07.12.

11 கவர் ஸ்ேட
����ப பாகிவ�ட் ட� �ப்பர் ஸ்டா�. ‘ேகாச்சைடயா’ என்ற ெபயர் ந ��க்க
�ர� ெகாட்ட ஆரம்ப�த்�வ�. தி�ர் அறிவ�ப்பாக வந்� ரஜ ரசிகர கைள ஆனந்த
வ�சில�க்க ைவத்‘ேகாச்சைடயா’ படத்தின் ப�ன்னண� ப வ�சா�த்ேதா.

‘‘ேகாச்சைடயான் தைலப்ை.ேக. பண்ண�னே ரஜின�தான. உடல் நிைலய�, தான்‘ஃப�ட’

ஆக இ�ப்பைத சம�பகால வ�ழாக்கள நி�ப�த்த ரஜின, தன் சின�ம �ேமா�
உட்கா�ம்ேபா�தான் அந்த ஐ�ய ெசால்லிய��க்கிற. அதாவ�,
ெசௗந்தர்யா இயக்கத்தில் பாதி நிைலய�ல் இ�க்�‘�ல்தான
தி வா�யர’ பட த்ைதப் பற் ேபசிய��க்கிறா. ஆ�க்ெகா�
ேயாசைனையச் ெசால, கைடசிய�ல ேக.எஸ.ரவ�க்�மார் ெசான்ன
வரலாற்�க் கதாபாத்திரம் ரஜின ப��த்� ேபாய, ‘அைத அப்ப�ேய
ெடவலப் பண்�ங’ என்றி�க்கிற’’ என்கிறார் அந்த சீன�
அேசாஸிேயட் இயக்�.

ெப�ம் �தல�� ெசய �வங்கப்பட‘�ல்தான் தி வா�’ �டங்கிப

ேபாய��ப்ப� ரஜின�ை உ�த்தேவ இப்ப�ெயா� ��ை
எ�த்தி�க்கிற. வசனங்கைள ��� அப்ப�ேய மாற்றிவ�,
எ�க்கப் ேபா�ம் �திய காட்சிகைள இைணத்� ெம�ேகற்றப
ேபாகிறார்கள் என்ற ெசய்தி�ம் அ�ப. இ�பற்றி ரஜின�ை
இயக்கப் ேபா�ம் மகள் ெசௗந்தர்யா ெவள�ய�ட்��க்�ம், ‘‘ெதன்கிழக்� ஆசியாவ�
‘ேமாஷன் ேகப்ச’ என்ற ெதாழில்�ட்பத்தி ந�க�க்� பட தயாராவ�
அப்பா�க்�த். ேகாச்சைடயான் என சிவெப�மான�ன் ெபய. இந்தப்படம் �ல்
அல். இ� �ற்றி�ம் �த படம’’ என்� �றிப்ப�ட்�ள.

கி.ப�.710 �தல்735 வைர ம�ைரப ப�திய�ல் அரசாண்� வந்த மன்னன்‘ேகாச்சைடயான

ரண த�ரன’. பாண்� வம்சத்ைதச் ேசர்ந்த இவன�, அ�ேகச� மாறவர்ம. இந்த
வரலாற்� கதாபாத்திரத்ைத�ம் அன்ைறய �வாரஸ்யமான வரலாற்� நிகழ்
அந்த காலப் ப�ன்னண�ய�ல் அப்ப�ேய படமாக்கப் ேபாக.
மராட்�யம் வ தன� சாம்ராஜ்ஜியத்ைத வ��வைடயச் ெசய்தவன் ேகாச. அேதா�
மத்திய� அப்ேபா� ஆண்ட சா�க்கியர் ம�� ேபார் ெதா�த்� ெ. அந்த வ�
பராக்கிரமத்ைதெயல்லாம் �ப்பர் ஸ்டார் உ�வத்தில் ெசய்� ேபாகிறார்க.
‘அவதாைர’வ�ட அ�த்த கட்டத்தில் உள்ள ெதாழில் இதற்கா பயன்ப�த்த
ேபாகிறார்க.

இந்த ெதாழில் �ட்பங்கள் அடங்கிய மிகப்ெப�ய அரங்கம் ஒன்ைற ரஜின�ய

அ�கிேலேய அைமக்�ம் பண� இர� பகலாக நடந்� வ�க.

இந்த படப்ப��ப்� ெதாடங்�வதற்� �ன் ரஜின� தன் ரசிகர்கைள

வ��ம்�வதாக�, அதற்கான ஏற்பா�கைள ெசய்�ம்ப� ஒ� �ைம ரஜ
��க்க வ�ட்�ள் ளதாக�ம் ெசால்கிற. தன்�ைடய ப�றந்த நாளா
�சம்பர12-ல ராகேவந்திரா மண்டபத்தில் இந்தச் சந்திப்ப�ற
நடந்� வ�கிற. இங்ேக தன் வாயாேல ‘ேகாச்சைடயா’ ைடட்�ைல
அறிவ�க்கப் ேபாகிறா ராம் ரஜ. அேதா� தனக்காக ப�ரார்த்தைன ெச
ரசிகர்க�க்� நன்றி ெத�வ�த்� அவ ெநகிழ்ச்சிய மகிழ்ச்சி
கடலில் ஆழ்த்தப் ேபாகிற.

‘‘ம�ைரய�ல நடந்த ஒ� ெப�ய ேபா�ல் தன் ப�தி மக் கைள ெ

ேபாராட்டம் நடத் காப்பாற்றிய��க்கிறார் ேகாச்ச. அந்த நன்றிக்காக அந்தப்
மக்க தங்கள் மன்னன் ெபயைரேய ைவத்� அவைரேய தங்கள் �லெதய்வமா
வ�கிறார்க. ேகாச்சைட என்ற அந்தப் ப�திய�ல் இந்தக்
அைமந தி�க்கிற’’ என்� தகவல் தந்தார் ம�ைர ெத�க்�த்�
ஒ�வர.

அப்�றெமன... தைலவ�க்� ேகாய�ல் கட்டத் தயாராகி வ�ட்ட

ரசிகர்க!

இ�பற்றி ே.எஸ.ரவ�க்�மா�டம் ேகட்டே, ‘‘இ� வரலாற்�க் க

என்�ம் ெசால்ல ��, ��க்க ��க்க கற்பைன என்�ம் ெசால்ல. சில
வரலாற்� சம்பவங்கைள�ம் ெபயைர�ம் படத்தில் பயன்ப�த்தி. ரஜின�ய�ன்
ெகட&அப்ைபக்�ட அந்த வரலாற்�க் காலத்தில் உள்ள ஆதாரமாக ைவச்�தா
வ�வைமக்கிேறா. 3� படத்ைதவ�ட அட்வான் ெடக்னாலஜிய�ல் இந்த படம் தயா’’
என்� ��த்�க் ெகாண.

- தமிழ்ச்ெசல
14.12.11 ெதாடர்க
உைற�ர் ேசாழமாள�ைகய� தன�யைற ஒன்றில் பாண்�ய இளவரசன் ேகாச்ச,
மஞ்சத்தில் அமர்ந்தி. ப�த் தால் உடேன உறக்கம் வந்�; அத்தைன அசத.
ெந�ந்�ரம் பய ெசய்தி�ந்த கைளப்� அவன் கண்கள�ன் ம�� ெகா�.

மனம, ‘இன்�ம் ஏன் அந்தப் ெபண் வ?’ என்கிற ேகள்வ�ைய எ�ப்ப�யவ இ�ந்த.
‘அவள் ப��வாதம் ெசல்�ப�யா. சா�க்கிய மன்னன் எப் மிரட்� அவைள நிச்சய
அ�ப்ப�ைவப்ப...’

ேகாச்சைடயான�ன் நம்ப�க்ைக வ�ண் ேபாக. அைறக்கத�‘ெடாக... ெடாக’ எனத்

தட்டப்பட.

‘‘திறந்�தான் இ�க்க... உள்ேள வரலா...’’

ஒ� காவலன் நாைலந்� ெபண்க�டன் உள்ேள .
‘‘ஏய, இெதன்... இத்தைன ெபண்கள் எ...?’’

‘‘இைளய பாண்�யர் இவர்கள�ல் யாைர ேவண்�மாய��ம் ெத�� ெ... அல்ல

இத்தைன ேப�ேம ேவண்�மானா�ம் தங்க�க்�ப் பண�வ�ைடகள் ெசய் இங்�
தங்கலா; ஒவ்ெவா� ெபண்�ேம நல்ல அ. ஆடற்கைலய�ல் வல்லைம ெ இவர்க,
தங்கைள மகிழ்வ�க்க மனப்�ர்வமான சம்மதத்�டன், இந் ஒ�த்திையத் தவ...’’
என்� ஒ� ெபண்ைணச் �ட்�க்காட்�னான.

ேகாச்சைடயா அந்தப் ெபண்ைண ஏறிட்� ேநாக். நாேடா�ப் ெபண் ேபாலி�ந்.

அ�த கண்ண�ைரத் �ைட, அவசர ஒப்பைன ெசய்தி�ந்தா.அவள் �கத்தில் ேகா
ேசாக�ம் அப்ப�க்கிட.ந�ண்ட அ�ைகயால் ெகாஞ்சம் வ�க்க�ம் �. அத்தைன�ம
ேசர்ந்� இ�கிக் கிடந்த அவள் �கத்தில் என்ன அழைகக, ெத�யவ�ல்ை. ‘‘நான்
இவைள மட்�ேம இங்� அ�ப்பச் ெசா. இவள் இங இ�க்கட். மற்றவர்கை
அைழத்�க்ெகாண்� ந� உடேன ெவள�...’’ என்றா.

‘‘ப�ர�, இந்த அ��ஞ்சி நிச்சயம் தங்கைள மகிழ்வ�க்க உதவ மாட்டாள் என்

ேவந்த�ன் கண�. அதனால்தான் இந்த ஏற. இவ�டன் ேவ� இரண்ெட ெபண்க�ம
தங்க அ�மதித்த, இந்த இர� தங்க�க்� நல்லிரவாக அ; இ� சா�க்கிய மன்ன�
கட்டைள�ம்...’’

‘‘அேடய, வ��ம்ப� வ�கிற ெபண்கைள நான் ெதா�வதி.

வ��ம்ப ம�க்கிற ��மலர்தான் எனக்� . அவைள வ��ம்ப
ைவக்�ம் வ�த்ைத எனக்�த் . இவைள இங்� தன�ேயவ�
ம�த்தா, ந� அத்தைன ெபண்கைள�ம் அைழத்�க்ெகாண.
என்ை சந்ேதாஷப்ப�த்த சா�க்கிய ேவந்தன் ஒன்�ம
சங்கடப்பட ேவண்டாம் ேபாய்ச்ெச...’’

இைளய பாண்�யன�ன் ப��வாதம் அரசியல் சிக

மாறிவ�டாதி�க்க எண்ண�ய அக்கா, வ�க்கட்டாயமாக அந
நாேடா�ப் ெபண் அங்� தன�ேய வ�ட்�வ�, ம� திப் ெபண்கை
அைழத்�க்ெகாண்� ெவள�ேயறி. தன்னந்தன�ேய நின்ற அ
பார்ைவய�ல் ம�ட்சி �. �டவந்த ெபண் சில�டன் அவள
எவ்வளேவா ஒட்� உரசி, அவர்கள் உதறி ஒ�ங்கிச் சே
ெவள�ேயறிய��ந்தன.
‘‘ெபண்ே, மாைலய�ல் உன்ைனச் சந்தித், உன் ெபயைரக் ேகட்... என்னேவ
ெசான்னாே... ம... ப�மேகாமைள. மிக வ�த்தியாசமான ெபய. அரசைவய�ல் எ �ன்னால
ஆட ம�த்தா. அ�, உைதகள் பட்�ம் உன் ப��வாதம் தளர. உன வ�ரம, மன உ�தி
எனக்�ப் ப��த்தி�.சா�க்கிய ேவந்தன காட்�மிராண்�த் தனம் கண்� ந�
ேவண்டா. அைமதியாக இங்ேக வந என்ன�ேக அமர்ந்� ெ. உன்ேனா� நான் சிறி
ேபச வ��ம்� கிேற...’’ என்� �றிய ேகாச்சைடயான் இடக்கரம் ந�ட்� அவைளத்
அைழத்தா.

‘‘வ��ம்�வா, வ��ம்�வா. ந�தான் வ��ம்ப ம�க்கிற �� மலைர மசியைவக்�ம்

வ�த்ைத அறிந்தவனாய�ற...!’’ என்ற அப்ெ, சற்�ம் எதிர்பாராத வ�தம �ன�ந், தன்
பாவாைட ம�ப்ப��ள் ெச�கி மைறத்� ைவத்த, சிறிய �ந்தாைழ மடைல ஒத்த கத்தி
எ�த்� �சினா.
வ அ� மிகச் ச�யாக இைள பாண்�யன�ன் இட� �ஜத்தில் ேபாய்ப்
நின்ற.
����க்� ��திையப் ெபா�ட்ப�த்தாத ேகாச்சை, ‘‘அவசரப்பட்�வ�ட்
ப�மேகாமைள, நான் கா�கனல... நான் ம�ைரய�லி�ந்� அவசரமாகப் �றப உைற�ர்
வந்த, அரசியல் காரணங்க�க்காகத்தாேன , உன் ஆடல் க மகிழவல். இன்�
காைலதான் ந� அவன�டம் அகப்பட்��க். அதற்�ள் அ உன்ைன இ�த்�வந
அரசைவய�ல் என்�ன் நடனமாடச் ெசா. ந� ம�க்கே, அ�,
உைத எனத் �ன்��த
நிகழ்ந். அைதத் த�க்கேவ சா�க்கிய ேவந்த, ‘‘இவள்தான
இன்றிர� எனக வ��ந். இங்� ஆட ம�ப்ப, அங்�
தன�யைறய�ல் ஆ�வா. அ� ேபா�ம எனக். அவைள ஆட ைவக்�ம
கைல எனக்�த் ெத�’’ என்ேற.

பாம்�க்க உண்�ம் ஊ, ந�க்கண்டம் நமக்� என்� ,

ஒ�வைக உடன்பா என்பார். அ� ேபான்ற�தான் இ�.
எதி�ய�ன் �த்தியறிந்� ே, அவன ேதாள�ல் ைக ேபா�வ�
நட்�க்காகவ; ந�க்க ேநரம் பார்ப்பத. இைதெயல்லாம் அறியாத சி�ெபண் ந� என்
நி�ப�த்�வ�ட்ட...’’ என்றா.

‘‘அரசியல அறியாதவளல்ல நா. ஆய��ம் உங்கள் ேபச்� ��யவ; �திராக�ம உள்ள.

�ன்ப�ன் அறியாத என்ம�� உங்க�க்ெகன்ன அப்ப�ெயா� தன... நான் யாெரன்ப
உங்க�க்�த் ெத�...?’’

‘‘ெத��ம’’ என்றா, ேகாச்சைடயா.

ப�மேகாமைள �கத்தில் ஒ‘தி�க’ பரவ�ய�.
‘‘ந� ஒ� நாேடா�ப் ெப. உன் உைடையப் பார்த்தாேல ெத�...’’ என்� அவன் ே
ஆரம்ப�த்த�ம் அவள் ெநஞ்சின் படபடப, நிம்மதி வந். அவன ெதாடர்ந,
‘‘ம�ைரய�லி�ந்� காைலய�ல் நான் ரதத்தில ெகாண்��ந்ே. வழிய�ல் ஒ� �ண்
வண்� �ைட சாய்ந்� கிட. ஒ� ெப�யவர் உய��க்�ப் ேபாரா�க் ெகாண்�.
அவைர ஆ�வாசப்ப�த்த ெகாண்��ந்தான் ஓர் இ. இறங்கிச் ெசன்� வ�சா�த.
அவர்க கைழக்�த்தா�கள. சா�க்கிய ேசைன அவர்கைள வழிமறித தாக்கிய��க்கி.
அவர்கள் ெபா�ப்ப�ல் வ�டப்பட்��ந்த ஓர் உ மா�ேவடத்தில் இ�ந்.
அவைளத் �க்கிச் ெசன்� வ�ட்டனர் ச வ�ரர்க. ெப�யவர் இைதெயல்லாம் என்ன
�லம்ப�வ�ட, உய�ைர வ�ட் வ�ட்டா. அந்த இைளஞன் எப்ப��ம் அப்ெபண்ைண
ேவண்�ெமன ��ப்�டன் �றப்பட. நான் அவைனச் சமாதானம் ெ, அ�கி�ள்
ெநன்ெமலிக் ேகாட்ைடக்� அப்ெப�யவைரத் �க்கிச் ெச ெசய்�வ�ட, அங்ேகேய
காத்தி�க்கச் ெசால்லிவ�ட்� இங்�. உன்ைன பார்த்த�டன் எனக்� எல்
��ந்�வ�ட். உன்ைனக் காப்ப எண்ண�ேன. அதனால்தான் உன்ைனத் தன�ைம
சந்திக்க வ��ம்ப�. ேவ� என் ெசால்ல, சா�க்கிய மன்னைன உடன்படச் ெ...
ந�ேய ெசால...’’

‘‘உண்ைமதா. உங்கள் நல்ல மன� ெத�யாமல் கத்தி வ�சி வ. க�த்திற்�தான்

ைவத்ேத. ‘வா’ என்� ைகைய ந�ங்கள் உயர்த்தி அைச, �ஜத்தி பதிந்த� கத்.
கட�ள்தான் என்ைனக் ெகாைலகா�யாக்காமல் காப்பாற. இப்ேபா� என்ன ெசய்வத
உத்ேதச...? ஒ� கைழக்�த்தா�ப் ெபண காப்பாற்�வதால் உங்க�க்� என்ன அ
ஆதாயம் இ�க்கப் ேபாக? அைத எப்ப�ச் ெசய்யப்ேபாகிற? எ�வானா�ம் என் தவை
உணர்ந்த நாேன உங �ஜத்தில் உள்ள அக்கத்திையப் , ஒ� கட்�ப் ேபாட
வ��கிேறன...’’ என்� �றியப�ேய அவன�ேக ெந�ங்கி வந்.

