Ebook - Błędy Programistów I Jak Ich Unikać

11.06.2019 ebook.
html
Szkoła Programowania Online
Najczęstsze błędy początkujących

programistów
file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 1/43

11.06.2019 ebook.html
s. 2 / 41
Wstęp
Chcesz zostać programistą? Ucz się na błędach. Najlepiej cudzych. Kodilla poprosiła programistów z wieloletnim doświadczeniem, żeby na chwilę wczuli się
w rolę nowicjuszy. Co zmieniliby na początku nauki, gdyby już na starcie wiedzieli to, co wiedzą dzisiaj? Pierwsze kroki w programowaniu bywają trudne.
Zanim zdobędziesz doświadczenie, czekają Cię różne potknięcia i wpadki. Jak ich uniknąć? Gdzie szukać odpowiedzi? W internecie znajdziesz całą masę
poradników i tutoriali, ale który z nich rzeczywiście pomoże, a który tylko namiesza w głowie?
My poprosiliśmy o pomoc profesjonalistów. Zapytaliśmy doświadczonych programistów i programistki, co by zrobili, lub czego nie zrobili, gdyby musieli wybierać
jeszcze raz. Gdyby musieli zacząć od nowa, tyle że mieliby już obecną wiedzę i umiejętności. Przeanalizowaliśmy odpowiedzi naszych mentorów, znajomych
programistów, setki wątków na forach, komentarzy pod nimi i wypowiedzi programistów na YouTube… Zajęło to dwa tygodnie. Okazało się, że część porad
pojawia się bardzo często.

s. 3 / 41
6 błędów, które popełnia każdy

początkujący programista
Każdy początkujący programista popełnia błędy, ale które

najczęściej? Nie, nie chodzi nam o błędy w kodzie, ale te
podczas nauki programowania i pierwszych kroków w pracy.
Sprawdź listę 6 błędów, które popełnia prawie każdy junior
programista i unikaj ich jak ognia.

s. 4 / 41
1. Uczenie się nie tego, co

trzeba
Wiedza jest w zasięgu ręki - książki, darmowe kursy, e-booki, lmiki
na YouTube. Źródeł jest dużo, bardzo dużo, więc co wybrać? Najtrudniej jest
osobom początkującym i nie ma w tym nic dziwnego. Dla takich osób kod
wygląda jak ciąg dziwnych znaczków, a branża IT jest zupełnie obca.
Przykładowo, zgłosiła się do nas osoba, która uczyła się z książki wydanej
w 1997 roku lub osoby, które 15 lat temu miały w szkole lekcje z HTML4
i chciałyby kontynuować naukę. Programowanie, jak cała branża IT

dynamicznie się rozwija, więc materiały sprzed kilku lat są już przestarzałe.
Świadczy o tym na przykład fakt, że w książce o programowaniu z 97 r.
pierwszy rozdział tłumaczy co to jest internet, a zrzuty ekranu są

z Windowsa 95. Pierwszym problemem jest zatem wybór tego, czego
powinieneś się uczyć. Jeśli chcesz uczyć się programowania dla siebie,
możesz uczyć się czego zechcesz, jednak jeśli chcesz pracować jako
programista - powinieneś uczyć się tego, czego wymagają pracodawcy.

s. 5 / 41
2. Uczenie się zbyt wielu

rzeczy i niemożność oceny
własnej wiedzy
Wiele początkujących programistów koduje do szu ady. Uczą się dużo,
wszystkiego po trochę i nadal nie wiedzą, czy potra ą już wystarczająco
dużo, aby zacząć pracować w zawodzie programisty. Zdarzyło się, że pytała

nas o uczestnictwo w bootcampie osoba, która napisała aplikację na telefon,
łączącą się z GPS-em, a za pomocą algorytmów heurystycznych ustalała,
jak poprawić trening. Tymczasem 80% naszych kursantów w życiu nie
napisało ani jednej linijki kodu, a większość pewnie nie wie co to algorytm
heurystyczny ;). Trudno jest ocenić własna wiedzę z dziedziny, której się nie
zna.

s. 6 / 41
3. Zbyt mało nauki
Analogicznie jest w przypadku osób, które uczą się za mało, ale myślą,
że potra ą już wystarczająco dużo. Przerabiając kurs na CodeCademy,
otrzymuje się mnóstwo komunikatów o już zdobytej wiedzy. Można odnieść
wrażenie, że umie się już naprawdę dużo i można ruszać na podbój rm IT.
Ale czy na pewno? Tak naprawdę CodeCademy to tak jakby poznanie słów
w języku polskim - znasz słowa, ale to nie znaczy, że umiesz pisać wiersze.
Podobnie jak w poprzednich punktach - przydałaby się podpowiedź,
obiektywna ocena doświadczonego programisty.

s. 7 / 41
4. Brak praktyki
Programowania najlepiej nauczysz się programując. Opis zagadnienia

przydaje się jako wstęp, wprowadzenie w temat, ale trzeba jak najwięcej
robić praktycznych zadań, a z czasem własne projekty. Nie wierz w to,
że nauczysz się kodować, wyłącznie oglądając jak ktoś inny programuje.
Podobnie jest z książkami - są dobre do opanowania wiedzy teoretycznej

i jak najbardziej polecamy korzystać z nich, jeśli tylko macie na to czas.
Ale nauka programowania powinna w 90% polegać na praktyce kodowania.
Na rozmowach kwali kacyjnych programiści zawsze są sprawdzani pod

kątem wiedzy praktycznej - poprzez zadania. Sama teoria może się
sprawdzić jedynie w rozmowach towarzyskich ;-).

