WILLIAM SHAKESPEARE

HAMLET
V:14

KASIM 2023

Çeviren
SABAHATTİN EYÜ BOĞ LU

Bu metin Engin Alkan tarafından sahneleme tasarımı gö zetilerek yeniden dü zenlenmiştir.

HAMLET
CLAUDIUS
HORATIO
GERTRUDE
OPHELIA
POLONIUS
LAERTES
ROSENCRANTZ
GUILDENSTERN
OSRIC
BİRİNCİ OYUNCU - GONZAGO
İKİNCİ OYUNCU - BATİSTA
Ü ÇÜ NCÜ OYUNCU – LUCIANUS
BİR PAPAZ
KORUMA
SARAYLI 1
SARAYLI2

1
 BİRİNCİ BÖLÜM
ÖN OYUN
HORATIO
Bir avuç toprak... Servetin ve gü cü n çıkardığ ı bir çıban bu! Yayılıyor, patlıyor içinden ve
insan niçin, neden ö ldü ğ ü nü bilmiyor... Bu olanlar uyuşuk ö fkemi nasıl da kamçılıyor.
Dü nyada bü tü n işi yemek ve uyumak olan insana insan denilebilir mi? Hayvan denir
bö ylesine. Ne iştir bu Tanrım? Sen ki sınırsız yaratmışsın dü şü ncemizi, bu aklı bize
kü flensin diye vermedin elbette. Anlatmalıyım... herkese anlatmalıyım bu kana bulanmış
soysuzlukları, kö rü kö rü ne işlenen cinayetleri…

1.SAHNE
HORATIO
Bu kaskatı beden bir dağ ılsa…
Eriyip gitse bir çiy tanesinde sabahın!

HAMLET
Eriyip gitse bir çiy tanesinde sabahın!
Ya da Tanrı yasak etmemiş olsa
Kendi kendini ö ldü rmesini insanın!
Tanrım! Ulu Tanrım!
Bu muydu olacak iki ay sonra ö lü mü nden?
Bu yü ce kralı bir dü şü n, bir de buna bak!
Biri Gü neş Tanrısı, ö teki bir orman şeytanı!
Nasıl da severdi annemi?
Esen yellerden sakınırdı yü zü nü .
O da nasıl dü şerdi babamın ü stü ne?
Ö yleyken, bir ay içinde... Dü şü nmesem daha iyi.
Kısacık bir ay...
Daha eskimedi o gü n giydiğ i pabuçlar
Babamın tabutu ardında yü rü rken,
İki gö zü iki çeşme... amcamla evleniyor;
Babamın kardeşiyle.
Ne kıyasıya bir acele bu!
Ne azgın bir atılış haram dö şeğ ine!

(Işıklar yanarken sağa sola gider gelir.)

2
Melekler, peygamberler, koruyun bizi!
İster kutsal bir varlık ol, ister şeytan,
İster iyiliğ in belirtisi ol, ister kö tü lü ğ ü n
Konuşacağ ım seninle, Kralım, babam!
Neden senin rahat yattığ ını gö rdü ğ ü mü z mezar
Açıp mermer çenesini attı dışarı seni?
Sö yle, nedir bu? Ne istiyorsun?..
Ö ldü rü lmek mi?..
Anlat, çabuk! Anlat ki
Koşayım ö cü nü almaya.
Ey bilinmeyeni bilen ruhum benim!
Amcam demek?..
Ey dü nya! Daha ne olsun?
Cehennem ö nü me mi gelsin? Ne yü z karası şey bu?
Tut kendini yü reğ im, tut kendini!
Beni unutma mı dedin?.. Seni unutmak mı?...
Şu çılgın kafa durdukça çıkmayacaksın içinden.

2.SAHNE
HAMLET
Horatio, sen misin?
Aldanıyor muyum yoksa? -

HORATIO
Ta kendisi ekselansları… Sadık kulunuz.

HAMLET
Hayır dostum. Kardeş diyelim birbirimize.
Wittenberg’ den hangi rü zgâ r attı seni buraya?

HORATIO
Babanızın cenazesi için gelmiştim.

HAMLET
Haydi, alay etme arkadaş benimle;
Annemin dü ğ ü nü ne gelmişsindir.

HORATIO
Evet, galiba biraz beklenmedik oldu bu dü ğ ü n.
HAMLET
Ekonomi, Horatio, ekonomi!
Cenaze sofrasında sıcak yenen yemekler
Dü ğ ü n sofrasında soğ uk verildi…
Kral uyumuyor bu gece; kadeh tokuşturuyor…
Horatio! Babam, babamı gö rü r gibi oluyorum!

3
HORATIO
Nerede?
HAMLET
Kafamın içinde, Horatio.
Şaşkınlıktan, korkudan,
Fal taşına dö nen gö zlerimin ö nü nde.
Ah, Horatio, senden daha doğ rusunu gö rmedim
Bugü ne dek tanıdığ ım insanlar arasında.
Şu seven yü reğ im benim
İnsanları birbirinden ayırt etmesini bilir bilmez
Çö zü lmez bağ larla bağ landı sana.
Sevgili dostum,
Bir kü çü k dileğ im var senden.
Bu duyacaklarını kimselere sö yleme!

HORATIO
Elbette.

HAMLET
Bir iblis varmış, bir tek iblis bü tü n Danimarka’da,
Alçak, namussuz, bir hain.

HORATIO
Bunu sö ylemek için, ö lü lerin mezarından çıkmasına gerek yok.
Çü rü mü ş bir şeyler var bu ü lkede. Bizleri bekleyen bü yü k felaketler...

HAMLET
Babamın canına kıyan yılan
Onun tacını giyiyor şimdi...
Yılan sokmuş dediler bağ kö şkü nde uyurken,
Bü tü n Danimarka’yı dü pedü z aldattılar
Ö lü mü ne bö yle bir sebep uydurarak.
Ama boğ kendini yü reğ im; dilimi tutmak gerek!
Çığ ırından çıkmış bir zaman bu. Ey kö r talihim benim!
Keşke bana dü şmez olaydı dü nyayı dü zeltmek.
Dostum sö z ver bana.
Parmağ ın hep dudaklarında olacak, unutma!
Davranışlarım ne kadar garip olursa olsun
–Çü nkü olur ya, bundan sonra,
Kendimi deli gö stermek isteyebilirim–
Beni bir başka tü rlü gö rü nce, sakın,
Kuşku uyandıracak laflar etme:
Bir şeyler biliyor gö rü nme halimden.

3. SAHNE
Ne güneşler doğuyor
Karanlığın içinde

4
Danimarka yükselsin
Yüce Kral İzinde

KRAL
Sevgili kardeşim Hamlet’in ö lü mü
Bü tü n acılığ ıyla içimizde henü z;
Yü reklerimiz yaralı ve bü tü n krallığ ımız
Kederden çatılmış bir tek kaş sanki hâ lâ .
Bö yle olması da gerek, doğ ru; fakat
Aklımız ö yle savaştı ki yü reğ imizle,
Matem içinde sağ duyumuzu yitirmeyip
Hep onu dü şü nmekle beraber
Kendimizi de unutmayalım diyoruz artık.

OPHELIA
Yaşasın Kral, yaşasın Kraliçe!

HERKES
Yaşasın Kral, yaşasın Kraliçe!

KRAL
Onun için, eskiden kardeşimiz,
bugü n kraliçemiz,
Bu yiğ it memleketin taç ortağ ı olan kadını
Yaslı bir sevinçle,
Dü ğ ü nde cenaze, cenazede dü ğ ü n tü rkü leri sö yleyerek,
Eş ettik kendimize, evlendik.

HERKES
Yaşasın Kraliçe!

KRALİÇE
Yaşasın Danimarka!

KALABALIK
Yaşasın Danimarka!

KRAL
Siz soylu dostlarımıza da danışarak yaptık bu işi;
Ve sizler yalnız kendi vicdanınızı dinleyerek,
Hak verdiniz bize: Teşekkü rler hepinize!

4.SAHNE
KRAL
Laertes, gel şimdi bakalım.

5
Bir dileğ iniz varmış bizden?
Sö yle, nedir dileğ in?

LAERTES
Dileğ im Fransa’ya dö nmek, haşmetli kralım.
Taç giyme tö reninize katılmak için
Koşa koşa geldim Danimarka’ya
Ama bu ö devimi yerine getirdikten sonra
Aklım Fransa’ya dö nmekte.

KRAL
Babanın izni var mı? Ne diyorsun, Polonius?

POLONIUS
Benden izin aldı, kralım, yalvara yakara.

KRAL
Gü le gü le git, Laertes, gü nü nü gü n et.
Gö nlü nce tadını çıkar gençliğ inin.
Leartes’e!

5.SAHNE
HAMLET
Ne güneşler doğuyor
Karanlığın içinde
Danimarka yükselsin
Yüce Kral İzinde

KRAL
Hamlet, yeğ enim, oğ lum...

HAMLET
Yeğ enden biraz fazla, oğ uldan bir hayli az.

KRAL
Neden hep kara bulutlar gibisin bö yle?

HAMLET
Ben bulut değ ilim efendimiz, gü neşin ta kendisiyim.

KRALİÇE
Canım Hamlet, at ü stü nden bu gece karanlığ ını,
Biraz da Danimarka’ya bak, sevgiyle.
Gö zlerin hep bö yle çevrilip yere
Toprakta aramasın değ erli babanı.
Her yaşayan ö lü r, sonsuzluk hepimizin sonu,
Kabul edilmesi gereken, basit bir şey bu.

6
HAMLET
Evet, kraliçe basit gerçekten.

KRALİÇE
Ö yleyse nedir aykırı gö rü nen sana?

HAMLET
Aykırı gö rü nen mi dediniz? Gö rü nmü yor sayın bayan, olan bu.
Ne benim giydiğ im karalar annemiz,
Ne kederli iç çekişler, sel gibi gö zyaşları,
Ne acıklı yapmacık pozlar anlatamaz içimde olanı.
Gö rü nü ş olabilir bü tü n bunlar,
Pekala bu halleri taklit edebilir insan.
Benim içimde gö rü nenden ö te bir şey var,
Bunlar yalnız acının sü slü takıları.

KRAL
Senin gü zel, ö vü lesi yanın bu, Hamlet.
Yü rekten tutuyorsun babanın yasını.
Ama unutma ki babanın da babası ö ldü ,
Bü yü kbaban da yitirdi babasını.
Baba sevgisiyle oğ ul derdi kalabilir bir sü re,
Ama bu matem bitmek bilmeyince,
Ne dine imana sığ ar, ne erkekliğ e.
Tanrı hoş gö rmez bunu, olmaz… olmaz…
Tanrıya karşı gelmek olur bu.
Akla da sığ maz bu, çü nkü
İlk insan ö lü sü karşısında olduğ u gibi
Son ö len insanın da karşısında
“Bunun bö yle olması gerek” demiştir akıl.
Ona kulak vermezsen
Kafan işlemiyor, cahilsin demektir.
Hamlet, bizi de baba bil kendine,
Ö yle bil ki halk da anlasın
Tahtımıza en yakın kişi olduğ unu.

POLONIUS
Yaşasın prens Hamlet!

SARAYLILAR
Yaşasın prens Hamlet!
KRAL
Senden dileğ imiz yanı başımızda kalmandır,
Gö zü mü zü n gö nlü mü zü n şenliğ i olarak,
En yakınımız, yeğ enimiz, oğ lumuz olarak.
Biz ne isek sen de ö yle ol Danimarka’da.

7
KRALİÇE
Hamlet, annen boşuna yalvarmasın sana, Hamlet,
Ne olur, kal bizimle; gitme Wittenberg’e.

HAMLET
Ne buyurursanız onu yaparım, kraliçemiz.
KRAL
Aman ne duygulu, ne gü zel karşılık bu.
Yü reğ ime su serpti bu tatlı, bu candan davranış.

(Hamlet ve Horatio hariç herkes çıkar.)

6. SAHNE
HAMLET
Ben ne diye duruyorum hala?
Ö ldü rü lmü ş bir babam, kirletilmiş bir anam var
Aklımı da, kanımı da kızıştırmak için,
Ben hâ lâ uyutmaktayım her şeyi.
Tanrım, ne korkunç şey! Ne korkunç! Ne korkunç!
Kanın coşkun akıyorsa eğ er damarlarından
Boyun eğ me olup bitenlere!
İzin verme Danimarka tahtının
Lanetli bir haram dö şeğ i olmasına!
Durma, vur kılıcını, bitir bu işi!
Yere, çamura dü şsü n kafası!
Kapkara, lanetli canı cehennemin dibine gitsin!

7.SAHNE
(Gulidenstern ve Rosencrantz girer. Ardından Koruma ve Kral )

ROSENCRANTZ VE GUİLDENSTERN!
Kralım! Kraliçem!

KRAL
Guildenstern! Rosencrantz!
Sizleri hem gö receğ imiz geldiğ i için
Hem yardımlarınıza muhtaç olduğ umuz için
Bö yle sabırsızca çağ ırttık yanımıza.
Hamlet bambaşka bir Hamlet oldu.
Ne içi ne dışı benziyor eskisine.
Ne olabilir kestiremiyoruz bir tü rlü
Onu bö yle kendi olmaktan çıkaran,
Babasının ö lü mü nden de fazla.

8
Sizler ki onunla bü yü dü nü z ta kü çü kten
Yaşça, başça yakınsınız bu kadar,
Sarayımızda kalmanızı dilerim bir sü re;
Bu arada siz de fırsat dü şü nce
İpuçları arayıp anlamaya çalışırsınız:
Bilmediğ imiz bir derdi vardır da belki
Bilince çaresini bulabiliriz.

ROSENCRANTZ-GUILDENSTERN
Yani… Kralım…

KRALİÇE
Baylar, sizleri sık sık anardı Hamlet.
Sizin kadar bağ lı olduğ u
Başka bir insan daha yoktur, eminim.
Bizlere biraz vaktinizi bağ ışlarsanız,
Bize yardım etmiş, umut vermiş olursunuz.
Bir kral hafızasında yer edecek
Minnetlerimizi kazanırsınız kalmakla.

ROSENCRANTZ
Siz iki haşmetlimizin,
Dilek değ il buyruktur bize
Karşı durulmaz istekleri.

GUILDENSTERN
İkimiz de buyruğ unuzdayız;
Elimizden ne gelirse, candan yü rekten
Hazırız sunmaya hizmetinize.

KRAL
Teşekkü rler, Rosencrantz ve nazik Guildenstern.

KRALİÇE
Teşekkü rler, Guildenstern ve nazik Rosencrantz.
Yalvarırım size, hemen gidin gö rü n,
Tanınmaz hale gelen oğ lumu...

ROSENCRANTZ-GUILDENSTERN
Emredersiniz!

(Rosencrantz, Guildenstern ve Koruma Çıkar.)