‘‘ேவண்டா. ந� கத்த வ�சிய�ம் நல்ல�த. இைத இப்ப�ேய வ�ட்�வ. ந� உடேன தப்ப�ச

ெசல. நான் ெகாஞ்சேநரம் அவகாசம் ெகா�த்தப�ன் சத்தம். காவலர்கள் உள
வ�ம்ேபா, ஈரம் காயாத ரண�, ெபாங்�ம் ��தி�
காணேவண்�. என்ைன தாக்கிவ�ட்� ந� தப்ப� வ�ட்டதாக நம.
அவர்க என்ன ேத�னா�ம் இந்த இரவ�ல் உன்ைனக் கண்
��யா�...’’ என் ேகாச்சைடயா, அங்� �வ�ல் இ�ந்த
ஓவ�யத்ைத அகற், இரகசிய நிலவைற ஒன்ைற அவ�க்�
�ட்�க்காட்�.

‘‘ப�மேகாமைள, உைற�ர் ேசாழவம ஆ�ைகய�ல்

இல்ைலெயன்றா, பாண்�யர் கட்�ப்பாட்�ல்தா.
பல்லவைன வ�ரட்� காஞ்சிையக் ைகப்பற்றிய சா�க்கி
அத்�ம�ற, வந்தமர்ந்� எங்க�டன் நட்�ேப�ம் நாடகம் ந.
ேபச்சி இைழப�சகினா�ம் நான் தப்ப ேந�ெமன்ேற இந்த அை
தங்கிேன. இதன் ம��ை நக�க்� ெவள�ேய ஒ� அம்ம
ேகாய�லில் ���. அங்ேக என் ஆள் �ரவ� காத்தி�ப்ப. ந� இந்த அைடயாளம
காட்�னால் ேபா, தப்ப�ச் ெச வ�டலாம. ேநேர ெநன்ெமலிக் ேகாட்ைட ...’’ என்ற
ேகாச்சைடயா, ம� ன�த்திை பதித்த கைணயாழிைய அவள�டம் கழற்றி அள�த.
நிலவைறய�ல் இறங்கியவா அைதப் ெபற்�க் ெக, நன்றி த�ம்�ம் வ�ழிக�
அவைன ேநாக்கி ப�மேகாமைள, ‘‘ஒ� சாதாரண நாேடா�ப் ெபண்ண�டம் இைளய பாண்
காட்�ம் க� மகத்தான. என் மானம் காத்த தங்க�க்� வ ��க்க நா
நன்றிக்கடன் பட்�’’ எனத் த�த�த்த.

அவன் ேப�ம்ேப, ‘மா�ேவடத்திலி�ந்த நாேடா�ப் , என்� �றிப்ப�ட்டைத அ

கவன�க்கத் தவறிய��ந்.

- ெதாட�ம
21.12.11 ெதாடர்க
(�ன்கை)

காஞ்சிம�� பைடெய�த வந், அந்நகைரக் ைகப்பற்றிய சா�க(�தலாம)

வ�க்கிரமாதித், உைற��ன் ேசாழ மாள�ைகய�ல் வந்� த, ம�ைர இளவரசன
ேகாச்சைடயாை வரவைழத்� நட்� ேபச எண்�கி. சா�க்கிய ேசைனய�டம் சிக்க
நாேடா�ப ெபண் ப�மேகாமை, அரசைவய�ல் ஆடம�த்� அ�ப�கிற. அவைள அன்றிர
ேகாச்சைடயான் வ��ப்ப, அவ�ைடய தன�யைறய�ல் ெகாண்�வ��கிறார. அங் அவள்
பாண்�ய �மாரன் ம�� கத்தி வ��கி. ரணம, வலி தாங்கி ேகாச்சைடயா, அவள்
யாெரன்ப� தனக்�த் ெத��ம் என், அங்கி�ந அவள் தப்ப�ச் ெசல்ல உத�க.
இன�...

ெகாங்�ேவள� �தல்வ, இளவரசி ரங்கபதாை, அந்த மன�தைர மி�ந்த ப��டன் ேநாக்க.

�ர்ச்சித்த நிைலய�ல் மஞ்சத்தில் கிடந்த அவர் எப்ேபா� என்ப� அவ�ைடய
கவைலயாக இ�ந்த.

ஐம்ப� வயதிற்�க் �ைற அப்ெப�யவ�ன் ேதாற, பார்த்த�டன் ம�யா

அள�க்கக்��ய கம்ப�ரத உள்ள. �கத்தில் நைர கலந்த த
ம�ைச, தைலய�ல அழகிய பட்� தைலப்பாை. யா�டேனா
க�ைமயாகப் ேபா�ட்��க்க ேவ. அவர் அண�ந்தி� ஆைடகள்
கிழிந்தி�ந். மார்ப��ம் �ஜங்கள��ம் வாட் கீறல் , ெப�கிய
��திகள்- காய்ந்� ேபான ரணங.

அன்� ப�ற்பகல, ெசந்தைல �த்தைரயர் மாள�ைகய�லி�ந்�

ரதத்தில் வந்� ெகாண்��. வழிய�ல் ஓ�டத்தில் ஒ� க�ந
வண்ணப் �ரவ� சாய்ந்� கிட. அதன்ம��ம் ஈட்�கள் பா
ரணங்க. அ�ேக இந்த மன�தர் வ�� கிடந்தா.

ரங்கபதாைக தன் வ�ரர்கைள அ�, என்ன ஏ�ெவன்� பார்க

ெசான்னா. �திைரக்�ம் உய�ர் இ�. இவ�ம் �ர்ச்சித
கிடந்தா. உடேன பா�காப்�ட இங்� ெகாண்� வந்.

எவ்வளேவா ஆ�வாசப்ப�த்தி�ம் அப்ெப�யவர் ெந� ேநரமாகக் கண்திறவாமேல.

இேதா கண் திறக்கிற.

‘‘நா...ன... எங்ேக இ�க்கிே. இ� எந்த இட...?’’ என அவர் வாய் �ன�கி.

‘‘ஐயா, இ� க���ல் உள்ள ெகாங்�ேவள�ன் அர. நான் அவ�ைடய �தல்

ரங்கபதாை. வழிய�ல் மயங்கிக் கிடந்த தங்கைள நான்தான் �க்கி, காயங்க�க்
ம�ந்திடச் ெசய். தங்கள் அ�வம் நல்ல நிை, பத்திரமா இ�க்கிற. எந்தக
கவைல�ம் ேவண்ட. தாங்கள் ய? என்ன நிகழ்ந? எங்கி �ந்� வ�கிற�ர? சற்�
வ�வரமாகச் ெசால்�ங்க...’’ என வ�னவ�னாள் ரங்கபதா.

அவ�க்� அந்த மன�த�ன் �கம் மிக�ம் ப�ச்சயமான� ேபான். ஆனால் எங்,

எப்ப� என்ப� ஒன்�ம் ��யவ.

‘‘மிக்க நன்றியம. ந� ெசய்த உதவ�ைய என்�ம் மறக்க மா. ெகாங்�ேவள் எங...

நான் அவைரப் பார்க்க ேவ...?’’

‘‘அப்ப, ம�ைர ெசன்�ள்ள. தமிழ் நிலத்தின் தற்ேபாைதய அரசியல் நிலவரம் ேபச

அவைர அவசரமாக அைழத்தாராம் பாண்�ய ம. தாங்கள் யாெர இன்ன�
ெசால்லவ�ல்ைல.... தங்க�க்� என்ன நிகழ? ஏன் இத்தைன வ காயங்க...?’’

‘‘நான் ஒ� இரத்தின வண�. ெபயர் உக்கிரதண. வ�ளந்ைத நக�ல் ஒ� சத்திரத்

தங்கியேபா, என்ன�டம் இரத்தினங வ�ைலேபச இ�வர் வந்த. ப�ற� தான் ெத�ந்த
அவர்கள் ெகாள்ைளயர் . நான் தப்ப�த்� ஓ�வந. காவ��க் கைரய�ல் அவர்
என்ைன வழிமறித் தாக்கின. வ�ைலமதிப்பற்ற என் இரத் தினங்கள் பறி.
க�ைமயாகப் ேபா�ட நான் அங்கி�ந்� உய��டன் தப்ப என் �ரவ�தான்.
ெந�ந்�ர ஓ�வந்த கைளப்ப, அ�வம் ஒ� ேமட் பாைதய�ல் ஏ�ம்ேபா� கால் இட
கீ ேழ வ��ந்�வ�ட். நான் �ர்ச்சித்�ப் ே.’’

‘‘ச� ஐயா. ந�ங்கள் மிக�ம் கைளப்� மாறாமல் இ�க்க. ஒ� கவைல�ம் இல்லா

உண், உறங்�ங். மற்ற வ�வரம் நாைள ேபசல...’’

‘‘இல்ைலயம். நான் உடேன �றப்படேவண. உன் தந்ைத இங்� இல்லாத நிைல

நான் தங்� �ைறயல். இப்ேபா� என் �ர்ச்ைச�ம் ெதள�ந். எ ன்ைன
ேபாகவ��...’’

‘‘அெதல்லா ��யா�. உடல் நிைல �ரணமாகக் �ணமா�ம்வ

தாங்கள் இங்� தங்கேவண்...’’ என ரங்கபதாைக அவைர
வற்��த்திக் ெகாண்��ந்த அந் அரண்மைன பரபரப்� அைடந.

அ�த்த கணம் அங, ‘‘அம்மா ரங்கபதா, ந� பத்திரமாக வந்

ேசர்ந்தா...? யா�ைடய உடல்நிைல �ரணமாக �ணமா�ம்வைர
இங்ேக தங்கேவண்�ெ ��கிறாய? யார் அ?’’ என் ேபசியவாேற
வந்� நின்ற ெகாங்�, அங்ேக மஞ்சத்தில் சாய்ந்� கிட
கண்� ஒ� கணம் அதிர்ந்�ேப.

‘‘ப�ர�! தாங்கள.... தங்க�க்� என்ன ேநர...?’’ என்ற ெசாற்கள் அவ�டமி�

பதற்றத்�டன் ெவள�ப்.

தான் காப்பாற்றிய� யாைர என்ப� ெத�ந்த�டன் இளவரசி ரங, ப�ரமித்�ப்ேபான.

ப�ம ேகாமைள என்கிற அந்த நாேடா�ப் ெபண்ைண உைற�ர் அரண்மைனய�லி�ந்

ெசல்�மா� �ற, இரகசிய நிலவைற வழிையக் காண்ப�த்த பாண்�ய இ ள
ேகாச்சைடயா, அவள் அவ்வழிேய ெசன்ற, �வேராவ�யத்ைத ம�ண்�ம் நகர அந்த
நிலவைறய�ன் �கப்ைப ��வ�, மஞ்சத்தில் வந்� சாய. ந�ண் ேநரம் கழித், ‘ஆ...
ஊ....’ என அலறல் �ரல் எ�ப்ப�. காவலர்கள் உள ஓ� வந்தன.

அ�த்த கண, உைற�ர் அரண்மைனேய பரபரப்பைட. சிறி� ேநரத்தில் சா�க்க

ேவந்தன(�தலாம) வ�க்கிரமாதித்தன் வந்� ேசர்ந்.

‘‘இைளய பாண்�ய! என்ன வ�ப�தம் ! எப்ப நிகழ்ந்த� ? எங்ேக அந்த நாேடா�

ெபண... இங்கி�ந்� எப் தப்ப�னாள் அ...? ேநற்�தான் அவை ப��த்� வந்ேத. ந�
அவள்தா ேவண்�ெமன்� அடம் ப��த. பார, என்னெவல்லாம் நிகழ்ந்�! உன
உய��க்� ஏ�ம் அபாயம் நிகழ்ந்தி, பழி என தைல ம�தல்லவா வ��! பாண்�ய
மன்னர் மாறவர்மன் அ�ேகச� ெந�மாற�க்� நான் என்ன ெசால்ேவ...?’’ எனப்
பதறினார.

‘‘வ�க்கிரமாதித்த, வ�ண் கவை எதற்? என் உய��க்� அத்தைன எள�தில் ஆ

வந்�வ��மா என? அந் நாேடா�ப் ெபண் வ�ஷயத்தில் நான கவனக்�ைறவாக
இ�ந்�வ�ட் உண்ைமதா. அவைள உங்கள் வ�ரர்கள் ச�யாகப் ப�ேசாதி
வ�ட்��க்கிறார. நடந்தாேல �ைடயாய் வ���ம் பாவாைடய�ன ம�ப்�கள�ல் எங்ே
இந்தக் கத்திைய மைறத்� ைவத்தி�க. நான எதிர்பாராத த�ணத்தில் சேரெலன எ�
வ�சிவ�ட்டா.

ஒன் ெசால்கிேற, ந�ங்கள் நம்�வ�ர்கேளா என! என் ம�� கத்தி வ�சிய அ, தி�ெரன
இந்த வாய�ல் கதைவத் திறந்�தான் . காவலர்கள் அவைள பாய்ந்
ப��க்கவ�ல்ைல என்ப� ெத�யவ�. ஒ�ேவைள, அவ�க்� உதவ இங யாராவ�
இ�க்கிறார்கேளா என்ன! நான் பயணக் கைளப்ப, ��திச ேசதாரத்தா�ம் சிறி� க
மயங்கிச் சாய்ந்�வ�. வ�ழித்த�ம் வ தாங்காமல் அலறிே. ப�ற� நடந்த� தாங்க
அறிந்தே....’’

‘‘ேகாச்சைடய, என்னால் இங்� நடந்த எைத�ேம நம்ப ��ய.

ந� எவ்வள� ெப� மாவ�ரன... உன்ம�ேத கத்தி வ�சி வ�ட்� ஒ�த
தப்ப�ய��க்கிறாள் என, அவள் சாதாரண நாேடா�ப் ெபண்ண
இ�க்க ��யா! என் ஆட்க வ�சா�க்கிேற. அவள் தப்
உதவ�யவர்க�க்� நிச்சயம் மரண தண்ட. அந்த ெபண்
அவ்வள� எள�தில் தப்ப ��. நிச்சயம் அகப்ப�. அவள
நிைனத்ேத இராத வைகய�ல் பாடம் கற்ப�க்...’’ என்ற
வ�க்கிரமாதித், ம�த்�வை அைழத்� வரச் ெச,
இைளயபாண்�யன் �ஜத்தில் கட்� ைவத்தா. ப�ற� காவைல பலப்ப�த்திவ�ட்
ெசன்றா.

சா�க்கி �லிேகசிய�ன் �தல்வன் வ�க்கிரமாத, அத்தைன சாமர்த்தியம் �ைறந

என்! அவன் காஞ்சிய�ல் அதாகதம் ெசய, உைற�ர் அரண்மைனய வந் தங்கியே,
பா�காப்பற்ற நிைலய�ல் உள்ள அதில் , கடல்ேபான்ற ேசைனகளால் பலப்ப�த்த
ெகாண்�வ�ட்ட, ம�ைரைய மிரட்�ப் பண ைவக்கலாம் அல்ல� பாய்ந்� தாக
என்பதால்தா? அதனால் அங்�ள்ள இரக நிலவைறப் பாைதகைளத்தான் �தல
கண்டறியச் ெசய்தி�ந. ேகாச்சைடயா அந்த அைறய�ல்தான் தங்�ேவன் என வ�
ெத�வ�த்த�ேம நிலவைறய�ன் ம�� சா�க்கிய வ�ரர்கள�ன் கண்காண�ப்ப�ன
வந்தி�ந். அதன் வழிே தப்ப�ச் ெசல்ல �யன்ற ப�மேகாமைள அன்றிரேவ ம
சிைறப்பட்�வ�ட்.

ஆனால, அவள் அகப்பட்ட ெசய்தி யா�க்�ம் ெத�யக்�டா� என்� வ�ரர்க�க்

உத்தரவ�ட்ட, வ�க்கிரமாதித். காரணம, அவைளத் த அைறக் அ�ப்�மா� ஏ
அத்தைன வற்��த்திக் ேகட்டான் ேகாச என்ப� அவ�க்�ப் ��யாதி�.
ேம�ம, இைளயபாண்�யன�ன் உதவ�ய�ன அப்ெப அங்கி�ந்� இரகசிய நிலவைற வழிே
தப்ப�ச் ெசல்ல �யன்ற ��யா� என்ப�ம் அவ�ைடய த�ர்மானமாய் இ. வாசல்
வழிேயதான் அவ தப்ப ேயா�னாள் என்ப� �த்தப் ெபாய் என்ப�ம் வ�சா
ஊர்ஜிதமாகிய��ந்.

அந்த நாேடா�ப் ெபண் உண்ைமய�ல? ேகாச்சைடயான் அவைளத் தப்ப ைவக்க �

ஏன?

இந்தக் ேகள்வ�கள் வ�க்கிரமாதித்தன�ன் மண்ைடையக் �ைடந்�..

(ெதாட�ம)
28.12.11 ெதாடர்க
(�ன்கைத ��க்: க��ர் ேநாக்கிச் ெ ெகாங்�ேவள�ன் �தல்வ� இளவரசி ரங்கபத
வழிய�ல் வாட்காயங்க�டன் கிடந ெப�யவைர தன் மாள�ைகக்� ெகாண்� வ
ம�த்�வ உதவ� ெசய்கிற... ம�ைர ெசன்� பாண்�ய மன்னைர சந்தித்� ஊர் த
ெகாங்�ேவள் அவைரக் வ�யப்பைடகிறா.
உைற�ர் அரண்மைனய�ல் இ�ந்� தப்ப�ச் ெசல அந்த நாேடா�ப் ெபண் ?
ேகாச்சைடயான் அவைள தப்ப ைவக்க �யன்? வ�க்கிரமாதித்தன் மண்ை
�ைடந்� ெகாண்��ந்.)

