர்கனள பார்க்க, அனனெரும் சிரித்தார்கள் .
“நாங் க ெந்தது இருக்கை்டும் , நீ எங் கக இங் கக...........?”. “அை........., நான் கபான் கபெமாை்கைன்னு ைார்
சொன்னது? ஏதாெது அத்திைாெசிைத்துக்கு கபெத்தான் கபான். அனத விை்டு, வீை்டில்
இருக்குறெங் கனள கபானன கபாை்டு, ஊழு...ஊழு...ன்னு அழறதுக்கு இல் னல”, அெள்
எதார்த்தமாக சொல் ல, அங் கிருந்த சபமி கெகமாக செளிகைறினாள் . ைார்கெனித்தாலும்
இல் னலசைன்றாலும் , அர்ெ்ெனா கெனித்தாள் . அனத அப் படிகை விை்டுவிை்ைாள் .
“அர்ெ்ெனா, ஒருநாளும் இல் லாமல் நீ முக்கிைமான விஷைமா கபெ ெந்திருக்க, நீ கபசு, நாங் க
பிறகு கபசிக்ககறாம் ”, அனனெரும் விை்டுக் சகாடுக்க முன்ெந்தார்கள் . “அசதல் லாம் எதுவும்
கெண்ைாம் .............., நீ ங் க கபசுங் க நான் கனைசிைா கபசிக்ககறன்”, அங் கிருந்த கொபாவில்
அமர்ந்தாள் . “அர்ெ்ெனா, காயின் பில் ஆக கபாகுது, எதுக்கும் நீ கபசிடு, நாங் க பிறகு
கபசிக்ககறாம் ”, ெற் புறுத்தகெ எழுந்து சென்றாள் . “ப் ரண்ை்ஸ், சகாஞ் ெம் தனிைா கபெணும் ..........”,
அெள் இழுக்ககெ, அனனெரும் எழுந்து செளிகை சென்றார்கள் . தாயின் அனலகபசிக்கு
அனழத்தாள் . “ேல் கலா..........”, தாயின் குரல் ககை்ககெ, சகாஞ் ெம் சநகிழ் ந்தாள் . ெை்சைன அனத
மனறத்துக்சகாண்டு, “அம் மா நான்தான் அர்ெ்ெனா, உங் ககிை்கை ஒரு விஷைம் கபெணும்
அதுக்குதான் கபான் செஞ் கென். இங் கக காயின் கபான், நான் நினறை கநரம் கபெ முடிைாது. கொ
நான் சொல் லுெனத மை்டும் ககளுங் க. எனக்கு கல் ைாணம் செஞ் சு னெக்கணும் னு
நினனக்கிறிங் க இல் ல, அப் கபா......., ம் ெ்.., எனக்கு இங் கக கல் ைாணம் ஆயிடுெ்சு இன்னனக்கு
கானலயில் தான். அெங் க கபர் கபை்ரிக், மாமாக்கு அெங் கனள சதரியும் . அெங் க அம் மா கபர்
ஸ்சைல் லா, என்கனாை கமம் . அெங் க அப் பா பிரான்சீஸ், ஏகதா ஆை் ொளரா இருக்கார் என்பது
மை்டும் சதரியும் . அெர் அண்ணானெ மாதிரிகை செை்னரி ைாக்ைர் தான். பிறகு சொல் லனலன்னு
நீ ங் க சொல் ல கூைாது இல் ல, அதான் சொல் லிை்கைன். கெற எதுவும் இல் னல, ெெ்சுைொ?”,
விஷைத்னத பைபைசென சொல் லிவிை்டு, னெக்க கபானாள் .
அர்ெ்ெனா கபான் செை் ததிகலகை ெந்கதாெத்தில் தினளத்தெர், அெள் சொன்ன விஷைங் கனள
கிரஹிக்ககெ கமரிக்கு சிறிது கநரமானது. அனதவிை திருமணம் முடிந்துவிை்ைது
என்று சொன்னது.........., அெள் சொன்னதிகலகை கபை்ரிக் சபைர் மை்டும் தான் அெருக்கு ஆறுதல்
அளித்தது. தாை் ஏதாெது கபசுொர் என்று எதிர்பார்க்க, தாயின் சமௌனம் அெளுக்கு எரிெ்ெனல
சகாடுத்தது. ஒரு அதிர்ெ்சிகைா, திை்கைா அெரிைமிருந்து எதிர்பார்க்க, இந்த அனமதி
அெளுக்கு புரிைவில் னல. “என்னம் மா சதால் னல ஒழிஞ் ெதுன்னு ெந்கதாெமா.......?, அப் கபா நான்
காகலஜ் முடிெ்சுை்டு வீை்டுக்கு ெரொ? இல் ல கெண்ைாமா? ெரி னைம் முடிஞ் ெது நான்
னெக்கிகறன்”,அெள் நினனத்த இரண்டு நிமிைங் களில் கபெ்னெ முடித்துவிை்டு
செளிகைறினாள் . செளிகைறிைெனள விழி விரித்து பார்த்தார்கள் அனனெரும் . “அர்ெ்ெனா
அதுக்குள் கள கபசிை்டிைா........?”, விைப் பாக ககை்ைாள் . “நான் கபசிை்கைன்........., ஆனா அந்த பக்கம்
ககை்ைாங் களா இல் னலைான்னுதான் சதரிைனல”, விழி விரித்து அெளும் பதில்
சொன்னாள் . அெள் ஏகதா நனகெ்சுனெ சொன்னதாக எண்ணி அனனெரும் சிரிக்க, அெனளகை
பார்த்துக்சகாண்டு நின் றிருந்தாள் னெஷாலி. “ோை் சபாண்ைாை்டி, என்னன விை்டுை்டு
உன்னால் சரண்டு நிமிஷம் கூை இருக்க முடிைனல, நீ எப் படி அண்ணானெ விை்டுை்டு ஒரு ெருஷம்
இருப் ப, ஐைகோ என்ன சகாடுனம இது”, அெள் எசமாெனலாக சொல் ல, “முதல் ல ொை மூடு,
நான் சொன்னனத கூை ககை்காமல் , அப் படி சரண்கை நிமிஷத்தில் உன் முக்கிைமான
விஷைத்னத கபசிை்டிைா?”, ககாபமாக ககை்ைாள் . அெனள இழுத்துக்சகாண்டு கிசரௌண்டுக்கு
சென்றாள் . “சபாண்ைாை்டி நீ கதனெயில் லாத கநரத்தில் சராம் ம் ம் மம் ப கபசுற, கதனெைான
கநரத்தில் கபெமாை்டிக்க இதுதான் உன் பிரெ்ெனனகை”, சிரிக்காமல் சொன்னாள் . “இப் கபா நான்
சிரிக்கிற மூை்ல இல் னல. என்ன ப் கராப் ளம் ன்னு சொல் லகபாறிைா இல் னலைா?”.
“னெஷு அப் படி எந்த ப்கராப் ளமும் இல் னல”. “பிறகு என்ன புதுொ வீை்டுக்சகல் லாம் கபான்”,
அெனளகை கூர்னமைாக பார்த்தாள் . “அெங் களுக்கு சதரிைாமல் ஒரு முடிவு எடுத்துை்கைன்.
அனத அெங் களுக்கு சொல் லணும் னுதான் கபான் செஞ் கென். என்னதான் இருந்தாலும்
அம் மாொெ்கெ அதான்”, இலகுொக சொன்னாள் . “அர்ெ்ெனா, முதல் ல வினளைாைாமல் ஒழுங் கா
பதில் சொல் லு. ஏன் எப் பவும் உன் கஷ்ைத்னத தனிைாகெ அனுபவிக்கணும் னு நினனக்கிற,
என்கிை்கை சொல் கலன்”, கதாழிக்கு எதுகொ துன்பம் என்பதுமை்டும் புரிந்தது
னெஷாலிக்கு. “னெஷு.........., எனக்கு கல் ைாணமாயிடுெ்சு என்பனத சொல் லத்தான் வீை்டுக்கு
கபான் செஞ் கென்”, மின்னாமல் இடினை இறக்கினாள் அர்ெ்ெனா. “அர்ெ்ெனா..............”, அதிர்ந்து
அனழத்தாள் னெஷாலி.

பகுதி - 18
னைால் லும் ொர்த்சதகளின் கனம் னைால் லி முடித்தபின் புரிந் து என்ன னைய் ய னைான்ன
னைால் சல திரும் ப அள் ள னைான்ன ொர்த்சதகள்
நின்றுனகாண்டு இருப் பதில் சலலய.................... அர்ெ்ெனா சொன்ன ொர்த்னதகனள நான்
ெரிைாகத்தான் ககை்கைனா? என் காதில் எதுவும் ககாளாறா? தனலனை உதறிக்சகாண்ைாள் . என்ன
சொன்னா.....? ‘எனக்கு கல் ைாணமாயிடுெ்சு என்பனத சொல் லத்தான் கபான்
செஞ் கென்’, என்றுதாகன சொன்னாள் . னெஷு தனலனை உதறுெனதப் பார்த்து கடுப் பானாள்
அர்ெ்ெனா. “சபாண்ைாை்டி நான் என் கனதனை சொன்னா, உனக்கு தூக்கம் ெருதா.....? இப் படி
தனலனை உதறிக்கிற?”. இப் சபாழுது கடுப் பானாள் னெஷாலி. “ஏண்டி, என்னகமா நான் அொர்ை்
ொங் கியிருக்ககன்னு சொல் லுற மாதிரி, நான் கல் ைாணம் பண்ணிகிை்கைன்னு சொல் லுற, இனத
உங் க
அம் மாவுக்கக கபான் செஞ் சு சொல் லிை்டு ொறிகை, அெங் க எெ் ெளவு ெருத்த
படுொங் க. அனதவிை, நீ இங் கக ோஸ்ைல் ல இருக்கும் கபாது, இப் படி சொன்னால் அெங் க எப் படி
தாங் குொங் க. ஏதாெது பிரெ்ெனன ஆெ்சுன் னா என்ன செை் ெ? எல் லாத்துனலயும்
உனக்கு வினளைாை்டுதானா? என்ன அர்ெ்ெனா.......?”, ஆற் றானமைாக ககை்ைாள் . “நான்
சொன்னனத ககை்டு குழம் பி இருப் பாங் ககள தவிர, கெனலகை பைமாை்ைாங் க”, கூலாக
சொன்னாள் . “அசதப் படி கெனல பைாமல் இருப் பாங் க அர்ெ்ெனா, நீ இருந்தாலும் உங் க அம் மா ,
அப் பானெ சராம் ப மை்ைம் தை்டுற, எனக்கு அது புடிக்ககெ இல் னல”. “னெஷு, என்னனக்காெது
நான் என் கபரண்ை்ஸ் பத்தி ஏதாெது சொல் லி இருக்ககனா? வீை்னை பத்தி கபெ்சு ெந்தாகல
நான் அனமதிைாத்தான் இருந்து இருக்ககன். இதில் நான் அெங் கனள மை்ைம் தை்டுறனாம் ”,
னெஷுவின் குரலில் சொன்னாள் . பகுதி - 18 னைால் லும் ொர்த்சதகளின் கனம் னைால் லி
முடித்தபின் புரிந் து என்ன னைய் ய னைான்ன னைால் சல திரும் ப அள் ள னைான்ன
ொர்த்சதகள் நின்றுனகாண்டு இருப் பதில் சலலய.................... அர்ெ்ெனா சொன்ன ொர்த்னதகனள
நான் ெரிைாகத்தான் ககை்கைனா? என் காதில் எதுவும் ககாளாறா? தனலனை உதறிக்சகாண்ைாள் .
என்ன சொன்னா.....? ‘எனக்கு கல் ைாணமாயிடுெ்சு என்பனத சொல் லத்தான் கபான்
செஞ் கென்’, என்றுதாகன சொன்னாள் . னெஷு தனலனை உதறுெனதப் பார்த்து கடுப் பானாள்
அர்ெ்ெனா. “சபாண்ைாை்டி நான் என் கனதனை சொன்னா, உனக்கு தூக்கம் ெருதா.....? இப் படி
தனலனை உதறிக்கிற?”. இப் சபாழுது கடுப் பானாள் னெஷாலி. “ஏண்டி, என்னகமா நான் அொர்ை்
ொங் கியிருக்ககன்னு சொல் லுற மாதிரி, நான் கல் ைாணம் பண்ணிகிை்கைன்னு சொல் லுற, இனத
உங் க

அம் மாவுக்கக கபான் செஞ் சு சொல் லிை்டு ொறிகை, அெங் க எெ் ெளவு ெருத்த
படுொங் க. அனதவிை, நீ இங் கக ோஸ்ைல் ல இருக்கும் கபாது, இப் படி சொன்னால் அெங் க எப் படி
தாங் குொங் க. ஏதாெது பிரெ்ெனன ஆெ்சுன் னா என்ன செை் ெ? எல் லாத்துனலயும்
உனக்கு வினளைாை்டுதானா? என்ன அர்ெ்ெனா.......?”, ஆற் றானமைாக ககை்ைாள் . “நான்
சொன்னனத ககை்டு குழம் பி இருப் பாங் ககள தவிர, கெனலகை பைமாை்ைாங் க”, கூலாக
சொன்னாள் . “அசதப் படி கெனல பைாமல் இருப் பாங் க அர்ெ்ெனா, நீ இருந்தாலும் உங் க அம் மா ,
அப் பானெ சராம் ப மை்ைம் தை்டுற, எனக்கு அது புடிக்ககெ இல் னல”. “னெஷு, என்னனக்காெது
நான் என் கபரண்ை்ஸ் பத்தி ஏதாெது சொல் லி இருக்ககனா? வீை்னை பத்தி கபெ்சு ெந்தாகல
நான் அனமதிைாத்தான் இருந்து இருக்ககன். இதில் நான் அெங் கனள மை்ைம் தை்டுறனாம் ”,
னெஷுவின் குரலில் சொன்னாள் .
“நீ சொன்ன விஷைத்கதாை கனம் சதரிைாமல் கபசுற அர்ெ்ெனா. எந்த அம் மாொெது தன்
சபாண்ணு கல் ைாணம் செஞ் சுகிை்கைன்னு கபான்ல சொல் லுெனத விரும் புொங் களா?”,
கெனலைாக அெளிைம் ககை்ைாள் . “என் அம் மா விரும் புொங் க. ஏன்னா நான் வீை்டில்
செஞ் சு ெெ்சுருக்கும் கெனலகள் அப் படி. இப் கபா நான் கல் ைாணம் செஞ் சுகிை்கைன்னு சொன்னது
கெற ைானரயும் இல் னல, அெங் க பார்த்த மாப் பிள் னளனைத்தான்”, மணலில் வினளைாடிைொகற
சொன்னாள் . “என்னடி.............., இன்னனக்கு என்னன ஷாக் நியூஸ் சகாடுத்கத சகால் லணும் னு
நினனெ்சு இருக்கிைா?”. “ஏை் , என்ன வினளைாடுறிைா சபாண்ைாை்டி, நானா உன்னன இழுத்துை்டு
ெந்து நியூஸ் சகாடுக்குகறன். நீ தான் என்னன இழுத்துை்டு ெந்து பிளாஷ் நியூஸ்
ொங் குற”. “அடிகைை் ...............”, னகனை விரித்தொறு அர்ெ்ெனாவின் கழுத்னத சநரிக்கெந்தாள்
னெஷு.
“சபாண்ைாை்டி.........., உனக்குள் கள இப் படி ஒரு பூலான்கதவிைா கெண்ைாம் நான் பாெம் . என்
புருஷன் பாெம் ”, சபாை் ைாக அலறினாள் . “அர்ெ்ெனா எனக்கு இருக்குறது ஒரு குை்டி இதைம் ,
அனத இப் படி குண்டு கபாை்டு தகர்க்காகத. தைவுசெை் து ஒழுங் கா உண்னமனை சொல் லுடி,
நிஜம் மாகெ உனக்கு கல் ைாணம் ஆயிடுெ்ொ எப் கபா?”, சகஞ் சினாள் . “இன்னனக்கு
கானலயில் தான் ஆெ்சு.........”, அெராமல் சொன்னாள் . னெஷாலி, அர்ெ்ெனாவின் சுடிதார்
துப் பை்ைானெ இழுத்துவிை்டு, அெள் கழுத்தில் னகனை னெத்து கதடினாள் . “ஏை்
சபாண்ைாை்டி என்னடி கதடுற.....?”, அெள் னகனை தள் ளிவிை்டு ககை்ைாள் . “ம் ம் ம் ம் ........., உன்
தாலினைதான்”. “அதுொ............? அது நாங் க காந்தர்ெ முனறப்படி கல் ைாணம் செஞ் சுகிை்கைாம் ”,
அர்ெ்ெனா சொல் ல, னெஷாலியின் னக அர்ெ்ெனாவின் கன்னத்தில் வினெயுைன் இறங் கிைது.
கன்னத்தில் னகனை னெத்துக்சகாண்டு அதிர்ெ்சிைாக அெனள பார்க்க, னெஷாலி அனதவிை
அதிர்ெ்சிைாக தன் னகனை பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . “ஐ’ம் ......... ஐ’ம் ொரி அர்ெ்ெனா.........,
நீ வினளைாை்ைா சொன்னாலும் , நீ சொன்ன ொர்த்னதகைாை அர்த்தம் ........, ஐ’ம் ொரி ைா”,
அர்ெ்ெனானெ அனணத்துக்சகாண்ைாள் . “சபாண்ைாை்டி.............., ஐ லெ் யூ டீ............., வித்
யுெர் சபர்மிஷன்............”, அெனள அனணத்து அெள் கன்னத்தில் முத்தமிை்ைாள் . “கேை் லூசு........,
உன்னன அடிெ்ெதுக்கா இந்த ஐ லெ் யூ –வும் , இந்த முத்தமும் ”, கலங் கிை கண்ககளாடு, அெனள
தானும் அனணத்துக் சகாண்ைாள் . “கேை் சபாண்ைாை்டி சொல் ல கபானால்
அதுக்குத்தான்.........., ஆனால் நீ நினனக்கும் காரணம் இல் னல, இது கெற காரணத்துக்காக
சொன்னது”, அெள் அனணப் னப விலக்காமல் சொன்னாள் . “அர்ெ்ெனா, உன் கபெ்சுக்குன்கன
தனிைா தமிழ் ல டிக்ஸ்னரி
தைாரிக்கணுமா? சொல் லுைா, தைவு செை் து வினளைாைாமல் சொல் லு”, அெனள விலக்கி அமர
னெத்தாள் . “எனத சொல் ல, உனக்கு உம் மா குடுத்ததுக்கு காரணமா, எனக்கு விெரம் சதரிஞ் சு,
இெ் ெளவு உரினமைா என்னிைம் நைந்துகிை்ை, சரண்ைாெது ஆள் நீ . என் அம் மா, அப் பா,
அண்ணா, என் காகலஜ் ப் ரண்ை்ஸ் ைாருகம என்கிை்கை ஒரு உரினமைா நைந்துகிை்ைது
இல் னல. நான் அடிொங் கிைகத கினைைாது சதரியுமா? அதாெது, கதனெகை இல் லாமல் ொங் கி
இருக்ககன், பை் இப் படி அெசிைத்துக்கு ொங் கிைது இதுதான் முதல் முனற. அதான்
ஒரு ெந்கதாெத்தில் இப் படி செஞ் சுை்கைன்”, அர்ெ்ெனா சொல் ல சொல் ல, னெஷு சகாஞ் ெம்
உருகித்தான் கபானாள் . “அர்ெ்ெனா........., என்னன உன்கனாை அக்காொ நினனெ்சுக்ககா ெரிைா”,
ஆறுதலாக சொன்னாள் . “அசதல் லாம் முடிைாது, உன்னன அண்ணிைா
கெண்ணா நினனெ்சுக்ககறன். அண்ணா பாெமில் ல”, கண்ணடித்து ககை்க, “உனக்கு இப் படி ஒரு
ஆனெசெற இருக்கா, சகான்னுடுகென். முதல் ல நீ விஷைத்துக்கு ொ. ஏன் அம் மா
ெருத்தப் பை மாை்ைாங் கன்னு சொன்ன?”, அெள் அதிகலகை நின் றாள் . “என் யூகம் ெரின்னா,
கபை்ரிக் கண்டிப் பா என் அம் மா பார்த்த மாப் பிள் னளைாகத்தான் இருப் பான். எல் லாரும்
பிளான் பண்ணித்தான் என்னன இங் கக பார்ெல் பண்ணி இருக்காங் க கபால. அதில் முதல்
ஆதாரம் , என் அப் பா என்கனாைகெ ெந்து, அதுவும் கபை்ரிக் என்கனாை தனிைா கபசுறனத
பாத்துை்டு சகாஞ் ெம் கூை ககாபகம பைாமல் , அெனிைம் எல் லாம் ககை்டுக்க சொல் லிை்டு
கிளம் பி கபாகும் கபாகத, எனக்கு ெந்கதகம் தான். அதிலும் கபை்ரிக் பார்த்த முதல் பார்னெகை,
என்னன புதுொ பார்த்த மாதிரி இல் னல, என்னகமா சராம் ப சதரிஞ் ெெங் கனள உரினமைா
பாக்குற மாதிரி இருந்தது”, இனத சொல் லும் சபாழுகத கண்களில் மின்னல் . “பிறகு அெகராை
அம் மா, அப் பா எல் கலாரும் கெர்ந்து ெந்து என்னன பார்க்கும் கபாகத சதளிொயிடுெ்சு. இெங் க
எல் கலாரும் இெ் ெளவு கஷ்ைப் பை காரணம் , நான் என் கல் ைாண

கபெ்செடுத்தால் கன்னிைாஸ்திரிைா கபாை் டுகென்னு சொன்கனன் அதனால இருக்கும் . ஆனால்

கபை்ரிக் என்கிை்கை இெ் ெளவு சீக்கிரம் காதனல சொல் லுொங் கன்னு எதிர் பார்க்கனல, அனதவிை
என் னகனை பிடிெ்சு..........”, “ஏை் கபாதுண்டி..........”, அலறினாள் னெஷு. “அைெ்சி............,
சொல் லுறனத ஒழுங் கா ககளு, அெர் என் னகனை பிடிெ்சு, நம் ம ெர்ெ்ல கல் ைாணத்தப் கபா
சொல் லுற, அந்த உறுதிசமாழினை சொல் லி, நீ தான் என் மனனவி அப் படின்னு சொன்னார்.
எனக்கும் அெனர பார்த்த அன்னனக்கக பிடிெ்சுருந்தது, ஆனால் அனத அப்கபா சபருொ
எடுத்துக்கனல. ஆனா இப் கபா............, அெனர தள் ளி னெக்கவும் முடிைாமல் , ஏத்துக்கவும்
முடிைாமல் அெஸ்த்னதைா இருக்கு. ஆனால் அெனர தவிர கெற ைானரயும் , என் கணெனா
நினனக்க முடியுமான்னு சதரிைனல. அதான் அம் மாவும் இப் கபாகெ சகாஞ் ெம் நிம் மதிைா
இருக்கை்டுகமன்னு உண்னமனை சொல் லிை்கைன்.
அெங் களுக்கும் என்னனப் பத்தி நல் லாகெ சதரியும் , அதனால் அெ் ெளவு குழம் பிக்க மாை்ைாங் க.
அகனகமா இப் கபா ஸ்சைல் லா கமம் க்கு கபான் பண்ணிை்டு இருக்கலாம் ”, தன்
மனனத முதல் முனறைாக கதாழியிைம் பகிர்ந்தாள் . அர்ெ்ெனா கபெ கபெ அெள் முகத்தில் சதரிந்த
ஆர்ெத்னதயும் , கண்களில் சதரிந்த பரெெத்னதயும் குறித்துக்சகாண்ைாள் னெஷாலி. “அெ்சு,
அதான் அெனர பிடிெ்சுருக்கு, அெனர தவிர ைானரயும் கணெனா நினனக்க முடிைாதுன்னு
சொல் லுறிகை பிறகு ஏன், என்னகமா ஏத்துக்கவும் முடிைாமல் , தள் ளி னெக்கவும் முடிைாமல்
அெஸ்த்னத, ம் ...”, ககள் விைாக ககை்ைாள் . ‘னெஷு, உண்னமை சொல் லுெதாக இருந்தால் ..........,
என்னால் ஒரு நல் ல அம் மாொ, நல் ல மனனவிைா இருக்க முடியுமா என்று சதரிைனல, அந்த
பைம் தான்’, மனதுக்குள் நினனப் பனத செளிகை சொல் ல முடிைாமல் சமௌனிைானாள் . அர்ெ்ெனா
பதில் சொல் லாமல் அனமதிைாகிவிைகெ, னெஷு எதுவும் அெனள ககை்காமல் கபொமல்
இருந்தாள் . ஆனால்
கதாழியின் ொழ் க்னக நன்றாக இருக்ககெண்டும் என்ற கெண்டுதல் மை்டும் உைனடிைாக
எழுந்தது. அர்ெ்ெனா சொன்னனத கபாலகெ, கமரி உைனடிைாக ஸ்சைல் லாவிற் கு கபான் செை் தார்.
நலம் விொரிப் புக்களுக்கு பிறகு எப் படி ககை்கசென்று தைக்கமாக எனத எனதகைா
ககை்டுக் சகாண்டிருந்தார் கமரி. “கமரி நீ எனதகைா ககை்கெந்து தைங் குறது சதரியுது.
நான்தான் ஏற் கனகெ இங் கக நைப் பனத, உனக்கு சதரிவித்துக்சகாண்டுதாகன இருக்கிகறன்.
அர்ெ்ெனா சராம் பகெ நல் லா இருக்கா, நீ சொன்ன மாதிரி இல் லாமல் , சராம் பகெ சபாறுப் பா,
கபால் ைா இருக்கா. அெளிைம் ஒரு சபாறுப் னப சகாடுத்தால் , அனத எப் படிைாெது செை் து
முடித்துவிைகெண்டும் என்று இல் லாமல் , திறனமைா, திை்ைம் கபாை்டு, அனத முழுனமைாக
திருப் த்திைாக முடிக்கிறாள் . இனிகமல் அெனளப் பற் றி நீ கெனலகை பைாகத”,
அெர் சொல் லுெனத ககை்கும் சபாழுது, கமரியின் மனம் நினறந்தது. இனெசைல் லாம் தன் மகள்
தன்னுைன் பகிர்ந்தால் எெ் ெளவு
நன்றாக இருக்கும் என்று ஏங் கிைது. இன்று கபான் செை் தசபாழுது கூை, அம் மா எப் படி இருக்கீங் க
என்று ஒற் னற ொர்த்னதகூை நலம் விொரிக்கவில் னல. அெ் ெளவு ஏன் தன் பதினல கூை
எதிர்பார்க்கவில் னலகை, நல் ல மகளாக அெளது கைனமனை மை்டும் செை் துவிை்டு,
எனதயுகம என்னிைமிருந்து எதிர்பார்க்காமல் கபாை் விை்ைாகள. அெள் விஷைத்தில் , அெனள
நன்றாக ெளர்த்திருக்கிகறன் என்று என்னால் சபருனம பை்டுக்சகாள் ள
முடிைவில் னலகை, அெளாககெ ெளர்த்துக் சகாண்ை திறனம அது. தன் கைாெனனயிகலகை
இருந்ததால் , ஸ்சைல் லாவின் கபெ்னெ கெனிக்க முடிைவில் னல. “கமரி என்ன, கெனம்
இங் கக இல் னலைா? அப் படி என்ன கைாெனன?”, ஸ்சைல் லாவின் குரலில் கனலந்தார். “ோங் ..........,
கைாெனன எல் லாம் எதுவும் இல் னல, அர்ெ்ெனா இன்னனக்கு கபான் பண்ணியிருந்தாள் . அப் கபா
ஒரு விஷைம் சொன்னாள் , அனத எப் படி ககை்கன்னு சதரிைாமல் தான்........”, இழுத்தார் கமரி.
“அர்ெ்ெனா கபான் செை் தாளா........? இெ் ெளவுநாள் கபான் செை் ைலன்னு கெனல பை்டுை்டு இருந்த,
இப் கபா கபான் செஞ் சு ஒரு விஷைம் சொன்னான்னு சொல் லி கெனலப் படுற, எப் பவுகம உனக்கு
கெனலப் பை ஒரு காரணம் கெணுமா?”. “இெ் ெளவுநாள் எனதப் பற் றியுகம
கெனலப் பைாமல் இருந்துை்கைன். அதனால் எல் லாத்துக்குகம இப் கபா கெர்த்து படுகறன். அனத
விடு, அெளுக்கு ஒரு நல் ல ொழ் க்னக அனமஞ் சுடுெ்சுன் னா எனக்கு அதுகெ ெந்கதாெம் தான்”,
அெர் விசும் பும் ெத்தம் ஸ்சைல் லாவிற் கு ககை்ைது. “கமரி அர்ெ்ெனா ொழ் க்னகனை பத்தி இனிகமல்
நீ கெனலகை பைாகத. அெ என்கனாை மருமகள் இல் னல, மகள் , இப் கபா சொல் லு அெ என்ன
சொன்னா?”, நம் பிக்னகைளித்தார். “ஸ்சைல் லா............, நீ ங் க ைாராெது அர்ெ்ெனாகிை்கை,
கல் ைாண விஷைமா, அதாெது கபை்ரிக்கும் , அெளுக்கும் கல் ைாணம் பண்ணகபாறதா நாம கபசி
ெெ்சு இருக்ககாகம, அனதப் பத்தி கபசுனீங்களா?”.
“இல் னலகை, நாங் க ைாரும் அெகிை்ை கபெனல. அனதவிை அெகளாை படிப்பு முடியிறெனரக்கும் ,
கல் ைாணகபெ்னெ எடுக்ககெண்ைாம் என்று நாம கெர்ந்து முடிவு செை் ததுதாகன. இப் கபா என்ன
இப் படி ஒரு ககள் வி”, ஸ்சைல் லா புரிைாமல் ககை்ைார். “அர்ெ்ெனா சகாஞ் ெ கநரத்துக்கு முன்னாடி
கபான் செை் து, அெளுக்கு கல் ைாணம் ஆகிடுெ்சு, புருஷன் கபரு கபை்ரிக், மாமா, அத்னதன்னு
உங் க கபனரயும் சொன்னா, அனதவிை கபை்ரிக் பத்தி சதரிஞ் சுக்கணும் னா, என் அண்ணனுக்கு
கபான் செஞ் சு ககளுங் கன்னு சொல் லிை்டு ெெ்சுை்ைா. எனக்கு என்ன சொல் லுறதுன்னு சதரிைனல.
அெ கபை்ரிக்னக ஏத்துகிை்ைனத நினனத்து ெந்கதாஷப் படுறதா?, இல் னல நான் அெளுக்கு
மாப் பிள் னள பார்த்தனத கண்டு பிடித்துவிை்ைாகள என்று கெனலப் படுெதா?, இல் னல அெகளாை
குணத்துக்கு என்னன ககலி செை் கிறாகளா என்று ெருத்தப் படுெதா? எப் படி எடுத்துக்கன்னு
சதரிைாமல் இங் கக முழிெ்சுை்டு இருக்ககன்”, கமரியின் கெனல, ஸ்சைல் லானெயும் தாக்கிைது.
“கமரி அெ இந்த விஷைத்தில் கண்டிப் பா ககலி செை் ைவில் னல என்பது எனக்கு சதரியும் . இனத
அெள் மை்டும் தனிைா செை் த முடிொக இருக்காது, எனக்கு என்னகமா கபை்ரிக்
அெகிை்கை கபசியிருப் பான்னு கதாணுது. இப்கபா அென் வீை்டில் இல் னல, ெந்தவுைகன ககை்டுை்டு
நான் உனக்கு கூப் பிடுகறன். எதுொக இருந் தாலும் , அர்ெ்ெனானெ எப்படி
ெம் மதிக்க னெக்கசென்று நாம குழம் பிை கதனெ இல் லாமல் கபாை் டுெ்கெ, அனத நினனத்து
ெந்கதாெப் படு”, கமரியும் சகாஞ் ெம் ெமாதானமாகி கபானன னெத்தார். அதற் கு மாறாக
ஸ்சைல் லா ககாபத்தில் சகாத்தித்தார். நாம இெ் ெளவு சொல் லியும் கபை்ரிக் எப் படி
அர்ெ்ெனாவிைம் கபெலாம் என்று ககாபப் பை்ைார். அந்த கநரம் ெந்தார் பிரான்சீஸ். “ஸ்சைல் லா
என்ன சகாஞ் ெம் ககாபமா இருக்குற மாதிரி இருக்கு. காகலஜ் ல ஏதாெது பிரெ்ெனனைா? மருமக
ஏதாெது ெம் பு செஞ் சுை்ைாளா?”, ககை்டுவிை்டு சிரித்தார். “மருமகளா...........? நீ ங் க எனத
சொல் லொறீங் க?”, புரிைாமல் ககை்ைார்.
“அதான் அன்னனக்கு பங் க்ென் நல் லபடிைா முடிஞ் சுடுெ்சு என்று நினனக்கும் கபாது, கனைசிைா
ெந்து பாைல் பாடுெதா சொல் லி, அத்தனனகபர் முன்னாடி கதசிைகீதம் பாடினான்னு சொல் லி
ககாபமா இருந்திகை?”, அன்னறை நினனவில் மறுபடியும் சிரித்தார். “அெ செஞ் ெ கெனலக்கு
நான்தான் ககாபப் பை்கைன். ப் ரின்சி கூை அனத அெகளாை னதரிைமாத்தான் பாத்தாங் க.
இப் கபா பிரெ்ெனனனை அெ கிளப் பனல, உங் க அருனம மகன்தான் கிளப் பி இருக்கான். இந்த
வீை்டில் என்கனாை கபெ்சுக்கு என்ன மதிப் பிருக்குன்கன எனக்கு சதரிைனல”, ஆத்திரமாக
கபசினார். “இப் கபா நீ இெ் ெளவு ககாபப் படும் அளவுக்கு அென் என்ன செஞ் சுை்ைான். அனதவிை,
அப் படி உனக்கு என்ன மதிப் பு குனறஞ் சுடுெ்சு. நீ கை எனதைாெது கற் பனன பண்ணாகத”, மகனன
குனற சொல் ெது அெருக்கு பிடிக்கவில் னல. “ஆமா நானா கற் பனன பண்ணித்தான், அர்ெ்ெனா
அெ அம் மாவுக்கு கபான் பண்ணி, எனக்கு கல் ைாணமாயிடுெ்சு, அெகனாை கபர் கபை்ரிக், அம் மா
அப் பா இெங் க, இெங் கன்னு
சொன்னாளா? எெ் ெளவு படிெ்சு படிெ்சு சொன்கனன், அெ இன்னும் சின்ன பிள் னள, அெ படிப் பு
முடியும் ெனர அெகளாை மனனெ கனலக்க கெண்ைாம் னு, எனதயுகம ககை்காமல் ஏகதா குழப் பம்
பண்ணி ெெ்சுருக்கான்”, ககாபம் குனறைகெ இல் னல அெர் குரலில் . “நீ என்ன சொல் லுற
ஸ்சைல் லா..........? உனக்கு ைார் சொன்னா......?”, அெருக்கும் அதிர்ெ்சிகை. “சொல் லுறாங் க
சுனரக்காை் க்கு உப் பில் னலன்னு, ைார் சொல் லுொ, கமரிதான் கபான் செஞ் சு என்கிை்கை ஒகர
புலம் பல் . அெ கல் ைாணகம ஆயிடுெ்சுன் னு சொல் லுறா, உங் களுக்கு ஏதாெது சதரியுமான்னு?
நம் ம சபாறுப்பில் , நம் னம நம் பி அெனள ஒப் பனைெ்சுருக்கா, அதுக்கு நாம செை் யிற
னகமாறா இது. அெகிை்கை என்ன சொல் லி, அெனள ெமாதானம் செை் ை......? எனக்கு எதுவுகம
சதரிைாதுன்னு எப் படி சொல் ல........? அப் படி சொல் லி, நீ ங் க அங் கக என்ன செஞ் சுை்டு இருக்கீங் க?,
என் சபாண்னண கெனிெ்சுக்குற லை்ெணம் இதுதானான்னு ககை்ைால் ......?, இந்த மூஞ் சினை நான்
எங் கக சகாண்டுகபாை் ெெ்சுப் கபன் ”, அெர் குரலில் , சூடு ஏறிைகத தவிர இறங் கவில் னல. “என்ன
கபசுற நீ ? அர்ெ்ெனா ஏற் கனகெ வினளைாை்டு பிள் னளன்னு நீ தான் சொல் லி இருக்க, இப் கபா ெந்து
அெ வீை்டில் கல் ைாணம் ஆயிடுெ்சுன் னு சொல் லி இருக்கான்னு சொல் லுறிகை, அதுவும் ஏன்
வினளைாை்ைா இருக்க கூைாது”, அர்ெ்ெனானெ பற் றி அெருக்கு சதரிந்த ெனரயில்
சொன்னார். “நீ ங் க புரிைாமல் கபொதீங் க, அெ செை் யும் ஒெ் சொரு விஷைத்திலும் எெ் ெளவு
வினளைாை்ைா இருக்காகளா, அகத அளவு உண்னமைாவும் இருக்கா. என்கனாை
கெனலகை அதுதான். கபை்ரிக் இந்த விஷைத்னத அெளிைம் கபொமல் அெளாக இப் படி
சொல் லியிருக்க மாை்ைா. அதுவும் இல் லாமல் கல் ைாணம் முடிஞ் சுடுெ்சுன் னு வினளைாை்ைா
சொல் லுற அளவுக்கு அெ வினளைாை்டு பிள் னள இல் னல”, உறுதிைாக சொன்னார். “ஸ்சைல் லா நீ
சகாஞ் ெம் சபாறுனமைா விொரி, அெனும் சின்ன பிள் னள இல் னல, அெளும் சின்ன பிள் னள
இல் னல. அெளுக்கு அெனும் , அெனுக்கு அெள் னும் நாம முடிவு செஞ் ெதுதாகன, பிறகு இதில்
இெ் ெளவு ககாபப் பை என்ன இருக்கு. அெங் ககள கபசி ஒரு முடிவுக்கு ெந்தால் அனத
நாம ஆதரிக்கணும் இப் படி முை்டுக்கை்னை கபாைக்கூைாது”, அெருக்கு புரிைனெக்க
முைன்றார். “நீ ங் க என்ன கபசுறீங் க? அெங் ககள முடிவு செை் யிறதா இருந்தால் , பிறகு
சபரிைெங் கன்னு நாம எதுக்கு இருக்ககாம் , என் கெனலனை நீ ங் க புரிஞ் சுக்காமல் , உங் க
னபைனுக்கக ெப் கபாை் பண்ணுறீங் ககள”, ஆற் றானமைாக ககை்ைார். “பெங் க ெளந்துை்ைாங் கன்னு
நீ தான், எதார்த்தத்னத புரிஞ் சுக்காமல் கபசுற ஸ்சைல் லா”. “ஏங் க இப் படி............?, அர்ெ்ெனா இந்த
ஒரு ெருஷமும் அெகளாை படிப் பில் தான் கெனமா இருக்கணும் னு நான்
நினனக்கிகறன். அெளுக்கு ெப் கபார்ை்ைா கெண்ணா நாம இருக்கலாம் , அனத விை்டுை்டு,
அெகளாை கெனம் சிதறுற மாதிரிைான விஷைங் கனள தவிர்க்கலாகமன்னு நான்
சொன்னால் .............., உங் களால

எல் லாம் புரிஞ் சுக்க முடிைாதுங் க ஒரு சபாண்கணாை கஷ்ைத்னத”, கெனலைாக

சொன்னார். சொல் லிவிை்டு அனறக்கு சென்று கதனெ தாழிை்டுக் சகாண்ைார். ஒரு சபருமூெ்னெ
செளிகைற் றினார் பிரான்சீஸ். மனனவியின் கெனல நிைாைமானதாக இருந்தாலும் , மகன் பக்கம்
என்ன நைந்தது என்று ககை்காமல் ஒரு முடிவுக்கு ெர தைாராக இல் னல அெர். ஸ்சைல் லாவின்
மனநினலகைா கெறாக இருந்தது. இெ் ெளவுதூரம் தான், தன் மகனிைம் சொல் லியும் , அென்
தன் சுைநலத்துக்காக அர்ெ்ெனாவிைம் கபசிைனத ஏற் றுக்சகாள் ள முடிைவில் னல அெரால் .
கபை்ரிக் கமல் கை்டுக்கைங் காத ககாபத்தில் இருந் தார் அெர். சிறிது கநரத்தில் கபை்ரிக் ெரும் ஓனெ
ககை்ைது. பிரான்சீஸ் மகனிைம் ககை்கும் முன்கப, அனறக்குள் ளிருந்து கெகமாக ெந்து அென்முன்
ககாபமாக நின் றார். “நில் லுைா அங் கககை, உன் மனசில் என்னதான் நினனெ்சுை்டு இருக்க?”, அெர்
ககாபகுரலில் தினகத்து நின் று விை்ைான் அென்.
பகுதி - 19
உன் தனிசமசய விரட்ட நான் எடுக் கும் முயற் சிகள் உன்சன எட்டாமல் னைல் ெது என்
தெறா........... உனக் கு புரியசெக் க முடியாமல் லபானது என்
தெறா........... கபை்ரிக்கின் செை் னகனை ஏற் றுக்சகாள் ள முடிைாமல் ககாபத்தில் இருந்தார்
ஸ்சைல் லா. பிரான்சீஸ் சகாஞ் ெம் சபாறுனமைாக இருக்க சொன்ன எந்த விஷைமும் அெர்
மனநினலனை மாற் றகெ இல் னல. எனகெ கபை்ரிக் வீை்டுக்கு ெந்த உைகனகை விொரனணனை
சதாைர்ந்தார். “ஸ்சைல் லா சகாஞ் ெம் சபாறுனமைா கககளன். அென் இப் கபாதான் செளிகை
கபாயிை்டு ொறான். என்னகமா சின்ன னபைனன விொரிக்கிற மாதிரி ெந்ததும் ெராததுமா என்ன
இது?”, அெனர கடிந்துசகாண்ைார். “கபை்ரிக் நீ கபாை் டிரஸ் கெஞ் பண்ணிை்டு ொ”, அெனன
அனுப் ப
முைன்றார். தாயின் ககாபத்துக்கு காரணமும் புரிைாமல் , தந்னதயின் கபெ்சுக்கு விளங் காத
பார்னெயுைன் நின் றுசகாண்டிருந்தான். “என்னப்பா அம் மா ஏன் இெ் ெளவு ககாபமா
இருக்காங் க?”, காரணம் அறிந்கத ஆககெண்டும் அெனுக்கு. “முதல் ல நீ கபாயிை்டு ொ, மீதினை
பிறகு கபெலாம் ”, அெனன அனுப் புெதிகலகை முனனப் பாக இருந்தார். இப் சபாழுது ஸ்சைல் லானெ
கபொவிை்ைால் பிரெ்ெனன சபரிதாகத்தான் மாறும் என்று அெர் அறிந்திருந்தார். “நீ ங் க தள் ளுங் க
நான் அென்கிை்கை ககை்டுக்ககறன்”, கணெனன விலக்க முைன்றார். “நீ சகாஞ் ெம் சபாறுனமைா
இகரன் ஸ்சைல் லா”, குரனல உைர்த்தினார். அெர் குரனல உைர்த்தகெ சகாஞ் ெம்
அைங் கினார் அெர். கபை்ரிக் அனறக்கு செல் லாமல் , அங் கிருந்த கஸாபாவில்
அமர்ந்து சகாண்ைான். “உங் களுக்கு என்கமல் என்ன ககாபம் சொல் லுங் கம் மா”, தன்னமைாக
ககை்ைான். அென் சபாறுனமைாக ககை்ககெ, தன் சபாறுனமனை இழுத்து பிடித்துக்சகாண்டு
அென் எதிரில் அமர்ந்தார். “உன்கிை்கை இருந்து இப் படி ஒரு செைனல நான்
எதிர்பார்க்கனல கபை்ரிக், இப் கபா நான் கபசினால் பிரெ்ெனன சபருொதான் ஆகும் . கெண்ைாம்
நான் ெர்ெ்சுக்கு கபாகறன்”, சொல் லிவிை்டு செருப்னப கபாை்டுவிை்டு கிளம் பிவிை்ைார். “அம் மா
என்னன்னு சொல் லாமல் ..............”, கமகல கபெ கபானெனன னகனை பிடித்து தடுத்தார்
பிரான்சீஸ். “என்னப் பா, விஷைம் என்னன்னு சொல் லாமல் சரண்டுகபரும் இப் படி மாறி, மாறி
கபசினால் நான் என்ன செை் ைை்டும் . அம் மாவுக்கு அப் படி என்கமல் என்னதான்ப் பா
ககாபம் ?”, ெலிப் பாக ககை்ைான். “அனத நான் உன்னிைம் சொல் லுகிகறன்........., அதுக்கு முன்னாடி நீ
சொல் லு, இன்னனக்கு அர்ெ்ெனானெ பார்த்து என்ன

சொன்ன?”, கநரடிைாக விஷைத்துக்கக ெந்தார். சகாஞ் ெம் திடுக்கிை்ைாலும் உைனடிைாக

ெமாளித்துக் சகாண்ைான். “என்னப் பா.......? நான் ஒண்ணும் சொல் லனலகை”, குரலில் இருந்த
தைக்கத்னத அெனால் மனறக்க முடிைவில் னல. “ெரி உங் களுக்குள் நீ ங் க கபசிைது எதுவும்
எனக்கு சதரிைகெண்ைாம் . ஆனால் அர்ெ்ெனா அெ வீை்டுக்கு கபான் செை் து.......,”, ஸ்சைல் லா
தன்னிைம் கூறிை விஷைத்னத அெனிைம் சொல் லி முடித்தார். கபை்ரிக்கால் சகாஞ் ெ கநரத்திற் கு
எப் படி இனத எடுத்துக் சகாள் ளசென்கற சதரிைாமல் அமர்ந்திருந்தான். அர்ெ்ெனா இெ் ெளவு
சீக்கிரம் வீை்டில் கபசுொள் என்பனத அென் எதிர்பார்க்கவில் னல என்பனத, அெனது தினகத்த
முககம பிரான்சீஸ்க்கு உணர்த்திைது. “உன்கனாை அதிர்ெ்சினை பார்த்தால் .................,
என்னகமா நைந்திருக்கு அப் படித்தாகன?”. “இல் லப் பா நான்.........., உங் களுக்கு எப் படி சொல் லி
புரிைனெக்கன்னு சதரிைனல. நான்..........”, தைங் கினான். “நீ இெ் ெளவு தைங் குெனத பார்த்தால்
சபருொ எனதைாெது செஞ் சுை்டிைா? அதனால் தான் அர்ெ்ெனா அெகளாை வீை்டில் அப் படி
சொன்னாளா?”, அெர் குரலில் அப் பை்ைமான அதிர்ெ்சி. “னேகைா அப் பா..........., நீ ங் க நினனக்கிற
மாதிரி எதுவும் இல் னல, இன்னனக்கு கானலயில் .............”, நைந்தெற் னற அெனும் சுருக்கமாக
சொன்னான். “இப் கபா இந்த கபெ்சுக்கு என்ன அெசிைம் ெந்துது கபை்ரிக். சும் மா இருந்த அெனள
கபாை் பார்த்து, அெ மனசில் இப் படி ெலனத்னத வினதப் பது ெரிகை இல் னல. இப் கபா அெ
மனசில் என்ன நினனெ்சுை்டு இப்படிசைல் லாம் செை் யிறான்னும் புரிஞ் சுக்க முடிைனல. உன்
அம் மா அெ் ெளவு சொன்னபிறகும் .............”, அெனர கபெவிைாமல் தடுத்தான் கபை்ரிக். “என்னப் பா
நீ ங் களும் அம் மா சொன்னதுதான் ெரி என்பதுமாதிரி கபசுறீங் க. இந்த நாற் பத்னதந்து நாளில்
அர்ெ்ெனானெ ோஸ்ை்ைல் ல பார்க்க ைாருகம ெரனல. அெ் ெளவு ஏன் செகண்ை் ொை்ைர்கை அப்கபா
நம் ம வீை்டுக்கு அெனள கூை்டி ெர
முடிைாதுன்னு சொல் லிை்ைாங் க. நாலாெது ெனிக்கிழனமயும் அகத நினலதான்.
அெனள நான்கபாை் பார்க்கிகறன் என்று சொன்னதற் கு, அனதயும் செை் ை விைாமல்
தடுத்துை்ைாங் க. இதுெனர அெளுக்காக ைாரும் இல் னல என்பனத விதின்னு நான்
ஒத்துக்ககறன். ஆனால் அெளுக்குன்னு இங் கக நான் ஒருத்தன் இருக்கும் சபாழுது, அெ தனிைா
இருப் பனத என்னால் அனுமதிக்க முடிைாதுப் பா. அெகிை்கை நான் சொன்னது, சொன்னதுதான்.
நான் அெகளாை கணென்தான். அந்த உரினமனை நான் விை்டுசகாடுக்க தைாரா இல் னல”,
நிதானமாக சொன்னாலும் , அதில் இருந்த அழுத்தத்தில் அனமதிைானார் பிரான்சீஸ். “கபை்ரிக், நீ
செை் ெது நிைாைகம கினைைாது. அெள் கமல் இருந் த காதலால் எல் லாம் செை் கதன்னு சொன்னால்
கூை சகாஞ் ெம் ஒத்துக்கலாம் , இசதன்ன............, அெகளாை தனினமனை கபாக்க இப் படி ஒரு முடிவு.
நீ அெனள பார்க்க கபாெனத உன் அம் மா தடுப் பதில் காரணம் இல் னலசைன்று நீ
நினனக்கிறிைா?
ஏற் கனகெ காகலஜ் ல டீெ்ெர்ஸ் எல் கலாருக்கும் சதரிந்தது கபாதும் , அெகூை படிக்கும்
பிள் னளகளுக்கு சதரிைகெண்ைாம் என்றுதான் இப்படி செை் யிறா. அனதவிை அெகளாை
படிப் பு உன்னால் சகை்டு கபாெனத அெ விரும் பனல”. “அப் பா, ெனாகமல இருக்குற
அதிகபடிைான காதலால் தான், இனிகமல் அெ தனிைா இல் னல, அெளுக்குன்னு நான்
ஒருத்தன் இருக்ககன்னு அெளுக்கு புரிைனெக்க முைற் சியின் முதல் படிதான் இது. எப் கபா
இருந்தாலும் அெதான் என் மனனவி, அது இெ் ெளவு சீக்கிரம் நைந்தால் என்ன?”, விதண்ைா
ொதம் செை் தான். “இசதல் லாம் ஒரு கபெ்ொ கபை்ரிக், இனிகமலாெது நான் சொல் ெனத சகாஞ் ெம்
கெனி. நீ யும் உன் காதனல சொல் லிை்ை, அெளும் உன்னன கணென்னு சொல் லிை்ைா,
இப் கபானதக்கு பிரெ்ெனனனை இத்கதாை முடிெ்சுக்கலாம் . சகாஞ் ெநாள் ........., அதாெது அெகளாை
படிப் பு முடியும் ெனர அனமதிைா இரு. இனதப் பற் றி அெளிைம் கமற் சகாண்டு
கபொகத”, பிரெ்ெனனனை முடிக்க ெழி சொன்னார்.
“இல் லப் பா.........., இனிகமல் என்னால் சபாறுனமைா இருக்க முடிைாது. அெகள என்னன கணெனாக
அெங் க வீை்டில் சொன்ன பிறகு, உைனடிைாக எங் கள் திருமணம் நைந்கத ஆகணும் . அெ இனிகமல்
நம் ம வீை்டில் என்கனாைத்தான் இருப் பா”, உறுதிைாக சொன்னான். “கபை்ரிக், உங் க அம் மா நீ
ஜஸ்ை் கணென்னு சொன்னதுக்கக ொனத்துக்கும் பூமிக்கும் குதிக்கிறா. இதில்
உைகன கல் ைாணம் ன்னா........., நீ வினளைாடுறிைா? கல் ைாணம் ஒண்ணும் சின்ன பிள் னளங் க
வினளைாை்டு இல் னல. அதற் சகன்று ஒரு ெழிமுனற, நனைமுனற எல் லாம் இருக்கு. எடுத்கதாம்
கவுத்கதாம் னு எனதயும் செை் ை முடிைாது”, அெரும் விை்டு சகாடுக்கவில் னல. “அப் பா......., முதல் ல
இந்த கல் ைாணத்னத தள் ளி னெக்க காரணமா என்ன சொன்னாங் க? அர்ெ்ெனா ஒத்துக்க
மாை்ைா, அதனால சகாஞ் ெநாள் அெகளாை பழகி, அெ மனசில் இைம் பிடித்ததும் கல் ைாணம்
செை் து னெப் பதாகத்தாகன சொன்னாங் க.
ஆனால் இப் கபா அந்த சநாண்டி காரணத்துக்கக கெனல இல் லாதகபாது, கல் ைாணம் செை் து
னெப் பதில் உங் களுக்கு என்ன பிரெ்ெனன”. “கபை்ரிக், இப் கபா இெ் ெளவு அெெரமா கல் ைாணம்
செை் ைத்தான் என்ன அெசிைம் . முதல் ல அர்ெ்ெனாகொை படிப் பு முடிைை்டும் பிறகு பாத்துக்கலாம் .
சகாஞ் ெம் உன் அம் மாவின் கபெ்னெயும் , அர்ெ்ெனாவின் உணர்னெயும் புரிஞ் சுக்க முைற் சி செை்
கபை்ரிக். நீ இப் படி கபசுெது உன் அம் மாவுக்கு சதரிந்தாகல அெ என்ன சொல் லுொகளா. நீ என்ன
காரணம் சொன்னாலும் என்னால் உன் கபெ்னெ ஒத்துக்க முடிைாது கபை்ரிக், நீ கிளம் பு”,
இறுதிைாக சொல் லி அெனன அனுப் பினார். ‘கபை்ரிக் எதற் காகவும் இப் படி பிடிொதம் பிடிப் பென்
இல் னலகை. பிறகு ஏன் இப் படி செை் யிறான்?’, கைாெனன அெர் மனனத குனைந்தது. இெனனயும்
ெமாளிக்க முடிைவில் னல, ஸ்சைல் லாவும் ககாபமா இருக்கா, இப் கபா நான் இதில் என்ன செை் ை?’,
ஒரு சபருமூெ்னெ செளிகைற் றினார். வீை்டில் ஒரு குை்டி பூகம் பம் ஏற் படுெதற் கான
ொத்திைக்கூறுகள்
அதிகமாக இருப் பனத உணர்ந்துசகாண்ைார். அனறக்குள் சென்ற கபை்ரிக்கின் கைாெனனயும்
இதுதான். இன்னும் சகாஞ் ெ நாளில் தாயிைம் நிதானமாக கபசி முடிசெடுக்ககெண்டும் என்று
தான் நினனத்திருக்க, இப் படி ஆனது அெனுக்குகம ெருத்தம் தான். இெ் ெளவு நாை்களில்
அர்ெ்ெனானெ உன்னிப் பாக கெனித்ததில் , அெள் மனதில் தனினம உணர்வு அதிகம் இருப் பனத,
அெள் கண்களில் எதிர்பார்ப்பும் ஏக்கமும் ெழிெனத, அது மற் றெர் அறிைாமல் மனறப் பனத,
தன்னன காணும் சபாழுது, அெள் கண்களில் சதறிக்கும் மின்னனல, அனலபாயும் மனனத
அனனத்னதயும் உணர்ந்ததாகலதான், அெனள அருகிகல னெத்துக் சகாள் ளகெண்டும் என்று
தான் விரும் புெனத எப் படி அெர்களுக்கு புரிை னெக்க. அப் படிகை சொன்னாலும் அனத அம் மா
ஒத்துக் சகாள் ொர்களா? என்ன ஆனாலும் எடுத்த முடிவில் எந்த மாற் றமும் இல் னல’,
என்ன ெந்தாலும் பார்த்துக் சகாள் ளலாம் என்ற முடிவில் , முன்னெத்த கானல பின் னெப் பதில் னல
என்ற உறுதிைான முடினெகை எடுத்தான்.
இங் கக ஒரு புைனலகை கிளப் பி விை்டுவிை்டு, அனத கிளப் பி விை்ைெகளா தன் கதாழிகளுைன்
அரை்னைைடித்துக் சகாண்டிருந்தாள் . “அர்ெ்ெனாக்கா, உங் கனள ொர்ைன் சிஸ்ைர் கூப் பிை்டு
விை்ைாங் க”, செை் திகைாடு அனறக்கு ெந்தாள் லஷ்மி. “கேை் லெ்சு............, எப் கபா இருந்து நீ
ரிகபார்ை்ைர் ஆன? நியூஸ் எல் லாம் சகாண்டுொற. ெரி அனதவிடு, ொர்ைன் சிஸ்ைர் ஆள் எப் படி?”,
அர்ெ்ெனா லஷ்மியிைம் ககை்க, “அெங் க ஆள் எப் படி இருந்தால் என்ன? நீ ங் க அெங் கனள
னெை் அடிக்கொ கபாறீங் க. கபாை் என்ன சொல் லொறாங் கன்னு ககக்குறனத விை்டுை்டு
ககள் வினை பாரு.......?”, ஜுடித் இனையில் புகுந்தாள் . “என் அறிவு சகாழுந்கத, நான் அெங் க சுபாெம்
எப் படின்னு ககை்கைன். உன்னன மாதிரி னெை் அடிக்க இல் னல, எப் கபாபாரு விளங் காத
மாதிரிகைொ ககள் வி ககக்கணும் ,சகாஞ் ெமாெது மூனளை ெளக்க பாகரன்”, அெளுக்கு பதில்
சகாடுத்தாள் . இெர்களின் கபெ்னெ ககை்டு னெஷாலியும் , சபமியும் சிரித்தார்கள் .
லஷ்மி சிரிக்கொ கெண்ைாமா என்று பார்த்துக்சகாண்டிருந்தாள் . “லஷ்மி சிரிப் பு ெந்தால்
சிரிக்கணும் , இப் படி கைாெனன எல் லாம் செை் ை கூைாது”, ஜுடித் லஷ்மியிைம் பாயும் முன்னர்,
அெனள இழுத்துக்சகாண்டு செளிகைறினாள் . “இந்த அர்ெ்ெனாவுக்கு அறிகெ கினைைாது,
இெங் ககிை்கை எல் லாம் என்ன கபெ்சு கெண்டி இருக்கு”, ஜூடியின் குரல் முதுகின் பின் னால்
ககை்ைது. லஷ்மியின் முன்னால் எனதயும் கபெகெண்ைாம் என்று தன் ெழிகை நைந்தாள் . “லெ்சு, நீ
சொல் லு ொர்ைன் சிஸ்ைர் முசுைா இல் னல ஓககைா?”. “அெங் க சராம் ப நல் லெங் க, ககாபகம பை
மாை்ைாங் க. அப் படிகை ககாபமா இருந்தாலும் சபாறுனமைா சொல் லி புரிைனெப் பாங் ககள தவிர,
திை்ைகெ மாை்ைாங் க”, லஷ்மி சபருனமைாக சொன்னாள் . “அை சுருக்கமா பழம் னு சொல் லுறனத
விை்டுை்டு, எதுக்கு இப் படி எனர்ஜினை கெஸ்ை் பண்ணுற?”, ககலி செை் தாள் .
“அக்கா இப் படிசைல் லாம் சொல் லாதீங் க, தப் பு.......”. “இதுகெ தப் புன் னா...........? ெரி நீ சின்ன
புள் னள உனக்கு சதரிைாது. நாம அனதப் பற் றி பிறகு கபெலாம் . இப் கபா அெங் க ரூம் எங் கக
சொல் லு”. “கபான் ரூமுக்கு பக்கத்து ரூம் தான். நீ ங் க கபாங் க, நான் கிெ்ென் கபாகறன்”, அனறனை
காண்பித்துவிை்டு சென்றுவிை்ைாள் . அெரது அனறக்கு செல் ல, அது மூடி இருந்தது. ‘நம் மனள
ெர சொல் லிை்டு ஆள் எஸ்ஸா........, அதுக்குள் னளைா நம் மனள பத்தி சதரிஞ் சுடுெ்சு. அெ்சு.........., உன்
சபருனம ராக்சகை் கெகத்தில் பைணமாகுது கபால. எதுக்கும் ரூனம தை்டி பார், உள் கள பதுங் கி
இருந்தாலும் இருக்கலாம் ’, தனக்குள் ஒரு முடிவுக்கு ெந்து, ஒற் னற விரனல மைக்கி,
தை்டினாள் . “எஸ் கம் இன்........”, உள் கள இருந்து ொந்தமான குரல் ககை்ைது. “ேல் கலா சிஸ்ைர்,
கூப் ை்டீங் களாம் .........”, அெனர முதன்முதலில் பார்ப்பதால் ேல் கலா சொன்னாள் . ஆனால்
சபாதுொக அெனர பார்க்க ெருபெர்கள் மானல ெணக்கம் சொல் லித்தான் கபெ்னெ
துெங் குொர்கள் . அெர் கண்களில் ஒரு விைப் பும் , பாராை்டும் மின்னி மனறந்தது. ‘ஆோ...........,
நம் னம ெெ்சு ஏதாெது ப் கள பண்ண பாக்குறாங் களா, கைாெனன பலம் மா இருக்கக’,
மனதில் எண்ணிக்சகாண்டு, “சிஸ்ைர் என்னன ெர சொன்னீங்களாம் ..........”, அெர் அனமதிைாக
இருக்ககெ, அெர் கைாெனனனை கனலத்தாள் . “ொம் மா அர்ெ்ெனா,
உக்காரு..........”. ‘உக்காருறதா.........., சபருொ பிளான் பண்ணுறாங் க கபால’, “ஓகக சிஸ்ைர்”,
சொல் லிவிை்டு சென்று அமர்ந்தாள் . “என்னமா காகலஜ் எப் படி கபாகுது”, கபெ்னெ
துெங் கினார். ‘அது எங் ககயும் கபாகனலகை, அக்கைான்னு ஒகர இைத்தில் நிக்குது’, “நல் லா
கபாகுது சிஸ்ைர், ஆனால் இன்னும் எதுவும் ஆரம் பமாகனல, கொ கபாக கபாக சதரியும் ”,
ொதாரணமாக சொன்னாள் .
அெளது னதரிைமான நைத்னத, கபெ்னெ மனதுக்குள் கள விைந்துசகாண்ைார். “நானள முதல்
சரகுலர் கிளாஸ் இருக்கும் . அப் கபா சதரியும் ........., கெனல இருக்கா இல் னலைான்னு”, சிரிப் பாக
சொன்னார். ‘ஆோ......, அப் கபா என்னன பீதினை கிளப் பத்தான் கூப் பிை்டீங் களா. முடியுமா அது’,
“அப் படிைா..........? எல் லாம் பாத்துக்கலாம் . அதுக்குதான் காத்துை்டு இருக்ககாம் ”,
அெடு ெழிந்தாள் . “நான் உன்கிை்கை முக்கிைமான ஒரு விஷைமா கபெத்தான் ெர சொன்கனன்.
இன்னனக்கு ோஸ்ை்ைல் மீை்டிங் இருக்குன்னு எல் கலாருக்கும் இன்கபார்ம் பண்ணிடு.
எல் கலானரயும் பிகரைர் ோல் ல எழு மணிக்கு ெர சொல் லு, அங் கக ெந்து நான்
மீதினை கபசிக்ககறன். இப் கபா நீ கிளம் பு”. ‘இனத சொல் லத்தான் இெ் ெளவு பில் ைப் பா.....முடில’,
“ஓகக சிஸ்ைர்........, கதங் க் யூ”, அங் கிருந்து கிளம் பினாள் . “அெ்சு........., நிஜம் மாகெ ஏகதா சபருொ ெர
கபாகுது. எதுக்கும் நீ ஜாக்ரனதைா இருந்துக்ககா”, தனக்கு தாகன
சொல் லிக்சகாண்டு, தன் டீமில் இருந்து ஐந்துகபனர அனழத்து செை் தினை அனனெருக்கும்
சொல் ல சொன்னாள் . ெரிைாக ஏழு மணிக்கு அனனெரும் ோலில் ஆஜர் ஆனார்கள் . சிஸ்ைரும்
ெந்தார். “டி சபாண்ைாை்டி, எனக்கு என்னகமா, அடுத்த ஆப் பு சரடி ஆகுற மாதிரிகை இருக்குடி.
என்னன எப் படிைாெது காப் பாத்கதன்”, ேஸ்க்கி ொை் சில் அெளிைம் சொன்னாள் . சிஸ்ைர்
இருப் பதால் கபெ பைந்து, அெனள முனறத்து பார்த்தாள் . “ஏண்டி சபாண்ைாை்டி இப் படி பாக்குற”,
மறுபடியும் அெள் ககை்க, “அர்ெ்ெனாக்கா உங் கனள சிஸ்ைர் கூப் பிடுறாங் க பாருங் க”,
ஜுடித் சொன்னாள் . “ஏை் பஞ் சுமிை்ைாை் , அெங் க என்ன சொன்னாங் கன்னு எனக்கும் ககை்டுெ்சு.
இப் கபா நீ ொனை மூடிை்டு இருக்கல............., இருக்குற பஞ் சுமிை்ைாை் எல் லாத்னதயும் பிெ்சு
எறிஞ் சுடுகென்”, சிரித்தொகற அெளுக்கு பதில் சொன்னாள் . ஜுடித்கதா கபொமல் பின்
ொங் கினாள் . “சொல் லுங் க, இங் கக ோெ்ை்ைலுக்கு லீைர் கெணும் , ைானர நீ ங் க
சொல் லுறிங் ககளா அெங் கனளகை ெெ்சுைலாம் ”, சிஸ்ைர் மறுபடியும் ககை்ைார். “அெ்சு, நான்
கெண்ணா உன் கபனர சொல் லொ.........?”, சபமி விஷமமாக ககை்ைாள் . “அப் படி செை் யிறதுக்கு
எனக்கு நீ ொப் பாை்டில் விஷம் ெெ்சு சகால் லலாம் ”, அர்ெ்ெனா சொல் ல, சமல் லிை சிரிப் பனல
அங் கக எழுந்தது. “ெரி நான் சொல் ல ெந்த விஷைங் கனள முதல் ல சொல் லுகறன். பிறகு மீதினை
பார்க்கலாம் ”. “அப் கபா இன்னும் அனரமணி கநரம் தான் அந்த ஜீெனுக்கு கநரமிருக்கு, சுதந்திரமா
இருக்க”. “நானளமுதல் கானலயில் ஆறு முப் பதுமணிக்கு ெர்ெ்சில் நைக்கும் திருப் பலிக்கு
அனனெரும் கலந்து சகாள் ள கெண்டும் . இது சராம் பகெ முக்கிைம் ”. “அப் கபா கானல
தூக்கத்துக்கு, தூக்கு..........”. “சரண்ைாெது மானல ெரிைா ஏழு மணிக்கு இந்த பிகரைர் ோலில்
சஜபமானல சொல் லகெண்டும் ”. “அதுவுமா..........”. “அதுவும் ொரம் ஒரு ரூம்
சபாறுப் கபத்துக்கணும் ”. “ைானரயும் விைக்கூைாதுன்னு முடிகொை இருக்கீங் க”. “ோஸ்ை்ைல் ல
ைாரும் துணி துனெக்க கூைாது”. “ோெ்ை்ைாகல நாறிடும் பரொல் னலைா?”. “எல் கலாரும்
சரண்ைாெது, நாலாெது ெனிக்கிழனமகளில் உங் ககளாை கலாக்கல் கார்டிைன் வீை்டுக்கு கபாை்
துணினை துெெ்சுக்கணும் ”. “அெங் க வீை்னை நாறடிக்கணும் னு சொல் லுறிங் க. இருக்குற தண்ணி
கஷ்ைத்துக்கு அெங் க சதாரத்தி சதாரத்தி அடிப் பாங் க”. “உங் கனள பார்க்க விசிை்ைர்ஸ் ெந்தால் ,
னநை்டிகைாை கபாை் அெங் கனள பாக்க கூைாது”. “பிறகு.........”, அெள் சஜர்க்கானத்தில் சுற் றி
இருந்தெர்கள் அெனள கிள் ளினார்கள் . “ஏண்டி பிொசுங் களா கிள் ளுறிங் க”. “உங் ககளாை
பிரண்ை்ஸ்கொை கபாை் பார்க்கவும் கூைாது. உங் க ரிகலெனன நீ ங் க மை்டும் தான் பார்க்க
கெண்டும் ”. “நல் ல எண்ணம் .........”. “இப் கபா இரண்ைாெது ெனிக்கிழனம கலாக்கல்
கார்டிைன் வீை்டுக்கு கபாெதாக இருந் தால் , முந்தின நாகள சலெ்ெரில் னகசைழுத்து கபாை
கெண்டும் . மறுநாள் ஆறு மணிக்கு முன்பு அதாெது ஞாயிறு மானல ஆறு மணிக்கு
முன்பு ோெ்ை்ைலுக்குள் இருக்கணும் . நாலாெது ெனிக்கிழனம கானலயில் கபாை் விை்டு
மானலயிகலகை இங் கக ெந்துவிை கெண்டும் , தங் க அனுமதி இல் னல”. “இப் கபாகெ கண்னண
கை்டுகத.........., முடில”. “அகத மாதிரி மாதம் , மாதம் நீ ங் கள் யூஸ் பண்ணும்
கபை்கனள, ைாயிசலை்டில் கபாை கூைாது. ெலதுபக்கம் ......”, “சிஸ்ைர் எங் களுக்கக சதரியும் .
அர்ெ்ெனா ஏற் கனகெ

சொல் லிை்ைா......”, ஒருத்தி குரல் சகாடுத்தாள் . “ைார் அந்த சதை் ெம் ..........”, அர்ெ்ெனா எை்டி
பார்த்தாள் . ‘அடிகைை் இப் கபா இெங் க உன்கிை்கை ககை்ைாங் களா..........?’, சகானலசெறிகைாடு
அெனள பார்க்க, அெகளா அப் பாவிைாக சிரித்தாள் . “குை்..........”, சொல் லிவிை்டு கபெ்னெ
சதாைர்ந்தார். “னேகைா பாராை்டுகத............”, கலெரமானாள் அர்ெ்ெனா. “னநை் பதிசனான்று
மணிக்குகமல் னலை் ஏரிை கூைாது”. “நாங் கல் லாம் ஒன்பது மணிக்கக கை்னைனை ொெ்சுடுகொம் .
நீ ங் க கமகல சொல் லுங் க”, னெஷு அெள் னகனை அழுத்தி கபொமல் இருக்க செை் ை முைன்ற
முைற் சிகள் கதால் வினைகை தழுவிைது. “உங் களது கதனெக்கு பாக்சகை் எப் எம் கரடிகைா
னெத்துக் சகாள் ளலாம் ”. “இது ஒரு நல் ல நியூஸ்..........”, பாராை்டினாள் .
“ஆனால் ெத்தம் செளிகை ககை்க கூைாது”. “ெத்தகம இல் லாமல் ககக்க எதுக்கு எப் எம் ..”,
கடுப் பானாள் . “அதாெது அடுத்த அனறக்கு ககை்க கூைாது”. “ஓ............., அப் படி ொறீங் களா”. “இரவு
ஒன்பது மணிக்குகமல் எப் எம் ககை்க கூைாது. ஒருெர் மற் றெரின் அனறக்கு சென்று தங் க கூைாது.
னநை் ஒரு கமம் ெந்து அை்சைண்ைன்ஸ் எடுப் பாங் க”. “உளவு பாப் பாங் கங் குறனத இெ் ெளவு
டீெண்ைா ைாரும் சொல் லகெ முடிைாது”, சிலாகித்தாள் . னெஷு அெனளவிை்டு தள் ளி கபாை் அமர
பார்த்தாள் . அதற் கு அெனள அனுமதிக்காமல் , அெள் னககனள சகை்டிைாக பிடித்துக்
சகாண்ைாள் . “பிறகு ஞாயிற் றுக்கிழனம இங் கக தினரப் பைம் கபாடுொங் க, தாராளமாக அனத
பார்க்கலாம் ”, “ைாேூஊஊஊ........”.
“ஆனால் கெனல இல் லாத சபாழுது மை்டுகம”. “னெஷு என் னகனை விகைன் நான் என்னன்னு
ககக்குகறன்.....”, சபாங் கினாள் அர்ெ்ெனா. எங் கக நிஜமாககெ எழுந்து ககை்டுவிடுொகளா என்று
பைந்துகபாை் , அர்ெ்ெனாதான் தன் னகனை பிடித்திருக்கிறாள் என்ற எண்ணம் கூை
இல் லாமல் , அர்ெ்ெனானெ சகை்டிைாக பிடித்துக்சகாண்ைாள் னெஷு. “னெஷக்கா..........,
அர்ெ்ெனானெ விடுங் க, அெங் க சபாங் குெனத நாம பாப் கபாம் ”, ஜுடி சொன்னாள் . னெஷாலி
அெனள கண்டுசகாள் ளவில் னல. “அசிங் கப் பை்ைாைா ஜுடி......”, சொல் லி சிரித்தாள் . ஜுடி
முனறத்துக்சகாண்ைாள் . “ெரி இப் கபா இனதசைல் லாம் சபாறுப் பாக செை் ை ஒரு லீைர் கெணும்
ைானர சொல் லுறிங் க”. “என்ன ஒரு நல் சலண்ணம் பாகரன். தூக்கு கயினற
னகயில் ெெ்சுருக்ககன், ைானர சதாங் கவிை கபாறீங் கன்னு ககக்குது”. “அர்ெ்ெனா
சிஸ்ைர்..........”. “எெடி அெ என்னன முதல் ல சதாங் கவிை னகனை பிடிெ்ெெ”, ெழக்கம் கபால
அலறினாள் அர்ெ்ெனா. ஆனால் அனத ககை்கத்தான் அங் கக ஆளில் லாமல் கபானது.
பகுதி - 20 என் னபாறுப் புகள் என்சன சுசமயாய் அழுத்தும் லநரம் உன் நிசனப் பு
மட்டும் லதனின் தித்திப் பாய் ............... அர்ெ்ெனா எழுந்திரு......... அர்ெ்ெனா....... கநரமாெ்சு. இப் கபா
னைம் ஆகறகால் , இப் கபா எழுந்தாதான் மாஸ்(mass) கபாக ெரிைா இருக்கும் . பதினனந்து நிமிைமாக
உலுக்கிக் சகாண்டிருந்தாள் அெனள. கைந்த ஒரு மாதமாக னெஷுவின் நினல
இதுதான். என்னறக்கு அர்ெ்ெனானெ ோஸ்ைல் லீைராக கதர்ந்சதடுத்தார்ககளா, அன்று
துெங் கிைது னெஷுவின் கெனல. அர்ெ்ெனா அங் கிருக்கும் நூற் றி நாற் பதுகபனர கெனித்தால் ,
அர்ெ்ெனா ஒருத்தினை கெனிப் பது னெஷுகெ. னெஷு இந்துப் சபண்ணாக இருந்தாலும் ,
திருமணம் செை் தது கிறிஸ்தெனன என்பதால் , திருப் பலியில் ஆர்ெமாகக்
கலந்து சகாள் ொள் . “அெ்சு, இப் கபா நீ ெரல........, நான் கபாை் ை்கை இருப்கபன் ”,
இறுதிைாக இந்த மிரை்ைல் தான் அர்ெ்ெனாவிைம் கெனலக்கானது. “சபாண்ைாை்டி, இன்னும் ஒரு
ஐந்து நிமிஷண்டி......, ஏண்டி இப் படி கானலயில் எழும் கபாகத சகாள் னளக் கூை்ை தனலவி மாதிரி
மிரை்டுற, என் அண்ணா சராம் பப் பாெண்டி, நீ வீை்டில் இருந்திருந்தால் அண்ணானெயும் தூங் க
விைாமல் இப் படித்தாகன சதால் னல பண்ணி இருப்ப. அண்ணன் தப் பிெ்ொர், நான் மாை்டிகனன்”,
படுக்னகயில் இருந்து எழாமல் கொகமாகெ் சொல் ல, “அப் கபா நீ இப் படிகை தூங் கு”,
சொல் லிவிை்டு செல் லப் கபானாள் . அெனளப் கபாகவிைாமல் னகனைப் பிடித்து
இழுக்ககெ, அர்ெ்ெனாவின் அருகில் கை்டிலில் நினல தடுமாறி விழுந்தாள் னெஷு. “னெஷு
இப் கபா அண்ணா மை்டும் என் இைத்தில் இருந்துருக்கணும் .........., சீகன கெற, ேம் ......, என்ன
செை் யிறது, உனக்கு ொெ்ெது அெ் ெளவுதான்”, சொல் லிக் கண்ணடித்தாள் .
“அைெ் சீ..........., என்ன கபெ்சு இது. முதல் ல எழுந்து கபாடி, பல் னலக் கூை விளக்காமல் , கபெ்னெ
பாரு”, அெள் ொனைக் னகைால் மூடி, அெனள எழுப் பி பாத்ரூம் பக்கம்
தள் ளினாள் . “சபாண்ைாை்டி............, நான் கபசுறது தப் பு, அன்னனக்கு நீ செஞ் ெது மை்டும்
ெரிைா........?”, ககை்டு உதை்னைக் குவித்து காண்பித்தாள் . “கேை் ..... அனத நீ இன்னுமாடி விைனல,
சதரிைாத்தனமா உன்கிை்கை சிக்கிை்கைன்”, சொல் லும் சபாழுகத முகம் குங் குமமாை்
சிெந்தது. “சதரிைாத்தனமாொ............? அடிப் பாவி நான் ெந்ததுகூை சதரிைாமல் சமை்
மறந்து.............”, அெள் ொனை கெகமாக மூடினாள் . “அெ்சு கெண்ைாண்டி சொல் லாகத, என்
மானகம கபாகுது........”, அெள் னகனை தன் ொயிலிருந்து விலக்கினாள் அர்ெ்ெனா. “மானம்
கபாகுதா..........? எதுக்குடி...........?”, புரிைாதெள் கபால் நடித்தாள் .
“னேகைா, னேகைா, னேகைா............, என்ன ஒரு சீன் சதரியுமாடி. சினிமால கூை இெ் ெளவு
னலெ் ொ பாத்ததில் லடி”, நினனவு அந்த நாளுக்குெ் சென்றது. அன்று ொர நாள் . அர்ெ்ெனா,
கல் லூரியில் சகாஞ் ெம் கெனல இருப் பதாகெ் சொல் லி, பின் தங் கினாள் . னெஷு
ோஸ்ை்ைலில் இருக்கும் கெனளயில் , அெனளப் பார்க்க விசிை்ைர் ெந்திருப் பதாக லஷ்மி ெந்து
சொல் லகெ, னநை்டினை மாற் றிவிை்டு, சுடிதானரப் கபாை்டுக்சகாண்டு விசிை்ைர் அனறக்குெ்
சென்றாள் . ‘என்னன ைார் பார்க்க ெந்திருப் பது. வீை்டுக்குப் கபாை் ை்டுெந்து சரண்டு நாள் தாகன
ஆகுது’, கைாெனனகைாகை அனறக்குெ் சென்றாள் . அெள் அனறக்குள் நுனழைகெ, ெலிை கரங் கள்
இரண்டு அெனள தாவி அனணத்தது. அதிர்ெ்சியில் , கத்தப் கபானெள் , பழகிை அனணப் பில்
கபொமல் இருந்தாள் . “என்னங் க....?, இப் படி ொர நாள் ல கதடி ெந்துருக்கீங் க...?, நான் வீை்டுக்கு
ெந்துை்டு, திரும் ப ெந்து சரண்டு நாள் தாகன ஆகுது, அதுக்குள் கள என்ன.....? எல் லாம் ெரி, நீ ங் க
என்னனப் பார்க்க ொறது அத்னதக்குத் சதரியுமா?”, அெள் ககள் விகனள அடுக்கினாள் . அெள்
ககள் விகனள கெனிக்கும் நினலயில் அென் இல் னல. அெனள கெர்த்தனணத்து, அெனள
முத்தங் களால் திக்குமுக்காைெ் செை் தான். “என்னங் க........, இது ோஸ்ை்ைல் விசிை்ைர் ரூம் .
எப் கபாகெண்ணா ைாராெது ெரலாம் .......”, அெனன அைக்க முைன்றாள் . “ைாராெது ெந்தால்
ெரை்டும் . நீ என் சபாண்ைாை்டி தாகன”, அென் கதனெ இெ் ொறு கபெ னெத்தது. “என்னங் க.........
சொன்னா ககளுங் க.........”, அெனன அைக்க முைன்றாலும் , அென் னககள் தன் கமனியில் படியும்
விதமும் , இதழ் கள் சமாை் க்கும் கெகமும் , அெள் கபெ்சின் கெகத்னத குனறக்ககெ
செை் தது. “னெஷு.... ஒரு பத்து நிமிஷம் கபொமல் இருடி........ ப் ளஸ
ீ ் ..........”, அென் குரலில் இருந்த
தாபம் , அெனள ஊனமைாக்கிைது.

அெளது சமௌனம் அெனுக்குெ் ொதகமானது. கணென் என்ற உரினமயில் , அென் அெனள

தனதாக்க முைன்றான். அெனின் சூைான இதழ் கள் , அெள் முகசமங் கும் ஊர்ெலம்
கபானது. னககள் அெள் கமனியின் சமன்னமகனள பரிகொதித்தன. “என்..... என்...... என்னங் க,
இப் படித் கதடி ெந்து சதால் னல பண்ணுறீங் க. சரண்டுநாள் வீை்டில் தாகன இருந்கதன்”, இருக்கும்
சூழல் , அெனுக்குத் தன்னனக் சகாடுக்கமுடிைாத இைலானம அெள் குரலில் . “என்ன னெஷு....?
வீை்டில் இருந்த ெரி......, என்கனாை இருந்திைா.........? கல் ைாணம் ஆகி பத்கத நாளில் இப் படி
ஒரு பிரிவு..... முடிைலடி என்னால் ”, அெள் இதழ் கனள ஒரு கெகத்துைன், தன் இதழ் களால்
மூடினான். கண்களில் ெழிைத் துடித்த கண்ணீனர, சிரமப் பை்டு அைக்கினாள் . கமகல எதுவும்
கபொமல் , அென் செை் னகக்கு தன்னனக் சகாடுத்தொறு கபொமல் நின்றாள் . அந்தகநரம் ,
எகதெ்னெைாக செை் தித்தாள் எடுக்கெந்த அர்ெ்ெனா, இெர்களின் நினலனைப் பார்த்து கபொமல்
செளிகைறினாள் .
செளிகை மரத்தடியில் சென்று நின் றுசகாண்ைாள் . ‘இந்த னெஷுக்கு அறிகெ கினைைாது. இப் கபா
ைாராெது ெந்தால் , ெ்ெக ் ெ..’, மனதுக்குள் அெனள திை்டினாலும் , கதாழியின் சகௌரெம்
காக்கப் பைகெண்டும் என்ற கெனலதான் அதிகம் இருந்தது. ‘விசிை்ைர் அனறக்கு, எப் சபாழுதும்
செை் தித்தாள் படிக்க, பிள் னளகள் அடிக்கடி ெருெது ெழக்கம் . இது னெஷுவிற் கும் சதரியும் ,
அப் படியும் .........’, தனலயில் னகனை னெத்தொறு கபொமல் நின் றாள் . னமககல் கமல் ஆத்திரமாக
ெந்தது. ஏற் கனகெ அெனனப் பிரிந்திருப் பது அெளுக்குத் துன்பம் . இதில் இப் படிகெறு அெனள
சதால் னல செை் தால் ..........., ஆனால் அெர்களின் செை் னகனை தெறாக எண்ண முடிைவில் னல.
ஏசனன்றால் னெஷுனெப் பற் றி அெளுக்கு நன்கு சதரியும் . இெ் ெளவு பைந்தெள் இப் படி சபாது
இைத்தில் ..........., கண்டிப் பாக ஏதாெது காரணம் இருக்கும் . இது அெர்களது அந்தரங் கம் .
அனத சபாது இைத்தில் பகிர்ெனதத்தான் ஒத்துக்சகாள் ள
முடிைவில் னல. இெள் கைாெனனனை கனலக்கசென்கற இரண்டுகபர் விசிை்ைர் அனறனை
கநாக்கி ெந்துசகாண்டிருந்தார்கள் . “கேை் சஜஸ்சி, இங் கக ொ........., நீ என் டீம்
தாகன”, சதரிந்துசகாண்கைதான் ககை்ைாள் . “அெ்சு, உனக்கு ஞாபகமறதின்னு எந்த ககாவிலில்
ெத்திைம் செை் தாலும் நான் ஒத்துக்ககெ மாை்கைன், என்னன்னு சொல் லு”, அெர்களும் விசிை்ைர்
அனறக்குெ் செல் லாமல் , இெனளத் கதடி ெந்தார்கள் . “இல் ல.... கநத்து னெக்காலஜி கமம் ஏகதா
அனென்சமன்ை் சொன்னாங் ககள என்ன அது? அப்கபா நான் க்ளாஸ்ல இல் னல அதான்”, ொை் க்கு
ெந்தனத ககை்ைாள் . “அெங் க அனென்சமன்ை் தரனலகை........., இன்கனாகெென் கமம் தான்
என்னகமா சொல் லிை்டு இருந்துது. புவி.... னெக்காலஜி கமம் ஏதாெது சொன்னாங் க.....?”, பக்கத்தில்
இருந்தெளிைம் ககை்ைாள் .
இந்த னெஷு எங் கக இன்னும் காகணாம் , சகாஞ் ெமாெது நார்மல் ஆனாங் களான்னு
சதரிைனலகை’, கபெ்சு இெர்களிைம் இருந்தாலும் , கைாெனன னெஷுனெகை சுற் றி
ெந்தது. ஆனால் னெஷுவின் நினல அங் கக இன்னும் கமாெமாகத்தான் சென்றுசகாண்டிருந்தகத
தவிர, ெரிைாகவில் னல. னெஷுகெ, ைாராெது ெந்துவிை்ைால் பரொயில் னல, என்னும்
நினலக்குப் கபாை் க்சகாண்டிருந்தாள் . அெளால் னமக்ககனல கை்டுப் படுத்த முடிைவில் னல.
வீை்டுக்குெ் சென்றும் , அெனுைன் தங் க அனுமதிக்காமல் , தன்னுைன், தன்னுனைை அனறயிகலகை
தன்னன தங் கனெத்துக்சகாண்ை அத்னதயின் கமல் ஆத்திரமாக ெந்தது. அெர்கள்
அெ் ொறு செை் ைப் கபாை் தாகன, இன்று இெர் இப் படி ெந்திருக்கிறார், என்று எண்ணினாள் . ஒரு
அளவுக்குகமல் , அெனிைம் உைன்பைவும் முடிைவில் னல, விலகவும் அென் அனுமதிக்கவில் னல.
அெனிைம் கபாராடி கதாற் றுக் சகாண்டிருந்தாள் என்பதுதான் உண்னம. செளிகை இன்னும் சிலர்
ெந்துவிைகெ, கெறு ெழியில் லாமல் , அர்ெ்ெனா
விசிை்ைர் அனறக்கு வினரந்தாள் . “கேை் , இன்னனக்கு என்ன இெ் ெளவுகபர் நியூஸ் கபப் பர் படிக்க
ெர்றீங் க........., நானும் அதுக்குதான் ொகறன். விசிை்ைர் ரூம் ல எத்தனன நியூஸ் கபப் பர்தான்
இருக்கும் ”, கதனெகை இல் லாமல் , ெத்தமாகப் கபசிைொறு ெந்தாள் அர்ெ்ெனா. ெை்சைன
உணர்ெ்சிகெகம் தணிந்தாள் னெஷு. ‘நினறைப்கபர் ொறாங் க கபால’, நினனத்தெள் , அெனன
உதற முைன்றாள் . அென் ெலுவின்முன், அெளால் எதுவும் செை் ை முடிைவில் னல. “னமக்ககல் ,
அெ்சு ொறா விடுங் க”, “னெஷு... இன்னும் ஒண்கண ஒண்ணுடி........”, “னேகைா... ெந்துை்ைாங் க,
விடுங் க”, அெனளப் கபெ விைாமல் , இறுதிைாக அெள் இதழ் களில் அழுந்த முத்தமிை்ைான். ெரிைாக
அந்தகநரம் , புைசலன உள் கள ெந்தாள் அர்ெ்ெனா. அர்ெ்ெனானெப் பார்த்த பிறகுதான், னெஷு
கெகமாக விலகினாள் . “எக்ஸ்க்யூஸ்மீ........, நியூஸ் கபப் பர் எடுக்க ெந்கதாம் ”, பார்மலாக ஒரு
ொர்த்னதனை உதிர்த்துவிை்டு, செை் தித்தானள சமாத்தமாக அள் ளி
ெந்திருந்தெர்களிைம் சகாடுத்தாள் . னெஷு அெமானமாக உணர்ந்தாள் .
தனலனைக் கவிழ் ந்துசகாண்டு, கண்ணீர ் ெடித்தாள் . அர்ெ்ெனா, நிற் கொ, கபாகொ என்ற
கைாெனனயில் தடுமாறிைெள் , இறுதியில் னெஷுவிைகம சென்றாள் . னெஷு அங் கிருந்த ஜன்னல்
அருகில் நின் று அழுது சகாண்டிருந்தாள் . னமககல் , அப் சபாழுதுதான் நைந்து முடிந்த
ெம் பெத்தின் விபரீதம் உணர்ந்தெனாை் கஸாபாவில் அமர்ந்திருந்தான். “னெஷு, என்னன
அண்ணாவுக்கு அறிமுகப் படுத்தி னெக்க மாை்டிைா........?”, சூழ் நினலனை ெமாளிக்க
முைன்றாள் . “அெ்சு............”, என்று அெனள அனழத்தொறு, அெள் கதாளில் ொை் ந்து
அழுதாள் . “முதல் ல அழுெனத நிறுத்து, எல் லாம் அண்ணா கபானதும் கபசிக்கலாம் ”, அெளுக்கு
மை்டும் ககை்குமாறு சொன்னாள் . னெஷுவும் , அெள் கபெ்சில் இருந்த இறுக்கத்தில் ,
அழுனகனை ெை்சைன நிறுத்தினாள் .

“ேல் கலா அண்ணா........., நான் அர்ெ்ெனா, னெஷுகொை க்களாஸ் ப் ரண்ை் அண்ை் ரூம் கமை்”,
தன்னனத் தாகன அறிமுகப் படுத்திக் சகாண்டு, னெஷுனெ னகனைப் பிடித்து
அனழத்துெந்து, னமக்ககலின் எதிரில் அமர்ந்தாள் . கதனெைற் ற சமௌனம் அங் கக சூழ் ந்தது, அது
பிடிக்காமல் அர்ெ்ெனா கபெ்னெ ெளர்த்தாள் . “னெஷு, நான் அனென்சமன்ை் எழுதப் கபாகறன், நீ
கபசிை்ைன்னா.........”, ககை்டுவிை்டு எழுந்தாள் . னெஷுவும் அெளுைன் எழுந்துசகாண்ைாள் .
னமககலின் முகம் அெமானத்தால் சிறுத்தது. அெனால் , அர்ெ்ெனானெ நிமிர்ந்கத பார்க்க
முடிைவில் னல. ‘ெ்கெ........, புத்தியில் லாமல் இப் படி அெெரப் பை்டு நைந்துகிை்கைாகம’, தன்னனத்
தாகன சநாந்துசகாண்ைான். அர்ெ்ெனாவின் பின் கன னெஷுவும் செளிகை ெந்துவிை,
தன் னகனைப் பிடித்திருந்த அெள் னகனை உதறினாள் . கிளர்ந்த ககாபத்னத, னெஷுவின்
முகத்தில் சதரிந்த அெமான உணர்வில் , ெை்சைன அைக்கினாள் . “னெஷு, முதல் ல அண்ணானெ
அனுப் பிை்டு ொ.........,
பிறகு..........., அெனள அருகில் அனழத்து, “என்னகமா சராம் ப கநரமா கதடிை்டு இருந்தீங் ககள,
அனத, பிறகு கண்டினியூ பண்ணலாம் னு சொல் லு...”, சொல் லி
கண்ணடித்துவிை்டுக் கிளம் பிவிை்ைாள் . னெஷு செல் லும் முன்பு, னமக்கககல செளிகை ெந்தான்.
“நான் கிளம் புகறன் னெஷு.....”, அெள் முகம் பார்க்காமல் சொன்னான். “அண்ணா..........., அந் த
மரத்தடியில் , இருந்து, ஒரு சரண்டு நிமிஷம் கபசிை்டு கிளம் புங் க......., உங் களுக்காக
இல் னல............., என் ப் ரண்டுக்காக.........., ப் ளஸீ ் ..........”, சொல் லிவிை்டு அெர்கனளத் திரும் பியும்
பார்க்காமல் சென்றுவிை்ைாள் . அர்ெ்ெனா சென்ற ஐந்தாெது நிமிைம் னெஷு அெள்
முன்பு இருந்தாள் . “அெ்சு..........., நீ ......... நினன........, இல் ல......... நான்..........., அெ்சு........, தப் புதான்....... நீ ........”,
என்னசென்று சொல் லத் சதரிைாமல் தடுமாறினாள் . “என்ன............, கதடுனனத ெரிைா முடிக்க
விைாமல் நான் குறுக்கக பாஞ் சுை்கைன்னு என்னன பிெ்சு பிெ்சு திை்டுறிைா.......?”, குறும் பாகக்
ககை்ைாள் .
னெஷு அனமதிைாககெ இருந்தாள் . “ெரி விடு, முதல் ல ககாபமாதான் இருந்கதன், இப் கபா
இல் ல. எல் லாம் ஓகக. அண்ணா என்ன விஷைமா ெந்தாங் களாம் .......? ஏதாெது முக்கிைமான
விஷைமா..........?”, ொதாரணமாகக் ககை்ைாள் . “இல் ல, என்னன சும் மா பாத்துை்டு கபாகத்தான்
ெந்து இருந்தாங் க”, தனல கவிழ் ந்தாள் . “வீை்டில் என்ன பிரெ்ெனன னெஷு..........”. “அெ்சு.............”,
அதிர்ெ்சிைாக வினவினாள் னெஷு. “னெஷு..........., வீை்டுக்குப் கபாயிை்டு ெந்து சரண்டு
நாள் ஆகனல, அதுக்கு முன்னாடி அண்ணா இங் கக ெந்து இருக்காங் க. அதுவும் எந்த ஸ்சபஷல்
நியூஸ்சும் இல் லாமல் ..........., அப் படின்னா...........? கண்டிப் பா வீை்டில் எதுகொ ெரியில் னலன்னு
அர்த்தம் . முடிஞ் ொல் என்னன்னு சொல் லு. இல் லன்னா கெண்ைாம் ”, சொல் லிவிை்டு எழுந்து
செல் லப் கபானாள் .
“அெ்சு, சொல் லுன்னு சொல் லிை்டு, கபொமல் கபாற”. “னெஷு............, எப் பவுகம நீ எனக்கு பதில்
சொல் ல விரும் புெது இல் னல. இப் பவும் கண்டிப்பா நீ சொல் லப் கபாறதில் னல, பிறகு எதுக்கு நான்
செயிை் பண்ணணும் ”. “அெ்சு..........., அது அப் கபா........, இப் கபா நான் உன்கிை்கை எனதைாெது
மனறத்து இருக்ககனா?”, கெனலைாகக் ககை்ைாள் . “சபாண்ைாை்டி............, எல் கலாருக்கும் சபர்ெனல்
அப் படின்னு ஒண்ணு உண்டு, அதில் மத்தெங் கனள ெரகெ விைக் கூைாது. அது நானாக
இருந்தாலும் , ைாராக இருந்தாலும் ”. “ககாபமா சொல் லனலைா...........?”, சமதுொகக்
ககை்ைாள் . “இதில் ககாபப்பை என்ன இருக்கு என் செல் ல சபாண்ைாை்டி?”, அெள் மூக்ககாடு
மூக்னக உரசினாள் . “சொல் லப் கபானால் , எனக்கு என்ன முடிசெடுக்கன்னு சதரிைாமல்
குழம் பிை்டு இருக்ககன் அெ்சு. இந்தொரம் வீை்டுக்குப் கபாயிருந்கதகன, என் அத்னத........,
அெங் ககளாை என்னன தங் க
ெெ்சுை்ைாங் க. அெருக்கு அதில் சராம் ப ெருத்தம் , அதான் இப் கபா.........., இப் படி..........”,
தைங் கினாள் . “ேம் ......... புரியுது விடு. இருந்தாலும் உன் அத்னத செை் யிறது சராம் ப தப் பு.
அண்ணா, அெங் க அம் மானெக் ககள் வி ககை்பனத விை்டுை்டு, இப் படிெ் செை் தால் என்ன அர்த்தம் .
எல் லாம் நம் ம காகலஜ் ரூல் ஸ் செை் யும் கெனலதான். இன்னும் சகாஞ் ெ நாள் தாகன....
சபாறுத்துக்ககாங் க. இப்கபா ொ, நாம காபி ொப்பிை கபாலாம் ”. “அெ்சு நீ என்னன தப் பா.........”,
னெஷு இன்னும் ெரிைாகவில் னல. அெள் னககனள பிடித்துக்சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா.
“னெஷு, எனக்கும் சராம் ப ககாபம் ெந்தது நிஜம் தான். ஆனால் அது நீ நினனக்கும் விதத்தில்
இல் னல, இப் படி ஒரு பப்ளிக் பிகளஸ்ல......, ஆனால் தப் பா நினனக்கதுக்கு நீ தப் பு
செை் ைனலகை, உன்கனாை இருந்தது உன் ேஸ்பண்ை் கொ........, பீ கூல் . உனக்குப் புரியும் னு
நினனக்கிகறன். இப் கபாொெது எனக்கு காபி கினைக்குமா”. “நான் ப் ளாஸ்க்ல எடுத்து
ெெ்சுை்கைன் ொ”, இருெரும் காப் பினை அருந்தினார்கள் . னெஷு, அர்ெ்ெனா இருெருக்குள் ளும்
ஒரு இறுக்கமான, பினணப் பான, ஒருெர் ஒருெனர நன்கு புரிந்துசகாண்ை அழகான நை்பு
உருொகி இருந்தது. அந்த ொரம் இரண்ைாம் ெனிக்கிழனம அன்று, ஜுடி அெள் வீை்டுக்கும் ,சபமி
அெளது சித்தி வீை்டுக்கும் , னெஷு அெள் வீை்டுக்கும் கிளம் பிக் சகாண்டிருந்தார்கள் . அர்ெ்ெனா
மை்டுகம அங் கக இருந்தாள் . சபமி, அர்ெ்ெனானெ கண்டுக்சகாள் ளகெ இல் னல. னெஷுவிற் கு
அர்ெ்ெனானெத் தனிைாக விை்டுெ் செல் ல மனகம ெரவில் னல. ஆனால் அர்ெ்ெனாதான், அெனளக்
கை்ைாைப் படுத்தி, கிளப்பிவிை்ைாள் . அர்ெ்ெனா ோஸ்ை்ைல் லீைர் ஆனவுைன் செை் த முதல்
கெனல, கலாக்கல் கார்டிைன், அல் லது வீை்டில் இருப் பெர்கள் ெந்துதான் வீை்டிற் கு அனழத்து
செல் லகெண்டும் , என்று இருந்த நனைமுனற ஒத்துெரவில் னல என்றும் , இரண்ைாம் ெனிக்கிழனம
மை்டும் , பிள் னளகள் அெர்களாககெ வீை்டுக்குப் கபாக அனுமதி

கெண்டுசமன்றும் ககை்ைாள் . ஆனால் சலை்ெரில் முந்தினநாகள எழுதினெக்கும் முனற

ெரிகை என்று ொதிை்டு ஒத்துக்சகாள் ள னெத்ததாள் , வீை்டிற் குெ் செல் பெர்கள் அெர்களாககெ
சென்றுவிைலாம் . ஜுடித்தும் , னெஷுவும் திருெ்சி ஆனகைால் இருெரும்
கெர்ந்கத கிளம் பினார்கள் . “அெ்சு, நான் என் அம் மா வீை்டுக்குப் கபாெதாக
இருந்தால் , கண்டிப் பாக உன்னன கூை்டிப் கபாயிருப் கபன் , ஆனால் நான் என் மாமிைார்
வீை்டுக்குப் கபாகறன்..........”, அர்ெ்ெனானெ ோஸ்ைலில் தனிைாக விை்டுப் கபாெதின் தைக்கம் ,
அெள் குரலில் . “னெஷு சராம் ப உருகாகத, அெ என்ன சின்ன பிள் னளைா?”, சபமியின் குரலில்
அப் பை்ைமான எரிெ்ெல் . “அகததான் நானும் சொல் லிை்டு இருக்ககன் சபமி,
இெதான் ககக்கமாை்கைன்னு நிக்கிறா. உனக்காெது நான் ெளர்ந்த பிள் னளன்னு சதரிஞ் சு
இருக்கக, நல் லா சொல் லுைா”, அெளது எரிெ்ெனல ெழக்கம் கபால் கெனிக்காமல் , சுமுக உறனெ
விை மனமில் லாமல் சொன்னாள் .
னெஷு சபமினை சூைாக ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டு திரும் பிக் சகாண்ைாள் . “சபாண்ைாை்டி,
என்கிை்கை அெ் ெளவு கபசுன, எங் கக அெளுக்கு பதில் சொல் லு பாப் கபாம் ”,
னெஷுவின் அனமதினை சீண்டினாள் அெ்சு. அெள் இடுப் பிகலகை கிள் ளிவிை்ைாள்
னெஷு. “ொனைத் தவிர உனக்கு எல் லாம் நீ ளம் டி.....”, அர்ெ்ெனா, னெஷு தன்னனக் கிள் ளிைதால்
அப் படிெ் சொல் ல, “அப் படி எதுவும் நீ ளமா எனக்குத் சதரிைனலகை”, ஜுடி
இனையில் புகுந்தாள் . “ஜுடி..... உனக்கு முன்னாடியும் , பின் னாடியும் அக்கா
தங் னக இருக்காங் களா......?”, ெம் பந்தகம இல் லாமல் ககை்ைாள்
அெ்சு. “இருந்தாங் களாம் .........”. “இருந்தாங் களாம் னா.......?”, அர்ெ்ெனா. “அதாெது இப் கபா அெங் க
இல் னல. என்னகமா நான் பிறந்த சகாஞ் ெ நாளில் என் அக்கா இறந்திருக்கா. பிறகு என் தங் கெ்சி
பிறந்து சகாஞ் ெ நாளில் அெகள இறந்துை்ைாளாம் ”, சொன்னொகற பாக்னக தைார்செை் து
சகாண்டிருந்தாள் . “ஏண்டி.........., கூைப் சபாறந்தெங் க செத்து கபாை் ை்ைாங் கன்னு னரமிங் கா
சொல் லுற, சகாஞ் ெமாெது பீல் பண்ணுறிைாடி”, னெஷுவும் , அர்ெ்ெனாவும் அனமதிைாக இருக்க,
சபமி ககை்ைாள் . “என்னகமா அெங் க கநத்து செத்துப் கபான மாதிரி நீ பீல் பண்ணுற. எனக்கு மூணு
ெைசு ஆகுறதுக்கு முன்னாடி, நைந்து முடிஞ் ெது இசதல் லாம் . பீல் பண்ணுற மூஞ் சினைப் பாகரன்”,
ஒற் னறப் சபண்ணாக ெளரும் அெளுக்கு, எதிரில் இருப் பெர்களின் உணர்வுகனளப்
புரிந்துசகாள் ள சதரிெகத இல் னல. இப் சபாழுதும் அனதகை செை் தாள் . “நீ தாண்டி பீல்
பண்ணணும் , அனதவிை்டு நான் பீல் பண்ணா அனதயும் குனற சொல் லுற, நீ மனுஷிைா இல் னல
ஜைமா?”, சபமி ககை்க, “அதான் நானும் ககக்ககன், பீல் பண்ணகெண்டிை நான்
கபொமல் இருக்ககன், உனக்சகன்ன ஓெர் ஆக்ை்”, ஜுடி ககை்க, “நான் ஆக்ை் பண்ணுகறனா........?”,
சபமியும் ொைாை, “பின் ன.... இப் கபா நீ செை் யிறதுக்கு என்ன அர்த்தம் ......?”, ஜுடி எற, “எந்த
பீலிங் சும் இல் லாத ஜைம் , அதனால் தான் உனக்குக் கைவுள் ைானரயும் இல் லாமல் செஞ் சுை்ைார்”,
சபமியின் ொர்த்னதகள் தடிக்க துெங் கின. “சபமி.......”, இெ் ெளவுகநரம் அெர்களில் ொைாைனல
ஒதுங் கி இருந்து கெனித்த அர்ெ்ெனா இனையில் புகுந்தாள் . “அெ்சு.... நீ ங் க சும் மா இருங் க நான்
பாத்துக்ககறன்”, ஜுடி கத்தினாள் . “எத பாத்துப் ப, உன் பஸ் உன்னன விை்டுை்டுப்
கபாெனதைா? கநரமாெ்சு முதல் ல கிளம் பு. நான் எதுக்கு உன்கிை்கை ககள் வி ககை்கைன், அது எங் க
கபாை் நிக்குது. கிளம் பு முதல் ல”, அர்ெ்ெனாவின் கண்டிப் பில் சகாஞ் ெம் அைங் கினாள் . “ஏை்
அசதன்னடி அெள மை்டும் ொங் க கபாங் கன்னு சொல் லுற,

அெ ெைசுதான் எனக்கும் , என்னனமை்டும் ொ கபான்னு சொல் லுற”, சபமி கதனெகை இல் லாமல்
ககை்ைாள் . “அசதல் லாம் அெங் க அெங் க நைந்துக்கற முனறயில் தான் இருக்கு”, முனறப் பாக பதில்
சொன்னாள் ஜுடி. “என்னடி அப் படி நைந்துக்ககறன். எல் லாெளுக்கும் என்னனப் பார்த்தால்
எப் படித்தான் இருக்கு”, விை்ைால் குடுமிப் பிடி ெண்னை அங் கக நைந்திருக்கும் . “சபமி..... நீ முதல் ல
இங் கக இருந்து கபா”, அர்ெ்ெனா உள் ளைக்கிைப் சபாறுனமயில் சொன்னாள் . “அெ்சு, உன்
அதிகாரத்னத எல் லாம் கெற ைார்ை்ைைாெது ெெ்சுக்ககா என்கிை்கை கெண்ைாம் ”, இெள் கமல்
பாை் ந்தாள் . “சபமி........”, கபெப் கபான னெஷாலினை னகனை பிடித்து தடுத்தாள் . “சபமி.... அெ
சின்னப் பிள் னள, நீ சபரிைெதாகன அதான் உன்கிை்கை சொன்கனன்”, சபாறுனமைாககெ
சொன்னாள் .
“நல் லா சொல் லுங் க........”, இன்னும் எதுகொ சொல் லப் கபான ஜுடி, அர்ெ்ெனாவின் பார்னெயில்
கப் சபன ொனை மூடிக் சகாண்ைாள் . சபமி, ககாபமாக பானக தூக்கிக்சகாண்டு
செளிகைறினாள் . புைல் அடித்து ஓை் ந்ததுகபால் இருந்தது. அர்ெ்ெனா தனலயில் னகனை
னெத்தொறு அமர்ந்துவிை்ைாள் . “அெ்சு, நீ ங் க சொல் லுங் க, எதுக்கு அப் படி ககை்டீங் க
முதல் ல...”, என்னகமா அதுதான் முக்கிைம் என்பதுகபால் ககை்ைாள் . அர்ெ்ெனா ககாபமாக
அெனளப் பார்க்க, னெஷு ெயிற் னறப் பிடித்துக்சகாண்டு சிரிக்ககெ, அர்ெ்ெனாவின்
இதழ் களிலும் சமல் லிை புன் னனக. “னெஷு இப் கபா ஏன் ஹி...ஹி...ஹின்னு
பல் னலக் காை்டுறீங் க........?”, கடுப் பானாள் ஜுடி. “இல் ல... ஒருத்தி ககாபமா செளிகை கபாறா......?
இெ் ெளவுகநரம் சரண்டுகபரும் கை்டிபிடிெ்சு உருண்டு, புரளாத குனறைா ெண்னை கபாை்டீங் க.
இப் கபா என்னகமா ஒண்ணுகம நைக்காத
மாதிரி நீ ககள் வி ககக்குறிகை, அதுக்குதான் அெ சிரிக்கிறா, விளக்கம் கபாதுமா?”, அர்ெ்ெனா
சொன்னாள் . “சபமினை விடுங் க, ெர ெர அெங் க நைந்துக்குறதும் , கபசுறதும் எனக்குப்
பிடிக்கனல, எனக்சகன்னகமா, அெங் களுக்கு உங் கனள சுத்தமா பிடிக்கனலன்னு நினனக்கிகறன்.
எதுக்கும் நீ ங் க அெங் ககிை்கை இருந்து விலகிகை இருங் க”, அெள் சொல் லகெ அெனள
ஆெ்ெரிைமாக பார்த்தார்கள் அர்ெ்ெனாவும் , னெஷுவும் . “இப் படிப் பாத்தா...........?”, புரிைாமல்
ககை்ைாள் . “உனக்கும் தாகன அெ்சுனெ பிடிக்காது........”, னெஷு ககை்ைாள் . “எனக்கு இெங் கனளப்
பிடிக்காதுன்னு ைார் சொன்னா.......? ஓ....., நான் இெங் க டீம் ல இல் லாமல் கபானதும் , இெங் கனள
ககலி செை் ெதாலும் இப்படிெ் சொல் லுறீங் களா? அது அப் படி இல் னல, ப்ரண்ை்ஸ்குள் கள சில
விஷைங் கள் ஒத்துெராது. அதாெது இப் கபா அெங் க டீம் ல ஏதாெது கெனல சொல் லுொங் க,
இெங் க சொல் லி, நான் ககக்கணுமான்னு எனக்குத் கதாணும் . அெங் க வினளைாை்ைா ஏதாெது
செை் ொங் க, அனத நான் டீம் ல கிண்ைல் செை் கென், ஒரு தனலவிைா அெங் களுக்கு அதுவும்
நல் லதில் னல. சிலகநரம் , ககாபமா நான் ஏதாெது சொல் லிடுகென்........., கெண்ைாம் சகாஞ் ெம்
விலகி இருப் பது நல் லதுன்னு நினனெ்கென் அெ் ெளகெ. கபாதுமா விளக்கம் , அெ்சு,
நீ ங் க சொல் லுங் க, ஏன் அப் படிக் ககை்டீங் க?”, நீ ளமாகப் கபசிவிை்டு, அெள் அதிகலகை
நின் றாள் . னெஷு இனமக்க மறந்து ஜுடினைப் பார்க்க, “நான் ஏன் அப் படி சொன்கனன்னா......?
எப் கபா பாத்தாலும் நாங் க கபசும் கபாது குறுக்கக புகுந்து கபசுறிைா அதனால் தான்.
இன்சனாரு விஷைம் , னெஷுக்கு என்ன நீ ளம் னு ககை்டிகை........., அனத உன்னால் கண்டுபிடிக்க
முடிைாது”, குறும் பாகெ் சொல் லி முடித்தாள் . “நீ ங் க முதல் ல சொன்னனத சகாஞ் ெம்
ஒத்துக்ககறன், அசதன்ன எனக்குக் கண்டுபிடிக்க முடிைாது, என்னன்னு சொல் லுங் க......., நான்
எப் படிக் கண்டுபிடிக்கிகறன்னு மை்டும் பாருங் க”, ெொல்

விை்ைாள் . “ஜுடி கெண்ைாம் ...........”, னெஷு எெ்ெரித்தாள் . அனதக் கண்டுசகாள் ளாமல் , “அெ்சு
நீ ங் க சொல் லுங் க”. “அதாெது னெஷுக்கு கெகற எசதல் லாம் நீ ளம் னு சதரிைணும் னா, நீ உன்
கண்னணத் சதாறந்து.........., கெனி……, சதாறந்து பாக்கணும் . இப் படி பூனனக் கண்ணால்
பார்த்தால் எல் லாம் சதரிைாது”, சொல் லிவிை்டு, கண்கனள, ஜூடியின் கண்கனளப் கபால் சுருக்கி
காண்பித்தாள் . னெஷு சிரிப் னப அைக்க, திரும் பிக் சகாள் ள, ஜுடி தனலகாணினை எடுத்து
அர்ெ்ெனானெ சமாத்தினாள் . “ஜுடி.... என்னன, ஊருக்குப் கபாயிை்டு ெந்துகூை
அடிக்கலாம் , ஆனால் பஸ் கபாை் ை்ைா திரும் ப ெரகெ செை் ைாது”, அெள் அடிகனளத் தடுத்தாெகற
சொன்னாள் . “இப் கபா பஸ்சுக்கு னைம் ஆெ்கென்னு, உங் கனள விை்டுை்டுப் கபாகறன்”,
சபரிைமனது பண்ணி விை்ைாள் . இருெனரயும் ககை் ெனர சென்று ெழிைனுப் பினாள் . னெஷு
மனகம இல் லாமல் சென்றாள் . அன்னறை நினனவில் மூழ் கிைெனளக் கனலத்தாள்
னெஷு. “ஏண்டி, தூங் கி எழுந்து கனவு கண்டுை்டு இருக்க, இப் கபா ொ கபாகலாம் ”. “ஏை் , அந்த
சீனன நினனெ்சுப் பாத்துை்டு இருக்ககன். இப் படி சதாந்தரவு பண்ணுறிகை”. “அைெ்சீ கருமம் ,
காலங் காத்தாகல நினனக்கிற சீனா அது. உன்னன என்ன செை் யிகறன் பாரு”, அெனள அடிக்கத்
துரத்தகெ, “காலங் காத்தாகல இனதவிை நல் ல சீன் இருக்ககெ முடிைாது”, அர்ெ்ெனா பதில்
சொன்னொகற, பாத்ரூமில் சென்று புகுந்து சகாண்ைாள் . ஐந்து நிமிைங் களில் கிளம் பி
ெந்தாள் . ெர்ெ்சில் திருப் பலி நைந்துசகாண்டிருந்தாலும் , அர்ெ்ெனாவின் கண்கள் ைானரகைா
கதடிைது. இந்த ஒரு மாதத்தில் , அெனன, இந்த மாஸ் நைக்கும் கெனளயில் , தூரத்தில் பார்ப்பகதாடு
ெரி. அென் கண்களும் இெனளகை விைாமல் சமாை் க்கும் . அெனனக் காணும் இந்த
நிமிைங் களுக்காக மை்டுகம அர்ெ்ெனா உயிர்ப்கபாடு இருப் பதாக உணர்ந்தாள் . மாஸ் நைக்கும்
கெனளயில் கண்களால் சமாைப் பென், நற் கருனண ெழங் கும் கெனளயில் , எப் படிைாெது
அெள் பின் னால் இனணந்து சகாள் ொன். கபெ்சுக்ககள இருப் பதில் னல, பார்னெகள் மை்டும் தழுவி
மீளும் . சில கெனளகளில் கதாள் கள் உரசிக்சகாள் ளும் . திருப் பலி முடிந்து, அெனன ெந்திக்கலாம்
என்று எண்ணும் கெனளயில் , அந்த நினனகெ இல் லாதென் கபான்று, விலகிெ் சென்றுவிடுொன்.
அெனது விலகனல ஒருவித இைலானமயுைன் பார்த்திருப் பாள் அர்ெ்ெனா. செல் லும் அெனது
ெை்னைனைப் பிடித்து கன்னத்தில் பளாசறன அனற விை்டு, ‘ஏண்ைா இப் படி செை் யிற’, என்று ககை்க
எழும் ககாபத்னத, சுற் றுப் புறம் உணர்ந்து அைக்கிக் சகாள் ொள் . கணென் என்று ஒரு நாள்
சொன்னென், அடுத்த நாளில் இருந்து கண்ணிகலகை கபடி ஆடினால் , அெளும் என்னதான்
செை் ொள் . அென் பார்னெயின் அர்த்தம் சிலகநரம் புரிெதுகபால் இருந்தாலும் , பல கெனளகளில்
அெளுக்குப் புரிைவில் னல. ‘எனக்குத் தனினமதான் நிரந்தரம் கபால’, என்று
தன்னனகை ெமாதானம் செை் துசகாள் ளத் துெங் கியிருந்தாள் . அனதவிை, அென்கமல் ககாபம்
சகாள் ளத் துெங் கியிருந்தாள் என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் . இதுெனர எதற் காகவும்
ஏங் காத நான் இனிகமல் புதிதாக ஒன்றுக்காக ஏங் கக் கூைாது. அென்பக்கம் செல் லும் மனனத
கடிொளம் கபாை்டு இறுக்க கை்டிக் சகாண்ைாள் . நில் என்று சொன்னவுைன் நிற் க அது என்ன
மாநகர கபருந்தா? ெமைத்தில் அதுகூை ெரிைான இைங் களில் நிற் பதில் னல. அப் படியிருக்க,
சநாடியில் உலனககை சுற் றிெரும் மனம் மை்டும் , சொன்ன கபெ்னெ அெ் ெளவு சீக்கிரம்
ககை்டுவிடுமா என்ன? னெஷுவும் , சகாஞ் ெ நாளாக அர்ெ்ெனா மனதுக்குள் எனதகைா னெத்து
மருகுெனத உணர்ந்திருந்தாள் . ஆனால் அெளிைம் என்னசென்று ககை்க முைலவில் னல அெள் .
அப் படிகை ககை்ைாலும் அெ்சு எனதைாெது சொல் லி ெமாளிப் பாள் , உண்னமனைெ்
சொல் லமாை்ைாள் , என்பது அெளுக்குத் சதரியும் .

அெ்சு அனனெரிைமும் கலகலப் பாகப் பழகினாலும் , தன் உள் மன எண்ணங் கனள, ைாருைனும்
பகிரத் தைாராக இல் னல. னெஷு, அெ்சுவின் ெருத்தமான முகத்னத , ஒரு
வினாடிக்கும் அதிகமாகக் கூர்ந்து பார்த்தாகல, முகபாெத்னத மாற் றிவிடுொள் . இப் படி இருக்கும்
அெளிைம் , னெஷு எப் படி விஷைத்னத ொங் க முடியும் . கதாழியின் மனம் மாறகெண்டும் , அெள்
கலகலப் பு திரும் ப, தன்னால் முடிந்தால் எனதைாெது செை் ைகெண்டுசமன்று அெள்
விரும் பினாள் . ஆனால் என்ன செை் ெசதன்றுதான் சதரிைவில் னல. அெளுக்காககெ அந்த
ெந்தர்ப்பத்னதக் கைவுள் அனமத்து சகாடுத்தாகரா?
பகுதி - 21 நட்பிற் கும் ெசரமுசற உண்டு கடக் க விரும் புகிலறன் உன் சின்னப்
னபாறாசமயும் லகாபப் பார்செகளும் கூட நட்பின்
உரிசமயாகலெ.............. சபாருளறிவிைல் ெகுப் பில் அமர்ந்திருந்தார்கள் அர்ெ்ெனாவும் , சபமியும் .
சபமியிைம் கபசிக் சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா, தன் கபெ்னெக் கெனிக்கின்றாளா? இல் னலைா ?
என்பனதப் பற் றிக்கூை கெனலப் பைாமல் , எனதகைா ெளெளத்துக்
சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. புதிதாக, முதுனகத் துனளக்கும் உணர்வு, ைாகரா தன்னனக் கூர்ந்து
கெனிக்கின்றார்கள் என்பது புரிந்தது. ‘ைாராக இருக்கும் .........?’, கைாெனனைாக திரும் பிப்
பார்த்தாள் . ஜன்னலுக்கு செளிகை, அடுக்குமாடிக் குடியிருப் பின் ஜன்னல் தான் சதரிந்தது. அங் கக
எந்த அனெவும் இல் னல. ‘இருப் பது இந்த சரண்டு
ஜன்னலும் தான். இங் கக நான்..........., அப் கபா, அங் கக இருந்துதான் ைாராெது பார்த்திருக்க
கெண்டும் . ெரி பாத்துை்டு கபாகை்டும் ’, கதானள குலுக்கிவிை்டு, சபமியிைம்
கபெ்னெ சதாைர்ந்தாள் . “அர்ெ்ெனா, சகாஞ் ெகநரம் கபொமல் இருக்கிைா.....? தனல ெலிக்குது”,
சபமி எரிெ்ெலாகெ் சொன்னாள் . “ெரி, உனக்கு தனல ெலிக்கின்னா விடு”, அெனள
விை்டுவிை்டு, தன் இைப் பக்கம் திரும் பி, அருகில் அமர்ந்திருந்தெளிைம்
கபெத் துெங் கினாள் . அர்ெ்ெனா, இப் சபாழுது தன் மனனத மனறக்க எடுத்த அடுத்த ஆயுதம் ,
கபெ்சு........., எப் சபாழுதும் கபெ்சு. அந்த கபெ்சில் மை்டுகம தன் மனக் குமுறனல மனறக்க, மறக்க
முைன்றாள் . அர்ெ்ெனா கெகமாகத் திரும் பவும் , அந்த ஜன்னலின் அருகில் இருந்து ைாகரா நகர்ந்து
செல் ெதற் கும் , ெரிைாக இருந்தது. ‘எெண்ைா அந்தத் சதானை நடுங் கி. இெ் ெளவுகநரம்
பாத்துை்டு, இப்கபா நான் திரும் புன உைகன விலகிைது............., அை... பார்ை்டி
நம் மனளத்தான் ரூை் விடுதா? மெகன.... இன்னனக்கு உன்னனப் பாத்துக்ககறண்ைா’, மனதுக்குள்
கறுவிக்சகாண்கை, ஷீபாவிைம் கபெத் துெங் கினாள் . அெனன நன்றாகப் பார்ப்பதற் கு ெெதிைாக,
கைபிள் கமல் னகனை ஊன்றி தனலனை அதில் தாங் கிைொறு அமர்ந்திருந்தாள் . சபமினை விை்டு,
ஷீபாவிைம் கபெத் துெங் ககெ, ெகுப் பில் இருந்த பாதிகபர், அர்ெ்ெனாவிைம் கெர்ந்து ொைாைத்
துெங் கி விை்ைார்கள் . எனகெ ஒகர பக்கமாக அெளால் அமர முடிைவில் னல, எழுந்து கநராக
அமர்ந்து, அனனெரிைமும் கபசிக் சகாண்டிருந்தாள் . அப் சபாழுது கஜாக் பற் றி கபெ்சு ெரகெ,
ஒெ் சொருெரும் ஒெ் சொரு கஜாக் சொல் லத் துெங் கினார்கள் . ஒெ் சொரு கஜாக் முடியும்
சபாழுதும் , “ஐை....... சிரிப் கப ெரனல, “து.. இது ஒரு கஜாக்கா”, “நீ தான் சமெ்க்கணும் ”,
இப் படி விமர்ெனங் கள் ெர, “ஓகக நான் ஒரு கஜாக் சொல் லுகறன், சிரிப்பு ெரலன்னா என்னன
குத்தம் சொல் லக் கூைாது ஓககைா”, அர்ெ்ெனா ககை்ைாள் . “முதல் ல நீ சொல் லு, மத்தனத நாங் க
பாத்துக்ககறாம் ......”,
அனனெரும் ககாரொகெ் சொல் ல, “ெரி.........”, என்று சொல் லிவிை்டுத் சதாைர்ந்தாள் . “இந்த
ஏகராப் களன்க்கு, ராக்சகை் கமல சராம் ப நாளா ஒகர சபாறானம. ஏன்னா, எப் படி அதுமை்டும்
இெ் ெளவு கெகமா கபாகுது, சரண்டுகபரும் ஆகாைத்தில் தான் பறக்குகறாம் , ஆனா நம் மளால
மை்டும் , ஏன் அகதாை கெகத்துக்கு ஈடுசகாடுக்க முடிைலன்னு. அப் படியிருக்கும் கபாது ஒரு நாள் ,
ஒரு இைத்தில் சரண்டும் மீை் பண்ணிகிை்ைதுங் க. உைகன ஏகராப் களன், தன்கனாை
ெந்கதகத்னத ககக்க இதுதான் ெரிைான ெந்தர்ப்பம் னு நினனெ்சுை்டு, ராக்சகை் கிை்கை
ககை்டுது, ராக்சகை், ராக்சகை், நாம சரண்டுகபருகம ஆகாைத்தில் தான் பறக்குகறாம் , ஆனா நீ
மை்டும் எப் படி அெ் ெளவு கெகமா கபாறன்னு”. ராக்சகை்டுக்கு செம ககாபம் , “அடிங் ........
சகாை் ைால.........., உன் டிக்கியினலயும் “தீ”னை ெெ்சுப் பாருைா, அப் கபா சதரியும் என் கஷ்ைம் னு”,
அெள் சொல் லி முடிக்ககெ, அந்த ெகுப் பனறகை சிரிப் பனலயில் குலுங் கிைது. சபமி மை்டும்
ககாபமாக எழுந்து சென்றாள் . “அெ்சு.... என்னடி, சபமி ககாபமா கபாறா........”, ஒருத்தி
ககை்க, “அெளும் டிக்கியில் தீ ெெ்சு பாக்கப் கபாறாகளா என்னகமா”, மற் ற ஒருத்தி சொல் ல,
மீண்டும் சிரிப் பனல எழுந்தது. செளிகை சென்ற சபமி, கபான கெகத்தில் திரும் பி ெந்தெள் , இந்த
விமர்ெனத்னதக் ககை்டு, அர்ெ்ெனானெ முனறத்துப் பார்த்தாள் . அர்ெ்ெனா என்னசென்று ககை்கும்
முன்னர், அெர்களது கமைம் ெகுப் பனறக்குள் நுனழந்தார். “குை் ஆப் ைர்நூன் டீெ்ெர்ஸ், ஏன்
கிளாஸ்ல இெ் ெளவு ெத்தம் , நான் ெர பத்து நிமிஷம் கலை், அதுக்காக இப் படிைா?.
சகாஞ் ெமாெது சபாறுப் பு கெண்ைாம் ”. ‘கெண்ைாம் .........’, அர்ெ்ெனா இங் கிருந்து
முணுமுணுத்தாள் . எகதெ்னெைாக, மறுபடியும் பக்கத்து ஜன்னனலப் பார்க்க, அங் கக,

கண்களில் காதலுைனும் , இதழில் சமல் லிை புன் னனகயுைனும் நின் றுசகாண்டிருந்தான்

கபை்ரிக். ‘அை நீ தானா........., இந்த பார்னெக்கு மை்டும் குனறெ்ெல் இல் னல’, அெனிைமிருந்து
பிரிைமாை்கைன் என்று சொன்ன கண்கனள பிரித்சதடுத்து கமைத்னத பார்த்தாள் . அெர்கள்
சொன்னது எதுவுகம அெள் காதில் விழவில் னல. எண்ணம் முழுெதும் கபை்ரிக்கக
நினறந்திருந்தான். அெனது விலகலுக்கு என்ன காரணம் ?, இந்த பார்னெக்கு என்ன அர்த்தம் ? ஏன்
ெனிக்கிழனம என்னனப் பார்க்க ெரவில் னல? அப் கபா ெராமல் இருந்துை்டு இப் கபா என்ன இளிப்பு
கெண்டி இருக்கு’, மனதுக்குள் ெகை்டுகமனிக்கு, ககள் விகள் பனைசைடுத்தன. ‘என்னன விை்டு
விலக நினனக்கிறான் என்றால் ........., இப் சபாழுது இப் படி பார்ப்பதன் அர்த்தம் என்ன?’,
மூனளக்குள் ெண்ைாை் குனைந்தது இந்த ககள் வி மை்டுகம. அெனன சராம் ப மிஸ் செை் ெது
புரிந்தது. கெண்டுசமன்கற அெனனப் பார்ப்பனத தவிர்த்தாள் . அங் கக அென் நிற் பனதகை மறக்க
முைன்றாள் . அெனன மறக்ககெண்டும் என்ற கைாெனனயிகலகை இருந்ததால் , கமைம் அெனள
அனழப் பனத அெள் உணரகெ இல் னல. “அர்ெ்ெனா கமம் கூப் பிடுறாங் க பாரு”, ஷீபா சொல் லகெ
எழுந்து நின் றாள் . “என்ன அர்ெ்ெனா அப் படி என்ன கைாெனன........?”, மீனகலாெனி கமம்
ககை்ைார்கள் . “ொரி கமம் சொல் லுங் க.........”. “அதான் இெ் ெளவு கநரம் சொன்கனகன, அதுக்கு
உன்கனாை ஐடிைா என்ன?”, அெளிைகம ககை்ைார். ‘ஆோ............., ஒழுங் கா கெனிெ்ொகல பாதி
மண்னையில் ஏறாது. இதில் இப் கபா என்ன சொன்னாங் கன்னு சதரிைனலகை’, அெள் சபமினைப்
பார்க்க, எனக்சகன்ன என்று முகத்னத திருப் பிக் சகாண்ைாள் . ‘இெகெற, கநரம் காலம்
சதரிைாமல் ’, ஷீபானெப் பார்க்க, அெள் உதை்னை அனெத்து என்னகொ சொல் ல, இெளுக்கு
சுத்தமாகப் புரிைவில் னல. ‘இெ என்ன ொயிகலகை ொசிக்கிறா, ஒண்ணும் புரிைனலகை.

இெளுங் கனள நம் பினால் நான் கைாை்ைல் கைகமஜ் ஆகணும் . நீ கை முடிகெடுடி செல் லம் ’, தனக்குத்
தாகன சொல் லிக் சகாண்ைாள் . “கமம் நான் க்ளாஸ்ல எல் லாகராைவும் தனிைா
டிஸ்கஸ் பண்ணிை்டு உங் ககிை்கை சொல் லொ? இப் கபா உைகன ஒரு முடிவுக்கு ெர
முடிைனல”. ‘என்னடி என்னகமா எல் லாம் சதரிஞ் ெெ மாதிரி இப் படி பீலா விடுற, மூஞ் சியிகலகை
காறி துப் பப் கபாறாங் க’, மனொை்சி குரல் சகாடுக்க, ‘விடு விடு, அப் படிகை துப் பினாலும்
சதாைெ்சு கபாை்டுை்டு கபாயிை்கை இருப்கபாமுல் ல’, அதற் கு பதில் சகாடுத்தொறு செளிகை
உதை்னை இழுத்து சிரித்தொறு நின் றுசகாண்டிருந்தாள் . கமைம் ஒரு நிமிைம் கைாசித்தார்கள் ,
பிறகு, “நீ சொல் லுெதும் ெரிதான். நான் இப் கபா ஸ்ைாப் ரூம் கபாகறன். நீ டிஸ்கஸ் பண்ணிை்டு
ெந்து சொல் லு”, என்றுவிை்டு, இெர்களின் நன்றினை கூை ொங் காமல் செளிகைறினார்.
சபஞ் ெ் கமகல ஏறி, முன்னால் சென்று நின் றாள் . “கேை் என்னப்பா சொன்னாங் க?”. “என்ன
சொன்னாங் கன்கன சதரிைாமலா இப் படி பதில் சொல் லி அனுப் பின?”, ஒருத்தி ஆெ்ெரிைமாகக்
ககை்ைாள் . “அதுக்கு எதுக்கு இெ் ெளவு சபரிை ஷாக், சகாஞ் ெம் குறெ்சுக்ககா. ெரி கெற ைாராெது
சொல் லுங் க”, அெளிைம் ககலி கபசிவிை்டு, விஷைத்துக்கு கைந்தாள் . அனனெரும் கூடிக்
குமுறிைதில் அெள் அறிந்தது இதுதான். புதிதாக சின்னெ் சின்ன அறிவிைல்
கண்டுபிடிப் புகள் , அறிவிைல் விந்னதகள் , புதிை முைற் சிகள் , கை்டுனரகள் பற் றிை குறிப் புக்கள் ,
நாகளடுகளிலும் , செை் தித்தாள் களிலும் , சில குறிப்பிை்ை புத்தகங் களிலும் செளிெரும் . அப் படிக்
கினைக்கும் செை் திகனள, ொரம் ஒரு பாை்ெ,் அது ஐந்துகபகரா, பத்து கபகரா, தனி நபகரா ைாராக
இருந்தாலும் , செளிகை இருக்கும் கநாை்டீஸ் கபார்டில் கபாை கெண்டும் . அனனெரின் சபைரும்
அந்த கபார்டில் ெர கெண்டும் , அதற் கு மதிப்சபண் உண்டு. எப் படிசைன்று நீ ங் கள் முடிவு
செை் யுங் கள்
என்று சொல் லிவிை்டு கபாை் இருக்கிறார்கள் . “ெரி, இப் கபா உங் க கருத்துக்கனளெ் சொல் லுங் க
பாப் கபாம் ”, சுண்ணாம் புக்கை்டினை(chalk piece) எடுத்துக்சகாண்டு கபார்டின் அருகில்
சென்றாள் . “இதில் சொல் ல என்ன இருக்கு, அதான் தனி நபராகவும் செை் ைலாம் என்று சொல் லி
இருக்காங் ககள”, சபமி சொல் லிவிை்டு, சகத்தாக அனனெனரயும் பார்த்தாள் . அனத அங் கிருந்த
ைாரும் ரசிக்கவில் னல என்பது, அெர்களது முக பாெத்தில் இருந்கத சதரிந்தது. “முதல் ஐடிைா,
கெற ைாராெது........?”, கபார்டில் எழுதிவிை்டு, அனனெரிைமும் ககை்ைாள் . “அதான் குழுொ
செை் ைலாம் னு சொன்னாங் ககள, கபொமல் ஐந்து ஐந்து கபரா கெர்ந்துக்கலாம் ”. “கினைக்கும்
விஷைத்னதப் சபாறுத்து கபர் கபாை்டுக்கலாம் ”, ஒெ் சொருெரும் ஒரு கைாெனன
சொன்னார்கள் . அனனத்னதயும் எழுதினாள் . “ோை் ப் ரண்ை்ஸ், இப் கபா நமக்கு எக்கெ்ெக்க
ஐடிைா கினைத்து இருக்கு. முதல் ல.........., தனிைா ைாசரல் லாம் செை் ை விரும் புறீங் க, அெங் க
எல் லாம் சகாஞ் ெம் எழுந்துக்ககாங் க”, சபமியுைன் கெர்த்து ஐந்துகபர் இருந்தார்கள் . “ஓகக நீ ங் க
ஐந்துகபரும் சகாஞ் ெம் பின்னாடி கபாை் க்ககாங் க”, அெள் சொல் லகெ அெர்கள் பின் னால்
சென்றார்கள் . “இப் கபா நாம கபெலாம் . முதலாெது, நமக்கு நியூஸ் கபப் பர், ஆர்டிகள் புக்,
கினைக்கணும் . அனத நாம, தனித் தனிைா ொங் க முடிைாது. எெ் ெளவுதான் ஒகர ஆகள ொங் க
முடியும் , கொ..........., சமாத்தமா மாதத்துக்கு இெ் ெளவு கெணும் என்று முடிவு செை் து
ொங் கலாம் . அதில் , ஒருொரம் ஒரு கபை்ெ,் நியூஸ் கபப் பர் கை்டிங் பார்த்தால் , அடுத்தொரம் ,
அெங் ககள ஆர்டிகள் புக் பாக்கை்டும் , இப் படி ஒரு னெக்கிள் ல ொங் கலாம் , ஒரு மாதத்துக்கு ெரும்
கானெ நாம சமாத்தமா கஷர் பண்ணிக்கலாம் . என்ன சொல் லுறீங் க.......?”, ககை்டுவிை்டு,
அனனெரின் முகத்னதயும் பார்த்தாள் . ஒரு நிமிைம் அங் கக கனத்த அனமதி. “என்ன.... இந்த
ஐடிைா ைாருக்கும் பிடிக்கனலைா.......?”, புருெத்னதெ் சுருக்கிக் ககை்ைாள் .

அடுத்த சநாடி, ஒருசிலர் பாை் ந்து ெந்து அெனள கை்டிக் சகாண்ைனர், ஒரு சிலர் னககனளத் தை்டி
தங் கள் மகிழ் ெசி ் னை செளிப் படுத்தினர். “அெ்சு........... சூப் பர்ைா........., நீ கை இனத கமம் ை்ை
சொல் லிை்டு ெந்துடு”, அெனள விரை்டினார்கள் . “கேை் இசதல் லாம் அனிைாைம் , நான் என்ன
இப் கபா க்ளாஸ்க்கும் லீைரா? கெற ைானரைாெது கபாகெ் சொல் லுங் கடி. சபமி செை் ொ”,
அர்ெ்ெனா சபமினை னக காை்டினாள் . “என்ன.... உன் சபருனமனை நான் கபாை் அங் கக
சொல் லணுமா? அசதல் லாம் என்னால் முடிைாது, முடிஞ் ொ நீ செை் . சபரிை இெ.......”, ொர்த்னதயில்
விளாசிவிை்டு செளிகைறினாள் . மீதம் இருந்த நான்குகபரும் , அர்ெ்ெனாவின் கபெ்னெக்
ககை்டு குழுொக இனணை முடிவு செை் தார்கள் . ெகுப் பில் சமாத்தம் நாற் பத்னதந்துகபர்.
அெர்கனள, ஐந்து ஐந்தாகப் பிரித்தாள் . சமாத்தம் ஒன்பது குழு, அெர்கள் ெகுப் பில் ஒன்பதுகபர்
வீை்டில் இருந்து ெருபெர்களாக இருந்தார்கள் .
அெர்கனள, குழுவுக்கு ஒருெராக இருக்க னெத்து, கபப் பர், புக், அனனத்தும் ொங் கி ெருெது
அெர்களது கெனல. ஆர்டிகிள் கதடுெது மற் றெர். இப் படி, ெரிைாக பிளான் செை் துவிை்டு,
கமனம கதடிெ் சென்றாள் . ஸ்ைாப் ரூமில் , சபரிை கும் பகல கூடி இருந்தது. ‘என்னைா
இது, உண்ைக்கை்டி ஏதாெது குடுக்குறாங் களா என்ன? இெ் ெளவு கூை்ைம் . நாமளும் கஜாதியில்
ஐக்கிைம் ஆகொம் ’, தனக்குத் தாகன சொல் லிக்சகாண்டு கும் பலில் புகுந்து சென்றாள் . அங் கக
ஒெ் சொரு டிப் பார்ைச ் மன்ை் கமம் களும் , தங் கள் ெகுப் புப் பிள் னளகளால் சூழப் பை்டிருந்தனர்.
மீனா கமம் அருகிகலகை, நிர்மலா கமம் , ஸ்சைல் லா இருெரும் அமர்ந்திருந்தனர். “ொ அர்ெ்ெனா.....
என்ன, நீ மை்டும் ெந்திருக்க, கெற எல் லாரும் எங் கக?”, அெள் முதுகின் பின் னல் கதடிைொறு
ககை்ைார். “அெங் க எல் லாம் எதுக்கு கமம் .........?”, புரிைாமல் ககை்ைாள் . “என்ன இப் படிெ் சொல் லுற,
பிறகு......... இங் கக எல் கலாரும் அெங் க குரூப் , தனி கபர் சகாடுக்கத்தான் ெந் து இருக்காங் க.
இங் கக நீ மை்டும் தனிைா ெந்து நிக்கிற.......?”, மீனா குரல் உைர்த்திப் கபெகெ, அங் கக ெை்சைன ஒரு
அனமதி சூழ் ந்தது. சகாஞ் ெம் அெமானமாக உணர்ந்தாள் அர்ெ்ெனா, ஆனாலும் ெந்த விஷைத்னத
முடிக்காமல் , செல் ல முடிைாகத. அனனெருகம அெனளகை பார்த்துக் சகாண்டிருந்தனர்.
அர்ெ்ெனா ஸ்சைல் லானெப் பார்க்க, அெகரா கண்கனள மூடித் திறந்தார். எதற் சகன்று
புரிைாவிை்ைாலும் , “கமம் , க்ளாஸ்ல கபசிகனாம் , இப் கபா ஒன்பது குழுொகப் பிரிந்திருக்கிகறாம் ,
ொரம் ஒரு குழு கபாடுொங் க. அதில் , அெர்களது ஐந்துகபரின் பங் களிப் பும் இருக்கும் . இதுதான்
அந்த லிஸ்ை், அதில் சபமி மை்டும் .........., தனிைாகப் கபாடுெதாக சொல் லிவிை்ைாள் . கெறு ஏதாெது
நான் செை் ைணுமா கமம் ”, னதரிைமாக, தான் சொல் லகெண்டிைனத சொல் லிவிை்டு, லிஸ்ை்னை
அெர் னகயில் சகாடுத்தாள் . அெர் கண்களில் மை்டுமல் ல, அங் கிருந்த அனனத்து
ஆசிரிைர் கண்களிலும் பாராை்டு. “இது நீ எடுத்த முடிொ”, மீனா ககை்க, “நான் மை்டும் இல் னல.
எல் கலாரும் கெர்ந்து கபசி எடுத்த முடிவுதான். உங் களுக்கு ஓககஇல் னல என்றால் நாங் க கெற குழு
அனமக்கிகறாம் ”, ொதாரணமாககெ பதில் சொன்னாள் . “குை்.......”. “கதங் க் யூ கமம் ”, தனலனை
அனெத்துெ் சொல் லிவிை்டு, அங் கிருந்து செளிகைறினாள் . ெகுப் பனறக்குெ் சென்று,
அனனெரிைமும் செை் தினை சொல் லிவிை்டு, “ப்ரண்ை்ஸ் இப் கபா ப் களயிங் ேெர், நாம எல் கலாரும்
கிசரௌண்ை்க்கு கபாகலாம் ”, அெள் சொல் லகெ அனனெரும் ெகுப் பில் இருந்து
செளிகைறினர். அனனெரும் செளிகைறிை பிறகு, அெள் மை்டும் தனித்திருந்தாள் . தன் இைத்தில்
இருந்த கநாை்னை எடுக்கெ் சென்றாள் . பார்னெ ெை்ைத்தில் , எதிர் ஜன்னலில் கபை்ரிக் நிற் பது
சதரிந்தது. அெனிைம் கபெ அெள் நாவும் , அெனனப் பார்க்க அெள் கண்களும்
ஏங் கிைது. அென்கமல் இருந்த ககாபம் அனதவிை அதிகமாக இருந்தது. தினமும் அெனிைம்
கபசும் சபாழுது கதான்றாத தவிப் பும் , துடிப் பும் , அெனன விலகியிருந்து பார்க்கும்
சபாழுது அதிகமாக எழுந்தது.