HORATIO
Kimsin sen? Nesin sen?
Gecenin bu saatinde
Bir kral kılığ ına girip dolaşan? Nesin sen?
Bü yü k belalar var gelecek memleketin başına
Roma’nın en yü ksek, en şanlı gü nlerinde,
Bü yü k Sezar devrilmeden az ö nce

9
Mezarlar boşalmış, Roma sokaklarında
Kefenli hortlaklar kaynaşır, bağ rışır olmuştu.
Alev kuyruklu yıldızlar, kanlı çiyler gibi,
Tutulan gü neşler gibi,
Korkunç olayların belirtileri bunlar;
Kaderin ö nü nde yü rü r bu haberciler her zaman:
Şu karanlığ ı bir dinle…
Halkımızın başına korkunç olayların gelmekte olduğ unu fısıldıyor.

(Kral çıkar. Ophelia gelir. Mektupları bırakır. Hamlet peşinden seslenir. Ophelia koşarak çıkar.
Dışarıdan Rosencrantz ve Guildenstern sesleri gelir. Hamlet saklanır. Ros ve Gul girerler.
Otururlar.)

8. SAHNE
GUILDENSTERN
Efendimiz!

ROSENCRANTZ
Hamlet
GUILDENSTERN
Efendimiz!

(Hamlet saklandığı yerden çıkar. Guildenstern Hamlet’i görür.)

GUILDENSTERN
Şanlı Efendimiz!

ROSENCRANTZ
Sevgili Efendimiz

HAMLET
Sevgili dostlar! Nasılsınız Guildenstern?
Vay Rosencrantz! Nasılsınız kardeşler?

ROSENCRANTZ
Dü nyanın alelade insanları nasılsa ö yle!

GUILDENSTERN
Mutluluktan sarhoş olmadığ ımız için, midemiz de bulanmıyor şü kü r.

ROSENCRANTZ
Kader tanrıçası bizim gibileri pek koynuna kabul etmiyor.

HAMLET
En azından kucağ ında bir yer ayırmıştır.

ROSENCRANTZ
Maalesef bize orada da yer yok efendim.

10
HAMLET
Hadi canım! Kü çü k bir dekolte de mi gö rmediniz yani?

GUILDENSTERN
Ama gü nü geldiğ inde bü tü n nimetlerini bize sunacaktır.

HAMLET
Mahrem yerini de sunsun oldu olacak? Zaten kader dediğ in orospunun teki. Ne var ne
yok?

ROSENCRANTZ
Hep aynı, ama dü nya daha namuslu bir yer oldu diyorlar.

HAMLET
Ö yleyse kıyamet yaklaştı demektir!
Ama doğ ru değ il bu sö ylediğ iniz.
Ne kö tü lü k ettiniz de dostlarım,
Kader bu zindana yolladı sizi?

GUILDENSTERN
Zindan mı efendimiz?

HAMLET
Danimarka bir zindandır.

ROSENCRANTZ
Dü nya da bir zindandır ö yleyse.

HAMLET
Hem de nasıl, mahzenleri, dehlizleri, delikleriyle. En berbat kö şesi de Danimarka.

ROSENCRANTZ
Biz ö yle dü şü nmü yoruz, efendimiz.

HAMLET
Size gö re hava hoş ö yleyse. Zaten dü nya ne iyidir ne kö tü , dü şü ncenize bağ lıdır iyilik
kö tü lü k. Bana gö re dü nya bir zindan.

ROSENCRANTZ
İhtiraslarınız bü yü k de ondan her halde; dü nya dar geliyor yapmak istediklerinize.

HAMLET
Yok vallahi! Bir fındık kabuğ u içinde bile kâ inatın kralı sayabilirim kendimi... beni
uyutmayan rü yalarım olmasa. Ne yapmaya geldiniz Elsinore’a?

ROSENCRANTZ
Sizi gö rmeye, efendimiz, yalnız sizi gö rmeye.

11
HAMLET
Sizi çağ ırmadılar mı? Kendiliğ inizden mi geldiniz? Canınız mı ö yle istedi? Hadi sö yleyin
doğ rusunu.

GUILDENSTERN
Neyi sö yleyelim efendimiz?

HAMLET
Neyi olacak? Ne ise onu, ama doğ rusunu. Çağ ırttılar sizi. Dü rü stlü ğ ü nü zü n
saklayamadığ ı gerçek okunuyor gö zlerinizden. Sevgili kral ve kraliçeniz çağ ırttı sizi.

ROSENCRANTZ
Ne diye, efendimiz?

HAMLET
Bunu siz sö yleyeceksiniz bana. Ama arkadaşlık bağ larımız, ortak gençliğ imiz, bugü ne
dek eksilmemiş sevgimiz adına rica ediyorum sizden; dü rü st, apaçık konuşun benimle.
Çağ ırdılar mı, çağ ırmadılar mı sizi?

ROSENCRANTZ
(Guildenstern’e yavaşça.)
Ne diyorsun?

HAMLET
Yoo nafile! Gö zü m ü stü nü zde.
Beni seviyorsanız, doğ ruyu saklamak yok.

GUILDENSTERN
Çağ ırıldık efendimiz.

HAMLET
Haah ha şö yle! Niçin çağ ırıldığ ınızı ben sö yleyeyim size; bö ylece, kral ve kraliçeye
verdiğ iniz sö zü n bir tü yü bile kirlenmez. Son zamanlarda, bilmem neden, bü tü n
sevincimi yitirdim, her gü n yaptıklarımı yapmaz oldum. Gerçekten ö yle karardı ki içim,
dü nya, bu gü zelim yapı, çorak bir kayalığ a dö ndü gö zü mde, pis, hastalıklı kokular
birikintisinden başka bir şey değ il. İnsan, yaratanın baş yapıtı, insan! Akıl gü cü yle ne
soylu bir varlık! Dü şü nme yetenekleri ne sonsuz! Ne melekçe davranışları, ne Tanrıca
kavrayışları var! Evrenin gö zbebeğ i insan, hayvanların en mü kemmeli. Ama benim için
nedir insan, bu ö zü toz yaratık? Kimsenin tadı yok benim için; kadınların da, erkeklerin
de... Gü ldü ğ ü nü ze gö re inanmıyorsunuz bana.

ROSENCRANTZ
Bö yle bir şey geçmedi aklımdan.

HAMLET
Niçin gü ldü n ö yleyse, erkeklerin tadı yok dediğ im zaman? Gü ldü ğ ü ne şaşmamalı;
amcamın Danimarka Kralı olduğ u gü nlerde yaşıyoruz. Rica etsem, beni yalnız bırakır
mısınız dostlar? Kafam yerinde değ il galiba. Yalnız bırakın!

12
ROSENCRANTZ ile GUILDENSTERN
Emredersiniz.

(Çıkarlar)

9.SAHNE
(Ophelia önde, Kral arkada hızla girerler. Kral Ophelia’yı durdurur. Etraftan çekinerek
fısıltıyla konuşur)

KRAL
Ophelia!

OPHELIA
Tanrı bereketini eksik etmesin sofranızdan.

(Hamlet girer. Claudius saklanır. Hamlet mektupları atar. Claudius çıkar. Hamlet koşarak
Claudius’un arkasından bakmaya çalışır. Ophelia öğürür. Hamlet Ophelia’nın üstüne doğru gider,
Ophelia gitmeye çalışır. Hamlet kolundan tutar. Elini kucağına götürür. Hamlet çığlık atar. Hamlet
Ophelia’nın yüzüne dokunur. Resim yapar gibi geri çekilir)

10.SAHNE
(Laertes girer. Hamlet Leartes’in olduğu yere doğru yürür.)

LAERTES
Sandıklarım gemiye gitti.
Haydi, Allaha ısmarladık.

OPHELIA
Gü le gü le git kardeşim

LAERTES
Haydi, kardeş,
yeller yolunca esip gemiler kalktıkça
Uyuma, haber yolla bana.

OPHELIA
Yollamaz olur muyum!

LAERTES
Duyduğ uma gö re son zamanlarda
Hamlet pek sık gö rü şü yormuş seninle.
Sen de bir hayli serbest,

13
Bir hayli cö mert karşılıyormuşsun kendisini.
Onun alakasına inanıyor musun?

OPHELIA
Neye inanacağ ımı pek bilmiyorum.

LAERTES
Şimdi belki seviyor seni,
Kirli, kö tü şeyler yoktur yü reğ inde.
Ama bü yü k adam oluşu korkutmalı seni,
Çü nkü bü tü n devletin rahatı, gü venliğ i
Onun seçeceğ i yola bağ lıdır,
Senin şerefine dü şebilecek gö lgeyi dü şü n
Kaptırırsan yü reğ ini, açarsan temiz koynunu
Taşkın heveslerine. Ophelia, koru kendini.
Ay ışığ ına da açsa gü zelliğ ini
En ü rkek kız vermiş olur kızlığ ını.
Namusun ta kendisi bile
Kurtaramaz kendini çamur atandan.

OPHELIA
Kardeşim!
Gü zel ö ğ ü tlerin kulağ ımda kü pe kalacak,
Ama kardeşim, sen de pek benzeme sakın
Su iki yü zlü papazlara
Bizi dikenli, sarp cennet yollarında sü rerler
Kendileriyse, aldırmayıp verdikleri talkına
Zevkin gü l bahçelerinde gezerler.

LAERTES
Oh! Benden yana korkun olmasın.
(Polonius girer.)
POLONIUS
Hâ lâ burada mısın Laertes? Ne ayıp!
Hadi gemiye, gemiye! Seni bekliyorlar yalnız.
Haydi, hayır duam ü stü nde olsun.
Şu ö ğ ü tlerimi de yaz kafana:
Dü şü ncelerinin ağ zı dili olmayacak;
Aşırı hiçbir dü şü ncenin ardına dü şmek yok;
Teklifsiz ol, bayağ ı olma;
Dostların arasında denenmiş olanları
Çelik halkalarla bağ la yü reğ ine.
Ama her zıpçıktı, acemi çaylak arkadaşı da
El ü stü nde tutup elini kirletme.
Kavga etmekten sakın, ama ettin mi de
Ö ylesine et ki korksunlar senden.
Herkese kulağ ını ver, sesini verme.
Herkese akıl danış, kendi aklını sakla.
Her şeyden ö nce de kendi kendinle doğ ru ol

14
O zaman, gece gü ndü ze varır gibi,
Sen de aldatmaz olursun kimseyi.
Gü le gü le. Dualarım ö ğ ü tlerim seninle olsun.

LAERTES
Ophelia; dediklerimi unutma.
(Laertes Çıkar.)

POLONIUS
Neymiş o, Ophelia, sana sö yledikleri?

OPHELIA
Prens Hamlet’le ilgili.
POLONIUS
Hamlet! Bak hele, iyi akıl etmiş!
Bir delikanlıdır o ve daha serbesttir senden
Dilediğ i gibi at oynatmakta.
Seni sevdiğ ini sö ylü yorsa eğ er,
Buna inanmazdan ö nce şunu dü şü nmelisin ki
Sö zü nde durmak elinde değ ildir
Onun durumundaki bir insanın.
Danimarka’nın sesiyle sınırlıdır onun sö zü .
Şuna inan ki sen daha bir çocuksun,
Sahte parayı sahici sanmışsın gö rü nü şe aldanıp.
Daha pahalıya sat kendini,
Yoksa sersem kız diye satarlar seni.
Daha cimrilikle sakla kö rpe yü zü nü
Kolay olmamalı seninle gö rü şmek;
Ophelia, inanma erkeklerin yeminlerine.
Aslında çirkin istekler peşindedirler.
Son sö zü m şu açıkçası: Bundan bö yle
Bir dakika bile, şerefinle oynayıp,
Buluşmanı, konuşmam istemiyorum onunla,
Gö zü nü aç, emrimi dinle.

OPHELIA
Ama.. Son gü nlerde bana pek bağ lanmış gö rü nü yor.

POLONIUS
Bağ lılık mış? Lâ f!
Bağ lılık dediğ i şeye inanıyor musun?

OPHELIA
Neye inanacağ ımı pek bilmiyorum.

POLONIUS
Sen… Ne var aranızda? Olduğ u gibi sö yle bana.

15
OPHELIA
Odamda oturmuş dikiş dikiyordum.
Prens Hamlet çıkageldi birden;
Gö mleğ i çö zü k, başı bağ rı açık;
Benzi uçmuş, dizleri birbirine vurasıya titrek.
Ve ö yle yü rekler acısı bir bakış ki,
Cehennemden kaçıp gelmiş sanki
Gö rdü klerini anlatmaya...
Bu haliyle yü rü mez mi ü stü me!

POLONIUS
Senin aşkından çıldırdı mı dersin?

OPHELIA
Bilmem, efendimiz; ama korkarım ö yle.

POLONIUS
Neler sö yledi?
OPHELIA
Bileğ imi yakaladı, sımsıkı tuttu;
Sonra kolu yetesiye uzaklaştı geri geri,
Ö teki eli gö zleri ü stü nde, şö yle,
Resmimi yapmak ister gibi,
Ö yle acı, ö yle derin bir ah çekti ki
Kendini paralamak, yok etmek istiyordu sanki.
Sonra… Sonra…
Sonra bıraktı beni ve başı bana dö nü k,
Yü rü dü hiç ö nü ne bakmadan. Çıkıncaya kadar
Hep ü stü mde kaldı gö zleri ışıl ışıl.

POLONIUS
Delirmiş! Aşk çılgınlığ ının ta kendisi bu,
Ü zü ldü m bu işe. Yoksa bugü nlerde,
Çok acı sö zler mi sö yledin kendisine?

OPHELIA
Hayır, efendimiz; yalnız, dediğ iniz gibi,
Kendisiyle gö rü şmeye yanaşmadım ve
mektuplarını da geri gö nderdim.

POLONIUS,
Sadece gö nü l eğ lendirmek ister de
Başını derde sokar diye korkmuştum.
Demek bu deli etti onu.
Hay bu kuşkularım batsın benim!
Saklanması daha bü yü k dert getirebilir
Duyulmasının uyandıracağ ı ö fkeden.
Kral’a bildirmeli.
Bilinmeli bu iş.

16
 11.SAHNE
(Hamlet girer, Ophelia kaçarak çıkar)

POLONIUS
Sevgili efendimiz Hamlet nasıllar bugü n?

HAMLET
İyiyim, şü kü rler olsun.

POLONIUS
Neler okuyorsunuz efendimiz?

HAMLET
Kelimeler, kelimeler, kelimeler!

POLONIUS
Beni tanıdınız mı efendimiz?

HAMLET
Tanımaz mıyım, bir muhabbet tellalısınız.

POLONIUS
Yanlış, değ ilim efendimiz.

HAMLET
Ö yleyse onun kadar namuslu olmanızı dilerim.
Dü nyamızın bugü nlerinde
Namuslu insan binde bir çıkıyor da.

