Global Business 4th Edition Mike Peng

Solutions Manual
Visit to download the full and correct content document: https://testbankdeal.com/dow
nload/global-business-4th-edition-mike-peng-solutions-manual/
 CHAPTER 6

INVESTING ABROAD DIRECTLY

LEARNING OBJECTIVES
After studying this chapter, you should be able to:
1. use the resource-based and institution-based views to answer why foreign direct
investment (FDI) takes place.
2. understand how FDI results in ownership, location, and internalization (OLI) advantages.
3. identify different political views on FDI based on an understanding of its benefits and
costs to host and home countries.
4. participate in two leading debates concerning FDI.
5. draw implications for action.

GENERAL TEACHING SUGGESTIONS

There are alternative approaches to stimulating interest in this subject.
 One approach is to stimulate negative discussion. Discuss a common
misunderstanding pertaining to offshoring. Point out that not all offshoring involves
shipping jobs overseas. Some is due to the need to be close to resources or to growing
markets. In recent years, the downturn in the U.S. economy was such that firms
would have no reason to expand in the U.S. because they were not able to sell all that
they are currently capable of producing. On the other hand, there were growing
markets in Asia. The need for a cost advantage to sell in those markets indicated that
is where the expansion should occur.
 A positive approach would be to point out that some firms may have at least some
people from its home base to assist in managing overseas operations and that might
result in future career opportunities.

OPENING CASE DISCUSSION GUIDE

Opening Case: Emerging Markets: Indian FDI in Britain
Almost half of India’s outward FDI goes to Britain, which has benefited from the investments.
For example, FDI from India has created more than 100,000 jobs in Britain. India has
encouraged FDI by reducing the tax rate for dividends from overseas investments. Cultural ties
also bind India and Britain, creating a strong bond between the countries. Investors must be
aware of risks though, including the fluctuation of foreign currency exchange rates. Future FDI
might be affected by politics in India and the growth of trade between India and China.

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
49
 Chapter 6: Investing Abroad Directly

CHAPTER OUTLINE: KEY CONCEPTS AND TERMS

Sections I through IX of Chapter 6

I. UNDERSTANDING THE FDI VOCABULARY

1. Key Concepts
FDI refers to directly investing in activities that control and manage value creation in
other countries. MNEs are firms that engage in FDI. FDI can be classified as horizontal
FDI and vertical FDI.

Flow is the amount of FDI moving in a given period in a certain direction (inflow or
outflow). Stock is the total accumulation of inbound FDI in a country or outbound FDI
from a country.

2. Key Terms
 Downstream vertical FDI is a type of vertical FDI in which a firm engages in a
downstream stage of the value chain in a host country.
 FDI flow is the amount of FDI moving in a given period (usually a year) in a certain
direction.
 FDI inflow is inbound FDI moving into a country in a year.
 FDI outflow is outbound FDI moving out of a country in a year.
 FDI stock is the total accumulation of inbound FDI in a country or outbound FDI
from a country across a given period (usually several years).
 Foreign portfolio investment (FPI) refers to an investment in a portfolio of foreign
securities such as stocks and bonds.
 Horizontal FDI is a type of FDI in which a firm duplicates its home country-based
activities at the same value chain stage in a host country.
 Management control right is the right to appoint key managers and establish
control mechanisms.
 Upstream vertical FDI is a type of vertical FDI in which a firm engages in an
upstream stage of the value chain in a host country.
 Vertical FDI is a type of FDI in which a firm moves upstream or downstream at
different value chain stages in a host country.

II. WHY DO FIRMS BECOME MNEs BY ENGAGING IN FDI?

1. Key Concept
FDI results in economic gain. Firms seek ownership (O) advantages, location (L)
advantages, and internalization (I) advantages—collectively known as the OLI
advantages. The resource-based view suggests that the key word of FDI is D (direct),
which reflects firms’ interest in directly managing, developing, and leveraging their
firm-specific resources and capabilities abroad. The institution-based view argues that
recent expansion of FDI is indicative of generally friendlier policies, norms, and values
associated with FDI (despite some setbacks).

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
50
 Chapter 6: Investing Abroad Directly

2. Key Terms
 Internalization refers to the replacement of cross-border markets (such as exporting
and importing) with one firm (the MNE) locating and operating in two or more
countries.
 Licensing is Firm A’s agreement to give Firm B the rights to use A’s proprietary
technology (such as a patent) or trademark (such as a corporate logo) for a royalty
fee paid to A by B. This is typically done in manufacturing industries.
 Location refers to advantages enjoyed by firms operating in a certain location.
 Market imperfection (market failure) is the imperfect rules governing
international transactions.
 OLI advantage is a firm’s quest for ownership (O) advantages, location (L)
advantages, and internalization (I) advantages via FDI.
 Ownership is an MNE’s possession and leveraging of certain valuable, rare, hard-to-
imitate, and organizationally embedded (VRIO) assets overseas in the context of
FDI.

III. OWNERSHIP ADVANTAGES

1. Key Concept
Ownership refers to MNEs’ possession and leveraging of certain valuable, rare, hard-to-
imitate, and organizationally embedded (VRIO) assets overseas.
2. Key Terms
 Dissemination risk is the risk associated with unauthorized diffusion of firm-
specific know-how.

IV. LOCATION ADVANTAGES

1. Key Concepts
Location refers to certain locations’ advantages that can help MNEs attain strategic
goals.
2. Key Terms
 Agglomeration is the clustering of economic activities in certain locations.
 Knowledge spillover is knowledge diffused from one firm to others among closely
located firms.
 Oligopoly is an industry dominated by a small number of players.

V. INTERNALIZATION ADVANTAGES
1. Key Concept
Internalization refers to the replacement of cross-border market relationship with one
firm (the MNE) locating in two or more countries. Internalization helps combat market
imperfections and failures.
2. Key Term
 Intrafirm trade involves international transactions between two subsidiaries in two
countries controlled by the same MNE.