அெனன நிமிர்ந்தும் பார்க்காமல் , தன் சபாருை்கனள எடுத்துக் சகாண்டு செளிகைறத்

திரும் பினாள் . அெள் பார்ப்பாள் என்று, ஏங் கிக்சகாண்டிருந்த கபை்ரிக், அெள் தன்னனப்
பார்க்காமகல செல் லத் திரும் பவும் , “ெனா.........”, மற் றெருக்கு ககை்கக் கூைாகத என்று சமதுொக
அனழத்தாலும் , அெள் செவிகளில் அது ெரிைாககெ விழுந்தது. தன் கானதத் தீண்டிை அென்
அனழப் பில் ஒரு நிமிைம் நின் றெள் , அடுத்த நிமிைம் அெனனத் திரும் பியும்
பார்க்காமல் செளிகைறினாள் . உனறந்து நின் றான் கபை்ரிக்...........
பகுதி - 22 உன் லதாள் ைாய துடிக் கும் என் ஏக் கத்சத என்ன னைய் ய உறவுகளின்
இறுக் கத்சத உன்னில் உணரத் துடிக் கும் நான்............... அன்று மானல ஆறுமணிக்கக
உறங் கிவிை்ைாள் அர்ெ்ெனா. மானலயில் வினளைாை்டு கநரத்தில் , வினளைாடிைது அதிக அலுப் னப
சகாடுக்ககெ, ெந்த சிறிது கநரத்திகலகை காப் பி மை்டும் குடித்துவிை்டு, தனக்கு இரவு உணவு
கெண்ைாம் என்று சொல் லிவிை்டுப் படுத்துக் சகாண்ைாள் . இெ் ெளவு நாை்களாக நடு இரவில்
எழும் பாதெள் , அன்று எழுந்துசகாண்ைாள் . மூன்று படுக்னகனை ஒன்றாகப் கபாை்டு, முதலில்
னெஷு, அர்ெ்ெனா, ஜுடி, சபமி நால் ெரும் படுத்து உறங் கிக் சகாண்டிருந்தனர். அர்ெ்ெனாவின்
இனைனை கை்டிக்சகாண்டு ஜுடி உறங் கிக் சகாண்டிருந்தாள் . அெளது செை் னகயில்
சிரித்தொகற, அெள் னகனை விலக்கிவிை்டு, எழுந்து செளிகை சென்றாள் .
இதற் குகமல் உறக்கம் ெராது என்று சதரியும் . வீை்டில் தனினமயில் இருக்கும் சபாழுது சகாஞ் ெம்
பைமாக இருக்கும் . ஆனால் இங் கக சுற் றிலும் ஆை்கள் இருக்ககெ பைம் இல் னல. செளிகை
சென்றெள் , ோஸ்ைலின் நடுவில் இருக்கும் , மாதா சொரூபத்தின் அருகில் , சமல் லிை
செளிெ்ெத்தில் சென்று அமர்ந்துசகாண்ைாள் . தனினம, மனிதனுக்கு மிகப் சபரிை எதிரிதான்.
அதிலும் சுற் றிலும் ஆயிரம் கபர் இருக்க, அெர்களுக்கு நடுவில் தனினமனை உணரும்
உணர்வு............, அனுபவிப் பெர்களுக்குத்தான் அந்த ெலி புரியும் . அர்ெ்ெனாவும் இதுெனர
தனினமனை உணர்ந்தெள் தான். வீை்டில் இருக்கும் நான்குகபரும் நான்கு துருெங் கள் . ைார்
கபசினாலும் , இல் னல என்றாலும் , இதுெனர அெள் கெனலப் பை்ைதில் னல. அெர்கனள விை்டு
விலகி ெந்தாலும் ெருத்தப் பை்ைதில் னல. ஆனால் , இன்று மானலயில் . தன்னனத் கதடிெந்த
கபை்ரிக்னக, கண்டும் காணாமல் ெந்தது..........., மனனதப் பினெந்தது. னெஷு கூை சொன்னாள் ,
“அெ்சு, அெர் உன்னனத்தான் பார்க்க
ெந்திருக்கிறார், கபாை் கபசு”, என்று சொன்னதற் கு, “சபாண்ைாை்டி... நீ கெற, ெரிைான
சபாறுக்கிடி, பார்னெனைப் பாகரன், அெனன எல் லாம் நீ பாக்காகத ொ..........”, அெள்
காதில் சொன்னொறு, அெனள இழுத்து ெந்துவிை்ைாள் . “ஏை் சபாறுக்கில் லாம் இல் லடி,
உன்னனத்தான் பார்த்தார். என்னகமா கபெெந்தார், நீ தான் கபொமல் ெந்துை்ை. உனக்கு அெனர
நிஜம் மாகெ சதரிைாதா.....?”, அெள் கண்களில் நம் பாத பாெனன. “இப் கபா நாம அனதப் பத்தி
கபெகெண்ைாம் னெஷு.......”, அெள் ொனை அனைத்துவிை்ைாள் . அெள் ொனை அனைப் பதும் , ககலி
செை் ெதும் அப்சபாழுது சுலபமாக இருந்தது. ஆனால் இப் சபாழுது.........., எழுந்த சபருமூெ்னெ
அைக்கிக் சகாண்ைாள் . நான்காம் ெனிக்கிழனம தனக்கு நிகழ் ந்த ெலினை, நாை் தன் புண்னண
ஆற் ற, நாக்னக னெத்து நக்கி, அனத கிளறிவிடுெனதப் கபால் , அந்த ெலினை நினனத்துப்
பார்த்தாள் .
நான்காம் ெனிக்கிழனம, அனனெரின் கலாக்கல் கார்டிைன் ெந்து அனழத்துப் கபாகலாம் .
கானலமுதல் மானல ஆறு மணிெனர அெர்கள் , செளிகை கதனெைானனத ொங் கி ெரலாம் ,
ஊர் சுற் றலாம் , செளியூரில் இருந்து ெருபெர்கள் , கிசரௌண்டில் அமர்ந்து கபெலாம் . முதலில்
ெந்தது, னெஷாலியின் கணென்தான். அனனெரிைமும் சொல் லிவிை்டு, அெள் கானலயிகலகை
செளிகை சென்றுவிை்ைாள் . ெற் று கநரத்தில் ஜூடித்தின் அப் பா ெந்தார். “ொங் க அெ்சு........”,
அெனள னகனைப் பிடித்து இழுத்துெ் சென்றாள் . ஜூடித்தின் அப் பா, அப் படிகை அெனளப்
கபாலகெ இருந்தார். அகத சுருை்னை முடி, ஜப் பான் கண்........., அப் படிகை. “ஏை் பஞ் சுமிை்ைாை் , உங் க
அப் பாவும் உன்னனப் கபாலகெ இருக்காரு. இப் கபாதான் சதரியுது, நீ ஏன்
பஞ் சுமிை்ைாகைாடும் , பூனன கண்கணாடும் சபாறந்தன்னு. ெரி, உங் க அப்பா உன்னனப்
பாக்குறாரா, இல் னல கண்னண மூடிை்டு இருக்காரா?”, ஜூடித்தின் காதில் சமதுொகக் ககை்ைாள் .
“ைப் பாெ் ............, நீ ங் க என்னன பாக்கீங் களா இல் னலைான்னு அர்ெ்ெனாவுக்கு ெந்கதகமாம் ”, அெர்
கதாளில் ெலுனகைாகெ் ொை் ந்துசகாண்டு, அெ்சுனெ ககார்த்துவிை்ைாள் . “ஏை் லூகெ........”, அெள்
னகனைப் பிடித்துக் கிள் ளிவிை்ைாள் . “நல் லா இருக்கிைாம் மா..........?”, அெள் அப் பா பாெமாகக்
ககை்ைார் அர்ெ்ெனாவிைம் . “நான் நல் லா இருக்ககன்ப் பா..........., அம் மா எப் படி
இருக்காங் க?”. “எல் கலாரும் நல் லா இருக்ககாம் மா. மீன் குழம் பு சகாண்டு ெந்கதன் சகாஞ் ெம்
ொப் பிகைன்”, ொஞ் னெைாகெ் சொன்னார். “இல் ....இல் லப் பா......... இப் கபாதான் ப் கரக்பாஸ்ை்
ொப் பிை்கைாம் ”, தன்னமைாக மறுத்தாள் . “அப் பா... நீ என்னனப் பாக்க ெந்திைா இல் னல
இெங் கனளைா, அெங் க கிை்கை கபசுற, அர்ெ்ெனா நீ ங் க கபாங் க”, ஒற் னறப் பிள் னளயின்,
சபாஸஸ்ஸிெ் குணம் அெள் குரலில் . “என்னமா இப் படி கபசுற.........?”, ெங் கைமாகெ் சொன்னார்
அெள்
அப் பா. “நீ கபொதப் பா..........., அர்ெ்ெனா, நீ ங் க கபாங் க”, பிடிொதமாகெ் சொன்னாள் . “பாப் பா...........”,
“அப் பா............”, “இல் லப் பா, சகாஞ் ெம் கெனல இருக்கு நான் கிளம் புகறன்”, வினைசபற் றுெ்
சென்றுவிை்ைாள் . அெள் ோஸ்ைலுக்குள் ெரவும் , சபமி செளிகை ெந்தாள் . “அெ்சு, உன்னனயும்
எங் க அம் மா கூப் பிை்ைாங் க ொ.........”, அெள் ொர்த்னதயில் இருந்த அனழப் பு அெள் குரலில்
இல் னல. அடுத்த கபாராை்ைத்துக்குத் தைாரானாள் அர்ெ்ெனா. “இல் ல சபமி நீ கபா, நான்
சகாஞ் ெகநரம் கழிெ்சு ொகறன்”. “அதான், உங் க வீை்டுக்குக் கூை கபான் செை் ைாமல் ,
என் அம் மாகிை்கை மை்டும் கபான் செஞ் சு குனழைத் சதரியுது, இப்கபா கநர்ல ெந்தால் மை்டும்
என்ன.........?”, பாெமில் லாத அனழப் பு கூை ெலிதாகனா....? “ெரி ொ........”, அெனள முன்கன
கபாகவிை்டு, பின் னால் சென்றாள் .
அங் கக சபமியின் தாயுைன், சகாஞ் ெம் மாநிறத்னதத் தாண்டிை, அைர்நிறத்தில் ஒருென். ஆனால் ,
பார்க்க முகம் லை்ெணமாக நின் றிருந்தான். சபமினைப் பார்த்த அென் பார்னெயிகல, சதரிந்தது
அென் காதல் . ‘ஆள் இெ் ெளவு பெரா(power) இருக்க கெண்ைாம் ’, அர்ெ்ெனா மனதுக்குள்
நினனத்தாள் . சபமி, தானைப் பார்த்ததும் ஓடிெ்சென்று கை்டிக்சகாண்டு, செள் னளக்காரன்
ஸ்னைலில் கன்னங் களில் மாறி மாறி முத்தமிை்ைார்கள் . இது அெர்களின் குடும் ப ெழக்கம் ,
அெர்களது சொந்தங் கனள பார்க்கும் சபாழுது இப்படித் தழுவி முத்தமிடுொர்கள் . அர்ெ்ெனாவின்
கண்கள் , எந்த அளவு ஏக்கமாக சபமியின் தானைப் பார்த்தகதா, அகத அளவு ஏக்கமாக அந்த
பெரின் கண்கள் சபமினை பார்த்தது. சபமியின் அம் மா அர்ெ்ெனானெக் கண்டுசகாண்ைார்,
ஆனால் சபமி, அங் கக ஒரு மனிதன் நிற் கின்றான் என்றுகூை கணக்கில் சகாள் ளவில் னல. “சபமி,
ஸ்டீபன் ெந்திருக்கான் நீ அெனன ொன்கன சொல் லாமல்
இருக்கிகை. ொம் மா அர்ெ்ெனா எப் படி இருக்க?”, ககை்டுவிை்டு அர்ெ்ெனாவின் னகனைப் பிடித்துக்
சகாண்ைார். “அசதல் லாம் சராம் பகெ பிரமாதமாதான் இருக்கா, ெரி, உங் கனள ைார்,
கண்ைெங் கனள எல் லாம் கூை்டி ெரெ் சொன்னது?”, சபமியின் கபெ்சில் , அருகில் இருந்த அென்
முகம் சுருங் கி விை்ைது. அர்ெ்ெனாவின் மனமும் அடிொங் கிைது. ‘எனக்குமை்டும் ஏன்
இப் படிசைல் லாம் நைக்கிறது? சொந்தத்தின் பாெம் மை்டுமல் ல, பந்தங் களின் அருகானம கூை
எனக்கு நினலக்காது கபால’, இதைம் ரத்தக்கண்ணீர ் ெடிக்க, இதழில் உனறந்த புன் னனகயுைன்
நின் றாள் . சபமினை னகனைப் பிடித்து தனிைாக இழுத்துக்சகாண்டு சென்றார். “சபமி,
என்னனக்கா இருந்தாலும் , உன்னனத் திருமணம் செை் ைப்கபாறென் அென்தான். அெனன நீ
இப் படி மத்தெங் க முன்னாடி இன்ெல் ை் செை் ெது ெரியில் னல. அனதவிை, உன்னனத்
கதடிெந்தெனன இப் படித்தான் அொமானப் படுத்துவிைா?”. “அம் மா நான் ஏற் கனகெ
உங் ககிை்கை சொல் லி இருக்ககன்,
னக்கு அெனனக் கண்ைாகல பிடிக்கனல, அனதவிை, அெனும் அென் கலரும் . எங் கக சதாை்ைாகல
ஒை்டிக்குகமான்னு.............”, அெள் கபெ்சு பாதியில் தனைபை்ைது. இெள் ஏன் அனமதிைாகிவிை்ைாள்
என்று, அெள் பார்னெ சென்ற தினெயில் அெர் பார்க்க, அங் கக அர்ெ்ெனாவும் ,
ஸ்டீபனும் னகனைக் குலுக்கிைொறு கபசிக் சகாண்டிருந்தனர். “அங் கக பார், அது பிள் னள.
மனுஷங் கனளயும் , அெங் க மனனெயும் எனை கபாைத் சதரிைணும் . அனத
விை்டு, செளித்கதாற் றத்னத மை்டும் னெத்து ஒரு முடிவுக்கு ெரும் உன்னனசைல் லாம் ......, எதுவும்
சொல் ல முடிைாது”, அெர் குரலில் ஆதங் கம் . “சபமி... ஸ்டீபன் உன்னன நல் லா பாத்துப் பான்.
அெனுக்கு என்ன குனறெ்ெல் , நல் ல படிப் பு, அசமரிக்காவில் கெனல, னக நினறை ெம் பளம் ,
அனதவிை, உனக்காககெ, உன்னன நல் லா ெெ்சுக்கணும் கன இெ் ெளவு ெருஷம் கெற
எதிகலயுகம கெனத்னதெ் சிதற விைாமல் கமகல ெந்தென். அெகனாை அன்னப நாங் க
ஏத்துக்கணும் னு, தன் தகுதினை
ெளத்துகிை்ைென். அெனனப் கபாை் கெண்ைாம் னு சொல் லுறிகை, அதுவும் இந்தத் கதாகலாை
நிறத்னத ெெ்சுகிை்டு. ெ்கெ..., உன்னன நான்தான் சபத்கதனான்னு எனக்கக ெந்கதகமா
இருக்கு”. இங் கக இெர் கபசுெது எதுவுகம அெள் காதில் விழவில் னல. அங் கக அர்ெ்ெனாவும் ,
ஸ்டீபனும் சிரித்துப் கபசுெகத அெள் பார்னெயில் விழுந்தது. ஆனால் அங் கக, சபமியும் , அெள்
தாயும் தனிைாகப் கபாை் விைகெ, தனித்திருந்த அர்ெ்ெனாவும் , ஸ்டீபனும் ஒரு நிமிைம் கபொமல்
இருந்தார்கள் , பிறகு ெை்சைன ஞாபகம் ெந்தெளாை் , “அண்ணா நீ ங் க செயின்ை் கஜாெப் ஸ்கூல் ல
தான் படிெ்சீங் களா?”. அெளின் அண்ணா என்ற அனழப் பில் தினகத்து, “ஆமாம் மா..........., உனக்கு
எப் படித் சதரியும் ?”. “எங் க அண்ணாகொை உங் கனளப் பார்த்த ஞாபகம் அதான்...........”. “உங் க
அண்ணா..........?”.
“ஜான்.........”. “கேை் ஜாகனாை தங் னகைா நீ ........? அப் கபா சின்னப் சபாண்ணா இருந்த, இப் கபா
ெளந்துை்ை. எப் படி இருக்கான் ஜான்......? ைார்ை்ையுகம கபெ மாை்ைகன”. “நல் லா இருக்காங் க.
செை்னரி ைாக்ைரா இருக்காங் க. உங் கனளப் பார்த்ததில் சராம் ப ெந்கதாெம் . உங் க கபர்.........?
நீ ங் க சபமினை........., ொரி..... ககை்பது தப் புதான்.........”. “என் கபர் ஸ்டீபன் ........., அதான் ஆன்ை்டி
சொன்னாங் ககள. நாங் க கபமிலி ப் ரண்ை்ஸ். எனக்கு, சின்ன ெைசில் இருந்கத
சபமினைப் பிடிக்கும் . அெளும் , முன்னாடி நல் லாதான் கபசிை்டு இருந்தா. காகலஜ் கபானதுக்குப்
பிறகு, அெளுக்கு என்னனப் பிடிக்காமல் கபாை் டுெ்சி”, சகாஞ் ெம் ெருத்தமாகெ்
சொன்னான். “விடுங் கண்ணா, என் கிை்கை கபசிை்கை இருங் க, எல் லாம் ெரிைாயிடும் ”, பூைகமாகெ்
சொன்னாள் . “என்னம் மா சொல் லுற..........”.
“அதாெது, என்னன தங் கெ்சின்னு மை்டும் சொல் லாமல் கபசுங் க, எல் லாம் இன்னனக்கக
ெரிைாயிடும் . அதுக்கு முதல் படிைா, எங் கக.... எனக்கு ஜஸ்ை் ோை் சொல் லி னக
சகாடுங் க பாக்கலாம் ”, அெள் னகனை நீ ை்ைகெ, ேல் கலா என்று சொல் லி அெளிைம் னக
குலுக்கினான். “அண்ணா..... ஒகர அனலா அடிக்கி.........”, சபமியின் ககாப முகத்னத,
ஓரக்கண்ணால் பார்த்தொகற சொன்னாள் . “எங் கம் மா...........”, ககை்ைொகற, சுற் றிப் பார்க்கப்
கபானெனன அைக்கினாள் . “அண்ணா.... என்கிை்கை மை்டும் கபசுங் க, சுத்தி
கெடிக்னக பாக்காதீங் க”. “தங் கெ்சி, னகனை விை்டுை்டுப் கபசுகொமா? ஆன்ை்டி
தப் பா நினனப் பாங் க”. ‘அை மாங் கா மனைைா’, “ஆன்ை்டி இல் னல,சபமி....”
அெள் சொல் லகெ, “என்னம் மா சொல் லுற...........”, சகாஞ் ெம் கலெரமானான். “இன்னும் ஒரு
நிமிஷம் இருங் க........., உங் க ககள் விக்கு பதில் ெந்துை்கை இருக்கு”, இதழில் எழுந்த சிரிப் னப
மனறத்துக் சகாண்ைாள் . சபமி, தாயிைம் கபசிக் சகாண்டிருந்தெள் , இங் கக இெர்கள் சிரித்தொறு,
னகனைப் பிடித்து கபசிக் சகாண்டிருப் பதில் ஆத்திரமானெள் , தாயிைம் கூை சொல் லாமல் , விறு
விசறன்று ெந்தெள் , அர்ெ்ெனாவின் னகனை, அென் னகயிலிருந்து, ெலுக்கை்ைாைமாகப்
பிரித்தாள் . “ஏை் ... என்னடி நினனெ்சுை்டு இருக்க, இந்தக் காகலஜில் தான் எல் கலானரயும்
மைக்குறன்னா, இப் கபா, என் ஆனளகை மைக்கப் பாக்குறிைா? ஹி இஸ் னம கமன். உனக்கு
அெ் ெளவு இதுன்னா, கெற எெனனைாெது கபாை் பிடி”, சொன்னொறு, அெள் கன்னத்தில் அனறை
னக ஓங் கினாள் . அெள் னகனைத் தடுத்தாள் அர்ெ்ெனா. “ோை் பெர், நான் உங் கனள பிறகு
ெந்திக்கிகறன்”, அெனனப் பார்த்து சொல் லிவிை்டு, சபமியின் தாயிைம் , உதை்ைனெவில் ொரி
என்று

உனரத்துவிை்டு சென்றுவிை்ைாள் . ஸ்டீபனுக்கு, சபமியின் ‘ஹி இஸ் னம கமன்’

என்ற ொெகத்துக்காக ெந்கதாஷப் படுெதா? இல் னல, அர்ெ்ெனானெ இப் படித் கதனெயில் லாமல்
பழி சொல் லிவிை்ைாகள, என்று ெருந்துெதா என்று சதரிைாமல் நின் றுசகாண்டிருந்தான். அதிலும் ,
அெள் மறுபடியும் ெந்திக்கிகறன், என்று சொன்னதில் , ஏதும் விஷைம் இருக்குகமா என்று
எண்ணினான். கலங் கிை கண்கனள, ைாருக்கும் சதரிைாமல் மனறத்தொறு, அனறக்குெ் சென்று
குமுறி அழுதாள் . தனக்சகன்று ைாரும் இல் லாதது, சபரிை மனலைாக கண்முன் விரிந்து,
அெனள அமுக்கிைது. இனெ எல் லாம் விை, கபை்ரிக் ெரவில் னல என்ற நினனப் கப, அெனள கூறு
கபாை்ைது. “ஏண்ைா ெரனல.........., எங் கைா கபான............., நீ கெணுண்ைா............, உன் கதாள் ள
ொஞ் சுக்கணும் ைா..........”, ொை் விை்டு அழுதாள் . எெ் ெளவு கநரம் அழுதாகளா சதரிைாது.
“அக்கா.........., உங் கனளப் பாக்க விசிை்ைர் ெந்துருக்காங் க”, லஷ்மியின் குரலில் ெை்சைன்று
கனலந்தாள் .
“இகதா ொகறன் லெ்சு............., நீ கபா............”, குரனல முடிந்த அளவு இைல் பாகக் காை்டி,
கூறினாள் . “ெரிக்கா.............”, சகாஞ் ெம் தைக்கமாகெ் சொல் லிவிை்டுெ் சென்றாள் . பின் னர்,
படுக்னகயில் இருந்து கெகமாக எழுந்து, அழுத தைம் சதரிைாமல் , முகத்தில் தண்ணீர ் ஊற் றிக்
கழுவிவிை்டு, தனலனையும் சகாஞ் ெம் ொரிவிை்டு, மலர்ந்த முகத்துைன் சநாடியில் கிளம் பி
செளிகை ெந்தாள் . இதுெனர மனனத அழுத்திை துன்பம் சநாடியில் மனறந்தனத
உணர்ந்தாள் . ‘கைை் ... எனக்கக சதரிைாமல் என் மனசுக்குள் கள புகுந்து, எனக்கு எதிராகெ என்
மனனெ செைல் பை னெக்கிறிைாைா’, செல் லம் சகாஞ் சினாள் . கண்கள் , கபை்ரிக்னக ஆெலாகத்
கதடின. ‘எங் கைா இருக்க?’, அெனனக் காணாத அந் த ஒரு சநாடிக்கக, அெள் இதைம் கெகமாக
அடித்துக் சகாண்ைது. ‘கைை் .... ஒளிஞ் சு இருந்து ஏமாத்துறிைா.......? ஒரு மாெமா
கண்ணாமூெ்சிைா ஆடுற........? இப் கபா னகயில் சிக்கு, உன்னன என்ன செை் யிகறன் பாரு”,
மனதுக்குள் களகை அெனன, சகாஞ் சி, சகஞ் சி, செல் லமாகத் திை்டிக்சகாண்ைாள் . அெளது
இெ் ெளவு ெந்கதாெமும் சநாடியில் ெடிந்தது, அங் கிருந்த ப் ரான்சினெப் பார்த்து. முகம் மாறாமல்
காக்க சராம் பகெ சிரமப் பை்ைாள் . ஆனாலும் , கண்கள் கபை்ரிக்னகத் கதடி அனல பாை் ெனத
தடுக்க முடிைவில் னல. “எப் படிம் மா இருக்க........?”, அெர் ககள் விக்கு, ொனைத் திறந்து பதில்
சொல் லும் நினலயில் அெள் அப் சபாழுது இல் னல, தனலனை சமதுொக ஆை்டினாள் . ‘கபை்ரிக்
எங் கக.........?’, அெரிைம் ககை்க நுனி நாக்குெனர ெந் த ககள் வினை, உதை்னைக் கடித்து
அைக்கினாள் . இன்னும் ஒரு சநாடியும் இங் கக தாமதிப் பது முடிைாது என்று கதான்றகெ, “ொரி
அங் கிள் , என்னகமா சகாஞ் ெம் ..........., நான்...........”, அெர் பதினலக் கூை எதிர் பார்க்காமல் ,
கண்களில் தன்னன மீறி ெழியும் கண்ணீனரக் கூை உணராமல் , அனறக்கு வினரந்தாள் .
தன் கபாக்கில் அழுது ஓை் ந்தெள் , ‘இெ் ெளவு நாள் தனிைாகத்தாகனடி இருந் த, இப் கபா மை்டும்
என்ன?’, என்ற மனொை்சியின் ககள் வியில் சகாஞ் ெம் சதளிந்தாள் . எழுந்து மதிை உணனெ
உண்ண, ொப் பாை்டு அனறக்குெ் சென்றாள் . “அக்கா அழுதீங் களா...........?”, லஷ்மி
அக்கனறைாகக் ககை்ைாள் . “நான் எதுக்கு லெ்சு அழப் கபாகறன். எல் லாம் இந்த
ோஸ்ை்ைல் ொப் பாை்னை நினனத்து ெரும் ஆனந்த கண்ணீர ்தான். இன்னனக்கு என்ன
குழம் பு..........., கபொமல் சகாஞ் ெம் கமார், இல் ல தயிர் ொதம் மை்டும் தாறிைா?”,
ெயிற் னறக் காைப் கபாைகெண்ைாம் என்ற முடிவில் ொப் பிை ெந்தெளால் , ொப் பிை முடியுமா
என்பதுதான் சதரிைவில் னல. “அக்கா.... இன்னனக்கு சமாத்தகம பத்துகபர்தான்,
அதனால் கான்சென்ை் ொப் பாடுதான் உங் களுக்கும் . பிஷ் இருக்கு ொப் பிடுறீங் களா?”,
ஆர்ெமாகக் ககை்ைாள் . “பிஷ்............, ஏை் , உனக்குத் தந்தனத, அப் படிகை எடுத்து ெெ்சுை்டிைா?
எனக்கு கெண்ைாம் நீ கை ொப் பிடு”.
“ப் ளஸ ீ ் க்கா............”, அெள் பாெமாகக் ககை்க, கெறு ெழி இல் லாமல் ஒத்துக் சகாண்ைாள் . அெள்
அருகிகலகை இருந்து, ொப் பிை னெத்தாள் லஷ்மி. ொப் பிை்டு முடித்த பிறகு, சகாஞ் ெம் சதம் பாக
உணர்ந்தாள் . பின் னர் சென்று படுத்தெள் உறங் கிவிை்ைாள் . ெரிைாக நான்கு மணிக்கு விழித்தெள் ,
எழுந்து கீகழ சென்று, காபி குடித்துவிை்டு செளிகை ெந்தாள் . ஸ்டீபனும் , சபமியின் தாயும்
நின் றுசகாண்டிருந்தார்கள் . “ொரி ஆன்ை்டி.........”, என்றொறு அெர்கள் அருகில் சென்றாள் . “நீ
எதுக்குமா ொரி ககக்குற.....? நான்தான் ொரி ககக்கணும் . சபமி இப் கபா உன்கூை சுமுகமா இல் ல
கபால, ஏற் கனகெ அெளுக்குக் சகாஞ் ெம் பிடிொதமும் , சபாறானமயும் உண்டு. இப் கபா,
அனத ைாகரா விசிறி விடுறாங் க. உன் கபெ்னெ எடுத்தாகல சராம் பக் ககாபப் படுறா,
அனதவிை, கதனெயில் லாமல் அதிகமா கபசுறாகளம் மா, நிஜம் மாகெ இங் கக என்னதான்
நைக்குது?”, கெனலைாகக் ககை்ைார்.
“அசதல் லாம் எதுவும் இல் னல ஆன்ை்டி........, நீ ங் க சொல் லுங் க, கல் ைாணத்துக்குெ்
ெம் மதிெ்சுை்ைாளா?”, ஆர்ெமாகக் ககை்ைாள் . “அசதன்னகமா, வீம் புக்குெ் சொன்ன மாதிரி
சொல் லிை்டு கபாறா. இெனனப் பிடிெ்சு, ஆனெைா சொன்ன மாதிரி இல் னல. இந்த பிள் னளயும் ,
ஆறு ெருஷமா அெ பின் னாடி, அெகளாை ெம் மத்தத்னதக் ககை்டு, நனைைா நைக்குறார்,
இன்னனக்கு என்னகமா, இென் என் ஆளுன்னு சொன்னகதாை ெரி. இப் கபாகூைப் பாரு, ெந்கதாஷ்
ெந்தான் அெகனாை செளிகை கபாை் ை்ைா. நாங் க இங் கக உக்காந்து
இருக்ககாம் ”, ஆற் றானமைாகெ் சொன்னார். “விடுங் க ஆன்ை்டி, இந்த ெருஷத்திகலகை உங் க
சபாண்கணாை கல் ைாணம் எப் படி நைக்கும் பாருங் க. அண்ணா.... உங் களுக்கு எெ் ெளவு நாள்
லீெ் .........., உங் ககளாை கபான் நம் பர் என்ன? எல் லாம் எனக்கு கெணும் ”. “எனக்கு ஆறு மாெம் லீெ் .
என்கனாை கபான் நம் பர் இது.........”, ஏசனன்று ககை்காமல் விெரங் கனளக் சகாடுத்தான்.
“ஆன்ை்டி........, நான் ஒண்ணு ககக்கொ? இங் கக இருக்கும் னலப் கரரிைன் உங் க தங் கெ்சிைா?”,
தைக்கமாகக் ககை்ைாள் . “தங் கெ்சிதாம் மா, ஆனால் , அெங் க குடும் பமும் எங் க குடும் பமும் ,
சொத்துத் தகராறில் , கபசுெது இல் னல. இப் கபா அெ கன்னிைாஸ்த்திரி ஆன பிறகு, பெங் க
எல் கலாரும் கபசுறாங் க, சபரிைெங் க ைாரும் கபசுறது இல் னல. என்னம் மா... ஏதாெது
பிரெ்ெனனைா?”, பைபைப்பாகக் ககை்ைார். “நான் எப் படி சொல் லன்னு, சதரிைனல ஆன்ை்டி.......,
சபமி நல் லா படிக்கிறா, ஆனால் தனலனமைா செை் ைதுக்கு, அெளுக்குத் தைக்கம் இருக்கு,
பைமும் இருக்கு. ஆனால் தனலவிைா இருக்க ஆனெப் படுறா. ெரி, ஆனெப்படுறாகளன்னு,
ோஸ்ை்ைல் லீைர் சபாறுப் பில் உக்காரெ் சொன்னா அதுக்கும் .........., கிளாஸ்ல கூை...........,
ொரி ஆன்ை்டி, நான் அெகளாை ஒத்துப் கபாகத்தான் விரும் புகறன், ஆனா அெ..........”, முழுதாகெ்
சொல் லாமல் , பிரெ்ெனன என்னசென்று ககாடி காை்டினாள் . “ெரிம் மா நான் அெகிை்கை என்னன்னு
ககக்குகறன்........., எதுக்கும்
அெளுக்குக் சகாஞ் ெம் சேல் ப் பண்ணுமா. அகத மாதிரி வீை்டுக்கு ஒருநாள் ொ”. “கண்டிப் பா
ொகறன் ஆன்ை்டி. அண்ணா..... நீ ங் க இப் கபா ஊருக்குப் கபாறீங் களா, இல் னல சென்னனயிகல
தானா?”, கைாெனனைாகக் ககை்ைாள் . “இல் லம் மா..... ஊரில் எந்த கெனலயும் இல் னல.
என்கனாை ப் ரண்ை்ஸ் இங் கக இருக்காங் க, அெனுங் ககளாை ரூம் ல தங் கிக்கப் கபாகறன். இங் கக
ெந்து அெனளப் பாக்க ஈஸிைாக இருக்குகம”, சகாஞ் ெம் செை்கப் பை்ைொகற
சொன்னான். “அதுவும் நல் ல ஐடிைா தான்”, இெர்கள் கபசிக் சகாண்டிருக்கும் சபாழுகத, கெகமாக
ெந்தாள் சபமி. “அர்ெ்ெனா, உனக்கு இங் கக என்ன கெனல, ஒரு தரம் உனக்குெ் சொன்னால்
புரிைாது. ெந்கதாஷ் உன்னனப் பாக்கணும் னு சொன்னான், கபாை் கபசு, கபா”, அெனள
விரை்டினாள் . ஸ்டீபனுக்கு, முதல் பார்னெயிகலகை, ெந்கதானஷப் பிடிக்கவில் னல. மறுத்து
கபெப் கபான ஸ்டீபனன பார்னெைாகல
அைக்கினாள் . “ஓகக, நான் ொகறன் பெர்.........”, சீண்ைலாகெ் சொல் லிவிை்டு, அங் கிருந்து
கிளம் பினாள் . “அர்ெ்ெனா.... அசதன்ன எப் கபா பாத்தாலும் பெர்.........”, எரிெ்ெலாகக்
ககை்ைாள் . “அதுொ............., உன் ஆளு, சும் மா நெ்சுன் னு சுண்டி இழுக்குற கலர்ல இருக்காரா அதான்
பெர், ஆளு செம கேண்ை்ெம் தான்”, ேஸ்க்கி ொை் சில் , சபமியின் காதில்
ஓதிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைாள் . சபமிக்கு, ஆத்திரத்தில் உைசலல் லாம் சகாதித்தது.
தன்னன அைக்கிக் சகாண்டு, “என்ன அங் கககை பார்னெ கெண்டி கிைக்கு”, கதனெயில் லாமல்
ஸ்டீபனிைம் எரிந்து விழுந்தாள் . அன்னறை கைாெனனயில் மூழ் கி இருந்தெளின் கதாளில்
ஒரு கரம் விழகெ, திடுக்கிை்டுத் திரும் பினாள் .
பகுதி - 23 சிந் திை் சிதறும் மசழத்துளியில் என் கண்ணீரும் கலந் து லபாகட்டும் கண்களுக் கு
லெர்ப்பசத மட்டும் விந் சதயாய்
பார்ப்பலதன்............. சிந்னதயில் அமர்ந்திருந்த அர்ெ்ெனாவின் கதாளில் , அழுத்தமாக ஒரு னக
பதிைகெ, திடுக்கிை்டுப் கபானாள் . “என்ன அர்ெ்ெனா பைந்துை்டீங் களா.....? ொரி, உங் கனள அங் கக
காகணாகமன்னு கதடி ெந்கதன். தூங் காமல் , இந்த கநரம் இங் கக என்ன பண்ணுறீங் க?”,
ககள் விைாை் நிறுத்தினாள் ஜுடி. “ஜுடி நீ ைா.......? நீ இங் கக என்னனத் கதடிைா ெந்த?
உனக்கு இருை்டுன்னா பைம் மாெ்கெ?”, ககள் விைாக நிறுத்தினாள் . “அதுக்கு, இங் கக அெ் ெளவு
இருை்ைா இல் னல. அதுவுமில் லாமல் நீ ங் க உக்காந் து இருந்தனத, கமகல இருந்து பாத்கதன்.
அசதன்ன.. அங் கக இருந்து இங் கக ெந்து உக்காந்து இருக்கீங் க. ொங் க ரூமுக்குப் கபாகலாம் ”,
அெனள னகனைப் பிடித்து எழுப் பினாள் .
“அது ஒண்ணும் இல் லைா..........., மாதா மை்டும் தனிைா இங் கக இருந்தாங் களா, அெங் களுக்குத்
துனணக்குக் சகாஞ் ெகநரம் இருக்கலாகமன்னு தான். அதான் ொத்தான் நீ ெந்துை்டிகை, ொ நாம
கபாகலாம் , வீணா, மாதானெ நீ கொதிக்க கூைாது ஓகக”, அெள் கதாளில் னக கபாை்ைொகற
நைந்தாள் . “நான் ொத்தானா.......? நடு ராத்திரி கபை் மாதிரி முழிெ்சு உக்காந் து இருக்கீங் ககள,
நீ ங் கதான் கபை் . உங் கள கபாை் கூப் பிை ெந்கதகன என்னன........”. “ெ்கெ....ெ்கெ....., நான் என்
செருப் சபல் லாம் தரமாை்கைன்........”, அர்ெ்ெனா சொல் ல, “உங் களுக்கு இப் படி ஒரு நினனப் பு கெற
இருக்கா? கபொம படுத்து தூங் குங் க”, பின் னர் ஞாபகம் ெந்தெளாை் , “னெஷுக்கா உங் களுக்கு
ப் ளாஸ்க்ல பால் ொங் கி ெெ்ொங் க, அனதக் குடிெ்சுை்கை தூங் குங் க”, கை்டிலில் ஏறி படுத்துக்
சகாண்ைாள் . கதாழியின் கரிெனனயில் கண்கள் கலங் கிைது. பானல எடுத்து குடித்துவிை்டு,
ப் ளாஸ்க்னகக் கழுவி னெத்துவிை்டு, படுத்துக் சகாண்ைாள் .
கானலயில் எழுந்து கல் லூரிக்குக் கிளம் பினார்கள் . னெஷு, இன்று அர்ெ்ெனாவுைகன
கிளம் பிவிை்ைாள் . இருெரும் கபசிைொகற நைந்தார்கள் . தூரத்தில் ெரும் சபாழுகத
கபை்ரிக் நிற் பனத கெனித்துவிை்ைாள் அர்ெ்ெனா. ஆனாலும் , அெனனப் பார்க்காதெள் கபான்கற
நைந்தாள் . “அெ்சு, கநத்து உன்னனகை ஒருத்தர் பாக்குறதா சொன்கனகன, அெர் இன்னனக்கும்
ெந்து நிற் கிறாருடி”, அெள் காதில் சொன்னாள் . “நிக்கை்டும் , உனக்சகன்ன, நீ கபொமல் ொ.........”,
ககாபமாகெ் சொல் லி நைந்தாள் . “கேை் , இல் ல அெ்சு, எதுக்கும் நீ என்னன்னு
ககை்டுை்டு ெந்துகைன்”, தைக்கமாகெ் சொன்னாள் . “உனக்சகன்ன அென்கமல் அெ் ெளவு
அக்கனற”, கடுப் பாகக் ககை்ைாள் . “எனக்சகன்னடி அக்கனற கெண்டிகிைக்கு, உன்
புருஷன்தாகன, கபசினால் கபசு, இல் ல கபொமல் கபா, எனக்சகன்ன ெந்துது”,
அெளும் நைக்கத் துெங் கினாள் . னெஷுவின் னகனைப் பிடித்து நிறுத்தினாள் .
“உனக்சகப் படி சதரியும் சபாண்ைாை்டி”, கண்கனள அகல விரித்துக் ககை்ைாள் . “அதான், உன்
எக்ஸ்ை்ரா நைெடிக்னககை எனக்குெ் சொல் லுகத, இப் கபா, அெகராை இைத்தில் கெற ைாராெது
இருந்திருந்தால் , என்ன நைந்திருக்கும் சதரியுமா? அென் ஒரு ெழி ஆகியிருப் பான். இப் படி நீ ,
முறுக்கிக்கிை்டு விலகி ெரும் கபாகத, சதரிஞ் சுடுெ்சு ெம் திங் ெம் திங் ன்னு. என்ன ஊைலா,
பாெம் அண்ணா, இப் படி அனலை விடுறிகை”, ககலிைாகெ் சொன்னாள் . “நான் அெனன அனலை
விடுறனா? அென்தான் என்னனத் தவிக்க விடுறான். அெனுக்கு கெணும் னா ெந்து கபசுொன்,
எனக்குத் கதனெ என்னும் கபாது, அருகில் இருக்க மாை்ைான். கெண்ைாம் , அென் அெனாக
இருக்கை்டும் , நான் நானாக இருந்துக்ககறன்”, இனத, கபை்ரிக் அருகில் ெரும் சபாழுது,
ெத்தமாகெ் சொன்னொகற, தாண்டிெ் சென்றாள் . கபை்ரிக்கின் முகம் விழுந்துவிை்ைது. “ெனா.........”,
அென் அனழப் னப உணர்ந்தாலும் , அனதக் கண்டுசகாள் ளாமல் நைந்தாள் . “அெ்சு, நீ செை் யிறது
ெரிகை இல் னல. அெர் சொல் ல ெருெனதக் ககை்பதில் , உனக்கு அப் படி என்ன
தைக்கம் . தைவுசெை் து என்னன்னு மை்டும் ககை்டுை்டு ொ”, கதாழி, மனதுக்குள் எனதகைா னெத்து
மருகுெனத உணர்ந்ததாகலகை, பிடிொதமாக அனுப் பினாள் . அர்ெ்ெனாவிற் கும் அெனிைம்
கபெகெண்டும் , அனதவிை, அெனனக் கடித்து குதறகெண்டும் என்ற எண்ணம் எழகெ, திரும் பி
நைந்தாள் . “சொல் லுங் க..........”, அென் முகத்னதப் பார்க்காமகல சொன்னாள் . “எப் படி இருக்க
ெனா......?”, குரலில் அெ் ெளவு தவிப் பு. ‘செத்துை்கை இருக்ககண்ைா, உன் நினனப் பாகல’,
மனதுக்குள் சொல் லிக் சகாண்ைாள் . “என் கமல ககாபமா இருக்கன்னு சதரியும் ...........”, ‘சகானல
செறியில் இருக்ககண்ைா’, முகத்தில் அனத

செளிப் படுத்தாமல் , அெனனகை பார்த்தொறு நின்றாள் . “இல் லைா........, உன் படிப் பு முடியிற
ெனரக்கும் , உன்னனத் சதாந்தரவு செை் ைகெண்ைாம் னு
நினனத்கதன். அதுமை்டுமில் னல...........”.அென் இெ் ொறு சொல் லகெ, இெ் ெளவு கநரம் கபாை்டிருந்த
முகத்தினரனைக் கிழித்துக்சகாண்டு, அென் ெை்னைனை, சகாத்தாகப் பற் றினாள் . அெள்
அதிரடியில் தினகத்தான் அென். “நான் படிக்கிகறன்னு சதரிைாமல் தான், நீ என்னன
விரும் புறதாகவும் , என் புருஷன்னும் சொன்னிைாைா? அப் படிெ் சொல் லும் கபாது சதரிைனலைா,
நான் படிக்கிகறன்னு.........., இப் கபா, எந்த கபாதி மரத்து அடியில் இருந்து, உனக்கு இந்த
ஞாகனாதைம் ெந்துெ்சு, நான், என்பாை்டுக்கு கபொமல் தாகனைா இருந்கதன், நீ ைா ெந்த, சிரிெ்ெ,
கபசுன, காதல் ன்ன, புருென்ன, இப் கபா.........., இப் கபா............., என்னகமா நான் ககாபமா
இருப் கபன் னு சொல் லுற, படிக்கிகறன்னு கனத விடுற............, ஏண்ைா என் மனனெ இப் படிக்
கனலெ்ெ, இப் கபா ஏன் இப் படி விலகி நிக்கிற?, ெரி, இப் கபா என்னகமா, அது மை்டும்
இல் லன்னு..........., ஏகதா காரணம் சொல் ல ஸ்ைார்ை் பண்ணினாகை, சொல் லுைா.... அனதயும்
சொல் லிடு, சமாத்தமா ககை்டுை்டுப் கபாை் டுகறன். சொல் லுைா.......... இப் கபா சொல் லப் கபாறிைா
இல் னலைா? செத்துை்டு இருக்ககண்ைா........, ஒெ் சொரு நிமிஷமும் , உன்னன நினனெ்சு, சகாஞ் ெம்
சகாஞ் ெமா செத்துை்டு இருக்ககன். இதுெனரக்கும் , எனக்கு இங் க ெலிெ்ெகத இல் னல.
ஆனா இப் கபா ெலிக்குதுைா, இங் கக ெலிக்குது”, தன் சநஞ் னெத் சதாை்டு அழுத்திெ் சொன்னாள் .
னகயில் இருந்த புத்தகங் கனள, கீகழ கபாை்டுவிை்டு, அென் ெை்னைக் காலனரப்
பிடித்து இழுத்தொறு கத்தினாள் . கண்களில் நினறந்த கண்ணீர,் கனரனை உனைத்துக்
கன்னங் களில் ெழிந்தது. பதில் சொல் ல முடிைாமல் , ஊனமைானான் கபை்ரிக்.
படிப் பு முடியும் ெனர, அெனளத் சதால் னல செை் ைகெண்ைாம் என்று, தாை் படித்து, படித்துெ்
சொன்னதன் காரணம் , அப் பை்ைமாக அென் கண்முன்னால் , அர்ெ்ெனாவின்
உருவில் நின் றுசகாண்டிருந்தது. “அர்ெ்ெனா.... என்ன இது? அதுவும் கிசரௌண்ை்ல......... அெர்

ெை்னைனைப் பிடிெ்சுை்டு, விடு முதல் ல, ொரிண்ணா.... நீ ங் க கிளம் புங் க, அெ ஏகதா ககாபத்துல

இருக்குறா?”, அர்ெ்ெனானெ விலக்கித் தள் ளிவிை்டு, கபை்ரிக்னகப் கபாகெ்
சொன்னாள் , னெஷூ. ஆனால் , இருெருகம விலகும் எண்ணமில் லாமல் நின்று சகாண்டிருந்தனர்.
கண்களில் ெழிந்த நீ னர, புறங் னகைால் ெழித்துத் தள் ளினாள் . “கைை் ..... என் கண்பார்னெயில் நீ
விழுறது இதுதான் லாஸ்ை். இனிகமல் நான் உன்னனப் பாத்கதன்............, சொல் ல மாை்கைன்,
செை் கென்”, கீகழ விழுந்த புத்தகங் கனளக் கூை எடுக்காமல் சென்றுவிை்ைாள் . “ொரிண்ணா, அெ
ஏகதா ககாபத்தில் இப் படி கபசுறா. அெளால் உங் கனள செறுக்க முடிைாது. நீ ங் க இப் கபா கபாங் க,
பிறகு ெந்து கபசுங் க”, அெனுக்கு ஆறுதல் சொல் லி அனுப் பினாள் . அன்று முழுெதும் , தன்
கைனமகனள, ஏகதா இைந்திரகதியில் செை் தாள் . ஸ்சைல் லா அன்று கல் லூரிக்கு
ெரவில் னல. ‘என்னொக இருக்கும் ’, கைாசிக்கத் துெங் கிை மனனத, ‘என்னொ இருந்தால்
உனக்சகன்ன, கபொமல் இரு’, என்று சொல் லி
அைக்கிவிை்ைாள் . அனத அைக்கினாலும் , அெனிைம் தன் ககாபத்னதக் காை்டிை பிறகு சகாஞ் ெம்
நிம் மதிைாக உணர்ந்தாள் . தான் ககள் வி ககை்ை சபாழுது, அென் கண்களில் சதரிந்த அதிர்ெ்சி,
தவிப் பு, அெளுக்குப் பிடித்திருந்தது. அெனன மறக்க கெண்டுசமன்று நினனக்க, சிந்னத
முழுெதும் அெகன இருந்தான். அெனன விை்டு, அென் நினனப் னப விை்டு, ஒரு நாள் கூை தன்னால்
இருக்க முடிைாது என்ற உண்னம அெளுக்குத் சதளிொகத் சதரிந்தது. அெனனப் பார்க்க
உள் ளம் துடித்தது. அென் கதாள் ொை, மனம் விரும் பிைது. வீை்டுக்குெ் சென்ற கபை்ரிக், முதல்
கெனலைாக, ஸ்சைல் லாவிைமும் , பிரான்சிசிைமும் கபெகெண்டும் என்று சொன்னான். இல் னல,
கல் லூரிக்கு கநரமாகிறது என்று சொன்ன தானை, தன் ொழ் க்னகனைப் பற் றிப்
கபசி முடிசெடுக்ககெண்டும் என்று சொல் லி அைக்கினான். அர்ெ்ெனாவின் தவிப் பும் , ககள் வியும் ,
கண்ணீரும் , அெனன உருக்குனலத்துக் சகாண்டிருந்தது. இெ் ெளவுநாள் , அெள்
தன்னனப் பற் றி நினனக்கவில் னல, விரும் பவில் னல, காதலிக்கவில் னல என எண்ணிக்
சகாண்டிருக்க, தன் எண்ணம் சபாை் என்பதுகபால் அெள் நைந்து சகாண்ைது, அதிலும் ,
‘ஒெ் சொரு நிமிஷமும் உன்னன நினனெ்சு, சகாஞ் ெம் சகாஞ் ெமா செத்துை்டு இருக்ககன்.
இதுெனரக்கும் எனக்கு இங் க ெலிெ்ெகத இல் னல. ஆனா இப் கபா ெலிக்குதுைா, இங் கக ெலிக்குது’
அெள் சொன்ன ொர்த்னதயில் சதரிந்த ெலி.........., அெனனக் சகான்று கூறு கபாை்ைது. ‘இனிகமல்
ஒரு நிமிைம் கூை தாமதிக்க முடிைாது. ஏதாெது செை் கத ஆககெண்டும் ’, என்ற முடிகொடுதான்,
சபற் றெர்கனள அனழத்தான். அனனெரும் ோலில் கூடினார்கள் . “கபை்ரிக்... அெ் ெளவு அெெரமா
என்ன கபெணும் ?”, ஸ்சைல் லா முகத்னதத் தூக்கினெத்துக்சகாண்டு அமர்ந்திருக்ககெ,
பிரான்சிஸ் கபெ்னெத் துெங் கினார். “அப் பா........, நான் ஏற் கனகெ சொன்ன அந்த
விஷைம் தான்.......”. “அதான் ஏற் கனகெ கபசி ஒரு முடிவுக்கு ெந் தாெ்கெ”, ஸ்சைல் லா ககாபமாகெ்
சொன்னார்.
அைக்கிவிை்ைாள் .
அனத அைக்கினாலும் , அெனிைம் தன் ககாபத்னதக் காை்டிை பிறகு சகாஞ் ெம் நிம் மதிைாக
உணர்ந்தாள் . தான் ககள் வி ககை்ை சபாழுது, அென் கண்களில் சதரிந்த அதிர்ெ்சி, தவிப் பு,
அெளுக்குப் பிடித்திருந்தது.
அெனன மறக்க கெண்டுசமன்று நினனக்க, சிந்னத முழுெதும் அெகன இருந்தான். அெனன
விை்டு, அென் நினனப் னப விை்டு, ஒரு நாள் கூை தன்னால் இருக்க முடிைாது என்ற உண்னம
அெளுக்குத் சதளிொகத் சதரிந்தது. அெனனப் பார்க்க உள் ளம் துடித்தது. அென் கதாள் ொை,
மனம் விரும் பிைது.
வீை்டுக்குெ் சென்ற கபை்ரிக், முதல் கெனலைாக, ஸ்சைல் லாவிைமும் , பிரான்சிசிைமும்
கபெகெண்டும் என்று சொன்னான். இல் னல, கல் லூரிக்கு கநரமாகிறது என்று சொன்ன தானை,
தன் ொழ் க்னகனைப் பற் றிப் கபசி முடிசெடுக்ககெண்டும் என்று சொல் லி அைக்கினான்.
அர்ெ்ெனாவின் தவிப் பும் , ககள் வியும் , கண்ணீரும் , அெனன உருக்குனலத்துக் சகாண்டிருந்தது.
இெ் ெளவுநாள் , அெள்
தன்னனப் பற் றி நினனக்கவில் னல, விரும் பவில் னல, காதலிக்கவில் னல என எண்ணிக்
சகாண்டிருக்க, தன் எண்ணம் சபாை் என்பதுகபால் அெள் நைந்து சகாண்ைது,
அதிலும் , ‘ஒெ் சொரு நிமிஷமும் உன்னன நினனெ்சு, சகாஞ் ெம் சகாஞ் ெமா செத்துை்டு இருக்ககன்.
இதுெனரக்கும் எனக்கு இங் க ெலிெ்ெகத இல் னல. ஆனா இப் கபா ெலிக்குதுைா, இங் கக ெலிக்குது’
அெள் சொன்ன ொர்த்னதயில் சதரிந்த ெலி.........., அெனனக் சகான்று கூறு கபாை்ைது.
‘இனிகமல் ஒரு நிமிைம் கூை தாமதிக்க முடிைாது. ஏதாெது செை் கத ஆககெண்டும் ’, என்ற
முடிகொடுதான், சபற் றெர்கனள அனழத்தான். அனனெரும் ோலில் கூடினார்கள் .கபை்ரிக்...
அெ் ெளவு அெெரமா என்ன கபெணும் ?, ஸ்சைல் லா முகத்னதத் தூக்கினெத்துக்சகாண்டு
அமர்ந்திருக்ககெ, பிரான்சிஸ் கபெ்னெத் துெங் கினார்.
அப் பா........, நான் ஏற் கனகெ சொன்ன அந்த விஷைம் தான்........
அதான் ஏற் கனகெ கபசி ஒரு முடிவுக்கு ெந்தாெ்கெ, ஸ்சைல் லா ககாபமாகெ் சொன்னார்.
“இல் லமா, முடிவுக்கு ெரனல, சுைநலமான முடிவுக்கு ெந்துை்கைாம் . இப் கபா நான் அர்ெ்ெனானெ
பாத்துை்டுதான் ொகறன்..........”. “ஏண்ைா, இெ் ெளவு சொன்ன பிறகும் .............”, ககாபமாகத் துெங் கிை
ஸ்சைல் லானெ, இனை மறித்தான். “அம் மா.... ஒரு நிமிஷம் நான் சொல் லுறனதக்
ககளுங் கம் மா. நீ ங் க அன்னனக்குெ் சொல் லும் கபாது, எனக்குத் சதரிைனல, ஆனா இப் கபா.........,
அர்ெ்ெனானெ நான் உைகன கல் ைாணம் பண்ணிக்கணும் , அெனள என்கனாைகெ ெெ்சுக்கணும் .
நீ ங் க என்ன செை் வீங் ககளா, சொல் லுவீங் ககளா சதரிைாது, இது நைந்கத ஆகணும் மா”, அெர்
காலடியில் அமர்ந்து சொன்னான். “என்ன, வினளைாை்ைா இருந்த பிள் னளனை,
கனலெ்சு விை்டுை்டிைா? இப் கபா உனக்கு ெந்கதாெமா? அதான், சபரிைெங் க சொல் லுெனதக்
ககக்கணும் னு சொல் லுறது........, நீ ைா..........”. “ஸ்சைல் லா............, அெகன மனசொைஞ் சு ெந்து
இருக்கான். நீ கெற ஏன் அெனன இப் படிக் குத்திக் கிழிக்கிற?”, பிரான்சிஸ் சொல் லகெ,
“அப் பாவும் , புள் னளயும் , என்னகமா செஞ் சுை்டு கபாங் க, அெ சரக்னகனை உனைக்கணும் னு முடிவு
பண்ணிைாெ்சு, இனிகமல் நான் சொல் லி, என்ன எடுபைப் கபாகுது?”, அெனன விலக்கிவிை்டு
எழுந்து செல் லப் கபானார். “அம் மா.... இல் லமா அப் படி இல் னல, இப் கபா அெளுக்கு, என்கனாை
ெப் கபார்ை் சராம் ப முக்கிைம் மா. நான், அெளுக்கு, அெகளாை ெளர்ெ்சிக்குத் தனைைா இருக்ககெ
மாை்கைன்”, சகஞ் சினான். “எனக்கு இதில் உைன்பாடு இல் னல, அதற் குகமல் உங் க இஷ்ைம் ”, என்று
சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைார். “என்னப் பா இப்படிெ் சொல் லுறாங் க?,
நீ ங் களாெது புரிஞ் சுக்ககாங் கப் பா”, தந்னதயிைம் ககை்ைான். “நீ இெ் ெளவு சொல் லுெதிலும்
ஏதாெது காரணம் இருக்கலாம் . ஆனா, உன் அம் மாகொை மனனெ எப் படி மாத்துறது.
அனதவிை, அர்ெ்ெனாவுக்கு இதில் விருப் பமா என்று நீ ககை்ைாைா? கல் ைாணம் ஒன்றும்
வினளைாை்டு இல் னல. அதற் கு நினறை ெழி முனறகள் இப் கபா இருக்கு.
இல் லமா, முடிவுக்கு ெரனல, சுைநலமான முடிவுக்கு ெந்துை்கைாம் . இப் கபா நான் அர்ெ்ெனானெ
பாத்துை்டுதான் ொகறன்...........
ஏண்ைா, இெ் ெளவு சொன்ன பிறகும் ............., ககாபமாகத் துெங் கிை ஸ்சைல் லானெ, இனை
மறித்தான்.
அம் மா.... ஒரு நிமிஷம் நான் சொல் லுறனதக் ககளுங் கம் மா. நீ ங் க அன்னனக்குெ் சொல் லும் கபாது,
எனக்குத் சதரிைனல, ஆனா இப் கபா........., அர்ெ்ெனானெ நான் உைகன கல் ைாணம்
பண்ணிக்கணும் , அெனள என்கனாைகெ ெெ்சுக்கணும் . நீ ங் க என்ன செை் வீங் ககளா,
சொல் லுவீங் ககளா சதரிைாது, இது நைந்கத ஆகணும் மா, அெர் காலடியில் அமர்ந்து சொன்னான்.
என்ன, வினளைாை்ைா இருந்த பிள் னளனை, கனலெ்சு விை்டுை்டிைா? இப் கபா உனக்கு ெந்கதாெமா?
அதான், சபரிைெங் க சொல் லுெனதக் ககக்கணும் னு சொல் லுறது........, நீ ைா...........
ஸ்சைல் லா............, அெகன மனசொைஞ் சு ெந்து இருக்கான். நீ கெற ஏன் அெனன இப் படிக் குத்திக்
கிழிக்கிற?, பிரான்சிஸ் சொல் லகெ,
அப் பாவும் , புள் னளயும் , என்னகமா செஞ் சுை்டு கபாங் க, அெ சரக்னகனை உனைக்கணும் னு முடிவு
பண்ணிைாெ்சு, இனிகமல் நான் சொல் லி, என்ன எடுபைப் கபாகுது?, அெனன விலக்கிவிை்டு எழுந்து
செல் லப் கபானார்.
அம் மா.... இல் லமா அப் படி இல் னல, இப் கபா அெளுக்கு, என்கனாை ெப் கபார்ை் சராம் ப
முக்கிைம் மா. நான், அெளுக்கு, அெகளாை ெளர்ெ்சிக்குத் தனைைா இருக்ககெ மாை்கைன்,
சகஞ் சினான்.
எனக்கு இதில் உைன்பாடு இல் னல, அதற் குகமல் உங் க இஷ்ைம் , என்று சொல் லிவிை்டுெ்
சென்றுவிை்ைார்.
என்னப் பா இப் படிெ் சொல் லுறாங் க?, நீ ங் களாெது புரிஞ் சுக்ககாங் கப் பா, தந்னதயிைம் ககை்ைான்.
"நீ இெ் ெளவு சொல் லுெதிலும் ஏதாெது காரணம் இருக்கலாம் . ஆனா, உன் அம் மாகொை மனனெ
எப் படி மாத்துறது. அனதவிை, அர்ெ்ெனாவுக்கு இதில் விருப் பமா என்று நீ ககை்ைாைா? கல் ைாணம்
ஒன்றும் வினளைாை்டு இல் னல. அதற் கு நினறை ெழி முனறகள் இப் கபா இருக்கு. உன்
அெெரத்துக்கு எதுவும் செை் ை முடிைாது, கபை்ரிக். திருமணப் பயிற் சி இருெரும் முடிக்கணும் ,
ஆலைத்தில் மூன்று ஓனல ொசிக்கணும் , அதற் குப் பிறகுதான் திருமணம் . அதற் குகம, எப் படியும்
சரண்டு மாெம் ஆகும் , புரியுதா?. இப் கபாகெ, அெனள எத்தனன கெனலதான் செை் ை
னெப் பது, சகாஞ் ெம் சபாறுனமைா இகரன் கபை்ரிக். அெகளாை படிப் பு முடிைை்டும் , அதற் குப்
பிறகு........”, மகனின் தவிப் பும் , கண்ணீரும் அெருக்குப் புரிைகெ, சகாஞ் ெம் ஆதரொகெ் சொல் ல
முைன்றார். “அப் கபா நான், சரஜிஸ்ைர் கமகரஜ் செை் யிறனதத் தவிர, எனக்கு கெற ெழி
இல் லப் பா”, இறுதிைாகெ் சொன்னான். அதிர்ந்தார் பிரான்சிஸ், “முதல் ல அர்ெ்ெனா
இதற் கு ெம் மதிக்கிறாளான்னு ககளு, மற் றனதப் பிறகு பார்க்கலாம் ”, கபை்ரிக்கின்
பிடிொதத்திற் காக இரங் கினார் அெர். அனறயில் , இெர்களது கபெ்னெக் ககை்டுக்
சகாண்டிருந்த ஸ்சைல் லாவின் முகத்தில் , எரிெ்ெல் கலந்த ககாபம் உற் பத்திைானது. கபை்ரிக்,
எப் சபாழுது மானல ெரும் என்று

காத்துக் சகாண்டிருந்தான். மனகம இல் லாமல் , கிளம் பி மருத்துெமனனக்குெ் சென்றான். வீை்டில்

இருந்தால் , எப் படியும் தாயின் ககாபத்னத அதிகரித்துவிடுகொம் என்று அெனுக்குப் புரிந்தது.
ஆனால் , மருத்துெமனனயில் ஈடுபாடு இல் லாமகல செைல் பை்ைான். உதவிக் கம் பவுண்ைர்,
அனனத்னதயும் சபாறுப்பாகப் பார்த்துக் சகாள் ளகெ, அர்ெ்ெனாவிைம் எப் படி கபசுெது? அெனள
எப் படி சநருங் குெது என்று கைாெனனயில் ஆழ் ந்தான். மானலயும் ெந்கத விை்ைது. அர்ெ்ெனானெ,
ோஸ்ைலுக்குெ் சென்று பார்க்க முடிைாது என்பது அெனுக்கக சதரியும் . கெறு என்னதான்
செை் ை, கைாெனனகைாடு காகலஜுக்கு சென்றான். வீை்டிற் குெ் செல் லகெ மனமில் னல அெனுக்கு.
அென்தான், கன்னிைர் மைத்தில் இருக்கும் பசுக்களுக்கு னெத்திைம் செை் ெதால் ,
அெனன எப் சபாழுதுகம ொை்ெக ் மன் தடுப் பது இல் னல. அது அெனுக்குக் னக சகாடுத்தது. தன்
பல் ெனர நிறுத்திவிை்டுத் திரும் பினான். ‘அெனள எங் கக
உன் அெெரத்துக்கு எதுவும் செை் ை முடிைாது, கபை்ரிக். திருமணப் பயிற் சி இருெரும் முடிக்கணும் ,
ஆலைத்தில் மூன்று ஓனல ொசிக்கணும் , அதற் குப் பிறகுதான் திருமணம் . அதற் குகம, எப் படியும்
சரண்டு மாெம் ஆகும் , புரியுதா?.
இப் கபாகெ, அெனள எத்தனன கெனலதான் செை் ை னெப் பது, சகாஞ் ெம் சபாறுனமைா இகரன்
கபை்ரிக். அெகளாை படிப்பு முடிைை்டும் , அதற் குப் பிறகு........", மகனின் தவிப் பும் , கண்ணீரும்
அெருக்குப் புரிைகெ, சகாஞ் ெம் ஆதரொகெ் சொல் ல முைன்றார்.
அப் கபா நான், சரஜிஸ்ைர் கமகரஜ் செை் யிறனதத் தவிர, எனக்கு கெற ெழி இல் லப் பா, இறுதிைாகெ்
சொன்னான்.
அதிர்ந்தார் பிரான்சிஸ்,முதல் ல அர்ெ்ெனா இதற் கு ெம் மதிக்கிறாளான்னு ககளு, மற் றனதப் பிறகு
பார்க்கலாம் , கபை்ரிக்கின் பிடிொதத்திற் காக இரங் கினார் அெர்.
அனறயில் , இெர்களது கபெ்னெக் ககை்டுக் சகாண்டிருந்த ஸ்சைல் லாவின் முகத்தில் , எரிெ்ெல்
கலந்த ககாபம் உற் பத்திைானது. கபை்ரிக், எப் சபாழுது மானல ெரும் என்று
காத்துக் சகாண்டிருந்தான்.
மனகம இல் லாமல் , கிளம் பி மருத்துெமனனக்குெ் சென்றான். வீை்டில் இருந்தால் , எப் படியும்
தாயின் ககாபத்னத அதிகரித்துவிடுகொம் என்று அெனுக்குப் புரிந்தது. ஆனால் ,
மருத்துெமனனயில் ஈடுபாடு இல் லாமகல செைல் பை்ைான். உதவிக் கம் பவுண்ைர், அனனத்னதயும்
சபாறுப் பாகப் பார்த்துக் சகாள் ளகெ, அர்ெ்ெனாவிைம் எப் படி கபசுெது? அெனள எப் படி
சநருங் குெது என்று கைாெனனயில் ஆழ் ந்தான். மானலயும் ெந்கத விை்ைது.
அர்ெ்ெனானெ, ோஸ்ைலுக்குெ் சென்று பார்க்க முடிைாது என்பது அெனுக்கக சதரியும் . கெறு
என்னதான் செை் ை, கைாெனனகைாடு காகலஜுக்கு சென்றான். வீை்டிற் குெ் செல் லகெ மனமில் னல
அெனுக்கு. அென்தான், கன்னிைர் மைத்தில் இருக்கும் பசுக்களுக்கு னெத்திைம் செை் ெதால் ,
அெனன எப் சபாழுதுகம ொை்ெக ் மன் தடுப் பது இல் னல. அது அெனுக்குக் னக சகாடுத்தது.
தன் பல் ெனர நிறுத்திவிை்டுத் திரும் பினான். ‘அெனள எங் கக
கபாை் பார்க்க?’, கைாெனனைாகத் திரும் பிைெனின் கண்களில் , அந்தக் ககாடியில் இருந்த,
கல் லூரி ெராண்ைாவில் , அெனளப் கபான்ற உருெம் உலாவுெனதக் கண்ைான். முகத்தில்
ெந்கதாெம் குமிழியிை, அங் கக வினரந்தான். அருகக செல் லெ் செல் லகெ, அங் கக அெள் தனிைாக
இல் னல, அெளுைன் இன்னும் இருபதுகபர் அங் கக இருப் பனதப் பார்த்தான். தைக்கமாக அருகக
சநருங் கினான். “அெ்சு, உன் ேஸ்பண்ை் ெந்துருக்கார்”, னெஷு, அர்ெ்ெனானெ சுரண்டிெ்
சொல் லகெ, “எங் கக.........?”, என்று பிரகாெமாகத் திரும் பிைெள் , அென் அருகில் நின் று, தன்னனகை
பார்த்துக் சகாண்டிருப் பனத உணர்ந்து, முகத்னத ககாபமாக னெத்துக்சகாண்டு, திரும் பிக்
சகாண்ைாள் . “அெ்சு, கபொமல் அெகராை கபாை் கபசிை்டு ொ, கதனெயில் லாமல் இங் கக சீன்
கிரிகைை் பண்ணாகத”, னெஷு எெ்ெரித்தாள் . “ொர் நீ ங் க ைார் ? உங் களுக்கு என்ன
கெணும் ?”, விொரனணனைத் துெங் கினாள் ஒருத்தி.
அென் எனதயும் உளறும் முன்பு, “இகதா ொகறன் கபை்ரிக்”, அர்ெ்ெனா சொல் லகெ, “அெ்சு,
உன்னனத் கதடித்தான் ெந்து இருக்காரா, ொர் ைாரு?”, குறும் பாகக் ககை்ைாள் . “ொர் கெற ைாரும்
இல் னல, நம் ம ஸ்சைல் லா கமம் னபைன் தான்”, அெளும் அகத குரலில் பதில்
சொல் லகெ, “என்னது, கமம் னபைனா......?”, உைகன ஜகா ொங் கினாள் அெள் . “ொ.........”, ஒற் னற
ொர்த்னதயில் , ‘நீ இப் கபா ெர்ற’, என்ற கதாரனணயில் சொல் லிவிை்டு, முன்னால்
நைந்தான். ‘இென் என்ன என்னன அதிகாரம் பண்ணுறது?’, மனம் முரண்டினாலும் கால் கள் அென்
பின் னால் சென்றது. “ப” ெடிவில் இருந்த ெராண்ைாவில் , எங் கக இெர்கள் நின் று கபசினாலும் ,
அனனெரின் கண்களிலும் விழுொர்கள் . ஆனால் , ஒரு மூனலயில் மை்டும் , சிறிை ஸ்கைார் ரூம் ,
ஓரத்தில் இருப் பதால் அதன் பானதனை சுெர் மனறத்திருக்கும் . அந்த இைம் ெந்ததும் , ெை்சைன
அந்த ஸ்கைார்ரூம் பக்கம் சென்று, அர்ெ்ெனானெயும் தன் பக்கம் இழுத்துக் சகாண்ைான்.
கபாை் பார்க்க?’, கைாெனனைாகத் திரும் பிைெனின் கண்களில் , அந்தக் ககாடியில் இருந்த,
கல் லூரி ெராண்ைாவில் , அெனளப் கபான்ற உருெம் உலாவுெனதக் கண்ைான்.
முகத்தில் ெந்கதாெம் குமிழியிை, அங் கக வினரந்தான். அருகக செல் லெ் செல் லகெ, அங் கக அெள்
தனிைாக இல் னல, அெளுைன் இன்னும் இருபதுகபர் அங் கக இருப் பனதப் பார்த்தான். தைக்கமாக
அருகக சநருங் கினான்.
அெ்சு, உன் ேஸ்பண்ை் ெந்துருக்கார், னெஷு, அர்ெ்ெனானெ சுரண்டிெ் சொல் லகெ,
எங் கக.........?, என்று பிரகாெமாகத் திரும் பிைெள் , அென் அருகில் நின் று, தன்னனகை பார்த்துக்
சகாண்டிருப் பனத உணர்ந்து, முகத்னத ககாபமாக னெத்துக்சகாண்டு, திரும் பிக் சகாண்ைாள் .
அெ்சு, கபொமல் அெகராை கபாை் கபசிை்டு ொ, கதனெயில் லாமல் இங் கக சீன் கிரிகைை்
பண்ணாகத, னெஷு எெ்ெரித்தாள் .
ொர் நீ ங் க ைார் ? உங் களுக்கு என்ன கெணும் ?, விொரனணனைத் துெங் கினாள் ஒருத்தி.
அென் எனதயும் உளறும் முன்பு,இகதா ொகறன் கபை்ரிக், அர்ெ்ெனா சொல் லகெ,அெ்சு, உன்னனத்
கதடித்தான் ெந்து இருக்காரா, ொர் ைாரு?, குறும் பாகக் ககை்ைாள் .
ொர் கெற ைாரும் இல் னல, நம் ம ஸ்சைல் லா கமம் னபைன் தான், அெளும் அகத குரலில் பதில்
சொல் லகெ,
என்னது, கமம் னபைனா......?, உைகன ஜகா ொங் கினாள் அெள் .
ொ........., ஒற் னற ொர்த்னதயில் , ‘நீ இப் கபா ெர்ற’, என்ற கதாரனணயில் சொல் லிவிை்டு, முன்னால்
நைந்தான்.
‘இென் என்ன என்னன அதிகாரம் பண்ணுறது?’, மனம் முரண்டினாலும் கால் கள் அென் பின்னால்
சென்றது.
பெடிவில் இருந்த ெராண்ைாவில் , எங் கக இெர்கள் நின் று கபசினாலும் , அனனெரின் கண்களிலும்
விழுொர்கள் . ஆனால் , ஒரு மூனலயில் மை்டும் , சிறிை ஸ்கைார் ரூம் , ஓரத்தில் இருப் பதால் அதன்
பானதனை சுெர் மனறத்திருக்கும் . அந்த இைம் ெந்ததும் , ெை்சைன அந்த ஸ்கைார்ரூம் பக்கம்
சென்று, அர்ெ்ெனானெயும் தன் பக்கம் இழுத்துக் சகாண்ைான்.
அதிர்ெ்சியில் , ஒரு நிமிைம் கபெகெ ெரவில் னல அெளுக்கு. “என்னங் க, என்ன வினளைாை்டு இது...
விடுங் க, கானலயிகலகை சொன்கனகன, என் கண்முன்னாடி ெரக் கூைாதுன்னு”,
அென் அனணப் பில் திமிறினாள் . அெகனா, அெள் அனெைாமல் இனையில்
னகசகாடுத்து அனணத்து, தன்கனாடு இறுக்கிக் சகாண்ைான். “என்ன.... இன்னனக்கு என்ன
சொல் லிை்டுப் கபாகலாம் னு ெந்தீங் க? அன்னனக்கு, காதல் , கல் ைாணம் னு சொன்னீங்க,
இன்னனக்கு என்ன, ேனிமூன் பத்தி சொல் ல ெந்தீங் களா?”,ைாராெது ெந்துவிைப் கபாகிறார்ககள
என்ற பனதப் பில் , முகத்னத செளிகை திருப் பி னெத்துப் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தெள் , அெனிைம்
பதில் இல் லாமல் கபாககெ, கெகமாகத் திரும் பிப் பார்த்தாள் . திரும் பிைெளின் கன்னத்தில் ,
கரகரப் பாக எதுகொ உரெகெ என்னசென்று விலகிப் பார்த்தெள் , அது, அெனது
தானையின் கராமம் என்பனத உணர்ந்த பிறகுதான், தான் அெனது அனணப்பில் இருப் பனதயும்
உணர்ந்தாள் . விலகத் கதான்றாமல் , நிமிர்ந்து அென் கண்கனளெ் ெந்திக்க, அென் கண்களில்
சதரிந்த கூர்னமயில் , இதைம் தைதைக்க, இனமகள் பைபைக்க, கெகமாக,
அெனன விை்டு விலக முைன்றாள் . அெளால் நகரக்கூை முடிைவில் னல. “என்ன வினளைாை்டு
இது கபை்ரிக், நீ என்கனாை மனனதத் தீண்டிைனதகை இன்னும் என்னால் ஜீரணிக்க முடிைனல,
இதில் இப் படி........., ப் ளஸ
ீ ் ............”, அெள் கண்கள் கலொகக் கலங் கிைது. அெள் கபெ்சில் ,
அெனளவிை்டு சமதுொகக் னககனள விலக்கிக் சகாண்ைான். அென் னககனள எடுக்ககெ,
விலகிெ் செல் லப் கபானெனள, சுெற் றின் பக்கம் நிற் க னெத்து, அெள் நகராதொறு, னககனள
அெள் இரண்டு பக்கமும் ஊன்றிக் சகாண்ைான். அென் விரல் நுனிகூை தீண்ைாவிை்ைாலும் ,
அென் மூெ்சுக்காற் று அெள் முகத்தில் பை்டுத் சதறித்தது. பழக்கமற் ற சநருக்கத்தில் திணறினாள்
அர்ெ்ெனா. “சகாஞ் ெம் விலகி நில் லுங் ககளன்”, ககாபமாகெ் சொல் ல முைன்றாலும் , சதாண்னை
ெதி செை் ை, குரல் குனழந்கத ெந்தது. “இப் கபாதான் நான் உன்னனத் சதாைனலகை, பின்ன
என்ன?”, கண்களில் சிரிப்புைன், குரலில் அனத செளிப் படுத்தாமல் ொதாரணமாகெ் சொன்னான்.
அதிர்ெ்சியில் , ஒரு நிமிைம் கபெகெ ெரவில் னல அெளுக்கு.என்னங் க, என்ன வினளைாை்டு இது...
விடுங் க, கானலயிகலகை சொன்கனகன, என் கண்முன்னாடி ெரக் கூைாதுன்னு, அென்
அனணப் பில் திமிறினாள் .
அெகனா, அெள் அனெைாமல் இனையில் னகசகாடுத்து அனணத்து, தன்கனாடு இறுக்கிக்
சகாண்ைான்.என்ன.... இன்னனக்கு என்ன சொல் லிை்டுப் கபாகலாம் னு ெந் தீங் க? அன்னனக்கு,
காதல் , கல் ைாணம் னு சொன்னீங்க, இன்னனக்கு என்ன, ேனிமூன் பத்தி சொல் ல
ெந்தீங் களா?,ைாராெது ெந்துவிைப் கபாகிறார்ககள என்ற பனதப் பில் , முகத்னத செளிகை திருப் பி
னெத்துப் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தெள் , அெனிைம் பதில் இல் லாமல் கபாககெ, கெகமாகத்
திரும் பிப் பார்த்தாள் .
திரும் பிைெளின் கன்னத்தில் , கரகரப் பாக எதுகொ உரெகெ என்னசென்று விலகிப் பார்த்தெள் ,
அது, அெனது தானையின் கராமம் என்பனத உணர்ந்த பிறகுதான், தான் அெனது அனணப் பில்
இருப் பனதயும் உணர்ந்தாள் . விலகத் கதான்றாமல் , நிமிர்ந்து அென் கண்கனளெ் ெந்திக்க, அென்
கண்களில் சதரிந்த கூர்னமயில் , இதைம் தைதைக்க, இனமகள் பைபைக்க, கெகமாக,
அெனன விை்டு விலக முைன்றாள் .
அெளால் நகரக்கூை முடிைவில் னல.என்ன வினளைாை்டு இது கபை்ரிக், நீ என்கனாை மனனதத்
தீண்டிைனதகை இன்னும் என்னால் ஜீரணிக்க முடிைனல, இதில் இப் படி........., ப் ளஸ ீ ் ............, அெள்
கண்கள் கலொகக் கலங் கிைது.
அெள் கபெ்சில் , அெனளவிை்டு சமதுொகக் னககனள விலக்கிக் சகாண்ைான். அென் னககனள
எடுக்ககெ, விலகிெ் செல் லப் கபானெனள, சுெற் றின் பக்கம் நிற் க னெத்து, அெள் நகராதொறு,
னககனள அெள் இரண்டு பக்கமும் ஊன்றிக் சகாண்ைான். அென் விரல் நுனிகூை
தீண்ைாவிை்ைாலும் , அென் மூெ்சுக்காற் று அெள் முகத்தில் பை்டுத் சதறித்தது.
பழக்கமற் ற சநருக்கத்தில் திணறினாள் அர்ெ்ெனா.சகாஞ் ெம் விலகி நில் லுங் ககளன், ககாபமாகெ்
சொல் ல முைன்றாலும் , சதாண்னை ெதி செை் ை, குரல் குனழந்கத ெந்தது.
இப் கபாதான் நான் உன்னனத் சதாைனலகை, பின் ன என்ன?, கண்களில் சிரிப் புைன், குரலில் அனத
செளிப் படுத்தாமல் ொதாரணமாகெ் சொன்னான்.
‘க்ராதகா, அரக்கா.........., ஏண்ைா இப் படி பண்ணுற?’, மனதுக்குள் அெனன ெபித்தாள் . “இப் கபா
என்னதான் கெணும் உங் களுக்கு?”, தன்னன மீை்க அெனிைம் ககை்ைாள் . “என்ன ககை்ைாலும்
தருவிைா?”, ஒற் னற புருெம் உைர்த்திக் ககை்ைான். ‘ககை்டுத்தான் பாகரண்ைா’, ஒரு மனம் சொல் ல,
‘அைெ் சீ... செக்கங் சகை்ைெகள’, இன்சனாரு மனம் ொடிைது. “இப் கபா சொல் லுறீங் களா, இல் ல
நான் கிளம் பொ?”, அென் சீண்ைனல கெனிக்காதெள் கபால் ககை்ைாள் . ‘அழுத்தக்காரிதான்’,
மனதுக்குள் அெனள சமெ்சினான். “இப் கபாகெ கல் ைாணம் பண்ணிக்கலாமா.........?”. அென்
ெை்சைனக் ககை்ககெ விழித்தாள் . “அதான் ஒரு மாெத்துக்கு முன்னாடிகை ஆயிடுெ்கெ”, அெனனப்
பார்க்காமகல சொன்னாள் .
“ஆமா ஆயிடுெ்சு, ஆனா அது, மத்தெங் களுக்குெ் சொன்னால் புரிைாகத, கொ, நாம சரஜிஸ்ைர்
கமகரஜ் பண்ணிக்கலாம் , அடுத்த ொரகம. உனக்குெ் ெம் மதம் தாகன”, அென்
முகத்தில் வினளைாை்டுத் தனமில் னல என்பனதக் கண்ைாள் . “நாம ஒண்ணும் அனானதங் க
இல் னல, கபை்ரிக். எனக்கு இதில் சுத்தமா விருப் பமில் னல. இனிகமல் இனதப் பற் றி
என்கிை்கை கபொகத”, அெளும் சீரிைஸாககெ சொன்னாள் . “எனக்கும் சதரியும் ெனா. நான்
உன்கூை இப் படி இல் லாமல் , உரினமைா பழகணும் னா, உன்னன என் கூைகெ ெெ்சுக்கணும் னா,
நாம கல் ைாணம் செஞ் கெ ஆகணும் . இனிகமலும் உன்னனத் தனிைா விை என்னால்
முடிைாது. உன்னன நான் கண்ணுக்குள் ள ெெ்சுப் பாத்துப் கபன் ெனா”, அென் தன் விருப் பங் கனள
அடுக்கினான். “உங் க கண்சணன்ன அெ் ெளவு சபருொ”, ககலி செை் தாள் அெள் . “ககலி கபொமல் ,
உன் மனனெத் சதாை்டு சொல் லு ெனா. உனக்கு, என்கனாை இருக்கணும் னு கதாணனலைா?
என்னனப்
‘க்ராதகா, அரக்கா.........., ஏண்ைா இப் படி பண்ணுற?’, மனதுக்குள் அெனன ெபித்தாள் .
இப் கபா என்னதான் கெணும் உங் களுக்கு?, தன்னன மீை்க அெனிைம் ககை்ைாள் .
என்ன ககை்ைாலும் தருவிைா?, ஒற் னற புருெம் உைர்த்திக் ககை்ைான்.
‘ககை்டுத்தான் பாகரண்ைா’, ஒரு மனம் சொல் ல, ‘அைெ் சீ... செக்கங் சகை்ைெகள’, இன்சனாரு மனம்
ொடிைது.
இப் கபா சொல் லுறீங் களா, இல் ல நான் கிளம் பொ?, அென் சீண்ைனல கெனிக்காதெள் கபால்
ககை்ைாள் .
‘அழுத்தக்காரிதான்’, மனதுக்குள் அெனள சமெ்சினான்.
இப் கபாகெ கல் ைாணம் பண்ணிக்கலாமா.........?.
அென் ெை்சைனக் ககை்ககெ விழித்தாள் .அதான் ஒரு மாெத்துக்கு முன்னாடிகை ஆயிடுெ்கெ,
அெனனப் பார்க்காமகல சொன்னாள் .
ஆமா ஆயிடுெ்சு, ஆனா அது, மத்தெங் களுக்குெ் சொன்னால் புரிைாகத, கொ, நாம சரஜிஸ்ைர்
கமகரஜ் பண்ணிக்கலாம் , அடுத்த ொரகம. உனக்குெ் ெம் மதம் தாகன, அென் முகத்தில்
வினளைாை்டுத் தனமில் னல என்பனதக் கண்ைாள் .
நாம ஒண்ணும் அனானதங் க இல் னல, கபை்ரிக். எனக்கு இதில் சுத்தமா விருப் பமில் னல. இனிகமல்
இனதப் பற் றி என்கிை்கை கபொகத, அெளும் சீரிைஸாககெ சொன்னாள் .
எனக்கும் சதரியும் ெனா. நான் உன்கூை இப் படி இல் லாமல் , உரினமைா பழகணும் னா, உன்னன
என் கூைகெ ெெ்சுக்கணும் னா, நாம கல் ைாணம் செஞ் கெ ஆகணும் . இனிகமலும் உன்னனத்
தனிைா விை என்னால் முடிைாது. உன்னன நான் கண்ணுக்குள் ள ெெ்சுப் பாத்துப் கபன் ெனா, அென்
தன் விருப் பங் கனள அடுக்கினான்.
உங் க கண்சணன்ன அெ் ெளவு சபருொ, ககலி செை் தாள் அெள் .
"ககலி கபொமல் , உன் மனனெத் சதாை்டு சொல் லு ெனா. உனக்கு, என்கனாை இருக்கணும் னு
கதாணனலைா? என்னனப்
பிடிக்கனலைா? என்னனக் கல் ைாணம் செஞ் சுக்க இஷ்ைம் இல் னலைா?”, ஏக்கமாகக்
ககை்ைான். ‘உன்னனப் பாத்ததுல இருந்து, உன்கூைகெ இருக்கணும் னு மை்டும் தான் கதாணுதுைா’,
மனதுக்குள் எண்ணிக் சகாண்கை, “இது, நாம முடிவு பண்ணுற விஷைம் கினைைாது,
கபை்ரிக். சபரிைெங் க கபெணும் ”, தைக்கமாக இழுத்தாள் . “அப் கபா, உனக்கு ஓககைா?”,
உற் ொகமாகக் ககை்ைான். அென் ெந்கதாஷ மனநினலனை சகடுக்க மனமில் லாமலா?
இல் னல, அெள் உள் மன ஏக்கமா, சதரிைவில் னல, அெள் தனல ஆசமன்று ஆடிைது. “இது கபாதும் ,
இந்த ஒரு ொர்த்னத கபாதும் , எல் லாம் நான் பாத்துக்ககறன். கதங் க்ஸ், கதங் க்ஸ், கதங் க்ஸ்ைா.......... .
இப் கபாகெ நான், நம் ம வீடுகள் ல கபசுகறன். லெ் யூ ைா”, சொன்ன கெகத்தில் , அெனள இன்னும்
சநருங் கி, தன் இதழ் கனள அெள் முகத்தில் ஒற் றி எடுத்தான். அென் செைலில் தினகத்தாலும் ,
அெனிைமிருந்து விலகாமல் , தன்
முகத்னத அென் இதழ் தீண்ைலுக்குக் சகாடுத்தொறு, அனெைாமல் நின் றாள் . அென்கமல்
கை்டுக்கைங் காத ககாபம் இருந்ததுதான், ஆனால் , அனதவிை அதிகமாக, அென்கமல் அெளுக்குக்
காதல் இருந்தது. எப் கபாழுதுகம, அென் அெனள சநருங் கும் கநரம் , அெள்
விலக முனனந்ததில் னல. அென் சநருக்கத்தில் , மனதுக்குள் தன்னனத் சதானலத்துத்
திணறினாலும் , அெனுக்கு அனதத் சதரிைவிைாமல் மனறப்பதில் கெனமாக இருப் பாள் . ஆனால்
இப் சபாழுது, அனத மனறக்கத் கதான்றாமல் , அென் இதழ் களின் செப் பத்னத ஆழ் ந்து
அனுபவித்தாள் . தன் சநற் றி, புருெம் , இனமகள் , கன்னங் கள் , மூக்கின் நுனி, என அென் இதழ் கள்
பைணப் பை்ை கநரம் , அனமதிைாக இருந்தெள் , தன் இதழ் கனள அென் இதழ் கள் சநருங் கும்
கெனளயில் , இருெரின் இதழ் களுக்கு இனையில் தன் னகனை னெத்தாள் . அெளிைமிருந்து
கெகமாக விலகி நின் று, அெனளப் பார்க்க, இனமகனள மூடி, தனலனை இைம் ெலமாக
அனெத்தாள் . கண்களின் ஓரத்தின் ெழிகை கண்ணீர ் ெழிந்தது.
பிடிக்கனலைா? என்னனக் கல் ைாணம் செஞ் சுக்க இஷ்ைம் இல் னலைா?", ஏக்கமாகக் ககை்ைான்.
‘உன்னனப் பாத்ததுல இருந்து, உன்கூைகெ இருக்கணும் னு மை்டும் தான் கதாணுதுைா’, மனதுக்குள்
எண்ணிக் சகாண்கை,
இது, நாம முடிவு பண்ணுற விஷைம் கினைைாது, கபை்ரிக். சபரிைெங் க கபெணும் , தைக்கமாக
இழுத்தாள் .
அப் கபா, உனக்கு ஓககைா?, உற் ொகமாகக் ககை்ைான். அென் ெந்கதாஷ மனநினலனை சகடுக்க
மனமில் லாமலா? இல் னல, அெள் உள் மன ஏக்கமா, சதரிைவில் னல, அெள் தனல ஆசமன்று
ஆடிைது.
இது கபாதும் , இந்த ஒரு ொர்த்னத கபாதும் , எல் லாம் நான் பாத்துக்ககறன். கதங் க்ஸ், கதங் க்ஸ்,
கதங் க்ஸ்ைா.......... . இப் கபாகெ நான், நம் ம வீடுகள் ல கபசுகறன். லெ் யூ ைா, சொன்ன கெகத்தில் ,
அெனள இன்னும் சநருங் கி, தன் இதழ் கனள அெள் முகத்தில் ஒற் றி எடுத்தான்.
அென் செைலில் தினகத்தாலும் , அெனிைமிருந்து விலகாமல் , தன்
முகத்னத அென் இதழ் தீண்ைலுக்குக் சகாடுத்தொறு, அனெைாமல் நின் றாள் . அென்கமல்
கை்டுக்கைங் காத ககாபம் இருந்ததுதான், ஆனால் , அனதவிை அதிகமாக, அென்கமல் அெளுக்குக்
காதல் இருந்தது.
எப் கபாழுதுகம, அென் அெனள சநருங் கும் கநரம் , அெள் விலக முனனந்ததில் னல. அென்
சநருக்கத்தில் , மனதுக்குள் தன்னனத் சதானலத்துத் திணறினாலும் , அெனுக்கு அனதத்
சதரிைவிைாமல் மனறப் பதில் கெனமாக இருப் பாள் .
ஆனால் இப் சபாழுது, அனத மனறக்கத் கதான்றாமல் , அென் இதழ் களின் செப் பத்னத ஆழ் ந்து
அனுபவித்தாள் . தன் சநற் றி, புருெம் , இனமகள் , கன்னங் கள் , மூக்கின் நுனி, என அென் இதழ் கள்
பைணப் பை்ை கநரம் , அனமதிைாக இருந்தெள் , தன் இதழ் கனள அென் இதழ் கள் சநருங் கும்
கெனளயில் , இருெரின் இதழ் களுக்கு இனையில் தன் னகனை னெத்தாள் .
அெளிைமிருந்து கெகமாக விலகி நின் று, அெனளப் பார்க்க, இனமகனள மூடி, தனலனை இைம்
ெலமாக அனெத்தாள் . கண்களின் ஓரத்தின் ெழிகை கண்ணீர ் ெழிந்தது.
“ெனா......... ஐ’ம் ...........”, அென் கமகல கபொமல் , அென் இதழ் கனள தன் னகைால்
மூடினாள் . “கபாகலாம் ...........”, சொல் லிவிை்டு, விலகி நைந்தாள் . கபாகும் முன்பு, “கபை்ரிக்.... நான்
கல் ைாணத்துக்குதான் ெம் மதம் சொன்கனன். ஆனால் திருை்டுக் கல் ைாணத்துக்ககா,
சரஜிஸ்ைர் கமகரஜ் க்ககா இல் னல. சரண்டு வீை்ைாரின் ெம் மதத்கதாடு நைந்தால் ..........., எனக்குெ்
ெம் மதம் ”, தன் நினலனை சதளிவுபடுத்திவிை்கை சென்றாள் . இெர்களின் முடிவு
ெரிைானதா???????????
ெனா......... ஐ’ம் ..........., அென் கமகல கபொமல் , அென் இதழ் கனள தன் னகைால் மூடினாள் .
கபாகலாம் ..........., சொல் லிவிை்டு, விலகி நைந்தாள் . கபாகும் முன்பு,கபை்ரிக்.... நான்
கல் ைாணத்துக்குதான் ெம் மதம் சொன்கனன். ஆனால் திருை்டுக் கல் ைாணத்துக்ககா, சரஜிஸ்ைர்
கமகரஜ் க்ககா இல் னல. சரண்டு வீை்ைாரின் ெம் மதத்கதாடு நைந்தால் ..........., எனக்குெ் ெம் மதம் , தன்
நினலனை சதளிவுபடுத்திவிை்கை சென்றாள் .
இெர்களின் முடிவு ெரிைானதா???????????
பகுதி - 24 எனக்னகன்று நீ உனக்னகன்று நான் நமக்னகன்று நாம் நிசனப் லப னநஞ் சில்
தித்திப் பாய் ............ “னெஷு............, அடிகைை் னெஷு............, இப் கபா என்கனாை ொறிைா
இல் னலைா?”, கத்திக் சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. “ஏை் , எதுக்கு இப் கபா இெ் ெளவு சீன்
கபாை்டுை்டு இருக்க, செை் யிறது எடுபிடி கெனல, இதில் என்னகமா, சமாத்த காகலனஜயும் தூக்கி
சுமக்குற மாதிரி பில் ை்அப் கெற”, சபமி புலம் பினாள் . “சபமி, இப்கபா நீ ங் க எதுக்கு
கதனெயில் லாம கபசுறீங் க. அெங் க னெஷுனெத் தாகன கூப் பிை்ைாங் க, உங் களுக்கு
என்ன? இருந்தாலும் , நீ ங் க செஞ் ெது சகாஞ் ெம் கூை ெரிகை கினைைாது சொல் லிை்கைன்”, ஜுடி
ெண்னைக்குப் கபானாள் . ஒரு நிமிைம் திடுக்கிை்ைெள் , “நான் அப் படி என்னடி செஞ் கென். நீ
எப் கபா பாத்தாலும் என் ெழியிகலகை கிராஸ் பண்ணுற, கதனெயில் லாம கபொத, புரியுதா?”,
சபமியும் பாை் ந்தாள் . “ஜுடி, எதுக்கு இப் கபா அெசிைகம இல் லாம, கபெ்சு. முதல் ல, கிளம் பி ொற
ெழினைப் பாரு. சபமி, நீ யும் கிளம் பு”, இருெனரயும் விலக்கினாள் அர்ெ்ெனா. “அர்ெ்ெனாக்கா,
உங் களுக்குப் சபரிை மனொ இருக்கலாம் , இகத கெனலனை, இெ என்கிை்கை காை்டி
இருந்தால் ..........”, ஜுடி, தாங் க முடிைாமல் சபாருமினாள் . “அதான், உனக்கு ஒரு பிரெ்ெனனயும்
இல் னலகை, எல் லாம் நான் பாத்துக்ககறன்”, அர்ெ்ெனா, கண்கனள உறுத்து
அெனளப் பார்க்க, “உங் களுக்கு, இன்னும் பை்ைால் தான் புத்திெரும் ”, சொல் லிவிை்டுக்
கிளம் பிவிை்ைாள் ஜுடி. “பங் க்ெனுக்கு கநரமாகுது, இன்னும் இங் கக என்ன அரை்னை”, ககை்ைொறு
ெந்தாள் னெஷு.
பகுதி - 24
எனக்னகன்று நீ
உனக்னகன்று நான்
நமக்னகன்று நாம்
நிசனப் லப னநஞ் சில் தித்திப் பாய் ............
னெஷு............, அடிகைை் னெஷு............, இப் கபா என்கனாை ொறிைா இல் னலைா?, கத்திக்
சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா.
ஏை் , எதுக்கு இப் கபா இெ் ெளவு சீன் கபாை்டுை்டு இருக்க, செை் யிறது எடுபிடி கெனல, இதில்
என்னகமா, சமாத்த காகலனஜயும் தூக்கி சுமக்குற மாதிரி பில் ை்அப் கெற, சபமி புலம் பினாள் .
சபமி, இப்கபா நீ ங் க எதுக்கு கதனெயில் லாம கபசுறீங் க. அெங் க னெஷுனெத் தாகன
கூப் பிை்ைாங் க, உங் களுக்கு என்ன? இருந்தாலும் , நீ ங் க செஞ் ெது சகாஞ் ெம் கூை ெரிகை கினைைாது
சொல் லிை்கைன், ஜுடி ெண்னைக்குப் கபானாள் .
ஒரு நிமிைம் திடுக்கிை்ைெள் , "நான் அப் படி என்னடி செஞ் கென். நீ
எப் கபா பாத்தாலும் என் ெழியிகலகை கிராஸ் பண்ணுற, கதனெயில் லாம கபொத, புரியுதா?",
சபமியும் பாை் ந்தாள் .
ஜுடி, எதுக்கு இப் கபா அெசிைகம இல் லாம, கபெ்சு. முதல் ல, கிளம் பி ொற ெழினைப் பாரு. சபமி,
நீ யும் கிளம் பு, இருெனரயும் விலக்கினாள் அர்ெ்ெனா.
அர்ெ்ெனாக்கா, உங் களுக்குப் சபரிை மனொ இருக்கலாம் , இகத கெனலனை, இெ என்கிை்கை
காை்டி இருந்தால் .........., ஜுடி, தாங் க முடிைாமல் சபாருமினாள் .
அதான், உனக்கு ஒரு பிரெ்ெனனயும் இல் னலகை, எல் லாம் நான் பாத்துக்ககறன், அர்ெ்ெனா,
கண்கனள உறுத்து அெனளப் பார்க்க,
உங் களுக்கு, இன்னும் பை்ைால் தான் புத்திெரும் , சொல் லிவிை்டுக் கிளம் பிவிை்ைாள் ஜுடி.
பங் க்ெனுக்கு கநரமாகுது, இன்னும் இங் கக என்ன அரை்னை, ககை்ைொறு ெந்தாள் னெஷு.
“எனக்கு ை்யுஷன் எடுத்துை்டு இருக்கா ஒருத்தி, கெற ஒண்ணும் இல் னல”, அர்ெ்ெனா
ொதாரணமாகெ் சொல் ல, னெஷு அெனள முனறத்தாள் . “அப் படி அெகிை்கை ை்யுஷன்
படிெ்ொலாெது, உனக்கு புத்தி ெருதான்னு பாக்கலாம் ”, சபமினை முனறத்தொகற
னெஷுவும் சொன்னாள் . “சரண்டு கபரும் என்னதாண்டி நினனெ்சுை்டு இருக்கீங் க, நானும் ஒரு
ொரமா பாக்குகறன், எதுக்சகடுத்தாலும் அை்னெஸ் மனழ, அதுவும் ஜுடி............, அெ கபசிை
கபெ்சில் , என் காதில் சரண்டு ஓை்னை எக்ஸ்ை்ரா விழுந்து இருக்கு”, வினளைாை்னை
விைகெ இல் னல. “ெ்கெ.........”, சபமி, சமாழிந்துவிை்டு செளிகைறினாள் . “ஏை் ... ஏன் சரண்டுகபரும்
அெனள இப் படி ேர்ை் பண்ணுறீங் க?. அெ என்ன, கெணும் னா என் சரகார்ைன ் ை மிஸ்
பண்ணினாள் , அெளுக்கக சதரிைாமல் நைந்திருக்கும் , அதுக்கு ஏன், அெனள எப் கபா பாத்தாலும்
முனறக்கறீங் க?”, அெர்கனளெ் ெமாதானம் செை் தாள் .
“அெ்சு, நீ உன் மனனெ கெண்ணா, இந்த சபாை் னைெ் சொல் லி கன்வின்ஸ் பண்ணு, பை், எங் கனள
கெண்ைாம் ......”, அர்ெ்ெனாவின் உனழப் பு வீணானதன் ககாபம் அெள் குரலில் . “சபாண்ைாை்டி....
எதுக்கு இப் கபா இெ் ெளவு ககாபம் , அதான் நான், கமம் ை்ை சரண்டு நாள் னைம் ொங் கி, அனத
முடிெ்சுக் சகாடுத்துை்ைகன”, பிரெ்ெனனனை இலகுொக்க முைன்றாள் . “னைம் இருந்ததால் ெரிைாப்
கபாெ்சு, இதுகெ னைம் இல் லாமல் இருந்திருந்தால் ...........”, ஆற் றானமைாகக் ககை்ைாள்
னெஷு. “சபாண்ைாை்டி.... ஏண்டி இப் படி ெர ெர அனிைாைத்துக்குப் கபசுற, நீ ொனை மூடிை்டு
இருக்குறதுதான் நல் லது. இெ் ெளவு கநரம் , நான் னைம் ஆகுகதன்னு கத்திகிை்டு இருக்ககன்,
நீ ங் க என்னன்னா ஆறிை பழங் கஞ் சினை, சூடுன் னு சொல் லி ஆத்துறீங் க. கபாதுண்டி
செல் லங் களா, நாம பங் க்ெனுக்குப் கபாகலாம் ”, இருெரின் தானைனைப் பிடித்து,
செல் லம் சகாஞ் சினாள் . இருெருகம, அெள் னகனைத் தள் ளிவிை்டுவிை்டுெ் சென்றார்கள் . அெர்கள்
கிளம் புெனதகை பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள்
எனக்கு ை்யுஷன் எடுத்துை்டு இருக்கா ஒருத்தி, கெற ஒண்ணும் இல் னல, அர்ெ்ெனா ொதாரணமாகெ்
சொல் ல, னெஷு அெனள முனறத்தாள் .
அப் படி அெகிை்கை ை்யுஷன் படிெ்ொலாெது, உனக்கு புத்தி ெருதான்னு பாக்கலாம் , சபமினை
முனறத்தொகற னெஷுவும் சொன்னாள் .
சரண்டு கபரும் என்னதாண்டி நினனெ்சுை்டு இருக்கீங் க, நானும் ஒரு ொரமா பாக்குகறன்,
எதுக்சகடுத்தாலும் அை்னெஸ் மனழ, அதுவும் ஜுடி............, அெ கபசிை கபெ்சில் , என் காதில் சரண்டு
ஓை்னை எக்ஸ்ை்ரா விழுந்து இருக்கு, வினளைாை்னை விைகெ இல் னல.
ெ்கெ........., சபமி, சமாழிந்துவிை்டு செளிகைறினாள் .
ஏை் ... ஏன் சரண்டுகபரும் அெனள இப் படி ேர்ை் பண்ணுறீங் க?. அெ என்ன, கெணும் னா என்
சரகார்ைன ் ை மிஸ் பண்ணினாள் , அெளுக்கக சதரிைாமல் நைந்திருக்கும் , அதுக்கு ஏன், அெனள
எப் கபா பாத்தாலும் முனறக்கறீங் க?, அெர்கனளெ் ெமாதானம் செை் தாள் .
அெ்சு, நீ உன் மனனெ கெண்ணா, இந்த சபாை் னைெ் சொல் லி கன்வின்ஸ் பண்ணு, பை், எங் கனள
கெண்ைாம் ......, அர்ெ்ெனாவின் உனழப் பு வீணானதன் ககாபம் அெள் குரலில் .
சபாண்ைாை்டி.... எதுக்கு இப் கபா இெ் ெளவு ககாபம் , அதான் நான், கமம் ை்ை சரண்டு நாள் னைம்
ொங் கி, அனத முடிெ்சுக் சகாடுத்துை்ைகன, பிரெ்ெனனனை இலகுொக்க முைன்றாள் .
னைம் இருந்ததால் ெரிைாப் கபாெ்சு, இதுகெ னைம் இல் லாமல் இருந்திருந்தால் ...........,
ஆற் றானமைாகக் ககை்ைாள் னெஷு.
சபாண்ைாை்டி.... ஏண்டி இப் படி ெர ெர அனிைாைத்துக்குப் கபசுற, நீ ொனை மூடிை்டு
இருக்குறதுதான் நல் லது. இெ் ெளவு கநரம் , நான் னைம் ஆகுகதன்னு கத்திகிை்டு இருக்ககன், நீ ங் க
என்னன்னா ஆறிை பழங் கஞ் சினை, சூடுன் னு சொல் லி ஆத்துறீங் க. கபாதுண்டி செல் லங் களா,
நாம பங் க்ெனுக்குப் கபாகலாம் , இருெரின் தானைனைப் பிடித்து, செல் லம் சகாஞ் சினாள் .
இருெருகம, அெள் னகனைத் தள் ளிவிை்டுவிை்டுெ் சென்றார்கள் . அெர்கள் கிளம் புெனதகை
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள்
அர்ெ்ெனா. கைாெனன, ஒரு ொரத்துக்கு முன்பு நைந்தனத அனெ கபாை்ைது. அெர்களது
சபாருளறிவிைல் ெகுப் பில் சகாடுத்திருந்த அனென்சமன்ை்னை, அர்ெ்ெனா
முதலிகலகை முடித்துவிை்ைாள் . அெள் கநாை்னை, காப் பி செை் ை ொங் கிை சபமி, அனத
அெளிைம் திரும் பத் தரகெ இல் னல. ெப் மிை் செை் ைகெண்டிை அன்று கானலயில் ககை்ைசபாழுது,
அனத தான் மிஸ் செை் துவிை்ைதாக, கபாலிைானத் தவிப் புைன் கூறினாள் சபமி. அெர்களது
அனென்சமன்ை்க்கு மதிப்சபண்கள் ெழங் கப் படும் . அனத ஆன்னைம் னெக்கவில் னல என்றால் ,
மதிப் சபண்கனள குனறத்து விடுொர்கள் . அெள் செை் னகனை, அர்ெ்ெனா
சுலபமாக எடுத்துக்சகாண்டு, கமமிைம் சென்று, இரண்டுநாள் னைம் ொங் கிவிை்டு, செை் து
முடித்துவிை்ைாள் . ஆனால் ஜுடித்தும் , னெஷுவும் , சபமி கெண்டுசமன்கறதான் செை் தாள்
என்பதுகபால் , அெளிைம் ஜானை கபசி அெனள ெனதத்துக் சகாண்டிருந்தார்கள் . அது
உண்னமசைன்று நம் ப, அர்ெ்ெனாதான் தைாராக இல் னல.
“கேை் ொ கபாகலாம் ........”, னெஷு கிளம் பி ெந்து, அெனளக் னகனைப் பிடித்து
எழுப் பினாள் . “னெஷு, அண்ணா பங் க்ென்க்கு ொறாங் களா?”, ககை்ைொறு அெளுைன்
நைந்தாள் . “ஆமா ொறாங் க, அப் படிகை அெங் ககளாை வீை்டுக்குக் கிளம் புகறன். ஏன் ககை்ை?”,
அெளுைன் ெரிைான கெகத்தில் நைந்தொகற பதில் சொன்னாள் . “எதுக்கும் , நீ இன்னனக்கு
அண்ணா கிை்கை இருந்து தள் ளிகை இரு?”, கண்களில் ஒருவிதக் குறும் புைன், குரலில்
ககலி இனழகைாை, அெள் இடுப் பில் னகனை னெத்து அனணத்தொறு, அெள் காதில்
சொன்னாள் . “ஏை் சீ..........., என்ன கபெ்சு இது. உன்னனப் பார்த்தால் தான் அப் படிகை கதெனத
மாதிரி இருக்க, எதுக்கும் நீ சகாஞ் ெம் ஜாக்ரனதைா இரு”, னெஷு செை்கப் பை்ைொகற
சொன்னாள் . “அை நீ கெற, அெருக்கு ஏகதா கான்பிரன்ஸ் இருக்காம் , கொ, பங் ென்க்கு ெர
மாை்கைன்னு, அப் கபாகெ சொல் லிை்ைாங் க.
அர்ெ்ெனா. கைாெனன, ஒரு ொரத்துக்கு முன்பு நைந்தனத அனெ கபாை்ைது. அெர்களது
சபாருளறிவிைல் ெகுப் பில் சகாடுத்திருந்த அனென்சமன்ை்னை, அர்ெ்ெனா முதலிகலகை
முடித்துவிை்ைாள் .
அெள் கநாை்னை, காப் பி செை் ை ொங் கிை சபமி, அனத அெளிைம் திரும் பத் தரகெ இல் னல. ெப் மிை்
செை் ைகெண்டிை அன்று கானலயில் ககை்ைசபாழுது, அனத தான் மிஸ் செை் துவிை்ைதாக,
கபாலிைானத் தவிப் புைன் கூறினாள் சபமி.
அெர்களது அனென்சமன்ை்க்கு மதிப் சபண்கள் ெழங் கப் படும் . அனத ஆன்னைம் னெக்கவில் னல
என்றால் , மதிப் சபண்கனள குனறத்து விடுொர்கள் . அெள் செை் னகனை, அர்ெ்ெனா சுலபமாக
எடுத்துக்சகாண்டு, கமமிைம் சென்று, இரண்டுநாள் னைம் ொங் கிவிை்டு, செை் து முடித்துவிை்ைாள் .
ஆனால் ஜுடித்தும் , னெஷுவும் , சபமி கெண்டுசமன்கறதான் செை் தாள் என்பதுகபால் , அெளிைம்
ஜானை கபசி அெனள ெனதத்துக் சகாண்டிருந்தார்கள் . அது உண்னமசைன்று நம் ப,
அர்ெ்ெனாதான் தைாராக இல் னல.
கேை் ொ கபாகலாம் ........, னெஷு கிளம் பி ெந்து, அெனளக் னகனைப் பிடித்து எழுப்பினாள் .
னெஷு, அண்ணா பங் க்ென்க்கு ொறாங் களா?, ககை்ைொறு அெளுைன் நைந்தாள் .
ஆமா ொறாங் க, அப் படிகை அெங் ககளாை வீை்டுக்குக் கிளம் புகறன். ஏன் ககை்ை?, அெளுைன்
ெரிைான கெகத்தில் நைந்தொகற பதில் சொன்னாள் .
எதுக்கும் , நீ இன்னனக்கு அண்ணா கிை்கை இருந்து தள் ளிகை இரு?, கண்களில் ஒருவிதக்
குறும் புைன், குரலில் ககலி இனழகைாை, அெள் இடுப் பில் னகனை னெத்து அனணத்தொறு, அெள்
காதில் சொன்னாள் .
ஏை் சீ..........., என்ன கபெ்சு இது. உன்னனப் பார்த்தால் தான் அப் படிகை கதெனத மாதிரி இருக்க,
எதுக்கும் நீ சகாஞ் ெம் ஜாக்ரனதைா இரு, னெஷு செை்கப் பை்ைொகற சொன்னாள் .
"அை நீ கெற, அெருக்கு ஏகதா கான்பிரன்ஸ் இருக்காம் , கொ, பங் ென்க்கு ெர மாை்கைன்னு,
அப் கபாகெ சொல் லிை்ைாங் க. அப் படிகை இங் கக இருந்தால் மை்டும் ............, அது ெரிைான
செத்து கெை்டு”, கண்ணடித்துெ் சொன்னாள் . “கருமம் புடிெ்ெெகள, செக்ககம இல் லாமல் என்ன
கபெ்சு இது?”, னெஷு சொல் ல, “ஏண்டி............., இந்த கபெ்கெ கருமம் னா...........,
அப் கபா அண்ணா.........”, கமகல சொல் லப் கபானெனள, ொனை மூடித் தடுத்தாள் . “இப் கபா நீ
ொனை மூைல, சகான்னுடுகென்”, கண்கனள உருை்டி மிரை்டினாள் னெஷு. “னெஷு.........., ஐ
அண்ைர்ஸ்ைாண்ை்..........., எல் லாம் அண்ணாகெ பாத்துப் பாரு அப் படித்தாகன..........”, அெள் னகயில்
சிக்காத தூரம் சென்று நின்றொகற சொல் லிவிை்டு, ஓடிகை கபானாள் . அெனள அடிக்கத்
துரத்தினாள் னெஷு. அர்ெ்ெனா கிசரௌண்ை்க்கு ஓடி விைகெ, தன் துரத்தனல னகவிை்ைாள் .
‘லூசு, லூசு.... எப் படிப் கபசுது பாரு’, இதழ் களில் சமல் லிை புன் னனகயுைன், அெனளத் திை்டினாள்
மனதுக்குள் .

அலுமினி ோலுக்கு வினரந்தாள் . அங் கக இறுதிகை்ை கெனலகள் நைந்துசகாண்டிருந்தன.

“னெஷு, எங் கடி நம் ம பாப் பானெ காகணாம் ”, ஜுடினைத் கதடினாள் . “அங் கக இருந்து காதில்
குசு குசுன் னு கபசிை்டு, என்னன அம் கபான்னு விை்டு ஓடி ெந்துை்டு, இப்கபா என்ன
சராம் ப அக்கனறைா விொரிப் பு”, கடுப் பானாள் அெள் . “இது அைல் ஸ் ஒன்லி ைா..........”, அர்ெ்ெனா
சொல் ல, னெஷு அெள் தனலயில் சகாை்டினாள் . “சின்ன புள் னளை்ை கபசுற கபெ்ொடி இது?”,
கடிந்து சகாண்ைாள் . “அக்கா நான் ெளந்துை்கைன். எனக்குதான் பத்சதான்பது ெைசு ஆயிடுெ்கெ”,
அர்ெ்ெனா கபசும் முன்னர், ஜுடி பதில் சகாடுத்தாள் . “நீ இன்னும் ெளரணும் ைா செல் லம் . பிறகு,
நான் உனக்கு சொல் லித் தாகறன். அப் படிகை, எனக்கு ஏதாெது ெந்கதகம் னா நம் ம னெஷு கிை்கை
ககை்டு, சொல் லித் தாகறன் என்ன?”, அெனளத் கதற் றினாள் .
அப் படிகை இங் கக இருந்தால் மை்டும் ............, அது ெரிைான செத்து கெை்டு", கண்ணடித்துெ்
சொன்னாள் .
கருமம் புடிெ்ெெகள, செக்ககம இல் லாமல் என்ன கபெ்சு இது?, னெஷு சொல் ல,
ஏண்டி............., இந்த கபெ்கெ கருமம் னா..........., அப் கபா அண்ணா........., கமகல சொல் லப் கபானெனள,
ொனை மூடித் தடுத்தாள் .
இப் கபா நீ ொனை மூைல, சகான்னுடுகென், கண்கனள உருை்டி மிரை்டினாள் னெஷு.
னெஷு.........., ஐ அண்ைர்ஸ்ைாண்ை்..........., எல் லாம் அண்ணாகெ பாத்துப்பாரு அப் படித்தாகன..........,
அெள் னகயில் சிக்காத தூரம் சென்று நின் றொகற சொல் லிவிை்டு, ஓடிகை கபானாள் .
அெனள அடிக்கத் துரத்தினாள் னெஷு. அர்ெ்ெனா கிசரௌண்ை்க்கு ஓடி விைகெ, தன் துரத்தனல
னகவிை்ைாள் . ‘லூசு, லூசு.... எப் படிப் கபசுது பாரு’, இதழ் களில் சமல் லிை புன் னனகயுைன், அெனளத்
திை்டினாள் மனதுக்குள் .
அலுமினி ோலுக்கு வினரந்தாள் . அங் கக இறுதிகை்ை கெனலகள் நைந்துசகாண்டிருந்தன.னெஷு,
எங் கடி நம் ம பாப் பானெ காகணாம் , ஜுடினைத் கதடினாள் .
அங் கக இருந்து காதில் குசு குசுன் னு கபசிை்டு, என்னன அம் கபான்னு விை்டு ஓடி ெந்துை்டு, இப் கபா
என்ன சராம் ப அக்கனறைா விொரிப் பு, கடுப் பானாள் அெள் .
இது அைல் ஸ் ஒன்லி ைா.........., அர்ெ்ெனா சொல் ல, னெஷு அெள் தனலயில் சகாை்டினாள் .
சின்ன புள் னளை்ை கபசுற கபெ்ொடி இது?, கடிந்து சகாண்ைாள் .
அக்கா நான் ெளந்துை்கைன். எனக்குதான் பத்சதான்பது ெைசு ஆயிடுெ்கெ, அர்ெ்ெனா கபசும்
முன்னர், ஜுடி பதில் சகாடுத்தாள் .
நீ இன்னும் ெளரணும் ைா செல் லம் . பிறகு, நான் உனக்கு சொல் லித் தாகறன். அப் படிகை, எனக்கு
ஏதாெது ெந்கதகம் னா நம் ம னெஷு கிை்கை ககை்டு, சொல் லித் தாகறன் என்ன?, அெனளத்
கதற் றினாள் .
“நீ அெகிை்கை கபசுற, நடுவில் ஏண்டி என்னன இழுக்குற?”, னெஷு பாை் ந்தாள் . “னெஷக்கா,
நாங் க எங் கக உங் கனள இழுக்க, அதான் உங் க ஆள் இருக்காகர”, ஜுடி ெழக்கம் கபால் இனையில்
புகுந்தாள் . “ஜுடி.......... அதிகமா கபெக் கூைாது ெரிைா”, ஜூடியின் ககலி, எல் னல மீறுெனதத்
தடுக்ககெ, அர்ெ்ெனா சொன்னாள் . “என்னனைகெ அைக்குங் க”, ொை் க்குள் கள
முணு முணுமுணுத்தாள் . “அெ்சு, ோஸ்ைல் கையும் அதுவுமா, என்ன அெங் ககளாை
செை்டி அரை்னை?. இங் கக ெந்து சகாஞ் ெம் பாரு”, ஒருத்தி அனழக்ககெ, அெளுைன்
சென்றாள் . “ஏை் ஒரு ஓரமா உக்காராமல் , ஒழுங் கா கபாை் உங் க காஸ்டியும் கபாை் மாத்திை்டு,
என்கனாைகெ இருங் க”, கபாகும் முன்னர் கதாழிகளுக்குக் கை்ைனள இை்டுவிை்கை,
சென்றாள் . “எனக்கு என்னகமா பைம் மா இருக்குடி”, னெஷு சொல் ல,
ஜுடிகைா, “கண்டிப் பா இந்த ப் கராக்ராம் கெணுமா?”, அெர்கள் பின் ொங் கப்
பார்த்தார்கள் . “எல் லாம் நான் பாத்துக்ககறன், முதல் ல கபாை் கிளம் புறீங் க, அெ் ெளவுதான்”,
கண்னண உறுத்துெ் சொல் லகெ, இருெரும் சென்றார்கள் . அர்ெ்ெனா கமனைக்குெ் செல் ல,
மற் றெர்கள் டிசரஸ்ஸிங் அனறக்குெ் சென்றார்கள் . அங் கக சபமி, பரதநாை்டிை
உனையில் தைாராகிக் சகாண்டிருந்தாள் . “னெஷக்கா, இெங் க இங் கக என்ன பண்ணுறாங் க?”,
ஜுடி அெள் கானதக் கடிக்க, ‘நானும் உன்கனாை தாகனடி இருக்ககன்’,
என்பதுகபால் பார்த்தாள் . “ெரி விடுங் க, உங் க பார்னெகைாை அர்த்தம் எனக்குப் புரிஞ் சுடுெ்சு.
இெங் க கிளம் புறனத, அர்ெ்ெனா அக்கா கிை்கை சொல் லணுகம”, அங் கிருந்து செல் லப்
கபானாள் . அெள் னகனைப் பிடித்து தடுத்தாள் னெஷு. “முதல் ல நாம டிரஸ் கெஞ் பண்ணுகொம் ”.
ஜுடிக்கும் , அப் சபாழுது அதுதான்
நீ அெகிை்கை கபசுற, நடுவில் ஏண்டி என்னன இழுக்குற?, னெஷு பாை் ந்தாள் .
னெஷக்கா, நாங் க எங் கக உங் கனள இழுக்க, அதான் உங் க ஆள் இருக்காகர, ஜுடி ெழக்கம் கபால்
இனையில் புகுந்தாள் .
ஜுடி.......... அதிகமா கபெக் கூைாது ெரிைா, ஜூடியின் ககலி, எல் னல மீறுெனதத் தடுக்ககெ,
அர்ெ்ெனா சொன்னாள் .
என்னனைகெ அைக்குங் க, ொை் க்குள் கள முணு முணுமுணுத்தாள் .
அெ்சு, ோஸ்ைல் கையும் அதுவுமா, என்ன அெங் ககளாை செை்டி அரை்னை?. இங் கக ெந்து சகாஞ் ெம்
பாரு, ஒருத்தி அனழக்ககெ, அெளுைன் சென்றாள் .
ஏை் ஒரு ஓரமா உக்காராமல் , ஒழுங் கா கபாை் உங் க காஸ்டியும் கபாை் மாத்திை்டு, என்கனாைகெ
இருங் க, கபாகும் முன்னர் கதாழிகளுக்குக் கை்ைனள இை்டுவிை்கை, சென்றாள் .
எனக்கு என்னகமா பைம் மா இருக்குடி, னெஷு சொல் ல,
ஜுடிகைா,கண்டிப் பா இந்த ப் கராக்ராம் கெணுமா?, அெர்கள் பின் ொங் கப் பார்த்தார்கள் .
எல் லாம் நான் பாத்துக்ககறன், முதல் ல கபாை் கிளம் புறீங் க, அெ் ெளவுதான், கண்னண உறுத்துெ்
சொல் லகெ, இருெரும் சென்றார்கள் .
அர்ெ்ெனா கமனைக்குெ் செல் ல, மற் றெர்கள் டிசரஸ்ஸிங் அனறக்குெ் சென்றார்கள் . அங் கக சபமி,
பரதநாை்டிை உனையில் தைாராகிக் சகாண்டிருந்தாள் .னெஷக்கா, இெங் க இங் கக என்ன
பண்ணுறாங் க?, ஜுடி அெள் கானதக் கடிக்க,
‘நானும் உன்கனாை தாகனடி இருக்ககன்’, என்பதுகபால் பார்த்தாள் .
ெரி விடுங் க, உங் க பார்னெகைாை அர்த்தம் எனக்குப் புரிஞ் சுடுெ்சு. இெங் க கிளம் புறனத,
அர்ெ்ெனா அக்கா கிை்கை சொல் லணுகம, அங் கிருந்து செல் லப் கபானாள் .
அெள் னகனைப் பிடித்து தடுத்தாள் னெஷு.முதல் ல நாம டிரஸ் கெஞ் பண்ணுகொம் . ஜுடிக்கும் ,
அப் சபாழுது அதுதான் ெரிசைன்று கதான்றிைது, எனகெ கபொமல் கிளம் பினாள் . சபமி,
இெர்கனள ஏளனமாகப் பார்த்தெள் , அெர்கள் உணரும் முன்னர், தன் முக பாெத்னத மாற் றிக்
சகாண்ைாள் . னெஷுக்கு, அடி ெயிற் றில் கலெரம் மூண்ைது. ‘இன்னனக்கு, ஏகதா
குழப் பம் செை் ைப் கபாறா’, அெள் உள் மனது ஓலமிை்ைது. இன்னறை நிகழ் ெசி
் யில் , ெரகெற் பு
நைனம் ஆடுெது, அர்ெ்ெனா என்றுதான் முடிொகி இருப் பது அெளுக்குத் சதரியும் . ஆனால் , இங் கக
சபமி கிளம் பிக் சகாண்டிருப் பது..........., கைாெனன அனதகை சுற் றி ெந்தது. கநரம் சநருங் க
சநருங் க, சைன்ஷன் ஏறிைது. ஒரு ெழிைாக, னெஷுவின் சபாறுனமனை கொதித்துவிை்டு,
நிகழ் ெசி
் துெங் கிைது. ெரகெற் பு நைனம் .........., அறிவிப் பு செளிைாக, கமனைகைறினாள் சபமி.
சிறப் பு விருந்தினர் தவிர, அனனெருக்குகம சகாஞ் ெம் விைப் பு. பாைல் ஒலிக்க, நைனமாைத்
துெங் கினாள் சபமி. “என்னக்கா இது..........?”, “சகாஞ் ெம் கபொமல் இகரன்........”, ஜுடியிைம்
எரிந்து விழுந்தாள் னெஷு.