POLONIUS
Çok doğ ru, efendimiz.

HAMLET
Ve gü neş bir kö pek ö lü sü nde kurtlar ü retir.
Leşleri bile gebe bıraktığ ına gö re gü neş...
Bir kızınız var mı sizin?

POLONIUS
Var, efendimiz.

HAMLET
Gü neşin altında dolaşmasın o halde.
Gebelik kutsal şey,
Ama korkarım kutsal olamaz senin kızın!

POLONIUS
Bu konunun dışına çıkmaz mısınız efendimiz?

17
HAMLET
Çıkarım, mezarımda.

POLONIUS
Ö yle ya, havanın dışındadır orası.
Şimdilik izninizi alıp gideyim, efendimiz.

HAMLET
Bundan daha seve seve verebileceğ im
Hiçbir şey alamazsınız benden, bayım.
Canımdan başka, canımdan başka, canımdan başka!

POLONIUS
Hoşça kalın, efendimiz.

12.SAHNE
POLONIUS
Ah yü ce kralım,
İnanın bana hizmetim gibi ruhumu da
Bir size, bir de Tanrıma bağ lamışımdır.
Buldum sanıyorum gerçek sebebini
Hamlet’te gö rdü ğ ü nü z garip hallerin.

KRALİÇE
Sebep; babasının ö lü mü ve bizim alelacele evlenmemiz.

POLONIUS
Hiç gö rü lmü ş mü , bilmek isterim;
Ben ne zaman bu bö yledir dedim de
O şey başka tü rlü çıksın? Var mı gö ren?
(Başını ve omzunu göstererek.)
Gö rü rseniz, koparın şunu buradan!
Kralım, kraliçem, araştırıp durmak
Nedir diye krallık, nedir devlet ö devi,
Gü n niçin gü n, gece niçin gece, zaman niçin zaman,
Boşuna harcamak olur gü nü , geceyi, zamanı.
Dü şü ncenin canı kısa sö zdedir madem,
Kısa keseceğ im ben de: Oğ lunuz deli.
Deli diyorum, delilik nedir aslında?
Deli olmamanın tam tersi değ il mi?
Ama geçelim bunu...
Deli olduğ u bir gerçek; gerçek olması acı,
Acı olması gerçek...

KRALİÇE
Edebiyat yapmayı bırak, saadete gel.

18
POLONIUS
Hiç edebiyat değ il, yemin ederim,
Saçma bir sö z oldu bu.
Ama varsın olsun, edebiyat yapmayacağ ım.
Deli olmasına deli diyelim. Ne kalıyor geriye:
Etkenini bulmak bu itkinin;
Bu etkinin, daha doğ rusu. Neden derseniz,
Bir nedeni var elbet itkili etkinin.
Evet, işin gerisi bu, onun gerisi de şu,
Buyurun dinleyin:
Kızım, şunu verdi bana. Bunun ü stü ne artık
Dü şü nü p karar vermek sizin:
(Mektubu okur.)
“Gö klerin kızı, ruhumun tapınağ ı
Gü zelliklerin en en çok gü zeli Ophelia
Olmadı, çok alelade kaçtı bu sö z,
Gü zelliklerin en gü zeli, olmayacak sö z.”
Ama dinleyin:
“O beyazlıktan beyaz gö ğ sü n ü stü nde...” falan filan.

KRALİÇE
Bunları Hamlet mi yazan?

POLONIUS
Sabredin kraliçem; aldatacak değ ilim sizi.
“İnanma istersen yıldızların yandığ ına,
Gü neşin dö ndü ğ ü ne inanma,
Doğ runun ta kendisini yalan bil,
Ama seni sevdiğ ime inan Ophelia.
Canım Ophelia, beceriksizim şiir yazmakta,
İçimdekini kalıba dö kme sanatım yok,
Ama çok, her şeyden çok seviyorum seni,
İnan bana ve Tanrıya emanet ol.
Canı teninde kaldıkça sevginle yaşayacak:
Hamlet.”

KRAL
Ophelia nasıl karşılamış bu sevgiyi?

POLONIUS
Beni nasıl bir insan biliyorsunuz?

KRAL
Dü rü st, şerefli bir insan.
POLONIUS
Ö yle olmak isterim.
Belirtisini gö rü nce bu ateşli sevginin,
–Kızım daha bir şey sö ylemeden gö rü nce–
Olmaz! O bir kral oğ lu, dedim, dü nyası başka seninkinden.

19
Olacak iş değ il bu. Ve hemen kesip attım:
Ondan uzak duracaksın; ne haber, ne yü zü k mü zü k,
Hiçbir şey kabul etmeyeceksin, dedim.
O da hiç şaşmadı dediklerimden.
Ama Lord Hamlet, uzun sö zü n kısası,
Ö nce dertlendi bu itilme karşısında,
Sonra yemez içmez, sonra uyumaz oldu.
Derken gittikçe kö tü leşip, sapıttı
Ve hepimizin başına dert oldu.

KRAL
Ama nerden anlarız doğ ru olduğ unu
Senin doğ ru dediğ in şeyin?

POLONIUS
Bilirsiniz, saatlerce yü rü r bazen…

KRALİÇE
Evet yü rü r, doğ ru.

POLONIUS
Yine ö yle yü rü rken kızımı yollarım yanma,
Gö zetleriz karşılaşmalarını,
Kızımı sevmiyor ve deliliğ i bundan gelmiyorsa,
Ben devlete hizmet etmekten vazgeçer,
Bir çiftliğ e gider, arabacılık ederim.

KRAL
Deneyelim bunu.

13.SAHNE
(Rosencrantz ve Guilderstern girerler.)

GUILDERSTERN ve ROSENCRANTZ

Efendimiz! Efendimiz!

GUILDERSTERN

Efendimiz!

ROSENCRANTZ

Hamlet!

(Hamlet girer)

20
GUILDERSTERN
Efendimiz, size haberlerimiz var.

HAMLET
Efendimiz, size haberlerimiz var.

ROSENCRANTZ
Oyuncular geldi, efendimiz.

HAMLET
Derken oyuncular eşek sırtında çıkmışlar ortaya.
(Polonius girer.)

POLONIUS
Efendimiz, size haberlerim var.

HAMLET
Şu gö rdü ğ ü nü z koca bebek kundağ ından çıkmış değ ildir henü z! Bahse girerim
oyunculardan sö z edecek bana. Gö rü rsü nü z. Evet, haklısınız, bayım; bir pazartesi
sabahıydı, doğ ru.

POLONIUS
Oyuncular geldi, efendimiz.

HAMLET
Ö yle mi? İnanmıyorum!

POLONIUS
Şerefim ü stü ne... Dü nyanın en iyi oyuncuları: Tragedyada, komedyada, destanda,
pastoralde, pastoral komedyada, destansı pastoralde, tragedyamsı destanda,
tragedyamsı, komedyamsı, destanımsı pastoralde. Tek sahneli, çok sahneli bü tü n
oyunlarda.

(Üç oyuncu girer.)

HAMLET
Baylar, Elsinore’a hoş geldiniz! Haydi, verin ellerinizi!
POLONIUS
Efendimiz!

HAMLET
 det budur, el sıkılır misafir karşılarken..

POLONIUS
HAYDİ!

HAMLET
Hoş geldiniz! Ama baba olacak amcam ve ana olacak yengem aldanıyorlar!

21
GUILDENSTERN
Neden, nasıl efendimiz?
HAMLET
Ben deliyim, ama yalnız rü zgâ r kuzey-batıdan estiğ i zaman. Gü neyden esti mi rü zgâ r,
şahini atmacadan ayırt etmesini bilirim. Hoş geldiniz, sanatçılar, hoş geldiniz hepiniz!
Sevindim seni iyi gö rdü ğ ü me! Hoş geldiniz, sevgili dostlarım. Vay vay! Ne kadar
değ işmişsiniz gö rmeyeli. Siz de ha? Gü zelim, sultanım! Hoş geldiniz! Sen bir şey
okumuştun bana vaktiyle, ama hiç oynanmamış, ya da bir kez oynanmıştı bu. Çü nkü ,
hatırlıyorum, bü yü k çoğ unluk hoşlanmamıştı bu oyundan;
İKİNCİ OYUNCU
Amaaann…

HAMLET
Tadını halkın bilmediğ i bir havyar misali.
İKİNCİ OYUNCU
Yani…

HAMLET
Ama, gü zel bir oyundu.

OYUNCULAR
Teşekkü r ederiz.

HAMLET
Aklınızda kaldıysa şu mısralarla başlayın, durun, nasıldı:
“Azgın Pyrrhus, bir Hyrcania canavarı gibi...”
Hayır, ö yle değ il, ama Pyrrhus’la başlar:
“Azgın Pyrrhus karanlık geceler gibiydi
O içi dışı kapkara … insan.

İKİNCİ OYUNCU
Kıpkızıl…

HAMLET
Kıpkızıl olmuş tepeden tırnağ a,
Ü stü başı pıhtı pıhtı kan içinde,
Cehennem yakutlarına dö nmü ş gö zleriyle,
Yaşlı Priamos’u arıyor...”

POLONIUS
Amaa!

HAMLET
Siz devam edin rica ederim.

POLONIUS
Aa, siz çok gü zel okudunuz efendimiz.

22
HAMLET
Siz daha gü zel okuyacaksınız!

İKİNCİ OYUNCU
Yü rü .

BİRİNCİ OYUNCU
Pyrrhus saldırıyor hemen Priamos’a
Kavgada eşitliğ i çiğ neyen gü cü yle.
O zaman, uğ ursuz Troya duyuyor bu yıkılışı.
Yanan kuleleriyle çö kü yor birden yere.
“Yıkıl, yıkılası felek! Ey Tanrılar, birleşin,
Alın elinden gü cü nü , bu gö zü dö nmü şü n,
kırın çarkını, tekerini!
Atın dingilini yü ce gö k katlarından
Cehennem zebanilerinin çukuruna!”

POLONIUS
Burası fazla uzadı.

HAMLET
Berbere yollarız, senin sakalınla! Devam et, rica ederim. O soytarılıklar, ya da açık saçık
şakalar ister, yoksa uyur. Devam, Hektor’un annesi Hekuba’ya gel.

BİRİNCİ OYUNCU
“Kim gö rü r de, heyhat, sırma paçavralar içindeki kraliçeyi...”

HAMLET
Sırma paçavra mı?

POLONIUS
Ben beğ endim. “Sırma paçavra” fena değ il.

BİRİNCİ OYUNCU
“Dö rt bir yana koşarken, alevler içinde.
Kanlı yaşlardan gö rmez olmuş gö zleri,
Taçlar giymiş başında bir paçavra,
Korkudan rasgele bir ö rtü sarmış,
Yorulmuş yıpranmış ana bağ rına,
Evet, kim gö rü r de bunu, acı acı
Lanet etmezdi feleğ in kalleşliğ ine?
Ama kana susamış Pyrrhus, gö zleri ö nü nde
Didik didik ederken kocasını
Tanrılar bile gö rselerdi onu,
Duysalardı acı çığ lıklarını,
Sarsılıp tanrısal yü rekleri,
Yaşarırdı gö klerin ateşten gö zleri.”

23
POLONIUS
Bakın nasıl beti benzi uçtu; gö zleri yaş içinde. Aman etmeyin, yeter bu kadarı.

HAMLET
Peki, biraz sonra dinleriz ö tesini. Sayın bayım, oyuncuların rahat etmesi için gerekeni
eksik etmeyin, lü tfen. Anlıyorsunuz değ il mi? Saygıyla karşılanmalarını istiyorum. Çü nkü
çağ ımızın ö zeti, kısacık tarihidir onlar. Daha iyidir sağ lığ ınızda onların dillerine
dü şmektense ö ldü kten sonra mezar taşınıza kö tü şeyler yazılması.

POLONIUS
Layık oldukları biçimde davranacağ ım efendimiz.

HAMLET
Olmaz ö yle şey, Tanrı esirgesin, insan gibi davranmak yeter. Herkese layığ ına gö re
davranacak olursan kim kırbaçtan kurtulabilir ki?

POLONIUS
Buyurun baylar.

HAMLET
Gidin ardından, dostlarım; yarın bir oyun isteriz.
(Çıkarlar. Yalnız Birinci Oyuncu ve Horatio kalır.)

Dostum, biraz gelir misiniz? Rica etsem “Gonzago’nun Ö ldü rü lmesi”ni oynayabilir
misiniz?

BİRİNCİ OYUNCU
Baş ü stü ne efendimiz.

HAMLET
Onu oynarsınız yarın akşam. Gerekirse, benim yazacağ ım on, on beş dizeyi ezberleyip
oyuna katabilir misiniz?

BİRİNCİ OYUNCU
Elbette efendimiz.

HAMLET
Verdiğ im parçayı, ne olur, dediğ im gibi, rahat, ö zentisiz sö yle. Çü nkü birçok oyuncular
gibi sö z parlatmaya kalkacaksan, mısralarımı şehrin tellalına okuturum daha iyi. Elini
kolunu da havalara savurma ö yle; ö lçü sü nde, tadında bırak her şeyi. Doğ rusu, yü rekler
acısı geliyor bana gü rbü z bir delikanlının takma saçlar sakallar içinde, bir acıyı yü reğ ini
paralarca, didik didik ederce bağ ırıp halkın kulaklarını yırtması; Bu hallere dü şme rica
ederim.

OYUNCU
Dü şmem efendimiz.

HAMLET
Doğ duğ u gü n de, bugü n de tiyatronun asıl amacı nedir? Dü nyaya bir ayna tutmak,

24
iyilerin iyiliklerini, kö tü lerin kö tü lü klerini gö stermek, çağ ımızın ne olup ne olmadığ ını
ortaya koymak. Gerçeğ i bü yü tmek ya da kü çü ltmekle bilgisizleri gü ldü rebilirsiniz, ama
bu bilenleri ü zer; oysa bir tek bilgili dost, bilgisiz bü tü n bir kalabalıktan daha ö nemli
olmalı sizin için. Ah, ben ö yle oyuncular gö rdü m ki sahnede, ö yle beğ enilen, alkışlanan
oyuncular gö rdü m ki, ö ylesine şişirme, uydurma hallere giriyorlardı ki, dedim bunları
tabiatın kaba işçileri yaratmış olmalı, insan yapıyorum derken insanlığ ın berbat bir
kopyasını yapmışlar.

BİRİNCİ OYUNCU
Bu kusurumuzu az çok yendik sanıyorum efendimiz!

HAMLET
Az çok değ il, iyice yenmeli bunu. Haydi, gidin hazırlanın.