s. 8 / 41
5. Uczenie się tylko frameworków
Przez lata rozwoju oprogramowania, powstało wiele gotowych rozwiązań
popularnych problemów. Początkującym programistom często wydaje się,
że wystarczy więc znaleźć odpowiedni gotowiec (np. w postaci frameworka
lub gotowego kodu w serwisie Stack Over ow) i korzystając z metody
kopiuj-wklej „napisać” program.
Dobrzy programiści robią inaczej. Uczą się języka zamiast korzystania
z gotowców, dzięki czemu rozumieją jak ten gotowiec działa. Jeśli trzeba coś
w nim zmienić lub wykorzystać inny gotowiec, łatwo im będzie się
przestawić. To działa tylko w jedną stronę - jeśli poznasz bibliotekę
JavaScriptu o nazwie jQuery, możesz w ogóle nie znać JavaScriptu(!).
Natomiast jeśli poznasz najpierw język JavaScript, bez problemu douczysz
się takiego frameworka czy biblioteki, jakiej akurat wymaga pracodawca.

s. 9 / 41
6. Nierealistyczne wymagania
Ten punkt poniekąd wiąże się z pozostałymi. Wiedza teoretyczna, brak oceny
własnych umiejętności, nieznajomość branży owocuje nierealistycznymi
wymaganiami wobec pracy programisty. To prawda, że programiści
zarabiają dość dużo i można otrzymać wynagrodzenie rzędu 15 tys.
miesięcznie, ale to dotyczy doświadczonych specjalistów. Juniorzy zarabiają

mniej na start, więc żądanie przez początkującego programisty takiej kwoty
na starcie jest nie na miejscu. Zdarzają się też inne, bardzo różne
wymagania, np. praca zdalna dla korporacji po kilku miesiącach nauki, praca
kilka godzin dziennie, bez doświadczenia, chęć programowania robotów
w JavaScript.
Początkujący programiści, którzy dobrze sobie radzą (unikają wyżej

wymienionych błędów) i rozwijają swoje umiejętności, mogą liczyć na szybki
awans. W branży IT docenia się doświadczenie i chęć nauki. Jak podaje
agencja doradztwa personalnego Experis, po pięciu latach pracy, 80%
programistów zarabia powyżej 10 tys. zł miesięcznie. Zatem warto starać się
już na samym początku przygody z programowaniem.

s. 10 / 41
30 krytycznych błędów, które programiści

popełniają od lat
Chcesz zostać programistą? Ucz się na błędach. Najlepiej

cudzych. Kodilla poprosiła programistów z wieloletnim
doświadczeniem, żeby na chwilę wczuli się w rolę
nowicjuszy. Co zmieniliby na początku nauki, gdyby już na
starcie wiedzieli to, co wiedzą dzisiaj?

s. 11 / 41
1. Odkładałem naukę
na później
Zaczynaj od dziś. Nie od jutra. Nie po weekendzie. Nie po wakacjach.
Niby takie oczywiste, a jakoś wielu z nas uwielbia odkładać różne sprawy.
Czekamy aż kolega czy koleżanka też zaczną, bo chcemy wspólnie.

Wymyślamy sobie przełomowe daty, na przykład pierwszy dzień nowego
roku. “Gdybym odwlekał, być może dzisiaj wcale nie byłbym programistą.
Cztery lata temu podjąłem decyzję i jeszcze tego samego dnia zacząłem
czytać pierwszy podręcznik znaleziony w internecie. Wam radzę to samo”.

s. 12 / 41
2. Nie umiałem korzystać

z pomocy innych, np. Mentora
Programowanie to sztuka, której będziesz się uczyć przez całe życie,
ale pamiętaj: “Nie ma sensu błądzić po omacku tam, gdzie już ktoś zapalił
światło. Znajdź mentora, osobę, która korzysta z przetartych szlaków”.

Poproś, aby Tobą pokierował.
Internet to dobrodziejstwo ludzkości, ale gromadzi mnóstwo informacji
(często dla Ciebie przestarzałych, w większości zbędnych, czasami wręcz
fałszywych). Samodzielnie też możesz się wiele nauczyć, jednak zajmie
to znacznie więcej czasu. Na dalszym etapie warto czytać książki i oglądać
tutoriale, jednak na początku ucz się wspólnie z lepszymi od siebie.

Tak będzie najszybciej i popełnisz najmniej błędów.

<
s. 13 / 41
3. Nie pracowałem z gumową

kaczuszką
“Metoda gumowej kaczuszki wydawała mi się infantylna, a ja przecież

chciałam być dojrzałą specjalistką. Dopiero po jakimś czasie odkryłam,
że to naprawdę działa”. Żółta, gumowa kaczka jest symbolem i metaforą
myślenia na głos. To sposób na wyłapywanie i analizowanie błędów
w kodzie (debugowanie).
Programista stawia gumową zabawkę w pobliżu komputera i gdy ma jakiś
problem z własnym kodem, coś w nim nie działa, zaczyna analizować
go linia po linii, jednocześnie tłumacząc kaczce, co robi i co widzi.

