Het plan: (Alexander)

Ik kijk op mijn horloge en zie dat het intussen al één uur s’ nachts is. Ongeduldig kijk ik naar mijn
telefoon, wachtend op het berichtje van Bob. Wanneer mijn mobieltje een zacht trilgeluid maakt,
begint mijn hart zo sneller te kloppen dan ooit tevoren. Ik kijk naar het bericht dat mij zojuist is
toegestuurd. Er staat in het bericht: ‘Maffia in discotheek, al goed zat. Sleutel verstopt in kar met
lakens voor kamer 6358 dek 6. Succes!’ Ik voel de adrenaline door mijn aders stromen. Ik haast me
naar mijn koffer, haal de valse bodem er uit en neem het geweer. Ik loop naar de deur en zie mezelf
in de spiegel ernstig en bang kijken. Het lijkt alsof ik een zware misdaad ga begaan. Ik sluit de deur
achter mij en begeef mij met grote vaart naar de kajuit van de bende. Ik loop niet te snel zodat er
zeker niemand wakker wordt. Het is stil in de gangen van het schip. Gelukkig dempt het zachte tapijt
mijn zware voetstappen. Dan zie ik plots de deur met het nummer 6358. Ik kijk vluchtig rond mij,
zoekend naar de kar met lakens. Een paar meter verder zie ik de kar staan, ik hef alle lakens op en zie
dan de mooie zilveren sleutel liggen. Ik steek de sleutel in het slot en de deur opent zich met een
licht piepgeluid. Zenuwachtig doorzoeken we de hele kajuit. Ik open de lades één voor één en zoek
naar documenten die nuttig kunnen zijn voor het ontmaskeren van de bende. Ik merk een document
op dat gaat over de handel van wapens tussen de Colombianen en de Spanjaarden. Ik kijk op en zie
ineens een grote gespierde man in de deuropening staan. Hij kijkt naar mij met zijn hand om zijn
holster.