சபமியின் பாைல் , பாதி ஒலித்து முடிந்த நினலயில் , கெறு பாைல் துெங் க, அர்ெ்ெனா கமனைகைறி
ஆைத் துெங் கினாள் . அர்ெ்ெனாவிைம் , கதர்ந்த நைனக் கனலஞர்களின் நளினம் இருந்தது. சபமி,
கெறு ெழி இல் லாமல் கமனையில் இருந்து இறங் கினாள் . பாைல் முடிந்து, அர்ெ்ெனா கமனையின்
பின் னால் செல் லவும் , ஸ்சைல் லா அெனளப் பார்க்கெ் சென்றார். “அர்ெ்ெனா.... இந்த ப் கராக்ராம் ல
ைார் கெஞ் செை் தது?”, காை்ைமாகக் ககை்ைார். “நான்தான் கமம் ........., ஒரு ஆள் நைனமாடுெனத விை,
இரண்டுகபர் ஆடுெது நன்றாகத்தாகன இருக்கும் ”. “அப் கபா, ப்கராக்ரானம ெழிநைத்தும் நாங் க
எல் லாம் என்ன முை்ைாள் களா?”, அெர் குரலில் உள் ளைக்கிை ககாபம் . “உங் களுக்கு
ெர்ப்னரஸா.........”, “உனக்கு, எதில் வினளைாடுெது என்பகத கினைைாதா? இன்னும் என்ன
குழப் பசமல் லாம் செை் ைக் காத்திருக்க?”, ‘எனக்கக சதரிந்தால் சொல் ல மாை்கைனா?’, மனதுக்குள்
சொல் லிக் சகாண்ைாள் .
ெரிசைன்று கதான்றிைது, எனகெ கபொமல் கிளம் பினாள் .
சபமி, இெர்கனள ஏளனமாகப் பார்த்தெள் , அெர்கள் உணரும் முன்னர், தன் முக பாெத்னத
மாற் றிக் சகாண்ைாள் . னெஷுக்கு, அடி ெயிற் றில் கலெரம் மூண்ைது. ‘இன்னனக்கு, ஏகதா
குழப் பம் செை் ைப் கபாறா’, அெள் உள் மனது ஓலமிை்ைது.
இன்னறை நிகழ் ெசி ் யில் , ெரகெற் பு நைனம் ஆடுெது, அர்ெ்ெனா என்றுதான் முடிொகி இருப் பது
அெளுக்குத் சதரியும் . ஆனால் , இங் கக சபமி கிளம் பிக் சகாண்டிருப் பது..........., கைாெனன அனதகை
சுற் றி ெந்தது.
கநரம் சநருங் க சநருங் க, சைன்ஷன் ஏறிைது. ஒரு ெழிைாக, னெஷுவின் சபாறுனமனை
கொதித்துவிை்டு, நிகழ் ெசி ் துெங் கிைது. ெரகெற் பு நைனம் .........., அறிவிப் பு செளிைாக,
கமனைகைறினாள் சபமி. சிறப் பு விருந்தினர் தவிர, அனனெருக்குகம சகாஞ் ெம் விைப் பு.
பாைல் ஒலிக்க, நைனமாைத் துெங் கினாள் சபமி.என்னக்கா இது..........?,சகாஞ் ெம் கபொமல்
இகரன்........, ஜுடியிைம் எரிந்து விழுந்தாள் னெஷு.
சபமியின் பாைல் , பாதி ஒலித்து முடிந்த நினலயில் , கெறு பாைல் துெங் க, அர்ெ்ெனா கமனைகைறி
ஆைத் துெங் கினாள் . அர்ெ்ெனாவிைம் , கதர்ந்த நைனக் கனலஞர்களின் நளினம் இருந்தது. சபமி,
கெறு ெழி இல் லாமல் கமனையில் இருந்து இறங் கினாள் .
பாைல் முடிந்து, அர்ெ்ெனா கமனையின் பின் னால் செல் லவும் , ஸ்சைல் லா அெனளப் பார்க்கெ்
சென்றார்.அர்ெ்ெனா.... இந்த ப் கராக்ராம் ல ைார் கெஞ் செை் தது?, காை்ைமாகக் ககை்ைார்.
நான்தான் கமம் ........., ஒரு ஆள் நைனமாடுெனத விை, இரண்டுகபர் ஆடுெது நன்றாகத்தாகன
இருக்கும் .
அப் கபா, ப் கராக்ரானம ெழிநைத்தும் நாங் க எல் லாம் என்ன முை்ைாள் களா?, அெர் குரலில்
உள் ளைக்கிை ககாபம் .
உங் களுக்கு ெர்ப்னரஸா.........,உனக்கு, எதில் வினளைாடுெது என்பகத கினைைாதா? இன்னும் என்ன
குழப் பசமல் லாம் செை் ைக் காத்திருக்க?, ‘எனக்கக சதரிந்தால் சொல் ல மாை்கைனா?’, மனதுக்குள்
சொல் லிக் சகாண்ைாள் .
“இல் ல கமம் , கண்டிப் பா எந்த ப் கராக்ராமும் சொதப் பாது”, உறுதி அளித்தாள் . “அப் கபா இன்னும்
குழப் பம் ஆகுமா? எல் லாம் , இந்த சபமி செை் யும் கெனலைா?”, ஆராை் ெ்சிைாக அெனளப்
பார்த்துக் ககை்ைார். “இது அெகளாை கெனலைாக இருந்தால் , நான் ஆடியிருக்க முடிைாகத”,
அெனரெ் ெமாதானம் செை் தாள் . “என்னகமா செை் .........., சீப் சகஸ்ை் முன்னாடி, காகலஜ்
மானம் கபாகக் கூைாது”, கண்டிப் பாகெ் சொன்னார். அங் கக, சபமியும் குமுறிக் சகாண்டிருந்தாள் .
அர்ெ்ெனானெ ஆை விைாமல் , அெளுக்குத் தனல குனினெயும் , அெப் சபைனரயும் ஏற் படுத்த
கெண்டும் என்பதால் தான், ப் கராக்ராம் ஒத்தினக பார்க்கும் சபாழுது கூை, இெள்
நைனமாைவில் னல. தன் சித்தியின் உதவியுைன், பாைனலக் கூை பதிவு செை் து ொங் கிைெள் ,
ஆப் பகரை்ைரிைம் சொல் லி, அர்ெ்ெனா சகாடுத்த காசெை் ெரியில் னல என்று சொல் லி அனத
ொங் கிவிை்டு, இெளது
காெை்னைக் சகாடுத்தாள் . அனனத்துப் பாைல் கள் அைங் கிை காசெை்னையும் னகப் பற் றி விை்கைாம் ,
அகத கெனளயில் , அனனத்து நிகழ் ெசி ் களும் குழம் பும் , தானும் சபர்கபார்ம் செை் ததும் ஆயிற் று,
என்று முடிவு செை் திருந்தாள் . ஆனால் , இனையிகலகை அர்ெ்ெனாவின் பாைல் ஒலித்தனத, நம் பகெ
முடிைவில் னல அெளால் . அெள் அறிைாமல் விை்ை விஷைங் கள் உண்டு,
ப் கராக்ராம் குழம் பினாகல, முதலில் , காசெை் எப் படி மாறிைது என்ற ககள் வி ெரும் , அடுத்தது,
ஆப் பகரை்ைர் இெனளத்தான் னக காை்டுொர், அது இெளுக்கு, எெ் ெளவு சபரிை அெப் சபைனர,
தனக்கு ஏற் படுத்தும் என்பனதத்தான் உணராமல் கபானாள் . ஆனால் அர்ெ்ெனாகொ, எப் சபாழுது
சபமி, பாைல் பதிைெ் சொல் லி அெள் சித்தியிைம் ககை்டு, அெள் சித்தியும் அந்தப் பாைனல, காகலஜ்
பியூனிைம் பதிவு செை் ை ககை்கும் சபாழுகத, அர்ெ்ெனா பார்த்து, இெள் பாைல் கனள, ெரினெைாகப்
பதியும் சபாழுகத, சபமியின் பாதிப் பாைனல, தான் நைனமாடும் பாைலின் முதல் பாதினை
அழித்துவிை்டு, பதிந்து னெத்துக்சகாண்ைாள்
இல் ல கமம் , கண்டிப் பா எந்த ப் கராக்ராமும் சொதப் பாது, உறுதி அளித்தாள் .
அப் கபா இன்னும் குழப்பம் ஆகுமா? எல் லாம் , இந்த சபமி செை் யும் கெனலைா?, ஆராை் ெ்சிைாக
அெனளப் பார்த்துக் ககை்ைார்.
இது அெகளாை கெனலைாக இருந்தால் , நான் ஆடியிருக்க முடிைாகத, அெனரெ் ெமாதானம்
செை் தாள் .
என்னகமா செை் .........., சீப் சகஸ்ை் முன்னாடி, காகலஜ் மானம் கபாகக் கூைாது, கண்டிப் பாகெ்
சொன்னார்.
அங் கக, சபமியும் குமுறிக் சகாண்டிருந்தாள் . அர்ெ்ெனானெ ஆை விைாமல் , அெளுக்குத் தனல
குனினெயும் , அெப் சபைனரயும் ஏற் படுத்த கெண்டும் என்பதால் தான், ப் கராக்ராம் ஒத்தினக
பார்க்கும் சபாழுது கூை, இெள் நைனமாைவில் னல.
தன் சித்தியின் உதவியுைன், பாைனலக் கூை பதிவு செை் து ொங் கிைெள் , ஆப் பகரை்ைரிைம்
சொல் லி, அர்ெ்ெனா சகாடுத்த காசெை் ெரியில் னல என்று சொல் லி அனத ொங் கிவிை்டு, இெளது
காெை்னைக் சகாடுத்தாள் .
அனனத்துப் பாைல் கள் அைங் கிை காசெை்னையும் னகப் பற் றி விை்கைாம் , அகத கெனளயில் ,
அனனத்து நிகழ் ெசி ் களும் குழம் பும் , தானும் சபர்கபார்ம் செை் ததும் ஆயிற் று, என்று முடிவு
செை் திருந்தாள் . ஆனால் , இனையிகலகை அர்ெ்ெனாவின் பாைல் ஒலித்தனத, நம் பகெ
முடிைவில் னல அெளால் .
அெள் அறிைாமல் விை்ை விஷைங் கள் உண்டு, ப்கராக்ராம் குழம் பினாகல, முதலில் , காசெை் எப் படி
மாறிைது என்ற ககள் வி ெரும் , அடுத்தது, ஆப் பகரை்ைர் இெனளத்தான் னக காை்டுொர், அது
இெளுக்கு, எெ் ெளவு சபரிை அெப் சபைனர, தனக்கு ஏற் படுத்தும் என்பனதத்தான் உணராமல்
கபானாள் .
ஆனால் அர்ெ்ெனாகொ, எப் சபாழுது சபமி, பாைல் பதிைெ் சொல் லி அெள் சித்தியிைம் ககை்டு,
அெள் சித்தியும் அந்தப் பாைனல, காகலஜ் பியூனிைம் பதிவு செை் ை ககை்கும் சபாழுகத, அர்ெ்ெனா
பார்த்து, இெள் பாைல் கனள, ெரினெைாகப் பதியும் சபாழுகத, சபமியின் பாதிப் பாைனல, தான்
நைனமாடும் பாைலின் முதல் பாதினை அழித்துவிை்டு, பதிந்து னெத்துக்சகாண்ைாள்
என்பனதத்தான். இன்றும் , ஆப் பகரை்ைரிைம் அெள் காசெை்னைக் சகாடுத்த உைகனகை, அர்ெ்ெனா
சென்று, அெருக்கக சதரிைாமல் மாற் றி னெத்துவிை்டு ெந்துவிை்ைாள் . இப்சபாழுது, சபமியின்
காசெை், அர்ெ்ெனாவிைம் ஒரு ஆதாரமாகெ் சிக்கிக் சகாண்டுள் ளது என்பனதக் கூை அறிைாமல் ,
சபாருமிக் சகாண்டிருந்தாள் . சபமியின் சபாறானம, நாளுக்குநாள் சபருகிக்சகாண்கை சென்றது.
எதற் கு எடுத்தாலும் அர்ெ்ெனாவின்கமல் ென்மத்னத ெளர்த்தாள் . அெளுக்கு, தான்
ெளரகெண்டும் , சிறந்து விளங் க கெண்டும் என்பனதவிை, அர்ெ்ெனாவின் சபைர்
காகலஜில் சகை்டுப் கபாக கெண்டும் , அனனெர் முன்பும் தனல குனிைகெண்டும் , என்பகத
பிரதானமாக இருந்தது. முன்பு, அெனளத் தூண்டிவிை்ை சித்தி கூை, இப்சபாழுது
அெள் சபாறானமனைத் தூண்டிவிைத் கதனெைாை் இருக்கவில் னல. அர்ெ்ெனா செை் யும் ொதாரண
செைல் களில் கூை கதனெகை இல் லாமல் ககாபம் சகாண்ைாள் . மற் றெரிைம் ொதாரணமாகப்
கபசுெனத, பைம் காை்டுெதாகெ்
சொன்னாள் , க்ளாஸில் செைல் படுத்தும் ஐடிைாக்கனள, இசதன்ன பிரமாதம் என்று சொல் லி, ககலி
செை் ொள் , அெனள ஐடிைா ககை்ைால் , அனதயும் செை் ை மாை்ைாள் . இப் படி அனனத்திலும் ,
கதனெகை இல் லாமல் ென்மம் . இன்றும் , அடுத்த பாைல் கள் குழம் பி, நிகழ் ெசி ் கள்
தனைபடும் என்று காத்துக் சகாண்டிருக்க அனதப் கபால் எதுவும் நைக்கவில் னல. அர்ெ்ெனாவின்
நைனங் கள் , னெஷு, ஜுடியின் நாைகம் , வீதி நாைகம் என அனனத்தும்
அருனமைாக, செற் றிகரமாக நனைசபற் றது. அனனெரின் சபற் றெர்களும் , தங் கள்
பிள் னளகனளக் காண ெந்திருந்தார்கள் . திருமணம் முடிந்த பிள் னளகள் , தங் களது கணென்,
பிள் னளகளுைன் ெந்திருந்தார்கள் . ெரும் ொரம் , இரண்ைாம் ெனிக்கிழனம ஆனகைால் ,
ப் கராக்ராம் முடிந்து, வீை்டுக்குெ் செல் பெர்கள் செல் லலாம் , என்று சொல் லி விை்ைார்கள் . ஜுடித்,
ொப் பிைாமல் கூை, அெள் அப் பாவுைன் கிளம் பிவிை்ைாள் . அெளது அம் மா, வீை்னை விை்டு எங் குகம
செல் லமாை்ைார், எனகெ,
என்பனதத்தான்.
இன்றும் , ஆப் பகரை்ைரிைம் அெள் காசெை்னைக் சகாடுத்த உைகனகை, அர்ெ்ெனா சென்று,
அெருக்கக சதரிைாமல் மாற் றி னெத்துவிை்டு ெந்துவிை்ைாள் . இப் சபாழுது, சபமியின் காசெை்,
அர்ெ்ெனாவிைம் ஒரு ஆதாரமாகெ் சிக்கிக் சகாண்டுள் ளது என்பனதக் கூை அறிைாமல் , சபாருமிக்
சகாண்டிருந்தாள் .
சபமியின் சபாறானம, நாளுக்குநாள் சபருகிக்சகாண்கை சென்றது. எதற் கு எடுத்தாலும்
அர்ெ்ெனாவின்கமல் ென்மத்னத ெளர்த்தாள் . அெளுக்கு, தான் ெளரகெண்டும் , சிறந்து விளங் க
கெண்டும் என்பனதவிை, அர்ெ்ெனாவின் சபைர் காகலஜில் சகை்டுப்கபாக கெண்டும் , அனனெர்
முன்பும் தனல குனிைகெண்டும் , என்பகத பிரதானமாக இருந்தது.
முன்பு, அெனளத் தூண்டிவிை்ை சித்தி கூை, இப்சபாழுது அெள் சபாறானமனைத் தூண்டிவிைத்
கதனெைாை் இருக்கவில் னல. அர்ெ்ெனா செை் யும் ொதாரண செைல் களில் கூை கதனெகை
இல் லாமல் ககாபம் சகாண்ைாள் .
மற் றெரிைம் ொதாரணமாகப் கபசுெனத, பைம் காை்டுெதாகெ்
சொன்னாள் , க்ளாஸில் செைல் படுத்தும் ஐடிைாக்கனள, இசதன்ன பிரமாதம் என்று சொல் லி, ககலி
செை் ொள் , அெனள ஐடிைா ககை்ைால் , அனதயும் செை் ை மாை்ைாள் . இப் படி அனனத்திலும் ,
கதனெகை இல் லாமல் ென்மம் .
இன்றும் , அடுத்த பாைல் கள் குழம் பி, நிகழ் ெசி் கள் தனைபடும் என்று காத்துக் சகாண்டிருக்க
அனதப் கபால் எதுவும் நைக்கவில் னல. அர்ெ்ெனாவின் நைனங் கள் , னெஷு, ஜுடியின் நாைகம் , வீதி
நாைகம் என அனனத்தும் அருனமைாக, செற் றிகரமாக நனைசபற் றது.
அனனெரின் சபற் றெர்களும் , தங் கள் பிள் னளகனளக் காண ெந்திருந்தார்கள் . திருமணம் முடிந்த
பிள் னளகள் , தங் களது கணென், பிள் னளகளுைன் ெந்திருந்தார்கள் . ெரும் ொரம் , இரண்ைாம்
ெனிக்கிழனம ஆனகைால் , ப் கராக்ராம் முடிந்து, வீை்டுக்குெ் செல் பெர்கள் செல் லலாம் , என்று
சொல் லி விை்ைார்கள் .
ஜுடித், ொப் பிைாமல் கூை, அெள் அப் பாவுைன் கிளம் பிவிை்ைாள் . அெளது அம் மா, வீை்னை விை்டு
எங் குகம செல் லமாை்ைார், எனகெ,
எப் சபாழுதும் அெளது அப் பா மை்டுகம ெருொர். னெஷு, அர்ெ்ெனானெ அனழத்துக் சகாண்டு,
னமக்ககலிைம் அெனள அறிமுகப் படுத்தி னெத்தாள் . எெ் ெளவு கநரம் தான், கணென் மனனவிக்கு
நடுவில் இருக்க முடியும் , அதிலும் னமக்ககலின் பார்னெ, இெனள வில் லினைப் கபால் பார்க்கத்
துெங் ககெ, னெஷுவிைம் சொல் லிவிை்டுக் கிளம் பிவிை்ைாள் . எனதப் பற் றியும் கைாசிக்காமல் ,
சுற் றிலும் பார்னெனைெ் சுழற் றிைொறு கெடிக்னக பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . கல் லூரியில்
அெளுைன் படிக்கும் கதாழிகள் அனனெருகம, அர்ெ்ெனானெ, தங் கள் குடும் பத்துக்கு
அறிமுகப் படுத்தினெக்க மறக்கவில் னல. சபமியின் பார்னெ, அர்ெ்ெனானெகை சுற் றி ெர,
அர்ெ்ெனாகொ, அனனெரிைமும் கபசிெ் சிரித்தொகற, பார்னெனைெ் சுழலவிை்ைாள் . தூரத்தில்
சபமியின் தாை் ெருெது சதரிந்தது. அெனரக் கண்ைவுைன், தன் தாை் ெருெதாகத்தான்
உணர்ந்தாள் . அதன் காரணம் , சபமியின் தாை் சபமியிைம் கபசும் சபாழுசதல் லாம்
அர்ெ்ெனாவிைமும் கபசிவிடுொர்.
சபமினைப் பார்க்க ெரும் சபாழுது எல் லாம் , அர்ெ்ெனாவிைம் கபொமல் செல் லகெ மாை்ைார்.
சபமியின் ககாபத்னத, அெளது சபாறானம உணர்னெ, சபாறுத்து, அெளுைன் நை்பாக
இருந்து, அெளுக்கு உதவி செை் ைெ்சொல் லி, ககை்டுக் சகாள் ொர். இெரது முகத்துக்காககெ,
அர்ெ்ெனாொல் , சபமியிைம் ககாபப் பைகெ முடிெதில் னல. எப் சபாழுதும் , சபமினை
அெர் பார்த்ததும் , கை்டிப் பிடித்து முத்தமிடுொர். அந்த செை் னக, அர்ெ்ெனாவுக்கு மிகவும்
பிடிக்கும் . சில கநரம் , அர்ெ்ெனானெப் பார்த்தால் , தன் கதாகளாடு அனணத்துக் சகாள் ொர். தன்
தானைவிை அதிகமாக அன்புகாை்டும் ஒரு தாை் ,என்று நினனத்துக் சகாண்கை , அெரிைம்
கெகமாகெ் சென்றாள் . “அம் மா.............”, இெள் அனழத்த அகத கநரம் , சபமியும் அனழத்தொறு
அெனர சநருங் கி அனணத்து முத்தமிை்ைாள் . சபமியின் தாை் , அர்ெ்ெனானெப் பார்த்துவிை்டு,
“ொம் மா........”, ொஞ் னெைாக அனழத்து, அெனளயும் அனணக்கக் னகனை நீ ை்டினார். அெர்
னககளுக்குள் அனைக்கலமாகப் கபான அந்த
எப் சபாழுதும் அெளது அப் பா மை்டுகம ெருொர். னெஷு, அர்ெ்ெனானெ அனழத்துக் சகாண்டு,
னமக்ககலிைம் அெனள அறிமுகப் படுத்தி னெத்தாள் . எெ் ெளவு கநரம் தான், கணென் மனனவிக்கு
நடுவில் இருக்க முடியும் , அதிலும் னமக்ககலின் பார்னெ, இெனள வில் லினைப் கபால் பார்க்கத்
துெங் ககெ, னெஷுவிைம் சொல் லிவிை்டுக் கிளம் பிவிை்ைாள் .
எனதப் பற் றியும் கைாசிக்காமல் , சுற் றிலும் பார்னெனைெ் சுழற் றிைொறு கெடிக்னக பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தாள் . கல் லூரியில் அெளுைன் படிக்கும் கதாழிகள் அனனெருகம, அர்ெ்ெனானெ,
தங் கள் குடும் பத்துக்கு அறிமுகப் படுத்தினெக்க மறக்கவில் னல.
சபமியின் பார்னெ, அர்ெ்ெனானெகை சுற் றி ெர, அர்ெ்ெனாகொ, அனனெரிைமும் கபசிெ்
சிரித்தொகற, பார்னெனைெ் சுழலவிை்ைாள் . தூரத்தில் சபமியின் தாை் ெருெது சதரிந்தது.
அெனரக் கண்ைவுைன், தன் தாை் ெருெதாகத்தான் உணர்ந்தாள் .
அதன் காரணம் , சபமியின் தாை் சபமியிைம் கபசும் சபாழுசதல் லாம் அர்ெ்ெனாவிைமும்
கபசிவிடுொர்.
சபமினைப் பார்க்க ெரும் சபாழுது எல் லாம் , அர்ெ்ெனாவிைம் கபொமல் செல் லகெ மாை்ைார்.
சபமியின் ககாபத்னத, அெளது சபாறானம உணர்னெ, சபாறுத்து, அெளுைன் நை்பாக இருந்து,
அெளுக்கு உதவி செை் ைெ்சொல் லி, ககை்டுக் சகாள் ொர்.
இெரது முகத்துக்காககெ, அர்ெ்ெனாொல் , சபமியிைம் ககாபப் பைகெ முடிெதில் னல. எப் சபாழுதும் ,
சபமினை அெர் பார்த்ததும் , கை்டிப் பிடித்து முத்தமிடுொர். அந்த செை் னக, அர்ெ்ெனாவுக்கு
மிகவும் பிடிக்கும் .
சில கநரம் , அர்ெ்ெனானெப் பார்த்தால் , தன் கதாகளாடு அனணத்துக் சகாள் ொர். தன் தானைவிை
அதிகமாக அன்புகாை்டும் ஒரு தாை் ,என்று நினனத்துக் சகாண்கை , அெரிைம் கெகமாகெ்
சென்றாள் .அம் மா............., இெள் அனழத்த அகத கநரம் , சபமியும் அனழத்தொறு அெனர சநருங் கி
அனணத்து முத்தமிை்ைாள் .
சபமியின் தாை் , அர்ெ்ெனானெப் பார்த்துவிை்டு,ொம் மா........, ொஞ் னெைாக அனழத்து, அெனளயும்
அனணக்கக் னகனை நீ ை்டினார். அெர் னககளுக்குள் அனைக்கலமாகப் கபான அந்த
நிமிைம் , “அம் மா, இது நம் ம குடும் ப ெழக்கம் , அெ ஒண்ணும் நம் ம குடும் பம் இல் னல. அனதவிை,
கிை்ைத்தை்ை அெ ஒரு அனானத மாதிரி, நீ ங் க எதுக்கு இப் படிெ் செை் யிறீங் க?”, அெர்
னகனைப் பிடித்துத் தடுத்து, அர்ெ்ெனானெக் ககெலமாகப் பார்த்து சிரித்தாள் . எெ்சினலக் காறி,
தன் முகத்தில் உமிழ் ந்ததுகபால் உணர்ந்தாள் அர்ெ்ெனா. “சபமி, ெர ெர நீ ராை்ெசி மாதிரி
மாறிை்கை ொற, அெ உன்கனாை ப் ரண்ை், இப்படி நாக்கில் நரம் பில் லாம கபொகத. அெ்சு, நீ
ொம் மா.......”, அகிலா அெர்களின் கண்டிப் னபகைா, ெமாதானத்னதகைா கெனிக்காமல் , கலங் கிை
தன் கண்கனள மனறத்துவிை்டு, திரும் பி நைந்தாள் அர்ெ்ெனா. கிை்ைத்தை்ை, தான் அனானததான்,
அனனெரும் இருந்தாலும் அந்த நினலயில் இருப் பெள் தான். ஆனால் அனத தன்
கதாழி அனனெரின் முன்னால் சொல் லிக் காை்டுெனத, அெமானமாக உணர்ந்தாள் . கலங் கும்
கண்கனள அைக்க ெழியில் லாமல் , ோலுக்குள் நுனழந்தாள் . ோலின் ஓரத்தில் , பப் கப முனறயில்
உணவு ெழங் கப் பை்டுக்
சகாண்டு இருந்தது. அதன் ஓரத்தில் இருந்த இருக்னகயில் சென்று அமரப் கபானாள் . அந்த கநரம் ,
அங் கக ெந்தாள் வீணா. “அெ்சு, ஏற் கனகெ பிளான் பண்ணியிருந்த மாதிரி, அந்த இன்னினெ
நிகழ் ெசி
் க்கு எல் லாம் சரடி பண்ணிை்கைன். ைானர முதல் ல பாைெ் சொல் லுறது?”, அெள் ககை்க
ககை்க, என்னகமா புதிதாகக் ககை்பனதகபால் , அெனள இனமக்க மறந்து
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . “அெ்சு, என்ன... உைம் பு ெரியில் னலைா? தனல
ெலிக்குதா? ப் கராக்ரானம கெண்ணா கான்செல் பண்ணிைொ?”, அக்கனறைாகக்
ககை்ைாள் . நான்கு சேௌசில் , ஒரு சேௌசின் தனலவி, தன் கபாை்டி அணியில் இருப் பெள் ,
அெளுக்கு இருக்கும் , சின்ன மனிதாபிமானம் கூை, தன் கதாழி என்று
நினனத்தெளிைம் , இல் லாமல் கபானனத நினனத்து, இன்னும் ெருந்தினாள் . “அெ்சு, ஆர் யூ ஓகக?”,
ககை்ைொறு, அெள் தனலயில் னகனை னெத்து சூடு எதுவும் இருக்கிறதா என்று
பார்த்தாள் . அெளது சதாடுனகயில் தன்னன மீை்ைாள் . வீணா, தண்ணீர ்
நிமிைம் ,அம் மா, இது நம் ம குடும் ப ெழக்கம் , அெ ஒண்ணும் நம் ம குடும் பம் இல் னல. அனதவிை,
கிை்ைத்தை்ை அெ ஒரு அனானத மாதிரி, நீ ங் க எதுக்கு இப் படிெ் செை் யிறீங் க?, அெர் னகனைப்
பிடித்துத் தடுத்து, அர்ெ்ெனானெக் ககெலமாகப் பார்த்து சிரித்தாள் .
எெ்சினலக் காறி, தன் முகத்தில் உமிழ் ந்ததுகபால் உணர்ந்தாள் அர்ெ்ெனா.சபமி, ெர ெர நீ ராை்ெசி
மாதிரி மாறிை்கை ொற, அெ உன்கனாை ப் ரண்ை், இப் படி நாக்கில் நரம் பில் லாம கபொகத. அெ்சு, நீ
ொம் மா......., அகிலா அெர்களின் கண்டிப் னபகைா, ெமாதானத்னதகைா கெனிக்காமல் , கலங் கிை
தன் கண்கனள மனறத்துவிை்டு, திரும் பி நைந்தாள் அர்ெ்ெனா.
கிை்ைத்தை்ை, தான் அனானததான், அனனெரும் இருந்தாலும் அந்த நினலயில் இருப் பெள் தான்.
ஆனால் அனத தன் கதாழி அனனெரின் முன்னால் சொல் லிக் காை்டுெனத, அெமானமாக
உணர்ந்தாள் . கலங் கும் கண்கனள அைக்க ெழியில் லாமல் , ோலுக்குள் நுனழந்தாள் .
ோலின் ஓரத்தில் , பப் கப முனறயில் உணவு ெழங் கப் பை்டுக்
சகாண்டு இருந்தது. அதன் ஓரத்தில் இருந்த இருக்னகயில் சென்று அமரப் கபானாள் . அந்த கநரம் ,
அங் கக ெந்தாள் வீணா.அெ்சு, ஏற் கனகெ பிளான் பண்ணியிருந்த மாதிரி, அந்த இன்னினெ
நிகழ் ெசி் க்கு எல் லாம் சரடி பண்ணிை்கைன். ைானர முதல் ல பாைெ் சொல் லுறது?, அெள் ககை்க
ககை்க, என்னகமா புதிதாகக் ககை்பனதகபால் , அெனள இனமக்க மறந்து பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தாள் .
அெ்சு, என்ன... உைம் பு ெரியில் னலைா? தனல ெலிக்குதா? ப் கராக்ரானம கெண்ணா கான்செல்
பண்ணிைொ?, அக்கனறைாகக் ககை்ைாள் .
நான்கு சேௌசில் , ஒரு சேௌசின் தனலவி, தன் கபாை்டி அணியில் இருப் பெள் , அெளுக்கு
இருக்கும் , சின்ன மனிதாபிமானம் கூை, தன் கதாழி என்று நினனத்தெளிைம் , இல் லாமல்
கபானனத நினனத்து, இன்னும் ெருந்தினாள் .
அெ்சு, ஆர் யூ ஓகக?, ககை்ைொறு, அெள் தனலயில் னகனை னெத்து சூடு எதுவும் இருக்கிறதா என்று
பார்த்தாள் .
அெளது சதாடுனகயில் தன்னன மீை்ைாள் . வீணா, தண்ணீர ்
பாை்டினலக் சகாண்டுெந்து சகாடுக்க, கெகமாக அனத அருந்தினாள் . வீணா தன் பதினல
எதிர்பார்த்துக் காத்திருப் பனத உணர்ந்தெள் , “ைா ஐ’ம் ஓகக, ொைா நாம கபாகலாம் ”,
அெனள அனழத்துக்சகாண்டு கமனைக்குெ் சென்றாள் . “அெ்சு, நிஜம் மாகெ உன்கிை்கை எதுகொ
மிஸ் ஆகுது”, கெனலைாகெ் சொன்னாள் வீணா. “கண்டுபுடிெ்சுை்கைன்..........., இதுதாகன...........”,
இதனழக் காதுெனர இழுத்து னெத்து சிரித்தொறு, அெள் முதுகில் னக சகாடுத்து, கமனைக்குத்
தள் ளிக்சகாண்டு கபானாள் . “அெ்சு.........., யூ ஆர் ஆெம் (awesome).........., இதுதான் மிஸ் ஆெ்சு”,
சிரித்தொகற, அெளது செை் னகக்கு இனெந்து சென்றாள் . கமனைகைறினாள் அர்ெ்ெனா............, தன்
மன உனளெ்ெலுக்காக, சபாறுப் பில் இருந்து விலக முடிைாகத, னமக் முன்னால் நின் றாள் . “ோை்
ப் ரண்ை்ஸ், உங் க எல் கலானரயும் , அெ் ெளவு சீக்கிரம் விை, நாங் க தைாரா இல் னல, உங் கள்
அனனெனரயும் , பாைல் பாடி மகிழ னெக்க, நீ ங் க சதால் னலன்னு நினனெ்ொல் , நான் எதுவும்
செை் ை முடிைாது. நம் கல் லூரியின் பாைல் குழு
இங் கக ெந்திருக்கிகறாம் . ககை்டு மகிழுங் கள் ”, சொல் லிவிை்டு விலக, பாைல் நிகழ் ெசி ்
துெங் கிைது. இெர்கள் பாடும் பாைல் களின் BGM அனனத்தும் , ஒரு சிடி யில் பதிைப் பை்டு,
ஓைவிைப் பை, திறனமைானெர்கள் பாைத் துெங் கினார்கள் . இங் கக பாைல் பாைத் துெங் ககெ,
செளியில் இருந்த அனனெருகம ோலில் குழுமத் துெங் கினர். னெஷு கெகமாக ெந்து
அர்ெ்ெனானெத் கதை, அர்ெ்ெனா, கமனையில் இருந்கத அெனளப் பார்த்துக் கண்னணெ்
சிமிை்டி சிரித்தாள் . ‘மெகள, நீ பாடுன சகான்னுடுகென்’, பார்னெைாகல மிரை்டினாள் . அது
புரிந்தது என்பதுகபால் , கண்கனளெ் சிமிை்டி சிரித்தாள் .ஆனாலும் , அதில் குறும் பு மருந்துக்கும்
இல் னல. அர்ெ்ெனாவின் கெனல முகத்னத, சநாடியில் உணர்ந்தாள் னெஷு, ஆனால் , கணெனன
விை்டுெ் செல் லவும் முடிைாமல் , பார்னெைாகல என்னசென்று ககை்க, அர்ெ்ெனாவும் ஒன்றுமில் னல
என்பதுகபால் தனலனை ஆை்டினாள் . னெஷு, இங் கக ொ என்று அனழக்க, முடிைாது
என்பதுகபால்
பாை்டினலக் சகாண்டுெந்து சகாடுக்க, கெகமாக அனத அருந்தினாள் . வீணா தன் பதினல
எதிர்பார்த்துக் காத்திருப் பனத உணர்ந்தெள் ,ைா ஐ’ம் ஓகக, ொைா நாம கபாகலாம் , அெனள
அனழத்துக்சகாண்டு கமனைக்குெ் சென்றாள் .
அெ்சு, நிஜம் மாகெ உன்கிை்கை எதுகொ மிஸ் ஆகுது, கெனலைாகெ் சொன்னாள் வீணா.
கண்டுபுடிெ்சுை்கைன்..........., இதுதாகன..........., இதனழக் காதுெனர இழுத்து னெத்து சிரித்தொறு,
அெள் முதுகில் னக சகாடுத்து, கமனைக்குத் தள் ளிக்சகாண்டு கபானாள் .
அெ்சு.........., யூ ஆர் ஆெம் (awesome).........., இதுதான் மிஸ் ஆெ்சு, சிரித்தொகற, அெளது செை் னகக்கு
இனெந்து சென்றாள் .
கமனைகைறினாள் அர்ெ்ெனா............, தன் மன உனளெ்ெலுக்காக, சபாறுப் பில் இருந்து விலக
முடிைாகத, னமக் முன்னால் நின் றாள் . "ோை் ப் ரண்ை்ஸ், உங் க எல் கலானரயும் , அெ் ெளவு
சீக்கிரம் விை, நாங் க தைாரா இல் னல, உங் கள் அனனெனரயும் , பாைல் பாடி மகிழ னெக்க, நீ ங் க
சதால் னலன்னு நினனெ்ொல் , நான் எதுவும் செை் ை முடிைாது. நம் கல் லூரியின் பாைல் குழு
இங் கக ெந்திருக்கிகறாம் . ககை்டு மகிழுங் கள் ", சொல் லிவிை்டு விலக, பாைல் நிகழ் ெசி ் துெங் கிைது.
இெர்கள் பாடும் பாைல் களின் BGM அனனத்தும் , ஒரு சிடி யில் பதிைப் பை்டு, ஓைவிைப் பை,
திறனமைானெர்கள் பாைத் துெங் கினார்கள் . இங் கக பாைல் பாைத் துெங் ககெ, செளியில் இருந்த
அனனெருகம ோலில் குழுமத் துெங் கினர்.
னெஷு கெகமாக ெந்து அர்ெ்ெனானெத் கதை, அர்ெ்ெனா, கமனையில் இருந்கத அெனளப்
பார்த்துக் கண்னணெ் சிமிை்டி சிரித்தாள் . ‘மெகள, நீ பாடுன சகான்னுடுகென்’, பார்னெைாகல
மிரை்டினாள் .
அது புரிந்தது என்பதுகபால் , கண்கனளெ் சிமிை்டி சிரித்தாள் .ஆனாலும் , அதில் குறும் பு
மருந்துக்கும் இல் னல. அர்ெ்ெனாவின் கெனல முகத்னத, சநாடியில் உணர்ந்தாள் னெஷு,
ஆனால் , கணெனன விை்டுெ் செல் லவும் முடிைாமல் , பார்னெைாகல என்னசென்று ககை்க,
அர்ெ்ெனாவும் ஒன்றுமில் னல என்பதுகபால் தனலனை ஆை்டினாள் .
னெஷு, இங் கக ொ என்று அனழக்க, முடிைாது என்பதுகபால்
தனலனை இைம் ெலமாக அனெத்தாள் . “அடுத்தப் பாைனல பாடுபெர், நம் கல் லூரியின், மின்மினி
அர்ெ்ெனா”, வீணா அறிவிக்க, கரககாஷம் ோனலகை அதிர னெத்தது. அனதவிை, இெள் என்னப்
பாைனலப் பாடுொள் என்று, அெனளப் பற் றி சதரிந்த, ஒரு கூை்ைகம இனமக்க மறந்து பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தது. அர்ெ்ெனா னமக் முன்னால் நின்றாள் . BGM ஒலிக்கத் துெங் கிைது. பூ மீது
யாசன பூெலிசய தாங் குலமா தீ மீது வீசண லபாய் விழுந் தால் பாடுலமா லபா என்று
னைான்னால் ெரும் நிசனவும் லபாகுலமா லபாராடும் அன்பில் அட ஏன்தான்
காயலமா கண்ணீர் கவிசதகள் இந் தக் கண்கள் எழுதுலத கவிசத ெரிகளால் எந் தன் கன்னம்
நிசறயுலத இசலகள் உதிர்ெதால் கிசளயும் சுசமகள் கூடுலத உதிரும் இசலகலளா மறந் து
காற் றில் லபாகுலத பூ மீது யாசன பூெலிசய தாங் குலமா தீ மீது வீசண லபாய் விழுந் தால்
பாடுலமா
உசடத்துப் பார்க்கும் இதயம் உனது பசடத்து பார்ப்பசத அறியாலத குளத்தில் விழுந் து
னதரிக் கும் நிலவு நிஜத்தில் உலகத்தில் உசடயாலத... உசடயாலத.......... உசடத்துப் பார்க்கும்
இதயம் உனது பசடத்து பார்ப்பசத அறியாலத குளத்தில் விழுந் து னதரிக் கும்
நிலவு நிஜத்தில் உலகத்தில் உசடயாலத காதல் லபாலலெ லநாயும் னெள் சளலய யாவும்
உண்சம தாலன இசத காலம் காலமாய் பலரும் னைால் லியும் லகட்கவில் சல நாலன பூ மீது
யாசன பூெலிசய தாங் குலமா தீ மீது வீசண லபாய் விழுந் தால் பாடுலமா விலகும் லபாது
னநருங் கும் காதல் அருகில் லபானால் விலகிடுலமா விலங் கு மாட்டி சிசறயில்
பூட்டி விருப் பம் லபால் அது ெலி தருலமா...ஆ..ஆ..ஆ..ஆ...
தனலனை இைம் ெலமாக அனெத்தாள் .அடுத்தப் பாைனல பாடுபெர், நம் கல் லூரியின், மின்மினி
அர்ெ்ெனா, வீணா அறிவிக்க, கரககாஷம் ோனலகை அதிர னெத்தது.
அனதவிை, இெள் என்னப் பாைனலப் பாடுொள் என்று, அெனளப் பற் றி சதரிந்த, ஒரு கூை்ைகம
இனமக்க மறந்து பார்த்துக் சகாண்டிருந்தது. அர்ெ்ெனா னமக் முன்னால் நின்றாள் . BGM ஒலிக்கத்
துெங் கிைது.
பூ மீது யாசன பூெலிசய தாங் குலமா
தீ மீது வீசண லபாய் விழுந் தால் பாடுலமா
லபா என்று னைான்னால் ெரும் நிசனவும் லபாகுலமா
லபாராடும் அன்பில் அட ஏன்தான் காயலமா
கண்ணீர் கவிசதகள் இந் தக் கண்கள் எழுதுலத
கவிசத ெரிகளால் எந் தன் கன்னம் நிசறயுலத
இசலகள் உதிர்ெதால் கிசளயும் சுசமகள் கூடுலத
உதிரும் இசலகலளா மறந் து காற் றில் லபாகுலத
பூ மீது யாசன பூெலிசய தாங் குலமா
தீ மீது வீசண லபாய் விழுந் தால் பாடுலமா
உசடத்துப் பார்க்கும் இதயம் உனது
பசடத்து பார்ப்பசத அறியாலத
குளத்தில் விழுந் து னதரிக் கும் நிலவு
நிஜத்தில் உலகத்தில் உசடயாலத... உசடயாலத..........
உசடத்துப் பார்க்கும் இதயம் உனது
பசடத்து பார்ப்பசத அறியாலத
குளத்தில் விழுந் து னதரிக் கும் நிலவு
நிஜத்தில் உலகத்தில் உசடயாலத
காதல் லபாலலெ லநாயும் னெள் சளலய
யாவும் உண்சம தாலன
இசத காலம் காலமாய் பலரும் னைால் லியும்
லகட்கவில் சல நாலன
பூ மீது யாசன பூெலிசய தாங் குலமா
தீ மீது வீசண லபாய் விழுந் தால் பாடுலமா
விலகும் லபாது னநருங் கும் காதல்
அருகில் லபானால் விலகிடுலமா
விலங் கு மாட்டி சிசறயில் பூட்டி
விருப் பம் லபால் அது ெலி தருலமா...ஆ..ஆ..ஆ..ஆ...
விலகும் லபாது னநருங் கும் காதல் அருகில் லபானால் விலகிடுலமா விலங் கு மாட்டி சிசறயில்
பூட்டி விருப் பம் லபால் அது ெலி தருலமா லெறு லெனறன நிசனவு லபாசகயில் காதல்
னகாள் ளுதல் பாெம் அது லைரும் ெசரயிலல யாரும் துசணயில் லல ஆதி கால ைாபம் . பூ மீது
யாசன பூெலிசய தாங் குலமா தீ மீது வீசண லபாய் விழுந் தால் பாடுலமா லபா என்று
னைான்னால் ெரும் நிசனவும் லபாகுலமா லபாராடும் அன்பில் அட ஏந் தான்
காயலமா கண்ணீர் கவிசதகள் இந் தக் கண்கள் எழுதுலத கவிசத ெரிகளால் எந் தன் கன்னம்
நிசறயுலத இசலகள் உதிர்ெதால் கிசளயும் சுசமகள் கூடுலத உதிரும் இசலகலளா மறந் து
காற் றில் லபாகுலத பூ மீது யாசன பூெலிசய தாங் குலமா தீ மீது வீசண லபாய் விழுந் தால்
பாடுலமா
மால் குடி சுபாவின் குரனல, அெ்சுப் பிெகாமல் , அப்படிகை குரலில் சகாண்டுெந்து, பாைனலப் பாடி
முடித்தாள் அர்ெ்ெனா. அர்ெ்ெனாவிைமிருந்து, ஒரு ககலிைான பாைனலகைா, வில் லங் கமான
பாைனலகைா, எதிர்பார்த்து அனனெரும் காத்திருக்க, இப் படி ஒரு பாைனல, ைாருகம
அங் கக எதிர்பார்க்கவில் னல. னகதை்ைக்கூை மறந்து, உனறந்துகபாை் இருந்தது அரங் கம் . ஆனால் ,
பாைல் , பாடி முடித்து, ஒரு சநாடி கூை கமனையில் தாமதிக்காமல் , செளிகைறினாள் அர்ெ்ெனா.
எப் சபாழுதுகம, அந்தப் பாைலில் ஒளிந்திருக்கும் ெலி, அெனள உலுக்கும் . இன்று, அெள் இருந்த
மனநினலயில் , பாடிை பாைலின் ெரிகளும் , அதன் கனமும் , தன்னன அழுத்துெனத உணர்ந்தாள் .
பின் கை்டின் ெழிைாக, படிகளில் இறங் கி இருை்டில் மனறை முைன்றாள் . அதற் கு முன்கப, கனைசி
படிகளில் அெனள ெழிமறித்த அந்த உருெம் , அெனள இருை்டுக்குள் , அெள் னகனைப்
பிடித்து இழுத்துெ் சென்றது. இதுகெ கெறு கநரமாக இருந்திருந்தால் , அெனன ஒரு ெழி
விலகும் லபாது னநருங் கும் காதல்
அருகில் லபானால் விலகிடுலமா
விலங் கு மாட்டி சிசறயில் பூட்டி
விருப் பம் லபால் அது ெலி தருலமா
லெறு லெனறன நிசனவு லபாசகயில்
காதல் னகாள் ளுதல் பாெம்
அது லைரும் ெசரயிலல யாரும் துசணயில் லல
ஆதி கால ைாபம் .
பூ மீது யாசன பூெலிசய தாங் குலமா
தீ மீது வீசண லபாய் விழுந் தால் பாடுலமா
லபா என்று னைான்னால் ெரும் நிசனவும் லபாகுலமா
லபாராடும் அன்பில் அட ஏந் தான் காயலமா
கண்ணீர் கவிசதகள் இந் தக் கண்கள் எழுதுலத
கவிசத ெரிகளால் எந் தன் கன்னம் நிசறயுலத
இசலகள் உதிர்ெதால் கிசளயும் சுசமகள் கூடுலத
உதிரும் இசலகலளா மறந் து காற் றில் லபாகுலத
பூ மீது யாசன பூெலிசய தாங் குலமா
தீ மீது வீசண லபாய் விழுந் தால் பாடுலமா
மால் குடி சுபாவின் குரனல, அெ்சுப் பிெகாமல் , அப்படிகை குரலில் சகாண்டுெந்து, பாைனலப் பாடி
முடித்தாள் அர்ெ்ெனா. அர்ெ்ெனாவிைமிருந்து, ஒரு ககலிைான பாைனலகைா, வில் லங் கமான
பாைனலகைா, எதிர்பார்த்து அனனெரும் காத்திருக்க, இப் படி ஒரு பாைனல, ைாருகம அங் கக
எதிர்பார்க்கவில் னல.
னகதை்ைக்கூை மறந்து, உனறந்துகபாை் இருந்தது அரங் கம் . ஆனால் , பாைல் , பாடி முடித்து, ஒரு
சநாடி கூை கமனையில் தாமதிக்காமல் , செளிகைறினாள் அர்ெ்ெனா. எப் சபாழுதுகம, அந்தப்
பாைலில் ஒளிந்திருக்கும் ெலி, அெனள உலுக்கும் .
இன்று, அெள் இருந்த மனநினலயில் , பாடிை பாைலின் ெரிகளும் , அதன் கனமும் , தன்னன
அழுத்துெனத உணர்ந்தாள் . பின் கை்டின் ெழிைாக, படிகளில் இறங் கி இருை்டில் மனறை
முைன்றாள் . அதற் கு முன்கப, கனைசி படிகளில் அெனள ெழிமறித்த அந்த உருெம் , அெனள
இருை்டுக்குள் , அெள் னகனைப் பிடித்து இழுத்துெ் சென்றது.
இதுகெ கெறு கநரமாக இருந்திருந்தால் , அெனன ஒரு ெழி
செை் திருப் பாள் . ஆனால் மனனத உருக்கும் ெலியில் எதுவுகம சிந்திக்க மறுத்தது மூனள. சென்ற
கெகத்தில் , அெனளத் தன் சநஞ் கொடு இறுக கை்டிக் சகாண்ைான் கபை்ரிக். கதகம் குலுங் காமல்
கண்ணீர ் உகுக்கமுடியும் , என்பனத நிரூபித்துக் சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. அென் முதுகில்
னக சகாடுத்து, இன்னும் , இன்னும் அென் சநஞ் சில் புனதந்தாள் . தன் சநஞ் சில் ஈரத்னத உணர்ந்த
பிறகுதான், அெள் அழுெனத உணர்ந்தான். “ெனா, இப் கபா எதுக்கு இப் படி ஒரு பாை்டு?
என்ன நைந்துது சொல் லு?”, அெள் அழுனகயின் காரணம் புரிைாமல் , அெள் அழுெனதத் தாங் கவும்
முடிைாமல் , தழுதழுத்தது அென் குரல் . “ஏண்ைா இெ் ெளவு கலை்ைா ெந்த? ஏன், ெர
மாை்கைன்னு என்கிை்கை சபாை் சொன்ன? என்னன ஏண்ைா தனிைா விை்ை? நீ இருக்கும் கபாது,
என்னன ஏண்ைா அனானதன்னு சொல் ல விை்ை?”, ஒெ் சொரு ககள் விக்கும் அென் முதுகில்
குத்தினாள் . “உன்னன ைார் அனானதன்னு சொன்னது? நீ ஒண்ணும் ைாரும் இல் லாதெ
கினைைாது”, ககாபமாகெ் சொன்னான்.
“எல் கலாரும் இருக்காங் க, ைாரும் எனக்குன்னு கினைைாது. இப் கபா நீ கூைத்தான்”, அெனன
உதறிெ் செல் ல முைன்றாள் . “நான் என்னைா...........? இப் கபாகெ ொ, நாம
கல் ைாணம் செஞ் சுக்கலாம் ”, அெனள இன்னும் இறுக அனணத்துக் சகாண்ைான். “ஒண்ணும்
கெண்ைாம் ..........., எனக்கு ைாரும் கெண்ைாம் ... கபாைா........”, கண்ணீனர மனறக்க முைன்று
கதாற் றாள் . அெனது ெமாதானங் கள் எதுவும் , அெளிைம் எடுபைவில் னல. எதுவும் செை் ைமுடிைாத
தன் நினலனை, அெகன செறுத்தான். அெனள எப் படிெ் ெமாதானம் செை் ைசென்றும்
சதரிைவில் னல. “ொரி ெனா........”, சொன்னொறு, அெள் இதழ் கனள
கெ் விக் சகாண்ைான். “எதுக்...........”, அெள் ககள் வி பாதியிகலகை கனரந்தது. முதலில் தினகத்து,
விழிகனள அகல விரித்தெள் , பின் னர் விழி மூடி, அென் இதழ் தீண்ைலில் கனரந்தாள் . கால் கள்
பலமிழக்ககெ அென் கழுத்னத கை்டிக் சகாண்ைாள் .
செை் திருப் பாள் . ஆனால் மனனத உருக்கும் ெலியில் எதுவுகம சிந்திக்க மறுத்தது மூனள. சென்ற
கெகத்தில் , அெனளத் தன் சநஞ் கொடு இறுக கை்டிக் சகாண்ைான் கபை்ரிக்.
கதகம் குலுங் காமல் கண்ணீர ் உகுக்கமுடியும் , என்பனத நிரூபித்துக் சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா.
அென் முதுகில் னக சகாடுத்து, இன்னும் , இன்னும் அென் சநஞ் சில் புனதந்தாள் . தன் சநஞ் சில்
ஈரத்னத உணர்ந்த பிறகுதான், அெள் அழுெனத உணர்ந்தான்.ெனா, இப் கபா எதுக்கு இப் படி ஒரு
பாை்டு? என்ன நைந்துது சொல் லு?, அெள் அழுனகயின் காரணம் புரிைாமல் , அெள் அழுெனதத்
தாங் கவும் முடிைாமல் , தழுதழுத்தது அென் குரல் .
ஏண்ைா இெ் ெளவு கலை்ைா ெந்த? ஏன், ெர மாை்கைன்னு என்கிை்கை சபாை் சொன்ன? என்னன
ஏண்ைா தனிைா விை்ை? நீ இருக்கும் கபாது, என்னன ஏண்ைா அனானதன்னு சொல் ல விை்ை?,
ஒெ் சொரு ககள் விக்கும் அென் முதுகில் குத்தினாள் .
உன்னன ைார் அனானதன்னு சொன்னது? நீ ஒண்ணும் ைாரும் இல் லாதெ கினைைாது, ககாபமாகெ்
சொன்னான்.
எல் கலாரும் இருக்காங் க, ைாரும் எனக்குன்னு கினைைாது. இப் கபா நீ கூைத்தான், அெனன உதறிெ்
செல் ல முைன்றாள் .
நான் என்னைா...........? இப் கபாகெ ொ, நாம கல் ைாணம் செஞ் சுக்கலாம் , அெனள இன்னும் இறுக
அனணத்துக் சகாண்ைான்.
ஒண்ணும் கெண்ைாம் ..........., எனக்கு ைாரும் கெண்ைாம் ... கபாைா........, கண்ணீனர மனறக்க முைன்று
கதாற் றாள் .
அெனது ெமாதானங் கள் எதுவும் , அெளிைம் எடுபைவில் னல. எதுவும் செை் ைமுடிைாத தன்
நினலனை, அெகன செறுத்தான். அெனள எப் படிெ் ெமாதானம் செை் ைசென்றும்
சதரிைவில் னல.ொரி ெனா........, சொன்னொறு, அெள் இதழ் கனள கெ் விக் சகாண்ைான்.
எதுக்..........., அெள் ககள் வி பாதியிகலகை கனரந்தது. முதலில் தினகத்து, விழிகனள அகல
விரித்தெள் , பின் னர் விழி மூடி, அென் இதழ் தீண்ைலில் கனரந்தாள் . கால் கள் பலமிழக்ககெ அென்
கழுத்னத கை்டிக் சகாண்ைாள் .
உனலக்களமான உள் ளத்னதக் குளிர்விக்க, அென் இதழமுதம் மிகவும் கதனெைாக இருந்தது.
இதைத்தில் இருந்த ெலி, இப் சபாழுது காணாமல் கபாயிருந்தது. அந்த இைத்தில் , தித்திப் பாை் ஒரு
உணர்வு, அெனனவிை்டு விலகக்கூைத் கதான்றாமல் , அென் முதுகில் னகனை இறுக்கி,
அெகனாடு இன்னும் புனதை முைன்றாள் . தன் சநஞ் சில் உணரும் , அெள் இதைத் துடிப் பு
சீராகும் ெனர, அெள் இதனழவிை்டுப் பிரிைவில் னல அென். தங் கனள மறந்து, தன் கெனலனை
மறந்து, தனி உலகில் ெஞ் ெரித்தனர். அெர்களது கமான நினலனை, கனலக்கசென்கற
ஒலித்தது ஸ்சைல் லாவின் குரல் . “கபை்ரிக்.............”, ஸ்சைல் லாவின் குரலில் பதறி விலகினர்
இருெரும் .
உனலக்களமான உள் ளத்னதக் குளிர்விக்க, அென் இதழமுதம் மிகவும் கதனெைாக இருந்தது.
இதைத்தில் இருந்த ெலி, இப் சபாழுது காணாமல் கபாயிருந்தது. அந்த இைத்தில் , தித்திப் பாை் ஒரு
உணர்வு, அெனனவிை்டு விலகக்கூைத் கதான்றாமல் , அென் முதுகில் னகனை இறுக்கி, அெகனாடு
இன்னும் புனதை முைன்றாள் .
தன் சநஞ் சில் உணரும் , அெள் இதைத் துடிப் பு சீராகும் ெனர, அெள் இதனழவிை்டுப் பிரிைவில் னல
அென். தங் கனள மறந்து, தன் கெனலனை மறந்து, தனி உலகில் ெஞ் ெரித்தனர்.
அெர்களது கமான நினலனை, கனலக்கசென்கற ஒலித்தது ஸ்சைல் லாவின் குரல் .கபை்ரிக்.............,
ஸ்சைல் லாவின் குரலில் பதறி விலகினர் இருெரும் .
பகுதி - 25 இதயத்துக் கு னநருக் கமான நீ என் ொழ் க் சகயிலும் னநருக் கமாய் .... உலகத்சதலய
னென்ற உணர்வு இறுகக் கட்டிக்னகாள் என்சன அணுெணுொக ரசிக் க
விரும் புகிலறன் ொழ் க் சகசய.............
உன்னுடன்................. ஸ்சைல் லாவின் குரலில் பதறி விலகினர் இருெரும் . “கைை் ..... கபாெ்சு.....
சரண்டுகபரும் சிக்குகனாம் , ஏற் கனகெ அெங் க, என்னனப் பார்க்கும் பார்னெயிகலகை
எரிப் பாங் க, இதில் , உன்கூை தனிைா இருக்குறனதப் பார்த்தால் அெ் ெளவுதான். கபாெ்சு
கபாெ்சு..........”, னகனை உதறிக்சகாண்டு குதித்தாள் . “இப் கபா எதுக்கு கதனெயில் லாமல்
எகமாஷனல் ஆகுற?”, திைமாகக் ககை்ைான். “கதனெயில் லாமலா..........? நீ சதரிஞ் சுதான்
கபசுறிைா...? கூப் பிடுறது உன் அம் மா”, சகாஞ் ெம் தவிப் பாகெ் சொன்னாள் .
“உனக்கு... பைமா........? என்னால் நம் பகெ முடிைனல”, சிரிப் பாகெ் சொன்னான். “உனக்குக்
கிண்ைலா இருக்காைா? இந்த உலகத்துகலகை, நான் சகாஞ் ெம் பைப் படுற ஆளுன்னா, உன்
அம் மாதான். பார்னெயிகலகை, என்னன பத்த ெெ்சுடுொங் க”, நக்கலாகெ் சொன்னாள் . “அெங் க
என்னனத்தாகன கூப் பிை்ைாங் க, பிறகு என்ன.......?”, எனதகைா சொல் ல கெண்டுகம என்று
சொன்னான். “லூொைா நீ ..........? உன்கூைத்தான் நான் இருக்ககன்னு அெங் களுக்குத்
சதரிஞ் சிருக்கும் . இதில் , புத்திொலித்தனமா கபசுறதா, நினனப் பு கெற”, அெள் கூற் று
ெரிதான் என்பதுகபால் , ஸ்சைல் லா அர்ெ்ெனானெயும் அனழத்தார். அெள் இனையில் இருந்த தன்
னகனை, மனகம இல் லாமல் விலக்கினான். மீண்டும் அெனள ஒருமுனற இறுக அனணத்த பின் கப
விடுவித்தான். இருெரும் செளிகை ெரும் சபாழுது, ஸ்சைல் லா ைாருைகனா
பகுதி - 25
இதயத்துக் கு னநருக்கமான நீ
என் ொழ் க் சகயிலும் னநருக் கமாய் ....
உலகத்சதலய னென்ற உணர்வு
இறுகக் கட்டிக்னகாள் என்சன
அணுெணுொக ரசிக் க விரும் புகிலறன்
ொழ் க் சகசய............. உன்னுடன்.................
ஸ்சைல் லாவின் குரலில் பதறி விலகினர் இருெரும் .கைை் ..... கபாெ்சு..... சரண்டுகபரும் சிக்குகனாம் ,
ஏற் கனகெ அெங் க, என்னனப் பார்க்கும் பார்னெயிகலகை எரிப் பாங் க, இதில் , உன்கூை தனிைா
இருக்குறனதப் பார்த்தால் அெ் ெளவுதான். கபாெ்சு கபாெ்சு.........., னகனை உதறிக்சகாண்டு
குதித்தாள் .
இப் கபா எதுக்கு கதனெயில் லாமல் எகமாஷனல் ஆகுற?, திைமாகக் ககை்ைான்.
கதனெயில் லாமலா..........? நீ சதரிஞ் சுதான் கபசுறிைா...? கூப் பிடுறது உன் அம் மா, சகாஞ் ெம்
தவிப் பாகெ் சொன்னாள் .
உனக்கு... பைமா........? என்னால் நம் பகெ முடிைனல, சிரிப் பாகெ் சொன்னான்.
உனக்குக் கிண்ைலா இருக்காைா? இந்த உலகத்துகலகை, நான் சகாஞ் ெம் பைப் படுற ஆளுன்னா,
உன் அம் மாதான். பார்னெயிகலகை, என்னன பத்த ெெ்சுடுொங் க, நக்கலாகெ் சொன்னாள் .
அெங் க என்னனத்தாகன கூப் பிை்ைாங் க, பிறகு என்ன.......?, எனதகைா சொல் ல கெண்டுகம என்று
சொன்னான்.
லூொைா நீ ..........? உன்கூைத்தான் நான் இருக்ககன்னு அெங் களுக்குத் சதரிஞ் சிருக்கும் . இதில் ,
புத்திொலித்தனமா கபசுறதா, நினனப் பு கெற, அெள் கூற் று ெரிதான் என்பதுகபால் , ஸ்சைல் லா
அர்ெ்ெனானெயும் அனழத்தார்.
அெள் இனையில் இருந்த தன் னகனை, மனகம இல் லாமல் விலக்கினான். மீண்டும் அெனள
ஒருமுனற இறுக அனணத்த பின் கப விடுவித்தான்.
இருெரும் செளிகை ெரும் சபாழுது, ஸ்சைல் லா ைாருைகனா
கபானில் கபசிக் சகாண்டிருந்தார். இருெனரயும் ஒரு பார்னெ பார்த்தார். “நான் சொன்னனத
ொங் கிை்டு, சீக்கிரம் அெங் கனளயும் கூை்டிை்டு ொங் க”, கபானில் சொல் லிவிை்டு அனழப் னபத்
துண்டித்தார். “அெ்சு, நீ ஸ்கைஜ் க்குப் கபா, கபை்ரிக், நீ ோல் ல கபாை் உக்காரு”, எதுவும் நைக்காத
மாதிரி நைந்துசகாண்ைார். அர்ெ்ெனா, தான் காண்பது கனொ? நிஜமா? என்ற ெந்கதகத்துைன்,
அெனரத் திரும் பிப் பார்த்தொகற சென்றாள் . பாைல் நிகழ் ெசி ் இன்னும் முடிந்திருக்கவில் னல.
அர்ெ்ெனா கமனைக்குெ் சென்றாள் . அங் கக னெஷு, ஒரு ஓரத்தில் நின் றொறு இெளுக்காகக்
காத்துக் சகாண்டிருந்தாள் . “என்னாெ்சு அெ்சு, ைார் என்ன சொன்னா?”,
கெனலைாகக் ககை்ைாள் . “என்ன... சிம் பதி கிரிகைை் பண்ணுறிைா? இப்படி செஞ் ொதான் ைாராெது
திரும் பிப் பாப் பாங் கன்ற நினனப் பா? நல் ல ை்ரிக்தான்”, சபமி மீண்டும் குத்தினாள் . “சபமி....
கபாதும் . இதுக்குகமல் ஒரு ொர்த்னத கபசினால் , நான்
நானா இருக்க மாை்கைன். இதுெனர, என்கனாை கதாழி என்ற நினனப்பில் தான், நீ சொன்னனத
எல் லாம் ககை்டுை்டு, கபொமல் இருந்கதன். ஆனா இப் கபாதான் சதரியுது, உனக்குள் கள
ஒரு சபாறானம பிடிெ்ெ மிருகம் மை்டும் தான் மிெ்ெம் இருக்குன்னு. நீ செை் தது எல் லாம் எனக்குத்
சதரியும் , அதற் கான ஆதாரமும் என்கிை்கை இருக்கு. ஆனா, என்னனத் கதாற் கடிக்க,
இெ் ெளவு ககெலமா என் மனனதக் காைப் படுத்துென்னு, நான் நினனக்ககெ இல் னல. அதுவும் ,
சொன்னிகை நான் அனானதன்னு......., மறக்ககெ மாை்கைன். நண்பர்கள் , தங் ககளாை அந்தரங் க
விஷைங் கனள பகிர்ந்துக்குறது, நை்பின்கமல் இருக்கும் நம் பிக்னகைால் தான். அந்த
நம் பிக்னகனைகை நீ உனைெ்சுை்ை. இெ் ெளவு நாள் என் ொழ் க்னகயில்
அனானதைாக உணர்ந்திருக்கலாம் . ஆனா, எல் லா சொந்தங் களின் சமாத்த உருெமா, எனக்கு என்
கணென் கினைத்திருக்கிறான். என்னன, எனக்காககெ விரும் பும் ஜீென். அென் எனக்கு
எல் லாமாக இருப் பான்.
கபானில் கபசிக் சகாண்டிருந்தார். இருெனரயும் ஒரு பார்னெ பார்த்தார்.நான் சொன்னனத
ொங் கிை்டு, சீக்கிரம் அெங் கனளயும் கூை்டிை்டு ொங் க, கபானில் சொல் லிவிை்டு அனழப் னபத்
துண்டித்தார்.
அெ்சு, நீ ஸ்கைஜ் க்குப் கபா, கபை்ரிக், நீ ோல் ல கபாை் உக்காரு, எதுவும் நைக்காத மாதிரி
நைந்துசகாண்ைார். அர்ெ்ெனா, தான் காண்பது கனொ? நிஜமா? என்ற ெந்கதகத்துைன், அெனரத்
திரும் பிப் பார்த்தொகற சென்றாள் .
பாைல் நிகழ் ெசி ் இன்னும் முடிந்திருக்கவில் னல. அர்ெ்ெனா கமனைக்குெ் சென்றாள் . அங் கக
னெஷு, ஒரு ஓரத்தில் நின்றொறு இெளுக்காகக் காத்துக் சகாண்டிருந்தாள் .என்னாெ்சு அெ்சு,
ைார் என்ன சொன்னா?, கெனலைாகக் ககை்ைாள் .
என்ன... சிம் பதி கிரிகைை் பண்ணுறிைா? இப் படி செஞ் ொதான் ைாராெது திரும் பிப் பாப் பாங் கன்ற
நினனப் பா? நல் ல ை்ரிக்தான், சபமி மீண்டும் குத்தினாள் .
"சபமி.... கபாதும் . இதுக்குகமல் ஒரு ொர்த்னத கபசினால் , நான்
நானா இருக்க மாை்கைன். இதுெனர, என்கனாை கதாழி என்ற நினனப் பில் தான், நீ சொன்னனத
எல் லாம் ககை்டுை்டு, கபொமல் இருந்கதன். ஆனா இப் கபாதான் சதரியுது, உனக்குள் கள ஒரு
சபாறானம பிடிெ்ெ மிருகம் மை்டும் தான் மிெ்ெம் இருக்குன்னு.
நீ செை் தது எல் லாம் எனக்குத் சதரியும் , அதற் கான ஆதாரமும் என்கிை்கை இருக்கு. ஆனா,
என்னனத் கதாற் கடிக்க, இெ் ெளவு ககெலமா என் மனனதக் காைப் படுத்துென்னு, நான்
நினனக்ககெ இல் னல.
அதுவும் , சொன்னிகை நான் அனானதன்னு......., மறக்ககெ மாை்கைன். நண்பர்கள் , தங் ககளாை
அந்தரங் க விஷைங் கனள பகிர்ந்துக்குறது, நை்பின்கமல் இருக்கும் நம் பிக்னகைால் தான். அந்த
நம் பிக்னகனைகை நீ உனைெ்சுை்ை.
இெ் ெளவு நாள் என் ொழ் க்னகயில் அனானதைாக உணர்ந்திருக்கலாம் . ஆனா, எல் லா
சொந்தங் களின் சமாத்த உருெமா, எனக்கு என் கணென் கினைத்திருக்கிறான். என்னன,
எனக்காககெ விரும் பும் ஜீென். அென் எனக்கு எல் லாமாக இருப் பான்.
ஆனா உனக்சகல் லாம் , அது சொன்னால் புரிைாது. உண்னமைான காதல் , உண்னமைான நை்பு,
உண்னமைான கநெம் எனதயுகம புரிஞ் சுக்கத் சதரிைாத, சுைநல மிருகம் நீ . இனிகமல் என்னனக்
காைப் படுத்த நினனக்காகத.........., பிறகு, இந்த அர்ெ்ெனாகொை ககாபத்னத நீ ெந்திக்ககெண்டி
ெரும் . கனைசிைா ஒண்கண ஒண்ணு, என் மனனெ நீ புரிஞ் சுக்கலன்னாலும் பரொயில் னல,
எனக்கு மனசுன் னு ஒண்ணு இருக்குன்னு மை்டுமாெது புரிஞ் சுக்ககா”, னகனை நீ ை்டி
எெ்ெரித்துவிை்டு, னெஷுனெ இழுத்துக்சகாண்டு சென்றாள் . னெஷு சகாஞ் ெ தூரம் சென்றதும் ,
அர்ெ்ெனாவின் னகனைப் பிடித்து நிறுத்தினாள் . “அெ்சு, அெ உன்னன
அனானதன்னு சொன்னாளா? இது எப் கபா........? அகதாை உண்னமைான அர்த்தம் சதரியுமா
அெளுக்கு......? அதான் நீ அப் செை்ைா இருந்திைா.......? இனத அெ சொன்னப் கபா, ககை்டுை்டுப்
கபொமலா இருந்த நீ ...? அெளுக்கு எப் படி, இப் படி சொல் ல மனசு ெந்துெ்சு. இரு நான் அெனள
என்னன்னு ககக்குகறன்”, அங் கலாை் த்தாள் னெஷு.
“கெண்ைாம் னெஷு, விடு. உண்னமைான நை்னப, அனைைாளம் காணமுடிைாமல் கபானது,
என்கனாை தப் பு. இதில் , அெனளக் குற் றம் சொல் லி என்ன செை் ை? கநர்னமைான எதிரினைக்
கூை நம் பலாம் , ஆனா, நை்புக்குள் கள ஒளிந்திருக்கும் இந்தமாதிரி துகராகிகள் தான் சராம் ப
ஆபத்து. அப் படி ஒரு அம் மாவுக்கு, இப் படி ஒரு சபாண்ணு............., ேம் ......, இருந்தாலும் , ோஸ்ைல்
னலப் , இெ் ெளவு கஷ்ைமா இருக்கும் னு, நான் நினனக்ககெ இல் லைா. இெ் ெளவு நல் ல நை்புகளுக்கு
நடுவில் ..........., ெரி விடு, இனிகமல் நம் ம ெழிக்கு ெரமாை்ைா”, னெஷுனெ அனழத்துக்சகாண்டு
சென்றுவிை்ைாள் . ப் கராக்ராம் இன்னும் ஒருமணிகநரம் நீ டித்தது. ோலுக்குள் நுனழந்த
அர்ெ்ெனானெ, கதாழிகள் அனனெரும் சூழ் ந்து சகாண்ைார்கள் . “என்ன ஆெ்சு.............?”, அங் கிருந்த
அனனெருகம இந்தக் ககள் வினைத்தான் விதம் விதமாக, மாற் றி மாற் றிக் ககை்ைார்கள் . “அை,
உங் களுக்சகல் லாம் ஒரு ஸ்வீை் ெர்ப்னரஸ் சகாடுக்க நினனத்தால் இப் படிைா.........? இந்த அெ்சு,
எப் பவுகம
ஆனா உனக்சகல் லாம் , அது சொன்னால் புரிைாது. உண்னமைான காதல் , உண்னமைான நை்பு,
உண்னமைான கநெம் எனதயுகம புரிஞ் சுக்கத் சதரிைாத, சுைநல மிருகம் நீ . இனிகமல் என்னனக்
காைப் படுத்த நினனக்காகத.........., பிறகு, இந்த அர்ெ்ெனாகொை ககாபத்னத நீ ெந்திக்ககெண்டி
ெரும் .
கனைசிைா ஒண்கண ஒண்ணு, என் மனனெ நீ புரிஞ் சுக்கலன்னாலும் பரொயில் னல, எனக்கு
மனசுன் னு ஒண்ணு இருக்குன்னு மை்டுமாெது புரிஞ் சுக்ககா", னகனை நீ ை்டி எெ்ெரித்துவிை்டு,
னெஷுனெ இழுத்துக்சகாண்டு சென்றாள் .
னெஷு சகாஞ் ெ தூரம் சென்றதும் , அர்ெ்ெனாவின் னகனைப் பிடித்து நிறுத்தினாள் .அெ்சு, அெ
உன்னன அனானதன்னு சொன்னாளா? இது எப் கபா........? அகதாை உண்னமைான அர்த்தம்
சதரியுமா அெளுக்கு......? அதான் நீ அப் செை்ைா இருந்திைா.......? இனத அெ சொன்னப் கபா,
ககை்டுை்டுப் கபொமலா இருந்த நீ ...? அெளுக்கு எப் படி, இப்படி சொல் ல மனசு ெந்துெ்சு. இரு நான்
அெனள என்னன்னு ககக்குகறன், அங் கலாை் த்தாள் னெஷு.
"கெண்ைாம் னெஷு, விடு. உண்னமைான நை்னப, அனைைாளம் காணமுடிைாமல் கபானது,
என்கனாை தப் பு. இதில் , அெனளக் குற் றம் சொல் லி என்ன செை் ை? கநர்னமைான எதிரினைக் கூை
நம் பலாம் , ஆனா, நை்புக்குள் கள ஒளிந்திருக்கும் இந்தமாதிரி துகராகிகள் தான் சராம் ப ஆபத்து.
அப் படி ஒரு அம் மாவுக்கு, இப் படி ஒரு சபாண்ணு............., ேம் ......, இருந்தாலும் , ோஸ்ைல் னலப் ,
இெ் ெளவு கஷ்ைமா இருக்கும் னு, நான் நினனக்ககெ இல் லைா. இெ் ெளவு நல் ல நை்புகளுக்கு
நடுவில் ..........., ெரி விடு, இனிகமல் நம் ம ெழிக்கு ெரமாை்ைா", னெஷுனெ அனழத்துக்சகாண்டு
சென்றுவிை்ைாள் .
ப் கராக்ராம் இன்னும் ஒருமணிகநரம் நீ டித்தது. ோலுக்குள் நுனழந்த அர்ெ்ெனானெ, கதாழிகள்
அனனெரும் சூழ் ந்து சகாண்ைார்கள் .என்ன ஆெ்சு.............?, அங் கிருந்த அனனெருகம இந்தக்
ககள் வினைத்தான் விதம் விதமாக, மாற் றி மாற் றிக் ககை்ைார்கள் .
"அை, உங் களுக்சகல் லாம் ஒரு ஸ்வீை் ெர்ப்னரஸ் சகாடுக்க நினனத்தால் இப் படிைா.........? இந்த
அெ்சு, எப் பவுகம
வித்திைாெமாதாகன செை் ொ”, ஒரு துள் ளலுைன் சொல் லகெ, அனனெரும் அெனள, ஒரு செல் ல
முனறப்புைனும் , செல் ல அடியுைனும் , மிரை்டிவிை்டும் , சென்றார்கள் . “னெஷு.... நீ அண்ணாகிை்கை
கபா, நான் கபை்ரிக் கிை்கை கபாகறன். இல் லன்னா, நீ ஒரு நிமிஷம் ொ..............”,
அெனள இழுத்துக்சகாண்டு கபை்ரிக்கின் அருகில் சென்றாள் . “கபை்ரிக், இெதான் என்கனாை
க்களாஸ் ப் ரண்ை் னெஷு........., அது மை்டுமில் னல.......”, அந்த கநரம் , அர்ெ்ெனானெ
கமனைக்கு அனழக்ககெ, “எக்ஸ் கியூஸ் மீ..........”, சொல் லிவிை்டு வினரந்தாள் . கபை்ரிக் னெஷுவிைம்
ஒரு ேகலாவுைன் கபசும் கெனள, னமககல் அருகில் ெந்தான். “என்ன.... உங் க ஆளு,
லெ் ெ அக்செப் ை் பண்ணிை்ைாங் க கபால”, சநடுநாள் பழகிைெனனப் கபால் கபசினான். “என்ன
சொல் லுறீங் க.........”, னெஷு னமககலிைம் ககை்ைாள் . “அசதல் லாம் எங் களுக்குள் கள.........”,
சொல் லிெ் சிரிக்க, னெஷு முகத்னத தூக்கி னெத்துக் சகாண்ைாள் .
“நான் உங் ககிை்கை ஒண்ணு ககக்கொ............?”, தைக்கமாக இழுத்தான் கபை்ரிக். ‘ககளுங் க’,
என்பதுகபால் பார்த்தாள் . “ெனா ஏன் சராம் ப அப் செை் ஆயிை்ைா..........? ைாகரா
என்னகமா சொல் லியிருக்காங் கன்னு சதரியுது. ைாரு, என்னன்னு உங் களுக்குத்
சதரியுமா..?”. “நீ ங் க அெ்சுை்னைகை ககளுங் ககளன், அெ சொல் லுொ”, என்னதான் இருந்தாலும் ,
நை்னப விை்டுக் சகாடுக்க முடிைாகத. “எல் கலாரும் ஒகர மாதிரிதான் இருக்கீங் க”,
இெர்கள் கபசும் சபாழுகத, இறுதிப் பாைல் என்ற அறிவிப் புைன், குழுப் பாைல் இைம் சபற் றது. அது
முடிந்தவுைன், அர்ெ்ெனா இெர்களின் அருகில் ெந் தாள் . கநரம் பதிசனான்னறக்
கைந்துசகாண்டிருந்தது. “ெரி நாங் க கிளம் புகறாம் , சராம் ப கநரமாெ்சு”, னமக்ககல்
சொல் ல, “இன்னும் ஒரு பத்து நிமிஷம் செயிை் பண்ணுங் ககளன்”, கபை்ரிக் கெகமாகெ்
சொன்னான்.
வித்திைாெமாதாகன செை் ொ", ஒரு துள் ளலுைன் சொல் லகெ, அனனெரும் அெனள, ஒரு செல் ல
முனறப்புைனும் , செல் ல அடியுைனும் , மிரை்டிவிை்டும் , சென்றார்கள் .
னெஷு.... நீ அண்ணாகிை்கை கபா, நான் கபை்ரிக் கிை்கை கபாகறன். இல் லன்னா, நீ ஒரு நிமிஷம்
ொ.............., அெனள இழுத்துக்சகாண்டு கபை்ரிக்கின் அருகில் சென்றாள் .
கபை்ரிக், இெதான் என்கனாை க்களாஸ் ப் ரண்ை் னெஷு........., அது மை்டுமில் னல......., அந்த கநரம் ,
அர்ெ்ெனானெ கமனைக்கு அனழக்ககெ,எக்ஸ் கியூஸ் மீ.........., சொல் லிவிை்டு வினரந்தாள் .
கபை்ரிக் னெஷுவிைம் ஒரு ேகலாவுைன் கபசும் கெனள, னமககல் அருகில் ெந்தான்.என்ன....
உங் க ஆளு, லெ் ெ அக்செப் ை் பண்ணிை்ைாங் க கபால, சநடுநாள் பழகிைெனனப் கபால் கபசினான்.
என்ன சொல் லுறீங் க........., னெஷு னமககலிைம் ககை்ைாள் .
அசதல் லாம் எங் களுக்குள் கள........., சொல் லிெ் சிரிக்க, னெஷு முகத்னத தூக்கி னெத்துக்
சகாண்ைாள் .
நான் உங் ககிை்கை ஒண்ணு ககக்கொ............?, தைக்கமாக இழுத்தான் கபை்ரிக்.
‘ககளுங் க’, என்பதுகபால் பார்த்தாள் .
ெனா ஏன் சராம் ப அப் செை் ஆயிை்ைா..........? ைாகரா என்னகமா சொல் லியிருக்காங் கன்னு சதரியுது.
ைாரு, என்னன்னு உங் களுக்குத் சதரியுமா..?.
நீ ங் க அெ்சுை்னைகை ககளுங் ககளன், அெ சொல் லுொ, என்னதான் இருந்தாலும் , நை்னப விை்டுக்
சகாடுக்க முடிைாகத.
எல் கலாரும் ஒகர மாதிரிதான் இருக்கீங் க, இெர்கள் கபசும் சபாழுகத, இறுதிப் பாைல் என்ற
அறிவிப் புைன், குழுப் பாைல் இைம் சபற் றது. அது முடிந்தவுைன், அர்ெ்ெனா இெர்களின் அருகில்
ெந்தாள் .
கநரம் பதிசனான்னறக் கைந்துசகாண்டிருந்தது.ெரி நாங் க கிளம் புகறாம் , சராம் ப கநரமாெ்சு,
னமக்ககல் சொல் ல,இன்னும் ஒரு பத்து நிமிஷம் செயிை் பண்ணுங் ககளன், கபை்ரிக் கெகமாகெ்
சொன்னான்.
“கபை்ரிக்.... ஏற் கனகெ சராம் ப கலை் ஆயிடுெ்சு, அெங் க கிளம் பை்டும் ”, அர்ெ்ெனா
சொன்னாள் . “உன்கனாை கபரன்ை்ஸ, உன் ப்ரண்டுக்கு அறிமுகப் படுத்தி னெக்கனலைா?”,
சொன்னொறு ொயினலப் பார்க்க, அென் பார்னெனைத் சதாைர்ந்தாள் அர்ெ்ெனா. அங் கக,
அர்ெ்ெனாவின் அம் மா, அப் பா, அண்ணன், கபை்ரிக்கின் அம் மா, அப் பா அனனெரும் ெந்தார்கள் .
‘இெங் க எங் கக இங் கக...?’, ககள் விைாக, கபை்ரிக்னகப் பார்க்க, அெள் னகனைப்
பிடித்து அனழத்துக் சகாண்டு செல் ல, அெகளா னெஷுவின் னகனைப் பிடித்து இழுத்துெ்
சென்றாள் . “ஏை் நீ மை்டும் கபாடி.........”, னெஷு சொன்னனத அெள் கண்டுசகாள் ளகெ
இல் னல. “ோை் கமரி..... நீ எங் கக இங் க ெந்த? உனக்கு ைார் பங் க்ென் பத்தி சொன்னாங் க? ஓ.........,
ஸ்சைல் லாகமம் மா........? அதுெரி குடும் பத்கதாை ெந்து இருக்கீங் ககள என்ன
விஷைம் ?”, சபற் கறானரப் பார்த்ததின் சநகிழ் வு, சகாஞ் ெம் கூை இல் லாமல் ககை்ைாள் .
“எப் படிம் மா இருக்க..........? உன்னனப் பார்த்து நாலு மாெம் ஆயிடுெ்சு”, கமரி, அர்ெ்ெனாவின்
தனலனை, பாெமாக ெருடிைொறு ககை்ைார். அெர் கண்களில் கண்ணீர.் தானை, புதிதாகப்
பார்ப்பதுகபால் பார்த்தாள் . என்ன பதில் சொல் லுெது என்று சதரிைாமல் விழித்தாள் .
கபை்ரிக்கும் னெஷுவும் , அெள் னகனைப் பிடித்து அழுத்தகெ, “நான் நல் லா இருக்ககம் மா...........,
நீ ங் க....?”, தானை, தான் விொரிக்காததின் குற் ற உணர்ெ்சி, அெள் குரலில் . “அெ்சு... எப் படி
இருக்க......?”, அெள் அண்ணன் ஜான் குரல் சகாடுக்க, “கைை் தடிைா.... நீ எப் படிைா
இெங் ககளாை.........?”, ஆெ்ெரிைம் அெள் குரலில் , தானைத் தாண்டி, தனமைனின் கதாளில்
ொை் ந்தாள் . அெனளத் கதாகளாடு சமன்னமைாக அனணத்தான். “ஏை் குந்தாணி, என்னன
தடிைான்னு சொல் லாதன்னு எத்தனன முனற சொல் லிைாெ்சு”, கடுப் படித்தான் அென். “அைப்
கபாைா, நீ மை்டும் , என்னனக் குந்தாணின்னு சொல் லுற......?”, சிலுத்துக் சகாண்ைாள் .
கபை்ரிக்.... ஏற் கனகெ சராம் ப கலை் ஆயிடுெ்சு, அெங் க கிளம் பை்டும் , அர்ெ்ெனா சொன்னாள் .
உன்கனாை கபரன்ை்ஸ, உன் ப் ரண்டுக்கு அறிமுகப் படுத்தி னெக்கனலைா?, சொன்னொறு
ொயினலப் பார்க்க, அென் பார்னெனைத் சதாைர்ந்தாள் அர்ெ்ெனா.
அங் கக, அர்ெ்ெனாவின் அம் மா, அப் பா, அண்ணன், கபை்ரிக்கின் அம் மா, அப்பா அனனெரும்
ெந்தார்கள் . ‘இெங் க எங் கக இங் கக...?’, ககள் விைாக, கபை்ரிக்னகப் பார்க்க, அெள் னகனைப்
பிடித்து அனழத்துக் சகாண்டு செல் ல, அெகளா னெஷுவின் னகனைப் பிடித்து இழுத்துெ்
சென்றாள் .
ஏை் நீ மை்டும் கபாடி........., னெஷு சொன்னனத அெள் கண்டுசகாள் ளகெ இல் னல.
ோை் கமரி..... நீ எங் கக இங் க ெந்த? உனக்கு ைார் பங் க்ென் பத்தி சொன்னாங் க? ஓ.........,
ஸ்சைல் லாகமம் மா........? அதுெரி குடும் பத்கதாை ெந்து இருக்கீங் ககள என்ன விஷைம் ?,
சபற் கறானரப் பார்த்ததின் சநகிழ் வு, சகாஞ் ெம் கூை இல் லாமல் ககை்ைாள் .
எப் படிம் மா இருக்க..........? உன்னனப் பார்த்து நாலு மாெம் ஆயிடுெ்சு, கமரி, அர்ெ்ெனாவின்
தனலனை, பாெமாக ெருடிைொறு ககை்ைார். அெர் கண்களில் கண்ணீர.்
தானை, புதிதாகப் பார்ப்பதுகபால் பார்த்தாள் . என்ன பதில் சொல் லுெது என்று சதரிைாமல்
விழித்தாள் . கபை்ரிக்கும் னெஷுவும் , அெள் னகனைப் பிடித்து அழுத்தகெ,நான் நல் லா
இருக்ககம் மா..........., நீ ங் க....?, தானை, தான் விொரிக்காததின் குற் ற உணர்ெ்சி, அெள் குரலில் .
அெ்சு... எப் படி இருக்க......?, அெள் அண்ணன் ஜான் குரல் சகாடுக்க,கைை் தடிைா.... நீ எப் படிைா
இெங் ககளாை.........?, ஆெ்ெரிைம் அெள் குரலில் , தானைத் தாண்டி, தனமைனின் கதாளில்
ொை் ந்தாள் .
அெனளத் கதாகளாடு சமன்னமைாக அனணத்தான்.ஏை் குந்தாணி, என்னன தடிைான்னு
சொல் லாதன்னு எத்தனன முனற சொல் லிைாெ்சு, கடுப் படித்தான் அென்.
அைப் கபாைா, நீ மை்டும் , என்னனக் குந்தாணின்னு சொல் லுற......?, சிலுத்துக் சகாண்ைாள் .
“நீ தாகன முதல் ல என்னன தடிைான்னு சொன்ன?”, அெனும் மல் லுக்கு நின் றான். “நான் சின்னப்
பிள் னளதாகன, சகாஞ் ெம் விை்டுக் சகாடுக்க கூைாதா?”, சநாடித்தாள் . “நீ .... சின்னப்
பிள் னளைா..........?”. “ஜான்..... கபாதும் வினளைாை்டு..........”, கமரி மகனனக் கடிந் தார். நாக்னகத்
துறுத்தி, தனமைனுக்கு அழகு காை்டினாள் . “கமரி, இப் கபாதான் நீ என் கை்சி”, தானைக் கை்டிக்
சகாண்ைாள் . அனனெருகம, அர்ெ்ெனாவின் செை் னகனைப் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தார்கள் .
“ொங் கப் பா, எப் படி இருக்கீங் க........?”, ஒப் புக்கு, தந் னதயிைம் ககை்ைாள் . “அங் கிள் நலமா........?”,
அெரிைம் ஒரு ெல் யூை்டுைன் ககை்டுவிை்டு, “மாமா......., ொங் க”, மாமானெயும்
ெரகெற் றாள் . தனலனை அனெத்தொறு, கபொமல் இருந்தார் கிறிஸ்கைாபர். பிரான்சிஸ், அெள்
தனலயில் னகனை னெத்து, செல் லமாக
ஆை்டினார். “ெரி, எல் கலாரும் சீக்கிரம் ொங் க”, ஸ்சைல் லா அெெரப் படுத்தினார். “ைாரும் இன்னும்
ொப் பிைனலைா...? ெரி ொங் க, ொப் பிைப் கபாகலாம் ”, அர்ெ்ெனா சொல் ல, “அர்ெ்ெனா... பீ
சீரிைஸ்”, ஸ்சைல் லா சொல் லிவிை்டு முன்னால் நைந்தார். ‘இப் கபா சீரிைஸ் ஆகுற அளவுக்கு என்ன
நைந்துது?’, கைாெனனகைாடு அெர் பின் னால் சென்றாள் . அடுத்து நைந்தனெ அனனத்தும் , கனவு
கபால் இருந்தது அர்ெ்ெனாவிற் கு. கமனைகைறிை ஸ்சைல் லா, அனனெனரயும் ோலில் குழுமெ்
சொன்னார். கல் லூரி முதல் ெர், பாதர், கன்னிைர்கள் , ஆசிரிைர்கள் அனனெரும் கமனைகைறினர்.
பாதர் சஜபம் சொல் ல, இங் கக ஜான் கபை்ரிக் மற் றும் அர்ெ்ெனா கிறிஸ்கைாபர், இருெருக்கும் ,
திருமண நிெ்ெைம் நனைசபறுெதாகெ் சொல் லி, இரண்டு கமாதிரங் கனள ஆசீர்ெதித்து,
இருெனரயும் , கமாதிரங் கனள மாற் றிக்சகாள் ளெ் சொன்னார். அதிர்ெ்சியிலிருந்து விலகாமகல,
கமாதிரத்னதப் பார்த்துவிை்டு,
நீ தாகன முதல் ல என்னன தடிைான்னு சொன்ன?, அெனும் மல் லுக்கு நின் றான்.
நான் சின்னப் பிள் னளதாகன, சகாஞ் ெம் விை்டுக் சகாடுக்க கூைாதா?, சநாடித்தாள் .
நீ .... சின்னப் பிள் னளைா..........?.
ஜான்..... கபாதும் வினளைாை்டு.........., கமரி மகனனக் கடிந்தார். நாக்னகத் துறுத்தி, தனமைனுக்கு
அழகு காை்டினாள் .
கமரி, இப்கபாதான் நீ என் கை்சி, தானைக் கை்டிக் சகாண்ைாள் .
அனனெருகம, அர்ெ்ெனாவின் செை் னகனைப் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தார்கள் .ொங் கப் பா, எப் படி
இருக்கீங் க........?, ஒப் புக்கு, தந்னதயிைம் ககை்ைாள் .
அங் கிள் நலமா........?, அெரிைம் ஒரு ெல் யூை்டுைன் ககை்டுவிை்டு,மாமா......., ொங் க, மாமானெயும்
ெரகெற் றாள் .
தனலனை அனெத்தொறு, கபொமல் இருந்தார் கிறிஸ்கைாபர். பிரான்சிஸ், அெள் தனலயில்
னகனை னெத்து, செல் லமாக
ஆை்டினார்.ெரி, எல் கலாரும் சீக்கிரம் ொங் க, ஸ்சைல் லா அெெரப் படுத்தினார்.
ைாரும் இன்னும் ொப்பிைனலைா...? ெரி ொங் க, ொப் பிைப் கபாகலாம் , அர்ெ்ெனா
சொல் ல,அர்ெ்ெனா... பீ சீரிைஸ், ஸ்சைல் லா சொல் லிவிை்டு முன்னால் நைந்தார்.
‘இப் கபா சீரிைஸ் ஆகுற அளவுக்கு என்ன நைந்துது?’, கைாெனனகைாடு அெர் பின் னால் சென்றாள் .
அடுத்து நைந்தனெ அனனத்தும் , கனவு கபால் இருந்தது அர்ெ்ெனாவிற் கு. கமனைகைறிை
ஸ்சைல் லா, அனனெனரயும் ோலில் குழுமெ் சொன்னார். கல் லூரி முதல் ெர், பாதர், கன்னிைர்கள் ,
ஆசிரிைர்கள் அனனெரும் கமனைகைறினர். பாதர் சஜபம் சொல் ல, இங் கக ஜான் கபை்ரிக் மற் றும்
அர்ெ்ெனா கிறிஸ்கைாபர், இருெருக்கும் , திருமண நிெ்ெைம் நனைசபறுெதாகெ் சொல் லி,
இரண்டு கமாதிரங் கனள ஆசீர்ெதித்து, இருெனரயும் , கமாதிரங் கனள மாற் றிக்சகாள் ளெ்
சொன்னார். அதிர்ெ்சியிலிருந்து விலகாமகல, கமாதிரத்னதப் பார்த்துவிை்டு,
தன் குடும் பத்தெர்கனளயும் , கபை்ரிக்னகயும் , சுற் றி இருந்தெர்கனளயும் , ஒரு பார்னெ
பார்த்தாள் . அனனெரின் பார்னெயிலும் , ெந்கதாெம் கனர புரண்ைது. கபை்ரிக், அெள் னகயில்
முதலில் கமாதிரத்னத அணிவிக்க, அர்ெ்ெனாவும் அெனனப் பின் பற் றி, அென் னகயில்
கமாதிரத்னத அணிவித்தாள் . அனனெரும் னகதை்டி, தங் கள் மகிழ் ெசி ் னை பகிர்ந்து
சகாண்ைனர். காகலஜ் புனகப் பைக்காரகர, புனகப் பைங் கள் எடுத்தார். அனனெருைனும்
புனகப் பைங் கள் எடுத்துக் சகாண்ைனர். னெஷு, னமககலுைன், தனிைாக புனகப் பைம்
எடுத்தனர். சபமியின் தாை் கூை ெந்து, அர்ெ்ெனானெ அனணத்து முத்தமிை்டு, தன் ொழ் த்னதத்
சதரிவித்தார். சபமியும் கெண்ைா செறுப் பாக ெந்து நிற் க, அெளுைன், எங் கிருந்கதா அந்த
கநரம் முனளத்த ஸ்டீபனும் இனணந்துசகாண்ைான். ஆனால் ைாரும் அறியும் முன்கப,
அெளிைமிருந்து விலகிெ் சென்றுவிை்ைான். அர்ெ்ெனாவின் கண்களில் கண்ணீர ் மனறக்க,
ஸ்சைல் லானெப் பார்த்தாள் . அெரும் புரிந்ததற் கு அனைைாளமாக, கண்கனள
மூடித் திறந்தார். கதாழிகளின் கூை்ைம் அர்ெ்ெனானெ சூழ் ந்துசகாள் ள, அெர்களுைன் சென்றாள் .
னெஷு அர்ெ்ெனானெ கை்டிக்சகாண்டு தன் மகிழ் ெசி ் னை செளிப் படுத்தினாள் . கபை்ரிக்கின்
பார்னெ, அர்ெ்ெனானெகை சதாைர்ந்தது. அெள் தன்னனப் பார்ப்பாள் , என்று அென்
காத்திருக்க, இெனனப் பற் றிை எண்ணம் சிறிதும் இல் லாமல் , கதாழிகளுைன் அரை்னையில்
இருந்தாள் . “மெ்ொன்.... இப் கபானதக்கு, அெங் க உங் கனளப் பாக்க மாை்ைாங் க, எதுக்கும் , ஒரு
ஒருமணிகநரம் கழித்து ை்னர பண்ணுங் க”, ஜான், கபை்ரிக்கிைம் சொல் ல, அனத ஆகமாதித்தான்
னமககல் . “ஜான்............”, கூை்ைத்தில் தன் சபைர் ககை்ககெ, இரண்டுகபரும் திரும் பிப் பார்த்தார்கள் .
ஸ்டீபன் ஜானன சநருங் கி, “ஜான்....., ேப் பா எத்தனன ெருஷமாெ்சு உன்னனப் பார்த்து”,
னக குலுக்கினர் இருெரும் . “ேல் கலா கங் க்ராை்ஸ், நான் ஜாண்கனாை ப் ரண்ை்
அண்ை் அர்ெ்ெனாகொை அண்ணன்”, தன்னன, கபை்ரிக்கிைம்
தன் குடும் பத்தெர்கனளயும் , கபை்ரிக்னகயும் , சுற் றி இருந்தெர்கனளயும் , ஒரு பார்னெ பார்த்தாள் .
அனனெரின் பார்னெயிலும் , ெந்கதாெம் கனர புரண்ைது. கபை்ரிக், அெள் னகயில் முதலில்
கமாதிரத்னத அணிவிக்க, அர்ெ்ெனாவும் அெனனப் பின் பற் றி, அென் னகயில் கமாதிரத்னத
அணிவித்தாள் . அனனெரும் னகதை்டி, தங் கள் மகிழ் ெசி ் னை பகிர்ந்து சகாண்ைனர்.
காகலஜ் புனகப் பைக்காரகர, புனகப் பைங் கள் எடுத்தார். அனனெருைனும் புனகப் பைங் கள்
எடுத்துக் சகாண்ைனர். னெஷு, னமககலுைன், தனிைாக புனகப் பைம் எடுத்தனர்.
சபமியின் தாை் கூை ெந்து, அர்ெ்ெனானெ அனணத்து முத்தமிை்டு, தன் ொழ் த்னதத் சதரிவித்தார்.
சபமியும் கெண்ைா செறுப் பாக ெந்து நிற் க, அெளுைன், எங் கிருந்கதா அந்த கநரம் முனளத்த
ஸ்டீபனும் இனணந்துசகாண்ைான். ஆனால் ைாரும் அறியும் முன்கப, அெளிைமிருந்து விலகிெ்
சென்றுவிை்ைான்.
அர்ெ்ெனாவின் கண்களில் கண்ணீர ் மனறக்க, ஸ்சைல் லானெப் பார்த்தாள் . அெரும் புரிந்ததற் கு
அனைைாளமாக, கண்கனள
மூடித் திறந்தார். கதாழிகளின் கூை்ைம் அர்ெ்ெனானெ சூழ் ந்துசகாள் ள, அெர்களுைன் சென்றாள் .
னெஷு அர்ெ்ெனானெ கை்டிக்சகாண்டு தன் மகிழ் ெசி ் னை செளிப் படுத்தினாள் .
கபை்ரிக்கின் பார்னெ, அர்ெ்ெனானெகை சதாைர்ந்தது. அெள் தன்னனப் பார்ப்பாள் , என்று அென்
காத்திருக்க, இெனனப் பற் றிை எண்ணம் சிறிதும் இல் லாமல் , கதாழிகளுைன் அரை்னையில்
இருந்தாள் .
மெ்ொன்.... இப் கபானதக்கு, அெங் க உங் கனளப் பாக்க மாை்ைாங் க, எதுக்கும் , ஒரு ஒருமணிகநரம்
கழித்து ை்னர பண்ணுங் க, ஜான், கபை்ரிக்கிைம் சொல் ல, அனத ஆகமாதித்தான் னமககல் .
ஜான்............, கூை்ைத்தில் தன் சபைர் ககை்ககெ, இரண்டுகபரும் திரும் பிப் பார்த்தார்கள் . ஸ்டீபன்
ஜானன சநருங் கி,ஜான்....., ேப் பா எத்தனன ெருஷமாெ்சு உன்னனப் பார்த்து, னக குலுக்கினர்
இருெரும் .
ேல் கலா கங் க்ராை்ஸ், நான் ஜாண்கனாை ப் ரண்ை் அண்ை் அர்ெ்ெனாகொை அண்ணன், தன்னன,
கபை்ரிக்கிைம்
அறிமுகப் படுத்திக் சகாண்ைான் ஸ்டீபன் . ஜான் அெ் ெளொக ைாரிைமும் கபெமாை்ைான். எனகெ,
கும் பலில் அென் அனமதிைாக இருக்க, கபை்ரிக், ஸ்டீபன் , னமககல் அனனெரும் கபசுெனத,
கெடிக்னக பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான். கும் பலில் இருந்து, ைாருக்கும் சதரிைாமல்
நழுவி, ஸ்சைல் லாவிைம் ெந்தாள் அர்ெ்ெனா. சபற் கறார்கள் அனனெரும் தனிைாக அமர்ந்து கபசிக்
சகாண்டிருந்தனர். “ஆன்ை்டி...........”, அெனர அனழத்தாள் . “என்ன அர்ெ்ெனா சொல் லு.........?”, அெர்
ககை்ககெ ெை்சைன அெனர அனணத்துக் சகாண்ைாள் . “லெ் யூ ஆன்ை்டி.......”, சொல் லிவிை்டு கண்
கலங் கினாள் .அங் கிருந்த ைாருகம, இனத எதிர்பார்க்கவில் னல. “நீ கபாை் பிரண்ை்ஸ்கொை
ொப் பிடு..........”, எதுவும் சொல் லாமல் அெனள அனுப் பி னெத்தார். அர்ெ்ெனாவின் செை் னக
பிடிக்காமல் , கிறிஸ்கைாபர் ககாபமாக கமரினைப் பார்க்க, கமரியும் அெனர, ‘நான் என்ன
செை் ைை்டும் ’,
என்பதுகபால் பார்த்தார். “ஸ்சைல் லா, அெ சகாஞ் ெம் வினளைாை்டுப் பிள் னள........., அதான்........”,
“ெம் பந்திம் மா, இனிகமல் அெ எங் க வீை்டுப் சபாண்ணு. அதனால் நீ ங் க எனதப் பற் றியும்
கெனலப் பைகெண்ைாம் . அெ எங் ககளாை சபாண்ணுன்னு நினெ்சுக்ககாங் க, அெகளாை செை் னக
உங் களுக்குத் தப் பா சதரிைாது”, பிரான்சிஸ் பதில் சகாடுத்தார். “நாமளும் ொப் பிை்டுவிை்டுக்
கிளம் புகொம் ........”, சொல் லிவிை்டு எழுந்தார் கிறிஸ்கைாபர். அனனெரும் ொப் பிை்டுவிை்டு,
கிளம் பினார்கள் . கநரம் ஒன்னறத் தாண்டி சென்றுசகாண்டிருந்தது. கநரமாகிவிை்ைதால் ,
னெஷு ோஸ்ைலில் தங் கப் கபாை் விை்ைாள் . னமககல் , கானலயில் ெந்து அெனள அனழத்துெ்
செல் ெதாகெ் சொல் லிவிை்ைான். இப் சபாழுது, இரண்டு குடும் பங் கள் மை்டும்
தனித்திருக்க, “ொங் க, வீை்டுக்கு கபாை் சரஸ்ை் எடுக்கலாம் ”, பிரான்சிஸ் அனழத்தார்.
அறிமுகப் படுத்திக் சகாண்ைான் ஸ்டீபன் .
ஜான் அெ் ெளொக ைாரிைமும் கபெமாை்ைான். எனகெ, கும் பலில் அென் அனமதிைாக இருக்க,
கபை்ரிக், ஸ்டீபன் , னமககல் அனனெரும் கபசுெனத, கெடிக்னக பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான்.
கும் பலில் இருந்து, ைாருக்கும் சதரிைாமல் நழுவி, ஸ்சைல் லாவிைம் ெந்தாள் அர்ெ்ெனா.
சபற் கறார்கள் அனனெரும் தனிைாக அமர்ந்து கபசிக் சகாண்டிருந்தனர்.ஆன்ை்டி..........., அெனர
அனழத்தாள் .
என்ன அர்ெ்ெனா சொல் லு.........?, அெர் ககை்ககெ ெை்சைன அெனர அனணத்துக் சகாண்ைாள் .லெ் யூ
ஆன்ை்டி......., சொல் லிவிை்டு கண் கலங் கினாள் .அங் கிருந்த ைாருகம, இனத எதிர்பார்க்கவில் னல.
நீ கபாை் பிரண்ை்ஸ்கொை ொப் பிடு.........., எதுவும் சொல் லாமல் அெனள அனுப் பி னெத்தார்.
அர்ெ்ெனாவின் செை் னக பிடிக்காமல் , கிறிஸ்கைாபர் ககாபமாக கமரினைப் பார்க்க, கமரியும்
அெனர, ‘நான் என்ன செை் ைை்டும் ’,
என்பதுகபால் பார்த்தார்.
ஸ்சைல் லா, அெ சகாஞ் ெம் வினளைாை்டுப் பிள் னள........., அதான்........,ெம் பந்திம் மா, இனிகமல் அெ
எங் க வீை்டுப் சபாண்ணு. அதனால் நீ ங் க எனதப் பற் றியும் கெனலப் பைகெண்ைாம் . அெ
எங் ககளாை சபாண்ணுன்னு நினெ்சுக்ககாங் க, அெகளாை செை் னக உங் களுக்குத் தப் பா
சதரிைாது, பிரான்சிஸ் பதில் சகாடுத்தார்.
நாமளும் ொப் பிை்டுவிை்டுக் கிளம் புகொம் ........, சொல் லிவிை்டு எழுந்தார் கிறிஸ்கைாபர்.
அனனெரும் ொப் பிை்டுவிை்டு, கிளம் பினார்கள் . கநரம் ஒன்னறத் தாண்டி சென்றுசகாண்டிருந்தது.
கநரமாகிவிை்ைதால் , னெஷு ோஸ்ைலில் தங் கப் கபாை் விை்ைாள் . னமககல் , கானலயில் ெந்து
அெனள அனழத்துெ் செல் ெதாகெ் சொல் லிவிை்ைான்.
இப் சபாழுது, இரண்டு குடும் பங் கள் மை்டும் தனித்திருக்க,ொங் க, வீை்டுக்கு கபாை் சரஸ்ை்
எடுக்கலாம் , பிரான்சிஸ் அனழத்தார்.
“இல் ல அங் கிள் , நாங் க கோை்ைல் ல ரூம் கபாை்டிருக்ககாம் , நாங் க ரூமுக்குக் கிளம் புகறாம் .
கானலயில் ெந்து மீதினை கபசிக்கலாம் ”, ஜான் தான் சொன்னான். “எங் க வீை்டில் தங் கவில் னல
என்றாலும் பரொயில் னல, ஆனால் கோை்ைல் ல தங் க கெண்ைாம் . எங் ககளாை ஒரு
பிளாை் சும் மாதான் இருக்கு, அங் கக தங் கிக்ககாங் க. கானலயில் கபசிக்கலாம் ”, அெர்
ெற் புறுத்தகெ, கெறு ெழியில் லாமல் அங் கக செல் லக் கிளம் பினார்கள் . “நான் ோஸ்ைலுக்கக
கபாகறன்”, திடுசமன ஒலித்தது அர்ெ்ெனாவின் குரல் .
இல் ல அங் கிள் , நாங் க கோை்ைல் ல ரூம் கபாை்டிருக்ககாம் , நாங் க ரூமுக்குக் கிளம் புகறாம் .
கானலயில் ெந்து மீதினை கபசிக்கலாம் , ஜான் தான் சொன்னான்.
எங் க வீை்டில் தங் கவில் னல என்றாலும் பரொயில் னல, ஆனால் கோை்ைல் ல தங் க கெண்ைாம் .
எங் ககளாை ஒரு பிளாை் சும் மாதான் இருக்கு, அங் கக தங் கிக்ககாங் க. கானலயில் கபசிக்கலாம் ,
அெர் ெற் புறுத்தகெ, கெறு ெழியில் லாமல் அங் கக செல் லக் கிளம் பினார்கள் .
நான் ோஸ்ைலுக்கக கபாகறன், திடுசமன ஒலித்தது அர்ெ்ெனாவின் குரல் .
பகுதி - 26 என் மனதின் ைஞ் ைலங் கசள இறக் கிசெக் கத் னதரியவில் சல புரிந் துனகாள் ொயா
என்சன ஏக் கமாய் என் நிசனவு................ ஒரு நிமிைம் , ைாரும் எதுவும் கபெவில் னல.
அனதவிை, அனனெருகம அதிர்ெ்சியில் இருந்தார்கள் என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் .
முக்கிைமாக, கபை்ரிக்கின் வீை்டினர் இன்னும் அதிகமாக அதிர்ந்து இருந்தார்கள் . “அர்ெ்ெனா
என்ன இது.........?”, சமல் லிதாகக் கண்டித்தான் கபை்ரிக். “கைை் பாதி புருொ............., இப் கபா என்னன
உன் வீை்டுக்குக் கூை்டிப் கபாக முடியும் னா மை்டும் கபசு, இல் னலைா ொனைத் சதாறக்காகத”,
அெள் குரலில் இருந்த உறுதி, அென் ொனைக் கை்டிப் கபாை்ைது. இெர்கள் தங் களுக்குள்
சமல் லிதாகப் கபசிைதால் , அங் கிருந்த ைாருக்கும் எதுவும் ககை்கவில் னல. “அர்ெ்ெனா.... அது ைபிள்
சபை் ரூம் பிளாை் தாம் மா. நீ ங் க
எல் கலாரும் தாராளமா தங் கலாம் ”, பிரான்சிஸ் சொன்னார். “அர்ெ்ெனா... இன்னனக்கு மை்டும்
எங் ககளாை தங் கிக்ககாகைன்...”, கமரி சகஞ் சினார். “அம் மா கிளம் புங் க........”, சொல் லிவிை்டு,
ைாரின் பதினலயும் எதிர்பார்க்காமல் , ோஸ்ைனல கநாக்கி நைந்தாள் . ஒரு ெங் கைமான அனமதி
அங் கக. “புது இைசமன்று தைங் குறாகளா என்னகமா?, கானலயில் , கபை்ரிக்னக அனுப் பி அெனள
வீை்டுக்கு அனழெ்சுக்கலாம் ”, ஸ்சைல் லா, நினலனமனை சீராக்க முைன்றார். கமரி, கிறிஸ்கைாபர்,
ஜான் அனனெருக்கும் சதரியும் , அெள் ெராததன் காரணம் . அெர்கள் வீை்டில் நால் ெரும்
நான்கு துருெங் கள் . நால் ெரும் , தனித்தனி அனறகளில் தான் தூங் குொர்கள் . இன்று இருப்பது
இரண்கை அனற, அதில் எப் படிப் படுக்கசென்று, ஏற் கனகெ பை்டிமன்றம் நைக்கும் , இதில் தான்
கெறு எதற் கு என்றுதான், அெள் கழன்று சகாண்ைாள் . “ெனா...... பத்கத நிமிஷத்தில் நான்
ொகறன்..........”, அெள் காதில்
பகுதி - 26
என் மனதின் ைஞ் ைலங் கசள
இறக் கிசெக் கத் னதரியவில் சல
புரிந் துனகாள் ொயா என்சன
ஏக் கமாய் என் நிசனவு................
ஒரு நிமிைம் , ைாரும் எதுவும் கபெவில் னல. அனதவிை, அனனெருகம அதிர்ெ்சியில் இருந்தார்கள்
என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் . முக்கிைமாக, கபை்ரிக்கின் வீை்டினர் இன்னும் அதிகமாக அதிர்ந்து
இருந்தார்கள் .
அர்ெ்ெனா என்ன இது.........?, சமல் லிதாகக் கண்டித்தான் கபை்ரிக்.
கைை் பாதி புருொ............., இப் கபா என்னன உன் வீை்டுக்குக் கூை்டிப் கபாக முடியும் னா மை்டும் கபசு,
இல் னலைா ொனைத் சதாறக்காகத, அெள் குரலில் இருந்த உறுதி, அென் ொனைக் கை்டிப்
கபாை்ைது. இெர்கள் தங் களுக்குள் சமல் லிதாகப் கபசிைதால் , அங் கிருந்த ைாருக்கும் எதுவும்
ககை்கவில் னல.
"அர்ெ்ெனா.... அது ைபிள் சபை் ரூம் பிளாை் தாம் மா. நீ ங் க
எல் கலாரும் தாராளமா தங் கலாம் ", பிரான்சிஸ் சொன்னார்.
அர்ெ்ெனா... இன்னனக்கு மை்டும் எங் ககளாை தங் கிக்ககாகைன்..., கமரி சகஞ் சினார்.
அம் மா கிளம் புங் க........, சொல் லிவிை்டு, ைாரின் பதினலயும் எதிர்பார்க்காமல் , ோஸ்ைனல கநாக்கி
நைந்தாள் .
ஒரு ெங் கைமான அனமதி அங் கக.புது இைசமன்று தைங் குறாகளா என்னகமா?, கானலயில் ,
கபை்ரிக்னக அனுப் பி அெனள வீை்டுக்கு அனழெ்சுக்கலாம் , ஸ்சைல் லா, நினலனமனை சீராக்க
முைன்றார்.
கமரி, கிறிஸ்கைாபர், ஜான் அனனெருக்கும் சதரியும் , அெள் ெராததன் காரணம் . அெர்கள் வீை்டில்
நால் ெரும் நான்கு துருெங் கள் . நால் ெரும் , தனித்தனி அனறகளில் தான் தூங் குொர்கள் . இன்று
இருப் பது இரண்கை அனற, அதில் எப் படிப் படுக்கசென்று, ஏற் கனகெ பை்டிமன்றம் நைக்கும் , இதில்
தான் கெறு எதற் கு என்றுதான், அெள் கழன்று சகாண்ைாள் .
ெனா...... பத்கத நிமிஷத்தில் நான் ொகறன்.........., அெள் காதில்
சொல் லிவிை்டு, அெர்கனள வீை்டில் விை, காருக்கு வினரந்தான். “கெண்ைாம் .........”, அெள் ொர்த்னத
காற் றில் கனரந்தது. கிசரௌண்டில் , அந்த கநரம் கூை ஒரு கும் பல் கபசி அரை்னை அடித்துக்
சகாண்டிருந்தார்கள் . அெர்கனளப் பார்த்து னகைனெத்துவிை்டு, மரத்தடியில் சென்று
அமர்ந்துசகாண்ைாள் . கதனெயில் லாத பைங் கள் , தன் சநஞ் னெ
அழுத்துெனத உணர்ந்தாள் . இந்தக் கல் ைாணம் ெரிெருமா..? தன்னால் , அெர்கள் அனனெருைனும்
ஒத்துப் கபாக முடியுமா..? நல் ல மனனவிைாக, தன்னால் நைந்துசகாள் ள முடியுமா..? சிறந்த
அம் மாொகத் திகழ முடியுமா...? ககள் விகள் அனனத்தும் பூதாகரமாக கண்முன் விரிந்தது.
தனலயில் னக னெத்தொறு அமர்ந்துசகாண்ைாள் . “ெனா............”, கபை்ரிக்கின் குரலில் , ெை்சைன
நிமிர்ந்து பார்த்தெள் , அெனனத் தாவி அனணத்துக் சகாண்ைாள் . “கபை்ரிக்..... உனக்கு நான்
கெண்ைாம் . நீ கெற ைானரைாெது கல் ைாணம் செஞ் சுக்ககா. என்னனக் கை்டிகிை்ைா, பின் னாடி
நீ சராம் ப ெருத்தப் படுெ”, அெள் கபெ்சும் செை் னகயும் கெறாக
இருந்தது. “என்ன..... இந்த பத்து நிமிஷத்தில் இெ் ெளவு கைாசிெ்சிைா நீ ..?”, அெனள ககலி
செை் தான். அெனள அமரனெத்து, தானும் அருகில் அமர்ந்து சகாண்ைான். “வினளைாைாகத
கபை்ரிக், நான் நிஜம் மாதான் சொல் லுகறன். கல் ைாணம் என்று சொன்னாகல, என்னகமா என்
அப் பாவும் , அம் மாவும் தான் கண்முன்னாடி ெந்து மிரை்டுறாங் க. சகாஞ் ெம் கூை காதகல
இல் லாமல் , இருபத்கதழு ெருஷம் கெர்ந்து ொழ முடியுமா? முடியும் னு நிரூபிெ்சுை்டு இருக்காங் க.
அெங் க சபாண்ணு நான், எனக்குமை்டும் எங் கக இருந்து ெரும் அந்த அன்னிகைான்னிைம் ”,
புரிைாத தவிப் பு. “இங் கக பார், என் கண்னணப் பார்த்து சொல் லு, இப் கபா நீ என்னன லெ்
பண்ணுற தாகன?”, அென் பார்னெ அெனளத் துனளத்தது. “உண்னமனைெ் சொல் லணும் னா..........?
எனக்குத் சதரிைனல கபை்ரிக். உன் கூை இருந்தால் ஒரு பாதுக்காப் பு உணர்வு, என்னகமா, நீ
எல் லாம் பாத்துப் பன் னு ஒரு னதரிைம் , எனக்காக நீ
சொல் லிவிை்டு, அெர்கனள வீை்டில் விை, காருக்கு வினரந்தான்.கெண்ைாம் ........., அெள் ொர்த்னத
காற் றில் கனரந்தது.
கிசரௌண்டில் , அந்த கநரம் கூை ஒரு கும் பல் கபசி அரை்னை அடித்துக் சகாண்டிருந்தார்கள் .
அெர்கனளப் பார்த்து னகைனெத்துவிை்டு, மரத்தடியில் சென்று அமர்ந்துசகாண்ைாள் .
கதனெயில் லாத பைங் கள் , தன் சநஞ் னெ அழுத்துெனத உணர்ந்தாள் .
இந்தக் கல் ைாணம் ெரிெருமா..? தன்னால் , அெர்கள் அனனெருைனும் ஒத்துப் கபாக முடியுமா..?
நல் ல மனனவிைாக, தன்னால் நைந்துசகாள் ள முடியுமா..? சிறந்த அம் மாொகத் திகழ முடியுமா...?
ககள் விகள் அனனத்தும் பூதாகரமாக கண்முன் விரிந்தது. தனலயில் னக னெத்தொறு
அமர்ந்துசகாண்ைாள் .
ெனா............, கபை்ரிக்கின் குரலில் , ெை்சைன நிமிர்ந்து பார்த்தெள் , அெனனத் தாவி அனணத்துக்
சகாண்ைாள் .
கபை்ரிக்..... உனக்கு நான் கெண்ைாம் . நீ கெற ைானரைாெது கல் ைாணம் செஞ் சுக்ககா. என்னனக்
கை்டிகிை்ைா, பின் னாடி நீ சராம் ப ெருத்தப் படுெ, அெள் கபெ்சும் செை் னகயும் கெறாக
இருந்தது.
என்ன..... இந்த பத்து நிமிஷத்தில் இெ் ெளவு கைாசிெ்சிைா நீ ..?, அெனள ககலி செை் தான். அெனள
அமரனெத்து, தானும் அருகில் அமர்ந்து சகாண்ைான்.
வினளைாைாகத கபை்ரிக், நான் நிஜம் மாதான் சொல் லுகறன். கல் ைாணம் என்று சொன்னாகல,
என்னகமா என் அப்பாவும் , அம் மாவும் தான் கண்முன்னாடி ெந்து மிரை்டுறாங் க. சகாஞ் ெம் கூை
காதகல இல் லாமல் , இருபத்கதழு ெருஷம் கெர்ந்து ொழ முடியுமா? முடியும் னு நிரூபிெ்சுை்டு
இருக்காங் க. அெங் க சபாண்ணு நான், எனக்குமை்டும் எங் கக இருந்து ெரும் அந்த
அன்னிகைான்னிைம் , புரிைாத தவிப் பு.
இங் கக பார், என் கண்னணப் பார்த்து சொல் லு, இப் கபா நீ என்னன லெ் பண்ணுற தாகன?, அென்
பார்னெ அெனளத் துனளத்தது.
"உண்னமனைெ் சொல் லணும் னா..........? எனக்குத் சதரிைனல கபை்ரிக். உன் கூை இருந்தால் ஒரு
பாதுக்காப் பு உணர்வு, என்னகமா, நீ எல் லாம் பாத்துப் பன் னு ஒரு னதரிைம் , எனக்காக நீ எல் லாமா
இருப் பன் னு ஒரு நம் பிக்னக, உன் னககளுக்குள் கள, நான் நானாக இருப் கபன் என்ற திைம் ..............,
இப் படி எல் லாம் கதாணுது. இது இந்த உணர்வுக்குப் கபர்தான் காதல் ன்னா..............., ஆமா நான்
உன்னன காதலிக்கிகறன்”, அென் கதாள் ொை் ந்து சொன்னாள் . “என்கமல் , அந்த நம் பிக்னக
இருக்குல் ல............, இப் கபானதக்கு இது கபாதும் . எல் லாம் ெரிைாயிடும் ”, அெனள
அனணத்தொறு சொன்னான். “உன்கமல் எனக்கு நம் பிக்னக இருக்கு கபை்ரிக். ஆனால் ,
என்கமல் எனக்கு நம் பிக்னககை இல் னல. ஒரு நல் ல மனனவிைா, என்னால் நைந்துக்க முடியும் னு
கதாணனல. அனதவிை............., குழந்னதங் க......”, அெள் இதழ் கனள மூடினான். முதல் ல நாம லெ்
பண்ணுகொம் , பிறகு கல் ைாணம் .........., அதற் குப் பிறகும் லெ் பண்ணுகொம் .............,
மற் றசதல் லாம் , தானா நைக்கும் கபாது நைக்கை்டும் ெரிைா”, அெள் தனலயில் முை்டினான். அென்
கதாள் ொை் ந்திருக்கும் கநரம் , தன் மனதில் அனமதி

நிலவுெனத உணர்ந்தாள் . அென் இன்று தன் அருகில் இல் னலசைன்றால் , தான், என்னொகி
இருப் கபாம் என்ற நினனப் கப, அெளுக்குள் சமல் லிை பதை்ைத்னத உருொக்கிைது. அெளது தவிப் பு
அெள் உைலிலும் சதரிந்தது. அனத அறிந்தென்கபால் , அெனளத் கதாகளாடு
சமல் லிதாக அனணத்துக் சகாண்ைான். சநற் றியில் சமன்னமைாக இதழ் பதித்தான்.
அெனுக்குள் கள இப் படிகை கனரந்துவிை மாை்கைாமா என்ற தவிப் பு அெள் மனதில் . அெர்களின்
கமான நினலனை கனலக்க அங் கக ெந்தாள் ஒரு குை்டி கதெனத. “ெனா.... இந்த பாப் பா.............
ைாகராை பாப் பா? தனிைா ெந்திருக்கா?”, சுற் றிலும் பார்னெனை சுழல விை்ைொறு ககை்ைான். “இெ
தீபாகொை குழந்னத. அெ ேஸ்பண்ை் பாக்க ெரும் கபாது பார்த்திருக்ககன். அகதா அங் ககதான்
கபசிை்டு இருக்காங் க”, னகனை, அந்த கும் பனல கநாக்கி, சுை்டிக் காை்டினாள் . “கொ கியூை்..........”,
சொன்னொறு, குழந்னதனை தூக்கிக் சகாண்ைான். அெனனகை பார்த்தொறு அனெைாமல்
இருந்தாள் .
எல் லாமா இருப் பன் னு ஒரு நம் பிக்னக, உன் னககளுக்குள் கள, நான் நானாக இருப் கபன் என்ற
திைம் .............., இப் படி எல் லாம் கதாணுது. இது இந்த உணர்வுக்குப் கபர்தான் காதல் ன்னா...............,
ஆமா நான் உன்னன காதலிக்கிகறன்", அென் கதாள் ொை் ந்து சொன்னாள் .
என்கமல் , அந்த நம் பிக்னக இருக்குல் ல............, இப் கபானதக்கு இது கபாதும் . எல் லாம் ெரிைாயிடும் ,
அெனள அனணத்தொறு சொன்னான்.
உன்கமல் எனக்கு நம் பிக்னக இருக்கு கபை்ரிக். ஆனால் , என்கமல் எனக்கு நம் பிக்னககை இல் னல.
ஒரு நல் ல மனனவிைா, என்னால் நைந்துக்க முடியும் னு கதாணனல. அனதவிை.............,
குழந்னதங் க......, அெள் இதழ் கனள மூடினான்.
முதல் ல நாம லெ் பண்ணுகொம் , பிறகு கல் ைாணம் .........., அதற் குப் பிறகும் லெ்
பண்ணுகொம் ............., மற் றசதல் லாம் , தானா நைக்கும் கபாது நைக்கை்டும் ெரிைா", அெள் தனலயில்
முை்டினான்.
அென் கதாள் ொை் ந்திருக்கும் கநரம் , தன் மனதில் அனமதி
நிலவுெனத உணர்ந்தாள் . அென் இன்று தன் அருகில் இல் னலசைன்றால் , தான், என்னொகி
இருப் கபாம் என்ற நினனப் கப, அெளுக்குள் சமல் லிை பதை்ைத்னத உருொக்கிைது. அெளது தவிப் பு
அெள் உைலிலும் சதரிந்தது.
அனத அறிந்தென்கபால் , அெனளத் கதாகளாடு சமல் லிதாக அனணத்துக் சகாண்ைான்.
சநற் றியில் சமன்னமைாக இதழ் பதித்தான். அெனுக்குள் கள இப் படிகை கனரந்துவிை மாை்கைாமா
என்ற தவிப் பு அெள் மனதில் .
அெர்களின் கமான நினலனை கனலக்க அங் கக ெந்தாள் ஒரு குை்டி கதெனத.ெனா.... இந்த
பாப் பா............. ைாகராை பாப் பா? தனிைா ெந்திருக்கா?, சுற் றிலும் பார்னெனை சுழல விை்ைொறு
ககை்ைான்.
இெ தீபாகொை குழந்னத. அெ ேஸ்பண்ை் பாக்க ெரும் கபாது பார்த்திருக்ககன். அகதா
அங் ககதான் கபசிை்டு இருக்காங் க, னகனை, அந் த கும் பனல கநாக்கி, சுை்டிக் காை்டினாள் .
கொ கியூை்.........., சொன்னொறு, குழந்னதனை தூக்கிக் சகாண்ைான். அெனனகை பார்த்தொறு
அனெைாமல் இருந்தாள் .
“கேை் என்ன அப் படி பாத்துை்கை இருக்க?”, குழந் னதயிைம் வினளைாடிைொகற
ககை்ைான். “கபை்ரிக்........., நான் குழந்னதகனள தூக்கிைகத கினைைாது சதரியுமா.....? அெங் க எப் படி
இருப் பாங் கன்னு சதரிைாது..........? அெங் கனள எப் படி தூக்கணும் னும் சதரிைாது...?”, ஒரு
வித இைலானமயுைன் சொன்னாள் . “நாங் க மை்டும் என்ன, சைை் லி குழந்னதகனளத்
தூக்கிை்ைா இருக்ககாம் . எல் லாம் தானா ொறதுதான்”, அெள் குரல் மாறுபாை்னை கெனித்தாலும் ,
அனத ெை்னை செை் ைாமல் சொன்னான். “கைை் .... நான் சொல் ல ொறனத, புரிஞ் சுக்ககெ
மாை்டிைாைா..?”, அெள் கண்கள் கசிந்தது. “கைை் , எனக்கு......., எனக்கு........, குழந்னதங் க கமல,
ஆனெகை ெர மாை்டிக்குைா........., என்னால அெங் ககிை்கை ஒை்ை முடிைனல”, முகத்னத கெறுபக்கம்
திருப் பிக் சகாண்ைாள் . அந்தக் குழந்னதனை, ெை்சைன அெள் மடியில் னெத்தான்.
னெத்துவிை்டு, னககனள விலக்கிக் சகாண்ைான். “கபை்ரிக்.... என்ன பண்ணுற? பாப் பானெப் பிடி,
விழுந்துைப் கபாறா?”, சொன்னொறு குழந்னதனை அனணத்துக்
சகாண்ைாள் . “விழுந்துடுொன்னா புடிெ்சுக்ககா”, னககனளக் கை்டிக்சகாண்டு, கபொமல்
இருந்தான். “கைை் ...., லூசு...., பாப் பானெத் தூக்குைா”, குழந்னதனைக் கை்டிக்சகாண்டு,
சகஞ் சினாள் . அென் அனெைகெ இல் னல. “அம் மா........, அங் கா.......”, குழந்னத அெள் முகத்னத
நிமிர்ந்து பார்த்து, மழனலயில் குழறிைது. தன் பிஞ் சுக் னககனள, அெள் முகத்தில் னெத்துத்
கதை் த்தது. “அங் ......, அம் .....”, அெள் செயினனப் பிடித்து, ொயில் னெத்துெ் ெப்பி ஈரம்
செை் தது. அதன் மழனலயில் உருகி, அதன் னககளுக்கு அடியில் னக சகாடுத்துத் தூக்கி, தன்
முகத்துக்கு கநராகப் பிடித்தாள் . ஒரு ெைதுக் குழந்னதக்கக உரிை குண்டு கன்னத்துைனும் ,
அெள் செயினனெ் ெப்பிைதால் , எெ்சில் ஒழுகும் ொயுைனும் அெனளப்
கேை் என்ன அப் படி பாத்துை்கை இருக்க?, குழந்னதயிைம் வினளைாடிைொகற ககை்ைான்.
கபை்ரிக்........., நான் குழந் னதகனள தூக்கிைகத கினைைாது சதரியுமா.....? அெங் க எப் படி
இருப் பாங் கன்னு சதரிைாது..........? அெங் கனள எப் படி தூக்கணும் னும் சதரிைாது...?, ஒரு வித
இைலானமயுைன் சொன்னாள் .
நாங் க மை்டும் என்ன, சைை் லி குழந்னதகனளத் தூக்கிை்ைா இருக்ககாம் . எல் லாம் தானா
ொறதுதான், அெள் குரல் மாறுபாை்னை கெனித்தாலும் , அனத ெை்னை செை் ைாமல் சொன்னான்.
கைை் .... நான் சொல் ல ொறனத, புரிஞ் சுக்ககெ மாை்டிைாைா..?, அெள் கண்கள் கசிந்தது.
கைை் , எனக்கு......., எனக்கு........, குழந்னதங் க கமல, ஆனெகை ெர மாை்டிக்குைா........., என்னால
அெங் ககிை்கை ஒை்ை முடிைனல, முகத்னத கெறுபக்கம் திருப் பிக் சகாண்ைாள் .
அந்தக் குழந்னதனை, ெை்சைன அெள் மடியில் னெத்தான்.
னெத்துவிை்டு, னககனள விலக்கிக் சகாண்ைான்.கபை்ரிக்.... என்ன பண்ணுற? பாப் பானெப் பிடி,
விழுந்துைப் கபாறா?, சொன்னொறு குழந்னதனை அனணத்துக் சகாண்ைாள் .
விழுந்துடுொன்னா புடிெ்சுக்ககா, னககனளக் கை்டிக்சகாண்டு, கபொமல் இருந்தான்.
கைை் ...., லூசு...., பாப் பானெத் தூக்குைா, குழந்னதனைக் கை்டிக்சகாண்டு, சகஞ் சினாள் .
அென் அனெைகெ இல் னல.அம் மா........, அங் கா......., குழந்னத அெள் முகத்னத நிமிர்ந்து பார்த்து,
மழனலயில் குழறிைது.
தன் பிஞ் சுக் னககனள, அெள் முகத்தில் னெத்துத் கதை் த்தது.அங் ......, அம் ....., அெள் செயினனப்
பிடித்து, ொயில் னெத்துெ் ெப்பி ஈரம் செை் தது.
அதன் மழனலயில் உருகி, அதன் னககளுக்கு அடியில் னக சகாடுத்துத் தூக்கி, தன் முகத்துக்கு
கநராகப் பிடித்தாள் . ஒரு ெைதுக் குழந்னதக்கக உரிை குண்டு கன்னத்துைனும் , அெள் செயினனெ்
ெப் பிைதால் , எெ்சில் ஒழுகும் ொயுைனும் அெனளப் பார்த்து, “அம் மா......, அங் க.....”, என்று மறுபடியும்
சொன்னது. குழந்னத, அம் மா என்ற அனழக்க அனழக்க, அெளுக்குள் தாை் னம சபருகிைது.
முகத்துக்கு கநராக குழந் னதனைப் பிடித்து, அருகில் சகாண்டுெந்து அதன்
கன்னத்தில் முத்தமிை்ைாள் . ஆனால் குழந்னதகைா, அெள் கன்னத்னதப் பிடித்துக் சகாண்டு, அெள்
மூக்னக ெப் பப் பார்த்தாள் . அர்ெ்ெனா சகாஞ் ெம் தள் ளிப் பிடிக்ககெ, முடினைப் பிடித்து இழுத்து,
அெள் முகசமங் கும் , தன் எெ்சில் இதழ் களால் முத்தமிை்டும் , நாவினால் நக்கியும் , பற் களால்
கடித்தும் னெத்தாள் . அர்ெ்ெனானெ விலகவிைகெ இல் னல. “அர்ெ்ெனா... இன்சபக்ஷன் ஆகும் ..........”,
ஆை்ெக
் ெபித்தான் கபை்ரிக். “அசதல் லாம் எனக்கு எதுவும் ஆகாது”, அர்ெ்ெனா சொல் ல, “நான்,
பாப் பாக்கு இன்சபக்ஷன் ஆகும் னு சொன்கனன்”, அென் சீரிைஸாகெ் சொல் ல, “அப் கபா,
நான்கபாை் கபஸ்ொஷ் பண்ணிை்டு ெந்துைொ.......?”,

ஆர்ெமாகக் ககை்ைாள் . ஐந்து நிமிைங் களுக்கு முன்னர், குழந்னதனைப் பிடிக்காது, தூக்கத்

சதரிைாது, என்று சொன்னெளா இெள் ..? அெனுக்கக ஆெ்ெரிைமாக இருந்தது. ஆனால் அெளிைம்
சொல் லி, அெனளக் குழப் ப விரும் பவில் னல அென். “அெ்சு, ொரி......, உங் கனள டிஸ்ைர்ப் பண்ண
ெந்துை்ைாளா? நான் கெனிக்கனல ொரி”, மன்னிப் னப கெண்டினாள் தீபா. “தீபா, அசதல் லாம்
எதுவும் இல் னல. எங் களுக்கு உதவிதான் செை் யிறா? ெரி, என்ன ஒகர மாநாைா இருக்கு, மணி
சரண்ைாெ்சு. பாப்பானெத் தூங் க னெக்காமல் , என்ன பண்ணிை்டு இருக்க?”, குழந்னதனைக்
சகாஞ் சிைொகற ககை்ைாள் . “மணி சரண்ைாெ்ொ............, கபெ்சு சுொரசிைத்தில்
எதுவுகம சதரிைனல. எல் கலாரும் பாப் பானெப் பாக்கணும் னு சொன்னாங் க, அதான், ஸ்சபஷல்
சபர்மிஷன் ொங் கி, இன்னனக்கு னநை் மை்டும் இங் கக ெெ்சுக்ககறன். கானலயில் வீை்டுக்குக்
கிளம் பணும் . மூணு நாள் லீெ் இருக்கக, நீ வீை்டுக்குப் கபாகனலைா?
பார்த்து,அம் மா......, அங் க....., என்று மறுபடியும் சொன்னது.
குழந்னத, அம் மா என்ற அனழக்க அனழக்க, அெளுக்குள் தாை் னம சபருகிைது. முகத்துக்கு
கநராக குழந்னதனைப் பிடித்து, அருகில் சகாண்டுெந்து அதன் கன்னத்தில் முத்தமிை்ைாள் .
ஆனால் குழந்னதகைா, அெள் கன்னத்னதப் பிடித்துக் சகாண்டு, அெள் மூக்னக ெப் பப் பார்த்தாள் .
அர்ெ்ெனா சகாஞ் ெம் தள் ளிப் பிடிக்ககெ, முடினைப் பிடித்து இழுத்து, அெள் முகசமங் கும் , தன்
எெ்சில் இதழ் களால் முத்தமிை்டும் , நாவினால் நக்கியும் , பற் களால் கடித்தும் னெத்தாள் .
அர்ெ்ெனானெ விலகவிைகெ இல் னல.
அர்ெ்ெனா... இன்சபக்ஷன் ஆகும் .........., ஆை்ெக ் ெபித்தான் கபை்ரிக்.
அசதல் லாம் எனக்கு எதுவும் ஆகாது, அர்ெ்ெனா சொல் ல,
நான், பாப் பாக்கு இன்சபக்ஷன் ஆகும் னு சொன்கனன், அென் சீரிைஸாகெ் சொல் ல,
அப் கபா, நான்கபாை் கபஸ்ொஷ் பண்ணிை்டு ெந்துைொ.......?,
ஆர்ெமாகக் ககை்ைாள் .
ஐந்து நிமிைங் களுக்கு முன்னர், குழந்னதனைப் பிடிக்காது, தூக்கத் சதரிைாது, என்று
சொன்னெளா இெள் ..? அெனுக்கக ஆெ்ெரிைமாக இருந்தது. ஆனால் அெளிைம் சொல் லி, அெனளக்
குழப் ப விரும் பவில் னல அென்.
அெ்சு, ொரி......, உங் கனள டிஸ்ைர்ப் பண்ண ெந்துை்ைாளா? நான் கெனிக்கனல ொரி, மன்னிப் னப
கெண்டினாள் தீபா.
தீபா, அசதல் லாம் எதுவும் இல் னல. எங் களுக்கு உதவிதான் செை் யிறா? ெரி, என்ன ஒகர மாநாைா
இருக்கு, மணி சரண்ைாெ்சு. பாப் பானெத் தூங் க னெக்காமல் , என்ன பண்ணிை்டு இருக்க?,
குழந்னதனைக் சகாஞ் சிைொகற ககை்ைாள் .
"மணி சரண்ைாெ்ொ............, கபெ்சு சுொரசிைத்தில் எதுவுகம சதரிைனல. எல் கலாரும் பாப் பானெப்
பாக்கணும் னு சொன்னாங் க, அதான், ஸ்சபஷல் சபர்மிஷன் ொங் கி, இன்னனக்கு னநை் மை்டும்
இங் கக ெெ்சுக்ககறன். கானலயில் வீை்டுக்குக் கிளம் பணும் . மூணு நாள் லீெ் இருக்கக, நீ வீை்டுக்குப்
கபாகனலைா?
ஓ......, அதான் கமம் வீடு பக்கத்தில் தாகன, நீ ஏன் அெங் க வீை்டுக்குப் கபாகனல.........”, ககை்ைெள்
நாக்னகக் கடித்துக் சகாண்ைாள் . “ொரி அர்ெ்ெனா, நான், உனக்குக்
கல் ைாணகம முடிஞ் சுடுெ்சுன் னு நினனெ்கென்”, ெங் கைமாகெ்
சொன்னாள் . “முடிஞ் சுருந்துருக்கலாம் ................”, அர்ெ்ெனா, கபை்ரிக்னக ஓர விழியில் பார்த்து,
சொன்ன விதத்தில் தீபா சிரித்துவிை்ைாள் . “ெரி அர்ெ்ெனா, நான் தூங் கப் கபாகறன்.பாை் குை்
னநை்”, இருெரிைமும் வினை சபற் றுெ் சென்றுவிை்ைாள் . “ெனா..... நானும் கிளம் பகறன்,
எனதப் பற் றியும் கைாசிக்காமல் நல் லா தூங் கு. கானலயில் பத்து மணிக்கு ெந்து,
உன்னன வீை்டுக்கு அனழெ்சுை்டுப் கபாகறன்”, வினை சபற் றான். அென் னகனைப் பிடித்துத்
தடுத்தாள் . ‘என்ன’, என்பதுகபால் பார்க்க, “நான் ஏன் அப் பா அம் மாகொை தங் கலன்னு நீ
ககக்ககெ இல் னலகை”, தைக்கமாகக் ககை்ைாள் .
“ெனா..........., உனக்கு எப் படி விருப் பகமா அப் படி இரு. அனத விை்டு, என்ன இது, கபா.........”, அெனள
அனுப் பிவிை்டு, அென் கிளம் ப எத்தனிக்க , அென் னககனள மறுபடியும் பிடித்துத் தடுத்துவிை்டு,
அென் கண்கனளகை ஆழ் ந்து பார்த்தாள் . ‘னேகைா..... என்னன நல் லெனாகெ இருக்க
விைமாை்ைா கபால இருக்கக. இப் படிப் பார்த்தால் , நான் என்னதான் செை் ைை்டும் . இன்னும் ஏழு
மாெம் , இெனளப் பக்கத்தில் ெெ்சுகிை்கை, நான் எப் படி இருக்கப் கபாகறன்னு சதரிைனலகை’,
நினனத்தொகற, உள் ளுக்குள் எெ்சில் விழுங் கினான். அென் உள் ளுக்குள் உருகும் விதம்
புரிைாமல் சொன்னாள் , “ஐ லெ் யூ கபை்ரிக்”, “மீ டூ ைா..........”, அெனளத் கதாகளாடு அனணத்து
விடுவித்துவிை்டுெ் சென்றான். ‘ெரிைான தத்தி.........’, அெனன மனதுக்குள் கள திை்டினாள் . ‘இப் கபா
எதுக்குடி அெனன தத்தின்ன..?’, மனொை்சி குரல் சகாடுக்க, “பின் ன... ஒரு முத்தம் இல் னல, ஒரு
ேக் இல் னல, இப் படி மரக்கை்னை மாதிரி கபானா.......?”, மனொை்சினை ொடினாள் .
ஓ......, அதான் கமம் வீடு பக்கத்தில் தாகன, நீ ஏன் அெங் க வீை்டுக்குப் கபாகனல.........", ககை்ைெள்
நாக்னகக் கடித்துக் சகாண்ைாள் .
ொரி அர்ெ்ெனா, நான், உனக்குக் கல் ைாணகம முடிஞ் சுடுெ்சுன் னு நினனெ்கென், ெங் கைமாகெ்
சொன்னாள் .
முடிஞ் சுருந்துருக்கலாம் ................, அர்ெ்ெனா, கபை்ரிக்னக ஓர விழியில் பார்த்து, சொன்ன விதத்தில்
தீபா சிரித்துவிை்ைாள் .
ெரி அர்ெ்ெனா, நான் தூங் கப் கபாகறன்.பாை் குை் னநை், இருெரிைமும் வினை சபற் றுெ்
சென்றுவிை்ைாள் .
ெனா..... நானும் கிளம் பகறன், எனதப் பற் றியும் கைாசிக்காமல் நல் லா தூங் கு. கானலயில் பத்து
மணிக்கு ெந்து, உன்னன வீை்டுக்கு அனழெ்சுை்டுப் கபாகறன், வினை சபற் றான்.
அென் னகனைப் பிடித்துத் தடுத்தாள் . ‘என்ன’, என்பதுகபால் பார்க்க,நான் ஏன் அப் பா
அம் மாகொை தங் கலன்னு நீ ககக்ககெ இல் னலகை, தைக்கமாகக் ககை்ைாள் .
ெனா..........., உனக்கு எப் படி விருப் பகமா அப் படி இரு. அனத விை்டு, என்ன இது, கபா........., அெனள
அனுப் பிவிை்டு, அென் கிளம் ப எத்தனிக்க , அென் னககனள மறுபடியும் பிடித்துத் தடுத்துவிை்டு,
அென் கண்கனளகை ஆழ் ந்து பார்த்தாள் .
‘னேகைா..... என்னன நல் லெனாகெ இருக்க விைமாை்ைா கபால இருக்கக. இப் படிப் பார்த்தால் ,
நான் என்னதான் செை் ைை்டும் . இன்னும் ஏழு மாெம் , இெனளப் பக்கத்தில் ெெ்சுகிை்கை, நான்
எப் படி இருக்கப் கபாகறன்னு சதரிைனலகை’, நினனத்தொகற, உள் ளுக்குள் எெ்சில் விழுங் கினான்.
அென் உள் ளுக்குள் உருகும் விதம் புரிைாமல் சொன்னாள் ,ஐ லெ் யூ கபை்ரிக்,மீ டூ ைா..........,
அெனளத் கதாகளாடு அனணத்து விடுவித்துவிை்டுெ் சென்றான். ‘ெரிைான தத்தி.........’, அெனன
மனதுக்குள் கள திை்டினாள் .
‘இப் கபா எதுக்குடி அெனன தத்தின்ன..?’, மனொை்சி குரல் சகாடுக்க,
பின் ன... ஒரு முத்தம் இல் னல, ஒரு ேக் இல் னல, இப் படி மரக்கை்னை மாதிரி கபானா.......?,
மனொை்சினை ொடினாள் .
‘அென் நல் லெனா இருந் தால் கூை, நீ விைமாை்டிைாடி...........?”, மனொை்சி ொடிைது. “அெர்,
என்கிை்கை நல் லெரா நைந்துக்க கெண்ைாம் ............, என் புருெனா நைந்துகிை்ைா கபாதும் ”, சிலுத்துக்
சகாண்ைாள் . ‘னேகைா நான் இல் னல’, மனொை்சி பம் மிைது. “சீ கபா.........”, சொல் லிவிை்டு,
அனறக்குெ் சென்று, ஆனைனைக் கூை மாற் றத் கதான்றாமல் , னெஷுவின் அருகில்
சென்று படுத்துக் சகாண்ைாள் . இதழ் கள் , தானாககெ னகயில் இருந்த கமாதிரத்தில் பதிந்து
மீண்ைது. இனிை மனநினலயில் கண்கனள மூடிக் சகாண்ைாள் . அெளிைமிருந்து தன்னன
மீை்டுக்சகாண்டு சென்ற கபை்ரிக், ‘இனிகமல் அெ கிை்கை, சகாஞ் ெம் ஜாக்ரனதைாகெ
இருக்கணும் ’, நினனத்தொகற சென்றான். கானலயில் கண்விழித்த னெஷு சகாஞ் ெம்
தினகத்தாள் . ‘இெ, அெங் க அம் மா அப் பாகொை கபாகனலைா?’, எண்ணம் எழுந்தாலும் அனத
மனறத்தொகற எழுந்து. கானலக் கைன்கனள
முடித்தாள் . னெஷுவின் நைமாை்ைத்னத உணர்ந்து, “சபாண்ைாை்டி... இன்னனக்கு நான்
பத்துமணிக்கு எழுந்தால் கபாதும் , என்னன ஆறு மணிக்கக எழுப் பாகத, ெரிைா”, பாதித்
தூக்கமும் விழிப் புமாக அெளிைம் சொன்னாள் . “ெரி, நான் வீை்டுக்குக் கிளம் புகறன், நீ நல் லா
தூங் கு. ெண்கை ஈவினிங் பாக்கலாம் ”, உறங் கும் கதாழியிைம் சொல் ல, “ஓகக பாை் , குை் னநை்”,
சொல் லிவிை்டு உறக்கத்னதத் சதாைர்ந்தாள் . அெனள ஒரு நிமிைம் பார்த்துக்சகாண்டு நின் றாள் ,
பிறகு கிளம் பிவிை்ைாள் . பிக்பிக்....... பிக்பிக்...... பிக்பிக்......, காதின் அருகில் அலாரம்
அடிக்க, “னெஷு, அனத ஆப் பண்ணுடி”, சொல் லிவிை்டுத் திரும் பிப் படுத்தாள் . ‘அெதான்
வீை்டுக்குப் கபாறதா சொன்னாகள, பிறகு ைார் அலாரம் ெெ்ெது’, பிரிை மறுத்த இனமகனள,
ெலுக்கை்ைாைமாகப் பிரித்து மணினைப் பார்க்க, அது கானல ஒன்பது முப்பனதக்
‘அென் நல் லெனா இருந் தால் கூை, நீ விைமாை்டிைாடி...........?", மனொை்சி ொடிைது.
அெர், என்கிை்கை நல் லெரா நைந்துக்க கெண்ைாம் ............, என் புருெனா நைந்துகிை்ைா கபாதும் ,
சிலுத்துக் சகாண்ைாள் .
‘னேகைா நான் இல் னல’, மனொை்சி பம் மிைது.
சீ கபா........., சொல் லிவிை்டு, அனறக்குெ் சென்று, ஆனைனைக் கூை மாற் றத் கதான்றாமல் ,
னெஷுவின் அருகில் சென்று படுத்துக் சகாண்ைாள் . இதழ் கள் , தானாககெ னகயில் இருந்த
கமாதிரத்தில் பதிந்து மீண்ைது. இனிை மனநினலயில் கண்கனள மூடிக் சகாண்ைாள் .
அெளிைமிருந்து தன்னன மீை்டுக்சகாண்டு சென்ற கபை்ரிக், ‘இனிகமல் அெ கிை்கை, சகாஞ் ெம்
ஜாக்ரனதைாகெ இருக்கணும் ’, நினனத்தொகற சென்றான்.
கானலயில் கண்விழித்த னெஷு சகாஞ் ெம் தினகத்தாள் . ‘இெ, அெங் க அம் மா அப் பாகொை
கபாகனலைா?’, எண்ணம் எழுந்தாலும் அனத மனறத்தொகற எழுந்து. கானலக் கைன்கனள
முடித்தாள் .
னெஷுவின் நைமாை்ைத்னத உணர்ந்து,சபாண்ைாை்டி... இன்னனக்கு நான் பத்துமணிக்கு
எழுந்தால் கபாதும் , என்னன ஆறு மணிக்கக எழுப்பாகத, ெரிைா, பாதித் தூக்கமும் விழிப் புமாக
அெளிைம் சொன்னாள் .
ெரி, நான் வீை்டுக்குக் கிளம் புகறன், நீ நல் லா தூங் கு. ெண்கை ஈவினிங் பாக்கலாம் , உறங் கும்
கதாழியிைம் சொல் ல,
ஓகக பாை் , குை் னநை், சொல் லிவிை்டு உறக்கத்னதத் சதாைர்ந்தாள் . அெனள ஒரு நிமிைம்
பார்த்துக்சகாண்டு நின் றாள் , பிறகு கிளம் பிவிை்ைாள் .
பிக்பிக்....... பிக்பிக்...... பிக்பிக்......, காதின் அருகில் அலாரம் அடிக்க,னெஷு, அனத ஆப் பண்ணுடி,
சொல் லிவிை்டுத் திரும் பிப் படுத்தாள் .
‘அெதான் வீை்டுக்குப் கபாறதா சொன்னாகள, பிறகு ைார் அலாரம் ெெ்ெது’, பிரிை மறுத்த
இனமகனள, ெலுக்கை்ைாைமாகப் பிரித்து மணினைப் பார்க்க, அது கானல ஒன்பது முப் பனதக்
காை்டிைது. ‘சபாண்ைாை்டி..............., நீ .... ொன்கெ இல் னல............, நீ இல் லாை்டியும் , உன் கைனமனைெ்
ெரிைா செை் யிறடி’, நினனத்தொகற, எழுந்து குளிக்கெ் சென்றாள் . கிளம் பி, ஒரு ஆகாைெர்ணெ்
சுடிதானர எடுத்துப் கபாை்டுக்சகாண்டு, கீகழ இறங் கி ெரும் சபாழுது, கநரம் கானல பத்து பத்து.
‘கபை்ரிக் ஏன் இன்னும் ெரனல...?’, எண்ணிைொகற ெர, அெள் எண்ணத்தின் நாைககன எதிரில்
நின் றான். “எப் கபா ெந்தீங் க...........?”, அெனன சநருங் கிக் ககை்க, “இப் கபாதான்....”, சொன்னொறு,
அெனள அனழத்துக்சகாண்டு வீை்டுக்குெ் சென்றான். இெளது ெரவுக்காககெ அனனெரும்
காத்திருக்க, அெர்களுைன் கெர்ந்து, கானல உணனெ உண்ைாள் . கபெ்சு, அெர்களின் திருமண
விஷைம் பற் றித் திரும் பிைது. இரண்டு மாதத்தில் ெரும் , முதல் நல் ல நாளில் திருமணம்
னெக்கலாம் , என்று முடிவு செை் ைப் பை்ைது.

கபெ்சுொர்த்னதயில் ஜாகன அதிகம் கபசினான். கிறிஸ்கைாபர், இெ் ெளவு செை் கென், என்பகதாடு
நிறுத்திக் சகாண்ைார். திருமணம் முடிக்க, திருமணப் பயிற் சிக்குெ் செல் லகெண்டும் ., அனத, இந்த
மாதகம செை் ைெ் சொன்னார்கள் . “அர்ெ்ெனாவுக்கு, அடுத்த மாதம் , டீெ்சிங் ப் ராக்டிஸ்
இருக்கு”, ஸ்சைல் லா நினனவூை்டினார். “அப் கபா, இந்த மாெகம ப் ராக்டிஸ் கபாகை்டும் ”, கமரி
எடுத்துக் சகாடுத்தார். “அதுக்கு முன்னாடி, அெ சலென் பிளான்(lesson plan) எல் லாம் தைார்
செை் ைணும் . அந்த கெனலயில் .........”, சலென் பிளான் தைாரிப் பதில் இருந்த கஷ்ைத்னத உணர்ந்து,
அெர் சொல் ல, “அசதல் லாம் அெ பாத்துப் பா”, கமரி கெகமாகெ் சொன்னார். அங் கக தன் கபெ்சு
எடுபைாது என்பது, புரிந்துகபானது அெருக்கு. கெறு ெழியில் லாமல் ஸ்சைல் லாவும்
ஒத்துக்சகாண்ைார். அெர்
காை்டிைது.
‘சபாண்ைாை்டி..............., நீ .... ொன்கெ இல் னல............, நீ இல் லாை்டியும் , உன் கைனமனைெ் ெரிைா
செை் யிறடி’, நினனத்தொகற, எழுந்து குளிக்கெ் சென்றாள் .
கிளம் பி, ஒரு ஆகாைெர்ணெ் சுடிதானர எடுத்துப் கபாை்டுக்சகாண்டு, கீகழ இறங் கி ெரும் சபாழுது,
கநரம் கானல பத்து பத்து. ‘கபை்ரிக் ஏன் இன்னும் ெரனல...?’, எண்ணிைொகற ெர, அெள்
எண்ணத்தின் நாைககன எதிரில் நின் றான்.
எப் கபா ெந்தீங் க...........?, அெனன சநருங் கிக் ககை்க,இப் கபாதான்...., சொன்னொறு, அெனள
அனழத்துக்சகாண்டு வீை்டுக்குெ் சென்றான்.
இெளது ெரவுக்காககெ அனனெரும் காத்திருக்க, அெர்களுைன் கெர்ந்து, கானல உணனெ
உண்ைாள் . கபெ்சு, அெர்களின் திருமண விஷைம் பற் றித் திரும் பிைது. இரண்டு மாதத்தில் ெரும் ,
முதல் நல் ல நாளில் திருமணம் னெக்கலாம் , என்று முடிவு செை் ைப் பை்ைது.
கபெ்சுொர்த்னதயில் ஜாகன அதிகம் கபசினான். கிறிஸ்கைாபர், இெ் ெளவு செை் கென், என்பகதாடு
நிறுத்திக் சகாண்ைார். திருமணம் முடிக்க, திருமணப் பயிற் சிக்குெ் செல் லகெண்டும் ., அனத, இந்த
மாதகம செை் ைெ் சொன்னார்கள் .
அர்ெ்ெனாவுக்கு, அடுத்த மாதம் , டீெ்சிங் ப் ராக்டிஸ் இருக்கு, ஸ்சைல் லா நினனவூை்டினார்.
அப் கபா, இந்த மாெகம ப்ராக்டிஸ் கபாகை்டும் , கமரி எடுத்துக் சகாடுத்தார்.
அதுக்கு முன்னாடி, அெ சலென் பிளான்(lesson plan) எல் லாம் தைார் செை் ைணும் . அந்த
கெனலயில் ........., சலென் பிளான் தைாரிப் பதில் இருந்த கஷ்ைத்னத உணர்ந்து, அெர் சொல் ல,
அசதல் லாம் அெ பாத்துப் பா, கமரி கெகமாகெ் சொன்னார். அங் கக தன் கபெ்சு எடுபைாது என்பது,
புரிந்துகபானது அெருக்கு.
கெறு ெழியில் லாமல் ஸ்சைல் லாவும் ஒத்துக்சகாண்ைார். அெர்
ஒத்துக்சகாண்ை பிறகுதான் கபை்ரிக் முகத்தில் சபாலிகெ ெந்தது. அர்ெ்ெனா, எனக்சகன்ன
என்பதுகபால் கபொமல் இருந்தாள் . ஒரு ெழிைாகப் கபெ்சுொர்த்னத முடிைகெ,
கபை்ரிக், அர்ெ்ெனாவின் னகனை, ைாருக்கும் சதரிைாமல் அழுத்தினான். அர்ெ்ெனாவும் அெனனப்
பார்த்து, சமல் லிதாகப் புன் னனகத்தாள் . அன்று முழுெதும் , இரண்டு குடும் பமும் , சென்னனனைெ்
சுற் றிப் பார்த்தார்கள் . மானல, ை்சரயின்க்கு கநரமாககெ, அனனெரும் ஸ்கைஷன்
சென்றார்கள் . “அம் மா.... எப் படி, கநத்து இங் கக ெரிைான கநரத்துக்கு ெந்தீங் க?”, அன்று முழுெதும்
உைனிருந்தும் , அப் சபாழுதுதான் ககை்ைாள் . ‘இப்கபாதான் ககக்கணும் னு கதாணுெ்ொ.........’,
மனதில் நினனத்தனத, ககை்க முடிைாமல் தடுத்தது அெர் நினல. “ஸ்சைல் லாதான், இன்னனக்கு
இங் கக ப் கராக்ராம் இருக்கு, அதில் உன்கனாை நிகழ் ெசி ் யும் இருக்குன்னு சொன்னா. நாங் க ெர
சகாஞ் ெம் கலை் ஆயிடுெ்சு. ஆனா, நிெ்ெைம் செை் தது மை்டும் கனைசி நிமிஷம் முடிவு
செை் ததுதான். முதல் ல, கநரடிைா கல் ைாணம் ெெ்சுக்கலாம் னு சொன்னா, பிறகு, திடீர்ன்னு
இப் படி ஒரு முடிவு”, குழப்பமாககெ சொன்னார் கமரி. ஆனாலும் , அதில் இருந்த நிம் மதி
அர்ெ்ெனாவிற் குப் புரிந்தது. ஸ்சைல் லாவின் கனைசிகை்ை முடிவு, எதனால் என்பது அர்ெ்ெனாவிற் கு
ெரிைாகப் புரிந்தது. ை்சரயின் ெரகெ, அெர்கள் அனனெரும் கிளம் பினார்கள் . அெர்கள் கிளம் பிெ்
செல் லகெ, அது ஸ்கைஷன் என்றும் பார்க்காமல் , ஸ்சைல் லானெக் கை்டிக் சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா.
“லெ் யூம் மா.........”, கண்கள் கலங் க, அெள் சொன்ன சபாழுது, ஸ்சைல் லாவும் கண் கலங் கினார்.
ஒத்துக்சகாண்ை பிறகுதான் கபை்ரிக் முகத்தில் சபாலிகெ ெந்தது. அர்ெ்ெனா, எனக்சகன்ன
என்பதுகபால் கபொமல் இருந்தாள் . ஒரு ெழிைாகப் கபெ்சுொர்த்னத முடிைகெ, கபை்ரிக்,
அர்ெ்ெனாவின் னகனை, ைாருக்கும் சதரிைாமல் அழுத்தினான்.
அர்ெ்ெனாவும் அெனனப் பார்த்து, சமல் லிதாகப் புன் னனகத்தாள் . அன்று முழுெதும் , இரண்டு
குடும் பமும் , சென்னனனைெ் சுற் றிப் பார்த்தார்கள் . மானல, ை்சரயின்க்கு கநரமாககெ,
அனனெரும் ஸ்கைஷன் சென்றார்கள் .
அம் மா.... எப் படி, கநத்து இங் கக ெரிைான கநரத்துக்கு ெந்தீங் க?, அன்று முழுெதும் உைனிருந்தும் ,
அப் சபாழுதுதான் ககை்ைாள் .
‘இப் கபாதான் ககக்கணும் னு கதாணுெ்ொ.........’, மனதில் நினனத்தனத, ககை்க முடிைாமல் தடுத்தது
அெர் நினல.
"ஸ்சைல் லாதான், இன்னனக்கு இங் கக ப் கராக்ராம் இருக்கு, அதில் உன்கனாை நிகழ் ெசி ் யும்
இருக்குன்னு சொன்னா. நாங் க ெர சகாஞ் ெம் கலை் ஆயிடுெ்சு. ஆனா, நிெ்ெைம் செை் தது மை்டும்
கனைசி நிமிஷம் முடிவு செை் ததுதான். முதல் ல, கநரடிைா கல் ைாணம் ெெ்சுக்கலாம் னு சொன்னா,
பிறகு, திடீர்ன்னு
இப் படி ஒரு முடிவு", குழப்பமாககெ சொன்னார் கமரி.
ஆனாலும் , அதில் இருந்த நிம் மதி அர்ெ்ெனாவிற் குப் புரிந்தது. ஸ்சைல் லாவின் கனைசிகை்ை முடிவு,
எதனால் என்பது அர்ெ்ெனாவிற் கு ெரிைாகப் புரிந்தது. ை்சரயின் ெரகெ, அெர்கள் அனனெரும்
கிளம் பினார்கள் .
அெர்கள் கிளம் பிெ் செல் லகெ, அது ஸ்கைஷன் என்றும் பார்க்காமல் , ஸ்சைல் லானெக் கை்டிக்
சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா.லெ் யூம் மா........., கண்கள் கலங் க, அெள் சொன்ன சபாழுது, ஸ்சைல் லாவும்
கண் கலங் கினார்.
பகுதி - 27 என்சனை் சுற் றி அழுத்தும் சுசமகளுக் கு நடுவில் னதன்றலாய் உன்
நிசனவு ெருடிை்னைல் லும் நிமிடங் களுக்காகலெ உயிர்த்திருக் கிலறன் நான்.............. அன்று
விடுதிக்குத் திரும் பிை ஜுடித், விஷைங் கள் அனனத்தும் அறிந்து, சகாதித்கத கபானாள் . அெ்சு
எனதயும் சொல் ல மாை்ைாள் என்று உணர்ந்து, னெஷுதான் சபாறுக்க முடிைாமல் அெளிைம்
புலம் பித் தீர்த்துவிை்ைாள் . “னெஷக்கா, நீ ங் க இனதக் ககை்டுை்டு, கபொமலா
இருந்தீங் க? அப் படிகை, அெ கன்னம் பழுக்குற மாதிரி, நாலு அனற விை்டுருக்க கெண்ைாம் . இந்த
அெ்சுக்காவுக்கு, சபரிை அன்னன சதரொன்னு நினனப் பு. “அெ்சு, நீ ங் க ஏன் அெ கபசுற ெனரக்கும்
ககை்டுை்டு இருந்தீங் க. அெ ொனைத் சதாறந்த உைகனகை, அெ ொனைக் கிழிெ்சுருக்க கெண்ைாம் .
உங் கனள எப் படி, அெ அனானதன்னு சொல் லலாம் .
அது எெ் ெளவு சபரிை ொர்த்னதன்னு, அெளுக்குத் சதரியுமா? ெ்கெ, அப்கபா பார்த்து நான்
இல் லாமல் கபாயிை்கைகன. இன்னனக்கு, அெ ரூமுக்கு ெரை்டும் , அெ ொனை நான் கிழிக்காமல்
விை மாை்கைன்”, அெளால் , சகாஞ் ெம் கூை ஜீரணிக்ககெ முடிைவில் னல. அெ்சு, அெள் ககாபத்னத,
சமல் லிைப் புன் னனகயுைன் ரசித்துக் சகாண்டிருந்தாள் . “அெ்சுக்கா... இப் கபா எதுக்கு இப் படி
ஒரு இளிைல் , இங் கக, நான் என்ன, உங் களுக்குப் பாராை்டுப் பத்திரமா ொசிக்கிகறன்”,
ஆத்திரமாகக் ககை்ைாள் . “இல் ல........., சகை்ைதிலும் ஒரு நல் லது..........., எனக்குக் கனவு மாதிரி,
கல் ைாணம் ஒகர நாளில் முடிொகிடுெ்சு, என்கமல் உண்னமைான அக்கனறயுள் ள உள் ளங் கள்
நினறை இருக்கீங் க என்று, நான் கநரடிைாக உணர ஒரு அருனமைான ெந்தர்ப்பமா, இது அனமஞ் சு
இருக்கு. அப் படி இருக்கும் கபாது, நான் எப் படி அெகமல ககாபப் படுகென்”, தனலனைெ் ெரித்து,
ஆழமாக அெனளப் பார்த்தாள் . அெள் பார்னெயிலும் , கபெ்சிலும் , ஜுடித் தான் அலுத்துப்
பகுதி - 27
என்சனை் சுற் றி அழுத்தும்
சுசமகளுக் கு நடுவில்
னதன்றலாய் உன் நிசனவு
ெருடிை்னைல் லும் நிமிடங் களுக்காகலெ
உயிர்த்திருக் கிலறன் நான்..............
அன்று விடுதிக்குத் திரும் பிை ஜுடித், விஷைங் கள் அனனத்தும் அறிந்து, சகாதித்கத கபானாள் .
அெ்சு எனதயும் சொல் ல மாை்ைாள் என்று உணர்ந்து, னெஷுதான் சபாறுக்க முடிைாமல் அெளிைம்
புலம் பித் தீர்த்துவிை்ைாள் .
"னெஷக்கா, நீ ங் க இனதக் ககை்டுை்டு, கபொமலா இருந்தீங் க? அப் படிகை, அெ கன்னம் பழுக்குற
மாதிரி, நாலு அனற விை்டுருக்க கெண்ைாம் . இந்த அெ்சுக்காவுக்கு, சபரிை அன்னன சதரொன்னு
நினனப் பு.
"அெ்சு, நீ ங் க ஏன் அெ கபசுற ெனரக்கும் ககை்டுை்டு இருந்தீங் க. அெ ொனைத் சதாறந்த
உைகனகை, அெ ொனைக் கிழிெ்சுருக்க கெண்ைாம் . உங் கனள எப் படி, அெ அனானதன்னு
சொல் லலாம் .
அது எெ் ெளவு சபரிை ொர்த்னதன்னு, அெளுக்குத் சதரியுமா?
ெ்கெ, அப் கபா பார்த்து நான் இல் லாமல் கபாயிை்கைகன. இன்னனக்கு, அெ ரூமுக்கு ெரை்டும் , அெ
ொனை நான் கிழிக்காமல் விை மாை்கைன்", அெளால் , சகாஞ் ெம் கூை ஜீரணிக்ககெ முடிைவில் னல.
அெ்சு, அெள் ககாபத்னத, சமல் லிைப் புன் னனகயுைன் ரசித்துக் சகாண்டிருந்தாள் .அெ்சுக்கா...
இப் கபா எதுக்கு இப் படி ஒரு இளிைல் , இங் கக, நான் என்ன, உங் களுக்குப் பாராை்டுப் பத்திரமா
ொசிக்கிகறன், ஆத்திரமாகக் ககை்ைாள் .
இல் ல........., சகை்ைதிலும் ஒரு நல் லது..........., எனக்குக் கனவு மாதிரி, கல் ைாணம் ஒகர நாளில்
முடிொகிடுெ்சு, என்கமல் உண்னமைான அக்கனறயுள் ள உள் ளங் கள் நினறை இருக்கீங் க என்று,
நான் கநரடிைாக உணர ஒரு அருனமைான ெந்தர்ப்பமா, இது அனமஞ் சு இருக்கு. அப் படி
இருக்கும் கபாது, நான் எப் படி அெகமல ககாபப் படுகென், தனலனைெ் ெரித்து, ஆழமாக அெனளப்
பார்த்தாள் .
அெள் பார்னெயிலும் , கபெ்சிலும் , ஜுடித் தான் அலுத்துப்
கபானாள் . “அெ்சு, இனத இப் படிகை ெளர விடுெது நல் லதில் னல. இத்கதாை, அெகிை்ை இருக்கும்
எல் லா உறனெயும் , முறிெ்சுடுங் க. இனிகமல் அெனளப் பார்ப்பனத நான் பார்த்கதன்............”,
னகனை நீ ை்டி எெ்ெரித்தாள் . ெத்தமாகெ் சிரித்தாள் அெ்சு. அெள் சிரிப் பில் ,
இன்னும் எரிெ்ெலானாள் ஜுடித். “நிஜம் மாகெ உங் களுக்குக் சகாஞ் ெம் கூை கராெகம இல் னலைா”,
ஆத்திரமாகக் ககை்ைாள் . “ஜுடி என்ன கபசுற...........? ொர்த்னதனை விைாகத”, னெஷு
உெ்ெக் ககாபத்தில் கத்தினாள் . இருெனரயும் இறுக அனணத்து, கண்ணீர ் விை்ைாள் அெ்சு.
“ொரி அெ்சுக்கா............”, ஜுடித் மன்னிப் னப கெண்டினாள் . “கைை் ஜுடி.........., நீ ககை்ைதில் , எனக்கு
எந்த ெருத்தமும் இல் லைா. நீ ககை்டிகை, சகாஞ் ெம் கூை கராெகம இல் னலைான்னு........., இருக்கு,
நினறைகெ இருக்கு. எனக்கு, அெ அப் படி சொன்னப் கபா, சராம் பக் ககாபம் ெந்துது. அெனள
அப் படிகை அனறைணும் னு ஆத்திரமும் ெந்துது.
ஆனால் அனதயும் தாண்டி..............., சில ெலிகனள, என்னால் , மற் றெர்கள் அனுபவிக்ககெ
கூைாதுன்னு நான் நினனக்கிகறன். அது என்கனாை ொர்த்னதைாகலா, செைலாகலா,
இல் னல பார்னெைால கூை இருக்கக் கூைாதுன்னு நினனக்கிகறன். நான் கெண்ணா ஒண்ணு
செை் யிகறன்..........., அெனள விை்டு ஒதுங் கிக்ககறன். இப் கபா அெ செை் தனதகை, திரும் ப
நான் அெளுக்குெ் செை் தால் , அெளுக்கும் எனக்கும் , என்ன வித்திைாெம் இருக்க முடியும் ? நான்
அர்ெ்ெனா, அெ்சு, ெனா.............., எப் பவும் நான் நானாதான் இருப் கபன் . என்னன ைாராலும் மாற் ற
முடிைாது, மாற் ற அனுமதிக்க மாை்கைன், நான் மாறவும் மாை்கைன். இது, குழந்னதயில் இருந்து,
நாகன என்னன செதுக்கிகிை்ை குணம் . இனத, என் நை்புக்குத் தகுதிகை இல் லாத ஒருத்திக்காக,
நான் ஏன் மாத்திக்கணும் . இந்த என் குணம் தான், எனக்கு நூறு நை்னபயும் ,
சரண்டு ெககாதரிகனளயும் சகாடுத்திருக்கு. நீ என்கனாை செல் லத் தங் னக, புரியுதா. இெ
என்கனாை அக்கா........, எனக்கு நீ ங் க
கபானாள் .அெ்சு, இனத இப் படிகை ெளர விடுெது நல் லதில் னல. இத்கதாை, அெகிை்ை இருக்கும்
எல் லா உறனெயும் , முறிெ்சுடுங் க. இனிகமல் அெனளப் பார்ப்பனத நான் பார்த்கதன்............,
னகனை நீ ை்டி எெ்ெரித்தாள் .
ெத்தமாகெ் சிரித்தாள் அெ்சு. அெள் சிரிப் பில் , இன்னும் எரிெ்ெலானாள் ஜுடித்.நிஜம் மாகெ
உங் களுக்குக் சகாஞ் ெம் கூை கராெகம இல் னலைா, ஆத்திரமாகக் ககை்ைாள் .
ஜுடி என்ன கபசுற...........? ொர்த்னதனை விைாகத, னெஷு உெ்ெக் ககாபத்தில் கத்தினாள் .
இருெனரயும் இறுக அனணத்து, கண்ணீர ் விை்ைாள் அெ்சு.ொரி அெ்சுக்கா............, ஜுடித் மன்னிப் னப
கெண்டினாள் .
"கைை் ஜுடி.........., நீ ககை்ைதில் , எனக்கு எந்த ெருத்தமும் இல் லைா. நீ ககை்டிகை, சகாஞ் ெம் கூை
கராெகம இல் னலைான்னு........., இருக்கு, நினறைகெ இருக்கு. எனக்கு, அெ அப் படி சொன்னப் கபா,
சராம் பக் ககாபம் ெந்துது. அெனள அப் படிகை அனறைணும் னு ஆத்திரமும் ெந்துது.
ஆனால் அனதயும் தாண்டி..............., சில ெலிகனள, என்னால் , மற் றெர்கள் அனுபவிக்ககெ
கூைாதுன்னு நான் நினனக்கிகறன். அது என்கனாை ொர்த்னதைாகலா, செைலாகலா, இல் னல
பார்னெைால கூை இருக்கக் கூைாதுன்னு நினனக்கிகறன்.
நான் கெண்ணா ஒண்ணு செை் யிகறன்..........., அெனள விை்டு ஒதுங் கிக்ககறன். இப் கபா அெ
செை் தனதகை, திரும் ப நான் அெளுக்குெ் செை் தால் , அெளுக்கும் எனக்கும் , என்ன வித்திைாெம்
இருக்க முடியும் ?
நான் அர்ெ்ெனா, அெ்சு, ெனா.............., எப் பவும் நான் நானாதான் இருப் கபன் . என்னன ைாராலும்
மாற் ற முடிைாது, மாற் ற அனுமதிக்க மாை்கைன், நான் மாறவும் மாை்கைன். இது, குழந்னதயில்
இருந்து, நாகன என்னன செதுக்கிகிை்ை குணம் . இனத, என் நை்புக்குத் தகுதிகை இல் லாத
ஒருத்திக்காக, நான் ஏன் மாத்திக்கணும் .
இந்த என் குணம் தான், எனக்கு நூறு நை்னபயும் , சரண்டு ெககாதரிகனளயும் சகாடுத்திருக்கு. நீ
என்கனாை செல் லத் தங் னக, புரியுதா. இெ என்கனாை அக்கா........, எனக்கு நீ ங் க இருக்கும் கபாது,
எந்தக் கெனலயும் இல் னல. நான் உன்னிைம் , ஒகர ஒரு விஷைம் தான் சொல் ல
விரும் புகறன். எனக்காக, என்கமல் சகாஞ் ெமாெது பாெம் இருந்தால் , இனத, இந்த நிமிஷத்கதாை
மறந்துடு. சபமி கிை்கை நீ எனதயும் ககை்கக் கூைாது. எனக்கு ப் ராமிஸ் பண்ணு”, னகனை
அெள் பக்கம் நீ ை்டினாள் . “அெ்சுக்கா............, என்னகமா கபாங் க, எனக்குப் புடிக்கனல”, ககாபமாகெ்
சொன்னாலும் , ப் ராமிஸ் செை் ை மறுக்கவில் னல ஜுடி. கல் லூரி நாை்கள் சூடுபிடிக்கத்
துெங் கிவிை்ைது. கானலயில் , ஐந்து முப் பது மணிக்குத் துெங் கும் அன்னறை நாள் , ஆறு முப் பது
மணிக்குத் திருப் பலி, ஏழு முப் பது மணிக்குக் கானல உணவு, அது முடித்து, எை்டு மணிக்குக்
கல் லூரி கெனல, ஒன்பது முப் பது மணிக்கு, கல் லூரிக்குள்
அடிசைடுத்து னெத்தால் ............... அன்னறை ெருனகப் பதிவுமுதல் , கரும் பனலனக
ெரிைாக இருக்கின்றதா? கநாை்டீஸ் கபார்டில் , இந்த ொரம் , எந்த குரூப்

அெர்களது அனென்சமன்ை் செை் திருக்கிறார்கள் , சதாைர்ந்த மூன்றுமணிகநரம் பாைகெனள,

அடுத்த அனர மணிகநரம் லஞ் ெ், மீண்டும் இரண்டு பாைகெனள, மானல மூன்று முப் பது மணிக்கு,
கிசரௌண்டில் வினளைாை்டுக்குெ் சென்றால் ............. அடுத்த ஒரு மணி கநரம் , வினளைாை்டு,
வினளைாை்டு, வினளைாை்டு மை்டுகம. நான்கு முப்பது மணிக்குக் காபி, ஐந்து மணிக்குப்
பாைத்திை்ைம் (lesson plan) எழுத, டீெ்சிங் சமை்டிரிைல் தைாரிக்க, ொர்ை் எழுத..........., ெரிைாக ஏழு
மணிக்கு, சஜபமானல சொல் ல பிகரைர் ோல் செல் லகெண்டும் . ஏழு முப் பது மணிக்கு, இரவு
உணவுக்குெ் செல் ல கெண்டும் . எை்டு மணிக்கு, மறுபடியும் எழுத அமர்ந்தால் ........, கநரம்
நள் ளிரனெத் தாண்டினாலும் , முடிைாது. இதில் ோஸ்ை்ைல் லீைராக, பதிகனாரு மணிக்கு,
அனனெனரயும் உறங் கெ் சொல் லகெண்டிைது, அெளது கைனம கெறு. அனனெனரயும் பிழிை
னெத்தது கெனல. தூங் கும் கநரம் , இரண்டு மணி கநரமாகக் குனறந்து கபானது.
கானலயில் , ெகுப் பில் தூங் கி விழுந்தார்கள் , அனனெரும் .
இருக்கும் கபாது, எந்தக் கெனலயும் இல் னல. நான் உன்னிைம் , ஒகர ஒரு விஷைம் தான் சொல் ல
விரும் புகறன்.
எனக்காக, என்கமல் சகாஞ் ெமாெது பாெம் இருந்தால் , இனத, இந்த நிமிஷத்கதாை மறந்துடு. சபமி
கிை்கை நீ எனதயும் ககை்கக் கூைாது. எனக்கு ப் ராமிஸ் பண்ணு", னகனை அெள் பக்கம் நீ ை்டினாள் .
அெ்சுக்கா............, என்னகமா கபாங் க, எனக்குப் புடிக்கனல, ககாபமாகெ் சொன்னாலும் , ப் ராமிஸ்
செை் ை மறுக்கவில் னல ஜுடி.
கல் லூரி நாை்கள் சூடுபிடிக்கத் துெங் கிவிை்ைது. கானலயில் , ஐந்து முப் பது மணிக்குத் துெங் கும்
அன்னறை நாள் , ஆறு முப் பது மணிக்குத் திருப் பலி, ஏழு முப்பது மணிக்குக் கானல உணவு, அது
முடித்து, எை்டு மணிக்குக் கல் லூரி கெனல, ஒன்பது முப் பது மணிக்கு, கல் லூரிக்குள் அடிசைடுத்து
னெத்தால் ...............
அன்னறை ெருனகப் பதிவுமுதல் , கரும் பனலனக ெரிைாக இருக்கின்றதா? கநாை்டீஸ் கபார்டில் ,
இந்த ொரம் , எந்த குரூப்
அெர்களது அனென்சமன்ை் செை் திருக்கிறார்கள் , சதாைர்ந்த மூன்றுமணிகநரம் பாைகெனள,
அடுத்த அனர மணிகநரம் லஞ் ெ், மீண்டும் இரண்டு பாைகெனள, மானல மூன்று முப் பது மணிக்கு,
கிசரௌண்டில் வினளைாை்டுக்குெ் சென்றால் .............
அடுத்த ஒரு மணி கநரம் , வினளைாை்டு, வினளைாை்டு, வினளைாை்டு மை்டுகம. நான்கு முப் பது
மணிக்குக் காபி, ஐந்து மணிக்குப் பாைத்திை்ைம் (lesson plan) எழுத, டீெ்சிங் சமை்டிரிைல் தைாரிக்க,
ொர்ை் எழுத...........,
ெரிைாக ஏழு மணிக்கு, சஜபமானல சொல் ல பிகரைர் ோல் செல் லகெண்டும் . ஏழு முப் பது
மணிக்கு, இரவு உணவுக்குெ் செல் ல கெண்டும் . எை்டு மணிக்கு, மறுபடியும் எழுத அமர்ந்தால் ........,
கநரம் நள் ளிரனெத் தாண்டினாலும் , முடிைாது.
இதில் ோஸ்ை்ைல் லீைராக, பதிகனாரு மணிக்கு, அனனெனரயும் உறங் கெ் சொல் லகெண்டிைது,
அெளது கைனம கெறு. அனனெனரயும் பிழிை னெத்தது கெனல. தூங் கும் கநரம் , இரண்டு மணி
கநரமாகக் குனறந்து கபானது. கானலயில் , ெகுப் பில் தூங் கி விழுந்தார்கள் , அனனெரும் .
இப் சபாழுது, அர்ெ்ெனா சபமினை அறகெ ஒதுக்கி விை்ைாள் . ஒகர அனறயில் இருந்தாலும் ,
அர்ெ்ெனா அெளிைம் கபசுெதில் னல. ஜுடித் கூை சபமினை செறுத்தாள் . னெஷு, எப் சபாழுதும்
அெளாக ைாரிைமும் கபெ மாை்ைாள் . எனகெ, அெள் சபமியிைம் கபொதது, சபரிை
வித்திைாெத்னத ஏற் படுத்தவில் னல. சபமி, னெஷுவிைம் ஏதாெது ககை்ைால் , கைனமக்காக
இரண்டு ொர்த்னதப் கபசுெகதாடு நிறுத்திக் சகாண்ைாள் . இதில் கூை, அர்ெ்ெனா, ஜூடியின்
வினளைாை்டும் அரை்னையும் , நாளுக்கு நாள் கூடிைகத தவிர, குனறைவில் னல. பிகரைர் கநரத்தில் ,
ஜுடி சஜபத்துக்கு ெராமல் , அனறனை செளிகை பூை்டிை்டுப் கபாங் க, என்ற நிபந்தனனயுைன்
உள் கள முைங் கி விடுொள் . “ஏை் ஒழுங் கா ெந்துருடி, மரிைா செக் பண்ண ெரும் ........”,
என்று னெஷு மிரை்டினாலும் , அனத ெை்னைகை செை் ை மாை்ைாள் . அன்று, அர்ெ்ெனாவிற் கு
மாதாந்திர உபானத காரணமாக, ஜுடியுைன் அனறயிகலகை தங் கிவிை்ைாள் .