Kaczkę można zastąpić każdym innym dowolnym przedmiotem, można też
po prostu analizować na głos, jednak to właśnie kaczka stała się kultowym
już symbolem tej metody. Dla niektórych może wydawać się to dziecinne,
ale jeśli spróbujesz, przekonasz się, że daje zaskakujące efekty.

s. 14 / 41
4. Nie kupiłem planu lekcji
„Co masz zrobić dzisiaj, zrób pojutrze, będziesz mieć dwa dni wolnego”
- to powiedzenie podczas nauki programowania z pewnością się nie
sprawdzi. Nie odwlekaj, nie odkładaj na później! Zaległości się szybko
zemszczą. A jeśli wejdzie Ci to w krew, będziesz robić to samo już jako

zawodowiec, zaczniesz zawalać projekty. Dla pracodawców i klientów
to dyskwali kacja. “Gdybym zaczynał się uczyć od nowa, poszedłbym do
księgarni i kupił arkusz z planem lekcji. Taki, z jakiego korzystają dzieci
w szkole. A potem dokładnie rozpisał dzień po dniu, pamiętając
o przerwach. Oczywiście trzeba to dopasować do swojego rytmu, innych
zajęć, obowiązków, pracy, ale myślę, że osobom słabiej zdyscyplinowanym
mogłoby to pomóc”.
Dobry pomysł, ale skoro mowa o programowaniu, możesz zastanowić się
nad czymś bardziej nowoczesnym, czyli np. kalendarzem Google albo
w telefonie, które mogą wysyłać Ci przypomnienia. Pamiętaj tylko, żeby
nie tracić więcej czasu na kon gurację niż na naukę.

s. 15 / 41
5. Czytałem książki
o programowaniu, zamiast
stawiać na praktykę
“Poznając język codziennie przerabiałem przez godzinę podstawy
z podręcznika. Doszedłem do tego, że choć język znałem, nie potra łem
niczego sensownego w nim napisać. Dlatego poszedłem do jednej z rm
na praktyki i… świat się przede mną otworzył. Równolegle zacząłem
studiować informatykę” - wspomina jeden z mentorów Java Developer
w Kodilli. Czy dziś zrobiłby tak samo?
“Gdybym zaczął się uczyć programowania od nowa, to zamiast studiów
wybrałbym kurs w Kodilli, a po nim poszedł do pracy”. Jak podkreśla,
w nauce programowania najlepsze efekty daje realizacja własnych projektów,
a tego nie zapewni studiowanie książek w domowym zaciszu i zaliczanie
kolejnych egzaminów na uczelni wyższej.

s. 16 / 41
6. Studiowałem zbyt długo
Andrzej Trznadel, Mentor Java Developer w Kodilli: “Zamiast studiów
magisterskich wybrałbym inżynierskie albo zaoczne i jak najszybciej
starałbym się zdobyć komercyjne doświadczenie”. Uczelnie wyższe uczą

teorii - na to zwraca uwagę wielu programistów.
Jak zdobyć doświadczenie praktyczne? “Trzeba jak najszybciej zacząć
pracę w zespole. Uczyć się od innych i realizować projekty. Dyplom się
na pewno przyda, ale cenniejsze są umiejętności praktyczne”.
W Europie pojawiają się też alternatywne sposoby na zaliczenie studiów,
gdzie w rok - półtora można zdobyć licencjat z informatyki. Jak? Po prostu
rezygnują z niepotrzebnych przedmiotów i zostawiają samo sedno.
Polskie prawo niestety na to nie pozwala, ale za to są bootcampy :).

s. 17 / 41
7. Nie szukałem kontaktów
Mentor jest naszym opiekunem, przewodnikiem, wsparciem. Ale on tylko
ustawia drogowskazy. Większość problemów musimy rozwiązać
samodzielnie. Jednym z nich będzie znalezienie pracy. To jednak nie znaczy,
że musimy być zupełnie sami.
“Konferencje, spotkania grup skupiających programistów w danym języku,
targi pracy. Nie tylko w internecie, ale również na żywo. To byłby jeden
z moich pierwszych kroków. Kiedyś wydawało mi się to mniej istotne.
Tymczasem właśnie tam można się dowiedzieć, czego oczekuje rynek
i czego chcą pracodawcy. Dobrze jest sobie upatrzyć jakąś rmę

i ją obserwować. Każda z nich ma nieco inne oczekiwania w stosunku
do juniorów”.

s. 18 / 41
8. Nie uczyłem się

na własnych projektach
Zanim jednak ktoś Cię przyjmie pod swoje skrzydła, powinieneś wykazać
się własną inicjatywą. Na początek nic wielkiego, bo konkurencja jest duża i
sam świata nie zawojujesz.
Michał Dolny, Mentor Web Developer w Kodilli: “Swoją naukę rozpocząłbym
od tworzenia prywatnych mini projektów. Od absolutnie minimalnej
funkcjonalności, rozbudowując swój projekt krok po kroku.”

s. 19 / 41
9. Chciałem uczyć się

zbyt wielu języków naraz
No dobrze, ale skoro dopiero zaczynasz, to skąd właściwie masz wiedzieć,
w czym chcesz w ogóle programować? Możesz kierować się ofertami pracy,
ale pieniądze to nie wszystko. Jeśli wiążesz swoją przyszłość
z programowaniem, na pewno chcesz przez następne lata robić coś, co daje
satysfakcję nie tylko nansową.
“Gdybym zaczynał jeszcze raz, wybrałbym jeden język programowania i w
nim się specjalizował, a później certy kował. Byłby to język obecny na

rynku od lat, ale też taki, na który wciąż jest rosnący popyt (dziś
prawdopodobnie Java). Dopiero znając dobrze jeden język, zacząłbym się
uczyć kolejnego”
- to rada jednego z programistów, który dla dużych rm tworzy strony
internetowe i aplikacje webowe. Zwraca on uwagę, że lepiej znać bardzo
dobrze jedną technologię niż kilka na średnim poziomie. W Polsce warte
rozważenia są dwa języki: Java i JavaScript. W nich jest i przez najbliższe
lata będzie najwięcej ofert pracy dla juniorów.