14.SAHNE
HAMLET
Oh yalnızım nihayet!
Ah nasıl bir uşak, ne aşağ ılık bir kö leyim ben!
Utanmalı değ il miyim şu oyuncudan ki,
Sadece bir oyunda, bir acının gö lgesinde yalnız,
Dü şü ncesinin avucuna alıyor yü reğ ini,
Gö zyaşları içinde geçiyor kendinden,
Ne yapmazdı ö yleyse
Onun içinde olsa benim acımın kaynağ ı, nedeni?
Korkunç çığ lıklarla paralardı yü rekleri;
Suçluyu delirtir, suçsuzu afallatırdı:
Bense ne yapıyorum, ben?
Ben uyuşuk, ben pısırık, aşağ ılık herif,
Bulutlarda sü rtü yor, dalga geçiyorum,
Ne yapacağ ımı bilmeden, ağ zımı açmadan, açamadan.
Oysa koca bir kral var ortada,
Tacına tahtına, gü zelim canına,
Kahpece, kalleşçe kıyılmış bir kral!
Korkağ ın biri miyim yoksa ben?
Alçak diyen biri yok mu bana?
Bir tepeleyen yok mu beni?
Yok mu biri sakalımı koparıp yü zü me çalan,
Yok mu biri gelsin çeksin beni burnumdan,
Tıksın yalanlarımı boğ azımdan içeri ciğ erlerime.
Yok mu bunu yapacak biri, yok mu?
Yapsın, razıyım! Karşı koyamam ki zaten,
Gü vercin yü reklinin biriyim!
Ey alınmamış kan!
Ne zavallı bir eşekmişim ben!
Gö kler, cehennemler ö ç almaya zorlarken beni,
Oturmuş gö nü l avuturum kelimelerle,

25
Kaldırım yosmaları, aşçı yamakları gibi!
Ey kafam, silkin artık!

(Hamlet, Horatio’nun yanına doğru gider.)

Amma da uzattım sö zü …

HORATIO
Efendimiz...

HAMLET
Dinle Horatio,
Babamın ö ldü rü lmesine benzer bir oyun
Oynatacağ ım bu oyunculara, amcamın ö nü nde.
Gö zü m onda, renk vermesini bekleyeceğ im.
Bir ü rperti olsun gö rdü m mü , yeter bana.
Tiyatroyu bir kapan gibi koyup ö nü ne
Kralın vicdanını kıstıracağ ım içine.
Kö tü işler gö mü lse de yerin dibine
Çıkar bir gü n insanların gö zü ö nü ne.

(Hamlet Çıkar)

15.SAHNE
Kraliçe sahneye girer. Mezarın başına oturur. Ardından Ophelia gelir. Kraliçe mezardan
kalkar ve Ophelia ile bakışırlar. Kral girer.

KRAL
Sevgili Gertrude
Hamlet’i buraya çağ ırttık el altından,
Gelince, bir rastlantıymış gibi, ansızın
Ophelia çıkacak karşısına.
Babasıyla ben, şerefli iki casus olarak,
Saklanıp bir yana, gö rü lmeden gö rerek
Anlayacağ ız Hamlet’in davranışlarının sebebini.

KRALİÇE
Bilsen Ophelia, ne kadar isterim,
Senin tertemiz gü zelliğ in olsun
Hamlet’teki deliliğ in mutlu sebebi.

OPHELIA
Ö yle olmasını dilerim, kraliçem.

POLONIUS
Kralım buyurun,

26
(Ophelia’ya eşlik eder, mezarın yanına oturtur)
Biz de saklanalım şö yle...
Şu kitabı oku Ophelia;
Oku ki dindarca bir manası olsun
Buralarda tek başına dolaşmanın.
Melek yü zü , din iman kisvesi takınıp
Şeytanı bile kafese koyabilir insan.
Gelişini duydum, saklanalım efendimiz!

KRAL
Sevgili Gertrude, sen de bizi yalnız bırak.

(Kraliçe, Kral ve Polonius’un saklandığı yere gider. Hamlet girer. Ophelia’nın kitabını
düzeltir.)

16.SAHNE
OPHELIA
Efendimiz nasıllar, bu son gü nlerde?

HAMLET
Eksik olmayın sultanım, iyiyim, iyi, çok iyi.

OPHELIA
Efendimiz, kıymetli şeyler vermiştiniz bana,
Ne zamandır geri vermek istiyordum size:
Buyurun, alın şimdi.

HAMLET
Hayır, ben vermedim; hiçbir şey vermedim size.

OPHELIA
Verdiniz efendimiz, unutmuş olmalısınız:
Ö yle gü zel sö zler de sö ylemiştiniz ki verirken,
Kıymetleri bü sbü tü n artmıştı benim için.
Şimdi kokuları uçtu artık, geri alın.
En zengin hediyeleri değ ersiz bulur bö yle yü rekler.
Onları veren sevmez olunca artık.
Buyurun, efendimiz.

HAMLET
Hele hele! Siz doğ ru sö zlü mü sü nü z?

OPHELIA
Efendimiz?

27
HAMLET
Gü zel yü zlü mü sü nü z?

OPHELIA
Ne demek bu efendimiz?

HAMLET
Şu demek ki, doğ ru sö zlü gü zel yü zlü yseniz, doğ ruluğ unuzun gü zelliğ inizle hiçbir
alışverişi olmamalı.

OPHELIA
Gü zelliğ in doğ ruluktan daha iyi arkadaşı olabilir mi?

HAMLET
Olur ya! Çü nkü doğ ruluğ un gü cü gü zelliğ i kendine benzetinceye kadar, gü zelliğ in gü cü
doğ ruluğ u bir kahpeye çevirebilir. Olmayacak bir şeydi bu eskiden, ama şimdiki
zamanda oluyor, gö rü yoruz. Sizi gerçekten sevmişim bir ara.

OPHELIA
Evet. Buna inandırmıştınız beni.

HAMLET
İnanmamalıydınız bana. Çü nkü doğ ruluğ u ne kadar aşılarsan aşıla, çü rü k kö kü mü ze
bizim, eski meyvenin tadı gitmiyor kolay kolay! Sevmiyordum sizi.

OPHELIA
Ne kadar aldanmışım.

HAMLET
Git, bir manastıra gir! Ne diye gü nah çocukları besleyeceksin?
Ben doğ ru adamımdır az çok, yine de ö yle şeylerle suçlayabilirim ki kendimi, anam hiç
doğ urmasa daha iyi ederdi beni. Çok gururluyum, hınçlıyım, tutkuluyum. Bir anda ö yle
kö tü lü kler geçirebilirim ki kafamdan, ne dü şü ncem hepsini kavramaya yeter, ne hayal
gü cü m biçimlendirmeye, ne zamanım gerçekleştirmeye. Ne diye sü rü nü r durur benim
gibiler yerle gö k arasında? Aşağ ılık herifleriz hepimiz; İnanma hiçbirimize, manastıra
gir... Babanız nerde?

OPHELIA
Evde efendimiz.

HAMLET
Kapıları ü stü ne kapayın da bari, evinden başka yerde maskaralık etmesin! Allaha
ısmarladık!

OPHELIA
Ulu Tanrım, sen yardımcısı ol!

28
HAMLET
Evlenirsen şu acı sö zü çeyiz diye gö tü rü rsü n benden: Buzlar kadar el değ medik, karlar
gibi temiz de olsan çamur atılmaktan kurtulamayacaksın. Manastıra git. Haydi, elveda!
Ama ille de evleneceksen, sersemin biriyle evlen: Çü nkü akıllılar sizin kendilerini ne
canavara çevireceğ inizi bilirler. Manastıra, manastıra git; çarçabuk hem de. Elveda!

OPHELIA
Tanrım, sen şifasını ver!

HAMLET
Boya kullandığ ınızı da duydum sizin, duymaz olur muyum? Tanrı size bir yü z vermiş, siz
tutup başka bir yü z yapıyorsunuz kendinize. Kırıtmalar, fıkırdamalar, yapmacıklı
konuşmalar, Tanrının yarattıklarına uydurma ad takmalar, hayasızlığ ı saflık gibi
gö stermeler. Hadi canım, ben yokum artık bunlarda, bunlar deli etti beni! Ben derim ki
kimseler evlenmesin bundan sonra. Bundan ö nce evlenenler, bir tanesi dışında, ö yle
yaşasın gitsin, ü st tarafı kalsın olduğ u gibi. Manastıra, manastıra diyorum sana!

(Çıkar.)

17.SAHNE
(Kral ,Kraliçe ve Polonius saklandıkları yerden çıkar.)

OPHELIA
Yazıklar olsun, o soylu zekâ nasıl çö kmü ş!
Bü tü n gö zlerin gö zdesi bitmiş, yok olmuş!
Ve ben, en mutsuzu, en dertlisi kadınların,
Ben ki balını tattım sö zlerindeki şiirin,
Şimdi o soylu, o şahane kafanın
Dü zeni bozulmuş çanlara dö ndü ğ ü nü mü gö recektim?
Ah, mutsuz başım! O gö rdü klerimi gö ren de ben.
Bu gö rdü ğ ü mü gö ren de!

(Çıkar)

KRAL
Aşk mı bu? Hayır, aşk değ il içini kemiren;
Başka bir şey var içinde,
Bir başka sır yatıyor derdinin arkasında.
Korkarım çıkınca ortaya kabuğ unu kırıp
Bir felaket getirecek başımıza.
Bunu ö nlemek için hemen verdiğ im
karar şu:
İngiltere’ye gitmeli bir an ö nce,
Geciken alacaklarımızı istemeye sö zde.
Belki denizler, değ işik yerler, yeni gö rü ntü lerle
Dağ ıtır içindeki saplantıyı.
Bir şeye takılmış kafası,

29
Durmadan onu dü şü nmek bozuyor aklını.
Ne dersin bu dü şü nceme? Hadi…

POLONIUS
İyi olur elbet. Ama ben yine de,
Bir aşk yarası var diyorum,
Derdinin kaynağ ında. Başlangıcında.

KRAL
Aah…
POLONIUS
Efendimiz, siz bilirsiniz ama,
Uygun gö rü rseniz, oyundan sonra,
Kraliçe annesi yalnız gö rü şsü n kendisiyle,
Derdini sorsun, sö zü nü sakınmadan konuşsun.
Ben de, izin verirseniz saklanıp bir yere,
Dileyeyim bü tü n konuşacaklarını.
Acı konuşacak onunla kraliçe, eminim;
Ama çok doğ ru olarak buyurduğ unuz gibi,
Bir ana tarafsız olamaz hiçbir zaman,
Bir başka kulağ ın dinlemesi gerek konuşmayı.
Mü saadenizle kralım, yatmanızdan ö nce
Gelir sö ylerim ö ğ reneceklerimi.
O zaman da ö ğ renememişsek maksadını
Gö nderin istediğ iniz yere.

KRAL
Ö yle olsun. Delilik bü yü klere geldi mi
Hiç ardını bırakmadan izlemeli.

18.SAHNE
(Hamlet, Rosencrantz, Guildenstern, Ophelia ve saraylılar, ardından Kral, Kraliçe, Polonius,
girer)
KRALİÇE
Hamlet!

KRAL
Yeğ enimiz Hamlet nasıllar, iyiler mi?
HAMLET
Çok iyidirler, maşallah! Bukalemun gibiyim. Ama vaat yiyip umut içiyorum, zorla
beslenen iğ diş horozlar bile benden daha iyi semiremez!

KRAL
Bu karşılık benim anlayacağ ım cinsten değ il. Benim aklımı aşıyor bu sö zler.

30
HAMLET
Benimkini de doğ rusu!
(Polonius’a.)
Sayın Lord,
ü niversitede bir kez sahneye çıkmıştınız değ il mi?

POLONIUS
Çıktım efendimiz; iyi bir oyuncu olduğ um da sö ylendi.

HAMLET
Neyi oynamıştınız?

POLONIUS
Jü l Sezar’ı. Sarayda ö ldü rü ldü m. Brutus ö ldü rdü beni.

HAMLET
Bö yle besili bir saray hayvanını kurban etmek ne canavarlık!

KRALİÇE
Canım Hamlet, gel şö yle yanıma otur.

HAMLET
Hayır, canım anneciğ im, bu hanımefendi daha mıknatıslı.

(Ophelia’ nın dizlerine uzanır.)

HAMLET
Hanımefendi koynunuzda bana da yer var mı?

OPHELIA
Hayır efendimiz.

HAMLET
Başımı yerleştirebilir miyim demek istedim, kucağ ınıza.

OPHELIA
Ha! Buyurun efendimiz.
HAMLET
Heey!! (Susturur)
Uygunsuz bir şey mi sö yledim sandınız?

OPHELIA
Hayır. Sizin gibi bir soyluya yakışmazdı bu.

HAMLET
İşte, bir bakirenin bacakları arasına en yaraşan şey.

OPHELIA
Neymiş o efendimiz?

31
HAMLET
Soylu bir baş.

OPHELIA
Pek eğ leniyorsunuz.

HAMLET
Yok canım, size soytarılık etmek benimkisi! Hem eğ lenmekten iyisi var mı? Baksanıza
annem ne sevinçli gö rü nü yor, oysa babam ö leli iki saat bile olmadı.

OPHELIA
İki aydan çok oldu efendimiz.

HAMLET
O kadar oldu ha? Ö yleyse şeytan giysin bu bunları. Ben de o zaman bö yle kıpkırmızı dar,
dar, dar, faskır bir elbise diktirteyim kendime. Şu işe bakın! Ö leli iki ay olsun da
unutulmasın hâ lâ bir insan? Demek biraz gayretle altı ay kadar da sü rebilir bir bü yü k
insanın hatırlarda kalması!

(Boru sesleri. Perde açılır. Bir oyuncu girer.)

HAMLET
Başlıyooooorr!...

ÜÇÜNCÜ OYUNCU
Gü venip cö mert hoşgö rü nü ze
Bir oyun getirdik ö nü nü ze
Sabrınız tü kenmesin dinlerken
Tragedyamızı da, bizi de.

HAMLET
Bu da ne? Prolog mu? Yü zü k taşı dö rtlü ğ ü mü ?

OPHELIA
Biraz kısa gerçekten.

HAMLET
Kadınların aşkı gibi.

(İki oyuncu girer.)

GONZAGO
Yazık, ne yazık ki son gü nlerde
Ö yle dertli, ö yle yorgun, ö yle bezgin,
Ö yle değ işmiş gö rü nü yorsunuz ki bana
Tü rlü korkular ü rpertiyor yü reğ imi.
Evet yakındır sevgilim, ayrılacağ ımız gü n;
Gü cü m kalmadı hayatımı sü rdü rmeye.