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
51
 Chapter 6: Investing Abroad Directly

VI. REALITIES OF FDI

1. Key Concepts
The radical view is hostile to FDI, and the free market view calls for minimum
intervention in FDI.

Most countries practice pragmatic nationalism, weighing the benefits and costs of FDI.
FDI brings a different (and often opposing) set of benefits and costs to host and home
countries.
2. Key Terms
 Contagion effect (also called imitation effect or demonstration effect) is the
reaction of local firms to rise to the challenge demonstrated by MNEs through
learning and imitation.
 Demonstration effect (also called the contagion effect or imitation effect) is the
reaction of local firms to rise to the challenge demonstrated by MNEs through
learning and imitation.
 Free market view is a political view that suggests that FDI unrestricted by
government intervention is best.
 Pragmatic nationalism is a political view that only approves FDI when its benefits
outweigh its costs.
 Radical view is a political view that is hostile to FDI.
 Technology spillover is technology diffused from foreign firms to domestic firms.

VII. HOW MNES AND HOST GOVERNMENTS BARGAIN

1. Key Concept
Forces affecting bargaining include common interests, conflicting interests, and
compromises as affected by each party’s strengths and perception of gain from the
bargain.
2. Key Terms
 Bargaining power is the ability to extract a favorable outcome from negotiations
due to one party’s strengths.
 Expropriation is the government’s confiscation of foreign assets.
 Obsolescing bargain is the deal struck by MNEs and host governments, which
change their requirements after the initial FDI entry.
 Sunk cost is the cost that a firm has to endure even when its investment turns out to
be unsatisfactory.

VIII. DEBATES AND EXTENSIONS

1. Key Concept
The first debate deals with whether FDI should be undertaken as opposed to outsourcing.
The second debate focuses on whether recent anti-FDI incidents represent mere
aberrations in the larger environment of having FDI friendlier policies or represent some
routine occurrences in the future.
2. Key Term
 Sovereign wealth fund (SWF) is a state-owned investment fund composed of
financial assets such as stocks, bonds, real estate, or other financial instruments
funded by foreign exchange assets.

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
52
 Chapter 6: Investing Abroad Directly

IX. MANAGEMENT SAVVY

1. Key Concept
Managers should carefully assess whether FDI is justified, in light of other options such
as outsourcing and licensing. Pay careful attention to the location advantages in
combination with the firm’s strategic goals. Be aware of the institutional constraints
governing FDI and enhance legitimacy in host countries.
2. Key Terms
None

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
53
 Chapter 6: Investing Abroad Directly

END-OF-CHAPTER GUIDE
*Review Questions and Answers
*Critical Discussion Questions and Answers
*Global Action
*Closing Case

REVIEW QUESTIONS AND ANSWERS

1. What is the primary difference between FDI and FPI?

Foreign direct investment (FDI) is investing in, controlling, and managing value-added
activities in other countries. Foreign portfolio investment (FPI) refers to investment in a
portfolio of foreign securities such as stocks and bonds that do not entail the active
management of foreign assets.

2. Why does the resource-based view suggest that the key word of FDI is direct?
The key word in FDI is D (direct)—the direct hands-on management of foreign assets.

3. How does horizontal FDI compare to vertical FDI?

Horizontal FDI: a type of FDI in which a firm duplicates its home country-based
activities at the same value chain stage in a host country
Vertical FDI: a type of FDI in which a firm moves upstream or downstream at different
value chain stages in a host country

4. How does internationalization help combat market imperfections and failures?

Internalization replaces cross-border markets with one firm located in two or more
countries as a response to market imperfections and failures.

5. Briefly summarize each of the three OLI advantages.

OLI advantages: ownership (O) advantages, location (L) advantages, and internalization
(I) advantages.
Ownership refers to an MNE’s possession and leveraging of certain valuable, rare, hard-
to-imitate, and organizationally embedded (VRIO) assets overseas in the context of FDI.
Location refers to advantages enjoyed by firms operating in a certain location.
Internalization refers to the replacement of cross-border markets (such as exporting and
importing) with one firm (the MNE) locating and operating in two or more countries.

6. Discuss the pros and cons of FDI versus licensing.

FDI reduces dissemination risks, provides tight control over foreign operations, and
facilitates the transfer of tacit knowledge through “learning by doing.” Licensing
reduces the amount of fixed investment needed to expand but it also leaves one
vulnerable to limitations of the licensee.

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
54
 Chapter 6: Investing Abroad Directly

7. Identify your own example of agglomeration that demonstrates your understanding of the
concept.
Agglomeration is the clustering of economic activities in certain locations. In regards to
the examples, the important thing is not so much the answer as the extent to which the
student demonstrates thought in providing the answer.

8. Compare and contrast the three political views of FDI.

The radical view is hostile to FDI. Tracing its roots to Marxism, the radical view treats
FDI as an instrument of imperialism and as a vehicle for exploitation of domestic
resources by foreign capitalists and firms.
The free market view suggests that FDI, unrestricted by government intervention, will
enable countries to tap into their absolute or comparative advantages by specializing in
the production of certain goods and services.
Most countries practice pragmatic nationalism —viewing FDI as having both pros and
cons and only approving FDI when its benefits outweigh costs.

9. Describe two benefits and two costs to a host country of FDI and to a home country of
FDI.
Host country benefits include the capital inflow that can help improve a host country’s
balance of payments and technology spillovers (from foreign technology) that are
diffused domestically. Such spillovers may produce a demonstration effect (sometimes
also called the contagion or imitation) effect: the reaction of local firms to rise to the
challenge demonstrated by MNEs through learning and imitation. Advanced management
know-how may be highly valued. FDI also creates jobs. Primary costs of FDI to host
countries include loss of sovereignty, and adverse effects on competition. Home country
benefits include repatriated earnings from FDI, increased exports of components to host
countries, and learning from FDI operations. Home country costs include capital outflow
and loss of jobs.

10. Given that outsourcing is a viable alternative to FDI, what issues should be considered
before a firm decides between the two?
The answer boils down to (1) how critical the activity being considered to perform
abroad is to the core mission of the firm, (2) how common the activity is being
undertaken by multiple end-user industries, and (3) how readily available the overseas
talents to perform this activity are.

11. ON CULTURE: Many people in the United States are opposed to both outsourcing and
FDI. Would it be easier to get such people to accept one of these alternatives, and if so,
which one? Why or why not?
The important thing is not so much the answer as the extent to which the student
demonstrates thought in providing the answer. Many who are opposed to both simply do
not want the products of U.S. based companies produced anywhere other than the U.S.
regardless of whether it involves outsourcing or FDI. Some may object more to FDI
because it involves not only the immediate production jobs but also may involve jobs
regarding establishment of production facilities and a greater permanent commitment to
production overseas.