s. 20 / 41
10. Zamiast surowego języka

uczyłam się frameworków
A jeśli już wybierzesz swój język, ucz się go od podstaw. W trakcie swojej
kariery w świecie IT znajdziesz wiele gotowych rozwiązań, które pomogą
Ci w tworzeniu skomplikowanego kodu, ale Ty nie idź na skróty.
“Gdybym miała uczyć się od nowa, to po raz kolejny najpierw
opanowałabym dobrze surowy język, zamiast zaczynać od frameworków” -
zapewnia doświadczona programistka. Jak dodaje, w odwrotnym kierunku
przejście też jest możliwe, ale o wiele trudniejsze.
Czysty język (jakikolwiek) jest z zasady nieporęczny, rozbudowany
i “trzeba w nim kombinować jak koń pod oblodzoną górę”, ale jak już się go
nauczysz, dasz radę ze wszystkim.“Widzę tę różnicę, kiedy porównuję moją
ścieżkę. Najpierw nauczyłam się czystego HTML, frameworki typu
Bootstrap przyszły dużo później, dlatego teraz nie jestem zagubiona
i bezradna, kiedy muszę kodować na surowo, bez frameworka”.

s. 21 / 41
11. Zaszalałem ze zbyt

drogim sprzętem
Zastanawiasz się, czy Twój komputer da radę? Koniecznie chcesz kupić
nowszy, bo myślisz, że ten, który masz, nie udźwignie kodu? Spokojnie,
nie szalej. Nie potrzebujesz niczego specjalnego.
Ważne, żeby działał i się nie zawieszał, no i oczywiście miał dostęp
do internetu. Chyba, że będziesz go używał do różnych innych celów,
ale to z programowaniem nie ma nic wspólnego.
“Mnie się wydawało, że programista musi mieć wyjątkowy sprzęt. Wziąłem
kredyt, żeby też coś takiego kupić. A że była w nim bardzo dobra karta
gra czna, popełniłem błąd i dokupiłem od razu parę gier. No i położyłem
na kilka tygodni naukę programowania.”

s. 22 / 41
12. Włączyłem tryb "Gracz"
“Na komputerze, którego używam do nauki programowania, zablokowałbym
dostęp do gier, lmów i mediów społecznościowych, żeby nie odciągały
mnie od zadań”. Taką deklarację usłyszeliśmy od kilku osób. Jak ostrzegają,
gry bardzo rozpraszają i odciągają od nauki kodowania
Jest wiele innych sposobów na relaks i odciążenie głowy. “Oszukiwałem się
trochę, że gry to przecież też kod i to całkiem niezły, ale w efekcie dawałem
się im pochłonąć tak bardzo, że odkładałem naukę kodowania na bok.
Dlatego lepiej już na starcie odciąć się od tego zupełnie”.

s. 23 / 41
13. Nie korzystałem z internetu,

bo go nie było
Andrzej Jaromin, Mentor Java Developer w Kodilli: “To może wydawać Ci
się dziwne, ale starsi, doświadczeni koledzy i koleżanki z zazdrością
obserwują możliwości, jakie masz Ty, stawiając dziś swoje pierwsze kroki.
Kiedyś wiedzę teoretyczną zdobywało się podczas trwających wiele lat
studiów. Oczywiście była też literatura, ale znacznie trudniej dostępna.

Dziś jest internet - skarbnica wiedzy, globalna platforma dyskusyjna.
Naucz się tylko ltrowania wiedzy z Internetu, przede wszystkim zwracając
uwagę na datę napisania znalezionych informacji i wersji języka
lub frameworka, której dotyczy rozwiązanie. Przy samodzielnej nauce może
to sprawiać problemy. Na bootcampie wiedza jest odpowiednio dobrana
i na bieżąco aktualizowana”.

s. 24 / 41
14. Ścigałem się z czasem
Skoro już zrezygnowaliśmy z gier, zapomnijmy też o wyścigach. Z nauką
programowania jest podobnie jak z biegami górskimi. Im wolniej zaczniesz,
tym szybciej skończysz.
Jeśli przeszarżujesz, a brakuje Ci jeszcze doświadczenia i umiejętności,
możesz się szybko zmęczyć i wypalić. Gdy zaczynasz, wydaje Ci się,
że wszystko robisz zbyt wolno, że nie nadążasz za bardziej doświadczonymi
kolegami. Chcesz jak najszybciej im dorównać, ale przez to możesz pominąć
wiele tematów, które oni już znają i korzystają z nich rutynowo. Tymczasem
każdy ma swoje własne tempo. Dziel mądrze czas, nie pędź.
Nie przyspieszysz, jeśli z przemęczenia utkniesz w martwym punkcie.