32
Ama sen şanın şerefinle, hayranlarınla
Daha yaşayacaksın bu gü zel dü nyada,
Belki seni benim kadar seven bir koca...

BATISTA
Yeter susun, istirham ediyorum! Bö yle bir sevgi
Ancak bir ihanet olarak girebilir yü reğ ime
Bir daha evlenirsem lanet yağ sın başıma!
Yalnız ilkini ö ldü ren varır ikinci kocasına.
İkinci evlenmeye kadını sü rü kleyen şey
Aşağ ılık bir hesaptır, sevgi değ il.
Bir kez daha ö ldü rmü ş olurum kocamı
Bir kocaya açarsam yatağ ımı.
Gel buraya…

GONZAGO
İnanıyorum sö ylediğ ini candan sö ylediğ ine,
Ama kendi kendimize verdiğ imiz sö zü tutmak,
En çabuk unuttuğ umuz şeydir, ne yapsak.
Tutku bitti mi, istem de biter gider.
Madem bu dü nya bile yok olacak bir gü n
Sevginin bitmesine insan neden ü zü lsü n?
Dü şen bü yü k adamı en sevdiğ i unutur,
Yü kselen zü ğ ü rde dü şmanları dost olur.
Sö zde dostları dü şman kesilir bü tü n.
Sen yine bir daha evlenmeyeceğ ine inan,
İnancın değ işir kocan ö ldü ğ ü zaman.

BATISTA
Ne gö kler ışık versin, ne yerler meyve!
Geceler, gü ndü zler rahatı zehir edin bana!
Dü nyada ahrette bela bırakmasın peşimi
Dul kalıp da bir gü n yenilersem eşimi!

HAMLET
İster misin unutsun şimdi bu yemini!

GONZAGO
Bü yü k bir yemin bu sevgilim, çok bü yü k bir yemin bu.
Sevgilim bırak beni!
Tamam tamam… (neredeyse mırıldanarak)
Heyhat bir ağ ırlık çö kü yor başıma;uykuyla
Kurtulmak istiyorum sıkıcı gü ndü zlerden.
(Uyur.)

BATISTA
Uyu, tatlı uykular dinlendirsin başını,
Kem gö zler ayırmasın iki can yoldaşını!
(Çıkar.)

33
HAMLET
Kraliçem. Ne diyorsunuz bu oyuna?

KRALİÇE
Kadının yeminleri aşırı geldi bana.
HAMLET
Evet ö yle; ama bu kadın tutacak yeminini.
(Lucianus bir zehir şişesiyle girer. Uyuyana doğru yürür.)
Bu gelen Lucianus, kralın yeğ eni.
Ne duruyorsun? Başla işine, katil. Lanet olsun.
Bırak o surat asmaları da,
gö r işini: Haydi:
“Kara kuzgun bağ ırıyor ö lü m diye.”

LUCIANUS
Gü n bu gü n, saat bu saat, kimseler yok.
Ey sen, gece sö kü lmü ş otların korkunç ö zü ,
Bü yü lerin gü cü , kendi amansız gü cü nle,
Dipdiri hayatı bir anda yok et.
(Zehri uyuyanın kulağına döker.)

HAMLET
Bahçesinde zehirliyor adamı, tacını tahtını almak için. Adı Gonzago zehirlenenin. Gerçek
bir olayı anlatıyor bu oyun, aslı en gü zel İtalyancayla yazılmış. Şimdi katilin Gonzago’nun
karısını nasıl baştan çıkardığ ını gö receksiniz.

KRAL
Işık! Işık! Durdurun oyunu!

POLONIUS
Oyunu durdurun.

KRAL
Çıkalım!

(Kral ardından Kraliçe çıkar)

HAMLET
Kral oyunu beğ enmedi!
Başka tü r oyunlar seviyordur belki!
Kralı gö rdü nü z değ il mi? Zehir lâ fı edilir edilmez...
Gö rdü nü z… Gö rdü nü z… Ama, gö rdü nü z…

(İki oyuncu ve Hamlet dışında herkes sahneyi terk eder)

Var olmak mı, yok olmak mı, bü tü n sorun bu!

Dü şü ncemizin katlanması mı gü zel,
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına,

34
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter! demesi mi?
Ö lmek, uyumak sadece! Dü şü nü n ki uyumakla yalnız
Bitebilir bü tü n acıları yü reğ in,
Çektiğ i bü tü n kahırlar insanoğ lunun.
Uyumak, ama dü ş gö rebilirsin uykuda, o kö tü !
Çü nkü o ö lü m uykularında,
Sıyrıldığ ımız zaman yaşamak kaygısından,
Ne dü şler gö rebilir insan, dü şü nmeli bunu.
Bu dü şü ncedir uzun yaşamayı cehennem eden.
Kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğ nenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş
Yü zsü zlü ğ ü n bu kadar çabuk yü rü mesine.
Kö tü lere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp gö ğ sü ne kurtulmak varken?
Kim ister bü tü n bunlara katlanmak
Ağ ır bir hayatın altında inleyip terlemek.
Ö lü mden sonraki bir şeyden korkmasa,
O kimsenin gidip de dö nmediğ i bilinmez dü nya
Ü rkü tmese yü reğ ini?
Bilmediğ imiz belalara atılmaktansa
Çektiklerine razı etmese insanı?
Bilinç bö yle korkak ediyor hepimizi:
Dü şü ncenin soluk ışığ ı bulandırıyor
Yü rekten gelenin doğ al rengini.
Ve nice bü yü k, yiğ itçe atılışlar
Yollarını değ iştirip bu yü zden.
Bir iş, bir eylem olma gü cü nü yitiriyorlar.

19.SAHNE
(Rosencrantz ve Guildenstern girer)

GUILDENSTERN
Efendimiz, Kraliçe, anneniz, çok perişan bir halde size yolladı beni.

HAMLET
Hoş geldiniz, safa geldiniz.

(Oyuncuları itekleyerek çıkaran Koruma’yı fark ederek)

Hey hey!

35
ROSENCRANTZ
Diyor ki anneniz, davranışınız şaşırtmış, hayretlere dü şü rmü ş kendilerini.
HAMLET
Ne yaman bir evlâ tmışım! Annem şaşkına dö nmü ş bana
hayranlığ ından! Bu hayranlığ ın bir kuyruğ u yok mu arkasında?

ROSENCRANTZ
Efendimiz, biraz çeki dü zen verin sö zlerinize;
hırçınlaşmayın bu kadar.

HAMLET
Beceremeyeceğ im bunu.

GUILDENSTERN
Neyi, efendimiz?

HAMLET
Akıllıca bir karşılık vermeyi, aklım bozuk çü nkü benim.
Annem, diyordunuz...

ROSENCRANTZ
Yatmadan ö nce gö rü şmek istiyorlar.

HAMLET
Bö yle bir anadan doğ dum maalesef, ama Kraliçemiz.
Sö zü nü dinlemek zorundayım. Başka, bir işiniz kaldı mı benimle?

ROSENCRANTZ
Bir zamanlar beni severdiniz efendimiz.

HAMLET
Yine de severim. İki yü zlü ellerim kırılsın ki severim.

ROSENCRANTZ
Peki, nedir, efendimiz, nedir bö yle çileden çıkmanızın sebebi? İyileşmenizin yolunu
kapıyorsunuz bir dosta sö ylememekle derdinizi, ne istediğ inizi.

HAMLET
Yü kselmek istiyorum, dostum.

ROSENCRANTZ
Nasıl olur? Danimarka tahtını size bırakacağ ını sö ylemedi mi kral?
HAMLET
Evet, değ il mi ya! “Ö lme eşeğ im, yonca biter de yersin!” Bu atasö zü kü flendi biraz. Bir
sö zü m var size, gelin şö yle. Siz neden hep bordama sokuluyorsunuz benim, yolumdan
çıkarmak istercesine beni?

GUILDENSTERN
Haddimi bilmiyorsam, sevgimin sınırları aşmasındandır bu efendimiz.

36
HAMLET
Pek anlayamadım ne demek istediğ inizi. Gel benimle. Şunu çalar mısınız biraz?

GUILDENSTERN
Çalmasını bilmem efendimiz.

HAMLET
Rica ederim.

GUILDENSTERN
Sahi sö ylü yorum, çalamam.

HAMLET
Kolay, canım, yalan sö ylemek kadar kolay. Şu deliklere parmaklarını koyacaksın, ağ zını
da şuraya ve ü fleyeceksin. En tatlı sesler çıkıverecek kendiliğ inden. Alın, bakın; işte
delikleri şunlar.

GUILDENSTERN
Ama iki sesi bile yan yana getiremem. Hiç anlamam bu işten.

HAMLET
Ya, gö rdü nü z mü ! Dü şü nü n ne kadar kü çü k gö rü yorsunuz beni. Çalmaya kalkıyorsunuz.
Sırlarımı ü fü rmek istiyorsunuz yü reğ imden;. Tanrıdan korkun, bu dü dü kten daha mı
kolay beni ö ttü rmek?
(Polonius girer.)
POLONIUS
(Dışarıdan)Efendimiz!

HAMLET
İyi ki geldiniz, Sayın Polonius.

POLONIUS
Efendimiz, kraliçe hemen gö rmek istiyor sizi.
Hemen!

HAMLET
Şu bulutu gö rü yor musun, şurada?
Bir deveye benziyor değ il mi?

POLONIUS
Doğ ru, vallahi, tıpkı bir deve, hadi!

HAMLET
Bense bir fareye benzetiyorum.

POLONIUS
Evet, sırtı, tam bir fare sırtı.
Buyrun!

37
HAMLET
Balina sırtı mı yoksa?

POLONIUS
Tamam, ta kendisi, balina sırtı. Hadi!

HAMLET
Ö yleyse anneme gidebilirim, şimdi.
(Kendi kendine.)
Bu soytarılıklar ö ldü recek artık beni.
(Yüksek sesle.)
Şimdi geliyorum.

POLONIUS
Gidip sö yleyeyim geleceğ inizi.
(Hepsi çıkar.)
HAMLET
Annenin yanına gidiyorsun şimdi.
Şimdi, dile kolay şimdi demek.
Anne… Geliyorum. Geliyorum.

HORATIO
Yü reğ im, katılaşma, taş olma sakın, yü reğ im!
Bırak sert olmasına sert, ama insan kalayım.
Hançer gibi konuşayım, hançer olmadan.
Dilim de, içim de iki yü zlü olsun bu işte:
Sö zlerim canını ne kadar yakarsa yaksın.
Sakın, ey ruhum!
Anneme el kaldırmama izin verme sakın!
Anneme el kaldırma!.. Anneme el kaldırma!..

(Birinci bölümün sonu)

38
 İKİNCİ BÖLÜM
20.SAHNE
(Guıldenstern ve Rosencrantz sahnededir. Koruma girer. İki tane valiz vardır korumanın
elinde. Onları mezarın üstüne bırakır. Guildenstern ve Rosencrantz çantalarnı kontrol
ederler. Çantaların içinde para vardır. Paralara bakarlar. Kral girer.)
KRAL
Hazırlıklarınızı yapın.
Çok yakında yazılı emirlerimi alacaksınız:
İngiltere’ye gidecek sizinle birlikte.
Memleketimizin yü ksek yararlarına aykırı,
Gö z yummak yanı başımızdaki bir tehlikenin
Gü nden gü ne bü yü mesine bu deliliklerle.
Bu belâ yı zincire vurmalıyız artık. Anladınız mı?

GUILDENSTERN
Baş ü stü ne efendimiz!
Tek başına bir tek insan bile
Ruhunun bü tü n gü cü , bü tü n direnciyle
Korur kendini belâ ya karşı.
Bunca insanın dayanağ ı olan varlık
Elbet daha da çok korumalı kendini.
Hazırız ö devimizi yerine getirmeye.
Kutsal, tanrısal bir kaygı sayarız
Bunca insanın hayatı, rahatı için
Efendimizin almak zorunda olduğ u tedbirleri.

ROSENCRANTZ
Size hak vermemek elde değ il efendimiz.
Yapacağ ız dediğ inizi.
Çü nkü … Bir kral ö lü rken tek başına ö lmez;
Koca bir çarktır o.
Bu çark bir devrildi mi,
Ne varsa çevresinde gü rü ltü ye gider.
Kral ah çekti mi bü tü n bir halk da çeker.
O zavallı varlıklar da gü rü ltü ye gider.

39
KRAL
Çok teşekkü r ederim dostlarım.
Çarçabuk gitmeye hazırlanın rica ederim.
Pek başıboş dolaşıyor aramızda. Haydi!

(Rosencrantz, Guildernstern ve Koruma birlikte çıkarlar. Kral yalnız kalır.)

21.SAHNE
KRAL
Ah, bir leş benim suçum, gö kleri tutuyor kokusu;
Şu kırılası ellerin ü stü nde
Kardeş kanı bir parmak kalınlığ ında da olsa,
Hiçbir yağ mur, hiçbir rahmeti gö klerin
Yıkayamaz mı, bembeyaz edemez mi bu elleri?
Rahmet neye yarar bir suç olmazsa silinecek?
İnsan iki şey beklemez mi dualarından:
Gü nah işlememek, işleyince de bağ ışlanmak.
Kaldır ö yleyse başını: Bir gü nahtır işlemişsin.
Kaldır, ama hangi duaya sığ ar senin yaptığ ın?
Bağ ışla bu korkunç suçumu, diyebilir miyim?
Diyemem, çü nkü bende, elimde duruyor hâ lâ
Uğ runda kardeşimi ö ldü rdü ğ ü m şeyler:
Tacım, krallığ ım ve kraliçem.
Nasıl bağ ışlanır suçunu başında taşıyan?
Yukarıda, alavere dalavere yok yukarıda,
Ne yaptıysan tıpatıp onu bulursun yukarıda.
Orada tepeden tırnağ a, bü tü n suçlarımızı
Ortaya dö kmek zorundayız.
Suçluyum demek, diyebilmek, evet, bü yü k şey bu,
Ama gü nah çıkarmak neye yarar,
Pişman olmaz, yaptığ ından dö nmezse insan?
Ah, çamurlara batmış zavallı ruhum benim,
Çırpındıkça batan, battıkça çırpınan ruhum!
Melekler, kurtarın, kurtarmaya çalışın beni!

(Hamlet girer.)

HAMLET
Tam sırası, dua ederken... Bitirelim bu işi.
Ama cennete gider bu halinde ö ldü rü rsem;
Olmaz, ö ç almak olmaz bu,
Bir kurtarış, canına bir minnet olur bu!
Hayır! Dur! Daha iğ renç bir zamanını bekle:

40
Haram dö şeklerinde zevke daldığ ı,
Su gö tü rmez bir gü nah işlediğ i zamanı bekle!
Vur o zaman!
Kapkara, lanetli canı cehennemin dibine gitsin!
Annem bekliyor beni... kanlı katil,
Annem de kurtaramaz seni!
(Çıkar.)

KRAL
Sö zlerim uçuyor havaya, ama dü şü ncem yerde;
Ö z olmayınca sö z yü kselmiyor gö klere!

22.SAHNE
(Polonius ve Kraliçe girer)

POLONIUS
Kraliçem! Sö zü nü zü esirgemeyin sakın.
Bu kadar azıtmak da olmaz deyin.
Kralın ö fkesine karşı koyduğ unuzu sö yleyin.
Sert davranın, rica ederim, tersleyin.