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
55
 Chapter 6: Investing Abroad Directly

12. Why do some countries object to inbound FDI?

At the heart of these debates is the age-old question discussed earlier: Can we trust
foreigners and foreign firms in making decisions important to our economy?

13. In the United States, many states and cities deliberately seek investment in their states
and communities by firms from other parts of the country. Why are some of those who
seek investment from elsewhere in the U.S. worried about investment from overseas?
The important thing is not so much the answer as the extent to which the student
demonstrates thought in providing the answer. Again, students should consider the
question of trusting foreigners and foreign firms in making decisions important to our
economy.

14. What issues should a savvy manager consider when evaluating a particular location for
FDI?
The quest for location advantages has to fit with the firm’s strategic goals. A given
location that might seem to be advantageous due to low labor costs might not be
advantageous in terms of the skills or other resources that are needed.
If a firm is searching for the best “hot spots” for innovations, certain low-cost locations
that do not generate sufficient innovations will not become very attractive.

15. Some Americans feel that U.S.-based firms should not undertake FDI in other countries
because it results in expanding business opportunities in those countries and does not
benefit the United States. How may the data on PengAtlas Map 2.3 be used to refute that
view?
The U.S. not only is engaged in FDI in other countries, it is also the recipient of FDI.

16. Consider PengAtlas Map 2.3 showing U.S. FDI, and then look at PengAtlas Maps 2.1
and 2.2. Given the possibility that some U.S. imports are from operations in which U.S.
firms have made FDI, how does that affect your view of the US trade deficit? Does it
make the deficit seem like less of a problem or greater? Explain your answer.
The important thing is not so much the answer as the extent to which the student
demonstrates thought in providing the answer. To the extent that the FDI has resulted in
importing what might otherwise have produced in the U.S., some will feel that it hurts
jobs but others may point out that the reason for such overseas production is that it offers
the U.S. consumer benefits in terms of lower prices and/or higher quality.

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
56
 Chapter 6: Investing Abroad Directly

17. In questions 12, 13, and 15, we have noted controversies regarding FDI in terms of both
inflows and outflows. Regarding PengAtlas Map 2.3, public concern about FDI often
focuses on the FDI of U.S.-based companies, and some argue that investment going
overseas may otherwise have occurred within the U.S. However, the map also shows that
the U.S. is a major recipient of such investment from overseas—but some who oppose
FDI outflows also oppose FDI inflows. They fear that the United States is losing control
over its economy as a result of such inflows. Do you think the two views are compatible?
Why or why not?
The important thing is not so much the answer as the extent to which the student
demonstrates thought in providing the answer. Those who view exports, imports and
international investment (FDI) as desirable will feel that the two views are compatible
only in that the views do not recognize the value or international transactions – they may
be economic isolationists. Others will see the concerns as issues of involving loss to a
foreign country – loss of jobs or loss of control over domestic production.

CRITICAL DISCUSSION QUESTIONS AND ANSWERS

1. Identify the top five (or ten) source countries of FDI into your country. Then identify the
top ten (or 20) foreign MNEs that have undertaken inbound FDI in your country. Why do
these countries and companies provide the bulk of FDI into your country?
This is a question in which the answer is not as important as the thought process and the
ability to clearly articulate and document the answers.

2. Identify the top five (or ten) recipient countries of FDI from your country. Then identify
the top ten (or 20) MNEs headquartered in your country that have made outbound FDI
elsewhere. Why do these countries attract FDI from the top MNEs from your country?
This is a question in which the answer is not as important as the thought process and the
ability to clearly articulate and document the answers.

3. ON ETHICS: Undertaking FDI, by definition, means not investing in the MNE’s home
country. What are the ethical dilemmas here? What are your recommendations, as (1)
MNE executives, (2) labor union leaders of your domestic (home country) labor forces,
or (3) host country officials?
Again, this is a question in which the answer is not as important as the thought process
and the ability to clearly articulate. However, in discussing this question, you might use
comments in the General Teaching Suggestions and the Opening Case Discussion Guide.

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
57
 Chapter 6: Investing Abroad Directly

GLOBAL ACTION

1. Your MNE is looking to evaluate the industrial capability of various locations

worldwide. Based on readily available data concerning the potential and performance of
different countries, the information you provide will drive future investment by your
company. Choose a country from Asia, Europe, North America, and South America and
summarize your findings about each.
Of the four countries from four continents, how would you rank them? Why?
Exercise 1 Answers
One resource which can be used is “Global-production.com”. This website can be found
by entering the search term “global production” at the globalEDGE™ Resource Desk
search box located at http://globaledge.msu.edu/resourceDesk/. At the website, choose
one country for Asia, Europe, North America, and South America. When evaluating each
country, students may choose any of the four individual Industrial Capacity measures
(skill base, R&D capacity, infrastructure, or government) as well as the overall measure
(all indicators). Vigorous discussion may result upon comparison of these countries
across the different individual measures.
Search Term: “global production”
Resource Name: Global-production.com
Website: http://www.global-production.com/
globalEDGE™ Tag: Rankings

2. The main premise for development at your company in the coming years is to
shift its offshore services to Africa. As such, you have been asked to develop
a report that evaluates which African countries have increased the possibility
of creating a long-term advantage for your company. Also, be sure to include
the African countries that have decreased their capacity to create a long-term
advantage. Can you generate a top-five list and a bottom-five list from
Africa for this purpose?
Exercise 2 Answers
One resource which can be used is “A.T. Kearney: The Global Services Location Index”.
This website can be found by entering the search term “offshore services” at the
globalEDGE™ Resource Desk search box located at
http://globaledge.msu.edu/resourceDesk/. Once at the website, select and view the report.
Then, scroll through the report for an evaluation of the countries. The measures used to
determine the index belong in three main categories (with the appropriate sub-
categories): financial attractiveness (compensation costs, infrastructure costs, and tax and
regulatory costs), people and skills availability (remote services sector experience and
quality ratings, labor force availability, education and language, and attrition risk), and
business environment (country environment, infrastructure, cultural exposure, and
security of intellectual property).
Search Term: “offshore services”
Resource Name: A.T. Kearney: The Global Services Location Index
Website: http://www.atkearney.com/index.php/Publications/global-services-location-
index.html
globalEDGE™ Tag: Rankings

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
58
 Chapter 6: Investing Abroad Directly

CLOSING CASE DISCUSSION GUIDE AND ANSWERS

Emerging Markets: Automobile FDI in Braziland Mexico
1. What are the costs and benefits of FDI inflows for a host country such as Brazil and
Mexico?
Brazil cost: high cost of living; expensive to conduct business; automobile industry can’t
stand alone
Brazil benefit: industry growth; innovation is supported (ethanol); generated opportunity
in local businesses
Mexico cost: not fostered domestic suppliers; industry innovation limited;
Mexico benefit: leveraging low-cost labor; export hub; modern infrastructure

2. If you were an executive working for an emerging automaker from China or India,
assuming your firm only has the ability to enter one Latin American country for the time
being, which country would you recommend: Brazil or Mexico?
The important thing is not so much the answer as the extent to which the student
demonstrates thought in providing the answer.

