D O R P S H E K S
U I T DE BEZ EM K A ST
WE HADDEN VEEL REACTIES OP ONZE OPROEP VOOR HET VERHAAL VAN DE
‘DORPSHEKS’. WAARONDER DAT VAN JAN ROOSIEN. HIJ KWAM NAAR ONS TOE
OM ZIJN VERHAAL TE VERTELLEN. EN WAT VOOR VERHAAL!
WOONWAGENKAMP
‘Ik ben opgegroeid op een woonwagenkamp.
Daar is het gebruikelijk dat mensen van dezelfde leeftijd met
elkaar opgroeien, maar ik had helemaal niks met hen. Mijn
vader had altijd veel dieren en daar had ik wel veel mee.
Ik maakte ook mijn eigen ‘potion’ voor de kippen wanneer
deze ziek waren. Dan plukte ik kruiden en mixte deze en mijn
moeder zette dan water op zodat ik er echt een drankje van
kon maken. En de kippen werden weer beter!
Ik was altijd al in de natuur te vinden. Ik had daar ook een
klein kinderboerderijtje met konijnen, parelhoenders en
kippen. Vroeger ging ik met mijn vader mee naar de vee-
markt, want mijn vader handelde in paarden. Op het einde
van de dag ging hij altijd naar het café en ik kreeg een soort
zwijggeld om iets te kopen. Ik kocht nooit speelgoed, maar
altijd een beestje voor in ‘mijn’ boerderij. Mijn vader kon
daar natuurlijk niks van zeggen, want anders zou ik
opbiechten dat hij naar het café was geweest.
Ondertussen had ik veel gesprekken met een bijzondere
man en vrouw op het kamp, we zaten op een kamp van 120
wagens, dat is nu niet meer. Zij zagen mij steeds bezig in de
natuur en hebben mij onder hun hoede genomen en spelen-
derwijs alles van het spirituele laten zien. Ik heb enorm veel
van hen geleerd.
Garden of Eden
Naast mijn dierenboerderij was ik als kind ook graag in een
spirituele winkel in Zwolle; Anna Sophia.
Dat voelde echt als de Garden of Eden, met de mooiste
stenen, heerlijkste geuren, prachtigste boeken. Ik kocht daar
dan kleine getrommelde steentjes, meer kon ik niet betalen.
Mijn oom kwam in het ziekenhuis en ik heb toen als zesjarige
heel bewust mijn mooiste edelsteen uitgekozen, mijn gebed-
je gedaan en deze onder zijn kussen gelegd. Uiteindelijk werd
hij beter en leeft nu nog. Dat voelde toen als een bevestiging.
Als kind moest ik bidden tot God, maar ik deed dat liever naar
Maria, het vrouwelijke vond ik veel logischer. Want vrouwen
creëren het leven.
7 4 / HX MAGAZ I N E
J A N R O O S I E N
Vrienden die met hekserij bezig waren had ik niet tot de
brugklas. Toen kwam ik Deborah tegen, zij was bezig met
Wicca. Dat trok mij niet helemaal, maar ik herkende wel
heel veel. Ik mocht van mijn twee ‘mentoren’ nooit zeggen
dat ik hiermee bezig was. Want op het kamp associeerden
ze hekserij met de duivel. Dus ik deed net alsof ik nog van
niets wist. Ik was wel blij dat ik iemand kende die ook in deze
materie zat. Ik heb echt van alles gedaan seances, ouji bord,
rituelen en nog steeds. Ervaring opdoen, want zo leer je. Ik
geloof niet in de wet van drie, maar wel in dat alles een prijs
heeft. Wil je iets, doe dan iets. Geef iets af, doe iets voor een
ander en vraag dan pas dat wat je wil.
BIJGELOOF
Op het kamp is veel bijgeloof, dus ik ben sowieso niet op-
gevoed met een standaard mindset.
We leerden al snel dat je een stuiver moet geven wanneer je
bij iemand wat zout leent. Want als je niet voor je zout beta-
ald, dat is het goedkoopste wat er is, dan roep je armoede op
jezelf af. Wanneer er vroeger iemand overleden was dekte
men de spiegels af, want dat waren een soort portalen. Of
dat je geen pauwenveren in huis moeten zetten. Die heb ik nu
overigens wel, want ik vind ze prachtig. Ik heb in mijn jeugd
dus vrijwel nooit over mijn hekserij kunnen praten.