23.SAHNE
(Dışarıdan.)

HAMLET
Anne! Anne! Anne!

KRALİÇE
(Polonius’a.)
Sö zü mde duracağ ım, merak etmeyin.
Ama çekilin artık, geliyor.
(Polonius saklanır, Hamlet girer.)

HAMLET
Evet, ne var anne?

KRALİÇE
Hamlet, babana yaptığ ın yapılacak şey değ il.

HAMLET
Anne babama yaptığ ınız yapılacak şey değ il.

KRALİÇE
Bırak, bırak, saçma bir karşılık bu!

41
HAMLET
Hadi, hadi kahpece bir hesap sorma bu!

KRALİÇE
Nasıl? Ne diyorsun Hamlet!

HAMLET
Siz sö yleyin, ne istiyorsunuz benden?

KRALİÇE
Kim olduğ umu bilmez mi oldun?

HAMLET
Yoo, amma da yaptınız, bilmez olur muyum?
Kocanızın kardeşinin karısı,
Ve olmaz olası annemsiniz benim.

KRALİÇE
Ha dur ö yleyse, sana laf anlatacak birini çağ ırayım da onunla konuş.

HAMLET
(Kraliçeyi durdurarak.)
Yoo, olmaz! Gel otur şuraya! Bir yere gidemezsin
Yü zü ne tutacağ ım aynaya bakmadan ö nce.
Sana iç yü zü nü gö stermeden ö nce!

KRALİÇE
Ne yapıyorsun? Ö ldü recek misin beni? İmdat! Yetişin! imdat!

HAMLET
Bir fare!..
Geberdi, bir altına varım ö lmediyse! Kral olmasın?
KRALİÇE
Ne yaptın sen? Ne yaptın sen? Ne yaptın sen?

HAMLET
Sen ha? Zavallı şaşkın, sertsem casus. Elveda!
Daha bü yü ğ ü n sandım seni. Kaderine kü s!
İşgü zarlık ne belalı şeymiş, gö rdü n mü ?

KRALİÇE
Ne delilik bu, ne kanlı bir oyun bu!

HAMLET
Kanlı oyun, evet, sevgili anne, neredeyse
Bir kralı ö ldü rü p karısını almak kadar kö tü !

KRALİÇE
Bir kralı ö ldü rü p mü ?

42
HAMLET
Evet, sayın bayan, ö ldü rü p dedim.
Ovuşturup durma ellerini! Sus! Otur!
Ben yü reğ ini ovuşturayım senin! İyi gelir belki.
Yumuşak bir yanı kaldıysa tabii,
Korkunç işlere alışıp, kaşarlanıp
Bü tü n duygulara karşı zırh giymediyse.

KRALİÇE
Ne yaptım ki bö yle konuşabilesin benimle
Durmadan kırbaç şaklatır gibi yü zü me?

HAMLET
Şuraya, şu resme bak, bir de şuna!
Şu alımlı, gö rkemli yü ze bak bir,
Gö zlerin yok mu senin? Nasıl inebilirsin
O yü ce dağ başından bu bataklığ a?
Kö r mü sü n sen? Aşk diyemezsin buna;
Senin yaşında coşkun değ ildir insanın kanı,
Durgunlaşır, akla uydurur aşkını.
Hangi şeytan bir kö rebeye çevirdi seni?
Ey utanç, yü zü n kızarmaz mı oldu senin?
Ey cehennemin Tanrıya baş kaldıran şeytanı,
Bir yaşlı kadının kuru damarlarını
Bö ylesine azdırıp tutuşturabiliyorsan,
Kimse ayıplamasın kudurup şahlanan tutkuları,
Madem buzlar bile tutuşuyor bö ylesine,
Madem akıl pezevenklik ediyor arzuya.

KRALİÇE
Hamlet, sus, yeter artık!
İçimin derinlerine çevirdin gö zlerimi,
Ö yle kara, lekeler var ki içimde
Silinir, yıkanır gibi değ il.

HAMLET
Bir kanlı katil, bir canavar!

Kutsal tacı raftan aşırıp cebine atan

Bir yankesici!

KRALİÇE
Yeter!

HAMLET
Sü prü ntü den, paçavradan bir kral bozuntusu!
(Hayaleti görür.)

Koruyun beni gö klerin koruyucu melekleri,

43
Gerin ü stü me kanatlarınızı!
Nur yü zlü kralım ne istiyorlar?

KRALİÇE
Eyvahlar olsun! Çıldırdı!

HAMLET
Ceza vermeye mi geldin uyuşuk oğ luna?
Vaktini, kafasını kö tü kö tü kullanıp
Yü ce buyruğ unu geciktiriyor değ il mi oğ lun?
Sö yle!

KRALİÇE
Hamlet! Hamlet! Hamlet! (Hamlet’i sarsarak)

HAMLET
Neyiniz var sayın bayan?

KRALİÇE
Ah senin ne’n var Hamlet?
Canım oğ lum!
Neye bakıyorsun ö yle?

HAMLET
Ona, ona! Sapsarı yü zü ışıl ışıl, baksana!
Ö yle bakma bana, yıkma beni içimden
Bu yü rekler acısı bakışınla!
Rengini unutturma bana gö receğ im işin
Kan yerine gö zyaşı dö ktü rme bana!

KRALİÇE
Kime sö ylü yorsun bunları?

HAMLET
Hiçbir şey gö rmü yor musun şurada?
Bak işte, baksana! Bak nasıl uzaklaşıyor!
Baba, baba, baba…

KRALİÇE
Hamlet!
Kafanda kurduğ un bir şey o gö rdü ğ ü n!

HAMLET
Nabzım dü zgü n atıyor seninki gibi,
Delilik falan yok sö ylediklerimde.
Anne, gel etme,
Avutma, uyuşturma kendini bu merhemle,
Yara işler içten içe, kemirir içini gizli gizli.

44
Tö vbe et yaptıklarına, yarın olacakları ö nle.
Gü bre koma kö tü otların kö kü ne, bü yü rler!

KRALİÇE
Ah, Hamlet! Yardın yü reğ imi, ikiye bö ldü n!

HAMLET
Bö ldü mse, kö tü yarısını kaldır at,
Yalnız ö bü r yarısıyla yaşa bundan sonra.
Amcamın yatağ ına gitme.
(Polonius’u göstererek.)
Bu mutsuza gelince, pişmanım yaptığ ımdan.
Elbet hesabını vereceğ im
Onu ö ldü rmenin.
Zalim oluşum iyi bir insan olmak için yalnız.
Acı bir başlangıç bu, ama beteri var gelecek...

KRALİÇE
Ben ne yapacağ ım şimdi?

HAMLET
Benim dediklerimi değ il tabii, sakın ha!
Bırak, o et yığ ını kral çeksin yatağ ına seni:
Pis kokulu bir iki ö pü cü kle,
Kırılası parmaklarıyla gö ğ sü nü gıdıklayarak
Sö yletsin sana her şeyi:
Deli olmadığ ımı, mahsus ö yle gö rü ndü ğ ü mü .

KRALİÇE
Gü ven bana! Sö zler soluk, soluk da cansa
Canım çıkmadan tek sö z çıkmaz ağ zımdan.

HAMLET
Beni İngiltere’ye sü rmek istiyormuş, biliyor muydun?

KRALİÇE
Sahi, unutmuştum: Ö yle karar verildi.

HAMLET
İki okul arkadaşımı da katacakmış yanıma,
İki engerek yılanına daha çok gü venirim onlardan.
Onlar yol gö sterecekmiş bana,
Tuzak nerede kurulmuşsa oraya gitmem için.
Gö tü rsü nler, çok hoş olur benim için
Kundakçıları kundaklarıyla havaya uçurmak.
Kazdıkları kuyuyu ben onlara daha derin kazıp
İkisini de aya yollamazsam yuf olsun bana!
(Polonius’u göstererek.)

45
Gel, hazret, gel gidelim, kurtulalım artık senden.
İyi geceler, anne.
(Hamlet Polonius’u sürükleyerek çıkar.)

24.SAHNE
KRAL
Oğ lunuz nerede?
Polonius nerede?

KRALİÇE
Hamlet, çıldırdı, “Bir fare! Bir fare!” diye bağ ırdı,
Ve bir deli şaşkınlığ ı içinde ö ldü rdü
Saklanan zavallı ihtiyarı!

KRAL
Demek orada olsak,
Aynı şey bizim başımıza gelecekti!
Nasıl kalkarız altından bu kanlı işin?
Kabahat bize yü klenecek şimdi,
Gö zlemedik, tutmadık, uzaklaştırmadık diye
Bu aklını yitirmiş delikanlıyı.
Ona olan sevgimizden oldu tü m bunlar.
Bü yü k tehlike başımızda dolaşması,
sizin için, bizim için, herkes için!
Ama kanun baskısına alınması doğ ru olmaz:
Kafasız kalabalıklar seviyor kendisini:
Akıllarıyla değ il ki, gö zleriyle seviyorlar,
Onun için suçu değ il cezayı ağ ır bulurlar.
İyisi mi, işin sarpa sarmaması için,
Onun bu ani gidişini daha ö nce planlanmış gibi gö sterelim.
Gü n ışığ ı dağ lara vurur vurmaz,
Gemi alıp gö tü recek onu.
Amansız derde ya amansız deva bulacaksın,
Ya hiç dokunmayacaksın.

(Çıkarlar.)

25.SAHNE
Hamlet, Rosencrantz ve Guildenstern girer

46
ROSENCRANTZ
Cesedi ne yaptınız efendimiz?
Nerde olduğ unu sö yleyin gidip alalım, kiliseye gö tü relim.

HAMLET
Kiliseye? İnanmayın sakın.

ROSENCRANTZ
Ne? Neye inanmayalım?

HAMLET
Sizin sırrınızı saklayıp, benim sırrımı vereceğ ime.
Hem bir kral oğ lu ne karşılık versin bir sü ngerin sorusuna?

ROSENCRANTZ
Beni bir sü ngere mi benzetiyor, efendimiz?

HAMLET
Evet bayım; kralın yü z vermelerini, cö mertliklerini, yetkilerini içen bir sü nger.

ROSENCRANTZ
Anlamıyorum ne demek istediğ inizi.

HAMLET
Buna sevindim: En acı sö z ninni gibi gelir sersemin kulağ ına.

GUILDENSTERN
Efendimiz, cesedin nerede olduğ unu sö yleyin, sonra kralın yanına gelin bizimle.

HAMLET
Ceset kralın yanında, ama kral cesedin yanında değ il.

26.SAHNE
KRAL
Ne oldu? Ne yaptınız?

ROSENCRANTZ
Cesedi nereye gö tü rdü ğ ü nü sö yletemedik efendimiz.

KRAL
Evet Hamlet? Polonius nerde?

HAMLET
Yemekte.

KRAL
Yemekte mi? Nerede yemekte?

47
HAMLET
Yediğ i yerde değ il, kendisinin yem olduğ u yerde. Kurtlar yesin diye.

KRAL
Polonius nerede?

HAMLET
Cennette, inanmazsanız, gö nderin adamlarınızı baktırın: Orada yoksa kendiniz gidip
cehennemde arayın. Orada da bulamazsanız, bir ay sonra merdiven başından kokusu
çıkar nasıl olsa.

KRAL
(Rozencrant ve Guildenstern’e)
Gidin arayın dediğ i yeri.
(Rozencrant ve Guildenstern dışarı koşar.)

KRAL
Hamlet, bu yaptığ ın bize çok acı vermekle beraber
Senin gü venliğ ini dü şü ndü ğ ü mü z için,
Çarçabuk ayrılman gerekiyor buradan.
Her şey hazır gitmen için İngiltere’ye.

HAMLET
İngiltere’ye ha?

KRAL
Evet Hamlet.

HAMLET
Gü zel.

KRAL
Elbette, maksadımızı anlıyorsun tabii?

HAMLET
Tanıdığ ım bir melek var, o anlıyor.

GUILDENSTERN
Yok efendim, bulamadık.

KRAL
Haydi bakalım, İngiltere’ye!
(Hamlet çıkar.)
Adım adım izleyin onu; hemen bindirin gemiye.
Uzatmayın işi, bu gece gitmiş olacak buradan.
Haydi! Bu defter dü rü ldü , mü hü rlendi her yanıyla.
Sizi gö reyim, çabuk olun!
(Rosencrantz ve Guildenstern çıkar.)

48
İngiltere, dostluğ uma değ er veriyorsa,
Gevşek davranmaz yü ce buyruğ umuza uymakta;
Birkaç yazımız birden açıkça anlatıyor,
Hamlet’in hemen ö ldü rü lmesi gerektiğ ini.
Yap bunu İngiltere! Sıtma gibi yakıyor kanımı.
Kurtar beni bu dertten.
Ö lü m haberi gelmedikçe,
Dü nyalar benim olsa, keyfim gelmez yerine.

(Kral çıkar)

27.SAHNE
OPHELIA

Nasıl ayırt ederim bir bakışta

Seveni sevmeyenden?
Külahından, tozlu çarıklarından,
Elindeki değnekten.
Öldü, güzel sultanım, çoktan öldü, Öldü gömüldü bile.
Başında yemyeşil otlar büyüdü, Taşı dikildi bile.
Ak kefenler giyindi kardan beyaz Sarıldı çiçeklere
Arar arar sevdiğini bulamaz Ağlayanlar içinde.

KRALİÇE
Konuşmak istemiyorum kendisiyle.

KORUMA
Çok ısrar ediyor,

KRALİÇE
Ne istiyor?
KORUMA
Aklını oynatmış gerçekten.
Acınacak bir halde.
Yarısı anlaşılmaz abuk sabuk şeyler sö ylü yor.
Bir şey dediğ i yok, ama dinleyenleri
Dü şü ndü rü yor karışık, tutarsız sö zleri.
Gizli bir anlam varmış gibi geliyor herkese.
Olmayacak şeyler, ama akla gelmesi bile kö tü .

KRAL
Konuşmak lazım onunla. Yoksa işkilli kafalarda
Tehlikeli kuruntular uyandırabilir.

49
KRALİÇE
Gelsin.

OPHELIA
Nerde Danimarka’nın gü zel kraliçesi?

KRALİÇE
Ne’n var Ophelia?

OPHELIA
Ne’n var Ophelia?
İyiyim, iyi! eksik olmayın!
Fırıncının kızı baykuş olmuş diyorlar.
Tanrı korusun! İnsan ne olduğ unu bilir,
ama ne olacağ ını bilmez.

(Türkü söyler)

Öldü, güzel sultanım, çoktan öldü,

Öldü gömüldü bile!

KRAL
Babasını dü şü nü yor bak.