3. The automobile industry in both Brazil and Mexico is thriving. If you were a government
official from an African country (such as Morocco, Nigeria, or South Africa) who has
visited both countries and has been very impressed, which approach would you
recommend to your own government interested in attracting FDI from global automakers:
the Brazilian approach or the Mexican approach? Why?
The important thing is not so much the answer as the extent to which the student
demonstrates thought in providing the answer.

© 2017 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be scanned, copied or duplicated, or posted to a publicly accessible website, in whole or in part.
59
Another random document with
no related content on Scribd:
„Waar komt gij vandaan?” waagde de man te vragen.

„Van den hemel”, sprak Raffles lachend, „van den hemel, waaraan gij
maling hebt, waarover gij vol minachting hebt gesproken tegen zekere
jonge dame.”

„Wie zijt gij?” hijgde de oude vrek op bijna onhoorbaren toon.

Een scherpe blik van Raffles trof hem, een dier blikken, waarvan Charly
Brand beweerde, dat zij leeuwen en tijgers konden hypnotiseeren.

Terwijl de oude man vol angst in elkaar dook, sprak de groote

onbekende:

„Ik ben Raffles!”

De grijsaard hief doodelijk verschrikt de handen op; hij wilde spreken,

maar kon geen geluid te voorschijn brengen.

De naam Raffles ontnam hem het laatste restje van zijn moed.

„Ik zie”, sprak Lord Lister, „dat gij een hebzuchtige oude vrek zijt, dat de
zucht naar geld u van uw verstand heeft beroofd.

„Dergelijke creaturen zijn voor mij de walgelijkste schepsels, die er

kunnen bestaan. Het zijn menschen, die voor niets deugen, die in hun
hartstocht gelijk staan met krankzinnigen en voor wie een inrichting als
die van Dr. Braddon een uitmuntend verblijf zou zijn.”

Als door een zweepslag getroffen, kromp de oude bij liet hooren van den
naam Braddon in elkaar.

Raffles bemerkte het; hij legde de revolver op zijn knieën, stak een
sigarette aan en sprak, terwijl hij rookte, op korten en beslisten toon tot
den ouden man:
„Ik geloof, mijn waarde, dat u meer aan uw leven gelegen is dan aan uw
geld; ik stel u nu voor de keus: òf gij schrijft een door mij gedicteerde
verklaring, òf — — —”

Glimlachend nam Raffles de revolver weer in de hand en hield die den

oude vlak voor zijn oogen, zoodat de opening van den loop diens
voorhoofd aanraakte.

„Dus—wilt gij de verklaring op papier zetten?”

„Ja”, hijgde de oude met trillende lippen.

„Goed”, antwoordde Raffles op kalmen toon. „Hier op tafel zie ik papier,

pen en inkt. Schrijf maar op.”

Raffles dicteerde en sidderend gehoorzaamde de oude man:

„Bij dezen verklaar ik, dat ik mijn stiefzoon in het krankzinnigengesticht van Dr.
Braddon heb laten opsluiten, om mij zijn vermogen toe te eigenen.”

„Zet uw naam er onder”, beval Raffles.

Ook dit deed de oude en Raffles las:

„James Eliot.”

Nu nam de groote onbekende de verklaring op en stak het schrijven in

zijn borstzak.

„Gij zijt een schurk!” sprak hij nu tot den ouden vrek, „gij verdient de
galg.

„Opdat gij echter, nadat ik vertrokken ben, geen verdere misdaden zult
plegen om in het bezit te komen van het geld, dat u niet toebehoort, zal
ik het voorzichtigheidshalve voorloopig bewaren.”
De vrek begon zacht te weeklagen, toen hij zag, hoe Raffles het geld
telde en in een kistje legde, dat hij afsloot.

„Het is tweehonderddertig duizend pond sterling”, sprak hij en hij schreef

een kwitantie tot dat bedrag, die hij den oude gaf.

Daarop nam hij het kistje, stak een nieuwe sigarette aan en wendde zich
nogmaals tot den man, die als verlamd op zijn stoel zat.

„Ik wensch u goeden nacht, mijnheer. Ik maak er u opmerkzaam op, dat,

in geval gij alarm mocht maken, dat in uw eigen nadeel zou zijn. [23]

„De verklaring, die gij mij hebt gegeven, is voldoende voor de politie.”

Reeds had Raffles de deur bereikt, toen hij bemerkte, dat hij had
vergeten, zijn revolver weer bij zich te steken.

Deze was op de schrijftafel blijven liggen.

Op hetzelfde oogenblik echter had ook de oude man dit gezien.

Met een haastige beweging greep hij het wapen, richtte het op Raffles
en riep:

„Blijf staan, schurk, of ik schiet.”

Raffles keek den opgewonden oude kalm glimlachend aan.

„Gij vergist u, Sir”, antwoordde hij op deze bedreiging, „dat wapen laat ik
hier als aandenken achter. Als gij er iemand mee wilt raken, moet gij het
eerst laden.

„Onthoud, dat John Raffles nog nooit met een revolver op een mensch
heeft geschoten en dat hij het ook nooit zal doen. Het wapen maakt den
man niet, maar hij, die het in handen heeft, is de gevaarlijkste
tegenstander van beiden. En nu nogmaals goeden nacht, Sir.”
Deze met groote kalmte uitgesproken woorden verbaasden den ouden
man.

Hij wilde zich overtuigen, of de revolver geladen was. Daartoe draaide hij
het wapen om en keek in den mond. Tegelijkertijd moesten zijn vingers
onwillekeurig den haan hebben aangeraakt.

Een schot knalde en, in het voorhoofd getroffen, zonk de oude gierigaard
voorover op den vloer.