ம�நாள, ெநன்ெமலிக்ேகாட ேநாக்கிச் ெசன்� ெகாண்��, ேகாச்சைடயா.

அவ�ைடய இரதம உைற��லி�ந்� ஒ� காத �ரம் ெசன்றி�. அப்ேபா, வழிய�ல் ஓ
அந்தணப் ெப�ய. தி�ெரன அவர் �ர்ச்ைச�ற்�க் கீேழ ச. அைதக கண்ட
ேகாச்சைடயா, ராஜரதத்ைத நி�த்தச் ெசய்� கீேழ இறங்கி .

அந்தணப் ெப�யவ�ன் அ�கில் ெந, அவர் �கத்தில் தண்ண�ர் ெதள�க்க, ‘ஐயா...

ஐயா’ என்� �ரல் ெகா�த்.

அவர கண் வ�ழித்த�ம் அவைர ஆ�வாசப்ப, ரத ேமாட்�ய�ன் உதவ��டன் எ� அமரச்

ெசய், அவர் யா? எங்ேக ெசல்கிற? ஏ�ம் உதவ� ேவண்�? என வ�னவ�னான.

‘ேபாச்... ேபாச்... எல்லாேம பறிேபாய�ற. சா�க்கி சண்டாளர்கள் என் ��ம்பத

அழித்�வ�ட்ட. �ரங்� ப�ய்த்ெதற ��வ�க் �டாய�ற்� என் ��’ என ஏேதேதா
�லம்ப�யவா� தைலய�� ெநஞ்சி�ம் அ�த்�க் ெகாண்ட அவைரச் சமாதானப்
ேகாச்சைடயா,

‘‘ஐயா, அந்தணப் ெப�யவ! கலங்க ேவண்ட. நான் பாண்�ய இளவரசன் ேகாச்சை.

என்ேனா� ெநன்ெமலிக் ேகாட்ைடக்� வ. உங்கள் கைத ��வைத ேகட்கிேற.
பாண்�ய அர� நிச்சயம் உங்க�க்�’’ என்றா.
அவ�ம சம்மதித்� அவேனா� ரதத்தில் ஏறிக் ெக. ரதம் சிறி� ெதாைல
ெசன்றி�க். ெதாண ெதாணெவன ஏேதேதா ேபசிக் ெகாண்ேட வந்த அக் க, தி�ெரன
ேகாச்சைடயான் ம�� பாய, அவன் க�த்ைதப் ப��த்� ெந�க்க �. அந்த ெவறித
தாக்�தலில் ேகாச்சைடயான் சற்� நிைல �ைலந்ேத . இ�ம்�ப் ப��யாக இ�ந்
கிழவன் ப�. இ�ப்ப��ம் க�ைமயாகப் ேபா, அவன் ப��ைய வ�லக்கிய�ட
அக்கிழவன�ன் ேமல் உத்த�யத்ைத எ�த் ைககைளக் கட, அவைன�ம் ேதர்க்கால
கட்� ைவத்தான் ேகாச்சை.

ெநன்ெமலிக்ேகாட (இன்ைறய ��க்ேகாட.) அ�கில் வந்த�ம் ரதத்திலி�ந்� இ

ேகாச்சைடயா, அந்தணப் ெப�யவைர�ம் இறக்கித் தன் ைகப்ப��யாக ெசன்றா.
ேகாட்ைடய�ன் உள்ேள �ைழந்த�ம் எதிர்ப்பட்ட கைழக்�த, இைளய
பாண்�யைன வணங்கின. உடேன அ�கில் வந்� ெகாண்��ந்த ெப� ேநாக்க, ‘‘வ �ர
சிங்கே, ந�ர் எப்ப� இைளய பாண்�ய..’’ என்றா.

அவசரமாக அவைன ம�த்த அந்த, ‘‘என் ெபயர் நரசிம்மாச்சா� என்பைத மறந,

ேவ� ஏேதா ��கிறாேய சாத்த... என்ன ஆய�ற்� உன...?’’ என்ற.

‘‘ஓ... ந�ங்கள் இ�வ�ம் �ன்ேப அறி�கமானவ?’’ என்� வ�னவ�ய ேகாச்சைடய,

‘‘சா�க்கிய வ�ரர்களால் தாக்கப்பட்� ம�ந்த கைழக்�த்தா�ப் ெ அடக்கம
ெசய்தாய�ற்?’ என வ�சா�த்தா.

‘‘ஆய�ற்’’ என்ற சாத், ‘‘ப�மேகாமைளையப் பார்த்த�ர? அவைளக் காப்பாற்ற �யற

ெசய்த�ர்க?’’ என்றா.

‘‘எல்லாவற்ைற இங்� நின்ேற ேபச ேவண்? ப�ற� நான் உன்ைன அைழத்� அ

வ�வரெமல்லா ��கிேறன. வ�லகிப் ேப...’’ என்ற இைளய பாண்�, காவலர்கைள
அைழத், ‘‘இந்த அந்தணப் ெப�யவைர அைழத்�ச், உணவள�த்� உபச��ங். ப�ற�
தன�யைறய�ல் பா�காவலில் ைவ�ங. மாைலய�ல் இவைர வ�சா�க ேவண்�ய��க்கி’’
என்� கட்டைள ப�றப்ப�த.

காவலர்கள் � �ழ்ந்� அைழத்�ச் ெசல்�ம் நி

அப்ெப�யவ, ‘‘ேகாச்சைடய, உன்ை மாவ �ரன் என்
நிைனத்தி�ந்ே. ந� ெசய்த ெசய�க்� உன்ைன இப்ே ெகால்லத
��க்கின்றன என் கர..’’ என்றா.
‘‘உம� ெகாைல ெவறிய�ன் காரணம் ெத�ந்� ெகாள்ளலாமா..?’’
‘‘சா�க்கிய வ�க்கிரமாதித்தேனா� நட்� ேபசச் ெ ந� என்கிற
ெசய்தி ேகட்ட�ேம என் இரத்தம் ெகாதித்த� ேகா! பல்லவ
நா�தாேன இன்� பாழ்பட்�க்கிடக. நமக்ெகன்ன என்�
எண்ண�வ�ட்ட ேபாலி�க்கிற. ேசாழ ராண�
மங்ைகயர்க்கரசியார்தாேன உ.. இன்� பாண் ப�பாலனத்தில
இ�க்�ம் ேசாழ அரண்மைனய�ல் அத்�ம�றி வந்� அமர்
சா�க்கியைன வ�ரட்ட �யலா, அவேனா� உனக்ெகன்ன நட்
ேபச்... நாைள ம�ைர ம��ம் அவன் பாயமாட்டான் என்ப�
நிச்சய..?’’
‘‘ந�ங்கள் அரசியல் ேப�கிற�ர்கள் அ. அைத நாங்கள் பார்த்�க் ெகாள்..’’

‘‘அரசியல ேபச ஒவ்ெவா� ப�ரைஜக்�ம் உ�ைம�ண்� ேகாச். ெபண் ப�த்தனா

மாறிவ�ட் உன்ன�டம் இைதப் ேபசிப் பயன�ல். உைற��ல் ந� ப�மேகாமைளைய
ப�க்ைகக்� அைழத்தாய... அைதக் ேகள்வ�ப்பட்ட�டன் ெகாைல ெவறி ெகா
என்னால் இ�க்க ��யவ�. அவள் யார் ெத��? இந்த நரசிம்மாச்சா� மகளடா.
��ம்பேம சிதறிய ப�ற�ம் தப்ப� உய�ர் வா�ம் அந்தக் �ல பா�காக்கேவ நான
அவ�க்�க் கைழக்�த்தா� ேவடமிட்� அ�ப்ப�. அவள் வாழ்�ம் இப
நாசமாகிவ�ட்டே..’’

‘‘ஓலமிட ேவண்டா ெப�யவேர! உம� மகள் என் ம�� கத்தி வ�சிவ�ட்�த் தப்ப
�யன்றா. ஆனால, சா�க்கிய வ�ரர்கள் அவைளப் ப, ம�ண்�
சிைறய�லைடத்�வ�ட்டார. ேவண்�மானால் நான் உம்ைம�ம் உை அ�ப்ப,
சா�க்கியைனச் சந்திக்க ைவக். அவன�டம் அரசியல் ேபசல. இப்ேபா� ேபாய
ஓய்ெவ�ங். உங்கைள நான் ப�ற� வந்� சந்திக். நிைறய ேவைல இ�க்கிற�
எனக்...’’ என்ற ேகாச்சைடய, அவைர இ�த்�ச் ெசல்� காவலர்க�க்� ைசை
ெசய்தா.

சா�க்கிய ேவந்தன் வ�க்கிரமாத, சிைறக் �டத்திலி�ந்� அைழத்� வரப

ப�மேகாமைளையச் சிறி� ேநரம் உ ேநாக்கினா. ப�ற� மிரட்�ம் �ரல, ‘‘ந� யார?
உண்ைம ெசா. வேண
� அ�பட்�ச் சாகா..’’ என்றா.

அச்சம் த�ம் ஆகி�தியான ேதா, �ட்�தராய் மண்�க்கிடக்�ம், அட்ைடப

�ச்சிகைள ஒட்� ைவத் ேபான்ற அடர்த்தியான ��வ, கனற்�ண்�கள் ேபா
சிவந்த உ�ண் வ�ழிகள, ெநற்றிக்கண் ேபான்ற வட்டத, கணவாய்கள் ேபான
�ைடத் நிற்�ம் நாசிய�ன் கீேழ �ற்கட்�கள் ேபான, �ன்றைனய ேதாள், அகன்
மார், அதில் மண�மாைலக, கடகங்க�ம் கங்கணங்க�ம் த�த்த ந�ண் ைககள,
இைடய�ல் ெதாங்�ம் பட்ைட வாள் என்� கி�கி�க்க ைவத்த வ�க்கிரமாதித்தன�
மிரட்ட�க்� அஞ்ச,

‘‘எத்தைன �ைற ேகட்டா�ம் ஒேர பதில்தான் சா�க்கி, நான் ஒ� நாேடா�ப

ெபண..’’ என்றா, ப�மேகாமைள.
‘‘உன் ம�� அப்ப� என்ன அக, ேகாச்சைடயா�க... அவன்தாேன ந� தப்ப�ச் ெச
உதவ�னான..!’’
‘‘தப்ப�ச் ெசல்ல உதவ�, நான் ஏன் அவர் ம�� கத்திைய எறியப் ேபா..?’’

‘‘அ�தான் எனக்�ம் ��யவ�. இரகசிய நிலவைற வழி உனக்� எப்ப�த் ெத�?’’

‘‘ஆபத்�க் காலங்கள் என் ேபான்ற அபைலக�க்� அதிசய வழிகள் காட்�ம்

அறிந்ததில்ைல ேபா..’’
‘‘காட்டட். க�ங்காவல் ேபா�கிே. அப்ேபா� பார்க்க. ‘தப்ப�ச் ெசன்ற ப�மேகா
அகப்பட்ட, அவைள என்ன�டம் ஒப்பைடக்க ே. ம�றினால் நம் நட ேபச்�
பாதிப்பைட�’ என்� எச்ச�த்�வ�ட்�ப் ேப, ேகாச்சைடயா. அ�ஏன!’’
‘‘இதற்� நான் எவ்வா� பதில் �றவ..’’
‘‘நன்றாக ேப�கிறாய. பல்லவ நாட்�ல் நான் ப�ரேவசித்த�ம் பரேமஸ்வர பல்ல
ஓ� ஒள�ந்� ெகாண்�வ�ட். அவன் மகன் ராஜசிம்மன் நாேடா� ேபால் இ �ற்றித
தி�கிறான் என்� ேகள. வ�ைரவ�ல் நிச்சயம் ப��ப�. பல்ல மன்ன�க்� ஒ� மக
உண்� என்ப� எனக்� மறந்ேத ேபா. ஒ� ேவைள அ� ந�யாக இ�க்�ேமா என்ப� எ
ஊகம..’’ என்றவாேற அவள் வ�ழிகைள ஊ���வ�ேப ேநாக்கினான் வ�க்கிரமாதி.

‘‘சா�க்கிய ேவந்த�ன் சந் நியாயமான�. இ�ப்ப��ம் என்ைன இளவரசி நிைல

உயர்த், காஞ்சி மன் மகைளக் கைழக்�த்தா�ப் ெபண் நிைலக்�த் தாழ்த்தி
ேதைவயற்ற. அவர் எங்காவ� பா�காப்பாக இ�ப..’’
‘‘இ�க்கட், இ�க்கட். எல்ேலாைர�ம் கண்�ப��க்காமல் வ�டம..’’

‘‘என்ைன ெநன்ெமலிக் ேகாட்ைடக்� , இைளய பாண்�ய�டம் ஒப்பைடக

ேபாகிற�ர்களா சா�க்கிய மன..!’’
‘‘வ �ண கன�. ேகாச்சைடயா¢ இந்த வ�க்கிரமாதித்தைன இள�த்தவாயன் என எண்ண�.
ைகய�ல் சிக்கிய உன்ைன வ��வத! உன் ப�ன்னண� இரகசியங்கைள அறி,
ேகாச்சைடயான�ன் ��க்தித் திட்டங்கைளப் ெபா�ப் ெபா�யாக்�வ�ம்த பண�..’’
என்� �ற, இ� �ழக்கச் சி�ப்�கைள உதிரவ�ட்ட சா� ேவந்த,

‘‘இ�த்�ச் ெசன்� இவைளத் தள, பாதாளச் சிைறய�’’ என்� கட்டைளய�ட்..

(ெதாட�ம)
04.01.12 ெதாடர்க
�ன்கை.... உைற��லி�ந்� ெநன்ெமலிக்ேகா ேநாக்கி ரதத்தில் ெசன்� ெகாண்
ேகாச்சைடயா, வழிய�ல் மயங்கிக் கி ஓர் அந்தணப் ெப�யவர் ம�� இரக், அவைர
ரதத்தில் ஏற் ெசல்கிறா. ஏேதேதா �லம்ப�யப� இ�ந்த அவர் தி�ெரனப் ப
ேகாச்சைடயாைனக் ெகால்ல �யல்க. அவைரத் த�த, சிைறப்ப��த ேகாச்சைடயா,
ெநன்ெமலிக்ேகாட்ைடய�ல் பா�காப்பாக தங்க ைவ.
ப�மேகாமைள தப்ப�ச் ெசல்ல ேகாச்சைடயான் தான் உதவ�ய��க்க ேவண
சந்ேதகிக்க சா�க்கிய ேவந்தன் வ�க்கிரமாத, அவள் ஒ�ேவைள பல்லவ இளவரசிய
இ�ப்பாேளா என்� எண்�கி.

க��ர் அரண்மைனய, காயங்க�க்� ம�ந்� �சப்பட்ட நிைலய�ல் மஞ்சத்தில் ச

அந் மன�தைரக் கண்ட ெகாங்�, ‘ப�ர�! தாங்கள?’ என்� அத�த வ�யப்� வ�னவ�யைதக்
கண்ட இளவரசி ரங்கபதா,‘‘அப்ப, இந்த இரத்தின வண� உக்கிரதண்டைரத் தாங
�ன்ேப அறிவ�ர்க....?’’ என்றா.

‘ரங்கபதாை, �ம்மா இ.... அவர் இரத்தின வண�கரல....’’ என்� �ரைலத் தாழ், மகைளக்
கண்�த்த ெகாங்�, ‘‘ப�ர�! தங்க�க்� என்ன ேநர்ந் நானறியலாமா... இங்� என
மகள் தங்கைள யாெரன அறியா, ம�யாைதக் �ைறவா நடந்தி�ந்த, நான் அவ�க்கா
வ�த்தம் ெத�வ�த்�க் ெகாள். தாங்க எைத�ம் மனத்தில் ைவத்�க் ெகாள்ள...
அவள் சி� ெப....’’ என்றா.

‘‘ேகாவ�ந்த வல்ல, ந� ஏன் இத்தைனப் பத�கி....? உன மகள்தான் என் உய�ைர

காப்பாற்றின. அவள் மட்�ம் அங்� வந்� கண்�ராவ��, இந்ேநரம் நா
எம�ல� ெசன்றி�ப்ே. கண்ட ப�ன்�‘எவேனா மயங்கிக் கிடக்கி... நமக்ெகன’ என
நிைனக்காம, ஆட்கைள வ�ட என்ைனத் �க்கி வரச் , �ர்ச்ைச ெதள�வ�த்� இத்
உதவ�ய உன் மகை நான் என் உய��ள்ள வைர மறக்கமா. நான் இங்� வந்தத
உனக்� ஏ� ப�ரச்ைன இ�ந்த, ��, உடேன நான் �றப்பட்� வ��கி....’’

‘‘ப�ர�! என்ன ேபச்� ? தாங்கள் என்ைன அவ்வள� �ைறவாகவா எைடேபாட்� வ�?

தங்கள�ன் க��ர் வ�ஜயம் தமிழ்மண்ண�ன் வரலாற்றில் ஒ� �திய
எ�தவ��க்கிற� என்றல்லவா நான் எண்ண�க் ெகாண்�....’’

இ�வர ேபச்சின் இைடேய ��க்கிட்ட இளவரசி ரங்க, ‘‘அப்ப! �தலில் இவர் ய

என்பைத நானறிய வ��ம்�கிே. தங்கள் பதற, பண�வான ேபச், காட்� ம�யாைத
இவற்ைறக் ெகாண்ேட இவர் இரத்தின வண�கரல்லர் என்ப� என வ�ட்ட. �டகப்
ேபச்� இன� எதற.... இவர் யார் என்பைத நானற ெகாள்ளக் �டா....?’’ என வ�னவ�னாள.

‘‘ரங்கபதாை, இவர் பல்லவ மாமன்னர....’’ என்� மகள�டம் கீழ்க்�ரலில் �ற

ெகாங்�ேவ.
‘‘யார... பரேமஸ்வர பல்லவரா அப! அவைரயா நான் காப்பாற்றிய��க்க....!’’