இனதப் பார்த்த சபமி, கநரடிைாகெ் சென்று மரிைாவிைம் கபாை்டுக் சகாடுத்துவிை்ைாள் . மரிைாவும் ,

அனறக்கு ெந்து செளிகை பூை்டு கபாை்டுவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைது. னெஷு இனத அறிைகெ இல் னல.
பிகரைர் முடிந்து, ொப் பிை அனழக்கப் கபானகயில் , செளிகை பூை்டு கபாை்டிருப் பனதப் பார்த்து,
பதறினாள் னெஷு. “அெ்சு, செளிகை பூை்டி இருக்குடி.........”, அெள் குரலில் அெ் ெளவு உதறல் ,
தவிப் பு, பைம் அனனத்தும் . “னெஷு, விடுங் க... நாங் க, சரண்டு நாள் நல் லா தூங் கிை்டு ொகறாம் ”,
ஜுடி அொல் ை்ைாகெ் சொல் ல, அெள் தனலயில் குை்டினாள் அெ்சு. “லூகெ, இப் கபா ொர்ைன் சிஸ்ைர்
ெருொங் க, விஷைம் எெ் ெளவு சபருசுன்னு சதரிைாமல் , சரண்டு நாள் தூங் கப்
கபாகுதாம் சஜன்மம் , தூ...., எப் கபாதான் உனக்குப் சபாறுப் பு ெருகமா சதரிைனல”, அர்ெ்ெனா
பல் னலக் கடித்தாள் . “அெ்சு.........., இப் கபா நான் என்னடி செை் ை..........”, னெஷூ செளிகை நின் று
தவித்தாள் .
இப் சபாழுது, அர்ெ்ெனா சபமினை அறகெ ஒதுக்கி விை்ைாள் . ஒகர அனறயில் இருந்தாலும் ,
அர்ெ்ெனா அெளிைம் கபசுெதில் னல. ஜுடித் கூை சபமினை செறுத்தாள் .
னெஷு, எப் சபாழுதும் அெளாக ைாரிைமும் கபெ மாை்ைாள் . எனகெ, அெள் சபமியிைம் கபொதது,
சபரிை வித்திைாெத்னத ஏற் படுத்தவில் னல. சபமி, னெஷுவிைம் ஏதாெது ககை்ைால் , கைனமக்காக
இரண்டு ொர்த்னதப் கபசுெகதாடு நிறுத்திக் சகாண்ைாள் .
இதில் கூை, அர்ெ்ெனா, ஜூடியின் வினளைாை்டும் அரை்னையும் , நாளுக்கு நாள் கூடிைகத தவிர,
குனறைவில் னல. பிகரைர் கநரத்தில் , ஜுடி சஜபத்துக்கு ெராமல் , அனறனை செளிகை பூை்டிை்டுப்
கபாங் க, என்ற நிபந்தனனயுைன் உள் கள முைங் கி விடுொள் .
ஏை் ஒழுங் கா ெந்துருடி, மரிைா செக் பண்ண ெரும் ........, என்று னெஷு மிரை்டினாலும் , அனத
ெை்னைகை செை் ை மாை்ைாள் . அன்று, அர்ெ்ெனாவிற் கு மாதாந்திர உபானத காரணமாக, ஜுடியுைன்
அனறயிகலகை தங் கிவிை்ைாள் .
இனதப் பார்த்த சபமி, கநரடிைாகெ் சென்று மரிைாவிைம் கபாை்டுக் சகாடுத்துவிை்ைாள் . மரிைாவும் ,
அனறக்கு ெந்து செளிகை பூை்டு கபாை்டுவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைது. னெஷு இனத அறிைகெ
இல் னல. பிகரைர் முடிந்து, ொப் பிை அனழக்கப் கபானகயில் , செளிகை பூை்டு கபாை்டிருப் பனதப்
பார்த்து, பதறினாள் னெஷு.
அெ்சு, செளிகை பூை்டி இருக்குடி........., அெள் குரலில் அெ் ெளவு உதறல் , தவிப் பு, பைம் அனனத்தும் .
னெஷு, விடுங் க... நாங் க, சரண்டு நாள் நல் லா தூங் கிை்டு ொகறாம் , ஜுடி அொல் ை்ைாகெ்
சொல் ல, அெள் தனலயில் குை்டினாள் அெ்சு.
லூகெ, இப் கபா ொர்ைன் சிஸ்ைர் ெருொங் க, விஷைம் எெ் ெளவு சபருசுன்னு சதரிைாமல் , சரண்டு
நாள் தூங் கப் கபாகுதாம் சஜன்மம் , தூ...., எப் கபாதான் உனக்குப் சபாறுப் பு ெருகமா சதரிைனல,
அர்ெ்ெனா பல் னலக் கடித்தாள் .
அெ்சு.........., இப் கபா நான் என்னடி செை் ை.........., னெஷூ செளிகை நின் று தவித்தாள் .
“னெஷு.........., நீ , எங் களுக்குெ் ொப் பாடு எடுத்து ெெ்சுை்டு, நீ யும் உக்காந்து ொப் பிடு, நீ ொப் பிை்டு
முடிக்க முன்னாடி, நாங் க அங் கக இருப் கபாம் .நீ கபா.......”, அெளுக்குத் னதரிைம்
சொல் லி அனுப் பினாள் . “அெ்சுக்கா......... இப் கபா கூை, நீ ங் க ொப் பாை்னை மறக்கல பாத்தீங் களா”,
ஜுடி ககலி செை் ை, அெனக் சகான்னால் தான் என்ன என்பதுகபால் , பார்த்தாள் அெ்சு. ெரிைாக,
பத்து நிமிைத்தில் அனறக்கதவு செளிகை திறக்கப் பை்ைது. “அர்ெ்ெனா செளிகை ொ”, அதிகாரமாக
ஒலித்தது மரிைாவின் குரல் . “ஆமா, இது ஏன் குரல் சகாடுக்குது........”, ஜுடி அர்ெ்ெனாவிைம் ககை்க,
“நீ செளிகை ொ, அதுை்ைகை ககை்டுெ் சொல் லுகறன். அைெ்சீ, நீ கை்டிலுக்கு அடியில் ஒளிஞ் சுக்ககா,
நான் மை்டும் செளிகை கபாகறன்”, அெனளப் பிடித்துத் தள் ளிவிை்டு,
செளிகை சென்றாள் . செளியில் சகாஞ் ெம் கும் பலுைன், மரிைா, ொர்ைன் சிஸ்ைர்,
சபமி அனனெரும் நின் றிருந்தார்கள் . “பாத்தீங் களா சிஸ்ைர்........,
பிகரைர்க்குப் கபாகாமல் , ரூமில் படுத்துத் தூங் கிை்டு இருக்கா?”, மரிைா சொல் ல, ‘இது எரியிற
சகாள் ளியில் எனத ஊத்துதுன்னு சதரிைனலகை, எண்சணை் ைா இருந்தால் பரொயில் னல,
சபை்கராலா இருந்தால் , என் நினலனம சராம் ப குஷ்ைம் தான்’, மனதுக்குள் களகை, அனதக்
கறுவினாள் . “நீ சும் மாயிரு, நான் ககக்குகறன். அர்ெ்ெனா, எத்தனன நாளா இந்த கெனல
நைக்குது?”, மரிைானெ அைக்கிவிை்டு, அெளிைம் ககை்ைார். ‘னே.... மரிைா தண்ணிதான்
ஊத்துெ்ொ.........’, மனதுக்குள் விைந்தொகற, அெள் கைாெனனயில் இருக்க, “சிஸ்ைர், அெ்சு சைை் லி
ெருொ, இன்னனக்குதான் ெரனல, அெளுக்கு உைம் பு ெரியில் னலகைா என்னகமா...?”, கூை்ைத்தில்
ஒருத்தி, குரல் சகாடுத்தாள் . “அப் படிைா.........? அர்ெ்ெனா உனக்கு உைம் பு
ெரியில் னலைா.....?”, அக்கனறைாகக் ககை்ைார்.
னெஷு.........., நீ , எங் களுக்குெ் ொப் பாடு எடுத்து ெெ்சுை்டு, நீ யும் உக்காந்து ொப் பிடு, நீ ொப் பிை்டு
முடிக்க முன்னாடி, நாங் க அங் கக இருப் கபாம் .நீ கபா......., அெளுக்குத் னதரிைம் சொல் லி
அனுப் பினாள் .
அெ்சுக்கா......... இப் கபா கூை, நீ ங் க ொப் பாை்னை மறக்கல பாத்தீங் களா, ஜுடி ககலி செை் ை, அெனக்
சகான்னால் தான் என்ன என்பதுகபால் , பார்த்தாள் அெ்சு.
ெரிைாக, பத்து நிமிைத்தில் அனறக்கதவு செளிகை திறக்கப் பை்ைது.அர்ெ்ெனா செளிகை ொ,
அதிகாரமாக ஒலித்தது மரிைாவின் குரல் .
ஆமா, இது ஏன் குரல் சகாடுக்குது........, ஜுடி அர்ெ்ெனாவிைம் ககை்க,நீ செளிகை ொ, அதுை்ைகை
ககை்டுெ் சொல் லுகறன். அைெ்சீ, நீ கை்டிலுக்கு அடியில் ஒளிஞ் சுக்ககா, நான் மை்டும் செளிகை
கபாகறன், அெனளப் பிடித்துத் தள் ளிவிை்டு, செளிகை சென்றாள் .
செளியில் சகாஞ் ெம் கும் பலுைன், மரிைா, ொர்ைன் சிஸ்ைர், சபமி அனனெரும் நின் றிருந்தார்கள் .
"பாத்தீங் களா சிஸ்ைர்........,
பிகரைர்க்குப் கபாகாமல் , ரூமில் படுத்துத் தூங் கிை்டு இருக்கா?", மரிைா சொல் ல,
‘இது எரியிற சகாள் ளியில் எனத ஊத்துதுன்னு சதரிைனலகை, எண்சணை் ைா இருந்தால்
பரொயில் னல, சபை்கராலா இருந்தால் , என் நினலனம சராம் ப குஷ்ைம் தான்’, மனதுக்குள் களகை,
அனதக் கறுவினாள் .
நீ சும் மாயிரு, நான் ககக்குகறன். அர்ெ்ெனா, எத்தனன நாளா இந்த கெனல நைக்குது?, மரிைானெ
அைக்கிவிை்டு, அெளிைம் ககை்ைார்.
‘னே.... மரிைா தண்ணிதான் ஊத்துெ்ொ.........’, மனதுக்குள் விைந்தொகற, அெள் கைாெனனயில்
இருக்க,சிஸ்ைர், அெ்சு சைை் லி ெருொ, இன்னனக்குதான் ெரனல, அெளுக்கு உைம் பு
ெரியில் னலகைா என்னகமா...?, கூை்ைத்தில் ஒருத்தி, குரல் சகாடுத்தாள் .
அப் படிைா.........? அர்ெ்ெனா உனக்கு உைம் பு ெரியில் னலைா.....?, அக்கனறைாகக் ககை்ைார்.
“இல் ல சிஸ்ைர்...........”, அெள் தைங் ககெ, “பாத்தீங் களா, சும் மாகெ மை்ைம் கபாை்டிருக்கா”, மரிைா
கெகமாகெ் சொன்னார். “நீ சும் மாயிருன்னு சொன்கனன் இல் ல, நீ சொல் லு அர்ெ்ெனா, ஏன்
தைங் குற........?, சொல் லு...........”, அெனளத் தூண்டினார். இனத எப் படிெ் சொல் லசென்று சகாஞ் ெம்
தைங் கிைெள் , “மந்த்லி ப்ராப் ளம் ........, இன்னனக்குக் சகாஞ் ெம் அதிகமா ஸ்சைாமக் சபயின்,
அதான் சிஸ்ைர்.........”, தைக்கமாக இழுத்தாள் . “என்ன ப் ராப் ளமா...........? அப் படி என்ன உனக்கு
மை்டும் சபால் லாத பிரெ்ெனன.......?”, மரிைா மீண்டும் எகிற, “மரிைா முதல் ல நீ கபா...........,
எல் கலாரும் கபாங் கம் மா..........., நீ ொ......”, அனனெனரயும் அனுப்பிவிை்டு,
அர்ெ்ெனானெ அனழத்துக்சகாண்டு சென்றார். ‘ஆோ, தனிைா கூை்டிப் கபாை் , குமுறப்
கபாறாங் களா?. நல் ல கெனள, எல் லாருக்கு முன்னாடியும் அசிங் கப் படுத்தாமல் விை்ைாங் ககள’,
எண்ணிைொகற, அெனரப் பின் சதாைர்ந்தாள் . செல் லும் முன்னர், கறுத்து சிறுத்த, சபமியின்
முகத்னதப் பார்த்து, உணர்ெ்சிகை இல் லாத ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டுெ் சென்றாள் . “உள் களொ,
கதனெெ் ொத்து.........”, அெனள அமரெ் சொல் லிவிை்டு, உள் ளனறக்குெ் சென்று மனறந்தார். ‘என்ன
ஒகர மர்ம கதெமா இருக்கு’, சுற் றிலும் கண்கனள சுழலவிை்ைாள் . “னகனை நீ ை்டு, இந்தா இனத
முழுங் கு”, அெள் னகயில் செந்னதைத்னதக் சகாை்டினார். மறு கபெ்சு கபொமல்
அனத விழுங் கினாள் . “சிஸ்ைர், இப் கபா நான் முழுங் குன வினதசைல் லாம் முனளெ்சு, செடி என்
ொை் ெழிைா ெளராகத?”, அர்ெ்ெனா குறும் பாகக் ககை்க, ஒரு நிமிைம் அெள் ககள் வியில்
தினகத்தெர், “அசதல் லாம் முனளக்காது, ஏன்னா, அங் ககதான் சூரிை ஒளி பைாகத”,
அெரும் சொல் ல, இருெருகம இனணந்து சிரித்தார்கள் . பிறகு வினைசபற் றுெ் சென்று,
ொப் பிை்ைாள் . அனறக்கு ெந்தபிறகு, ஜுடியும் , னெஷுவும் , அசதப் படி இந்த
இல் ல சிஸ்ைர்..........., அெள் தைங் ககெ,பாத்தீங் களா, சும் மாகெ மை்ைம் கபாை்டிருக்கா, மரிைா
கெகமாகெ் சொன்னார்.
நீ சும் மாயிருன்னு சொன்கனன் இல் ல, நீ சொல் லு அர்ெ்ெனா, ஏன் தைங் குற........?, சொல் லு...........,
அெனளத் தூண்டினார்.
இனத எப் படிெ் சொல் லசென்று சகாஞ் ெம் தைங் கிைெள் ,மந்த்லி ப் ராப் ளம் ........, இன்னனக்குக்
சகாஞ் ெம் அதிகமா ஸ்சைாமக் சபயின், அதான் சிஸ்ைர்........., தைக்கமாக இழுத்தாள் .
என்ன ப் ராப் ளமா...........? அப் படி என்ன உனக்கு மை்டும் சபால் லாத பிரெ்ெனன.......?, மரிைா
மீண்டும் எகிற,
மரிைா முதல் ல நீ கபா..........., எல் கலாரும் கபாங் கம் மா..........., நீ ொ......, அனனெனரயும்
அனுப் பிவிை்டு, அர்ெ்ெனானெ அனழத்துக்சகாண்டு சென்றார்.
‘ஆோ, தனிைா கூை்டிப் கபாை் , குமுறப் கபாறாங் களா?. நல் ல கெனள, எல் லாருக்கு முன்னாடியும்
அசிங் கப் படுத்தாமல் விை்ைாங் ககள’, எண்ணிைொகற, அெனரப் பின் சதாைர்ந்தாள் . செல் லும்
முன்னர், கறுத்து சிறுத்த, சபமியின்
முகத்னதப் பார்த்து, உணர்ெ்சிகை இல் லாத ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டுெ் சென்றாள் .
உள் களொ, கதனெெ் ொத்து........., அெனள அமரெ் சொல் லிவிை்டு, உள் ளனறக்குெ் சென்று
மனறந்தார்.
‘என்ன ஒகர மர்ம கதெமா இருக்கு’, சுற் றிலும் கண்கனள சுழலவிை்ைாள் .
னகனை நீ ை்டு, இந்தா இனத முழுங் கு, அெள் னகயில் செந்னதைத்னதக் சகாை்டினார். மறு கபெ்சு
கபொமல் அனத விழுங் கினாள் .
சிஸ்ைர், இப் கபா நான் முழுங் குன வினதசைல் லாம் முனளெ்சு, செடி என் ொை் ெழிைா ெளராகத?,
அர்ெ்ெனா குறும் பாகக் ககை்க, ஒரு நிமிைம் அெள் ககள் வியில் தினகத்தெர்,அசதல் லாம்
முனளக்காது, ஏன்னா, அங் ககதான் சூரிை ஒளி பைாகத, அெரும் சொல் ல, இருெருகம இனணந்து
சிரித்தார்கள் . பிறகு வினைசபற் றுெ் சென்று, ொப்பிை்ைாள் .
அனறக்கு ெந்தபிறகு, ஜுடியும் , னெஷுவும் , அசதப் படி இந்த விஷைம் மரிைாவுக்குத்
சதரியும் .......?, சபமி சொல் லியிருப் பாகளா......? என்ற ரீதியில் கபெ, அர்ெ்ெனாகொ, மரிைா
எப் சபாழுதும் சரௌண்ை்ஸ் ெரும் , அப் படித்தான் இனதக் கண்டு பிடித்திருக்கும் , என்ற ரீதியில்
கபெ்னெ மாற் றி விை்ைாள் . அகதகபால் ஒரு நாள் பிகரைர் ோலில் சஜபமானல
சொல் லிக் சகாண்டிருக்க, அர்ெ்ெனா தூங் கி ெழிந்துசகாண்டிருந்தாள் . னெஷு அெனளக் கிண்டி
எழுப் பிவிை, “சபாண்ைாை்டி, என்ன, இங் கக இருக்க எல் கலானரயும் கன்னிைாஸ்த்திரி
ஆக்கப் கபாறாங் களா? அனதவிை, நீ இந்துன்னு ெத்திைம் பண்ணி சொன்னால் கூை நான்
நம் பமாை்கைன், அெ் ெளவு ஈடுபாடு. கானலயில மாஸ், ொைங் காலம் சஜபமானல, அசதல் லாம்
முடிைாது, நான் இப்கபா பாதி சபாண்ைாை்டி, நீ முழு சபாண்ைாை்டி, பாெமில் ல நம் ம புருெனுங் க”,
சீரிைஸாகெ் சொன்னாள் . “அெ்சுக்கா, நானும் நானும் .........”, ஜுடி அெர்களுைன் இனணந்தாள் . “ஏை்
நீ எங் கடி ொற, நீ சின்னப் புள் னள கபா........”, அர்ெ்ெனா

தள் ளிவிை்ைாள் . “அதில் ல, நானும் குடும் பஸ்த்திரி ஆகத்தான் விரும் புகறன்னு சொல் ல
ெந்கதன்........”, முகத்னத, பாெமாக னெத்துக்சகாண்டு சொன்னாள் . “பத்சதாம் பது ெைசு சின்னப்
புள் னள, ஒரு சஜபமானல சொல் ல ெருத்தப் பை்டு, கல் ைாணம் கை்டிக்க ஆனெப்
படுதுபாரு, சகால் லுடி அெனள”, அர்ெ்ெனா சொல் லகெ, சுற் றி இருந்தெர்கள்
சிரித்தார்கள் . இரவில் , னெஷு எப் சபாழுதும் பால் ொங் கி ப் ளாஸ்க்கில் னெப் பாள் . அன்றும் பால்
ொங் கி ெரகெ, ஜுடி னெஷுவிைம் ககை்ைாள் . “னெஷக்கா, ைார் பால் தந்தாங் க.......”,
னெஷுவும் எதார்த்தமாக, “எல் கலாருக்கும் மரிைாதான் தரும் ”, சொல் லிவிை்டு கெனலனைத்
சதாைர்ந்தாள் . “எல் கலாருக்குகம மரிைாொ...........? அதுக்கு கஷ்ைமா இருக்காது......? பால் ..........”,ஒரு
மாதிரிக் குரலில் ககை்கத் துெங் ககெ, னெஷுவும் , அர்ெ்ெனாவும் , அெள் கமல் பாை் ந்து, அெனளக்
குமுறினார்கள் . “அைெ்சீ ொைக் கழுவு, எப் கபா பார்
விஷைம் மரிைாவுக்குத் சதரியும் .......?, சபமி சொல் லியிருப் பாகளா......? என்ற ரீதியில் கபெ,
அர்ெ்ெனாகொ, மரிைா எப் சபாழுதும் சரௌண்ை்ஸ் ெரும் , அப் படித்தான் இனதக் கண்டு
பிடித்திருக்கும் , என்ற ரீதியில் கபெ்னெ மாற் றி விை்ைாள் .
அகதகபால் ஒரு நாள் பிகரைர் ோலில் சஜபமானல சொல் லிக் சகாண்டிருக்க, அர்ெ்ெனா தூங் கி
ெழிந்துசகாண்டிருந்தாள் . னெஷு அெனளக் கிண்டி எழுப் பிவிை, "சபாண்ைாை்டி, என்ன, இங் கக
இருக்க எல் கலானரயும் கன்னிைாஸ்த்திரி ஆக்கப் கபாறாங் களா?
அனதவிை, நீ இந்துன்னு ெத்திைம் பண்ணி சொன்னால் கூை நான் நம் பமாை்கைன், அெ் ெளவு
ஈடுபாடு. கானலயில மாஸ், ொைங் காலம் சஜபமானல, அசதல் லாம் முடிைாது, நான் இப் கபா பாதி
சபாண்ைாை்டி, நீ முழு சபாண்ைாை்டி, பாெமில் ல நம் ம புருெனுங் க", சீரிைஸாகெ் சொன்னாள் .
அெ்சுக்கா, நானும் நானும் ........., ஜுடி அெர்களுைன் இனணந்தாள் .
ஏை் நீ எங் கடி ொற, நீ சின்னப் புள் னள கபா........, அர்ெ்ெனா
தள் ளிவிை்ைாள் .
அதில் ல, நானும் குடும் பஸ்த்திரி ஆகத்தான் விரும் புகறன்னு சொல் ல ெந்கதன்........, முகத்னத,
பாெமாக னெத்துக்சகாண்டு சொன்னாள் .
பத்சதாம் பது ெைசு சின்னப் புள் னள, ஒரு சஜபமானல சொல் ல ெருத்தப் பை்டு, கல் ைாணம்
கை்டிக்க ஆனெப் படுதுபாரு, சகால் லுடி அெனள, அர்ெ்ெனா சொல் லகெ, சுற் றி இருந்தெர்கள்
சிரித்தார்கள் .
இரவில் , னெஷு எப் சபாழுதும் பால் ொங் கி ப் ளாஸ்க்கில் னெப் பாள் . அன்றும் பால் ொங் கி
ெரகெ, ஜுடி னெஷுவிைம் ககை்ைாள் .னெஷக்கா, ைார் பால் தந்தாங் க......., னெஷுவும்
எதார்த்தமாக,எல் கலாருக்கும் மரிைாதான் தரும் , சொல் லிவிை்டு கெனலனைத் சதாைர்ந்தாள் .
எல் கலாருக்குகம மரிைாொ...........? அதுக்கு கஷ்ைமா இருக்காது......? பால் ..........,ஒரு மாதிரிக் குரலில்
ககை்கத் துெங் ககெ, னெஷுவும் , அர்ெ்ெனாவும் , அெள் கமல் பாை் ந்து, அெனளக் குமுறினார்கள் .
"அைெ்சீ ொைக் கழுவு, எப் கபா பார் ைபுள் மீனிங் ல கபசுறது”, னெஷு ககாபமாக இன்னும்
சரண்டு அெள் முதுகில் கபாை்ைாள் . “இது நல் லா இருக்கக............., நான் ஒழுங் காதான்
கபசுகறன். நீ ங் க ெரிைா புரிஞ் சுக்காதது என் தப் பா”, அப் பாவிைாகக் ககை்டு, இன்னும் சரண்டு அடி
ொங் கினாள் . இந்தக் குறும் பும் , ககலியும் சிரிப் பும் தான் அெர்கனள உயிர்ப்புைன் னெத்திருந்தது
எனலாம் . இதனினையில் , அந்த ொர இறுதினை, திருமணப் பயிற் சிக்காக ஒதுக்கியிருந்தாள் .
அது இரண்ைாம் ெனிக்கிழனம, எனகெ அது சுலபமாககெ இருந்தது. இரண்டு நாள் திருமணப்
பயிற் சி, கபை்ரிக், அெனள அனழத்துெ் செல் ல ெந்தான். அெனனப் பார்த்தவுைன், ஓடிெந்து
கை்டிக் சகாண்ைாள் . “ஏை் , அம் மா இருக்காங் க........”, அென் சொல் லும் முன்கப, அெள் அெனன
அனணத்து விலகினாள் . அகதகபால் ஸ்சைல் லானெயும் அனணத்துக் சகாண்ைாள் . கபை்ரிக்,
ெங் கைமாக தானைப் பார்க்க, அர்ெ்ெனா தைக்ககம இல் லாமல் அெனரப் பார்த்தாள் . “ெரி
கிளம் புங் க.........”, ொஞ் னெைாக அர்ெ்ெனாவிைம் சொன்னார். இருெரும் அென்

பல் ெரில் ஏறி அமர்ந்தார்கள் . அர்ெ்ெனா, ஒகர பக்கமாக கால் கபாை்டு

அமர்ந்துசகாண்ைாள் . எப்சபாழுதுகம அெள் அெ் ொறுதான் அமர்ொள் . அெளுக்கு, இரண்டுபக்கம்
கால் கபாை்டு அமர்ந்து பழக்கமில் னல. இதுெனர அெ் ொறு அமரும் சபாழுது, இனைசெளி விை்டு
அமர்பெள் , இன்று, அென் முதுககாடு ஒன்றிக் சகாண்டு, னககளால் அென் இனைனை ெனளத்துக்
சகாண்ைாள் . கபை்ரிக்கின் னககளில் அென் பல் ெர் னபக் சீற, அர்ெ்ெனாவின் சமன்னமைான
தீண்ைலில் அென் பல் சும் கெர்ந்து எகிறிைது. சென்று கெர ஆன முப் பது நிமிைமும் , கபை்ரிக்கின்
உணர்வுகள் தன் ெெம் இல் னல, என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் . ொந்கதாம் ெர்ெ் சென்று
கெர்ந்தெர்கள் , “ெனா.... நீ கபா, நான் பின் னாடிகை ொகறன்”, அெள் அெனன ஒரு
பார்னெ பார்த்துவிை்டு, ோலுக்குெ் சென்றாள் . கபை்ரிக், தனலனை, அழுந்தக் னககளால்
ககாதிவிை்டு, உதை்னைக் குவித்து, “உப் ப்...........”, என்று காற் னற ஊதி, தன்னன நினலக்குக்
சகாண்டுெந்தான். ‘என்ன சகாடுனமைா இது,
ைபுள் மீனிங் ல கபசுறது", னெஷு ககாபமாக இன்னும் சரண்டு அெள் முதுகில் கபாை்ைாள் .
இது நல் லா இருக்கக............., நான் ஒழுங் காதான் கபசுகறன். நீ ங் க ெரிைா புரிஞ் சுக்காதது என்
தப் பா, அப் பாவிைாகக் ககை்டு, இன்னும் சரண்டு அடி ொங் கினாள் .
இந்தக் குறும் பும் , ககலியும் சிரிப் பும் தான் அெர்கனள உயிர்ப்புைன் னெத்திருந்தது எனலாம் .
இதனினையில் , அந்த ொர இறுதினை, திருமணப் பயிற் சிக்காக ஒதுக்கியிருந்தாள் . அது
இரண்ைாம் ெனிக்கிழனம, எனகெ அது சுலபமாககெ இருந்தது.
இரண்டு நாள் திருமணப் பயிற் சி, கபை்ரிக், அெனள அனழத்துெ் செல் ல ெந்தான். அெனனப்
பார்த்தவுைன், ஓடிெந்து கை்டிக் சகாண்ைாள் .ஏை் , அம் மா இருக்காங் க........, அென் சொல் லும்
முன்கப, அெள் அெனன அனணத்து விலகினாள் . அகதகபால் ஸ்சைல் லானெயும் அனணத்துக்
சகாண்ைாள் .
கபை்ரிக், ெங் கைமாக தானைப் பார்க்க, அர்ெ்ெனா தைக்ககம இல் லாமல் அெனரப் பார்த்தாள் .ெரி
கிளம் புங் க........., ொஞ் னெைாக அர்ெ்ெனாவிைம் சொன்னார். இருெரும் அென்
பல் ெரில் ஏறி அமர்ந்தார்கள் .
அர்ெ்ெனா, ஒகர பக்கமாக கால் கபாை்டு அமர்ந்துசகாண்ைாள் . எப் சபாழுதுகம அெள்
அெ் ொறுதான் அமர்ொள் . அெளுக்கு, இரண்டுபக்கம் கால் கபாை்டு அமர்ந்து பழக்கமில் னல.
இதுெனர அெ் ொறு அமரும் சபாழுது, இனைசெளி விை்டு அமர்பெள் , இன்று, அென் முதுககாடு
ஒன்றிக் சகாண்டு, னககளால் அென் இனைனை ெனளத்துக் சகாண்ைாள் .
கபை்ரிக்கின் னககளில் அென் பல் ெர் னபக் சீற, அர்ெ்ெனாவின் சமன்னமைான தீண்ைலில் அென்
பல் சும் கெர்ந்து எகிறிைது. சென்று கெர ஆன முப் பது நிமிைமும் , கபை்ரிக்கின் உணர்வுகள் தன்
ெெம் இல் னல, என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் .
ொந்கதாம் ெர்ெ் சென்று கெர்ந்தெர்கள் ,ெனா.... நீ கபா, நான் பின் னாடிகை ொகறன், அெள் அெனன
ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டு, ோலுக்குெ் சென்றாள் .
கபை்ரிக், தனலனை, அழுந்தக் னககளால் ககாதிவிை்டு, உதை்னைக் குவித்து,உப் ப்..........., என்று
காற் னற ஊதி, தன்னன நினலக்குக் சகாண்டுெந்தான். ‘என்ன சகாடுனமைா இது, அெனள
கபொமல் ஆை்கைானலகை ெரெ் சொல் லி இருக்கலாம் . முன்னாடிசைல் லாம் நான் ஒழுங் காதாகன
இருந்கதன்’, தன்னனகை ககை்டுக் சகாண்ைான். கநரமாெனத உணர்ந்து, அெனும் ோலுக்குெ்
சென்றான். அங் கக கிளாஸ் எடுக்க ெந்தெகரா, கஜாடிைாக ெந்திருப் பெர்கள் , கெர்ந்கத
அமருங் கள் என்று சொல் லிவிை, தன் நினலனை சநாந்தொகற அர்ெ்ெனாவின் அருகில்
அமர்ந்தான். ஆனால் , அென் பைந்த மாதிரி அன்னறை ெகுப் பு அனமைவில் னல, குடும் பம்
பற் றியும் , அதன் மகத்துெம் , எப் படி ொழ் க்னகனை எதிர் சகாள் ள கெண்டும் , மனனவி என்பெள்
ைார், கணென் என்பென் ைார், இரண்டு குடும் ப உறவுகனளயும் எப் படி
அனுெரித்துப் கபாககெண்டும் ........., இப் படிைாக அன்னறை க்ளாஸ் சென்றது. இனையினைகை,
சிறிை குழு விொதம் , தனி நபர் கருத்துக்கள் , இப் படிெ் சென்றதால் , கபார்
அடிக்கவில் னல. வீை்டுக்குக் கிளம் பும் கெனளயில் , அர்ெ்ெனானெ இரண்டுபக்கம் கால் கபாை்டு
அமரெ் சொன்னான். தனக்குப் பழக்கமில் னல,
என்று சொல் லி முரண்டினாள் . அென் கை்ைாைப் படுத்திெ் சொல் லகெ, அெ் ொகற
அமர்ந்துசகாண்ைாள் . பல் ெர் னபக், சகாஞ் ெம் பின்சீை் உைரமாக இருப் பதுகபால் , ொை் ொக
இருக்கும் . அதில் அமர்ந்தெள் , “இசதன்ன என்னகமா குதினர கமல இருக்க மாதிரி இருக்கு”, என்று
சொன்னொறு, அென் பக்கம் ொை் ந்து அென் முதுககாடு
இனணந்து அமர்ந்துசகாண்ைாள் . கானலனை விை, இப் கபானதை நினல இன்னும்
கமாெமாக இருந்தது அெனுக்கு. இது, தங் கள் இருெருக்குகம நல் லதல் ல என்பனத உணர்ந்தென்,
சிந்னதனை தன் உணர்வுகளுக்குக் கைன் சகாடுக்காமல் , அெள் கபெ்சில் ஒரு காதும் ,
பார்னெனை ொனலயிலும் னெத்தொறு, ோஸ்ை்ைல் ெந்து கெர்ந்தான். மறுநாள் , இனதவிை
கொதனனைான நாள் என்பனத, பாெம் அென் அறிைகெ இல் னல. மறுநாள் அர்ெ்ெனா அெனுைன்
இனணந்து அமர்ந்தசபாழுது, இரவு முழுெதும் எடுத்த உறுதிைால் , எந்த ெலனமும் இல் லாமல்
ெந்து கெர்ந்தான். ஆனால் அன்னறை ெகுப் கபா, முழுனமைான தாம் பத்திைம்
அெனள கபொமல் ஆை்கைானலகை ெரெ் சொல் லி இருக்கலாம் . முன்னாடிசைல் லாம் நான்
ஒழுங் காதாகன இருந்கதன்’, தன்னனகை ககை்டுக் சகாண்ைான்.
கநரமாெனத உணர்ந்து, அெனும் ோலுக்குெ் சென்றான். அங் கக கிளாஸ் எடுக்க ெந்தெகரா,
கஜாடிைாக ெந்திருப் பெர்கள் , கெர்ந்கத அமருங் கள் என்று சொல் லிவிை, தன் நினலனை
சநாந்தொகற அர்ெ்ெனாவின் அருகில் அமர்ந்தான். ஆனால் , அென் பைந்த மாதிரி அன்னறை
ெகுப் பு அனமைவில் னல, குடும் பம் பற் றியும் , அதன் மகத்துெம் , எப் படி ொழ் க்னகனை எதிர்
சகாள் ள கெண்டும் ,
மனனவி என்பெள் ைார், கணென் என்பென் ைார், இரண்டு குடும் ப உறவுகனளயும் எப் படி
அனுெரித்துப் கபாககெண்டும் ........., இப் படிைாக அன்னறை க்ளாஸ் சென்றது. இனையினைகை,
சிறிை குழு விொதம் , தனி நபர் கருத்துக்கள் , இப் படிெ் சென்றதால் , கபார் அடிக்கவில் னல.
வீை்டுக்குக் கிளம் பும் கெனளயில் , அர்ெ்ெனானெ இரண்டுபக்கம் கால் கபாை்டு அமரெ்
சொன்னான். தனக்குப் பழக்கமில் னல,
என்று சொல் லி முரண்டினாள் . அென் கை்ைாைப் படுத்திெ் சொல் லகெ, அெ் ொகற
அமர்ந்துசகாண்ைாள் .
பல் ெர் னபக், சகாஞ் ெம் பின் சீை் உைரமாக இருப் பதுகபால் , ொை் ொக இருக்கும் . அதில்
அமர்ந்தெள் ,இசதன்ன என்னகமா குதினர கமல இருக்க மாதிரி இருக்கு, என்று சொன்னொறு,
அென் பக்கம் ொை் ந்து அென் முதுககாடு இனணந்து அமர்ந்துசகாண்ைாள் .
கானலனை விை, இப் கபானதை நினல இன்னும் கமாெமாக இருந்தது அெனுக்கு. இது, தங் கள்
இருெருக்குகம நல் லதல் ல என்பனத உணர்ந்தென், சிந்னதனை தன் உணர்வுகளுக்குக் கைன்
சகாடுக்காமல் , அெள் கபெ்சில் ஒரு காதும் , பார்னெனை ொனலயிலும் னெத்தொறு, ோஸ்ை்ைல்
ெந்து கெர்ந்தான்.
மறுநாள் , இனதவிை கொதனனைான நாள் என்பனத, பாெம் அென் அறிைகெ இல் னல. மறுநாள்
அர்ெ்ெனா அெனுைன் இனணந்து அமர்ந்தசபாழுது, இரவு முழுெதும் எடுத்த உறுதிைால் , எந்த
ெலனமும் இல் லாமல் ெந்து கெர்ந்தான்.
ஆனால் அன்னறை ெகுப் கபா, முழுனமைான தாம் பத்திைம் பற் றிை ெகுப் பாக இருந்தது. ெகுப் பு
துெங் கும் சபாழுகத, இது செை்கப் பைகொ, அருெருக்கபைகொ கெண்டிை ெகுப் பு அல் ல என்று
துெங் கி, இரண்டுமணிகநரம் அனதப் பற் றிகை கபசிைதால் , அனனெரும் சகாஞ் ெம் னதரிைமாக,
ெரும் ெகுப் புகனள எதிர் சகாண்ைார்கள் . தனிைாக ெந்திருப் பெர்களின் நினலகை திண்ைாை்ைம்
என்றால் ......, கஜாடிைாக ெந்திருப் பெர்களின் நினல, இன்னுகம கமாெமாக இருந்தது. முதல் நாள்
ெகுப் பில் , கசமண்ை் அடித்துக் சகாண்டிருந்த அர்ெ்ெனா, இந்த ெகுப் பில் , அனமதிகை
உருொக மாறிவிை்ைாள் . தாம் பத்திைம் பற் றி, பைம் ெனரந்து விளக்கும்
கெனளயில் , அெஸ்த்னதயில் சநளிந்தாள் அர்ெ்ெனா. கபை்ரிக் ஏற் கனகெ செை்னரி ைாக்ைர்,
அெனுக்கு இனதப் பற் றி எல் லாம் சதரியும் . பாைம் கெனிப் பதுகபால் அதிகலகை
மூழ் கிவிை்ைான். “‘என்னகமா, பைம் பாக்குற மாதிரி பாக்குது பாரு, கருமம் கருமம் ”, மனதுக்குள்
அெனனத் திை்ை, ‘நிஜம் மாகெ பைம் தான் காை்டுறாங் கடி’, மனொை்சி, ேஸ்க்கி

ொை் ஸ்ஸில் சொல் ல, “நீ அைங் குறிைா”, அனத அைக்கினாள் . “என்னங் க, நாம வீை்டுக்குப்
கபாகலாமா.....?”, ஒரு கபப் பரில் எழுதி அெனிைம் காண்பித்தாள் . கபப் பனரயும் , அெள் சிெந்த
முகத்னதயும் , அனலபாயும் கண்கனளயும் , கீழுதை்னை பற் களால் கடித்துவிை்டு, அெள்
தனல கவிழ் ந்திருந்த கதாற் றமும் , கபை்ரிக்கினுள் ஒரு இனிை உணர்னெ ஊை்டிைது. அெள் னகனை
அழுந்தப் பற் றினான். அெனன நிமிர்ந்து பார்க்க முடிைாமல் , சுற் றிலும் இருந்த சூழ் நினல தடுக்க,
அென் னகனை தானும் இறுகப் பற் றி, “கபாகலாமா...”, என்று மறுபடியும் கபப் பரில்
எழுதினாள் . “இன்னும் சகாஞ் ெ கநரம் தான். இப் கபா கபாை் ை்ைா, கமகரஜ் செை் ை ெர்டிபிககை் தர
மாை்ைாங் ககள”, என்று அெனும் எழுதிக் காண்பிக்ககெ, ெகுப் னப கெனிக்க முைன்றாள் .
இனணந்த னககள் பிறகு பிரிைகெ இல் னல. மிகவும் உபகைாகமான ெகுப் பு. தாம் பத்திைம் பற் றிை
சதளிொன படிகனள, முனறகனள, அதன் கதனெனை, அெசிைத்னத, புரிை னெத்தார்கள்
என்றுதான் சொல் ல கெண்டும் .
பற் றிை ெகுப் பாக இருந்தது. ெகுப் பு துெங் கும் சபாழுகத, இது செை்கப் பைகொ,
அருெருக்கபைகொ கெண்டிை ெகுப் பு அல் ல என்று துெங் கி, இரண்டுமணிகநரம் அனதப் பற் றிகை
கபசிைதால் , அனனெரும் சகாஞ் ெம் னதரிைமாக, ெரும் ெகுப் புகனள எதிர் சகாண்ைார்கள் .
தனிைாக ெந்திருப் பெர்களின் நினலகை திண்ைாை்ைம் என்றால் ......, கஜாடிைாக
ெந்திருப் பெர்களின் நினல, இன்னுகம கமாெமாக இருந்தது. முதல் நாள் ெகுப் பில் , கசமண்ை்
அடித்துக் சகாண்டிருந்த அர்ெ்ெனா, இந்த ெகுப் பில் , அனமதிகை உருொக மாறிவிை்ைாள் .
தாம் பத்திைம் பற் றி, பைம் ெனரந்து விளக்கும் கெனளயில் , அெஸ்த்னதயில் சநளிந்தாள்
அர்ெ்ெனா. கபை்ரிக் ஏற் கனகெ செை்னரி ைாக்ைர், அெனுக்கு இனதப் பற் றி எல் லாம் சதரியும் .
பாைம் கெனிப் பதுகபால் அதிகலகை மூழ் கிவிை்ைான்.
‘என்னகமா, பைம் பாக்குற மாதிரி பாக்குது பாரு, கருமம் கருமம் , மனதுக்குள் அெனனத் திை்ை,
‘நிஜம் மாகெ பைம் தான் காை்டுறாங் கடி’, மனொை்சி, ேஸ்க்கி
ொை் ஸ்ஸில் சொல் ல,நீ அைங் குறிைா, அனத அைக்கினாள் .
என்னங் க, நாம வீை்டுக்குப் கபாகலாமா.....?, ஒரு கபப் பரில் எழுதி அெனிைம் காண்பித்தாள் .
கபப் பனரயும் , அெள் சிெந்த முகத்னதயும் , அனலபாயும் கண்கனளயும் , கீழுதை்னை பற் களால்
கடித்துவிை்டு, அெள் தனல கவிழ் ந்திருந்த கதாற் றமும் , கபை்ரிக்கினுள் ஒரு இனிை உணர்னெ
ஊை்டிைது. அெள் னகனை அழுந்தப் பற் றினான்.
அெனன நிமிர்ந்து பார்க்க முடிைாமல் , சுற் றிலும் இருந்த சூழ் நினல தடுக்க, அென் னகனை
தானும் இறுகப் பற் றி,கபாகலாமா..., என்று மறுபடியும் கபப்பரில் எழுதினாள் .
இன்னும் சகாஞ் ெ கநரம் தான். இப் கபா கபாை் ை்ைா, கமகரஜ் செை் ை ெர்டிபிககை் தர மாை்ைாங் ககள,
என்று அெனும் எழுதிக் காண்பிக்ககெ, ெகுப் னப கெனிக்க முைன்றாள் . இனணந்த னககள் பிறகு
பிரிைகெ இல் னல. மிகவும் உபகைாகமான ெகுப் பு. தாம் பத்திைம் பற் றிை சதளிொன படிகனள,
முனறகனள, அதன் கதனெனை, அெசிைத்னத, புரிை னெத்தார்கள் என்றுதான் சொல் ல
கெண்டும் .
முதலில் அெஸ்த்னதைாக சநளிந்தெள் , பிறகு, சதளிொன சிந்னதக்குெ் செல் ல அது உதவிைது.
இன்னறை முப்பது நிமிை பைணம் , ஒருமணி கநரமாக கைந்தபிறகு கூை, இருெருக்கும் இனையில்
இருந்த சமௌனம் உனைைகெ இல் னல. அகத கமான நினலகைாடு கபை்ரிக் வினை சபற் றுெ்
சென்றான். அர்ெ்ெனா சமல் லிை புன் னனகயுைன் அனறக்கு வினரந்தாள் . “அர்ெ்ெனா
ஸ்ைாண்ை்அப் ...........”, ெகுப் பனறக்குள் ெந்ததும் ெராததுமாக, மீனா கமைம் அர்ெ்ெனானெ எழும் பெ்
சொன்னார். “எஸ் கமம் ”, உற் ொகமாகெ் சொன்னொறு எழுந்து நின் றாள் . “அர்ெ்ெனா நீ B.Sc ைா
இல் னல M.Sc ைா......”, அெர் குரலில் ஒரு அெெரம் . “நான் M.Sc தான் கமம் ஆனால் ..........., M.Sc
இல் னல”, வினளைாை்ைாகெ் சொன்னாள் . “அர்ெ்ெனா.... இந்த வினளைாை்டுதான், உன்னன இங் கக
சகாண்டு ெந்து நிறுத்தி இருக்கு”.
‘இல் லனா எங் கக சகாண்டுகபாை் நிறுத்தி இருக்குமாம் ’. “உன்கனாை மார்க் லிஸ்ை் பார்த்கதன்.
சதாண்ணுறு ெதவீதம் மதிப் சபண் ொங் கி இருக்க. ஆனால் ஒகர ஒரு ப் ராக்டிகல் எக்ஸாம்
கபாகாமல் ஆப் சென்ை் ஆகியிருக்க, உன்னன என்ன செை் தால் தகும் ”. ‘என்னது
ஆப் சென்ைா............’, அெளுக்கக இது புது செை் தி. அெள் முை்னை மார்க் ெந்திருக்கும் என்று, அந்த
மார்க் லிஸ்ை்னைகை பார்க்கவில் னல. “அன்னனக்கு மை்டும் நீ எக்ஸாம் அை்சைன்ை்
பண்ணியிருந்தால் , ககால் ை் சமைகலாை செளிகை ெந்து இருப் ப. இப் படி, உன்கனாை சரண்டு
ெருஷ உனழப் பு, பாழானது சதரிைாமல் வினளைாை்ைா இருக்கிகை”, ககாபமும் ஆற் றானமயும் ,
அெர் குரலில் கபாை்டி கபாை்ைது. ‘இப் கபா கதர இழுத்து ஏன் சதருவில
விடுதுன்னு சதரிைனலகை........’, மண்னை காை் ந்தாள் அெள் . “அர்ெ்ெனா, சொல் லு, M.Sc இப் கபாகெ
முடிெ்சுடுெ தாகன...?”,
முதலில் அெஸ்த்னதைாக சநளிந்தெள் , பிறகு, சதளிொன சிந்னதக்குெ் செல் ல அது உதவிைது.
இன்னறை முப்பது நிமிை பைணம் , ஒருமணி கநரமாக கைந்தபிறகு கூை, இருெருக்கும் இனையில்
இருந்த சமௌனம் உனைைகெ இல் னல. அகத கமான நினலகைாடு கபை்ரிக் வினை சபற் றுெ்
சென்றான். அர்ெ்ெனா சமல் லிை புன் னனகயுைன் அனறக்கு வினரந்தாள் .
அர்ெ்ெனா ஸ்ைாண்ை்அப் ..........., ெகுப் பனறக்குள் ெந் ததும் ெராததுமாக, மீனா கமைம்
அர்ெ்ெனானெ எழும் பெ் சொன்னார்.
எஸ் கமம் , உற் ொகமாகெ் சொன்னொறு எழுந்து நின் றாள் .
அர்ெ்ெனா நீ B.Sc ைா இல் னல M.Sc ைா......, அெர் குரலில் ஒரு அெெரம் .
நான் M.Sc தான் கமம் ஆனால் ..........., M.Sc இல் னல, வினளைாை்ைாகெ் சொன்னாள் .
அர்ெ்ெனா.... இந்த வினளைாை்டுதான், உன்னன இங் கக சகாண்டு ெந்து நிறுத்தி இருக்கு.
‘இல் லனா எங் கக சகாண்டுகபாை் நிறுத்தி இருக்குமாம் ’.
உன்கனாை மார்க் லிஸ்ை் பார்த்கதன். சதாண்ணுறு ெதவீதம் மதிப் சபண் ொங் கி இருக்க. ஆனால்
ஒகர ஒரு ப் ராக்டிகல் எக்ஸாம் கபாகாமல் ஆப் சென்ை் ஆகியிருக்க, உன்னன என்ன செை் தால்
தகும் .
‘என்னது ஆப் சென்ைா............’, அெளுக்கக இது புது செை் தி. அெள் முை்னை மார்க் ெந்திருக்கும்
என்று, அந்த மார்க் லிஸ்ை்னைகை பார்க்கவில் னல.
அன்னனக்கு மை்டும் நீ எக்ஸாம் அை்சைன்ை் பண்ணியிருந்தால் , ககால் ை் சமைகலாை செளிகை
ெந்து இருப் ப. இப் படி, உன்கனாை சரண்டு ெருஷ உனழப் பு, பாழானது சதரிைாமல் வினளைாை்ைா
இருக்கிகை, ககாபமும் ஆற் றானமயும் , அெர் குரலில் கபாை்டி கபாை்ைது.
‘இப் கபா கதர இழுத்து ஏன் சதருவில விடுதுன்னு சதரிைனலகை........’, மண்னை காை் ந்தாள் அெள் .
அர்ெ்ெனா, சொல் லு, M.Sc இப் கபாகெ முடிெ்சுடுெ தாகன...?,
ஆர்ெமாகக் ககை்க, “கமம் , நான் கெண்ணா புதுொ சதானலதூரக் கல் வி முனறயில் முதுகனல
ஒகர ெருஷத்தில் முடிெ்சுைொ?”, அனத முடிக்க மாை்கைன் என்ற செை் தி அதில் ஒளிந்து
இருந்தது. “அர்ெ்ெனா... ஒகர ஒரு ப் ராக்டிகல் தாகன, உனக்கு அது சிம் பிள் விஷைம் ”, அெளுக்குப்
புரிைனெக்க முைன்றார். ‘அது சிம் பிள் தான்........, ஆனா, ைாரு அந்த ொத்தி முன்னாடி கபாை்
நிக்கிறது, என்னால் முடிைாது’, தனலனை சிலுப் பிக் சகாண்ைாள் . அனத அெரிைம் கநரடிைாகெ்
சொல் ல முடிைாமல் , “கமம் , இப் கபா நான் B.Ed முடிெ்சுடுகறன், பிறகு அந்த ஒரு
ப் ராக்டிக்கனல முடிக்கிகறகன”, அெரிைம் கபரம் கபசினாள் . உன்னனசைல் லாம் திருத்தகெ
முடிைாது, என்பதுகபால் ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டு செளிகைறினார். ெகுப் பில்
இருந்த அனனெரும் , அெனளத் திரும் பிப் பார்க்க, “எல் கலாரும் என்னன ஏன் அப் பிடி
பாக்குறீங் க.........., ைாருக்காெது எனக்கு அை்னெஸ்
பண்ணனும் னு கதாணினால் , அந்த எண்ணத்னத இப் கபாகெ எெ்சி சதாை்டு அழிெ்சுடுங் க.
ஏன்னா............, அனத ககக்க நான் இங் கக இருக்க மாை்கைகன.........”, வீராகெெமாகத்
துெங் கி, ககலியில் முடித்துவிை்டு, ஓடிகை கபானாள் .
ஆர்ெமாகக் ககை்க,
கமம் , நான் கெண்ணா புதுொ சதானலதூரக் கல் வி முனறயில் முதுகனல ஒகர ெருஷத்தில்
முடிெ்சுைொ?, அனத முடிக்க மாை்கைன் என்ற செை் தி அதில் ஒளிந்து இருந்தது.
அர்ெ்ெனா... ஒகர ஒரு ப் ராக்டிகல் தாகன, உனக்கு அது சிம் பிள் விஷைம் , அெளுக்குப் புரிைனெக்க
முைன்றார்.
‘அது சிம் பிள் தான்........, ஆனா, ைாரு அந்த ொத்தி முன்னாடி கபாை் நிக்கிறது, என்னால் முடிைாது’,
தனலனை சிலுப்பிக் சகாண்ைாள் .
அனத அெரிைம் கநரடிைாகெ் சொல் ல முடிைாமல் ,கமம் , இப் கபா நான் B.Ed முடிெ்சுடுகறன், பிறகு
அந்த ஒரு ப் ராக்டிக்கனல முடிக்கிகறகன, அெரிைம் கபரம் கபசினாள் .
உன்னனசைல் லாம் திருத்தகெ முடிைாது, என்பதுகபால் ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டு
செளிகைறினார். ெகுப் பில் இருந்த அனனெரும் , அெனளத் திரும் பிப் பார்க்க, "எல் கலாரும்
என்னன ஏன் அப் பிடி பாக்குறீங் க.........., ைாருக்காெது எனக்கு அை்னெஸ்
பண்ணனும் னு கதாணினால் , அந்த எண்ணத்னத இப் கபாகெ எெ்சி சதாை்டு அழிெ்சுடுங் க.
ஏன்னா............, அனத ககக்க நான் இங் கக இருக்க மாை்கைகன.........", வீராகெெமாகத் துெங் கி,
ககலியில் முடித்துவிை்டு, ஓடிகை கபானாள் .
பகுதி - 28 நசடெண்டி பயிலும் குழந் சதயின் நிசலயில் நான் விழுந் தாலும் எழும்
பிள் சளயின் மனம் நானும் கற் றுக்
னகாள் கிலறன்............. டீெ்சிங் ப் ராக்டிஸ்க்கு, ஆவிெ்சி ஆண்கள் கமல் நினலப் பள் ளியில் அர்ெ்ெனா
வும் , நிர்மலா பள் ளியில் ஜுடியும் , சதரொ பள் ளியில் னெஷுவும் , ஆவிெ்சி சபண்கள் கமல் நினலப்
பள் ளியில் சபமியும் சென்றார்கள் . சபமியும் , அர்ெ்ெனாவும் ஒகர ககாை்னைக்கு உள் கள
உள் ள பள் ளியில் தான் சென்றார்கள் . ஆனால் இருெருகம கபசிக் சகாள் ெதில் னல. “தன்னனக்
காைப் படுத்திைெனர விை்டு, சமளனமாக விலகிெ் செல் பெர்கள் தான், உண்னமைான
பக்குெ நினலனை அனைந்தெர்கள் ”, எங் கககைா படித்தது. இந்த ொர்த்னத உண்னமசைன்றால் ,
அர்ெ்ெனா அந்த பக்குெத்னத அனைந்துவிை்ைாள் என்பதுதான் உண்னமைாக இருக்கும் .
பள் ளிகளுக்குெ் செல் பெர்கள் , அெர்களது சொந்த
செலவில் தான் செல் ல கெண்டும் . மானல ஆறுமணிக்கு முன்னர் ோஸ்ைலுக்குள்
இருக்க கெண்டும் . இதுதான் அங் கக இருந்த கை்டுப் பாடு. தினமும் கானலயில் , தன்
மருத்துெமனனக்குெ் செல் லும் ெழியில் , கபை்ரிக், அர்ெ்ெனானெப் பள் ளிக்கு அனழத்துெ்
செல் ொன். மானலயில் , அெனளத் திரும் ப அனழத்து ெந்துவிடுொன். அந் த கநரம் ெரிைான மனழ
காலம் . என்னதான் குனை பிடித்தாலும் கல் லூரியில் இருந்து, பள் ளி செல் லும்
இனைசெளியில் சதாப் பலாக நனனந்துவிடுெர், சில கநரம் . இன்னும் இருபது நாை்களில்
திருமணம் இருெருக்கும் . அந்த உரினமயும் கெரகெ, கபை்ரிக்கின் பார்னெகள் , ஒருவித
உரினமயுைன் அெனளத் தழுவும் . அென் பார்னெகள் தழுவும் விதம் , ஒருவித
பைபைப் னப அெளுக்குள் வினதத்தாலும் , அனத அெனுக்குக் காை்ைாமல் ொமர்த்திைமாக
மனறத்து விடுொள் . அன்று, பள் ளிக்கு ெந்த சிறிது கநரத்தில் , ொனம் சபாத்துக்சகாண்டு ஊற் ற,
ஆவிெ்சி பள் ளிக்கு விடுமுனற அளித்தார்கள் .
பகுதி - 28
நசடெண்டி பயிலும்
குழந் சதயின் நிசலயில் நான்
விழுந் தாலும் எழும் பிள் சளயின் மனம்
நானும் கற் றுக் னகாள் கிலறன்.............
டீெ்சிங் ப் ராக்டிஸ்க்கு, ஆவிெ்சி ஆண்கள் கமல் நினலப் பள் ளியில் அர்ெ்ெனாவும் , நிர்மலா
பள் ளியில் ஜுடியும் , சதரொ பள் ளியில் னெஷுவும் , ஆவிெ்சி சபண்கள் கமல் நினலப் பள் ளியில்
சபமியும் சென்றார்கள் .
சபமியும் , அர்ெ்ெனாவும் ஒகர ககாை்னைக்கு உள் கள உள் ள பள் ளியில் தான் சென்றார்கள் . ஆனால்
இருெருகம கபசிக் சகாள் ெதில் னல.தன்னனக் காைப் படுத்திைெனர விை்டு, சமளனமாக விலகிெ்
செல் பெர்கள் தான், உண்னமைான பக்குெ நினலனை அனைந்தெர்கள் , எங் கககைா படித்தது.
இந்த ொர்த்னத உண்னமசைன்றால் , அர்ெ்ெனா அந்த பக்குெத்னத அனைந் துவிை்ைாள்
என்பதுதான் உண்னமைாக இருக்கும் . பள் ளிகளுக்குெ் செல் பெர்கள் , அெர்களது சொந்த
செலவில் தான் செல் ல கெண்டும் .
மானல ஆறுமணிக்கு முன்னர் ோஸ்ைலுக்குள் இருக்க கெண்டும் . இதுதான் அங் கக இருந்த
கை்டுப் பாடு. தினமும் கானலயில் , தன் மருத்துெமனனக்குெ் செல் லும் ெழியில் , கபை்ரிக்,
அர்ெ்ெனானெப் பள் ளிக்கு அனழத்துெ் செல் ொன். மானலயில் , அெனளத் திரும் ப அனழத்து
ெந்துவிடுொன்.
அந்த கநரம் ெரிைான மனழ காலம் . என்னதான் குனை பிடித்தாலும் கல் லூரியில் இருந்து, பள் ளி
செல் லும் இனைசெளியில் சதாப் பலாக நனனந்துவிடுெர், சில கநரம் . இன்னும் இருபது நாை்களில்
திருமணம் இருெருக்கும் . அந்த உரினமயும் கெரகெ, கபை்ரிக்கின் பார்னெகள் , ஒருவித
உரினமயுைன் அெனளத் தழுவும் .
அென் பார்னெகள் தழுவும் விதம் , ஒருவித பைபைப்னப அெளுக்குள் வினதத்தாலும் , அனத
அெனுக்குக் காை்ைாமல் ொமர்த்திைமாக மனறத்து விடுொள் . அன்று, பள் ளிக்கு ெந்த சிறிது
கநரத்தில் , ொனம் சபாத்துக்சகாண்டு ஊற் ற, ஆவிெ்சி பள் ளிக்கு விடுமுனற அளித்தார்கள் .
அெளுைன் ெரும் மாணவிகள் அனனெரும் , கஷர் ஆை்கைானெப் பிடித்து ோஸ்ை்ைல் சென்றுவிை,
அெள் மை்டும் தனித்திருந்தாள் . என்ன செை் ைசென்று னகனைப்
பினெந்துசகாண்டிருக்கும் கெனளயில் , “மிஸ் என்ன இங் கககை நின்னுை்டீங் க, கபாகனலைா?”,
அெள் ெகுப் பு மாணென் அக்கனறைாகக் ககை்ைான். “இல் ல, என்னன அனழெ்சுை்டுப் கபாக,
ொைங் காலம் தான் ெருொங் க, அதான், என்ன செை் ைன்னு சதரிைாமல் முழிெ்சுை்டு நிக்கிகறன்.
உன்கிை்கை கபான் இருக்கா?”, அெள் ககை்ககெ, அென் சென்று, அெனது நண்பனிைமிருந்து ொங் கி
ெந்தான். அெள் கபை்ரிக்கிற் கு அனழக்க, அென் அடுத்த பத்தாெது நிமிைம் அெள் முன் நின் றான்.
நன்றி சொல் லிவிை்டு அெனுைன் செல் ல, அெகனா அெனள வீை்டுக்கு அனழத்து
ெந்தான். “என்னங் க........, என்னன ோஸ்ைல் னலகை சகாண்டுகபாை் விடுங் க”, இதைம் கெகமாகத்
துடிப் பனத மனறத்து, இைல் பாககெ சொன்னாள் .
“ெனா..... ஏற் கனகெ சராம் ப மனழ சகாை்டுது. சகாஞ் ெம் மனழ விை்ை உைகன கபாகலாம் . உள் கள
ெந்து தனலனைத் துெை்டிக்ககா.....”, சொல் லிவிை்டு, அெளுக்கு அனறனைக் காை்டிவிை்டு, அென்
அனறக்குெ் சென்றான். தைக்கமாக, அென் காை்டிை அனறக்குள் சென்றெள் , கண்ணாடியின்
முன்னால் நின் று தன்னனப் பார்த்தாள் . உைலுைன் ஒை்டிை ஆனையும் , நீ ர் திெனலகள் நினறந்த
முகமும் , தண்ணீர ் சொை்டும் முடியும் ........., அெனள அப் படிப் பார்க்க, அெளுக்கக பைபைப் பாக
இருந்தது. இனமக்க மறந்து பார்த்துக் சகாண்டிருக்க, கண்ணாடியில் அெனள ஒை்டி,
சநருங் கி நின் றான் கபை்ரிக். அெனனத் திரும் பியும் பார்க்காமல் அெள் நிற் க, அெனது சூைான
மூெ்சுக்காற் று அெள் கதானளெ் சுை்ைது. உைல் முழுெதும் சிலிர்த்து அைங் க, இனமகனள மூடிக்
சகாண்ைாள் . அென் னககள் அெள் செற் றினையில் பதிை, உள் ளுக்குள் மின்ொரம்
பாை் ந்தது. செை் ெது தெசறன்று புத்திக்கு உனறத்தாலும் , உணர்வுகள்
அெளுைன் ெரும் மாணவிகள் அனனெரும் , கஷர் ஆை்கைானெப் பிடித்து ோஸ்ை்ைல் சென்றுவிை,
அெள் மை்டும் தனித்திருந்தாள் .
என்ன செை் ைசென்று னகனைப் பினெந்துசகாண்டிருக்கும் கெனளயில் ,மிஸ் என்ன இங் கககை
நின் னுை்டீங் க, கபாகனலைா?, அெள் ெகுப் பு மாணென் அக்கனறைாகக் ககை்ைான்.
இல் ல, என்னன அனழெ்சுை்டுப் கபாக, ொைங் காலம் தான் ெருொங் க, அதான், என்ன செை் ைன்னு
சதரிைாமல் முழிெ்சுை்டு நிக்கிகறன். உன்கிை்கை கபான் இருக்கா?, அெள் ககை்ககெ, அென்
சென்று, அெனது நண்பனிைமிருந்து ொங் கி ெந்தான்.
அெள் கபை்ரிக்கிற் கு அனழக்க, அென் அடுத்த பத்தாெது நிமிைம் அெள் முன் நின் றான். நன்றி
சொல் லிவிை்டு அெனுைன் செல் ல, அெகனா அெனள வீை்டுக்கு அனழத்து ெந்தான்.
என்னங் க........, என்னன ோஸ்ைல் னலகை சகாண்டுகபாை் விடுங் க, இதைம் கெகமாகத் துடிப் பனத
மனறத்து, இைல் பாககெ சொன்னாள் .
ெனா..... ஏற் கனகெ சராம் ப மனழ சகாை்டுது. சகாஞ் ெம் மனழ விை்ை உைகன கபாகலாம் . உள் கள
ெந்து தனலனைத் துெை்டிக்ககா....., சொல் லிவிை்டு, அெளுக்கு அனறனைக் காை்டிவிை்டு, அென்
அனறக்குெ் சென்றான்.
தைக்கமாக, அென் காை்டிை அனறக்குள் சென்றெள் , கண்ணாடியின் முன்னால் நின் று தன்னனப்
பார்த்தாள் . உைலுைன் ஒை்டிை ஆனையும் , நீ ர் திெனலகள் நினறந்த முகமும் , தண்ணீர ் சொை்டும்
முடியும் ........., அெனள அப் படிப் பார்க்க, அெளுக்கக பைபைப்பாக இருந்தது. இனமக்க மறந்து
பார்த்துக் சகாண்டிருக்க, கண்ணாடியில் அெனள ஒை்டி, சநருங் கி நின்றான் கபை்ரிக்.
அெனனத் திரும் பியும் பார்க்காமல் அெள் நிற் க, அெனது சூைான மூெ்சுக்காற் று அெள் கதானளெ்
சுை்ைது. உைல் முழுெதும் சிலிர்த்து அைங் க, இனமகனள மூடிக் சகாண்ைாள் . அென் னககள் அெள்
செற் றினையில் பதிை, உள் ளுக்குள் மின்ொரம் பாை் ந்தது.
செை் ெது தெசறன்று புத்திக்கு உனறத்தாலும் , உணர்வுகள் அெர்களின் கை்டுப் பாை்டில் இல் னல.
அெள் முதுகில் பனெகபால் ஒை்டிக் சகாண்ைான். மனழ நீ ரில் சில் லிை்டு கபாயிருந்த
கதகம் , இப் சபாழுது செப்பத்தில் தஹித்தது. அடி ெயிற் றில் , பை்ைாம் பூெ்சி பறக்கும்
உணர்வு. அென் இதழ் கள் அெள் கழுத்து ெனளவில் சூைாகப் பதிந்தது. அெள் இனையில்
பதிந்திருந்த அென் னககள் , அெனள தன் பக்கமாகத் திருப் ப, தன் சநஞ் கொடு அெனள இறுகக்
கை்டிக் சகாண்ைான். அென் இதழ் கள் , அெள் முகத்தில் இருந்த நீ ர்த்துளிகனள காைனெக்கும்
கெனலயில் ஈடுபை்ைன. தன் னககனள அென் முதுகில் பைரவிை்டு, அெனுைன் இன்னும் சநருங் கி
இனழந்தாள் . அென் இதழ் களின் கதைல் சதாைர்ந்தது. அென் னககள் அெள் கமனியில் முன்கனற,
அென் இதழ் கள் அெள் இதழ் கனளெ் சுனெத்தது. அெனது உரினம மீறனல உணர்ந்தும் , தடுக்கும்
ெழி சதரிைாமல் , அென் முதுகில் தன் நகக்கண் பதியும் அளவு அழுத்தினாள் . அெனளத்
தூக்கிக்சகாண்டு கை்டிலில் ெரிந்தான்............ . “ெனா..........., ெனானானா...........”, அெனள உலுக்கினான்.
உைல்

முழுெதும் குளிரினாகலா, இல் னல இெ் ெளவுகநரம் தான் கண்ை கனவினாகலா,

செளிப் பனைைாககெ நடுங் கிைது. “ைெல் எடுத்துத் துெை்டிக்காமல் , என்ன பகல் கனவு
கண்டுை்டு இருக்க.......... இந்தா, தனலனையும் உைம் னபயும் துனைெ்சுக்ககா, சகாஞ் ெம்
டிசரஸ்னஸப் பிழிஞ் சு விை்டுக்ககா, செளிகை மனழ நின் னுடுெ்சு, உன்னன நான் ோஸ்ைல
சகாண்டுகபாை் விடுகறன். காபினை இங் கக னெக்கிகறன், குடிெ்சுை்டு செளிகை ொ”, ைெனல
எடுத்து அெளிைம் சகாடுத்துவிை்டு, செளிகைறினான். ‘அைெ்கெ........, இெ் ெளவு கநரம் கண்ைது
கனொ? கனவுக்கக இெ் ெளவு ெக்திைா? ெர ெர, நான் நானாக இருக்க மாை்டிக்ககன். தனலனை
உலரனெக்கும் எண்ணம் இல் லாமல் , கை்டிலில் அமர்ந்துசகாண்ைாள் . கெகமாக செளிகைறிை
கபை்ரிக், தன்னன மீை்டுக் சகாள் ளப் கபாராடினான். அெள் நின் று பார்னெைால்
செளிப் படுத்திை அெள் உணர்வுகள் , அெனனயும் தாக்கிைதுதான். ஆனால் , இன்னும் அங் கககை
நின் றால் , தெறு நைந்துவிடுகமா என்ற
அெர்களின் கை்டுப் பாை்டில் இல் னல. அெள் முதுகில் பனெகபால் ஒை்டிக் சகாண்ைான். மனழ நீ ரில்
சில் லிை்டு கபாயிருந்த கதகம் , இப் சபாழுது செப் பத்தில் தஹித்தது. அடி ெயிற் றில் , பை்ைாம் பூெ்சி
பறக்கும் உணர்வு.
அென் இதழ் கள் அெள் கழுத்து ெனளவில் சூைாகப் பதிந்தது. அெள் இனையில் பதிந்திருந்த அென்
னககள் , அெனள தன் பக்கமாகத் திருப் ப, தன் சநஞ் கொடு அெனள இறுகக் கை்டிக் சகாண்ைான்.
அென் இதழ் கள் , அெள் முகத்தில் இருந்த நீ ர்த்துளிகனள காைனெக்கும் கெனலயில் ஈடுபை்ைன.
தன் னககனள அென் முதுகில் பைரவிை்டு, அெனுைன் இன்னும் சநருங் கி இனழந்தாள் . அென்
இதழ் களின் கதைல் சதாைர்ந்தது. அென் னககள் அெள் கமனியில் முன்கனற, அென் இதழ் கள்
அெள் இதழ் கனளெ் சுனெத்தது. அெனது உரினம மீறனல உணர்ந்தும் , தடுக்கும் ெழி சதரிைாமல் ,
அென் முதுகில் தன் நகக்கண் பதியும் அளவு அழுத்தினாள் .
அெனளத் தூக்கிக்சகாண்டு கை்டிலில் ெரிந்தான்............ .ெனா..........., ெனானானா..........., அெனள
உலுக்கினான். உைல்
முழுெதும் குளிரினாகலா, இல் னல இெ் ெளவுகநரம் தான் கண்ை கனவினாகலா,
செளிப் பனைைாககெ நடுங் கிைது.
ைெல் எடுத்துத் துெை்டிக்காமல் , என்ன பகல் கனவு கண்டுை்டு இருக்க.......... இந்தா, தனலனையும்
உைம் னபயும் துனைெ்சுக்ககா, சகாஞ் ெம் டிசரஸ்னஸப் பிழிஞ் சு விை்டுக்ககா, செளிகை மனழ
நின் னுடுெ்சு, உன்னன நான் ோஸ்ைல சகாண்டுகபாை் விடுகறன். காபினை இங் கக னெக்கிகறன்,
குடிெ்சுை்டு செளிகை ொ, ைெனல எடுத்து அெளிைம் சகாடுத்துவிை்டு, செளிகைறினான்.
‘அைெ்கெ........, இெ் ெளவு கநரம் கண்ைது கனொ? கனவுக்கக இெ் ெளவு ெக்திைா? ெர ெர, நான்
நானாக இருக்க மாை்டிக்ககன். தனலனை உலரனெக்கும் எண்ணம் இல் லாமல் , கை்டிலில்
அமர்ந்துசகாண்ைாள் .
கெகமாக செளிகைறிை கபை்ரிக், தன்னன மீை்டுக் சகாள் ளப் கபாராடினான். அெள் நின் று
பார்னெைால் செளிப் படுத்திை அெள் உணர்வுகள் , அெனனயும் தாக்கிைதுதான். ஆனால் ,
இன்னும் அங் கககை நின்றால் , தெறு நைந்துவிடுகமா என்ற கெனலைால் தான், அெனள
உைனடிைாக ோஸ்ைலில் விை முடிவு செை் தான். ‘ஆண்ைொ............, என்ன உணர்வுைா ொமி இது.
ஒரு நிமிஷத்தில் ஆை்டி ெெ்சுடுெ்கெ. முதல் ல அெனளக் சகாண்டுகபாை் ோஸ்ைல் ல விைணும் .
ெ்கெ... அெகள பைந்துகபாை் நின் னதாகல, நான் என்னன மீை்டுகிை்கைன், இல் லன்னா என்ன
நைந்துருக்கும் ”, தனலனை கெகமாக உதறிக் சகாண்ைான். தனலனை உதறினாலும் , அர்ெ்ெனா
நின் ற கதாற் றம் கண்முன் விரிந்து, அென் ஆண்னமனை கொதிக்ககெ செை் தது.
இது இருெருக்குகம நல் லதல் ல என்பனத உணர்ந்து அனறக்கு வினரந்தான். ஆனைனை
மாற் றிவிை்டு, மனழ ககாை்னை அணிந்துசகாண்டு செளிகை ெந்தான். அர்ெ்ெனா, அென் பார்த்த
மாதிரிகை செளிகை ெந்து நின் றுசகாண்டிருந்தாள் . ‘ஏன் இப் படி.........’, என ககை்கப் கபானென்,
எதுவும் சொல் லாமல் அெனள அனழத்துக்சகாண்டு செளிகைறினான். அனறக்கு ெந்த அர்ெ்ெனா
உனைனைக்கூை மாற் றாமல் அப் படிகை

கை்டிலில் அமர்ந்தாள் . அெள் அமர்ந்த சிறிது கநரத்திகல னெஷுவும் ெந்து கெர்ந்தாள் . “அெ்சு ஏன்
இப் படி இருக்க?, எழுந்து குளி, காை் ெ்ெல் ெரப் கபாகுது”, அெளது கபெ்சுக்கு, எந்த எதிர் வினனயும்
அெளிைம் இல் னல. “அெ்சு..........”, அெள் கதானளத் சதாை்டு உலுக்ககெ,
நைப் புக்கு ெந்தாள் . “சபாண்ைாை்டி........., நீ எப் படிடி அண்ணானெ விை்டுை்டு இங் கக இருக்க..........,
என்னால் , இந்த ஒரு நானளகை தாங் க முடிைனலகை”, அெள் இருந்த ககாலமும் , அெள்
கபெ்சும் னெஷுவிற் குள் பீதினை கிளப்பிைது. அது மை்டும் இல் லாமல் , இசதன்ன இப் சபாழுது
கதனெைற் ற ககள் வி, என்பதுகபால் அெனளப் பார்த்தெள் , அெள் சொன்னதில் இருந்த
சபாருள் புரிை, கெகமாகெ் சென்று கதனெத் தாழிை்டுவிை்டு ெந்தாள் . “அெ்சு............, என்ன
சொலுற.....? எனக்சகன்னகமா பைம் மா இருக்குடி. ஏதாெது தப் பு பண்ணிை்டிைா?”, அெள் முகத்னத
தன் பக்கம் திருப் பிக் ககை்ைாள் .
கெனலைால் தான், அெனள உைனடிைாக ோஸ்ைலில் விை முடிவு செை் தான்.
‘ஆண்ைொ............, என்ன உணர்வுைா ொமி இது. ஒரு நிமிஷத்தில் ஆை்டி ெெ்சுடுெ்கெ. முதல் ல
அெனளக் சகாண்டுகபாை் ோஸ்ைல் ல விைணும் . ெ்கெ... அெகள பைந்துகபாை் நின் னதாகல, நான்
என்னன மீை்டுகிை்கைன், இல் லன்னா என்ன நைந்துருக்கும் ", தனலனை கெகமாக உதறிக்
சகாண்ைான்.
தனலனை உதறினாலும் , அர்ெ்ெனா நின் ற கதாற் றம் கண்முன் விரிந்து, அென் ஆண்னமனை
கொதிக்ககெ செை் தது. இது இருெருக்குகம நல் லதல் ல என்பனத உணர்ந்து அனறக்கு
வினரந்தான்.
ஆனைனை மாற் றிவிை்டு, மனழ ககாை்னை அணிந்துசகாண்டு செளிகை ெந்தான். அர்ெ்ெனா,
அென் பார்த்த மாதிரிகை செளிகை ெந்து நின் றுசகாண்டிருந்தாள் . ‘ஏன் இப்படி.........’, என ககை்கப்
கபானென், எதுவும் சொல் லாமல் அெனள அனழத்துக்சகாண்டு செளிகைறினான்.
அனறக்கு ெந்த அர்ெ்ெனா உனைனைக்கூை மாற் றாமல் அப் படிகை
கை்டிலில் அமர்ந்தாள் . அெள் அமர்ந்த சிறிது கநரத்திகல னெஷுவும் ெந்து கெர்ந்தாள் .அெ்சு ஏன்
இப் படி இருக்க?, எழுந்து குளி, காை் ெ்ெல் ெரப் கபாகுது, அெளது கபெ்சுக்கு, எந்த எதிர் வினனயும்
அெளிைம் இல் னல.
அெ்சு.........., அெள் கதானளத் சதாை்டு உலுக்ககெ, நைப் புக்கு ெந்தாள் .
சபாண்ைாை்டி........., நீ எப் படிடி அண்ணானெ விை்டுை்டு இங் கக இருக்க.........., என்னால் , இந்த ஒரு
நானளகை தாங் க முடிைனலகை, அெள் இருந்த ககாலமும் , அெள் கபெ்சும் னெஷுவிற் குள்
பீதினை கிளப்பிைது. அது மை்டும் இல் லாமல் , இசதன்ன இப் சபாழுது கதனெைற் ற ககள் வி,
என்பதுகபால் அெனளப் பார்த்தெள் , அெள் சொன்னதில் இருந்த சபாருள் புரிை,
கெகமாகெ் சென்று கதனெத் தாழிை்டுவிை்டு ெந்தாள் .அெ்சு............, என்ன சொலுற.....?
எனக்சகன்னகமா பைம் மா இருக்குடி. ஏதாெது தப் பு பண்ணிை்டிைா?, அெள் முகத்னத தன் பக்கம்
திருப் பிக் ககை்ைாள் .
“னெஷு............., இன்னும் சகாஞ் ெகநரம் அங் கக இருந்திருந்கதன்........, கண்டிப் பா தப் பு
நைந்திருக்கும் . என்னால தாங் ககெ முடிைனல அந்த உணர்னெ............., என்னகமா............”, அெள்
ொனை கெகமாக மூடினாள் னெஷு. “என்ன கபெ்சு இது அெ்சு, முதல் ல இந்த கபெ்னெ விடு.
எனக்கு உன்கமல் நம் பிக்னக இருக்கு. அப் படிசைல் லாம் எதுவும் ஆகாது, கதனெயில் லாமல்
மனனெப் கபாை்டு குழப்பிக்காகத. இன்னும் இருபது நாளில் கல் ைாணம் . அதுெனர, சகாஞ் ெம்
கெனமா இரு அெ் ெளகெ”, அெள் முடித்தாள் . “சபாண்ைாை்டி.... இல் லடி, எனக்கு பைம் மா இருக்கு.
இப் கபா கபை்ரிக் மை்டும் திைமா இல் லாமல் இருந்திருந்தா.............? னேகைா, என்னால் நினனக்ககெ
முடிைலடி..........., இந்கநரம் நான்...........”, தன் தனலயிகலகை அடித்துக் சகாண்ைாள் . “சபாண்ைாை்டி,
உனக்குக் ககாவில் கை்டி கும் பிைணும் கபால இருக்குடி. இன்னும் இருபது நாள் மை்டும் இல் னல.
முழுொ ஏழனர மாதம் இருக்கு........., அது மை்டும் இல் னல...........”, கமகல சொல் லப் கபானெள் , சுை
உணர்னெ அனைந்து, ொனை கப் சபன
மூடிக் சகாண்ைாள் . ‘என்னகமா சொல் ல ெந்திகை..........’, பார்னெைால் ககை்ைெள் , அெனளத்
துருவும் ெழக்கம் இல் லாததால் , “எல் லாம் ஆற அமர கபசிக்கலாம் , முதல் ல ொ”, அெனளயும்
இழுத்துக்சகாண்டு குளிக்கெ் சென்றாள் . நானள, அெளது டீெ்சிங் னகப் பார்னெயிை, மீனா
கமைம் ெருகிறார்கள் . அன்னறை டீெ்சிங் னக னெத்துதான் மதிப் சபண்கள் ெழங் குொர்கள் .
தூக்கம் கண்கனள சநருங் குகெனா என்று ெண்டித்தனம் செை் தது. அெள் உறங் காமல்
இருப் பனதப் பார்த்த னெஷு அெனள இழுத்துக்சகாண்டு செளிகைறினாள் . “இப் கபா என்னதான்
உன் பிரெ்ெனன அெ்சு..........?”, ககாபமாகக் ககை்ைாள் . “னெஷு, எனக்கு இன்னுகம அந்த உணர்வு
அைங் ககெ இல் னல. என்னகமா உைம் சபல் லாம் .............., என்ன செை் ைன்னு சதரிைனல. இந்தக்
கல் ைாணம் , இப் கபா கெண்ைாம் னு சொல் லிைை்டுமா. படிப் பு முடிந்த பிறகு பண்ணிக்ககறன்”,
அெள் னககள் கூை
னெஷு............., இன்னும் சகாஞ் ெகநரம் அங் கக இருந்திருந்கதன்........, கண்டிப் பா தப் பு
நைந்திருக்கும் . என்னால தாங் ககெ முடிைனல அந்த உணர்னெ............., என்னகமா............, அெள்
ொனை கெகமாக மூடினாள் னெஷு.
என்ன கபெ்சு இது அெ்சு, முதல் ல இந்த கபெ்னெ விடு. எனக்கு உன்கமல் நம் பிக்னக இருக்கு.
அப் படிசைல் லாம் எதுவும் ஆகாது, கதனெயில் லாமல் மனனெப் கபாை்டு குழப் பிக்காகத. இன்னும்
இருபது நாளில் கல் ைாணம் . அதுெனர, சகாஞ் ெம் கெனமா இரு அெ் ெளகெ, அெள் முடித்தாள் .
சபாண்ைாை்டி.... இல் லடி, எனக்கு பைம் மா இருக்கு. இப் கபா கபை்ரிக் மை்டும் திைமா இல் லாமல்
இருந்திருந்தா.............? னேகைா, என்னால் நினனக்ககெ முடிைலடி..........., இந்கநரம் நான்..........., தன்
தனலயிகலகை அடித்துக் சகாண்ைாள் .
சபாண்ைாை்டி, உனக்குக் ககாவில் கை்டி கும் பிைணும் கபால இருக்குடி. இன்னும் இருபது நாள்
மை்டும் இல் னல. முழுொ ஏழனர மாதம் இருக்கு........., அது மை்டும் இல் னல..........., கமகல சொல் லப்
கபானெள் , சுை உணர்னெ அனைந்து, ொனை கப்சபன
மூடிக் சகாண்ைாள் .
‘என்னகமா சொல் ல ெந்திகை..........’, பார்னெைால் ககை்ைெள் , அெனளத் துருவும் ெழக்கம்
இல் லாததால் ,எல் லாம் ஆற அமர கபசிக்கலாம் , முதல் ல ொ, அெனளயும் இழுத்துக்சகாண்டு
குளிக்கெ் சென்றாள் .
நானள, அெளது டீெ்சிங் னகப் பார்னெயிை, மீனா கமைம் ெருகிறார்கள் . அன்னறை டீெ்சிங் னக
னெத்துதான் மதிப் சபண்கள் ெழங் குொர்கள் . தூக்கம் கண்கனள சநருங் குகெனா என்று
ெண்டித்தனம் செை் தது. அெள் உறங் காமல் இருப் பனதப் பார்த்த னெஷு அெனள
இழுத்துக்சகாண்டு செளிகைறினாள் .
இப் கபா என்னதான் உன் பிரெ்ெனன அெ்சு..........?, ககாபமாகக் ககை்ைாள் .
னெஷு, எனக்கு இன்னுகம அந்த உணர்வு அைங் ககெ இல் னல. என்னகமா உைம் சபல் லாம் ..............,
என்ன செை் ைன்னு சதரிைனல. இந்தக் கல் ைாணம் , இப் கபா கெண்ைாம் னு சொல் லிைை்டுமா.
படிப் பு முடிந்த பிறகு பண்ணிக்ககறன், அெள் னககள் கூை நடுங் கிைது. “அெ்சு.........., என்ன சின்னப்
பிள் னள மாதிரி. எெ் ெளகொ னதரிைமான கெனலசைல் லாம் செை் யும் நீ , ஏன் இப் படி பைப் படுற?.
ககாபம் , ெந்கதாெம் , துக்கம் மாதிரி அதுவும் ஒரு உணர்வு, அதுக்கு ஏன் இெ் ெளவு
முக்கிைத்துெம் சகாடுக்கணும் , எல் லா உணர்னெ மாதிரிகை அனதயும் ஏத்துக்கப் பழகிக்ககா,
அெ் ெளவுதான். அனத விை்டுை்டு, இப் படித் கதனெயில் லாமல் மனனெப் கபாை்டுக் குழப் பிக்காகத.
இப் கபா, ெமத்துப் சபாண்ணா ெந்து தூங் குவிைாம் . நானளக்கு கமம் ெரும் கபாது பக்காொ
க்ளாஸ் எடுக்கணும் ல ொ”, அெள் மனனத, தனக்குத் சதரிந்த விதத்தில் , சதளிை னெக்க
முைன்றாள் . எெ் ெளவு னதரிைமாக இருந்தாலும் ஏதாெது ஒரு கை்ைத்தில் , மற் றெரின்
ஆகலாெனனகள் கதனெப் படும் . அகதகபால் , தன் ொழ் க்னகயில் அனனத்து முடிவுகனளயும்
ெரிைாக எடுத்த அர்ெ்ெனா, இப் சபாழுது என்ன முடிவு எடுக்க என்று சதரிைாமல் தடுமாறினாள் .

அெளுக்கு, உற் ற கதாழிைாக ெழி காை்டினாள் னெஷு. அர்ெ்ெனாவும்

புரிந்துசகாண்ைாள் . ‘னெஷு சொல் லுெதும் ெரிதாகன, ஏன் இதுக்குகபாை் பைப் பைணும் .
பாத்துக்கலாம் , நம் ம கபை்ரிக் தாகன’, மனதுக்குள் எண்ணிைெளது கெனம் முழுெதும் , பிறகு
நானளக் கானலயில் நைத்தப் கபாகும் பாைத்னதப் பற் றிகை சுற் றி ெந்தது. இந்த உறுதி எல் லாம் ,
கானலயில் கபை்ரிக்னக ெர்ெ்சில் காணும் ெனர மை்டுகம, மீண்டும் அெள் மனம் தடுமாறி, பைம்
சகாண்ைது. அந்த உணர்னெக் கண்டு, அெள் பைம் சகாண்ைாள் , என்பதுதான் ெரிைாக
இருக்கும் . னெஷுவின் னகனை இறுக்கப் பற் றிக் சகாண்டு, கபை்ரிக் இருக்கும் திக்னக பைமாகப்
பார்த்தாள் . னெஷுவும் அெள் பைத்னதப் புரிந்துசகாண்ைாள் . ‘இதற் கு என்னதான்
ெழி?’, கைாசித்தாள் . அர்ெ்ெனாவின் பார்னெயின் வித்திைாெம் அெனுக்கும்
புரிந்தது. பார்னெைாகல அெனள என்னசென்று ககை்க, பின் னர் அென் பக்ககம பார்க்கவில் னல.
அன்று, திெ் விை நற் கருனணயும்
நடுங் கிைது.
"அெ்சு.........., என்ன சின்னப் பிள் னள மாதிரி. எெ் ெளகொ னதரிைமான கெனலசைல் லாம் செை் யும்
நீ , ஏன் இப் படி பைப் படுற?. ககாபம் , ெந்கதாெம் , துக்கம் மாதிரி அதுவும் ஒரு உணர்வு, அதுக்கு ஏன்
இெ் ெளவு முக்கிைத்துெம் சகாடுக்கணும் , எல் லா உணர்னெ மாதிரிகை அனதயும் ஏத்துக்கப்
பழகிக்ககா, அெ் ெளவுதான்.
அனத விை்டுை்டு, இப்படித் கதனெயில் லாமல் மனனெப் கபாை்டுக் குழப் பிக்காகத. இப் கபா,
ெமத்துப் சபாண்ணா ெந்து தூங் குவிைாம் . நானளக்கு கமம் ெரும் கபாது பக்காொ க்ளாஸ்
எடுக்கணும் ல ொ", அெள் மனனத, தனக்குத் சதரிந்த விதத்தில் , சதளிை னெக்க முைன்றாள் .
எெ் ெளவு னதரிைமாக இருந்தாலும் ஏதாெது ஒரு கை்ைத்தில் , மற் றெரின் ஆகலாெனனகள்
கதனெப் படும் . அகதகபால் , தன் ொழ் க்னகயில் அனனத்து முடிவுகனளயும் ெரிைாக எடுத்த
அர்ெ்ெனா, இப் சபாழுது என்ன முடிவு எடுக்க என்று சதரிைாமல் தடுமாறினாள் .
அெளுக்கு, உற் ற கதாழிைாக ெழி காை்டினாள் னெஷு. அர்ெ்ெனாவும் புரிந்துசகாண்ைாள் .
‘னெஷு சொல் லுெதும் ெரிதாகன, ஏன் இதுக்குகபாை் பைப்பைணும் . பாத்துக்கலாம் , நம் ம கபை்ரிக்
தாகன’, மனதுக்குள் எண்ணிைெளது கெனம் முழுெதும் , பிறகு நானளக் கானலயில்
நைத்தப் கபாகும் பாைத்னதப் பற் றிகை சுற் றி ெந்தது.
இந்த உறுதி எல் லாம் , கானலயில் கபை்ரிக்னக ெர்ெ்சில் காணும் ெனர மை்டுகம, மீண்டும் அெள்
மனம் தடுமாறி, பைம் சகாண்ைது. அந்த உணர்னெக் கண்டு, அெள் பைம் சகாண்ைாள் ,
என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் .
னெஷுவின் னகனை இறுக்கப் பற் றிக் சகாண்டு, கபை்ரிக் இருக்கும் திக்னக பைமாகப்
பார்த்தாள் . னெஷுவும் அெள் பைத்னதப் புரிந்துசகாண்ைாள் . ‘இதற் கு என்னதான் ெழி?’,
கைாசித்தாள் .
அர்ெ்ெனாவின் பார்னெயின் வித்திைாெம் அெனுக்கும் புரிந்தது. பார்னெைாகல அெனள
என்னசென்று ககை்க, பின் னர் அென் பக்ககம பார்க்கவில் னல. அன்று, திெ் விை நற் கருனணயும்
ொங் கெ் செல் லவில் னல. மாஸ் முடிந்தவுைன், ைாருக்கும் காத்திராமல்
ோஸ்ைலுக்கு வினரந்தாள் . கபை்ரிக், புருெ மத்தியில் முடிெ்சுைன் கைாெனனைாக, அெள் சென்ற
திக்னகப் பார்த்தான். பின் னர் னெஷுனெத் கதடினான். அெள் செளிகை
செல் ெனதப் பார்த்தென், அெனள சநருங் கினான். “ஒரு நிமிஷம் ............”, திடுக்கிை்ைெள் ,
கபை்ரிக்னகப் பார்த்து சிகநகமாக சிரித்தாள் . “ெனாக்கு என்ன ஆெ்சு?, ஏன் இப் படி ஓடுறா?
ஏதாெது பிரெ்ெனனைா?”, சதரிந்தால் சொல் கலன் என்ற தவிப் பு அதில் இருந்தது. எப் படிெ்
சொல் லசென்று ஒரு நிமிைம் தைங் கிைெள் , ஒரு முடிவுைன், தன் தைக்கத்னத, கதாழிக்காக
ஒதுக்கிவிை்டு, “நைந்துை்கை கபெலாம் ........”, சொல் லிவிை்டு, மனதுக்குள் ஒத்தினகப்
பார்த்தாள் . “என்னன்னு சொல் லுங் க”, அெள் சமௌனம் ெகிக்க முடிைாமல்
ககை்ைான். “எப் படிெ் சொல் லன்னு சதரிைனல...........?”, இனைசெளி விை்ைாள் . “எதுொ இருந்தாலும்
சொல் லுங் க”, தவிப் பின் அளவு கூடிைது. “ஷி இஸ் அப் சரை் ை்(affraid) ஒப் யூ அண்ை்.......
செக்ஸ்”, மிகுந்த தைக்கத்துக்கு மத்தியில் , அென் செவினைத் தீண்டும் அளவுக்கு கூை குரல்
செளிகை ெராமல் சமதுொக, மிக சமதுொகெ் சொன்னாள் . அதிர்ந்துவிை்ைான்..........., “நீ .....நீ ங் க
சொல் ல ொறது புரிைனல”, சநற் றினைத் தைவிைொகற சொன்னான். “இதுக்குகமல எப் படிெ்
சொல் லன்னு சதரிைனல. அெகிை்கை, சகாஞ் ெம் இைல் பான சநருக்கத்தில் பழக முைற் சி
செை் யிங் க”, சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைாள் . ‘இெங் க என்ன.... இப் படிக் குழப் பிை்டுப்
கபாறாங் க. என்கிை்கை பைம் , செக்ஸ் கூை பைம் , இதில் நான் எப் படி அெகிை்கை
இைல் பான சநருக்கத்தில் ............., அப் படின்னா.............? னேகைா.... இந்தக்
ொங் கெ் செல் லவில் னல.
மாஸ் முடிந்தவுைன், ைாருக்கும் காத்திராமல் ோஸ்ைலுக்கு வினரந்தாள் . கபை்ரிக், புருெ மத்தியில்
முடிெ்சுைன் கைாெனனைாக, அெள் சென்ற திக்னகப் பார்த்தான். பின் னர் னெஷுனெத்
கதடினான். அெள் செளிகை செல் ெனதப் பார்த்தென், அெனள சநருங் கினான்.
ஒரு நிமிஷம் ............, திடுக்கிை்ைெள் , கபை்ரிக்னகப் பார்த்து சிகநகமாக சிரித்தாள் .
ெனாக்கு என்ன ஆெ்சு?, ஏன் இப் படி ஓடுறா? ஏதாெது பிரெ்ெனனைா?, சதரிந்தால் சொல் கலன்
என்ற தவிப் பு அதில் இருந்தது.
எப் படிெ் சொல் லசென்று ஒரு நிமிைம் தைங் கிைெள் , ஒரு முடிவுைன், தன் தைக்கத்னத,
கதாழிக்காக ஒதுக்கிவிை்டு,நைந்துை்கை கபெலாம் ........, சொல் லிவிை்டு, மனதுக்குள் ஒத்தினகப்
பார்த்தாள் .
என்னன்னு சொல் லுங் க, அெள் சமௌனம் ெகிக்க முடிைாமல்
ககை்ைான்.
எப் படிெ் சொல் லன்னு சதரிைனல...........?, இனைசெளி விை்ைாள் .
எதுொ இருந்தாலும் சொல் லுங் க, தவிப் பின் அளவு கூடிைது.
ஷி இஸ் அப் சரை் ை்(affraid) ஒப் யூ அண்ை்....... செக்ஸ், மிகுந்த தைக்கத்துக்கு மத்தியில் , அென்
செவினைத் தீண்டும் அளவுக்கு கூை குரல் செளிகை ெராமல் சமதுொக, மிக சமதுொகெ்
சொன்னாள் .
அதிர்ந்துவிை்ைான்...........,நீ .....நீ ங் க சொல் ல ொறது புரிைனல, சநற் றினைத் தைவிைொகற
சொன்னான்.
இதுக்குகமல எப் படிெ் சொல் லன்னு சதரிைனல. அெகிை்கை, சகாஞ் ெம் இைல் பான சநருக்கத்தில்
பழக முைற் சி செை் யிங் க, சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைாள் .
‘இெங் க என்ன.... இப் படிக் குழப் பிை்டுப் கபாறாங் க. என்கிை்கை பைம் , செக்ஸ் கூை பைம் , இதில்
நான் எப் படி அெகிை்கை இைல் பான சநருக்கத்தில் ............., அப் படின்னா.............? னேகைா.... இந்தக்
கல் ைாணம் முடிைதுக்குள் கள நான் ஒரு ெழி ஆயிடுகென் கபால. இந்த லை்ெணத்தில் அெ ஓடி
கெற ஒளியிறா. இதில் நான் எங் கக......, எனக்கக, அெனள சநருங் கினால்
பத்திக்குகமான்னு பைம் மா இருக்கு. எப் படிைா இந்த இருபது நானள ஓை்ைன்னு நினனெ்சுை்டு
இருக்ககன். இதில் இப் படி கெற ஒரு குழப் பமா’, எங் ககைாெது முை்டிக் சகாள் ளலாம் கபால்
இருந்தது அெனுக்கு. ெழக்கம் கபால் , அெனளப் பள் ளிக்கு அனழத்துசெல் ல ெந்தான். “கபை்ரிக்...
நான் ஆை்கைாவில் கபாை் க்கொ?”, அென் கண்கனளப் பார்க்காமல் ககை்ைாள் . “முதல் ல
ெண்டியில் ஏறு.........”, அென் குரலில் இருந்த கடினத்தில் , எதுவும் சொல் லாமல் ஏறினாள் . பள் ளியில்
இறக்கி விை்ைென், “ஆல் தி சபஸ்ை், நல் லா பண்ணு ெரிைா?”, சிரித்தொகற ொழ் த்திவிை்டுெ்
சென்றான். பள் ளிக்குள் சென்ற பிறகு, கெறு எந்த சிந்னதயுகம எழவில் னல. மீனா கமைம்
ெந்தவுைன், அெர்களுைன் கெர்ந்து தன் ெகுப் பிற் குள் நுனழந்தாள் . “குை் மார்னிங் ..........”, அெர்களும்

திரும் ப ொழ் த்த ெகுப் புத் துெங் கிைது. அன்னறை ெகுப் பு, ஒன்பதாம் ெகுப் பு பி பிரிவில் .
அனனெருகம இெனளவிைவும் சபரிை மாணெர்களாககெ இருந்தார்கள் . ‘இெளுக்கு எப் படி
அைங் குொர்கள் ?’, என்ற கைாெனனயில் மீனா இருக்க, அெள் ெகுப் கபா ஒரு சிறு தைங் கல் கூை
இல் லாமல் சென்றது. “ஆற் றல் மூலங் கள் ”, பற் றி ெகுப் னப நைத்தினாள் . தன்னிைம் சகாடுத்த
பாைத் திை்ைத்தில் இருந்த அனனத்து கருத்துக்கனளயும் மிக கநர்த்திைாக, ொர்ை்
மூலமாக, இைற் னகைாகக் கினைக்கும் மண், செடி கபான்றெற் னறக் சகாண்டு கூை அழகாக,
கநர்த்திைாக ெகுப் னப நைத்தினாள் . அெள் இனை இனைகை ககை்ை ககள் விகளுக்கு, கும் பலாக
பதில் சொல் லாமல் , ஒருெர் ஒருெராக எழுந்து பதில் சொன்னவிதம் அனதவிை அருனமைாக
இருந்தது. பாை கெனள முடிந்து, ஸ்ைாப் ரூமில் சென்று, அர்ெ்ெனானெ ொைாரப்
புகழ் ந்தார். அங் கிருந்த சபமிக்கு, காதில் புனக ெராத குனறதான். ஏசனன்றால் முந்தின
நாள் தான், அெளது ெகுப் பு அைங் காமல்
கல் ைாணம் முடிைதுக்குள் கள நான் ஒரு ெழி ஆயிடுகென் கபால.
இந்த லை்ெணத்தில் அெ ஓடி கெற ஒளியிறா. இதில் நான் எங் கக......, எனக்கக, அெனள
சநருங் கினால் பத்திக்குகமான்னு பைம் மா இருக்கு. எப் படிைா இந்த இருபது நானள ஓை்ைன்னு
நினனெ்சுை்டு இருக்ககன். இதில் இப் படி கெற ஒரு குழப் பமா’, எங் ககைாெது முை்டிக் சகாள் ளலாம்
கபால் இருந்தது அெனுக்கு.
ெழக்கம் கபால் , அெனளப் பள் ளிக்கு அனழத்துசெல் ல ெந்தான்.கபை்ரிக்... நான் ஆை்கைாவில்
கபாை் க்கொ?, அென் கண்கனளப் பார்க்காமல் ககை்ைாள் .
முதல் ல ெண்டியில் ஏறு........., அென் குரலில் இருந்த கடினத்தில் , எதுவும் சொல் லாமல் ஏறினாள் .
பள் ளியில் இறக்கி விை்ைென்,ஆல் தி சபஸ்ை், நல் லா பண்ணு ெரிைா?, சிரித்தொகற
ொழ் த்திவிை்டுெ் சென்றான்.
பள் ளிக்குள் சென்ற பிறகு, கெறு எந்த சிந்னதயுகம எழவில் னல. மீனா கமைம் ெந்தவுைன்,
அெர்களுைன் கெர்ந்து தன் ெகுப் பிற் குள் நுனழந்தாள் .குை் மார்னிங் .........., அெர்களும்
திரும் ப ொழ் த்த ெகுப் புத் துெங் கிைது.
அன்னறை ெகுப் பு, ஒன்பதாம் ெகுப் பு பி பிரிவில் . அனனெருகம இெனளவிைவும் சபரிை
மாணெர்களாககெ இருந் தார்கள் . ‘இெளுக்கு எப் படி அைங் குொர்கள் ?’, என்ற கைாெனனயில் மீனா
இருக்க, அெள் ெகுப் கபா ஒரு சிறு தைங் கல் கூை இல் லாமல் சென்றது.
ஆற் றல் மூலங் கள் , பற் றி ெகுப் னப நைத்தினாள் . தன்னிைம் சகாடுத்த பாைத் திை்ைத்தில் இருந்த
அனனத்து கருத்துக்கனளயும் மிக கநர்த்திைாக, ொர்ை் மூலமாக, இைற் னகைாகக் கினைக்கும்
மண், செடி கபான்றெற் னறக் சகாண்டு கூை அழகாக, கநர்த்திைாக ெகுப் னப நைத்தினாள் .
அெள் இனை இனைகை ககை்ை ககள் விகளுக்கு, கும் பலாக பதில் சொல் லாமல் , ஒருெர் ஒருெராக
எழுந்து பதில் சொன்னவிதம் அனதவிை அருனமைாக இருந்தது. பாை கெனள முடிந்து, ஸ்ைாப்
ரூமில் சென்று, அர்ெ்ெனானெ ொைாரப் புகழ் ந்தார்.
அங் கிருந்த சபமிக்கு, காதில் புனக ெராத குனறதான். ஏசனன்றால் முந்தின நாள் தான், அெளது
ெகுப் பு அைங் காமல் இருக்கிறசதன்றும் , க்ளாஸ்னெ கேன் டில் செை் ைத் சதரிைவில் னல என்றும்
சொல் லியிருந்தார். சபாதுொககெ எந்த பள் ளியிலும் , எந்த மாணெரும் , பயிற் சிக்குெ்
செல் லும் ஆசிரிைர்களுக்கு, அைங் க மாை்ைார்கள் . அர்ெ்ெனாவின் ெகுப் பிலும் அப் படித்தான்.
ஆனால் அதற் சகன்று அெள் ஒரு மந்திர வித்னத னெத்திருந்தாள் . கபானவுைன் ஐந்து நிமிைம்
கனததான் கபசுொள் . மீதி முப் பது நிமிைம் பாைம் , அடுத்த கனைசி ஐந்து நிமிைம் கனத. அெர்கள்
அனமதிைாக இல் னலசைன்றால் , கனைசி ஐந்து நிமிைமும் பாைம் எடுப்கபன் என்று மிரை்டுொள் .
இந்த மந்திரம் ெரிைாக கெனல செை் தது எனலாம் . ஆனால் தன் கமைம் ெரும் நாள் மை்டும் ,
சகாஞ் ெம் அனமதிைாக இருக்க, ககை்டுக் சகாண்ைாள் . மாணெர்களும் , மகுடிக்குக் கை்டுப் பை்ை
பாம் பாக அன்று அமர்ந்திருந்தார்கள் . கமைம் , கெறு மாணவிகளின் ெகுப் புகனள கெனிக்கெ்
செல் லகெ, அனனெரும் இெனள சமாை் த்தார்கள் . இெளும் , தான் செை் யும் மந்திர வித்னதனை,
அெர்களுக்குெ்

சொல் லிக் சகாடுத்தாள் . “ஏண்டி......., எங் கனளத்தான் கஜாக் சொல் லி

கவுக்குறன்னா பெங் கனளயுமா.......?”, ஒருத்தி சொல் ல
அனனெரும் சிரித்தார்கள் . __________________________________________________________________________
____ மானலயில் , மூன்று முப் பதுக்கு அெனள ெந்து அனழத்துகபானான். ஆனால் , அெனள
ோஸ்ைலில் விைாமல் , பீெ்சுக்கு அனழத்துெ் சென்றான். அெள் னகனைப் பிடித்து இழுக்காத
குனறைாக, இழுத்துெ் சென்று மணலில் அமர்ந்தான். அெனளயும் அருகில் அமர
னெத்தான். “உனக்குக் கைல் அனலயில் கால் னெக்கப் பிடிக்குமா? சகாஞ் ெகநரம் அங் கக
நிற் கலாம் ”, எதுவும் கபொமகல எழுந்து சென்று கைல் அனலயில் நின் றார்கள் . கலொன தூறலும் ,
கைல் சகாந்தளிப் பின் காரணமாகவும் , பீெ் சகாஞ் ெம் செறிெ்கொடிகை இருந்தது. அெனது
சநருக்கம் , சகாஞ் ெம் பைத்னதக் சகாடுத்தாலும் ,
இருக்கிறசதன்றும் , க்ளாஸ்னெ கேன் டில் செை் ைத் சதரிைவில் னல என்றும் சொல் லியிருந்தார்.
சபாதுொககெ எந்த பள் ளியிலும் , எந்த மாணெரும் , பயிற் சிக்குெ் செல் லும் ஆசிரிைர்களுக்கு,
அைங் க மாை்ைார்கள் .
அர்ெ்ெனாவின் ெகுப் பிலும் அப் படித்தான். ஆனால் அதற் சகன்று அெள் ஒரு மந்திர வித்னத
னெத்திருந்தாள் . கபானவுைன் ஐந்து நிமிைம் கனததான் கபசுொள் . மீதி முப் பது நிமிைம் பாைம் ,
அடுத்த கனைசி ஐந்து நிமிைம் கனத.
அெர்கள் அனமதிைாக இல் னலசைன்றால் , கனைசி ஐந்து நிமிைமும் பாைம் எடுப் கபன் என்று
மிரை்டுொள் . இந்த மந்திரம் ெரிைாக கெனல செை் தது எனலாம் . ஆனால் தன் கமைம் ெரும் நாள்
மை்டும் , சகாஞ் ெம் அனமதிைாக இருக்க, ககை்டுக் சகாண்ைாள் .
மாணெர்களும் , மகுடிக்குக் கை்டுப் பை்ை பாம் பாக அன்று அமர்ந்திருந்தார்கள் . கமைம் , கெறு
மாணவிகளின் ெகுப் புகனள கெனிக்கெ் செல் லகெ, அனனெரும் இெனள சமாை் த்தார்கள் .
இெளும் , தான் செை் யும் மந்திர வித்னதனை, அெர்களுக்குெ்
சொல் லிக் சகாடுத்தாள் .
ஏண்டி......., எங் கனளத்தான் கஜாக் சொல் லி கவுக்குறன்னா பெங் கனளயுமா.......?, ஒருத்தி சொல் ல
அனனெரும் சிரித்தார்கள் .
______________________________________________________________________________
மானலயில் , மூன்று முப் பதுக்கு அெனள ெந்து அனழத்துகபானான். ஆனால் , அெனள
ோஸ்ைலில் விைாமல் , பீெ்சுக்கு அனழத்துெ் சென்றான். அெள் னகனைப் பிடித்து இழுக்காத
குனறைாக, இழுத்துெ் சென்று மணலில் அமர்ந்தான். அெனளயும் அருகில் அமர னெத்தான்.
உனக்குக் கைல் அனலயில் கால் னெக்கப் பிடிக்குமா? சகாஞ் ெகநரம் அங் கக நிற் கலாம் , எதுவும்
கபொமகல எழுந்து சென்று கைல் அனலயில் நின் றார்கள் . கலொன தூறலும் , கைல் சகாந்தளிப் பின்
காரணமாகவும் , பீெ் சகாஞ் ெம் செறிெ்கொடிகை இருந்தது.
அெனது சநருக்கம் , சகாஞ் ெம் பைத்னதக் சகாடுத்தாலும் , அென் பிடியில் இருந்த, தன் னகனை
விடுவிக்க முைலாமல் அெனுைகன இனணந்து நின்றாள் . எெ் ெளவு கநரம் நின் றார்ககளா,
மனழயின் தூறல் ெலுொகத் துெங் ககெ, “என்னங் க கபாகலாம் ........”, சமன்னமைாகெ்
சொன்னாள் . “சகாஞ் ெ கநரம் இகரன் கபாகலாம் .........”, அெளிைம் சொல் லிவிை்டு அனலயில்
இன்னும் அனெைாமல் நின்றான். அென் செை் னக வித்திைாெமாக இருந்தது அெளுக்கு. “கைை் ,
இந்தத் தண்ணியில் வினளைாைணும் னா, நீ தனிைா ெந்து நிக்ககெண்டிைதுதாகனைா, ஏன்
என்னனயும் இப் படி இழுத்து ெந்து கெடிக்னக பாக்குற?. ஏற் கனகெ குளிர் எடுக்குது, இதில் நீ கெற
படுத்துற”, அென் செை் னக பிடிக்காமல் , அென் னக பிடித்து இழுத்துக் ககை்ைாள் . “இப் கபா
ககை்டிகை..... இது, இதுதான் என்கனாை ெனா.........,கநத்துல இருந்து, எனக்கு கெற
ைாகராைகொ, அதாெது ஆள் மாத்திக் கூை்டிை்டு சுத்துற மாதிரி ஒரு பீல் . எதா இருந்தாலும்
இப் படிப் கபசு, அனத விை்டுை்டு, ஓடி ஒளிஞ் ொ ஆெ்ொ. என்னனப் பாத்தா அெ் ெளவு காொலிப் பை
மாதிரிைா

இருக்கு? என்னகமா, நானும் சகாஞ் சூண்டு நல் லென்தான்”, அென் சொன்ன விதத்தில் அெள்
இதழ் கள் புன் னனகயில் விரிந்தது. “ெனா.........., எந் த கநரத்திலும் , உனக்குப் பிடிக்காத
எனதயுகம செை் ை மாை்கைன். நல் லா உன் மனசில் பதிை ெெ்சுக்ககா.........., எந் த கநரத்திலுகம........”,
அெள் கண்கனளப் பார்த்து உறுதிைாகெ் சொன்னான். அென் சொல் ல ெருெது, அெளுக்குெ்
ெரிைாகப் புரிந்தது. ஆனாலும் குறும் புக்கார அர்ெ்ெனா தனல தூக்க, “அப் கபா, இந்த டியூென்
எடுக்கத்தான், என்னன இங் கக தள் ளிை்டு ெந்தீங் களா?”, இடுப் பில் னகனைக் சகாடுத்து
முனறத்தாள் . “அது மை்டும் இல் னல..........., இந்த குளிருக்கு இதம் மா..........., பதம் மா.........., ஏதாெது
ொங் கலாம் னு..........”, முதலில் தினகத்தெள் , அென் குரலில் சதரிந்த ககலியில்
இைல் பானாள் . “அதுக்சகன்ன.... தந்துை்ைா கபாெ்சு...........”, சொன்னொறு, தன் னககள்
இரண்னையும் பரபரசென்று கதை் த்தாள் .
அென் பிடியில் இருந்த, தன் னகனை விடுவிக்க முைலாமல் அெனுைகன இனணந்து நின் றாள் .
எெ் ெளவு கநரம் நின் றார்ககளா, மனழயின் தூறல் ெலுொகத் துெங் ககெ,என்னங் க கபாகலாம் ........,
சமன்னமைாகெ் சொன்னாள் .
சகாஞ் ெ கநரம் இகரன் கபாகலாம் ........., அெளிைம் சொல் லிவிை்டு அனலயில் இன்னும் அனெைாமல்
நின் றான். அென் செை் னக வித்திைாெமாக இருந்தது அெளுக்கு.
கைை் , இந்தத் தண்ணியில் வினளைாைணும் னா, நீ தனிைா ெந்து நிக்ககெண்டிைதுதாகனைா, ஏன்
என்னனயும் இப் படி இழுத்து ெந்து கெடிக்னக பாக்குற?. ஏற் கனகெ குளிர் எடுக்குது, இதில் நீ கெற
படுத்துற, அென் செை் னக பிடிக்காமல் , அென் னக பிடித்து இழுத்துக் ககை்ைாள் .
"இப் கபா ககை்டிகை..... இது, இதுதான் என்கனாை ெனா.........,கநத்துல இருந்து, எனக்கு கெற
ைாகராைகொ, அதாெது ஆள் மாத்திக் கூை்டிை்டு சுத்துற மாதிரி ஒரு பீல் . எதா இருந்தாலும்
இப் படிப் கபசு, அனத விை்டுை்டு, ஓடி ஒளிஞ் ொ ஆெ்ொ. என்னனப் பாத்தா அெ் ெளவு காொலிப் பை
மாதிரிைா
இருக்கு?
என்னகமா, நானும் சகாஞ் சூண்டு நல் லென்தான்", அென் சொன்ன விதத்தில் அெள் இதழ் கள்
புன் னனகயில் விரிந்தது.
ெனா.........., எந்த கநரத்திலும் , உனக்குப் பிடிக்காத எனதயுகம செை் ை மாை்கைன். நல் லா உன்
மனசில் பதிை ெெ்சுக்ககா.........., எந்த கநரத்திலுகம........, அெள் கண்கனளப் பார்த்து உறுதிைாகெ்
சொன்னான்.
அென் சொல் ல ெருெது, அெளுக்குெ் ெரிைாகப் புரிந்தது. ஆனாலும் குறும் புக்கார அர்ெ்ெனா
தனல தூக்க,அப் கபா, இந்த டியூென் எடுக்கத்தான், என்னன இங் கக தள் ளிை்டு ெந்தீங் களா?,
இடுப் பில் னகனைக் சகாடுத்து முனறத்தாள் .
அது மை்டும் இல் னல..........., இந்த குளிருக்கு இதம் மா..........., பதம் மா.........., ஏதாெது
ொங் கலாம் னு.........., முதலில் தினகத்தெள் , அென் குரலில் சதரிந்த ககலியில் இைல் பானாள் .
அதுக்சகன்ன.... தந்துை்ைா கபாெ்சு..........., சொன்னொறு, தன் னககள் இரண்னையும் பரபரசென்று
கதை் த்தாள் . “ஏை் .... நான் என்ன ககை்ைால் ....., நீ என்ன செை் ைப் பாக்குற...........”, சொன்னொறு ஓை்ைம்
பிடித்தான். இகத மனநினலயில் ோஸ்ை்ைல் ெந்தார்கள் . அெனள இறக்கி விை்டுவிை்டு,
அெள் செல் லப் கபானகயில் , “ெனா.........., பைம் கபாயிடுெ்ொ....?”, அென் ககள் வியில் , திரும் பி
அெனனப் பார்த்தாள் . ெசீகரமாக அெனளப் பார்த்து சிரித்தான். “கபாைா லூசு.........”, தனலனை
செடுக்சகன ஆை்டிெ் சொன்னொறு ஓடிப் கபானாள் . சிரித்தொகற அெனும் சென்றான்.
இருெருக்கும் நடுவில் இந்தப் புரிதல் சதாைருமா?