s. 25 / 41
15. Zbyt późno zacząłem

budować swoje portfolio
Rzadko się zdarza, by pierwsza (taka naprawdę pierwsza) strona internetowa
czy aplikacja były jakimś wiekopomnym dziełem. Bardzo możliwe,
że będziesz chciał ją ukryć przed światem. Ale nie kasuj jej i zachowaj.
Dzięki temu po jakimś czasie, gdy już nabierzesz biegłości, lepiej ocenisz
swoje postępy. “Część moich projektów gdzieś się zawieruszyło, a szkoda.
Na początku swojej drogi nie myślałam, że tak szybko się rozwinę.
Teraz mogłabym pokazywać innym, jak szybko się rozwinęłam. Portfolio
nie musi być złożone wyłącznie z najlepszych prac. Niektórzy pracodawcy
z chęcią zobaczą, jak zaczynaliśmy, bo wtedy nas lepiej poznają.
Oczywiście kolejne, zaawansowane prace również w takim portfolio
powinny się znaleźć, dlatego warto zbierać je od początku, a później
dopiero zdecydować, co chcemy pokazać innym”.

s. 26 / 41
16. Zbyt późno nauczyłam się

korzystać z debugowania
i inspektora elementów
Dla początkujących może brzmieć tajemniczo, ale im szybciej dowiesz się,
co oznaczają te zaklęcia, tym mniej czasu stracisz na użeranie się z czymś,
co może zrobić za Ciebie komputer.
W tym przypadku ścigać się akurat warto, ale nie z innymi, tylko z samym
sobą. “Podobnie jak wielu dyletantów na początku działałam chaotycznie.
Zanim poznałam narzędzia do śledzenia kodu i wyłapywania w nim błędów,
ślęczałam godzinami i przeglądałam linijkę po linijce. Dziś, gdy moje kody
mają po kilka tysięcy linii, byłoby to okrutna torturą. Dlatego wszystkim,
którzy dopiero zaczynają radzę, by jak najszybciej nauczyli się rozmawiać
z maszynami. Komputer zrobi wiele rzeczy za Was, tylko musicie wiedzieć,

jak go o to poprosić.”

s. 27 / 41
17. Nie uczyłem się

pisać testów
Kolejna ważna cecha, z której programiści nie powinni rezygnować
ani kiedyś, ani dziś - umiejętność pisania testów. Jeszcze kilkanaście lat
temu przeciętny programista spędzał 10-20% czasu na pisaniu kodu,
a 80- 90% na analizowaniu co zrobił źle.
Im większy system, tym więcej było miejsc, gdzie mógł popełnić
nieoczekiwany błąd i godzinami próbować dojść do tego, co się stało.
“Później ktoś - prawdopodobnie jakiś geniusz - wymyślił, że można tak
napisać program, żeby sam się testował i sygnalizował nam, gdzie
popełniliśmy błąd." Serio! To szczególnie istotne, jeśli dodajemy do programu
nową funkcję, która wpływa na wiele innych elementów systemu. "Możemy
nawet nie pamiętać o wszystkich zależnościach, a pisany program sam nam
wskaże, że gdzieś popełniliśmy błąd. W ten sposób czas
marnowany/wykorzystywany na testowanie znacząco się skraca, a Ty
możesz w ciągu dnia programować 2-3 razy więcej niż ja 10 lat temu,
kiedy musiałem tracić czas na testowanie."

s. 28 / 41
18. Przywiązywałem zbyt

małą wagę do dokumentacji
Andrzej Jaromin, Mentor Java Developer w Kodilli: “Na początku człowiek
często nie docenia dokumentacji i bardziej skupia się na książkach,
tutorialach. Tymczasem dokumentacja danej technologii może być dla
początkujących bardzo przydatną instrukcją obsługi. Ucząc się danej
technologii, jak najczęściej zaglądaj do dokumentacji, miej ją zawsze
otwartą w drugiej karcie przeglądarki. Szczególnie w Javie orientowanie się
co gdzie znaleźć w dokumentacji, znacząco przyspieszy tworzenie
programów. Zdziwisz się, jak dużo rzeczy jest już rozwiązanych i konkretnie
opisanych. Gdybym zaczynał jeszcze raz, zwracałbym na to większa uwagę.
Odkryłem to dopiero po latach. Dowiadujesz się np. że do jednego
rozwiązania możesz dojść różnymi drogami.”

s. 29 / 41
19. Nie potra łem korzystać

z pomocy programistycznej
społeczności
“Kiedyś tego nie doceniałem, bałem się, że to strata czasu. Dziś wiem,
że forum dyskusyjne jest prawdziwą kopalnią wiedzy.” Na forach, grupach
na FB i w innych społecznościach spotykają się prawdziwi pasjonaci, którzy
uwielbiają dzielić się swoimi doświadczeniami, a także oceniać cudze
projekty.
Tematów nie brakuje i dość łatwo jest znaleźć miejsce dla siebie. Tutaj
szukamy porady, gdy coś nam nie wychodzi. Tu dzielimy się swoim kodem,
a inni użytkownicy wskazują nam nasze błędy i tłumaczą, jak je naprawić.
Tematów nie brakuje i dość łatwo jest znaleźć miejsce dla siebie. Tutaj
szukamy porady, gdy coś nam nie wychodzi. Tu dzielimy się swoim kodem,
a inni użytkownicy wskazują nam nasze błędy i tłumaczą, jak je naprawić.

