நட்

ரியன் தம் ெபான்கரங் கைள நீ ட் உல ற் ஒளி தந்

ெகாண் ந்தான். ரியா அவசர,அவசரமாக காைலக் கடன்கைள
த் க்ெகாண் தன் பல் கைலகழகத் ற் ெசல் ல ஆ த்தமனாள் .ெசல் ம்
வ ல் இைடநிைலப் பள் ளி மாணவ ம் பல் அரட்ைட
அ த் க்ெகாண் ந்த . ரியா ற் ல இைடநிைலப் பள் ளி ன்
நிைனவைலைககள் கண் ன் வந் ச்ெசன்ற .

அவள் ,அவளின் இைடநிைலப் பள் ளி ன் இ நாைள நிைன க் ர்ந்தாள் .

‘’ ரியா,வா எல் லா ம் ேசர்ந் படம் எ த் ப் ேபாம் .இ க் அப் றம் நம் ம
பார்ேபாமா ட ெத யா .’’ ‘’ ஆம் ேதா வேரன், ர்கா. ஞ் ச ேநரம் ’’.’’ ச்சர்
வாங் க நீ ங் க ம் வந் நில் ங் க’’.’’ சரி மா’’.’’ எல் லா ம் ‘’ ேபாஸ் ‘’ ங் க. ஸ்.’’
இ நாளன் அைனவ ம் ம ழ் ச ் யாக இ ந்தார்கள் ,அ தான் அவர்களின்
இ சந் ப் ம் ட.

ரியா ெசன் க் ெகாண் ந்த ந் நின்ற .நிைன க்

ம் யவலாய் தன்ைன சரிெசய் க் ெகாண் , ந்ைத ட்
இறங் னாள் .அவள் அங் ந்த ஒ அ ப் பலைக ல் தன்னக்கான
வ ப் ன் ெபயைர பார்த் ட் ,வ ப் பைர இ க் ம் ைச ல் அவளின்
கால் கள் நடக்கலா ன. ெரன் ,அவளின் ெபயைர யாேரா ப் வ
ேபால் உணர்ந்தாள் .அவள் ேகட்ட அந்த ற ம் ரியா ற் பழக்கப் பட்ட
ரல் தான்.

ன்னால் ,அவ க் ஒ அ ர்ச் காத் க்ெகாண் ந்த . ரல் வந்த

ைசைய உற் ேநாக் னாள் .அங் தன் இைடநிைலப் பள் ளி நண்பர்கள்
இ ப் பைதக் கண் அள ல் லா ம ழ் ச ் ெகாண்டாள் .
உடேன,அவள் அ யாமல் அவர்கைள ேநாக் ெசன்றாள் .ம ழ் ச ் ல்
வா ந் வார்த்ைதகேள வர ல் ைல.

‘’அர ன்,பா ,பார்த்தா,காயத் ரி, ர்கா,உங் க க் ம் இங் கதானா?.’’

‘’ ஆமா,எங் க ேக இப் பத்தான் ெதரி ம் ’’.என்றான் அர ன். ‘’ நம் ம எல் லாம்
ரியாம,ம ப ம் ஒன்னா,ஒேர பல் கைலகழக்க ல் ப க் ற எவ் வேலா
நல் லா க் ம் ‘’ .என் ரிப் பாய் ரினான்,பார்த்தசார . ‘’ அட ரியா
இன் மா நீ அ ர்ச் ல் இ க் ற ‘’ . ‘’ இல் ல பா ’’. ‘’ சரி வ ப் ற் க்
ேநரமாச் நம் ப ஓய் ேநரத் ல் பார்ப்ேபாம் ’’.என் ைகக்க கார்த்ைதப்
பார்த்தவாேர னாள் ,காயத் ரி.அைனவ ம் தத்தம் வ ப் ற் க்
ெசன்றனர்.

ஓய் ேநரத் ல் ,அைனவ ம் ஒேர ேமைச ல் அமர்ந் உணவ ந் னர்.’’

ஆமா,எல் லாேராைடய வ ப் எப் ப இ ந்த ’’.’’ ெபரியதா இ ந்த பா ’’.
’’ ஐய் ேயா,நான் அத ேகட்க ல் ைல,வ ப் ல் ஆ ரியர் எப் ப ...ெராம் ப
கண் பானவங் கலா?.’’ ‘’இல் ல பா ,ெராம் ப நல் லவங் க... ரியாத பாடத்ைத
ெராம் பேவ ெபா ைமயா ெசால் ெகா க் றாங் க..’’.’’ ..உனக் வந்த
அ ர்ஷ்டம் ’’.’’ ஏன் அப் ப ெசால் ேர காயத் ரி’’.’’ உனக் வந்த தான்
ஆ ரியர்...எனக் ம் வந்தாங் க பா ..எப் ப ேம .. ன் தான் இ ப் பாங் க
ேபால’’.நண்பர்கள் அைனவ ம் வாய் ட் ரித்தார்கள் .

அவர்கள் ேப க்ெகாண் க் ம் ேபா , ெரன் ,பள் ளி மணி அ த்த .

’’ ஓவ் ேநரம் ந் ட்ட ..நாம க் ரமா வ ப் ற்
ெபாயாக ம் ..அப் றம் பள் ளி ந் என் ட் க் வாங் க..நாம்
ேபசலாம் ’’.நண்பர்கள் அைனவ ம் தங் களின் ேபச்ைச த் க் ெகாண்
ைரவாக வ ப் ற் ெசன்றனர்.

பள் ளி ந் அைனவ ம் காயத் ரி ன் ட் ல் ஒன் னர்.

’’ அம் மா,இங் க வாங் க யா வந் க் ங் க பா ங் க’’.’’ அட நீ ங் ெகல் லாம் எப் ப
வந் ங் க’’.’’ இப் பத்தான் மா’’.என்றாள் ர்கா.’’ சரி எல் லாம் ஒக்கா ங் க,நான்
ேபாய் ளிர்பானம் எ த் ட் வேரன்’’.அைனவ ம் ெசா நாற் கா ல்
இ வர் - இ வராக அமர்ந்தனர்.காயத் ரி ன் தாயார் அவர்க க்காக
ளிர்பானத்ைத எ த் வந்தார்.’’ அப் றம் ,நீ ங் க ம் காயத் ரி ம் ஒேர
பல் கைலகழகமா ? ‘’.’’ ஆமாம் அம் மா..’’.’’ இனிேம ஓய் ேநரம் இ க் ம் ேபா
ெகாஞ் சம் இங் க வந் ட் ேபாங் க’’.’’ சரிங் க மா.. நாங் க ேபா ட்
வேராம் ..’’.என்றாள் ர்கா.