Vorig jaar ben ik pas echt uit de bezemkast gekomen. Ik heb
mijn altaar pontificaal in de voortuin gezet en eentje in mijn
woonkamer. Ondertussen staan ze er alle vier. Mijn vader
vond het wel interessant. Maar hij is wel echt een nuchtere
kamper. ‘Waarom staat daar eten?’ Dan zeg ik dat het voor
zijn moeder is. ‘Kijk maar krentenbrood met kaas.’
Hij weet niet wat hij er op moet zeggen, maar hij vind het
wel bijzonder dat ik zijn overleden moeder eer.
Fotografie: Andries Klauke
DONKERE MAAN
Donkere maan is vaak drie dagen, dan ben ik graag alleen. Ik
spreek dan nooit af, want dan trek ik me terug en doe ik mijn
rituelen. Ik breng ook altijd dingen weg die ik niet meer nodig
hebben, naar de Kringloopwinkel bijvoorbeeld. Ik deed mijn
rituelen eerst altijd rond middernacht. Maar nu ben ik vaak
moe en dan ga ik al om 22 uur.
75/HX MAGA Z IN E
 D O R P S H E K S
Zat ik een tijd terug in mijn witte gewaad in een weiland met
mijn schoenendoos gevuld met stof van de grond, oud en
nieuw eten, flesje wijn erbij. Zit ik daar dus op mijn knieën
in het Christelijke Wezep. Komt er een oudere man voorbij
fietsen, stapt af en vraagt of het wel goed gaat. Ik snel mijn
telefoon erbij gepakt, foto’s maken en gedaan alsof het voor
een opleiding was. Later wilde ik weer zo’n ritueel doen met
donkere maan, maar ik had een zware dag gehad en echt
geen zin om naar buiten te gaan. Ik dacht, ach ik mag best een
keer overslaan. Dus ik ging een potje gamen. Ik wil wat uit
mijn koelkast pakken, licht uit en hij druppelt. Die trut!
Ze heeft mijn koelkast kapot gemaakt zodat ik wel eten moet
gaan offeren. Dus ik de stof uit mijn Dyson gehaald en mijn
eten mee en toch naar buiten. Ik was zo moe en stond daar
op het kruispunt en deed mijn ding. Ik stap weer terug in de
auto en hoor een stem zeggen: ‘Je mag hier ook je pijn achter-
laten.’ Dat deed me echt iets. Ik kom terug in mijn tuin, zie
een bloeiende nachtlelie en ik hoor weer die stem; ‘Neem iets
moois mee naar binnen.’ Ik ga naar binnen en wat denk je?
Mijn koelkast doet het weer.
TIJD VOOR HEKSERIJ
Mijn rituelen zet ik tegenwoordig ook op mijn Instagram. Veel
jongeren zijn bezig met astrologie of edelstenen, een fijne tijd
om jezelf te kunnen zijn. Ik vind het belangrijk om hier ook
aan bij te dragen. Want hekserij is geen klein deel van mijn
leven, het ís mijn leven. En dat geldt voor heel veel mensen.
Pas kwam ik ook iemand tegen in de sales die me wat vragen
stelde. Ik zei dat hij zelf ook aan hekserij doet. Want hij droeg
een geluksblouse, waarmee hij zichzelf ook ‘charmed’ en zo is
er zoveel. Mensen willen graag alles een naam geven, omdat
ze dan denken dat ze het beter kunnen begrijpen. Maar we
weten nog niet half wat ons kunnen is. Ik vind het zo interes-
sant dat heel veel elementen van hekserij zweverig worden
genoemd. Terwijl zoiets als pendelen vroeger standaard werd
gebruikt om water te vinden. Ons onbewuste weet zo veel,
we moeten het ons gewoon weer herinneren. Ik vind dat je
als heks vooral moeten weten wat je normen en waarden
zijn. Neem je verantwoordelijkheid.