s. 30 / 41
20. Za bardzo
przejmowałem się
komentarzami innych
Krytykować można w różny sposób. Konstruktywnie - wykazując błędy
i jednocześnie sugerując możliwe rozwiązania. Można też krytykować
tak normalnie, żeby kogoś pogrążyć, poczuć się dzięki temu lepszym.
“Jeśli spotkasz się z opiniami, że to co robisz, jest słabe, a krytykująca
osoba nie wytłumaczy Ci, co robisz źle, co należy zmienić, nie przejmuj się
tym. Dość długo po takich komentarzach czułem smak porażki. Myślałem
nawet o tym, żeby dać sobie spokój z programowaniem. Na szczęście
uważniej wsłuchiwałem się w bardziej wyważone opinie i dlatego dziś
jestem, kim jestem”.

s. 31 / 41
21. Wielokrotnie się

poddawałem
No właśnie, nie poddawaj się. Nie tylko jeśli chodzi o komentarze
w internecie.
“Nigdy nie uznawaj że jesteś na coś za głupi. Jeżeli czegoś w ogóle nie
rozumiesz, to znaczy że za wcześnie się zabrałeś za naukę tej rzeczy.
Wróć, poczytaj więcej, uzupełnij brakujące kroki na swojej drodze i podejdź
do tego problemu ponownie. Bądź cierpliwy i ucz się dużo. Korzystaj
z narzędzi - one sprawiają, że tworzymy szybciej, popełniamy mniej błędów,
a jak się już jakiś zdarzy, pozwalają szybciej go znaleźć”

s. 32 / 41
22. Uczyłem się na pamięć
Narzędzia narzędziami, zawsze znajdzie się jakiś skrót, ale w programowaniu
chodzi o to, żeby rozumieć, co się robi.
“Nauka de nicji i dokumentacji na pamięć to strata czasu. Wystarczy,
że w odpowiednim momencie szukając jakiegoś rozwiązania będziemy
w stanie sobie przypomnieć o takim dokumencie i umieć go odszukać.
A potem oczywiście zastosować do napotkanego problemu. Im więcej
problemów i przerobionych sytuacji - tym większa szansa, że poradzimy
sobie z kolejnymi.”

s. 33 / 41
23. Nie szanowałem swojego

kodu
„Zawsze pisz kod tak, jakby gość, który ma się nim zajmować,
był agresywnym psychopatą, który wie, gdzie mieszkasz” - to w kręgach IT
słynny cytat pokazujący, jak wielką wagę programiści przywiązują do swojej
pracy. Wielu z nich często odmawia poprawiania cudzego kodu
np. ze względu na brak ogólnie przyjętych zasad i panujący w nim bałagan.
“Gdy uczyłem się programować, zdarzało mi się iść na skróty, myślałem
tylko o tym, żeby jak najszybciej skończyć swoją pracę. To było byle jakie
i takie podejście odradzam, bo może wejść w nawyk. Programowanie to
precyzyjna sztuka i tak należy ją traktować od pierwszego dnia."

s. 34 / 41
24. Nie umiałem wybrać

właściwego języka
programowania do nauki
Jeśli chcesz nauczyć się języka obcego, wybierasz jakiś z nich
- może angielski, żeby dogadać się w wielu miejscach na świecie, a może
włoski, bo masz rodzinę we Włoszech. Podobnie jest z programowaniem
- są języki popularne (Java, JavaScript), a są niszowe (np. w Polsce Ruby).
Ponadto języki mają wersje. Jeśli chcesz dogadać się w USA, nie wybierzesz
staroangielskiego. Podobnie w programowaniu - Javę 4 i Javę 8 dzieli taka
sama przepaść, jak zwrot „Fæder ūre, þū þe eart on heofonum” (tak, to po
angielsku) od angielskiego, jaki słyszysz oglądając seriale.

s. 35 / 41
25. Tonąłem w programowaniu

niskopoziomowym
“Podstawy programowania poznałem na studiach, jednak po latach
uważam, że kolejność poznawania wiedzy była zupełnie nietra ona”.
No właśnie, jak to jest na studiach? “U mnie zaczęło się od zarządzania
pamięcią i wskaźników. Potem na ruszt wzięliśmy różnice w zakresach
typów zmiennych na poszczególnych procesorach, następnie złożoność
obliczeniową programów, działania na poszczególnych bitach pamięci
i sprytne sposoby manipulowania danymi przetwarzanymi przez procesor.
Kilka tygodni później napisaliśmy pierwszy program, który dodawał dwie
liczby. W międzyczasie 30% studentów uznało programowanie za trudne
i zrezygnowało”.
Mimo że wszystkim wymienionym zagadnieniom trudno odmówić rangi
ważności, w rmach zajmują się tym jedynie najbardziej doświadczeni
programiści i robią to niezmiernie rzadko. Co więcej, w wielu technologiach
ich stosowanie jest albo niemożliwe, albo niemile widziane przez
współpracowników, bo prowadzi do powstawania ciężkich do znalezienia
błędów.

s. 36 / 41
26. Uczyłem się

programowania bez
konkretnego celu
Bez celu będziesz ciągle zaczynać od nowa, porzucać naukę na miesiące
i w konsekwencji przerobisz 200 godzin w 5 lat, zamiast w 3 miesiące.
Co może być Twoim celem? Znajdź coś, co sprawia Ci frajdę i spróbuj
to zakodować. Oglądasz nałogowo seriale? Oderwij się od nich na chwilę
i napisz aplikację, która będzie Ci przypominała o zbliżającym się nowym
sezonie. Haratasz w gałę? Napisz prostą grę, polegającą na tym, by tra ć
piłką do bramki.
Aplikacja nie musi być tak rozbudowana, by zawieszać komputery niczym
kolejna część “Wiedźmina”. Wystarczy, że będzie Twoja własna, a Ty dzięki
niej połączysz hobby z nauką programowania. Być może kiedyś wymyślisz
wehikuł czasu, na razie jednak postaraj się stać twardo na ziemi i robić
swoje.