Dadelijk werd het levendig in huis. Stemmen weerklonken door elkaar;

deuren werden open en dicht geslagen.

Raffles snelde haastig terug naar den ouden man, legde het geld weer
op tafel, de verklaring er naast en verliet het huis langs denzelfden weg,
waarlangs hij was gekomen.

Op straat nam de groote onbekende een rijtuig en beval den koetsier om

hem naar Hydepark te brengen.

Hij wilde nu met Lord Guildhall afrekenen. Hij kende dezen jongen man
uit de Sandwich-Club.

In de nabijheid van de villa aan het Hydepark, die er uitzag als een
vorstelijk paleis en die door den bankierszoon werd bewoond, liet Raffles
stilhouden en te voet begaf hij zich naar het huis.

Het was intusschen twee uur in den morgen geworden. Raffles wist zeer
goed, dat de Lord zelden voor drie of vier uur ’s nachts thuiskwam en op
deze wetenschap had hij zijn plan gebouwd.

Terwijl hij genoeglijk een sigaret rookte, wandelde hij met het grootste
geduld voor de villa heen en weer. Een tweede Browning-pistool hield hij
geladen in zijn zak gereed.
Hij had niet tevergeefs gewacht.

Het liep tegen drie uur, toen de auto van Lord Guildhall naderde en de
nachtbraker in halfbeschonken toestand uitstapte.

Hij verschrikte, toen Raffles uit het donker naar hem toekwam, zijn hoed
afnam en tot hem sprak:

„Goeden morgen, Lord Guildhall, ik heb hier al eenigen tijd op u gewacht

om een gewichtige zaak met u te bespreken.”

„Wie zijt gij?” vroeg Lord Guildhall verbaasd, terwijl hij den vreemdeling
vol wantrouwen van het hoofd tot de voeten bekeek.

„Een van de leden der Sandwich-Club”, antwoordde Raffles zeer gevat,

„ik had het groote genoegen, een week geleden een partij whist met u te
spelen. Wij spraken toen af elkaar terug te zullen zien. Daar mijn tijd tot
dusverre steeds in beslag was genomen heb ik nu, op dit ongewone uur,
op u gewacht.”

„Als ik mij goed herinner”, antwoordde Lord Guildhall, „dan heb ik de eer
met Mr. Van German te spreken.”

Onder dezen naam, dien van een Hollander, stond Raffles in de

Sandwich-Club bekend.

„Zeer juist”, antwoordde Raffles met een lichte [24]buiging, „ik ben
mijnheer Van German uit Amsterdam.”

Gedurende dit gesprek had de dienstdoende lakei het hek, dat den tuin
van de villa omgaf, geopend; hij stond nu met ontbloot hoofd vol eerbied
aan de deur.

„Mag ik u verzoeken met mij mee naar binnen te gaan?” sprak Lord
Guildhall, terwijl hij Raffles voorging het huis in.
In de studeerkamer van den Lord namen ze samen plaats; een oude
kamerdienaar zette op een Oostersch tafeltje mokka, sigaren en
sigaretten klaar.

„Laten wij het ons gemakkelijk maken”, zoo begon de gastheer. Bij die
woorden trok hij, zooals dat onder Engelsche gentlemen gewoonte is
wanneer zij onder elkaar zijn, zijn rok uit.

Daarop nam hij in onverschillige houding in een zachten fauteuil plaats,

strekte zijn beenen zoo ver mogelijk voor zich uit, gaapte meerdere
malen achter elkaar en slurpte langzaam een kop mokka.

Raffles volgde in alles zijn voorbeeld.

Nadat zij verscheidene minuten zwijgend tegenover elkaar hadden

gezeten, sprak Lord Guildhall:

„En nu ben ik zeer nieuwsgierig te vernemen, wat u in dit late uur of

liever gezegd zoo vroeg in den morgen, voor gewichtige zaken met mij
te bespreken hebt?”

„Zijt gij spiritist?”

„Wat?” lachte Lord Guildhall, „neen, mijn beste, aan dien onzin geloof ik
niet.”

„Maar ik wel,” antwoordde Raffles met ernstige stem, „en ik was

hedennacht op een spiritistische séance, waar ik merkwaardige dingen
hoorde, op u betrekking hebbende.”

Lord Guildhall werd onrustig. Met wantrouwende blikken keek hij den
bezoeker aan. Zou deze iets van zijn misdaad afweten?

Nadenkend stak de gastheer een sigaret aan om zijn stijgende onrust te

verbergen.
Nadat hij, om zich een houding te geven, zwijgend rookwolken om zich
heen had geblazen, sprak hij op schijnbaar onverschilligen toon:

„Vervloekt! Ik ben al blij, als de levenden mij met rust laten. Wat willen de
dooden van mij?”

„Dat zult gij dadelijk vernemen,” antwoordde Raffles. „De dooden hebben
dikwijls een groot conto met de levenden te verrekenen. Ik zelf ben een
goed medium en het is merkwaardig, dat ik dikwijls uitverkoren ben
geworden om de laatste wenschen van de afgestorvenen in vervulling te
brengen.”

„Praat toch geen onzin, dat is immers dwaasheid! Ik geloof niet aan
zulke vuile toovenarij!” riep Lord Guildhall op bruusken toon.

Raffles stond op, keek den Lord met een doordringenden blik van het
hoofd tot de voeten aan en antwoordde op scherpen toon, den nadruk
leggende op ieder woord:

„Ik hoop, Lord Guildhall, dat gij niet vergeet, dat wij beiden gentlemen
zijn. Ik verzoek u, de zooeven gesproken woorden met de noodige
verontschuldigingen terug te nemen. Anders.…”

Lord Guildhall, wien de zaak zeer onaangenaam begon te worden, en

wiens onzuiver geweten in Raffles een vijand vermoedde, stond
eveneens op en sprak:

„Als Lord Guildhall ben ik gewend, nooit mijn woorden terug te nemen,
zelfs niet voor den koning van Engeland! Vóór ik hiertoe overga, brengt
mijn overtuiging mij liever op het schavot.”

„Of aan de galg,” antwoordde Raffles op koelen toon.

Beide mannen namen elkaar op met flikkerende oogen.

„Hoe meent gij dat?” vroeg de Lord vorschend.