ஏை் .... நான் என்ன ககை்ைால் ....., நீ என்ன செை் ைப் பாக்குற..........., சொன்னொறு ஓை்ைம் பிடித்தான்.
இகத மனநினலயில் ோஸ்ை்ைல் ெந்தார்கள் . அெனள இறக்கி விை்டுவிை்டு, அெள் செல் லப்
கபானகயில் ,ெனா.........., பைம் கபாயிடுெ்ொ....?, அென் ககள் வியில் , திரும் பி அெனனப் பார்த்தாள் .
ெசீகரமாக அெனளப் பார்த்து சிரித்தான்.கபாைா லூசு........., தனலனை செடுக்சகன ஆை்டிெ்
சொன்னொறு ஓடிப் கபானாள் . சிரித்தொகற அெனும் சென்றான். இருெருக்கும் நடுவில் இந்தப்
புரிதல் சதாைருமா? பகுதி - 29 திருமணம் ஆயிரம் காலத்து பயிராம் நானும்
நட்டுவிட்லடன் அது நாற் றாகி கதிராகுமா? இல் சல
பதராகுமா? நீ ண்ை இருபது நாை்கள் ........., அந் த இருபது நாை்களில் , முதல் பத்து நாை்கள் பள் ளி
செல் ெதிகலகை கழிந்தது. அதில் கபை்ரிக்குைனான அர்ெ்ெனாவின் புரிதல் , அதிகமானது
என்கற சொல் லலாம் . அெனும் அெளிைம் இைல் பான சநருக்கத்தில் , அெள் மனனத பாதிக்காத
விதத்திகலகை நைந்துசகாண்ைான். அெனது சநருக்கத்னத, பார்னெனை, கபெ்னெ
ெரிைான விதத்திகல அர்ெ்ெனாவும் புரிந்துசகாண்ைாள் . தன் மனெ் ெஞ் ெலங் கள் கதனெயில் னல,
அது திருமணம் முடிைப் கபாகும் சபண்களுக்கக உரிை சிறு பதை்ைம் என்பது
அெளுக்கும் புரிந்துகபானது. அனதவிை, இருெரும் டீகனஜ் ெைதில் இருக்கும் சிறு
பிள் னளகள் அல் ல. அெளும் இருபத்துமூன்று ெைது முடிந்த பருெ மங் னக,

அெகனா இருபத்கதழு ெைது முடிந்த ஆண்மகன். முரை்டு மிருகங் களுக்கு னெத்திைம் பார்க்கும்
மருத்துென். இருெருக்குகம ொழ் க்னகனைப் பற் றிை சதளிவு இருந்தது. அனதவிை, கபை்ரிக்
அர்ெ்ெனானெ, அெள் மனனத, நன்கு புரிந்து னெத்திருந்தான். அெள் உள் மன ஏக்கங் கள் ,
அெனுக்குத் சதரியும் . அெளுக்குத் தான் கணெனாக இருப் பனதவிை, நல் ல நண்பனாக,
அம் மாொக, அப் பாொக, ெககாதரனாக முதலில் மாறகெண்டிை அெசிைம் அெனுக்கும் புரிந்கத
இருந்தது. அர்ெ்ெனாவும் , கபை்ரிக்கின் பாெத்தில் , தாைன்னபக் கண்ைாள் . கண்டிக்கும் கெனளயில்
தகப் பனனக் கண்ைாள் , தன் செைல் களில் உறுதுனணைாக இருக்கும் கெனளயில் ,
நல் ல ெககாதரனன அெனுள் உணர்ந்தாள் . தூரத்தில் பார்க்கும் சபாழுது, சமல் லிை சிரிப் பு,
அருகில் சநருங் கினால் , னககனள அழுத்தி, “நான் இருக்கிகறன்” என்று அென் சொல் லாமல்
சொல் லும் உைல் சமாழிகள் கூை அெளுக்குத் சதரியும் . திருமணம் என்று சொல் ெதற் கு
முன்பு கூை, அென் தன்னன அனணக்கவும் , முத்தமிைவும்
பகுதி - 29
திருமணம் ஆயிரம் காலத்து பயிராம்
நானும் நட்டுவிட்லடன்
அது நாற் றாகி கதிராகுமா?
இல் சல பதராகுமா?
நீ ண்ை இருபது நாை்கள் ........., அந்த இருபது நாை்களில் , முதல் பத்து நாை்கள் பள் ளி செல் ெதிகலகை
கழிந்தது. அதில் கபை்ரிக்குைனான அர்ெ்ெனாவின் புரிதல் , அதிகமானது என்கற சொல் லலாம் .
அெனும் அெளிைம் இைல் பான சநருக்கத்தில் , அெள் மனனத பாதிக்காத விதத்திகலகை
நைந்துசகாண்ைான்.
அெனது சநருக்கத்னத, பார்னெனை, கபெ்னெ ெரிைான விதத்திகல அர்ெ்ெனாவும்
புரிந்துசகாண்ைாள் . தன் மனெ் ெஞ் ெலங் கள் கதனெயில் னல, அது திருமணம் முடிைப் கபாகும்
சபண்களுக்கக உரிை சிறு பதை்ைம் என்பது அெளுக்கும் புரிந்துகபானது.
அனதவிை, இருெரும் டீகனஜ் ெைதில் இருக்கும் சிறு பிள் னளகள் அல் ல. அெளும் இருபத்துமூன்று
ெைது முடிந்த பருெ மங் னக,
அெகனா இருபத்கதழு ெைது முடிந்த ஆண்மகன். முரை்டு மிருகங் களுக்கு னெத்திைம் பார்க்கும்
மருத்துென்.
இருெருக்குகம ொழ் க்னகனைப் பற் றிை சதளிவு இருந்தது. அனதவிை, கபை்ரிக் அர்ெ்ெனானெ,
அெள் மனனத, நன்கு புரிந்து னெத்திருந்தான். அெள் உள் மன ஏக்கங் கள் , அெனுக்குத் சதரியும் .
அெளுக்குத் தான் கணெனாக இருப் பனதவிை, நல் ல நண்பனாக, அம் மாொக, அப் பாொக,
ெககாதரனாக முதலில் மாறகெண்டிை அெசிைம் அெனுக்கும் புரிந்கத இருந்தது.
அர்ெ்ெனாவும் , கபை்ரிக்கின் பாெத்தில் , தாைன்னபக் கண்ைாள் . கண்டிக்கும் கெனளயில்
தகப் பனனக் கண்ைாள் , தன் செைல் களில் உறுதுனணைாக இருக்கும் கெனளயில் , நல் ல
ெககாதரனன அெனுள் உணர்ந்தாள் .
தூரத்தில் பார்க்கும் சபாழுது, சமல் லிை சிரிப் பு, அருகில் சநருங் கினால் , னககனள அழுத்தி,நான்
இருக்கிகறன்என்று அென் சொல் லாமல் சொல் லும் உைல் சமாழிகள் கூை அெளுக்குத் சதரியும் .
திருமணம் என்று சொல் ெதற் கு முன்பு கூை, அென் தன்னன அனணக்கவும் , முத்தமிைவும்
சகாண்டிருந்த கமாகம் , இப் சபாழுது, அெனிைம் இல் லாமல் கபானனதயும்
உணர்ந்திருந்தாள் . திருமணப் பத்திரிக்னகனை சகாடுக்கெந்த சபாழுது, விசிை்ைர் அனறயில்
இருந்த தனினமயில் கூை, தன்னன சமல் லிதாக அனணத்து, சநற் றியில் முத்தமிை்டு
விலகிைது............, என்னகமா குனறெனதப் கபால உணர்ந்தாள் . ஆனால் , இனத என்னசென்று
ககை்கத்தான் அெளுக்கு முடிைவில் னல. கல் லூரியில் அனனெருக்குகம அர்ெ்ெனாவின் திருமணம்
பற் றிை அறிவிப் பு சொல் லப் பை்ைது. ஆனால் திருமணம் அெளது ஊரில் என்பதால் , ைார் ைார்
செல் ொர்கள் என்பதுதான் சொல் ல முடிைாததாக இருந்தது. இெர்களது திருமணம் முடிந்த
பதினனந்தாெது நாள் அெர்களுக்கு முதல் செசமஸ்ைர் எக்ஸாம் ஆரம் பமாக இருந்தது. அதற் கு
ஒரு ொரம் முன்பு, மாைல் எக்ஸாம் . மாைல் எக்ஸாம் முடிந் த ஒரு ொரம் , செசமஸ்ைர் எக்ஸாம் க்கு
படிக்க விடுமுனற. ஆகசமாத்தம் , அர்ெ்ெனா மாைல் எக்ஸாம் எழுதகெண்டுசமன்றால் , அெள்
திருமணமான மறுநாள்

கானலயில் சென்னனயில் இருக்ககெண்டும் . அப் படிசைன்றால் , திருமணமான அன்கற அெள்

சென்னனக்குக் கிளம் பகெண்டிை கை்ைாைம் . ஒருநாள் தாண்டி எக்ஸாம் துெங் க முடிைாதா? என்று
கபை்ரிக் தாயிைம் ககை்க, அெனன எரித்துவிடுபெர்கபால் பார்த்தார் ஸ்சைல் லா. “காகலஜ்
என்கனாைதில் னல, நான் அங் கக கெனலதான் பாக்குகறன்”, காை்ைமாகெ் சொல் லிவிை்டு,
எழுந்து சென்றுவிை்ைார். “என்னப் பா இது..........?”, கெனலைாகக் ககை்ை மகனன,
கதானளத் தை்டிவிை்டு, சென்றுவிை்ைார் பிரான்சிஸ். ைாரின் மனநினலக்காகவும் , திருமணத்னதத்
தவிர்க்க, அென் தைாராக இல் னல. ஊரில் , திருமண கெனலகள் ஜரூராக
நைந்துசகாண்டிருந்தது. திங் கை்கிழனம திருமணத்திற் கு, செள் ளிக்கிழனம மானலதான் ை்சரயின்
டிக்சகை் கபாை்டிருந்தது அர்ெ்ெனாவிற் கு. கபை்ரிக்கின் சொந்த ஊரும் நாகர்ககாயில் அருகக
தக்கனல என்பதால் ,
சகாண்டிருந்த கமாகம் , இப் சபாழுது, அெனிைம் இல் லாமல் கபானனதயும் உணர்ந்திருந்தாள் .
திருமணப் பத்திரிக்னகனை சகாடுக்கெந்த சபாழுது, விசிை்ைர் அனறயில் இருந்த தனினமயில்
கூை, தன்னன சமல் லிதாக அனணத்து, சநற் றியில் முத்தமிை்டு விலகிைது............, என்னகமா
குனறெனதப் கபால உணர்ந்தாள் .
ஆனால் , இனத என்னசென்று ககை்கத்தான் அெளுக்கு முடிைவில் னல. கல் லூரியில்
அனனெருக்குகம அர்ெ்ெனாவின் திருமணம் பற் றிை அறிவிப் பு சொல் லப் பை்ைது. ஆனால்
திருமணம் அெளது ஊரில் என்பதால் , ைார் ைார் செல் ொர்கள் என்பதுதான் சொல் ல முடிைாததாக
இருந்தது.
இெர்களது திருமணம் முடிந்த பதினனந்தாெது நாள் அெர்களுக்கு முதல் செசமஸ்ைர் எக்ஸாம்
ஆரம் பமாக இருந்தது. அதற் கு ஒரு ொரம் முன்பு, மாைல் எக்ஸாம் . மாைல் எக்ஸாம் முடிந்த ஒரு
ொரம் , செசமஸ்ைர் எக்ஸாம் க்கு படிக்க விடுமுனற.
ஆகசமாத்தம் , அர்ெ்ெனா மாைல் எக்ஸாம் எழுதகெண்டுசமன்றால் , அெள் திருமணமான மறுநாள்
கானலயில் சென்னனயில் இருக்ககெண்டும் . அப் படிசைன்றால் , திருமணமான அன்கற அெள்
சென்னனக்குக் கிளம் பகெண்டிை கை்ைாைம் .
ஒருநாள் தாண்டி எக்ஸாம் துெங் க முடிைாதா? என்று கபை்ரிக் தாயிைம் ககை்க, அெனன
எரித்துவிடுபெர்கபால் பார்த்தார் ஸ்சைல் லா.
காகலஜ் என்கனாைதில் னல, நான் அங் கக கெனலதான் பாக்குகறன், காை்ைமாகெ் சொல் லிவிை்டு,
எழுந்து சென்றுவிை்ைார்.
என்னப் பா இது..........?, கெனலைாகக் ககை்ை மகனன, கதானளத் தை்டிவிை்டு, சென்றுவிை்ைார்
பிரான்சிஸ். ைாரின் மனநினலக்காகவும் , திருமணத்னதத் தவிர்க்க, அென் தைாராக இல் னல.
ஊரில் , திருமண கெனலகள் ஜரூராக நைந்துசகாண்டிருந்தது. திங் கை்கிழனம திருமணத்திற் கு,
செள் ளிக்கிழனம மானலதான் ை்சரயின் டிக்சகை் கபாை்டிருந்தது அர்ெ்ெனாவிற் கு. கபை்ரிக்கின்
சொந்த ஊரும் நாகர்ககாயில் அருகக தக்கனல என்பதால் , அெர்களது வீை்டுக்கு, திருமண
கெனலகனளப் பார்க்க, ஒரு ொரம் முன்கப அென் ஊருக்குெ் செல் லகெண்டிை
கை்ைாைம் . அெனுக்கு, அர்ெ்ெனானெ விை்டுெ் செல் ெதில் , விருப் பம் இல் னல. ஆனால் கெறு
ெழியும் இருக்கவில் னல. ஏற் கனகெ, முகத்னத தூக்கினெத்துக்சகாண்டு ஸ்சைல் லா அனலகிறார்.
இதில் அர்ெ்ெனாவுைன் ெருகிகறன் என்று சொன்னால் .........., தன் நினல என்னொகும் என்பது
அெனுக்குத் சதரிந்ததால் அைக்கிக் சகாண்ைான். பத்துநாள் டீெ்சிங் ப் ராக்டிஸ் முடித்து,
ெகுப் புக்கு ெந்த அர்ெ்ெனானெ, அனனெரும் சூழ் ந்துசகாண்டு ககலி செை் தார்கள் . அெளும்
அெர்களுக்கு பதில் சகாடுத்தாள் . ஒரு மாதம் கழித்துப் பார்த்த ெகுப் புத் கதாழிகளுைன்,
நை்பு பாராை்டினாள் . “கல் ைாணப் சபாண்கண...... என்ன, ஊருக்குப் கபாகனலைா.... இங் கக
இருக்க?”, ஒருத்தி ககை்க, “கல் ைாணத்துக்குப் பிறகுதான் கெனல இருக்கும் ........, இப் கபா கபாை்
என்ன செை் ை?”, இெள் கண்ணடித்துக் ககை்ை விதத்தில்

அெள் தான் கலெரமானாள் . “அெ்சு..........., எங் களுக்கும் கைஷ்(----------) பத்தி சொல் லித்தருவிைா?”,
ஒரு குறும் புக் காரி ககை்க, “அை.... உனக்கு சிடிகை சகாண்டுெந்து தாகறன்”, இெள் சொன்ன
பதிலில் சதறித்து ஓடினாள் அெள் . இன்னும் நினறை ககலி கிண்ைல் களுக்கு மத்தியில் ,
னெஷு, ஜூடியின் அருகில் ெந்து அமர்ந்தாள் . “சபாண்ைாை்டி.........., இப் படி க்ளாஸ்ல சும் மா
உக்காந்து இருக்குறது எெ் ெளவு சுகம் இல் ல.........”, ககை்ைொறு அந்தெ் கெரில் சபாருத்தியிருந்த
கபடில் படுத்துக் சகாண்ைாள் . இெள் உற் ொகமாகெ் சொல் ல, அெர்களின் முகங் களில்
அந்த ெந்கதாெம் சகாஞ் ெம் கூை இல் னல. “ஏை் சபாண்ைாை்டி, எனக்குக் கல் ைாணம் முடிைப்
கபாறது, உனக்கு அெ் ெளவு கஷ்ைமா இருக்கா? என்னகமா மாமிைார் வீை்டுக்கு மகனள
அனுப் பி னெக்கும் அம் மா மாதிரிகை மூஞ் சிை ெெ்சுை்டு இருக்கிகை”, அெள் தானைனைப் பிடித்து
ஆை்டினாள் .
அெர்களது வீை்டுக்கு, திருமண கெனலகனளப் பார்க்க, ஒரு ொரம் முன்கப அென் ஊருக்குெ்
செல் லகெண்டிை கை்ைாைம் .
அெனுக்கு, அர்ெ்ெனானெ விை்டுெ் செல் ெதில் , விருப் பம் இல் னல. ஆனால் கெறு ெழியும்
இருக்கவில் னல. ஏற் கனகெ, முகத்னத தூக்கினெத்துக்சகாண்டு ஸ்சைல் லா அனலகிறார். இதில்
அர்ெ்ெனாவுைன் ெருகிகறன் என்று சொன்னால் .........., தன் நினல என்னொகும் என்பது அெனுக்குத்
சதரிந்ததால் அைக்கிக் சகாண்ைான்.
பத்துநாள் டீெ்சிங் ப் ராக்டிஸ் முடித்து, ெகுப் புக்கு ெந்த அர்ெ்ெனானெ, அனனெரும்
சூழ் ந்துசகாண்டு ககலி செை் தார்கள் . அெளும் அெர்களுக்கு பதில் சகாடுத்தாள் . ஒரு மாதம்
கழித்துப் பார்த்த ெகுப் புத் கதாழிகளுைன், நை்பு பாராை்டினாள் .
கல் ைாணப் சபாண்கண...... என்ன, ஊருக்குப் கபாகனலைா.... இங் கக இருக்க?, ஒருத்தி ககை்க,
கல் ைாணத்துக்குப் பிறகுதான் கெனல இருக்கும் ........, இப் கபா கபாை் என்ன செை் ை?, இெள்
கண்ணடித்துக் ககை்ை விதத்தில்
அெள் தான் கலெரமானாள் .
அெ்சு..........., எங் களுக்கும் கைஷ்(----------) பத்தி சொல் லித்தருவிைா?, ஒரு குறும் புக் காரி ககை்க,
அை.... உனக்கு சிடிகை சகாண்டுெந்து தாகறன், இெள் சொன்ன பதிலில் சதறித்து ஓடினாள் அெள் .
இன்னும் நினறை ககலி கிண்ைல் களுக்கு மத்தியில் , னெஷு, ஜூடியின் அருகில் ெந்து அமர்ந்தாள் .
சபாண்ைாை்டி.........., இப் படி க்ளாஸ்ல சும் மா உக்காந்து இருக்குறது எெ் ெளவு சுகம் இல் ல.........,
ககை்ைொறு அந்தெ் கெரில் சபாருத்தியிருந்த கபடில் படுத்துக் சகாண்ைாள் .
இெள் உற் ொகமாகெ் சொல் ல, அெர்களின் முகங் களில் அந்த ெந்கதாெம் சகாஞ் ெம் கூை
இல் னல.ஏை் சபாண்ைாை்டி, எனக்குக் கல் ைாணம் முடிைப் கபாறது, உனக்கு அெ் ெளவு கஷ்ைமா
இருக்கா? என்னகமா மாமிைார் வீை்டுக்கு மகனள அனுப் பி னெக்கும் அம் மா மாதிரிகை மூஞ் சிை
ெெ்சுை்டு இருக்கிகை, அெள் தானைனைப் பிடித்து ஆை்டினாள் . “உங் க மூஞ் சி...........”, ஜுடி
எகிறினாள் . “ஏை் , ஏண்டி சிலுத்துக்குற? நான் அெனளத்தான் சொன்கனன் உன்னன இல் னல. நீ
சொல் லுைா னெஷு”, ஜூடியின் கன்னத்தில் ஒரு குத்து விை்டுவிை்டு னெஷுவிைம்
ககை்ைாள் . “அெ்சு.... இன்னும் ெரிைா பன் னிரண்ைாெது நாள் நமக்கு மாைல் எக்ஸாம் ......”,
கெனலைாகெ் சொன்னாள் னெஷு. “அை, காகலஜுன்னு ஒண்ணு இருந்தால் , எக்ஸாம் என்று
ஒன்று இருப் பது ஆெ்ெரிைமா?”, வினளைாை்ைாகக் ககை்ைாள் . னெஷு அெள் வினளைாை்டில்
கலந்துசகாள் ளாமல் முகத்னத திருப் ப, “அெ்சு........., உங் களுக்கு நிஜமாகெ புரிைனலைா? இன்னும்
நமக்கு பத்து நாள் தான் னைம் இருக்கு. அதுக்குள் கள நாம கநாை்ஸ் எடுக்ககெ னைம் ஆகிடும் .
இதில் எங் கக இருந்து படிக்க. எனக்கு பைம் மா இருக்கு. இதுெனர ஒரு ொப் ைர் கூை நாம சதாை்டுப்
பாக்கனல”, அெள் குரலில் அப் படி ஒரு நடுக்கம் . “இப் கபா உங் களுக்கு கநாை்ஸ் தாகன கெணும் .
ஒரு நிமிஷம் .........”, கெகமாக எழுந்து னமக் முன்னால் சென்று

நின் றாள் . “இந்த அெ்சுக்கு, இகத கெனலைா கபாெ்சு, இப் கபா எல் கலானரயும் என்ன சொல் லி,
கிளப் பப் கபாகுகதா”, ஜுடி புலம் பினாள் . “ோை் ப் ரண்ை்ஸ், எல் கலாரும் உங் க டீெ்சிங் ப் ராக்டிஸ
நல் லபடிைா முடிெ்சுை்டீங் கன்னு நினனக்கிகறன். இப் கபா இன்னும் பத்து நாளில் நமக்கு எக்ஸாம் .
அதுக்கு நாம ப் ரிகபர் ஆகணும் . அதுக்கு நமக்கு கநாை்ஸ் கெணும் . என்கிை்கை, உளவிைலில்
இருக்கும் ஐந்து கெப் ைர் கநாை்ஸ்ம் இருக்கு. அது உங் களுக்கு கெணும் னா.............,
மத்த கபப் பர்ககளாை கநாை்ஸ் எனக்குத் தந்துை்டு, இனத நீ ங் க ொங் கிக்கலாம் , பிறகு செராக்ஸ்
கபாை்டுை்டு, திரும் பத் தந்துைலாம் . இப் கபா அப் படி ைார்ை்ையுகம கநாை்ஸ்
இல் லனாலும் பரொயில் னல. கூடிப் கபசி ஒரு முடிவு பண்ணி, கநாை்ஸ் சரண்கை நாளில்
எல் கலாருக்கும் கினைக்கிற மாதிரி செஞ் சுைலாம் , எப் படி..........?”, அெள் ககை்ககெ, அங் கிருந்த
உங் க மூஞ் சி..........., ஜுடி எகிறினாள் .
ஏை் , ஏண்டி சிலுத்துக்குற? நான் அெனளத்தான் சொன்கனன் உன்னன இல் னல. நீ சொல் லுைா
னெஷு, ஜூடியின் கன்னத்தில் ஒரு குத்து விை்டுவிை்டு னெஷுவிைம் ககை்ைாள் .
அெ்சு.... இன்னும் ெரிைா பன்னிரண்ைாெது நாள் நமக்கு மாைல் எக்ஸாம் ......, கெனலைாகெ்
சொன்னாள் னெஷு.
அை, காகலஜுன்னு ஒண்ணு இருந்தால் , எக்ஸாம் என்று ஒன்று இருப் பது ஆெ்ெரிைமா?,
வினளைாை்ைாகக் ககை்ைாள் .
னெஷு அெள் வினளைாை்டில் கலந்துசகாள் ளாமல் முகத்னத திருப் ப,அெ்சு........., உங் களுக்கு
நிஜமாகெ புரிைனலைா? இன்னும் நமக்கு பத்து நாள் தான் னைம் இருக்கு. அதுக்குள் கள நாம
கநாை்ஸ் எடுக்ககெ னைம் ஆகிடும் . இதில் எங் கக இருந்து படிக்க. எனக்கு பைம் மா இருக்கு.
இதுெனர ஒரு ொப் ைர் கூை நாம சதாை்டுப் பாக்கனல, அெள் குரலில் அப் படி ஒரு நடுக்கம் .
இப் கபா உங் களுக்கு கநாை்ஸ் தாகன கெணும் . ஒரு நிமிஷம் ........., கெகமாக எழுந்து னமக்
முன்னால் சென்று
நின் றாள் .
இந்த அெ்சுக்கு, இகத கெனலைா கபாெ்சு, இப் கபா எல் கலானரயும் என்ன சொல் லி, கிளப் பப்
கபாகுகதா, ஜுடி புலம் பினாள் .
"ோை் ப் ரண்ை்ஸ், எல் கலாரும் உங் க டீெ்சிங் ப் ராக்டிஸ நல் லபடிைா முடிெ்சுை்டீங் கன்னு
நினனக்கிகறன். இப் கபா இன்னும் பத்து நாளில் நமக்கு எக்ஸாம் . அதுக்கு நாம ப் ரிகபர் ஆகணும் .
அதுக்கு நமக்கு கநாை்ஸ் கெணும் .
என்கிை்கை, உளவிைலில் இருக்கும் ஐந்து கெப் ைர் கநாை்ஸ்ம் இருக்கு. அது உங் களுக்கு
கெணும் னா............., மத்த கபப் பர்ககளாை கநாை்ஸ் எனக்குத் தந்துை்டு, இனத நீ ங் க ொங் கிக்கலாம் ,
பிறகு செராக்ஸ் கபாை்டுை்டு, திரும் பத் தந்துைலாம் .
இப் கபா அப் படி ைார்ை்ையுகம கநாை்ஸ் இல் லனாலும் பரொயில் னல. கூடிப் கபசி ஒரு முடிவு
பண்ணி, கநாை்ஸ் சரண்கை நாளில் எல் கலாருக்கும் கினைக்கிற மாதிரி செஞ் சுைலாம் ,
எப் படி..........?", அெள் ககை்ககெ, அங் கிருந்த அனனெரும் அதற் கு முன்ெந்தார்கள் . அெர்கள் கூடிப்
கபசும் கெனளயில் , கமனையிலிருந்து இறங் கி ஓடி ெந்தெள் , “ஏை் சபாண்ைாை்டி, பஞ் சுமிை்ைாை்
ொங் கடி.........., வீணா.........., ெக்தி..........., ஷீபா............”, ஓடிொங் க. அனனெனரயும் இழுத்துக் சகாண்டு
அெள் சென்ற இைம் னலப் ரரி. “எதுக்குடி இங் கக இழுத்துை்டு ொற?” “என்ன விெைம் ?”
“எதுக்கு இெ் ெளவு அெெரம் ?”, ைார் ககள் விக்கும் பதில் சொல் லவில் னல. கெகமாக ஒரு கபப் பரில்
ஐந்து புக் சபைர், ஆத்தர் சபைர், அனனத்தும் தனித் தனிைாக எழுதி, அெர்கள்
னகயில் சகாடுத்தாள் . “ஏை் , எல் கலாரும் நல் லா ககளுங் க, உள் கள கபாை் இதில் இருக்கும் எந்த புக்
கினைெ்ொலும் , உைகன எடுத்துை்டு ொங் க. குறிப் பா, ஐந்து கபரும் ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர்
கபொதீங் க, தனித் தனிைா கபாங் க. தைவுசெை் து என் கபனர, தப் பித் தெறி கூை சொல் லிைாதீங் க.
ெரிைா பத்து நிமிஷம் தான் உங் க னைம் . உளவிைல் புக் எல் லாம் ெலதுபக்கம் இருக்கும் ராக்ல
இருக்கு. சீக்கிரம் கபாங் க. நான் இங் கக பக்கத்து ரூமில் இருக்ககன்”,

அெர்கனளப் கபெ அனுமதிக்காமல் , உள் கள அனுப் பினாள் . ெரிைாக ஐந்து நிமிைத்தில்

அனனெருகம ஆளுக்சகாரு புத்தகத்துைன் ெர, கெகமாக, ஐந்து ொப் ைர்கனளெ் சொல் லி, அனத
கதைனெத்து, ஒரு ஓரத்தில் இருந்த செராக்ஸ் ரூமில் ஆறு காப் பி எடுத்தாள் . அனனெரும் , விழி
விரித்து அெனளகை பார்த்துக் சகாண்டிருந்தார்கள் . அடுத்த அனரமணி கநரத்தில்
உளவிைல் ெம் பந்தமான கநாை்ஸ் அெர்கள் னககளில் . “அடிப் பாவி.... கநாை்ஸ் இல் லாமகல கநாை்ஸ்
இருக்குன்னு புருைா விை்டிைா?”, “கில் லாடிடி நீ ”, “உனக்கு உைம் சபல் லாம் மூனளைாடி”,
ஒெ் சொருத்தரும் ஒெ் சொரு விதத்தில் விைக்க, “உைம் பு புல் லா இருந்தால் அதுக்கு கபரு
சகாழுப் பு, எெடி மூனளன்னு சொன்னெ? பிெ்சுபுடுகென்”, அெர்கள் கபெ்னெ எல் லாம் விடுத்து
ககலியில் இறங் கினாள் . அெள் குணம் சதரிந்ததால் அெர்களும் அப் படிகை விை்டுவிை்ைார்கள் .
“இப் கபா வீணா, ெக்தி நீ ங் க சரண்டுகபரும்
அனனெரும் அதற் கு முன்ெந்தார்கள் .
அெர்கள் கூடிப் கபசும் கெனளயில் , கமனையிலிருந்து இறங் கி ஓடி ெந்தெள் ,ஏை் சபாண்ைாை்டி,
பஞ் சுமிை்ைாை் ொங் கடி.........., வீணா.........., ெக்தி..........., ஷீபா............, ஓடிொங் க. அனனெனரயும்
இழுத்துக் சகாண்டு அெள் சென்ற இைம் னலப் ரரி.
எதுக்குடி இங் கக இழுத்துை்டு ொற?என்ன விெைம் ?எதுக்கு இெ் ெளவு அெெரம் ?, ைார் ககள் விக்கும்
பதில் சொல் லவில் னல. கெகமாக ஒரு கபப் பரில் ஐந்து புக் சபைர், ஆத்தர் சபைர், அனனத்தும்
தனித் தனிைாக எழுதி, அெர்கள் னகயில் சகாடுத்தாள் .
"ஏை் , எல் கலாரும் நல் லா ககளுங் க, உள் கள கபாை் இதில் இருக்கும் எந்த புக் கினைெ்ொலும் , உைகன
எடுத்துை்டு ொங் க. குறிப் பா, ஐந்து கபரும் ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் கபொதீங் க, தனித் தனிைா
கபாங் க. தைவுசெை் து என் கபனர, தப்பித் தெறி கூை சொல் லிைாதீங் க. ெரிைா பத்து நிமிஷம் தான்
உங் க னைம் .
உளவிைல் புக் எல் லாம் ெலதுபக்கம் இருக்கும் ராக்ல இருக்கு. சீக்கிரம் கபாங் க. நான் இங் கக
பக்கத்து ரூமில் இருக்ககன்",
அெர்கனளப் கபெ அனுமதிக்காமல் , உள் கள அனுப் பினாள் .
ெரிைாக ஐந்து நிமிைத்தில் அனனெருகம ஆளுக்சகாரு புத்தகத்துைன் ெர, கெகமாக, ஐந்து
ொப் ைர்கனளெ் சொல் லி, அனத கதைனெத்து, ஒரு ஓரத்தில் இருந்த செராக்ஸ் ரூமில் ஆறு காப் பி
எடுத்தாள் .
அனனெரும் , விழி விரித்து அெனளகை பார்த்துக் சகாண்டிருந்தார்கள் . அடுத்த அனரமணி
கநரத்தில் உளவிைல் ெம் பந்தமான கநாை்ஸ் அெர்கள் னககளில் .
அடிப் பாவி.... கநாை்ஸ் இல் லாமகல கநாை்ஸ் இருக்குன்னு புருைா விை்டிைா?,கில் லாடிடி நீ ,உனக்கு
உைம் சபல் லாம் மூனளைாடி, ஒெ் சொருத்தரும் ஒெ் சொரு விதத்தில் விைக்க,
உைம் பு புல் லா இருந்தால் அதுக்கு கபரு சகாழுப் பு, எெடி மூனளன்னு சொன்னெ? பிெ்சுபுடுகென்,
அெர்கள் கபெ்னெ எல் லாம் விடுத்து ககலியில் இறங் கினாள் .
அெள் குணம் சதரிந்ததால் அெர்களும் அப் படிகை விை்டுவிை்ைார்கள் . "இப் கபா வீணா, ெக்தி நீ ங் க
சரண்டுகபரும் கபாை் உங் க டீம் சமம் பர்ஸ்க்கு இந்த கநாை்ஸ் சகாடுங் க. ஜுடி நீ உன் டீமுக்கு
சகாடு. னெஷு நீ நம் ம டீம் க்கு.........., நான் ஏதாெது மீன் சிக்குதான்னு பாக்குகறன்”, அெர்கனள
அனுப் பிவிை்டு, கெறு கநாை்ஸ் கினைக்க ெனல வீசினாள் . அடுத்த இரண்டு நாை்களில்
அனனெரின் னகயிலும் ஆறு கபப் பர்களின் கநாை்ஸ்சும் இருந்தது. அெர்களது
ெகுப் பிகலகை எப் சபாழுதும் இன்கனாகெென் கமம் தான் சராம் பகெ
காை்ைமாக நைந்துசகாள் ொர். அெகர கெலன்ஜஸ் இன் எஜுககஷன் கபப் பரும் எடுத்ததால் ,
அெர் ெகுப் பில் அகனகம் கபர், கநாை்ஸ் எழுதவும் , தூங் கவுகம செை் ொர்கள் . ஆனால்
அர்ெ்ெனானெ சுற் றியிருக்கும் கூை்ைம் மை்டும் எப்சபாழுதும் கலகலப் பாககெ இருக்கும் .
ஏசனன்றால் அெ் ெளவு கசமண்ை்ஸ் அடிப் பாள் . அன்றும் அப் படித்தான்,
இன்கனாகெென்(Innovation) பற் றியும் , இன்சென்ென்(invention) பற் றியும் , ஆங் கிலத்திகலகை
ெகுப் சபடுத்துக்சகாண்டு இருந்தார்கள் . அெர்கள் ெகுப் னப ஒருமணிகநரம் கெனிப் பகத சபரும்
பாடு,

இதில் இரண்டு மணிகநரம் ..........., சநாந்து நூடுல் ஸ் ஆனார்கள் அனனெரும் . தினமும்

ககலிசெை் யும் அர்ெ்ெனாவுக்கக அன்று செறுப் பில் தூக்ககம ெந்துவிை்ைது. “அெ்சு ஏதாெது
சொல் லுடி........., தூக்கமா ெருது”, பின் னால் இருந்து ஒருத்தி, கானல சுரண்டினாள் . “என்னடி
சொல் லெ் சொல் லுற, இன்கனாகெென்க்கும் , இன்சென்ென்க்கும் இன்னனக்கு வித்திைாெம்
சொல் லித்தராமல் விை மாை்கைன்னு கங் கணம் கை்டிக்கிை்டு நிக்குதுடி அது, நான் என்ன
செை் ைை்டும் . எனக்கக, மண்னைனைப் பிெ்சுகிை்டு ஓைணும் கபால இருக்கு......, ஆஆ...........”,
சொல் லிவிை்டு, தனலனைப் பிடித்துக்சகாண்ைாள் . “ஏை் , எெளாெது இெனளப் பிடிெ்சு
அைக்குங் கடி, விை்ைால் நிஜமாகெ ஓடிடுொ”, அெள் சொல் லகெ சமல் லிை
சிரிப் பனல எழுந்தது. “விடுங் கடி........., அப் படிைாெது அது அறுனெனை நிறுத்திை்டு ஓடுதான்னு
பாக்கலாம் ......”, அெள் கெனல அெளுக்கு.
கபாை் உங் க டீம் சமம் பர்ஸ்க்கு இந்த கநாை்ஸ் சகாடுங் க. ஜுடி நீ உன் டீமுக்கு சகாடு. னெஷு நீ
நம் ம டீம் க்கு.........., நான் ஏதாெது மீன் சிக்குதான்னு பாக்குகறன்", அெர்கனள அனுப் பிவிை்டு, கெறு
கநாை்ஸ் கினைக்க ெனல வீசினாள் .
அடுத்த இரண்டு நாை்களில் அனனெரின் னகயிலும் ஆறு கபப் பர்களின் கநாை்ஸ்சும் இருந்தது.
அெர்களது ெகுப் பிகலகை எப் சபாழுதும் இன்கனாகெென் கமம் தான் சராம் பகெ காை்ைமாக
நைந்துசகாள் ொர்.
அெகர கெலன்ஜஸ் இன் எஜுககஷன் கபப் பரும் எடுத்ததால் , அெர் ெகுப் பில் அகனகம் கபர்,
கநாை்ஸ் எழுதவும் , தூங் கவுகம செை் ொர்கள் . ஆனால் அர்ெ்ெனானெ சுற் றியிருக்கும் கூை்ைம்
மை்டும் எப் சபாழுதும் கலகலப் பாககெ இருக்கும் . ஏசனன்றால் அெ் ெளவு கசமண்ை்ஸ் அடிப் பாள் .
அன்றும் அப் படித்தான், இன்கனாகெென்(Innovation) பற் றியும் , இன்சென்ென்(invention) பற் றியும் ,
ஆங் கிலத்திகலகை ெகுப் சபடுத்துக்சகாண்டு இருந்தார்கள் . அெர்கள் ெகுப் னப ஒருமணிகநரம்
கெனிப் பகத சபரும் பாடு,
இதில் இரண்டு மணிகநரம் ..........., சநாந்து நூடுல் ஸ் ஆனார்கள் அனனெரும் .
தினமும் ககலிசெை் யும் அர்ெ்ெனாவுக்கக அன்று செறுப் பில் தூக்ககம ெந்துவிை்ைது.அெ்சு ஏதாெது
சொல் லுடி........., தூக்கமா ெருது, பின் னால் இருந்து ஒருத்தி, கானல சுரண்டினாள் .
என்னடி சொல் லெ் சொல் லுற, இன்கனாகெென்க்கும் , இன்சென்ென்க்கும் இன்னனக்கு
வித்திைாெம் சொல் லித்தராமல் விை மாை்கைன்னு கங் கணம் கை்டிக்கிை்டு நிக்குதுடி அது, நான்
என்ன செை் ைை்டும் . எனக்கக, மண்னைனைப் பிெ்சுகிை்டு ஓைணும் கபால இருக்கு......, ஆஆ...........,
சொல் லிவிை்டு, தனலனைப் பிடித்துக்சகாண்ைாள் .
ஏை் , எெளாெது இெனளப் பிடிெ்சு அைக்குங் கடி, விை்ைால் நிஜமாகெ ஓடிடுொ, அெள் சொல் லகெ
சமல் லிை சிரிப் பனல எழுந்தது.
விடுங் கடி........., அப் படிைாெது அது அறுனெனை நிறுத்திை்டு ஓடுதான்னு பாக்கலாம் ......, அெள்
கெனல அெளுக்கு. “ஏை் , என்ன கிண்ைலா? நாகன சிம் பிளா சொல் லகெண்டிை விஷைத்னத இந்த
கமம் , ஊதி ஊதி சபருொக்குகதன்னு கடுப் புல இருக்ககன், நீ கெற ஏண்டி”, ஓங் கி அெள்
காலில் மிதித்தாள் . “ஸ்ஸ்ஸ்..........ஆஆ........., என்னடி சொல் லுற, அந்த கமம் இந்த விளக்கு
விளக்கிகை ஒரு மண்ணும் மண்னையில் ஏறனல, இதில் நீ சிம் பிளா சொல் லுவிைா? எங் கக
சொல் லு?”, அெள் பின் வினளனெ கைாசிக்காமல் சொன்னாள் . னெஷுனெப் பார்த்து
கண்ணடித்தாள் அர்ெ்ெனா, அெள் அப் படிெ் செை் ைவுகம, ஏைாகூைமாக எனதகைா சொல் லப்
கபாகிறாள் என்பது னெஷுக்குத் சதரிந்தது. “ஏை் , நல் லா கைாசிெ்சுக்கடி..........”, னெஷு,
ொை் கமல் னகனை னெத்து மனறத்தொறு சொல் ல, “ஈஸிைா சொல் லித்தாகறன்னு அெ
சொல் லுறா, நீ ஏண்டி விை மாை்டிக்க, அெ்சு நீ சொல் லு”. “அதாெது..............., எங் க அப் பா, எங் க
அம் மானெக்

கண்டுபிடிெ்ொர்.......... இது இன்சென்ென், அகதயிது........., எங் க அப் பாவும் , அம் மாவும் கெர்ந்து
என்னனக் கண்டுபிடிெ்ொங் க............, இது இன்கனாகெென். இந்த விஷைத்னத, இெ் ெளவு சிம் பிளா
சொல் லித் தாறனத விை்டுை்டு, என்ன விளக்கு விளக்குது பாகரன்”, அர்ெ்ெனா சீரிைஸாக எனதகைா
சொல் லப் கபாகிறாள் என்று காத்திருந்தெர்கள் , அெள் இப் படி ஒரு விளக்கத்னதெ் சொல் லகெ,
அந்த இைத்தில் சிரிக்கவும் முடிைாமல் , அனத அைக்கும் ெழியும் சதரிைாமல் , அெளிைம் விளக்கம்
ககை்ைெனள, ஒருெர் மாற் றி ஒருெர் குமுறினார்கள் . ‘னெஷு அெனள, ‘உனக்குத் கதனெைாடி’,
என்பதுகபால் பார்க்க, “நீ சொன்னப் பகெ நான் சுதாரிெ்சு இருந்துருக்கணும் , ககை்கைனா.........., எெடி
அெ என்னன சரண்டு தைனெ கிள் ளிைது”, அலறினாள் அங் கக இருந்து. “இப்கபா ைாராெது ஒரு
ஆள் சிம் பிளா விளக்குங் க”, கமம் சொல் ல, “நான் சொல் லொ.........?”, அர்ெ்ெனா ககை்க,
தாகை கெண்ைாம் ........, சமாத்தமாக அலறினார்கள் அெர்கள் .
ஏை் , என்ன கிண்ைலா? நாகன சிம் பிளா சொல் லகெண்டிை விஷைத்னத இந்த கமம் , ஊதி ஊதி
சபருொக்குகதன்னு கடுப் புல இருக்ககன், நீ கெற ஏண்டி, ஓங் கி அெள் காலில் மிதித்தாள் .
ஸ்ஸ்ஸ்..........ஆஆ........., என்னடி சொல் லுற, அந்த கமம் இந்த விளக்கு விளக்கிகை ஒரு மண்ணும்
மண்னையில் ஏறனல, இதில் நீ சிம் பிளா சொல் லுவிைா? எங் கக சொல் லு?, அெள் பின் வினளனெ
கைாசிக்காமல் சொன்னாள் .
னெஷுனெப் பார்த்து கண்ணடித்தாள் அர்ெ்ெனா, அெள் அப் படிெ் செை் ைவுகம, ஏைாகூைமாக
எனதகைா சொல் லப் கபாகிறாள் என்பது னெஷுக்குத் சதரிந்தது.
ஏை் , நல் லா கைாசிெ்சுக்கடி.........., னெஷு, ொை் கமல் னகனை னெத்து மனறத்தொறு சொல் ல,
ஈஸிைா சொல் லித்தாகறன்னு அெ சொல் லுறா, நீ ஏண்டி விை மாை்டிக்க, அெ்சு நீ சொல் லு.
"அதாெது..............., எங் க அப் பா, எங் க அம் மானெக்
கண்டுபிடிெ்ொர்.......... இது இன்சென்ென், அகதயிது........., எங் க அப் பாவும் , அம் மாவும் கெர்ந்து
என்னனக் கண்டுபிடிெ்ொங் க............, இது இன்கனாகெென். இந்த விஷைத்னத, இெ் ெளவு சிம் பிளா
சொல் லித் தாறனத விை்டுை்டு, என்ன விளக்கு விளக்குது பாகரன்", அர்ெ்ெனா சீரிைஸாக எனதகைா
சொல் லப் கபாகிறாள் என்று காத்திருந்தெர்கள் ,
அெள் இப் படி ஒரு விளக்கத்னதெ் சொல் லகெ, அந்த இைத்தில் சிரிக்கவும் முடிைாமல் , அனத
அைக்கும் ெழியும் சதரிைாமல் , அெளிைம் விளக்கம் ககை்ைெனள, ஒருெர் மாற் றி ஒருெர்
குமுறினார்கள் .
‘னெஷு அெனள, ‘உனக்குத் கதனெைாடி’, என்பதுகபால் பார்க்க,நீ சொன்னப் பகெ நான்
சுதாரிெ்சு இருந்துருக்கணும் , ககை்கைனா.........., எெடி அெ என்னன சரண்டு தைனெ கிள் ளிைது,
அலறினாள் அங் கக இருந்து.
இப் கபா ைாராெது ஒரு ஆள் சிம் பிளா விளக்குங் க, கமம் சொல் ல,நான் சொல் லொ.........?, அர்ெ்ெனா
ககை்க, தாகை கெண்ைாம் ........, சமாத்தமாக அலறினார்கள் அெர்கள் . “ஏை் , என்ன கிண்ைலா?
நாகன சிம் பிளா சொல் லகெண்டிை விஷைத்னத இந்த கமம் , ஊதி ஊதி
சபருொக்குகதன்னு கடுப் புல இருக்ககன், நீ கெற ஏண்டி”, ஓங் கி அெள்
காலில் மிதித்தாள் . “ஸ்ஸ்ஸ்..........ஆஆ........., என்னடி சொல் லுற, அந்த கமம் இந்த விளக்கு
விளக்கிகை ஒரு மண்ணும் மண்னையில் ஏறனல, இதில் நீ சிம் பிளா சொல் லுவிைா? எங் கக
சொல் லு?”, அெள் பின் வினளனெ கைாசிக்காமல் சொன்னாள் . னெஷுனெப் பார்த்து
கண்ணடித்தாள் அர்ெ்ெனா, அெள் அப் படிெ் செை் ைவுகம, ஏைாகூைமாக எனதகைா சொல் லப்
கபாகிறாள் என்பது னெஷுக்குத் சதரிந்தது. “ஏை் , நல் லா கைாசிெ்சுக்கடி..........”, னெஷு,
ொை் கமல் னகனை னெத்து மனறத்தொறு சொல் ல, “ஈஸிைா சொல் லித்தாகறன்னு அெ
சொல் லுறா, நீ ஏண்டி விை மாை்டிக்க, அெ்சு நீ சொல் லு”. “அதாெது..............., எங் க அப் பா, எங் க
அம் மானெக்

கண்டுபிடிெ்ொர்.......... இது இன்சென்ென், அகதயிது........., எங் க அப் பாவும் , அம் மாவும் கெர்ந்து
என்னனக் கண்டுபிடிெ்ொங் க............, இது இன்கனாகெென். இந்த விஷைத்னத, இெ் ெளவு சிம் பிளா
சொல் லித் தாறனத விை்டுை்டு, என்ன விளக்கு விளக்குது பாகரன்”, அர்ெ்ெனா சீரிைஸாக எனதகைா
சொல் லப் கபாகிறாள் என்று காத்திருந்தெர்கள் , அெள் இப் படி ஒரு விளக்கத்னதெ் சொல் லகெ,
அந்த இைத்தில் சிரிக்கவும் முடிைாமல் , அனத அைக்கும் ெழியும் சதரிைாமல் , அெளிைம் விளக்கம்
ககை்ைெனள, ஒருெர் மாற் றி ஒருெர் குமுறினார்கள் . ‘னெஷு அெனள, ‘உனக்குத் கதனெைாடி’,
என்பதுகபால் பார்க்க, “நீ சொன்னப் பகெ நான் சுதாரிெ்சு இருந்துருக்கணும் , ககை்கைனா.........., எெடி
அெ என்னன சரண்டு தைனெ கிள் ளிைது”, அலறினாள் அங் கக இருந்து. “இப்கபா ைாராெது ஒரு
ஆள் சிம் பிளா விளக்குங் க”, கமம் சொல் ல, “நான் சொல் லொ.........?”, அர்ெ்ெனா ககை்க,
தாகை கெண்ைாம் ........, சமாத்தமாக அலறினார்கள் அெர்கள் .
ஏை் , என்ன கிண்ைலா? நாகன சிம் பிளா சொல் லகெண்டிை விஷைத்னத இந்த கமம் , ஊதி ஊதி
சபருொக்குகதன்னு கடுப் புல இருக்ககன், நீ கெற ஏண்டி, ஓங் கி அெள் காலில் மிதித்தாள் .
ஸ்ஸ்ஸ்..........ஆஆ........., என்னடி சொல் லுற, அந்த கமம் இந்த விளக்கு விளக்கிகை ஒரு மண்ணும்
மண்னையில் ஏறனல, இதில் நீ சிம் பிளா சொல் லுவிைா? எங் கக சொல் லு?, அெள் பின் வினளனெ
கைாசிக்காமல் சொன்னாள் .
னெஷுனெப் பார்த்து கண்ணடித்தாள் அர்ெ்ெனா, அெள் அப் படிெ் செை் ைவுகம, ஏைாகூைமாக
எனதகைா சொல் லப் கபாகிறாள் என்பது னெஷுக்குத் சதரிந்தது.
ஏை் , நல் லா கைாசிெ்சுக்கடி.........., னெஷு, ொை் கமல் னகனை னெத்து மனறத்தொறு சொல் ல,
ஈஸிைா சொல் லித்தாகறன்னு அெ சொல் லுறா, நீ ஏண்டி விை மாை்டிக்க, அெ்சு நீ சொல் லு.
"அதாெது..............., எங் க அப் பா, எங் க அம் மானெக்
கண்டுபிடிெ்ொர்.......... இது இன்சென்ென், அகதயிது........., எங் க அப் பாவும் , அம் மாவும் கெர்ந்து
என்னனக் கண்டுபிடிெ்ொங் க............, இது இன்கனாகெென். இந்த விஷைத்னத, இெ் ெளவு சிம் பிளா
சொல் லித் தாறனத விை்டுை்டு, என்ன விளக்கு விளக்குது பாகரன்", அர்ெ்ெனா சீரிைஸாக எனதகைா
சொல் லப் கபாகிறாள் என்று காத்திருந்தெர்கள் ,
அெள் இப் படி ஒரு விளக்கத்னதெ் சொல் லகெ, அந்த இைத்தில் சிரிக்கவும் முடிைாமல் , அனத
அைக்கும் ெழியும் சதரிைாமல் , அெளிைம் விளக்கம் ககை்ைெனள, ஒருெர் மாற் றி ஒருெர்
குமுறினார்கள் .
‘னெஷு அெனள, ‘உனக்குத் கதனெைாடி’, என்பதுகபால் பார்க்க,நீ சொன்னப் பகெ நான்
சுதாரிெ்சு இருந்துருக்கணும் , ககை்கைனா.........., எெடி அெ என்னன சரண்டு தைனெ கிள் ளிைது,
அலறினாள் அங் கக இருந்து.
இப் கபா ைாராெது ஒரு ஆள் சிம் பிளா விளக்குங் க, கமம் சொல் ல,நான் சொல் லொ.........?, அர்ெ்ெனா
ககை்க, தாகை கெண்ைாம் ........, சமாத்தமாக அலறினார்கள் அெர்கள் .
காதல் கனதனைக் ககை்க, செை்கப் பை்ைொகற சொல் லிக் சகாண்டுெந்தாள் . இனையில் நினனவு
ெந்தெளாக, “அெ்சு, அன்னனக்கு னலப் ரரியில் நீ ஏன் உள் கள ெரகெ இல் னல?.
எங் கனளயும் , உன்னனப் பற் றி கபெக் கூைாதுன்னும் , தனித் தனிைாகவும் , ஏன் கபாகசொன்ன?”,
உண்னமைான அக்கனற அெள் குரலில் . “அது ஒண்ணும் சபரிை விஷைம் இல் னல. நான் உள் கள
ெந்தால் கபொமல் இருக்க மாை்கைன், அனதவிை, அந்த சிஸ்ைர்க்கு என்னனக் கண்ைால் ஆகாது.
ஏற் கனகெ, நான் ஒரு புக் எடுக்கப் கபானப் கபா, அது சராம் ப கரர் புக், இங் கக இருந்கத
கநாை்ஸ் எடு, செளிகை எல் லாம் எடுத்துப் கபாக முடிைாது, அப் படி இப் படின்னு கபசுெ்சு, அதான்”,
பூசி சமழுகினாள் . னெஷு கமகல எதுவும் துருெவில் னல. இருெருக்கும் , உறக்கம் கண்னணக்
கை்ைகெ, அர்ெ்ெனா கமகல ஏறி படுத்துக் சகாண்ைாள் . கானலயில் , ஆறு முப்பதுக்கு நாகர்ககாயில்
ரயில் நினலைத்தில் இருெரும் இறங் க, ஜான் இெர்களுக்காகக் காத்திருந்தான்.
“கைை் தடிைா, இசதன்ன புதுொ...........?”, அெனள அனழக்க ெந்திருப் பனதத்தான் அெள்
ககை்ைாள் . அெளுக்கு பதில் சொல் லாமல் , “ொம் மா...........”, என்று ஒற் னற அனழப் புைன், இருெரின்
னபனைத் தூக்கிக்சகாண்டு, முன்னால் சென்றான். “னெஷு... எங் க வீை்டில் , அெ் ெளொ ைாரும்
கபெ மாை்ைாங் க, சகாஞ் ெம் அை்ஜஸ்ை் பண்ணிக்ககா”, ெங் கைமாகெ் சொன்னாள் . னெஷு அெள்
சொல் ெனதக் ககை்டு சிரித்தாள் . “என்ன.........? நாமகள கபெமாை்கைாம் , நமக்ககொன்னுதாகன
நினனெ்சு சிரிெ்ெ?”, அெள் ககள் விைாகக் ககை்க, னெஷுவின் புன் னனக சபரிதாகி, ஆமாம் என்று
சொல் லாமல் சொன்னது. அர்ெ்ெனாவின் வீடு ஒரு சபரிை பங் களா. கீகழ ெனமைற் கை்டு, ஸ்கைார்
ரூம் கெர்த்து சமாத்தம் ஏழு அனறகள் . மாடியில் சமாத்தம் ஐந்து அனறகள் . அதில் ஒன்று
அர்ெ்ெனாவினுனைைது. “அெ்சு, உன் கதாழினை, கீகழ இருக்கும் ரூம் ல தங் க னெக்கொ........?”, ஜான்
ககை்க, “இல் லண்ணா, அெ என்கனாைகெ
காதல் கனதனைக் ககை்க, செை்கப் பை்ைொகற சொல் லிக் சகாண்டுெந்தாள் .
இனையில் நினனவு ெந்தெளாக,அெ்சு, அன்னனக்கு னலப் ரரியில் நீ ஏன் உள் கள ெரகெ இல் னல?.
எங் கனளயும் , உன்னனப் பற் றி கபெக் கூைாதுன்னும் , தனித் தனிைாகவும் , ஏன் கபாகசொன்ன?,
உண்னமைான அக்கனற அெள் குரலில் .
அது ஒண்ணும் சபரிை விஷைம் இல் னல. நான் உள் கள ெந்தால் கபொமல் இருக்க மாை்கைன்,
அனதவிை, அந்த சிஸ்ைர்க்கு என்னனக் கண்ைால் ஆகாது. ஏற் கனகெ, நான் ஒரு புக் எடுக்கப்
கபானப் கபா, அது சராம் ப கரர் புக், இங் கக இருந்கத கநாை்ஸ் எடு, செளிகை எல் லாம் எடுத்துப்
கபாக முடிைாது, அப் படி இப் படின்னு கபசுெ்சு, அதான், பூசி சமழுகினாள் . னெஷு கமகல எதுவும்
துருெவில் னல.
இருெருக்கும் , உறக்கம் கண்னணக் கை்ைகெ, அர்ெ்ெனா கமகல ஏறி படுத்துக் சகாண்ைாள் .
கானலயில் , ஆறு முப் பதுக்கு நாகர்ககாயில் ரயில் நினலைத்தில் இருெரும் இறங் க, ஜான்
இெர்களுக்காகக் காத்திருந்தான்.
கைை் தடிைா, இசதன்ன புதுொ...........?, அெனள அனழக்க ெந்திருப் பனதத்தான் அெள் ககை்ைாள் .
அெளுக்கு பதில் சொல் லாமல் ,ொம் மா..........., என்று ஒற் னற அனழப் புைன், இருெரின் னபனைத்
தூக்கிக்சகாண்டு, முன்னால் சென்றான்.
னெஷு... எங் க வீை்டில் , அெ் ெளொ ைாரும் கபெ மாை்ைாங் க, சகாஞ் ெம் அை்ஜஸ்ை் பண்ணிக்ககா,
ெங் கைமாகெ் சொன்னாள் .
னெஷு அெள் சொல் ெனதக் ககை்டு சிரித்தாள் .என்ன.........? நாமகள கபெமாை்கைாம் ,
நமக்ககொன்னுதாகன நினனெ்சு சிரிெ்ெ?, அெள் ககள் விைாகக் ககை்க, னெஷுவின் புன் னனக
சபரிதாகி, ஆமாம் என்று சொல் லாமல் சொன்னது.
அர்ெ்ெனாவின் வீடு ஒரு சபரிை பங் களா. கீகழ ெனமைற் கை்டு, ஸ்கைார் ரூம் கெர்த்து சமாத்தம் ஏழு
அனறகள் . மாடியில் சமாத்தம் ஐந்து அனறகள் . அதில் ஒன்று அர்ெ்ெனாவினுனைைது.
அெ்சு, உன் கதாழினை, கீகழ இருக்கும் ரூம் ல தங் க னெக்கொ........?, ஜான் ககை்க, "இல் லண்ணா,
அெ என்கனாைகெ தங் கை்டும் ”, சொல் லிவிை்டு, கதாழினை அனழத்துக்சகாண்டு, அனறக்குெ்
சென்றாள் . அந்த பங் களானெகை அனைத்துப் பந்தல் கபாை்டிருந்தது. பக்கத்தில் இருந்த
இைத்திலும் பந்தல் , அனனத்னதயும் , ஆெ்ெரிைமாகப் பார்த்தாள் னெஷு. “அெ்சு, எதுக்கு
இெ் ெளவு சபரிை பந்தல் ?”, தன் விைப் னபக் ககை்ைாள் . “ஓ அதுொ.........? இங் கக வீை்டிகலதான் பந்தி
பரிமாறுொங் க, அதுக்குதான் இெ் ெளவு சபரிை பந்தல் . அனதவிை, வீை்டில் முதல் கல் ைாணம் .......,
கொ, அப் பாகொை வீரப் பிரதாபங் கனளக் காை்ைணுகம......,”, ஒருவித முகெ் சுளிப் புைன்
சொன்னாள் . “ெரிொ, குளிெ்சுை்டு ொப் பிைப் கபாகலாம் ”, னெஷுனெ அனழத்துக்சகாண்டு,
ொப் பாை்டு அனறக்குெ் சென்றாள் . “ொ மக்கள(மககள) எப் கபா ெந்த,
நான் வினளக்குப் (கதாை்ைத்துக்கு) கபாயிருந்கதன். கதங் கா பறிெ்ொங் க. ொம் மா........., இருங் க
நாகன கதாெ சுை்டுத் தாகறன்”, கமரி கெகமாக னக கழுெெ் சென்றார்.

அர்ெ்ெனாவின் கண்களில் கண்ணீர,் அனத பார்த்து துணுக்குற் றாள் னெஷு. “அெ்சு, எதுக்கு
இப் கபா கண் கலங் குற?”, ஆதரொக அெள் கதானளத் சதாை்ைாள் . “என் அம் மா என்னன
மக்கள(மககள)ன்னு கூப் பிைணும் னு சின்னதில் எெ் ெளவு ஆனெப் பை்டிருக்ககன் சதரியுமா?
ஆனா இப் கபா, நான் இன்னும் சரண்டு நாளில் , இந்த வீை்னை விை்டு கபாகப் கபாகறன்னு
சதரியும் கபாது சொல் லுறாங் க, அதான்..........”, சிரிக்க முைன்று கதாற் றாள் . கண்களில் இருந்த
கண்ணீர,் கன்னத்தில் ெழிந்தது. னெஷு, அர்ெ்ெனானெ அனணத்துக் சகாண்ைாள் .
என்ன சொல் லுெசதன்று அெளுக்குத் சதரிைவில் னல. இனதக் ககை்ை கமரியும் தினகத்து
நின் றுவிை்ைார். மகளின் ஒரு சின்ன விருப் பத்னதக் கூை நினறகெற் றாத பாவிைாகிப்
கபாகனாகம, என்ற எண்ணத்தில் கனரந்தார். இனிகமல் என்ன செை் தாலும் , கைந்த காலங் கள்
மீண்டு ெரப் கபாெதில் னல. இனிெரும் காலங் களிலாெது, ஒரு அம் மாொக மாற முைற் சிப் கபாம் .
எப் சபாழுதும் கபால் இப்சபாழுதும் ,
தங் கை்டும் ", சொல் லிவிை்டு, கதாழினை அனழத்துக்சகாண்டு, அனறக்குெ் சென்றாள் .
அந்த பங் களானெகை அனைத்துப் பந்தல் கபாை்டிருந்தது. பக்கத்தில் இருந் த இைத்திலும் பந்தல் ,
அனனத்னதயும் , ஆெ்ெரிைமாகப் பார்த்தாள் னெஷு.அெ்சு, எதுக்கு இெ் ெளவு சபரிை பந்தல் ?, தன்
விைப் னபக் ககை்ைாள் .
ஓ அதுொ.........? இங் கக வீை்டிகலதான் பந்தி பரிமாறுொங் க, அதுக்குதான் இெ் ெளவு சபரிை பந்தல் .
அனதவிை, வீை்டில் முதல் கல் ைாணம் ......., கொ, அப் பாகொை வீரப் பிரதாபங் கனளக்
காை்ைணுகம......,, ஒருவித முகெ் சுளிப் புைன் சொன்னாள் .
ெரிொ, குளிெ்சுை்டு ொப்பிைப் கபாகலாம் , னெஷுனெ அனழத்துக்சகாண்டு, ொப் பாை்டு
அனறக்குெ் சென்றாள் .
ொ மக்கள(மககள) எப் கபா ெந்த, நான் வினளக்குப் (கதாை்ைத்துக்கு) கபாயிருந்கதன். கதங் கா
பறிெ்ொங் க. ொம் மா........., இருங் க நாகன கதாெ சுை்டுத் தாகறன், கமரி கெகமாக னக கழுெெ்
சென்றார்.
அர்ெ்ெனாவின் கண்களில் கண்ணீர,் அனத பார்த்து துணுக்குற் றாள் னெஷு.அெ்சு, எதுக்கு
இப் கபா கண் கலங் குற?, ஆதரொக அெள் கதானளத் சதாை்ைாள் .
என் அம் மா என்னன மக்கள(மககள)ன்னு கூப் பிைணும் னு சின்னதில் எெ் ெளவு
ஆனெப் பை்டிருக்ககன் சதரியுமா? ஆனா இப் கபா, நான் இன்னும் சரண்டு நாளில் , இந்த வீை்னை
விை்டு கபாகப் கபாகறன்னு சதரியும் கபாது சொல் லுறாங் க, அதான்.........., சிரிக்க முைன்று
கதாற் றாள் .
கண்களில் இருந்த கண்ணீர,் கன்னத்தில் ெழிந்தது. னெஷு, அர்ெ்ெனானெ அனணத்துக்
சகாண்ைாள் . என்ன சொல் லுெசதன்று அெளுக்குத் சதரிைவில் னல. இனதக் ககை்ை கமரியும்
தினகத்து நின் றுவிை்ைார். மகளின் ஒரு சின்ன விருப் பத்னதக் கூை நினறகெற் றாத பாவிைாகிப்
கபாகனாகம, என்ற எண்ணத்தில் கனரந்தார்.
இனிகமல் என்ன செை் தாலும் , கைந்த காலங் கள் மீண்டு ெரப் கபாெதில் னல. இனிெரும்
காலங் களிலாெது, ஒரு அம் மாொக மாற முைற் சிப்கபாம் . எப் சபாழுதும் கபால் இப் சபாழுதும் ,
செை் த தெறின் அளவு சபரிதாகிக் சகாண்கை கபாெது புரிந்தது. தன்னன
ெம் மாளித்துக்சகாண்டு, இருெருக்கும் கதானெ ஊற் றிக் சகாடுத்தார். ஜானும் அந்த கநரம் அங் கக
ெந்தான். அர்ெ்ெனாவின் அருகக அமர்ந்து சகாண்ைான். கமரி, அெனுக்கும் கதானெ ஊற் றித்
தரகெ, அமர்ந்து ொப் பிைத் துெங் கிைென், சகாஞ் ெம் தைங் கி, கதானெனைப் பிை்டு, அர்ெ்ெனாவின்
ொயின் அருகக சகாண்டு சென்றான். விழி விரித்து அதிெைமாக அெனன பார்க்க, “ொங் குடி
குந்தாணி..........”, ககலிைாகெ் சொல் ல முைன்றாலும் குரல் கரகரத்தது. “ஏண்ணா............, நான் வீை்னை
விை்டுப் கபாகறன்னு சொன்ன உைகனதான், உங் க எல் கலாருக்கும் என் கமல் பாெம்
ெருதா.......?”, அென் ஊை்டிை கதானெ, சதாண்னைக் குழியில் விக்க, ககை்ைாள் . கமரியும் கண்ணீர ்
நிரம் பிை விழிகளுைகன, அடுப் படி ொெலில் நின் று சகாண்டிருந்தார். “இல் லம் மா............., இந்த
ஐந்து மாெத்தில் , ஒகர ஒருநாள் கபான்ல கபசிை்டு, அதிலும் , ஒரு நாள் கூை இந்த அண்ணாவிைம்
கபொமல் உன்னால் தனிைாக இருக்க

முடியுகத என்று நினனக்கும் கபாது கதாணிெ்சு. நான்ல் லாம் இருந்தும் உனக்கு என்னம் மா
பிரகைாஜனம் . இந்த அம் மா, அப் பா, அண்ணா உறசெல் லாம் உனக்கு இருந்தும் இல் லாமல்
கபானது தாகன. அப் கபா முடிவு செஞ் கென்..........., இனிகமல் , உனக்கு இந்த அண்ணனாெது
இருக்கான்னு உனக்குத் சதரிைணும் னு. ஆனா............., இந்த அண்ணனுக்கும் கபெத்
சதரிைாதுமா.......”, ஒரு ஆண்மகன் என்பனதயும் மறந்து, குலுங் கி அழுதான். “அண்ணா...............”,
அெனனத் தாவி அனணத்துக் சகாண்ைாள் . கமரியும் ெந்து, தன் இரு ெளர்ந்த குழந்னதகனளயும் ,
தன் மார்கபாடு, தழுவிக் சகாண்ைார். கண்ணீரிகல அெர்களின் முகமூடிகள் கழை்டி வீெப் பை்ைன.
னெஷு அங் கிருந்து நழுவி அர்ெ்ெனாவின் அனறக்குெ் சென்றுவிை்ைாள் . அெள் செல் லும் ெழியில் ,
அர்ெ்ெனாவின் அப் பா கிறிஸ்கைாபர் நிற் பனதப் பார்த்தாள் . அெர் முகத்தில் ஒரு இறுக்கம் .
இெனளப் பார்த்தும் , எதுவும் சொல் லாமல் செளிகைறிவிை்ைார் அெர். அர்ெ்ெனாவிற் கு ொங் கிை
நனககள் , புைனெகள் , அனனத்னதயும்
செை் த தெறின் அளவு சபரிதாகிக் சகாண்கை கபாெது புரிந்தது.
தன்னன ெம் மாளித்துக்சகாண்டு, இருெருக்கும் கதானெ ஊற் றிக் சகாடுத்தார். ஜானும் அந்த
கநரம் அங் கக ெந்தான். அர்ெ்ெனாவின் அருகக அமர்ந்து சகாண்ைான். கமரி, அெனுக்கும் கதானெ
ஊற் றித் தரகெ, அமர்ந்து ொப் பிைத் துெங் கிைென்,
சகாஞ் ெம் தைங் கி, கதானெனைப் பிை்டு, அர்ெ்ெனாவின் ொயின் அருகக சகாண்டு சென்றான்.
விழி விரித்து அதிெைமாக அெனன பார்க்க,ொங் குடி குந்தாணி.........., ககலிைாகெ் சொல் ல
முைன்றாலும் குரல் கரகரத்தது.
ஏண்ணா............, நான் வீை்னை விை்டுப் கபாகறன்னு சொன்ன உைகனதான், உங் க எல் கலாருக்கும்
என் கமல் பாெம் ெருதா.......?, அென் ஊை்டிை கதானெ, சதாண்னைக் குழியில் விக்க, ககை்ைாள் .
கமரியும் கண்ணீர ் நிரம் பிை விழிகளுைகன, அடுப்படி ொெலில் நின் று சகாண்டிருந்தார்.
"இல் லம் மா............., இந்த ஐந்து மாெத்தில் , ஒகர ஒருநாள் கபான்ல கபசிை்டு, அதிலும் , ஒரு நாள் கூை
இந்த அண்ணாவிைம் கபொமல் உன்னால் தனிைாக இருக்க
முடியுகத என்று நினனக்கும் கபாது கதாணிெ்சு.
நான்ல் லாம் இருந்தும் உனக்கு என்னம் மா பிரகைாஜனம் . இந்த அம் மா, அப் பா, அண்ணா
உறசெல் லாம் உனக்கு இருந்தும் இல் லாமல் கபானது தாகன. அப் கபா முடிவு செஞ் கென்...........,
இனிகமல் , உனக்கு இந்த அண்ணனாெது இருக்கான்னு உனக்குத் சதரிைணும் னு. ஆனா.............,
இந்த அண்ணனுக்கும் கபெத் சதரிைாதுமா.......", ஒரு ஆண்மகன் என்பனதயும் மறந்து, குலுங் கி
அழுதான்.
அண்ணா..............., அெனனத் தாவி அனணத்துக் சகாண்ைாள் . கமரியும் ெந்து, தன் இரு ெளர்ந்த
குழந்னதகனளயும் , தன் மார்கபாடு, தழுவிக் சகாண்ைார். கண்ணீரிகல அெர்களின் முகமூடிகள்
கழை்டி வீெப் பை்ைன. னெஷு அங் கிருந்து நழுவி அர்ெ்ெனாவின் அனறக்குெ் சென்றுவிை்ைாள் .
அெள் செல் லும் ெழியில் , அர்ெ்ெனாவின் அப் பா கிறிஸ்கைாபர் நிற் பனதப் பார்த்தாள் . அெர்
முகத்தில் ஒரு இறுக்கம் . இெனளப் பார்த்தும் , எதுவும் சொல் லாமல் செளிகைறிவிை்ைார் அெர்.
அர்ெ்ெனாவிற் கு ொங் கிை நனககள் , புைனெகள் , அனனத்னதயும் அசுொரசிைமாககெ பார்த்தாள் .
எதுவும் அெளுக்குப் பிடித்தமாகவும் இருக்கவில் னல, விருப் பமின்றியும் இருக்கவில் னல.
அன்னறை நாள் , ஒரு பாெப் கபாராை்ைத்தில் கபாக, மறுநாள் , சகாஞ் ெம் பரபரப் பாககெ
சென்றது. அெர்கள் ஊர் ெழக்கப் படி, சபண்ணின் திருமணப் புைனெனை, மாப் பினளயின் அக்கா
அல் லது தங் னக, முந்தினநாள் இரவிகலகை சகாண்டுெந்து சகாடுப் பார்கள் .
அெர்களுைன், இன்னும் மணப் சபண்ணுக்குத் கதனெைான அனனத்தும் ெந்து கெரும் . ெைங் குகள்
அனனத்தும் தைபுைலாககெ நைந்தது. னெஷு அர்ெ்ெனாவுைகன இருந்தாள் . இரவு சீக்கிரமாககெ
படுக்கெ் சென்றுவிை்ைனர். ஆனால் உறக்கம் தான் ெருகெனா என்று வினளைாை்டுக் காை்டிைது
அர்ெ்ெனாவிைம் . பிறகு, ஒரு ெழிைாக உறங் கிப் கபானாள் . மறுநாள் கானலயில் , ஏழு
மணிக்குத்தான் எழுந்தாள் . ஒன்பதனர மணிமுதல் , பத்தனர மணிெனரதான் முகூர்த்தம் .
எனகெ நிதானமாககெ கிளம் பினாள் . அழகு நினலைத்தில் இருந்து ஆள்

ெரகெ, ெந்தனக்கலர் பை்டுப் புைனெயில் , தனலயில் ரீத,் சநை், அருனமைான சினக அலங் காரம் ,
மிதமான ஒப் பனன, என அழகு கதெனதைாக மிளிர்ந்தாள் , அர்ெ்ெனா. னெஷுவுக்கும் சினக
அலங் காரம் செை் ை னெத்து, புைனெயும் கை்டிவிை னெத்தாள் . கநரம் பத்துமணினை
சநருங் கும் கெனளயில் கபை்ரிக், அைர் நீ லெண்ண ககாை் சூை்டுைன் ெந்து இறங் கினான்.
அெனுக்கு, எதிர்மானலயும் ெந்தனமும் , பன் னீரும் அணிவித்து அனழத்து ெந்தான் ஜான். தந்னத,
மலர் மானலனை அெள் கழுத்தில் அணிவிக்க, தாை் , செண்னை எடுத்துக் னகயில் சகாடுக்க,
இருெர் காலிலும் விழுந்து ஆசி ொங் கினாள் . கமரி, மகனள அனணத்துக் கன்னத்தில்
முத்தமிை்ைார். அந்த கநரத்தில் கூை, தாயின் முதல் முத்தம் ........, என்று நினனத்து கண்கள்
கலங் கிைது. ஜான் காலிலும் விழப் கபானாள் . ஆனால் , அென் தடுத்து, சநற் றியில் சிலுனெ
ெனரந்து விை்ைான். பின் னர், அனனெரும் கெர்ந்து ெர்ெ்சுக்குக் கிளம் பினார்கள் . திருப் பலி
துெங் கிைது, உறுதிசமாழிகள் ஏற் கப் பை்டு, “ெம் மதத்னதத் சதரிவிக்க,
அசுொரசிைமாககெ பார்த்தாள் . எதுவும் அெளுக்குப் பிடித்தமாகவும் இருக்கவில் னல,
விருப் பமின்றியும் இருக்கவில் னல. அன்னறை நாள் , ஒரு பாெப் கபாராை்ைத்தில் கபாக, மறுநாள் ,
சகாஞ் ெம் பரபரப் பாககெ சென்றது.
அெர்கள் ஊர் ெழக்கப் படி, சபண்ணின் திருமணப் புைனெனை, மாப் பினளயின் அக்கா அல் லது
தங் னக, முந்தினநாள் இரவிகலகை சகாண்டுெந்து சகாடுப் பார்கள் . அெர்களுைன், இன்னும்
மணப் சபண்ணுக்குத் கதனெைான அனனத்தும் ெந்து கெரும் .
ெைங் குகள் அனனத்தும் தைபுைலாககெ நைந்தது. னெஷு அர்ெ்ெனாவுைகன இருந்தாள் . இரவு
சீக்கிரமாககெ படுக்கெ் சென்றுவிை்ைனர். ஆனால் உறக்கம் தான் ெருகெனா என்று
வினளைாை்டுக் காை்டிைது அர்ெ்ெனாவிைம் . பிறகு, ஒரு ெழிைாக உறங் கிப் கபானாள் .
மறுநாள் கானலயில் , ஏழு மணிக்குத்தான் எழுந்தாள் . ஒன்பதனர மணிமுதல் , பத்தனர
மணிெனரதான் முகூர்த்தம் . எனகெ நிதானமாககெ கிளம் பினாள் . அழகு நினலைத்தில் இருந்து
ஆள்
ெரகெ, ெந்தனக்கலர் பை்டுப் புைனெயில் , தனலயில் ரீத,் சநை், அருனமைான சினக அலங் காரம் ,
மிதமான ஒப் பனன, என அழகு கதெனதைாக மிளிர்ந்தாள் , அர்ெ்ெனா.
னெஷுவுக்கும் சினக அலங் காரம் செை் ை னெத்து, புைனெயும் கை்டிவிை னெத்தாள் . கநரம்
பத்துமணினை சநருங் கும் கெனளயில் கபை்ரிக், அைர் நீ லெண்ண ககாை் சூை்டுைன் ெந்து
இறங் கினான். அெனுக்கு, எதிர்மானலயும் ெந்தனமும் , பன் னீரும் அணிவித்து அனழத்து ெந்தான்
ஜான்.
தந்னத, மலர் மானலனை அெள் கழுத்தில் அணிவிக்க, தாை் , செண்னை எடுத்துக் னகயில்
சகாடுக்க, இருெர் காலிலும் விழுந்து ஆசி ொங் கினாள் . கமரி, மகனள அனணத்துக் கன்னத்தில்
முத்தமிை்ைார். அந்த கநரத்தில் கூை, தாயின் முதல் முத்தம் ........, என்று நினனத்து கண்கள்
கலங் கிைது.
ஜான் காலிலும் விழப் கபானாள் . ஆனால் , அென் தடுத்து, சநற் றியில் சிலுனெ ெனரந்து விை்ைான்.
பின் னர், அனனெரும் கெர்ந்து ெர்ெ்சுக்குக் கிளம் பினார்கள் . திருப் பலி துெங் கிைது,
உறுதிசமாழிகள் ஏற் கப் பை்டு, "ெம் மதத்னதத் சதரிவிக்க, மணமக்கள் னககனள கெர்த்துப்
பிடிக்கவும் ”, என்று சொன்ன கெனளயில் , இருெரும் தங் கள் ெலக் கரங் கனளக்
ககார்த்தார்கள் . “இன்பத்திலும் துன்பத்திலும் , உைல் நலத்திலும் கநாயிலும் , நான் உனக்கு,
பிரம் மாணிக்கமாை் இருப் கபன் ”, கபை்ரிக் சொல் ல, இருெரின் பார்னெயுகம, அன்னறை நினனவில்
கநர்ககாை்டில் ெந்தித்து மீண்ைன. அர்ெ்ெனாவும் உறுதிசமாழி அளிக்க, தாலிகை்டும்
ெைங் கு நைந்கதறிைது. கபை்ரிக், “அர்ெ்ெனா, என் அன்புக்கும் பிரமாணிக்கத்துக்கும்
அனைைாளமாக, இந்த திருமாங் கல் ைத்னத ஏற் றுக்சகாள் ”, என்று சொல் ல , அதற் கு அர்ெ்ெனா,
“ஏற் றுக் சகாள் கிகறன்” என்று சொல் ல, திருமாங் கல் ை சகாக்கினை மாை்டினான் கபை்ரிக்.
னெஷு, அர்ெ்ெனாவின் சநை்னை(net) ஒதுக்கிக் சகாடுத்தாள் . கதகசமங் கும் சிலிர்த்து அைங் கிைது
அர்ெ்ெனாவிற் கு, அெள் கபை்ரிக்னக நிமிர்ந்து பார்க்க, அெனுக்கும் அப் படித்தான் என்பது, அென்
முகத்தில் சதரிந்தது. அதன்பிறகு அனனத்தும் துரிதகதியில் நைந்கதறிைது. “கைவுள்
இனணத்தனத, மனிதன்

பிரிக்காதிருக்கை்டும் ”, பாதர் ஆசீர்ெதித்துவிை்டுெ் சென்றார். திருப் பலி முடிந்து, னககைை்டில்

பதிவுசெை் துவிை்டு, பங் குத்தந்னத அளித்த திரு விவிலிைத்னத. பரிொகப் சபற் றுக்சகாண்டு,
புனகப் பைங் கள் எடுத்தார்கள் . ஸ்சைல் லா, அர்ெ்ெனானெ அனணத்து முத்தமிை்ைார். பிரான்சிஸ்,
சநற் றியில் சிலுனெ ெனரந்து ஆசீர்ொதம் செை் தார். வீை்டுக்கு ெந்து, ொழ் த்துப் பாைல் ,
சிறுெர்களின் நைனம் என்று, சிறிை கனல நிகழ் ெசி ் நைந்தது. பின் னர் பால் பழம் ெழங் கினார்கள் .
முதலில் அென் உண்டுவிை்டு, அெளுக்குக் சகாடுக்க, மீதினை அெள் ொப் பிை்ைாள் . கநரம்
இரண்னை சநருங் கும் கெனளயில் ொப் பிை அனழக்கப் பை்ைார்கள் . பந்தி கெனிப் பெர்,
கமற் பார்னெ இை்டுக் சகாண்டிருந்தார். ொனழ இனலயில் , ஐந்து ெனகக் கூை்டு, மூன்றுவித
சபாரிைல் , ஊறுகாை் , பெ்ெடி, அவிைல் , ொம் பார், ரெம் , புளுசெரி, கமார்., பருப் பு, கெமிைா என
இரண்டுெனகப் பாைாெம் , அப் பளம் , ொனழப் பழம் என பந்திகை கனள கை்டிைது. “னெஷு........,
எல் லாத்னதயும் ொப் பிை முைற் சி செை் ைாகத,
மணமக்கள் னககனள கெர்த்துப் பிடிக்கவும் ", என்று சொன்ன கெனளயில் , இருெரும் தங் கள்
ெலக் கரங் கனளக் ககார்த்தார்கள் .
இன்பத்திலும் துன்பத்திலும் , உைல் நலத்திலும் கநாயிலும் , நான் உனக்கு, பிரம் மாணிக்கமாை்
இருப் கபன் , கபை்ரிக் சொல் ல, இருெரின் பார்னெயுகம, அன்னறை நினனவில் கநர்ககாை்டில்
ெந்தித்து மீண்ைன.
அர்ெ்ெனாவும் உறுதிசமாழி அளிக்க, தாலிகை்டும் ெைங் கு நைந்கதறிைது. கபை்ரிக்,அர்ெ்ெனா, என்
அன்புக்கும் பிரமாணிக்கத்துக்கும் அனைைாளமாக, இந்த திருமாங் கல் ைத்னத ஏற் றுக்சகாள் ,
என்று சொல் ல , அதற் கு அர்ெ்ெனா,ஏற் றுக் சகாள் கிகறன்என்று சொல் ல, திருமாங் கல் ை
சகாக்கினை மாை்டினான் கபை்ரிக். னெஷு, அர்ெ்ெனாவின் சநை்னை(net) ஒதுக்கிக் சகாடுத்தாள் .
கதகசமங் கும் சிலிர்த்து அைங் கிைது அர்ெ்ெனாவிற் கு, அெள் கபை்ரிக்னக நிமிர்ந்து பார்க்க,
அெனுக்கும் அப் படித்தான் என்பது, அென் முகத்தில் சதரிந்தது. அதன்பிறகு அனனத்தும்
துரிதகதியில் நைந்கதறிைது. "கைவுள் இனணத்தனத, மனிதன்
பிரிக்காதிருக்கை்டும் ", பாதர் ஆசீர்ெதித்துவிை்டுெ் சென்றார்.
திருப் பலி முடிந்து, னககைை்டில் பதிவுசெை் துவிை்டு, பங் குத்தந்னத அளித்த திரு விவிலிைத்னத.
பரிொகப் சபற் றுக்சகாண்டு, புனகப் பைங் கள் எடுத்தார்கள் . ஸ்சைல் லா, அர்ெ்ெனானெ அனணத்து
முத்தமிை்ைார். பிரான்சிஸ், சநற் றியில் சிலுனெ ெனரந்து ஆசீர்ொதம் செை் தார்.
வீை்டுக்கு ெந்து, ொழ் த்துப் பாைல் , சிறுெர்களின் நைனம் என்று, சிறிை கனல நிகழ் ெசி ் நைந்தது.
பின் னர் பால் பழம் ெழங் கினார்கள் . முதலில் அென் உண்டுவிை்டு, அெளுக்குக் சகாடுக்க,
மீதினை அெள் ொப் பிை்ைாள் .
கநரம் இரண்னை சநருங் கும் கெனளயில் ொப் பிை அனழக்கப் பை்ைார்கள் . பந்தி கெனிப் பெர்,
கமற் பார்னெ இை்டுக் சகாண்டிருந்தார். ொனழ இனலயில் , ஐந்து ெனகக் கூை்டு, மூன்றுவித
சபாரிைல் , ஊறுகாை் , பெ்ெடி, அவிைல் , ொம் பார், ரெம் , புளுசெரி, கமார்., பருப் பு, கெமிைா என
இரண்டுெனகப் பாைாெம் , அப் பளம் , ொனழப் பழம் என பந்திகை கனள கை்டிைது.
"னெஷு........, எல் லாத்னதயும் ொப் பிை முைற் சி செை் ைாகத, உனக்கு முடிஞ் ெனத மை்டும் ொப் பிடு”,
அெள் அெஸ்த்னதனைப் பார்த்து, அெள் காதில் சொன்னாள் அர்ெ்ெனா. “உன்னன ைாருடி இங் கக
பாக்க சொன்னது. நீ அண்ணானெக் கெனி”, அெனளக் கடிந்துசகாண்டு, ொப் பாை்டில்
கெனமானாள் . கபாை்கைா கிராபர் செை் த அலப் பனறயில் , கடுப் பானாள் அர்ெ்ெனா. “கைை் .....
இப் கபா அெனனப் கபாகெ் சொல் லனல......, ொப் பாை்னை அள் ளி, அென் மூஞ் சியிகலகை
வீசிடுகென். ொப் பிடுற இைத்தில் ெந்து படுத்துறான்”, கபை்ரிக்கிைம் பாை் ந்தாள் . ‘அென
ொக்குெெ்சு உரசுறது உனக்குப் சபாறுக்கனலைா’, மனதுக்குள் சபருமூெ்னெ விை்டுவிை்டு,
அெனனப் கபாகெ் சொன்னான். கநரம் மூன்னற சநருங் கிவிை்ைது. இன்னும் ஒருமணி
கநரத்தில் , ரயில் கெ ஸ்கைஷனுக்கு கிளம் பகெண்டும் . னெஷு, நாசூக்காகக் கழண்டுசகாண்ைாள் .
அர்ெ்ெனாவின் அனறக்குள் , இருெருக்கும் ெற் றுகநரம் தனினமக் சகாடுத்தார்கள் . “என்னங் க.....
இந்த நனக எல் லாம் கழற் ற சகாஞ் ெம் சேல் ப்

பண்ணுங் க”, அென் கமாகமாக அெனள சநருங் க, அனத அறிைாமல் , கிளம் புெதற் கான
ஆைத்தத்தில் இறங் கினாள் அெள் . அனனத்து நனககனளயும் கழற் ற உதவினான். அத்கதாடு
நிறுத்தாமல் , அெள் கதாள் ெனளவில் முகம் புனதத்து அெள் ொெனனனை ஆழ் ந்து
அனுபவித்தான். அெனள இன்னும் இறுகக் கை்டிக் சகாண்ைான். அெளுகம, அந்த நினலனைக்
கனலக்க விரும் பாமல் , அெனுைன் இனழந்தாள் . அந்தகநரம் , கதவு கெகமாகத் தை்ைப் பை்ைது.
“ைாரது இந்தகநரம் .......”, சமல் லிதாக முணுமுணுத்தான். களுக்சகன சிரித்தாள் அர்ெ்ெனா. “என்
நினலனம, உனக்கு சிரிப் பா இருக்கா.......”, அெனள சநருங் கப் கபானென், இன்னும் கெகமாகக்
கதவு தை்ைப் பைகெ, கெகமாகெ் சென்று, கதனெத் திறந்தான். “அர்ெ்ெனா..... என்ன அதுக்குள் கள
நனக எல் லாம் கழை்டிை்ை, நம் ம வீை்டுக்குப் கபாககெண்ைாமா? என்னைா.... உனக்குக் கூை
அந்த நினனப் கப இல் னலைா?”, அெனனகை உறுத்து விழித்தார் ஸ்சைல் லா.
உனக்கு முடிஞ் ெனத மை்டும் ொப் பிடு", அெள் அெஸ்த்னதனைப் பார்த்து, அெள் காதில்
சொன்னாள் அர்ெ்ெனா.
உன்னன ைாருடி இங் கக பாக்க சொன்னது. நீ அண்ணானெக் கெனி, அெனளக் கடிந்துசகாண்டு,
ொப் பாை்டில் கெனமானாள் .
கபாை்கைா கிராபர் செை் த அலப் பனறயில் , கடுப் பானாள் அர்ெ்ெனா.கைை் ..... இப் கபா அெனனப்
கபாகெ் சொல் லனல......, ொப் பாை்னை அள் ளி, அென் மூஞ் சியிகலகை வீசிடுகென். ொப் பிடுற
இைத்தில் ெந்து படுத்துறான், கபை்ரிக்கிைம் பாை் ந்தாள் .
‘அென ொக்குெெ்சு உரசுறது உனக்குப் சபாறுக்கனலைா’, மனதுக்குள் சபருமூெ்னெ விை்டுவிை்டு,
அெனனப் கபாகெ் சொன்னான்.
கநரம் மூன்னற சநருங் கிவிை்ைது. இன்னும் ஒருமணி கநரத்தில் , ரயில் கெ ஸ்கைஷனுக்கு
கிளம் பகெண்டும் . னெஷு, நாசூக்காகக் கழண்டுசகாண்ைாள் . அர்ெ்ெனாவின் அனறக்குள் ,
இருெருக்கும் ெற் றுகநரம் தனினமக் சகாடுத்தார்கள் .
"என்னங் க..... இந்த நனக எல் லாம் கழற் ற சகாஞ் ெம் சேல் ப்
பண்ணுங் க", அென் கமாகமாக அெனள சநருங் க, அனத அறிைாமல் , கிளம் புெதற் கான
ஆைத்தத்தில் இறங் கினாள் அெள் . அனனத்து நனககனளயும் கழற் ற உதவினான்.
அத்கதாடு நிறுத்தாமல் , அெள் கதாள் ெனளவில் முகம் புனதத்து அெள் ொெனனனை ஆழ் ந்து
அனுபவித்தான். அெனள இன்னும் இறுகக் கை்டிக் சகாண்ைான். அெளுகம, அந்த நினலனைக்
கனலக்க விரும் பாமல் , அெனுைன் இனழந்தாள் .
அந்தகநரம் , கதவு கெகமாகத் தை்ைப் பை்ைது.ைாரது இந்தகநரம் ......., சமல் லிதாக முணுமுணுத்தான்.
களுக்சகன சிரித்தாள் அர்ெ்ெனா.என் நினலனம, உனக்கு சிரிப் பா இருக்கா......., அெனள
சநருங் கப் கபானென், இன்னும் கெகமாகக் கதவு தை்ைப் பைகெ, கெகமாகெ் சென்று, கதனெத்
திறந்தான்.
அர்ெ்ெனா..... என்ன அதுக்குள் கள நனக எல் லாம் கழை்டிை்ை, நம் ம வீை்டுக்குப் கபாககெண்ைாமா?
என்னைா.... உனக்குக் கூை அந்த நினனப் கப இல் னலைா?, அெனனகை உறுத்து விழித்தார்
ஸ்சைல் லா. “இல் லம் மா நாலுமணிக்கு.........., இல் ல, அஞ் ெனரக்கு ை்சரயின் அதான்...........”, சமன்று
முழுங் கினான். “ஓ........., அப் கபா இங் கககை இருந்துைலாம் னு முடிகொை இருக்கீங் களா?”, ஒரு
மாதிரிக் குரலில் ககை்ைார். “ஆன்ை்டி, நான் சரடி கபாகலாம் ........”, கழை்டி னெத்திருந்த நனககனள,
சநாடியில் கபாை்டுவிை்டுத் தைாரானாள் அர்ெ்ெனா. அெனள ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டு
முன்னால் நைந்தார் அெர். அெருைகன கபை்ரிக்கும் செளிகைறினான். அர்ெ்ெனாவின் மனதில்
புரிைாத பைம் ......, என் ொழ் வில் , எதுவுகம எனக்கு நினலைாக அனமைாதா? அெள்
பைம் சமை் ைாகுமா? இல் னல அதிெைப்படுமாறு மாறுமா??

இல் லம் மா நாலுமணிக்கு.........., இல் ல, அஞ் ெனரக்கு ை்சரயின் அதான்..........., சமன்று முழுங் கினான்.
ஓ........., அப் கபா இங் கககை இருந்துைலாம் னு முடிகொை இருக்கீங் களா?, ஒரு மாதிரிக் குரலில்
ககை்ைார்.
ஆன்ை்டி, நான் சரடி கபாகலாம் ........, கழை்டி னெத்திருந்த நனககனள, சநாடியில் கபாை்டுவிை்டுத்
தைாரானாள் அர்ெ்ெனா. அெனள ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டு முன்னால் நைந்தார் அெர்.
அெருைகன கபை்ரிக்கும் செளிகைறினான்.
அர்ெ்ெனாவின் மனதில் புரிைாத பைம் ......, என் ொழ் வில் , எதுவுகம எனக்கு நினலைாக
அனமைாதா? அெள் பைம் சமை் ைாகுமா? இல் னல அதிெைப் படுமாறு மாறுமா??
பகுதி - 30 தெறுகலள னைய் யாமல் இருக் க நான் ஒன்றும் னதய் ெப்
பிறவியில் சல குசறகசளை் னைான்னால் கசளய முயற் சிக் கிலறன் – ஆனால் என்சன உன்
சிறகின் நிழலில் இருந் து அகற் றிவிடாலத............ அனரமணிகநர பைணத்தில் , கபை்ரிக்கின்
வீை்டில் இருந்தார்கள் . அர்ெ்ெனாவின் னகயில் , ப் கரஸ்சலை் கபாை்டு வீை்டுக்குள் ெரகெற் றார்.
பிகரைர் ரூம் சென்று, சமழுகுெர்த்தி ஏற் றினாள் . அங் கும் பாலும் பழமும் சகாடுத்து,
ெைங் கு நினறகெற் றப் பை்ைது. னெஷுவும் அெளுைகன சுற் றகெண்டிை நினல. இப் சபாழுது கநரம்
நான்னகக் கைந்திருந்தது. வீை்டில் இருந்து ரயில் நினலைம் செல் ல, அனர மணி
கநரமாகலாம் , அர்ெ்ெனா, ஸ்சைல் லா னக காை்டிை அனறக்குள் சென்றாள் . “அர்ெ்ெனா, டிரஸ் கெஞ்
பண்ணிக்ககா, ஸ்கைஷன் கபாக கநரமாகுது”, அெர் சொல் லகெ, ெரி என்பதுகபால் தனலனை
ஆை்டினாள் . “ஆன்ை்டி, னெஷு..........”, “அனுப் புகறன்......”, சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைார். “அெ்சு,
என்னன எதுக்கு கூப் ை்ை?”, ககள் வியுைன் ெந்தாள் அெள் . “டிரஸ் கெஞ் பண்ணணும் , சகாஞ் ெம்
சேல் ப் பண்ணு”, அெள் குரலில் இருந்த ெருத்தத்தில் , மறுத்து எதுவும் சொல் லாமல் அெளுக்கு
உதவி செை் தாள் . னெஷுவும் , அங் கககை சுடிதார் மாற் றிக் சகாண்ைாள் . இருெரும் கிளம் பிெர,
“ெனா.... சகாஞ் ெம் கபெணும் ........”, கபை்ரிக் சொல் ல, னெஷு செளிகைறினாள் . “கபை்ரிக்.... இந்த
நனக எல் லாம் , ஆன்ை்டிை்ை சகாடுக்கணும் , நீ ங் ககள சகாடுத்துடுறீங் களா?”, அெள் குரலில் ஏகதா
விரக்தி. “ெனா.... நீ கை அம் மாகிை்கை சகாடுத்துடு..........., ெனா, அம் மா, உன் படிப் னப நான்
சகடுத்துடுகென்னு நினனக்கிறாங் க, அதான் அந் த ஆதங் கத்தில் அப் படிப் கபசுறாங் க. அெங் க
உன்னன
பகுதி - 30
தெறுகலள னைய் யாமல் இருக் க
நான் ஒன்றும் னதய் ெப் பிறவியில் சல
குசறகசளை் னைான்னால்
கசளய முயற் சிக் கிலறன் – ஆனால்
என்சன உன் சிறகின் நிழலில்
இருந் து அகற் றிவிடாலத............
அனரமணிகநர பைணத்தில் , கபை்ரிக்கின் வீை்டில் இருந்தார்கள் . அர்ெ்ெனாவின் னகயில் ,
ப் கரஸ்சலை் கபாை்டு வீை்டுக்குள் ெரகெற் றார். பிகரைர் ரூம் சென்று, சமழுகுெர்த்தி ஏற் றினாள் .
அங் கும் பாலும் பழமும் சகாடுத்து, ெைங் கு நினறகெற் றப் பை்ைது. னெஷுவும் அெளுைகன
சுற் றகெண்டிை நினல. இப் சபாழுது கநரம் நான்னகக் கைந்திருந்தது. வீை்டில் இருந்து
ரயில் நினலைம் செல் ல, அனர மணி கநரமாகலாம் , அர்ெ்ெனா, ஸ்சைல் லா னக காை்டிை
அனறக்குள் சென்றாள் .
அர்ெ்ெனா, டிரஸ் கெஞ் பண்ணிக்ககா, ஸ்கைஷன் கபாக கநரமாகுது, அெர் சொல் லகெ, ெரி
என்பதுகபால் தனலனை
ஆை்டினாள் .
ஆன்ை்டி, னெஷு..........,அனுப் புகறன்......, சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைார்.
அெ்சு, என்னன எதுக்கு கூப் ை்ை?, ககள் வியுைன் ெந்தாள் அெள் .
டிரஸ் கெஞ் பண்ணணும் , சகாஞ் ெம் சேல் ப் பண்ணு, அெள் குரலில் இருந்த ெருத்தத்தில் , மறுத்து
எதுவும் சொல் லாமல் அெளுக்கு உதவி செை் தாள் .
னெஷுவும் , அங் கககை சுடிதார் மாற் றிக் சகாண்ைாள் . இருெரும் கிளம் பிெர,ெனா.... சகாஞ் ெம்
கபெணும் ........, கபை்ரிக் சொல் ல, னெஷு செளிகைறினாள் .
கபை்ரிக்.... இந்த நனக எல் லாம் , ஆன்ை்டிை்ை சகாடுக்கணும் , நீ ங் ககள சகாடுத்துடுறீங் களா?,
அெள் குரலில் ஏகதா விரக்தி.
"ெனா.... நீ கை அம் மாகிை்கை சகாடுத்துடு..........., ெனா, அம் மா, உன் படிப் னப நான்
சகடுத்துடுகென்னு நினனக்கிறாங் க, அதான் அந் த ஆதங் கத்தில் அப் படிப் கபசுறாங் க. அெங் க
உன்னன எதுவுகம சொல் ல மாை்ைாங் க. அெங் க கமல ககாபப் பைாகத.......”, அென் இன்னும் என்ன
சொல் லப் கபானாகனா, அெனன னக நீ ை்டி தடுத்தாள் . “என்னங் க.... நீ ங் க என்னனப் பற் றி
கெனலப் பைாதீங் க. எப் பவுகம, நான் ைார் கமனலயும் , எதிர்பார்ப்னப ெெ்சுக்க
மாை்கைன், இப் பவும் அப்படிகை.......... . அெங் க என்னன மகளா நினனெ்சுக்கணும் , பாெத்னத
சபாழிைணும் , அப் படி ஒரு எண்ணகம எனக்கு இல் னல. ஏன்னா சொந்த அம் மாகிை்ைகை எனக்கு
அசதல் லாம் கினைெ்ெதில் னல. ஆனா........., ஆனா........., நீ ங் க.... நீ ங் க மை்டும் .........., என்னால தாங் க
முடிைாதுைா. இந்த உலககம ஒரு பக்கம் நிக்கை்டும் , ஆனா நீ ங் க மை்டும் ............, என்
பக்கம் எனக்குன்னு........ அப் படி மை்டும் இல் லன்னா, நான் ஒண்ணுகம இல் லாமல் கபாை் டுகெங் க”,
உனைந்து அழுதாள் . திருமணமான ஒெ் சொரு சபண்ணும் தன் கணெனிைம் கெண்டுெது
இனதத்தான். தன் கணென் மை்டும் , தனக்குத் துனணயிருந்தால் , ொழ் வில் ெரும் எந்த
துன்பங் கனளயும்

அெளால் எதிர்சகாள் ள முடியும் . ஆனால் , கணென் என்ற உறவு சபாை் த்துப் கபானால் , அெள்
ொழ் கெ கபாராை்ைம் தான். தன் கமல் விழுந்து கதறும் அெனள, என்ன சொல் லித் கதற் றுெது
என்று சதரிைாமல் , தன்கனாடு இறுகக் கை்டிக் சகாண்ைான். “ெனா, உனக்கு எப் பவும் நான்
துனண இருப்கபன் ைா, ப் ராமிஸ். என் ொழ் க்னகக்குள் கள, உன்னனக் சகாண்டு ெந்தது, உன்னன
ெந்கதாெமாக னெக்கத்தாகன தவிர, இப் படி அழதுக்கு இல் னல. இங் கக பார், என் கண்னணப்
பாரு............, அெளது முகத்னத, தன் சநஞ் சிலிருந்து நிமிர்த்தினான். என் கமல் நம் பிக்னக
இருந்தால் இனிகமல் அழாகத, நீ அழுதால் என்னால் தாங் க முடிைாது. உன் தனினமனைப்
கபாக்ககெண்டும் என்று முடிவு செை் து, இப் படி உன்னன அழவிைொ, உன்னனக் கல் ைாணம்
செை் துகிை்கைன். எனக்கு, நான் முதல் நாள் பார்த்த ெனானெத்தான் பிடிெ்சுருக்கு. இந் த ெனா,
எப் பவும் ஒகர அழு மூஞ் சிைா இருக்கா. எனக்குப் பிடிக்ககெ இல் னல”, அெனள இைல் பாக்க
முைன்றான். “ஆனா, நான் என் புருஷன்கிை்கை மை்டுமாெது, நான், நானா
எதுவுகம சொல் ல மாை்ைாங் க. அெங் க கமல ககாபப் பைாகத.......", அென் இன்னும் என்ன
சொல் லப் கபானாகனா, அெனன னக நீ ை்டி தடுத்தாள் .
"என்னங் க.... நீ ங் க என்னனப் பற் றி கெனலப் பைாதீங் க. எப் பவுகம, நான் ைார் கமனலயும் ,
எதிர்பார்ப்னப ெெ்சுக்க மாை்கைன், இப் பவும் அப்படிகை.......... . அெங் க என்னன மகளா
நினனெ்சுக்கணும் , பாெத்னத சபாழிைணும் , அப் படி ஒரு எண்ணகம எனக்கு இல் னல.
ஏன்னா சொந்த அம் மாகிை்ைகை எனக்கு அசதல் லாம் கினைெ்ெதில் னல. ஆனா........., ஆனா.........,
நீ ங் க.... நீ ங் க மை்டும் .........., என்னால தாங் க முடிைாதுைா. இந்த உலககம ஒரு பக்கம் நிக்கை்டும் ,
ஆனா நீ ங் க மை்டும் ............, என் பக்கம் எனக்குன்னு........ அப் படி மை்டும் இல் லன்னா, நான்
ஒண்ணுகம இல் லாமல் கபாை் டுகெங் க", உனைந்து அழுதாள் .
திருமணமான ஒெ் சொரு சபண்ணும் தன் கணெனிைம் கெண்டுெது இனதத்தான். தன் கணென்
மை்டும் , தனக்குத் துனணயிருந்தால் , ொழ் வில் ெரும் எந்த துன்பங் கனளயும்
அெளால் எதிர்சகாள் ள முடியும் . ஆனால் , கணென் என்ற உறவு சபாை் த்துப் கபானால் , அெள்
ொழ் கெ கபாராை்ைம் தான்.
தன் கமல் விழுந்து கதறும் அெனள, என்ன சொல் லித் கதற் றுெது என்று சதரிைாமல் , தன்கனாடு
இறுகக் கை்டிக் சகாண்ைான். "ெனா, உனக்கு எப் பவும் நான் துனண இருப் கபன் ைா, ப் ராமிஸ். என்
ொழ் க்னகக்குள் கள, உன்னனக் சகாண்டு ெந்தது, உன்னன ெந்கதாெமாக னெக்கத்தாகன தவிர,
இப் படி அழதுக்கு இல் னல.
இங் கக பார், என் கண்னணப் பாரு............, அெளது முகத்னத, தன் சநஞ் சிலிருந்து நிமிர்த்தினான்.
என் கமல் நம் பிக்னக இருந்தால் இனிகமல் அழாகத, நீ அழுதால் என்னால் தாங் க முடிைாது. உன்
தனினமனைப் கபாக்ககெண்டும் என்று முடிவு செை் து, இப் படி உன்னன அழவிைொ, உன்னனக்
கல் ைாணம் செை் துகிை்கைன்.
எனக்கு, நான் முதல் நாள் பார்த்த ெனானெத்தான் பிடிெ்சுருக்கு. இந்த ெனா, எப் பவும் ஒகர அழு
மூஞ் சிைா இருக்கா. எனக்குப் பிடிக்ககெ இல் னல", அெனள இைல் பாக்க முைன்றான்.
"ஆனா, நான் என் புருஷன்கிை்கை மை்டுமாெது, நான், நானா இருக்கணும் னு விரும் புகறண்ைா. என்
மனனெ, உனக்கு மை்டும் திறந்து காை்ைணும் னு விரும் புகறன், அது உங் களுக்குக் கஷ்ைமா
இருக்கா? அப் கபா, மத்தெங் களுக்காக நான் கபாடுற அகத முகமூடினை, உங் ககிை்கையும்
கபாைொ. இந்த உண்னமைான ெனானெ உனக்குப் பிடிக்கனலைாைா..........?”, அென் ெை்னைனைப்
பிடித்து உலுக்கினாள் . தான் ஒன்று நினனத்து செை் ை, அது கெறு விதமாக செைல் படுெதில்
கொர்ந்தான் அென். ஆனால் , அெளுக்கு இப் சபாழுது நம் பிக்னக அளிப் பகத பிரதானமாக
இருக்க, “எனக்கு, என் ெனா எப் படி இருந்தாலும் பிடிக்கும் . அதிலும் , இந்த உலகத்திகலகை, எனக்கு
மை்டும் , அெகளாை மனனெத் திறந்து காை்டும் இந்த ெனானெ சராம் ம் ம் மம் ம் ம் பப்
பிடிெ்சுருக்கு. என் ெனா, என்கிை்கை எப் பவும் இப் படித்தான் நைந்துக்கணும் னு நான் விரும் புகறன்.
ஆனாலும் , இப் கபா செளிகை இகத அழு மூஞ் சிகைாைப் கபானால் ........., இங் கக ெெ்சு, நான்
உன்னன என்னகமா பண்ணிை்கைன்னு, செளிகை இருக்குறெங் க நினனெ்சுக்க மாை்ைாங் க,

கொ.........., பாத்ரூம் கபாயிை்டு, கபஸ்ொஷ் பண்ணிை்டு ெருவிைாம் நாம கபாகலாம் , ரயிலுக்கு

கநரமாகுது”, அெள் தனலயில் முை்டி, மூக்னக மூக்கால் உரசிைொறு சொன்னான். “னேகைா,
ஆமா இல் ல, நீ ங் க இங் கககை இருங் க, நான் சரண்கை நிமிஷத்தில் ொகறன்”, அெனிைமிருந்து
விலகும் கெனளயில் , அெள் னகனைப் பிடித்துத் தடுத்தான். அென் பார்னெ, அெளிைம் எனதகைா
ைாசித்தது. “என்ன........?”, அெள் கிளம் பும் அெெரத்தில் ககை்க, “நான் செளிகை
செயிை் பண்ணுகறன்”, ெை்சைன தன் முகபாெத்னத மாற் றிவிை்டுெ் சொன்னான். ‘இனதெ் சொல் ல,
எதுக்கு அப் படிப் பாத்தான்’, கைாெனனைாக, பாத்ரூமுக்குெ் சென்று மனறந்தாள் . ‘காதல்
கல் ைாணம் ஆகி, அடுத்த சரண்டு மணி கநரத்தில் , சபாண்ைாை்டினைப் பிரியிற சகாடுனம,
ைாருக்குகம ெரக் கூைாதுைா ஆண்ைொ. இதில் , இெகளாை ஒகர வீை்டில் எப் படி இன்னும் ஏழு மாெம் ,
னகனைக் கை்டிக்கிை்டு இருக்கப் கபாகறன்’, எழுந்த சபருமூெ்னெ தாராளமாக செளிகைற் றிவிை்டு,
பாத்ரூம் கதனெ, ஏக்கமாக ஒரு
இருக்கணும் னு விரும் புகறண்ைா. என் மனனெ, உனக்கு மை்டும் திறந்து காை்ைணும் னு
விரும் புகறன், அது உங் களுக்குக் கஷ்ைமா இருக்கா? அப் கபா, மத்தெங் களுக்காக நான் கபாடுற
அகத முகமூடினை, உங் ககிை்கையும் கபாைொ. இந்த உண்னமைான ெனானெ உனக்குப்
பிடிக்கனலைாைா..........?", அென் ெை்னைனைப் பிடித்து உலுக்கினாள் .
தான் ஒன்று நினனத்து செை் ை, அது கெறு விதமாக செைல் படுெதில் கொர்ந்தான் அென். ஆனால் ,
அெளுக்கு இப் சபாழுது நம் பிக்னக அளிப் பகத பிரதானமாக இருக்க, "எனக்கு, என் ெனா எப் படி
இருந்தாலும் பிடிக்கும் . அதிலும் , இந்த உலகத்திகலகை, எனக்கு மை்டும் , அெகளாை மனனெத்
திறந்து காை்டும் இந்த ெனானெ சராம் ம் ம் மம் ம் ம் பப் பிடிெ்சுருக்கு.
என் ெனா, என்கிை்கை எப்பவும் இப் படித்தான் நைந்துக்கணும் னு நான் விரும் புகறன். ஆனாலும் ,
இப் கபா செளிகை இகத அழு மூஞ் சிகைாைப் கபானால் ........., இங் கக ெெ்சு, நான் உன்னன என்னகமா
பண்ணிை்கைன்னு, செளிகை இருக்குறெங் க நினனெ்சுக்க மாை்ைாங் க,
கொ.........., பாத்ரூம் கபாயிை்டு, கபஸ்ொஷ் பண்ணிை்டு ெருவிைாம் நாம கபாகலாம் , ரயிலுக்கு
கநரமாகுது", அெள் தனலயில் முை்டி, மூக்னக மூக்கால் உரசிைொறு சொன்னான்.
னேகைா, ஆமா இல் ல, நீ ங் க இங் கககை இருங் க, நான் சரண்கை நிமிஷத்தில் ொகறன்,
அெனிைமிருந்து விலகும் கெனளயில் , அெள் னகனைப் பிடித்துத் தடுத்தான்.
அென் பார்னெ, அெளிைம் எனதகைா ைாசித்தது.என்ன........?, அெள் கிளம் பும் அெெரத்தில்
ககை்க,நான் செளிகை செயிை் பண்ணுகறன், ெை்சைன தன் முகபாெத்னத மாற் றிவிை்டுெ்
சொன்னான்.
‘இனதெ் சொல் ல, எதுக்கு அப் படிப் பாத்தான்’, கைாெனனைாக, பாத்ரூமுக்குெ் சென்று மனறந்தாள் .
‘காதல் கல் ைாணம் ஆகி, அடுத்த சரண்டு மணி கநரத்தில் , சபாண்ைாை்டினைப் பிரியிற
சகாடுனம, ைாருக்குகம ெரக் கூைாதுைா ஆண்ைொ. இதில் , இெகளாை ஒகர வீை்டில் எப் படி இன்னும்
ஏழு மாெம் , னகனைக் கை்டிக்கிை்டு இருக்கப் கபாகறன்’, எழுந்த சபருமூெ்னெ தாராளமாக
செளிகைற் றிவிை்டு, பாத்ரூம் கதனெ, ஏக்கமாக ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டுெ்
சென்றான். எப் சபாழுதும் அெளுக்கு ஆதரெக, துனணைாக, அரெனணப் பாக இருக்க கெண்டும்
என்று அென் விரும் ப, அெனன அறிைாமகலகை கணெனின் உரினமனையும்
அெளிைம் எதிர்பார்க்கிகறாம் , என்பனத அென் உணராமகல கபானான். அென் உணராத இந்த
விஷைகம அர்ெ்ெனானெக் காைப் படுத்தும் என்றும் அறிைாமல் கபானது விதியின்
ெதிைா? அர்ெ்ெனா செளிகை ெரும் சபாழுது, அெனளக் காண, அெள் குடும் பத்தில் இருந்த
அனனெருகம ெந்திருந்தார்கள் . அெளுக்கக ஆெ்ெரிைம் தான், எப்படி, அங் கக விருந்து
நைப் பனத விை்டுவிை்டு, இங் கக ெந்தார்கள் என்று. சொந்தம் பந்தங் களிைம் ஏற் கனகெ, அன்கற
மணமக்கள் கிளம் புெதாகெ் சொல் லிவிை்ைதால் , ஸ்சைல் லாவும் அெர்களுைகன கிளம் பிவிை்ைார்.
கமரியும் ஜானும் கண்ணீருைன் வினை சகாடுக்க, கிறிஸ்கைாபர் எதற் கும் அனெைாமல்
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தார். அெர் அருகில் ெந்து காலில் விழுந்து, “நான் கபாயிை்டு
ொகறன்ப் பா”, அெளது வினைசபறுதலுக்கு, சமல் லிை தனல அனெப் பு மை்டுகம அெர் பதிலாை் .
பிறகு என்ன நினனத்தாகரா, தன் பர்ஸில் இருந்து, கத்னதைாகப் பணத்னத எடுத்து, எண்ணிக் கூை
பார்க்காமல் , அெள் னகயில் திணித்தார். ஆெ்ெரிைமாக அெனரப் பார்த்தெள் , மறுத்து
எதுவும் சொல் லாமல் ொங் கிக் சகாண்ைாள் . “சகாஞ் ெம் அெனளப் பாத்துக்ககாம் மா”,
னெஷுவிைம் கெண்டினார் கமரி. அகத கநரம் தன் கதாழியிைமும் புலம் பித் தள் ளினார். அெர்கள்
ெந்த அகத கன்னிைாகுமரி வினரவுெண்டி., இப்சபாழுதும் அகத இரண்ைாம் ெகுப் பு AC சபை்டி.
இரண்டு நடு படுக்னகயும் , கீழ் படுக்னகயும் அெர்களது. னெஷுக்கு, ஸ்சைல் லா கமனம
பார்த்தாகல சகாஞ் ெம் உதறல் எடுக்கும் . எனகெ அெனள, தன் அருகில் அமர னெத்துக்
சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா. கபை்ரிக்கின் பார்னெ, அெள் கமல் ஏக்கமாக படிந்து மீண்ைது. முதல்
ெகுப் புப் பைணெ்சீை்டு ொங் காத தன் மைத்தனத்னத தாகன செறுத்தான். னெஷுவிற் கு,
கபை்ரிக்கின் மனநினல
பார்னெ பார்த்துவிை்டுெ் சென்றான்.
எப் சபாழுதும் அெளுக்கு ஆதரெக, துனணைாக, அரெனணப் பாக இருக்க கெண்டும் என்று அென்
விரும் ப, அெனன அறிைாமகலகை கணெனின் உரினமனையும் அெளிைம் எதிர்பார்க்கிகறாம் ,
என்பனத அென் உணராமகல கபானான். அென் உணராத இந்த விஷைகம அர்ெ்ெனானெக்
காைப் படுத்தும் என்றும் அறிைாமல் கபானது விதியின் ெதிைா?
அர்ெ்ெனா செளிகை ெரும் சபாழுது, அெனளக் காண, அெள் குடும் பத்தில் இருந்த அனனெருகம
ெந்திருந்தார்கள் . அெளுக்கக ஆெ்ெரிைம் தான், எப் படி, அங் கக விருந்து நைப் பனத விை்டுவிை்டு,
இங் கக ெந்தார்கள் என்று.
சொந்தம் பந்தங் களிைம் ஏற் கனகெ, அன்கற மணமக்கள் கிளம் புெதாகெ் சொல் லிவிை்ைதால் ,
ஸ்சைல் லாவும் அெர்களுைகன கிளம் பிவிை்ைார். கமரியும் ஜானும் கண்ணீருைன் வினை சகாடுக்க,
கிறிஸ்கைாபர் எதற் கும் அனெைாமல் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தார்.
அெர் அருகில் ெந்து காலில் விழுந்து, "நான் கபாயிை்டு
ொகறன்ப் பா", அெளது வினைசபறுதலுக்கு, சமல் லிை தனல அனெப் பு மை்டுகம அெர் பதிலாை் .
பிறகு என்ன நினனத்தாகரா, தன் பர்ஸில் இருந்து, கத்னதைாகப் பணத்னத எடுத்து, எண்ணிக்
கூை பார்க்காமல் , அெள் னகயில் திணித்தார்.
ஆெ்ெரிைமாக அெனரப் பார்த்தெள் , மறுத்து எதுவும் சொல் லாமல் ொங் கிக்
சகாண்ைாள் .சகாஞ் ெம் அெனளப் பாத்துக்ககாம் மா, னெஷுவிைம் கெண்டினார் கமரி. அகத
கநரம் தன் கதாழியிைமும் புலம் பித் தள் ளினார்.
அெர்கள் ெந்த அகத கன்னிைாகுமரி வினரவுெண்டி., இப் சபாழுதும் அகத இரண்ைாம் ெகுப் பு AC
சபை்டி. இரண்டு நடு படுக்னகயும் , கீழ் படுக்னகயும் அெர்களது. னெஷுக்கு, ஸ்சைல் லா கமனம
பார்த்தாகல சகாஞ் ெம் உதறல் எடுக்கும் . எனகெ அெனள, தன் அருகில் அமர னெத்துக்
சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா.
கபை்ரிக்கின் பார்னெ, அெள் கமல் ஏக்கமாக படிந்து மீண்ைது. முதல் ெகுப் புப் பைணெ்சீை்டு
ொங் காத தன் மைத்தனத்னத தாகன செறுத்தான். னெஷுவிற் கு, கபை்ரிக்கின் மனநினல
புரிந்தது. அர்ெ்ெனாவுகம உணர்ந்தாள் , ஆனால் அந்த நினலயில் என்னதான் செை் ை முடியும் ..........,
அெனனப் பார்க்காமல் , பார்னெனை செளிகை கைந்துசெல் லும் மரங் களில் பதித்தாள் . கபை்ரிக்,
அங் கிருக்க முடிைாமல் எழுந்து சென்றான். அென்பின் னால் செல் லத் துடித்த கால் கனள அைக்கிை
அெளால் , அென் பின் னால் செல் லும் மனனத, அைக்க முடிைவில் னல. தன் னகனைக்
ககார்த்திருந் த அர்ெ்ெனாவின் னகனைெ் சுரண்டி, தன்னனப் பார்க்க னெத்தாள் னெஷூ. னெஷு
கண்களாகல கபை்ரிக் சென்ற தினெனைக் காை்ை, இரண்டு கண்கனளயும் சிமிை்டி, சிரித்தாள்
அர்ெ்ெனா. னேகைா என்று இருந்தது னெஷுவிற் கு. ஸ்சைல் லாவின் எதிரில் ,
அெளுக்குப் கபசினால் , காத்து கூை ெராது. இதில் அர்ெ்ெனாவிைம் அெள் எங் கக கபெ. “அெ்சு,
மாைல் எக்ஸாம் க்கு, எல் லாம் ப் ரிப் கபர் பண்ணிை்டிைா? இப் கபானதக்கு உன் கெனசமல் லாம்
படிப் பில் தான் இருக்கணும் . இனிகமல் , உனக்கு என்ன கதனெ என்றாலும் , செை் ை நாங் க
இருக்ககாம் , ெரிைா”, அங் கிருந்த ெங் கைமான

சமௌனத்னதக் கனலத்தார் ஸ்சைல் லா. ‘புள் னளக்குக் கல் ைாணம் பண்ணிெெ்சுை்டு, கபரன்
கபத்தி பத்தி கபெகெண்டிை கநரத்தில் , எக்ஸாம் பத்தி கபசுது பாரு. இந்த உலகத்தில் எல் லா
மாமிைாரும் இப் படித்தாகனா?, அப் படிகை, இந்த கமனம ஓடுற ரயிலில் இருந்து தள் ளி
விை்ைால் தான் என்ன?’, உலகமகா அதிெைமாக, இனத நினனத்தது னெஷு. “ெரி ஆன்ை்டி..........,
எக்ஸாம் க்கு சகாஞ் ெம் ப்ரிப் கபர் பண்ணி இருக்ககன்”, பெ் ைமாக பதில்
சொன்னாள் . “இப் கபாகெண்ணா சகாஞ் ெம் படிங் க, ஏன்னா நானளக்கு கானலயில் , உங் களுக்கு
எக்ஸாம் . அப் கபா, திருப் பி பாக்க கூை னைம் இருக்காது. நான் கபை்ரிக்கிை்கை கபாயிை்டு
ொகறன்”, சொல் லிவிை்டு எழுந்து சென்றார். “என்ன சஜன்மம் டி இது? எப் கபா பாத்தாலும் ,
டீெ்ெராகெ நைந்துக்குது. உனக்கு கெற மாப் பிள் னளகை கினைக்கனலைா? கபாயும் கபாயும் , இந்த
அம் மாகொை புள் னளதான் கினைெ்ொரா? என் மாமிைானர விை கமாெம் டி. என் மாமிைாராெது
முதல் பத்துநாள் எந்த சதாந்தரவும் செை் ைனல”, ஆற் றானமைாகப்
புரிந்தது. அர்ெ்ெனாவுகம உணர்ந்தாள் , ஆனால் அந்த நினலயில் என்னதான் செை் ை முடியும் ..........,
அெனனப் பார்க்காமல் , பார்னெனை செளிகை கைந்துசெல் லும் மரங் களில் பதித்தாள் .
கபை்ரிக், அங் கிருக்க முடிைாமல் எழுந்து சென்றான். அென்பின் னால் செல் லத் துடித்த கால் கனள
அைக்கிை அெளால் , அென் பின் னால் செல் லும் மனனத, அைக்க முடிைவில் னல. தன் னகனைக்
ககார்த்திருந் த அர்ெ்ெனாவின் னகனைெ் சுரண்டி, தன்னனப் பார்க்க னெத்தாள் னெஷூ.
னெஷு கண்களாகல கபை்ரிக் சென்ற தினெனைக் காை்ை, இரண்டு கண்கனளயும் சிமிை்டி,
சிரித்தாள் அர்ெ்ெனா. னேகைா என்று இருந்தது னெஷுவிற் கு. ஸ்சைல் லாவின் எதிரில் ,
அெளுக்குப் கபசினால் , காத்து கூை ெராது. இதில் அர்ெ்ெனாவிைம் அெள் எங் கக கபெ.
அெ்சு, மாைல் எக்ஸாம் க்கு, எல் லாம் ப் ரிப் கபர் பண்ணிை்டிைா? இப்கபானதக்கு உன்
கெனசமல் லாம் படிப் பில் தான் இருக்கணும் . இனிகமல் , உனக்கு என்ன கதனெ என்றாலும் , செை் ை
நாங் க இருக்ககாம் , ெரிைா, அங் கிருந்த ெங் கைமான
சமௌனத்னதக் கனலத்தார் ஸ்சைல் லா.
‘புள் னளக்குக் கல் ைாணம் பண்ணிெெ்சுை்டு, கபரன் கபத்தி பத்தி கபெகெண்டிை கநரத்தில் ,
எக்ஸாம் பத்தி கபசுது பாரு. இந்த உலகத்தில் எல் லா மாமிைாரும் இப் படித்தாகனா?, அப் படிகை,
இந்த கமனம ஓடுற ரயிலில் இருந்து தள் ளி விை்ைால் தான் என்ன?’, உலகமகா அதிெைமாக, இனத
நினனத்தது னெஷு.
ெரி ஆன்ை்டி.........., எக்ஸாம் க்கு சகாஞ் ெம் ப் ரிப் கபர் பண்ணி இருக்ககன், பெ் ைமாக பதில்
சொன்னாள் .
இப் கபாகெண்ணா சகாஞ் ெம் படிங் க, ஏன்னா நானளக்கு கானலயில் , உங் களுக்கு எக்ஸாம் .
அப் கபா, திருப் பி பாக்க கூை னைம் இருக்காது. நான் கபை்ரிக்கிை்கை கபாயிை்டு ொகறன்,
சொல் லிவிை்டு எழுந்து சென்றார்.
என்ன சஜன்மம் டி இது? எப் கபா பாத்தாலும் , டீெ்ெராகெ நைந்துக்குது. உனக்கு கெற
மாப் பிள் னளகை கினைக்கனலைா? கபாயும் கபாயும் , இந்த அம் மாகொை புள் னளதான்
கினைெ்ொரா? என் மாமிைானர விை கமாெம் டி. என் மாமிைாராெது முதல் பத்துநாள் எந்த
சதாந்தரவும் செை் ைனல, ஆற் றானமைாகப் புலம் பினாள் னெஷு. “அடிகைை் .... ஒை்டி
உரெகெண்டிை நாகன கபொமல் உக்காந்து இருக்ககன், நீ ஏண்டி எண்சணை் யில் விழுந்த
அப் பளமா துள் ளுற? அனதவிை, உனக்கு இப் படிசைல் லாம் கெற கபெத் சதரியுமா?”, ஆெ்ெரிைமாக
ொனைப் பிளந்தாள் அர்ெ்ெனா. “வினளைாைகத அெ்சு, நாகன ககாபமா இருக்ககன். இப் கபா
இந்த எக்ஸாம் அப் படி என்ன முக்கிைம் , இன்னும் சரண்டு ொரம் கழிெ்சு, ஒகரடிைா செசமஸ்ைர்
எக்ஸாம் எழுத ெரகெண்டிைதுதாகன நீ . உங் க வீை்டிகலயும் இனதப் பற் றி கபெனலைா?”, அெளுக்கு
ஆறகெ இல் னல. அர்ெ்ெனா எப் படி சொல் லுொள் , ஏற் கனகெ ஸ்சைல் லா
தன்னிைம் திருமணத்னதப் பற் றி, சதளிொகப் கபசித்தான் இந்த முடிவுக்கு ெந்திருக்கிறார் என்று.
அனதவிை, அர்ெ்ெனா திருமணத்துக்குெ் ெம் மதம் சொன்ன ஒகர காரணத்துக்காகத்தான்,
இந்த திருமணகம முடிந்திருக்கின்றது என்ற ரகசிைம் கபை்ரிக்குக்குக் கூை சதரிைாகத. அன்று
ஒருநாள் , கபை்ரிக் தன்னிைம் திருமணம் பற் றிப் கபசிெ்

சென்றதும் , பிறகு ஸ்சைல் லா தன்னிைம் அனதப் பற் றிப் கபசிைதும் , இப் சபாழுது படிப்பில்
மை்டுகம கெனம் செலுத்தகெண்டும் ......... இன்னும் ............’, அெள் கைாெனனனைக் கனலத்தாள்
னெஷு. “அெ்சு, என்னடி அப் படி கைாெனன.........? நான் கூப் பிடுறது கூை காதில் விழாமல் ”, அெனள
உலுக்கினாள் . “சபாண்ைாை்டி.... என்னடி, இப் படி ெரிைான கநரத்தில் கனனெக் கலெ்சுை்டிகை”,
சபாை் ைாக முனறத்தாள் . “கபாற கபாக்னகப் பார்த்தால் , நீ கனவிகலதான் குடித்தனம் நைத்தணும்
கபால, ேம் ............, ெரி, இப்கபா படிக்க ொறிைா இல் னல, கனனெத் சதாைரப் கபாறிைா?”, னெஷு
கநாை்ஸ் எடுத்தொறு ககை்ைாள் . “இப் கபா நான் கனவில் குடித்தனம் பண்ணி,
குழந்னத சபத்துகிை்ைால் ைார் ெளக்குறது, கொ உன்கூைகெ படிக்கிகறன், அனதவிை..........., அந்த
டிரில் மாஸ்ை்ைர் கிை்கை ைார் அடிொங் குறது. இப்கபா படிக்காமல் உக்காந் திருக்குறனதப்
பாத்தால் , சகாம் சபடுத்துை்டு ெந்து, அடி பின் னினாலும் பின் னிடும் ”,
புலம் பினாள் னெஷு.
அடிகைை் .... ஒை்டி உரெகெண்டிை நாகன கபொமல் உக்காந்து இருக்ககன், நீ ஏண்டி எண்சணை் யில்
விழுந்த அப் பளமா துள் ளுற? அனதவிை, உனக்கு இப் படிசைல் லாம் கெற கபெத் சதரியுமா?,
ஆெ்ெரிைமாக ொனைப் பிளந்தாள் அர்ெ்ெனா.
வினளைாைகத அெ்சு, நாகன ககாபமா இருக்ககன். இப் கபா இந்த எக்ஸாம் அப் படி என்ன
முக்கிைம் , இன்னும் சரண்டு ொரம் கழிெ்சு, ஒகரடிைா செசமஸ்ைர் எக்ஸாம் எழுத
ெரகெண்டிைதுதாகன நீ . உங் க வீை்டிகலயும் இனதப் பற் றி கபெனலைா?, அெளுக்கு ஆறகெ
இல் னல.
அர்ெ்ெனா எப் படி சொல் லுொள் , ஏற் கனகெ ஸ்சைல் லா தன்னிைம் திருமணத்னதப் பற் றி,
சதளிொகப் கபசித்தான் இந்த முடிவுக்கு ெந்திருக்கிறார் என்று. அனதவிை, அர்ெ்ெனா
திருமணத்துக்குெ் ெம் மதம் சொன்ன ஒகர காரணத்துக்காகத்தான், இந்த திருமணகம
முடிந்திருக்கின்றது என்ற ரகசிைம் கபை்ரிக்குக்குக் கூை சதரிைாகத.
அன்று ஒருநாள் , கபை்ரிக் தன்னிைம் திருமணம் பற் றிப் கபசிெ்
சென்றதும் , பிறகு ஸ்சைல் லா தன்னிைம் அனதப் பற் றிப் கபசிைதும் , இப் சபாழுது படிப் பில்
மை்டுகம கெனம் செலுத்தகெண்டும் ......... இன்னும் ............’, அெள் கைாெனனனைக் கனலத்தாள்
னெஷு.
அெ்சு, என்னடி அப் படி கைாெனன.........? நான் கூப் பிடுறது கூை காதில் விழாமல் , அெனள
உலுக்கினாள் .
சபாண்ைாை்டி.... என்னடி, இப் படி ெரிைான கநரத்தில் கனனெக் கலெ்சுை்டிகை, சபாை் ைாக
முனறத்தாள் .
கபாற கபாக்னகப் பார்த்தால் , நீ கனவிகலதான் குடித்தனம் நைத்தணும் கபால, ேம் ............, ெரி,
இப் கபா படிக்க ொறிைா இல் னல, கனனெத் சதாைரப் கபாறிைா?, னெஷு கநாை்ஸ் எடுத்தொறு
ககை்ைாள் .
இப் கபா நான் கனவில் குடித்தனம் பண்ணி, குழந்னத சபத்துகிை்ைால் ைார் ெளக்குறது, கொ
உன்கூைகெ படிக்கிகறன், அனதவிை..........., அந்த டிரில் மாஸ்ை்ைர் கிை்கை ைார் அடிொங் குறது.
இப் கபா படிக்காமல் உக்காந்திருக்குறனதப் பாத்தால் , சகாம் சபடுத்துை்டு ெந்து, அடி
பின் னினாலும் பின்னிடும் , அர்ெ்ெனா வினளைாை்ைாகெ் சொல் ல, அது உண்னம என நம் பி, அந்த
கநாை்ஸ்க்குள் தனலனை நுனழத்துக்சகாண்ைாள் னெஷு. “சபாண்ைாை்டி.... என்னடி, கபான என்
புருெனனயும் காகணாம் , பின் னாடிகை கபான மாமிைானரயும் காகணாம் ”,
ஒருமணிகநரம் கபானதும் , அெ்சு ககை்க, “ஏை் , எல் லாம் அந்த கநாை்ஸ்க்குள் ளதான் இருக்கும் ,
நல் லா கதடிப் பாரு”, னெஷு, படிப் பின் மும் முரத்தில் பதில் சொன்னாள் . அெள் தனலயில்
நறுக்சகன குை்டினாள் . அதன் பிறகுதான் அர்ெ்ெனாவின் ககள் வினை க்ரகித்தாள் . “கபாை்
பாத்துை்டு ெந்துடுகொமா?”, அெ்சு ககை்க, “மாமிைார் னகைால் அடிொங் க அெ் ெளவு ஆர்ெமா? ொ
கபாகலாம் ”, கதாழினைத் தனை செை் ைாமல் , உைன் எழுந்தாள் . “எங் கம் மா கபாறீங் க.......?”, ஒரு
கூகப தாண்டிைதும் ஸ்சைல் லாவின் குரல் ககை்ைது. னெஷு செைசெைக்க, “ைாை் சலை் கபாக
ெந்கதாம் ஆன்ை்டி”, அர்ெ்ெனா தெறிக்கூை, அருகில் இருந்த கபை்ரிக்கின் முகம் பார்க்கவில் னல.

“ெரி சீக்கிரம் கபாயிை்டு ொங் க, ொப் பிைலாம் ”, அெர் சொல் லகெ, இருெரும் கபாை் விை்டுத்
திரும் பினர். இது ொரநாள் ஆனகைால் சில கூகப காலிைாக இருந்தது. ொப் பாடு னெத்து ொப் பிை
இருக்கும் ஸ்ைாண்டில் , ஸ்சைல் லா கை்டிக் சகாண்டு ெந்திருந்த, கல் ைாணெ் ொப் பாை்னை ஒரு
இனல கபாை்டு, கபை்ரிக், அர்ெ்ெனா இருெருக்கும் சபாதுொகக் சகாடுத்தார். னெஷுவிற் கும் ,
தனக்கும் தனித் தனிைாக எடுத்துக் சகாண்ைார். அெர் எடுத்த ககாணிப் னபனை, ஸ்ைாண்ை்
அருகில் ஒதுக்கி னெத்தார். அது கபை்ரிக்கிற் கு ெெதிைாகப் கபாை் விை்ைது. னபயின் மனறவில்
இருந்த அர்ெ்ெனாவின் இைக்கானல, தன் ெலக்காலால் தீண்டினான். முதலில் , சதரிைாமல்
பை்டிருக்கும் என நினனத்தெள் , இன்னும் அழுத்தமாகத் தீண்ைகெ, அெனன நிமிர்ந்து
பார்த்தாள் . அெகனா, எதுவும் அறிைாதென்கபால் , ொப் பிை்டுக் சகாண்டிருந்தான். கானல அெள்
சமதுொகப் பின் னால் நகர்த்த, விைாமல் பின் சதாைர்ந்தான் அந்த கள் ென். கானலத் தூக்கி கமகல
அர்ெ்ெனா வினளைாை்ைாகெ் சொல் ல, அது உண்னம என நம் பி, அந்த கநாை்ஸ்க்குள் தனலனை
நுனழத்துக்சகாண்ைாள் னெஷு.
சபாண்ைாை்டி.... என்னடி, கபான என் புருெனனயும் காகணாம் , பின் னாடிகை கபான
மாமிைானரயும் காகணாம் , ஒருமணிகநரம் கபானதும் , அெ்சு ககை்க,
ஏை் , எல் லாம் அந்த கநாை்ஸ்க்குள் ளதான் இருக்கும் , நல் லா கதடிப் பாரு, னெஷு, படிப் பின்
மும் முரத்தில் பதில் சொன்னாள் .
அெள் தனலயில் நறுக்சகன குை்டினாள் . அதன் பிறகுதான் அர்ெ்ெனாவின் ககள் வினை
க்ரகித்தாள் .கபாை் பாத்துை்டு ெந்துடுகொமா?, அெ்சு ககை்க,மாமிைார் னகைால் அடிொங் க
அெ் ெளவு ஆர்ெமா? ொ கபாகலாம் , கதாழினைத் தனை செை் ைாமல் , உைன் எழுந்தாள் .
எங் கம் மா கபாறீங் க.......?, ஒரு கூகப தாண்டிைதும் ஸ்சைல் லாவின் குரல் ககை்ைது. னெஷு
செைசெைக்க,ைாை் சலை் கபாக ெந்கதாம் ஆன்ை்டி, அர்ெ்ெனா தெறிக்கூை, அருகில் இருந்த
கபை்ரிக்கின் முகம் பார்க்கவில் னல.
ெரி சீக்கிரம் கபாயிை்டு ொங் க, ொப் பிைலாம் , அெர் சொல் லகெ, இருெரும் கபாை் விை்டுத்
திரும் பினர். இது ொரநாள் ஆனகைால் சில கூகப காலிைாக இருந்தது.
ொப் பாடு னெத்து ொப்பிை இருக்கும் ஸ்ைாண்டில் , ஸ்சைல் லா கை்டிக் சகாண்டு ெந்திருந்த,
கல் ைாணெ் ொப் பாை்னை ஒரு இனல கபாை்டு, கபை்ரிக், அர்ெ்ெனா இருெருக்கும் சபாதுொகக்
சகாடுத்தார். னெஷுவிற் கும் , தனக்கும் தனித் தனிைாக எடுத்துக் சகாண்ைார்.
அெர் எடுத்த ககாணிப் னபனை, ஸ்ைாண்ை் அருகில் ஒதுக்கி னெத்தார். அது கபை்ரிக்கிற் கு
ெெதிைாகப் கபாை் விை்ைது. னபயின் மனறவில் இருந்த அர்ெ்ெனாவின் இைக்கானல, தன்
ெலக்காலால் தீண்டினான். முதலில் , சதரிைாமல் பை்டிருக்கும் என நினனத்தெள் , இன்னும்
அழுத்தமாகத் தீண்ைகெ, அெனன நிமிர்ந்து பார்த்தாள் .
அெகனா, எதுவும் அறிைாதென்கபால் , ொப் பிை்டுக் சகாண்டிருந்தான். கானல அெள் சமதுொகப்
பின் னால் நகர்த்த, விைாமல் பின் சதாைர்ந்தான் அந்த கள் ென். கானலத் தூக்கி கமகல
னெக்கலாம் என்றால் ......., எங் கக அெர்களின் கெனம் , இங் கக ெந்துவிடுகமா என்று
தைங் கினாள் . பின் னர், கானல நன்றாக இழுத்து சீை்டுக்கு அடியில் னெத்துவிைகெ, அெள்
கானலக் காணாமல் , ொப் பிடுெனத நிறுத்திவிை்டு, அெள் முகத்னதகை ஏக்கமாகப்
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான். அென் ஏக்கம் தாங் க முடிைாமல் , சகாஞ் ெம் தைங் கிைொறு, கானல,
அென் கால் கமல் னெத்தாள் . தன் விரல் களால் , அெள் கால் விரல் கனளப்
பின் னிக்சகாண்டு சநரித்தான். அென் செை் யும் சில் மிஷத்தில் , உணர்வுகனள மனறக்கவும் , முகம்
சிெப் பனதத் தடுக்கவுகம கபாராடிக் சகாண்டிருக்க, அெளால் ொப் பிை முடிைவில் னல. “அெ்சு......,
என்ன ொப் பிைகெ இல் னல..........”, ஸ்சைல் லா ககை்ககெ, “பசிக்கல ஆன்ை்டி”, தைங் கிைொகற
உனரத்தாள் . “சகாஞ் ெமாெது ொப் பிடும் மா.........”, ொஞ் னெைாகெ் சொல் ல, அெள் நினலனைப்
புரிந்தென், சநரித்திருந்த அெள் விரல் கனள விடுத்து, ‘ொப் பிடு’ என்பதுகபால் தனலனை
ஆை்டினான். அென் கானல விலக்கிக் சகாள் ளகெ, அெளுக்குள் தவிப் பு
அதிகமாகிைது, அது அெள் கண்களில் சதரிைகெ, அெள் கானல தன் காலுக்குகமல் தாங் கிைொறு
னெத்துக் சகாண்டு, இப் கபா ொப் பிடு என்பதுகபால் பார்க்க, அெளும் உண்ணத் துெங் கினாள் .
சநஞ் சுக்குள் ஏகதா இதம் பரவினாலும் , கண்கள் கலங் குெனதத் தவிர்க்க முடிைவில் னல. அது
ஏசனன்றும் புரிைவில் னல. அெனன இறுகக் கை்டிக் சகாண்டு, கதறி அழகெண்டுசமன்று
கதான்றிைது. ஒரு ெழிைாக ொப் பிை்டு முடித்து, னக கழுெெ் சென்றார்கள் . னெஷு முதலிகலகை
சென்றுவிை, அெர்கனளயும் செல் லுமாறு பணித்தார் ஸ்சைல் லா. னெஷு னக கழுவிவிை்டு,
செல் லப் கபானெள் , சகாஞ் ெம் தைங் கி அங் கககை நின் றாள் . இங் கக அர்ெ்ெனா னக கழுெ, அெள்
பின் னால் , அெனள உரசிைொறு ெந்து நின் று, அெள் கதாளில் தன் தானைனைப் பதித்து, காதில் ,
“ொரி....”, என்று சமதுொகெ் சொன்னான். இதழ் கள் , அெள் செவிகனள விை்டுப்
பிரிைமாை்கைன், என்பதுகபால் அங் கககை நினலத்தது. அெளும் பின் பக்கமாகெ் ொை் ந்து, அென்
சநஞ் சில் ொை் ந்துசகாண்ைாள் .
னெக்கலாம் என்றால் ......., எங் கக அெர்களின் கெனம் , இங் கக ெந்துவிடுகமா என்று தைங் கினாள் .
பின் னர், கானல நன்றாக இழுத்து சீை்டுக்கு அடியில் னெத்துவிைகெ, அெள் கானலக் காணாமல் ,
ொப் பிடுெனத நிறுத்திவிை்டு, அெள் முகத்னதகை ஏக்கமாகப் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான். அென்
ஏக்கம் தாங் க முடிைாமல் , சகாஞ் ெம் தைங் கிைொறு, கானல, அென் கால் கமல் னெத்தாள் .
தன் விரல் களால் , அெள் கால் விரல் கனளப் பின் னிக்சகாண்டு சநரித்தான். அென் செை் யும்
சில் மிஷத்தில் , உணர்வுகனள மனறக்கவும் , முகம் சிெப் பனதத் தடுக்கவுகம கபாராடிக்
சகாண்டிருக்க, அெளால் ொப் பிை முடிைவில் னல.
அெ்சு......, என்ன ொப் பிைகெ இல் னல.........., ஸ்சைல் லா ககை்ககெ,பசிக்கல ஆன்ை்டி, தைங் கிைொகற
உனரத்தாள் .
சகாஞ் ெமாெது ொப் பிடும் மா........., ொஞ் னெைாகெ் சொல் ல, அெள் நினலனைப் புரிந்தென்,
சநரித்திருந்த அெள் விரல் கனள விடுத்து, ‘ொப் பிடு’ என்பதுகபால் தனலனை ஆை்டினான். அென்
கானல விலக்கிக் சகாள் ளகெ, அெளுக்குள் தவிப் பு
அதிகமாகிைது, அது அெள் கண்களில் சதரிைகெ,
அெள் கானல தன் காலுக்குகமல் தாங் கிைொறு னெத்துக் சகாண்டு, இப் கபா ொப் பிடு
என்பதுகபால் பார்க்க, அெளும் உண்ணத் துெங் கினாள் . சநஞ் சுக்குள் ஏகதா இதம் பரவினாலும் ,
கண்கள் கலங் குெனதத் தவிர்க்க முடிைவில் னல. அது ஏசனன்றும் புரிைவில் னல. அெனன இறுகக்
கை்டிக் சகாண்டு, கதறி அழகெண்டுசமன்று கதான்றிைது.
ஒரு ெழிைாக ொப் பிை்டு முடித்து, னக கழுெெ் சென்றார்கள் . னெஷு முதலிகலகை சென்றுவிை,
அெர்கனளயும் செல் லுமாறு பணித்தார் ஸ்சைல் லா. னெஷு னக கழுவிவிை்டு, செல் லப்
கபானெள் , சகாஞ் ெம் தைங் கி அங் கககை நின் றாள் .
இங் கக அர்ெ்ெனா னக கழுெ, அெள் பின் னால் , அெனள உரசிைொறு ெந்து நின் று, அெள் கதாளில்
தன் தானைனைப் பதித்து, காதில் ,ொரி...., என்று சமதுொகெ் சொன்னான். இதழ் கள் , அெள்
செவிகனள விை்டுப் பிரிைமாை்கைன், என்பதுகபால் அங் கககை நினலத்தது. அெளும்
பின் பக்கமாகெ் ொை் ந்து, அென் சநஞ் சில் ொை் ந்துசகாண்ைாள் .
“கைை் .... எதுக்குைா ொரி சொல் லுற? நான் உன் சபாண்ைாை்டி........., என்னகமா அடுத்தென்
சபாண்ைாை்டினை உரசுன மாதிரி ொரி ககக்குற. அப் படிப் பார்த்தால் , உங் கனளத் தவிக்க
விடுறதுக்கு நான்தான் ொரி ககக்கணும் . ொ......”, அெள் ொனை மூடினான். “சரண்டு கபருகம..........”,
“கமம் , நான் எடுத்துை்டு ொகறன்”, னெஷுவின் குரலில் , ெை்சைன இருெரும் பிரிந்து
நின் றார்கள் . இருெருகம, திறந்திருந்த ொெலின் அருகில் சென்று
நின் று சகாண்ைார்கள் . ஸ்சைல் லா பாத்திரங் கனளக் கழுெ உதவினார்கள்
னெஷுவும் , அர்ெ்ெனாவும் . கழுவி முடிந்தவுைன், “மூணுகபருக்கும் இந்தகநரம் இங் கக என்ன
கபெ்சு, கபாை் தூங் குங் க”, அெர் சொல் லகெ, அர்ெ்ெனா னெஷுனெப் பார்க்க, அெள்
செளிகை கெடிக்னக பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . அெர்களது கூகபயில் , இெர்கள் மை்டுகம
இருந்தார்கள் . கீகழ படுக்னகனை ஸ்சைல் லாவும் னெஷுவும் எடுத்துக் சகாள் ள, அர்ெ்ெனாவிற் கு
மிடில் படுக்னகனை தைார் செை் தான். அெனள ஏறி அதில் படுக்கெ் சொன்னான். னெஷு
ஏற் கனகெ சுெர்
பக்கமாக திரும் பிப் படுத்துவிை்ைாள் . ஸ்சைல் லா, தான் ைாை் சலை் கபாை் ெருெதாகெ்
சென்றிருந்தார். அெள் படுக்னகனை தைார் செை் தென், அெனள ஏறி படுக்கெ் சொன்னான். பக்க
கம் பியின் ெழிகை ஏறப் கபானெனளத் தடுத்து, அெள் உணரும் முன்கப, அெள் இடுப் பில்
னகனைக் சகாடுத்து, தூக்கி அமர னெத்தான். அென் செைலில் கத்தப் கபானெள் , அென்
கழுத்னதக் கை்டிக்சகாண்டு அைக்கினாள் . “என்னங் க இப் படி........?”, அெள் சமதுொக
முணுமுணுக்க, ெரிந்திருந்த அெள் கழுத்து ெனளவில் தன் இதழ் கனளப் புனதத்தான். பின் னர்
ெை்சைன விலகி, “படுத்துக்ககா.........”, அெனளப் படுக்கெ் சொல் லிவிை்டு, அங் கககை தைங் கி
நின் றான். அென் விழிகள் னெஷுனெ திரும் பிப் பார்த்துவிை்டு, ஸ்சைல் லா ெருகிறாரா என்றும்
எை்டிப் பார்த்தான். அென் செைல் கனள, சின்னெ் சிரிப் புைன் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள்
அர்ெ்ெனா. அெனள ஆெலாக சநருங் கினான். அென் பார்னெ அெள் இதழ் களிகலகை நினலத்தது.
ஒற் னறப் புருெம் உைர்த்தி
கைை் .... எதுக்குைா ொரி சொல் லுற? நான் உன் சபாண்ைாை்டி........., என்னகமா அடுத்தென்
சபாண்ைாை்டினை உரசுன மாதிரி ொரி ககக்குற. அப் படிப் பார்த்தால் , உங் கனளத் தவிக்க
விடுறதுக்கு நான்தான் ொரி ககக்கணும் . ொ......, அெள் ொனை மூடினான்.
சரண்டு கபருகம..........,கமம் , நான் எடுத்துை்டு ொகறன், னெஷுவின் குரலில் , ெை்சைன இருெரும்
பிரிந்து நின் றார்கள் . இருெருகம, திறந்திருந்த ொெலின் அருகில் சென்று நின்று சகாண்ைார்கள் .
ஸ்சைல் லா பாத்திரங் கனளக் கழுெ உதவினார்கள் னெஷுவும் , அர்ெ்ெனாவும் . கழுவி
முடிந்தவுைன்,மூணுகபருக்கும் இந்தகநரம் இங் கக என்ன கபெ்சு, கபாை் தூங் குங் க, அெர்
சொல் லகெ, அர்ெ்ெனா னெஷுனெப் பார்க்க, அெள் செளிகை கெடிக்னக பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தாள் .
அெர்களது கூகபயில் , இெர்கள் மை்டுகம இருந்தார்கள் . கீகழ படுக்னகனை ஸ்சைல் லாவும்
னெஷுவும் எடுத்துக் சகாள் ள, அர்ெ்ெனாவிற் கு மிடில் படுக்னகனை தைார் செை் தான். அெனள
ஏறி அதில் படுக்கெ் சொன்னான். னெஷு ஏற் கனகெ சுெர்
பக்கமாக திரும் பிப் படுத்துவிை்ைாள் .
ஸ்சைல் லா, தான் ைாை் சலை் கபாை் ெருெதாகெ் சென்றிருந்தார். அெள் படுக்னகனை தைார்
செை் தென், அெனள ஏறி படுக்கெ் சொன்னான். பக்க கம் பியின் ெழிகை ஏறப் கபானெனளத்
தடுத்து, அெள் உணரும் முன்கப, அெள் இடுப் பில் னகனைக் சகாடுத்து, தூக்கி அமர னெத்தான்.
அென் செைலில் கத்தப் கபானெள் , அென் கழுத்னதக் கை்டிக்சகாண்டு அைக்கினாள் .என்னங் க
இப் படி........?, அெள் சமதுொக முணுமுணுக்க, ெரிந்திருந்த அெள் கழுத்து ெனளவில் தன்
இதழ் கனளப் புனதத்தான்.
பின் னர் ெை்சைன விலகி,படுத்துக்ககா........., அெனளப் படுக்கெ் சொல் லிவிை்டு, அங் கககை தைங் கி
நின் றான். அென் விழிகள் னெஷுனெ திரும் பிப் பார்த்துவிை்டு, ஸ்சைல் லா ெருகிறாரா என்றும்
எை்டிப் பார்த்தான். அென் செைல் கனள, சின்னெ் சிரிப் புைன் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள்
அர்ெ்ெனா.
அெனள ஆெலாக சநருங் கினான். அென் பார்னெ அெள் இதழ் களிகலகை நினலத்தது. ஒற் னறப்
புருெம் உைர்த்தி என்னசென்று ககை்க, அெள் இதழ் கநாக்கிக் குனிந்தான். “ம் க்கும் ..........”,
ஸ்சைல் லாவின் சதாண்னைெ் செருமலில் அெளிைமிருந்து விலகினான். கெகமாகத் திரும் பிப்
பார்க்க, அெர் அப் சபாழுதுதான் ெந்துசகாண்டிருந்தார். அென் விழிகளில் , ஏமாற் றம்
அப் பை்ைமாக சதரிந்தது. அர்ெ்ெனாவும் , அெனனத் தைக்கமாகவும் , ெங் கைமாகவும் பார்த்தாள் .
“அெ்சு, நீ கமல் சபர்த்ல படுத்துக்க கெண்டிைதுதாகன. ஏன்னா, நடுவில் எழுந்தால்
படுக்னக தனலயில் தை்டும் அதான். உனக்கு ஓககன்னா படுத்துக்ககா”. “ெரி ஆன்ை்டி நான்
கமகலகை கபாை் படுத்துக்ககறன்”, படுக்னக மாறிைது. கபை்ரிக்க்கும் அெளுக்கு எதிர்
படுக்னகயில் ஏறிப் படுத்துக் சகாண்ைான். ஆெலாக அர்ெ்ெனாவின் பக்கம் பார்க்க, அெனுக்கு
முதுகுகாை்டிப் படுத்திருந்தாள் அெள் . அெனள அனழக்க முைன்று கதாற் றான். அர்ெ்ெனாகொ
கலங் கும் தன் கண்கனள அெனுக்குக் காை்ைாமல் , அனெைாமல் படுத்துக் சகாண்ைாள் . இன்று
துெங் கிை இெர்களின் கபாராை்ைம் , முடிவுக்கு ெருமா? இல் னல சதாைருமா?

என்னசென்று ககை்க, அெள் இதழ் கநாக்கிக் குனிந்தான்.

ம் க்கும் .........., ஸ்சைல் லாவின் சதாண்னைெ் செருமலில் அெளிைமிருந்து விலகினான். கெகமாகத்
திரும் பிப் பார்க்க, அெர் அப் சபாழுதுதான் ெந்துசகாண்டிருந்தார். அென் விழிகளில் , ஏமாற் றம்
அப் பை்ைமாக சதரிந்தது.
அர்ெ்ெனாவும் , அெனனத் தைக்கமாகவும் , ெங் கைமாகவும் பார்த்தாள் .அெ்சு, நீ கமல் சபர்த்ல
படுத்துக்க கெண்டிைதுதாகன. ஏன்னா, நடுவில் எழுந்தால் படுக்னக தனலயில் தை்டும் அதான்.
உனக்கு ஓககன்னா படுத்துக்ககா.
ெரி ஆன்ை்டி நான் கமகலகை கபாை் படுத்துக்ககறன், படுக்னக மாறிைது. கபை்ரிக்க்கும் அெளுக்கு
எதிர் படுக்னகயில் ஏறிப் படுத்துக் சகாண்ைான். ஆெலாக அர்ெ்ெனாவின் பக்கம் பார்க்க,
அெனுக்கு முதுகுகாை்டிப் படுத்திருந்தாள் அெள் .
அெனள அனழக்க முைன்று கதாற் றான். அர்ெ்ெனாகொ கலங் கும் தன் கண்கனள அெனுக்குக்
காை்ைாமல் , அனெைாமல் படுத்துக் சகாண்ைாள் . இன்று துெங் கிை இெர்களின் கபாராை்ைம் ,
முடிவுக்கு ெருமா? இல் னல சதாைருமா?