s. 37 / 41
27. Nie dbałem o czystość

kodu
Jeśli masz ograniczony czas (a każdy ma), staraj się spędzać jak najwięcej
czasu na faktycznym kodowaniu. Oszczędzisz więcej czasu na szukaniu

błędów niż na dbaniu o czystość. Długie metody, złożone warunki
(szczególnie z podwójnymi przeczeniami), używanie zbyt krótkich i ogólnych
nazw zmiennych, które nic nie znaczą (nie dotyczy Javy), hardcodowanie
wartości w kodzie, stosowanie hacków (szczególnie dotyczy absolwentów
informatyki) - to typowe złe praktyki, które pogarszają czystość kodu
i prowadzą prosto do marnowania czasu na rozmyślanie „o co mi chodziło
jak to pisałem”.
“sense of universe” === a && b = 42;
If ( question === “sense of universe” ) {
answer = 42; }
Obydwa fragmenty kodu robią to samo, ale intuicyjnie widać, że drugi jest
zdecydowanie bardziej zrozumiały.

s. 38 / 41
28. Przykładałem zbyt dużą

wagę do algorytmów…
...i zapomniałem o strukturach danych oraz wzorcach projektowych.
Początkujący programiści, którzy przygotowują się do rozmów
kwali kacyjnych, przywiązują zbyt często za dużą wagę do algorytmów.
Uczą się ich na pamięć, żeby zabłysnąć. Jednocześnie zapominają
np. o strukturach danych, czyli sposobach ich uporządkowania.
Obecnie programuje się inaczej niż w latach ‘90. Często od ekstremalnej
wydajności ważniejsze jest logiczne ułożenie kodu w projekcie.
"Na rozmowie kwali kacyjnej prędzej tra sz na pytania dotyczące wzorców
projektowych i struktur danych niż algorytmów. Wybór i implementacja
wzorca pokazują czy faktycznie rozumiesz temat."

s. 39 / 41
29. Panicznie bałem się

code review i własnych błędów
Potraktuj code review jako naukę. Dzięki temu masz szansę uczyć się ciągle
czegoś nowego i rozwijać umiejętności. Doświadczony programista właśnie
dzieli się z Tobą swoją wiedzą. Wykorzystaj to!
Warto również polubić błędy generowane przez aplikację, którą tworzysz.
Jeśli któryś z nich się powtarza, to dla Ciebie sygnał, że coś trzeba załatać
albo obsłużyć sytuację, o której nie pomyślałeś. Twój program sam
podpowiada Ci, czego nie wziąłeś pod uwagę!

s. 40 / 41
30. Nie dbałem o stronę

wizualną własnych projektów
Tak, wiemy… chcesz być programistą. Chcesz nurkować w kodzie. Ale nigdy
nie zapominaj, że ponad ta ą wody jest mnóstwo ludzi, którzy patrzą
na Twoje poczynania z innej perspektywy. “Techniczna część rekrutacji to
dopiero któraś z kolei część procesu ubiegania się o pracę. Zanim Twój kod
będzie oceniał programista, najpierw czeka Cię rozmowa z paniami z HR.
To pierwsze sito. Jeżeli Twój kod będzie idealny, ale wygląd aplikacji
nie przyciągnie uwagi, odpadniesz już na starcie. Jeśli nie wyślesz
działającej aplikacji, tylko link do repozytorium, rekruter nawet go

nie otworzy, bo po prostu tego nie potra ”.
Weź sobie do serca również bardzo modne ostatnio hasło UX
(doświadczenia użytkownika). Przygotuj swoją apkę tak, by wrażenia,
zwłaszcza te pierwsze, były jak najlepsze. No i nie wrzucaj do niej absolutnie
fraz typu “dupa” i rozjechanych zdjęć. Zadbaj o to, żeby pokazowa aplikacja
nie sypała błędami. Aplikacja ma działać, ma być przyjazna i dobrze
wyglądać, ale powinna też być ciekawa. Dobry content może przykryć
niektóre, mniej istotne błędy.

s. 41 / 41
Podsumowanie
Część z przedstawionych wypowiedzi to indywidualne spostrzeżenia doświadczonych programistów, inne są kompilacją najczęściej powtarzających się opinii.
Czas wyciągnąć z nich wnioski. Jeśli dopiero zaczynasz, musisz zaakceptować to, że to początek Twojej kariery. Nie spieszyć się i nie równać z lepszymi
od siebie, ale skupić na utrzymaniu dyscypliny i konsekwencji w nauce. Dyskutuj i pytaj, ale nie zamęczaj innych bez potrzeby. Od tego masz gumową kaczkę,
czyli tak naprawdę samego siebie. Myśl i szukaj rozwiązań samodzielnie. Krytykę przyjmuj z pokorą, wyciągaj z niej lekcje, nie wpadaj jednak w depresję, jeżeli
coś Ci nie wychodzi. Oni też się kiedyś uczyli. Znajdź Mentora i pozwól mu być swoim przewodnikiem. Z jego pomocą korzystaj z dostępnej literatury, internetu,
tutoriali, ale jak najszybciej zacznij też realizować własne projekty. A gdy już zaczniesz, buduj swoje portfolio, które będzie mógł zobaczyć Twój przyszły
pracodawca. Pamiętaj o odpoczynku i relaksie, ale wszystko z umiarem. Nauka programowania to nie zabawa. Jeżeli dasz się wciągnąć za bardzo rozrywce,
zaczniesz się cofać. A jeśli po przeczytaniu tych wszystkich rad nadal chcesz naprawdę stać się częścią branży IT, ale wciąż nie wiesz, jak to zrobić, zapisz się
na bootcamp w Kodilli i wspólnie z nami ucz się programowania!
Dlaczego? Bo właśnie w Kodilli dostaniesz opiekę Mentora, który pomoże Ci w doborze materiałów i będzie Twoim drogowskazem na nieznanym gruncie.
Staniesz się też częścią społeczności, będziesz dyskutować i wymieniać się doświadczeniami na dedykowanym czacie. Zapewnimy Ci również przemyślany
i dobrze opracowany plan nauki. No i wreszcie pomożemy w przygotowaniu CV, zdobyciu kontaktów i będziemy wsparciem w poszukiwaniu pierwszej pracy.