„Hoe ik dat meen?” sprak Raffles, „mij dunkt, dat ik duidelijk genoeg heb
gesproken. Ik heb beweerd, dat gij ten slotte ook nog wel eens aan de
galg zoudt kunnen komen.”

„Sir,” sprak Lord Guildhall, ziedend van toorn, „voor dat woord verlang ik
rekenschap van u.”

Raffles had zijn armen gekruist over de borst en [25]keek Lord Guildhall
met een kouden, ironischen blik aan. Hoon en verachting lag in zijn
stem, toen hij sprak:

„Zeer zeker! Wanneer ik deze woorden had gesproken tot een

gentleman, die in mijn oogen waard was om met hem te duelleeren. —
—

„Maar,” hij maakte een korte pauze en trad een schrede nader op Lord
Guildhall toe, zoodat hij bijna vlak voor dezen stond, „men vecht niet met
een mensch, wiens handen bevlekt zijn met het bloed van zijn broeder.”

Met doodsbleek gelaat wankelde Lord Guildhall achteruit, naar steun

zoekende.

„Gij liegt!” hijgde hij met moeite, in een zetel neervallende.

„No Sir,” antwoordde Raffles met harde stem, „ik heb in mijn geheele
leven nog nimmer een leugen gesproken en ik sta hier vóór u om u
wegens den dood van uw broer en uwe zuster ter verantwoording te
roepen.

„Indien gij werkelijk nog een greintje eergevoel bezit, echt eergevoel,
zooals een Lord Guildhall dat behoort te hebben en niet de laffe
overmoed van een moordenaar, dan begeeft gij u naar gindsch
wapenrek, neemt een van de pistolen van uw vader er uit, zet die tegen
uw slaap en drukt af.

„Dan blijft gij er tenminste voor bewaard, dat in de annalen uwer familie
moet worden vermeld, hoe de laatste Lord Guildhall zijn leven heeft
gelaten aan de galg.”

De oogen van den jongen Lord puilden bijna uit zijn hoofd van vrees en
ontzetting, met starenden blik keek hij Raffles aan.

Al zijn moed was geweken onder het gewicht van deze beschuldiging,
welke Raffles hem naar het hoofd slingerde. Hij waagde het niet zich te
verdedigen.

Maar zijn lafheid en zijn lust om nog verder te blijven leven deden hem
een uitweg in deze netelige zaak bedenken.

Een verraderlijke blik vloog uit zijn oogen naar Raffles, daarop keek hij
naar het wapenrek, dat tegen een der muren van de kamer stond.

„Gij hebt gelijk,” sprak hij, „ik zal doen wat gij verlangt.”

Met wankelende schreden begaf hij zich naar het wapenrek en greep
een duelleer-pistool.

Zoodra hij dit in handen had draaide hij zich met een ruk naar Raffles
toe, hield hem het wapen voor en riep uit:

„Sterf, afperser.”

Maar Raffles was hierop voorbereid geweest!

Bliksemsnel trok hij zijn hand uit den zak; Lord Guildhall zag den mond
van een Browning-pistool op zich gericht, nog voordat hij zijn wapen had
kunnen afschieten.

Verscheiden seconden stonden de mannen sprakeloos tegenover

elkaar.

Toen sprak Raffles met minachting:

„Foei, duivel! Gij zijt een vervloekte lafaard. Opdat gij echter zult weten,
dat mijn dood u niet zal baten deel ik u mee, dat mijn bediende de
opdracht heeft om de bewijsstukken van uw schuld, die ik verzameld en
schriftelijk gedeponeerd heb, hedenochtend aan den politie-inspecteur
Baxter van Scotland Yard ter hand te stellen, wanneer ik niet terug
mocht keeren.

„Ik geef u nog twee minuten den tijd, uw wapenschild voor het oog der
wereld rein te houden. Richt u daarnaar!”

Het koude angstzweet kwam Lord Guildhall op het voorhoofd. Hij liet zijn
wapen zakken en fluisterde met heesche stem:

„Misschien is er nog een andere weg om met u tot een vergelijk te

komen.”

„En welke dan?” vroeg Raffles.

„Ik zal u mijn geheele vermogen, mijn kasteelen en bezittingen

vermaken en vertrek zelf naar Amerika.” [26]

Raffles dacht even na en zei toen:

„Ik zie, dat u aan uw leven meer gelegen ligt dan dan uw eer!

„Zoo iemand heeft niet het recht, zich aristocraat te noemen. Ik doe u het
volgende voorstel:

„Gij schenkt uw geheele vermogen aan de stad Londen met het doel,
daarvoor een tehuis voor ouderlooze en buitenechtelijke kinderen te
stichten.

„Het bestuur daarvan mag niet aan een kerkelijke gemeente worden
opgedragen, maar een vrijmetselaarsloge zal de zaak in handen nemen.

„Onder deze voorwaarde zie ik van den kogel af; de eer van uw
wapenschild kunt gij op geen manier meer redden. Gij moogt in Amerika
uw leven eindigen aan de galg, zooals personen van uw slag gewoonlijk
hun loopbaan eindigen.
„Kunt gij u met dit voorstel vereenigen?”

„Jawel, dat kan ik,” zuchtte Lord Guildhall.

„Goed,” antwoordde de groote onbekende. „Ik verwacht u morgen om

tien uur precies bij notaris Tyler, Strand 111.

„Komt gij niet, dan zijt gij een uur later een gevangene.”

Voordat Lord Guildhall tijd had om iets te antwoorden, had Raffles de

kamer reeds verlaten en was na een paar minuten uit het huis
verdwenen. [27]

[Inhoud]
ZESDE HOOFDSTUK.
 DE INVAL IN HET KRANKZINNIGENGESTICHT.

Het was nog vroeg in den morgen in de reuzenstad.

Zooals het aanzwellen van een zeegolf, begon het drukke leven in de
straten van Londen.

Te midden van het geweldige lawaai klonk de schelle roep van de eerste
courantenverkoopers, die in alle mogelijke toonaarden uitriepen:

„Politie-inspecteur Baxter van Scotland Yard spoorloos verdwenen!

„Een geheimzinnige misdaad!

„Sedert vijf dagen ontvoerd!”

Toen Raffles dit bericht van Charly Brand vernam, kleedde hij zich
haastig aan en zei lachend tot zijn vriend:

„Ik zal aan de menschen in Scotland Yard een vingerwijzing doen

toekomen, die de grap gekruid zal maken.”