‘‘ஆம மகேள! சக்கரவர்த்தி ெபயைர அவ்வள� எள�தாக உச்ச�த்�வ�டக் .

இன�ேய�ம் ம�யாைதக் �ைறவாக நடந்�ெகாள்ளா....’’ என்றா, சற்� ேகாப
ெதான�க்.
‘‘ெகாங்�ேவ! ந� காரணமில்லாமல் உன் மகைளக் ேகாப�க். அவள் என் உய�ைர
காத்த� தவ�, ேவ� ப�ைழ ஏ�ம் ெசய்யவ�ல. என் ேவண்�ய��க்கிற� ம�யா,
மண்ணாங்க. ந� என்ைன மாமன், சக்கரவர்த என்� உைரப்ப�தான் எள
நைகயா�வ� ேபான்றி�க்கி. நான் நா, நகரம, வ ��, மைனவ�, ப�ள்ைளகள் எல்லாம் ,
எங்ேகா மரண வ�ள�ம்ைபத் ெதா கிடந்தவ. உன் மகள் என் உய�ர் கா. ஏன்
ப�ைழத்ேதன் என்ப� எனக்�ப் ��யவ�ல. என் நிைல எனக்ேக ெவட்கம் த�வ
உள்ள....’’

‘‘இந் வ�ரக்தி அவசியமற்ற� அர! தாங்கள் நடந்த வ�வரம் �. நான் நிைற நல்ல
ெசய்திகள் ைவத்தி�க்கிேறன் உங்கள....’’ என்றா, ெகாங்�ேவ ேகாவ�ந்த வல்ல.

‘பல்லவ மன்னர் பரேமஸ்வர வர்மர் சா பைடெய�ப்ப�ல் காஞ்சிைய இழக்க ேந;

உக்கிரதண்டன் என்கிற ெ மா�ேவடம் �ண, நவரத்தின வண�கன் என
�றிக்ெகாண, கீ ைழச் சா�க்கி- தி�லிங்க ேதசம(இன்ைறய ஆந்தி) ெசன்�
பைடவரர்கள் திர,
� சி�சி� ��க்களாகப் ப��, �ரம் தி�வ�ழாைவக் காணச் ெசல்வத
�றிப பயண�க்�மா� கட்டைளய�ட்� வ, வ�ளந்ைத நகரச் சத்திரம் ஒன்றி
தங்கிய��ந்தேப, கங்க மன்னன் �வ�க்கிரம�ம் அவன் மகன் ச மா�ேவடத்தில
வந்� தம்ைமத் தாக்க �; அங்கி�ந்� தப்ப� வந்த , க�த்தில் கிடந்த வ�
மதிப்பற்ற உக்கிேராதய மாைல அ�ந்� வ எதி�கள�ன் ைகவசமாகிவ�ட்; அப்ேபா�
நிகழ்ந்த ேமாதலில் தாம் ப�கா உய�ர்தப்ப� வ, காவ��க் கைரய�ல் �ர்ச்சி
கிடந்த, எல்ல வ�வரத்ைத�ம் வ��வாக எ�த்�ைரத.

அைதக் ேகட்ட ெகாங்�, தாம் ம�ைரக்� அைழக்கப்பட்ட� ஏன் எ, பாண்�ய

மன்னர் மாறவர அ�ேகச� ெந�மாற�ம் அவர் �தல்வன் இைளய பாண
ேகாச்சைடயா�ம் பல ம�ட்சிக்காக என்ெனன்ன திட்டங்கள் த�ட்�ச் ெசயல
என்பைத� பரேமஸ்வர பல்லவ�க்� எ�த்�ைர. அைதக் ேகட்�ப் ெப
பரவச�ற்றார் பல்லவ ம.
****
ேகாச்சைடயாைனத் தாக்க �யன்ற அந்தணப் ெப�யவர் தங்கைவக்கப்பட
�டத்தின் காவலர்கள் இ�வர் ேபசிக்ெகாண...

‘‘யார இந்தக் கிழ? உைற��லி�ந்� வ�ம் வழிய�ல் நம் இளவரசைரக்

�யன்றாராே? அவ�க்� எதற்� இத்தைன உபச? ஆசாமி நன்றாகச் சாப்ப வ�ட்�
இப்ப�ப் ப�த்� உறங்கிக் கிடக்....’’ என்றான் ஒ�.

‘‘வ�ட்�த்தள்ள... இன்ன�க்� ராத்தி�ேய இவ� கைத ��ஞ்சா�ம் ��. இைளய

பாண்�யைரக் ெகால்லத் �ண�ஞ்சா �ம்மா வ�ட்... நமக்� எ�க்கப ெப�ய இடத்�
வ�வகாரம.... ச� ச�, ந� பார்த்�.... நான் ேபாய் ெவற்ற பாக்� வாங்கிட்� வர....’’
என்றவா, வாைளக் கழற்றி வாசல் சார்த்தி ைவத்�வ�ட்�ச் ெ. சிறி� ேநரத்தில
அந்த இன்ெனா�வ, ‘இந்தக் கிழத்�க்� என்ன ெப�ய... இவனால் எங்ேக ஓ
���ம?’ என வாய்வ�ட்� �னகியவாேற எங்ேகா ந�வ�ச் ெச.
அவர்கள் ேபச உறங்�வ� ேபால் ந�த்�ச் ெசவ�ம�த்த அந்தணப் ெப�யவ
எ�ந் வந், ஒ� காவலன் வாசலில் வ�ட்�ச் ெசன்ற வாைள எ�த்�க்ெகா
ப�க்ைகய�ல் மைறத்தப� சாய்ந்� ெக. அ�த்த சில கணங்கள�ல் அ வந்� நின்
ேகாச்சைடயா,

‘‘என்ன நரசிம்மாச்சா�ய, இன்�மா இங்ேகேய ப�த கிடக்கிற�....?’’ என்றா.

‘‘ேகாச்சைடய, ந� என்ன ெசால்கிற....?’’

‘‘ந�ர இன்�ம் தப்ப�ச் ெசல்ல �யலவ�ல்ைலயா எ. அதற்காகத்தாே
காவைல பலப்ப�த்தாமல் வ�ட. இ�ந்த இ�வர் வ�லகிச் ெசன்ற�
ஆைணப்ப�தா....’’
‘‘மிக்க நன். ஆனால, தப்ப�ச் ெசல்வதல் ேநாக்க. உன்ைனக் ெகால
ேவண்�. அந்த �யற்சிய�ல் என் உய�ைர இழ நான் சித்தமா
இ�க்கிேற...’’ என்றவாேற மைறத்தி�ந்த வாைள உ�வ�க்ெ இைளய
பாண்�யன் ம�� ஆேவசமாகப் பாய், அந்தண.

‘‘நல்ல ெகாள். அந்தேணாத்தமர் ெசய, ெகாைல�ம் �ன�தமாகிவ��ேமா

என்னேவ....?’’ என்� நை �ழக்கமிட்ட ேகாச்சைடயான் சேரெலன வ�லக. ப�ற�
தா�ம் வா��வ, அந்தணர் வாள் வ�ச்ைச நாைலந்� �ைற த. எதிர்வ�ச்சில் அ
ஆர்வ காட்டாததா, த�ப்� �ைற ம�றி அவன் மார்ப�ல் இரண்ெடா� இரத்தக்
பதிந்த.

ஒ� கட்டத்தில் அவன் ேபா�ம் வ�ைளயாட்� எ, ஒேர வ �ச்சில் அந்தணர்

வாைளத் தட்� வ�ட். அ� கிளாங.... கிளாங் என ஓை எ�ப்ப�யப� எங்ேகா பற,
�வ�ல் ேமாதி ெப�த்த சப்தத்�டன் வ��ந்த.

‘‘என்ைனக் ெகான்� வ�� ேகாச்ச! நான் ெசத்தாலா ப�ரச்ைன ���க்� வரட...

என் ��ம்பத, என் மகள் ப�மேகாமைளை காப்பாற்ற ��யாத நான் எதற்� உய�ர்
ேவண்�?’’ என்� இ கரங்களா�ம் �கத்தில் அைறந்� ெகாண்� க, அந்தண.
அப்ேபா� அவைரப் பார்த்� ேகாச்சைடயான் �றிய வார்த்ை, அந்தணர் அதிர்
ேபானார.

(ெதாட�ம)
11.01.12 ெதாடர்க
�ன்கை....
ெகாங்�ேவள�ன் �தல்வ� ரங்கப, தன்னால் காப்பாற்றப்பட்ட ெப�யவர் ஓர்
வண�கர் என எண்ண ெகாண்��ந்தேப, அங்�வந்த அவ�ைடய தந, அந்தப் ெப�யவ
பல்ல சக்கரவர்த்தி பரேமஸ்வரவர்மர் என உைர.
நரசிம்மாச்சா� என ெபய�ல் வந்த அந்தணர் தங்க ைவக்கப்பட்��ந்த
ேகாச்சைடயா ெசன்றேபா, மைறத்� ைவத்தி�ந்த வாை ள வ�சிப் ேபா��கிறார் .
அவைர எதிர்க்கா, தற்காப்� �ைறய�ல் வாைளச் �ழற்றிய ேகாச், அவ�டம �றிய
வார்த்ைதகள் ேகட்� அதிர்ந்� ேபாகிறார. இன�...

ெநன்ெமலிக்ேகாட்ைட தன�யைற ஒன்றில் பா�காவ�டன் ைவக்கப்பட்��ந்த

ெப�யவைரச சந்திக்கச் ெசல, ேகாச்சைடயான் பயணக் கைளப்� ந�ங்க ,
உண�ண், சிறி� ஓய்ெவ�க்க�ம் எண்ண�த் தன� தன�யைறக்�ச் ெசன்�
சாய்ந்த.

அசதி அதிகம் இ�ந்த� என்ற, மனம் உறங்க ம�, சிந்தைன அைலகைள எ�ப்ப�
வண்ணேம இ�ந்.

நாேடா�ப் ெபண் ப�மேகாமைள உண்ைமய�ல்? அவைளத் தன் மகள் என்� ��ம்

அந்தணப் ெப�யவர் ?

இந்த ேகள்வ�க�க்� உடேன வ�ைட கண்டாக ேவண்�ம் என்� தவ�த்தான் ேக.

அந்த ேவைள பார், ெநன்ெமலிக் ேகாட்ைடய�ன் தை
ெவற்றிேவல் �த்தை வந்� நின, ‘‘�மாரபாண்�யர
ேகாச்சைடயா�க, வணக்க. தங்கள் ஓய்� ேநரத்
ெக�க்க நான் வ��ம்பவ�... ப�ற� வ�கிேறன...’’
என்றா.
‘‘ஓய்வாவ... ஒன்றாவ! நிைலைமய�ன் வ�ப�த, �ழ்ந்
வ�ம் ெந�க்க�கள் பற்றி சதா சிந்தித்தப
இ�க்கிேற. தாங்கள் �ற வந்தைதத் தயக்கம ��ங்கள் �த்தைர!’’ என்றவாேற
மஞ்சத்தில் எ�ந்� அமர ேகாச்சைடயா.

‘‘அந்தணர் ேவடத்தில் வந்தி�ப்ப� நிஜ அந்த. மதிய உண� அவ�க்�

அள�க்கப்பட; அ��ம் நம� அரண்மைனய�ல் சைமயல்கார அந்தணர். நிஜ
ைவதிக ப�ராமணர்கள‘மாத்தியான்ன�’ என்� சந்தியாவந்தனம் ெசய்யாமல் உண
மாட்டார். இவர் அைதச் ெசய்யவ�. ேம�ம, இந்த ஆள் கிழவ�ம் இ.
உண்ைமயான கிழவனா, அதிக ேநரம் வாலி மி�க்ைக எப்ப� ந�ப்ப��ம் காட்டவ�யல
அேத ேபான்� உண்ைமயான இைளஞன, அதிக ேநரம் கிழத் தள்ளாைமய��ம் இ
��யா�. இவன, யா�ம பார்க்கவ�ல்ைல என நிச்சய�த்�க, அவ்வப்ேபா� நிமிர
ெகாள்கிறா.’’

‘‘எனக்�ம் இந்த ஐயம் இ. அதனால்தான் தங் �ட்பமாகப் பார்த்� உைர

ெசான்ேன. அப்�றம் அந்த நாேடா� இை பற்றி�ம் வ�சா�க்கச் ெசான...?’’

‘‘வ�சா�ப்பதாவ... அவன என்ன ேவடம் ேபாட்டால்... சி�வயதிலி�ந்ேத நான் பார்

வளர்ந ப�ள்ை. சிற்றப்ப�க்�த் ெத�யாதா அண்ணன...’’ என்ற ெவற்றிே
�த்தைரய, ேம�ம் சில வ�வரங்கைள எ�த்�ைரத.

அவற்ைற ேகட்ட�ம் ேகாச்சைடயா�க்�ப் ��யாத உண்ைமகள் பல ��யவர ஆ.

அேத சமயம் அந்தணர் பற், ப�மேகாமைள பற்றி�ம் மர்மம் ந�. அவர்க
மா�ேவடம் �ண்டவர்கள் என்ப�, ேவ� உண்ைமகள் �டகமாகேவ இ�ந.

ெவற்றிேவ �த்தைரய�டம் சில பண�கைளக் , அவைன அ�ப்ப�வ�ட்� ம�ண்

மஞ்சத்த சாய்ந்த ேகாச்சைட, கண்கைள �� அைரத்�க்கத்தில் ஆழ், ஒ�
கன�. அதில் ஓர் அழகிய இளவரசி ேதான்�கி.

பகற்கன�தாேன என இை எள�தாகப் �றம் தள்ள�வ�ட இய. இந்தக் க,

ேகாச்சைடயா�க்� இரவ� வ�வ�ண். பல�ைற வ�ம் இந்தக் கனைவ அவன் மி
இரசிப்பா.

�தல் �ைற வந்தேப, அைதக் கனெவன்ேற அவனால் நம்ப ��யவ.

ைவகைறப்ேபாதி, ைவைக நதிக்கைரேயார உபவாசம் ஒன்றில் ேகாச்சைடயான்

நடந்� ெகாண்��க் வ��யல் வானம் வண்ணச் சித்திரக் �டம் ேபான்� காட்.
காற் சி� சி�க்கிற. பறைவக்�ட்டம் உ, ‘எ�... வ�ழி... ெவள�வா’ என உற்சா
இன்ெனாலியாய் உ�ப்ப�வ�ட்டப� இ�க்.

அந்த ேநரத்த, அ�கில எங்கி�ந்ே, ‘‘ஐேயா...’’ என்�ம் �ரல் ச

அ�த்தமாக ஒலிப்ப� காத வந்� வ��கிற. ேகாச்சைடயான
�ற்��ற்�ம் பார்க். சற்� ெதாைலவ�ல் ஒ� மஞ்சள் ெகான
மரத்தி கீேழ ஓர் அழகான ெபண் ஒ� காைல ம�த்�க் ைக
ப��த்தப, நிற்க த�மாறியப� என்னேவா ெசய்கிற. ம� ண்�ம
‘‘ஸ...ஆ..ஐேயா’’ என்ற �னக அவள�டமி�ந்� எ�கிற.

அ�த்த கணம் அங்ேக பாய்ந்ேதா� ேகாச்சைடயா, ‘‘ெபண்ே, ந�

யார? ஏ�ம் ேயாகாசனம் பய�ல்கிற? அல்ல நாட்�ய கரணம் பழ�கிறா? அப�நயப் பதம
ப��ப்ப� ேபால் நிற்கிற...’’ என வ�ன�கிறான.

‘‘பாதத்தில் ெந�ஞ்சி �ள் , நான் நிற்க ��யாமல, அைதப் ப��ங்க�ம் ��யா

அவதிப்பட்� நிற்ப� உங் ேயாகாசனம, அப�நயப் பதம் ேபாலெவல்லாம் ேதான்�க
இளவரேச...’’

‘‘மன்ன�த்� வ�� ெபண! ெகாஞ்சம் ெப. நாேன அந்த �ள்ைள எ�த்� வ��கி...’’

அவள�ன ம�ப்�கைள அலட்சியம் ெசய்தப�, ஒ� காைல ம�த்� மண்�ய�

அமர்ந்தவா� அவ�ைடய அழகிய ெசம்பஞ்�க் �ழம்ப�னால் அலங்க� பாதத்ைதப
பற்�கிறா. நாைலந்� ெந�ஞ்சி �ட்கள் பதிந்� க. ஒவ்ெவான்ைற அவ
ப��ங்�ம்ேபா, அவள் வலிதாளாமல‘ஸ...ஆ’ என �னகி, உதட்ைடக் க�த்த
சமாள�த்தா.
எல்லா �ள்�ம் ந�க்கப்பட, ‘‘இன� ந� உன் பாதத்ைதத் தைரய�ல் ஊன’’ என்றப�
அவன் எ�ந்த.

அ�வைர ஒ� காைல ஊன்றி மரத்தில் சாய்ந்தப� நின்றதாேலா ம�கால் பாத

அகற்றப்பட்டா�ம் கீேழ ஊன்றியேபா� வலித்ததாேலா அவள் சற்�, வ�ழப்ேபானா.
உடேன ேகாச்சைடயான் அவைளத் தாங்கிப் ப�. அவள் இ ேதாள்கள��ம் அவ
கரங்கள் அ�ந்தப்பற்றிக் .

‘‘கீேழ ேவண்�மானால் சற்� உட்கா�கிறாயா ெ?’’