Masz pytania?
Napisz do nas na adres…
bootcamp@kodilla.com
…zadzwoń +48 737 690 577

…lub napisz przez nasz czat na stronie :)

Ebook - Błędy Programistów I Jak Ich Unikać

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Ebook - Błędy Programistów I Jak Ich Unikać

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

11.06.2019 ebook.

Szkoła Programowania Online

Najczęstsze błędy początkujących

file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 1/43

pojawia się bardzo często.

file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 2/43

6 błędów, które popełnia każdy

Każdy początkujący programista popełnia błędy, ale które

file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 3/43

1. Uczenie się nie tego, co

i chciałyby kontynuować naukę. Programowanie, jak cała branża IT

Świadczy o tym na przykład fakt, że w książce o programowaniu z 97 r.

pierwszy rozdział tłumaczy co to jest internet, a zrzuty ekranu są

programista - powinieneś uczyć się tego, czego wymagają pracodawcy.

file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 4/43

2. Uczenie się zbyt wielu

wszystkiego po trochę i nadal nie wiedzą, czy potra ą już wystarczająco

dużo, aby zacząć pracować w zawodzie programisty. Zdarzyło się, że pytała

łączącą się z GPS-em, a za pomocą algorytmów heurystycznych ustalała,

jak poprawić trening. Tymczasem 80% naszych kursantów w życiu nie

file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 5/43

3. Zbyt mało nauki

otrzymuje się mnóstwo komunikatów o już zdobytej wiedzy. Można odnieść

Podobnie jak w poprzednich punktach - przydałaby się podpowiedź,

obiektywna ocena doświadczonego programisty.

file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 6/43

Programowania najlepiej nauczysz się programując. Opis zagadnienia

robić praktycznych zadań, a z czasem własne projekty. Nie wierz w to,

że nauczysz się kodować, wyłącznie oglądając jak ktoś inny programuje.

Podobnie jest z książkami - są dobre do opanowania wiedzy teoretycznej

Ale nauka programowania powinna w 90% polegać na praktyce kodowania.

Na rozmowach kwali kacyjnych programiści zawsze są sprawdzani pod

sprawdzić jedynie w rozmowach towarzyskich ;-).

file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 7/43

5. Uczenie się tylko frameworków

Przez lata rozwoju oprogramowania, powstało wiele gotowych rozwiązań

popularnych problemów. Początkującym programistom często wydaje się,

że wystarczy więc znaleźć odpowiedni gotowiec (np. w postaci frameworka

lub gotowego kodu w serwisie Stack Over ow) i korzystając z metody

kopiuj-wklej „napisać” program.

Dobrzy programiści robią inaczej. Uczą się języka zamiast korzystania

w nim zmienić lub wykorzystać inny gotowiec, łatwo im będzie się

przestawić. To działa tylko w jedną stronę - jeśli poznasz bibliotekę

JavaScriptu o nazwie jQuery, możesz w ogóle nie znać JavaScriptu(!).

Natomiast jeśli poznasz najpierw język JavaScript, bez problemu douczysz

się takiego frameworka czy biblioteki, jakiej akurat wymaga pracodawca.

file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 8/43

własnych umiejętności, nieznajomość branży owocuje nierealistycznymi

wymaganiami wobec pracy programisty. To prawda, że programiści

zarabiają dość dużo i można otrzymać wynagrodzenie rzędu 15 tys.

miesięcznie, ale to dotyczy doświadczonych specjalistów. Juniorzy zarabiają

kilka godzin dziennie, bez doświadczenia, chęć programowania robotów

Początkujący programiści, którzy dobrze sobie radzą (unikają wyżej

awans. W branży IT docenia się doświadczenie i chęć nauki. Jak podaje

agencja doradztwa personalnego Experis, po pięciu latach pracy, 80%

programistów zarabia powyżej 10 tys. zł miesięcznie. Zatem warto starać się

już na samym początku przygody z programowaniem.

file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 9/43

30 krytycznych błędów, które programiści

Chcesz zostać programistą? Ucz się na błędach. Najlepiej

file:///C:/Users/Natalia/Desktop/e-book bledy programistów/ebook.html 10/43

Zaczynaj od dziś. Nie od jutra. Nie po weekendzie. Nie po wakacjach.

Czekamy aż kolega czy koleżanka też zaczną, bo chcemy wspólnie.