OPHELIA
Ayıp, ne ayıp şey bu
Fırsat bulan her erkek yapıyor bunu
Yü zü kızarmaksızın.
Kız dedi, bu işi yapmazdan ö nce
Evleniriz demiştin.
Erkek şö yle karşılık verdi:
Evlenirdim sabah sabah gelip de
Koynuma girmeseydin.
Evet, o haram arzulara susamış hayvan,
Sihirbaz oyunlarıyla, şeytanca hediyelerle
Ah ne korkunç bir aldatma gü cü varmış
O hediyelerin, o şeytan tuzaklarının!
İğ renç emellerine çeldi yü reğ ini.
Ah nasıl bö ylesine dü şer insan?
Sevgisi ne yü kseklerde tutuyordu onu,
Hep el ele yü rü yordu,
Ona ettiğ i yeminle.

(Türkü söyler.)

Yarın bayram, Erken uyanır herkes

Ben bir kızım, gelirim pencerene Eşim ol derim sana.
Delikanlı kalktı hemen giyindi Açtı kıza kapısını
Kız girdi içeri, kız girdi ama Kız çıkmadı dışarı.

50
Yarın bayram, Erken uyanır herkes
Ben bir kızım, gelirim pencerene Eşim ol derim sana.
Delikanlı kalktı hemen giyindi Açtı kıza kapısını
Kız girdi içeri, kız girdi ama Kız çıkmadı dışarı.

(Ophelia çıkar)

KRAL
Gü zelim Ophelia!
Ah, bü yü k acıların zehri bu işte;
Babasının ö lü mü bü tü n bu zehrin kaynağ ı.
Gertrude, Gertrude, acılar geldi mi
Tek tek gelmiyor ki; Ö nce babası ö ldü ,
Arkasından oğ lun ayrıldı birden,
Kendi azgınlığ ıyla hak etti uzaklaştırılmayı.
Derken halk da huylanıp Polonius’un ö lü mü nden
Başladı kö tü kö tü şeyler dü şü nmeye,
Dedikodular çıkarmaya.
Suçu bizim sırtımıza yü klü yorlar sonunda.
Doğ rusu biz de pek şaşkınlık ettik
Onu gizli gizli gö mmekle çarçabuk.
Bu arada Ophelia da koptu kendinden,
Yitirdi gü zelim aklını.

28.SAHNE
LAERTES
Nerede o kral?..
Ah seni alçak kral seni?
Babamı ver, babamı!

KRALİÇE
Kuzum Laertes, soğ ukkanlı olun biraz.
LAERTES
Kanımın bir damlası soğ uk kalırsa
Piç diye bağ ırır bana, deyyus der babama,
Orospu damgasını vurur
Mü barek anamın tertemiz alnına!

KRAL
Sö yle Laertes,
Nedir seni çileden çıkarıp
Sevgili Kral’ına karşı bö yle isyan ettiren?

LAERTES
Kral mı? Halk dışarıda kral diye beni alkışlıyor, beni!

51
«Biz seçtik, Laertes kral olacak!» diyorlar.
Sö yle, babam nerede?

KRAL
Ö ldü .

KRALİÇE
Kral ö ldü rmedi ki!

KRAL
Bırak sorsun soracağ ını.

LAERTES
Nasıl, nasıl ö ldü ? Kandırmacaya gelmem.
Cehennemin dibine gitsin, kara şeytanlar alsın
Sizlere ettiğ im bağ lılık yeminlerini!
Ne olacaksa olsun! İstediğ im tek şey
Ö cü nü almak babamın var gü cü mle.

KRAL
Çekil!
Dost dü şman dinlemeden
Gö zü kapalı saldırmak mı senin ö ç alma yolun?

LAERTES
Hayır, dü şmanlarıma saldırmak yalnız.

KRAL
Bilmek istiyor musun dostun kim, dü şmanın kim?

LAERTES
Babamın dostlarına yü reğ im kollarım açık,
Canımı veririm onlar için.

KRAL
Bak şimdi işte babasına layık bir oğ ul.
Soylu bir delikanlı gibi konuştun.
Babanın ö lü mü nde suçum olmadığ ını
Bu ö lü me benim ne yü rekten yandığ ımı,
Apaçık gö receksin, gü n ışığ ını gö rü r gibi.

29.SAHNE
(Ophelia girer)

LAERTES
Ey kanımdaki ateş, kurut beynimi!

52
İlk yazların gü lü , canım kız, gü zel kardeşim,
Baldan tatlı Ophelia! Ey Tanrı, yü ce Tanrı!

OPHELIA
Bunlar yaban gü lleri, hatırlaman için!
Unutma beni! Bunlar da hercai.
Hercailik etmeyesin diye.
(Krala.)

Bu çö reotları tö vbe için size.

(Kraliçeye.)
Bu baldıran çiçekleri size, birazı da bana. Ama siz başka tü rlü takının, ben başka tü rlü .
Bü tü n ruhlara rahmet dilerim Tanrıdan. Tanrıya emanet olun hepiniz!
(Çıkar.)

KRAL
Peşini bırakmayın, gö z kulak olun, rica ederim.

(Haberci, çıkar)
KRAL
Laertes, bırak acını paylaşalım seninle.
Git en akıllı dostlarını seç getir,
Dinlesinler bizi, hakem olsunlar,
Gertrude! Gertrude!

(Gertrude çıkar)

Uzaktan yakından suçlu gö rü rlerse bizi

Tacımız, tahtımız, canımız senin olsun.
Ama suçum yoksa, sabrını esirgeme benden.
Birlikte çalışalım canla başla
Dileğ ini yerine getirmek için.

LAERTES
Ö yle olsun!
Bö yle bir ö lü m bağ ırıyor bana
Gö kten yere seslenen yıldırımlar gibi;
Soruştur, aydınlığ a çıkar beni diye.

KRAL
Bizim yapacağ ımız da bu, gö rü rsü n:
Suç kimdeyse hakkın baltası başını vursun!

(Kral ve Leartes çıkar)

30.SAHNE
53
OPHELIA
Ah ninni ninni de vah ninni ninni

(Koruma girer)
OPHELIA
Bir dakika!

(Gertrude girer)
OPHELIA
Gitti… Elbet bir gü n dü zelir her şey. İnsan sabırlı olmalı; evet ama ağ lamamak elimde
değ il dü şü ndü kçe soğ uk topraklara gö mü ldü ğ ü nü . Hadi artık, gü zel ö ğ ü tlerinize
teşekkü r ederim. Hadi, arabam gelsin! Geceniz hayrolsun, iyi geceler, iyi geceler!

HORATIO
Yedi kez acı tuzlar içmiş̧ gö zyaşları,
Yakın gö zlerimdeki gö rme gü cü nü̈ !
Bir genç̧ kızın pırıl pırıl kafası, nasıl,
Nasıl kararır bunak yaşlıların canı gibi?
İnsan sevdikçe gü zelleşir, gü zelleşince de
Bir pırıltı verir dü nyaya kendinden,
Sevdiğ i yok olup gitse bile.
Tanrı’ya yemin! Senin yitirdiğ in aklı
dirhemi dirhemine ö detecek adaletin terazisi!

31.SAHNE
LAERTES
Hamlet! Hamlet!..
Demek ben bu yü zden yitirdim soylu babamı,
Bu yü zden dü ştü kardeşim bu hallere…

KRAL
Şimdi artık vicdanın temize çıkarmalı beni
Yü reğ inde bir dost yeri vermelisin bana.
Anladın, dinledin, biliyorsun ki artık
Senin soylu babanı ö ldü ren
Benim de canıma kıymak istiyordu.
LEARTES
Ama alacağ ım ö cü mü !

(Koruma girer.)

54
KRAL
Ne var?

KORUMA
Prens Hamlet’ten mektup efendimiz,
Bu haşmetlime, bu da kraliçemize.

KRAL
Hamlet’ten mi? Kim getirdi bunları?

KORUMA
Gemiciymişler efendimiz, ben gö rmedim.

KRAL
Tamam, gidebilirsin.
(Koruma çıkar. Kral mektubu okur.)

Laertes sen de dinle.

“Haşmetli efendimiz, bilesiniz ki ülkenizin topraklarına bir başıma mağdur bir halde
bırakılmış bulunuyorum. Yarın devletli yüzünüzü görmeme izin vermenizi dileyeceğim. O
zaman affınıza güvenerek, bu apansız ve bir hayli garip dönüşümün sebebini anlatırım.
Hamlet”
Bu da ne demek? Hepsi geri mi dö ndü ?
Yoksa bir aldatmaca mı bu sadece?

LAERTES
Yazı onun yazısı mı?

KRAL
Evet, Hamlet’in yazısı... “bir başıma, mağ dur halde”

LAERTES
Kralım, bırakın gelsin.
Dü şü nmek bile ısıttı hasta yü reğ imi
Ö lmeden bağ ırmayı dü şü nmek yü zü ne karşı:
“Demek sen yaptın bu işi.” diye.

KRAL
Eğ er doğ ruysa geldiğ i Laertes...
Haydi, deşelim bu çıbanı.
Nedir lafında kalmayıp yapacağ ın şey,
Polonius’un oğ lu olduğ unu gö stermek için?

LAERTES
Kilisenin ortasında gırtlağ ını kesmek!
KRAL
Kilise cinayetin sığ ınağ ı olmamalı, gerçekten
Ö ç almak için her sınır aşılmalı.

55
Sana ö yle bir iş vermeyi kuruyorum ki şimdi,
Sağ çıkamaz içinden, ü stelik de,
Ö lü mü kuşku muşku uyandırmaz kimsede.
Annesinin bile bir diyeceğ i olmaz bu işe,
Bir kazadan başka şey gö remez yapacağ ımızda.
Kılıçta seni yenmenin bir mucize olduğ unu sö ylü yor
Bu işten anlayanlar
Hamlet geldiğ inde birilerine ö vdü rü rü z kılıçtaki değ erini,
sizi kapıştırıp bahis tutuşuruz.
Saf, açık yü reklidir Hamlet, kuşku nedir bilmez,
Meçleri yoklamaya kalkmaz; Ucu dü ğ mesiz bir kılıç seçiverirsin,
Ve yanlışlıkla sö zde, alırsın babanın ö cü nü .

LAERTES
Yaptım gitti. Bir şey de sü rerim kılıcın ucuna.
Ö yle bir zehre batırırım ki meçin ucunu,
Hafiften yaralandı mı ö ldü demektir.

KRAL
Tasarımızın bir yedeğ i de olmalı ki
Biri yü rü mezse ö tekine başvuralım.
Çarpışmada kızışıp susadığ ınız zaman,
Hamlet bir şey içmek ister nasıl olsa.
Ö yle ö zel bir içki hazırlarım ki ona,
Bir yudum içmeyegö rsü n, istediğ imiz olur
Senin zehirden kurtulacak olursa..
(Kraliçe girer.)

Ne var sevgili kraliçem

KRALİÇE
Bir belanın topuğ u ardında bir başka bela,
Kovalıyorlar sanki birbirini.
Kardeşiniz boğ uldu Laertes.

LAERTES
Boğ uldu mu?

KRALİÇE
Bir sö ğ ü t var şurada, ırmağ ın ü stü ne sarkmış,
Ophelia orada, çelenklerini asmak için olsa gerek
Tırmanırken sö ğ ü dü n sarkan dallarına,
Kıskanç bir dal kırılıvermiş
Ö lü m çamurlarına batırmış Ophelia’yı.
Tü rkü sö ylü yormuş Ophelia
Ama ne kadar sü rebilir bu?
Su içip ağ ırlaşınca etekleri
Keşmiş gü zelim tatlı sesini.

56
 32.SAHNE
HORATIO
Aşırıveriyorum
Gö tü rdü kleri zarfı.
Hiç çekinmeden sö kü yorum mü hü rlerini
Koca devlet sırrının. Ne gö rsem iyi, Horatio?
İşbu mektup alındığ ında gecikilmeden,
Vurulmalıymış başım.
Bu kalleşliklerle sarılmış gö rü nce kendimi,
Oturdum, bir başka ferman uydurup yazdım gü zelce.
Son derece ö nemli bir dilek kraldan:
İngiltere onun sadık haraçlısı olduğ undan,
Aradaki dostluğ un gü ller açmasını istediğ inden,
Barışın yü rekleri arasında
Bir bağ olarak kalmasını arzuladığ ından,
Birbirinden gü mbü rtü lü daha bir sü rü dan dan,
Bu mektubu alır almaz lü tfedecek,
Mektubu getirenler Rosencrantz ve Guildenstern’ü hemen ö ldü rtecek.

HAMLET
Derken işte, ertesi gü n bir korsan gemisi topu tü feğ iyle peşimize takıldı.
Borda bordaya gelince korsan gemisine atladım.
Tek esir olarak beni alıp gö tü rdü ler.
Ne yaptıklarını çok iyi biliyorlardı:
İyi bir karşılık istiyorlardı benden.

HORATIO
Yani Guildenstern’le Rosencrantz gitti ö bü r dü nyayı ö yle mi?

HAMLET
Belalı iştir
Ufak tefek insanların araya girmesi
Bü yü k kılıçlar vuruşup şimşekler çıkarırken.

(Gelenleri işitir)

Kraliçe, saraylılar. Kimi getiriyorlar?

33.SAHNE
(Laertes, Kral, Kraliçe, rahip, lordlar Ophelia’nın tabutuyla girer.)

LAERTES
Bitti mi, bu kadar mı? Hey!

57
PAPAZ
Bu kadar, daha ne olsun?
Ö lü lere hizmette kusur etmiş oluruz
Onu uzun ilahilerle kaldırırsak,
Aynı rahmeti dilersek onun için
Tanrıya boyun eğ ip gö çen ruhlarla.
Ancak bu kadar geniş tutabildik tö reni.
Nasıl ö ldü ğ ü anlaşılmadı.
Yukardan gelen emirle geleneğ i bozmasaydık
Kutsal topraklar dışında yatacaktı.

LAERTES
Sen şunu bil ki, pazarlıkçı papaz,
Kardeşim koruyucu meleklere katılırken
Sen bö ğ ü receksin cehennemin dibinde.

KRALİÇE (Çiçekler atarak.)

Çiçeğ e çiçekler yaraşır. Elveda Ophelia!

Oğ lum Hamlet’le evlenmeni istiyordum senin!
Gelin yatağ ını donatmak isterdim, canım kız,
Ö lü m dö şeğ ini değ il bu çiçeklerle.

HAMLET
Ophelia!

LAERTES
Hamlet!
Ah, belalar yağ sın başına,
Kalleşçe, işlediğ i cinayetle.
Senin o gü l gibi aklını karartanın.
Şeytan canını alsın senin!

(Üstüne atılır.)

KRAL
Ayırın şunları!

KRALİÇE
Hamlet! Hamlet!

HERKES
Aman durun! Etmeyin!

(İki kavgacıyı ayırıp mezardan uzaklaştırırlar.)

