MICHAEL HALLIDAY FUNCTION OF LANGUAGE

Michael Halliday, a British linguist, developed the concept of the seven functions of language. These
functions describe the various ways in which language is used by children. They are often referred to as
"developmental functions" or "micro functions."

The seven functions of language according to Halliday are:

1. Instrumental Function: Using language to fulfill personal needs or to get things done.

2. Personal Function: Expressing personal feelings, opinions, or experiences.

3. Regulatory Function: Using language to give or receive instructions or to control the behavior of
others.

4. Interactional Function: Using language to establish and maintain social relationships and to engage in
social interactions.

5. Imaginative Function: Using language to express creativity, imagination, or to tell stories.

6. Representational Function: Using language to convey factual information or to describe the world.

7. Heuristic Function: Using language to learn, explore, and acquire new knowledge.

These functions provide a framework for understanding how language is used in different contexts and
for different purposes. They play a crucial role in language acquisition and development.

Here are some examples of the seven functions of language according to Michael Halliday:

1. Instrumental Function:

- Child: "I want milk."

- Adult: "Can you please pass me the remote?"

2. Personal Function:

- Child: "I love you, Mommy!"

- Adult: "I'm so excited about my upcoming vacation!"

3. Regulatory Function: -

Child: "Put your toys away."

- Adult: "Please submit your report by Friday.

" 4. Interactional Function: -

Child: "Let's play together!" –

Adult: "How was your day? Tell me all about it."

5. Imaginative Function:

- Child: "Once upon a time, there was a magical unicorn." –

Adult: "Imagine if we could travel to outer space!"

6. Representational Function:

- Child: "The cat is sleeping."

- Adult: "The meeting is scheduled for tomorrow at 2 PM."

7. Heuristic Function: -

Child: "Why is the sky blue?" –

Adult: "Let's search online to find the answer."

These examples illustrate how language is used in different ways to fulfill specific functions in
communication.
1. Ang "plagiarism" ay ang pagkuha o pagsasalin ng mga ideya, salita, o gawain ng ibang tao nang walang
tamang pagkilala o pagsipi ng pinagmulan. Ito ay itinuturing na hindi katanggap-tanggap sa akademya
dahil ito ay isang uri ng pandaraya o pagnanakaw ng intelektwal na pag-aari ng iba. Ito ay labag sa mga
etikal na pamantayan ng pagsusulat at pag-aaral, kung saan dapat igalang at bigyang-pugay ang
orihinalidad ng isang tao.

2. May ilang paraan upang maiwasan ang plagiarism sa pagsusulat ng mga akademikong gawain: -
Magsagawa ng sapat na pananaliksik upang malaman at maunawaan ang iba't ibang punto ng ibang tao
tungkol sa isang paksa.

- Gumamit ng tamang pagsipi o sanggunian kapag ginagamit ang mga ideya, salita, o gawain ng iba.

- Magsulat nang orihinal at maglagay ng sariling pananaw o interpretasyon sa mga binabanggit na ideya
ng iba.

- Sumunod sa mga patakaran at mga inilatag na pamantayan ng pagsulat ng akademikong gawain ng

paaralan o institusyon.

3. Ang plagiarism ay may mga malalang epekto hindi lamang sa akademikong mundo kundi pati na rin sa
personal na integridad ng isang tao.

Ilan sa mga epekto nito ay:

- Pagkabawas ng kredibilidad: Kapag nahuli ang isang tao na gumagawa ng plagiarism, mawawalan siya
ng tiwala at respeto ng mga kapwa niya mag-aaral, guro, at posibleng mga employer. Ito ay magdudulot
ng negatibong mga epekto sa kanyang karera at pag-akyat sa hagdanan ng tagumpay.

- Legal na kahihinatnan: Ang plagiarism ay maaaring magdulot ng mga konsekuwensya sa batas sa ilang
mga kaso, lalo na kung ito ay nagresulta sa komersyalisadong pagnanakaw ng ibang tao ng intelektwal
na pag-aari.

- Pagkaantala o pagkasuspinde sa pag-aaral: Sa akademikong setting, ang bawat paaralan o institusyon

ay mayroong mga patakaran laban sa plagiarism. Kapag nahuli ang isang mag-aaral na nagkasala nito,
maaaring makaranas siya ng mga kahihinatnan tulad ng pagkaantala o pagkasuspinde sa pag-aaral. Sa
kabuuan, ang plagiarism ay isang malaking suliranin sa akademya dahil ito ay nakakaapekto hindi lamang
sa propesyonalismo ng isang tao, kundi pati na rin sa integridad at paniniwala sa kanyang sarili. Ito ay
dapat iwasan at labanan upang makamit ang tunay na tagumpay sa mundo ng pag-aaral at propesyon.

4. Para maiwasan ang pagiging guilty sa plagiarism, ang mga sumusunod na hakbang ay dapat sundan ng
isang manunulat:

1. Pag-aralan ang tamang pagsipi at sanggunian: Alamin ang mga sistema at mga pamantayan ng pagsipi
na inilatag ng paaralan o institusyon. Matuto kung paano gumamit ng mga in-text citation at
bibliograpiya upang maipakita ang mga pinagmulan ng impormasyon na ginamit.
 2. Isagawa ang sapat na pananaliksik: Panatilihing malinaw ang pagsasaad ng mga pinagmulan ng
impormasyon at mga ideya sa mga akademikong gawain. Gugugol ng sapat na oras sa pag-aaral at
pangangalap ng mga akda, artikulo, at iba pang sanggunian upang patunayang hindi kailanman malilito
tungkol sa pag-aari ng mga ideya ng iba.

3. Sumulat ng mga pananaw at interpretasyon: Kapag ginagamit ang ideya o salita ng iba, magdagdag ng
mga sariling pananaw, interpretasyon, o pagsasalaysay upang maipakita ang orihinalidad at pagkakaiba
ng sariling gawa. Ito ay isa ring paraan upang i-acknowledge ang orihinal na may-akda.

4. Gumamit ng plagiarism detection tools: Gamitin ang mga online na kasangkapan o software na
tumutulong sa pagtukoy ng mga posibleng kaso ng plagiarism sa mga akademikong gawain bago ito
isumite.

5. Hilingin ang tulong ng iba: Sa pagdodokumento at pagsusulat ng mga akademikong gawain, maaaring
humiling ng tulong sa mga guro, propesor, o kapwa mag-aaral sa tamang paglalagay ng in-text citation at
bibliograpiya. Mahalaga ang pag-feedback at pagkonsulta sa mga iba upang maayos na maunawaan at
maisakatuparan ang mga regulasyon na may kaugnayan sa pagsulat. Sa pangkalahatan, ang pangunahing
hakbang upang maiwasan ang pagiging guilty sa plagiarism ay ang pagkilala at pagsunod sa tamang
pamantayan ng pagsipi at pagtukoy ng pinagmulan ng mga ideya at gawain ng iba. Ang pagkilala at
pagsunod sa etikal na aspeto ng pagsusulat ay magbibigay ng tiwala at katapatan sa mga akademikong
komunidad.