‘‘ஒன்� ேவண்டா. ந�ங்கள் ஆைள வ��ங... நதிய�ல் ந�ராடப் ேபாய��க்�ம ேதாழிகள்

வந்� வ��வார். பார்த்தால் ப�காசம் ெசய்ேத என்ைனக வ��வார்க...’’ என்�
�றி, அவன் ப��ைய உதறி வ�லக்கிய, ைகக்� எட் .... மரக்கிைள ஒன்ைறப் பற்ற.
அவள் இ�த்த ேவகத்தில் அந் ��ங்க, மஞ்சள் மலர்கைள மைழெயன அவர்கள்
ெசா�ந்த. இந்த ேவ�க்ைக இ� இளமான்கள் தைல தி�ப்ப
பார்த்� இரசித. ெசய் ெபாய்ைகய ந�ந்திக்கிடந்த ெவள்ளன்
சில�ம் அேத பண�ைய ெசய்த. கிள�கள் ஓ�வந, அந்தக் கிைளய�
அமர்ந்‘அப்�றம் அக’ என்ப� ேபான்� தைல தாழ்த்திப் ப.

‘‘ந� யார் என்� ெசால்லக் �...?’’ என்றா, ேகாச்சைடயா.

‘‘ெத�யாதா உங்க�க! உங்கள் மாள�ைகய�ல்தாேன இ�க்க...

ெத�ந்�தாேன என்ைனப் ப�ன் ெதாடர்ந்� நதிக
வந்�ள ்ள�ர...’’
‘‘நான ம�ைரய�ல் இ�க்�ம்ெபா�� தின�ம் அதிகாைலய�ல் ை
கைரய�ல் இப் நடக்க வ�வ� வழக். என் மாள�ைகய�ல் நான் உன்ைனக் க
இல்ைலே ெபண்ே!’’ எனக் ேகட, ெநற்றிப் ��வங்கள் �, நிைன�ப் ேபைழைய
�ழா�கிறான.
கா�ம் கனவ�ேலேய அவ�க்� நிைன�ப் ெபாறி தட்�. ஆம; பாண்�ய மன்ன
மாறவர்மன் அ�ேகச� ெந�மாறன் தம் � ேகாச்சைடயா�க்�த் தி�மணம் ெ
ைவக்கத் திட்டமி�கி. பல நாட் இளவரசிகள�ன் ஓவ�யங்கள் த�வ�க்கப்ப�.
அைனத்�ம் �மாரபாண்�ய பார்ைவக்காக அவன் அைறய�ல் ெகாண்�
அ�க்கப்ப�கின. ஒவ்ெவான்ைற எ�த்�ப் பார்த்தப�ன் கவ�ழ்த்� ைவத்�
ேகாச்சைடயா, ஒ� படத்ை மட்�ம் அவ்வப்ேபா� , ந�ண்டேநரம் உற்�ப் பா
இரசிக்கின்ற.

‘அட! அந்த ஓவ�யத்திலி�ந்த அேத ெபண்தான’ என அவன் எண்�ம்ேபா

ைவைகய�ல ந�ரா�த் தி�ம்ப�ய ேதாழிப்ெப, ‘‘இளவரசி! நாம் எப்ேபா� காஞ்சி
தி�ம்பப் ேபாகிேற...?’’ என வ�னவ�யப�ேய வ�கிறார்க.

இளவரசி ‘ப��ய��யாமல் ப��கிேறாே’ என எண்�வ� ேபான, அவைன வ�ழிகளால்

வ��ங்கிவ��வ� ேபாலத் தி�ம்ப�ப் பார்த்தப� நட.

கன� நிஜமாகேவ கைலகிற�. ‘அட! ப�மேகாமைள நாேடா�ப் ெபண்ண; பல்லவ இளவரச

ேமாகனாேதவ�...’ என எண்ண�யவாேற கண் வ�ழித்த ேகாச்சைடய, அந்தண
ேவடத்திலி�ப்ப� யார் என்ப�ம் ��ந்�வ. அதனால்தான் அ அந்தண�ன் வா
வச்�க்� ஆேவசமாக பதில� தரவ�ல.
� அத்�டன் அறி உண்ைமைய�ம
ெவள�ப்பைடயாகக் �றின.
அரசியலில் அதிர� மாற்றங்கள் நிகழ ஆரம்.
(ெதாட�ம)
18.01.12 ெதாடர்க
�ன்கை:அந்தணர் ேவடத் வந்தி�ப்ப� நிஜ அந்தணர் இல்ைல என எண்�
ேகாச்சைடயா. அேதேபான் ப�ம ேகாமைள நாேடா�ப் ெபண் இல்ைல என்ப�ம்
ஐயமாக இ�க்கிற. அவள �கத்ைத எங்ேகா பார்த்தி�ப்பதாக�ம் எண்ண� ேயாச.
அப்ேபா�தான் அ தி�மணம் ெதாடர்பாகத் த�வ�க்கப்பட்ட பல நாட்� இளவர
ஓவ�யங்கள� ஒன்றாக அவள் ஓவ�யம் இ�ந, தான் மிக�ம் ேநசித்த அந்த ஓவ�ய
இ�ந்தவள் பல்லவ இளவரசி ேமாகனாேதவ� என்ப�ம் நிைன�க்� .

ந்தணர் ேவடத்திலி�ந்த ஆ, ேகாச்சைடயான் �றிய வார்த்ைதகைளக்

அதிர்ந்�ேபாய் நின.

‘‘அப்ப�ெயல்லாம் ந� கடைம மறந்� உய�ைர வ�ட்�வ�ட . உன் கடைமகைள நான

ேவண்�மானால் நிைன�ட்டட?’’
‘‘��யவ�ல்ைல ேகாச்சைட...’’

‘‘பல்ல இளவரசி ேமாகனாேதவ�ைய ந� சிைற ம�ட்க ேவண்டா...? பல்லவ ராஜ்யத்திலி

சா�க்கிய வ�க்கிரமாதித்தைன வ�ரட்�ய�க்க ேவ?’’
‘‘ந� என்ன ெசால்கிற...?’’

‘‘உன் ேவடம் கைலந்�வ�ட்ட� என். இன்�மா ந� என்ன�டம் ந�க்க ே?’’

‘‘ந�ப்ப... நானா...?’’

‘‘ஆம இராஜசிம்ம! உனக்� உன் பாட்டன் ெபயரான நரசிம்மன் என்ப�ம. ந�

இரண்டாம் நரசிம. அைத ந� வ�ரசிங்கன் என்� மாற்றி ைவத்�க, �த்தைரயர
�மிய�ல் வந்� உலவ�க் ெகாண்��. சா�க்கியர்கைள வ�ர உனக்�ப் பாண்
நாட்�ன் உதவ�ையப் ெபற்�த்த�வதில் ெப�ம்பாண �ைனப்� காட்�ன.
அவ�ைடய தம்ப� ெவற்றிேவல் �த்தைரயர் ெபா�ப்ப இந்த ெநன்ெமலி
ேகாட்ைடேய இ�க்கி? ெசந்தைல �த்தைரய இளவர சாத்தன்மா, பல்லவ இளவரசி
ேமாகனாேதவ�ைய - அதாவ� உன் தங்ைகைய எப்ப�ய ெவற்றிேவல் �த்தைர
�லம் ம�ைர அரண்மைனய�ல் அைடக்கலம் �க ைவ ேவண்�ம் என்ெறண்
ப�மேகாமைள என்�ம் ெபய, நாேடா�ப் ெபண்ணாக மாற அைழத்� வந்த. வழிய�ல்
சா�க்கிய ேசைனய�டம் அவர்கள் அகப். அந்த ைககலப்ப�ல் �த்தைரய வ�ரர்கள்
உய��ழந்தன. ெப�ம்பாண �த்தைரய ஒன்�வ�ட்ட சேகாதரர் சித்திரேவலர்தான்
உய��ழந்த கைழக் �த்தா� ே ெப�யவர.
ந� கிழ அந்தணர் ேவடம் ேபாட், உன் ெசாந்தத் தங்ைகைய என்கிறா. தள்ளா�ம
கிழ ேவடத்தி�ம் உன் த�மாறாத தாக்�தலின், திடமான ேதக அைமப், ��ம்பம
சிதறி வ�ட்ட� என்� ந� �றிய �லம ேபச், உன்ைனக் கண்ட�ம் தி�க்கிட்ட
மாறன, ‘வ�ரசிங்க’ என்ற� ந� �றிய ெபயர் வ�ளக்கம் எல்லாமாகச் ேசர்ந்� உன
எனக் எ�த்�ைரத்�வ�ட. ெவற்றிேவல் �த்தைரய�ம் அைத உ�தி ெசய்�வ.
இன்�ம் எதற்� அந்த ந... அைதத் �க்கிெய...’’

ேவடம கைலத், நிமிர்ந்� நின்ற பல்லவ இளவரசன் இராஜ, ‘‘எல்லாம்

ேகாச்சைடய! ந� சா�க்கிய வ�க்கிரமாதித்தேனா� நட்� ேபசத்தாேன ெ? அ�தாேன
என் நம்ப�க்ைக அைனத்ைத�ம் தகர்த... ந� அங் ப�மேகாமைளைய... அதாவ� என்
தங்ைக ேமாகனாேதவ�ைய உன் மஞ்சத்�க்� அை என்ப�ம் உண்ைமத...’’

‘‘இராஜசிம்ம! பாண்�யர்கள�ன் நண்பன, பைகவன் யார் என்ப

இந்தச் �ழ்நிைலய�ல் நான்தாேன ��� ெசய்? ந� ஏன் தவறான
ஊகங்கள�ல் உன் மனத்ைதப் ேபாட்�க் �ழப்ப�க் ? அத்�ட,
ப�மேகாமைள ஒ� சாதாரண நாேடா�ப் ெபண்ணாக அறி�கமா
நிைலய��ம்� நான் அவள�டம் தவறாக நடந்�ெகாள்ளவ.
�த்தைரயர் ��ம பா�காப்ப�லி�ந்தவள் என்கிற உண்ைமைய ,
அவைளத் தப்ப ைவக்கேவ அப்ப� அைழத்ே...’’

‘‘அைழத்தா. தப்ப�ச் ெசல் வழிகாட்�னா. ஆனால, அவள் உன

திட்டப்ப� ெநன்ெமலிக் ேகாட வரவ�ல்ை. சா�க்கியன�டேம
ம�ண்�ம் அகப்பட்�ச் சிைறய�ல் கிடக...’’
‘‘�ன் அவள் சாதாரண நாேடா�ப் ெபண்ணாக மட்�ேம சா�க்
ைகய�ல் அகப்பட். இப்ேபா� பாண்�ய இளவரசன் ேகாச்சைட
வ��ம்�கிற ெபண்ணா சிைறப்பட்��க்கி. என் ம�ன �த்திை
ேமாதிரம் அவள�டம் உள. ‘ப�மேகாமைள அகப்பட்ட, அவைள
உடேன என்ன�டம் ஒப்பைடக்க ே. என்ைன தாக்கிய அவைள
நான்தான் வ�சா�ப்’ என்� �றிவ�ட்ேட நான் ெமலிக்ேகாட்ைடக்� வந.
வ�க்கிரமாதித்தன் இ�வைர அவைள அ�ப்பவ�ல். சா�க்கியைன இந்தத் தம
மண்ண�லி�ந்� வ�ர, இைதேய நான ஒ� �காந்திரமாகக் ெகாண்� திட்டங
வ�க்கிேற...’’

‘‘பல்ல இளவரசிைய ம�ட்கிற ஒ� காரணத்திற்காக உன் தந்ைத மாறவர்மன்,

சா�க்கியைனப் பைகக்க, ேபார் ெதா�க்கேவா �ண�வாரா ேகாச்சை...?’’

‘‘நம்ப�க்ைகேய இ� இராஜசிம்ம! காரணம் அ� ஒன்� மட்�ேம ; அ��ம் ஒ�

காரணம... ஆனால, வ�வான காரணம்- திட்டமி�வ� ேகாச்சைடயான் என்
மறந்�வ�டாே...’’

உைற�ர அரண்மை. வாய�ற்காவலன் வந்� வண, ‘‘சா�க்கிய மாமன்னைரக்

சாத்தன்மாறன் என்பவர் வந்� காத்தி. அவசரச் ெசய்தி என்கி’’ என்றா.

‘‘சாத்தன் மா... எங்ேகா ேகட்ட ெபயர் ேபான்றி�க்! ச�, அவைன உள்ேள அைழத்
வா...’’

வ�க்கிரமாதித்தன் ஒ� கணம் வ�ழிகை, நிைன�ப் ேபைழ �ழாவ�னா. அவன்

கண்கைளத் திறந்தே, அங்ேக சாத்தன் மாறன் நின்றி.

‘‘ந� �த்தைரயர் ��ையச் ேசர்ந்தவன...?’’

‘‘ஆம் ேவந்! நான் இளவரச...’’

வ�க்கிரமாதித் வ�ழிகைள உ�ட், �தர்ம�ைச ந�வ�ப் ��வம் ெந�த, ‘‘ஹ... அதி�க்கட்.

உன் தந்ைத ெப�ம்பாண �த்தைரயைன உடேன வந்� என்ைன ெசான்ேனே... ஏன்
வரவ�ல்ை? ைகயகல �மிைய ைவத்�க்ெகாண்� திமிர் ? �ண்ைடக்காைய ந�க்�
ேபான்� ெநா�ய�ல் ந�க்கிவ��ம் என் , �த்தைரய�ன் ��நிலத. இப்ேபா�
உன்ைன எதற்� அ�ப்ப�ய��க்க, அந் �த்தைரயக் கிழ...?’’ என வ�னவ�னான. சினம்
மண்�க் கிடந்த� �ரலில.

‘‘சா�க்கிய மாமன்னர் என்ைன மன்ன�க்க. �த்தைர �மி ��நிலம்தா.

ஆனால, ��தி கண்� அஞ்சாத �. �ண்ைடக்காய ெந�ஞ்சி �ள்�ம் .
யாைனக�ம் மிதிக்க அஞ. தவ�ர, நான் ெசந்தை ேகாட்ைடய�லி�ந்� வரவ�ல;
ெநன்ெமலிக் ேகாட்ைடய�லி�ந்� பாண்�ய இ ேகாச்சைடயா�ன் �தனா
வந்தி�க்கிே. அவர் அள�த்�ள்ள ஓைல இ...’’

சாத்த மாறன் அள�த்த ஓ, சா�க்கிய மன்னன் ைகைய அைடக. அைத வாசித்

வ�க்கிரமாதித்தன் �கத்தில் வ�வ�க்க ��யாத உணர்�கள காட்�கின். நட்ப,
பைகயா என்ப� இன்�ம் த�ர்மானமாகவ.

அ�த்த வ�நா, அவன் கட்டைளப்ப� அங்� ப�மேகாமைள அைழத்� வரப்ப.

‘‘ெபண்ே, ந� யார? பார்க்க சாதாரண நாேடா�ப் ெபண் ேபான்� இ�க. ஆனால,
உன்ை ைவத்� மிகப் ெப�ய அரசியல் �றாவள�ேய �ழல். பார்த்த�
பாண்�ய�மாரன் உன்�டன் ேபசத் �. ப�ற� ப�க்ைகயைறக அைழத்தா. ந� தப்ப�ச
ெசல்ல அவன்தான் வழிகாட்�னான் என நிை. ஆனால, ந� சாகசமாகப் ேபச,
அவன�டமி�ந்� ம�ன் �த்திைர ேமாதிரத்ைத அபக�த, ��வாளால் தாக்கிவ�ட
ஓ�னாயாம. உன்ைன வ�சா�க்க உட ெநன்ெமலிக்ேகாட்ைடக்� அ�ப்�மா�
அ�ப்ப��ள்ள. எங்ே, அந் ேமாதிரத்ைதக் கா...’’ என்கிறான் வ�க்கிரமாதி.

ப�மேகாமைள, தைல ��க்�ள் ெச�கி மைறத்தி�ந்த அந்த ேமாதிரத்ைத

ந�ட்�கிறா. அைத வாங்கிப் பார்த்த வ�க்கிரமா, ‘‘ெபண்ே, இ� எதற்� உனக? எப்ப�
அபக�த்தாய் இைளய பாண்�யன�டமி...?’’

‘‘இைத நான ஒன்�ம் அபக�க்கவ�. அவர் ேபசிய ஆைச வார்த்ைதகைள நான்

ேவண்�ெமன�, �த்திைரக் கைணயாழி ேவண்�ம் எ. கழற்றித் தந். அவர் ம��
கத்திைய வ�சிவ�ட்� நான் தப்ப�ச் ெசல், சா�க்கி வ�ரர்கள் இந்தக் கைணயாழ
மதிப்பள�ப்; எள�தாகத் தப்ப�வ�டலாம் எண்ண�ேன. ஏமாற்றேம மிஞ்சி. உங்கள
ப��ய�ல் அகப்பட்டப�ன் இ� எதற்? ேவண்�மானால் ந�ங்க
ைவத்�க்ெகாள்�...’’ என்ற ப�மேகாமை, அந்தக் கைணயாழிைய வ�க்கிரமாதித்தன
ந�ட்�னா.
அவள் அந் கைணயாழிக்� அதிக �க்கியத்�வம் தராத� சா�க்கிய ேவ
வ�யப்பள�த். ேகாச்சைடயாேன, ெப�ய சதிேவைலக�க்� அவள் அை
பயன்ப�த்திவ�டக்��ம் என அச்சம் ெத�வ�த். ‘ேமாதிரத்�டன் அவ இங்�
அ�ப்�ங். நான் அவைள வ�சா�க்கேவண. ஒ� ெப�ய அரசியல ரகசியம் என
கவனத்திற்� வந்�. ப�மேகாமைளைய வ�சா�த்தப�ன் நான் உங்க�க்�
ெத�வ�க்கிேற. நம் நட்�றவ�ன் ம�� நம்ப�க்ைக இ இைதத் தவறா� ெசய்ய.
காலம தாழ்த்தின, இழப்� நம் இ�வ�க்�ம’ என�ம் அந்த ஓைலய�
�றிப்ப�ட்��ந்.

‘என்னதான் நடக்க, பார்ப்ேபா’ என எண்ண�ய வ�க்கிரமாதித்தன் ப�மேகாமை

அங்� �தனாக வந சாத்தன் மாற�டன் அ�ப்பச் சம்ம. அேத சமயம் அவன
ேபசிய சில வார்த்ைத, வ�ப�தத்ைத வ�ைல ெகா�த்� வாங்�வனவாக அைம.
(ெதாட�ம)
 www.arrkay.blogspot.com

01.02.12 ெதாடர்க
�ன்கை...