HAMLET
Hadisene, gö ster ne yapabileceksen!

58
Ne çıkar Herkü l de gelse, ne olur?
Kedi miyavlar, kö pek avını bulur.
Ağ layacak mısın, dö vü şecek misin?
Ben de yaparım bunları!
Sızlanmaya mı geldin buraya yalnız?
Mezarına atlayıp bana meydan okumaya mı?
Gö mü lsene onunla, ben gö mü lü rü m!
Yığ sınlar hepsini ü stü mü ze,
Milyonlarca dö nü m toprak atsınlar!
Evet ya! İş palavra atmaya kalırsa
Senden aşağ ı kalmam.

(Çıkar.)

KRAL
(Laertes’e.)
Sabırlı ol, unutma dü n gece konuştuklarımızı.
Sonunu getirmek ü zereyim bu işin artık.
Gö tü rü n! (Etrafındakilere)
(Kraliçeye.)
Gertrude!

(Çıkarlar.)

34.SAHNE
HAMLET
Ne dersin, bir şeyler yapmak dü şmü yor mu bana?
Babamı ö ldü ren, anamı kirleten adamı,
Benim umutlarımla tahtın arasına gireni.
Canıma bö ylesine kıymak isteyeni
Hakkım değ il mi temizlemek şu kollarımla?
Cehennemlik olmaz mıyım bu pis çıbanın
İnsanlığ ı kemirmesine son vermezsem?

(Gertrude çıkar. Osric girer)

OSRIC
Efendimiz hoş geldiler yeniden Danimarka topraklarına!

HAMLET
Naçiz teşekkü rlerimi sunarım bayım.
(Horatio’ya.)
Tanır mısın bu sivrisineğ i?

59
OSRIC

Efendim!

HORATIO
Hayır efendim.

HAMLET
Ne mutlu sana ö yleyse, çü nkü bir mutsuzluktur onu tanımak. Toprak dedin mi bunda,
verimlisi hem de. Bir hayvan, hayvanların başı oldu mu yalağ ı kralın sofrasındadır elbet.

OSRIC
Vah! Vah! Vah!
Evet… sevgili efendimizin bir an boş vakitleri varsa, kendilerine haşmetli kralımız
tarafından bir şey sö ylemek isterim.

HAMLET
Can kulağ ıyla dinlerim bayım; şapkanızı gereğ ince kullanın yalnız, başa konmak içindir
şapka.

OSRIC
Teşekkü r ederim, efendimiz; hava pek sıcak da.

HAMLET
Yoo, ne diyorsunuz, çok soğ uk tersine. Poyraz esiyor.

OSRIC
Evet, biraz soğ ukça galiba efendimiz, haklısınız.

HAMLET
Ama yine de bunaltıcı bir sıcak var bana sorarsanız.

OSRIC
Dayanılmaz bir sıcak, efendimiz; nasıl boğ ucu gerçekten, anlatamam. Her neyse
efendimiz, haşmetli kral size şunu bildirmemi emir buyurdular ki, sizin için bü yü k bir
bahse girmişler. Bakın, nasıl anlatayım efendimiz...

HAMLET
Gereğ ince kullanın şapkanızı, rica ederim...
(Şapkasını takmaya zorlar.)

OSRIC
Hayır efendimiz, bö yle daha rahatım, yemin ederim. Bakın efendimiz, Laertes saraya
geldi bu yakında. Gö rdü nü z. Kusursuz bir kişizade, gerçekten, ü stü n değ erleri saymakla
bitmez. Konuşması ö yle tatlı, davranışları ö yle kibarca ki, doğ rusu, hakkını vermek
gerekirse, bir soyluluk, bir kibarlık ö rneğ i denebilir kendisine. Çü nkü soylu bir insanda
aranacak her şeyi, her şeyi bulabilirsiniz onda.

60
HAMLET
Zorunuz nedir bayım? Bu parlak genci neden zavallı sö zlerimizle karartıyoruz?

OSRIC
Nasıl efendimiz?

HORATIO
(Hamlet’e.)
Başka bir dille anlaşsanız olmaz mı acaba?
Daha kolay olurdu.

HAMLET
Ö nemi ne bu beyin adını anmanın?

OSRIC
Laertes’in mi?

HAMLET
Evet, onun, Laertes’in.

OSRIC
Cahil olmadığ ınızı var sayıyorum.

HAMLET
İyi ediyorsunuz ama ö yle var saymasanız da bir şeyim eksilmez.
Evet, maksadınız?

OSRIC
İyi biliyorsunuz Laertes’in ne değ erli...

HAMLET
İyi biliyorum diyemem, çü nkü onunla değ er yarışına girmiş olurum. Başkasını iyi bilen
kendini de iyi biliyor demektir.

OSRIC
Nasıl efendimiz?

HAMLET
(Kendi kendine.)
Sermayeyi tü ketti adam; parlak sö zlerinin tü mü nü yedi bitirdi!
Maksadınız?

OSRIC
Kendisi için silah kullanmada eşi emsali yoktur diyorlar. Kral kendisiyle altı Arap atına
bahse girdi, efendimiz. Buna karşılık, yanlış anlamadıysam, Laertes de bü tü n takım
taklavatıyla altı Fransız kılıcı ve altı hançer koyuyor ortaya. Bunlar arasında ü ç takım
gerçekten birer sanat eseri, kabzaların nakışına ö yle gü zel uydurulmuş, ö yle ince ince bir
işçilikle yapılmışlar ki.

61
HAMLET
Vay vay vay. Bunlar ne diye konuyor ortaya?

OSRIC
Kral bahse girdi efendimiz, Laertes’le siz karşılaşırsanız, on iki kapışmada sizi en fazla ü ç
puan farkla yenebilir diye. Karşılaşma hemen olacak, efendimiz ben varım derlerse?
Efendimiz, cevabınız?

HAMLET
Kılıçlar gelsin, o yiğ it de peki desin, kral caymazsa beni tutmaktan, kendilerini
kazandırırım gü cü m yeterse. Yetmezse ağ zımın payını alır utancımla kalırım.

OSRIC
Bö ylece sö yleyeyim mi krala?

HAMLET
Ö z bakımından evet. Siz bunu sü slersiniz tabii dilediğ iniz gibi.

OSRIC
Tabi, tabi, tabi. Efendimiz bağ lılığ ıma gü venebilirler.

HAMLET
Elbette, elbette.

35.SAHNE
(Osric çıkar. Hamlet mezarın üstüne yatar. Kraliçe girer.)

HAMLET
Ama Horatio, bil ki çok ü zgü nü m
Laertes’e karşı aşırı gittiğ ime.
Çü nkü kendi derdimin aynasında
Onun da çektiğ i acıyı gö rü yorum.
Gö nlü nü almaya çalışacağ ım.
Nasıl bir ağ rı var şuramda:
Yü reğ imin başında... ama aldırma.

HORATIO
İçinizden bir şey tutuyorsa sizi, ona kulak verin derim. Bu bahsi kaybedebilirsiniz.

HAMLET
Bir kuruntu sadece, başka bir şey değ il. Bir ö nsezi. Serçenin ö lmesinde bile bir bildiğ i
vardır kaderin. Şimdi olacak bir şey yarına kalmaz, yarına kalacaksa, bugü n olmaz.
Bü tü n mesele hazır olmakta. Madem hiçbir insan bırakıp gideceğ i şeyin gerçekten sahibi
olmamış, erken bırakmış ne çıkar. Ne olacaksa olsun!

62
 36.SAHNE
(Kral, Laertes, Osric, lordlar, saraylılar girer.)

KRAL
Hamlet! Gel, Hamlet sık sana uzattığ ım şu eli.

HAMLET
Sizden ö zü r dilerim, Laertes,
Kalbinizi kıracak, şerefinize dokunacak
Bir şey yapmışsam eğ er bilin ki
Deliliğ imden yapmışımdır yalnız.
Sayın Lord, burada bulunanların ö nü nde
Açıklıyorum size bir dü şmanlığ ım olmadığ ını.
Siz de cö mert davranıp hoşgö rü n beni,
Kendi evime doğ ru ok atarken
Bir kardeşimi yaralamışım gö rmeden.

LAERTES
Yü reğ ime su serpilmedi değ il,
Ama şeref konusunda çekingenim henü z,
Barışmaya yanaşamam bu konuda,
Gö rmü ş geçirmiş bü yü klerimiz varmadıkça
Adımı temize çıkaracak bir yargıya.
O zamana kadar da sevginizi sevgi bilip
Nankö rlü k etmeyeceğ im ona karşı.

HAMLET
Candan razıyım buna.
Rahat yü rekle girebilirim şimdi
Bu kardeşçe vuruşmamıza.
Gelsin kılıçlar, hadi.

KRAL
Ver meçleri Osric!

LAERTES
Hadi bir kılıç da bana.

KRAL
Osric. Hamlet yeğ enimiz
Biliyor mu bahsin şartlarını?

HAMLET
Biliyorum efendimiz,
Zayıf tarafı korumuş haşmetlimiz.

63
LAERTES
Bu çok ağ ır, bir başkasını verin bakayım.
(Ucu zehirli kılıcı alır.)

HAMLET
Benimki iyi. Hepsi bir boy mu bu meçlerin?

OSRIC
Evet, bir boy.

KRAL
Hamlet birinci ya da ikinci elde kazanırsa.
Kral, Hamlet’in sağ lığ ına içecek
Ve bir inci atacak onun kupasına.
Haydi, başlayın. Hakem dö rt açsın gö zü nü .

OSRIC
Başlayın.

HAMLET
Koruyun kendinizi sayın Lord!

LAERTES
Koruyun kendinizi efendimiz.

HAMLET
Varan bir.

LAERTES
Hayır.

HAMLET
Hakem?
(Vuruşurlar.)

OSRIC
Dokundu, gö rdü m açıkça, dokundu.

LAERTES
Peki! Yenisine geçelim.

KRAL
Durun! Hamlet, bu inci senin,
Bunu Hamlet’e verin.
Sağ lığ ına içiyorum.
Hamlet’e

HAMLET
Ö nce şu ikinciyi bitirelim. Kupa şurada dursun şimdilik.

64
Koruyun kendinizi!
(Vuruşurlar.)
Varan iki! Ne dersiniz buna?

LAERTES
Dokundu, dokundu, kabul.

KRAL
Oğ lumuz kazanacak.

KRALİÇE
Hamlet! Kan ter içindesin. Al şu mendilimi Hamlet, sil yü zü nü .
(Mendilini verir ve yanından geçerken Hamlet’in kupasını alır.)
Kraliçe başarına içiyor Hamlet.

HAMLET
Sağ olun, kraliçem!

KRAL
Gertrude, sen içme!

KRALİÇE
İçeceğ im kralım, affınızı dilerim.
(İçer)
HAMLET
Gelelim ü çü ncü ye Laertes. Ama bırakın şakayı
Bu sefer gö sterin artık kendinizi.
Korkarım çocuk yerine koyuyorsunuz beni.

LAERTES
Ya ö yle mi? Peki gelin ö yleyse.

OSRIC
Puan yok hiçbir tarafa.

(Ayırırlar ikisini. Meçler ellerinden düşer. Yumruk yumruğa kavgaya dönüşür.)

KRAL
Ayırın şunları, deliye dö ndü ler.

LAERTES
(Apansızın.)

Koru kendini!
(Hamlet’i gafil avlayıp hafifçe yaralar. Kapışıp kucak kucağa gelirler, bu arada kılıçlar
karışır ve Hamlet Laertes’i yaralar.)

(Kraliçe düşer.)

65
OSRIC
Aman, kraliçeye bakın, kraliçeye!
HAMLET
Anne! Anne! Anne! Neyin var?

KRAL
Kan gö rü nce bayılıverdi.

KRALİÇE
Hayır, hayır! İçkiden, içkiden!
Canım Hamlet’im, içki, o içki! Zehirlendim.
(Ölür.)

KRAL
Alçaklığ a bakın! Hey! Kapansın bü tü n kapılar!
Hıyanet var!

HAMLET

(Laertes’e)

Ne yaptın sen! Hain!

LAERTES
Ö leceksin Hamlet.
Dü nyanın hiçbir ilacı kurtaramaz seni.
İkimiz de ö leceğ iz…
Kılıç zehirliydi.
Yiğ it Hamlet, bağ ışlayalım birbirimizi.
Ne benim ne babamın kanı dü şmesin ü stü ne
Ne de seninki benim ü stü me! (Ölür.)

(Hamlet Kralı vurur.)

KRAL
Hey dostlar koruyun beni! Yaralandım sadece.
Gitmee! Yardım et!

HAMLET
Dur, seni haram dö şeklerinin, kanlı katillerin
Cehennemlik kralı seni! İç bakalım şunu!
İncin içinde mi bak? Git anamın ardından!
(Kral ölür.)
HAMLET
Mutsuz kraliçem. Elveda!
Ö lü yorum Horatio
Ve sizler, bu olanlar karşısında
Tü yleri ü rperip, yü zleri sapsarı kesilenler,

66
Sessiz oyuncuları, dilsiz seyircileri bu oyunun,
Vaktim olsa derdim ki size... Neyse kalsın artık.
Horatio, ben gidiyorum, ama sen daha buradasın.
Anlat beni, anlat haklı olduğ umu kuşkusu kalanlara.
Kimseler bilmezse olanları,
Ne berbat, bir adım kalır dü nyada benim!
Ah ö lü yorum Horatio!
Ü st tarafı... sessizlik.

(Ölür.)

HORATIO
İyi geceler, canım prens. Son uykunu meleklerin ninnileriyle uyu. Savaş meydanlarına
yaraşır bu gö rdü klerimiz, buraya değ il. Bir avuç toprak... Servetin ve gü cü n çıkardığ ı bir
çıban bu! Yayılıyor, patlıyor içinden ve insan niçin, neden ö ldü ğ ü nü bilmiyor... Bu olanlar
uyuşuk ö fkemi nasıl da kamçılıyor. Dü nyada bü tü n işi yemek ve uyumak olan insana
insan denilebilir mi? Hayvan denir bö ylesine. Ne iştir bu Tanrım? Sen ki sınırsız
yaratmışsın dü şü ncemizi, bu aklı bize kü flensin diye vermedin elbette. Ö yleyse neden,
fazla ö lçü p biçmekten hiçbir şey yapamıyoruz? Hayvanca bir unutkanlıktan mı, yoksa
korkakça bir dü rü stlü kten mi? Bilinç bö yle korkak ediyor hepimizi:
Ve nice bü yü k, yiğ itçe atılışlar Yollarını değ iştirip bu yü zden.
Bir iş, bir eylem olma gü cü nü yitiriyorlar. Akıl!... Ey, akıl... Bundan bö yle ya uyan
uykundan, ateşle kanımı ya da beş para etmediğ ine yan. Kim var orada?

SON

67