பகுதி - 31 உனக் கு அன்சனயாய் தந் சதயாய் அனுைரசணயாய் இருக்கலெ ஆசை ஆனால்

கணெனனன்ற உரிசமயின் முன்லன
இசெயசனத்தும் பின்னைல் கின்றலத............... கானலயில் ெரிைாக ஆறு மணிக்கு, கன்னிைாகுமரி
வினரவுெண்டி எழும் பூர் ரயில் கெ ஸ்கைஷனில் ெந்து நின் றது. அதற் கு முன்கப அனனெரும்
எழுந்து, தைாராகி விை்ைார்கள் . கால் ைாக்ஸி ெரகெ, அதில் ஏறிப்
பைணப் பை்ைார்கள் . பின் னிருக்னகயில் சபண்கள் மூெரும் அமர்ந்துசகாள் ள, டினரெர் அருகில்
கபை்ரிக் அமர்ந்துசகாண்ைான். “அம் மா, கநரா ோஸ்ைல் தாகன கபாகணும் ”, கபை்ரிக்,
னெஷுனெ இறக்கிவிடும் எண்ணத்தில் ககை்க, “என்னங் க.... நானும் னெஷுகொை
இறங் கிக்ககறன்”, அர்ெ்ெனா கெகமாகெ் சொல் லகெ, திரும் பி அெனளக் கூர்னமைாகப் பார்த்தான்.
அென் பார்க்ககெ, கண்கனளெ் சிமிை்டி சிரித்தாள் .
னெஷு அெள் னககனள அழுத்தினாள் . அெனளக் கண்டுசகாள் ளாமல் , கபொமல்
இருந்தாள் . “கபை்ரிக், அர்ெ்ெனானெயும் ோஸ்ைல் னலகை விை்டுைலாம் ”, ஸ்சைல் லா
ொதாரணமாகெ் சொன்னார். ோஸ்ைல் ெரகெ, அனனெரும் கீகழ
இறங் கினார்கள் . அர்ெ்ெனாவும் , னெஷுவும் அெ் ெளொக எந்த சபாருை்களும் எடுத்து ெராததால் ,
அெர்கள் இருெரின் ஒற் னற கபனக எடுத்து அர்ெ்ெனாவிைம் சகாடுத்துவிை்டு, காரில்
ஏறி அமர்ந்துசகாண்ைான். கணெனாகிை தன்னிைம் ககை்காமல் ,
கலந்தாகலாசிக்காமல் , தன்னிெ்னெைாக அெள் முடிசெடுப் பது, அெனுக்குப் பிடிக்கவில் னல. எந்த
விஷைத்னதயும் , தன்னிைம் ககை்ைபிறகு அெள் செை் ைகெண்டுசமன்று விரும் பினான். திருமணம்
முடிந்த பிறகு, தன்னுைன், தன் வீை்டில் இல் லாமல் ோஸ்ைலில் இருக்க அெள் முடிசெடுப் பாள்
என்று அென் கனவிலும் எண்ணியிருக்கவில் னல. அெள் தனினமனைப் கபாக்ககெண்டும்
என்பதற் காகத்தான்,
பகுதி - 31
உனக் கு அன்சனயாய் தந் சதயாய்
அனுைரசணயாய் இருக்கலெ ஆசை
ஆனால் கணெனனன்ற உரிசமயின்
முன்லன இசெயசனத்தும்
பின்னைல் கின்றலத...............
கானலயில் ெரிைாக ஆறு மணிக்கு, கன்னிைாகுமரி வினரவுெண்டி எழும் பூர் ரயில் கெ
ஸ்கைஷனில் ெந்து நின் றது. அதற் கு முன்கப அனனெரும் எழுந்து, தைாராகி விை்ைார்கள் . கால்
ைாக்ஸி ெரகெ, அதில் ஏறிப் பைணப் பை்ைார்கள் .
பின் னிருக்னகயில் சபண்கள் மூெரும் அமர்ந்துசகாள் ள, டினரெர் அருகில் கபை்ரிக்
அமர்ந்துசகாண்ைான்.அம் மா, கநரா ோஸ்ைல் தாகன கபாகணும் , கபை்ரிக், னெஷுனெ
இறக்கிவிடும் எண்ணத்தில் ககை்க,
என்னங் க.... நானும் னெஷுகொை இறங் கிக்ககறன், அர்ெ்ெனா கெகமாகெ் சொல் லகெ, திரும் பி
அெனளக் கூர்னமைாகப் பார்த்தான். அென் பார்க்ககெ, கண்கனளெ் சிமிை்டி சிரித்தாள் .
னெஷு அெள் னககனள அழுத்தினாள் . அெனளக் கண்டுசகாள் ளாமல் , கபொமல் இருந்தாள் .
கபை்ரிக், அர்ெ்ெனானெயும் ோஸ்ைல் னலகை விை்டுைலாம் , ஸ்சைல் லா ொதாரணமாகெ்
சொன்னார்.
ோஸ்ைல் ெரகெ, அனனெரும் கீகழ இறங் கினார்கள் . அர்ெ்ெனாவும் , னெஷுவும் அெ் ெளொக
எந்த சபாருை்களும் எடுத்து ெராததால் , அெர்கள் இருெரின் ஒற் னற கபனக எடுத்து
அர்ெ்ெனாவிைம் சகாடுத்துவிை்டு, காரில் ஏறி அமர்ந்துசகாண்ைான்.
கணெனாகிை தன்னிைம் ககை்காமல் , கலந் தாகலாசிக்காமல் , தன்னிெ்னெைாக அெள்
முடிசெடுப் பது, அெனுக்குப் பிடிக்கவில் னல. எந்த விஷைத்னதயும் , தன்னிைம் ககை்ைபிறகு அெள்
செை் ைகெண்டுசமன்று விரும் பினான். திருமணம் முடிந்த பிறகு, தன்னுைன், தன் வீை்டில்
இல் லாமல் ோஸ்ைலில் இருக்க அெள் முடிசெடுப் பாள் என்று அென் கனவிலும்
எண்ணியிருக்கவில் னல.
அெள் தனினமனைப் கபாக்ககெண்டும் என்பதற் காகத்தான், இந்தத் திருமணகம இெ் ெளவு
அெெரமாக நைந்தது. அப் படியிருக்க.........., நினனக்க நினனக்க உள் ளம் சகாதித்தது. முகமும்
தானையும் இறுக, அெனள நிமிர்ந்துகூை பார்க்காமல் அமர்ந்திருந்தான். அெனுக்குத்
சதரிைவில் னல, இதுெனர, தன் ொழ் வின் முடிவுகள் அனனத்னதயும் அெள் தனிைாக
எடுத்துதான் பழக்கம் என்பனத. அென் பாராமுகம் மனனத அழுத்த, காரின் செளிகை
இருந்த அென் னககனளப் பிடித்தாள் . “நான் வீை்டுக்குப் கபாயிை்டு ொகறன். நீ எக்ஸாம் க்கு
தைாராகு”, அெள் ொடிை முகத்னதப் பார்த்துத் தாங் க முடிைாமல் சொன்னான். அெர்கள் , வினை
சபற் றுெ் சென்றார்கள் . வீை்டினுள் நுனழந்தவுைன், “கபை்ரிக், நீ மனசில் என்னதான்
நினனெ்சுை்டு இருக்க, இன்னனக்கு, அெ எக்ஸாம் நல் லா பண்ணனுமா இல் னலைா? அெகிை்கை,
இப் படி மூஞ் சினைத் திருப் பிை்டு ொற? இப் படிசைல் லாம் நைக்கும் னு சதரிஞ் சுதான்,
சரண்டு கபர்ைன
் ையுகம, படிப் பு முடிஞ் ெதும் கல் ைாணம் ெெ்சுக்கலாம் னு

சொன்கனன். சரண்டுகபருகம ககக்கனல, இப் கபா இப் படி சரண்டு பக்கமும் முறுக்கிகிை்ைா என்ன
அர்த்தம் ? அெகூை சகாஞ் ெம் சதளிொ இருக்கா........, ஆனா நீ ............., அெளுக்குக் சகாஞ் ெம் நஞ் ெம்
இருந்த நிம் மதினையும் நீ குழித்கதாண்டி புனதக்கத்தான் கபாறைா. எப் பவும் ,
எெ் ெளவு உற் ொகமா இருக்குற பிள் னள அெ, இப் கபா முகம் ொடிப் கபாறா. எல் லாம் ............,
ெ்கெ............ இன்னும் இங் கக இருந்தால் , உன்னன ஏதாெது சொன்னாலும் சொல் லிடுகென். நான்
ெனமக்கப் கபாகறன்........”, ககாபமாகத் துெங் கி, ஆற் றானமயில் முடித்துவிை்டுெ்
சென்றார். கபை்ரிக், அந்த இைத்திகலகை கல் லாகெ் ெனமந்தான். தாை் சொன்னெற் றில் இருந்த
நிைாைம் , அெனன சுை்ைது. அெளுக்கு ஆதரொக இருக்க கெண்டித்தான் இந்த
திருமணத்னதகை இெ் ெளவு பிடிொதமாக நைத்தி முடித்தான். இப் கபாழுது அதன் அடிப் பனைகை
ஆை்ைம் காண்பது புரிந்தது. இன்னும் சகாஞ் ெ நாள் , அதாெது அெள் படிப்பு முடியும் ெனரைாெது,
தான் அெளது கணென் என்ற உண்னமனை
இந்தத் திருமணகம இெ் ெளவு அெெரமாக நைந்தது. அப் படியிருக்க.........., நினனக்க நினனக்க
உள் ளம் சகாதித்தது. முகமும் தானையும் இறுக, அெனள நிமிர்ந்துகூை பார்க்காமல்
அமர்ந்திருந்தான்.
அெனுக்குத் சதரிைவில் னல, இதுெனர, தன் ொழ் வின் முடிவுகள் அனனத்னதயும் அெள் தனிைாக
எடுத்துதான் பழக்கம் என்பனத.
அென் பாராமுகம் மனனத அழுத்த, காரின் செளிகை இருந்த அென் னககனளப் பிடித்தாள் .நான்
வீை்டுக்குப் கபாயிை்டு ொகறன். நீ எக்ஸாம் க்கு தைாராகு, அெள் ொடிை முகத்னதப் பார்த்துத்
தாங் க முடிைாமல் சொன்னான்.
அெர்கள் , வினை சபற் றுெ் சென்றார்கள் . வீை்டினுள் நுனழந்தவுைன், "கபை்ரிக், நீ மனசில்
என்னதான் நினனெ்சுை்டு இருக்க, இன்னனக்கு, அெ எக்ஸாம் நல் லா பண்ணனுமா இல் னலைா?
அெகிை்கை, இப் படி மூஞ் சினைத் திருப் பிை்டு ொற?
இப் படிசைல் லாம் நைக்கும் னு சதரிஞ் சுதான், சரண்டு கபர்ைன ் ையுகம, படிப் பு முடிஞ் ெதும்
கல் ைாணம் ெெ்சுக்கலாம் னு
சொன்கனன். சரண்டுகபருகம ககக்கனல, இப் கபா இப் படி சரண்டு பக்கமும் முறுக்கிகிை்ைா என்ன
அர்த்தம் ?
அெகூை சகாஞ் ெம் சதளிொ இருக்கா........, ஆனா நீ ............., அெளுக்குக் சகாஞ் ெம் நஞ் ெம் இருந்த
நிம் மதினையும் நீ குழித்கதாண்டி புனதக்கத்தான் கபாறைா. எப் பவும் , எெ் ெளவு உற் ொகமா
இருக்குற பிள் னள அெ, இப் கபா முகம் ொடிப் கபாறா. எல் லாம் ............, ெ்கெ............ இன்னும் இங் கக
இருந்தால் , உன்னன ஏதாெது சொன்னாலும் சொல் லிடுகென். நான் ெனமக்கப் கபாகறன்........",
ககாபமாகத் துெங் கி, ஆற் றானமயில் முடித்துவிை்டுெ் சென்றார்.
கபை்ரிக், அந்த இைத்திகலகை கல் லாகெ் ெனமந்தான். தாை் சொன்னெற் றில் இருந்த நிைாைம் ,
அெனன சுை்ைது. அெளுக்கு ஆதரொக இருக்க கெண்டித்தான் இந்த திருமணத்னதகை இெ் ெளவு
பிடிொதமாக நைத்தி முடித்தான். இப் கபாழுது அதன் அடிப் பனைகை ஆை்ைம் காண்பது புரிந்தது.
இன்னும் சகாஞ் ெ நாள் , அதாெது அெள் படிப் பு முடியும் ெனரைாெது, தான் அெளது கணென்
என்ற உண்னமனை மறந்கத ஆககெண்டும் . அெனளத்
துன்பப் படுத்திைத்னத நினனக்கும் சபாழுது, தனக்கக தன்னனப் பிடிக்கவில் னல. ஒகர நாளில்
தான் அடிகைாடு மாறிப் கபானது.........., ஒரு தாலிக்கு இெ் ெளவு ெலினமைா? அெள் கழுத்தில் தாலி
கை்டிைவுைன், நான் கணெனாக மை்டுகம நைக்க முைல் கிகறனா? இதற் காகத்தான் அம் மா,
திருமணம் கெண்ைாம் என்று அைம் பிடித்தார்களா? இப் சபாழுகத அர்ெ்ெனானெக் கண்டு
மன்னிப் பு ககை்ககெண்டும் என்று கதான்றிைது. இல் னல.... இல் னல, அெளுக்கு இப் சபாழுது
கதனெ என் மன்னிப் பு அல் ல, என் ஆதரகெ. இந்த முடினெ எடுத்தப் பிறகுதான், மனனத
இெ் ெளவு கநரம் அழுத்திை இனம் புரிைாத ககாபமும் , செறுப் பும் இைம் சதரிைாமல் ஓடி
ஒளிந்தது. அனறக்குெ் சென்று, கெகமாகக் குளித்துக் கிளம் பி ெந்தென், ொப் பாை்டு அனறயில்
அமர்ந்தான். ஸ்சைல் லா, அெெரத்துக்கு உப் புமாதான் கிளறியிருந்தார். கெகமாகெ்
ொப் பிை்டுவிை்டு, ஒரு சிறிை டிப் பன் பாக்ஸில் சகாஞ் ெம் கபாை்டு எடுத்துக்

சகாண்ைான். ஸ்சைல் லா அனனத்னதயும் கெனித்தாலும் எதுவும் சொல் லவில் னல. “அம் மா...........,
ொரி அண்ை் கதங் க்ஸ்”, சொல் லிவிை்டு செளிகைறினான். செல் லும் அெனனகை, புருெ மத்தியில்
முடிெ்சுைன், பார்த்துக் சகாண்டிருந்தார். ோஸ்ைலில் , அர்ெ்ெனாவின் நினலயும்
கமாெமாகத்தான் இருந்தது. ைாருக்கும் ெந்கதகம் கதான்றிவிைக் கூைாகத என்ற காரணத்துக்காக,
கானலக் கைன்கனள முடித்துவிை்டு, படிப் பதுகபால் கநாை்னெ எடுத்து
னெத்துக்சகாண்டு அமர்ந்துவிை்ைாள் . அனனெருகம படிப்பில் கெனமாக இருந்ததால் ,
அர்ெ்ெனாவின் அனமதினை கெனிக்கும் நினலயில் அங் கு ைாரும் இல் னல. ஆனால் ஜுடி,
அர்ெ்ெனானெத் தூண்டி துருவிக் சகாண்டிருந்தாள் . அெளுக்குெ் ெரிைாக, ொைடிக்க
முைன்று சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. “அை, கல் ைாணம் ஆனால் மாற் றம் ெரும் சதரியும் .
ஆனால் ஒகர நாளில் இப்படி மாறுொங் களா என்ன?”, ஆெ்ெரிைமாக, ொயில்
மறந்கத ஆககெண்டும் . அெனளத் துன்பப் படுத்திைத்னத நினனக்கும் சபாழுது, தனக்கக
தன்னனப் பிடிக்கவில் னல.
ஒகர நாளில் தான் அடிகைாடு மாறிப் கபானது.........., ஒரு தாலிக்கு இெ் ெளவு ெலினமைா? அெள்
கழுத்தில் தாலி கை்டிைவுைன், நான் கணெனாக மை்டுகம நைக்க முைல் கிகறனா? இதற் காகத்தான்
அம் மா, திருமணம் கெண்ைாம் என்று அைம் பிடித்தார்களா?
இப் சபாழுகத அர்ெ்ெனானெக் கண்டு மன்னிப் பு ககை்ககெண்டும் என்று கதான்றிைது. இல் னல....
இல் னல, அெளுக்கு இப் சபாழுது கதனெ என் மன்னிப் பு அல் ல, என் ஆதரகெ. இந்த முடினெ
எடுத்தப் பிறகுதான், மனனத இெ் ெளவு கநரம் அழுத்திை இனம் புரிைாத ககாபமும் , செறுப்பும்
இைம் சதரிைாமல் ஓடி ஒளிந்தது.
அனறக்குெ் சென்று, கெகமாகக் குளித்துக் கிளம் பி ெந்தென், ொப் பாை்டு அனறயில் அமர்ந்தான்.
ஸ்சைல் லா, அெெரத்துக்கு உப் புமாதான் கிளறியிருந்தார். கெகமாகெ் ொப் பிை்டுவிை்டு, ஒரு சிறிை
டிப் பன் பாக்ஸில் சகாஞ் ெம் கபாை்டு எடுத்துக்
சகாண்ைான்.
ஸ்சைல் லா அனனத்னதயும் கெனித்தாலும் எதுவும் சொல் லவில் னல.அம் மா..........., ொரி அண்ை்
கதங் க்ஸ், சொல் லிவிை்டு செளிகைறினான். செல் லும் அெனனகை, புருெ மத்தியில் முடிெ்சுைன்,
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தார்.
ோஸ்ைலில் , அர்ெ்ெனாவின் நினலயும் கமாெமாகத்தான் இருந்தது. ைாருக்கும் ெந்கதகம்
கதான்றிவிைக் கூைாகத என்ற காரணத்துக்காக, கானலக் கைன்கனள முடித்துவிை்டு,
படிப் பதுகபால் கநாை்னெ எடுத்து னெத்துக்சகாண்டு அமர்ந்துவிை்ைாள் .
அனனெருகம படிப் பில் கெனமாக இருந் ததால் , அர்ெ்ெனாவின் அனமதினை கெனிக்கும்
நினலயில் அங் கு ைாரும் இல் னல. ஆனால் ஜுடி, அர்ெ்ெனானெத் தூண்டி துருவிக்
சகாண்டிருந்தாள் . அெளுக்குெ் ெரிைாக, ொைடிக்க முைன்று சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா.
அை, கல் ைாணம் ஆனால் மாற் றம் ெரும் சதரியும் . ஆனால் ஒகர நாளில் இப்படி மாறுொங் களா
என்ன?, ஆெ்ெரிைமாக, ொயில் விரல் னெத்தாள் . “ஜுடி.... அெகள ெரிைா படிக்காமல் , இப் கபா
உக்காந்து படிெ்சுை்டு இருக்கா. நீ ஏன் அெனளத் சதால் னல பண்ணுற?”,
னெஷு அர்ெ்ெனாவுக்காகப் பரிந்து ெந்தாள் . “ஆன்ண்டீஸ் எல் லாம் ஒண்ணு கூடிை்ைாங் க. நான்
எஸ்.........”, சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைாள் . அனெைாமல் அமர்ந்திருந்த அர்ெ்ெனாவின் கதானள
னெஷு சதாை, கதாழியின் மார்கபாடு கை்டிக்சகாண்டு கண்ணீர ் உகுத்தாள் . கதாழினை
அனணத்தொகற கபொமல் நின் றாள் னெஷு. சிறிதுகநரம் அழ விை்ைெள் , “அெ்சு, அழுதது
கபாதும் , முதல் ல ொப் பிைப் கபாகலாம் ொ”, அெனள அனழத்துெ் செல் லத்தான் அெளால்
முடிந்தது, ொப் பிை னெக்க முடிைவில் னல. கதாழியின் மனநினல புரிந்ததால் , அெனளக்
கை்ைாைப் படுத்தாமல் விை்டுவிை்ைாள் . லஷ்மியிைம் தனிைாகக் ககை்டு, ஒரு ைம் ளர் பால் ொங் கி

அர்ெ்ெனானெக் குடிக்க னெத்தாள் , அெ் ெளவுதான் அெளால் முடிந்தது. கநரம் ஒன்பனத

சநருங் ககெ, னெஷு, ஜுடி, அர்ெ்ெனா மூெரும் ோஸ்ைனல விை்டுக் கிளம் பினார்கள் . “அெ்சு,
ஏண்ைா இப் படி செஞ் ெ...? அெர் இப் கபா உன்கனாை கணெர். அெர்கிை்கை ஒரு ொர்த்னத
ககை்கணும் , சொல் லணும் னு உனக்குத் கதாணனலைா? அெருக்கு உன்கமல் ககாபம் ெருெது
இைற் னகதான். இப் கபா நீ தனி மனிஷி இல் லைா, சகாஞ் ெம் புரிஞ் சுக்ககா”, னெஷு எதார்த்தத்னத
அெளுக்குப் புரிை னெக்க முைன்றாள் . னெஷு சொன்ன பிறகுதான், செை் த அபத்தம்
புரிந்தது. “னெஷு, நான் இதுெனர இருந்த மாதிரிகை நினனெ்சுை்கைன். நீ சொன்ன பிறகு புரியுது”,
ெராண்ைாவில் நின் று, அெள் னகனைப் பிடித்து சொன்னாள் . னெஷு சிரித்துவிை்டு,
நனைனைத் சதாைர்ந்தார்கள் . காகலஜ் அருகில் , கபை்ரிக் னபக்கில் நிற் பது
சதரிந்தது. கதாழிககளாடு அெனன சநருங் கினாள் . “ோை் ெனா.... ஆல் தி சபஸ்ை், என்ன.....
எக்ஸாம் க்குப் படிெ்சுை்டிைா?”, எதுவுகம
விரல் னெத்தாள் .
ஜுடி.... அெகள ெரிைா படிக்காமல் , இப் கபா உக்காந்து படிெ்சுை்டு இருக்கா. நீ ஏன் அெனளத்
சதால் னல பண்ணுற?, னெஷு அர்ெ்ெனாவுக்காகப் பரிந்து ெந்தாள் .
ஆன்ண்டீஸ் எல் லாம் ஒண்ணு கூடிை்ைாங் க. நான் எஸ்........., சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைாள் .
அனெைாமல் அமர்ந்திருந்த அர்ெ்ெனாவின் கதானள னெஷு சதாை, கதாழியின் மார்கபாடு
கை்டிக்சகாண்டு கண்ணீர ் உகுத்தாள் . கதாழினை அனணத்தொகற கபொமல் நின் றாள் னெஷு.
சிறிதுகநரம் அழ விை்ைெள் ,அெ்சு, அழுதது கபாதும் , முதல் ல ொப் பிைப் கபாகலாம் ொ, அெனள
அனழத்துெ் செல் லத்தான் அெளால் முடிந்தது, ொப் பிை னெக்க முடிைவில் னல. கதாழியின்
மனநினல புரிந்ததால் , அெனளக் கை்ைாைப் படுத்தாமல் விை்டுவிை்ைாள் .
லஷ்மியிைம் தனிைாகக் ககை்டு, ஒரு ைம் ளர் பால் ொங் கி
அர்ெ்ெனானெக் குடிக்க னெத்தாள் , அெ் ெளவுதான் அெளால் முடிந்தது. கநரம் ஒன்பனத
சநருங் ககெ, னெஷு, ஜுடி, அர்ெ்ெனா மூெரும் ோஸ்ைனல விை்டுக் கிளம் பினார்கள் .
அெ்சு, ஏண்ைா இப் படி செஞ் ெ...? அெர் இப் கபா உன்கனாை கணெர். அெர்கிை்கை ஒரு ொர்த்னத
ககை்கணும் , சொல் லணும் னு உனக்குத் கதாணனலைா? அெருக்கு உன்கமல் ககாபம் ெருெது
இைற் னகதான். இப் கபா நீ தனி மனிஷி இல் லைா, சகாஞ் ெம் புரிஞ் சுக்ககா, னெஷு எதார்த்தத்னத
அெளுக்குப் புரிை னெக்க முைன்றாள் .
னெஷு சொன்ன பிறகுதான், செை் த அபத்தம் புரிந்தது.னெஷு, நான் இதுெனர இருந்த
மாதிரிகை நினனெ்சுை்கைன். நீ சொன்ன பிறகு புரியுது, ெராண்ைாவில் நின் று, அெள் னகனைப்
பிடித்து சொன்னாள் . னெஷு சிரித்துவிை்டு, நனைனைத் சதாைர்ந்தார்கள் .
காகலஜ் அருகில் , கபை்ரிக் னபக்கில் நிற் பது சதரிந்தது. கதாழிககளாடு அெனன
சநருங் கினாள் .ோை் ெனா.... ஆல் தி சபஸ்ை், என்ன..... எக்ஸாம் க்குப் படிெ்சுை்டிைா?, எதுவுகம
நைக்காததுகபால் அென் கபெ்னெத் துெங் கினான். மனதிலிருந்து ஏகதா சபரிை பாறாங் கல் னல
எடுத்ததுகபால் சபரிை நிம் மதி அர்ெ்ெனாவுக்கு. “ம் ம் ......., கதங் க்ஸ், இெதான் எங் ககளாை சின்னத்
தங் னக ஜுடி, படிக்கிறதுக்கு கெண்டி நம் ம கல் ைாணத்துக்கு ெரனல”, ஜுடினை அறிமுகப்
படுத்தினாள் . அெர்களுக்கு ேகலா சொல் லி இரண்டு ொர்த்னத கபசினான். னெஷு, ஜுடித்னத
இழுத்துக் சகாண்டு சென்றாள் . “ொப் ை்டிைா...?”, அக்கனறயும் , குற் ற உணர்வும் கலந்து
செளி ெந்தது அென் குரல் . அெள் அனமதிைாக இருந்ததிகலகை, அெள் ொப் பிைவில் னல என்பது
புரிந்தது. “எக்ஸாம் க்கு இன்னும் ஒருமணிகநரம் இருக்கக”, ககை்டுவிை்டு, அெனள
அனழத்துக்சகாண்டு, அந்த ெராண்ைாவின் ஓரம் அமர்ந்தான். டிபன் பாக்னஸத் திறந்து,
உப் புமானெ அெளுக்கு ஊை்டினான். னககைாடு சகாண்டுெந்திருந்த தண்ணீனரயும்
அெளுக்குக் சகாடுத்தான். “என்ன பைந்துை்டிைா.......? கல் ைாணம் ஆன பிறகு, ஒரு நாளாெது,
மாப் பிள் னள முறுக்னக காமிக்கலாம் னு
பார்த்தால் , என் வீரப் சபாண்ைாை்டி இப் படி மிரண்டுை்ைா?”, அெள் தனலயில் னகனெத்து
ஆை்டிைொகற ககை்ைான். “என்னது......... ? மாப் பிள் னள முறுக்கா? கைை் .... நான்
எெ் ெளவு பைந்துை்கைன் சதரியுமா? எங் கக என் ராசிதான், உன்னனயும் என்கிை்கை ஒை்ைாமல்
செை் யுகதான்னு. இப் கபா நிதானமா ெந்து இப் படிெ் சொல் லுற?”, அெனன, அென் சநஞ் சு, முதுகு,
னக என ெரமாரிைாக அடித்தாள் . “ஏை் ராை்ெசி, அதான் இப் கபா சொல் லிை்ைகன, பிறகு
ஏண்டி அடிக்கிற? ெரி, ெரி இனிகமல் இப் படி நைந்துக்கனல, னேகைா நிஜமாகெ ெலிக்கிைா”,
அெள் னககனளத் தடுத்தொகற சொன்னான். “கபாைா, லூசு, மண்னைைா..........”, ககாபமாக,
அெனுக்கு முதுகு காை்டி அமர்ந்துசகாண்ைாள் . “ேம் ........., ஒகர நாளில் , என்னன இப் படிக்
சக(சகா)ஞ் ெ னெக்கிறிகை. ெரி சொல் லு, எக்ஸாம் க்குப் படிெ்சுை்டிைா? அெள் கதானளப் பிடித்துத்
தன்கமல் ொை் த்தொறு ககை்ைான்”.
நைக்காததுகபால் அென் கபெ்னெத் துெங் கினான்.
மனதிலிருந்து ஏகதா சபரிை பாறாங் கல் னல எடுத்ததுகபால் சபரிை நிம் மதி
அர்ெ்ெனாவுக்கு.ம் ம் ......., கதங் க்ஸ், இெதான் எங் ககளாை சின்னத் தங் னக ஜுடி, படிக்கிறதுக்கு
கெண்டி நம் ம கல் ைாணத்துக்கு ெரனல, ஜுடினை அறிமுகப் படுத்தினாள் .
அெர்களுக்கு ேகலா சொல் லி இரண்டு ொர்த்னத கபசினான். னெஷு, ஜுடித்னத இழுத்துக்
சகாண்டு சென்றாள் .ொப்ை்டிைா...?, அக்கனறயும் , குற் ற உணர்வும் கலந்து செளி ெந்தது அென்
குரல் .
அெள் அனமதிைாக இருந்ததிகலகை, அெள் ொப்பிைவில் னல என்பது புரிந்தது.எக்ஸாம் க்கு
இன்னும் ஒருமணிகநரம் இருக்கக, ககை்டுவிை்டு, அெனள அனழத்துக்சகாண்டு, அந்த
ெராண்ைாவின் ஓரம் அமர்ந்தான்.
டிபன் பாக்னஸத் திறந்து, உப் புமானெ அெளுக்கு ஊை்டினான். னககைாடு சகாண்டுெந்திருந்த
தண்ணீனரயும் அெளுக்குக் சகாடுத்தான். "என்ன பைந்துை்டிைா.......? கல் ைாணம் ஆன பிறகு, ஒரு
நாளாெது, மாப் பிள் னள முறுக்னக காமிக்கலாம் னு
பார்த்தால் , என் வீரப் சபாண்ைாை்டி இப் படி மிரண்டுை்ைா?", அெள் தனலயில் னகனெத்து
ஆை்டிைொகற ககை்ைான்.
என்னது......... ? மாப் பிள் னள முறுக்கா? கைை் .... நான் எெ் ெளவு பைந்துை்கைன் சதரியுமா? எங் கக என்
ராசிதான், உன்னனயும் என்கிை்கை ஒை்ைாமல் செை் யுகதான்னு. இப் கபா நிதானமா ெந்து இப் படிெ்
சொல் லுற?, அெனன, அென் சநஞ் சு, முதுகு, னக என ெரமாரிைாக அடித்தாள் .
ஏை் ராை்ெசி, அதான் இப்கபா சொல் லிை்ைகன, பிறகு ஏண்டி அடிக்கிற? ெரி, ெரி இனிகமல் இப்படி
நைந்துக்கனல, னேகைா நிஜமாகெ ெலிக்கிைா, அெள் னககனளத் தடுத்தொகற சொன்னான்.
கபாைா, லூசு, மண்னைைா.........., ககாபமாக, அெனுக்கு முதுகு காை்டி அமர்ந்துசகாண்ைாள் .
ேம் ........., ஒகர நாளில் , என்னன இப் படிக் சக(சகா)ஞ் ெ னெக்கிறிகை. ெரி சொல் லு, எக்ஸாம் க்குப்
படிெ்சுை்டிைா? அெள் கதானளப் பிடித்துத் தன்கமல் ொை் த்தொறு ககை்ைான்.
“நீ தான் என் மூனளக்குள் உக்காந்துை்டு கபடி ஆடுனிகை, எப் படிப் படிக்க?”, ொகாக அென்
கதாளில் ொை் ந்து அமர்ந்தொகற சொன்னாள் . தன் தனலயிகலகை அடித்துக்சகாள் ளலாம் கபால்
இருந்தது அெனுக்கு. “இப் கபா என்ன..... ஒரு முனற கநாை்ஸ் எல் லாம் ஒரு பார்னெ பாரு, என்ன
இருக்குன்னு ஒரு ஐடிைா கினைக்கும் . எப் படியும் , இதில் இருப் பகத உனக்குக் ககள் விைா
ெராது. எல் லாகம, நீ தனிைா கைாசித்து எழுதுற மாதிரிதான் இருக்கும் . நான் உன் கிை்கைகை
உக்காந்துக்ககறன், நீ படி”, ஆதரொகெ் சொன்னான். அென் சொல் லவும் , அனமதிைாகத் தனல
குனிந்து அமர்ந்தாள் . “என்னைா.... ஏன் இப் படி அனமதிைா இருக்க? என்கமல்
ககாபமா?”, ஆதரொகக் ககை்ைான். “எனக்கு என்கமல் தான் ககாபம் . உங் ககிை்கை ககக்காமல்
நானா முடிவு எடுத்தது தப் புதான். இதுெனர, எல் லா முடிவும் நாகன எடுத்திருக்கிகறன். இந்தக்
கல் ைாண முடிவும் கூை............”, கமகல கபெப் கபானெனளத் தடுத்தான்.
“ெனா.........., நான்தான் உன்னனப் புரிஞ் சுக்காமல் நைந்துை்கைண்ைா. உன்னனப் பற் றி சதரிந்த
நாகன உன்னனப் புரிஞ் சுக்காமல் ககாபப் பை்டுை்கைகனைா, இனிகமல் இப் படி நைக்காது. உன்
விருப் பப் படிதான் எல் லாம் நைக்கும் , ெரிைா. நீ இப்கபா எனதப் பற் றியும் கைாசிக்காமல் படி”,
அெனளத் கதாகளாடு அனணத்தான். கெகமாகத் திரும் பி, அெனன ஒரு பார்னெ பார்த்தாள் .
அென் கண்களில் இருந்த உண்னம, அெனள மறுத்து எதுவும் சொல் ல விைவில் னல. மனகமா,
‘கநத்து ஒருநாள் நீ ங் க பை்ை அெஸ்னதனை, தினமும் கிை்ை இருந்து பார்க்கும் னதரிைம் எனக்கு
இல் லைா. ககால் ை் சமைல் ொங் குகறன்னு, உங் க அம் மாவுக்கு ெத்திைம் செை் து
சகாடுத்திருக்கிகறன். அப் படி இருக்கும் கபாது, உங் க தவிப் னபப் பார்த்துை்டு, என்னால் னகனைக்
கை்டிை்டு கெடிக்னகப் பார்க்க முடிைாது. அனதவிை, என்னன நீ சதாை்ைால் , கெண்ைாம் என்று
மறுக்க என்னால் முடிைகெ முடிைாது. அதனால் , இந்தத் துன்பம் நமக்கு கெண்ைாம்
என்பதால் தான், நான் ோஸ்ைலிகலகை இருந்துக்ககறன்னு சொன்கனன்’, மனதுக்குள்
புலம் பினாள் .
நீ தான் என் மூனளக்குள் உக்காந்துை்டு கபடி ஆடுனிகை, எப் படிப் படிக்க?, ொகாக அென் கதாளில்
ொை் ந்து அமர்ந்தொகற சொன்னாள் .
தன் தனலயிகலகை அடித்துக்சகாள் ளலாம் கபால் இருந்தது அெனுக்கு. "இப் கபா என்ன..... ஒரு
முனற கநாை்ஸ் எல் லாம் ஒரு பார்னெ பாரு, என்ன இருக்குன்னு ஒரு ஐடிைா கினைக்கும் . எப் படியும் ,
இதில் இருப் பகத உனக்குக் ககள் விைா ெராது.
எல் லாகம, நீ தனிைா கைாசித்து எழுதுற மாதிரிதான் இருக்கும் . நான் உன் கிை்கைகை
உக்காந்துக்ககறன், நீ படி", ஆதரொகெ் சொன்னான்.
அென் சொல் லவும் , அனமதிைாகத் தனல குனிந்து அமர்ந்தாள் .என்னைா.... ஏன் இப் படி அனமதிைா
இருக்க? என்கமல் ககாபமா?, ஆதரொகக் ககை்ைான்.
எனக்கு என்கமல் தான் ககாபம் . உங் ககிை்கை ககக்காமல் நானா முடிவு எடுத்தது தப் புதான்.
இதுெனர, எல் லா முடிவும் நாகன எடுத்திருக்கிகறன். இந்தக் கல் ைாண முடிவும் கூை............, கமகல
கபெப் கபானெனளத் தடுத்தான்.
ெனா.........., நான்தான் உன்னனப் புரிஞ் சுக்காமல் நைந்துை்கைண்ைா. உன்னனப் பற் றி சதரிந்த
நாகன உன்னனப் புரிஞ் சுக்காமல் ககாபப் பை்டுை்கைகனைா, இனிகமல் இப் படி நைக்காது. உன்
விருப் பப் படிதான் எல் லாம் நைக்கும் , ெரிைா. நீ இப்கபா எனதப் பற் றியும் கைாசிக்காமல் படி,
அெனளத் கதாகளாடு அனணத்தான்.
கெகமாகத் திரும் பி, அெனன ஒரு பார்னெ பார்த்தாள் . அென் கண்களில் இருந்த உண்னம,
அெனள மறுத்து எதுவும் சொல் ல விைவில் னல. மனகமா, ‘கநத்து ஒருநாள் நீ ங் க பை்ை
அெஸ்னதனை, தினமும் கிை்ை இருந்து பார்க்கும் னதரிைம் எனக்கு இல் லைா. ககால் ை் சமைல்
ொங் குகறன்னு, உங் க அம் மாவுக்கு ெத்திைம் செை் து சகாடுத்திருக்கிகறன்.
அப் படி இருக்கும் கபாது, உங் க தவிப் னபப் பார்த்துை்டு, என்னால் னகனைக் கை்டிை்டு கெடிக்னகப்
பார்க்க முடிைாது. அனதவிை, என்னன நீ சதாை்ைால் , கெண்ைாம் என்று மறுக்க என்னால் முடிைகெ
முடிைாது. அதனால் , இந்தத் துன்பம் நமக்கு கெண்ைாம் என்பதால் தான், நான் ோஸ்ைலிகலகை
இருந்துக்ககறன்னு சொன்கனன்’, மனதுக்குள் புலம் பினாள் .
பின் னர் அனத ஒதுக்கிவிை்டு கெகமாகப் பக்கங் கனளப் புரை்டினாள் . அனனத்னதயும் ஒரு
பார்னெ பார்த்து முடித்தாள் . அெள் முடிக்கும் ெனர, அெனளத் சதால் னல செை் ைாமல் , அருகில்
அமர்ந்து பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான். சபல் அடிக்ககெ, அெளுக்கு ொழ் த்துெ் சொல் லி, அனுப்பி
னெத்தான். இருெரும் , தங் கள் தெனற உைகன உணர்ந்து, அனதத் திருத்த முைன்றார்கள் . அதன்
பிறகு ெந்த ஐந்து நாை்களும் பரீைன ் ெயிகலகை கழிந்தது. அெர்கள் னெத்திருக்கும் கநாை்ஸ்க்கும் ,
ெந்த ககள் விகளுக்கும் ெம் பந்தகம இருக்கவில் னல. அனனத்துகம, அெர்களது திறன்கனள
கொதிக்கும் ககள் விகளாககெ இருந்தது. இந்த மாைல் எக்ஸாம் மில் , அனனெரும் , அெர்கள்
இஷ்ைப் பை்ை இைத்தில் அமர்ந்து சகாள் ளலாம் . எனகெ, அர்ெ்ெனா அெளது கபப் பனர காப் பி
பண்ண, ஜுடிக்குக் சகாடுக்க, ஜுடி னெஷுவிற் குக் சகாடுத்தாள் . ஜுடி அொல் ை்ைாகக் காப் பி
செை் ை, னெஷு சகாஞ் ெம் நடுங் கிைொகற காப் பி செை் தாள் . இனத, ென்மத்துைன் பார்த்தொகற
இருந்தாள்
சபமி. மாைல் எக்ஸாம் தாகன என்ற எண்ணத்தில் கபொமல் இருந்தாள் சபமி. ஆனாலும் படித்த
எதுவுகம ெரவில் னல ஆனகைால் , அெளுக்குகம சகாஞ் ெம் கடுப் புதான். ஒரு ெழிைாக மாைல்
எக்ஸாம் முடிந்தது. அடுத்த ஒரு ொரம் பரீைெ ் ன
் ெக்காகப் படிக்க, விடுமுனற விை்ைார்கள் .
வீை்டிற் குெ் செல் பெர்கள் செல் லலாம் என்று சொல் லிவிை்ைார்கள் . ஆனால் , அெ் ெளொக ைாரும்
ோஸ்ைனல விை்டுெ் செல் லவில் னல. அர்ெ்ெனாவிற் கு, கபை்ரிக் வீை்டுக்குெ் செல் ல ஆனெதான்,
ஆனால் அெகனா, ஸ்சைல் லாகொ, அெனள வீை்டுக்கு அனழக்கவில் னல. தினமும் கபை்ரிக் ெந்து
அெனளப் பார்த்துெ் செல் ொன். அன்று ெரும் சபாழுகத, ஒரு சபரிை கெருைன் ெந்தான்.
கிசரௌண்டில் அமர்ந்து அெர்கள் படித்துக் சகாண்டிருந்தார்கள் . அென் சகாண்டுெந்த கெனர
அெளிைம் சகாடுத்தான். என்ன என்பதுகபால் பிரித்துப் பார்க்க, கெர் நினறை, சநாறுக்குத்
தீனிகள் , விதம் விதமாக இருந்தது. அனதப் பார்த்ததும் , விழி விரிை கபை்ரிக்னகப் பார்த்தாள் ,
பின் னர் அெள்
பின் னர் அனத ஒதுக்கிவிை்டு கெகமாகப் பக்கங் கனளப் புரை்டினாள் . அனனத்னதயும் ஒரு
பார்னெ பார்த்து முடித்தாள் .
அெள் முடிக்கும் ெனர, அெனளத் சதால் னல செை் ைாமல் , அருகில் அமர்ந்து பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தான். சபல் அடிக்ககெ, அெளுக்கு ொழ் த்துெ் சொல் லி, அனுப்பி னெத்தான்.
இருெரும் , தங் கள் தெனற உைகன உணர்ந்து, அனதத் திருத்த முைன்றார்கள் . அதன் பிறகு ெந்த
ஐந்து நாை்களும் பரீைன ் ெயிகலகை கழிந்தது.
அெர்கள் னெத்திருக்கும் கநாை்ஸ்க்கும் , ெந்த ககள் விகளுக்கும் ெம் பந்தகம இருக்கவில் னல.
அனனத்துகம, அெர்களது திறன்கனள கொதிக்கும் ககள் விகளாககெ இருந்தது. இந்த மாைல்
எக்ஸாம் மில் , அனனெரும் , அெர்கள் இஷ்ைப் பை்ை இைத்தில் அமர்ந்து சகாள் ளலாம் .
எனகெ, அர்ெ்ெனா அெளது கபப்பனர காப் பி பண்ண, ஜுடிக்குக் சகாடுக்க, ஜுடி னெஷுவிற் குக்
சகாடுத்தாள் . ஜுடி அொல் ை்ைாகக் காப் பி செை் ை, னெஷு சகாஞ் ெம் நடுங் கிைொகற காப் பி
செை் தாள் . இனத, ென்மத்துைன் பார்த்தொகற இருந்தாள்
சபமி.
மாைல் எக்ஸாம் தாகன என்ற எண்ணத்தில் கபொமல் இருந்தாள் சபமி. ஆனாலும் படித்த எதுவுகம
ெரவில் னல ஆனகைால் , அெளுக்குகம சகாஞ் ெம் கடுப் புதான்.
ஒரு ெழிைாக மாைல் எக்ஸாம் முடிந்தது. அடுத்த ஒரு ொரம் பரீைெ ் ன
் ெக்காகப் படிக்க, விடுமுனற
விை்ைார்கள் . வீை்டிற் குெ் செல் பெர்கள் செல் லலாம் என்று சொல் லிவிை்ைார்கள் . ஆனால் ,
அெ் ெளொக ைாரும் ோஸ்ைனல விை்டுெ் செல் லவில் னல. அர்ெ்ெனாவிற் கு, கபை்ரிக் வீை்டுக்குெ்
செல் ல ஆனெதான், ஆனால் அெகனா, ஸ்சைல் லாகொ, அெனள வீை்டுக்கு அனழக்கவில் னல.
தினமும் கபை்ரிக் ெந்து அெனளப் பார்த்துெ் செல் ொன். அன்று ெரும் சபாழுகத, ஒரு சபரிை
கெருைன் ெந் தான். கிசரௌண்டில் அமர்ந்து அெர்கள் படித்துக் சகாண்டிருந்தார்கள் . அென்
சகாண்டுெந்த கெனர அெளிைம் சகாடுத்தான்.
என்ன என்பதுகபால் பிரித்துப் பார்க்க, கெர் நினறை, சநாறுக்குத் தீனிகள் , விதம் விதமாக
இருந்தது. அனதப் பார்த்ததும் , விழி விரிை கபை்ரிக்னகப் பார்த்தாள் , பின் னர் அெள் பார்னெ,
ெந்கதகத்துைன் னெஷுனெப் பார்த்தது. னெஷுவிற் கு உள் ளுக்குள் குளிசரடுத்தது. “ெனா....
உன்கனாை ப் ரண்ை்ஸ்க்கும் சகாடுத்து நீ யும் ொப் பிடு. அதான் நினறை ொங் கிை்டு ெந்கதன்”,
அென் ொதாரணமாகெ் சொன்னான். ‘இென் சதரிஞ் கெ செை் யிறானா? இல் ல
சதரிைாமல் செை் யிறானா? னெஷுவுக்கு கெர்க்குறனதப் பார்த்தால் , அெ ஏகதா
செஞ் சுருக்கான்னு சதரியுது. ஆனா, இனத எப் படிக் கண்டுபிடிக்க?’, மண்னைனை
உனைத்தாள் . “அெ்சுக்கா, நான் இப் கபாகெ சொல் லிை்கைன் எனக்கு கெண்ைாம் ”, ஜுடி, கபை்ரிக்
முன்கப சொன்னாள் . “ஏன் அப் படிெ் சொல் லுற ஜுடி?”, அப் பாவிைாகக் ககை்ைான். “அண்ணா....
இெங் க, நாங் க என்ன சகாடுத்தாலும் ொங் கிெ் ொப் பிைகெ மாை்ைாங் க. எெ் ெளகொ
ெற் புறுத்தியும் , சநாறுக்குத்தீனிகை அெங் களுக்குப் பிடிக்காதுன்னு ொதிெ்சுை்ைாங் க. இப் கபா,
நீ ங் க இெ் ெளவு ொங் கிை்டு ெந்துருக்கீங் க, அனத, எங் கனளத்தான் ொப் பிைெ் சொல் லுொங் க,

அதான் முன்சனெ்ெரிக்னகைா சொல் லிை்கைன்”, ஜுடி நீ ை்டி முழக்கினாள் . ‘இெ சபரிை

முன்சனெ்ெரிக்னக முத்தம் மா.........., பஞ் சுமிை்ைாை் ........., என்னை் ைா மாை்டி விடுற, உள் கள
ொடி உன்னன குமுறுகறன்’, மனதுக்குள் கறுவினாள் . பின் னர், கபை்ரிக் சென்ற பிறகு,
அெர்கனளத் தாஜா செை் து, சநாறுக்குத் தீனினை அனனெரும் பங் கிை்டுக் சகாள் ளெ் செை் தாள் .
அனதவிை, ோஸ்ை்ைலில் இருந்த அனனெருகம ொப் பிை்ைார்கள் என்பதுதான் ெரிைாக
இருக்கும் . எப் படிகைா, அந்த செசமஸ்ைர் எக்ஸாம் முடிந்தது. அப் பாைா என்று மூெ்சு விை்டு
நிமிரும் முன்னர், அடுத்த செமஸ்ைரின் துெக்கத்திகலகை, அனனெரும் , அெர்களது கமஜர்
கபப் பரில் இரண்டு சொர்கிங் மாைலும் , ஒரு நான் – சொர்கிங் (non- working) மாைலும் ெப் மிை்
செை் ைெ்சொல் லி உத்தரவு பிறப் பித்தார்கள் . இனையில் , கிறிஸ்த்துமஸ் கெறு ெந்ததால் ,
கிறிஸ்மஸ் ப் ரண்ை் கதர்ந்சதடுத்தார்கள் . இதில் மாணவிகள் , டீெ்ெர்ஸ், பிரின்சிபால்
பார்னெ, ெந்கதகத்துைன் னெஷுனெப் பார்த்தது.
னெஷுவிற் கு உள் ளுக்குள் குளிசரடுத்தது.ெனா.... உன்கனாை ப் ரண்ை்ஸ்க்கும் சகாடுத்து நீ யும்
ொப் பிடு. அதான் நினறை ொங் கிை்டு ெந்கதன், அென் ொதாரணமாகெ் சொன்னான்.
‘இென் சதரிஞ் கெ செை் யிறானா? இல் ல சதரிைாமல் செை் யிறானா? னெஷுவுக்கு கெர்க்குறனதப்
பார்த்தால் , அெ ஏகதா செஞ் சுருக்கான்னு சதரியுது. ஆனா, இனத எப் படிக் கண்டுபிடிக்க?’,
மண்னைனை உனைத்தாள் .
அெ்சுக்கா, நான் இப் கபாகெ சொல் லிை்கைன் எனக்கு கெண்ைாம் , ஜுடி, கபை்ரிக் முன்கப
சொன்னாள் .
ஏன் அப் படிெ் சொல் லுற ஜுடி?, அப் பாவிைாகக் ககை்ைான்.
"அண்ணா.... இெங் க, நாங் க என்ன சகாடுத்தாலும் ொங் கிெ் ொப்பிைகெ மாை்ைாங் க. எெ் ெளகொ
ெற் புறுத்தியும் , சநாறுக்குத்தீனிகை அெங் களுக்குப் பிடிக்காதுன்னு ொதிெ்சுை்ைாங் க. இப் கபா,
நீ ங் க இெ் ெளவு ொங் கிை்டு ெந்துருக்கீங் க, அனத, எங் கனளத்தான் ொப் பிைெ் சொல் லுொங் க,
அதான் முன்சனெ்ெரிக்னகைா சொல் லிை்கைன்", ஜுடி நீ ை்டி முழக்கினாள் .
‘இெ சபரிை முன்சனெ்ெரிக்னக முத்தம் மா.........., பஞ் சுமிை்ைாை் ........., என்னை் ைா மாை்டி விடுற,
உள் கள ொடி உன்னன குமுறுகறன்’, மனதுக்குள் கறுவினாள் .
பின் னர், கபை்ரிக் சென்ற பிறகு, அெர்கனளத் தாஜா செை் து, சநாறுக்குத் தீனினை அனனெரும்
பங் கிை்டுக் சகாள் ளெ் செை் தாள் . அனதவிை, ோஸ்ை்ைலில் இருந்த அனனெருகம ொப் பிை்ைார்கள்
என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் .
எப் படிகைா, அந்த செசமஸ்ைர் எக்ஸாம் முடிந்தது. அப் பாைா என்று மூெ்சு விை்டு நிமிரும் முன்னர்,
அடுத்த செமஸ்ைரின் துெக்கத்திகலகை, அனனெரும் , அெர்களது கமஜர் கபப் பரில் இரண்டு
சொர்கிங் மாைலும் , ஒரு நான் – சொர்கிங் (non-working) மாைலும் ெப் மிை் செை் ைெ்சொல் லி உத்தரவு
பிறப் பித்தார்கள் .
இனையில் , கிறிஸ்த்துமஸ் கெறு ெந்ததால் , கிறிஸ்மஸ் ப் ரண்ை் கதர்ந்சதடுத்தார்கள் . இதில்
மாணவிகள் , டீெ்ெர்ஸ், பிரின்சிபால் சிஸ்ைர், அலுெலக உதவிைாளர்கள் அனனெரின் சபைரும்
இைம் சபற் றது. அர்ெ்ெனாவிற் கு, சபமியின் சபைர் கினைத்தது. அழுெதா சிரிப் பதா என்று
சதரிைவில் னல. ஆனால் , தங் களுக்குக் கினைக்கும் கிறிஸ்தமஸ் கதாழிக்காக, சஜபம்
செை் ைகெண்டும் , அெர்களுக்கு, அெர்கள் அறிைாமல் உதவி செை் ைகெண்டும் , இதுதான்
விதிமுனற. பின் னர், கிறிஸ்தமஸ் விடுமுனறக்கு முன்னர் ஒெ் சொருெராக, அெர்களது
கதாழியின் சபைர் சொல் லி, அெர்களுக்கு கிப் ை் சகாடுக்க கெண்டும் . ைாரும் ைாருக்கும் , தங் கள்
கதாழியின் சபைனரத் சதரிவிக்கக் கூைாது. ஆனால் அர்ெ்ெனா அப்சபாழுகத னெஷுவிைம்
காை்டிவிை்ைாள் . “ஏை் சபாண்ைாை்டி, கபொமல் உன் ப் ரண்னை எனக்குக் கைன் தாடி”, அெனள
இடிக்க, முடிைாது என்பதுகபால் தனலனை ஆை்டிவிை்டு, அந்தத் துண்டு காகிதத்னத ொயில்
கபாை்டு சமன்றுவிை்ைாள் . எனகெ, அர்ெ்ெனாொல் எதுவும் செை் ை முடிைவில் னல,
ஜுடியிைம் காை்டிைதற் கு, அெள் விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள் . அந்தக்

கடுப் பிகல கபொமல் விை்டுவிை்ைாள் . ஜூடியின் ககலி அெனளத் சதாைரகெ செை் தது. அர்ெ்ெனா
செை் த முதல் கெனல, சபமியின் தாை் க்கு கபான் செை் து, ெமீபத்தில் , சபமி அெரிைம் ஏதாெது
கெண்டுசமன்று ககை்ைாளா என வினவினாள் . அதற் கு அெர், செல் கபான் கெண்டுசமன்று
ககை்ைாள் , எனக் கூறகெ, அனத எப் படி ொங் கி சகாடுக்கசென்று கைாசித்தாள் . அெர்கள்
ோஸ்ைலில் , செல் கபான் உபகைாகிக்க அனுமதி இல் னல. அதுதான் அெள் கைாெனனயின்
காரணம் . சபமியின் தாை் எதற் சகன்று ககை்ைதற் கு, இெள் காரணத்னதெ் சொல் லி முடித்த ஒரு
மணி கநரத்தில் , ஸ்டீபன் , கொனி எக்ஸ்பீரிைா சமானபலுைன் ோெ்ை்ைலுக்கு முன்
ஆஜரானான். அர்ெ்ெனா விதம் விதமாக மறுத்தும் , தான் அெளுக்சகன்று ொங் கிெந்த கபான்
என்றும் , எப் படிைாெது அெள் னகக்குப் கபானால் கபாதுசமன்றும் , சகஞ் சிக் ககை்ககெ,
கெறு ெழியில் லாமல் , ொங் கிக் சகாண்ைாள் . இனதக் குகராதத்துைன் பார்த்தன இரண்டு விழிகள் .
சிஸ்ைர், அலுெலக உதவிைாளர்கள் அனனெரின் சபைரும் இைம் சபற் றது.
அர்ெ்ெனாவிற் கு, சபமியின் சபைர் கினைத்தது. அழுெதா சிரிப் பதா என்று சதரிைவில் னல.
ஆனால் , தங் களுக்குக் கினைக்கும் கிறிஸ்தமஸ் கதாழிக்காக, சஜபம் செை் ைகெண்டும் ,
அெர்களுக்கு, அெர்கள் அறிைாமல் உதவி செை் ைகெண்டும் , இதுதான் விதிமுனற.
பின் னர், கிறிஸ்தமஸ் விடுமுனறக்கு முன்னர் ஒெ் சொருெராக, அெர்களது கதாழியின் சபைர்
சொல் லி, அெர்களுக்கு கிப் ை் சகாடுக்க கெண்டும் . ைாரும் ைாருக்கும் , தங் கள் கதாழியின்
சபைனரத் சதரிவிக்கக் கூைாது.
ஆனால் அர்ெ்ெனா அப்சபாழுகத னெஷுவிைம் காை்டிவிை்ைாள் .ஏை் சபாண்ைாை்டி, கபொமல் உன்
ப் ரண்னை எனக்குக் கைன் தாடி, அெனள இடிக்க, முடிைாது என்பதுகபால் தனலனை ஆை்டிவிை்டு,
அந்தத் துண்டு காகிதத்னத ொயில் கபாை்டு சமன்றுவிை்ைாள் .
எனகெ, அர்ெ்ெனாொல் எதுவும் செை் ை முடிைவில் னல, ஜுடியிைம் காை்டிைதற் கு, அெள் விழுந்து
விழுந்து சிரித்தாள் . அந்தக்
கடுப் பிகல கபொமல் விை்டுவிை்ைாள் . ஜூடியின் ககலி அெனளத் சதாைரகெ செை் தது.
அர்ெ்ெனா செை் த முதல் கெனல, சபமியின் தாை் க்கு கபான் செை் து, ெமீபத்தில் , சபமி அெரிைம்
ஏதாெது கெண்டுசமன்று ககை்ைாளா என வினவினாள் . அதற் கு அெர், செல் கபான்
கெண்டுசமன்று ககை்ைாள் , எனக் கூறகெ, அனத எப் படி ொங் கி சகாடுக்கசென்று கைாசித்தாள் .
அெர்கள் ோஸ்ைலில் , செல் கபான் உபகைாகிக்க அனுமதி இல் னல. அதுதான் அெள்
கைாெனனயின் காரணம் . சபமியின் தாை் எதற் சகன்று ககை்ைதற் கு, இெள் காரணத்னதெ் சொல் லி
முடித்த ஒரு மணி கநரத்தில் , ஸ்டீபன் , கொனி எக்ஸ்பீரிைா சமானபலுைன் ோெ்ை்ைலுக்கு முன்
ஆஜரானான்.
அர்ெ்ெனா விதம் விதமாக மறுத்தும் , தான் அெளுக்சகன்று ொங் கிெந்த கபான் என்றும் ,
எப் படிைாெது அெள் னகக்குப் கபானால் கபாதுசமன்றும் , சகஞ் சிக் ககை்ககெ, கெறு
ெழியில் லாமல் , ொங் கிக் சகாண்ைாள் . இனதக் குகராதத்துைன் பார்த்தன இரண்டு விழிகள் .
அனனத்னதயும் கபை்ரிக்கிைமும் சொல் லிவிை்ைாள் . அன்று அர்ெ்ெனானெக் காண, கபை்ரிக் நிற் கும்
கெனளயில் , சபமி அெனனக் காண ெந்தாள் . அெனிைம் அர்ெ்ெனானெப்
பற் றித் கதனெயில் லாமல் , ஸ்டீபனன இனணத்து, சகாெ்னெைாக விமர்சித்தாள் . தன் ககாபத்னத
அைக்க, னககனள இறுக்கி, தன்னனக் கை்டுப் படுத்தினான். “நான் அெனளப் பாத்துக்ககறன்,
நீ ங் க கபாங் க”, அெள் செல் லவும் , அர்ெ்ெனா ெரவும் , ெரிைாக இருந்தது. அென் ககாப முகத்னதப்
பார்த்து, சபமி ெந்கதாெப்பை்ைாள் என்றால் , அர்ெ்ெனா துணுக்குற் றாள் . “என்னங் க.......... ஏன்
ககாபமா இருக்குற மாதிரி இருக்கு?”, அெனன சநருங் கிக் ககை்க, அெனளத் தரதரசென்று
இழுத்துக்சகாண்டு, விசிை்ைர் அனறக்குள் நுனழந்தான். நுனழந்த கெகத்தில் , அெள்
னகயில் ஓங் கி அடிக்க, “ஏண்ைா, இப் கபா என்னன அடிெ்ெ.....?”, அெள் குரல் செளிகை ககை்ககெ,
சபமி அங் கிருந்து அகன்றாள் . “அப் படித்தாண்டி அடிப் கபன் .......”, அென் குரல் ககாபமாக
ஒலித்தாலும் , கதவின் பின் னால் , அெனளெ் சுெகராடு ொை் த்து, தானும் அெள் கமல் ொை் ந்து,
கழுத்து ெனளவில் முகம் புனதத்தான். “ஐகைா......, என்ன வினளைாை்டு இது? அதுவும்
விசிை்ைர் ரூமுக்குள் கள. ைாராெது ெரப் கபாறாங் க, விலகுங் க”, அெள் ொை் சொன்னாலும் ,
அெனனத் தள் ள எந்த முைற் சியும் எடுக்கவில் னல அெள் ., அெள் னகககளா அென் பிைரி
முடியில் அனலந்தது. “ைார் ெருொ? ெந்தாலும் பரொயில் னல.........”, அெள் மார்புக்கு மத்தியில்
முகத்னத னெத்துத் கதை் த்தான். உைல் முழுெதும் கிளர்ந்துஎழும் உணர்னெ, அெளால்
அைக்க முடிைவில் னல. “ப் ளஸ ீ ் இப் படி...சைல் லாம் செை் ....ைாதீங் க, அதுவும் ... இது பப் ளிக் பிகளஸ்”,
அென் தனலனை, தன் கமனியிலிருந்து விலக்க முைன்று கதாற் றாள் . “ஏை் ... இது எனக்கு மை்டுகம
சொந்தமான பிகளஸ்டி.........., நீ என்ன பப் ளிக் பிகளஸ்ன்னு சொல் லுற”, இன்னும்
அெளுக்குள் புனதந்தொகற ககை்ைான்.
அனனத்னதயும் கபை்ரிக்கிைமும் சொல் லிவிை்ைாள் . அன்று அர்ெ்ெனானெக் காண, கபை்ரிக் நிற் கும்
கெனளயில் , சபமி அெனனக் காண ெந்தாள் . அெனிைம் அர்ெ்ெனானெப் பற் றித்
கதனெயில் லாமல் , ஸ்டீபனன இனணத்து, சகாெ்னெைாக விமர்சித்தாள் .
தன் ககாபத்னத அைக்க, னககனள இறுக்கி, தன்னனக் கை்டுப் படுத்தினான்.நான் அெனளப்
பாத்துக்ககறன், நீ ங் க கபாங் க, அெள் செல் லவும் , அர்ெ்ெனா ெரவும் , ெரிைாக இருந்தது. அென்
ககாப முகத்னதப் பார்த்து, சபமி ெந்கதாெப் பை்ைாள் என்றால் , அர்ெ்ெனா துணுக்குற் றாள் .
என்னங் க.......... ஏன் ககாபமா இருக்குற மாதிரி இருக்கு?, அெனன சநருங் கிக் ககை்க,
அெனளத் தரதரசென்று இழுத்துக்சகாண்டு, விசிை்ைர் அனறக்குள் நுனழந்தான். நுனழந்த
கெகத்தில் , அெள் னகயில் ஓங் கி அடிக்க,ஏண்ைா, இப் கபா என்னன அடிெ்ெ.....?, அெள் குரல்
செளிகை ககை்ககெ, சபமி அங் கிருந்து அகன்றாள் .
அப் படித்தாண்டி அடிப் கபன் ......., அென் குரல் ககாபமாக
ஒலித்தாலும் , கதவின் பின் னால் , அெனளெ் சுெகராடு ொை் த்து, தானும் அெள் கமல் ொை் ந்து,
கழுத்து ெனளவில் முகம் புனதத்தான்.
ஐகைா......, என்ன வினளைாை்டு இது? அதுவும் விசிை்ைர் ரூமுக்குள் கள. ைாராெது ெரப் கபாறாங் க,
விலகுங் க, அெள் ொை் சொன்னாலும் , அெனனத் தள் ள எந்த முைற் சியும் எடுக்கவில் னல அெள் .,
அெள் னகககளா அென் பிைரி முடியில் அனலந்தது.
ைார் ெருொ? ெந்தாலும் பரொயில் னல........., அெள் மார்புக்கு மத்தியில் முகத்னத னெத்துத்
கதை் த்தான்.
உைல் முழுெதும் கிளர்ந்துஎழும் உணர்னெ, அெளால் அைக்க முடிைவில் னல.ப் ளஸ ீ ்
இப் படி...சைல் லாம் செை் ....ைாதீங் க, அதுவும் ... இது பப் ளிக் பிகளஸ், அென் தனலனை, தன்
கமனியிலிருந்து விலக்க முைன்று கதாற் றாள் .
ஏை் ... இது எனக்கு மை்டுகம சொந்தமான பிகளஸ்டி.........., நீ என்ன பப் ளிக் பிகளஸ்ன்னு சொல் லுற,
இன்னும் அெளுக்குள் புனதந்தொகற ககை்ைான்.
அென் இெ் ொறு சொல் லகெ, அென் தனலயில் நறுக்சகன குை்டி அெனனப் பிடித்து, ஒகர தள் ளாக
தள் ளிவிை்ைாள் . அென் அங் கிருந்த கஸாபாவில் விழகெ, “கருமம் , கருமம் . நான்
எனதெ் சொன்னால் , நீ ங் க எனத சொல் லுறீங் க. சகாஞ் ெமாெது விெஸ்த்னத கெண்ைாம் ”, அெனன
இன்னும் அடித்தாள் . “ெனா, அனதசைல் லாம் விடு, இப் கபா நீ ெரும் கபாது உன் எதிர்ல கபானாகள
சபமி, அெளுக்கும் உனக்கும் என்ன பிரெ்ெனன?”, விஷைத்துக்கு ெந்தான். “எந்தப் பிரெ்ெனனயும்
கினைைாது. ஆனால் , அெளுக்குக் சகாஞ் ெம் சபாறானம. அதனால் சிலகநரம் என்கமல்
ககாபமா நைந்துப் பா, கெற எதுவும் இல் னல”, பூசி சமாழுகினாள் . “அெ சொல் லுெனதப் பார்த்தால்
அப் படித் சதரிைனல. அெ, உன்கமல் சராம் பகெ சகானல செறிைா இருக்குற மாதிரி இருக்கு.
எதுக்கும் நீ சகாஞ் ெம் கெனமா இரு. உன்னனப் பத்தி என்கிை்கைகை ெந்து குனற
சொல் லுறா. ெந்த ககாபத்தில் , அெனள ஓங் கி அனறஞ் சிருப் கபன் , ஆனால் கெணாகமன்னு
விை்டுை்கைன்”, ககாபம் அென் குரலில்

சதறித்தது. “கபை்ரிக், என் காகலஜ் விஷைத்னத நாகன பாத்துப் கபன் . நீ ங் க இதில் சகாஞ் ெம்
விலகிகை இருங் க ெரிைா”, அென் மூக்னகப் பிடித்து ஆை்டினாள் . அெனனெ் ெமாதானம்
செை் தாலும் , அெளது செை் னககள் , எங் கககபாை் நிற் கும் என்ற கெனல அெளுக்குகம
பிறந்தது. முதல் நாள் பார்த்தசபாழுது, அெளுைன் நை்பாகப் பழகிை நாை்கள் கண்முன் விரிந்து,
கண்கனளப் பனிக்க னெத்தது. இன்னும் சபமிைால் அெளுக்குத் சதால் னலகள் நிகழுமா?
அனத அர்ெ்ெனா ெமாளிப் பாளா?
அென் இெ் ொறு சொல் லகெ, அென் தனலயில் நறுக்சகன குை்டி அெனனப் பிடித்து, ஒகர தள் ளாக
தள் ளிவிை்ைாள் . அென் அங் கிருந்த கஸாபாவில் விழகெ,கருமம் , கருமம் . நான் எனதெ் சொன்னால் ,
நீ ங் க எனத சொல் லுறீங் க. சகாஞ் ெமாெது விெஸ்த்னத கெண்ைாம் , அெனன இன்னும் அடித்தாள் .
ெனா, அனதசைல் லாம் விடு, இப் கபா நீ ெரும் கபாது உன் எதிர்ல கபானாகள சபமி, அெளுக்கும்
உனக்கும் என்ன பிரெ்ெனன?, விஷைத்துக்கு ெந்தான்.
எந்தப் பிரெ்ெனனயும் கினைைாது. ஆனால் , அெளுக்குக் சகாஞ் ெம் சபாறானம. அதனால்
சிலகநரம் என்கமல் ககாபமா நைந்துப் பா, கெற எதுவும் இல் னல, பூசி சமாழுகினாள் .
"அெ சொல் லுெனதப் பார்த்தால் அப் படித் சதரிைனல. அெ, உன்கமல் சராம் பகெ சகானல
செறிைா இருக்குற மாதிரி இருக்கு. எதுக்கும் நீ சகாஞ் ெம் கெனமா இரு. உன்னனப் பத்தி
என்கிை்கைகை ெந்து குனற சொல் லுறா.
ெந்த ககாபத்தில் , அெனள ஓங் கி அனறஞ் சிருப் கபன் , ஆனால் கெணாகமன்னு விை்டுை்கைன்",
ககாபம் அென் குரலில்
சதறித்தது.
கபை்ரிக், என் காகலஜ் விஷைத்னத நாகன பாத்துப்கபன் . நீ ங் க இதில் சகாஞ் ெம் விலகிகை இருங் க
ெரிைா, அென் மூக்னகப் பிடித்து ஆை்டினாள் .
அெனனெ் ெமாதானம் செை் தாலும் , அெளது செை் னககள் , எங் கககபாை் நிற் கும் என்ற கெனல
அெளுக்குகம பிறந்தது. முதல் நாள் பார்த்தசபாழுது, அெளுைன் நை்பாகப் பழகிை நாை்கள்
கண்முன் விரிந்து, கண்கனளப் பனிக்க னெத்தது. இன்னும் சபமிைால் அெளுக்குத் சதால் னலகள்
நிகழுமா? அனத அர்ெ்ெனா ெமாளிப்பாளா?
பகுதி - 32 னகாண்டாட்டம் லகாலாகலம் எதுொக இருந் தாலும் நீ அருகில்
இல் சலனயனில் னெறுசம மட்டுலம துசணயாய் ............ இன்று கிறிஸ்மஸ் சகாண்ைாை்ைம்
கல் லூரியில் . கானலயில் பதிகனாரு மணிக்கு, அலுமினி ோலில் , அனனெனரயும் குழுமெ்
சொன்னார்கள் . இரண்டு நைனம் , முதல் ெரின் கபெ்சு, என சிம் பிளான கூை்ைகம. அர்ெ்ெனா
நைனமாைவில் னல என்று ஒதுங் கிக் சகாண்ைாள் . எனகெ கெறு மாணவிகள் நைனமாடினார்கள் .
முதல் ெர் உனர முடிந்த பிறகு, முதல் ெனரகை தனது கிறிஸ்த்மஸ் கதாழியின் சபைனர அறிவிக்கெ்
சொன்னார்கள் . சிரித்தொகற “அர்ெ்ெனா..........”, என அனழத்தார். கெகமாக, னமக்னக அெரிைம்
சகாடுத்துவிை்டு செல் லப் கபானாள் . அெனள மறுபடியும் அனழத்தார். “சொல் லுங் க சிஸ்ைர்,
ஏதாெது
கெணுமா?”, அெள் ககை்ககெ, சிரித்துவிை்டு அெனள அருகக அனழத்து, இரண்டு கன்னங் களிலும்
முத்தமிை்டு, ஒரு சபரிை பாக்னஸ அெள் னகயில் சகாடுத்தார். ஒரு நிமிைம் புரிைாமல்
விழித்தெள் , தான்தான் அெரது கிறிஸ்மஸ் கதாழி என்று அறிந்து, ெந்கதாெத்தில் என்ன
செை் ெது என்கற சதரிைாமல் , அெனரகை கை்டிக் சகாண்ைாள் . கூடியிருந்த அனனெருக்குகம
ஆெ்ெரிைம் . சபமிகைா, சபாறானமயில் செந்து தணிந்தாள் என்கற சொல் லகெண்டும் . ‘ெ்கெ.........,
இந்த அதிஷ்ைம் கூை, இெ பக்ககம இருக்கக’, மனதுக்குள் சபாருமினாள் . சபாறானம என்ற குணம் ,
நம் மிைம் இருக்கும் சகாஞ் ெ நல் ல குணங் கனளயும் சபாசுக்கிவிடும் , என்பதற் கு உதாரணமாக
ஆகிக் சகாண்டிருந்தாள் அெள் . முதல் ெர் எதிரில் . கபெகெ அனனெரும்
பைப் படும் கபாழுது, அெனரகை அெள் கை்டிக் சகாண்ைது........, ஆனால்
அெர் உணர்ெ்சிெெப் பைவில் னல. அெனள அனணத்து விடுவித்தார். “இப் கபா, நீ உன்கனாை கதாழி
சபைனரெ் சொல் லு”, அெர் சொல் லகெ உணர்வுக்கு ெந்தாள் .
பகுதி - 32
னகாண்டாட்டம் லகாலாகலம்
எதுொக இருந் தாலும்
நீ அருகில் இல் சலனயனில்
னெறுசம மட்டுலம துசணயாய் ............
இன்று கிறிஸ்மஸ் சகாண்ைாை்ைம் கல் லூரியில் . கானலயில் பதிகனாரு மணிக்கு, அலுமினி
ோலில் , அனனெனரயும் குழுமெ் சொன்னார்கள் . இரண்டு நைனம் , முதல் ெரின் கபெ்சு, என
சிம் பிளான கூை்ைகம.
அர்ெ்ெனா நைனமாைவில் னல என்று ஒதுங் கிக் சகாண்ைாள் . எனகெ கெறு மாணவிகள்
நைனமாடினார்கள் . முதல் ெர் உனர முடிந்த பிறகு, முதல் ெனரகை தனது கிறிஸ்த்மஸ் கதாழியின்
சபைனர அறிவிக்கெ் சொன்னார்கள் .
சிரித்தொகறஅர்ெ்ெனா.........., என அனழத்தார். கெகமாக, னமக்னக அெரிைம் சகாடுத்துவிை்டு
செல் லப் கபானாள் .
அெனள மறுபடியும் அனழத்தார். "சொல் லுங் க சிஸ்ைர், ஏதாெது
கெணுமா?", அெள் ககை்ககெ, சிரித்துவிை்டு அெனள அருகக அனழத்து, இரண்டு கன்னங் களிலும்
முத்தமிை்டு, ஒரு சபரிை பாக்னஸ அெள் னகயில் சகாடுத்தார்.
ஒரு நிமிைம் புரிைாமல் விழித்தெள் , தான்தான் அெரது கிறிஸ்மஸ் கதாழி என்று அறிந்து,
ெந்கதாெத்தில் என்ன செை் ெது என்கற சதரிைாமல் , அெனரகை கை்டிக் சகாண்ைாள் . கூடியிருந்த
அனனெருக்குகம ஆெ்ெரிைம் . சபமிகைா, சபாறானமயில் செந்து தணிந்தாள் என்கற
சொல் லகெண்டும் .
‘ெ்கெ........., இந்த அதிஷ்ைம் கூை, இெ பக்ககம இருக்கக’, மனதுக்குள் சபாருமினாள் . சபாறானம
என்ற குணம் , நம் மிைம் இருக்கும் சகாஞ் ெ நல் ல குணங் கனளயும் சபாசுக்கிவிடும் , என்பதற் கு
உதாரணமாக ஆகிக் சகாண்டிருந்தாள் அெள் .
முதல் ெர் எதிரில் . கபெகெ அனனெரும் பைப் படும் கபாழுது, அெனரகை அெள் கை்டிக்
சகாண்ைது........, ஆனால் அெர் உணர்ெ்சிெெப் பைவில் னல. அெனள அனணத்து
விடுவித்தார்.இப் கபா, நீ உன்கனாை கதாழி சபைனரெ் சொல் லு, அெர் சொல் லகெ உணர்வுக்கு
ெந்தாள் . “சபமி..........”, னமக்கில் அறிவிக்க, சபமியின் முகம் , ககாபத்தில் தக்காளிப் பழமாக
சிெந்தது. தன் சபைர் அறிவிக்கப் பை்ை பிறகு, எழுந்து செல் லாமல் இருக்க முடிைாகத, என்ற
நினனப் பில் கமனைகைறினாள் . “கேப் பி கிறிஸ்மஸ் சபமி”, சொன்னொறு பரினெ அெளிைம்
சகாடுத்தாள் . சபைருக்குக் கூை புன் னனகக்காமல் , னகயிலிருந்து பரினெ பிடுங் கிக் சகாண்டு
சென்றாள் . அதற் கு முன்பு, அெளது கதாழியின் சபைனரெ் சொல் லிவிை்டு, அெளது
பரினெயும் சகாடுத்தாள் . கெண்ைாசெறுப் பாக, பரினெ கெரில் விை்சைறிந்தாள் சபமி.
அனத ஒருத்தி எடுத்துப் பிரிக்க, அதனுள் அனலகபசியுைன், ஒரு அழகிை னகக் கடிகாரமும்
இருந்தது. எப் படியும் , இரண்டின் மதிப் பும் கெர்த்து, இருபதாயிரத்னதத் சதாடும் . “கேை் சபமி,
அெ்சு உனக்கு சராம் ப காஸ்ை்லி கிப் ை் சகாடுத்து இருக்காடி”, அெள் விைக்க, சபமி முகத்னத
இைல் பாக்க முைன்று கதாற் றாள் . எரிெ்ெகலாடு எழுந்து சென்றுவிை்ைாள் . நிகழ் ெசி
் கள் முடிைகெ,
கபை்ரிக், அெனள வீை்டுக்கு அனழத்துசெல் ல ெந்தான். அெனனப் பார்த்தவுைன், முகம்
பிரகாெமாக, அென் அருகில் ஓடினாள் . திருமணத்துக்குப் பிறகு, முதல் முனறைாக அென்
வீை்டுக்குெ் செல் லப் கபாகிறாள் . அெனள ோஸ்ைலுக்குக் கூை செல் ல
அனுமதிக்காமல் , கநரடிைாக வீை்டுக்கு அனழத்துெ் சென்றான். மாற் றுெதற் கு, துணி கூை எடுக்க
அெனள அனுமதிக்கவில் னல. வீை்டுக்குெ் சென்ற அெனள, ஆரத்தி கனரத்து வீை்டுக்குள்
ெரகெற் றார்கள் . உள் கள சென்றெளுக்கு ஆெ்ெரிைம் , அெளது அம் மாவும் அண்ணாவும் அங் கக
இருந்தார்கள் . திருமணத்துக்குப் பிறகு தாை் , அண்ணனன பார்க்கிறாள் . தானாைாவிை்ைாலும் , தன்
தனெ ஆடுகம, சகாஞ் ெம் ஆர்ெமாகெ் சென்று, இருெனரயும் அனணத்துக்
சகாண்ைாள் . “எப் படிம் மா இருக்கீங் க? அண்ணா நீ ?”, அெள் சநகிழ் ந்திருப் பது, அெளது அண்ணா
என்ற அனழப் பிகலகை சதரிந்தது. சிறிதுகநரம் அனனெரும் கபசிக் சகாண்டிருந்தார்கள் .
பிறகு, அெளுக்காக, தாங் கள் ொங் கி ெந்திருந்த சபாருை்கனள,
சபமி.........., னமக்கில் அறிவிக்க, சபமியின் முகம் , ககாபத்தில் தக்காளிப் பழமாக சிெந்தது. தன்
சபைர் அறிவிக்கப் பை்ை பிறகு, எழுந்து செல் லாமல் இருக்க முடிைாகத, என்ற நினனப்பில்
கமனைகைறினாள் .கேப்பி கிறிஸ்மஸ் சபமி, சொன்னொறு பரினெ அெளிைம் சகாடுத்தாள் .
சபைருக்குக் கூை புன் னனகக்காமல் , னகயிலிருந் து பரினெ பிடுங் கிக் சகாண்டு சென்றாள் .
அதற் கு முன்பு, அெளது கதாழியின் சபைனரெ் சொல் லிவிை்டு, அெளது பரினெயும் சகாடுத்தாள் .
கெண்ைாசெறுப் பாக, பரினெ கெரில் விை்சைறிந்தாள் சபமி. அனத ஒருத்தி எடுத்துப் பிரிக்க,
அதனுள் அனலகபசியுைன், ஒரு அழகிை னகக் கடிகாரமும் இருந்தது. எப் படியும் , இரண்டின்
மதிப் பும் கெர்த்து, இருபதாயிரத்னதத் சதாடும் .
கேை் சபமி, அெ்சு உனக்கு சராம் ப காஸ்ை்லி கிப்ை் சகாடுத்து இருக்காடி, அெள் விைக்க, சபமி
முகத்னத இைல் பாக்க முைன்று கதாற் றாள் .
எரிெ்ெகலாடு எழுந்து சென்றுவிை்ைாள் . நிகழ் ெசி ் கள் முடிைகெ,
கபை்ரிக், அெனள வீை்டுக்கு அனழத்துசெல் ல ெந்தான். அெனனப் பார்த்தவுைன், முகம்
பிரகாெமாக, அென் அருகில் ஓடினாள் . திருமணத்துக்குப் பிறகு, முதல் முனறைாக அென்
வீை்டுக்குெ் செல் லப் கபாகிறாள் .
அெனள ோஸ்ைலுக்குக் கூை செல் ல அனுமதிக்காமல் , கநரடிைாக வீை்டுக்கு அனழத்துெ்
சென்றான். மாற் றுெதற் கு, துணி கூை எடுக்க அெனள அனுமதிக்கவில் னல. வீை்டுக்குெ் சென்ற
அெனள, ஆரத்தி கனரத்து வீை்டுக்குள் ெரகெற் றார்கள் .
உள் கள சென்றெளுக்கு ஆெ்ெரிைம் , அெளது அம் மாவும் அண்ணாவும் அங் கக இருந்தார்கள் .
திருமணத்துக்குப் பிறகு தாை் , அண்ணனன பார்க்கிறாள் . தானாைாவிை்ைாலும் , தன் தனெ ஆடுகம,
சகாஞ் ெம் ஆர்ெமாகெ் சென்று, இருெனரயும் அனணத்துக் சகாண்ைாள் .
எப் படிம் மா இருக்கீங் க? அண்ணா நீ ?, அெள் சநகிழ் ந்திருப் பது, அெளது அண்ணா என்ற
அனழப் பிகலகை சதரிந்தது. சிறிதுகநரம் அனனெரும் கபசிக் சகாண்டிருந்தார்கள் . பிறகு,
அெளுக்காக, தாங் கள் ொங் கி ெந்திருந்த சபாருை்கனள, அெளிைம் சகாடுத்தார் கமரி. அன்று,
கிறிஸ்மஸ் திருப் பலி இரவு பன் னிரண்டு மணிக்கு. எனகெ, சகாஞ் ெம் சீக்கிரமாகப் படுத்து
எழுந்துவிைலாம் என்று, அனனெரும் அெர்கள் அனறக்குெ் சென்றார்கள் . “அர்ெ்ெனா............, நீ
கபை்ரிக் அனறயில் படுத்துக்ககா”, ஸ்சைல் லா சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைார். கபை்ரிக்
அர்ெ்ெனானெப் பார்க்க, “என்னைா புருஷா.... அப் படிப் பாக்குற?”, கண்களில் குறும் பு ெழிைக்
ககை்ைாள் . “என்ன ைா ொ............? ெர ெர, உனக்கு மரிைானதகை சதரிைனல. உன்னன என்ன
செை் யிகறன் பாரு?”, அெனள அடிக்கத் துரத்தகெ, அென் அனறக்குள் சென்று
புகுந்துசகாண்ைாள் . அெள் பின் னாடிகை ஓடிெ் சென்று, அெள் கதனெ மூடும் முன்னர், அெனும்
அனறக்குள் நுனழந்து, அெனளத் தள் ளிவிை்டு, இென் கதனெப் பூை்டினான். “கபை்ரிக்
கெண்ைாம் ............, ெர்ெ்க்குப் கபாகணும் ..........., சகாஞ் ெ

கநரம் தூங் கலாம் ..........”, கை்டிலின் மறு பக்கத்துக்கு நகர்ந்தொகற சொன்னாள் . அென் அெள்
அருகில் சநருங் கி ெந்தான். “இன்னனக்கு நமக்கு பஸ்ை்னநை், அது ஞாபகம் இருக்கா?”, கண்களில்
கபானதயுைன் அெனள சநருங் கினான். இதைம் பந்தைக் குதினரைானது அெளுக்கு. அென்
இன்னும் சநருங் ககெ, அனெைாமல் அங் கககை அமர்ந்தாள் . அென் கண்கள் அெனள சமாை் த்தது.
அெள் உணர்ந்தாலும் விலகவில் னல. அெள் இதழ் கனள கநாக்கிக் குனிந்தான். அெள் இதழ் கனள
விலக்கிக் சகாள் ளவில் னல. மூெ்சுக்காற் று, இருெரின் முகத்திலும் சூைாகப் படிந்து
மீண்டு சகாண்டிருந்தது. எனதகைா எதிர்பார்த்து, இனமகனள மூடி, அனெைாமல் இருந்தாள் .
அென் இன்னும் என்ன செை் கிறான், என்று இனம பிரித்துப் பார்க்க, அெ் ெளவு
சநருக்கத்தில் , சமல் லிை புன் னனகயுைன், அெனளகை பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான் அென். “என்ன
கெணும் .......?”, ஒற் னறப் புருெம் உைர்த்தி, அென் ககை்க,
அெளிைம் சகாடுத்தார் கமரி.
அன்று, கிறிஸ்மஸ் திருப்பலி இரவு பன் னிரண்டு மணிக்கு. எனகெ, சகாஞ் ெம் சீக்கிரமாகப்
படுத்து எழுந்துவிைலாம் என்று, அனனெரும் அெர்கள் அனறக்குெ் சென்றார்கள் .
அர்ெ்ெனா............, நீ கபை்ரிக் அனறயில் படுத்துக்ககா, ஸ்சைல் லா சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைார்.
கபை்ரிக் அர்ெ்ெனானெப் பார்க்க,என்னைா புருஷா.... அப் படிப் பாக்குற?, கண்களில் குறும் பு
ெழிைக் ககை்ைாள் .
என்ன ைா ொ............? ெர ெர, உனக்கு மரிைானதகை சதரிைனல. உன்னன என்ன செை் யிகறன்
பாரு?, அெனள அடிக்கத் துரத்தகெ, அென் அனறக்குள் சென்று புகுந்துசகாண்ைாள் .
அெள் பின் னாடிகை ஓடிெ் சென்று, அெள் கதனெ மூடும் முன்னர், அெனும் அனறக்குள் நுனழந்து,
அெனளத் தள் ளிவிை்டு, இென் கதனெப் பூை்டினான்.
"கபை்ரிக் கெண்ைாம் ............, ெர்ெ்க்குப் கபாகணும் ..........., சகாஞ் ெ
கநரம் தூங் கலாம் ..........", கை்டிலின் மறு பக்கத்துக்கு நகர்ந்தொகற சொன்னாள் . அென் அெள்
அருகில் சநருங் கி ெந்தான்.
இன்னனக்கு நமக்கு பஸ்ை்னநை், அது ஞாபகம் இருக்கா?, கண்களில் கபானதயுைன் அெனள
சநருங் கினான்.
இதைம் பந்தைக் குதினரைானது அெளுக்கு. அென் இன்னும் சநருங் ககெ, அனெைாமல் அங் கககை
அமர்ந்தாள் . அென் கண்கள் அெனள சமாை் த்தது. அெள் உணர்ந்தாலும் விலகவில் னல. அெள்
இதழ் கனள கநாக்கிக் குனிந்தான்.
அெள் இதழ் கனள விலக்கிக் சகாள் ளவில் னல. மூெ்சுக்காற் று, இருெரின் முகத்திலும் சூைாகப்
படிந்து மீண்டு சகாண்டிருந்தது. எனதகைா எதிர்பார்த்து, இனமகனள மூடி, அனெைாமல்
இருந்தாள் . அென் இன்னும் என்ன செை் கிறான், என்று இனம பிரித்துப் பார்க்க, அெ் ெளவு
சநருக்கத்தில் , சமல் லிை புன் னனகயுைன், அெனளகை பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான் அென்.
என்ன கெணும் .......?, ஒற் னறப் புருெம் உைர்த்தி, அென் ககை்க, “ெ்சீ.....”, என்று சிணுங் கிைொறு,
அென் கதாளில் முகம் புனதத்துக் சகாண்ைாள் . இன்னும் அெனள இறுக்கிக்சகாண்டு,
படுக்னகயில் ெரிந்தான். அென் சநஞ் சில் நாடினைத் தாங் கிைொறு, அென் முகத்னதகை பார்க்க,
அெனும் அெனளகை பார்த்துக் சகாண்டிருந்தான். “தூங் கனலைா ெனா.........?”, அெளிைம் ககை்க,
“தூக்கம் ெரலைா......, ஏதாெது கபசிை்டு இருக்கலாம் ”, அெள் சொல் லகெ, “ஓ... கபெலாகம”, என்று
சொன்னொறு எழுந்து சென்று, தங் கள் திருமண ஆல் பத்னத எடுத்து ெந்தான். ஓரத்தில் இருந்த
கைபினள இழுத்துெந்து, கை்டில் அருகில் கபாை்டு, ஆல் பத்னத விரித்து னெத்துவிை்டு,
அர்ெ்ெனானெ, தன் மடியில் அமர னெத்துக் சகாண்ைான். எெ் ெளவுகநரம் ஆல் பம் பார்த்தாலும் ,
கநரம் மை்டும் கபாககெ மாை்கைன் என்று அைம் பிடித்தது. “ஒரு ஒருமணி கநரமாெது தூங் கு ெனா”,
அெனளக் கை்ைாைப் படுத்திப் படுக்க னெத்தான். அெளுக்குத்தான் மனகம ெரவில் னல.........,
“என்......னங் க........, என்...”, தைங் கிைொகற அனழத்தாள் .

“சொல் லு ெனா.......”, அெனளத் தன்கமல் படுக்கனெத்தொகற ககை்ைான். “இல் ....ல......, எது.......வும் ,

ஒண்......ணும் ........, கெண்ைாமா?”, இனதக் ககை்கும் முன்கப திணறிவிை்ைாள் . “எல் லாம் கெணும் ...........,
ஆனா சகாஞ் ெ நாள் கழிெ்சு. இப் கபா, உன்கனாை இதனழ மை்டும் தீண்டிவிை்டு விலகும்
மனநினலயில் நான் இல் னல. அப் படி நான் துெங் கினால் , அது எங் கக கபாை் நிற் குசமன்று
எனக்குத் சதரிைனல. ஆனால் , பாதியில் நிறுத்த முடிைாதுன்னு மை்டும் சதரியுது”, சொல் லிவிை்டு,
அெள் சநருக்கத்னத, ொதாரணமாக எடுத்துக்சகாள் ள, ஆழ் ந்து மூெ்சுவிை்டு தன்னன நிதானப்
படுத்தினான். அென் நினல புரிந்து, எதுவும் சொல் லாமல் , அென் சநஞ் சில் தன் இதனழப்
பத்தித்துவிை்டு, தனல ொை் த்து, அெனனக் கை்டிக்சகாண்டு, எதுவும் சொல் லத் கதான்றாமல் ,
அனமதிைாக இருந்தாள் . தன்னன நினலப்படுத்திை கபை்ரிக், “முதல் ல உன் படிப் பு
ெ்சீ....., என்று சிணுங் கிைொறு, அென் கதாளில் முகம் புனதத்துக் சகாண்ைாள் .
இன்னும் அெனள இறுக்கிக்சகாண்டு, படுக்னகயில் ெரிந்தான். அென் சநஞ் சில் நாடினைத்
தாங் கிைொறு, அென் முகத்னதகை பார்க்க, அெனும் அெனளகை பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தான்.தூங் கனலைா ெனா.........?, அெளிைம் ககை்க,தூக்கம் ெரலைா......, ஏதாெது
கபசிை்டு இருக்கலாம் , அெள் சொல் லகெ,ஓ... கபெலாகம, என்று சொன்னொறு எழுந்து சென்று,
தங் கள் திருமண ஆல் பத்னத எடுத்து ெந்தான்.
ஓரத்தில் இருந்த கைபினள இழுத்துெந்து, கை்டில் அருகில் கபாை்டு, ஆல் பத்னத விரித்து
னெத்துவிை்டு, அர்ெ்ெனானெ, தன் மடியில் அமர னெத்துக் சகாண்ைான்.
எெ் ெளவுகநரம் ஆல் பம் பார்த்தாலும் , கநரம் மை்டும் கபாககெ மாை்கைன் என்று அைம்
பிடித்தது.ஒரு ஒருமணி கநரமாெது தூங் கு ெனா, அெனளக் கை்ைாைப் படுத்திப் படுக்க னெத்தான்.
அெளுக்குத்தான் மனகம ெரவில் னல.........,என்......னங் க........, என்..., தைங் கிைொகற அனழத்தாள் .
சொல் லு ெனா......., அெனளத் தன்கமல் படுக்கனெத்தொகற ககை்ைான்.
இல் ....ல......, எது.......வும் , ஒண்......ணும் ........, கெண்ைாமா?, இனதக் ககை்கும் முன்கப திணறிவிை்ைாள் .
எல் லாம் கெணும் ..........., ஆனா சகாஞ் ெ நாள் கழிெ்சு. இப் கபா, உன்கனாை இதனழ மை்டும்
தீண்டிவிை்டு விலகும் மனநினலயில் நான் இல் னல. அப் படி நான் துெங் கினால் , அது எங் கக கபாை்
நிற் குசமன்று எனக்குத் சதரிைனல. ஆனால் , பாதியில் நிறுத்த முடிைாதுன்னு மை்டும் சதரியுது,
சொல் லிவிை்டு, அெள் சநருக்கத்னத, ொதாரணமாக எடுத்துக்சகாள் ள, ஆழ் ந்து மூெ்சுவிை்டு
தன்னன நிதானப் படுத்தினான்.
அென் நினல புரிந்து, எதுவும் சொல் லாமல் , அென் சநஞ் சில் தன் இதனழப் பத்தித்துவிை்டு, தனல
ொை் த்து, அெனனக் கை்டிக்சகாண்டு, எதுவும் சொல் லத் கதான்றாமல் , அனமதிைாக இருந்தாள் .
தன்னன நினலப்படுத்திை கபை்ரிக், "முதல் ல உன் படிப் பு முடிைை்டும் , ெரிைா. அதுெனர நீ
எனதப் பத்தியும் கைாசிக்காமல் தூங் கு”, அெள் சநற் றியில் இதமாக இதழ் பதிக்க, அந்த
சுகத்தில் இனமகனள மூடிக் சகாண்ைாள் . அெர்களுக்குள் கூைல் மை்டும் நிகழவில் னல.
ஆனால் மனதளவில் இருெருகம ஒருெனர ஒருெர் மிகவும் சநருங் கினார்கள் . திருப் பலி கநரத்தில் ,
அெள் னககனளப் பற் றிைொறு அனமதிைாக இருந்தான். ஆலைத்தில் சகாடுத்த ககக்னக
அெளுக்கு ஊை்டி விை்டு, அெனள ஒை்டிகை நின் று சகாண்ைான். அந்த நானள,
அெளுக்கு ஸ்சபெலாக உணர னெத்தான். உன்னால் , இந்த கிறிஸ்துமஸ் நன்றாக இருக்கின்றது, நீ
என் கதெனத, நீ கை எனக்கு முக்கிைம் , என் ொழ் வின் அங் கம் , என்று அென் உைல்
சமாழிகளால் , அெளுக்கு உணர்த்தினான். தனக்கு நினனவு சதரிந்த பிறகு, ெந்கதாெமாக,
குடும் பமாக சகாண்ைாடும் முதல் கிறிஸ்துமஸ். தனக்சகன்று ஒருென், தன்னன உயிராை்
நினனக்கும் ஒருென், அென் ொழ் க்னக நான் என்று, அெளுக்கு உணர னெக்கும் ஒருென், ொனில்
பறந்தாள்

அர்ெ்ெனா. தன் மகிழ் ெசி் னை, அெனிைம் எப் படித் சதரிவிக்கசென்று சதரிைாமல் , தடுமாறினாள்
அெள் . அங் கககை அெனனக் கை்டிக்சகாள் ளகெண்டும் என்று எழுந்த உணர்னெ, சிரமப் பை்டு
அைக்கினாள் . தங் கள் அனறக்கு ெந்த அடுத்த சநாடி, அெனனப் பாை் ந்து கை்டிக்
சகாண்ைாள் . அென் முகம் முழுக்க முத்தினரகளால் நினறத்தாள் . தன் இதழ் தீண்ை மறுக்கும்
அென் இதழ் கனளக் கெ் விக் சகாண்ைாள் . அென் காதலுக்கு, கநெத்துக்கு, தன்னனக்
சகாடுப் பனதத் தவிர, அெனுக்கு கெறு என்ன சிறந்த பரினெ சகாடுக்க முடியும் என்ற எண்ணம்
கதான்ற, அெகனாடு இன்னும் இனழந்தாள் . அெள் அனைக்கலம் புரிந்தாலும் , அெனள ஆள
முைலவில் னல அென். தானும் அெனள கை்டிக் சகாண்டு, அெள் செை் னகனைத் தடுக்காமல் ,
அனமதிைாக இருந்தான். தன் கெகம் தணிந்து, அனமதிைாக அெனனப் பார்த்தாள் . “உன்கனாை
கிறிஸ்மஸ் பரிசு இதா? எனக்கு சராம் பப் புடிெ்சுது”, கிறக்கமாக அெள் காதில் சொன்னான்.
முடிைை்டும் , ெரிைா. அதுெனர நீ எனதப் பத்தியும் கைாசிக்காமல் தூங் கு", அெள் சநற் றியில்
இதமாக இதழ் பதிக்க, அந்த சுகத்தில் இனமகனள மூடிக் சகாண்ைாள் .
அெர்களுக்குள் கூைல் மை்டும் நிகழவில் னல. ஆனால் மனதளவில் இருெருகம ஒருெனர ஒருெர்
மிகவும் சநருங் கினார்கள் . திருப் பலி கநரத்தில் , அெள் னககனளப் பற் றிைொறு அனமதிைாக
இருந்தான்.
ஆலைத்தில் சகாடுத்த ககக்னக அெளுக்கு ஊை்டி விை்டு, அெனள ஒை்டிகை நின் று சகாண்ைான்.
அந்த நானள, அெளுக்கு ஸ்சபெலாக உணர னெத்தான். உன்னால் , இந்த கிறிஸ்துமஸ் நன்றாக
இருக்கின்றது, நீ என் கதெனத, நீ கை எனக்கு முக்கிைம் , என் ொழ் வின் அங் கம் , என்று அென் உைல்
சமாழிகளால் , அெளுக்கு உணர்த்தினான்.
தனக்கு நினனவு சதரிந்த பிறகு, ெந்கதாெமாக, குடும் பமாக சகாண்ைாடும் முதல் கிறிஸ்துமஸ்.
தனக்சகன்று ஒருென், தன்னன உயிராை் நினனக்கும் ஒருென், அென் ொழ் க்னக நான் என்று,
அெளுக்கு உணர னெக்கும் ஒருென், ொனில் பறந்தாள்
அர்ெ்ெனா. தன் மகிழ் ெசி ் னை, அெனிைம் எப் படித் சதரிவிக்கசென்று சதரிைாமல் , தடுமாறினாள்
அெள் .
அங் கககை அெனனக் கை்டிக்சகாள் ளகெண்டும் என்று எழுந்த உணர்னெ, சிரமப் பை்டு
அைக்கினாள் . தங் கள் அனறக்கு ெந்த அடுத்த சநாடி, அெனனப் பாை் ந்து கை்டிக் சகாண்ைாள் .
அென் முகம் முழுக்க முத்தினரகளால் நினறத்தாள் . தன் இதழ் தீண்ை மறுக்கும் அென்
இதழ் கனளக் கெ் விக் சகாண்ைாள் . அென் காதலுக்கு, கநெத்துக்கு, தன்னனக் சகாடுப் பனதத்
தவிர, அெனுக்கு கெறு என்ன சிறந்த பரினெ சகாடுக்க முடியும் என்ற எண்ணம் கதான்ற,
அெகனாடு இன்னும் இனழந்தாள் .
அெள் அனைக்கலம் புரிந் தாலும் , அெனள ஆள முைலவில் னல அென். தானும் அெனள கை்டிக்
சகாண்டு, அெள் செை் னகனைத் தடுக்காமல் , அனமதிைாக இருந்தான். தன் கெகம் தணிந்து,
அனமதிைாக அெனனப் பார்த்தாள் .
உன்கனாை கிறிஸ்மஸ் பரிசு இதா? எனக்கு சராம் பப் புடிெ்சுது, கிறக்கமாக அெள் காதில்
சொன்னான். அென் ஏன் தைங் குகிறான், என்ற காரணம் புரிைாமல் , அெனிைமிருந்து விலகினாள் .
“ஜைம் ஜைம் ........., கபெ்னெப் பாரு, இெனன எல் லாம் ........”, ொை் க்குள் முணுமுணுத்தாள்
அெள் . அனத அென் அறிந்தாலும் , சமல் லிை சிரிப்புைன் அங் கிருந்து அகன்றான். மறுநாகள
கமரியும் , ஜானும் ஊருக்குக் கிளம் பி விை்ைார்கள் . ஆனால் , அர்ெ்ெனா அெர்கள் வீை்டிகலகை
இருந்தாள் . முதலில் , இெர்கள் திருமணத்துக்குத் தைங் கிை ஸ்சைல் லா கூை, இருெரின் புரிதனலக்
கண்டு, திருமணம் ெரிதான் என்ற முடிவுக்கு ெந்தார். அன்று, தன் எக்ஸிபிெனுக்குத்
கதனெைான, சொர்கிங் மாைல் செை் ைத் கதனெைான, அனனத்து சபாருை்கனளயும் ொங் க,
செளிகை சென்றார்கள் . பின் னர், அனனத்னதயும் ொங் கிெந்து, அெனனயும் னெத்துக் சகாண்டு,
சொர்கிங் மாைல் செை் ைத் துெங் கினாள் . வீை்டில் , னநை்டி கபாைத் தைக்கமாக இருக்கிறது, என்று
அெள் சொல் லகெ, அெளுக்காக கபண்ை், ஷர்ை் மாைல் இரவு உனை ொங் கி ெந்து
சகாடுத்திருந்தான் கபை்ரிக். கீகழ அமர்ந்து அெள் , கொல் ைரிங் , பின் செை் ெது, ெரிைாக

ெர்க்கியூை் ெந்திருக்கிறதா என ொர்ைன ் ைப் பார்ப்பது, என அெள் பரபரப் பாக இைங் கிக்
சகாண்டிருக்க, அெளது ெை்னை, அெள் கெனல செை் யும் விதத்தில் ெயிற் றுக்கு கமகல
சுருண்ைதுகூைத் சதரிைாமல் , கெனல பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . ஆனால் கபை்ரிக்கின் பார்னெ,
அெளது செற் று இனையிகலகை பாை் ந்து மீண்டுசகாண்டிருந்தது. அந்த
நினனப் பிகலகை சொன்னான், “ெனா........, சராம் ப சின்சிைரா கெனல செை் யிற கபால? ஆனா
சராம் ப அழகா இருக்க”, அென் குரலின் மாறுபாடு, அெளுக்குப் புரிை, அெனன நிமிர்ந்து
பார்த்தாள் . அென் பார்னெ சென்ற இைத்னதப் பார்த்தெள் , கெகமாக உனைனைெ் ெரிசெை் தாள் .
“சபாறுக்கி, சபாறுக்கி, பாத்தது மை்டும் கபாதாதுன்னு, உக்காந்து கசமண்ை்ஸ் கெனறைா,
உங் கள?”, அருகில் இருந் த கொல் ைரிங் சமசினன, அென் கண்முன்பு நீ ை்டி,
“கண்னணப் சபாசுக்கிடுகென்”, என மிரை்டினாள் . அெள் அருகில் ெந்து மிரை்ைகெ, அெள்
ெை்னைக்கு அடியில் இருந்த அெள் செற் றினையில் னகனை னெத்து அழுத்தி ஒரு
அென் ஏன் தைங் குகிறான், என்ற காரணம் புரிைாமல் , அெனிைமிருந்து விலகினாள் .ஜைம்
ஜைம் ........., கபெ்னெப் பாரு, இெனன எல் லாம் ........, ொை் க்குள் முணுமுணுத்தாள் அெள் .
அனத அென் அறிந்தாலும் , சமல் லிை சிரிப்புைன் அங் கிருந்து அகன்றான். மறுநாகள கமரியும் ,
ஜானும் ஊருக்குக் கிளம் பி விை்ைார்கள் . ஆனால் , அர்ெ்ெனா அெர்கள் வீை்டிகலகை இருந்தாள் .
முதலில் , இெர்கள் திருமணத்துக்குத் தைங் கிை ஸ்சைல் லா கூை, இருெரின் புரிதனலக் கண்டு,
திருமணம் ெரிதான் என்ற முடிவுக்கு ெந்தார். அன்று, தன் எக்ஸிபிெனுக்குத் கதனெைான,
சொர்கிங் மாைல் செை் ைத் கதனெைான, அனனத்து சபாருை்கனளயும் ொங் க, செளிகை
சென்றார்கள் .
பின் னர், அனனத்னதயும் ொங் கிெந்து, அெனனயும் னெத்துக் சகாண்டு, சொர்கிங் மாைல்
செை் ைத் துெங் கினாள் . வீை்டில் , னநை்டி கபாைத் தைக்கமாக இருக்கிறது, என்று அெள் சொல் லகெ,
அெளுக்காக கபண்ை், ஷர்ை் மாைல் இரவு உனை ொங் கி ெந்து சகாடுத்திருந்தான் கபை்ரிக்.
கீகழ அமர்ந்து அெள் , கொல் ைரிங் , பின் செை் ெது, ெரிைாக
ெர்க்கியூை் ெந்திருக்கிறதா என ொர்ைன ் ைப் பார்ப்பது, என அெள் பரபரப் பாக இைங் கிக்
சகாண்டிருக்க, அெளது ெை்னை, அெள் கெனல செை் யும் விதத்தில் ெயிற் றுக்கு கமகல
சுருண்ைதுகூைத் சதரிைாமல் , கெனல பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் .
ஆனால் கபை்ரிக்கின் பார்னெ, அெளது செற் று இனையிகலகை பாை் ந்து மீண்டுசகாண்டிருந்தது.
அந்த நினனப் பிகலகை சொன்னான்,ெனா........, சராம் ப சின்சிைரா கெனல செை் யிற கபால? ஆனா
சராம் ப அழகா இருக்க, அென் குரலின் மாறுபாடு, அெளுக்குப் புரிை,
அெனன நிமிர்ந்து பார்த்தாள் . அென் பார்னெ சென்ற இைத்னதப் பார்த்தெள் , கெகமாக
உனைனைெ் ெரிசெை் தாள் .சபாறுக்கி, சபாறுக்கி, பாத்தது மை்டும் கபாதாதுன்னு, உக்காந்து
கசமண்ை்ஸ் கெனறைா, உங் கள?, அருகில் இருந்த கொல் ைரிங் சமசினன, அென் கண்முன்பு
நீ ை்டி,கண்னணப் சபாசுக்கிடுகென், என மிரை்டினாள் .
அெள் அருகில் ெந்து மிரை்ைகெ, அெள் ெை்னைக்கு அடியில் இருந்த அெள் செற் றினையில் னகனை
னெத்து அழுத்தி ஒரு கிள் ளு கிள் ளிவிை்டு, “பாத்ததுக்கு கண்னண சபாசுக்கினால் , இப் கபா என்ன
செை் ெ?”, சொல் லிவிை்டு எழுந்து ஓடினான். அெனன விரை்டும் கெகத்தில் , கீகழ விரித்து
னெத்திருந்த மார்க்கனரப் பார்க்காமல் , அதன்கமகல கானல னெக்க, அது உருண்டு, கீகழ
விழப் கபானாள் . அெள் கீகழ விழாமல் , ஓடிெந்து தாங் கிக் சகாண்ைான். அெளும் பைத்தில் , அென்
ெை்னைனை இறுகப் பற் றிக்சகாண்டு அென் சநஞ் கொடு ஒடுங் கினாள் . “ெனா......., என்னன
இப் படிசைல் லாம் கொதிக்கக் கூைாது. நானும் எெ் ெளவு நாள் தான் நல் லெனா இருக்குறது?”, அெள்
காதில் ேஸ்க்கி ொை் சில் முணுமுணுத்தான். ‘உன்னன ைாருைா நல் லெனா இருக்கெ்
சொன்னது?’, மனதுக்குள் அெனுக்கு பதில் சகாடுக்க முடிந்த அெளால் , செளிகை சொல் ல
முடிைவில் னல. “ோல் ல என்ன வினளைாை்டு, சின்னப் பிள் னளங் க மாதிரி, அெ்சு....., மாைல்
செஞ் சு முடிெ்சுை்டிைா?”, ஸ்சைல் லாவின் குரலில் , இருெரும் கெகமாக விலகினர்.

“இகதா, இப் கபா முடிஞ் சுடும் ஆன்ை்டி”, அெர் முகத்னதப் பார்க்க மறுத்து, தனல குனிந்கத பதில்
சொன்னாள் . “பரொயில் னல சமதுொ செை் , இன்னும் நாள் இருக்கக”, அெள்
தனலனைத் தைவிைொறு சொல் லிவிை்டு சென்றுவிை்ைார். “கைை் ..... மனழ ஏதாெது ெருதாைா.........?”,
உனறந்து நின் றிருந்த கபை்ரிக்கின் விலாவில் இடித்தாள் . “ஏன்........?”. “இல் ல.... ஆன்ை்டி என்கிை்கை
சிரிெ்சுை்ைாங் ககள அதான் ககை்கைன்”. “அம் மானெ கிண்ைல் பண்ணாகதன்னு, எத்தனன நாள்
சொல் லி இருக்ககன்”, அெள் கானத, சபாை் ைாக முறுக்கினான். அர்ெ்ெனா, சதாைர் இனணப் பு,
பக்க- இனணப் பு, மின்ொரத்னதக் கைத்தும் சபாருள் , கைத்தாப் சபாருள் கண்டுபிடிக்கும்
இைந்திரம் , என மூன்று சொர்கிங் மாைல் களும் , சூரிைக் குடும் பம் ஒன்னற ொர்ை்டிலும் தைாரித்து
னெத்திருந்தாள் . காகலஜ் துெங் கிைதும் , அன்று கண்காை்சி நாள் . முந்தினநாகள
கிள் ளு கிள் ளிவிை்டு,பாத்ததுக்கு கண்னண சபாசுக்கினால் , இப் கபா என்ன செை் ெ?,
சொல் லிவிை்டு எழுந்து ஓடினான்.
அெனன விரை்டும் கெகத்தில் , கீகழ விரித்து னெத்திருந்த மார்க்கனரப் பார்க்காமல் , அதன்கமகல
கானல னெக்க, அது உருண்டு, கீகழ விழப்கபானாள் . அெள் கீகழ விழாமல் , ஓடிெந்து தாங் கிக்
சகாண்ைான். அெளும் பைத்தில் , அென் ெை்னைனை இறுகப் பற் றிக்சகாண்டு அென் சநஞ் கொடு
ஒடுங் கினாள் .
ெனா......., என்னன இப் படிசைல் லாம் கொதிக்கக் கூைாது. நானும் எெ் ெளவு நாள் தான் நல் லெனா
இருக்குறது?, அெள் காதில் ேஸ்க்கி ொை் சில் முணுமுணுத்தான்.
‘உன்னன ைாருைா நல் லெனா இருக்கெ் சொன்னது?’, மனதுக்குள் அெனுக்கு பதில் சகாடுக்க
முடிந்த அெளால் , செளிகை சொல் ல முடிைவில் னல.
ோல் ல என்ன வினளைாை்டு, சின்னப் பிள் னளங் க மாதிரி, அெ்சு....., மாைல் செஞ் சு முடிெ்சுை்டிைா?,
ஸ்சைல் லாவின் குரலில் , இருெரும் கெகமாக விலகினர்.
இகதா, இப் கபா முடிஞ் சுடும் ஆன்ை்டி, அெர் முகத்னதப் பார்க்க மறுத்து, தனல குனிந்கத பதில்
சொன்னாள் .பரொயில் னல சமதுொ செை் , இன்னும் நாள் இருக்கக, அெள் தனலனைத்
தைவிைொறு சொல் லிவிை்டு சென்றுவிை்ைார்.
கைை் ..... மனழ ஏதாெது ெருதாைா.........?, உனறந்து நின்றிருந்த கபை்ரிக்கின் விலாவில் இடித்தாள் .
ஏன்........?.
இல் ல.... ஆன்ை்டி என்கிை்கை சிரிெ்சுை்ைாங் ககள அதான் ககை்கைன்.
அம் மானெ கிண்ைல் பண்ணாகதன்னு, எத்தனன நாள் சொல் லி இருக்ககன், அெள் கானத,
சபாை் ைாக முறுக்கினான்.
அர்ெ்ெனா, சதாைர் இனணப் பு, பக்க- இனணப் பு, மின்ொரத்னதக் கைத்தும் சபாருள் ,
கைத்தாப் சபாருள் கண்டுபிடிக்கும் இைந்திரம் , என மூன்று சொர்கிங் மாைல் களும் , சூரிைக்
குடும் பம் ஒன்னற ொர்ைடி ் லும் தைாரித்து னெத்திருந்தாள் .
காகலஜ் துெங் கிைதும் , அன்று கண்காை்சி நாள் . முந்தினநாகள அனனத்னதயும் , அெரஅெர்கள்
ெகுப் பில் , செை் செை் துவிை்ைார்கள் . இரண்டு சொர்கிங் மாைல் கபாதுமானகைால் , சதாைர்
இனணப் னபயும் , மின்ொரம் கைத்தும் , கைத்தா அந்த மாைனலயும் மை்டும்
னெத்திருந்தாள் . மறுநாள் , ெகுப் பிற் குெ் செல் ல அெளுக்கு கநரமாகிவிை்ைது. அெர்களது
மாைல் கனளப் பார்த்து, மதிப் சபண் கபாைவும் ஆசிரிைர்கள் ெந்துவிை்ைார்கள் . அெள் ெகுப் பில் ,
அர்ெ்ெனாவின் சபைர்தான் முதலில் ெரும் . அெனள அனழக்ககெ, உள் கள சென்றெளுக்கு, அங் கக
கபரிடி காத்திருந்தது. இரண்டு மாைல் களுகம கெனல செை் ைவில் னல. அனத,
தான்தான் உருொக்கிைெள் என்பதால் , அனத ெரி செை் ை முைன்றாள் . ஆனால் முடிைவில் னல.
கொல் ைரிங் செை் திருந்த ெைர்கனள, எலி கடித்து னெத்திருந்தனதப் கபால இருந்தது.
அர்ெ்ெனா, மறுபடியும் அனத ெரிசெை் ை முைன்றாள் . னதரிைத்னத மை்டும் இழக்கவில் னல.
அெனள, செளிகை கபாகெ் சொல் லிவிை்ைார்கள் . அனனெரும் அெனள சூழ் ந்துசகாண்டு ககை்க,
பதில் சொல் லாமல் , ஸ்ைாப் ரூம் வினரந்தாள் .

“அம் மா............., அம் மா............”, அெள் கெகமாக ெரகெ, ஸ்சைல் லா பதை்ைமாக எழுந்து
ெந்தார். “அம் மா, என்கனாை சரண்டு மாைலும் சொர்க் ஆகனல, எனக்கு இப் கபா, நான்
மூணாெதா செஞ் சுெெ்ெ அந்த மாைல் கெணும் , ஒரு பலூன், ஒரு ொர்ை், னநலான் கயிறு,
இெ் ெளவும் கெணும் , புது மாைல் செை் ை”, அந்த இக்கை்டிலும் , செைல் பைத் துடிக்கும் அெளது
தன்னம் பிக்னகனை, விைந்தார்கள் ஆசிரிைர்கள் . ஸ்சைல் லா, கபை்ரிக்கிற் கு கபான் செை் து,
அனனத்னதயும் அடுத்த பத்து நிமிைங் களில் சகாண்டுெரெ் சொன்னார். அென் ெரகெ, அெனனப்
பார்த்து சமல் லிதாகப் புன் னனகத்தாள் . அெனளத் கதாகளாடு அனணத்து விடுவித்தான்.
ைாரும் அெளிைம் என்னசென்று ககை்கவில் னல. அடுத்த இரண்டுமணி கநரத்தில் , அனனெரின்
மாைல் கனளயும் , பார்த்து முடித்துவிை்ைார்கள் . பிறகு, அர்ெ்ெனா கெறு இரண்டு
மாைல் கள் காை்டுெதாகெ் சொல் லகெ, அெனள அனுமதித்தார்கள் . முதல் மாைனலக் காை்டி,
அனதப் பற் றி விளக்கினாள் . அடுத்த மாைலுக்கு, பலூனன ஊதி, னநலான் கயிற் றால் கை்டினாள் .
அனனத்னதயும் , அெரஅெர்கள் ெகுப் பில் , செை் செை் துவிை்ைார்கள் . இரண்டு சொர்கிங் மாைல்
கபாதுமானகைால் , சதாைர் இனணப்னபயும் , மின்ொரம் கைத்தும் , கைத்தா அந்த மாைனலயும்
மை்டும் னெத்திருந்தாள் .
மறுநாள் , ெகுப் பிற் குெ் செல் ல அெளுக்கு கநரமாகிவிை்ைது. அெர்களது மாைல் கனளப் பார்த்து,
மதிப் சபண் கபாைவும் ஆசிரிைர்கள் ெந்துவிை்ைார்கள் . அெள் ெகுப் பில் , அர்ெ்ெனாவின்
சபைர்தான் முதலில் ெரும் . அெனள அனழக்ககெ, உள் கள சென்றெளுக்கு, அங் கக கபரிடி
காத்திருந்தது.
இரண்டு மாைல் களுகம கெனல செை் ைவில் னல. அனத, தான்தான் உருொக்கிைெள் என்பதால் ,
அனத ெரி செை் ை முைன்றாள் . ஆனால் முடிைவில் னல. கொல் ைரிங் செை் திருந்த ெைர்கனள, எலி
கடித்து னெத்திருந்தனதப் கபால இருந்தது. அர்ெ்ெனா, மறுபடியும் அனத ெரிசெை் ை முைன்றாள் .
னதரிைத்னத மை்டும் இழக்கவில் னல. அெனள, செளிகை கபாகெ் சொல் லிவிை்ைார்கள் .
அனனெரும் அெனள சூழ் ந்துசகாண்டு ககை்க, பதில் சொல் லாமல் , ஸ்ைாப் ரூம் வினரந்தாள் .
அம் மா............., அம் மா............, அெள் கெகமாக ெரகெ, ஸ்சைல் லா பதை்ைமாக எழுந்து ெந்தார்.
அம் மா, என்கனாை சரண்டு மாைலும் சொர்க் ஆகனல, எனக்கு இப் கபா, நான் மூணாெதா
செஞ் சுெெ்ெ அந்த மாைல் கெணும் , ஒரு பலூன், ஒரு ொர்ை், னநலான் கயிறு, இெ் ெளவும் கெணும் ,
புது மாைல் செை் ை, அந்த இக்கை்டிலும் , செைல் பைத் துடிக்கும் அெளது தன்னம் பிக்னகனை,
விைந்தார்கள் ஆசிரிைர்கள் .
ஸ்சைல் லா, கபை்ரிக்கிற் கு கபான் செை் து, அனனத்னதயும் அடுத்த பத்து நிமிைங் களில்
சகாண்டுெரெ் சொன்னார். அென் ெரகெ, அெனனப் பார்த்து சமல் லிதாகப் புன் னனகத்தாள் .
அெனளத் கதாகளாடு அனணத்து விடுவித்தான். ைாரும் அெளிைம் என்னசென்று ககை்கவில் னல.
அடுத்த இரண்டுமணி கநரத்தில் , அனனெரின் மாைல் கனளயும் , பார்த்து முடித்துவிை்ைார்கள் .
பிறகு, அர்ெ்ெனா கெறு இரண்டு மாைல் கள் காை்டுெதாகெ் சொல் லகெ, அெனள
அனுமதித்தார்கள் .
முதல் மாைனலக் காை்டி, அனதப் பற் றி விளக்கினாள் . அடுத்த மாைலுக்கு, பலூனன ஊதி, னநலான்
கயிற் றால் கை்டினாள் . ொர்ைன
் ை ககான் கஷப் பில் சுருை்டி, அதன் உள் கள பலூனன னெத்துக்
கை்டினாள் , பின் னர், அந்த னநலான் கயிற் றில் , சநருப் னபப் பற் றனெக்க, அது உருகி, பலூனில்
இருந்த காற் று கெகமாக விடுபைகெ, ராக்சகை் கமகல பறந்தது. அந்த கநரத்தில் , அெெரமாக, ஒரு
ராக்கை்னைகை செை் த அெள் புத்திொலித்தனத்னத, விைந்தார்கள் . சபமி, இனதயும்
ஒரு உெ்ெபை்ெெ
் செறுப் புைன் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் . அங் கிருந்து
செளிகைறினாள் . அர்ெ்ெனாவுக்கக, அன்னறை நாளின், சிறந்த மாைலுக்கான
பரிசு ெழங் கப் பை்ைது. மதிப் சபண்களும் முழுதாக அெளுக்குக் சகாடுக்கப் பை்ைது. அதன் பிறகக,
எப் படி அர்ெ்ெனாவின் மாைல் மை்டும் கெனல செை் ைாமல் கபானது என்ற ககள் வி ெந்தது. அனத
கண்டுசகாள் ளாமல் விடும் படி ககை்டுக் சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா., கல் லூரியில் , அது சபரிை
விஷைமாககெ மாறிைது. முதல் ெரின் கெனத்துக்கும் , சகாண்டுசெல் லப் பை்ைது. அர்ெ்ெனா,
ைாரிைமும் எதுவும் சொல் லவில் னல. ஆனால் , ஸ்சைல் லாவிைமும் , கபை்ரிக்கிைமும் அெளால்

உண்னமனை மனறக்க முடிைவில் னல. இருெருக்குகம ககாபம் தான், ஆனால் , அனதப்

சபரிதுபடுத்தகெண்ைாசமன்று அர்ெ்ெனா சொல் லகெ, சகாஞ் ெம் அைங் கினார்கள் .
ொர்ைன் ை ககான் கஷப் பில் சுருை்டி, அதன் உள் கள பலூனன னெத்துக் கை்டினாள் , பின் னர், அந்த
னநலான் கயிற் றில் , சநருப் னபப் பற் றனெக்க, அது உருகி, பலூனில் இருந்த காற் று கெகமாக
விடுபைகெ, ராக்சகை் கமகல பறந்தது.
அந்த கநரத்தில் , அெெரமாக, ஒரு ராக்கை்னைகை செை் த அெள் புத்திொலித்தனத்னத,
விைந்தார்கள் . சபமி, இனதயும் ஒரு உெ்ெபை்ெெ ் செறுப் புைன் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தாள் .
அங் கிருந்து செளிகைறினாள் .
அர்ெ்ெனாவுக்கக, அன்னறை நாளின், சிறந்த மாைலுக்கான பரிசு ெழங் கப்பை்ைது.
மதிப் சபண்களும் முழுதாக அெளுக்குக் சகாடுக்கப் பை்ைது. அதன் பிறகக, எப் படி அர்ெ்ெனாவின்
மாைல் மை்டும் கெனல செை் ைாமல் கபானது என்ற ககள் வி ெந்தது.
அனத கண்டுசகாள் ளாமல் விடும் படி ககை்டுக் சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா., கல் லூரியில் , அது சபரிை
விஷைமாககெ மாறிைது. முதல் ெரின் கெனத்துக்கும் , சகாண்டுசெல் லப் பை்ைது. அர்ெ்ெனா,
ைாரிைமும் எதுவும் சொல் லவில் னல.
ஆனால் , ஸ்சைல் லாவிைமும் , கபை்ரிக்கிைமும் அெளால்
உண்னமனை மனறக்க முடிைவில் னல. இருெருக்குகம ககாபம் தான், ஆனால் , அனதப்
சபரிதுபடுத்தகெண்ைாசமன்று அர்ெ்ெனா சொல் லகெ, சகாஞ் ெம் அைங் கினார்கள் . பகுதி - 33 -
நட்பின் னபருசமயும் நட்பின் துலராகமும் ஒலர கூடாரத்தின் கீழ் நட்சப நட்பாய்
ஏற் கலெ விரும் புகிலறன்............... ோஸ்ைலுக்கு ெந்த ஜுடி, அர்ெ்ெனானெப் பிலு பிலுசென்று பிடித்
துக் சகாண்ைாள் . இப் கபா அெள் சொல் லவில் னல என்றால் , தாகன சென்று அனனெரிைமும்
சொல் லிவிடுகென், என்று மிரை்டினாள் . அெளது புலம் பல் தாங் க முடிைாமல் , “ஏை்
பஞ் சுமிை்ைாை் , பூனக்கண்ணி, என்னன்னுடி கபாை் சொல் லுெ? உன்கிை்கை என்ன ஆதாரம்
இருக்குன்னு ககப் பாங் க. அனதவிை, அெனள மை்டும் குத்தம் சொல் ல, என்னக் காரணம் னு
ககப் பாங் க, எனக்கு இல் லாத அக்கனற, உனக்கு என்னன்னு ககப் பாங் க, என்ன சொல் லுெ?”, அெள்
ககாபத்னத ரசித்தொகற ககை்ைாள் . “இசதல் லாம் ஒரு கமை்ைரா? ஏற் கனகெ, உங் ககளாை
சரகார்ை்

கநாை்னைத் சதானலத்தது, உங் ககளாை ஸ்கூல் ொர்ை் எல் லாத்னதயும் நாெம் செை் தது,
அன்னனக்கு பங் க்ென்ல காசெை் மாத்திைது, ப்கராக்ராம் க்கு கபகர
சகாடுக்காமல் கமனைகைறிைது, எல் லாம் எனக்கும் சதரியும் . நீ கெண்ணா மதர் சதரொொ இரு,
எனக்சகாண்ணும் அப் படித் கதனெயில் னல”, ெகை்டு கமனிக்குெ் ொடினாள் . “ஏை் ... நான்
உன்னனவிைப் சபரிைெடி, என்ன நீ .... ொ கபான்னு கபசுற?”, அெனள தினெ திருப் பக்
ககை்ைாள் . “அெ்சு, வினளைாைாதீங் க, நான் உன்னன அடிகைை் ன்னு கூப் ைை ் ாலும் , நீ ங் க ஒண்ணும்
சொல் லமாை்டிங் க, இப்கபா, என் கபெ்னெத் தடுக்கணும் , அதுக்குதாகன இந்த
வினளைாை்டு. கபாதும் , நீ ங் களாெ்சு அெளாெ்சு, ஆனா, இது, இத்கதாை முடியும் னு எனக்குத்
கதாணனல. இனதவிை சபருொ ஏதாெது நைந்தால் தான் உங் களுக்குத் சதரியும் . உங் க
மூஞ் சினைப் பாத்தா, என் BP தான் எகுறும் , நான் கபாகறன். அப் படி என்னத்தான் அெ கமல
கருெனனைா”, புலம் பிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைாள் .
பகுதி - 33
-நட்பின் னபருசமயும்
நட்பின் துலராகமும்
ஒலர கூடாரத்தின் கீழ்
நட்சப நட்பாய் ஏற் கலெ
விரும் புகிலறன்...............
ோஸ்ைலுக்கு ெந்த ஜுடி, அர்ெ்ெனானெப் பிலு பிலுசென்று பிடித்துக் சகாண்ைாள் . இப் கபா அெள்
சொல் லவில் னல என்றால் , தாகன சென்று அனனெரிைமும் சொல் லிவிடுகென், என்று மிரை்டினாள் .
அெளது புலம் பல் தாங் க முடிைாமல் ,ஏை் பஞ் சுமிை்ைாை் , பூனக்கண்ணி, என்னன்னுடி கபாை்
சொல் லுெ? உன்கிை்கை என்ன ஆதாரம் இருக்குன்னு ககப் பாங் க. அனதவிை, அெனள மை்டும்
குத்தம் சொல் ல, என்னக் காரணம் னு ககப் பாங் க, எனக்கு இல் லாத அக்கனற, உனக்கு என்னன்னு
ககப் பாங் க, என்ன சொல் லுெ?, அெள் ககாபத்னத ரசித்தொகற ககை்ைாள் .
"இசதல் லாம் ஒரு கமை்ைரா? ஏற் கனகெ, உங் ககளாை சரகார்ை்
கநாை்னைத் சதானலத்தது, உங் ககளாை ஸ்கூல் ொர்ை் எல் லாத்னதயும் நாெம் செை் தது,
அன்னனக்கு பங் க்ென்ல காசெை் மாத்திைது, ப்கராக்ராம் க்கு கபகர சகாடுக்காமல்
கமனைகைறிைது, எல் லாம் எனக்கும் சதரியும் . நீ கெண்ணா மதர் சதரொொ இரு,
எனக்சகாண்ணும் அப் படித் கதனெயில் னல", ெகை்டு கமனிக்குெ் ொடினாள் .
ஏை் ... நான் உன்னனவிைப் சபரிைெடி, என்ன நீ .... ொ கபான்னு கபசுற?, அெனள தினெ திருப் பக்
ககை்ைாள் .
"அெ்சு, வினளைாைாதீங் க, நான் உன்னன அடிகைை் ன்னு கூப் ை்ைாலும் , நீ ங் க ஒண்ணும்
சொல் லமாை்டிங் க, இப் கபா, என் கபெ்னெத் தடுக்கணும் , அதுக்குதாகன இந்த வினளைாை்டு.
கபாதும் , நீ ங் களாெ்சு அெளாெ்சு, ஆனா, இது, இத்கதாை முடியும் னு எனக்குத் கதாணனல.
இனதவிை சபருொ ஏதாெது நைந்தால் தான் உங் களுக்குத் சதரியும் . உங் க மூஞ் சினைப் பாத்தா,
என் BP தான் எகுறும் , நான் கபாகறன். அப் படி என்னத்தான் அெ கமல கருெனனைா",
புலம் பிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைாள் . “சபாண்ைாை்டி, அெ இப் படி குதிக்கிறா, நீ அெனள
அைக்காமல் , என்னடி அெ ொனை கெடிக்னகப் பாத்துை்டு இருக்க?”, னெஷுவிைம்
ககை்ைாள் . “அெ்சு, என்னனயும் கபெ னெக்காகத”, அெள் அனதவிைக் கடுப் பாகெ் சொன்னாள் .
“எப் படிடி அெளால முடிஞ் சுது, அதுவும் , இதில் நீ ெரிைா சபர்கபார்ம் பண்ணலன்னா,
உன்கனாை நாற் பது மார்க் அப் படிகை கபாயிருக்கும் . நான் அந்த இைத்தில் இருந்திருந்தால் செத்கத
கபாயிருப் கபன் . சொல் லு அர்ெ்ெனா..... அப் படி அெகிை்கை என்ன கிகரஸ்”, அெளுக்கு,
அர்ெ்ெனாவின் செைலுக்குக் காரணம் சதரிந்கத ஆக கெண்டும் . “எனக்கு, அெகமல எந்த
கிகரஸும் கினைைாது, எல் லாம் அெ அம் மாகொை முகத்துக்காகவும் , அெங் க
சொன்ன ொர்த்னதக்காகவும் தான்”, சமதுொகெ் சொன்னாள் . “எல் லாத்துக்கும் ஒரு அளவிருக்கு
அெ்சு. இது உன் எதிர்காலம் ெம் பந்தப் பை்ைது. என்னதான் அெங் க அம் மாவுக்காகன்னாலும் .......”,
அெளுக்கு ஒத்துக்சகாள் ளகெ

முடிைவில் னல. “என்னன முதலிகலகை, ெரிைா கணித்தது அெங் கதான். என்னனகை, அெங் க
இெ் ெளவு எனை கபாடும் கபாது, அெங் க சபாண்னண எனைகபாை மாை்ைாங் களா?. சபமி
எப் பவுகம, சகாஞ் ெம் சபாறானம குணம் உள் ளெதானாம் . அதிலும் , அெ கூை இருக்குறெங் க,
அெளுக்கு ஜால் ரா கபாைணும் , தன்னனவிை அதிக மார்க் ொங் க கூைாது, எதிலும் தன்னனவிை
சிறப் பா இருக்கக் கூைாதுன்னு நினனப் பாளாம் . அெகளாை இந்த குணகம, அெளுக்கு நை்பு
ெை்ைத்னதக் சகாடுக்காமகல இருந்து இருக்கு. இங் கக என்னன்னா, ெந்த முதல் நாகள அெகிை்கை
நான் ஒை்டிை்கைன். அதிலும் , சகாஞ் ெம் லூசு மாதிரி நைந்தது, அெளுக்கு என்கமல் , முதலில்
சகாஞ் ெம் பிடிப் னபக் சகாடுத்து இருக்கு. ஆனா விதி.........., நான் அப் படி
இல் னலன்னு நினனக்கிகறன்”, குறும் பாகெ் சொல் லி னெஷுனெப் பார்க்க, அெள் இெளது
தனலயில் குை்டினாள் . கபெ்னெத் சதாைர்ந்தாள் ........., “அதுகெ அெளுக்குப்
சபாண்ைாை்டி, அெ இப் படி குதிக்கிறா, நீ அெனள அைக்காமல் , என்னடி அெ ொனை கெடிக்னகப்
பாத்துை்டு இருக்க?, னெஷுவிைம் ககை்ைாள் .
அெ்சு, என்னனயும் கபெ னெக்காகத, அெள் அனதவிைக் கடுப் பாகெ் சொன்னாள் . "எப் படிடி
அெளால முடிஞ் சுது, அதுவும் , இதில் நீ ெரிைா சபர்கபார்ம் பண்ணலன்னா, உன்கனாை நாற் பது
மார்க் அப் படிகை கபாயிருக்கும் . நான் அந் த இைத்தில் இருந்திருந்தால் செத்கத கபாயிருப்கபன்.
சொல் லு அர்ெ்ெனா..... அப் படி அெகிை்கை என்ன கிகரஸ்", அெளுக்கு, அர்ெ்ெனாவின் செைலுக்குக்
காரணம் சதரிந்கத ஆக கெண்டும் .
எனக்கு, அெகமல எந்த கிகரஸும் கினைைாது, எல் லாம் அெ அம் மாகொை முகத்துக்காகவும் ,
அெங் க சொன்ன ொர்த்னதக்காகவும் தான், சமதுொகெ் சொன்னாள் .
எல் லாத்துக்கும் ஒரு அளவிருக்கு அெ்சு. இது உன் எதிர்காலம் ெம் பந்தப் பை்ைது. என்னதான் அெங் க
அம் மாவுக்காகன்னாலும் ......., அெளுக்கு ஒத்துக்சகாள் ளகெ
முடிைவில் னல.
"என்னன முதலிகலகை, ெரிைா கணித்தது அெங் கதான். என்னனகை, அெங் க இெ் ெளவு எனை
கபாடும் கபாது, அெங் க சபாண்னண எனைகபாை மாை்ைாங் களா?. சபமி எப்பவுகம, சகாஞ் ெம்
சபாறானம குணம் உள் ளெதானாம் .
அதிலும் , அெ கூை இருக்குறெங் க, அெளுக்கு ஜால் ரா கபாைணும் , தன்னனவிை அதிக மார்க்
ொங் க கூைாது, எதிலும் தன்னனவிை சிறப் பா இருக்கக் கூைாதுன்னு நினனப் பாளாம் . அெகளாை
இந்த குணகம, அெளுக்கு நை்பு ெை்ைத்னதக் சகாடுக்காமகல இருந்து இருக்கு.
இங் கக என்னன்னா, ெந்த முதல் நாகள அெகிை்கை நான் ஒை்டிை்கைன். அதிலும் , சகாஞ் ெம் லூசு
மாதிரி நைந்தது, அெளுக்கு என்கமல் , முதலில் சகாஞ் ெம் பிடிப் னபக் சகாடுத்து இருக்கு. ஆனா
விதி.........., நான் அப் படி இல் னலன்னு நினனக்கிகறன்", குறும் பாகெ் சொல் லி னெஷுனெப் பார்க்க,
அெள் இெளது தனலயில் குை்டினாள் .
கபெ்னெத் சதாைர்ந்தாள் ........., "அதுகெ அெளுக்குப் சபாறானமனை விசிறி விைப் கபாதுமானதா
இருந்துருக்கு, இெதான், தினமும் வீை்டுக்கு கபான் செை் ொகள, எல் லாத்னதயும் அெங் க
அம் மாகிை்கை புலம் பி இருக்கா, அெங் க, அெனளப் பாக்க ெந்தப் கபா, நான் இந்த
னலப் ரகரரி சிஸ்ைர் பத்தி ககக்கும் கபாது, எல் லாத்னதயும் சொன்னாங் க. அதுமை்டும் இல் லாமல் ,
கண்டிப் பா, அெ ஏதாெது, தன்னன மீறி உனக்குத் சதால் னல தந்தாலும் , எப் படிைாெது இந்த
படிப் பு முடிை அெளுக்கு சேல் ப் பண்ணும் மான்னு, என்கிை்கைகை சொன்னாங் க. அனதவிை,
அெங் கனள நான் அம் மான்னு கூப் பிைணும் னு சொன்னாங் க. அெங் கனள நான் அம் மாொ
நினனத்தால் , அெ என்கனாை கூைப் பிறந்தெ ஆொ. என்னதான் அெனள நான் கூைப் பிறந்தெளா
நினனத்தாலும் , அெ என்னனக் காைப் படுத்திைனத, தாங் க முடிைாமல் தான், அெகிை்கை
இருந்து விலகி இருக்ககன். அெ கூைப் கபசி, அெகளாை ககாபத்னத
அதிகமாக்க கெண்ைாம் னுதான், கபசுெனதயும் விை்டுை்கைன். அெகமல

எனக்கும் ககாபம் இருக்கு. என் ககாபத்னத நான் இப் கபா காை்டினால் , அெ உைகன இங் கக இருந்து
கபாககெண்டி ெரும் . சொல் லப் கபானா, அெ இந்தமாதிரி ஏதாெது செை் ொன்னுதான், நான் மூணு
சொர்கிங் மாைல் செஞ் கென். அெ ஒன்னறத்தான் நாெம் செை் ொன்னு நினனெ்கென், ஆனா, அெ
சரண்னையுகம நாெம் செை் தது, நாகன எதிர் பார்க்காதது........., அங் கக ெந்துது கனதயில
ை்விஸ்ை்........ . இப் கபா இன்னும் நாகல மாெம் . அது முடிஞ் ெதும் , அெ ைாகரா நான் ைாகரா.
அதுெனரக்கும் ..........., நான் சகாஞ் ெம் கெனமா இருந்துக்ககறன் விடு”, ககலிைாகெ் சொல் லி
முடித்தாள் . “ெரி சொல் லு, சபாங் கலுக்கு ஊருக்குப் கபாறிைா?”, கபெ்னெ மாற் றினாள் . “ஊருக்குப்
கபாகறன்........., ஆனா, என் வீை்டுக்குத்தான் கபாகறன்”, கெனலைாகெ் சொன்னாள் . “ஏன்..........?
அண்ணா இங் கககை கதடி ெந்துைப் கபாறாரு. ஏற் கனகெ ஒரு முனற இப் படித்தான் ஆெ்சு”,
அெளுக்கு
சபாறானமனை விசிறி விைப் கபாதுமானதா இருந்துருக்கு, இெதான், தினமும் வீை்டுக்கு கபான்
செை் ொகள, எல் லாத்னதயும் அெங் க அம் மாகிை்கை புலம் பி இருக்கா,
அெங் க, அெனளப் பாக்க ெந்தப் கபா, நான் இந்த னலப் ரகரரி சிஸ்ைர் பத்தி ககக்கும் கபாது,
எல் லாத்னதயும் சொன்னாங் க. அதுமை்டும் இல் லாமல் , கண்டிப் பா, அெ ஏதாெது, தன்னன மீறி
உனக்குத் சதால் னல தந்தாலும் , எப் படிைாெது இந்த படிப் பு முடிை அெளுக்கு சேல் ப்
பண்ணும் மான்னு, என்கிை்கைகை சொன்னாங் க.
அனதவிை, அெங் கனள நான் அம் மான்னு கூப் பிைணும் னு சொன்னாங் க. அெங் கனள நான்
அம் மாொ நினனத்தால் , அெ என்கனாை கூைப் பிறந்தெ ஆொ. என்னதான் அெனள நான் கூைப்
பிறந்தெளா நினனத்தாலும் , அெ என்னனக் காைப் படுத்திைனத, தாங் க முடிைாமல் தான்,
அெகிை்கை இருந்து விலகி இருக்ககன்.
அெ கூைப் கபசி, அெகளாை ககாபத்னத அதிகமாக்க கெண்ைாம் னுதான், கபசுெனதயும்
விை்டுை்கைன். அெகமல
எனக்கும் ககாபம் இருக்கு. என் ககாபத்னத நான் இப் கபா காை்டினால் , அெ உைகன இங் கக இருந்து
கபாககெண்டி ெரும் .
சொல் லப் கபானா, அெ இந்தமாதிரி ஏதாெது செை் ொன்னுதான், நான் மூணு சொர்கிங் மாைல்
செஞ் கென். அெ ஒன்னறத்தான் நாெம் செை் ொன்னு நினனெ்கென், ஆனா, அெ சரண்னையுகம
நாெம் செை் தது, நாகன எதிர் பார்க்காதது........., அங் கக ெந்துது கனதயில ை்விஸ்ை்........ .
இப் கபா இன்னும் நாகல மாெம் . அது முடிஞ் ெதும் , அெ ைாகரா நான் ைாகரா. அதுெனரக்கும் ...........,
நான் சகாஞ் ெம் கெனமா இருந்துக்ககறன் விடு", ககலிைாகெ் சொல் லி முடித்தாள் .
ெரி சொல் லு, சபாங் கலுக்கு ஊருக்குப் கபாறிைா?, கபெ்னெ மாற் றினாள் .
ஊருக்குப் கபாகறன்........., ஆனா, என் வீை்டுக்குத்தான் கபாகறன், கெனலைாகெ் சொன்னாள் .
ஏன்..........? அண்ணா இங் கககை கதடி ெந்துைப் கபாறாரு. ஏற் கனகெ ஒரு முனற இப்படித்தான்
ஆெ்சு, அெளுக்கு நினனவூை்டினாள் . “நீ கெற, இந்தக் காகலஜ் ரூல் னெ மீறுற
நினலக்குப் கபாை் டும் கபால, என்னால் அெனர ெமாளிக்க முடிைனல. அதான் அெர்ை்ை
சொல் லிை்டு, என் அம் மா வீை்டுக்குத் தப் பிெ்சுப் கபாகறன்”, கெனலயில் கதாை் ந்து ெந்தது அெள்
குரல் . “னெஷு, இப் படித் தள் ளித் தள் ளிப் கபாகுறதுதான், பிரெ்ெனனக்கு முதல் காரணகம, ெரி,
உனக்குத் சதரிைாதது இல் னல. இன்னும் நாலு மாெம் தாகன”, அெளும் கதாழினை ெமாதானம்
செை் தாள் . அெர்களுக்குத் சதரிைவில் னல, விதி ெலிைது என்று. இன்னும் , படிப் பு முடிை நான்கு
மாதங் ககள இருந்தது. அதற் குள் , இன்ைர் காகலஜ் காம் பை்டிென், காகலஜ் ககம் ப் , ஸ்கபார்ைஸ
் ் கை,
காகலஜ் கை, அனென்சமன்ை்ஸ், சரகார்ை் கெனலகள் ..........., இதில் இறுதிைாக காகலஜ் டூர் ஒரு
ொரம் . இப் படி, எக்கெ்ெக்க கெனலகள் இருந்தன. இனையில் , ஐந்து நாள் மை்டுகம அெர்களுக்கு
விடுமுனற, இந்த நாை்கள் ஓடி முடிந்தால் , இெர்களுக்கு அமரக் கூை கநரம்

இருக்காது. எனகெ, ோஸ்ைலில் இருந்த அனனெனரயுகம, அர்ெ்ெனா வீை்டுக்குப் கபாகெ்

சொன்னாள் . அர்ெ்ெனா, கபை்ரிக் வீை்டுக்குெ்
சென்றாள் . ______________________________________________________________________________ வீை்டுக்குெ்
சென்ற னெஷுனெ ெரகெற் றது மூடிை கதகெ. பக்கத்து வீை்டில் ககை்க, அெளது வீை்டில்
அனனெரும் , அெளது குலசதை் ெக், ககாவிலுக்கு, சபாங் கல் னெக்கெ் சென்றிருப் பதாகவும் ,
நானளக் கானலயில் ெந்துவிடுொர்கள் என்றும் சொன்னார்கள் . அெனளக் கணென் வீை்டுக்குப்
கபாகெ் சொல் லிவிை்டும் சென்றிருந்தார்கள் . அப் படி அெள் செல் லவில் னல என்றால் , வீை்டில்
இருக்கெ்சொல் லி, ொவினைக் சகாடுத்துவிை்டுெ் சென்றதாகெ் சொல் லி,
ொவினைக் சகாடுத்தார்கள் . னெஷு, கணென் வீை்டுக்குெ் செல் ல மனமில் லாமல் , தன் வீை்டுக்கக
சென்றாள் . இந்த ஐந்து நாை்கனள தள் ளிவிை்ைால் , இன்னும் நான்கு மாதங் கள் ,
எப் படியும் வீை்டுக்குெ் செல் லகெண்டி இருக்காது என்று எண்ணினாள் . வீை்டுக்குெ் சென்று
குளித்துவிை்டு, ெனமைல் செை் யும்
நினனவூை்டினாள் .
நீ கெற, இந்தக் காகலஜ் ரூல் னெ மீறுற நினலக்குப் கபாை் டும் கபால, என்னால் அெனர ெமாளிக்க
முடிைனல. அதான் அெர்ை்ை சொல் லிை்டு, என் அம் மா வீை்டுக்குத் தப் பிெ்சுப் கபாகறன்,
கெனலயில் கதாை் ந்து ெந்தது அெள் குரல் .
னெஷு, இப் படித் தள் ளித் தள் ளிப் கபாகுறதுதான், பிரெ்ெனனக்கு முதல் காரணகம, ெரி, உனக்குத்
சதரிைாதது இல் னல. இன்னும் நாலு மாெம் தாகன, அெளும் கதாழினை ெமாதானம் செை் தாள் .
அெர்களுக்குத் சதரிைவில் னல, விதி ெலிைது என்று.
இன்னும் , படிப் பு முடிை நான்கு மாதங் ககள இருந்தது. அதற் குள் , இன்ைர் காகலஜ் காம் பை்டிென்,
காகலஜ் ககம் ப் , ஸ்கபார்ைஸ ் ் கை, காகலஜ் கை, அனென்சமன்ை்ஸ், சரகார்ை் கெனலகள் ..........., இதில்
இறுதிைாக காகலஜ் டூர் ஒரு ொரம் . இப் படி, எக்கெ்ெக்க கெனலகள் இருந்தன.
இனையில் , ஐந்து நாள் மை்டுகம அெர்களுக்கு விடுமுனற, இந்த நாை்கள் ஓடி முடிந்தால் ,
இெர்களுக்கு அமரக் கூை கநரம்
இருக்காது. எனகெ, ோஸ்ைலில் இருந்த அனனெனரயுகம, அர்ெ்ெனா வீை்டுக்குப் கபாகெ்
சொன்னாள் . அர்ெ்ெனா, கபை்ரிக் வீை்டுக்குெ் சென்றாள் .
______________________________________________________________________________
வீை்டுக்குெ் சென்ற னெஷுனெ ெரகெற் றது மூடிை கதகெ. பக்கத்து வீை்டில் ககை்க, அெளது
வீை்டில் அனனெரும் , அெளது குலசதை் ெக், ககாவிலுக்கு, சபாங் கல் னெக்கெ்
சென்றிருப் பதாகவும் , நானளக் கானலயில் ெந்துவிடுொர்கள் என்றும் சொன்னார்கள் . அெனளக்
கணென் வீை்டுக்குப் கபாகெ் சொல் லிவிை்டும் சென்றிருந்தார்கள் .
அப் படி அெள் செல் லவில் னல என்றால் , வீை்டில் இருக்கெ்சொல் லி, ொவினைக் சகாடுத்துவிை்டுெ்
சென்றதாகெ் சொல் லி, ொவினைக் சகாடுத்தார்கள் . னெஷு, கணென் வீை்டுக்குெ் செல் ல
மனமில் லாமல் , தன் வீை்டுக்கக சென்றாள் . இந்த ஐந்து நாை்கனள தள் ளிவிை்ைால் , இன்னும் நான்கு
மாதங் கள் , எப் படியும் வீை்டுக்குெ் செல் லகெண்டி இருக்காது என்று எண்ணினாள் .
வீை்டுக்குெ் சென்று குளித்துவிை்டு, ெனமைல் செை் யும் கெனளயில் அனழப்புமணி ஒலிக்கக்
ககை்ைது. ‘ைார் இந்கநரம் ’, என்ற கைாெனனயுைன் கதனெத் திறக்க, செளிகை
நின் றான் னமககல் . முழுதாக அதிர்ந்தாள் ., அெகனா விரிந்த புன் னனகயுைன், “மாமா கபான்
செஞ் ொங் க, நீ இன்னனக்கு இங் கக ெரப் கபாறதா. உன்னன ெந்து கூை்டிை்டுப் கபாகெ்
சொன்னாங் க. உங் க காகலஜ் க்கு, கபான் செை் து சொல் ல முடிைாகத, அதான் எனக்குெ்
சொன்னாங் க. அதுவும் நல் லதா கபாெ்சு. ெரி, இப் கபா நான் உள் கள ெரொ, இல் னல இப் படிகை
வீை்டுக்குப் கபாயிைொ?”, அெள் தன்னன அனழக்காதனத,
சுை்டிக் காை்டினான். “ொ.....ொங் க..........”, அப் சபாழுகத, அெள் மூெ்சுக்காற் று,
தப் பத் துெங் கிைது. னமககல் , ொதாரணமாக இருப் பதாகத் கதான்றினாலும் , அென் அெ் ொறு
இல் னல என்பனத, ெற் று கநரத்திகலகை நிரூபித்தான். அெள் காபி சகாண்டுெந்து சகாடுக்க,
“காபி சராம் ப சூைா இருக்கு......”, அென் சொன்ன கதாரனணகை, அெளுக்கு, அென்