Hij liep naar de telefoon en liet zich met Scotland Yard aansluiten.

„Hier detective Marholm, Scotland Yard,” meldde zich het hoofdbureau.

„Hier uw oude bekende, John Raffles,” antwoordde Lord Lister met

innerlijke vreugde.

Beiden konden zij den wederzijdschen glimlach niet zien, die op hun
gezicht lag uitgedrukt gedurende dit onderhoud aan de telefoon.

„Wat is er voor nieuws, John Raffles?” vroeg detective Marholm. „Hebt

gij misschien ontdekt, waar onze inspecteur van politie verborgen zit?”
„Ja, juist,” sprak de groote onbekende, vroolijk lachend, „ik heb hem
eens naar buiten gezonden.”

„Duivelsch!” riep detective Marholm uit, „wij hebben gisteren van zijn
familie vernomen, dat onze hooggeachte chef spoorloos verdwenen is.
Ik zei juist al tot mijn collega’s: daar zit John Raffles zeker weer achter.”

„Ongetwijfeld!” gaf Lord Lister lachend ten antwoord. „Gisteren nog heb
ik met uw inspecteur gesproken; hij smeekte me, hem te stelen.”

„Wat?” riep detective Marholm uit, „dat begrijp ik niet.”

„Baxter zal u dit alles verklaren,” antwoordde Raffles, „het is, zooals ik u
zeg.

„Maar in weerwil van al mijn vaardigheid, was het mij niet mogelijk, aan
zijn verzoek te voldoen. Ik zal u echter thans vertellen, waar de
inspecteur van politie te vinden is.”

„Heel graag!”

„Neem verscheiden van de beste beambten van Scotland Yard en rijd

dadelijk met hen naar dr. Braddon, den gekkenkoning.”

„Braddon?” vroeg detective Marholm verbaasd, „Braddon? De dokter

telefoneerde een uur geleden, dat bij hem de brandkast voor eenige
duizenden pond sterling in den afgeloopen nacht was beroofd.”

„Hoe hoog is dat bedrag?” vroeg Raffles.

„Dat heb ik nog niet kunnen vaststellen,” antwoordde detective Marholm.

„Ik zal het u precies zeggen,” antwoordde de Groote Onbekende in de

telefoon, „het waren een onnoozele zevenduizend pond, acht shilling en
zes pence!” [28]
„Voor den duivel,” klonk het terug, „gij weet het bedrag zoo precies, alsof
ge het zelf hadt weggenomen.”

„Jawel,” antwoordde Raffles, „dat komt uit. Ik nam het geld mee als
belooning voor twee dagen werk, die ik bij dr. Braddon als verpleger heb
doorgebracht.”

„Zijt gij krankzinnigenverpleger geweest bij dr. Braddon?” vroeg Marholm

verbaasd.

„Waarom niet?” lachte Raffles, „’t is altijd nog beter in die inrichting
verpleger te zijn dan patiënt.”

„Best mogelijk,” luidde het antwoord van Scotland Yard, „maar vertel mij
nu toch om Godswil, waar zit inspecteur Baxter?”

„Bij dr. Braddon,” antwoordde Raffles. „Waar zou hij anders zijn? Hij
bevindt zich in het krankzinnigengesticht als patiënt.”

„Daar begrijp ik niets van,” antwoordde Marholm verbaasd.

„Maar ik wel,” sprak Raffles; „en ik zal het u uitleggen:

„De inspecteur van politie Baxter is door mij persoonlijk, terwijl ik mij
uitgaf voor professor Stanhope, in het gesticht van dr. Braddon gebracht
als zijnde mijn krankzinnige broer.

„Ik deed dat met de bedoeling, dat Baxter zich in zijne qualiteit van
detective op de hoogte kon stellen van de toestanden in dat
moordenaarshol, door zelf te zien en te ondervinden, hoe de patiënten
er behandeld worden.

„Ik herhaal: Neem den grootsten politiewagen en eenige doktoren mee,

en bereid bovendien verscheiden ziekenhuizen voor op de opname van
patiënten, want gij zult in dat krankzinnigengesticht zóóveel werk vinden
—en wel een zeer nuttig werk—als Scotland Yard nog hooit heeft gehad.
„Iedere dokter en iedere verpleger daar is rijp voor de galg. Zeer vele
van de patiënten moeten dadelijk onder dokters behandeling komen,
omdat zij door de onmenschelijke behandeling van dr. Braddon en zijn
handlangers in beklagenswaardigen toestand gebracht zijn!

„Opdat gij er volkomen van op de hoogte zijt, waar gij den inspecteur
van politie in de inrichting moet zoeken, deel ik u mede, dat hij zich
bevindt in den kelder van het hoofdgebouw naast de lijkenkamer, in
gezelschap van vier andere ongelukkige slachtoffers en aan den grond
vastgeketend.

„En nu haast u en groet inspecteur Baxter hartelijk van mij.”

Aan weerszijden werd de telefoonhoorn opgehangen. Het gesprek was

geëindigd.

Detective Marholm, die met klimmende verbazing en steeds grootere

verwondering had geluisterd, sprak tot zijn collega’s, nadat hij eindelijk
weer tot zich zelf was gekomen:

„Dat is de meest ongehoorde zaak, die ik ooit heb beleefd!

„Voorwaarts! Laten we onmiddellijk alles in gereedheid brengen om aan

den oproep van Raffles gevolg te geven! Onze inspecteur van politie ligt
als krankzinnig patiënt in de inrichting van dr. Braddon en wacht op ons!”

Detective Marholm, die door Raffles steeds als de bekwaamste van

geheel Scotland Yard werd beschouwd, nam zelf de leiding op zich om
de inrichting van dr. Braddon te overvallen.

In verscheiden wagens reed hij met een paar dozijn beambten naar de
buurt van het krankzinnigengesticht en liet daar de rijtuigen stilhouden.

Daarop begaf hij zich met vier beambten naar het gesticht.

Nadat de portier de zware ijzeren deur, zooals een tuchthuis ze niet

solieder kon bezitten, had geopend, verklaarde Marholm aan den
ontstelden beambte, terwijl hij zijn ambtspenning liet zien, dat deze zijn
gevangene was en bij de geringste poging om alarm te maken, of om
aan de detectives te ontvluchten, neergeschoten zou worden.