ேகாச்சைடயான் ஏேதா அரசியல் இரகச

�றப்ேபாகிறான் என்கிற நம்ப�க், சா�க்கி
வ�க்கிரமாதித், உைற�ர் சிைறய�லி�ந
ப�மேகாமைளைய வ��வ� த், ெநன்ெமலி
ேகாட்ைடக்� அ�ப்�கி. �டேவ சா�க்கி
ேசனா நாயகன் வஜ்ரவர்மைன�ம் அ,
�மாரபாண்�யன் ��ம் அரசியல் இரகசி
அறிந்� வ�மா� ெசால்கிற. ஆனால, அங்ே
வாக்�வாதம் �ற, வஜ்ரவர்மன் வா�
நிற்கிறா. அப்ேபா� ேகாச்சைடயான் எ�ப
ேகாபக்�ரல் ேக ந�ங்கிப் ேபாகிற, சா�க்கிய ேசனாநாயக. இன�...

பல்லவ இளவரசியா� பதற்றம் இன்�ம் அகலவ�ல்ைல ேபாலி�க்...’’ என்றவாேற

அந்த மல வனத்தின் கல்பாவ�ய தைரய�ல் நடந்� , ேகாச்சைடயா.
ெநன்ெமலி ேகாட்ைடய��ள்ேள வ�சாலமாக வ��ந்� கிடந்த மலர்வனம்
ெசய்ெபாய்ை கைரய�ல் வந்� அமர்ந்� ெகாண்� �ந்தாள் பல்ல ேமாகனாேதவ�.
ராஜ மன்றத்த, வஜ்ரவர்மன் வாைள உ�வ�க்ெகாண்� இராஜசிம்மன் ம��
த�ணத்தி, ‘‘சா�க்கியப் பைடத்தைலவ�க்� ஒ� வா!’’ என்றா, ேகாச்சைடயா.
அைதச் ெசவ�ம�க்க வ��ம்பாத வஜ்ர, ‘‘என்ை வார்த்ைதகளால் கட்�ப்
எண்ணாேத ேகாச்சைட! என் கடைமையத்தான் இங்� ெசய்ய �யல் கி. இைதத்
த�க்க எவரா�ம் ��ய...’’ என்றா.

‘‘வஜ்ரவர்! ந� என் அைவய�ல் வாைள உ�வ�க்ெகாண்� வார்த்ைதயா�வை

ேவ�க்ை பார்த்�க் ெகாண்� இ�க்க ேவண்�ம் எ? இேதா நான ��வைதக
ேகட்டப�ன் ந� எைத�ம் ��� ெசய்� ெசயல்படத் �. ந� என் நண் ம� �
பாய்ந்த, நான் சினத்ேதா� எ�வ� தவ�ர்க்க ��யா� ே. ேகாச்சைடயான் வாை
 www.arrkay.blogspot.com

உ�வ�னால, ம�கணம் எதி�ய�ன் தைல தைரய�ல் உ��ம் நாடறிந்த உண்...’’

‘‘ேகாச்சைடய! ந� சா�க்கியர்கைள எதிர்ப்ப� என்ேற ��� ெசய்� வ...?’’

‘‘என நண்பைனக் காப்ப� என்� ��� ெசய்� வ. அதற்� சா�க்கிய ேசைன

எதிர்த்�ப் ேபா�டத்தான் ேவண்�, அைதச் ெசய்ய�ம் நான் சித் த
உள்ேள...’’

‘‘அ� வ�ஷப் ப�ட்ைச என்ப� ��ய, வ�ைளயாட்� ப�ள்ைளேபால் ேப�கிறா

ேகாச்சைடய. சா�க்கிய ேசைன என்ப� எத்தைன இல ேபர் என் ெத��மா? ேகட்டால
கண்மயங், தைல �ற்�ம் உன. ம�ைரைய மண்ேமடாக்காமல் தி�ம்ப மாட்
நாங்க...’’

‘‘உலைகேய ஒ� ெநா�ய�ல் ெபா�க்கிச் சாம்பலாக்கி வ��ம் ெகா�ய ஆலகால வ�ஷ

அ�தம்ேபா உண்ட சிவெப�மான�ன் ராஜதான�யடா ம�. என் � நின்� வாய்ப்ப
ெகாட், வாலாட்டம் காட்ட உனக்� என்ன �! நான்‘ேபார’ என்� ஒற்ைறச் ெசா
உதிர்த்தால் ேப; ேகா�த் தமிழன் ��வ நிற்பா. அவன் ேபா�ம் வ நைட எ�ப்�ம
��திய�ல் ம�ைர இ�க்�ம் திைசேய உனக்�த் ெத�ய மைறக்�. ந� உடேன
இங்கி�ந்� ஓ�ப். இன� நாம ேபார்க்களத் சந்திப்ேப...’’

‘‘�ளவ�க் �ட்ைடக் கிளறி வ�ட்� வ�. இன� �த்தம் என்பதில் எள் �

ஐயமில்ை. ேபாகிேறன. ேபா��ன் பல்லவ ராஜ�க்� இந்தக் ��வா ப�சள�த்�
வ�ட்�ப் ேபாகிே...’’ என்றவாே, சா�க்கியப் பைடத்தைலவன் தன் இைடக்கச்ச
ஒ� ��வாைள இடக்கரத்தால் உ, இராஜசிம்மன் ம�� எறிந் .

கணப்ெபா�தி நிகழ்ந்� வ�ட்ட இந்த வ�ப�தம் கண்� ெகாதித்�ப் ேபான ேக,

‘‘வஜ்ரவர்!’’ என்� கர்ஜித்தப�ேய எ�ந. ம�கணம் அந்தக் �� ேகாச்சைடயான�ன
கரத்தில் இ�ந. அைத அவன் மின்னல் ேவகத்தில் பற்றிய��ந்த.

அ�யைண அதிர அவன் எ�ந்� நின்ற ே, எ�ப்ப� ஆேவசக்�ரல் க, வஜ்ரவர்மே

அ�த்� அங்ேக என்ன நிகழப் ேபாகிறேதா ஒ� கணம் ந� ங்கிப் ேபா. அதற்�
�ன்ேப பல்லவ இளவர, �ர்ச்சி வ�ட்டா. உடேன அவைள அங்கி�ந்� �க்கிச் ெ
ஆ�வாசப்ப�த ஆைணய�ட்டான் பண�ப்ெப ண். ந�ண்ட ேநரம் கழி, இப்ேபா�தான
அவைளச சந்திக்க வந்� நின்றான் ேகாச்.

‘‘பதற்றம.... எனக்�ப் பா உய�ேர ேபாய் வ�ட். என் அண்ணா நலமாக இ�க்கிற....

ப�ற� அங்� என நிகழ்ந்.... சா�க்கிய ேசனாபதி உைற��க்�த் தி� வ�ட்டார....?’’
வ�னவ�யவாேற எ�ந்� நின்ற, ேமாகனா ேதவ�.

‘‘ேமாகனா, உன்ைன சிைறம� ட்டதற்� நன்றி ெசால்வாய் என எண்ண�. ந�ேயா

ேகள்வ�களா அ�க்�கிறா. உன் அண்ணன் ம�� வஜ்ரவர்மன் வ�சிய � �வா
ப��த்�த் த�த்�வ�ட. �ன் ேயாசைனய�ன், வா��வ�ப் பாய் வஜ்ரவர்மை
பாண்�ய வ�ல் வ�ரர்கள் �ற்றி வை. இப்ேபா� அவ சிைறக காவலில்
ைவக்கப்பட்��க்க. ேபா�மா, இன்�ம் ஏ�ம் வ�வரம ேவண்�ம....?’’

‘‘நன்ற. ஆனால, அதற்� இந்த ஒற்ைறச் ெசால் ே. வாழ்நாள் ��க்க என் இ

 www.arrkay.blogspot.com

ஏந்திய��க்�ம் உணர். என் ெபா�ட் என் அண்ணன் ெபா� ந�ங்கள

சா�க்கியர்கைளப் பைகத்�க் வ�ட்�ர். இப்ேபா� வஜ்ரவர்மைனச் சிைறய
அைடத்� வ�ட்�ர. வ�க்கிரமாதித்தன�ன் சின�ம் சீற்ற�ம் எல் ைலம�. இ�
மாெப�ம �த்தமாக மாறப் ேபாவ� உ�. தங்கள் தந, பாண்�ய மாமன்னர் இ� ப
என்ன க�த்� ெகாண்��க்கிற.... ெத�யவ�ல்ை. எங்களால் உங்க�
ெப�ந்ெதாந்தர�த....’’

‘‘ந� அரசியைல அலசி ஆராய்கிறா. வண் கவை

� ேவண்டா. எல்லாம் நல்லதாக
அைம�ம. வ�க்கிரமாதித்தன் எப்ேபாேதா ம� றி வந்� வ�ட்ட. இன� நாம அவ�க்�ப
பதில் ம�யாைத ெசய்ய ேவண, அவ்வள�தா. சாத்தன் மாற�டன் உன்ைன
அ�ப்�ம் நிைலய, ‘சா�க்கி ேசைன எத்தைன இலட்சம் என்பைத இைளய பாண்�ய
அறிவான. அந்த அச் அவன் அ�மனத்தில் பதிந்தி�ப, எனக்� எதிராகச் ெசயல்ப
�ண�ய மாட்டா’ என்� ெகாக்க தானாம. அேத நிைனப்ப�ல் இன்� வஜ்ரவர்ம�
ஊைளய�ட்டா. ‘ம�ைர மண்ேமடா�’ என்� உளறினா. அதன வ�ைள�தான் சிைறய�ல
கிடக்கிறா...’’

‘‘அெதல்லாம் ச�தான் இளவ! ஆனால, சா�க்கிய மன்னன் என்ைன யாேரா

நாேடா�ப் ெபண் என்� நிைன சிைறய�லைடத்தா. அவ�க்� நான் பல இளவரசி
என்ப� ெத�யா. சிைறய� லிட்ட�ம் , நான் தங்கள் ம�� கத்தி வ�சி வ�ட்�த் தப
காரணத்தால்த. தாங்கேளா வஜ்ரவர்மன் சா�க்கியப் பைடத் தைல ெத�ந்ேத
அவைனச் சிைறய�ல் தள்ள� �ள்ள. இ�பற்றி தங்கள் தந்ைத எ�ப்ப�னா, தாங்கள
என்ன வ�ைடய��ப்ப�ர்கள் என் ��யவ�ல்ை. இ� �த்தத்ைதத் தாங்கள்
அைழப்பதற்� ஒப்பானதல....?’’

‘‘நன்றா அரசியல் ேப�கிறாய் ேமாகனா . பரேமஸ்வர பல்லவர் உனக்� அரச

ஞானத்ை நன்றாகேவ பய�ற்�வ�த்தி�க்க. கட்� ப�த்தால் அைத அ�த,
உைடத்ேதாதான் சிகிச்ைச ெசய்ய ே. அரசியலில் பைக �ற்றின �த்தம்தான் த.
சா�க்கியைன இன� இங்கி�ந்� ேபார் �லம் தான் ேவண்�. அதற்கான
அைடயாளம்தான் இந்தச் சிைற....’’

‘‘வ�க்கி மாதித்தன் வஞ்சினம் ெ, பல்லவர்கள் ம�� பழித�ர �றப்பட்��ப்பத

அ�ப்பைடக் காரணம் இ�க். வாதாப�ைய எங்க �ன்ேனார் அழித். �லிேகசிய�ன்
�தல்வன் அைதக் காரணம் காட்� பைடெய�ப்ைப நிகழ்த்�கி. பாண்�யர்க
சா�க்கியைன எதிர்க்க இ�ேப வ�வான காரணங்கள் ஏ� மில்ை....?’’

‘‘வ�வான காரணங்கள் இர உண்� ேமாகன. அதில் ஒன்� . மற்ெறான்ைற நா

ம�ைரய�ல் என் தந்ைத வ�வ�ப்ேப. எல்லா வற்ைற�ம் ந� அங்ேக ெசவ�
ம�க்கலா....’’
‘‘என்! ம�ைரக்க, நானா... என்ன ெசால்கிற�ர்கள் இள!’’

‘‘நான ம�ைர ெசல்கிேற; ந��ம் என்�டன் இரதத்தில் வ�; அவ்வள�தா. ம�ப்�

ேவண்டா. உன் பா�காப்�க்காகேவ இந்த ஏ. உன் அண்ணன�டம் �றித்�ப
ேபசிவ�ட்ேட. உடேன �றப்ப�கிேறா....’’

ேகாச்சைடயான் இைதக் �றிய�ம் ேமாகனாேதவ�ய�ன் உள்ளத்தில் மகிழ்ச்

 www.arrkay.blogspot.com

பரவ�ன. ஆனால, ம�ைரய�ல் நடந்தேதா ே.

(ெதாட�ம)
08.02.12 ெதாடர்க
�ன்கைத ெநன்ெமலிக் ேகாட்ை, சா�க்கிய பைடத் தைலவன் வஜ்ரவ, பல்லவ
இளவரசன் இராஜசிம்மன் ம�� ��வ வ �சிெயறிவைதக் கண்ட ேமாகனா ேதவ� �ர்ச்ச
வ��கிறாள. பாய்ந்� வ கத்திைய ெவ� லாகவமாகப் பற, நண்பைனக் காப்பாற்�கி
ேகாச்சைடயா. �ர்ச்ைச ெதள�ந்த , மலர்வனம் ஒன்றில் இ�க்�ம் ேமாகனாேதவ
வந், அைவய�ல் நடந்த சம்பவங்கைள வ�வ�க்கிறான் ேகாச. இன�....

ம�ைரக்� உடே �றப்ப�கிேறா’ என்� ேகாச்சைடயான் �றியைதக் ேக, ேமாகனா

ேதவ�க் ஒ� கணம் மனத்�ள் இனம் ��யாத மகிழ்ச்சி அைல .
‘பாண்� இளவரச�டன் ஒன்றாக ரதத்தில் அ, பல காத �ரம் பயண�க்கப் ேபாகிே’
என்� நிைனத்�ப் பார்ப்பேத ஒ�வ�த பரவசம் அள�ப்பதா. என��ம் அை ெவள�க்
காட்டாம,
‘‘ந�ங்கள் எைதச் ெசய்தா�ம் அதிர�யாக இ�. இந்தப் பரபரப்�ம் ேவக�ம் அ
சம்பந்தப்பட்ட கா�யங ேவண்�மானால் ச�யாக இ�க்க. ��ம்ப வ�ஷயங்கள�
இ� அத்தைன ெமச் தக்கதாக இரா. �ன்ப�ன் அறி�கமில்லாத ஒ� ெபண
உங்க�டன் ரதத் அமரச் ெசய்� அைழத்�ச் , தி�ெரன உங்கள் ெபற்ேறார
நி�த்தினா, அவர்கள் என்ன நிைனப்ப! பாண்�ய மன்ன�ம் ப மாேதவ�யா�ம்
என்ைன ெவ�க்க ேவண்�ம் என்ப�தான் உங்க..?’’ என்றா.

‘‘ேமாகனா, ந� ஒன்�ம் �ன்ப�ன் ெத�யாத ெப. என் தா�ம் தந்ைத�ம் உ

நன்கறிவ. உன்ைனப் பார்த்த�ம் மிக�ம் மகிழ்.’’
‘‘என்ன ெசால்கிற�ர்கள் இள! என்ைன எப்ப� அவர்கள் அறிவ..?’’

‘‘அ� மிக�ம் �வாரஸ்யமான க. ‘பாண்�ய இளவரச�க்�த் தி�ம

ெசய்யப் ெ பார்க்கிேற. ந�ங்கள் வ��ம்ப�னால் உங்கள் �தல
ைதல வண் ஓவ�யங்கைள அ�ப்ப� ைவக்க�ம் என்� பல
��ம்பங்க�க்�ம் ஓைல அ ைவத்தன. தட்சிண பாரத அரசர் பல�
தங்கள் �தல்வ�ய�ன் ஓவ�யங பாண்�ய நாட்�க்� அ�ப்ப� ைவ.
அவற்ைற நன ப�சீலித் அரச�ம் அரச மாேதவ��ம் ஓர் ஓவ�யத

www.tamiltorrents.net gomathibalu
மட்�ம் தன�ேய எ�த்� ைவ ெகாண், ‘இவள்தான் நம் �தல்வ�க்� மிகப் ெபா�
இ�ப்பா’ என் அ�க்க� ேபசி மகிழ்ந். அந்த ஓவ�யத்தில் இ�ந்த ெபண்
யா�மல், ந�ேயதான..’’

‘‘அப்ப�ய! அந்த ஓவ�யத்ைதப் பார்த்�வ�ட் பாண்�யர் என்ன �றினார்

ெத�யவ�ல்ைலே. அைத அறிந்� ெகாள்ளாமல் என்ன எண்�, எப்ப�ப் ேப�வ
என்� ��யவ�ல்ைல?’’ என்� �றியப�ே ஓரப் பார்ைவயால் அவன் �கக் �ற
ஆராய்ந்தாள் .

‘‘என்ன�ட பாண்�ய மன்னே, பாண்�மாேதவ�ேயா எ��ேம ேகட்கவ�ல்ைல ேமா.

அவ்வள� ஏ, அவர்கள் அந்தப் படத்ைதேய என் கண்ண�ல் க. ‘இவள்தான் ந
ம�மகளாக வர ேவண்�’ என்� அவர்க�க்�ள்ேளேய ேபசிக் ெகாண். அதற்�
இந்த சா�க்கிய வ�க்கிரமாதித்தன் உைற��ல் வந்� ஆக அட்�ழியங்கைள ஆரம்ப�
வ�ட்டா. அப்�றம் நடந்த அைனத்� அறிந்த�தாே..’’