எனதெ் சொல் கிறான் என்று புரிந்தது. தன் பதை்ைத்னத மனறக்க, கிெ்ெனுக்குள் சென்று
புகுந்து சகாண்ைாள் . ெப்பாத்தி செை் ைலாம் என்ற எண்ணத்தில் அெள் மானெப் பினெை, அெள்
னககைாடு னக னெத்து, மானெப் பினெந்தன இன்னும் இரண்டு கரங் கள் . “னமக், நீ ங் க ோல் ல
உக்காருங் க, நா...ன்.... ெனமெ்சுை்டு உங் கனளக் கூப்பிடுகறன்”, தைங் கிைொகற சொன்னாள் . “நீ
எதுக்கு தனிைா கஷ்ைப் பைணும் , நான் உனக்கு சேல் ப் பண்ணுகறன்”. இதழ் கள் அெள் முதுகில்
ஊர்ந்தன, னககள் இனையில் அழுந்தின. னெஷுவின் உைலில் சமல் லிை நடுக்கம் . “நீ ங் க எந் த
சேல் பும் செை் ை கெண்ைாம் ........”, ொதாரணமாகெ் சொல் ல முைன்றும் , குரல்
ஒத்துனழக்கவில் னல. அெள் இனைனைப் பற் றியிருந்த னககள் , அெள் கமனியில் முன்கனறின.
அென் னககனளத் தடுக்க முைன்றாள் . கணெனின் கதக்குமரக் கரங் களின் பிடியின் முன்னர்,
அெள் ொனழத்தண்டுக் னககளின் பலம் நிற் க முடியுமா?
கெனளயில் அனழப் புமணி ஒலிக்கக் ககை்ைது. ‘ைார் இந்கநரம் ’, என்ற கைாெனனயுைன் கதனெத்
திறக்க, செளிகை நின் றான் னமககல் .
முழுதாக அதிர்ந்தாள் ., அெகனா விரிந்த புன் னனகயுைன், "மாமா கபான் செஞ் ொங் க, நீ
இன்னனக்கு இங் கக ெரப் கபாறதா. உன்னன ெந்து கூை்டிை்டுப் கபாகெ் சொன்னாங் க. உங் க
காகலஜ் க்கு, கபான் செை் து சொல் ல முடிைாகத, அதான் எனக்குெ் சொன்னாங் க. அதுவும் நல் லதா
கபாெ்சு.
ெரி, இப்கபா நான் உள் கள ெரொ, இல் னல இப் படிகை வீை்டுக்குப் கபாயிைொ?", அெள் தன்னன
அனழக்காதனத, சுை்டிக் காை்டினான்.
ொ.....ொங் க.........., அப் சபாழுகத, அெள் மூெ்சுக்காற் று, தப் பத் துெங் கிைது.
னமககல் , ொதாரணமாக இருப் பதாகத் கதான்றினாலும் , அென் அெ் ொறு இல் னல என்பனத, ெற் று
கநரத்திகலகை நிரூபித்தான். அெள் காபி சகாண்டுெந்து சகாடுக்க,காபி சராம் ப சூைா இருக்கு......,
அென் சொன்ன கதாரனணகை, அெளுக்கு, அென்
எனதெ் சொல் கிறான் என்று புரிந்தது.
தன் பதை்ைத்னத மனறக்க, கிெ்ெனுக்குள் சென்று புகுந்து சகாண்ைாள் . ெப்பாத்தி செை் ைலாம்
என்ற எண்ணத்தில் அெள் மானெப் பினெை, அெள் னககைாடு னக னெத்து, மானெப் பினெந்தன
இன்னும் இரண்டு கரங் கள் .
னமக், நீ ங் க ோல் ல உக்காருங் க, நா...ன்.... ெனமெ்சுை்டு உங் கனளக் கூப் பிடுகறன்,
தைங் கிைொகற சொன்னாள் .
நீ எதுக்கு தனிைா கஷ்ைப்பைணும் , நான் உனக்கு சேல் ப் பண்ணுகறன். இதழ் கள் அெள் முதுகில்
ஊர்ந்தன, னககள் இனையில் அழுந்தின. னெஷுவின் உைலில் சமல் லிை நடுக்கம் .
நீ ங் க எந்த சேல் பும் செை் ை கெண்ைாம் ........, ொதாரணமாகெ் சொல் ல முைன்றும் , குரல்
ஒத்துனழக்கவில் னல.
அெள் இனைனைப் பற் றியிருந்த னககள் , அெள் கமனியில் முன்கனறின. அென் னககனளத்
தடுக்க முைன்றாள் . கணெனின் கதக்குமரக் கரங் களின் பிடியின் முன்னர், அெள்
ொனழத்தண்டுக் னககளின் பலம் நிற் க முடியுமா?
“என்னங் க..... இன்னும் நாகல மாெம் தாங் க, முடிெ்சுை்டு, சீக்கிரம் ெந்துடுகென். ோஸ்ை்ைல் ல, லீெ்
கூை இனிகமல் கினைைாது?”, அெள் எனதகைா நினனத்துெ் சொல் ல, அென் அனதகை
பிடித்துக் சகாண்ைான். “னெஷு........., இன்னும் நாலு மாெம் , உன்னனப் பாக்க கூை ெரலடி,
இன்னனக்கு மை்டும் ........”, அெனளத் தன் சநஞ் கொடு இறுக்கிக் சகாண்ைான். அென் இதழ் கள் ,
அெள் இதழ் கனளெ் சினற செை் தன, கபெ்சிழந்தாள் னெஷு. அந்த ெந்தர்ப்பத்னதப்
பைன்படுத்தி அெனளத் தனரயில் ெரித்தான். அெனளெ் சிந்திக்கக் கூை விைாமல் , அெள் கமல்
பரவிப் பைர்ந்தான். “என்னங் க...... ரூம் க்கு கபாகலாம் ........”, அெள் கபெ்னெக் ககை்கும் நினலயில் ,
அென் இல் னல. அெனன விலக்க முைன்ற அெளது முைற் சிகள் எதுவும் பலிக்கவில் னல. அ ெனள
எடுத்துக்சகாள் ளும் ெனர அென் ஓைவில் னல. அன்று முழுெதுகம, அெனள அென்
விைகெ இல் னல. முதல் முனற மறுத்தெள் பிறகு அென் னககளுக்குள்
கனரைகெ செை் தாள் . குழந்னதப் பிறப் னபத் தடுக்கப் பின் பற் றப் படும் முனறகனள , னமக்ககல்
என்றுகம விரும் பாததால் , ஒரு புது உயிரின் ஜனனம் வினதக்கப் பை்ைது அன்று. இன்று இன்ைர்
காகலஜ் காம் படிஷன்., டிஸ்ககா நைனம் , பரதநாை்டிைம் , வீதி நாைகம் , தனிநபர் பாைல் , குழுப்
பாைல் என அனனத்திலும் சென்றது, அர்ெ்ெனாவின் கல் லூரி. சமகந்தி கபாை்டி, முடிைலங் காரப்
கபாை்டியில் பத்கத நிமிைங் களில் ,அலங் காரங் கனளெ் செை் து, பரினெ
சென்றாள் னெஷு. ஜுடினை, நனகெ்சுனெத் துணுக்கு, கடிகஜாக் அனனத்னதயும் நாைகபாணி,
கநர்முகத்கதர்வு முனறயில் செை் ை னெத்து, அெனளயும் செல் ல னெத்தாள் . சபமினை,
கல் லூரியிகலகை ஸ்சைல் லா தடுத்துவிை்ைார், அெள் அங் கு சென்றும் ஏதாெது குழப் பம் செை் ைக்
கூைாகத என்பது அெரது கெனல. சுழல் ககாப் னபனை சென்றது இெர்களது கல் லூரி.
அடுத்தது, கல் லூரி ஆண்டுவிழானெ முதலில் னெத்தார்கள் .
என்னங் க..... இன்னும் நாகல மாெம் தாங் க, முடிெ்சுை்டு, சீக்கிரம் ெந்துடுகென். ோஸ்ை்ைல் ல, லீெ்
கூை இனிகமல் கினைைாது?, அெள் எனதகைா நினனத்துெ் சொல் ல, அென் அனதகை பிடித்துக்
சகாண்ைான்.
னெஷு........., இன்னும் நாலு மாெம் , உன்னனப் பாக்க கூை ெரலடி, இன்னனக்கு மை்டும் ........,
அெனளத் தன் சநஞ் கொடு இறுக்கிக் சகாண்ைான்.
அென் இதழ் கள் , அெள் இதழ் கனளெ் சினற செை் தன, கபெ்சிழந்தாள் னெஷு. அந்த
ெந்தர்ப்பத்னதப் பைன்படுத்தி அெனளத் தனரயில் ெரித்தான். அெனளெ் சிந்திக்கக் கூை விைாமல் ,
அெள் கமல் பரவிப் பைர்ந்தான்.
என்னங் க...... ரூம் க்கு கபாகலாம் ........, அெள் கபெ்னெக் ககை்கும் நினலயில் , அென் இல் னல.
அெனன விலக்க முைன்ற அெளது முைற் சிகள் எதுவும் பலிக்கவில் னல. அ ெனள
எடுத்துக்சகாள் ளும் ெனர அென் ஓைவில் னல. அன்று முழுெதுகம, அெனள அென் விைகெ
இல் னல. முதல் முனற மறுத்தெள் பிறகு அென் னககளுக்குள்
கனரைகெ செை் தாள் . குழந்னதப் பிறப்னபத் தடுக்கப் பின் பற் றப் படும் முனறகனள , னமக்ககல்
என்றுகம விரும் பாததால் , ஒரு புது உயிரின் ஜனனம் வினதக்கப் பை்ைது அன்று.
இன்று இன்ைர் காகலஜ் காம் படிஷன்., டிஸ்ககா நைனம் , பரதநாை்டிைம் , வீதி நாைகம் , தனிநபர்
பாைல் , குழுப் பாைல் என அனனத்திலும் சென்றது, அர்ெ்ெனாவின் கல் லூரி. சமகந்தி கபாை்டி,
முடிைலங் காரப் கபாை்டியில் பத்கத நிமிைங் களில் ,அலங் காரங் கனளெ் செை் து, பரினெ சென்றாள்
னெஷு.
ஜுடினை, நனகெ்சுனெத் துணுக்கு, கடிகஜாக் அனனத்னதயும் நாைகபாணி, கநர்முகத்கதர்வு
முனறயில் செை் ை னெத்து, அெனளயும் செல் ல னெத்தாள் . சபமினை, கல் லூரியிகலகை
ஸ்சைல் லா தடுத்துவிை்ைார், அெள் அங் கு சென்றும் ஏதாெது குழப் பம் செை் ைக் கூைாகத என்பது
அெரது கெனல.
சுழல் ககாப் னபனை சென்றது இெர்களது கல் லூரி. அடுத்தது, கல் லூரி ஆண்டுவிழானெ முதலில்
னெத்தார்கள் . எப் சபாழுதுகம ஸ்கபார்ைஸ
் ் கை தான் முதலில் னெப் பது ெழக்கம் . ஆனால் இந்த
ெருைம் அனதத் தள் ளி னெத்தார்கள் . மறுபடியும் பயிற் சி, ஒழுங் குப் படுத்துதல் ,
கண்காணித்தல் , இனையில் கல் லூரி கெனலகள் , அனென்சமன்ை்கள் , பாைத்துக்கு கநாை்ஸ்
எடுப் பது, நிற் கக் கூை கநரமில் னல அெளுக்கு. இரண்ைாம் ெனிக்கிழனம, னெஷு,
அர்ெ்ெனானெக் கை்ைாைப் படுத்தி, கபை்ரிக் வீை்டுக்கு அனுப் பி னெத்தாள் . வீை்டுக்கு ெந்தெனளப்
பார்த்து, முகம் மலர்ந்தான் கபை்ரிக். ஆனால் அெள் உைலின் சமலிவும் , கண்கள்
தூக்கத்துக்குத் தைாராக இருந்ததும் , அெள் கனளப் பும் , அென் பார்னெயிலிருந்து பைத்
தெறவில் னல. “அெ்சு ொ..........”, ஸ்சைல் லா ெரகெற் க, “அம் மா....... தூங் கணும் ”, அெரிைகம சொல் ல,
உருகிகை விை்ைார். “இரும் மா........., டிப் பன் ொப் ைடு
் ை்டுப் படுக்கலாம் ”,
அக்கனறைாகெ் சொன்னார். “இல் லம் மா ொப் ை்கைன்.........., நான் படுத்துக்கொ?”, ஏக்கமாகக்

ககை்ைாள் . “கபை்ரிக், அெனள அனழெ்சுை்டுப் கபா........”, அெர்கனள அனுப் பிவிை்டு, ோர்லிக்ஸ்

கலந்து, சகாண்டு செல் ெதற் கு முன்கப அெள் தூங் கி விை்டிருந்தாள் . “னெஷு.........,
அனரமணிகநரத்தில் எழுப் பிவிடு, நான் சரகார்ை் எழுதணும் ..........., முடிைலடி...........”, தூக்கத்தில்
புலம் பிைொறு, புரண்டு படுத்தாள் . “அம் மா..........”, கபை்ரிக் ககள் விைாகக் ககை்க, “இன்னும்
இருக்க மூணு மாெமும் , அெங் களுக்குத் தூங் கக் கூை கநரம் கினைக்காது. அது மை்டும் இல் னல,
இெ லீைர் கெற, எல் லா சபாறுப் னபயும் முன்கன நின்னு பாக்கணும் . அப் கபா, இெளுக்குன்னு
இருக்குற கநரம் , னநை் மை்டும் தான். அெகளாை கெனல எல் லாம் , அெ னநை் தான் செை் ைணும் .
அதான் தூங் கிகை இருக்கமாை்ைா.........., முடிஞ் ொ இந்த ோர்லிக்ஸ அெளுக்குக் சகாடுத்துடு”,
அென் னகயில் திணித்துவிை்டுெ் சென்றார்.
எப் சபாழுதுகம ஸ்கபார்ைஸ ் ் கை தான் முதலில் னெப் பது ெழக்கம் . ஆனால் இந்த ெருைம் அனதத்
தள் ளி னெத்தார்கள் .
மறுபடியும் பயிற் சி, ஒழுங் குப் படுத்துதல் , கண்காணித்தல் , இனையில் கல் லூரி கெனலகள் ,
அனென்சமன்ை்கள் , பாைத்துக்கு கநாை்ஸ் எடுப் பது, நிற் கக் கூை கநரமில் னல அெளுக்கு.
இரண்ைாம் ெனிக்கிழனம, னெஷு, அர்ெ்ெனானெக் கை்ைாைப் படுத்தி, கபை்ரிக் வீை்டுக்கு அனுப் பி
னெத்தாள் .
வீை்டுக்கு ெந்தெனளப் பார்த்து, முகம் மலர்ந்தான் கபை்ரிக். ஆனால் அெள் உைலின் சமலிவும் ,
கண்கள் தூக்கத்துக்குத் தைாராக இருந்ததும் , அெள் கனளப் பும் , அென் பார்னெயிலிருந்து பைத்
தெறவில் னல.
அெ்சு ொ.........., ஸ்சைல் லா ெரகெற் க,அம் மா....... தூங் கணும் , அெரிைகம சொல் ல, உருகிகை
விை்ைார்.
இரும் மா........., டிப் பன் ொப் ைடு
் ை்டுப் படுக்கலாம் , அக்கனறைாகெ் சொன்னார்.
இல் லம் மா ொப் ை்கைன்.........., நான் படுத்துக்கொ?, ஏக்கமாகக்
ககை்ைாள் .
கபை்ரிக், அெனள அனழெ்சுை்டுப் கபா........, அெர்கனள அனுப் பிவிை்டு, ோர்லிக்ஸ் கலந்து,
சகாண்டு செல் ெதற் கு முன்கப அெள் தூங் கி விை்டிருந்தாள் .
னெஷு........., அனரமணிகநரத்தில் எழுப் பிவிடு, நான் சரகார்ை் எழுதணும் ..........., முடிைலடி...........,
தூக்கத்தில் புலம் பிைொறு, புரண்டு படுத்தாள் .
அம் மா.........., கபை்ரிக் ககள் விைாகக் ககை்க, "இன்னும் இருக்க மூணு மாெமும் , அெங் களுக்குத்
தூங் கக் கூை கநரம் கினைக்காது. அது மை்டும் இல் னல, இெ லீைர் கெற, எல் லா சபாறுப்னபயும்
முன்கன நின் னு பாக்கணும் .
அப் கபா, இெளுக்குன்னு இருக்குற கநரம் , னநை் மை்டும் தான். அெகளாை கெனல எல் லாம் , அெ
னநை் தான் செை் ைணும் . அதான் தூங் கிகை இருக்கமாை்ைா.........., முடிஞ் ொ இந்த ோர்லிக்ஸ
அெளுக்குக் சகாடுத்துடு", அென் னகயில் திணித்துவிை்டுெ் சென்றார். அெனளத் தூக்கி, தன்
சநஞ் சில் ொை் த்துக் சகாண்ைான். “னெஷு இன்னும் பத்து நிமிஷண்டி.........”, புரண்டு
படுக்கப் கபானாள் . “ெனா....... இந்த பானலக் குடிெ்சுடு”, குழந்னதக்குப் புகை்டுெதுகபால்
சகாடுத்தான். “என்னங் க..........., நீ ங் களா? நீ ங் க எப் கபா ெந்தீங் க......? தன் முகத்னத, அென்
சநஞ் சில் னெத்துத் கதை் த்துக்சகாண்டு உறக்கத்னதத் சதாைர்ந்தாள் . அெனள இன்னும் இறுக
அனணத்துக்சகாள் ள, அெகனாடு இன்னும் ஒண்டிக்சகாண்டு உறங் கினாள் . கநரம்
மூன்னற சநருங் கியும் அர்ெ்ெனா எழகெ இல் னல. கபை்ரிக் கெனல சகாண்ைான். அெள் எழும் பும்
எண்ணகம இல் லாமல் உறங் ககெ, கெறு ெழியில் லாமல் கபை்ரிக் மூன்று முப் பதுக்கு
எழுப் பினான். “ெனா எழுந்துக்ககா, மணி மூணனர ஆெ்சு.......”, அென் குரலில் , சமதுொகக்
கண்விழித்தாள் . அெள் விழிகள் சகாெ் னெப் பழமாகெ் சிெந்திருந்தது. தூக்கம் இன்னும்
மிெ்ெமிருந்தது, அெள் விழிகளில் . “நீ ங் க எப் படி ரூம் க்கு ெந்தீங் க? ைாராெது பார்த்தால் ,
என்ன நினனப் பாங் க? முதல் ல கபாங் க”, அெள் ோஸ்ைல் அனறயில்

இருப் பதாக நினனத்துப் கபசினாள் . “ெனா........, நீ நம் ம வீை்டுல, நம் ம சபை்ல இருக்க.
என்னைா.... ெந்ததுகூை சதரிைனலைா? அப் கபா எப் படி நம் ம வீை்டுக்குெ் ெரிைா ெந்த? சராம் ப
கெனலைா?”, கெனலயும் அக்கனறயும் கபாை்டி கபாை்ைது அென் குரலில் . “அசதல் லாம் எதுவும்
இல் னல. நான் நல் லாதான் இருக்ககன். னைம் என்ன? நான் நாலுமணிக்கு அங் கக
இருக்கணும் ”, கண்கனளெ் சுழலவிை்ைொறு ககை்ைாள் . “முதல் ல ொப் பிடு, கெற எல் லாம் பிறகு
பாத்துக்கலாம் ”, சகாஞ் ெம் ககாபம் எை்டிப் பார்த்தது அென் குரலில் . அெனன வித்திைாெமாகப்
பார்த்தாள் , அெனுைன் எழுந்து ெந்து ொப் பிை அமர்ந்தாள் . கபை்ரிக்கும் , அெளுைன் ொப் பிை
அமரகெ, “நீ ங் க இன்னும் ொப் பிைனலைா? அப் கபா என்னன சீக்கிரமா எழுப்பியிருக்க
கெண்டிைதுதாகன?”, சநகிழ் ொகக் ககை்ைாள் . ொதத்னதப் பினெந்து, அெளுக்கு முதலில்
ஊை்டினான். இருக்னகயிலிருந்து எழுந்து சென்று அெனனக் கை்டிக்
அெனளத் தூக்கி, தன் சநஞ் சில் ொை் த்துக் சகாண்ைான்.னெஷு இன்னும் பத்து நிமிஷண்டி.........,
புரண்டு படுக்கப் கபானாள் .
ெனா....... இந்த பானலக் குடிெ்சுடு, குழந்னதக்குப் புகை்டுெதுகபால் சகாடுத்தான். "என்னங் க...........,
நீ ங் களா? நீ ங் க எப் கபா ெந்தீங் க......? தன் முகத்னத, அென் சநஞ் சில் னெத்துத்
கதை் த்துக்சகாண்டு உறக்கத்னதத் சதாைர்ந்தாள் .
அெனள இன்னும் இறுக அனணத்துக்சகாள் ள, அெகனாடு இன்னும் ஒண்டிக்சகாண்டு
உறங் கினாள் . கநரம் மூன்னற சநருங் கியும் அர்ெ்ெனா எழகெ இல் னல. கபை்ரிக் கெனல
சகாண்ைான். அெள் எழும் பும் எண்ணகம இல் லாமல் உறங் ககெ, கெறு ெழியில் லாமல் கபை்ரிக்
மூன்று முப் பதுக்கு எழுப்பினான்.
ெனா எழுந்துக்ககா, மணி மூணனர ஆெ்சு......., அென் குரலில் , சமதுொகக் கண்விழித்தாள் . அெள்
விழிகள் சகாெ் னெப் பழமாகெ் சிெந்திருந்தது. தூக்கம் இன்னும் மிெ்ெமிருந்தது, அெள் விழிகளில் .
நீ ங் க எப் படி ரூம் க்கு ெந்தீங் க? ைாராெது பார்த்தால் , என்ன நினனப் பாங் க? முதல் ல கபாங் க,
அெள் ோஸ்ைல் அனறயில்
இருப் பதாக நினனத்துப் கபசினாள் .
ெனா........, நீ நம் ம வீை்டுல, நம் ம சபை்ல இருக்க. என்னைா.... ெந்ததுகூை சதரிைனலைா? அப் கபா
எப் படி நம் ம வீை்டுக்குெ் ெரிைா ெந்த? சராம் ப கெனலைா?, கெனலயும் அக்கனறயும் கபாை்டி
கபாை்ைது அென் குரலில் .
அசதல் லாம் எதுவும் இல் னல. நான் நல் லாதான் இருக்ககன். னைம் என்ன? நான் நாலுமணிக்கு
அங் கக இருக்கணும் , கண்கனளெ் சுழலவிை்ைொறு ககை்ைாள் .
முதல் ல ொப் பிடு, கெற எல் லாம் பிறகு பாத்துக்கலாம் , சகாஞ் ெம் ககாபம் எை்டிப் பார்த்தது அென்
குரலில் .
அெனன வித்திைாெமாகப் பார்த்தாள் , அெனுைன் எழுந்து ெந்து ொப் பிை அமர்ந்தாள் . கபை்ரிக்கும் ,
அெளுைன் ொப் பிை அமரகெ,நீ ங் க இன்னும் ொப் பிைனலைா? அப் கபா என்னன சீக்கிரமா
எழுப் பியிருக்க கெண்டிைதுதாகன?, சநகிழ் ொகக் ககை்ைாள் .
ொதத்னதப் பினெந்து, அெளுக்கு முதலில் ஊை்டினான். இருக்னகயிலிருந் து எழுந்து சென்று
அெனனக் கை்டிக் சகாண்ைாள் . ஸ்சைல் லானெப் பார்த்தும் அெள் விலகவில் னல. கபை்ரிக் தான்
சகாஞ் ெம் ெங் கைப் பை்ைான். “அெ்சு, நான் இங் கக இருக்ககன், ஞாபகம் இருக்கா?”,
ககலிைாகக் ககை்டு, சகாண்டு ெந்திருந்த தண்ணீனர னெத்துவிை்டுெ் சென்றார். “நான் என்
புருெனனத்தாகன கை்டிப்புடிெ்கென். உங் களுக்குப் சபாறானமைா இருந்தால் , அங் கிள்
அங் ககதான் இருக்காங் க, கபாை் புடிெ்சுக்ககாங் க”, குழந்னதத்தனமாகெ் சொன்னாள் . “நான்
எதுவும் பாக்கனல......., ெரிைா?”, சிரிப் பாகெ் சொல் லிவிை்டு சென்றுவிை்ைார். கபை்ரிக்னக முழுதாக
ஊை்டிவிைனெத்துெ் ொப்பிை்டுவிை்டு, “லெ் யூ ைா புருொ. எங் க அம் மா கூை எனக்கு ஊை்டி
விை்ைகத இல் னல”, அெனன அனணத்து, கன்னத்தில் முத்தமிை்டுெ் சொன்னாள் . அெள்
ொதாரணமாகெ் சொல் ல, உருகிைது என்னகமா அென் உள் ளம் . இனிகமல் எதற் காகவும்
அெனள ஏங் ககெ விைக்கூைாது என்ற னெராக்கிைகம பிறந்தது அென் மனதில் .

அனனத்னதயும் ஒதுக்கி னெத்துவிை்டு, ோலுக்குெ் சென்றார்கள் . “அம் மா, நான் ோஸ்ை்ைல்

கிளம் பணும் , கபை்... இெங் க கெண்ைாம் னு சொல் லுறாங் க. இன்னனக்கு ப் ராக்டிஸ் கெற இருக்கு”,
தைக்கமாகெ் சொன்னாள் . கபை்ரிக் எதுவும் சொல் லவில் னல. அெனுக்குத் சதரியும் , எப் படியும்
அென் தாை் அெனள ோஸ்ைல் தான் கபாகெ் சொல் லுொர் என்று. “இல் ல அெ்சு, இன்னனக்கு
இருந்துை்டு நானளக்குக் கானலயில் கெண்ணா கபா”, அெர் சொல் லகெ, மூெருகம ஆெ்ெரிைமாகப்
பார்த்தார்கள் . பின் னர் சகாஞ் ெகநரம் அெர்ககளாடு அமர்ந்து, கபசிக் சகாண்டிருந்தாள் . ஆன்ை்டி,
அங் கிள் கபாை் , அம் மா அப் பா என்கற அெர்கனள அனழக்கத் துெங் கி இருந்தாள் .
அெர்கள் கெனித்தாலும் , அனதப் பற் றி அெளிைம் எதுவும் ககை்கவில் னல. தன் தாை் ,
அர்ெ்ெனானெ வீை்டில் தங் கெ் ெம் மதித்த ெந்கதாெத்தில் , தாயின் மடியில் தனல னெத்துப் படுத்துக்
சகாண்ைான் கபை்ரிக். அனதக் சகாஞ் ெம் ஏக்கமாககெ பார்த்தாள் அர்ெ்ெனா. அெள்
முக மாறுதனல உணர்ந்து,
சகாண்ைாள் . ஸ்சைல் லானெப் பார்த்தும் அெள் விலகவில் னல. கபை்ரிக் தான் சகாஞ் ெம்
ெங் கைப் பை்ைான்.
அெ்சு, நான் இங் கக இருக்ககன், ஞாபகம் இருக்கா?, ககலிைாகக் ககை்டு, சகாண்டு ெந்திருந்த
தண்ணீனர னெத்துவிை்டுெ் சென்றார்.
நான் என் புருெனனத்தாகன கை்டிப் புடிெ்கென். உங் களுக்குப் சபாறானமைா இருந்தால் , அங் கிள்
அங் ககதான் இருக்காங் க, கபாை் புடிெ்சுக்ககாங் க, குழந்னதத்தனமாகெ் சொன்னாள் .
நான் எதுவும் பாக்கனல......., ெரிைா?, சிரிப் பாகெ் சொல் லிவிை்டு சென்றுவிை்ைார்.
கபை்ரிக்னக முழுதாக ஊை்டிவிைனெத்துெ் ொப் பிை்டுவிை்டு,லெ் யூ ைா புருொ. எங் க அம் மா கூை
எனக்கு ஊை்டி விை்ைகத இல் னல, அெனன அனணத்து, கன்னத்தில் முத்தமிை்டுெ் சொன்னாள் .
அெள் ொதாரணமாகெ் சொல் ல, உருகிைது என்னகமா அென் உள் ளம் . இனிகமல் எதற் காகவும்
அெனள ஏங் ககெ விைக்கூைாது என்ற னெராக்கிைகம பிறந்தது அென் மனதில் .
அனனத்னதயும் ஒதுக்கி னெத்துவிை்டு, ோலுக்குெ் சென்றார்கள் .அம் மா, நான் ோஸ்ை்ைல்
கிளம் பணும் , கபை்... இெங் க கெண்ைாம் னு சொல் லுறாங் க. இன்னனக்கு ப் ராக்டிஸ் கெற இருக்கு,
தைக்கமாகெ் சொன்னாள் .
கபை்ரிக் எதுவும் சொல் லவில் னல. அெனுக்குத் சதரியும் , எப் படியும் அென் தாை் அெனள
ோஸ்ைல் தான் கபாகெ் சொல் லுொர் என்று.இல் ல அெ்சு, இன்னனக்கு இருந்துை்டு நானளக்குக்
கானலயில் கெண்ணா கபா, அெர் சொல் லகெ, மூெருகம ஆெ்ெரிைமாகப் பார்த்தார்கள் .
பின் னர் சகாஞ் ெகநரம் அெர்ககளாடு அமர்ந்து, கபசிக் சகாண்டிருந்தாள் . ஆன்ை்டி, அங் கிள்
கபாை் , அம் மா அப்பா என்கற அெர்கனள அனழக்கத் துெங் கி இருந்தாள் . அெர்கள்
கெனித்தாலும் , அனதப் பற் றி அெளிைம் எதுவும் ககை்கவில் னல.
தன் தாை் , அர்ெ்ெனானெ வீை்டில் தங் கெ் ெம் மதித்த ெந்கதாெத்தில் , தாயின் மடியில் தனல
னெத்துப் படுத்துக் சகாண்ைான் கபை்ரிக். அனதக் சகாஞ் ெம் ஏக்கமாககெ பார்த்தாள் அர்ெ்ெனா.
அெள் முக மாறுதனல உணர்ந்து, “என்ன அெ்சு, என் னபைன் என் மடியில் படுத்தவுைகன,
முககம மாறிடுெ்சு”, அெனளெ் சீண்ைசென்கற ககை்ைார் ஸ்சைல் லா. அெள் வினளைாை்ைாக
ஏதாெது சொல் ொள் , இல் னலசைன்றால் , இப் சபாழுது கபை்ரிக்கிற் கு அடிவிழும் , என்று
எதிர்பார்த்து அனனெரும் காத்திருக்க, “நானும் உங் க மடியில படுத்துக்கொம் மா.........?”, ஒரு
கெகத்தில் ககை்டுவிை்ைெள் , ெை்சைன எழுந்து தங் கள் அனறக்குெ் சென்றுவிை்ைாள் . ஒரு நிமிைம்
அங் கக கனத்த அனமதி. “அம் மா ப் ளஸ
ீ ் ம் மா...........”, கபை்ரிக், தானைக் சகஞ் ெலாகப் பார்க்க,
அெனது அனறக்குெ் சென்றார். கை்டிலில் , குப் புற விழுந்து அழுதுசகாண்டிருந்தாள்
அர்ெ்ெனா. அெள் அருகில் சென்று அமர்ந்து, அெள் தனலனைக் ககாதினார். “ொரிம் மா....., என்னன
அறிைாமல் ..........”, “அப் கபா..... என்னன அம் மான்னு சொல் லுறது, சும் மா ொை் ொர்த்னதைா
தானா? அப் படி இல் லன்னா, இந்கநரம் கபை்ரிக்னகத் தள் ளி விை்டுை்டு, நீ படுத்துருக்க
கெண்டிைதுதாகன.

நீ என்னன எப் படி நினனக்கிறகைா? நான் உன்னன என் மகளாகத்தான் பார்க்கிகறன், பார்ப்கபன் .
இது சும் மா ொை் ொர்த்னதக்காகெ் சொல் லனல, உண்னமைாககெதான் சொல் லுகிகறன்.
என்னனக்கு உன்னன கமரிகைாடு பார்த்கதகனா, அன்னறக்கக செை் த முடிவு இது.”,
தான் அெளுக்குத் தாை் தான் என்பனத நிரூபித்தார். அெர் இனைனைக் கை்டிக்சகாண்டு, மடியில்
முகம் புனதத்து படுத்துக் சகாண்ைாள் . கபை்ரிக் ெண்னைக்கு ெரகெ, அெனுைன் ெரிக்குெ் ெரி
ெண்னைகபாை்டு, அென் முடினைப் பிடித்துத் தூக்கி, அென்கமல் விழுந்து பிராபுண்டி அெனனத்
தள் ளிவிை்ைாள் . ஸ்சைல் லா, அெர்களின் சிறுபிள் னளத்தனமான வினளைாை்னை, ரசித்துப்
பார்த்துக் சகாண்டிருந்தார். பிரான்சிஸ் கூை அெர்களின் வினளைாை்னை ரசித்தார். அனனெரும்
உறங் கெ் சென்ற பிறகு, பிரான்சிஸ் ககை்ைார், “என்ன ஸ்சைல் லா, முதல் ல, கல் ைாணத்துக்கக
ஒத்துக்கனல, பிறகு சராம் பக் ககாபமா இருந்த, இப் கபா என்னன்னா........., சரண்டு கபனரயும் ,
வீை்டில் ஒண்ணா தங் கனெக்கக் கூை, தைங் ககெ
என்ன அெ்சு, என் னபைன் என் மடியில் படுத்தவுைகன, முககம மாறிடுெ்சு, அெனளெ்
சீண்ைசென்கற ககை்ைார் ஸ்சைல் லா. அெள் வினளைாை்ைாக ஏதாெது சொல் ொள் ,
இல் னலசைன்றால் , இப்சபாழுது கபை்ரிக்கிற் கு அடிவிழும் , என்று எதிர்பார்த்து அனனெரும்
காத்திருக்க,
நானும் உங் க மடியில படுத்துக்கொம் மா.........?, ஒரு கெகத்தில் ககை்டுவிை்ைெள் , ெை்சைன எழுந்து
தங் கள் அனறக்குெ் சென்றுவிை்ைாள் .
ஒரு நிமிைம் அங் கக கனத்த அனமதி.அம் மா ப் ளஸ ீ ் ம் மா..........., கபை்ரிக், தானைக் சகஞ் ெலாகப்
பார்க்க, அெனது அனறக்குெ் சென்றார்.
கை்டிலில் , குப் புற விழுந்து அழுதுசகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. அெள் அருகில் சென்று அமர்ந்து,
அெள் தனலனைக் ககாதினார்.ொரிம் மா....., என்னன அறிைாமல் .........., "அப் கபா..... என்னன
அம் மான்னு சொல் லுறது, சும் மா ொை் ொர்த்னதைா தானா? அப் படி இல் லன்னா, இந்கநரம்
கபை்ரிக்னகத் தள் ளி விை்டுை்டு, நீ படுத்துருக்க கெண்டிைதுதாகன.
நீ என்னன எப் படி நினனக்கிறகைா? நான் உன்னன என் மகளாகத்தான் பார்க்கிகறன், பார்ப்கபன் .
இது சும் மா ொை் ொர்த்னதக்காகெ் சொல் லனல, உண்னமைாககெதான் சொல் லுகிகறன்.
என்னனக்கு உன்னன கமரிகைாடு பார்த்கதகனா, அன்னறக்கக செை் த முடிவு இது.", தான்
அெளுக்குத் தாை் தான் என்பனத நிரூபித்தார்.
அெர் இனைனைக் கை்டிக்சகாண்டு, மடியில் முகம் புனதத்து படுத்துக் சகாண்ைாள் . கபை்ரிக்
ெண்னைக்கு ெரகெ, அெனுைன் ெரிக்குெ் ெரி ெண்னைகபாை்டு, அென் முடினைப் பிடித்துத் தூக்கி,
அென்கமல் விழுந்து பிராபுண்டி அெனனத் தள் ளிவிை்ைாள் .
ஸ்சைல் லா, அெர்களின் சிறுபிள் னளத்தனமான வினளைாை்னை, ரசித்துப் பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தார். பிரான்சிஸ் கூை அெர்களின் வினளைாை்னை ரசித்தார்.
அனனெரும் உறங் கெ் சென்ற பிறகு, பிரான்சிஸ் ககை்ைார், "என்ன ஸ்சைல் லா, முதல் ல,
கல் ைாணத்துக்கக ஒத்துக்கனல, பிறகு சராம் பக் ககாபமா இருந்த, இப் கபா என்னன்னா.........,
சரண்டு கபனரயும் , வீை்டில் ஒண்ணா தங் கனெக்கக் கூை, தைங் ககெ இல் னல”, தன் மனனத
அரித்தனதக் ககை்டுவிை்ைார். “கல் ைாணம் முடிஞ் சுை்ைா, அெகளாை படிப் பு தனைபடும் ,
மனசு ெஞ் ெலப்படும் , கபை்ரிக்கும் எந்த அளவு புரிஞ் சு நைந்துப் பான்........, அெனள சதால் னல
செை் ொகனா, அெனளக் கஷ்ைப் படுத்துொகனான்னு சராம் ப பைந்கதன். ஆனா, என்கனாை
பைத்னத, சரண்டு கபருகம இல் லாமல் செஞ் சுை்ைாங் க. அெங் ககள இெ் ெளவு சதளிொ
இருக்கும் கபாது, நான் ஏன் நடுவில் குழப் பணும் ?. அெங் க ொழ் க்னக எப் படி இருக்கணும் னு
அெங் க முடிவு செை் ைை்டும் . அனதவிை, அெ்சுை்ை முதல் நாள் கல் ைாணத்னதப் பத்தி கபசி, இப் கபா
அெசிைமா? கல் ைாணத்துக்குப் பிறகு நீ ங் க எப் படி இருப் பீங் க, கை்டுப் பாகைாை இருக்க முடிைாது,
அப் படின்னு நான் சொல் லுகறன். அதுக்கு அெ என்ன சொன்னா சதரியுமா? எங் க சபை்ரூம
எை்டிப் பாக்கணும் னு நினனக்காதீங் கன்னு சொன்னா. அப் கபா நினனெ்கென்....., இெளுக்குக்
கல் ைாணம் முடிஞ் ொதான், அதில் இருக்க கஷ்ைம் சதரியும் னு.

அெ்சு கிை்கை, நீ ககால் ை் சமைல் எடுக்குகறன்னு எனக்கு ொக்குக் சகாடுன்னு சொன்கனன்.

சகாஞ் ெம் கூை கைாசிக்காமல் ொக்குக் சகாடுத்தாள் . அந்த ொக்கு கூை, அப் படிைாெது,
அெள் கல் ைாணத்னதத் தள் ளிப் கபாடுொள் , என்ற ஆனெயில் தான் ககை்கைன். ஆனா,
அன்னனக்கு, கமனையில் ஒரு பாை்டு பாடினா பாருங் க........., என்னால் சகாஞ் ெம் கூை ஜீரணிக்ககெ
முடிைனல. நாம அெளுக்கு இருக்கும் கபாது அெ எப் படி, இப்படி ெருத்தப் பைலாம் என்ற
எண்ணத்தில் தான், அந்த கநரம் , உங் கனள கமாதிரம் ொங் கிெரெ் செை் து, உைகன நிெ்ெைமும்
செை் கதன். ஆனாலும் , மனதுக்குள் சகாஞ் ெம் பைம் இருக்கத்தான் செை் தது. ஆனால் , என்கனாை
எந்த பைமும் அெசிைகம இல் லன்னு அெங் க நிரூபிக்கிறாங் க. அெங் க ொழ் க்னகனை,
எப் கபா துெங் கணும் னு, அெங் ககள ெரிைான முடிசெடுப் பாங் கன்ற நம் பிக்னக எனக்கு
இருக்குங் க”, இெர்களின் கபெ்னெ, தண்ணீர ் குடிக்கெந்த அர்ெ்ெனாவும் , கபை்ரிக்க்கும்
ககை்ைார்கள் . அன்னறை இரவு, அனனெருக்குகம ஒரு இனிை இரொககெ அனமந்தது. கணெனின்
னகைனணப் பில் பிள் னளசைன
இல் னல", தன் மனனத அரித்தனதக் ககை்டுவிை்ைார்.
"கல் ைாணம் முடிஞ் சுை்ைா, அெகளாை படிப் பு தனைபடும் , மனசு ெஞ் ெலப் படும் , கபை்ரிக்கும் எந்த
அளவு புரிஞ் சு நைந்துப் பான்........, அெனள சதால் னல செை் ொகனா, அெனளக் கஷ்ைப்
படுத்துொகனான்னு சராம் ப பைந்கதன். ஆனா, என்கனாை பைத்னத, சரண்டு கபருகம இல் லாமல்
செஞ் சுை்ைாங் க.
அெங் ககள இெ் ெளவு சதளிொ இருக்கும் கபாது, நான் ஏன் நடுவில் குழப் பணும் ?. அெங் க
ொழ் க்னக எப் படி இருக்கணும் னு அெங் க முடிவு செை் ைை்டும் . அனதவிை, அெ்சுை்ை முதல் நாள்
கல் ைாணத்னதப் பத்தி கபசி, இப் கபா அெசிைமா? கல் ைாணத்துக்குப் பிறகு நீ ங் க எப் படி
இருப் பீங் க, கை்டுப் பாகைாை இருக்க முடிைாது, அப்படின்னு நான் சொல் லுகறன்.
அதுக்கு அெ என்ன சொன்னா சதரியுமா? எங் க சபை்ரூம எை்டிப் பாக்கணும் னு
நினனக்காதீங் கன்னு சொன்னா. அப் கபா நினனெ்கென்....., இெளுக்குக் கல் ைாணம் முடிஞ் ொதான்,
அதில் இருக்க கஷ்ைம் சதரியும் னு.
அெ்சு கிை்கை, நீ ககால் ை் சமைல் எடுக்குகறன்னு எனக்கு ொக்குக் சகாடுன்னு சொன்கனன்.
சகாஞ் ெம் கூை கைாசிக்காமல் ொக்குக் சகாடுத்தாள் . அந்த ொக்கு கூை, அப் படிைாெது, அெள்
கல் ைாணத்னதத் தள் ளிப் கபாடுொள் , என்ற ஆனெயில் தான் ககை்கைன். ஆனா, அன்னனக்கு,
கமனையில் ஒரு பாை்டு பாடினா பாருங் க........., என்னால் சகாஞ் ெம் கூை ஜீரணிக்ககெ முடிைனல.
நாம அெளுக்கு இருக்கும் கபாது அெ எப் படி, இப் படி ெருத்தப் பைலாம் என்ற எண்ணத்தில் தான்,
அந்த கநரம் , உங் கனள கமாதிரம் ொங் கிெரெ் செை் து, உைகன நிெ்ெைமும் செை் கதன். ஆனாலும் ,
மனதுக்குள் சகாஞ் ெம் பைம் இருக்கத்தான் செை் தது.
ஆனால் , என்கனாை எந்த பைமும் அெசிைகம இல் லன்னு அெங் க நிரூபிக்கிறாங் க. அெங் க
ொழ் க்னகனை, எப் கபா துெங் கணும் னு, அெங் ககள ெரிைான முடிசெடுப் பாங் கன்ற நம் பிக்னக
எனக்கு இருக்குங் க", இெர்களின் கபெ்னெ, தண்ணீர ் குடிக்கெந் த அர்ெ்ெனாவும் , கபை்ரிக்க்கும்
ககை்ைார்கள் .
அன்னறை இரவு, அனனெருக்குகம ஒரு இனிை இரொககெ அனமந்தது. கணெனின்
னகைனணப் பில் பிள் னளசைன உறங் கினாள் அெ்சு. கானலயில் , தனக்கு
ஏற் பைப் கபாகும் அதிர்ெ்சினை உணர்ந்திருந்தால் , இந்த உறக்கம்
அெளுக்குக் கினைத்திருக்காகதா?

உறங் கினாள் அெ்சு. கானலயில் , தனக்கு ஏற் பைப் கபாகும் அதிர்ெ்சினை உணர்ந்திருந்தால் , இந்த
உறக்கம் அெளுக்குக் கினைத்திருக்காகதா?
பகுதி - 34 லதாள் னகாடு லதாழி, என் துன்பங் கசள உன்லதாளில் இறக் கி
செக் கிலறன்............ என் துன்பங் கசளை் சுமக்கும் நீ யும் எனது
சுசமதாங் கிலய......... கானலயில் எழுந்து, ெண்கை மாஸ் சென்றார்கள் . அர்ெ்ெனா னெஷுனெத்
கதை, அெள் ெரவில் னல. ஜுடினைப் பார்த்து, அெள் எங் கக என்று ககை்க, கானலயில் தன்னுைன்
எழுந்தாள் என்றும் , ஆனால் திடீசரன்று, தான் ெரவில் னல என்று சொல் லி விை்ைதாகவும்
சொன்னாள் . அர்ெ்ெனாவுக்கு, எதுகொ ெரியில் னல என்று கதான்றிைது. “ஏண்டி.... கூைகெ இருக்க.....
என்னன்னு ககக்காமல் , என்னடி பண்ணிை்டு இருந்த?”, அெளிைம் ொடினாள் . “அெ்சு, அப் படிகை
நான் ககை்ை உைகன அெங் க சொல் லிை்டுதான் மறு கெனல பாப் பாங் க. உங் களுக்கக,
அெங் கனளப் பத்தி சதரியும் , சதரிஞ் சு ெெ்சுை்கை, என்கிை்கை ககை்ைால் நான் என்ன செை் ைை்டும் ”,
ெலித்துக் சகாண்ைாள் .
“ேம் ......, அதுவும் ெரிதான். எதுக்கும் நீ செயிை் பண்ணு, நான் உன்கனாைகெ ெந்துடுகறன்”,
அெனள நிற் கெ் சொல் லிவிை்டு, கபை்ரிக்கிைம் , தான் இப் படிகை கிளம் புெதாகெ்
சொன்னாள் . “வீை்டுக்கு ெந்து ொப் ைடு ் ை்டு கபா ெனா........”, சகஞ் ெலாகெ் சொன்னான். “கபை்ரிக்,
னெஷு ெர்ெ்சுக்கு ெரக் காகணாம் , கண்டிப் பா ஏகதா பிரெ்ெனனன்னு நினனக்கிகறன். எனக்கு
சராம் பக் கெனலைா இருக்கு. அெனளப் பாக்காமல் , என்னால் இப்கபா ொப்பிை முடிைாது. ப்ளஸ ீ ்,
ப் ளஸ
ீ ் ............, நான் கிளம் பை்டுமா?”, கபாகை ஆககெண்டும் என்ற தவிப் பு அதில் இருந்தது. “ெரி,
நான் சொன்னாலும் ககக்கமாை்ை, அம் மா அப் பாவிைம் ஒரு ொர்த்னத சொல் லிை்டுப் கபாை் டு”,
இருெரும் சென்று, அெர்களிைம் சொல் லிவிை்டுக் கிளம் பினார்கள் . “ெரி ொ, நாகன உன்னன
விை்டுடுகறன்”, அெனள அனழத்தான். “ஜுடினை நான் செயிை் பண்ணெ் சொன்கனன்..........,
நான் அெகளாைகெ கபாகறகன”, சகாஞ் சினாள் .
பகுதி - 34
லதாள் னகாடு லதாழி, என் துன்பங் கசள
உன்லதாளில் இறக் கி செக் கிலறன்............
என் துன்பங் கசளை் சுமக் கும் நீ யும்
எனது சுசமதாங் கிலய.........
கானலயில் எழுந்து, ெண்கை மாஸ் சென்றார்கள் . அர்ெ்ெனா னெஷுனெத் கதை, அெள்
ெரவில் னல. ஜுடினைப் பார்த்து, அெள் எங் கக என்று ககை்க, கானலயில் தன்னுைன் எழுந்தாள்
என்றும் , ஆனால் திடீசரன்று, தான் ெரவில் னல என்று சொல் லி விை்ைதாகவும் சொன்னாள் .
அர்ெ்ெனாவுக்கு, எதுகொ ெரியில் னல என்று கதான்றிைது.ஏண்டி.... கூைகெ இருக்க..... என்னன்னு
ககக்காமல் , என்னடி பண்ணிை்டு இருந்த?, அெளிைம் ொடினாள் .
அெ்சு, அப் படிகை நான் ககை்ை உைகன அெங் க சொல் லிை்டுதான் மறு கெனல பாப் பாங் க.
உங் களுக்கக, அெங் கனளப் பத்தி சதரியும் , சதரிஞ் சு ெெ்சுை்கை, என்கிை்கை ககை்ைால் நான் என்ன
செை் ைை்டும் , ெலித்துக் சகாண்ைாள் .
ேம் ......, அதுவும் ெரிதான். எதுக்கும் நீ செயிை் பண்ணு, நான் உன்கனாைகெ ெந்துடுகறன், அெனள
நிற் கெ் சொல் லிவிை்டு, கபை்ரிக்கிைம் , தான் இப் படிகை கிளம் புெதாகெ் சொன்னாள் .
வீை்டுக்கு ெந்து ொப் ைடு ் ை்டு கபா ெனா........, சகஞ் ெலாகெ் சொன்னான்.
கபை்ரிக், னெஷு ெர்ெ்சுக்கு ெரக் காகணாம் , கண்டிப் பா ஏகதா பிரெ்ெனனன்னு நினனக்கிகறன்.
எனக்கு சராம் பக் கெனலைா இருக்கு. அெனளப் பாக்காமல் , என்னால் இப் கபா ொப் பிை முடிைாது.
ப் ளஸீ ் , ப் ளஸ ீ ் ............, நான் கிளம் பை்டுமா?, கபாகை ஆககெண்டும் என்ற தவிப் பு அதில் இருந்தது.
ெரி, நான் சொன்னாலும் ககக்கமாை்ை, அம் மா அப் பாவிைம் ஒரு ொர்த்னத சொல் லிை்டுப் கபாை் டு,
இருெரும் சென்று, அெர்களிைம் சொல் லிவிை்டுக் கிளம் பினார்கள் .
ெரி ொ, நாகன உன்னன விை்டுடுகறன், அெனள அனழத்தான்.
ஜுடினை நான் செயிை் பண்ணெ் சொன்கனன்.........., நான் அெகளாைகெ கபாகறகன, சகாஞ் சினாள் .
“நாகன உன்னன விைலாம் னு நினனெ்கென்.......”, சபாை் ைாகப் சபருமூெ்சு விை்ைான். “கைை் .... ஒரு
நாள் புல் லா உன்கனாை இருந்கதன், அப் கபா எல் லாம் கெடிக்னக பாத்துை்டு, இப் கபா இங் க
இருந்து, அங் கக கபாற சரண்டு நிமிஷ உரெலுக்கு, இப் படி உருகுற. தத்தி, தத்தி”, கடுப் பாகெ்
சொன்னாள் . “நான் தத்திைா.....? எப் படியும் வீை்டுக்கு ெராமலா கபாை் டுெ, அப் கபா
ெெ்சுக்ககறண்டி உன்ன, இப் கபா கிளம் பு”, அெள் சொன்னனத, ொதாரணமாக எடுத்துக்சகாண்டு
சொன்னான். அெனன, கூர்னமைாக ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டுெ் சென்றாள் . ோஸ்ைலுக்குள்
சென்றதும் , கெறு எதுவும் நினனவில் னல அெளுக்கு. கெகமாக அனறக்குெ் செல் ல, ஜுடித், தான்
ொப் பிைெ் செல் ெதாகெ் சொல் லிவிை்டுெ் சென்றாள் . அெளுக்குத் சதரியும் , எப் படியும் , தான்
இருக்கும் சபாழுது, இருெரும் எனதயும் கபசிக்சகாள் ளப் கபாெதில் னல என்று. “கதங் க்ஸ்
ஜுடி..........”, அெளிைம் சொல் லிவிை்டு, “னெஷு, உைம் பு ெரியில் னலைா? ஏன் மாஸ்க்கு ெரல”, அெள்
சநற் றியில் ,

னகனெத்துப் பார்த்தொறு ககை்ைாள் . ‘அசதல் லாம் எதுவுமில் னல’, என்பதுகபால் அெள்

னகனை விலக்கிவிை்ைாள் . ொனைத் திறந்து கபெ முைன்றாள் , ஆனால் அதற் கு முன்கப, அெள்
கண்கள் கலங் கி, உதடு துடித்தது. அெள் ஏற் கனகெ சகாஞ் ெம் பைந்த சுபாெம் உனைைெள் தான்.
ஆனால் அெ் ெளவு சீக்கிரம் அழுபெள் இல் னல. கதாழினை அனணத்துக் சகாண்ைாள் . “னெஷு,
இப் கபா நீ அழுற அளவுக்கு என்ன நைந்துது. எதுொக இருந்தாலும் சொல் லு, நாம ெரி செை் ைலாம் ”,
அெள் கபெ்னெக் கெனிக்காமகல, அழுனகனைத் சதாைர்ந்தாள் . அர்ெ்ெனா எெ் ெளகொ ககை்டும் ,
ஒரு ொர்த்னதகூை அெள் ொயிலிருந்து ெரவில் னல. “னெஷு........, இப் கபா நீ
அழுனகனை நிறுத்துறிைா? இல் னல, நான் எழுந்து கபாகொ?”, அெ்சுவின் மிரை்ைல் தான் அெனள
அைக்கிைது. “அெ்சு, நான் வீை்டுக்குக் கிளம் புகறன். இன்னும் நான் இங் கக இருந்தால் .........”,
அெளால் முழுதாகெ் சொல் ல முடிைவில் னல.
நாகன உன்னன விைலாம் னு நினனெ்கென்......., சபாை் ைாகப் சபருமூெ்சு விை்ைான்.
கைை் .... ஒரு நாள் புல் லா உன்கனாை இருந்கதன், அப் கபா எல் லாம் கெடிக்னக பாத்துை்டு, இப்கபா
இங் க இருந்து, அங் கக கபாற சரண்டு நிமிஷ உரெலுக்கு, இப் படி உருகுற. தத்தி, தத்தி, கடுப் பாகெ்
சொன்னாள் .
நான் தத்திைா.....? எப் படியும் வீை்டுக்கு ெராமலா கபாை் டுெ, அப் கபா ெெ்சுக்ககறண்டி உன்ன,
இப் கபா கிளம் பு, அெள் சொன்னனத, ொதாரணமாக எடுத்துக்சகாண்டு சொன்னான். அெனன,
கூர்னமைாக ஒரு பார்னெ பார்த்துவிை்டுெ் சென்றாள் .
ோஸ்ைலுக்குள் சென்றதும் , கெறு எதுவும் நினனவில் னல அெளுக்கு. கெகமாக அனறக்குெ்
செல் ல, ஜுடித், தான் ொப் பிைெ் செல் ெதாகெ் சொல் லிவிை்டுெ் சென்றாள் . அெளுக்குத் சதரியும் ,
எப் படியும் , தான் இருக்கும் சபாழுது, இருெரும் எனதயும் கபசிக்சகாள் ளப் கபாெதில் னல என்று.
கதங் க்ஸ் ஜுடி.........., அெளிைம் சொல் லிவிை்டு,னெஷு, உைம் பு ெரியில் னலைா? ஏன் மாஸ்க்கு
ெரல, அெள் சநற் றியில் ,
னகனெத்துப் பார்த்தொறு ககை்ைாள் .
‘அசதல் லாம் எதுவுமில் னல’, என்பதுகபால் அெள் னகனை விலக்கிவிை்ைாள் . ொனைத் திறந்து கபெ
முைன்றாள் , ஆனால் அதற் கு முன்கப, அெள் கண்கள் கலங் கி, உதடு துடித்தது. அெள் ஏற் கனகெ
சகாஞ் ெம் பைந்த சுபாெம் உனைைெள் தான். ஆனால் அெ் ெளவு சீக்கிரம் அழுபெள் இல் னல.
கதாழினை அனணத்துக் சகாண்ைாள் .னெஷு, இப் கபா நீ அழுற அளவுக்கு என்ன நைந்துது.
எதுொக இருந்தாலும் சொல் லு, நாம ெரி செை் ைலாம் , அெள் கபெ்னெக் கெனிக்காமகல,
அழுனகனைத் சதாைர்ந்தாள் .
அர்ெ்ெனா எெ் ெளகொ ககை்டும் , ஒரு ொர்த்னதகூை அெள் ொயிலிருந்து ெரவில் னல.னெஷு........,
இப் கபா நீ அழுனகனை நிறுத்துறிைா? இல் னல, நான் எழுந்து கபாகொ?, அெ்சுவின் மிரை்ைல் தான்
அெனள அைக்கிைது.
அெ்சு, நான் வீை்டுக்குக் கிளம் புகறன். இன்னும் நான் இங் கக இருந்தால் ........., அெளால் முழுதாகெ்
சொல் ல முடிைவில் னல. “ெரி அப்கபா கிளம் பு.......”, அெனள விலக்கிவிை்டு
எழுந்தாள் . அர்ெ்ெனாவின் பதிலில் தினகத்தாள் னெஷு. ‘நீ யும் என்னனப் புரிஞ் சுக்க மாை்டிைா?’,
கண்களில் ககள் வியுைன் அெனளப் பார்த்தாள் . “னெஷு........, விஷைம் என்னன்னு சொல் லாமல் ,
ஒகர அழுனக. ெரி அதுதான் கபாகை்டும் னா..........., இப் கபா வீை்டுக்குக் கிளம் புகறன்னு சொல் லுற.
இதில் நான் என்ன செை் ைை்டும் . எதுொக இருந்தாலும் , சொன்னால் தான் னெஷு,
கமற் சகாண்டு என்ன செை் ைலாம் னு கைாசிக்க முடியும் . உன் மனசுக்குள் புகுந்து பார்க்கும் ெக்தி,
எனக்கு இல் னல. உனக்கு என்கமல் நம் பிக்னக இருந்தால் , என்னன்னு சொல் லு இல் லன்னா
கெண்ைாம் ”, அனமதிைாகெ் சொல் லி அெனளத் துருவினாள் . “நா....... நா........., என்........னால..........”,
னககளில் அப் படி ஒரு நடுக்கம் . “ெரி எழுதி காை்டு........”, அெள் நினலனை உணர்ந்து
சொல் ல, அெள் னககனளப் பிடித்து அமர னெத்தாள் . அர்ெ்ெனாவின்

னகனை எடுத்து தன் ெயிற் றில் னெத்துவிை்டு முகத்னத திருப் பிக் சகாண்ைாள் . ஒரு நிமிைம்
புரிைாமல் தினகத்தெள் , அெள் சொல் ல ெந்த விஷைம் , சபாை்டில் அனறந்ததுகபால் விளங் க,
னககனள கெகமாக விலக்கிக் சகாண்ைாள் . னெஷுவின் முகத்னதப் பிடித்துத் திருப் பி அெள்
கண்கனளப் பார்க்க, ‘ஆம் ’ என்பதுகபால் தனலனை ஆை்டினாள் . எதற் குகம அெ் ெளவு சீக்கிரம்
கலங் காத அர்ெ்ெனானெகை இந்த விஷைம் கலங் கடித்தது. கபான மாதம் தான் ஒரு மாணவினை,
இகத விஷைத்துக்காக, அெர்கள் கல் லூரி விலக்கி விை்டிருந்தார்கள் . அெர்கள் கல் லூரியின்
விதிமுனறகளில் ஒன்று, திருமணமானெர்கள் படிப் பு முடியும் ெனர தாை் னம அனைைக் கூைாது
என்பகத. அர்ெ்ெனாவின் இதைம் பைபைசென்று அடித்துக் சகாண்ைது. “னெஷு........., நிஜம் மாதான்
சொல் லுறிைா? உனக்கு எப் படித் சதரியும் ”, அப் படி இல் லாமல் கபாை் விைாதா? இது
அெளது கற் பனனைாக இருந்துவிைாதா? என்ற ஆெல் தான் காரணம் . “நா......ள் தள் ளி கபாயிடுெ்சு,
அது மை்டும் இல் னல.........., இ.....
ெரி அப்கபா கிளம் பு......., அெனள விலக்கிவிை்டு எழுந்தாள் . அர்ெ்ெனாவின் பதிலில் தினகத்தாள்
னெஷு. ‘நீ யும் என்னனப் புரிஞ் சுக்க மாை்டிைா?’, கண்களில் ககள் வியுைன் அெனளப் பார்த்தாள் .
"னெஷு........, விஷைம் என்னன்னு சொல் லாமல் , ஒகர அழுனக. ெரி அதுதான் கபாகை்டும் னா...........,
இப் கபா வீை்டுக்குக் கிளம் புகறன்னு சொல் லுற. இதில் நான் என்ன செை் ைை்டும் . எதுொக
இருந்தாலும் , சொன்னால் தான் னெஷு, கமற் சகாண்டு என்ன செை் ைலாம் னு கைாசிக்க முடியும் .
உன் மனசுக்குள் புகுந்து பார்க்கும் ெக்தி, எனக்கு இல் னல. உனக்கு என்கமல் நம் பிக்னக
இருந்தால் , என்னன்னு சொல் லு இல் லன்னா கெண்ைாம் ", அனமதிைாகெ் சொல் லி அெனளத்
துருவினாள் .
நா....... நா........., என்........னால.........., னககளில் அப் படி ஒரு நடுக்கம் .
ெரி எழுதி காை்டு........, அெள் நினலனை உணர்ந்து சொல் ல, அெள் னககனளப் பிடித்து அமர
னெத்தாள் . அர்ெ்ெனாவின்
னகனை எடுத்து தன் ெயிற் றில் னெத்துவிை்டு முகத்னத திருப் பிக் சகாண்ைாள் . ஒரு நிமிைம்
புரிைாமல் தினகத்தெள் , அெள் சொல் ல ெந்த விஷைம் , சபாை்டில் அனறந்ததுகபால் விளங் க,
னககனள கெகமாக விலக்கிக் சகாண்ைாள் .
னெஷுவின் முகத்னதப் பிடித்துத் திருப் பி அெள் கண்கனளப் பார்க்க, ‘ஆம் ’ என்பதுகபால்
தனலனை ஆை்டினாள் . எதற் குகம அெ் ெளவு சீக்கிரம் கலங் காத அர்ெ்ெனானெகை இந்த விஷைம்
கலங் கடித்தது. கபான மாதம் தான் ஒரு மாணவினை, இகத விஷைத்துக்காக, அெர்கள் கல் லூரி
விலக்கி விை்டிருந்தார்கள் .
அெர்கள் கல் லூரியின் விதிமுனறகளில் ஒன்று, திருமணமானெர்கள் படிப்பு முடியும் ெனர
தாை் னம அனைைக் கூைாது என்பகத. அர்ெ்ெனாவின் இதைம் பைபைசென்று அடித்துக் சகாண்ைது.
னெஷு........., நிஜம் மாதான் சொல் லுறிைா? உனக்கு எப் படித் சதரியும் , அப்படி இல் லாமல்
கபாை் விைாதா? இது அெளது கற் பனனைாக இருந்துவிைாதா? என்ற ஆெல் தான் காரணம் .
"நா......ள் தள் ளி கபாயிடுெ்சு, அது மை்டும் இல் னல.........., இ..... இன்னனக்குக் கானலயில் பி.....பிரஷ்
பண்ணும் கபாது, ொமிை்....., த....த....தனல கெற சுத்துெ்சு.....”, அெள்
ெந்கதகங் கனளப் பை்டிைலிை்ைாள் . “இப் கபா, எனக்குத் தனல சுத்துது........, ஏண்டி.... ஏண்டி இப் படி......,
அதான் கெரும் கபாகத, படிெ்சு படிெ்சு சொல் லுறாங் ககள. கபானொரம் தாகன, ஒருத்தினை
வீை்டுக்கு அனுப் புனாங் க......, இப் கபா உன்னனயும் .......”, தன்னன மீறி அெளிைம் ககாபப் பை்ைெள் ,
னெஷுவின் அதிர்ந்த முகத்னதப் பார்த்து, தன்னனக் கை்டுக்குள் சகாண்டுெந்தாள் . தனலயில்
னக னெத்து அமர்ந்துசகாண்ைாள் . சிறிது கநரம் கழித்துக் ககை்ைாள் , “ெரி இப் கபா என்ன முடிவு
செஞ் சு இருக்க?”, அெள் ககாபத்தில் அதிர்ந்து இருந்தெள் , என்ன சொல் லசென்று சதரிைாமல்
விழித்தாள் . முதல் ல, அண்ணாக்கு கபான் பண்ணு, ொ. அெனள இழுத்துக்சகாண்டு கபான்
அனறக்குெ் சென்றாள் . அங் கக கூை்ைம் அனலகமாதிைது. ‘எல் லாரும் அப் படி
என்னதான் கபசுொங் ககளா?’, அெளுக்கு இருக்கும் மனநினலயில் எரிெ்ெல்
ெந்தது. “பிசரண்ை்ஸ், சகாஞ் ெம் சபர்ெனலா கபெணும் , ஒரு சரண்டு நிமிஷம் கபான் தர
முடியுமா?”, அங் கிருந்தெர்களிைம் ககை்ைாள் . “நீ கை உலக அதிெைமா ெருெ, உனக்கு இல் லாமலா,
ொ ொ........”, ஒருத்தி சொல் ல, னெஷுனெ இழுத்துக் சகாண்டு கபான் முன்னால்
சென்றாள் . னெஷு, நடுங் கும் விரல் களால் எண்கனள அழுத்திவிை்டுக் காத்திருக்க,
அர்ெ்ெனாவுக்கு BP எகிறிைது. னெஷு கபெத் துெங் ககெ, அங் கிருந்த கஸாபாவில்
அமர்ந்துசகாண்ைாள் . ‘என்ன செை் ை? இனிகமல் என்ன ஆகும் ? மனறக்க முடியுமா? என்ன முடிவு
எடுப் பாங் க? காகலஜ் விை்டுப் கபாை் டுொளா?’, கைாெனன, மூனளனை மழுங் கடித்தது.. னெஷு
கபசி முடித்து ெரவும் , அனறக்குெ் சென்றார்கள் . “சொல் லு, என்ன முடிவு எடுத்துருக்கீங் க?
அண்ணா என்ன சொன்னாங் க?”, சகாஞ் ெம் கூை இளக்கமில் னல அெள் குரலில் . “இன்னனக்குக்
கிளம் பி ொறாங் களாம் .........”, “ெரி ெந்து.............”,
இன்னனக்குக் கானலயில் பி.....பிரஷ் பண்ணும் கபாது, ொமிை்....., த....த....தனல கெற சுத்துெ்சு.....",
அெள் ெந்கதகங் கனளப் பை்டிைலிை்ைாள் .
இப் கபா, எனக்குத் தனல சுத்துது........, ஏண்டி.... ஏண்டி இப் படி......, அதான் கெரும் கபாகத, படிெ்சு
படிெ்சு சொல் லுறாங் ககள. கபானொரம் தாகன, ஒருத்தினை வீை்டுக்கு அனுப் புனாங் க......, இப் கபா
உன்னனயும் ......., தன்னன மீறி அெளிைம் ககாபப் பை்ைெள் , னெஷுவின் அதிர்ந்த முகத்னதப்
பார்த்து, தன்னனக் கை்டுக்குள் சகாண்டுெந்தாள் .
தனலயில் னக னெத்து அமர்ந்துசகாண்ைாள் . சிறிது கநரம் கழித்துக் ககை்ைாள் ,ெரி இப் கபா என்ன
முடிவு செஞ் சு இருக்க?, அெள் ககாபத்தில் அதிர்ந்து இருந்தெள் , என்ன சொல் லசென்று
சதரிைாமல் விழித்தாள் .
முதல் ல, அண்ணாக்கு கபான் பண்ணு, ொ. அெனள இழுத்துக்சகாண்டு கபான் அனறக்குெ்
சென்றாள் . அங் கக கூை்ைம் அனலகமாதிைது. ‘எல் லாரும் அப் படி என்னதான் கபசுொங் ககளா?’,
அெளுக்கு இருக்கும் மனநினலயில் எரிெ்ெல்
ெந்தது.
பிசரண்ை்ஸ், சகாஞ் ெம் சபர்ெனலா கபெணும் , ஒரு சரண்டு நிமிஷம் கபான் தர முடியுமா?,
அங் கிருந்தெர்களிைம் ககை்ைாள் .
நீ கை உலக அதிெைமா ெருெ, உனக்கு இல் லாமலா, ொ ொ........, ஒருத்தி சொல் ல, னெஷுனெ
இழுத்துக் சகாண்டு கபான் முன்னால் சென்றாள் .
னெஷு, நடுங் கும் விரல் களால் எண்கனள அழுத்திவிை்டுக் காத்திருக்க, அர்ெ்ெனாவுக்கு BP
எகிறிைது. னெஷு கபெத் துெங் ககெ, அங் கிருந்த கஸாபாவில் அமர்ந்துசகாண்ைாள் . ‘என்ன
செை் ை? இனிகமல் என்ன ஆகும் ? மனறக்க முடியுமா? என்ன முடிவு எடுப் பாங் க? காகலஜ் விை்டுப்
கபாை் டுொளா?’, கைாெனன, மூனளனை மழுங் கடித்தது..
னெஷு கபசி முடித்து ெரவும் , அனறக்குெ் சென்றார்கள் .சொல் லு, என்ன முடிவு எடுத்துருக்கீங் க?
அண்ணா என்ன சொன்னாங் க?, சகாஞ் ெம் கூை இளக்கமில் னல அெள் குரலில் .
இன்னனக்குக் கிளம் பி ொறாங் களாம் .........,ெரி ெந் து............., “சரண்டுநாள் என்னன லீெ் கபாைெ்
சொன்னாங் க........”, “கபாை்டு......”, “ோெ்பிை்ைல் கபாை் .........”, “கபாை் ............”,
“ைாருக்கும் சதரிைாமல் ....”, “சதரிைாமல் ..............”, அர்ெ்ெனாவின் குரல் உள் ளைக்கிை ககாபத்துைன்
செளிெந்துசகாண்டிருந்தது. “சொல் லுடி ஏன் நிறுத்திை்ை........? கபாை் ெயித்னதக்
கழுவிை்டு ெந்துைலாம் னு முடிகொை இருக்கீங் க, அப் படித்தாகன. நீ ங் க எல் லாம் மனுஷ
சஜன்மங் க தானா? இந்தக் குழந்னதக்காக, படிப் னப விை்டுை்டுப் கபாகறன்னு சொல் லியிருந்தால்
கூை நான் ெந்கதாெப் பை்டிருப் கபன் . ஆனா............., உன்னால எப் படி இதுக்கு ெரின்னு
சொல் ல முடிஞ் சுது. ெயித்துல இருக்குறது ஒரு உயிர், அனதவிை அது உன்கனாை குழந்னத, அதுவும்
முதல் குழந்னத...........”, என்னகமா, தன் குழந்னதனைப் பிரிைப்கபாகும் ெலி, அெள் குரலில் . “என்
ெயித்துல ெளர்றது என்கனாை உயிர் அெ்சு.............., எனக்குமை்டும் .........”, உயிர் ெலியில் கதாை் ந்து
ெந்து விழுந்தன அெள் ொர்த்னதகள் . கமகல கபெ முடிைாமல் கை்டிலில் விழுந்தாள் ,

அழுது தீர்த்தாள் னெஷு. என்னகமா மூனள என்ற ெஸ்த்துகெ இல் லாததுகபால் , கைாெனனகள்
அனனத்தும் முைங் க, அப்படிகை அமர்ந்திருந்தாள் அர்ெ்ெனா. ‘அெ்சு, அெ உன்கனாை கதாழி,
அதுக்காக நீ ெருத்தப் படுற, அப் படிங் கறனத விை்டு, செளிகை ெந்து கைாசி’, அெள் மனம்
கை்ைனளயிை, அதற் கு அடிபணிந்தாள் . னெஷுவின் விஷைம் , கல் லூரியில் ைாராெது
ஒருெருக்குத் சதரிந்தாலும் , அது எதிர் வினளனெத்தான் ஏற் படுத்தும் என்பது அெளுக்குத்
சதளிொகத் சதரிந்தது. “னெஷு, நீ ஏன் அண்ணாகிை்கை கபசி, குழந்னதனைத் சதாைர, ககக்க
கூைாது”, அெள் முதுனக, ஆதரொகத் தைவிக் ககை்ைாள் . “அப் கபா, நான் காகலனஜ விை்டுப்
கபாகணும் . அதுக்கு, அெர் ெம் மதித்தாலும் , அெங் க வீை்டில் உள் ளெங் க ெம் மதிக்க மாை்ைாங் க.
ஏற் கனகெ என் அத்னத, இதுக்குதான் பைந்துை்டு, எங் கனள கெர்ந்கத இருக்க விை்ைதில் னல.
இப் கபா எந்த மூஞ் சினை ெெ்சுை்டு அெங் ககிை்கை கபசுறது?”,குரலில் ஆதங் கம் .
சரண்டுநாள் என்னன லீெ் கபாைெ் சொன்னாங் க........,கபாை்டு......,ோெ்பிை்ைல்
கபாை் .........,கபாை் ............,ைாருக்கும் சதரிைாமல் ....,சதரிைாமல் .............., அர்ெ்ெனாவின் குரல்
உள் ளைக்கிை ககாபத்துைன் செளிெந்துசகாண்டிருந்தது.
"சொல் லுடி ஏன் நிறுத்திை்ை........? கபாை் ெயித்னதக் கழுவிை்டு ெந்துைலாம் னு முடிகொை
இருக்கீங் க, அப் படித்தாகன. நீ ங் க எல் லாம் மனுஷ சஜன்மங் க தானா? இந்தக் குழந்னதக்காக,
படிப் னப விை்டுை்டுப் கபாகறன்னு சொல் லியிருந்தால் கூை நான் ெந்கதாெப் பை்டிருப் கபன் .
ஆனா............., உன்னால எப் படி இதுக்கு ெரின்னு சொல் ல முடிஞ் சுது. ெயித்துல இருக்குறது ஒரு
உயிர், அனதவிை அது உன்கனாை குழந்னத, அதுவும் முதல் குழந்னத...........", என்னகமா, தன்
குழந்னதனைப் பிரிைப் கபாகும் ெலி, அெள் குரலில் .
என் ெயித்துல ெளர்றது என்கனாை உயிர் அெ்சு.............., எனக்குமை்டும் ........., உயிர் ெலியில் கதாை் ந்து
ெந்து விழுந்தன அெள் ொர்த்னதகள் . கமகல கபெ முடிைாமல் கை்டிலில் விழுந்தாள் ,
அழுது தீர்த்தாள் னெஷு.
என்னகமா மூனள என்ற ெஸ்த்துகெ இல் லாததுகபால் , கைாெனனகள் அனனத்தும் முைங் க,
அப் படிகை அமர்ந்திருந்தாள் அர்ெ்ெனா. ‘அெ்சு, அெ உன்கனாை கதாழி, அதுக்காக நீ ெருத்தப்
படுற, அப் படிங் கறனத விை்டு, செளிகை ெந்து கைாசி’, அெள் மனம் கை்ைனளயிை, அதற் கு
அடிபணிந்தாள் .
னெஷுவின் விஷைம் , கல் லூரியில் ைாராெது ஒருெருக்குத் சதரிந்தாலும் , அது எதிர்
வினளனெத்தான் ஏற் படுத்தும் என்பது அெளுக்குத் சதளிொகத் சதரிந்தது.னெஷு, நீ ஏன்
அண்ணாகிை்கை கபசி, குழந்னதனைத் சதாைர, ககக்க கூைாது, அெள் முதுனக, ஆதரொகத் தைவிக்
ககை்ைாள் .
அப் கபா, நான் காகலனஜ விை்டுப் கபாகணும் . அதுக்கு, அெர் ெம் மதித்தாலும் , அெங் க வீை்டில்
உள் ளெங் க ெம் மதிக்க மாை்ைாங் க. ஏற் கனகெ என் அத்னத, இதுக்குதான் பைந்துை்டு, எங் கனள
கெர்ந்கத இருக்க விை்ைதில் னல. இப் கபா எந்த மூஞ் சினை ெெ்சுை்டு அெங் ககிை்கை
கபசுறது?,குரலில் ஆதங் கம் . “இப் கபா இெ் ெளவு கபசுற, அன்னனக்கு இந்த அறிவு
எங் கக கபாெ்சு..........”, இன்னும் என்ன சொல் லியிருப் பாகளா, தான் கபசுெது அதிககமா என்று
கதான்ற அனமதிைானாள் . “ெரி, அண்ணா எப் கபா ொறாங் க?”. “இன்னனக்குெ்
ொைங் காலம் .......”. அெங் க ெந்ததும் , நாம ஒரு முடிவுக்கு ெரலாம் . ஆனால் , இந்தக் குழந்னதனை
இல் லாமல் ஆக்க, நான் ெம் மதிக்ககெ மாை்கைன். இப் கபா ொ, கபாை் ொப்பிைலாம் ”, இருெரும்
சென்று, அங் கக ெழங் கப் பை்ை சராை்டினை ொங் கிெ் ொப் பிை்ைார்கள் . அனறக்கு ெந்தெர்கள் ,
ஜுடியிைம் கூை எனதயும் சொல் லவில் னல. இெர்களது முகத்னதப் பார்த்கத,
பிரெ்ெனன சபரிசதன்று எண்ணிக் சகாண்ைாள் அெள் . அந் த கநரம் , அங் கக ெந்தாள் சபமி. அெள்
னகயில் இருந்த சபை்டினைத் தூக்கி வீெ, அதில் இருந்த, அனலகபசியும் , னக கடிகாரமும் ,
மூனலக்கு ஒன்றாகெ் சிதறி விழுந்தது. ைாரும் எதுவும் சொல் லாமல் , அனமதிைாக அெனளப்
பார்க்க,

“அெ்சு.... என்னடி, நீ சபரிை இெளா? பிள் னளனையும் கிள் ளிவிை்டு, சதாை்டினலயும் ஆை்டுற
கெனலனைப் பாக்குற. இங் கக என்கிை்கை, நல் லப் பிள் னள மாதிரி இருந்துை்டு,
காகலஜில் கம் ப் னளன்ை் பண்ணி ெெ்சு இருக்க. நான்தான் உன்கனாை மாைனல ரிப் கபர்
செஞ் கெனா? அனத நீ பாத்திைா? அரலூசு மாதிரி இருந்துை்டு, உனக்கு அெ் ெளவு திமிராடி.
நானளக்கு மை்டும் என்னன வீை்டுக்குப் கபாகெ் சொல் லை்டும் , உன்னன என்ன செை் கென்னு
சதரிைாது”, அெள் ஆங் காரமாகப் கபசிக்சகாண்கை சென்றாள் . “ொழ் க அந்த ஜீென்..........”, ஜுடி
சொல் ல, “ஏை் ..... இெ கூை இருக்குற திமிரா உங் களுக்சகல் லாம் . சும் மா விை
மாை்கைண்டி”, ஜுடியிைம் கறுவினாள் . “ேல் கலா, அெ்சுொ இருக்ககபாை் , நீ இன்னும் இந்த
காகலஜில இருக்க. இகத என்கிை்கை இந்த கெனலனைப் பாத்துருந்த.........., நைந்துருக்கக் கனதகை
கெற. இனிகமலாெது, ஒழுங் கா இருக்க கெனலனைப் பாரு. இன்சனாரு விஷைம் ........., இந்த அெ்சு
எந்த கம் ப் னளன்ை்டும் செை் ைனல. நானளக்கு என்ன சொல் லி
இப் கபா இெ் ெளவு கபசுற, அன்னனக்கு இந்த அறிவு எங் கக கபாெ்சு.........., இன்னும் என்ன
சொல் லியிருப் பாகளா, தான் கபசுெது அதிககமா என்று கதான்ற அனமதிைானாள் .
ெரி, அண்ணா எப்கபா ொறாங் க?.
இன்னனக்குெ் ொைங் காலம் ........
அெங் க ெந்ததும் , நாம ஒரு முடிவுக்கு ெரலாம் . ஆனால் , இந்தக் குழந்னதனை இல் லாமல் ஆக்க,
நான் ெம் மதிக்ககெ மாை்கைன். இப் கபா ொ, கபாை் ொப் பிைலாம் ", இருெரும் சென்று, அங் கக
ெழங் கப் பை்ை சராை்டினை ொங் கிெ் ொப் பிை்ைார்கள் .
அனறக்கு ெந்தெர்கள் , ஜுடியிைம் கூை எனதயும் சொல் லவில் னல. இெர்களது முகத்னதப்
பார்த்கத, பிரெ்ெனன சபரிசதன்று எண்ணிக் சகாண்ைாள் அெள் . அந்த கநரம் , அங் கக ெந்தாள்
சபமி. அெள் னகயில் இருந்த சபை்டினைத் தூக்கி வீெ, அதில் இருந்த, அனலகபசியும் , னக
கடிகாரமும் , மூனலக்கு ஒன்றாகெ் சிதறி விழுந்தது.
ைாரும் எதுவும் சொல் லாமல் , அனமதிைாக அெனளப் பார்க்க,
"அெ்சு.... என்னடி, நீ சபரிை இெளா? பிள் னளனையும் கிள் ளிவிை்டு, சதாை்டினலயும் ஆை்டுற
கெனலனைப் பாக்குற. இங் கக என்கிை்கை, நல் லப் பிள் னள மாதிரி இருந்துை்டு, காகலஜில்
கம் ப் னளன்ை் பண்ணி ெெ்சு இருக்க.
நான்தான் உன்கனாை மாைனல ரிப் கபர் செஞ் கெனா? அனத நீ பாத்திைா? அரலூசு மாதிரி
இருந்துை்டு, உனக்கு அெ் ெளவு திமிராடி. நானளக்கு மை்டும் என்னன வீை்டுக்குப் கபாகெ்
சொல் லை்டும் , உன்னன என்ன செை் கென்னு சதரிைாது", அெள் ஆங் காரமாகப் கபசிக்சகாண்கை
சென்றாள் .
ொழ் க அந்த ஜீென்.........., ஜுடி சொல் ல,ஏை் ..... இெ கூை இருக்குற திமிரா உங் களுக்சகல் லாம் .
சும் மா விை மாை்கைண்டி, ஜுடியிைம் கறுவினாள் .
"ேல் கலா, அெ்சுொ இருக்ககபாை் , நீ இன்னும் இந்த காகலஜில இருக்க. இகத என்கிை்கை இந்த
கெனலனைப் பாத்துருந்த.........., நைந்துருக்கக் கனதகை கெற. இனிகமலாெது, ஒழுங் கா இருக்க
கெனலனைப் பாரு. இன்சனாரு விஷைம் ........., இந்த அெ்சு எந்த கம் ப் னளன்ை்டும் செை் ைனல.
நானளக்கு என்ன சொல் லி ெம் மாளிக்கிறதுன்னு முதல் ல கைாசி, அனத விை்டுை்டு, இங் கக ெந்து
கத்திை்டு இருக்க”, ஜுடிதான் பதில் சகாடுத்தாள் . “இந்தப் சபாை் னை, கெற ைார்கிை்ைைாெது
ெெ்சுக்ககாங் க, நான் ஒண்ணும் காதுல பூ ெெ்சுை்டு இருக்கனல”, சபமி. “உன்கிை்கை எல் லாம்
மனுஷி கபசுொளா? இங் கக இருந்து கத்தாமல் செளிகை கபா. உன்னால் என்ன கிழிக்க
முடியும் னு நானளக்குக் காை்டு, கபா கபா.........”, ஜுடி அெனள விரை்டினாள் . அனனெனரயும்
முனறத்துப் பார்த்துவிை்டு செளிகைறினாள் சபமி. “இந்த லூசு என்னகமா சொல் லுகத, என்ன
அெ்சு..........?”. “அகததான் நானும் கைாசிெ்சுை்டு இருக்ககன். நான் ைார்ைன
் ையும் எதுவும்
சொல் லனலகை. இருக்குற தனலெலியில் இன்சனாண்னு...., ெ்கெ.....”, அலுத்துக்
சகாண்ைாள் . மூன்றுமணிக்கக ெந்துவிை்ைான் னமக்ககல் . னெஷு, அெனனக் கை்டிக்சகாண்டு
அழுதாள் . ெரிைாகப் பத்துநிமிைம் கழித்து, அர்ெ்ெனா அங் கக ெந்தாள் . “அண்ணா, முதல் ல
னெஷுனெ அனழெ்சுை்டு, இந்த அை்ரஸில் இருக்கும் கலடி ைாக்ைனரப் கபாை்

பார்த்து செக் பண்ணிை்டு, இெனளக் சகாண்டுெந்து ோஸ்ைல் ல விை்டுை்டு, நீ ங் க கபாங் க, நான்

இெனளப் பாத்துக்ககறன்”, அெள் குரலில் அப் படி ஒரு உறுதி. கபெ ொர்த்னதயில் லாமல் ,
இருெரும் அெனளப் பார்த்துக் சகாண்டிருந்தார்கள் . “அசதப் படிம் மா.........?”,
முதலில் தன்னினலக்கு ெந்தான் னமககல் . “ெரி இந்த ஐடிைா கெண்ைாம் , நீ ங் க என்ன நினனெ்சு
ெந்தீங் க சொல் லுங் க”, அெனனகை கூர்னமைாகப் பார்த்துக் ககை்ைாள் . எப் படிெ் சொல் லுொன்,
என் குழந்னதனை அழிக்க, அெனளக் கூை்டிப் கபாக ெந்கதன் என்று, அனமதிைாக
இருந்தான். “அண்ணா, கெற ெழிகை இல் னல. இன்னும் மூகண மாெம் தான். அதிலும் , லாஸ்ை் ஒன்
மந்த் புல் லா எக்ஸாம் தான். அப் கபா, நடுவில் சரண்கை மாெம் , இன்னும் ஸ்கபார்ைஸ ் ் கை
மை்டும் தான், சகாஞ் ெம் கஷ்ைம் . எப் படிைாெது நான் னெஷுனெப் பாத்துக்ககறன். நீ ங் க, வீை்டில்
இப் கபாகெ சொல் லுறதா இருந்தாலும் ெரி, இல் னல படிப் பு முடிஞ் ெதும் சொல் லுறதா இருந்தாலும்
ெரி. அது உங் க
ெம் மாளிக்கிறதுன்னு முதல் ல கைாசி, அனத விை்டுை்டு, இங் கக ெந்து கத்திை்டு இருக்க", ஜுடிதான்
பதில் சகாடுத்தாள் .
இந்தப் சபாை் னை, கெற ைார்கிை்ைைாெது ெெ்சுக்ககாங் க, நான் ஒண்ணும் காதுல பூ ெெ்சுை்டு
இருக்கனல, சபமி.
உன்கிை்கை எல் லாம் மனுஷி கபசுொளா? இங் கக இருந்து கத்தாமல் செளிகை கபா. உன்னால்
என்ன கிழிக்க முடியும் னு நானளக்குக் காை்டு, கபா கபா........., ஜுடி அெனள விரை்டினாள் .
அனனெனரயும் முனறத்துப் பார்த்துவிை்டு செளிகைறினாள் சபமி.இந்த லூசு என்னகமா
சொல் லுகத, என்ன அெ்சு..........?.
அகததான் நானும் கைாசிெ்சுை்டு இருக்ககன். நான் ைார்ைன ் ையும் எதுவும் சொல் லனலகை.
இருக்குற தனலெலியில் இன்சனாண்னு...., ெ்கெ....., அலுத்துக் சகாண்ைாள் .
மூன்றுமணிக்கக ெந்துவிை்ைான் னமக்ககல் . னெஷு, அெனனக் கை்டிக்சகாண்டு அழுதாள் .
ெரிைாகப் பத்துநிமிைம் கழித்து, அர்ெ்ெனா அங் கக ெந்தாள் . "அண்ணா, முதல் ல னெஷுனெ
அனழெ்சுை்டு, இந்த அை்ரஸில் இருக்கும் கலடி ைாக்ைனரப் கபாை்
பார்த்து செக் பண்ணிை்டு, இெனளக் சகாண்டுெந்து ோஸ்ைல் ல விை்டுை்டு, நீ ங் க கபாங் க, நான்
இெனளப் பாத்துக்ககறன்", அெள் குரலில் அப் படி ஒரு உறுதி.
கபெ ொர்த்னதயில் லாமல் , இருெரும் அெனளப் பார்த்துக்
சகாண்டிருந்தார்கள் .அசதப் படிம் மா.........?, முதலில் தன்னினலக்கு ெந்தான் னமககல் .
ெரி இந்த ஐடிைா கெண்ைாம் , நீ ங் க என்ன நினனெ்சு ெந்தீங் க சொல் லுங் க, அெனனகை
கூர்னமைாகப் பார்த்துக் ககை்ைாள் . எப் படிெ் சொல் லுொன், என் குழந்னதனை அழிக்க, அெனளக்
கூை்டிப் கபாக ெந்கதன் என்று, அனமதிைாக இருந்தான்.
"அண்ணா, கெற ெழிகை இல் னல. இன்னும் மூகண மாெம் தான். அதிலும் , லாஸ்ை் ஒன் மந்த் புல் லா
எக்ஸாம் தான். அப் கபா, நடுவில் சரண்கை மாெம் , இன்னும் ஸ்கபார்ைஸ ் ் கை மை்டும் தான்,
சகாஞ் ெம் கஷ்ைம் . எப் படிைாெது நான் னெஷுனெப் பாத்துக்ககறன்.
நீ ங் க, வீை்டில் இப் கபாகெ சொல் லுறதா இருந்தாலும் ெரி, இல் னல படிப் பு முடிஞ் ெதும் சொல் லுறதா
இருந்தாலும் ெரி. அது உங் க ொை் ஸ், ஆனா னெஷுனெ, நீ ங் க நினனக்கிறதுக்கு உைன்பை, நான்
விை மாை்கைன். நீ ங் க என்கமல் ககாபப் பை்ைாலும் பரொயில் னல. நீ ங் க மை்டும் , மாெம் மாெம் ெந்து
அெனள செக்அப் க்கு கூை்டிப் கபாங் க, இெகளாை அம் மாகிை்கை ககை்டு, ஏதாெது
ெனமெ்சு எடுத்துை்டு ெந்து சகாடுங் க. இதில் என்ன பிரெ்ெனன ெந்தாலும் ...., நான் பாத்துக்ககறன்.
ஆனா, னெஷுனெக் கண்டிப் பா நான் பாத்துக்ககறன்”, கிை்ைத்தை்ைக் சகஞ் சினாள் . பிறகு, கெறு
ெழிகை இல் லாமல் , அெள் சொல் படி ககை்க முடிசெடுத்தனர். அெர்கள் செல் லவும் , ஸ்டீபனும் ,
சபமியின் தாயும் அங் கக ெந்தார்கள் . ‘ஒகர நாள் ல எத்தனன கொதனனைா ொமி’, மனதுக்குள்
புலம் பிைொகற, “ொங் கம் மா, நல் லா இருக்கீங் களா?”, ககை்டுவிை்டு, ஸ்டீபனனப் பார்த்து,
ொங் க என்று, தனலனை அனெத்தாள் . “இங் கக என்னம் மா பிரெ்ெனன? சபமி என்ன செை் தா?
இப் கபா, நீ சொல் லவில் னல என்றாலும் , நானளக்குக் கானலயில் , எங் களுக்கு எல் லாம்
சதரிஞ் சுடும் . அதுக்கு, நீ கை சொல் லிை்ைா,

எனக்குக் சகாஞ் ெம் நிம் மதிைா இருக்கும் . என்னன்னு சொல் லு?”, அெர் கநரடிைாக விஷைத்துக்கு
ெந்தார். இதற் குகமல் , தான் எனதயும் மனறத்துப் பைனில் னல என்று கதான்றகெ, சபமி துெக்கம்
முதல் செை் தனெ அனனத்னதயும் சொன்னாள் . ெற் று முன்பு, தான் சகாடுத்த பரினெ,
அனறயில் விசிறிைடித்ததுெனர அனனத்னதயும் சொல் லி முடித்தாள் . “என்னம் மா..........., வீை்டில்
இருந்து காகலஜ் கபானெனர, அெளால் மற் ற பிள் னளகளுக்கு எந்தப் பிரெ்ெனனயும்
ெந்ததில் னல. இப் கபா, உன் கூைகெ இருந்து இெ் ெளவு சதால் னல செை் யிறாளா? இனத நீ கை
என்கிை்கை சொல் லியிருக்கலாகம, நான் அெனளக் கண்டித்திருப் கபகன. இனத கம் ப் னளன்ை்
செஞ் சு..........”, என்னதான் இருந்தாலும் சபற் ற மகளின் படிப்பும் , நற் சபைரும் , எதிர்காலமும்
தாகன, சபற் ற தாை் க்குப் சபரிதாக இருக்கும் . “அம் மா.... நீ ங் க என்னன ெரிைா புரிஞ் சுக்கனல,
நான், எந்த கம் ப் னளன்ை்டும் செை் ைகெ இல் னல. எனக்கக, கானலயில் சபமி ெந்து ெண்னை
கபாடும் கபாதுதான் சதரியும் . நானளக்குக் கூை,
ொை் ஸ், ஆனா னெஷுனெ, நீ ங் க நினனக்கிறதுக்கு உைன்பை, நான் விை மாை்கைன். நீ ங் க
என்கமல் ககாபப் பை்ைாலும் பரொயில் னல.
நீ ங் க மை்டும் , மாெம் மாெம் ெந்து அெனள செக்அப் க்கு கூை்டிப் கபாங் க, இெகளாை அம் மாகிை்கை
ககை்டு, ஏதாெது ெனமெ்சு எடுத்துை்டு ெந்து சகாடுங் க. இதில் என்ன பிரெ்ெனன ெந்தாலும் ...., நான்
பாத்துக்ககறன். ஆனா, னெஷுனெக் கண்டிப் பா நான் பாத்துக்ககறன்", கிை்ைத்தை்ைக்
சகஞ் சினாள் .
பிறகு, கெறு ெழிகை இல் லாமல் , அெள் சொல் படி ககை்க முடிசெடுத்தனர். அெர்கள் செல் லவும் ,
ஸ்டீபனும் , சபமியின் தாயும் அங் கக ெந்தார்கள் . ‘ஒகர நாள் ல எத்தனன கொதனனைா ொமி’,
மனதுக்குள் புலம் பிைொகற,ொங் கம் மா, நல் லா இருக்கீங் களா?, ககை்டுவிை்டு, ஸ்டீபனனப்
பார்த்து, ொங் க என்று, தனலனை அனெத்தாள் .
"இங் கக என்னம் மா பிரெ்ெனன? சபமி என்ன செை் தா? இப் கபா, நீ சொல் லவில் னல என்றாலும் ,
நானளக்குக் கானலயில் , எங் களுக்கு எல் லாம் சதரிஞ் சுடும் . அதுக்கு, நீ கை சொல் லிை்ைா,
எனக்குக் சகாஞ் ெம் நிம் மதிைா இருக்கும் . என்னன்னு சொல் லு?", அெர் கநரடிைாக விஷைத்துக்கு
ெந்தார்.
இதற் குகமல் , தான் எனதயும் மனறத்துப் பைனில் னல என்று கதான்றகெ, சபமி துெக்கம் முதல்
செை் தனெ அனனத்னதயும் சொன்னாள் . ெற் று முன்பு, தான் சகாடுத்த பரினெ, அனறயில்
விசிறிைடித்ததுெனர அனனத்னதயும் சொல் லி முடித்தாள் .
"என்னம் மா..........., வீை்டில் இருந்து காகலஜ் கபானெனர, அெளால் மற் ற பிள் னளகளுக்கு எந்தப்
பிரெ்ெனனயும் ெந்ததில் னல. இப் கபா, உன் கூைகெ இருந்து இெ் ெளவு சதால் னல செை் யிறாளா?
இனத நீ கை என்கிை்கை சொல் லியிருக்கலாகம, நான் அெனளக் கண்டித்திருப் கபகன.
இனத கம் ப் னளன்ை் செஞ் சு..........", என்னதான் இருந் தாலும் சபற் ற மகளின் படிப் பும் , நற் சபைரும் ,
எதிர்காலமும் தாகன, சபற் ற தாை் க்குப் சபரிதாக இருக்கும் .
"அம் மா.... நீ ங் க என்னன ெரிைா புரிஞ் சுக்கனல, நான், எந்த கம் ப் னளன்ை்டும் செை் ைகெ இல் னல.
எனக்கக, கானலயில் சபமி ெந்து ெண்னை கபாடும் கபாதுதான் சதரியும் . நானளக்குக் கூை, நான்
சபமி பற் றி எந்த விஷைமும் சொல் லப் கபாெதில் னல என்னன நீ ங் க நம் பலாம் ”, சொல் லிவிை்டுெ்
சென்றுவிை்ைாள் . “ஆன்ை்டி... நீ ங் க அர்ெ்ெனாகிை்கை இப் படிப் கபசியிருக்க கூைாது”, ஸ்டீபன்
சொன்னான். சபமி ெந்தவுைன், அெனள அடித்தார் கமலா. அதிர்ந்து கபானாள் சபமி. இதுெனர,
தாை் அெனள அடித்தகத இல் னல. ஆனால் இன்று........, கன்னத்னதப் பிடித்தொறு,
செறித்துப் பார்த்துக்சகாண்டு நின் றாள் . ஸ்டீபனால் , சபமி அடி ொங் குெனதப் பார்க்க
முடிைவில் னல. அதற் காக, அெள் செை் தது ெரிசைன்று ொதாை, அென் தைாராகவும் இல் னல.
அெனுக்கு, சபமியின் செை் னகயில் உைன்பாடு இல் னல, ஆனாலும் , காதல் சகாண்ை மனது,
அெனள மறக்கத் தைாராக இல் னல. “சபமி, இதுெனர நீ என்ன செை் தாலும் நான் ரசிெ்சு
இருக்ககன், உன் ககாபத்னதக் கூை. நீ என்னன செறுத்து ஒதுக்கிை கபாது கூை, உன் பின் னாடிகை
ெந்ததுக்குக் காரணம் , உன்கமல் நான் னெத்த காதல் தான்.

ஆனால் , இப் கபா நீ செை் தனத, என்னால் ஏத்துக்ககெ முடிைவில் னல. எனக்கு லீெ் முடியுது, நான்
அசமரிக்கா கிளம் புகறன். கபாக முன்னாடி, ஒண்கண ஒண்ணு சொல் லுகறன், நான் உன்னன
இன்னும் விரும் புகறன். எப் கபாொெது நீ மனம் மாறினால் , நம் ம கல் ைாணம் நைக்கும் , இப் கபா
ொகறன்”, காதல் சகாண்ை மனது, தன்னன மீறி கபெ னெத்தது அெனன. அடுத்தநாள் கானல,
மிகுந்த மன அழுத்ததுைகன விடிந்தது அர்ெ்ெனாவுக்கு. ஒன்பது மணிக்கக, அெனள
முதல் ெரின் அனறக்கு ெரெ் சொல் லி ஆள் அனுப்பிவிை்ைார்கள் . அெள் செல் லும் சபாழுது, அங் கக,
சபமி, அெள் தாை் , ஸ்சைல் லா, கபை்ரிக் அனனெரும் நின் று சகாண்டிருந்தார்கள் . முதல் ெர்
அனறக்குள் ளிருந்து சபல் ெத்தம் ெரகெ, ஸ்சைல் லா அனறக்கு வினரந்தார். கபசிவிை்டு செளிகை
ெந்து இெர்கனளயும் உள் கள அனழத்துெ் சென்றார். அங் கக, இன்னும் சில ஆசிரிைர்கள்
இருந்தார்கள் . “குை் மார்னிங் சிஸ்ைர், குை் மார்னிங் கமம் ஸ்........”, அர்ெ்ெனா
நான் சபமி பற் றி எந்த விஷைமும் சொல் லப் கபாெதில் னல என்னன நீ ங் க நம் பலாம் ",
சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைாள் .
ஆன்ை்டி... நீ ங் க அர்ெ்ெனாகிை்கை இப் படிப் கபசியிருக்க கூைாது, ஸ்டீபன் சொன்னான்.
சபமி ெந்தவுைன், அெனள அடித்தார் கமலா. அதிர்ந்து கபானாள் சபமி. இதுெனர, தாை் அெனள
அடித்தகத இல் னல. ஆனால் இன்று........, கன்னத்னதப் பிடித்தொறு, செறித்துப் பார்த்துக்சகாண்டு
நின் றாள் .
ஸ்டீபனால் , சபமி அடி ொங் குெனதப் பார்க்க முடிைவில் னல. அதற் காக, அெள் செை் தது
ெரிசைன்று ொதாை, அென் தைாராகவும் இல் னல. அெனுக்கு, சபமியின் செை் னகயில் உைன்பாடு
இல் னல, ஆனாலும் , காதல் சகாண்ை மனது, அெனள மறக்கத் தைாராக இல் னல.
"சபமி, இதுெனர நீ என்ன செை் தாலும் நான் ரசிெ்சு இருக்ககன், உன் ககாபத்னதக் கூை. நீ என்னன
செறுத்து ஒதுக்கிை கபாது கூை, உன் பின் னாடிகை ெந்ததுக்குக் காரணம் , உன்கமல் நான் னெத்த
காதல் தான்.
ஆனால் , இப் கபா நீ செை் தனத, என்னால் ஏத்துக்ககெ முடிைவில் னல. எனக்கு லீெ் முடியுது, நான்
அசமரிக்கா கிளம் புகறன். கபாக முன்னாடி, ஒண்கண ஒண்ணு சொல் லுகறன், நான் உன்னன
இன்னும் விரும் புகறன். எப் கபாொெது நீ மனம் மாறினால் , நம் ம கல் ைாணம் நைக்கும் , இப் கபா
ொகறன்", காதல் சகாண்ை மனது, தன்னன மீறி கபெ னெத்தது அெனன.
அடுத்தநாள் கானல, மிகுந்த மன அழுத்ததுைகன விடிந்தது அர்ெ்ெனாவுக்கு. ஒன்பது மணிக்கக,
அெனள முதல் ெரின் அனறக்கு ெரெ் சொல் லி ஆள் அனுப் பிவிை்ைார்கள் . அெள் செல் லும் சபாழுது,
அங் கக, சபமி, அெள் தாை் , ஸ்சைல் லா, கபை்ரிக் அனனெரும் நின் று சகாண்டிருந்தார்கள் .
முதல் ெர் அனறக்குள் ளிருந்து சபல் ெத்தம் ெரகெ, ஸ்சைல் லா அனறக்கு வினரந்தார். கபசிவிை்டு
செளிகை ெந்து இெர்கனளயும் உள் கள அனழத்துெ் சென்றார். அங் கக, இன்னும் சில ஆசிரிைர்கள்
இருந்தார்கள் .
குை் மார்னிங் சிஸ்ைர், குை் மார்னிங் கமம் ஸ்........, அர்ெ்ெனா சொல் ல, அனனெரும் திரும் ப
ொழ் த்தினார்கள் . “உங் கனள எதுக்கு இங் கக கூப்பிை்டிருக்காங் க சதரியுமா?”, சபமியின் தாயிைம்
ககை்ைார் ஒரு ஆசிரிைர். “சபமினைப் பத்தி உங் ககிை்கை கபெணும் ......., அதுக்கு முன்னாடி, அெ்சு.......,
சபமி கமல, உனக்கு ஏதாெது கம் ப் னளண்ை் இருக்கா?”, அர்ெ்ெனாவிைம் ககை்ைார். அெள் பார்னெ,
கபை்ரிக்னகயும் , ஸ்சைல் லானெயும் ஒருமுனற பார்த்தது. “இல் ல.... எனக்கு எந்த கம் ப் னளண்ை்டும்
இல் னல”, உறுதிைாகெ் சொன்னாள் . அப் சபாழுதும் , அெர்கள் முகங் களில் எந்த மாறுதலும்
இல் னல. “ெரி, அது உன்கனாை முடிவு., இப் கபா, இங் கக ஒரு வீடிகைா ஓடும் , அனதப் பாத்துை்டு
சொல் லு”, அனனெரின் பார்னெயும் , தினரக்குெ் செல் ல, முதலில் ஓடிைது, ோஸ்ைல் கை
அன்று, அர்ெ்ெனாவின் காசெை்னை, சபமி மாற் றிை காை்சியும் , பிறகு அகத காசெை்னை அர்ெ்ெனா
மாற் றும் காை்சியும் . அடுத்தது, சபமி, அெர்களது கிளாஸ் ரூமில் , அர்ெ்ெனாவின்

மாைல் களில் , சரசிஸ்ைன்ஸ், சகப் பாசிை்ைர்கனள, மாற் றி னெக்கும் காை்சியும் , ெைர்கனள,

பல் லால் கடித்துப் பிை் க்கும் காை்சியும் ஓடிைது. ஆசிரிைர்கள் ெலனமில் லாமல் பார்க்க,
மற் றெர்களுக்கு, இதைம் சதாண்னைக் குழியில் ெந்து துடித்தது. “இப் கபா சொல் லு அெ்சு..........,
உனக்கு ஏதாெது கம் ப் னளண்ை் இருக்கா?”, மறுபடியும் ககை்க, இல் னல என்பதுகபால்
தனலனை ஆை்டினாள் . “உனக்கு கம் ப் னளண்ை் இல் லாமல் இருக்கலாம் ............, ஆனால் , இந்தக்
காகலஜுக்குன்னு ஒரு கை்டுப் பாடு இருக்கு. அது இல் லாமல் கபானால் , அனதக் கண்டிக்க
கெண்டிைது, எங் க கைனம. முதல் முனறகை, நாங் க கபாகை்டும் என்று விை்டுவிை்கைாம் , அதுவும் ,
இந்த அர்ெ்ெனா எந்த கம் ப் னளண்ை்டும் செை் ைாததால் தான். இப் கபா சரண்ைாெது முனறயும்
இப் படி செை் தது........., நீ ங் க, உங் க சபாண்னண கூை்டிை்டுப் கபாை் டுங் க”, அந்த
ஆசிரிைர் சொன்னார். சபமியின் தாை் க்கு, என்ன சொல் ெசதன்கற சதரிைவில் னல.
சொல் ல, அனனெரும் திரும் ப ொழ் த்தினார்கள் .
உங் கனள எதுக்கு இங் கக கூப் பிை்டிருக்காங் க சதரியுமா?, சபமியின் தாயிைம் ககை்ைார் ஒரு
ஆசிரிைர்.
சபமினைப் பத்தி உங் ககிை்கை கபெணும் ......., அதுக்கு முன்னாடி, அெ்சு......., சபமி கமல, உனக்கு
ஏதாெது கம் ப் னளண்ை் இருக்கா?, அர்ெ்ெனாவிைம் ககை்ைார்.
அெள் பார்னெ, கபை்ரிக்னகயும் , ஸ்சைல் லானெயும் ஒருமுனற பார்த்தது.இல் ல.... எனக்கு எந்த
கம் ப் னளண்ை்டும் இல் னல, உறுதிைாகெ் சொன்னாள் . அப் சபாழுதும் , அெர்கள் முகங் களில் எந்த
மாறுதலும் இல் னல.
ெரி, அது உன்கனாை முடிவு., இப் கபா, இங் கக ஒரு வீடிகைா ஓடும் , அனதப் பாத்துை்டு சொல் லு,
அனனெரின் பார்னெயும் , தினரக்குெ் செல் ல, முதலில் ஓடிைது, ோஸ்ைல் கை அன்று,
அர்ெ்ெனாவின் காசெை்னை, சபமி மாற் றிை காை்சியும் , பிறகு அகத காசெை்னை அர்ெ்ெனா மாற் றும்
காை்சியும் .
அடுத்தது, சபமி, அெர்களது கிளாஸ் ரூமில் , அர்ெ்ெனாவின்
மாைல் களில் , சரசிஸ்ைன்ஸ், சகப் பாசிை்ைர்கனள, மாற் றி னெக்கும் காை்சியும் , ெைர்கனள,
பல் லால் கடித்துப் பிை் க்கும் காை்சியும் ஓடிைது. ஆசிரிைர்கள் ெலனமில் லாமல் பார்க்க,
மற் றெர்களுக்கு, இதைம் சதாண்னைக் குழியில் ெந்து துடித்தது.
இப் கபா சொல் லு அெ்சு.........., உனக்கு ஏதாெது கம் ப் னளண்ை் இருக்கா?, மறுபடியும் ககை்க, இல் னல
என்பதுகபால் தனலனை ஆை்டினாள் .
"உனக்கு கம் ப் னளண்ை் இல் லாமல் இருக்கலாம் ............, ஆனால் , இந்தக் காகலஜுக்குன்னு ஒரு
கை்டுப் பாடு இருக்கு. அது இல் லாமல் கபானால் , அனதக் கண்டிக்க கெண்டிைது, எங் க கைனம.
முதல் முனறகை, நாங் க கபாகை்டும் என்று விை்டுவிை்கைாம் , அதுவும் , இந்த அர்ெ்ெனா எந்த
கம் ப் னளண்ை்டும் செை் ைாததால் தான்.
இப் கபா சரண்ைாெது முனறயும் இப் படி செை் தது........., நீ ங் க, உங் க சபாண்னண கூை்டிை்டுப்
கபாை் டுங் க", அந்த ஆசிரிைர் சொன்னார்.
சபமியின் தாை் க்கு, என்ன சொல் ெசதன்கற சதரிைவில் னல. அதுவும் , ஆதாரத்கதாடு அெர்கள்
நிரூபிக்கும் கபாது, எப் படி மறுக்க முடியும் . முதல் ெர் எதுவுகம கபெவில் னல. “கமம் , நான் கபெொ?”,
அர்ெ்ெனா தைங் கிைொறு ககை்ைாள் . “என்ன சொல் லப் கபாற?”, ஆசிரிைர்களுக்கக
ககாபம் . “இப் கபா, சபமினை செளிை அனுப் பினால் , என் ப் ரண்ை்ஸ்க்கு என்னக் காரணம்
சொல் லுவீங் க? அப் படிக் காரணத்னதெ் சொன்னால் , நீ ங் க எல் லா இைத்திலும் ககமரா
ெெ்சு இருக்குறனதயும் சொல் லணும் . அப் படிெ் சொன்னீங்கன்னா..........., அெங் ககளாை சுதந்திரம்
சதானலந்து கபாை் டும் . அனத நான் விரும் பனல, இப் கபா சபமினை நீ ங் க
அனுப் பிகை ஆகணும் னா......, ோஸ்ைனல விை்டு அனுப் பிடுங் க. இன்னும் மூகண மாெம் தான்
படிப் பு, இப் கபா அெனள செளிகை அனுப் புெது.........., ொரி நான் அதிகமா கபசியிருந்தா”,
முடினெ அெள் எடுக்க முடிைாகத, எனகெ அனமதிைானாள் .

அனனெரும் முதல் ெனரப் பார்க்க, “சபமி, முதல் ல நீ செஞ் ெது தப் புன் னு உனக்குத் கதாணுதா?”,
அெளிைம் கனிொகக் ககை்ைாலும் , அதில் கண்டிப்பு இருந்தது. அெள் ஆசமன்று தனலனை
அனெக்க, “அப் கபா அர்ெ்ெனாகிை்கை மன்னிப் புக் ககளு”, என்றார். சகாஞ் ெம் தைங் கிவிை்டு, பிறகு
அர்ெ்ெனாவிைம் மன்னிப்புக் ககை்ைாள் . “இை்ஸ் ஓகக........, எனக்குக் ககாபசமல் லாம்
ஒண்ணும் இல் னல சபமி. நான்தான் உன்கிை்கை ொரி ககக்கணும் , உன்னன இப் படிசைல் லாம்
செை் ைத் தூண்டிைது நான் தாகன. ொரி.........”, அெள் கபெ்சில் , அனனெருகம விழி விரித்துப்
பார்த்தார்கள் . சபமியின் தாை் , சபமியிைம் எதுகொ சொல் லப் கபாககெ, அெ்சு அெனரப் பார்த்து,
‘கெண்ைாம் ’ என்று தனல அனெக்ககெ, அனமதிைானார் அெர். “சபமி, முதல் செசமஸ்ைர்
எக்ஸாம் ல, நீ தான் சரண்ைாெது மார்க், முதல் மார்க் அர்ெ்ெனா. அர்ெ்ெனாகொை ெராெரி 90,
ஆனால் அெ கிை்கை கூை அடுத்தெங் க மார்க் இல் னல. நீ யுகம, எழுபத்தஞ் சு ெதவீதம் தான்.
இெ் ெளவு வித்திைாெத்னத, நாங் ககள எதிர்
அதுவும் , ஆதாரத்கதாடு அெர்கள் நிரூபிக்கும் கபாது, எப் படி மறுக்க முடியும் .
முதல் ெர் எதுவுகம கபெவில் னல.கமம் , நான் கபெொ?, அர்ெ்ெனா தைங் கிைொறு ககை்ைாள் .
என்ன சொல் லப் கபாற?, ஆசிரிைர்களுக்கக ககாபம் .
"இப் கபா, சபமினை செளிை அனுப்பினால் , என் ப் ரண்ை்ஸ்க்கு என்னக் காரணம் சொல் லுவீங் க?
அப் படிக் காரணத்னதெ் சொன்னால் , நீ ங் க எல் லா இைத்திலும் ககமரா ெெ்சு இருக்குறனதயும்
சொல் லணும் . அப் படிெ் சொன்னீங்கன்னா...........,
அெங் ககளாை சுதந்திரம் சதானலந்து கபாை் டும் . அனத நான் விரும் பனல, இப் கபா சபமினை
நீ ங் க அனுப் பிகை ஆகணும் னா......, ோஸ்ைனல விை்டு அனுப்பிடுங் க. இன்னும் மூகண மாெம் தான்
படிப் பு, இப்கபா அெனள செளிகை அனுப் புெது.........., ொரி நான் அதிகமா கபசியிருந்தா", முடினெ
அெள் எடுக்க முடிைாகத, எனகெ அனமதிைானாள் .
அனனெரும் முதல் ெனரப் பார்க்க,சபமி, முதல் ல நீ செஞ் ெது தப் புன் னு உனக்குத் கதாணுதா?,
அெளிைம் கனிொகக் ககை்ைாலும் , அதில் கண்டிப்பு இருந்தது.
அெள் ஆசமன்று தனலனை அனெக்க,அப் கபா அர்ெ்ெனாகிை்கை மன்னிப் புக் ககளு, என்றார்.
சகாஞ் ெம் தைங் கிவிை்டு, பிறகு அர்ெ்ெனாவிைம் மன்னிப் புக் ககை்ைாள் .இை்ஸ் ஓகக........, எனக்குக்
ககாபசமல் லாம் ஒண்ணும் இல் னல சபமி. நான்தான் உன்கிை்கை ொரி ககக்கணும் , உன்னன
இப் படிசைல் லாம் செை் ைத் தூண்டிைது நான் தாகன. ொரி........., அெள் கபெ்சில் , அனனெருகம விழி
விரித்துப் பார்த்தார்கள் .
சபமியின் தாை் , சபமியிைம் எதுகொ சொல் லப் கபாககெ, அெ்சு அெனரப் பார்த்து, ‘கெண்ைாம் ’
என்று தனல அனெக்ககெ, அனமதிைானார் அெர்.
"சபமி, முதல் செசமஸ்ைர் எக்ஸாம் ல, நீ தான் சரண்ைாெது மார்க், முதல் மார்க் அர்ெ்ெனா.
அர்ெ்ெனாகொை ெராெரி 90, ஆனால் அெ கிை்கை கூை அடுத்தெங் க மார்க் இல் னல. நீ யுகம,
எழுபத்தஞ் சு ெதவீதம் தான். இெ் ெளவு வித்திைாெத்னத, நாங் ககள எதிர் பார்க்கவில் னல.
அர்ெ்ெனானெ விை்டுை்டுப் பார்த்தால் , நீ தான் முதல் மதிப் சபண். ஆனால் , உன்கனாை
குணம் தான், உன் திறனமனை செளிகை காண்பிக்க விைாமல் செை் யுது. ஒழுங் கு நைெடிக்னக
என்றால் , உன்னனக் கல் லூரியில் இருந்து அனுப் புெதுதான், ெரிைாக இருக்கும் . உன்
எதிர்காலத்னதக் கருத்தில் சகாண்டு, நீ கல் லூரியில் சதாைரலாம் , ஆனால் ோஸ்ைனல
விை்டு செளிகைறிைணும் . கிளம் புங் க.........”, அெர்கனளப் கபாகெ் சொல் லிவிை்ைார். ‘ேப் பா....
இத்கதாை கபாெ்கெ, நல் லகெனள, அெனளக் காப் பாத்திை்கைாம் ’, ஆசுொெமாக மூெ்சுவிை்ைாள்
அர்ெ்ெனா. சபமியின் தாை் அெளுக்கு நன்றி சதரிவிக்க, சபமி, முனறத்துவிை்கை சென்றாள் . ‘நாை்
ொனல நிமிர்த்த முடியுமா? அப் படித்தான் இெளும் . நாம, கெற கெனலனைப் பாக்கப் கபாகலாம்
ொைா”, மனொை்சியுைன் கபெ்சுொர்த்னத நைத்திவிை்டு, ெகுப் புக்குெ் சென்றாள் . மனதின் ஓரத்தில் ,
னெஷுவின் நினலனை நினனத்து, கலக்கமாககெ
இருந்தது. அர்ெ்ெனா னெஷுனெக் காப் பாற் றிவிடுொளா?
பார்க்கவில் னல. அர்ெ்ெனானெ விை்டுை்டுப் பார்த்தால் , நீ தான் முதல் மதிப்சபண்.
ஆனால் , உன்கனாை குணம் தான், உன் திறனமனை செளிகை காண்பிக்க விைாமல் செை் யுது.
ஒழுங் கு நைெடிக்னக என்றால் , உன்னனக் கல் லூரியில் இருந்து அனுப் புெதுதான், ெரிைாக
இருக்கும் . உன் எதிர்காலத்னதக் கருத்தில் சகாண்டு, நீ கல் லூரியில் சதாைரலாம் , ஆனால்
ோஸ்ைனல விை்டு செளிகைறிைணும் . கிளம் புங் க.........", அெர்கனளப் கபாகெ் சொல் லிவிை்ைார்.
‘ேப் பா.... இத்கதாை கபாெ்கெ, நல் லகெனள, அெனளக் காப் பாத்திை்கைாம் ’, ஆசுொெமாக
மூெ்சுவிை்ைாள் அர்ெ்ெனா. சபமியின் தாை் அெளுக்கு நன்றி சதரிவிக்க, சபமி, முனறத்துவிை்கை
சென்றாள் .
‘நாை் ொனல நிமிர்த்த முடியுமா? அப் படித்தான் இெளும் . நாம, கெற கெனலனைப் பாக்கப்
கபாகலாம் ொைா", மனொை்சியுைன் கபெ்சுொர்த்னத நைத்திவிை்டு, ெகுப் புக்குெ் சென்றாள் .
மனதின் ஓரத்தில் , னெஷுவின் நினலனை நினனத்து, கலக்கமாககெ
இருந்தது.
அர்ெ்ெனா னெஷுனெக் காப் பாற் றிவிடுொளா? பகுதி - 35 கல் லூரி காலத்தில் நட்பின்
சுெடு ெடுக்களாக மாறாமல் .......... ெண்ணங் களாக மனதில் பதிந் தால் அதுதான்
உண்சமயான நட்பு............. ஒரு ெழிைாக, கல் லூரி விழானெக் சகாண்ைாடி முடித்துவிை்ைார்கள் .
அது முடிந்த னககைாடு, உளவிைல் கபப் பரின் சரகார்ை் கெனலகளுக்காக, அெர்களது
கல் லூரியில் இருந்த அனனெனரயும் , சதரொ காதுககளாகதார் மற் றும் விழியிழந்கதார் பள் ளிக்கு
அனழத்துெ் சென்றார்கள் . முதலில் , காதுககளாகதார் ெகுப் பனறக்கு, அனழத்துெ் சென்றார்கள் .
அங் கிருந்த மாணெர்கனள, அெர்களது காதுககை்கும் திறன் அடிப் பனையில் , எெ் ொறு
பிரித்து, அெர்களுக்குப் கபெ்சுத் திறனன, சகாஞ் ெமாெது ெர னெக்க முைல் ெனதெ்
சொன்னார்கள் . அெர்களது ககை்கும் திறனன அளவிடும் முனறனை, எப் படி ஆராை் ொர்கள்
என்றும் சொன்னார்கள் . அங் கக, ஜூடியின் ககலி

அதிகமாககெ இருந்தது. மதிைம் பன் னிரண்டு மணி ெனர காதுககளாகதார் பள் ளினை, சுற் றி
ெந்தார்கள் . பின் னர், விழியிழந்கதார் ெகுப் பனறக்கு, அனழத்துெ் சென்றார்கள் . அெர்களது
பினரலி எழுத்து முனறனைப் பற் றி விளக்கினார்கள் . அெர்களது பாைத்திை்ைம் ,
ொதாரண மாணெர்கள் படிக்கும் பாைத் திை்ைமாககெ இருந்தது. ஆனால் , செவித்திறன்
குனறவுனைை மாணெர்களுக்கு, தமிழ் , அல் லது ஆங் கிலம் மை்டுகம, பயிற் று சமாழிைாக
இருந்தது. கநரம் இரண்னை சநருங் கும் கெனளயில் , அெர்களது மியூசிக் குரூப் னப பார்னெயிை
அனழத்துெ் சென்றார்கள் . அெர்களது துல் லிைமான இனெயும் , அருனமைான குரல் ெளமும் , ககை்ை
அனனெனரயுகம மைங் க னெத்தது. இெர்களில் ஒருெனர, பாை ெருமாறு அனழக்க, அர்ெ்ெனா
உைனடிைாக கமனைகைறி, ஒன்றா னரண்டா ஆசைகள் எல் லாம் னைால் லலெ ஓர் நாள்
லபாதுமா அன்லப இரசெக் லகட்கலாம்
பகுதி - 35
கல் லூரி காலத்தில் நட்பின் சுெடு
ெடுக் களாக மாறாமல் ..........
ெண்ணங் களாக மனதில் பதிந் தால்
அதுதான் உண்சமயான நட்பு.............
ஒரு ெழிைாக, கல் லூரி விழானெக் சகாண்ைாடி முடித்துவிை்ைார்கள் . அது முடிந்த னககைாடு,
உளவிைல் கபப் பரின் சரகார்ை் கெனலகளுக்காக, அெர்களது கல் லூரியில் இருந்த
அனனெனரயும் , சதரொ காதுககளாகதார் மற் றும் விழியிழந்கதார் பள் ளிக்கு அனழத்துெ்
சென்றார்கள் .
முதலில் , காதுககளாகதார் ெகுப் பனறக்கு, அனழத்துெ் சென்றார்கள் . அங் கிருந்த மாணெர்கனள,
அெர்களது காதுககை்கும் திறன் அடிப் பனையில் , எெ் ொறு பிரித்து, அெர்களுக்குப் கபெ்சுத்
திறனன, சகாஞ் ெமாெது ெர னெக்க முைல் ெனதெ் சொன்னார்கள் .
அெர்களது ககை்கும் திறனன அளவிடும் முனறனை, எப் படி ஆராை் ொர்கள் என்றும்
சொன்னார்கள் . அங் கக, ஜூடியின் ககலி
அதிகமாககெ இருந்தது. மதிைம் பன் னிரண்டு மணி ெனர காதுககளாகதார் பள் ளினை, சுற் றி
ெந்தார்கள் .
பின் னர், விழியிழந்கதார் ெகுப் பனறக்கு, அனழத்துெ் சென்றார்கள் . அெர்களது பினரலி எழுத்து
முனறனைப் பற் றி விளக்கினார்கள் . அெர்களது பாைத்திை்ைம் , ொதாரண மாணெர்கள் படிக்கும்
பாைத் திை்ைமாககெ இருந்தது.
ஆனால் , செவித்திறன் குனறவுனைை மாணெர்களுக்கு, தமிழ் , அல் லது ஆங் கிலம் மை்டுகம,
பயிற் று சமாழிைாக இருந்தது. கநரம் இரண்னை சநருங் கும் கெனளயில் , அெர்களது மியூசிக்
குரூப் னப பார்னெயிை அனழத்துெ் சென்றார்கள் .
அெர்களது துல் லிைமான இனெயும் , அருனமைான குரல் ெளமும் , ககை்ை அனனெனரயுகம மைங் க
னெத்தது. இெர்களில் ஒருெனர, பாை ெருமாறு அனழக்க, அர்ெ்ெனா உைனடிைாக கமனைகைறி,
ஒன்றா னரண்டா ஆசைகள்
எல் லாம் னைால் லலெ ஓர் நாள் லபாதுமா
அன்லப இரசெக் லகட்கலாம்
விடியல் தாண்டியும் இரலெ நீ ளுமா என் கனவில் நான் கண்ட நாள் இதுதான் கலாபக்
காதலா பார்செகளால் பல கசதகள் லபசிடலாம் கலாபக் காதலா (ஒன்றா
னரண்டா..) பாைனலத் சதாைர, அெள் பார்னெ னெஷுவிைம் நினலத்தது. அெள் என்னகொ
அெஸ்த்னதயில் இருப் பதாக அெள் முகம் காை்ை, பாைனலப் பாதியில் முடித்துவிை்டு, மற் றெரின்
கெனம் கனலைாத ெனகயில் , அெள் அருகில் சென்றாள் . “னெஷு, என்ன செை் யுது.........?”,
பதை்ைமாககெ ககை்ைாள் . கானலயிகலகை, அெள் ொப் பிை முடிைவில் னல என்று
சொல் லி, அப் படிகை னெத்துவிை்ைாள் . இெ் ெளவு கநரம் அனலந்ததில் , அெளுக்கு மைக்கமாக
ெருெது, அெளுக்குப் புரிந்தது. அனனெனரயும் ொப் பிைப் கபாக சொல் லகெ,
அனனெரும் மரத்தடியில் சென்று அமர்ந்தார்கள் . மதிைத்துக்கு, தக்காளி ொதம் , கல் லூரியில்
கை்டித் தந்து விை்டிருந்தார்கள் . அது,
அெளுக்குப் பிடிக்கவில் னல என்று சொல் லிவிை்ைாள் . எப் படியும் , அெனள ொப் பிை னெத்கத
ஆககெண்டும் . ெை்சைன கைாெனன ெர, ஸ்சைல் லானெத் கதடிெ் சென்றாள் . “அம் மா.... உங் க
ொப் பாடு எனக்கு கெணும் , இன்னனக்கு என்ன சகாண்டு ெந்தீங் க?”, என்று ககை்ைொறு, அெர்
கபகில் இருந்து, டிப்பன் பாக்னஸ எடுத்துக் சகாண்டு, அெளது பாக்னஸக் சகாடுத்துவிை்டு,
சென்றுவிை்ைாள் . அெனள ஆெ்ெரிைமாகப் பார்த்தார்........, தினமும் , ொப் பாடு சகாண்டு
ெருகிகறன் என்று சொன்னாலும் , கெண்ைாம் என்று சொல் பெள் ...., இன்று மை்டும் என்ன?”, புருெ
மத்தியில் முடிெ்சுவிழ கைாசித்தெர், பின் னர் அனத விடுத்து, அந்த தக்காளி ொதத்னத, ொப் பிைத்
துெங் கினார். அந்த ொதத்தில் இருந்த ஊறுகாை் , னெஷுவிற் குப் பிடிக்ககெ, தன்னிைமிருந்த
ஊறுகானை அெளிைம் சகாடுத்துவிை்டு, அெனள, ஸ்சைல் லாவின் ொப் பாை்னை, ொப்பிை
னெத்தாள் . தன்னால் முடிந்த அளவு, னெஷுனெ, சகாஞ் ெம் கெனமாகப் பார்த்துக் சகாண்ைாள் .
கபை்ரிக்கிைம் சொல் லி, ஊறுகாை்
விடியல் தாண்டியும் இரலெ நீ ளுமா
என் கனவில் நான் கண்ட
நாள் இதுதான் கலாபக் காதலா
பார்செகளால் பல கசதகள்
லபசிடலாம் கலாபக் காதலா
(ஒன்றா னரண்டா..)
பாைனலத் சதாைர, அெள் பார்னெ னெஷுவிைம் நினலத்தது. அெள் என்னகொ அெஸ்த்னதயில்
இருப் பதாக அெள் முகம் காை்ை, பாைனலப் பாதியில் முடித்துவிை்டு, மற் றெரின் கெனம்
கனலைாத ெனகயில் , அெள் அருகில் சென்றாள் .
னெஷு, என்ன செை் யுது.........?, பதை்ைமாககெ ககை்ைாள் . கானலயிகலகை, அெள் ொப் பிை
முடிைவில் னல என்று சொல் லி, அப் படிகை னெத்துவிை்ைாள் . இெ் ெளவு கநரம் அனலந்ததில் ,
அெளுக்கு மைக்கமாக ெருெது, அெளுக்குப் புரிந்தது.
அனனெனரயும் ொப் பிைப் கபாக சொல் லகெ, அனனெரும் மரத்தடியில் சென்று அமர்ந்தார்கள் .
மதிைத்துக்கு, தக்காளி ொதம் , கல் லூரியில் கை்டித் தந்து விை்டிருந்தார்கள் . அது,
அெளுக்குப் பிடிக்கவில் னல என்று சொல் லிவிை்ைாள் . எப் படியும் , அெனள ொப் பிை னெத்கத
ஆககெண்டும் .
ெை்சைன கைாெனன ெர, ஸ்சைல் லானெத் கதடிெ் சென்றாள் .அம் மா.... உங் க ொப் பாடு எனக்கு
கெணும் , இன்னனக்கு என்ன சகாண்டு ெந்தீங் க?, என்று ககை்ைொறு, அெர் கபகில் இருந்து,
டிப் பன் பாக்னஸ எடுத்துக் சகாண்டு, அெளது பாக்னஸக் சகாடுத்துவிை்டு, சென்றுவிை்ைாள் .
அெனள ஆெ்ெரிைமாகப் பார்த்தார்........, தினமும் , ொப் பாடு சகாண்டு ெருகிகறன் என்று
சொன்னாலும் , கெண்ைாம் என்று சொல் பெள் ...., இன்று மை்டும் என்ன?", புருெ மத்தியில்
முடிெ்சுவிழ கைாசித்தெர், பின் னர் அனத விடுத்து, அந்த தக்காளி ொதத்னத, ொப் பிைத்
துெங் கினார்.
அந்த ொதத்தில் இருந்த ஊறுகாை் , னெஷுவிற் குப் பிடிக்ககெ, தன்னிைமிருந்த ஊறுகானை
அெளிைம் சகாடுத்துவிை்டு, அெனள, ஸ்சைல் லாவின் ொப் பாை்னை, ொப் பிை னெத்தாள் .
தன்னால் முடிந்த அளவு, னெஷுனெ, சகாஞ் ெம் கெனமாகப் பார்த்துக் சகாண்ைாள் .
கபை்ரிக்கிைம் சொல் லி, ஊறுகாை்
பாை்டில் கள் ொங் கி, னெஷுவிற் குக் சகாடுத்தாள் . ஸ்சைல் லாவிைம் பிடிொதம் பிடித்து, ஏதாெது
புளிப் பாக, காரமாக, குழம் பு, கெண்டும் , என்று ககை்டு ொங் கிக் சகாடுத்தாள் . கபை்ரிக்கிற் கு
மை்டும் , னெஷுவின் நினல சதரியும் . மருத்துெரின் முகெரி முதல் , அனனத்னதயும் ,
அெளுக்குத் தந்து உதவுபென் அெகன. கானலயில் , திருப் பலிக்கு அெனள
எழுப் புெதில் னல, அர்ெ்ெனாகெ அலாரம் னெத்து எழுந்து சகாண்ைாள் ........., அெளுக்குத்
கதனெைான கெனலகனள, முடிந்த அளவு, இெகள செை் து சகாடுத்தாள் . ஆனால் , இெர்கனள
கொதிக்கசென்கற ெந்தது, ஸ்கபார்ைஸ ் ் கை. ஏதாெது ஒரு வினளைாை்டில் , கண்டிப் பாகக் கலந்து
சகாள் ள கெண்டும் என்பது அங் கிருந்த விதி. அகதகபால் , மார்ெ் பாஸ்ை் அனனெரும்
செை் ைகெண்டும் . வினளைாை்டுப் கபாை்டிககளா, ரன்னிங் கரஸ், ொலிபால் , பாஸ்கை் பால் , கபடி,
கயிறு இழுத்தல் , ெை்சைறிதல் , ஈை்டி எறிதல் , ககா ககா,
இப் படி. அர்ெ்ெனாவின் அணியினர் அனனெருகம அனனத்திலும் கெரகெண்டுசமன்று அெள்
சொல் லிவிை்ைாள் . பரிசு சபறாவிை்ைாலும் , சும் மாொெது நிற் ககெண்டும் என்று அெள்
சொல் லிவிைகெ, னெஷுவும் , கபாை்டியில் கலந்கத ஆககெண்டிை கை்ைாைம் . இறுதியில் , அெனள
ெை்சைறியும் கபாை்டியிலும் , ொலிபால் கபாை்டியிலும் , ெப் ஸ்ை்டியூை்ைாகப் கபாை்டுவிை்ைாள் . இதில் ,
அனனத்து கபாை்டிகளின் ெராெரியில் , அர்ெ்ெனாவின் டீம் , வின்னர் ஆனார்கள் , வீணாவின் டீம்
ரன்னர். ஆனால் மார்ெ் பாஸ்ை்டில் , பயிற் சியில் அெனள நிற் க னெக்காமல் ,
முடிந்தெனர ெமாளிக்கப் பார்த்தாள் . அனதயும் , ஒரு அளவுக்குகமல் செை் ை முடிைாகத,
மற் றெரின் கெனத்னதக் கெர்ெது, அெ் ெளவு நல் லதல் ல என்பது, அெளுக்கும் சதரியும் .
இறுதியில் , காலில் அடிபை்டுவிை்ைது என்று சொல் லி, காலில் கை்டுகபாை்டு
ெம் மாளித்தார்கள் . ஆனால் அெள் டீமில் , இறுதிநாள் , ை்ரில் நைனத்திலும் , மார்ெ் பாஸ்ை்டிலும்
கலந்கத ஆககெண்டுசமன்று, ஸ்சைல் லா,
பாை்டில் கள் ொங் கி, னெஷுவிற் குக் சகாடுத்தாள் . ஸ்சைல் லாவிைம் பிடிொதம் பிடித்து, ஏதாெது
புளிப் பாக, காரமாக, குழம் பு, கெண்டும் , என்று ககை்டு ொங் கிக் சகாடுத்தாள் .
கபை்ரிக்கிற் கு மை்டும் , னெஷுவின் நினல சதரியும் . மருத்துெரின் முகெரி முதல் ,
அனனத்னதயும் , அெளுக்குத் தந்து உதவுபென் அெகன.
கானலயில் , திருப் பலிக்கு அெனள எழுப் புெதில் னல, அர்ெ்ெனாகெ அலாரம் னெத்து எழுந்து
சகாண்ைாள் ........., அெளுக்குத் கதனெைான கெனலகனள, முடிந்த அளவு, இெகள செை் து
சகாடுத்தாள் .
ஆனால் , இெர்கனள கொதிக்கசென்கற ெந்தது, ஸ்கபார்ைஸ ் ் கை. ஏதாெது ஒரு வினளைாை்டில் ,
கண்டிப் பாகக் கலந்து சகாள் ள கெண்டும் என்பது அங் கிருந்த விதி. அகதகபால் , மார்ெ் பாஸ்ை்
அனனெரும் செை் ைகெண்டும் .
வினளைாை்டுப் கபாை்டிககளா, ரன்னிங் கரஸ், ொலிபால் , பாஸ்கை் பால் , கபடி, கயிறு இழுத்தல் ,
ெை்சைறிதல் , ஈை்டி எறிதல் , ககா ககா,
இப் படி. அர்ெ்ெனாவின் அணியினர் அனனெருகம அனனத்திலும் கெரகெண்டுசமன்று அெள்
சொல் லிவிை்ைாள் .
பரிசு சபறாவிை்ைாலும் , சும் மாொெது நிற் ககெண்டும் என்று அெள் சொல் லிவிைகெ, னெஷுவும் ,
கபாை்டியில் கலந்கத ஆககெண்டிை கை்ைாைம் . இறுதியில் , அெனள ெை்சைறியும் கபாை்டியிலும் ,
ொலிபால் கபாை்டியிலும் , ெப் ஸ்ை்டியூை்ைாகப் கபாை்டுவிை்ைாள் .
இதில் , அனனத்து கபாை்டிகளின் ெராெரியில் , அர்ெ்ெனாவின் டீம் , வின்னர் ஆனார்கள் , வீணாவின்
டீம் ரன்னர். ஆனால் மார்ெ் பாஸ்ை்டில் , பயிற் சியில் அெனள நிற் க னெக்காமல் , முடிந்தெனர
ெமாளிக்கப் பார்த்தாள் .
அனதயும் , ஒரு அளவுக்குகமல் செை் ை முடிைாகத, மற் றெரின் கெனத்னதக் கெர்ெது, அெ் ெளவு
நல் லதல் ல என்பது, அெளுக்கும் சதரியும் . இறுதியில் , காலில் அடிபை்டுவிை்ைது என்று சொல் லி,
காலில் கை்டுகபாை்டு ெம் மாளித்தார்கள் .
ஆனால் அெள் டீமில் , இறுதிநாள் , ை்ரில் நைனத்திலும் , மார்ெ் பாஸ்ை்டிலும் கலந்கத
ஆககெண்டுசமன்று, ஸ்சைல் லா, முடிொகெ் சொல் லிவிை்ைார். அப் படி அெள் கெரவில் னல
என்றால் , அெர்கள் டீம் , கணக்கில் எடுத்துக்சகாள் ளப் பை மாை்ைாது என்றும் சொல் லிவிைகெ, அந்த
நானள, மிகுந்த கலெரத்கதாடு, எதிர் சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா. னெஷுவிற் கும் பைம் தான்.
ஏசனன்றால் , இப் சபாழுதுதான் இரண்டு மாதங் கள் நினறெனைந்திருந்தது அெளுக்கு. இெர்களது
நல் ல கநரகமா என்னகொ, அெளுக்கு ொந்தி எதுவும் இல் னல. ஆனால் , ொப் பாை்டின்கமல்
சகாஞ் ெம் செறுப் பு மை்டுகம இருந்தது. இதைம் பைார் பைார் என்று துடிக்கும் ஓனெ
ககை்ைது அர்ெ்ெனாவிற் கு. அெள் தான் காகலஜ் லீைர் என்பதால் , கல் லூரிக் சகாடினை ஏந்தி
முன்னால் செல் ல, அெளது டீனம ெழிநைத்தும் மாணவி, பின்னால் சென்றாள் . அது ஐந்து நிமிை
கெனலதான், அது முடியும் முன்னர், அர்ெ்ெனாதான் மிகுந்த பதை்ைப் பை்ைாள் . பிறகு, ை்ரில்
நைனம் . அனனெரும் அதற் குத் தைாராகிக் சகாண்டிருந்தனர். “னெஷு, ஒண்ணும் பிரெ்ெனன
இல் னலகை?”, அெள் அருகில் , உனை