WAKKER VAN GESCHREEUW
Als kind zag ik het als gepest, maar ik hoorde en voelde vaak
spirits om me heen. Ik werd er heel bang van en luisterde
niet. Mijn meest intense ervaring was toen ik als puber uit de
woonwagen naar een tuinhuisje ging. Ik moest plaats maken
voor mijn zusjes. ’s Nachts begon het met mijn lampje dat
steeds aan en uit ging. Er werd getrokken aan mijn schouder
en ik hoorde geschreeuw in mijn oor. Ik was zo bang en heb
mezelf in slaap gehuild. ’s Morgens kwam ik in de woonwagen
en rook ik een brandlucht, de geur van verbrande huid.
Toen bleek dat mijn zusje van 3 jaar oud haar hoofd had ver-
brand door een stom ongeluk met een Kerststukje.
7 6 / HX MAGAZ I N E
J A N R O O S I E N
Dat was een ‘awakening’. Jan, het is niet pesten wat ze
doen, het is waarschuwen. Ik heb me daar enorm schuldig
over gevoeld. Ik word er nog emotioneel van. Dat was echt
confronterend. Sindsdien luister ik. Dat heeft vorig jaar mijn
leven nog gered. Ik heb altijd mijn vaste rituelen, dan bedoel
ik niet mijn magische, maar gewoon mijn vaste dingetjes
voor ik ga slapen. Maar de hele dag liep anders dan gepland.
Ik had het heel gezellig met mijn ex en we bleven nog wat
kletsen. Normaal drink ik mijn wijntje, speel een potje League
of legends, zet de vaatwasser en de droger aan. Nu had ik
wel de apparaten aangezet, maar dronken we nog een extra
glas wijn. Ik voelde me ineens gejaagd. Er is iets mis. Ik loop
de gang op en de hele gang is roetzwart, de droger was in
brand gevlogen. Was ik gaan slapen, dan was ik waarschijn-
lijk dood geweest. Mijn ex zei; wat heb jij toch altijd pech. Ik
dacht pech? Ik ben juist zo gelukkig en dankbaar dat ik word
gewaarschuwd en dat de dag zo anders liep!
GODDESS GIFT
Door corona ben ik echt gaan nadenken over wat ik echt
belangrijk vind. Ik ben sinds een paar maanden een webshop
begonnen met heksenitems. Ik zocht een webshop waar ik
alles kon vinden bepaalde wierrook en een bepaalde kleur
kaarsen. Ik had uit Amerika de box of shadows bestelt, deze
koste 80 euro en er zou voor 160 euro inzitten. Dat was in
mijn ogen echt niet zo. Toen ben ik zelf begonnen. Mijn uit-
gangspunt zijn de spirit boxes in drie varianten. Iedere maand
verzin ik iets nieuws. Ik ben nu ook bezig met het ontwerpen
van een koperen waterfles. Ik heb al mijn spaargeld in mijn
onderneming gestopt. Alles of niets, zo ben ik nu eenmaal.
Dus ik heb geen nagel om aan mijn kont te krabben, maar wel
een schuur voor edelstenen. Hahaha, bij wijze van spreken
dan hé? Ik vond in Nederland heel veel dezelfde informatie,
daar wil ik verandering in brengen. Ik haal mijn informatie
uit boeken van de hele wereld. Ik heb ook een boek waar er
maar een paar van zijn, dat is gebaseerd op historische rollen
die ooit zijn verbrand. Zeldzame spreuken in handen hebben
vind ik echt fantastisch. Het is niet alleen gericht op hekserij,
maar breder. De kerk heeft natuurlijk ook veel magie
gebruikt, zij roepen ook engelen aan en zo is het met heel
veel culturen, religies en geloofsovertuigingen. Ook al
noemen ze het geen magie, betekent niet dat het ook geen
magie is. Ik stel ook mijn eigen thee samen, die ik verkoop in
mijn shop. Dat doe ik op basis van mijn kennis, ervaring en
gevoel. Nieuwe dingen moet ik daarom goed uitproberen.
Zo had ik een divinatie thee, maar dat zat teveel bijvoet in.
Bah, wat was die smerig. Ik mag zelf graag thee drinken, maar
liever niet met e-nummers. En je zult je verbazen hoeveel
e-nummers er toegevoegd zijn aan zogenaamde natuurlijke of
biologische thee. Voeding is zo belangrijk. Ik ben heel dank-
baar dat ik deze onderneming ben begonnen. Dankbaar voor
dit pad. Dankbaar dat ik heks ben en mag zijn.’
77/HX MAGA Z IN E