‘‘அப்ப�யானால் ந�ங்கள் அந்த ஓவ�யத்ைதப் பார்க்க...?’’

‘‘பார்க்காவ� உன்ைன உைற��ல் ப�மேகாமைளயாகப் பார்த, ‘இந்தப் ெபண்

நாம் எங்ே பார்த்தி�க்கிேற’ என்கிற எண்ணம் எனக்�த் ேதான்றிய? தா�ம
தந்ைத�ம் நமக்�ப் ெபா�த்தமான ெபண் என்� ஆர்வமாகப் ேப�கிற,
அவர்க�க்�த் ெத�யாமல் அந்த ஓவ�யத்ைத எ�த்�ப். இப்ேபா ஒன்�ம
அறியாதவன் ேபான்� உன்ைன அைழத்�ச், அவர்கள் �ன் நி� ேபாகிேறன.
தாங்கள் ஓவ�யத்தில் கண்� மகிழ்ந்த ெபண்ைண ேந� அவர்கள் �கத்த
ேதான்�ம் பரவசத்ைத�ம் ��ப்ைப�ம் காண் எனக்� மகிழ்ச...’’

‘‘அவர்கள் என்ைன ஓவ�யத்தில் கண்ட நிைலேவ�. அன்� நான் பல்லவ இளவ.

இன்� நான் ஒ� நாேடா�ப் . இப்ேபா என்ைன ம�மகளாக ஏற்க பாண்�ய மன்
பாண்�மாேதவ�யா�ம் �� மனத் சம்மதிப்பார்கள் என்� எனக்�த் ேதா.
என்ைன இங்ேக வ�ட்�வ��ங். பல்லவ நாட்�க்� என்ன கதி ேந�கி, அ�ேவ என
நிைலயாக�ம் அைமயட்..’’ என்றா, ேமாகனாேதவ�. அவள் �ரலில் ேசா இைழந்த.

‘‘ேமாகனா வண் ேபச்�க்� ேவைள இ�.

� என் தா� தந்ைத�ம் ந� எண்�வ� ேபா
அத்தைன ேமாசமாகத் தங்கள் க�த்ைத ம ெகாள்ளக் ��யவர்கள. ேம�ம,
அவர்கள் தங்கள் ம�மகளாக எண்ண�ய எதி�கள�ன் ைகய�ல் சிக்கவ�ட,
பா�காத்� அைழத்�ச் ெசல்ல ே ெப�ம் ெபா�ப்� என்�ைடயத. என்
கடைமைய நிைறேவற்�வதில் நான் சிற ப�ன்வாங்க மாட். ந� உடேன �றப்ப�வ�
நல்ல..’’ என்ற ேகாச்சைடயான �ரலில் சிறி� க�ைம ெதான�த்.

‘‘�றப்ப, �றப்ப என்கிற�ர். சிைறய�ன் ெந�ய�க்�ம் இந்தப் பைழய உைடக�டன

எப்ப வ�வ�? ந�ரா�, மாற்�ைட அண�ந்தால்தான் என்னால் ம�ைரக்� ’’ என்றாள
ேமாகனாேதவ�.

‘‘அதற்ெகல்லாம் சகல ஏற்பா� க�ம் ைவத்�ள்ே. ந� ேபாய் �தலில் ந�ரா� ...’’

என்ற ேகாச்சைடயான் ைகக தட்ட�, பண�ப் ெபண்கள் வந்� நி. அவர்க�டன
ெசன்� ந�ரா� �த்�ைட அண�ந்� ெகாண்��ந்தாள் ேமாகனா. அவள் தங்கிய��ந

www.tamiltorrents.net gomathibalu
அைறக்�, ைகய�ல் ஏந்திய ேபைழ ஒன்�டன் ப�ரேவசித்தான் ேகாச.

‘‘என்ன இ. ஆபரணப் ேபைழ ேபான்றி�க்கி...’’ என்றாள் ேமாகனாேத.

‘‘ஆம; இைதத் திறந்� ப. இதி�ள்ள ைவரமாைல உன் க�த்ைத அலங்க�க..’’

‘‘எதற் இெதல்லா? �திய உைட�டன் சில ஆபரணங்கைள �ம் அள�த்தார்கள்

ெபண்க. ம�த்தா�ம் வ�டவ�ல. ‘இைளய பாண்�ய�ன் உத்’ என வற்��த்தி.
நா�ம் அவற்ைற அண�ந்� ெகாண. ப�ற� இ�ேவ� எதற்?’’

அவள ம�த்தா�ம் வ�டா, ேகாச்சைடயான் அந்தப் ேபைழையத் தாேன ,

அத�ள்ள��ந்� வ�ைலமதிக்க ��யாத ஒ� அட்�ைகைய எ�த்� அ ந�ட்�னா.
ந�லக்கற்கள் பதித்த அந்த அட்�ைக ெவ� அழகாக. அவன ேபைழ திறந், அைத
ெவள�ேய எ�த்த�ேம அந்த அைற ��க்க இதமான ��ை கண்கவர் ந�ல ஒள��
எங்�ம் பரவ�.

இந்திரந�லக்கற்கள் பத ெபற்ற அந்த ைவரமாைல நிகழ்த்�ம் வண்ண ஜாலத்தால

ஈர்க்கப் ேமாகனாேதவ�, அைத ஆைச�டன் வாங்கிக் க�த்தில் அண�ந், மார்�க
ேநேர அைதச் ச�ெசய்� ெகா,
‘‘நன்றாக இ�க்கிற....?’’ என்� வ�னவ�னா.

‘‘தங்கத்த இ�ேபான்ற வ�ைல மதிப்பற்ற ஒப்ப�ய ைவரங்கள் பதிக்கப்ப,

அவற்றி அழ� ��கிற� என்பார். அத்�டன் அந்த ஆபரணம் ெபான்ைனப்
நிற�ைடய உன்ைனப் ேபான்ற அழகிய ெபண் அண�ந்த�டன்தான் ��ைமயான ெப
ெப�கின்ற என்� எனக்�த் ேதான்�. இந்த ந�ல ைவரமாை, உன் க�த்தி
ஆேராகண�ப பதற்ெகன்ேற இன்� வைர தவம் ெசய்� கிடந்தேதா என்�ம்
ேதான்�கிற.’’

‘‘அேடயப்ப! ெதன்றேலா� ெதன்ம�ைர வ�திகள�ல் தமி�ம் ெகாஞ்சி வ�ைளயா�

என்� ேகள்வ�ப்பட்��க். அந் மாம�ைரப்பதியா�ம் பாண்�ய ேவந்த�ன் �
ஒ� �லவர் ேபான ேப�வதற் ேகட்கவா ேவண்.... ேவ� என்ன ெசால்ல
ேபாகிற�ர்க..?’’

‘‘அைதெயல்லா ம�ைர ெசல்கிற வழிய�ல் ெசால்வார் ேகாச்ச. இப்ேபா� ந�

அவ�டன வ�ைரவாகப் �றப்ப�கிற வழிையப் ’’ என்றவாேற அந்த அைறக
ப�ரேவசித்தா, பல்லவ இளவரசன் இராஜசிம. அவர்கள் �வ�ம் கலகல
நைகெயாலிெயழப் ேபசிக் ெகாண்��ந்த அேத ேவை, உைற�ர் அரண்மைனய�ல் உத
ெகாதிக்க எ�ந்� நின்� உக்கிரநர்த்தனம் ��ந்� ெக சா�க்கிய மன்ன
வ�க்கிரமாதித்.
(ெதாட�ம)

www.tamiltorrents.net gomathibalu
15.02.12 ெதாடர்க
மலர்வனத்தில் இ�ந்த இளவரசி ேமாகனா ேதவ�ைய சந்தித்த ேகாச்சைட, தான்
உடேன ம�ைர ெசல்வதாக� அவ�ம் தன்�டன் �றப்பட்� வரேவண்�ம
��கிறான. தனக்� தி�மணம் ெசய்ய எண்ண�ப் பல நாட்� இளவரசிகள�ன் ஓவ�ய
பாண்�ய மன் வரவைழத்�ப் ப�சீலித்ததாக�ம் அவற்றில் அவள் ஓவ�யத்ைதப
தன தா�ம் தந்ைத�ம் மிகப் ெபா�த்தமான ம�மகள் என உைரயா�யைத, அவள
அண�ந்� ெகாள்ள வ�ைல மதிப்பற்ற ஒ� ந�லக்கல் அட்�ைகைய அள. இன�...

உரக�ரம’ என்�ம‘உறந்ை’ என்�ம‘ேகாழி�ர’ என்�ம் இலக்கியங் சிறப்ப�த்�

ேபசப்ப�ம் உைற�ர் ந, காவ��ய�ன் ெதன்கைரய அைமந்�ள, அழகிய மண�
மாடங்க�ம் காவல் அரண்க�ம் நிைறந்த ப�ரம அரண்மைனய�ன் ேமன்மா
�டத்தில் அமர்ந்தி�ந்த சா�க்கி வ�க்கிரமாதித், வாதாப�நக�க்� அ�கில் தா
�திதாக நிர்மாண�த சா�க்கியர்கள�ன் தைலநகரான ரணரசிக�ரத்திலி
வ�ைக��ந்தி�ந்த � அைமச்சர் சத்திய ேகாஷ�டன் அரசியல் நிலவரங்கள்
வ��வாக உைரயா�க ெகாண்��ந்த.

பண�மகள�ர் இரண்ெடா�வர் அங்� வந்� சத்தியேகாஷ�க்� அ�, உண்ணக

கன�க�ம் ெகாணர்ந்தள�த்� உபச�.

சத்தி ேகாஷர, �லிேகசிய�ன் காலத்திலி�ந்ேத அைமச்சராகத் தி. ஒ� காலத்தில் அவ

தளபதியாக�ம் இ�ந, பல ேபார்கள�ல் சா�க்கியர் ெவற்றி ஈட்�த் தந. வயதில்
ெப�யவ�ம் வாதாப�ய�ன் ெவற்றி வரலாற �த்திைர பதித்த அ�பவங்கள் மிக்கவ
அவைரத் தன் தந்ைத ஸ்தான ைவத், மி�ந்த ம�யாைத�டன் நடத்�ப
வ�க்கிரமாதித். அவ�ைடய ஆேலாசைனக�க்�த் தன� �க்கியத்�வம் அள�
அவ�ைடய ேபச்ை ம� றாதி�ப்ப�ம் அவ�ைடய வழக. அத்த� ெப�யவர் எதற்க
இத்தைன �ர பயணம் ெசய்� வந்� சிரமப்பட ேவண்�ம் என்� ஆத
வ�க்கிரமாதித், ‘‘இவ்வள� ெதாைல� பயணம் ெசய்� தாங்கள் இங்�வர இப்ேப
அவசியம ேநர்ந்�வ�ட...? என் மகன் வ�னயாதித்தன் இன்�ம் தந்ைதய� பற்றித
தள�ர்நடம் ேபா�கின்ற வ�ைளயாட்�ச் சி�வன? ‘ஊ�க்�ப் ேப அப்பாைவக
காேணாேம, அவர் எப்ேபா� வ�வார் என்� ெத�யவ�ல, ந�ங்கள் ேப என்ன ஏெதன்
பார்த்� வா�ங’ என்� �ற, உங்கைள இங அ�ப்ப�வ�ட்டா...?’’ என்� க�சனம
ெதான�க்க வ�னவ�னா.

‘‘வ�க்கிரமாதித், உன் மகன் உன்ம�� ெகாண்��க்�ம் பாசத்ைத�ம் ப�ைவ

ெகாச்ைசப்ப�த்�கி? உன் ெபயரன் வ�ஜயாதித்த�ம் �டத
‘தாத்த எப்ேபா� வ�வா?’ என்� தி�ம்பத் தி�ம்பக் ே
ெகாண்��க்கிற. உன் மக�க, ந� இந்தப் பைடெய�ப்ப�ல் அவ�
பங்� தராத� �றித்� மிக வ�த்தம்த. எந்த ேநரத்தி�ம் அ
உனக்� உத�வதாகக் �, இங்� வந வ��வான் என்ப�தான் உண
நிைல. நான்தான் அெதல்லாம் �டா� என்� த�த்�வ�ட,
இங்�ள்ள நிைலைமைய ேந�ல் அறிந்� ேபாக எண்ண�ப்
வந்ேத. ந� காஞ்சிையக் ைகப்பற்றிய, இந்த உைற��ல் வந
எதற்கா உட்கார்ந்� ெகாண்��க்...?’’

‘‘சத்தியேகாஷே! தாங்க அரசிய�ம் நன்� அறிந், என்

உள்ேநாக்க�ம் நன்� உணர. தாங்கே இப்ப�க் ேகட், நான் என்ன ம�ெமாழ
��வ�? காஞ்சிய�ல் ெப�ய �த எ��ம் நிகழவ�ல். பரேமஸ்வர பல்ல, �ரம்
என்கிற ஊ�ல் ேப உட்கார்ந்� ெக, கற்றள� ஒன்ைற எ�ப்�வதில் கவன
இ�ந்தா. அவன மகன் இராஜசிம்மேனா மாமல்ல�ரத்தில்ேபாய் இ�ந, தன்
பாட்ட, �ப்பாட்டைனப் ேபால் தா�ம் அைதக் கைலநகரமாக்க ேவ,
கல்தச்சர் அைழத்� ைவத்� ஆேலாசைன நிகழ்த்திக் ெகாண். நான் காஞ்ச
ேகாட்ைடைய �ற்�ைகய�ட், எப்ப�ேயா பல்லவன் ��ம்பத்ைத இரகசி �லம்
தப்ப ைவத்� வ�ட்டனர் இராஜ வ��வா. ஆள�ல்லாத ேகாட்ைடை ப��த்தைத எப்ப
நான் ெவற்றியாக எண்? ேம�ம் பாண்�யர்க�க் பாடம் கற்ப�க்க ேவண
என்ப�ம் என் எ. ‘அன்ேப சிவ’ என் �றிக்ெகாண, இந்த மாறவர்மன் அ�ேக
ெந�மாறன் சமணர்க�க்� எத அந�தி இைழத்தா. அைதக் கண்�க்க ேவண்,
ெசால்�ங். ஒ� சமணராகிய தாங்கள் நிச்சயம் இைதப் பாராட்�வ�ர்கள்
நம்ப�க். இதன காரணமாகேவ இந்த உைற��ல் வந்� அமர்ந்தி�க...’’

‘‘வ�க்கிரமாதித்! உன் உணர்� எனக்�ப் ��. இ� �றித்� ந� என்ன�டம் பல�

உணர்ச் ெபாங்கப் ேபசிய��க்கி. சா�க்கிய நாட்�ல் சமணர்கள் நிம்
வாழ்கிறார். சமயப் �சல் அங்� இ. உன் ஆட்சிைய இதற்காக நான் ப
பாராட்�ய��க்கிே. ஆய��ம் ந� இந்தப் பைடெய�ப்ைப பல்லவ ம� �தான்
ெதா�த்தி�க்கிற. பாண்�ய நாட்�ன் ம�� பாய �ய ேதைவயற்ற. அங்� ந� ��ம
சம்பவம் நடந்� ஆண்�கள் பல ஓ�. இப்ேபா� அைதக் கிள�வ� அவசியமில்ல
வ�ஷயம. ச�, �மாரபாண்�ய ேகாச்சைடயான் இங்� வந்தான் என்� அ. அவ�டன்
ந� இ� �றித்� ஏ� ேபசினாயா...?’’

‘‘ஆம; ேபசிேனன. அவன் அப்ப�ெயா� சம்ப ம�ைரய�ல் நிகழவ�ல்ைல என்ப� ேபா

ேப�கிறான் சத்தியேகாஷ! ‘எண்ணாய�ர ேபைரக் க�வ�ேலற்றிக் ெகான்ற�, இ� என்ன
நியாயம? அவர்கள் சமணர்க இ�ந்ததன், ேவெறன்ன ப�ைழ ெசய்தார?’ என்�
ேகட்டா, ‘அ� தவறான தகவல’ என்கிறா...’’
‘‘உண்ைமயாக என்னதான் நிகழ்ந்த� என்� ந� ேகட...’’
‘‘ேகட்ேட சத்தியேகாஷே! அவன் ெசான்ன: ‘எண்ணாய�ரம் என்ப� ஓர் ஊ�ன்.
ேசாழநாட்�க்�ம் ெதாண்ைட நாட்�க்�ம் இைடேய தி��ைனப்ப
மைலயமான்கள�ன் தைலநகரான தி�க்ேகாய��ர் அ�ேக உள்ள� இ. இந்
எண்ணாய�ரம் என்�ம் ஊ�க்� அ�ேக ஆ, நந்தகி� என இரண்
�ன்�க உண். இங்ேகதா தமிழ்நாட் மிகப் பைழய சமண தாவளம
இ�க்கிற. இதில் வா�ம் சமண ��மார ‘எண்ணாய�ரம் சம’ என்ேற
சிறப்�டன் �றிப்ப�டப். அப்ப இங்கி�ந்� �றப்பட்� ம�ைரக்,
தி�ஞானசம்பந்த�டன் வாதி ேதாற்ற ஒ� சில ��மார்கே
க�வ�ேலற்றப்பட்; அ��ம் அவர்கள ப��வாதம் காரணமாகேவ
அச்சம்பவம் நிகழ. க�ைண, மன்ன�ப்ைப ஏ வ��ம்பாமல் அவர்க
�ன்வந, க�வ�ல் ஏறி இன்�ய�ர் ந�த.

இச்சம்ப ெதாடர்பாகப் பாண்�ய நாட்�ல் சி� சி� கலவ

ஆங்காங்ேக �ண், அைவ சில பல உய��ழப்�க�டன் அடக்கப்பட
உண்ைமதா. அைத மிக�ம ெப�ைம�டன் ெப��ப�த்திச் சில �லவர
பா� ைவத்�வ�ட்ட. ‘எண்ணாய�ரம் சம’ என்�ம் சிறப்� அைடெமாழி ம, எட்டாய�ரம
ேபைரக ெகான்� �வ�த்ததாகப் ப�ற நா�கள�ல் ேபசத் �வங்கி . அைத ந�ங்க� நம்ப�
வ�ட்�ர்களா வ�க்கிரமாதித’ என்� ேபச, ��ப் �சண�க்காை ேசாற்றில் மைறக்
பார்க்கிறான் அந்தக் ேகாச்...’’