மாற் றும் ொக்கில் , சமதுொகப் கபெ்சுக் சகாடுத்தாள் . னெஷு அழகாகெ் சிரித்தாள் . “ஏண்டி லூகெ
சிரிக்கிற?”, எரிந்து விழுந்தாள் . “உன் பைத்னத நினனெ்சுதான், இன்னும் ைான்ஸ் இருக்கு,
நான் ப் ராக்டிஸ் கெற செை் ைகெ இல் னல. எங் கக நான் சொதப் பிடுெகனான்னு எனக்கு பைம் மா
இருக்கு”, அெள் கெனல அெளுக்கு. அர்ெ்ெனாவுக்குகம சகாஞ் ெம் பைம் தான், அன்று
அெர்களது பைம் ெரிகை என்பதுகபால் , நைனத்தில் சகாஞ் ெம் குழப் பம் ஏற் பை்டு விை்ைது. ஆனால் ,
அது னெஷுொல் இல் னல. மார்ெ் பாஸ்ை் ெரிைாகெ் செை் திருந்தாலும் , இதில் குழப் பிைதால் ,
அந்தப் பரிசு, வீணாவின் குழுவுக்கு, அதாெது ஜூடியின் டீமுக்கு, அந்தப் பரிசு
சென்றது. ஜுடினை, னகயில் பிடிக்ககெ முடிைவில் னல. அெள் டீம் தான் சபமியும் ., அெள்
முகத்திலும் ஒரு கர்ெப் புன்னனக. ஸ்சைல் லா, அர்ெ்ெனானெ அனழத்து, ஊக்கப் படுத்தகெ
செை் தார். அது, அர்ெ்ெனாவுக்கு இன்னும் தன்னம் பிக்னகனை அளித்தது.
முடிொகெ் சொல் லிவிை்ைார். அப் படி அெள் கெரவில் னல என்றால் , அெர்கள் டீம் , கணக்கில்
எடுத்துக்சகாள் ளப் பை மாை்ைாது என்றும் சொல் லிவிைகெ, அந்த நானள, மிகுந்த கலெரத்கதாடு,
எதிர் சகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா.
னெஷுவிற் கும் பைம் தான். ஏசனன்றால் , இப்சபாழுதுதான் இரண்டு மாதங் கள்
நினறெனைந்திருந்தது அெளுக்கு. இெர்களது நல் ல கநரகமா என்னகொ, அெளுக்கு ொந்தி எதுவும்
இல் னல. ஆனால் , ொப் பாை்டின்கமல் சகாஞ் ெம் செறுப் பு மை்டுகம இருந்தது.
இதைம் பைார் பைார் என்று துடிக்கும் ஓனெ ககை்ைது அர்ெ்ெனாவிற் கு. அெள் தான் காகலஜ் லீைர்
என்பதால் , கல் லூரிக் சகாடினை ஏந்தி முன்னால் செல் ல, அெளது டீனம ெழிநைத்தும் மாணவி,
பின் னால் சென்றாள் .
அது ஐந்து நிமிை கெனலதான், அது முடியும் முன்னர், அர்ெ்ெனாதான் மிகுந்த பதை்ைப் பை்ைாள் .
பிறகு, ை்ரில் நைனம் . அனனெரும் அதற் குத் தைாராகிக் சகாண்டிருந்தனர்.னெஷு, ஒண்ணும்
பிரெ்ெனன இல் னலகை?, அெள் அருகில் , உனை
மாற் றும் ொக்கில் , சமதுொகப் கபெ்சுக் சகாடுத்தாள் .
னெஷு அழகாகெ் சிரித்தாள் .ஏண்டி லூகெ சிரிக்கிற?, எரிந்து விழுந்தாள் .
உன் பைத்னத நினனெ்சுதான், இன்னும் ைான்ஸ் இருக்கு, நான் ப் ராக்டிஸ் கெற செை் ைகெ இல் னல.
எங் கக நான் சொதப் பிடுெகனான்னு எனக்கு பைம் மா இருக்கு, அெள் கெனல அெளுக்கு.
அர்ெ்ெனாவுக்குகம சகாஞ் ெம் பைம் தான், அன்று அெர்களது பைம் ெரிகை என்பதுகபால் ,
நைனத்தில் சகாஞ் ெம் குழப் பம் ஏற் பை்டு விை்ைது. ஆனால் , அது னெஷுொல் இல் னல. மார்ெ்
பாஸ்ை் ெரிைாகெ் செை் திருந்தாலும் , இதில் குழப் பிைதால் , அந்தப் பரிசு, வீணாவின் குழுவுக்கு,
அதாெது ஜூடியின் டீமுக்கு, அந்தப் பரிசு சென்றது.
ஜுடினை, னகயில் பிடிக்ககெ முடிைவில் னல. அெள் டீம் தான் சபமியும் ., அெள் முகத்திலும் ஒரு
கர்ெப் புன் னனக. ஸ்சைல் லா, அர்ெ்ெனானெ அனழத்து, ஊக்கப் படுத்தகெ செை் தார். அது,
அர்ெ்ெனாவுக்கு இன்னும் தன்னம் பிக்னகனை அளித்தது.
அர்ெ்ெனா வீணானெ ொழ் த்தினாள் , அெளுகம இெளுக்கு நன்றி சொன்னாள் . எப் சபாழுதுகம,
இருெருக்குள் ளும் இருக்கும் நை்பு, எந்த விதத்திலும் சினதைாமல் , அெர்கள்
பார்த்துக் சகாண்ைனர். ஒரு ெழிைாக, அனனத்தும் முடிந்து, கல் லூரி ெழக்கம் கபால் இைங் கத்
துெங் கிைது. அடுத்த ொரத்தில் , ககம் ப் னெத்தார்கள் . அதில் தான், ஒெ் சொரு குழுவின் தனித்
திறனமகள் செளிப் பை்ைன. ஐந்து நாள் ககம் ப் . முதல் நாள் ,மணமகள் அலங் காரம் , அடுத்து,
திருவிழா, அடுத்தநாள் கோை்ைல் , அடுத்து ெர்க்கஸ், இறுதியில் கனல நிகழ் ெசி ் , ககம் ப் பைருைன்
நிகழ் ெசி
் நினறவுசபறும் . இதில் , அெர்களிைம் இருக்கும் சபாருை்கனள னெத்துதான் அலங் காரம்
செை் ை கெண்டும் . அர்ெ்ெனாவின் டீம் , அனனத்து நாள் தனலப் புகளுக்கு ஏற் றொறு மிகவும்
சிறப் பாகெ் செை் து, ஆசிரிைர்களின் மதிப் சபண்கனள, சமாத்தமாக அள் ளினார்கள் . அனதவிை,
அெர்களின் குழுவில் , எனத ைார் செை் தார்கள் என்ற குறிப் பும் இைம் சபறகெ, அது இன்னும்
மதிப் சபண்கனளக் குவித்தது. இதுதான், கல் லூரியின் கனைசி நிகழ் ெசி ் ., இனிகமல் ,
டூர் மை்டுகம பாக்கி. இன்று, ககம் ப் பைரில் சுழல் ககாப் னப ெழங் குொர்கள் . அது ைாருக்குக்
கினைக்குசமன்று, அனனெருக்குகம சதரிந்த விஷைம் தான். ஆனாலும் , தங் கள் டீமுக்கு
இருக்காதா? என்ற ஏக்கம் , அனனெருக்கும் இருக்ககெ செை் தது. இறுதியில் , அந்த கநரமும்
ெந்தது. ஸ்சைல் லா அறிவித்தார், “இந்த ெருைம் முழுெதும் , வினளைாை்டு, கனல நிகழ் ெசி ் ,
அறிவிப் புப் பலனக, ககம் ப், அனனத்னதயும் செற் றிகரமாக முடித்த ப் ளூ டீம் தான், சுழல்
ககாப் னபனைத் தை்டிெ் செல் கிறது, என்று. கல் லூரியில் இருந்த அனனெருகம, கரககாஷம்
எழுப் பி, அெர்கள் டீனம உற் ொகப் படுத்தினார்கள் . அர்ெ்ெனா, தங் கள் டீம் சமம் பர்
அனனெனரயும் அனழத்து, ககாப் னபனை ொங் கினாள் . மற் ற டீம் சமம் பர்கள் , தனலவிகள் கூை,
அர்ெ்ெனாவிற் கு ொழ் த்துெ் சொன்னார்கள் . ஒரு ெழிைாக, அனனத்துப் பரபரப் புக்களும் ஓை் ந்தது.
இன்னும் ெரிைாக, நாற் பத்னதந்து நாள் தான் கல் லூரி. அதில் அடுத்த ொரம்
அர்ெ்ெனா வீணானெ ொழ் த்தினாள் , அெளுகம இெளுக்கு நன்றி சொன்னாள் . எப் சபாழுதுகம,
இருெருக்குள் ளும் இருக்கும் நை்பு, எந்த விதத்திலும் சினதைாமல் , அெர்கள் பார்த்துக்
சகாண்ைனர். ஒரு ெழிைாக, அனனத்தும் முடிந்து, கல் லூரி ெழக்கம் கபால் இைங் கத் துெங் கிைது.
அடுத்த ொரத்தில் , ககம் ப் னெத்தார்கள் . அதில் தான், ஒெ் சொரு குழுவின் தனித் திறனமகள்
செளிப் பை்ைன. ஐந்து நாள் ககம் ப் . முதல் நாள் ,மணமகள் அலங் காரம் , அடுத்து, திருவிழா,
அடுத்தநாள் கோை்ைல் , அடுத்து ெர்க்கஸ், இறுதியில் கனல நிகழ் ெசி ் , ககம் ப் பைருைன் நிகழ் ெசி ்
நினறவுசபறும் .
இதில் , அெர்களிைம் இருக்கும் சபாருை்கனள னெத்துதான் அலங் காரம் செை் ை கெண்டும் .
அர்ெ்ெனாவின் டீம் , அனனத்து நாள் தனலப் புகளுக்கு ஏற் றொறு மிகவும் சிறப் பாகெ் செை் து,
ஆசிரிைர்களின் மதிப் சபண்கனள, சமாத்தமாக அள் ளினார்கள் .
அனதவிை, அெர்களின் குழுவில் , எனத ைார் செை் தார்கள் என்ற குறிப் பும் இைம் சபறகெ, அது
இன்னும் மதிப் சபண்கனளக் குவித்தது. இதுதான், கல் லூரியின் கனைசி நிகழ் ெசி ் ., இனிகமல் ,
டூர் மை்டுகம பாக்கி.
இன்று, ககம் ப் பைரில் சுழல் ககாப் னப ெழங் குொர்கள் . அது ைாருக்குக் கினைக்குசமன்று,
அனனெருக்குகம சதரிந்த விஷைம் தான். ஆனாலும் , தங் கள் டீமுக்கு இருக்காதா? என்ற ஏக்கம் ,
அனனெருக்கும் இருக்ககெ செை் தது. இறுதியில் , அந்த கநரமும் ெந்தது.
ஸ்சைல் லா அறிவித்தார், "இந்த ெருைம் முழுெதும் , வினளைாை்டு, கனல நிகழ் ெசி ் , அறிவிப் புப்
பலனக, ககம் ப் , அனனத்னதயும் செற் றிகரமாக முடித்த ப் ளூ டீம் தான், சுழல் ககாப் னபனைத்
தை்டிெ் செல் கிறது, என்று.
கல் லூரியில் இருந்த அனனெருகம, கரககாஷம் எழுப் பி, அெர்கள் டீனம உற் ொகப்
படுத்தினார்கள் . அர்ெ்ெனா, தங் கள் டீம் சமம் பர் அனனெனரயும் அனழத்து, ககாப் னபனை
ொங் கினாள் . மற் ற டீம் சமம் பர்கள் , தனலவிகள் கூை, அர்ெ்ெனாவிற் கு ொழ் த்துெ் சொன்னார்கள் .
ஒரு ெழிைாக, அனனத்துப் பரபரப் புக்களும் ஓை் ந்தது. இன்னும் ெரிைாக, நாற் பத்னதந்து நாள் தான்
கல் லூரி. அதில் அடுத்த ொரம்
டூர். டூர் முடிந்து ெந்தவுைன் கமிஷன். கமிஷன் முடிந்தால் , மாைல் எக்ஸாம் , அதன் பிறகு ஒரு ொரம்
விடுமுனற, பிறகு எக்ஸாம் . டூர்க்கு, னேதராபாத் கூை்டிெ் சென்றார்கள் .
ொர்மினார், ககால் சகாண்ைா கபார்ை், ெலார் ஜங் மியூசிைம் , பிர்லா மந்திர், இப் படி அனனத்து
இைங் கனளயும் , சுற் றிப் பார்த்தார்கள் . இதில் , ராகமாஜிராெ் பிலிம் சிை்டினை சுற் றிப் பார்க்க,
முழுதாக ஒரு நாள் ஒதுக்கியிருந்தார்கள் . னெஷு, ஜுடி, அர்ெ்ெனா மூெரும் கெர்ந்கத சுற் றிக்
சகாண்டிருந்தார்கள் . அனனெனரயுகம இஷ்ைம் கபால் சுற் றெ் சொல் லி விை்ைார்கள் . ெரிைாக,
மானல ஆறுமணிக்கு, க்களாசிங் செரிமனி பார்க்க, நுனழ ொயிலில் , கூைெ் சொன்னார்கள் ,
அெ் ெளகெ. னெஷு, தன்னால் சுற் ற முடிைாது என்று சொல் லிவிைகெ, அங் கக இருந்த,
சுற் றிப் பார்க்கும் பஸ்ஸில் , அெனள ஏற் றி அனுப்பினாள் அெ்சு. அெளுைன் ஜுடியும்
சென்றுவிை்ைாள் . அர்ெ்ெனா, தனிைாக, அங் கிருந்த பூக்கள் கார்ைனுக்குள் நுனழயும் கெனளயில் ,
அெள் எதிரில் ெந்து நின் றான் கபை்ரிக்.
“கபை்ரிக், நீ ங் க...........”, அெனனத் தாவி அனணத்துக் சகாண்ைாள் . அெனும் அெனள
அனணத்தான். “நீ ங் க ொறதா சொல் லகெ இல் னலகை. அம் மாக்குத் சதரியுமா?”. “நான், முதல் ல
ொறதா நினனக்ககெ இல் னல. பிறகு, அங் கக இருக்க மனகெ ெரனலைா, அதான் உன்னனத் கதடி
ெந்துை்கைன். நீ உன் ப் ரண்ை்ஸ் கூை சுத்திை்டு இருந்திைா, அதான் நான் இெ் ெளவு கநரம் ெரகெ
இல் னல”, அம் மாவுக்குத் சதரியுமா என்ற ககள் விக்கு, அென் பதில் சொல் லவில் னல. அெள்
னககனளக் ககார்த்துக் சகாண்டு, அந்த இைத்னதகை சுற் றி ெந்தான். “ெனா......., னமக்ககலும்
என்கனாை ெந்தார்”, அென் சொல் லகெ, ப்கரக் கபாை்ைொறு நின் றுவிை்ைாள் . “இது ைாகராை
ஐடிைா, எங் ககளாை, நாங் க ெந்த ை்சரயின்ல ெந்தால் கண்டு பிடிெ்சுடுொங் கன்னு, அடுத்த நாள்
ெந்தீங் களா? ெரி, அண்ணா னெஷுனெக் கண்டு பிடிெ்ொரா?”, அென் பதில் சொல் லாமல்
சிரிக்ககெ, “அைப் பாவி, அப் கபா அண்ணா, பஸ்ஸில் தான் இருக்காங் களா?”, அதற் கும் அென்
பதில் சிரிப் கப.
டூர். டூர் முடிந்து ெந்தவுைன் கமிஷன். கமிஷன் முடிந்தால் , மாைல் எக்ஸாம் , அதன் பிறகு ஒரு ொரம்
விடுமுனற, பிறகு எக்ஸாம் .
டூர்க்கு, னேதராபாத் கூை்டிெ் சென்றார்கள் . ொர்மினார், ககால் சகாண்ைா கபார்ை், ெலார் ஜங்
மியூசிைம் , பிர்லா மந்திர், இப் படி அனனத்து இைங் கனளயும் , சுற் றிப் பார்த்தார்கள் .
இதில் , ராகமாஜிராெ் பிலிம் சிை்டினை சுற் றிப் பார்க்க, முழுதாக ஒரு நாள் ஒதுக்கியிருந்தார்கள் .
னெஷு, ஜுடி, அர்ெ்ெனா மூெரும் கெர்ந்கத சுற் றிக் சகாண்டிருந்தார்கள் . அனனெனரயுகம
இஷ்ைம் கபால் சுற் றெ் சொல் லி விை்ைார்கள் . ெரிைாக, மானல ஆறுமணிக்கு, க்களாசிங் செரிமனி
பார்க்க, நுனழ ொயிலில் , கூைெ் சொன்னார்கள் , அெ் ெளகெ.
னெஷு, தன்னால் சுற் ற முடிைாது என்று சொல் லிவிைகெ, அங் கக இருந்த, சுற் றிப் பார்க்கும்
பஸ்ஸில் , அெனள ஏற் றி அனுப் பினாள் அெ்சு. அெளுைன் ஜுடியும் சென்றுவிை்ைாள் . அர்ெ்ெனா,
தனிைாக, அங் கிருந்த பூக்கள் கார்ைனுக்குள் நுனழயும் கெனளயில் , அெள் எதிரில் ெந்து
நின் றான் கபை்ரிக்.
கபை்ரிக், நீ ங் க..........., அெனனத் தாவி அனணத்துக் சகாண்ைாள் . அெனும் அெனள அனணத்தான்.
நீ ங் க ொறதா சொல் லகெ இல் னலகை. அம் மாக்குத் சதரியுமா?.
நான், முதல் ல ொறதா நினனக்ககெ இல் னல. பிறகு, அங் கக இருக்க மனகெ ெரனலைா, அதான்
உன்னனத் கதடி ெந்துை்கைன். நீ உன் ப் ரண்ை்ஸ் கூை சுத்திை்டு இருந்திைா, அதான் நான் இெ் ெளவு
கநரம் ெரகெ இல் னல, அம் மாவுக்குத் சதரியுமா என்ற ககள் விக்கு, அென் பதில் சொல் லவில் னல.
அெள் னககனளக் ககார்த்துக் சகாண்டு, அந்த இைத்னதகை சுற் றி ெந்தான்.ெனா......., னமக்ககலும்
என்கனாை ெந்தார், அென் சொல் லகெ, ப்கரக் கபாை்ைொறு நின் றுவிை்ைாள் .
இது ைாகராை ஐடிைா, எங் ககளாை, நாங் க ெந்த ை்சரயின்ல ெந்தால் கண்டு பிடிெ்சுடுொங் கன்னு,
அடுத்த நாள் ெந்தீங் களா? ெரி, அண்ணா னெஷுனெக் கண்டு பிடிெ்ொரா?, அென் பதில்
சொல் லாமல் சிரிக்ககெ,அைப் பாவி, அப் கபா அண்ணா, பஸ்ஸில் தான் இருக்காங் களா?, அதற் கும்
அென் பதில் சிரிப் கப.
“ெரிைான திருை்டுப் பூனனங் க........”, அென் ெயிற் றில் குத்தி சிரித்தாள் . அெள் னகனைப் பிடித்துத்
தடுத்து, அெள் கண்கனளகை, காதலாை் பார்த்தான். அென் பார்னெ,
அெளுக்குள் பை்ைாம் பூெ்சினை பறக்க னெத்தது. செளிநாை்டு மலர்கள் , உள் நாை்டு மலர்கள் ,
ஊை்டி கபான்ற இைம் , செளிநாை்டு செை் கபாை்ை இைங் கள் , அனனத்னதயும் , அென் னக ககார்த்து,
ஆர்ெமாகெ் சுற் றி ெந்தாள் . சநருக்கமாக, புனகப் பைங் கள் கூை எடுத்துக் சகாண்ைார்கள் . பின் னர்,
அங் கிருந்த உள் ளரங் க நிகழ் ெசி ் களான, “ெர்க்கஸ், பாைல் பாடும் இைம் , கமஜிக் கஷா, அனனத்து
இைங் களிலும் அென் அனணப் புக்குள் ஒடுங் கியிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. கமஜிக் கஷா நைந்த
இைத்தில் , கமனையில் மை்டுகம செளிெ்ெமிருக்க, இெர்கள் இருந்த இைம் , கும் மிருை்டில்
நினறந்திருந்தது. அர்ெ்ெனா ஆர்ெமாக கஷா பார்க்க, அென் னககள் அெள் இனையில் தெழ் ந்தது.
“நல் லாருக்குல் ல..........”, அெள் ஆர்ெமாகெ் சொல் ல, அெனிைமிருந்து பதில் இல் லாமல் கபாககெ,
அெனனத் திரும் பிப் பார்த்தாள் .
அெள் பார்க்ககெ, அெனள இனைகைாடு கெர்த்து அனணத்தான். பார்னெகள் நான்கும் கெ் விக்
சகாள் ள, பின்னால் ொை் ந்து, அென் கதாளில் தனல ொை் த்தாள் . அென் இதழ் கள் ,
அெள் சநற் றியில் பதிை, அந்த சுகத்தில் கண்கள் மூடினாள் . அெள் இதழ் கநாக்கிக் குனியும்
கெனளயில் , அரங் கில் விளக்குகள் ஒளிசபற, கெகமாக விலகினர் இருெரும் . உைல் முழுெதும் ,
ஒரு ஆனந்தப் பரபரப் பும் , செை்கமும் , எதிர்பார்ப்பும் கபாை்டிகபாை, மனகம இல் லாமல் , அெனன
விை்டு விலகி செளிகை நைந்தாள் . இருெருக்குள் ளும் அனமதி. கூை்ைம் சமாத்தமும் , பக்கத்தில்
இருந்த இன்சனாரு அரங் குக்குள் நுனழை, அது என்ன அரங் கம் என்று சதரிைாமகலகை,
அங் கக இருெரும் நுனழந்தார்கள் . உள் கள நுனழந்த சிறிது கநரம் , அங் கிருந்த
இருை்டு கண்களுக்குப் பழக சகாஞ் ெ கநரமானது. அது ஒரு ைார்க் ரூம் . திடீசரன ைாராெது
கதான்றி, பைமுறுத்துொர்கள் , இது அறிைாத அெர்கள் , சதாைர்ந்து
முன்கனறினர். நுனழொயிலிகலகை, பைம் உள் ளெர்கள் செல் லகெண்ைாம் ,
ெரிைான திருை்டுப் பூனனங் க........, அென் ெயிற் றில் குத்தி சிரித்தாள் . அெள் னகனைப் பிடித்துத்
தடுத்து, அெள் கண்கனளகை, காதலாை் பார்த்தான். அென் பார்னெ, அெளுக்குள்
பை்ைாம் பூெ்சினை பறக்க னெத்தது.
செளிநாை்டு மலர்கள் , உள் நாை்டு மலர்கள் , ஊை்டி கபான்ற இைம் , செளிநாை்டு செை் கபாை்ை
இைங் கள் , அனனத்னதயும் , அென் னக ககார்த்து, ஆர்ெமாகெ் சுற் றி ெந்தாள் . சநருக்கமாக,
புனகப் பைங் கள் கூை எடுத்துக் சகாண்ைார்கள் .
பின் னர், அங் கிருந்த உள் ளரங் க நிகழ் ெசி ் களான, "ெர்க்கஸ், பாைல் பாடும் இைம் , கமஜிக் கஷா,
அனனத்து இைங் களிலும் அென் அனணப் புக்குள் ஒடுங் கியிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. கமஜிக் கஷா
நைந்த இைத்தில் , கமனையில் மை்டுகம செளிெ்ெமிருக்க, இெர்கள் இருந்த இைம் , கும் மிருை்டில்
நினறந்திருந்தது.
அர்ெ்ெனா ஆர்ெமாக கஷா பார்க்க, அென் னககள் அெள் இனையில்
தெழ் ந்தது.நல் லாருக்குல் ல.........., அெள் ஆர்ெமாகெ் சொல் ல, அெனிைமிருந்து பதில் இல் லாமல்
கபாககெ, அெனனத் திரும் பிப் பார்த்தாள் .
அெள் பார்க்ககெ, அெனள இனைகைாடு கெர்த்து அனணத்தான். பார்னெகள் நான்கும் கெ் விக்
சகாள் ள, பின் னால் ொை் ந்து, அென் கதாளில் தனல ொை் த்தாள் . அென் இதழ் கள் , அெள்
சநற் றியில் பதிை, அந்த சுகத்தில் கண்கள் மூடினாள் . அெள் இதழ் கநாக்கிக் குனியும் கெனளயில் ,
அரங் கில் விளக்குகள் ஒளிசபற, கெகமாக விலகினர் இருெரும் .
உைல் முழுெதும் , ஒரு ஆனந்தப் பரபரப் பும் , செை்கமும் , எதிர்பார்ப்பும் கபாை்டிகபாை, மனகம
இல் லாமல் , அெனன விை்டு விலகி செளிகை நைந்தாள் . இருெருக்குள் ளும் அனமதி. கூை்ைம்
சமாத்தமும் , பக்கத்தில் இருந்த இன்சனாரு அரங் குக்குள் நுனழை, அது என்ன அரங் கம் என்று
சதரிைாமகலகை, அங் கக இருெரும் நுனழந்தார்கள் .
உள் கள நுனழந்த சிறிது கநரம் , அங் கிருந்த இருை்டு கண்களுக்குப் பழக சகாஞ் ெ கநரமானது. அது
ஒரு ைார்க் ரூம் . திடீசரன ைாராெது கதான்றி, பைமுறுத்துொர்கள் , இது அறிைாத அெர்கள் ,
சதாைர்ந்து முன்கனறினர்.
நுனழொயிலிகலகை, பைம் உள் ளெர்கள் செல் லகெண்ைாம் , என்று தடுத்துத் திரும் ப அனுப் பப்
பை்ைார்கள் . இனத அறிைாமல் , இெர்கள் சதாைர, இெர்களுக்குள் இருந்த அனமதியும் , அங் கிருந்த
இருை்டும் , திடீசரன ஒரு ஓரத்தில் , திடும் என்ற இனெயுைன், ஒரு எலும் புக்கூடு சதரிைகெ,
பைத்தில் கபை்ரிக்னகக் கை்டிக் சகாண்ைாள் . அெனும் பைந்தாலும் , அனதக்
காை்டிக்சகாள் ளவில் னல. “ெனா... பைந்துை்டிைா?”, அெர்களுக்குள் அனமதினைக்
கனலத்தான். அென் சநஞ் கொடு இன்னும் ஒண்டிக் சகாண்ைாள் . அெள் இதைம் துடிக்கும் விதம் ,
அென் உணரும் அளவு சநருக்கம் . பானதயிலிருந் து விலகி, ஒரு ஓரமாகெ் சென்று
நின் றான். அெளது அனமதி, அெனுக்கு எனதகைா உணர்த்த, அெள் முகத்னத நிமிர்த்தி, அெள்
இதழ் கநாக்கிக் குனிந்தான். இதற் குகமல் காத்திருக்க முடிைாது என்பதுகபால் , அெள் இதழ் கனளெ்
சுனெத்தான். அென் னககள் , அெள் கமனியின் சமன்னமகனள உணர்ந்தது. அென் செை் னகயில்
தினகத்தாலும் , தானும் அெனுைன் இனழந்தாள் . அென் பிைரி முடியில் , தன் னககனளக் ககார்த்து,
அென் செை் னகக்கு இனெந்தாள் .

எெ் ெளவு கநரம் , தங் கனள மறந்து இருந்தார்ககளா, மறுபடியும் அகத இனெயும் , எலும் புக் கூடும்
சதரிைகெ, அெளிைமிருந்து சமதுொக விலகினான். இதழ் கள் , பிரிை மனமில் லாமல்
விலகின. “செளிகை கபாகலாமா, இல் னல உள் களகை.......?”, அென் குறும் பாகக் ககை்க, அெள் ,
அெனுனைை டிஷர்ை் காலனரப் பிடித்து இழுத்துக்சகாண்டு, உள் கள சென்றாள் . பின் னர், ொை் ப் புக்
கினைக்கும் சபாழுசதல் லாம் , இருெரின் இதழ் களும் நலம் விொரிப் பது சதாைர்ந்தது. இருெருகம,
மற் றெரின் அருகானமனை, அனணப்னப, இதழ் தீண்ைனல, இன்னும் அதிகமாக கெண்டும் என்கற
விரும் பினர். மதிைம் , ொப் பாடு, ொப் பிடும் சபாழுது, கபை்ரிக் அென் அனலகபசியில்
சதாைர்புசகாண்டு, னமககலிைம் கபசினான். பின் னர் னெஷுவும் , அர்ெ்ெனாவும் கபசிவிை்டு,
அனலகபசினை னெத்தார்கள் . அெ்சு, ஜுடி பற் றி ககை்ககெ, அெள் ஷீபாவுைன் கெர்ந்து சுற் றப்
கபாை் விை்ைதாகெ் சொன்னாள் னெஷு. ஜுடினைப் பற் றிை கெனலனை விை்ைாள் அெ்சு. ஷீபா,
அெ்சுவின் ெகுப் பில் , அெளுைன் இருப் பெள் . மீண்டும்
என்று தடுத்துத் திரும் ப அனுப் பப் பை்ைார்கள் . இனத அறிைாமல் , இெர்கள் சதாைர, இெர்களுக்குள்
இருந்த அனமதியும் , அங் கிருந்த இருை்டும் , திடீசரன ஒரு ஓரத்தில் , திடும் என்ற இனெயுைன், ஒரு
எலும் புக்கூடு சதரிைகெ, பைத்தில் கபை்ரிக்னகக் கை்டிக் சகாண்ைாள் .
அெனும் பைந்தாலும் , அனதக் காை்டிக்சகாள் ளவில் னல.ெனா... பைந்துை்டிைா?, அெர்களுக்குள்
அனமதினைக் கனலத்தான்.
அென் சநஞ் கொடு இன்னும் ஒண்டிக் சகாண்ைாள் . அெள் இதைம் துடிக்கும் விதம் , அென் உணரும்
அளவு சநருக்கம் . பானதயிலிருந்து விலகி, ஒரு ஓரமாகெ் சென்று நின் றான். அெளது அனமதி,
அெனுக்கு எனதகைா உணர்த்த, அெள் முகத்னத நிமிர்த்தி, அெள் இதழ் கநாக்கிக் குனிந்தான்.
இதற் குகமல் காத்திருக்க முடிைாது என்பதுகபால் , அெள் இதழ் கனளெ் சுனெத்தான். அென்
னககள் , அெள் கமனியின் சமன்னமகனள உணர்ந்தது. அென் செை் னகயில் தினகத்தாலும் ,
தானும் அெனுைன் இனழந்தாள் . அென் பிைரி முடியில் , தன் னககனளக் ககார்த்து, அென்
செை் னகக்கு இனெந்தாள் .
எெ் ெளவு கநரம் , தங் கனள மறந்து இருந்தார்ககளா, மறுபடியும் அகத இனெயும் , எலும் புக் கூடும்
சதரிைகெ, அெளிைமிருந்து சமதுொக விலகினான். இதழ் கள் , பிரிை மனமில் லாமல் விலகின.
செளிகை கபாகலாமா, இல் னல உள் களகை.......?, அென் குறும் பாகக் ககை்க, அெள் , அெனுனைை
டிஷர்ை் காலனரப் பிடித்து இழுத்துக்சகாண்டு, உள் கள சென்றாள் . பின்னர், ொை் ப் புக் கினைக்கும்
சபாழுசதல் லாம் , இருெரின் இதழ் களும் நலம் விொரிப் பது சதாைர்ந்தது.
இருெருகம, மற் றெரின் அருகானமனை, அனணப்னப, இதழ் தீண்ைனல, இன்னும் அதிகமாக
கெண்டும் என்கற விரும் பினர். மதிைம் , ொப் பாடு, ொப் பிடும் சபாழுது, கபை்ரிக் அென்
அனலகபசியில் சதாைர்புசகாண்டு, னமககலிைம் கபசினான்.
பின் னர் னெஷுவும் , அர்ெ்ெனாவும் கபசிவிை்டு, அனலகபசினை னெத்தார்கள் . அெ்சு, ஜுடி பற் றி
ககை்ககெ, அெள் ஷீபாவுைன் கெர்ந்து சுற் றப் கபாை் விை்ைதாகெ் சொன்னாள் னெஷு. ஜுடினைப்
பற் றிை கெனலனை விை்ைாள் அெ்சு.
ஷீபா, அெ்சுவின் ெகுப் பில் , அெளுைன் இருப் பெள் . மீண்டும் சுற் றத் துெங் கினார்கள் அெ்சுவும் ,
கபை்ரிக்கும் , ஐஸ் கிரீம் ொங் கிெ் சுனெத்தார்கள் , இதழ் களால் ஐஸ் கிரீம்
பரிமாறிக் சகாண்ைார்கள் , வினளைாடினார்கள் , என்னகமா, ேனிமூன் ெந்த தம் பதிகளின்
நினலயில் தான், அெர்கள் இருந்தார்கள் . இருெரின் மனங் களுகம சநகிழ் ந்திருந்தது. ஒருெர்
மற் றெரின் சநருக்கத்னத, அருகானமனை, சதாடுதனல, இதழ் தீண்ைனல, அனணப் னப, இன்னும்
அடுத்த கை்ைத்னதயும் அனைைத் துடித்தார்கள் , என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் . ஆனால்
ைார் துெங் கசென்ற தைக்கம் இருெருக்குள் ளும் . மானல ஆறுமணினை சநருங் ககெ, அெனள
என்ை்ரன்ஸ் அருகில் கூை்டி ெந்தான். “ெனா, நானும் , நீ ங் க தங் கியிருக்கும் அகத கோை்ைலில் , ரூம்
நம் பர் முன்னூற் றி அறுபதில் இருக்ககன். உன் ரூம் , இருநூற் றுத் சதாண்ணுறு தாகன. னநை், நீ என்
ரூமுக்கு ெந்துடு, உங் க ரூமுக்கு னமககல் ெருொன். சரண்டுகபருக்கு ஒரு ரூம் தாகன
சகாடுத்து இருக்காங் க. பதிகனாரு மணிக்கு, அென் அங் கக ெந்தவுைகன, நீ இங் கக ெந்துடு.
ஸ்சைப் ஸ் ெழிைா ொ, ெரிைா?”, கெகமாகெ்

சொல் லிவிை்டு, மனறந்துவிை்ைான். அெளுக்கு மறுத்துப் கபெவும் ொை் ப் புத்

தரவில் னல. சமதுொக, அங் கிருந்து னெஷுனெத் கதடிைொறு, கூை்ைத்தில் நுனழந்தாள் . எனை
பார்க்கும் இைந்திரம் அருகில் அெள் அமர்ந்திருந்தாள் ., அெள் அருகில் சென்று அமர்ந்து
சகாண்ைாள் . இரவு, பப் கப முனறயில் ஏற் பாடு செை் ைப் பை்டிருந்த ொப் பாை்னை உண்ைார்கள் .
இரவு ஒன்பது முப் பது மணிக்கக, கோை்ைல் அனறக்கு ெந்துவிை்ைார்கள் . னெஷுவும் ,
அர்ெ்ெனாவும் கபசிக் சகாண்ைாலும் , இருெருகம, தங் கள் கணென்மார் சொன்னனதப் பற் றி
கபசிக் சகாள் ளவில் னல. பத்துமணிக்குக் கதவு தை்ைப் படும் ஓனெயில் ,
இருெருகம திடுக்கிை்ைார்கள் . மணி பத்துதாகன ஆகுது, கைாெனனகைாடு சென்று கதனெத்
திறக்க, செளிகை நின் றார் ஸ்சைல் லா. எல் லாம் “ெெதிைா இருக்கா? குளிெ்சிைா? ெரி தூங் குங் க”,
கரிெனனனைக் காை்டிவிை்டுெ் சென்றார். படுக்னகயில் விழுந்தாள் ............., அனலெ்ெலில் உைல்
முழுெதும் ெலித்தாலும் , இனமகள் மூை மறுத்தன. பதிகனாரு மணிக்கு,
சுற் றத் துெங் கினார்கள் அெ்சுவும் , கபை்ரிக்கும் , ஐஸ் கிரீம் ொங் கிெ் சுனெத்தார்கள் , இதழ் களால்
ஐஸ் கிரீம் பரிமாறிக் சகாண்ைார்கள் , வினளைாடினார்கள் , என்னகமா, ேனிமூன் ெந்த
தம் பதிகளின் நினலயில் தான், அெர்கள் இருந் தார்கள் .
இருெரின் மனங் களுகம சநகிழ் ந்திருந்தது. ஒருெர் மற் றெரின் சநருக்கத்னத, அருகானமனை,
சதாடுதனல, இதழ் தீண்ைனல, அனணப் னப, இன்னும் அடுத்த கை்ைத்னதயும் அனைைத்
துடித்தார்கள் , என்பதுதான் ெரிைாக இருக்கும் . ஆனால் ைார் துெங் கசென்ற தைக்கம்
இருெருக்குள் ளும் .
மானல ஆறுமணினை சநருங் ககெ, அெனள என்ை்ரன்ஸ் அருகில் கூை்டி ெந்தான். "ெனா, நானும் ,
நீ ங் க தங் கியிருக்கும் அகத கோை்ைலில் , ரூம் நம் பர் முன்னூற் றி அறுபதில் இருக்ககன். உன் ரூம் ,
இருநூற் றுத் சதாண்ணுறு தாகன.
னநை், நீ என் ரூமுக்கு ெந்துடு, உங் க ரூமுக்கு னமககல் ெருொன். சரண்டுகபருக்கு ஒரு ரூம் தாகன
சகாடுத்து இருக்காங் க. பதிகனாரு மணிக்கு, அென் அங் கக ெந்தவுைகன, நீ இங் கக ெந்துடு.
ஸ்சைப் ஸ் ெழிைா ொ, ெரிைா?", கெகமாகெ்
சொல் லிவிை்டு, மனறந்துவிை்ைான்.
அெளுக்கு மறுத்துப் கபெவும் ொை் ப் புத் தரவில் னல. சமதுொக, அங் கிருந் து னெஷுனெத்
கதடிைொறு, கூை்ைத்தில் நுனழந்தாள் . எனை பார்க்கும் இைந்திரம் அருகில் அெள்
அமர்ந்திருந்தாள் ., அெள் அருகில் சென்று அமர்ந்து சகாண்ைாள் .
இரவு, பப் கப முனறயில் ஏற் பாடு செை் ைப் பை்டிருந்த ொப் பாை்னை உண்ைார்கள் . இரவு ஒன்பது
முப் பது மணிக்கக, கோை்ைல் அனறக்கு ெந்துவிை்ைார்கள் . னெஷுவும் , அர்ெ்ெனாவும் கபசிக்
சகாண்ைாலும் , இருெருகம, தங் கள் கணென்மார் சொன்னனதப் பற் றி கபசிக் சகாள் ளவில் னல.
பத்துமணிக்குக் கதவு தை்ைப் படும் ஓனெயில் , இருெருகம திடுக்கிை்ைார்கள் . மணி பத்துதாகன
ஆகுது, கைாெனனகைாடு சென்று கதனெத் திறக்க, செளிகை நின் றார் ஸ்சைல் லா.
எல் லாம் ெெதிைா இருக்கா? குளிெ்சிைா? ெரி தூங் குங் க, கரிெனனனைக் காை்டிவிை்டுெ் சென்றார்.
படுக்னகயில் விழுந்தாள் ............., அனலெ்ெலில் உைல் முழுெதும் ெலித்தாலும் , இனமகள் மூை
மறுத்தன. பதிகனாரு மணிக்கு, அனழப் புமணி ஒலிக்ககெ, தூங் கிவிை்ை னெஷுனெ
எழுப் பாமல் , கதனெத் திறந்து, னமககலிைம் சொல் லிவிை்டு, படிகைறினாள் . தான் செை் ெது
ெரிைா? தெறா? மனதுக்குள் கபாராை்ைம் . ‘அென் உன் கணென்தான்’, மன்ொை்சி கூை ெப்னபக்
கை்டு கை்டிைது. தைக்கமாக, அென் அனறக்கு முன்பு நிற் கும் சபாழுகத, கதவு திறந்து, அெனள
உள் ளுக்கு இழுத்தன அென் கரங் கள் . கதனெக் காலால் தள் ளிப் பூை்டிவிை்டு, அெனளத் தூக்கிக்
சகாண்டு படுக்னகயில் கிைத்தினான். கிைத்திை கெகத்தில் அெள் கமல் பைர்ந்து, அெள்
இதழ் கனளக் கெ் விக் சகாண்ைான். அெள் கழுத்து ெனளவில் முகம் புனதத்து, அெள் மார்பின்
மத்தியில் இனளப் பாறினான். முகத்னத, அெள் மார்புக்கு மத்தியில் கதை் த்தான். அெனது இந்தெ்
செை் னக, அெளுக்குள் இருந்த சபண்னமனை கிளர்ந்சதழெ் செை் தது. உணர்வுகள் சமாத்தமும் ,
அென் னககளின் செை் னகயில் , அெள் கை்டுப் பாை்னை தகர்த்சதறிந்தன.

“என்......ன.....ங் க......., கெண்ைாம் ..........”, அெள் சொன்னது, அெள் செவிகனளகை எை்ைாதசபாழுது,

அெனனத் தீண்டுமா, அெள் ொர்த்னதகள் . அென் னககளும் , இதழ் களும் , அெள் கமனி முழுெதும்
ஊர்ெலம் கபானது. மீண்டும் அென் இதழ் கள் , அெள் இதழ் கனள அழுத்தமாகத் தீண்டிவிை்டு,
அெள் காதில் குெலம் விொரித்தன. கமகல எதுவும் செை் ைாமல் , அெனள இறுக
அனணத்தொறு, படுத்துக் சகாண்ைான். “என்......ன......ங் க............”, அெள் , அென் முடி ககாதி,
சமதுொக அனழக்க, “ம் ம் .......”, என்ற ஓனெயுைன், அென் கெனலனைத் சதாைர்ந்தான். தன்
சபண்னம, அென் தீண்ைலில் முழுதாகக் கனரெதும் , சநகிழ் ெதும் , அெளுக்குப் புரிந்தது. ஆனால் ,
தங் கள் முதல் கூைல் , தங் கள் வீை்டில் நிகழ கெண்டுசமன்கற, அெள் விரும் பினாள் . எனகெ,
தன்னன முைன்று மீை்ைாள் . அெளின் வினறத்த உைல் சமாழியிகலகை,
அெளது விருப் பமின்னமனை உணர்ந்த கபை்ரிக், தன்னனக் கை்டுப் படுத்திக் சகாண்ைான்.
“ஒண்ணும் இல் னல, தூங் குைா.
அனழப் புமணி ஒலிக்ககெ, தூங் கிவிை்ை னெஷுனெ எழுப் பாமல் , கதனெத் திறந்து, னமககலிைம்
சொல் லிவிை்டு, படிகைறினாள் .
தான் செை் ெது ெரிைா? தெறா? மனதுக்குள் கபாராை்ைம் . ‘அென் உன் கணென்தான்’, மன்ொை்சி
கூை ெப் னபக் கை்டு கை்டிைது.
தைக்கமாக, அென் அனறக்கு முன்பு நிற் கும் சபாழுகத, கதவு திறந்து, அெனள உள் ளுக்கு
இழுத்தன அென் கரங் கள் . கதனெக் காலால் தள் ளிப் பூை்டிவிை்டு, அெனளத் தூக்கிக் சகாண்டு
படுக்னகயில் கிைத்தினான்.
கிைத்திை கெகத்தில் அெள் கமல் பைர்ந்து, அெள் இதழ் கனளக் கெ் விக் சகாண்ைான். அெள்
கழுத்து ெனளவில் முகம் புனதத்து, அெள் மார்பின் மத்தியில் இனளப்பாறினான். முகத்னத,
அெள் மார்புக்கு மத்தியில் கதை் த்தான். அெனது இந்தெ் செை் னக, அெளுக்குள் இருந்த
சபண்னமனை கிளர்ந்சதழெ் செை் தது.
உணர்வுகள் சமாத்தமும் , அென் னககளின் செை் னகயில் , அெள் கை்டுப் பாை்னை
தகர்த்சதறிந்தன.
என்......ன.....ங் க......., கெண்ைாம் .........., அெள் சொன்னது, அெள் செவிகனளகை எை்ைாதசபாழுது,
அெனனத் தீண்டுமா, அெள் ொர்த்னதகள் . அென் னககளும் , இதழ் களும் , அெள் கமனி முழுெதும்
ஊர்ெலம் கபானது. மீண்டும் அென் இதழ் கள் , அெள் இதழ் கனள அழுத்தமாகத் தீண்டிவிை்டு,
அெள் காதில் குெலம் விொரித்தன.
கமகல எதுவும் செை் ைாமல் , அெனள இறுக அனணத்தொறு, படுத்துக்
சகாண்ைான்.என்......ன......ங் க............, அெள் , அென் முடி ககாதி, சமதுொக அனழக்க,
ம் ம் ......., என்ற ஓனெயுைன், அென் கெனலனைத் சதாைர்ந்தான்.
தன் சபண்னம, அென் தீண்ைலில் முழுதாகக் கனரெதும் , சநகிழ் ெதும் , அெளுக்குப் புரிந்தது.
ஆனால் , தங் கள் முதல் கூைல் , தங் கள் வீை்டில் நிகழ கெண்டுசமன்கற, அெள் விரும் பினாள் .
எனகெ, தன்னன முைன்று மீை்ைாள் .
அெளின் வினறத்த உைல் சமாழியிகலகை, அெளது விருப் பமின்னமனை உணர்ந்த கபை்ரிக்,
தன்னனக் கை்டுப் படுத்திக் சகாண்ைான். "ஒண்ணும் இல் னல, தூங் குைா. அனலஞ் ெது கஷ்ைமா
இருக்கும் இல் ல. சராம் ப கநரமாெ்சு”, அென் சொல் லகெ, அெனன அனணத்துக் கண்ணீர ்
விை்ைாள் . “இப் கபா எதுக்கு இந்த அழுனக”, அெள் தனலனை,
ஆதரொகக் ககாதினான். “உங் களுக்குக் ககாபகம ெரனலைா? ஏண்டீ விலகுறன்னு
ககக்க கெண்டிைதுதாகன”, அென் சநஞ் சில் ொை் ந்தொறு ககை்ைாள் . “என் ெனானெப் பற் றி
எனக்குத் சதரியும் . அெ விலகுறான்னா, கண்டிப்பா ஏதாெது காரணம் இருக்கும் . நான் சநருங் கி,
ஒரு நாள் கூை என்னன நீ தடுத்தது கினைைாகதைா”, அெனள உணர்ந்தெனாை் , அெனும் பதில்
சொன்னான். “என்னங் க, அப் படி என்கிை்கை என்னதான் இருக்கு. அப் படி, பார்த்த உைகன மைங் க.
அது ெரி, என்னன கநர்ல பார்க்க முன்னாடிகை, கெற எங் க ெெ்ொெது, என்னனப்
பார்த்து இருக்கீங் களா? அப் படின்னா எங் கக?”, ஆர்ெமாகக் ககை்ைாள் . “உனக்கு ஏன் அப் படி ஒரு
ெந்கதகம் ”, கண்கள் மின்னக் ககை்ைான்.

“இல் ல........., நீ ங் க என்னன, முதல் நாள் பார்த்த கபாகத, புதுொ பார்க்குற மாதிரி பார்க்கனல,
அதான்.......”, அென் ெை்னை பை்ைனன, திருகிைொறு சொன்னாள் . “கெற எப் படி பார்த்கதனாம் ?”,
குறும் பாகக் ககை்ைான். “ம் ம் ...., என்னகமா கை்டிகிை்ை சபாண்ைாை்டினைப் பாக்குற
மாதிரி பாத்தீங் க. உங் க பார்னெயில் , அப் படி ஒரு ஆர்ெம் ......, நான் முதல் முனறைா தடுமாறிைகத,
அந்தப் பார்னெயில் தான்”, அெகனாடு இன்னும் இனழந்தாள் . “ெனா......, நிஜம் மாொ....
அப் கபாகெைா?”, அென் குரலில் , அப் படி ஒரு குதூகலம் . “ம் ெ்......, நீ ங் க, நான் ககை்ைதுக்கு முதல் ல
பதில் சொல் லுங் க”, சிணுங் கினாள் . தன் கபானன எடுத்து, அெளிைம் காண்பித்தான். கெகமாக,
அனத ொங் கிப் பார்த்து, அதில் இருந்த தன் புனகப் பைங் கனளப் பார்த்தாள் . அதில் ஒன்றில் கூை,
அெள் ஒழுங் காக இல் னல. அனனத்து புனகப் பைங் களிலும் , குறும் பு செை் தொறுதான்
அனலஞ் ெது கஷ்ைமா இருக்கும் இல் ல. சராம் ப கநரமாெ்சு", அென் சொல் லகெ, அெனன
அனணத்துக் கண்ணீர ் விை்ைாள் .
இப் கபா எதுக்கு இந்த அழுனக, அெள் தனலனை, ஆதரொகக் ககாதினான்.
உங் களுக்குக் ககாபகம ெரனலைா? ஏண்டீ விலகுறன்னு ககக்க கெண்டிைதுதாகன, அென்
சநஞ் சில் ொை் ந்தொறு ககை்ைாள் .
என் ெனானெப் பற் றி எனக்குத் சதரியும் . அெ விலகுறான்னா, கண்டிப் பா ஏதாெது காரணம்
இருக்கும் . நான் சநருங் கி, ஒரு நாள் கூை என்னன நீ தடுத்தது கினைைாகதைா, அெனள
உணர்ந்தெனாை் , அெனும் பதில் சொன்னான்.
என்னங் க, அப் படி என்கிை்கை என்னதான் இருக்கு. அப் படி, பார்த்த உைகன மைங் க. அது ெரி,
என்னன கநர்ல பார்க்க முன்னாடிகை, கெற எங் க ெெ்ொெது, என்னனப் பார்த்து இருக்கீங் களா?
அப் படின்னா எங் கக?, ஆர்ெமாகக் ககை்ைாள் .
உனக்கு ஏன் அப் படி ஒரு ெந்கதகம் , கண்கள் மின்னக் ககை்ைான்.
இல் ல........., நீ ங் க என்னன, முதல் நாள் பார்த்த கபாகத, புதுொ பார்க்குற மாதிரி பார்க்கனல,
அதான்......., அென் ெை்னை பை்ைனன, திருகிைொறு சொன்னாள் .
கெற எப் படி பார்த்கதனாம் ?, குறும் பாகக் ககை்ைான்.
ம் ம் ...., என்னகமா கை்டிகிை்ை சபாண்ைாை்டினைப் பாக்குற மாதிரி பாத்தீங் க. உங் க பார்னெயில் ,
அப் படி ஒரு ஆர்ெம் ......, நான் முதல் முனறைா தடுமாறிைகத, அந்தப் பார்னெயில் தான்,
அெகனாடு இன்னும் இனழந்தாள் .
ெனா......, நிஜம் மாொ.... அப் கபாகெைா?, அென் குரலில் , அப் படி ஒரு குதூகலம் .
ம் ெ்......, நீ ங் க, நான் ககை்ைதுக்கு முதல் ல பதில் சொல் லுங் க, சிணுங் கினாள் .
தன் கபானன எடுத்து, அெளிைம் காண்பித்தான். கெகமாக, அனத ொங் கிப் பார்த்து, அதில்
இருந்த தன் புனகப் பைங் கனளப் பார்த்தாள் . அதில் ஒன்றில் கூை, அெள் ஒழுங் காக இல் னல.
அனனத்து புனகப் பைங் களிலும் , குறும் பு செை் தொறுதான் இருந்தாள் . “இந்த கபாை்கைா எல் லாம்
பாத்துமா உங் களுக்கு என்னனப் பிடிெ்சுது”, ஆெ்ெரிைமாகக் ககை்ைாள் . “எனக்குப் பிடிெ்ெகத
அந்தக் குறும் புதாண்ைா...........”, அன்று, தாயின் அனலகபசியில் இருந்து, புனகப் பைங் கனள
எடுத்த விதத்னதெ் சொன்னான். இருெரும் சிரித்தார்கள் . “ஆனால் , எல் லா கபாை்கைாவிலும்
என்னனக் கெர்ந்தது உன்கனாை கண்ணுதான். எெ் ெளவு குறும் புத்தனத்னத செளிப் படுத்திைகதா,
அகத அளவு ெலினையும் , அது ஒளிெ்சு ெெ்சிருந்தனத நான் உணர்ந்கதன். முதல் நாள்
உன்னனப் பார்த்தப் கபாகெ, உன்னனக் கை்டிப் புடிெ்சு, உனக்கு நான் இருக்ககன்னு சொல் லத்தான்
நினனெ்கென்”, அன்னறை நினனவில் , அெனள இப்சபாழுது இறுக்கிக் சகாண்ைான். “இப் கபா நீ
சொல் லு, நீ எப் கபா என்னன விரும் பின?”. “எனக்கும் , முதல் நாகள சகாஞ் ெம் ெலனம் தான்.
ஆனால் உங் கனள உணர்ந்தது, அந்த ஒரு ொரப் பிரிவில் தான்..........,

அசதப் படிைா.... என்னன நீ பார்க்க ெராமல் இருக்கலாம் ”, ககை்ைொறு, அெனன

அடித்தாள் . “அப் கபா, என்னன நீ கதடுனிைா? என்கிை்கை சொல் லகெ இல் னலகை”, அெள் மனனத
சென்ற சபருமிதம் அென் குரலில் . “ஆமா, அப் படி இருந்தும் கூை, ஐைா, பார்ைனரத் தாண்டி
ெரப் பாப் பீங் க. அனத மை்டும் நான் சொல் லி இருந்கதன், அெ் ெளவுதான். ஆனாலும் , நீ ங் க
காதனல சொன்ன அந்த நிமிஷம் இருக்கக.........., “ஐ லெ் யூைா..........., ஐ லெ் யூ கொ மெ்............”, அென்
சநஞ் சில் தனல ொை் த்தாள் . “நானும் தாண்ைா..........”. இருெரும் , தங் கள் மனனதத் திறந்த
மகிழ் வில் , கை்டுண்டு இருந்தார்கள் .
இருந்தாள் .
இந்த கபாை்கைா எல் லாம் பாத்துமா உங் களுக்கு என்னனப் பிடிெ்சுது, ஆெ்ெரிைமாகக் ககை்ைாள் .
எனக்குப் பிடிெ்ெகத அந்தக் குறும் புதாண்ைா..........., அன்று, தாயின் அனலகபசியில் இருந்து,
புனகப் பைங் கனள எடுத்த விதத்னதெ் சொன்னான். இருெரும் சிரித்தார்கள் .
ஆனால் , எல் லா கபாை்கைாவிலும் என்னனக் கெர்ந்தது உன்கனாை கண்ணுதான். எெ் ெளவு
குறும் புத்தனத்னத செளிப் படுத்திைகதா, அகத அளவு ெலினையும் , அது ஒளிெ்சு ெெ்சிருந்தனத
நான் உணர்ந்கதன். முதல் நாள் உன்னனப் பார்த்தப் கபாகெ, உன்னனக் கை்டிப் புடிெ்சு, உனக்கு
நான் இருக்ககன்னு சொல் லத்தான் நினனெ்கென், அன்னறை நினனவில் , அெனள இப் சபாழுது
இறுக்கிக் சகாண்ைான்.
இப் கபா நீ சொல் லு, நீ எப்கபா என்னன விரும் பின?.
"எனக்கும் , முதல் நாகள சகாஞ் ெம் ெலனம் தான். ஆனால் உங் கனள உணர்ந்தது, அந்த ஒரு ொரப்
பிரிவில் தான்..........,
அசதப் படிைா.... என்னன நீ பார்க்க ெராமல் இருக்கலாம் ", ககை்ைொறு, அெனன அடித்தாள் .
அப் கபா, என்னன நீ கதடுனிைா? என்கிை்கை சொல் லகெ இல் னலகை, அெள் மனனத சென்ற
சபருமிதம் அென் குரலில் .
"ஆமா, அப் படி இருந்தும் கூை, ஐைா, பார்ைனரத் தாண்டி ெரப் பாப் பீங் க. அனத மை்டும் நான்
சொல் லி இருந்கதன், அெ் ெளவுதான். ஆனாலும் , நீ ங் க காதனல சொன்ன அந்த நிமிஷம்
இருக்கக..........,
ஐ லெ் யூைா..........., ஐ லெ் யூ கொ மெ்............, அென் சநஞ் சில் தனல ொை் த்தாள் .
நானும் தாண்ைா...........
இருெரும் , தங் கள் மனனதத் திறந்த மகிழ் வில் , கை்டுண்டு இருந்தார்கள் .
பகுதி - 36 என்னெசள உணர்ந்துனகாண்லடன் அெள் குழந் சதத்தனம் அெளது
புத்திைாலித்தனம் இெற் சறக் கட்டிக் காக் கலெ விரும் புகின்லறன்............. மின்மினியாய்
என்னெள் ................. கனைசிகை்ை பரபரப் பான நிமிைங் களில் திமிகலாகப் பை்ைது கல் லூரி. இன்று
கமிஷன்..........., அதற் காக, இந்த ெருைம் முழுெதும் அெர்கள் உனழத்த உனழப் பின் பலன்
கினைக்கும் நாள் . இந்த ஒருநாள் கைந்துவிை்ைால் .........., இனிெரும் ஒரு மாதமும் , படிப் பில் மை்டும்
கெனம் செலுத்தினால் , கபாதும் . ோஸ்ைலில் இருக்கும் மாணவிகள் , சுலபமாக, தங் கள்
சரகார்ை், ொர்ை், னபல் , மாைல் கள் என அனனத்னதயும் , தங் களுக்கு ஒதுக்கிை கமனெயில் பரப் பி
விை்ைார்கள் . ஆனால் , வீை்டிலிருந்து ெந்துகபாகும் மாணவிகள் தான்,
திணறிவிை்ைார்கள் . கானலயில் , ெழக்கம் கபால் ஒன்பதுமணிக்கு ெருனகப் பதிவு
சரஜிஸ்ைர் எடுக்க, அலுெலக அனறக்குெ் சென்றெள் , கராசியிைம் சகாஞ் ெகநரம்
வினளைாடினாள் . கராசியும் அெளுைன் ொைடித்தாள் . “அெ்சு, எங் களுக்சகல் லாம் கல் ைாணெ்
ொப் பாடு கபாைாமகல ஏமாத்திை்டிகை?”, அெனளக் ககலி செை் தாள் . “உனக்குெ் ொப் பாடு
கெணும் னா ககளு, அனத விை்டுை்டு, பக்கத்து இனலக்குப் பாைாெம் ககக்குற?”, அெனள
இெள் கலாை் த்தாள் . கபை்ரிக் – அர்ெ்ெனா இருெரின் திருமண ெரகெற் பு, அர்ெ்ெனாவின் ஸ்ைடி
ோலிகை துெங் கிை மறுநாள் னெப் பதாக முடிவு செை் ைப் பை்டிருந்தது. பின்னர், ோலுக்கு
ெரும் சபாழுது, அங் கக ஒரு ஓரத்தில் , சபமி அழுது சகாண்டிருப் பனதப் பார்த்தாள் . “இெ எதுக்கு,
இங் கக நின் னு அழுதுை்டு இருக்கா”, ொை் விை்டுக் ககை்டுவிை்டு, அெளிைம் செல் லத் துடித்த கானல,
அைக்கிவிை்டு, அெள் கெனலனைத் சதாைர்ந்தாள் . கநரம் ஒன்பது முப் பனத சநருங் கும்
கெனளயில் , அெள் அழுனக இன்னும் அதிகரித்தது. அெனளெ் சுற் றி சிறிை கூை்ைம் , அனனெரின்
முகங் களிலும் அனுதாபம் . “ஏை் சபாண்ைாை்டி,
பகுதி - 36
என்னெசள உணர்ந்துனகாண்லடன்
அெள் குழந் சதத்தனம்
அெளது புத்திைாலித்தனம்
இெற் சறக் கட்டிக் காக்கலெ
விரும் புகின்லறன்.............
மின்மினியாய் என்னெள் .................
கனைசிகை்ை பரபரப் பான நிமிைங் களில் திமிகலாகப் பை்ைது கல் லூரி. இன்று கமிஷன்...........,
அதற் காக, இந்த ெருைம் முழுெதும் அெர்கள் உனழத்த உனழப் பின் பலன் கினைக்கும் நாள் . இந்த
ஒருநாள் கைந்துவிை்ைால் .........., இனிெரும் ஒரு மாதமும் , படிப்பில் மை்டும் கெனம் செலுத்தினால் ,
கபாதும் .
ோஸ்ைலில் இருக்கும் மாணவிகள் , சுலபமாக, தங் கள் சரகார்ை், ொர்ை், னபல் , மாைல் கள் என
அனனத்னதயும் , தங் களுக்கு ஒதுக்கிை கமனெயில் பரப் பி விை்ைார்கள் . ஆனால் , வீை்டிலிருந்து
ெந்துகபாகும் மாணவிகள் தான், திணறிவிை்ைார்கள் .
கானலயில் , ெழக்கம் கபால் ஒன்பதுமணிக்கு ெருனகப் பதிவு
சரஜிஸ்ைர் எடுக்க, அலுெலக அனறக்குெ் சென்றெள் , கராசியிைம் சகாஞ் ெகநரம்
வினளைாடினாள் . கராசியும் அெளுைன் ொைடித்தாள் .அெ்சு, எங் களுக்சகல் லாம் கல் ைாணெ்
ொப் பாடு கபாைாமகல ஏமாத்திை்டிகை?, அெனளக் ககலி செை் தாள் .
உனக்குெ் ொப் பாடு கெணும் னா ககளு, அனத விை்டுை்டு, பக்கத்து இனலக்குப் பாைாெம் ககக்குற?,
அெனள இெள் கலாை் த்தாள் . கபை்ரிக் – அர்ெ்ெனா இருெரின் திருமண ெரகெற் பு, அர்ெ்ெனாவின்
ஸ்ைடி ோலிகை துெங் கிை மறுநாள் னெப் பதாக முடிவு செை் ைப் பை்டிருந்தது.
பின் னர், ோலுக்கு ெரும் சபாழுது, அங் கக ஒரு ஓரத்தில் , சபமி அழுது சகாண்டிருப் பனதப்
பார்த்தாள் .இெ எதுக்கு, இங் கக நின் னு அழுதுை்டு இருக்கா, ொை் விை்டுக் ககை்டுவிை்டு, அெளிைம்
செல் லத் துடித்த கானல, அைக்கிவிை்டு, அெள் கெனலனைத் சதாைர்ந்தாள் .
கநரம் ஒன்பது முப் பனத சநருங் கும் கெனளயில் , அெள் அழுனக இன்னும் அதிகரித்தது. அெனளெ்
சுற் றி சிறிை கூை்ைம் , அனனெரின் முகங் களிலும் அனுதாபம் . "ஏை் சபாண்ைாை்டி,
என்னன்னு ககை்டுை்டு ொடி”, னெஷுனெ, இருக்க விைாமல் சதால் னல செை் து
சகாண்டிருந்தாள் . “அெ்சு, உங் களுக்கு ஒரு கேப்பி நியூஸ், பஸ்ஸில் ெரும் கபாது சபமிகைாை
பிக்ஷாப் பர் சதாலஞ் சுடுெ்ொம் , அகதாை, அெகளாை பத்து னபயில் , பத்து சரகார்டும் ,
கோனகைா,அனத மிஸ் பண்ணிை்டுதான் அம் மணி நின்னு ஒகர அழுனக. உங் க அனென்சமன்ை்
கநாை், ொர்ை் எல் லாம் நாெம் செஞ் ொ இல் ல, அெளுக்கு நல் லா கெணும் . கைவுள் இருக்கார்..........”,
ஜுடி, விஷைத்னதப் புை்டுப் புை்டு னெத்தாள் . “அைெ்சீ, இது ெந்கதாெப் படுற விஷைமா? உனக்கு
ஏன் இந்த நல் சலண்ணம் ?”, அர்ெ்ெனா அெனளக் கடிந்துசகாண்ைாள் . “ஓ..........., நீ ங் கதான் மதர்
சதரொொெ்கெ, மறந்துை்கைன். ெரி விடுங் க, நான் என் கைபிள் க்கு கபாகறன்”,
தனலக்குகமல் கும் பிை்டுவிை்டுெ் சென்றாள் . “சபாண்ைாை்டி, ஏதாெது செை் டி”, னெஷுனெத்
தூண்டினாள் .
“நீ என்ன லூொ..........?, இப் கபா நாம கபானால் , அதுக்கும் ஏதாெது குத்தி கபசுொ, நீ கபொமல் ொ”,
அெனள இழுத்துெ் சென்றாள் . அர்ெ்ெனாவுக்கு மனம் ககை்ககெ இல் னல. அெனள சநருங் கினாள் ,
“சபமி........., இப் கபா எதுக்கு அழற, நான் உனக்கு சேல் ப் பண்ணொ?”, இெள் . இதில் என்ன
சேல் ப் செை் ை முடியும் , என்பதுகபால் பார்த்தாள் . அெளது அனமதிகை, அர்ெ்ெனாவுக்கு
னதரிைமூை்ை, “ேல் கலா ப் ரண்ை்ஸ்.........”, அர்ெ்ெனா துெங் க,
“ஆரம் பிெ்சுை்ைாங் க........., இெங் களுக்கு இது கதனெைா?”, தனலயிலடித்துக்சகாண்டு கபொமல்
நின் றாள் ஜுடி. “நான் சொல் லுெனத ஒரு நிமிஷம் ககளுங் க, சபமிகைாை எல் லா னபல் ,
சரகார்ை்,எல் லாம் மிஸ் ஆகிடுெ்சு. இப் கபா, நாம நினனத்தால் அெளுக்கு உதெ முடியும் .
இன்னனக்குக் கமிஷனுக்கு ொறெங் க, நம் மகளாை எல் லா கநாை், சரகார்ை்,எல் லாத்னதயும்
பாக்கப் கபாெதில் னல. கொ, ஒெ் சொருத்தரும் உங் ககளாை ஏதாெது ஒரு னபல் , சரகார்ை்
என்னன்னு ககை்டுை்டு ொடி", னெஷுனெ, இருக்க விைாமல் சதால் னல செை் து சகாண்டிருந்தாள் .
"அெ்சு, உங் களுக்கு ஒரு கேப் பி நியூஸ், பஸ்ஸில் ெரும் கபாது சபமிகைாை பிக்ஷாப் பர்
சதாலஞ் சுடுெ்ொம் , அகதாை, அெகளாை பத்து னபயில் , பத்து சரகார்டும் , கோனகைா,அனத மிஸ்
பண்ணிை்டுதான் அம் மணி நின்னு ஒகர அழுனக.
உங் க அனென்சமன்ை் கநாை், ொர்ை் எல் லாம் நாெம் செஞ் ொ இல் ல, அெளுக்கு நல் லா கெணும் .
கைவுள் இருக்கார்..........", ஜுடி, விஷைத்னதப் புை்டுப் புை்டு னெத்தாள் .
அைெ்சீ, இது ெந்கதாெப் படுற விஷைமா? உனக்கு ஏன் இந்த நல் சலண்ணம் ?, அர்ெ்ெனா அெனளக்
கடிந்துசகாண்ைாள் .
ஓ..........., நீ ங் கதான் மதர் சதரொொெ்கெ, மறந்துை்கைன். ெரி விடுங் க, நான் என் கைபிள் க்கு
கபாகறன், தனலக்குகமல் கும் பிை்டுவிை்டுெ் சென்றாள் .
சபாண்ைாை்டி, ஏதாெது செை் டி, னெஷுனெத் தூண்டினாள் .
நீ என்ன லூொ..........?, இப் கபா நாம கபானால் , அதுக்கும் ஏதாெது குத்தி கபசுொ, நீ கபொமல் ொ,
அெனள இழுத்துெ் சென்றாள் .
அர்ெ்ெனாவுக்கு மனம் ககை்ககெ இல் னல. அெனள சநருங் கினாள் ,சபமி........., இப் கபா எதுக்கு
அழற, நான் உனக்கு சேல் ப் பண்ணொ?, இெள் . இதில் என்ன சேல் ப் செை் ை முடியும் ,
என்பதுகபால் பார்த்தாள் .
அெளது அனமதிகை, அர்ெ்ெனாவுக்கு னதரிைமூை்ை,ேல் கலா ப் ரண்ை்ஸ்........., அர்ெ்ெனா
துெங் க,ஆரம் பிெ்சுை்ைாங் க........., இெங் களுக்கு இது கதனெைா?, தனலயிலடித்துக்சகாண்டு
கபொமல் நின் றாள் ஜுடி.
"நான் சொல் லுெனத ஒரு நிமிஷம் ககளுங் க, சபமிகைாை எல் லா னபல் , சரகார்ை்,எல் லாம் மிஸ்
ஆகிடுெ்சு. இப் கபா, நாம நினனத்தால் அெளுக்கு உதெ முடியும் . இன்னனக்குக் கமிஷனுக்கு
ொறெங் க, நம் மகளாை எல் லா கநாை், சரகார்ை்,எல் லாத்னதயும் பாக்கப் கபாெதில் னல.
கொ, ஒெ் சொருத்தரும் உங் ககளாை ஏதாெது ஒரு னபல் , சரகார்ை்
தந்தீங் கன்னா, அனத னெத்து ெம் மாளிெ்சுைலாம் . நான் என்கனாை சுற் றுெ்சூழல் னபல்
சகாடுக்குகறன், இன்னும் ைாராெது முன்ெந்தால் செை் ைலாம் .........”, சொல் லிவிை்டு, அெள் பார்னெ
னெஷு, ஜுடி, வீணா, ஷீபா, ெக்தி, அருணா, னலலா..........., என தனக்குக் சகாஞ் ெம்
சநருக்கமானெர்கனளப் பார்த்தது. னெஷு உைனடிைாக, அெளது சரகார்ை் கநாை்
ஒன்னறக் சகாடுக்க, மற் றெர்களும் , சகாஞ் ெம் தைங் கிைொகற, சகாடுத்தார்கள் . ஜுடி மை்டும்
திை்டிக் சகாண்கை, “இது உங் களுக்காக.............., கெற ைாருக்காகவும் இல் னல”,
சபமினை முனறத்தொகற சொல் லிவிை்டு, னபனலக் சகாடுத்துெ் சென்றாள் . மற் றெர்களின்
னபல் , சரகார்ைக ் னள அடியில் னெத்துவிை்டு, அதன்கமல் அெளது ொர்ை் எல் லாம் பரப் பிவிை்டு,
அதற் குகமல் பதினனந்து கநாை்டு, மாைல் கள் , செை் த கனல சபாருை்கள் என அனனத்னதயும் ,
கெகமாக மாற் றிைனமத்தாள் . “ெர்றெங் க சரகார்ை், னபல் ககை்ைால் ........., சராம் பக்
கஷ்ைப் பை்டு எடுக்குறமாதிரி ஆக்ை் பண்ணு, முடிஞ் ொல் கமகல இருக்க
திங் க்ஸ எல் லாம் தள் ளி விை்டு அெங் கனள னைெர்ை் பண்ணு. பதை்ைமாகி, காை்டிக்
சகாடுத்துைாகத”, பத்து நிமிைம் அெளுக்கு அறிவுனர ெழங் கிவிை்டு, இெர்கனள கெடிக்னகப்
பார்த்துக்சகாண்டிருந்த கதாழிகனளப் பார்த்து, “அடிங் க..........., இங் கக என்ன டிஸ்ககாொ
ஆடுகறாம் , எல் லாம் இங் கககை பாத்துை்டு இருக்கீங் க, அெங் க அெங் க கைபினளப் பாருங் க.
விை்ைா, நீ ங் ககள காை்டி சகாடுப் பீங் க”, அெர்கனளயும் அசலர்ை் செை் துவிை்கை,
சென்றாள் . கதாழிகள் அனனெரும் , அெளது செைனலயும் , சபமினைப் பற் றி அங் கக உலவும்
ெதந்தினையும் , பற் றி, தங் களுக்குள் கபசினாலும் , அர்ெ்ெனாவின் கெனலசைல் லாம் , அங் கக
இருக்கும் காசமரானெப் பார்த்துதான், இருந்தாலும் ஏதாெது சொல் லி ெமாளிக்கலாம் என்று
நினனத்து, னதரிைமாககெ இருந்தாள் . ஒரு ெழிைாக, கமிஷனுக்கு ெந்தெர்கள் இரண்டு
ொர்கள் . இருெருகம, அனனெரிைமும் ஒெ் சொரு ககள் வி, ஒெ் சொரு கநாை் எனப் பார்த்துவிை்டு,
கைந்துவிை்ைார்கள் . ஆனால் , ககள் வி சகாஞ் ெம் கஷ்ைமாகத்தான் இருந்தது. ஒரு ெழிைாக, அந்த
நாள்
தந்தீங் கன்னா, அனத னெத்து ெம் மாளிெ்சுைலாம் . நான் என்கனாை சுற் றுெ்சூழல் னபல்
சகாடுக்குகறன், இன்னும் ைாராெது முன்ெந்தால் செை் ைலாம் .........", சொல் லிவிை்டு, அெள் பார்னெ
னெஷு, ஜுடி, வீணா, ஷீபா, ெக்தி, அருணா, னலலா..........., என தனக்குக் சகாஞ் ெம்
சநருக்கமானெர்கனளப் பார்த்தது.
னெஷு உைனடிைாக, அெளது சரகார்ை் கநாை் ஒன்னறக் சகாடுக்க, மற் றெர்களும் , சகாஞ் ெம்
தைங் கிைொகற, சகாடுத்தார்கள் . ஜுடி மை்டும் திை்டிக் சகாண்கை,இது உங் களுக்காக.............., கெற
ைாருக்காகவும் இல் னல, சபமினை முனறத்தொகற சொல் லிவிை்டு, னபனலக் சகாடுத்துெ்
சென்றாள் .
மற் றெர்களின் னபல் , சரகார்ைக ் னள அடியில் னெத்துவிை்டு, அதன்கமல் அெளது ொர்ை் எல் லாம்
பரப் பிவிை்டு, அதற் குகமல் பதினனந்து கநாை்டு, மாைல் கள் , செை் த கனல சபாருை்கள் என
அனனத்னதயும் , கெகமாக மாற் றிைனமத்தாள் .
"ெர்றெங் க சரகார்ை், னபல் ககை்ைால் ........., சராம் பக் கஷ்ைப் பை்டு எடுக்குறமாதிரி ஆக்ை் பண்ணு,
முடிஞ் ொல் கமகல இருக்க
திங் க்ஸ எல் லாம் தள் ளி விை்டு அெங் கனள னைெர்ை் பண்ணு. பதை்ைமாகி, காை்டிக்
சகாடுத்துைாகத", பத்து நிமிைம் அெளுக்கு அறிவுனர ெழங் கிவிை்டு,
இெர்கனள கெடிக்னகப் பார்த்துக்சகாண்டிருந்த கதாழிகனளப் பார்த்து,அடிங் க..........., இங் கக
என்ன டிஸ்ககாொ ஆடுகறாம் , எல் லாம் இங் கககை பாத்துை்டு இருக்கீங் க, அெங் க அெங் க
கைபினளப் பாருங் க. விை்ைா, நீ ங் ககள காை்டி சகாடுப் பீங் க, அெர்கனளயும் அசலர்ை்
செை் துவிை்கை, சென்றாள் .
கதாழிகள் அனனெரும் , அெளது செைனலயும் , சபமினைப் பற் றி அங் கக உலவும் ெதந்தினையும் ,
பற் றி, தங் களுக்குள் கபசினாலும் , அர்ெ்ெனாவின் கெனலசைல் லாம் , அங் கக இருக்கும்
காசமரானெப் பார்த்துதான், இருந்தாலும் ஏதாெது சொல் லி ெமாளிக்கலாம் என்று நினனத்து,
னதரிைமாககெ இருந்தாள் .
ஒரு ெழிைாக, கமிஷனுக்கு ெந்தெர்கள் இரண்டு ொர்கள் . இருெருகம, அனனெரிைமும் ஒெ் சொரு
ககள் வி, ஒெ் சொரு கநாை் எனப் பார்த்துவிை்டு, கைந்துவிை்ைார்கள் . ஆனால் , ககள் வி சகாஞ் ெம்
கஷ்ைமாகத்தான் இருந்தது. ஒரு ெழிைாக, அந்த நாள்
நல் லபடிைாககெ முடிந்தது. சபமி, மிகுந்த தைக்கமாககெ அர்ெ்ெனாவிைம் ெந்தாள் . “கதங் க்ஸ்......”,
என்று ஒற் னற ொர்த்னதயில் சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைாள் . “இன்னா னைய் தாசர ஒறுத்தல்
அெர் நாண நன் நயம் னைய் து விடல் ”. இந்த குறளுக்கு ஏற் ப அர்ெ்ெனா திகழ, அெனள
கநருக்குகநர் காணக்கூை செை்கிெ் சென்றாள் சபமி. “இப் கபா இந்த கதங் க்ஸ்னெ ைாராெது
இெங் க கிை்கை ககை்ைாங் களா?”, ஜுடி, அெள் நினல மாறாமல் சபாரிந்தாள் . “பஞ் சுமிை்ைாை் , நீ
அைங் ககெ மாை்டிைா? உன்னன, எென் கை்டிை்டு, பைாத பாடு பைப் கபாறாகனா?”, அதன் பிறகு,
கலாை்ைாொகெ் சென்றது அெர்களது நாை்கள் . மாைல் எக்ஸாம் முடிந்துவிை்ைது. இன்னும் ஒரு
ொரம் , படிப் பதற் கு விடுமுனற விை்டிருந்தார்கள் . இரண்ைாம் விடுமுனற
நாளன்று, அர்ெ்ெனா – கபை்ரிக் இருெரின் ெரகெற் பும் , சிறப் பாக நைந்து முடிந்தது. ஊரிலிருந்து,
அனனெரும் இங் கக ெந்திருந்தார்கள் . கமரி, மகள் கமல் பாெத்னதப் சபாழிை, ஜான், தங் னகக்கு
வினலயுைர்ந்த கானரப் பரிெளிக்க, கபை்ரிக், அர்ெ்ெனாவிற் கு வினலயுைர்ந்த அனலகபசி
பரிெளித்தான். “நான் உங் களுக்கு எதுவுகம ொங் கனலகை”, அனறயில் தனினமயில் அெனிைம்
புலம் ப, அென் விழிகள் தாபத்துைனும் , கமாகத்துைனும் , தன்னன சமாை் ப் பனத உணர்ந்தெள் ,
அெனன சநருங் கிெ் சென்று, அென் பார்னெயின் கெகம் தாங் காமல் , அென் கதாளில் தன்
முகத்னதப் புனதத்துக் சகாண்ைாள் . அெள் அனைக்கலம் உணர்ந்தாலும் , மீதமிருக்கும்
பத்கத நாை்கனள கருத்தில் சகாண்டும் , அெள் படிப் பில் மை்டுகம, இப்சபாழுது கெனம்
செலுத்தகெண்டும் , என்ற அக்கனறயிலும் , தன்னன கை்டுப் படுத்திக்சகாண்டு, அெனள விை்டு
விலகினான். அடுத்து ெந் த அந்த ஒரு ொரமும் , படித்தார்ககளா இல் னலகைா, வினளைாை்டு,
அரை்னை, கிண்ைல் , ககலி என சென்றது. அதற் குக்
நல் லபடிைாககெ முடிந்தது.
சபமி, மிகுந்த தைக்கமாககெ அர்ெ்ெனாவிைம் ெந்தாள் .கதங் க்ஸ்......, என்று ஒற் னற ொர்த்னதயில்
சொல் லிவிை்டுெ் சென்றுவிை்ைாள் .
"இன்னா னைய் தாசர ஒறுத்தல் அெர் நாண
நன் நயம் னைய் து விடல் ".
இந்த குறளுக்கு ஏற் ப அர்ெ்ெனா திகழ, அெனள கநருக்குகநர் காணக்கூை செை்கிெ் சென்றாள்
சபமி.
இப் கபா இந்த கதங் க்ஸ்னெ ைாராெது இெங் க கிை்கை ககை்ைாங் களா?, ஜுடி, அெள் நினல
மாறாமல் சபாரிந்தாள் .
பஞ் சுமிை்ைாை் , நீ அைங் ககெ மாை்டிைா? உன்னன, எென் கை்டிை்டு, பைாத பாடு பைப் கபாறாகனா?,
அதன் பிறகு, கலாை்ைாொகெ் சென்றது அெர்களது நாை்கள் .
மாைல் எக்ஸாம் முடிந்துவிை்ைது. இன்னும் ஒரு ொரம் , படிப் பதற் கு விடுமுனற விை்டிருந்தார்கள் .
இரண்ைாம் விடுமுனற
நாளன்று, அர்ெ்ெனா – கபை்ரிக் இருெரின் ெரகெற் பும் , சிறப் பாக நைந்து முடிந்தது.
ஊரிலிருந்து, அனனெரும் இங் கக ெந்திருந்தார்கள் . கமரி, மகள் கமல் பாெத்னதப் சபாழிை, ஜான்,
தங் னகக்கு வினலயுைர்ந்த கானரப் பரிெளிக்க, கபை்ரிக், அர்ெ்ெனாவிற் கு வினலயுைர்ந்த
அனலகபசி பரிெளித்தான்.
நான் உங் களுக்கு எதுவுகம ொங் கனலகை, அனறயில் தனினமயில் அெனிைம் புலம் ப, அென்
விழிகள் தாபத்துைனும் , கமாகத்துைனும் , தன்னன சமாை் ப் பனத உணர்ந்தெள் , அெனன
சநருங் கிெ் சென்று, அென் பார்னெயின் கெகம் தாங் காமல் , அென் கதாளில் தன் முகத்னதப்
புனதத்துக் சகாண்ைாள் .
அெள் அனைக்கலம் உணர்ந்தாலும் , மீதமிருக்கும் பத்கத நாை்கனள கருத்தில் சகாண்டும் , அெள்
படிப் பில் மை்டுகம, இப் சபாழுது கெனம் செலுத்தகெண்டும் , என்ற அக்கனறயிலும் , தன்னன
கை்டுப் படுத்திக்சகாண்டு, அெனள விை்டு விலகினான்.
அடுத்து ெந்த அந்த ஒரு ொரமும் , படித்தார்ககளா இல் னலகைா, வினளைாை்டு, அரை்னை, கிண்ைல் ,
ககலி என சென்றது. அதற் குக் காரணம் ........, எப் படியும் , கநாை்ஸில் இருப் பது ெரப் கபாெதில் னல
பிறகு என்ன? என்ற அெை்னைதான். பரீைன
் ெ துெங் க இரண்டுநாள் இருந்த கநரத்தில் ,
னெஷுவின் வீை்டிலிருந் தும் , மாமிைார் வீை்டிலிருந்தும் , அனனெரும் அெனளப் பார்க்க
ெந்தார்கள் . னமககல் , அனனெரிைமும் உண்னமனைெ் சொல் லிவிை்ைகத, அதற் குக்
காரணம் . அர்ெ்ெனானெயும் பார்க்ககெண்டும் , என்று அெர்கள் கூறகெ, “நான் ெரகெ மாை்கைன்,
என்று ஒளிந்து இருந்தெனள, ெலுக்கை்ைாைமாக தூக்கிக் சகாண்டு சென்றார்கள்
னெஷுவும் , ஜுடியும் . சபரிைெர்களின் கண்கலங் கல் கள் , சநகிழ் ெசி
் , நன்றி என அனனத்திலும்
ெங் கைமாக சநளிந்தாள் . “ஏை் சபாண்ைாை்டி, நான் ரூம் க்குப் கபாகறண்டி........., விை்ைா, இப் கபாகெ
எனக்குக் கிைா செை்டி, சபாங் கல் னெப் பாங் க கபால இருக்கு. இப் கபா எனக்கக, பின் னாடி
சரண்டு சறக்னக முனளக்கிற மாதிரி ஒரு பீல் . நீ கை நினனெ்சுப் பாரு, ஏற் கனகெ எனக்கு ொல்
இருக்குன்னு கெற ெதந்தி. இதில் சறக்னகயும் இருந்தால் எெ் ெளவு

கண்றாவிைா இருக்கும் . நீ கை நினனெ்சுப் பார், என்னன விை்டுகைன்.......”, அழும் குரலில் சொல் ல,

“அெங் க திருப் திக்காக சகாஞ் ெ கநரம் இகரன்”, னெஷு சொல் லகெ, பதுனம கபால் , எனதயும்
காதில் ொங் காமலும் , சிலெற் றுக்கு மனதுக்குள் கவுண்ைர் சகாடுத்தொறும் கநரத்னதக்
கைத்திக் சகாண்டிருந்தாள் . பரீைன ் ெத் துெங் கிை அன்கற, அர்ெ்ெனா, கபை்ரிக்
வீை்டுக்கு ெந்துவிை்ைாள் . ோஸ்ைனலயும் காலி செை் துவிை்ைாள் . பரீைன ் ெ முடிந்தவுைன், பத்து
நாை்கள் , அம் மா வீை்டுக்குப் கபாகிறாள் அெள் . காரணம் , அெள் அண்ணா ஜானுக்குத்
திருமணம் . சபண் கூை, அர்ெ்ெனா சொன்ன சபண்தான். திருமணத்துக்குெ் ெம் மதிக்ககெ
மாை்கைன் என்று சொல் லுகிறான், என்று அெள் அம் மா குனறபை, இந்தப் சபாண்னண அெனுக்குப்
பாருங் க, உைகன ெரின்னு சொல் லுொன், என்று இெள் சொல் லகெ, நம் பிக்னகயில் லாமல் தான்,
கமரி அந்தப் சபண்னண அெனுக்குப் பார்த்திருப் பதாகெ் சொன்னார். ஜான் முகம்
பிரகாசித்த விதத்திகலகை, அெனுக்கு விருப் பம் என்பனத
காரணம் ........, எப் படியும் , கநாை்ஸில் இருப் பது ெரப் கபாெதில் னல பிறகு என்ன? என்ற
அெை்னைதான்.
பரீைன் ெ துெங் க இரண்டுநாள் இருந்த கநரத்தில் , னெஷுவின் வீை்டிலிருந் தும் , மாமிைார்
வீை்டிலிருந்தும் , அனனெரும் அெனளப் பார்க்க ெந்தார்கள் . னமககல் , அனனெரிைமும்
உண்னமனைெ் சொல் லிவிை்ைகத, அதற் குக் காரணம் .
அர்ெ்ெனானெயும் பார்க்ககெண்டும் , என்று அெர்கள் கூறகெ, "நான் ெரகெ மாை்கைன், என்று
ஒளிந்து இருந்தெனள, ெலுக்கை்ைாைமாக தூக்கிக் சகாண்டு சென்றார்கள் னெஷுவும் , ஜுடியும் .
சபரிைெர்களின் கண்கலங் கல் கள் , சநகிழ் ெசி ் , நன்றி என அனனத்திலும் ெங் கைமாக சநளிந்தாள் .
"ஏை் சபாண்ைாை்டி, நான் ரூம் க்குப் கபாகறண்டி........., விை்ைா, இப் கபாகெ எனக்குக் கிைா செை்டி,
சபாங் கல் னெப் பாங் க கபால இருக்கு. இப் கபா எனக்கக, பின் னாடி சரண்டு சறக்னக முனளக்கிற
மாதிரி ஒரு பீல் .
நீ கை நினனெ்சுப் பாரு, ஏற் கனகெ எனக்கு ொல் இருக்குன்னு கெற ெதந்தி. இதில் சறக்னகயும்
இருந்தால் எெ் ெளவு
கண்றாவிைா இருக்கும் . நீ கை நினனெ்சுப் பார், என்னன விை்டுகைன்......., அழும் குரலில்
சொல் ல,அெங் க திருப் திக்காக சகாஞ் ெ கநரம் இகரன்", னெஷு சொல் லகெ, பதுனம கபால் ,
எனதயும் காதில் ொங் காமலும் , சிலெற் றுக்கு மனதுக்குள் கவுண்ைர் சகாடுத்தொறும் கநரத்னதக்
கைத்திக் சகாண்டிருந்தாள் .
பரீைன ் ெத் துெங் கிை அன்கற, அர்ெ்ெனா, கபை்ரிக் வீை்டுக்கு ெந்துவிை்ைாள் . ோஸ்ைனலயும் காலி
செை் துவிை்ைாள் . பரீைன ் ெ முடிந்தவுைன், பத்து நாை்கள் , அம் மா வீை்டுக்குப் கபாகிறாள் அெள் .
காரணம் , அெள் அண்ணா ஜானுக்குத் திருமணம் .
சபண் கூை, அர்ெ்ெனா சொன்ன சபண்தான். திருமணத்துக்குெ் ெம் மதிக்ககெ மாை்கைன் என்று
சொல் லுகிறான், என்று அெள் அம் மா குனறபை, இந்தப் சபாண்னண அெனுக்குப் பாருங் க,
உைகன ெரின்னு சொல் லுொன், என்று இெள் சொல் லகெ,
நம் பிக்னகயில் லாமல் தான், கமரி அந்தப் சபண்னண அெனுக்குப் பார்த்திருப் பதாகெ் சொன்னார்.
ஜான் முகம் பிரகாசித்த விதத்திகலகை, அெனுக்கு விருப் பம் என்பனத
உணர்ந்துசகாண்டு, திருமண ஏற் பாை்னையும் உைகன செை் துவிை்ைார். பரீைன ் ெ நைந்த அந்த ஐந்து
நாை்களும் , இரவு பகல் பார்க்காமல் கண்விழித்துப் படித்தாள் அர்ெ்ெனா. அெளுைகன
சதாைர்ந்திருந்த இந்த ஒரு ொரமும் , கபை்ரிக்தான் சகாஞ் ெம் தடுமாறிப் கபானான். பரீைன ் ெ
கநரத்தில் அெனளத் சதால் னல செை் ைகெண்ைாசமன்று அென் நினனக்க, அெகளா, அெனன
கொதிக்கசென்கற, அனனத்னதயும் செை் தாள் . இரவு படிக்கும் கெனளகளில் , அெனன
உறங் கவிைாமல் , தன்னுைன் இருக்க னெத்தாள் . அென் எங் கக இருந்தாலும் , அென் மடியில் தான்
அமர்கென், என்று அைம் பிடித்தாள் , ொப் பிைகெண்டுசமன்றால் அென் ஊை்டிவிை கெண்டும் ,
அென் எதிர் பாராத கெனளகளில் , இறுக அனணத்து அெள் தரும் இதழ் முத்தம் , என,
இப் படி அனனத்திலும் பிடிொதம் தான். இனெ அனனத்னதயும் விை, கபை்ரிக்கின்
ஆண்னமனைெ் கொதிக்கசென்கற, அெள் செை் யும் செைலின் உெ்ெம் .........., குளித்துவிை்டு,
தனலயில் ஒரு ைெல் , மார்பின் குறுக்காக ஒரு
ைெ் ெகலாடு நின் றுசகாண்டு, அெள் சுடிதானரத் கதடி அணிந்து சகாள் ளும் அந்த பதினனந்து
நிமிைங் களுக்குள் .............., அென் ஒரு ெழி ஆகிவிடுொன். அனறயிலிருந்து செளிகை கபாகலாம்
என்று நினனத்தால் ........., நாம கெர்ந்கத கபாகலாம் , என்று அதற் கும் தனை கபாை்ைாள் . இன்னும் ஒரு
பரீைன் ெ மிெ்ெமிருக்கும் கெனளயில் , அன்று ஐந்தாம் நாள் கானலயில் , ஏழு மணிக்கக
குளித்துவிை்டு, இங் கும் அங் கும் உலாத்திக் சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. கபை்ரிக் இன்னும்
உறங் கி முழிக்கவில் னல. திடீசரன அென் முகத்தில் தண்ணீர ் திெனல விழகெ, ெை்சைனக் கண்
விழித்தான். அங் கக அென் கண்ை காை்சியில் , இனமக்கக் கூை மறந்து அெனளகை பார்த்தொறு
இருந்தான். முதுனகத் துனளக்கும் உணர்வில் , அர்ெ்ெனா திரும் பிப் பார்க்க, அெகனா, விழிகனள
இறுக்க மூடிக் சகாண்ைான். அெளது குறும் பு குணம் தனல தூக்க, அணிை எடுத்த
சுடிதானர, கை்டிலில் கபாை்டுவிை்டு, அென் அருகில் பூனனகபால் சநருங் கினாள் .
உணர்ந்துசகாண்டு, திருமண ஏற் பாை்னையும் உைகன செை் துவிை்ைார்.
பரீைன ் ெ நைந்த அந்த ஐந்து நாை்களும் , இரவு பகல் பார்க்காமல் கண்விழித்துப் படித்தாள்
அர்ெ்ெனா. அெளுைகன சதாைர்ந்திருந்த இந்த ஒரு ொரமும் , கபை்ரிக்தான் சகாஞ் ெம் தடுமாறிப்
கபானான்.
பரீைன ் ெ கநரத்தில் அெனளத் சதால் னல செை் ைகெண்ைாசமன்று அென் நினனக்க, அெகளா,
அெனன கொதிக்கசென்கற, அனனத்னதயும் செை் தாள் . இரவு படிக்கும் கெனளகளில் , அெனன
உறங் கவிைாமல் , தன்னுைன் இருக்க னெத்தாள் .
அென் எங் கக இருந்தாலும் , அென் மடியில் தான் அமர்கென், என்று அைம் பிடித்தாள் ,
ொப் பிைகெண்டுசமன்றால் அென் ஊை்டிவிை கெண்டும் , அென் எதிர் பாராத கெனளகளில் , இறுக
அனணத்து அெள் தரும் இதழ் முத்தம் , என, இப் படி அனனத்திலும் பிடிொதம் தான்.
இனெ அனனத்னதயும் விை, கபை்ரிக்கின் ஆண்னமனைெ் கொதிக்கசென்கற, அெள் செை் யும்
செைலின் உெ்ெம் .........., குளித்துவிை்டு, தனலயில் ஒரு ைெல் , மார்பின் குறுக்காக ஒரு
ைெ் ெகலாடு நின் றுசகாண்டு, அெள் சுடிதானரத் கதடி அணிந்து சகாள் ளும் அந்த பதினனந்து
நிமிைங் களுக்குள் .............., அென் ஒரு ெழி ஆகிவிடுொன்.
அனறயிலிருந்து செளிகை கபாகலாம் என்று நினனத்தால் ........., நாம கெர்ந்கத கபாகலாம் , என்று
அதற் கும் தனை கபாை்ைாள் . இன்னும் ஒரு பரீைன ் ெ மிெ்ெமிருக்கும் கெனளயில் , அன்று ஐந்தாம்
நாள் கானலயில் , ஏழு மணிக்கக குளித்துவிை்டு, இங் கும் அங் கும் உலாத்திக் சகாண்டிருந்தாள்
அர்ெ்ெனா.
கபை்ரிக் இன்னும் உறங் கி முழிக்கவில் னல. திடீசரன அென் முகத்தில் தண்ணீர ் திெனல விழகெ,
ெை்சைனக் கண் விழித்தான். அங் கக அென் கண்ை காை்சியில் , இனமக்கக் கூை மறந்து அெனளகை
பார்த்தொறு இருந்தான்.
முதுனகத் துனளக்கும் உணர்வில் , அர்ெ்ெனா திரும் பிப் பார்க்க, அெகனா, விழிகனள இறுக்க
மூடிக் சகாண்ைான். அெளது குறும் பு குணம் தனல தூக்க, அணிை எடுத்த சுடிதானர, கை்டிலில்
கபாை்டுவிை்டு, அென் அருகில் பூனனகபால் சநருங் கினாள் .
அெள் சநருங் கி ெரகெ, இன்னும் இறுகக் கண்கனள மூடிக் சகாண்ைான். அெகளா அெளது ஈர
கூந்தனல, அென் முகத்தில் படுமாறு, குறுகுறுப் பு ஊை்டினாள் . அெள் ஈர கூந்தலில் இருந்து ெந்த
ொெமும் , அெள் ககாலமும் , சநருக்கமும் அென் கை்டுப் பாை்னைத் தகர்த்தது. ெை்சைன, அெள்
னகனைப் பிடித்து இழுத்து, படுக்னகயில் தள் ளி, அெள் ஈரக் கூந்தலில் , முகம் புனதத்தான்.
இப் சபாழுதுதான் தன் செை் னகயின் விபரீதம் அெளுக்குப் புரிை, அெனிைமிருந்து விலக
முைன்றாள் . குளிர்ந்திருந்த தன் கதகத்தில் பைர்ந்த அென் மூெ்சுக்காற் றின் செப் பத்தில் ,
தன்னனத் சதானலத்தாள் அெள் . அெள் கூந்தலில் ொெம் பிடித்தென், இன்னும் தன் கதைனல
அெள் சநற் றியில் சதாைர்ந்தான். அெள் சநற் றி, கன்னம் , என ஊர்ெலம் கபான அென்
இதழ் கள் , அெள் இதழ் கனள ஆகெெமாகெ் சுனெத்தன. விழிகனள மூடி, அென் செை் னகயில்
கிறங் கினாள் . “ஏை் ..... என்னன நல் லெனாகெ இருக்க விை மாை்டிைா? நானும்
ஐந்து நாளா பாக்குகறன், கபஷன் கஷா காை்டுற எனக்கு”, அெள் இதழ் கனள ஆகெெமாகெ்
சுனெத்தொகற சொன்னான். அென் இதழ் தீண்ைலால் , அெளால் பதில் கபெ
முடிைவில் னல. “நானும் எத்தனன நாள் தான், என்னனக் கண்ை்கரால் பண்ணுறது. அதுவும் , இப் படி
ஒரு ககாலத்தில் உன்னனப் பார்த்தால் ..........”, அென் பார்னெ, அெள் கமனி முழுெதும் தாகத்கதாடு
பதிந்தது. அென் பார்னெனை உணர்ந்து, கண்கனள இறுக மூடிக் சகாண்ைாள் . அெள் கழுத்து
ெனளவில் முகம் புனதத்து, இதழ் களால் தீண்டினான். “ெனா........, என்னால இதுக்கும்
கமல முடிைாது. இப் கபாகெ நீ எனக்கு கெணும் . என்னால முடிைலடி..........”, அென் னககள்
ஆகெெமாக அெள் கமனி முழுெதும் பதிந்தது. “உன்னன என்னனக்காெது, என்னனத்
சதாைாகதன்னு சொல் லியிருக்ககனாைா.........., ஒை்டிகிை்டு இனழனைத்தான் முடியும் . கெற எல் லாம்
உன் ொமர்த்திைம் ......., உனக்குத் னதரிைம் இல் லன்னு சொல் லு”, அென் நினல புரிைாமல் ,
அெனனெ்
அெள் சநருங் கி ெரகெ, இன்னும் இறுகக் கண்கனள மூடிக் சகாண்ைான். அெகளா அெளது ஈர
கூந்தனல, அென் முகத்தில் படுமாறு, குறுகுறுப் பு ஊை்டினாள் . அெள் ஈர கூந்தலில் இருந்து ெந்த
ொெமும் , அெள் ககாலமும் , சநருக்கமும் அென் கை்டுப் பாை்னைத் தகர்த்தது.
ெை்சைன, அெள் னகனைப் பிடித்து இழுத்து, படுக்னகயில் தள் ளி, அெள் ஈரக் கூந் தலில் , முகம்
புனதத்தான். இப் சபாழுதுதான் தன் செை் னகயின் விபரீதம் அெளுக்குப் புரிை, அெனிைமிருந்து
விலக முைன்றாள் .
குளிர்ந்திருந்த தன் கதகத்தில் பைர்ந்த அென் மூெ்சுக்காற் றின் செப் பத்தில் , தன்னனத்
சதானலத்தாள் அெள் . அெள் கூந்தலில் ொெம் பிடித்தென், இன்னும் தன் கதைனல அெள்
சநற் றியில் சதாைர்ந்தான்.
அெள் சநற் றி, கன்னம் , என ஊர்ெலம் கபான அென் இதழ் கள் , அெள் இதழ் கனள ஆகெெமாகெ்
சுனெத்தன. விழிகனள மூடி, அென் செை் னகயில் கிறங் கினாள் .
"ஏை் ..... என்னன நல் லெனாகெ இருக்க விை மாை்டிைா? நானும்
ஐந்து நாளா பாக்குகறன், கபஷன் கஷா காை்டுற எனக்கு", அெள் இதழ் கனள ஆகெெமாகெ்
சுனெத்தொகற சொன்னான்.
அென் இதழ் தீண்ைலால் , அெளால் பதில் கபெ முடிைவில் னல.நானும் எத்தனன நாள் தான்,
என்னனக் கண்ை்கரால் பண்ணுறது. அதுவும் , இப் படி ஒரு ககாலத்தில் உன்னனப் பார்த்தால் ..........,
அென் பார்னெ, அெள் கமனி முழுெதும் தாகத்கதாடு பதிந்தது.
அென் பார்னெனை உணர்ந்து, கண்கனள இறுக மூடிக் சகாண்ைாள் . அெள் கழுத்து ெனளவில்
முகம் புனதத்து, இதழ் களால் தீண்டினான்.ெனா........, என்னால இதுக்கும் கமல முடிைாது.
இப் கபாகெ நீ எனக்கு கெணும் . என்னால முடிைலடி.........., அென் னககள் ஆகெெமாக அெள் கமனி
முழுெதும் பதிந்தது.
உன்னன என்னனக்காெது, என்னனத் சதாைாகதன்னு சொல் லியிருக்ககனாைா.........., ஒை்டிகிை்டு
இனழனைத்தான் முடியும் . கெற எல் லாம் உன் ொமர்த்திைம் ......., உனக்குத் னதரிைம் இல் லன்னு
சொல் லு, அென் நினல புரிைாமல் , அெனனெ் சீண்டினாள் . “என்னடி சொன்ன...........?”, அென்
கெங் னகைாக மாறினான். “ம் ம் ம் ம் ............, கிை்கை ெெ்சுை்கை கெடிக்னக பாப் பன் னு சொன்கனன்.
என்னைா..... அதாகன உண்னம”, அென் கெகம் சதரிந்தும் , ொை் துடுக்குக்
குனறைவில் னல. “சகாஞ் ெம் நல் லெனா, உன்கிை்கை நைந்தது தப்பா கபாெ்சுடி”, அெள் இதழ் கனள,
கமலும் அழுத்தமாகக் கெ் விக் சகாண்ைான். அென் தனல முடினைப் பிடித்து இழுத்து, அென்
முகம் பார்த்து சொன்னாள் , “உன்னன ைாருைா என்கிை்கை நல் லெனா இருக்கெ் சொன்னது.
இப் கபாதான், சகாஞ் ெம் நல் லெனா நைந்துக்கற, அதிலும் அனரகுனற...... கபெ்னெப் பாரு”,
எப் சபாழுதும் மனதுக்குள் முணுமுணுப் பெள் , இன்று ெத்தமாகெ் சொல் லிவிை, ஆகெெமானான்
அென். அென் கெகத்தில் மிரண்ைாள் . தான் சொன்ன ொர்த்னதகளின் சபாருள் புரிை, அெனன
என்ன சொல் லிக் கை்டுப்படுத்தசென்று சதரிைாமல் விழித்தாள் . அெள் கபெ்சில் ,
அென் ஆண்னம விழித்துக்சகாள் ள, அெள் கமல் தன் ஆதிக்கத்னத அதிகரித்தான். “ரிக்.........,
கைை் .........”, அெள் சகஞ் ெல் கள் எதுவும் , அெனனக் கை்டுப் படுத்தவில் னல. அெள் னககள் , அென்
செற் று முதுகில் , பிடிப் பில் லாமல் அனலந்தது. தன் மார்புக்கு மத்தியில் , புனதந்த அெனன,
தானும் இறுகக் கை்டிக் சகாண்ைாள் . அெள் செை் னகயில் , அென் இன்னும் னதரிைம் சபற, அென்
கதனெகள் நீ ண்ைன. தன் கமனி முழுெதும் ஊர்ெலம் கபாகும் அென் னககளின் கதைலிலும் ,
இதழ் களின் செம் னமயிலும் தன்னனத் சதானலத்தாள் அெள் . அென் னககளுக்குள் கனரந்து,
தன்னனகை அெனுக்குக் சகாடுத்தாள் . அெள் சமன்னமயிலும் , காதலிலும் ,
தன்னனத் சதானலத்தான் அென். அெனது முரை்டுத் தனத்திலும் , அனணப் பிலும் , அென் காதனல
உணர்ந்தாள் அெள் . ஒரு இனிை இல் லறம் , அருனமைாக மலர்ந்தது. அந்தக் கூைலில் , இருெருக்கும்
மகிழ் ெசி ் கை. தன் ெந்கதாெத்தின் செளிப் பாைாக, அெள் சநற் றியில் முத்தமிை்டு, அெனளக் கை்டிக்
சீண்டினாள் .
என்னடி சொன்ன...........?, அென் கெங் னகைாக மாறினான்.
ம் ம் ம் ம் ............, கிை்கை ெெ்சுை்கை கெடிக்னக பாப் பன் னு சொன்கனன். என்னைா..... அதாகன உண்னம,
அென் கெகம் சதரிந்தும் , ொை் துடுக்குக் குனறைவில் னல.
சகாஞ் ெம் நல் லெனா, உன்கிை்கை நைந்தது தப் பா கபாெ்சுடி, அெள் இதழ் கனள, கமலும்
அழுத்தமாகக் கெ் விக் சகாண்ைான்.
அென் தனல முடினைப் பிடித்து இழுத்து, அென் முகம் பார்த்து சொன்னாள் ,உன்னன ைாருைா
என்கிை்கை நல் லெனா இருக்கெ் சொன்னது. இப் கபாதான், சகாஞ் ெம் நல் லெனா நைந்துக்கற,
அதிலும் அனரகுனற...... கபெ்னெப் பாரு, எப்சபாழுதும் மனதுக்குள் முணுமுணுப் பெள் , இன்று
ெத்தமாகெ் சொல் லிவிை, ஆகெெமானான் அென்.
அென் கெகத்தில் மிரண்ைாள் . தான் சொன்ன ொர்த்னதகளின் சபாருள் புரிை, அெனன என்ன
சொல் லிக் கை்டுப் படுத்தசென்று சதரிைாமல் விழித்தாள் . அெள் கபெ்சில் ,
அென் ஆண்னம விழித்துக்சகாள் ள, அெள் கமல் தன் ஆதிக்கத்னத அதிகரித்தான்.
ரிக்........., கைை் ........., அெள் சகஞ் ெல் கள் எதுவும் , அெனனக் கை்டுப் படுத்தவில் னல. அெள் னககள் ,
அென் செற் று முதுகில் , பிடிப் பில் லாமல் அனலந்தது.
தன் மார்புக்கு மத்தியில் , புனதந்த அெனன, தானும் இறுகக் கை்டிக் சகாண்ைாள் . அெள்
செை் னகயில் , அென் இன்னும் னதரிைம் சபற, அென் கதனெகள் நீ ண்ைன. தன் கமனி முழுெதும்
ஊர்ெலம் கபாகும் அென் னககளின் கதைலிலும் , இதழ் களின் செம் னமயிலும் தன்னனத்
சதானலத்தாள் அெள் .
அென் னககளுக்குள் கனரந்து, தன்னனகை அெனுக்குக் சகாடுத்தாள் . அெள் சமன்னமயிலும் ,
காதலிலும் , தன்னனத் சதானலத்தான் அென். அெனது முரை்டுத் தனத்திலும் , அனணப் பிலும் ,
அென் காதனல உணர்ந்தாள் அெள் . ஒரு இனிை இல் லறம் , அருனமைாக மலர்ந்தது.
அந்தக் கூைலில் , இருெருக்கும் மகிழ் ெசி ் கை. தன் ெந்கதாெத்தின் செளிப் பாைாக, அெள் சநற் றியில்
முத்தமிை்டு, அெனளக் கை்டிக் சகாண்ைான் அென். அென் சநஞ் கொடு ஒண்டி, அெனுள் இன்னும்
புனதந்தாள் அெள் . “ெனா........., உனக்குக் ககாபமில் னலகை”, தைக்கமாகக்
ககை்ைான். “எதுக்கு..........”, புரிைாமல் ககை்ைாள் அெள் . “அதான், உனக்கு எக்ஸாம் முடிை
முன்னாடிகை.........”, அென் சொன்ன பிறகுதான், பரீைன
் ெயின் நினனகெ ெந்தது
அெளுக்கு. “ஆமா..... நான் பன் னிரண்ைாம் ெகுப்புப் பரீைன
் ெ எழுதப் கபாகறன், மார்க்கில்
ககாை்னை விை, அசதல் லாம் எதுவும் இல் னல. எனக்கு ெந்கதாஷம் தான்”, எல் னலயில் லாத
ஆனந்தம் , அெள் குரலில் . “மணி ஒன்பதாெ்சு, இன்னும் சரண்டுகபரும் , காபி கூை
குடிக்க ெரனலகை”, ஸ்சைல் லாவின் குரலில் , இருெருகம
நைப் புக்குத் திரும் பினார்கள் . “இப் கபாதான் குளிெ்சுை்டு ெந்கதன்........., என்னன
இப் படிைாைா செை் ெ? இப்கபா இன்னும் , சரண்டுகபரும் குளிெ்சுை்டுப்

கபாகணும் ”, அெனனெ் செல் லமாக அடித்துவிை்டு, அெனிைமிருந்து விலகி, தன் ஆனைகனள

அள் ளிக்சகாண்டு பாத்ரூமுக்குெ் செல் ல, அெள் பின்னாகல தானும்
சென்று புகுந்துசகாண்ைான். “சும் மா படுத்திருந்த என்னன, நீ தாகன ெந்து சீண்டின,
அப் கபா, அதுக்கு தண்ைனன அனுபவிெ்சுத்தான் ஆகணும் ”, அெனளக் கை்டிக்
சகாண்ைான். “ஐகைா.... என்ன இது...... செளிகை கபாங் க”, அெள் செை்கக் குரலில் , இன்னுகம
அெகளாடு இனணந்துசகாண்டு, “இப் கபா தனித்தனிைா குளிக்க கநரமாகும் ............ அதனால.....”,
அென் காதல் வினளைாை்டுக்கனள விைாமல் , சொன்னான். “கள் ளா...........”, ொை் சொன்னாலும் ,
இதழ் கள் ெந்கதாஷெ் சிரிப் னப உதிர்த்தன. ஒன்பது நாற் பத்னதந்து மணிக்கு, செளிகை ெந்த
அெர்கனள, ஸ்சைல் லா கண்டிப் பும் , ஆர்ெமும் , குறும் பும் கலந்த பார்னெ பார்க்க, “அம் மா நான்
இல் னல.............., உங் க புள் னளதான்..........”, சொல் லிவிை்டு, நாக்னகக் கடித்துக் சகாண்ைாள் .
சகாண்ைான் அென். அென் சநஞ் கொடு ஒண்டி, அெனுள் இன்னும் புனதந்தாள் அெள் .
ெனா........., உனக்குக் ககாபமில் னலகை, தைக்கமாகக் ககை்ைான்.
எதுக்கு.........., புரிைாமல் ககை்ைாள் அெள் .
அதான், உனக்கு எக்ஸாம் முடிை முன்னாடிகை........., அென் சொன்ன பிறகுதான், பரீைன ் ெயின்
நினனகெ ெந்தது அெளுக்கு.
ஆமா..... நான் பன் னிரண்ைாம் ெகுப் புப் பரீைன ் ெ எழுதப் கபாகறன், மார்க்கில் ககாை்னை விை,
அசதல் லாம் எதுவும் இல் னல. எனக்கு ெந்கதாஷம் தான், எல் னலயில் லாத ஆனந்தம் , அெள் குரலில் .
மணி ஒன்பதாெ்சு, இன்னும் சரண்டுகபரும் , காபி கூை குடிக்க ெரனலகை, ஸ்சைல் லாவின் குரலில் ,
இருெருகம நைப் புக்குத் திரும் பினார்கள் .
"இப் கபாதான் குளிெ்சுை்டு ெந்கதன்........., என்னன இப் படிைாைா செை் ெ? இப் கபா இன்னும் ,
சரண்டுகபரும் குளிெ்சுை்டுப்
கபாகணும் ", அெனனெ் செல் லமாக அடித்துவிை்டு, அெனிைமிருந்து விலகி, தன் ஆனைகனள
அள் ளிக்சகாண்டு பாத்ரூமுக்குெ் செல் ல, அெள் பின்னாகல தானும் சென்று புகுந்துசகாண்ைான்.
சும் மா படுத்திருந்த என்னன, நீ தாகன ெந்து சீண்டின, அப் கபா, அதுக்கு தண்ைனன
அனுபவிெ்சுத்தான் ஆகணும் , அெனளக் கை்டிக் சகாண்ைான்.
ஐகைா.... என்ன இது...... செளிகை கபாங் க, அெள் செை்கக் குரலில் , இன்னுகம அெகளாடு
இனணந்துசகாண்டு,இப்கபா தனித்தனிைா குளிக்க கநரமாகும் ............ அதனால....., அென் காதல்
வினளைாை்டுக்கனள விைாமல் , சொன்னான்.
கள் ளா..........., ொை் சொன்னாலும் , இதழ் கள் ெந்கதாஷெ் சிரிப் னப உதிர்த்தன. ஒன்பது
நாற் பத்னதந்து மணிக்கு, செளிகை ெந்த அெர்கனள, ஸ்சைல் லா கண்டிப் பும் , ஆர்ெமும் ,
குறும் பும் கலந்த பார்னெ பார்க்க,
அம் மா நான் இல் னல.............., உங் க புள் னளதான்.........., சொல் லிவிை்டு, நாக்னகக் கடித்துக்
சகாண்ைாள் .
கபை்ரிக் ெங் கைத்தில் சநளிந்தான். அென் முதுகில் ஒளிந்துசகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா. அெனள, னக
பிடித்து அனழத்து, சநற் றியில் சமன்னமைாக இதழ் பதித்து, “காை் ப் களஸ் யூ அெ்சு......, ெரி
எக்ஸாம் க்கு கநரமாெ்சு, சீக்கிரம் கிளம் புங் க”, கெகமாக, இருெருக்கும் இை்லி எடுத்துக்
சகாடுத்துவிை்டு, “நான் முன்னாடி கபாகறன், நீ ங் க ொங் க”, குரல்
சகாடுத்துவிை்டு செளிகைறினார். அெர் செல் லவும் , கபை்ரிக் சிரிக்க, “ஏண்ைா சிரிக்கிற?
என்னன இப் படி மாை்டி விை்டுை்டு, என் மானகம கபாெ்சு”, அென் ஊை்டிவிை்ை இை்லிகனள
முழுங் கிைொகற, குனற சொன்னாள் . “ெனா..........., இன்னனக்கு எக்ஸாம் நல் லா எழுதிடுெ
தாகன”, அென் கண்களில் குறும் புைன் ககை்க, “கருமம் கருமம் .........., இப் கபா நீ ொனை மூைல,
சகான்னுடுகென். ெரி, நாகன காகலஜ் கபாகறன், நீ ஒண்ணும் ெரகெண்ைாம் ........”, அென்
கபெ்சில் ககாபம் சகாண்டு செளிகைறப் கபானாள் . அெள் செல் லகெ, அென் ொப் பிைாமல் , னபக்
கீனை எடுத்துக்சகாண்டு, அெள் பின் னால் ஓடினான். ெழியில் சென்று
அெனள ஏறெ் சொல் லகெ, அெளும் ஏறிக் சகாண்ைாள் . கல் லூரிக்குள் சென்று அெனள
இறக்கிவிை்டு, அெள் செல் லப் கபானகயில் , அெள் னக பிடித்துத் தடுத்தான். “ஆல் தி சபஸ்ை்
ெனா.........., நல் லா எழுது”. “ம் ம் ம் ம் .....”, என்றுவிை்டு சென்றுவிை்ைாள் . சகாஞ் ெம்
அெெரப் பை்டு விை்கைாகமா என்று அென் கெனலப் பை்ைான். அர்ெ்ெனாவுக்கு, அந்தக் கெனல
எதுவும் இல் னல. அன்று இரவு, அெனளத் சதால் னல செை் ைக் கூைாது என்று எடுத்திருந்த
உறுதி அனனத்தும் , அெள் அருகக ெந்ததும் சில் லு சில் லாை் சநாறுங் கிப் கபானது. அென்
தவிப் னப உணர்ந்து, தானாக முன்ெந்து அெனுக்குத் தன்னனக் சகாடுத்தாள் . அடுத்த நாள்
பரீைன ் ெயும் நல் லபடிைாக முடித்துவிை்டு, கதாழிகள் அனனெரிைமும் , வினை சபற் றுவிை்டு, ஜுடி,
னெஷுவிைம் , கண்ணீரில் வினை சபற் றாள் . ஜுடி, குழந்னதசைன அைம் பிடித்து அழுதாள் .
னெஷு, அர்ெ்ெனானெக் கை்டிக் சகாண்டு, எப் படி நன்றிசொல் லசென்று சதரிைாமல் ,
அழுனகயில் கனரந்தாள் . ஒரு ெழிைாக, தான்
கபை்ரிக் ெங் கைத்தில் சநளிந்தான். அென் முதுகில் ஒளிந்துசகாண்ைாள் அர்ெ்ெனா. அெனள, னக
பிடித்து அனழத்து, சநற் றியில் சமன்னமைாக இதழ் பதித்து,காை் ப் களஸ் யூ அெ்சு......, ெரி
எக்ஸாம் க்கு கநரமாெ்சு, சீக்கிரம் கிளம் புங் க, கெகமாக, இருெருக்கும் இை்லி எடுத்துக்
சகாடுத்துவிை்டு,நான் முன்னாடி கபாகறன், நீ ங் க ொங் க, குரல் சகாடுத்துவிை்டு செளிகைறினார்.
அெர் செல் லவும் , கபை்ரிக் சிரிக்க,ஏண்ைா சிரிக்கிற? என்னன இப் படி மாை்டி விை்டுை்டு, என்
மானகம கபாெ்சு, அென் ஊை்டிவிை்ை இை்லிகனள முழுங் கிைொகற, குனற சொன்னாள் .
ெனா..........., இன்னனக்கு எக்ஸாம் நல் லா எழுதிடுெ தாகன, அென் கண்களில் குறும் புைன்
ககை்க,கருமம் கருமம் .........., இப் கபா நீ ொனை மூைல, சகான்னுடுகென். ெரி, நாகன காகலஜ்
கபாகறன், நீ ஒண்ணும் ெரகெண்ைாம் ........, அென் கபெ்சில் ககாபம் சகாண்டு செளிகைறப்
கபானாள் .
அெள் செல் லகெ, அென் ொப் பிைாமல் , னபக் கீனை எடுத்துக்சகாண்டு, அெள் பின் னால்
ஓடினான். ெழியில் சென்று
அெனள ஏறெ் சொல் லகெ, அெளும் ஏறிக் சகாண்ைாள் . கல் லூரிக்குள் சென்று அெனள
இறக்கிவிை்டு, அெள் செல் லப் கபானகயில் , அெள் னக பிடித்துத் தடுத்தான்.
ஆல் தி சபஸ்ை் ெனா.........., நல் லா எழுது.ம் ம் ம் ம் ....., என்றுவிை்டு சென்றுவிை்ைாள் . சகாஞ் ெம்
அெெரப் பை்டு விை்கைாகமா என்று அென் கெனலப் பை்ைான். அர்ெ்ெனாவுக்கு, அந்தக் கெனல
எதுவும் இல் னல. அன்று இரவு, அெனளத் சதால் னல செை் ைக் கூைாது என்று எடுத்திருந்த உறுதி
அனனத்தும் , அெள் அருகக ெந்ததும் சில் லு சில் லாை் சநாறுங் கிப் கபானது.
அென் தவிப் னப உணர்ந்து, தானாக முன்ெந்து அெனுக்குத் தன்னனக் சகாடுத்தாள் . அடுத்த நாள்
பரீைன் ெயும் நல் லபடிைாக முடித்துவிை்டு, கதாழிகள் அனனெரிைமும் , வினை சபற் றுவிை்டு, ஜுடி,
னெஷுவிைம் , கண்ணீரில் வினை சபற் றாள் .
ஜுடி, குழந்னதசைன அைம் பிடித்து அழுதாள் . னெஷு, அர்ெ்ெனானெக் கை்டிக் சகாண்டு, எப் படி
நன்றிசொல் லசென்று சதரிைாமல் , அழுனகயில் கனரந்தாள் . ஒரு ெழிைாக, தான்
இங் ககதான் இருப் கபன் என்று சொல் லி, தனக்குக் கணென் முதன் முதலில் பரிெளித்த
அனலகபசியின் எண்னணயும் , அெர்களுக்குக் சகாடுத்தாள் . பை்ைமளிப் பு விழாவிற் குக்
கண்டிப் பாக ெரகெண்டும் , என்று அன்புக் கை்ைனளயிை்ைாள் . னெஷு கபாகும் முன்னர்,
அெளிைம் , “னெஷு, ஸ்சைல் லா கமனம பாத்து, ஒரு கதங் க்ஸ் சொல் லிை்டு கபாை் டு”, அெள்
கண்களில் சிரிப் புைன் சொல் லகெ, னெஷு அதிர்ந்து அெனளப் பார்த்தாள் . “சபாண்ைாை்டி, என்ன
அப் படிப் பாக்குற? பின் ன, என்னகமா நான் புள் னளத்தாெ்சி மாதிரி, புளிக் குழம் பும் , ஊறுகாயும் ,
அெங் க ொப் பாை்னையும் புடிங் கிை்டு ெந்து சகாடுத்தால் ............., அெங் க, முதல் நாள் அெங் ககிை்கை
ொப் பாை்னைப் புடிங் கிை்டு ெரும் கபாகத கண்டுபுடிெ்சுை்ைாங் களாம் , நான், என்னகமா ககால்
மால் பண்ணுகறன்னு. எனக்குதான் பப் பி கஷமா கபாெ்சு. கபான ொரகம என்கிை்கை ககை்டு,
நானும் உண்னமனைெ் சொல் லிை்கைன். உன்கிை்கை சொன்னால் , நீ பீதிைாென்னுதான்
சொல் லனல, அது மை்டும்
இல் னல, சபமிக்கு சேல் ப் செஞ் ெது கூை, அெங் களுக்குத் சதரியும் . எப் படின்னா, அதான் எல் லா
இைத்திலும் ககமரா ெெ்சு இருக்காங் ககள”, அனனத்னதயும் , வினளைாை்டுத்தனமாககெ சொல் லி
முடித்தாள் . “அெ்சு, எனக்கு மைக்ககம ெருதுடி..........., என்னசெல் லாம் ெம் மாளிெ்சு இருக்க. இதில்
ககமரா கெனறைா........? ஆண்ைொ, நீ இனதசைல் லாம் என்கிை்கை முதல் னலகை
சொல் லனல, அப்படிமை்டும் சொல் லியிருந்த............, நான் பாதி பைத்துலகை செத்திருப் கபன் . ஓகக,
இப் கபா கமம் னமப் பாக்க நீ யும் கூை ொ”, அெனளயும் இழுத்துக் சகாண்கை
சென்றாள் . தைங் கிைொகற அெள் நிற் க, “அம் மா........... இங் கக ொங் க”, செளிகை இருந்து ெத்தமாக
அனழத்தாள் . “என்ன........?”, “இெ உங் களுக்கு கதங் க்ஸ் சொல் லணுமாம் ”, “முதல் ல இந்த
காம் பஸ்னெ விை்டு அெனளக் கிளம் பெ் சொல் லு, உன்கூை கெர்ந்து, நானும் உன்ன மாதிரி
ஆயிை்கைன். இப் கபா ைாருக்காெது சதரிஞ் சுது, அெ் ெளவுதான். முதல் ல கிளம் புங் க. உைம் னபப்
பாத்துக்ககாம் மா”, அெர் குரலில் ,
இங் ககதான் இருப் கபன் என்று சொல் லி, தனக்குக் கணென் முதன் முதலில் பரிெளித்த
அனலகபசியின் எண்னணயும் , அெர்களுக்குக் சகாடுத்தாள் .
பை்ைமளிப் பு விழாவிற் குக் கண்டிப் பாக ெரகெண்டும் , என்று அன்புக் கை்ைனளயிை்ைாள் . னெஷு
கபாகும் முன்னர், அெளிைம் ,னெஷு, ஸ்சைல் லா கமனம பாத்து, ஒரு கதங் க்ஸ் சொல் லிை்டு
கபாை் டு, அெள் கண்களில் சிரிப் புைன் சொல் லகெ, னெஷு அதிர்ந்து அெனளப் பார்த்தாள் .
"சபாண்ைாை்டி, என்ன அப் படிப் பாக்குற? பின் ன, என்னகமா நான் புள் னளத்தாெ்சி மாதிரி, புளிக்
குழம் பும் , ஊறுகாயும் , அெங் க ொப் பாை்னையும் புடிங் கிை்டு ெந்து சகாடுத்தால் ............., அெங் க,
முதல் நாள் அெங் ககிை்கை ொப் பாை்னைப் புடிங் கிை்டு ெரும் கபாகத கண்டுபுடிெ்சுை்ைாங் களாம் ,
நான், என்னகமா ககால் மால் பண்ணுகறன்னு.
எனக்குதான் பப் பி கஷமா கபாெ்சு. கபான ொரகம என்கிை்கை ககை்டு, நானும் உண்னமனைெ்
சொல் லிை்கைன். உன்கிை்கை சொன்னால் , நீ பீதிைாென்னுதான் சொல் லனல, அது மை்டும்
இல் னல, சபமிக்கு சேல் ப் செஞ் ெது கூை, அெங் களுக்குத் சதரியும் . எப் படின்னா, அதான் எல் லா
இைத்திலும் ககமரா ெெ்சு இருக்காங் ககள", அனனத்னதயும் , வினளைாை்டுத்தனமாககெ சொல் லி
முடித்தாள் .
அெ்சு, எனக்கு மைக்ககம ெருதுடி..........., என்னசெல் லாம் ெம் மாளிெ்சு இருக்க. இதில் ககமரா
கெனறைா........? ஆண்ைொ, நீ இனதசைல் லாம் என்கிை்கை முதல் னலகை சொல் லனல,
அப் படிமை்டும் சொல் லியிருந்த............, நான் பாதி பைத்துலகை செத்திருப் கபன் . ஓகக, இப் கபா
கமம் னமப் பாக்க நீ யும் கூை ொ, அெனளயும் இழுத்துக் சகாண்கை சென்றாள் .
தைங் கிைொகற அெள் நிற் க,அம் மா........... இங் கக ொங் க, செளிகை இருந்து ெத்தமாக அனழத்தாள் .
என்ன........?,இெ உங் களுக்கு கதங் க்ஸ் சொல் லணுமாம் ,முதல் ல இந்த காம் பஸ்னெ விை்டு
அெனளக் கிளம் பெ் சொல் லு, உன்கூை கெர்ந்து, நானும் உன்ன மாதிரி ஆயிை்கைன். இப் கபா
ைாருக்காெது சதரிஞ் சுது, அெ் ெளவுதான். முதல் ல கிளம் புங் க. உைம் னபப் பாத்துக்ககாம் மா,
அெர் குரலில் , சகாஞ் ெம் கூை ககாபம் இல் னல. ெந்கதாெமாககெ
அெர்கனள அனுப் பினார். வீை்டுக்குெ் சென்ற அெனள, கபை்ரிக் காத்திருந் து
அனணத்துக் சகாண்ைான். அென் னககளுக்குள் தானும் இணங் கிக் சகாண்ைாள் . இருெரும்
கஜாடிைாக, அெள் அண்ணனின் திருமணத்திலும் பங் கு சகாண்ைார்கள் . தன் கதாழிைாகிை
அண்ணினை, ககலி செை் கத காலிைாக்கினாள் அர்ெ்ெனா. அெள் அண்ணி, இெளது பள் ளித்
கதாழிகை, அெளது சபைர் சபனிற் றா. பள் ளிப் படிப் பு, கல் லூரிப் படிப் பு முடியும் ெனர, இருெரும்
ஒகர ெகுப் பில் படித்தெர்கள் தான். தினமும் , அர்ெ்ெனாவின் வீை்டுக்கு அருகில் நின் று,
அெளுைன் கெர்ந்கததான் அெள் கல் லூரிக்குெ் செல் ொள் . அப் சபாழுகத, ஜான் கமல் , அெளுக்கு
ஒரு ஈடுபாடு இருப் பனத, உணர்ந்திருந்தாள் அர்ெ்ெனா. சபனிற் றா, B.Sc, முடித்து MBA படிக்கப்
கபாை் விை, அர்ெ்ெனா M.Sc படித்தாள் . அந்த கநரம் தான், அெர்கள் பிரிந்தார்கள் . கல் லூரி
நாை்களில் , தங் கள் வீை்னைக் கைக்கும் சபாழுதும் ,

ஜானனப் பார்க்கும் சபாழுதும் , அெள் முகம் எப் படிசைல் லாம் மாறுபடும் என்பனதெ்
சொல் லிக்காை்டி, சிரித்து செறுப் கபற் றினாள் . சபனிற் றா எெ் ெளகொ தடுக்க முைன்றும் , அெள்
விைவில் னல. முடிவில் ஜான் தான், “அெனள அப் படிகை விை்டுடு, உன்னனத் சதால் னல
செை் ைமாை்ைா. இல் னலைா............, நான் என் புருெனனத்தான் பாத்கதன்னு னதரிைமா சொல் லு”,
என்று காதில் ஓத, அனதயும் பார்த்து கலாை்ைா செை் தாள் . கமரிக்கு இந்த விஷைமும் புதிது. தன்
மகன் மனதில் , இப் படி ஒரு எண்ணம் இருப் பனதகை, அர்ெ்ெனா சொல் லித்தான்
அறிந்து சகாண்ைார். ஆனால் , அனத ஒதுக்கிவிை்டு, இனிகமலாெது வீை்டுத் தனலவிைாகப்
சபாறுப் பாக நைக்ககெண்டும் என்று முடிவு செை் தார். நாை்கள் அழகாகக் கைந்தன. அடுத்த
ஐந்தாம் மாதம் , அெர்களது பை்ைமளிப் பு விழாவுக்கு, ஆர்ெமாகக் கிளம் பிெ் செல் லும் தன்
மனனவினை, காதலாகப் பார்த்தொறு இருந்தான் கபை்ரிக். அெள் இப் சபாழுது, M.Ed
சகாஞ் ெம் கூை ககாபம் இல் னல. ெந்கதாெமாககெ அெர்கனள அனுப் பினார்.
வீை்டுக்குெ் சென்ற அெனள, கபை்ரிக் காத்திருந்து அனணத்துக் சகாண்ைான். அென் னககளுக்குள்
தானும் இணங் கிக் சகாண்ைாள் . இருெரும் கஜாடிைாக, அெள் அண்ணனின் திருமணத்திலும்
பங் கு சகாண்ைார்கள் .
தன் கதாழிைாகிை அண்ணினை, ககலி செை் கத காலிைாக்கினாள் அர்ெ்ெனா. அெள் அண்ணி,
இெளது பள் ளித் கதாழிகை, அெளது சபைர் சபனிற் றா. பள் ளிப் படிப் பு, கல் லூரிப் படிப் பு
முடியும் ெனர, இருெரும் ஒகர ெகுப் பில் படித்தெர்கள் தான்.
தினமும் , அர்ெ்ெனாவின் வீை்டுக்கு அருகில் நின் று, அெளுைன் கெர்ந்கததான் அெள் கல் லூரிக்குெ்
செல் ொள் . அப் சபாழுகத, ஜான் கமல் , அெளுக்கு ஒரு ஈடுபாடு இருப் பனத, உணர்ந்திருந்தாள்
அர்ெ்ெனா.
சபனிற் றா, B.Sc, முடித்து MBA படிக்கப் கபாை் விை, அர்ெ்ெனா M.Sc படித்தாள் . அந்த கநரம் தான்,
அெர்கள் பிரிந்தார்கள் . கல் லூரி நாை்களில் , தங் கள் வீை்னைக் கைக்கும் சபாழுதும் ,
ஜானனப் பார்க்கும் சபாழுதும் , அெள் முகம் எப் படிசைல் லாம் மாறுபடும் என்பனதெ்
சொல் லிக்காை்டி, சிரித்து செறுப் கபற் றினாள் .
சபனிற் றா எெ் ெளகொ தடுக்க முைன்றும் , அெள் விைவில் னல. முடிவில் ஜான் தான்,அெனள
அப் படிகை விை்டுடு, உன்னனத் சதால் னல செை் ைமாை்ைா. இல் னலைா............, நான் என்
புருெனனத்தான் பாத்கதன்னு னதரிைமா சொல் லு, என்று காதில் ஓத, அனதயும் பார்த்து கலாை்ைா
செை் தாள் .
கமரிக்கு இந்த விஷைமும் புதிது. தன் மகன் மனதில் , இப் படி ஒரு எண்ணம் இருப் பனதகை,
அர்ெ்ெனா சொல் லித்தான் அறிந்து சகாண்ைார். ஆனால் , அனத ஒதுக்கிவிை்டு, இனிகமலாெது
வீை்டுத் தனலவிைாகப் சபாறுப் பாக நைக்ககெண்டும் என்று முடிவு செை் தார்.
நாை்கள் அழகாகக் கைந் தன.
அடுத்த ஐந்தாம் மாதம் , அெர்களது பை்ைமளிப் பு விழாவுக்கு, ஆர்ெமாகக் கிளம் பிெ் செல் லும் தன்
மனனவினை, காதலாகப் பார்த்தொறு இருந்தான் கபை்ரிக். அெள் இப் சபாழுது, M.Ed
அெர்களது கல் லூரியிகலகை படிக்கிறாள் . கமரிதான் அெனள, கபரன் கபத்தி
சபற் றுத்தரெ்சொல் லிக் கை்ைாைப் படுத்துகிறார். அர்ெ்ெனா, அனதசைல் லாம் கண்டுசகாள் ெகத
இல் னல. அர்ெ்ெனா, இப் சபாழுகத குழந்னத சபற் றுக்சகாள் ளத் தைார்தான், ஆனால் , கபை்ரிக்
அதற் கு ஒத்துக்சகாள் ளவில் னல. அன்னறை பை்ைமளிப் புவிழாவிற் கு, னெஷு
ெரவில் னல. அெளுக்கு அது நினறமாதமானகைால் , அெளால் ெர முடிைவில் னல. அெர்களின்
நை்பு, சதாைர்ந்து சகாண்டுதான் உள் ளது. தினமும் , அெ்சுவிைம் கபொமல் , னெஷுொல்
இருக்க முடிைாது. ஜுடி இப் சபாழுது M.Sc, படிக்கிறாள் , ெந்தெள் அர்ெ்ெனானெக் கை்டிக்சகாண்டு,
விைகெ இல் னல. “அெ்சு, நான் உங் கனள சராம் ப மிஸ் பண்ணுகறன். நீ ங் க என்னன
நினனெ்சுப் பீங் களா? இல் னல, அண்ணாகொடு ஒகர மஜா தானா?”, இப் படி, ஒரு குழந்னதயின்
குதூகலத்துைன், அெளுைகன ெலம் ெந்தாள் . கதாழிகள் அனனெருகம, அர்ெ்ெனாவிைம்
உனரைாடினார்கள் .
சபமி- ஸ்டீபன் , நிெ்ெைம் முடிந்துவிை்ைதாக, அெள் தாை் , அர்ெ்ெனாவிைம் சொன்னார். சபமியிைம்
கபெ இெளுக்கு விருப் பம் தான்.........., ஆனால் , அெள் ஏதாெது சொல் லிவிடுொகளா என்ற
தைக்கத்தில் கபொமல் விை்டுவிை்ைாள் . சபமியும் , அர்ெ்ெனாவிைம் கபெ விரும் பினாள் ஆனால் ......,
தான் செை் த செைல் கள் அெனளத் தடுத்தது. ஒரு நல் ல நை்னப தான் இழந்தனத, இந்த நான்கு
மாதங் களில் அெள் உணர்ந்துசகாண்ைாள் . கண்சகை்ை பிறகு சூரிை நமஸ்க்காரம் செை் து என்ன
பைன்? அர்ெ்ெனா, தங் கப்பதக்கம் சென்றகதாடு, அவுை் ஸ்ைாண்டிங் ஸ்டுசைன்ை், என்ற
நற் சபைனரயும் ொங் கினாள் . தங் கள் கல் லூரி, தன்னாை்சி அங் கீகாரம் ொங் கிை முதல்
ெருைகம, தங் கப் பதக்கம் ொங் கிை அர்ெ்ெனானெ, கல் லூரி முதல் ெர் ொைாரப்
புகழ் ந்தார். கமனையில் அெனளப் கபெெ் சொன்னசபாழுது, “என்கனாை இந்த செற் றிக்குக்
காரணம் , என்கனாை கணெர்ன் தான், அெங் க, எனக்கு இெ் ெளவு ெப் கபார்ை்ைா இருப் பதால் தான்,
என்னால் ,
அெர்களது கல் லூரியிகலகை படிக்கிறாள் .
கமரிதான் அெனள, கபரன் கபத்தி சபற் றுத்தரெ்சொல் லிக் கை்ைாைப் படுத்துகிறார். அர்ெ்ெனா,
அனதசைல் லாம் கண்டுசகாள் ெகத இல் னல. அர்ெ்ெனா, இப் சபாழுகத குழந்னத
சபற் றுக்சகாள் ளத் தைார்தான், ஆனால் , கபை்ரிக் அதற் கு ஒத்துக்சகாள் ளவில் னல.
அன்னறை பை்ைமளிப் புவிழாவிற் கு, னெஷு ெரவில் னல. அெளுக்கு அது நினறமாதமானகைால் ,
அெளால் ெர முடிைவில் னல. அெர்களின் நை்பு, சதாைர்ந்து சகாண்டுதான் உள் ளது. தினமும் ,
அெ்சுவிைம் கபொமல் , னெஷுொல் இருக்க முடிைாது. ஜுடி இப் சபாழுது M.Sc, படிக்கிறாள் ,
ெந்தெள் அர்ெ்ெனானெக் கை்டிக்சகாண்டு, விைகெ இல் னல.
அெ்சு, நான் உங் கனள சராம் ப மிஸ் பண்ணுகறன். நீ ங் க என்னன நினனெ்சுப் பீங் களா? இல் னல,
அண்ணாகொடு ஒகர மஜா தானா?, இப் படி, ஒரு குழந்னதயின் குதூகலத்துைன், அெளுைகன ெலம்
ெந்தாள் .
கதாழிகள் அனனெருகம, அர்ெ்ெனாவிைம் உனரைாடினார்கள் .
சபமி- ஸ்டீபன் , நிெ்ெைம் முடிந்துவிை்ைதாக, அெள் தாை் , அர்ெ்ெனாவிைம் சொன்னார். சபமியிைம்
கபெ இெளுக்கு விருப் பம் தான்.........., ஆனால் , அெள் ஏதாெது சொல் லிவிடுொகளா என்ற
தைக்கத்தில் கபொமல் விை்டுவிை்ைாள் . சபமியும் , அர்ெ்ெனாவிைம் கபெ விரும் பினாள் ஆனால் ......,
தான் செை் த செைல் கள் அெனளத் தடுத்தது.
ஒரு நல் ல நை்னப தான் இழந்தனத, இந்த நான்கு மாதங் களில் அெள் உணர்ந்துசகாண்ைாள் .
கண்சகை்ை பிறகு சூரிை நமஸ்க்காரம் செை் து என்ன பைன்?
அர்ெ்ெனா, தங் கப் பதக்கம் சென்றகதாடு, அவுை் ஸ்ைாண்டிங் ஸ்டுசைன்ை், என்ற நற் சபைனரயும்
ொங் கினாள் . தங் கள் கல் லூரி, தன்னாை்சி அங் கீகாரம் ொங் கிை முதல் ெருைகம, தங் கப் பதக்கம்
ொங் கிை அர்ெ்ெனானெ, கல் லூரி முதல் ெர் ொைாரப் புகழ் ந்தார்.
கமனையில் அெனளப் கபெெ் சொன்னசபாழுது, "என்கனாை இந்த செற் றிக்குக் காரணம் ,
என்கனாை கணெர்ன் தான், அெங் க, எனக்கு இெ் ெளவு ெப் கபார்ை்ைா இருப்பதால் தான், என்னால் ,
இெ் ெளவு தூரம் செற் றிைனைை முடிந்தது. அத்கதாடு, என்கனாை அத்னத, அெங் க, எனக்கு அத்னத
இல் னல, அம் மா. அெங் களும் என்கனாை செற் றிக்கு உறுதுனணைா இருந்தாங் க. இப் படி ஒரு
அருனமைான குடும் ப ொழ் க்னகனை, எனக்குத் தந் த அந்த கைவுளுக்கு, நான் நன்றி
சொல் லுகறன்”, அெள் கபசும் சபாழுது, பார்னெ முழுெதும் , கபை்ரிக்கிைகம இருந்தது. காதலாக
அெனளப் பார்த்தொகற அமர்ந்திருந்தான் அென். வீை்டிற் கு ெந்து அெனன கை்டிக் சகாண்டு தன்
மகிழ் ெசி
் னை விதம் விதமாக அெனுக்குத் சதரிவித்தாள் . அெனும் அதற் குக் கை்டுப் பை்ைான். M.Ed
படிப் பிலும் , அெளது குறும் புத்தனமும் , செைல் பாடுகளும் , தனித் திறனமகளும் சிறந்து
விளங் ககெ செை் தது. தன் ஆறுமாத மகன் கஜாெப் ஜான்க்கு பாலூை்டி முடித்துவிை்டு, கமரியிைம்
சகாடுத்துவிை்டு, அரக்கபரக்க கிளம் பிக் சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. இன்றும் அகத
கல் லூரிக்குத்தான் செல் கிறாள் , ஆனால் ஆசிரினைைாக. அங் கிருக்கும்
மாணவிகள் அனனெருக்கும் , அெ்சு கமனம சராம் பகெ பிடிக்கும் .

அதிலும் , சபாருளறிவிைல் மாணவிகள் , அெங் க எங் க கமம் என்று சபருனமப் படும் அளவுக்கு,
மாணவிககளாடு ஒன்றித்து இருந்தாள் அர்ெ்ெனா. கல் லூரியில் , ஸ்சைல் லா
எப் சபாழுதுகம, இெனள கமற் ககாள் காை்டி மாணவிகனள ஊக்கபடுத்தும் அளவுக்கு
நைந்தாள் . ஆனாலும் , மாணவிககளாடு கெர்ந்து, ஸ்சைல் லானெக் கலாை் ப் பனத, செெ் ெகன
செை் தாள் . அது, ெரம் பு மீறிெ் செல் லாத அளவு, பார்த்துக் சகாண்ைாள் . வீை்டிலும் , கமரி, நல் ல
அம் மாொக இல் லாமல் கபான நினலனை, நல் ல பாை்டிைாக இருந்து துனைத்துக்
சகாண்டிருந்தார். குடும் பத்தில் , சகாஞ் ெம் கூை ஒை்டுதகல இல் லாமல் இருந்த கிறிஸ்கைாபர் கூை,
தன் கபரனன, மாதம் ஒருமுனற ெந்து பார்த்துவிை்டுெ் செல் லும் அளவு மாறியிருந்தார். அன்று,
தாமதமாகப் படுக்னகக்கு ெந்த அர்ெ்ெனானெ, இறுக அனணத்து, அெள் கன்னங் கனளக் கடித்து,
“ஏண்டி இெ் ெளவு கநரம் ?”, என ொை, அென் ொர்த்னதயில் இருந்த கடினம் , அென் செை் னகயில்
இல் னல.
இெ் ெளவு தூரம் செற் றிைனைை முடிந்தது. அத்கதாடு, என்கனாை அத்னத, அெங் க, எனக்கு
அத்னத இல் னல, அம் மா. அெங் களும் என்கனாை செற் றிக்கு உறுதுனணைா இருந்தாங் க.
இப் படி ஒரு அருனமைான குடும் ப ொழ் க்னகனை, எனக்குத் தந்த அந்த கைவுளுக்கு, நான் நன்றி
சொல் லுகறன்", அெள் கபசும் சபாழுது, பார்னெ முழுெதும் , கபை்ரிக்கிைகம இருந்தது.
காதலாக அெனளப் பார்த்தொகற அமர்ந்திருந்தான் அென். வீை்டிற் கு ெந்து அெனன கை்டிக்
சகாண்டு தன் மகிழ் ெசி ் னை விதம் விதமாக அெனுக்குத் சதரிவித்தாள் . அெனும் அதற் குக் கை்டுப்
பை்ைான். M.Ed படிப் பிலும் , அெளது குறும் புத்தனமும் , செைல் பாடுகளும் , தனித் திறனமகளும்
சிறந்து விளங் ககெ செை் தது.
தன் ஆறுமாத மகன் கஜாெப் ஜான்க்கு பாலூை்டி முடித்துவிை்டு, கமரியிைம் சகாடுத்துவிை்டு,
அரக்கபரக்க கிளம் பிக் சகாண்டிருந்தாள் அர்ெ்ெனா. இன்றும் அகத கல் லூரிக்குத்தான்
செல் கிறாள் , ஆனால் ஆசிரினைைாக. அங் கிருக்கும் மாணவிகள் அனனெருக்கும் , அெ்சு கமனம
சராம் பகெ பிடிக்கும் .
அதிலும் , சபாருளறிவிைல் மாணவிகள் , அெங் க எங் க கமம் என்று சபருனமப் படும் அளவுக்கு,
மாணவிககளாடு ஒன்றித்து இருந்தாள் அர்ெ்ெனா. கல் லூரியில் , ஸ்சைல் லா எப் சபாழுதுகம,
இெனள கமற் ககாள் காை்டி மாணவிகனள ஊக்கபடுத்தும் அளவுக்கு நைந்தாள் .
ஆனாலும் , மாணவிககளாடு கெர்ந்து, ஸ்சைல் லானெக் கலாை் ப் பனத, செெ் ெகன செை் தாள் . அது,
ெரம் பு மீறிெ் செல் லாத அளவு, பார்த்துக் சகாண்ைாள் .
வீை்டிலும் , கமரி, நல் ல அம் மாொக இல் லாமல் கபான நினலனை, நல் ல பாை்டிைாக இருந்து
துனைத்துக் சகாண்டிருந்தார். குடும் பத்தில் , சகாஞ் ெம் கூை ஒை்டுதகல இல் லாமல் இருந்த
கிறிஸ்கைாபர் கூை, தன் கபரனன, மாதம் ஒருமுனற ெந்து பார்த்துவிை்டுெ் செல் லும் அளவு
மாறியிருந்தார்.
அன்று, தாமதமாகப் படுக்னகக்கு ெந்த அர்ெ்ெனானெ, இறுக அனணத்து, அெள் கன்னங் கனளக்
கடித்து,ஏண்டி இெ் ெளவு கநரம் ?, என ொை, அென் ொர்த்னதயில் இருந்த கடினம் , அென்
செை் னகயில் இல் னல. “உங் க மகன்தான் என்னன விைகெ இல் னல. நான் என்ன செை் ைை்டும் ”,
பழினை மகன்கமல் கபாை்ைாள் . “அென்கிை்கை சொல் லினெ, அப் பாவுக்குப் பிறகுதான், அெனுக்கு
நீ அம் மான்னு”. “ஓ........., சொல் லிைலாகம.............., ஆனால் , அென் திரும் ப என்கிை்கை, அம் மா
அம் மா........, எனக்குதான் பசிைாத்த நீ கெணும் ..... அப் பாதான் ெளந்துை்ைாகர..... பிறகு
என்னன்னு ககை்ைால் ..... நான் என்ன சொல் லை்டும் ?”, குரல் சநகிழ் ந்து, குனழந்து, அென் செவியில்
ககை்ைாள் . “அது அப் பாவுக்கும் .................”, அென் கமகல என்ன சொல் லியிருப்பாகனா, அென்
கபெ்னெத் தடுத்தது, அர்ெ்ெனாவின் இதழ் கள் . இனிகமல் , அங் கக கபெ்சுக்கு இைமில் னல. “அெ்சு, நீ
மின் மினி பூெ்சி மாதிரி, உனக்குள் இருக்கும் , அந் தெ் சின்ன ஒளி, நம் ம ொழ் க்னகைகெ
செளிெ்ெமாக்குது”, அென் சொல் ல, “எனக்கு ெக்தி சகாடுக்கும் ஆதாரகம நீ ங் கதாங் க.
நீ ங் க மை்டும் இல் லன்னா, இந்த அர்ெ்ெனாவின் ொழ் க்னக,
என்னனக்ககா முடிஞ் சிருக்கும் ”, ஆத்மார்த்தமாகெ் சொல் லி, அென் கதாள் ொை் ந்தாள் . அெளது
குறும் புத்தனத்துைன், அெனளத் தன் னகைனணப் புக்குள் னெத்துப் பாதுகாத்துெந்தான்
கபை்ரிக். அென் கரம் ககார்த்து இந்த அர்ெ்ெனா, அெர்கள் ொழ் க்னகயில் , காதல் என்னும் ஒளி
மங் காமல் பார்த்துக் சகாள் ொள் .