Marholm plaatste een zijner detectives naast den [29]portier, posteerde

een tweede bij de open poort en zond een derde naar de bij de rijtuigen
wachtende beambten met bevel om zich in het krankzinnigengesticht te
begeven.

Dit alles ging zoo snel, binnen een paar seconden, in zijn werk, dat noch
een portier, noch iemand anders uit de inrichting er iets van bemerkte.

Zoodra de detectives in het voorportaal bij elkaar waren, sprak Marholm

tot hen:

„Neemt uw revolvers in de hand en verdeelt u, zoo goed en zoo kwaad

als de plaatselijke kennis dit toelaat, over het geheele gesticht.

„Bezet alle trappen en portalen en verklaart iedereen, die het gebouw wil
verlaten, als uw gevangene, totdat ik nadere bevelen zal hebben
gegeven.”

Daarna stapte hij met de detectives, die hij voor mogelijke

noodzakelijkheid bij zich hield, de wachtkamer binnen.

Toen de daar aanwezige portier naar hun naam en hun verlangen vroeg,
sprak Marholm, wederom zijn ambtspenning vertoonend:

„Wij zijn ambtenaren van Scotland Yard en komen hier in verband met
den diefstal, die hier in den afgeloopen nacht werd gepleegd.”

„Ik zal het dadelijk aan dr. Braddon meedeelen,” antwoordde de portier
en verdween in de studeerkamer van zijn chef.

Reeds na een paar seconden kwam hij terug en sprak:

„Mijnheer de directeur laat u verzoeken, binnen te komen.”

Marholm en zijn begeleiders stapten naar binnen.

De gekkendokter zat nog in zijn chamber-cloack voor zijn schrijftafel; hij

ontving de ambtenaren met een mismoedig gelaat.

„U is dr. Braddon?” vroeg detective Marholm en keek den voor hem

zittende bij die woorden zeer scherp aan.

„Juist,” antwoordde deze en nam den detective zeer uit de hoogte op,
„spreek als ’t u belieft op een beleefden toon tot mij. Ik ben niet uw
ondergeschikte!”

„Maar mijn gevangene!” riep detective Marholm

Voordat dr. Braddon nog iets kon antwoorden, werd hij bij zijn armen
beetgepakt en geboeid.

„Help!” riep hij ontsteld uit en de portier, die dezen kreet om hulp hoorde,
snelde het studeervertrek binnen.

„Handen op!” beval Marholm en hield den man zijn revolver voor.

„Ik verklaar u mijn gevangene, wegens vermoedelijke medeplichtigheid

aan de misdaden van dr. Braddon. Wij zijn ambtenaren van Scotland
Yard!”

Sidderend van vrees bleef de portier midden in de kamer staan en

waagde het niet, zich te verroeren.

Marholm liet zijn collega’s als wacht bij dr. Braddon achter. Hijzelf begaf
zich op onderzoek naar het verblijf van den inspecteur van politie.

In de administratiekamer der inrichting, daar waar de brandkast stond,

hadden zich de beambten van het krankzinnigengesticht verzameld; zij
stonden schuw om den hoofdportier geschaard, toen Marholm
binnentrad.
„Wie van u,” vroeg de detective, „bezit de sleutels van alle vertrekken
der inrichting?”

Met knikkende knieën stapte de hoofdportier naar Marholm toe en

antwoordde:

„Ik ben de hoofdportier, wat wenscht gij?”

„Volg mij!” beval Marholm.

Hij begaf zich daarna, zooals Raffles hem had aangeduid, naar den
kelder en nam verscheiden van zijn beambten mee daarheen.

„Maak de deur open!” sprak hij, toen zij beneden waren gekomen.

Tegelijkertijd wees hij op een ingang, die naar het verblijf voerde, waarin
de inspecteur van politie en zijn vier ongelukkige lotgenooten lagen.

De hoofdportier draaide het electrische licht op en opende de deur.

In het volgende oogenblik trad Marholm de kelderruimte [30]binnen, doch

deinsde met een kreet van ontzetting terug bij den aanblik dien de
ongelukkigen boden.

Daarop snelde hij naar inspecteur Baxter toe, dien hij dadelijk had
herkend.

„Marholm!” riep deze verheugd uit, „zijt gij het werkelijk?”

„Ja,” antwoordde de trouwe detective met bleeke lippen, „John Raffles

zendt mij tot u.”

„Een edel mensch is hij, bij God een nobele kerel!” antwoordde
inspecteur Baxter met ontroerde stem.

„Ontdoe die ongelukkigen van hun boeien!” beval Marholm den

hoofdverpleger.
Deze gehoorzaamde aan zijn bevel, terwijl de beambten van Scotland
Yard hem behulpzaam waren.

Baxter was zóó zwak, dat hij op den arm van Marholm moest steunen,
toen deze hem naar boven bracht, terwijl de andere ongelukkigen
gedragen moesten worden.

Dr. Braddon staarde den inspecteur van politie aan alsof hij een
spookverschijning zag, toen deze met detective Marholm de kamer van
den geneesheer binnentrad.

„Kent gij dezen man?” vroeg Marholm den dokter, die met vaalbleek
gelaat in zijn stoel was gezonken.

„Jawel,” fluisterde hij met trillende stem, „het is een ongeneeslijke

patiënt, die wegens razernij in een aparte cel gebracht moest worden.”

„Schoft”, viel Baxter hem in de rede. „Erbarmelijke schoft. Ik ben de

Londensche inspecteur van politie en evenmin krankzinnig als de
ongelukkigen, die het hol met mij deelden.”

„Nu hoort ge het zelf,” sprak dr. Braddon. „Die man verbeeldt zich, dat hij
de inspecteur van politie van Londen is.”

„Neen”, antwoordde detective Marholm, „dezen keer zijt ge aan het

verkeerde adres gekomen. Deze zoogenaamde patiënt beeldt zich niets
in; hij is inderdaad de inspecteur van politie van Scotland Yard.

„Raffles—John Raffles—de Groote Onbekende—de meesterdief van

Londen, heeft, vermomd en onder den naam van professor Stanhope,
den inspecteur van politie in uwe inrichting gebracht, opdat hij zich
persoonlijk zou kunnen overtuigen van de ontzettende toestanden die
hier heerschen en van de schandelijke misdaden, die gij tot heden
ongestraft op de ongelukkige patiënten hebt kunnen plegen.”

„Raffles!” riepen bijna tegelijkertijd dr. Braddon en de inspecteur van

politie uit.