‘‘இ�க்கலா வ�க்கிரமாதித்! ேகாச்சைடயான் �றிய வ�ளக்கம் ஏற்கக் �

மட்�மல, வரலாற்�க்� ஒ� �திய ெசய்தியாக�ம் . கால் �ற்றாண காலத்திற்
�ன் நடந்த ஒ� சம்பவம. கற்பைன மி�ந்தி�க்க வா உண். சமணர்கள் அைமத
வ��ம்ப�க. சமண��மார்கள�ன் ெகாள்ைக உ நாடறிந்த. அவர்கள் உய�ைரத் த�ணம
மதிப்ப�, வடக்கி�ந்�ம் சல்ே ேநாற்�ம் உய�ைரப் ேபாக்கிக் ெக
பழக்க�ள்ளவர. ந� இைத உன அரசியலில் ேசர்த்�ப் ெப�தாக்க ே. இத்�டன
வ��...’’

சத்தியேகாஷ இப்ப�க்�, வ�க்கிரமாதித்தைன அைமதிப்ப�த்த

ெகாண்��ந்தேபா�தான் ஒ� சா�க்கிய வ�ரன, ெநன்ெமலிக்ேகாட்ைட சா�க்கிய
ேசனாதிபதி வஜ்ரவர்மன் சிைறப்பட்ட வ�வரத்ைதத் ெத.
‘‘ேகட்�ர்க சத்திய ேகாஷே! என்ன �ண�ச்சல் அந்தக் ேகாச்சை! எப்ப�ெயல்லா
கபட நாடகமா�, இங்ேக சிைறய�ல் கிடந்த ப�மேகாமைள என்கிற அந்தக் கைழக
ெபண்ைண ம�ட்�க் ெகாண்��க்! அவள்தான் பல்லவராஜ�மா�யாக இ�ப என்ப�
நான் �ன்ேப �கித்த�. வஜ்ரவர்மைனச் சிைறய�ட்டதன் � பாண்�நாட்�
பைடெய�ப்ைப நியாயப்ப�த்தி வ�ட்டான் �மாரபாண்�ய. இதன் வ�ைள� எவ்வள
பயங்கரமாக இ�க்கப் ேபாகிற� என அவன் உணரவ�ல். பாண்�யநா� இன� பா!
பதறட்�, கதறட்�. இன� இந் வ�க்கிரமாதித்தன�ன் வ�ஸ்வ�பம் காணப்ேபாகிறான
ேகாச்சைடயா...’’ என்� எ�ந்� நின்� ெகாக்க�த்தான் சா�க்கி.
சத்தி ேகாஷர, அவைனச் சாந்தப்ப�த்த வழி �லப்படாமல் த. அேத சமயம
பல்லவ�மா��டன் ரதத்தில் ெசன்� ெகாண்��ந்த ேகாச்சைடயாைனப் ப
ஒன்� �ழ்ந்� ெகாண்�.
(ெதாட�ம)
 ?¯^T_R:uB„B¯{¢6{I_K«tBYNMYƒ_Q<}²^IX}PYKXƒ:uB¶t^B
6IYƒJLŽt_B8ƒQXTŽyGXƒ]T„_Rt]BXœBXyœTŽžuB„





 TechRenu
]IXGB„

DMH 6PYF¯ DX¶tBYN TŽtBYOMXIY{IK} ¬{I 6_MvD¯MXK D{IYN^BXU

IY TŽENMXB :_P® 6OzM_Kt” T|¢ ©QY^BDYNŽ} ©IƒTKXK
TŽtBYOMXIY{I_Kv D|IY{¢ LƒQT JXyœ} M
‘
¢ L_G]Nž{¢ T|I 6T} :_P®¾}
^DXSMXR_BNŽƒIuBYNŽ¯~L¢ =}" <K TŽKºBYPX 6TB„ :_ONXž ^T_RNŽƒ
DX¶tBYN IRLIY TwOTM} ]J}]MQYt ^BXy_GNŽƒ ^BXvD_GNXKXƒ
DY_P~Lž{I~LyG ]D€IY T|¢ ^DO^T DX¶tBYN M} KK} ^BXL :vDJY_Q
6_GBYP¢8K

^BXvD_GNX}6|I8OI{_I]T”^TBMXBv]D´{IYt]BXzœ¯|IX}
LŽ}KXƒ˜BMXK6QuBXO8¯t_BNŽƒLƒQT8RTODY^MXBKX^ITŽ6M|¢
]BXzœ¯|IX„

BX‚_PtBYSY{¢t]BXzž6©LX€T¢^LX}²BK^TBMXBv]D}²]BXzœ¯|I
6|I8OI?}²6ƒQ¢?}P_OtBXI£OIX}]D}PY¯t”6I‚”„6_I
JY²{¢MX²8Oz]GX¯«_P:O{I”OQYƒ]DX}KX„LƒQT8RTODY

^BXvD_GNX}JX}”6˜TuBR}^DHtBNŽ‚_P­?¯^DO8¸{¢~L‚PY
8OI{_IJY²{IYKX}LŽP”LŽ}KXƒIY¯LŽµµ=}^MXBKX<I‚BXB8OI{_I
JY²{Iv]DX}KX€"=IXT¢6]DdBNMXB:„RIX"¶¶<}²TŽKTŽKX}

6T¶t”{IK^N]T¯y]G}²6M|IY¯~L¢LŽœtBTŽƒ_Q<{I_K^JOIX}
DX_Q^NXOMOuB_R­<~^LXIXT¢]I}LžBYPMKIB_R­THŽB
TzœB_R­•yGMXB^M€vD´t”v]DƒBYP7žMXžB_R­LX{¢t]BXzž
6M|IY¯~L¢"6¯BYƒ”MXOLXzœN}T|IMTX}8K_MNXB=¢^LDYNLœ
LNHŽtBQX<K6T„<IYLX{IX„6T^KX8OI{_I~ªyœT|¢JY²{IYN
8OI^MXyœ_N8PuBYTŽQBv]DXƒQYTŽyž6|I8G{IYƒIX}=PYNM|¢
]BXzœ¯|IX}©P~LyGLŽ}K8OI{_II_Q]IPYtBYP^TB{IYƒ]D´{IYt
]BXzœ¯tBYPX}<}KLNH8¢"MK{IYƒ^IX}²T_I6~Lœ^N]DXƒQYTŽG
«œ­MX"

µµ6^GN~LX<†TRº^TBMXB8OI{_Iv]D´{¢BY P

“B„<Kt”6~Lœ^N
IyGXMX_Q˜‚²T¢^LX}²8¯tBYP¢I_Q_NtBY²BY²]T}²˜‚PYMNtB
T¯T¢^LX}²8¯tBYP¢6IKXƒIX}JY²{Iv]DX}^K}DYPY¢JY²{IY~LŽP”
]DƒQQX^M¶¶

µµ6~Lœ^N7Byž8|I^TB{IYƒ]D}PXƒIX}JXMX_Q~^LX¢t”„M¢_O
JB_O6_GN«œ­TSY{IXMI8_I8Oº~LNHMXtBYTŽGt•ž:Kt”
?}²MYƒ_Q “

J:HºzGºG}8OI~LNH^M‚]BX„R^J|IIXƒ=‚LžBYP
DYOMIX}8¢DYPY¢^JO{IYƒ<ƒQXD¾NXBYTŽž¶¶

J B„]DXƒT¢D¾NXB8¯tBQX<Kt]B}K^TX6^IX6|IMX|^IX~©T_O
µµ “
u

TechRenu
]D}²]BXxD7˜TXD~Lž{IYt]BXzžLŽP”LNH]IXGOQX<}²
^IX}²BYP¢¶¶

µµ6IKXƒ<}KTX6u”]DƒQQX¶¶<}P^BXvD_GNX}8OI{_I6{^IX~©
«B~©T_O]D´{IYJY²{IYKX}LŽP”8PuBY^MXBKX^ITŽ_N­8PtBY
6_S{¢v]D}²6u”DX€|¢BYG|I?¯£HŽ} M ‘
¢6MOv]D€IX}

6|IMX|^IX~LŽ}6¯^B?¯L_SNBƒMzGLDY_I|¢BYG|I¢6_I]NXyœ~
LXS_G|IDYPYN6M}^BXNŽƒ?}²BXH~LyG¢

µµIXuB„6¯BYƒ8¯|IXQXT¢^Lv˜{¢_HNXB8¯t”^M´IXuB„^I^OXyœ
8G{IYƒ6M|IY¯~L¢IuB_RTŽG:NOMXK8G{IYƒJX}IK^N
6M|IY¯~L¢<}K^TX^LXƒ8¯tBYP¢JX=¢^LDYKX´BX‚PY}
8_OvDQYƒBXIYƒTŽ¸TIYƒ_QIuB¶t”=}8|ITz
“ ^T_Q^I^OXyœ_N
6_S{¢T|IY¯tBQX^MJXJYMIYNXB~LNHŽ{IY¯tBQX6ƒQTX"¶¶<}PX„
^MXBKX^ITŽ

6T¶_GNMKJY_Q^BXvD_GNX§t”J}PXB~©¾|I¢

µµ^MXBKXµ«}LŽ}6PY«BMYƒQXI<}_K{IY]OK6_S{¢v]D}²:uB„
]L‚^PX«}JY²{I~^LXBY P

“B^R8¢D¾NX"¶<}² “
^
JN]DX}KX€<}
]L‚^PXOXT¢:}_K@TŽN:¯TŽƒBzœ¯tBYPXB„7KXƒM¢_OMtB„"JX
8¯T¯?}PXB8OI{IYƒ6M|¢T¯T_ItBzGXƒ<}KJY_K~LXB„"¶¶
<}PX}

µµ<}KJY_K~LXB„"=^IXJIY¯MH^M:²IY<}L¢^LXƒ«}©^LDYK“B„
8~^LX¢JX}NX^OX?¯6|JYN~]Lz<}L¢^LXƒ8¯tBYP^I:uB„^Lv˜¶¶
µµ^MXBKXJIY¯MH:²IY:}6zHKG•G8¢”PY{¢«}^L
^BXœBXyœ~^LDYTŽy^G}7KXƒM¢_OMtB¶t”8¢]I¾NXIƒQTX"6TB„
6PYNXMƒJX}?¯]Lz_HMH|¢]BXzžTŽyGIXB<zHŽ<} M
‘
¢T¯{I
]BX„TXB„¶¶

µµ=}JXBXIQB„<K6TB„<zHMXyGXBRX"¶¶
µµ^MXBKX«IQYƒ “
J?}_PJ}”©¾|¢]BX„JXBXIQB„6ƒQJIY¯MH
BXIƒIY¯MHMXB8¯tB~^LXT¢MYƒ_Q8¢]L‚^PXB„LX{¢JGtBTŽ¯tBYP
IY¯MH8IYƒByž~LXžB¶]LX²~©B¶MYB6IYB6TB„6§MIYNŽ}PY
JX}:}_K{]IXGt•G«œNX¢8IYƒ6¯B¯^B<~Lœ6M|¢LNHŽ~L¢"¶¶

µµMYBMYBJƒQLŽ„_RIX}]L‚^PX¯t”M¢_OMtB¶t”MYBºIX}
LN~LžBY P

“B„M¢_OT¯BYPT_OJX?}PXB6M|¢LNHŽ{IY¯tBQX^M"JX
BXIQBRXB8¯tB^Tzž<}LI‚^BXJIY¯MHBXIƒIY¯MHMXB8¯tB
^Tzž<}LI‚BXB^TX6ƒQJX}8~Lœv]DXƒT¢IXuB„?¯^I^OXyœ
^LXQJX}6M|IY¯t”8OI{_I@yžT¢J}PXBTX8¯tBYP¢"8_I~LX{¢
MyžM¢_OMtB„ITPXB<zHMXyGXBRX"¶¶


TechRenu
µµ^MXBKXM¢_OT¯T_OJX?}PXB~LNHŽtBt•GXIX<}PXNƒQTX"M¢_O
<}L^IXM¢_OMtB„<}L^IXIK~LyG<¢ºMƒQ6¢?yž]MX{I~LXzœN
JXy_Gt”PY~LŽž]DX‚B„^DXSJXž<}]DX|IJXžIX}<}IX€
Mu_BNtBODYNX^DXSJXyž8RTODY<}L_I “
J6PYNMXyGX€^LX´8|I
TSY]JžB:„RMtB„<}MtB„ITŽOJX}8OI^MXyžTIYƒTƒQT}<}L_I
8|IJXGPY­8|I8OI^M•GJX}MuBQX©O{IYƒJG|I?¯8OI~^LXyœNŽƒ
]T}²]T‚PY~L¾DXB~]L‚P8OI “
N
J XKXƒJX}8OI^MXyžT¢J}PXB8ƒ_Q
<}BYPX€¶¶


µµ>^NXJX}<~^LX¢6~Lœv]DX}^K}"¶¶

6TB„8†TX²^LDYt]BXzœ¯|I6^I^T_RNŽƒTXKƒIY]OK^MB¬yG
™…|¢8¯R{]IXGuBYNŽ¯|I¢«}^L:vDY]TNŽƒIHŽ|¢^MBuB„”¸MYt
]BXzœ¯|IK<}P^LX¢8~^LX¢6_TM_StBXK6PY”PYB_R{
^IX‚²TŽ{IKMY}KƒB„LRvDYyGK8œ«StBTŽzHIY|I¢6{¢G}6u”
LXS_G|¢BYG|I6M}^BXNŽQY}?¯©Pv˜TIGX]OKvD¾|¢TŽ¸|I¢6_I
6†TX²IB{ILœ6u^B]TR~LyGX}DX¶tBYN^DKXIYLIYTwOTM}6T}
<¸~LŽN8œvDY¾~^LXTXK{¢8œ]NXQY_NTŽx˜TIXB8¯|I¢

µµMuBQX©O{IYƒMXOI_O]T}PIXBLƒQT”MX¾NŽGB_INRt”MXTO“X
OX‡œO•GB„TŽ_RNXyžvDY²TB„^M_QvDX¶tBYNB„<}§<¾
]J¯~LŽ}6Kƒ©¾NXMƒTŽ_RNXž6|ITy
“œƒªvDYB^RXž “
J^M_Qt
 BG‚B_ONŽƒJYB…|I?¯TŽ_RNXyž~^LXyœNŽƒ]T‚PY]L‚P¢:z_MIX}
6_I “
J]L¾¢Lž{IY=^IX]L¾N]IX¯^LX¾ƒ]T‚PY]L‚P¢^LX}²LXzœN
JX]Gu”L_PN_P|¢IY¾|IX€6_It•GMIY{¢<IY¾NŽ}<IY¾<}PT_BNŽƒ
:}_K~]L¾IXBJLŽKXDX¶tBYNTŽtBYOMXIY{I6T_O6TMIY{¢JLŽt_B
¢^OXB]D€IJNTxDB} “
J
<}_KvDY_PNŽƒI„RKX^N<}K7NŽ‚²
LX{IXNX"8^IX8|Iv˜T_O:_I{^IIB{I¢^LX}²:}DY_PtBI_T{
IB{¢]TR^NPY8^IX:}«}T|¢TŽy^G}8K “
JJM§Q”]DƒT_I{
IžtB<|IDtIYNX´«œNX¢¶¶<}²]BXtB¾{ILœ^NTwOTM}Ly_GNXB
“
z
J ž8¯«_K~LŽRºG}6vD^IX‚²TŽt”]BX_QTX_R@uBYNLœ
LX€|IX}

TwOTM}MyžMYƒQXMƒ^M´DYQDX¶tBYNTO“B¶6|I7QN{IY}
M_PTŽQY¯|¢]TR~LyžTX_R:¯TŽNLœTŽ®BT”~L¢^LX}²™…|IK
6|I7L{IXK™…JY_QNŽ}:tBYO{_I:H|I^MXBKX^ITŽMY”|I
6vDM_G|ITRX€<¸|¢T|¢^BXvD_GNX§G}?yœ:ODYNLœJY}PX„Jžu”
6T„^IX_R{Iyœt]BXž{I6T}

µµLN^TzGXLƒQT”MX¾"8u”Dz_G<¢ºJYBSX¢DX¶tBYN
^DKXIYLIY_NJX}8u”]BXƒTIXB8ƒ_QJG~L_IJYIXKMXB^Tœt_BLX¶¶
<}PX}6ž{¢6T} Z
‚
D P{¢G}TD
“YNTX{_IB„^ByžTwOTM}
^BXvD_GNX}MOHLN{IYƒ=^IX:R²BYPX^KX<}^P<zHŽ^M´BGBG]TK
J_B{IX}

TechRenu
JY_Q_MNŽ}TŽL¿I©¾NXMƒ^BXvD_GNX}TO“^L˜BYPX^K<}²<zHŽ
¿I
LƒQT”MX¾­L¾ITŽ{IX„

]IXG¯



 
TechRenu

TechRenu
TechRenu

TechRenu
TechRenu

TechRenu
TechRenu

TechRenu
TechRenu

TechRenu
TechRenu

TechRenu
TechRenu

TechRenu
www.techrenu.blogspot.in

TechRenu

www.techrenu.blogspot.in
www.techrenu.blogspot.in

TechRenu

www.techrenu.blogspot.in
www.techrenu.blogspot.in

TechRenu

www.techrenu.blogspot.in
www.techrenu.blogspot.in

TechRenu

www.techrenu.blogspot.in
www.techrenu.blogspot.in

TechRenu

www.techrenu.blogspot.in
www.techrenu.blogspot.in

TechRenu

www.techrenu.blogspot.in
www.techrenu.blogspot.in

TechRenu

www.techrenu.blogspot.in